KIO 516/17 POSTANOWIENIE dnia 30 marca 2017 roku

Sygn. akt KIO 516/17 

POSTANOWIENIE 

 z dnia 30 marca 2017 roku  

Krajowa Izba Odwoławcza  -   w składzie:  

Przewodniczący:  Paweł Trojan 

Członkowie: 

Agnieszka Trojanowska 

Dagmara Gałczewska - Romek 

po  rozpoznaniu  na  posiedzeniu  niejawnym  bez  udziału  stron  w  dniu  17  marca  2017  roku  

w  Warszawie  odwołania  wniesionego  do  Prezesa  Krajowej  Izby  Odwoławczej  w  dniu  

24  października 2016  roku  przez  wykonawcę  StreamAir  GmbH  17309  Pasewalk, 

Friedenstr.  9,  Niemcy  w  postępowaniu  prowadzonym  przez  Zamawiającego  - 

Uniwersytecki Szpital Kliniczny im. Jana Mikulicza-Radeckiego, ul. Borowska 213, 50-

556  Wrocław  w  trybie  przetargu  nieograniczonego  pn.:  „Świadczenie  usługi  polegającej  na 

czyszczeniu  kanałów  i  central  wentylacyjnych, konserwacji  i  wymianie  filtrów  w  instalacjach 

na  terenie  Uniwersyteckiego  Szpitala  Klinicznego  we  Wrocławiu”  (znak  USK/DZP/PN-

postanawia: 

Odrzuca odwołanie 

Kosztami  postępowania  obciąża  wykonawcę  StreamAir  GmbH  17309  Pasewalk, 

Friedenstr. 9, Niemcy i zalicza w poczet kosztów postępowania odwoławczego kwotę 7 500 

zł  00  gr  (siedem  tysięcy  pięćset  złotych  zero  groszy)  uiszczoną  przez  wykonawcę  tytułem 

wpisu od odwołania 

Stosownie  do  art.  198a  ust.  1  i  2  ustawy  z  dnia  29  stycznia  2004  r.  -  Prawo  zamówień 

publicznych  (tekst  jednolity  Dz.  U.  z  2015  r.  poz.  2164  ze  zmianami)  na  niniejsze 

postanowienie  –  w terminie  7  dni  od  dnia  jego  doręczenia  -  przysługuje  skarga  za 

pośrednictwem Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej do Sądu Okręgowego we Wrocławiu. 

Przewodniczący: 

……………………………… 

Członkowie: 

……………………………… 

Sygn. akt KIO 516/17 

Uzasadnienie 

Zamawiający  –  Uniwersytecki  Szpital  Kliniczny  im.  Jana  Mikulicza-Radeckiego,  ul. 

Borowska  213,  50-556  Wrocław  prowadzi  w  trybie  przetargu  nieograniczonego 

postępowanie o udzielenie zamówienia publicznego pn.: „Świadczenie usługi polegającej na 

czyszczeniu  kanałów  i  central  wentylacyjnych, konserwacji  i  wymianie  filtrów  w  instalacjach 

na  terenie  Uniwersyteckiego  Szpitala  Klinicznego  we  Wrocławiu”  (znak  USK/DZP/PN-

Izba ustaliła, iż prowadzone przez Zamawiającego postępowanie zostało wszczęte w 

dniu  03.02.2017  r.  przez  zamieszczenie  ogłoszenia  w  Biuletynie  Zamówień  Publicznych  na 

stronie internetowej 

www.bzp.uzp.gov.pl

 pod numerem 19569 - 2017  (BZP z dnia 3 lutego 

2017  r.)  –  wydruk  ogłoszenia  w  aktach  sprawy.  Wartość  szacunkowa  zamówienia  nie 

przekracza  kwot  określonych  w  przepisach  wydanych  na  podstawie  art.  11  ust.  8  ustawy 

Pzp.  Do  niniejszego  postępowania  o  udzielenie  zamówienia  publicznego  i  postępowania 

odwoławczego  stosuje  się  przepisy  nowelizacji  ustawy  Praw  zamówień  publicznych 

dokonanej  ustawą  z  dnia  22  czerwca  2016  r.  o  zmianie  ustawy  –  Prawo  zamówień 

publicznych  oraz  niektórych  innych  ustaw  (Dz.  U.  z  2016  r.,  poz.  1020),  opublikowanej  w 

dniu 13 lipca 2016 r. w Dzienniku Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej pod pozycją 1020, która 

weszła w życie w dniu 28 lipca 2016 roku.  

Odwołujący  wykonawca  StreamAir  GmbH  17309  Pasewalk,  Friedenstr.  9,  Niemcy  

wniósł odwołanie, które wpłynęło do Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej w formie pisemnej 

w dniu 17 marca 2017 roku. Informację o czynności Zamawiającego polegającej na wyborze 

oferty  najkorzystniejszej  Odwołujący  otrzymał  w  piśmie  Zamawiającego  z  dnia  13  marca 

2017 roku. Kopia odwołania została dostarczona Zamawiającemu w ustawowym terminie, tj. 

w dniu 17 marca 2017 r. Odwołujący uiścił wpis w wymaganej wysokości na rachunek UZP.  

W  odwołaniu  Odwołujący,  w  związku  z  wyborem  przez  Zamawiającego  jako 

najkorzystniejszej  oferty  złożonej  przez  wykonawcę  Climazui  Sp.  z  o.  o.  z  siedzibą  w 

Gdańsku,  zarzucił Zamawiającemu naruszenie następujących przepisów: 

1. Naruszenie art. 89 ust. 1 pkt 2); 4) i 5) w zw. z art. 24 ust. 1 pkt 12) i art. 22 ust. 1 i ust. 1b 

pkt 3) oraz w zw. z art. 22d ust. 1 Ustawy pzp poprzez zaniechanie wykluczenia z udziału w 

postępowaniu  wykonawcy  Climazui  Sp.  z  o.  o.  z  siedzibą  w  Gdańsku  oraz  odrzucenia  tej 

oferty, ze względu na: 

a) brak wykazania, że w ciągu ostatnich 3 lat przed upływem terminu składania ofert, a jeżeli 

okres  prowadzenia  działalności  jest  krótszy,  w  tym  okresie,  świadczył  lub  świadczy,  co 

najmniej  3  usługi  na  50.000,00  zł  każda  tożsama  z  postępowaniem,  lub  najmniej  1  raz  na 

terenie  Uniwersyteckiego  Szpitala  Klinicznego  we Wrocławiu  i  w  konsekwencji  zaniechanie 

wykluczenia  oferenta  i  odrzucenie  oferty  złożonej  przez  Climazui  Sp.  z  o.  o.  z  siedzibą  w 

Gdańsku co zaskutkowało wyborem przedmiotowej oferty jako najkorzystniejszej. 

b)  przyjęcie  za  spełnienie  warunków  udziału  w  przetargu  oraz  prawidłowość  oferty  i 

wypełnienie  warunków  stawianych  dla  oferenta,  w  sytuacji  gdy  przedstawione  do  oferty 

dokumenty w żaden sposób nie wykazywały w swojej treści spełnienia warunku opisanego w 

punkcie  5.1.1  SIWZ  ani  nie  zawierały  informacji  wymaganych  punktem  6.7.1.A  SIWZ  i  nie 

dotyczyły usług tożsamych z przedmiotem zamówienia. 

