KIO 2347/21 WYROK dnia 23 września 2021 r.

Sygn. akt: KIO 2347/21 

WYROK 

z dnia 23 

września 2021 r. 

Krajowa Izba Odwoławcza - w składzie: 

Przewodniczący:      Beata Konik 

Protokolant:            

Konrad Wyrzykowski 

po  rozpoznaniu  na rozprawie  21 

września 2021 r. w Warszawie odwołania wniesionego do 

Prezesa  Kra

jowej  Izby  Odwoławczej  4  sierpnia  2021  roku  przez  odwołującego  R.  E.  J. 

prowadzącego  działalność  gospodarczą  pod  firmą  WILD  BEAR  R.  J.  z  siedzibą  w 

Poznaniu 

w  postępowaniu  prowadzonym  przez  zamawiającego  4  Regionalną  Bazę 

Logistyczną z siedzibą we Wrocławiu, 

orzeka: 

Uwzględnia odwołanie i nakazuje Zamawiającemu unieważnienie czynności z dnia 30 

lipca 2021 r. polegającej na unieważnieniu postępowania o zamówienie.  

Kosztami  postępowania  odwoławczego  obciąża  Zamawiającego  4  Regionalną  Bazę 

Logistyczną z siedzibą we Wrocławiu i:  

Zalicza 

w  poczet  kosztów  postępowania  odwoławczego  kwotę  15  000  zł  00  gr 

(słownie: piętnaście tysięcy złotych, zero groszy) uiszczoną przez Odwołującego 

tytułem wpisu od odwołania, 3 600 zł 00 gr (słownie: trzy tysiące sześćset złotych 

zero groszy) tytułem kosztów zastępstwa przed Izbą, 321 zł 00 gr (słownie trzysta 

dwadzieścia  jeden  złotych,  zero  groszy)  tytułem  kosztów  noclegu,  535  zł  00  gr 

(słownie:  pięćset  trzydzieści  pięć  złotych,  zero  groszy) tytułem  kosztów dojazdu, 

17  zł  00  gr  (słownie:  siedemnaście  złotych,  zero  groszy)  tytułem  kosztów 

poniesionej opłaty skarbowej od pełnomocnictwa; 

Z

asądza  od  Zamawiającego,  na  rzecz  Odwołującego  kwotę  19  473  zł  00  gr 

(słownie: dziewiętnaście tysięcy czterysta siedemdziesiąt trzy złote zero groszy).  

Stosownie do  art.  579 ust.  1 i  art.  580  ust.  1  i  2  ustawy  z  dnia 11  września 2019  r.  Prawo 

zamówień publicznych (Dz.U. z 2019 r. poz. 2019), na niniejszy wyrok - w terminie 14 dni od 

dnia  j

ego  doręczenia  -  przysługuje  skarga  za  pośrednictwem  Prezesa  Krajowej  Izby 

Odwoławczej do Sądu Okręgowego w Warszawie.  

Przewodniczący:      ……………………..… 

Sygn. akt: KIO 2347/21 

UZASADNIENIE 

4  Regionalna  Baza  Logistyczna  z  siedzibą  we  Wrocławiu  (dalej:  „Zamawiający”) 

prowadzi  w  trybie  przetargu  nieograniczonego

,  z  uwzględnieniem  art.  139  ustawy  Pzp, 

postępowanie o udzielenie zamówienia publicznego na: dostawę sprzętu gastronomiczno – 

chłodniczego,  Numer  postępowania:  MAT/84/I/2021.

Ogłoszenie  o  zamówieniu  zostało 

opublikowane  w  dniu  26  kwietnia  2021 

r. w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej pod nr 

2021/S 080-205221.    

Postępowanie  to  prowadzone  jest  na  podstawie  ustawy  z  dnia  29  stycznia  2004  r. 

