zamówienie publiczne

  Zamówienie z wolnej ręki po unieważnieniu postępowania – kiedy i jak można udzielić zamówienia?

Zamówienie z wolnej ręki po unieważnieniu postępowania – kiedy i jak można udzielić zamówienia?

Unieważnienie postępowania przetargowego nie oznacza końca procedury zakupowej. W określonych przypadkach ustawa Prawo zamówień publicznych pozwala na udzielenie zamówienia w trybie negocjacyjnym bez ogłoszenia, czyli tzw. trybie z wolnej ręki. Możliwość ta przewidziana została zarówno dla zamówień o wartości powyżej progów unijnych (art. 214 ust. 1 pkt 6 Pzp), jak i dla zamówień krajowych (art. 305 pkt 2 Pzp). Warunkiem jest jednak unieważnienie wcześniejszego postępowania przetargowego z uwagi na m.in. brak ważnych ofert. Inną przesłanką jest brak istotnej zmiany pierwotnych warunków zamówienia. W artykule wyjaśniamy:

  • kiedy możliwe jest skorzystanie z trybu z wolnej ręki po unieważnieniu przetargu,
  • jakie warunki muszą zostać spełnione,
  • na co zwrócić uwagę, by procedura była zgodna z przepisami Pzp i orzecznictwem KIO.
W tym artykule
Zasada jednokrotności wezwania z art. 128 Pzp – kiedy dopuszczalne jest ponowne wezwanie?

Zasada jednokrotności wezwania do uzupełnienia dokumentów z art. 128 PZP

Zasada jednokrotnego wezwania do uzupełnienia dokumentów, wynikająca z art. 128 ustawy Pzp, budzi liczne wątpliwości interpretacyjne w praktyce zamówień publicznych. Czy zamawiający może ponownie wezwać wykonawcę do uzupełnienia, jeśli wykryje inną nieprawidłowość w dokumentacji? W opracowaniu analizujemy dopuszczalność ponownego wezwania na konkretnym przykładzie postępowania oraz w świetle aktualnego orzecznictwa KIO.

W tym artykule
  • Zamawiający może jednokrotnie wezwać wykonawcę do uzupełnienia podmiotowych środków dowodowych na podstawie art. 128 ust. 1 ustawy Pzp. Wielokrotne wzywanie do uzupełnienia tego samego dokumentu jest, co do zasady, niedopuszczalne.
  • Dopuszczalne jest kolejne wezwanie, jeśli dotyczy innej nieprawidłowości lub innego dokumentu niż ten uzupełniany wcześniej. Kluczowe znaczenie ma odróżnienie rodzaju dokumentu oraz zakresu uzupełnienia.
  • Jeśli pierwsze wezwanie było nieprecyzyjne lub nie objęło wszystkich braków, zamawiający może wystosować kolejne wezwanie. Takie działanie nie narusza zasady jednokrotności, jeżeli mieści się w granicach równego traktowania wykonawców.
  • Referencje złożone w formie skanów podpisanych dokumentów papierowych mogą posiadać moc dowodową, nawet jeśli nie zostały opatrzone podpisem elektronicznym. Brak kwalifikowanego podpisu nie przesądza automatycznie o ich nieskuteczności.
Przepisy Pzp a kształtowanie postanowień umowy w sprawie zamówienia publicznego

Przepisy Pzp a kształtowanie postanowień umowy w sprawie zamówienia publicznego – 5 ważnych wskazówek

Umowa Pzp to fundament każdej transakcji w zamówieniach publicznych. Jej zapisy muszą być zgodne z ustawą, ale także chronić interesy stron. Określenie terminu realizacji, zasady wynagrodzenia, kary umowne czy zakres odpowiedzialności wykonawcy – to kluczowe aspekty, które mogą wpłynąć na przebieg wykonywania kontraktu. Sprawdź, jakie zapisy są obowiązkowe, czego unikać i jak zabezpieczyć się przed sporami.

