zamówienie publiczne

Katalogi Nakładów Rzeczowych tworzą bazę normatywną danych stanowiącą podstawę kalkulacji kosztorysowej w budownictwie.

Katalogi nakładów rzeczowych (KNR) warto wykorzystać w kosztorysowaniu zamówień publicznych

Katalogi Nakładów Rzeczowych tworzą bazę normatywną danych stanowiącą podstawę kalkulacji kosztorysowej w budownictwie. Są to w szczególności zestawienia robocizny, materiałów i sprzętu, przypisanych do konkretnych czynności wykonywanych w trakcie robót budowlanych. Katalogi te – obok cenników – są jednym z podstawowych narzędzi kosztorysanta, który przygotowuje kosztorys. Ich wykorzystywanie może być niekiedy uwarunkowane przepisami Prawa zamówień publicznych, choć należy od razu wyraźnie zaznaczyć, że ani zamawiający ani wykonawcy nie mają obowiązku korzystania z KNR w procesie udzielania zamówień publicznych na roboty budowlane.

W tym artykule
  • Katalogi Nakładów Rzeczowych to ujednolicone zbiory norm (R, M, S) służące do kalkulacji kosztorysowej robót budowlanych. Ułatwiają przygotowanie wartości inwestycji, ofert oraz rozliczeń, ale same w sobie nie przesądzają o technologii wykonania.
  • Ani zamawiający, ani wykonawcy nie mają ustawowego obowiązku stosowania KNR w postępowaniach na zamówienia publiczne o roboty budowlane. Katalogi funkcjonują jako prywatne publikacje i narzędzia pomocnicze w kosztorysowaniu.
  • Każdy katalog zawiera tytuł/oznaczenie, tablice elementów, nakłady rzeczowe oraz uwagi i zalecenia. Dane opisują robociznę, materiały i sprzęt przypisane do konkretnych czynności, opierając się na uśrednionych warunkach technologicznych.
  • Ze względu na uśredniony charakter norm konieczna jest weryfikacja warunków konkretnej budowy. Doświadczenie kosztorysanta decyduje o ewentualnych współczynnikach korygujących lub analizach indywidualnych.
  • W przedmiarze można pomocniczo odwołać się do pozycji z katalogów (z podaniem numeru katalogu, wydania, tablicy/kolumny), aby precyzyjnie opisać roboty. Należy jednak unikać narzucania technologii producenta/wykonawcy, co mogłoby naruszać art. 99 ust. 4 Pzp i ograniczać konkurencję.
  • Przy sporządzaniu kosztorysu inwestorskiego pierwszeństwo mają dane rynkowe (w tym ceny z wcześniejszych umów), a dopiero w ich braku – kalkulacja szczegółowa oparta na KNR i cenach RMS. Zamawiający powinien dokładnie identyfikować użyte katalogi (numer, wydanie, tablica, kolumna), aby ułatwić weryfikację.
  • Wykonawcy mogą swobodnie korzystać z wybranych katalogów przy kalkulacji ceny ofertowej. Dobrą praktyką jest wskazywanie w SWZ, że odniesienia do KNR w przedmiarze mają charakter niewiążący.
  • KNR porządkują kalkulację i ułatwiają porównywalność, ale bezrefleksyjne ich kopiowanie może prowadzić do narzucenia technologii lub nieadekwatnych założeń. W każdym przypadku opis przedmiotu zamówienia powinien pozostać neutralny technologicznie, mierzalny i konkurencyjny.
  Zamówienie z wolnej ręki po unieważnieniu postępowania – kiedy i jak można udzielić zamówienia?

Zamówienie z wolnej ręki po unieważnieniu postępowania – kiedy i jak można udzielić zamówienia?

Unieważnienie postępowania przetargowego nie oznacza końca procedury zakupowej. W określonych przypadkach ustawa Prawo zamówień publicznych pozwala na udzielenie zamówienia w trybie negocjacyjnym bez ogłoszenia, czyli tzw. trybie z wolnej ręki. Możliwość ta przewidziana została zarówno dla zamówień o wartości powyżej progów unijnych (art. 214 ust. 1 pkt 6 Pzp), jak i dla zamówień krajowych (art. 305 pkt 2 Pzp). Warunkiem jest jednak unieważnienie wcześniejszego postępowania przetargowego z uwagi na m.in. brak ważnych ofert. Inną przesłanką jest brak istotnej zmiany pierwotnych warunków zamówienia. W artykule wyjaśniamy:

  • kiedy możliwe jest skorzystanie z trybu z wolnej ręki po unieważnieniu przetargu,
  • jakie warunki muszą zostać spełnione,
  • na co zwrócić uwagę, by procedura była zgodna z przepisami Pzp i orzecznictwem KIO.
W tym artykule
Zasada jednokrotności wezwania z art. 128 Pzp – kiedy dopuszczalne jest ponowne wezwanie?

