KIO 2601/18 WYROK dnia 4 stycznia 2019 r.

Sygn. akt: KIO 2601/18 

WYROK 

 z dnia 4 stycznia 2019 r.    

Krajowa Izba Odwoławcza  -  w składzie: 

Przewodniczący:      Katarzyna Odrzywolska  

Protokolant:  

Marta Słoma 

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 2 stycznia 2019 r. w Warszawie 

odwołania wniesionego 

do  Prezesa  Krajowej  Izby  Odwoławczej  w  dniu  18  grudnia  2018  r.  przez  wykonawców 

wspólnie  ubiegających  się  o  udzielenie  zamówienia:  Przedsiębiorstwo  Usług 

Komunalnych  Sp.  z  o.o.  84-

230  Rumia,  ul.  Dębogórska  148;  R.  L.  prowadzący 

działalność gospodarczą pod firmą Usługi Transportowe R. L. 84-107 Starzyno, ul. Trzy 

Gracki 8 

w 

postępowaniu  prowadzonym  przez  Zamawiającego:  Gminę  Miasto  Reda  84-240  Reda, 

ul. Gdańska 33 

orzeka: 

oddala odwołanie, 

kosztami  postępowania  w  wysokości  16  110  zł  00  gr  (słownie:  szesnaście  tysięcy  sto 

dziesięć  złotych  i  zero  groszy)  obciąża  Odwołującego  –  wykonawców  wspólnie 

ubiegających się o udzielenie zamówienia: Przedsiębiorstwo Usług Komunalnych Sp. 

z  o.o.  84-

230  Rumia,  ul.  Dębogórska  148;  R.  L.  prowadzący  działalność 

gospodarczą pod firmą Usługi Transportowe R. L. 84-107 Starzyno, ul. Trzy Gracki 

8, i: 

zalicza w poczet kosztów postępowania kwotę 15 000 zł 00 gr (słownie: piętnaście 

tysięcy  złotych  zero  groszy)  uiszczoną  przez  Odwołującego  –  wykonawców 

wspólnie  ubiegających  się  o  udzielenie  zamówienia:  Przedsiębiorstwo  Usług 

Komunalnych Sp. z o.o. 84-

230 Rumia, ul. Dębogórska 148; R. L. prowadzący 

działalność  gospodarczą  pod  firmą  Usługi  Transportowe  R.  L.  84-107 

Starzyno, ul. Trzy Gracki 8 

tytułem wpisu od odwołania; 

zasądza od Odwołującego – wykonawców wspólnie ubiegających się o udzielenie 

zamówienia:  Przedsiębiorstwo  Usług  Komunalnych  Sp.  z  o.o.  84-230  Rumia, 

ul.  Dębogórska  148;  R.  L.  prowadzący  działalność  gospodarczą  pod  firmą 

Usługi  Transportowe  R.  L.  84-107  Starzyno,  ul.  Trzy  Gracki  8,  na  rzecz 

zamawiającego: Gminy Miasta Reda 84-240 Reda, ul. Gdańska 33 kwotę 1 110 

zł  00  gr  (słownie:  tysiąc  sto  dziesięć  złotych  i  zero  groszy),  stanowiącą 

uzasa

dnione koszty strony poniesione z tytułu kosztów dojazdu na rozprawę. 

Stosownie  do  art.  198a  i  198b  ustawy  z  dnia  29  stycznia  2004  r.  - 

Prawo  zamówień 

publicznych  (t.j.  Dz.  U.  z  2018  r.,  poz.  1986)  na  niniejszy  wyrok  -  w  terminie  7  dni  od  dnia 

jego doręczenia - przysługuje skarga za pośrednictwem Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej 

do 

Sądu Okręgowego w Gdańsku.  

Przewodniczący:   …………………………… 

Sygn. akt: KIO 2601/18 

U z a s a d n i e n i e 

Postępowanie  o  udzielnie  zamówienia  publicznego  prowadzone  w  trybie  przetargu 

nieograniczonego pn. 

„Letnie i zimowe utrzymanie dróg, pielęgnacja zieleni oraz utrzymanie 

czystości  na  terenie  miasta  Redy  w  latach  2019  -  2022”,  znak  sprawy:  25.ZF.PN.U.2018 

(dalej  „Postępowanie”  lub  „Zamówienie”)  zostało  wszczęte  ogłoszeniem  w  Dzienniku 

Urzędowym  Unii  Europejskiej  pod  numerem:  2018/S  203-463691  w  dniu  20  października 

2018  r.  przez 

Gminę  Miasto  Reda  84-240  Reda,  ul.  Gdańska  33  (zwana  dalej: 

„zamawiającym”).  

W  dniu  19  grudnia 

2018  r.  wykonawcy  wspólnie  ubiegający  się  o  udzielenie 

zamówienia:  Przedsiębiorstwo  Usług  Komunalnych  Sp.  z  o.o.  84-230  Rumia,  

ul.  Dębogórska  148;  R.  L.  prowadzący  działalność  gospodarczą  pod  firmą  Usługi 

Transportowe R. L. 84-107 Starzyno, ul. Trzy Gracki 8 (zwani 

dalej „odwołującym”) wnieśli 

odwołanie 

wobec 

niezgodnych 

z 

przepisami 

ustawy 

z 

dnia  

29  stycznia  2004  r.  - 

Prawo zamówień publicznych (t.j. Dz. U. z 2018 r., poz. 1986)  – dalej 

„ustawa  Pzp”  czynności  zamawiającego  podjętych  w  Postępowaniu,  zarzucając 

zamawiającemu naruszenie następujących przepisów: 

art.  87  ust.  1  ustawy  Pzp,  poprzez  zaniechanie  żądania  od  odwołującego  wyjaśnień 

dotyczących  treści  złożonej  przez  niego  oferty  -  wątpliwości  związanej  z  zastosowaną 

8%  stawką  podatku  VAT  w  celu  wyjaśnienia  wątpliwości  zamawiającego  co  do 

zgodności  oferty  z  SIWZ  i  przepisami  ustawy  z  dnia  11  marca  2004  r.  o  podatku  od 

towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2018 roku, poz. 2174) - dalej: ustawa o podatku VAT; 

art. 89 ust. 1 pkt 6 ustawy Pzp, poprzez odrzucenie oferty złożonej przez odwołującego 

jako zawierającej błędy w obliczeniu ceny w sytuacji, gdy oferta została złożona zgodnie 

z oczekiwaniami zamawiającego a cena została określona w sposób poprawny i zgodny 

z przepisami ustawy o podatku VAT; 

3.  art. 91 ust. 1 i art. 7 ust. 1 i 3 ustawy Pz

p w związku z art. 3 oraz art. 15 ust. 1 ustawy  

o  zwalczaniu  nieuczciwej  konkurencji  przez  zaniechanie  wyboru  oferty  odwołującego 

jako  najkorzystniejszej  w  ocenie  kryteriów  oceny  ofert  ich  znaczenia  z  prawidłowo 

złożonych  i  niepodlegających  odrzuceniu  oraz  spełniającej  warunki  udziału  

w postępowaniu określone przez zamawiającego. 

