KIO 2942/24, KIO 2949/24, KIO 2953/24, KIO 2959/24, KIO 2963/24, KIO 2969/24 WYROK Warszawa, dnia 9 października 2024 r.

Stan prawny na dzień: 26.11.2024

Sygn. akt: KIO 2942/24, KIO 2949/24, KIO 2953/24, KIO 2959/24, KIO 2963/24, KIO 2969/24 

WYROK 

Warszawa, dnia 9 

października 2024 r. 

Krajowa Izba Odwoławcza - w składzie: 

Przewodniczący: 

Anna Wojciechowska 

Członkowie:   

Monika Banaszkiewicz 

Marek Bienias 

Protokolant:   

Wiktoria Ceyrowska 

po  rozpoznaniu  na  rozprawie  w  Warszawie  w  dniu  9,  11,  19 

września  2024  r.  oraz 

października 2024 r. odwołania wniesionego do Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej  

- w dniu 14 sierpnia 2024 r. przez 

wykonawcę Remondis sp. z o.o. z siedzibą w Warszawie 

(KIO 2942/24) 

-  w  dniu  16  sierpnia  2024  r.  przez 

wykonawcę  PreZero  Recycling  Zachód  sp.  z  o.o. 

siedzibą w Piotrowie Pierwszym (KIO 2949/24) 

- w dniu 16 sierpnia 2024 r. przez 

wykonawcę Przedsiębiorstwo Usługowe "HETMAN” sp. 

z o.o. z siedzibą w Warszawie (KIO 2953/24) 

-  w  dniu  16  sierpnia  2024  r.  przez 

wykonawcę  Eko-Max  Recykling  sp.  z o.o.  z  siedzibą 

w Warszawie (KIO 2959/24) 

-  w  dniu  16  sierpnia  2024  r.  przez 

wykonawcę  W.  B.  prowadzącego  działalność 

gospodarczą pod firmą "BYŚ" W. B. z siedzibą w Warszawie (KIO 2963/24) 

-  w  dniu  16  sierpnia  2024  r.  przez 

wykonawcę  FBSerwis  Wrocław  sp.  z  o.o.  z  siedzibą 

w Kobierzycach (KIO 2969/24) 


postępowaniu  prowadzonym  przez  zamawiającego  Miejskie  Przedsiębiorstwo 

Oczyszczania w m.st. Warszawie sp. z o.o. z siedzibą w Warszawie 

przy  udziale  uczestnika  po  stronie  odwołującego  –  wykonawcy  Eko-Max  Recykling  sp. 

o.o.  z  siedzibą  w Warszawie  w  sprawie  KIO  2942/24,  KIO  2949/24,  KIO  2953/24,  KIO 

2963/24, KIO 2969/24 

przy udziale uczestnika po stronie odwołującego – wykonawcy PreZero Recycling Zachód 

sp. z o.o. z 

siedzibą w Piotrowie Pierwszym w sprawie KIO 2942/24, KIO 2953/24, KIO 

2959/24, KIO 2963/24, KIO 2969/24 

przy  udziale  uczestnika  po  stronie  odwołującego  –  wykonawcy  W.  B.  prowadzącego 

działalność gospodarczą pod firmą "BYŚ" W. B. z siedzibą w Warszawie w sprawie KIO 

2942/24, KIO 2949/24, KIO 2953/24, KIO 2959/24 

przy udziale uczestnika po stronie odwołującego – wykonawcy FBSerwis Wrocław sp. z o.o. 

z siedzibą w Kobierzycach w sprawie KIO 2942/24, KIO 2949/24, KIO 2963/24 

przy  udziale  uczestnika  po  stronie  odwołującego  –  wykonawcy  Remondis  sp.  z  o.o. 

siedzibą w Warszawie w sprawie KIO 2949/24, KIO 2953/24, KIO 2959/24, KIO 2963/24 

orzeka: 

Umarza  postępowanie  odwoławcze  w  zakresie  zarzutu  nr  3,  4  oraz  5  odwołania 

wycofanych przez odwołującego w sprawie KIO 2942/24. 

Umarza  postępowanie  odwoławcze  w  zakresie  zarzutów  nr  3,  5,  7,  15  oraz  16 

odwołania wycofanych przez odwołującego w sprawie KIO 2953/24. 

Uwzględnia w części zarzut 1 i w części zarzut 2 odwołania KIO 2942/24 i nakazuje 

zamawiającemu:  

w zakresie zarzutu 1 odwołania: wykreślenie z warunku udziału w postępowaniu 

zawartego w Rozdz. II, pkt 6.2.2.4 IDW żądania od wykonawców wykazania się 


doświadczeniem w osiągnięciu poziomów recyklingu odpadów. 

zakresie zarzutu 2 odwołania: modyfikację pkt 31 OPZ w zakresie obowiązku 

osiągnięcia  poziomów  przygotowania  do  ponownego  użycia  i  recyklingu 

odniesieniu  do  frakcji  odpadów  o  kodzie  20  03  01  poprzez  obniżenie 

wymaganego poziomu do 11,62%. 

oraz 

nakazuje  uwzględnienie  konsekwencji  powyższych  zmian  w  dokumentach 

zamówienia i ogłoszeniu o zamówieniu. 

W pozostałym zakresie oddala odwołanie. 

Kosztami  postępowania  obciąża  zamawiającego  Miejskie  Przedsiębiorstwo 

Oczyszczania  w  m.st.  Warszawie  sp.  z  o.o.  z  siedzibą  w  Warszawie  w  części  1/2 

odwołującego Remondis sp. z o.o. z siedzibą w Warszawie w części 1/2 i 

z

alicza  w  poczet  kosztów  postępowania  odwoławczego  kwotę  15  000  zł  00  gr 

piętnaście tysięcy złotych zero groszy) uiszczoną przez wykonawcę Remondis sp. 

z o.o. z siedzibą w Warszawie tytułem wpisu od odwołania, kwotę 3600 zł 00 gr 

(trzy tysiące sześćset złotych zero groszy) tytułem wynagrodzenia pełnomocnika 

odwołującego oraz kwotę 3600 zł 00 gr (trzy tysiące sześćset złotych zero groszy) 

tytułem wynagrodzenia pełnomocnika zamawiającego, 

zasądza  od  zamawiającego  Miejskiego  Przedsiębiorstwa  Oczyszczania  w  m.st. 

Warszawie sp. z o.o. z siedzibą w Warszawie na rzecz wykonawcy Remondis sp. 

z o.o. z siedzibą w Warszawie kwotę 7500 zł 00 gr (siedem tysięcy pięćset złotych 

zero groszy) stanowiącą uzasadnioną część kosztów strony poniesionych tytułem 

wpisu od odwołania oraz wynagrodzenia pełnomocnika. 

Uwzględnia  zarzut  1  i  zarzut  2  w  zakresie  żądania  ewentualnego  odwołania  KIO 

2949/24 i nakazuje zamawiającemu:  

w zakresie zarzutu 1 odwołania: wykreślenie z warunku udziału w postępowaniu 

zawartego w Rozdz. II, pkt 6.2.2.4 IDW żądania od wykonawców wykazania się 

doświadczeniem w osiągnięciu poziomów recyklingu odpadów. 

w zakresie zarzutu 2 odwołania: modyfikację pkt 31 OPZ w zakresie obowiązku 

osiągnięcia  poziomów  przygotowania  do  ponownego  użycia  i  recyklingu 

odniesieniu  do  frakcji  odpadów  o  kodzie  20  03  01  poprzez  obniżenie 

wymaganego poziomu do 11,62%. 

oraz  nakazuje  uwzględnienie  konsekwencji  powyższych  zmian  w  dokumentach 

zamówienia i ogłoszeniu o zamówieniu. 


W pozostałym zakresie co do zarzutu 2 odwołania żądania głównego, zarzutu 3 i 4 

oddala odwołanie. 

8.  Zarzut 

1 odwołania w zakresie żądania ewentualnego pozostawia bez rozpoznania. 

Kosztami  postępowania  obciąża  zamawiającego  Miejskie  Przedsiębiorstwo 

Oczyszczania  w  m.st.  Warszawie  sp.  z  o.o.  z  siedzibą  w  Warszawie  w  części  2/5 

odwołującego  PreZero  Recycling  Zachód  sp.  z  o.o.  z siedzibą  w  Piotrowie 

Pierwszym w części 3/5 i 

z

alicza  w  poczet  kosztów  postępowania  odwoławczego  kwotę  15  000  zł  00  gr 

(słownie:  piętnaście  tysięcy  złotych  zero  groszy)  uiszczoną  przez  wykonawcę 

PreZero Recycling Zachód sp. z  o.o. z siedzibą w Piotrowie Pierwszym tytułem 

wpisu od odwołania oraz kwotę 3600 zł 00 gr (trzy tysiące sześćset złotych zero 

groszy) 

tytułem wynagrodzenia pełnomocnika zamawiającego, 

zasądza  od  zamawiającego  Miejskiego  Przedsiębiorstwa  Oczyszczania  w  m.st. 

Warszawie  sp.  z  o.o.  z  siedzibą  w  Warszawie  na  rzecz  wykonawcy  PreZero 

Recycling Zachód sp. z o.o. z siedzibą w Piotrowie Pierwszym kwotę 3840 zł 00 gr 

(trzy tysi

ące osiemset czterdzieści złotych zero groszy) stanowiącą uzasadnioną 

część kosztów strony poniesionych tytułem wpisu od odwołania. 

Uwzględnia w części zarzut 1 odwołania KIO 2953/24 i nakazuje zamawiającemu:  

modyfikację  pkt  31  OPZ  w  zakresie  obowiązku  osiągnięcia  poziomów 

przygotowania do ponownego użycia i recyklingu w odniesieniu do frakcji odpadów 

o kodzie 20 03 01 

poprzez obniżenie wymaganego poziomu do 11,62%. 

oraz  nakazuje  uwzględnienie  konsekwencji  powyższych  zmian  w  dokumentach 

zamówienia i ogłoszeniu o zamówieniu. 

W pozostałym zakresie oddala odwołanie. 

Kosztami  postępowania  obciąża  zamawiającego  Miejskie  Przedsiębiorstwo 

Oczyszczania w m.st. Warszawie sp. z o.o. z siedzibą w Warszawie w części 1/12 

odwołującego  Przedsiębiorstwo  Usługowe  "HETMAN”  sp.  z  o.o.  z  siedzibą 

Warszawie w części 11/12 i 

12.1.  z

alicza  w  poczet  kosztów  postępowania  odwoławczego  kwotę  15  000  zł  00  gr 

piętnaście  tysięcy  złotych  zero  groszy)  uiszczoną  przez  wykonawcę 

Przedsiębiorstwo Usługowe "HETMAN” sp. z o.o. z siedzibą w Warszawie tytułem 

wpisu od odwołania, kwotę 3600 zł 00 gr (trzy tysiące sześćset złotych zero groszy) 

tytułem wynagrodzenia pełnomocnika odwołującego, kwotę 1014 zł 00 gr (jeden 

tysiąc czternaście złotych zero groszy) tytułem kosztów odwołującego dojazdu na 


posiedzenie i rozprawę oraz kwotę 3600 zł 00 gr (trzy tysiące sześćset złotych zero 

groszy) 

tytułem wynagrodzenia pełnomocnika zamawiającego, 

zasądza  od  wykonawcy  Przedsiębiorstwo  Usługowe  "HETMAN”  sp.  z  o.o. 

siedzibą  w  Warszawie  na  rzecz  zamawiającego  Miejskiego  Przedsiębiorstwa 

Oczyszczania w m.st. Warszawie sp. z o.o. z siedzibą w Warszawie kwotę 1666 zł 

00  gr  (słownie:  jeden  tysiąc  sześćset  sześćdziesiąt  sześć  złotych  zero  groszy) 

stanowiącą  uzasadnioną  część  kosztów  strony  poniesionych  tytułem 

wynagrodzenia pełnomocnika. 

Uwzględnia  odwołanie  KIO  2959/24  i  nakazuje  zamawiającemu:  wykreślenie 

warunku udziału w postępowaniu zawartego w Rozdz. II, pkt 6.2.2.4 IDW żądania od 

wykonawców  wykazania  się  doświadczeniem  w  osiągnięciu  poziomów  recyklingu 

odpadów  oraz  nakazuje  uwzględnienie  konsekwencji  powyższych  zmian 

dokumentach zamówienia i ogłoszeniu o zamówieniu. 

Kosztami  postępowania  obciąża  zamawiającego  Miejskie  Przedsiębiorstwo 

Oczyszczania w m.st. Warszawie sp. z o.o. z siedzibą w Warszawie i 

14.1.  z

alicza w poczet kosztów postępowania odwoławczego kwotę 15 000 zł 00 gr 

(piętnaście tysięcy złotych zero groszy) uiszczoną przez wykonawcę Eko-Max 

Recykling sp. z o.o. z siedzibą w Warszawie tytułem wpisu od odwołania oraz 

kwotę  3600  zł  00  gr  (trzy  tysiące  sześćset  złotych  zero  groszy)  tytułem 

wynagrodzenia pełnomocnika odwołującego, 

zasądza od zamawiającego Miejskiego Przedsiębiorstwa Oczyszczania w m.st. 

Warszawie sp. z o.o. z siedzibą w Warszawie na rzecz wykonawcy  Eko-Max 

Recykling sp. z o.o. z siedzibą w Warszawie kwotę 18 600 zł 00 gr (osiemnaście 

tysięcy  sześćset  złotych  zero  groszy)  stanowiącą  uzasadnione  koszty  strony 

poniesione 

tytułem wpisu od odwołania oraz wynagrodzenia pełnomocnika. 

Uwzględnia  zarzut  2  i  w  części  zarzut  1  odwołania  KIO  2963/24  i  nakazuje 

zamawiającemu:  

w  zakresie  zarzutu  2  odwołania:  wykreślenie  z  warunku  udziału 

postępowaniu  zawartego  w  Rozdz.  II,  pkt  6.2.2.4  IDW  żądania  od 

wykonawców  wykazania  się  doświadczeniem  w  osiągnięciu  poziomów 

recyklingu odpadów. 

w zakresie zarzutu 1 odwołania: modyfikację pkt 31 OPZ w zakresie obowiązku 

osiągnięcia  poziomów  przygotowania  do  ponownego  użycia  i  recyklingu 


odniesieniu  do  frakcji  odpadów  o  kodzie  20  03  01  poprzez  obniżenie 

wymaganego poziomu do 11,62%. 

oraz  nakazuje  uwzględnienie  konsekwencji  powyższych  zmian  w  dokumentach 

zamówienia i ogłoszeniu o zamówieniu. 

W pozostałym zakresie oddala odwołanie. 

Kosztami  postępowania  obciąża  zamawiającego  Miejskie  Przedsiębiorstwo 

Oczyszczania w m.st. Warszawie sp. z o.o. z siedzibą w Warszawie w części 2/3 

odwołującego W. B. prowadzącego działalność gospodarczą pod firmą "BYŚ" 

W. B. 

z siedzibą w Warszawie w części 1/3 i 

17.1.  z

alicza w poczet kosztów postępowania odwoławczego kwotę 15 000 zł 00 gr 

(piętnaście  tysięcy  złotych  zero  groszy)  uiszczoną  przez  wykonawcę  W.  B. 

prowadzącego działalność  gospodarczą pod firmą "BYŚ"  W. B. z siedzibą w 

Warszawie  t

ytułem  wpisu  od  odwołania,  kwotę  3600  zł  00  gr  (trzy  tysiące 

sześćset  złotych  zero  groszy)  tytułem  wynagrodzenia  pełnomocnika 

odwołującego  oraz  kwotę  3600  zł  00  gr  (trzy  tysiące  sześćset  złotych  zero 

groszy) tytułem wynagrodzenia pełnomocnika zamawiającego, 

zasądza od zamawiającego Miejskiego Przedsiębiorstwa Oczyszczania w m.st. 

Warszawie  sp.  z  o.o.  z  siedzibą  w  Warszawie  na  rzecz  wykonawcy  W.  B. 

prowadzącego działalność  gospodarczą pod firmą "BYŚ"  W. B. z siedzibą w 

Warszawie 

kwotę  11  200  zł  00  gr  (jedenaście  tysięcy  dwieście  złotych  zero 

groszy)  stanowiącą  uzasadnioną  część  kosztów  strony  poniesionych  tytułem 

wpisu od odwołania oraz wynagrodzenia pełnomocnika. 

Uwzględnia  w  części  zarzut  2,  a  także  zarzut  ewentualny  odwołania  KIO  2969/24 

nakazuje zamawiającemu:  

modyfikację  pkt  26  OPZ  poprzez  doprecyzowanie,  że  pojazdy  zamawiającego 

mają pierwszeństwo przyjęcia i umożliwienia rozładunku dostarczanych odpadów, 

a  kara  umowna  z 

§  6  ust.  3  pkt  7  Projektu  Umowy  dotyczy  wyłącznie  sytuacji 

oczekiwania na wjazd i rozładunek odpadów spowodowanego przez inne pojazdy 

niż pojazdy zamawiającego. 

obniżenia  kary,  o  której  mowa  w  §  6  ust.  3  pkt  7  Projektu  Umowy  w  sytuacji 

oczekiwania 

pojazdu  na  wjazd  i  rozładunek  odpadów  powyżej  90  minut 

spowodowanego  przez 

inne  pojazdy  niż  pojazdy  zamawiającego  i  ustalenie  jej 

maksymalnego  poziomu  do  wysokości  proporcjonalnej  do  stopnia  naruszenia 

przez wykonawcę postanowień umownych spełniającej funkcję odszkodowawczą 


oraz prewencyjno-

represyjną,  

oraz  nakazuje  uwzględnienie  konsekwencji  powyższych  zmian  w  dokumentach 

zamówienia i ogłoszeniu o zamówieniu. 

W pozostałym zakresie oddala odwołanie. 

Kosztami  postępowania  obciąża  zamawiającego  Miejskie  Przedsiębiorstwo 

Oczyszczania  w  m.st.  Warszawie  sp.  z  o.o.  z  siedzibą  w  Warszawie  w  części  1/3 

odwołującego FBSerwis Wrocław sp. z o.o. z siedzibą w Kobierzycach w części 2/3 

20.1.  z

alicza  w  poczet  kosztów  postępowania  odwoławczego  kwotę  15  000  zł  00  gr 

(słownie:  piętnaście  tysięcy  złotych  zero  groszy)  uiszczoną  przez  wykonawcę 

FBSerwis  Wrocław  sp.  z  o.o.  z  siedzibą  w  Kobierzycach  tytułem  wpisu  od 

odwołania,  kwotę  3 600  zł  00  gr  tytułem  wynagrodzenia  pełnomocnika 

odwołującego  oraz  kwotę  3 600  zł  00  gr  tytułem  wynagrodzenia  pełnomocnika 

zamawiającego, 

zasądza  od  zamawiającego  Miejskiego  Przedsiębiorstwa  Oczyszczania  w  m.st. 

Warszawie  sp.  z  o.o.  z  siedzibą  w  Warszawie  na  rzecz  wykonawcy  FBSerwis 

Wrocław sp. z o.o. z siedzibą w Kobierzycach kwotę 3 800 zł 00 gr (słownie: trzy 

tysi

ące  osiemset  złotych  zero  groszy)  stanowiącą  uzasadnioną  część  kosztów 

strony  poniesionych 

tytułem  wpisu  od  odwołania  oraz  wynagrodzenia 

pełnomocnika. 

Na  orzeczenie  - 

w  terminie  14  dni  od  dnia  jego  doręczenia  -  przysługuje  skarga  za 

pośrednictwem  Prezesa  Krajowej  Izby  Odwoławczej  do  Sądu  Okręgowego  w  Warszawie  - 


Sądu Zamówień Publicznych. 

Przewodniczący: ……………………… 

Członkowie:         ……………………… 

……………………… 


Sygn. akt: KIO 2942/24, KIO 2949/24, KIO 2953/24, KIO 2959/24, KIO 2963/24, KIO 2969/24 

Uzasadnienie 

Zamawiający – Miejskie Przedsiębiorstwo Oczyszczania w m.st. Warszawie sp. z o.o. 

z  siedzibą  w  Warszawie  -  prowadzi  postępowanie  o udzielenie  zamówienia  publicznego 

w trybie przetargu nieograniczonego na podstawie ustawy z dnia 11 

września 2019 r. - Prawo 

zamówień publicznych (tekst jednolity Dz. U. 2023 r., poz. 1605 z późn. zm. – dalej „ustawa 

pzp”),  pn.  „Zagospodarowanie  odpadów  komunalnych,  pochodzących  z  terenu  m.st. 

Warszawy”,  numer  postępowania:  RZP.27.22.2024.KB.  Ogłoszenie  o zamówieniu 

opublikowane  zostało  w Dzienniku  Urzędowym  Unii  Europejskiej  w dniu  5  sierpnia  2024  r., 

numer publikacji ogłoszenia: 468950-2024, numer wydania Dz.U. S: 151/2024. 

KIO 2942/24 

W  dniu  14  sierpnia  2024 

r.  odwołanie  wobec  warunków  zamówienia  ustalonych 

postępowaniu  o  udzielenie  zamówienia  publicznego  wniósł  wykonawca  Remondis  sp. 

z o.o. 

z siedzibą w Warszawie – dalej Odwołujący.  

Odwołujący zarzucił Zamawiającemu naruszenie: 

1. art. 112 ust. 1 ustawy pzp w zw. z art. 116 ust. 1 ustawy pzp w zw. z art. 16 pkt 1 i 2 ustawy 

p

zp  poprzez  ukształtowanie  warunku  udziału  w  postępowaniu  w  zakresie  dotyczącym 

zdolności technicznej lub zawodowej Wykonawcy w sposób nieproporcjonalny do przedmiotu 

zamówienia, wykraczający poza minimalne poziomy zdolności i niezgodny z celem, jakiemu 

służyć  ma  warunek  udziału  w  postępowaniu,  a  także  w  sposób  niezasadnie  ograniczający 

konkurencję w postępowaniu, co przejawia się w: 

a) 

takiej  konstrukcji  warunku,  która  uzależnia  jego  spełnienie  od  efektu  przeprowadzonego 

(w ramach  referencyjnych 

umów)  procesu  przetwarzania  wymaganej  ilości  odpadów 

komunalnych,  tj.  Zamawiający  uzależnia  spełnienie  warunku  od  osiągniętego  przez 

Wykonawcę  poziomu  przygotowania  do  ponownego  użycia  i  recyklingu  przetworzonych 

odpadów komunalnych, gdy tymczasem uzyskany poziom recyklingu odpadów jest wynikiem 

szeregu  czynników,  z  których  najważniejszy  odnosi  się  do  jakości  strumienia  odpadów 

przekazanego prz

ez Zamawiającego lub podmioty działające na jego rzecz do przetworzenia, 

na który Wykonawca nie ma wpływu, 

a dodatkowo w: 


b) 

żądaniu  od  Wykonawców  wykazania  się  doświadczeniem  w  osiągnięciu  poziomów 

recyklingu odpadów poszczególnych frakcji na skrajnie wysokim poziomie, co dotyczy Zadań 

o  numerze:  1-4  (odpady  o  kodzie  20  03  01),  5-6  (odpady  o  kodzie  15  01  06),  7-8  (odpady 

o kodzie 15 01 01), 9-10 (odpady o kodzie 15 01 07), 18-19 (odpady o kodzie 20 03 07), 

c)  ilości  odpadów,  jakie  Wykonawca  musi  przetworzyć,  aby  spełnić  warunek  udziału 

postępowaniu (Rozdz. II, pkt 6.2.2.4 Instrukcji dla Wykonawców (dalej jako „IDW”), str. 8 

i nast.); 

2. art. 99 ust. 1 i 2 ustawy p

zp w zw. z art. 387 § 1 Kodeksu cywilnego z dnia 23 kwietnia 1964 

r. (Dz. U. z 2024 r., poz. 1061 j.t.) w zw. z art. 353(1) k.c. w zw. 5 k.c. w zw. z art. 8 ust. 1 

ustawy  pzp  w  zw.  z  art.  16  pkt  1  i  3  ustawy  pzp  poprzez  opisanie  warunków  zamówienia 

zakresie dotyczącym obowiązku osiągnięcia (w odniesieniu do frakcji odpadów o kodzie: 20 

– zmieszane odpady komunalne, 15 01 06 – zmieszane odpady opakowaniowe , 15 01 

– opakowania z papieru i tektury, 15 01 07  – opakowania ze szkła, 20 03 07  – odpady 

wielkogabarytowe) określonych poziomów przygotowania do ponownego użycia i recyklingu 

od

padów w sposób nieuwzględniający okoliczności mających wpływ na sporządzenie oferty 

(w szczególności bardzo słabej jakości selektywnej zbiórki odpadów u źródła m.st. Warszawie, 

wchodzącego  w  życie  systemu  kaucyjnego,  który  wpłynie  na  „jakość”  strumienia  odpadów, 

także  sposobu  wyliczania  osiągniętego  poziomu),  a  w  konsekwencji  nałożenie  na 

Wykonawcę  obowiązku  niemożliwego  do  spełnienia  w  zakresie  ww.  frakcji  odpadów,  co 

dodatkowo świadczy o naruszeniu przez Zamawiającego zasad proporcjonalności, równego 

tr

aktowania  wykonawców  w  postępowaniu  i  świadczy  o  naruszeniu  zasad  współżycia 

społecznego,  zwłaszcza  że  sam  Zamawiający  (instalacja,  która  także  przetwarza  odpady 

komunalne  odbierane  z  m.st.  Warszawy)  narzuconych  Wykonawcom  w  p

ostępowaniu 

poziomów przygotowania do ponownego użycia i recyklingu odpadów nie osiągała w ostatnich 

latach (pkt 31 OPZ, str.13); 

3. art. 134 ust. 1 pkt 5 SWZ w zw. z art. 106 ust. 1 ustawy p

zp oraz w związku z art. 112 ust. 

1 oraz ust. 2 pkt 2 w zw. z art. 16 pkt 1 i 2 ustawy p

zp poprzez nałożenie na Wykonawców 

obowiązku  złożenia  wraz  z  ofertą  dokumentów  (zezwolenia  na  przetwarzanie  odpadów 

objętych przedmiotem zamówienia lub pozwolenia zintegrowanego/ pozwolenia, wydanego na 

podstawie ustawy z 27 kwietnia 

2001 r. Prawo ochrony środowiska, uwzględniającego warunki 

zezwolenia  na  przetwarzanie  odpadów  objętych  przedmiotem  zamówienia),  które  w  ocenie 

Zamawiającego stanowić mają przedmiotowe środki dowodowe, gdy tymczasem dokumenty 

te  mogą  co  najwyżej  stanowić  podmiotowe  środki  dowodowe,  bowiem  odnoszą  się  do 


właściwości  Wykonawcy,  zwłaszcza  że  wiążą  się  z  warunkiem  udziału,  o  którym  mowa 

w Rozdz. II, pkt 6.2.2.4 IDW (Rozdz. III, pkt 12.6.8. IDW, str. 22 i nast.); 

4. art. 353(1) k.c. w zw. z art. 5 k.c. w zw. z art. 8 ust. 1 ustawy pzp w zw. z art. 16 pkt 2 i 3 

ustawy  p

zp poprzez sporządzenie wzoru umowy w sposób  naruszający zasady współżycia 

społecznego  i  równowagę  stron  umowy,  a  nadto  jest  sprzeczny  z  zasadami  współżycia 

społecznego  i  przejrzystości  w  zakresie,  w  jakim  Zamawiający  zastrzega  na  swoją  rzecz 

możliwość  zawieszenia  realizacji  Umowy  bez  jednoznacznego  sprecyzowania  okoliczności, 

jakich do takiego zawieszenia może dojść, jak również maksymalnego czasu jego trwania, 

co uniemożliwia Wykonawcy należytą wycenę ryzyk kontraktowych (§6 ust. 2 Umowy, str. 19); 

5. art. 99 ust. 1 ustawy pzp 

poprzez niejednoznaczne opisanie sposobu obliczania poziomów: 

przygotowania  do  ponownego  użycia  i  recyklingu  odpadów  komunalnych,  poziomów 

ograniczenia  masy  odpadów  komunalnych  ulegających  biodegradacji  przekazywanych  do 

składowania  oraz  poziomów  składowania,  co  wyraża  się  w  posługiwaniu  się  przez 

Zamawiającego  (w  załączniku  nr  3  do  Umowy  „Wymagania  w  zakresie  wymiany  danych 

pomiędzy  Wykonawcą  a  Zamawiającym”,  pkt  10.1)  odmiennymi  zakresowo  pojęciami,  co 

budzi niepewność co do tego, w jaki sposób poziomy recyklingu będą faktycznie wyliczane, 

niejasność ta uniemożliwia Wykonawcy należyte skalkulowanie ryzyk kontraktowych (pkt 33 

OPZ, str. 14). 

Odwołujący w oparciu o wyżej wskazane zarzuty wniósł o uwzględnienie odwołania, 

jak 

również nakazanie Zamawiającemu: 

1) w

ykreślenia warunku udziału w postępowaniu zawartego w Rozdz. II, pkt 6.2.2.4 IDW; 

2)  m

odyfikację  pkt  31  OPZ  w  zakresie  obowiązku  osiągnięcia  poziomów  przygotowania  do 

ponownego  użycia  i  recyklingu  w  odniesieniu  do  następujących  frakcji  odpadów  poprzez 

obniżenie wymaganego poziomu w następujący sposób: 

a) 

w przypadku odpadów o kodzie 20 03 01 – obniżenie do poziomu 1,59%, 

b) 

w przypadku odpadów o kodzie 15 01 06 – obniżenie do poziomu 29%, 

c) 

w przypadku odpadów o kodzie 15 01 01 – obniżenie do poziomu 82%, 

d) 

w przypadku odpadów o kodzie 15 01 07 – obniżenie do poziomu 80%, 

e) 

w przypadku odpadów o kodzie 20 03 07 – obniżenie do poziomu 4,00%, 

3) w

ykreślenia pkt 12.6.8. IDW i wprowadzenia (w miejsce pierwotnie określonego obowiązku 

przedłożenia  przedmiotowych  środków  dowodowych)  warunku  udziału  w  postępowaniu 


odnoszącego  się  do  uprawnień  Wykonawcy,  którego  spełnienie  następować  będzie 

właściwe podmiotowe środki dowodowe; 

4)  zmiany 

§ 6 ust. 12 Umowy poprzez doprecyzowanie okoliczności, w jakich Zamawiający 

będzie  uprawniony  do  zawieszenia  realizacji  Umowy  i  jednoznaczne  wskazanie,  na  jaki 

maksymalny okres Umowa może zostać zawieszona przez Zamawiającego (nie dłużej niż 1 

miesiąc); 

5)  zmiany 

pkt  10.1.  załącznika  nr  3  do  Umowy  „Wymagania  w  zakresie  wymiany  danych 

pomiędzy  Wykonawcą  a  Zamawiającym”  i  doprecyzowanie  sposobu  obliczania  poziomów 

recyklingu w kontekście objaśnienia nr 4. 

Odwołujący  wskazał  dodatkowo,  że  powyższe  żądania  obejmują  także  konieczność 

ewentualnej modyfikacji innych postanowień zawartych w dokumentach zamówienia, które nie 

zostały  wprost wyartykułowane w  żądaniu, ale stanowią  konsekwencję lub wynikają wprost 

żądanych zmian, w związku z czym również powinny zostać wprowadzone. 

KIO 2949/24 

W dniu 16 

sierpnia 2024 r. odwołanie wobec treści ogłoszenia o zamówieniu i wobec 

treści  dokumentów  zamówienia,  w  szczególności  postanowień  SWZ  oraz  niezgodnych 

wymaganiami  wynikającymi  z  przepisów  ustawy  projektowanych  postanowień  umowy 

sprawie zamówienia publicznego wniósł wykonawca PreZero Recycling Zachód sp. z o.o. 

z  

siedzibą w Piotrowie Pierwszym – dalej Odwołujący.  

Odwołujący zarzucił Zamawiającemu naruszenie: 

1. art. 112 ust. 1 i ust. 2 pkt 4 ustawy pzp w zw. z art. 16 pkt ustawy p

zp poprzez sformułowanie 

przez  Zamawiającego  warunku  udziału  w  postępowaniu  dotyczącego  zdolności  technicznej 

lub zawodowej w odniesieniu do Zadań 1, 2, 3 i 4, o którym mowa w Części I -SWZ pkt 6.2.2.4, 

w  sposób  nadmierny  i  nieproporcjonalny  do  przedmiotu  zamówienia  w  zakresie  w  jakim 

Zamawiający  wymaga  wykazania  się  przez  Wykonawcę  osiągnięciem  poziomów 

przygotowania  do  ponownego  użycia  i  recyklingu  przetworzonych  odpadów  komunalnych, 

(ustalany 

względem  wskazanych  powyżej  ilości  minimalnych  zgodnie  z  warunkami 

określonymi  w  pkt  33  OPZ),  w  wysokości  nie  mniejszej  niż:  20,00%  dla  odpadów 

sklasyfikowanych pod kodem 20 03 01 dla Zadania 1, 

20,00% dla odpadów sklasyfikowanych 

pod kodem 20 03 01 dla Zadania 2, 

20,00% dla odpadów sklasyfikowanych pod kodem 20 03 

01 dla Zadania 3, 

20,00% dla odpadów sklasyfikowanych pod kodem 20 03 01 dla Zadania 4, 


co  w  konsekwencji  stanowi  naruszenie  art.  16  pkt  1)  i  3)  ustawy  pzp  tj.  naruszenie  zasad 

uczciwej konkurencji i równego traktowania wykonawców prowadząc do ograniczenia dostępu 

do  zamówienia  wykonawcom  zdolnym  do  realizacji  zamówienia  oraz  naruszenie  zasad 

proporcjonalności  poprzez  zastosowanie  środków  dyskryminujących  oraz  nadmiernych 

wykraczających poza to, co jest konieczne do osiągnięcia celu jakiemu służyć ma warunek 

udziału w postępowaniu. 

2. art. 99 ust. 1 oraz ust. 4 ustawy pzp w zw. z art. 16 pkt 1 i 3 ustawy pzp i art. 17 ust. 1 pkt 1 

i 2 ustawy pzp w zw. z art. 8 ust. 1 ustawy pzp oraz w zw. z art. 353 (1) k.c. - ustawy z dnia 23 

kwietnia  1964  r. 

– kodeks cywilny (Dz. U. z 2023 r., poz. 1610 j.t. ze zm.), dalej jako „k.c.” 

i w zw.  z  art.  5  k.c. 

poprzez  dokonanie  opisu  przedmiotu  zamówienia  w  zakresie,  w  jakim 

wykonawca  zamówienia  został  zobowiązany  do  osiągnięcia  określonych  poziomów 

przygotowania do ponownego użycia i recyklingu odpadów poddawanych zagospodarowaniu 

w sposób nieprecyzyjny i nieuwzględniający wymagań i okoliczności mogących mieć wpływ 

na sporządzenie oferty z tego względu, że przy podziale przedmiotu zamówienia na Zadania, 

które  obejmują  określone  rodzaje  odpadów  (każde  Zadanie  jedną  frakcję/kod  odpadu),  dla 

Zadań 1,2,3,4 zamówienia nie ma obiektywnie możliwości osiągnięcia wymaganych poziomów 

recyklingu i przygotowania odpadów komunalnych do ponownego użycia ze względu na skład 

morfologiczny  i  specyfikę  odpadów  przypisanych  do  Zadań  1,2,3,4  (ale  także  bez 

uwzględnienia  takich  okoliczności  jak  znany  Zamawiającemu  problem  słabej  jakości 

selektywnej zbiórki  odpadów  komunalnych  „u  źródła”  wśród  mieszkańców  m.st.  Warszawy, 

najnowszych  uwarunkowań  prawnych  w  zakresie  tzw.  „systemu  kaucyjnego”,  który  może 

wpłynąć  na  morfologię  odpadów  będących  przedmiotem  niniejszego  postępowania),  co 

w konsekwencji  narusza  podstawowe  zasady  prowadzenia  p

ostępowania  i  skutkuje 

przerzuceniem  na  wykonawcę  nadmiernego  ryzyka  gospodarczego.  Taki  opis  przedmiotu 

zamówienia powoduje również naruszenie zasady równości i wzajemności (świadczeń) stron 

stosunku zobowiązaniowego i stanowi o sprzeczności tego stosunku z jego właściwościami 

zasadami współżycia społecznego oraz nie uwzględnia wszystkich okoliczności i wymagań 

mogących mieć wpływ na sporządzenie oferty. 

3. art. 353 (1) k.c. w zw. z art. 5 k.c. w zw. z art. 8 ust. 1 ustawy pzp oraz art. 433 pkt 2 i 3 

ustawy pzp w zw. z art. 471 k.c. 

poprzez sporządzenie wzoru umowy w sposób naruszający 

zasady  współżycia  społecznego  i  równowagę  stron  umowy  oraz  nadmiernie  obciążający 

wykonawcę  w  zakresie  w  jakim  dla  Zadań  1,2,3,  4  niewywiązanie  się  przez  wykonawcę 

wymaganego  do  osiągnięcia  poziomu  przygotowania  do  ponownego  użycia  i  recyklingu 

odpadów  komunalnych,  obwarowane  jest  sankcją  w  postaci  kar  umownych  określonych 


Część IV SWZ- Projektowane Postanowienia Umowy (Zadania 1-19) § 6 ust. 3 pkt 15 ), 16) 

i 17) w wysokości rażąco wygórowanej. 

4. art. 439 ust. 1 ustawy pzp w zw. z art. 439 ust. 2 pkt 1 ustawy pzp w zw. z art. 353 (1) k.c. 

w zw. z art. 5 k.c. w zw. z art. 8 ust. 1 ustawy pzp w zw. z art. 16 pkt 1 i 3 i art. 17 ust. 1 ustawy 

pzp 

poprzez ukształtowanie warunków zamówienia w sposób, który narusza równowagę stron 

umowy, nie zapewnia ekwiwalentności świadczeń i przerzuca na Wykonawcę ryzyka związane 

ze  zmianą  cen  materiałów  i  kosztów  wykonania  przedmiotu  zamówienia  w  ten  sposób,  że 

z

godnie z postanowieniami Część IV SWZ- Projektowane Postanowienia Umowy ( Zadania 1-

19), § 10 ust. 2 i 3 stronom przyznane zostało uprawnienie do żądania zmiany wynagrodzenia 

Wykonawcy  ograniczone  do  przypadku,  gdy  z  danych  Głównego  Urzędu  Statystycznego 

dalej:  jako  „GUS”),  tj.  miesięcznego  wskaźnika  cen  produkcji  sprzedanej  przemysłu  dla 

przetwórstwa  przemysłowego  dla  sekcji  gospodarowania  ściekami  i  odpadami  (dalej 

„wskaźnik” oraz „Informacja”) będzie wynikać, że z Informacji podanych za kolejne 6 miesięcy 

następujące nie wcześniej niż po miesiącu, w którym umowa została zawarta, wynika, że suma 

miesięcznych  spadków  i  wzrostów  cen  obliczona  na  podstawie  sześciu  kolejno 

opublikowanych  wskaźników  (gdzie:  poprzedni  miesiąc  =  100),  z  wyłączeniem  korekt 

w kole

jnych informacjach sygnalnych, jest większa niż 3,0% (spadek wskaźnika o więcej niż 

3% lub wzrost wskaźnika o więcej niż 3%), gdy tymczasem poziom ten jest zbyt rygorystyczny, 

aby waloryzacja wynagrodzenia w rzeczywistości wystąpiła, była skuteczna i realnie chroniła 

Strony  przed  skutkami  zmian  cen  materiałów  i  kosztów  w  sposób  zgodny  z  celem  klauzuli 

waloryzacyjnej, co powoduje, że postanowienia umowne zastosowane przez Zamawiającego 

tylko iluzorycznie realizują obowiązek wynikający z art. 439 ustawy pzp, zatem są użyte przez 

Zamawiającego  wadliwie  i  w  rzeczywistości  nie  gwarantują  realizacji  waloryzacji 

wynagrodzenia Wykonawcy. 

Odwołujący w oparciu o wyżej wskazane zarzuty wniósł o uwzględnienie odwołania, 

jak 

również nakazanie Zamawiającemu dokonania zmiany SWZ i projektowanych postanowień 

umowy (oraz odpowiednio pozostałych dokumentów zamówienia) w sposób niżej wskazany: 

a) 

w  zakresie  zarzutów  1:  wykreślenie  z  warunku  udziału  w  postępowaniu  dotyczącego 

zdolności technicznej lub zawodowej w odniesieniu do Zadania 1, 2 , 3 i 4, o którym mowa 

Części  I  -SWZ  pkt  6.2.2.4.,  wymogu  wykazania  się  przez  Wykonawcę  osiągnięciem 

poziomów  przygotowania  do  ponownego  użycia  i  recyklingu  przetworzonych  odpadów 

komunalnych  („poziomy  recyklingu”)  (ustalany  względem  wskazanych  powyżej  ilości 

minimalnych zgodnie 

z warunkami określonymi w pkt 33 OPZ), w wysokości nie mniejszej niż: 

20,00% dla odpadów sklasyfikowanych pod kodem 20 03 01 dla Zadania 1, 


20,00% dla odpadów sklasyfikowanych pod kodem 20 03 01 dla Zadania 2, 

20,00% dla odpadów sklasyfikowanych pod kodem 20 03 01 dla Zadania 3, 

20,00% dla odpadów sklasyfikowanych pod kodem 20 03 01 dla Zadania 4, 

ewentualnie, w razie, 

gdyby Izba uznała, że osiągnięcie tzw. poziomów recyklingu odpadów 

dla Zadania 1,2,3, jest możliwe o: 

dokonanie modyfikacji warunku udziału w postępowaniu dotyczącego zdolności technicznej 

lub zawodowej w odniesieniu do Zadania 1, 2, 3 i 4, o którym mowa w Części I  - SWZ pkt 

6.2.2.4.,  w  zakresie  wymogu  wykazania  się  przez  Wykonawcę  osiągnięciem  poziomów 

przygotowania  do  ponownego  użycia  i  recyklingu  przetworzonych  odpadów  komunalnych, 

nadania mu następującego brzmienia: 

„O udzielenie zamówienia mogą ubiegać się Wykonawcy, którzy spełniają warunki dotyczące: 

6.2.2.4. zdolności technicznej lub zawodowej 

tj. wykażą, że w ciągu ostatnich 3 lat przed upływem terminu składania ofert, a jeżeli okres 

prowadzenia działalności jest krótszy  – w tym okresie  – należycie zrealizowali, co najmniej 

jedną usługę, w ramach której w okresie nie dłuższym niż 12 następujących po sobie miesięcy 

przetworzyli/przetwarzają odpady określone w przedmiocie danej części zamówienia, której 

dotyczy oferta, w łącznej ilości nie mniejszej niż: 

17 500 Mg dla odpadów sklasyfikowanych pod kodem 20 03 01, dla Zadania 1, 

17 500 Mg dla odpadów sklasyfikowanych pod kodem 20 03 01, dla Zadania 2, 

17 500 Mg dla odpadów sklasyfikowanych pod kodem 20 03 01, dla Zadania 3, 

17 500 Mg dla odpadów sklasyfikowanych pod kodem 20 03 01, dla Zadania 4, 

(….) 

osiągając przy tym poziom przygotowania do ponownego użycia i recyklingu przetworzonych 

odpadów komunalnych, (ustalany względem wskazanych powyżej ilości minimalnych zgodnie 

z warunkami określonymi w pkt 33 OPZ), w wysokości nie mniejszej niż: 

2,00% dla odpadów sklasyfikowanych pod kodem 20 03 01 dla Zadania 1, 

2,00% dla odpadów sklasyfikowanych pod kodem 20 03 01 dla Zadania 2, 

2,00% dla odpadów sklasyfikowanych pod kodem 20 03 01 dla Zadania 3, 

2,00% dla odpadów sklasyfikowanych pod kodem 20 03 01 dla Zadania 4, (…)” 


b) w zakresie zarzutu 2: 

wykreślenia z pkt 31 Część II SWZ – OPZ, dla Zadań nr 1, 2 ,3 i 4 

zobowiązania  Wykonawcy  do  osiągnięcia  poziomu  przygotowania  do  ponownego  użycia 

recyklingu odpadów komunalnych w wysokości nie mniejszej niż 26,18 % w każdego z ww. 

Zadań  oraz  informacji,  że  brak  udokumentowania  osiągnięcia  poziomu  uznany  zostanie  za 

brak  osiągnięcia  tego  poziomu  przez  Wykonawcę.  Analogiczny  wymóg  znajduje  się  także 

Część  IV  SWZ-  Projektowane  Postanowienia  Umowy  (Zadania  1-19),  w  §  2  ust.  16. 

W konsekwencji pow

yższych zmian rezygnacji w pkt 32 Część II SWZ – OPZ dla Zadań nr 1,2 

,3  i  4  wymogu  Wykonawca  zobowiązany  jest  dla  odpadów  stanowiących  daną  część 

zamówienia w każdym roku kalendarzowym do osiągnięcia: 

i. 

poziomu  ograniczenia  masy  odpadów  komunalnych  ulegających  biodegradacji 

przekazywanych do składowania; 

ii. 

poziomu składowania. 

w  wysokości  określonej  w  obowiązujących  przepisach  ustawy  o  utrzymaniu  czystości 

porządku w gminach. 

Brak  udokumentowania  osiągnięcia  poziomu  uznany  zostanie  za  brak  osiągnięcia  tego 

poziomu przez Wykonawcę. 

ewentualnie, w razie, 

gdyby Izba uznała, że osiągnięcie tzw. poziomów recyklingu odpadów 

dla Zadania 1,2,3,4, jest możliwe o: 

modyfikację  pkt  31  Część  II  SWZ  –  OPZ,  dla  Zadań  nr  1,2  ,3  i  4  poprzez  przyjęcie,  że 

wymagany  minimalny  poziom  przygotowania  do  ponownego  użycia  i  recyklingu  odpadów 

komunalnych  dla  Zadania  1,2,3,4,  wynosić  powinien  nie  mniej  niż  2,5  %  w  każdym  z  ww. 

Zadań 

c) w zakresie zarzutu 

3: usunięcie obowiązku osiągnięcia tzw. poziomów recyklingu, o których 

mowa pkt 31 Część II SWZ OPZ, dla Zadań nr 1, 2 ,3 i 4 a w konsekwencji wykreślenie z Część 

IV  SWZ  Projektowane  Postanowienia  Umowy  (Zadania  1  19),  §  6  ust.  3  pkt  15),  16)  i  17) 

odnoszącego się do kar umownych za niespełnienie tego obowiązku; 

d)  w  zakresie  zarzutu  4: 

modyfikację  Część  IV  SWZ-  Projektowane  Postanowienia  Umowy 

(Zadania  1-

19),  §  10  ust.  2  i  3  poprzez  zmianę  klauzuli  waloryzacyjnej  i  mechanizmu  jej 

wprowadzania tak, aby urzeczywistniała ona cel klauzuli, tj. poprzez dopuszczenie możliwości 

zmiany wynagrodz

enia, i nadanie tym postanowieniem następującej treści: 

„2.  Wniosek  o  zmianę  Umowy  (dalej  jako:  „Wniosek”)  może  zostać  złożony  przez  Stronę 

Umowy,  po  upływie  6  miesięcy  od  dnia  zawarcia  Umowy,  ale  nie  wcześniej  niż  po 


opublikowaniu  przez  Prezesa  Głównego  Urzędu  Statystycznego  szóstego  (licząc  od  daty 

zawarcia  umowy)  miesięcznego  wskaźnika  cen  produkcji  sprzedanej  przemysłu  dla 

przetwórstwa  przemysłowego  dla  sekcji  gospodarowania  ściekami  i  odpadami  (dalej  jako 

„Prezes GUS” oraz „Informacja”). 

3.Wniosek może zostać złożony przez Stronę Umowy w przypadku, gdy z Informacji podanych 

za kolejne 6 miesięcy następujące nie wcześniej niż po miesiącu, w którym umowa została 

zawarta,  wynika,  że  suma  miesięcznych  spadków  i  wzrostów  cen  obliczona  na  podstawie 

sześciu kolejno opublikowanych wskaźników (gdzie: poprzedni miesiąc = 100), z wyłączeniem 

korekt w kolejnych informacjach sygnalnych 

—zgodnie z ust. 2 powyżej, jest większa niż 1,0% 

(spadek wskaźnika o więcej niż 1% lub wzrost wskaźnika o więcej niż 1%)” 

Wniosek  o  dokonanie  modyfikacji  ogłoszenia  o  zamówieniu  oraz  dokumentów  zamówienia 

obejmuje  także  zmiany  wprost  w  żądaniu  niewskazane,  ale  konieczne  do  wprowadzenia 

uwagi na zakres żądania Wykonawcy – tj. zmiany będące konsekwencją żądanych zmian. 

KIO 2953/24 

W dniu 16 

sierpnia 2024 r. odwołanie wobec czynności Zamawiającego dokonanych 

w p

ostępowaniu, polegających na ustaleniu treści dokumentacji postępowania – specyfikacji 

warunków  zamówienia  (dalej  jako:  „SWZ”)  w  sposób  naruszający  przepisy  ustawy  pzp  – 

zakresie wszystkich zadań wniósł wykonawca Przedsiębiorstwo Usługowe "HETMAN” sp. 

o.o. z siedzibą w Warszawie – dalej Odwołujący.  

Odwołujący zarzucił Zamawiającemu naruszenie: 

1. art. 99 ust. 1,2 i 4 ustawy pzp w zw. z art. 16 ustawy pzp oraz art. 353(1) k.c. oraz art. 487 

§ 2 k.c. w zw. z  art. 8 ust. 1  ustawy pzp poprzez dokonanie opisu przedmiotu zamówienia 

zakresie, w którym wykonawca zamówienia został zobowiązany do osiągnięcia określonych 

poziomów  przygotowania  do  ponownego  użycia  i  recyklingu  odpadów  poddawanych 

zagospodarowaniu,  w  sposób  nieuwzględniający  wszystkich  wymagań  i  okoliczności 

mających  wpływ  na  sporządzenie  i  wycenę  oferty,  a  także  w  sposób  naruszający  zasadę 

uczciwej konkurencji i równego traktowania wykonawców, albowiem przy podziale zamówienia 

na  zadania,  które  obejmują  tylko  określone  rodzaje  odpadów,  dla  niektórych  z  części 

zamówienia  nie  ma  obiektywnie  możliwości  osiągnięcia  wymaganych  poziomów  recyklingu 

przygotowania  odpadów  komunalnych  do  ponownego  użycia  ze  względu  na  skład 

morfologiczny  i  specyfikę  odpadów  przypisanych  do  danego  zadania,  co  w  konsekwencji 

prowadzi  do  naruszenia  podstawowych  zasad  prowadzenia  postępowania  i  skutkuje 


przerzuceniem  na  wykonawcę  nadmiernego  ryzyka  gospodarczego;  taki  opis  przedmiotu 

zamówienia powoduje również naruszenie zasady równości i wzajemności (świadczeń) stron 

stosunku zobowiązaniowego i stanowi o sprzeczności tego stosunku z jego właściwościami 

zasadami współżycia społecznego; 

2. art. 99 ust. 1,2 i 4 ustawy pzp w zw. z art. 16 ustawy pzp 

poprzez sformułowanie wymagań 

opisu  przedmiotu  zamówienia  w  sposób  nieznajdujący  uzasadnienia  w  obiektywnych 

potrzebach  Zamawiającego  oraz  nieuwzględniający  wszystkich  wymagań  i  okoliczności 

mających  wpływ  na  sporządzenie  i  wycenę  oferty,  a  także  w  sposób  naruszający  zasadę 

uczciwej konkurencji i równego traktowania wykonawców, w zakresie, w jakim Zamawiający 

dopuścił możliwość przetworzenia zmagazynowanych odpadów nie później niż w terminie 30 

d

ni po terminie realizacji zamówienia określonym w pkt 2 OPZ, co jest nieuzasadnione biorąc 

pod  uwagę,  że  przepisy  ustawy  o  odpadach  dopuszczają  magazynowanie  odpadów  przez 

okres 3 lat (pkt 5 OPZ), 

3. art. 99 ust. 1, 2 i 4 ustawy pzp w zw. z art. 16 ustawy pzp 

poprzez sformułowanie kryteriów 

oceny  ofert,  wskazanych  w  pkt  20.1.1.  2)  oraz  pkt  20.1.3.  Części  I  SIWZ  „Instrukcja  dla 

wykonawców”  w  sposób  nie  znajdujący  uzasadnienia  w  obiektywnych  potrzebach 

Zamawiającego oraz nieuwzględniający wszystkich wymagań i okoliczności mających wpływ 

na sporządzenie i wycenę oferty, a także w sposób naruszający zasadę uczciwej konkurencji 

i równego traktowania wykonawców, w zakresie, w jakim Zamawiający ustalił kryteria oceny 

ofert  w  zakresie  dot.  „kosztu  transportów”  odpadów  komunalnych  ponoszonego  przez 

Zamawiającego lub Miasto Stołeczne Warszawa za transport odpadów do instalacji lub stacji 

przeładunkowej/-ych wskazanej/-ych przez Wykonawcę w ofercie. 

4. art. 353(1)

, art. 5 k.c. oraz art. 58 § 2 i 3 k.c. w związku z art. 8 ust. 1 ustawy pzp oraz art. 

99  ust.  1,2,4  ustawy  pzp  art.  16  ustawy  pzp  i  art.  17  ust.  1  pkt  1  i  2  ustawy  pzp  poprzez 

naruszenie  zasad  zachowania 

uczciwej  konkurencji,  proporcjonalności  oraz  równego 

traktowania  wykonawców,  a  tym  samym  zaniechanie  przygotowania  i  prowadzenia 

postępowania z należytą starannością, w szczególności poprzez dokonanie opisu przedmiotu 

zamówienia  w  sposób  niejednoznaczny  i  niewyczerpujący,  nieprecyzyjny  w  zakresie 

dotyczącym braku określenia procedury reklamacyjnej związanej z jakością przekazywanych 

odpadów do zagospodarowania, 

wyłącznie w zakresie zadań 18 i 19  - naruszenie art. 106 ust. 2 i 3  ustawy pzp poprzez 

sformułowanie w pkt 12.6.8. Części I SWZ – Instrukcji dla wykonawców wymagań w zakresie 

zadań  18  i  19  co  do  przedmiotowych  środków  dowodowych  nieproporcjonalnych  do 


przedmiotu  zamówienia  i  obiektywnych  potrzeb  Zamawiającego,  a  także  ograniczających 

zasady uczciwej konkurencji i równego traktowania wykonawców, 

wyłącznie w zakresie zadań 1-17 – naruszenie art. 433 pkt 4 ustawy pzp w zw. z art. 16 pkt 

1  ustawy  pzp  w  zw.  z  art.  8  ust.  1  ustawy  pzp  w  zw.  z  art.  353(1) 

k.c.  przez  określenie 

minimalnego  progu  wykonania  umowy  poprzez  wskazanie  minimalnej  planowanej  ilości 

odpadów komunalnych do zagospodarowania w ilości 50% dla części zamówienia od nr 1 do 

nr  17,  co  jest  wartością  rażąco  zaniżoną,  a  w  efekcie  świadczy  o  nadużyciu  przez 

zamawiającego  dominującej  pozycji  organizatora  przetargu  przez  narzucenie  wykonawcom 

skrajnie  niekorzystnych  warunków  wykonywania  zamówienia,  w  sposób  sprzeczny  ze 

społeczno-gospodarczym  przeznaczeniem  instytucji  minimalnej  wartości  zamówienia,  oraz 

bez  możliwości  uzyskania  odszkodowania  z  tytułu  nieuzyskania  zamówienia  w  zakresie 

maksymal

nym.  Określenie  minimalnego  progu  wykonania  umowy  w  wysokości  50% 

spowoduje złożenie przez wykonawców nieporównywalnych ofert. 

7. art. 99 ust. 1 i 2 w zw. z art. 16 ustawy pzp, 436 pkt 1 ustawy pzp, 

poprzez określenie w pkt 

3 OPZ, że „planowany termin rozpoczęcia Okresu realizacji zamówienia to 02.09.2024 r."  

8. art. 353(1) 

oraz art. 487 § 2 k.c. w zw. z art. 8 ust. 1 ustawy pzp z art. 16 ustawy pzp, poprzez 

sporządzenie PPU w sposób naruszający zasady współżycia społecznego, zasady uczciwej 

konkurencji i uniemożliwiający oszacowanie ceny oferty, a w konsekwencji mogący prowadzić 

do nieporównywalności ofert w zakresie, w jakim Zamawiający określił w § 14 ust. 4-13 PPU, 

że  ma  prawo  do  przeprowadzania  kontroli  sposobu  i  prawidłowości  wykonania  przedmiotu 

zamówienia  przez  wykonawcę  i  podwykonawcę  na  zasadach  określonych  w  tych 

postanowieniach  umowy,  które  są  niejednoznaczne  i  nieprecyzyjne,  a  sam  wymóg 

prowadzenia przez Zamawiającego kontroli w tak szerokim zakresie jest nieuzasadniony, 

9. art. 353(1) 

k.c. oraz art. 487 § 2 k.c. w zw. z art. 8 ust. 1 ustawy pzp, art. 16 ustawy pzp, 

poprzez ustalenie w § 3 ust. 5 akapit drugi PPU że jeżeli w trakcie obowiązywania umowy 

wystąpią  okoliczności  mające  wpływ  na  uzgodnioną  masę  odpadów  przyjętych  do 

zagospodarowania,  a  tym 

samym  na  wysokość  wypłaconego  wykonawcy  wynagrodzenia, 

Zamawiający jest uprawniony do żądania zwrotu nadpłaconej kwoty, 

10. art. 353(1) k.c. w zw. z art. 8 ust. 1 ustawy pzp oraz art. 436 pkt 3 ustawy pzp, art. 16 pkt 

3  ustawy  pzp, 

poprzez  ustalenie  maksymalnej  wysokości  kar  umownych  na  poziomie  40% 

łącznego wynagrodzenia wykonawcy za realizację przedmiotu umowy, 

11. art. 353(1) k.c. w zw. z art. 8 ust. 1 ustawy pzp oraz art. 436 pkt 3 ustawy pzp, art. 16 pkt 

3  ustawy  pzp, 

poprzez  zastrzeżenie  na  rzecz  Zamawiającego  kar  umownych  rażąco 


wygórowanych za nieosiągnięcie przez wykonawcę poziomów recyklingu z pominięciem faktu, 

że odpowiedzialność wykonawcy kształtować się winna stosownie do odpowiedzialności tego 

wykonawcy, jaka może być mu z tego tytułu rzeczywiście przypisana, w szczególności biorąc 

pod  uwagę  znane  Zamawiającemu  problemy  słabej  jakości  selektywnej  zbiórki  odpadów 

komunalnych „u źródła” oraz braku właściwej weryfikacji odpadów, ich jakości, przez podmioty 

odbierające odpady i dostarczające odpady do zagospodarowania, na co wykonawca nie ma 

jakiegokolwiek wpływu, nie będąc podmiotem odbierającym odpady komunalne, 

12. art. 353(1) i art. 5 k.c. art. 8 ust. 1 ustawy pzp oraz art. 431 ustawy pzp, art. 439 ust. 2 pkt 

4,  art.16  pkt  3  ustawy  pzp, 

poprzez  określenie  w  §  10  ust.  11  PPU  zasad  waloryzacji 

wynagrodzenia  wykonawcy,  które  wprowadzają  maksymalną  zmianę  wysokości 

wynagrodzenia wykonawcy w wysokości 5% ceny jednostkowej, o której mowa w formularzu 

ofertowym, 

13. art. 353(1) i art. 5 k.c. w zw. z art. 8 ust. 1 ustawy pzp oraz art. 431 ustawy pzp, art. 439 

ust. 2, art.16 pkt 3 ustawy pzp, 

poprzez określenie przyjęcie klauzul, które czynią waloryzację 

fikcyjną, de facto uniemożliwiając Wykonawcy złożenie wniosku waloryzacyjnego, tj. przyjęcie, 

że  roszczenie  o  waloryzację  przysługuje  Wykonawcy  wyłącznie  w  sytuacji,  gdy  suma 

miesięcznych  spadków  i  wzrostów  cen  obliczona  na  podstawie  sześciu  kolejno 

opublikowanych  wskaźników  cen  produkcji  sprzedanej  przemysłu  dla  przetwórstwa 

przemysłowego  dla  sekcji  gospodarowania  ściekami  i  odpadami,  z  wyłączeniem  korekt 

kolejnych informacjach sygnalnych, jest większa niż 3,0%, 

14. art. 353(1) i art. 5 k.c. w zw. z art. 8 ust. 1 ustawy pzp oraz art. 431 ustawy pzp, 439 ust. 2 

pkt 2 i 3 ustawy pzp, art.16 pkt 3 ustawy pzp

, poprzez ustalenie w § 10 ust. 8 PPU mechanizmu 

ustalania zmiany wynagrodzenia w sposób w sposób nieprecyzyjny i niejednoznaczny, bez 

odesłania  do  wskaźnika  zmiany  ceny  materiałów  lub  kosztów,  w  szczególności  wskaźnika 

ogłaszanego w komunikacie Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego lub wskazania innej 

podstawy, 

15. art. 99 ust. 1 i 4 ustawy pzp w zw. z art. 16 ustawy pzp, 

poprzez wskazanie w pkt 26 Części 

II  SWZ 

–  OPZ,  że  „Wykonawca  zobowiązany  jest  do  przyjęcia  i  umożliwienia  rozładunku 

dostarczanych odpadów objętych przedmiotem zamówienia bez konieczności oczekiwania na 

wjazd  i  rozładunek  odpadów.  Zamawiający  nie  przewiduje  awizacji  (w  tym  informacji 

mailowych  i  informacji  telefonicznych)  o  przewidzianych  w  danym  dniu  roboczym 

transportach”, co jest wymaganiem nadmiernym i obiektywnie niemożliwym do spełnienia oraz 

dyskryminującym  wykonawców  nierealizujących  odbioru  odpadów.  Wykonawca  ten  nie  jest 

stanie  przewidzieć  liczby  transportów  realizowanych  danego  dnia  godzin  ich  realizacji, 


liczba  ta i  godziny  dostaw  jest  całkowicie  niezależna  od  Wykonawcy,  ponieważ  decydują 

niej wykonawcy wykonujący odbiór odpadów z terenu m.st. Warszawy. 

16. art. 91 ust. 1 ustawy pzp w zw. z art. 16 pkt 1 i 3 ustawy pzp 

poprzez zaniechanie podziału 

zamówienia w zakresie odpadów 20 03 07 na więcej niż 2 części (Zadania 18 i 19), pomimo 

że Zamawiający mógł i powinien dokonać podziału zamówienia na większą liczbę części (co 

najmniej  3),  co  skutkuje  ograniczeniem  konkurencji  w  p

ostępowaniu  i  prowadzi  do 

uprzywilejowania lub wyeliminowania niektórych wykonawców, których instalacje nie spełniają 

wymagania dopuszczenia do przetwarzania w skali roku ilości odpadów objętych przedmiotem 

zamówienia na poziomie nie mniejszym niż 7 600 Mg, co jest konsekwencją tego zaniechania. 

Odwołujący w oparciu o wyżej wskazane zarzuty wniósł o uwzględnienie odwołania, 

jak 

również nakazanie Zamawiającemu: 

Zarzut nr 1): zmian

ę treści Części III SWZ -Opis Przedmiotu Zamówienia w zakresie pkt. 31 

następujący sposób: „31. Wykonawca zobowiązany jest dla odpadów stanowiących daną 

część  zamówienia  w  każdym  roku  realizacji  zamówienia  do  osiągnięcia  poziomu 

przygotowania  do  ponownego  użycia  i  recyklingu  odpadów  komunalnych,  w  wysokości  nie 

mniejszej niż:

20 03 01: 20%, 15 01 06: 32%, 15 01 01: 90%, 15 01 07: 85%, ex 20 01 08 i 20 

01 08: 90%, 20 02 01: 85%]”. 

Zarzut nr 2): 

nadanie pkt 5 Części III SWZ -Opis Przedmiotu Zamówienia następującej treści: 

„Wykonawca jest zobowiązany do przetworzenia odpadów w Okresie realizacji zamówienia. 

Zamawiający dopuszcza możliwość przetworzenia zmagazynowanych (także w procesie R13 

i  D15)  o

dpadów  nie  dłużej  niż  wynika  z  procesów  technologicznych  lub  organizacyjnych, 

uzasadnionych  zastosowaniem  tych  procesów,  nie  dłużej  jednak  niż  przez  jeden  rok,  co 

pozostanie bez wpływu na cenę jednostkową określoną w formularzu ofertowym. Informacje 

sposobie zagospodarowania tych odpadów należy przekazać w sprawozdaniu kwartalnym 

w ramach ostatniego kwartału realizacji zamówienia. Za odpady przetworzone po terminach 

wskazanych w zdaniach poprzedzających Wykonawca nie otrzyma wynagrodzenia.” 

Zarzut  nr  3): 

usunięcie  pkt  20.1.1.  2)  oraz  pkt  20.1.3.  Części  I  SIWZ  „Instrukcja  dla 

wykonawców” (wykreślenie z kryteriów oceny ofert „Kosztu transportu” odpadów komunalnych 

ponoszonego przez Zamawiającego lub Miasto Stołeczne Warszawa za transport odpadów 

do instalacj

i lub stacji przeładunkowej/-ych wskazanej/-ych przez Wykonawcę w ofercie), 

Zarzut  nr  4): 

nadanie  lit.  e)  o  następującej  treści  do  pkt  34  pkt  2  części  III  SWZ  -Opis 

Przedmiotu Zamówienia oraz § 2 ust. 20 pkt 2 części VI SWZ – Projektowanych Postanowień 

Umowy 


„e) słabej jakości, nienadających się do recyklingu” 

Zarzut  nr  5): 

sformułowanie  wymagań  co  do  przedmiotowych  środków  dowodowych 

zakresie  zadań  18  i  19,  ujętych  pkt  12.6.8.  Części  I  SWZ  –  Instrukcji  dla  wykonawców, 

następujący sposób: 

„w zakresie Zadania 18 i Zadania 19 -5 000 Mg dla odpadów sklasyfikowanych pod kodem 20 

03 07”, 

Zarzut  nr  6): 

nadanie  następującej  treści  pkt  29  i  30  Części  III  SWZ  -  Opis  Przedmiotu 

Zamówienia: 

„29.  Ilość  odpadów  przekazywanych  do  zagospodarowania  jest  zależna  od  ilości  odpadów 

odebranych od właścicieli nieruchomości m.st. Warszawy oraz innych czynników określonych 

m.in.  w  pkt  6  OPZ.  Wykonawcy  nie  przysługują  żadne  roszczenia  odszkodowawcze 

przypadku,  gdy  ilość  przekazanych  do  zagospodarowania  odpadów  w  Okresie  realizacji 

zamówienia  będzie  niższa  od  planowanej  ilości  maksymalnej.  Zamawiający  deklaruje 

jednocześnie realizację zamówienia w minimalnym zakresie do ilości: [20 03 01: 52500,00 Mg, 

15 01 06: 18750,00 Mg, 15 01 01: 15000,00 Mg, 15 01 07: 12750,00 Mg, ex 20 01 08 i 20 01 

08: 6000,00 Mg, 20 02 01: 5250,00 Mg.] 

Przewiduje  się  wznowienie  umowy  poprzez  złożenie  stosownego  powiadomienia 

złożonego Wykonawcy w terminie nie później niż na 14 dni przed upływem Okresu realizacji 

zamówienia.  Przez  wznowienie  umowy  rozumie  się  przedłużenie  Okresu  obowiązywania 

umowy  oraz  O

kresu  realizacji  zamówienia  na  kolejne  6  miesięcy  oraz  zagospodarowanie 

tym czasie odpadów komunalnych pochodzących z terenu m.st. Warszawy w planowanej 

ilości maksymalnej w zależności od Zadania w następujący sposób: [20 03 01: 35000,00 Mg, 

15 01 06: 12500,00 Mg, 15 01 01: 10000,00 Mg, 15 01 07: 8500,00 Mg, ex 20 01 08 i 20 01 

08: 4000,00 Mg, 20 02 01: 3500,00 Mg.] 

Zamawiający  deklaruje  jednocześnie  realizację  zamówienia  w  okresie  wznowienia  umowy 

minimalnym zakresie do ilości: [20 03 01: 26250,00 Mg, 15 01 06: 9375,00 Mg, 15 01 01: 

7500,00 Mg, 15 01 07: 6375,00 Mg, ex 20 01 08 i 20 01 08: 3000,00 Mg, 20 02 01: 2625,00 

Mg.] 

W okresie wznowienia umowy, Wykonawca zobowiązany jest zagospodarowywać odpady na 

warunkach  przewidzianych  dla  zamówienia  podstawowego  w  okresie  przed  przedłużeniem 

umowy. 


określenie w par. 1 ust. 14 PPU oraz pkt 29 OPZ w sposób jednoznaczny, że wykonawcy 

przysługuje  odszkodowanie,  gdy  Zamawiający  nie  dostarczy  przewidzianej  zamówieniem 

maksymalnej ilości odpadów; 

określenie w par. 1 ust. 14 PPU oraz pkt 29 OPZ w sposób jednoznaczny, że wykonawcy 

przysługuje  zawsze  odszkodowanie,  gdy  Zamawiający  nie  dostarczy  przewidzianej 

zamówieniem  minimalnej  ilości  odpadów  bez  względu  na  przyczynę  niedotrzymania 

gwarantowanego 

minimum.  Obecne  brzmienie  choć  posługujące  się  określeniem 

deklarowanej ilości może być przedmiotem sporu czy też próby uniknięcia odpowiedzialności 

przez Zamawiającego za niedostarczenie minimalnej gwarantowanej ilości odpadów. 

Zarzut nr 7): u

sunięcie pkt 3 akapitu drugiego z Części III SWZ -Opisu Przedmiotu Zamówienia 

Zarzut nr 8): z

modyfikowanie § 1 ust. 4-11 Części VI SWZ – PPU poprzez określenie w sposób: 

•  odpowiednich  i  proporcjonalnych  wymogów  po  stronie  Zamawiającego,  co  do  zasad 

przeprowadzenia  kontroli,  sposobu  jej  prowadzenia,  zakresu  informacji,  jakich  żądać  może 

Zamawiający  od  wykonawcy  i  podwykonawców,  sposobu  ich  przetwarzania,  wykorzystania 

czasu, w jakim Zamawiający będzie informacje przechowywał, 

•  rozwiązań  stanowiących  zabezpieczenie,  że  Zamawiający  zachowa  w  tajemnicy  i  nie 

wykorzysta  w  celach  innych  niż  realizacja  przedmiotu  umowy  albo  nie  przekaże  dalej, 

informacji  uzyskanych  w  wyniku  ewentualnie  prowadzonych  kontroli  dotyczących  danych 

handlowy

ch lub technologicznych, a w przypadku gdyby dane takie zostały ujawnione, a ich 

nieuprawnione wykorzystanie wywołało szkodę po stronie wykonawcy lub podwykonawców, 

postanowień  określających  zasady  odpowiedzialności  Zamawiającego,  co  pozwoliłoby  na 

zacho

wanie  odpowiednich  proporcji  pomiędzy  uprawnieniami  Zamawiającego  i  jego 

obowiązkami oraz uzasadnionym interesem wykonawców i podwykonawców, 

•  zasady  prowadzenia  kontroli  tj.  odpowiedniego  sposobu  i  terminu  informowania  o  niej, 

precyzyjnego  określania  osób  uprawnionych  do  udziału  w  niej  (z  dopuszczeniem  osób 

trzecich), czasu jej prowadzenia oraz uregulowania postępowania i podejścia Zamawiającego 

w  przypadku  prowadzenia  w  tym  samym  czasie  innych  kontroli  np.  organów  administracji 

publicznej, 

• zasad gwarantujących przestrzeganie przez Zamawiającego zasad bezpieczeństwa podczas 

prowadzonych  kontroli,  jak  również  zasad  odpowiedzialności  Zamawiającego  i  wykonawcy 

przypadku wypadków lub zdarzeń niepożądanych, gdyby takie zaszły w trakcie kontroli, 


• wskazania obszaru i tematu kontroli wraz z zastrzeżeniem Zamawiającego, że kontrola nie 

wyjdzie swoim działaniem poza zakres zawartej umowy. 

Zarzut nr 9): 

wykreślenie § 3 ust. 5 akapit drugi części VI SWZ – Projektowanych Postanowień 

Umowy, 

Zarzut  nr  10): 

nadanie  §  6  ust.  4  części  VI  SWZ  –  Projektowanych  Postanowień  Umowy 

następującego  brzmienia:  "Kary  umowne,  o  których  mowa  w  ust.  3  podlegają  łączeniu, 

zastrzeżeniem, że łączna wysokość kar umownych nie może być większa niż 20% łącznego 

wynagrodzenia określonego w § 3 ust. 1 umowy powiększonego o podatek od towarów i usług 

VAT naliczony zgodnie z przepisami obowiązującymi w dniu naliczenia kary”. 

Zarzut nr 11): 

wykreślenie § 6 ust. 3 pkt 15-17 części VI SWZ – Projektowanych Postanowień 

Umowy, 

Zarzut  nr  12): 

nadanie § 10 ust. 11 części VI SWZ – Projektowanych Postanowień Umowy 

następującego brzmienia: „Strony dokonają zmiany ceny jednostkowej w formie pisemnego 

aneksu  do  Umowy  w  sytuacji,  gdy  wniosek  o  zmianę  umowy  został  złożony  na  zasadach 

określonych  w  ust.  2  i  3  po  spełnieniu  wymogów  określonych  w  ust.  4-10.  Zmiana  ceny 

jednostkowej  nie  może  przekroczyć  w  okresie  obowiązywania  umowy  łącznie  wartości 

stanowiącej  15%  ceny  jednostkowej,  o  której  mowa  w  formularzu  cenowym,  stanowiącym 

załącznik nr 2 do umowy.” 

Zarzut  nr  13): 

nadanie  §  10  ust.  3  części  VI  SWZ  –  Projektowanych  Postanowień  Umowy 

następującego brzmienia: „Wniosek może zostać złożony przez Stronę Umowy w przypadku, 

gdy z Informacji podanych za kolejne 6 miesięcy następujące nie wcześniej niż po miesiącu, 

w którym umowa została zawarta, wynika, że suma miesięcznych spadków i wzrostów cen 

obliczona  na  podstawie  sześciu  kolejno  opublikowanych  wskaźników  (gdzie:  poprzedni 

miesiąc = 100), z wyłączeniem korekt w kolejnych informacjach sygnalnych —zgodnie z ust. 

2 powyżej, jest większa niż 1,0% (spadek wskaźnika o więcej niż 1% lub wzrost wskaźnika 

więcej niż 1%). 

Zarzut  nr  14): 

nadanie  §  10  ust.  8  części  VI  SWZ  –  Projektowanych  Postanowień  Umowy 

następującego brzmienia: „Wartość zmiany ceny jednostkowej - wartość zmiany (WZ) określa 

się na podstawie wzoru: 

WZ = W x F%, przy czym: 

– cena jednostkowa netto, o której mowa w ust. 1; 


F% 

– suma miesięcznych spadków i wzrostów cen obliczona na podstawie sześciu kolejno 

opublikowanych wskaźników, tj. wartość spadków lub wzrostu wskaźnika wyliczona zgodnie 

ust. 3” 

Zarzut nr 15): 

Odwołujący wnosi o nakazanie Zamawiającemu zmiany pkt 26 Części II OPZ 

poprzez wskazanie, że: „Wykonawca zobowiązany jest do przyjęcia i umożliwienia rozładunku 

dostarczanych odpadów objętych przedmiotem zamówienia bez konieczności oczekiwania na 

wjazd i r

ozładunek odpadów dłuższego niż 30 minut, chyba że z uwagi na ilość dostarczanych 

odpadów nie jest możliwe dotrzymanie terminu 30 minut. Zamawiający przewiduje awizację 

(w  tym  przekazywanie  informacji  mailowych  i  informacji  telefonicznych)  o  przewidzianych 

danym dniu roboczym transportach” 

Zarzut  nr  16): 

Odwołujący  wnosi  o  nakazanie  Zamawiającemu  podziału  zamówienia 

zakresie odpadów 20 03 07 co najmniej na 3 części (Zadania 18 i 19), z równoczesnym 

obniżeniem  wymaganych  ilości  dopuszczonych  do  przetwarzania  w  skali  roku  odpadów 

objętych  przedmiotem  zamówienia  dla  odpadów  sklasyfikowanych  pod  kodem  20  03  07 

każdej z części (w tym w Zadaniu nr 18 i 19) do poziomu 5000 Mg lub niższego. 

