KIO 1638/18 WYROK dnia 29 sierpnia 2018 r.

Sygn. akt: KIO 1638/18 

WYROK 

z dnia 29 sierpnia 2018 r. 

Krajowa Izba Odwoławcza   -   w składzie: 

Przewodniczący:     Marzena Teresa Ordysińska 

Protokolant:            

Rafał Komoń 

po  rozpoznaniu  na  rozprawie  w  dniu  29  sierpnia  2018  r.  w  Warszawie 

odwołania 

wniesionego  do  Prezesa  Krajowej  Izby  Odwoławczej  w  dniu  14  sierpnia  2018  r.  przez 

wykonawców  wspólnie  ubiegających  się  o  udzielenie  zamówienia:  P.  K.,  prowadzącą 

działalność gospodarczą pod firmą K&K Consulting P. K. w Krakowie i Armadeo.pl spółka z 

o

graniczoną  odpowiedzialnością  w  Krakowie  w postępowaniu  prowadzonym  przez 

zamawiającego - Małopolską Agencję Rozwoju w Krakowie 

przy  udziale  wykonawcy 

Trappa  spółka  z  ograniczoną  odpowiedzialnością  w  Olsztynie, 

zgłaszającego przystąpienie do postępowania odwoławczego po stronie zamawiającego 

orzeka: 

Oddala odwołanie.  

2.  K

osztami  postępowania  obciąża  wykonawców  wspólnie  ubiegających  się  o udzielenie 

zamówienia: P. K., prowadzącą działalność gospodarczą pod firmą K&K Consulting P. K. w 

Krakowie i Armadeo.pl 

spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w Krakowie i: 

2.1. zalicza w 

poczet kosztów postępowania odwoławczego kwotę 7 500 zł 00  gr  (słownie: 

siedem 

tysięcy  pięćset  złotych,  zero  groszy),  uiszczoną  przez  wykonawców  wspólnie 

ubiegających się o udzielenie zamówienia: P. K., prowadzącą działalność gospodarczą pod 

firmą  K&K  Consulting  P.  K.  w  Krakowie  i  Armadeo.pl  spółka  z ograniczoną 

odpowiedzialnością w Krakowie tytułem wpisu od odwołania; 

zasądza  od  wykonawców  wspólnie  ubiegających  się  o  udzielenie  zamówienia:  P.  K., 

prowadzącą  działalność  gospodarczą  pod  firmą  K&K  Consulting  P.  K.  w Krakowie  i 

Armadeo.pl 

spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w Krakowie na rzecz zamawiającego 

–  Małopolskiej  Agencji  Rozwoju  w  Krakowie  kwotę  578  zł  00 gr  (słownie:  pięćset 

siedemdziesiąt osiem złotych zero groszy), stanowiącą koszty postępowania odwoławczego 

poniesione z 

tytułu dojazdu na rozprawę. 

Stosownie  do  art.  198a  i  198b  ustawy  z  dnia  29  stycznia  2004  r.  - 

Prawo  zamówień 

publicznych ( t.j. Dz. U. z 2017, poz. 1579 

z późn. zm.)  na niniejszy wyrok - w terminie 7 dni 

od  dnia  jego  doręczenia  -  przysługuje  skarga  za  pośrednictwem  Prezesa  Krajowej  Izby 

Odwoławczej do Sądu Okręgowego w  Krakowie. 

Przewodniczący:      ……………………………… 

Sygn. akt KIO 1638 /18 

U z a s a d n i e n i e 

I. 

Małopolska  Agencja  Rozwoju  w  Krakowie  (zwana  dalej  Zamawiającym),  prowadzi 

postępowanie  na  wykonanie  zamówienia  publicznego  pn. „Świadczenie  usług  doradztwa 

biznesowego”. 

Postępowanie  prowadzone  jest  na  podstawie  ustawy  z dnia  29 stycznia  2004  r. 

Prawo  zamówień  publicznych  (Dz.  U.  z  2017,  poz.  1579  z  późn.  zm.;    dalej:  Prawo 

zamówień publicznych). 

W  dniu  14  sierpnia  2018  r.  wykonawcy 

wspólnie  ubiegający  się  o  udzielenie 

zamówienia: P. K., prowadzącą działalność gospodarczą pod firmą K&K Consulting P. K. w 

Krakowie  i  Armadeo.pl  spółka  z  ograniczoną  odpowiedzialnością  w  Krakowie  (dalej: 

Odwołujący)  wnieśli  odwołanie,  w którym  zarzucili  Zamawiającemu  naruszenie 

następujących przepisów: ,,art. 7, art. 89 ust. 1 pkt. 2), art. 90 ust. 3, art. 89 ust. 1 pkt. 4), art. 

91  względem  czynności  Zamawiającego  nakazanych  przepisami  ustawy”.  Odwołujący 

wskazał  na ,,podnoszone wadliwe czynności Zamawiającego: 

badania  ofert  - 

poprzez  przyjęcie,  że  Nasza  oferta  podlega  odrzuceniu  a  oferta 

Wykonawcy 

Trappa 

nie podlega odrzuceniu z postępowania, 

oceny ofert - 

poprzez przyjęcie, że oferta wykonawcy Trappa podlega punktacji ( ocenie) 

ofert a Nasza oferta nie podlega punktacji, 

wskazanie  wadliwego  wyniku  postępowania  -  na  ofertę  nie  najkorzystniejszą  lecz  na 

ofe

rtę nieważną w tym postępowaniu - ofertę firmy Trappa.” 

Odwołujący uzasadnił swoje zarzuty następująco: 

Odwołujący  podał,  że  ,,Zarzuty  Odwołującego  dotyczą  następujących  czynności 

Zamawiającego: 

1. badania ofert - 

poprzez przyjęcie, że Nasza oferta podlega odrzuceniu a oferta Wykonawcy 

Trappa nie podlega odrzuceniu z postępowania. 

Wynikiem  postępowania  Zamawiający  odrzucił  Naszą  ofertę  z  postępowania  z  podstawy 

prawnej  art.  89  ust.  1  pkt.  2)  ustawy,  argumentując,  że  wskazaliśmy  niezgodność  naszej 

oferty z 

zapisami wymagań siwz - w cenie oferty uwzględniliśmy koszty najmu pomieszczeń 

dla prowadzenia usługi objętej zamówieniem.” 

Odwołujący  nie  zgodził  się  z  powyższym  i  wskazał,  że  ,,W  siwz  brak  jest 

jednoznacznych  (jakichkolwiek)  zapisów  o  tym,  że  to  Zamawiający  zabezpiecza 

pomieszczenia  dla  prowadzenia  usługi  doradztwa,  które  ma  być  realizowane  w  Krakowie  i 

szerokiej okolicy. 

Natomiast w formularzu ofertowym - 

załącznik nr 3 do siwz - Zamawiający ustanowił zapis: 

Oświadczam/y, że podana w ofercie cena obejmuje całość wynagrodzenia, które uwzględnia 

w 

szczególności spełnienie wszystkich wymagań zamawiającego określonych w SIWZ z tytułu 

należytej oraz zgodnej z obowiązującymi przepisami realizacji przedmiotu zamówienia. 

Usługa  będąca  przedmiotem  zamówienia  zgodnie  z  przepisami  prawa  polskiego 

wymaga  prowadzenia  doradztwa  w  odpowiednich  miejscach  -  pomieszczeniach  - 

winno być 

umożliwienie  spotkań  doradcy  z  uczestnikiem  w  pomieszczeniach  gdzie  obie  strony  będą 

mogły  swobodnie  i  w  niezakłócony  sposób  rozmawiać.  Po  tym  uczestnik  musi  podpisać 

doradcy  dokumenty  niezbędne  do  potwierdzenia  spotkania.”  Odwołujący  nie  przywołał 

żadnych przepisów, które nakazywałyby ,,prowadzenie doradztwa w odpowiednich miejscach 

–  pomieszczeniach”,  nie  wskazał  także  przepisów,  które  zabraniałyby  prowadzenia  usług 

doradztwa  zdalnie 

–  za  pośrednictwem  środków  umożliwiających  komunikację  na  odległość 

(telefon,  poczta  elektroniczna  itp.).  Odwołujący  nie  zadał  pytania  do  SIWZ  odnoście 

powyższych zagadnień. 

Odwołujący przywoływał postanowienia projektu umowy w paragrafie 5 w pkt. 1 i pkt. 5 

,,Wykonawca  zobowiązuje  się  do  przeprowadzenia  usługi  w  sposób  warsztatowy,  tzn.  przy 

pełnej profesjonalnej wiedzy teoretycznej i praktycznej z zakresu objętego usługą. 

