KIO 2225/16 KIO 2226/16 KIO 2229/16 KIO 2230/16 WYROK dnia 22 grudnia 2016 r.

Stan prawny na dzień: 24.10.2017

sygn. akt: 

KIO 2225/16 

KIO 2226/16 

KIO 2229/16 

KIO 2230/16 

WYROK 

z dnia 22 grudnia 2016 r. 

Krajowa Izba Odwoławcza   -   w składzie: 

Przewodniczący: 

Emil Kuriata 

Członkowie:   

Sylwester Kuchnio 

Izabela Kuciak 

Protokolant:  

Adam Skowroński 

po rozpoznaniu na rozprawach w dniach: 8, 14 i 15 grudnia 2016 r. w Warszawie, odwołań 

wniesionych do Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej: 

A)  w  dniu  25  listopada  2016  r.,  przez  wykonawców  wspólnie  ubiegających  się  

o  udzielenie  zamówienia: 

NDI  S.A.,  BMGS  JSC,  ul.  Powstańców  Warszawy  19;  

81-718 Sopot (KIO 2225/16), 

B)  w  dniu  25  listopada  2016  r.  przez  przez  wykonawców  wspólnie  ubiegających  się  

o udzielenie zamówienia: 

Strabag Sp. z o.o., Ed Zublind AG, ul. Parzniewska 10, 

05-800 Pruszków (KIO 2226/16), 

C)  w  dniu  25  listopada  2016  r.  przez  przez  wykonawców  wspólnie  ubiegających  się  

o  udzielenie  zamówienia: 

Budimex  S.A.,  Mostostal  Kraków  S.A.,  ul.  Stawki  40,  

01- 040 Warszawa (KIO 2229/16), 

D)  w  dniu  25  listopada  2016  r.  przez  przez  wykonawców  wspólnie  ubiegających  się  

o  udzielenie  zamówienia: 

Energopol-Szczecin  S.A.,  OJSC  Euro  Asian 

Construction Corporation „EVRASCON”, ul. Św. Floriana 9/13, 70-646 Szczecin 

(KIO 2230/16), 

w  postępowaniu  prowadzonym  przez  zamawiającego

  Zarząd  Morskiego  Portu  Gdynia 

S.A., ul. Rotterdamska 9, 81-337 Gdynia, 


przy  udziale  wykonawców  wspólnie  ubiegających  się  o  udzielenie  zamówienia

  Energopol-

Szczecin  S.A.,  OJSC  Euro  Asian  Construction  Corporation  „EVRASCON”,  ul.  Św. 

Floriana  9/13,  70-646  Szczecin,  zgłaszających  przystąpienie  do  postępowania 

odwoławczego  -  po  stronie  odwołującego  (

KIO  2225/16,  KIO  2226/16)  oraz  zgłaszających 

przystąpienie do postępowania odwoławczego – po stronie zamawiającego (

KIO 2229/16), 

przy udziale  wykonawców  wspólnie ubiegających się o udzielenie zamówienia

 Strabag Sp.  

z o.o., Ed Zublind AG, ul. Parzniewska 10, 05-800 Pruszków, zgłaszających przystąpienie 

do  postępowania  odwoławczego  -  po  stronie  zamawiającego  (

KIO  2225/16,  KIO  2229/16, 

KIO 2230/16), 

przy  udziale  wykonawców  wspólnie  ubiegających  się  o  udzielenie  zamówienia

  Budimex 

S.A.,  Mostostal  Kraków  S.A.,  ul.  Stawki  40,  01-  040  Warszawa,  zgłaszających 

przystąpienie  do  postępowania  odwoławczego  -  po  stronie  zamawiającego  (

KIO  2225/16, 

KIO 2230/16), 

przy  udziale  wykonawców  wspólnie  ubiegających  się  o  udzielenie  zamówienia

  NDI  S.A., 

BMGS JSC, ul. Powstańców Warszawy 19; 81-718 Sopot, zgłaszających przystąpienie do 

postępowania  odwoławczego  -  po  stronie  odwołującego  (

KIO  2226/16)  oraz  zgłaszających 

przystąpienie  do  postępowania  odwoławczego  –  po  stronie  zamawiającego  (

KIO  2229/16, 

KIO 2230/16), 

przy udziale wykonawców wspólnie ubiegających się o udzielenie zamówienia

 PORR Polska 

Infrastructure  S.A.,  Porr  Bau  GmbH,  ul.  Domaniewska  50A,  02-672  Warszawa, 

zgłaszających  przystąpienie  do  postępowania  odwoławczego  -  po  stronie  zamawiającego 

KIO 2225/16, KIO 2226/16, KIO 2229/16, KIO 2230/16), 

orzeka: 

1A.  Oddala  odwołanie  wniesione  przez  wykonawców  wspólnie  ubiegających  się  

o  udzielenie  zamówienia:  NDI  Spółka  Akcyjna,  BMGS  JSC,  ul.  Powstańców  19,  

81-718 Sopot; 

1B.  Uwzględnia  odwołanie  wniesione  przez  wykonawców  wspólnie  ubiegających  się  

o  udzielenie  zamówienia:  Strabag  Sp.  z  o.o.,  Ed  Zublind  AG,  ul.  Parzniewska  10, 

05-800  Pruszków  i  nakazuje  zamawiającemu:  unieważnienie  czynności  wyboru 

oferty najkorzystniejszej, odrzucenie oferty złożonej przez wykonawców wspólnie 


ubiegających  się  o  udzielenie  zamówienia  PORR  Polska  Infrastructure  S.A.,  Porr 

Bau  GmbH,  ul.  Domaniewska  50A,  02-672  Warszawa,  ponowne  badanie  i  ocenę 

ofert; 

1C.  Uwzględnia  odwołanie  wniesione  przez  wykonawców  wspólnie  ubiegających  się  

o udzielenie zamówienia: Budimex S.A., Mostostal Kraków S.A., ul. Stawki 40, 01- 

040 Warszawa i nakazuje zamawiającemu: unieważnienie czynności wyboru oferty 

najkorzystniejszej,  unieważnienie  czynności  odrzucenia  oferty  wykonawców 

wspólnie  ubiegających  się  o  udzielenie  zamówienia:  Budimex  S.A.,  Mostostal 

Kraków S.A., ponowne badanie i ocenę ofert; 

1D.  Uwzględnia  odwołanie  wniesione  przez  wykonawców  wspólnie  ubiegających  się  

o udzielenie zamówienia: Energopol-Szczecin S.A., OJSC Euro Asian Construction 

Corporation  „EVRASCON”,  ul.  Św.  Floriana  9/13,  70-646  Szczecin  i  nakazuje 

zamawiającemu:  unieważnienie  czynności  wyboru  oferty  najkorzystniejszej, 

odrzucenie  oferty  złożonej  przez  wykonawców  wspólnie  ubiegających  się  

o  udzielenie  zamówienia  PORR  Polska  Infrastructure  S.A.,  Porr  Bau  GmbH,  ul. 

Domaniewska  50A,  02-672  Warszawa,  odrzucenie  oferty  złożonej  przez 

wykonawców  wspólnie  ubiegających  się  o  udzielenie  zamówienia:  NDI  Spółka 

Akcyjna, BMGS JSC, ul. Powstańców 19, 81-718 Sopot, ponowne badanie i ocenę 

ofert. 

2. Kosztami postępowania obciąża:

 wykonawców wspólnie ubiegających się o udzielenie 

zamówienia:  NDI  Spółka  Akcyjna,  BMGS  JSC  oraz  zamawiającego  Zarzą

Morskiego Portu Gdynia S.A. i: 

A.  2.1.  zalicza  w  poczet  kosztów  postępowania  odwoławczego  kwotę 

80  000  zł  00  gr 

(słownie: osiemdziesiąt tysięcy złotych zero groszy) uiszczoną przez: 

wykonawców 

wspólnie  ubiegających  się  o  udzielenie  zamówienia:  NDI  Spółka  Akcyjna, 

BMGS  JSC,  ul.  Powstańców  19,  81-718  Sopot  (20 000,00  zł),  wykonawców 

wspólnie  ubiegających  się  o  udzielenie  zamówienia:  Strabag  Sp.  z  o.o.,  Ed 

Zublind AG, ul. Parzniewska 10, 05-800 Pruszków (20 000,00 zł), wykonawców 

wspólnie ubiegających się o udzielenie zamówienia: Budimex S.A., Mostostal 

Kraków  S.A.,  ul.  Stawki  40,  01-  040  Warszawa  (20 000,00  zł),  wykonawców 

wspólnie ubiegających się o udzielenie zamówienia: Energopol-Szczecin S.A., 

OJSC  Euro  Asian  Construction  Corporation  „EVRASCON”,  ul.  Św.  Floriana 

9/13, 70-646 Szczecin (20 000,00 zł), tytułem wpisu od odwołań, 


2.2. zasądza: 

A) od 

wykonawców wspólnie ubiegających się o udzielenie zamówienia: NDI Spółka 

Akcyjna, BMGS JSC na rzecz zamawiającego Zarząd Morskiego Portu Gdynia 

S.A. kwotę 4 802 zł 42 gr (słownie: cztery tysiące osiemset dwa złote, czterdzieści 

dwa  grosze)  stanowiącą  koszty  postępowania  odwoławczego  poniesione  z  tytułu 

wynagrodzenia  pełnomocnika,  kosztów  dojazdu,  kosztów  noclegu,  kosztów  opłat 

skarbowych od pełnomocnictw; 

B)  od 

zamawiającego  Zarząd  Morskiego  Portu  Gdynia  S.A.  na  rzecz  wykonawców 

wspólnie  ubiegających  się  o  udzielenie  zamówienia:  Strabag  Sp.  z  o.o.,  Ed 

Zublind  AG  kwotę  20  000  zł  00  gr  (słownie:  dwadzieścia  tysięcy  złotych,  zero 

groszy)  stanowiącą  koszty  postępowania  odwoławczego  poniesione  z  tytułu  wpisu 

od odwołania; 

C)  od 

zamawiającego  Zarząd  Morskiego  Portu  Gdynia  S.A.  na  rzecz  wykonawców 

wspólnie ubiegających się o udzielenie zamówienia: Budimex S.A., Mostostal 

Kraków  S.A.  kwotę  23  600  zł  00  gr  (słownie:  dwadzieścia  trzy  tysiące  sześćset 

złotych,  zero  groszy)  stanowiącą  koszty  postępowania  odwoławczego  poniesione  

z tytułu wpisu od odwołania oraz wynagrodzenia pełnomocnika; 

D)  od 

zamawiającego  Zarząd  Morskiego  Portu  Gdynia  S.A.  na  rzecz  wykonawców 

wspólnie ubiegających się o udzielenie zamówienia: Energopol-Szczecin S.A., 

OJSC  Euro  Asian  Construction  Corporation „EVRASCON”  kwotę  26  215  zł  00 

gr

  (słownie:  dwadzieścia  trzy  tysiące  dwieście  piętnaście  złotych,  zero  groszy) 

stanowiącą  koszty  postępowania  odwoławczego  poniesione  z  tytułu  wpisu  od 

odwołania,  wynagrodzenia  pełnomocnika,  kosztów  dojazdu  na  posiedzenie  oraz 

kosztów noclegu. 


Stosownie  do  art.  198a  i  198b  ustawy  z  dnia  29  stycznia  2004  r.  -  Prawo  zamówień 

publicznych (t.j. Dz. U. z 2015 r., poz. 2164 ze zm.) na niniejszy wyrok - w terminie 7 dni od 

dnia  jego  doręczenia  -  przysługuje  skarga  za  pośrednictwem  Prezesa  Krajowej  Izby 

Odwoławczej do Sądu Okręgowego w 

Gdańsku. 

Przewodniczący: 

Członkowie:   


sygn. akt: 

KIO 2225/16 

KIO 2226/16 

KIO 2229/16 

KIO 2230/16 

Uzasadnienie 

Zamawiający - Zarząd Morskiego Portu Gdynia S.A., ul. Rotterdamska 9; 81-377 Gdynia, 

prowadzi  postępowanie  o  udzielenie  zamówienia  publicznego  pn:  „Pogłębienie  toru 

podejściowego i akwenów wewnętrznych Portu Gdynia- Etap I”. 

Ogłoszenie  o  zamówieniu  zostało  opublikowane  w  Dzienniku  Urzędowym  Unii 

Europejskiej w dniu 26 marca 2016 roku, pod numerem: 2016/S 061-105735. 

Dnia  16  listopada  2016  roku,  zamawiający  poinformował  wykonawców  o  wyniku 

prowadzonego postępowania. 

KIO 2225/16 

Dnia  25  listopada  2016  roku  wykonawcy  wspólnie  ubiegający  się  o  udzielenie 

zamówienia:  NDI  S.A.,  BMGS  JSC,  ul.  Powstańców  Warszawy  19;  81-718  Sopot  (dalej 

„Odwołujący”  lub  „konsorcjum  NDI”)  wnieśli  odwołanie  do  Prezesa  Krajowej  Izby 

Odwoławczej 

od 

niezgodnych 

przepisami 

ustawy 

czynności 

zamawiającego  

w postępowaniu, polegających na: 

wyborze,  jako  najkorzystniejszej  oferty  złożonej  przez  konsorcjum  firm:  Porr  Polska 

Infrastructure S.A. i Porr Bau GmbH (dalej zwane „konsorcjum Porr”), 

zaniechaniu odrzucenia oferty złożonej przez konsorcjum Porr, 

zaniechaniu  odrzucenia  oferty  złożonej  przez  konsorcjum  firm:  STRABAG  Sp.  z  o.o.  

i Ed.Zublin AG (dalej zwane „konsorcjum Strabag”), 

zaniechaniu odrzucenia  oferty  złożonej przez konsorcjum firm: Budimex S.A. i  Mostostal 

Kraków  S.A.  (dalej  zwane  „konsorcjum  Budimex”)  również  wobec  jej  niezgodności  

z treścią specyfikacji istotnych warunków zamówienia. 

Odwołujący zarzucił zamawiającemu naruszenie: 

art.  7  ust.  1  ustawy  Pzp,  poprzez  przeprowadzenie  postępowania  o  udzielenie 

zamówienia  w  sposób  niezapewniający  zachowania  uczciwej  konkurencji  oraz  równego 

traktowania wykonawców; 

art. 7 ust. 3 ustawy Pzp, poprzez wybór wykonawcy niezgodnie z przepisami ustawy; 

art.  89  ust.  1  pkt  1  i  2  ustawy  Pzp,  poprzez  jego  niezastosowanie  w  stosunku  do  ofert 

konsorcjum  PORR  oraz  konsorcjum  Strabag,  pomimo,  iż  oferty  tych  wykonawców  są 

niezgodne z treścią s.i.w.z.; 


art.  89  ust.  1  pkt  1  i  2  ustawy  Pzp,  poprzez  jego  niezastosowanie  w  stosunku  do  oferty 

konsorcjum  Budimex,  a  jedynie  odrzucenie  oferty  tego  wykonawcy  na  podstawie  art.  89 

ust. 1 pkt 4 ustawy Pzp; 

względnie  art.  89  ust.  1  pkt  3  ustawy  Pzp,  poprzez  zaniechanie  odrzucenia  oferty 

konsorcjum  Budimex,  konsorcjum  PORR  oraz  konsorcjum  Strabag  pomimo,  że  ich 

złożenie  stanowi  czyn  nieuczciwej  konkurencji  w  rozumieniu  przepisów  o  zwalczaniu 

nieuczciwej konkurencji; 

- oraz innych przepisów wymienionych w treści odwołania. 

W związku z powyższym odwołujący wniósł o: 

1)  nakazanie  zamawiającemu  unieważnienia  decyzji  o  wyborze,  jako  najkorzystniejszej 

oferty złożonej przez konsorcjum Porr; 

2)  nakazanie  zamawiającemu  przeprowadzenia  ponownej  oceny  i  badania  złożonych 

ofert; 

3)  nakazanie zamawiającemu odrzucenia ofert złożonych przez konsorcjum PORR oraz 

konsorcjum Strabag, a także rozszerzenia podstawy do odrzucenia oferty konsorcjum 

Budimex; 

4)  nakazanie  zamawiającemu  wyboru  jako  najkorzystniejszej  oferty  złożonej  przez 

odwołującego. 

Interes odwołującego. 

W ocenie odwołującego zamawiający niesłusznie dokonał wyboru, jako najkorzystniejszej, 

oferty  złożonej  przez  konsorcjum  Porr  oraz  zaniechał  jej  odrzucenia,  a  także  zaniechał 

odrzucenia  oferty  konsorcjum  Strabag.  Ponadto  zamawiający,  w  ocenie  odwołującego, 

niesłusznie  nie  uwzględnił  w  swojej  decyzji  o  odrzuceniu  oferty  konsorcjum  Budimex 

podstaw wynikających z art. 89 ust. 1 pkt 2 ustawy Pzp. 

Odwołujący  wskazał,  że  jego  interes  we  wniesieniu  odwołania  polega  na  tym,  

iż w przypadku uwzględnienia przez Krajową Izbę Odwoławczą odwołania, a w konsekwencji 

nakazania  zamawiającemu  unieważnienia  czynności  wyboru  najkorzystniejszej  oferty  oraz 

dokonania  ponownej  oceny  złożonych  ofert  z  uwzględnieniem  żądań  wskazanych  

w  odwołaniu,  tj.  odrzucenia  oferty  złożonej  przez  konsorcjum  PORR  oraz  konsorcjum 

Strabag, a także uzupełnienia podstaw do odrzucenia oferty konsorcjum Budimex, to oferta 

odwołującego  powinna  zostać  uznana  za  najkorzystniejszą  na  podstawie  kryteriów  oceny 

ofert opisanych w specyfikacji istotnych warunków zamówienia i w konsekwencji powinno mu 

zostać udzielone przedmiotowe zamówienie. 

Odwołujący wskazał, co następuje. 

1.  Zarzuty do oferty konsorcjum Porr. 


Konsorcjum  Porr,  na  wezwanie  zamawiającego dotyczące  udokumentowania  możliwości 

prowadzenia  prac  związanych  z  wydobyciem  oraz  utylizacją  materiałów  wybuchowych  

i  niebezpiecznych  oświadczyło,  że  przewiduje  zlecenie  realizacji  prac  Panu  (...),  który 

posiada  przygotowanie  zawodowe  do  wykonywania  prac  związanych  z  dostępem  do 

materiałów  wybuchowych.  Powyższa  informacja  jest  w  ocenie  odwołującego  dalece 

niewystarczająca  do  potwierdzenia,  że  wykonawca  ma  możliwość  prowadzenia  prac 

związanych  z  wydobyciem  oraz  utylizacją  materiałów  wybuchowych  i  niebezpiecznych, 

zgodnie  z  przepisami  obowiązującego  prawa  i  wymaganiami  s.i.w.z.  Prace  podwodne  

z zastosowaniem materiałów wybuchowych mogą być wykonywane bowiem wyłącznie przez 

osoby wchodzące w skład ekipy i posiadające wymagane przygotowanie zawodowe.  

W  związku  z  tym  odwołujący  wskazał,  że  konsorcjum  Porr  nie  udokumentowało 

możliwości prowadzenia prac w powyższym zakresie, a więc zamawiający nie miał podstaw 

by uznać, że oferta ww. wykonawcy jest zgodna z wymaganiami s.i.w.z. Tym bardziej, że jak 

wynika z  wyjaśnień konsorcjum Porr, wykonawca „każdorazowo będzie  korzystał w oparciu  

o  treść  przepisu  art.  25b  ustawy  ze  wsparcia  Sił  Zbrojnych  Rzeczypospolitej  Polskiej. 