KIO 2959/24 

W  dniu  16 

sierpnia  2024  r.  odwołanie  wobec  warunku  udziału  w  postępowaniu 

w zakresie Zadania 1-

4, zawartego w specyfikacji warunków zamówienia (dalej: „SWZ”) oraz 

ogłoszeniu  o  zamówieniu  wniósł  wykonawca  Eko-Max  Recykling  sp.  z  o.o.  z  siedzibą 

w Warszawie 

– dalej Odwołujący.  

Odwołujący zarzucił Zamawiającemu naruszenie art. 112 ust. 1, art. 116 ust. 1 i art. 16 

pkt  1  i  2  ustawy  p

rawo  zamówień  publicznych  poprzez  sformułowanie  warunku  udziału 

postępowaniu w zakresie zdolności technicznej lub zawodowej dla Zadania 1-4 zamówienia 

ze 

wskazaniem, że o udzielenie zamówienia mogą ubiegać się wykonawcy, którzy wykażą, że 

w  ciągu  ostatnich  3  lat  przed  upływem  terminu  składania  ofert,  a  jeżeli  okres  prowadzenia 

działalności jest krótszy – w tym okresie – należycie zrealizowali, co najmniej jedną usługę, 

ramach  której  w  okresie  nie  dłuższym  niż  12  następujących  po  sobie  miesięcy 

przetworzyli/przetwarzają odpady określone w przedmiocie danej części zamówienia, której 

dotyczy oferta, w łącznej ilości nie mniejszej niż: 

‒ 17 500 Mg dla odpadów sklasyfikowanych pod kodem 20 03 01, dla Zadania 1, 

‒ 17 500 Mg dla odpadów sklasyfikowanych pod kodem 20 03 01, dla Zadania 2, 


‒ 17 500 Mg dla odpadów sklasyfikowanych pod kodem 20 03 01, dla Zadania 3, 

‒ 17 500 Mg dla odpadów sklasyfikowanych pod kodem 20 03 01, dla Zadania 4, 

osiągając przy tym poziom przygotowania do ponownego użycia i recyklingu przetworzonych 

odpadów komunalnych (ustalany względem wskazanych powyżej ilości minimalnych zgodnie 

z warunkami określonymi w pkt 33 OPZ), w wysokości nie mniejszej niż: 

‒ 20,00% dla odpadów sklasyfikowanych pod kodem 20 03 01 dla Zadania 1, 

‒ 20,00% dla odpadów sklasyfikowanych pod kodem 20 03 01 dla Zadania 2, 

‒ 20,00% dla odpadów sklasyfikowanych pod kodem 20 03 01 dla Zadania 3, 

‒ 20,00% dla odpadów sklasyfikowanych pod kodem 20 03 01 dla Zadania 4 

który  to  sposób  sformułowania  warunku  nie  umożliwia  obiektywnej  oceny  zdolności 

wykonawcy 

(instalacji) do należytego wykonania zamówienia oraz jego zdolności do realizacji 

zamówienia na odpowiednim poziomie jakości, a przez to nie umożliwia zachowania uczciwej 

konkurencji 

i  równego  traktowania  wykonawców,  co  z  kolei  w  konsekwencji  narusza 

przejrzystość postępowania w zakresie doboru wykonawców mogących złożyć ofertę. Poziom 

przygotowania 

do ponownego użycia lub recyklingu odpadów komunalnych zależy bowiem nie 

tyle  od  samych 

wykonawców  i  jakości  ich  instalacji,  lecz  głównie  od  jakości  odpadów 

odebranych z terenu danej 

gminy i prawidłowości ich segregacji. 

Odwołujący w oparciu o wyżej wskazane zarzuty wniósł o uwzględnienie odwołania, 

jak 

również  nakazanie  Zamawiającemu:  modyfikację  SWZ  i  ogłoszenia  o  zamówieniu  dla 

Zadania 1-

4 poprzez usunięcie wymogu osiągnięcia poziomu przygotowania do ponownego 

użycia  i  recyklingu  przetworzonych  odpadów  komunalnych  w  wysokości  nie  mniejszej  niż 

20,00%  dla  odpadów  sklasyfikowanych  pod  kodem  20  03  01;  przy  czym  wprowadzane 

modyfikacje muszą skutkować dostosowaniem wszystkich dokumentów zamówienia, wobec 

których jest to niezbędne w celu zapewnienia ich spójności. 

KIO 2963/24 

W dniu 16 

sierpnia 2024 r. odwołanie wobec czynności Zamawiającego polegających 

dokonaniu w sposób niezgodnym z przepisami pzp: (1) opisu przedmiotu zamówienia oraz (2) 

opisu  warunku  udziału w  postępowaniu  odnoszącego  się  do  doświadczenia  wykonawcy,  tj. 

wobec  zapisów  SWZ  wskazanych  w  treści  odwołania  (oraz  odpowiednio  ogłoszenia 


zamówieniu)  wniósł  wykonawca  W.  B.  prowadzący  działalność  gospodarczą  pod  firmą 

"BYŚ" W. B. z siedzibą w Warszawie – dalej Odwołujący.  

Odwołujący zarzucił Zamawiającemu naruszenie: 

1. art. 99 ust. 1, 2 i 4 ustawy pzp w zw. z art. 16 pzp w zw. z art. z art. 353(1) k.c. poprzez 

dokonanie opisu przedmiotu zamówienia – w zakresie wymaganych do osiągnięcia w każdym 

z  zadań  poziomów  przygotowania  do  ponownego  użycia  i  recyklingu  -  w  sposób,  który  nie 

uwzględnia wszystkich okoliczności i wymagań mogących mieć wpływ na sporządzenie oferty, 

w tym przede wszystkim w sposób nie uwzgledniający morfologii i specyfiki odpadów objętych 

przedmiotem zamówienia, dostępnych technologii ich przetworzenia oraz planowanych zmian 

przepisów prawa i ich skutków dla ilości odpadów nadających się do recyklingu, znajdujących 

się w strumieniu odpadów objętych zamówieniem. Nadto, taki sposób opisu warunku narusza 

zasady  uczciwej  konkurencji  pomiędzy  wykonawcami,  premiując  z  góry  znanych 

Zamawiającemu wykonawców, wykonawców, których oświadczenia o wysokości osiągniętych 

poziomów  recyklingu  budzą  uzasadnione  wątpliwości,  czy  wreszcie  takich,  którzy  nie 

zamierzają  należycie  zrealizować  przedmiotu  zamówienia,  zakładając  w  cenie  ofertowej 

zapłatę  kar  umownych.  Taki  opis  przedmiotu  zamówienia  stanowi  także  o  sprzeczności 

stosunku zobowiązaniowego powstałego w wyniku zawarcia umowy o zamówienie publiczne 

z jego właściwościami i zasadami współżycia społecznego. Zamawiający oczekuje przyjęcia 

przez  wykonawców  zobowiązania  do  osiągniecia  określonych  poziomów  przygotowania  do 

ponownego użycia i recyklingu pod rygorem zapłaty kar umownych, mimo iż sam zdaje sobie 

sprawę,  że  osiągnięcie  tych  poziomów  przez  wykonawców  jest  –  w  wielu  przypadkach  – 

zasadzie  niemożliwe  z  uwagi  na  morfologię  i  specyfikę  odpadów,  a  co  najmniej  od 

wykonawców  niezależne.  Zamawiający  przerzuca  na  wykonawców  więc  wszystkie  ryzyka 

związane  z  realizacją  zamówienia,  w  tym  także  te,  na  które  wykonawcy  nie  mają  żadnego 

wpływu i nie mogą im przeciwdziałać. 

2. art. 112 ust. 1 ustawy pzp w zw. z art. 16 pzp 

poprzez dokonanie opisu warunku udziału 

postępowaniu  odnoszącego  się  do  posiadania  doświadczeniu  w  zagospodarowaniu 

odpadów pozwalającego na osiągniecie określonych poziomów przygotowania do ponownego 

użycia  lub  recyklingu  w  sposób,  który  powoduje,  że  warunek  ten  nie  stanowi  minimalnego 

poziomu 

zdolności  do  należytego  wykonania  zamówienia  i  nie  pozwala  na  ubieganie  się 

niniejsze zamówienie wykonawcom zdolnym do jego prawidłowej realizacji. 

Odwołujący w oparciu o wyżej wskazane zarzuty wniósł o uwzględnienie odwołania, 

jak 

również nakazanie Zamawiającemu zmiany zapisów SWZ w następujący sposób: 


Wskazanie  w  pkt  31  OPZ,  że  Wykonawca  zobowiązany  jest  dla  odpadów  stanowiących 

daną  część  zamówienia  w  każdym  roku  realizacji  zamówienia  do  osiągnięcia  poziomu 

przygotowania  do  ponownego  użycia  i  recyklingu  odpadów  komunalnych,  w  wysokości  nie 

mniejszej niż: - 20 03 01 – niesegregowane, zmieszane odpady komunalne – 10% - 15 01 06 

– zmieszane odpady opakowaniowe, tj. metale i tworzywa sztuczne – 40%, - 15 01 01- papier 

–  70%  -  15  01  07  –  szkło  –  80%  -  Ex  20  01  08  i  20  01  08  –  odpady  kuchenne  ulegające 

biodegradacji 

– 85% - 20 02 01 – odpady zielone – 90% - 20 03 07 – odpady wielkogabarytowe 

– 5% 

Określenie  w  pkt  6.2.2.4  SWZ,  że  Wykonawca  powinien  dysponować  doświadczeniem 

zagospodarowaniu  odpadów  w  sposób  pozwalający  na  osiągniecie  następujących 

poziomów  przygotowania  do  ponownego  użycia  i  recyklingu:  -  40  %  dla  odpadów 

sklasyfikowanych pod kodem 15 01 01 dla Zadania 7, - 

40% dla odpadów sklasyfikowanych 

pod kodem 15 01 01 dla Zadania 8, - 

45% dla odpadów sklasyfikowanych pod kodem 15 01 

07 dla Zadania 9, - 

45% dla odpadów sklasyfikowanych pod kodem 15 01 07 dla Zadania 10, 

(…)  -  3%  dla  odpadów  sklasyfikowanych  pod  kodem  20  03  07  dla  Zadania  18,  -  3%  dla 

odpadów sklasyfikowanych pod kodem 20 03 07 dla Zadania 19 

KIO 2969/24 

W  dniu  16 

sierpnia  2024  r.  odwołanie  wobec  warunków  zamówienia  ustalonych 

postępowaniu o udzielenie zamówienia publicznego wniósł wykonawca FBSerwis Wrocław 

sp. z o.o. z siedzibą w Kobierzycach – dalej Odwołujący.  

Odwołujący zarzucił Zamawiającemu naruszenie: 

1. art. 99 ust. 1, 2 i 4 w zw. z art. 16 pkt 1 

– 3 ustawy pzp oraz art. 5, art. 58 i art. 353(1) ustawy 

z dnia 23 kwietnia 1964 r. 

– Kodeks cywilny (Dz. U. z 2024 r., poz. 1061 t. j.) w zw. z art. 8 ust. 

1 ustawy pzp

, a także 23 ust. 2 pkt 1, art. 23 ust. 2 pkt 5 w zw. z art. 23 ust. 10, art. 25 ust. 1, 

art. 43 ust. 1 pkt 4 lit. b) u

stawy z dnia 14 grudnia 2012 r. o odpadach („Ustawa o odpadach”), 

poprzez  opisanie  przedmiotu  zamówienia  w  sposób,  który  może  utrudniać  uczciwą 

konkurencję,  jest  nieproporcjonalny,  a  przy  tym  jest  sprzeczny  z  zasadami  współżycia 

społecznego, tj. przez wprowadzenie w punkcie 21 akapit 4 OPZ oraz w § 2 ust. 11 akapit 4 

Projektu  Umowy  wymagania,  zgodnie  z  którymi  „W  przypadku  wystąpienia  awarii  instalacji 

przetwarzania  odpadów,  w  przypadku  której  przekazanie  odpadów  nie  następuje  za 

pośrednictwem  stacji  przeładunkowej,  Wykonawca  nadal  ma  obowiązek  przyjmowania 

odpadów do instalacji przetwarzania odpadów wskazanej w ofercie”, podczas gdy: 


takie  wymaganie  wprowadza  obowiązek  zbierania  odpadów  w  instalacji  przetwarzania 

odpadów,  co  nie  jest  dozwolone  przepisami  Ustawy  o  odpadach  (gdyż  zbieranie  odpadów 

możliwe jest jedynie w stacji przeładunkowej, którą instalacja do przetwarzania odpadów być 

nie może, gdyż dochodzi w niej do przetwarzania odpadów, a nie zbierania odpadów), 

obowiązek  dalszego  przyjmowania  odpadów  w  instalacji  jest  nieproporcjonalny  do 

określonych w OPZ oraz  w dokumentacji  postępowania wymogów  w zakresie posiadanych 

przez  Wykonawcę  zezwoleń,  gdyż  z  OPZ  ani  z  dokumentacji  postępowania  nie  wynika 

obowiązek  posiadania  zezwolenia  na  zbieranie  odpadów  w  innych  sytuacjach  niż  przy 

prowadzeniu stacji przeładunkowej, 

przyjęcie  odpadów  w  instalacji  do  przetwarzania  odpadów,  a  następnie  dalsze  ich 

przekazanie  do  instalacji  zastępczej  zgodnie  z  wprowadzonym  przez  Zamawiającego 

obowiązkiem, będzie niezgodne z posiadanym przez prowadzącego instalację zezwoleniem 

na przetwar

zanie odpadów (pozwoleniem zintegrowanym), a w konsekwencji naruszać będzie 

obowiązek  działania  zgodnie  z  zezwoleniem  oraz  może  stwarzać  zagrożenie  sanitarne, 

epidemiologiczne i pożarowe; 

2. art. 99 ust. 1, 2 i 4 w zw. z art. 16 pkt 1 

– 3 ustawy pzp oraz art. 5, art. 58 i art. 353(1) ustawy 

z dnia 23 kwietnia 1964 r. 

– Kodeks cywilny (Dz. U. z 2024 r., poz. 1061 t. j.), dalej jako: „k.c.”, 

a także art. 25 ust. 1 Ustawy o odpadach poprzez opisanie przedmiotu zamówienia w sposób, 

który może utrudniać uczciwą konkurencję, jest nieproporcjonalny, a przy tym jest sprzeczny 

z zasadami współżycia społecznego, tj. przez ustanowienie w punkcie 26 OPZ wymagania, 

zgodnie  z  którym:  „Wykonawca  zobowiązany  jest  do  przyjęcia  i  umożliwienia  rozładunku 

dostarczanych odpadów objętych przedmiotem zamówienia bez konieczności oczekiwania na 

wjazd  i  rozładunek  odpadów.  Zamawiający  nie  przewiduje  awizacji  (w  tym  informacji 

mailowych  i  informacji  telefonicznych)  o  przewidzianych  w  danym  dniu  roboczym 

transportach”, a także poprzez ustanowienie nieuzasadnionych i niewspółmiernych sankcji za 

niezrealizowanie  tego  obowiązku  w  postaci  kary  umownej  ustanowionej  w  §  6  ust.  3  pkt  7 

zw. z § 6 ust. 3 pkt 3 Projektu Umowy, podczas gdy: 

obowiązek określony w punkcie 26 OPZ, z uwagi na brak jakichkolwiek ograniczeń oraz brak 

obowiązku  awizacji,  może  być  niemożliwy  do  wykonania,  względnie  promuje  wykonawców 

prowadzących instalacje zaprojektowane i skonstruowane w określony sposób, tj. posiadające 

miejsce rozładunku odpadów obejmujące wiele stanowisk, co jednak nie jest priorytetem przy 

projektowaniu  instalacji  przetwarzających  odpady,  w  związku  z  czym  wskazany  obowiązek 

narusza zasadę uczciwej konkurencji i równego traktowania wykonawców oraz prowadzi do 

ryzyka nieporównywalności ofert, 


przyjęcie i umożliwienie rozładunku dostarczanych odpadów bez jakichkolwiek ograniczeń 

bez  awizacji  może  prowadzić  do  naruszenia  obowiązków  wykonawcy  w  zakresie 

magazynowania (zbierania) odpadów przed ich przetworzeniem, a nadto stwarzać zagrożenie 

epidemiologiczne, sanitarne i pożarowe, 

3.  art.  433  pkt  1  ustawy  pzp 

poprzez  wprowadzenie  odpowiedzialności  wykonawcy  za 

opóźnienie z uwagi na ustanowienie kar umownych za opóźnienie w przypadkach, o których 

mowa w § 6 ust. 3 pkt 7 – 10 Umowy, tj. 

7)  za  każdy  stwierdzony  przypadek  oczekiwania  pojazdu  powyżej  30  minut  na  wjazd 

rozładunek odpadów z przyczyn leżących po stronie Wykonawcy – w wysokości 500,00 zł za 

każde  rozpoczęte  kolejne  30  minut  oczekiwania  każdego  pojazdu,  z  zastrzeżeniem,  że 

oczekiwanie pojazdu na wjazd i rozładunek odpadów powyżej 90 minut z przyczyn leżących 

po stronie Wykonawcy traktowane będzie jak odmowa przyjęcia odpadów przez Wykonawcę 

i skutkować będzie naliczeniem kary wyłącznie zgodnie z pkt. 3); 

8) za niedotrzymanie terminów składania sprawozdań, o których mowa w § 2 ust. 20 pkt 3 

umowy zawierających informacje i dokumenty, o których jest mowa w § 2 ust. 21 i 22 umowy 

oraz terminów składania korekt sprawozdań miesięcznych określonych w § 2 ust. 25 i § 3 ust. 

4 umowy 

– w wysokości 250,00 zł za każdy rozpoczęty dzień opóźnienia; 

9) za niedotrzymanie terminów, o których mowa w § 2 ust. 13, 23, 27 i 31 umowy oraz w pkt 

46, 47 Opisu Przedmiotu Zamówienia zawartym w załączniku nr 1 do umowy – w wysokości 

250,00 zł za każdy rozpoczęty dzień opóźnienia; 

10) za niedotrzymanie terminów, o których mowa w § 2 ust. 28 i 29 umowy  – w wysokości 

250,00 zł za każdy rozpoczęty dzień opóźnienia; 

podczas  gdy  na  gruncie  art.  433  pkt  1  ustawy  pzp  nie  jest  dopuszczalne  wprowadzenie 

odpowiedzialności wykonawcy za opóźnienie a w niniejszej sprawie ustanowienie takich kar 

umownych nie jest uzasadnione okolicznościami lub zakresem zamówienia, 

ewentualnie, na  wypadek  nieuwzględnienia zarzutu, o  którym mowa w punkcie 2 oraz  3 

(w 

zakresie dotyczącym § 6 ust. 3 pkt 7 w zw. z § 6 ust. 3 pkt 3 Projektu Umowy) powyżej – 

art. 5, art. 58 § 1 i 2 oraz art. 353(1) k.c. oraz art. 483 § 1 k.c. w zw. z art. 8 ust. 1 ustawy pzp 

poprzez  ustanowienie  w  §  6  ust.  3  pkt  7  w  zw.  z  §  6  ust.  3  pkt  3  Projektu  Umowy  rażąco 

wygórowanej  kary  umownej  w  wysokości  0,1  %  w  przypadku,  gdy  dojdzie  do  oczekiwania 

pojazdu  na  wjazd  i  rozładunek  odpadów  powyżej  90  minut  z  przyczyn  leżących  po  stronie 

Wykonawcy, co ma być traktowane jak odmowa przyjęcia odpadów przez Wykonawcę i będzie 

skutkować naliczeniem kary wyłącznie zgodnie z § 6 ust. 3 pkt 3 Projektu Umowy, która to 


kara jako odbiegająca od wysokości potencjalnej szkody, jaka może zostać poniesiona przez 

Zamawiającego  w  związku  z  niewykonaniem  lub  nienależytym  wykonaniem  obowiązków 

umownych, za którego niewykonanie lub nienależyte wykonanie zostały zastrzeżone, musi być 

uznana za rażąco wygórowaną, a także odbiegająca od realiów rynkowych, przez to sprzeczną 

z  zasadami  współżycia  społecznego  i  jako  taka  na  mocy  art.  58  §  1  oraz  353(1)  k.c.  jest 

nieważna. 

Od

wołujący w oparciu o wyżej wskazane zarzuty wniósł o uwzględnienie odwołania, 

jak 

również nakazanie Zamawiającemu zmiany SWZ oraz ogłoszenia o zamówieniu poprzez: 

a. 

wykreślenie punktu 21 akapit 4 OPZ, zgodnie z którym: „W przypadku wystąpienia awarii 

instalacji przetwarzania odpadów, w przypadku której przekazanie odpadów nie następuje za 

pośrednictwem  stacji  przeładunkowej,  Wykonawca  nadal  ma  obowiązek  przyjmowania 

odpadów do instalacji przetwarzania odpadów wskazanej w ofercie.”, 

b. 

wykreślenie  §  2  ust.  11  akapit  4  Projektu  Umowy,  zgodnie  z  którym:  „W  przypadku 

wystąpienia  awarii  instalacji  przetwarzania  odpadów,  w  przypadku  której  przekazanie 

odpadów  nie  następuje  za  pośrednictwem  stacji  przeładunkowej,  Wykonawca  nadal  ma 

obowiązek  przyjmowania  odpadów  do  instalacji  przetwarzania  odpadów  wskazanej 

ofercie.”, 

c. 

wykreślenie punktu 26 OPZ, zgodnie z którym: „Wykonawca zobowiązany jest do przyjęcia 

i  umożliwienia  rozładunku  dostarczanych  odpadów  objętych  przedmiotem  zamówienia  bez 

konieczności  oczekiwania  na  wjazd  i  rozładunek  odpadów.  Zamawiający  nie  przewiduje 

awizacji (w tym informacji mailowych i informacji telefonicznych) o przewidzianych w danym 

dniu roboczym transportach”, 

d. 

wykreślenie  §  6  ust.  3  pkt  7  Projektu  Umowy,  zgodnie  z  którym:  „za  każdy  stwierdzony 

przypadek oczekiwania pojazdu powyżej 30 minut na wjazd i rozładunek odpadów z przyczyn 

leżących po stronie Wykonawcy – w wysokości 500,00 zł za każde rozpoczęte kolejne 30 minut 

oczekiwania każdego pojazdu, z zastrzeżeniem że oczekiwanie pojazdu na wjazd i rozładunek 

odpadów powyżej 90 minut z przyczyn leżących po stronie Wykonawcy traktowane będzie jak 

odmowa przyjęcia odpadów przez Wykonawcę i skutkować będzie naliczeniem kary wyłącznie 

zgodnie z pkt. 3)”, 

e. 

wykreślenie § 6 ust. 3 pkt 8 Projektu Umowy, zgodnie z którym: „za niedotrzymanie terminów 

składania sprawozdań, o których mowa w § 2 ust. 20 pkt 3 umowy zawierających informacje 

dokumenty, o których jest mowa w § 2 ust. 21 i 22 umowy oraz terminów składania korekt 


sprawozdań miesięcznych określonych w § 2 ust. 25 i § 3 ust. 4 umowy – w wysokości 250,00 

zł za każdy rozpoczęty dzień opóźnienia”, 

f. 

wykreślenie § 6 ust. 3 pkt 9 Projektu Umowy, zgodnie z którym: „za niedotrzymanie terminów, 

o  których  mowa  w  §  2  ust.  13,  23,  27  i  31  umowy  oraz  w  pkt  46,  47  Opisu  Przedmiotu 

Zamówienia  zawartym  w  załączniku  nr  1  do  umowy  –  w  wysokości  250,00  zł  za  każdy 

r

ozpoczęty dzień opóźnienia”, 

g. 

wykreślenie  §  6  ust.  3  pkt  10  Projektu  Umowy,  zgodnie  z  którym:  za  niedotrzymanie 

terminów,  o  których  mowa  w  §  2  ust.  28  i  29  umowy  –  w  wysokości  250,00  zł  za  każdy 

rozpoczęty dzień opóźnienia”, 

h. 

ewentualnie,  w  przypadku  uznania,  że  realizacja  wniosku,  o  którym  mowa  w  lit.  a  i  b. 

powyżej, jest niewystarczająca – wprowadzenie dla przypadku awarii instalacji przetwarzania 

odpadów  rozwiązań  analogicznych  do  tych,  które  ustanowione  zostały  w  stosunku  do 

przewidzianej  przez  Zamawiającego  możliwości  zmiany  instalacji,  przy  założeniu 

natychmiastowej akceptacji instalacji przez Zamawiającego, 

i. 

ewentualnie,  w  przypadku  nieuwzględnienia  wniosku,  o  którym  mowa  w  lit.  d.  powyżej  – 

wprowadzenie w miejsce obecnego § 6 ust. 3 pkt 3 Projektu Umowy następującej treści: „za 

każdy  przypadek  odmowy  przyjęcia  odpadów  do  instalacji  lub  stacji  przeładunkowej, 

wyłączeniem  przypadków,  o  których  mowa  w  §  2  ust.  20  pkt  2  umowy,  z  zastrzeżeniem, 

którym mowa w § 2 ust. 45 – w wysokości 3 000,00 zł za każdy przypadek”, 

W dniu 4 

września 2024 r. Zamawiający złożył odpowiedź na odwołanie, w której wniósł 

o  oddalenie  wniesionych 

odwołań  w  całości.  W  złożonej  odpowiedzi  oraz  na  rozprawie 

przedstawił uzasadnienie faktyczne i prawne swojego stanowiska. 

W dniu 4 września pisma procesowe ze stanowiskiem w sprawach złożyli: 

- Eko-

Max Recykling sp. z o.o. z siedzibą w Warszawie w sprawie KIO 2942/24, KIO 2949/24, 

KIO 2953/24, KIO 2963/24, KIO 2969/24 

-  PreZero 

Recycling  Zachód  sp.  z  o.o.  z  siedzibą  w  Piotrowie  Pierwszym  w  sprawie  KIO 

2942/24, KIO 2953/24, KIO 2959/24, KIO 2963/24, KIO 2969/24 

- W. B. 

prowadzący działalność gospodarczą pod firmą "BYŚ" W. B. z siedzibą w Warszawie 

w sprawie KIO 2942/24, KIO 2949/24, KIO 2953/24, KIO 2959/24 

FBSerwis  Wrocław  sp.  z  o.o.  z  siedzibą  w  Kobierzycach  w  sprawie  KIO  2942/24,  KIO 

2949/24, KIO 2963/24 


Remondis  sp.  z  o.o.  z  siedzibą  w  Warszawie  w  sprawie  KIO  2949/24,  KIO  2953/24,  KIO 

2959/24, KIO 2963/24 

W  dniu  9  września  2024  r.  pismo  procesowe  stanowiące  replikę  Odwołującego  na 

odpowiedź na odwołanie złożył Odwołujący Remondis w sprawie KIO 2942/24. Odwołujący 

wniósł  o  umorzenie  postępowania  odwoławczego  w  zakresie  zarzutu  nr  5  odwołania  na 

podstawie art. 568 pkt 2 ustawy pzp. 

W  dniu  9  września  2024  r.  pismo  procesowe  stanowiące  replikę  Odwołującego  na 

odpowiedź na odwołanie złożył Odwołujący BYŚ w sprawie KIO 2963/24.  

W dniu 9 oraz 10 września 2024 r. pismo procesowe z wnioskami dowodowymi złożył 

Zamawiający. 

dniu 10 września 2024 r. wnioski dowodowe złożył Odwołujący HETMAN w sprawie 

KIO  2953/24, 

Odwołujący  FB  Serwis  w  sprawie  KIO  2969/24  oraz  Odwołujący  Pre  Zero 

w sprawie KIO 2949/24

. W dniu 10 września 2024 r. Odwołujący BYŚ w sprawie KIO 2963/24 

oraz Odwołujący Remondis w sprawie KIO 2942/24 złożyli pisma procesowe z odniesieniem 

się  do  dowodów  Zamawiającego  z  dnia  9  września  2024  r. oraz  złożyli dodatkowe  wnioski 

dowodowe. 

W  dniu  17  września  2024  r.  pismo  procesowe  jako  Przystępujący  w  sprawach  KIO 

2942/24, KIO 2949/24 oraz KIO 2963/24 złożył FB Serwis. 

W  dniu  18  września  2024  r.  pismo  procesowe  wraz  z  wnioskami  dowodowymi  jako 

Przystępujący w sprawie KIO 2949/24 złożył Wykonawca Remondis. 

W  dniu  1 

października  2024  r.  Zamawiający  poinformował  o  dokonanych  zmianach 

dokumentacji  zamówienia  załączając  zmodyfikowane  dokumenty.  Jednocześnie  Izba 

zaznacza,  że  pismo  z  dnia  3  października  2024  r.  nie  zostało  ujęte  w  stanie  faktycznym 

sprawy, z uwagi na treść art. 552 ustawy pzp, zgodnie z którym: „Wydając wyrok, Izba bierze 

za podstawę stan rzeczy ustalony w toku postępowania odwoławczego.” Zgodnie z protokołem 

postępowania Izba zamknęła rozprawę w dniu 3 października 2024 r. o godz. 13:58, natomiast 

zmiany dokumentów zamówienia, na jakie powołuje się Zamawiający zostały dokonane już po 

zamknięciu  rozprawy  (daty  podpisania  modyfikacji  odpowiednio:  3  października  2024  r. 

godz.  15:45  i  4  października  2024  r.  o  godz.  8:45,  data  zamieszczenia  zmian  na  stronie 

internetowej prowadzonego postępowania, co Izba ustaliła z urzędu: 4 października 2024 r.). 

Izba ustaliła, co następuje: 


Izba ustaliła, że odwołania czynią zadość wymogom proceduralnym zdefiniowanym w Dziale 

IX  ustawy  z  dnia  11  września  2019  r.  -  Prawo  zamówień  publicznych,  tj.  odwołania  nie 

zawiera

ją braków formalnych oraz został uiszczony wpis od każdego z wniesionych odwołań. 

Izba ustaliła, że nie zaistniały przesłanki określone w art. 528 ustawy pzp, które skutkowałyby 

odrzuceniem 

któregokolwiek odwołania. 

Izba stwierdziła, że Odwołujący wykazali przesłanki dla wniesienia odwołania określone w art. 

505  ust.  1  i  2  ustawy  pzp,  tj.  posiadanie  interesu  w  uzyskaniu  danego  zamówienia  oraz 

możliwości poniesienia szkody w wyniku naruszenia przez Zamawiającego przepisów ustawy 

pzp.  

Do postępowania odwoławczego po stronie Odwołujących, zachowując termin ustawowy oraz 

wskazując interes w uzyskaniu rozstrzygnięcia na korzyść  Odwołującego zgłosili skuteczne 

przystąpienie wykonawcy: 

- Eko-

Max Recykling sp. z o.o. z siedzibą w Warszawie w sprawie KIO 2942/24, KIO 2949/24, 

KIO 2953/24, KIO 2963/24, KIO 2969/24 

-  PreZero 

Recycling  Zachód  sp.  z  o.o.  z  siedzibą  w  Piotrowie  Pierwszym  w  sprawie  KIO 

2942/24, KIO 2953/24, KIO 2959/24, KIO 2963/24, KIO 2969/24 

- W. B. 

prowadzący działalność gospodarczą pod firmą "BYŚ" W. B. z siedzibą w Warszawie 

w sprawie KIO 2942/24, KIO 2949/24, KIO 2953/24, KIO 2959/24 

FBSerwis  Wrocław  sp.  z  o.o.  z  siedzibą  w  Kobierzycach  w  sprawie  KIO  2942/24,  KIO 

2949/24, KIO 2963/24 

Remondis  sp.  z  o.o.  z  siedzibą  w  Warszawie  w  sprawie  KIO  2949/24,  KIO  2953/24,  KIO 

2959/24, KIO 2963/24 

Izba 

postanowiła dopuścić dowody z dokumentacji przedmiotowego postępowania, odwołania 

wraz z 

załącznikami, odpowiedź na odwołania wraz z załącznikami, zgłoszenia przystąpienia 

wraz z załącznikami, pisma procesowe Stron i Przystępujących wraz z dowodami oraz dowody 

złożone przez Strony i Przystępujących na rozprawie. 

Na 

podstawie  tych  dokumentów,  jak  również  biorąc  pod  uwagę  oświadczenia, 

stanowiska  i  dowody  złożone  przez  strony  i  uczestników  postępowania  w  trakcie 

posiedzenia i rozprawy, Krajowa Izba 

Odwoławcza ustaliła i zważyła: 


W  zakresie  podniesionych  zarzutów  w  odniesieniu  do  wszystkich  złożonych  odwołań  Izba 

ustaliła następujący stan faktyczny (z uwzględnieniem modyfikacji dokumentów zamówienia 

dnia 1 października 2024 r.): 

Izba ustaliła, że Zamawiający nie ustanowił warunku dotyczącego uprawnień do prowadzenia 

określonej działalności gospodarczej lub zawodowej. 

W punkcie 6.2.2.4 SWZ Zamawiający ustanowił następujący warunek udziału w postępowaniu: 

„6.2.2.4.  zdolności  technicznej  lub  zawodowej,  tj.  wykażą,  że  w  ciągu  ostatnich  3  lat  przed 

upływem terminu składania ofert, a jeżeli okres prowadzenia działalności jest krótszy – w tym 

okresie 

–  należycie  zrealizowali,  co  najmniej  jedną  usługę,  trwającą  nie  dłużej  niż  12 

następujących po sobie miesięcy, w ramach której przetworzyli frakcję odpadów komunalnych 

właściwą względem danej części zamówienia, której dotyczy oferta w łącznej ilości minimalnej: 

17  500  Mg  odpadów  sklasyfikowanych  pod  kodem  20  03  01  osiągając  przy  tym  poziom 

przygotowania  do  ponownego  użycia  i  recyklingu  przetworzonych  odpadów  komunalnych, 

wysokości nie mniejszej niż: 18,00% (Zadanie 1), 

17  500  Mg  odpadów  sklasyfikowanych  pod  kodem  20  03  01  osiągając  przy  tym  poziom 

przygotowania  do  ponownego  użycia  i  recyklingu  przetworzonych  odpadów  komunalnych, 

wysokości nie mniejszej niż: 18,00% (Zadanie 2), 

17  500  Mg  odpadów  sklasyfikowanych  pod  kodem  20  03  01  osiągając  przy  tym  poziom 

przygotowania  do  ponownego  użycia  i  recyklingu  przetworzonych  odpadów  komunalnych, 

wysokości nie mniejszej niż: 18,00% (Zadanie 3), 

17  500  Mg  odpadów  sklasyfikowanych  pod  kodem  20  03  01  osiągając  przy  tym  poziom 

przygotowania  do  ponownego  użycia  i  recyklingu  przetworzonych  odpadów  komunalnych, 

wysokości nie mniejszej niż: 18,00% (Zadanie 4), 

6  250  Mg  odpadów  sklasyfikowanych  pod  kodem  15  01  06  osiągając  przy  tym  poziom 

przygotowania  do  ponownego  użycia  i  recyklingu  przetworzonych  odpadów  komunalnych, 

wysokości nie mniejszej niż: 22,00% (Zadanie 5), 

6  250  Mg  odpadów  sklasyfikowanych  pod  kodem  15  01  06  osiągając  przy  tym  poziom 

przygotowania  do  ponownego  użycia  i  recyklingu  przetworzonych  odpadów  komunalnych, 

wysokości nie mniejszej niż: 22,00% (Zadanie 6), 

5  000  Mg  odpadów  sklasyfikowanych  pod  kodem  15  01  01  osiągając  przy  tym  poziom 

przygotowania  do  ponownego  użycia  i  recyklingu  przetworzonych  odpadów  komunalnych, 

wysokości nie mniejszej niż: 65,00% (Zadanie 7), 


5  000  Mg  odpadów  sklasyfikowanych  pod  kodem  15  01  01  osiągając  przy  tym  poziom 

przygotowania  do  ponownego  użycia  i  recyklingu  przetworzonych  odpadów  komunalnych, 

wysokości nie mniejszej niż: 65,00% (Zadanie 8), 

4  250  Mg  odpadów  sklasyfikowanych  pod  kodem  15  01  07  osiągając  przy  tym  poziom 

przygotowania  do  ponownego  użycia  i  recyklingu  przetworzonych  odpadów  komunalnych, 

wysokości nie mniejszej niż: 93,00% (Zadanie 9), 

4  250  Mg  odpadów  sklasyfikowanych  pod  kodem  15  01  07  osiągając  przy  tym  poziom 

przygotowania  do  ponownego  użycia  i  recyklingu  przetworzonych  odpadów  komunalnych, 

wysokości nie mniejszej niż: 93,00% (Zadanie 10), 

2  000  Mg  odpadów  sklasyfikowanych  pod  kodem  20  01  08  osiągając  przy  tym  poziom 

przygotowania  do  ponownego  użycia  i  recyklingu  przetworzonych  odpadów  komunalnych, 

wysokości nie mniejszej niż: 74,00% (Zadanie 11), 

2  000  Mg  odpadów  sklasyfikowanych  pod  kodem  20  01  08  osiągając  przy  tym  poziom 

przygotowania  do  ponownego  użycia  i  recyklingu  przetworzonych  odpadów  komunalnych, 

wysokości nie mniejszej niż: 74,00% (Zadanie 12), 

2  000  Mg  odpadów  sklasyfikowanych  pod  kodem  20  01  08  osiągając  przy  tym  poziom 

przygotowania  do  ponownego  użycia  i  recyklingu  przetworzonych  odpadów  komunalnych, 

wysokości nie mniejszej niż: 74,00% (Zadanie 13), 

2  000  Mg  odpadów  sklasyfikowanych  pod  kodem  20  01  08  osiągając  przy  tym  poziom 

przygotowania  do  ponownego  użycia  i  recyklingu  przetworzonych  odpadów  komunalnych, 

wysokości nie mniejszej niż: 74,00% (Zadanie 14), 

1  750  Mg  odpadów  sklasyfikowanych  pod  kodem  20  02  01  osiągając  przy  tym  poziom 

przygotowania  do  ponownego  użycia  i  recyklingu  przetworzonych  odpadów  komunalnych, 

wysokości nie mniejszej niż: 85,00% (Zadanie 15), 

1  750  Mg  odpadów  sklasyfikowanych  pod  kodem  20  02  01  osiągając  przy  tym  poziom 

przygotowania  do  ponownego  użycia  i  recyklingu  przetworzonych  odpadów  komunalnych, 

wysokości nie mniejszej niż: 85,00% (Zadanie 16), 

1  750  Mg  odpadów  sklasyfikowanych  pod  kodem  20  02  01  osiągając  przy  tym  poziom 

przygotowania  do  ponownego  użycia  i  recyklingu  przetworzonych  odpadów  komunalnych, 

wysokości nie mniejszej niż: 85,00% (Zadanie 17), 


1  900  Mg  odpadów  sklasyfikowanych  pod  kodem  20  03  07  osiągając  przy  tym  poziom 

przygotowania  do  ponownego  użycia  i  recyklingu  przetworzonych  odpadów  komunalnych, 

wysokości nie mniejszej niż: 9,80% (Zadanie 18), 

1  250  Mg  odpadów  sklasyfikowanych  pod  kodem  20  03  07  osiągając  przy  tym  poziom 

przygotowania  do  ponownego  użycia  i  recyklingu  przetworzonych  odpadów  komunalnych, 

wysokości nie mniejszej niż: 9,80% (Zadanie 19). 

Wskazany powyżej odsetek (%) poziomu recyklingu oblicza się wg. wzoru, o którym mowa 

pkt 33 Części II SWZ – Opis Przedmiotu Zamówienia, przy czym jako odpady wytworzone 

należy  traktować  odpady  przyjęte  do  przetworzenia  co  najmniej  w  ww.  ilości  minimalnej. 

przypadku usługi polegającej na przetworzeniu większej ilość odpadów niż ilość minimalna, 

odsetek  (%)  ustala  się  względem  ilości  odpadów  rzeczywiście  przetworzonych  w  ramach 

realizacji usługi. 

Wskazując na „co najmniej jedną usługę” Zamawiający dopuszcza wykazanie jednej lub kilku 

usług  realizowanych  na  podstawie  jednej  umowy  bądź  kilku  umów,  w  ramach  których 

sumaryczna ilość odpadów będzie nie niższa niż określona przez Zamawiającego. 

Celem oceny spełnienia warunku Zamawiający dopuszcza wykazanie się usługami będącymi 

w trakcie 

realizacji, z zastrzeżeniem, że do oceny brana będzie pod uwagę zrealizowana część 

zamówienia o wartościach nie mniejszych niż wskazane powyżej dla danego Zadania. 

W  przypadku,  w  którym  Wykonawca  złoży  ofertę  na  jedną  lub  więcej  części  zamówienia, 

Zamawiający zweryfikuje, czy Wykonawca zrealizował usługę (lub usługi), w ramach których 

zagospodarował ilość odpadów, nie mniejszą niż wymagana, określona dla danej frakcji dla 

danego Zadania, 

zgodnie z danymi powyżej oraz osiągnął względem nich wymagany odsetek 

poziomu przygotowania do  ponownego  użycia i recyklingu  (przypisany do  stosownej frakcji 

odpadów). 

Przykład:  Jeśli  Wykonawca  złoży  ofertę  na  Zadanie  1,  Wykonawca  winien  wykazać 

przetworzenie  odpadów  w  okresie  nie  dłuższym  niż  12  następujących  po  sobie  miesięcy 

ilości  łącznej  nie  niższej  niż  17  500  Mg,  przy  osiągnięciu  poziomu  przygotowania  do 

ponownego użycia i recyklingu na poziomie nie mniejszym niż 18,00%. 

Jeśli Wykonawca złoży ofertę na więcej niż jedno zadanie w ramach danej frakcji odpadów, 

np. złoży ofertę na Zadanie 1 i Zadanie 2, Wykonawca winien wykazać przetworzenie odpadów 

w okresie nie dłuższym niż 12 następujących po sobie miesięcy w ilości łącznej nie niższej niż 

17  500  Mg,  przy  osiągnięciu  poziomu  przygotowania  do  ponownego  użycia i  recyklingu  na 

poziomie nie 

mniejszym niż 18,00%. 


Zamawiający  nie  będzie  wymagał  w  przypadku  złożenia  oferty  na  więcej  niż  jedną  część 

ramach tej samej frakcji sumowania wymaganej wartości przetworzonej masy odpadów. 

Zamawiający  zastrzega,  że  w  sytuacji  składania  oferty  przez  Wykonawców  wspólnie 

ubiegających się o udzielenie zamówienia oraz analogicznie, gdy Wykonawca będzie polegał 

na  zasobach  innego  podmiotu,  na  zasadach  określonych  w  art.  118  Ustawy  Pzp,  warunek 

którym  mowa  powyżej  musi  zostać  spełniony  w  całości  przez  Wykonawcę  (jednego 

Wykonawców  wspólnie  składającego  ofertę)  lub  podmiot,  na  którego  zdolności  w  tym 

zakresie  powołuje  się Wykonawca  –  brak  możliwości  tzw. sumowania  zasobów  w  zakresie 

doświadczenia.” 

Zgodnie  ze  wzorem  wykazu  wykonanych  usług  -

Załącznik  nr  5  do  SWZ  w  kolumnie  4 

wykonawcy  są  zobowiązani  wskazać:  „Przedmiot  usługi:  ……….

ww.  usługa  obejmowała/ 

obejmuje swoim zakresem przetwarzanie odpadów sklasyfikowanych pod kodem …….………. 

(wskazać zgodnie z kodem określonym w danej części zamówienia) w ilości nie mniejszej niż 

…………………..  w  okresie  nie  dłuższym  niż  12  następujących  po  sobie  miesięcy.” 

W kolumnie 5 natomiast: 

„Osiągnięty przez Wykonawcę usług poziom recyklingu, w ramach 

usługi/usług wskazanych w kolumnie 4.” 

Izba  ustaliła  ponadto,  że  Zamawiający  żąda  złożenia  wraz  z  ofertą  następujących 

przedmiotowych środków dowodowych: 

„12.6.8. Zamawiający, działając zgodnie z art. 106 ustawy, w celu potwierdzenia zgodności 

oferowanych  usług,  z  wymaganiami  określonymi  w  opisie  przedmiotu  zamówienia,  żąda 

złożenia wraz z ofertą nw. przedmiotowych środków dowodowych, tj.: 

a)  zezwolenie  na  przetwarzanie  odpadów  objętych  przedmiotem  zamówienia  wydane  na 

podstawie ustawy z dnia 14 grudnia 2012 r. o odpadach (tekst jedn. Dz. U. z 2023 r., poz. 1587 

ze zmianami) 

lub 

b) pozwolenie zintegrowane/pozwolenie, wydane na podstawie ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 

r.  Prawo  ochrony  środowiska  (tekst  jedn.  Dz.  U.  z  2024  r.,  poz.  54  ze  zmianami) 

uwzględniające  warunki  zezwolenia  na  przetwarzanie  odpadów  objętych  przedmiotem 

zamówienia,  z  dopuszczonymi  do  przetwarzania  w  skali  roku  ilościami  odpadów  objętych 

przedmiotem zamówienia na poziomie nie mniejszym niż: w zakresie Zadania 1, Zadania 2, 

Zadania  3  i  Zadania  4:  - 

70  000  Mg  dla  odpadów  sklasyfikowanych  pod  kodem  20  03  01, 

w zakresie Zadania 5 i Zadania 6: - 

25 000 Mg dla odpadów sklasyfikowanych pod kodem 15 

01  06,  w  zakresie  Zadania  7  i  Zadania  8:  - 

20 000 Mg dla odpadów sklasyfikowanych pod 


kodem  15  01  01,  w  zakresie  Zadania  9  i  Zadania  10:  - 

17  000  Mg  dla  odpadów 

sklasyfikowanych  pod  kodem  15  01  07,  w  zakresie  Zadania  11,  Zadania  12,  Zadania  13 

i Zadania  14:  - 

8  000  Mg  dla  odpadów  sklasyfikowanych  pod  kodem  20  01  08,  w  zakresie 

Zadania 15, Zadania 16 i Zadania 17: - 

7 000 Mg dla odpadów sklasyfikowanych pod kodem 

20 02 01, w zakresie Zadania 18: - 

7 600 Mg dla odpadów sklasyfikowanych pod kodem 20 

03 07 w zakresie Zadania 19: - 

5 000 Mg dla odpadów sklasyfikowanych pod kodem 20 03 07. 

Uwaga: 

Wykazując  aktualność  decyzji  Wykonawca  winien  przedłożyć  oświadczenie  (własne  lub 

podwykonawcy 

–  stosownie  do  wskazania  w  ofercie  instalacji  własnej  lub  podwykonawcy) 

spełnieniu wymagania nałożonego art. 14 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. o zmianie ustawy 

odpadach  oraz  niektórych  innych  ustaw  (Dz.  U.  z  2018  r.  poz.  1592  ze  zmianami) 

sporządzone nie wcześniej niż na miesiąc przed jego złożeniem. (…) W celu potwierdzenia 

powyższego Wykonawca zobowiązany jest załączyć do ww. oświadczenia: (…) 

Wykonawca musi zapewnić ważność i aktualność decyzji przez cały okres świadczenia przez 

siebie usługi. 

Uwaga 2: (…) Uwaga 3: 

W  przypadku  złożenia  przez  Wykonawcę  oferty  na  2  (lub  więcej)  części  zamówienia, 

obejmujące tą samą frakcję i wykazania w treści Formularzy oferty dla poszczególnych zadań 

tej  samej  instalacji  przetwarzania,  Zamawiający  dokonując  oceny  posiadanych  uprawnień 

zakresie  przetwarzania,  zweryfikuje  możliwość  realizacji  usługi  dla  części  zamówienia 

łącznie tj. zweryfikuje, czy decyzja Wykonawcy potwierdza możliwość przetwarzania odpadów 

objętych przedmiotowym zamówieniem w ilości stanowiącej sumę ilości odpadów w ramach 

zadań, obejmujących te samą frakcję. 

Np. w przypadku złożenia oferty na  Zadanie 5 oraz  Zadanie 6 i wskazania dla obu części, 

przetwarzania odpadów 15 01 06 w tej samej instalacji, Zamawiający, weryfikując możliwość 

realizacji  usługi  sprawdzi,  czy  decyzja  Wykonawcy  potwierdza  możliwość  przetwarzania 

odpadów,  o  których  mowa  powyżej,  w  ilości  50  000  Mg,  odpowiadającej  sumie  wartości 

wymaganych w zakresie obu części. 

Powyższe 

oznacza, 

że 

wymaganie 

odnoszące 

się 

do 

posiadania 

przez 

Wykonawcę/podwykonawcę  uprawnienia  do  przetwarzania  w  okresie  realizacji  zamówienia 

odpadów  określonej  frakcji  we  wskazanej  instalacji,  dotyczy  dysponowania  mocami 

przerobowymi  wskazanej  inst

alacji,  na  poziomie  nie  mniejszym  niż  suma  ilości  danych 

odpadów  wymaganych  przez  Zamawiającego  dla  poszczególnych  zadań,  na  które 


Wykonawca  złoży  ofertę.  Ilości  te  muszą  znaleźć  pokrycie  w  posiadanych  przez 

Wykonawcę/podwykonawcę uprawnieniach. 

W przypadku, w którym dopuszczone do przetwarzania w skali roku ilości odpadów wskazane 

w decyzji będą mniejsze niż wyliczona przez Zamawiającego suma ilości odpadów dla zadań, 

na  które  Wykonawca  złoży  ofertę/oferty  częściowe,  Zamawiający  odrzuci  ofertę/oferty 

częściowe, jako niezgodne z warunkami zamówienia. 

W  przypadku  wskazania  w  ofercie  stacji  przeładunkowej  Wykonawcy  lub  podwykonawcy, 

Zamawiający,  wymaga,  aby  Wykonawca  załączył  do  oferty,  aktualną  decyzje  własną  lub 

podwykonawcy na zbieranie odpadów objętych przedmiotem zamówienia w danej stacji, tj.: 

a) zezwolenie na zbieranie odpadów wydane na podstawie ustawy z dnia 14 grudnia 2012 r. 

o odpadach (tekst jedn. Dz. U. z 2023 r., poz. 1587 ze zmianami) 

lub 

b) pozwolenie zintegrowane/pozwolenie wydane na podstawie ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 

r.  Prawo  ochrony  środowiska  (tekst  jedn.  Dz.  U.  z  2024  r.,  poz.  54  ze  zmianami) 

uwzględniające  warunki  zezwolenia  na  zbieranie  odpadów  będących  przedmiotem 

zamówienia, przy czym w przypadku decyzji wydanych zgodnie z art. 43 ustawy o odpadach 

w brzmieniu zmienionym ustawą z dnia 20 lipca 2018 r. o zmianie ustawy o odpadach oraz 

niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r., poz. 1592 ze zm.), decyzją z dopuszczonymi do 

zbie

rania w skali roku ilościami odpadów objętych przedmiotem zamówienia na poziomie nie 

mniejszym  niż:  w  zakresie  Zadania  1,  Zadania  2,  Zadania  3  i  Zadania  4:  -  70  000  Mg  dla 

odpadów sklasyfikowanych pod kodem 20 03 01, w zakresie Zadania 5 i Zadania 6: - 25 000 

Mg dla odpadów sklasyfikowanych pod kodem 15 01 06, w zakresie Zadania 7 i Zadania 8: - 

20  000  Mg  dla  odpadów  sklasyfikowanych  pod  kodem  15  01  01,  w  zakresie  Zadania  9 

i Zadania 10: - 

17 000 Mg dla odpadów sklasyfikowanych pod kodem 15 01 07, w zakresie 

Zadania 11, Zadania 12, Zadania 13 i Zadania 14: - 

8 000 Mg dla odpadów sklasyfikowanych 

pod kodem 20 01 08, w zakresie Zadania 15, Zadania 16 i Zadania 17: - 

7 000 Mg dla odpadów 

sklasyfikowanych  pod  kodem  20  02  01,  w  zakresie  Zadania  18:  - 

7  600  Mg  dla  odpadów 

sklasyfikowanych  pod  kodem  20  03  07  w  zakresie  Zadania  19:  - 

5  000  Mg  dla  odpadów 

sklasyfikowanych pod kodem 20 03 07. 

Dodatkowo, w przypadku Zadań: 1, 2, 3, 4, 11, 12, 13, 14, 15, 16 i 17 Wykonawca zobowiązany 

jest  załączyć  do  oferty  aktualną  decyzję  prowadzącego  stację  przeładunkową  (własną  lub 

podwykonawcy - 

stosownie do wskazania stacji własnej lub podwykonawcy) na przetwarzanie 

odpadów (stosownie dla odpadów 20 03 01, 20 01 08 lub 20 02 01), tj.: 


a)  zezwolenie  na  przetwarzanie  wydane  na  podstawie  ustawy  z  dnia  14  grudnia  2012  r. 

o odpadach (tekst jedn. Dz. U. z 2023 r., poz. 1587 ze zmianami) 

lub 

b) pozwolenie zintegrowane/pozwolenie, wydane na podstawie ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 

r.  Prawo  Ochrony  Środowiska  (tekst  jedn.  Dz.  U.  z  2024  r.,  poz.  54  ze  zmianami) 

uwzględniające warunki zezwolenia na przetwarzanie tych odpadów. 

Uwaga: 

Wykazując  aktualność  decyzji  Wykonawca  winien  przedłożyć  oświadczenie  (własne  lub 

podwykonawcy 

–  stosownie  do  wskazania  w  ofercie  stacji  własnej  lub  podwykonawcy) 

spełnieniu wymagania nałożonego art. 14 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. o zmianie ustawy 

odpadach  oraz  niektórych  innych  ustaw  (Dz.  U.  z  2018  r.  poz.  1592  ze  zmianami) 

sporządzone nie wcześniej niż na miesiąc przed jego złożeniem. (…) 

W  celu  potwierdzenia  powyższego  Wykonawca  zobowiązany  jest  załączyć  do  ww. 

oświadczenia: (…) 

Wykonawca zobowiązany jest do zapewnienia ważności i aktualności decyzji, o których mowa 

powyżej przez cały okres świadczenie przez siebie usługi. 

Uwaga 2: dot. decyzji wydanych zgodnie z art. 43 ustawy o odpadach w brzmieniu zmienionym 

ustawą z dnia 20 lipca 2018 r. o zmianie ustawy o odpadach oraz niektórych innych ustaw (Dz. 

U. z 2018 r., poz. 1592 ze zm.) 

W  przypadku  złożenia  przez  Wykonawcę  oferty  na  2  (lub  więcej)  części  zamówienia, 

obejmujące tą samą frakcję i wykazania w treści Formularzy oferty dla poszczególnych zadań 

tej  samej  stacji  przeładunkowej,  Zamawiający  dokonując  oceny  posiadanych  uprawnień 

zakresie zbierania, zweryfikuje możliwość realizacji usługi dla części zamówienia łącznie tj. 

zweryfikuje,  czy  decyzja  Wykonawcy  potwierdza  możliwość  zbierania  odpadów  objętych 

przedmiotowym  zamówieniem  w  ilości  stanowiącej  sumę  ilości  odpadów  w  ramach  zadań, 

obejmujących te samą frakcję. 

Np. w przypadku złożenia oferty na  Zadanie 5 oraz  Zadanie 6 i wskazania dla obu części, 

zbierania  odpadów  15  01  06  w  tej  samej  stacji  przeładunkowej,  Zamawiający,  weryfikując 

możliwość realizacji usługi sprawdzi, czy decyzja Wykonawcy potwierdza możliwość zbierania 

odpadów,  o  których  mowa  powyżej,  w  ilości  50  000  Mg,  odpowiadającej  sumie  wartości 

wymaganych w zakresie obu części. 


Powyższe 

oznacza, 

że 

wymaganie 

odnoszące 

się 

do 

posiadania 

przez 

Wykonawcę/podwykonawcę  uprawnienia  do  zbierania  w  okresie  realizacji  zamówienia 

odpadów  określonej  frakcji  we  wskazanej  stacji  przeładunkowej,  dotyczy  dysponowania 

uprawnieniami do zbierania 

wskazanej stacji przeładunkowej, na poziomie nie mniejszym niż 

suma ilości danych odpadów wymaganych przez Zamawiającego dla poszczególnych zadań, 

na  które  Wykonawca  złoży  ofertę.  Ilości  te  muszą  znaleźć  pokrycie  w  posiadanych  przez 

Wykonawcę/podwykonawcę uprawnieniach. 

W  przypadku,  w  którym  dopuszczone  do  zbierania  w  skali  roku  ilości  odpadów  wskazane 

decyzji będą mniejsze niż wyliczona przez Zamawiającego suma ilości odpadów dla zadań, 

na  które  Wykonawca  złoży  ofertę/oferty  częściowe,  Zamawiający  odrzuci  ofertę/oferty 

częściowe, jako niezgodne z warunkami zamówienia. 

UWAGA:  Zamawiający  informuje,  że  przewiduje  wezwanie  Wykonawcy  do  złożenia  lub 

uzupełnienia przedmiotowych środków dowodowych, o których mowa powyżej w pkt 12.6.8. 

przypadku, gdy Wykonawca nie złoży ich wraz z ofertą lub złożone przedmiotowe środki 

dowodowe będą niekompletne.” 

Zgodnie z OPZ: 

„1. Przedmiotem zamówienia jest zagospodarowanie odpadów komunalnych pochodzących 

z  terenu  Miasta  Stołecznego  Warszawy  w  planowanej  ilości  maksymalnej  469 600  Mg 

podziałem na zadania w następujący sposób:” 

Tabela nr 1. 

Lp.  

Nr zadania 
przypisany 

przez  

Zamawiającego  

KOD ODPADU  

Maksymalna planowania 

ilość odpadów komunalnych  

do zagospodarowania [Mg]  


ex 20 01 08 i 20 01 08  

ex 20 01 08 i 20 01 08  

ex 20 01 08   

ex 20 01 08   

SUMA  

„3. Przedmiot zamówienia realizowany będzie przez okres 12 miesięcy od dnia rozpoczęcia 

realizacji 

zamówienia (dalej w OPZ: „Okres realizacji zamówienia”). 

Planowany termin rozpoczęcia Okresu realizacji zamówienia to 01.12.2024 r. Termin ten może 

ulec  przesunięciu,  gdy  w  wyniku  przedłużenia  się  procedury  przetargowej  umowa  zostanie 

zawarta po 10.11.2024 r. 

W takim przypadku termin rozpoczęcia Okresu realizacji zamówienia 

zostanie wskazany w umowie, z tym, że okres pomiędzy dniem zawarcia umowy a terminem 

rozpoczęcia Okresu realizacji zamówienia nie może być dłuższy niż 30 dni.   

W  przypadku,  gdy  wskazana  w  ofercie  instalacja  przetwarzania  odpadów  objętych 

przedmiotem  zamówienia  będzie  znajdowała  się  poza  granicami  Rzeczypospolitej  Polskiej, 

termin rozpoczęcia Okresu realizacji zamówienia będzie możliwy:  

‒  nie  wcześniej  niż  po  otrzymaniu  ostatecznej  decyzji  Głównego  Inspektora  Ochrony 

Środowiska zezwalającej na wywóz odpadów poza terytorium Rzeczpospolitej Polskiej (o ile 

jest wymagana), jednak nie później niż w ciągu 6 miesięcy od dnia zawarcia umowy; lub  

‒  po  przeprowadzeniu  skutecznie  procedury  informowania  na  podstawie  art.  18 

rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady nr 1013/2006 w sprawie przemieszczania 

odpadów, jednak nie później niż w ciągu 2 miesięcy od dnia zawarcia umowy.   

Z uwagi na konieczność rozliczenia umowy, będzie ona obowiązywała do upływu okresu 20 

miesięcy liczonego od dnia rozpoczęcia Okresu realizacji zamówienia (dalej w OPZ: „Okres 

obowiązywania umowy”).” 

„5.  Wykonawca  jest  zobowiązany  do  przetworzenia  odpadów  w  Okresie  realizacji 

zamówienia.  Zamawiający  wymaga,  aby  odpady  zmagazynowane  (także  w  procesie  R13 


D15) zostały przetworzone nie później niż w terminie 30 dni od dnia zakończenia kwartału, 

którym zostały przyjęte (z wyłączeniem ostatniego kwartału w Okresie realizacji zamówienia, 

w którym odpady były przyjęte, o czym mowa poniżej). Zamawiający dopuszcza możliwość 

przetworzenia zmagazynowanych odpadów nie później niż w terminie 30 dni po zakończeniu 

Okresu  realizacji  zamówienia,  co  pozostanie  bez  wpływu  na  cenę  jednostkową  określoną 

ofercie, zawartej w załączniku nr 2 do Umowy. Informacje o sposobie zagospodarowania 

tych odpadów należy przekazać w sprawozdaniu kwartalnym w ramach ostatniego kwartału 

realizacji  zamówienia.  Za  odpady  przetworzone  po  terminach  wskazanych  w  zdaniach 

poprzedzających Wykonawca nie otrzyma wynagrodzenia.” 

15.  Zamówienie  obejmuje  zagospodarowanie  następujących  rodzajów  odpadów 

komunalnych:  

ZADANIE 1, 2, 3 i 4 obejmuje: „odpady zmieszane”, tj. odpady pozostałe po wysegregowaniu 

frakcji  zbieranych  selektywnie,  sklasyfikowane  pod  kodem  20  03  01 

–  niesegregowane 

(zmieszane) odpady komunalne;  

ZADANIE 5 i 6 obejmuje: „metale i tworzywa sztuczne”, tj. tworzywa sztuczne, w tym odpady 

opakowaniowe  z  tworzyw  sztucznych,  metale  w  tym  odpady  opakowaniowe  z  metali, 

opakowania  wielomateriałowe,  sklasyfikowane  pod  kodem  15  01  06  –  zmieszane  odpady 

opakowaniowe;  

ZADANIE 7 i 8 obejmuje: „papier”, tj. papier i tektura, w tym odpady opakowaniowe z papieru 

i tektury, sklasyfikowane pod kodem 15 01 01 

– odpady opakowaniowe z papieru i tektury;  

ZADANIE  9  i  10  obejmuje:  „szkło”,  tj.  szkło,  w  tym  odpady  opakowaniowe  ze  szkła, 

sklasyfikowane pod kodem 15 01 07 

– opakowania ze szkła, 

ZADANIE 11 i 12 obejmuje: odpady „bio”, tj.:  

odpady  kuchenne  z  gospodarstw  domowych,  z  wyłączeniem  odpadów  pochodzenia 

zwierzęcego  oraz  tłuszczy,  sklasyfikowane  pod  kodem  ex  20  01  08  -  explicite  odpady 

kuchenne ulegające biodegradacji,   

- odpady kuchenne z gastronomi i bioodpady z targowisk, sklasyfikowanych pod kodem 20 01 

odpady kuchenne ulegające biodegradacji.  

ZADANIE 13 i 14 obejmuje: odpady „bio”, tj.:  

odpady  kuchenne  z  gospodarstw  domowych,  z  wyłączeniem  odpadów  pochodzenia 

zwierzęcego  oraz  tłuszczy,  sklasyfikowane  pod  kodem  ex  20  01  08  -  explicite  odpady 

kuchenne ulegające biodegradacji,   


ZADANIE  15,  16  i  17  obejmuje:  „odpady  zielone”,  tj.  odpady  zielone,  z  wyłączeniem 

nierozdrobnionych  gałęzi  drzew  i  konarów,  sklasyfikowane  pod  kodem  20  02  01  –  odpady 

ulegające biodegradacji.  

ZADANIE 18 i 19 obejmuje: „odpady wielkogabarytowe”, tj. odpady wielkogabarytowe, w tym 

meble i materace, sklasyfikowane pod kodem 20 03 07 

– odpady wielkogabarytowe.” 

„16.  Wykonawca  przyjmie  odpady  objęte  przedmiotem  zamówienia  bezpośrednio  do 

instalacji wskazanej w ofercie. 

Zamawiający  zastrzega,  że  Wykonawca  zobowiązany  jest  wskazać  w  poszczególnych 

częściach  (Zadaniach)  wyłącznie  jedną  instalację  przetwarzania  odpadów  dla  danej  frakcji 

objętej przedmiotem zamówienia. W przypadku Zadania 11 i 12 Wykonawca może wskazać 

maksymalnie jedną instalację zagospodarowania odpadów sklasyfikowanych pod kodem 20 

01 08 oraz maksymalnie jedną instalację zagospodarowania odpadów sklasyfikowanych pod 

kodem ex 20 01 08. W przypadku pozostałych Zadań możliwe jest wskazanie maksymalnie 

jednej instalacji zagospodarowania w każdym z Zadań. 

W  zakresie  Zadań:  1,  2,  3  i  4:  W  przypadku  części  obejmujących  „odpady  zmieszane” 

wykonawca zobowiązany jest przyjąć odpady bezpośrednio do instalacji komunalnej (o której 

mowa w art. 38b ust. 1 pkt 1 ustawy o odpadach) lub instalacji przeznaczonej do termicznego 

przekształcania odpadów komunalnych. 

Wymogu realizacji zamówienia przy użyciu instalacji komunalnej nie stosuje się dla instalacji 

znajdujących się poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej. 

Jeżeli po zawarciu umowy lub w toku realizacji zamówienia nastąpią zmiany obowiązujących 

regulacji  prawnych  dotyczących  instalacji  komunalnych  lub  instalacji  przeznaczonych  do 

termicznego  przekształcania  odpadów  komunalnych,  realizacja  zamówienia  przy  użyciu 

wskazanej  w  ofercie  instalacji  komunalnej  lub  instalacji  przeznaczonej  do  termicznego 

przekształcania  odpadów  komunalnych  jest  możliwa  wówczas,  gdy  będzie  zgodna 

obowiązującymi  w  tym  zakresie  przepisami  i  na  warunkach  określonych  w  Istotnych 

Postanowieniach Umowy. 

W zakresie Zadań: 11 i 12: W przypadku zadań obejmujących zarówno odpady sklasyfikowane 

pod  kodem  20  01  08  jak  i  odpady  sklasyfikowane  pod  kodem  ex  20  01  08,  Wykonawca 

zobowiązany  jest  wskazać  jedną  instalację  dla  każdej,  wyszczególnionej  frakcji  –  jedną 

i

nstalację dla odpadów sklasyfikowanych pod kodem ex 20 01 08 oraz jedną instalację dla 

odpadów sklasyfikowanych pod kodem 20 01 08. 


Instalacje zagospodarowania odpadów „bio” w ramach części – Zadania 11 oraz Zadania 12 

powinny być zlokalizowane w odległości do 40 km od słupa kilometrowego w m.st. Warszawie, 

z dopuszczeniem, o którym mowa w pkt 18. 

17. Dążąc do osiągnięcia jak najwyższych poziomów, o których mowa w pkt 31, Zamawiający 

nie  dopuszcza  możliwości  kierowania  odpadów  objętych  przedmiotem  zamówienia  do 

przetwarzania w instalacjach do produkcji paliwa alternatywnego. 

18.  Zamawiający  dopuszcza  korzystanie  ze  stacji  przeładunkowej  dla  odpadów  objętych 

przedmiotem  zamówienia  (wyłącznie  jednej  stacji  przeładunkowej  dla  danej  frakcji 

poszczególnych częściach Zamówienia). W przypadku Zadania 11 i 12 Wykonawca może 

wskazać maksymalnie jedną stację przeładunkową dla odpadów sklasyfikowanych pod kodem 

20 01 08 oraz maksymalnie jedną stację przeładunkową dla odpadów sklasyfikowanych pod 

kod

em ex 20 01 08. W przypadku pozostałych Zadań możliwe jest wskazanie maksymalnie 

jednej s

tacji przeładunkowej w każdym z Zadań. 

W  przypadku  korzystania  ze  stacji  przeładunkowej,  Wykonawca  zobowiązany  jest  do 

zapewnienia możliwości przyjęcia całej ilości odpadów do stacji przeładunkowej. 

Koszt  transportu  odpadów  ze  stacji  przeładunkowej  do  instalacji  będzie  pokrywany  przez 

Wykonawcę. 

W sytuacji, gdy wskazana w ofercie instalacja przetwarzania odpadów objętych przedmiotem 

zamówienia  będzie  znajdowała  się  poza  granicami  Rzeczypospolitej  Polskiej,  Wykonawca 

zobowiązany  jest  do  posiadania  stacji  przeładunkowej  zlokalizowanej  na  terenie 

Rzeczypospolitej Polskiej. 

W zakresie Zadań: 1, 2, 3 i 4: W przypadku odpadów „zmieszanych” stacja przeładunkowa 

musi spełniać wymagania określone w art. 23 ust. 10 pkt 2 ustawy o odpadach. 

W  zakresie  Zadań:  11,  12,  13,  14,  15,  16  i  17:  W  przypadku  odpadów  „bio”  i  „odpadów 

zielonych”  stacja  przeładunkowa  musi  spełniać  wymagania  art.  23  ust.  10  pkt  3  ustawy 

o odpadach. 

W  zakresie  Zadań:  11,  12:  W  przypadku,  gdy  instalacja  do  przetwarzania  odpadów  „bio” 

zlokalizowana  będzie  w  odległości  do  40  km  od  słupa  kilometrowego  w  m.st.  Warszawie 

Zamawiający  dopuszcza  możliwość  przyjęcia  odpadów  bio  do  stacji  przeładunkowej,  pod 

warunkiem,  że  jest  ona  położona  nie  dalej  niż  instalacja  (odległość  liczona  będzie  po 

najkrótszej drodze w linii prostej). 


Zamawiający  dopuszcza  wskazanie  instalacji  do  przetwarzania  odpadów,  zlokalizowanej 

odległości większej niż 40 km od słupa kilometrowego w m.st. Warszawie, z zastrzeżeniem, 

iż w takiej sytuacji Zamawiający wymaga, aby Wykonawca posiadał stację przeładunkową dla 

tych  odpadów  znajdującą  się  w  odległości  do  40  km  od  słupa  kilometrowego  w  m.st. 

Warszawie. Odległość do stacji przeładunkowej bądź instalacji liczona będzie po najkrótszej 

drodze w linii prostej. 

19.  W  przypadku  posiadania  i  prowadzenia  przez  Wykonawcę  lub  podwykonawcę  stacji 

przeładunkowej,  Wykonawca  przez  cały  Okres  realizacji  zamówienia  zobowiązany  jest 

dysponować  aktualną  decyzją  własną  lub  podwykonawcy  na  zbieranie  odpadów  objętych 

przedmiotem 

zamówienia w tej stacji, tj.: 

1) zezwoleniem na zbieranie odpadów wydanym na podstawie ustawy o odpadach 

lub 

2) pozwoleniem zintegrowanym/pozwoleniem wydanym na podstawie ustawy Prawo Ochrony 

Środowiska  uwzględniającym  warunki  zezwolenia  na  zbieranie  odpadów  będących 

przedmiotem zamówienia, 

przy czym w przypadku decyzji wydanych zgodnie z art. 43 ustawy o odpadach w brzmieniu 

zmienionym  ustawą  z  dnia  20  lipca  2018  r.  o  zmianie  ustawy  o  odpadach  oraz  niektórych 

innych  ustaw  (Dz.  U.  z  2018  r.,  poz.  1592  ze  zm.),  decyzją  z  dopuszczonymi  do  zbierania 

skali roku ilościami odpadów objętych przedmiotem zamówienia na poziomie nie mniejszym 

niż: (…)  

W zakresie Zadań: 1, 2, 3, 4, 11, 12, 13, 14, 15, 16  i 17: W przypadku prowadzenia stacji 

przeładunkowej dla odpadów klasyfikowanych pod kodem 20 03 01, 20 01 08 oraz 20 02 01 

Wykonawca  zobowiązany  jest  dysponować  aktualną  decyzją  prowadzącego  stację 

przeładunkową (Wykonawca lub podwykonawca) dla danej frakcji odpadów na przetwarzanie 

tych odpadów, tj.: 

- zezwoleniem na przetwarzanie wydanym na podstawie ustawy o odpadach 

lub 

- pozwoleniem zintegrowanym/pozwoleniem, wydanym na podstawie ustawy Prawo Ochrony 

Środowiska uwzględniającym warunki zezwolenia na przetwarzanie tych odpadów. 

Uwaga: Wykazując aktualność decyzji, Wykonawca winien przedłożyć oświadczenie własne 

lub podwykonawcy (stosownie do wskazania stacji własnej lub podwykonawcy) o spełnieniu 

wymagania nałożonego art. 14 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. o zmianie ustawy o odpadach 


oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r. poz. 1592 ze zm.) sporządzone nie wcześniej 

niż na miesiąc przed jego złożeniem. 

Oświadczenie  powinno  dodatkowo  zawierać  informacje,  że  decyzja  zachowuje 

ważność/aktualność oraz nie została cofnięta ani zmieniona na dzień składania oświadczenia, 

a  Wykonawcy  lub  podwykonawcy  nie  są  znane  okoliczności  uniemożliwiające  uzyskanie 

zmienione

j decyzji, w tym okoliczności wynikające z art. 46 ust. 1 lit. e ustawy o odpadach 

(tekst jedn. Dz. U. 2023 poz. 1587 ze zm.). 

W  celu  potwierdzenia  powyższego  Wykonawca  zobowiązany  jest  załączyć  do  ww. 

oświadczenia: (…) 

Wykonawca  musi  zapewnić  ważność  i  aktualność  decyzji  przez  cały  Okres  realizacji 

zamówienia. 

Powierzenie  wykonania  części  zamówienia  podwykonawcom  nie  zwalnia  Wykonawcy 

odpowiedzialności za należyte wykonanie zamówienia. 

20. Wykonawca, przez cały Okres realizacji zamówienia, zobowiązany jest, z uwzględnieniem 

pkt  21,  22  i  22a  do  gospodarowania  odpadami  komunalnymi  objętymi  przedmiotem 

zamówienia,  w  sposób  polegający  na  przetwarzaniu  odpadów  komunalnych  we  własnej 

instalacj

i lub w instalacji innej niż własna wskazanej w ofercie, dla której dysponuje aktualną 

decyzją podwykonawcy na przetwarzanie odpadów objętych przedmiotem zamówienia, tj.: 

1) zezwoleniem na przetwarzanie odpadów objętych przedmiotem zamówienia wydanym na 

podstawie ustawy o odpadach 

lub 

2) pozwoleniem zintegrowanym/pozwoleniem, wydanym na podstawie ustawy Prawo Ochrony 

Środowiska  uwzględniającym  warunki  zezwolenia  na  przetwarzanie  odpadów  objętych 

przedmiotem zamówienia, z dopuszczonymi do przetwarzania w skali roku ilościami odpadów 

objętych przedmiotem zamówienia na poziomie nie mniejszym niż: (…) Uwaga: 

Wykazując  aktualność  decyzji,  Wykonawca  winien  przedłożyć  oświadczenie  własne  lub 

podwykonawcy (stosownie do wskazania instalacji własnej lub podwykonawcy) o spełnieniu 

wymagania nałożonego art. 14 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. o zmianie ustawy o odpadach 

oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r. poz. 1592 ze zm.) sporządzone nie wcześniej 

niż na miesiąc przed jego złożeniem. 

Oświadczenie  powinno  dodatkowo  zawierać  informacje,  że  decyzja  zachowuje 

ważność/aktualność oraz nie została cofnięta ani zmieniona na dzień składania oświadczenia, 


a  Wykonawcy  lub  podwykonawcy  nie  są  znane  okoliczności  uniemożliwiające  uzyskanie 

zmienionej decyzji, w tym okoliczności wynikające z art. 46 ust. 1 lit. e ustawy o odpadach 

(tekst jedn. Dz. U. 2023 poz. 1587 ze zm.). 

W  celu  potwierdzenia  powyższego  Wykonawca  zobowiązany  jest  załączyć  do  ww. 

oświadczenia: (…) 

Wykonawca  musi  zapewnić  ważność  i  aktualność  decyzji  przez  cały  Okres  realizacji 

zamówienia. 

Powierzenie  wykonania  części  zamówienia  podwykonawcom  nie  zwalnia  Wykonawcy 

odpowiedzialności za należyte wykonanie zamówienia. 

W zakresie Zadań: 1, 2, 3, 4, 11, 12, 13, 14, 15, 16, 17 18 i 19: W przypadku gdy wskazana w 

ofercie  instalacja  przetwarzania  odpadów  objętych  przedmiotem  zamówienia  (własna  lub 

podwykonawcy)  będzie  znajdowała  się  poza  granicami  Rzeczypospolitej  Polskiej 

Z

amawiający informuje, że termin rozpoczęcia Okresu realizacji zamówienia będzie możliwy 

nie  wcześniej  niż  po  otrzymaniu  ostatecznej  decyzji  Głównego  Inspektora  Ochrony 

Środowiska zezwalającej na wywóz odpadów poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (o ile 

jest wymagana). 