2.  Naruszenie  art.  87  ust.  1  Ustawy  pzp  poprzez  zaniechanie  w  toku  badania  i  oceny  ofert 

żą

dania  od  wybranego  wykonawcy  wyjaśnień  dotyczących  treści  złożonej  oferty,  w  sytuacji 

gdy  odwołujący  wskazał  wątpliwości  do  jej  treści  pismem  z  dnia  22  lutego  2017  r.,  co  w 

efekcie  zaskutkowało  wyborem  najkorzystniejszej  oferty  wykonawcy,  którego  oferta  winna 

zostać odrzucona, a oferent wykluczony z postępowania. 

3.  Naruszenie  art.  7  ust.  1  i  3  ustawy  pzp  przez  prowadzenie  postępowania  w  sposób 

niezapewniający  zachowania  uczciwej  konkurencji  oraz  równego  traktowania  wykonawców 

tj.  przez  zaniechanie  odrzucenia  oferty  wybranego  wykonawcy,  podlegającej  odrzuceniu 

zgodnie  z  art.  89  ust.  1  pkt  2)  i  5)  w  związku  z  art.  24  ust.  1  pkt  12  w  sytuacji,  gdy 

wykonawca  ten  powinien  być  wykluczony  z  postępowania  a  jego  oferta  winna  zostać 

odrzucona,  a  w  konsekwencji  potraktowanie  oferty  w  sposób  preferencyjny  w  stosunku  do 

ofert złożonych przez innych wykonawców (tj. odwołującego). 

4.  Przyjęcie  przez  Zamawiającego  bezkrytycznie  za  wystarczające  złożone  na  skutek 

wezwania  w  trybie  art.  90  pzp  wyjaśnienia  wybranego  wykonawcy  z  dnia  27  lutego  2017 r. 

bez ich jakiejkolwiek analizy, w sytuacji gdy przedmiotowe pismo nie zawiera wyliczenia ceny 

ani  kosztu  ani  nie  przedstawia  żadnych  dowodów  w  tym  przedmiocie  zatem  oferta  winna 

zostać odrzucona na podstawie art. 90 ust. 3 pzp. Jedynie przykładowo należy wskazać, że 

w dokonanej kalkulacji cenowej oferty jako jeden z elementów składowych została wskazana 

cena za badanie czystości nie funkcjonująca na rynku laboratoryjnym. 

5. Naruszenie art. 94 w zw. z art. 14 pzp poprzez niedopuszczalne i przedwczesne podanie 

terminu zawarcia umowy. 

W związku z powyższymi zarzutami Odwołujący wniósł o: 

1.  nakazanie  Zamawiającemu  unieważnienia  czynności  oceny  złożonych  ofert  oraz  wyboru 

oferty  najkorzystniejszej,  powtórzenia  czynności  badania  i  oceny  ofert,  wykluczenie 

wykonawcy  Climazui  Sp.  z  o.  o.  z  siedzibą  w  Gdańsku  z  udziału  w  postępowaniu  i 

odrzucenie  oferty  tego  wykonawcy  jako  złożonej  przez  wykonawcę  podlegającego 

wykluczeniu z postępowania oraz wyboru oferty odwołującego jako najkorzystniejszej. 

2.  zasądzenie  na  rzecz  Skarżącego  kosztów  postępowania,  w  tym  kosztów  zastępstwa 

prawnego wg norm przepisanych. 

Ponadto wniósł o zobowiązanie: 

1.  Zamawiającego  do  niezwłocznego  złożenia  kompletu  dokumentacji  przetargowej,  w 

szczególności złożonych ofert oraz korespondencji z Wykonawcami. 

2.  Szpitala  Dziecięcego  Polanki  im.  Macieja  Płażyńskiego  sp.  z  o.  o.,  80-308  Gdańsk,  ul. 

Polanki 119 do udzielenia pisemnej informacji, czy i kiedy, w jakim zakresie i okresie oraz na 

jakiej  podstawie  spółka  z  ograniczoną  odpowiedzialnością  Climazui  z  siedzibą  w  Gdańsku 

ś

wiadczyła na Jego rzecz usługi wraz z kopią umowy na przedmiotowe usługi. 

3. Szpitala Uniwersyteckiego Nr 1 im. dr. Antoniego Jurasza ul. Marii Skłodowskiej-Curie 9, 

85-094  Bydgoszcz  oraz  Zakładu  Instalacji  Odpylania  i  Wentylacji  Stalwent  sp.  z  o.o.  w 

Bydgoszczy,  ul.  Centralna  67,  86-005  Białe  Błota  do  udzielenia  pisemnej  informacji,  czy  i 

kiedy,  w  jakim  zakresie  i  okresie  oraz  na  jakiej  podstawie  spółka  z  ograniczoną 

odpowiedzialnością  Climazui  z  siedzibą  w  Gdańsku  świadczyła  na  Ich  rzecz  usługi  wraz  z 

kopiami umów na przedmiotowe usługi. 

4. Krystwik Wentylacja - Izolacja Z. K., Kowalewo nr 3, 89-200 poczta Szubin do udzielenia 

pisemnej informacji, czy i kiedy, w jakim zakresie i okresie oraz na jakiej podstawie spółka z 

ograniczoną  odpowiedzialnością  Climazui  z  siedzibą  w  Gdańsku  świadczyła  na  Jego  rzecz 

usługi wraz z kopią umowy na przedmiotowe usługi. 

