Niejasności siwz nie mogą wywołać negatywnych skutków wobec wykonawcy
Zastosowanie art. 89 ust. 1 pkt 2 ustawy Pzp wymaga jednoznacznego stwierdzenia niezgodności treści oferty z treścią siwz. Żeby zaś takie ustalenie było możliwe, treść siwz w odpowiednim zakresie musi być jednoznaczna. Nie wolno dokonywać negatywnej weryfikacji oferty w zakresie nieostrych, niedookreślonych zapisów specyfikacji, brak jest bowiem wówczas wzorca dla przeprowadzenia takiej oceny i jednoznacznego ustalenia braku zgodności oferty z siwz (por. np. wyroki KIO z 27 września 2016 r., sygn. akt KIO 1717/16, z 7 października 2016 r., KIO 1771/16, z 2 stycznia 2018 r., KIO 2651/17, z 14 lipca 2015 r., KIO 1399/15) − wyrok Krajowej Izby Odwoławczej z 31 października 2018 r., sygn. akt KIO 2111/18.
Nie budzi wątpliwości, że odrzucenie oferty przystępującego wobec jej niezgodności z pkt 178 załącznika nr 1a w części 4 stanowiłoby interpretację powołanego zapisu siwz na niekorzyść wykonawcy. Nie można zatem uznać, że zamawiający, zaniechawszy odrzucenia oferty Aesculap Chifa Sp. z o.o. na podstawie art. 89 ust. 1 pkt 2 ustawy Pzp, dopuścił się naruszenia rzeczonego przepisu. W konsekwencji nie ma również podstaw dla przyjęcia naruszenia art. 82 ust. 3 ustawy Pzp, który stanowi, że oferta powinna być zgodna z siwz. Zgodnie z jednolitym orzecznictwem Izby to na zamawiającym ciąży obowiązek prawidłowego sporządzenia siwz, a wszelkie wynikające z niego wątpliwości nie mogą obciążać wykonawców i być intepretowane na ich niekorzyść (por. np. wyrok KIO z 13 września 2017 r., KIO 1782/17, z 7 lipca 2017 r., KIO 2239/17, z 13 maja 2015 r., KIO 896/15, z 11 czerwca 2015 r., KIO 1116/15).
