KIO 97/17 WYROK dnia 30 stycznia 2017 r.

Sygn. akt: KIO 97/17 

WYROK 

z dnia 30 stycznia 2017 r. 

Krajowa Izba Odwoławcza  -   w składzie: 

                                                                Przewodniczący:  Robert Skrzeszewski 

                                                                                              Katarzyna Prowadzisz 

                                                                                              Ewa Sikorska  

                                                                          Protokolant: Sylwia Jankowska 

po  rozpoznaniu  na  rozprawie  w  dniu  30  stycznia  2017  r.  w  Warszawie  odwołania 

wniesionego  do  Prezesa  Krajowej  Izby  Odwoławczej  w  dniu  16  stycznia  2017  r.  przez 

wykonawcę New Amsterdam Sp. z o.o. z siedzibą w Krakowie, 31-553, przy ul. Fabrycznej 

20A  w  postępowaniu  prowadzonym  przez  Państwowy  Zespół  Ludowy  Pieśni  i  Tańca 

„MAZOWSZE”  im.  Tadeusza  Sygietyńskiego  z  siedzibą  przy  ul.  Świerkowej  2,  (05-805) 

Otrębusy 

przy  udziale  wykonawcy  Nizio  International  M.  N.,  ul.  Inżynierska  3  lok.4,  03-410 

Warszawa  zgłaszającego  swoje  przystąpienie  do  postępowania  odwoławczego  o  sygn.  akt 

KIO 97/17 po stronie Zamawiającego 

orzeka: 

1.    oddala odwołanie, 

2.  kosztami  postępowania  obciąża  Odwołującego:  New  Amsterdam  Sp.  z  o.o.  z 

siedzibą w Krakowie, 31-553, przy ul. Fabrycznej 20A i:    

2.1.  zalicza  w  poczet  kosztów  postępowania  odwoławczego  kwotę  7  500  zł  00  gr 

(słownie:  siedem  tysięcy  pięćset  złotych  zero  groszy)  uiszczoną  przez  Odwołującego:  New 

Amsterdam Sp. z o.o. z siedzibą w Krakowie, 31-553, przy ul. Fabrycznej 20A tytułem wpisu 

od odwołania. 

Stosownie do art. 198a i 198b ustawy  z dnia 29  stycznia 2004 r. - Prawo zamówień 

publicznych (t.j. Dz. U. z 2015 r., poz. 2164 wraz ze zm.) na niniejszy wyrok - w terminie 7 

dni  od  dnia  jego  doręczenia  -  przysługuje  skarga  za  pośrednictwem  Prezesa  Krajowej  Izby 

Odwoławczej do Sądu Okręgowego w Warszawie. 

                                                                  Przewodniczący:…………………………….. 

                                                                                              ……………………………… 

                                                                                              ……………………………… 

Sygn. akt: KIO 97/17 

U z a s a d n i e n i e 

Zamawiający: Państwowy Zespół Ludowy Pieśni i Tańca „MAZOWSZE” im. Tadeusza 

Sygietyńskiego z siedzibą przy ul. Świerkowej 2, (05-805) Otrębusy wszczął postępowanie o 

udzielenie zamówienia publicznego prowadzonego w trybie przetargu nieograniczonego na: 

opracowanie  koncepcji  funkcjonalno  -  przestrzennej  wyposażenia  centrum  edukacyjnego 

niezbędnej do stworzenia projektu pn. „Odrestaurowanie Pałacyku Karolin i utworzenie bazy 

edukacyjnej dla prezentacji i promocji folkloru” (znak sprawy: koncepcja - 4 -2016). 

O wynikach postępowania Zamawiający powiadomił wykonawców w dniu 10 stycznia 

2017r.  wskazując,  iż  za  najkorzystniejszą  uznał  ofertę  złożoną  przez  wykonawcę,  który  w 

wyniku  zastosowania  kryteriów  określonych  w  SIWZ  otrzymał  95  punktów,  zaś  oferta 

Odwołującego:  New  Amsterdam  Sp.  z  o.o.  z  siedzibą  w  Krakowie,  31-553,  przy  ul. 

Fabrycznej 20A uzyskała drugą lokatę otrzymując 93,81 punktów. 

Nie  zgadzając  się  z  powyższym  rozstrzygnięciem  przetargu  Odwołujący  w  dniu16 

stycznia  2017r.  wniósł  odwołanie  do  Prezesa  Krajowej  Izby  Odwoławczej  wskazując,  że 

zdaniem  Odwołującego,  dokonując  wyboru  oferty  złożonej  przez  wykonawcę  Zamawiający 

naruszył przepisy ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. - Prawo zamówień publicznych (t.j. Dz. 

U. z 2015 r., poz. 2164 wraz ze zm.), zwanej dalej ustawą Pzp - przepis artykułu 91 ustęp 1 

w  związku  z  artykułem  2  punkt  5  a  ustawy  Pzp,  pomimo,  że  oferta  ta  nie  była 

najkorzystniejsza  uwzględniając  kryteria  wyboru  określone  w  Specyfikacji  Istotnych 

Warunków Zamówienia, zwanej dalej SIWZ, a dotyczące posiadania zdolności technicznej i 

zawodowej.  

Według  Odwołującego  prawidłowa  ocena  oferty  wykonawcy  z  uwzględnieniem 

okoliczności  braku  wykazania  doświadczenia  Wykonawcy,  co  dotyczy  w  szczególności 

wskazanej  w  ofercie  N.  A.  powinna  sprawić,  że  ilość  punktów  w  zakresie  kryterium 

doświadczenie przyznana wykonawcy powinna być odpowiednio mniejsza, co sprawiłoby, że 

za najkorzystniejszą zostałaby uznana oferta Odwołującego.  

Odwołujący zarzucił Zamawiającemu: 

Naruszenie przepisu artykułu 91 ustęp 1 ustawy Pzp w związku z artykułem 2 

punkt  5  a  ustawy  Pzp  polegające  na  wyborze  oferty  wykonawcy,  jako  najkorzystniejszej  w 

rezultacie  (z  uwzględnieniem  pozostałych  kryteriów)  przyznania  40  punktów  w  zakresie 

kryterium  określonego  w  punkcie  16.1.2.  (doświadczenie),  w  zakresie  którego  wskazana 

ilość punktów przyznawana była  w razie  zapewnienia uczestnictwa  w realizacji zamówienia 

„3 osób (powyżej 2 osób wskazanych w warunkach udziału w postępowaniu), z których każda w ciągu 

ostatnich  5  lat  przed  upływem  terminu  składania  ofert,  wykonała minimum  co  najmniej  2 koncepcje 

aranżacji wnętrz i ekspozycji wraz ze scenariuszem merytorycznym o wartości nie mniej niż 80 000,00 

zł  brutto  każda  (...)”  pomimo,  że  wskazane  w  ofercie  wykonawcy  N.  A.  nie  legitymuje  się 

doświadczeniem w pełnym zakresie wymaganym we wskazanym kryterium, nie odpowiada, 

bowiem  prawdzie  oświadczenie  wykonawcy  w  tym  zakresie,  w  którym  twierdzi  on  w 

złożonym  oświadczeniu,  że  prace  w  nim  wskazane,  a  wykonane  przez  wskazaną  osobę 

obejmowały  tworzenie  scenariusza  merytorycznego  co  sprawia,  że  liczba  punktów  w 

zakresie tego kryterium powinna być odpowiednio mniejsza, 

Naruszenie przepisów artykułu 91 ustęp 1 ustawy Pzp, w związku z artykułem 

24  ust.1  punkt  12  ustawy  Pzp,  w  związku  z  artykułem  24  aa  ustawy  Pzp,  w  związku  z 

artykułem 89 ustęp punkt 5 ustawy Pzp, polegające na wyborze na oferty wykonawcy, jako 

najkorzystniejszej  pomimo,  że  wykonawca,  który  ją  złożył  podlegał  wykluczeniu  z  tej 

przyczyny,  że  nie  wykazał  spełnienia  warunku  udziału  w  postępowaniu  określonego  w 

