KIO 1089/17 POSTANOWIENIE dnia 13 czerwca 2017 r.

Sygn. akt: KIO 1089/17 

POSTANOWIENIE 

z dnia 13 czerwca 2017 r. 

Krajowa Izba Odwoławcza   -   w składzie: 

Przewodniczący:     Agata Mikołajczyk 

Członkowie:           Aneta Mlącka 

Izabela Niedziałek - Bujak 

Protokolant:             Edyta Paziewska 

po  rozpoznaniu  na  rozprawie  w  dniu  13  czerwca  2017  r.  w  W.  odwołania  wniesionego  do 

Prezesa  Krajowej  Izby  Odwoławczej  w  dniu  29  maja  2017  r.  przez  wykonawców  wspólnie 

ubiegających  się  o  udzielenie  zamówienia:    S.  Sp.  z  o.o.  w  W.,  K.Z.A.  S.A.  w  K.  oraz 

R.M.C. Sp. z o.o. w W. w postępowaniu prowadzonym przez zamawiającego - P.P.L.K. S.A. 

w W., 

przy udziale wykonawców wspólnie ubiegających się o udzielenie zamówienia T.P. sp. z o.o. 

w W. oraz D.S. sp. z o.o. w Ł., zgłaszających przystąpienie do postępowania odwoławczego 

po stronie zamawiającego, 

orzeka: 

1.  odrzuca  odwołanie; 

2.  kosztami  postępowania  obciąża  wykonawców  wspólnie  ubiegających  się  o  udzielenie 

zamówienia:  S. Sp. z o.o. w W., K.Z.A. S.A. w K. oraz R.M.C. Sp. z o.o. w W. i: 

2.1. zalicza w poczet kosztów postępowania odwoławczego kwotę 20.000 zł 00 gr (słownie: 

dwudziestu  tysięcy  złotych  zero  groszy)  uiszczoną  przez  wykonawców  wspólnie 

ubiegających  się  o  udzielenie  zamówienia:  S.  Sp.  z  o.o.  w  W.,  K.Z.A.  S.A.  w  K.  oraz 

R.M.C. Sp. z o.o. w W. tytułem wpisu od odwołania, 

zasądza od wykonawców wspólnie ubiegających się o udzielenie zamówienia:  S. Sp. z 

o.o.  w  W.,  K.Z.A.  S.A.  w  K.  oraz  R.M.C.  Sp.  z  o.o.  w  W.  na  rzecz  zamawiającego  - 

P.P.L.K.  S.A.  w  W.  kwotę  3.600  zł  00  gr  (słownie:  trzy  tysiące  sześćset  złotych  zero 

groszy), stanowiącą koszty  wynagrodzenia pełnomocnika.  

Stosownie  do  art.  198a  i  198b  ustawy  z  dnia  29  stycznia  2004  r.  -  Prawo  zamówień 

publicznych (Dz. U. z 2015 r. poz. 2164 ze zm.) na niniejsze postanowienie - w terminie 7 dni 

od  dnia  jego  doręczenia  -  przysługuje  skarga  za  pośrednictwem  Prezesa  Krajowej  Izby 

Odwoławczej do Sądu Okręgowego Warszawa – Praga w Warszawie. 

Przewodniczący: 

………………………………………. 

Członkowie:   

………………………………………. 

………………………………………. 

Sygn. akt: KIO 1089/17 

Uzasadnienie 

Zamawiający  –  P.P.L.K.  S.A.  w  W.  –  prowadzi  w  trybie  przetargu  ograniczonego 

postępowanie  o  udzielenie  zamówienia  na  podstawie  przepisów  ustawy  z  dnia  29  stycznia 

2004 r. Prawo  zamówień publicznych (t.j. Dz. U. z 2015 r. poz. 2164 ze zm.), zwanej dalej 

„ustawą  Pzp”,  którego  przedmiotem  są  „Prace  na  linii  kolejowej  nr  (…)  W.  W.  O.  –  D.  na 

odcinku  W.  –  O.  –  D.  –  L.,  odcinek  O.  –  L.  w  km  26,050  –  175,850”.  Ogłoszenie  o 

zamówieniu  zostało  opublikowane  w  Dzienniku  Urzędowym  Unii  Europejskiej  w  dniu  12 

grudnia 2015 r., (…). 