Wskazując  powyższe  odwołujący  wniósł  o  uwzględnienie  odwołania  w  całości 

poprzez nakazanie zamawiającemu, w trybie art. 192 ust. 3 pkt 1 ustawy Pzp: 

unieważnienia czynności odrzucenia oferty odwołującego; 

2.  dokonania  ponownego  badania 

i  oceny  oferty  złożonej  przez  odwołującego  w  celu 

uznania,  że  spełnia  ona  warunki  postawione  w  Specyfikacji  Istotnych  Warunków 

Zamówienia  –  dalej  „SIWZ”  a  cena  określona  przez  odwołującego  została  opisana  w 

sposób poprawny i zgodny z przepisami prawa w tym ustawy o podatku VAT 

ewentualnie  

3.  nakazanie  z

amawiającemu  w  trybie  art.  87  ust.  1  ustawy  Pzp  zażądania  od 

o

dwołującego wyjaśnień dotyczących zastosowanej stawki VAT 

a także nakazanie zamawiającemu równego traktowania wszystkich podmiotów ubiegających 
się  o  udzielenie  zamówienia  w  sposób  umożliwiający  zachowanie  zasad  uczciwej 

konkurencji. 

Podnosząc  powyższe  odwołujący  wskazał,  że  14  grudnia  2018  r.  zamawiający 

poinformował  odwołującego  o  odrzuceniu  jego  oferty  w  Postępowaniu,  jako  zawierającej 

błędy  w  obliczeniu  ceny,  wskazując jako  podstawę  prawną  art.  89  ust.  1  pkt  6  ustawy  Pzp 

oraz o unieważnieniu Postępowania na podstawie art. 93 ust. 1 pkt 1 ustawy Pzp, w związku 

z niezłożeniem żadnej oferty niepodlegającej odrzuceniu. 

Argumentacja  d

otycząca zasadności odrzucenia oferty odwołującego ograniczała się 

do  jednego  zdania 

uzasadnienia  faktycznego:  „Generalną  zasadą,  zgodnie  z  art.  41  ust  1 

ustawy  o  podatku  od  towarów  i  usług  jest  opodatkowanie  towarów  i  usług  stawką 

podstawową,  jedynie  dla  pewnych  towarów  i  usług  ustawodawca  przewidział  niższe  stawki 

podatkowe

, które określone zostały w przepisach ustawy o VAT oraz aktach wykonawczych". 

W ocenie odwołującego zamawiający nie miał podstaw do odrzucenia jego oferty z uwagi na 

to,  że  oferta  odwołującego  była  zgodna  z  przepisami  prawa  a  nadto  spełniała  wszystkie 

warunki udziału w postępowaniu wynikające z SIWZ. 

Odwołujący,  w  formularzu  ofertowym  zadeklarował,  iż  jest  gotów  wykonać 

zamówienie  publiczne  za  kwotę  10.186.310,00  zł.  podaną  jako  cenę  brutto,  która  stanowi 

sumaryczną  wartość  podanych  cen  w  miesiącu  jak  i  roku.  Dodatkowo  zgodnie  

z  wymaganiami  zamawiającego  w  tymże  Formularzu  ofertowym:  „Tabele  Elementów 

Scalonych" odwołujący obowiązany był do podania wielkości podatku VAT. Powyższa oferta 

została złożona zgodnie z wytycznymi opisanymi wprost w załącznikach do SIWZ „Formularz 

ofertowy".  Z  wielkości  wpisanych  w  rubryce  podatek  VAT  w  „Tabeli  Elementów  Scalonych" 

wynika,  że  odwołujący  zastosował  8%  stawkę  podatku  VAT.  Zgodnie  z  wymaganiami 

zamawiającego cena oferty brutto, podana w pkt 5.2. Formularza ofertowego winna być taka 

sama jak cena podana w tabeli elementów scalonych w wierszu „Razem cena brutto (suma 

wierszy  1  - 

16)”.  Odwołujący,  stosując  się  do  powyższych  wymagań,  złożył  ofertę  stosując 

stawkę  podatku  VAT  8%,  co  pozostaje  w  zgodzie  z  przepisami  ustawy  o  podatku  VAT  

do  usług  oczekiwanych  przez  zamawiającego  opisanych  stosownymi  symbolami  PKWiU  

a ujętymi w załączniku nr 3 do ustawy o podatku VAT. Taka sama stawka podatku VAT - 8% 

została zastosowana również w ofercie złożonej przez drugiego z oferentów. 

O  ile  zamawiający  powziął  jakiekolwiek  wątpliwości  co  do  prawidłowości  oferty 

odwołującego  (co  wynika  z  treści  lakonicznego  uzasadnienia  odrzucenia  oferty)  winien 

zwrócić  się  o  złożenie  wyjaśnień,  co  bezsprzecznie  pozwoliłoby  mu  stwierdzić,  że 

zastosowana  stawka  podatku  VAT  była  poprawna  a  cena  oferowana  przez  odwołującego 

była  prawidłowa.  Brak  zażądania  wyjaśnień  doprowadził  zaś  zamawiającego  do  dalszych 

naruszeń  ustawy  Pzp  i  w  efekcie  -  do  odrzucenia  oferty  odwołującego,  zgodnej  z  prawem, 

pozostającej w pełnej zgodności z SIWZ i najkorzystniejszej spośród złożonych ofert. 