punktach  7.3.2  SIWZ,  a  polegającego  na  wykazaniu  posiadania  zdolności  technicznej  i 

zawodowej obejmującej wykazanie, że dysponuje on lub będzie dysponował zespołem osób, 

które będą uczestniczyć w wykonywaniu zamówienia, składającym się z co najmniej dwóch 

osób,  z  których  każda  w  ciągu  ostatnich  5  lat  przed  upływem  terminu  składania  ofert 

wykonała  minimum  co  najmniej  1  koncepcję  aranżacji  wnętrz  i  ekspozycji  wraz  ze 

scenariuszem  merytorycznym,  nie  wykazał  z  tej  przyczyny,  wypełniając  przy  okazji 

dyspozycję  co  najmniej przepisu  artykułu  24  ustęp  1  punkt  17  ustawy  Pzp,  co  miało  wpływ 

na  decyzje  Zamawiającego,  iż  wskazana  w  ofercie  N.  A.  wykonała  być  może  co  najmniej 

dwie  koncepcie  aranżacji  wnętrz  i  ekspozycji,  jednakże  bez  scenariusza merytorycznego,  z 

tej  przyczyny,  że  obydwa  wskazane  przy  Jej  nazwisku  postępowania  nie  obejmowały 

sporządzenia rzeczonego scenariusza merytorycznego. 

Podnosząc powyższe zarzuty Odwołujący wnosił o: 

Uwzględnienie odwołania, 

Unieważnienie czynności wyboru oferty Wykonawcy, 

Nakazanie  Zamawiającemu  ponownej  oceny  ofert  z  uwzględnieniem  oferty 

Odwołującego  obiektywnie  najkorzystniejszej  i  wykluczenie  wykonawcy,  również  z 

uwzględnieniem  dyspozycji  przepisu  artykułu  24  ustęp  1  punkt  17  ustawy  Pzp,  co  jest 

równoznaczne z odrzuceniem jego oferty, 

Odwołujący  zwrócił  uwagę,  że  w  punkcie  16  SIWZ  Zamawiający  wskazał  kryteria, 

jakimi  miał  się  kierować  podczas  oceny  ofert,  gdzie  w  jednym  z  kryteriów  określonym  w 

punkcie  16.1.2  SIWZ  było  doświadczenie  osób,  które  będą  uczestniczyć  w  wykonaniu 

zamówienia, przy czym waga tego kryterium została określona na 40 punktów. 

Zauważył  przy  tym,  że  Zamawiający  w  zakresie  wskazanego  kryterium  przyjął  w 

SIWZ następującą metodę przyznawania punktów: 

„Punkty w niniejszym kryterium zostaną przyznane w następujący sposób: 

40 pkt - 3 osoby (powyżej 2 osób wskazanych w warunkach udziału w postępowaniu), 

z  których  każda  w  ciągu  ostatnich  5  lat  przed  upływem  terminu  składania  ofert,  wykonała 

minimum  co  najmniej  2  koncepcje  aranżacji  wnętrz  i  ekspozycji  wraz  ze  scenariuszem 

merytorycznym o wartości nie mniej niż 80 000,00 zł brutto każda w muzeach i/lub galeriach 

sztuki  i/lub  obiektach  w  celach  edukacyjnych,  pamiątkowych,  ochronnych  przedstawiając 

port  folio  z  ekspozycjami  (dla  jednej  koncepcji  aranżacji  wnętrz  i  ekspozycji  wraz  ze 

scenariuszem merytorycznym co najmniej 40 zdjęć) 

10 pkt - 1 osoba (powyżej 2 osób wskazanych w warunkach udziału w postępowaniu), 

z  których  każda  w  ciągu  ostatnich  5  lat  przed  upływem  terminu  składania  ofert,  wykonała 

minimum  co  najmniej  2  koncepcje  aranżacji  wnętrz  i  ekspozycji  wraz  ze  scenariuszem 

merytorycznym o wartości nie mniej niż 80 000,00 zł brutto każda w muzeach i/lub galeriach 

sztuki  i/lub  obiektach  w  celach  edukacyjnych,  pamiątkowych,  ochronnych  przedstawiając 

port  folio  z  ekspozycjami  (dla  jednego  koncepcji  aranżacji  wnętrz  i  ekspozycji  wraz  ze 

scenariuszem merytorycznym co najmniej 40 zdjęć) 

0 pkt - przy spełnieniu warunków udziału w postępowaniu” 

Odwołujący  wskazał,  że  wynik  w  postaci  przyznania  Wykonawcy  40  punktów  w 

zakresie  tego  kryterium  był  rezultatem  uznania,  że  każda  ze  wskazanych  w  ofercie 

Wykonawcy  trzech  osób  legitymuje  się  wykonaniem  „(...)  minimum,  co  najmniej  2  koncepcje 

aranżacji wnętrz i ekspozycji wraz ze scenariuszem merytorycznym (...)”.  

Stwierdził  również,  że  przyczyną  podjęcia  takiej  decyzji  przez  Zamawiającego  i 

przyznania  maksymalnej  ilości  punktów  w  zakresie  omawianego  kryterium  było  wywołane 

działaniem  wykonawcy  przeświadczenie  o  prawdziwym  i  skutecznym  wykazaniu  przez 

wykonawcę, że każda ze wskazanych osób brała udział w opisanych realizacjach.  

Zdaniem  Odwołującego  zarówno  sposób  opisania  w  SIWZ  sposobu  wykazania 

spełniania  warunków,  jak  i  kryteriów  przyznawania  punktów  w  zakresie  kryterium 

doświadczenia  wskazują,  że  istotnym  dla  Zamawiającego  było,  aby  wykazane  prace 

obejmowały i koncepcje i scenariusz. 

Podniósł,  że  istotnym  jest  także,  że  w  przypadku  realizacji  wskazanych  przez 

wykonawcę,  jako  realizowane  przez  Panią  N.  A.  niemożliwym  było  wykazanie  spełnienia 

części  warunku  i  związanego  z  nim  kryterium  oceny  w  postaci  stworzenia  scenariusza 

merytorycznego.  

Odwołujący  zaznaczył,  że  zarówno  w  przypadku  Muzeum  Interaktywnego  i  Centrum 

Edukacji  Teatralnej  w  Krakowie  (Zamawiający  -  Narodowy  Teatr  Stary  im.  Heleny 

Modrzejewskiej  w  Krakowie)  jak  i  Galerii  Sztuki  Starożytnej  w  Warszawie  (Zamawiający  - 

Muzeum  Narodowe  w  Warszawie)  przedmiot  zamówienia  nie  obejmował  stworzenia 

scenariusza merytorycznego. 

Względem  postępowania  prowadzonego  przez  Narodowy  Teatr  Stary  im.  Heleny 

Modrzejewskiej Odwołujący zwrócił uwagę, że wskazana przez Wykonawcę osoba nie mogła 

stworzyć scenariusza z tej przyczyny, że scenariusz nie był objęty przedmiotem zamówienia. 

Przekonywał, że czym innym jest tworzenie koncepcji wystroju wnętrz i scenografii, co 

było  przedmiotem konkursu którego  zwycięzcą  został  wykonawca,  a  czym  innym  tworzenie 

scenariusza,  rozumianego  jako  opowieść  lub  zestaw  konkretnych  wskazówek  co  do 

konkretnych  rozwiązań,  wyrażony  tekstem  i  zawierający  myśl  autora  odnośnie  sposobu 

komunikowania  treści  ekspozycji  oraz  komplet  tekstów  i  treść  ostateczna  elementów 

wystawy,  w  szczególności  teksty  do  wydruków,  treści  aplikacji  multimedialnych  lub  teksty 

nagrań audio. 

Względem  postępowania  prowadzonego  przez  Muzeum  Narodowe  w  Warszawie 

Odwołujący  wskazał,  że  również  w  tym  przypadku  Pani  N.  A.,  ani  nikt  z  pracowników 

(zespołu) wykonawcy nie był autorem scenariusza, na co w sposób niebudzący wątpliwości 

wskazuje okoliczność, iż jego autorem była zupełnie inna osoba wskazana w dokumentach 

stanowiących załączniki do ogłoszenia o zamówieniu (konkursie). 