Powyższe  dotyczy  również  wydobycia  materiałów  wykraczających  ponad  powyżej 

udokumentowane  uprawnienia  oraz  utylizacji  tych  materiałów,  a  zatem  wykonawca  nie 

przewidział sytuacji, gdy w wyniku przeszukiwań okaże się konieczne wydobycie i utylizacja 

materiałów  wybuchowych  lub  niebezpiecznych,  które  nie  są  pochodzenia  wojskowego.  

W  takim  przypadku  nie  ma  możliwości  powołania  się  na  art.  25b  ustawy  o  wykonywaniu 

działalności  gospodarczej  w  zakresie  wytwarzania  i  obrotu  materiałami  wybuchowymi, 

bronią,  amunicją  oraz  wyrobami  i  technologią  o  przeznaczeniu  wojskowym  lub  policyjnym, 

zaś  wykonawca  musi  usunąć  te  materiały  we  własnym  zakresie.  Konsorcjum  Porr  nie 

dysponuje  odpowiednim  potencjałem  kadrowym  posiadającym  niezbędne  uprawnienia.  

W  ocenie  odwołującego,  powyższą  konstatację  potwierdza  również  cena  w  poz.  1.1  Tabeli 

elementów  scalonych  dot.  Przeszukania  saperskiego,  która  została  skalkulowana  przez 

konsorcjum Porr na poziomie średnio ponad dziesięć razy niższym od pozostałych ofert. 

Odwołujący podniósł, iż istotny w kontekście powyższych wniosków jest także fakt, iż jak 

wynika  z  oferty  konsorcjum  Porr  (na  podstawie  informacji  zawartych  w  załączniku  do 

protokołu  z  posiedzenia  komisji  z  15.11.2016,  stanowiącego  załącznik  nr  2  do  protokołu  

z  postępowania),  wykonawca  ten  zamierza  przeszukać  jedną  ekipą  nurkową  powierzchnię 

444.700 m

 w 80 godzin, co daje 5 558,75 m

 na godzinę. Poza tym wydobycie i utylizacja 

elementów  z  przeszukanej  ww.  powierzchni  ma  odbyć  się  w  ciągu  kolejnych  80  godzin 

dwiema ekipami nurkowymi, co daje około 4 minuty na jeden punkt. W ocenie odwołującego 

tak  przyjęte  wartości  są  nierealne,  świadczą  o  nierzetelnym  sporządzeniu  oferty  

i  potwierdzają  brak  niezbędnego  doświadczenia  i  wiedzy  wykonawcy  w  zakresie 

prowadzenia prac saperskich pod wodą. 


Podsumowując  tę  część  zarzutów  przeciwko  ofercie  konsorcjum  Porr,  odwołujący 

wskazał,  że  wykonawca  przedstawił  wycenę  dla  prac  saperskich,  która  nie  uwzględnia 

zatrudnienia  ekip  posiadających  wymagane  uprawnienia,  a  do  realizacji  prac  bezzasadnie 

planuje  posługiwać  się  Siłami  Zbrojnym  RP  w  o  wiele  szerszym  zakresie  niż  wynikać  to 

może  z  rzeczywistych  i  uzasadnionych  możliwości,  zakreślonych  ustawą  o  wykonywaniu 

działalności  gospodarczej  w  zakresie  wytwarzania  i  obrotu  materiałami  wybuchowymi, 

bronią,  amunicją  oraz  wyrobami  i  technologią  o  przeznaczeniu  wojskowym  lub  policyjnym 

(Dz.U.2012.1017),  co  skutkuje  de  facto  całkowitym  brakiem  możliwości  wykonywania  prac 

saperskich: 

a)  wobec  braku  dysponowania  uprawnionymi  osobami  -  brakiem  możliwości  ustalenia 

materiałów  wybuchowych  pochodzenia  wojskowego,  tym  samym  brakiem  możliwości 

skutecznego skorzystania ze wsparcia Sił Zbrojnych, w odniesieniu do nich; 

b)  nadto brakiem możliwości ustalenia i podjęcia innych materiałów niebezpiecznych, z tych 

samych względów. 

Ponadto  przedstawiona  przez  konsorcjum  Porr  kalkulacja  obrazuje  niewiarygodny  

rażąco 

niski 

koszt, 

skutkujący 

absurdalnym 

wręcz 

„przerobem” 

związanym  

z przeszukiwaniami, wydobyciem i utylizacją. 

Powyższe okoliczności świadczą o niezgodności oferty konsorcjum Porr z treścią s.i.w.z., 

poprzez  zaoferowanie  wykonania  elementu  robót  w  sposób  sprzeczny  z  postanowieniami 

dokumentacji  technicznej,  praktycznie  eliminujący  możliwości  jego  wykonania  zgodnie  

z przepisami prawa. 

Niezależnie  od  powyższego  odwołujący  wskazał,  iż  konsorcjum  Porr  zaoferowało 

wykonanie  zagospodarowania  odpadów  niebezpiecznych  w  niedopuszczalnej  z  punktu 

widzenia  opisu  przedmiotu  zamówienia  technologii.  Wykonawca  bowiem  w  odpowiedzi  na 

wezwanie zamawiającego do udzielenia wyjaśnień, w tym do złożenia dowodów dotyczących 

wyliczenia  stawki  jednostkowej  za  zagospodarowanie  1m

  odpadu  niebezpiecznego,  

w  szczególności  w  zakresie  oszczędności  metody  wykonania  zamówienia,  wybranych 

rozwiązań  technicznych,  wyjątkowo  sprzyjających  warunków  wykonywania  zamówienia 

dostępnych  dla  wykonawcy,  oryginalności  projektu  wykonawcy,  kosztów  pracy,  pomocy 

publicznej  udzielonej  na  podstawie  odrębnych  przepisów  -  wyjaśnił,  że  cena  jednostkowa 

zawarta w ofercie za zagospodarowanie 1m

 odpadu niebezpiecznego obejmuje: 

1)  uzyskanie  wszelkich  niezbędnych  decyzji  oraz  pozwoleń  wymaganych  obowiązującym 

prawem, 

2)  koszt  zakupu  mikroorganizmów  niezbędnych  do  zagospodarowania  urobku,  celem 

pozbawienia go składników czyniących go odpadem niebezpiecznym. 

Odwołujący  wskazał,  że  zgodnie  z  załącznikiem  do  rozporządzenia  Ministra  Środowiska  

z  dnia  9  grudnia  2014  r.  w  sprawie  katalogu  odpadów,  określającym  katalog  odpadów  ze 


wskazaniem  odpadów  niebezpiecznych,  kod  17  05  05*  dotyczy  urobku  z  pogłębiania 

zawierającego lub zanieczyszczonego substancjami niebezpiecznymi 

Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 11 maja 2015 r. w sprawie odzysku odpadów 

poza  instalacjami  i  urządzeniami  (Dz.  U.  2013r.,  poz.  21  ze  zm.),  określa  w  załączniku 

rodzaje  odpadów  oraz  warunki  ich  odzysku  w  procesach  odzysku.  Poszczególne  kody 

zawarte w tym załączniku opisują rodzaj odpadu oraz warunki odzysku. I tak, kod ex 17 05 

05*  wskazuje  na  urobek  z  pogłębiania  zawierający  lub  zanieczyszczony  wyłącznie 

substancjami ropopochodnymi. Warunki odzysku dla tego urobku to odzysk wydobytej gleby 

i  ziemi  polegający  na  usunięciu  z  niej  substancji  ropopochodnych,  na  przykład  za  pomocą 

bakterii lub innych metod. 

Konsorcjum  Porr  oświadczyło,  że  zagospodarowanie  odpadów  niebezpiecznych  będzie 

odbywało  się  poprzez  odzysk  poza  instalacjami,  a  dzięki  zastosowaniu  mikroorganizmów 

usunięte  zostaną  z  osadu  substancje  niebezpieczne.  Ponadto,  zgodnie  z  wyjaśnieniami 

wykonawcy,  różnica  kosztowa  wiąże  się  z  punktem  rozdziału,  w  którym  osad 

zanieczyszczony  będzie  skierowany  na  wydzielone  pole  refulacyjne  i  tam  po  dodaniu 

odpowiednich 

mikroorganizmów 

będzie 

przechodził 

proces 

usuwania 

substancji 

niebezpiecznych. 

Jak  zatem  wynika  z  powyższego  konsorcjum  Porr  przewidziało  w  swojej  ofercie 

zastosowanie  technologii  właściwej,  zgodnie  z  obowiązującymi  przepisami,  tylko  dla 

substancji ropopochodnych (tylko bowiem taki rodzaj odpadów może być poddany procesowi 

odzysku  poza  instalacjami).  Jednakże,  na  terenie  objętym  inwestycją  mogą  wystąpić  także 

inne  rodzaje  odpadów  niebezpiecznych  związanych  z  terenami  przystoczniowymi  

i  przemysłowymi  czynnego  przedsiębiorstwa,  co  potwierdził  jednoznacznie  zamawiający 

podając w szczególności kod odpadu 17 05 05* (odpowiedź na pytanie 14 z dnia 09.09.2016 

r.),  który  dotyczy  urobku  z  pogłębiania  zawierającego  lub  zanieczyszczonego  substancjami 

niebezpiecznymi.  Substancjami  niebezpieczne  są  zaś  poza  substancjami  ropopochodnymi 

(kod  ex  17  05  05*)  m.in.:  metale  ciężkie,  a  także  Polichlorowane  bifenyle  (PCB),  których 

obecność  potwierdzają  wyniki  badań  przeprowadzonych  przez  Zakład  Ochrony  Środowiska 

Instytutu  Morskiego  w  Gdańsku  zawarte  w  pkt  7.5  Raportu  o  oddziaływaniu  na  środowisko 

planowanego  przedsięwzięcia  pn.  „Pogłębianie  toru  podejściowego  i  akwenów 

wewnętrznych  Portu  Gdynia”  oraz  „Przebudowa  nabrzeży  w  Porcie  Gdynia”  (załącznik  nr  5 

do  s.i.w.z.).  Powyższe  substancje  (metale  ciężkie  oraz  PCB)  nie  mogą  być  podane 

procesowi  odzysku  poza  instalacjami  (nie  są  wymienione  w  rozporządzeniu  Ministra 

Ś

rodowiska  z  dnia  11  maja  2015  r.  w  sprawie  odzysku  odpadów  poza  instalacjami  

i  urządzeniami).  W  konsekwencji  założenie  konsorcjum  Porr,  wskazujące  na 

zagospodarowanie  odpadów  niebezpiecznych  poprzez  odzysk  osadów  zanieczyszczonych 

substancjami  niebezpiecznymi  nie  może  mieć  miejsca  w  przypadku  wyżej  wskazanych 


substancji  -  matali  ciężkich  oraz  PCB.  Ponadto  odwołujący  podkreślił,  iż  zgodnie  z  decyzją 

Regionalnego  Dyrektora  Ochrony  Środowiska  w  Gdańsku,  RDOŚ-Gd-WOO.4211. 

35.9.2011.AT,  z  dnia  27.04.2012  r.,  (dalej  „DUŚ”)  włączoną  do  pozwolenia  na  budowę 

wydanego przez Wojewodę Pomorskiego nr WI-II.7840.1.599.23.2012.GB zezwalającego na 

zagospodarowanie  rejonu  Nabrzeża  Bułgarskiego  w  Porcie  Gdynia  wraz  z  budową  pola 

refulacyjnego  -  Pole  refulacyjne  nie  zostało  dopuszczone  jako  miejsce  zagospodarowania 

odpadów niebezpiecznych. 

Powyższe  okoliczności  potwierdzają  jednoznacznie,  że  pole  refulacyjne  nie  zostało 

zakwalifikowane  jako  miejsce  zagospodarowania  odpadów  niebezpiecznych,  a  zatem 

założenia  przyjęte  przez  konsorcjum  Porr,  przedstawione  w  piśmie  z  wyjaśnieniami  z  dnia 

03.10.2016  r.  są  niezgodne  z  wymaganiami  zamawiającego,  a  ponadto  odzysk  substancji 

niebezpiecznych  takich  jak  metale  ciężkie  i  PCB  poza  instalacjami  jest  niezgodny  

z przepisami obowiązującego prawa, tj. przepisy rozporządzenia Ministra Środowiska z dnia 

11 maja 2015 r. w sprawie odzysku odpadów poza instalacjami i urządzeniami, a także art. 

85  ustawy  o  odpadach,  który  jednoznacznie  zakazuje  odzysku  PCB  i  art.  160  ust.  ustawy 

Prawo  ochrony  środowiska,  zgodnie  z  którym  zabronione  jest,  z  wyjątkiem  przypadków 

określonych  w  ustawie  i  przepisach  odrębnych,  wprowadzanie  do  obrotu  lub  ponowne 

wykorzystanie  substancji  stwarzających  szczególne  zagrożenie  dla  środowiska  (tj.  zgodnie  

z ust. 2 ww. artykułu m.in. PCB). 

Podsumowując,  odwołujący  stwierdził,  iż  w  związku  z  tym,  że  konsorcjum  Porr 

zaoferowało  proces  zagospodarowania  odpadów  niebezpiecznych  poprzez  odzysk  poza 

instalacjami  na  polu  refulacyjnym,  którego  zasadniczo  w  świetle  uwarunkowań  zawartych  

w opisie przedmiotu zamówienia nie można zastosować w zasadzie do żadnych z odpadów 

niebezpiecznych możliwych do ustalenia na terenie budowy (kod 17 05 05*, w tym ex 17 05 

05*]  należy  uznać,  że  stanowi  to  o  niezgodności  treści  oferty  z  treścią  s.i.w.z.,  w  tym  

w  szczególności  wymaganiami  zamawiającego  wskazującymi  na  obowiązek  uwzględnienia 

substancji  niebezpiecznych  występujących  pod  kodem  17  05  05*.  W  efekcie  oferta  ww. 

wykonawcy  nie  zapewnia  należytego  wykonania  przedmiotu  zamówienia  i  jest 

nieporównywalna cenowo do ofert wykonawców, którzy skalkulowali cały wymagany zakres 

potencjalnych  substancji  i  materiałów  niebezpiecznych,  zgodnie  z  prawem  oraz  opisem 

przedmiotu zamówienia. 

Z  wyżej  opisanych  względów  oferta  konsorcjum  Porr  powinna  zostać  odrzucona  na 

podstawie art. 89 ust 1 pkt 2 ustawy Pzp. 

2.  Zarzuty do oferty Konsorcjum Strabag. 

Zdaniem odwołującego, wykonawca zaoferował wykonanie robót czerpalnych i odkładania 

urobku przy zastosowaniu technologii niezgodnej z wymaganiami s.i.w.z. i nie wypełniającej 


znamion  rozwiązania  równoważnego.  W  ocenie  odwołującego  odstępstwa  w  technologii 

przyjęte  przez  konsorcjum  Strabag  są  tak  daleko  idące,  że  ich  przyjęcie  musiałoby 

skutkować  wprowadzeniem  zmian  do  raportu  oddziaływania  na  środowisko  (poprzez  opis  

i  analizę  oddziaływania  na  środowisko  nowej  technologii  oferowanej  przez  wykonawcę),  

a  także  wymagałoby  uzyskania  zmiany  do  decyzji  RDOS-Gd-W00.4211.23.2014.ER.18  

z  dnia  29.09.2015  r.,  o  środowiskowych  uwarunkowaniach  dla  przedsięwzięcia  pn. 

„Pogłębienie  toru  podejściowego  i  akwenów  wewnętrznych  Portu  Gdynia  Etap  I-  III  oraz 

przebudowa nabrzeża w Porcie Gdynia Etap II-II” (dalej „Decyzja Środowiskowa"). Powyższe 

stanowi, w ocenie odwołującego, o złożeniu przez konsorcjum Strabag oferty wariantowej, co 

w przedmiotowym postępowaniu jest niedopuszczalne. 

Wyjaśnienia  złożone  przez  konsorcjum  Strabag, w  ocenie  odwołującego,  są  nierzetelne,  

a  ponadto  świadczą  o  zaoferowaniu  przez  konsorcjum  Strabag  technologii  niezgodnej  

z  wymaganiami s.i.w.z., niedopuszczalnej z punktu widzenia opisu przedmiotu zamówienia, 

w tym wydanych decyzji. 

Technologia  zagospodarowania  osadu  zaoferowana  przez  konsorcjum  Strabag  jest 

całkowicie  inna  od  technologii  opisanej  przez  zamawiającego  w  dokumentacji  projektowej. 

Przede wszystkim technologia ta przewiduje działania in situ polegające na przekształceniu 

urobku  z  pogłębiania  z  postaci  uwodnionej  w  postać  scaloną  przy  użyciu  określonych 

ś

rodków  chemicznych.  Transport  będzie  przebiegał  częściowo  drogą  lądową,  a  nie  przy 

zastosowaniu  rurociągu  tłocznego.  W  związku  z  powyższym  zarówno  metoda  scalania 

osadów,  jak  też  sposób  transportu,  trasy  przewozu,  oraz  postępowanie  z  osadem  na  polu 

refulacyjnym  muszą  być  poddane  procedurze  oceny  oddziaływania  na  środowisko. 

Jednocześnie  zaznaczyć  należy,  że  oferowana  przez  konsorcjum  Strabag  technologia,  nie 

została opisana i przeanalizowana w Raporcie oddziaływania na środowisko, ani też nie ma 

do niej odniesienia w Decyzji Środowiskowej. 

Dodatkowo  odwołujący  wskazał,  że  przyjęcie  do  wyceny  przez  konsorcjum  Strabag 

technologii  lądowo-wodnej  dla  wykonania  robót  czerpalnych  we  wnęce  dokowej  w  podziale 

ok  88,5%  do  11,5%,  również  nie  jest  z  zgodne  wymaganiami  zamawiającego  określonymi  

w dokumentacji technicznej i uwzględnionymi w ww. Decyzji Środowiskowej. 

Mając  na  uwadze  powyższe  odwołujący  wskazał,  że  w  jego  ocenie,  zmiany  oferowanej 

technologii  w  stosunku  do  przyjętej  przez  zamawiającego  w  dokumentacji  technicznej,  

a  przede  wszystkim  zatwierdzonej  w  Decyzji  Środowiskowej  (kluczowej  dla  realizowanego 

przedsięwzięcia),  mają  charakter  zasadniczy,  a  ich  wprowadzenie  wymagałoby 

przeprowadzenia  ponownej  procedury  oceny  oddziaływania  na  środowisko,  szczególnie,  

ż

e duża część robót ma odbywać się w obszarze Natura 2000. Procedura zmiany w Decyzji 

Ś

rodowiskowej,  w  tym  uzupełnienie  Raportu  oddziaływania  na  środowisko  o  opis  nowej 

technologii, a także o analizę oddziaływania na środowisko, a w dalszej kolejności uzyskanie 


niezbędnych  decyzji  następczych,  tj.  pozwolenie  na  budowę  i  pozwolenie  wodno-prawne 

implikuje  podjęcie  działań  przez  organy  administracji,  co  przedłuża  rozpoczęcie  inwestycji,  

o  co  najmniej  6  miesięcy.  Fakt  ten  jest  istotny  z  tego  względu,  że  technologia  robót 

czerpalnych  i  postępowania  z  urobkiem  zgłoszona  wraz  z  wnioskiem  Inwestora  (określona  

w  dokumentacji  projektowej)  została  już  poddana  analizie  w  Raporcie  przeszła  pełną 

procedurę oceny oddziaływania na środowisko i została opisana w uzasadnieniu do Decyzji 

Ś

rodowiskowej oraz w charakterystyce przedsięwzięcia i jako taka obowiązuje. 

Mając  na  uwadze  powyższe  odwołujący  podniósł,  iż  oferta  konsorcjum  Strabag  

w  zakresie  technologii  wykonania  robót  czerpalnych  i  odkładania  urobku  jest  niezgodna  

z  treścią  s.i.w.z.,  ponieważ  oferowane  przez  wykonawcę  zmiany  technologii  są  tak  daleko 

idące, że nie sposób kwalifikować ich do rozwiązań równoważnych. 

