KIO 533/18 WYROK dnia 6 kwietnia 2018 r.

Stan prawny na dzień: 28.06.2018

Sygn. akt KIO 533/18 

WYROK 

  z dnia 6 kwietnia 2018 r.  

Krajowa Izba Odwoławcza  -   w składzie: 

Przewodniczący:      Anna Osiecka 

Protokolant:  

Zuzanna Idźkowska 

po  rozpoznaniu  na  rozprawie  w  dniu  4  kwietnia  2018  r. 

w  Warszawie  odwołania 

wniesionego  

do  Prezesa  Krajowej  Izby  Od

woławczej  w  dniu  22  marca  2018  r.  przez  wykonawcę  

MMC  Poland  Sp.  z  o.o.  z  siedzibą  w  Katowicach  w postępowaniu  prowadzonym  

przez zamawiającego Jastrzębską Spółkę Węglową S.A. z siedzibą w Jastrzębiu-Zdroju 

orzeka: 

1.  Oddala 

odwołanie

2.  Kosztami 

postępowania  obciąża  wykonawcę  MMC  Poland  Sp.  z  o.o.  z  siedzibą  

w Katowicach i: 

zalicza w poczet kosztów postępowania odwoławczego kwotę 15 000 zł 00 gr (słownie: 

piętnaście  tysięcy  złotych  zero  groszy)  uiszczoną  przez  wykonawcę  MMC  Poland  

Sp. z o.o. z siedzibą w Katowicach, tytułem wpisu od odwołania, 

zasądza  od  wykonawcy  MMC  Poland  Sp.  z  o.o.  z  siedzibą  w  Katowicach  

na  rzecz  zamawiającego  Jastrzębskiej  Spółki  Węglowej  S.A.  z  siedzibą  

w  Jastrzębiu-Zdroju  kwotę  3  926  zł  00  gr  (słownie:  trzy  tysiące  dziewięćset 

dwadzieścia  sześć  złotych  zero  groszy)  tytułem  zwrotu  kosztów  strony  poniesionych  

w związku z wynagrodzeniem pełnomocnika i kosztami dojazdu na posiedzenie. 


Stosownie  do  art.  198a  i  198b  ustawy  z  dnia  29  stycznia  2004 

r.  Prawo  zamówień 

publicznych  (t.j.  Dz.  U.  z  2017  r.,  poz.  1579  z  poźn.  zm.)  na  niniejszy  wyrok  –  w  terminie 

dni od dnia jego doręczenia – przysługuje skarga za pośrednictwem Prezesa Krajowej Izby 

Od

woławczej  

do 

Sądu Okręgowego w Gliwicach 

Przewod

niczący:      ……………………………… 


Sygn. akt KIO 533/18 

U z a s a d n i e n i e 

Jastrzębska  Spółka  Węglowa  S.A.  z  siedzibą  w  Jastrzębiu-Zdroju,  dalej: 

„Zamawiający”,  prowadzi  w  trybie  przetargu  nieograniczonego  postępowanie  o  udzielenie 

zamówienia  publicznego  pn.  Najem  14  nowych  kombajnów  chodnikowych  o  możliwości 

urabiania skal o twardości min. 90 MPa wraz z niezbędnym wyposażeniem dla potrzeb JSW 

S.A.  KWK  Borynia-

Zofiówka-Jastrzębie  oraz  JSW  S.A.  KWK  Pniówek.  Postępowanie 

prowadzone jest na podstawie przepis

ów ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień 

publicznych 

(Dz. U. t.j. z 2017 r. poz. 1579 ze zm.), dalej: „ustawa Pzp”. 

Ogłoszenie  o  zamówieniu  zostało  opublikowane  w  Dzienniku  Urzędowym  Unii 

Europejskiej w dniu 13 marca 2018 r. pod numerem 2018/S 050-111514. 

W  dniu  22  marca  2018  r.  wykonawca  MCC  Poland  Sp.  z  o.o.  z  siedzibą  w 

Katowicach,  dalej:  „Odwołujący”,  wniósł  odwołanie,  zarzucając  Zamawiającemu  naruszenie 

art. 7 ust. 1 oraz art. 36aa ustawy Pzp. 