Odwołujący  wskazał  również,  że  w  przypadku  niedopuszczalności  przeprowadzenia  wyżej 

opisanego  dowodu  wnosi  o  wezwanie  w  charakterze  świadków  osoby  podpisane  pod 

dokumentami  oraz  reprezentantów  uprawnionych  do  działania  w  imieniu  tych  podmiotów 

złożonymi w postępowaniu w postaci referencji udzielonych przez podmiotu. Zastrzegł także 

możliwość  powołania  dalszych  dowodów  w  sprawie,  w  tym  dowodów  z  pozyskanych 

dokumentów i informacji oraz ewentualnie innych dowodów osobowych. 

Zamawiający  oświadczył,  iż  kopię  odwołania  przekazał  pozostałym  wykonawcom  

w  dniu  21  marca  2017  r.  roku.  Izba  ustaliła,  iż  do  momentu  wydania  niniejszego 

postanowienia, do Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej nie wpłynęło przystąpienie po żadnej 

ze stron postępowania odwoławczego.  

Biorąc  pod  uwagę  powyższe  ustalenia,  Krajowa  Izba  Odwoławcza  zważyła,  co 

następuje. 

Jak  ustalono  na  podstawie  akt  sprawy,  postępowanie  dotyczy  zamówienia 

publicznego  na  dostawy,  a  wartość  zamówienia  jest  niższa  od  kwot  wskazanych  

w przepisach wykonawczych wydanych na podstawie art. 11 ust. 8 ustawy Pzp. 

Odwołanie  w niniejszej sprawie dotyczyły czynności wyboru oferty najkorzystniejszej 

będącej  wynikiem  zaniechania  wykluczenia  wykonawcy  Climazui  Sp.  z  o.  o.  z  siedzibą  w 

Gdańsku oraz zaniechania odrzucenia złożonej przez niego oferty. 

Izba z urzędu na podstawie art. 189 ust. 3 ustawy Pzp na posiedzeniu niejawnym bez 

obecności stron dokonała czynności formalnoprawnych i sprawdzających, w wyniku których 

stwierdziła,  że  w  tak  ustalonym  stanie  faktycznym  przedmiotowe  odwołanie  podlega 

odrzuceniu w oparciu o art. 189 ust. 2 pkt 6 ustawy Pzp.  

Izba  w  niniejszym  składzie  podziela  argumentację  Izby  dotyczącą  interpretacji 

przesłanki zaskarżenia ujętej w treści przepisu art. 180 ust. 2 pkt 6 ustawy Pzp wyrażoną w 

jednolitym  w  tym  zakresie  orzecznictwie  Izby,  tj.  postanowieniach  Krajowej  Izby 

Odwoławczej  w postanowieniu  z 5  września 2016 r. w sprawie o sygn. akt KIO 1599/16, w 

postanowieniu z 15 września 2016 r. w sprawie o sygn. akt KIO 1674/16, w postanowieniu z 

21  września  2016  r.  w  sprawie  o  sygn.  akt  KIO  1696/16,  w  postanowieniu  z  29  września 

2016  r.  w  sprawie  o  sygn.  akt  KIO  1750/16,  postanowieniu  z  4  października  2016  r.  w 

sprawie o sygn. akt KIO 1810/16, postanowieniu z 4 października 2016 r. w sprawie o sygn. 

akt  KIO  1816/16,  postanowieniu  z 13 października  2016  r.  w  sprawie  o  sygn.  akt  KIO 

1862/16,  postanowieniu  z  18  października  2016  r.  w  sprawie  o  sygn.  akt  KIO  1910/16, 

postanowieniu z 25 października 2016 r. w sprawie o sygn. akt KIO 1930/16, postanowieniu 

z 2 listopada 2016 r. w sprawie o sygn. akt KIO 2015/16, postanowieniu z 8 listopada 2016 r. 

sygn.  akt  KIO  2026/16,  postanowieniu  z  7  listopada  2016  r.  w  sprawie  o  sygn.  akt  KIO 

2059/16,  postanowieniu  z  16  listopada  2016  r.  w  sprawie  o  sygn.  akt  KIO  2084/16, 

postanowieniu z 17 listopada 2016 r. w sprawie o sygn. akt KIO 2128/16, postanowieniu z 29 

listopada 2016 r. w sprawie o sygn. akt KIO 2162/16, postanowieniu  z 7 grudnia 2016 r. w 

sprawie o sygn. akt KIO 2203/16, postanowieniu z 1 grudnia 2016 r. w sprawie o sygn. akt 

KIO  2211/16,  postanowieniu  z  30  listopada  2016  r.  w  sprawie  o  sygn.  akt  KIO  2232/16, 

postanowieniu z 14 grudnia 2016 r. w sprawie o sygn. akt KIO 2283/16, postanowieniu z 13 

grudnia  2016  r.  w  sprawie  o  sygn.  akt  KIO  2292/16,  postanowieniu  z  15  grudnia  2016  r. 

w sprawie o sygn. akt KIO 2298/16, postanowieniu z 22 grudnia 2016 r. w sprawie o sygn. 

akt  KIO  2355/16,  postanowieniu  z  30  grudnia  2016  r.  w  sprawie  o  sygn.  akt  KIO  2397/16, 

postanowieniu  z  2  stycznia  2017  r.  w sprawie  o  sygn.  akt  KIO  2405/16,  postanowieniu  z  5 

stycznia  2017  r.  w  sprawie  2462/16,  postanowieniu  z  dnia  26  stycznia  2017  r.  w  sprawie  o 

sygn. akt KIO 122/17, jak również postanowieniu z dnia 3 marca 2017 r. w sprawie o sygn. 

akt 342/17. 

Biorąc  zatem  pod  uwagę  zarzuty  podniesione  w  odwołaniu,  to  zdecydowanie  nie  mieszczą 

się  w  katalogu  określonym  w  art.  180  ust.  2  ustawy  Pzp,  gdzie  mowa  jest  wyraźnie  o 

czynności  wyboru  oferty  najkorzystniejszej,  nie  zaś  o zaniechaniu  czynności  odrzucenia 

oferty innego wykonawcy czy zaniechaniu czynności wykluczenia wykonawcy, którego ofertę 

uznano za najkorzystniejszą.  

