KIO 334/18 KIO 336/18 WYROK dnia 9 marca 2018 r.

Stan prawny na dzień: 20.06.2018

Sygn. akt: KIO 334/18 

KIO 336/18 

WYROK

z dnia 9 marca 2018 r. 

Krajowa Izba Odwoławcza   –   w składzie: 

Przewodniczący:      Anna Osiecka 

Aneta Mlącka 

Marzena Ordysińska 

Protokolant: 

Adam Skowroński 

po  rozpoznaniu  na  rozprawie  w  dniu  7  marca  2018 

r.,  w Warszawie,  odwołań  wniesionych  

do Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej: 

A.  

w  dniu  23  lutego  2018  r.  przez  wykonawców  wspólnie  ubiegających  się  o  udzielenie 

zamówienia  Rubau  Polska  Sp.  z  o.o.  z  siedzibą  w  Warszawie  oraz  Construcciones 

RUBAU S.A. z 

siedzibą we Flace (Gironie) w Hiszpanii

B.  

w  dniu  23  lutego  2018  r.  przez  wykonawców  wspólnie  ubiegających  się  o  udzielenie 

zamówienia  PORR  S.A.  z  siedzibą  w  Warszawie  oraz  Porr  Bau  GmbH  z  siedzibą  

w Wiedniu w Austrii 

w postępowaniu prowadzonym przez zamawiającego  

Skarb  Państwa  -  Generalnego  Dyrektora  Dróg  Krajowych  i  Autostrad  z  siedzibą  

w Warszawie 

przy udziale: 

A.  wykonawcy 

Budimex  S.A.  z  siedzibą  w  Warszawie,  zgłaszającego  przystąpienie  

do  postępowania  odwoławczego  o  sygn.  akt  KIO  334/18  i  KIO  336/18  po  stronie 

zamawiającego, 

B.  

wykonawców wspólnie ubiegających się o udzielenie zamówienia PORR S.A. z siedzibą 

w  Warszawie  oraz  Porr  Bau  GmbH  z  siedzibą  w  Wiedniu  w  Austrii,  zgłaszających 

przystąpienie  do  postępowania  odwoławczego  o  sygn.  akt  KIO  334/18  po  stronie 

zamawiającego 


orzeka: 

Oddala  odwołanie  wniesione  przez  wykonawców  wspólnie  ubiegających  się  

o  udzielenie  zamówienia  Rubau  Polska  Sp.  z  o.o.  z  siedzibą  w  Warszawie  

oraz Construcciones RUBAU S.A. z siedzibą we Flace (Gironie) w Hiszpanii. 

Uwzględnia  odwołanie  wniesione  przez  wykonawców  wspólnie  ubiegających 

się o udzielenie zamówienia PORR S.A. z siedzibą w Warszawie oraz Porr Bau 

GmbH z siedzibą w Wiedniu w Austrii i nakazuje zamawiającemu unieważnienie 

czynności  wyboru  oferty  najkorzystniejszej  i  unieważnienie  odrzucenia  oferty 

odwołującego oraz nakazuje ponowne badanie i ocenę ofert. 

Kosztami  postępowania  odwoławczego  w  sprawie  o  sygn.  akt  KIO  334/18  obciąża 

wykonawców  wspólnie  ubiegających  się  o  udzielenie  zamówienia  Rubau 

Polska  Sp.    z  o.o.  z 

siedzibą  w  Warszawie  oraz  Construcciones  RUBAU  S.A.  

z siedzibą we Flace (Gironie) w Hiszpanii i zalicza w poczet kosztów postępowania 

odwoławczego kwotę 20 000 zł 00 gr (słownie: dwadzieścia tysięcy złotych zero 

groszy) 

uiszczoną  przez  wykonawców  wspólnie  ubiegających  się  o  udzielenie 

zamówienia  Rubau  Polska  Sp.  z  o.o.  z  siedzibą  w  Warszawie  

oraz  Construcciones  RUBAU  S.A.  z  siedzibą  we  Flace  (Gironie)  w  Hiszpanii 

tytułem wpisu od odwołania. 

4.  K

osztami  postępowania  odwoławczego  w  sprawie  o  sygn.  akt  KIO  336/18  obciąża 

Skarb Państwa - Generalnego Dyrektora Dróg Krajowych i Autostrad z siedzibą 

w Warszawie i: 

zalicza  w  poczet  kosztów  postępowania  odwoławczego  kwotę  20  000  zł  00  gr 

(słownie: dwadzieścia tysięcy złotych zero groszy) uiszczoną przez wykonawców 

w

spólnie  ubiegających  się  o  udzielenie  zamówienia  PORR  S.A.  z  siedzibą  

Warszawie oraz Porr Bau GmbH z siedzibą w Wiedniu w Austrii tytułem wpisu 

od odwołania, 

zasądza  od  Skarbu  Państwa  -  Generalnego  Dyrektora  Dróg  Krajowych  

Autostrad z siedzibą w Warszawie na rzecz wykonawców wspólnie ubiegających 

się  o  udzielenie  zamówienia  PORR  S.A.  z  siedzibą  w  Warszawie  oraz  Porr  Bau 

GmbH  z  siedzibą  w  Wiedniu  w  Austrii  kwotę  20  000  zł  00  gr  (słownie: 

dwadzieścia  tysięcy  złotych  zero  groszy)  stanowiącą  koszty  postępowania 

odwoławczego poniesione z tytułu wpisu od odwołania. 


Stosownie  do  art.  198a  i  198b  ustawy  z  dnia  29  stycznia  2004  r. 

–  Prawo  zamówień 

publicznych (t.j. Dz. U. z 2017 r. poz. 

1579 z późn. zm.) na niniejszy wyrok – w terminie 7 dni 

od  dnia  jego  dor

ęczenia  –  przysługuje  skarga  za  pośrednictwem  Prezesa  Krajowej  Izby 

O

dwoławczej do Sądu Okręgowego w Warszawie

Przewodniczący:      ………………………… 

…………………………. 

………………………….. 


Sygn. akt: KIO 334/18 

       KIO 336/18 

U z a s a d n i e n i e 

Zamawiający – Skarb Państwa - Generalny Dyrektor Dróg Krajowych i Autostrad z siedzibą 

w  Warszawie

,  w  imieniu  którego  postępowanie  prowadzi  Generalna  Dyrekcja  Dróg 

Krajowych i Autostrad Oddział w Olsztynie, prowadzi postępowanie o udzielenie zamówienia 

publicznego  w  trybie  przetargu  ograniczonego  pn.  Projekt  i  budowa  drogi  ekspresowej  S61 

Szczuczyn - 

Budzisko (gr. państwa) z podziałem na zadania, w tym Zadanie nr 3: odc. węzeł 

Wysokie  -  m.  Raczki 

na  podstawie  ustawy  z  dnia  29  stycznia  2004  r.  Prawo  zamówień 

publicznych (t.j. Dz. U. z 2015 r. poz. 2164)

, dalej: „ustawa Pzp” lub „Pzp”. 

Ogłoszenie o zamówieniu zostało opublikowane 20 kwietnia 2016 r. w Dzienniku Urzędowym 

Unii  Europejskiej  pod  numerem  2016/S  077-135643

. Wartość  zamówienia  jest  większa  niż 

kwoty określone na podstawie art. 11 ust. 8 ustawy Prawo zamówień publicznych. 

I.   

Zarzuty i żądania odwołania – odwołanie o sygn. KIO 334/18 

Odwołujący  –  wykonawcy  wspólnie  ubiegający  się  o  udzielenie  zamówienia  Rubau  Polska 

Sp. 

z  o.o.  z  siedzibą  w  Warszawie  oraz  Construcciones  RUBAU  S.A.  z  siedzibą  we  Flace 

(Gironie)  w  Hiszpanii,  zwany  dalej  „Konsorcjum  Rubau”  wniósł  odwołanie,  zarzucając 

Zamawiającemu naruszenie: 

1.  art.  89  ust.  1  pkt  4  w  zw.  z  art.  90  ust.  3  ustawy  Pzp 

poprzez  ich  niewłaściwe 

zastosowanie  oraz  błędną  wykładnię  i  w  konsekwencji  odrzucenie  oferty 

Odwołującego,  jako  zawierającej  rażąco  niską  cenę  w  stosunku  do  przedmiotu 

zamówienia,  pomimo  tego  że  Odwołujący  udzielił  pełnych  wyjaśnień  na  pytania 

zadane  przez  Zamawiającego  w  trybie  art.  90  ust.  1  ustawy  Pzp,  które  nie  dały 

podstawy do przyjęcia oceny, że oferta Odwołującego zawiera rażąco niską cenę w 

stosunku  do  przedmiotu  zamówienia  oraz,  że  za  zaoferowaną  przez  Odwołującego 

cenę  nie  jest  możliwe  wykonanie  przedmiotu  zamówienia  zgodnie  z  wymaganiami 

określonymi przez Zamawiającego lub wynikającymi z odrębnych przepisów; 

2.  art.  90  ust.  1  ustawy  Pzp  oraz  art.  55  ust.  1  i  2  dyrektywy  klasycznej  poprzez  ich 

niewłaściwe  zastosowanie  oraz  błędną  wykładnię  i  w  konsekwencji  zaniechanie 

czynności  wyczerpującego  wyjaśnienia  i  przeprowadzenia  konsultacji  wyjaśnień 

Odwołującego oraz  treści  jego oferty  w  zakresie  wątpliwości  Zamawiającego,  co do 


zaoferowanej  przez  Odwołującego  ceny,  pomimo  tego,  że  Odwołujący  udzielił 

pełnych  odpowiedzi  na  pytania  zadane  przez  Zamawiającego  oraz  wskazał 

dodatkowe informacje, które dawały podstawy do przyjęcia, że Odwołujący rzetelnie 

skalkulował zaoferowaną przez siebie cenę, co uzasadniało - w przypadku dalszych 

wątpliwości - przeprowadzenie przez Zamawiającego dalszych wyjaśnień i konsultacji 

z Odwołującym w zakresie możliwości wykonania przedmiotu zamówienia zgodnie z 

wymaganiami  określonymi  przez  Zamawiającego  lub  wynikającymi  z  odrębnych 

przepisów za zaoferowaną przez Odwołującego cenę; 

3.  art.  92  ust.  1  pkt  2  w  zw.  z  art.  7  ust.  1  i  8  ust.  1  ustawy  Pzp  poprzez  jego 

niezastosowa

nie  i  zaniechanie  czynności  podania  Odwołującemu  pełnych  podstaw 

faktycznych odrzucenia oferty Odwołującego na podstawie art. 89 ust. 1 pkt 4 w zw. z 

art.  90  ust.  3  ustawy  Pzp,  pomimo  tego,  że  Zamawiający  był  zobowiązany  do 

wskazania,  na  jakich  podstawach  uznał,  że  zaoferowane  przez  Odwołującego 

elementy  ceny  nie  dają  gwarancji  wykonania  przedmiotu  zamówienia  zgodnie  z 

wymaganiami  określonymi  przez  Zamawiającego  lub  wynikającymi  z  odrębnych 

przepisów. 

Odwołujący wniósł o uwzględnienie odwołania i nakazanie Zamawiającemu: 

unieważnienia czynności wyboru oferty Budimex S.A., jako najkorzystniejszej; 

unieważnienia czynności odrzucenia oferty Odwołującego na podstawie art. 89 ust. 1 

pkt 4 w zw. z art. 90 ust. 3 ustawy Pzp; 

ewentualnie  wyjaśnienia  i  przeprowadzenia konsultacji  -  na  podstawie art.  90  ust.  1 

ustawy  Pzp  oraz  art.  55  ust.  1  i  2  dyrektywy  klasycznej  -  w

yjaśnień  Odwołującego 

oraz  treści  jego  oferty  w  zakresie  wątpliwości  Zamawiającego,  co  do  zaoferowanej 

przez Odwołującego ceny; 

powtórzenia czynności badania i oceny ofert oraz wyboru oferty Odwołującego, jako 

najkorzystniejszej. 

W  uzasadnieniu  odwołania  Odwołujący  wskazał,  że  przedmiotem  zamówienia  jest 

zaprojektowanie  i  wykonanie  robót  budowlanych  przez  wykonawcę  w  oparciu  o 

dokumentację postępowania, w tym w szczególności Program Funkcjonalno-Użytkowy (dalej 

„PFU") w zamian za cenę ryczałtową. Podnosił, że cena zaoferowana przez Odwołującego 

stanowi 

65,47%  wartości  szacunkowej  zamówienia  powiększonej  o  podatek  VAT  oraz 

średniej  arytmetycznej  cen  wszystkich  złożonych  ofert,  a  także  91,96%  średniej 

arytmetycznej  cen  złożonych  ofert,  nie  uwzględniając  przeszacowanej  jego  zdaniem  oferty 

Strabag. 


O

dwołujący podkreślał, że w swoich wyjaśnieniach wyczerpująco odpowiedział na wszystkie 

pytania  Zamawiającego  i  szczegółowo  podał  okoliczności  umożliwiające  mu  zaoferowanie 

podanej w jego ofercie ceny. 

Zamawiający nie wskazał zaś w rozstrzygnięciu, że wyjaśnienia 

Odwołującego  nie  były  wyczerpujące  w  zakresie  zadanych  pytań  lub  że  Odwołujący  nie 

wyjaśnił okoliczności umożliwiających zaoferowanie mu tak niskiej ceny.  

Wskazywał,  że  Zamawiający  zarzuca  Odwołującemu  rażąco  niską  cenę  z  uwagi  na  -  jego 

zdaniem - 

zaniżone ceny wskazane przez Odwołującego w wyjaśnieniach w odniesieniu do 

poz. 1, o co najwyżej 20%, poz. 2 - Zamawiający nie wskazał rzekomej ceny rynkowej i nie 

można  wskazać  różnicy  w  stosunku  do  ceny  Odwołującego,  poz.  3  -  Zamawiający  nie 

wskazał  rzekomej  ceny  rynkowej  i  nie  można  wskazać  różnicy  w  stosunku  do  ceny 

Odwołującego,  poz.  4.  -  Zamawiający  nie  wskazał  rzekomej  ceny  rynkowej  i  nie  można 

wskazać różnicy w stosunku do ceny Odwołującego.  

Jednocześnie  Odwołujący  wskazywał,  iż  Zamawiający  błędnie  odwołuje  się  do  cen 

materiałów wskazanych w Grupie 16 kwartalnika Sekocenbud IV kwartał 2017 r. Dla kontroli 

poziomu  cen  Odwołującego  Zamawiający  mógł  wziąć  ewentualnie  pod  uwagę  wyłącznie 

cenę  kruszywa  łamanego  0-31,5mm  loco  kopalnia,  a  transport  doliczyć  na  podstawie 

rzeczywistej odległości. Założył, że dla średniej odległości źródeł tego materiału do budowy 

np.  ok.  37 km, 

transport wynosi 37km*0,24zł/tkm= 8,88zł/t, więc średnia cena loco budowa 

kruszywa  łamanego  0-31,5mm  wyliczona  w  oparciu  o  Sekocenbud  dla  robót  drogowych 

wynosi: 

19,20zł/t+8,88zł/t (rzeczywisty transport) =28,08zł/tonę. Natomiast cena maksymalna 

loco  budowa  kruszywa  łamanego  0-31,5mm  wyliczona  w  oparciu  o  Sekocenbud  dla  robót 

drogowych  wynosi: 

35,00zł/t+8,88zł/t  (rzeczywisty  transport)  =43,88zł/tonę.  Następnie 

wskazywał na różnice między cenami materiałów zastosowanymi w ofercie a cenami według 

Sekocenbud. 

Odnosząc  się  do  zarzutu  braku  wyceny  kosztów  obniżenia  poziomu  wody  gruntowej, 

Odwołujący  wskazywał,  iż  został  przez  niego  przyjęty  spadek  podłużny  dla  drogi  głównej 

zgodny z PFU, 

wynoszący 3,5%, a na etapie odpowiedzi na pytania przedstawił porównanie 

przekroju  zgodnego  z  koncepcją  i  przekroju  zoptymalizowanego.  Ponadto,  Odwołujący 

przedstawił  porównanie  zasadniczych  robót  ziemnych,  czyli  wykopów  i  nasypów  dla  obu 

rozwiązań niwelety: z etapu koncepcji oraz po optymalizacji. Z uwagi na fakt, iż Zamawiający 

nie  wskazał,  jakie  konkretnie  roboty  powinny  znaleźć  się  w  kalkulacji  porównawczej, 

Odwołujący przygotował kalkulację porównawczą na podstawie najbardziej kosztotwórczego 

asortymentu  robót,  czyli  wykopów  i  nasypów.  Natomiast  w  roboczym  przedmiarze  robót, 

który  został  przygotowany  do  oszacowania  kosztów  inwestycji  dla  wariantu 

optymalizacyjnego, Odwołujący uwzględnił także koszty związane z: wykonaniem nasypów z 

gruntu pozyskanego z dokopu, wzmocnionych geosiatką i geowłókniną; ułożeniem geosiatki 


na  gruncie  słabonośnym;  wykonaniem  nasypów  przeciążających;  wykonaniem  kolumn 

żwirowych;  wymianą  gruntów  słabonośnych;  wykonaniem  kolumn  żwirowych  wraz  z 

materacami  geosyntetycznymi  z  kruszywa  naturalnego;  wykonaniem  umocnienia  skarp 

wykopów  drenażem  powierzchniowym  typu  „Y”;  wykonaniem  drenażu  podłużnego  pod 

rowami  drogowymi; 

wykonaniem  wzmocnienia  podłoża  pod  warstwami  konstrukcyjnymi 

nawierzch

ni w wykopie, poprzez stabilizację gruntu rodzimego cementem. 

Odwołujący  podnosił,  że  uwzględnił  w  swoich obliczeniach  nie tylko  niesprzyjające  warunki 

gruntowo  - 

wodne,  ale  także  występowanie  gruntów  słabonośnych  i  organicznych,  które 

wymagają  wzmocnienia,  w  celu  właściwego  posadowienia  nasypów  oraz  konstrukcji 

nawierzchni.  Koszt  ww. 

całego  zakresu  został  oszacowany  w  ofercie  na  łączną  kwotę 

31.162.506,40 zł i został wskazany w następujący sposób: wymiana gruntu (z transportem i 

kosztem materiału z dokopu) 20.837.469 zł oraz pozostałe wzmocnienia podłoża 4.569.431 

zł  oraz  wykonanie  nasypów  z  gruntu  pozyskanego  z  dokopu,  wzmocnionego  geosiatką  i 

geowłókniną (z dowozem gruntu) 5.755.606,40 zł. 

Odwołujący  skalkulował  w  swojej  ofercie  dodatkowe  odwonienie  w  sposób  umożliwiający 

jego prawidłowe wykonanie. Natomiast na poziomie jednego metra poniżej spodu konstrukcji 

jedynie  dw

a  odwierty  pokazały,  iż  sytuacja  gruntowo-wodna  odbiega  od  przyjętej  w 

Koncepcji  Programowej.  J

ednocześnie  Odwołujący  wskazuje,  iż  w  samej  KP  przekazanej 

przez  Zamawiającego  niweleta  drogi  na  odcinkach  przebiega  pod  poziomem  wód 

gruntowych, gdzie przewidziano odwodnienie korpusu drogowego, jak i jego zabezpieczenie. 

Odwołujący  opracowując  optymalizację  niwelety  zwiększył  zakres  wymaganego 

odw

odnienia,  co  nie  oznacza,  że  nie  zostały  one  przewidziane.  Z  uwagi  na  fakt,  iż 

zamówienie jest realizowane w formule „zaprojektuj i buduj", na etapie projektowania może 

się  okazać,  iż  Odwołujący  podejmie  decyzję  o  zmianie  rozwiązań  projektowych  niwelety,  a 

dodatkowe odwodnienie nie będzie w ogóle konieczne. 

W ocenie Odwołującego Zamawiający nie miał podstaw do odrzucenia oferty Odwołującego 

na  podstawie  art.  89  ust.  1  pkt  4  w  zw.  z  art.  90  ust.  3  ustawy  Pzp  i  tym  samym  naruszył 

wskazane  przepisy  prawa,  bowi

em  cena  zaoferowana  przez  Odwołującego  nie jest  rażąco 

niska, nie odbiega od cen rynkowych, nie jest zaniżona ogółem, jak i w zakresie istotnych jej 

części  składowych,  Odwołujący  złożył  wyczerpujące,  poparte  dowodami  i  niebudzące 

wątpliwości  Wyjaśnienia  skalkulowania  przez  niego  zaoferowanej  ceny,  a  wskazane  przez 

Zamawiającego  dopiero  w  rozstrzygnięciu  wątpliwości  -  o  które  nie  pytał  wcześniej 

Odwołującego - stanowią marginalną część ceny ofertowej. 

Ponadto,  zdaniem  Odwołującego  w  uzasadnieniu  odrzucenia  jego  oferty  Zamawiający  nie 

stwierdził, że którakolwiek z odpowiedzi nie wyjaśniła wątpliwości wskazanych w pytaniach. 


Zauważał,  iż  wskazał  na  okoliczności  i  czynniki  pozwalające  mu  na  obniżenie  ceny,  w 

szczególności  dotyczące  oferty  podwykonawców.  Nie  mógł  także  antycypować,  że 

Zamawiający  będzie  potrzebował  informacji  na  temat  sposobu  ustalania  składu  jednostek 

cenowych.  Gdyby  Zamawiający  wskazał,  że  oczekuje  rozbicia  kosztów  wykonania  danych 

pozycji  na  ich  elementy  składowe  oraz  podania  szczegółów  dotyczących  kosztów,  które 

wchodzą w dane elementy wykonania pozycji, Odwołujący mógłby udzielić takich wyjaśnień. 