Odwołujący wniósł o nakazanie Zamawiającemu dokonania zmiany postanowień SIWZ 

w pkt. 3.4. oraz wszystkich innych jej niezbędnych postanowień poprzez dokonanie podziału 

zamówienia  na  części,  a  w  konsekwencji  dokonanego  podziału  -  oceny  ofert  złożonych  

w  postępowaniu  dla  zamówienia  podzielonego  na  części,  oraz  zasądzenie  od 

Zamawiaj

ącego na rzecz Odwołującego kosztów postępowania. 

Odwołujący  wskazywał,  że  analiza  treści  SIWZ,  w  szczególności  odnośnie  zakresu 

zamówienia i terminów jego realizacji prowadzi do wniosku, że tylko jeden podmiot na rynku 

będzie  w  stanie  złożyć  ofertę.  Podkreślał,  że  konieczność  dostarczenia  3  kombajnów  

już  w  ciągu  4  tygodni  od  daty  zawarcia  umowy,  a  kolejnych  również  w  odstępach  

4  tygodniowych, 

wyprodukowania  w  krótkim  czasie  (lub  posiadania  już  na  stanie)  

aż  14  maszyn,  wniesienia  wadium  w  kwocie  1.800.000,00  PLN,  w  praktyce  eliminuje 

konkurencję,  podczas  gdy  podział  zamówienia  na  mniejsze  części  (np.  każdy  kombajn 

oddzielnie,  grupy  po  3-

4  maszyny,  grupy  w  zależności  od  miejsca  dostawy)  umożliwi 

złożenie ofert podmiotom równie profesjonalnym, ale mniejszym od podmiotu dominującego 

na  rynku.  Obecna  treść  pkt  4.3  SIWZ  powoduje  nierówne  traktowanie  wykonawców, 

ponieważ  faworyzuje  podmioty  duże  (a  właściwie  jeden).  Wskazywał,  że  konkurencja 

pomiędzy  wykonawcami  będzie  miała  pozytywny  efekt  dla  Zamawiającego,  ponieważ 

zapewni  możliwość  uzyskania  niższej  ceny.  Dla  przykładu  wskazał  przetarg  na  dostawę 


kombajnu  dla  potrzeb  KWK  Knurów-Szczygłowice  (nr  sprawy  16/P/17),  gdzie  cena 

oferowana przez ten podmiot znacząco przekraczała kwotę przeznaczoną na sfinansowanie 

zamówienia,  

a

le ponieważ przetarg obejmował jeden kombajn i nie była to jedyna złożona oferta - nie było 

potrzeby  unieważniania  przetargu,  czy  też  poszukiwania  dodatkowych  środków  

na  sfinansowanie  zamówienia.  Odwołujący  podnosił,  że  w  niniejszym  stanie  faktycznym 

przedmiot  zamówienia  jest  w  pełni  podzielny,  dokonanie  podziału  zwiększy  konkurencję  

i wpłynie pozytywnie na łączny koszt realizacji zamówienia, a zmiana SIWZ będzie korzystna 

zarówno dla Zamawiającego, jak i wykonawców. 

Następnie  pismem  procesowym  złożonym  na  posiedzeniu  Odwołujący  rozszerzył 

swoją argumentację, a także zarzuty, wskazując że Zamawiający naruszył także art. 29 ust. 

2 oraz art. 96 ust. 1 pkt 11 ustawy Pzp. 

Do  postępowania  odwoławczego  w  ustawowym  terminie  żaden  wykonawca  

nie przystąpił. 

Pismem z dnia 4 kwietnia 2018 r. 

Zamawiający przedłożył odpowiedź na odwołanie, 

wnosząc o jego oddalenie w całości. 

Uwzględniając  dokumentację  z  przedmiotowego  postępowania  o  udzielenie 

zamówienia  publicznego,  jak  również  biorąc  pod  uwagę  oświadczenia  i  stanowiska 

stron,  złożone  w  pismach  procesowych,  jak  też  podczas  rozprawy,  Izba  stwierdziła,  

iż odwołanie nie zasługuje na uwzględnienie. 

