W przypadku oceny złożonych ofert w kryterium, które w istocie jest niemierzalne w znaczeniu arytmetycznym, końcowa ocena prowadzi do wyniku w postaci określonej liczby przyznanych ofercie punktów. Przy dokonywanej ocenie w niemierzalnym kryterium nieunikniony jest pewien subiektywizm wynikający z faktu, że każda z osób oceniających dysponuje inną wiedzą i doświadczeniem. W konsekwencji oceny przyznawane przez poszczególne osoby mogą się różnić. Takie sytuacje uwiarygodniają przy tym uznanie, że każdy z członków zespołu pracował samodzielnie. A contrario mniej wiarygodne są wyniki tożsame u każdej osoby (wyrok Krajowej Izby Odwoławczej z 26 stycznia 2017 r., sygn. akt KIO 76/17).

Zastosowanie, nawet fakultatywnej przesłanki wykluczenia, powinno być poprzedzone poczynionymi przez podmiot zamawiający ustaleniami, co do okoliczności faktycznych leżących u podstaw działań lub zaniechań wykonawcy. Niedopuszczalne jest jakiekolwiek automatyczne działanie oparte jedynie na powzięciu informacji, iż doszło do niewykonania lub nienależytego wykonania zobowiązania przez wykonawcę (wyrok z 20 grudnia 2016 r., sygn. akt KIO 2335/16).

Brak jest podstaw, aby domagać się wykluczenia z postępowania wykonawcy na podstawie treści jednolitego dokumentu złożonego wraz z ofertą i uznania, że skoro wykonawca nie potwierdził tam ubezpieczenia z tytułu ryzyka zawodowego oznacza to, że nie spełnia warunku udziału w postępowaniu dotyczącego sytuacji ekonomicznej i finansowej (wyrok Krajowej Izby Odwoławczej z 24 stycznia 2017 r. sygn. akt KIO 2444/16).

Celowe przekształcenie spółki miejskiej, w ten sposób, aby jej działalność skupiła się na wykonywaniu usług na rzecz gminy, a w konsekwencji możliwe było udzielenie jest zamówienia „in-house” nie jest nieprawidłowe. Taka spółka może być traktowana jak podmiot nowopowstały. Wówczas określenie procenta jej działalności nie wynika z danych historycznych, a opiera się na wiarygodnych prognozach handlowych. Pomimo wniosku odwołującego KIO nie znalazła podstaw do skierowania pytania prejudycjalnego do Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (wyrok Krajowej Izby Odwoławczej z 7 lutego 2017 r., sygn. akt KIO 96/17).