Zamawiający nie wskazał także, że oczekuje podania elementów składowych wyceny pozycji 

kosztowych.  Gdyby  tak  zrobił,  Odwołujący  przedstawiłby  Zamawiającemu  ofertę  swojego 

podwykonawcy,  która  potwierdza  możliwość  wykonania  tych  pozycji  po  zaoferowanych 

cenach. Zamawiający nie wskazał jednak tych wątpliwości w wezwaniu. 

Jednocześnie  Odwołujący  sygnalizuje,  że  wskazane  przez  niego  ceny  za  poszczególne 

po

zycje  określone  w  rozstrzygnięciu  są cenami rynkowymi  i  zostały  rzetelnie  skalkulowane 

oraz  zapewniają  należyte  wykonanie  zamówienia.  Ceny  te  oparte  są  na  ofertach 

podwykonawców i nie ma podstaw do ich kwestionowania oraz zostały rzetelnie obliczone, 

co  Od

wołujący  jest  w  stanie  udowodnić  i  zastrzega  sobie  możliwość  wykazania  tej 

okoliczności na rozprawie w Krajowej Izbie Odwoławczej, a z uwagi na to, że Zamawiający 

zaniechał wyjaśnienia tej okoliczność na etapie wyjaśniania ceny Odwołującego, twierdzenia 

Od

wołującego z pewnością nie mogą zostać uznane za spóźnione. 

Następnie,  Odwołujący  wskazywał,  że  Zamawiający  nie  podał  powodów  odrzucenia  jego 

oferty

, ponieważ nie wskazał cen kruszywa przedstawionych przez innych wykonawców czy 

też cen dostępnych na lokalnym rynku. 

W jego ocenie, j

eżeli Zamawiający twierdzi, że posiada określone informacje wskazujące, że 

pozostali  wykonawcy  zaoferowali  wykonanie  danych  pozycji  p

o cenach  znacznie  wyższych 

niż  wykonawca,  to  winien  wskazać,  jakie  to  są  ceny,  tak,  aby  Odwołujący  mógł  powziąć 

informacje  i  odnieść  się  do  nich  -  w  szczególności  w  zakresie  skali  rzekomych  różnic  w 

cenach. Brak podaniach tych informacji, czyni uzasadnienie odrzucenia oferty Odwołującego 

bezpodstawnym  i  błędnym,  w  szczególności  mając  na  uwadze,  że  Odwołujący  wykazał 

zasadność  zaoferowanej  przez  siebie  ceny  globalnej  i  wszystkich  istotnych  wartościowo 

pozycji  oraz  udowodnił,  że  jest  w  stanie  należycie  wykonać  zamówienie  za  zaoferowaną 

cenę.  

II. 

Zarzuty i żądania odwołania – odwołanie o sygn. KIO 336/18 

Odw

ołujący  –  wykonawcy  wspólnie  ubiegający  się  o  udzielenie  zamówienia  PORR  S.A.  z 

siedzibą  w  Warszawie  oraz  Porr  Bau  GmbH  z  siedzibą  w  Wiedniu  w  Austrii,  zwani  dalej: 

„Konsorcjum Porr”, wniósł odwołanie, zarzucając Zamawiającemu naruszenie: 


art.  89  ust.  1  pk

t  2  Pzp  poprzez  błędne  uznanie,  że  oferta  Odwołującego  nie 

odpowiada  treści  SIWZ  i  odrzucenie  oferty  Odwołującego,  podczas  gdy  rozwiązania 

konstrukcyjne kwestionowane przez Zamawiającego (niweleta drogi oraz obiekt PZDsz-61.0) 

są  zgodne  z  wymaganiami  określonymi  w  PFU,  a  w  konsekwencji  oferta  Odwołującego 

odpowiada  SIWZ  oraz  obejmuje  cały  przedmiot  zamówienia  określony  w  SIWZ  przez 

Zamawiającego; 

art. 89 ust. 1 pkt 4 Pzp w zw. z art. 90 ust. 3 Pzp poprzez błędne uznanie, że oferta 

Odwołującego  zawiera  rażąco  niską  cenę  w  stosunku  do  przedmiotu  zamówienia  i 

odrzucenie  oferty  Odwołującego  mimo,  że  oferta  Odwołującego  nie  zawiera  ceny  rażąco 

niskiej oraz obejmuje koszty wykonania całego przedmiotu zamówienia określonego w SIWZ 

przez Zamawiającego; 

art.  89  ust. 

1  pkt  4  w  zw.  z  art.  90  ust.  2  Pzp  poprzez  błędną  ocenę  wyjaśnień 

Odwołującego z dnia 11.01.2018 r. i dowodów przedłożonych wraz z tymi wyjaśnieniami; 

art. 87 ust. 1 

Pzp poprzez zaniechanie zwrócenia się do Odwołującego z wnioskiem 

o  złożenie  wyjaśnień  dotyczących  treści  oferty,  podczas  gdy  wyjaśnienia  te  pozwoliłyby 

Zamawiającemu  na  jednoznaczne  ustalenie,  że  oferta  Odwołującego  jest  zgodna  z  treścią 

SIWZ, 

również  co  do  rozwiązań  konstrukcyjnych  dotyczących  niwelety  drogi  oraz  obiektu 

PZDsz-61.0; 

art. 90 ust. 1 

Pzp poprzez zaniechanie zwrócenia się do Odwołującego z wnioskiem 

o  złożenie  wyjaśnień  dotyczących  ceny  oferty,  podczas  gdy  dodatkowe  wyjaśnienia  w 

sposób jednoznaczny potwierdziłby, że zaoferowana cena umożliwia wykonanie przedmiotu 

zamówienia  zgodnie  z  wymaganiami  określonymi  przez  Zamawiającego  w  SIWZ  oraz 

wynikającymi z odpowiednich przepisów; 

art. 91 ust. 1 Pzp poprzez wybór oferty Budimex S.A. jako oferty najkorzystniejszej, 

podczas  gdy  za  ofertę  najkorzystniejszą  spośród  ofert  złożonych  w  postępowaniu  należało 

uznać ofertę złożoną przez Odwołującego; 

art. 7 ust. 1 i  ust. 3 Pzp poprzez prowadzenia p

ostępowania z naruszeniem zasady 

równego traktowania wykonawców i uczciwej konkurencji, co może spowodować udzielenie 

niniejszego  zamówienia  wykonawcy  wybranemu  niezgodnie  z  przepisami  Pzp  (Budimex 

S.A.), ponieważ w przypadku przeprowadzenia przez Zamawiającego postępowania zgodnie 

z  przepisami  Pzp  oraz  zasadami  udzielania  zamówień  publicznych  za  najkorzystniejszą 

ofertę należało uznać ofertę Odwołującego. 


Odwołujący wniósł o uwzględnienie odwołania i: 

nakazanie  Zamawiającemu:  unieważnienia  czynności  badania  i  oceny  ofert; 

unieważnienia  czynności  odrzucenia  oferty  Odwołującego;  unieważnienia  czynności 

wyboru  oferty  Budimex  S.A.; 

powtórzenia  czynności  badania  i  oceny  ofert  z 

uwzględnieniem  oferty  Odwołującego;  wystąpienia  do  Odwołującego  z  wnioskiem  o 

złożenie wyjaśnień dotyczących treści i ceny oferty; 

przeprowadzenie dowodu z  dokumentów  załączonych do  odwołania na okoliczności 

w nim powołane; 

zasądzenie od Zamawiającego na rzecz Odwołującego zwrotu poniesionych kosztów 

związanych z wniesieniem odwołania. 

Niweleta  drogi  - 

dowiązanie  początku  odcinka  węzeł  Wysokie  -  m.  Raczki  (Zadanie  3)  do 

sąsiedniego odcinka drogi (Zadanie nr 2) 

Zamawiający  zarzucił  Odwołującemu  (na  podstawie  treści  rysunku  przedłożonego  wraz  z 

wyjaśnieniami  z  dnia  11.01.2018  r.    -  załącznik  nr  5,  arkusz  1  z  7),  że  początek  odcinka 

węzeł Wysokie - m. Raczki (Zadanie 3) nie jest zgodny z rzędną z Koncepcji programowej, 

lecz znajduje się ok. 2,5 m niżej. Zdaniem Zamawiającego niweleta na styku końca Zadania 

nr  2  i  początku  Zadania  nr  3  musi  być  zgodna  z  Koncepcją  programową,  która  w  ocenie 

Odwołującego nie jest dokumentem wiążącym. Ponadto, Zamawiający ani w treści SIWZ, ani 

w  odpowiedziach 

na  pytania  wykonawców  nie  zamieścił  zastrzeżenia  wskazującego  na 

konieczność  traktowania  jako  parametru  wiążącego  rzędnych  styku  końca  Zadania  nr  2  i 

początku Zadania nr 3 zawartych w Koncepcji programowej. Zdaniem Odwołującego zgodnie 

z treścią PFU oraz odpowiedziami na pytania, optymalizując przebieg niwelety Zadania nr 3, 

można było założyć obniżenie styku na połączeniu Zadania nr 2 i Zadania nr 3. 

Ponadto,  Odwołujący  wskazywał,  że  w  dokumentacji  dotyczącej  sąsiedniego  odcinka 

(Zadanie  nr  2;  odcinek  Ełk  Południe  -  węzeł  Wysokie)  znajdują  się  analogiczne 

postanowienia 

i  odpowiedzi  na  pytania  Wykonawców  dotyczące  niwelety,  powiązania 

odcinków  drogi  realizowanych  w  ramach  Zadania  nr  2  i  Zadania  nr  3  oraz  obowiązku 

koordynacji prac na styku odcinków. Wykonawca sąsiedniego odcinka może zatem również 

zmodyfikować  przebieg  niwelety  i  rzędne  styku  odcinków  (Zadania  nr  2  i  Zadania  nr  3). 

Obniżenie niwelety na styku będzie we wspólnym interesie obu Wykonawców (bilansowanie 

robót  ziemnych  -  mniej  nasypów).  Zatem,  zarzut  dotyczący  niezgodności  treści  oferty  jest 

bezzasadny. 

Obiekt i

nżynierski PZDsz-61.0 

Obiekt  inżynierski  PZDsz-61.0  pełni  funkcję  przejścia  dolnego  dla  zwierząt  pod  drogą 


ekspresową  o  parametrach  H  =  min.  3,O  m,  B  =  min.  2x5m  zgodnie  z  Decyzją  o 

Środowiskowych  Uwarunkowaniach.  Odwołujący  zachował  ww.  wiążące  parametry  tego 

obiektu  (Tabela  1.1.  PFU).  Z

arzut  Zamawiającego  dotyczy  rzekomo  nieprawidłowego 

usytuowania  tego  obiektu  w  stosunku  do  proponowanej  niwelety.  Zdaniem  Zamawiającego 

niweleta przebiega p

oniżej wymaganej skrajni obiektu, czyli przejście dolne znajduje się nad 

drogą. Zamawiający oparł swoje twierdzenia na rysunku przedłożonym przez Odwołującego 

wraz z wyjaśnieniami z dnia 11.01.2018r., tj. załącznik nr 5, arkusz 7 z 7. Ww. rysunek nie 

zosta

ł  przedłożony  w  celu  przedstawienia  usytuowania  jakiegokolwiek  obiektu 

inżynierskiego. Został przedłożony w odpowiedzi na pytanie Zamawiającego nr 3 zawarte w 

wezwaniu  z  dnia  8.12.2017 

r.,  które  dotyczyło  wyłącznie  przyjętego  przez  Odwołującego 

maksymalneg

o spadku podłużnego drogi głównej i przebiegu zoptymalizowanej niwelety. 

Rysunek  obrazuje  jedynie  przebieg  zoptymalizowanej  niwelety  w  stosunku  do  niwelety 

zawartej  w  Koncepcji  programowej.  Rysunek  został  wykonany  w  oparciu  o  rysunek 

zamieszczony  w  Koncepc

ji  programowej  z  uwagi  na  sposób  sformułowania  pytania  przez 

Zamawiającego.  Zgodnie  z  jego  opisem  na  ww.  rysunku  kolorem  niebieskim  oznaczono 

niweletę z Koncepcji programowej (niewiążącej). Ww. rysunek nie przedstawia usytuowania 

żadnego  obiektu  inżynierskiego  (w  tym  obiektu  PZDsz-61.0)  w  stosunku  do  niwelety 

zaproponowanej przez Odwołującego. 

Rażąco niska cena 

Odwołujący podnosił, że cena jego oferty stanowi 70,01% szacunkowej wartości przedmiotu 

zamówienia oraz 91,67% średniej arytmetycznej  cen wszystkich złożonych ofert i jest ceną 

rynkową.  Podkreślał,  że  większość  zarzutów  Zamawiającego  dotyczących  zaoferowania 

rażąco  niskiej  ceny,  tj.  nieuwzględniania  lub  zaniżenia  w  ofercie  poszczególnych  kosztów 

wynika  z  nieuzasadnionego  i  błędnego  założenia  Zamawiającego  dotyczącego  sposobu 

przeprowadzen

ia niwelety przez Odwołującego. W konsekwencji rzekome niedoszacowania 

oferty  są  w  rzeczywistości  kosztami  korekty  przebiegu  niwelety  do  rzędnych  z  Koncepcji 

programowej  (np.  ilości  robót  ziemnych)  albo  efektem  niewłaściwej  interpretacji  rysunku 

obrazującego  przebieg  zoptymalizowanej  niwelety  przekazanego  wraz  z  wyjaśnieniami  z 

dnia  11.01.2018 

r.,  np.  wysokość  kosztów  polepszenia  parametrów  podłoża  czy  kosztów 

posadowienia obiektów. 

O

dwołujący  podnosił,  że  cena  oferty  oraz  przyjęte  w  niej  parametry  i  rozwiązania 

technologiczne  zostały  dokonane  w  oparciu  o  przebieg  niwelety  przekazany  wraz  z 

wyjaśnieniami z dnia 11.01.2018r. (załącznik nr 5, arkusz 1 z 7). Natomiast z uwagi na fakt, 

że niweleta została zaprojektowana zgodnie z postanowieniami SIWZ, kalkulacja ceny oferty 

oparta  na  tych  parametrach  nie  może  być  kwestionowana  poprzez  odniesienie  do 


niewiążących  parametrów  i  rozwiązań  technologicznych  zawartych  w  Koncepcji 

programowej. 

Ilości robót ziemnych 

Zarzut  Zamawiającego  dotyczący  zaniżenia  ilości  i  wartości  robót  ziemnych  oparty  jest  o 

założenie konieczności korekty niwelety do rzędnych wskazanych w Koncepcji programowej. 

Z uwagi na fakt, że poprowadzenie niwelety w sposób zaproponowany przez Odwołującego 

nie narusza postan

owień SIWZ, brak podstaw do korekty ceny oferty z uwzględnieniem tych 

parametrów.  W  konsekwencji  Zamawiający  nie  ma  również  podstaw  do  kwestionowania 

rachunkowych  korzyści  osiągniętych  z  tego  tytułu  przy  obliczaniu  robót  ziemnych  oraz 

formułowania na tej podstawie zarzutu rażąco niskiej ceny. 

Ponadto, 

nawet w przypadku konieczności korekty przebiegu niwelety w celu dostosowania 

styku  Zadania  nr  2  i  Zadania  nr  3  do  rzędnych  wskazanych  w  Koncepcji  programowej, 

należałoby  ewentualnie  dokonać  korekty  niwelety  na  odcinku  jedynie  468,3m  (od  km 

42+765,73 do km 43+234,03) (co obrazuje Załącznik nr 1 do odwołania), a nie jak twierdzi 

Z

amawiający  na  odcinku  ok.  1 km.  Natomiast  potencjalna korekta  wartości  robót  ziemnych 

(nasypu  i  wykopu)  w  takim  przypadku  wynosiłaby  235.126.80  zł. Wykonawca  skalkulował  i 

uwzględnił  wartość  tego  typu  ryzyk  związanych  z  robotami  ziemnymi  w  cenie  ofertowej,  w 

kwocie 600.000 zł. 

W  z

wiązku  z  tym  Odwołujący  wskazywał  przykładowe  dalsze  zmniejszenia  ilości  i  kosztów 

robót  ziemnych  możliwe  do  osiągnięcia  w  przypadku  realizacji  inwestycji  zgodnie  ze 

zoptymalizowanym  przebiegiem  niwelety,  np.  w  rejonie  obiektu  PZDsz-

61  występuje  nadal 

zapas  skrajni  około  ~1m.  Wykorzystując  ten  zapas  można  poprowadzić  niweletę  niżej,  co 

zmniejszy ilości nasypów o dodatkowe -17.627 m

oraz zwiększy o 8.000 m

 wykopu. Koszt 

(-17.627x24,80  +  8.000x10,97)  =  - 

349.389,60  zł.  Oznacza  to,  że  w  ogólnym  bilansie  po 

ewentualnej korekcie niwelety koszt robót ziemnych może się zmniejszyć o - 114.262,80 zł. 

Zaniżony koszt wykonania warstw nasypowych oraz górnej warstwy nasypu (GWN) 

Odwołujący podnosił, że skalkulował w ofercie realne koszty wykonania warstw nasypowych 

oraz GWN. Bezpodstawne jest 

więc twierdzenie Zamawiającego, że pominięcie tych kosztów 

spo

wodowało  zaniżenie  ceny  oferty.  Odwołujący  wskazywał,  że  Zamawiający  niezgodnie  z 

wyjaśnieniami  Odwołującego  z  dnia  11.01.2018  r.  przypisał  mu  zamiar  „uzyskania  z 

wykopów całego materiału do wykonania nasypów” oraz przyjęcia „konieczności ulepszenia 

tylko ok. 17% z tych gr

untów w celu spełnienia wymagań WWiORB. 

Odwołujący kalkulując ofertę na podstawie zoptymalizowanej niwelety przyjął bowiem, że z 

ogólnej  ilości  wykopów  wnoszącej  1.096.103  m

,  ok.  31%  nie  kwalifikuje  się  do 

bezpośredniego wbudowania w nasyp, co stanowi około 1/3 wykopów. Ponadto z ww. kwoty 


(31%)  wyodrębnił  około  17%  jako  przeznaczone  na  odkład,  a  14%  zakwalifikował  do 

ulepszenia.  Natomiast  zgodnie  z  przedmiarem  zamieszczonym  w  Koncepcji  programowej 

grunty  niekwalifikujące  się  bezpośrednio  do  wbudowania  w  nasyp  stanowią  jedynie  10%. 

Oznacza  to,  że  Odwołujący  opierając  się  na  tej  samej  Dokumentacji  geologiczno-

inżynierskiej  („DGI”),  co  autor  Koncepcji  programowej,  znacząco  zwiększył  w  ofercie  ilość 

gruntów niekwalifikujących się do bezpośredniego wbudowania w nasyp. 

O

dwołujący uwzględnił w kalkulacji trasy głównej łącznie 186.525 m

 m

ateriału na GWN, co 

jest większą ilością niż wyliczenia Zamawiającego  – 180.000 m

Jednocześnie z uwagi na 

wymagania  materiałowe  określone  przez  Zamawiającego  w  WWiORB  D.02.03.01, 

Odwołujący przyjął koszt jednostkowy znacznie wyższy niż dla zwykłego nasypu, tj. 41,41 zł 

/1m

Koszt  wykonania  GWN  dla  trasy  głównej  w  ofercie  Odwołującego  wynosi  zatem: 

186.525  m

x  41,41  zł  =  7.724.000,25  zł,  a  więc  jest  wyższy  niż  wskazany  przez 

Zam

awiający w piśmie z dnia 13.01.2018 r. (6.438.600,00 zł). 

Koszt wykonania GWN został ujęty w ofercie Odwołującego w grupie kosztów „podłoża pod 

konstrukcję”  z  uwagi  na  przyjętą  wewnętrzną  technikę  przygotowania  oferty  oraz  na 

rygorystyczne  parametry  materi

ałowe  określone  przez  Zamawiającego  w  WWiORB 

D.02.03.01.  Z  uwagi  na  powyższe  w  załączniku  nr  3  do  wyjaśnień  z  dnia  11.01.2018  r., 

będącym  odpowiedzią  na  pytanie  nr  9  dotyczące  całkowitego  kosztu  robót  ziemnych,  nie 

wykazano  kosztów  wykonania  górnej  warstwy  nasypu.  Należy  jednocześnie  dodać,  że 

Zamawiający nie wskazał wprost, w treści pytania nr 9, że w koszcie robót ziemnych należy 

wskazać również koszt GWN. 