Wykonawca  zobowiązuje  się  przedłożyć  Zamawiającemu  podpisane  przez  Uczestnika 

projektu potwierdzenia wykonania doradztwa (Karta doradztwa - 

według wzoru stanowiącego 

załącznik  numer  3  do  umowy)  w  terminie  do  15-go  dnia  każdego  miesiąca  za  miesiąc 

poprzedni  lub  każdorazowo  na  żądanie  Zamawiającego  w  terminie  przez  niego 

wyznaczonym”.  Z powyższego  Odwołujący  wywodził,  że  Zamawiający  jednoznacznie 

wymaga  prowadzenia  usługi  doradztwa  w  odpowiednich  pomieszczeniach  i  osobistego 

kontaktu  z  beneficjentem  końcowym.  Miejsce  spotkania  z  beneficjentem  końcowym  przez 

profesjonalnie postępującego wykonawcę nie może być pozostawione przypadkowi. 

Odwołujący wielokrotnie, i w odwołaniu, i na rozprawie, podnosił, iż Zamawiający nie 

określił w postanowieniach specyfikacji istotnych warunków zamówienia (dalej: SIWZ) i opisie 

przedmiotu  zamówienia,  że  zabezpiecza  pomieszczenia  dla  prowadzenia  usługi  i  za  te 

pomieszczenia będzie ponosił koszty. Fakt ten, w połączeniu z pojawianiem się odpowiednich 

zapisów  (jednoznacznie  informujących,  że  Zamawiający  zapewnia  sale  na  spotkania) 

w 

analogicznym  postępowaniu  przeprowadzanym  przez  Zamawiającego  na  przełomie  2016 

i 

2017  roku  powinien  skłaniać  do  co  najmniej  do  rozważenia,  że  tym  razem  a  contrario 

Zamawiający tych sal nie zabezpiecza. 

Odwołujący  podnosił,  że  opis  przedmiotu  zamówienia  powinien  odzwierciedlać 

rzeczywiste  potrzeby  zamawiającego  jak  również  zgodnie  z  zasadą  równego  traktowania, 

zapewnia  wszystkim  wykonawcom  rozumienie  opisu  przedmiotu  zamówienia  tak  samo  ( 

wyrok KIO z dnia 8 kwietnia 2016r, sygn. akt. KIO 437/16, Lex nr 2019435). 

Odwołujący  powtarzał,  że  jeżeli  Zamawiający  zabezpiecza  pomieszczenia,  za  które  odrzucił 

jego  ofertę,  to  w  swoich  wymaganiach  w  sposób  jednoznaczny  i  nie  budzący  żadnych 

wątpliwości był obowiązany zapisać w siwz. 

Odwołujący  wnioskował,  że  ,,tym  samym  twierdzenie  Zamawiającego,  że  złożyliśmy 

ofertę nieodpowiednią względem zapisów siwz jest wadliwe. Doliczenie do ceny oferty koszt 

ewentualnego najmu nie stanowi niezgodności treści złożonej oferty z zapisami siwz”. 

Odwołujący  ponadto  podnosił,  że  ,,zgodnie  z  wyrokiem  Sadu  Okręgowego  sygn.  akt.  akt.  V 

Ca  264/04,  nieprecyzyjne  zdefiniowanie  wymaganych  dokumentów  i  w  konsekwencji 

konieczność  ich  doprecyzowywania  przez  komisję  przetargową  w  trakcie  badania  ofert  jest 

niedopuszczalne. W doktrynie i 

orzecznictwie wskazuje się, że przy ocenie ofert „muszą być 

stosowane  procedury  udzielania  zamówień  określone  w  dyrektywie.  Znaczy  to 

w 

szczególności, że powinny być podane zawczasu do wiadomości potencjalnym oferentom- 

w  ogłoszeniu  i  w  dokumentach  przetargowych  tak,  żeby  wszyscy  oferenci  byli  ich  świadomi 

podczas przygotowania swoich ofert”  wyrok ETS z dnia 18 października 2001 r w sprawie C-

Dodatkowo  Odwołujący  przywoływał  w  odwołaniu,  bardzo  szeroko,  orzecznictwo 

Krajowej Izby Odwoławczej w następujący sposób: ,,Sygn. akt: KIO 643/12, Wyrok KIO z dnia 

16 kwietnia 2012 r. 

Siwz  (wraz  z  wyjaśnieniami)  jest  dokumentem  o  szczególnym  znaczeniu  w  postępowaniu 

o 

zamówienie publiczne. Z jednej strony określa wymagania, które mają spełniać wykonawcy 

i ich 

oferty,  by  uczynić  zadość  potrzebom  zamawiającego,  z  drugiej  zaś  -  granice,  w  jakich 

może poruszać się zamawiający dokonując oceny złożonych ofert. Z tego względu, badając 

i 

oceniając oferty, zamawiający zobowiązany jest interpretować siwz tak, jak wskazuje na to 

jej  brzmienie  i  okoliczności.  Trzeba  bowiem  podkreślić  zasadnicze  reguły,  którymi 

zobowiązany  jest  kierować  się  zamawiający  dokonując  oceny  ofert.  Przede  wszystkim  nie 

wolno mu oceniać ofert w sposób dowolny, lecz jedynie na podstawie sformułowanych w siwz 

zasad  i  wymagań,  co  służy  realizacji  wyrażonej  w  art.  7  ust.  1  Pzp  zasady  równego 

traktowania  wykonawców  oraz  uczciwej  konkurencji,  a  także  związanej  z  nimi  zasady 

transparentności  postępowania.  Wykonawcy  biorący  udział  w  postępowaniu  mają  prawo 

o

czekiwać, że złożone przez nich oferty zostaną ocenione wyłącznie na podstawie kryteriów 

oceny  ofert  zawartych  w  siwz.  Jednocześnie  podkreślić  trzeba,  iż  zamawiający  nie  jest 

uprawniony,  aby  na  etapie  oceny  ofert  nadawać  postanowieniom  siwz  inne,  niż  pierwotnie 

ustalone,  znaczenie.  Żeby  stwierdzić,  iż  w okolicznościach  danej  sprawy  zaktualizowała  się 

przesłanka odrzucenia oferty wykonawcy określona w art. 89 ust. 1 pkt 2 Pzp (niezgodność 

treści  oferty  z  treścią  siwz  niepodlegająca  korekcie  na  podstawie  art.  87  ust.  2  pkt  3  Pzp) 

zamawiający  zobowiązany  jest  porównać  treść  siwz  z  treścią  oferty  (oświadczenie  woli  w 

rozumieniu art. 60 kc w zw. z art. 14 Pzp) i gdy stwierdzi niemożliwe do wyjaśnienia w trybie 

art.  87  ust.  1  Pzp  oraz  nie  dające  się  poprawić  w trybie  art.  87  ust.  2  Pzp  niezgodności, 

zobowiązany  jest  do  odrzucenia  oferty.  Badanie  i ocenę  ofert  powinien  zamawiający 

prowadzić  z  uwzględnieniem  zasady,  iż  wszelkiego  rodzaju  niedopowiedzenia,  niejasności, 

niedoprecyzowania,  zawarte  w  postanowieniach  siwz

,  należy  interpretować  na  korzyść 

wykonawców ubiegających się o udzielenie zamówienia. 

Sygn. akt: KIO 656/12, Wyrok KIO z dnia 17 kwietnia 2012 r. 

(...)  zamawiający  w  treści  specyfikacji  istotnych  warunków  zamówienia,  jak  również  w  treści 

załączników do niej nie przekazał jednoznacznego komunikatu o formie dokonywanej oceny 

ofert,  pod  kątem  ich  zgodności  z  s.i.w.z.,  bazując  w  większości  na  oświadczeniach 

wykonawców  (np.  oświadczenie  o  spełnieniu  przez  jednostkę  centralną  „urządzenia” 

wymagania  wydajnościowego  mierzonego  w  programie  testującym  (...)).  Jeżeli  zatem 

zamawiający, żądając spełnienia wymaganej funkcjonalności nie sprecyzował, w jaki sposób 

ta  ocena  będzie  dokonywana,  to  nie  może  następnie  obarczać  wykonawcy  negatywnymi 

konsekwencjami  swojego  zanie

chania.  Odwołujący  odpowiadając  na  tak  sformułowane 

żądania,  zinterpretował  je  w  sposób  prawidłowy  i  bez  znaczenia  pozostaje  w  tym  zakresie 

odmienna  interpretacja  zamawiającego,  która  nie  została  uszczegółowiona  na  etapie 

ogłoszenia  o  zamówieniu  i  publikacji  specyfikacji  istotnych  warunków  zamówienia, 

a 

przedstawiona została dopiero na etapie rozprawy. W powyższym zakresie rozstrzygającą 

pozostaje  treść  s.i.w.z.  i  załączników  do  niej,  która  nie  budzi  żadnych  wątpliwości,  co  do 

sposobu jej rozumienia. 

Sygn. akt: KIO 1295/12, Wyrok KIO z dnia 5 lipca 2012 r. 