Izba  dopuściła  w  niniejszej  sprawie  dowody  z  dokumentacji  postępowania,  

w  szczególności:  z  protokołu  postępowania  o  udzielenie  zamówienia,  ogłoszenia  

o  zamówieniu,  postanowień  specyfikacji  istotnych  warunków  zamówienia.  Izba  wzięła 

również pod uwagę stanowiska wyrażone w odwołaniu, piśmie procesowym Odwołującego, 

odpowiedzi  Zamawiającego  na odwołanie,  a także  oświadczenia  i  stanowiska  stron 

wyrażone ustnie do protokołu posiedzenia i rozprawy w dniu 4 kwietnia 2018 r.  

Izba  nie  dopuściła  i  nie  przeprowadziła  wnioskowanych  przez  Odwołującego 

dowodów  z zestawienia  postępowań przetargowych na kombajny chodnikowe oraz wzorów 

umów  stosowanych przez  Zamawiającego,  czy  też  przez  spółkę PGG  S.A. Izba  uznała,  że 

przeprowadzenie  ww. 

dowodu  spowodowałoby  wyłącznie  zwłokę  w  postępowaniu  (art.  190 

ust.  6  ustawy  Pzp).  Ponadto, 

Izba  uznała,  że  ww.  dowody  są  nieprzydatne  dla 

rozstrzygnięcia niniejszej sprawy. Dotyczą bowiem danych, które nie są przedmiotem oceny 

w  toku 

niniejszego  postępowania  odwoławczego.  Dodatkowo,  przedłożone  do  pisma 

załączniki, będące niepoświadczonymi kserokopiami, nie są dokumentem. Kserokopia, jako 

mająca cechy dowodu wtórnego, wymaga potwierdzenia jej zgodności z oryginałem. Zatem, 


jeżeli  pismo  nie  może  być  uznane  za  dokument,  nie  może  być  ono  podstawą  do 

prowadzenia dowodu. 

Uwzględniając powyższe, Izba ustaliła, co następuje. 

Zgodnie  z  pkt  4.1 

specyfikacji  istotnych  warunków  zamówienia,  dalej:  „SIWZ”, 

przedmiotem  zamówienia  jest  najem  14  nowych  kombajnów  chodnikowych  o  możliwości 

urabiania skał o twardości min. 90 MPa wraz z niezbędnym wyposażeniem dla potrzeb JSW 

S.A  KWK  Borynia-

Zofiówka-Jastrzębie  oraz  JSW  S.A.  KWK  Pniówek.  Szczegółowy  opis 

przedmiotu 

zamówienia  zawiera  Specyfikacja  techniczna,  stanowiąca  załącznik  nr  1  do 

SIWZ. Zgodnie z pkt 4.3 SIWZ Zamawiający nie dokonuje podziału zamówienia na części. 

Uzasadnienie  zaniechania  podziału  zamówienia  na  części  znajduje  się  w  protokole 

postępowania,  gdzie  Zamawiający  wskazał  mi.in.  że  z  uwagi  na  potrzebę  unifikacji  obsługi 

kombajnów 

przez 

przeszkolony 

personel, 

unifikacji 

serwisu 

gwarancyjnego  

i  pogwarancyjnego,  zasad  konserwacji,  a  także  obowiązek  zapewnienia  bezpieczeństwa 

pracy  konieczne  jest  udziele

nie  zamówienia  na  rzecz  jednego  wykonawcy,  który  dostarczy 

tożsame  kombajny.  Podział  zamówienia  wiązałby  się  z  nadmiernymi  trudnościami,  które 

prowadziłyby do obniżenia wielkości wydobycia, a co z tym idzie niekorzystnie wpływały na 

wynik finansowy Zamawia

jącego. 

Izba zważyła, co następuje. 

Izba  stwierdziła,  że  nie  zachodzą  przesłanki  do  odrzucenia  odwołania,  o  których 

stanowi art. 189 ust. 2 ustawy Prawo zamówień publicznych. 

Zamawiający  prowadzi  postępowanie  o  udzielenie  zamówienia  publicznego 

z  zastosowa

niem  przepisów  ustawy  Prawo  zamówień  publicznych  wymaganych  przy 

procedurze,  której  wartość  szacunkowa  zamówienia  przekracza  kwotę  określoną 

w przepisach wydanych na podstawie art. 11 ust. 8 ustawy Prawo zamówień publicznych. 