Prawo zamówień publicznych, tj. z dnia 11 września 2019 r. (Dz. U. z 2019 r. poz. 1843 ze 

zm.), tj. z dnia 18 maja 2021 r. (Dz.U. z 2021 r. poz. 1129) 

– dalej: „ustawa Pzp”.  

W postępowaniu tym wykonawca R. E. J. prowadzący działalność gospodarczą pod 

firmą WILD BEAR R. J. z siedzibą w Poznaniu (dalej: „Odwołujący”) 4 sierpnia 2021 r. złożył 

odwołanie do Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej w na czynność Zamawiającego z 30 lipca 

2021 r. polegającą na unieważnieniu postępowania.  

Odwołujący zarzucił Zamawiającemu naruszenie następujących przepisów ustawy Pzp: 

1)  art. 

255  pkt  6  ustawy  przez  unieważnienie  postępowania,  z  powołaniem  się  na 

niemożliwą  do  usunięcia  wadę  uniemożliwiającą  zawarcie  niepodlegającej 

unieważnieniu umowy w sprawie zamówienia publicznego, w sytuacji gdy wada taka 

nie występuje; 

2)  art. 260 ust. 1 ustawy Pzp w zw. z art. 255 pkt 6 ustawy Pzp i art. 457 ust. 1 ustawy 

Pzp  przez  niedostateczne  uzasadnienie  czynności  unieważnienia  postępowania,  tj. 

przez  zaniechanie  wskazania  okoliczności,  która  skutkowałaby  koniecznością 

unieważnienia umowy. 

Odwołujący wniósł o uwzględnienie odwołania i nakazanie Zamawiającemu: 

unieważnienie  czynności  Zamawiającego,  dokonanej  w  dniu  30  lipca  2021  r.,  a 

polegająca na unieważnieniu postępowania; 

nakazanie Zamawiającemu kontynuowania postępowania, według przyjętych zasad i 

w ustalonym trybie; 

obciążenia Zamawiającego kosztami postępowania odwoławczego. 

W uzasadnieniu odwołania Odwołujący wskazał, co następuje.  

Odwołujący w pierwszej kolejności wskazał, że przysługuje mu prawo do skorzystania 

ze  środków  ochrony  prawnej,  ponieważ  ma  on  możliwość  uzyskania  przedmiotowego 

zamówienia (jego oferta jest jedną z dwóch mieszczących się w przewidzianych środkach na 

część 1), a tym samym ma on interes w uzyskaniu danego zamówienia wymagany zgodnie z 

art. 505 ust. 1 ustawy. 

Ponadto Odwołujący argumentował, że interes prawny we wniesieniu 

niniejszego  odwołania  materializuje  się  także  w  konieczności  zapewnienia  zgodności 

postępowania  o  udzielenie  zamówienia  publicznego  z  przepisami  (interes  sensu  largo)  i 

przywołał w tym zakresie stanowisko wyrażone w orzecznictwie Krajowej Izby Odwoławczej 

w sądów okręgowych.  

Uzasadniając  podniesione  zarzuty,  Odwołujący  wskazał,  że  Zamawiający  naruszył 

art.  255  pkt  6  ustawy  przez 

unieważnienie  postępowania,  z  powołaniem  się  na  niemożliwą 

do  usunięcia  wadę  uniemożliwiającą  zawarcie  niepodlegającej  unieważnieniu  umowy  w 

sprawie  zamówienia  publicznego,  w  sytuacji  gdy  wada  taka  nie  występuje.  Odwołujący 

zwrócił  uwagę  na  treść  uzasadnienia  zaskarżonej  czynności,  podanego  przez 

Zamawiającego: 

„Uzasadnienie  faktyczne:  Termin  realizacji  umowy  w  niniejszym  postępowaniu  został 

określony w taki sposób, że ostatni dzień tego terminu przypadałby na początek 2022r., co 

byłoby  sprzeczne  z  dyscypliną  finansów  publicznych,  gdyż  postępowanie  miało  być 

fin

ansowane ze środków w ramach PMT na 2021r.” 