W  zakresie  Zadań:  5,  6,  7,  8,  9  i  10:  W  przypadku  gdy  wskazana  w  ofercie  instalacja 

przetwarzania odpadów (własna lub podwykonawcy) będzie znajdowała się poza granicami 

Rzeczypospolitej  Polskiej,  Wykonawca  ma  obowiązek  przedłożyć  następujące  dokumenty 

języku polskim: 

uprawnienia podmiotu prowadzącego instalację do przetwarzania odpadów potwierdzające 

możliwość  przetwarzania  odpadu  dla  którego  w  ofercie  wskazano  tą  instalację,  zgodnie 

przepisami kraju, w którym instalacja jest prowadzona, oraz 

pisemną  umowę  pomiędzy  podmiotem,  który  organizuje  przemieszczanie  (wysyłający) 

odbiorcą  odpadów,  o  której  mowa  w  załączniku  nr  VII  do  rozporządzenia  Parlamentu 

Europejskiego i Rady nr 1013/2006 w sprawie przemieszczania odpadów.” 

„21. W przypadku wystąpienia awarii wskazanej w ofercie instalacji przetwarzania odpadów, 

Wykonawca jest zobowiązany do zapewnienia przetwarzania odpadów w instalacji zastępczej 

do czasu usunięcia awarii instalacji, na koszt własny Wykonawcy. 

Przez awarię instalacji rozumie się zdarzenie niezależne od woli  Wykonawcy o charakterze 

losowym, w następstwie, którego przetwarzanie odpadów w instalacji przetwarzania odpadów 

wskazanej w ofercie jest niemożliwe z przyczyn technicznych. 


W przypadku wystąpienia awarii Wykonawca zobowiązany jest niezwłocznie do: 

1) pisemnego poinformowania Zamawiającego o wystąpieniu awarii, 

2) złożenia wyczerpujących wyjaśnień i dowodów awarii, 

3) wskazania przewidywanego terminu usunięcia awarii, 

4) wskazania instalacji zastępczej do której odpady będą kierowane przez Wykonawcę w celu 

jej akceptacji przez Zamawiającego, 

5) złożenia oświadczenia, że instalacja zastępcza spełnia wymagania prawa umożliwiające 

przyjmowanie przez nią odpadów do przetwarzania w tym oświadczenia potwierdzającego, iż 

podmiot prowadzący instalację zastępczą posiada wymagane uprawnienia do przetwarzania 

odpadów  oraz  oświadczenia,  że  instalacja  spełnia  wymagania  wynikające  z  treści  OPZ, 

określone w pkt 20 oraz umożliwia osiąganie poziomów stosownie dla odpadów objętych daną 

częścią zamówienia, o których mowa w pkt 31 i 32, 

Wykonawca  zobowiązany  jest  umożliwić  Zamawiającemu  przeprowadzenie  kontroli,  w  tym 

odbycia  wizji  lokalnej  instalacji,  przeprowadzonej  bez  uprzedzenia  w  godzinach  pracy 

instalacji, w celu potwierdzenia stanu awarii. 

W  przypadku  wystąpienia  awarii  instalacji  przetwarzania  odpadów,  w  przypadku  której 

przekazanie  odpadów  nie  następuje  za  pośrednictwem  stacji  przeładunkowej,  Wykonawca 

nadal ma obowiązek przyjmowania odpadów do instalacji przetwarzania odpadów wskazanej 

w ofercie. 

Wykonawca skieruje odpady do instalacji zastępczej w celu ich przetwarzania na własny koszt. 

Odpady  przekazane  do  instalacji  zastępczej,  która  nie  została  zaakceptowana  przez 

Zamawiającego, uznaje się za zagospodarowane niezgodnie z umową i nie przysługuje za nie 

wynagrodzenie. 

22.  Z  zastrzeżeniem  wymagań  i  warunków,  o  których  mowa  pkt  16-20,  Zamawiający 

dopuszcza możliwość zmiany instalacji przetwarzania odpadów wskazanej w ofercie, w drodze 

aneksu do umowy, o ile Zamawiający zaakceptuje nową instalację. Akceptacja nowej instalacji 

będzie możliwa w sytuacji, gdy: 

1)  nowa  instalacja  spełnia  wymogi  wynikające z  OPZ  dla  instalacji  przetwarzania  odpadów 

danego rodzaju, w szczególności podmiot prowadzący nową instalację posiada odpowiednie 

uprawnienia  do  przetwarzania  odpadów  zgodnie  z  wymaganiami  prawa  oraz  umożliwia 

o

siąganie  poziomów  stosownie  dla  odpadów  objętych  daną  częścią  zamówienia,  o  których 


mowa w pkt 31 i 32, SWZ w postępowaniu na „Zagospodarowanie odpadów komunalnych, 

pochodzących z terenu m.st. Warszawy” 

przekazanie  odpadów  odbędzie  się  za  pośrednictwem  stacji  przeładunkowej,  wskazanej 

ofercie zgodnie z warunkami, o których mowa m.in. w pkt 18 i zlokalizowanej w odległości 

mniejszej niż zmieniona instalacja do przetwarzania odpadów, 

lub 

3)  w  przypadku  Zadań  od  1  do  10  oraz  od  13  do  19:  zmiana  instalacji  nie  spowoduje 

zwiększenia kosztów transportu odpadów, ponoszonych przez m.st. Warszawa w stosunku do 

kosztów wyliczonych dla instalacji wskazanej pierwotnie w ofercie. 

Zamawiający  dopuszcza  również  możliwość  zmiany  lub  dodania  (w  przypadku  braku 

wskazania  w  ofercie)  stacji  przeładunkowej  dla  danego  rodzaju  odpadu,  na  takich  samych 

warunkach i zasadach jak dla zmiany instalacji do przetwarzania odpadów. 

Zmiana  instalacji  lub  stacji  przeładunkowej  wymaga  zawarcia  aneksu  do  Umowy  w  formie 

pisemnej.  Zamawiający  zastrzega  możliwość  odmowy  wprowadzenia  zmiany  instalacji 

sytuacji, w której Wykonawca złoży więcej niż jeden wniosek o zmianę w danym kwartale 

oraz w sytuacji złożenia przez Wykonawcę wniosku w okresie pierwszych trzech miesięcy od 

dnia zawarcia umowy. 

W  przypadku  akceptacji  zmiany  instalacji  lub  stacji  (oraz  dodania  stacji  w  przypadku  braku 

wskazania  jej  w  ofercie),  odpady  będą  dostarczane  do  pierwotnie  wskazanej  w  ofercie  lub 

obowiązującej w danym okresie (po zmianie) lokalizacji przez okres do 30 dni od dnia zawarcia 

aneksu  do  Umowy.  Informacja  o  dacie  wejścia  w  życie  zmiany  instalacji  zostanie  zawarta 

treści aneksu do Umowy. 

22a. W zakresie Zadań od 1 do 10 oraz od 13 do 19: W przypadku braku możliwości wskazania 

nowej  instalacji,  której  to  wskazanie  spowoduje  zmniejszenie  kosztów  transportu  odpadów 

ponoszonych  przez  m.st.  Warszawa  w  stosunku  do  kosztów  wyliczonych  dla  instalacji 

wskazanej  pierwotnie  w  ofercie,  Zamawiający  dopuszcza  możliwość  zgłoszenia  nowej 

instalacji w sytuacji, gdy: 

1)  nowa  instalacja  spełni  wymogi  wynikające  z  OPZ  dla  instalacji  przetwarzania  odpadów 

zielonych,  w  szczególności  podmiot  prowadzący  nową  instalację  posiada  odpowiednie 

uprawnienia  do  przetwarzania  odpadów  zgodnie  z  wymaganiami  prawa  oraz  umożliwia 

osiąganie  poziomów  stosownie  dla  odpadów  objętych  daną  częścią  zamówienia,  o  których 

mowa w pkt 31 i 32, 


2) Wykonawca złoży oświadczenie o pokryciu wszelkich dodatkowych kosztów wynikających 

z transportu odpadów do nowej instalacji stanowiących różnicę pomiędzy kosztami transportu 

do  nowej  instalacji  oraz  kosztami  jakie  Zamawiający  lub  m.st.  Warszawa  poniósłby 

przypadku skierowania odpadów do instalacji wskazanej w ofercie, oraz wyrazi zgodę na 

potrącenie dodatkowych kosztów z wynagrodzenia należnego Wykonawcy. 

Pozostałe postanowienia pkt 22 stosuje się odpowiednio.” 

„26.  Wykonawca  zobowiązany  jest  do  przyjęcia  i  umożliwienia  rozładunku  dostarczanych 

odpadów  objętych  przedmiotem  zamówienia  bez  konieczności  oczekiwania  na  wjazd 

rozładunek  odpadów.  Zamawiający  nie  przewiduje  awizacji  (w  tym  informacji  mailowych 

informacji telefonicznych) o przewidzianych w danym dniu roboczym transportach.” 

„29. Ilość odpadów przekazywanych do zagospodarowania jest zależna od ilości odpadów 

odebranych od właścicieli nieruchomości m.st. Warszawy oraz innych czynników określonych 

m.in.  w  pkt  6  OPZ.  Wykonawcy  nie  przysługują  żadne  roszczenia  odszkodowawcze 

przypadku,  gdy  ilość  przekazanych  do  zagospodarowania  odpadów  w  Okresie  realizacji 

zamówienia  będzie  niższa  od  planowanej  ilości  maksymalnej.  Zamawiający  deklaruje 

jednocześnie realizację zamówienia w minimalnym zakresie do ilości: 

Lp.  

Nr zadania 

przypisany przez  

Zamawiającego  

KOD ODPADU  

Minimalna planowania ilość odpadów 

komunalnych do zagospodarowania [Mg]  

ex 20 01 08 i 20 01 08  

ex 20 01 08 i 20 01 08  

ex 20 01 08   

ex 20 01 08   


„30.  Przewiduje  się  wznowienie  umowy  poprzez  złożenie  stosownego  powiadomienia 

złożonego Wykonawcy w terminie nie później niż na 14 dni przed upływem Okresu realizacji 

zamówienia.  Przez  wznowienie  umowy  rozumie  się  przedłużenie  Okresu  obowiązywania 

umowy  oraz  Okresu  realizacji  zamówienia  na  kolejne  6  miesięcy  oraz  zagospodarowanie 

tym czasie odpadów komunalnych pochodzących z terenu m.st. Warszawy w planowanej 

ilości maksymalnej w zależności od Zadania w następujący sposób: 

Lp.  

Nr zadania 

przypisany przez  

Zamawiającego  

KOD ODPADU  

Maksymalna planowania ilość odpadów 

komunalnych   

do zagospodarowania objęta wznowioną 

umową [Mg]  

ex 20 01 08 i 20 01 

ex 20 01 08 i 20 01 

ex 20 01 08   

ex 20 01 08   


Zamawiający  deklaruje  jednocześnie  realizację  zamówienia  w  okresie  wznowienia  umowy 

minimalnym zakresie do ilości: 

Lp.  

Nr zadania 

przypisany przez  

Zamawiającego  

KOD ODPADU  

Minimalna ilość odpadów 

komunalnych przekazanych  

do zagospodarowania  w 

ramach wznowienia [Mg]  

ex 20 01 08 i 20 01 

ex 20 01 08 i 20 01 

ex 20 01 08   

ex 20 01 08   

W okresie wznowienia umowy, Wykonawca zobowiązany jest zagospodarowywać odpady na 

warunkach  przewidzianych  dla  zamówienia  podstawowego  w  okresie  przed  przedłużeniem 

umowy.” 

„31.  Wykonawca  zobowiązany  jest  dla  odpadów  stanowiących  daną  część  zamówienia 

każdym roku realizacji zamówienia do osiągnięcia poziomu przygotowania do ponownego 

użycia i recyklingu odpadów komunalnych, w wysokości nie mniejszej niż: 


Lp.  

Nr zadania 

przypisany przez  

Zamawiającego  

KOD ODPADU  

Wymagany poziom przygotowania do 

ponownego użycia i recyklingu 

odpadów komunalnych [%]  

ex 20 01 08 i 20 01 08  

ex 20 01 08 i 20 01 08  

ex 20 01 08   

ex 20 01 08   

Brak 

udokumentowania  osiągnięcia  poziomu  uznany  zostanie  za  brak  osiągnięcia  tego 

poziomu przez Wykonawcę.” 

„32.  Wykonawca  zobowiązany  jest  dla  odpadów  stanowiących  daną  część  zamówienia 

każdym roku kalendarzowym do osiągnięcia: 

1)  poziomu 

ograniczenia  masy  odpadów  komunalnych  ulegających  biodegradacji 

przekazywanych do składowania; 

2) poziomu składowania.  

w  wysokości  określonej  w  obowiązujących  przepisach  ustawy  o  utrzymaniu  czystości 

porządku w gminach. 


Brak  udokumentowania  osiągnięcia  poziomu  uznany  zostanie  za  brak  osiągnięcia  tego 

poziomu przez Wykonawcę.” 

„33.  Obliczenia  dotyczące  poziomów,  o  których  mowa  w  pkt  31  i  32,  należy  wykonać 

sposób  zgodny  z  obowiązującymi  przepisami  ustawy  o  utrzymaniu  czystości  i  porządku 

gminach, w tym obowiązujących aktów wykonawczych w tym zakresie, przy zastosowaniu 

wzorów,  o  których  mowa  w  załączniku  nr  3  do  Umowy  „Wymagania  w  zakresie  wymiany 

danych między Wykonawcą a Zamawiającym” z zastrzeżeniem, że w przypadku poziomów, 

których mowa w pkt 31 i 32 jako odpady wytworzone należy traktować odpady przyjęte do 

przetworzenia. 

W  przypadku  zmiany  obowiązujących  przepisów,  Zamawiający  zastrzega  wprowadzenie 

stosownych zmian w formie oświadczenia Zamawiającego sporządzonego w formie pisemnej 

zastrzeżonej  pod  rygorem  nieważności  o  zmianie  załącznika  nr  3  do  Umowy  „Wymagania 

zakresie wymiany danych między Wykonawcą a Zamawiającym” w tym zakresie. Decyzja 

w  tym  zakresie  należy  wyłącznie  do  Zamawiającego,  a  Wykonawcy  nie  przysługują  żadne 

roszczenia z tego tytułu.” 

„34. Wykonawca odpowiada za: (…) 2) szczegółowe udokumentowanie przypadków odmowy 

przyjęcia  odpadów  oraz  przekazanie  informacji  do  Zamawiającego  o  odmowie  przyjęcia 

odpadów: 

a) dostarczonych przez pojazd nieuprawniony, w rozumieniu pkt 49, 

b) dostarczonych z zadań odbioru niewskazanych przez Zamawiającego (nieobowiązujących 

w danym okresie), 

c)  dostarczonych  w  sposób  niezgodny  z  wykazem  instalacji/stacji  przeładunkowych 

wskazanym w treści oferty stanowiącej Załącznik nr 2 do umowy, 

d) innych niż określone w pkt 15. 

sporządzanie sprawozdań: 

a) 

miesięcznych  zgodnie  z  załącznikiem  nr  3  do  Umowy  „Wymagania  w  zakresie  wymiany 

danych  między  Wykonawcą  a  Zamawiającym”  i  przekazywanie  ich  do  Zamawiającego 

terminie 7 dni licząc od dnia zakończenia miesiąca kalendarzowego świadczenia usługi; 

b) 

kwartalnych  zgodnie  z  załącznikiem  nr  3  do  Umowy  „Wymagania  w  zakresie  wymiany 

danych  między  Wykonawcą  a  Zamawiającym”  i  przekazywanie  ich  do  Zamawiającego 

terminie 20 dni, licząc od dnia zakończenia kwartału kalendarzowego;” 

Zgodnie z par. 1 ust. 4-11, 14 PPU: 


„4. Zamawiający ma prawo do przeprowadzania kontroli sposobu i prawidłowości wykonania 

przedmiotu  zamówienia  przez  Wykonawcę.  Kontroli  podlegają  w  szczególności  zgodność 

wykonywania  przedmiotu  zamówienia  z  postanowieniami  umowy  oraz  z  przepisami  prawa, 

mie

jsce  zagospodarowywania  odpadów,  sposób  i  prawidłowość  utrzymania  i  eksploatacji 

instalacji  oraz  stacji  przeładunkowej.  Zamawiający  przeprowadza  kontrolę,  po  uprzednim 

poinformowaniu Wykonawcy  o terminie i przedmiocie kontroli, nie później jednak niż  na  24 

godziny  przed  planowaną  kontrolą.  W  ramach  czynności  kontrolnych  Zamawiający  może 

stosować  wszelkie  sposoby  i  metody  kontroli  realizacji  Umowy  adekwatne  do  rodzaju 

kontrolowanego  obowiązku,  w  tym  ma  prawo  do  wykonywania  dokumentacji  zdjęciowej, 

filmowej  l

ub  dźwiękowej  według  własnego  uznania.  Zamawiający  zastrzega  sobie  prawo 

udziału w kontroli podmiotów trzecich upoważnionych przez Zamawiającego. 

5.  W  przypadku, 

gdy  Wykonawca  realizuje  umowę  przy  pomocy  podwykonawców, 

uprawnienie Zamawiającego do przeprowadzenia kontroli i żądania przedstawienia informacji 

lub  dokumentów  w  terminie  wyznaczonym  przez  Zamawiającego  dotyczy  również 

podwykonawców, z zastrzeżeniem, że kontrola podwykonawcy jest prowadzona przy udziale 

Wykonawcy. 

6.  W  przypadku,  gdy  Zamawiający  podczas  przeprowadzania  kontroli  stwierdzi,  że 

Wykonawca  lub  podwykonawca  nie  wykonuje  przedmiotu  zamówienia  zgodnie 

z postanowieniami  umowy  oraz  przepisami  prawa,  w 

sporządzanym  protokole  kontroli, 

wyszczególni nieprawidłowości, określi zalecenia pokontrolne i wskaże terminy ich wykonania. 

7. Wykonawca jest uprawniony do  składania zastrzeżeń  do ustaleń  kontroli,  o której mowa 

ust. 4 lub 5, protokołu kontroli, oraz zaleceń pokontrolnych i terminów ich wykonania. 

8.  Zalecenia  pokontrolne  Zamawiającego  przedstawione  po  przeprowadzonej  kontroli  są 

wiążące dla Wykonawcy, o ile w terminie 21 dni od doręczenia protokołu kontroli nie doręczono 

Zamawiającemu pisemnych zastrzeżeń dotyczących ustaleń kontroli. 

9.  W  przypadku  wniesienia  przez  Wykonawcę  zastrzeżeń  dotyczących  ustaleń  kontroli, 

Zamawiający w terminie 14 dni ustosunkuje się do zgłoszonych zastrzeżeń oraz przedstawi 

wnoszącemu zastrzeżenia ostateczny protokół kontroli. 

10. Potwierdzeniem przeprowadzenia kontroli będzie sporządzony i podpisany przez Strony 

(bez uwag lub z zastrzeżeniami) protokół kontroli. 

11.  Strony  dołożą  wszelkich  starań,  aby  wykonanie  zaleceń  pokontrolnych  służyło 

zapewnieniu najwyższej jakości realizacji przedmiotu zamówienia i optymalizacji kosztów oraz 

aby zalecenia pokontrolne zostały wykonane. (…)  


14.  Zamawiający  deklaruje  realizację  zamówienia  w  minimalnym  zakresie,  tj.  …………  Mg 

(informacja  ta  zostanie  uzupełniona  w  momencie  przygotowania  umowy  do  podpisu 

wybranym Wykonawcą, zgodnie z informacją w tym zakresie zawartą w opisie przedmiotu 

zamówienia), w Okresie realizacji zamówienia, określonym w § 2 ust. 2 umowy. Ilość odpadów 

przekazywanych  do  zagospodarowania  jest  zależna  od  ilości  odpadów  odebranych  od 

w

łaścicieli  nieruchomości  m.st.  Warszawy.  Wykonawcy  nie  przysługują  żadne  roszczenia 

odszkodow

awcze  w  przypadku,  gdy  ilość  przekazanych  do  zagospodarowania  odpadów 

Okresie realizacji zamówienia będzie niższa od maksymalnej ilości określonej w ust. 1.” 

Paragraf 2 ust. 6 PPU: 

„6. Miejscem świadczenia usługi są instalacja i stacja przeładunkowa 

wskazane przez Wykonawcę w ofercie stanowiącej Załącznik nr 2 do umowy, z zastrzeżeniem 

zmian dopuszczonych umową. Wykonawcy przysługuje wynagrodzenie wyłącznie za odpady 

przetworzone w i

nstalacji zaakceptowanej przez Zamawiającego zgodnie z postanowieniami 

umowy i wskazanej w ofercie.” 

Paragraf  3  ust.  1-6  i  ust.  9  PPU  stanowi: 

„1.  Łączne  wynagrodzenie  należne  Wykonawcy 

tytułu realizacji niniejszej umowy nie przekroczy kwoty netto ........................... zł (słownie: 

..................................... zł) powiększonej o podatek od towarów i usług VAT naliczony zgodnie 

z przepisami obowiązującymi w dniu jego naliczenia. 

Cena  jednostkowa  wskazana  w  ofercie  stanowiącej  Załącznik  nr  2  do  umowy,  zawiera 

sobie  koszty  realizacji  przedmiotu  zamówienia  w  tym  koszty  ubezpieczeń,  opłaty  celne 

podatkowe  oraz  wszelkie  inne  koszty  Wykonawcy.  Cena  jednostkowa  nie  może  ulec 

zwiększeniu w okresie obowiązywania umowy, z zastrzeżeniem postanowień § 9 ust. 5 i § 10 

umowy. 

Faktury  będą  wystawiane  przez  Wykonawcę  w  systemie  miesięcznym  na  podstawie 

zatwierdzonych przez Zamawiającego sprawozdań miesięcznych, o których mowa w § 2 ust. 

20  pkt  3  lit.  a  umowy  oraz  w  oparciu  o  cenę  jednostkową,  o  której  mowa  w  ust.  2 

zastrzeżeniem ust. 4 i 5 poniżej. 

Jeżeli w wyniku uzgadniania sprawozdania kwartalnego, o którym mowa w § 2 ust. 20 pkt 3 

lit.  b  umowy  nastąpi  konieczność  korekty  sprawozdania  miesięcznego  skutkująca  zmianą 

wysokości  wynagrodzenia  należnego  Wykonawcy  z  tytułu  wykonania  umowy,  Wykonawca 

terminie  5  dni  roboczych  zobowiązany  jest  doręczyć  skorygowaną  fakturę  zgodną  ze 

zweryfikowanym  sprawozdaniem  miesięcznym  oraz  zweryfikowane  sprawozdanie 

miesięczne. Niedostarczenie skorygowanej faktury wraz ze zweryfikowanym sprawozdaniem 

miesięcznym skutkować będzie wstrzymaniem wypłaty wynagrodzenia za kolejny okres. 


5.  Jeżeli  w  wyniku  procedury  zatwierdzenia  sprawozdania  miesięcznego  lub  kwartalnego, 

której  mowa  w  §  2  ust.  23,  23a,  23b,  24  i  25  umowy  nastąpi  konieczność  korekty  ilości 

odpadów  zaakceptowanych  w  rozliczeniu  miesięcznym  skutkująca  obniżeniem  wysokości 

wynagrodzenia  należnego  Wykonawcy  z  tytułu  wykonania  umowy,  Zamawiający  jest 

uprawniony 

do  żądania  zwrotu  nadpłaconej  kwoty.  Zamawiający  jest  uprawniony,  wedle 

własnego  wyboru,  do  pomniejszenia  kolejnej  płatności  lub  kolejnych  płatności  należnych 

Wykonawcy 

o stwierdzoną różnicę wynagrodzenia, lub pokrycia roszczeń z zabezpieczenia 

należytego wykonania umowy, czego Wykonawca nie kwestionuje i na co wyraża zgodę. 

Jeżeli w Okresie obowiązywania umowy wystąpią okoliczności mające wpływ na uzgodnioną 

masę odpadów przyjętych do zagospodarowania, a tym samym na wysokość wypłaconego 

Wykonawcy  wynagrodzenia,  Zamawiający  jest  uprawniony  do  żądania  zwrotu  nadpłaconej 

kwoty.  Zamawiający  jest  uprawniony,  wedle  własnego  wyboru,  do  pomniejszenia  kolejnej 

płatności lub kolejnych płatności należnych Wykonawcy o stwierdzoną różnicę wynagrodzenia 

i/lub pokrycia roszczeń z zabezpieczenia należytego wykonania umowy, czego Wykonawca 

nie kwestionuje i na co wyraża zgodę. 

Niedoręczenie  Zamawiającemu  skorygowanych  sprawozdań  miesięcznych  oraz  faktur 

korygujących  zgodnych  ze  skorygowanymi  sprawozdaniami  miesięcznymi  pozostaje  bez 

wpływu  ani  nie  ogranicza  realizacji  uprawnień  Zamawiającego  określonych  w  niniejszym 

ustępie, w szczególności do potrącenia nadpłaconego wynagrodzenia z kolejnej lub kolejnych 

płatności  i/lub  pokrycia  roszczeń  z  zabezpieczenia  należytego  wykonania  umowy,  czego 

Wykonawca nie kwestionuje i na co wyraża zgodę 

Jeżeli  w  wyniku  procedury  zatwierdzenia  sprawozdania  miesięcznego  lub  kwartalnego, 

której  mowa  w  §  2  ust.  23,  23a,  23b,  24  i  25  umowy  nastąpi  konieczność  korekty  ilości 

odpadów  zaakceptowanych  w  rozliczeniu  miesięcznym  skutkującej  podwyższeniem 

wysokości wynagrodzenia należnego Wykonawcy z  tytułu wykonania umowy, Zamawiający 

dokona  płatności  w  ciągu  30  dni  od  daty  otrzymania  prawidłowo  wystawionej  faktury 

korygującej. (…) 

Wykonawca  otrzyma  wynagrodzenie  za  dany  okres  rozliczeniowy  wyłącznie  za  odpady 

przetworzone, natomiast za odpady zmagazynowane w danym okresie, także w procesach 

R13 i D15, rozliczenie nastąpi w momencie udokumentowania przetworzenia tych odpadów, 

z zastr

zeżeniem § 2 ust. 7 umowy.” 

Zgodnie z par. 6 ust. 3 pkt 3, 7-10 oraz 15 

– 17 PPU: 

„3. Zamawiający może naliczyć kary umowne: 


3)  za  każdy  przypadek  odmowy  przyjęcia  odpadów  do  instalacji  lub  stacji  przeładunkowej, 

wyłączeniem  przypadków,  o  których  mowa  w  §  2  ust.  20  pkt  2  umowy,  z  zastrzeżeniem, 

którym mowa w § 2 ust. 45 – w wysokości 0,1% łącznego wynagrodzenia określonego w § 3 

ust.  1  umowy  powiększonego  o  podatek  od  towarów  i  usług  VAT  naliczony  zgodnie 

przepisami obowiązującymi w dniu naliczenia kary (…)  

7)  za  każdy  stwierdzony  przypadek  oczekiwania  pojazdu  powyżej  30  minut  na  wjazd 

rozładunek odpadów z przyczyn leżących po stronie Wykonawcy – w wysokości 500,00 zł za 

każde  rozpoczęte  kolejne  30  minut  oczekiwania  każdego  pojazdu,  z  zastrzeżeniem,  że 

oczekiwanie pojazdu na wjazd i rozładunek odpadów powyżej 90 minut z przyczyn leżących 

po stronie Wykonawcy traktowane będzie jak odmowa przyjęcia odpadów przez Wykonawcę 

i skutkować będzie naliczeniem kary wyłącznie zgodnie z pkt. 3); 

8) za niedotrzymanie terminów składania sprawozdań, o których mowa w § 2 ust. 20 pkt 3 

umowy zawierających informacje i dokumenty, o których jest mowa w § 2 ust. 21 i 22 umowy 

oraz terminów składania korekt sprawozdań miesięcznych określonych w § 2 ust. 25 i § 3 ust. 

4 umowy 

– w wysokości 250,00 zł za każdy rozpoczęty dzień opóźnienia; 

9) za niedotrzymanie terminów, o których mowa w § 2 ust. 13, 23, 27 i 31 umowy oraz w pkt 

46, 47 Opisu Przedmiotu Zamówienia zawartym w załączniku nr 1 do umowy – w wysokości 

250,00 zł za każdy rozpoczęty dzień opóźnienia; 

10) za niedotrzymanie terminów, o których mowa w § 2 ust. 28 i 29 umowy  – w wysokości 

250,00 zł za każdy rozpoczęty dzień opóźnienia; (…) 

15)  za  nieosiągnięcie  przez  Wykonawcę  w  którymkolwiek  roku  kalendarzowym,  w  którym 

realizowana jest umowa poziomu przygotowania do ponownego użycia i recyklingu odpadów 

komunalnych  których  zagospodarowanie  stanowi  wynikający  z  umowy  obowiązek 

Wykonawcy,  zg

odnie  ze  zobowiązaniem  Wykonawcy  określonym  w  §  2  ust.  16  umowy, 

wysokości  stanowiącej  iloczyn  brakującej  masy  odpadów  komunalnych  wyrażonej  w  Mg, 

wymaganej  do  osiągnięcia  odpowiedniego  poziomu  przygotowania  do  ponownego  użycia 

recyklingu odpadów komunalnych (zgodnie z § 2 ust. 16 umowy) oraz jednostkowej stawki 

opłaty  za  umieszczenie  niesegregowanych  (zmieszanych)  odpadów  komunalnych  na 

składowisku, określonej w przepisach wydanych na podstawie art. 290 ust. 2 ustawy z dnia 27 

kwietnia 2001 r. - Prawo 

ochrony środowiska; 

16)  za  nieosiągnięcie  przez  Wykonawcę  w  którymkolwiek  roku  kalendarzowym,  w  którym 

realizowana  jest  umowa  poziomu  ograniczenia  masy  odpadów  komunalnych  ulegających 

biodegradacji  przekazywanych  do  składowania  zgodnie  ze  zobowiązaniem  Wykonawcy 


określonym w § 2 ust. 17 pkt 1 umowy – w wysokości stanowiącej iloczyn jednostkowej stawki 

opłaty  za  umieszczenie  niesegregowanych  (zmieszanych)  odpadów  komunalnych  na 

składowisku, określonej w przepisach wydanych na podstawie art. 290 ust. 2 ustawy z dnia 27 

kwietnia  2001  r.  Prawo  ochrony  środowiska,  i  brakującej  masy  odpadów  wyrażonej  w  Mg, 

wymaganej do osiągnięcia odpowiedniego poziomu; 

17)  za  nieosiągnięcie  przez  Wykonawcę  w  którymkolwiek  roku  kalendarzowym,  w  którym 

realizowana  jest  umowa  poziomu  składowania  zgodnie  ze  zobowiązaniem  Wykonawcy 

określonym w § 2 ust. 17 pkt 2 umowy – w wysokości stanowiącej iloczyn jednostkowej stawki 

opłaty  za  umieszczenie  niesegregowanych  (zmieszanych)  odpadów  komunalnych  na 

składowisku, określonej w przepisach wydanych na podstawie art. 290 ust. 2 ustawy z dnia 27 

kwietnia  2001  r.  Prawo  ochrony  środowiska,  i  brakującej  masy  odpadów  wyrażonej  w  Mg, 

wymaga

nej do osiągnięcia odpowiedniego poziomu;” 

Paragraf 6 ust. 4 PPU stanowi: 

„4. Kary umowne, o których mowa w ust. 3 podlegają łączeniu, 

z zastrzeżeniem, że łączna wysokość kar umownych nie może być większa niż 40% łącznego 

wynagrodzenia określonego w § 3 ust. 1 umowy powiększonego o podatek od towarów i usług 

VAT naliczony zgodni

e z przepisami obowiązującymi w dniu naliczenia kary.” 

Paragraf  6  ust.  5  PPU  stanowi: 

„5.  W  celu  wyjaśnienia  przyczyn  mogących  skutkować 

naliczeniem kar umownych, o których mowa w ust. 3, Zamawiający może wezwać Wykonawcę 

w  celu  złożenia  wyjaśnień  dotyczących  stwierdzonego  naruszenia  wykonywania  umowy. 

Wykonawca  w  terminie  7  dni  od  otrzyman

ia  SWZ  w  postępowaniu  na  „Zagospodarowanie 

odpadów komunalnych, pochodzących z terenu m.st. Warszawy” wezwania złoży na piśmie 

wyjaśnienia. Po zapoznaniu się z wyjaśnieniami albo po bezskutecznym upływie terminu na 

złożenie  wyjaśnień  Zamawiający  podejmie  decyzję  o  naliczeniu  kary,  o  której  poinformuje 

Wykonawcę w formie pisemnej.” 

Zgodnie z par. 10 ust. 1-3 PPU (Waloryzacja wynagrodzenia): 

„1. Cena jednostkowa, o której mowa w formularzu cenowym, stanowiącym załącznik nr 2 do 

umowy, może ulec zmianie w sytuacji zmiany ceny materiałów lub kosztów koniecznych dla 

wykonania  przedmiotu  umowy,  które  mają  wpływ  na  zmianę  kosztów,  które  ponosi 

Wyko

nawca, na zasadach określonych poniżej. 

2.  Wniosek  o  zmianę  Umowy  (dalej  jako:  „Wniosek”)  może  zostać  złożony  przez  Stronę 

Umowy,  po  upływie  6  miesięcy  od  dnia  zawarcia  Umowy,  ale  nie  wcześniej  niż  po 

opublikowaniu  przez  Prezesa  Głównego  Urzędu  Statystycznego  szóstego  (licząc  od  daty 

zawarcia  um

owy)  miesięcznego  wskaźnika  cen  produkcji  sprzedanej  przemysłu  dla 


przetwórstwa  przemysłowego  dla  sekcji  gospodarowania  ściekami  i  odpadami  (dalej  jako 

„Prezes GUS” oraz „Informacja”). 

3. Wniosek może zostać złożony przez Stronę Umowy w przypadku, gdy z Informacji podanych 

za kolejne 6 miesięcy następujące nie wcześniej niż po miesiącu, w którym umowa została 

zawarta,  wynika,  że  suma  miesięcznych  spadków  i  wzrostów  cen  obliczona  na  podstawie 

sześciu kolejno opublikowanych wskaźników (gdzie: poprzedni miesiąc = 100), z wyłączeniem 

korekt w kolejnych informacjach sygnalnych 

—zgodnie z ust. 2 powyżej, jest większa niż 3,0% 

(spadek wskaźnika o więcej niż 3% lub wzrost wskaźnika o więcej niż 3%). 

Wykonawca składający Wniosek zobowiązany jest wykazać wpływ zmiany ceny materiałów 

lub  kosztów,  które  są  konieczne  do  wykonania  przedmiotu  Umowy,  na  koszt  wykonania 

przedmiotu  Umowy,  które  ponosi  Wykonawca  przy  jej  wykonywaniu  oraz  złożyć  stosowne 

dowody n

a potwierdzenie powyższego, w szczególności: 

szczegółową  kalkulację  cen  materiałów  i  kosztów  przy  kalkulacji  ceny  oferty  netto 

szczegółową kalkulację aktualnie ponoszonych kosztów; oraz 

przedstawienie  porównania  kalkulacji  cen  netto,  która  musi  w  sposób  niebudzący 

wątpliwości wykazywać aktualne ceny  lub koszty  związane z  realizacją  przedmiotu Umowy 

oraz wpływ tych zmian na zmianę kosztów wykonania przedmiotu Umowy oraz ich wysokość; 

oraz 

dowody  potwierdzające  ponoszenie  poszczególnych  kosztów  w  czasie  kalkulacji  ceny 

składanej  oferty  oraz  ponoszonych  kosztów  wykonywania  Umowy  np.  oryginałów  lub 

poświadczonych  za  zgodność  z  oryginałem  kopii  faktur  wraz  z  przelewami,  zmiany  umów 

pracę  w  zakresie  wynagrodzenia  pracowników  zatrudnionych  do  wykonania  przedmiotu 

Umowy.

” 

Paragraf 10 ust. 8 PPU: 

„8. Wartość zmiany ceny jednostkowej - wartość zmiany (WZ) określa 

się na podstawie wzoru: 

WZ = W x F%, przy czym: 

– cena jednostkowa netto, o której mowa w ust. 1 powyżej; 

F% 

– wartość procentowa zmian, wynikająca z wyliczeń i dowodów” 

Zgodnie  z  §  10  ust.  11  PPU:  „11.  Strony  dokonają  zmiany  ceny  jednostkowej  w  formie 

pisemnego aneksu do  Umowy  w sytuacji, gdy wniosek  o zmianę  umowy został złożony na 

zasadach określonych w ust. 2 i 3 po spełnieniu wymogów określonych w ust. 4-10. Zmiana 

ceny jednostkowej nie może przekroczyć w okresie obowiązywania umowy łącznie wartości 


stanowiącej  5%  ceny  jednostkowej,  o  której  mowa  w  formularzu  cenowym,  stanowiącym 

załącznik nr 2 do umowy.” 

DOWODY KIO 2942/24: 

Dowody z odwołania: 

1. Źródło: https://www.gov.pl/web/klimat/od-2025-roku-bedzie-obowiazywal-w-polsce-system-

kaucyjny-rzad-przyjal-nowelizacje-ustawy-o-gospodarce-opakowaniami-i-odpadami-

opakowaniowymi 

2. Źródło: https://www.mpo.com.pl/zasady-segregacji-i-odbioru-odpadow 

3. ANALIZA STANU GOSPODARKI ODPADAMI KOMUNALNYMI DLA M.ST. WARSZAWY 

ZA ROK 2023: 

„Tab.  7.2.  Masa  odebranych  i  zebranych  odpadów  komunalnych  w  podziale  na 

niesegregowane (zmieszane) odpady komunalne oraz odpady zebrane selektywnie w latach 

–  2023  [2023  r.:  20  03  01:  54,21%,  odpady  zebrane  selektywnie:  45,79%]  (…)  9.1. 

Poziom  przygotowania  do  ponownego  użycia  i  recyklingu  odpadów  komunalnych.  Unia 

Europejska  wdrażając  gospodarkę  o  obiegu  zamkniętym  postawiła  ambitne  cele  przed 

państwami  członkowskimi.  Wymagania  te  zostały  transponowane  do  prawodawstwa 

krajowego. Zgodnie z art. 3b ust. 1 ustawy z dnia 13 września 1996 r. o utrzymaniu czystości 

i porządku w gminie, gminy obowiązane są osiągnąć poziom przygotowania do ponownego 

użycia i recyklingu odpadów komunalnych w poszczególnych latach w wysokości co najmniej: 

1) 20% wagowo 

– za rok 2021; 2) 25% wagowo – za rok 2022; 3) 35% wagowo – za rok 2023; 

4)  45%  wagowo 

–  za  rok  2024;  5)  55%  wagowo  –  za  rok  2025;  (…)  Miasto  Stołeczne 

Warszawa  w  2023  r.  osiągnęło  poziom  przygotowania  do  ponownego  użycia  i  recyklingu 

odpadów komunalnych w wysokości 25,46%. (…) W 2023 r. do ponownego użycia i recyklingu 

przekazano łącznie 198 425,3273 Mg odpadów poszczególnych frakcji odpadów komunalnych 

wskazanych w tabeli 9.1.1. Do obliczeń wysokości osiągniętego poziomu przygotowania do 

ponownego użycia i recyklingu odpadów komunalnych uwzględniono masę odpadów, które 

zostały  posegregowane  i  poddane  recyklingowi  "u  źródła”.

  (…)

  11.  Podsumowanie  Miasto 

Stołeczne  Warszawa  osiągnęło:  poziom  ograniczenia  masy  odpadów  komunalnych 

ulegających  biodegradacji  przekazywanych  do  składowania,  który  wyniósł  12,83% 

(dopuszczalny poziom masy odpadów komunalnych ulegających biodegradacji przekazanych 

do składowania w stosunku do masy tych odpadów wytworzonych w 1995 r., do 16 lipca 2020 

r. nie powinien przekroczyć 35%); poziom przygotowania do ponownego użycia i recyklingu 


odpadów komunalnych, który wyniósł 25,46% (wymagany poziom w 2023 r. powinien wynosić, 

co najmniej 35%); poziom składowania odpadów komunalnych w wysokości 16,86%.” 

4.  Broszura  informacyjna  dedykowana  dla  mieszkańców  m.st.  Warszawy  dotycząca 

selektywnej zbiórki odpadów.: zmieszane: „tak: resztki mięsne oraz kości, mokry i zabrudzony 

papier,  zużyte  artykuły  higieniczne,  pieluchy  jednorazowe,  żwirek  dla  zwierząt,  fajans, 

potłuczone szyby i lustra, zniszczone tekstylia. (…) WSKAZÓWKA: Do zmieszanych wrzucaj 

tylko to, czego nie udało się rozdzielić do pojemników na odpady segregowane lub czego nie 

można było oddać do Punktu Selektywnego Zbierania Odpadów Komunalnych (…).”

Dowody złożone przez Odwołującego Remondis na posiedzeniu: 

1. analiza składu morfologicznego odpadów o kodzie 200301 odebrane z Miasta St. Warszawy 

wykonaną w sierpniu 2024 r. przez INNEKO sp. z o.o. z siedzibą w Gorzowie Wielkopolskim 

na zlecenie GBA to GBA Polska sp. z o.o. z siedzibą w Warszawie. Skład w badanej próbie: 

papier  i  tektura:  0,20  kg  (0,21%),  tworzywa  sztuczne:  1,40  kg  (1,44%),  tekstylia:  6,10  kg 

,  Szkło:  0,40  kg  (0,41%),  Odpady  organiczne:  8,20  kg  (8,45%),  Metale:  0,20  kg 

(0,21%), Drewno: 2,10 kg (2,16%)

, Odpady wielomateriałowe: 0,40 kg (0,41%), Inertne: 2,10 

kg  (2,16%),  Odpady  inne:  10,50  kg  (10,82%),  Frakcja  <80  mm:  55,20  kg  (56,91%),  Balast: 

10,20 kg (10,52%). 

Zgodnie z punktem 6 „Przebieg badania” – odpady inne i balast to odpady 

mocno zabrudzone i zawilgocone nie nadające się do ponownego wykorzystania (recyklingu). 

2. analiza składu morfologicznego odpadów o kodzie 150106 odebrane z Miasta St. Warszawy 

wykonaną w sierpniu 2024 r. przez INNEKO sp. z o.o. z siedzibą w Gorzowie Wielkopolskim 

na zlecenie GBA to GBA Polska sp. z o.o. z siedzibą w Warszawie. Skład w badanej próbie: 

papier  i  tektura:  1,20  kg  (1,13%),  tworzywa  sztuczne:  24,0  kg  (22,74%),  tekstylia:  1,10  kg 

,  Szkło:  0,50  kg  (0,47%),  Odpady  organiczne:  12,40  kg  (11,65%),  Metale:  1,10  kg 

(1,03%), Drewno: 0,60 kg (0,56%)

, Odpady wielomateriałowe: 2,10 kg (1,97%), Inertne: 0,20 

kg (0,19%), Odpady inne: 6,80 kg (6,39%), Balast: 56,20 kg (52,82%). 

Zgodnie z punktem 6 „Przebieg badania” – odpady inne i balast to odpady mocno zabrudzone 

i zawilgocone nie nadające się do ponownego wykorzystania (recyklingu). 

3.  dwie  ulotki  dot.  systemu  kaucyjnego

:  „Jak  będzie  działać  system  kaucyjny?”,  „Mniej 

odpadów.  Opakowania  z  kaucją  i  wielokrotnego  użytku  podwójnie  eko  –  mniej  odpadów, 

więcej pieniędzy!” – działania promocyjne w skali kraju w celu promocji systemu kaucyjnego. 

System obejmie jednorazowe butelki z tworzywa sztucznego o pojemności do 3 litrów, szklane 

butelki wielokrotnego użytku do 1,5 litra i metalowe puszki o pojemności do 1 litra. 


4. oświadczenie FB Serwis Kamieńsk odnośnie do poziomu recyklingu zmieszanych odpadów 

komunalnych  z  m.st.  Warszawy  w  I 

połowie  2023  r.  kod  19  12  12  –  ostateczny  proces 

zagospodarowania 

R3, D5, składowisko w Ruszczynie 

5. oświadczenie FB Serwis Wrocław odnośnie do poziomu recyklingu zmieszanych odpadów 

komunalnych z m.st. Warszawy w I 

połowie 2023 r.  

6. oświadczenie FB Serwis Wrocław odnośnie do poziomu recyklingu zmieszanych odpadów 

komunalnych w II 

połowie 2023 

Dowody do pisma procesowego Odwołującego Remondis z dnia 10 września 2024 r.: 

1.  ulotka  pobrana  ze  strony  internetowej  ZGO  NOVA: 

„popiół  jest  mało  użyteczny  jako 

surowiec wtórny, stanowi natomiast bardzo duże zanieczyszczenie innych odpadów, z którymi 

jest  dostarczany  do  procesu  sortowania.  Niszczy  maszyny  i  urządzenia  do  sortowania 

odpadów.” 

2. artykuł "Jarocin, czyli jak zmienić MBP w centrum recyklingu": „…w pierwszej kolejności [ma 

znaczenie] 

strumień  odpadów  trafiających  do  instalacji.  Rozwój  recyklingu  zależy  od  tego 

jaki sposób modyfikować będziemy strumień odpadów. To kwestia szerszego konsensusu, 

współpracy  w  ramach  społeczności  lokalnej.  Gdy  ona  szwankuje,  szwankuje  cały  system 

recyklingu”. 

3. wiadomości e-mail FB Serwis z Remondis dot. Informacji za II półrocze 2022: „Chciałabym 

jednak dopytać czy wskazane dla kodów 20 01 08, 20 01 08ex, 20 02 01 oraz 15 01 04, 15 01 

19 12 04 procesy R3, R4 i R5 są procesami odzysku czy recyklingu?” Odpowiedź 

FB  Serwis: 

„W  przypadku  odpadów  z  gr.  15  i  19  są  to  procesy  recyklingu  (z  informacji 

pozyskanych  od  kontrahentów).  Proces  R3  wskazany  przy  odpadach  200108,  ex200108, 

200201  to  procesy  odzysku.”  oraz  wiadomość  e-mail  FB  Serwis  do  Remondis  z  dnia  3 

września 2024 r. kod 19 12 12: odpady zagospodarowane w procesie odzysku R3. 

DOWODY KIO 2949/24 

Dowody Odwołującego Pre Zero złożone na posiedzeniu: dwa artykuły: 

MPO Warszawa. Więcej niż połowa odpadów ląduje w czarnym worku.” – „Zdecydowaną 

większość, bo nieco ponad 167 tys. ton, stanowią zmieszane odpady komunalne, czyli takie, 

których nie można poddać recyklingowi. – czytamy w komunikacie MPO” 

„Stolica  nie  radzi  sobie  z  segregacją  nieczystości.  Nie  osiągnęła  wymaganego  poziomu 

recyklingu.”:  „Rzecznik  ratusza  Monika  Beuth  (…)  Jedną  z  przyczyn  braku  osiągnięcia 


wymaganego poziomu recyklingu była niewystarczająca ilość i jakość odpadów frakcji papieru, 

metali,  tworzyw  sztucznych  i  szkła  oraz  bioodpadów  odebranych  i  zebranych  selektywnie, 

spowodowana  ich  niewystarczającą  segregacją  u  „źródła”  –  oceniła.  Według  niej  „kolejną 

przyczyną jest niewystarczająca ilość odpadów, które można było przekazać do recyklingu. 

Wysegregowane w instalacjach komunalnych z odpadów zmieszanych poszczególne frakcje 

nadające  się  do  recyklingu  i  przygotowania  do  ponownego  użycia  stanowią  zaledwie  kilka 

procent  przekazanego  do  tych  instalacji  strumienia  odpadów.”  „Sytuacja  ta  z  przyczyn 

niezależnych  od  Miasta  znalazła  odzwierciedlenie  w  wielkościach  poziomu  recyklingu 

osiąganego przez poszczególnych przedsiębiorców, a także przez Miasto w 2022 r. Według 

danych sprawozdawczych 9 spośród 24  przedsiębiorców odbierających odpady komunalne 

na  terenie  m.st.  Warszawy  nie  osiągnęło  wymaganego  poziomu  recyklingu”  –  napisała 

rzecznik w podpowiedzi na pytania PAP w tej sprawie.”  

Dowody 

załączone do pisma procesowego Pre Zero z dnia 10 września 2024 r.: 

Zaświadczenie  Zarządcy  ITPOK  w  Poznaniu  dotyczące  osiągniętych  poziomów  recyklingu 

odpadów zmieszanych niesegregowanych w latach 2022-2023 – na okoliczność wykazania, 

że  z  frakcji  odpadów  zmieszanych  (niesegregowanych)  nie  ma  możliwości  osiągniecia 

wymaganych przez Zamawiającego poziomów recyklingu pomimo iż miasto Poznań w roku 

2023  osi

ągnęło  ustawowy  poziom  recyklingu  liczony  od  całej  masy  odpadów  odebranych 

przyjętych do zagospodarowania – „W imieniu PreZero Zielona Energia Sp. z o.o. właściciela: 

Instalacji  Termicznego  Przekształcania  Frakcji  Resztkowej  Zmieszanych  Odpadów 

Komunalnych  (ITPOK)  w  Poznaniu,  ul.  Energetyczna  5,  61-

016  Poznań  przetwarzającego 

termicznie niesegregowane (zmieszane) odpady komunalne o kodzie 20 03 01 z terenu Miasta 

Poznania i gmin ościennych ZAŚWIADCZA  SIĘ, że osiągnięty poziom recyklingu odpadów 

powstałych  z  przetworzenia  niesegregowanych  odpadów  komunalnych  w  2022  r.  wynosił 

2,99%, a w 2023 r. wynosił 2,86%. Informacje, o powyżej osiągniętych poziomach recyklingu 

przez TOK Poznań otrzymały gminy, z których odpadów dostarczane były do instalacji, jak 

dostawcy odpadów niesegregowanych.” 

Dowody Przystępującego Remondis do pisma procesowego z dnia 18  września 2024 r. do 

sprawy KIO 2949/24: 

1.  Sprawozdanie  Zamawiającego  (jako  podmiotu  odbierającego  odpady  komunalne  od 

właścicieli nieruchomości) złożonego do Prezydenta m.st. Warszawy za rok 2023: DZIAŁ VI 

TABELA A: INFORMACJA O MASIE ODPADÓW PRZEKAZANYCH DO PRZYGOTOWANIA 

DO PONOWNEGO UŻYCIA IRECYKLINGU: 15 01 01 Opakowania z papieru i tektury, 15 01 

02 Opakowania z tworzyw sztucznych, 15 01 03 Opakowania z drewna, 15 01 04 Opakowania 


z metali, 

15 01 05 Opakowania wielomateriałowe, 15 01 07 Opakowania ze szkła, 19 01 02 

Złom  żelazny  usunięty  z  popiołów  paleniskowych,  19  01  07*  Odpady  stałe  z  oczyszczania 

gazów odlotowych, 19 01 12 Żużle i popioły paleniskowe inne niż wymienione w 19 01 11, 19 

01  13*  Popioły  lotne  zawierające  substancje  niebezpieczne,  19  05  03  Kompost 

nieodpowiadający wymaganiom (nienadający się do wykorzystania)

19 12 01 Papier i tektura, 

19 12 02 Metale 

żelazne, 19 12 03 Metale nieżelazne, 19 12 04 Tworzywa sztuczne i guma, 

19 12 05 Szkło, 19 12 07 Drewno inne niż wymienione w 19 12 06, 19 12 09 Minerały (np. 

piasek, kamienie), 

20 02 01 Odpady ulegające biodegradacji. 

2. Listy  instalacji komunalnych województwa warmińsko- mazurskiego wraz z  dokumentem 

obrazującym  źródło  pobrania  tej  listy,  tj.  Biuletyn  Informacji  Publicznej  Urzędu 

Marszałkowskiego  Województwa  Warmińsko-  Mazurskiego  w  Olsztynie  –  brak  instalacji 

BIOELEKTRA. 

3. Pismo Ministerstwa Środowiska Departament Gospodarki Odpadami z dnia 29 lipca 2024 

r.

odnośnie

do

możliwości  zaliczania  żużli  i  popiołów  powstałych  w  wyniku  procesu 

termicznego  przekształcania  odpadów  komunalnych  oraz  cementowania  do  odpadów 

poddanych recyklingowi. 

DOWODY KIO 2953/24 

Dowody do pisma procesowego z dnia 10 września 2024 r. Odwołującego Hetman: 

sprawozdanie  z  badań  nr  2385/12/2023  –  analiza  składu  morfologicznego  odpadów 

Miasta Stołecznego Warszawy o kodzie 15 01 07: 57,79% szkło, 6,23% tworzywa sztuczne, 

0,05% metal, 13,64% Inertne, kamienie, 22,34% inne zanieczyszczenia łącznie. 

sprawozdanie  z  badań  nr  2386/12/2023  –  analiza  składu  morfologicznego  odpadów 

Miasta  Stołecznego  Warszawy  o  kodzie  15  01  06:  ok.  57%  zanieczyszczenia  i  odpady 

nienadające się do recyklingu. 

sprawozdanie  z  badań  nr  2387/12/2023  –  analiza  składu  morfologicznego  odpadów 

Miasta Stołecznego Warszawy o kodzie 20 03 01, w tym papier nierecyklingowalny: 4,01%, 

karton  zabrudzony,  nierecyklingowalny:  18,78%,  drewno  przegniłe  nienadające  się  do 

recyklingu: 10,46%, Inertne, kamienie: 1,17%, odpady inne (pieluchy): 11,44%, Frakcja < 80 

mm: 39,22%. 

sprawozdanie  z  badań  nr  2388/12/2023  –  analiza  składu  morfologicznego  odpadów 

Miasta  Stołecznego  Warszawy  o  kodzie  20  03  07,  w  tym  karton  zabrudzony, 


nierecyklingowalny:  10,69%,  drewno  przegniłe,  nierecyklingowalne:  16,04%,  Inertne, 

kamienie, gruz: 10,50%, inne zanieczyszczenia łącznie: 15,15%. 

oświadczenie Sibelco Green Solutions Poland S.A. z 2 stycznia 2024 r.: „Informujemy, że 

odpady  o  kodzie  150107,  191205  oraz  200102  przekazane  w  01.01.2023-31.12.2023  r.  do 

Sibelco Green Solutions Poland S.A. zostały przyjęte do procesu R5 (Recykling lub odzysk 

innych materiałów nieorganicznych) w poniższych zakładach Sibelco Green Solutions Poland 

S.A.: 

* Zakład Uzdatniania Stłuczki Szklanej w Lublińcu (ul. Klonowa 58, 42-700 Lubliniec) 

* Zakład Uzdatniania Stłuczki Szklanej w Wyszkowie (ul. Zakolejowa 23, 07-200 Wyszków)  

Zakład Uzdatniania Stłuczki Szklanej w Pełkiniach (Pełkinie 136 A, 37-511 Wólka Pełkińska) 

* Zakład Uzdatniania Stłuczki Szklanej w Czarnkowie (ul. Józefa Nojego 5, 64-700 Czarnków) 

Szczegółowe 

informacje 

dotyczące 

lokalizacji 

zakładu 

dokonującego  przyjęcia 

przetworzenia,  a  także  informacje  o  ilościach  przyjętych  odpadów  znajdują  się  oraz  są 

potwierdzone na kartach przekazania odpadu, które znajdują się w systemie BDO. 

Do procesu recyklingu, w wyniku którego odpady zostały powtórnie przetworzone na produkty, 

materiały  lub  substancje,  które  nie  są  odpadami,  wprowadzono  80%  masy  odpadów 

dostarczonych  do  zakładu  Sibelco  Green  Solutions  Poland  S.A.  (według  metody  obliczeń 

Rozporządzenia Ministra Klimatu i Środowiska z dnia 3 sierpnia 2021 r. w sprawie sposobu 

obliczania  poziomów  przygotowania  do  ponownego  użycia  i  recyklingu  odpadów 

komunalnych).” 

6) oświadczenie Miejskiego Zakładu Oczyszczania w Wołominie z 11 lipca 2024 r.:  „Miejski 

Zakład  Oczyszczania  w  Wołominie  Sp.  z  o.  o.  przedstawia  informacje  dotyczące 

zagospodarowania odpadów w I półroczu 2024 r.: 

•  do  instalacji  do  kompostowania  odpadów  biodegradowalnych  przyjęto  od  Państwa  Mg 

odpadów o kodzie 20 02 01 (odpady ulegające biodegradacji) 

• odpady o kodzie 20 02 01 (odpady ulegające biodegradacji) zostały ostatecznie poddane 

procesowi  odzysku  R3  w  instalacji  do  kompostowania  odpadów  biodegradowalnych 

zlokalizowanej w miejscowości Stare Lipiny gm. Wołomin 

•  w  ostatecznej  fazie  procesu  przetwarzania  powstaje  produkt:  organiczny  środek 

poprawiający właściwości gleby pn. „Zielony Wołomin” (Decyzja Ministra Rolnictwa i Rozwoju 

Wsi  z  dnia  15.01.2019  Nr  G-

801/19)  w  ilości  Mg  z  uwagi  na  procesowy  ubytek  masy 

wysokości 15 % wsadu.” 


DOWODY KIO 2959/24 

Dowody złożone na posiedzeniu przez Odwołującego EKO MAX: 

1. oświadczenia dwóch instalacji odnośnie do poziomu recyklingu dla odpadów zmieszanych: 

Przedsiębiorstwo  Gospodarki  Komunalnej  OPOCZNO:  „w  wyniku  przetwarzania 

niesegregowanych (zmieszanych) odpadów komunalnych w Instalacji przetwarzania odpadów 

komunalnych spółka może wysortować ze strumienia odpadów 20 03 01 około 2% odpadów, 

które mogą zostać przekazane do recyklerów.” 

Remondis sp. z o.o.: „w wyniku przetwarzania niesegregowanych (zmieszanych) odpadów 

komunalnych  w  Instalacji  do  mechaniczno 

–  biologicznego  przetwarzania  zmieszanych 

odpadów komunalnych, spółka może wysortować ze strumienia odpadów 20 03 01 około 2% 

odpadów, które mogą zostać następnie przekazane do recyklerów.” 

DOWODY KIO 2963/24 

Dowody złożone przez Odwołującego BYŚ na posiedzeniu: 

1. warunki przyjęcia stłuczki szklanej do recyklingu (Krynicki Recykling): z dowodu wynika, że 

zakwalifikowanie odpadu do klasy B ze względu na wilgotność spowoduje zmniejszenie masy 

o  5%,  a  do  klasy  C  o  10%.  W  kategorii  C  wymagania:  nieorganiczne  do  0,2%,  organiczne 

(worki  foliowe, papier,  drewno,  plastik,  guma,  tekstylia)  do  2

%, znicze, szyby, szkło do 1%, 

metale do 1%, substancje organiczne: do 10%, wilgotność do 10%; w kategorii B: organiczne 

(worki foliowe, papier, drewno, plastik, guma, tekstylia) do 1-

2%, znicze, szyby, szkło do 0,2-

1%,  substancje  organiczne:  3-10%,  wilgot

ność  3-10%;  w  kategorii  A:  organiczne  (worki 

foliowe,  papier,  drewno,  plastik,  guma,  tekstylia)  do  1%,  znicze,  szyby,  szkło  do  0,2%, 

substancje organiczne: 3%, wilgotność 3%; 

wymagania jakościowe makulatur (Mondi Świecie S.A.): 

II. 1. Niedopuszczalne zanieczyszczenia niepapiernicze. 

Np. minerały, zszywki, spinacze, chemikalia, grube połączenia metalowe, ślady tytoniu, resztki 

artykułów spożywczych i pasz, mączka rybna, folie aluminiowe, szkło, drewno, płyty pilśniowe, 

wiórowe 

II.  2.  Niedopuszczalne  zanieczyszczenia  papiernicze  np.  papiery  fotograficzne,  okładki 

sztuczne, pergamin sztuczny itp.) 


Dostawy  o  zawartości  zanieczyszczeń  ponad  5%  mogą  zostać  zwrócone.  Dopuszczalne 

zawilgocenie makulatury wynosi do 10%. 

3. specyfikacja 

zakupu poużytkowych butelek PET: Indorama Ventures Recykling Poland sp. 

z o.o.: zanieczyszczenia: do 3% tworzywo sztuczne, do 1% PVC, do 0,5% metale, do 0,5% 

inne  zanieczyszczenia

.  Z  dowody  wynika,  że  niedopuszczane  zanieczyszczenia  stanowią 

etykiety termokurczliwe. Posortowane na kolory. Butelki PET muszą pochodzić z gospodarstw 

domowych  i  charakteryzować  się  maksymalną  5%  zawartością  butelek  z  zastosowań 

niespożywczych.  

. trzy oświadczenia recyklerów odnośnie do poziomu zanieczyszczeń (szkło): 

- REMONDIS Glass Recykling Polska sp. z o.o.: stwierdzono 

20% zanieczyszczeń, 

dwa  oświadczenia  SIBELCO  Green  Solutions  Poland  S.A.:  stwierdzono  20% 

zanieczyszczeń. 

.  rozporządzenie  Ministra  Klimatu  i  Środowiska  w  sprawie  szczegółowych  warunków 

zaliczania  masy  odpadów  opakowaniowych  do  poddanych  recyklingowi:  par.  2  ust.  2 

„Warunkiem 

zaliczenia 

odpadów 

opakowaniowych 

powstałych 

opakowań 

wielomateriałowych lub innych opakowań składających się z więcej niż jednego materiału do 

masy  odpadów  opakowaniowych  poddanych  recyklingowi  według  materiału  dominującego 

danym  odpadzie  jest  to,  że  masa  każdego  z  powstałych  materiałów  zawartych  w  tym 

opakowaniu nie przekracza 5% całkowitej masy opakowania.” 

.  dwa  zdjęcia  przedstawiające  frakcję  odpadów  szklanych  odbieraną  z  nieruchomości 

Miasta Stołecznego Warszawy  (widoczne worki foliowe, papierowe, etykiety, plastik) oraz 

przygotowaną do przekazania do recyklingu. 

Dowody 

załączone do pisma procesowego z dnia 4 września 2024 r. przez Wykonawcę BYŚ 

jako Przystępujący:  

1.  wydruki  ze  strony  internetowej  https://warszawa19115.pl/-/zasady-segregacji  na 

okoliczność  wykazania,  jakie  rodzaje,  typy  odpadów  komunalnych  powinny  znajdować  się 

odpadach objętych poszczególnymi częściami niniejszego zamówienia, a jakie odpady nie 

powinny trafiać do poszczególnych strumieni odpadów komunalnych: instrukcja zbiórki plastik, 

instrukcja zbiórki szkło, instrukcja zbiórki zmieszane. 

Artykuły prasowe: 

„Recykling tworzyw sztucznych” E.M. Siedlecka Wydział Chemii UG, ul. Wita Stwosza 63, 

308 Gdańsk: „Do najważniejszych rodzajów tworzyw sztucznych zaliczamy (…) tworzywa 


termoplastyczne  i  tworzywa  termoutwardzalne  (…)  Tworzywa  termoplastyczne  mogą  być 

poddawane  wielokrotnie  obróbce  termicznej,  podczas  której  miękną  i  topnieją,  a  po 

ochłodzeniu  ponownie  stają  się  twarde.  Ta  właściwość  powoduje,  że  ze  starych  wyrobów, 

można  otrzymać  nowe  produkty  w  wyniku  prostych  procesów  (recykling  materiałowy). 

Przykładem  są  produkty  wykonane  z  PE  (polietylenu),  PS  (polistyrenu),  PET  czy  też  PCV 

(polichlorku winylu). Stanowią one 80% wszystkich wykorzystywanych tworzyw sztucznych. 

Z kolei 

tworzywa  termoutwardzalne  (duroplasty)  mogą  być  roztapiane  i  formowane,  ale  po 

uformowaniu  pozostają  twarde  i  nie  miękną  pod  wpływem  ogrzewania.  Do  tych  tworzyw 

należą:  epoksydy,  fenoplast,  poliuretany,  politetrafluoroetylen  (PTFE),  żywice  poliestrowe. 

Two

rzywa  te  stanowią  20%  wszystkich  stosowanych  tworzyw.  (…)  Przykładem  surowca 

powszechnie  poddawanego  recyklingowi  materiałowemu  są  wysortowane  z  odpadów 

komunalnych  butelki  PET  (rys.  2.  prezentacja).  Odpady  te  poddaje  się  procesom 

przygotowawczym takim jak 

usunięcie naklejek, nakrętek i innych zanieczyszczeń (PCV, PP 

papier). Jest to konieczne w celu otrzymania czystego surowca do dalszej przeróbki.” 

„Plastik — dlaczego nie każdy nadaje się recyclingu?”: „Co oznaczają poszczególne cyfry? 

(…)  1  —  PET/PETE  —  politereftalan  etylenu  —  wykorzystywany  do  produkcji  butelek  na 

napoje,  jednorazowych  naczyń  czy  do  produkcji  polarów.  PET  należy  do  jednych 

z najbezpieczniejszych tworzyw sztucznych, o ile nie jest wystawiony na wysokie temperatury. 

Nie wolno go podgrzewać ani pozostawiać na słońcu, gdyż zawarty w nim trójtlenek antymonu, 

środek  zmniejszający  palność,  może  łatwo  przeniknąć  do  napoju.  PET  nie  wolno  również 

ponownie  używać,  ponieważ  jego  porowata  struktura  ułatwia  bakteriom  gromadzenie 

namnażanie  się  na  powierzchni,  a  to  z  kolei  może  być  źródłem  wydzielania  szkodliwych 

związków  chemicznych,  wpływających  negatywnie  na  układ  hormonalny.  Nadaje  się  do 

recyklingu  i  produkcji  nowych  opakowań,  o  ile  jest  transparentny  (bezbarwny,  zielony 

i niebieski). 02 

— PE-HD — polietylen wysokiej gęstości — używany w produkcji butelek na 

mleko, niemowlęcych butelek na mleko, pojemników do przechowywania żywności, zabawek, 

opakowań  chemii  gospodarczej,  rur  czy  kontenerów  na  śmieci.  Jest  jednym 

najbezpieczniejszych  tworzyw  sztucznych,  jego  prawidłowe  użytkowanie  nie  wiąże  się 

z problemami zdrowotnymi, a PE-

HD doskonale nadaje się do wielokrotnego wykorzystywania 

i do recyklingu. (…) 03 

— PVC, 04 — PE-LD, 05 — PP, 06 — PS, 07 — O (…) Jedynie 

plastik 1 i 02 nadają się bez zastrzeżeń do recyklingu. Pozostałe typy odpadów od 03 do 07, 

z uwagi na ich znikomą lub ujemną wartość przetwórczą, są przyjmowane do zakładu, ale nie 

p

oddaje się ich ponownemu przetworzeniu.” 


„Recykling  tworzyw  sztucznych  w  Polsce.  Jak  segregować  plastik?”  23  marca  2022: 

„Recykling tworzyw sztucznych jest kluczowym warunkiem poprawy jakości środowiska. Dane 

statystyczne  pokazują,  że  Polska  ma  w  tym  zakresie  dużo  do  zrobienia,  gdyż  obecnie 

recyklingowi podlega niecałe 30% odpadów z tworzyw sztucznych. (…) Odzysk plastiku nie 

jest  procesem  skomplikowanym  technicznie,  gdyż  metody  segregacji  odpadów  i  wtórnego 

przetwarzania  są  powszechnie  znane.  Co  więcej,  w  zasadzie  wszystkie  rodzaje  plastiku 

nadają się do recyklingu. (…) Wśród powszechnie znanych rodzajów plastiku nadających się 

do  recyklingu  należy  wymienić  przede  wszystkim  tworzywa  służące  do  produkcji  m.in. 

jednorazowych  opakowań,  butelek  i  folii  opakowaniowych,  czyli  PET,  HDPE  i  LDPE.  To 

właśnie  opakowania  stanowią  56%  wszystkich  odpadów  z  tworzyw  sztucznych.  Kolejnym 

rodzajem  popularnego  tworzywa  podlegającego  recyklingowi  jest  szeroko  stosowany 

budownictwie polichlorek winylu, czyli PVC, z którego produkowane są m.in. okna i drzwi, 

izolacje przewodów, a także opakowania. Wszystkie powyższe tworzywa są termoplastami, 

dlatego po rozdrobnieniu, zmieleniu i ponownemu stopieniu można je ponownie zgranulować 

i  użyć  w  kolejnych  procesach  produkcyjnych.  Bardzo  popularnym  plastikiem  znajdującym 

zastosowanie  w  niemal  wszystkich  branżach  przemysłu  (…)  jest  również  polipropylen 

oznaczany skrótem PP (…) ŹRÓDŁA ODPADÓW PONOWNE WYKORZYSTANIE PLASTIKU 

W  POLSCE  Według  danych  GUS  za  rok  2019  Polska  generuje  około  1,9  mln  odpadów 

pokonsumenckich  z  tworzyw  sztucznych  rocznie,  z  czego  ponad  połowę  stanowią 

opakowania.  Za  kolejne  27%  odpowiadają  inne  branże,  m.in.  meblowa,  zabawkarska  czy 

odzieżowa.  W  najmniejszym  stopniu  do  powstawania  odpadów  z  tworzyw  sztucznych 

przyczyniają się branża budowlana (…) i branża automotive (…) z odsetkiem ok. 6% oraz AGD 

i  RTV  (…)  na  poziomie  5%.  Obecnie  aż  42%  plastikowych  opadów  jest  składowanych  na 

wysypiskach. Kolejne 30% ulega 

na wykorzystanie ich energetycznego potencjału. Natomiast 

zaledwie  blisko  jest  wykorzystywana  w  procesie  recyklingu  tworzyw  sztucznych.  Eksperci 

wskazują, że główną przyczyną tego problemu jest nadal niewielka ilość odpadów zbieranych 

selektywnie.” 

3. A

rtykuł prasowy zawierający analizę danych statystycznych GUS za 2023 r. odnoszących 

się  do  odpadów  komunalnych:  w  2022  r.  26,7%,  w  2023  r.  15,8%  odpadów  komunalnych 

realnie trafi

ło do recyklingu. 

4.  „Stolica  nie  radzi  sobie  z  segregacją”  wypowiedzi  prasowe  Rzecznika  Urzędu  m.  st. 

Warszawy.: 

„Miasto  na  bieżąco  prowadzi  działania  edukacyjno  –  informacyjne  w  zakresie 

hierarchii  postępowania  z  odpadami,  prawidłowej  segregacji  odpadów  komunalnych  oraz 

korzyści  wynikających  z  wyboru  selektywnej  zbiórki.  Jedną  z  przyczyn  braku  osiągnięcia 


wymaganego poziomu recyklingu była niewystarczająca ilość i jakość odpadów frakcji papieru, 

metali,  tworzyw  sztucznych  i  szkła  oraz  bioodpadów  odebranych  i  zebranych  selektywnie, 

spowodowana 

ich 

niewystarczającą 

segregacją 

źródła” 

(źródło: 

https://portalkomunalny.pl/stolica-nie-radzi-sobie-z-segregacja-nieczystosci-nie-osiagnela-

wymaganego-poziomu-recyklingu-538002/,  https://www.tvp.info/69299335/warszawa-stolica-

nie-radzi-sobie-z-segregacja-nieczystosci-nie-osiagnela-wymaganego-poziomu-recyklingu). 

5. pismo B

iuro Gospodarki Odpadami Miasta Stołecznego Warszawy z dnia 13 maja 2024 r., 

znak: GO-

SG.604.3.5.2024.TNA, na okoliczność, że wykazania, że podmiot, na rzecz którego 

działa  Zamawiający,  potwierdza,  iż  wprowadzenie  systemu  kaucyjnego  spowoduje  spadek 

ilości  odpadów  surowcowych  nadających  się  do  recyklingu  w  strumieniu  odpadów 

komunalnych  objętych  przedmiotem  zamówienia:  „W  planach  wydatków  w  zakresie  usługi 

odbioru  i  zagospodarowania  odpadów  komunalnych  na  lata  2023-2024  uwzględniono 

możliwość  waloryzacji  ceny  jednostkowej.  Wykonawcy  nie  skorzystali  dotychczas 

przysługującego  im  prawa  do  klauzuli  waloryzacyjnej.  (…)  Przed  samorządami  kolejne 

zmiany związane z wejściem w życie od 1 stycznia 2025 r. systemu kaucyjnego, który obejmie 

odpady opakowaniowe znajdujące się w odpadach komunalnych odbieranych od właścicieli 

nieruchomości.  Wiadomo  jest,  że  w  obecnie  przyjętej  formie  system  kaucyjny  negatywnie 

wpłynie  na  gminne  systemy  gospodarki  odpadami,  głównie  poprzez  wyeliminowanie  ze 

strumienia  odpadów  wartościowych  surowców,  co  bezpośrednio  przełoży  się  na  koszty 

jednostkowe zagospodarowania 

odpadów. W chwili obecnej nie ma możliwości oszacowania 

wpływu wprowadzenia systemu kaucyjnego na koszty gminnych systemów. Szacunki branży 

wskazują, że strumień odpadów komunalnych odbieranych od właścicieli nieruchomości może 

zmniejszyć  się  nawet  o  20%  ale  to  zależy  od  regionu  kraju  oraz  zamożności  i  nawyków 

mieszkańców. Nieprzewidywalne są także z tego powodu koszty zagospodarowania odpadów 

pozbawionych wartościowych odpadów.” 

Dowody 

załączone do pisma procesowego Odwołującego BYŚ z dnia 9 września 2024 r.:  

Umowa wykonawcza z dnia 17 grudnia 2017 r. zawarta pomiędzy Zamawiającym a m. st. 

Warszawa

: „Świadczenie Usług Publicznych przez MPO odbywa się w granicach powierzenia 

dokonanego  Uchwałą  oraz  Aktem  Założycielskim,  w  sposób  szczegółowo  określony 

Umowie, i obejmuje: świadczenie Usług Publicznych z zachowaniem należytej staranności 

wymaganej  od  profesjonalisty,  mając  na  względzie  zapewnienie  najwyższej  jakości  usług 

optymalizacji kosztów świadczenia tych usług, zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa, 

w  sposób  przyczyniający  się  do  osiągnięcia  wymaganych  poziomów  recyklingu, 

przygotowania  do  ponownego  użycia  i  odzysku  innymi  metodami  oraz  ograniczenia  masy 


opadów komunalnych ulegających biodegradacji przekazywanych do składowania, o których 

mowa w art. 3b i 3c Ustawy.” (§ 3 ust. 1 pkt 6 umowy) „przetwarzanie selektywnie zebranych 

odpadów  komunalnych  w  Instalacjach  w  sposób  przyczyniający  się  do  osiągania 

odpowiednich do unormowań prawnych poziomów recyklingu, przygotowania do ponownego 

użycia  i  odzysku  innymi  metodami  oraz  ograniczenia  masy  odpadów  komunalnych 

ulegających  biodegradacji  przekazywanych  do  składowania,  o  których  mowa  w  art.  3b  i  3c 

Ustawy.” (§ 3 ust. 2 pkt 5 umowy). 

2.  W

yciąg  z  SWZ  dla  postępowania  o  udzielenie  zamówienia  publicznego  pn. 

Zagospodarowanie  odpadów  komunalnych  pochodzących  z  terenu  Miasta  Stołecznego 

Warszawy w planowanej ilości maksymalnej 104 000 Mg, które Zamawiający prowadził pod 

numerem:  DZA.ZOZ.27.01.2

021.LK.  na  okoliczność  wykazania,  że  mimo  niezmienionych 

uwarunkowań realizacji zamówienia w latach ubiegłych wystarczające było przyczynienie się 

wykonawców  usługi  zagospodarowania  odpadów  do  osiągniecia  poziomów  recyklingu 

wymaganych prawem. 

3. W

yciągi ze sprawozdań finansowych MPO sp. z o.o. z siedzibą w Warszawie – dowód na 

okoliczność  wykazania,  że  sam  Zamawiający  nie  osiąga  wymaganych  prawem  poziomów 

recyklingu, mimo iż wymaga ich osiągniecia od innych podmiotów. 

Dowody 

załączone do pisma procesowego Odwołującego BYŚ z dnia 10 września 2024 r.: 

oświadczenia  FBSerwis  złożone  Zamawiającemu  w  2022  r.  -  wykonawca  w  latach 

wcześniejszych  osiągał  poziom  recyklingu  z  odpadów  o  kodzie  20  03  01  mniejszy  niż  5% 

(łącznie 21,99% i 23,79%). 