Niezależnie  od  powyższego  odwołujący  wskazał,  że  w  ramach  wyjaśnień  z  dnia 

19.10.2016 r. dotyczących potwierdzenia, że w cenie zostały uwzględnione koszty związane 

z  uzyskaniem  wszystkich  decyzji  związanych  ze  zmianą  technologii  i  ewentualnych  badań 

oraz  opracowań  towarzyszących  -  konsorcjum  Strabag  oświadczyło,  że  w  przypadku 

prowadzenia  działalności  w  zakresie  przetwarzania  odpadów  niebezpiecznych  niezbędne 

będzie uzyskanie decyzji zezwalającej na przetwarzanie odpadów o kodzie ex 17 05 05*. 

Jak  zatem  wynika  z  powyższego  oferta  ww.  wykonawcy  przewiduje  zastosowanie 

technologii  właściwej,  zgodnie  z  obowiązującymi  przepisami,  tylko  dla  substancji 

ropopochodnych,  niemniej  jednak  niedopuszczalnej  do  realizacji  na  polu  refulacyjnym.  

W tym zakresie odwołujący podnosi zarzuty analogiczne do opisanych, jak przy konsorcjum 

Porr. 

W  związku  z  powyższym,  zdaniem  odwołującego,  oferta  konsorcjum  Strabag  jest 

niezgodna z treścią s.i.w.z., co powinno skutkować jej odrzuceniem na podstawie art. 89 ust. 

1 pkt 2 ustawy Pzp, a ponadto jest nieporównywalna cenowo z ofertami wykonawców, którzy 

skalkulowali cały wymagany zakres potencjalnych substancji i materiałów niebezpiecznych. 

3.  Zarzuty do ofert Konsorcjum Budimex. 

Zamawiający  w  piśmie  z  dnia  16.11.2016  r.  poinformował  o  odrzuceniu  oferty  złożonej 

przez  konsorcjum  Budimex,  na  podstawie  art.  89  ust.  1  pkt  4  ustawy  Pzp  z  powodu 

zaoferowania rażąco niskiej ceny.  

Zdaniem  odwołującego,  konsorcjum  Budimex  nie  udowodniło,  pomimo  wezwania 

zamawiającego, że zaoferowana cena za wykonanie robót kafarowych jest rynkowa i została 

skalkulowana  w  rzetelny  sposób.  Złożone  wyjaśnienia  w  powyższym  zakresie  pokazują 

ewidentnie,  że  po  pierwsze  konsorcjum  Budimex  nie  dysponuje  podmiotem  zdolnym  do 

wykonania  robót  kafarowych,  zgodnie  z  wymaganiami  zamawiającego,  a  po  drugie,  

ż

e  podmiot,  na  którego  wiedzę  i  doświadczenie  ww.  wykonawca  powołał  się  na  etapie 


składania  wniosków  o  dopuszczenie  do  udziału  w  postępowaniu  (i  dzięki  temu  przeszedł 

pozytywnie  etap  prekwalifikacji),  wcale  nie  jest  gotowy  i  zdecydowany  do  podjęcia  z  nim 

współpracy.  Świadczy  to  o  faktycznym  nieudostępnieniu  zasobów  przez  Aarsleff  Sp.  z  o.o.  

w sposób, który gwarantowałby należyte wykonanie zamówienia. 

Konsorcjum  Budimex  nie  było  w  stanie,  na  wezwanie  zamawiającego,  wykazać,  

ż

e dysponuje innym podmiotem posiadającym wymaganą wiedzę i doświadczenie. 

Niezależenie  od  powyższego  odwołujący  podniósł,  iż  oferta  złożona  przez  konsorcjum 

Budimex  jest  niezgodna  z  treścią  s.i.w.z.,  ponieważ  nie  uwzględnia  jednego  z  istotnych 

elementów  zagospodarowania pola refulacyjnego, tj. punktu rozdziału urobku. Brak wyceny 

punktu  rozdziału  urobku  konsorcjum  potwierdziło  również  w  wyjaśnieniach  złożonych  

w piśmie z dnia 24.10.2016 r., gdzie w pkt 7 powołując się na wyjaśnienia z dnia 07.10.2016 

r. wykonawca podał elementy wchodzące w zakres prac związanych z zagospodarowaniem 

pola refulacyjnego, jednak bez ww. punktu rozdziału urobku. 

Mając  na  uwadze  powyższe  odwołujący  wskazał,  że  oferta  konsorcjum  Budimex  jest 

niezgodna  z  treścią  s.i.w.z.,  ponieważ  nie  zawiera  wyceny  wszystkich  elementów 

wymaganych  w  przyjętej  przez  zamawiającego  technologii  określonej  w  dokumentacji 

technicznej. W związku z tym powinna podlegać odrzuceniu na podstawie art. 89 ust. 1 pkt 2 

ustawy Pzp. Ponadto, powyższe okoliczności potwierdzają także nierzetelność wyceny oferty 

ww. wykonawcy, a w konsekwencji zasadność jej odrzucenia na podstawie art. 89 ust. 1 pkt 

4 ustawy Pzp. 

Dodatkowo,  odwołujący  wskazał,  że  konsorcjum  Budimex  zaoferowało  technologię 

niezgodną z wymaganiami zamawiającego określonym w dokumentacji technicznej. 

Zdaniem  odwołującego,  technologia  zaoferowana  przez  konsorcjum  Budimex  jest 

niezgodna  z  wymaganiami  zamawiającego  określonymi  w  pkt  4.1  Specyfikacji  Technicznej 

ST-01.03.08  Roboty  czerpalne  zgodnie,  z  którym  transport  urobku  z  robót  pogłębiarskich 

wymaga  zastosowania  środków  transportu  wodnego  oraz  odpowiedniego  sprzętu 

przeładunkowego.  Wykonawca  zobowiązany  jest  zapewnić  taki  sposób  transportu,  by  nie 

naruszać ogólnych zasad transportu wodnego. Ponadto jak wynika z pkt 5.1 ww. Specyfikacji 

Technicznej  -  roboty  prowadzone

  będą  z  wody  przy  zastosowaniu  sprzętu  pływającego  i 

ś

rodków transportu wodnego. 

Jak zatem wynika z powyższego, zamawiający nie dopuścił możliwości prowadzenia robót 

w  powyższym  zakresie  z  zastosowaniem  środków  transportu  lądowego.  Stwierdzenie  to 

znajduje  dodatkowe  podparcie  w  treści  uzasadnienia  do  Decyzji  Środowiskowej  zgodnie,  

z  którą  wybrano  technologie  korzystne  ze  względów  organizacyjno-logistycznych  dla 

inwestora  oraz  nieuciążliwe  dla  otoczenia  ze  względu  na  zastosowanie  rozwiązań 

chroniących 

ś

rodowisko 

przed 

negatywnym 

oddziaływaniem. 

analizowanym 

przedsięwzięciu  zostaną  zastosowane  rozwiązania  technologiczne  w  wystarczającym 


stopniu  chroniące  środowisko  przed  jego  zniszczeniem  i  ograniczające  emisję 

zanieczyszczeń do środowiska do niezbędnego minimum. 

W związku z powyższym przyjęcie technologii niezgodnej z s.i.w.z. stanowi podstawę do 

odrzucenia oferty konsorcjum Budimex na podstawie art. 89 ust. 1 pkt 2 ustawy Pzp. 

W  treści  odwołania,  odwołujący  nie  powołał  żadnych  dowodów,  ani  też  nie  wnioskował  

o przeprowadzenie takowych. 

Zamawiający  złożył  pisemną  odpowiedź  na  odwołanie,  w  której  wniósł  o  oddalenie 

odwołania. 

Zamawiający  podniósł,  iż  zgodnie  z  utrwalonym  orzecznictwem  Krajowej  Izby 

Odwoławczej,  dla  skutecznego  podniesienia  zarzutu  nie  jest  wystarczające  samo 

przywołanie przepisów ustawy pzp. Zarzut może zostać uznany za skutecznie podniesiony, 

jeżeli  odwołujący  sprecyzuje,  w  jaki  sposób  zamawiający  miał  naruszyć  przywoływane 

przepisy prawa W świetle orzecznictwa, postawione przez odwołującego zarzuty naruszenia 

przez zamawiającego przepisów: art. 7 ust 1, art. 7 ust. 3, art. 89 ust. 1 pkt 3 ustawy Pzp, nie 

mogą  zostać  uznane  za  skutecznie  postawione.  W  ocenie  zamawiającego,  w  istocie,  

w  odwołaniu  podniesiono  wyłącznie  zarzuty  niezastosowania  przez  zamawiającego  art.  89 

ust.  1  pkt  1  i  2  ustawy  Pzp,  poprzez  ich  niezastosowanie  wobec  ofert:  konsorcjum  Porr  

i konsorcjum Strabag wobec tego, że oferty tych wykonawców są niezgodne z treścią s.i.w.z. 

oraz  zarzut  naruszenia  art.  89  ust.  1  pkt  1  i  2  ustawy  Pzp,  poprzez  jego  niezastosowanie 

wobec oferty konsorcjum Budimex.  

Odnosząc  się  zaś  szczegółowo,  do  prawidłowo  postawionych  zarzutów  odwołania, 

zamawiający podniósł, co następuje. 

W zakresie zarzutów skierowanych przeciwko ofercie konsorcjum Porr. 

Zamawiający  podkreślił,  że  fakt,  iż  Siły  Zbrojne  RP  nie  mają  ustawowego  obowiązku 

oczyszczania  dna  z  obiektów  niebezpiecznych  pochodzenia  cywilnego,  nie  oznacza,  iż  Siły 

Zbrojne  RP  nie  mogą  tego  wykonywać  w  tamach  zlecenia  ze  strony  wykonawcy.  Brak  jest 

ustawowego  zakazu  dla  realizacji  przez  Siły  Zbrojne  RP  tego  rodzaju  zadań.  Znajduje  to 

potwierdzenie w wyjaśnieniach konsorcjum Strabag z dnia 24.10.2016 r., które wskazało, że 

wydobycie  przedmiotów  zlokalizowanych  wcześniej  przez  innego  podwykonawcę  będzie 

realizowane  przez  płetwonurków  Sekcji  Rozminowania  Grupy  Nurków  Minerów  Dywizji 

Trałowców.  Konsorcjum

  Strabag  określiło  także  wynagrodzenie,  które  zapłaci  Sekcji 

Rozminowania  Grupy  Nurków  Minerów  Dywizji  Trałowców  za  te  usługi.  Nie  ma  zatem 

przeszkód, aby Siły Zbrojne wykonały tego rodzaju czynności. Założenie zatem, że prace te 

będą wykonywały Siły Zbrojne RP nie jest sprzeczne ani z s.i.w.z. (w której zamawiający nie 

wykluczył takiego rozwiązania) ani z przepisami prawa. Założenie konsorcjum Porr, iż będzie 

to  zrealizowane  na  podstawie  art.  25a  i  art.  25b  ustawy  o  wykonywaniu  działalności 


gospodarczej  w  zakresie  wytwarzania  i  obrotu  materiałami  wybuchowymi  lub  policyjnymi, 

może wyłącznie rodzić pytanie, czy oferta w tym zakresie została prawidłowo skalkulowana. 

Odwołujący  nie  postawił  jednak  zarzutu  w  zakresie  rażąco  niskiej  ceny  konsorcjum  Porr. 

Wskazanie  przez  odwołującego,  że  informacja  o  tym,  że  konsorcjum  Porr  przewiduje 

zlecenie  realizacji  prac  panu  (...),  jest  „dalece  niewystarczająca”,  nie  daje  podstaw  dla 

przyjęcia, że oferta jest niezgodna z s.i.w.z. lub z ustawą. Brak udokumentowania uprawnień 

wszystkich  przyszłych  członków  ekip  nurkowych  nie  oznacza,  że  oferta  jest  niezgodna  

z s.i.w.z. Pamiętać należy o zasadach dotyczących rozłożenia ciężaru dowodu. Odwołujący 

musi  wykazać  i  udowodnić,  w  tym  wypadku,  że  oferta  jest  niezgodna  z  s.i.w.z.  lub  ustawą. 

Odwołanie od czynności zamawiającego nie służy formułowaniu wątpliwości, lecz twierdzeń. 

Odwołujący  nie  wykazał,  aby  konsorcjum  Porr  zaoferowało  wykonanie  oczyszczenia  dna  

w  sposób  niezgodny  z  s.i.w.z.  Twierdzenie  odwołującego,  iż  konsorcjum  Porr  nie 

przewidziało  sytuacji,  gdy  okaże  się  konieczne  wydobycie  i  utylizacja  materiałów 

wybuchowych  i  niebezpiecznych,  które  nie  są  pochodzenia  wojskowego,  stanowi 

nieuprawnioną nadinterpretację wyjaśnień konsorcjum Porr. Dowolne i nieudowodnione jest 

także  twierdzenie  odwołującego,  że  konsorcjum  Porr  nie  dysponuje  odpowiednim 

potencjałem  kadrowym.  Wykonawca  ten  złożył  w  tym  zakresie  odpowiednie  wyjaśnienia, 

które  zgodnie  z  utrwaloną  linią  orzeczniczą  KIO,  stanowią  dowód  w  postępowaniu,  który 

należy uznawać za dowód równorzędny dowodom z dokumentów. 

Ponadto,  zaproponowane  przez  konsorcjum  Porr  dwie  profesjonalne  ekipy  nurkowe 

zatrudniające nurków saperów posiadających odpowiednie uprawnienia, są zgodne zarówno 

z  s.i.w.z.,  jak  i  przepisami  prawa.  Przyjęte  przez  konsorcjum  Porr  założenia  czasowe  do 

kalkulacji  oferty  nie  są  niezgodne  z  s.i.w.z.,  a  mogą  jedynie  rodzić  wątpliwości,  co  do 

prawidłowości  kalkulacji  ofert.  Zamawiający  nie  określił  minimalnego  czasu,  który  należy 

przeznaczyć na oczyszczenie dna z obiektów ferromagnetycznych. Odwołujący nie podniósł 

zarzutów  dotyczących  ceny  konsorcjum  Porr.  Zamawiający  nie  wymagał  od  wykonawców 

wyceny  urobku  zanieczyszczonego  PCB  albo  metalami  ciężkimi.  Zamawiający  

w  odpowiedziach  na  pytania  do  s.i.w.z.  określił,  że  wykonawca  spodziewać  się  może 

zanieczyszczeń  typowych  dla  terenów  przemysłowych  i  przystoczniowych.  Odnosząc 

powyższe  do  dokumentacji  przekazanej  wykonawcom  wraz  z  zaproszeniem  do  składania 

ofert, należy mieć na uwadze, że zgodnie z przedstawionymi badaniami Instytutu Morskiego 

w Gdańsku stanowiącego (załącznik nr 5 do s.i.w.z.) w badanych próbkach nie stwierdzono 

przekroczeń  wartości  dopuszczalnych  substancji  wymienionych  w  pkt.  11  załącznika  1  do 

rozporządzenia  Ministra  Środowiska  z  11  maja  2015  r.  w  sprawie  odzysku  odpadów  poza 

instalacjami  i  urządzeniami  (Dz.U.  z  2015  r.,  796),  a  co  za  tym  idzie  urobek  z  prac 

czerpalnych może zostać odłożony na polu refulacyjnym nr 2. Z materiału zdjęciowego ww. 

badań  wynika,  że  najbardziej  prawdopodobne  zanieczyszczeniami,  jakie  mogą  się  pojawić, 


to  urobek  zanieczyszczony  substancjami  ropopochodnymi.  W  związku  z  tym  konsorcjum 

Porr słusznie przyjęło jego metodę zagospodarowania zgodnie z pkt. 16 ww. rozporządzenia 

t.j.  „Odzysk  wydobytej  gleby  i  ziemi  polegający  na  usunięciu  z  niej  substancji 

ropopochodnych,  na  przykład  za  pomocą  bakterii  lub  innych  metod;  po  przeprowadzeniu 

odzysku  wykonuje  się  w  akredytowanym  laboratorium  badania  potwierdzające  uzyskanie 

standardów  wymaganych  odrębnymi  przepisami”.  Zgodnie  z  przedstawionymi  wynikami 

stężenia PCB w poszczególnych próbkach kształtują się od 0,001 do 0,08 mg kg 

s.m., czyli 

są znacznie niższe od normy 0,3 mg kg 

s.m. Stężenia matali ciężkich w badanych próbach 

są również znacznie niższe od ustalonych limitów (ok. 37 razy). W związku z tym wykonawca 

nie miał podstaw do założenia zanieczyszczenia urobku tymi substancjami. 

Na  zlecenie  zamawiającego

  przeprowadzane  były  badania  dotyczące  efektywności 

odwodnienia  mieszaniny  osadu  i  cieczy  w  technologii  zastosowanej  w  dokumentacji 

projektowej (wielkogabarytowe kontenery syntetyczne). Badania te były przeprowadzone na 

reprezentatywnych  próbkach  urobku  z  terenu  budowy.  Zgodnie  z  tymi  badaniami  dzięki 

zastosowanej  technologu  INORY  wody  odciekowe  są  czyste.  Ich  odprowadzenie  będzie 

zatem zgodne z pozwoleniem wodno-prawnym. 

Bez  znaczenia  jest  także  fakt,  że  w  Raporcie  oddziaływania  na  środowisko  dla 

przedmiotowego  zamówienia  nie  poddano  ocenie  procesu  gospodarowania  urobkiem 

zanieczyszczonym  na  polu  refulacyjnym.  Nie  jest  prawdą,  że  me  może  on  być 

przeprowadzony  bez  ponownej  oceny  oddziaływania.  W  ww.  raporcie  oddziaływania  na 

ś

rodowisko  zostały  przeanalizowane  wpływy  realizacji,  eksploatacji  i  likwidacji  inwestycji  na 

ś

rodowisko.  Istniejące  pole  refulacyjne  nr  2  Portu  Gdynia  nie  jest  w  tym  przypadku 

przedsięwzięciem,  a  jedynie  miejscem  zagospodarowania  odpadów  powstałych  w  wyniku 

realizacji  przedsięwzięcia,  tak  jak  składowisko  odpadów  komunalnych  w  Łężycy  czy  inne 

składowisko. W  związku  z  tym  decyzja  RDOŚ  RDDOŚ-Gd-WOO.4211.23.2014.E4R.18  nie 

obejmuje  pola  refulacyjnego  niezależnie,  czy  będzie  na  nim  odkładany  urobek  o  kodzie  17 

05  05  czy  17  05  06.  Zgodnie  z  s.i.w.z.  wykonawca  zobowiązany  jest,  przed  rozpoczęciem 

prac czerpalnych uzyskać decyzję na przetwarzanie odpadów, która zgodnie z art. 72 ust. 1 

pkt. 21) ustawy o udostępnianiu informacji i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie 

ś

rodowiska  oraz  o  ocenach  oddziaływania  na  środowisko  (Dz.  U  2016,  poz.  353)  oraz 

zgodnie  z  art.  42  ust.  4  Ustawy  o  odpadach  (Dz.  U.  z  2013  r.,  poz.  21)  jest  decyzją 

następczą po decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach, o ile jest wymagana. W związku 

z  powyższym,  wykonawca  w  swoich  kalkulacjach  powinien  przewidzieć  koszty  i  czas 

pozyskania  decyzji  o  środowiskowych  uwarunkowaniach,  o  ile  z  rozporządzenia  Rady 

Ministrów w sprawie przedsięwzięć mogących znacząco oddziaływać na środowisko (Dz. U. 

2016 r., poz. 71) wynika taka klasyfikacja. W ocenie zaś zamawiającego taka kwalifikacja dla 

tego zakresu robót nie wynika. 