Odwołujący  zwrócił  też  uwagę,  że  w  okolicznościach  niniejszej  sprawy  właściwą 

stawką, którą należało zastosować była 8 % stawka podatku VAT. Zgodnie z oczekiwaniami 

zamawiającego  odwołujący,  konstruując  ofertę,  przypisał  w  pierwszej  kolejności  usługi 

będące  przedmiotem  zamówienia  odpowiednim  kodom  klasyfikacji  PKWiU.  Analiza  kodów 

w

skazała,  iż  oczekiwane  usługi  opisane  są  następującymi  kodami:  81.29.12.0  -  usługi 

zamiatania  śmieci  i  usuwania  śniegu;  81.29,13.0  -  pozostałe  usługi  sanitarne;  81.30.10.0  - 

usługi związane z zagospodarowaniem terenów zieleni. Następnie odwołujący zweryfikował, 

czy  przedmiotowe  usługi  objęte  są  obniżoną  stawką  podatku  VAT,  zgodnie  z  załącznikiem  

nr  3  do  ustawy  o  podatku  VAT  - 

wykaz  towarów  i  usług,  opodatkowanych  stawką  podatku  

w  wysokości  8%.  Analiza  powyższego  załącznika  wskazuje,  iż  usługi  objęte  przedmiotem 

zamówienia a opisane powyżej wskazanymi kodami PKWiU są ujęte w wyżej wymienionym 

załączniku nr 3 odpowiednio w pozycjach: 174, 175 i 176. Niezależnie od powyższego, nawet 

gdyby  uznać,  że  któreś  poboczne  czynności  objęte  przedmiotem  zamówienia  winny  być 

opodatkowane  podstawową  stawką  podatku  VAT,  to  w  niniejszej  sprawie,  w  ocenie 

odwołującego, zastosowanie znajduje ugruntowane orzecznictwo TSUE w  zakresie uznania 

opisanej  w  przedmiotowej  sprawie  usługi  za  świadczenie  kompleksowe.  Jak  stwierdził 

Nacze

lny  Sąd  Administracyjny  w  wyroku  z  dnia  28  października  2016  r.,  sygn.  akt  I  FSK 

344/15,  koncepcja  świadczeń  złożonych  (kompleksowych)  wypracowana  została  

w orzecznictwie TSUE. W pewnych bowiem okolicznościach formalnie odrębne świadczenia, 

które  mogą  być  wykonywane  oddzielnie  i  odpowiednio  prowadzić  do  opodatkowania  lub 

zwolnienia,  należy  uważać  za  jednolitą  czynność,  gdy  nie  są  one  niezależne  (np.  wyrok 

TSUE  z  21  lutego  2008  r.  w  sprawie  C-  425/06  Part  Sernice).  Z  takimi  sytuacjami  mamy  

do  czynienia  nie 

tylko  w  przypadku,  gdy  jedno  lub  kilka  świadczeń  należy  uznać  

za świadczenie główne, natomiast pozostałe za świadczenia dodatkowe, traktowane z punktu 

widzenia  podatkowego  tak  jak  świadczenie  główne,  ale  przede  wszystkim  gdy  co  najmniej 

dwa  elementy  albo 

co  najmniej  dwie  czynności  dokonane  przez  podatnika  są  ze  sobą  tak 

ściśle związane, że tworzą obiektywnie tylko jedno nierozerwalne świadczenie gospodarcze, 

którego rozdzielenie miałoby charakter sztuczny (vide wyroki TSUE z 27 października 2005 r. 

w  sprawie  C-  41/04,  Levob  Verzekeringen  i  OV  Bank  i  z  2  grudnia  2010  r.  w  sprawie  

C-

276/09  Everything  Everywhere  ).  Jak  podkreślił  TSUE  w  wyroku  z  27  września  2012  r.  

w  sprawie  C  -392/11  Field  Fisher  WaterHouse  LLP  p-ko  Commissioners  for  Her  Majesty's 

Revenue 

and  Customs,  wskazując  na  wcześniejsze  swoje  orzecznictwo,  z  jednym 

świadczeniem  mamy  przede  wszystkim  do  czynienia,  jeżeli  co  najmniej  dwa  elementy  lub 

czynności podatnika są tak ściśle związane, że tworzą obiektywnie tylko jedno nierozerwalne 

świadczenie gospodarcze, którego rozdzielenie miałoby charakter sztuczny. Zdaniem TSUE 

jest  tak  również,  jeżeli  jedno  lub  kilka  świadczeń  należy  uznać  za  świadczenie  główne, 

natomiast  pozostałe  za  dodatkowe.  TSUE  jako  jeden  z  przykładów  tej  ostatniej  sytuacji 

podał,  że  świadczenie  należy  uznać  za  dodatkowe  w  stosunku  do  świadczenia  głównego, 

jeżeli  nie  stanowi  ono  dla  klienta  celu  samego  w  sobie,  lecz  służy  skorzystaniu  w  jak 

najlepszy sposób ze świadczenia głównego. W jaki zaś sposób winno być opodatkowane tak 

rozumi

ane  świadczenie  kompleksowe  tego  rodzaju  jak  w  opisanym  w  SIWZ  przedmiocie 

zamówienia  przekonuje stanowisko  Dyrektora  Krajowej  Informacji  Skarbowej  w  interpretacji 

indywidualnej  z  6  listopada  2018  r.  (sygn.  0115-KDIT1-  1.4012.628.2018.2.JP).  

O interpretac

ję taką wystąpił podatnik VAT, który świadczy usługi zimowego utrzymania dróg 

krajowych.  Podatnik  ten  uzyskał  opinię  statystyczną  wydaną  przez  Urząd  Statystyczny  

w Łodzi, zgodnie z którą usługi odśnieżania i usuwania oblodzeń mieszczą się w grupowaniu 

PKW

iU 81.29.12.0 „Usługi zamiatania śmieci i usuwania śniegu" (zgodnie ze stosowaną od 

dnia 1 stycznia 2011 r. dla celów podatkowych, Polską Klasyfikacją Wyrobów i Usług, z 2008 

roku). Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w niniejszej sprawie zgodził się z podatnikiem, 

że chodzi o kompleksową usługę zimowego utrzymania dróg, natomiast wszystkie czynności 

podejmowane  przez  podatnika  w  ramach  jej  wykonywania  - 

są  podejmowane  w  ramach 

przedmiotowej  usługi  i  mają  charakter  elementów  składowych  tej  usługi.  Stąd  całe 

wynagrodzenie  za  wykonanie  tej  kompleksowej  usługi  powinno  być  opodatkowane  stawką 

8%  VAT  na  podstawie  art.  41  ust.  2  ustawy  o  podatku 

VAT  w  związku  z  art.  146a  pkt  2  

i  w  związku  z  poz.  174  załącznika  nr  3  do  ustawy  o  podatku  VAT.  Zdaniem  Dyrektora 