Takie też stanowisko zostało wyrażone w wyroku Sądu Okręgowego w Gdańsku z 

3 stycznia 2017r. r. XII Ga 837/16 (niepublikowany), wyroku Sądu Okręgowego w Płocku z 

dnia  1  lutego  2017r.  sygn.  akt  IV  Ca  1051/16  i  Izba  nie  znajduje  podstaw  do  zmiany  tej 

ustalonej linii. Izba ma świadomość, iż Sądy Okręgowe wyraziły także stanowisko przeciwne 

tj. Sąd Okręgowy w Lublinie z dnia 21 grudnia 2016r. sygn. akt IX Ga 502/16, Sąd Okręgowy 

w  Szczecinie  z  dnia  22  grudnia  2016r.  sygn.  akt  II  Ca  1461/16,  a  także  Sąd  Okręgowy  w 

Krakowie  z  dnia  20  stycznia  2017r.  sygn.  akt  XII  Ga  1018/16,  Sądu  Okręgowego  w 

Katowicach z dnia 13 lutego 2017r. sygn. akt XIX Ga 3/17, Sądu Okręgowego w Przemyślu z 

dnia  16  lutego  2017r.  sygn.  akt  I  Ca  399/16),  jednak  na  chwilę  obecną  Izbie  znane  są 

uzasadnienia Sądu Okręgowego w Szczecinie i Lublinie.  

W obu tych uzasadnieniach (sprawy sygn. akt XII Ga 837/16 i IV Ca 1051/16)  Sądy 

odwoływały się do szerokiego rozumienia pojęcia „wybór oferty najkorzystniejszej” jako ciągu 

czynności  zamawiającego  na  etapie  badania  i  oceny  ofert,  które  obejmują  czynności  i 

zaniechania  zamawiającego  związane  z  badaniem  podmiotowym  wykonawcy  i 

przedmiotowym oferty oraz z czynnościami i zaniechaniami związanymi z samą oceną ofert.  

Izba na ten moment podziela w całości pogląd wyrażony przez Sąd Okręgowy w Płocku, że 

„(…)  zamiarem  ustawodawcy  nowelizującego  przepisy  było  dopuszczenie  możliwości 

wnoszenia  odwołań  wobec  ściśle  ustanowionych  czynności  zamawiającego  i  sprzeczne  z 

celem  tego  unormowania  jest  stosowanie  wykładni  rozszerzającej.  Dodany  ustawą 

nowelizującą  z  dnia  22  czerwca  2016  r.  do  art.  180  ust.  2  p.z.p  punkt  6.,  który  przewiduje 

możliwość  wniesienia  odwołania  wobec  czynności  wyboru  oferty  najkorzystniejszej,  nie 

należy  interpretować  w  taki  sposób,  że  podciągać  pod  niego  wszystkie  czynności 

zamawiającego dokonywane w ramach badania i oceny ofert prowadzące do wyboru oferty 

najkorzystniejszej. Taka interpretacja przepisu, zdaniem Sądu Okręgowego, zatraciłaby sens 

wyjątkowości  wnoszenia  odwołań  w  odniesieniu  do  tzw.  postępowań  podprogowych.  A 

zatem art. 180 ust. 2 pkt 6 p.z.p. należy rozumieć w sposób wąski, odnosząc się przy tym do 

definicji legalnej pojęcia „najkorzystniejszej oferty” zawartej w art. 2 pkt 5 p.z.p. (…) Definicja 

nie  zawiera  zastrzeżenia,  iż  najkorzystniejsza  oferta  wybierana  jest  spośród  ofert 

niepodlegających  wykluczeniu  bądź  odrzuceniu.  Jak  wynika  z  ustawy  p.z.p.  odrzucenie 

oferty  (art.  89  p.z.p.)  oraz  wykluczenie  wykonawcy  (art.  24  p.z.p.)  są  czynnościami 

odrębnymi  od  wyboru  najkorzystniejszej  oferty,  poprzedzającymi  de  facto  wybór.  Wniosek 

taki wysnuć można również, rozważając treść art. 92 ust. 1 p.z.p. obecnie obowiązującego i 

tego  przed  nowelizacją,  która  weszła  w  życie  z  dniem  28  lipca  2016  r.  (…).    Zmiana 

brzmienia powyższego przepisu, zdaniem Sądu Okręgowego, oznacza wyraźne rozdzielenie 

poszczególnych 

czynności 

zamawiającego 

prowadzących 

do 

wyłonienia 

oferty 

najkorzystniejszej.  Uprzednio  zamawiający  jednocześnie  po  wyborze  oferty  informował 

wykonawców o wyborze oferty najkorzystniejszej, ofertach odrzuconych bądź wykonawcach 

wykluczonych,  obecnie  czynności  tych  może  dokonywać  sukcesywnie.  Powyższe  prowadzi 

do  wniosku,  że  zamawiający  najpierw  odrzuca  poszczególne  oferty  albo  wyklucza 

wykonawców,  a  dopiero  później  spośród  pozostałych  ofert  dokonuje  wyboru 

najkorzystniejszej.  Zakres  pojęcia  oferty  najkorzystniejszej  prawodawca  wskazał  w  art.  91 

ust.  1  p.z.p.,  wedle  którego  zamawiający  wybiera  ofertę  najkorzystniejszą  na  podstawie 

kryteriów  oceny  ofert  określonych  w  specyfikacji  istotnych  warunków  zamówienia.  Przepis 

ten, jak słusznie wskazała Izba, współgra z art. 180 ust. 2 pkt 6 p.z.p. W przekonaniu Sądu 

tak ukształtowane brzmienie przepisów art. 180 ust. 2 pkt 6 p.z.p., art. 91 ust. 1 p.z.p. oraz 

art.  92  ust.  1  p.z.p.,  oznacza,  że  celem  ustawodawcy  było  wyróżnienie  czynności  wyboru 

oferty  najkorzystniejszej  od  pozostałych  czynności  zamawiającego  poprzedzających  tenże 

wybór.  Nie  można  przy  tym  pominąć  faktu,  iż  odwołanie  w  pełnym  zakresie  przysługuje 

jedynie wtedy, gdy wartość zamówienia jest co najmniej równa progom unijnym. Art. 180 ust. 

1 p.z.p. dopuszcza wówczas odwoływanie się od niezgodnej z przepisami ustawy czynności 

zamawiającego lub zaniechania czynności. Poniżej progów unijnych, a więc jak w niniejszej 

sprawie, odwołanie może być wniesione wyłącznie na czynności zamawiającego określone w 

art. 180 ust. 2. Ustawodawca ewidentnie rozróżnił czynności od zaniechania czynności. Jest 

to kolejny argument przemawiający za tym, iż w postępowaniach podprogowych zaniechanie 

odrzucenie  oferty  innego  wykonawcy  nie  mieści  się  w  ustawowych  przesłankach 

odwoławczych.”  