Zdaniem zamawiającego nie ma żadnych formalnych przeszkód, aby pole refulacyjne było 

miejscem zagospodarowania odpadów niebezpiecznych. Nie jest to niezgodne z s.i.w.z. ani 

z  przepisami  prawa  (dla  najbardziej  typowego  rodzaju  odpadu,  którego  należy  się 

spodziewać). 

Co  do  oferty  konsorcjum  Strabag,  zamawiający  podniósł,  iż  nie  jest  prawdą,  

ż

e  konsorcjum  Strabag  złożyło  ofertę  wariantową.  Po  pierwsze  nie  jest  prawdą,  

ż

e  konsorcjum  Strabag zaoferowało  wykonanie  robót  czerpalnych  i  odkładania  urobku  przy 

zastosowaniu  technologii  niezgodnej  z  wymaganiami  s.i.w.z.  Twierdzenie  to  stanowi 

nieuprawnioną nadinterpretację wyjaśnień tego wykonawcy. W ofercie, konsorcjum Strabag 

zobowiązało  się  do  wykonania  przedmiotu  zamówienia  zgodnie  z  s.i.w.z.  (por.  pkt  5  oferty) 

oraz do zawarcia umowy opartej na Wzorze Umowy (por. pkt 7 oferty). Konsorcjum Strabag 

wyraźnie  podkreślało  w  swoich  wyjaśnieniach,  że  alternatywa  metoda  wiązania  osadu 

dennego  została  przyjęta  wyłącznie  na  potrzeby  wyceny.  Brak  jest  jakiegokolwiek 

twierdzenia  konsorcjum  Strabag,  że  to  wyłącznie  ona  została  zaoferowana.  Zgodnie  

z utrwalonym orzecznictwem KIO założenia przyjęte do wyceny nie stanowią automatycznie 

o  niezgodności  oferty  z  s.i.w.z.  Ponadto,  w  ocenie  zamawiającego  technologia  przyjęta  do 

wyceny  przez  konsorcjum  Strabag  jest  rozwiązaniem  równoważnym,  a  nie  zupełnie  inną 

technologią opisaną przez zamawiającego. Ewentualna konieczność uzyskania dodatkowych 

decyzji  nie  wyklucza  takiego  charakteru.  Technologia  przewidziana  w  dokumentacji 

projektowej  i  opisana  przez  konsorcjum  Strabag  to  technologie  oparte  na  tym  samym 

założeniu  -  związaniu  osadu  dennego.  Podstawowym  działaniem  w  obu  metodach  jest 

odwodnienie  urobku. W przypadku  technologii  INORY  mamy  do  czynienia  z  odwodnieniem  

z  wykorzystaniem  procesów  fizycznych,  zaś  w  przypadku  technologii  firmy  PROTE  

z  działaniami  głownie  chemicznymi,  lecz  efekt  jest  ten  sam  -  pozbycie  się  wody  z  osadów 

dennych.  Wszystkie  założenia,  które  zdecydowały  o  zastosowaniu  przez  zamawiającego 

technologii  opisanej  w  dokumentacji  projektowej,  są  adekwatne  i  zachowane  w  przypadku 

zastosowania technologii firmy PROTE. 

Co do zarzutów dotyczących konsorcjum Budimex, zamawiający wskazał, iż okoliczność, 

ż

e konsorcjum Budimex nie wykazało, że będzie dysponowało  zasobami Aarsleff sp. z o.o. 

nie  powoduje,  że  jego  oferta  jest  niezgodna  z  s.i.w.z.  To,  że  konsorcjum  Budimex  nie 

udowodniło zamawiającemu, aby cena za wykonanie robót kafarowych jest rynkowa i została 

prawidłowo  skalkulowana,  co  zamawiający  potwierdza,  nie  powoduje,  że  oferta  jest 

niezgodna z s.i.w.z.  

Zamawiający  do  odpowiedzi  na  odwołanie  (z  dnia  7  grudnia  2016  roku)  załączył 

pismo/dowód  „Raport  z  odwodniania  osadów  dennych  z  basenu  Portu  Morskiego  Gdynia 

technologią  wielkogabarytowych  kontenerów  syntetycznych”  wraz  z  załącznikami  „Opis 


wyników  badań wody  morskiej  pod  kątem  zawartości wskaźników  zanieczyszczeń  –  WWA, 

PCB, olej mineralny, POLIAKRYLOAMID, metali ciężkich.”. 

Dodatkowo  zamawiający  złożył  pismo  procesowe  z  dnia  12  grudnia  2016  roku,  oraz 

„Opinię  dotyczącą  występowania  materiałów  wybuchowych  do  użytku  cywilnego”  oraz 

wyciąg (2 strony: 4 i 5) z decyzji środowiskowej nr RDOŚ-Gd-WOO.4211.35.9.2011.AT. 

W sprawie, dodatkowe pisma procesowe złożyli: odwołujący (pismo z dnia 6 grudnia 2016 

roku wraz z „Opinią środowiskową wraz z załącznikami, sporządzoną przez EKO-KONSULT 

Biuro  Projektowo-Doradcze  z  Gdańska,  „Ocenę dopuszczalności  przeprowadzenia  odzysku 

odpadów  niebezpiecznych”  wraz  z  załącznikami,  sporządzoną  przez  Katarzynę  Głowala, 

biegłego  z  listy  Wojewody  Pomorskiego  w  zakresie  sporządzania  ocen  oddziaływania  na 

ś

rodowisko),  odwołujący  (pismo  z  dnia  12  grudnia  2016  roku  wraz  z:  „Szkic  lokalizacyjny 

dawnego pomostu w porcie Gdynia”, „Dokumentacja strzałowa Explosive s.c., dokumentacja 

zdjęciowa”,  pismo  mgr  inż.  H.  D.  z  dnia  12.12.2016  r.,  „Obszary  zastosowania  specyfikacji 

technicznych  dla  robót  czerpalnych”),  przystępujący  –  konsorcjum  Porr  (pismo  

z  dnia  12  grudnia  2016  r.,  bez  załączników),  przystępujący  –  konsorcjum  Strabag  (pismo  

z dnia 12 grudnia 2016 r., bez załączników), przystępujący – konsorcjum Energopol (pismo  

z dnia 8 grudnia 2016 r. dotyczące wszystkich spraw odwoławczych, wraz z: „Opinia prof. dr 

hab. J. C. C.”, „Opinia dr I. P.”, fragment opisu robót pogłębiarskich we wnęce dokowej). 

Przystępujący – konsorcjum Strabag, złożył: „2.3.1. Załącznik do projektu wykonawczego 

zapełnienia pola refulacyjnego”, „2.3. Projekt wykonawczy zapełnienia pola refulacyjnego”. 

Przystępujący  –  konsorcjum  Budimex,  złożył:  specyfikację  techniczną  (wyciąg)  – 

dotyczącą robót ziemnych i czerpalnych, fragment przedmiaru robót, zdjęcie nadbrzeża. 

Przystępujący – konsorcjum Energopol, złożył: wydruk ze strony internetowej firmy Prote 

z opisem tej technologii, Opis Patentowy PL 207385 B1 – dla metody Prote. 

Krajowa  Izba  Odwoławcza  przyjęła  w  poczet  materiału  dowodowego  pisma,  dokumenty  

i opracowania złożone przez strony i uczestników postępowania odwoławczego. 

Izba ustaliła i zważyła, co następuje. 

Izba stwierdziła, że nie zachodzą przesłanki do odrzucenia odwołania, o których stanowi 

przepis art. 189 ust. 2 ustawy - Prawo zamówień publicznych. 

Zamawiający 

prowadzi 

postępowanie 

udzielenie 

zamówienia 

publicznego 

z  zastosowaniem  przepisów  ustawy  Prawo  zamówień  publicznych  wymaganych  przy 

procedurze,  której  wartość  szacunkowa  zamówienia  przekracza  kwoty  określone 

w przepisach wydanych na podstawie art. 11 ust. 8 ustawy Prawo zamówień publicznych. 

Krajowa  Izba  Odwoławcza  stwierdziła,  że  odwołujący  posiada  interes  w  uzyskaniu 

przedmiotowego  zamówienia,  kwalifikowanego  możliwością  poniesienia  szkody  w  wyniku 


naruszenia  przez  zamawiającego  przepisów  ustawy,  o  których  mowa  w  art.  179  ust.  1 

ustawy - Prawo zamówień publicznych, co uprawniało go do złożenia odwołania. 

Uwzględniając  dokumentację  z  przedmiotowego  postępowania  o  udzielenie  zamówienia 

publicznego,  jak  również  biorąc  pod  uwagę  oświadczenia  i  stanowiska  stron,  oraz 

uczestników  postępowania  odwoławczego,  złożone  w  pismach  procesowych,  jak  też 

podczas rozprawy Izba stwierdziła, iż odwołanie nie zasługuje na uwzględnienie. 

Zarzuty odwołującego uznać należało za bezzasadne. 

Izba  wskazuje,  iż  odwołujący  w  treści  swojego  odwołania  postawił  zarzuty  dotyczące 

niezgodności  treści  oferty  ze  specyfikacją  istotnych  warunków  zamówienia,  tj.  naruszenie 

przez zamawiającego przepisu art. 89 ust. 1 pkt 2 ustawy Pzp. 

Wskazać należy, iż przepis powyższy, w swojej treści nie odnosi się do treści wyjaśnień 

składanych przez wykonawcę, ale literalnie wskazuje na brzmienie oferty w korelacji z treścią 

s.i.w.z.  

Treść  oferty  konsorcjum  Porr,  konsorcjum  Strabag  oraz  konsorcjum  Budimex  to  prosty 

formularz,  przygotowany  przez  zamawiającego,  który  wykonawcy  mieli  wypełnić 

przedstawiając  cenę  ofertową,  termin  gwarancji,  czy  też  czas  wykonania  inwestycji. 

Dodatkowo  wykonawcy  mieli  obowiązek  podania  wyceny  dla  określonego  przez 

zamawiającego  zakresu  prac,  tj.  robót  czerpalnych,  budowy  wnęki  dokowej,  przebudowy 

Pirsu nr II i III. 

Zamawiający  w  s.i.w.z.  podał  również,  że  załączona  do  tejże  dokumentacja  projektowa, 

przedmiary,  stanowi  jedynie  materiał  pomocniczy,  mający  pomóc  wykonawcom  w  wycenie 

robót,  z  zastrzeżeniem,  że  każdy  z  wykonawców  może  dowolnie  opracować  technologię, 

jaką  będzie  wykorzystywał  w  realizacji  przedmiotowej  inwestycji.  Powyższe  oznacza,  

ż

e specyfikacja istotnych warunków zamówienia nie precyzowała sposobu wykonania robót, 

co  z  kolei  prowadzi  do  wniosku,  że  brak  jest  możliwości  postawienia  zarzutu  niezgodności 

treści  oferty  z  s.i.w.z.  skoro  s.i.w.z.  w  sposób  bezpośredni  nie  precyzował  w  sposób 

szczegółowy  zakresu  oraz  technologii  wykonania  prac.  Wyjaśnienia,  jakie  w  trakcie 

prowadzenia  postępowania  składali  zamawiającemu  wykonawcy,  stanowić  mogą,  

co  najwyżej  prezentację  dotyczącą  sposobu  przyjętej  przez  tych  wykonawców  technologii 

wykonania, która jest indywidualna dla każdego z nich. 

Izba  ustaliła,  iż  w  treści  s.i.w.z.  zamawiający  nie  wymagał  od  wykonawców  podawania  

i  opisywania  w  ofercie  rozwiązań  technicznych  i  materiałów,  jakie  zamierzają  zastosować  

w trakcie wykonywania niniejszego zamówienia. Oferta przedkładana w ramach niniejszego 

postępowania,  w  świetle  zastanych  postanowień  s.i.w.z.,  stanowiła  ogólne,  złożone  na 

formularzu  ofertowym  (stanowiącym  zał.  nr  1  do  s.i.w.z.),  zobowiązanie  do  wykonania 

zamówienia  w  sposób  zgodny  z  jego  opisem  zawartym  w  dokumencie  przetargowym  


za  zaoferowaną  cenę.  Takie  też  oferty  złożyły  kwestionowane  przez  odwołującego 

konsorcja. 

Również w ramach wymaganego, jako załącznik do oferty uproszczonej tabeli elementów 

scalonych,  nie  wymagano  określania  i  dokładnego  oznaczania  zastosowanych  technologii, 

urządzeń i materiałów.  

Jak słusznie podniosła Izba w wyroku z dnia 22 stycznia 2013 roku, sygn. akt KIO 41/13, 

cyt.  „Zastosowanie  dyspozycji  art.  89  ust.  1  pkt  2  Pzp  jako  podstawy  odrzucenia  oferty 

wykonawcy  w  postępowaniu  o  udzielenie  zamówienia  publicznego  znajduje  szerokie 

omówienie  w  doktrynie,  jak  też  orzecznictwie  sądów  okręgowych  i  Izby.  Reasumując 

opisywane tam interpretacje normy wynikającej z ww. przepisu wskazać należy, iż rzeczona 

niezgodność treści oferty z SIWZ ma mieć charakter zasadniczy i nieusuwalny (ze względu 

na  zastrzeżenie  obowiązku  poprawienia  oferty  wynikające  z  art.  87  ust.  2  pkt  3  Pzp); 

dotyczyć  powinna  sfery  niezgodności  zobowiązania  zamawianego  w  SIWZ  oraz 

zobowiązania  oferowanego  w  ofercie;  tudzież  polegać  może  na  sporządzeniu  

i przedstawienia oferty w sposób niezgodny z wymaganiami siwz (z zaznaczeniem, iż chodzi 

tu  o  wymagania  siwz  dotyczące  sposobu  wyrażenia,  opisania  i  potwierdzenia 

zobowiązania/świadczenia  ofertowego,  a  więc  wymagania,  co  do  treści  oferty,  a  nie 

wymagania  co  do  jej  formy,  które  również  tradycyjnie  są  pomieszczane  w  SIWZ);  a  także 

możliwe być winno wskazanie i  wykazanie na czym konkretnie niezgodność ta polega – co 

konkretnie  w  ofercie  nie  jest  zgodne  i  w  jaki  sposób  z  konkretnie  wskazanymi, 

skwantyfikowanymi  i  ustalonymi  fragmentami  czy  normami  SIWZ.  Reasumując  powyższe, 

można  generalnie  przyjąć,  iż  niezgodność  oferty  z  SIWZ  w  rozumieniu  art.  89  ust.  1  pkt  2 

ustawy  polega  albo  na  niezgodności  zobowiązania,  które  w  swojej  ofercie  wyraża 

wykonawca  i  przez  jej  złożenie  na  siebie  przyjmuje,  z  zakresem  zobowiązania,  którego 

przyjęcia oczekuje zamawiający i które opisał w SIWZ; ewentualnie na niezgodnym z SIWZ 

sposobie wyrażenia, opisania i potwierdzenia zakresu owego zobowiązania w ofercie (nawet 

przy jego materialnej zgodności z wymaganiami zamawiającego). W informacji o odrzuceniu 

oferty  odwołującego  zamawiający  nie  wskazał  i  nie  powołał  żadnych,  wyżej 

scharakteryzowanych,  niezgodności  treści  oferty  z  treścią  SIWZ.  Podanie  jako  podstawy 

faktycznej  odrzucenia  oferty,  że  „Wyjaśnienia  oferenta  dot.  istotnych  elementów 

przepompowni  sieciowych  i  przydomowych  oczyszczalni  ścieków  w  odniesieniu  do  typu 

zbiorników  oraz  ich  producentów  są  ogólnikowe  i  nieprecyzyjne.  Ponadto  informacje 

uzyskane  od  Wykonawcy  w  wyjaśnieniach  i  od  producentów  przedmiotowego  sprzętu 

rozbieżne,  co  nie  gwarantuje  zachowania  parametrów  określonych  w  STWiOR  oraz  

w odpowiedziach Zamawiającego do pytań Wykonawców” – oznacza co najwyżej wskazanie 

na  niezgodność  wyjaśnień  wykonawcy  z  treścią  SIWZ.  Nie  odnosi  się  natomiast  w  tym 

przypadku  do  treści  oferty.  Jakiekolwiek  wyjaśnienia  wykonawcy,  składane  w  jakimkolwiek 


trybie,  nie  mogą  w  myśl  art.  87  ust.  1  Pzp  zmienić  jasnej,  wyrażonej  na  piśmie  i  zgodnie  

z  SIWZ,  treści  oferty.  Objaśniając  powyższe,  wskazać  można  na  przyjmowane  na  rynku 

zamówień  publicznych  w  dokumentach  przetargowych,  generalnie  dwa  odmienne  sposoby 

konstruowania ofert (przy stosowaniu całego spektrum wariantów mieszanych i pośrednich). 

W  jednym  wypadku  zamawiający  wymagają  jedynie  podania  ceny  oraz  zaciągnięcia 

ogólnego zobowiązania do wykonania zamówienia zgodnie z postanowieniami SIWZ (czy to 

przez  sam  fakt  złożenia  oferty  na  wykonanie  zamówienia  w  odpowiedzi  na  konkretne 

warunki  przetargowe,  czy  przez  złożenie  odrębnej  deklaracji  w  tym  zakresie).  W  innym, 

żą

dane  jest,  podanie  w  ofercie,  co  konkretnie  w  ramach  realizacji  danego  zamówienia 

zostanie wykonane, dostarczone, w jaki sposób, w jakim okresie… etc. (np. przez wskazanie 

w  ofercie  konkretnych,  oznaczonych  urządzeń,  opisania  sposobu  wykonania  zamówienia, 

załączenie  do  oferty  kosztorysów  zawierających  oznaczenie  stosowanych  materiałów  lub 

tzw.  dokumentów  przedmiotowych,  o  których  mowa  w  art.  25  ust.  1  pkt  2  Pzp…  etc.).  

W  pierwszym  z  ww.  wariantów  na  treść  oferty,  tzn.  na  zakres  wynikającego  z  niej 

zobowiązania  wykonawcy,  składa  się  jedynie  zobowiązanie  do  wykonania  zamówienia 

zgodnie  z  SIWZ. Wykonawca  nie  wskazuje  w  ofercie  i  nie  zobowiązuje  się  do  konkretnego 

ś

wiadczenia,  ale  pozostawiona  mu  zostaje  pełna  swoboda  realizacji  zamówienia  w  ramach 

opisu przedmiotu zamówienia zawartego w SIWZ. Do czasu realizacji zamówienia, a często 

nawet  w  jego  trakcie  (w  zależności  od  kształtu  umowy  w  sprawie  zamówienia),  może 

dowolnie  zmieniać  przedmiot  swojego  świadczenia,  poruszając  się  przy  tym  w  ramach 

wymagań  SIWZ,  nie  zmieniając  przez  to  treści  oferty  i  zaciągniętego  w  niej  zobowiązania. 

Zobowiązanie  to,  tylko  w  takim  zakresie  w  jakim  zostało  wyrażone  i  opisane  w  ofercie, 

będzie mogło zostać ocenione pod względem jego zgodności z SIWZ, nie ma bowiem żadnej 

innej,  domniemanej  i  dodatkowej  treści  oferty,  niż  wyrażona  na  piśmie  i  złożona  zgodnie  

z art. 82 Pzp zamawiającemu.”.  

Biorąc powyższe za podstawę rozstrzygnięcia przedmiotowego odwołania, uwzględniając 

jednocześnie stanowisko zamawiającego, Izba orzekła o jego oddaleniu, uznając, iż zarzuty 

podniesione przez odwołującego nie zasługują na uwzględnienie. 