Oznacza  to,  że  w  niniejszym  stanie  faktycznym  sporny  dokument  (kosztorys  ofertowy) 

niewątpliwie  nie  był  wymagany.  Zamawiający  nie  zawarł  bowiem  w  treści  SIWZ 

jednoznacznych  postanowień  dotyczących  obowiązku  jego  złożenia  wraz  z  ofertą.  Tym 

samym  odrzucenie  oferty  wykonawcy,  który  tego  rzekomego  obowiązku  nie  wypełnił  jest 

nieuprawnione. 

Sygn. akt: KIO 2810/11, Wyrok KIO z dnia 13 stycznia 2012 r. 

Zastosowanie dyspozycji art. 89 ust. 1 pkt 2 Pzp jako podstawy odrzucenia oferty wykonawcy 

w  postępowaniu  o  udzielenie  zamówienia  publicznego  znajduje  szerokie  omówienie 

w 

doktrynie,  jak  też  orzecznictwie  sądów  okręgowych  i  Izby.  Reasumując  opisywane  tam 

interpretacje  normy  wynikającej  z  ww.  przepisu  wskazać  należy,  iż  rzeczona  niezgodność 

treści oferty z siwz ma mieć charakter zasadniczy i nieusuwalny (ze względu na zastrzeżenie 

obligatoryjnego poprawienia  oferty  wynikające  z art. 87 ust.  2 pkt 3  Pzp);  dotyczyć  powinna 

sfery  niezgodności  zobowiązania  zamawianego  w  siwz  oraz  zobowiązania  oferowanego  w 

ofercie  tudzież  polegać  może  na  sporządzeniu  i  przedstawienia  oferty  w  sposób  niezgodny 

z 

wymaganiami  siwz  (z  zaznaczeniem,  iż  chodzi  tu  o  wymagania  siwz  dotyczące  sposobu 

wyrażenia,  opisania  i  potwierdzenia  zobowiązania/świadczenia  ofertowego,  a  więc 

wymagania,  co  do  treści  oferty,  a  nie  wymagania  co  do  jej  formy  również  tradycyjnie 

pomieszczane w siwz); a także możliwe być winno wskazanie i wykazanie na czym konkretnie 

niezgodność ta polega - co konkretnie w ofercie nie jest zgodne i w jaki sposób z konkretnie 

wskazanymi i skwantyfikowanymi fragmentami czy normami siwz. 

Sygn. akt: KIO 473/12, Wyrok KIO z dnia 22 marca 2012 r. 

Zgodnie z art. 89 ust. 1 pkt 2 Pzp zamawiający odrzuca ofertę jeśli treść oferty nie odpowiada 

t

reści specyfikacji istotnych warunków zamówienia, z zastrzeżeniem art. 87 ust. 2 pkt 3 Pzp. 

Niezgodność,  o  której  mowa  w  tym  przepisie  musi  mieć  charakter  niezgodności 

merytorycznej, dotyczącej zaoferowanego świadczenia. Niezgodność formalna nie wpływa na 

treść  oferty  rozumianą  jako  oświadczenie  woli  wykonawcy  co  do  zaoferowania  przedmiotu 

zamówienia  wypełniającego  wszystkie  wymagania  zamawiającego  opisane  w  specyfikacji 

istotnych warunków zamówienia. Zamawiający może zatem odrzucić ofertę na podstawie art. 

89 ust. 1 pkt 2 Pzp jedynie wówczas, gdy ustali w sposób nie budzący wątpliwości, że oferta 

wykonawcy  nie  zapewnia  realizacji  zamówienia,  zgodnie  z  warunkami  specyfikacji,  a  tym 

samym  zaoferowane  świadczenie  nie  odpowiada  opisanym  w  specyfikacji  istotnych 

warunków zamówienia wymaganiom. Sprzeczność treści oferty z treścią specyfikacji zachodzi 

w 

szczególności wówczas, gdy przedmiot zaoferowany w ofercie nie odpowiada przedmiotowi 

zamówienia, a ponadto stwierdzone niezgodności dotyczą istotnych jego elementów. 

Sygn. akt: KIO 1673/11, Wyrok KIO z dnia 18 sierpnia 2011 r. 

Oceniając tak ustalony stan faktyczny, Izba stwierdziła, że doszło do naruszenia art. 89 ust. 1 

pkt 2 Prawa zamówień publicznych, i nie było podstaw do odrzucenia oferty Odwołującego. 

Sygn. a

kt: KIO 1803/11, Wyrok KIO z dnia 6 września 2011 r. 

Podając zgodnie z art. 196 ust. 4 ustawy materialną podstawę prawną rozstrzygnięcia należy 

wskazać, iż zgodnie z art. 89 ust. 1 pkt 2 ustawy zamawiający odrzuca ofertę jeżeli jej treść 

nie  odpowiada  treści  specyfikacji  istotnych  warunków  zamówienia,  z  zastrzeżeniem  art.  87 

ust.  2  pkt  3.  Wskazany  art.  87  ust.  2  pkt  3  Pzp  zaś  stanowi,  iż  zamawiający  poprawia  w 

ofercie  inne niż oczywiste  omyłki pisarskie oczywiste omyłki rachunkowe, omyłki  polegające 

na  niez

godności  oferty  ze  specyfikacją  istotnych  warunków  zamówienia,  niepowodujące 

istotnych zmian w treści oferty - niezwłocznie zawiadamiając o tym wykonawcę, którego oferta 

została poprawiona. Powyższe sankcjonowane jest przez dyspozycję art. 89 ust. 1 pkt 2 Pzp 

stanowiącą,  iż  odrzuca  się  ofertę  wykonawcy,  który  w  terminie  3  dni  od  dnia  doręczenia 

zawiadomienia nie zgodził się na poprawienie omyłki, o której mowa w art. 87 ust. 2 pkt 3. 

Zastosowanie dyspozycji art. 89 ust. 1 pkt 2 Pzp jako podstawy odrzucenia oferty wykonawcy 

w  postępowaniu  o  udzielenie  zamówienia  publicznego  znajduje  szerokie  omówienie 

w 

doktrynie, jak też orzecznictwie sądów okręgowych i Izby. 

Sygn. akt: KIO 1941/11, Wyrok KIO z dnia 20 września 2011 r. 

Izba  nie  uwzględniła  zarzutu  dotyczącego  niezgodności  treści  oferty  ze  specyfikacją 

istotnych 

warunków  zamówienia  w  zakresie  parametrów  zaoferowanego  procesora.  Izba 

ustaliła, że w myśl zapisu w specyfikacji istotnych warunków - Opis przedmiotu zamówienia - 

wykaz oferowanych urządzeń z parametrami 

Sygn. akt: KIO 2154/11, Wyrok KIO z dnia 21 października 2011 r. 

Zgodnie  z  utrwalonym  orzecznictwem  KIO,  gdy  z  danego  postanowienia  SIWZ  można 

wywieść  więcej  niż  jedno  logiczne,  zgodne  zasadami  gramatyki  i  składni  jego  rozumienie, 

należy  je  zaakceptować  i  nie  jest  dopuszczalne  odrzucenie  oferty  z  powodu  niegodności  z 

treścią  SIWZ.  Wykonawcy  nie  mogą  bowiem  ponosić  negatywnych  konsekwencji  braku 

precyzji  sformułowań  SIWZ,  ponieważ  nie  mają  oni  obowiązku  ustalać,  co  było  intencją 

Zamawiającego, o ile ta intencja nie została jasno i czytelnie wyrażona. 

Sygn. akt: KIO 2219/11, Wyrok KIO z dnia 2 listopada 2011 r. 

samo  odwołanie  się  do  oczywistości  danego  wymogu,  o  ile  równocześnie  nie  wynika  on 

jednoznacznie  z  treści  SIWZ,  nie  może  być  uznane  za  wystarczającą  przesłankę  uznania 

Oferty za niezgodną z treścią SIWZ. 

Sygn. akt: KIO 2350/11, Wyrok KIO z dnia 14 listopada 2011 r. 

Podkreślić  należy,  że  ocena  treści  oferty  pod  względem  zgodności  z  treścią  siwz  w 

procedurze  postępowania  o  udzielenie  zamówienia  publicznego  może  być  dokonywana 

wyłącznie  w oparciu  o  jednoznaczne  i  konkretne  wymagania  określone  w  specyfikacji 

istotnych  warunków  zamówienia.  Brak  podania  w  siwz  określonych  wymagań  oznacza,  że 

zamawiający  nie  może,  opierając  się  na  wyłącznie  subiektywnej  ocenie,  domniemywać 

niezgodności treści oferty z treścią specyfikacji.”. 