Zaniżony  koszt  polepszenia  parametrów  podłoża  za  pomocą  geomateraca/geosyntetyku  + 

nasyp przeciążający 

Odwołujący  w  odpowiedzi  na  pytanie  nr  8  (wezwanie  z  dnia  8.12.2017  r.)  oraz  w  tabeli 

wskazał  miejsca  (wraz  podaniem  pikietażu  drogi  głównej),  w  których  założył  polepszenie 

parametrów  podłoża  przez  konsolidację  za  pomocą  geomateraca/geosyntetyku  i  nasypu 

przeciążającego.  Zdaniem  Zamawiającego  obniżenie  niwelety  przez  Odwołującego 

spowodowało,  że  zastosowanie  ww.  technologii  „nie  pozwoli  na  osiągnięcie  wymaganych 

parametrów  podłoża  na  niektórych  odcinkach”.  Zamawiający  w  celu  potwierdzenia  swoich 

twierdzeń odwoływał się do odcinka od km 48+415 - do km48+587 wymienionego w tabeli nr 

3 (załącznika nr 4 do wyjaśnień z dnia 11.01.2018 r.) oraz posłużył się ogólnym określeniem 

„niektóre odcinki”. Natomiast nie odniósł się do pozostałych czterech odcinków wskazanych 

w ww. tabeli, na których miałaby zostać zastosowana ww. technologia wzmocnienia podłoża. 

związku  z  tym  Odwołujący  na  przykładzie  odcinka  od  km  48+415  -  do  km  48+587 

przywołanego  w  piśmie  z  dnia  13.02.2018  r.  wskazywał,  że  twierdzenia  Zamawiającego 


do

tyczące  zaniżenia  kosztów  polepszenia  parametrów  podłoża  są  nieprawidłowe. 

Odwołujący,  wbrew  twierdzeniom  Zamawiającego,  na  ww.  odcinku  nie  założył  znacznego 

obniżenia  niwelety  oraz  w  miejscu  torfów  o  największej  miąższości  utrzymał  wysokości 

nasypów  z  Koncepcji  programowej  (załącznik  nr  5,  arkusz  2  z  7,  przekazany  wraz  z 

wyjaśnieniami  z  dnia  11.01.2018  r.).  Zauważał,  że  zgodnie  z  DGI  miąższości  gruntów 

organicznych  w  przypadku  ww.  odcinka  wahają się  między  1,8m  -  9,5m,  a  nie jak  twierdzi 

Zamawiający  5,0m  -  9,5m.  Ponadto  wartość  9,5m  ma  charakter  punktowy,  a  pozostałe 

otwory  pokazują  zdecydowanie  mniejsze  miąższości  gruntów  organicznych.  Natomiast 

punktowe występowanie gruntów o niższej jakości automatycznie nie powoduje konieczności 

zastosowania droższych technologii oraz nie generuje wyższych kosztów. 

Ponadto, jak wskazano 

w tabeli nr 3 (załącznik nr 4), przedstawionej w wyjaśnieniach z dnia 

r.,  założono  dodatkowy  nadnasyp  przeciążający  o  wysokości  2,5m  nad  rzędne 

niwelety.  Według  Odwołującego  są  to  rozwiązania  zgodne  z  warunkami  kontraktu  i 

wystarczające do polepszenia parametrów podłoża odcinka od km 48+415 - do km 48+587 i 

zapewnią uzyskanie wymaganych nośności podłoża gruntowego. Zmiana przebiegu niwelety 

przyjęta  przez  Odwołującego  nie  spowodowała  automatycznie  konieczności  zastosowania 

innych i droższych technologii polepszenia parametrów podłoża. Brak zatem takich kosztów 

w  ofercie  nie  może  być  powodem  jej  odrzucenia  pod  zarzutem  rażąco  niskiej  ceny. 

Wskazywał  też,  że  w  odpowiedzi  na  pytanie  nr  8  (wyjaśnienia  z  dnia  11.01.2018  r.) 

przedstawił  m.in.  takie  technologie  jak  wzmocnienia  wgłębne  podłoża  gruntowego 

kolumnami  żwirowymi  i  kolumnami  żwirowo-betonowym  i  zwieńczonymi  półmateracami 

geosyntetycznymi. 

Ponadto,  na  etapie  kalkulacji  oferty  za

łożył  również  inne  ryzyka  niż  wymienione  w 

odpowiedzi na pytanie 13 (wyjaśnienia z 11.01.2018 r.), która dotyczyła wyłącznie rezerw na 

konkretne  ryzyka  wyspecyfikowane  przez  Zamawiającego  w  zapytaniu.  Z  zakresu 

związanego  z  robotami  ziemnymi  zostały  ujęte  w  ofercie  ryzyka  na  kwotę  600.000  zł, 

natomiast na ryzyko ewentualnego dodatkowego wzmocnienia i ulepszenia podłoża i skarp 

(wynikającego  ze  szczegółowego  projektu,  który  powstanie  w  trakcie  realizacji  kontraktu) 

ujęto kwotę 1.200.000 zł. 

Zaniżony  koszt  polepszenia  parametrów  podłoża  poprzez  ulepszenia  podłoża  gruntowego 

spoiwem hydraulicznym 

Odwołujący  w  odpowiedzi  na  pytanie  nr  8  (wezwanie  z  dnia  8.12.2017  r.)  w  tabeli  nr  4 

(załącznik nr 4 do wyjaśnień z dnia 11.01.2018 r.) wskazał miejsca (wraz podaniem pikietaża 

drogi  głównej),  w których założył  polepszenie parametrów  podłoża spoiwem  hydraulicznym 

(razem 3.548m). 

Zamawiający zarzucił Odwołującemu zaniżenie liczby lokalizacji, w których 


należałoby  zastosować  technologię  wzmocnienia  podłoża  gruntowego  spoiwem 

hydraulicznym,  a  w  konsekwencji  ceny  oferty  o  koszt 

zaniechanych  ulepszeń  podłoża. 

Zamawiający  skalę  niedoszacowania  określił  jako  „spora  liczba  lokalizacji”  doprecyzowując 

za  pomocą  wyrażenia  „liczne  odcinki  wykopów  z  podłożem  G4”  (wskazanie  trzech 

pr

zykładowych  odcinków)  oraz  „odcinki  wykopów  z  gruntami  w  stanie  plastycznym  błędne 

określone jako podłoże grupy G3, G4” (wskazanie pięciu przykładowych odcinków). 

O

dnosząc  się  do  zarzutu  nieujęcia  w  tabeli  nr  4  (Załącznik  nr  4  do  wyjaśnień  z  dnia 

11.01.2018 r.) 

„licznych odcinków wykopów z podłożem G4", Odwołujący wskazywał, że na 

przykładowych  odcinkach  wymienionych  w  piśmie  Zamawiającego  z  dnia  13.02.2018  r. 

występują głównie grunty spoiste Gz3 w stanie twardoplastycznym i półzwartym oraz lokalnie 

Gz2. W 

związku z tym w założeniach do oferty z uwagi na roboty związane z korytowaniem 

pod  konstrukcję  przyjęto,  że  grunty  Gz2  występujące  lokalnie  zostaną  prawie  w  całości 

usunięte  przy  głębokości  korytowania  około  1  m  poniżej  poziomu  niwelety.  Ewentualna 

koniec

zność  stabilizowania  pozostałości  po  soczewkach  z  gruntu  Gz2  nie  ma  wpływu  na 

kalkulację  oferty.  Natomiast  na  odcinkach  dla  gruntów  podłoża  Gz3  przy  zastosowaniu 

warstwy mrozoochronnej oraz osiągnięciu parametru nośności na podłożu nie ma potrzeby 

stabilizowania spoiwem hydraulicznym. 

Wskazywał,  że  Zamawiający  formułując  zarzut  zaniżenia  kosztów  polepszenia  podłoża 

spoiwem  hydraulicznym  pominął  przebieg  niwelety  zoptymalizowanej  przez  Odwołującego 

(załącznik  nr  5  do  wyjaśnień  z  dnia  11.01.2018  r.).  Niweleta  przyjęta  przez  Odwołującego 

jest  położona  niżej  niż  niweleta  zamieszczona  w  Koncepcji  programowej,  a  więc  również 

poniżej ww. gruntów plastycznych. W konsekwencji zmniejszyło to obszar, na którym należy 

zastosować ulepszenie podłoża gruntowego spoiwem hydraulicznym. 

Natomiast  odnosząc  się  do  „odcinków  wykopów  z  gruntami  w  stanie  plastycznym  błędnie 

określonych  jako  podłoże  grupy  G3,  G4"  w  tabeli  nr  4  (Załącznik  do  wyjaśnień  z  dnia 

r.)  wymienionych  w  piśmie  Zamawiającego  z  dnia  13.02.2018r.,  Odwołujący 

wskazywał, że na  wymienionych odcinkach występują głównie grunty spoiste Gz3 w stanie 

twardoplastycznym i półzwartym oraz lokalnie Gz2. W związku z tym przy kalkulacji oferty z 

uwagi  na  roboty  związane  z  korytowaniem  pod  konstrukcję  przyjęto,  że  grunty  Gz2 

występujące  lokalnie  zostaną  prawie  w  całości  usunięte  przy  głębokości  korytowania 

(wykopu)  około  1m  poniżej  poziomu  niwelety,  pozostające  grunty  Gz3  nie  wymagają 

indywidualnego  projektowania.  Natomiast  w  innych  przypadkach  niweleta  została 

poprowadzona  w  nasypie  tak,  aby  grunty  zakwalifikowane  do  grupy  litologicznej  Gz2  nie 

wpływały  na  konstrukcję  nawierzchni.  Ponadto,  zgodnie  z  katalogiem  typowych  konstrukcji 

nawierzchni  sztywnych  grunty  kwalifikujące  się  do  indywidualnego  projektowania  muszą 

spełniać  określone  kryteria,  tzn.  być  w  stanie  plastycznym  i  miękkoplastycznym  oraz 


wykazywać  wskaźnik  CBR  <  2%.  Natomiast  w  przypadku  następujących  odcinków 

wskazanych przykładowo przez Zamawiającego w piśmie z dnia 13.02.2018 r.: 

• 

44+100  -  44+225  -  niweleta  p

rzyjęta  do  oferty  na  przedmiotowym  odcinku  została 

poprowadzona  w  nasypie  około  2,5  m  przechodząca  w  km  44+160  w  1  m  wykop; 

grunty Gz2 występujące w podłożu pod nasypem na głębokości 3,7 m nie mają zatem 

wpływu na konstrukcję nawierzchni; w miejscu przejścia niwelety w wykop gruntu Gz2 

zanikają,  spód  konstrukcji  zlokalizowano  na  warstwie  gruntów  Pw2  (grunty 

niewysadzinowe - 

piaski drobne i średnie); 

• 

poziom niwelety przyjętej do oferty pozwoli na całkowite usunięcie 

gruntów zakwalifikowanych do grupy litologicznej Gz2; 

• 

poziom niwelety przyjętej do oferty pozwoli na całkowite usunięcie 

gruntów zakwalifikowanych do grupy litologicznej Gz2; 

• 

poziom niwelety przyjętej do oferty pozwoli na całkowite usunięcie 

gr

untów zakwalifikowanych do grupy litologicznej Gz2; 

• 

poziom niwelety przyjętej do oferty pozwoli na całkowite usunięcie 

gruntów zakwalifikowanych do grupy litologicznej Gz2. 

Ponadto, 

Odwołujący podkreślał, że na etapie kalkulowania oferty założył dodatkowe ryzyka 

inne  niż  wymienione  w  odpowiedzi  na  pytanie  13  (wyjaśnienia  z  dnia  11.01.2018r.),  która 

dotyczyła  jedynie  ryzyk  wprost  wymienionych  przez  Zamawiającego  pytaniu.  Z  zakresu 

związanego  z  robotami  ziemnymi  zostały  ujęte  w  ofercie  ryzyka  na  kwotę  600.000zt, 

natomiast na ryzyko ewentualnego dodatkowego wzmocnienia i ulepszenia podłoża i skarp 

(wynikającego  ze  szczegółowego  projektu,  który  powstanie  w  trakcie  realizacji  kontraktu) 

ujęto kwotę 1.200.000 zł. 

Zaniżony koszt wzmocnienia skarp wykopów 

W  ocenie  Zamawiającego  założone  przez  Odwołującego  sposoby  wzmocnienia  skarp 

wykopów  są  niewystarczające,  w  związku  z  tym  konieczne  będzie  zastosowanie  w  trakcie 

r

ealizacji droższych technologii, których koszt winien zostać ujęty w ofercie Odwołującego. 

O

dwołujący  przykładowo  wskazywał  wpływ  zmiany  przebiegu  niwelety  na  koszty 

wzmocnienia  skarp  wykopów,  np.  wody  gruntowe  w  przekroju  44+560L/3  czy  na  odcinku 

60+250  występują  w  soczewkach  piaskowych,  które  są  obecnie  zamknięte 

gruntami  nieprzepuszczalnymi  Gz3  i  Gz2.  W  momencie  wykonania  wykopu  zgodnie  ze 

z

optymalizowaną  niweletą,  wody  występujące  w  tych  soczewkach  zostaną  zdrenowane.  Z 

uwagi  na  fakt,  że  warstwy  te  znajdują  się  bezpośrednio  pod  warstwą  humusu,  będą 

okresowo  zasilane  z  deszczówki.  Ponadto,  nie  występuje  napięte  zwierciadło  wody.  W 


związku z tym ewentualne wysięki powinny być powolne, a więc nie spowodują wypłukiwania 

szkieletu gruntowego i w konsekwencji utraty stateczności skarp. 

Twierdzenia Zamawiającego dotyczące konieczności zastosowania innych, droższych metod 

zabezpieczenia  skarp  są  zdaniem  Odwołującego  nieuzasadnione,  bowiem  optymalizacja 

przebiegu  niwelety 

spowodowała,  że  założenia  wzmocnienia  skarp  wykopów  przyjęte  do 

oferty są wystarczające. 

Zaniżony koszt wykonania posadowienia obiektów 

Odwołujący w wyjaśnieniach z dnia 11.01.2018 r. (odpowiedź na pytanie nr 10) przedstawił 

tabelę obiektów inżynierskich wraz z kosztem ich wykonania, z rozbiciem na koszt samego 

obiektu  i  koszt  posadowienia  (19  obiektów).  Zamawiający  w  piśmie  z  dnia  13.02.2018  r. 

zakwestionował  sposób  posadowienia  „kilku  obiektów”  oraz  wskazał  dwa  przykłady 

nieprawidłowego  posadowienia  (obiekt  PZM  50.0  oraz  PZM  60.5).  Zmiana  sposobu 

posadowienia  spowodowałaby  wzrost  kosztów  wykonania  tych  obiektów.  W  ocenie 

Zamawiającego  nie  przewidziano  w  ofercie  kosztów  zastosowania  droższych  metod 

wykonania posadowienia obiektów inżynierskich, co zaniżyło cenę. 

W  przypadku  obiektu  PZM-

50.0  przewidziano  obniżenie  niwelety,  zmianę  schematu 

statycznego  na  ramę  zamkniętą  oraz  posadowienie  obiektu  bezpośrednio  na  wzmocnieniu 

zgodnie z treścią tabeli nr 3 (załącznik nr 4 do wyjaśnień z dnia 11.01.2018 r.). W przypadku 

obiektu PZM-

60.5 przewidziano obniżenie niwelety, zmianę schematu statycznego na ramę 

zamkniętą  oraz  obniżenie  poziomu  posadowienia  obiektu  poniżej  gruntów  nienośnych. 

Załączniki  nr  4  i  nr  5  do  odwołania  zawierały  obliczenia  dotyczące  dwóch  omawianych 

obiektów  potwierdzające,  że  sposób  posadowienia  ww.  obiektów  założony  w  ofercie  jest 

prawidłowy (czyli bezpośrednio). 

Ponadto, 

Odwołujący  zwracał  uwagę  na  ujęcie  w  ofercie  ryzyka  na  przekroczenie  kosztu 

obiektów inżynierskich w kwocie 2.000.000 zł, co zostało wskazane w wyjaśnieniach z dnia 

11.01.2018  r. 

w  odpowiedzi  na  pytanie  nr  13.  Natomiast  łączny  koszt  obiektów  PZM  50.0 

oraz  PZM  60.5 

w ofercie Odwołującego to ok. 1.600.000 zł, co wskazuje, że ujęta rezerwa 

wystarczy na pokrycie kosztów ewentualnych posadowień pośrednich tych obiektów. 

Brak wyceny kosztów obniżenia poziomu wody gruntowej 

Zamawiający w piśmie z dnia 13.02.2018 r. zarzucił Odwołującemu brak w wyjaśnieniach z 

dnia  11.01.2018 

r.  informacji  na temat  ujęcia w  wycenie oferty  kosztów  obniżenia poziomu 

wody  gruntowej. 

Zamawiający  w  wezwaniu  z  dnia  8.12.2017  r.  nie  zgłosił  wątpliwości 

dotyczących sposobu kalkulacji tych kosztów.  


Kalkulacja  oferty  Odwołującego  uwzględnia  obniżenie  zwierciadła  wody  gruntowej  na 

odcinkach,  na  których  będzie  to  konieczne,  za  pomocą  przegłębionych  rowów  drogowych. 

Jednocześnie odnosząc się do odcinków wskazanych przez Zamawiającego w piśmie z dnia 

r. Odwołujący wskazywał, że: 

• 

na wskazanym odcinku wodę gruntową w osi projektowanej drogi 

udokumentowano jedynie w otworze 44+4200/3 na głębokości 3,3 m; spód konstrukcji 

będzie zlokalizowany 1,30 m niżej w gruncie półzwartym, w którym nie występują wody 

gruntowe  na  poziomie  posadowienia  konstrukcji,  jak  również  do  spodu  wykonanego 

badania. Woda gruntowa po wykonaniu wykopu będzie odprowadzana przeciwskarpą 

do  rowu  drogowego.  Konstrukcja  nawierzchni  na  tym  odcink

u  będzie  posiadała 

warstwę  mrozoochronną/odsączającą  z  wyprowadzeniem  do  rowu.  Nie  ma  potrzeby 

obniżania poziomu wody gruntowej. Udokumentowane występowanie wody gruntowej 

w otworach bocznych związane jest z występowaniem soczewek z gruntu Pw2, które 

zosta

ną  zdrenowane  przeciwskarpą  wykopu  i  odprowadzone  do  rowu  drogowego, 

wody te nie stanowią zagrożenia dla konstrukcji nawierzchni; 

• 

spód  konstrukcji  będzie  zlokalizowany  w  gruncie  półzwartym,  w 

którym  nie  występują  wody  gruntowe  na  poziomie  posadowienia  konstrukcji,  jak 

również  do  spodu  wykonanego  badania.  Udokumentowana  woda  gruntowa  w 

otworach  46+3100/3  i  46+310L/3  po  wykonaniu  wykopu  będzie  odprowadzana 

przeciwskarpą  do  rowu  drogowego.  Konstrukcja  nawierzchni  na  tym  odcinku  będzie 

posiada

ła warstwę mrozoochronną/odsączającą z  wyprowadzeniem  do rowu.  Nie ma 

potrzeby obniżania poziomu wody gruntowej; 

• 

spód  konstrukcji  będzie  zlokalizowany  w  gruncie  półzwartym,  w 

którym  nie  występują  wody  gruntowe  na  poziomie  posadowienia  konstrukcji,  jak 

również  do  spodu  wykonanego  badania.  Udokumentowana  woda  gruntowa  w 

przekroju  nr  48+760  występuje  wyłącznie  w  warstwie  gruntu  Gz1.  Po  wykonaniu 

wykopu  warstwa  gruntu  Gz1  będzie  ograniczona  z  obu  stron  wykopem.  Woda  z 

przedmiotowej  warstwy  będzie  odprowadzana  przeciwskarpą  do  rowu  drogowego. 

Konstrukcja 

nawierzchni 

na 

tym 

odcinku 

będzie 

posiadała 

warstwę 

mrozoochronną/odsączającą z wyprowadzeniem do rowu. Nie ma potrzeby obniżania 

poziomu wody gruntowej; 

• 

50+760  -  50+870  -  na  wskazanym  odcinku  z

akłada  się  obniżenie  zwierciadła  wody 

gr

untowej poprzez wykonanie przegłębionych rowów drogowych; 

• 

na  wskazanym  odcinku  zakłada  się  obniżenie  zwierciadła  wody 

gr

untowej poprzez wykonanie przegłębionych rowów drogowych; 


• 

59+820  -  na  wskazany

m  odcinku  niweleta  została  podniesiona  w  związku  z 

możliwością  wykonania  przegłębionych  rowów  drogowych,  zakładając  obniżenie 

zwierciadła wody gruntowej i możliwość odprowadzenia wody; 

• 

na wskazanym odcinku niweleta została podniesiona w związku z 

możliwością  wykonania  przegłębionych  rowów  drogowych,  zakładając  obniżenie 

zwierciadła wody gruntowej i możliwość odprowadzenia wody. 

Jednocześnie  Odwołujący  wskazywał,  że  w  kalkulacji  ceny  oferty  uwzględnił  dodatkowe 

umocnienie rowów na łączną kwotę: 1.602.396 zł, tj.: 

umocnienie dna i skarp rowów darniną (gr. 15 cm - dno wraz ze skarpą na wys. 75 cm) 

w ilości 4.050 m o wartości 72.900 zł; 

umocnienie  r

owów  elementami  betonowymi  (dyble  betonowe  na  dnie  rowu  wraz  z 

płytami betonowymi 50x50x7 na skarpach na podsypce cementowo-piaskowej 1:4 gr. 

5cm oraz warstwie piasku gr. 10 cm) w ilości 9.879 m o wartości 1.422.576 zł; 

umocnienie rowów  kamieniem  łamanym  zatopionym  w  betonie 06/20  na  skarpach  na 

podsypce  cementowo-piaskowej  1:4  gr.  5cm  oraz  warstwie  piasku  gr.  10cm 

w  ilości 

891m o wartości 106.920 zł. 