Kr

ajowej  Informacji  Skarbowej  wszystkie  usługi  które  świadczy  podatnik,  w  ramach  umowy 

dotyczącej  zimowego  utrzymania  dróg  mieszczą  się  w  grupowaniu  81.29.12.0  „Usługi 

zamiatania śmieci i usuwania śniegu" PKWiU 2008. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej 

ws

kazał  na  liczne  orzecznictwo  Trybunału  Sprawiedliwości  UE  dotyczące  świadczeń 

złożonych,  z którego  wynika,  że tak  zwane świadczenie złożone bardzo wyraźnie wskazuje 

na  pewną  kompleksowość  i  współzależność  wielu  czynności,  które  wykonywane  w  sposób 

skoordyn

owany i efektywny mają doprowadzić do osiągnięcia zamierzonego celu. W świetle 

orzecznictwa  TSUE  pojedyncza  czy

nność  lub  świadczenie  traktowane  jest  jak  element 

świadczenia  kompleksowego  wówczas,  jeżeli  cel  świadczenia  pomocniczego  jest 

zdeterminowany  prze

z  świadczenie  główne,  które  nie  może  zostać  wykonane  lub 

wykorzystane bez świadczenia pomocniczego. Dlatego też w przypadku usług o charakterze 

złożonym o wysokości stawki podatku decyduje to, czy w danych okolicznościach mamy do 

czynienia  z  jedną  usługą  złożoną  czy  też  szeregiem  jednostkowych  usług.  Ocena  tej 

okoliczności  winna  odbywać  się  więc  w  oparciu  o  to,  czy  dokonywane  czynności 

(świadczenia)  wykazują  ze  sobą  tak  ścisłe  powiązanie,  że  w  sensie  gospodarczym  tworzą 

jedną  całość,  której  rozdzielenie  miałoby  sztuczny  charakter.  Niniejszą  interpretację  należy  

w  sposób  odpowiedni  odnieść  do  przedmiotu  zamówienia  objętego  SIWZ  zamawiającego, 

gdzie w każdym w trzech zakresów mamy do czynienia ze świadczeniem złożonym objętym, 

zgodnie  z  pkt  174  do  176  załącznika  nr  3  do  ustawy  o  podatku  VAT,  8%  stawką  podatku 

VAT. 

Przytoczone  powyżej  argumenty  nie  pozostawiają  wątpliwości,  że  oferta 

o

dwołującego  nie  powinna  ulec  odrzuceniu  w  związku  z  tym,  że  rzekomo  zawiera  błędy  

w  obliczeniu  ceny

.  Jak  bowiem  wykazano  powyżej,  odwołujący  zaoferował  zamawiającemu 

świadczenie  w  pełni  zgodne  z  warunkami  SIWZ,  zgodne  z  prawem,  nie  zawierające  błędu  

w obliczeniu ceny a ewentualne wątpliwości zamawiającego w tym zakresie można było bez 

problemu  rozwia

ć  w  ramach  wykorzystania  przez  zamawiającego  instrumentów 

przewidzianych  w  ustawie  Pzp 

do  wyjaśniania  składanych  przez  wykonawców  ofert.  Jeżeli 

zatem z

amawiający odrzucił ofertę bez uzyskania wyjaśnień odwołującego, to w zasadzie nie 

mógł należycie ocenić oferty odwołującego, a co za tym idzie - kompetentnie stwierdzić, czy 

powinna ona podlegać odrzuceniu, czy nie. 

W  dalszej  części  odwołania  odwołujący  wywodził,  że  opisane  powyżej  zaniechania 

zamawiającego  -  rażąco  niezgodne  z  przepisami  ustawy  Pzp,  ustawy  o  podatku  VAT  oraz 

orzecznictw

em  Krajowej  Izby  Odwoławczej  przy  Prezesie  Urzędu  Zamówień  Publicznych 

oraz  orzecznictwem  TSUE  - 

doprowadziły  zamawiającego  do  unieważnienia  postępowania  

a  tym  samym  zaniechania  wyboru  oferty  odwołującego  jako  najkorzystniejszej  w  ocenie 

kryteriów oceny ofert i ich znaczenia z prawidłowo złożonych i niepodlegających odrzuceniu, 

jako  spełniającej  warunki  udziału  w  postępowaniu  określone  przez  zamawiającego. 

Zamawiający  dokonał  zatem  czynności  niezgodnej  z  art.  91  ust.  1  ustawy  Pzp,  gdyż gdyby 

prowadził postępowanie w sposób prawidłowy, z całą pewnością nie miałby żadnych podstaw 

do unieważnienia postępowania w związku z odrzuceniem oferty odwołującego jak i drugiego 

oferenta. 

Zdaniem  odwołującego  nie  powinno  również  budzić  wątpliwości,  że  zamawiający 

obowiązany jest przestrzegać przepisów ustawy o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji, które 

definiują  czyn  nieuczciwej  konkurencji  jako  działanie  sprzeczne  z  prawem  lub  dobrymi 

obyczajami  w  sytuacji  jeżeli  zagraża  ono  lub  narusza  interes  innego  przedsiębiorcy  lub 

k

lienta (art.  3 ust.  1). W  art.  15  ust.  2 tej  ustawy  przykładowo  wskazano czyny  nieuczciwej 

konkurencji,  w  tym  również  utrudnianie  dostępu  do  rynku.  Odrzucenie  oferty  odwołującego  

i  unieważnienie  postępowania  ewidentnie  stanowi  utrudnianie  dostępu  do  rynku. 

Zamawiający, dopuszczając się zaniechań w trakcie postępowania o udzielenie zamówienia 

publicznego oraz nie stosując się do obowiązujących go przepisów ustawy Pzp, uniemożliwił 

o

dwołującemu  -  profesjonalnemu  podmiotowi  zdolnemu  do  prawidłowego  wykonania 

przedmiotu  zamówienia,  którego  oferta  była  w  pełni  zgodna  z  SIWZ,  przepisami  prawa  

i cenami rynkowymi - 

podjęcie się realizacji zamówienia. 

Zamawiający w dniu 19 grudnia 2018 r., zgodnie z dyspozycją  art. 185 ust. 1 ustawy 

Pzp,  poinformował  o  wniesieniu  odwołania,  przekazując  za  pomocą  poczty  elektronicznej 

kopię  odwołania  wykonawcom  uczestniczącym  w  postępowaniu,  oraz  wezwał  uczestników 

postępowania  do  wzięcia  udziału  w  postępowaniu  odwoławczym.  Do  postępowania 

odwoławczego nie przystąpił żaden wykonawca. 