Zdaniem  Odwołującego,  taka  okoliczność  nie  stanowi  o  niemożliwej  do  usunięcia 

wadzie  uniemożliwiającej  zawarcie  niepodlegającej  unieważnieniu  umowy.  Odwołujący 

wskazał, że unieważnienie umowy możliwe jest stosownym orzeczeniem KIO, wydanym na 

podstawie  art.  554  ust.  3  pkt  2  ustawy  Pzp 

i  aby  było  możliwe  koniecznym  jest  skuteczne 

złożenie  odwołania  (ze  spełnieniem  wszystkich ustawowych  wymogów,  w  tym  wykazaniem 

interesu  i  naruszenia  prze

pisów  ustawy  mających  wpływ  na  wynik  postępowania)  po 

zawarciu  umowy. 

Odwołujący  podkreślił,  że  w  przedmiotowym  postępowaniu  nie  mamy  do 

czynienia  z  jakimkolwiek  zagrożeniem  naruszenia  przepisów  ustawy  Pzp  a  z  ewentualną 

sprzecz

nością  z  dyscypliną  finansów  publicznych  (jak  wskazuje  Zamawiający).  Ponieważ 

Krajowa  Izba  Odwoławcza  rozpatruje  wyłącznie  naruszenia  ustawy  Pzp  (w  pewnych 

sytuacjach pośrednio związane z Kodeksem Cywilnym), to nie ma, zdaniem Odwołującego, 

możliwości  unieważnienia  umowy  w  związku  z  naruszeniem  dyscypliny  finansów 

publicznych. Nadto

, jak wskazał Odwołujący, przesłanki   unieważnienia umowy określa art. 

457 P

zp i brak w nim takich podstaw unieważnienia. 

Ponadto Odwołujący wskazał, że przesłanka unieważnienia postępowania opiera się 

na 

trzech  okolicznościach,  których  łączne  wystąpienie  skutkuje  zastosowaniem  tego 

przepisu,  tj., 

musi  wystąpić  naruszenie  przepisów  ustawy  regulujących  udzielenie 

zamówienia  (wada  postępowania),  wada  ma  skutkować  niemożliwością  zawarcia 

niepodlegającej unieważnieniu umowy o udzielenie zamówienia publicznego, wada musi być 

niemożliwa do usunięcia. Wada postępowania musi mieć charakter trwały, musi rzeczywiście 

wystąpić i musi powodować niemożliwość zawarcia ważnej umowy (por. wyrok KIO z dnia 25 

lipca 2017 r., sygn. akt KIO 1435/17 oraz z dnia 2 grudnia 2016 r., sygn. akt KIO 2066/16). 

Odwołujący  podkreślił,  że  instytucja  unieważnienia  postępowania  ma  charakter 

wyjątkowy.  Uchybienie  przepisom  ustawy  musi  być  na  tyle  poważne,  że  zawarta  w 

następstwie  dotkniętej  nim  procedury  umowa  w  sprawie  zamówienia  publicznego 

podlegałaby  unieważnieniu.  Odwołujący  wskazał,  że  Zamawiający  w  tym  postępowaniu 

podał  lakoniczne  uzasadnienie  podjętych  decyzji,  nie  wskazał  przepisów  postępowania, 

które zostały naruszone, a także nie przedstawił, na podstawie jakich okoliczności mogłoby 

dojść  do  unieważnienia  umowy.  Tym  samym  Zamawiający  zmusił  Odwołującego  do 

domyślania  się  podstaw  prawnych  podjętej  decyzji  o  unieważnieniu  postępowania,  co 

stanowi  samoistny  z

arzut  odwoławczy.  Odwołujący  argumentował,  że  Krajowa  Izba 

Odwoławcza  wielokrotnie  wskazywała,  że  przesłanka  unieważnienia  dotycząca  wady 

postępowania,  która  uniemożliwia  zawarcie  niepodlegającej  unieważnieniu  umowy,  nie  jest 

przesłanką  samoistną  i  wymaga  wskazania  okoliczności  wskazanych  w  ustawie  Pzp,  bądź 

kodeksie  cywilnym,  skutkujących  koniecznością  unieważnienia  umowy  (por.  wyrok  KIO  z 

dnia 17 października, sygn. akt. KIO 2055/17). 