Zaniechanie wezwania Odwołującego do złożenia wyjaśnień 

W  ocenie  Odwołującego  Zamawiający  nieprawidłowo  ocenił  jego  wyjaśnienia,  a  ofertę 

odrzucił  na  podstawie  domniemań  i  nieuzasadnionych  wniosków,  chociaż  przedłożone 

wyjaśnienia jednoznacznie potwierdzały zgodność oferty z SIWZ oraz prawidłową kalkulację 

ceny.  Ponadto  Zamawiający  odrzucił  ofertę  Odwołującego  z  uwagi  na  brak  kalkulacji  w 

ofercie elementów, które nie były przedmiotem badania na podstawie wezwania. 

Zamawiający  większość  swoich  zarzutów  oparł  na  dokumentach  przedłożonych  w  celu 

zobrazowania innych kwestii,  np.  błędne  wnioski  co do  usytuowania obiektu  inżynierskiego 

na  podstawie  rysunku  (Załącznik  nr  5,  arkusz  7  z  7).  Ponadto  Zamawiający  poddał  ocenie 

kwestie,  które  nie  byty  przedmiotem  wyjaśnień  z  dnia  11.01.2018  r.,  np.  koszty  obniżenia 

poziomu wody gruntowej.  

Zamawiający  w  sytuacji,  gdy  dotychczasowe  wyjaśnienia  Odwołującego  spowodowały 

powstanie dodatkowych wątpliwości co do treści lub ceny oferty, powinien ponownie wezwać 

Odwołującego do złożenia dodatkowych informacji i wyjaśnień dotyczących tych kwestii. 


III. 

Odpowiedź Zamawiającego na odwołanie KIO 334/18 

Zamawiający nie zgodził się z zarzutami odwołania i wniósł o jego oddalenie w całości oraz 

obciążenie  Odwołującego  kosztami  postępowania  odwoławczego.  Wskazywał,  że  oferta 

Konsorcjum  Rubau  jest  o 

34,53%  niższa  od  kwoty  jaką  przeznaczył  na  realizację 

zamówienia, zatem powstał obowiązek wszczęcia procedury wyjaśnienia rażąco niskiej ceny. 

Wskazywał,  że  Konsorcjum  Rubau  nie  przedstawiło  żadnych  dowodów  potwierdzających 

możliwość  wykonania  wymienionych  warstw  za  ceny  przyjęte  do  oferty.  Przedstawienie 

wyłącznie  cen  jednostkowych  bez  poparcia  tego  dowodami  chociażby  w  postaci  ofert 

podwykonawc

ów  nie  może  być  uznane  za  złożenie  wyczerpujących  wyjaśnień  w  zakresie 

ceny  oferty. 

Tym  samym  brak  było  podstaw  do  tego,  aby  uznać,  że  Odwołujący  obalił 

domniemanie zaoferowania rażąco niskiej ceny w powyższym zakresie. 

Z  wyliczeń  Zamawiającego  przedstawionych  w  uzasadnieniu  odrzucenia  oferty  wynika,  że 

zaproponowana  stawka  za  1  rn

wykonania  warstwy  nie  pokrywa  nawet  kosztów  zakupu 

samego  kruszywa.  Do  ceny  materiału,  oprócz  kosztów  transportu,  należy  doliczyć  jeszcze 

przykładowo  w  przypadku  podbudowy  zasadniczej  z  kruszywa  łamanego  stabilizowanego 

mechanicznie  C90/3  gr.  30  cm  pod  drogą  główną  -  koszt  jego  ułożenia  (praca  układarek  i 

pracowników fizycznych) w dwóch warstwach (co generuje podwójny koszt robocizny i pracy 

sprzętu)  zgodnie  z  wymaganiami  Wytycznych  Wykonania  i  Odbioru  Robót  Budowlanych 

(dalej  „WWiORB"),  stanowiących  załącznik  do  PFU;  dodatkowo  wymagania  WWiORB 

nakazują  konieczność  poszerzenia  wykonywanej  warstwy  podbudowy  zasadniczej  o 

szerokość  niezbędną  do  poruszania  się  gąsienic  maszyny  układającej  nawierzchnię 

betonową  (przyjęto  1  m  poszerzenia  warstwy  podbudowy  na  każdej  jezdni),  co  będzie 

generowało  kolejne  koszty.  W  przypadku  podbudowy  pomocniczej  z  kruszywa  łamanego 

stabilizowanego mechanicznie (250/10 gr. 17 cm pod drogą główną - koszt jego wbudowania 

(praca  maszyn  i  pracowników  fizycznych)  zgodnie  z  wymaganiami WWiORB;  w  przypadku 

warstwy mrozoodpornej z mi

eszanki niezwiązanej o CBR≥35 (funkcja warstwy odsączającej) 

gr. 25 cm pod drogą główną - koszt „ulepszenia" kruszywa (materiał pozyskiwany ze żwirowni 

bezpośrednio  ze  ściany  skalnej  nie  spełni  wymagań  WWiORB)  oraz  koszt  jego  ułożenia 

(praca maszyn i pracowników fizycznych) w dwóch warstwach (co generuje podwójny koszt 

robocizny  i  pracy  sprzętu)  zgodnie  z  wymaganiami  WWiORB;  w  przypadku  warstwy 

podbudowy  pomocniczej  na  drogach  kategorii  od  KR3  do  KR5  z  mieszanki  związanej 

cementem  C3/4  grubości  15  cm  -  koszt  jego  wbudowania  (praca  maszyn  i  pracowników 

fizycznych) zgodnie z wymaganiami WWiORB. 

Podnosił, że ceny zaproponowane przez Konsorcjum Rubau odbiegają od stawek rynkowych 

przyjętych  przez  innych  wykonawców  w  tym  postępowaniu.  Wskazywał,  że  koszt  samego 


materiału (kruszywa łamanego 00/3) jest zaniżony w stosunku do cen rynkowych o ponad 2 

mln  zł  oraz  że  do  ułożenia  warstwy  z  tego  kruszywa  należy  jeszcze  doliczyć  koszt  pracy 

maszyn i ludzi. Zwraca

ł uwagę, że powyższe wyliczenie dotyczy wyłącznie kosztu kruszywa 

potrzebnego na wykonanie 

jednej spośród czterech warstw, które zostały wycenione poniżej 

realnego  (rynkowego)  poziomu. 

Odnosząc  się  do  przedstawionych  w  odwołaniu  stawek 

Sekocenbud 

zauważał, że wydawnictwo to nie przesądza jednoznacznie, które stawki należy 

stosować do konkretnych rodzajów prac. Odwołujący wybiórczo cytuje informacje zawarte we 

wprowadzeniu do Sekocenbud. Z odwołania nie wynika również na jakiej podstawie przyjęto, 

że  stawka  za  tonokilometr  (tkm)  będzie  wynosiła  0,24  zł.  Podkreślał,  że  obowiązkiem 

Odwołującego,  co  wprost  wynikało  z  treści  wezwania,  było  oprócz  wskazania  kosztów 

wykonania  poszczególnych  warstw  konstrukcji  nawierzchni  również  przedłożenie  dowodów 

na poparcie przedstawionych wyliczeń. Konsorcjum Rubau poprzestało jedynie na wskazaniu 

kosztów  bez  jakiegokolwiek  potwierdzenia  ich  rynkowego  charakteru.  Takie  działanie 

Odwołującego jest równoznaczne z brakiem obalenia domniemania rażąco niskiej ceny. 

W  ocenie  Zamawiającego,  Konsorcjum  Rubau  przeanalizowało  warunki  gruntowo-wodne  w 

sposób  powierzchowny.  Odwołujący  zamieścił  w  odwołaniu  tabelę  „z  komentarzem,  co  do 

braku  zasad

ności  zarzutów  Zamawiającego”.  Zawiera  ona  wskazane  w  odrzuceniu  oferty 

odcinki,  dla  których  nie  zostały  wycenione  koszty  obniżenia  poziomu  wody  gruntowej. 

Zamawiający  w  treści  odpowiedzi  na  odwołanie  polemizował  z  przedstawioną  przez 

Odwołującego  lokalizacją  wód  gruntowych.  Na  podstawie  treści  wyjaśnień  oraz  odwołania 

uznał,  że  analizę  warunków  gruntowo-wodnych  dla  celów  sporządzenia  oferty  Odwołujący 

oparł  na  przekroju  geologicznym  podłużnym  w  osi  drogi.  Przekrój  ten  zawiera  jedynie  1/3 

wszystkich  wykonanych  badań.  Oznacza  to,  że  Konsorcjum  Rubau  nie  przeprowadziło 

szczegółowej  analizy  załączonych  do  dokumentacji  przetargowej  wyników  badań 

geologicznych  w  zakresie  warunków,  jakie  występują  na  obszarze  znajdującym  się  po  obu 

stronach osi drogi. 

Odwołujący na potrzeby kalkulacji ceny oferty powinien uwzględnić wyniki 

przekazanych mu badań geologicznych, gdyż zgodnie z pkt 1.2. ppkt 2 lit. a PFU

Wykonawcy 

byli zobowiązani do zrealizowania przedmiotu zamówienia zgodnie z tym dokumentem.  

W zakresie naruszenia art. 90 ust. 1 ustawy Pzp oraz art. 55 ust. 1 i 2 dyrektywy klasycznej 

zwr

acał  uwagę,  że  Zamawiający  może  prowadzić  konsultacje  wyłącznie  w  przypadku,  gdy 

w

ykonawca udziela rzetelnych wyjaśnień popartych dowodami, a niektóre z elementów tych 

wy

jaśnień wymagają doprecyzowania, a ponadto prowadzenie konsultacji nie może naruszać 

zasady  równego  traktowania  wykonawców  i  służyć  do  „wyciągania”  od  wykonawców 

informacji, które powinni byli podać już przy pierwszym wezwaniu. 

W  zakresie  naruszenia  art.  92  ust.  1  pkt  2  w  zw.  z  art.  7  ust.  1  i  art.  8  ust.  1  ustawy  Pzp, 

Zamawiający w uzasadnieniu odrzucenia oferty precyzyjnie podał powody, jakimi kierował się 


podejmując tę decyzję. Zawierało wskazanie podstawy prawnej oraz wyjaśnienie faktycznych 

okoliczności, które Zamawiający wziął pod uwagę podejmując swoją decyzję. 

IV. 

Odpowiedź Zamawiającego na odwołanie KIO 336/18 

Zamawiający nie zgodził się z zarzutami odwołania i wniósł o jego oddalenie w całości oraz 

zasądzenie na rzecz Zamawiającego kosztów postępowania. 

Naruszenie art. 89 ust. 1 pkt 2 ustawy Pzp 

Za

mawiający  w  odpowiedzi  na  pytania  361,  362,  624  dotyczące  „skoordynowania  styków” 

wskazał na Subklauzulę 4.6 Warunków Szczególnych Kontraktu zobowiązującą wykonawców 

sąsiednich  odcinków  do  współpracy  przy  realizacji  prac  projektowych,  robót  budowlanych, 

pr

zekazywaniu wiążących danych technicznych. Odpowiedzi jakich udzielił Zamawiający, nie 

upoważniały oferentów do jednostronnej, nieuzgodnionej z wykonawcą sąsiedniego odcinka 

zmiany  rzędnych  niwelety  na  styku  odcinków,  a  określały  jedynie  zasady  obowiązujące 

wykonawców sąsiednich odcinków w trakcie realizacji prac projektowych, robót budowlanych 

oraz  sposobu  przekazywania  wiążących  danych  technicznych  (zgodnie  z  treścią  zadanych 

przez oferentów pytań).  

Wszyscy Wykonawcy, których zoptymalizowane niwelety  Zamawiający  analizował,  odczytali 

sens  odpowiedzi  Zamawiającego  właściwie,  pozostawiając  rzędne  niwelety  na  styku 

odcinków  niezmienione  (zgodne  z  Koncepcją  Programową).  Jedynie  Odwołujący  przyjął  do 

wyceny ofertowej rzędną styku około 2,5 m niżej w stosunku do koncepcji programowej i w 

ten  sposób  zmienił  jednostronnie  zakres  przedmiotu  oferty,  doprowadzając  do  stworzenia 

różnych  warunków  udziału  dla  uczestniczących  w  postepowaniu  oferentów.  Odwołujący  w 

załączniku  1  do  odwołania  przedstawił  rozwiązanie  zamienne  do  przyjętego  w  ofercie, 

polegające  na  połączeniu  niwelety  optymalizowanej  z  niweletą  z  Koncepcji  Programowej, 

czyli rozwiązanie jakie winien przyjąć pierwotnie w ofercie. 

Zamawiający  zaznaczył,  że  wezwanie  do  Odwołującego  było  w  trybie  art.  90  ust.  1  ustawy 

Pzp,  jak  również  art.  87  ust.  1 ustawy  Pzp. W wyniku tego  otrzymane wyjaśnienia powinny 

być  zweryfikowane  również  pod  względem  zgodności  przyjętych  przez  Odwołującego 

założeń  projektowych  z  SIWZ.  Z  rysunku  niwelety  załączonego  do  wyjaśnień  wynika,  że 

niweleta przebiega poniżej wymaganej skrajni obiektu, czyli przejście dolne znajduje się nad 

drogą. Zdaniem Zamawiającego zaistniała niezgodność z SIWZ jest oczywista.  

Rażąco niska cena 

Ilości robót ziemnych i zaniżony koszt wykonania warstw nasypowych  

Zamawiający  w  WWiORB  D.02.03.01  określił  wymagania  materiałowe  dla  górnej  warstwy 

nasypu  (GWN),  dotyczące  współczynnika  filtracji  i  nośności  CBR.  Wynika  z  nich,  że  na  tę 


warstwę  musza  zostać  zastosowane  grunty  niespoiste  o  odpowiednim  uziarnieniu. 

Wykona

nie  GWN  wchodzi  w  zakres  robót  ziemnych,  a  zatem  materiały  te  powinny  być 

wyspecyfikowane  w  tabeli  zamieszczonej  przez  Odwołującego  w  załączniku  do  wyjaśnień 

(Załącznik nr 3 Koszty robót ziemnych). Tabela takich kosztów nie przewiduje.  

Zgodnie  z  tabelą  w  Załączniku  nr  3  Konsorcjum  Porr  bilansuje  roboty  ziemne,  nie 

przewidując  dowozu  gruntów  z  dokopów.  Zamawiający  oszacował  w  oparciu  o  DG  ilości 

gruntów niespoistych (95% piaski) jako możliwe do pozyskania z wykopów – w ilości 61.500 

m

.  Tylko  część  z  tych  gruntów  spełni  bez  doziarnienia  wymagania  WWiORB  D.02.03.01. 

Odwołujący  wskazał  w  odwołaniu,  że  w  kalkulacji  trasy  głównej  przewiduje  186.525  m

materiału  na  GWN.  W  takiej  sytuacji  jedyną  możliwością  prawidłowego  zrealizowania  robót 

ziemnych  jest  dowiezieni

e  z  dokopów  brakujących  125.000  m

materiału.  Odwołujący 

wskazał  zaś,  że  nie  przewiduje  żadnego  dowiezienia  materiału  do  wykonania  robót 

ziemnych.  Założenie  takie,  w  ocenie  Zamawiającego  jest  nierealne.  Rzeczywisty  koszt 

pozyskania brakującego materiału do wykonania GWN to 3.100.000 zł (125.000 m3 x 24,80 

zł/m

Zaniżony  koszt  polepszenia  parametrów  podłoża  za  pomocą  geomateraca/geosyntetyku  + 

nasyp przeciążający 

Zdaniem Zamawiającego przyjęty w ofercie sposób wzmocnienia podłoża na 5 odcinakach o 

łącznej  długości  918  m  jest  niedostateczny  i  nieakceptowalny  dla  drogi  ekspresowej. 

Założone  wzmocnienie  słabonośnych  gruntów  organicznych  za  pomocą  konsolidacji, 

wymuszonej  nadnasypem  nie  zapewni  redukcji 

osiadań  do  wartości  ≤  10  cm  w 

projektowanym  okresie  eksplo

atacji  drogi  (przez  30  lat).  Przyjęcie  przez  Odwołującego 

technologii  wzmocnienia  podłoża  za  pomocą  geomateraca/geosyntetyku  +  nasyp 

przeciążający  jest  również  w  ocenie  Zamawiającego  niezasadne  ze  względu  na  jej 

czasochłonność. Podane w odwołaniu okresy konsolidacji podłoża mogą ulec wydłużeniu.  

Zamawiający 

porównał 

koszty 

polepszenia 

parametrów 

podłoża 

za 

pomocą 

geomateraca/geosyntetyku  +  nasyp  przeciążający  oraz  koszty  zastosowania  technologii 

polegającej na wzmocnieniu podłoża poprzez wymianę gruntów (druga najtańsza metoda po 

zaproponowanej  przez  Odwołującego).  Różnica  to  3.016.344,52  zł,  co  oznacza  że 

konieczność  zmiany  technologii  na  etapie  realizacji  robót  przekroczy  2,5  razy  kwotę  ryzyka 

założonego przez Odwołującego (1.200.000 zł). 

Zaniżony  koszt  polepszenia  parametrów  podłoża  poprzez  ulepszenia  podłoża  gruntowego 

spoiwem hydraulicznym 

Zdaniem  Zamawiającego  koszty  zostały  niedoszacowane,  bowiem  Odwołujący  korzystniej 

określił  grupy  nośności  podłoża,  niezgodnie  z  obowiązującym  Katalogiem  typowych 


kon

strukcji  nawierzchni,  w  sposób  nieuprawniony  określił  podłoża  z  gruntów  spoistych  w 

stanie plastycznym i miękkoplastycznym jako grupy nośności G3, G4, pominął zawarty w pkt 

2.1.1.2  PFU  wymóg  nakazujący  na  odcinkach  podłoży  grup  nośności  G3,G4  zastosowanie 

pod  warstwą  mrozoochronną  ulepszonego  podłoża  spoiwem  hydraulicznym  o  grubości 

odpowiednio 20 cm albo 25 cm. 

Wskazywał także, że Odwołujący nie wyspecyfikował podłoży słabszych od G4, które według 

DGI występują na długości 2.615 m i wymagają również wzmocnienia, w jeszcze większym 

zakresie  niż  podłoże  G4.  Niedoszacowanie  ilości  koniecznego  wzmocnienia  podłoża  nie 

dotyczy  tylko  długości  odcinków,  ale  także  grubości  warstwy  stabilizowanej.  PFU  w  pkt 

2.1.1.2 wymaga warstwy grubości 25 cm dla podłoży grupy nośności G4 i grubości 20 cm dla 

podłoży grupy nośności G3. Odwołujący zakładając przewagę podłoża G3 (3198 m stanowi 

90%) kalkulował grubość 20 cm zamiast 25 cm. 

Konsorcjum  Porr  w  od

wołaniu  zawarło  szereg  rysunków

dowodząc,  że  w  omawianych 

przypadkach  nie  ma 

potrzeby  stabilizowania  podłoża  spoiwem  hydraulicznym,  ponieważ 

podłoże  jest  zbudowane  z  nośnych,  twardoplastycznych  glin  piaszczystych  warstwy  Gz3. 

Stanowisko takie jest błędne i świadczy o braku rzetelnej analizy dokumentacji geologicznej, 

a wręcz nawet braku wiedzy w zakresie geotechniki drogowej. W każdym z zamieszczonych 

przypadków  mamy  do  czynienia  z  podłożem  grupy  nośności  G4,  które  zgodnie  z  PFU  i 

zgodnie z Katalogiem typowych konstrukcji wymaga uleps

zenia warstwą o grubości 25 cm. 

Odwołujący  przyjął  w  ofercie,  że  ulepszenie  podłoża  gruntowego  spoiwem  hydraulicznym 

będzie  wykonana  na  odcinku  3.548  m.  Stanowi  to  zaledwie  44,35%  powierzchni,  która 

zgodnie z dokumentacją geologiczną, będzie faktycznie wymagała takiego wzmocnienia. 

Odwołujący,  w  wyjaśnieniach

zawarł  koszt  wykonania  warstwy  ulepszonego  podłoża  drogi 

S61 (KR7) z gruntu stabilizowanego spoiwem hydraulic

znym w następującej wysokości 10,52 

zł/m

dla warstwy 20 cm oraz 13,15 zł/m

dla warstwy 25 cm. 

Są to, zdaniem Zamawiającego, 

ceny zaniżone, nierynkowe. Według Sekocenbud poz. 277 średnia cena wykonania warstwy 

grubości  10  cm  wynosi  25,94  zł.  Biorąc  pod  uwagę  skalę  niedoszacowania  (55,65% 

powierzchni wymagającej ulepszenia) wątpliwe jest w ocenie Zamawiającego, aby rezerwa w 

wysokości 1.200.000 zł pokryła te koszty. 

Zaniżony koszt wzmocnienia skarp wykopów 

Przyjęte  wzmocnienie  skarp  wykopów  poprzez  humusowanie  i  darniowanie  na  niektórych 

odcinkach  jest 

zdaniem  Zamawiającego  niedostateczne,  bowiem  obniżenie  niwelety 

powiększa  wysokości  skarp  w  wykopach,  a  im  wyższe  skarpy  tym  większe  wymagania 

dotyczące  zapewnienia  ich  stateczności.  Na  odcinkach  występowania  gruntów  spoistych  w 


stanie  plastycznym  w  połączeniu  z  obecnością  wody  gruntowej,  konieczne  są  dodatkowe, 

poza  humusowaniem,  wzmocnienia,  k

tórych  Odwołujący  nie  przewidział  w  kosztach. 