Zamawiający na posiedzeniu w dniu 2 stycznia 2018 r., złożył pisemną odpowiedź na 

odwołanie w której wniósł o jego oddalenie w całości. 

Krajowa  Izba  Odwoławcza,  po  przeprowadzeniu  rozprawy  w  przedmiotowej 

sprawie, 

na 

podst

awie  zebranego  materiału  dowodowego,  po  zapoznaniu  

się  z  dokumentacją  postępowania  o  udzielenie  zamówienia  publicznego,  w  tym  

w szczególności z postanowieniami ogłoszenia o zamówieniu, postanowieniami SIWZ, 

korespondencją prowadzoną pomiędzy zamawiającym a wykonawcami, po zapoznaniu 

się  z  odwołaniem,  po  wysłuchaniu  oświadczeń,  jak  też  stanowisk  stron  złożonych 

ustnie do protokołu w toku rozprawy ustaliła i zważyła, co następuje.  

W  pierwszej  kolejności  Izba  ustaliła,  że  nie  została  wypełniona  żadna  z  przesłanek,  

o których stanowi art. 189 ust. 2 ustawy Pzp, skutkujących odrzuceniem odwołania. 

Jednocześnie  Izba  stwierdziła,  że  Odwołującemu  przysługiwało  prawo  do 

skorzystania  ze  środka  ochrony  prawnej,  gdyż  wypełniono  materialnoprawną  przesłankę 

interesu  w 

uzyskaniu  zamówienia,  określoną  w  art.  179  ust.  1  ustawy  Pzp,  kwalifikowaną 

możliwością  poniesienia  szkody  przez  odwołującego,  będącej  konsekwencją  zaskarżonej  

w  odwołaniu  czynności.  Wnoszący  odwołanie  jest  wykonawcą  w  rozumieniu  art.  2  pkt  11 

ustawy  Pzp 

oraz  złożył  ofertę  w  przedmiotowym  postępowaniu.  W  dniu  14  grudnia  2018  r. 

zamawiający  poinformował  odwołującego  o  odrzuceniu  jego  oferty  w  Postępowaniu,  jako 

zawierającej błędy w obliczeniu ceny, wskazując jako podstawę prawną art. 89 ust. 1 pkt 6 

ustawy 

Pzp oraz o unieważnieniu Postępowania na podstawie art. 93 ust 1 pkt 1 ustawy Pzp 

w  związku z  niezłożeniem  żadnej  oferty  niepodlegającej  odrzuceniu.  Gdyby  potwierdziły  się 

zarzuty  podniesione  w  odwołaniu  odwołujący  miałby  możliwość  uzyskania  przedmiotowego 

zamówienia. 

Izba  dopuściła  w  niniejszej  sprawie  dowody  z  dokumentacji  postępowania  

o  zamówienie  publiczne,  nadesłanej  przez  zamawiającego  do  akt  sprawy  w  formie 

elektronicznej,  w  tym  w  szczególności  z  treści  ogłoszenia  o  zamówieniu,  treści  SIWZ, 

korespo

ndencji  prowadzonej  przez  zamawiającego  z  wykonawcami,  w  szczególności  treści 

informacji o odrzuceniu 

ofert złożonych w postępowaniu i jego unieważnieniu. 

Krajowa Izba Odwoławcza zważyła, co następuje. 

Izba,  uwzględniając  zgromadzony  w  sprawie  materiał  dowodowy,  w  szczególności 

powyższe  ustalenia  oraz  zakres  zarzutów  podniesionych  w  odwołaniu,  doszła  do 

przekonania, iż sformułowane przez odwołującego zarzuty nie znajdują oparcia w ustalonym 

stanie  faktycznym  i  prawnym,  a  tym  samym  rozpoznawane  odwołanie  nie  zasługuje  na 

uwzględnienie. 

Izba  stwierdziła,  że  zarzuty  naruszenia  art.  89  ust.  1  pkt  6  ustawy  Pzp  nie  znajdują 

uzasadnienia w treści złożonego odwołania. 

W  ocenie  Izby  zarzut  nie  potwierdził  się.  Izba  stanęła  na  stanowisku,  iż  odwołujący 

błędnie  określił  w  treści  złożonej  oferty  stawkę  podatku  VAT  dla  usług  stanowiących 

przedmiot niniejszego postępowania, a w konsekwencji zamawiający słusznie odrzucił ofertę 

o

dwołującego na podstawie art. 89 ust. 1 pkt 6 ustawy Pzp. 

Należy zauważyć, że zgodnie z art. 89 ust. 1 pkt 6 ustawy Pzp zamawiający odrzuca 

ofertę, jeśli zawiera błąd w obliczeniu ceny lub kosztu. Jako błąd w obliczeniu ceny  traktuje 

się  także  przyjęcie  do  wyliczenia  ceny  nieprawidłowej  stawki  podatku  VAT.  Jak  stwierdził 

bowiem S

ąd Najwyższy w uchwale z 20 października 2011 r. (sygn. akt III CZP 52/11, OSNC 

2012,  Nr  4,  poz.  44)  o  porównywalności  ofert,  w  zakresie  zaproponowanej  ceny,  można 

mówić  dopiero  wówczas,  gdy  określone  w  ofertach  ceny,  mające  być  przedmiotem 

porównywania,  zostały  obliczone  przez  wykonawców  ubiegających  się  o  udzielenie 

zamówienia  publicznego  z  zachowaniem  tych  samych  reguł.  Stąd  też,  w  ocenie  Sądu 

Najwyższego,  przy  wykonywaniu  przez  zamawiającego  obowiązku  zbadania  czy  oferty 

wykonawców  nie  zawierają  błędów  w  obliczeniu  ceny,  ocenie  zamawiającego  musi  także 

podlegać przyjęcie przez wykonawcę prawidłowej stawki podatku VAT, ponieważ podatek ten 

jest  bez  wątpienia  elementem  cenotwórczym.  Odmienny  wniosek  musiałby  prowadzić  do 

niedającej  się  zaaprobować  zgody  na  nieprzewidziane  ustawą  ograniczenie  uprawnień 

zamawiającego,  a  w  konsekwencji  uniemożliwienie  mu  rzetelnego  zbadania  przesłanki 

uzasadniającej  wykonanie  przez  zamawiającego  ustawowego  obowiązku  odrzucenia  oferty. 