2. ANALIZA STANU GOSPODARKI ODPADAMI KOMUNALNYMI DLA M.ST. WARSZAWY 

ZA ROK 2023 

Tab. 9.1.2. Informacja o przygotowanych do ponownego użycia i poddanych 

recyklingowi  odpadach  komunalnych,  str.  41 

–  42,  W  tabeli  tej  m.  st.  Warszawa  wskazało 

wszystkie odpady, jakie zostały przekazane do recyklingu, a pochodzą z odpadów zebranych 

na jej terenie, w tym odpady z przydomowych kompostowników, jednak w zestawieniu tym nie 

pojawiają się odpady o kodzie 19 12 12 i ex 19 12 12 i ilościach wynikających z oświadczeń 

FBSerwis. 

DOWODY KIO 2969/24 

Dowody złożone przez Odwołującego FB Serwis na posiedzeniu: 

1. wiadomość email na okoliczność stawki za 1h postoju pojazdu w zakresie kar umownych: 


Informacja  od  Spedytora  Usługi  Transportowe  i  Handel  Zdzisław  Dąbrowski:  „Stawka  za  1 

godzinę postoju musi kalkulować się w cenie 70 zł. Licząc możliwość dziennego zarobku auta 

i wyciągając koszt kierowcy, opłaty stałe, leasingi itp.” 

Dowody złożone przez Odwołującego FB Serwis na rozprawie:  

1. Zgodnie z informacją o wyborze najkorzystniejszej oferty z dnia 8 sierpnia 2023 r. w zakresie 

zadania 1 i 2 w postępowaniu na „Transport odpadów komunalnych ze stacji przeładunkowej 

Zamawiającego  do  zewnętrznych  instalacji  lub  stacji  przeładunkowych”  nr  postępowania: 

RZP.27.18.2023.DW  prowadzonego  przez  Zamawiającego:  jako  najkorzystniejsza  została 

wybrana oferta Usługi Transportowe i Handel Zdzisław Dąbrowski, cena oferty dla zadania 1: 

563,86 zł, dla zadania 2: 9 050 563,86 zł. Ilość kursów dla zadania 3796. 

2. Wyliczenie własne Odwołującego, z którego wynika na podstawie powyższych danych, że 

wartość 1 kursu wynosi: 2 384,24 zł 

Dowody złożone przez Odwołującego FB Serwis w dniu 10 września 2024 r.: 

1. kopia decyzji Głównego Inspektora Ochrony Środowiska z dnia 31 maja 2023 r. znak: DKO-

WOK.401.205.2023.ks  (DKO-WOK  .420.82.2020)  - 

na  okoliczność,  iż  przewidziany  przez 

Zamawiającego nakaz przyjmowania odpadów do instalacji przetwarzającej odpady również 

w czasie jej awarii może skutkować naruszeniem prawa: „W rozpatrywanej sprawie Małopolski 

WIOŚ  słusznie  ustalił,  że  Strona  prowadziła  zbieranie  odpadów  niezgodnie  z  posiadanym 

pozwoleniem  zintegrowanym,  co 

dało  wyraźną  podstawę  do  wymierzenia  Stronie  przez 

wojewódzkiego inspektora ochrony środowiska administracyjnej kary pieniężnej. Kara ta jest 

obligatoryjna i przepisy ustawy o odpadach nie przewidują odstępstw od jej nałożenia.” 

2. korespondencja elektroniczna: 

z  przedsiębiorcą  (Grzegorz  Kwiecień)  zajmującym  się  transportem  odpadów  –  na 

okoliczność,  iż  warunki  rynkowe  usług  transportu  odpadów  przewidują  niewielkie  koszty 

związane  z  oczekiwaniem  pojazdów  transportujących  odpady  na  rozładunek:  „proszę 

informację dot. dodatkowych opłat, jakie naliczacie Państwo za dodatkowy czas oczekiwania 

na  rozładunek  w  przypadku  transportu  odpadów.  Proszę  o  wskazanie  wysokości  opłat  za 

oczekiwanie  na  rozładunek  w  odniesieniu  do  czasu  w  kolejce.  (…)  Dodatkowe  opłaty 

stosujemy  w  przypadku  notorycznego  przetrzymywania  aut  przez  klienta.  Proponujemy 

klientom  takie  rozwiązanie.  Dwie  lub  trzy  godziny  wolne  od  przestoju  a  każda  następna 

godzina 100-

120zł netto. Warunki są zależne od długości trasy jakie pokonuje auto z towarem.” 


zestawienie pojazdów transportujących odpady do instalacji FBSerwis Kamieńsk sp. z o.o. 

w dniu  22  maja  2024  r. 

–  na  okoliczność  wykazania  niemożliwości  zapewnienia  wszystkim 

pojazdom  transportującym  odpady  z  Warszawy  (w  ramach  zamówień  udzielanych  przez 

Zamawiającego) możliwości rozładunku bez oczekiwania na wjazd) – dowód objęty tajemnicą 

przedsiębiorstwa; 

z Zamawiającym w sprawie zasygnalizowanej w piśmie procesowym Zamawiającego z dnia 

września  2024  r.  –  na  okoliczność  wykazania  niemożliwości  zapewnienia  wszystkim 

pojazdom  transportującym  odpady  z  Warszawy  (w  ramach  zamówień  udzielanych  przez 

Zamawiającego) możliwości rozładunku bez oczekiwania na wjazd. 

DOWODY ZAMAWIAJĄCY 

Dowody złożone przez Zamawiającego do odpowiedzi na odwołanie: 

Analiza stanu gospodarki odpadami komunalnymi dla gminy Miasta Gdańsk za 2023 r.: „IV. 

Analiza  stopnia  wywiązania  się  z  wymogów  prawnych  w  zakresie  osiąganych  poziomów 

zagospodarowania  odpadów  komunalnych.  Zgodnie  z  art.  3b  ust.  1  pkt.  1  ucpg  gminy  są 

obowiązane  osiągnąć  poziom  przygotowania  do  ponownego  użycia  i  recyklingu  odpadów 

komu

nalnych  35%  wagowo  za  rok  2023.  Poziom  przygotowania  do  ponownego  użycia 

recyklingu odpadów komunalnych dla GMG w 2023 r. wyniósł 37,26 %.” 

Analiza  stanu  gospodarki  odpadami  komunalnymi  dla  Miasta  Poznania  za  2023  r.: 

„4.2. 

Poziom przygotowania do ponownego użycia i recyklingu odpadów komunalnych Za rok 2023 

gminy zobowiązane były do osiągnięcia wymaganego poziomu przygotowania do ponownego 

użycia  i  recyklingu  odpadów  komunalnych  na  poziomie  35%.  Uzyskany  poziom  dla  miasta 

Poznania  wyniósł  38,41%  wagowo,  co  oznacza,  że  osiągnięto  wymagany  poziom  dla  roku 

2023.” 

Analiza  stanu  gospodarki  odpadami  komunalnymi  dla  Miasta  Bydgoszczy  za  2023  r.: 

„5.3 

Poziomy  recyklingu,  odzysku  i  ograniczenia  składowania  odpadów  komunalnych  Podstawa 

prawna: Rozporządzenie Ministra Klimatu i Środowiska z dnia 3 sierpnia 2021 r. w sprawie 

sposobu  obliczania  poziomów  przygotowania  do  ponownego  użycia  i  recyklingu  odpadów 

komunalnych. Osiągnięty poziom recyklingu i przygotowania do ponownego użycia odpadów 

komunalnych za 2023 r. wyniósł 36,52 % przy wymaganych ustawowo 35%.” 

Opracowanie  Instytutu  Ochrony  Środowiska.  Państwowy  Instytut  Badawczy,  Gospodarka 

odpadami komunalnymi w Polsce, Warszawa 2021 r.: 

„Zawartości poszczególnych rodzajów 


odpadów z tworzyw sztucznych w odpadach zmieszanych, w oparciu o prowadzone badania 

składu odpadów komunalnych w latach 2017-2019, zawarto w tabeli 11. Zawartość odpadów 

z  tworzyw  sztucznych mieści  się w  zakresie od  14,2%  dla  terenów  wiejskich  do  15,4%  dla 

małych miast (średnio 14,3%).” Tabela 11 dla dużych miast jest to 13,7%. 

Dowody złożone przez Zamawiającego w dniu 9 września 2024 r.: 

1.  zestawienie  własne  Zamawiającego  dotyczące  charakterystyki  strumienia  odpadów 

powstającego na terenie m. st. Warszawa wraz z wskazaniem osiągniętych tzw. „poziomów 

recyklingu” w okresie od 2014 r. do 2023 r. wraz z dokumentami: Analizy stanu gospodarki 

odpadami komunalnymi m.st. Warszawy za lata 2014-2023. 

Poziomy recyklingu za rok 2021: 22,46%, za rok 2022: 23,04%, za rok 2023: 25,46%. 

2.  zestawienie  własnego  Zamawiającego  dotyczące  poziomów  recyklingu  osiągniętych 

w latach 2018 

– 2023 r. przez Miasto Jarocin wraz z dokumentami: Analizy stanu gospodarki 

odpadami komunalnymi na terenie Gminy Jarocin za lata: 2018 

– 2023. 

Poziomy recyklingu za rok 2021: 26,23%, za rok 2022: 35,1058%, za rok 2023: 49,77%. 

3.  wydruk  artykułu  „Poziomy  recyklingu:  konsekwencja,  ale  nie  tylko”  opublikowanego  na 

stronie  internetowej  https://portalkomunalny.pl/poziomy-recyklingu-konsekwencja-ale-nie-

tylko-

537108/:  „–  Osiąganie  odpowiednich  poziomów  recyklingu  to  wynik  konsekwentnego 

działania  zmierzającego  do  wypracowania  efektywnego  systemu  zbiórki  odpadów 

komunalnych  w  gminach,  a  także  udoskonalania  metod  przetwarzania  w  instalacjach 

komunalnych. Wielu efektów nie uda się osiągnąć z dnia na dzień czy z roku na rok. Jednak 

w  dals

zym  ciągu,  należy  podejmować  wszelkie  możliwe  działania,  które  choćby  częściowo 

zrekompensują  braki  w  dość  krótkim  tempie  –  ocenia  Zuzanna  Kamińska,  ekspert 

Wielkopolskiego Centrum Recyklingu w Jarocinie. To szczególnie ważne z dwóch powodów. 

Po  pierwsze, 

wymogi  dotyczące  poziomów  recyklingu  krytycznie  wzrosną  w  najbliższym 

czasie.  Po  drugie,  polskie  instalacje  rozwijają  się  w  nierównomiernym  tempie.  Pośród 

prymusów znajdują się ciągle liczne instalacje, które nie zdążyły dostatecznie się przygotować 

do spe

łnienia prawnych wymogów. Ekspertów i prymusów zapytaliśmy o rady dla tych, którzy 

nie dążyli na czas przygotować się do rosnących wymogów recyklingowych. (…) Utrudnieniem 

jest  nierównomierny  rozwój  instalacji  komunalnych.  Te  lepsze,  które  potrafiły  zorganizować 

pieniądze na inwestycje, prowadzą recykling dokładniej. – W słabszych i na ogół mniejszych 

obiektach duża część odpadów, które mogłyby zostać wykorzystane, trafia na składowiska – 

ocenia Piotr Szewczyk, prezes Rady RIPOK. (…) Premia za konsekwencję Do zakładów, które 

już  dziś  mogą  cieszyć  się  z  efektów  recyklingowych  będących  efektem  konsekwencją 


działaniu, należy z pewnością Wielkopolskie Centrum Recyklingu w Jarocinie. Zakład już 

lutym  2020  roku  osiągnął  samowystarczalność  energetyczną,  m.in.  dzięki  stosowaniu 

fermentacji metanowej suchej odpadów biodegradowalnych kuchennych. Są to odpady, które 

–  jeżeli  są  zbierane  w  sposób  selektywny  –  nadają  się  do  niemal  100-procentowego 

przetw

orzenia.  (…)  Wielkopolskie  Centrum  Recyklingu  posiada  szereg  nowoczesnych 

rozwiązań  w  zakresie  zarówno  technologii  przetwarzania  odpadów,  jak  i  prowadzenia 

świadomego  zarządzania  środowiskowego,  dążącego  do  poprawy  ogólnej  efektywności 

środowiskowej poprzez postępowanie wg wytyczonych procedur dotyczących postępowania 

z  odpadami  (odbiór,  przetworzenie,  system  zarządzania  jakością  odpadów  i  prawidłową 

segregacją).Wielkopolskie Centrum Recyklingu już od wielu lat wprowadza unowocześnienia 

techniczne, dostosowując stosowane technologie przetwarzania odpadów do obowiązujących 

wytycznych  BAT.  (…)  Wielkopolskie  Centrum  Recyklingu  w  Jarocinie  jest  największą 

instalacją 

mechaniczno-biologicznego 

przetwarzania 

odpadów 

Wielkopolsce. 

Nowoczesność  zakładu  polega  przede  wszystkim  na  nieszablonowych  i  innowacyjnych 

rozwiązaniach  technologicznych.  (…)  Inwestycja  w  bio  –  Gdybym  miała  w  tej  chwili  ocenić 

doradzić, co można poprawić, by osiągnąć relatywnie szybko postęp w dziedzinie recyklingu, 

powiedziałabym: poprawić recykling frakcji bio – mówi Zuzanna Kamińska z Wielkopolskiego 

Centrum  Recyklingu.  (…)  Licząc  wagowo,  to  frakcja  osiągająca  w  różnych  instalacja  20-

30%(wagowo) wszystk

ich odpadów. – My stosujemy rozwiązanie, w którym odpady kuchenne 

przetwarzane są w biogaz, a inne odpady bio podlegają procesom kompostowania. W obydwu 

przypadkach  warto  zadbać  o  to,  by  produkt  był  jak  najlepszej  jakości,  tzn.  bez  zawartości 

zanieczyszcza

jących  frakcji,  takich  jak  np.  worki,  a  dla  produktu  uzyskanego  z  odpadów, 

należy  stworzyć  jak  najlepsze  kanały  dystrybucji  –  mówi  Zuzanna  Kamińska.  W  wypadku 

Jarocina  ten  produkt  to  kompost  „Terrawit”,  uzyskiwany  z  odpadów  zielonych,  starannie 

wyselekcjon

owanych  i  poddawanych  kompostowaniu  w  tunelu,  następnie  pryzmowany 

napowietrzany. (…) Troska o strumień Dla poprawienia jakości bio recyklingu niezbędne jest 

zadbanie o poprawę jakości strumienia odpadów. Poligonem doświadczalnym tej współpracy 

lata temu był wymóg selektywnej zbiórki popiołu. Popiół jest mało użyteczny  jako surowiec 

wtórny,  stanowi  natomiast  bardzo  duże  zanieczyszczenie  innych  odpadów,  z  którymi  jest 

dostarczany do procesu sortowania. Niszczy maszyny i urządzenia do sortowania odpadów. 

Mi

eszkańcy na ogół łatwo godzą się na obowiązek osobnego zbierania odpadów, co ośmiela 

do  coraz  szerszego  wprowadzania  obowiązkowej  selekcji  odpadów  bio,  w  tym  osobnej  dla 

odpadów  kuchennych.  (…)  Siła  separatorów  W  ocenie  Instytutu  Ochrony  Środowiska-

Państwowego  Instytutu  Badawczego  w  Polsce  większość  instalacji  MBP  ma  stosunkowo 

proste  układy  technologiczne  w  części  mechanicznej,  oparte  zasadniczo  na  ręcznym 


sortowaniu  frakcji  nad  sitowej  oraz  ręcznym  sortowaniu  selektywnie  zbieranych  odpadów 

opakowaniowych i surowcowych. „Wymagają one modernizacji dla dostosowania do nowych 

wymagań wynikających ze wzrostu ilości odpadów zbieranych selektywnie. Ta modernizacja 

powinna  obejmować  przynajmniej  uzupełnienie  linii  technologicznych  o  separatory 

balistyczne,  min.  5-

6  separatorów  optopneumatycznych,  separator  metali  nieżelaznych 

dodatkowe kabiny ręcznego sortowania. Należy ponadto przeanalizować w poszczególnych 

przy

padkach  celowość  wyodrębnienia  linii  do  sortowania  selektywnie  zbieranych  odpadów 

opakowaniowych” – ocenia Instytut Ochrony Środowiska-Państwowy Instytut Badawczy. (…) 

Zalecenia wzięły sobie do serca władze Gdańska. „Pełna automatyzacja procesu, dzięki 22 

separatorom  optycznym,  umożliwi  odzyskiwanie  dwa  razy  więcej  surowców  ze  wszystkich 

odpadów  trafiających  do  instalacji”  –  informuje  tamtejszy  Urząd  Miasta.  (…)  –  Prace  przy 

modernizacji sortowni trwały ponad rok. Już teraz, po jej rozruchu, wiemy, że nasze miasto ma 

unikatową  instalację  do  sortowania  odpadów  zmieszanych.  Nasza  sortownia  cechuje  się 

najwyższą  przepustowością  w  Polsce.  Dzięki  zamontowanym  urządzeniom  –  separatorom 

optycznym 

–  możemy  wyprodukować  14  rodzajów  surowców  wtórnych  –  mówi  Grzegorz 

O

rzeszko, prezes gdańskiego Zakładu Utylizacyjnego. (…) Dzięki wdrożonym rozwiązaniom 

w sortowni można odzyskiwać 85% surowców ze wszystkich trafiających do sekcji sortowania. 

(…)  Te  14  rodzajów  odzyskiwanych  w  instalacji  surowców  to:  butelka  PET  transparentna, 

butelka  PET  niebieska,  butelka  PET  zielona,  butelka  PET  kolorowa,  tacka  PET,  kartony  do 

płynnej  żywności,  folia  transparentna  (LDPE),  folia  kolorowa  (LDPE),  makulatura,  metale 

nieżelazne, metale żelazne oraz opakowania z PEHD, PP i PS.” 

4. wydruk dokumentu „Analiza stanu gospodarki odpadami komunalnymi w gminie miejskiej 

Kraków  za  2023  rok”:  „IX.  UZYSKANE  POZIOMY  PRZYGOTOWANIA  DO  PONOWNEGO 

UŻYCIA  I  RECYKLINGU  ODPADÓW  KOMUNALNYCH  Gmina  Miejska  Kraków  w  2023  r. 

osiągnęła: 1) poziom przygotowania do ponownego użycia i recyklingu odpadów komunalnych 

wynoszący 46,10 % - zgodnie z art. 3b ust. 1 pkt 1 ustawy gminy są obowiązane osiągnąć 

poziom przygotowania do ponownego użycia i recyklingu odpadów komunalnych w wysokości 

co najmniej 35% wagowo 

– za rok 2023;” 

5. wydruku dokumentu „Analiza stanu gospodarki odpadami komunalnymi na terenie Gminy 

Miasto  Szczecin”:  „5.2.  Poziom  przygotowania  do  ponownego  użycia  i  recyklingu  odpadów 

komunalnych  oraz  ograniczenia  ich  składowania  Osiągnięty  poziom  przygotowania  do 

ponownego użycia i recyklingu frakcji odpadów komunalnych w roku 2023 wyniósł 43,58%. 

Wymaganym poziomem re

cyklingu za rok 2023 było 35%.” 


6. wydruk artykułu „Anglia zmienia zasady segregacji: jeden pojemnik do wszystkiego. „Koniec 

chaosu”  opublikowany  w  Rzeczpospolita:  „Anglia  zdecydowała  o  wprowadzeniu  prostych 

zasad segregacji odpadów. Już niebawem – niezależnie od miejsca zamieszkania – plastik, 

metal, szkło, papier i karton lądować będą w jednym koszu na śmieci. (…)” 

7.  wydruk  artykułu  „Jak  segregują  wrocławianie?  Dałoby  się  odzyskać  jeszcze  połowę” 

opublikowany  na  stronie  internetowej  https://www.wroclaw.pl/zielony-wroclaw/jak-segreguja-

wroclawianie-polowe-da-sie-odzyskac: 

„(…)  Z  pomocą  przychodzą  nam  badania 

przeprowadzone  przez  naukowców  z  Wydziału  Inżynierii  Środowiska  Politechniki 

Wrocławskiej. Eksperci badali, ile i jakich odpadów wyrzucamy we Wrocławiu przez cały rok – 

od wiosny 2022 do wiosny 2023. W zestawieniu uwzgl

ędniono nieruchomości jednorodzinne 

i wieloro

dzinne, a wyniki uśredniono. (…) W analizie przyglądano się temu, co wrzucamy do 

czarnego pojemnika, kiedy już oddzielimy poszczególne frakcje nadające się do recyklingu – 

papier, tworzywa sztuczne, szkło i bioodpady. Wyniki były zaskakujące. Za dużo zmieszanych 

Okazuje się, że w odpadach zmieszanych znalazło się ponad 30 proc. odpadów kuchennych, 

ponad  15  proc.  odpadów  z  papieru,  14,5  proc.  tworzyw  sztucznych  oraz  8,5  proc.  szkła. 

wyrzuconych przez nas odpadach ponad 68 proc. powinna zostać posegregowana i trafić 

do pojemników na poszczególne frakcje. Tym bardziej że odpady zmieszane to tak naprawdę 

odpady, które pozostają po segregacji – powinno ich być w naszych domach jak najmniej. (…) 

Segregacja  to  obowiązek!  (…)  Odpady,  które  zamiast  zostać  posegregowane,  trafiają  do 

czarnego  pojemnika,  są  praktycznie  nie  do  odzyskania.  –  Nie  możemy  zakładać,  że  ktoś 

posegreguje  nasze  śmieci  za  nas.  Odzyskiwanie  surowców  z  odpadów  zmieszanych  jest 

bardzo  trudne.  To  skomplikowany,  czasochłonny  i  kosztowny  proces  –  mówi  Aleksandra 

Palus, (…).” 

8.  zestawienie  własne  Zamawiającego  dotyczącego  dotychczas  stosowanych  przez 

Zamawiającego warunków kontraktowych w zakresie określenia w tym atomizacji przedmiotu 

zamówienia  oraz  wymogów  dotyczących  poziomu  recyklingu  wraz  z  SWZ  lub  SIWZ 

sporządzonymi  i  wykorzystanymi  na  potrzeby  postępowań  o  udzielenie  zamówień 

publicznych: 

a)  „Zagospodarowanie  odpadów  komunalnych  pochodzących  z  terenu  m.st.  Warszawy”, 

RZP.27.31.2023.LK, 

b)  „Zagospodarowanie  odpadów  komunalnych  pochodzących  z  terenu  Miasta  Stołecznego 

Warszawy”, RZP.27.41.2022.LK, 


c)  „Zagospodarowanie  odpadów  komunalnych  pochodzących  z  terenu  Miasta  Stołecznego 

Warszawy w planowanej ilości maksymalnej 320 653 Mg” , RZP.27.35.2022.LK, 

d)  „Zagospodarowanie  odpadów  komunalnych  pochodzących  z  terenu  Miasta  Stołecznego 

Warszawy w planowanej ilości maksymalnej 261 973 Mg”, RZP.27.12.2022.LK, 

e)  „Zagospodarowanie  odpadów  komunalnych  pochodzących  z  terenu  Miasta  Stołecznego 

Warszawy w planowanej ilości maksymalnej 144 000 Mg”, SZP.27.70.2021.LK, 

f)  „Zagospodarowanie  odpadów  komunalnych  pochodzących  z  terenu  Miasta  Stołecznego 

Warszawy w planowanej ilości maksymalnej 266 000 Mg” SZP.27.48.2021.LK, 

g)  „Zagospodarowanie  odpadów  komunalnych  pochodzących  z  terenu  Miasta  Stołecznego 

Warszawy w planowanej ilości maksymalnej 502 500 Mg”, DZA.ZOZ.27.65.2020.LK 

„1.  Postępowanie  o  udzielenie  zamówienia  publicznego  pn.  „Zagospodarowanie  odpadów 

komunalnych  pochodzących  z  terenu  m.st.  Warszawy”,  RZP.27.31.2023.LK  Przedmiot 

zamówienia: [odpady 20 02 01, ex 20 01 08, 20 01 08] Postanowienia ust. 30 i 32 OPZ: 30. 

Wykonawca, zobowiązany jest do osiągnięcia w każdym roku realizacji zamówienia poziomu 

przygotowania  do  ponownego  użycia  i  recyklingu  odpadów  komunalnych,  z  wyłączeniem 

innych  niż  niebezpieczne  odpadów  budowlanych  i  rozbiórkowych  stanowiących  odpady 

komunalne, 

w  wysokości  nie  mniejszej  niż  87%,  obliczonego  w  sposób  zgodny 

obowiązującymi  przepisami  ustawy  o  utrzymaniu  czystości  i  porządku  w  gminach, 

szczególności art. 3 b ust. 1a i ust. 3. Brak udokumentowania osiągnięcia poziomu uznany 

zostanie za brak osiągnięcia tego poziomu przez Wykonawcę. (…) 

2.  Postępowanie  o  udzielenie  zamówienia  publicznego  pn.  „Zagospodarowanie  odpadów 

komunalnych  pochodzących  z  terenu  Miasta  Stołecznego  Warszawy”,  RZP.27.41.2022.LK 

(…)  Ust.  30  i  32  OPZ:  30.  Wykonawca  zobowiązany  jest  do  osiągnięcia  w  każdym  roku 

realizacji 

zamówienia  poziomu  przygotowania  do  ponownego  użycia  i  recyklingu  odpadów 

komunalnych,  z  wyłączeniem  innych  niż  niebezpieczne  odpadów  budowlanych 

rozbiórkowych  stanowiących  odpady  komunalne,  w  wysokości  zgodnej  z  obowiązującymi 

przepisami ustawy o utrzy

maniu czystości i porządku w gminach, w szczególności art. 3 b ust. 

1 pkt 2, pkt 3 oraz pkt 4, z zastrzeżeniem ust. 1a i ust. 3. Brak udokumentowania osiągnięcia 

poziomu uznany zostanie za brak osiągnięcia tego poziomu przez Wykonawcę. (…)  

3.  Postępowanie  o  udzielenie  zamówienia  publicznego  pn.  „Zagospodarowanie  odpadów 

komunalnych  pochodzących  z  terenu  Miasta  Stołecznego  Warszawy  w  planowanej  ilości 

maksymalnej  320  653  Mg”  ,  RZP.27.35.2022.LK  (…)  Ust.  30  i  32  OPZ:  30.  Wykonawca, 

zobowiązany jest do osiągnięcia w każdym roku realizacji zamówienia poziomu przygotowania 


do  ponownego  użycia  i  recyklingu  odpadów  komunalnych,  z  wyłączeniem  innych  niż 

niebezpieczne  odpadów  budowlanych  i  rozbiórkowych  stanowiących  odpady  komunalne:  - 

zakresie Zadania 1 (3) w wysokości nie mniejszej niż 28 % w 2023 r. i 33% w 2024 r.,  - 

zakresie  Zadania  4  (9)  w  wysokości  nie  mniejszej  niż  29%  w  2023  r.  i  34%  w  2024  r., 

obliczonego w sposób zgodny z obowiązującymi przepisami ustawy o utrzymaniu czystości 

porządku  w  gminach,  w  szczególności  art.  3  b  ust.  1a  i  ust.  3.  Brak  udokumentowania 

osi

ągnięcia  ww.  poziomu  uznany  zostanie  za  brak  osiągnięcia  tego  poziomu  przez 

Wykonawcę. (…) 

4.  Postępowanie  o  udzielenie  zamówienia  publicznego  pn.  „Zagospodarowanie  odpadów 

komunalnych  pochodzących  z  terenu  Miasta  Stołecznego  Warszawy  w  planowanej  ilości 

maksymalnej  261  973  Mg”,  RZP.27.12.2022.LK  (…)  Ust.  30  i  32  OPZ:  30.  Wykonawca, 

zobowiązany jest do osiągnięcia w każdym roku realizacji zamówienia poziomu przygotowania 

do  ponownego  użycia  i  recyklingu  odpadów  komunalnych,  z  wyłączeniem  innych  niż 

niebezpieczne  odpadów  budowlanych  i  rozbiórkowych  stanowiących  odpady  komunalne, 

wysokości zgodnej z obowiązującymi przepisami ustawy o utrzymaniu czystości i porządku 

w gminach, w szczególności art. 3 b ust. 1 pkt 2, pkt 3 oraz pkt 4, z zastrzeżeniem ust. 1a i ust. 

3.  Brak  udokumentowania  osiągnięcia  poziomu  uznany  zostanie  za  brak  osiągnięcia  tego 

poziomu przez Wykonawcę. (…) 

5.  Postępowanie  o  udzielenie  zamówienia  publicznego  pn.  „Zagospodarowanie  odpadów 

komunalnych  pochodzących  z  terenu  Miasta  Stołecznego  Warszawy  w  planowanej  ilości 

maksymalnej  144  000  Mg”,  SZP.27.70.2021.LK  (…)  Ust.  30  i  32  OPZ:  30.  Wykonawca, 

zobowiązany jest do osiągnięcia w każdym roku realizacji zamówienia poziomu przygotowania 

do  ponownego  użycia  i  recyklingu  odpadów  komunalnych,  z  wyłączeniem  innych  niż 

niebezpieczne  odpadów  budowlanych  i  rozbiórkowych  stanowiących  odpady  komunalne, 

wysokości zgodnej z obowiązującymi przepisami ustawy o utrzymaniu czystości i porządku 

w gminach, w szczególności art. 3 b ust. 1 pkt 2, pkt 3 oraz pkt 4, z zastrzeżeniem ust. 1a i ust. 

3.  Brak  udokumentowania  osiągnięcia  poziomu  uznany  zostanie  za  brak  osiągnięcia  tego 

poziomu przez Wykonawcę. (…) 

6.  Postępowanie  o  udzielenie  zamówienia  publicznego  pn.  „Zagospodarowanie  odpadów 

komunalnych  pochodzących  z  terenu  Miasta  Stołecznego  Warszawy  w  planowanej  ilości 

maksymalnej  266  000  Mg”  SZP.27.48.2021.LK  (…)  Ust.  30  i  32  OPZ:  30.  Wykonawca, 

zobowiązany jest do osiągnięcia w każdym roku realizacji zamówienia poziomu przygotowania 

do  ponownego  użycia  i  recyklingu  odpadów  komunalnych,  z  wyłączeniem  innych  niż 

niebezpieczne  odpadów  budowlanych  i  rozbiórkowych  stanowiących  odpady  komunalne, 


wysokości zgodnej z obowiązującymi przepisami ustawy o utrzymaniu czystości i porządku 

w  gminach,  w  szczególności  art.  3  b  ust.  1  pkt.  1,  z  zastrzeżeniem  ust.  1a  i  ust.  3.  Brak 

udokumentowania  osiągnięcia  poziomu  uznany  zostanie  za  brak  osiągnięcia  tego  poziomu 

przez Wykonawcę. (…) 

7.  Postępowanie  o  udzielenie  zamówienia  publicznego  pn.  „Zagospodarowanie  odpadów 

komunalnych  pochodzących  z  terenu  Miasta  Stołecznego  Warszawy  w  planowanej  ilości 

maksymalnej 502 500 Mg”, DZA.ZOZ.27.65.2020.LK (…) Ust. 30 i 32 OPZ: 30. Wykonawca, 

zgodnie 

z obowiązującymi przepisami ustawy o utrzymaniu czystości i porządku w gminach, 

zobowiązany  jest  do  zagospodarowania  odpadów  w  okresie  realizacji  umowy  w  sposób 

przyczyniający się do osiągnięcia poziomu recyklingu i przygotowania do ponownego użycia 

odpadów  komunalnych,  z  wyłączeniem  innych  niż  niebezpieczne  odpadów  budowlanych 

rozbiórkowych stanowiących odpady komunalne. (…)” 

9.  odpis  pisma  FBSerwis  Kamieńsk  Sp.  z  o.o. z  dnia  26  marca  2024  r.:  poziom  recyklingu 

35,77%, 20 03 01 wyszczególniono 19 12 12 oraz ex 19 12 12. 

10. odpis pisma FBSerwis Kamieńsk Sp. z o.o. z dnia 26 marca 2024 r.: poziom recyklingu 

35,39%, 20 03 01 wyszczególniono 19 12 12 oraz ex 19 12 12. 

11. odpis pisma FBSerwis Kamieńsk Sp. z o.o. z dnia 26 marca 2024 r.: poziom recyklingu 

40,58%, 20 03 01 wyszczególniono ex 19 12 12. 

12. odpis pisma FBSerwis Kamieńsk Sp. z o.o. z dnia 26 marca 2024 r.: poziom recyklingu 

40,58%, 20 03 01 wyszczególniono 19 12 12 oraz ex 19 12 12. 

13. odpis pisma PU Hetman z dnia 12 kwietnia 2024 r.: poziomu przygotowania do ponownego 

użycia i recyklingu odpadów komunalnych za rok 2023 dla umowy nr 365/RZPlZDOl022l2022 

z dnia 23 listopada 2022 r:15 01 01: 90,53 %, 15 01 06: 60,39 %, 15 01 07: 95,47 %, ex20 01 

03 07: 37,91 %, łącznie 37,65 %. 

14. odpis pisma BYŚ – W. B. z dnia 11 maja 2024 r.: poziom recyklingu 35,19% 

15. odpis pisma BYŚ – W. B. z dnia 11 maja 2024 r.: poziom recyklingu: 32,49% 

16. odpis pisma BYŚ – W. B. z dnia 13 maja 2024 r.: poziom recyklingu: 33,64% 

17.  wydruk  projektu  z  dnia  23  lipca  2024  r.  ustawy  o  zmianie  ustawy  o  gospodarce 

opakowaniami  i  odpadami  opakowaniowymi  oraz  niektórych  innych  ustaw  wraz 

z uzasadnieniem: 

„UZASADNIENIE  Projekt  ustawy  o  zmianie  ustawy  o  gospodarce 

opakowaniami  i  odpadami  opakowaniowymi  wprowadza  zmiany  do  przepisów  dotyczących 

systemu kaucyjnego dla opakowań i ma celu doprecyzowanie kwestii dotyczących wydawania, 


cofania i zmieniania zezwolenia na prowadzenie systemu kaucyjnego, które wydaje minister 

właściwy do spraw klimatu, zwany dalej „ministrem”, na wniosek podmiotu reprezentującego, 

który będzie prowadził system kaucyjny. Prace nad projektem zostały zainicjowane w związku 

z pojawiającymi się wątpliwościami, czy obecne przepisy są wystarczające do zapewnienia 

planowego  uruchomienia  systemów  kaucyjnych  oraz  rzetelnego  ich  prowadzenia.  Projekt 

uwzględnia  również  postulaty  przedstawicieli  branż,  które  będą  objęte  działaniem  systemu 

kaucyjnego, zgłaszane w ramach konsultacji organizowanych w I kw. 2024 r. Niezwykle ważne 

jest,  aby  system,  który  zostanie  uruchomiony  w  2025  r.,  działał  nie  tylko  sprawnie,  ale  też 

rzetelnie,  przejrzyście  i  wydajnie.  W  tym  celu  niezbędne  jest  doprecyzowanie  przepisów 

dotyczących przygotowania i prowadzenia systemu kaucyjnego.” 

18. pismo Rządowego Centrum Legislacji z dnia 3 września 2024 r.: „Wymaga zauważenia, 

że  zgodnie  z  art.  9  ust.  3  ustawy  z  dnia  13  lipca  2023  r.  o  zmianie  ustawy  o  gospodarce 

opakowaniami i odpadami opakowaniowymi (zwanej dalej „ustawą z dnia 13 lipca 2023 r.”), 

przedsiębiorcy,  którzy  przed  dniem  wejścia  w  życie  niniejszej  ustawy  utworzyli  system 

pobierania  i  zwracania  kaucji  za  opakowania,  w  tym  zbierania  opakowań  i  odpadów 

opakowaniowych  powstałych  z  opakowań,  o  których  mowa  w  załączniku  nr  1a  do  ustawy 

zm

ienianej  w  art.  1,  mogą  prowadzić  ten  system  do  dnia  31  grudnia  2024  r.  na  zasadach 

dotychczasowych  przy  czym  opakowania,  o  których  mowa  w  załączniku  nr  1a  do  ustawy 

zmienianej  w  art.  1,  w  których  produkty  będące  napojami  zostały  wprowadzone  do  obrotu 

prze

z  wprowadzających  produkty  w  opakowaniach  na  napoje  lub  wprowadzających 

bezpośrednio produkty w opakowaniach na napoje przed dniem 1 stycznia 2025 r., mogą być 

zbierane. Terminy te omawianą nowelizacją są przedłużane odpowiednio do dnia 31 grudnia 

2025 r. 

i 1 stycznia 2026 r. (art. 4 projektu). RCL zwraca uwagę, że biorąc pod uwagę obecny 

etap  prac  nad  projektem  oraz  obowiązek  notyfikowania  przedmiotowego  projektu  Komisji 

Europejskiej.” 

19.  wydruk  artykułu  „Strona  samorządowa  KWRiST  negatywnie  o  projekcie  dot.  systemu 

kaucyjnego  w  Polsce”  opublikowanego  dnia  28  sierpnia  2024  r.  na  stronie  internetowej 

https://samorzad.pap.pl/kategoria/srodowisko/strona-samorzadowa-kwrist-negatywnie-o-

projekcie-dot-systemu-kaucyjnego-w 

20. wydruk artykułu „Lidl i Biedronka mówią jednym głosem. "Pęd rządu do zbyt szybkiego 

bycia  eko"  opublikowanego  w  Business  Insider  (https://businessinsider.com.pl/prawo/lidl-i-

biedronka-mowia-jednym-glosem-ped-rzadu-do-zbyt-szybkiego-bycia-eko/yk2zrsh). 

Dowody złożone przez Zamawiającego do pisma z dnia 10 września 2024 r.: 


1. pismo Odwołującego Remondis z dnia 28 lutego 2024 r.: poziom recyklingu Remondis za 

2023 r: 16,4%. 

Czystość surowca dla odpadu o kodzie: 15 01 01 wynosiła: 95%, 91%, 92 %, 

dla odpadu o kodzie 15 01 07: 80% 

(„W wyniku przetworzenia powstało 80% stłuczki szklanej 

(produkt) i 15% odpadów o kodzie 19 12 05, które zostały przekazane do kolejnego recyklera, 

który oświadczył, że towar posiadał tylko 5% zanieczyszczeń.”) 

2. pismo Odwołującego Remondis z dnia 28 lutego 2024 r.: poziom recyklingu Remondis za 

2023 r: 17,85%. 

Czystość surowca dla odpadu o kodzie: 15 01 01 wynosiła: 95%, 91%, 92 %, 

dla odpadu o kodzie 15 01 07: 80% 

(„W wyniku przetworzenia powstało 80% stłuczki szklanej 

(produkt) i 15% odpadów o kodzie 19 12 05, które zostały przekazane do kolejnego recyklera, 

który oświadczył, że towar posiadał tylko 5% zanieczyszczeń.”) podwykonawca PUHP LECH 

sp. z o.o.: 15 01 01: 94,899%,15 01 07: 92,438%. 

3. pismo Odwołującego FB Serwis z dnia 26 marca 2024 r.: poziom recyklingu 40,58%, 20 03 

01 wyszczególniono ex 19 12 12. 

4.  pismo 

Zamawiającego  z  dnia  3  listopada  2023  r.:  „Z  oświadczenia  o  wytworzonych 

odpadach z odpadów przyjętych do przetworzenia wynika, że z całości odpadów o kodzie 15 

01  07  przetworzonych  w  procesie  R12  w  instalacji  KoM-Eko  ul.  Metalurgiczna  9B,  20-234 

Lublin, Wytworzono jedynie ten sam odpad tj. 15 01 

07. Biorąc pod uwagę, że w ll kwartale 

2023 r. Wykonawca oświadczył, że w tej instalacji i w tym procesie z odpadu o kodzie 15 01 

07  wytworzył  także  odpady  o  kodzie  19  12  10,  Zamawiający  wzywa  do  potwierdzenia 

prawidłowości wykazanych informacji w oświadczeniu za lll kwartał 2023 r.” 

5.  pismo  KOM-EKO  S.A  z  dnia  8  listopada  2023  r.: 

„Wyjaśnienia Ad. B. Niniejszym spółka 

KoM-

EKo S.A. oświadcza, że z uwagi na czystość z odpadów przyjętych do przetworzenia w lll 

kwartale  2023  r.

,  z  całości  odpadów  o  kodzie  15  01  07  przetworzonych  w  procesie  R12, 

wytworzono  ten  sam  odpad  tj.  15  01  07.  Potwierdzamy  więc  prawidłowość  wykazanych 

informacji w oświadczeniu za lll kwartał 2023r.” 

6. pismo Odwołującego HETMAN z dnia 12 kwietnia 2024 r.: 15 01 01: 90,53%, 15 01 06: 

60,39%, 15 01 07: 95,47%, ex 20 01 08: 100,00%, 20 02 01: 100,00%, 20 03 01: 24,34%, 20 

7. pismo Odwołującego FB Serwis z dnia 26 marca 2023 r.: poziom recyklingu 35,39%. 

8.  pismo 

Odwołującego  FB  Serwis  Kamieńsk  z  dnia  14  marca  2024  r.  wraz  z  załączonym 

pismem Mondi Świecie S.A. z dnia 11 marca 2024 r.: strata procesowa dla odpadu o kodzie 

15 01 01 wynosiła 9% masy odpadów. 


9. umowa nr UMIA/GO/III/1/8/11/2023 

– 2024 z dnia 3 kwietnia 2023 r.: „pomiędzy: Miastem 

stołecznym Warszawa a konsorcjum: 1) PARTNER sp. z o.o. sp. k. z siedzibą w Warszawie 

(…) 2) D. A. prowadzący działalność gospodarczą pod firmą PARTNER D. A., adres: Al. Jana 

Pawła  II  80  lok.  158,  00-175  Warszawa  (…)  Przedmiot  Umowy  Przedmiotem  Umowy  jest 

realizacja Zadania nr 2, które dotyczy świadczenia usług w dzielnicach Białołęka i Targówek 

m.st.  Warszawy1,  w  ramach  zamówienia  pn.  „Odbiór  odpadów  komunalnych  z  terenu 

nieruchomości,  położonych  w  dzielnicach  Białołęka,  Targówek,  Mokotów,  Ochota,  Ursus, 

Włochy, Śródmieście, Bemowo i Wola m.st. Warszawy (Zadania nr 2, 3, 4, 7 i 9)” (…) par. 8

Odpowiedzialność  Wykonawcy,  kary  umowne  (…)  ykonawca,  z  zastrzeżeniem,  o  którym 

mowa w § 2 ust. 4 in fine Umowy, zobowiązany jest do zapłaty Zamawiającemu kary umownej: 

(…)  4)  za  każdy  rozpoczęty  dzień  zwłoki  w  odbiorze  innych  niż  odpady  zielone  i  odpady 

w

ielkogabarytowe  odpadów  komunalnych  z  MGO  względem  terminu  wynikającego  z  Planu 

Odbiorów – w wysokości 50 zł za każde MGO, którego to dotyczy; 5) za  każdy rozpoczęty 

dzień  zwłoki  w  odbiorze  odpadów  zielonych  lub  odpadów  wielkogabarytowych  z  MGO 

względem  terminu  wynikającego  z  Planu  Odbiorów  lub  ustalonego  z  właścicielem 

nieruchomości zgodnie z § 2 ust. 3 pkt 3 lit. b Umowy, lub w podstawieniu pojemnika na te 

odpady 

– w wysokości 50 zł za każde MGO, którego to dotyczy;” 

10. decyzja Marszałka Województwa Łódzkiego z dnia 26 sierpnia 2019 r. (złożony w zakresie 

FB Serwis i kwestionowanego kodu odpadów 19 12 12). 

Dowody złożone przez Zamawiającego na rozprawie w dniu 19 września 2024 r.: 

Korespondencja  w  sprawie  poziomu  recyklingu  z  FB  Serwis  oraz  z  Miastem  Stołecznym 

Warszawa

.  Z  odpowiedzi  Miasta  Stołecznego  Warszawy  wynika,  że  Miasto  uznało 

oświadczenia składane przez FB Serwis jako niewystarczające do potwierdzenia możliwości 

zaliczenia ilości odpadów o kodach: 19 12 12 i ex 19 12 12 do masy odpadów poddanych 

recyklingowi zg

odnie z par. 10 Rozporządzenia i konieczna jest ponowna analiza stanowiska 

po przekazaniu dokumentów dających podstawę do uwzględnienia przedmiotowych odpadów 

w masie 

odpadów poddanych recyklingowi.  

KIO 2942/24 

Na wstępie, działając na podstawie art. 520 oraz art. 568 pkt 1 ustawy pzp Izba postanowiła 

umorzyć postępowanie odwoławcze w zakresie zarzutów nr 3 - 5 odwołania wycofanych przez 

Odwołującego na posiedzeniu z udziałem Stron. Oświadczenie o cofnięciu zarzutu odwołania 

uznać  należy  za  oświadczenie  najdalej  idące  złożone  przez  Stronę,  która  zainicjowała 


postępowanie  odwoławcze.  Złożenie  takiego  oświadczenia  warunkuje  zakończenie 

postępowania  odwoławczego  w  zakresie  wycofanych  zarzutów  bez  konieczności  jego 

rozpoznawania  i  merytorycznego  stanowiska  Izby.  Odwołujący  podejmuje  bowiem  decyzję 

ostatecznym zaniechaniu kontynuowania sporu przed Izbą w zakresie wycofanych zarzutów.  

W pozostałym zakresie odwołanie zasługiwało na częściowe uwzględnienie. 

Zarzut 1 odwołania dotyczący warunku udziału w postępowaniu z Rozdz. II, pkt 6.2.2.4 IDW. 

Zarzut zasługiwał na częściowe uwzględnienie. 

Przedmiot sporu 

w zakresie zarzutu 1 odwołania sprowadzał się do odpowiedzi na pytanie czy 

ustanowiony w postępowaniu warunek dotyczący doświadczenia wykonawcy został ustalony 

zgodnie z art. 112 ustawy pzp na minimalnych poziomach zdolności i w sposób proporcjonalny 

do przedmiotu zamówienia. Odwołujący kwestionował treść warunku co do istoty żądając jego 

wykreślenia w całości. Izba w części podzieliła stanowisko Odwołującego uznając, że warunek 

w  zakresie  wymagania  wykazania  się  osiągnięciem  w  ramach  wcześniejszej  realizacji 

określonym  poziomem  przygotowania  do  ponownego  użycia  i  recyklingu  przetworzonych 

odpadów  komunalnych  jest  nadmierny,  nieproporcjonalny  do  przedmiotu  zamówienia, 

nieznajdujący  uzasadnienia  w  celu  jaki  Zamawiający  planuje  osiągnąć,  a  tym  samym 

niezasadnie 

ograniczający konkurencję w postępowaniu.  

W odniesieniu do tego zarzutu Odwołujący podnosił, że nieproporcjonalność warunku dotyczy 

uzależnienia jego spełnienia od osiągniętego poziom recyklingu odpadów, który jest wynikiem 

szeregu  czynników,  z  których  najważniejszy  odnosi  się  do  jakości  strumienia  odpadów 

przekazanego przez Zamawiającego lub podmioty działające na jego rzecz do przetworzenia, 

na który Wykonawca nie ma wpływu. Ponadto, Odwołujący upatrywał nadmiarowości warunku 

w  żądaniu  od  Wykonawców  wykazania  się  doświadczeniem  w  osiągnięciu  poziomów 

recyklingu odpadów poszczególnych frakcji na skrajnie wysokim poziomie, co dotyczy Zadań 

o  numerze:  1-4  (odpady  o  kodzie  20  03  01),  5-6  (odpady  o  kodzie  15  01  06),  7-8  (odpady 

o kodzie 15 01 01), 9-10 (odpady o kodzie 15 01 07), 18-19 (odpady o kodzie 20 03 07) oraz 

w  ilości  odpadów,  jakie  Wykonawca  musi  przetworzyć,  aby  spełnić  warunek  udziału 

postępowaniu.  Co  do  poziomów  recyklingu  Odwołujący  argumentował,  że  warunek  jest 

nieadekwatny do celu jakiemu ma służyć, gdyż nieosiągnięcie określonego poziomu recyklingu 

w żadnym wypadku nie oznacza, że wykonawca realizował umowę nienależycie, a osiągnięcie 

wymaganego poziomu recyklingu w jednym roku lub w ramach jednej umowy nie daje żadnej 

gwarancji,  że  wykonawca  już  zawsze,  w  kolejnych  latach,  będzie  osiągał  co  najmniej  takie 


poziomy  jak  te,  wynikające  z  referencyjnej  umowy.  Podnosił,  że  tak  definiowane 

doświadczenie  Wykonawców  będzie  zwyczajnie  nieporównywalne  i  nie  będzie  ono 

obrazowało rzeczywistych możliwości Wykonawcy. Każda z referencyjnych usług świadczona 

bowiem  była  przez  Wykonawców  w  odmiennych  warunkach,  w  odniesieniu  do  innego 

strumienia odpadów, zebranych najpewniej z innych nieruchomości, więc „rozliczanie” w takich 

warunkach  Wykonawców  z  uzyskanego  poziomu  recyklingu  nie  powinno  mieć  miejsca. 

Odwołujący zauważył także, że poziomy recyklingu, jakich Zamawiający oczekuje w ramach 

referencyjnych  usług  są  przy  tym  rażąco  wygórowane  i  nieprzystające  do  realiów  rynku, 

szczególności w odniesieniu do odpadów o kodzie 20 03 01, odpadów o kodzie 15 01 06, 

odpadów  o  kodzie  15  01  01,  odpadów  o  kodzie  15  01  07  i  odpadów  o  kodzie  20  03  07. 

Dodatkowo  Odwołujący  podnosił,  że  Zamawiający  stawia  dodatkowo  bardzo  wysokie 

oczekiwania 

co  do  ilości  odpadów,  jakie  Wykonawca  miał  przetworzyć  w  ramach 

referencyjnych usług, choć w rzeczywistości doświadczenie w zagospodarowaniu mniejszej 

liczby  odpadów  nie  przekłada  się  automatycznie  na  zwiększone  ryzyko  i  trudności 

przetworzeniu  większej  ilości  odpadów.  Z  tych  powodów  Odwołujący  wnosił 

wyeliminowanie  z  postępowania  kwestionowanego  warunku  dotyczącego  doświadczenia 

wykonawcy. 

Izba uznała stanowisko Odwołującego za zasadne w zakresie wymogu warunku dotyczącego 

wykazania się osiągnięciem określonych poziomów recyklingu uznając za Odwołującym, że 

warunek w takim brzmieniu wypacza cel badania doświadczenia wykonawcy. 

Na wstępie podnieść należy, że zasada proporcjonalności, o której mowa w art. 16 ustawy pzp 

nakazuje zachowania adekwatnego do danej sytuacji, tym samym musi być ono odpowiednie 

w  okolicznościach  danej  sprawy,  a  podejmowane  działania  muszą  odpowiadać  założonym 

celom. W myśl art. 112 ust. 1 ustawy pzp zamawiający jest zobligowany formułować warunki 

udziału  w  postępowaniu  oraz  wymagane  od  wykonawców  środki  dowodowe,  w  sposób 

proporcjonalny  do  przedmiotu  zamówienia,  z  uwzględnieniem  potrzeb  danego  zamówienia 

specyfiki, zakresu) oraz umożliwiający ocenę zdolności wykonawcy do należytego wykonania 

zamówienia. W odniesieniu do zasady proporcjonalności Izba podziela stanowisko wyrażone 

w wyroku Krajowej Izby Odwoławczej z dnia 4 października 2019 r., sygn. akt: KIO 1859/19, 

iż: „zgodnie z tą zasadą nakaz przygotowania i przeprowadzenia postępowania o udzielenie 

zamówienia  w  sposób  proporcjonalny,  z  uwzględnieniem  zachowania  konkurencji  wśród 

wykonawców  ubiegających  się  o  udzielenie  zamówienia,  nie  jest  tożsamy  z  nakazem 

dopuszczenia  do  zamówienia  wszystkich  podmiotów,  w  tym  niezdolnych  do  jego  realizacji 

należyty  sposób,  lub  dopuszczenia  wszystkich  rozwiązań  istniejących  na  rynku,  w  tym 


nieodpowiadających potrzebom zamawiającego.” W tym kontekście wskazania wymaga, że 

ustanowione  warunki  udziału  w  postępowaniu  muszą  spełniać  tzw.  test  proporcjonalności, 

którego przeprowadzenie ma wykazać, czy podejmowane działania są niezbędne i adekwatne 

do wybranego celu (tak też: wyrok TSUE z dnia 16 września 1999 r. w sprawie C-414/97). 

Warunki  udziału  w  postępowaniu  zamawiający  winien  wyrażać  jako  minimalne  poziomy 

zdolności co skutkuje tym, iż za zdolnego do wykonania zamówienia uznaje się wykonawcę, 

który  wykaże  spełnienie  minimalnych  wielkości,  określonych  przez  zamawiającego.  Należy 

przy tym uwzględniać specyfikę zamówienia, w tym jego rodzaj, przedmiot, zakres, sposób 

wykonania,  wartość  i sposób  płatności.  Celem  stawiania  przez  zamawiających  warunków 

udziału w postępowaniu, jest zapewnienie, aby zamówienie zostało powierzone podmiotowi 

dającemu  rękojmię  jego  należytej  realizacji.  Zamawiający  zobowiązany  jest  przy  tym 

zachować równowagę pomiędzy jego tak rozumianym interesem, a interesem wykonawców. 

Chodzi o to, aby poprzez wprowadzenie nadmiernych wymagań, nie nastąpiło wyeliminowanie 

z postępowania wykonawców zdolnych do jego należytego wykonania (tak też: wyrok Krajowej 

Izby Odwoławczej z dnia 29 września 2017 r., sygn. akt KIO 1922/17). 

Podnieść także należy, że to zamawiający jako gospodarz postępowania kształtuje warunki 

udziału  w  postępowaniu  mając  na  względzie  charakter  i  specyfikę  przedmiotu  zamówienia. 

Niemniej  jednak  uprawnienie  zamawiającego  w  zakresie  formułowania  warunków  udziału 

postępowaniu nie jest nieograniczone i powinno opierać się jak już wskazano na zasadzie 

propor

cjonalności, równości, uczciwej konkurencji oraz posiadać uzasadnienie w potrzebach 

zamawiającego. 

Przenosząc powyższe na kanwę niniejszej sprawy zdaniem Izby Zamawiający naruszył ww. 

zasady,  a  w  postępowaniu  odwoławczym  nie  wykazał,  aby  wymóg  dotyczący  osiągnięcia 

określonych poziomów recyklingu był adekwatny dla celu, jaki Zamawiający planuje osiągnąć. 

Zamawiający  uzasadniając  postawiony  warunek  powoływał  się  przede  wszystkim  na 

konieczność  powiązania  obowiązków  wykonawcy  w  zakresie  osiągania  określonych 

poziomów  recyklingu  na  etapie  realizacji  przedmiotu  umowy  –  pkt  31  OPZ  z  badaniem 

gotowości wykonawcy do spełnienia tych wymagań jakościowych. Innymi słowy, Zamawiający 

dążąc do wyboru wykonawcy, który będzie zdolny osiągnąć wysokie poziomy recyklingu danej 

frakcji  odpadów  postanowił  zbadać  potencjał  wykonawców  w  tym  zakresie  przez  warunek 

dotyczący  doświadczenia  wykonawcy.  Niewątpliwie,  tak  postawiony  warunek,  jak  podnosił 

zresztą  Zamawiający,  pozostaje  w  związku  z  przedmiotem  zamówienia,  niemniej  jednak 

kluczowym  dla  oceny 

jego  prawidłowości  jest  ustalenie,  czy  faktycznie  służy  celowi,  jaki 

Zamawiający  planuje  osiągnąć  i  w  tym  znaczeniu  jest  do  przedmiotu  zamówienia 


proporcjonalny. 

Zamawiający  wskazywał  bowiem,  że  wymiar  jakościowy  warunku  ma 

przełożyć  się  na  możliwości  należytego  wykonania  zamówienia  w  zakresie  osiągania  jak 

najwyższych  poziomów  recyklingu.  Zdaniem  Izby,  w  świetle  dokumentów  zamówienia  cel 

warunku nie koresponduje z 

jego treścią i jak słusznie podnosił Odwołujący, co do istoty został 

określony  z  naruszeniem  art.  112  ustawy  pzp  oraz  zasadami  uczciwej  konkurencji  oraz 

proporcjonalności. 

Zauważenia wymaga, co nie było kwestionowane co do zasady w postępowaniu odwoławczym 

(poza odwołaniem Wykonawcy Pre Zero), że Miasto Stołeczne Warszawa jest zobowiązane 

do osiągnięcia w danym roku określonych poziomów recyklingu, a Zamawiający działający na 

jego  rzecz, 

powierzając  wykonawcy  usługę  zagospodarowania  odpadów  przekazuje 

jednocześnie  ten  obowiązek,  co  zostało  wyrażone  w  pkt  31  OPZ.  Osiągnięcie  jednak  tych 

poziomów,  jak  słusznie  podnosił  Odwołujący,  jest  zależne  od  szeregu  czynników,  które 

znacznej mierze pozostają niezależne od wykonawcy, poczynając od działań edukacyjnych 

dotyczących właściwej segregacji odpadów, jakości strumienia „u źródła”, a kończąc dopiero 

na  możliwościach  danych  instalacji.  Nie  ulega  wątpliwości,  że  nieprawidłowa  segregacja 

odpadów  przez  mieszkańców  ma  determinujący  wpływ  na  ich  recykling.  Jak  podnosił 

Zamawiający, w ramach wykazywanej na potrzeby warunku usługi, wykonawca będzie mógł 

dokon

ać  wyboru

tego  spośród  strumieni  dawnych,  który  spełni  wymóg  warunku  co  do 

poziomów  recyklingu.  Zamawiający  nie  stawia  więc  granicy  terytorialnej,  co  miałoby 

uzasadniać  proporcjonalność  warunku  i  jak  zaznaczał  w  odpowiedzi  na  odwołanie: 

„Z założenia normatywnego określona frakcja odpadów komunalnych (odpady o określonym 

kodzie) mają zbieżne cechy fizyczne i chemiczne. Z założenia normatywnego nie występuje 

tu  zatem  różnica.  W  praktyce  mogą  występować  pewne  różnice  co  do  składu  odpadu 

zaklasy

fikowanego  do  danej  frakcji.  Różnice  te  są  jednak  minimalne  i  pomijalne,  a  nadto 

konsekwencje  ich  występowania  są  redukowane  w  ramach  kryterium  kwalifikacji, 

dopuszczalnością  wyboru  przez  Wykonawcę  usługi  referencyjnej  na  którą  powoła  się 

wykonawca.  Przyjęte  przez  Zamawiającego  w  tym  zakresie  założenia  konstrukcyjne  mają 

zapewnić  dochowanie  proporcjonalności,  otwartości  na  konkurencję  dającą  rękojmię 

należytego  wykonania  zamówienia  oraz  równego  traktowania  tych  wykonawców.”  Warunek 

ma 

więc badać doświadczenie zdobyte w odmiennych warunkach co do źródła pochodzenia 

odpadów,  polityki  w  zakresie  zagospodarowania  odpadów,  w  tym  różnych  podejść 

mieszkańców  do  ich  segregacji,  czyli  w  tych  okolicznościach,  na  które  wykonawca  nie  ma 

wpływu.  Trudno  więc  uznać,  że  wykonawca  realizując  dane  zamówienie  nabiera  takiego 

doświadczenia w zakresie osiągnięcia z zagospodarowanych odpadów poziomów recyklingu, 

które w każdych warunkach, również właściwych dla Miasta Stołecznego Warszawy, przełoży 


się na realizację każdego kolejnego zamówienia z takimi samymi rezultatami. A taki właśnie 

jest  cel  warunku  udziału  w  postępowaniu.  Wykonawca  ma  wykazać  się  zdobyciem 

konkretnego doświadczenia, które bezpośrednio przełoży się na należytą realizację kolejnego. 

Zdaniem Izby 

to w tym znaczeniu warunek jest nieproporcjonalny do przedmiotu zamówienia 

i nie przełoży się na zdolność wykonawcy do osiągnięcia odpowiedniego poziomu recyklingu 

w trakcie realizacji zamówienia. W ocenie Izby, związek pomiędzy referencyjnymi realizacjami 

a przedmiotowym zamówieniem będzie iluzoryczny  a nie bezpośredni. Izba  dostrzega  ideę 

jaka  przyświecała  Zamawiającemu  przy  formułowaniu  tego  warunku,  niemniej  jednak  nie 

zmierza on do osiągnięcia opisanych celów. Zamawiający nie dopuści zgodnie z założeniem 

do  udziału  w  postępowaniu  wyłącznie  wykonawców  doświadczonych  w  wypracowaniu 

wysokich  poziomów  recyklingu  odpadów,  co  bezpośrednio  wpłynie  na  jakość  obecnie 

udzielanej  usługi,  a  wyłącznie  tych  wykonawców,  którzy  w  przeszłości,  przy  sprzyjających 

warunkach 

osiągnęli  wymóg  warunku,  co  nie  przekłada  się  w  żaden  sposób  na  możliwość 

osiągnięcia  poziomów  z  pkt  31  OPZ  przy  wykonywaniu  przedmiotowego  zamówienia.  Co 

więcej,  o  pozorności  tego  warunku  świadczy  możliwość  powierzenia  wykonania  części 

zamówienia  podwykonawcom,  także  w  zakresie  instalacji  do  przetwarzania  odpadów. 

sytuacji zatem, gdy wykonawca wykaże na potrzeby spełnienia warunku usługę wykonaną 

samodzielnie,  a  następnie  w  ramach  przedmiotowego  zamówienia  wykaże  instalację 

podwykonawcy  to  cel  warunku  zostaje  całkowicie  wypaczony.  Gdyby  bowiem  za  właściwą 

uznać  argumentację  Zamawiającego,  zamówienie  realizowałby  wtedy  podmiot,  który  nie 

posiada  zbadanego  w  postępowaniu  doświadczenia  w  osiąganiu  wysokich  poziomów 

recyklingu

, a przecież to właśnie to doświadczenie stało u podstaw konstrukcji postawionego 

warunku.  Izba  w  całości  podziela  stanowisko  Odwołującego,  że:  „tak  definiowane 

doświadczenie  Wykonawców  będzie  zwyczajnie  nieporównywalne  i  nie  będzie  ono 

obrazowało rzeczywistych możliwości Wykonawcy.” Jak podnosił Odwołujący w piśmie z dnia 

9  września  2024  r.:  „z  uwagi  na  specyfikę  miernika  w  postaci  poziomu  recyklingu  i  jego 

uzależnienia od czynników niezależnych od Wykonawcy, to aby nadać temu miernikowi cechy 

„miernika  obiektywnego”  Zamawiający  musiałby  porównywać  doświadczenie  Wykonawców 

osiągnięte przez nich poziomy recyklingu w odniesieniu do dokładnie tego samego strumienia 

odpadów, co jest niemożliwe. Nie chodzi przy tym jedynie o to, aby doświadczenie dotyczyło 

odpadów o tym samym kodzie, ale też odpadów zebranych w tym samym czasie, w tej samej 

ilości  i  z  tego  samego  miejsca.  Tylko  wówczas  moglibyśmy  zachować  obiektywizm  i  móc 

faktycznie porównywać ze sobą doświadczenia Wykonawców w kontekście ich zdolności do 

należytego  wykonania  zamówienia.  W  innym  przypadku,  ich  doświadczenia  w  postaci 

osiągniętych poziomów recyklingu, są całkowicie nieporównywalne, a tym samym nie mogą 


być  wyznacznikiem  dla  oceny  czy  wykonawca  jest  zdolny  do  realizacji  zamówienia.  (…) 

Wbrew zatem twierdzeniu Zamawiającego (str. 14 odpowiedzi na odwołanie) miernik w postaci 

poziomu  recyklingu  wykazuje  różnice  względem  miernika  ilościowego  czy  temporalnego, 

bowiem nie ma on cech obiektywizmu.” Izba zauważa, że warunek odnosi się do właściwości 

instalacji  a  nie  doświadczenia  wykonawcy,  a  przecież  wykonawca  może  rozwijać  własne 

instalacje i modernizować tak aby osiągały jak najwyższe poziomy recyklingu i pomimo, że na 

etapie  składania  ofert  nie  mógłby  wykazać  się  wymaganym  przez  Zamawiającego 

doświadczeniem to w trakcie realizacji zamówienia byłby zdolny wykazać wysokie poziomy 

recyklingu. 

Zdaniem  Izby  powyższe  świadczy  o  tym,  że  warunek  nie  bada  potencjału  wykonawcy 

ogranicza  w  sposób  nieuzasadniony  uczciwą  konkurencję  w  postępowaniu  eliminując 

udziału  wykonawców  dających  rękojmię  jego  należytego  wykonania.  Dlatego  też  Izba 

nakazała  wykreślenie  z  warunku  wymogów  dotyczących  osiągania  określonych  poziomów 

recyklingu.  

Dodatkowo  wskazania  wymaga,  że  kwestia  tego,  czy  dane  zamówienie  można  uznać  za 

zrealizowane należycie czy też nie w zakresie poziomów recyklingu jest kwestią irrelewantną 

dla  oceny  przedmiotowego 

warunku  i  zależną  od  innych  czynników,  w  tym  postanowień 

umownych  danej  realizacji, 

jak  na  przykład  kary  umowne  za  nieosiągnięcie  ustalonych 

poziomów w ramach danej usługi. Istotnym jest to, że warunek w tym zakresie nie przekłada 

się na faktyczną gotowość wykonawcy do należytego wykonania zamówienia.  

Mając  na  względzie,  że  warunek  jest  nieprawidłowy  co  do  istoty  zarzuty  dotyczące 

nadmiernych  poziomów  recyklingu  w  warunku  stały  się  w  zasadzie  bezprzedmiotowe. 

Zaznaczenia  wymaga 

jednak,  że  Zamawiający  w  zakresie  poziomów  recyklingu  odmiennie 

interpretuje  ustalenie  ich  na  minimalnym  poziomie  zdolności  niż  w  przypadku  wolumenu 

odpadów, który dla każdej części jest około czterokrotnie niższy niż przewidziany w trakcie 

realizacji zamówienia. Co do poziomów recyklingu to w warunku są zbliżone do tych, które 

wy

konawca  będzie  zobowiązany  osiągnąć  na  etapie  wykonywania  umowy  i  także  z  tych 

powodów  warunek  jest  nadmierny.  Słusznie  podnosił  Zamawiający,  że  obniżenie  tych 

poziomów  w  sposób  proporcjonalny  spowodowałoby,  że  byłby  to  warunek  iluzoryczny, 

Zamawiający  nie  osiągnąłby  celu,  którym  jest  dopuszczenie  wykonawców  zdolnych  do 

osiągania  wysokich  poziomów  recyklingu.  Świadczy  to  jednak  wyłącznie  o  błędnej  formule 

warunku  w  tym  zakresie,  gdyż  Zamawiający  i  tak  ww.  celu  nie  osiągnie.  Dodać  należy,  że 

jakkolwiek co 

do zasady akceptowalne i uzasadnione jest stawianie wykonawcom wymagań 

ich  dyscyplinowanie  w  zakresie  osiągania  poziomów  recyklingu  w  trakcie  wykonywania 


umowy na zagospodarowanie odpadów, co stanowi naturalną konsekwencję powierzenia im 

zadań,  do  których  zobowiązany  jest  zamawiający,  pomimo,  że  tylko  w  części  osiągnięcie 

poziomów  recyklingu  zależne  jest  od  właściwości  wykonawców  (technologicznych  czy  też 

o

rganizacyjnych),  to  jednak  ustanowienie  takich  wymagań  w  warunku  dopuszczającym  do 

udziału w postępowaniu należy ocenić negatywnie, jako naruszające zasady wynikające z art. 

16, art. 112 i art. 116 ustawy pzp. 

Natomiast  co  do 

ilości  odpadów  wskazanych  w  warunku,  to  zdaniem  Izby  są  one 

proporcjonalne  do  przedmiotu  zamówienia.  Jak  wskazywał  Zamawiający  jest  to  wolumen 

minimalny  i 

bezpośrednio  referuje  do  ilości  odpadów,  których  przetworzenie  będzie 

przedmiotem  zamówienia  w  danej  części  i  odpowiednio  wynosi:  17  500  Mg  w  warunku 

względem 70 000 Mg odpadów do zagospodarowania, 6250 Mg w warunku względem 25 000 

Mg odpadów do zagospodarowania, 5000 Mg w warunku względem 20 000 Mg odpadów do 

zagospodarowania,  4250  Mg 

w  warunku  względem  17 000  Mg  odpadów  do 

zagospodarowania, 2000 Mg 

w warunku względem 8000 Mg odpadów do zagospodarowania, 

1750 Mg 

w warunku względem 7000 Mg odpadów do zagospodarowania, 1900 Mg w warunku 

względem 7600 Mg odpadów do zagospodarowania, 1250 Mg w warunku względem 5000 Mg 

odpadów  do  zagospodarowania.  Warunek  w  tym  zakresie  nie  jest  nadmierny  i  pozostaje 

związku z przedmiotem zamówienia. Zdaniem Izby, chybione są twierdzenia Odwołującego, 

że:  „w  rzeczywistości  doświadczenie  w  zagospodarowaniu  mniejszej  liczby  odpadów  nie 

przekłada się automatycznie na zwiększone ryzyko i trudności w przetworzeniu większej ilości 

odpadów,  zwłaszcza  że  maksymalne  moce  przerobowe  instalacji  determinowane  są 

stosownym

i  decyzjami  administracyjnymi  i  każdy  z  wykonawców  i  tak  dąży  do  tego,  aby 

pozyskać do przetworzenia możliwie jak największą liczbę odpadów (w ramach posiadanych 

limitów).”  Odmiennie  niż  poziomy  recyklingu  warunek  w  zakresie  wolumenu  odpadów 

zagospodarowanych  w  ramach  danej  realizacji  faktycznie  przekłada  się  na  zdolność 

wykonawcy  do  należytego  wykonania  zamówienia.  Wykonawca  nabywa  bowiem 

doświadczenie w takiej organizacji prac, która realnie przekłada się na potencjał pozwalający 

uznać, że wykonawca jest w stanie zagospodarować większe ilości odpadów. Odwołujący nie 

wykazał  przy  tym,  aby  ustanowione  wymogi  uniemożliwiały  mu  dostęp  do  zamówienia.  Co 

więcej Odwołujący dostrzega, że miernik wolumenu odpadów ma charakter obiektywny, gdyż 

w  piśmie  procesowym  z  dnia  9  września  2024  r.  stwierdza:  „Odwołujący  kwestionuje 

twierdzenie  Zamawiającego,  że  wskazany  przez  niego  miernik  w  postaci  osiągniętych 

poziomów  recyklingu  ma  charakter  obiektywny.  O  obiektywnym  mierniku  możemy  mówić 

przypadku  wymogu  odnoszącego  się  do  wolumenu  odpadów  lub  czasu  realizacji 

zamówienia, bowiem spełnienie tych warunków nie jest zależne od czynników niezależnych 


od wykonawców. Skoro w ramach zamówienia wykonawca ma w określonym przedziale czasu 

przetworzyć określoną ilość odpadów, to można zrozumieć oczekiwania Zamawiającego, żeby 

weryfikować, czy Wykonawca ma określone moce przerobowe i zdolności, żeby taki proces 

przeprowadzić, co można zbadać właśnie poprzez porównanie doświadczenia Wykonawców 

zdobytego  w  ramach  poprzednich  umów,  co  ma  wymiar  obiektywny  i  równy  względem 

wszystkim  wykonawców.  Tego  samego  mechanizmu  nie  można  jednak  zastosować  do 

miernika  w  postac

i  poziomów  recyklingu,  który  (choć  jest  „mierzalny”,  bo  wyraża  się 

wartościach procentowych), nie powinien podlegać porównaniu, z uwagi na to, że nie został 

osiągnięty  w  analogicznych  warunkach.  Tym  samym  nie  może  on  stanowić  żadnej 

determinanty  dla  oceny  zdolności  Wykonawcy  do  należytego  realizowania  zamówienia, 

bowiem  t

a  nawet  ta  sama  instalacja,  w  odmiennych  warunkach,  osiągnie  inne  poziomy 

recyklingu. Tym bardziej nie sposób porównywać osiąganych przez różne instalacje poziomów 

recyklingu, który wypracowany był w innych okolicznościach faktycznych.” Izba w całości to 

stanowisko popiera. 

Okoliczność, że Zamawiający nie wymaga, aby wykonawca składający ofertę na więcej zadań 

wykazał się zmultiplikowanym doświadczeniem nie świadczy o nieproporcjonalności warunku 

w odniesieniu do jednego zadania, a jedynie o tym, że Zamawiający uznał za wystarczające 

dla zbadania potencjału wykonawcy wykazanie się doświadczeniem o wolumenie wskazanym 

dla jednej części z danej frakcji odpadów. Takie doświadczenie pozwala bowiem na uznanie, 

że  wykonawca  jest  organizacyjnie  przygotowany  do  realizacji  zamówienia,  w  tym  także  do 

realizacji większej liczby zadań.  

W  konsekwencji  Izba  uwzględniła  zarzut  1  odwołania  w  części  dotyczącej  ustanowieniu 

warunku  wymogu  wykazania  się  w  przeszłości  określonymi  poziomami  recyklingu, 

nakazując jego wykreślenie w sentencji orzeczenia. 

Zarzut  2  odwołania  dotyczący  wymogu  osiągnięcia  określonych  poziomów  recyklingu 

okresie realizacji zamówienia. 

Zarzut zasługiwał na częściowe uwzględnienie. 

W  zakresie  tego  zarzutu  Odwołujący  podnosił,  że  poziomy  recyklingu  ustalone 

postępowaniu  przez  Zamawiającego  są  niemożliwe  do  spełnienia,  a  sankcją  za 

nieosiągnięcie  ww.  poziomów  będzie  obowiązek  zapłaty  przez  wykonawcę  kary  umownej, 

którą Zamawiający zastrzegł w § 6 ust. 3 pkt 15 Umowy. Odwołujący podnosił, że przedmiot 


zamówienia  został  opisany  przez  Zamawiającego  w  sposób  nieuwzględniający  wszystkich 

wymagań i okoliczności mogących mieć wpływ na sporządzenie oferty, do których należą: 

a) jakość selektywnej zbiórki odpadów u źródła, która w m.st. Warszawa jest bardzo słaba, 

b) sposób obliczania odpadów poddanych recyklingowi określony rozporządzeniem Ministra 

Klimatu  i  Środowiska  z  dnia  3  sierpnia  2021  r.  w  sprawie  sposobu  obliczania  poziomów 

przygotowania  do  ponownego  użycia  i  recyklingu  odpadów  komunalnych,  który  nakazuje 

wyliczanie  tego  poziomu  w  momencie  wprowadzenia  do  procesu  recyklingu,  co  zawsze 

w pewnym stopniu pomniejsza uzyskany poziom recyklingu, 

c)  zmiany  powszechnie  obowiązujących  przepisów  prawa  w  zakresie  tzw.  „systemu 

kaucyjnego”, który wejdzie w życie 1 stycznia 2025 r. i spowoduje „odpływ” części cennych 

surowców, które nie będą już przekazywane Wykonawcy celem przetworzenia. 

Odwołujący  podkreślał  przede  wszystkim,  że  skład  morfologiczny  odpadów  odbieranych 

terenu danej gminy (ich jakości i rodzaju) to podstawowy czynnik, który wpływa na ostateczny 

poziom recyklingu odpadów. Wykonawca, którego zadaniem w ramach tego zamówienia jest 

wyłącznie  zagospodarowanie  odpadów,  nie  ma  żadnego  wpływu  zarówno  na  sposób 

organizacji  systemu  gospodarki  odpadami  na  terenie  m.st  Warszawa,  jak  i  na  sposób 

egzekwowania segregacji odpadów przez mieszkańców. Zgodnie z art. 23 ust.1 ustawy z dnia 

grudnia 2012 r. o odpadach (Dz.U. z 2023 r., poz. 1587 t. j. z późn. zm.) odpady są zbierane 

w sposób selektywny. Tym samym każdy mieszkaniec i  właściciel nieruchomości położonej 

obrębie  danej  gminy  ma  obowiązek  segregowania  odpadów.  W  przypadku  odpadów 

odbieranych z m.st. Warszawy ten obowiązek nie jest realizowany w sposób prawidłowy, co 

potwierdza  przede  wszystkim  treść  dokumentu  „Analiza  stanu  gospodarki  odpadami 

komunalnymi  dla  m.st.  Warszawy  za  rok 

2023”.  O  nieprawidłowym  wywiązywaniu  się 

obowiązku selektywnej zbiórki odpadów w m.st. Warszawa świadczy przede wszystkim fakt, 

że  aż  54,21%  zebranych  w  2023  r.  w  Warszawie  odpadów  stanowiły  zmieszane  odpady 

komunalne,  które  (zgodnie  z  definicją  odpadu  komunalnego  zawartą  w  art.  3  ust.  1  pkt  7 

ustawy z dnia 14 grudnia 2012 r. o odpadach) stanowią odpady niesegregowane, a do tzw. 