Przyjmowanie  założenia,  że  po  wykonaniu  wykopu  wody  spłyną  i  nie  będą  oddziaływać  na 

stateczność  skarp  jest  nadmiernie  optymistyczne  i  nieuzasadnione.  Doświadczenia 

Z

amawiającego  na  terenach  o  porównywalnej  budowie  geologicznej  są  odmienne. 

Wykonana  dokumentacja  geologiczna  już  w  chwili  obecnej  przedstawia  odcinki  możliwe  do 

oceny i skalkulowania koniecznych wzmocnień skarp. 

Zaniżony koszt wykonania posadowienia obiektów 

Mimo  zamieszczonych  w  załączniku  nr  4  obliczeń  posadowienia  obiektu  PZM-50,0 

Zamawiający  nadal  nie jest  przekonany,  czy  bezpośrednie  posadowienie  tego  przejścia  dla 

zwierząt,  w  sytuacji  gdy  grunty  nienośne  z  jednej  strony  mają  niewielkie  miąższości,  a  z 

drugiej duże, nie doprowadzi do przechylenia konstrukcji. Ponadto parametry geotechniczne 

namułów nienośnych przyjęte w obliczeniach są zbyt optymistyczne (np. Y-20 kN/m

Brak wyceny kosztów obniżenia poziomu wody gruntowej 

Zamawiający  zwracał  uwagę  na  zasady  projektowania  konstrukcji  nawierzchni,  które, 

zgodnie  z  pkt 

2.1.11  PFU  wymagają  obniżenia  poziomu  wody  gruntowej  do  1  m  poniżej 

spodu konstrukcji nawierzchni. Z odpowiedzi na odwołanie wynika, że Odwołujący przyjął, że 

warstwa mrozoochronna będzie jednocześnie warstwą odsączającą, która odwodni podłoże 

nawierzchni. Założenie takie jest niezgodne z ww. punktem PFU. Zastosowanie rozwiązania 

zgodnego z PFU będzie skutkowało zwiększeniem kosztów inwestycji, co nie zostało ujęte w 

ofercie. 

Naruszenie art. 87 ust. 1 ustawy Pzp 

Z treści złożonych wyjaśnień wynika, że przyjęte przez Odwołującego założenia projektowe w 

zakresie początku niwelety (obniżenie o ok. 2,5 m niwelety na styku Zadania nr 2 i nr 3) oraz 

w  zakresie  obiektu  PZDsz-

61,O są niezgodne  z  SIWZ.  Zamawiający  nie  miał  podstaw,  aby 

wezw

ać Konsorcjum Porr do dodatkowych wyjaśnień.  

Naruszenie art. 90 ust. 1 ustawy Pzp 

Konsorcjum Porr w swoich wyjaśnieniach przedstawia jedynie kalkulację robót ziemnych. W 

zakresie  tych  prac  Odwołujący  wykazuje  oszczędność.  Nie  pokazuje  jednak  żadnych  prac 

generujących  wzrost  kosztów  oferty  na  skutek  optymalizacji  przebiegu  niwelety.  Brak  w 

kalkulacji  chociażby  kosztów  związanych z  obniżeniem  i  odprowadzeniem  wód  gruntowych, 

które  przed  zmianą  niwelety  nie  stanowiły  problemu,  zabezpieczeniem  wyższych  niż  w 

p

ierwotnym  przebiegu  niwelety  skarp  wykopów,  czy  też  wykonaniem  dodatkowego 

rozpoznania  geologicznego. 

Odwołujący  miał  prawo  uwzględnić  w  wycenie  oferty  inny 


przebieg niwelety, według własnej koncepcji, ale jednocześnie w cenie oferty miał obowiązek 

ująć  zarówno  korzyści  (redukcję  ceny  ofertowej)  jak  i  obciążenia  (zwiększenie  wyceny 

ofertowej)  wynikające  z  zmienionego  przebiegu  niwelety.  Przedstawiona  przez  Konsorcjum 

Porr  kalkulacja  porównawcza  jest  w  ocenie  Zamawiającego  niekompletna,  ujmuje  jedynie 

koszty 

robót ziemnych, pomijając koszty innych robót koniecznych do wykonania ze względu 

na  zmianę  przebiegu  niwelety.  Zatem  ponowne  wezwanie  do  złożenia  wyjaśnień  byłoby 

bezzasadne. 

Naruszenie art. 91 ust. 1 ustawy Pzp 

Oferta Odwołującego podlega odrzuceniu na podstawie art. 89 ust. 1 pkt 2 ustawy Pzp oraz 

na  podstawie  art.  89  ust.  1  pkt  4  ustawy  Pzp  w  związku  z  art.  90  ust.  3  ustawy  Pzp. 

Prawidłowość przesłanek odrzucenia została wykazana zarówno w uzasadnieniu odrzucenie 

oferty,  jak  i  w 

odpowiedzi  na  odwołanie.  Oferta  Budimex  S.A.  uzyskała  maksymalną  liczbę 

punktów  spośród  wszystkich ofert  niepodlegających odrzuceniu. W takiej  sytuacji  wybór  jej, 

jako najkorzystniejszej, był działaniem prawidłowym. 

Naruszenie art. 7 ust. 1 i ust. 3 ustawy Pzp 

P

ostępowanie  było  prowadzone  w  sposób  prawidłowy,  a  ogólne  zasady  wyrażone  w  art.  7 

ust. 1 i ust. 

3 ustawy Pzp zostały zachowane. 

V.   Ustalenia Izby  

Na wstępie Izba stwierdziła, że nie zachodzi żadna z przesłanek skutkujących odrzuceniem 

któregokolwiek z odwołań, opisanych w art. 189 ust. 2 ustawy Prawo zamówień publicznych, 

a Odwołujący mają interes we wniesieniu odwołań. 

Izba ustaliła też, iż stan faktyczny postępowania nie jest sporny między Stronami.  

Izba  dopuściła  w  niniejszej  sprawie  dowody  z  dokumentacji  postępowania,  

w  szczególności  z:  protokołu  postępowania  o  udzielenie  zamówienia,  ogłoszenia  

o zamówieniu, pytań i odpowiedzi udzielanych przez Zamawiającego w trybie art. 38 ustawy 

Pzp, 

postanowień  specyfikacji  istotnych  warunków  zamówienia,  ofert  złożonych  przez 

Odw

ołujących,  wezwań  i  wyjaśnień  w  zakresie  rażąco  niskiej  ceny,  informacji 

Zamawiającego  o odrzuceniu  ofert  Odwołujących.  Izba  wzięła  również  pod  uwagę 

stanowiska  wyrażone  w  odwołaniach,  odpowiedzi  Zamawiającego  na odwołania,  piśmie 

procesowym  złożonym  przez  Przystępującego  Budimex  S.A.,  a także  oświadczenia  i 

stanowiska stron  i  uczestników  postępowania odwoławczego wyrażone  ustnie do  protokołu 

posiedzenia i rozprawy w dniu 7 marca 2018 r.  


Izba  nie  dopuściła  i  nie  przeprowadziła  wnioskowanego  przez  Odwołującego  Konsorcjum 

Rubau  w  postępowaniu  odwoławczym  o  sygn.  akt  KIO  334/18  dowodu  z  zestawienia  cen 

ofert w innych postępowaniach wskazującego, iż ceny najkorzystniejsze były zdecydowanie 

niższe od wartości szacunkowej przewidzianej przez Zamawiającego. Izba uznała, że dowód 

ten  nie  ma  znaczenia  dla  rozstrzygnięcia  sprawy,  gdyż  dotyczy  danych,  które  nie  są 

przedmiotem oceny w toku 

niniejszego postępowania odwoławczego. 

Izba  nie  dopuściła  i  nie  przeprowadziła  wnioskowanego  przez  Przystępującego  po  stronie 

Zamawi

ającego  Konsorcjum  Porr  w  postępowaniu  odwoławczym  o  sygn.  akt  KIO  334/18 

dowodu  z  porównania  cen  konstrukcji  trasy  głównej  S61  wraz  z  dwoma  informacjami 

handlowymi  o  cenach  poszczególnych  asortymentów  z  dnia  18  sierpnia  2017  r.  oraz  3 

listopada  2017  r.  Pr

zedłożony  na  rozprawie  dokument  nie  został  podpisany.  Dokument 

prywatny sporządzony w formie pisemnej albo elektronicznej stanowi dowód tego, że osoba, 

która go podpisała,  złożyła oświadczenie  zawarte w  dokumencie. W przypadku dokumentu 

prywatnego nie zost

ał ograniczony przedmiot jego osnowy, ani forma sporządzenia. Jedyną 

istotną  cechą  formalną  tego  typu  dokumentów  pozostaje  ich  podpisanie  przez  wystawcę 

(vide:  wyrok  Sądu  Najwyższego  z  dnia  2  kwietnia  2008  r., sygn.  akt  III  CSK  299/07). 

Ponadto, 

złożone 

informacje 

handlowe 

nie 

zostały 

potwierdzone  

za  zgodność  z  oryginałem.  Przedłożone  niepoświadczone  kserokopie  nie  są  dokumentem. 

Kserokopia,  jako  mająca  cechy  dowodu  wtórnego,  wymaga  potwierdzenia  jej  zgodności  

z oryginałem. 

Izba  nie  dopuściła  i  nie  przeprowadziła  wnioskowanych  przez  Odwołującego  Konsorcjum 

Porr  w  postępowaniu  odwoławczym  o  sygn.  akt  KIO  336/18  dowodów  z:  przykładów 

stosowanych 

przez Odwołującego technologii - nasyp przeciążający wraz z krótkim opisem i 

założeniami  materiałowymi;  przekrojów  poprzecznych  oraz  zestawienia  tabelarycznego 

wprowadzonych  wartości  parametrów  fizyczno-mechanicznych;  sposobu  kalkulacji 

stabilizacji

;  dowodu potwierdzającego,  że Zamawiający  sprawdził  stateczność  najgłębszych 

wykopów;  fragmentu  dokumentacji  geologiczno-inżynierskiej  ze  wskazaniem  przebiegu 

niwelety  określonej  przez  Zamawiającego  oraz  przebiegu  niwelety  zaoferowanej  przez 

Odwołującego,  wraz  z  dwoma  przekrojami  -  przedłożone  na  rozprawie  dokumenty  nie 

zostały podpisane ani potwierdzone za zgodność z oryginałem, tam gdzie to konieczne. 

Z  tej  samej  przyczyny  Izba  nie  dopuściła  i  nie  przeprowadziła  wnioskowanego  przez 

Przystępującego po stronie Zamawiającego Budimex S.A. w postępowaniu odwoławczym o 

sygn. akt KIO 336/18 dowodu z arkuszy (przekroj

ów).  

Izba  nie 

przychyliła  się  do  wniosku  Odwołującego  Konsorcjum  Rubau  w  postępowaniu 

odwoławczym  o  sygn.  akt  KIO  334/18  o  nieudostępnienie  ofert  podwykonawców  (dowodu 


oznaczonego  przez  Izbę  jako  nr  2  Odwołującego),  ze  względu  na  fakt,  iż  w  wyniku 

udostępnienia  treści  ww.  dokumentów  mogą  zostać  ujawnione  informacje  stanowiące 

tajemnicę  ustawowo  chronioną,  tj.  tajemnicę  przedsiębiorstwa  Odwołującego.  Odwołujący 

Konsorcjum  Rubau  wskazywał,  że  §8  ust.  3  rozporządzenia  Prezesa  Rady  Ministrów  w 

sprawie regulaminu postępowania przy rozpoznawaniu odwołań (Dz.U. z 2014 r., poz. 964) 

nie wymaga w przeciwieństwie do art. 8 ust. 3 ustawy Pzp wykazania zaistnienia przesłanek 

objęcia informacji tajemnicą przedsiębiorstwa. Z uwagi na fakt, że niniejsze postępowanie o 

udzielnie  zamówienia  zostało  wszczęte  w  dacie,  w  której  obowiązywał  §23  ww. 

rozporządzenia  Izba  podjęła  decyzję  o  dopuszczalności  udostępnienia  uczestnikom 

postępowania  (Przystępującym)  treści  dowodu  nr  2  Odwołującego.  W  ocenie  Izby  jedną  z 

podstawowych  zasad  obowiązujących  w  systemie  zamówień  publicznych  jest  zasada 

jawności postępowania, a wykonawcy zastrzegając informacje czynią to często ze skutkiem 

naruszaj

ącym  zasady  uczciwej  konkurencji, tj.  wyłącznie w  celu uniemożliwienia weryfikacji 

przez konkurentów wypełniania przez nich wymagań zamawiającego.  

Uwzględniając  dokumentację  z  przedmiotowego  postępowania  o  udzielenie 

zamówienia  publicznego,  jak  również  biorąc  pod  uwagę  oświadczenia  i  stanowiska 

stron,  oraz  uczestników  postępowania  odwoławczego,  złożone  w  pismach 

proceso

wych,  jak  też  podczas  rozprawy,  Izba  ustaliła  i  zważyła,  co  następuje: 

odwołanie o sygn. akt KIO 334/18 zasługuje na oddalenie, natomiast odwołanie o sygn. 

akt KIO 336/18 zasługuje na uwzględnienie.  

Odwołanie o sygn. KIO 334/18 

Odwołujący – Konsorcjum Rubau postawił w odwołaniu główny zarzut naruszenia art. 89 ust. 

1  pkt  4  w  zw.  z  art.  90  ust.  3  ustawy  Prawo  zamówień  publicznych  poprzez  bezzasadne 

odrzucenie  oferty  Odwołującego  jako  zawierającej  rażąco  niską  cenę  w  stosunku  do 

przedmiotu  zamówienia,  pomimo  że  wyjaśnienia  złożone  przez  Odwołującego  nie  dawały 

podstaw  do  przyjęcia,  że  zaoferowana  cena  jest  nierealna,  nierynkowa  czy  też  niemożliwe 

będzie zrealizowanie inwestycji za zaoferowane wynagrodzenie. 

Zamawiający  odrzucił  ofertę  Konsorcjum  Rubau  uzasadniając  swoją  decyzję  następująco. 

Zamawiający stwierdził, że wykonawca nie obalił domniemania zaoferowania rażąco niskiej 

ceny, 

wskazując  na  nierynkową  cenę  za  wykonanie  podbudowy  zasadniczej  z  kruszywa 

łamanego  stabilizowanego  mechanicznie  C90/3  gr.  30  cm  pod  drogą  główną.  Cena 

wskazana przez w

ykonawcę to 37,25 zł/m

(załącznik nr 3, wiersz 1). Zamawiający podnosił, 

że jest ona nierealnie niska. Wykonawca nie przedstawił żadnych dowodów na to, iż jest w 

stanie  zaproponować  wykonanie  tej  warstwy  znacznie  poniżej  cen  rynkowych. 

Zaproponowana  cena  obejmuje  tylko  koszt  zakupu  materiału:  37,25  zł/m

  (0,3  m)  x  3,33  = 


124,04  zł/m

,  co  w  przeliczeniu  na  tony  (ciężar  właściwy  wbudowanej  i  zagęszczonej 

mieszanki, to minimum 2,2 t/m3) daje 56,38 zł/Mg. Kwota ta odpowiada minimalnym cenom 

rynkowym  mieszanki  spełniającej  wymagania  WWiORB  dostępnej  na  lokalnym  rynku. 

Potwierdzają to oferty dostaw materiału przedstawiane przez innych oferentów dołączone do 

wyjaśnień  na  etapie  badania  oferty.  Średnia  cena  mieszanki  według  wydawnictwa 

S

ekocenbud  za  IV  kwartał  2017  r.  wynosi  63,61  zł/Mg.  Zamawiający  posiada  wiedzę  na 

temat  cen kruszyw,  zarówno  tych dostępnych na  lokalnym  rynku jak  i  dostarczanych przez 

kopalnie  z  południa  kraju.  Cena  nie  obejmuje  zatem  w  ogóle  czynności  związanych  z 

wbudowaniem warstwy kruszywa łamanego stabilizowanego mechanicznie. 

Zama

wiający  stwierdził  również,  że  Odwołujący  zaoferował  nierynkową cenę za wykonanie 

podbudowy pomocniczej z kruszywa łamanego stabilizowanego mechanicznie C50/10 gr. 17 

cm  pod  d

rogą  główną.  Wskazana  cena  to  17,02  zł/m

(załącznik  nr  3,  wiersz  2). 

Zamawiający  uznał  także  za  nierynkową  cenę  za  wykonanie  warstwy  mrozoodpornej  z 

mieszanki  niezwiązanej  o  CBR≥35%  (funkcja  warstwy  odsączającej)  gr.  25  cm  pod  drogą 

główną.  Cena  wskazana  przez  wykonawcę  to  12,01  zł/m

(załącznik  nr  3,  wiersz  2). 

Zamawiający  wskazał  także  nierynkową  cenę  za  wykonanie  warstwy  podbudowy 

pomocniczej  na  drogach  kategorii  od  KR3  do  KR5  z  mieszanki  związanej  cementem  C3/4 

grubości 15 cm. Cena wskazana przez wykonawcę to 11,35 zł/m

załącznik nr 3, wiersz 3 – 

W  ocenie  Zamawiającego  ww.  ceny  są  nierealnie  niskie,  a  wykonawca  nie  przedstawił 

żadnych  dowodów  na  to,  iż  jest  w  stanie  zaproponować  wykonanie  ww.  warstw  znacznie 

poniżej  cen  rynkowych.  Nie  przedstawił  również  żadnych  dowodów  na  to,  iż  jest  w  stanie 

zaproponować cenę materiału znacznie niższą od cen rynkowych. Zaproponowane ceny nie 

pokrywa

ją  kosztu  samego  materiału,  nie  mówiąc  już  o  czynnościach  związanych  z 

wbudowaniem  warstwy  mrozoochronnej,  czy  wars

twy  kruszywa  łamanego  stabilizowanego 

mechanicznie, 

szczegółowo opisanymi we WWiORB.  

Nadto,  Zamawiający  zauważał,  że  w  wyjaśnieniach  brak  informacji,  że  konieczność 

odwodnienia podłoża nawierzchni w celu obniżenia poziomu wody gruntowej do zalecanego 

1  m 

poniżej  spodu  konstrukcji  nawierzchni  została  ujęte  w  cenie  oferty.  W  odpowiedzi  na 

pytanie  3 

Odwołujący  wskazał,  że:  „nie  widział  konieczności  szczegółowego  porównania 

wszystkich  zakresów  i  kosztów  dla  wariantu  według  Koncepcji  Programowej  i  wariantu  po 

o

ptymalizacji  niwelety  trasy  głównej.  Wykonawca  wykonał  analizę  porównawczą  kosztów 

robót ziemnych i oszacował różnice pomiędzy wersją optymalną a wersją wg KP”. Wynika z 

tego,  że  skoncentrował  się  wyłącznie  na  wyliczeniu  kosztów  robót  ziemnych,  a  pominął  – 

będące  również  konsekwencją  obniżenia  niwelety  –  koszty  obniżenia  poziomu  wody 

gruntowej na wskazanych wyżej odcinkach. W związku z obniżeniem niwelety, odwodnienia 


powierzchniowego  oraz  wzmocnienia  będą  wymagały  na  tych  odcinkach  skarpy  wykopu 

(przeciwskarpy). 

W wyjaśnieniach brak informacji, że koszty takich prac zostały ujęte w cenie 

oferty. Wykonawca przyjmuje w swojej wycenie wyłącznie rozwiązania zgodne z koncepcją 

programową,  w  której  niweleta  poprowadzona  była  wyżej,  a  skarpy  wykopów  były  niższe. 

B

rak wskazania w wyjaśnianiach kosztów obniżenia poziomu wody gruntowej oraz kosztów 

odwodnienia powierzchniowego i wzmocnienia skarp wykopu (przeciwskarpy) powoduje, że 

Zamawiający nie ma możliwości zweryfikowania, czy cena oferty jest realna (rynkowa). 

Iz

ba  ustaliła,  że  art.  90  ust.  1  ustawy  Pzp  obowiązujący  w  dniu  wszczęcia  niniejszego 

postępowania  stanowił,  że  jeżeli  cena  oferty  wydaje  się  rażąco  niska  w  stosunku  do 

przedmiotu  zamówienia  i  budzi  wątpliwości  zamawiającego  co  do  możliwości  wykonania 

przedm

iotu  zamówienia  zgodnie  z  wymaganiami  określonymi  przez  zamawiającego  lub 

wynikającymi  z  odrębnych  przepisów,  w  szczególności  jest  niższa  o  30%  od  wartości 

zamówienia lub średniej arytmetycznej cen wszystkich złożonych ofert, zamawiający zwraca 

się  o  udzielenie  wyjaśnień,  w  tym  złożenie  dowodów,  dotyczących  elementów  oferty 

mających  wpływ  na  wysokość  ceny,  w  szczególności  w  zakresie:  1) oszczędności  metody 

wykonania  zamówienia,  wybranych  rozwiązań  technicznych,  wyjątkowo  sprzyjających 

warunków  wykonywania  zamówienia  dostępnych  dla  wykonawcy,  oryginalności  projektu 

wykonawcy, kosztów pracy, których wartość przyjęta do ustalenia ceny nie może być niższa 

od  minimalnego  wynagrodzenia  z

a  pracę  ustalonego  na  podstawie  art.  2  ust.  3-5 ustawy  z 

dnia  10  października  2002  r.  o  minimalnym  wynagrodzeniu  za  pracę  (Dz.U.  Nr  200, poz. 