 Argumentował, że załącznik wskazany w pozycji trzeciej ogłoszenia stanowi właśnie 

scenariusz, którego autorem jest Pan A. T. .  

W  konsekwencji,  według  Odwołującego  -  oświadczenia  wykonawcy  dotyczące 

posiadania  zdolności  technicznej  w  tym  zakresie,  w  jakim  obejmowały  wykonanie 

scenariusza nie odpowiadają prawdzie.  

Zdaniem Odwołującego powyższe ustalenie ma bezpośredni wpływ na ilość punktów 

w  zakresie  kryterium  doświadczenia  osób,  które  będą  uczestniczyć  w  wykonaniu 

zamówienia. 

 W ocenie Odwołującego - jeżeli N. A. nie wykazała się wymaganym doświadczeniem 

- nie legitymując się autorstwem scenariuszy - liczba punktów przyznanych wykonawcy -  w 

zakresie tego kryterium powinna być odpowiednio mniejsza, nie zaś maksymalna.  

Z  istoty  analizowanego  zarzutu  wynika  –  według  Odwołującego  -  również,  że 

wykonawca,  niezależnie  od  tego,  jaki  konkretnie  pracownik  był  zaangażowany  podczas 

wskazanych realizacji, to wykonawca nie może pochwalić się nawet pośrednim autorstwem 

scenariusza,  w  znaczeniu  działania  zespołowego,  z  odpowiednim  przeniesieniem 

majątkowych  praw  autorskich,  z  tej  przyczyny,  że  przedmiot  zamówienia  nie  obejmował 

stworzenia takiego scenariusza.  

Stwierdził  również,  że  opis  przedmiotu  zamówienia  nie  obejmował  stworzenia 

scenariusza, a zatem działanie wykonawcy polegające na wskazaniu tych realizacji należało 

uznać za lekkomyślne. 

Odnośnie  wskazanej  w  ofercie  wykonawcy  realizacji  inwestycji  dla  Muzeum  Marii 

Skłodowskiej  -  Curie  Odwołujący  podniósł,  że  niemożliwym  jest,  aby  Wykonawca  spełnił 

warunek udziału w postępowaniu wskazany w punkcie 7.3.1. i 7.3.2. SIWZ w tym zakresie, w 

jakim  wymagane  jest  przedstawienie  port  folio  z  wykonanej  realizacji,  z  tej  przyczyny,  że 

realizacja ta nie została jeszcze ukończona.  

Wobec  powyższego  podniósł,  że  możliwym  było  jedynie  przedstawienie  wizualizacji, 

rozumianej,  jako  wyobrażenie  przyszłego  wyglądu  wystawy,  nad  której  wykonaniem  trwają 

prace. 

 W  ocenie  Odwołującego  -  wizualizacja  lub  też  render  nie  może  być  uznana  za 

zobrazowanie  obiektu  rzeczywiście  istniejącego,  a  jedynie  za  jego  przewidywane 

zobrazowanie,  które  mimo,  że  może  być  bardzo  dokładne,  to  nie  stanowi  utrwalenia 

rzeczywiście istniejącego w przestrzeni i czasie obiektu.  

Dopiero  bowiem  zdjęcia  fotograficzne  obrazujące  utrwalony  rezultat  pracy  są 

wystarczającym dla Zamawiającego źródłem informacji pozwalającym ocenić wygląd, cechy i 

jakość wykonanego zadania.  

Odwołujący  oświadczył,  że  był  i  jest  w  stanie  przedstawić  rozmaite  wizualizacje 

obecnie realizowanych przedsięwzięć, które nie są ukończone.  

Odwołujący  oświadczył,  że  postępując  zgodnie  z  czytelną  intencją  Zamawiającego 

przedstawił  wyłącznie  obrazy  pokazujące  dzieła  przez  niego  ukończone  i  w  rzeczywistości 

istniejące  w  przestrzeni,  tak  aby  Zamawiający  mógł  poznać  ich  wygląd,  estetykę  i 

właściwości.  

Zdaniem Odwołującego koniecznym zatem staje się zwrócenie się do Zamawiającego 

- Muzeum Marii Skłodowskiej - Curie o udzielenie informacji dotyczącej przebiegu realizacji 

zamówienia  oraz  zobowiązanie  wykonawcy  do  udzielania  odpowiedzi  na  pytanie,  czy 

realizacja wskazanej inwestycji dobiegła końca, o co Odwołujący wnosił. 

W ocenie Odwołującego z racji tego, że dokument zawierający wykaz przedsięwzięć 

realizowanych  przez  Panią  N.  A.  zawiera  nieprawdziwe  dane,  w  razie  uwzględnienia 

odwołania  Wykonawca  powinien  zostać  wykluczony  na  podstawie  przepisu  art.  24  ust.  1 

punkt 17 ustawy Pzp, zaś jego oferta powinna zostać uznana za odrzuconą. 

Odwołujący zarzucił, że wykonawca bowiem, jak każdy inny podmiot biorący udział w 

postępowaniu o udzielenie zamówienia publicznego powinien szczególnie starannie działać 

przygotowując  ofertę,  w  szczególności  podając  wyłącznie  prawdziwe  dane  w  odpowiedni 

sposób zweryfikowane, dane mające wpływ na jego kwalifikację podmiotową oraz na ocenę 

jego oferty.  

Pismem  z  dnia  18  stycznia  2017r.  zgłosił  swoje  przystąpienie  do  postępowania 

odwoławczego po stronie Zamawiającego wykonawca Nizio International M. N., zwany dalej 

Przystępującym.  

Krajowa Izba Odwoławcza ustaliła i zważyła, co następuje. 

Na  podstawie  zebranego  w  sprawie  materiału  dowodowego,  a  w  szczególności  w 

oparciu  o  treść  akt  sprawy  odwoławczej,  w  tym  Specyfikacji  Istotnych  Warunków 

Zamówienia,  zwanej  dalej  SIWZ,  oferty  Przystępującego,  odwołania,  informacji 

Zamawiającego na podstawie art.92 ust.2 ustawy Pzp z dnia 10 stycznia 2017r., odpowiedzi 

na  odwołanie  z  dnia  19  stycznia  2017r.,  pisma  procesowego  przygotowawczego 

Przystępującego  wraz  z  załącznikami  z  dnia  27  stycznia  2017r.,  jak  również  na  podstawie 

złożonych  na  rozprawie  przez  strony  i  uczestnika  wyjaśnień  Izba  postanowiła  odwołanie 

oddalić. 

Odwołanie  nie  zawierało  braków  formalnych,  wpis  został  przez  Odwołującego 

uiszczony, zatem odwołanie podlegało rozpoznaniu. Izba nie stwierdziła przesłanek do jego 

odrzucenia.  

Izba zważywszy na datę wszczęcia do przedmiotowego postępowania przetargowego 

uznała,  że  stosuje  się  do  niego  przepisy  ustawy  Prawo  zamówień  publicznych  z 

uwzględnieniem  zmian  wprowadzonych  ustawą  z 22 czerwca  2016  r.  o zmianie  ustawy  – 

Prawo  zamówień  publicznych  oraz  niektórych  innych  ustaw  (Dz.  U.  z  2016  r.  poz.  1020), 

która weszła w życie w dniu 28 lipca 2016 r.  

Według informacji przedstawionej przez Zamawiającego w piśmie z dnia 17 stycznia 

2017r.,  wartość  zamówienia  jest  mniejsza  niż  kwoty  określone  w  przepisach  wydanych  na 

podstawie art. 11 ust. 8 ustawy Pzp.  

W  pierwszej  kolejności  Izba  doszła  do  przekonania,  że  przedmiotowe  odwołanie  w 

zakresie zarzutu 2, tj: naruszenia przepisu art.91 ust.1 w zw.  z art.24 ust.1 pkt. 12 w zw.  z 

art.24aa, w zw. z art.89 ust.1 pkt. 5 ustawy Pzp  nie może podlegać badaniu i rozpoznaniu, 

bowiem dotyczy czynności innych niż określone w art. 180 ust. 2 ustawy i gdyby zarzut ten 

został  zgłoszony  samodzielnie  odwołanie  podlegałoby  odrzuceniu  w  oparciu  o  przepis  art. 

