Do 1 marca każdego roku kalendarzowego zamawiający jest zobowiązany przekazać do Urzędu Zamówień Publicznych sprawozdanie o udzielonych w poprzednim roku zamówieniach. Dzisiaj zatem ostatnia szansa na przekazanie sprawozdania w terminie. Zamawiający, którzy nie zdążą dopełnić tej formalności, powinni przekazać dokument w najbliższym możliwym czasie. Ustawa Pzp nie przewiduje konkretnych sankcji za niedopełnienie tego obowiązku. 

Zgodnie z ustawą Pzp ocena spełniania przez wykonawcę wymaganych warunków poprzedza wybór najkorzystniejszej oferty. Skład orzekający uznał, że z postanowień siwz nie można było wywieźć, że warunek ma być spełniony dopiero na dzień podpisania umowy przez wykonawcę (wyrok Krajowej Izby Odwoławczej z 4 stycznia 2021 r. sygn. akt  KIO 3283/20).

Jak ocenić możliwość przeprowadzenia procedury zamówienia z wolnej ręki na podstawie art. 67 ust. 1 pkt 6 ustawy Pzp w stanie prawnym obowiązującym w 2020 roku? Zamawiający przeprowadził przetarg nieograniczony, w ramach którego przewidział udzielenie zamówień podobnych w ogłoszeniu i siwz. Zamówienie jest zgodne z przedmiotem zamówienia podstawowego a całkowita jego wartość została uwzględniona przy obliczaniu wartości zamówienia podstawowego. Czy zamawiający może w 2021 roku udzielić zamówień podobnych, które zostały przewidziane zgodnie z przepisami obowiązującymi w 2020 roku?

Do 1 marca br. należy przekazać prezesowi Urzędu Zamówień Publicznych sprawozdanie o udzielonych w ubiegłym roku zamówieniach publicznych. UZP przypomina, że sprawozdanie za 2020 rok należy przygotować zgodnie z dotychczasowym stanem prawnym obowiązującym do 31 grudnia 2020 r. oraz na zasadach określonych w rozporządzeniu ministra rozwoju i finansów z 15 grudnia 2016 r. w sprawie informacji zawartych w rocznym sprawozdaniu o udzielonych zamówieniach, jego wzoru oraz sposobu przekazywania (Dz.U. poz. 2038).

Rozwiązania związane ze środkami ochrony prawnej zawarte w treści nowej ustawy Pzp z 11 września 2019 r. mają zwiększać efektywność postępowań odwoławczych, a także w odniesieniu do postępowania skargowego – rozszerzyć dostępność skarg na orzeczenia KIO oraz zapewnić większą jednolitość orzeczeń KIO. Przypominamy w kilku punktach najważniejsze przepisy nowej ustawy Pzp dotyczące postępowań  odwoławczych i skargowych.

Według stanu ustawy Pzp sprzed nowelizacji wykonawca, który nie wyraził zgody na przedłużenie terminu związania ofertą, podlegał wykluczeniu z postępowania o udzielenie zamówienia. Po nowelizacji oferta wykonawcy, który nie wyraził zgody na przedłużenie terminu związania ofertą podlega odrzuceniu. Zmiany kwalifikacji czynności eliminacyjnej z podmiotowej na przedmiotową nie towarzyszyło zatem rozwiązanie dylematu dotyczącego konsekwencji braku przedłużenia terminu związania ofertą z inicjatywy własnej wykonawcy oraz bytu prawnego takiej oferty. Jednak nowa ustawa Prawo zamówień publicznych w art. 252 ust. 2 dopuszcza możliwość wyboru oferty i udzielenia zamówienia wykonawcy, który nie jest już związany złożoną przez siebie ofertą, co de lege lata jest jedynie wyinterpretowane z przepisów ustawy przez część orzecznictwa. Wobec powyższego Izba uznała, że zamawiający niezasadnie odrzucił ofertę odwołującego, który samodzielnie nie przedłużył terminu związania nią. W konsekwencji doprowadziło to do niezgodnego z ustawą wyboru najkorzystniejszej oferty. Zarzuty naruszenia art. 89 ust. 1 pkt 7a oraz art. 91 ust. 1 ustawy Pzp z 29 stycznia 2004 r. potwierdziły się (wyrok KIO z 6 listopada 2020 r. sygn. akt KIO 2593/20).

Pojęcie „wartości gospodarczej” informacji ma charakter nieostry. Informacje posiadają wartość gospodarczą, jeżeli wpływają na wartość przedsiębiorstwa w obrocie gospodarczym lub mają znaczenie w działalności gospodarczej osoby uprawnionej lub osoby trzeciej. Aby uznać, czy dana informacja ma wartość gospodarczą, należy ocenić, czy jej posiadanie przez innego wykonawcę daje mu przewagę konkurencyjną oraz czy jej ewentualne pozyskanie przez konkurencję może przysporzyć korzyści lub zaoszczędzić kosztów (zakłócić konkurencję). Załączone przez wykonawcę do oferty dokumenty w postaci polityki bezpieczeństwa, regulaminu pracy czy umowy o pracę stanowią jedynie wyciągi i wzory dokumentów i nie zawierają żadnych informacji o charakterze technicznym, technologicznym, organizacyjnym czy posiadającym wartość gospodarczą, która zasługiwałaby na ochronę jako tajemnica przedsiębiorstwa (wyrok KIO z 6 października 2020 r., sygn. akt KIO 2331/20).

Raport potwierdzający przyjęcie wiadomości przez serwer odbiorcy jest wystarczającym dowodem, by wykazać przesłanie wiadomości wykonawcy. Jak wskazała Krajowa Izba Odwoławcza w wyroku z 26 sierpnia 2016 r. (sygn. akt KIO 1499/16) „podstawą działania poczty elektronicznej jest pewność dostarczenia wiadomości do adresata. Wszystkie protokoły i zasady rządzące działaniem poczty elektronicznej mają za zadanie zapewnienie, danie pewności wysyłającemu, że w momencie wysyłki wiadomości elektronicznej do odbiorcy wiadomość ta zostanie do niego i tylko do niego dostarczona. W celu zapewnienia pewności dostarczenia poczty wprowadzono mechanizmy informujące nadawcę o nieprawidłowym lub błędnym nadaniu poczty lub też o błędzie serwera odbiorczego” – wyrok Krajowej Izby Odwoławczej z 4 grudnia 2020 r. (sygn. akt KIO 2993/20).

Skoro kwota szacowana przez zamawiającego wynosiła 9 mln zł, a cena najdroższej oferty oscylowała na poziomie 7 mln zł, to oznacza, że zamawiający przeszacował wartość zamówienia o około 2 mln zł. Okoliczność znacznego przeszacowania wartości zamówienia przez zamawiającego, wpływ ośmiu ofert ze znacznie niższymi cenami, utrzymującymi się na jednakowym poziomie (tj. z niewielką rozpiętością cen), powinna spowodować u  zamawiającego wątpliwości co do zasadności wezwania do złożenia wyjaśnień dotyczących zaoferowanej ceny (wyrok Krajowej Izby Odwoławczej z 7 grudnia 2020 r., sygn. akt KIO 2991/20).

Zamawiający ma prawo wyjaśniać, czy oferowany mu przedmiot ma szczegółowe cechy wymagane w opisie przedmiotu zamówienia. Nie może jednak żądać dokumentów przedmiotowych niewymaganych w siwz (wyrok Krajowej Izby Odwoławczej z 10 grudnia 2020 r., sygn. akt KIO 3124/20).