, z późn. zm.); 2) pomocy publicznej udzielonej na podstawie odrębnych przepisów.  

Oznacza to, że zamawiający był uprawniony do żądania wyjaśnień w zakresie rażąco niskiej 

ceny nie tylko w sytuacjach 

określonych w art. 90 ust. 1 ustawy Pzp (tj. gdy cena oferty jest 

niższa o 30% od wartości zamówienia lub średniej arytmetycznej cen wszystkich złożonych 

ofert), 

ale w każdej sytuacji, w której cena wydaje mu się rażąco niska i budzi wątpliwości co 

do 

możliwości  wykonania  zamówienia  zgodnie  z  jego  wymaganiami  lub  z  wymaganiami 

wynikającymi  z  przepisów  odrębnych,  na  co  wskazuje  użyty  zwrot  „w  szczególności”. 

Zamawiający  może  powziąć  wątpliwości  w  oparciu  o  szereg  czynników,  w  tym 

doświadczenie  nabyte  przy  udzielaniu  tego  rodzaju  zamówień,  znajomość  cen 

obowiązujących  na  rynku,  cen  innych  ofert  złożonych  w  postępowaniu  itp.  Zatem, 

wskazywane  w  odwołaniu  procentowe  wartości  mają  charakter  drugorzędny,  bowiem 

zamawiający  ma  prawo do  wezwania  w  zakresie  rażąco  niskiej  ceny  zawsze,  gdy  wzbudzi 

ona jego wątpliwości, niezależnie czy został spełniony którykolwiek z ww. progów. Ponadto, 

przedstawienie 

przez Odwołującego obliczeń bez uwzględnienia oferty najdroższej pozostaje 

bez  znaczenia,  gdyż  art.  90  ust.  1  ustawy  Pzp  nie  przewiduje  możliwości  wyłączenia  z 

matematycznego wyznacznika 

najwyższej ceny zaoferowanej przez wykonawcę. 


Odnosząc  się  do  dalszej  argumentacji  Odwołującego  nakierowanej  na  fakt  przewidzenia 

wynagrodzenia ryczałtowego należy podnieść, że stwierdzenie rażąco niskiej ceny w ofercie 

pozostaje  co  do  zasady 

bez  związku  z  charakterem  wynagrodzenia.  Tym  bardziej  że  sam 

przepis  odnosi  się  do  badania  ceny,  a  nie  wynagrodzenia,  więc  zarówno  w  przypadku 

wynagrodzenia  kosztorysowego,  jak  i  ryczałtowego,  cena  oferty  może  być  rażąco  niska. 

Niezależnie od przewidzianego modelu badaniu podlegają elementy oferty mające wpływ na 

wysokość ceny,  co również  wynika  wprost  z treści  przepisu.  Zaniżona wycena określonych 

elementów  może  stanowić  podstawę  odrzucenia  oferty    na  podstawie  art.  89  ust.  1  pkt  4 

ustawy  Pzp.  Argumenty 

więc  Konsorcjum  Rubau,  że  kwestionowane  elementy  stanowią 

jedynie 9% ceny nie mogą się ostać.  

Wydaj

e  się  oczywiste,  że  także  w  przypadku  wynagrodzenia  ryczałtowego  można 

oczekiwać,  że  wykonawca,  jako  profesjonalny  uczestnik  obrotu  gospodarczego,  będzie 

dysponować  założeniami  i  kalkulacjami  oferowanej  ceny  jeszcze  przed  przystąpieniem  do 

ubiegania się o udzielenie zamówienia publicznego. W razie powzięcia przez zamawiającego 

wątpliwości  co  do  jej  wysokości  będą  one  następnie  wykorzystane  w  procedurze 

przewidzianej  art.  90  ustawy 

Pzp  i  powinny  przekładać  się  na  czytelność,  spójność  i 

rzetelność składanych wyjaśnień. Wykonawca, który takimi kalkulacjami nie dysponuje, bądź 

którego  kalkulacje  nie  posiadają  wymienionych  wcześniej  cech,  naraża  się  na  odrzucenie 

złożonej zamawiającemu oferty na podstawie przepisu art. 90 ust. 3 ustawy Pzp (vide: wyrok 

KIO z dnia 14 marca 2017 r., sygn. akt KIO 373/17). 

Ponadto,  niezależnie  od  przyjętej  formuły,  w  jakiej  realizowane  będzie  zamówienie  (np.  w 

formule  „zaprojektuj  i  wybuduj”)  Zamawiający  ma  prawo  badać  rażąco  niską  cenę,  a 

wykonawca  składając  wyjaśnienia  dotyczące  elementów  oferty  mających  wpływ  na 

wysokość  ceny,  nie  może  się  powoływać  przykładowo  na  okoliczność,  że  na  etapie 

projektowania  może  się  okazać,  iż  Odwołujący  podejmie  decyzję  o  zmianie  rozwiązań 

projektowych  niwelety,  a  dodatkowe  odwodnienie  nie  będzie  w  ogóle  konieczne 

(argumentacja  z  odwołania).  Podmiot  ubiegający  się  o zamówienie w  formule „zaprojektuj  i 

wybuduj” dysponuje informacjami niezbędnymi do przygotowania oferty w postaci chociażby 

PFU,  za  pomocą  którego,  zgodnie  z  art.  31  ust.  2  ustawy  Pzp,  opisuje  się  przedmiot 

zamówienia  na  zaprojektowanie  i  wykonanie  robót  budowlanych.  To  na  ich  podstawie 

wykonawca winien 

przygotować merytoryczną treść oferty, zawierającą również jej wycenę. 

Ewentualne  późniejsze  zmiany  sposobu  realizacji  umowy  ze  względu  na  przyjęte 

rozwiązania  projektowe  i  ich  wpływ  na  wysokość  wynagrodzenia  wykonawcy  nie  mogą 

stanowić  argumentu  na  etapie  składania  wyjaśnień  dotyczących  rażąco  niskiej  ceny  (vide: 

wyrok KIO z dnia 17 listopada 2016 r., sygn. akt KIO 2062/16). 


W zakresie  ceny k

osztów materiałów należy  wskazać, że  profesjonalista jakim niewątpliwie 

jest  Konsorcjum  Rubau

,  ubiegający  się  i  uzyskujący  zamówienia  publiczne  zgodnie  z 

procedurami 

określonymi  w  ustawie  Pzp,  co  zresztą  sam  wykazywał  w  ramach 

postępowania  dowodowego  w  niniejszym  postępowaniu  odwoławczym,  powinien  mieć 

świadomość,  iż  kierowane  do  niego  wezwanie  w  trybie  art.  90  ust.  1  ustawy  Pzp  oznacza 

konieczność  wyjaśnienia  w  jak  najszerszy  sposób  podstaw  wyceny  i  kalkulacji  całej  ceny 

ofertowej i wykazania, że cena ta będzie pokrywała co najmniej wszystkie koszty związane z 

realizacją  zamówienia.  To  na  wykonawcy,  do  którego  jest  kierowane  takie  wezwanie 

spoczywa 

ciężar 

wykazania 

powyższego 

Zamawiającemu. 

Zatem 

zarzucanie 

Zamawiającemu braku przedstawienia cen rynkowych należy uznać za co najmniej wątpliwe. 

To 

także  na  wykonawcy  spoczywa  obowiązek  wykazania,  że  oferta  nie  zawiera  rażąco 

niskiej ceny i to 

wykonawca ma najlepszą wiedzę, w jaki sposób kalkulował ofertę i z jakich 

ofert podwykonawców korzystał, co wpłynęło bezpośrednio na wyceną poszczególnych cen 

materiałów, a co w konsekwencji miało wpływ na ostateczną cenę ofertową.  

W niniejszym  stanie faktycznym  Konsorcjum  Rubau już  po  otwarcia  ofert mogło stwierdzić, 

że jego cena jest niższa o 30% od wartości zamówienia, a co za tym idzie przewidzieć, że 

Zamawiający wystosuje wezwanie w trybie art. 90 ust. 1 ustawy Pzp. Potwierdza to również 

niejako  sam  Odwołujący  wskazując,  że  dane  historyczne  Oddziału  GDDKiA  w  Olsztynie 

pokazują,  że  Zamawiający  przyjmuje  automatycznie,  że  ceny  niższe  o  30%  od  wartości 

zamówienia  –  bez  względu  na  składane  przez  wykonawców  wyjaśnienia,  są  rażąco  niskie 

(argumentacja z odwołania).  

Izba  u

staliła,  że  wezwanie  Zamawiającego  zawierało  prośbę  o  przedstawienie  wyliczeń, 

kalkulacji cenowych wyjaśniających sposób obliczenia ceny ofertowej wraz z przedłożeniem 

dowodów  na  ich  poparcie.  Następnie,  zawierało  doprecyzowanie  kwestii,  które  należało 

przedstawić,  odpowiadając  na  konkretne  pytania.  Fakt,  że  na  etapie  składania  ofert 

Zamawiający nie wymagał szczegółowego kosztorysu nie oznacza, że nie mógł żądać takiej 

kalkulacji  na  etapie  wyjaśnień  dotyczących  poszczególnych  elementów  przedmiotu 

zamówienia.  Wykonawca  więc  będąc  świadomym  charakteru  wynagrodzenia,  zakresu  i 

rodzaju przedmiotu 

zamówienia, zastosowanej przez siebie metody kalkulacji ceny, a przede 

wszystkim 

znając  obowiązujące  przepisy  ustawy  Pzp,  a  także  jako  profesjonalista  na  tym 

rynku 

–  dysponując  wiedzą  co  do  orzecznictwa  kształtującego  interpretacje  wskazanych 

przepisów ustawy Pzp, powinien dochować należytej staranności przy formułowaniu swoich 

wyjaśnień, uwzględniając także okoliczność, iż wskazanie kosztów materiałów niepopartych 

dowodami 

–  ofertami  podwykonawców  może  istotnie  wpłynąć  na  uznanie  jego  ceny 

ofertowej za nier

ynkową. 


Istotne 

jest  również,  że  zgodnie  z  art.  190  ust.  1a  pkt  1  Pzp  ciężar  dowodu,  że  oferta  nie 

zawiera  rażąco  niskiej  ceny  spoczywa  na  wykonawcy,  który  ją  złożył,  jeżeli  jest  stroną 

postępowania  odwoławczego.  W  konsekwencji  należy  przyjąć,  że  rolą  odwołującego  się 

wyk

onawcy, 

który 

kwestionuje 

prawidłowość 

oceny 

złożonych 

przez 

niego 

wyjaśnień, jest udowodnienie przed Izbą, że były one prawidłowe, a tym samym – że decyzja 

zamawiającego  o  odrzuceniu  oferty  była  błędna.  Odwołujący  nie  powinien  jednak 

przedstawia

ć 

nowych 

d

owodów 

na 

potwierdzenie 

prawidłowości 

przedłożonej 

zamawiającemu  kalkulacji,  zwłaszcza  jeżeli  zawierałyby  one  nieznane  zamawiającemu  w 

dacie rozstrzygnięcia postępowania informacje. 

Zatem,  przedłożone  na  rozprawie  oferty  dostawców  kruszywa  winny  zostać  załączone  do 

wyjaśnień.  Tym  bardziej,  że  biorąc  pod  uwagę,  że  wezwanie  kierowane  jest  do 

profesjonalnego  uczestnika  obrotu  gospodarczego,  wobec  które  stosowany  jest  miernik 

podwyższonej  staranności  (art.  355  §  2  Kodeksu  cywilnego)  Konsorcjum  Rubau  winno 

zdawa

ć sobie sprawę, że na potwierdzenie realności poszczególnych cen zobowiązany jest 

dołączyć  dowody.  Idąc  tokiem  rozumowania  Odwołującego  można  dojść  do  wniosku,  że 

jakiekolwiek przekładanie dowodów jest zbędne, bowiem skoro wykonawca uznaje, że cena 

jest  rynkowa, 

to  nie  musi  załączać  żadnych  dowodów.  Słusznie  także  zauważył 

Zamawiający,  że  skoro  do  odpowiedzi  na  pytanie  nr  21  w  zakresie  wyjaśnień  załączono 

wstępne oferty na dostawy betonu, nic nie stało na przeszkodzie, aby załączyć także oferty 

podwykonawców kruszywa. Tym bardziej, że z treści samego pytania nr 21 także nie wynika 

wprost  obowiązek  przedłożenia  jakichkolwiek  dowodów  dotyczących  kosztów  1  m

  betonu 

cementowego

, na co wskazywał Odwołujący przytaczając treść pytania nr 6, w oderwaniu od 

części wstępnej, znajdującej się bezpośrednio przed szczegółowymi pytaniami. 

Abstrahując od uznania przedłożonych dowodów za spóźnione należy podnieść, że w trakcie 

niniejszego 

postępowania  odwoławczego  Odwołujący  skupił  się  na  wskazaniu  kosztu 

samego  materiału,  pomijając  odniesienie  do  uwzględnienia  w  cenie  kosztów  transportu 

(jeżeli  są  to  ceny  kopalni)  czy  robocizny.  Ponadto,  w  zakresie  przedstawionych  cen 

niemożliwe  było  zweryfikowanie  odpowiedniego  poziomu  uziarnienia  poszczególnego 

kruszywa

, które było ściśle określone przez Zamawiającego w dokumentacji (tabela 2 pkt D 

04.04.02.  WWiORB). 

Na  uwagę  zasługuje  również  fakt,  że  w  ilości  wymaganej  przez 

Zamawiającego kruszywo C 90/3 nie jest powszechnie dostępne, na co wskazuje oferta nr 4 

(PPUH  Józef  Gajek),  nie  oferując  w  ogóle  tego  rodzaju  kruszywa.  Dodatkowo,  Odwołujący 

podnosił, że koszt transportu za jeden tkm wyniesie 0,24 zł/tkm, podczas gdy przykładowo w 

ofercie nr 3 (złoże Zielone Kamedulskie) jest to 0,25 zł/km. Zdaniem Izby, wartość kruszywa 

stanowi  zasadn

iczy  element  mający  wpływ  na  zaoferowaną  cenę,  bowiem  dotyczy 

materiałów stanowiących podbudowę zasadniczą oraz pomocniczą  pod drogą główną. 


Kolejną podstawą odrzucenia oferty Konsorcjum Rubau był brak wskazania w wyjaśnianiach 

Odwołującego  kosztów  obniżenia  poziomu  wody  gruntowej  oraz  kosztów  odwodnienia 

powierzchniowego  i  wzmocnienia  skarp  wykopu  (przeciwskarpy),  co  w  ocenie 

Zamawiającego uniemożliwiło mu zweryfikowanie, czy cena oferty jest realna.  

Izba ustaliła, że wezwanie z dnia 8 grudnia 2017 r. do wyjaśnień w  zakresie rażąco niskiej 

ceny nie zawierało żądania wskazania kosztów obniżenia poziomu wód  gruntowych, zatem 

stawianie  Odwołującemu  braku  wyceny  ww.  kosztów  należy  uznać  za  nieuprawnione. 

Powoływanie  się  Zamawiającego  na  prośbę  z  wezwania  o  wyczerpującej  i  szczegółowej 

informacji  dotyczącej  sposobu  uwzględnienia  elementów  mających  wpływ  na  sposób 

realizacji  zamówienia,  w  szczególności  w kwestiach wskazanych,  ale  również  innych, które 

wykonawca uważa za istotne, mając na uwadze m.in. zaangażowanie osobowe, rzeczowe, 

sprzętowe  i  finansowe  i  związane  z  tym  niezbędne  do  poniesienia  koszty  należy  uznać  za 

bezprzedmiotowe. Z

amawiający nie sformułował w wezwaniu swoich wątpliwości w zakresie 

kosztów  obniżenia  poziomu  wody  gruntowej.  Wykonawca  w  odpowiedzi  na  wezwanie 

(zawierające  prośbę  o  wskazanie  innych  kwestii,  które  sam  wykonawca  uzna  za  istotne) 

m

ógł  przyjąć  za  wystarczające  wyjaśnienia  w  takiej  formie  i  w  taki  sposób,  który  w  jego 

ocenie  był  wystarczający  dla  wykazania  realności  zaoferowanej  ceny.  Wobec  dalszych 

wątpliwości  wynikających  z  treści  złożonych  wyjaśnień,  zamawiający  jest  obowiązany  do 

ponownego  wezwania  wykonawcy  do  wyjaśnienia  najistotniejszych  i  budzących  jego 

wątpliwości  kwestii.  Sprecyzowanie  wątpliwości  i  oczekiwań  ze  strony  zamawiającego, 

umożliwiłoby wykonawcy odniesienie się do nich na odpowiednim poziomie szczegółowości. 

Niemniej, wezwanie w powyższym zakresie do wyjaśnień, nie ma i nie może mieć wpływu na 

wynik  postępowania,  zważywszy  na  fakt,  że  oferta  Odwołującego  podlega  odrzuceniu. 

Ponadto,  zgodnie  z  oświadczeniem  Odwołującego,  czemu  Zamawiający  nie  zaprzeczył, 

wzrost koszt

ów odwodnienia wyniesie 40-60 tyś zł, co stanowi nieistotny element niemający 

wpływu na cenę oferty (ponad 417 mln zł).   

W zakresie naruszenia art. 90 ust. 1 ustawy Pzp oraz art. 55 ust. 1 i 2 dyrektywy klasycznej, 

Izba  podziela  pogląd,  że  ustawodawca  nie  określił,  ile  razy  zamawiający  może  ponawiać 

wezwania 

do wyjaśnienia w zakresie rażąco niskiej ceny. Wezwanie do złożenia wyjaśnień 

może  być  skierowane  do  wykonawcy  nawet  kilkakrotnie  w  sytuacji,  gdy  na  podstawie 

złożonych  wyjaśnień  powstają  dalsze kwestie  i  nowe  wątpliwości  wymagające  wyjaśnienia. 

Niemniej, nie oznacza to, że zamawiający powinien przejmować za wykonawcę inicjatywę w 

dążeniu do udowodnienia realności elementów mających wpływ na wysokość zaoferowanej 

ceny

. Zamawiający, będąc gospodarzem postępowania, winien przestrzegać podstawowych 

zasad,  takich  jak  chociażby  zasady  bezstronności,  uczciwej  konkurencji  oraz  równego 

traktowania  wykonawców.  Ponowne  wezwania  do  wyjaśnienia  w  rzeczywistości  tego 


samego  zakresu  informacji 

(ceny  materiałów),  przy  zaniechaniu  rzetelnego  i  starannego 

działania wykonawcy podczas złożenia wyjaśnień niepopartych dowodami, należałoby uznać 

za naruszenie nie tylko art. 90 

ust. 1, ale również art. 7 ust. 1 ustawy Pzp. 

W  odniesieniu  do  naruszenia  art.  92  ust.  1  pkt  2  w  zw.  z  art.  7  ust.  1 

ustawy  Pzp  należy 

uznać  zarzut  za  niezasadny.  Konsorcjum  Rubau  skorzystało  ze  środków  ochrony  prawnej, 

wniosło  odwołanie,  sformułowało  konkretne  zarzuty  oraz  szeroko  polemizowało  w 

uzasadnieniu  ze  stanowiskiem  Zamawiającego.  Odwołujący  na  podstawie  uzasadnienia 

faktycznego zawiadomienia o odrzuceniu oferty ustosunkował się do decyzji Zamawiającego. 

Wymaganie  od  Zamawiającego  przedłożenia  konkretnych  wyliczeń  czy  też  wartości  jest 

zaprzeczeniem  inicjatywy  dowodowej  w  zakresie  rażąco  niskiej  ceny,  która  leży  po  stronie 

Odwołującego. Zarzut zaś naruszenia art. 8 ust. 1 ustawy Pzp jest niezrozumiały, biorąc pod 

uwagę  chociażby  fakt,  że  to  Odwołujący  w  trakcie  postępowania  odwoławczego  złożył 

wniosek  o 

nieudostępnienie ofert  podwykonawców,  nie wykazując przy  tym,  iż  zastrzeżone 

informacje 

stanowią tajemnicę przedsiębiorstwa oraz dążąc do uniemożliwienia zapoznania 

się z dowodami uczestnikom postępowania odwoławczego. 

Odwołanie o sygn. akt KIO 336/18 

Odwołujący – Konsorcjum Porr postawił w odwołaniu główny zarzut naruszenia art. 89 ust. 1 

pkt 2 oraz ust. 4 

ustawy Prawo zamówień publicznych poprzez bezzasadne odrzucenie jego 

oferty jako  niezgodnej z t

reścią specyfikacji istotnych warunków zamówienia, dalej: „SIWZ”, 

oraz 

zawierającej rażąco niską cenę w stosunku do przedmiotu zamówienia.  

Zamawiający  odrzucił  ofertę  Konsorcjum  Porr  wskazując,  że  z  analizy  rysunku  niwelety 

przedstawionego przez w

ykonawcę wynika, że początek odcinka węzeł Wysokie - m. Raczki 

(Zadanie 3) nie jest zgodny z rzędną  z koncepcji programowej, lecz znajduje się ok. 2,5 m 

niżej  -  rozwiązanie  takie  jest  niezgodne  z  SIWZ.  Ponadto,  z  rysunku  załączonego  do 

wyjaśnień (załącznik 5, arkusz 7 z 7) - usytuowanie obiektu w stosunku do zaproponowanej 

przez  siebie  niwelety  -  w

ynika,  że  niweleta  przebiega  poniżej  wymaganej  skrajni  obiektu, 

czyli przejście dolne znajduje się nad drogą, rozwiązanie takie jest także niezgodne z SIWZ. 