Odwołujący  wskazał,  że  postepowanie  o  udzielenie  zamówienia,  co  do  zasady, 

kończyć  się  powinno  wyborem  oferty  najkorzystniejszej  i  zawarciem  umowy  o  udzielenie 

zamówienia,  a  jego  unieważnienie  winno  być  jednie  wyjątkiem  od  tej  zasady  i  jako  takie, 

musi być ono dokonywane przez Zamawiającego z należytą starannością (por. wyrok KIO z 

dnia 3 lutego 2021 r., sygn. akt. KIO 3529/20). 

Odwołujący  zwrócił  uwagę,  że  Zamawiający  określił  termin  realizacji  umowy  przez 

konstrukcję daty „niepewnej”, w tym zakresie Odwołujący wskazał na postanowienie § 4 ust. 

1  wzoru  umowy  (zastosowanej  w  niniejszym  postępowaniu)  przewiduje,  iż  umowa  ma  być 

zrealizowana do 150 dni od daty jej zawarcia. Z

daniem Odwołującego zapis taki oznacza, iż 

nikt (tak Zamawiający jak i oferenci) nie zna terminu realizacji umowy, aż do momentu gdy 

dojdzie  do  jej  obustronnego  podpisania  (bo  należy  liczyć  datę  złożenia  ostatniego  z 

podpisów — częstą praktyką jest wysyłanie jednostronnie podpisanych umów pocztą celem 

ich  podpisania  przez  drugą  stronę  i  odesłania).  Zamawiający,  zamieszczając  ogłoszenie  o 

zamówieniu  w  dniu  26  kwietnia  2021  r.  musiał  zdawać  sobie  sprawę  z  możliwości 

przedłużenia  postępowania  (choćby  poprzez  skorzystanie  ze  środków  ochrony  prawnej, 

sezonu  urlopowego  itp.). 

Zdaniem  Odwołującego  takie  przedłużenie  nie  stanowi  więc 

nieusuwalnej wady, co znajduje również potwierdzenie w przywołanym przez Odwołującego 

orzecznictwie KIO, tj. wyroku 

Krajowej Izby Odwoławczej z dnia 9 sierpnia 2016 r., sygn. KIO 

Ponadto, Odwołujący podkreślił, że Zamawiający nie wskazał, jaki konkretnie przepis 

ustawy  z  dnia  z  dnia  17  grudnia  2004  r.  o  odpow

iedzialności  za  naruszenie  dyscypliny 

finansów  publicznych  (t.j.  Dz.  U.  z  2021r.,  poz.  289  z  późn.  zm.)  czy  ustawy  z  dnia  27 

sierpnia  2009  r.  o  finansach  publicznych  (t.j.  Dz.u.  z  2021r.,  poz.  305  z  późn.  zm.), 

podlegałby  naruszeniu w  razie  zawarcia  umowy,  której  termin realizacji  byłby  określony  na 

rok  2022  a  nie  do  końca  roku  2021.  Odwołujący  wskazał,  że  w  trakcie  realizacji  umów, 

zawartych  w  wyniku  udzielenia  zamówień  publicznych,  częstym  jest  zjawisko,  iż  realizacja 

umowy  przekracza  założony  pierwotnie termin,  jak również  sytuacja  gdy  umowy  nie  da  się 

rozliczyć w danym roku budżetowym. Zdaniem Odwołującego sytuacje takie nie są, same w 

sobie,  naruszeniem  dyscypliny  finansów  publicznych  —  stanowią  utrudnienie,  zmuszają  do 

zmiany planów finansowych i przesunięcia przewidzianych środków w czasie, ale rozgrywają 

się  na  gruncie  cywilnoprawnym,  gdyż  realizacja  umowy  podlega  regulacjom  Kodeksu 

Cywilnego. 