Z  powyższej  przytoczonego  orzecznictwa  Odwołujący  wywodził,  że  odrzucenie  jego  oferty, 

,,za  wskazanie  w  wyjaśnieniach  rażąco  niskiej  ceny  ewentualnego  kosztu  wynajmu 

pomieszczeń  dla  prowadzenia  doradztwa  jest  niezgodne  z  przepisami  prawa  i  w/w 

orzecznictwem.  Wykonawca  nie  może  ponosić  skutków  prawnych  za  nieprecyzyjne  zapisy 

siwz Zamawiającego.” 

Nadto  Odwołujący  podnosił,  że  ,,badając  ofertę  konkurencji  firmy  Trappa, 

Zamawiający nie wykazał się tak wielką skrupulatnością. 

Na  wezwanie  Zamawiającego,  podnoszony  Wykonawca  Trappa  w  celu  wykazania,  że  jego 

oferta  nie  zawiera  ceny  rażąco  niskiej,  przedstawił  lakoniczne  wyjaśnienia  bez  załączenia 

żadnych środków dowodowych. 

Zapis ustawy wymaga, żeby w wyjaśnieniach przedstawić środki dowodowe, które potwierdzą 

realność  zaoferowanej  ceny-  Trappa  nawet  nie  załączyła  do  wyjaśnień  wstępnych  umów  z 

doradcami pokazującymi koszty obsługi.” 

Odwołujący  w  tym  zakresie  również  obszernie  przywoływał  orzecznictwo  Krajowej  Izby 

Odwoławczej: 

,,W  wyroku  Sygn.  akt:  KIO  1637/17,  Sygn.  akt:  KIO  1673/17  z  dnia  24  sierpnia  2017  r, 

Krajowa  Izba  Odwoławcza  zgodnie  z  przyjętą  linią  orzecznictwa  wskazuje:  Za  wyjaśnienia 

ogólnikowe,  lakoniczne,  niewypełniające  treści  wezwania,  należy  uznać  takie  wyjaśnienia, 

które wskazują na okoliczności wpływające na cenę, ale nie ukazujące sposobu tego wpływu, 

jak również nie potwierdzające, że okoliczności te mają charakter szczególny i indywidualny 

dla tego konkretnego  wykonawcy  -  wyrok 

KIO z 11.2.2016 r., KIO 121/16. W świetle art. 90 

ust.  1  Pzp  dowody  są  niezbędne  na  potrzeby  weryfikacji  oświadczeń  złożonych  przez 

wykonawcę. Przywołał wyrok KIO z 10.06.2015 r., KIO 1103/15, wyrok KIO z 13.08.2015 r., 

sygn.  akt:  KIO  1664/15,  wyrok  KIO  z  14.05.2013  r.,  sygn.  akt:  KIO  960/13,  wyrok  KIO  z 

19.04.2013 r., sygn. akt: KIO 791/13 oraz wyrok KIO z 06.03.2017r., sygn. akt: KIO 297/17.”. 

Odwołujący  podkreślał,  że  ,,Zamawiający  nie  jest  uprawniony  do  domniemywania 

jakichkolwiek  okoliczności,  niestanowiących  treści  wyjaśnień,  za  pomocą  których  sam 

wykonawca  nie  opisuje  własnej  sytuacji  i  które  pozostają  nieudowodnione.  Pogląd  ten  jest 

wielokrotnie  powtarzany  w  orzecznictwie  KIO  (np.  wyroki  KIO  o  sygn.  akt:  KIO  267/15,  KIO 

2721/15, KIO 2813/15, KIO 2785/15, KIO 371/16, KIO 482/16, KIO 484/16, KIO 559/16, KIO 

2406/15,  KIO  818/15,  KIO  925/15,  KIO  1410/15,  KIO  1415/15,  KIO  422/17,  KIO  416/17), 

a z 

jego  treści  wynika,  iż  wykonawca,  jako  podmiot  profesjonalnie  zajmujący  się 

wykonywaniem  umów  zawartych  w  trybie  Pzp,  powinien  dołożyć  wszelkiej  staranności,  aby 

wyjaśnienia  w zakresie  rażąco  niskiej  ceny  były  konkretne,  rzetelne,  zwięzłe  i  zawierające 

odpowiednie  kalkulacje,  a  nie  ogólne,  uniwersalne,  rozległe,  bez  przywołania  niezbędnych 

dowodów.  Przywołał  wyrok  KIO  o  sygn.  akt:  KIO  1363/13  oraz  wyrok  KIO  o  sygn.  akt:  KIO 

239/14. Podkreślił, iż skład orzekający wyraźnie bierze pod uwagę zalecenia płynące wprost z 

treści art. 90 ust. 2 Pzp, który stanowi, że obowiązek wykazania, że oferta nie zawiera rażąco 

niski

ej ceny, spoczywa na wykonawcy. (...) Nadto, Zamawiający bagatelizuje kwestie wariantu 

(scenariusza) obniżenia o 50 % przedmiotu zamówienia mimo, ze taki wymóg zawarł w SIWZ 

(okoliczność  bezsporna  miedzy  stronami),  i  nie  przeczył,  że  wariant  ten  we  wcześniejszych 

postępowaniach  był  niższy  (na  taka  okoliczność  wskazywał  na  rozprawie  Odwołujący  - 

potwierdziła  powyższa  okoliczność  SIWZ  załączona  do  złożonego  na  rozprawie  pisemnego 

uzupełniającego  stanowiska  Odwołującego  -  §  2  ust.  4  zał.  nr  4  do  SIWZ  -  Wzór  umowy 

/25%/),  czyli  w  tym  postępowaniu,  z  jakichś  powodów  dla  Zamawiającego  ta  kwestia  była 

istotna, skoro podwyższył pułap do 50 % /§ 2 ust. 3 zał. nr 4 do SIWZ - Wzór umowy/ w tym 

zakresie. 

(...) Izba zwraca także uwagę Przystępującemu, że to na nim spoczywa ciężar dowodzenia. 

Jeśli  więc  twierdzi,  że  można  wynająć  sale  w  Krakowie  za  cenę  wynikającą  z drugich 

wyjaśnień winien to udowodnić. Twierdzenia w tym zakresie z rozprawy świadczą o braku po 

stronie  Przystępującego  znajomości  istoty  ciężaru  dowodu  na  nim  spoczywającym.  W 

przedmiotowym zakresie nie mamy w żadnym wypadku do czynienia z „oczywistością”, a tezy 

i  odsyłanie  do  „wyszukiwarki  ”,  to  nieporozumienie.  Przystępujący  nie  złożył  żadnych 

dowodów. Izba zwraca uwagę, że zgodnie z art. 190 ust. 1 a pkt 1 Pzp - ciężar dowodu, że 

oferta  nie  zawiera  rażąco  niskiej  ceny  spoczywa  na  wykonawcy,  który  ją  złożył,  jeżeli  jest 

stroną  albo  uczestnikiem  postępowania  odwoławczego.  Powołując  się  w  tym  miejscu 

dodatkowo na regulację art. 14 Pzp należy wskazać, że do czynności podejmowanych przez 

Zamawiającego i wykonawców w postępowaniu o udzielenie zamówienia publicznego stosuje 

się przepisy ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 roku - Kodeks cywilny, jeżeli przepisy ustawy nie 

stanowią  inaczej;  przechodząc  do  art.  6  Kodeksu  cywilnego,  zgodnie  z  którym  ciężar 

udowodnienia  faktu  spoczywa  na  osobie,  która  z  faktu  tego  wywodzi  skutki  prawne,  należy 

wskazać, że właśnie z tej zasady wynika reguła art. 190 ust 1 i ust. 1 a Pzp. Postępowanie 

przed Izbą stanowi postępowanie kontradyktoryjne, czyli sporne, a z istoty tego postępowania 

wynika, iż spór toczą Strony postępowania oraz Przystępujący (art. 190 ust. 1 a pkt 1 Pzp) i to 

one  mają  obowiązek  wykazywania  dowodów,  z  których  wywodzą  określone  skutki  prawne. 