Krajowa  Izba  Odwoławcza  stwierdziła,  że  Odwołujący  posiada  interes  w  uzyskaniu 

przedmiotowego  zamówienia,  kwalifikowanego  możliwością  poniesienia  szkody  w  wyniku 

naruszenia  przez  zamawiającego  przepisów  ustawy,  o  których  mowa  w  art.  179  ust.  1 

ustawy Prawo zamówień publicznych, co uprawniało go do złożenia odwołania.  

Izba uznała, że odwołanie nie zasługuje na uwzględnienie. 

Na  wstępie  należy  zaznaczyć,  iż  Odwołujący  pismem  procesowym  złożonym  

na posiedzeniu 

w sposób nieuprawniony rozszerzył zarzuty w stosunku do zakresu objętego 

odwo

łaniem.  Pierwotnie  w  odwołaniu  wskazał  zaniechanie  podziału  zamówienia  na  części 

oraz  naruszenie  art.  7  ust.  1  ustawy  Pzp

.  W  toku  rozprawy  jako  nowy  zarzut  podnosił 

naruszenie art. 29 ust. 2 oraz art. 96 ust. 1 pkt 11 ustawy Pzp. W tym zakresie Izba uz

nała,  


że  zgodnie  z  treścią  art.  180  ust.  3  ustawy  Pzp  zarzut  musi  być  postawiony  wyraźnie,  to 

znaczy  wskazywać  konkretną  czynność  zamawiającego  mającą  zdaniem  odwołującego 

naruszać  przepis  prawa  i  określić  sposób  jego  naruszenia,  gdyż  po  upływie  terminu  na 

wniesienie  odwołania  nie  jest  dopuszczalne  zarówno  formułowanie  jak  i  doprecyzowanie 

treści  zarzutów  odwołania.  Zarzut  stanowi  wskazanie  czynności  bądź  zaniechania  przez 

zamawiającego  czynności,  do  których  jest  zobowiązany  na  podstawie  ustawy  oraz 

okoli

czności faktyczne wskazujące na naruszenie przepisów prawa.  

Zgodnie  z  ugruntowanym  orzecznictwem  istotne  jest,  aby  zarzut  został  w  pełni 

sprecyzowany 

w odwołaniu, gdyż umożliwia to zarówno zamawiającemu, jak i potencjalnym 

uczestnikom  postępowania,  odniesienie  się  do  kwestionowanych  przez  odwołującego 

czynności.  Wskazanie  konkretnych  uchybień  zakreśla  ramy  postępowania  odwoławczego.  

Art.  192  ust.  7  ustawy  Pzp  wyznacza  zakres  rozpoznania  odwołania  przez  Izbę,  podając  

że  Izba  nie  może  orzekać  co  do  zarzutów,  które  nie  były  zawarte  w  odwołaniu.  

W  rozpatrywanej  sprawie  podnoszone  przez  Odwołującego  na  rozprawie  okoliczności 

dotyczące naruszenie art. 29 ust. 2 oraz art. 96 ust. 1 pkt 11 ustawy Pzp, nie mieszczą się  

we  wskazanej  w  odwołaniu  podstawie  prawnej  art.  7  ust.  1  i  art.  36aa  ustawy  Pzp,  winny 

więc  być  traktowane  jako  nowy  zarzut,  który  jako  spóźniony  nie  może  być  przez  Izbę 

rozpoznany. 

Ponadto, 

Odwołujący  żądał  podziału  zamówienia  na  części  nie  wskazując,  nawet  

w  toku rozprawy,  na  ile  konkretnie 

części miałoby niniejsze zamówienie zostać podzielone. 

P

ostawienie  żądania  w  formie  blankietowej  nie  uprawnia  Izby  do  jego  doprecyzowania.  