189 ust. 2 pkt 6 ustawy Pzp. 

Zgodnie  z  art.  180  ust.  2  ustawy  Pzp.  w  brzmieniu  po  nowelizacji,  jeżeli  wartość 

zamówienia jest mniejsza niż kwoty określone w przepisach wydanych na podstawie art. 11 

ust. 8, odwołanie przysługuje wyłącznie wobec czynności:  

1) wyboru trybu negocjacji bez ogłoszenia, zamówienia z wolnej ręki lub zapytania o 

cenę;  

2) określenia warunków udziału w postępowaniu;  

3) wykluczenia odwołującego z postępowania o udzielenie zamówienia;  

4) odrzucenia oferty odwołującego;  

5) opisu przedmiotu zamówienia;  

6) wyboru najkorzystniejszej oferty. 

Izba reprezentuje stanowisko, że powyższy przepis w postępowaniach podprogowych 

został  przez  ustawodawcę  zawężony  jedynie  do  sytuacji  wyraźnie  w  nich  wskazanych  i  nie 

może być interpretowany rozszerzająco.  

W ocenie Izby nie może być rozpoznany zarzut zaniechania wykluczenia wykonawcy 

z  przetargu  z  racji  nie  ujęcia  tej  sytuacji  w  katalogu  powyższego  przepisu  art.  180  ust.2 

ustawy Pzp. 

Zdaniem Izby znowelizowany przepis art. 180 ust. 2 pkt 6 ustawy Pzp i wskazane w 

nim przez ustawodawcę  wyraźne sformułowanie czynności  wyboru najkorzystniejszej oferty 

ś

wiadczy o tym, że nie  obejmuje ono zaniechania czynności odrzucenia oferty, jak również 

zaniechania  czynności  wykluczenia  z  postępowania,  a   jedynie  niedokonanie  wyboru  oferty 

najkorzystniejszej zgodnie z kryteriami oceny ofert określonymi w SIWZ.  

Za  powyższym  znaczeniem  przepisu  art.  180  ust.  2  pkt  6  ustawy  Pzp  decydują 

argumenty z zakresu wykładni literalnej.  

Dosłowne brzmienie tego przepisu oznacza dopuszczenie zakwestionowania wyboru, 

jako  najkorzystniejszej  oferty,  która  nie  jest  najkorzystniejsza  w świetle  określonych  przez 

zamawiającego  kryteriów  oceny  ofert  (nie  jest  najkorzystniejsza  w  rozumieniu  art.  2  pkt  5 

ustawy Pzp).  

Natomiast definicja wyboru najkorzystniejszej oferty wynika pośrednio z art. 91 ust. 1 

ustawy  Pzp,  który  stanowi,  że  zamawiający  wybiera  ofertę  najkorzystniejszą  na  podstawie 

kryteriów oceny ofert określonych w specyfikacji istotnych warunków zamówienia.  

Wybór  oferty  najkorzystniejszej  należy  rozumieć,  jako  czynności  zamawiającego, 

polegające  na  zastosowaniu  do  oferty  określonych  w  SIWZ  kryteriów  i ustalenie  wyniku  tej 

oceny w sposób skutkujący wyborem oferty.  

W ocenie  Izby  tylko  tak  rozumiany  wybór  oferty  najkorzystniejszej  może  być 

przedmiotem  odwołania  w postępowaniu  o  udzielenie  zamówienia,  którego  wartość  jest 

mniejsza niż tzw. progi unijne. 

Powyższy  pogląd  Izby  dodatkowo  wzmacnia  okoliczność,  że  w  wyniku  nowelizacji 

o wiele  większego  znaczenia  nabrały  pozacenowe  kryteria  oceny  ofert  (np.  kwalifikacje 

i doświadczenie osób, które będą uczestniczyły w realizacji zamówienia, aspekty społeczne, 

jakościowe, innowacyjne), których stosowanie jest w większości przypadków obowiązkowe.  

Wymaga  również  zauważenia,  że  nowelizując  art.  180  ust.  2  ustawy  Pzp., 

normodawca zdecydował się rozszerzyć możliwość wnoszenia odwołań w postępowaniach o 

wartości  zamówienia  poniżej  progów  unijnych,  dopuszczając  wniesienie  odwołania  również 

wobec  czynności  opisu  przedmiotu  zamówienia  oraz  wobec  czynności  wyboru 

najkorzystniejszej oferty.  

Jednocześnie  jednak  nie  zostały  wykreślone  ani  zmienione

przesłanki  z  pkt.  3  i  4, 

zgodnie,  z  którymi  odwołanie  przysługuje  wyłącznie  wobec  czynności  odrzucenia  oferty 

odwołującego oraz czynności wykluczenia odwołującego z postępowania.  

Wnioskując z przeciwieństwa, odwołanie na zasadzie art. 180 ust. 2 pkt 6 ustawy Pzp 

nie  przysługuje  wobec  zaniechania  odrzucenia  oferty  innego  wykonawcy,  jak  i wobec 

zaniechania  wykluczenia innego wykonawcy z postępowania, bowiem przepis ten nie może 

być  interpretowany  w  taki  sposób,  że  objęte  są  nim  wszystkie  czynności  i  zaniechania 

poprzedzające wybór najkorzystniejszej oferty, wówczas bowiem zbędne byłoby utrzymanie 

przesłanek określonych w art. 180 ust. 2 pkt 3 i 4 ustawy Pzp.  

Należy  również  wskazać,  że  gdyby  zamiarem  ustawodawcy  nie  było  ograniczenie 

odwołań  na  podstawie  punktu  6  wyłącznie  do  czynności  wyboru  najkorzystniejszej  oferty, 

zbędne  byłoby  określanie  pozytywnego  katalogu  czynności  podlegających  zaskarżeniu 

w postępowaniach poniżej progów.  

Izba  również  zwróciła  uwagę,  że  przepis  art.  180  ust.  2  ustawy  Pzp  ma  charakter 

wyjątkowy  w  stosunku  do  zasady,  że  do  postępowań  innych  niż  podprogowe  odwołanie 

przysługuje, co potwierdza również użycie w art. 180 ust. 2 ustawy Pzp przez ustawodawcę 

sformułowania „wyłącznie”, a to decyduje, ze niedopuszczalna jest wykładnia rozszerzająca.  

Należy  również  zauważyć,  że  w  postępowaniach  o  wartości  równej  lub  wyższej  niż 

kwoty określone w przepisach wydanych na podstawie art. 11 ust. 8 ustawy Pzp, odwołanie 

służy  wobec  niezgodnej  z przepisami  ustawy  czynności  zamawiającego  podjętej 

w postępowaniu o udzielenie zamówienia lub zaniechania czynności, do której zamawiający 

jest zobowiązany na podstawie ustawy.  

Podczas,  gdy  w  art.  180  ust.  2  ustawy  Pzp  była  i  jest  mowa  jedynie  o tym,  że 

odwołanie  w  postępowaniach  poniżej  progów  służy  wyłącznie  wobec  czynności,  zaś 

ustawodawca nie przewidział zaniechania zamawiającego.  

Biorąc  powyższe  pod  uwagę,  nieuprawnione  jest  twierdzenie,  że  w  odróżnieniu  od 

punktów  1-5,  przesłanka  z  pkt  6  obejmuje  zarówno  czynność,  jak  i  zaniechania  czynności 

(w dodatku innych niż czynność wprost wymieniona w przesłance).  

Przewidziany  w  przepisie  art.  180  ust.  2  katalog  przesłanek  zawsze  odnosił  się  do 

czynnego zachowania zamawiającego, nie zaś do zaniechań, i sytuacja ta nie uległa zmianie 

w wyniku ostatniej nowelizacji ustawy.  

