Zamówienia krajowe – podstawowy tryb udzielania zamówień klasycznych

W tym artykule przeczytasz:

• Procedura udzielenia zamówienia krajowego w wariancie I – tryb podstawowy bez negocjacji krok po kroku
• Publikacja SWZ w wariancie I trybu podstawowego
• Wadium w trybie podstawowym i termin składania ofert
• Wnioski o wyjaśnienie SWZ w zamówieniu krajowym
• Reguły otwarcia ofert na zamówienie krajowe realizowane w wariancie I
• Przesłanki odrzucenia ofert na zamówienia krajowe 
• Podmiotowa kwalifikacja wykonawców przy zamówieniu krajowym
• Realizacja obowiązków informacyjnych
• Procedura udzielenia zamówienia krajowego w wariancie II – tryb podstawowy z możliwością negocjacji
• Procedura udzielenia zamówienia krajowego w wariancie III – tryb podstawowy z obowiązkiem negocjacji

Skorzystaj z wzorów dokumentacji przetargowej w procedurach podstawowych dla zamówienia krajowego:

Wzory dokumentów – tryb podstawowy z obowiązkiem negocjacji  

Wzory dokumentów – tryb podstawowy z możliwością negocjacji

Wzory dokumentów – tryb podstawowy bez negocjacji

• Dla zamówienia krajowego mamy przewidziane trzy warianty trybu podstawowego.
• Tryb podstawowy bez negocjacji (art. 275 pkt 1 ustawy Pzp) – stosujemy, gdy przedmiot zamówienia krajowego oraz potrzeby zamawiającego umożliwiają mu przejrzysty opis wszystkich warunków zamówienia na etapie przygotowania postępowania. Zamawiający zastosuje tę procedurę, gdy nie widzi potrzeby negocjacji z wykonawcami. Chodzi w tym przypadku o zamówienia krajowe np. na dostawy lub usługi powszechnie dostępne, czy zamówienia podlegające wznowieniu bądź  powtarzające się okresowo.
• Tryb podstawowy z negocjacjami fakultatywnymi (art. 275 pkt 2 ustawy Pzp) – zamawiający może w tym przypadku prowadzić negocjacje, aby ulepszyć treść ofert, które podlegają ocenie w ramach kryteriów oceny ofert. Wcześniej musi przewiedzieć taką możliwość. Po zakończeniu negocjacji zamawiający zaprasza wykonawców do składania ofert dodatkowych. Wariant ten przewiduje dla zamówienia krajowego procedurę z możliwością negocjacji, które służą ulepszeniu ofert. W tym trybie można próbować negocjować np. cenę oferty. Wolno też ustalać nowe warunki dotyczące  kryteriów jakościowych np. serwisu posprzedażowego (w celu uzyskania punktów za dodatkowe miesiące serwisu czy jego rozszerzony zakres).
• Tryb podstawowy z obowiązkiem negocjacji (art. 275 pkt 3 ustawy Pzp) – zamawiający obligatoryjnie prowadzi w tej procedurze negocjacje, aby ulepszyć oferty. Po ich zakończeniu zaprasza wykonawców do składania ofert ostatecznych. Wariant III przewiduje dla zamówienia krajowego obowiązkowe negocjacje złożonych ofert. Warto pamiętać, że negocjacje nie mogą zmieniać minimalnych wymagań z opisu  przedmiotu bądź realizacji zamówienia z OPiW. Nie mogą także dotyczyć warunków zamówienia (art. 279 ustawy Pzp).
• Ustawa Pzp nie narzuca zamawiającym przesłanek wyboru któregoś z wariantów trybu podstawowego. Mają oni znaczną swobodę decyzji, którą procedurę udzielenia zamówienia krajowego wybrać.
• Obecnie najchętniej stosowanym trybem jest wariant bez negocjacji. Ze względu na swoją specyfikę odpowiada on już wcześniej znanemu przetargowi nieograniczonemu.
• Tryb udzielenia zamówienia krajowego w wariancie I rozpoczyna się standardowo od zamieszczenia ogłoszenia o zamówieniu w Biuletynie Zamówień Publicznych. Dodatkowo zamawiający może zamieścić ogłoszenie w innych miejscach, w szczególności na stronie internetowej. Nie musi zatem publikować go w siedzibie oraz na stronie WWW – jest to fakultatywne.