To  podmiot  odwołujący  formułując  swoje  żądania,  wskazuje  jakie  rozstrzygnięcie  czyni 

zadość  jego  interesom  i  jednocześnie  wskazuje  postanowienia  SIWZ,  które  w  jego  ocenie  

są  nieprawidłowymi  oraz  nową  ich  treść,  która  powoduje,  że  te  nowe  postanowienia 

powodują zgodność treści SIWZ z przepisami ustawy Pzp. Izba nie może domniemywać  w 

jaki  konkretnie  sposób  należałoby  zmodyfikować  SIWZ.  Takie  postępowanie  byłoby 

naruszeniem  zasady  równości  stron  w  postępowaniu  odwoławczym,  gdyż  to  Izba,  a  nie 

odwołujący, kreowałaby treści korzystnych zmian w SIWZ, dla jednej ze stron postępowania. 

Jedynym  uprawnionym  do  ustalania  treści  SIWZ  jest  zamawiający,  będąc  gospodarzem 

postępowania  i  przede  wszystkim  autorem  dokumentów  decydujących  o  kształcie  tego 

postępowania.  Odwołujący  winien  więc  wyartykułować  brzmienie  nowych  postanowień 

SIWZ, czego nie uczynił. 

Podkreślenia  wymaga,  że  podniesione  żądania  winny  być  na  tyle  precyzyjne,  

aby można było w  wyroku - w przypadku uznania ich zasadności nakazać zamawiającemu 

dokonanie konkretnej a nie blankietowej zmiany treści SIWZ. Wyrok z sentencją blankietową 

pozostawałby w rzeczywistości nieegzekwowalny w rozumieniu art. 197 ustawy i tym samym 


wyklucza  zastosowanie  ww.  przepisu.  Ponadto  samo  wykonanie  takiego  wyroku  przez 

zamawiającego  będzie  niedookreślone,  dowolne  i  ocenne,  co  nadto  może  budzić  

np.  wątpliwości  związane  z  zaistnieniem  przesłanki  odrzucenia  odwołania  z art.  189  ust.  2 

pkt  5 ustawy  Pzp  (podobnie  wyroki  KIO  z  8  marca  2011  r.  sygn. KIO  368/11;  z  12  marca 

2011 roku sygn. KIO 402/11; z dnia 16 kwietnia 2012 r. sygn. 657/12; z 11 kwietnia 2013  r. 

sygn. KIO  589/13

;  z  dnia  7  października  2013  r.  sygn.  2149  i  następ./13;  z  dnia  6  lutego 

2014 r. sygn. 123/14). 

Przechodząc do zarzutów odwołania dotyczących opisu przedmiotu zamówienia, Izba 

wskazuje, co następuje. Art. 36aa ust. 1 ustawy Pzp stanowi, iż zamawiający może podzielić 

zamówienie  na  części,  określając  zakres  i  przedmiot  tych  części.  Kwestię  dotyczącą 

możliwości  podziału  zamówienia  na  części,  ustawodawca  pozostawił  do  wyłącznej 

dyspozycji  zamawiającego.  Jednakże  decyzja  ta,  mająca  istotne  znaczenie  dla  przebiegu 

postępowania,  w  szczególności  dla  umożliwienia  udziału  szerszemu  gronu  podmiotów, 

specjalizujących  się  w  danej  branży,  nie  może  pozostawać  o  tyle  subiektywna,  o  ile 

zamawiający 

bez 

głębszej 

refleksji 

nie 

uwzględni 

faktycznych 

okoliczności 

uniemożliwiających  mu podzielenie  zamówienia  na  części.  Podkreślić  należy,  że  powodem 

nowelizacji ustawy Pzp, w zakresie ewentualnego podziału zamówienia na części był motyw 

78  pr

eambuły  do  Dyrektywy  klasycznej,  zgodnie  z  którym  Instytucja  zamawiająca  powinna 

mieć  obowiązek  rozważenia  celowości  podziału  zamówień  na  części,  jednocześnie 

zachowując  swobodę  autonomicznego  podejmowania  decyzji  na  każdej  podstawie,  jaką 

uzna  za  stosowną,  nie  podlegając  nadzorowi  administracyjnemu  ani  sądowemu.  W 

przypadku 

gdy 

instytucja 

zamawiająca 

zdecyduje,  

że podział  zamówienia na części nie byłby właściwy, stosowne indywidualne sprawozdanie 

lub  dokumenty  zamówienia  powinny  zawierać  wskazanie  głównych  przyczyn  decyzji 

instytucji  zamawiającej.  Przyczyny  te  mogłyby  być  na  przykład  następujące:  instytucja 

zamawiająca  mogłaby  stwierdzić,  że  taki  podział  groziłby  ograniczeniem  konkurencji  albo 

nadmiernymi  trudnościami  technicznymi  lub  nadmiernymi  kosztami wykonania  zamówienia, 

lub też potrzeba skoordynowania działań różnych wykonawców realizujących poszczególne 

części zamówienia mogłaby poważnie zagrozić właściwemu wykonaniu zamówienia. 