W  zakresie  ra

żąco  niskiej  ceny  Zamawiający  stwierdził,  że  z  bilansu  robót  ziemnych 

(załącznik nr 3) nie wynika, że jest założona jakakolwiek rezerwa na zwiększenie ilości robót 

ziemnych,  co  byłoby  konieczne  po  skorygowaniu  przebiegu  niwelety  do  poziomu 

wymaganego  przez  SIWZ. 

Podkreślał  również  brak  uwzględnienia  realnych  kosztów 

wykonania  warstw  nasypowych,  co 

skutkuje  zaniżeniem  ceny  oferty  Konsorcjum  Porr. 

Wskazywał, że z wyjaśnień, a w szczególności odpowiedzi na pytanie nr 8, nie wynika, że są 

przewidziane  w  ofercie 

koszty  zastosowania  innej  (droższej)  metody  w  celu  polepszanie 

parametrów  podłoża,  koszty  rozszerzenia  powierzchni,  na  której  będzie  wykonywane 


ulepszenie  podłoża  gruntowego  spoiwem  hydraulicznym  oraz  koszty  zastosowania  innych 

(droższych) metod wzmocnienia powierzchni skarp wykopów. Podnosił, że z wyjaśnień, a w 

szczególności  odpowiedzi  na  pytanie  nr  10,  nie  wynika,  że  są  przewidziane  w  ofercie 

Odwołującego  koszty  zastosowania  innych  (droższych)  metod  wykonania  posadowienia 

obiektów inżynierskich. Zamawiający zwracał też uwagę na brak wskazania w wyjaśnianiach 

kosztów  obniżenia  poziomu  wody  gruntowej,  co  powoduje,  że  nie  ma  możliwości 

zweryfikowania, czy cena oferty jest realna. 

Niezgodność oferty Odwołującego z SIWZ 

W  zakresie  odrzucenia  oferty  Konsorcjum  Porr  jako  niezgodnej  z  postanowieniami 

specyfikacji  istotnych warunków  zamówienia,  należy  wskazać,  co następuje.  Zgodnie z  art. 

82  ust.  3  ustawy  Pzp 

treść  oferty  musi  odpowiadać  treści  specyfikacji  istotnych  warunków 

zamówienia. Art. 89 ust. 1 pkt 2 ustawy Pzp zawiera sankcję niedochowania ww. wymogu, z 

której wynika obowiązek zamawiającego odrzucenia oferty, której treść nie odpowiada treści 

specyfikacji istotnych warunków zamówienia, z zastrzeżeniem art. 87 ust. 2 pkt 3 tej ustawy, 

tj.  możliwości  dokonania  jej  korekty.  Powyższe  przepisy  odnoszą  się  do  zasady  związania 

wykonawcy  oświadczeniami  zawartymi  w  ofercie  oraz  do  zasady  niezmienności  oferty. 

Z

asady te odnoszą się do elementów, które treścią oferty zostały objęte i w niej wyrażone.  

Izba ustaliła, że zgodnie z Tomem I SIWZ – Instrukcja dla wykonawców (IDW) pkt 7.5 i 7.6 

ofertę stanowił wypełniony Formularz „Oferta” oraz Wykaz Płatności (Formularz załączony w 

Tomie  IV  SIWZ). Wraz  z  ofertą  powinny  być  złożone:  pełnomocnictwo  do  reprezentowania 

wszystkich 

wykonawców 

wspólnie 

ubiegających 

się 

o udzielenie 

zamówienia, 

pełnomocnictwo do podpisania oferty, oraz w przypadku, gdy wadium wnoszone jest w innej 

formie  niż  pieniądz,  oryginał  gwarancji  lub  poręczenia  w  osobnej  kopercie.  Formularz 

„Oferta”  zawierał  zaś  ogólne  zobowiązania  do  zawarcia  umowy  zgodnej  z  ofertą,  na 

warunkach  określonych  w SIWZ.  Zamawiający  nie  wymagał  załączenia  żadnych  innych 

m

erytorycznych dokumentów, odnoszących się do przedmiotu zamówienia. Wykonawcy nie 

byli  zobowiązani  do  przedstawienia  nawet  ogólnej  koncepcji,  w  jaki  sposób  poszczególne 

wymagania 

związane z wykonaniem umowy zostaną zrealizowane.  

Oczywiście  nic  nie  stało  na  przeszkodzie,  aby  Zamawiający  w  ten  sposób  sformułował 

założenia  oferty.  Niemniej,  zawierzając  wykonawcom,  weryfikowanym  na  wcześniejszych 

etapach postępowania, że spełnią oni jego wymogi,  w przypadku przewidzenia takiej formy 

oferty, 

nie  mógł  dokładnie  skontrolować  ich  oświadczeń  w  zakresie  sposobu  wykonania 

zamówienia.  Taki  sposób przygotowania oferty  rzeczywiście jest  nieskomplikowany,  jednak 

uniemożliwia  weryfikację  na  podstawie  treści,  w  przypadku  gdy  zamawiający  poweźmie 

wątpliwości w zakresie faktycznych założeń wykonawcy przy jej sporządzaniu.  


Izba  nie  odstępuje  od  prezentowanego  w  orzecznictwie  poglądu,  że  zamawiający  zawsze 

może  skorzystać  z  instytucji  wyjaśnień  treści  oferty,  które  mogą,  przy  spełnieniu  pewnych 

warunków, stanowić podstawę do odrzucenia na podstawie art. 89 ust. 1 pkt 2 ustawy Pzp. 

Jednak wyjaśnieniom treści oferty nie nadano rygoru niezmienności, tak jak  uczyniono to w 

stosunku  do  samej  oferty  (art.  87  ust.  1  ustawy  Pzp).  W  niniejszym  stanie  faktycznym 

wykonawcy  nie  mieli  obowiązku  przedstawienia  w  ofercie  koncepcji  wykonania  przedmiotu 

zamówienia,  czy  też  załączania  jakichkolwiek  rysunków.  Dlatego  Zamawiający  nie  może 

odrzucać  oferty  na  podstawie  rysunku  niewymaganego  do  oferty,  a  będącego  jedynie 

podstawą  do  wykazania  okoliczności  wskazanych  w  wezwaniu  do  wyjaśnień.  Oczywiście, 

powyższego nie należy interpretować w ten sposób, że Zamawiający powinien przyjąć ofertę 

niezgodną  z  wymaganiami  specyfikacji  istotnych  warunków  zamówienia.  Niemniej  taka 

niezgodność  musi  mieć  podstawy  zarówno  merytoryczne  jak  i  formalne.  Skoro  rzekomo 

oczywista niezgodność z SIWZ istniała, należało wskazać konkretne postanowienie SIWZ, z 

którym  oferta  Odwołującego  nie  jest  zgodna,  czego  Zamawiający  nawet  na  etapie 

postępowania  odwoławczego  nie  uczynił.  Ogólnikowe  stwierdzenia  o  „oczywistej 

niezgodności z SIWZ” to za mało. 

Izba  ustaliła,  że  podstawą  odrzucenia  oferty  Konsorcjum  Porr  były  m.in.  dwa  rysunki 

przedłożone  wraz  z  wyjaśnieniami  z  dnia  11  stycznia  2018  r.,  tj.  w  przypadku  niwelety  - 

załącznik nr 5, arkusz 1 z 7 oraz w przypadku obiektu PZDsz-61.0 - załącznik nr 5, arkusz 7 

z  7.  W

w.  rysunki  zostały  przestawione  w  celu  wykazania  okoliczności  objętych  pytaniami 

Zamawiającego  z  dnia  8  grudnia  2017  r.,  tj.  maksymalnych  spadków  podłużnych  dla  drogi 

głównej, miejsc zmiany niwelety w stosunku do Koncepcji programowej (pytanie nr 3).  

Izba ustaliła także, że Zamawiający odpowiadając twierdząco na pytanie nr 23 potwierdził, że 

zgodnie  z  postanowieniami  PFU  niweleta  oraz  bilans  robót  ziemnych  ujęty  w  Koncepcji 

programowej jest materiałem  informacyjnym,  niewiążącym  wykonawcę.  Ponadto,  zgodnie  z 

odpowiedzią na pytanie nr 347 Zamawiający dopuścił zmianę niwelety dla trasy głównej oraz 

pozostałych dróg przy zachowaniu wymagań określonych w Warunkach Technicznych oraz 

PFU.  Dalej,  zgodnie  z  udzielonymi  odpowiedziami  (na  pytanie  nr  361,  362  i  624) 

Zamawiający  określił  jedynie jako  wiążące  rzędne końca  odcinka  węzła, nie uczynił  tego w 

odniesieniu do rzędnych początku odcinka węzła, pomimo że pytania wykonawców dotyczyły 

skoordynowania prac na stykach odcinków sąsiednich.  

Z uwagi na powyższe nie sposób uznać, że rzędna styku początku odcinka była wiążąca. W 

konsekwencji  brak  było  podstaw  do  stwierdzenia,  że  założenia  obniżenia  styku  początku 

odcinka stanowią podstawę do oceny zgodności oferty z postanowieniami SIWZ.  


W  odniesieniu  do  projektu  inżynierskiego  PZDsz-61.0.  Izba  wskazuje,  że  ww.  rozważania 

dotyczące  treści  oferty  oraz  podstaw  do  jej  odrzucenia  pozostają  aktualne.  Dodatkowo, 

podziela  stanowisko  Konsorcjum  Porr, 

że  z  uwagi  na  sposób  sformułowania  pytania  przez 

Zamawiającego  („przedstawienie  rozwiązań  różnicowych  w  formie  graficznej”)  rysunek 

załączony  do  wyjaśnień  z  dnia  11  stycznia  2018  r.  obrazuje  przebieg  zoptymalizowanej 

niwelety  w  stosunku  do  niwelety  z  Koncepcji  programowej.  Wbrew  twierdzeniom 

Przystępującego  Budimex  S.A.,  Konsorcjum  Porr  nie  wskazywało,  że  przedłożony  rysunek 

nie  przedstawia  usytuowania 

żadnego  obiektu  inżynierskiego,  a  jedynie  podnosiło,  że  nie 

przedstawia  usytuowania 

żadnego  obiektu  inżynierskiego  w  stosunku  do  niwelety 

zaproponowanej przez Odwołującego. 

Rażąco niska cena Odwołującego 

Ilość robót zamiennych 

Zamawiający  w  informacji  o  wyborze  wskazywał,  że  zmiana  niwelety  przez  Odwołującego 

jest korzystna przy obliczeniu robót ziemnych, niemniej niezgodna z treścią SIWZ. Podnosił, 

że  modyfikacja  prowadząca  do  osiągniecia  zgodności  z  koncepcją  programową 

doprowadziłaby  do  zmiany  niwelety  na  odcinku  ok.  1  km,  co  spowodowałoby  zwiększenie 

ilości  robót  ziemnych,  a  to  automatycznie  przełożyłoby  się  na  wzrost  wynagrodzenia. 

Ponadto, Zamawiający założył, że z załącznika nr 3 do wyjaśnień w zakresie rażąco niskiej 

ceny nie wynika, aby Odwołujący przewidział rezerwę na zwiększenie ilości robót ziemnych, 

co  w  jego  ocenie  byłoby  konieczne  po  skorygowaniu  przebiegu  niwelety  do  poziomu 

wymaganego przez SIWZ. 

Powyższa argumentacja wydaje się ze sobą sprzeczna, bowiem skoro Zamawiający zarzuca 

brak  dodatkowych  środków  przeznaczonych  na  roboty  ziemne,  oznacza  to  że  dopuszcza 

możliwość modyfikacji przebiegu niwelety do poziomu określonego w SIWZ. Zatem zakłada, 

że możliwa jest korekta niwelety, nawet takiej rzekomo niezgodnej z postanowieniami SIWZ. 

Skoro  możliwa  była  zmiana  rzędnej  początkowej  odcinka  węzła,  co  wykazano  powyżej,  to 

korekta  niwelety 

do  rzędnych  określonych  w  Koncepcji  programowej  jest  zbędna.  W 

konsekwencji nie ma potrzeby przewidzenia rezerwy na dodatkowe środki,  z uwagi na brak 

obowiązku skorygowania przebiegu niwelety. 

Zaniżony koszt wykonania warstw nasypowych oraz górnej warstwy nasypu (GWN) 

Zamawiający  w  informacji  o  wyborze  wskazał,  że  z  załączonego  do  wyjaśnień  w  zakresie 

rażąco  niskiej  ceny  bilansu  robót  ziemnych  wynika,  że  Odwołujący  założył  uzyskanie  z 

wykopów całego materiału do wykonania nasypów oraz przyjął konieczność ulepszenia tylko 


ok.  17%  z  tych  gruntów  w  celu  spełnienia  wymagań  WWiORB,  co  jest  nierealne  (w 

zdecydowanej  większości  przeważają  grunty  spoiste  wymagające  uszlachetnienia).  W 

ocenie Zamawiającego oznacza to, że koszt doprowadzenia gruntu z wykopu do wymagań 

WWiORB  n

a  warstwy  nasypowe  będzie  znacznie  wyższy  od  założonego.  Zamawiający 

podnosił również, że wykonanie górnych warstw nasypu będzie wymagało dowozu materiału 

z kopalni, co w konsekwencji oznacza nie

uwzględnienie realnych kosztów wykonania warstw 

nasypowych. 

I

zba  podziela  stanowisko  Odwołującego,  że  Zamawiający  niezgodnie  z  wyjaśnieniami 

Konsorcjum  Porr  z  dnia  11  stycznia  2018  r.  przypisał  mu  zamiar  uzyskania  z  wykopów 

całego  materiału  do  wykonania  nasypów  oraz  konieczność  ulepszenia  ok.  17%  z  tych 

gruntów  celem  spełnienia  wymagań WWiORB,  z  czym  nawet  nie  polemizuje  w  odpowiedzi 

na odwołanie. 

Następnie,  nawet  jeśli  wykonanie  górnej  warstwy  nasypu,  dalej:  „GWN”,  wchodzi  w  zakres 

robót ziemnych, to nie sposób czynić zarzutu Odwołującemu, że nie zawarł kosztów GWN w 

Z

ałączniku nr 3 do wyjaśnień z dnia 11 stycznia 2018 r., skoro Zamawiający nie sprecyzował 

w  tym  zakresie  pytania. 

Zamawiający  w  pytaniu  nr  9  precyzyjnie  wskazał,  jakich  cen 

jednostkowych żąda. Należało podać ceny jednostkowe wykonania robót ziemnych: wykop z 

odwozem  na  odkład,  wykop  z  przemieszczeniem  gruntu  w  nasyp,  nasyp  wykonywany  z 

gruntu  z  dokopu  (uwzględnieniem  kosztu  transportu  i  wskazaniem  miejsca  pozyskania 

materiału),  nasyp  z  gruntu  uzyskanego  z  wykopu.  Wskazany  w  pytaniu  nr  9  katalog 

wymaganyc

h cen jednostkowych należy uznać za zamknięty, a nie przykładowy. Abstrahując 

od  powyższego  być  może  łatwiej  i  szybciej  można  byłoby  ocenić  oferty  złożone  w 

postępowaniu, gdyby Zamawiający przewidział w ramach przedkładanego do oferty Wykazu 

Płatności rozbicie wartości robót, chociażby na kilka newralgicznych pozycji.  

Ponadto,  skoro  Zamawiający  nie  żądał  do  oferty  załączenia  nawet  uproszczonej  kalkulacji 

dotyczącej robót, dywagacje Przystępującego Budimex S.A., dotyczące systematyki przyjętej 

przez Odwołującego w Załączniku nr 10 do wyjaśnień z dnia 11 stycznia 2018 r., pozostają 

bez  znaczenia.  Tym  bardziej,  że  wbrew  jego  twierdzeniom,  zgodnie  z  oświadczeniem 

Konsorcjum  Porr  koszt  wykonania  GWN  został  ujęty  w  grupie  kosztów  „podłoża  pod 

konstrukcję”, a nie pod pozycją „ryzyka”. 

Izba pominęła argumentację Zamawiającego oraz Przystępującego Budimex S.A. w zakresie 

obowiązkowego  dowozu  materiałów  z  dokopów  (kopalń).  Zgodnie  z  Załącznikiem  nr  3  do 

wyjaśnień  z  dnia  11  stycznia  2018  r.  Odwołujący  w  wierszu  dotyczącym  „nasypu  z  gruntu 

uzyskanego z dokopu” wskazał ilość: 0. Jeżeli założenie to byłoby niezgodne z treścią SIWZ, 


Zamawiający odrzuciłby ofertę Konsorcjum Porr na podstawie art. 89 ust. 1 pkt ustawy Pzp, 

czego nie uczynił.  

Zaniżony  koszt  polepszenia  parametrów  podłoża  za  pomocą  geomateraca/geosyntetyku  + 

nasyp przeciążający 

Zamawiający  w  informacji  o  wyborze  wskazał,  że  do  wyjaśnień  z  dnia  11  stycznia  2018  r. 

Odwołujący  załączył  tabelę  zawierającą  przyjęte  technologie  wzmocnienia  podłoża  i 

umocnienia  skarp 

(załącznik  nr  4),  z  której  wynika,  że  na  niektórych  odcinkach  założył 

polepszenie  parametrów  podłoża  pod  drogę  S61  poprzez  konsolidację  za  pomocą 

geomateraca/geosyntetyku  +  nasyp  przeciążający  (tabela  3).  Wskazywał,  że  w  wyniku 

obniżenia  niwelety,  zastosowanie  tej  technologii  nie  pozwoli  na  osiągnięcie  wymaganych 

parametrów  podłoża  na  niektórych  odcinkach,  gdyż  grunty  organiczne  na  tych  odcinkach 

mają  znaczne  miąższości,  np.  na  odc.  km  48+415  –  48+587  jest  to  5,0÷9,5  m.  W 

konsekwencji  Odwołujący,  na  etapie  realizacji  prac  musiałby  zastosować  inną,  droższą 

metodę  (zaproponowana  technologia  jest  najtańsza  ze  wszystkich  dopuszczonych) 

polepszania  parametrów  podłoża.  Z  wyjaśnień  zaś,  a  w  szczególności  z  odpowiedzi  na 

pytanie nr 8, nie wynika, że są przewidziane w ofercie koszty zastosowania innej (droższej) 

metody w celu polepszanie parametrów podłoża.  

Wpierw, Izba stwierd

ziła, że uzasadnienie faktyczne informacji o wyborze jest nieprecyzyjne. 

W sposób niewyczerpujący obrazuje, jakie powody legły u podstaw decyzji Zamawiającego. 

Odwołujący ustosunkował się w zasadzie jedynie do argumentacji związanej z odcinkiem km 

– 48+587, bowiem tylko w tym zakresie Zamawiający podał uzasadnienie. To przez 

pryzmat  tego  uzasadnienia  i  przedstawionych  w  nim  okoliczności  faktycznych  oraz 

przywołanej argumentacji, Izba dokonuje oceny prawidłowości czynności odrzucenia oferty, 

a  ocenie  Izby  mogą  podlegać  tylko  okoliczności  wyartykułowane  wykonawcy.  Nie  mogą 

natomiast  wpłynąć  na  rozstrzygnięcie  sprawy  okoliczności,  które  Zamawiający,  czy  też 

Przystępujący, sygnalizuje dopiero w postępowaniu odwoławczym. Z tego też względu Izba 

pominęła argumenty  Przystępującego  Budimex S.A.  w  zakresie niedoszacowanego czasu  i 

kosztu  konsolidacji  podłoża,  niejednoznaczności  co  do  wycenionych  elementów  technologii 

wzmocnienia  podłoża,  niedoszacowania  ilość  i  kosztów  wymiany  gruntów  słabonośnych, 

braku  założenia  (i  kalkulacji)  konieczności  wymian  gruntów  poniżej  3,5  m,  nieprawidłowej 

metody  konsolidacji 

—  drenaż  pionowy.  Art.  192  ust.  7  ustawy  Pzp  wyznacza  zakres 

rozpoznania odwołania przez Izbę, podając że Izba nie może orzekać co do zarzutów, które 

nie były zawarte w odwołaniu. W rozpatrywanej sprawie podnoszone przez Przystępującego 

Budimex  S.A. 

na  rozprawie  okoliczności  dotyczące  oferty  Odwołującego,  nie  mieszczą  się 

we  wskazanej  w  odwołaniu  podstawie  faktycznej  odrzucenia  jego  oferty,  winny  więc  być 

traktowane jako okoliczności, który nie mogą być przez Izbę rozpoznane.  