Izba również zauważyła, że odmiennie odnosi się do tej kwestii przepis art. 181 ust. 1 

ustawy  Pzp,  który  wprost  stanowi,  że  w postępowaniach  poniżej  progów  unijnych 

wykonawca lub uczestnik konkursu może w terminie przewidzianym do wniesienia odwołania 

poinformować zamawiającego zarówno o niezgodnej z przepisami ustawy czynności podjętej 

przez  niego,  jak  i  o  zaniechaniu  czynności,  do  której  jest  on  zobowiązany  na  podstawie 

ustawy, na które nie przysługuje odwołanie na podstawie art. 180 ust. 2 ustawy Pzp. 

Dodatkowo  Izba  dostrzegła,  że  zgodnie  z  przepisem  art.  92  ust.  1  ustawy  Pzp  w 

brzmieniu  sprzed  nowelizacji,  zamawiający  miał  obowiązek  jednocześnie  informować 

o wyborze  oferty  najkorzystniejszej  oraz  o  ofertach  odrzuconych  i  wykonawcach,  którzy 

zostali wykluczeni z postępowania. Treść tego przepisu była następująca:  

Art.  92.  1.  Niezwłocznie  po  wyborze  najkorzystniejszej  oferty  zamawiający 

jednocześnie zawiadamia wykonawców, którzy złożyli oferty, o:  

wyborze najkorzystniejszej oferty, podając nazwę (firmę) albo imię i nazwisko, 

siedzibę  albo  miejsce  zamieszkania  i  adres  wykonawcy,  którego  ofertę  wybrano, 

uzasadnienie  jej  wyboru  oraz  nazwy  (firmy)  albo  imiona  i  nazwiska,  siedziby  albo  miejsca 

zamieszkania  i adresy  wykonawców,  którzy  złożyli  oferty,  a także  punktację  przyznaną 

ofertom w każdym kryterium oceny ofert i łączną punktację;  

wykonawcach,  których  oferty  zostały  odrzucone,  podając  uzasadnienie 

faktyczne i prawne;  

wykonawcach,  którzy  zostali  wykluczeni  z  postępowania  o  udzielenie 

zamówienia,  podając  uzasadnienie  faktyczne  i  prawne  –  jeżeli  postępowanie  jest 

prowadzone w trybie przetargu nieograniczonego, negocjacji bez ogłoszenia albo zapytania 

o cenę;  

terminie, określonym zgodnie z art. 94 ust. 1 lub 2, po którego upływie umowa 

w sprawie zamówienia publicznego może być zawarta. 

Obecnie przepis art. 92 ust. 1 ustawy Pzp ma następujące brzmienie: 

Zamawiający informuje niezwłocznie wszystkich wykonawców o:  

wyborze  najkorzystniejszej  oferty,  podając  nazwę  albo  imię  i  nazwisko, 

siedzibę  albo  miejsce  zamieszkania  i  adres,  jeżeli  jest  miejscem  wykonywania  działalności 

wykonawcy,  którego  ofertę  wybrano,  oraz  nazwy  albo  imiona  i  nazwiska,  siedziby  albo 

miejsca zamieszkania i adresy, jeżeli są miejscami wykonywania działalności wykonawców, 

którzy  złożyli  oferty,  a także  punktację  przyznaną  ofertom  w  każdym  kryterium  oceny  ofert 

łączną punktację,  

wykonawcach, którzy zostali wykluczeni,  

wykonawcach, których oferty zostały odrzucone, powodach odrzucenia oferty, 

a w przypadkach,  o  których  mowa  w  art.  89  ust.  4  i 5,  braku  równoważności  lub  braku 

spełniania wymagań dotyczących wydajności lub funkcjonalności,  

wykonawcach, którzy złożyli oferty niepodlegające odrzuceniu, ale nie  zostali 

zaproszeni do kolejnego etapu negocjacji albo dialogu,  

dopuszczeniu do dynamicznego systemu zakupów,  

nieustanowieniu dynamicznego systemu zakupów,  

unieważnieniu postępowania – podając uzasadnienie faktyczne i prawne.  

Z  powyższego  brzmienia  tych  przepisów  należy  wnioskować,  że  ustawodawca 

odrębnie  wypowiadał  się  o  wyborze  oferty  najkorzystniejszej  (pkt  1),  wykluczeniach  (pkt  2), 

odrzuceniach (pkt 3), zaś po nowelizacji zamawiający nie ma już obowiązku jednoczesnego 

informowania o tych czynnościach, a zatem znacznie częściej zamawiający będzie odrzucał 

oferty czy wykluczał wykonawców zanim wybierze ofertę najkorzystniejszą. 

 Nie  sposób  uznać,  że  pod  pojęciem  wybór  oferty  najkorzystniejszej  mieści  się 

zaniechanie czynności odrzucenia oferty czy zaniechanie czynności wykluczenia wykonawcy 

w sytuacji, gdy zamawiający nie dokonał jeszcze czynności wyboru oferty najkorzystniejszej. 

Interpretacja funkcjonalna art. 180 ust. 2 pkt 6 ustawy  Pzp  w sposób dopuszczający 

zaskarżanie  –  w  ramach  odwołań  wobec  wyboru  oferty  najkorzystniejszej  –  zaniechania 

odrzucenia  oferty  czy  zaniechanie  wykluczenia  wykonawcy,  nie  daje  się  obronić  również 

z powodu  konsekwencji  praktycznych  co,  do  których  należy  wykluczyć,  aby  były  objęte 

zamiarem ustawodawcy.  

Przyjmując,  że  dopuszczalne  jest  kwestionowanie  zaniechania  odrzucenia  oferty  z 

powołaniem  się  na  art.  180  ust.  2  pkt  6  ustawy  Pzp  (wybór  oferty  najkorzystniejszej), 

należałoby  zadać  pytanie  o  możliwość  jednoczesnego  zakwestionowania  takiego  samego 

zaniechania  w  stosunku  do  oferty,  która  wybrana  nie  została  (przykładowo  –  została 

sklasyfikowana na drugim miejscu, za ofertą wybraną, a przed ofertą odwołującego).  

Z jednej strony nie sposób znaleźć argumentów przemawiających za dopuszczeniem 

zaskarżenia  takiego  zaniechania,  z  drugiej  –  trudno  byłoby  uzasadnić  takie  różnicowanie 

możliwości korzystania ze środków ochrony prawnej.  

Ponadto,  tak  szeroka  interpretacja  art.  180  ust.  2  pkt  6  ustawy  Pzp  byłaby  jeszcze 

bardziej  trudna  do  zastosowania  w trybach,  w których  następuje  prekwalifikacja 

wykonawców,  a  w  których  ocenę  istnienia  podstaw  do  wykluczenia  wykonawcy  od  wyboru 

najkorzystniejszej oferty dzieli cały odrębny etap postępowania.  

W takich  postępowaniach  z  jednej  strony  za  niedopuszczalne  należałoby  uznać 

odwołanie  wobec  zaniechania  wykluczenia  wykonawcy  w  terminie  liczonym  zgodnie  z art. 

182  ust.  1  ustawy  Pzp  (tj.  od  przesłania  informacji  o  wykonawcach  zaproszonych  do 

dalszego  etapu  postępowania)  z  powołaniem  się  na  180  ust.  2  pkt  6  ustawy  Pzp  –  nie 

nastąpił bowiem wybór wyboru oferty najkorzystniejszej.  

Z  drugiej  strony,  dopuszczenie  do  wnoszenia  odwołania  dopiero  po  wyborze  oferty 

najkorzystniejszej  w  takim  trybie  byłoby  po  pierwsze  oderwane  od  określonych  ustawą 

terminów  na  wniesienie  odwołania,  a  po  drugie  –  mogłoby  doprowadzić  do  zniweczenia 

znacznej  części  postępowania  i  cofnięcia  go  po  wyborze  oferty  na  etap  prekwalifikacji.  Nie 

można zakładać, aby taki właśnie był zamiar racjonalnego ustawodawcy.  

Reasumując,  przyjęcie  stanowiska  zgodnie,  z  którym  czynność  wyboru  oferty 

najkorzystniejszej  należy  rozumieć  szeroko  –  jako  następstwo  wszystkich  czynności 

z zakresu badania i oceny ofert, które doprowadziły do wyboru oferty najkorzystniejszej, nie 

daje się obronić w świetle tekstu racjonalnego ustawodawcy.  