Zdaniem  Izby,  zarzut  O

dwołującego,  jakoby  zamawiający  poprzez  brak  podziału 

zamówienia  na  części  naruszył  konkurencję  i  ograniczył  możliwość  ubiegania  się  

o  zamówienie  mniejszym  podmiotom  jest  zarzutem,  który  nie może  się  ostać,  gdyż  wynika 

jedynie  z  chęci  dostosowania  treści  specyfikacji  istotnych  warunków  zamówienia  i 

korzystnego 

(choć  niedoprecyzowanego)  dla  Odwołującego  modelu.  Wskazać  należy,  że 

O

dwołujący  nie  udowodnił  w  żaden  sposób,  dlaczego  zamawiający,  miałby  podzielić 

zamówienie  na  części  i  czy  taka  decyzja  zamawiającego  znajdzie  swoje  wymierne 


uzasadnienie,  w  tym  czy  będzie  związana  z  obniżeniem  środków  przeznaczonych  na 

realizację zamówienia, nie spowoduje znacznego utrudnienia w obsłudze tak realizowanych 

zamówień (częściowych), w tym organizacyjno-technicznych. 

Izba  podzieliła  stanowisko  Zamawiającego,  że  w  ramach  potrzeb  ruchowych 

zakładów  górniczych  następuje  przenoszenie  całych  brygad  przodkowych  w  inne  miejsca 

pracy, 

w  których  mogą  być  eksploatowane  różne  urządzenia.  Zatem,  konieczne  może  być 

przeprowadzenie  każdorazowo  szkolenia  załogi  z  zakresu  eksploatacji,  serwisu  

oraz  konserwacji  kombajnu,  który  wskutek  przeniesienia  poszczególnych  brygad 

przodkowych będzie przez nią użytkowany. Celowe jest więc świadczenie pracy przy jednym 

typie  kombajnu  przez  zatrudnionych  w  podziemnych  w

yrobiskach  zakładów  górniczych 

pracowników  Zamawiającego.  Takie  działanie  umożliwi  obsługującemu  urządzenie 

(kombajniście) w sposób płynny i bezpieczny zaadoptować się w nowych warunkach pracy. 

Należy  również  podkreślić,  że  obowiązek  obsługi  różnych  maszyn  wymaga  zwiększonego 

nadzoru służb dozoru i BHP.  

Wykorzystanie  tożsamych  urządzeń  pozwala  pracownikom  Zamawiającego  lepiej 

zaznajomić  się  z  ich  budową,  eksploatacją  oraz  obsługą,  co  pozwoli  uniknąć  przestojów  

w  eksploa

tacji oraz zwiększy wydajność pracy, zarówno ludzi, jak i urządzeń.  Zamawiający 

zauważał,  że  wstrzymanie  pracy  kombajnu,  wynikające  choćby  z  nieznajomości  obsługi 

spowodowanej  różnicami  pomiędzy  rozwiązaniami  technicznymi  konkretnych  typów 

kombajnów,  rodzi  po  jego  stronie  niewspółmierne  duże  straty  finansowe.  Jeden  typ 

kombajnu  chodnikowego  pozwala  na  natychmiastowe  podjęcie  działań  produkcyjnych  

bez  zaznajamiania  się  pracowników  z  odmienną  specyfiką  kombajnów,  co  zwiększa 

elastyczność  organizacji  pracy,  minimalizuje  koszty  związane  z  sytuacjami  awaryjnymi, 

zwiększa  efektywny  czas  pracy  w  drążonym  wyrobisku  oraz  ogranicza  czasy  postojów 

związanych z usuwaniem stanów awaryjnych eksploatowanych kombajnów chodnikowych.  

