Artykuł 22d ust. 2 ustawy Pzp ma zapewniać realną dostępność potencjału wykonawcy przy realizacji zamówienia. Aby wskazany cel został osiągnięty, stosowanie tej normy nie może opierać się na przesłankach formalnych i powodować jakiegokolwiek automatyzmu prowadzącego z jednej strony do bezrefleksyjnego uznawania warunków udziału w postępowaniu za spełnione, ale z drugiej strony – do wykluczania wykonawców w każdym przypadku ustalenia, że posłużył się on takim samym potencjałem w innym postępowaniu. Trzeba najpierw ocenić rzeczywisty wpływ takiej sytuacji na dostępność tego potencjału przy realizacji umowy (wyrok KIO z 11 stycznia 2018 r., sygn. akt KIO 2709/17).