Dnia  18  maja  2017  r.  zamawiający  zawiadomił  wykonawców,  w  tym  wnoszących 

odwołanie    wykonawców  wspólnie  ubiegających  się  o  udzielenie  zamówienia:    Konsorcjum 

S.  Sp.  z  o.o.  w  W.,  K.Z.A.  S.A.  w  K.  oraz  R.M.C.  Sp.  z  o.o.  w  W.,  zwanego  dalej 

„odwołującym lub Konsorcjum S.” o wyborze jako najkorzystniejszej oferty Konsorcjum T.P. 

sp.  z  o.o.  i  D.S.  sp.  z  o.o.  (dalej  jako  T.)  i  odrzuceniu  oferty  B.  w  ramach  przedmiotowego 

postępowania o udzielenie zamówienia publicznego. 

Odwołujący zarzucił Zamawiającemu naruszenie art. 89 ust. 1 pkt. 4 Pzp w zw. z art. 

90  ust.  2  oraz  ust.  3  ustawy  Pzp  z  uwagi  na  zaniechanie  odrzucenia  oferty  Konsorcjum  T. 

pomimo  nie  wykazania,  że  przedmiotowa  oferta  nie  zawiera  ceny  rażąco  niskiej  oraz  w 

sytuacji,  gdy  złożone  wyjaśnienia  i  dowody  nie  potwierdzają,  że  oferta  nie  zawiera  ceny 

rażąco niskiej.  

Z uwagi na powyższe, wniósł o uwzględnienie odwołania i nakazanie: unieważnienie 

czynności  wyboru  oferty  najkorzystniejszej,  dokonanie  ponownej  oceny  ofert  i  odrzucenie 

oferty Konsorcjum T.. 

Odwołujący  wskazał  ponadto,  że  przysługuje  mu  (…)  prawo  do  skorzystania  ze 

ś

rodków  ochrony  prawnej  zgodnie  z  art.  179  ust.  1  Pzp,  gdyż  jest  wykonawcą,  który  może 

zrealizować  Zamówienie  będące  przedmiotem  niniejszego  Postępowania  i  jako  jedyny  z 

wykonawców  biorących  udział  niniejszym  Postępowaniu  złożył  ważną,  nie  podlegającą 

odrzuceniu ofertę. Oferta Odwołującego znajduje się na drugiej pozycji tzw. listy rankingowej. 

Niezgodne  z  przepisami  PZP  działania  Zamawiającego  w  postaci  zaniechania  odrzucenia 

oferty  Konsorcjum  T.P.  Sp.  z  o.o.  i  D.S.  Sp.  z  o.o.  oraz  wybór  tej  oferty  jako 

najkorzystniejszej,  uniemożliwiają  Odwołującemu  uzyskanie  i  realizację  niniejszego 

Zamówienia, co naraża Odwołującego na wymierną szkodę”. 

Konsorcjum  S.  podało  również,  że  „Informację  stanowiącą  podstawę  do  wniesienia 

odwołania  Odwołujący  powziął  w  dniu  18  maja  2017,  tj.  w  dniu  przesłania  przez 

Zamawiającego za pośrednictwem e-maila informacji o wyborze oferty najkorzystniejszej”.  

W  związku  z  powyższym,  należy  uznać  zdaniem  wykonawcy,  że  odwołanie  zostało 

wniesione  ustawowym  terminie  wskazanym  w  art.  182  ust.  1  pkt  1  Pzp.  Jedynie  z 

ostrożności zauważył, że (…) możliwości zaskarżenia czynności wyboru oferty T. nie uchybia 

okoliczność,  że  jest  to  powtórny  wybór  oferty  najkorzystniejszej  w  Postępowaniu.  Po 

pierwsze, skarżona decyzja jest nową czynnością Zamawiającego podjętą w Postępowaniu i 

na  nowo  umożliwia  zakwestionowanie  dokonanego  wyboru  wykonawcom  dalej 

sklasyfikowanym  w  rankingu  ofert.  Dopuszczalność  wniesienia  niniejszego  odwołania 

potwierdza również orzecznictwo KIO i wskazał na sprawy: KIO 122/16 oraz KIO 2720/15, w 

której  „W swoim przywołanym rozstrzygnięciu Izba powołała się również na wyrok Trybunału 