Izba  w  całości  uznaje  za  własne  także  stanowisko  Sągu  Okręgowego  w  Gdańsku, 

który  wskazał,  że  ani  organy  administracji  publicznej,  ani  sądy  nie  mają  kompetencji  do 

tworzenia  prawa,  a  więc  nie  wolno  im  tworzyć  tego  prawa  także  w  drodze  interpretacji 

przepisów prawnych. Sąd zauważył, że zbyt szeroka wykładnia skarżącego, zgodnie z którą 

zaniechanie  odrzucenia  oferty  należy  do  czynności  wyboru  najkorzystniejszej  oferty,  jako 

zwieńczenie  wszystkich  czynności  w  zakresie  badania  i  oceny  ofert  w  istocie  zmierza  do 

stworzenia  nowych  podstaw  odwołania,  co  jest  zbyt  daleko  idącym  zabiegiem 

interpretacyjnym.  Sąd  ocenił  argumenty  Izby  jako  przekonujące,  racjonalne  i  oparte  o  treść 

norm prawnych, natomiast stanowisko skarżącego zasadzało się na praktycznych aspektach 

wykłani  i  jej  znaczenia  dla  krajowych  zamówień  publicznych,  a  także  oczekiwań 

wykonawców.  Sąd  podzielił  stanowisko  Izby,  że  pod  pojęciem  „czynność  wyboru  oferty 

najkorzystniejszej”  nie  może  się  kryć  także  zaniechanie  czynności  wykluczenia  z 

postępowania  i  zaniechanie  odrzucenia  oferty,  a  jedynie  niedokonanie  wyboru  oferty 

najkorzystnijszej  zgodnie  z  kryteriami  oceny  ofert  określonymi  w  siwz.  Za  przkonującą 

argumentację  uznał  wzrost  znaczenia  kryteriów  pozacenowych,  wyjątkowy  charakter 

reguklacji  art.  180  ust.  2  ustawy.  Przyjęcie  stanowiska  skarżącego  prowadziłoby  do 

wprowadzenia  zasady  skarżenia  niemalże  wszystkich  czynności  zamawiającego,  co 

powodowałoby,  że  nieracjonalne  byłby  pozostawienie  przez  ustawodawcę  przesłanek  art. 

180  ust.  2  pkt.  4.  Sąd  wziął  pod  uwagę,  ze  art.  180  ust.  2  ustawy  stanowi  wyłącznie  o 

skarżeniu  czynności,  a  nie  o  możliwości  skarżenia  zaniechań.  Również  w  toku  prac 

legislacyjnych  Sąd  nie  dopatrzył  się,  aby  wolą  ustawodawcy  było  umożliwienie  skarżenia 

tych czynności, które dotyczą zaniechań odrzucenia ofert.  

To stanowiska wyrażone przez Sąd Okręgowy w Płocku i Sąd Okręgowy w Gdańsku 

w  ocenie  Izby  stanowi  wnikliwą  i  pełną  analizę  obowiązujących  przepisów  ustawy  i  Izba 

podziela je w całości, a z uwagi na fakt, że na datę wydawania orzeczenia w ocenie Izby nie 

ukształtowała  się  większościowa  czy  przeważająca  linia  orzecznicza  Sądów  Okręgowych, 

Izba  nie  ma  podstaw  odstąpienia  od  dotychczasowego  jednolitego  stanowiska.  Być  może 

prezentowane  zagadnienie  prawne  dojrzało  do  rozstrzygnięcia  przez  autorytet  Sądu 

Najwyższego lub przyjęcia przez władzę ustawodawczą postulatu de lege ferenda.  

Przechodząc  z  części  uzasadnienia  zawierającej  analizę  orzecznictwa  do  analizy 

prawnej  zagadnienia  Izba  wskazuje,  że  zgodnie  z  art.  189  ust.  2  pkt  6  ustawy  Pzp  w 

brzmieniu  po  nowelizacji  z  22  czerwca  2016  roku  Izba  odrzuca  odwołanie  jeżeli  w 

postępowaniu o wartości zamówienia mniejszej niż kwoty określone w przepisach wydanych 

na podstawie art. 11 ust. 8 ustawy Pzp, odwołanie dotyczy innych czynności niż wymienione 

w art. 180 ust. 2 ustawy Pzp. W powołanym art. 180 ust. 2 ustawy wskazano wyraźnie, iż w 

postępowaniu  o  wartości  mniejszej  niż  kwoty  określone  w  przepisach  wydanych  na 

podstawie art. 11 ust. 8, odwołanie przysługuje wyłącznie wobec czynności: 

1) wyboru trybu negocjacji bez ogłoszenia, zamówienia z wolnej ręki lub zapytania o cenę; 

2) określenia warunków udziału w postępowaniu;  

3) wykluczenia odwołującego z postępowania o udzielenie zamówienia;  

4) odrzucenia oferty odwołującego;  

5) opisu przedmiotu zamówienia;  

6) wyboru najkorzystniejszej oferty 

Choć  katalog  sytuacji,  w  których  w  postępowaniach  podprogowych  w  wyniku 

wspomnianej  nowelizacji  przysługuje  wniesienie  odwoływania  uległ  rozszerzeniu,  między 

innymi  o  czynność  wyboru  oferty  najkorzystniejszej,  to  zdaniem  składu  orzekającego  Izby  

w  przedmiotowej  sprawie  odwołanie  dotyczy  czynności,  wobec  których  ustawodawca  nadal 

wyłączył  prawo  zaskarżenia  decyzji  Zamawiającego.  Odwołanie  dotyczy  zaniechania 

odrzucenia oferty uznanej za najkorzystniejszą z powodu jej niezgodności z zapisami SIWZ. 

Z  powodu  braku  tego  typu  czynności  w  katalogu  pomieszczonym  w  art.  180  ust.  2  ustawy 

Pzp stwierdzić należy,  iż  wobec  zastrzeżenia sformułowanego w art. 189 ust. 2 ustawa nie 

przyznaje ochrony prawnej w postaci odwołania odnośnie takiego rozstrzygnięcia.  

Analiza  znowelizowanego  przepis  art.  180  ust.  2  pkt  6  ustawy  Pzp  i  użycia  w  nim 

przez  ustawodawcę  sformułowania    „czynność  wyboru  najkorzystniejszej  oferty”  prowadzi 

zdaniem  Izby  do  wniosku,  że  pod  pojęciem  tym  nie  kryje  się  zaniechanie  czynności 

wykluczenia  z  postępowania  i  zaniechanie  czynności  odrzucenia  oferty,  a  jedynie 

niedokonanie  wyboru  oferty  najkorzystniejszej  zgodnie  z kryteriami  oceny  ofert  określonymi 

w SIWZ.  