W tym artykule
  • Określenie terminu realizacji umowy Pzp – Zgodnie z art. 436 pkt 1 Pzp, termin realizacji zamówienia powinien być wskazany w jednostkach czasu, np. dniach czy tygodniach. Wskazanie konkretnej daty kalendarzowej może prowadzić do wzrostu kosztów po stronie wykonawcy, który w obliczu niepewności kalkuluje dodatkowe ryzyka kontraktowe.
  • Regulacje dotyczące wynagrodzenia wykonawcy – Umowa Pzp musi precyzyjnie określać formę wynagrodzenia (ryczałtowe lub kosztorysowe) oraz sposób jego wypłaty. W przypadku umów trwających ponad 12 miesięcy obowiązkowe są płatności etapowe, a brak jednoznacznych zapisów w umowie może skutkować problemami z rozliczeniami.
  • Kary umowne w umowie Pzp – Zamawiający jest zobowiązany do określenia maksymalnej łącznej wysokości kar umownych, które mogą być naliczone. Brak takiego ograniczenia może prowadzić do sporów, a w skrajnych przypadkach sądy uznają wygórowane kary za nieważne lub nieegzekwowalne.
  • Odpowiedzialność wykonawcy za realizację zamówienia – Przepisy Pzp chronią wykonawców przed nadmierną odpowiedzialnością, zakazując np. nakładania kar za opóźnienia niezawinione przez wykonawcę. Zamawiający nie może też przypisać wykonawcy odpowiedzialności za błędy w dokumentacji projektowej, jeśli to on sam dostarczył tę dokumentację.
  • Zakres zamówienia i jego ograniczenie – Zamawiający nie może dowolnie zmniejszać zakresu zamówienia bez wskazania minimalnej wartości świadczenia stron. Brak takich zapisów w umowie Pzp może prowadzić do sytuacji, w której wykonawca ponosi straty, nie mogąc dochodzić roszczeń za niewykorzystaną część kontraktu.
Centrum Usług Wspólnych a przetargi

Udzielanie zamówień publicznych przez Centrum Usług Wspólnych CUW

Centrum Usług Wspólnych (CUW) to podmiot realizujący wspólną obsługę finansową, administracyjną oraz organizacyjną, w szczególności dla jednostek organizacyjnych gminy, powiatu lub województwa. W ramach powierzonych zadań CUW wykonuje m.in. obsługę jednostek w zakresie zamówień publicznych, w szczególności poprzez przygotowanie i przeprowadzenie postępowań o zamówienia publiczne, udzielanie zamówień publicznych, zawieranie umów ramowych na rzecz poszczególnych zamawiających lub grup zamawiających. CUW umożliwia zatem centralizację zakupów. W odniesieniu do działalności CUW w obszarze obsługi zamówień publicznych na rzecz obsługiwanych przez tę jednostkę zamawiających, pojawiają się liczne dylematy interpretacyjne, w tym m.in. w kwestii doboru właściwego sposobu powierzenia zadań, szacowania zamówień, planowania zakupów czy sprawozdawczości. Niniejszy tekst systematyzuje te zagadnienia.