Odwołujący  wskazał,  że  w  dacie  podjęcia  zaskarżonego  czynności  przez 

Zamawiającego, tj. w dniu 30 lipca 2021 r., do końca roku pozostało 154 dni kalendarzowe. 

Tym  samym  argument,  iż  termin  realizacji  umowy  przypadałby  na  rok  2022  był 

przedwczesny. 

Zdaniem Odwołującego, Zamawiający nie musiał unieważniać postępowania, mógł zawrzeć 

umowę  z  wyłonionym  wykonawcą,  po  czym  mógł  zastosować  procedurę  zmiany  umowy 

przewidzianą  w  jej  §  11  ust.  2  pkt  4,  a  tym  samym  zgodną  z  art.  455  ust.  1  ustawy. 

Zamawiający  nie  ustalił  (a  mógł  zwrócić  się  z  takim  zapytaniem  do  poszczególnych 

oferentów), czy termin realizacji umowy do końca roku kalendarzowego jest możliwy. 

Odwołujący  zauważył,  że  otwarcie  ofert  nastąpiło  27  maja  2021  r.,  a  unieważnienie 

postępowania w  dniu 30  lipca  2021  r.  Upłynęły  więc ponad dwa miesiące  —  jest to termin 

relatywnie długi, ale co istotniejsze już w dniu otwarcia ofert widać było, iż realizacja umowy 

może  przypadać  na  rok 2022.  Odwołanie  od  czynności  wyboru  najkorzystniejszej  oferty  — 

przy  założeniu,  iż  czynność  ta  dokonana  byłaby  po  około  2  tygodniach  od  otwarcia  ofert, 

przeciągnęłoby  termin  podpisania  umowy  o  przeszło  miesiąc,  czyli  właśnie  na  koniec  lipca 

2021.  Jeżeli  do  tego  dodamy  czas  potrzebny  na  podpisanie  umowy  (np.  przez  pocztę  czy 

przez  zaproszenie  wykonawcy  do  złożenia  podpisu  w  siedzibie  Zamawiającego),  to  już  w 

dniu 27 maja 20

21 r. realizacja umowy w roku 2021 była wątpliwa. Zamawiający na ten fakt 

nie reagował. 

W  ocenie  Odwołującego  nie  ma  podstaw  do  unieważnienia  postępowania 

MAT/84/l/2021,  z  uwagi  na  niemożliwą  do  usunięcia  wadę  uniemożliwiającą  zawarcie 

niepodlegającej  unieważnieniu  umowy  w  sprawie  zamówienia  publicznego.  Zawarcie 

umowy,  której  termin  realizacji  kończyłby  się  w  kolejnym  roku  budżetowym  nie  powoduje 

nieważności  tej  umowy  (tak  na  gruncie  prawa  cywilnego  jak  i  Pzp).  Wobec  czego 

Zamawiający,  unieważniając  postępowanie  na  tej  podstawie,  dopuścił  się,  zdaniem 

Odwołującego, naruszenia przepisów ustawy Pzp. 

Krajowa  Izba  Odw

oławcza,  rozpoznając  na  rozprawie  złożone  odwołanie  

i  uwzględniając  dokumentację  z  przedmiotowego  postępowania  o  udzielenie 

zamówienia  publicznego,  stanowiska  stron złożone  na  piśmie  i  podane  do  protokołu 

rozprawy, a także złożone dowody, ustaliła, co następuje.  

Odwołującemu  zgodnie  z  treścią  w  art.  505  nowej  ustawy  Pzp  przysługują  środki 

ochrony  prawnej,  ponieważ  jest  uczestnikiem  postępowania  o  udzielenie  zamówienia  i  ma 

interes w jego uzyskaniu.  