Przepis  art.  6  Kc  wyraża  dwie  ogólne  reguły,  a  mianowicie  wymaganie  udowodnienia 

powoływanego  przez  stronę faktu,  powodującego  powstanie  określonych  skutków  prawnych 

oraz usytuowanie ciężaru dowodu danego faktu po stronie osoby, która z faktu tego wywodzi 

skutki prawne: ei incubit p

robatio qui dicit non qui negat (na tym ciąży dowód kto twierdzi a nie 

na tym kto zaprzecza). Tym samym w ocenie Izby, Przystępujący nie podołał ciążącemu na 

nim obowiązkowi. Podobnie w wyroku KIO z 29.04.2016 r., sygn. akt: KIO KIO 596/16 - przy 

czym orze

czenie zostało w szczególności przywołane w kontekście kosztów wynajęcia sali w 

Krakowie:  „W  odniesieniu  do  obowiązku  przedstawienia  dowodów  Izba  wskazuje,  że 

obowiązek ten spoczywa na  wykonawcy  w każdej sytuacji  powołania się  na okoliczności,  w 

przypadku 

których  możliwe  jest  przedłożenie  dowodów.  Poprzestanie  w  takiej  sytuacji  na 

oświadczeniu własnym wykonawcy jest niewystarczające i czyni wyjaśnienia gołosłownymi. W 

prezentowanej  kalkulacji  wykonawca  nie  przyjmuje  w  ogóle  wariantu  dla  niego  najbardziej 

ni

ekorzystnego  a  również  możliwego,  czyli  przypadku,  kiedy  100%  doradztwa ma  charakter 

osobisty a nie zdalny. Powoływanie się w tym zakresie na przygotowanie doradców o niczym 

nie  przesądza  -  aby  bowiem  mieć  pewność  przyjmowanych  do  wyjaśnień  wariantów 

wykonawca  musiałby  mieć  pewność  co  do  przyszłych  i  niepewnych  zachowań  uczestników 

doradztwa  - 

zamawiający  w  tym  zakresie  też  żadnych  gwarancji  wykonawcom  nie  składał. 

Wykonawca  nie przedstawił  na  potwierdzenie  swoich tez  żadnych  dowodów  zupełnie  w  ten 

sposób  ignorując  spoczywający  na  nim  obowiązek  dowodowy.  W  utajnionej,  ze  złamaniem 

prawa kalkulacji, nie uwzględnił miedzy innymi kosztu najmu pomieszczeń dla prowadzenia 

usługi  oraz  kosztów  dojazdów  doradców.  Nie  uwzględnił  również  kosztów  promienia 

odległości Olsztyn- Kraków i okolice do prowadzenia usługi doradztwa. 

Elementy, na które wskazuje wyjaśniając cenę oferty są dostępne dla wszystkich pozostałych 

uczestników tego postępowania. 

Wyjaśnienia  te  zgodnie  z  poniższym  orzecznictwem,  winny  być  uznane  za  nie 

wystarczające a oferta Trappa winna być odrzucona: 

Sygn. akt: KIO 624/11, Wyrok KIO z dnia 11 kwietnia 2011 r. 

Izba podzieliła w tym zakresie pogląd wyrażony przez Zamawiającego, iż to na Wykonawcy 

ciąży  obowiązek  wskazania,  w  odpowiedzi  na wezwanie w trybie art. 90  ust. 1  ustawy  Pzp, 

jakie e

lementy oferty miały wpływ na wysokość ceny i w jaki sposób dokonano ich kalkulacji, 

tak,  aby  udowodnić,  że  zaproponowana  cena  nie  jest  ceną  rażąco  niską.  Wykonawca, 

składając  wyjaśnienia  na  okoliczność  kalkulacji  ceny  oferty,  powinien  również  wykazać,  że 

wskazana cena została ustalona zgodnie z prawem, na podstawie obiektywnych czynników, 

bez naruszania zasad uczciwej konkurencji. Natomiast Zamawiający, działając na podstawie 

art.  90  ust.  2  ustawy,  zobowiązany  jest  we  właściwy  sposób  ocenić  złożone  przez 

W

ykonawcę  wyjaśnienia.  W  rozpatrywanym  przypadku  Odwołujący  nie  przedstawił 

wyczerpując  sposobu  zgodnie,  z  którym  dokonano  kalkulacji  elementów  oferty  mających 

wpływ  na  wysokość  ceny.  Wskazać  należy,  że  aby  uzasadnić  możliwość  zaproponowania 

niskich  cen  jed

nostkowych trzeba  wskazać obiektywne czynniki umożliwiające  zaoferowanie 

takich niskich cen. Jako profesjonalny podmiot, Odwołujący powinien posiadać wiedzę o tym, 

co  powinny  zawierać  wyjaśnienia,  aby  Zamawiający  mógł  uznać  je  za  prawidłowo 

sporządzone. Nie wykazał on jednak w sposób niebudzący wątpliwości, iż znajduje się on w 

jakiejś  szczególnie  sytuacji  odróżniającej  go  w  sposób  wyraźny  od  innych  występujących 

odpowiednio  długo  na  rynku.  Zasadnie  wskazywał  Zamawiający,  iż  na  etapie  wyjaśnień, 

Odwołujący nie wykazał szczególnie korzystnych cen oferowanych mu przez jego dostawców. 

Powołał się on na cenniki mu zaoferowane, nie przedłożył ich jednak Zamawiającemu.  

Sygn. akt: KIO 227/18 WYROK z dnia 22 lutego 2018 r. 

W  ocenie  Izby,  złożone  przez  przystępującego  wyjaśnienia  są  wyjaśnieniami  lakonicznymi, 

sprzecznymi,  nie  zawierających  konkretnych  wyliczeń,  rzeczywistych  wartości  wskazanych 

wyżej czynników umożliwiających obniżenie ceny. Wreszcie żaden z tych czynników nie jest 

czynnikiem wyjątkowym, dostępnym jedynie dla tego wykonawcy, uzasadniającym tak istotne 

obniżenie  oferty  przystępującego  w  stosunku  do  innych  złożonych  ofert  w  postępowaniu. 

Pozostali  wykonawcy  również  są  doświadczonymi,  działającymi  na  rynku  lokalnym 

podmiotami,  korzystającymi  z  potencjału  lokalnego  (a  nie  zagranicznego),  posiadającymi 

biura  położone  w  niedalekiej  odległości  od  miejsca  realizacji  inwestycji,  a  przede  wszystkim 

wykonawcy  ci  korzystają  z  własnego  doświadczenia,  samodzielnie  wykazują  spełnianie 

warunków  udziału  w  postępowaniu  w  odniesieniu  do  doświadczenia  wykonawcy,  co  nie 

dubluje kosztów realizacji usługi. 

W świetle orzecznictwa, podnoszona oferta Trappa podlega odrzuceniu z postępowania z art. 

89  ust. 1 pkt. pkt. 4) względem art. 90 ust. 3 ustawy.” 

oceny  ofert  -  poprz

ez  przyjęcie,  że  oferta  wykonawcy  Trappa  sp.  z  o.o.  podlega 

punktacji ( ocenie) ofert a Nasza oferta nie podlega punktacji, 

Tymczasem  Nasza  oferta  winna  mieć  przyznane  punkty  oceny  a oferta  podnoszona (oferta 

firmy  Trappa)  z  przyczyn  wskazanych  w  pkt.  1-2 

jest  nie  ważna  i  tym  samym  powinna 

otrzymać  0  pkt  i  nie  powinna  brać  udziału  rankingu  ofert,  zmierzającym  do  wyłonienia 

najkorzystniejszej oferty. 

wskazania  wadliwego  wyniku  postępowania  poprzez  brak  oceny  punktowej  Naszej 

oferty i ocenianie oferty nie 

ważnej w tym postępowaniu - oferty firmy Trappa. 

Wskazane wyżej czynności Zamawiającego naruszyły interes Odwołującego - Zamawiający w 

toku  postępowania  tego  zamówienia  publicznego  zaniechaniem  i  swoimi  wadliwymi 

czynnościami naruszył artykuły ustawy, co narusza zasady uczciwej konkurencji oraz zasady 

równego traktowania stron postępowania. Powyższe naraża Odwołującego na utratę sporych 

korzyści. To Nasza oferta jest ważna i najkorzystniejsza w tym postępowaniu. 

Narusza  to  zasadę  równego  traktowania  wykonawców  wyrażoną  w  art.  7  ust.  1  ustawy, 

mogących  zrealizować  dane  zamówienie  publiczne  zgodnie  z  prawymi  wymogami 

Zamawiającego oraz narusza zasadę obiektywizmu i bezstronności.” 

Dalej  Odwołujący  podnosił,  że  ,,z  chwilą  wejścia  do  Unii  Europejskiej  (UE)  z  dniem 

maja 2004, władze Polski zobowiązały się do stosowania dyrektywy UE z dnia 21 grudnia 

1989  r.  nr  89/665/EWG  dotyczącej  koordynacji  przepisów  prawnych  i  administracyjnych 

odnoszących  się  do  stosowania  procedur  odwoławczych  w  zakresie  udzielania  zamówień 

publicznych na dostawy i roboty budowlane. Złożyły również deklarację, że polskie prawo jest 

zgodne  z  prawem  UE.  Z  powyższego  wynika,  że  dotychczasowa  interpretacja  interesu 

prawnego  wykonawcy  w  postępowaniu  o  zamówienie  publiczne  w  zakresie  jego  działań 

prowadzących  do  przeciwdziałania  udzielenia  zamówienia  publicznego  podmiotowi 

nieuprawnionemu w konsekwencji naruszenia przepisów PZP, musi ulec zmianie i nie może 

być ograniczana do interesu prawnego uzyskania zamówienia w danym postępowaniu. 