Stąd nie ulega wątpliwości, że zastosowanie przez wykonawcę błędnej stawki podatku VAT 

będzie skutkować odrzuceniem złożonej przez niego oferty.  

W  przedmiotowym  postępowaniu  odwołujący,  w  treści  złożonej  oferty,  określając 

wartość usług które realizowane będą w ramach zamówienia, wskazał cenę brutto doliczając 

staw

kę  podatku  VAT  w  wysokości  8%.  Istota  sporu  między  stronami  sprowadzała  się  do 

rozstrzygnięcia czy przyjęta przez odwołującego stawka VAT – 8% była właściwa dla usług 

opisanych w SIWZ 

gdyż, jak twierdził odwołujący, po przypisaniu usług odpowiednim kodom 

klasyfikacji PKWiU

, usługi te należało zakwalifikować do usług ujętych w pozycjach 174, 175  

i  176  załącznika  nr  3  ustawy  o  VAT  czy  też,  jak  podnosił  zamawiający,  należało  uznać,  że 

poszczególne  czynności  wymienione  w  Opisie  przedmiotu  zamówienia  a  składające  się  na 

przedmiot  umowy  należy  zaliczyć  do  usług  kompleksowego  utrzymania  drogi  a  zatem 

właściwą stawką podatku VAT będzie 23%. 

Izba,  rozpoznając  przedmiotowe  odwołanie,  podzieliła  w  pełni  stanowisko 

zamawiającego. Wskazać należy na wstępie, iż w wyroku ETS w sprawie C-349/96 Trybunał 

stwierdził,  że  w  celu  ustalenia  dla  potrzeb  VAT,  czy  świadczenie  usług  obejmujące  kilka 

części  składowych  należy  traktować  jako  jedno  świadczenie,  czy  też  jako  dwa  lub  więcej 

świadczeń wycenianych odrębnie, należy przede wszystkim wziąć pod uwagę treść przepisu 

art. 2 (1) VI Dyrektywy, zgodnie z którym każde świadczenie usług powinno być traktowane 

jako  odrębne  i  niezależne  oraz  fakt,  że  świadczenie  obejmujące  z  ekonomicznego  punktu 

widzenia  jedną  usługę  nie  powinno  być  sztucznie  dzielone,  co  mogłoby  prowadzić  

do nieprawidłowości w funkcjonowaniu systemu podatku VAT. Jednocześnie ETS stwierdził, 

że  pojedyncze  świadczenie  ma  miejsce  wtedy,  gdy  jedną  lub  więcej  części  składowych 

uznaje się za usługę zasadniczą, podczas gdy inny lub inne elementy traktuje się jako usługi 

pomocnicze,  do  których  stosuje  się  te  same  zasady  opodatkowania,  co  do  usługi 

zasadniczej. Usługę należy uznać za usługę pomocniczą w stosunku do usługi zasadniczej, 

jeśli  nie  stanowi  ona  dla  klienta  celu  samego  w  sobie,  lecz  jest  środkiem  do  lepszego 

wykorzystania  usługi  zasadniczej.  Jedna  transakcja  występuje  w  wypadku,  gdy  dwa  lub 

więcej elementów albo dwie lub więcej czynności, dokonane przez podatnika, są ze sobą tak 

ściśle  związane,  że  tworzą  obiektywnie  tylko  jedno  niepodzielne  świadczenie  gospodarcze, 

którego  rozdzielenie  miałoby  charakter  sztuczny  (wyroki  ETS  z  27  października  2005  r.  

w  sprawie  C-41/04  oraz  z  29  marca  2007  r.  w  sprawie  C-111/05).  Podobne  stanowisko 

można  znaleźć  w  krajowym  orzecznictwie,  gdzie  kompleksowość  świadczenia  oparta  jest  

o  podział  na  świadczenie  zasadnicze  i  pomocnicze  (tak  m.in.  NSA  w  uchwale  o  sygn.  akt  

I FPS 3/10). 

Oznacza to, iż aby dana usługa mogła zostać uznana za usługę kompleksową 

wyróżnić należy usługę zasadniczą i usługę/i pomocnicze, zaś ich wzajemne powiązanie jest 

tak ścisłe, że tworzą obiektywnie jedną usługę w aspekcie gospodarczym, a ich rozdzielenie 

miałoby  charakter  sztuczny.  Z  taką  sytuacją  mamy  do  czynienia  w  omawianym 

po

stępowaniu.  Kompleksowość  usług,  jakie  wykonawca  ma  zrealizować  w  wyniku  zawartej  

z  nim  umowy, 

wynika  z  opisu  zawartego  w  Załączniku  nr  1  do  SIWZ  -  Szczegółowy  opis 

przedmiotu  zamówienia  (dalej  „SOPZ”)  w  którym  zamawiający  wskazał,  że  przedmiotem 

zamówienia  jest  letnie  i  zimowe  oczyszczanie  dróg,  pielęgnacja  zieleni  oraz  utrzymanie 

czystości na terenie miasta Redy w latach 2019 – 2022 w sposób szczegółowo opisany w pkt 

IV-

VIII  SOPZ  w  tym:  1)  dróg  powiatowych,  dróg  gminnych,  dróg  wewnętrznych  będących 

własnością  Gminy  Miasto  Reda  (cały  pas  drogowy)  zgodnie  z  wykazem  zawartym  

w  załączniku  nr  1do  SOPZ  oraz  załączniku  nr  6  do  SOPZ;  2)  chodników  znajdujących  się 

przy  drogach  na  terenie  Redy, 

zgodnie  z  wykazem  zawartym  w  załączniku  nr  2  do  SOPZ;  

3)  dojazdów  do  obiektów  użyteczności  publicznej  (w  obrysie  pasa  drogowego):  a)  remizy 

Straży  Pożarnej,  b)  szkół  i  innych  gminnych  placówek  oświatowych;  4)  parkingów 

zlokalizowanych  na  działkach  miejskich:  a)  parking  przy  Urzędzie  Miasta  b)  parkingi  przy 

cmentarzach, c) parkingi zlokalizowane na działkach gminnych 81/11; 81/8 i 82/6; 5) przejść 

podziemnych  przy  dworcu  PKP  z  wejściami  do  tunelu  od  strony  ul.  Fenikowskiego,  ul. 