O  kosztach  postępowania  orzeczono  stosownie  do  jego  wyniku  -  na  podstawie  art.  192 

ust. 9 i 10 ustawy Pzp oraz w oparciu o przepisy § 5 ust. 3 w zw. z § 3 pkt 2 rozporządzenia 

Prezesa Rady Ministrów z dnia 15 marca 2010 r. w sprawie wysokości i sposobu pobierania 

wpisu  od  odwołania  oraz  rodzajów  kosztów  w  postępowaniu  odwoławczym  i  sposobu  ich 

rozliczania (Dz. U. Nr 41 poz. 238), uwzględniając koszty poniesione przez zamawiającego 

związane z wynagrodzenia pełnomocnika, kosztów dojazdu, kosztów noclegu, kosztów opłat 

skarbowych od pełnomocnictw. 


KIO 2226/16 

Dnia  25  listopada  2016  roku  wykonawcy  wspólnie  ubiegający  się  o  udzielenie 

zamówienia:  wykonawców  wspólnie  ubiegających  się  o  udzielenie  zamówienia:  Strabag  

Sp.  z  o.o.,  Ed  Zublind  AG,  ul.  Parzniewska  10,  05-800  Pruszków  (dalej  „Odwołujący”  lub 

„konsorcjum Strabag”) wnieśli odwołanie do Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej. 

Odwołujący zarzucił zamawiającemu naruszenie: 

1)  art. 89 ust. 1 pkt 2 ustawy Pzp, poprzez dokonanie  wyboru oferty konsorcjum Porr, jako 

najkorzystniejszej,  mimo,  że  zamawiający  był  zobowiązany  do  jej  odrzucenia  w  związku  

z tym, że jej treść nie odpowiada treści s.i.w.z., 

2)  art. 89 ust. 1 pkt 4 ustawy Pzp, poprzez dokonanie  wyboru oferty konsorcjum Porr, jako 

najkorzystniejszej,  mimo,  że  zamawiający  był  zobowiązany  do  jej  odrzucenia  w  związku  

z tym, że zawiera ona rażąco niską cenę; 

3)  art. 89 ust. 1 pkt 3 ustawy Pzp w związku z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 16 kwietnia 1993 

roku  o  zwalczaniu  nieuczciwej  konkurencji  (tekst  jedn.  Dz.U.  z  2003  roku,  Nr  53,  poz. 

1503, z późn. zm.) poprzez zaniechanie odrzucenia oferty konsorcjum Porr, mimo, że jej 

złożenie  stanowi  czyn  nieuczciwej  konkurencji  w  rozumieniu  przepisów  ustawy  

o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji; 

4)  art.  7  ust  1  ustawy  Pzp,  poprzez  niezachowanie  uczciwej  konkurencji  i  równego 

traktowania  wykonawców,  w  wyniku  naruszenia  wskazanych  wyżej  przepisów  ustawy 

Pzp,  a  w  konsekwencji  udzielenie  zamówienia  wykonawcy  wybranemu  niezgodnie  

z przepisami ustawy Pzp. 

W  związku  z  powyższym  odwołujący  wniósł  o  uwzględnienie  odwołania  oraz  nakazanie 

zamawiającemu  unieważnienie  czynności  oceny  ofert  i  wyboru  najkorzystniejszej  oferty, 

dokonanie  powtórnej  oceny  i  badania  ofert,  a  w  konsekwencji  -  obok  prawidłowego 

odrzucenia  oferty  konsorcjum  Budimex  S.A.  -  odrzucenia  oferty  konsorcjum  Porr,  

a w konsekwencji dokonania wyboru oferty odwołującego, jako najkorzystniejszej. 

Interes odwołującego. 

Odwołujący  wskazał,  że  posiada  interes  prawny  w  uzyskaniu  przedmiotowego 

zamówienia. Odwołujący jest wykonawcą biorącym udział w postępowaniu. Po prawidłowym 

odrzuceniu  oferty  konsorcjum  Budimex,  oferta  odwołującego  została  sklasyfikowana  na 

drugim miejscu, co oznacza, że przy prawidłowym dokonaniu oceny ofert i odrzuceniu oferty 

konsorcjum  Porr,  oferta  odwołującego  powinna  zostać  uznana  za  najkorzystniejszą  

w  przedmiotowy  postępowaniu.  Z  powodu  naruszenia  przez  zamawiającego  wskazanych 

przepisów ustawy Pzp, odwołujący poniósł szkodę w rozumieniu art. 179 ust. 1 ustawy Pzp, 

polegającą  na  pozbawieniu  go  korzyści  finansowych  wynikających  z  możliwości  uzyskania 

przez niego przedmiotowego zamówienia. W wyniku prawidłowego działania zamawiającego 


i  odrzucenia  oferty  konsorcjum  Porr,  jako  najkorzystniejsza  wybrana  zostałaby  oferta 

odwołującego.  Nie  powinno  zatem  budzić  wątpliwości,  że  objęte  odwołaniem  czynności 

zamawiającego  prowadzą  do  możliwości  poniesienia  szkody  przez  odwołującego, 

polegającej  na  uniemożliwieniu  odwołującemu,  w  sposób  niezgodny  z  prawem,  uzyskania 

zamówienia. 

Odwołujący wskazał, iż w ofercie złożonej przez konsorcjum Porr, cena ryczałtowa oferty 

brutto  została  określona  na  71.236.463,82  zł,  stawka  brutto  za  1  m

  zagospodarowania 

odpadów niebezpiecznych została określona na 1,23 zł, co daje  wartość netto na poziomie 

1,00 zł, cena łączna oferty brutto wyniosła 71.297.963,82 zł. 

Pismem  z  dnia  3  października  2016  roku,  zamawiający  zwrócił  się  do  konsorcjum  Porr 

m.in.  do  udzielenia  wyjaśnień,  w  tym  złożenia  dowodów  dotyczących  wyliczenia  stawki 

jednostkowej  na  zagospodarowanie  1  m

  odpadu  niebezpiecznego,  w  szczególności  

w  zakresie  oszczędności  metody  wykonania  zamówienia,  wybranych  rozwiązań 

technicznych,  wyjątkowo  sprzyjających  warunków  wykonania  zamówienia  dostępnych  dla 

wykonawcy, oryginalności projektu wykonawcy, kosztów prac, pomocy publicznej udzielonej 

na podstawie odrębnych przepisów 

W wyjaśnieniach złożonych w dniu 10 października 2016 roku konsorcjum Porr wskazało, 

ż

e:  „W  przedmiocie  wyliczenia  stawki  jednostkowej  za  zagospodarowanie  1m

  odpadu 

niebezpiecznego Wykonawca informuje, iż cena jednostkowa zawarta w ofercie obejmuje: 

uzyskanie  wszelkich  niezbędnych  decyzji  oraz  pozwoleń  wymaganych  obowiązującym 

prawem, 

koszt  zakupu  mikroorganizmów  niezbędnych  do  zagospodarowania  urobku  celem 

pozbawienia go składników czyniących go odpadem niebezpiecznym;”. 

„Wydobycie  oraz  transport  urobku  zawierającego  substancje  niebezpieczne  skalkulowane 

zostały w pozycjach rozliczeniowych w ramach robót czerpalnych - dział 2, 3 i 4 załącznika 

nr 1 oraz działu 5 załącznika nr 8 (cena ryczałtowa w pkt 1) złożonej oferty. Również koszty 

składowania  urobku  poza  instalacjami  ujęte  zostały  w  cenie  ryczałtowej  z  punktu  1)  oferty  

z działu 1 załącznika nr 3.”. 

Konsorcjum  Porr  wskazało  ponadto,  że:  „W  związku  z  powyższymi  założeniami  oraz 

okolicznością,  iż  cena  na  zakres  zasadniczy  zapytania  ofertowego  (pkt  1)  oferty  jest  ceną 

ryczałtową prawidłowym rozumowaniem jest przyjęcie, że wszystkie koszty związane z: 

1)  wydobyciem urobku w trakcie prowadzenia prąd czerpalnych, 

2)  badania urobku pod kątem zawartości substancji niebezpiecznych, 

3)  transport  (hydrotransport)  urobku  z  nabrzeża  bułgarskiego  na  punkt  rozdziału  na  polu 

refulacyjnym, 

4)  przygotowanie obszaru do odzysku osadów zanieczyszczonych na polu refulacyjnym, 

5)  transport z punktu rozdziału i wbudowanie urobku na polu refulacyjnym, 


są  zawarte  w  cenie  ryczałtowej  zasadniczego  zakresu,  ponieważ  powyższa  cena  jest 

wyliczona  dla  całej  ilości  urobku  powstającego  z  prac  czerpalnych,  a  ewentualna  ilość 

odpadu  niebezpiecznego  jest  w  niej  zawarta  (ewentualny  odpad  niebezpieczny  nie  jest 

materiałem  dodatkowym  z  materiałem  pochodzącym  z  prac  czerpalnych  określonym  

w wyniku badań) jak równieżże: „Koszt odpowiednich decyzji administracyjnych ujęty został 

w  kosztach  ogólnych  części  zasadniczej”  a  „Koszt  nadzoru  przedsiębiorstwa  GEO  KAT 

Ochrona  Środowiska  Sp.  z  o.o.  z  siedzibą  w  Warszawie  oraz  projekt  technologiczny 

zagospodarowania  odpadów  niebezpiecznych  przez  odzysk  został  ujęty  w  kosztach 

ogólnych części zasadniczej.”. 

Odwołujący  wskazał,  że  przytoczone  powyżej  wyjaśnienia  zawarte  w  piśmie  konsorcjum 

Porr,  z  dnia  10  października  2016  roku,  jednoznacznie  potwierdzają,  że  oferta  konsorcjum 

Porr  nie  odpowiada  treści  s.i.w.z.,  w  zakresie,  który  nie  obejmował  innych  omyłek 

niepowodujących istotnych zmian w treści oferty, które mogłyby być przedmiotem poprawek 

zamawiającego  zgodnie  z  postanowieniami  art.  87  ust.  2  pkt  3  ustawy  Pzp.  Wbrew 

wymaganiom  zamawiającego  wskazanym  jednoznacznie  w  treści  s.i.w.z.  oraz  wynikającym  

z  wyjaśnień  do  s.i.w.z.,  konsorcjum  Porr  nie  zawarło  w  cenie  jednostkowej  1m

  wszystkich 

kosztów  związanych  z  zagospodarowaniem  1m

  odpadów  niebezpiecznych,  przenosząc  te 

koszty do pozycji ceny ryczałtowej, co nie było  dopuszczalne postanowieniami s.i.w.z. Tym 

samym  konsorcjum  Porr  złożyło  ofertę,  której  treść  nie  odpowiada  treści  specyfikacji 

istotnych warunków zamówienia i która w związku z powyższym powinna być odrzucona na 

podstawie art. 89 ust. 1 pkt 2 ustawy Pzp. 

Dokonując  modyfikacji  s.i.w.z.  w  dniu  31  sierpnia  2016  roku,  zamawiający  wskazał  na 

powykonawcze  rozliczenie  prac  z  zakresu  zagospodarowania  odpadów  niebezpiecznych, 

precyzując,  że  „zapłaci  Wykonawcy  za  zagospodarowanie  odpadów  niebezpiecznych  

w  ilości  faktycznie  unieszkodliwionych  odpadów  według  stawki  jednostkowej  za 

zagospodarowanie 1 m3 odpadu niebezpiecznego określonego w ofercie. Odpowiadając na 

pytania  wykonawców,  zamawiający  podkreślił,  że:  „zapłata  za  unieszkodliwianie  odpadów 

nastąpi  powykonawczo  za  ilość  faktycznie  unieszkodliwionych  odpadów  niebezpiecznych“ 

(odpowiedź na pytanie nr 4 z dnia 09 września 2016 roku). 

W  ofercie  złożonej  przez  konsorcjum  Porr  stawka  brutto  za  1m

  zagospodarowania 

odpadów  niebezpiecznych  została  określona  na  kwotę  1,23  zł  co  daje  wartość  netto  na 

poziomie 1,00 zł. 

Konsorcjum  Porr,  w  swoich  wyjaśnieniach  z  dnia  24  października  2016  roku 

jednoznacznie 

potwierdziło 

zastosowanie 

metody 

bioremediacji, 

jako 

technologii 

zagospodarowania  odpadu  niebezpiecznego,  dla  której  przygotowanie  terenu  pod 

prowadzenie  odzysku  jest  kompletnie  inne  niż  w  przypadku  przygotowania  terenu  pod 


składowanie zwykłego urobku z robót czerpalnych, a potwierdzonego przez konsorcjum Porr, 

jako wykonanej zgodnie z technologią INORA. 

Wskazana  przez  konsorcjum  Porr  cena  w  zakresie  zagospodarowania  1  m

  odpadów 

niebezpiecznych  w  żaden  sposób  nie  jest  adekwatna  do  wskazanego  w  s.i.w.z.  zakresu  

i  kosztów  wykonania  takiej  pracy.  Wskazywana  w  wyjaśnieniach  konsorcjum  Porr  oferta 

spółki  GEO  KAT  Ochrona  Środowiska  Sp.  z  o.o.  (dalej:  „GEO  KAT”)  dotyczy 

prawdopodobnie  wyłącznie  inokulantu  czyli  tzw.  zaczynu,  wsadu  do  bioreaktorów, 

niezbędnego do rozpoczęcia produkcji właściwych porcji biopreparatu. Zaczyn ten ilościowo 

stanowi  zaledwie  ok.  3  %  minimalnego  zapotrzebowania  niezbędnego  do  oczyszczenia 

50.000 m

 zanieczyszczonych osadów dennych. Do kosztu samego zaczynu należy jeszcze 

dodać  dodatkowe  elementy.  Zakładając  produkcję  biopreparatu  w  bioreaktorach 

laboratoryjnych,  koszt  wytworzenia  1  dm

  biopreparatu  kształtować  się  będzie  na  poziomie 

ok.  20  zł/dm

  netto  lub  więcej.  W  przypadku  obniżenia  reżimu  kontroli  jakości  przebiegu 

produkcji  i  wykonania  bioreaktorów  polowych  na  terenie  prac,  koszt  produkcji  biopreparatu 

można  zminimalizować  o  ok  25%  do  kwoty  ok.  15  zł/dm

.  Polowy  proces  produkcji 

mikroorganizmów  na  taką  skalę  wymaga  jednak  dużego  doświadczenia  i  praktyki,  a  co  za 

tym dodatkowego kosztu nadzoru. 

Odwołujący podniósł, iż w wyjaśnieniach konsorcjum Porr brak jest informacji o kosztach 

związanych  z  produkcją  mikroorganizmów,  w  cenie  ofertowej  wpisany  został  bowiem  koszt 

oczyszczania 1 m

 osadów na poziomie netto 1 zł, co wyczerpuje praktycznie już oferta GEO 

KAT  dotycząca  wyłącznie  dostawy  zaczynu  do  produkcji  biocenoz  mikroorganizmów, 

wynosząca  w  przeliczeniu  netto  0,9  zł/m

  osadów  (45.000  zł/50.000  m

).  Konsorcjum  Porr 

wskazało  w  wyjaśnieniach,  że  proces  namnażania  mikroorganizmów  będzie  prowadzony,  

w  niezbędnych  ilościach,  pod  nadzorem  GEO  KAT,  nie  wskazało  zaś  kosztów  budowy  lub 

dzierżawy i przygotowania bioreaktorów wraz z niezbędnym osprzętem, znacznych kosztów 

pożywek  i  mikroelementów,  kosztów  testów  laboratoryjnych,  kosztów  energii  elektrycznej, 

itp.  Średnia  stawka  rynkowa  za  wykonanie  samego  zakresu  prac  związanych  

z zagospodarowaniem odpadu niebezpiecznego o kodzie wskazanym przez zamawiającego, 

w  technologii  utylizacji  kształtują  się  na  poziomie  od  ok.  270.00  zł  za  tonę,  natomiast 

najniższa  stawka  za  zagospodarowanie  odpadu  niebezpiecznego  w  technologii  związanej  

z bioremediacją wynosi  ok. 28,00 zł za tonę, bez kosztów budowy pola odkładu, na którym 

wykonywany jest proces bioremediacji oraz formowania już odsączonego urobku w pryzmę. 

Mając 

na 

uwadze 

powyższe 

całkowity 

koszt 

zagospodarowania 

odpadów 

niebezpiecznych  w  przyjętej  przez  konsorcjum  Porr  technologii  remediacji,  ustalony  

w oparciu o ceny rynkowe, wynosi minimum 65,28 zł za 1m

, w tym: 

• 

ok. 16,58 zł za 1 m

 za przygotowanie terenu pod składowanie odpadów, 

• 

ok. 44,80 PLN za m

 za bioremediację, 


• 

3,90 za m3 jako minimalną stawkę za roboty ziemne, 

a  więc  jest  ponad  65-  krotnie  większy  od  przyjętego  przez  konsorcjum  Porr  w  złożonej 

ofercie. 

Zdaniem  odwołującego,  zaproponowana  przez  konsorcjum  Porr  cena  za  wykonanie 

zagospodarowania  odpadów  niebezpiecznych,  jak  też  w  przyszłości  ostateczne 

wynagrodzenie  zapłacone  za  wykonanie  przedmiotowych  prac  są  wynikiem  przyjęcia  za 

wiążące ceny jednostkowej podanej w pkt 2 oferty. Niewykazanie rzeczywistego i realnego, 

znajdującego  w  realiach  rynkowych,  charakteru  ceny  jednostkowej  za  zagospodarowanie 

odpadów  niebezpiecznych,  nie  może  prowadzić  do  obalenia  domniemania  rażąco  niskiej 

ceny,  mimo,  że  odnosi  się  jedynie  do  jednego  z  dwóch  elementów  składających  się  na 

łączną cenę oferty. 

Poza  zarzutami  dotyczącymi  naruszenia  art.  89  ust.  1  pkt  2  i  4  ustawy  Pzp,  odwołujący 

wskazał,  że  składając  ofertę  konsorcjum  Porr,  nie  tylko  postąpiło  niezgodnie  z  warunkami 

opisanymi postanowieniami s.i.w.z., ale dopuściło się czynu nieuczciwej konkurencji. 

Zdaniem  odwołującego,  działania  konsorcjum  Porr  wyczerpują  znamiona  czynu 

nieuczciwej  konkurencji.  Zaproponowana  cena  za  1  m

  zagospodarowania  odpadów 

niebezpiecznych,  stanowiąca  jeden  z  dwóch  składników  łącznej  ceny  ofertowej,  jest 

niewystarczająca  nawet  na  pokrycie  tylko  samych  materiałów  do  ich  wykonania,  

a  konsorcjum  Porr  dokonało  nieuprawnionego  przeniesienia  kosztów  wykonania  tego 

zakresu prac do ceny ryczałtowej za realizację przedmiotu zamówienia. 

Można w tym miejscu wskazać, że takie intencjonalne optymalizowanie (zwane inżynierią 

wyceny)  w  pozycji,  co  do  której  wykonawca  przyjmuje,  że  nie  będzie  jej  wykonywał,  jest 

elementem strategii biznesowej, która w rezultacie ma dać przewagę nad konkurencją, która 

uczciwie  liczy  koszty,  a  w  rezultacie  w  sposób  niezgodny  z  prawem  ma  przynieść  zysk  

w postaci wygrania przetargu. 

Odwołujący do odwołania załączył dowody: ofertę firm: Przedsiębiorstwa Comal sp. z o.o., 

DEKONTA  Polska  sp.  z  o.o.,  OL-TRANS  sp.  z  o.o.  oraz  kosztorys  sporządzony  na 

podstawie ofert rynkowych wraz z ofertami stanowiącymi podstawę jego opracowania. 