Sprawiedliwości  UE  z  dnia  8  maja  2014r.  w  sprawie  0161/13,  w  którym  wskazano,  że  „w 

przypadku  stwierdzenia  nieważności  decyzji  o  udzieleniu  zamówienia  zgrupowaniu,  które 

zajęło  pierwsze  miejsce  w  postępowaniu  w  sprawie  udzielenia  zamówienia,  ponowna 

decyzja o udzieleniu zamówienia innemu oferentowi może być przedmiotem nowej skargi o 

stwierdzenie  nieważności  w  terminie  przewidzianym  w  przepisach  krajowych”.  To  zaś 

doprowadziło  Trybunał  do  wniosku,  że  „termin  na  wniesienie  skargi  o  stwierdzenie 

nieważności decyzji o udzieleniu zamówienia powinien biec od nowa, w sytuacji gdy podmiot 

zamawiający  przyjął  nową  decyzję,  po  przyjęciu  tej  decyzji  o  udzieleniu  zamówienia,  lecz 

przed podpisaniem umowy, mogącą mieć wpływ na zgodność z prawem rzeczonej decyzji o 

udzieleniu zamówienia. Bieg tego terminu rozpoczyna się od chwili zawiadomienia oferentów 

o  późniejszej  decyzji  lub  w  jego  braku  -  od  chwili,  w  której  zapoznali  się  oni  z  tą  decyzją”.  

Wyjaśnił,  że  odwołanie  dotyczy  zaniechania  odrzucenia  oferty  T.  jako  zawierającą  rażąco 

niską cenę, przy czym zarzutów odnośnie tej oferty Odwołujący nie mógł podnieś przy okazji 

poprzedniego wyboru, bowiem wówczas - wskutek utajnienia części oferty T. - nie posiadał 

wiedzy  o  jej  wadliwości.  Dopiero  po  ujawnieniu  przez  Zamawiającego  formularza 

zawierającego  rozbicie  cenowe  ofert  wszystkich  oferentów  (co  nastąpiło  w  dniu  10  maja 

2017,a  zatem  już  po  pierwotnym  wyborze),  Odwołującemu  stała  się  wiadoma  wadliwość 

oferty  T.,  która  powinna  skutkować  odrzuceniem  tej  oferty  jako  zawierającej  rażąco  niska 

cenę. O ile zatem wcześniej nie było możliwe zaskarżenie zaniechania odrzucenia oferty T. z 

uwagi  na  występowanie  w  niej  ceny  rażąco  niskiej,  to  obecnie  -  wskutek  ujawnienia 

formularzy cenowych złożonych ofert - Odwołujący zyskał podstawę do wniesienia odwołania 

w  tym  zakresie.  W  tym  kontekście  na  uwagę  zasługuje  wyrok  KIO  2861/15,  KIO  31/16,  w 

którym  za  prawidłowe  uznano  wniesienie  odwołania  na  zaniechanie  odrzucenia 

konkurencyjnej oferty w terminie 10 dni od odtajnienia wyjaśnień do kwestionowanej oferty, 

co  jednak  nastąpiło  już  po  formalnym  jej  wyborze.  Odwołanie  na  czynność  ponownego 

wyboru  oferty  najkorzystniejszej  zostało  wniesione  z  zachowaniem  terminu  wskazanego  w 

art. 182 ust. 1 pkt 1 Pzp, przy czym  za dopuszczalnością wniesienia odwołania przemawia 

również pojawienie się nowych okoliczności - które nie były wcześniej znane Odwołującemu 

-  świadczących  o  wadliwości  oferty  T..  Przyjęcie  przeciwnego  poglądu  pozbawiłoby  zaś 

Odwołującego prawa do skutecznego skorzystania ze środków ochrony prawnej”. 

Zamawiający  w  odpowiedzi  na  odwołanie,  wniósł  o  odrzucenie  odwołania  na 

podstawie art. 189 ust.2 pkt 3 ustawy Pzp, wskazując na następujące okoliczności: 

(…) w  dniu  10  marca  2017  r.  dokonał  pierwotnego  wyboru  oferty  najkorzystniejszej, 

za  którą  została  uznana  oferta  B.Z..  Z  powyższą  decyzją  Zamawiającego  nie  zgodził  się 

Wykonawca  T.P.  Sp.  z  o.o.,  który w  dniu  20 marca  2017 r. wniósł  odwołanie  wskazując,  iż 

oferta B. jest niezgodna z SIWZ. 