Przy  przyjęciu  takiej  wykładni  poza  zakresem  zaskarżenia  w  postępowaniach 

podprogowych  pozostawałoby  unieważnienie  postępowania.  Gdyby  taki  właśnie  był  zamiar 

ustawodawcy, przepis art. 180 ust. 2 zostałby sformułowany inaczej. 

Dodatkowo  istotnym  argumentem  przemawiającym  za  słusznością  prezentowanego 

poglądu  jest  wyrażone  w  toku  prac  legislacyjnych  nad  nowelizacją  stanowisko  jej  autora  – 

Ministerstwa Rozwoju, stanowiące swego rodzaju wykładnię autentyczną.  

Podczas  uzgodnień  międzyresortowych  Ministerstwo  Środowiska  zgłosiło  uwagę,  że 

rozszerzenie  katalogu  okoliczności,  wobec  których  można  zastosować  środki  ochrony 

prawnej w postępowaniach podprogowych, ograniczy efektywność postępowań. 

 Wskazywano,  że  jeżeli  zaproponowana  zmiana  jest  konieczna,  przy  tak 

rozszerzonym  katalogu  okoliczności  umożliwiających  skorzystanie  ze  środków  ochrony 

prawnej, niecelowe jest w ogóle utrzymanie art. 180 ust. 2 ustawy Pzp.  

Ministerstwo  Rozwoju  zaznaczyło  w  toku  prac  legislacyjnych,  że  zmiana  jest 

korzystna  dla  wykonawców,  a  enumeratywne  wyliczenie  nie  otwiera  zakresu  środków 

ochrony  prawnej  tak  szeroko,  jak  jego  brak.  Jak  podano,  przede  wszystkim,  poza  tym 

zakresem będą „zaniechania” zamawiającego, a to znaczna różnica.  

Odmiennych  zamiarów  nie  sposób  natomiast  wyczytać  z  innych  materiałów  z  prac 

legislacyjnych,  w  tym  z  samego  uzasadnienia  projektu  ustawy,  a  należałoby  zakładać,  że, 

jeśli ustawodawca chciał tak dalece znieść dotychczas obowiązujące ograniczenia, to byłaby 

to  zmiana  na  tyle  istotna,  że  doczekałaby  się  odpowiedniego  komentarza  w  uzasadnieniu 

nowelizacji.  

Należy  więc  stwierdzić,  że  intencja  autora  nowelizacji  co  do  zakresu  zaskarżenia  w 

postępowaniach  poniżej  progów  unijnych  została  wyrażona  podczas  uzgodnień 

międzyresortowych, ze wskazaniem na zamiar utrzymania wyłączeń dotyczących zaniechań 

zamawiającego i nie może być pomijana przy interpretacji przepisów.  

Natomiast  dokonywana  przez  Izbę  interpretacja  nie  może  uwzględniać  oczekiwań 

wykonawców,  co  do  możliwości  jak  najszerszego  wnoszenia  odwołań  w  postępowaniach 

podprogowych,  w sytuacji,  gdy  oczekiwania  te  nie  tylko  nie  znajdują  potwierdzenia  w 

brzmieniu przepisów rozumianych zgodnie z wszystkimi regułami wykładni prawa, ale wręcz 

stoją w opozycji do wyników tej wykładni i wyartykułowanych przez autora projektu celów.  

Biorąc powyższe pod uwagę należy stwierdzić, że zarzut 2 podniesiony w niniejszym 

odwołaniu zdecydowanie nie mieści się w katalogu określonym w art. 180 ust. 2 ustawy Pzp, 

gdzie mowa jest wyraźnie o czynności wyboru oferty najkorzystniejszej, nie zaś zaniechaniu 

odrzucenia wykonawcy, którego ofertę uznano za najkorzystniejszą.  

Tym  samym  skład  orzekający  Izby  podzielił  jednolite  stanowisko  Krajowej  Izby 

Odwoławczej  wyrażone  w  innych  orzeczeniach  wydanych  w  analogicznych  sprawach,  tj.  w 

postanowieniu z 5 września 2016 r. w sprawie o sygn. akt KIO 1599/16, w postanowieniu z 

15  września  2016  r.  w sprawie  o  sygn.  akt  KIO  1674/16,  w  postanowieniu  z  21  września 

2016  r.  w sprawie  o  sygn.  akt  KIO  1696/16,  postanowieniu  z  dnia  29  września  2016  roku, 

sygn.  akt  KIO  1750/16  oraz  w  postanowieniu  z  dnia  8  listopada  2016  roku,  sygn.  akt  KIO 

2026/16, postanowieniu z dnia 16 listopada 2016r., sygn. akt KIO 2084/16, w postanowieniu 

z  dnia  14  grudnia  2016r.,  sygn.  akt:  KIO  2283/16,  z  dnia  30  stycznia  2017r.,  sygn.  akt 

Podkreślenia  wymaga,  że  nie  ma  żadnego  związku  pomiędzy  naruszeniem  przez 

Zamawiającego  wymogu  w  kryterium  oceny  ofert  i  niespełnianiem  przez  Przystępującego 

warunku  udziału  w  postępowaniu,  jak  podnosi  Odwołujący  w  zarzucie  nr  2,  gdzie 

jednocześnie  wskazuje  podstawy  prawne  do  wykluczenia  wykonawcy  z  postępowania  i 

argumentację faktyczną odnośnie kryterium oceny ofert.  

Izba  wskazuje,  że  kryteria  oceny  ofert  i  ich  opis,  którymi  to  kryteriami  Zamawiający 

kierował się przy wyborze oferty najkorzystniejszej, jak również podanie wag tych kryteriów i 

sposobu  ich  oceny  został  w  sposób  jednoznaczny  i  precyzyjny  określony  w  SIWZ. 

Zaznaczyć  należy,  że  w  kryterium  poddane  zostało  ocenie  doświadczenie  innych  osób  niż 

tych,  które  wykonawca  podał  na  okoliczność  wykazania  spełnienia  warunków  udziału  w 

postępowaniu.  Tym  samym  ocena  informacji  przedstawionych  przez  wykonawcę  w  celu 

uzyskania  jak  największej  liczby  punktów  w  danym  kryterium  dokonywana  jest  tylko  w 

pryzmacie  postanowień  SIWZ  odnośnie  tego  kryterium  –  w  efekcie  wskazane  informacje 

oceniane są jedynie jako te, które odpowiadają wymaganiom zawartym w kryterium lub jako 

te, które takim wymaganiom nie odpowiadają, co w efekcie pozwala na przyznanie punktów 

w danym kryterium lub nie. Nie ma tym samym możliwości „przenoszenia”, jak starał się to 

czynić  Odwołujący,  ustawowych  regulacji  odnośnie  oceny  spełnienia  warunków  udziału  w 

postępowaniu na zupełnie inny obszar związany badaniem oferty w danym kryterium oceny 

ofert.  

Izba  dodatkowo  wskazuje,  że  dokonana  ocena  w  kryterium  oceny  ofert dotyczących 

doświadczenia  osób,  które  będą  uczestniczyć  w  wykonaniu  zamówienia  w  zakresie 

możliwości przedstawienia port folio z ekspozycjami została dokonana przez Zamawiającego 

prawidłowo. Podkreślenia wymaga, że w opisie jaki w SIWZ zawarł Zamawiający w sposób 

jednoznaczny  wymagał  przedstawienia  port  folio  „dla  jednej  koncepcji  aranżacji  wnętrz  i 

ekspozycji  wraz  ze  scenariuszem  merytorycznym  co  najmniej  40  zdjęć”.  Nie  sposób  uznać 

zatem,  aby  w  świetle  takiego  postanowienia  SIWZ,  należało  uznać  na  niewypełniające 

kryteriów oceny oferty przedstawienie do oceny dwóch koncepcji dla danej osoby, z których 

jedna  z  tych  koncepcji  została  już  zrealizowana  w  postaci  wystawy  i  którą  można 

udokumentować  port  folio  jakiego  wymagał  Zamawiający.  Słusznie  wskazał  w  trakcie 

rozprawy  uczestnik  postępowania  odwoławczego,  że  wykonanie  koncepcji,  która  stanowi 

przedmiot tej usługi, nie może być utożsamiana z wykonaniem wystawy przez zupełnie inny 

podmiot według tej koncepcji, a którą nabył w wyniku realizacji zamówienia. Wskazać w tym 

miejscu  można,  że  mogła  powstać  koncepcja  aranżacji  wnętrz  i  ekspozycji  wraz  ze 

scenariuszem  merytorycznym,  która  choć  odpowiadała  wymaganiom  podmiotu  ją 

zamawiającego  nigdy  nie  została  zrealizowana  w  postaci  wystawy  z  uwagi  na  inne 

okoliczności,  zmiany  czy  decyzje,  a  co  wymaga  podkreślenia  nie  jest  zależne  od  autora 

koncepcji.      