„czarnych worków” powinny być kierowane wyłącznie odpady resztkowe, tzn. takie, które nie 

mogą  być  kierowane  do  żadnego  innego  worka  lub  pojemnika.  Odwołujący  podnosił,  że 

2023 r. wszczęto zaledwie 55 postępowań dotyczących nieprawidłowej segregacji odpadów 

komunalnych  przez  mieszkańców  i wydano  tylko  79  decyzji  określających  wysokość  opłaty 

uwagi na niedopełnienie przez właściciela nieruchomości obowiązku selektywnego zbierania 

odpadów  komunalnych  (str.  11  Analizy  stanu  gospodarki  odpadami  komunalnymi  dla  m.st. 

Warszawy za rok 2023), co potwierdza niedostateczne działania kontrolne ze strony Miasta st. 


Warszawa, przekładające się na jakość selektywnej zbiórki odpadów. Odwołujący wskazywał, 

że  do  wyliczenia  poziomów  recyklingu  nie  przyjmuje  się  masy  zanieczyszczeń,  tylko  masę 

powstałego  produktu,  zgodnie  z  informacją  uzyskaną  od  recyklera.  I  tak  na  przykład 

w przypadku papieru, standardowo 

recyklerzy papieru wykazują jeszcze 5% zanieczyszczeń 

podczas swojego procesu, co oznacza też niższy poziom recyklingu. Ponadto podkreślał, że 

wchodzący  w  życie  już  1  stycznia  2025  r.  tzw.  „system  kaucyjny”  na  jednorazowe  butelki 

tworzyw  sztucznych  do  3  litrów,  szklane  butelki  wielorazowego  użytku  do  1,5  litra  oraz 

metalowe  puszki  o  pojemności  do  1  litra,  czyli  bardzo  cenne  surowce  z  punku  widzenia 

recyklingu  powinno  zmniejszyć  udział  tych  cennych  surowców  w  tzw.  „czarnym  worku” 

najpewniej zwiększy się recykling odpadów opakowaniowych tyle tylko, że to nie spowoduje 

zwiększenia  poziomu  recyklingu,  jaki  osiągnie  Wykonawca  w  ramach  przedmiotowego 

zamówienia. Wejście w życie „systemu kaucyjnego” poprawi poziomy osiągane przez samą 

gminę,  w  tym  Miasto  st.  Warszawa,  ale  poziomy  osiągane  przez  Wykonawcę  w  ramach 

zamówienia  będą  niższe,  bowiem  nastąpi  „odpływ”  ww.  surowców  ze  strumienia  odpadów, 

które  będą  mu  przykazywane  do  zagospodarowania.  Mimo  więc  tego,  że  Wykonawca 

najpe

wniej  otrzyma  gorszy  strumień  odpadów  celem  jego  przetworzenia,  to  Zamawiający 

oczekuje  od  niego  osiągnięcia  bardzo  wysokich  poziomów  recyklingu,  co  (przynajmniej 

odniesieniu do 5 frakcji odpadów objętych postępowaniem) jest niemożliwe. Zamawiający 

oczek

uje, aby z samych tylko zmieszanych odpadów komunalnych Wykonawca osiągnął aż 

26,18%,  co  jest  absolutnie  niemożliwe,  zwłaszcza  jeżeli  celem  gminy  jest  dążenie  do 

maksymalizacji  selektywnej  zbiórki  odpadów  komunalnych.  Odwołujący  argumentował,  że 

sam  Zamawiający  (ubiegając  się  o  wydanie  pozwolenia  zintegrowanego)  szacował,  że 

strumieniu  zmieszanych  odpadów  komunalnych  może  znajdować  się  ok.  4,5%  metali. 

Informacja ta jest o tyle istotna, że metale są najcenniejszym odpadem, jaki można wysortować 

z  odpadów  o  kodzie  20  03  01,  bowiem  nie  ulegają  zabrudzeniu  w  taki  sposób,  który 

uniemożliwiałby  recykling  odpadu  (co  ma  miejsce  na  przykład  w  odniesieniu  do  odpadów 

z papieru). 

Podobnie  sytuacja  będzie  wyglądać  w  odniesieniu  do  odpadów 

wielkogabarytowych,  oznaczonych  kodem  20  03  07,  gdzie  Zamawiający  oczekuje  od 

Wykonawców recyklingu tych odpadów na poziomie 21,57%, choć (według najlepszej wiedzy 

Odwołującego)  sam  jest  w  stanie  osiągnąć  ok.  4%  recyklingu,  co  jest  typowym  wynikiem, 

osiąganym  przez  dużą  część  wykonawców.  Już  choćby  z  tego  względu  całkowicie 

niezrozumiałe i nieproporcjonalne wydaje się być oczekiwanie, aby w ramach przedmiotowego 

zamówienia Wykonawcy osiągnęli poziom pięciokrotnie wyższy. Z papieru i tektury (15 01 01) 

i opakowań ze szkła (15 01 07) Zamawiający oczekuje z kolei osiągnięcia poziomów recyklingu 

powyżej 90%, a w przypadku szkła poziom ten jest już bliski 100%, co również jest niemożliwe 


do spełnienia z tego względu, że choć są to co do zasady cenne surowce, które nadają się do 

recyklingu, to jednak nadal nie w takim zakresie, jakiego oczekuje Zamawiający z uwagi na 

stopień zanieczyszczeń tych odpadów. Co do odpadów o kodzie 15 01 06, czyli zmieszanych 

odpadów opakowaniowych, pomimo tego, że Zamawiający oczekuje w tym zakresie niższych 

poziomów  recyklingu  (42,35%)  to  nadal  jest  on  zbyt  wysoki,  jeśli  weźmie  się  pod  uwagę 

stopień  zanieczyszczeń  tych  odpadów,  ale  przede  wszystkim  wchodzący  w  życie  system 

kaucyjny. System kaucyjny spowoduje „odpływ” ze strumienia odpadów, który przekazany ma 

być  Wykonawcy  do  zagospodarowania,  najcenniejszych  surowców.  Nawet  obecnie  (zanim 

oficjalnie w życie wszedł system kaucyjny) oczekiwany poziom recyklingu tej frakcji odpadów 

wydaje się być bardzo wysoki, ale wejście w życie systemu kaucyjnego na pewno nie pozwoli 

już na osiągnięcie tego poziomu. Oczywistym jest, że na obecnym etapie nie da się wskazać 

dokładnie,  jakie  będą  skutki  tego  systemu,  ale  w  branży  szacuje  się,  że  odpływ 

najcenniejszych surowców wyniesie ok. 25%. W 2023 r. Miasto st. Warszawa w roku 2023 r. 

osiągnęło  poziom  przygotowania  do  ponownego  użycia  i  recyklingu  odpadów  w  wysokości 

25,46%  w  odniesieniu  do  całego  strumienia  odpadów  jaki  został  odebrany  z  Warszawy. 

Tymczasem Zamawiający, dla samych tylko zmieszanych odpadów komunalnych, oczekuje 

osiągnięcia  przeszło  26%  poziomu  recyklingu,  co  pokazuje  skalę  nadmierności  oczekiwań 

Zamawiającego,  których  w  obecnych  warunkach  rynkowych  Wykonawca  nie  będzie  mógł 

spełnić.  Z  tego  względu,  mając  właśnie  na  uwadze  realia  rynku  warszawskiego,  jakość 

selektywnej  zbiórki  odpadów  w  Warszawie,  możliwości  instalacji  i  wchodzący,  a  także 

wchodzący  w  życie  system  kaucyjny,  który  z  pewnością  negatywnie  wpłynie  na  sytuację 

Wykonawców i osiągane przez nich poziomy recyklingu, Wykonawca domaga się urealnienia 

oczekiwanych  przez  Zamawiającego  poziomów  przygotowania  do  ponownego  użycia 

recyklingu odpadów komunalnych poprzez ich obniżenie do poziomów wskazanych w pkt IV 

odwołania  jako  realistycznych  (co  znajduje  potwierdzenie  w  poziomach  osiąganych  przez 

samego Zamawiającego). Dodatkowo wskazał, że wymogi zawarte w pkt 31 OPZ, stanowią 

wyraz nadużycia przez Zamawiającego jego prawa podmiotowego do kreowania warunków 

zamówienia  i  pozostaje  sprzeczne  z  zasadami  współżycia  społecznego  –  powszechnie 

akceptowanymi  regułami  takimi  jak  lojalność  i  uczciwość  kupiecka,  czego  wyrazem  jest 

nałożenie  na  wykonawcę  obowiązków,  którym  nie  będzie  w  stanie  podołać,  dodatkowo 

połączonym z sankcją w postaci obowiązku zapłaty kary umownej. 

Mając na względzie zgromadzony w sprawie materiał dowodowy Izba podzieliła stanowisko 

Odwołującego  oraz  Przystępujących  po  jego  stronie,  że  Zamawiający  opisał  przedmiot 

zamówienia  w  zakresie  poziomu  recyklingu  odpadów  zmieszanych  o  kodzie  20  03  01 

sposób nieproporcjonalny, nieuwzględniający realiów rynkowych oraz wchodzącego w życie 


od 1 stycznia 2025 r. systemu kaucyjnego 

dodatkowo przerzucając na wykonawców w sposób 

nieuzasadniony  ryzyko  realizacji  zamówienia  związane  z  koniecznością  poniesienia  kar 

umownych  w  przypadku  niezrealizowania  zobowiązania  w  zakresie  poziomu  recyklingu  tej 

frakcji  odpadów.  W  odniesieniu  natomiast  do  pozostałych  kwestionowanych  przez 

Odwołującego poziomów dla innych frakcji odpadów Izba nie stwierdziła naruszenia uznając, 

że  Zamawiający  wykazał,  że  ustalone  przez  niego  i  oczekiwane  do  wypracowania  przez 

wyko

nawców  poziomy  są  potencjalnie  realne  i  możliwe  do  osiągniecia.  Izba  odnosiła  się 

zakresie  tego  zarzutu  kompleksowo  do  argumentacji  i  dowodów  powołanych  przez 

Wykonawców  w  postępowaniu  odwoławczym  mając  na  względzie,  że  Odwołujący 

Przystępujący  wzajemnie  przytaczali  i  uznawali  za  własne  twierdzenia  i  dowody 

przedstawiane  przez  innych  Odwołujących  i  Przystępujących  w  odniesieniu  do  wszystkich 

spraw skierowanych do łącznego rozpoznania. 

Na  wstępie  wskazania  wymaga,  że  jak  stanowi  art.  99  ust.  1  ustawy  pzp:  „1.  Przedmiot 

zamówienia  opisuje  się  w  sposób  jednoznaczny  i  wyczerpujący,  za  pomocą  dostatecznie 

dokładnych i zrozumiałych określeń, uwzględniając wymagania i okoliczności mogące mieć 

wpływ  na  sporządzenie  oferty.”  Natomiast  w  myśl  art.  99  ust.  2  ustawy  pzp  zamawiający 

określa  w  opisie  przedmiotu  zamówienia  wymagane  cechy  dostaw,  usług  lub  robót 

budowlanych. Cechy te mogą odnosić się w szczególności do określonego procesu, metody 

produkcji, realizacji wymaganych dostaw, usług lub robót budowlanych, lub do konkretnego 

procesu innego etapu ich cyklu życia, nawet jeżeli te czynniki nie są ich istotnym elementem, 

pod warunkiem, że są one związane z przedmiotem zamówienia oraz proporcjonalne do jego 

wartości  i  celów.  Zamawiający  opisuje  więc  przedmiot  zamówienia  poprzez  wskazanie 

parametrów go charakteryzujących, czy też funkcji jakie ma dostarczać. Przy dokonywaniu tej 

czynności zamawiający kieruje się celami, które zamierza osiągnąć  i  własnymi potrzebami. 

Potrzeby  zamawiającego  nie  mogą  jednak  prowadzić  do  obiektywnie  nieuzasadnionego 

ograniczenia konkurencji. W sytuacji więc gdy osiągnięcie planowanego przez zamawiającego 

celu jest możliwe przy rozszerzeniu parametrów przedmiotu zamówienia co przekłada się na 

otwarcie  postępowania  dla  większego  kręgu  wykonawców  to  zamawiający  nie  może  opisu 

ograniczyć.  Jednocześnie  Zamawiający  zobligowany  jest  do  respektowania  zasad 

postępowania: proporcjonalności i uczciwej konkurencji oraz udzielenia zamówienia w sposób 

zapewniający  uzyskanie  najlepszych  efektów  (społecznych,  środowiskowych  oraz 

gospodarczych). 

Zamawiający  jest  także  zobowiązany  uwzględnić  okoliczności  istotne  dla 

sporządzenia  oferty,  tak  aby  nadmierne  wymagania  nie  uniemożliwiły  oceny  ryzyka 

właściwego jej przygotowania. 


Przenosząc powyższe na kanwę niniejszej sprawy Izba zauważa w pierwszej kolejności, że 

Zamawiający określił poziom recyklingu w pkt 31 OPZ w zakresie frakcji odpadów o kodzie 20 

03 01 (odpady zmieszane) 

w oderwaniu od powyższych zasad. 

Jak  wynika  z  dokumentacji  zamówienia  Zamawiający  dla  frakcji  odpadów  zmieszanych 

wymagał osiągnięcia poziomu recyklingu w wysokości nie mniejszej niż 26,18%. Zamawiający 

w  odpowiedzi  na  odwołanie  wskazał,  że  poziom  ten  został  ustalony  w  oparciu 

dotychczasowe  doświadczenie  Zamawiającego  bazujące  na  wypracowanych  przez 

wykonawców  poziomach  recyklingu  w  roku  2023  r.  Zamawiający  podnosił,  że  do  ustalenia 

poziomu  z  pkt  31  OPZ  przyjął  wartości  najwyższe  mając  na  względzie  konieczność 

uzyskiwania  jak  najlepszych 

rezultatów  w  tym  zakresie.  Zamawiający  przedstawił,  jak 

kształtowały się te poziomy w 2023 r.: ZZK Puławy: 0,33%, Remondis: 1,37%, PreZero: 1,79%, 

FBSerwis  Karpatia:  4,24%,  KOM-EKO:  5,67%, 

FBSerwis  Dolny  Śląsk:  6,86%,  FBSerwis 

Wrocław:  9,87%,  ATF:  18,59%,  MPO  Gwarków:  19,10%,  BYŚ:  22,76%,  HETMAN:24,34%, 

Bioelektra:  24,57%, 

FBSerwis  Kamieńsk:  33,06%.  Niewątpliwie,  pierwotnie  wyłącznie  FB 

Serwis  Kamieńsk  osiągnął  poziom  recyklingu,  który  spełniał  wymóg  OPZ.  Na  skutek 

wprowadzonych zmian dokumentów zamówienia w dniu 1 października 2024 r. Zamawiający 

zdecydował się obniżyć kwestionowany wymóg do poziomu 21,87% jako średnią uzyskaną 

przez  5  najlepszych  instalacji  z  powyższego  wykazu.  Zdaniem  Izby,  ustalony  poziom 

recyklingu  dla  odpadów  zmieszanych,  nawet  przy  uwzględnieniu  wprowadzonej  zmiany 

stanowi  wymóg  nadmierny  i  nieproporcjonalny  mając  na  względzie  jakość  tego  strumienia 

odpadów niezależną od wykonawców zagospodarowujących odpady, a także okoliczność, że 

Zamawiający  nie  powierza  wykonawcom  do  zagospodarowania  wszystkich  odpadów 

komunalnych  z  Miasta  Stołecznego  Warszawy.  Co  jednak  kluczowe,  Zamawiający  wbrew 

prezentowanym na rozprawie twierdzeniom, nie uwzględnił wpływu systemu kaucyjnego na 

możliwe  do  uzyskania  poziomy  recyklingu  przez  wykonawców  (ich  zmniejszenie) 

okoliczności,  że  „odpływ”  cennych  surowców  z  odpadów  zmieszanych  będzie  uprawniał 

Zamawiającego do zwiększenia poziomu recyklingu dla całego strumienia odpadów z Miasta 

S

tołecznego Warszawy. Izba zauważa także, że frakcja odpadów zmieszanych posiadająca 

najmniejszy potencjał recyklingowy ma w ocenie Zamawiającego osiągnąć poziom zbliżony 

do  wartości  osiągniętej  przez  Zamawiającego  w  2023  r.  (25,46%)  dla  całego  strumienia 

odpadów, w tym odpadów selektywnie zbieranych, których potencjał ten jest zdecydowanie 

wyższy, co zdaniem Izby nie jest wymogiem realnym. 

Wskazania  wymaga, 

że  Zamawiający  stanowi  jednoosobową  spółkę  komunalną  Miasta 

Stołecznego  Warszawy  i  jak  wskazywał  w  odpowiedzi  na  odwołanie:  „Celem  utworzenia 


funkcjonowania  Spółki  jest  wykonywanie  zadań  własnych  m.st.  Warszawy  w  zakresie 

utrzymania  czystości  i  porządku,  w  tym  odbioru  oraz  zagospodarowania  odpadów 

komunalnych zgodnie z przepisami ustawy z dnia 13 września 1996 r. o utrzymaniu czystości 

i porządku w gminach, w szczególności poprzez ich odzysk i unieszkodliwianie w rozumieniu 

przepisów ustawy z dnia 14 grudnia 2012 r. o odpadach” (§ 6 ust. 1 Aktu założycielskiego).” 

Kluczową przestrzenią działalności Zamawiającego pozostaje zagospodarowanie odpadów 

wytworzonych w ramach stołecznego systemu gospodarki odpadami komunalnymi, zgodnie 

hierarchią  sposobów  postępowania  z  odpadami,  a  więc  realizacja  zadania  publicznego 

ciążącego  na  Mieście  Stołecznym  Warszawa  mocą  art.  3  ust.  2  pkt  6b)  ustawy  z  dnia  13 

września 1996 r. o utrzymaniu czystości i porządku w gminach (tj. Dz. U. z 2024 r., poz. 399, 

dalej: „u.c.p.g.”).” Jak wynika z umowy wykonawczej w sprawie świadczenia usług publicznych 

w zakresie zagospodarowania odpadów z dnia 12 grudnia 2017 r. zawartej pomiędzy Miastem 

Stołecznym Warszawa a Zamawiającym: „Świadczenie Usług Publicznych przez MPO odbywa 

się  w  granicach  powierzenia  dokonanego  Uchwałą  oraz  Aktem  Założycielskim,  w  sposób 

szczegółowo określony w Umowie, i obejmuje: świadczenie Usług Publicznych z zachowaniem 

należytej  staranności  wymaganej  od  profesjonalisty,  mając  na  względzie  zapewnienie 

najwyższej  jakości  usług  i  optymalizacji  kosztów  świadczenia  tych  usług,  zgodnie 

obowiązującymi przepisami prawa, w sposób przyczyniający się do osiągnięcia wymaganych 

poziomów recyklingu, przygotowania do ponownego użycia i odzysku innymi metodami oraz 

ograniczenia  masy  opadów  komunalnych  ulegających  biodegradacji  przekazywanych  do 

składowania, o których mowa w art. 3b i 3c Ustawy.”- § 3 ust. 1 pkt 6 umowy i dalej w § 3 ust. 

2 pkt 5 umowy: 

„przetwarzanie selektywnie zebranych odpadów komunalnych w Instalacjach 

w sposób przyczyniający się do osiągania odpowiednich do unormowań prawnych poziomów 

recyklingu, przygotowania do ponownego użycia i odzysku innymi metodami oraz ograniczenia 

masy  odpadów  komunalnych  ulegających  biodegradacji  przekazywanych  do  składowania, 

których  mowa  w  art.  3b  i  3c  Ustawy.”  (dowód  Wykonawcy  BYŚ).  Zamawiający  ma  więc 

przyczyniać  do  osiągania  poziomów  recyklingu,  brak  zaś  ich  osiągniecia  nie  skutkuje 

nałożeniem na MPO kar umownych ani administracyjnych co zasadnie podnosił Wykonawca 

BYŚ. Co jednak oczywiste, Miasto Stołeczne Warszawa jest zobowiązane zgodnie z art. 3b 

ustawy 

z dnia 13 września 1996 r. o utrzymaniu czystości i porządku w gminach (t. j. Dz. U. 

z 2024, poz. 399) o

siągnąć poziom przygotowania do ponownego użycia i recyklingu odpadów 

komunalnych w wysokości co najmniej: 4) 45% wagowo - za rok 2024; 5) 55% wagowo - za 

rok  2025.  Zgodnie  z  art.  9z  ust.  2a  ww.  ustawy: 

„Gmina,  która  nie  wykonuje  obowiązków, 

których  mowa  w  art.  3b  lub  art.  3c  –  podlega  karze  pieniężnej  obliczonej  odrębnie  dla 

wymaganego  poziomu:  1)  przygotowania  odpadów  komunalnych  do  ponownego  użycia 


recyklingu;  2)  ograniczenia  masy  odpadów  komunalnych  ulegających  biodegradacji 

przekazywanych  do  składowania;  3)  składowania.”  Nie  ulega  więc  wątpliwości,  że 

przypadku  nieosiągnięcia  ustawowych  poziomów  recyklingu  Miasto  Stołeczne  Warszawa 

zapłaci kary, o których mowa w art. 9x ust. 3 ustawy: „3. Karę pieniężną, o której mowa w ust. 

2  pkt  1  i  2,  oblicza  się  jako  iloczyn  jednostkowej  stawki  opłaty  za  umieszczenie 

niesegregowanych  (zmieszanych)  odpadów  komunalnych  na  składowisku,  określonej 

w przepisach wydanych na podstawie art. 290 ust. 2 ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. 

– Prawo 

ochrony środowiska i brakującej masy odpadów komunalnych wyrażonej w Mg, wymaganej 

do  osiągnięcia  odpowiedniego  poziomu  przygotowania  do  ponownego  użycia  i  recyklingu 

odpadów  komunalnych  lub  ograniczenia  masy  odpadów  komunalnych  ulegających 

biodegradacji  przekazywanych  do  składowania.”  Z  postanowień  umowy  wiążącej  Miasto 

Stołeczne  Warszawa  z  MPO  wynika,  że  oba  te  podmioty  mają  świadomość,  iż  osiągnięcie 

poziomów recyklingu jest zależne od wielu czynników, dlatego też MPO ma „przyczyniać” się 

do  osiągnięcia  poziomów  recyklingu,  jednak  niezrealizowanie  tego  obowiązku  nie  skutkuje 

naliczeniem kar umownych. 

Jak wskazywał Wykonawca BYŚ powołując się na postępowanie: 

Zagospodarowanie  odpadów  komunalnych  pochodzących  z  terenu  Miasta  Stołecznego 

Warszawy w planowanej ilości maksymalnej 104 000 Mg, które Zamawiający prowadził pod 

numerem: 

DZA.ZOZ.27.01.2021.LK

,  Zamawiający  ustanawiał  we  wcześniejszych 

postępowaniach zobowiązanie wykonawców do przyczyniania się do osiągnięcia poziomów 

recyklingu.  W  przedmiotowym  postępowaniu  Zamawiający  jednak  zdecydował  powierzając 

wykonawcom  usługę  zagospodarowania  odpadów  ustanowić  obowiązek  osiągnięcia 

określonych w pkt 31 OPZ poziomów pod sankcją kar umownych analogicznych jakie zostaną 

nałożone  na  Miasto  Stołeczne  Warszawa,  podobnie  jak  w  innych  ogłaszanych 

postępowaniach (dowody Zamawiający). Zdaniem Izby, mając na względzie, że osiągnięcie 

poziomów  recyklingu  odpadów  zostało  określone  przez  Ustawodawcę,  to  nie  stanowi 

naruszenia  takie  rozwiązanie,  że  w  przypadku  powierzenia  wykonania  zadań  związanych 

zagospodarowaniem  odpadów  wykonawcy  przyjmują  do  realizacji  również  obowiązki 

związane  z  osiągnięciem  poziomów  recyklingu.  W  przeciwnym  razie  wykonawcy  nie 

dokładaliby żadnych starań, aby te zadania wykonać, w szczególności w zakresie rozwijania 

metod  sortowania  i  doczyszczania  odpadów  czy  inwestowania  w  najnowsze  technologie 

w instalacjach. 

Wymóg pkt 31 OPZ w tym zakresie nie był co do zasady kwestionowany przez 

Odwołującego  i  większość  pozostałych  Wykonawców  (poza  Wykonawcą  Pre  Zero),  którzy 

dostrzegają  konieczność  podejmowania  starań  o  osiągnięcie  jak  najwyższych  poziomów 

recyklingu  odpadów.  Osią  sporu  w  zakresie  zarzutu  odwołania  Remondis,  jak  i  kolejnych 

odwołań,  było  natomiast  ustalenie  czy  wskazane  przez  Zamawiającego  poziomy  nie  są 


oderwane 

od  realiów  związanych  ze  specyfiką  zagospodarowania  odpadów.  Zamawiający 

bowiem, pomimo że ma świadomość, że tylko w części właściwości wykonawcy mają wpływ 

na  zrealizowanie  ww.  obowiązku  (co  wynika  z  ww.  umowy  oraz  wcześniej  ogłaszanych 

postępowań,  a  także  dowodów  zgromadzonych  w  sprawie  w  zakresie  jakości  strumienia 

odpadów), ustalając poziom dla frakcji odpadów zmieszanych nie wziął pod uwagę czynników 

zewnętrznych,  niezależnych  od  wykonawców,  a  mających  wpływ  na  sporządzenie  oferty 

mając na względzie ryzyko kar umownych.  

Izba  w  całości  podziela  stanowisko  Odwołującego  i  Przystępujących  po  jego  stronie,  że 

pierwszym  decydującym  czynnikiem  niezależnym  od  wykonawców  jest  jakość  strumienia 

odpadów u źródła. Okoliczność ta wynika z wielu dowodów przedstawionych zarówno przez 

Wykonawców  jak  i  samego  Zamawiającego.  Zdaniem  Izby,  w  przypadku  frakcji  odpadów 

zmieszanych ta jakość ma determinujące znaczenie dla uzyskiwanych poziomów recyklingu. 

Nie  ulega  wątpliwości,  że  ilość  zanieczyszczeń  w  odpadach  zmieszanych  wpływa  na 

możliwość poddania procesom recyklingu tej części odpadów, które pierwotnie miałyby taki 

potencjał.  Z  przedłożonych  w  sprawach  dowodów  wynika,  że  na  skutek  zanieczyszczeń 

recykling  odpadów  z  frakcji  zmieszanych  odpadów  komunalnych  jest  w  wielu  przypadkach 

niemożliwy bądź znacznie utrudniony. Nie bez znaczenia jest więc sposób obliczania odpadów 

poddanych  recyklingowi  określony  rozporządzeniem  Ministra  Klimatu  i  Środowiska  z  dnia 

sierpnia  2021  r.  w  sprawie  sposobu  obliczania  poziomów  przygotowania  do  ponownego 

użycia  i  recyklingu  odpadów  komunalnych,  który  nakazuje  wyliczanie  tego  poziomu 

w momencie wprowadzenia do procesu recyklingu, co zawsze w pewnym stopniu pomniejsza 

uzyskany poziom recyklingu z uwagi na stwierdzone przez recyklerów zanieczyszczenia.  

Dowody  przedstawione  przez  Wykonawców,  ale  i  samego  Zamawiającego  wskazują  na 

możliwe  uzyskiwane  poziomy  w  granicach  ok.  2-7%  (dowody  EKO  –  MAX  –  oświadczenia 

dwóch instalacji, Pre Zero w zakresie poziomu z Miasta Poznania, Remondis i Hetman, w tym 

składy morfologiczne odpadów, Analiza dla Miasta Gdańska), czasem incydentalnie ok. 11-

13% (wykaz instalacji przedstawiony przez Wykonawcę Remondis w piśmie z dnia 9 września 

2024  r.). 

Niewątpliwie,  nawet  najnowsze  technologie  zastosowane  w  instalacjach 

wykonawców nie wysegregują odpadów nadających się do recyklingu w sytuacji, gdy jakość 

odpadów,  które  zostaną  im  przekazane  będzie  niewystarczająca  dla  osiągnięcia  poziomu 

określonego  przez  Zamawiającego,  mając  na  względzie  ich  zanieczyszczenia. 

Potwierdzeniem  powyższego  są  liczne  artykuły  złożone  jako  dowody  w  postępowaniu 

odwoławczym,  gdzie  w  pierwszej  kolejności  kładzie  się  nacisk  na  właściwe  sortowanie 

odpadów  przez  mieszkańców.  Świadczą  o  tym  także  wypowiedzi  przedstawicieli  m.  st. 


Warszawa wskazujące na  przyczyny  nieosiągnięcia wymaganych poziomów przygotowania 

do  ponownego  użycia  i  recyklingu  odpadów  komunalnych  i  upatrujący  ich  w  niewłaściwej 

selektywnej zbiórce odpadów komunalnych (dowód Wykonawcy BYŚ i Pre Zero). Jak podnosili 

Odwołujący i Przystępujący jakość strumienia odpadów w Mieście Stołecznym Warszawa jest 

słaba biorąc pod uwagę, że zgodnie z Analizą stanu gospodarki odpadami komunalnymi dla 

M.  St.  Warszawy  za  rok  2023  niesegregowane  (zmieszane)  odpady  komunalne  (20  03  01) 

stanowi

ły aż 54,21% całej masy odpadów.  

Dalej 

Izba  zauważa,  że  przedmiotem  zamówienia  jest  zagospodarowanie  odpadów 

komunalnych,  a  więc  ostatni  etap  postępowania  z  odpadami.  Na  zwiększenie  potencjału 

strumienia odpadów nadającego się do recyklingu ma więc wpływ sam Zamawiający i Miasto 

Stołeczne Warszawa,  poprzez  edukowanie  w  zakresie  należytej  segregacji  odpadów  przez 

mieszkańców oraz kontrolę, weryfikację i  karanie niewłaściwych zachowań w tym zakresie. 

Jak wynika ze str. 37 ww. Analizy Miasto Stołeczne Warszawa ma świadomość jak istotny jest 

to  czyn

nik  wpływający  na  poziomy  recyklingu,  gdyż  wskazano  w  Analizie  na  potrzebę: 

„położenie  większego  nacisku  na  prawidłową  segregację  odpadów  „u  źródła”  przez 

mieszkańców  oraz  ich  dalszą  edukację  (…)”.  Wykonawcy  zagospodarowujący  odpady  nie 

mają jednak wpływu na skład frakcji zmieszanej odpadów, który zostanie im przekazany. 

Zdaniem  Izby  kluczowym 

czynnikiem  zewnętrznym  niezależnym  od  wykonawców,  a  który 

będzie  z  pewnością  miał  wpływ  na  możliwość  osiągnięcia  przez  nich  poziomów  recyklingu 

odpadów  frakcji  zmieszanej  jest  powoływany  w  postępowaniu  odwoławczym  „system 

kaucyjny”. W ocenie Izby, Zamawiający ustalając poziom recyklingu odpadów zamieszanych 

zbagatelizował ww. okoliczność, o czym świadczy argumentacja Zamawiającego, że poziom 

21,87  odnosi  się  do  historycznych  danych.  Zamawiający  przyjął  wyniki  dla  najlepszych 

instalacji, jednak 

nie pomniejszył ich o żadną procentową wartość, która mogłaby odpowiadać 

potencjalnemu wpływowi systemu kaucyjnego na frakcję odpadów zmieszanych. Nie można 

tracić  z  oczu,  że  wprowadzenie  tego  systemu  spowoduje,  iż  jakość  strumienia  odpadów 

zmieszanych będzie dużo niższa niż obecnie. Nie będzie tak jak podnosił Zamawiający, że 

zmniejszy się wyłącznie masa tych odpadów. Z odpadów „odpłyną” surowce, które wcześniej 

wykonawcy  mogli  poddać  recyklingowi  zwiększając  przekazywane  Zamawiającemu  dane, 

jak  już  wskazano  frakcja  odpadów  zmieszanych  i  tak  wykazywała  niski  potencjał 

recyklingowy. 

System kaucyjny spowoduje, że te odpady z frakcji odpadów zmieszanych, które 

można było poddać recyklingowi będą w znacznej mierze przekazywane samodzielnie przez 

mieszkańców  do  punktów,  za  które  otrzymają  zwrot  kaucji.  Oczywiście  wpływ  systemu  na 

frakcję  odpadów  zmieszanych  z  pewnością  będzie  następował  stopniowo  co  sygnalizował 


Zamawiający, niemniej jednak kwestia zwrotu kaucji zmieni nawyki mieszkańców w zakresie 

segregacji  odpadów.  Trudno  na  obecną  chwilę  właściwie  oszacować  jak  duży  będzie  to 

wypływ z punktu widzenia potencjału recyklingowego odpadów zmieszanych niemniej jednak 

przedstawione w postępowaniu odwoławczym dowody wskazują na szacowany 20% odpływ 

odpadów „cennych” z punktu widzenia ich potencjału recyklingowego (pismo Biuro Gospodarki 

Odpadami  Miasta  Stołecznego  Warszawy  z  dnia  13  maja  2024  r.,  znak:  GO-

SG.604.3.5.20

24.TNA złożone przez Wykonawcę BYŚ). Wbrew twierdzeniom Zamawiającego 

wykonawcy  składając  ofertę  w  przedmiotowym  postępowaniu  będą  zobowiązani  to  ryzyko 

uwzględnić  w  ofercie  nawet  jeśli  świadomość  mieszkańców  w  tym  zakresie,  czy  gotowość 

całego systemu będzie rozwijała się stopniowo. Jak słusznie wskazano w wyroku KIO 102/24 

z dnia 31 stycznia 2024 r.: 

„system kaucyjny, który obejmie butelki z tworzyw sztucznych i szkła 

odpowiednio  o  pojemności  do  3 litrów  i  do  1,5  litra  oraz  metalowe  puszki  o  pojemności  do 

litra,  czyli  ten  rodzaj  opadów,  który  jest  najbardziej  wartościowy  z  punktu  widzenia 

recyklingu, gdyż w największym stopniu kwalifikuje się do poddania temu procesowi. W myśl 

projektowanych  reguł  funkcjonowania  tego  systemu  ww.  butelki  i  puszki  będą  mogły  być 

oddawane  m.in.  do  sklepów  wraz  ze  zwrotem  kaucji,  co  prawdopodobnie  przyczyni  się  do 

popularności systemu kaucyjnego, ale jednocześnie zmniejszy dostępność wykonawców do 

ww. odpadów. Istotne jest przy tym (pomijając w tym miejscu kwestię obniżonych przychodów 

wykonawców),  że  o  ile  obecnie  projektowane  zasady  działania  systemu  kaucyjnego 

przewidują możliwość wliczenia przez gminę masy odpadów objętych systemem kaucyjnym 

do  wymaganego  poziomu  recyklingu,  o  tyle  możliwość  ta  nie  dotyczy  wykonawców 

odbierających odpady. Oczywiście ma rację Zamawiający wskazując, że ww. zasady nie mają 

jeszcze charakteru ostatecznego, niemniej jednak niniejsze zamówienie jest udzielane teraz 

i skoro nie ma informacji o planowanych ewentualnych zmianach tych zasad i ich zakresie, to 

nie ma też podstaw do zakładania, że zmiany takie zostaną wprowadzone i będą korzystne 

dla  wykonawców.  Tym  samym  na  obecnym  etapie  należy  przyjąć,  że  wykonawcy  zostaną 

znacznym  stopniu  pozbawieni  dostępu  do  strumienia  odpadów  objętych  systemem 

kaucyjnym,  jak  też  pozbawieni  możliwości  zaliczenia  tych  odpadów  do  wymaganych 

poziomów  recyklingu.  Niewątpliwie  taki  stan  rzeczy  utrudni  im  osiągnięcie  tych  poziomów.” 

Ustalając zatem poziomy recyklingu w pkt 31 OPZ Zamawiający powinien mieć na względzie 

wpływ  systemu  kaucyjnego  na  możliwości  osiągnięcia  poziomów  recyklingu  przez 

wykonawców  w  tym  postępowaniu,  a  także  okoliczność,  że  Miasto  Stołeczne  Warszawa 

będzie uprawnione wliczyć masy odpadów objętych systemem kaucyjnym do wymaganego 

ustawowo  poziomu recyklingu. 

Zdaniem Izby, co podkreślali Wykonawcy, wpływ ten będzie 

dotyczył przede wszystkim frakcji odpadów zmieszanych, gdyż ww. butelki mają duży udział 


w strumieniu odpadów 20 03 01. Pozbawienie tej frakcji butelek podlegających recyklingowi 

spowoduje,  że  tylko  niewielki  procent  z  pozostałych  odpadów  będzie  nadawał  się  do 

recyklingu. 

Wszystkie  powyższe  okoliczności  stanowią  czynniki  niezależne  od  wykonawców,  które 

Zamawiający  powinien  przeanalizować  ustalając  poziomy  recyklingu  w  postępowaniu. 

Zdaniem  Izby  jest  założeniem  nieprawidłowym  w  świetle  specyfiki  przedmiotowego 

zamówienia  przerzucanie  na  wykonawców  obowiązku  osiągnięcia  poziomów  recyklingu  dla 

frakcji  odpadów  zmieszanych  na  tak  wysokim  poziomie,  który  nie  jest  możliwy  do 

zrealizowania  nawet  przez  najbardziej  wyspecjalizowane  instalacje.  Opisanie  przedmiotu 

zamówienia w taki sposób byłoby zasadne, gdyby to wyłącznie od właściwości wykonawców 

technologii  wybranych  przez  nich  instalacji  zależało  czy  wskaźniki  recyklingu  zostaną 

wypracowane.  Tak  jednak  nie  jest  mając  na  względzie  wyżej  opisany  szereg  czynników 

niezależnych  od  wykonawców  co  determinuje  ustalenie  nałożonych  na  nich  obowiązków 

zachowaniem racjonalności. Jak już zostało wskazane, wykonawcy nie kwestionują co do 

zasady wymagań w tym zakresie, a zarzuty odwołania zmierzają wyłącznie do tego, by poziom 

recyklingu  wymagany  do  osiągniecia  względem  danej  frakcji  odpadów  komunalnych  był 

do

stosowany  do  tego,  jaki  potencjał  recyklingowy  ma  dana  frakcja.  Jak  wskazywał 

Wykonawca BYŚ w piśmie procesowym: „Chodzi więc wyłącznie o to, by dla frakcji odpadów 

komunalnych,  które  nie  nadają  się  do  recyklingu  ze  względu  na  ich  właściwości,  skład, 

morfologię  itd.  lub  nadają  się  tylko  w  niewielkim  zakresie,  Zamawiający  nie  żądał  rażąco 

wygórowanych, wręcz nierealnych poziomów recyklingu.” 

Co  istotne, 

Zamawiający  odmiennie  niż  dotychczas  nie  podzielił  zamówienia  na  dzielnice 

Warszawy,  z  których  mają  być  zagospodarowywane  wszystkie  rodzaje  odpadów 

komunalnych

,  ale  zdecydował  o  podziale  na  zadania  według  danej  frakcji  odpadów.  Ma  to 

istotne znaczenie mając na względzie, że poziomy recyklingu osiągane we wcześniejszych 

kontraktach przez wykonawców stanowiły składową odpadów wszystkich frakcji przekazanych 

do recyklingu, tym samym frakcje odpadów o większym potencjale przekazania do ponownego 

użycia i recyklingu zwiększały ogólny wynik ze wszystkich mas odpadów. Skoro Zamawiający 

zdecydował  w  obecnym  postępowaniu  o  podziale  zadań  na  frakcje  odpadów,  to  powinien 

postępowaniu  odwoławczym  wykazać,  że  dana  frakcja  odpadów  posiada  potencjał 

recyklingowy na poziomie określonym w pkt 31 OPZ, a więc że ten poziom jest realny i możliwy 

do uzyskania biorąc pod uwagę wyżej przywołane czynniki niezależne od wykonawców wespół 

z właściwościami dotyczącymi możliwości technologicznych. W ocenie Izby w zakresie frakcji 

odpadów zmieszanych  Zamawiający tych okoliczności nie udowodnił, a wskazane poziomy 


zostały  oparte  o  historyczne  dane  nieuwzględniające  zmian  w  systemie  zagospodarowania 

odpadami (system kaucyjny). 

Odnosząc się do stanowiska Zamawiającego z odpowiedzi na odwołanie podkreślić należy, 

że  przytoczone  przez  Zamawiającego  orzecznictwo  Izby  dotyczy  postępowań,  w  których 

Zamawiający  przekazał  wykonawcom  obowiązek  osiągnięcia  ustawowych  poziomów 

recyklingu  co  do  wszystkich  frakcji  odpadów.  Postanowienia  opisu  przedmiotu  zamówienia 

stanowiły więc bezpośrednią pochodną wymogu ustawowego. Co więcej, mając na względzie 

daty ogłoszenia powołanych orzeczeń to nie uwzględniają one wpływu systemu kaucyjnego 

na  możliwość  osiągnięcia  przez  wykonawców  poziomów  recyklingu,  a  ponadto  nie  jest 

wiadome  czy  zamówienie  dotyczy  całego  strumienia  odpadów  z  danej  gminy,  a  także  czy 

zamówienie  obejmowało  także  odbiór  odpadów,  co  przekłada  się  na  możliwość 

sygnalizowania niewłaściwej segregacji odpadów przez wykonawców. Izba orzeka w danym 

stanie  faktycznym,  a  co  kluczowe  w  przedmiotowej  sprawie,  Zamawiający  nie  określił 

poziomów  recyklingu  z  pkt  31  OPZ  jako  bezpośrednią  pochodną  wymogu  ustawowego. 

Obowiązki ustawowe zostały bowiem przeniesione w sposób uznaniowy, bazujący na danych 

historycznych 

przez  Zamawiającego  w  odniesieniu  do  danej  frakcji  odpadów.  Chybione  są 

twierdzenia  Zamawiającego,  że:  „ukształtował  postanowienia  dokumentów  w  sposób 

adekwatny  i  nie  nadmiarowy,  o  czym  świadczy  to,  iż  nawet  osiągniecie  przez  wszystkich 

wykonawców,  minimalnych  poziomów  recyklingu  określonych  w  ust.  31  OPZ,  nie  wpłynie 

determinująco na uzyskanie stosownego, ustawowo określonego poziomu recyklingu przez m. 

st.  Warszawa.”  I  dalej:  „Zamawiający  przyjmuje,  iż  w  przypadku  spełnienia  wymagań 

nałożonych  na  wykonawców,  osiągnięcie  przez  m.  st.  Warszawa  poziomów  recyklingu 

wskazanych w art. 3b ust. 1 pkt 4-

6 u.c.p.g. nie będzie możliwe. Zamawiający szacuje, że przy 

obecnym  udziale  procentowym  poszczególnych  frakcji  odpadów,  oraz  spełnieniu  przez 

Wykonawców  wymogów  względem  osiąganych  poziomów  recyklingu  dla  poszczególnych 

frakcji, szacowany poziom recyklingu dla całego strumienia odpadów będzie wynosił 43,16%. 

Oznacz

a to, Zamawiający jest świadomy, że nawet przy pełnym zaangażowaniu i spełnieniu 

wszystkich wymagań umownych, nie nastąpi uzyskanie minimalnych ustawowych poziomów 

recyklingu przez m. st. Warszawa. Kreując postanowienia dokumentów zamówienia zmierza 

przy t

ym do osiągniecia możliwie najwyższych wskaźników globalnych (łącznych) przez m. st. 

Warszawa, przy uwzględnieniu możliwości realnych i interesu wspólnego wykonawców oraz 

Zamawiającego.” Abstrahując od tego czy Zamawiający prawidłowo wyliczył poziom 43,16% 

(Wykonawca  BYŚ  w  piśmie  procesowym  z  dnia  6  września  2024  r.  wskazuje,  że  przy 

założonym  w  OPZ  strumieniu  odpadów  i  wymaganych  poziomach  recyklingu  dla 

poszczególnych  frakcji  odpadów  komunalnych,  Zamawiający  powinien  osiągnąć  45,96  % 


poziom  recyklingu  łącznie,  czyli  w  2024  r.  wymagane  ustawowo  45  %)  to  argumentacja 

Zamawiającego  mogłaby  zostać  uznana  za  właściwą,  gdyby  przedmiotowe  zamówienie 

obejmowało całą masę odpadów z Miasta Stołecznego Warszawy. Tymczasem jak słusznie 

wskazywał Wykonawca BYŚ w piśmie procesowym z dnia 6 września 2024 r.: „Pamiętać przy 

tym należy, że niniejszym zamówieniem nie jest objęty cały strumień odpadów komunalnych 

wytwarzanych  na  terenie  m.  st.  Warszawa.  Poza  niniejszym  zamówieniem  pozostaje 

zagospodarowan

ie:  (1)  odpadów  komunalnych  odbieranych  od  właścicieli  nieruchomości 

zamieszkałych  i  mieszanych,  które  zagospodarowywane  są  w  instalacjach  własnych 

Zamawiającego  –  MPO  sp.  z  o.o.  z  siedzibą  w  Warszawie,  (2)  odpadów  komunalnych 

odbieranych od właścicieli nieruchomości niezamieszkałych poza gminnym systemem, które 

zagospodarowywane  są  przez  podmioty  zawierające  indywidualne  umowy  z  takimi 

właścicielami, (3) odpadów kierowanych do punktów zbiórki odpadów, np. skupów złomu, (4) 

odpadów  ulegających  biodegradacji,  które  kompostowane  są  w  przydomowych 

kompostownikach  przez  właścicieli  nieruchomości,  a  po  01.01.2025r.  również  (5)  odpadów 

komunalnych opakowaniowych, które przekazane zostaną do systemu kaucyjnego. Nie jest 

więc tak, że wymagane przez ustawodawcę od m. st. Warszawy poziomy recyklingu muszą 

być  osiągnięte  przez  wykonawców  niniejszego  zamówienia  (łącznie).  Przykładowo, 

zasadzie  całość  odpadów  trafiających  do  przydomowych  kompostowników,  będzie 

uznawana za poddane recyklingowi. Podobnie jest z odpadami t

rafiającymi do skupu złomu, 

czy  od  2025 

r.  do  systemu  kaucyjnego.  Do  systemu  kaucyjnego,  co  należy  wyraźnie 

podkreślić,  będą  trafiały  czyste  opakowania,  a  więc  odpady  surowcowe  nie  zawierające 

zanieczyszczeń,  które  obecnie  trafiają  do  pojemników  na  odpady  zbierane  selektywnie.” 

Zamawiający na stronie 34 odpowiedzi na odwołanie przedstawia symulacje jakie musiałyby 

być  poziomy  recyklingu  dla  poszczególnych  frakcji  przy  aktualnej  strukturze  strumienia 

odpadów, aby osiągnąć poziom ustawowy 55 %, jednak nie uwzględniają one wpływu mas 

odpadów z systemu kaucyjnego czy z pozostałych zagospodarowanych odpadów nieobjętych 

przedmiotem tego zamówienia. Co więcej, Zamawiający podnosi w odpowiedzi na odwołanie, 

że ustalenie takich poziomów jak w pkt 31 OPZ opiera się na założeniu, że zagospodarowywać 

daną  frakcję  odpadów  będą  najlepsze  instalacje.  Z  wypowiedzi  Zamawiającego,  że: 

„Dopowiedzenia  wymaga,  że  nieustanowienie  postanowień  31  –  33  OPZ,  skutkowałoby 

nieodstąpieniem od aktualnego, negatywnego, stanu istniejącego w ww. obszarze, na który 

powołują  się  Odwołujący.”  wynika  błędne  twierdzenie  Zamawiającego,  że  to  jedynie 

wykonawcy  mają  wpływ  na  osiągnięcie  wskaźników  recyklingu.  Tym  samym  Zamawiający 

upatruje  całego  sukcesu  w  osiągnięciu  poziomów  recyklingu  wyłącznie  w  możliwościach 

technologicznych instalacji, pomijając wyżej już opisane czynniki od wykonawców niezależne. 


Słusznie  zresztą  argumentował  Wykonawca  BYŚ,  że  instalacja  Zamawiającego  nie  spełnia 

ustalonych  przez  Zamawiającego  poziomów  OPZ  bazując  na  danych  z  2023  r.  dla  frakcji 

odpadów  zmieszanych  (19,10%  przy  ustalonym  poziomie  21,87%).  Dowody  dotyczące 

naliczanych kar umownych z tytułu nieosiągnięcia przez Zamawiającego poziomów recyklingu 

(wyciągi ze sprawozdań finansowych MPO sp. z o.o. z siedzibą w Warszawie złożone przez 

Wykonawcę  BYŚ)  stanowią  tylko  okoliczności  wspierające  tą  argumentację.  Zamawiający 

dąży  zatem  do  polepszenia  stanu  w  zakresie  osiągniętych  poziomów  recyklingu  wyłącznie 

poprzez  ustalenie  ich  w  obecnym  postępowaniu  na  wysokim  poziomie,  nawet  jeśli  są  one 

niemożliwe  dla  zrealizowania  przez  wykonawców  i  samego  Zamawiającego  mając  na 

względzie frakcję odpadów zmieszanych. Co więcej, Zamawiający niezasadnie nie uwzględnia 

w  szacowanych  obliczeniach  dotyczących  możliwych  poziomów  recyklingu  mas  odpadów 

zagospodarowanych  poza  przedmiotowym 

zamówieniem.  Izba  nie  neguje  przy  tym  jak 

wskazywał  Zamawiający,  że  „Zamawiający,  w  szczególności  odpowiednio  konfigurując 

dokumenty zamówienia, jest uprawniony do nabywania świadczeń nawet o bardzo wysokiej 

jakości.”  Zamawiający  pomija  jednak,  że  w  przypadku  zamówienia  na  zagospodarowanie 

odpadów i osiągnięcia poziomów recyklingu, a więc na jakość, wpływ ma nie tylko wykonawca. 

Zdaniem Izby, poziom recyklingu ustalony przez Zamawiającego dla zmieszanych odpadów 

komunalnych odbiega  od  rzeczywistych możliwości tej frakcji odpadów.  Ponadto, mając na 

względzie  słabą  jakość  segregacji  odpadów  w  Mieście  Stołecznym  Warszawa  największy 

„odpływ”  cennych  odpadów  nadających  się  do  recyklingu  będzie  dotyczył  właśnie  frakcji 

zmieszanych  odpadów  komunalnych.  Jak  sam  wskazywał  Zamawiający  powołując  się  na 

Opracowanie  Instytutu  Ochrony  Środowiska.  Państwowy  Instytut  Badawczy,  Gospodarka 

odpadami 

komunalnymi w Polsce, Warszawa 2021 r., w tej frakcji odpadów zawartość tworzyw 

sztucznych  (w  tym  przede  wszystkim 

butelek  objętych  systemem  kaucyjnym)  wynosi  około 

(średnia  w  Polsce,  przed  odjęciem  zanieczyszczeń  przez  recyklera).  Na  pewno 

możliwość  zwrotu  kaucji  za  butelki  i  puszki  zadziała  motywująco  na  mieszkańców,  którzy 

dotychczas  wbrew  zasadom  segregacji  takie  odpady  umieszczali  w  „czarnym  pojemniku”. 

konsekwencji  znacząco  zmniejszy  się  potencjał  tego  rodzaju  odpadów  względem  lat 

poprzednich,  w  tym  co  do 

roku  2023,  na  którym  Zamawiający  bazował  ustalając  poziomy 

recyklingu  w  tym  postępowaniu.  Jak  wynika  z  Analizy  stanu  gospodarki  odpadami 

komunalnymi  dla  M.  St.  Warszawy  za  rok  2023  łącznie  dla  wszystkich  frakcji  poziom 

przygotowania  do  ponownego  użycia  i  recyklingu  odpadów  komunalnych  wyniósł  25,46% 

(wymagany poziom w 2023 r. powinien wynosić, co najmniej 35%). Zamawiający dla frakcji 

odpadów zmieszanych ustalił w OPZ poziom wymagany: 21,87%. Mając zatem na względzie 

tylko powyższe dane nie sposób  uznać, że poziom ten jest adekwatny dla frakcji odpadów 


zmieszanych,  w  sytuacji,  gdzie  co  do  zasady  odpady  zmieszane  powinny  mieć  znikomy 

potencjał przygotowania do ponownego użycia i recyklingu.  

Odnosząc się do dowodów powołanych przez Zamawiającego to w większości pozostają one 

nieprzydatne dla rozstrzygnięcia z tego powodu, że dotyczą poziomów recyklingu osiąganych 

w innych miejscowościach i co więcej odnoszą się poziomów łącznych ze wszystkich frakcji 

odpadów  a  nie  właściwych  poszczególnym  rodzajom  odpadów.  Jak  słusznie  podnosił 

Odwołujący  Remondis  w  piśmie  z  dnia  9  września  2024  r.:  „przykłady  te  nie  przystają  do 

realiów  warszawskich,  przede  wszystkim  z  uwagi  na  różnice  w  wolumenie  odpadów, 

har

monogramy obioru odpadów, różnice w zabudowie, czy uwarunkowania infrastrukturalne. 

Podstawowa  różnica  w  tym  miastach  widoczna  w  zakresie  ilości  mieszkańców  i  ilości 

odpadów.”  I  tak  dowody  do  odpowiedzi  na  odwołanie:  Analiza  stanu  gospodarki  odpadami 

komunalnymi  dla  gminy  Miasta  Gdańsk  za  2023  r.,  Analiza  stanu  gospodarki  odpadami 

komunalnymi  dla  Miasta  Poznania  za  2023  r.,  Analiza  stanu  gospodarki  odpadami 

komunalnymi dla Miasta Bydgoszczy za 2023 r., jak również do pisma procesowego z dnia 

września  2024  r.:  „Analiza  stanu  gospodarki  odpadami  komunalnymi  w  gminie  miejskiej 

Kraków  za  2023  rok”,  „Analiza  stanu  gospodarki  odpadami  komunalnymi  na  terenie  Gminy 

Miasto  Szczecin”,  zestawienie  własne  Zamawiającego  dotyczące  poziomów  recyklingu 

osiągniętych w latach 2018 – 2023 r. przez Miasto Jarocin wraz z dokumentami źródłowymi 

świadczą  wyłącznie  o  osiągnięciu  w  tych  Miastach  wymaganych  ustawowo  poziomów 

recyklingu liczonych dla wszystkich frakcji odpadów. Dowody te nie uzasadniają ustalonych 

przez Zamawiającego poziomów w tym postępowaniu liczonych odrębnie dla danego rodzaju 

odpadu. Nadto Izba zauważa za Odwołującym Remondis, że różnice występują już w ilości 

odpadów  wytworzonych  na  terenie  gminy  w  2023  r.:  Warszawa:  778  765,01,  Gdańsk:  205 

790,63, Poznań: 233 105,30, Bydgoszcz: 119 544. Jak wynika również z Analizy dla Miasta 

Gdańsk za 2023 r. 6,90% (a nie 21,87% jak wymaga Zamawiający) odpadów wysortowanych 

z 20 03 01 zostało poddanych recyklingowi (Tabela 6 str. 12 Analizy). Odnośnie Miasta Poznań 

to  z  dowodu 

złożonego  przez  Wykonawcę  Pre  Zero:  Zaświadczenie  Zarządcy  ITPOK 

Poznaniu  dotyczące  osiągniętych  poziomów  recyklingu  w  odpadów  zmieszanych 

niesegregowanych  w  latach  2022-

2023  wynika,  że  z  frakcji  odpadów  zmieszanych 

(niesegregowanych)  nie  ma  możliwości  osiągniecia  wymaganych  przez  Zamawiającego 

poziomów  recyklingu  pomimo  iż  miasto  Poznań  w  roku  2023  osiągnęło  ustawowy  poziom 

recyklingu liczony od całej masy odpadów odebranych i przyjętych do zagospodarowania  – 

„ZAŚWIADCZA SIĘ, że osiągnięty poziom recyklingu odpadów powstałych z przetworzenia 

niesegregowanych  odpadów  komunalnych  w  2022  r.  wynosił  2,99%,  a  w  2023  r.  wynosił 

2,86%.  Informacje,  o  powyżej  osiągniętych  poziomach  recyklingu  przez  TOK  Poznań 


otrzymały gminy, z których odpadów dostarczane były do instalacji, jak i dostawcy odpadów 

niesegregowanych.”

Co  do  Miasta  Jarocin  to  jak  wynika  z  dowodu  złożonego  przez 

Zamawiającego  wraz  z  pismem  z  dnia  8  września  2024  r.:  wydruk  artykułu  „Poziomy 

recyklingu: konsekwencja, ale nie tylko”, w którym wskazano co prawda na inwestycje w nowe 

technologie  i  rozwój  instalacji,  niemniej  jednak  Miasto  położyło  nacisk  na  rozwój  związany 

odpadami bio i poprawę tego strumienia odpadów, co w konsekwencji umożliwiło osiągnięcie 

ustawowych poziomów recyklingu. W artykule wskazano: „Wielkopolskie Centrum Recyklingu 

w  Jarocinie  jest  największą  instalacją  mechaniczno-biologicznego  przetwarzania  odpadów 

Wielkopolsce.  Nowoczesność  zakładu  polega  przede  wszystkim  na  nieszablonowych 

innowacyjnych rozwiązaniach technologicznych. (…) Inwestycja w bio – Gdybym miała w tej 

chwili  ocenić  i  doradzić,  co  można  poprawić,  by  osiągnąć  relatywnie  szybko  postęp 

dziedzinie  recyklingu,  powiedziałabym:  poprawić  recykling  frakcji  bio  –  mówi  Zuzanna 

Kamińska z Wielkopolskiego Centrum Recyklingu. (…) Licząc wagowo, to frakcja osiągająca 

w różnych instalacja 20-30%(wagowo) wszystkich odpadów (…) Dla poprawienia jakości bio 

recyklingu niezbędne jest zadbanie o poprawę jakości strumienia odpadów (…) – Prace przy 

modernizacji sortowni trwały ponad rok. Już teraz, po jej rozruchu, wiemy, że nasze miasto ma 

unikatową  instalację  do  sortowania  odpadów  zmieszanych.  Nasza  sortownia  cechuje  się 

najwyższą  przepustowością  w  Polsce.  Dzięki  zamontowanym  urządzeniom  –  separatorom 

optycznym 

–  możemy  wyprodukować  14  rodzajów  surowców  wtórnych  –  mówi  Grzegorz 

Orzeszko,  prezes  gdańskiego  Zakładu  Utylizacyjnego.  (…)”  Dowód:  zestawienie  własne 

Zamawiającego dotyczące charakterystyki strumienia odpadów powstającego na terenie m. 

st. Warszawa wraz z wskazaniem 

osiągniętych tzw. „poziomów recyklingu” w okresie od 2014 

r.  do  2023  r.  wraz  z  dokumentami  również  nie  pokazuje,  jakie  poziomy  recyklingu  są 

adekwatne  dla  danej  frakcji  odpadów.  Słusznie  zatem  podnosił  Wykonawca  BYŚ  w  piśmie 

dnia 10 września 2024 r., że: „Żadna z Analiz przedstawionych przez Zamawiającego nie 

wskazuje,  by  ze  zmieszanych  odpadów  komunalnych  gminy  osiągały  26,18%  poziomu 

recyklingu, łączny zaś poziom recyklingu osiągany w gminach zależy od odsetka zbieranych 

odpadów  bio  i  sposobu  ich  zagospodarowania,  „jakości”  selektywnej  zbiórki  itd.”  Co  do 

artykułu:  „Jak  segregują  wrocławianie?  Dałoby  się  odzyskać  jeszcze  połowę”  to  dowód 

wspiera  okoliczności  powoływane  przez  Wykonawców,  że  w  sytuacji,  gdy  odpady,  które 

powinny zostać wydzielone do innej frakcji odpadów trafiają do odpadów zmieszanych to ich 

odzysk jest praktycznie niemożliwy z uwagi na zanieczyszczenia: „Okazuje się, że w odpadach 

zmieszanych  znalazło  się  ponad  30  proc.  odpadów  kuchennych,  ponad  15  proc.  odpadów 

z papieru,  14,5  proc.  twor

zyw  sztucznych  oraz  8,5  proc.  szkła.  W  wyrzuconych  przez  nas 

odpadach  ponad  68  proc.  powinna  zostać  posegregowana  i  trafić  do  pojemników  na 


poszczególne  frakcje.  Tym  bardziej  że  odpady  zmieszane  to  tak  naprawdę  odpady,  które 

pozostają po segregacji – powinno ich być w naszych domach jak najmniej (…) Odpady, które 

zamiast  zostać  posegregowane,  trafiają  do  czarnego  pojemnika,  są  praktycznie  nie  do 

odzyskania.”  Dowód  artykuł:  „Anglia  zmienia  zasady  segregacji:  jeden  pojemnik  do 

wszystkiego. „Koniec chaosu” opublikowany w Rzeczpospolita Izba  uznała za nieprzydatny 

dla  rozstrzygnięcia  jako  niedotyczący  specyfiki  zagospodarowania  odpadów  w  Polsce. 

Do

wody  dotyczące  oświadczeń  Wykonawców  co  do  uzyskiwanych  poziomów  recyklingu 

stanowią dokumenty źródłowe dla poziomów wskazanych przez Zamawiającego w odpowiedzi 

na odwołanie na str. 23 i 24.

Przechodząc  do  danych,  na  podstawie  których  Zamawiający  ustalił  poziom  recyklingu  dla 

odpadów  zmieszanych  wskazania  wymaga,  że  w  piśmie  z  dnia  1  października  2024  r. 

Zamawiający wyjaśnił, że ustalony poziom 21,87% nie uwzględnia instalacji FB Serwis, czyli 

poziomu z 2023 r. 33,19%. 

Odwołujący Remondis i Wykonawca BYŚ podnosili okoliczności 

poddające  w  wątpliwość  poziom  recyklingu  wykazany  Zamawiającemu  przez  FBSerwis 

Kamieńsk z uwagi na zaliczenie do tego poziomu odpadów o kodzie ex 19 12 12 i 19 12 12. 

Złożone w tym zakresie dowody Izba uznała za nieprzydatne dla rozstrzygnięcia z uwagi na 

modyfikację  OPZ  co  do  poziomu  frakcji  odpadów  zmieszanych.  Nie  jest  zadaniem  Izby 

obecnym postępowaniu odwoławczym rozstrzygnięcie sporu co do możliwości i zasadności 

zaliczania  odpadów  o  ww.  kodach  do  poziomów  recyklingu  przez  FBSerwis  Kamieńsk, 

jedynie  ocena  czy  dane  w  oparciu,  o  które  Zamawiający  ustalił  poziomy  recyklingu  dla 

odpadów zmieszanych są rzetelne, właściwie i ukazujące pewną tendencję dla potencjału tej 

frakcji odpadów. Skoro Zamawiający oświadczył, że poziom 21,87% nie uwzględnia instalacji 

FB  Serwis  Kamieńsk  to  argumentacja  Wykonawców  w  tym  zakresie  stała  się 

bezprzedmiotowa,  a  u

stalenie  czy  faktycznie  FBSerwis  Kamieńsk  złożył  Zamawiającemu 

prawidłowe  oświadczenia  odnośnie  do  poziomów  recyklingu  wykracza  poza  ramy  tego 

postępowania odwoławczego.  

Dalej Odwołujący i Przystępujący kwestionowali uwzględnienie instalacji BIOELEKTRA przy 

określaniu możliwych poziomów recyklingu dla odpadów zmieszanych. Wykonawca Remondis 

podnosił w piśmie procesowym z dnia 18 września 2024 r., że według jego najlepszej wiedzy 

BIOELEKTRA  utraciła  status  instalacji  komunalnej  z  końcem  2023  r.  co  oznacza,  że 

Zamawiający  nie  powinien  w  ogóle  brać  pod  uwagę  wyników  podmiotu,  co  do  którego 

powszechnie wiadomo, że utracił status instalacji komunalnej. Na tą okoliczność Wykonawca 

Remondis  powołał  dowód:  „Listy  instalacji  komunalnych  województwa  warmińsko- 

mazurskiego wraz z dokumentem obrazującym źródło pobrania tej listy, tj. Biuletyn Informacji 


Publicznej Urzędu Marszałkowskiego Województwa Warmińsko- Mazurskiego w Olsztynie”. 

Zdaniem  Izby  powyższe  okoliczności  nie  wpływają  na  ocenę  potencjału  frakcji  odpadów 

zmieszanych w Mieście Stołecznym Warszawa i możliwe do osiągnięcia poziomy recyklingu.  

Podobnie  Izba  oceniła  argumentację  Wykonawcy  Remondis,  że  z  informacji,  którymi 

dysponuje  wynika,  iż  na  Wykonawcę  HETMAN  zostały  nałożone  kary  administracyjne  na 

podstawie  art.  194  ustawy  o  odpadach  a  co  za  tym  idzie  w  sytuacji, 

gdy  kary  te  staną  się 

ostateczne  to  podmiot  ten  nie  będzie  mógł  przetwarzać  niesegregowanych  zmieszanych 

odpadów  komunalnych,  a  co  za  tym  idzie  nie  będzie  mógł  brać  udziału  w  postępowaniu. 

Zamawiający  ustalając  określone  poziomy  recyklingu  bazował  na  danych,  które  zostały 

osiągnięte  w  przeszłości,  a  zatem  potencjalnie  możliwe  do  wypracowania  przez  inne 

instalacje. 

Stąd okoliczność czy Wykonawca HETMAN będzie brał udział w postępowaniu, jak 

deklarował  zresztą  na  rozprawie,  czy  nie,  pozostaje  irrelewantne  w  kontekście  oceny  czy 

potencjalnie jest prawdopodobne uzyskanie takich wyników dla odpadów zmieszanych.  

W  piśmie  procesowym  z  dnia  9  września  2024  r.  na  stronie  11  Wykonawca  Remondis 

przedstawił w Tabeli dane odnośnie do faktycznych możliwości instalacji w zakresie odpadów 

zmieszanych, z których najwyższe poziomy (również w 2023 r.) to: 11,311%, 11,4%, 12,9%, 

Poszczególne poziomy wskazane przez Zamawiającego w odpowiedzi na odwołanie 

na  str.  24  dla  zmieszanych  odpadów  komunalnych  odpowiednio  wynoszą:  0,33%  1,37% 

1,79%  4,24%  5,67%  6,86%  9,87%  18,59%  19,10%  22,76%  24,34%  24,57%  33,06%.  Jak 

wskazywał  Wykonawca  BYŚ:  „Na  przykładzie  2023  r.  Odwołujący  wskazuje,  że  poziom 

recyklingu 

większy niż 20% (ale nadal niższy niż wskazany w pkt 31 OPZ) względem odpadów 

o  kodzie  20  03  01  osiągnął  tylko  dla  jednego  z  realizowanych  przez  siebie  na  rzecz 

Zamawiającego zadań. W przypadku pozostałych zadań poziom recyklingu odpadów o kodzie 

oscylował, w zależności od zadania, w granicach 16 – 18%. Poziom recyklingu – jak 

wyjaśniono - zależy od morfologii odpadów, a ta różna jest nawet dla odpadów o kodzie 20 03 

01  pochodzących  z  rożnych  dzielnic  m.  st.  Warszawy.  I  dalej:  „Z  kolei  wymagany  przez 

Zamawiającego we wcześniejszych postępowaniach poziom wynosił 15%, co było wartością 

ostatecznie  akceptowalną,  bo  mieszczącą  się  w  poziomach  faktycznie  osiąganych 

niedyskryminującą  większości  wykonawców  działających  na  rynku  (w  odróżnieniu  od 

wartości  wymaganej  w  niniejszym  Postępowaniu),  tj.  wartością  ostatecznie  możliwą  do 

osiągnięcia  dla  większej  liczby  wykonawców.”  Mając  zatem  na  względzie  zgromadzony 

sprawie materiał dowodowy wskazujący także na poziomy 2-7% Izba uznała, że poziomy 

recyklingu  określone  dla  frakcji  odpadów  zmieszanych  zostały  ustalone  w  pkt  31  OPZ  na 

nierealnie wysokim poziomie, 

nie uwzględniającym czynników niezależnych od wykonawców, 


w  tym  wchodzącego  w  życie  systemu  kaucyjnego.  Izba  nie  będąc  związana  żądaniami 

odwołania orzekła inaczej niż chciał tego Odwołujący Remondis uznając, że poziom 1,59%, 

który  wnioskował  Odwołujący  nie  jest  proporcjonalny  w  świetle  powyższych  danych. 

Zdaniem Izby potencjał tej frakcji odpadów mimo wszystko jest wyższy, szczególnie biorąc 

pod uwagę podnoszone okoliczności o niewłaściwej segregacji odpadów przez mieszkańców 

Miasta Stołecznego Warszawy, gdzie ponad 50% odpadów to odpady zmieszane. Mając na 

wzg

lędzie, że w ramach umów, na postawie których Zamawiający ustalał poziom recyklingu 

odpady  były  odbierane  z  różnych  dzielnic  Warszawy,  gdzie  potencjał  frakcji  odpadów 

zmieszanych  mógł  być  odmienny  to  zasadnym  zdaniem  Izby  jest  przyjęcie  poziomu 

uśrednionego  :11,62  %.  Poziom  ten  uwzględnia  specyfikę  tego  rodzaju  odpadów,  czynniki 

niezależne od wykonawców związane z niepewnością co do jakości tego strumienia, wpływ 

systemu  kaucyjnego,  który  na  pewno  utrudni  recykling  odpadów  zmieszanych  powodując 

„odpływ”  cennych  odpadów  i  uniemożliwi  nawet  incydentalne  osiągnięcie  poziomów 

okolicach 20% oraz okoliczność, że z uwagi na zanieczyszczenia jeszcze część odpadów 

nie  będzie  nadawała  się  do  recyklingu.  Z  drugiej  strony  poziom  ten  oscyluje  w  granicach 

średniej wynikającej z danych Zamawiającego, jest osiągana przez klika instalacji co wynika 

z ww. pisma procesowego Remondis

, a także jest zbliżony do żądania Odwołującego BYŚ, 

który  deklarował  poziom  10%.  Taki  poziom  jednocześnie  przekłada  się  na  dążenie 

Zamawiającego do osiągnięcia możliwie najwyższych wyników dla danej frakcji odpadów, ale 

z uwzględnieniem jej potencjału. Dlatego też Izba nakazała zmianę pkt 31 w zakresie zadań 

dotyczących odpadów zmieszanych i obniżenie wymaganego poziomu recyklingu do 11,62 %. 

Co do pozostałych odpadów o kodach 15 01 06, 15 01 01, 15 01 07 i kodzie 20 03 07 Izba 

uznała za niezasadne ich obniżenie do poziomu wskazanego przez Odwołującego Remondis 

w odwołaniu. Zdaniem Izby Odwołujący nie wykazał, że nie są one możliwe do osiągnięcia. 

Odmiennie  niż  w  przypadku  odpadów  zmieszanych,  które  co  do  zasady  powinny  zawierać 

odpady  szczątkowe  (w  sytuacji  idealnej  nieprzystającej  do  specyfiki  zagospodarowania 

odpadów w Mieście Stołecznym Warszawa) i w ogóle nie nadawać się do recyklingu to odpady 

selektywnie zbierane taki potencjał posiadają. Zdaniem Izby, w przypadku odpadów takich jak 

szkło, papier, metale, tworzywa sztuczne poza ich właściwym selektywnym zbieraniem duży 

wpływ  na  ich  recykling  mają  technologie  danej  instalacji,  możliwość  ich  odpowiedniego 

wysortowania tak aby osiągnąć jak najwyższe poziomy recyklingu. Jak wynikało z dowodów 

zgromadzonych  w  postępowaniu  odwoławczym  przy  odpadach  zmieszanych  nawet 

najnowocześniejsze  technologie  nie  pozwalają  na  osiągnięcie  z  tych  odpadów  wysokich 

poziomów recyklingu. W odniesieniu natomiast do odpadów selektywnie zbieranych to nawet 

jeśli segregacja „u źródła” nie jest idealna to po stronie wykonawcy jest takie ich wyodrębnienie 


i doczyszczenie, aby ich recykling był możliwy. Nie jest tak, że zanieczyszczenia na poziomie 

wskazywanym przez Wykonawców zawsze wystąpią. Dowody w tym zakresie dotyczą sytuacji 

incydentalnych co nie może przekładać się na ogólną tezę, że w każdej frakcji odpadów będzie 

około  10-20%  zanieczyszczeń.  Wykonawcy  w  złożonych  dowodach  powołują  się  na 

maksymalne wartości, o które recyklerzy mogą pomniejszyć faktyczną masę odpadu poddaną 

recyklingowi.  Ponadto,  zdaniem  Izby 

system  kaucyjny  największy  wpływ  będzie  miał  na 

potencjał  frakcji  odpadów  zmieszanych,  ponieważ  mieszkańcy,  którzy  dotychczas  nie 

segregowali odpadów w sposób selektywny, a więc umieszczali butelki, puszki w „czarnym 

worku”  po  wprowadzeniu  systemu  kaucyjnego  najpewniej  te  nawyki  zmienią  pozbawiając 

frakcję  odpadów  zmieszanych  większego  potencjału  recyklingowego.  W  przypadku  innych 

frakcji system kaucyjny spowoduje raczej 

zmniejszenie masy tych odpadów.  

Przechodząc do poszczególnych rodzajów odpadów to w zakresie frakcji o kodzie 20 03 07 

Odwołujący nie wykazał, dlaczego poziom 4% jest poziomem adekwatnym dla potencjału tej 

frakcji  odpadów.  Odwołujący  BYŚ  sformułował  względem  tej  frakcji  odpadów  żądanie 

obniżenia do 5%. Zamawiający wymaga w tym zakresie osiągnięcia recyklingu w wysokości 

21,57%  co  nie  jest  oczekiwaniem  wygórowanym  mając  na  względzie  osiągnięte  w  2023  r. 

poziomy:  39%  HETMAN,  15,92%  Clean-World,  9,80%  KOM-EKO.  Izba  nie  podziela 

argumentacji 

Wykonawcy  BYŚ  odnośnie  do  Wykonawcy  HETMAN,  że  skoro  deklarował 

w ofercie 

zagospodarowanie  odpadów  gabarytowych  we  własnym  zakładzie,  dla  którego 

utracił pozwolenie zintegrowane to poziom ustalony przez Zamawiającego należy uznać za 

nadmierny.  W  odniesieniu  do  tych  poziomów,  co  już  zostało  podniesione  należy  oceniać 

potencjał  danej  frakcji  odpadów,  a  więc  to  czy  poziomy  te  są  możliwe  do  uzyskania. 

Wykonawca  HETMAN  niezależnie  od  tego,  czy  będzie  mógł  realizować zamówienie  w  tym 

zakresie  osiągnął  wynik  dwukrotnie  wyższy  niż  wymaga  tego  Zamawiający  w  obecnym 

postępowaniu,  co  wskazuje  na  realność  wymagań  Zamawiającego.  W  piśmie  procesowym 

dnia  9  września  2024  r.  na  stronie  11  Wykonawca  Remondis  przedstawił  w  Tabeli  dane 

odnośnie  do  faktycznych  możliwości  instalacji  w  zakresie  odpadów  wielogabarytowych  (6 

instalacji),  z  których  najwyższy  to:  12,9%.  Izba  uznała  także  za  wiarygodną  argumentację 

Zamawiającego,  że  współpraca  z  wytwórcami  mebli  pozwala  na  osiągnięcie  wyższych 

poziomów recyklingu. Zdaniem Izby Odwołujący i Przystępujący nie wykazali, że poziom dla 

odpadów wielogabarytowych 21,57% jest nieproporcjonalny. 