Zamawiający  złożył  pisemną  odpowiedź  na  odwołanie,  w  której  wniósł  o  oddalenie 

odwołania.  Zamawiający  podniósł,  iż  nie  nałożył  w  s.i.w.z.  obowiązku,  aby  stawka 

jednostkowa  obejmowała  wszystkie  koszty  związane  z  wydobyciem  i  zagospodarowaniem 

urobku  stanowiącego  odpad  niebezpieczny.  Zamawiający  przewidział  jedynie,  że  jeżeli 

okaże  się,  że  urobek  będzie  stanowił  odpad  niebezpieczny,  to  jego  zagospodarowanie 

rozliczane  będzie  powykonawczo,  według  stawki  jednostkowej.  Ani  w  treści  s.i.w.z.,  ani  

w wyjaśnieniach do modyfikacji s.i.w.z. nie sposób odnaleźć wymogów dla zakresu kalkulacji 

stawki  jednostkowej.  Biorąc  pod  uwagę  odpowiedź  zamawiającego  zacytowaną  przez 

odwołującego,  w  kontekście  specyfiki  przedmiotowego  zamówienia,  należy  wręcz  przyjąć 


wniosek  przeciwny  od  forsowanego  przez  odwołującego.  Nieuprawnione  są  próby 

wyinterpretowania  z  wprowadzenia  elementu  kosztorysowego  do  wynagrodzenia,  zakazu 

wliczenia części kosztów związanych z urobkiem zanieczyszczonym do ceny ryczałtowej. 

Byłoby  to  ponadto  zupełnie  nieracjonalne  w  warunkach  niniejszego  zamówienia.  Należy 

mieć  na  uwadze,  że  przedmiotem  zamówienia  jest  wykonanie  robót  czerpalnych,  w  tym 

wydobycie  urobku  do  określonej  rzędnej,  wydobycie  odpowiedniej  ilości  urobku.  Stawka 

jednostkowa  została  przewidziana  dla  rozliczenia  dodatkowych  kosztów,  które  pojawią  się, 

gdy  okaże  się,  że  urobek  ten  jest  zanieczyszczony  i  kwalifikowany  jako  odpad 

niebezpieczny. Oznacza to, że odpad niebezpieczny to część urobku objętego przedmiotem 

zamówienia.  To  nie  jest  dodatkowy  urobek,  który  podlega  dodatkowemu  wydobyciu  czy 

transportowi  (przy  przyjętej  przez  Porr  technologii  zagospodarowania).  Może  się  po  prostu 

okazać,  że  urobek  wydobywany  w  ramach  zamówienia,  ze  względu  na  specyfikę  miejsca 

prowadzenia  robót,  będzie  zanieczyszczony.  Przyjęta  przez  Porr  technologia  uzasadnia 

sposób  kalkulacji  stawki  jednostkowej  i  uwzględnienie  części  kosztów  w  cenie  ryczałtowej. 

Stawka jednostkowa obejmuje wszystkie dodatkowe koszty związane z zagospodarowaniem 

odpadu niebezpiecznego. Przyjęcie za odwołującym, że w stawce jednostkowej powinny być 

uwzględnione wszystkie koszty, w tym wydobycia urobku, badania urobku, transportu urobku 

etc.,  oznaczałoby,  że  wykonawca  Porr  musiałby  te  koszty  wliczyć  podwójnie  do  ceny 

ryczałtowej  na  wypadek,  gdyby  żadna  część  urobku  nie  okazała  się  stanowić  odpadu 

niebezpiecznego oraz do stawki jednostkowej. 

Zdaniem  zamawiającego,  błędne  jest  założenie  odwołującego,  że  s.i.w.z.  musiałaby 

dopuszczać możliwość ujęcia części kosztów dotyczących urobku-odpadu niebezpiecznego, 

w cenie ryczałtowej. To ograniczenie w tym zakresie musiałoby być przewidziane w s.i.w.z., 

a  s.i.w.z.  nie  formułowała  takiego  ograniczenia.  Nawet  gdyby  przyjąć  (czego  zamawiający 

nie  potwierdza),  że  stawka  za  zagospodarowanie  odpadów  niebezpiecznych  jest  rażąco 

niska, to nie uzasadniałoby to odrzucenia oferty na zasadzie art. 89 ust. 1 pkt 4 ustawy pzp. 

Podstawią do odrzucenia oferty z uwagi na rażąco niską cenę jest rażąco niska cena za cały 

przedmiot  zamówienia,  a  nie  za  jej  poszczególne  składowe.  Ustawa  -  prawo  zamówień 

publicznych  odsyła  w  definicji  ceny  do  art.  3  ust.  1  pkt  1  ustawy  o  informowaniu  o  cenach 

towarów  i  usług.  Zgodnie  z  tym  przepisem,  cena  to  wartość  wyrażona  w  jednostkach 

pieniężnych,  którą  kupujący  jest  obowiązany  zapłacić  przedsiębiorcy  za  towar  lub  usługę. 

Ustawa ta w art. 3 ust. 1 pkt 2 definiuje także cenę jednostkową towaru (usługi), lecz prawo 

zamówień publicznych do tej definicji nie odsyła. Stąd nawet ustalenie, że jedna ze stawek 

ceny jest rażąco niska, nie uzasadnia zastosowania przepisu art. 89 ust. 1 pkt 4 ustawy pzp - 

odwołujący  nie  sformułował  zarzutu,  aby  cena  wybranego  wykonawcy  Porr  była  rażąco 

niska.  Zarzut  ten  jest  wobec  tego  całkowicie  nieuzasadniony.  Przywołane  przez 

odwołującego  wyroki  Krajowej  Izby  Odwoławczej,  zapadły  w  istotnie  odmiennych  stanach 


faktycznych,  przez  co  nie  są  adekwatne  w  warunkach  mniejszej  sprawy.  W  wyrokach  tych 

Izba  wyraźnie  podkreślała,  że  badanie  cen  jednostkowych  winno  mieć  miejsce  wyłącznie  

w uzasadnionych przypadkach. 

Z daleko posuniętej ostrożności, zamawiający podnosił, że nie jest prawdą, iż stawka za 

zagospodarowanie  odpadów  niebezpiecznych  jest  rażąco  niska. Twierdzenie  to  odwołujący 

opiera o błędne założenie, że koszty przygotowania terenu składowania pod odzysk odpadu 

niebezpiecznego  powinny  być  ujęte  w  kosztach  zagospodarowania  odpadu.  Zostało  to 

omówione  powyżej.  Przy  przyjętej  przez  Porr  technologii,  jedynym  racjonalnym  

i  usprawiedliwionym  działaniem  było  objęcie  stawką  jednostkową  dodatkowych  kosztów, 

które  będą  konieczne  do  poniesienia,  gdy  okaże  się,  że  urobek  stanowi  odpad 

niebezpieczny.  Odwołujący  zawarł  na  str.  10  odwołania  listę  kosztów,  które  wiążą  się  

z  przygotowaniem  pola  dla  odzysku  odpadu  niebezpiecznego.  Należy  mieć  na  uwadze,  

ż

e  w  zasadzie  wszystkie  te  koszty  muszą  być  poniesione,  przy  przyjętej  technologii, 

niezależnie od tego, czy urobek okaże się odpadem niebezpiecznym, czy też nie. Dotyczy to 

w szczególności wykonania obwałowania  wraz  z wyprofilowaniem podłoża (który będzie do 

wykonania  w  takim  samym  zakresie,  niezależnie  od  kwalifikacji  urobku),  kosztu  wykonania 

drenażu  wraz  z  podsypką,  koszty  składowania  urobku  w  postaci  pryzmy  (wykorzystywany 

jest  do  tego  ten  sam  sprzęt).  Do  kosztów,  w  ocenie  zamawiającego,  nie  należy  wliczać 

systemu  odprowadzania  wody  odciekowej  poprzez  układ  separatorów,  gdyż  system  taki 

istnieje  na  polu  refulacyjnym  i  może  zostać  wykorzystany  przez  wykonawcę  bez 

dodatkowych  kosztów.  Ewentualnym  dodatkowym  kosztem  może  być  koszt  wyłożenia 

podłoża  geomembraną,  lecz  odwołujący  nie  wykazał,  aby  koszt  ten  nie  został  ujęty  przez 

Porr  w  kosztach  przygotowania  pola  refulacyjnego.  Ponadto,  koszt  wyłożenia  podłoża 

geomembraną może pojawić się nawet wtedy, gdy urobek nie okaże się niezanieczyszczony. 

Z  drugiej  strony  w  ocenie  zamawiającego  koszt  taki  niekoniecznie  się  pojawi,  jeżeli  urobek 

będzie stanowił odpad niebezpieczny. 

Zdaniem  zamawiającego,  twierdzenie,  że  stawka  jednostkowa  w  ofercie  Porr  winna 

wynosić  65,28  złotych  jest  dowolne.  Stawka  za  przygotowanie  terenu  pod  składowanie 

odpadów i stawka za roboty ziemne są prawidłowo wliczone do ceny ryczałtowej (to będzie 

ten  sam  koszt,  który  będzie  musiał  być  poniesiony,  niezależnie  od  kwalifikacji  urobku). 

Ponadto,  stawka  jednostkowa  44,80  zł  za  bioremediację  1m

  odpadu  została  ustalona 

dowolnie. Zgodnie ze złożoną przez Porr ofertą podwykonawcy wykonanie unieszkodliwienia 

odpadów  niebezpiecznych  w  ilości  50.000  m

  będzie  wymagało  2.250  l  inokulantu,  przy 

koszcie  20,00  zł  netto.  Uwzględnienie  części  kosztów  dotyczących  urobku,  który  może 

zostać  zakwalifikowany  jako  niebezpieczny,  w  cenie  ryczałtowej,  w  świetle  przyjętej 

technologii

było uprawnione. Wykonawca nie naruszył żadnego przepisu prawa ani dobrego 

obyczaju.  W  ocenie  zamawiającego  stawka  jednostkowa  obejmuje  całkowite  koszty 


zagospodarowania  odpadu  niebezpiecznego.  Koszt  wydobycia  urobku  czy  jego  transportu 

na  pole  refulacyjne  przy  przyjętej  technologii  nie  mogą  być  zaliczane  do  kosztów 

zagospodarowania  odpadu.  Nawet  gdyby  przyjąć  stawkę  jednostkową  wyliczoną  przez 

odwołującego,  to  całkowita  cena  ofertowa  wykonawcy  Porr  wyniosłaby  74 500 463,82  zł  

i nadal pozostawałaby niższa niż całkowita cena ofertowa odwołującego. To zatem nie przez 

ukształtowanie  stawki  jednostkowej  konsorcjum  Porr  wygrało  przetarg,  lecz  dlatego,  

ż

e zaoferowało niższą cenę ryczałtową. 

Odwołujący, złożył pismo procesowe w sprawie (pismo z dnia 12 grudnia 2016 roku) wraz 

z  dowodem  –  „Opracowanie  PROTE  Technologie  dla  Środowiska  sp.  z  o.o.,  pn.  „Badanie  

i rekultywacja środowiska gruntowo-wodnego – Technologia Intensywnej Remediacji”. 

Pismo  procesowe  w  sprawie  (pismo  z  dnia  8  grudnia  2016  roku)  złożył  przystępujący  – 

konsorcjum Porr (bez załączników czy też dowodów). 

Pismo procesowe w sprawie (pismo z dnia 12 grudnia 2016 roku) złożył przystępujący – 

konsorcjum Energopol (bez załączników czy też dowodów). 

Krajowa  Izba  Odwoławcza  przyjęła  w  poczet  materiału  dowodowego  pisma,  dokumenty  

i opracowania złożone przez strony i uczestników postępowania odwoławczego. 

Izba ustaliła i zważyła, co następuje. 

Izba stwierdziła, że nie zachodzą przesłanki do odrzucenia odwołania, o których stanowi 

przepis art. 189 ust. 2 ustawy - Prawo zamówień publicznych. 

Zamawiający 

prowadzi 

postępowanie 

udzielenie 

zamówienia 

publicznego 

z  zastosowaniem  przepisów  ustawy  Prawo  zamówień  publicznych  wymaganych  przy 

procedurze,  której  wartość  szacunkowa  zamówienia  przekracza  kwoty  określone 

w przepisach wydanych na podstawie art. 11 ust. 8 ustawy Prawo zamówień publicznych. 

Krajowa  Izba  Odwoławcza  stwierdziła,  że  odwołujący  posiada  interes  w  uzyskaniu 

przedmiotowego  zamówienia,  kwalifikowanego  możliwością  poniesienia  szkody  w  wyniku 

naruszenia  przez  zamawiającego  przepisów  ustawy,  o  których  mowa  w  art.  179  ust.  1 

ustawy - Prawo zamówień publicznych, co uprawniało go do złożenia odwołania. 

Uwzględniając  dokumentację  z  przedmiotowego  postępowania  o  udzielenie  zamówienia 

publicznego,  jak  również  biorąc  pod  uwagę  oświadczenia  i  stanowiska  stron,  oraz 

uczestników  postępowania  odwoławczego,  złożone  w  pismach  procesowych,  jak  też 

podczas rozprawy Izba stwierdziła, iż odwołanie zasługuje na uwzględnienie. 

W dniu 31 sierpnia 2016 roku, zamawiający, działając na podstawie art. 38 ust. 4 ustawy 

Pzp, dokonał zmiany specyfikacji istotnych warunków zamówienia, w zakresie m.in. zmiany 

postanowień Rozdziału X, zawierającego opis sposobu obliczenia ceny, poprzez dodanie pkt 


5  o  następującym  brzmieniu:  „W  przypadku  wystąpienia  odpadów  niebezpiecznych 

Zamawiający  zapłaci  wykonawcy  za  zagospodarowanie  odpadów  niebezpiecznych  w  ilości 

faktycznie  unieszkodliwionych  odpadów  niebezpiecznych,  według  stawki  jednostkowej  za 

zagospodarowanie  1  m

  odpadu  niebezpiecznego,  określonej  w  ofercie.  Dla  potrzeb 

porównania  i  oceny  ofert  podana  przez  Wykonawcę  stawka  jednostkowa  za 

zagospodarowanie  1  m

  odpadu  niebezpiecznego  zostanie  przemnożona  przez  50.000  m

i dodana do ceny ryczałtowej za wykonanie Przedmiotu Zamówienia.”

Ze  zmiany  dokonanej  w  Rozdziale  XI  opisującym  kryteria  i  sposób  oceny  ofert  wynika,  

ż

e  łączna  cena  oferty  miała  stanowić  sumę  ceny  ryczałtowej  za  wykonanie  przedmiotu 

zamówienia  oraz  iloczynu  stawki  jednostkowej  brutto  za  zagospodarowanie  50.000  m

odpadu. Zgodnie z wyjaśnieniami do s.i.w.z. przesłanymi do wszystkich wykonawców w dniu 

9 września 2016 roku, zamawiający wskazał: 

- opowiadając na pytanie Nr 1 treści następującej: „Prosimy o jasne i przejrzyste opisanie, 

co  powinna  zawierać  cena  jednostkowa  1m3  zagospodarowania  odpadu  niebezpiecznego. 

Brak ścisłego opisania przedmiotu zamówienia uniemożliwi precyzyjne skalkulowanie robót, 

które  mają  zostać  zawarte  w  cenie  jednostkowej  i  może  doprowadzić  do  znacznej 

rozbieżności w ofertach Wykonawców” zamawiający wskazał „Przedmiot zamówienia  został 

przez  Zamawiającego  opisany  w  sposób  precyzyjny  i  zgodny  z  art.  29  pzp.  Przedmiot 

Zamówienia  został  opisany  w  Rozdziale  III  SIWZ.  Modyfikacja  SIWZ  nie  dotyczy  zmiany 

opisu  przedmiotu  zamówienia.  Zgodnie  z  przedmiotową  modyfikacją  Zamawiający  zapłaci 

cenę  ryczałtową  za  wykonanie  Przedmiotu  Zamówienia  określoną  w  ofercie.  Jednocześnie 

jeżeli  wystąpią  odpady  niebezpieczne,  to  za  ich  zagospodarowanie  Zamawiający  zapłaci 

wynagrodzenie  powykonawczo,  według  faktycznej  ilości  zagospodarowanych  odpadów. 

Stawka  jednostkowa  powinna  obejmować  zagospodarowanie  odpadów  niebezpiecznych 

zgodnie z wymogami prawa”

-  udzielając  odpowiedzi  na  pytanie  nr  6:  „W  odniesieniu  do  zmiany  wprowadzonej  

w  Rozdziale  IX  pkt  2  ppkt  1  SIWZ  prosimy  o  podanie  sposobu  zagospodarowania 

ewentualnego  odpadu  niebezpiecznego.  Czy  utylizacja  odpadu  jest  po  stronie 

Zamawiającego,  czy  też  po  stronie  Oferenta”  zamawiający  wskazał:  „Zagospodarowanie 

odpadu  niebezpiecznego  jest  po  stronie  Wykonawcy.  Odpad  niebezpieczny  należ

zagospodarować zgodnie z wymogami prawa”

-  opowiadając  na  pytanie  nr  8:  „(...)  prosimy  o  jasne  i  precyzyjne  sformułowanie,  jaki 

zakres  prac  ma  być  ujęty  w  cenie  ryczałtowej?  a  jaki  w  cenie  jednostkowej,  np.  w  cenie 

ryczałtowej  roboty  pogłębiarskie  z  transportem  do  pola  refulacyjnego,  czy  też  do  pola 

zagospodarowania  urobku  odpadów  niebezpiecznych?  A  w  cenie  jednostkowej  np.  roboty 

unieszkodliwiania  urobku  odpadów  niebezpiecznych”  zamawiający  po  raz  kolejny  wskazał: 

„Cena  jednostkowa  ma  obejmować  koszt  zagospodarowania  odpadu  niebezpiecznego. 


Wszelkie  koszty  związane  z  wykonaniem  Przedmiotu  Zamówienia  maja  być  objęte  ceną 

ryczałtową

Informacja  o  konieczności  zagospodarowania  odpadów  zgodnie  z  obowiązującymi 

przepisami  prawa  została  podana  przez  zamawiającego  także  w  odpowiedzi  na  pytania  

nr  17,  18,  26,  28  i  30.  Zamawiający  w  sposób  bardzo  jednoznaczny  i  precyzyjny  wskazał  

w  odpowiedzi  na  pytanie  nr  1  z  dnia  9  września  2016  roku,  że:  „Stawką  jednostkowa 

powinna  obejmować  zagospodarowanie  odpadów  niebezpiecznych  zgodnie  z  wymogami 

prawa.”

Przyjmując  za  właściwą  interpretację  przepisu  art.  89  ust.  1  pkt  2  ustawy  Pzp, 

zaprezentowaną przez Izbę, jak przy odwołaniu w sprawie KIO 2225/16, Izba za bezzasadne 

uznała  zarzuty  odwołującego  w  zakresie  wskazywanego  naruszenia  przez  zamawiającego 

art. 89 ust. 1 pkt 2 ustawy Pzp. 

Odnosząc się zaś do zarzutów dotyczących naruszenia art. 89 ust. 1 pkt 3 i 4 ustawy Pzp, 

Izba twierdziła, co następuje. 

Determinantą, kształtującą kierunek rozstrzygnięcia jest przyjęcie przez Izbę stanowiska, 

ż

e zamawiający dokonując modyfikacji treści s.i.w.z. w dniu 31 sierpnia 2016 roku, wskazał 

na powykonawcze rozliczenie prac z zakresu zagospodarowania odpadów niebezpiecznych, 

precyzując,  że  „zapłaci  Wykonawcy  za  zagospodarowanie  odpadów  niebezpiecznych  

w  ilości  faktycznie  unieszkodliwionych  odpadów  według  stawki  jednostkowej  za 

zagospodarowanie 1 m3 odpadu niebezpiecznego określonego w ofercie”. Odpowiadając na 

pytania  wykonawców,  zamawiający  podkreślił,  że:  „zapłata  za  unieszkodliwianie  odpadów 

nastąpi  powykonawczo  za  ilość  faktycznie  unieszkodliwionych  odpadów  niebezpiecznych” 

(odpowiedź na pytanie nr 4 z dnia 9 września 2016 r.). 