Ponadto, 

nabycie  kombajnów  jednego  typu  ograniczy  koszty  ich  użytkowania. 

Również  przeniesienie  kombajnu  do  innego  wyrobiska  lub  innego  zakładu  górniczego,  w 

którym  użytkowany  był  uprzednio  kombajn  innego  producenta,  skutkuje  koniecznością 

uzyskania  przez  osoby  wchodzące  w  skład  brygady  przodkowej  niezbędnych  uprawnień. 

Ww. 

obowiązki  wiążą  się  z  delegowaniem  pracowników  na  różnorodne  szkolenia,  co  rodzi 

dodatkowe  koszty  Z

amawiającego,  powodując  że  pracownicy  nie  uczestniczą  w  pracach 

wydobywczych. 

Dlatego też Izba stwierdziła, że zarzut Odwołującego jest bezzasadny. 

Uwzględniając  powyższe  w  ocenie  Izby  nie  doszło  do  naruszenia  zasad  prawa 

zamówień publicznych opisanych w art. 7 ust. 1 ustawy Pzp. Zamawiający prawidłowo opisał 


przedmiot  zamówienia,  potwierdzając  że  równo  traktuje  wykonawców  w  postępowaniu, 

bowiem 

równe  traktowanie  wykonawców  oznacza  jednakowe  traktowanie  wykonawców  

na  każdym  etapie  postępowania,  bez  stosowania  przywilejów,  ale  także  środków 

dyskryminujących  wykonawców  ze  względu  na  ich  właściwości.  Jej  przestrzeganie  polega  

na  stosowaniu  jednej  miary 

do  wszystkich  wykonawców  znajdujących  się  w  tej  samej  

lub podobnej sytuacji (…) (vide: postanowienie Sądu Okręgowego w Bydgoszczy z dnia 17 

marca 2008 r., sygn. akt VIII Ga 22/08).  

Argumentacja  nakierowana 

wyłącznie  na  okoliczność,  że  wnoszący  odwołanie 

wykonawca  nie  może  wykonać  zamówienia,  względnie  że  wiązałoby  to  się  z  dużymi 

trudnościami  nie  przesądza  jeszcze,  że  opis  przedmiotu  zamówienia  narusza  zasady 

uczciwej  konkurencji  czy  proporcjonalności.  Ustalenie  bowiem  nawet,  że  tylko  ograniczona 

liczba  podmiot

ów  może  spełnić  wymaganie  zamawiającego  ma  drugorzędne  znaczenie  

dla  oceny,  czy  naruszono  przepisy  Prawa 

zamówień  publicznych.  Jeśli  potrzeba 

zamawiającego  jest  zobiektywizowana,  może  on  tak  opisać  przedmiot  zamówienia,  

że jest w stanie zadość uczynić mu tylko ograniczony krąg wykonawców. W takim wypadku 

celem  nie  jest 

preferowanie określonego wykonawcy,  ale otrzymanie przez  zamawiającego 

świadczenia odpowiadającego jego rzeczywistym potrzebom.  

Biorąc pod uwagę powyższe, orzeczono jak w sentencji. 

O  kosztach  postępowania  odwoławczego  orzeczono  stosownie  do  wyniku  

na  podstawie  art.  192  ust.  9  i  10  Prawa  zamówień  publicznych  oraz  w  oparciu  o  przepisy  

§  3  i  §  5  rozporządzenia  Prezesa  Rady  Ministrów  z  dnia  15  marca  2010  r.  w  sprawie 

wysokości  

i  spos

obu  pobierania  wpisu  od  odwołania  oraz  rodzajów  kosztów  w  postępowaniu 

odwoławczym  i  sposobu  ich  rozliczania  (Dz.  U.  Nr  41,  poz.  238  ze  zm.). Izba  zaliczyła  

do kosztów postępowania wpis wniesiony przez Odwołującego w kwocie 15 000,00 zł  oraz 

kwotę  3  926  zł  tytułem  zwrotu  kosztów  strony  poniesionych  w  związku  z  wynagrodzeniem 

pełnomocnika i kosztami dojazdu na posiedzenie. 

Przewodniczący:      ………………………………