W  odniesieniu  do  frakcji  odpadów  o  kodzie  15  01  06  to  Odwołujący  żądał  obniżenia  do 

poziomu 29%, Wykonawca HETMAN 32%, a 

Wykonawca BYŚ 40%, a więc niewiele niżej od 

poziomu  ustalonego  przez  Zamawiającego:  42,35%.  Jak  wynika  z  danych  historycznych 


wykonawcy 

dla  zmieszanych  odpadów  opakowaniowych  uzyskali  w  2023  r.  odpowiednio: 

LEKARO  0,00%,  KOM-EKO:  0,00%, 

FBSerwis  Kamieńsk:  2,26%,  ZPO  Zawisty:  5,76%, 

P.U.H.P. LECH: 16,05%, EKO-TRANS: 18,23%, Remondis: 22,40%, EKOPAK: 22,52%, EKO-

REGION 

Gotartów:  30,00%,  BYŚ:  37,88%,  EKO-REGION  Julków:  40,58%,  HETMAN: 

Nie ulega wątpliwości, że Wykonawcy Remondis i BYŚ wnioskują o poziomy zbliżone 

do  uzyskanych  w  przeszłości  niemniej  jednak  dla  oceny  prawidłowości  wskazanego  przez 

Zamawiającego  poziomu  istotna  jest  możliwość  ich  wypracowania.  Z  powyższych  danych 

wynika, że jest to poziom realny, pomimo, że oscyluje względem wartości najwyższych. Izba 

zauważa  ponadto,  że  Wykonawca  HETMAN  w  zakresie  kodu  15  01  06  żądał  obniżenia 

poziomu recyklingu do 32%, podczas gdy sam wskazuje 

w odwołaniu, że: „Odpady o kodzie 

15 01 06 również wymagają dodatkowego sortowania i oczyszczania, a do recyklingu trafia 

zaledwie  50-

60%  z  nich.”  Zamawiający  wymaga  w  postępowaniu  osiągnięcia  poziomu 

recyklingu 42,35 %, a więc niższego niż wskazuje jako potencjał recyklingowy Wykonawca 

HETMAN.  Według  informacji  podanych  przez  Zamawiającego  w  odpowiedzi  na  odwołanie 

Wykonawca  HETMAN 

w 2023 r. osiągnął poziom recyklingu dla frakcji tworzyw sztucznych 

wysokości  60,94%,  a  więc  o  około  20%  wyższy  niż  wymaga  tego  Zamawiający 

postępowaniu.  Kolejno  EKO-REGION  Julków  na  poziomie  40,58%  i  BYŚ  na  poziomie 

37,88%,  które  to  wartości  są  wartościami  zbliżonymi  do  określonego  w  postępowaniu. 

Wykonawca  BYŚ  natomiast  wskazywał,  że:  „w  odpadach  poddawanych  recyklingowi, 

pochodzących  ze  strumienia  odpadów  o  kodzie  15  01  06,  dominują  tworzywa  sztuczne 

metale  opakowaniowe,  które  zostaną  objęte  systemem  kaucyjnym  i  od  2025r.  w  coraz 

mniejszej  ilości  będą  trafiały  do  tego  strumienia  odpadów.”  Zdaniem  Izby,  powyższe 

potwierdza  tezę,  że  co  do  odpadów  selektywnie  zbieranych,  system  kaucyjny  spowoduje 

zmniejszenie  masy  tych  strumieni,  nie  powinien  jednak  obniżyć  uzyskiwanych  poziomów 

recyklingu  z  pozostałej  masy  tego  rodzaju  odpadów.  Wykonawca  BYŚ  żąda  zresztą 

zmniejszenia  wymaganego  poziomu  nieznacznie  o  2,35%,  przy  czym  nie  uzasadnia  tej 

wartości.  Zdaniem  Izby  Odwołujący  i  Przystępujący  nie  wykazali  żądanej  zmiany  poziomu 

recyklingu dla tego kodu odpadów. 

Podobnie Izba oceniła frakcję odpadów papieru i szkła.  

Jeśli chodzi o odpady o kodzie 15 01 07 to powołane w odpowiedzi na odwołanie instalacje 

oscylują  w  większości  wokół  poziomu  ustalonego  przez  Zamawiającego:  BYŚ:  71,82%, 

Remondis Glass: 94,25%, 

SIBELCO Pełkinie: 96,76%, SIBELCO Lubliniec: 96,76%, SIBELCO 

Wyszków: 96,76%, KOM-EKO: 98,74%, Sar Recykling: 100%, podczas gdy w przedmiotowym 

postępowaniu jest to poziom: 97,80%. Zdaniem Izby nieuzasadnione byłoby obniżanie tych 


poziomów  do  80%  jak  wnioskował  Odwołujący  Remondis  i  Wykonawca  BYŚ,  czy  85%  jak 

wskazywał  Wykonawca  HETMAN.  Jak  wynika  z  dowodów  przedłożonych  przez 

Zamawiającego  (pismo  KOM-EKO  S.A  z  dnia  8  listopada  2023  r.):  „z  uwagi  na  czystość 

odpadów przyjętych do przetworzenia w lll kwartale 2023 r., z całości odpadów o kodzie 15 

01  07  przetworzonych  w  procesie  R12,  wytworzono  ten  sam  odpad  tj.  15  01  07.”  Z  pism 

Odwołującego  Remondis  z  dnia  28  lutego  2024  r.  wynika  czystość  surowca  dla  odpadu 

o kodzie: 15 01 07: 80% 

(„W wyniku przetworzenia powstało 80% stłuczki szklanej (produkt) 

15%  odpadów  o  kodzie  19  12  05,  które  zostały  przekazane  do  kolejnego  recyklera,  który 

oświadczył, że towar posiadał tylko 5% zanieczyszczeń.”), a podwykonawca PUHP LECH sp. 

z o.o.: osiągnął 92,438%. Nie ulega więc wątpliwości, że nie każdy strumień odpadów będzie 

zawierał  podnoszone  przez  Wykonawców  poziomy  zanieczyszczeń.  Dowody  Wykonawcy 

BYŚ  czy  Hetman  wskazują  na  wysokie  oczekiwania  w  tym  zakresie  recyklerów,  niemniej 

jednak zdaniem Izby kwestia so

rtowania i doczyszczania odpadów selektywnie zbieranych jest 

po stronie wykonawców. Przedstawione dane wskazują na duży potencjał recyklingowy frakcji 

szkła.  Oczywiście  system  kaucyjny  z  pewnością  doprowadzi  do  zmniejszenia  masy  tych 

odpadów, ale nie powinno to wpłynąć na wysokość poziomów recyklingu.  

Co do frakcji papieru (kod 15 01 01) to Zamawiający wymaga poziomu 90,90%. Wykonawca 

Remondis  wnioskował  o  obniżenie  tego  poziomu  na  82%,  Wykonawca  BYŚ  na  70%, 

Wykonawca  HETMAN  na  90%,  a  więc  niewiele  niżej  niż  oczekuje  Zamawiający.  Wnioski 

Wykonawców odnoszą się bezpośrednio do uzyskiwanych przez nich historycznie poziomów: 

LEKARO: 0,00%, 

BYŚ: 67,88%, EKO-TRANS: 69,62%, Ekopak: 77,30%, Remondis: 82,71%, 

Mondi:  91,00%,  STENA:  98,99%  Jak  wynika  z  dowod

ów  złożonych  przez  Zamawiającego 

pismo Odwołującego FB Serwis Kamieńsk z dnia 14 marca 2024 r. wraz z załączonym pismem 

Mondi Świecie S.A. z dnia 11 marca 2024 r.: strata procesowa dla odpadu o kodzie 15 01 01 

wynosiła 9% masy odpadów. Ponadto, z pisma Odwołującego HETMAN z dnia 12 kwietnia 

2024 r. wynika, że dla odpadu o kodzie 15 01 01 osiągnął: 90,53% poziomu recyklingu. Z pism 

Odwołującego  Remondis  z  dnia  28  lutego  2024  r.  wynika  czystość  surowca  dla  odpadu 

o kodzie: 15 01 01: 95%, 91%, 92 %, przy czym podwykonawca 

osiągnął: 94,899%.  

Niewątpliwie  z  powyższych  danych  wynika,  że  poziomy  ustalone  przez  Zamawiającego, 

pomimo występujących zanieczyszczeń dla tych frakcji odpadów są realne, dlatego też Izba 

nie stwierdziła w tym zakresie naruszenia przepisów ustawy pzp. 

O kosztach postępowania odwoławczego w sprawie KIO 2942/24 orzeczono na podstawie art. 

557, art. 574 i art. 575 ustawy pzp oraz w oparciu o przepisy § 5 pkt 1 i 2 lit. a i b oraz § 7 ust. 

2 pkt 2 i ust. 3 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 2020 r. w sprawie 


szczegółowych  rodzajów  kosztów  postępowania  odwoławczego,  ich  rozliczania  oraz 

wysokości i sposobu pobierania wpisu od odwołania (Dz. U. z 2020 r. poz. 2437), stosownie 

do  wyniku  postępowania  obciążając  kosztami  postępowania  Zamawiającego  oraz 

Odwołującego. 

Na  koszty  postępowania  odwoławczego  składał  się  wpis  uiszczony  przez  Odwołującego 

wysokości  15  000,00  zł,  koszty  poniesione  przez  Odwołującego  z  tytułu  wynagrodzenia 

pełnomocnika  w  kwocie  3600,00  zł  oraz  koszty  poniesione  przez  Zamawiającego  z  tytułu 

wyn

agrodzenia pełnomocnika w kwocie 3600,00 zł (łącznie 22 200,00 zł).  

Zarzuty  1  został  uwzględniony  w  części  oraz  zarzut  2  został  uwzględniony  w  części. 

Odwołujący  poniósł  koszty  w  wysokości  18  600,00  zł  tytułem  wpisu  od  odwołania  i 

wynagrodzenia  pełnomocnika,  natomiast  Zamawiający  w wysokości  3.600,00  zł  tytułem 

wynagrodzen

ia  pełnomocnika.  W  zakresie  zarzutów  uwzględnionych  Zamawiający 

odpowiadał za koszty do wysokości 11 100,00 zł (22 200,00 zł x 1/2). Natomiast w zakresie 

zarzutów oddalonych za koszty odpowiadał Odwołujący do wysokości 11 100,00 zł (22 200,00 

zł x 1/2). Odwołujący poniósł dotychczas koszty w wysokości 18 600,00 zł, a odpowiadał za 

nie  do  wysokości  11  100,00  zł.  Dlatego  też,  Izba  zasądziła  od  Zamawiającego  na  rzecz 

Odwołującego  kwotę  7500,00  zł  stanowiącą  różnicę  ww.  kwot,  na  podstawie  faktur  VAT 

złożonych przez Odwołującego i Zamawiającego na rozprawie. 

KIO 2949/24 

Odwołanie zasługiwało na częściowe uwzględnienie. 

Zarzut 1 dotyczący warunku udziału w postępowaniu w zakresie poziomów przygotowania do 

ponownego użycia i recyklingu dla Zadań 1,2,3,4. 

Zarzut zasługiwał na uwzględnienie. 

W  zakresie  tego  zarzutu  Odwołujący  podnosił,  że  dla  Zadań  1,2,3,4  nie  ma  obiektywnie 

możliwości  osiągnięcia  wymaganych  poziomów  recyklingu  i  przygotowania  odpadów 

komunalnych do ponownego użycia ze względu na skład morfologiczny i specyfikę odpadów 

przypis

anych  do  tych  Zadań.  W  ocenie  Odwołującego  tak  skonstruowany  warunek  udziału 

postępowaniu  jest  niezgodny  wprost  z  treścią  art.  3b  ustawy  z  dnia  13  września  1996  r. 

utrzymaniu  czystości  i  porządku  w  gminach  (dalej:  ucpg)  oraz  rozporządzeniem  Ministra 

Kl

imatu  i  Środowiska  z  dnia  3  sierpnia  2021  r.  w  sprawie  sposobu  obliczania  poziomów 

przygotowania  do  ponownego  użycia  i  recyklingu  odpadów  komunalnych.  Odwołujący 


podnosił,  że  przyjęty  przez  Zamawiającego  podział  wymagań  odrębnie  dla  każdego 

wyróżnionego kodu klasyfikacji odpadów ma charakter sztuczny i nadmierny w stosunku do 

obowiązujących  w  tym  zakresie  uregulowań  prawnych.  Takie  ukształtowanie  warunków 

udziału  w  postępowaniu,  w  ocenie  Odwołującego  wykracza  dalece  poza  realną  potrzebę 

dokonania  oceny  możliwości  należytego  wykonania  zamówienia  przez  wykonawców 

uczestniczących w postępowaniu, ograniczając konkurencję i uniemożliwiając złożenie oferty 

niepodlegającej odrzuceniu. Podkreślił, że możliwość osiągnięcia przez danego wykonawcę 

poziomów recyklingu uzależniona jest przede wszystkim od składu morfologicznego odpadów 

odbieranych z terenu danej gminy (ich jakości i rodzaju), co jest z kolei uzależnione od sposobu 

i  jakości  prowadzonej  przez  mieszkańców  segregacji  odpadów  i  na  co  wykonawca,  który 

świadczy  usługi  zagospodarowywania  odpadów  komunalnych  i  który  tych  odpadów  nie 

odbiera bezpośrednio od mieszkańców danej gminy, nie ma żadnego wpływu. Zaznaczył, że 

niem

ożność  osiągnięcia  tych  poziomów  ma  charakter  obiektywny,  w  tym  sensie,  że  żaden 

wykonawca nie ma możliwości, z przyczyn prawnych i faktycznych, sprostać wymogom, które 

stawia wykonawcy Zamawiający. Podkreślał, że recykling, o którym mowa w SWZ, jest rzecz 

jasna odzyskiem, ale nie odwrotnie - 

nie każdy proces odzysku (a ustawodawca mówi szeroko 

o odzysku w odniesieniu do instalacji do przetwarzania zmieszanych odpadów komunalnych) 

jest  recyklingiem,  w  szczególności  nie  jest  recyklingiem  odzysk  energii  i  ponowne 

przetwarzanie odpadów na materiały, które mają być wykorzystane jako paliwa. W praktyce 

średnio ok. 50% całości odpadów przetwarzanych w instalacjach MBP to odpad o kodzie 19 

12 12, a więc odpad nienadający się do recyklingu (ale do odzysku tak – ale to nie wlicza się 

do  poziomów  recyklingu  wymaganych  przez  Zamawiającego.  W  najbardziej  efektywnych 

instalacjach  MBP  ze  zmieszanych  odpadów  komunalnych  można  wyciągnąć  kilka  procent 

odpadów  surowcowych  nadających  się  do  odzysku  (czyli  nie  do  recyklingu).  Zaostrzone 

nowymi  przepisami  wymagania,  dodatkowo  tylko  zaostrzyły  możliwości  zagospodarowania 

surowców  pochodzących  ze  zmieszanych  odpadów  komunalnych  u  recyklerów,  stąd  też 

wskaźnik ten maleje. Nawet przy zastosowaniu najnowocześniejszych rozwiązań, możliwy do 

osiągnięcia z tych odpadów poziom recyklingu wynosi od 2% do 5 %, w odpadach tych brak 

bowiem  odpadów  „surowcowych”,  bądź  odpady  o  takim  charakterze  trafiające  do  tego 

strumienia  odpadów  są  tak  zanieczyszczone,  że  nie  nadają  się  do  recyklingu.  Odwołujący 

zaznaczył, że co do zasady w odpadach zmieszanych (niesegregowanych), które stanowią 

przedmiot zamówienia w Zadaniach 1,2,3,4 nie powinny znajdować się odpady nadające się 

do  recyklingu  lub  ponownego  użycia.  Powyższe  oznacza,  że  najbardziej  pełnowartościowe 

surowce do p

onownego przetworzenia, które zostaną odebrane przez recyklerów, uzyska się, 

jeśli  będziemy  poprawnie  zbierać  „u  źródła”  osobno  papier,  szkło,  tworzywa  sztuczne  wraz 


metalem i oddzielimy je od odpadów biodegradowalnych. Innymi słowy, recykling odpadów 

opiera  się  na  odpadach  z  selektywnej  zbiórki.  Surowce  wtórne  odzyskane  ze  zmieszanych 

odpadów  komunalnych  do  recyklingu  zasadniczo  nie  nadają  się  ze  względu  na  stopień  ich 

zanieczyszczenia. 

Specyfika niesegregowanych (zmieszanych) odpadów komunalnych (20 03 

01)  powoduje,  że  wprowadzony  przez  Zamawiającego  wymóg  osiągnięcia  poziomu 

przygotowania  do  ponownego  użycia  i  recyklingu  przetworzonych  odpadów  komunalnych, 

(ustalany  względem  wskazanych  powyżej  ilości  minimalnych  zgodnie  z  warunkami 

określonymi  w  pkt  33  OPZ),  w  wysokości  nie  mniejszej  niż  20,00%  dla  odpadów 

sklasyfikowanych pod kodem 20 03 01 dla Zadania 1, 2, 3 

i 4 jest obiektywnie niemożliwy co 

zrealizowania  i  tym  samym  uniemożliwia  wykonawcom,  którzy  chcieliby  wziąć  udział 

przedmiotowym  postępowaniu  dla  Zadań  1,2,3,4  wykazanie  się  takimi  danymi.  Dlatego 

zdaniem Odwołującego warunek jest nadmierny i nieproporcjonalny oraz stanowi naruszenie 

art. 16 pkt 1 i 3 ustawy pzp tj. naruszenie zasad uczciwej konkurencji i równego traktowania 

wykonawców prowadząc do ograniczenia dostępu do zamówienia wykonawcom zdolnym do 

realizacji  zamówienia  oraz  naruszenie  zasad  proporcjonalności  poprzez  zastosowanie 

środków dyskryminujących oraz nadmiernych i wykraczających poza to, co jest konieczne do 

osiągnięcia  celu  jakiemu  służyć  ma  warunek  udziału  w  postępowaniu.  Zamawiający  nie 

uwzględnił wszystkich wymagań i okoliczności mogących mieć wpływ na sporządzenie oferty 

bowiem  nie  uwzględnił  braku  obiektywnych  możliwości  osiągnięcia  przez  wykonawców  tak 

wysokich poziomów recyklingu w odniesieniu do odpadów niesegregowanych (zmieszanych). 

Odnosząc  się  do  powyższego  podkreślić  należy,  że  pomimo,  że  powyższy  zarzut  dotyczył 

zadań 1-4 to jest zbieżny z zarzutem 1 odwołania Remondis w sprawie KIO 2942/24 stąd Izba 

w całości powołuje się na rozważania poczynione względem zarzutu 1 w sprawie KIO 2942/24 

uznając  je  za  kompletne  i  nie  wymagające  powtórzenia.  W  konsekwencji  Izba  uwzględniła 

zarzut  1  odwołania  w  części  dotyczącej  ustanowienia  w  warunku  wymogu  wykazania  się 

przeszłości  określonymi  poziomami  recyklingu,  nakazując  jego  wykreślenie  w  sentencji 

orzeczenia. 

Pomimo,  że  zarzutem  odwołania  objęte  były  zadania  1-4  to  Izba  nakazała 

wykreślenie ww. zakresu warunku co do poziomów recyklingu względem wszystkich zadań, 

ponieważ  zarzut  1  odwołania  Remondis  był  zarzutem  dalej  idącym,  a  odwołania  zostały 

skierowane do łącznego rozpoznania. Mając na względzie, że Izba uwzględniła zarzut główny 

odwołania,  zarzut  ewentualny  zgodnie  z  wnioskiem  Odwołującego  pozostawiła  bez 

rozpoznania. 


Zarzuty  2  i  3  dotyczące  nieprecyzyjnego  i  niewłaściwego  opisu  przedmiotu  zamówienia 

zakresie poziomów przygotowania do ponownego użycia i recyklingu oraz naliczanych kar 

umownych z tego tytułu. 

Zarzut 2 odwołania w zakresie żądania głównego wykreślenia z pkt 31 Część II SWZ – OPZ, 

dla Zadań nr 1,2 ,3 i 4 zobowiązania Wykonawcy do osiągnięcia poziomu przygotowania do 

ponownego użycia i recyklingu odpadów komunalnych w wysokości nie mniejszej niż 26,18 % 

w  każdego  z  ww.  Zadań  oraz  informacji,  że  brak  udokumentowania  osiągnięcia  poziomu 

uznany  zostanie  za  brak  osiągnięcia  tego  poziomu  przez  Wykonawcę  nie  zasługiwał  na 

uwzględnienie. 

Zarzut 2 odwołania w zakresie żądania ewentualnego zasługiwał na uwzględnienie. 

Odwołujący co do zarzutu dotyczącego pkt 31 OPZ wskazywał, że zgodnie z art. 3b ust. 1 pkt 

1  ustawy  ucpg  obowiązek  osiągania  poziomów  przygotowania  do  ponownego  użycia 

recyklingu  odpadów  komunalnych  w  określonych  wysokościach  nałożony  został 

bezpośrednio na gminy i stanowi jej zadanie. To gminy rozliczane są z osiągania poziomów 

przygotowania  do  ponownego  użycia  i  recyklingu  odpadów  komunalnych  i  ponoszą 

odpowiedzialność  za  ich  nieosiągnięcie.  Zamawiający  w  przytoczonych  powyżej 

postanowieniach  SWZ  oraz  w

zoru  umowy  bezpodstawnie  deleguje  obowiązki  w  postaci 

osiągania poziomów przygotowania do ponownego użycia i recyklingu odpadów komunalnych 

na  Wykonawcę,  podczas  gdy  nie  ma  on  realnych  narzędzi  do  ich  uzyskania.  Odwołujący 

wyjaśnił, że jedyną sytuacją, w której odpowiedzialność za osiągnięcie poziomów recyklingu 

leży na podmiocie dokonującym odbioru odpadów, zgodnie z art. 9g pkt 1 ustawy o utrzymaniu 

czystości i porządku w gminach jest przypadek, w którym podmiot dokonuje odbioru odpadów 

z nieruchomości na podstawie umowy z właścicielem nieruchomości (a nie z gminą).  

Odwołujący argumentował, że wymagania określone w postępowaniu są nierealne i przeczą 

dotychczas wykazywanym poziomom przez m. st. Warszawę. Z uwagi zatem na dokonany 

przez Zamawiającego podział zamówienia na 19 Zadań, gdzie w ramach każdego Zadania 

odbier

ana jest co do zasady inna frakcja odpadów komunalnych bardzo możliwe jest, że jeden 

Wykonawca nie będzie realizował wszystkich 19 Zadań zamówienia, lecz np. jedno Zadanie, 

maksymalnie  kilka  z  nich.  Natomiast  w  ramach  każdego  z  Zadań  zamówienia,  wybrany 

Wy

konawca  będzie  dokonywał  zagospodarowania  innej  frakcji  odpadów.  W  opinii 

Odwołującego  w  przypadku  kodów  20  03  01  (odpady  komunalne  zagospodarowywane 

ramach zadań 1,2,3,4) bardzo trudne będzie osiągnięcie minimalnych, wymaganych w OPZ 

przez Zamawiającego poziomów recyklingu. Przede wszystkim dlatego, że w przypadku kodu 

20 03 01, z definicji w tym kodzie odpadów nie powinny znajdować się odpady nadające się 


do  segregacji,  a  na  pewno  nie  mogą  one  stanowić  26,18%  odpadów  (jest  wymagany 

minimalny poziom recyklingu dla Zadań 1,2,3,4). Dodatkowo, w dniu 14 kwietnia 2023 roku 

została  uchwalona  ustawa  o  zmianie  ustawy  o  gospodarce  opakowaniami  i  odpadami 

opakowaniow

ymi,  wprowadzająca  w  Polsce  tzw.  system  kaucyjny  polegający  na  tym,  że 

butelki jednorazowego użytku z tworzyw sztucznych na napoje o pojemności do trzech litrów, 

włącznie z  ich zakrętkami i wieczkami z  tworzyw sztucznych, z  wyłączeniem szklanych lub 

metalo

wych butelek na napoje, których zakrętki i wieczka są wykonane z tworzyw sztucznych, 

puszki  metalowe  o  pojemności  do  jednego  litra,  butelki  szklane  wielokrotnego  użytku 

pojemności do półtora litra, będą obciążone kaucją, która będzie zwracana w chwili zwrotu 

wyżej  wskazanych  opakowań  do  sklepów.  Wejście  w  życie.  systemu  kaucyjnego  pozbawi 

całkowicie  niesegregowane  (zmieszane)  odpady  komunalnych  jakichkolwiek  odpadów 

segre

gowanych które nadawałyby się do recyklingu. Tym samym ustanowienie wymagania, 

które nakazuje osiągniecie poziomu recyklingu na poziomie 26,18 % dla Zadań 1,2,3,4 jest 

oczywistych względów nieuzasadnione, nierealne do osiągnięcia przez wykonawców oraz 

niezgodne  z  obowiązującymi  regulacjami  prawnymi.  Możliwe  jest  osiągnięcie  poziomu 

przygotowania  do  ponownego  użycia  i  recyklingu  odpadów  w  ramach  Zadań  1,2,3,4  na 

poziomie 

około 2 %. Odwołujący podnosił, że przenoszenie na wykonawcę niespełnialnych 

obowiązków  należy  oceniać  w  kontekście  naruszenia  regulacji  art.  99  ustawy  pzp 

i w 

kontekście  zasad  prawa  zamówień  publicznych.  Ustanowienie  przez  Zamawiającego 

wymogów  osiągnięcia  niezwykle  wysokich  poziomów  recyklingu  w  zakresie  Zadań  1,2,3,4 

powoduje,  że  obowiązek  wykonawcy  dotyczący  poziomów  recyklingu  jest  sprzeczny 

przepisami prawa, niemożliwy do realizacji z uwagi na brak po stronie Wykonawcy narzędzi 

pozwalających  na  jego  osiągnięcie,  do  których  zastosowania  zgodnie  z  przepisami  prawa 

został uprawniony Zamawiający co narusza także zasady opisywania przedmiotu zamówienia, 

w tym uniemożliwia zachowanie uczciwej konkurencji oraz zasady proporcjonalności. 

W odniesieniu do tego zarzutu Izba przywołuje rozważania poczynione w zakresie zarzutu 2 

odwołania  Remondis  w  sprawie  KIO  2942/24  uznając  je  za  kompletne  i  nie  wymagające 

powtórzenia.  Dodatkowo  podkreślić  należy,  że  Izba  podziela  stanowisko  Odwołującego,  że 

osiągnięcie  określonych  poziomów  recyklingu  przez  wykonawcę  zagospodarowującego 

odpady jest zależne od wielu czynników, w tym czynników, na które nie ma wpływu. Niemniej 

jednak, jak już zostało podniesione w zakresie zarzutu 2 odwołania Remondis, Zamawiający 

udzielając zamówienia na zagospodarowanie odpadów działa na rzecz Miasta Stołecznego 

Warszawy. Miasto Stołeczne Warszawa jest zobowiązane zgodnie z art. 3b ustawy z dnia 13 

września 1996 r. o utrzymaniu czystości i porządku w gminach (t. j. Dz. U. z 2024, poz. 399) 

osiągnąć  poziom  przygotowania  do  ponownego  użycia  i  recyklingu  odpadów  komunalnych 


wysokości co najmniej: 4) 45% wagowo - za rok 2024; 5) 55% wagowo - za rok 2025. Nie 

ulega wątpliwości, że w przypadku nieosiągnięcia ustawowych poziomów recyklingu Miasto 

Stołeczne Warszawa zapłaci kary, o których mowa w art. 9x ust. 3 ww. ustawy. W ocenie Izby, 

mając na względzie, że wymóg osiągnięcia poziomów recyklingu odpadów został określony 

przez  Ustawodawcę,  to  oczywistym  jest,  że  w  przypadku  powierzenia  wykonania  zadań 

związanych  z  zagospodarowaniem  odpadów  wykonawcy  przyjmują  do  realizacji  również 

obowiązki związane z osiągnięciem poziomów recyklingu, w przeciwnym razie wykonawcy nie 

dokładaliby żadnych starań, aby te zadania wykonać. Stąd zdaniem Izby zarzut 2 w zakresie 

żądania  głównego  odwołania  dotyczący  wykreślenia  wymogu  osiągnięcia  poziomów 

recyklingu dla zadań 1-4 pkt 31 OPZ nie zasługiwał na uwzględnienie. Wykonawcy nie mieliby 

interesu w podejmowaniu działań zmierzających do wypracowania jak najwyższych wyników 

w zakresie recyklingu odpadów, a Zamawiający zostałby pozbawiony jakiegokolwiek wpływu 

na  zrealizowanie  obowiązku  ustawowego  dla  Miasta  Stołecznego  Warszawy  odnośnie  do 

osiągniętych poziomów recyklingu. Izba zauważa, że wymóg pkt 31 OPZ w tym zakresie nie 

był  co  do  zasady  kwestionowany  przez  pozostałych  Odwołujących,  którzy  dostrzegają 

konieczność  podejmowania  starań  o  osiągnięcie  jak  najwyższych  poziomów  recyklingu 

odpadów. Izba wzięła jednak pod uwagę okoliczności powoływane przez Odwołującego Pre 

Zero, a dotyczące czynników niezależnych od wykonawcy w osiągnięciu poziomów recyklingu 

dla frakcji odpadów zamieszanych. Z tych powodów Izba uwzględniła odwołanie w zakresie 

żądania  ewentualnego  zarzutu  2  odwołania.  Izba  uznała,  że  Zamawiający  ustalił  poziomy 

recyklingu dla kodu odpadów 20 03 01 na poziomie niemożliwym do spełnienia, w oderwaniu 

od specyfiki tej frakcji odpadów, nieuwzględniającym czynników zewnętrznych w tym przede 

wszystkim 

systemu  kaucyjnego,  a  więc  w  sposób  naruszający  zasadę  proporcjonalności 

uczciwej konkurencji, co ma wpływ na sporządzenie oferty. Mając na względzie, że Izba nie 

jest związana żądaniami odwołania uznając zasadność samego zarzutu Izba orzekła inaczej 

niż  wnosił  Odwołujący.  Izba  przywołuje  w  tym  zakresie  argumentację  dotyczącą  zarzutu  1 

odwołania Remondis. Zdaniem Izby uwzględnienie zmiany na poziomie 2,5 % prowadziłoby 

do  marginalizacji  wymogu  recyklingu

,  a  jak  wskazywał  Odwołujący,  jakość  segregacji 

odpadów  w  Mieście  Stołecznym  Warszawa  jest  słaba  i  wciąż  ponad  połowa  odpadów  to 

odpady  zmieszane.  Izba  ustaliła  w  świetle  zgromadzonego  materiału  dowodowego 

uwzględniając  stanowiska  Stron  w  postępowaniu  odwoławczym,  że  wymóg  recyklingu  dla 

odpadów  zmieszanych  na  poziomie  11,62  %  uwzględnia  specyfikę  tego  rodzaju  odpadów, 

czynniki niezależne od wykonawców związane z niepewnością co do jakości tego strumienia, 

wpływ  systemu  kaucyjnego,  który  na  pewno  utrudni  recykling  odpadów  zmieszanych 

powodując  zubożenie  tej  frakcji  odpadów  i  uniemożliwi  nawet  incydentalne  osiągnięcie 


poziomów w okolicach 20% oraz okoliczność, że z uwagi na zanieczyszczenia jeszcze część 

odpadów  nie  będzie  nadawała  się  do  recyklingu.  Z  drugiej  strony  poziom  ten  oscyluje 

granicach średniej wynikającej z danych Zamawiającego, jest osiągana przez klika instalacji 

co wynika z pisma procesowego Remondis z dnia 9 września 2024 r. (str. 11) oraz zbliżona 

do oświadczeń Wykonawcy BYŚ co do uzyskiwanych przez niego poziomów i możliwych do 

osiągnięcia realnie po wprowadzeniu systemu kaucyjnego (10%), co przekłada się na dążenie 

Zamawiającego do osiągnięcia możliwie najwyższych wyników dla danej frakcji odpadów, ale 

z uwzględnieniem jej potencjału.  

Dlatego  też  Izba  nakazała  zmianę  pkt  31  w  zakresie  zadań  dotyczących  odpadów 

zmieszanych i obniżenie wymaganego poziomu recyklingu do 11,62 %. 

Zarzut  3  odwołania  dotyczący  kar  umownych  za  nieosiągnięcie  poziomów  recyklingu  Izba 

uznała za niezasadny. 

W zakresie tego zarzutu Odwołujący podnosił, że  określenie w dokumentacji postępowania 

(projekcie  umowy) 

kar  umownych  jakie  będzie  naliczał  wykonawcy  za  nieosiągnięcie 

wymaganych  minimalnych  poziomów  recyklingu  należy  zakwestionować  jako  sprzecznych 

ustawą pzp. Odwołujący wskazał, iż nie spełniają one wymogów ustawowych, wynikających 

z art. 483 § 1 k.c. co w przyszłości może skutkować stwierdzeniem nieważności stosownie do 

art. 58 § 1 k.c. Przepis art. 483 § 1 k.c. odwołuje się do pojęcia kary umownej „w określonej 

wysokości”. Oznacza to, że już w dacie zawarcia Umowy powinna być ona znana Wykonawcy 

i  możliwa  do  określenia  (wyliczenia).  Kwestionowany  zapis  nie  odpowiada  ww.  wymogowi. 

Jednostkowa  stawka  opłaty  za  umieszczenie  odpadów  komunalnych  na  składowisku, 

określona w przepisach wydanych na podstawie art. 290 ust. 2 ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 

r. - Pra

wo ochrony środowiska („PoŚ”) ustalana jest przy uwzględnieniu regulacji art. 291 ust. 

1  PoŚ,  z  którego  wynika,  iż  ww.  stawki  z  dniem  1  stycznia  każdego  roku  podlegają 

podwyższeniu w stopniu odpowiadającym średniorocznemu wskaźnikowi cen towarów i usług 

ko

nsumpcyjnych ogółem, ogłaszanemu przez Prezesa GUS (przykładowo: OBWIESZCZENIE 

MINISTRA KLIMATU I ŚRODOWISKA z dnia 3 listopada 2023 r. zmieniające obwieszczenie 

w  sprawie  wysokości  stawek  opłat  za  korzystanie  ze  środowiska  na  rok  2024).  Wartość  ta 

(jednos

tkowa stawka opłaty za umieszczenie odpadów komunalnych na składowisku) na dzień 

zawarcia  umowy  z  Zamawiającym  nie  będzie  znana.  Tym  samym  zmienność  danych 

liczbowych (wartość niewiadoma) niezbędnych do wyliczenia kary umownej zastrzeżonej na 

rzecz Zamawia

jącego sprawia, że na dzień podpisania umowy nie będzie możliwe wyliczenie 

kary obowiązującej w okresie zaplanowanej realizacji umowy (por. np. wyr. SA Kraków I AGa 

85/21; wyr. SA w Gdańsku z 29.09.2021 r., V AGa 83/21 czy wyr. SN z 02.06.2016 r. sygn. 


akt I CSK 506/15), co determinuje jej sprzeczność z konstrukcją wynikającą z art. 483 §1 k.c. 

Niezależnie  od  powyższego,  ustanowiona  kara  umowna  spełnia  kryteria  rażącego 

wygórowania  w  rozumieniu  art.  484  k.c.  w  dacie  zastrzegania.  Wykonawca  nie  może 

odpow

iadać w stopniu przewidzianym przez Zamawiającego za brak osiągniętych poziomów 

recyklingu,  ponieważ  ich  osiągnięcie  zależy  od  wielu  czynników,  które  w  większości 

przypadków  są  całkowicie  niezależne  od  Wykonawcy.  Tymczasem  odpowiedzialność 

Wykonawcy  powinn

a  kształtować  się  stosownie  do  działań  wykonawcy,  za  które  można 

przypisać  mu  winę.  Jeżeli  niewykonanie  lub  nienależyte  wykonanie  jest  następstwem 

okoliczności, za które Wykonawca odpowiedzialności nie ponosi, to nie jest zobligowany do 

naprawienia  powstałej  szkody.  instytucja  kary  umownej  oparta  jest  na  ogólnych  zasadach 

odpowiedzialności  odszkodowawczej.  Wobec  powyższego,  nie  sposób  rozpatrywać  winy 

Odwołującego  a  w  konsekwencji  zasadności  naliczenia  kary  w  sytuacji,  gdy  nieosiągnięcie 

poziomów  z  OPZ  będzie  wynikiem  zaniechań  czy  to  odbierającego  odpady  czy  to 

Zamawiającego,  czy  wreszcie  brakiem  właściwej  segregacji  po  stronie  mieszkańców 

(właścicieli nieruchomości). Odwołujący podnosił, że kary umowne przewidziane w Części IV 

SWZ-  Projektowane  Postanowienia  Umowy  (Zadania  1-

19),  §  6  ust.  3  pkt  15),  16)  i  17) 

całkowicie  abstrahują  od  odpowiedzialności,  jaka  może  być  wykonawcy  przypisana,  a  tym 

samym zostały określone w sposób nieadekwatny, z naruszeniem zasady proporcjonalności 

oraz  zasad  współżycia  społecznego  i  uczciwości  kupieckiej.  Powinność  Zamawiających  do 

należytego  zabezpieczenia  interesu  publicznego  nie  może  prowadzić  do  przerzucenia  na 

Wykonawców  odpowiedzialności  za  zdarzenia,  które  pozostają  poza  ich  kontrolą,  czyli  na 

których  powstanie  nie  mają  oni  wpływu.  Kara  umowna  winna  być  nałożona  wyłącznie  za 

zawinione  działania  i  zaniechania,  co  nie  wynika  z  obecnego  brzmienia  postanowień 

umownych.  W  tych  okolicznościach  faktycznych  Odwołujący  wnosił,  aby  kary  umowne  za 

nieosiągnięcie minimalnych poziomów recyklingu w zakresie Zadań 1,2,3,4 zostały całkowicie 

usunięte. 

Izba  nie  podzieliła  stanowiska  Odwołującego.  Zdaniem  Izby  chybione  są  twierdzenia 

Odwołującego, że kary umowne ustalone za nieosiągnięcie poziomów recyklingu nie spełniają 

wymogu  podania  w  treści  postanowienia  umownego  określonej  sumy,  a  tym  samym,  że 

pozostają niezgodne z treścią art. 483 par. 1 k.c., który stanowi: „Można zastrzec w umowie, 

że naprawienie szkody wynikłej z niewykonania lub nienależytego wykonania zobowiązania 

niepieniężnego  nastąpi  przez  zapłatę  określonej  sumy  (kara  umowna).”  Kary  umowne 

stanowią przeniesienie kar określonych ustawowo: „1) „Karę pieniężną, o której mowa w ust. 

2  pkt  1  i  2,  oblicza  się  jako  iloczyn  jednostkowej  stawki  opłaty  za  umieszczenie 

niesegregowanych  (zmieszanych)  odpadów  komunalnych  na  składowisku,  określonej 


w przepisach wydanych na podstawie art. 290 ust. 2 ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. - Prawo 

ochrony środowiska, i brakującej masy odpadów komunalnych wyrażonej w Mg, wymaganej 

do  osiągnięcia  odpowiedniego  poziomu  przygotowania  do  ponownego  użycia  i  recyklingu 

odpadów  komunalnych  lub  ograniczenia  masy  odpadów  komunalnych  ulegających 

biodegradacji przekazywanych do składowania.” 2) „Karę pieniężną, o której mowa w ust. 2 

pkt 3, oblicza się jako iloczyn jednostkowej stawki opłaty za umieszczenie niesegregowanych 

(zmieszanych) odpadów komunalnych na składowisku, określonej w przepisach wydanych na 

podstawie art. 290 ust. 2 ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. - 

Prawo ochrony środowiska, i masy 

składowanych odpadów komunalnych przekraczającej poziom składowania wyrażonej w Mg.” 

(ar.  9x  ust.  3  i  4  u.c.p.g.).  Chybione  są  stwierdzenia  Odwołującego,  że  postanowienia 

dotyczące  kar  umownych  muszą  jednocześnie  określać  jej  wysokość  wyrażoną  poprzez 

konkretną  kwotę.  Istotnym  jest,  aby  karę  umowną  można  było  w  sposób  niebudzący 

wątpliwości  wyliczyć,  a  zatem  kluczowe  jest  określenie  podstaw  do  jej  obliczenia.  Kary 

zakwestionowane  przez  Wykonawcę  Pre  Zero  wprost  odwołują  się  do  wskaźnika 

pozwalającego na jej obliczenie stąd Izba nie znajduje podstaw do stwierdzenia w tym zakresie 

naruszenia. 

Słusznie  podnosił  Zamawiający  w  odpowiedzi  na  odwołanie,  że:  „wskazane 

czynniki  mają  charakter  obiektywny,  weryfikowalny  i  niezależny  od  stron  przyszłej  umowy 

sprawie zamówienia. Jednocześnie pozwalają one na wyliczenie konkretnej wartości kary 

umownej względem poszczególnych naruszeń kontraktowych, występujących w konkretnym 

roku  kalendarzowym  realizacji  zamówienia.  W  rezultacie kara  umowna  nie  jest  podatna  na 

„uznaniowość”  co  do  jej  wysokości,  która  to  determinowana  jest  wyłącznie  czynnikami 

obiektywnymi,  a  w  konsekwencji  nie  sposób  uznać,  że  mechanizm  jej  zastrzeżenia  jest 

wadliwy, w tym niezgodny z przepisami K.c.” 

Odnosząc się do dalszych twierdzeń Odwołującego Izba zauważa, że osiągnięcie poziomów 

recyklingu  poza  działaniami  samego  wykonawcy  jest  zależne  od  czynników  zewnętrznych. 

tych  powodów  Izba  uwzględniła  zarzut  nr  2  odwołania  w  zakresie  zarzutu  ewentualnego 

nakazała  urealnienie  poziomu  dla  frakcji  odpadów  zmieszanych,  której  potencjał 

recyklingowy zdaniem Izby jest najbardziej niepewny z uwagi na jakość strumienia odpadów, 

które  otrzyma  wykonawca  do  zagospodarowania.  Mając  jednak  na  względzie  cele  jakie 

pl

anuje osiągnąć Zamawiający udzielając zamówienia m.in. w zakresie osiągnięcia poziomów 

recyklingu,  które  nakłada  Ustawodawca  na  Miasto  Stołeczne  Warszawa  wykreślenie  kar 

umownych odnoszących się do zobowiązania wykonawców wypracowania wskazanych w pkt 

31 O

PZ poziomów nie jest uzasadnione. Nie ulega wątpliwości, że kara umowna poza funkcją 

odszkodowawczą,  ma  również  pełnić  funkcję  dyscyplinującą,  a  więc  mobilizującą  do 

należytego  wykonania  umowy  oraz  gwarancyjno-zabezpieczającą  wykonanie  umowy 


uzgodnionych rygorach. Jak wskazywał Zamawiający w odpowiedzi na odwołanie: „pozwala 

na  zapewnienie  pełnej  spójności  pomiędzy  stopniem  w  jakim  uciążliwości  finansowe  może 

ponieść  m.  st.  Warszawa,  a  stopniem  ryzyk  finansowych  wykonawcy.  Wskazany  element 

zapewnia  wstępną  proporcjonalność  i  adekwatność  kar  umownych,  których  naliczenie 

powiązane jest wyłącznie z niedochowaniem przez wykonawcę stosownych, dostosowanych 

do zakresu zamówienia, wymogów jakościowych określonych dokumentami zamówienia.” Co 

więcej  nie  jest  tak  jak  podnosił  Odwołujący,  że  przez  ustalone  kary  umowne  Zamawiający 

całości przerzuca na wykonawców odpowiedzialność za osiągnięcie poziomów recyklingu. 

Kary  zostały  skorelowane  z  obowiązkiem  osiągnięcia  przez  wykonawcę  kontraktowo 

określonych  poziomów  odnoszących  się  bezpośrednio  do  danego  strumienia  i  wolumenu 

frakcji  odpadów,  które  stanowią  przedmiot  zamówienia  w  konsekwencji  czego  każdy 

wykonawców  ponosi  odpowiedzialność  wyłącznie  za  jakość  świadczonych  przez  siebie 

usług. Mając na względzie, że przedmiot zamówienia nie obejmuje całego strumienia odpadów 

z  Miasta  Stołecznego  Warszawy  to  nie  sposób  uznać,  że  wykonawcy  w  przypadku 

nieosiągnięcia  poziomów  recyklingu  w  ramach  umowy  dotyczącej  danej  frakcji  odpadów 

poniosą  kary  analogiczne  jak  Miasto  Stołeczne  Warszawa  w  sytuacji  nieosiągnięcia 

ustawowych poziomów recyklingu liczonych dla całego strumienia odpadów wszystkich frakcji. 

Jak  wskazywał  Zamawiający  w  odpowiedzi  na  odwołanie:  „Wraz  z  nieosiągnięciem  przez 

któregokolwiek  z  wykonawców  obowiązków  w  tym  zakresie  rosnąć  będzie  wysokość  kar 

administracyjnych  i  w  tym  zakresie  oczekiwana  jest  partycypacja  wykonawcy  w  pokryciu 

szkody finansowej powstałej po stronie m. st. Warszawy. W ujęciu finansowym, kara umowna 

będzie pokrywać jedynie tę „dodatkową” wartość kary administracyjnej, co świadczy wprost 

tym, iż nie przewyższa ona szkody finansowej.” Dodatkowo, Zamawiający w par. 6 ust. 4 

ustanowił  limit  kar  umownych  na  poziomie  40%  łącznego  wynagrodzenia,  co  stanowi 

gwarancję dla wykonawcy, że kary nie przekroczą tego limitu. Nie sposób zatem uznać, aby 

kara umowna kwestionowana przez Odwołującego była rażąco wygórowana. Izba w całości 

podziela  stanowisko  wyrażone  w  wyroku  KIO  z  dnia  31  stycznia  2024  r.,  KIO  102/24: 

„W konsekwencji  nie  może  też  być  uznane  za  zasadne  żądanie  przez  Odwołującego,  aby 

Zamawiający  całkowicie  wykreślił  z  projektu  umowy  §  20  ust.  1  pkt  16  przewidujący  kary 

umowne  za  nieosiągnięcie  ww.  poziomów  recyklingu.  Kara  umowna  powinna  mieć  między 

innymi  charakter  mot

ywacyjny,  zatem  usunięcie  jej  w  całości  z  projektu  umowy 

doprowadziłoby  do  sytuacji,  w  której  wykonawca  bez  ponoszenia  żadnych  konsekwencji 

mógłby  nie  podejmować  wysiłków  w  celu  osiągnięcia  wymaganych  poziomów  recyklingu. 

Jednocześnie  Zamawiający  zostałby  pozbawiony  jakiegokolwiek  instrumentu  służącego  do 

wyegzekwowania  od  wykonawcy  wykonania  umowy  zgodnie  z  obowiązującymi  przepisami 


prawa,  w  tym  w  zakresie  tychże  poziomów  recyklingu.  Żądanie  Odwołującego  ma  więc 

istocie na celu zwolnienie go z obowiązku osiągnięcia wymaganych poziomów recyklingu, 

co  stoi  w  sprzeczności  nie  tylko  z  art.  3b  ust.  1  ustawy  o  utrzymaniu  czystości  i  porządku 

gminach,  ale  także  z  art.  353(1)  k.c.  choćby  w  takim  w  zakresie,  w  jakim  przepis  ten 

wskazuje  na  ograniczenie  zasady  swobody  umów  z  uwagi  na  sprzeczność  treści  i  celu 

stosunku prawnego z ustawą.” W orzeczeniu tym Izba oddaliła zarzut dotyczący wykreślenia 

kar umownych za nieosiągnięcie poziomów recyklingu i co prawda (jak podnosił Odwołujący 

Pre Zero) uwzględniła zarzut dotyczący jej obniżenia niemniej jednak stan faktyczny będący 

przedmiotem  rozstrzygnięcia  Izby  w  sprawie  KIO  102/24  różnił  się  w  tym  zakresie,  że 

wykonawca był zobowiązany do  osiągnięcia ustawowego obowiązku osiągnięcia poziomów 

recyklingu 

„w wysokości 45% - za okres od zawarcia umowy do 30.06.2024 r. i od 01.07.2024 

r. do 31.12.2024 r. oraz 55% - 

za okres od 01.01.2025 r. do zakończenia umowy”. Ustawowe 

obowiązki zostały zatem przekazane wykonawcy w sposób  bezpośredni a nie pośredni dla 

potencjału danej frakcji odpadów. Poziomy recyklingu w tym postępowaniu nie odzwierciedlają 

w sposób bezpośredni ww. wymogów dla całego strumienia odpadów i zostały dostosowane 

do  potencjału  danej  frakcji  odpadów,  a  ich  osiągnięcie  stanowi  składową  ostatecznego 

poziomu recyklingu, który  osiągnie Miasto Stołeczne Warszawa.

Izba  podzieliła stanowisko 

Zamawiającego, że: „postanowienia § 6 ust. 3 pkt 16 i 17 PPU dotyczą wprost i bezpośrednio 

realizacji obowiązku umownego zależnego wyłącznie od wykonawcy, ponieważ to on decyduje 

o  tym,  ile  odpadów  kieruje  do  składowania  (zarówno  w  odniesieniu  do  kary  związanej 

obowiązkiem  ograniczenia  masy  odpadów  komunalnych  ulegających  biodegradacji 

przekazywanych  do  składowania  jak  i  obowiązku  osiągnięcia  wymaganego  poziomu 

składowania).  W  konsekwencji  kary  te  niewątpliwie  są  powiązane  z  okolicznościami 

pozostającymi po stronie Wykonawcy.” 

Ponadto,  paragraf 6 ust. 5 PPU 

przewiduje procedurę wyjaśnień co do przyczyn mogących 

skutkować  naliczeniem  kar  umownych  i  dotyczących  stwierdzonego  naruszenia.  Jak 

wskazywał Zamawiający w odpowiedzi na odwołanie:  „W ramach tej procedury wykonawca 

może  szczegółowo  uzasadnić  okoliczności  związane  z  naliczeniem  kary  umownej,  na 

podstawie  których  Zamawiający  podejmie  decyzję  o  naliczeniu  kary.  Tym  samym 

przypadku,  gdy  dane  zdarzenie  jest  skutkiem  okoliczności,  które  powstały  z  przyczyn 

niezależnych od wykonawcy i zostanie to przez wykonawcę wykazane w ww. wyjaśnieniach, 

kara nie zostanie naliczona.” 

Dlatego  też  Izba  nie  stwierdziła  naruszenia  powołanych  przez  Odwołującego  przepisów  co 

skutkowało oddaleniem zarzutu 3 odwołania. 


Zarzut 4 dotyczący niewłaściwej klauzuli waloryzacyjnej 

Zarzut nie zasługiwał na uwzględnienie. 

W  odniesieniu  do  tego  zarzutu  Odwołujący  podnosił,  że  instytucja  uregulowana  w  art.  439 

ustawy  pzp  ma  za  zadanie  zachowanie  równowagi  ekonomicznej  stron  umowy  w  sprawie 

zamówienia  publicznego,  która  może  zostać  zaburzona  w  wyniku  zmian  stosunków 

gospodarcz

ych,  czyli  ceny  materiałów  lub  kosztów  związanych  z  realizacją  zamówienia. 

Zdaniem  Odwołującego  postanowienia  waloryzacyjne  w  tym  postępowaniu  maja  na  celu 

uniknięcie przez Zamawiającego ponoszenia ciężarów ww. wzrostu cen materiałów i kosztów 

i  stanowi

ą  nadużycie  przysługującego  mu  prawa  do  formułowania  postanowień  umownych 

i w 

konsekwencji świadczą o dokonywaniu czynności prawnych, sprzecznych z prawem lub 

mających  na  celu  obejście  prawa.  Dostosowanie  cen  materiałów  i  kosztów  wykonania 

zamówienia  na  podstawie  art.  439  ustawy  pzp  (§  10  ust.  1-3  wzoru  umowy)  do  ich 

rzeczywistych  wartości  zmniejsza  również  ryzyko  nienależytej  realizacji  świadczenia. 

Podkreślił,  iż  wykonanie  obowiązku  z  art.  439  ustawy  pzp  powinno  odbywać  się 

uwzględnieniem  specyfiki  danego  przedmiotu  zamówienia,  ale  również  możliwości 

finansowych 

zamawiającego  w  sposób  nieprowadzący  do  wypaczeniu  celu  ww.  przepisu. 

ocenie  Odwołującego  narzucony  przez  Zamawiającego  poziom  cen  materiałów  i  zmiany 

kosztów, którego przekroczenie otwiera dopiero stronom możliwość ubiegania się o dokonanie 

zmiany  wynagrodzenia  Wykonawcy,  narusza  równowagę  stron  umowy,  nie  zapewnia 

ekwiwale

ntności  świadczeń  stron  umowy  i  przenosi  na  Wykonawcę  ryzyka  związane  ze 

zmianą cen materiałów i kosztów wykonania przedmiotu zamówienia. Sposób ukształtowania 

§  10  wzoru  umowy  w  zakresie  regulującym  mechanizm  waloryzacji,  abstrahujący  od 

pozostałych  postanowień  umowy  oraz  reguł  odpowiedzialności  obowiązującej  na  gruncie 

kodeksu  cywilnego,  skutkuje  przekroczeniem  przez  Zamawiającego  granicy  swobody 

kontraktowej,  o  której  mowa  w  art.  353  (1)  k.c.  oraz  art.  5  k.c.  Zamawiający  przerzuca  na 

wykonawcę całą odpowiedzialność za zwiększenie kosztów realizacji umowy bez zapewnienia 

mu możliwości skorzystania z waloryzacji – ponieważ ustalona na tak wysokim poziomie jak 

w § 10 ust. 1 -3 wartość 3 % w zasadzie wyłącza możliwość ubiegania się przez Wykonawcę 

o waloryzację wynagrodzenia, w sytuacji gdy wzrost kosztów realizacji usługi jest zjawiskiem 

zupełnie poza wpływem Wykonawcy. Wskazał, że założenia Zamawiającego nie przystają do 

aktualnej  sytuacji  gospodarczej.  Na  moment  składania  niniejszego  odwołania,  zgodnie 

komunikatami Prezesa GUS w sprawie miesięcznych wskaźników cen produkcji sprzedanej 

przemysłu,  w  sekcji  dostawa  wody;  gospodarowanie  ściekami  i  odpadami;  rekultywacja  od 

stycznia 2024 r. 

do czerwca 2024 r. suma miesięcznych spadków i wzrostów cen obliczona na 


podstawie  sześciu  kolejno  opublikowanych  wskaźników  (gdzie:  poprzedni  miesiąc  =  100) 

wynosi 1,3 % i przedstawia się następująco: 

miesięczny  wskaźnik  cen  produkcji  sprzedanej  przemysłu,  w  sekcji  dostawa  wody; 

gospodarowanie ściekami i odpadami; rekultywacja – styczeń 2024 r. – 0,7% 

miesięczny  wskaźnik  cen  produkcji  sprzedanej  przemysłu,  w  sekcji  dostawa  wody; 

gospodarowanie ściekami i odpadami; rekultywacja – luty 2024 r. – 0,2 % 

miesięczny  wskaźnik  cen  produkcji  sprzedanej  przemysłu,  w  sekcji  dostawa  wody; 

gospodarowanie ściekami i odpadami; rekultywacja – marzec 2024 r. – (-) 0,1 % 

miesięczny  wskaźnik  cen  produkcji  sprzedanej  przemysłu,  w  sekcji  dostawa  wody; 

gospodarowanie ściekami i odpadami; rekultywacja – kwiecień 2024 r. – 0,1 % 

miesięczny  wskaźnik  cen  produkcji  sprzedanej  przemysłu,  w  sekcji  dostawa  wody; 

gospodarowanie ściekami i odpadami; rekultywacja – maj 2024 r. – 0,3 % 

miesięczny  wskaźnik  cen  produkcji  sprzedanej  przemysłu,  w  sekcji  dostawa  wody; 

gospodarowanie ściekami i odpadami; rekultywacja – czerwiec 2024 r. – 0,1 % 

Odwołujący podniósł, że powyższe dane wskazują na to, że gdyby wykonawca chciał ubiegać 

się  o  waloryzację  wynagrodzenia  obecnie,  to  suma  6-ciu  miesięcznych  wskaźników  cen 

produkcji  sprzedanej  przemysłu,  w  sekcji  dostawa  wody;  gospodarowanie  ściekami 

odpadami; rekultywacja od stycznia 2024 r. do czerwca 2024 r., która nie przekroczyła progu 

wzrostu  3  %  i  nie  uprawniałaby  go  do  złożenia  takiego  wniosku  do  Zamawiającego. 

Odwołujący przy tym wskazał, że Zamawiający projektując klauzulę waloryzacyjną powinien 

odnosić  się  nie  tylko  do  danych  historycznych,  aktualnych,  ale  również  bazą  dla 

Zamawiającego  powinny  być  prognozy  na  przyszłość,  w  odniesieniu  do  których  powinien 

projektować  postanowienia  wzoru  umowy.  Tymczasem,  zapewnienia  Narodowego  Banku 

Polskiego (dalej jako „NBP”) i jego cel inflacyjny to ograniczenie wskaźnika inflacji ogółem. 

Zatem,  na  podstawie  tylko  aktualnych  wskaźników  można  wnioskować,  że  miesięczne 

wskaźniki  cen  produkcji  sprzedanej  przemysłu,  w  sekcji  dostawa  wody;  gospodarowanie 

ściekami i odpadami; rekultywacja (suma 6-ciu wskaźników) nie przekroczą progu wzrostu 3 

% w całym okresie, w których będzie realizowana usługa pomimo faktu, że ceny materiałów 

kosztów związanych z realizacją kontraktu będą rosły. Dlatego też Wykonawca nie będzie 

mógł  domagać  się  zmiany  wynagrodzenia  umownego.  Określony  przez  Zamawiającego 

PPU poziom wzrostu cen jest bowiem zbyt wysoki, przez co w praktyce nie będzie możliwe 

skorzystanie z klauzuli waloryzacyjnej i zrealizowanie celu, jakiemu służyć ma przepis art. 439 

ustawy pzp, co świadczy wręcz  o pozornym wypełnieniu przez  Zamawiającego  obowiązku, 


którym mowa w przepisie art. 439 ust. 1 ustawy pzp. Tymczasem przedmiotowe zamówienie 

będzie  realizowane  przez  okres  20  miesięcy,  a  Wykonawca  nie  wie  i  obiektywnie  nie  ma 

możliwości pozyskania wiedzy co do tego, w jaki sposób, przez cały ten okres, kształtować się 

będzie poziom cen. Niemniej, dla Wykonawcy, który złoży ofertę w tym postępowaniu, nawet 

pomimo utrzymywania się wskaźników inflacji na relatywnie niskim (jednocyfrowym) poziomie, 

oznaczać  to  będzie  wciąż  wzrost  cen  każdego  roku.  W  ocenie  Odwołującego  waloryzacja 

powinna odpowiadać faktycznym wahaniom cen, a nie być sztucznie uzależniona od 3%-ego 

progu zmiany ceny w zakresie sumy 6-

ciu miesięcznych cen produkcji sprzedanej przemysłu, 

w  sekcji  dostawa  wody;  gospodarowanie  ściekami  i  odpadami;  rekultywacja  (stąd  postulat 

zmiany  wynagrodzenia  przy  zmianie  poziomu  cen  na  poziomie  1  %).  W  sytuacji,  gdy 

Zamawiający decyduje o tym, że Wykonawca będzie uprawniony do zmiany wynagrodzenia 

dopiero  po  tym,  jak  koszty  związane  z  realizacją  usługi  zwiększą  się  np.  o  5%,  to 

rzeczywistości prowokuje sytuację, w której Wykonawca (w dłuższej perspektywie czasowej 

będzie  musiał  świadczyć  usługę  poniżej  rzeczywistych  kosztów,  zanim  w  ogóle  będzie 

możliwa zmiana wynagrodzenia. Nawet więc jeżeli finalnie zmiana wynagrodzenia nastąpi, to 

zbyt  późna  waloryzacja  wynagrodzenia  nie  przywróci  już  równowagi  stron  umowy 

rentowności całej umowy. To z kolei oznacza, że klauzula waloryzacyjna nie spełnia swojej 

funkcji,  narusza  równowagę  stron  umowy  i  nie  zapewnia  ekwiwalentności  świadczeń 

Odwołujący argumentował, że publikowane dane wskazują, że aktualnie polska gospodarka 

zmaga się z uspokojonym poziomem inflacji, zwłaszcza w odniesieniu do konfliktu zbrojnego 

na  Ukrainie  i  sankcji  nakładanych  na  Rosję,  a  także  w  związku  z  możliwą  falą  zakażeń 

koronawirusem.  Już  samo  ryzyko  dalszych  wzrostów  inflacji,  połączone  z  niską  marżą 

wykonawców  świadczących  usługi  odbioru  odpadów  komunalnych,  wskazuje  na  to,  że 

narzucony przez Zamawiającego poziom wzrostu kosztów jest zbyt wysoki i nie pozwala na 

odpowiednio szybkie dostosowanie umowy do  nowej rzeczywistości, narażając  wykonawcę 

na stratę. Co więcej, gdyby na rynku zaistniała sytuacja kolejnego wzrostu inflacji np. o ponad 

10% mielibyśmy do czynienia z katastrofą ekonomiczną, której skutki mogłyby prowadzić do 

załamania rynków światowych. Zatem tworzenie tak abstrakcyjnego poziomu, jak to uczynił 

Zamawiający w SWZ, powoduje, że choć postanowienie umowne dot. waloryzacji jest zawarte 

w  umowie,  to  jego  warunki  są  tak  abstrakcyjne,  że  wręcz  niemożliwe  do  spełnienia. 

O

dwołujący  podniósł  również,  że  Zamawiający  ma  obowiązek  prowadzić  postępowanie 

zachowaniem  zasady  proporcjonalności,  efektywności  oraz  poszanowania  uczciwej 

konkurencji.  W  tym  kontekście  naruszenie  zasady  proporcjonalności  Odwołujący  wiąże 

przerzuceniem na Wykonawcę zbyt dużego ryzyka gospodarczego wzrostu cen materiałów 

i kosztów, co nie jest akceptowane na gruncie aktualnej ustawy pzp ani k.c. 


Zdaniem Izby zarzut 4 odwołania nie zasługuje na uwzględnienie. Zgodnie z treścią art. 439 

ustawy pzp: 

„1. Umowa, której przedmiotem są roboty budowlane lub usługi, zawarta na okres 

dłuższy  niż  12  miesięcy,  zawiera  postanowienia  dotyczące  zasad  wprowadzania  zmian 

wysokości wynagrodzenia należnego wykonawcy, w przypadku zmiany ceny materiałów lub 

kosztów związanych z realizacją zamówienia. 2. W umowie określa się: 1) poziom zmiany ceny 

materiałów  lub  kosztów,  o  których  mowa  w  ust.  1,  uprawniający  strony  umowy  do  żądania 

zmiany wynagrodzenia oraz początkowy termin ustalenia zmiany wynagrodzenia; 2) sposób 

ustalania  zmiany  wynagrodzenia:  a)  z  użyciem  odesłania  do  wskaźnika  zmiany  ceny 

materiałów  lub  kosztów,  w  szczególności  wskaźnika  ogłaszanego  w  komunikacie  Prezesa 

Głównego  Urzędu Statystycznego lub b) przez wskazanie innej podstawy, w szczególności 

wykazu rodzajów materiałów lub kosztów, w przypadku których zmiana ceny uprawnia strony 

umowy  do  żądania  zmiany  wynagrodzenia;  3)  sposób  określenia  wpływu  zmiany  ceny 

materiałów lub kosztów na koszt wykonania zamówienia oraz określenie okresów, w których 

może  następować  zmiana  wynagrodzenia  wykonawcy;  4)  maksymalną  wartość  zmiany 

wynagrodzenia,  jaką  dopuszcza  zamawiający  w  efekcie  zastosowania  postanowień 

zasadach  wprowadzania  zmian  wysokości  wynagrodzenia.”  Izba  zauważa,  że  ustalona 

w par.  10  ust.  1-3  PPU  waloryzacja  obejmuje  wszystkie  konieczne  postanowienia  umowne 

determinowane  brzmieniem  art.  439  ustawy  pzp,  czego  Odwołujący  nie  kwestionował. 

Wskazania  także  wymaga,  że  wprowadzenie  odpowiednich  i  adekwatnych  klauzul 

waloryzacyjnych  ma  na  celu  zapewnienie  ochrony  stronom  kontraktu  i  urealnienie 

wynagrodzenia  wykonawcy,  co  w  konsekwencji  ma  również  sprzyjać  prawidłowej  realizacji 

umowy. 

Niemniej  jednak  nie  oznacza  to,  że  mechanizmy  waloryzacyjne  mają  całkowicie 

wyłączać  ryzyka  stron  związane  ze  zmianą  cen  materiałów  bezpośrednio  dotyczących 

realizacji 

zamówienia.  Zdaniem  Izby,  Odwołujący  stawiając  przedmiotowy  zarzut  dąży  do 

całkowitego  wyrównania  wynagrodzenia  wykonawcy  mając  na  względzie,  że  Odwołujący 

wnioskuje  o  zmianę  postanowień  waloryzacyjnych  i  jej  umożliwienia  w  przypadku  spadku 

wskaźnika  o  więcej  niż  1%  lub  wzrostu  wskaźnika  o  więcej  niż  1%.  Słusznie  wskazał 

Zamawiający w odpowiedzi na odwołanie, że:  „Zarzuty formułowane są w sytuacji, w której 

zmienność  kosztów  realizacji  świadczeń  jest  ustabilizowana  i  możliwa  do  przewidzenia, 

szczególności  wobec  okresu,  na  który  udzielane  jest  zamówienie.  Zasadniczym, 

przewidzianym  dokumentami  zamówienia,  okresem  realizacji  umowy,  jest  okres  12 

następujących  po  sobie  miesięcy.  Zawierana  umowa  ma  charakter  krótkookresowy,  co 

sposób  bezpośredni  wpływa  na  możliwości  kalkulowania  ryzyk  przez  strony  przyszłej 

umowy,  w  tym  przez  wykonawców  sporządzających  oferty  w  ramach  Postępowania.” 

Dostrzega to sam 

Odwołujący podnosząc w odwołaniu, że „publikowane dane wskazują, że 


aktualnie polska gospodarka zmaga się z uspokojonym poziomem inflacji.” Świadczą o tym 

także wskaźniki prezentowane w odwołaniu (także w odwołaniu Odwołującego Hetman), które 

ukazują aktualną stabilność kosztów na rynku zagospodarowania odpadów. W ocenie Izby, 

postanowienia umowy dotyczące waloryzacji spełniają wymogi art. 439 ustawy pzp i wbrew 

twierdzeniom  Odwołującego  zostały  dostosowane  do  sytuacji  gospodarczej.  Zamawiający 

przewidział  waloryzację  w  przypadku  zmiany  wskaźnika  o  więcej  niż  3%,  a  więc  także 

sytuacji, gdy wzrost cen może przewyższyć ryzyka wykonawcy wliczone w cenę oferty. Tym 

samym w sytuacji 

wystąpienia zjawisk dezaktualizujących stan stabilności kosztowej, klauzula 

waloryzacyjna,  ustalająca  minimalny  próg  zmienności  kosztowej  na  poziomie  3%  umożliwi 

przeprowadzenie waloryzacji

. Izba podziela stanowisko Zamawiającego, że: „stopień zmiany 

wskaźnika  na  poziomie  3%,  w  przyjętym  przez  Zamawiającego  okresie  (6  miesięcy 

następujące  nie  wcześniej  niż  po  miesiącu,  w  którym  umowa  została  zawarta)  jest  w  pełni 

uzasadniony  i  adekwatny  i  nie  wykazuje  znamion  pozorności.  Jest  on  jednocześnie 

ustanowiony na adekwatnym poziomie, albowiem waloryzacja kontraktowa, jako wyjątek od 

cyw

ilistycznej  zasady  nominalizmu,  nie  musi  opierać  się  na  każdym,  nawet  minimalnym, 

wzroście czynników kosztowych.” 

Zamawiający  zgodnie  z  własnymi  uprawnieniami  i  uwzględniając  czynnik  rozłożenia  ryzyk 

pomiędzy stronami określił także maksymalny pułap waloryzacyjny o wartości 5% co również 

spełnia  wymogi  ustawowe.  Izba  w  całości  podziela  stanowisko  wyrażone  w  orzeczeniu 

Krajowej Izby Odwoławczej z dnia 14 lutego 2022 r., KIO 219/22, KIO 225/22: „Uprawnieniem 

wykonawcy jest kalkulacja określonych ryzyk w cenie oferty, przy założeniu, że waloryzacja 

wynagrodzenia  może  osiągnąć  poziom  5%.  Jeżeli  na  podstawie  przeprowadzonych  analiz 

ekonomicznych Wykonawca zakłada, że taka sytuacja będzie utrzymywała się przez cały czas 

realizacji kontraktu lub przez większość tego czasu, a prognozy makro i mikroekonomiczne 

danej branży są niekorzystne, może w cenie oferty skalkulować uzyskanie waloryzacji na 

poziomie  5%,  natomiast  ryzyko  wyższych  strat  także  ująć  w  cenie  oferty.  Określenie 

waloryzacji na poziomie 5% nie 

powoduje niemożliwości złożenia oferty przez Odwołującego 

2. Jest to sygnał,  że wykonawca nie otrzyma wyższej niż zakładany poziom rekompensaty 

przypadku zmiany cen. W ustalonych granicach nastąpi więc dla Wykonawcy ograniczenie 

ryzyka  związanego  z  wzrostem  cen  towarów  i  usług,  najniższego  wynagrodzenia  i  innych 

czynników wpływających na możliwość waloryzacji wynagrodzenia umownego.” 

Ponadto,  Zamawiający  w  postanowieniach  waloryzacyjnych  posłużył  się  wskaźnikiem  „cen 

produkcji sprzedanej przemysłu dla przetwórstwa przemysłowego dla sekcji gospodarowania 

ściekami  i  odpadami”  i  jak  słusznie  podnosił  Zamawiający  w  odpowiedzi  na  odwołanie 


wskaźnik ten ma charakter obiektywy, jest publicznie dostępny i niewątpliwie stanowi wskaźnik 

związany merytorycznie z przedmiotem zamówienia i pozwala na ustalenie stopnia zmienności 

kosztowej realizacji zamówienia. Co więcej wskaźnik ten odpowiada sposobowi waloryzacji 

wyrażonemu  wprost  w  art.  439  ust.  2  pkt  2  lit.  a  ustawy  pzp,  jako  jednego  z  dwóch 

dopuszczalnych  sposobów  ustalenia  zmiany  wynagrodzenia.  Zamawiający  dokonał  wyboru 

wskaźnika zgodnie z ustawą pzp dlatego Izba nie stwierdziła w tym zakresie naruszenia. 

O kosztach postępowania odwoławczego w sprawie KIO 2949/24 orzeczono na podstawie art. 

557, art. 574 i art. 575 ustawy pzp oraz w oparciu o przepisy § 5 pkt 1 i 2 lit. a i b oraz § 7 ust. 

2 pkt 2 i ust. 3 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 2020 r. w sprawie 

szczegółowych  rodzajów  kosztów  postępowania  odwoławczego,  ich  rozliczania  oraz 

wysokości i sposobu pobierania wpisu od odwołania (Dz. U. z 2020 r. poz. 2437), stosownie 

do  wyniku  postępowania  obciążając  kosztami  postępowania  Zamawiającego  oraz 

Odwołującego. 

Na  koszty  postępowania  odwoławczego  składał  się  wpis  uiszczony  przez  Odwołującego 

wysokości  15  000,00  zł  oraz  koszty  poniesione  przez  Zamawiającego  z  tytułu 

wynagrodzenia pełnomocnika w kwocie 3600,00 zł (łącznie 18 600,00 zł).  

Zarzuty 1 i 2 

(w zakresie żądania ewentualnego) zostały uwzględnione, a zarzut 2 (w zakresie 

żądania głównego), 3 i 4 zostały oddalone. Odwołujący poniósł koszty w wysokości 15 000,00 

zł  tytułem  wpisu  od  odwołania  i  wynagrodzenia  pełnomocnika,  natomiast  Zamawiający 

wysokości  3.600,00  zł  tytułem  wynagrodzenia  pełnomocnika.  W  zakresie  zarzutów 

uwzględnionych Zamawiający odpowiadał za koszty do wysokości 7440,00 zł (18 600,00 zł x 

2/5).  Natomiast  w  zakresie  zarzutów  oddalonych  za  koszty  odpowiadał  Odwołujący  do 

wysokości  11  160,00  zł  (18  600,00  zł  x  3/5).  Odwołujący  poniósł  dotychczas  koszty 

wysokości 15 000,00 zł, a odpowiadał za nie do wysokości 11 160,00 zł. Dlatego też, Izba 

zasądziła  od  Zamawiającego  na  rzecz  Odwołującego  kwotę  3840,00  zł  stanowiącą  różnicę 

ww. kwot, na podstawie faktury 

VAT złożonej przez Zamawiającego na rozprawie. 

KIO 2953/24 

Na wstępie, działając na podstawie art. 520 oraz art. 568 pkt 1 ustawy pzp Izba postanowiła 

umorzyć  postępowanie  odwoławcze  w  zakresie  zarzutów  nr  3,  5,  7,  15  oraz  16  odwołania 

wycofanych przez Odwołującego na posiedzeniu z udziałem Stron. Oświadczenie o cofnięciu 

zarzutu odwołania uznać należy za oświadczenie najdalej idące złożone przez Stronę, która 


zainicjowała  postępowanie  odwoławcze.  Złożenie  takiego  oświadczenia  warunkuje 

zakończenie postępowania odwoławczego w zakresie wycofanych zarzutów bez konieczności 

jego  rozpoznawania  i  merytorycznego  stanowiska  Izby.  Odwołujący  podejmuje  bowiem 

decyzję o ostatecznym zaniechaniu kontynuowania sporu przed Izbą w zakresie wycofanych 

zarzutów.  

W pozostałym zakresie odwołanie zasługiwało na częściowe uwzględnienie. 

Zarzut 1 dotyczący poziomów recyklingu z pkt 31 OPZ. 

Zarzut zasługiwał na częściowe uwzględnienie. 

W odniesieniu do tego zarzutu Odwołujący podnosił, że przy podziale zamówienia na zadania, 

które obejmują tylko określone rodzaje odpadów, dla niektórych z części zamówienia nie ma 

obiektywnie  możliwości  osiągnięcia  wymaganych  poziomów  recyklingu  i  przygotowania 

odpadów komunalnych do ponownego użycia ze względu na skład morfologiczny i specyfikę 

odpadów  przypisanych  do  danego  zadania,  co  w  konsekwencji  prowadzi  do  naruszenia 

podstawowych  zasad  prowadzenia  postępowania  i  skutkuje  przerzuceniem  na  wykonawcę 

nadmiernego  ryzyka  gospodarczego;  taki  opis  przedmiotu  zamówienia  powoduje  również 

naruszenie  zasady  równości  i  wzajemności  (świadczeń)  stron  stosunku  zobowiązaniowego 

stanowi  o  sprzeczności  tego  stosunku  z  jego  właściwościami  i  zasadami  współżycia 

społecznego.  Odwołujący  zauważył,  że  Wykonawca  nie  ma  wpływu  na  jakość  odbieranych 

odpadów, które mogą nie spełniać wymagań jakościowych stawianych przez recyklerów, co 

powoduje,  że  rzeczywista  ilość  odpadów  komunalnych  poddanych  recyklingowi  może  być 

znacznie mniejsza 

od ilości odpadów odbieranych od mieszkańców. Różnice w ilości odpadów 

komunalnych poddanych recyklingowi będą zależne od jakości materiałów dostarczanych do 

instalacji przetwarzających odpady. Jakość surowców na etapie wejściowym decyduje o tym, 

jaka ilo

ść odpadów zostanie odrzucona podczas przetwarzania i ostatecznie, jaka masa trafi 

do recyklerów, którzy przekształcą odpady w materiały, substancje lub produkty. Ostateczna 

masa  odpadów  komunalnych  poddanych  recyklingowi  jest  wynikiem  współdziałania  wielu 

czynników  i  podmiotów  zajmujących  się  gospodarką  odpadami,  poczynając  od  źródła 

(mieszkańca generującego odpad) aż do recyklera. Odwołujący podkreślił, że rozporządzenie 

Ministra  Klimatu  i  Środowiska  z  dnia  3  sierpnia  2021  r.,  w  sprawie  sposobu  obliczania 

poziomów przygotowania do ponownego użycia i recyklingu odpadów komunalnych (Dz. U. 

poz.  1530)  wprowadziło  nowy  sposób  obliczania  wskaźnika  recyklingu,  który  jest  mniej 

korzystny  dla  gmin  w  stosunku  do  poprzedniego  stanu  prawnego.  Skutkiem  tego  jest 


zmniejszenie  masy  odpadów  komunalnych  poddanych  recyklingowi  o  ilość  zanieczyszczeń 

usuniętych w trakcie przetwarzania w instalacjach, jak również o tzw. ubytki procesowe, które 

z uwagi na wymagania jakościowe recyklerów nie mogą być przetworzone. Aktualnie różnice 

w  ilości  odpadów  komunalnych  poddanych  recyklingowi  są  zatem  uzależnione  od  jakości 

materiału  wejściowego  kierowanego  do  instalacji.  Na  poziomy  recyklingu  wpływa  również 

sposób odbioru odpadów komunalnych z nieruchomości. Gminy mogą i powinny wpływać na 

sposób  odbioru  i  transportu  odpadów,  zwłaszcza  szkła,  które  ulega  stłuczeniu  podczas 

odbioru, co wpływa na masę odpadów poddanych recyklingowi (vide art. 6d ust. 4 pkt 6 i art. 