Do przedmiotowego postępowania odwoławczego żaden wykonawca nie zgłosił chęci 

udziału w charakterze uczestnika postępowania.  

Izba ustaliła następujące okoliczności faktyczne jako istotne dla rozstrzygnięcia 

sprawy.  

Jak  wynika  z  treści  SWZ  przedmiotowe  postępowanie  zostało  podzielone  na  trzy 

części,  tj.  część  1,  2,  i  3.  Ponadto,  jak  wynika  również  z  treści  SWZ,  zamówienie  pn. 

Dostawa  sprzętu  gastronomiczno  –  chłodniczego  wg.  Zestawienia  asortymentowo  – 

ilościowego  zawartego  w  załączniku  nr  1  do  SWZ,  jest  udzielane  w  czterech  częściach, 

gdzie  każda  część  stanowi  przedmiot  oddzielnego  postępowania  o  udzielenie  zamówienia, 

oznaczonych numerami MAT/84/E/2021, MAT/84/P/2021, MAT/84/K/2021, MAT/84/I/2021.  

Zgodnie ze wzorem umowy, stanowiącym załącznik do SWZ, §4 ust. 1 „Wykonawca 

zobowiązuje  się  dostarczyć  wybory  objęte  zamówieniem  gwarantowanym  oraz  udzielonym 

zamówieniem opcjonalnym (ust. 2 ) w terminie do 150 dni od dnia zawarcia umowy (…)”.    

30 lipca 2021 r. 

Zamawiający unieważnił przedmiotowe postępowanie wskazując, że 

„Termin realizacji umowy w przedmiotowym postępowaniu został określony w taki sposób, że 

ostatni  dzień  tego  terminu  przypadałby  na  początek  2022  r.,  co  byłoby  sprzeczne  z 

dyscypliną finansów publicznych, gdyż postępowanie miało być finansowane ze środków w 

ramach PMT na 2021 r.” Jako podstawę prawną Zamawiający wskazał, art. 255 pkt 6 ustawy 

Pzp.  

Izba zważyła co następuje. 

Odwołanie zasługuje na uwzględnienie, z następujących powodów.  

Jak wynika z treści art. 255 pkt 6) ustawy Pzp Zamawiający unieważnia postępowanie 

o udzielenie zamówienia, jeżeli postępowanie obarczone jest niemożliwą do usunięcia wadą 

uniemożliwiającą  zawarcie  niepodlegającej  unieważnieniu  umowy  w  sprawie  zamówienia 

publicznego.  Przepis  ten 

obejmuje  zatem  wszelkie  sytuacje,  w  których  występuje  wada 

postępowania,  niedająca  się  naprawić  w  toku  postępowania  o  udzielenie  zamówienia  oraz 

uniemożliwiająca  zawarcie  niepodlegającej  unieważnieniu  umowy  w  sprawie  zamówienia. 

Innymi słowy, podstawą unieważnienia postępowania o udzielenie zamówienia na podstawie 

art.  255  pkt  6)  ustawy  Pzp  będzie  wystąpienie  nieusuwalnej  wady  postępowania,  tj.  takiej, 

która  nie  może  być  przez  Zamawiającego  skorygowana  w  toku  postępowania  przez 

unieważnienie  czynności  lub  jej  powtórzenie.  Do  tego  rodzaju  wad  postępowania 

orzecznictwo  Krajowej  Izby  Odwoławczej  zalicza  np.  wadliwe  opisanie  przedmiotu 

zamówienia,  czy  też  okoliczność,  że  w  postępowaniu  złożono  nieporównywalne  oferty,  a 

źródłem  tej  nieporównywalności  są  postanowienia  SWZ.  Uchybienie  to  musi  być  na  tyle 

poważne, że zawarta umowa w sprawie zamówienia publicznego w świetle art. 457 ustawy 

Pzp 

podlega unieważnieniu. Ponadto między wadą a niemożnością zawarcia ważnej umowy 

musi istnieć normalny związek przyczynowy. 

