Omówienia orzeczeń W tym dziale znajdziesz informacje powiązane bezpośrednio z Prawem zamówień publicznych, a więc teksty aktów prawnych oraz orzeczenia KIO i sądów powszechnych. Wybrane orzeczenia opatrzone zostały omówieniem i eksperckim komentarzem.

Jeden z poważnych polskich zamawiających w ramach prowadzonej kontroli uprzedniej stanął w obliczu nieprawidłowości zgłoszonych przez prezesa UZP. Jego polemika z kontrolującym znalazła ostatecznie finał przed Krajową Izbą Odwoławczą. Zarzuty sprowadzały się do kwestii spóźnionej publikacji siwz na stronie WWW oraz niezażądania odpowiednich dokumentów celem potwierdzenia braku podstaw wykluczenia. Przeczytaj omówienie wyników kontroli i uchwały KIO w tej sprawie (uchwała z 19 czerwca  2017, sygn. akt KIO/KU 22/17).

Na zamawiającym ciąży obowiązek dążenia do wyeliminowania wszystkich zaistniałych w postępowaniu niejasności. Dotyczy to w szczególności najkorzystniejszej oferty, której wyboru dokonuje instytucja zamawiająca. Możliwość wyjaśniania oświadczeń i dokumentów wykonawcy powinna być wykorzystywana w postępowaniu również w przypadkach podejrzenia wprowadzenia przez wykonawcę w błąd (wyrok Krajowej Izby Odwoławczej z 14 grudnia 2016 r., sygn. KIO 2275/16).

Niedopuszczalne jest interpretowanie przez zamawiającego postawionych wymagań po złożeniu ofert i odpowiednie dostosowanie przyjętej interpretacji pod poszczególnych wykonawców. Zamawiający najpierw precyzuje swoje wymaganie w sposób jasny i klarowny, a dopiero po ich sprecyzowaniu i określeniu w siwz bada oferty w oparciu o postawione warunki (wyrok Krajowej Izby Odwoławczej z 18 czerwca 2015 r.; sygn. akt KIO 1148/15).

Krajowa Izba Odwoławcza rozpatrzyła kluczowe kwestie odnoszące się do zasad składania jednolitego europejskiego dokumentu zamówienia (JEDZ). Poniżej omawiamy stanowisko składu orzekającego dotyczące m.in. formy i sposobu składania tłumaczenia JEDZ oraz uzupełnienia i wyjaśniania jego treści (wyrok KIO z 8 czerwca 2017 r., sygn. akt 888/17).

Jednym z koniecznych elementów wpisujących się w hipotezę normy prawnej uregulowanej w przepisie art. 24 ust. 1 pkt 17 ustawy Pzp jest istotny wpływ nieprawdziwych (wprowadzających w błąd) informacji na decyzje podejmowane przez podmiot zamawiający. Na temat wzajemnych powiązań między przesłankami wykluczenia z pkt 17 i pkt 12 wskazanego przepisu KIO wypowiedziała się w wyroku z 20 marca 2017 r. (sygn. akt KIO 382/17).

Zamawiający może określić szczególny, obiektywnie uzasadniony, sposób spełniania przez wykonawców wspólnie ubiegających się o zamówienie warunków udziału w postępowaniu, jeżeli jest to uzasadnione charakterem zamówienia i proporcjonalne. Przedstawiamy przykład sytuacji, w której KIO zgodziła się z organizatorem postępowania, iż taki szczególny wymóg był w danym postępowaniu uzasadniony. Jedno z konsorcjum nie spełniło go i zostało wykluczone z udziału w przetargu. Izba poparła w tej decyzji zamawiającego.

Na łamach portalu omawialiśmy dwukrotnie postanowienia Krajowej Izby Odwoławczej, które odmawiały wykonawcom kwestionowania wyboru oferty w postępowaniach podprogowych. Te stanowiska Izby były przedmiotem skarg Prezesa UZP. Pod koniec grudnia sądy okręgowe – w Lublinie i w Szczecinie wydały orzeczenia niekorzystne dla interpretacji Izby. Dopuściły tym samym szerokie podważanie przez wykonawców poprawności wybranych ofert (wyrok sądu okręgowego w Lublinie z 21 grudnia 2016 r., sygn. akt IX Ga 502/16, wyrok sądu okręgowego w Szczecinie z 22 grudnia 2016 r., sygn. akt II Ca 1461/16). Sprawdź co się z tym wiąże.

Krajowa Izba Odwoławcza wydała już trzecie postanowienie kwestionujące prawo wykonawcy do wniesienia odwołania od wyboru najkorzystniejszej oferty w postępowaniu poniżej progów unijnych. Tym razem arbitrzy okazali się wyjątkowo zgodni w interpretacji. Ku satysfakcji uczestników rynku zamówień prezes UZP jest odmiennego zdania. Jedno z tych postanowień zostało już zaskarżone, a zaskarżenie kolejnych dwóch wydaje się kwestią czasu.

Czy odwołanie od wyboru najkorzystniejszej oferty w postępowaniu poniżej progów faktycznie jest możliwe? Jaki był rzeczywisty zamysł ustawodawcy? Poznaj najnowszą interpretację Izby w tej sprawie. Sprawdź, dlaczego wywołała tak duże poruszenie wśród komentatorów.