Odnosząc  się  zaś  do  argumentacji  Zamawiającego  przedstawionej  w  odpowiedzi  na 

odwołanie,  Izba  uznała  ją  za  nieprzekonującą,  po  pierwsze  z  uwagi  na  fakt,  że 

sformułowania  o  niedostatecznym  czy  niemożliwym  do  zaakceptowania  dla  potrzeb  drogi 

ekspresowej sposobie wzmocnienia podłoża na pięciu odcinkach są gołosłowne. Skoro jakaś 

tec

hnologia zdaniem  Zamawiającego jest  nieskuteczna  lub  czasochłonna    (co potwierdzają 

dotychczasowe  doświadczenia  Zamawiającego)  należało  ją  wprost  wykluczyć  z  możliwości 

zastosowania  przez  wykonawców  w  niniejszym  postępowaniu.  Po  drugie,  polemika 

Zamawiającego  z  wybiórczym  odwoływaniem  się  do  stwierdzeń  zaprezentowanych  w 

odwołaniu  nie  może  być  akceptowana  (koszty  dotyczące  polepszenia  parametrów  podłoża 

zostały,  zgodnie  z  oświadczeniem  Odwołującego,  przyjęte  na  podstawie  DGI,  a  nie,  jak 

sugeruje  Zamawiający,  jedynie  na  podstawie  własnych  analiz  Konsorcjum  Porr).  Nadto, 

niezrozumiałe  są  odniesienia  do  kosztów  zastosowania  technologii  polegającej  na 

wzmocnieniu  podłoża  poprzez  wymianę  gruntów  (jako  drugiej  najtańszej  technologii  po 

zaproponowanej  przez  Odwołującego),  skoro  zgodnie  z  odpowiedzią  na  pytanie  nr  8  do 

wyjaśnień  z  dnia  11  stycznia  2018  r.  Odwołujący,  prócz  nasypu  przeciążającego,  wskazał 

także  takie  wzmocnienia  podłoża  i  umocnienia  skarp  jak:  wymiana  gruntów,  materace 

geosyntetyczne, kolumny żwirowe i żwirowo-betonowe. 

Zaniżony  koszt  polepszenia  parametrów  podłoża  poprzez  ulepszenia  podłoża  gruntowego 

spoiwem hydraulicznym 

Zamawiający  w  informacji  o  wyborze  wskazał,  że  do  wyjaśnień  z  dnia  11  stycznia  2018  r.  

Odwołujący  załączył  tabelę  zawierającą  przyjęte  technologie  wzmocnienia  podłoża  i 

umoc

nienia  skarp  (załącznik  nr  4),  z  której  wynika,  że  na  niektórych  odcinkach  założono 

polepszenie  parametrów  podłoża  pod  drogę  S61  poprzez  ulepszenia  podłoża  gruntowego 

spoiwem  hydraulicznym  (tabela  4).  Bazując  na  podstawie  danych  geotechnicznych 

przekazanych  wraz  z  SIWZ  ulepszeniem  objęto  te  fragmenty  podłoża,  na  których  grunty 

spoiste  występują  w  stanie  plastycznym.  Zdaniem  Zamawiającego  zaproponowane 

rozwiązanie techniczne dla sporej liczby lokalizacji jest zdecydowanie niewystarczające:  

  l

iczne odcinki wykopów z podłożem G4, na których powinny być wykonane warstwy 

stabilizowane  spoiwem  hydraulicznym,  w  sporządzonym  wykazie  zostały  pominięte, 

np. km 42+918 

– 43+070, 44+480 – 44+680, 60+000 – 60+370;  

  odcinki  wykop

ów  z  gruntami spoistymi  w  stanie plastycznym  błędnie określono jako 

podłoże  grupy  G3,  G4.  Według  pkt.  7.18  i  7.19  katalogu  typowych  konstrukcji 

nawierzchni  sztywnych  są  to  podłoża  słabsze  od  G4  i  wymagają  indywidualnego 

projektowania.  Przykłady:  km  44+100  –  44+225,  44+390  –  44+480,  57+860  – 

– 60+435, 61+825 – 61+935.  


Przyjęta  sumaryczna  powierzchnia  warstwy  stabilizowanej  spoiwem  hydraulicznym  jest 

znacznie  niedoszacowana  w  ocenie  Zamawiającego,  co  powoduje  że  Konsorcjum  Porr,  na 

etapie real

izacji prac musiałoby zastosować zaproponowaną przez siebie metodę również na 

innych,  nieujętych  w  tabeli  4  (załącznik  4)  odcinkach  dróg.  Ponadto,  z  wyjaśnień,  a  w 

szczególności odpowiedzi na pytanie nr 8, nie wynika, że są przewidziane w ofercie koszty 

ro

zszerzenia  powierzchni,  na  której  będzie  wykonywane  ulepszenie  podłoża  gruntowego 

spoiwem hydraulicznym.  

Nie sposób uznać, że wskazanie w informacji o wyborze takich sformułowań, jak „dla sporej 

liczby lokalizacji”, „liczne odcinki” zostało zaprezentowane precyzyjnie, konkretnie i czytelnie 

oraz dało wykonawcy realną szansę za zapoznanie się w pełni z przyczyną takiej, a nie innej 

oceny jego oferty. 

Powoływanie się zaś Zamawiającego na grupy nośności podłoża określone w dokumentacji 

geologiczno-

inżynierskiej  dla  niwelety  według  Koncepcji  Programowej  jest  drugorzędne, 

skoro Odwołujący zoptymalizował jej przebieg.  

Izba pominęła nadto stanowisko Zamawiającego dotyczącą grubości warstwy stabilizowanej 

oraz  kosztu  wykonania  warstwy  ulepszonego  podłoża  z  gruntu  stabilizowanego  spoiwem 

hydraulicznym, 

z  uwagi  na  fakt,  że  informacja  o  odrzuceniu  oferty  Konsorcjum  Porr  nie 

zawierała ani argumentacji dotyczącej grubości warstwy podłoża dla grupy nośności G3 i G4 

ani wskazania, że zaoferowane ceny wykonania warstw są zaniżone. 

Zaniżony koszt wzmocnienia skarp wykopów 

Zamawiający  w  informacji  o  wyborze  wskazał,  że  z  zawartej  w  wyjaśnieniach  z  dnia  11 

stycznia  2018  r. 

odpowiedzi  na  pytanie  nr  8  wynika,  że  Odwołujący  przyjął  do  oferty 

wzmocnienie  powierzchni  skarp  wykopów  poprzez  humusowanie  i  darniowanie.  Nie 

przewidziano  innych  metod.  Zaproponowana  technologia  będzie  według  Zamawiającego 

niewystarczająca tam, gdzie stateczność jest zagrożona występowaniem gruntów spoistych 

w  stanie  plastycznym  w  połączeniu  z  obecnością  wody  gruntowej,  szczególnie  w  obliczu 

faktu  znacznego  zaniżenia  niwelety  w  stosunku  do  koncepcji  programowej  na  wielu 

odcinkach,  co  skutkuje  zwiększeniem  głębokości  wykopów  na  trasie  drogi  głównej.  W 

konsekwencji Konsorcjum Porr, na etapie realizacji prac mu

siałby zastosować inne, droższe 

metody  (zaproponowana  technologia  jest  najtańsza  we  wszystkich  dopuszczonych  przez 

Zamawiającego) wzmocnienia powierzchni skarp wykopów. Z wyjaśnień, a w szczególności 

odpowiedzi na pytanie nr 8, nie wynika, że są przewidziane  w ofercie koszty  zastosowania 

innych (droższych) metod wzmocnienia powierzchni skarp wykopów. 

Konsorcjum  Porr  w  odwołaniu  podnosił,  że  Zamawiający  pominął  fakt  optymalizacji 

przebiegu  niwelety  i  wynikające  z  tego konsekwencje.  Przykładowo  wskazywał  na  przekrój 


44+560L/3 czy odcinek 60+050 -60+250, 

uzasadniając wpływ zmiany przebiegu niwelety na 

koszty  wzmocnienia  skarp  wykopów.  Zamawiający  zaś  w  odpowiedzi  na  odwołanie 

stwierdził,  że  przyjęte  przez  Odwołującego  wzmocnienia  skarp  wykopów  poprzez 

humusowan

ie  i  darniowanie  na  niektórych  odcinkach  jest  niedostateczne,  a  poczynione 

założenia,  że  po  wykonaniu  wykopu  wody  spłyną  i  nie  będą  oddziaływać  na  stateczność 

skarp  jest  nadmiernie  optymistyczne  i  nieuzasadnione,  bowiem  jego  doświadczenia  na 

terenach o por

ównywalnej budowie geologicznej są odmienne. 

ocenie Izby  ważnym  jest,  aby  istnienie  niewystarczającego  sposobu  wzmocnienia  skarp 

wykopów  było  oczywiste  i  wynikało  z  obiektywnych,  niebudzących  wątpliwości  faktów,  nie 

zaś  z  subiektywnego  przekonania  zamawiającego.  Nie  jest  wystarczającym  samo 

przekonanie zamawiającego, że przykładowo pewne przyjmowane założenia są nadmiernie 

optymistyczne, 

czy też że na niektórych odcinkach (nie wiadomo jakich) wzmocnienie skarp 

jest niedostateczne.  

Nawet  jeżeli  grunty  przepuszczalne  występują  na  całej  szerokości  drogi,  jak  podnosił 

Przystępujący  Budimex  S.A.,  to  nie  sposób  zarzucić  Odwołującemu,  że  podał  tylko  km 

44+560L/3 jako 

przykład, skoro informacja o wyborze nie zawierała wskazania konkretnych 

odcinków,  gdzie  wzmocnienie  skarp  jest  niedostateczne.  Iza  uzasadnienie  prezentowane 

przez Odwołującego uznała za przekonujące. 

Zaniżony koszt wykonania posadowienia obiektów 

Zamawiający  w  informacji  o  wyborze  wskazał,  że  w  zawartej  w  wyjaśnieniach  z  dnia  11 

stycznia  2018  r.  odp

owiedzi  na  pytanie  nr  10  Odwołujący  przedstawił  tabelę  obiektów 

inżynierskich  wraz  z  kosztem  ich  wykonania,  z  rozbiciem  na  koszt  samego  obiektu  i  koszt 

posadowienia. W ocenie Zamawiającego w kilku przypadkach przyjęty sposób posadowienia 

obiektów  inżynierskich  jest  niedostosowany  do  warunków  podłoża.  Przykładem  może  być 

bezpośrednie  posadowienie  obiektów  PZM  50.0  i  PZM  60.5  na  kilkumetrowej  grubości 

warstwie  torfu.  Wykonanie  obiektów  zgodnie  z  zasadami  wiedzy  technicznej  skutkowałoby 

koniecznością  wyboru  technologii  posadowienia  pośredniego,  bądź  też  przeprowadzeniem 

operacji  wymiany  gruntu.  Zastosowanie  którejkolwiek  z  tych  dwóch  metod  wiąże  się  ze 

znacznym wzrostem kosztów. Z wyjaśnień, a w szczególności odpowiedzi na pytanie nr 10, 

nie  wynika,  że  są  przewidziane  w  ofercie  koszty  zastosowania  innych  (droższych)  metod 

wykonania posadowienia obiektów inżynierskich. 

Wpierw,  Izba  wskazuje

,  że  jeśli  rzeczywiście,  jak  podnosił  Zamawiający,  sposób 

posadowienia  obiektów  inżynierskich  jest  niedostosowany  do  warunków  podłoża  w  kilku 

przypadkach,  należało  wyszczególnić  wszystkie  obiekty,  a  nie  podać  tylko  dwa  tytułem 

przykładu.  Przywołanie  jedynie  twierdzeń  Zamawiającego  o  niedostosowaniu  do  warunków 


podłoża, przy braku odesłania do konkretnych postanowień SIWZ (pomijając już ogólnikowe 

stwierdzenia o braku przekonania) 

nie wypełniają dyspozycji art. 92 ust 1 pkt 3 ustawy Pzp. 

Uzasadnienie 

faktyczne  i  prawne  winno  być  jasne  i  jednoznaczne  tak,  aby  umożliwić 

zainteresowanym  wykonawcom  poznanie  podstaw 

podjętego  przez  niego  środka  oraz 

ewentualne ustosunkowanie się do niego w odwołaniu.  

W  zakresie  zaś  samego  zakwestionowania  sposobu  posadowienia  faktycznie  dwóch 

obiektów  należy  wskazać,  że  Izba  nie  miała  podstaw  do  kwestionowania  obliczeń 

Odwołującego  (które  nota  bene  nie  były  wymagane  ani  do  oferty,  ani  do  wyjaśnień  w 

zakresie  rażąco  niskiej  ceny),  znajdujących  się  w  załączniku  nr  4  i  5  do  odwołania,  tym 

bardziej, 

że  argumentacja  Zamawiającego  sprowadzała  się  jedynie  do  stwierdzenia  o 

przyjęciu  nierealnych  parametrów,  natomiast  argumentacja  Przystępującego  Budimex  S.A. 

dotyczyła w tym zakresie jedynie braku określenia szczegółów i konsekwencji związanych z 

osiadaniem obiektów.  

Niezależnie  od  powyższego  należy  podnieść,  że  odpowiedź  na  pytanie  nr  10  w 

wyjaśnieniach z dnia 11 stycznia 2018 r. faktycznie nie zawierała informacji o przewidzianych 

w  ofercie  kosztach 

zastosowania  innych  (droższych)  metod  wykonania  posadowienia 

obiektów  inżynierskich.  Takiej  odpowiedzi  zawierać  jednak  nie  musiała,  bowiem  pytanie 

sprowadzało się jedynie do podania dwóch elementów kosztotwórczych: całkowitego kosztu 

budowy  oraz  kosztu  posadowienia.  Jak  słusznie  zwrócił  uwagę  Odwołujący,  zgodnie  z 

odpowiedzią na pytanie nr 13 w wyjaśnieniach z dnia 11 stycznia 2018 r. kalkulując ryzyka 

przyjął  rezerwę  na  przekroczenie  zakładanych  kosztów  budowy  obiektów  na  kwotę 

2.000.000 zł 

Brak wyceny kosztów obniżenia poziomu wody gruntowej 

Zamawiający w informacji o wyborze wskazał, że z przekazanej wykonawcom dokumentacji 

geologicznej  wynika,  że  w  wielu  odwiertach  geologicznych  zarejestrowano  obecność  wody 

gruntowej  lub  stwierdzono  sączenia  wód  gruntowych  w  obrębie  warstw  gliniastych. Wraz  z 

wyjaśnieniami  Odwołujący  przedstawił  graficzne  porównanie  przebiegu  niwelety  drogi 

zgodnego  z  dokumentacją  Zamawiającego  i  zaproponowanego  przez  Odwołującego.  W 

związku z tym, że przyjęty przebieg niwelety jest niższy, niż w koncepcji programowej, to na 

wymienionych  odcinkach  (km):  44+400 

–  44+600;  46+200  –  46+340;  48+650  –  48+800; 

–  50+870;  53+800  –  54+100;  59+820;  59+900  –  60+270  zajdzie  konieczność 

odwodnienia podłoża nawierzchni w celu obniżenia poziomu wody gruntowej do zalecanego 

1 m poniżej spodu konstrukcji nawierzchni. W wyjaśnieniach Odwołującego brak informacji, 

że  takie  rozwiązanie  zostało  ujęte  w  wycenie  ofertowej.  Brak  wskazania  w  wyjaśnianiach 


kosztów obniżenia poziomu wody gruntowej, powoduje, że Zamawiający nie ma możliwości 

zweryfikowania, czy cena oferty jest realna. 

Dodatkowo, Zamawiający w odpowiedzi na odwołanie podnosił, że założenie Odwołującego, 

że  warstwa  mrozochronna  będzie  jednocześnie  warstwą  odsączającą,  która  odwodni 

podłoże nawierzchni jest niezgodne z pkt 2.1.11 PFU. 

Izba ustaliła, że wezwanie z dnia 8 grudnia 2017 r. do wyjaśnień w  zakresie rażąco niskiej 

ceny nie zawierało żądania wskazania kosztów obniżenia poziomu wód  gruntowych, zatem 

stawianie Odwołującemu braku wyceny ww. kosztów jest nieuzasadnione. Przedstawiona w 

odwołaniu argumentacja stanowi w efekcie wyjaśnienie elementów składających się na cenę 

oferty  i  winna 

być  przedłożona  i  ocenione  przez  samego  Zamawiającego  w  toku 

postępowania wyjaśniającego w trybie art. 90 ust. 1 Pzp, skoro takie wątpliwości pojawiły się 

u  Zamawiającego.  Stąd  zasadnym  byłoby  nakazanie  dokonania  wezwania  w  trybie  art.  90 

ust.  1  Pzp  w  zakresie  wyceny  obniżenia  poziomu  wody  gruntowej,  gdyby  stanowiło  istotny 

element  ceny  mający  wpływ  na  cenę oferty.  Skoro  Przystępujący  Budimex  S.A.  wskazywał 

przyk

ładowo,  że  wycena  kosztów  obniżenia  poziomu  wody  gruntowej  oznaczałaby 

zwiększenie kosztów oferty o ok. 350.000 zł nie sposób uznać, aby taki koszt miał wpływ na 

cenę oferty (ponad 446 mln zł). 

Ponadto, 

wymaga  podkreślenia,  że  jeżeli  jakieś  założenie  wykonawcy  jest  niezgodne  z 

postanowieniami  PFU, 

winno  być  rozpatrywane  w  kategorii  niezgodności  treści  oferty  z 

treścią  SIWZ.  Jednocześnie  Izba  wskazuje,  że  w  piśmie  procesowym  Przystępującego 

Budimex  S.A.

,  będącym  argumentacją  zgłaszającego  przystąpienie  do  postępowania 

odwoławczego, nie formułuje się jakichkolwiek zarzutów względem czynności lub zaniechań 

zamawiającego,  które  mogłyby  być  przedmiotem  rozstrzygnięcia  Izby  (dotyczy  wyceny 

kosztów  ekranów  akustycznych).  Decyzje  Zamawiającego,  niezaskarżone  przez 

przystępującego, nie upoważniają Izby do ich rozpoznawania. 

Zaniechanie wezwania Odwołującego do złożenia wyjaśnień 

Izba 

stwierdziła, że wezwanie Odwołującego w trybie art. 87 ust. 1 ustawy Pzp do złożenia 

wyjaśnień  w  zakresie  rzędnych  niwelety  drogi  oraz  obiektu  PZDsz-61.0  byłoby  bezcelowe, 

gdyż,  jak  zostało  wskazane  powyżej,  brak  podstaw  do  uznania,  że  oferta  Odwołującego  w 

tym zakresie jest niezgodna z treścią SIWZ. 

Natomiast w odniesieniu do złożenia dodatkowych wyjaśnień w zakresie rażąco niskiej ceny, 

z  uwagi  na  przedstawioną  w  uzasadnieniu  orzeczenia  argumentację,  kolejne  wyjaśnienia 

dotyczące  elementów  stanowiących  podstawę  wniesienia  odwołania  należy  uznać  za 

bezprzedmiotowe.  Jakk

olwiek  Izba  rozważyła  stanowiska  zarówno  Zamawiającego,  jak  i 

Przystępującego Budimex S.A., to jednak podstawą rozstrzygnięcia była treść uzasadnienia 


odrzucenia oferty 

Odwołującego, do którego Konsorcjum Porr odnosiło zarzuty wniesionego 

odwołania,  Izba  bowiem  nie  może  orzekać  co  do  zarzutów,  które  nie  były  zawarte  w 

odwołaniu, co wynika z art. 192 ust. 7 ustawy Pzp. 

Naruszenie art. 91 ust. 1, art. 7 ust. 1 i 3 ustawy Pzp 

Uwzględniając  powyższe  w  ocenie  Izby  doszło  do  naruszenia  zasad  prawa  zamówień 

publicznych  opisanych  w  art.  7  ust.  1  ustawy  Pzp.  Zamawiający  nieprawidłowo  dokonał 

oceny i odrzucenia oferty Konsorcjum Porr, a tym samym wyboru oferty Budimex S.A., czym 

potwierdził, że nierówno traktuje wykonawców w postępowaniu. W zakresie zaś naruszenia 

przez Zamawiającego zasady udzielenia zamówienia wykonawcy wybranemu zgodnie z art. 

7  ust.  3,  uwzględniając  znaczenie  zasad  określonych  w  art.  7  ust.  1  ustawy  Pzp  oraz 

racjonalność  przepisów,  zasada  ta  dotyczy  zakazu  dokonywania  cesji  praw  lub  przejęcia 

długów  na  rzecz  podmiotów  lub  przez  podmioty  nieuczestniczące  w  postępowaniu  o 

zamówienie  publiczne.  Tym  samym  Zamawiający  zobowiązany  jest  do  udzielenia 

zamówienia  wykonawcy,  który  uczestniczył  w  postępowaniu  o  udzielenie  zamówienia 

publicznego  oraz  został  wybrany  zgodnie  z  przepisami  ustawy,  a  więc  w  niniejszym  stanie 

faktycznym doszło do naruszenia przez Zamawiającego wskazanej zasady.  

W związku z powyższym Izba orzekła jak w sentencji.  


O kosztach postępowania odwoławczego orzeczono na podstawie art. 192 ust. 9 i 10 ustawy 

Prawo  zamówień  publicznych,  stosownie  do  wyniku  postępowania,  zgodnie  z  §  3  i  §  5 

rozporządzenia  Prezesa  Rady  Ministrów  z  dnia  15  marca  2010  r.  w  sprawie  wysokości  

i  sposobu  pobierania  wpisu  od  odwołania  oraz  rodzajów  kosztów  w  postępowaniu 

odwoławczym i sposobu ich rozliczania (Dz. U. Nr 41, poz. 238 z późn. zm.).  

Przewodniczący:  ……………………..…………. 

……………………..…………. 

……………………..…………..