Podejmując więc decyzję o unieważnieniu postępowania na podstawie art. 255 pkt 6) 

ustawy Pzp Zamawiający powinien dokonać analizy przesłanek wskazanych w ww. przepisie 

ustawy  i  w  sytuacji  stwierdzenia, 

iż  w  danym  stanie  faktycznym  zostały  one  kumulatywnie 

spełnione, jest wówczas uprawniony do skorzystania z jego dyspozycji.  

W  ocenie  Izby, 

Zamawiający  w  postępowaniu  o  udzielenie  zamówienia  będącym 

przedmiotem  rozpoznania  w  tej  sprawie  odwoławczej  zaniechał  wykazania,  iż  wszystkie 

p

rzesłanki,  o  których  mowa  w  art.  255  pkt  6)  ustawy  Pzp,  będącym  podstawą  czynności 

unieważnienia  postępowania  z  30  lipca  2021  r.,  zostały  spełnione.  Ponadto,  w  ocenie Izby 

przesłanki te nie zostały spełnione.  

Przede  wszystkim,  w  pierwszej  kolejności,  Izba  wskazuje,  że  okoliczność,  na  którą 

powołuje  się  Zamawiający  w  uzasadnieniu  swojej  czynności  z  30  lipca  2021  r.,  tj.  „Termin 
realizacji umowy w przedmiotowym postępowaniu został określony w taki sposób, że ostatni 

dzień  tego  terminu  przypadałby  na  początek  2022  r.,  co  byłoby  sprzeczne  z  dyscypliną 

finansów  publicznych,  gdyż  postępowanie  miało  być  finansowane  ze  środków  w  ramach 

PMT  na  2021  r.”,  nie  jest  wadą  postępowania,  która  uniemożliwiałaby  zawarcie 

niepodlegającej  unieważnieniu  umowy  w  sprawie  zamówienia  publicznego.  Jak  wynika  z 

wzoru  umowy  termin  realizacji  zamówienia  został  określony  jako  „do  150  dni  od  dnia 

zawarcia umowy

” zatem w tych okolicznościach sprawy nie da się jednoznacznie przesądzić, 

że  termin  realizacji  zamówienia  przypadłby  na  początek  2022  r.  W  ocenie  Izby  jest  to 

maksymalny  termin  realizacji  przedmiotu  zamówienia  i  Zamawiający  nie  wykazał,  że  nie 

byłoby  możliwe  skrócenie  tego  terminu.  Dodatkowo  bez  względu  na  możliwość  skrócenia 

terminu  realizacji  Izba  podkreśla  stanowczo,  że  w  świetle  art.  255  pkt  6)  ustawy  Pzp  tego 

rodzaju  okoliczność,  że  termin  realizacji  zamówienia  może  przypadać  na  kolejny  rok 

budżetowy  i  wobec  tego  może  zostać  naruszony  plan  finansowy  Zamawiającego,  nie 

wypełnia przesłanek zastosowania ww. przepisu ustawy Pzp. Nie ma wątpliwości, że właśnie 

ten  przepis  stanowił  podstawę prawną  zaskarżonej  czynności,  a  Zamawiający nie wykazał, 

że zaistniały przesłanki do jego zastosowania.  

