Marzena Kopacka-Biculewicz

Zamawiający, stawiając warunek udziału w postępowaniu dotyczący uprawnień do produkcji lub wprowadzania żywności do obrotu, ma prawo żądać decyzji inspektora sanitarnego potwierdzającej zatwierdzenie zakładu. Takie wymaganie jest zgodne z zasadą proporcjonalności i mieści się w katalogu podmiotowych środków dowodowych wskazanych w przepisach.

Pytanie: W postępowaniu prowadzonym na podstawie art. 275 ust. 1 ustawy Pzp złożono trzy oferty. Zamawiający, przed upływem terminu związania ofertą (TZO), dokonał wyboru oferty najkorzystniejszej – oferty nr 1. Po dokonaniu wyboru pojawiły się jednak okoliczności wymagające ponownego zbadania. W związku z tym zamawiający unieważnił czynność wyboru najkorzystniejszej oferty i zwrócił się do wykonawców o wyrażenie zgody na wydłużenie terminu związania ofertą. Dwóch wykonawców wyraziło zgodę, jeden nie. Następnie zamawiający ponownie dokonał wyboru oferty, odrzucając ofertę nr 3 na podstawie art. 226 ust. 1 pkt 12 ustawy Pzp. Wykonawca ten wniósł odwołanie, wskazując, że wybór oferty nastąpił jeszcze w pierwotnym terminie związania ofertą, a więc zamawiający nie miał podstaw do zastosowania art. 307 ust. 2 ustawy Pzp i odrzucenia jego oferty z powodu braku zgody na przedłużenie TZO. Czy zamawiający postąpił prawidłowo? Czy powinien uznać zarzut wykonawcy nr 3 i uwzględnić odwołanie?

Pytanie: Postępowanie zostało podzielone na dwie części: Część I – demontaż istniejącej instalacji zagęszczacza mechanicznego, wykonanie prac ogólnobudowlanych i instalacyjnych, a także zakup, dostawa, montaż oraz rozruch technologiczny nowej instalacji do zagęszczania osadów ściekowych powstających na terenie oczyszczalni ścieków; Część II – demontaż istniejącej instalacji prasy do odwadniania osadu, wykonanie prac ogólnobudowlanych i instalacyjnych, a także zakup, dostawa, montaż oraz rozruch technologiczny kompletnej instalacji do mechanicznego odwadniania osadów ściekowych powstających na terenie oczyszczalni ścieków. W dokumentacji przetargowej przygotowano dwa oddzielne formularze ofertowe dla każdej części zamówienia. W postępowaniu złożono dwie oferty – każdą przypisaną do innej części. W informacji z otwarcia ofert wskazano, że: wykonawca A (firma z Austrii) złożył ofertę na część I, podając tylko cenę netto, wykonawca B złożył ofertę na część II. Po otwarciu ofert wykonawca A poinformował zamawiającego, że zaszła „omyłka pisarska”, ponieważ jego zamiarem było złożenie oferty na część II. Wniósł o sprostowanie informacji z otwarcia ofert i przypisanie jego oferty do części II. Dołączona dokumentacja techniczna i rysunki dotyczyły faktycznie instalacji prasy (czyli części II), jednak formularz ofertowy został wypełniony i podpisany dla części I. Zamawiający zakwalifikował ofertę zgodnie z formularzem, który jednoznacznie wskazywał część I. Czy w tej sytuacji zamawiający może – na podstawie wyjaśnień wykonawcy – sprostować informację z otwarcia ofert i przypisać ofertę do części II zamówienia?

Procedura z wolnej ręki może być prowadzona częściowo w języku obcym, ale całkowite wyłączenie języka polskiego w tym trybie – nawet przy kontaktach z zagranicznym wykonawcą – nie jest dopuszczalne. Co istotne, przepisy nie obejmują zakazem stosowania wyłącznie języka obcego umowy o zamówienie publiczne. Dlatego dopuszczalne jest jej sporządzenie np. tylko w języku angielsku – o ile zostaną spełnione wymogi formalne ustawy Pzp.

Pytanie: Kwota, którą zamawiający zamierza przeznaczyć na realizację zamówienia, wynosi 180.000 zł brutto. Oferta 1: 190.303 zł brutto, oferta 2: 211.560 zł brutto, oferta 3: 314.880 zł brutto. Dostałem wezwanie do wyjaśnienia rażąco niskiej ceny, gdyż moja oferta jest niższa o więcej niż 30% od wartości zamówienia powiększonej o VAT, ustalonej przed wszczęciem postępowania przez zamawiającego wynoszącej 314.273,83 zł brutto. Czy to zgodne z przepisami? Pierwsze postępowanie zostało unieważnione, gdyż najniższa oferta (z ceną 256.645,50 zł) przewyższała kwotę, którą zamawiający zamierzał przeznaczyć na realizację zamówienia.

Jeśli wykonawca podał prawidłową cenę netto i stawkę VAT, lecz błędnie wyliczył cenę brutto, zamawiający nie powinien odrzucać oferty. Taka nieścisłość stanowi oczywistą omyłkę rachunkową, którą – zgodnie z art. 223 ust. 1 pkt 2 ustawy Pzp – należy poprawić, stosując zasady obliczenia ceny określone w SWZ. Odrzucenie oferty będzie zasadne dopiero wtedy, gdy błędna okaże się sama stawka VAT.

W praktyce udzielania zamówień publicznych mogą wystąpić sytuacje, w których wykonawca nie uzupełni wszystkich wymaganych informacji w formularzu ofertowym – na przykład nie wskaże stawki VAT. Powstaje wówczas pytanie, jakie obowiązki spoczywają na zamawiającym i czy może on samodzielnie ustalić status podatkowy wykonawcy na podstawie ogólnodostępnych rejestrów. Artykuł analizuje konsekwencje braku wezwania do złożenia wyjaśnień w zakresie VAT oraz ocenia, czy zaniechanie to może być uznane za błąd proceduralny wpływający na wynik postępowania.

Pytanie: Czy w przypadku zakupu biletów na podróże służbowe (lotniczych, kolejowych, autobusowych), które pracownicy instytucji nabywają samodzielnie – bez pośredników – należy dokonywać łącznego szacowania ich wartości (wszystkie bilety łącznie)? Czy też każdy z rodzajów biletów (lotnicze, kolejowe, autobusowe) powinien być traktowany jako odrębna kategoria usług z osobnym progiem szacunkowym?

Pytanie: Czy art. 436 pkt 1 ustawy Pzp nakazuje zamawiającemu określanie terminu obowiązywania umowy w dniach kalendarzowych? Czy zamawiający może określić termin realizacji zamówienia np. 60 dni roboczych od dnia zawarcia umowy?

Czy w umowie trzeba wskazywać zarówno konkretny dzień zakończenia realizacji zamówienia jak i termin w dniach? Wyjaśniamy, jak prawidłowo formułować terminy w umowach w świetle przepisów Kodeksu cywilnego i Prawa zamówień publicznych. Dowiedz się także, dlaczego data zakończenia umowy nie zawsze pokrywa się z terminem wykonania zamówienia.