Zasada jednokrotności wezwania do uzupełnienia dokumentów z art. 128 PZP

Zasada jednokrotnego wezwania do uzupełnienia dokumentów, wynikająca z art. 128 ustawy Pzp, budzi liczne wątpliwości interpretacyjne w praktyce zamówień publicznych. Czy zamawiający może ponownie wezwać wykonawcę do uzupełnienia, jeśli wykryje inną nieprawidłowość w dokumentacji? W opracowaniu analizujemy dopuszczalność ponownego wezwania na konkretnym przykładzie postępowania oraz w świetle aktualnego orzecznictwa KIO.

W tym artykule
  • Zamawiający może jednokrotnie wezwać wykonawcę do uzupełnienia podmiotowych środków dowodowych na podstawie art. 128 ust. 1 ustawy Pzp. Wielokrotne wzywanie do uzupełnienia tego samego dokumentu jest, co do zasady, niedopuszczalne.
  • Dopuszczalne jest kolejne wezwanie, jeśli dotyczy innej nieprawidłowości lub innego dokumentu niż ten uzupełniany wcześniej. Kluczowe znaczenie ma odróżnienie rodzaju dokumentu oraz zakresu uzupełnienia.
  • Jeśli pierwsze wezwanie było nieprecyzyjne lub nie objęło wszystkich braków, zamawiający może wystosować kolejne wezwanie. Takie działanie nie narusza zasady jednokrotności, jeżeli mieści się w granicach równego traktowania wykonawców.
  • Referencje złożone w formie skanów podpisanych dokumentów papierowych mogą posiadać moc dowodową, nawet jeśli nie zostały opatrzone podpisem elektronicznym. Brak kwalifikowanego podpisu nie przesądza automatycznie o ich nieskuteczności.
Przepisy Pzp a kształtowanie postanowień umowy w sprawie zamówienia publicznego

Przepisy Pzp a kształtowanie postanowień umowy w sprawie zamówienia publicznego – 5 ważnych wskazówek

Umowa Pzp to fundament każdej transakcji w zamówieniach publicznych. Jej zapisy muszą być zgodne z ustawą, ale także chronić interesy stron. Określenie terminu realizacji, zasady wynagrodzenia, kary umowne czy zakres odpowiedzialności wykonawcy – to kluczowe aspekty, które mogą wpłynąć na przebieg wykonywania kontraktu. Sprawdź, jakie zapisy są obowiązkowe, czego unikać i jak zabezpieczyć się przed sporami.

W tym artykule
  • Określenie terminu realizacji umowy Pzp – Zgodnie z art. 436 pkt 1 Pzp, termin realizacji zamówienia powinien być wskazany w jednostkach czasu, np. dniach czy tygodniach. Wskazanie konkretnej daty kalendarzowej może prowadzić do wzrostu kosztów po stronie wykonawcy, który w obliczu niepewności kalkuluje dodatkowe ryzyka kontraktowe.
  • Regulacje dotyczące wynagrodzenia wykonawcy – Umowa Pzp musi precyzyjnie określać formę wynagrodzenia (ryczałtowe lub kosztorysowe) oraz sposób jego wypłaty. W przypadku umów trwających ponad 12 miesięcy obowiązkowe są płatności etapowe, a brak jednoznacznych zapisów w umowie może skutkować problemami z rozliczeniami.
  • Kary umowne w umowie Pzp – Zamawiający jest zobowiązany do określenia maksymalnej łącznej wysokości kar umownych, które mogą być naliczone. Brak takiego ograniczenia może prowadzić do sporów, a w skrajnych przypadkach sądy uznają wygórowane kary za nieważne lub nieegzekwowalne.
  • Odpowiedzialność wykonawcy za realizację zamówienia – Przepisy Pzp chronią wykonawców przed nadmierną odpowiedzialnością, zakazując np. nakładania kar za opóźnienia niezawinione przez wykonawcę. Zamawiający nie może też przypisać wykonawcy odpowiedzialności za błędy w dokumentacji projektowej, jeśli to on sam dostarczył tę dokumentację.
  • Zakres zamówienia i jego ograniczenie – Zamawiający nie może dowolnie zmniejszać zakresu zamówienia bez wskazania minimalnej wartości świadczenia stron. Brak takich zapisów w umowie Pzp może prowadzić do sytuacji, w której wykonawca ponosi straty, nie mogąc dochodzić roszczeń za niewykorzystaną część kontraktu.