Odnosząc się natomiast do stanowiska Zamawiającego zawartego w odpowiedzi na 

odwołanie  Izba  ponownie  wskazuje,  że  ewentualne  naruszenie  przez  Zamawiającego 

dyscypliny  finansów  publicznych  z  pewnością  nie  wpisuje  się  w  dyspozycję  art.  255  pkt  6) 

ustawy  Pzp,  który  odnosi  się  do  wady  postępowania  o  udzielenie  zamówienia,  a  nie  do 

naruszenia  dyscyplin

y  finansów  publicznych.  Jednocześnie  Izba  wskazuje,  że jak  wynika z 

treści  art.  17  ust.  3  ustawy  z  dnia  17  grudnia  2004  r.  o  naruszeniu  dyscypliny  finansów 

publicznych,  tj.  z  dnia  22  stycznia  2021  r.  (Dz.U.  z  2021  r.  poz.  289)  -  naruszeniem 

dyscypliny  fina

nsów publicznych jest unieważnienie postępowania o udzielenie zamówienia 

publicznego  lub  konkursu  z  naruszeniem  przepisów  o  zamówieniach  publicznych, 

określających przesłanki upoważniające do unieważnienia tego postępowania lub konkursu.  

Z  tych  względów  czynność  Zamawiającego  z  30  lipca  2021  r.  jest  wadliwa,  wobec 

czego odwołanie zostało uwzględnione. Wobec powyższego Izba nakazała Zamawiającemu 

unieważnienie czynności unieważnienia postępowania podjętej 30 lipca 2021 r.   

Potwierdził się również zarzut naruszenia art. 260 ust. 1 ustawy Pzp w zw. z art. 255 

pkt 6 ustawy Pzp i art. 457 ust. 1 ustawy Pzp przez niedostateczne uzasadnienie czynności 

unieważnienia  postępowania,  tj.  przez  zaniechanie  wskazania  okoliczności,  która 

skutkowałaby  koniecznością  unieważnienia  umowy.  Jak  zostało  wyżej  wskazane, 

Zamawiający  nie  wykazał  że  przesłanki  zastosowania  art.  255  pkt  6)  ustawy  Pzp  zostały 

spełnione, ponadto uzasadnienie jest lakoniczne i nie został wykazany związek przyczynowy 

między wadą postępowania a unieważnieniem umowy (art. 457 ust. 1 ustawy Pzp).  

Dodatkowo  jak  wynika  z  odpowiedzi  na  odwołanie,  podstaw  unieważnienia 

postępowania  Zamawiający  upatruje  również    w  przesłance  wskazanej  w  art.  255  pkt  3) 

ustawy  Pzp,  co  nie  znalazło  odzwierciedlenia  w  treści  uzasadnienia  czynności  z  30  lipca 

2021 r. 

Cała argumentacja Zamawiającego w tym zakresie została przez Izbę pominięta jako 

wykraczająca  poza  granice  odwołania.  Podkreślić  bowiem  należy,  że  czynność  z  30  lipca 

2021  r.  dotyczyła  unieważnienia  postępowania  na  podstawie  art.  255  pkt  6)  ustawy  Pzp  i 

czynność  ta  została  zaskarżone  przez  Odwołującego  przedmiotowym  odwołaniem  w 

granicach wynikających z uzasadnienia. Nie jest wobec tego możliwe rozszerzenie podstaw 

unieważnienia  na  etapie  postępowania  odwoławczego.  Izba  jest  bowiem  związania 

granicami  odwołania.  Jeśli  Zamawiający  uważa,  że  zastosowanie  znajdą  również  inne 

podstawy unieważnienia postępowania, to nie dał temu wyrazu w czynności z 30 lipca 2021 

r.  

Z tych względów odwołanie podlegało uwzględnieniu.   

O kosztach 

postępowania orzeczono stosownie do wyniku sprawy na podstawie art. 

575 ustawy z dnia 11 września 2019 r. - Prawo zamówień publicznych (Dz. U. poz. 2019  ze 

zm.) oraz § 7 ust. 1 pkt 1 w związku z ust. 3 pkt 1 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z 

dnia  30  grudnia  2020  r. 

w  sprawie  szczegółowych  rodzajów  kosztów  postępowania 

odwoławczego, ich rozliczania oraz wysokości i sposobu pobierania wpisu wysokości wpisu 

od odwołania (Dz. U. poz. 2437). 

Przewodniczący: 

……………………………….