6f  ust.  1a  pkt  6  u.c.p.g.,  zgodnie  z  którymi  gmina  określa  szczegółowe  wymagania  wobec 

przedsiębiorców  odbierających  odpady  komunalne  od  właścicieli  nieruchomości).  To  na 

podmiotach  odbierających  odpady  komunalne  na  poziomie  źródła  spoczywa  obowiązek 

weryfikacji odbieranych odpadów. Bezpośredni wpływ na ilość odpadów, które muszą zostać 

odrzucone  w  instalacjach  przygotowujących  odpady  do  recyklingu  ma  niski  poziom 

selektywnej  zbiórki  odpadów  „u  źródła”.  Odwołujący  wskazał,  że  na  rynku  odpadów 

komunalnych istnieje możliwość przeprowadzenia recyklingu odpadów bio i zielonych, a także 

odpadów  "surowcowych",  takich  jak  papier, tworzywa  sztuczne,  szkło  i metale.  Odwołujący 

podkreślił jednak, że nie każde tworzywo sztuczne, szkło czy papier w odpadach komunalnych 

nadaje się do recyklingu. W przypadku tworzyw sztucznych mówimy o różnych ich rodzajach, 

z których na rynku opłacalny jest recykling głównie butelek PET i HDPE. Inne tworzywa muszą 

być przekazane do innych procesów przetwarzania, które nie zaliczają się do recyklingu, ale 

mogą być uznane za odzysk. Zaznaczał, że wymagania jakościowe recyklerów w ostatnich 

latach znacząco wzrosły, co oznacza, że odpady niespełniające tych norm są kierowane do 

innych form zagospodarowania, jak produkcja paliwa alternatywnego RDF. Odpady odbierane 

od  właścicieli  nieruchomości,  nawet  te  selektywnie  zbierane,  często  nie  spełniają  tych 

wymagań. Zanieczyszczenia są częste, np. w pojemnikach na szkło można znaleźć plastikowe 

butelki,  karton,  czy  nawet  odpady  wielkogabarytowe.  Wykonawca,  który  zawrze  umowę  na 

odbiór takich odpadów nie ma wpływu na ich jakość i nie może odmówić ich przyjęcia. Dlatego 

też  przed  przekazaniem  do  recyklingu  odpady  muszą  być  dodatkowo  sortowane 

oczyszczane, co jest konieczne z uwagi na ich niską jakość. Obecne technologie nie zawsze 

pozwalają na efektywne wydzielenie surowców z tego strumienia, a nawet jeśli jest to możliwe, 

często  nie  ma  to  sensu  ekonomicznego  ani  środowiskowego.  Proces  recyklingu  obejmuje 

dalsze  przygotowanie  wstępnie  oczyszczonych  odpadów,  co  prowadzi  do  oddzielenia 

materiałów  nienadających  się  do  recyklingu.  Przykładowo,  butelki  PET  są  poddawane 

procesom usuwania naklejek, nakrętek i innych zanieczyszczeń, aby uzyskać czysty surowiec 

do dalszej obróbki. Podobne procedury dotyczą szkła i papieru. Z powyższego wynika, że tylko 


część odpadów odbieranych od właścicieli nieruchomości trafia do recyklingu, co sprawia, że 

osiągnięcie  ustawowych  poziomów  przygotowania  do  ponownego  użycia  i  recyklingu  jest 

bardzo trudne. 

W przypadku odpadów o kodzie 20 03 01, ich jakość z reguły nie pozwala na 

osiągnięcie  wymaganego  poziomu  recyklingu.  W  praktyce  z  tych  odpadów  do  recyklingu 

nadaje się zaledwie 3-Odpady o kodzie 15 01 06 również wymagają dodatkowego sortowania 

i  oczyszczania,  a  do  recyklingu  trafia  zaledwie  50-60%  z  nich,  co  jest  niewys

tarczające  do 

osiągnięcia  wymaganego  przez  zamawiającego  poziomu  recyklingu.  Zauważył,  że  od  1 

stycznia 2025 r. zostanie wprowadzony system kaucyjny, który doprowadzi do zmniejszenia 

ilości odpadów PET i metali, co w konsekwencji wpłynie na zubożenie strumienia odpadów 

obecnie  przekazywanych  do  recyklingu  przez  instalacje  komunalne  i  mogących  być 

uwzględnianych w poziomach recyklingu. 

W odniesieniu do tego zarzutu Izba przywołuje rozważania poczynione w zakresie zarzutu 2 

odwołania  Remondis  w  sprawie  KIO  2942/24  uznając  je  za  kompletne  i  nie  wymagające 

powtórzenia. Izba uznała, że Zamawiający ustalił poziomy recyklingu dla kodu odpadów 20 03 

01  na  poziomie  niemożliwym  do  spełnienia,  w  oderwaniu  od  specyfiki  tej  frakcji  odpadów, 

nieuwzględniającym czynników zewnętrznych w tym systemu kaucyjnego, a więc w sposób 

naruszający zasadę proporcjonalności i uczciwej konkurencji, co ma wpływ na sporządzenie 

oferty. Mając na względzie, że sprawy zostały skierowane do łącznego rozpoznania a Izba nie 

jest związana żądaniami odwołania uznając zasadność samego zarzutu Izba orzekła inaczej 

niż wnosił Odwołujący (wniosek dla frakcji odpadów zmieszanych o obniżenie na 20%). Izba 

przywołuje  w  tym  zakresie  argumentację  dotyczącą  zarzutu  1  odwołania  Remondis.  Izba 

ustaliła w świetle zgromadzonego materiału dowodowego i uwzględniając stanowiska Stron 

postępowaniu odwoławczym, że wymóg recyklingu dla odpadów zmieszanych na poziomie 

11,62 % uwzględnia specyfikę tego rodzaju odpadów, czynniki niezależne od wykonawców 

związane z niepewnością co do jakości tego strumienia, wpływ systemu kaucyjnego, który na 

pewno  utrudni  recykling  odpadów  zmieszanych  powodując  „odpływ”  cennych  odpadów 

uniemożliwi nawet incydentalne osiągnięcie poziomów w okolicach 20% oraz okoliczność, że 

z uwagi na zanieczyszczenia jeszcze część odpadów nie będzie nadawała się do recyklingu. 

Z  drugiej  strony  poziom  ten  oscyluje  w  granicach  średniej  wynikającej  z  danych 

Zamawiającego  i  jest  osiągana  przez  klika  instalacji  co  wynika  z  pisma  procesowego 

Remondis z dnia 9 września 2024 r. (str. 11), oświadczeń Wykonawcy BYŚ i żądania obniżenia 

na 10%, 

co przekłada się na dążenie Zamawiającego do osiągnięcia możliwie najwyższych 

wyników dla danej frakcji odpadów, ale z uwzględnieniem jej potencjału.  


Dlatego  też  Izba  nakazała  zmianę  pkt  31  w  zakresie  zadań  dotyczących  odpadów 

zmieszanych i obniżenie wymaganego poziomu recyklingu do 11,62 %. 

Odnosząc  się  do  pozostałych  poziomów  recyklingu  dla  innych  frakcji  odpadów  niż  odpady 

zmieszane 

kwestionowanych przez Odwołującego, to zdaniem Izby Odwołujący nie wykazał, 

że nie są one możliwe do osiągnięcia. W zakresie frakcji odpadów o kodach 15 01 06, 15 01 

Izba w całości powołuje się na argumentację zaprezentowaną względem zarzutu 

Odwołującego Remondis uznając ją za kompletną, a więc nie wymagającą powtórzenia. 

Co do odpadów o kodzie 20 02 01 to Odwołujący żąda obniżenia poziomu recyklingu do 85%, 

Wykonawca  BYŚ  na  90%,  podczas  gdy  z  danych  przedstawionych  przez  Zamawiającego 

wynika, że 4 instalacje w 2023 r. osiągnęły wynik 100%. Skoro obecnie Zamawiający określił 

poziom recyklingu dla odpadów ulegających biodegradacji na poziomie 97,20 % to nie sposób 

uznać tego wymogu za nadmiarowy i niemożliwy do spełnienia. Jak wskazywał Wykonawca 

BYŚ:  „Odnośnie  do  odpadów  ulegających  biodegradacji  (odpadów  kuchennych,  odpadów 

zielonych) wskazać należy, że odpady te mają największy potencjał recyklingowy. Znane są 

sytuacje,  w  których  odpady  te  są  poddawane  recyklingowi  nawet  w  100%.”  Wykonawca 

wskazywał  na  trudności  ze  znalezieniem  odpowiednich  instalacji,  ale  Wykonawcy  BYŚ 

HETMAN nie wykazali, że poziomy recyklingu z pkt 31 OPZ dla tych odpadów są nierealne. 

Podobnie,  jeśli  chodzi  o  frakcję  20  01  08  -  Odpady  kuchenne  ulegające  biodegradacji. 

Zamawiający  wymaga  91,37%  przy  osiągniętych  w  2023  r.  100  %  przez  jedną  instalację 

74,11%  przez  drugą.  Izba  zauważa  zresztą,  że  w  tym  zakresie  Odwołujący  wnosi 

marginalne  obniżenie  do  90%  (Wykonawca  BYŚ  do  85%).  Jak  wynika  ze  złożonych 

dowodów frakcja bio ma największy potencjał recyklingowy. Przykład Miasta Jarocin pokazuje, 

że inwestowanie w technologie instalacji przyczynia się do osiągnięcia wysokich poziomów 

recyklingu dla tych frakcji odpadów. Niewątpliwie więc na te frakcje odpadów nie oddziałują 

tak  mocno  jak  w  przypadku  odpadów  zmieszanych  czynniki  zewnętrzne,  a  inwestycje 

w technologie  sortowania,  doc

zyszczania,  a  więc  czynniki  leżące  po  stronie  wykonawców 

pozwalają  na  osiągnięcie  wysokich  poziomów  recyklingu.  Zdaniem  Izby  porównanie 

osiągniętych  poziomów  recyklingu  dla  frakcji  odpadów  selektywnie  zbieranych  jest  bardziej 

miarodajne  niż  przy  odpadach  zmieszanych.  Skład  morfologiczny  odpadów  selektywnie 

zbieranych  będzie  co  do  zasady  zbliżony,  podczas  gdy  skład  frakcji  zmieszanej  może  się 

różnić  drastycznie  mając  na  względzie,  że  przy  niewłaściwej  segregacji  odpadów  jest  to 

mieszanka  mocno  zanieczyszczon

ych  kliku  frakcji  odpadów.  Dlatego  też  zdaniem  Izby, 

większy  wpływ  na  recykling  odpadów  selektywnie  zbieranych  ma  wykonawca,  a  ustalając 

poziomy recyklingu dla tych frakcji Zamawiający nie naruszył zasady proporcjonalności. 


Zarzut 2 odwołania dotyczący okresu magazynowania odpadów. 

Zarzut okazał się niezasadny. 

W odniesieniu do tego zarzutu Odwołujący podnosił, że zgodnie z pkt 5 OPZ, Wykonawca jest 

zobowiązany  do  przetworzenia  odpadów  w  Okresie  realizacji  zamówienia.  Zamawiający 

wymaga, aby odpady zmagazynowane (także w procesie R13 i D15) zostały przetworzone nie 

później  niż  w  terminie  30  dni  od  dnia  zakończenia  kwartału,  w  którym  zostały  przyjęte 

(z 

wyłączeniem ostatniego kwartału w Okresie realizacji zamówienia, w którym odpady były 

przyjęte,  o  czym  mowa  poniżej).  Zamawiający  dopuszcza  możliwość  przetworzenia 

zmagazynowanych  odpadów  nie  później  niż  w  terminie  30  dni  po  zakończeniu  Okresu 

realizacji zamówienia, co pozostanie bez wpływu na cenę jednostkową określoną w ofercie. 

Odwołujący  podniósł,  że  ograniczenie  możliwości  przetworzenia  odpadów  komunalnych 

jedyne do 30 dni po terminie realizacji zamówienia nie znajduje uzasadnienia, zwłaszcza, jeśli 

wziąć  pod  uwagę,  że  przepisy  ustawy  z  dnia  14  grudnia  2012  r.  o  odpadach  dopuszczają 

magazynowanie  odpad

ów  zmieszanych  przez  okres  1  roku.  W  art.  25  ust.  4  ustawy 

o o

dpadach  wskazano,  że  odpady  mogą  być  magazynowane,  jeżeli  konieczność 

magazynowania  wynika  z  procesów  technologicznych  lub  organizacyjnych  i  nie  przekracza 

terminów uzasadnionych zastosowaniem tych procesów, nie dłużej jednak niż przez 3 lata. 

kolei  zgodnie  z  ust.  5  przywołanego  powyżej  przepisu,  odpady  przeznaczone  do 

składowania  mogą  być  magazynowane  wyłącznie  w  celu  zebrania  odpowiedniej  ilości  tych 

odpadów do transportu na składowisko odpadów, nie dłużej jednak niż przez rok. Brak jest 

zatem  uzasadnie

nia  dla  wprowadzania  przez  Zamawiającego  bardziej  restrykcyjnych 

rozwiązań  niż  dopuszczają  to  przepisy  rangi  ustawowej.  Zobowiązanie  to  narusza  zasady 

uczciwej  konkurencji,  jest  nieproporcjonalne  do  przedmiotu  zamówienia  i  stanowi  przejaw 

nadużycia przez Zamawiającego pozycji gospodarza postępowania. 

Zdaniem Izby Odwołujący nie wykazał, aby kwestionowane postanowienie dotyczące okresu 

magazynowania  odpadów  uniemożliwiało  mu  prawidłowe  złożenie  i  skalkulowanie  oferty. 

Zamawiający  natomiast  uzasadnił  postawiony  wymóg  własnymi  potrzebami  i  celami,  a  tym 

s

amym  wykazał,  że  nie  naruszył  zasad  proporcjonalności  i  uczciwej  konkurencji.  Izba 

zauważa, że przedmiotem zamówienia jest zagospodarowanie odpadów komunalnych a nie 

ich  magazynowanie.  Z  tak  określonym  przedmiotem  zamówienia  skorelowane  zostały 

postanowien

ia  umowne,  w  tym  dotyczące  sprawozdawczości,  oświadczeń  w  zakresie 

osiągniętych poziomów recyklingu, a co więcej warunki rozliczenia z wykonawcą, które będzie 

możliwe jedynie po przetworzeniu odpadów, a więc wykonaniu usługi stanowiącej przedmiot 

zamówienia:  par.  3  ust.  9  PPU:  „9.  Wykonawca  otrzyma  wynagrodzenie  za  dany  okres 


rozliczeniowy  wyłącznie  za  odpady  przetworzone,  natomiast  za  odpady  zmagazynowane 

danym  okresie,  także  w  procesach  R13  i  D15,  rozliczenie  nastąpi  w  momencie 

udokumentowania przetworzenia tych odpadów, z zastrzeżeniem § 2 ust. 7 umowy.” Słusznie 

zatem podnosił Zamawiający, że:  „Przyjęcie 30 dniowego okresu maksymalnego, związane 

jest  z  koniecznością  nabywania  przez  Zamawiającego  usług  w  sposób  korespondujący 

warunkami  umowy  wykonawczej  zawartej  pomiędzy  Zamawiającym  a  m.  st.  Warszawa 

sprawie świadczenia usług publicznych w zakresie zagospodarowania odpadów. Zgodnie 

z p

ostanowieniami  wskazanej  umowy,  Zamawiający  odpowiada  za  zagospodarowanie 

odpadów  w  procesach  odzysku  i/lub  unieszkodliwiania.  Zagospodarowanie  ma  być 

dokumentowane  m.in.  sprawozdaniami  kwartalnymi,  do  których  Zamawiający  zobowiązany 

jest  załączyć  oświadczenie  podmiotu  posiadającego  zezwolenie  na  zbieranie  odpadów  lub 

przetwarzanie  odpadów  w  procesie  R12  o  przekazaniu  odpadów  do  ostatecznego 

zagospodarowania.  Umowa  wykonawcza  nakłada  zatem  na  Zamawiającego  obowiązek 

zapewnienia, aby odpady zostały przetworzone oraz monitorowania drogi odpadów aż do ich 

ostatecznego  zagospodarowania.  Wyklucza  to  możliwość  rozliczenia  świadczenia  usług 

publicznych w sytuacji magazynowania odpadów. Zamawiający musi uwzględnić nałożone na 

niego  obowiązki,  które  umożliwiają  mu  wykonanie  jego  własnych  zobowiązań  i  uprawnień, 

tym  uzyskanie  płatności.  (…)  Wykonawca  w  terminie  do  28  lutego  2025  r.  za  rok  2024 

i w 

terminie czterech miesięcy od dnia zakończenia terminu realizacji zamówienia za rok 2025 

r.  ma  przekazać  Zamawiającemu  pisemną  informację  o  osiągniętym  poziomie  recyklingu 

przygotowania  do  ponownego  użycia  odpadów  komunalnych  z  wyłączeniem  innych  niż 

niebezpieczne odpadów budowlanych i rozbiórkowych stanowiących odpady komunalne oraz 

o osiągniętym poziomie ograniczenia masy odpadów komunalnych ulegających biodegradacji 

przek

azywanych do składowania. Bez przetworzenia odpadów Odwołujący nie będzie w stanie 

zrealizować  tych  obowiązków,  a  tym  samym  Zamawiający  ocenić  należytego  wykonania 

umowy. Z kolei Zamawiający nie będzie w stanie podać tych informacji do m. st. Warszawy 

terminach wynikających z umowy wykonawczej.” 

Z tych powodów Izba oddaliła zarzut 2 odwołania. 

Zarzut 4 odwołania dotyczący braku określenia procedury reklamacyjnej związanej z jakością 

przekazywanych odpadów do zagospodarowania. 

Zarzut nie zasługiwał na uwzględnienie. 


W  zakresie  tego  zarzutu  Odwołujący  podnosił,  że  SWZ  nie  przewiduje  procedury 

reklamacyjnej  dotyczącej  jakości  odpadów  przekazywanych  do  zagospodarowania,  co 

skutkuje  tym,  że  do  instalacji  Odwołującego  mogą  trafiać  odpady  przetworzone, 

zanieczyszczone,  niez

godne  z  deklarowanym  składem,  których  pochodzenie  jest  często 

wątpliwe (np. nie ma pewności, czy rzeczywiście pochodzą z miasta stołecznego Warszawy). 

Niska  jakość  odpadów,  w  tym  surowców,  będzie  wpływać  na  osiągnięcie  bardzo 

rygorystycznych  poziomów  recyklingu,  gdyż  odpady  surowcowe  słabej  jakości  w  ogóle  nie 

nadają się do recyklingu. W konsekwencji, proponowane zapisy odnoszące się do osiągnięcia 

poziomów recyklingu przez wykonawcę zagospodarowującego odpady komunalne, przy braku 

procedur reklamacyjnych d

otyczących jakości odpadów naruszają zasady dobrej współpracy 

pomiędzy  zamawiającym  i  wykonawcą.  Zamawiający,  który  jednocześnie  jest  podmiotem 

konkurencyjnym wobec wykonawców ubiegających się o zamówienie na zagospodarowanie 

odpadów  i  jednocześnie  jednym  z  podmiotów  odbierających  odpady  komunalne  z  miasta 

stołecznego Warszawy, opisuje OPZ i postanowienia PPU w sposób skrajnie niekorzystny dla 

tych wykonawców, nie uwzględniając realiów wykonania usługi ani obiektywnych możliwości 

wykonawcy  do  osiągnięcia  poziomów  recyklingu.  W  rezultacie  narusza  to  zasady  uczciwej 

konkurencji  i  równego  traktowania  wykonawców  oraz  jest  nieproporcjonalne  do  przedmiotu 

zamówienia. 

Zdaniem  Izby 

ustalając  procedurę  reklamacyjną  Zamawiający  nie  naruszył  zasad 

postępowania.  Izba  zauważa,  że  przedmiotem  zamówienia  będzie  zagospodarowanie 

ramach danego zadania określonej frakcji odpadów. Oznacza to, że wykonawca realizujący 

dane  zadanie  zobowiązuje  się  do  odbioru  odpadów  określonego  rodzaju.  Procedura 

reklamacyjna  określona  przez  Zamawiającego  przewiduje  więc  przypadki,  w  których 

wykonawca  może  odmówić  odbioru  odpadów,  przy  czym  są  to  sytuacje  jednoznacznie 

zdefiniowane  i  możliwe  do  weryfikacji.  Zamawiający  określił  przypadki,  w  których  przyjęcie 

danych  odpadów  pozostawałoby  poza  zobowiązaniem  wykonawcy  zagospodarowania 

odpadów komunalnych, czyli gdy odpady zostałyby dostarczone przez pojazd nieuprawniony, 

gdyż  za  przyjęcie  takich  odpadów  zgodnie  z  pkt  49  OPZ  wykonawcy  nie  przysługuje 

wynagrodzenie; 

dostarczonych  z  zadań  odbioru  niewskazanych  przez  Zamawiającego 

(nieobowiązujących  w  danym  okresie);  dostarczonych  w  sposób  niezgodny  z  wykazem 

instalacji/stacji  przeładunkowych  wskazanym  w  treści  oferty  stanowiącej  Załącznik  nr  2  do 

umowy, 

odpadów innych niż określone w pkt 15. Niewątpliwie w przypadku gdy wykonawca 

zidentyfikuje odpady inne niż określone w pkt 15 OPZ dla danej frakcji to prawo odmowy ich 

odbioru  się  materializuje.  Uwzględnienie  żądania  Odwołującego  mogłoby  zdaniem  Izby 

prowadzić do odstąpienia od faktycznego wykonywania umowy, szczególnie że Odwołujący 


domagał  się  przewidzenia  możliwości  odbioru  odpadów  „o  słabej  jakości”,  co  stanowi 

wyrażenie  niedookreślone  i  trudne  do  jednoznacznego  ustalenia.  Wprowadzenie  do 

postanowień  umowy  takiego  przypadku  niechybnie  prowadziłoby  do  sporów  pomiędzy 

Stronami  umowy 

czy  odpady  można  uznać  w  świetle  danej  frakcji  odpadów  objętej 

świadczeniem  za  odpady  „słabej  jakości”.  Nie  do  zaaprobowania  jest  także  żądanie 

alternatywne Odwołującego wyrażone na rozprawie, aby reklamacja była możliwa w sytuacji 

„gdy  analiza  składu  morfologicznego  wykonana  przez  wykonawcę  danej  partii  odpadów 

wykaże, że do recyklingu nadaje się np. 10% odpadów.” Procedura prowadzenia takich badań, 

ich kosztów, długotrwałości, a także pod względem prawidłowości ich przeprowadzenia jest 

zdaniem  Izby  nie  do  zaakceptowania  w  świetle  przedmiotu  zamówienia  jakim  jest 

zagospodarowanie odpadów w sposób ciągły i sprawny. Taka parametryzacja udaremniałaby 

cały proces zagospodarowania odpadów i go opóźniała. Jak słusznie wskazał Zamawiający 

odpowiedzi  na  odwołanie:  „Każdy  podmiot  profesjonalnie  działający  w  branży 

zagospodarowania odpadów, winien mieć świadomość standardowej jakości tychże odpadów, 

która z założenia (w zależności od frakcji) wymaga doczyszczenia, wstępnego przetworzenia, 

poddania stosownym procesom, 

celem przekazania do recyklerów.” Izba nie stwierdziła więc 

naruszenia w zakresie przewidzianej procedury reklamacyjnej. 

Zarzut  6 

odwołania  dotyczący  minimalnego  progu  wykonania  umowy  w  wysokości  50% 

planowanych (maksymalnych) ilości odpadów komunalnych do zagospodarowania 

Zarzut Izba uznała za niezasadny. 

Co do tego zarzutu Odwołujący podnosił, Zamawiający w treści OPZ w zakresie pkt. 29 i 30 

zadeklarował  realizację  zamówienia  na  minimalnym  poziomie  (minimalny  próg  wykonania 

umowy  w  wysokości  50%  planowanych(maksymalnych)  ilości  odpadów  komunalnych  do 

zagospodarowania.) 

W  ocenie  Odwołującego  przepis  art.  433  pkt  4  ustawy  pzp  nie  daje 

Zamawiającemu  nieograniczonej  swobody  w  określeniu  minimalnego  progu  wykonania 

umowy. Narzucenie tak skrajnie niekorzystnych warunków zamówienia przez Zamawiającego 

w postaci ok

reślenia minimalnego progu wykonania umowy w wysokości 50% wartości umowy 

i  ograniczenie  w  ten  sposób  roszczeń  wykonawcy  wobec  Zamawiającego  jest  przejawem 

nadużycia  przez  niego  pozycji  gospodarza  postępowania.  Ogranicza  to  krąg  wykonawców, 

którzy mogą wziąć udział w postępowaniu. Jedynie bowiem podmiot gospodarczy o dużych 

zasobach  finansowych  może  sobie  pozwolić  na  realizację  zamówienia  ze  stratą.  Ponadto, 

wykonawca  zobowiązany  jest  ponieść  określone  koszty  stałe,  takie  jak  zatrudnienie 

odpowiedniej ilości pracowników, nabycie i utrzymanie określonej ilości sprzętu do wykonania 


usługi  zagospodarowania  odpadów.  Jeżeli  po  zawarciu  umowy  wielkości  przedmiotu 

zamówienia zmaleje w stopniu znacznym (bo aż o 50%), okaże się, że wykonawca nie jest 

stanie osiągnąć efektu skali i otrzymuje wynagrodzenie, które nie pozwala na pokrycie jego 

kosztów  realizacji  usługi  zagospodarowania.  Należy  zdaniem  Odwołującego  uznać  za 

niedopuszczalny brak pewności po stronie wykonawcy co do jednego z istotnych elementów 

kalkulacji  ceny,  tj.  ilości  przekazanych  do  zagospodarowania  odpadów.  Jednocześnie 

wsk

azał,  że  każdy  z  wykonawców  szacując  koszt/cenę  usługi  przyjmie  inny  poziom  jej 

wykonania, co przełoży się na zaoferowaną cenę. Jeden wykonawca przyjmie, iż minimalny 

poziom  wykonania  usługi  wyniesie  60%,  a  drugi  podejmie  ryzyko  i  przyjmie  wykonanie  na 

poz

iomie  85%.  Tak  szeroki  margines  realizacji  zamówienia  prowadzi  także  do  naruszenia 

uczciwej  konkurencji,  ponieważ  wykonawcy,  w  sytuacji  braku  jednoznacznych  danych  na 

temat  ilości  odpadów  komunalnych  do  zagospodarowania,  zdani  są  na  własne,  różne  dla 

każdego wykonawcy oceny co do prawdopodobnych potrzeb Zamawiającego. Zamawiający 

nie  jest  w  stanie  w  precyzyjny  sposób  określić  swoich  potrzeb,  dla  zaspokojenia  których 

udziela  zamówienia.  Wskazał,  że  wykonawca  nie  ma  żadnej  pewności  co  do  wysokości 

wynagrodzenia, które otrzyma w ramach realizacji zamówienia. Wykonawca nie jest w stanie 

oszacować  ryzyka  i  zysku.  Za  niedozwoloną  praktykę  należy  uznać  uprawnienie 

Zamawiającego,  które  przewiduje  możliwość  samodzielnego,  jednostronnego  decydowania 

o ograniczeniu zak

resu świadczenia w trakcie realizacji zamówienia, aż do 50% wartości ilości 

zagospodarowanych odpadów. Art. 433 ustawy pzp został wprowadzony w celu ograniczenia 

praktyk  Zamawiających  polegających  na  kształtowaniu  postanowień  umów  w  sposób 

zabezpieczający  wyłącznie  interesy  zamawiających,  bez  należytego  ich  wyważenia 

interesami wykonawców. Oszacowanie ryzyka przychodowego ma bezpośredni wpływ na 

cenę oferty Wykonawcy. Wykonawca przy określonym minimum na poziomie 50% może nigdy 

nie  uzyskać  nawet  pokrycia  kosztów  usługi  zagospodarowania  odpadów,  nie  mówiąc  już 

o zysku. 

Odnosząc się do powyższego w pierwszej kolejności wskazania wymaga, że zasada trwałości 

umów  o  zamówienie  publiczne  jest  wyprowadzana  z  uregulowań  ustawowych  prawa 

zamówień  publicznych,  które  co  do  zasady  nie  przewiduje  możliwości  dowolnego 

rozwiązywania takich umów zarówno przez zamawiającego, jak i wykonawcę. Dyspozycja art. 

456  ustawy  pzp  pozwala  zamawiającemu  na  odstąpienie  od  umowy  w  ściśle  określonych 

sytuacjach. Regulacja ta ma charakter wyjątkowy, gdyż stanowi ograniczenie zasady pacta 

sunt  servanda

.  Do  umów  w sprawie  zamówienia  publicznego  obowiązuje  zasada 

dotrzymywania  umów,  gdyż  tego  wymaga  pewność  obrotu.  Zauważyć  należy,  że  celem 

umowy  o  zamówienie  publiczne  jest  realizacja  określonego  świadczenia.  Wykonawcy 


kalkulując  ceny  ofertowe  biorą  pod  uwagę  różne  czynniki,  uzależniając  ceny  od  długości 

trwania  świadczenia,  jego  wielkości,  zakładając  także  czynniki  ryzyka  na  odpowiednim 

poziomie,  tak  aby  zapewnić  zysk  z  realizacji  zamówienia.  Jak  wskazuje  się  w  doktrynie 

wykonawca,  jak  każdy  podmiot  zawierający  umowę  ze  swoim  kontrahentem,  czyni  to 

przeświadczeniu,  iż  wzajemne  zobowiązania  zostaną  wykonane  (M. Stachowiak,  J. 

Jerzykowski, W. Dzierżanowski, Prawo zamówień publicznych, kom. do art. 456). Pogląd taki 

znajd

uje potwierdzenie w regulacjach ustawowych. Niewątpliwie, realizacji zasady trwałości 

umów  służy  dyspozycja  art.  433  pkt  4  ustawy  pzp,  w której  za  klauzulę  abuzywną  uznano 

przewidywanie  w  projektowanych  postanowieniach  umownych  możliwości  ograniczenia 

zakr

esu zamówienia przez zamawiającego bez wskazania minimalnej wartości lub wielkości 

świadczenia stron.  

Przenosząc powyższe na kanwę niniejszej sprawy Izba zauważa, że Zamawiający dostosował 

postanowienia  OPZ  do  zgodności z  art.  433  pkt  4  ustawy  pzp  podając  minimalną  wielkość 

świadczenia.  Wykonawca  ma  zatem  pewność,  że  usługa  zostanie  w  50%  mu  powierzona. 

niedozwoloną  praktyką  mielibyśmy  do  czynienia  w  sytuacjach  skrajnych,  gdyby 

Zamawiający  nie  określił  w  ogóle  wielkości  świadczenia,  której  zamierza  udzielić  do 

wykonania, pozostawiając na przykład jego oszacowanie wykonawcy (tak w wyroku KIO z dnia 

26 listopada 2021 r., sygn. akt KIO 3233/21). 

Niewątpliwie specyfika udzielanego zamówienia 

ma wpływ na możliwości zamawiającego w określaniu wielkości świadczenia. Przedmiotem 

tego zamówienia jest zagospodarowanie odpadów komunalnych, a faktyczne ilości odpadów, 

które zostaną odebrane i przekazane do zagospodarowania nie są możliwe do przewidzenia 

zależą wyłącznie od mieszkańców Miasta Stołecznego Warszawa. Zamawiający określając 

więc  wielkość  świadczenia  może  dokonać  wyłącznie  szacunków  na  podstawie  danych 

his

torycznych i na tej podstawie wyważyć, jaką ilość odpadów można uznać za gwarantowaną. 

Należy  także  mieć  na  względzie,  że  rozpoczęcie  funkcjonowania  od  2025  r.  systemu 

kaucyjnego z pewnością będzie miało wpływ na ilość odpadów, które zostaną przekazane do 

zagospodarowania,  a  oszacowanie  ilości  odpadów,  które  „odpłyną”  ze  strumienia  może 

opie

rać się na przypuszczeniach, ale nie będą to szacunki dokładne. Izba w całości podziela 

stanowisko wyrażone w wyroku z dnia 18 października 2022 r., KIO 2592/22, że „Przedmiotem 

zamówienia nie jest odebranie i zagospodarowanie już wytworzonych i zważonych odpadów, 

lecz usługa sukcesywnego odbierania i zagospodarowania odpadów, które dopiero zostaną 

wytworzone. Ponadto zauważyć należy, iż wytwórcą odpadów nie jest sam zamawiający. Ilość 

wytwarzanych w gospodarstwach domowych odpadów jest poza kontrolą zamawiającego i ma 

charakter  nieprzewidywal

ny.  Celem  przepisu  jest  eliminacja  postanowień  rażąco 

naruszających interesy wykonawców. Biorąc pod uwagę specyfikę zamówienia nie mamy tutaj 


do czynienia z naruszaniem interesu wykonawcy, a już tym bardziej rażącym.” Zamawiający 

przedstawił w  pkt  29  i  30  OPZ  planowane  do  udzielenia ilości  odpadów  i  w  takim  zakresie 

wykonawca powinien szacować swoje ryzyka wykonania zamówienia. Niewątpliwie wskazane 

przez Zamawiającego ilości minimalne stanowią gwarancję dla wykonawcy, że Zamawiający 

zrealizuje zamówienie w tym zakresie. Jak wynika z OPZ: „Wykonawcy nie przysługują żadne 

roszczenia  odszkodowawcze  w  przypadku,  gdy  ilość  przekazanych  do  zagospodarowania 

odpadów w Okresie realizacji zamówienia będzie niższa od planowanej ilości maksymalnej. 

Zamawiający deklaruje jednocześnie realizację zamówienia w minimalnym zakresie do ilości:” 

W sytuacji zatem, gdy Zamawiający nie powierzy wykonania zamówienia w zadeklarowanej 

ilości  oczywistym  jest,  że  w  zakresie  nieudzielonego  świadczenia  wykonawcy  będzie 

przysługiwało  roszczenie  odszkodowawcze  i  Izba  nie  widzi  podstaw,  aby  takie  dodatkowe 

zas

trzeżenie  wynikało  z  umowy.  W  szczególności  brak  takich  postanowień  nie  stanowi 

naruszenia przywołanych przez Odwołującego przepisów. Zdaniem Izby, określenie wielkości 

gwarantowanej  świadczenia  w  wysokości  50  %  ilości  odpadów  planowanych  do 

zagospodarowania, mając na względzie specyfikę udzielanego zamówienia nie narusza treści 

art. 433 pkt 4 ustawy pzp.  

Zarzut 8 odwołania dotyczący postanowień w zakresie kontroli. 

Zarzut nie potwierdził się. 

W  zakresie  tego  zarzutu  Odwołujący  podnosił,  że  Zamawiający  uprawniony  jest  do 

prowadzenia  kontroli  instalacji  oraz  działalności  wykonawcy  oraz  jego  podwykonawców 

sytuacji, kiedy sam prowadzi działalność gospodarczą w analogicznym zakresie i występuje 

na  rynku,  jako  podmiot  konkurencyjny,  bez  jednoczesnego  określenia  odpowiednich 

proporcjonalnych  wymogów  po  stronie  Zamawiającego,  co  do  zasad  przeprowadzenia 

kontroli,  sposobu  jej  prowadzenia,  zakresu  informacji,  jakich  żądać  może  Zamawiający  od 

wykonawcy  i  podwykonawców,  sposobu  ich  przetwarzania,  wykorzystania  i  czasu,  w  jakim 

Zama

wiający  będzie  informacje  przechowywał.  W  wyniku  realizacji  czynności  kontrolnych, 

Zamawiający  może  wejść  w  posiadanie  informacji  o  istotnym  znaczeniu  dla  wykonawców, 

których nie byłby w stanie uzyskać w inny sposób (nie są to informacje powszechnie znane 

ani łatwo dostępne). Wskazał, że Zamawiający nie wprowadził do wzoru umowy postanowień 

odnoszących  się  do  rozwiązań  stanowiących  zabezpieczenie,  że  Zamawiający  zachowa 

tajemnicy  i  nie  wykorzysta  w  celach  innych  niż  związane  z  realizacją  umowy  albo  nie 

przekaże  dalej,  informacji  uzyskanych  w  wyniku  ewentualnie  prowadzonych  kontroli 

dotyczących  danych  handlowych  lub  technologicznych,  a  w  przypadku  gdyby  dane  takie 


zostały ujawnione, a ich nieuprawnione wykorzystanie wywołało szkodę po stronie wykonawcy 

lub podwykonawców, postanowień określających zasady odpowiedzialności Zamawiającego, 

co  pozwoliłoby  na  zachowanie  odpowiednich  proporcji  pomiędzy  uprawnieniami 

Zamawi

ającego  i  jego  obowiązkami,  a  uzasadnionym  interesem  wykonawcy 

podwykonawców. Zamawiający nie wprowadził żadnych postanowień określających zasady 

prowadzenia kontroli tj. odpowiedniego sposobu i terminu informowania o niej, precyzyjnego 

określania osób uprawnionych do udziału w niej (z dopuszczeniem osób trzecich), czasu jej 

prowadzenia  oraz  uregulowania  postępowania  i  podejścia  Zamawiającego  w  przypadku 

prowadzenia  w  tym  samym  czasie  innych  kontroli  np.  organów  administracji  publicznej,  co 

świetle  precyzyjnego  uregulowania  zasad  kontroli  przez  to  ostatnie  podmioty  w  ustawie 

Prawo  przedsiębiorców,  w  przypadku  kontroli  prowadzonej  przez  podmiot  prywatny,  nie 

gwarantuje przejrzystości uprawnień i odpowiedzialności Zamawiającego, jak również nie jest 

propor

cjonalne  do  uprawnień  organów  publicznych  w  tym  zakresie  oraz  obowiązków 

wykonawcy  na  gruncie  prawa  publicznego. 

Zamawiający  nie  wprowadził  również  do  wzoru 

umowy postanowień regulujących zasady gwarantujące przestrzeganie przez Zamawiającego 

zasad bezpieczeństwa podczas prowadzonych kontroli, jak również zasad odpowiedzialności 

Zamawiającego i wykonawcy w przypadku wypadków lub zdarzeń niepożądanych, gdyby takie 

zaszły w czasie kontroli. 

Na wstępie Izba zauważa, że wbrew twierdzeniom Odwołującego Zamawiający zastrzegając 

możliwość przeprowadzenia kontroli określił jej zakres, a mianowicie kontrola może dotyczyć 

wyłącznie: „sposobu i prawidłowości wykonania przedmiotu zamówienia przez Wykonawcę.” 

Zamawiający  szczegółowo  określił,  że:  „Kontroli  podlegają  w  szczególności  zgodność 

wykonywania  przedmiotu  zamówienia  z  postanowieniami  umowy  oraz  z  przepisami  prawa, 

miejsce  zagospodarowywania  odpadów,  sposób  i  prawidłowość  utrzymania  i  eksploatacji 

instalacji oraz stacji przeładunkowej.” Nie ulega wątpliwości, że w uprawnieniach kontrolnych 

Zamawiający  nie  wykroczył  poza  okoliczności  objęte  zakresem  przedmiotu  zamówienia. 

Zamawiający wskazał również, że wykonawca zostanie uprzedzony: „o terminie i przedmiocie 

kontroli, nie później jednak niż na 24 godziny przed planowaną kontrolą.” Zamawiający określił 

również,  że  czynności  i  metody  kontrolne  będą:  „adekwatne  do  rodzaju  kontrolowanego 

obowiązku,  w  tym  ma  prawo  do  wykonywania  dokumentacji  zdjęciowej,  filmowej  lub 

dźwiękowej według własnego uznania. Zamawiający zastrzega sobie prawo udziału w kontroli 

podmiotów trzecich upoważnionych przez Zamawiającego.” Zdaniem Izby  Zamawiający nie 

wykracza  w  czynnościach  i  metodach  kontroli  poza  te,  które  są  niezbędne  dla  należytego 

udokumentowania  stanu  rzeczy,  czy  stwierdzonych  naruszeń  stanowiące  zabezpieczenie 

interesów  Zamawiającego  tak,  aby  umowa  była  wykonywana  należycie  w  sposób 


niezakłócony i nieprzerwany. Jak słusznie wskazał Zamawiający w odpowiedzi na odwołanie: 

„Obawy  formułowane  przez  Odwołującego  dotyczące  możliwości  nielegalnego 

wykorzystywania informacji pozyskanych w toku kontroli zabezpieczone są przez odpowiednie 

regulacje prawa, w tym przepisy dotyczące zwalczania nieuczciwej konkurencji przewidujące 

odpo

wiedzialność  cywilną  i  karną.”  Co  więcej,  z  przeprowadzonej  kontroli  zostanie 

sporządzony  protokół,  jeśli  Zamawiający  stwierdzi  naruszenie  stosunku  obligacyjnego, 

z zaleceniami pokontrolnymi i ter

minami ich wykonania. Jeśli wykonawca nie będzie podzielał 

wniosków Zamawiającego to Zamawiający przewidział możliwość złożenia przez Wykonawcę 

zastrzeżeń  do  ustaleń  kontroli.  Niewątpliwie,  celem  powyższych  postanowień  jest  kontrola 

piecza  nad  należytym  wykonaniem  zamówienia  stanowiącego  powierzone  wykonawcy 

zadanie 

własne gminy, finansowane ze środków publicznych, stąd zdaniem Izby nie naruszają 

one zasad proporcjonalności czy uczciwej konkurencji. Wynika to wprost z § 1 ust. 11 PPU: 

11.  Strony  dołożą  wszelkich  starań,  aby  wykonanie  zaleceń  pokontrolnych  służyło 

zapewnieniu najwyższej jakości realizacji przedmiotu zamówienia i optymalizacji kosztów oraz 

aby zalecenia pokontrolne zostały wykonane.” Jak wskazał Zamawiający umowa wykonawcza 

zawarta  z  Miastem  Stołecznym  Warszawa  określa,  że  w  ramach  świadczenia  Usług 

Publicznych  MPO  odpowiada  za  kontrolowanie  sposobu  zagospodarowania  o

dpadów 

instalacjach  nieprowadzonych  przez  MPO,  a  wykorzystywanych  do  świadczenia  Usług 

Publicznych 

– w tym zapewnienie zgodności działania tych instalacji z zasadami i regulacjami 

prawnymi. 

Mając  na  względzie  specyfikę  przedmiotu  zamówienia  stanowiącego  jedno 

kluczowych zadań własnych gminy nie sposób uznać uprawnień kontrolnych Zamawiającego 

za nadmiarowe i nieuzasadnione. W konsekwencji Izba nie stwierdziła naruszenia wskazanych 

przez Odwołującego przepisów i zasad postępowania.  

Zarzut  9  odwołania  dotyczący  uprawnienia  do  żądania  zwrotu  nadpłaconej  kwoty 

wynagrodzenia  

Zarzut Izba uznała za niezasadny. 

Odwołujący w zakresie tego zarzutu podnosił, że zgodnie z § 3 ust. 5 akapit drugi PPU jeżeli 

w trakcie obowiązywania umowy wystąpią okoliczności mające wpływ na uzgodnioną masę 

odpadów  przyjętych  do  zagospodarowania,  a  tym  samym  na  wysokość  wypłaconego 

wykonawcy  wynagrodzenia,  Zamawiający  jest  uprawniony  do  żądania  zwrotu  nadpłaconej 

kwoty.  Postanowienie  to 

w  ocenie  Odwołującego  jest  nieprecyzyjne  i  niejednoznaczne, 

ponieważ Zamawiający nie wyjaśnił o jakie okoliczności chodzi, a nadto uniemożliwia należyte 

oszacowanie 

kosztów realizacji zamówienia i uwzględnienie ich w cenie oferty, oraz narusza 


równowagę  stron  stosunku  zobowiązaniowego,  gdyż  we  wzorze  umowy  nie  przewidziano 

odpowiednika tego postanowienia dla wykonawcy (tj. nie przewidziano postanowienia, które 

uprawniałoby  wykonawcę  do  żądania  podwyższenia  wynagrodzenia  w  przypadku,  gdy 

uzgodnio

na masa odpadów uległa zmianie na niekorzyść wykonawcy). 

Odnosząc się do powyższego podkreślić należy, że postanowienia projektu umowy w zakresie 

rozliczeń  są  jasne  i  precyzyjne  oraz  korespondują  z  postanowieniami  dotyczącymi 

sprawozdań  miesięcznych  i  kwartalnych,  za  których  sporządzenie  odpowiedzialny  jest 

wykonawca,  zgodnie  z  pkt  34  OPZ. 

Niewątpliwie  nie  stanowi  naruszenia  uprawnienie 

Zamawiającego  do  rozliczenia kwoty  nadpłaconej, gdyż  Zamawiający  dysponując środkami 

publicznymi 

może  dokonywać  płatności  wyłącznie  za  faktycznie  zagospodarowane  masy 

odpadów.  Jak  podnosił  Zamawiający  w  odpowiedzi  na  odwołanie,  Zamawiający  zgodnie 

umową  wykonawczą  z  Miastem  Stołecznym  Warszawa  jest  zobowiązany  przekazywać 

Miastu sprawozdania, a na ich podstawie dokonuje się korekty dopłat za świadczenie usług 

publicznych. 

Jak wynika z par. 3 ust. 3 projektu umowy Zamawiający dokonuje miesięcznych 

rozliczeń z wykonawcą na podstawie sprawozdań miesięcznych. Jak wskazywał Zamawiający 

w odpowiedzi na odwołanie: „Podawane w sprawozdaniu miesięcznym informacje, stanowią 

niejako  deklarac

ję  o  sposobie  realizacji  usługi  stąd  płatność  ma  charakter  zaliczkowy. 

Dokumenty, na bazie których potwierdzany jest sposób realizacji usługi stanowią załączniki do 

sprawozdania  kwartalnego 

–  tj.  karty  ewidencji  odpadów  komunalnych/karty  ewidencji 

odpadów  i  oświadczenia  o  odpadach  wytworzonych  -  a  zatem  pełna  weryfikacja  sposobu 

realizacji  usługi  w  poszczególnych  miesiącach  kwartału  następuje  w  procesie  weryfikacji 

sprawozdań kwartalnych.” W sytuacji więc gdy w wyniku uzgodnień, o których mowa w par. 2 

ust. 

23,  23a,  23b,  24  i  25  PPU  nastąpi  konieczność  korekt  sprawozdań  miesięcznych  czy 

kwartalnych  to  będzie  to  determinowało  zmiany  wynagrodzenia  celem  prawidłowego 

rozliczenia  stron  umowy

,  a  w  konsekwencji  także  rozliczeń  Zamawiającego  z  Miastem 

Stołecznym  Warszawa.  Zdaniem  Izby,  kwestionowane  postanowienia  nie  mają  wpływu  na 

oszacowanie kosztów realizacji zamówienia i służą kontroli prawidłowości rozliczenia usługi 

zagospodarowania odpadów. Izba zauważa, że wbrew twierdzeniom Odwołującego par. 3 ust. 

6  opisuje  postępowanie  w  sytuacji,  gdy  uzgodniona  masa  odpadów  uległaby  zmianie  na 

niekorzyść  wykonawcy:  „6.  Jeżeli  w  wyniku  procedury  zatwierdzenia  sprawozdania 

miesięcznego lub kwartalnego, o której mowa w § 2 ust. 23, 23a, 23b, 24 i 25 umowy nastąpi 

konieczność korekty ilości odpadów zaakceptowanych w rozliczeniu miesięcznym skutkującej 

podwyższeniem wysokości wynagrodzenia należnego Wykonawcy z tytułu wykonania umowy, 

Zamawiający  dokona  płatności  w  ciągu  30  dni  od  daty  otrzymania  prawidłowo  wystawionej 

faktury korygującej. (…)”  


Dlatego też w ocenie Izby kwestionowane postanowienie nie narusza przepisów powołanych 

przez Odwołującego. 

Zarzut 10 odwołania dotyczący limitu kar umownych. 

Zarzut nie zasługiwał na uwzględnienie. 

W odniesieniu do tego zarzutu Odwołujący podnosił, że ustalony przez Zamawiającego w PPU 

limit  kar  umownych  na  poziomie  40%  jest  nadmiernie  wygórowany,  co  stanowi  naruszenie 

przepisu art. 353(1) k.c. oraz art. 436 pkt 3 ustawy pzp w zw. z art. 8 ust. 1 ustawy pzp, art.16 

pkt 3 ustawy pzp, art. 436 pkt 3 ustawy 

pzp. Ustalając górny limit kar umownych winien mieć 

na  uwadze,  że  wysokość  kary  umownej  nie  powinna  prowadzić  do  nieuzasadnionego 

wzbogacenia Zamawiającego czy naruszenia zasady proporcjonalności, określonej w art. 16 

ustawy  pzp. 

Wykonawca  dostrzega  po  stronie  Zamawiającego  słuszny  interes  prawny 

polegający  na  konieczności  zabezpieczenia  należytego  wykonania  umowy,  jednak  zwrócił 

uwagę  na  okoliczność,  że  kara  umowna  nie  jest  jedynym  narzędziem  służącym 

zabezpieczeniu interesów stron umowy – tytułem przykładu można wskazał na przewidziane 

w § 6 ust. 7-9 umowne prawo odstąpienia od umowy, przysługujące Zamawiającemu m.in. 

przypadku  przekroczenia  przez  naliczone  i  potrącone  kary  umowne  wartości  złożonego 

przez  Wykonawcę  zabezpieczenia  należytego  wykonania  umowy.  Ustalenie  maksymalnej 

wartości kar umownych na poziomie 40% narzuca wykonawcom skrajnie niekorzystne warunki 

umowy, co stanowi przejaw nadużycia przez Zamawiającego dominującej pozycji organizatora 

postępowania  o  udzielenie  zamówienia  publicznego.  Zwrócił  uwagę  na  treść  uzasadnienia 

wyroku KIO z 29 września 2021 r. (KIO 2365/21), w którym Izba orzekła, że ustalenie górnego 

limitu  kar  umownych  na  poziomie  50%  łącznego  wynagrodzenia  wykonawcy  za  realizację 

przedmiot umowy jest poziomem nadmiernie wygórowanym. 

Na  wstępie  wskazania  wymaga,  że  zgodnie  z  art.  436  pkt  3  ustawy  pzp:  „Umowa  zawiera 

postanowienia określające w szczególności: 3) łączną maksymalną wysokość kar umownych, 

których mogą dochodzić strony.” Zamawiający w przedmiotowym postępowaniu ustanowił limit 

kar na poziomie 40% łącznego wynagrodzenia wykonawcy, co realizuje obowiązek ustawowy. 

Ustalenie  takiego  limitu  jest  zabezpieczeniem 

zarówno  dla  zamawiającego  w  aspekcie 

należytego wykonania umowy, ale również stanowi dla wykonawcy gwarancję, że limit ten nie 

zostanie przekroczony w sytuacji dalszych naruszeń obowiązków umownych. Zdaniem Izby, 

kwestionowane  postanowienie  nie  narusza  przepisów  prawa.  Uzasadnienie  zarzutu  ma 

charakter blankietowy i spro

wadza się do prezentacji subiektywnej oceny Wykonawcy co do 


ustalonego poziomu. Odwołujący nie wykazał natomiast dlaczego limit kar na poziomie 40% 

w  świetle  specyfiki  przedmiotowego  zamówienia  należy  uznać  za  rażąco  wygórowany  tak 

dalece,  że  może  skutkować  po  stronie  Zamawiającego  bezpodstawnym  wzbogaceniem. 

Jednocześnie Odwołujący nie wyjaśnił, dlaczego to limit 20% (zgodnie z żądaniami odwołania) 

jest  odpowiedni  i  uzasadniony. 

Izba  zauważa,  że  katalog  kar  umownych  z  par.  6  projektu 

umowy  zabezpiecza  szereg  czynników  wpływających  na  należyte  wykonanie  usług 

(upraw

nienia,  instalacje,  sprawozdawczość  itp.).  Przedmiotem  zamówienia  jest 

zagospodarowanie  odpadów  komunalnych,  a  więc  jedna  z  kluczowych  usług  publicznych 

realizowanych przez Miasto, która powinna być wykonywana w sposób ciągły i niezakłócony. 

Jednocześnie  z  uwagi  na  zobowiązanie  Miasta  do  osiągnięcia  określonych  poziomów 

recyklingu w każdym roku katalog kar umownych zawiera również kary za nieosiągnięcie tych 

poziomów przez wykonawcę pełniąc oprócz funkcji odszkodowawczej funkcję motywacyjną.  

W  konsekwencji,  zdaniem  Izby  limit  kar  ustalony  przez  Zamawiającego  jest  uzasadniony 

charakterem  udzielanego  zamówienia,  a  Odwołujący  nie  wykazał,  aby  był  to  limit  rażąco 

wygórowany, dlatego zarzut należało oddalić. 

Zarzut  11  odwołania  dotyczący  kar  umownych  za  nieosiągnięcie  odpowiednich  poziomów 

recyklingu. 

Zarzut okazał się niezasadny. 

W  zakresie  tego  zarzutu  Odwołujący  podnosił,  że  zgodnie  z  pkt  31  OPZ  Wykonawca  jest 

zobowiązany do osiągnięcia w każdym roku realizacji zamówienia poziomu przygotowania do 

ponownego  użycia  i  recyklingu  odpadów  komunalnych  w  wysokości  określonej 

obowiązującymi  przepisami  ustawy  o  utrzymaniu  czystości  i  porządku  w  gminach. 

przypadku niewykonania tego obowiązku, Zamawiający ma prawo nałożyć na wykonawcę 

karę umowną zgodnie z § 6 ust. 3 pkt 15 PPU. Sposób określenia wysokości kary umownej 

wskazuje, że Zamawiający przeniósł na wykonawcę, który zajmuje się zagospodarowaniem 

odpadów komunalnych, całą odpowiedzialność gminy za osiągnięcie odpowiedniego poziomu 

recyklingu  odpadów  komunalnych.  Kara  umowna,  o  której  mowa,  powiela  karę  pieniężną, 

którą  może  zostać  obciążona  gmina  za  nieosiągnięcie  odpowiednich  poziomów  recyklingu 

zgodnie  z  art.  9z  i  9x  ustawy  o  utrzymaniu  czystości  i  porządku  w  gminach.  Przeniesienie 

odpowiedzialności za osiągnięcie odpowiednich poziomów recyklingu odpadów komunalnych 

na  wykonawcę  nie  jest  uzasadnione  ze  względu  na  fakt,  że  osiągnięcie  odpowiedniego 

poziomu recyklingu odpadów komunalnych zależy nie tylko od działań wykonawcy, ale także 


od działań gminy, w szczególności dotyczących selektywnej zbiórki odpadów komunalnych od 

mieszkańców. Wykonawca nie ma wpływu na jakość odbieranych odpadów, które mogą nie 

spełniać wymagań jakościowych stawianych przez recyklerów, co powoduje, że rzeczywista 

ilość odpadów komunalnych poddanych recyklingowi może być znacznie mniejsza od ilości 

odpadów odbieranych od mieszkańców. Zamawiający narusza w ten sposób przepisy ustawy 

pzp w szczególności art. 431 w zw. z art. 433 pkt 3 ustawy pzp i 471 k.c. oraz art. 16 pkt 3 

ustawy  pzp  poprzez  wprowadzenie  do  PPU  postanowień,  które  stoją  wbrew  obowiązkowi 

współdziałania przy wykonaniu umowy w sprawie zamówienia publicznego, w celu należytej 

realizacji zamówienia, narzucając wykonawcy odpowiedzialność na zasadzie kar umownych 

za  nieosiągnięcie  poziomów  recyklingu  w  zakresie,  w  jakim  wykonawca  nie  jest  w  stanie 

wpłynąć na ten poziom. W związku z tym jest to działanie nieproporcjonalne, a Zamawiający 

obarcza w ten sposób wykonawcę odpowiedzialnością za nie swoje działania lub zaniechania. 

Zdaniem  Izby,  w  świetle  wymogu  osiągnięcia  określonych  poziomów  recyklingu  dla  danej 

frakcji odpadów, wykreślenie kar umownych za niewypełnienie tych zobowiązań wykonawcy 

mogłoby skutkować brakiem realizacji obowiązków przez wykonawcę. Naruszałoby to interesy 

Zamawiającego, który zostałby pozbawiony jakichkolwiek narzędzi do ich egzekwowania. Izba 

przywołuje argumentację zaprezentowaną względem zarzutu 3 odwołania Odwołującego Pre 

Zero uznając ją za adekwatną i kompletną, a tym samym nie wymagającą powtórzenia. Izba 

nie stwierdziła naruszenia powołanych przez Odwołującego przepisów.  

Zarzuty 12, 13 i 14 dotyczące waloryzacji wynagrodzenia. 

Zarzuty nie zasługiwały na uwzględnienie. 

W odniesieniu do tych zarzutów Odwołujący podnosił, że wprowadzenie w § 10 ust. 11 PPU 

górnej granicy zmiany wynagrodzenia wykonawcy na poziomie 5% ceny jednostkowej, o której 

mowa w § 3 ust. 1 PPU, stanowi naruszenie art. 353(1) i art. 5 k.c. w zw. z art. 8 ust. 1 ustawy 

pzp oraz art. 431 ustawy pzp, art. 439 

ust. 2 pkt 4, art.16 pkt 3 ustawy pzp, ponieważ niweczy 

to cel przepisów ustawy dot. waloryzacji, którym jest zapewnienie ekwiwalentności świadczeń 

stron  umowy  w  sprawie  zamówienia  publicznego  oraz  zniwelowanie  ryzyk  związanych 

późniejszą zmianą kosztów wykonania zamówienia publicznego. Ograniczenie to świadczy 

o pozorności przestrzegania wymagań ustawowych w tym zakresie. Odwołujący zauważył, że 

według danych opublikowanych przez Prezesa GUS w lutym 2023 r., w styczniu 2023 r. ceny 

towarów i usług konsumpcyjnych wzrosły o 17,2% w porównaniu z analogicznym miesiącem 

w  roku  2022  r.  W  obecnej  sytuacji  rynkowej  i  geopolitycznej  nie  można  wykluczyć 


analogicznych jak w tamtym okresie dynamicznych i gwałtownych wzrostach kosztów realizacji 

usług,  które  generowałyby  istotne  zagrożenie  dla  prawidłowej  realizacji  zamówienia  przez 

wykonawcę,  z  uwagi  na  konieczność  pokrywania  z  własnej  kieszeni  wzrostów  kosztów 

towarów  i  usług  niezbędnych  dla  realizacji  zamówienia.  Za  przyjęciem  górnego  limitu 

waloryzacji co najmniej na poziomie 10% przemawia wciąż niestabilna sytuacja gospodarcza 

i  inflacja,  którą  nadal  można  określić  jako  wysoką,  jeśli  przyjąć  za  punkt  odniesienia  lata 

poprzedzające epidemię wirusa SARS COV - 2 i pełno skalową inwazję rosyjską na Ukrainę. 

Przyjęty  w  PPU  parametr  5%  jest  zdaniem  Odwołującego  symboliczny,  nie  odpowiadający 

realiom rynkowym, ale i stosowanym przez innych Zamawiających. Odwołujący wskazał przy 

tym, że normą na rynku stało się ustalanie omawianego współczynnika w przedziale pomiędzy 

10-15%  (vide  np.  wzorce  umowne  proponowane  przez  GDDKIA)

.  W  ocenie  Odwołującego 

wprowadzenie  odpowiedniego  mechanizmu  waloryzacyjnego  skutkować  będzie  należytą 

realizacją kontraktu, a także brakiem ewentualnych sporów w przedmiocie wzrostu kosztów 

przy  realizacji  zamówienia,  który  może  prowadzić  np.  do  mediacji  czy  sporu  sądowego 

oparciu  o  treść  art.  357(1)  k.c.  Nadto  zauważył,  że  ograniczenie  w  ten  sposób  roszczeń 

wykonawcy wobec Zamawiającego jest przejawem nadużycia przez niego pozycji gospodarza 

postępowania. Ogranicza to krąg wykonawców, którzy mogą wziąć udział w postępowaniu, 

albowiem jedynie podmiot gospodarczy o dużych zasobach finansowych może sobie pozwolić 

na realizację zamówienia ze stratą. 

Ponadto  podniósł,  że  wymóg  z  §  10  ust.  2  PPU  sprawia,  że  zasady  waloryzacji  zostały 

sformułowane  w  sposób  fikcyjny,  uniemożliwiający  Wykonawcy  złożenie  wniosku 

waloryzacyjnego, a tym samym niweczącym cel przepisów ustawy pzp dot. waloryzacji, którym 

jest zapewnienie ekwiwalentności świadczeń stron umowy w sprawie zamówienia publicznego 

oraz  zniwelowanie 

ryzyk  związanych  z  późn.  zm.  kosztów  wykonania  zamówienia 

publicznego. Zauważył, że według danych opublikowanych przez Prezesa GUS, wskaźnik ten 

wzrósł  od  maja  do  czerwca  o  0,1%,  od  kwietnia  do  maja  2024  r.  o  0,3%.  Według  danych 

opublikowanych 20 lutego 2024 r., przez okres dwunastu miesięcy liczonych od stycznia 2023 

r. do stycznia 2024 r. wskaźnik ten wzrósł zaledwie o 0,7%. Odwołujący wskazał, że nie jest 

wystarczające formalne zawarcie w projektach umów postanowień dotyczących waloryzacji, 

ale  konieczne  jest  takie  określenie  zasad,  które  da  stronom  umowy  szansę  na  zmianę 

wysokości  wynagrodzenia,  uwzględniającą  zmiany  cen  na  rynku  i  na  rozłożenie  ryzyka 

wzrostu cen na obie strony umowy. 

Odwołujący  wskazał  także,  że  wprowadzony  przez  Zamawiającego  w  §  10  ust.  8  PPU 

mechanizm  ustalania  zmiany  wynagrodzenia  został  sformułowany  w  sposób  w  sposób 


nieprecyzyjny i niejednoznaczny, a nadto wbrew dyspozycji przepisu art. 439 ust. 2 pkt 2 nie 

zawiera  on  odesłania  do  wskaźnika  zmiany  ceny  materiałów  lub  kosztów,  w  szczególności 

wskaźnika  ogłaszanego  w  komunikacie  Prezesa  Głównego  Urzędu  Statystycznego  lub 

wskazania innej podstawy, zamiast tego uzależniając wartość, o którą wynagrodzenie należne 

Wykonawcy winno zostać zwiększone, od „wartości procentowej zmian, wynikającej z wyliczeń 

i dowodów”, określanej jako współczynnik „F%”. Z treści przytoczonego przepisu nie wynika 

wprost, o jakie „wyliczenia i dowody” miałoby chodzić, jednak należy domniemywać, że chodzi 

tu o dowody wymienione w § 10 ust. 4 pkt 1-3 PPU. Tak sformułowane wymagania stanowią 

nieuprawnione  obciążenie  wykonawcy  obowiązkiem  sformułowania  propozycji  zmiany 

wysokości  wynagrodzenia  wraz  z  uzasadnieniem,  przedłożenia  dokumentów  dowodzących 

wpływ okoliczności niewymienionych przez Zamawiającego w sposób ścisły, a dowodzących 

wzrostu  kosztów  wykonania  umowy,  a  także  obowiązkiem  wykazania  przez  wykonawcę 

adekwatności  przedstawionej  propozycji  zmiany  wynagrodzenia  do  zmiany  kosztów 

wykonania umowy przez wykonawcę. Takie rozwiązanie jest niedopuszczalne w świetle art. 

439  ust.  2  który  wymaga,  aby  określenie  sposobu  ustalenia  zmiany  wynagrodzenia  oraz 

sposobu  określenia  wpływu  zmiany  ceny  materiałów  lub  kosztów  na  koszt  wykonania 

zamówienia 

następowało 

poprzez 

odesłanie 

do 

obiektywnych 

wskaźników 

makroekonomicznych lub katalogów nakładów rzeczowych, jednak w każdym przypadku musi 

to być wskaźnik obiektywny, jednoznaczny, łatwo dostępny, niezależny od stron umowy, jak 

najbliżej związany z przedmiotem zamówienia, albo w przypadku zmiany w oparciu o ceny lub 

koszty  opierać  się  na  zmianach  cen  rynkowych,  do  których  ma  dostęp  ogłaszanych 

(publikowanych)  prz

ez  podmiot  niezależny  od  stron  umowy.  Z  przedmiotowej  klauzuli  nie 

wynika zatem dostatecznie jednoznacznie w jaki sposób będzie przebiegać waloryzacja oraz 

tym  samym  jakie  ryzyka  inflacyjne  wykonawca  powinien  założyć  w  ofercie.  Tym  samym 

postanowienia  doty

czące  waloryzacji  nie  są  zgodne  z  treścią  ustawy  pzp  i  nie  zapewniają 

osiągnięcia celu, jakiemu służyć ma waloryzacja. 

Izba nie podzieliła stanowiska Odwołującego. W zakresie tej grupy zarzutów Izba przywołuje 

argumentację  zaprezentowaną  względem  zarzutu  4  odwołania  Odwołującego  Pre  Zero 

uznając ją za adekwatną i kompletną, a tym samym nie wymagającą powtórzenia. Dodatkowo 

wyłącznie pokreślić należy, że kwestionowane przez Odwołującego postanowienia dotyczące 

przedstawienia przez wykonawcę wyliczeń i dowodów, o których mowa w ust. 4 par. 10 PPU 

stanowią „sposób określenia wpływu zmiany ceny materiałów lub kosztów na koszt wykonania 

zamówienia”,  o  którym  mowa  w  art.  439  ust.  2  pkt  3  ustawy  pzp.  Zmianę  wynagrodzenia 

dokonuję się „z użyciem odesłania” do wskaźnika ogłaszanego w komunikacie GUS, natomiast 

konieczne  jest  określenie  sposobu  ukazania  wpływu  zmiany  tego  wskaźnika  na  koszty 


realizacji  danego  zamówienia.  Stąd  Izba  nie  dopatrzyła  się  w  kwestionowanych 

postanowieniach naruszenia powołanych przez Odwołującego przepisów.  

O kosztach postępowania odwoławczego w sprawie KIO 2953/24 orzeczono na podstawie art. 

557, art. 574 i art. 575 ustawy pzp oraz w oparciu o przepisy § 5 pkt 1 i 2 lit. a i b oraz § 7 ust. 

2 pkt 2 i ust. 3 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 2020 r. w sprawie 

szczegółowych  rodzajów  kosztów  postępowania  odwoławczego,  ich  rozliczania  oraz 

wysokości i sposobu pobierania wpisu od odwołania (Dz. U. z 2020 r. poz. 2437), stosownie 

do  wyniku  postępowania  obciążając  kosztami  postępowania  Zamawiającego  oraz 

Odwołującego. 

Na  koszty  postępowania  odwoławczego  składał  się  wpis  uiszczony  przez  Odwołującego 

wysokości  15  000,00  zł,  koszty  poniesione  przez  Odwołującego  z  tytułu  wynagrodzenia 

pełnomocnika w kwocie 3600,00 zł, koszty dojazdu Odwołującego na posiedzenie i rozprawę 

w wysokości 1014,00 zł oraz koszty poniesione przez Zamawiającego z tytułu wynagrodzenia 

pełnomocnika w kwocie 3600,00 zł (łącznie 23 214,00 zł).  

Zarzuty 1 został uwzględniony w części, a pozostałe zarzuty zostały oddalone. Odwołujący 

poniósł  koszty  w  wysokości  19  614,00  zł  tytułem  wpisu  od  odwołania,  wynagrodzenia 

pełnomocnika  oraz  kosztów  dojazdu  na  posiedzenie  i  rozprawę,  natomiast  Zamawiający 

wysokości  3.600,00  zł  tytułem  wynagrodzenia  pełnomocnika.  W  zakresie  zarzutów 

uwzględnionych Zamawiający odpowiadał za koszty do wysokości 1934,50 zł (23 214,00 zł x 

1/12).  Natomiast  w  zakresie  zarzutów  oddalonych  za  koszty  odpowiadał  Odwołujący  do 

wysokości  21  279,50  zł  (23 214,00  zł  x  11/12).  Zamawiający  poniósł  dotychczas  koszty 

wysokości  3600,00  zł,  a  odpowiadał  za  nie  do  wysokości  1934,50  zł.  Dlatego  też,  Izba 

zasądziła  od  Odwołującego  na  rzecz  Zamawiającego  kwotę  1666,00  zł  stanowiącą  różnicę 

ww.  kwot,  na  podstawie  faktur  VAT  złożonych  przez  Odwołującego  i  Zamawiającego  na 

rozprawie. 

KIO 2959/24 

Odwołanie zasługiwało na uwzględnienie. 

Zarzut  odwołania  dotyczył  warunku  udziału  w  postępowaniu  doświadczenia  wykonawcy 

w zadaniach 1-

4 w zakresie żądania wykreślenia wymogu osiągnięcia poziomu przygotowania 


do ponownego użycia i recyklingu przetworzonych odpadów komunalnych w wysokości nie 

mniejszej niż 20,00% dla odpadów sklasyfikowanych pod kodem 20 03 01. 

W  uzasadnieniu  odwołania  Odwołujący  podnosił,  że  postawiony  przez  Zamawiającego 

warunek  nie  umożliwia  obiektywnej  oceny  zdolności  wykonawcy  do  należytego  wykonania 

zamówienia oraz jego zdolności do realizacji zamówienia na odpowiednim poziomie jakości. 

Przez to nie umożliwia zachowania uczciwej konkurencji i równego traktowania wykonawców, 

a  w  konsekwencji  narusza  przejrzystość  postępowania  w  zakresie  doboru  wykonawców 

mogących  złożyć  ofertę.  Zgodnie  z  art.  3b  ust.  1  ustawy  z  dnia  13  września  1996  r. 

o utrz

ymaniu  czystości  i  porządku  w  gminach,  gminy  są  obowiązane  osiągnąć  poziom 

przygotowania  do 

ponownego  użycia  i  recyklingu  odpadów  komunalnych  w  wysokości  co 

najmniej  45%  wagowo 

– za rok 2024, 55% wagowo  – za rok 2025, 56% wagowo  – za rok 

2026, i więcej w kolejnych latach. Obowiązek ten gminy starają się przerzucić na wykonawców, 

w tym Zamawiającego – MPO, który odbiera i zagospodarowuje odpady z m.st. Warszawy. 

Zrozumiałe  jest  zatem,  że  również  Zamawiający  poszukuje  wykonawców,  którzy 

zagospodarują  odpady  osiągając  jak  najwyższy  poziom  ich  przygotowania  do  ponownego 

użycia lub recyklingu. Odwołujący wskazał, że ta idea sama w sobie jest zrozumiała i nie jest 

negowana odwołaniem. Natomiast nieadekwatny do tej idei jest konkretny, zastosowany przez 

Zamawiającego sposób sformułowania warunku udziału w postępowaniu i w stosunku do tego 

kodu  odpadów, który nie zapewnia obiektywnej oceny zdolności wykonawcy do  należytego 

wykonania zamówienia i jego możliwości do realizacji zamówienia na odpowiednim poziomie 

jakości.  Oczywiste  jest  bowiem,  że  to,  jaki  poziom  przygotowania  do  ponownego  użycia 

i recyklingu o

dpadów komunalnych osiągnie dany wykonawca/dana instalacja zależy nie tyle 

od samych wykonawców i jakości ich instalacji, lecz głównie od jakości odpadów odebranych 

z  terenu  danej  gminy.  Sam  wykonawca  jedynie  w  ograniczonym  zakresie  jest  w  stanie 

wysegrego

wać  odpady  innych  frakcji  –  nadające  się  do  ponownego  użycia  lub  recykling  – 

odpadów o kodzie 20 03 01. Z założenia ze strumieniu odpadów zmieszanych nie powinno 

być można wysegregować takich odpadów. Oczywiste jest, że w praktyce taki stan idealny nie 

i

stnieje,  jednak  w  różnych  gminach  i  w  różnych  rejonach  tych  gmin,  stopień  prawidłowej 

segregacji  jest  inny.  Ni

e jest też „winą” instalacji,  jakie odpady, z  jakiej  gminy do  niej trafią 

jaka  będzie  ich  segregacja  przez  mieszkańców  czy  inne  podmioty  je  oddające.  Im  zaś 

„czystsze”  (lepiej  posegregowane  przez  mieszkańców)  będą  odpady,  tym  mniejsza  jest 

możliwość ich segregacji w ramach instalacji. Zatem, w ramach przedmiotowego warunku, im 

l

epszy  jest  stopień  segregacji  odpadów  z  danej  gminy,  tym  bardziej  dyskryminowani  są 

wykonawcy, do których przekazywane są odpady z tej gminy. Oznacza to też gorszą sytuację 

wykonawców,  do  których  trafiają  odpady  z  gmin  okołowarszawskich  w  stosunku  do 


wykonawców,  którzy  w  przeszłości  obsługiwali  m.st.  Warszawę.  W  gminach  tych  poziom 

segregacji jest bowiem co do zasady wyższy niż w samej Warszawie. Warunek ten nie określa 

więc  jakości  instalacji  i  możliwości  technicznych  „wysegregowania”  przez  nią  odpadów,  ale 

miejsce, skąd odpady do danej instalacji trafiają (m.st. Warszawę). Z drugiej strony, nawet jeśli 

dany wykonawca jest w stanie technicznie wysegregować odpady, nie oznacza to jeszcze, że 

nadają się one do recyklingu lub ponownego użycia. Przykładem takim jest np. papier. Jeśli 

dany papier, zamiast zostać selektywnie zebrany, trafi do odpadów zmieszanych, ulegnie on 

zabrudzeniu/zatłuszczeniu i nie będzie się nadawał do ponownego przetworzenia. Z tego też 

powodu  poszczególne  instalacje  deklarują  możliwość  wyselekcjonowania  do  odzysku  lub 

recyklingu ilości odpadów na poziomie ok. 2%, nie zaś wymaganych przez Zamawiającego 

min. 20%. Oznaczałoby to bowiem, że w strumieniu odpadów zmieszanych znajdowałoby się 

statystycznie co 

najmniej 1/5 odpadów typu metal, szkło lub plastik – i to takich, które nadają 

się do ponownego użycia/recyklingu, zatem w rzeczywistości odpadów innych frakcji powinno 

być  w  strumieniu  odpadów  min.  1/4  ich  masy.  Przeczy  to  zasadom  segregacji  odpadów 

narzucanych przez poszczególne gminy. 

Odnosząc  się  do  powyższego  podkreślić  należy,  że  pomimo,  że  powyższy  zarzut  dotyczył 

zadań 1-4 to jest zbieżny z zarzutem 1 odwołania Remondis w sprawie KIO 2942/24 stąd Izba 

w całości powołuje się na rozważania poczynione względem zarzutu 1 w sprawie KIO 2942/24 

uznając je za kompletne i nie wymagające powtórzenia.  

W  konsekwencji  Izba  uwzględniła  odwołanie  w  całości  i  co  do  ustanowienia  w  warunku 

wymogu  wykazania  się  w  przeszłości  określonymi  poziomami  recyklingu,  nakazała  jego 

wykreślenie w sentencji orzeczenia. Pomimo, że zarzutem odwołania objęte były zadania 1-4 

to  Izba  nakazała  wykreślenie  ww.  zakresu  warunku  co  do  poziomów  recyklingu  względem 

wszystkich  zadań,  ponieważ  zarzut  1  odwołania  Remondis  był  zarzutem  dalej  idącym, 

odwołania zostały skierowane do łącznego rozpoznania. 

O  kosztach  postępowania  odwoławczego  w  sprawie  KIO  2959/24  orzeczono  stosownie  do 

jego wyniku na podstawie art. 575 oraz art. 574 ustawy pzp, a także w oparciu o przepisy § 5 

pkt 1 i 2 lit. b oraz § 7 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 

2020  r.  w 

sprawie  szczegółowych  rodzajów  kosztów  postępowania  odwoławczego,  ich 

rozliczania oraz wysokości i sposobu pobierania wpisu od odwołania (Dz. U. z 2020 r., poz. 