Izba  w  dniu  12  maja  2017  r.  wydała  wyrok,  w  którym  uwzględniła  odwołanie  i 

nakazała  odrzucić  ofertę  firmy  B.  oraz  dokonać  ponownego  badania  i  oceny  ofert  oraz 

dokonać ponownego wyboru oferty najkorzystniejszej (sprawa toczyła się pod sygn. akt: KIO 

W   dniu   18   maja   2017   r.   Zamawiający   dokonał   ponownego   wyboru   oferty 

najkorzystniejszej,   tj.   T.   P.   Sp.   z   o.o.   Podkreślił, że nie dokonywał w stosunku do 

oferty tego Wykonawcy żadnych   czynności   natury  faktycznej   czy  prawnej   (zgodnie   z   

dyspozycją   Izby wyartykułowaną w przedmiotowym wyroku)”. 

Dalej  podał,  że  „Odwołujący  kwestionuje  wybór,  zarzucając  naruszenie  m.in.  art.  89 

ust. 1 pkt 4 oraz art. 90 ust. 3 Pzp poprzez  zaniechanie odrzucenia oferty T.P. Sp. z o.o.  z 

uwagi na okoliczność, iż zaoferowana przez niego cena nosi rzekomo znamiona ceny rażąco 

niskiej”. 

Zdaniem  Zamawiającego,  (…)ewentualne  odwołanie  oparte  na  zarzutach 

podnoszonych  przez  Odwołującego  winno  zostać  wniesione  w  terminie,  którego  bieg 

powinien  być  liczony  od  dnia  przekazania  informacji  o  pierwotnym  wyborze  oferty 

najkorzystniejszej”.  Podniósł  dalej  podał,  że  Odwołujący  nie  podnosząc  przedmiotowych 

zarzutów  w  ww.  terminie  oraz  przyjmując  „bierną  postawę”  do  toczącego  się  uprzednio 

postępowania  w  sprawie  KIO  542/17  (…)  w  sposób  skuteczny  pozbawił  się  możliwości 

podnoszenia  zarzutów  na  dalszym  etapie  postępowania  w  sprawie  zamówienia 

publicznego”. 

Zamawiający  wskazał  na  orzecznictwo  KIO  podkreślając,  że  (…)  na  gruncie  prawa 

zamówień  publicznych  została  ustanowiona  zasada  koncentracji  środków  ochrony  prawnej.  

To  oznacza,  że  ponowne  dokonanie  przez  zamawiającego  określonych  czynności  w 

postępowaniu  nie  otwiera  automatycznie  możliwości  wnoszenia  kolejnych  środków  ochrony 

prawnej  podlegających  rozpoznaniu,  co  do  istoty.  Kwestionowanie  przez  wykonawców 

czynności  ponownie  dokonanych  przez  zamawiającego  jest  dopuszczalne,  ale  jedynie  w 

sytuacji,  gdy  podstawę  zarzutów  stanowią  okoliczności,  które  zaistniały  w  związku  z 

powtarzaniem  czynności  w  postępowaniu.  Stwierdził  ponadto,  za  orzecznictwem  KIO,  że 

„Niedopuszczalna  jest  sytuacja,  w  której  wykonawca  w  kolejnym  odwołaniu  przywołuje 

okoliczności, które mógł ujawnić po pierwszym badaniu i ocenie ofert. Nie do pogodzenia z 

zasadą  koncentracji  i  szybkości  rozpatrywania  środków  ochrony  prawnej  jest  aby 

wykonawca  niezadowolony  z  wyniku  postępowania  -  po  nakazanej  z  innych  względów 

ponownej  ocenie  ofert  -  wynajdował  coraz  to  nowe  przyczyny  służące  jako  podstawa  do 

wnoszenia kolejnych odwołań."  