Po  przeprowadzeniu  postępowania  odwoławczego  w  pozostałym  zakresie  Izba  nie 

doszukała  się  w  działaniach  Zamawiającego  naruszenia  przepisu  art.  91  ust.1  w  związku  z 

art.2 pkt. 5 ustawy Pzp. 

Podstawowym, 

istotnym 

zagadnieniem 

wymagającym 

rozstrzygnięcia 

w 

przedmiotowej sprawie była kwestia oceny czy Zamawiający wybrał ofertę najkorzystniejszą 

na podstawie kryteriów oceny ofert określonych w SIWZ.  

Przechodząc  do  rozpoznania  merytorycznego  Izba  ustaliła,  że  Zamawiający  w  pkt. 

7.3.2.  SIWZ  postanowił,  że  za  spełniających  warunek  posiadania  zdolności  technicznej  i 

zawodowej,  Zamawiający  uzna  wykonawców,  którzy  wykażą,  że  dysponuje  lub  będzie 

dysponował  zespołem  osób,  które  będą  uczestniczyć  w  wykonywaniu  zamówienia, 

składającym  się  z  co  najmniej  dwóch  osób,  z  których  każda  w  ciągu  ostatnich  5  lat  przed 

upływem  terminu  składania  ofert  wykonała  minimum  co  najmniej  1  koncepcję  aranżacji 

wnętrz i ekspozycji wraz ze scenariuszem merytorycznym o wartości nie mniej niż 80 000,00 

zł  brutto  w  muzeach  i/lub  galeriach  sztuki  i/lub  obiektach  w  celach  edukacyjnych, 

pamiątkowych,  ochronnych  przedstawiając  port  folio  z  ekspozycjami  (dla  jednego 

scenariusza co najmniej 10 zdjęć). 

Izba  stwierdziła  również,  że  w  pkt.  9.2.1  SIWZ  Zamawiający  przewidział  pozostałe 

dokumenty - wypełniony „Formularz oferty” na załączniku nr 1 do SIWZ. 

W  powyższym  pkt.  2  załącznika  nr  1  do  SIWZ  formularza  oferty  wykonawcy  mieli 

złożyć oświadczenie, że n/w osoby będą uczestniczyć w wykonywaniu zamówienia: W ciągu 

ostatnich  5  lat  przed  upływem  terminu  składania  ofert,  wykonała  co  najmniej  2  koncepcje 

aranżacji wnętrz i ekspozycji wraz ze scenariuszem merytorycznym o wartości nie mniej niż 

120  000,00  zł  brutto  każda  w  muzeach  i/lub  galeriach  sztuki  i/lub  obiektach  w  celach 

edukacyjnych,  pamiątkowych,  (proszę  o  podanie  nazwy  Zamawiającego  i  miejsca 

wykonania)  ochronnych  przedstawiając  port  folio  z  ekspozycjami  (dla  jednej  koncepcji 

aranżacji wnętrz i ekspozycji wraz ze scenariuszem merytorycznym co najmniej 40 zdjęć) z 

podaniem imienia i nazwiska i podstawy dysponowania tymi osobami. 

Do powyższego oświadczenia Zamawiający zadedykował instrukcję, że w rubryce „W 

ciągu  ostatnich  5  lat  przed  upływem  terminu  składania  ofert,  wykonała  co  najmniej  2 

koncepcje aranżacji wnętrz i ekspozycji wraz ze scenariuszem merytorycznym o wartości nie 

mniej  niż  120  000,00  zł  brutto  każda  w  muzeach  i/lub  galeriach  sztuki  i/lub  obiektach  w 

celach  edukacyjnych,  pamiątkowych,  ochronnych  przedstawiając  port  folio  z  ekspozycjami 

(dla jednej koncepcji aranżacji wnętrz i ekspozycji wraz ze scenariuszem merytorycznym co 

najmniej 40 zdjęć)” należy podać informacje pozwalające stwierdzić czy Wykonawca spełnia 

kryteria oceny określone w pkt 16.1.2 SIWZ. 

Izba ustaliła także, że w pkt.16.1.2. SIWZ Zamawiający postanowił między innymi, że 

przy  wyborze  najkorzystniejszej  oferty  Zamawiający  będzie  się  kierował  następującymi 

kryteriami  i  ich  wagami:  Doświadczenie  osób,  które  będą  uczestniczyć  w  wykonaniu 

zamówienia – waga 40 pkt. 

 Punkty w niniejszym kryterium zostaną przyznane w następujący sposób:  

40  pkt  –  3  osoby  (powyżej  2  osób  wskazanych  w  warunkach  udziału  w 

postępowaniu),  z  których  każda  w  ciągu  ostatnich  5  lat  przed  upływem  terminu  składania 

ofert,  wykonała  minimum  co  najmniej  2  koncepcje  aranżacji  wnętrz  i  ekspozycji  wraz  ze 

scenariuszem merytorycznym o wartości nie mniej niż 80 000,00 zł brutto każda w muzeach 

i/lub  galeriach  sztuki  i/lub  obiektach  w  celach  edukacyjnych,  pamiątkowych,  ochronnych 

przedstawiając  port  folio  z  ekspozycjami  (dla  jednej  koncepcji  aranżacji  wnętrz  i  ekspozycji 

wraz ze scenariuszem merytorycznym co najmniej 40 zdjęć) 

 10  pkt  –  1  osoba  (powyżej  2  osób  wskazanych  w  warunkach  udziału  w 

postępowaniu),  z  których  każda  w  ciągu  ostatnich  5  lat  przed  upływem  terminu  składania 

ofert,  wykonała  minimum  co  najmniej  2  koncepcje  aranżacji  wnętrz  i  ekspozycji  wraz  ze 

scenariuszem merytorycznym o wartości nie mniej niż 80 000,00 zł brutto każda w muzeach 

i/lub  galeriach  sztuki  i/lub  obiektach  w  celach  edukacyjnych,  pamiątkowych,  ochronnych 

przedstawiając port folio z ekspozycjami (dla jednego koncepcji aranżacji wnętrz i ekspozycji 

wraz ze scenariuszem merytorycznym co najmniej 40 zdjęć)  

0 pkt – przy spełnieniu warunków udziału w postępowaniu. 

Nadto,  Izba  stwierdziła  w  spornym  zakresie,  że  Przystępujący  w  załączniku  nr  1  do 

SIWZ  –  Formularz  oferty  wskazał  osobę,  która  wykonała  koncepcję  aranżacji  wnętrz  i 

ekspozycji  wraz  ze  scenariuszem  merytorycznym  przewidzianych  na  funkcjonowanie 

Muzeum  Interaktywnego  i  Centrum  Edukacji  Teatralnej  wykonywanych  na  rzecz 

Narodowego  Starego  Teatru  im.  H.  Modrzejewskiej  w  Krakowie,  a  także  dla  Galerii  Sztuki 

Starożytnej w Muzeum Narodowym w Warszawie.  

Rozpoznając  przedmiotową  sprawę,  Izba  nie  podzieliła  argumentacji  Odwołującego 

dotyczącej  zarzutu  nr  1  z  tego  powodu,  że  wymóg  scenariusza  w  podanych  realizacjach 

Przystępującego  w  kryterium  oceny  ofert  spełnia  wymagania  SIWZ,  również  w  aspekcie 

braku zdefiniowania tego pojęcia przez Zamawiającego.  