Wymóg zamawiającego dotyczący zatrudnienia na umowę o pracę osób przez cały okres realizacji zamówienia może zostać zakwestionowany. Nie zawsze czynności, które wskazuje zamawiający, mają charakter kwalifikujący do umowy o pracę. Ich określenie musi być przemyślane i uzasadnione. Podobnie rzecz się przedstawia w zakresie ograniczenia podwykonawstwa. Podlegać mu powinny tylko czynności pełnione bezpośrednio przez wykonawcę, który będzie ponosił pełną odpowiedzialność za wykonywane w tym zakresie zadania. Muszą to być elementy, które mają znaczący wpływ na realizację umowy i zapewniają prawidłowe utrzymanie drogi (wyrok Krajowej Izby Odwoławczej z 19 grudnia 2016 r., sygn. akt KIO 2280/16).

Teza Jeśli zamawiający nie zaznaczył, że przedmiot zamówienia może nie w pełni odpowiadać normie, to po upływie terminu składania ofert podczas czynności badania ofert nie może zmieniać tego postanowienia specyfikacji. Zamawiający musi więc stosować się do pełnej treści normy, bo nie wyłączył w specyfikacji (ani w zmianach do specyfikacji) zakresu zamówienia, w którym wykonawcy (a także zamawiający) mogliby dokonać odstępstw od pełnego brzmienia normy i tym samym do pierwotnego brzmienia specyfikacji (wyrok Krajowej Izby Odwoławczej z 19 kwietnia 2016 r.; sygn. akt KIO 496/16) 

Ograniczenie konkurencji może mieć miejsce w przypadku, gdy zamawiający poprzez opis przedmiotu zamówienia preferuje jednego producenta, a sprzęt może być dostarczany przez wielu pośredników, przedstawicieli, dystrybutorów. W takim przypadku zamawiający musiałby w sposób bardzo szczegółowy określić i wyjaśnić swoje preferencje, które powinny być oparte o szczegółowe wymagania czy wytyczne (wyrok Krajowej Izby Odwoławczej z 7 kwietnia 2016 r.; sygn. akt KIO 444/16)

Zamówienie z wolnej ręki musi stanowić niejako powtórzenie postępowania, które zakończyło się niepowodzeniem. Zamawiający zobowiązany jest pamiętać zarówno o warunkach udziału w postępowaniu, które zastosował w unieważnionym przetargu, jak również o ustalonym opisie przedmiotu zamówienia. W przeciwnym wypadku ewentualne zmiany mogą być ocenione jako wpływające na krąg potencjalnych wykonawców zainteresowanych zamówieniem, a więc niedopuszczalne (orzeczenie Głównej Komisji Orzekającej z 16 kwietnia 2015 r., sygn. akt BDF1/4900/112/118/14 BDF1.4800.31.2015)

Pozornie drobne uchybienia mogą skutkować poważnymi konsekwencjami. Brak publikacji ogłoszenia o udzieleniu zamówienia oraz niezłożenie oświadczenia o braku istnienia okoliczności wyłączających z postępowania stanowią poważne przewinienia skutkujące wymierzeniem kary za naruszenie dyscypliny finansów publicznych (orzeczenie Głównej Komisji Orzekającej z 22 lutego 2016 r., sygn. akt BDF1.4800.132.2015).

Uchylanie się od zawarcia umowy o zamówienie publiczne wcale nie musi oznaczać bezpośredniej odmowy jej podpisania – może również wynikać z innych zachowań wykonawcy. Trzykrotnie niestawienie się w celu zawarcia będzie z pewnością uznane za uchylanie się od zawarcia umowy (wyrok Krajowej Izby Odwoławczej z 4 marca 2014 r.; sygn. akt KIO 288/14).

Zamawiający może wystąpić do KIO o uchylenie zakazu zawarcia umowy, jeżeli wniesione odwołanie zagraża terminowej realizacji zamówienia publicznego. Izba ma prawo do zniesienia takiego zakazu, jednakże w swej decyzji musi kierować się nadrzędnością ochrony interesu publicznego. W praktyce takie decyzje są wydawane stosunkowo rzadko, bo trzeba wówczas wykazać wagę interesu publicznego, którego zagrożenie miałoby uzasadnić ewentualną rezygnację z ochrony innych interesów. Sprawdź, jaka okoliczność będzie stanowiła dostateczną podstawę dla przychylnego stanowiska składu orzekającego a które argumenty Izby nie przekonają (postanowienie w sprawie wniosku o uchylenie zakazu zawarcia umowy Krajowej Izby Odwoławczej z 3 lipca 2017 r., sygn. akt KIO/W 13/17).

Zamawiający nie może oskarżać wykonawcy o złożenie nieprawdziwych informacji, w sytuacji gdy ten nigdzie nie rozminął się z prawdą. Tym bardziej gdy te rozbieżności wynikają jedynie z niewłaściwej interpretacji zapisów specyfikacji istotnych warunków zamówienia (wyrok Krajowej Izby Odwoławczej z 6 maja 2016 r.; sygn. akt KIO 603/16).

Bez wyeliminowania z obrotu prawnego zawartej z wykonawcą umowy w sprawie zamówienia publicznego zamawiający nie ma podstawy prawnej do dokonania nowej czynności wyboru najkorzystniejszej oferty w tym samym postępowaniu. Takie działanie zamawiającego oznaczałoby w istocie zaciągnięcie nowego zobowiązania umownego. Jedynie prezes Urzędu Zamówień Publicznych w myśl przepisu art. 144a ust. 1 może wystąpić do sądu o unieważnienie: części umowy, o której mowa w art. 140 ust. 3 ustawy Pzp; zmian umowy dokonanych z naruszeniem art. 144 ust. 1 ustawy Pzp; umowy, o której mowa w art. 146 ust. 1 ustawy Pzp. Wyrok Krajowej Izby Odwoławczej z 16 listopada 2015 r.; sygn. akt KIO 2381/15