Zmiana metody wynagrodzenia w umowie

Zmiana modelu wynagrodzenia, która nie zmienia ogólnej wartości umowy w sposób istotny, nie jest uznawana za zmianę ogólnego charakteru umowy ramowej, chyba że prowadzi do zasadniczej zmiany jej równowagi.

Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej, odpowiadając na pytanie prejudycjalne Högsta förvaltningsdomstolen (najwyższego sądu administracyjnego w Szwecji), dokonał wykładni art. 72 ust. 2 dyrektywy 2014/24/UE w kontekście modyfikacji umowy ramowej. Uznał, że zmiana modelu wynagrodzenia w umowie ramowej, nawet jeśli zmienia punkt ciężkości między ceną stałą a zmienną i koryguje ich poziomy, nie jest uznawana za zmianę ogólnego charakteru umowy, o ile całkowita wartość umowy zmienia się jedynie marginalnie. Wyjątkiem jest sytuacja, gdy taka zmiana prowadzi do zasadniczej zmiany równowagi ekonomicznej umowy, stawiając wykonawcę w znacznie korzystniejszej sytuacji. Trybunał podkreślił, że pojęcie "zmiany ogólnego charakteru" jest odrębne od "istotnej modyfikacji" i odnosi się do fundamentalnych przekształceń przedmiotu, rodzaju lub równowagi umowy jako całości. Sama okoliczność, że modyfikacja mogłaby wpłynąć na wynik pierwotnego postępowania, nie jest wystarczająca do stwierdzenia zmiany ogólnego charakteru umowy. Dotyczy to również sytuacji, w której umowie została zawarta na podstawie kryterium najniższej ceny.

Sygnatura

Wyrok Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z 16 października 2025 r. sygn. akt  C-282/24