Skoro  zatem  zamawiający  rozstrzygnął  na  etapie  specyfikacji  istotnych  warunków 

zamówienia,  iż  odrębnym  przedmiotem  zamówienia,  osobno  wycenianym,  będzie 

zagospodarowanie  odpadów  niebezpiecznych,  to  wykonawcy,  kształtując  cenę  za  tego 

rodzaju  czynności  winni,  uwzględniając  wszystkie  odpowiedzi  zamawiającego,  dokonać 

wyceny i przedstawić cenę ofertową w granicach faktycznie ponoszonych kosztów, za tego 

rodzaju  wykonywane  czynności.  Jak  bowiem  wyjaśnił  zamawiający,  w  odpowiedziach  na 

pytania  wykonawców  do  s.i.w.z.  –  „Cena  jednostkowa  ma  obejmować  koszt 

zagospodarowania  odpadu  niebezpiecznego.  Wszelkie  koszty  związane  z  wykonaniem 

Przedmiotu Zamówienia mają być objęte ceną ryczałtową.”.  

Twierdzenie  o  dopuszczalności  ujęcia  części  kosztów  dotyczących  urobku  -  odpadu 

niebezpiecznego  w  cenie  ryczałtowej  jest  absolutnie  błędne  i  nieuprawnione.  Przeciwko 

takiemu  twierdzeniu  świadczą  chociażby  wyjaśnienia  zamawiającego  przedstawione  

w  odpowiedzi  na  pytanie  nr  21  z  dnia  9  września  2016  roku.  Jeden  z  wykonawców  zadał 

pytanie  treści  następującej:  „Wykonawca  wskazuje,  że  udzielenie  przez  Zamawiającego 


wyjaśnień  jest  niezbędne  dla  właściwej  wyceny  wprowadzonej  modyfikacją  SIWZ  pozycji. 

Szczegółowy  opis  przedmiotu  zamówienia  należy  do  wyłącznych  uprawnień  oraz 

obowiązków  Zamawiającego  i  jest  jedną  z  najważniejszych  czynności  związanych  

z  przygotowaniem postępowania o udzielenie  zamówienia publicznego, ponieważ wskazuje 

na  rzeczywiste  potrzeby  Zamawiającego.  Pełen  opis  przedmiotu  zamówienia  umożliwia 

wykonawcy obliczenie ceny oferty oraz zgodnie z zasadą równego traktowania wykonawców 

zapewnia,  że  wszyscy  wykonawcy  rozumieją  opis  przedmiotu  zamówienia  tak  samo. 

Ponieważ  przedmiot  zamówienia  w  stosunku  do  wprowadzonego  modyfikacją  zakresu  nie 

został opisany w sposób jednoznaczny i wyczerpujący, za pomocą dostatecznie dokładnych  

i  zrozumiałych  określeń,  uwzględniając  wszystkie  wymagania  i  okoliczności  mogące  mieć 

wpływ na sporządzenie oferty (art. 29 ust. 1 i 2 ustawy Pzp) udzielenie przez Zamawiającego 

wyjaśnień  staje  się  konieczne”.  Udzielając  odpowiedzi  na  tak  postanowione  pytanie, 

wyjaśniając  postanowienia  specyfikacji  istotnych  warunków  zamówienia,  zamawiający 

podniósł,  że  „Przedmiot  Zamówienia  został  przez  Zamawiającego  opisany  w  sposób 

precyzyjny  i  zgodny  z  art.  29  Pzp.  Przedmiot  Zamówienia  został  opisany  w  Rozdziale  III 

SIWZ.  Modyfikacja  SIWZ  nie  dotyczy  zmiany  opisu  przedmiotu  zamówienia.  Przedmiotowa 

modyfikacja  SIWZ  jedynie  zmienia  rozkład  ryzyk  pomiędzy  strony  i  wyłączą  z  ryzyk 

wykonawcy  zagospodarowanie  odpadów  niebezpiecznych  poprzez  objęcie  ich  rozliczeniem 

powykonawczym”

Analogicznie  udzielając  odpowiedzi  na  pytania  z  9  września  2016  roku,  zamawiający 

wskazał:  „Należy  mieć  na  uwadze,  że  roboty  będą  prowadzone  na  terenie  przemysłowym  

i  przystoczniowym  czynnego  przedsiębiorstwa  i  z  uwagi  na  to  istnieje  ryzyko,  że  mogą 

wystąpić odpady niebezpieczne. Decyzją Zamawiającego jest, aby ryzyko to wyłączyć z ceny 

ryczałtowej,  gdyż  mogłoby  to  spowodować  nieporównywalność  ofert  i  ich  nieuzasadnione 

zawyżenie  i  aby  w  razie  wystąpienia  tego  rodzaju  warunków  rozliczenie  następowało 

powykonawczo” (odpowiedź na pytanie 10). 

Powyższe  w  sposób  dobitny  i  jednoznaczny  wskazuje,  że  zamawiający  chciał,  aby 

wykonawcy  wycenili  roboty  podstawowe,  jako  te,  które  dotyczą  głównego  przedmiotu 

zamówienia oraz roboty (dotyczące zagospodarowania odpadów niebezpiecznych), które są 

dodatkowe 

mogą 

wystąpić. 

Skoro 

zatem 

zamawiający 

czynności 

związane  

z  zagospodarowaniem  odpadów  niebezpiecznych  traktował  odrębnie,  to  nie  jest  zasadne 

stanowisko zamawiającego prezentowane na rozprawie (w ocenie Izby przyjęte na potrzeby 

postępowania  przed  KIO),  iż  każdy  z  wykonawców  część  kosztów  za  wykonywanie  robót 

podstawowych  mógł  zakwalifikować  do  robót  dodatkowych.  Stanowisko  takie  mija  się 

albowiem  z  celem  wyodrębnienia  przez  zamawiającego  ceny  za  zagospodarowanie 

odpadów  niebezpiecznych  do  odrębnej  pozycji  oferty. Wykonawcy  przyjmujący  taki  sposób 


kalkulacji  de  facto  spowodowali,  iż  zamawiający  będzie  zobowiązany  zapłacić  za  usługę, 

której wykonawca zamówienia nie będzie realizował.  

Skoro  bowiem  zamawiający  wyjaśniał,  że  „Decyzją  zamawiającego  jest,  aby  ryzyko  to 

wyłączyć  z  ceny  ryczałtowej,  gdyż  mogłoby  to  spowodować  nieporównywalność  ofert  i  ich 

nieuzasadnione  zawyżenie  i  aby  w  razie  wystąpienia  tego  rodzaju  warunków  rozliczenie 

następowało powykonawczo”, to zamawiający winien, posiadłszy wiedzę, co do okoliczności, 

iż  konsorcjum  Porr,  jednak  włączyło  w  cenę  ryczałtową  koszty,  których  nie  mogło  tam 

uwzględnić,  taką  ofertę  odrzucić,  albowiem  oferta  ta,  zawiera  rażąco  niską  cenę  

i jednocześnie stanowi czyn nieuczciwej konkurencji. 

Izba  stoi  na  stanowisku,  że  gdy  element  wynagrodzenia,  stanowi  samodzielny  byt,  który 

rozliczany  jest  według  reguł  przyjętych  przez  zamawiającego,  odrębnie  od  świadczenia 

podstawowego, to może być on przedmiotem oceny oferty pod kątem rażąco niskiej ceny. 

Przechodząc  do  oceny  złożonych  przez  konsorcjum  Porr  wyjaśnień,  Izba  stwierdziła,  że 

wykonawca  ten  nie  udowodnił  zamawiającemu,  iż  cena  za  zagospodarowanie  odpadów 

niebezpiecznych  jest  ceną  realną,  możliwą  do  osiągnięcia  i  że  obejmuje  wszystkie  koszty 

ś

wiadczenia, zgodnie z wymaganiami zamawiającego. 

Jak  wynika  z  definicji  zawartych  w  art.  3  Ustawy  o  odpadach  przez  gospodarowanie 

odpadami rozumie sie zbieranie, transport, przetwarzanie odpadów, łącznie z nadzorem nad 

tego 

rodzaju 

działaniami, 

jak 

również 

późniejsze 

postępowanie 

miejscami 

unieszkodliwiania odpadów oraz działania wykonywane w charakterze sprzedawcy odpadów 

lub pośrednika w obrocie odpadami. 

Gospodarowanie odpadami każdego rodzaju obejmuje: 

- zbiórkę, 

- transport, 

- magazynowanie, 

- odzysk, 

- unieszkodliwianie. 

Skoro  zamawiający  udzielając  odpowiedzi  na  pytanie  1  jednoznacznie  wskazał,  

ż

e „Stawka jednostkowa powinna obejmować zagospodarowanie odpadów niebezpiecznych 

zgodnie  z  wymogami  prawa”,  to  tym  samym  uzasadnionym  jest twierdzenie,  że  -  w  świetle 

postanowień  ustawy  o  odpadach  regulującej  przedmiotową  problematykę  -  zamawiający 

wymagał,  aby  w  cenie  tej  ujęty  był  łączny  koszt  zebrania,  transportu  i  przetworzenia 

odpadów, łącznie z kosztami nadzoru nad tego rodzaju działaniami. 

Z  treści  wyjaśnień  konsorcjum  Porr  jednoznacznie  wynika,  że  wskazane  wyżej  koszty 

zagospodarowania  odpadów  zgodnie  z  wymogami  prawa  nie  zostały  ujęte  w  stawce 

jednostkowej,  bowiem  stawka  ta  obejmuje  wyłącznie  „koszt  mikroorganizmów  potrzebnych 

do usunięcia substancji niebezpiecznych”. 


Pole  rozdziału,  na  które  wskazuje  konsorcjum  Porr,  w  piśmie  procesowym  z  8  grudnia 

2016  roku,  nie  może  pracować  w  sposób  niezależny  od  części  instalacji,  która  służy  do 

dozowania  koagulantów  oraz  poprzez  którą  następuje  wypełnianie  geokontenerów.  Jako 

element  konstrukcyjny  jest  to  zwykły  zbiornik  retencyjny  wyłożony  materiałem 

nieprzepuszczalnym,  więc  z  natury  rzeczy  w  żadnym  punkcie  konstrukcyjnym  nie 

przypomina  projektowego  pola  odkładu  do  odprowadzania  wody  odciekowej.  Jak  wynika  

z założeń projektowych opisanych dokumentacją projektową urobek, który będzie podawany 

rurociągami na pole refulacyjne będzie nawodniony  w stosunku 1:6, a więc na jedną część 

cząstek  stałych  przypadać  będzie  6  porcji  wody.  Ponadto,  jeżeli  transport  urobku  odbywać 

się będzie szalandą to już wówczas urobek w ładowni szalandy będzie mocno nawodniony, 

a  dodatkowo  w  przypadku  obecności  substancji  ropopochodnych  całość  ładunku  będzie 

zanieczyszczona. 

Argumenty  konsorcjum  Porr  wskazujące,  że  na  polu  rozdziału  będzie  odbywać  się 

odseparowanie  urobku  zanieczyszczonego  od  niezanieczyszczonego,  są  całkowicie 

chybione, ponieważ  w takiej technologii rozdział urobku jest niemożliwy  z uwagi na: mocne 

nawodnienie urobku minimum 6 do 1, niewielka ilość urobku zanieczyszczona substancjami 

ropopochodnymi  spowoduje,  że  założona  technologia  transportu  poprzez  pompę  i  rurociąg 

zanieczyści  całości  urobku,  małą  retencję  pola  rozdziału  bez  możliwości  odsączenia  wody, 

brak  odwodnienia  takiego  urobku  bez  użycia  koagulantów  i  geotub,  a  w  konsekwencji  brak 

możliwości  odseparowania  część  zanieczyszczonej  urobku  od  części  niezanieczyszczonej. 

Pole 

przeznaczone 

do 

składowania 

urobku 

zanieczyszczonego 

substancjami 

ropopochodnymi  jest  kompletnie  inne  od  pola  przeznaczonego  pod  składowanie  

i  odsączanie  urobku  za  pomocą  geotub,  chociażby  ze  względu  na  sposób  odprowadzania 

wody,  która  nie  może  być  bezpośrednio  zrzucana  do  cieków  wodnych  ze  względu  na 

zanieczyszczenie  substancjami  ropopochodnymi.  Nierealne  jest  odprowadzenie  poprzez 

separator substancji ropopochodnych przy takiej ilości. 

W  ocenie  Izby,  konsorcjum  Porr,  nie  uwzględniło  wszystkich  kosztów  związanych  

z  zagospodarowaniem  odpadów  niebezpiecznych  w  pozycji  ceny  ofertowej  odnoszącej  się 

do tej czynności, co samo wręcz potwierdziło w wyjaśnieniach składanych zamawiającemu. 

Nadto,  Izba  stwierdziła,  że  sposób  kalkulacji  ceny  ofertowej,  poprzez  przyjęcie  kosztów 

zagospodarowania  odpadów  niebezpiecznych  do  ceny  ryczałtowej,  stanowiącej  oddzielny 

przedmiot  świadczenia,  stanowi  czyn  nieuczciwej  konkurencji,  albowiem  powoduje 

nieporównywalność złożonych ofert w postępowaniu, co z kolei prowadzi do uniemożliwienia 

odwołującemu pozyskania przedmiotowego zamówienia publicznego. 

O  niemożności  przyporządkowania  części  kosztów  za  zagospodarowanie  odpadów 

niebezpiecznych do kosztów głównego świadczenia przemawiają bezpośrednio wyjaśnienia 

zamawiającego i dokonane przez niego modyfikacje s.i.w.z.: 


-  „Zgodnie  z  przedmiotową  modyfikacją  Zamawiający  zapłaci  cenę  ryczałtową  za 

wykonanie  Przedmiotu  Zamówienia  określoną  w  ofercie.  Jednocześnie  jeżeli  wystąpią 

odpady  niebezpieczne,  to  za  ich  zagospodarowanie  Zamawiający  zapłaci  wynagrodzenie 

powykonawczo, według faktycznej ilości zagospodarowanych odpadów. Stawka jednostkowa 

powinna  obejmować  zagospodarowanie  odpadów  niebezpiecznych  zgodnie  z  wymogami 

prawa. 

-  „Zapłata  za  unieszkodliwienie  odpadów  nastąpi  powykonawczo,  za  ilość  faktycznie 

unieszkodliwionych  odpadów  niebezpiecznych.  W  przypadku  zgłoszenia  przez  Wykonawcę 

konieczności  unieszkodliwienia  odpadów  niebezpiecznych,  to  ilość  zagospodarowanych 

odpadów  będzie  weryfikowana  w  oparciu  o  badania  wykonane  przez  niezależne 

laboratorium na zlecenie Zamawiającego”. 

- „Zagospodarowanie odpadu niebezpiecznego jest po stronie Wykonawcy. Odpad należ

zagospodarować zgodnie z wymogami prawa”. 

-  „Mnożnik  50.000  został  przyjęty  przez  Zamawiającego  wyłącznie  na  potrzeby  oceny  

i  porównania  ofert  Cena  ryczałtowa  ma  obejmować  wykonanie  wszystkich  robót 

wchodzących w zakres Przedmiotu Zamówienia w szczególności opisanych w dokumentacji 

projektowej, 

wyłączeniem 

zagospodarowania 

potencjalnego 

urobku 

odpadów 

niebezpiecznych”. 

-  „Cena  jednostkowa ma  obejmować  koszt  zagospodarowania  odpadu  niebezpiecznego. 

Wszelkie  koszty  związane  z  wykonaniem  Przedmiotu  Zamówienia  mają  być  objęte  ceną 

ryczałtową”. 

-  „Należy  mieć  na  uwadze,  że  roboty  będą  prowadzone  na  terenie  przemysłowym  

i  przystoczniowym  czynnego  przedsiębiorstwa  i  z  uwagi  na  to  istnieje  ryzyko,  że  mogą 

wystąpić odpady niebezpieczne. Decyzją Zamawiającego jest, aby ryzyko to wyłączyć z ceny 

ryczałtowej,  gdyż  mogłoby  to  spowodować  nieporównywalność  ofert  i  ich  nieuzasadnione 

zawyżenie,  i  aby  w  razie  wystąpienia  tego  rodzaju  warunków  rozliczenie  następowało 

powykonawczo”. 

-  „Zgodnie  z  doświadczeniem  profesjonalnego  wykonawcy  mogą  być  zanieczyszczenia 

typowe dla terenów przemysłowych i przystoczniowych czynnego przedsiębiorstwa”. 

- „Odpowiednia kwalifikacja odpadu stanowić będzie obowiązek wykonawcy. Zamawiający 

odsyła w szczególności do kodu 17 05 05*”. 

-  „Zgodnie  z  doświadczeniem  bardziej  prawdopodobne  jest  wystąpienie  odpadów 

niebezpiecznych to warstwa osadów niż warstwa piasków pod osadami”. 

-  „W  przypadku  zgłoszenia  przez  Wykonawcę  konieczności  unieszkodliwienia  odpadów 

niebezpiecznych  stanowiących  urobek,  to  ilość  tych  zagospodarowanych  odpadów  będzie 

weryfikowana w oparciu o badania wykonane przez niezależne, akredytowane laboratorium 

na  zlecenie  Zamawiającego.  Badania  pozwolą  no  weryfikację  ilości  i  składu  odpadu 


niebezpiecznego. Badania nie powinny powodować przerw w pracach czerpalnych. Zapłata 

za 

unieszkodliwienie 

odpadów 

nastąpi 

powykonawczo

za 

ilość 

faktycznie 

unieszkodliwionych odpadów niebezpiecznych”. 

-  „Inwestycja  prowadzona  jest  na  terenie  przystoczniowym  czynnego  przedsiębiorstwa, 

terenie przemysłowym. Potencjalne odpady niebezpieczne do odpady charakterystyczne dla 

tego typu rodzaju terenów”. 

Przywołane  powyżej  fragmenty  w  sposób  dobitny  pokazują  jaka  była  intencja 

zamawiającego oraz to w jaki sposób wykonawcy mieli przygotować oferty w tym  zakresie. 

Koszt  zagospodarowania  odpadu  niebezpiecznego  nie  mógł  być  przerzucony  do 

wynagrodzenia  ryczałtowego  za  roboty  budowlane.  Przy  czym  miał  to  być  kompleksowy 

koszt zagospodarowania.  

W  związku  z  tym,  umieszczenie  w  cenie  ryczałtowej  kosztu  zagospodarowania  odpadu 

niebezpiecznego wypełnia znamiona czynu nieuczciwej konkurencji. 

Jeżeli zaś idzie o zarzuty dotyczące rażąco niskiej ceny odnoszące się do nie do całego 

wynagrodzenia, ale do określonych stawek jednostkowych (a konkretnie w tym przypadku do 

wynagrodzenia  za  zagospodarowanie  odpadu  niebezpiecznego),  to  w  przypadku,  gdy  tego 

typu 

element 

wynagrodzenia 

jest 

samodzielnym 

autonomicznym 

elementem 

wynagrodzenia  (a  tak  jest  w  przypadku  ceny  za  zagospodarowanie  odpadu 

niebezpiecznego), to również może on być przedmiotem oceny oferty pod kątem wystąpienia 

rażąco niskiej ceny. 

W kontekście powyższego należy odnieść się do klasycznego orzecznictwa dotyczącego 

rażąco  niskiej  ceny,  zgodnie  z  którym  „O  cenie  rażąco  niskiej  można  mówić  wówczas,  gdy 

oczywiste  jest,  że  przy  zachowaniu  reguł  rynkowych  wykonanie  umowy  przez  wykonawcę 

byłoby  dla  niego  nieopłacalne.  Rażąco  niska  cena  jest  to  cena  niewiarygodna,  oderwana 

całkowicie  od  realiów  rynkowych.  Przykładem  może  być  oferowanie  towarów  poniżej 

kosztów  zakupu  lub  wytworzenia  albo  oferowanie  usług  za  symboliczna  kwotę  (wyrok  SO  

w  Katowicach  z  dnia  30.01.2007  r.  sygn.  akt  XIX  Ga  3/07).  Z  kolei  Sąd  Okręgowy  

w Warszawie w wyroku z dnia 6.09.2002 r. (sygn. akt V Ca 1020/02) określa, iż „Przez cenę 

rażąco niską należy rozumieć cenę znacząco odbiegającą od cen rynkowych, wskazującą na 

fakt realizacji zamówienia poniżej kosztów ponoszonych przez wykonawcę.  

