CENA ZA ZAMÓWIENIE PUBLICZNE

Zgodnie z art. 7 pkt 1 ustawy z 11 września 2019 r. – Prawo zamówień publicznych ilekroć w ustawie jest mowa o cenie – należy przez to rozumieć cenę w rozumieniu art. 3 ust. 1 pkt 1 i ust. 2 ustawy z dnia 9 maja 2014 r. o informowaniu o cenach towarów i usług (Dz. U.
z 2023 r. poz. 168), nawet jeżeli jest płacona na rzecz osoby niebędącej
przedsiębiorcą.

Wskazany przepis ustawy o informowaniu o cenach stanowi z kolei, że cena to wartość wyrażona w jednostkach pieniężnych, którą kupujący (tu: zamawiający) jest obowiązany zapłacić przedsiębiorcy (tu: wykonawcy, nawet jeśli nie jest przedsiębiorcą) za towar lub usługę. W cenie uwzględnia się podatek od towarów i usług oraz podatek akcyzowy, jeżeli na podstawie odrębnych przepisów sprzedaż towaru lub usługi podlega obciążeniu podatkiem od towarów i usług lub podatkiem akcyzowym. Przez cenę rozumie się również stawkę taryfową (art. 3 ust. 2 ustawy o informowaniu o cenach).

Prawo zamówień publicznych odwołuje się do konkretnych części przepisu art. 3 ustawy o informowaniu o cenach, nie wskazując przy tym jej art. 3 ust. 1 pkt 2, który mówi o cenach jednostkowych. Nie należy zatem przyjmować definicji z tej ustawy do stosunków kontraktowych w zamówieniach publicznych. Jak czytamy w Komentarzu UZP do ustawy Pzp z 2019 roku: „Ceny jednostkowe np. w przypadku wynagrodzeń kosztorysowych stanowią elementy składające się na cenę, nie stanowią jednak ceny w rozumieniu Pzp”.

Istotne, iż zamawiający w dokumentach zamówienia oraz projekcie umowy może określić, że cena, jaką zaproponuje mu wykonawca w ofercie, będzie mieć charakter ryczałtowy lub kosztorysowy.

Cena oferty powinna być wskazana w jednostkach pieniężnych, ale niekoniecznie w złotych polskich. Zapłata ceny może następnie odbyć się poprzez przekazanie pieniędzy bądź innych ekwiwalentów np. materiałów, usługi itp.

Zobacz także: EURO, RAŻĄCO NISKA CENA