Gdańskiej i Leśnej oraz przejście podziemne na przedłużeniu ul. Gniewowskiej i Sobieskiego 

wraz  z  wejściami;  6)  przejść  labiryntowych  przez  tory  w  ul.  Cechowej  i  Alei  Lipowej;  7) 

pielęgnacja  terenów  zielonych,  parków,  skwerów,  obiektów  sportowo  –  rekreacyjnych;  8) 

ciągów  pieszych  na  cmentarzach;  9)  sprzątanie  przed  i  po  imprezach  miejskich;  10)  wiat 

przystankowych  wymienionych  w  pkt  VII  3

;  11)  przystanków  autobusowych  komunikacji 

publicznej;  12)  opróżnianie koszy  ulicznych  wymienionych  w  załączniku nr  3 do  SOPZ;  13) 

kaplicy  cmentarnej  znajdującej  się  na  cmentarzu  położonym  przy  ul.  Gniewowskiej.  Szereg 

wymienionych  w  SIWZ  czynności  składa  się  na  jedno  świadczenie,  polegające  

na kompleksowym utrzymaniu 

dróg, zgodnie z wykazem przekazanym przez zamawiającego, 

na  terenie  Gminy  Miasta  Reda.  Zadaniem  wykonawcy  zatem 

będzie  utrzymanie  czystości  

i porządku, na które to składa się szereg czynności. Niektóre z wymienionych zależą od pory 

roku lub będą wykonywane w przypadku zaistnienia określonych zdarzeń (np. w przypadkach 

zanieczyszczenia pas

a drogowego), rozdzielenie ich jednak powodowałoby, że pierwotny cel 

zamówienia nie zostałby osiągnięty. 

P

owyższe 

uzasadnia, 

w 

ocenie 

Izby, 

uznanie 

przez 

zamawiającego,  

że w opisywanym stanie faktycznym zastosowanie znajdzie interpretacja Ministra Finansów, 

który  w  odpowiedzi  na  interpelację  poselską  nr 18045 z  dnia 22 grudnia 2018  r.  w  sprawie 

stosowania  prz

ez  firmy usług  drogowych stawek  podatku  od towarów  i  usług  w  odniesieniu 

do wykonywanych usług utrzymaniowych dla Generalnej Dyrekcji dróg Krajowych i Autostrad 

stwierdził,  że  wszystkie  usługi  realizowane  w  ramach  kompleksowego  utrzymania  dróg  są 

elementem 

jednej składowej usługi o jednolitym charakterze, która winna być opodatkowana 

jednolitą  stawką  VAT  w  wysokości  23%.  Podkreśla  on  także,  że  przyjęte  przez  niego 

stanowisko  zostało  wypracowane  i  jest  jednolite  w  wydawanych  interpretacjach 

indywidulanych,  j

ak  też  w  orzeczeniach  sądów  administracyjnych  od  roku  2014.  Do  tego 

czasu organy upoważnione do wydawania interpretacji indywidulanych wskazywały, że przy 

świadczeniu  poszczególnych  usług  w  ramach  kompleksowego  utrzymania  dróg,  usługi 

składowe  winny  być  opodatkowane  odrębnie,  z  zastosowaniem  stawek  podatku  VAT 

właściwych  dla  danego  rodzaju  usługi  tj.  8%  lub  23%.  Stąd  w  organizowanym  poprzednio 

przez  zamawiającego  postępowaniu  o  udzielenie  zamówienia  publicznego,  wszczętym  

w roku 2013, stanowisko Ministra F

inansów w tym zakresie nie obowiązywało. Tym samym 

argumentacja  odwołującego,  że  zamawiający  w  poprzednim  postępowaniu,  pomimo 

zastosowania stawki podatku VAT 

– 8%, nie odrzucił jego oferty, jest nietrafiona.  

Ponadto,  w  cytowanej  powyżej  odpowiedzi  na  interpelację,  Minister  Finansów  wyjaśnił 

powody dla których uznać należy, że wykonywanie czynności utrzymania drogi stanowi jedno 

świadczenie – usługę kompleksową, przytaczając liczne orzeczenia TSUE (wyrok z dnia 27 

października 2005 r. w sprawie C-41/04 Levob Verzekeringen; wyrok C-392/11 Field Fisher 

Waterhouse LLP). 

Jednocześnie wskazał, że dla oceny czy mamy do czynienia z jednolitym 

świadczeniem  istotne  jest  czy  celem  zawieranej  umowy  ma  być  utrzymanie  określonego 

standardu  dróg  (w  tym  miejscu  powołał  także  wyroki  TSUE  np.  z  dnia  21  lutego  2008  r.  

w sprawie C-425/06 Part Service srl). 

Odnosząc  się  do  przywoływanego  przez  odwołującego  stanowiska  Dyrektora 

Informacji  Skarbowej  w  interpretacji  indywidulanej  z  6  listopada 2018  r. (sygn.  0115-KDIT1-

1.4012.628.2018.2.JP, 

zgodnie  z  którą  usługi  zimowego  utrzymania  dróg krajowych  (w  tym 

odśnieżania  i  usuwania  oblodzeń),  które  są  wykonywane  na  podstawie  jednej  umowy 

regulującej  kompleksowe  świadczenie  mieszczą  się  w  grupowaniu  81.29.12.0  „Usługi 

zamiatania  śmieci  i  usuwania  śniegu”  PKWiU  2008,  dlatego  też  usługi  takie  podlegają 

opodatkowaniu  stawką  VAT  w  wysokości  8%  Izba  zwraca  uwagę,  że  w  przedstawionej 

interpretacji  indywidulanej  nie  występuje  zbieżność  usług  wykonywanych  w  ramach 

świadczonej przez podatnika umowy z zakresem usług stanowiących przedmiot niniejszego 

zamówienia.  Ponadto  należy  wskazać,  co  było  wcześniej  wielokrotnie  podkreślane  

w  orzecznictwie  Krajowej  Izby  Odwoławczej,  że  interpretacja  indywidualna  prawa 

podatkowego  jest  wykładnią  przepisów  podatkowych  w  indywidualnej  sprawie  i  jest 

wydawana na  wniosek i na rzecz  zainteresowanego podmiotu. Interpretacja wyraża jedynie 

stanowisko  organu  interpretującego,  w  zakresie  stosowania  przepisów  prawa  podatkowego  

w  odniesieniu  do  wskazanego  we  wniosku  stan

u  faktycznego  (lub  zdarzenia  przyszłego). 