Art. 1 ust 3 Dyrektywy nr 89/665/EWG 

Państwa  członkowskie  zapewnią,  że  środki  odwoławcze,  zgodnie  ze  szczegółowymi 

przepisami,  które  państwa  członkowskie  mogą  wprowadzić,  są  dostępne  co  najmniej 

każdemu podmiotowi, który ma łub miał interes w uzyskaniu danego zamówienia publicznego 

na  dostawy  lub  roboty  budowlane,  w  przypadku,  gdy  taki  podmiot  doznał  uszczerbku  lub 

zagraża  mu  doznanie  uszczerbku  w  wyniku  domniemanego  naruszenia  przepisów.  W 

szczególności,  państwa  członkowskie  mogą  wymagać  od  takiego  podmiotu  uprzedniego 

powiadomienia  zamawiającego  o  domniemanym  naruszeniu  przepisów  i  o  zamiarze 

skorzystania ze środków odwoławczych. 

Jak widać z treści powyższego artykułu dyrektywa nie ogranicza dostępu do środków 

odwoławczych  tylko  w  przypadku  naruszenia  interesu  prawnego,  ale  umożliwia  taki  dostęp 

przy naruszeniu każdego interesu.”. 

W związku z powyższym Odwołujący wnosił o uwzględnienie odwołania i nakazanie 

Zamawiającemu: 

,,powtórzenie czynności badania ofert - w następstwie której nastąpi przywrócenia Naszej 

oferty 

do postępowania i odrzucenie podnoszonej oferty Trappa z postępowania, 

powtórzenie  czynności  oceny  (punktacji  ofert)  -  tj.  przeprowadzenie  tej  czynności 

w 

odniesieniu tylko do ważnych ofert, 

wskazanie wyniku postępowania na Naszą ofertę, 

równe traktowanie wszystkich wykonawców ubiegających się o to zamówienie publiczne 

w sposób zachowujący zasady uczciwej konkurencji.”. 

Zamawiający  nie uwzględnił  zarzutów podniesionych w  odwołaniu. W odpowiedzi  na 

odwołanie  i  na  rozprawie  wnosił  o  jego  oddalenie.  Wskazywał,  że  w  postępowaniu  KIO 

1637/17  i  1673/17  był  inny  przedmiot  zamówienia  i  powoływanie  się  na  tę  sprawę  jest 

nieadekwatne  dla  niniejszego  postępowania.  Jeżeli  Odwołujący  miał  jakiekolwiek 

wątpliwości,  to  mógł  złożyć  pytania  do  SIWZ.  Zamawiający  wyjaśnia,  że  obaj  wykonawcy 

złożyli wyjaśnienia rażąco niskiej ceny i oba wyjaśnienia zostały zaakceptowane pod kątem 

ceny,  a  jedynie  z  wyjaśnień  Odwołującego  Zamawiający  wywiódł  przyczynę  odrzucenia 

oferty jako niezgodnej z SIWZ. Wynikało bowiem z wyjaśnień, że Odwołujący doliczył koszt, 

którego Zamawiający nie chciał i nie mógł ponosić. 

Postępowanie jest dofinansowane z Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego 

i 

Zamawiającego obowiązują regulacje odnośnie kwalifikacji kosztów.  

Dodatkowo  zauważa,  że  wydruki  cenników  innych  sal  w  Krakowie  załączone  do  wyjaśnień 

Odwołującego  są  bezprzedmiotowe,  a  sam  Zamawiający  zatroszczy  się  o  komfort 

świadczenia  usługi.  Przedmiotem  zamówienia  jest  jedynie  usługa  doradcza  i  można  ją 

świadczyć  zdalnie.  Natomiast  stawki  wskazanej  w  wyjaśnieniach  obu  wykonawców  za 

godzinę różniły się jedynie minimalnie.  

Wobec  treści  zarzutów  postawionych  przez  Odwołującego  nie  ma  on  w  ocenie 

Zamawiającego  interesu  we  wniesieniu  odwołania,  bowiem  jego  oferta  i  tak  nie  zostałaby 

uznana za najkorzystniejs

zą.  

Wyjaśnienia obu wykonawców odnośnie rażąco niskiej ceny zostały utajnione. 

Zamawiający  stwierdzał,  że  wyjaśnienia  Przystępującego  z  3  sierpnia  2018  r.  były  spójne, 

wystarczające i przekonujące, dotyczyły przedmiotu zamówienia w niniejszym postępowaniu. 

Ponadto  podnosił,  że  Przystępujący  świadczył  już  usługę  podobną  dla  tego  samego 

Zamawiającego  w  ramach  innego  projektu  (usługa  zakończyła  się  2  tygodnie  temu),  co 

umożliwia  Przystępującemu  niejako  ciągłość  świadczenia  tego  rodzaju  usług 

u 

Zamawiającego i dodatkowo stanowi potwierdzenie zasadności złożonych wyjaśnień. 

Do  postępowania  odwoławczego  po  stronie  Zamawiającego  przystąpił  wykonawca 

Trappa spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w Olsztynie, którego oferta została uznana 

przez Zamawiającego za najkorzystniejszą (dalej: Przystępujący). 

II. 

Nie stwierdzono zaistnienia przesłanek, o których mowa w art. 189 ust. 2 Prawa zamówień 

publicznych, wobec czego rozpoznano odwołanie na rozprawie.  

Wbrew  stanowisku  Zamawiającego,  Izba  stwierdziła,  że  Odwołującemu  przysługuje 

prawo  do  wniesienia  odwołania  zgodnie  z  art.  179  ust.  1  Prawa  zamówień  publicznych, 

bowiem  ma  interes  w  uzyskaniu  danego  zamówienia  i  może  ponieść  szkodę  w  wyniku 

ewentualnego  naruszenia  przez  Zamawiającego  Prawa  zamówień  publicznych  -  jeżeli 

podniesione  przez  niego  zarzuty  by  się  potwierdziły  –  wówczas  Odwołujący  miałby  szansę 

na  uzyskanie  zamówienia.  Oferta  Odwołującego  została  odrzucona  –  a  gdyby  nie  została 

odrzucona,  zajęłaby  drugie  miejsce  w  rankingu  ofert.  Aby  oferta  Odwołującego  została 

uznana  za  najkorzystniejszą,  musiałby  on  doprowadzić  do  tego,  by  oferta  Przystępującego 

została  odrzucona,  a  równocześnie,  by  oferta  Odwołującego  została  uznana  za 

niepodlegającą  odrzuceniu.  Izba,  po  analizie  odwołania,  uznała,  że  Odwołujący  podnosił 

zarzuty  zmierzające  do  osiągnięcia  powyższego  celu,  a  więc  jego  interes  we  wniesieniu 

odwołania nie budził wątpliwości.  

Po zapoznaniu się z dokumentacją postępowania i stanowiskami Stron, Krajowa Izba 

Odwoławcza zważyła, co następuje: odwołania nie można uwzględnić.  

Na  wstępie  należy  wskazać,  że  Izba  uwzględnia  odwołanie,  jeżeli  stwierdzi 

naruszenie  przepisów  ustawy,  które  miało  wpływ  lub  może  mieć  istotny  wpływ  na  wynik 

postępowania  o udzielenie  zamówienia  (art.  192  ust.  2  Prawa  zamówień  publicznych).  Aby 

Odwołujący wykazał  wpływ  podnoszonych  zarzutów  na  wynik  postępowania,  musiałby 

doprowadzić do uznania zasadności zarzutu zaniechania odrzucenia oferty Przystępującego. 

Jeżeli  bowiem  Odwołujący  nie  przedstawi  przekonujących  argumentów,  że  oferta 

Przystępującego  powinna  zostać  odrzucona,  to  zasadność  pozostałych  zarzutów  (zarzutu 

odnoszącego  się  do  odrzucenia  oferty  Odwołującego)  będzie  irrelewantna  dla  wyniku 

postępowania.  A  więc  nawet,  gdyby  okazało  się  po  analizie  zarzutów  odwołania,  że  oferta 

Odwołującego  została  niesłusznie  odrzucona,  ale  oferta  Przystępującego  nie  podlega 

odrzuceniu (czyli potwierdziłby się jeden z zarzutów odwołania), to stwierdzenie powyższego 

nie  miałoby  wpływu  na  wynik  postępowania  –  nie  zmieniałoby  tego  wyniku,  bowiem  oferta 

Prz

ystępującego pozostawałaby ofertą najkorzystniejszą w postępowaniu. 