Za takim rozumieniem przepisu przemawia  wykładnia językowa art. 180 ust. 2 pkt 6 

ustawy  Pzp.  Ustawodawca  zdecydował  się  wprowadzić  nową  przesłankę,  zgodnie  z  którą 

w postępowaniach podprogowych odwołanie ma przysługiwać także wobec czynności opisu 

przedmiotu  zamówienia  i  czynności  wyboru  najkorzystniejszej  oferty.  Jednocześnie  jednak 

nie zostały wykreślone ani zmienione przesłanki z pkt 3 i 4, zgodnie z którymi odwołanie ma 

przysługiwać  wobec  czynności  odrzucenia  wyłącznie  oferty  Odwołującego  i  czynności 

wykluczenia  Odwołującego  z  postępowania.  Powyższe  przesądza,  że  pod  pojęciem 

„czynność  wyboru  oferty  najkorzystniejszej”  nie  może  się  kryć  czynność  odrzucenia  oferty 

Odwołującego  ani  czynność  wykluczenia  Odwołującego  z postępowania,  wówczas  bowiem 

objęcie  tych  samych  czynności  dyspozycją  pkt  3  i  4  tegoż  artykułu  ustawy  byłyby  zbędne. 

Nie  należy  zatem  domniemywać,  że  „czynność  wyboru  najkorzystniejszej  oferty”  obejmuje 

zaniechanie czynności wykluczenia z postępowania innych wykonawców lub odrzucenia ich 

ofert.  Nie  jest  to  konieczne  dla  interpretacji  przesłanki  z  pkt  6,  która  ma  określony  zakres 

zastosowania,  służy  mianowicie  zakwestionowaniu  wyboru  jako  najkorzystniejszej  oferty, 

która  nie  jest  najkorzystniejsza,  gdyż  nie  przedstawia  najkorzystniejszego  bilansu  ceny  lub 

kosztu i innych kryteriów odnoszących się do przedmiotu zamówienia publicznego lub która 

najlepiej spełnia kryteria inne niż cena lub koszt, gdy cena lub koszt jest stała albo nie jest 

ofertą z najniższą ceną lub kosztem, gdy jedynym kryterium oceny jest cena lub koszt, czyli 

nie jest najkorzystniejsza w rozumieniu definicji z art. 2 pkt 5 Pzp. 

Ponadto  dostrzeżenia  wymaga,  że  przepis  art.  180  ust.  2  ustawy  Pzp  ma  charakter 

wyjątku  od  zasady.  W  przeciwieństwie  do  postępowań  powyżej  progów,  w  przypadku 

postępowań  podprogowych  zasadą  jest  to,  że  odwołanie  nie  przysługuje.  O  intencjach 

ustawodawcy  świadczy  nieprzypadkowo  użyte  w  art.  180  ust.  2  Pzp  słowo  „wyłącznie”. 

Ustawodawca  w  wyniku nowelizacji  nie  zdecydował  o  zniesieniu  różnic  przy  korzystaniu  ze 

ś

rodków  ochrony  prawnej  w  postępowaniach  podprogowych  i  postępowaniach  poniżej 

progów.  Zdecydowano  jedynie  o  nieznacznym  poszerzeniu  katalogu  przesłanek 

umożliwiających  wniesienie  odwołania  w  postępowaniach  podprogowych.  Skoro  zatem 

katalog  czynności,  wobec  których  odwołanie  przysługuje  nadal  ma  charakter  wyjątku  od 

zasady, to wyjątków nie można interpretować rozszerzająco.  

Warto  także  podkreślić,  iż  w  postępowaniach  powyżej  progów,  odwołanie  służy 

wobec  niezgodnej  z przepisami  ustawy  czynności  zamawiającego  podjętej  w  postępowaniu  

o udzielenie zamówienia lub zaniechania czynności, do której zamawiający jest zobowiązany 

na podstawie ustawy. Tymczasem w art. 180 ust. 2 ustawy Pzp była i jest mowa wyłącznie 

o tym,  że  odwołanie  w  postępowaniach  podprogowych  służy  wyłącznie  wobec  czynności, 

zaś  ustawodawca  nie  wspomina  o  „zaniechaniach”.  Skoro  sama  zasada  konstytuująca 

wyjątek  nie  uległa  zmianie,  nie  ma  podstaw,  aby  domniemywać,  że  wyłącznie  w przypadku 

przesłanki  z  pkt  6  obejmuje  ona  teraz  zarówno  czynność,  jak  i  zaniechania  czynności 

(w dodatku innych niż czynność wprost wymieniona w przesłance). Przewidziany w przepisie 

art. 180 ust. 2 katalog przesłanek zawsze miał charakter pozytywny, odnosił się do czynnego 

zachowania  Zamawiającego,  nie  wspominał  o  możliwych  zaniechaniach.  Sytuacja  ta  nie 

uległa zmianie w wyniku ostatniej nowelizacji ustawy. Nadal ustawodawca koncentruje się na 

zachowaniach  zamawiającego  o  charakterze  czynnym,  które  doprowadziły  do  danego 

wyniku postępowania, nie wspomina o zaniechaniach.  

Tym  samym  konfrontując  treść  art.  180  ust.  1  oraz  art.  180  ust.  2  ustawy  Pzp 

wskazać należy, że o ile w ramach postępowań powyżej progów UE zaskarżeniu w drodze 

ś

rodków  ochrony  prawnej  mogą  podlegać  zarówno  zaniechania,  jak  i  czynności  podmiotu 

zamawiającego  to  w  postępowaniu  poniżej  progów  UE  zaskarżeniu  podlegają  jedynie 

czynności w znaczeniu pozytywnym (bez zaniechań).  