Według zapatrywania Izby - Odwołujący nie udowodnił, że sporny wymóg wykonania 

scenariusza przez osobę, na którą powołuje się Przystępujący nie został spełniony. 

Izba uznała, że informacje z linków ze strony internetowej są bezsporne, a zatem nie 

wymagają  dowodzenia  i  z  tego  powodu  Izba  je  pominęła,  zaś  wniosek  o  przeprowadzenie 

dowodu  z  przesłuchania  członka  zarządu  Odwołującego  na  okoliczności  związane  z  oceną 

dokumentów  Izba  potraktowała,  jako  dowód  zgłoszony  dla  zwłoki  i  nieprzydatny  do 

rozstrzygnięcia przedmiotowej sprawy. 

Izba  oddaliła  również  wnioski  dowodowe  dotyczące  zarzutu  nr  2  z  przyczyn  wyżej 

wskazanych, bowiem zarzut ten w ogóle nie był rozpoznawany.  

Natomiast  Izba  oparła  się  na  dowodach  przedstawionych  przez  Przystępującego  w 

załączniku  nr  3  -  idea,  zawartość  merytoryczna  oraz  forma  regulaminu  konkursu  na 

opracowanie  koncepcji  wystroju  wnętrz  i  scenografii  Muzeum  Interaktywnego  i  Centrum 

Edukacji  Teatralnej  wykonywanych  na  rzecz  Narodowego  Starego  Teatru  im.  H. 

Modrzejewskiej  w  Krakowie,  gdzie  między  innymi  na  stronie  44  w  projekcie  adaptacji 

przestrzeni,  podziału  wnętrz  i  ich  przeznaczenia  wskazano,  że  w  przestrzeni,  umownie 

nazwanej  „Oś  Czasu”,  opowieść  o  historii  Teatru  będzie  prowadzona  w  sposób  tradycyjny 

przy  użyciu  realnych  obiektów,  zaś  w  załączniku  nr  4  wytyczne  dla  Ścieżki  „Antyk” 

przewidziano również sposób użycia literackiego tekstu. 

W  powyższym  zakresie  Izba  przyjęła  wyjaśnienia  Przystępującego,  że  efektem 

wykonania  powyższych  postanowień  regulaminu  było  przygotowanie  scenariusza 

koncepcyjnego,  merytorycznego,  który  załączył  na  stronach  59  –  68  załącznika  do  pisma 

procesowego, a który był podpisany przez osobę zadeklarowaną w formularzu oferty.  

Podobnie Izba uznała, że analogiczna sytuacja wystąpiła przy kolejnym zamówieniu, 

tj. przy opracowaniu koncepcji aranżacji Galerii Sztuki Starożytnej w Muzeum Narodowym i 

w  tym  zakresie  istotny  był  regulamin  konkursu  na  opracowanie  koncepcji  aranżacji  galerii 

sztuki  starożytnej  w  Muzeum  Narodowym  w  Warszawie  (str.  70  i  nast.  załącznika 

przedłożonego przez Przystępującego).  

Izba  stwierdziła  również,  że  w  pkt  2  ze  str.  73  załącznika  przewidziano  założenia 

merytoryczne  i  funkcjonalne,  a  także  Scenariusz  Galerii  Starożytnej  –  projekt,  założenia 

ogólne  (strona  90  i  nast.),  w  następstwie,  których  Przystępujący  sporządził  projekt 

koncepcyjny(  str.  109-117)  dla  Galerii  Sztuki  Starożytnej  MNW  zawierający  opis  koncepcji 

aranżacji z opisem scenariusza podpisany przez tą samą osobę. 

Zdaniem  Izby  okoliczność  opracowania  scenariusza  w  ramach  zadeklarowanych  w 

formularzu oferty zamówieniach wynika również z załączonych przez Przystępującego umów 

o  dzieło,  gdzie  na  str.  120  jest  wskazana  koncepcja  i  scenariusz  ekspozycji,  dotyczy  to 

Muzeum  Narodowego  i  na  str.  122  opracowanie  koncepcyjne  ze  scenariuszem  dla 

ekspozycji MICET w Krakowie, obie podpisane przez tą samą osobę wskazaną w formularzu 

ofertowym.  

Dodatkowo,  Izba  stanęła  na  stanowisku,  że  zarzut  Odwołującego  niewykazania  się 

wykonaniem  scenariusza  przez  osobę,  na  którą  powołał  się  Przystępujący  w  formularzu 

oferty nie mógł również znaleźć potwierdzenia z tego powodu, że Zamawiający w ogóle nie 

zamieścił  w  SIWZ  definicji  scenariusza,  a  wobec  tego  pojęcie  to  należało  rozumieć  w  taki 

sposób, jaki wynika ze specyfiki opisu wystawy przygotowanej przez jej autora. 

Nadawanie,  zatem  dodatkowej  treści  pojęciu,  które  nie  zostało  w  ogóle  przez 

Zamawiającego określone nie może działać przeciwko danemu wykonawcy.

Izba podkreśla, 

ż

e  nieuprawnioną  i  nieznajdującą  uzasadnienia  w  postanowieniach  SIWZ  oraz 

obowiązujących  przepisach  argumentacja  Odwołującego  wskazująca  na  przenoszenie 

postanowień  SIWZ  w  zakresie  opisu  przedmiotu  zamówienia  w  tym  postępowaniu 

(odniesienie  do  załącznika  nr  6  do  SIWZ)  do  ukształtowanych  kryteriów  oceny  ofert. 

Zamawiający  w  żaden  sposób  nie  uzależnił  tych  postanowień  od  siebie,  nie  odwoła  się  w 

kryterium  do  żadnych  treści  z  opisu  przedmiotu  zamówienia.  Interpretacja  postanowień 

dotyczących  opisu  sposobu  spełnienia  kryterium  przez  pryzmat  opisu  przedmiotu 

zamówienia  danym  postępowaniu  o  udzielenie  zamówienia  nie  znajduje  jakiegokolwiek 

uzasadnienia.  Zaznaczyć  należy,  że  każda  taka  interpretacja  mogłaby  być  odmienna  od 

pozostałych,  co  uniemożliwiłoby  jakiekolwiek  porównanie  złożonych  ofert.  Treść  opisu 

kryterium  była  jednoznaczna,  a  brak  zdefiniowania  przez  Zamawiającego  określenia 

„scenariusz merytoryczny” nie może być na tym etapie postępowania precyzowana, a co za 

tym idzie, nie może działać na niekorzyść wykonawcy składającego ofertę. W rozpoznawanej 

sprawie każde rozumienie tego sformułowania broni się z uwagi na brak definicji legalnej jak 

również brak definicji w SIWZ. 

Reasumując,  złożenie  przez  Przystępującego  w  formularzu  ofertowym  oświadczenia 

o dodatkowych realizacjach zamówień podobnych do przedmiotu zamówienia i związanym z 

tym doświadczeniem osób nie może być, w rozpoznawanej sprawie, uznane za niewiążące, 

dla  oceny  w  wymaganym  przez  Zamawiającego  kryterium  mającego  wpływ  na  wynik 

postępowania przetargowego.  

W  tym  stanie  rzeczy  Izba  na  podstawie  art.  192  ust.  1  ustawy  Pzp  postanowiła 

oddalić odwołanie.  

O kosztach postępowania odwoławczego orzeczono na podstawie art. 192 ust. 9 i 10 

ustawy Prawo zamówień publicznych, stosownie do wyniku postępowania, z uwzględnieniem 

przepisów  rozporządzenia  Prezesa  Rady  Ministrów  z  dnia  15  marca  2010r.  w  sprawie 

wysokości i sposobu pobierania wpisu od odwołania oraz rodzajów kosztów w postępowaniu 

odwoławczym i sposobu ich rozliczania (Dz. U. Nr 41, poz. 238 wraz ze zm.). 

                                                                       Przewodniczący:………………………… 

                                                                                                   …………………………. 

                                                                                                   ………………………….