Zamawiający  zwrócił  uwagę,  że  „Powoływanie  się  na  okoliczność,  że  dopiero  na 

skutek  odtajnienia  formularza  cenowego  T.P.  Sp.  z  o.o.  powziął  informacje,  iż  oferta  może 

stanowić  cenę  rażąco  niską  w  sytuacji,  gdy  na  wcześniejszym  etapie  postępowania  nie 

kwestionował  zarówno  zasadności  utajnienia  formularza,  jak  i  zaoferowanej  przez  tego 

wykonawcę ceny nie zasługuje na uwzględnienie”. Wskazał również, że (…) odwołanie toczy 

się  na  kanwie  poprzedniego  stanu  prawnego  oraz  brzmienia  art.  90  Pzp,  który  nakazywał 

badać globalną, końcową cenę oferty, a nie jak ma to miejsce w aktualnym stanie prawnym - 

również istotne części składowe ceny. Oferowane przez poszczególnych wykonawców ceny 

są  informacją,  którą  Zamawiający  podaje  przy  otwarciu  ofert  i  nie  stanowią  one  tajemnicy 

przedsiębiorstwa  w  myśl  art.  11  ust.  4  ustawy  o  zwalczaniu  nieuczciwej  konkurencji. 

Odwołujący miał możliwość zakwestionowania wysokości ceny zaoferowanej przez T.P. Sp. 

z  o.o.  już  na  etapie  pierwotnego  wyboru  oferty  najkorzystniejszej,  bowiem  już  na  etapie 

pierwotnego  wyboru  oferty  najkorzystniejszej  posiadał  wszystkie  niezbędne  ku  temu 

informacje.  W  związku  z  tym  przytaczana  przez  Odwołującego  argumentacja  w  zakresie 

tego, od kiedy winien być liczony termin na wniesienie odwołania nie zasługuje na aprobatę”. 

Odnośnie wskazywanego przez Odwołującego wyroku TSUE z dnia 8 maja 2014 r. w 

sprawie o sygn. C-161/13 stwierdził, że ten wyrok (…) nie znajduje zastosowania w niniejszej 

sprawie,  gdyż  został  wydany  na  kanwie  odmiennych  okoliczności  faktycznych.  Dodatkowo 

wskazania  wymaga,  iż  Odwołujący  dokonał  wybiórczego  wyselekcjonowania  fragmentów 

uzasadnienia  orzeczenia,  w  taki  sposób,  ażeby  potwierdzały  przyjętą  przez  niego 

argumentację.  Wskazania  bowiem  wymaga,  że  w  tym  samym  wyroku  w  kolejnym  akapicie 

TSUE  wskazał,  że:  „W  tej  sytuacji  należy  stwierdzić,  że  oferent  na  podstawie  informacji, 

które  zostały  mu  przekazane  zgodnie  z  art.  2a dyrektywy  92/13  i  art  49  dyrektywy  2004/17 

oraz  na  podstawie  informacji,  które  mógłby  uzyskać,  dokładając  zwykłej  staranności,  mógł 

wnieść środek odwoławczy w związku z ewentualnym naruszeniem prawa Unii w dziedzinie 

zamówień  publicznych  i  w  rezultacie  termin  na  wniesienie  środka  odwoławczego 

przewidziany w przepisach krajowych nie powinien biec od nowa." 

Do  postępowania  odwoławczego  po  stronie  zamawiającego,  zgłosili  w  wykonawcy 

wspólnie ubiegający się o udzielenie zamówienia: T.P. sp. z o.o. w W. oraz D.S. sp. z o.o. w 

Ł.  [Przystępujący  T.],  wnosząc  w  pierwszej  kolejności  także  o  odrzucenie  odwołania  na 

podstawie  art.  189  ust.2  pkt  3  ustawy  Pzp  oraz  podnosząc  w  kluczowych  kwestiach 

argumentację analogiczną, jak Zamawiający.  

Izba ustaliła i zważyła, co następuje: 

Izba  stwierdziła,  że  w  tym  postępowaniu  Ogłoszenie  o  zamówieniu  zostało 

opublikowane  w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej w dniu 12 grudnia 2015 r., pod nr 

(…)  i  niewątpliwie  do  tego  postępowania  mają  zastosowanie  przepisy  ustawy  –  Prawo 

zamówień publicznych przed ich zmianą wprowadzoną ustawą z dnia 22 czerwca 2016 r. o 

zmianie ustawy - Prawo zamówień publicznych oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2016 

r. poz.1020).