2437 ze zm.) zaliczając na poczet niniejszego postępowania odwoławczego koszt wpisu od 

odwołania uiszczony przez Odwołującego i wynagrodzenia pełnomocnika Odwołującego oraz 

zasądzając od Zamawiającego na rzecz Odwołującego koszty postępowania odwoławczego 


poniesione  z  tytułu  wpisu  od  odwołania  w  wysokości  15  000,00  zł  i  wynagrodzenia 

pełnomocnika w wysokości 3 600,00 zł na podstawie faktury Vat złożonej przez Odwołującego 

na rozprawie.  

KIO 2963/24 

Odwołanie zasługiwało na częściowe uwzględnienie. 

Zarzuty 

1 odwołania dotyczący poziomów przygotowania do ponownego użycia i recyklingu. 

Zarzut zasługiwał na częściowe uwzględnienie. 

W  zakresie  tego  zarzutu  Odwołujący  podnosił,  że  określone  przez  Zamawiającego 

i wymagane  od  Wykonawcy  poziomy  przygotowania  do 

ponownego  użycia  i  recyklingu 

odpadów  są  niemożliwe  do  osiągnięcia,  a  Zamawiający  dokonując  opisu  przedmiotu 

zamówienia, nie uwzględnił wszystkich okoliczności mogących mieć wpływ na sporządzenie 

oferty.  Odwołujący  podkreślał,  że  znaczna  część  odpadów  ze  względu  na  swój  skład 

chemiczny bądź specyfikę, w ogóle nie poddaje się recyklingowi (brak dostępnych technologii, 

brak obiektywne

j możliwości ponownego wykorzystania, itd.). Spośród odpadów trafiających 

do strumienia odpadów komunalnych do recyklingu mogą być skierowane wyłącznie odpady 

„surowcowe” typu szkło, papier, tworzywa sztuczne, metale oraz niektóre odpady ulegające 

biodegra

dacji.  Znów  jednak  nie  każde  tworzywo  sztuczne,  szkło  czy  papier  znajdujące  się 

odpadach  komunalnych  nadaje  się  jednak  do  recyklingu.  Do  właściwego  recyklingu 

kierowane  są  przy  tym  odpady  surowcowe  spełniające  określone,  wysokie  wymagania 

„jakościowe”, w szczególności recyklerzy  (podmioty  zajmujące się właściwym recyklingiem) 

przyjmują do przetworzenia odpady o jednorodnym składzie surowcowym, jak najmniejszym 

zanieczyszczeniu odpadami innego rodzaju, w tym w szczególności odpadami organicznymi, 

a  w  przyp

adku  papieru  dodatkowo  musi  to  być  surowiec  suchy  i  w  miarę  czysty.  Odpady 

„surowcowe” znajdują się w masie niesegregowanych (zmieszanych) odpadów komunalnych 

o kodzie 20 03 01 oraz odpowiednio w odpadach o kodach 15 01 06, 15 01 01 oraz 15 01 07 

i z tych 

strumieni mogą zostać wydzielone w przystosowanych do tego instalacjach. Również 

odpady o kodzie 20 03 07, tj. odpady wielkogabarytowe, mogą zostać rozdzielone na odpady 

nadające się do recyklingu, np. mogą z tych odpadów zostać wydzielone odpady typu metale 

czy  drewno.  Jednak  nie  w  takich  ilościach,  jakich  oczekuje  Zamawiający,  tj.  nie  w  takich 

ilościach by osiągnąć wymagane przez Zamawiającego poziomy recyklingu. Jakość odpadów 

komunalnych  odbieranych  jako  odpady  selektywnie  zbierane  jest  niska,  tj.  w  odpadach 

odbieranych jako selektywne znajduje się bardzo dużo zanieczyszczeń odpadami, które winny 


zostać  wydzielone  do  innych  pojemników  na  odpady  selektywne  lub  trafić  do 

niesegregowanych  (zmieszanych)  odpadów  komunalnych.  Wykonawca,  z  którym  zostanie 

zawarta  umowa  w  wyniku  niniejszego  postępowania,  nie  tylko  nie  ma  wpływu  na  „jakość” 

odpadów, które są mu przekazywane jako odpady selektywnie zebrane, ale nie ma również 

możliwości  zgłoszenia  w  tym  zakresie  reklamacji  i  odmowy  przyjęcia  tych  odpadów  do 

zagospodarowania.  Wobec  takich  sytuacji,  przed  przekazaniem  do  właściwego  recyklingu 

odpady  „surowcowe”  odbierane  od  właścicieli  nieruchomości  selektywnie  muszą  zostać 

poddane  dodatkowemu  rozsortowaniu  i  doczyszczeniu.  Ilość  „zanieczyszczeń”  usuwanych 

takich  odpadów  w  procesie  ich  wstępnego  doczyszczania,  z  uwagi  na  niską  „jakość” 

selektywnej  zbiórki,  jest  bardzo  duża.  Ilość  odpadów  „surowcowych”  nadających  się  do 

recyklingu, możliwa do pozyskania ze strumienia niesegregowanych (zmieszanych) odpadów 

kom

unalnych, jest jeszcze mniejsza, a to z uwagi na dwie okoliczności, tj.: (1) stopniowo coraz 

więcej  odpadów  nadających  się  do  recyklingu  trafia  do  strumienia  odpadów  zbieranych 

selektywnie  oraz  (2)  z  uwagi  na  bardzo  duże  zanieczyszczenia  odpadów  typu  tworzywa 

sztuczne  i  papier  trafiających  do  tego  strumienia  odpadów  odpadami  organicznymi  i  ich 

zawilgocenie,  c

zęść  odpadów  potencjalnie  zawierających  surowce  pochodzących  z  tego 

strumienia w ogóle nie jest przyjmowana do recyklingu. Dostępne technologie nie umożliwiają 

przy tym wydzielenia ze strumienia niesegregowanych (zmieszanych) odpadów komunalnych 

niektórych  rodzajów  odpadów  „surowcowych”  (np.  odpadów  o  niewielkiej  wielkości,  w  tym 

potłuczonego  szkła),  względnie  ich  wydzielenie  nie  ma  uzasadnienia  ekonomicznego 

środowiskowego  z  uwagi  na  brak  podmiotów  gotowych  do  przyjęcia  ich  do  recyklingu 

(tworzywa  sztuczne  małych  rozmiarów  i  niskiej  jakości,  np.  tzw.  foliówki).  Wstępnie 

rozsortowane i doczyszczone odpady „surowcowe” kolejno w procesie właściwego recyklingu 

są  poddawane  dalszym  procesom  przygotowawczych,  w  wyniku  których  następuje  dalsze 

wydzielenie  odpadów  nie  nadających  się  do  recyklingu.  Przykładem  surowca  powszechnie 

poddawanego recyklingowi materiałowemu są wysortowane z odpadów komunalnych butelki 

PET.  Odpady  te  poddaje  się  procesom  przygotowawczym  takim  jak  usunięcie  naklejek, 

nakrętek  i  innych  zanieczyszczeń  (PCV,  PP  papier).  Jest  to  konieczne  w  celu  otrzymania 

czystego  surowca  do  dalszej  przeróbki.  Analogiczne  sytuacja  wygląda  za  szkłem  czy 

papierem. W procesach właściwego recyklingu ze strumienia przetwarzanych odpadów bywa 

usuwanych nawet 20 

– 30% odpadów uznawanych za „zanieczyszczenia” nienadające się do 

recyklingu, odpadów, które nie są tym samym wliczane do poziomów recyklingu. W efekcie 

powyższego osiągnięcie wskazanych w OPZ poziomów recyklingu jest niemożliwe, względnie 

udaje  się  wyłącznie  okazjonalnie,  gdy  dana  partia  odpadów  komunalnych  zbieranych 

selektywnie  ma  trochę  „lepszą”  jakość  niż  zazwyczaj.  W  odpadach  objętych  przedmiotem 


zamówienia, zwłaszcza zaś w odpadach o kodzie 20 03 01, nie ma bowiem odpowiedniej ilości 

odpadów  nadających  się  do  recyklingu  by  uzyskać  poziomy  oczekiwane  przez 

Zamawiającego, a ilość ta z czasem będzie jeszcze zmniejszać się.  

W przypadku m. st. Warszawy obserwowane są dwa zjawiska o charakterze globalnym, które 

uniemożliwiają  zwiększenie  poziomów  recyklingu  dla  m.  st.  Warszawy.  Po  pierwsze,  ilość 

odpadów komunalnych zbieranych jako niesegregowane (zmieszane) odpady komunalne jest 

nadal  duża,  a  po  drugie  „jakość”  selektywnej  zbiórki  odpadów  komunalnych  jest  niska. 

Okoliczność,  iż  odpady  komunalne  wytwarzane  na  terenie  m.  st.  Warszawa  są 

niewystarczającej ilości zbierane w sposób selektywny „u źródła”, a nadto jakość odpadów 

zbi

eranych  jako  selektywne  jest  niewystarczająca  potwierdza  samo  m.  st.  Warszawa,  do 

którego  zadań  własnych  należy  zagospodarowanie  odpadów  komunalnych.

Warszawa  od 

kilku lat osiąga najniższy poziom przygotowania do ponownego użycia i recyklingu spośród 

wszystkich największych miast Polski i jak sama przyznaje jest to konsekwencją zbyt dużego 

odsetka  odpadów  zbieranych  jako  zmieszane  oraz  niskiej  „jakości”  odpadów  komunalnych 

zbieranych  selektywnie  przez  mieszkańców  miasta.  Zamawiający  oczekuje,  że  bez  zmiany 

struktury  odpadów  odbieranych  od  właścicieli  nieruchomości,  ich  morfologii  i  „jakości” 

selektywnej  zbiórki  wykonawcy  niniejszego  zamówienia  zwiększą  poziom  recyklingu  tych 

odpadów z ok. 25 % do prawie 46%.

Dodał, że odpady komunalne odbierane od właścicieli 

nieruchomości z m. st. Warszawa w ostatnich latach były przetwarzane (zagospodarowywane) 

w  różnych  instalacjach  rozsianych  po  całej  Polsce,  a  z  uwagi  na  cykliczność  przetargów 

organizowanych przez Zamawia

jącego i stosowanie podziału zamówień na części, w różnych 

okresach były to różne instalacje dla poszczególnych partii odpadów komunalnych. Mimo to 

poziom „recyklingu” z lat 2021 – 2023 jest bardzo do siebie podobny, co sugeruje, że tylko 

niewielkim stopniu poziom ten zależy od tego, do jakiej instalacji trafią odpady, a czynnikiem 

decydującym  w  większym  stopniu  o  ilości  odpadów  poddawanych  recyklingowi  pozostaje 

morfologia i stan przetwarzanych odpadów, tj. okoliczności od Wykonawcy niezależne.

Odwołujący wskazał, że posiada on jedną z najnowocześniejszych instalacji do przetwarzania 

odpadów o kodzie 20 03 01 w kraju. Instalacja ta została skonfigurowana w taki sposób by 

zmaksymalizować  ilość  odpadów  nadających  się  do  recyklingu  wydzielanych  ze  strumienia 

przetwarzanych odpadów. Każda partia odpadów o kodzie 20 03 01, trafiająca na tą instalację, 

jest przetwarzana w taki sam sposób. Na przykładzie 2023 r. Odwołujący wskazał, że poziom 

recyklingu większy niż 20% (ale nadal niższy niż wskazany w pkt 31 OPZ) względem odpadów 

o  kodzie  20  03  01  osiągnął  tylko  dla  jednego  z  realizowanych  przez  siebie  na  rzecz 

Zamawiającego zadań. W przypadku pozostałych zadań poziom recyklingu odpadów o kodzie 


20 03 01 oscylował, w zależności od zadania, w granicach 16 – 18%. Poziom recyklingu – jak 

wyjaśniono - zależy od morfologii odpadów, a ta różna jest nawet dla odpadów o kodzie 20 03 

01 pochodzących z rożnych dzielnic m. st. Warszawy. Odwołujący zaznaczył dodatkowo, że 

m

ożliwy poziom wysortowania odpadów „surowcowych” jest też różny w zależności od tego, 

jak  są  przywożone  do  Zakładu  Odwołującego  i  w  jakim  stanie  się  znajdują.  Same  odpady 

„surowcowe” znajdujące się w odpadach o kodzie 20  03  01, co potwierdzają oświadczenia 

sprawozdania składane przez każdego z wykonawców realizujących dotychczas umowy na 

zagospodarowanie odpadów o kodzie 20 03 01 na rzecz Zamawiającego, nie pozwalają na 

osiągniecie  poziomu  recyklingu  w  wysokości  26,18%.  Wniosek  ten  potwierdzają  także 

postępowania prowadzone przez innych Zamawiających w kraju, którzy dla odpadów o kodzie 

20  03  01  wymagają  uzyskania  poziomu  przygotowania  do  ponownego  użycia  i  recyklingu 

wysokości 4-15%. Taki poziom przygotowania do ponownego użycia i recyklingu odpadów 

o  kodzie  20  03  01  jest  też  najczęściej  wskazywany  przez  przedsiębiorców  składających 

sprawozdania  do  gmin,  jako  poziom  realnie  osiągany.  Wreszcie,  także  sam  Zamawiający 

dotychczas wymagany poziom przygotowania do ponownego użycia i recyklingu dla odpadów 

o kodzie 20 03 01 określał jako 15%, gdy dzielił przedmiot zamówienia na frakcje, nie zaś na 

części obejmujące cały strumień odpadów komunalnych z danej dzielnicy m. st. Warszawa 

(np. w roku 2019). Zwiększenie wymaganego poziomu przygotowania do ponownego użycia 

recyklingu  odpadów  o  kodzie  20  03  01  do  wartości  26,18%,  względem  wymaganego 

wcześniej poziomu 15%, jest więc w niniejszym postępowaniu całkowicie nieuzasadnione. Od 

2019 r. nie zmieniła się istotnie morfologia odpadów o kodzie 20 03 01, również dostępne na 

rynku  technologie  przetwarzania  odpadów  nie  uległy  istotnej  zmianie.  Wreszcie  prawie 

wszyscy  wykonawcy  realizujący  dotychczas  na  rzecz  Zamawiającego  usługę 

zagospodarowania odpadów o kodzie 20 03 01 wskazywali Zamawiającemu zdecydowanie 

niższe poziomy przygotowania do ponownego użycia i recyklingu niż 26% jako poziomy realnie 

uzyskiwane z odpadów pochodzących z m. st. Warszawy. Poza nielicznymi sytuacjami realnie 

osiągany poziom przygotowania do ponownego użycia i recyklingu odpadów o kodzie 20 03 

01 pochodzących z m. st. Warszawa w ostatnich latach wahał się od kilku do ok. 20%. Obecnie 

Odwołujący wnosi o zmniejszenie wymaganego poziomu przygotowania do ponownego użycia 

i recyklingu odpadów o kodzie 20  03 01  do  poziomu mniejszego niż 15%, a to z  uwagi na 

zmianę przepisów prawa (system kaucyjny), która zacznie obowiązywać od 1 stycznia 2025r., 

a która wpłynie istotnie na skład morfologiczny odpadów będących przedmiotem zamówienia. 

Obecnie, wobec  braku danych, nie sposób  ustalić, o ile dokładnie spadnie udział odpadów 

opakowaniowych w strumieniu odpadów komunalnych odbieranych „u źródła”, jednak to, że 

spadek taki nastąpi jest w zasadzie pewne. Z tych względów utrzymanie dotychczasowych 


poziomów  przygotowania  do  ponownego  użycia  i  recyklingu  uzyskiwanych  z  odpadów 

komunalnych  od  1  stycznia  2025  r.  będzie  obiektywnie  niemożliwe.  Z  tego  też  względu 

Odwołujący żąda obniżenia poziomu wymaganego w pkt 31 OPZ poniżej poziomów realnie 

uzyskiwanych w latach 2021 

– 2023. 

Zarzuty  odwołania  dotyczą  przy  tym  nie  tylko  zmniejszenia  wymaganych  poziomów 

przygotowania do ponownego użycia i recyklingu odpadów o kodzie 20 03 01, ale wszystkich 

odpadów  wylistowanych  w  pkt  31  OPZ.  Zamawiający  zawyżył  bowiem  wymogi  nie  tylko 

względem odpadów o kodzie 20 03 01, ale także dla innych odpadów, względnie zmniejszenie 

wymogów co do poziomów recyklingu uzasadniają podniesione powyżej argumenty związane 

z wejściem w życie systemu kaucyjnego i zmianą morfologii odpadów od 2025r. I tak: 

Dla odpadów o kodzie 15 01 06 Zamawiający oczekuje poziomu przygotowania do ponownego 

użycia i recyklingu w wysokości 42,35%. Poziom ten oscyluje w górnych granicach poziomów 

realnie  uzyskiwanych  w  2023  r.  przez  wykonawców  wykonujących  zamówienie  na  rzecz 

Zamawiającego. Co jednak istotne, poziom ten nie będzie możliwy do uzyskania po 1 stycznia 

2025 r., a to z tego względu, że w odpadach poddawanych recyklingowi, a pochodzących ze 

strumienia odpadów o kodzie 15 01 06, dominują tworzywa sztuczne i metale opakowaniowe, 

które zostaną objęte systemem kaucyjnym i od 2025 r. w coraz mniejszej ilości będą trafiały 

do tego strumienia odpadów. 

Dla  odpadów  o  kodzie  15  01  01  oraz  15  01  07  wymagany  poziom  przygotowania  do 

ponownego użycia i recyklingu oscyluje w górnych granicach poziomów deklarowanych jako 

uzyskane w 2023 r. przez wykonawców wykonujących zamówienie na rzecz Zamawiającego, 

przy czy

m duża część dotychczasowych wykonawców zamówienia osiąga poziomy zbliżone 

do wymaganych przez Zamawiającego, jednak nieznacznie niższe. Analiza ofert wykonawców 

osiągających  wymagane  poziomy  oraz  tych,  którzy  ich  nie  osiągają  wskazuje,  że  wyższe 

poziomy  o

siągają  ci  wykonawcy,  które  wskazane  odpady  kierują  bezpośrednio  do  tzw. 

recyklerów. Wykonawcy tacy, jak Odwołujący, którzy odebrane od właścicieli nieruchomości 

odpady doczyszczają na własnych instalacjach i dopiero „czyste” odpady „surowcowe” oddalą 

do  r

ecyklingu,  mają  zdecydowanie  niższe  poziomy  recyklingu.  Zaznaczył,  że  skoro 

odpadach  doczyszczonych  recyklerzy  nadal  znajdują  od  20%  do  30%  zanieczyszczeń, 

odpadach kierowanych do nich bez wstępnego doczyszczenia odpadów tych powinno być 

więcej.  Tymczasem  poziom  zanieczyszczeń  w  odpadach  kierowanych  bezpośrednio  do 

recyklerów jest, w świetle oświadczeń wykonawców, nawet niższy niż tych kierowanych do 

recyklerów jako odpady doczyszczone. Wejście w życie systemu kaucyjnego, odnoszącego 

się także do odpadów opakowaniowych ze szkła wpłynie na dotychczasowe dane odnośnie 


do  wysokości  możliwego  do  uzyskania  poziomu  przygotowania  do  ponownego  użycia 

recyklingu,  a  sam  poziom  wymagany  przez  Zamawiającego,  w  tych  okolicznościach, 

powinien zostać zmniejszony. 

Odnośnie do odpadów ulegających biodegradacji (odpadów kuchennych, odpadów zielonych) 

wskazał, że odpady te mają największy potencjał recyklingowy. Znane są sytuacje, w których 

odpady  te  są  poddawane  recyklingowi  nawet  w  100%.  Poziomy  takie  nie  są  możliwe  do 

uzyskania w sytuacji, gdy dana gmina stosuje system workowy zbiórki odpadów, a tak jest 

m. st. Warszawa. Po pierwsze, trudno znaleźć instalację gotową do przyjmowania odpadów 

bio zebranych w workach (worki muszą zostać usunięte w trakcie procesu – nie nadają się do 

kompostowania  czy  fermentacji 

–  co  jest  procesem  uciążliwym  i  kosztowym,  a  i  jakość 

odpadów przechowywanych w workach jest gorsza z uwagi na szybsze zachodzenie w takich 

odpadach  procesów  gnilnych).  Po  drugie,  worki  usuwane  w  procesie  są  przez  większość 

instalacji  traktowane jako „zanieczyszczenie”, a więc masa worków jest odliczana od  masy 

odpadów  poddawanych  recyklingowi.  Nadto,  nadal  najczęściej  takie  odpady  trafiają  do 

kompostowania,  przy  czym  z  uwagi  na  zmienny  skład  morfologiczny  odpadów  (zwłaszcza 

kuchennych) istnieje spore ryzyko, że z tych odpadów, w danym cyklu lub generalnie, nie uda 

się wytworzyć materiału możliwego do wprowadzenia do obrotu np. jako polepszacz glebowy. 

W takich sytuacjach w procesie kompostowania nadal wytwarzany jest odpady 

– tzw. kompost 

niespełniający wymagań (19 05 03), który to odpad choć nadaje się do odzysku, to jednak nie 

do recyklingu. Wymóg uzyskania dla tych odpadów poziomu recyklingu zbliżonego do wartości 

100%, jest więc niemożliwy do zrealizowania. 

Dla odpadów o kodzie 20 03 07 – odpady wielkogabarytowe – realnie uzyskiwane poziomy 

przygotowania do ponownego użycia i recyklingu za 2023 r., według oświadczeń składanych 

przez wykonawców Zamawiającemu, wynoszą od 1,99% do ok. 10%. Tylko jeden wykonawca 

– firma HETMAN wykazała poziom wyższy, przy czym Odwołujący zaznaczył, że ten konkretny 

wykonawca  w  ofercie  deklarował  zagospodarowanie  odpadów  gabarytowych  we  własnym 

zakładzie,  dla  którego  utracił  pozwolenie  zintegrowane.  W  tej  sytuacji:  Po  pierwsze,  to,  że 

jeden z wykonawców działających na rynku wykazał (swoim oświadczeniem) Zamawiającemu 

wyższy poziom recyklingu ww. odpadów, jeszcze nie oznacza, że poziom oczekiwany w pkt 

31  OPZ 

–  21,57  %  -  jest  możliwy  do  uzyskania  względem  wszystkich  odpadów  objętych 

przedmiotem zamówienia. Także w tym przypadku poziom recyklingu zależny jest od wielu 

czynników, w tym przede wszystkim składu tych odpadów. Po drugie, nie jest też pewne, czy 

sytuacja wykazana przez firmę HETMAN w 2023 r. nie miała charakteru incydentalnego, skoro 

wszyscy pozostali wykonawcy deklarują niższe poziomy Zamawiającemu, niższe poziomy są 


wykazywane przez innych wykonawców dla innych gmin, czy wymagane przez same gminy 

od  wykonawców,  a  wreszcie  kontynuowanie  przez  tego  wykonawcę  działalności 

dotychczasowym kształcie jest mocno wątpliwe, wobec orzeczenia wobec niego kar i nie 

udzielenia mu zezwoleń wymaganych prawem. 

Podsumowując wskazał, że Zamawiający w OPZ w sposób nierealny i całkowicie oderwany 

od realiów rynkowych ustalił wymogi co do poziomów przygotowania do ponownego użycia 

recyklingu,  jakie  mają  osiągnąć  wykonawcy  względem  odpadów  objętych  przedmiotem 

zamówienia. Zamawiający nie uwzględnił przy tym zmieniającej się sytuacji rynkowej, w tym 

przede wszystkim skutków wejścia w życie systemu kaucyjnego dla składu odpadów objętych 

zamówieniem.  

W odniesieniu do tego zarzutu Izba przywołuje rozważania poczynione w zakresie zarzutu 2 

odwołania  Remondis  w  sprawie  KIO  2942/24  uznając  je  za  kompletne  i  nie  wymagające 

powtórzenia. Izba uznała, że Zamawiający ustalił poziomy recyklingu dla kodu odpadów 20 03 

01  na  poziomie  niemożliwym  do  spełnienia,  w  oderwaniu  od  specyfiki  tej  frakcji  odpadów, 

nieuwzględniającym czynników zewnętrznych w tym przede wszystkim systemu kaucyjnego, 

a więc w sposób naruszający zasadę proporcjonalności i uczciwej konkurencji, co ma wpływ 

na sporządzenie oferty. Mając na względzie, że Izba nie jest związana żądaniami odwołania 

uznając  zasadność  samego  zarzutu  Izba  orzekła  inaczej  niż  wnosił  Odwołujący,  niemniej 

jednak  w  zakresie  zbliżonym  do  wnioskowanego  przez  Odwołującego  poziomu  10%.  Izba 

przywołuje w tym zakresie argumentację dotyczącą zarzutu 1 odwołania Remondis w zakresie 

kwestionowanych poziomów recyklingu z pkt 31 OPZ dla zmieszanych odpadów komunalnych 

uznając ją za kompletną i nie wymagającą powtórzenia. Izba ustaliła w świetle zgromadzonego 

materiału dowodowego i uwzględniając stanowiska Stron w postępowaniu odwoławczym, że 

wymóg recyklingu dla odpadów zmieszanych na poziomie 11,62 % uwzględnia specyfikę tego 

rodzaju odpadów, czynniki niezależne od wykonawców związane z niepewnością co do jakości 

tego  strumienia,  wpływ  systemu  kaucyjnego,  który  na  pewno  utrudni  recykling  odpadów 

zmieszanych  powodując  „odpływ”  cennych  odpadów  i  uniemożliwi  nawet  incydentalne 

osiągnięcie  poziomów  w  okolicach  20%  oraz  okoliczność,  że  z  uwagi  na  zanieczyszczenia 

jeszcze część odpadów nie będzie nadawała się do recyklingu. Z drugiej strony poziom ten 

oscyluje w granicach średniej wynikającej z danych Zamawiającego i jest osiągana przez klika 

instalacji  co  wynika  z  pisma  procesowego  Remondis  z 

dnia  9  września  2024  r.  (str.  11), 

oświadczeń Odwołującego BYŚ co przekłada się na dążenie Zamawiającego do osiągnięcia 

możliwie najwyższych wyników dla danej frakcji odpadów, ale z uwzględnieniem jej potencjału.  


Dlatego  też  Izba  nakazała  zmianę  pkt  31  w  zakresie  zadań  dotyczących  odpadów 

zmieszanych i obniżenie wymaganego poziomu recyklingu do 11,62 %. 

Odnosząc  się  do  pozostałych  poziomów  recyklingu  dla  innych  frakcji  odpadów  niż  odpady 

zmieszane  kwestionowanych  przez  Odwołującego  BYŚ,  to  zdaniem  Izby  Odwołujący  nie 

wykazał, że nie są one możliwe do osiągnięcia. W zakresie frakcji odpadów o kodach 20 03 

Izba  w  całości  powołuje  się  na 

argumentację  zaprezentowaną  względem  zarzutu  Odwołującego  Remondis  oraz 

Odwołującego HETMAN uznając ją za kompletną, a więc nie wymagającą powtórzenia. 

Zarzut 2 dotyczący warunku udziału w postępowaniu w zakresie poziomów przygotowania do 

ponownego użycia i recyklingu dla Zadań 7, 8, 9, 10, 18, 19. 

Zarzut zasługiwał na uwzględnienie. 

W  zakresie  tego  zarzutu  Odwołujący  podnosił,  że  Zamawiający  wymagany  poziom 

przygotowania  do  ponownego  użycia  i  recyklingu  ustalił  jako  bardzo  wysoką  wartość, 

niemożliwą do uzyskania z uwagi na morfologię i specyfikę odpadów objętych zamówieniem, 

względnie dostępną, incydentalnie tylko pojedynczym wykonawcom (w odniesieniu tylko do 

niektórych  zadań,  czy  tylko  w  pojedynczych  latach  realizacji  zamówienia).  Wymagania 

dotyczące  poziomów  przygotowania  do  ponownego  użycia  i  recyklingu  Zamawiający 

powtórzył,  dokonując  opisu  warunków  udziału  w  postępowaniu,  przy  czym  wartości,  jakie 

pojawiły się w opisie warunku są niewiele niższe niż te zawarte w opisie w pkt 31 OPZ i nadal 

bardzo  wysokie.  Odwołujący  w  pełni  podtrzymał  więc  argumentację,  jaka  została 

zaprezentowana w pkt I powyżej, wskazującą na to, że przyjęte poziomy recyklingu są (i były) 

niemożliwe do osiągnięcia w większości przypadków. Dodatkowo wskazał, że Zamawiający, 

ustalając je na tak wysokim poziomie, w sposób istotny ograniczył krąg wykonawców, którzy 

mogą ubiegać się o niniejsze zamówienie. Odwołujący dotychczas wykonał należycie szereg 

umów  na  zagospodarowanie  odpadów  komunalnych,  w  tym  także  umowy  zawarte 

Zamawiającym.  Dysponuje  bardzo  nowoczesnym  zakładem  przetwarzania  odpadów 

komunalnych  (jednym  z  najnowocześniejszych  w  kraju),  ma  wszystkie  wymagane  prawem 

zezwolenia, postępuje z  odpadami w sposób zgodny z  prawem, o czym świadczy brak kar 

administracyjnyc

h,  oraz  współpracuje  z  największymi  recyklerami  w  kraju  i  za  granicą. 

Odwołujący osiąga bardzo wysokie poziomy przygotowania do ponownego użycia i recyklingu, 

w tym gwarantuje osiągniecie tych poziomów wielu gminom z regionu warszawskiego (niestety 

gminom  o  mniejszej  wielkości,  a  co  za  tym  idzie  i  mniejszej  ilości  odpadów  objętych 


zamówieniem). W przypadku gmin, a także w przypadku Zamawiającego we wcześniejszych 

postępowaniach,  Odwołujący  gwarantował  osiągniecie  wymaganego  poziomu  recyklingu 

łącznie  względem  wszystkich  odpadów  objętych  zamówieniem.  Osiągniecie  niższych,  ale 

nadal  r

elatywnie  wysokich  i  zdecydowanie  jednych  z  najwyższych  w  kraju  poziomów 

recyklingu  dla  pojedynczych  frakcji  odpadów  komunalnych,  nie  stoi  więc  na  przeszkodzie 

należytemu  wypełnieniu  obowiązków  gmin  wynikających  z  art.  3b  ustawy  o  utrzymaniu 

czystości i porządku w gminach. Mimo posiadania zdolności do należytego wykonania także 

niniejszego zamówienia, Odwołujący nie spełnia jednak  warunków udziału w postępowaniu 

dla  części  zadań.  Przykład  Odwołującego  pokazuje,  że  w  ramach  warunku  udziału 

postępowaniu  de  facto  nie  jest  weryfikowany  minimalny  poziom  zdolności  do  realizacji 

zamówienia. Zamawiający wykluczył od  udziału w postępowaniu wykonawców zdolnych do 

jego  realizacji  takich,  jak  m.  in.  Odwołujący.  Co  przy  tym  istotne,  Odwołujący  nawet  gdyby 

chciał na potrzeby niniejszego zamówienia nawiązać współpracę z inną instalacją lub innym 

recyklerem niż dotychczas tak, by o kilka procent zwiększyć poziom recyklingu uzyskiwany 

odpadów, nadal nie może ubiegać się o niniejsze zamówienie. Odwołujący nie może również 

ubiegać się o zamówienie, mimo iż od 2025 r. nawet poziomy wskazane w opisie warunku 

udziału w postępowaniu będą niemożliwe do uzyskania z uwagi na wejście w życie systemu 

kaucyjnego.  Wreszcie,  nie  bez  znaczenia  jest  i  to,  że  Zamawiający,  ustalając  wskaźniki 

procentowe  do  opisu  warunku  miał  pełną  wiedzę  co  do  tego,  który  z  dotychczasowych 

wykonawców taki warunek udziału w postępowaniu spełni. Gorsza „jakość” selektywnej zbiórki 

przekazanej w danym okresie do danego wykonawcy zamówienia, skutkująca osiągnięciem 

niższego,  ale  wciąż  wysokiego  poziomu  recyklingu,  nie  może  przesądzać  o  tym,  że 

wykonawca nie ma wymaganego doświadczenia w realizacji zamówienia. Zamawiający, jeżeli 

chciał weryfikować posiadanie przez wykonawcę doświadczenia w „przekazywaniu” odpadów 

do  recyklingu  lub  przygotowania  do  ponownego  użycia  winien  był  inaczej  opisać  warunki 

udziału w postępowaniu, tj. albo zmniejszyć procent wymaganego poziomu przygotowania do 

ponownego użycia lub recyklingu albo ustalić go jako ilość odpadów przekazanych w danym 

okresie do przygotowania do ponownego użycia lub recyklingu (jako wyznacznik zdolności do 

zorganizowania  recyklingu  określonej  ilości  odpadów  w  określonym  czasie,  bo  wszak 

ramach  przedmiotu  zamówienia  właśnie  tym  będzie  zajmował  się  wykonawca  – 

postępowaniach takich, jak to nie startują tzw. recyklerzy). Powyższe powoduje, że warunek 

udziału w postępowaniu nie spełnia wymagań wynikających z art. 112 ust. 1 ustawy pzp. 

Odnosząc  się  do  powyższego  podkreślić  należy,  że  pomimo,  że  powyższy  zarzut  dotyczył 

zadań 7, 8, 9, 10, 18, i 19 to jest zbieżny z zarzutem 1 odwołania Remondis w sprawie KIO 

2942/24  stąd  Izba  w  całości  powołuje  się  na  rozważania  poczynione  względem  zarzutu  1 


sprawie  KIO  2942/24  uznając  je  za  kompletne  i  nie  wymagające  powtórzenia. 

konsekwencji Izba uwzględniła zarzut 2 odwołania co do ustanowienia w warunku wymogu 

wykazania się w przeszłości określonymi poziomami recyklingu, nakazując jego wykreślenie 

w sentencji orzeczenia. Pomimo, że zarzutem odwołania objęte były zadania 7, 8, 9, 18 i 19, 

a Odwołujący żądał obniżenia poziomów recyklingu w warunku to Izba nakazała wykreślenie 

ww.  zakresu  warunku  co  do  poziomów  recyklingu  względem  wszystkich  zadań,  ponieważ 

zarzut 1 odwołania Remondis był zarzutem dalej idącym, a odwołania zostały skierowane do 

łącznego rozpoznania. 

O kosztach postępowania odwoławczego w sprawie KIO 2963/24 orzeczono na podstawie art. 

557, art. 574 i art. 575 ustawy pzp oraz w oparciu o przepisy § 5 pkt 1 i 2 lit. a i b oraz § 7 ust. 

2 pkt 2 i ust. 3 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 2020 r. w sprawie 

szczegółowych  rodzajów  kosztów  postępowania  odwoławczego,  ich  rozliczania  oraz 

wysokości i sposobu pobierania wpisu od odwołania (Dz. U. z 2020 r. poz. 2437), stosownie 

do  wyniku  postępowania  obciążając  kosztami  postępowania  Zamawiającego  oraz 

Odwołującego. 

Na  koszty  postępowania  odwoławczego  składał  się  wpis  uiszczony  przez  Odwołującego 

wysokości  15  000,00  zł,  koszty  poniesione  przez  Odwołującego  z  tytułu  wynagrodzenia 

pełnomocnika  w  kwocie  3600,00  zł  oraz  koszty  poniesione  przez  Zamawiającego  z  tytułu 

wynagrodzenia pełnomocnika w kwocie 3600,00 zł (łącznie 22 200,00 zł).  

Zarzuty  1 

został  uwzględniony  w  części,  a  zarzut  2  w  całości.  Odwołujący  poniósł  koszty 

wysokości  18  600,00  zł  tytułem  wpisu  od  odwołania  i  wynagrodzenia  pełnomocnika, 

natomiast  Zamawiający  w wysokości  3.600,00  zł  tytułem  wynagrodzenia  pełnomocnika. 

zakresie  zarzutów  uwzględnionych  Zamawiający  odpowiadał  za  koszty  do  wysokości  14 

,00  zł  (22  200,00  zł  x  2/3).  Natomiast  w  zakresie  zarzutów  oddalonych  za  koszty 

odpowiadał  Odwołujący  do  wysokości  7400,00  zł  (22 200,00  zł  x  1/3).  Odwołujący  poniósł 

dotychczas koszty w wysokości 18 600,00 zł, a odpowiadał za nie do wysokości 7400,00 zł. 

Dlatego też, Izba  zasądziła od  Zamawiającego na  rzecz  Odwołującego kwotę  11  200,00  zł 

stanowiącą  różnicę  ww.  kwot,  na  podstawie  faktur  VAT  złożonych  przez  Odwołującego 

Zamawiającego na rozprawie. 

KIO 2969/24 

Odwołanie zasługiwało na częściowe uwzględnienie. 


Zarzut 1 odwołania dotyczący wymagania z pkt 21 akapit 4 OPZ oraz z § 2 ust. 11 akapit 4 

PPU, że w przypadku wystąpienia awarii instalacji przetwarzania odpadów, w przypadku której 

przekazanie  odpadów  nie  następuje  za  pośrednictwem  stacji  przeładunkowej,  Wykonawca 

nadal ma obowiązek przyjmowania odpadów do instalacji przetwarzania odpadów wskazanej 

w ofercie. 

Zarzut nie zasługiwał na uwzględnienie. 

W odniesieniu do tego zarzutu Odwołujący podnosił, że ww. wymaganie, którego wykreślenia 

domagał się Odwołujący wprowadza obowiązek zbierania odpadów w instalacji przetwarzania 

odpadów,  co  nie  jest  dozwolone  przepisami  Ustawy  o  odpadach  (gdyż  zbieranie  odpadów 

możliwe jest jedynie w stacji przeładunkowej, którą instalacja do przetwarzania odpadów być 

nie  może,  gdyż  dochodzi  w  niej  do  przetwarzania  odpadów,  a  nie  zbierania  odpadów), 

obowiązek dalszego przyjmowania odpadów w instalacji jest nieproporcjonalny do określonych 

w  OPZ  oraz  w  dokumentacji  postępowania  wymogów  w  zakresie  posiadanych  przez 

Wykonawcę zezwoleń, gdyż z OPZ ani z dokumentacji postępowania nie wynika obowiązek 

posiadania zezwolenia na zbieranie odpadów w innych sytuacjach niż przy prowadzeniu stacji 

przeładunkowej,  przyjęcie  odpadów  w  instalacji  do  przetwarzania  odpadów,  a  następnie 

dalsze  ich  przekazanie  do  instalacji  zastępczej  zgodnie  z  wprowadzonym  przez 

Zamawiającego  obowiązkiem,  będzie  niezgodne  z  posiadanym  przez  prowadzącego 

instalac

ję  zezwoleniem  na  przetwarzanie  odpadów  (pozwoleniem  zintegrowanym), 

a w 

konsekwencji  naruszać  będzie  obowiązek  działania  zgodnie  z  zezwoleniem  oraz  może 

stwarzać zagrożenie sanitarne, epidemiologiczne i pożarowe.  

Zdaniem  Izby,  wbrew  twierdzeniom  Odwołującego  kwestionowane  postanowienie  nie  jest 

nieproporcjonalne  do  przedmiotu  zamówienia  i  nie  narusza  uczciwej  konkurencji 

postępowaniu. Zauważyć należy, że Zamawiający określił jako miejsce świadczenia usługi 

instalację  i  stację  przeładunkową  wskazaną  przez  wykonawcę  w  ofercie  (§  2  ust.  6  PPU). 

Jednocześnie,  zgodnie  z  wprowadzonymi  zmianami  dokumentacji  zamówienia  z  dnia  1 

października  2024  r.  w  pkt  16  OPZ  Zamawiający  wymaga  przyjęcia  odpadów  objętych 

przedmiotem  zamówienia  bezpośrednio  do  instalacji  wskazanej  w  ofercie.  Wprowadzone 

przez Zamawiającego modyfikacje doprecyzowują, że wykonawca dla każdego zadania może 

wskazać jedną instalację (z wyłączeniem zadań 11 i 12). Zgodnie ze zmodyfikowanym pkt 18 

OPZ 

Zamawiający  dopuszcza  także  korzystanie  ze  stacji  przeładunkowej  dla  odpadów 

objętych  przedmiotem  zamówienia  –  w  jednej  stacji  dla  każdego  zadania  (z  wyłączeniem 

zadań  11  i  12).  Wykonawca  może  zatem  zdecydować  w  jaki  sposób  będzie  realizował 

zamówienie,  czy  wyłącznie  jedną  instalacją  czy  instalacją  i  stacją  przeładunkową.  Po 


modyfikacji tego postanowienia nie ma już wątpliwości, że jedna instalacja dotyczy jednego 

zadania a nie frakcji odpadów, co podnosił jako barierę w organizacji jednej instalacji dla całej 

masy  odpadów  danej  frakcji  Odwołujący  na  rozprawie.  Niewątpliwie  stałość  miejsca 

świadczenia  usługi  skorelowana  została  z  pozostałymi  postanowieniami  dokumentów 

zamówienia  oraz  ustanowionym  kryterium  oceny  ofert  „koszty  transportu”,  zabezpieczając 

sytuację, w której wykonawca pomimo otrzymanej punktacji na etapie oceny ofert realizowałby 

następnie zamówienie poprzez dokonywane zmiany przy pomocy innej instalacji czy stacji niż 

wskazane w ofercie. Zamawiający dopuścił przy tym procedurę zmiany miejsc świadczenia 

usługi opisaną w pkt 22 i 22a OPZ, jak również dodania stacji przeładunkowej w drodze aneksu 

do umowy. Dodatkowo Zamawiający opisał procedury w przypadku awarii instalacji wskazanej 

w  ofercie  z  możliwością  przetworzenia  odpadów  w  instalacji  zastępczej  (pkt  21  OPZ). 

Kwestio

nowany  przez  Odwołującego  wymóg  obowiązku  w  przypadku  awarii  instalacji 

przyjmowania  odpadów  do  instalacji  wskazanej  w  ofercie  determinowany  jest 

zabezpieczeniem  prawidłowości  procedury  udzielenia  zamówienia  i  bezpośredniego 

przełożenia  punktowanego  w  ramach  kryterium  czynnika  „kosztów  transportu”  na  etap 

realizacji  zamówienia.  Jak  wskazywał  Zamawiający  w  odpowiedzi  na  odwołanie: 

„Zamawiający  kierował się m.in. czynnikami determinującymi ustanowienie kryterium oceny 

ofert „Kosz transportu” i koniecznością zapewnienia stanu, w którym następczo nie dojdzie do 

wypaczenia  czynności proceduralnych  podejmowanych  w  toku  Postępowania,  a  także  jego 

wyniku,  ze  względu  na  nadużycie  przez  wybranego  wykonawcę  regulacji  kontraktowych 

stanawiających możliwość przekazywania odpadów, celem ich zagospodarowania, do innych 

miejsc niż wskazane w ofercie.” Nie ulega wątpliwości, że wykonawca może według własnego 

wyboru oprócz wykonywania zamówienia z wykorzystaniem instalacji wskazać także w ofercie 

stację przeładunkową. Odwołujący nie neguje, że przepisy ustawy o odpadach dopuszczają 

zbieranie  odpadów  (w  tym  zmieszanych  i  biodegradowalnych)  w  stacji  przeładunkowej 

(okoliczność  bezsporna).  Dodatkowo,  Odwołujący  nie  wskazuje,  że  nie  jest  możliwie 

uzyskanie  zezwolenia  na  zbieranie  odpadów,  a  jedynie  akcentuje,  że  Zamawiający  nie 

wymaga w postępowaniu posiadania zezwolenia na zbieranie odpadów w innych sytuacjach 

niż  przy  prowadzeniu  stacji  przeładunkowej,  co  zdaniem  Izby  nie  wyłącza  możliwości 

uzyskania  przez  wykonawcę  takiego  zezwolenia.  Brak  weryfikacji  przez  Zamawiającego 

posia

dania przez wykonawcę stosownych zezwoleń, które obejmowałyby sytuacje awaryjne 

nie  wpływa  na  organizację  realizacji  zamówienia  przez  wykonawcę,  który  w  zakresie 

postawionych  przez  Zamawiającego  wymagań  powinien  podjąć  stosowne  decyzje  również 

obejmujące sposób działania w przypadku awarii instalacji tak aby nie naruszyć posiadanych 

przez  siebie  zezwoleń.  Jak  słusznie  wskazał  Zamawiający  w  odpowiedzi  na  odwołanie: 


„Zamawiający  nie  wyklucza,  bo  wykluczyć  tego  nie  może,  że  treść  indywidualnych  aktów 

administracyjnych  regulujących  funkcjonowanie  (w  zakresie  technologii  zagospodarowania 

odpadów),  konkretnej  instalacji  i  w  zakresie  danej  frakcji  odpadów,  nie  umożliwia  realizacji 

zamówienia w sposób określony w umowie dla sytuacji awaryjnej. Jest to jednak okoliczność 

indywidualnie  przypisania  konkretnemu  miejscu  świadczenia  usługi,  a  nadto  pozostająca 

zakresie  możliwym  do  zmiany  przez  operatora  instalacji  (w  tym  poprzez  adaptację 

indywidualnego aktu administracyjnego regulującego wskazaną materię). Reasumując, to po 

stronie  wykonawcy  leży  wybór  sposobu  realizacji  zamówienia,  z  wykorzystaniem  stacji 

przeładunkowej,  zmiany  instalacji  bądź  dodania  stacji  przeładunkowej  w  trybie  procedury 

aneksowania umowy, czy też uzyskanie zezwoleń pozwalających na prawidłowe wykonanie 

zamówienia. 

W  konsekwencji  Izba  uznała,  że  sporne  postanowienie  nie  narusza  zasad  postępowania, 

tym zasady proporcjonalności, a więc żądanie wykreślenia wymogu z pkt 21 OPZ byłoby 

nieuzasadnione.  

Izba  uznała,  że  nie  zasługuje  na  uwzględnienie  także  żądanie  ewentualne  odwołania 

dotyczące  wprowadzenia  postanowień  dotyczących  możliwości  natychmiastowej  akceptacji 

i zmiany  instalacji  w  sytuacjach  awaryjnych. 

Zamawiający  jest  uprawniony  zweryfikować 

zgodność proponowanej instalacji z wymogami OPZ. Jednocześnie mając na względzie, że 

przedmiot  zamówienia  obejmuje  zagospodarowanie  odpadów,  Zamawiający  w  przypadku 

zmiany instalacji będzie zobowiązany skorelować te zmiany z kontraktami na odbiór odpadów. 

Maj

ąc  również  na  względzie,  że  miejsce  świadczenia  usługi  zostało  powiązane  z  innymi 

wymogami  umowy,  a  „koszt  transportu”  do  instalacji  stanowi  kryterium  oceny  ofert  to 

niewątpliwie zmiana tego miejsca stanowi zmianę istotną, możliwą do wprowadzenia w drodze 

aneksu  do  umowy,  a  nie  na  skutek  natychmiastowej  akceptacji  przez  Zamawiającego. 

Ponadto,  jak  już  wskazano,  kwestionowany  wymóg  w  kontekście  możliwości  realizacji 

zamówienia  wedle  wyboru  wykonawcy  co  do  miejsca  świadczenia  usługi  nie  narusza 

przepisów prawa.  

Zarzut 2 odwołania dotyczący obowiązku z pkt 26 OPZ przyjęcia i umożliwienia rozładunku 

dostarczanych odpadów objętych przedmiotem zamówienia bez konieczności oczekiwania na 

wjazd i rozładunek odpadów oraz kar umownych za niedopełnienie tego obowiązku z § 6 ust. 

3 pkt 7 PPU. 

Zarzut zasługiwał na częściowe uwzględnienie. 


W odniesieniu do tego zarzutu Odwołujący podnosił, że w świetle wprowadzonego obowiązku 

wykonawca realizujący zamówienie ma zapewnić niejako priorytetową możliwość rozładunku 

odpadów  Zamawiającemu,  bez  jakichkolwiek  ograniczeń  co  do  wagi  przekazywanych 

odp

adów lub liczby transportów, które mają zostać przyjęte. Obowiązek taki może okazać się 

niemożliwy do wykonania. Dodatkowo w sposób nieuzasadniony promuje wykonawców, którzy 

posiadają  większe  instalacje.  Wprowadzenie  takiego  obowiązku  może  także  prowadzić  do 

naruszenia  przepisów  dotyczących  warunków  magazynowania  odpadów.  Zamawiający 

treści  przywołanego  punktu  26  OPZ  wskazuje,  że  nie  musi  awizować  transportów 

przewidzianych  w  danym  dniu  roboczym.  W  rzeczywistości  możliwości  poszczególnych 

instalacji  są  ograniczone  –  nie  jest  możliwe  przyjmowanie  transportów  odpadów 

nieograniczonych  ilościach.  Istnieje  zatem  istotne  ryzyko,  że  obowiązek  nie  będzie  mógł 

zostać  wykonany.  Przy  takim  kształcie  zapisów  dokumentacji  postępowania  nie  jest 

wykluczone,  że  transport  ze  wszystkich  dzielnic  (łącznie  9  samochodów)  pojawi  się  na 

instalacji w tym samym czasie, tj. jednocześnie do instalacji Wykonawcy dotrze 9 pojazdów od 

Zamawiającego),  co  całkowicie  uniemożliwi  natychmiastowe  rozładowanie  każdego  z  tych 

transportów. W istocie nawet największe instalacje mają możliwość zapewnienia rozładowania 

nie więcej niż  3 samochodów jednocześnie. Zatem w przypadku, gdyby wszystkie możliwe 

samochody  jednocześnie  transportowałyby  odpady  w  ramach  realizacji  zamówienia,  to  nie 

byłoby  instalacji,  która  byłaby  zdolna  spełnić  obowiązek  określony  przez  Zamawiającego. 

Dodatkowo  Odwołujący  podniósł,  że  rozładowanie  jednego  transportu  jest  procesem 

trwającym ok. 30 minut. Instalacje mają natomiast wielu klientów. Powoduje to, że w danym 

czasie  do  instalacji  może  równolegle  docierać  wiele  pojazdów  transportujących  odpady  – 

których  jednoczesne  rozładowanie  w  instalacji  nie  jest  możliwe.  Z  uwagi  bowiem  na 

konieczność  zachowania  procesów  określonych  w  posiadanych  zezwoleniach/pozwoleniu 

zintegrowanym)  wyładunek  odpadów  może  się  odbywać  wyłącznie  w  ściśle  oznaczonym 

miejscu 

–  zatem  jeśli  miejsce  to  jest  w  danym  przypadku  zajęte  bądź  też  w  kolejce  do 

rozładunku  oczekują  już  inne  pojazdy  (nawet  pojazdy  pochodzące  od  tego  samego 

Zamawiającego),  nie  jest  możliwe  zapewnienie,  aby  każdy  pojazd  Zamawiającego  mógł 

zostać  rozładowany  bez  jakiegokolwiek  oczekiwania.  Biorąc  powyższe  pod  uwagę,  przy 

ustanowieniu  obowiązku  natychmiastowego  rozładowywania  transportów  Zamawiającego 

jednoczesnym nieograniczeniu liczby transportów lub masy odpadów, istnieje istotne ryzyko 

stwierdzenia,  że  nie  będzie  możliwe  wykonanie  tego  obowiązku.  Dodatkowo  wskazał,  że 

przywołany punkt 26 OPZ promuje wykonawców, którzy posiadają instalacje skonstruowane 

w określony sposób, tj. posiadające miejsca rozładunku na tyle duże lub liczne, że umożliwią 

p

rzyjęcie większej liczby transportów jednocześnie (choć w ocenie Odwołującego nie ma aż 


takiej, aby zapewnić możliwość rozładunku wszystkich pojazdów Zamawiającego bez kolejki). 

W  związku  z  tym  tacy  wykonawcy  będą  ponosili  niższe  ryzyko  naruszenia  ww.  obowiązku 

i w 

konsekwencji  będą  w  stanie  zaoferować  wynagrodzenie  na  poziomie  odpowiednio 

niższym, niż wykonawcy prowadzący mniejsze instalacje. Ta druga grupa wykonawców będzie 

bowiem  musiała  skalkulować  w  cenie  oferty  także  koszty  związane  z  ryzykiem  naliczenia 

wysoki

ch kar umownych wynikających z niedokonaniem natychmiastowego odbioru odpadów, 

które zostały przetransportowane przez Zamawiającego bez jakiejkolwiek zapowiedzi. Takie 

rozwiązanie  zdaniem  Odwołującego  narusza  zasadę  uczciwej  konkurencji  i  równego 

traktowana  wykonawców,  gdyż  istotnie  promuje  wykonawców  prowadzących  większe 

instalacje

, co prowadzi do nieporównywalności ofert. Dodatkowo z uwagi na ryzyko pożarowe, 

odorowe i epidemiologiczne mogłoby dojść do naruszenia przepisów dotyczących warunków 

magazynowania  odpadów,  o  których  mowa  w  art.  25  ust.  1  Ustawy  o  odpadach,  który  to 

przepi

s  wymaga  magazynowania  odpadów  w  sposób  zgodny  z  wymaganiami  ochrony 

środowiska oraz bezpieczny dla życia i zdrowia ludzi, co również wiąże się z ryzykiem sankcji 

z art. 194 ust. 1 pkt 2b) Ustawy o odpadach. 

Odwołujący  podniósł  także,  że  Zamawiający  przewidział  przy  tym  niewspółmiernie  wysokie 

sankcje z tytułu niespełnienia obowiązku wynikającego z treści punktu 26 OPZ, co zdaniem 

Odwołującego nie jest uzasadnione. W przypadku niewypełnienia obowiązku, o którym mowa 

w punkcie 26 OPZ, może dojść do naliczenia na wykonawcę kary umownej w wysokości 0,1% 

łącznego  wynagrodzenia  określonego  w  §  3  ust.  1  umowy  powiększonego  o  podatek  od 

towarów i usług VAT naliczony zgodnie z przepisami obowiązującymi w dniu naliczenia kary. 

Uchylenie obowiązku w zakresie zapewnienia natychmiastowego odbioru odpadów powinno 

prowadzić w konsekwencji również do wykreślenia kary umownej, która została przewidziana 

w § 6 ust. 3 pkt 7 Projektu Umowy. W takim wypadku bowiem kara umowna stawałaby się 

bezprzedmiotowa  z  uwagi  na  brak  obowiązku,  którego  wypełnienie  kara  miałaby 

zabezpieczać.  

Izba  podzieliła  stanowisko  Odwołującego  co  do  naruszenia  zasady  proporcjonalności 

ustaleniu  wymogu  dotyczącego  przyjęcia  i  umożliwienia  rozładunku  dostarczanych 

odpadów  objętych  przedmiotem  zamówienia  bez  konieczności  oczekiwania  na  wjazd 

rozładunek  odpadów.  Zdaniem  Izby  rację  należało  przyznać  Odwołującemu,  że  powyższy 

obowiązek  w  przypadku  braku  awizacji  (w  tym  informacji  mailowych  czy  informacji 

telefonicznych)  o  przewidzianych  w  danym  dniu  roboczym  transportach  jest  oczekiwaniem 

nadmiernym  i  niepozw

alającym  na  właściwą  ocenę  ryzyka  wykonania  zamówienia 

kontekście  przewidzianej  kary  umownej  za  naruszenie  tego  obowiązku.  Zgodnie 


kwestionowanym  postanowieniem  wykonawca  nie  otrzymuje  bowiem  żadnych  danych 

ilościach  odpadów  i  liczbie  transportów,  a  przede  wszystkim  godzinach  ich  przyjazdu. 

Zamawiający  w  odpowiedzi  na  odwołanie  podnosił,  że  wykonawca  może  na  podstawie 

dokumentów zamówienia oszacować ilości odpadów, które mogą zostać skierowane każdego 

dnia, miesiąca, czy w innych śród okresach. Niemniej jednak, Zamawiający oczekuje przyjęcia 

odpadów  bez  konieczności  oczekiwania  na  wjazd  i  rozładunek,  a  więc  przyjęcia 

natychmiastowe

go, a w przypadku oczekiwania powyżej 30 minut zastosowanie już znajduje 

kara  umowna  z  par.  6  ust.  3  pkt  7  PPU.  Nie  ma  tu  więc  mowy  o  dniach,  ale  minutach 

oczekiwania,  co  oznacza,  że  wykonawca  na  podstawie  dokumentów  zamówienia  musiałby 

oszacować  liczbę  transportów  ze  strony  Zamawiającego  co  do  minuty,  aby  właściwe 

zaplanować organizację instalacji i spełnić wymagania Zamawiającego, co oczywiście nie jest 

możliwe. Na tą okoliczność Odwołujący złożył dowody, w tym korespondencję elektroniczną 

Zamawiającym oraz zestawienie pojazdów transportujących odpady w dniu 22 maja 2024 r. 

(dowód objęty tajemnicą przedsiębiorstwa), że w przybliżonym czasie do instalacji dotarły 23 

pojazdy  ze  strony  Zamawiającego  co  uniemożliwiło  natychmiastowe  przyjęcie  i  wyładunek 

odpadów. Jak podnosił Odwołujący na rozprawie, czas wyładunku odpadów z danego pojazdu 

również nie jest zależny od wykonawcy, ponieważ to kierowca odbierający odpady dokonuje 

wyładunku.  Izba  zgadza  się  przy  tym  z  Zamawiającym,  że  to  po  stronie  wykonawcy  leży 

zapewnienie  instalacji  wielostanowiskowej. 

Zamawiający  złożył  jako  dowód  umowę  nr 

UMIA/GO/III/1/8/11/2023 

–  2024  z  dnia  3  kwietnia  2023  r.  zawartą  pomiędzy  Miastem 

stołecznym  Warszawa,  a  konsorcjum  PARTNER  sp.  z  o.o.  sp.  k  oraz  D.  A.  prowadzący 

działalność  gospodarczą  pod  firmą  PARTNER  D.  A.,  na  fakt  warunków  kontraktowych 

realizacji  usługi  odbioru  odpadów  komunalnych  w  tym  wysokości  kar  umownych 

sformułowanych  w  §  8  ust.  3  i  4  umowy  (dotyczących  zwłoki  w  odbiorze  odpadów)  w 

kontekście doniosłego znaczenia terminowości przekazania i przyjęcia odpadów w miejscu ich 

zagospodarowania

.  Zamawiający  wskazywał  na  konieczność  organizacji  pracy  przez 

odbierających  odpady,  w  tym  planowanie  ilości  pojazdów  i  kierowców,  co  w  przypadku 

oczekiwania na wjazd i rozładunek odpadów w instalacji jest utrudnione, na okoliczność czego 

przedstawił  przykładową  korespondencję  w  sprawie  pomiędzy  p.  Tomaszem  Sarnowskim, 

Zamawiającym dotyczącą problemów z przyjęciem odpadów w instalacji. Złożone dowody 

świadczą  o  tym,  że  Zamawiający  wskazane  problemy  zamierza  rozwiązać  poprzez 

przerzucenie  odpowiedzialności  na  wykonawcę  przyjmującego  odpady.  Niemniej  jednak, 

przypadku  braku  danych  co  do  liczby  transportów  i  ilości  odpadów  w  określonym  czasie 

nawet wykonawcy 

prowadzący instalacje wielostanowiskowe mogą nie spełnić tego wymogu. 

Izba zauważa przy tym, że Zamawiający nie wskazuje, ile tych stanowisk powinien zapewnić 


wykonawca  tak  aby  liczba  transportów  ze  strony  Zamawiającego  w  jednym  czasie  nie 

stanowiła  przeszkody  w  spełnieniu  wymagania  przyjęcia  odpadów  bez  konieczności 

oczekiwana  na  wjazd  i  rozładunek.  Logistyka  transportu  odpadów  jest  więc  niezależna  od 

wykonawców  zagospodarowujących  odpady  i  nie  jest  im  znana.  Zamawiający  byłby 

uprawniony  oczekiwać  od  wykonawcy  odpowiedniej  organizacji  pracy  instalacji  w  sposób 

niezakłócający  sprawnego  przebiegu  odbioru  odpadów  i  ich  przekazania  do  instalacji 

w sytuacji,  gdyby  Za

mawiający  dostarczał  danych  niezbędnych  wykonawcy  do  właściwego 

przygotowania przyjęcia odpadów. W konsekwencji kwestionowany wymóg w kontekście kary 

umownej  przewidzianej  za  jego  naruszenie  jest  obowiązkiem  nieproporcjonalnym  do 

przedmiotu zamówienia. Z tego powodu Izba uwzględniła częściowo zarzut niemniej jednak 

nie będąc związana  żądaniami odwołania orzekła inaczej niż  wnosił Odwołujący nakazując 

modyfikację  pkt  26  OPZ  poprzez  doprecyzowanie,  że  pojazdy  zamawiającego  mają 

pierwszeństwo przyjęcia i umożliwienia rozładunku dostarczanych odpadów, a kara umowna 

z  §  6  ust.  3  pkt  7  Projektu  Umowy  dotyczy  wyłącznie  sytuacji  oczekiwania  na  wjazd 

rozładunek odpadów spowodowanego przez inne pojazdy niż pojazdy zamawiającego. Izba 

uznała  w  świetle  argumentacji  Zamawiającego,  że  Zamawiający  jest  uprawniony  wymagać 

obsługi priorytetowej, a więc takiej organizacji pracy instalacji, aby pojazdy Zamawiającego 

miały  pierwszeństwo  wjazdu  i  rozładunku  odpadów,  stąd  kara  umowna  powinna  zostać 

powiązana z tym obowiązkiem.  

Jednocześnie z  uwagi na  częściowe uwzględnienie  zarzutu (Izba  nie nakazała wykreślenia 

kary  umownej  z  par.  6  ust.  3  pkt  7  PPU)  Izba  rozpoznała  zarzut  ewentualny  odwołania 

nakazała  obniżenie  kary,  o  której  mowa  w  §  6  ust.  3  pkt  7  Projektu  Umowy  w  sytuacji 

oczekiwania pojazdu na wjazd i rozładunek odpadów powyżej 90 minut spowodowanego przez 

inne pojazdy niż pojazdy zamawiającego i ustalenie jej maksymalnego poziomu do wysokości 

proporcjonalne

j do stopnia naruszenia przez wykonawcę postanowień umownych spełniającej 

funkcję  odszkodowawczą  oraz  prewencyjno-represyjną.  Słusznie  podnosił  Odwołujący,  że 

obecnym kształcie jest to kara nadmiernie wygórowana, która odbiega istotnie od wysokości 

potencjalnej  szkody,  jaka  może  zostać  poniesiona  przez  Zamawiającego  w  związku 

niewykonaniem lub nienależytym wykonaniem obowiązków umownych, a także odbiegająca 

od realiów rynkowych. Zamawiający w przypadku oczekiwania pojazdu na wjazd i rozładunek 

odpadów  powyżej  90  minut  ustanowił  karę  w  wysokości  0,1%  łącznego  wynagrodzenia 

określonego w § 3 ust. 1 umowy powiększonego o podatek od towarów i usług VAT naliczony 

zgodnie z przepisami obowiązującymi w dniu naliczenia kary. Jak podnosił Odwołujący: „Kara 

w istocie, z uwagi na znaczną wartość przedmiotu zamówienie, wyniesie kilkadziesiąt tysięcy 

złotych za każde drobne przewinienie w postaci przekroczenia 90 minut czasu oczekiwania, 


którym  mowa  w  §  6  ust.  3  pkt  7  Projektu  Umowy.  Poniesienie  tak  wysokiej  kary  nie  jest 

uzasadnione  w  żaden  sposób  uchybieniem,  czy  też  wysokością  szkody,  która  potencjalnie 

może  zostać  poniesiona  przez  Zamawiającego.  Wysokość  tejże  szkody  z  punktu  widzenia 

Zamawiającego  wyznacza  koszt,  jaki  on  poniesie  w  przypadku  konieczności  oczekiwania 

przez  podmiot  transportujący  odpady  na  rozładunek.  Rynkowy  koszt  takiego  oczekiwania, 

według  najlepszej  wiedzy  Odwołującego  (wynikającej  z  własnego  rozeznania  rynku)  nie 

przekracza 100 złotych. Zatem kara w wysokości najprawdopodobniej kilkudziesięciu tysięcy 

złotych  za  tak  drobne  przewinienie  nie  jest  uzasadniona  i  drastycznie  odbiega  od  szkody 

Zamawiającego.” Izba zauważa przy tym, że okoliczności opisane w postanowieniu par. 6 ust. 

3 pkt 7 PPU 

nie oznaczają odmowy odbioru odpadów (choć do takiej kary się odwołują) ale 

przyjęcie  tych  odpadów  w  określonym  czasie  determinowanym  oczekiwaniem  na  wjazd 

rozładunek.  Zamawiający  wskazał  w  odpowiedzi  na  odwołanie:  „Zamawiający  dokonał 

jednocześnie analizy postanowień umowy w odniesieniu do wartości zaskarżonej kary, którą 

przewiduje w postaci stosownej zmiany zunifikować, uniezależniając jej wartość od wartości 

kontraktu  (w  związku  z  faktem,  że  konsekwencje  odmowy  przyjęcia  odpadów,  opisywane 

powyżej będą analogiczne i niezależne od wartości kontraktu, a przy zastosowanym podziale 

na  części  w  stosunku  do  ich  ilości  i  rodzajów  odpadów,  ich  przewidywana  łączna  wartość 

będzie znacząco różna) i przypisując stałą kwotę, wynoszącą 15 000 zł za każdy przypadek 

odmowy  przyjęcia  odpadów.  Należy  wskazać,  iż  tak  oszacowany  przez  Zamawiającego 

poziom kary pozwoli na zachowanie zarówno jej dyscyplinującego jak i odszkodowawczego 

charakteru.”  Zamawiający  dostrzegł  więc,  że  zakwestionowana  kara  jest  nadmierna. 

Jednocześnie Zamawiający nie był w stanie wyjaśnić na jakiej podstawie przewidywał zmianę 

wysokości kary na 15 000 zł i dlaczego w ocenie Zamawiającego taki poziom kary pozwoli na 

zachowanie zarówno jej dyscyplinującego  jak  i odszkodowawczego charakteru. Jak wynika 

dowodów  złożonych  przez  Odwołującego:  korespondencja  elektroniczna  z  przedsiębiorcą 

(Grzegorz  Kwiecień)  zajmującym  się  transportem  odpadów:  „Dodatkowe  opłaty  stosujemy 

w przypadku  notorycznego  przetrzymywania  aut  przez  klienta.  Proponujemy  klientom  takie 

rozwiązanie. Dwie lub trzy godziny wolne od przestoju a każda następna godzina 100-120zł 

netto.”  Ponadto,  mając  na  względzie  argumentację  Zamawiającego  dotyczącą  realizacji 

obowiązków  umownych  przez  wykonawców  odbierających  odpady  Odwołujący  w  oparciu 

cenę oferty wykonawcy: Usługi Transportowe i Handel Zdzisław Dąbrowski w postępowaniu 

na 

„Transport  odpadów  komunalnych  ze  stacji  przeładunkowej  Zamawiającego  do 

zewnętrznych  instalacji  lub  stacji  przeładunkowych”  wyliczył  średnią  cenę  kursu,  która 

wynosiła 2 384,24 zł (dowody złożone przez Odwołującego na rozprawie). Nadto, z dowodu 

złożonego  na  posiedzeniu  przez  Odwołującego:  wiadomość  email  od  Spedytora  Usługi 


Transportowe i Handel Zdzisław Dąbrowski wynika, że:  „Stawka za 1 godzinę postoju musi 

kalkulować się w cenie 70 zł. Licząc możliwość dziennego zarobku auta i wyciągając koszt 

kierowcy,  opłaty  stałe,  leasingi  itp.”  Z  przedstawionych  dowodów  wynika,  że  również  kara 

000,00 zł, którą Zamawiający planował wprowadzić za kwestionowane naruszenie realizacji 

umowy nie odpowiada szkodzie, którą ewentualnie Zamawiający czy też odbierający odpady 

mógłby ponieść w przypadku zbyt długiego oczekiwania na przyjęcie odpadów. 

Mając powyższe na względzie, Izba w myśl art. 554 ust. 3 lit. c) ustawy pzp nakazała zmianę 

projektowanego postanowienia umowy

. Zamawiający powinien więc dokonać obniżenia kary 

z  par.  6  ust.  3  pkt  7  PPU  poprzez 

ustalenie  jej  maksymalnego  poziomu  do  wysokości 

proporcjonalnej do stopnia naruszenia przez wykonawcę postanowień umownych spełniającej 

funkcję odszkodowawczą oraz prewencyjno-represyjną, przy czym wytyczną w tym zakresie 

mogą stanowić dowody przedstawione przez Odwołującego. 

Zarzut 3 odwołania dotyczący kar umownych za opóźnienie w § 6 ust. 3 pkt 7 – 10 PPU. 

Zarzut nie potwierdził się. 

Odwołujący  względem  tego  zarzutu  wskazał,  że  przewidziane  kary  umowne  wprowadzają 

niedopuszczalną w świetle treści art. 433 pkt 1 ustawy pzp odpowiedzialność wykonawcy za 

opóźnienie.  W  związku  z  tym  zdaniem  Odwołującego  zapisy  powinny  zostać  uznane  za 

nieskuteczne i w konsekwencji powinny zostać wykreślone z dokumentacji postępowania. Taki 

sam  wniosek  dotyczy  treści  §  6  ust.  3  pkt  7  Projektu  Umowy  –  pomimo  że  przepis  ten  nie 

odnosi się wprost do opóźnienia, to należy uznać, że w istocie dotyczy odpowiedzialności za 

opóźnienie, gdyż nie uzależnia przekroczenia terminu rozładunku od winy wykonawcy. Jako 

taki przepis § 6 ust. 3 pkt 7 Projektu Umowy jest zatem niedopuszczalny w świetle 433 pkt 1 

ustawy pzp i powinien zostać uchylony, tak jak § 6 ust. 3 pkt 8  - 10 Projektu Umowy, które 

odnoszą  się  wprost  do  opóźnienia.  Pojęcie  przyczyn  leżących  po  stronie  wykonawcy  jest 

pewnością  szersze  od  pojęcia  zwłoki,  gdyż  nie  jest  uzależnione  od  winy  wykonawcy. 

obecnym kształcie zapis obejmuje zatem również przypadki opóźnienia, przez co powinien 

zostać  uchylony.

W  niniejszej  sprawie  ustanowienie  odpowiedzialności  wykonawcy  za 

opóźnienie  (w  postaci  kar  umownych  z  tego  tytułu)  nie  jest  w  żaden  sposób  uzasadnione 

okolicznościami lub zakresem zamówienia. Odwołujący żądał wykreślenia treści § 6 ust. 3 pkt 

7 - 10 Projektu Umowy. 

Zdaniem  Izby  uwzględnienie  żądania  wykreślenia  kwestionowanych  kar  umownych 

naruszałoby  interes  Zamawiającego  przejawiający  się  w  dążeniu  do  należytej  realizacji 


świadczenia.  Wskazania  wymaga,  że  dyspozycja  art.  433  pkt  1  ustawy  pzp  nakazuje 

przewidywać w postanowieniach umownych odpowiedzialność wykonawcy za opóźnienie, ale 

jednocześnie dopuszcza takie regulacje w sytuacji, gdy jest to uzasadnione okolicznościami 

lub  zakresem  zamówienia.  W  ocenie  Izby,  Zamawiający  w  odpowiedzi  na  odwołanie 

przedstawił argumentację przemawiającą za zasadnością projektowanych kar umownych za 

opóźnienie.  

W odniesieniu do kary umownej z par. 6 ust. 3 pkt 7 PPU zaznaczyć należy, że Izba nakazała 

modyfikację zakresu tej kary odnosząc ją do  obowiązku przyjęcia priorytetowego pojazdów 

Zamawiającego.  Mając  na  względzie  znaczenie  sprawnego  przyjęcia  odpadów  w  instalacji 

stacji przeładunkowej dla operatorów odbioru odpadów oraz okoliczność, że Zamawiający 

dopuszcza  wskazanie  instalacji  (czy  stacji  przeładunkowej)  podwykonawcy,  uzależnienie 

odpowiedzialności  od  „przyczyn  leżących  po  stronie  Wykonawcy”  jest  zdaniem  Izby 

uzasadnione. 

Co  do  kar  umownych  dotyczących  terminowego  składania  sprawozdań  czy 

innych dokumentów, które jak wskazywał Zamawiający: „są dostępne wykonawcy na bieżąco 

(kwity wagowe, dokument potwierdzający legalizację wagi, KPO, KEOK itd.).” to ich uzyskanie 

przez Zamawiającego ma znaczenie dla właściwego rozliczenia przez Zamawiającego usługi 

zagospodarowania odpadów, w tym rozliczenia się z m. st. Warszawa z realizowanych zadań 

publicznych. 

Jak  wskazywał  Zamawiający  w  odpowiedzi  na  odwołanie:  „sprawne  i  szybkie 

rozliczenie  realizacji  zamówienia  z  wykonawcą,  ma  doniosłe  znaczenie  w  perspektywie 

obciążeń finansowych jakie ponieść musi Zamawiający. Im szybsze i sprawniejsze spełnienie 

obowiązków sprawozdawczych, tym większa pewność finansowa po stronie Zamawiającego. 

Po  trzecie  nie  można  stracić  z  pola  widzenia,  iż  terminowe  dopełnienie  obowiązków 

sprawozdawczych  uzależnione  jest  od  sposobu  organizacji  Wykonawcy,  który  realizując 

obowiązki ewidencyjne na bieżąco, powinien ze znacznym stopniem sprawności i szybkości 

spełnić obowiązki w terminach określonych PPU, a które to nie są terminami bardzo krótkimi.” 

Natomiast  kary  umowne  za  nieterminowe 

składanie  informacji  o  osiągniętych  poziomach 

recyklingu i składowania są istotne dla spełnienia obowiązków raportowo-sprawozdawczych 

przez Zamawiającego w powyższym zakresie i korespondują z karami tytułem niespełnienia 

obowiązków właściwych (tj. poziomu recyklingu i składowania). 

W  ocenie  Izby,  Zamawiający  uzasadnił  zastosowanie  odpowiedzialności  za  opóźnienie 

w kwestionowanych  postanowieniach  umownych 

stąd  Izba  nie  stwierdziła  naruszenia 

przepisów powołanych przez Odwołującego. 


O kosztach postępowania odwoławczego w sprawie KIO 2969/24 orzeczono na podstawie art. 

557, art. 574 i art. 575 ustawy pzp oraz w oparciu o przepisy § 5 pkt 1 i 2 lit. a i b oraz § 7 ust. 

2 pkt 2 i ust. 3 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 2020 r. w sprawie 

szczegółowych  rodzajów  kosztów  postępowania  odwoławczego,  ich  rozliczania  oraz 

wysokości i sposobu pobierania wpisu od odwołania (Dz. U. z 2020 r. poz. 2437), stosownie 

do  wyniku  postępowania  obciążając  kosztami  postępowania  Zamawiającego  oraz 

Odwołującego. 

Na  koszty  postępowania  odwoławczego  składał  się  wpis  uiszczony  przez  Odwołującego 

wysokości  15  000,00  zł,  koszty  poniesione  przez  Odwołującego  z  tytułu  wynagrodzenia 

pełnomocnika  w  kwocie  3600,00  zł  oraz  koszty  poniesione  przez  Zamawiającego  z  tytułu 

wynagrodzenia pełnomocnika w kwocie 3600,00 zł (łącznie 22 200,00 zł).  

Zarzuty 1 i 3 odwołania zostały oddalone, a zarzut 2 odwołania został uwzględniony w części 

oraz w zakresie zarzutu ewentualnego. 

Odwołujący poniósł koszty w wysokości 18 600,00 zł 

tytułem  wpisu  od  odwołania  i  wynagrodzenia  pełnomocnika,  natomiast  Zamawiający 

wysokości  3.600,00  zł  tytułem  wynagrodzenia  pełnomocnika.  W  zakresie  zarzutów 

uwzględnionych Zamawiający odpowiadał za koszty do wysokości 7400,00 zł (22 200,00 zł x 

).  Natomiast  w  zakresie  zarzutów  oddalonych  za  koszty  odpowiadał  Odwołujący  do 

wysokości  14  800,00  zł  (22 200,00  zł  x  2/3).  Odwołujący  poniósł  dotychczas  koszty 

wysokości 18 600,00 zł, a odpowiadał za nie do wysokości 14 800,00 zł. Dlatego też, Izba 

zasądziła  od  Zamawiającego  na  rzecz  Odwołującego  kwotę  3800,00  zł  stanowiącą  różnicę 

ww.  kwot,  na  podstawie  faktur  VAT  złożonych  przez  Odwołującego  i  Zamawiającego  na 

rozprawie. 


Mając na względzie powyższe orzeczono jak w sentencji. 

Przewodniczący: ……………………… 
 
Członkowie:         ……………………… 
 

………………………