W dalszej kolejności zauważyć należy, że z dotychczasowego przepisu art. 92 ust. 1 

ustawy  Pzp  wynikało,  że  zamawiający  miał  jednocześnie  informować  o  wyborze  oferty 

najkorzystniejszej,  oraz  o  ofertach  odrzuconych  i  wykonawcach,  którzy  zostali  wykluczeni  

z postępowania. Przepis ten brzmiał:  

Art.  92.  1.  Niezwłocznie  po  wyborze  najkorzystniejszej  oferty  zamawiający 

jednocześnie zawiadamia wykonawców, którzy złożyli oferty, o: 

1)  wyborze  najkorzystniejszej  oferty,  podając  nazwę  (firmę)  albo  imię  i  nazwisko, 

siedzibę  albo  miejsce  zamieszkania  i  adres  wykonawcy,  którego  ofertę  wybrano, 

uzasadnienie  jej  wyboru  oraz  nazwy  (firmy)  albo  imiona  i  nazwiska,  siedziby  albo  miejsca 

zamieszkania  i  adresy  wykonawców,  którzy  złożyli  oferty,  a  także  punktację  przyznaną 

ofertom w każdym kryterium oceny ofert i łączną punktację; 

2)  wykonawcach,  których  oferty  zostały  odrzucone,  podając  uzasadnienie  faktyczne  

i prawne; 

3) wykonawcach, którzy zostali wykluczeni z postępowania o udzielenie zamówienia, 

podając  uzasadnienie  faktyczne  i  prawne  -  jeżeli  postępowanie  jest  prowadzone  w  trybie 

przetargu nieograniczonego, negocjacji bez ogłoszenia albo zapytania o cenę; 

4)  terminie,  określonym  zgodnie  z  art.  94  ust.  1  lub  2,  po  którego  upływie  umowa  

w sprawie zamówienia publicznego może być zawarta. 

Obecnie przepis art. 92 ust. 1 Pzp brzmi: 

Zamawiający informuje niezwłocznie wszystkich wykonawców o: 

1)  wyborze  najkorzystniejszej  oferty,  podając  nazwę  albo  imię  i  nazwisko,  siedzibę 

albo  miejsce  zamieszkania  i  adres,  jeżeli  jest  miejscem  wykonywania  działalności 

wykonawcy,  którego  ofertę  wybrano,  oraz  nazwy  albo  imiona  i  nazwiska,  siedziby  albo 

miejsca zamieszkania i adresy, jeżeli są miejscami wykonywania działalności wykonawców, 

którzy  złożyli  oferty,  a  także  punktację  przyznaną  ofertom  w  każdym  kryterium  oceny  ofert  

 łączną punktację, 

2) wykonawcach, którzy zostali wykluczeni, 

3)  wykonawcach,  których  oferty  zostały  odrzucone,  powodach  odrzucenia  oferty,  

a  w  przypadkach,  o  których  mowa  w  art.  89  ust.  4  i  5,  braku  równoważności  lub  braku 

spełniania wymagań dotyczących wydajności lub funkcjonalności, 

4)  wykonawcach,  którzy  złożyli  oferty  niepodlegające  odrzuceniu,  ale  nie  zostali 

zaproszeni do kolejnego etapu negocjacji albo dialogu, 

5) dopuszczeniu do dynamicznego systemu zakupów,  

6) nieustanowieniu dynamicznego systemu zakupów,  

7) unieważnieniu postępowania 

 – podając uzasadnienie faktyczne i prawne.  

Jak  wynika  z  powyższego,  ustawodawca  odrębnie  wypowiada  się  o  wyborze  oferty 

najkorzystniejszej  (pkt  1),  wykluczeniach  (pkt  2),  odrzuceniach  (pkt  3),  zaś  w  świetle 

nowelizacji  zamawiający  nie  ma  już  obowiązku  jednoczesnego  informowania  o  tych 

czynnościach.  Zatem  znacznie  częściej  zamawiający  będzie  odrzucał  oferty  czy  wykluczał 

wykonawców  zanim  wybierze  ofertę  najkorzystniejszą.  Trudno  uznawać,  że  pod  pojęciem 

„wybór  oferty  najkorzystniejszej”  mieści  się  „zaniechanie  czynności  odrzucenia”  

i  „zaniechanie  czynności  wykluczenia”  w  sytuacji,  gdy  zamawiający  nie  dokona  jeszcze 

czynności wyboru oferty najkorzystniejszej.  

Konkludując,  przyjęcie  stanowiska,  zgodnie  z  którym  „czynność  wyboru  oferty 

najkorzystniejszej”  należy  rozumieć  szeroko  –  jako  zwieńczenie  wszystkich  czynności  

z zakresu badania i oceny ofert, które doprowadziły do wyboru oferty najkorzystniejszej, nie 

daje  się  obronić  w  świetle  testu  racjonalnego  ustawodawcy.  Przy  przyjęciu  takiej  wykładni 

poza  zakresem  zaskarżenia  w  postępowaniach  podprogowych  pozostawałoby  de  facto 

unieważnienie  postępowania.  Zauważyć  jednak  należy,  że  w  wyniku  nowelizacji  o  wiele 

większe  znaczenia  nabiorą  pozacenowe  kryteria  oceny  ofert  (np.  kwalifikacje  

i doświadczenie osób, które będą uczestniczyły w realizacji zamówienia, aspekty społeczne, 

jakościowe,  innowacyjne),  których  stosowanie  będzie  w  znacznej  większości  przypadków 

obowiązkowe.  Znacznie  większego  znaczenia  nabierze  zarzut  naruszenia  art.  91  ust.  2 

ustawy  Pzp  przez  wybór  oferty  najkorzystniejszej  niezgodnie  z  kryteriami  oceny  ofert 

określonymi  w  SIWZ.  Można  zatem  twierdzić,  że  właśnie  dlatego  w  art.  180  ust.  2  Pzp 

dodano możliwość zaskarżenia czynności wyboru oferty najkorzystniejszej, której znaczenie 

wzrośnie.  

Nadto wskazać należy, iż szerokie rozumienie przesłanki ujętej w treści art. 180 ust. 2 

pkt 6 ustawy Pzp, doprowadzić może do zaprzepaszczenia zalet postępowań dwuetapowych 

(w  szczególności  przetargu  ograniczonego)  oraz  postępowań,  gdzie  celem  wyboru  oferty 

najkorzystniejszej została przewidziana aukcja elektroniczna. Wynika to z faktu, iż możliwość 

kwestionowania  również  zaniechań  w  ramach  tych  postępowań  doprowadzi  do  sytuacji,  że 

będzie  dochodziło  do  weryfikacji  już  zakończonych  etapów  postępowania  (np.  badania 

wniosków)  i  swego  rodzaju  „otwieranie”  na  nowo  terminów  umożliwiających  w  drodze 

ś

rodków ochrony prawnej kwestionowanie już prawomocnych czynności.    