Krajowa  Izba  Odwoławcza,  rozpoznając  podnoszony  przez  stronę  zamawiającą 

[Zamawiający  i  Przystępujący  T.]  wniosek  w  przedmiocie  odrzucenia  odwołania  na 

podstawie  art.  189  ust.  2  pkt  3  ustawy  Pzp,  z  urzędu  dopuściła  dowód  z  dokumentacji  w 

sprawie  sygn.  akt:  KIO  542/17,  w  tym  zawiadomienie  z  dnia  10  marca  2017  r.  o  wyborze 

najkorzystniejszej  oferty  oraz  odwołanie  z  dnia  20  marca  2017  r.  i  wydany  w  tej  sprawie 

wyrok  z  dnia  12  maja  2017  r.  a  także  odwołanie  z  dnia  29  maja  2017  r.  oraz  stanowisko 

zamawiającego  wyrażone  w  odpowiedzi  na  odwołanie  i  w  trakcie  rozprawy,  jak  również 

stanowisko  Przystępującego  T.,  a  także  oświadczenia,  stanowiska  stron  i  uczestnika 

postępowania złożone w trakcie posiedzenia, ustaliła i zważyła, co następuje: 

Izba  stwierdziła,  że  została  wypełniona  przesłanka  skutkująca  odrzuceniem 

odwołania na podstawie art. 189 ust. 2 pkt 3 ustawy Pzp. 

W tym przypadku Izba zgodziła się ze stroną zamawiającą, że zarzuty naruszenia art. 

89  ust.  1  pkt  4  ustawy  Pzp  w  zw.  z  art.  90  ust.  2  Pzp  oraz  art.  90  ust.  3  tej  ustawy 

podnoszone  przez  Odwołującego  niewątpliwie  odnoszą  się  do  okoliczności  -  ceny  oferty 

Przystępującego,  która  znana  była  wykonawcom,  podobnie  Odwołującemu,  już  na  etapie 

otwarcia  ofert.  Także  chronologia  zdarzeń  w  tym  postępowaniu  o  udzielenie  zamówienia 

publicznego  przeczy  stanowisku  Odwołującego,  że  informację  stanowiącą  podstawę  do 

wniesienia odwołania powziął dopiero dnia 18 maja 2017 r. Tak jak wskazywał Przystępujący 

na  posiedzeniu,  informację  o  rzekomo rażąco  niskiej  cenie  oferty  Przystępującego,  powziął 

już  po  otwarciu  ofert  -  świadczy  o  tym  korespondencja  z  Zamawiającym  sprzed  daty 

18.05.2017r.,  a  mianowicie:  e-mail  z  dnia  14  marca  2017  r.  w  którym  Odwołujący  podnosił 

okoliczność  rażąco  niskiej  ceny  ofert  Przystępującego  oraz  konsorcjum  B.  i  wiadomość  e-

mail  z  dnia  23  maja  2017  r.,  która    wskazuje,  że  RCO  Przystępującego  zostało 

Odwołującemu  przekazane  już  dnia  10  maja  2017  r.  Tym  samym  nie  można  uznać,  że 

Odwołujący dowiedział się okoliczności stanowiącej podstawę odwołania 18 maja 2017 r. To 

oznacza,  że  odwołanie  wniesione  w  dniu  29  maja  2019  r.  uchybia  ustawowemu  terminie 

wskazanemu w art. 182 ust. 1 pkt 1 ustawy Pzp. 

W  konsekwencji,  na  podstawie  art.  192  ust.  1  ustawy  Pzp,  orzeczono  jak  w  pkt  1 

sentencji. 

Biorąc powyższe pod uwagę, o kosztach postępowania orzeczono na podstawie art. 

192  ust.  9  i  10  ustawy  Pzp  oraz  w  oparciu  o  przepis  §  5  ust.  4  w  zw.  z  §  3  pkt  1 

rozporządzenia  Prezesa  Rady  Ministrów  z  dnia  15  marca  2010  r.  w  sprawie  wysokości  i 

sposobu  pobierania  wpisu  od  odwołania  oraz  rodzajów  kosztów  w  postępowaniu 

odwoławczym  i  sposobu  ich  rozliczania  (Dz.  U.  Nr  41  poz.  238  ze  zm.).  Izba  uwzględniła 

koszty wynagrodzenia pełnomocnika zamawiającego w wysokości 3600,00 zł, na podstawie 

rachunku złożonego do akt sprawy, stosownie do brzmienia § 5 ust. 3 pkt 1 w zw. z § 3 pkt 2 

lit. b powołanego rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów. 

Mając powyższe na uwadze postanowiono jak w sentencji. 

Przewodniczący: 

………………………………………. 

Członkowie:   

………………………………………. 

……………………………………….