W przypadku zaistnienia przesłanek do badania rażąco niskiej ceny obowiązkiem zamawiającego jest wszczęcie procedury wyjaśniającej realność zaproponowanego wynagrodzenia (art. 90 ust. 1 oraz ust. 1a ustawy Pzp). W okolicznościach oczywistych, które nie wymagają wyjaśnień, zamawiający może odstąpić od tych czynności. Omówienie bieżącego orzecznictwa dającego wskazówki w tej mierze znajdziesz w dziale Temat tygodnia.

Okazuje się, że nie tylko miniPortal (ePUAP), ale także komercyjne systemy informatyczne dedykowane do składania ofert, mogą okazać się zawodne. Wykonawca często nie ma możliwości udowodnienia, że przyczyny zaistniałych trudności leżały po stronie platformy. Niekiedy jednak robi to skutecznie, przy czym warto pamiętać, że znaczenie mogą mieć wszelkie środki dowodowe, nawet pozyskane od innych wykonawców. Potwierdzenie tego znajdziemy w wyroku z 4 marca 2019 r. (sygn. akt KIO 268/19).

Zastosowanie art. 89 ust. 1 pkt 2 ustawy Pzp wymaga jednoznacznego stwierdzenia niezgodności treści oferty z treścią siwz − a żeby takie ustalenie było możliwe, konieczne jest, by treść siwz w odpowiednim zakresie była jednoznaczna. W przypadku braku jednoznaczności siwz niemożliwe jest dokonanie negatywnej weryfikacji oferty w zakresie nieostrych, niedookreślonych zapisów specyfikacji. Brak jest bowiem wzorca dla przeprowadzenia takiej oceny i jednoznacznego ustalenia braku zgodności oferty z siwz (por. np. wyrok KIO z 27 września 2016 r., sygn. akt KIO 1717/16; z 7 października 2016 r., sygn. akt KIO 1771/16; z 2 stycznia 2018 r., sygn. akt KIO 2651/17; z 14 lipca 2015 r., sygn. akt KIO 1399/15) − wyrok Krajowej Izby Odwoławczej z 31 października 2018 r. (sygn. akt KIO 2111/18).

Artykuł 87 ust. 1 ustawy Pzp daje zamawiającemu możliwość wyjaśnienia treści złożonej oferty. Co za tym idzie, nie może być tak, że informacje oczywiste i niepowodujące merytorycznej zmiany treści oferty, a niezamieszczone przez wykonawcę automatycznie uniemożliwią przyznanie mu dodatkowych punktów w kryterium oceny ofert (wyrok Krajowej Izby Odwoławczej z 31 października 2018 r., sygn. akt KIO 2143/18).

Oddłużanie to proces, który stosują kancelarie prawne oraz firmy oddłużeniowe. Jego celem jest doradztwo mające pomóc w likwidacji zobowiązania finansowego. W Polsce działa coraz większa liczba firm oddłużeniowych, która pomaga zadłużonym osobom prywatnym. Sposobami na oddłużanie są m.in.: negocjacje z wierzycielem, konsolidacja długu czy upadłość konsumencka.

Ogólnikowe stwierdzenia, że określony dokument jest nieprawidłowy, nie są wystarczające −  wykonawca nie może domyślać się, czego od niego oczekuje zamawiający (wyrok Krajowej Izby Odwoławczej z 31 października 2018 r., sygn. akt KIO 2149/18).

Przez sam fakt, że to wykonawca podał niepełne dane dotyczące zakresu realizowanych przez siebie zamówień, nie można mu przypisywać automatycznie zachowań w postaci „zamierzonego działania”, „rażącego niedbalstwa” czy też „lekkomyślności”, „niedbalstwa”, wprowadzających zamawiającego w błąd, a w konsekwencji skutkujących wykluczeniem wykonawcy z udziału w postępowaniu (wyrok Krajowej Izby Odwoławczej z 15 kwietnia 2019 r., sygn. akt KIO 558/19).

Referencje dotyczące realizacji innego zamówienia nie mogą stanowić podstawy do oceny wyjaśnień oferowanej ceny w danym postępowaniu tym bardziej, gdy usługa była świadczona w innym systemie i de facto dotyczyła innego zakresu prac (wyrok KIO z 9 kwietnia 2019 r., sygn. akt. KIO 512/19).

Zamawiający w wyznaczonym dniu i o określonej godzinie dokonał czynności publicznego i jawnego otwarcia ofert złożonych w postępowaniu. W trakcie otwarcia ofert poinformował obecne osoby o braku możliwości otwarcia oferty nr 2. Po zakończeniu ww. procedury komisja przetargowa podjęła kolejną próbę otwarcia oferty nr 2, która zakończyła się sukcesem na innym komputerze, jednakże już bez udziału osób przybyłych na otwarcie ofert. Tego rodzaju czynność, w sposób bezpośredni, narusza art. 8 ust. 1 oraz art. 86 ust. 2 i 4 ustawy Pzp. Procedura otwarcia oferty nr 2 nie odbyła się bowiem w sposób jawny dla wszystkich uczestników postępowania o udzielenie zamówienia publicznego, w tym nie podano nazwy (firmy) oraz adresu wykonawcy, ceny, warunków płatności oraz terminu wykonania zamówienia dla oferty nr 2 (wyrok Krajowej Izby Odwoławczej z 12 kwietnia 2019 r., sygn. akt KIO 574/19).

Zgodnie z dokumentacją postępowania zamawiający miał przyznawać 30 pkt za jedną dodatkową śmieciarkę ponad wymaganą w opisie warunku udziału w postępowaniu. Odwołujący zakwestionował tak sformułowane kryterium,  wskazując, iż nie będzie miało ono wpływu na jakość świadczonej usługi. KIO zgodziła się, że kryterium naruszało art. 91 ust. 3 ustawy Pzp, w którym to przepisie wyłączono możliwość oceny wiarygodności technicznej wykonawcy w ramach kryterium oceny ofert (wyrok KIO z 1 lutego 2019 r., sygn. akt KIO 55/19).