Jak  wskazał  Izba  w  postanowieniu  wydanym  w  sprawie  o  sygn.  akt  KIO  1816/16, 

które  to  stanowisko  Izba  w  niniejszym  składzie  podziela  w  całości,  istotnym  argumentem 

przemawiającym  za  słusznością  prezentowanego  poglądu  jest  wyrażone  w  toku  prac 

legislacyjnych  nad  nowelizacją  stanowisko  jej  autora  –  Ministerstwa  Rozwoju,  stanowiące 

swego rodzaju wykładnię autentyczną. Podczas uzgodnień międzyresortowych Ministerstwo 

Ś

rodowiska  zgłosiło  uwagę,  że  rozszerzenie  katalogu  okoliczności,  wobec  których  można 

zastosować  środki  ochrony  prawnej  w  postępowaniach  podprogowych,  ograniczy 

efektywność  postępowań.  Wskazywano,  że  jeżeli  zaproponowana  zmiana  jest  konieczna, 

przy  tak  rozszerzonym  katalogu  okoliczności  umożliwiających  skorzystanie  ze  środków 

ochrony prawnej, niecelowe jest w ogóle utrzymanie art. 180 ust. 2 ustawy Pzp. Ministerstwo 

Rozwoju zaznaczyło w toku prac legislacyjnych, że zmiana jest korzystna dla wykonawców, 

a  enumeratywne  wyliczenie  nie  otwiera  zakresu  środków  ochrony  prawnej  tak  szeroko,  jak 

jego  brak.  Jak  podano,  przede  wszystkim,  poza  tym  zakresem  będą  „zaniechania” 

zamawiającego,  a  to  znaczna  różnica.

  Odmiennych  zamiarów  nie  sposób  natomiast 

wyczytać z innych materiałów z prac legislacyjnych, w tym z samego uzasadnienia projektu 

ustawy,  a  należałoby  zakładać,  że  jeśli  ustawodawca  chciał  tak  dalece  znieść  dotychczas 

obowiązujące  ograniczenia,  to  byłaby  to  zmiana  na  tyle  istotna,  że  doczekałaby  się 

odpowiedniego  komentarza  w  uzasadnieniu  nowelizacji.  Na  powyższą  kwestię  zwrócił 

również  uwagę  Sąd  Okręgowy  w  Płocku  w  cytowanym  obszernie  na  wstępie  uzasadnieniu 

wyroku. Należy więc stwierdzić, że intencja autora nowelizacji co do zakresu zaskarżenia w 

postępowaniach  poniżej  progów  unijnych  została  wyrażona  podczas  uzgodnień 

międzyresortowych, ze wskazaniem na zamiar utrzymania wyłączeń dotyczących zaniechań 

zamawiającego  i  nie  może  być  pomijana  przy  interpretacji  przepisów.  Dokonywana  przez 

Izbę  wykładnia  nie  może  natomiast  uwzględniać  oczekiwań  wykonawców  co  do  możliwości 

jak  najszerszego  wnoszenia  odwołań  w  postępowaniach  podprogowych,  w sytuacji  gdy 

oczekiwania  te  nie  tylko  nie  znajdują  potwierdzenia  w  brzmieniu  przepisów  rozumianych 

zgodnie  z  wszystkimi  regułami  wykładni  prawa,  ale  wręcz  stoją  w  opozycji  do  wyników  tej 

wykładni i wyartykułowanych przez autora projektu celów.  

Poza tym w toku prac legislacyjnych uznano, że do rozważenia jest rezygnacja z pkt 

7  -  unieważnienia  postępowania,  w  tym  przypadku  bowiem  nikt  nie  uzyskuje  zamówienia. 

Ostatecznie,  zgodnie  z  takimi  założeniami  właśnie  ukształtowała  się  treść  art.  180  ustawy 

Pzp. 

Zatem,  zarzuty  dotyczące  tego  typu  jak  opisane  w  rozpoznawanym  odwołaniu 

zdecydowanie  nie  mieszczą  się  w  katalogu  art.  180  ust.  2  ustawy  Pzp,  gdzie  mowa  jest 

wyraźnie  o  czynności  wyboru  oferty  najkorzystniejszej,  nie  zaś  zaniechaniu  odrzucenia 

wykonawcy,  którego  ofertę  uznano  za  najkorzystniejszą.  Dlatego  też  odwołanie  podlegało 

odrzuceniu.  

Biorąc pod uwagę powyższe wywody Izby oraz wartość szacunkową przedmiotowego 

zamówienia, z powodu braku tego typu czynności w katalogu pomieszczonym w art. 180 ust. 

2  ustawy  Pzp  stwierdzić  należy,  iż  wobec  zastrzeżenia  sformułowanego  w  art.  180  ust.  2, 

ustawa nie przyznaje ochrony prawnej w postaci odwołania odnośnie takiej czynności. Tym 

samym  zasadne  stało  się  odrzucenie  odwołania  na  podstawie  art.  189  ust.  2  pkt  6  ustawy 

Pzp. 

Uwzględniając powyższe, na podstawie art. 192 ust. 1 zdanie drugie i art. 189 ust. 2 

pkt 6 w zw. z art. 180 ust. 2 ustawy Pzp, orzeczono jak w sentencji. 

O  kosztach  postępowania  odwoławczego  orzeczono  stosownie  do  jego  wyniku  na  

podstawie  art. 192  ust.  9  i  10  ustawy  Prawo  zamówień  publicznych  –  czyli  stosownie  do 

wyniku postępowania oraz zgodnie z § 3 pkt 1 oraz § 5 ust. 4 rozporządzenia Prezesa Rady 

Ministrów  z  dnia  15  marca  2010  r.  w   sprawie  wysokości  i sposobu  pobierania  wpisu  od 

odwołania  oraz  rodzajów  kosztów  w   postępowaniu  odwoławczym  i  sposobu  ich  rozliczania 

(Dz.  U.  Nr  41,  poz.  238)  w  związku  z  Rozporządzeniem  Rady  Ministrów  z  dnia  9  stycznia 

2017  r.  zmieniającym  rozporządzenie  w  sprawie  wysokości  i  sposobu  pobierania  wpisu  od 

odwołania  oraz  rodzajów  kosztów  w  postępowaniu  odwoławczym  i  sposobu  ich  rozliczania 

(Dz.  U.  z  2017  r.,  poz.  47),  obciążając  Odwołującego  tymi  kosztami,  na  które  złożył  się 

uiszczony przez niego wpis od odwołania.  

Przewodniczący: 

……………………………… 

Członkowie: 

………………………………