Niezależnie  od  powyższej  konstatacji,  należy  wskazać,  że  podstawą  odwołania 

powinny  być  prawidłowo  sformułowane  zarzuty.  Zarzut  składa  się  z  podstawy  prawnej 

i skorelowanej  z  nim  podstawy 

faktycznej.  O  ile  podstawę  prawną  można  wywieść 

z 

prawidłowo  opisanej  podstawy  faktycznej,  to  Izba,  rozpatrując  odwołanie,  nie  może 

dodawać  do  niego  zarzutów,  które  nie  wynikają  wprost  z  odwołania  –  Izba  bada  zarzuty 

jedynie  w 

granicach  zakreślonych  w  odwołaniu  (zgodnie  z  art.  192  ust.  7  Prawa  zamówień 

publicznych, 

Izba  nie  może  orzekać  co  do  zarzutów,  które  nie  były  zawarte  w  odwołaniu). 

Dodatkowo  trzeba  zauważyć,  że  podniesione  zarzuty  winny  być  uzasadnione,  a 

uzasadnienie  nie  powinno  się  składać  wyłącznie  z  szeroko  przytaczanego  orzecznictwa 

Krajowej  Izby  Odwoławczej.  Tymczasem  w  uzasadnieniu  odwołania  Odwołujący  cytował 

przypadkowe  orzeczenia 

–  w  każdym  razie  nie  wykazywał  ich  związku  z  rozpatrywaną 

sprawą. Przykładowo, na stronie 6 odwołania, Odwołujący cytował ,,Sygn. akt: KIO 1941/11, 

Wyrok KIO z dnia 20 

września 2011 r. 

Izba  nie  uwzględniła  zarzutu  dotyczącego  niezgodności  treści  oferty  ze  specyfikacją 

istotnych 

warunków  zamówienia  w  zakresie  parametrów  zaoferowanego  procesora.  Izba 

ustaliła, że w myśl zapisu w specyfikacji istotnych warunków - Opis przedmiotu zamówienia - 

wykaz  oferowanych  urządzeń  z  parametrami”,  nie  wyjaśniając,  jaki  związek  ma  przywołany 

fragment orzeczenia z zarzutami podnoszonymi we wniesionym odwołaniu. 

Zarówno przesłanki odrzucenia oferty z powodu niezgodności treści oferty z treścią 

SIWZ,  jak  i  treść  wyjaśnień  odnośnie  rażąco  niskiej  ceny  nie  budzą  żadnych  wątpliwości 

w 

orzecznictwie  Krajowej  Izby  Odwoławczej.  Jeżeli  Odwołujący  dostrzega  wpływ 

przywoływanego  przez  siebie  orzeczenia  na  rozstrzygnięcie  podnoszonego  przez  niego 

zarzutu, powinien to wskazać, a nie obszernie cytować uzasadnienia wyroków dotyczących 

zbliżonej  podstawy  prawnej.  Podsumowując,  uzasadnienie  odwołania  nie  powinno  się 

składać wyłącznie z przywołanego i cytowanego orzecznictwa Izby.  

W zakresie zarzutów podnoszonych w odwołaniu, Izba ustaliła co następuje: 

Zgodnie  z  punktem  17  SIWZ,  kryteriami  oceny  ofert  były:  cena  –  z  wagą  60%  i 

dodatkowi doradcy 

– z wagą 40%.  

Zamawiający przeznaczył na sfinansowanie zamówieni kwotę 702 000 zł. 

W postępowaniu złożono trzy oferty: oferta Przystępującego na kwotę 623 610 zł, oferta 

Odwołującego na kwotę 662 064 zł i oferta innego wykonawcy na kwotę 1 419 600 zł. 

Przystępujący  i  Odwołujący  zaoferowali  po  dwudziestu  dodatkowych  doradców 

biznesowych. W konsekwencji o rankingu ofert decydowała cena. 

W  odpowiedzi  na  pytanie  składu  orzekającego,  które  miejsce  Odwołujący  zająłby 

w 

rankingu,  gdyby  nie  został  odrzucony,  ale  dopuszczony  do  oceny  punktowej, 

Zamawiający  oświadczył  na  rozprawie,  że  Przystępujący  zająłby  drugie  miejsce 

w 

rankingu. Powyższe stwierdzenie jest zgodne z ustaleniami Izby. 

Wobec  cen  zaoferowanych  w  postępowaniu,  Zamawiający  wezwał  zarówno 

Odwołującego,  jak  i  Przystępującego  do  wyjaśnień  na  podstawie  art.  90  ust.  1  Prawa 

zamówień publicznych. 

Obaj  wykonawcy  złożyli  wyjaśnienia.  Wyjaśnienia  Przystępującego  zostały  złożone  na 

stronach, załączono do nich 8 załączników (dowodów).  Przystępujący podał, że z racji 

świadczenia  już  usługi  przez  doradców,  którymi  dysponuje,  na  rzecz  Zamawiającego, 

jest  w  stanie  zaoferować  korzystne  stawki,  zapewniając  ciągłość  pracy  tym  osobom. 

Opisał przewidywany przez siebie sposób organizacji pracy (wyjaśnienia zostały objęte 

tajemnicą przedsiębiorstwa). 

Odwołujący  w  swoich  wyjaśnieniach  wskazał,  że  w  cenie  oferty  ujął  koszt  wynajmu 

pomieszczeń,  nie  wskazany  w  treści  SIWZ,  ale  obowiązek  ujęcia  go  w  kosztach 

domniemał,  porównując  SIWZ  w  niniejszym  postępowaniu  z  treści  SIWZ  w  innym 

postępowaniu. Odwołujący w swoich wyjaśnieniach także wskazał wysokość zysku – po 

jego  odjęciu  od  ceny  jego  oferty,  cena  zaoferowana  przez  Odwołującego  byłaby 

znacznie niższa od ceny zaoferowanej przez Przystępującego. 

Zarzut zaniechania odrzucenia oferty Przystępującego. 

Zdaniem  Odwołującego,  oferta  Przystępującego  powinna  być  odrzucona,  bo  nie  załączono 

do  jego  wyjaśnień  żadnych  dowodów.  Na  rozprawie  Odwołujący  powoływał  się  na  zasadę 

równego  traktowania  wykonawców  i  wskazywał,  że  w  innym  postępowaniu  Izba  nakazała 

odrzucenie jego oferty z powodu niezałączenia dowodów do wyjaśnień rażąco niskiej ceny. 

Jedyne  uzasadnienie  faktyczne,  jakie  Odwołujący  opisał  w  odwołaniu  w  odniesieniu  do 

zaniechania  odrzucenia  oferty  Odwołującego,  to  ,,  Na  wezwanie  Zamawiającego, 

podnoszony Wykonawca  Trappa  w  celu  wykazania,  że  jego  oferta  nie  zawiera  ceny  rażąco 

niskiej, przedstawił lakoniczne wyjaśnienia bez załączenia żadnych środków dowodowych. 

Zapis ustawy wymaga, żeby w wyjaśnieniach przedstawić środki dowodowe, które potwierdzą 

realność  zaoferowanej  ceny  -  Trappa  nawet  nie  załączyła  do  wyjaśnień  wstępnych  umów 

z 

doradcami pokazującymi koszty obsługi.”  

Na 

rozprawie 

Odwołujący 

podtrzymał 

argumentację 

dotyczącą 

oferty 

Przystępującego:  jego  wyjaśnienia  w  ocenie  Odwołującego  są  zdawkowe  (zauważał,  że 

Odwołującemu  znana  jest  treść  wyjaśnień,  ale  tak  zakreślona,  że  praktycznie  nieczytelna), 

do wyjaśnień nie załączono żadnego dowodu. Nowe dowody składane w toku postępowania 

odwoławczego  są  spóźnione.  Odwołujący  przywoływał  wyrok  KIO  1637/17  i  1673/17, 

zapadły  w  sprawie  postępowania  toczonego  przez  tego  samego  Zamawiającego,  gdzie 

Trappa był Odwołującym, a P. K. Przystępującym.  

W  ocenie  Odwołującego,  Przystępujący  nie  uwzględnił,  zgodnie  z  SIWZ,  wszystkich 

kosztów, w tym kosztów dojazdu. 

Świadczenie  przedmiotu  zamówienia  musi  się  odbywać,  zdaniem  Odwołującego,  w 

odrębnym  pomieszczeniu,  co  wynika  chociażby  z  ustawy  o  ochronie  danych  osobowych  i 

RODO  (przy  czym  Odwołujący  nie  wyjaśnił,  w  jaki  sposób  przywołane  przepisy 

uniemożliwiają świadczenie usług doradztwa na odległość). 

Kwota  50  z

ł  wskazana  w  wyjaśnieniach  oraz  inne  kwoty  -  nie  wiadomo,  jak  zauważał 

Odwołujący,  czy  są  to  kwoty  brutto  czy  netto  i  czy  uwzględniają  koszty  ewentualnych 

ubezpieczeń  społecznych  i  innych.  O wysokości  stawek  dowiedział  się  dopiero 

z 

przystąpienia  (Zamawiający  odtajnił  część  wyjaśnień  Przystępującego,  i  ujawnił  je 

Odwołującemu,  bez  ujawniania  cen,  kosztów  i  stawek  wskazanych  w  wyjaśnieniach  przez 

Przystępującego). 

