Oceniając podstawy korekty omyłek w ofercie, trzeba wziąć pod uwagę całokształt dokumentów
Z istoty przepisu pozwalającego zamawiającemu poprawić omyłki w treści oferty (art. 87 ust. 2 pkt 1 i 3 ustawy Pzp) wynika, że w przypadku gdy zamawiający stwierdzi, iż w złożonej ofercie zachodzi prawdopodobieństwo omyłki, wówczas ma możliwość jej korekty. Oczywiście zamawiający może swoją czynność poprawienia stwierdzonej omyłki poprzedzić wezwaniem wykonawcy do wyjaśnień w trybie art. 87 ust. 1 ustawy Pzp. Jednak nie jest to czynność obligatoryjna, co wynika wprost z brzmienia tego przepisu, który posługuje się sformułowaniem „może” (wyrok Krajowej Izby Odwoławczej z dnia 20 maja 2021 r. sygn. akt KIO 955/21).
Konsekwencją stwierdzonej i dokonanej poprawy omyłki nie może być zmiana treści złożonej oferty, do czego referuje zdanie drugie przepisu art. 87 ust. 1 ustawy Pzp. Poprawienie oferty może dotyczyć innej omyłki, która nie będzie powodowała istotnych zmian w ofercie (art. 87 ust. 2 pkt 3 ustawy Pzp) lub stwierdzonej przez zamawiającego oczywistej omyłki pisarskiej (art. 87 ust. 2 pkt 1 ustawy Pzp).
Oceniając, czy zachodzą przesłanki do poprawienia oferty w trybie art. 87 ust. 2 pkt 1 i/lub 3 ustawy Pzp, trzeba wziąć pod uwagę całokształt dokumentów składanych przez wykonawcę wraz z ofertą.
Sam formularz ofertowy, stanowiący oświadczenie woli wykonawcy nie może być oceniany odrębnie bez uwzględnienia wszystkich okoliczności, które mają wpływ na treść składanej oferty. Skoro bowiem w formularzu ofertowym, w jednym miejscu, na samym początku oferty omyłkowo podano skład konsorcjum, a dalej z oferty oraz z dokumentów stanowiących załączniki do oferty wynikają okoliczności dające podstawę do stwierdzenia omyłki, możliwa jest czynność poprawienia treści oferty. De facto pozostaje ona bez wpływu na treść oferty i nie powoduje w niej istotnych zmian.
Redakcja