Należy  również  zauważyć,  że  zgodnie  z  polskim  prawem  podatkowym  poszczególne 

interpretacje  podatkowe  nie  wiążą  ani  podatnika  ani  też  organów  podatkowych,  a  sama 

funkcja  ochronna  interpretacji  podatkowej  jest  ograniczona  tylko  do  podmiotu

,  który 

wnioskuje  o  jej  wydanie.  Tym  samym  fakt  powoływania  się  przez  odwołującego  na 

interpretację indywidualną, wydaną na rzecz innego podmiotu, w stanie faktycznym innym niż 

będący  przedmiotem  niniejszego  odwołania  (inny  zakres  opisywanych  usług  w  interpretacji 

podatkowej  i  w  SIWZ),  nie  może  stanowić  dowodu  potwierdzającego  stanowisko 

odwołującego w niniejszej sprawie. 

Mając  na  uwadze  powyższe  Izba  doszła  do  przekonania,  że  zarzut  odwołującego 

dotyczący naruszenia przez zamawiającego art. 89 ust. 1 pkt 6 ustawy Pzp – nie potwierdził 

się. 

Izba  uznała,  że  brak  jest  podstaw  do  uznania,  że  swoim  działaniem  zamawiający  naruszył 

art. 87 ust. 1 ustawy Pzp. 

W  tym  zakresie  odwołujący  wskazywał,  że  jak  wynika  z  uzasadnienia  odrzucenia 

ofert

y odwołującego, zamawiający miał wątpliwości odnośnie zastosowanej w ofercie stawki 

podatku VAT. Tym samym powstałe wątpliwości winien był wyjaśnić, wzywając odwołującego 

do złożenia wyjaśnień w trybie art. 87 ust. 1 ustawy Pzp. 

Izba  nie  podzieliła  argumentacji  odwołującego  w  tym  zakresie.  W  przedmiotowym 

postępowaniu SIWZ  nie  określała  stawki  podatku VAT, która  powinna zostać  uwzględniona 

przez  wykonawców  w  składanych  przez  nich  ofertach.  Zamawiający  w  SIWZ  wymagał 

podania  w  ofercie kwoty  podatku  VAT. W z

wiązku z tym wykonawcy  winni ustalić właściwą 

stawkę  podatku  VAT  i  zastosować  ją  przy  obliczeniu  ceny  oferty  wiedząc,  że  w  razie 

błędnego jej określenia, zamawiający nie dokona jej poprawy na podstawie art. 87 ust. 2 pkt 

3 ustawy Pzp. 

Zarówno treść pisma informującego o odrzuceniu oferty odwołującego (jak też 

oferty innego wykonawcy, złożonej w tym postępowaniu) jak i przebieg rozprawy  wskazują, 

iż zamawiający nie miał wątpliwości co do prawidłowej stawki podatku VAT, która winna być 

zastosowana w niniejsz

ym postępowaniu.  

Odwołujący  wskazuje  w  treści  odwołania  na  niezrealizowany  przez  zamawiającego 

obowiązek,  polegający  na  zwróceniu się do  wykonawcy  w  trybie art.  87 ust.  1 ustawy  Pzp,  

z żądaniem udzielenia wyjaśnień dotyczących treści oferty. Należy zauważyć, że art. 87 ust. 

1  ustawy  Pzp  odnosi  się  do  możliwości  żądania  od  wykonawców  wyjaśnień  dotyczących 

treści  złożonych  ofert.  Dotyczy  to  więc  tej  części  oferty,  która  jest  nieprecyzyjna,  niejasna, 

dwuznaczna,  budząca  wątpliwości  interpretacyjne,  jest  niedopatrzeniem  lub  błędem 

niezamierzonym,  opuszczeniem,  lecz  wyrażona  w  treści  oferty.  W  przedmiotowym  artykule 

nie  zostały  zawarte  jakiekolwiek  przesłanki  uniemożliwiające  wystosowanie  przez 

zamawiającego do wykonawcy żądania wyjaśnień dotyczących treści złożonej oferty. Jednak 

z praktyki, a także ugruntowanego orzecznictwa i doktryny wynika, że zamawiający powinien 

wystosować  do  wykonawcy  żądanie  wyjaśnień  dopiero,  gdy  zrodzą  się  u  zamawiającego 

jakiekolwiek  wątpliwości  związane  z  treścią  oferty.  W  innych  przypadkach  żądanie  byłoby 

bezpodstawne i bezcelowe (tak między innymi w wyroku  z 27 października 2017 r. sygn. akt 

KIO  2143/17;  w  wyroku 

z  dnia  18  października  2017  r.  sygn.  akt  KIO  2062/17).  Jak  już 

wcześniej  wskazano  zamawiający  nie  powziął  żadnych  wątpliwości  co  do  właściwej  stawki 

podatku  VAT,  która  winna  zostać  zastosowana  w  niniejszym  postępowaniu,  w  świetle 

powoływanej  interpretacji  Ministra  Finansów,  co  uzasadniało  konieczność  odrzucenia  oferty 

odwołującego, na podstawie art. 89 ust. 1 pkt 6 ustawy Pzp. Na sytuację tą nie miał wpływu 

fakt, że drugi wykonawca, który złożył ofertę w tym postępowaniu również zastosował błędną 

stawkę podatku VAT – 8%. 

Mając na uwadze powyższe za nieuzasadnione należało uznać, w ocenie Izby, także 

zarzuty odwołującego, dotyczące naruszenia art. 91 ust. 1 ustawy Pzp, art. 7 ust. 1 i ust. 3 

ustawy  Pzp  w  związku  z  art.  3  oraz  art.  15  ust.  1  ustawy  o  zwalczaniu  nieuczciwej 

konkurencji. 

Biorąc pod uwagę powyższe, Izba orzekła jak w sentencji wyroku. 

O kosztach postępowania odwoławczego orzeczono na podstawie art. 192 ust. 9 i 10 

ustawy  Pzp,  tj.  stosownie  do  wyniku  postępowania,  z  uwzględnieniem  postanowień 

rozporządzenia  Prezesa  Rady  Ministrów  z  dnia  15  marca  2010  r.  w  sprawie  wysokości  

i  sposobu  pobierania  wpisu  od  odwołania  oraz  rodzajów  kosztów  w  postępowaniu 

odwoławczym i sposobu ich rozliczania (t.j. z dnia 7 maja 2018 r. Dz. U. z 2018 r., poz. 972),   

w tym w sz

czególności  § 5 ust. 3 pkt 1). 

Przewodniczący:   ……………………………