Odwołujący  podkreślał,  że  do  wyjaśnień  nie  załączono  żadnych  dowodów,  które 

wykazywałaby  możliwość  realizacji  zamówienia  po  wskazanych  przez  Przystępującego 

stawkach. 

Przystąpienie, w ocenie Odwołującego, opiera się na porównywaniu stawek Przystępującego 

i Odwołującego, co nie prowadzi do wykazania realności stawek Przystępującego. 

Izba tak uzasadn

iony zarzut uznała za niepotwierdzony. Po pierwsze, zasada równego 

traktowania  wykonawców  dotyczy  wykonawców  w  danym  postępowaniu.  Okoliczność,  że 

w 

innym  postępowaniu,  wobec  innej  oferty,  uznano  wyjaśnienia  wykonawcy  za 

nieprzekonujące  wobec  braku  dowodów,  nie  przesądza  o  naruszeniu  zasad  wynikających  z 

art.  7  Prawa  zamówień  publicznych  w  tym  postępowaniu.  Naruszenie  zasady  równego 

traktowania  wykonawców  może  nastąpić  przez  niejednakowe  potraktowanie  przez 

Zamawiającego wykonawców w danym postępowaniu. Zatem nie stwierdzono naruszenia art. 

7 Prawa zamówień publicznych. 

Okoliczność,  że  wykonawca  do  wyjaśnień  nie  załączył  ,,wstępnych  umów  z 

doradcami”, do złożenia których Zamawiający go nie wzywał, również nie przesądza o tym, że 

wykonawca  podlega  odrzuceniu 

na  podstawie  art.  89  ust.  1  pkt.  4  Prawa  zamówień 

publicznych. Zarzutu naruszenia art. 89 ust. 1 pkt 4 w zw. z art. 90 ust. 3 Prawa zamówień 

publicznych Odwołujący w ocenie Izby w ogóle nie uargumentował. Jak wskazano wcześniej, 

prawidłowo  sformułowany  zarzut  składa  się  z  podstawy  prawnej  i  faktycznej,  popartej 

uzasadnieniem.  Uzasadnieniem  nie  może  być  wyłącznie  przywołane  orzecznictwo  Izby, 

zapadłe  w  innych  sprawach.  Odwołujący  oparł  swoje  odwołanie  na  przyjętym  z  góry 

założeniu,  że usługa  doradztwa  będzie świadczona  w  pomieszczeniach wynajmowanych  od 

Zamawiającego, i nie może być świadczona na odległość, a, co za tym idzie, Przystępujący 

powinien  w  ofercie  uwzględnić  koszty  z  tym  związane  –  jednak  taka  argumentacja  nie  ma 

żadnego oparcia w postanowieniach SIWZ. 

Ocena złożonych wyjaśnień odbywa się w kontekście całokształtu okoliczności, które 

miały  miejsce  w  danym  postepowaniu  –  wartości  zamówienia,  cen  zaoferowanych 

w 

postępowaniu,  treści  wezwania  Zamawiającego  i  wyjaśnień  wykonawcy.  W  ocenie  Izby 

wyjaśnienia  Przystępującego  (objęte  tajemnica  przedsiębiorstwa,  o  ujawnienie  której 

Odwołujący  nie  wnosił)  były  przekonujące  i  wystarczające.  W  konsekwencji  Przystępujący 

podołał  ciężarowi  dowodu,  wynikającemu  z  art.  90  ust.  2  Prawa  zamówień  publicznych. 

Porównywanie  przez  Przystępującego  własnych  stawek  ze  stawkami  Odwołującego  ma 

znaczenie  dla  powyższej  oceny  –  stawki  zaoferowane  przez  obu  wykonawców,  i  ceny  ich 

ofert  były  zbliżone.  Wbrew  twierdzeniom  Odwołującego,  do  wyjaśnień  Przystępującego 

załączono  dowody,  lecz  inne,  niż  postulował  Odwołujący.  Odwołujący  również  złożył 

wyjaśnienia  odnośnie  rażąco  niskiej  ceny  –  wynikało  z  nich,  że  po  odjęciu  deklarowanego 

zysku,  oferta  Odwołującego  byłaby  tańsza,  niż  oferta  Przystępującego.  Odwołujący  nie 

argumentował  w  żaden  sposób,  że  za  cenę  zaoferowaną  przez  Przystępującego  nie  da się 

wykonać zamówienia (trudno się w ogóle w odwołaniu dopatrzeć tak postawionego zarzutu). 

Jak  wskazano  powyżej,  Izba  bada  odwołanie  w  granicach  postawionych  zarzutów. 

Reasumując,  Izba  nie  znalazła  podstaw  do  uwzględnienia  zarzutu  odnoszącego  się  do 

zaniechania odrzucenia oferty Przystępującego. 

Ponadto,  zdaniem  Odwołującego,  Przystępujący  powinien  złożyć  ofertę  wariantową, 

z 

założeniem  ,,najbardziej  niekorzystnego  wariantu,  czyli  przypadku,  kiedy  100%  doradztwa 

ma charakter osobisty a nie zdalny”  – jednak takich wariantów Zamawiający nie przewidział 

w 

SIWZ.  Odwołujący,  poza  powyżej  zacytowanym  założeniem,  zarzutów  w  odniesieniu  do 

braku wariantowości w ofercie Przystępującego nie podniósł. 

Konkl

udując,  Izba  nie  dopatrzyła  się  okoliczności,  przemawiających  za  odrzuceniem 

oferty Odwołujący z postępowania. 

Zarzut nieprawidłowego odrzucenia oferty Odwołującego 

Odwołujący  podnosił,  że  Zamawiający  nie  określił  w  postanowieniach  SIWZ  i  opisie 

przedmio

tu  zamówienia,  że  zabezpiecza  pomieszczenia  dla  prowadzenia  usługi  i  za  te 

pomieszczenia  będzie  ponosił  koszty.  Z  porównania  postanowień  SIWZ  w  niniejszym 

postępowaniu  i  w  analogicznym  postępowaniu  przeprowadzanym  przez  Zamawiającego  na 

przełomie 2016 i 2017 roku Odwołujący wywodził, że porównanie to powinno ,,skłaniać do co 

najmniej  do  rozważenia,  że  tym  razem  a  contrario  Zamawiający  tych  sal  nie  zabezpiecza.”. 

Mimo, iż, jak twierdził Odwołujący, treść SIWZ w porównaniu z innymi postanowieniami SIWZ 

w  inny

ch  postępowaniach  powinna  skłaniać  do  rozważenia  ujęcia  w  ofercie  dodatkowego, 

niewskazanego  wprost  w  SIWZ  kosztu,  pytania  w  tym  zakresie  do  SIWZ  nie  zadał. 

Odwołujący na rozprawie wskazywał, że Zamawiający mógłby go odrzucić na podstawie art. 

89 ust. 1 pk

t 6 Prawa zamówień publicznych, jednak tego nie uczynił (zgodnie z protokołem 

podnosił,  że  ,,Zamawiający  mógłby  ewentualnie  zarzucać  błędne  obliczenie  ceny,  ale  nie 

było to podstawą odrzucenia oferty Odwołującego.”).  

Izba  nie  uwzględniła  tak  sformułowanego  zarzutu.  Jeżeli  Odwołujący  podnosi,  że 

powinien być odrzucony z uwzględnieniem innej podstawy prawnej, niż wskazano w decyzji 

o 

odrzuceniu oferty Odwołującego, to może to prowadzić do wniosku, że Odwołujący nie ma 

interesu  w  podnoszeniu  tak  sformułowanego  zarzutu.  Niezależnie  od  powyższego,  nawet 

gdyby  decyzja  Zamawiającego  o  odrzuceniu  oferty  Odwołującego  z  postępowania  była 

wadliwa,  to  i  tak  nie  miałoby  to  wpływu  na  wynik  postępowania,  ponieważ  Odwołujący  nie 

wykazał  zasadności  zarzutu  zaniechania  odrzucenia  oferty  Przystępującego,  która  została 

uznana przez Zamawiającego za najkorzystniejszą. 

Reasumując,  orzeczono jak w sentencji. 

ust. 9 oraz art. 192 ust. 10 Prawa zam

ówień publicznych  oraz w oparciu o przepisy § 3 i § 5 

rozporządzenia  Prezesa  Rady  Ministrów  z  dnia  15  marca  2010  r.  w  sprawie  wysokości 

i 

sposobu  pobierania  wpisu  od  odwołania  oraz  rodzajów  kosztów  w  postępowaniu 

odwoławczym i sposobu ich rozliczania  (t.j. Dz. U. z 2018 r., poz.972).

Przewodniczący: 

………………………………