W tym artykule
  • Centrum Usług Wspólnych jest to podmiot zapewniający wspólną obsługę m.in. finansową i administracyjną określonym jednostkom podległym. W ten sposób można ograniczyć np. koszty obsługi księgowości, kadr czy płac, zwiększając efektywność poprzez lepsze wykorzystanie zasobów do realizacji zadań.
  • Centra Usług Wspólnych (CUW) są tworzone na mocy ustaw samorządowych, w tym art. 10a ustawy o samorządzie gminnym, art. 6a ustawy o samorządzie powiatowym i art. 8c ustawy o samorządzie województwa. Przepisy te umożliwiają gminom, powiatom i województwom zapewnienie wspólnej obsługi administracyjnej, finansowej i organizacyjnej dla podległych jednostek.
  • CUW mogą wspierać jednostki organizacyjne zaliczane do sektora finansów publicznych, takie jak instytucje kultury czy inne osoby prawne powołane do realizacji zadań publicznych.
  • Zakres obowiązków CUW oraz jednostek obsługiwanych określa organ stanowiący samorządu terytorialnego (rada gminy, rada powiatu lub sejmik województwa). Z kolei instytucje kultury oraz inne podmioty mogą dołączyć do wspólnej obsługi po podpisaniu odpowiednich porozumień z organem wykonawczym (np. wójtem czy zarządem powiatu).
  • Choć CUW mogą wspierać zamawiających w ramach zamówień publicznych, ich status prawny nie pozwala na automatyczne przejęcie roli zamawiającego. Uchwała o utworzeniu CUW nie zastępuje regulacji ustawy Pzp. W związku z tym CUW musi działać na podstawie pełnomocnictwa lub porozumienia z jednostką zamawiającą.
  • CUW mogą pełnić różne role w postępowaniach, takie jak pełnomocnik zamawiającego, centralny zamawiający czy podmiot realizujący wspólne zamówienia. Niemniej jednak decyzje o zakresie działań CUW w zamówieniach publicznych muszą wynikać z aktów władczych organu wykonawczego lub zawartych porozumień.
  • CUW mogą przygotowywać postępowania zakupowe w imieniu zamawiających, ale każdy zamawiający odpowiada za własne plany postępowań i – co do zasady – szacowanie wartości zamówień. W przypadku centralnego zamawiającego to CUW sporządza sprawozdanie. Niezależnie od roli, szczegółowy zakres czynności CUW powinien być wyraźnie określony w pełnomocnictwach lub aktach władzy organów wykonawczych.
  Termin związania ofertą w Prawie zamówień publicznych 2024: prawo i praktyka dla zamawiających i wykonawców

Termin związania ofertą w Prawie zamówień publicznych 2024: prawo i praktyka dla zamawiających i wykonawców

Termin związania ofertą to czas, w którym wykonawca ma obowiązek zawrzeć z zamawiającym umowę na warunkach określonych w złożonej ofercie. Termin ten – zgodnie z przepisami Prawa zamówień publicznych – musi wskazać w dokumentach zamówienia sam zamawiający. Czyni to, podając konkretną datę, w której mija TZO. W artykule piszemy o tym, jakie terminy związania ofertą obowiązują w postępowaniach unijnych a jakie w krajowych oraz jakie są reguły przedłużania tego terminu. Dodatkowo przeczytasz 5 case studies, które rozwiązują problemy zamawiających i wykonawców w tym obszarze.

W tym artykule
  • Jeżeli termin związania ofertą już upłynął, zamawiający nie ma podstaw, aby podejmować czynności zmierzające do jego przywrócenia. Wybór oferty powinien zostać poprzedzony procedurą z art. 252 ust. 2 ustawy Pzp.
  • Z brzmienia art. 307 ust. 2 Pzp nie wynika możliwość ograniczenia kręgu wykonawców, do których zamawiający skieruje wezwanie o przedłużenie terminu związania ofertą, wyłącznie do wykonawców biorących udział w negocjacjach.
  • Zamawiający powinien wezwać do przedłużenia terminu związania ofertą wszystkich wykonawców, którzy w dniu wezwania ubiegają się o udzielenie zamówienia w tym postępowaniu.
  • Jeśli zamawiający pomylił się z określeniem terminu związania ofertą, powinien zmienić w tym zakresie ogłoszenie o zamówieniu, wskazując prawidłową datę związania ofertą (art. 271 ust. 1 ustawy Pzp) oraz dokonać analogicznej zmiany SWZ (art. 286 ust. 1 ustawy Pzp). Jeśli zmiana ogłoszenia i SWZ polega na wskazaniu wcześniejszej daty terminu związania ofertą a nie późniejszej w stosunku do właściwego terminu, wydaje się że nie wywoła to po stronie wykonawców konieczności dokonania nowych czynności, które sprawią, że ich oferta będzie ważna.
  • W przypadku, gdy wykonawca na wezwanie zamawiającego nie przedłużył terminu związania ofertą, wadium należy zwrócić mu najpóźniej w terminie 7 dni od upływu pierwotnego terminu związania.