Jak  słusznie  wskazał  Izba  w  wyroku  z  dnia  11  lipca  2016  r.,  sygn.  akt    KIO  1131/16 

Dopuszcza  się  możliwość  uznania,  iż  zaoferowanie  cen  jednostkowych  w  określonych 

okolicznościach  faktycznych  i  prawnych  może  doprowadzić  do  odrzucenia  oferty  na 

podstawie  art.  89  ust.  1  pkt  4  p.z.p.  Wykonawcy  ubiegający  się  o  Zamówienia  publiczne 

stosują różnego rodzaju metody pozwalające im na  zdobycie przewagi konkurencyjnej przy 

wykorzystaniu  metod  naruszających  dobre  obyczaje,  w  tym  manipulację  cenową

optymalizację  podatkową  lub  mechanizm  tzw.  subsydiowania  skrośnego.  Każde  takie 


zachowanie  winno  być  przez  podmioty  zamawiające  analizowane  pod  kątem  naruszenia 

zasad uczciwej konkurencji, równego traktowania wykonawców i rażąco niskiej ceny.”. 

Dodatkowo  za  wyrokiem  KIO  728/16;  KIO  741/16;  KIO  802/16  z  dnia  30  maja  2016  r. 

trzeba wskazać, iż  „Cena rażąco niska w stosunku do przedmiotu  zamówienia będzie ceną 

odbiegającą  od  jego  wartości,  a  rzeczona  różnica  nie  będzie  uzasadniona  obiektywnymi 

względami  pozwalającymi  danemu  wykonawcy  bez  strat  i  finansowania  wykonania 

Zamówienia  z  innych  źródeł  niż  wynagrodzenie  umowne,  zamówienie  to  wykonać

Reasumując,  cena  rażąco  niska  jest  więc  ceną  nierealistyczną,  nieadekwatną  do  zakresu  i 

kosztów  prac  składających  się  na  dany  przedmiot  zamówienia,  zakładającą  wykonanie 

zamówienia  poniżej  jego  rzeczywistych  kosztów  i  w  takim  sensie  nie  jest  ceną  rynkową

generalnie nie występującą na rynku, na którym ceny wyznaczane są m.in. poprzez ogólną 

sytuację  gospodarczą  panującą  w  danej  branży  i  w  otoczeniu  biznesowym,  postę

technologiczno-organizacyjny  oraz  obecność  i  funkcjonowanie  uczciwej  konkurencji 

podmiotów  racjonalnie  na  nim  działających.  Zaniżenie  ceny  ofertowej  względem  wartości 

rynkowej  przedmiotu  zamówienia  jest  pierwszym  i  koniecznym  warunkiem  zastosowania 

procedury  wyjaśniającej  cenę,  o  której  mowa  w  art.  90  ust.  1  Pzp,  a  w  przypadku  braku 

takiego zaniżenia zastosowanie art. 89 ust. 1 pkt 4 p.z.p., jako przesłanki odrzucenia oferty 

będzie  nieuprawnione,  a  jakiekolwiek  ustalanie  indywidualnych  kosztów  wykonawcy  czy 

innych czynników pozwalających mu zaoferować cenę na danym poziomie, o których mowa 

w art. 90 ust. 1 pkt 1 i 2 p.z.p., jest właściwie bezprzedmiotowe. Tym samym wymagane w 

art.  90  ust.  2  p.z.p.  udowodnienie  przez  wykonawcę,  że  jego  cena  ofertowa  nie  odbiega  in 

minus od realnej, rynkowej wartości zamówienia stanowiło będzie wystarczające wykazanie, 

ż

e  nie  zaoferowano  ceny  rażąco  niskiej  w  stosunku  do  wartości  przedmiotu  zamówienia,  a 

tym samym brak jest przesłanek do zastosowania dyspozycji art. 89 ust 1 pkt 4 ustawy Pzp.”. 

Również  Izba  w  wyroku  z  dnia  14  stycznia  2015  r.,  sygn.  akt  KIO  2734/14  słusznie 

podniosła,  iż  „Przerzucanie  kosztów  pomiędzy  odrębnie  ocenianymi  cenami  w  ten  sposób, 

ż

e  kształtowana  jest  z  jednej  strony  cena  nierynkowa  i  absurdalnie  wysoka,  zaś  z  drugiej 

cena  nierynkowa,  rażąco  niska  czy  wręcz  symboliczna  ma  na  celu  nie  zaoferowanie  jak 

najkorzystniejszych  warunków  zamawiającemu,  nie  konkurowanie  ceną,  czy  jakością,  lecz 

jedynie wykorzystanie bilansu kryteriów oceny ofert  ze szkodą  zarówno dla  zamawiającego 

jak i innych wykonawców. Takie oszacowanie wysokości cen ma na celu doprowadzenie do 

sytuacji,  w  której  ze  względu  na  symboliczna  cenę  w  którymś  z  kryteriów  wykonawca 

uzyskuje  maksymalną  liczbę  punktów,  a  wykonawcy,  którzy  zaoferowali  stawki  rynkowe, 

nawet  zbliżone  do  minimów  istniejących  na  rynku,  otrzymają  praktycznie  znikomą  ilość 

punktów.  W  tej  sytuacji  opisane  przez  Zamawiającego  kryteria  oceny  ofert  zostają 

pozbawione  jakiegokolwiek  znaczenia,  a  wykonawca,  który  nie  oferuje  Zamawiającemu 


najkorzystniejszych  ekonomicznie  warunków  realizacji  umowy,  uzyskuje  zamówienie 

publiczne”. 

W innym orzeczeniu Krajowa Izba Odwoławcza w wyroku z dnia 4 sierpnia 2015 r., sygn. 

akt  KIO  1556/15  wskazała,  iż  „W  uzasadnionych  przypadkach  obowiązek  badania  moż

dotyczyć  poszczególnych  cen  jednostkowych  czy  też  elementów,  które  służyć  będą  do 

ustalenia  wynagrodzenia,  jeżeli  jest  to  uzasadnione  specyfiką  przedmiotu  zamówienia  

i  ukształtowanego  sposobu  wynagradzania  wykonawcy  (np.  gdy  z  umowy  wprost  wynika,  

ż

e  wynagrodzenie  będzie  płatne  za  faktycznie  wykorzystane  miejsca  noclegowe  i  posiłki 

według  cen  jednostkowych  z  oferty  wykonawcy,  a  podstawą  rozliczenia  ma  być  takż

protokół  odbioru).  Skoro  zamawiający  sporządził  formularz  cenowy  i  wymagał  wyceny 

poszczególnych  usług  jak  również  skoro  wprowadził  do  umowy  zasady  rozliczania  według 

faktycznego  wykorzystania  i  ilości  uczestników,  w  tym  ceny  jednostkowe  uczynił  podstawą 

tych  rozliczeń,  to  dla  wykonawcy  -  będącego  podmiotem  profesjonalnym  -  powinno  być 

oczywiste,  że  zamawiający  wymaga  realnej  wyceny  tych  elementów  zamówienia,  a  tym 

samym nie zezwala na dowolne przerzucanie kosztów w ramach wyceny oferty.”

W wyroku z dnia 22 października 2014 r., sygn. akt KIO 2046/14, Izba uznała za zasadny 

zarzut naruszenia przez zamawiającego art. 89 ust. 1 pkt 3 ustawy ustawy Pzp, polegający 

na  zaniechaniu  odrzucenia  oferty  przystępujących  w  sytuacji,  gdy  dokonali  oni  manipulacji 

stawkami  kosztorysu  (zawyżając  jedne  z  nich  a  zaniżając  inne),  dzięki  czemu  stworzyli 

sytuację,  która  mogłaby  im  umożliwić  skredytowanie  przez  zamawiającego  robót 

wykonywanych  na  późniejszych  etapach  realizacji  zamówienia.  Przystępujący  ani  

w  złożonych  wyjaśnieniach,  do  których  został  wezwany  przez  Zamawiającego,  ani  

w  postępowaniu  odwoławczym,  nie  wykazali  prawidłowości  i  rzetelności  kalkulacji  wyceny 

zakwestionowanych  w  odwołaniu  pozycji  kosztorysu.  W  ocenie  Izby  jest  to  działanie 

sprzeczne  z  dobrymi  obyczajami,  podjęte  w  celu  polepszenia  swojej  sytuacji  przy  realizacji 

zamówienia.  W  konsekwencji  prowadzi  to  do  naruszenia  interesu  przedsiębiorców,  którzy 

złożyli  oferty  w  niniejszym  postępowaniu,  jak  i  tych  potencjalnych  wykonawców,  którzy 

mogliby  złożyć  swoje  oferty  w  tym  postępowaniu.  Takie  działanie  jest  objęte  dyspozycją 

nomy  prawnej  zawartej  w  art.  3  ust.  1  ustawy  z  dnia  16  kwietnia  1993  r.  o  zwalczaniu 

nieuczciwej  konkurencji  (Dz.  U.  z  2003  r.  Nr  153,  poz.  1503  ze  zm.)  i  jako  takie  stanowi 

samoistną  podstawę  stwierdzenia,  że  w  danym  przypadku  mamy  do  czynienia  

z  nieuczciwymi  praktykami  (tak  w  orzeczeniu  Sądu  Najwyższego  z  dnia  22  października 

2002  r.,  sygn.  akt  CKN  271/01).  Dobre  obyczaje,  na  które  się  wskazuje  w  cytowanym 

przypisie,  wskazują  na  działanie,  które  może  prowadzić  do  zniekształcenia  określonych 

interesów  i  zachowań  gospodarczych  w  przeciętnych  warunkach  praktyki  rynkowej,  które 

jednocześnie  prowadzi  do  pogorszenia  sytuacji  innego  przedsiębiorcy  na  tym 

konkurencyjnym rynku, poprzez naruszenie w tym zakresie jego interesu.” 


Niezależnie  od  powyższego,  w  ocenie  Izby,  złożenie  przez  konsorcjum  Porr  tak 

skalkulowanej  oferty  stanowiło  czyn  nieuczciwej  konkurencji,  polegający  na  manipulacji 

poszczególnymi  cenami.  Manipulacja  ta  polega  na  tym,  że  część  kosztów  usług  czy  też 

dostaw  została  ujęta  nie  przy  czynnościach  generujących  te  koszty,  tylko  przy  innych 

czynnościach.  Przerzucenie  to  nastąpiło  z  części  niepewnej  wynagrodzenia  (czyli 

wynagrodzenia  za  zagospodarowanie  odpadów  niebezpiecznych)  do  części  pewnej 

(wynagrodzenia  za  zamówienie  podstawowe).  Tego  rodzaju  postępowanie  (manipulacja 

cenami) narusza klauzulę generalną i jest sprzeczne  z dobrymi obyczajami (np. uczciwości 

wobec  kontrahenta)  i  narusza  interesy  zarówno  klienta  (zamawiającego)  jak  i  interesy 

konkurentów  tworząc  niczym  nie  uzasadnioną  przewagę  konkurencyjną.  Wielokrotnie  KIO 

wskazywała,  że  tego  rodzaju  manipulacja  ceną  (jej  poszczególnymi  składnikami)  stanowi 

czyn nieuczciwej konkurencji, którego konsekwencją musi być odrzucenie takiej oferty. 

W tym miejscu wskazać można na takie wyroki KIO jak:  

-  wyrok  z  dnia  23.05.2016  r.  (KIO  547/16,  KIO  550/16,  KIO  552/16),  w  którym  KIO 

dokonując  oceny  stosunkowo  podobnej  zauważyła,  co  następuje:  Dodatkowo  zaniżenie 

stawki za 1 PF [czyli stawki rozliczanej kosztorysowo za wykonanie tzw. punktu funkcyjnego 

przy  p.  T.S.]  wg  którego  będą  rozliczane  usługi  rozwoju  przy  jednoczesnym  zawyżeniu 

wynagrodzenia  za  usługi  utrzymania  prowadzi  do  wniosku,  że  wykonawca  ten  w  sposób 

nieuprawniony  dokonał  „przerzucenia"  części  kosztów  z  elementów  wynagrodzenia 

zmiennego (usług rozwoju) do kosztów związanych z elementem stałym (usług utrzymania). 

Oznacza  to,  że  niedoszacowane  ceny  za  prace  rozwojowe  będą  znajdowały  pokrycie  w 

usługach utrzymania, płatnych niezależnie od faktycznego zlecenia usług rozwoju, 

-  wyrok  z  dnia  24.09.2014  r.  (KIO  1844/14),  w  którym  wskazano,  W  ocenie  Izby, 

przerzucanie  kosztów  pomiędzy  cenami  jednostkowymi  będącymi  podstawa  wypłaty 

wynagrodzenia w ten sposób, iż koszty realnie ponoszone w części pozycji przenoszone są 

do innych pozycji najczęściej wykonywanych w toku realizacji  zamówienia z pewnością jest 

działaniem  sprzecznym  z  dobrymi  obyczajami  i  narusza  interes  zamawiającego.  Celem 

takiego  działania  nie  jest  zaoferowanie  zamawiającemu  jak  najkorzystniejszych  warunków, 

czy konkurowanie cena, a jedynie wykorzystanie przyjętych w specyfikacji założeń obliczenia 

ceny - służących jedynie porównaniu zaoferowanych cen - do podwyższenia wynagrodzenia 

ze  szkodą  dla  zamawiającego.  Zamawiający  zlecając  odwołującemu  prace  z  pozycji  1  i  2 

Załącznika nr 1a do formularza oferty musiałby zapłacić ukrytą w cenie za te pozycję cenę za 

wykonanie  prac  z  pozostałych  pozycji  załącznika,  co  do  których  nie  ma  pewności  czy  

i w jakim wymiarze zostaną zlecone w toku realizacji umowy. Jednocześnie, przeniesienie do 

pozycji  1  i  2  Załącznika  nr  1a  do  formularza  oferty  kosztów  usług  z  pozostałych  pozycji 

Załącznika  nr  1a  do  formularza  oferty  pozwoliłoby  odwołującemu  na  uzyskanie  znacznie 

wyższego  wynagrodzenia  niż  uzyskane  w  sytuacji  rzetelnej  wyceny  poszczególnych  usług. 


Takie działanie nie jest jedynie formalnym przeniesieniem wartości pomiędzy pozycjami, ale 

ma dla zamawiającego konkretny wymiar finansowy. Takie postępowanie, w ocenie Izby, nie 

zasługuje  na  ochronę  i  oznacza  wypełnienie  przesłanek  z  art.  3  ust  1  ustawy  o  zwalczaniu 

nieuczciwej konkurencji.”. Podobnie KIO w m.in. wyrokach z dnia 19.02.2014 r. (KIO 216/14), 

z dnia 09.06.2014 r. (KIO 1049/14), z dnia 14.01.2015 r. (KIO 2734/14), z dnia 10.11.2016 r. 

(KIO 2043/16).  

W  ocenie  Izby,  nie  ma  przy  tym  znaczenia  to,  czy  takie  „przerzucenie"  kosztów  dotyczy 

ich  całości,  czy  tylko  części.  Istotą  jest  bowiem  próba  obciążenia  zamawiającego  tymi 

kosztami  lub  ich  częścią  bez  względu  na  to  czy  zamawiający  zamówi  wykonanie  usług 

generujących  te  koszty  czy  ich  nie  zamówi.  Z  punktu  widzenia  przepisów  Pzp  i  ustawy  o 

zwalczaniu nieuczciwej konkurencji nie jest istotna wartość takiej manipulacji, ale sam fakt jej 

wystąpienia. Dla oceny tej sytuacji nie ma także znaczenia czy popełnienie takiego czynu ma 

wpływ  na  wynik  klasyfikacji  wykonawców,  czy  też  takiego  wpływu  nie  ma,  albowiem 

obowiązek odrzucenia takiej oferty jest bezwzględny.  

Przerzucając 

zatem 

koszty 

ś

wiadczenia 

usługi 

zagospodarowania 

odpadów 

niebezpiecznych  na  wynagrodzenie  pewne  (główne)  konsorcjum  Porr,  w  swej  istocie, 

obciąża  zamawiającego  kosztami  prac,  które  może  w  ogóle  nie  będą  wykonane  lub  będą 

wykonane tylko np. w części. 

Biorąc pod uwagę powyższe, orzeczono jak w sentencji. 

O  kosztach  postępowania  orzeczono  stosownie  do  jego  wyniku  -  na  podstawie  art.  192 

ust. 9 i 10 ustawy Pzp oraz w oparciu o przepisy § 5 ust. 3 w zw. z § 3 pkt 2 rozporządzenia 

Prezesa Rady Ministrów z dnia 15 marca 2010 r. w sprawie wysokości i sposobu pobierania 

wpisu  od  odwołania  oraz  rodzajów  kosztów  w  postępowaniu  odwoławczym  i  sposobu  ich 

rozliczania  (Dz.  U.  Nr  41  poz.  238),  uwzględniając  koszty  poniesione  przez  odwołującego 

związane z wpisem od odwołania. 

KIO 2229/16 

Dnia  25  listopada  2016  roku  wykonawcy  wspólnie  ubiegający  się  o  udzielenie 

zamówienia: Budimex S.A., Mostostal Kraków S.A, ul. Stawki 40, 01- 040 Warszawa (dalej 

„Odwołujący”  lub  „konsorcjum  Budimex”)  wnieśli  odwołanie  do  Prezesa  Krajowej  Izby 

Odwoławczej  od  niezgodnych  z  przepisami  ustawy  czynności  i  zaniechań  zamawiającego  

w  postępowaniu,  polegających  na:  dokonaniu  wyboru  jako  oferty  najkorzystniejszej  oferty 

złożonej przez konsorcjum Porr, odrzuceniu oferty złożonej przez odwołującego, jako oferty 

zawierającej rażąco niską cenę w stosunku do przedmiotu zamówienia, i zaniechaniu wyboru 

oferty odwołującego jako najkorzystniejszej. 

Odwołujący zarzucił zamawiającemu: 


naruszenie  art.  89  ust  1  pkt  4  Pzp,  poprzez  odrzucenie  oferty  odwołującego  w  sytuacji, 

gdy cena oferty odwołującego nie nosi znamion rażąco niskiej w stosunku do przedmiotu 

zamówienia, co odwołujący wykazał składając zamawiającemu stosowne wyjaśnienia; 

naruszenie  art.  89  ust.  1  pkt  4  Pzp  w  zw.  z  art.  90  ust.  2  Pzp,  poprzez  błędną  ocenę 

wyjaśnień  złożonych  przez  odwołującego  oraz  załączonych  do  nich  dowodów,  co 

skutkowało przyjęciem, że odwołujący nie wykazał, iż zaoferowana przez niego cena nie 

jest rażąco niska, w sytuacji gdy prawidłowa ocena wyjaśnień wraz z załączonymi do nich 

dowodami  prowadzi  do  wniosku,  że  cena  ofertowa  odwołującego  została  skalkulowana  

w sposób rzetelny i pokrywa wszelkie koszty wykonania przedmiotu zamówienia; 

ewentualnie,  tj.  na  wypadek  przyjęcia,  że  nie  wszystkie  okoliczności  podniesione  przez 

odwołującego w złożonych wyjaśnieniach ceny były wystarczająco wyjaśnione, 

naruszenia  art.  90  ust.  1  Pzp  w  zw.  z  art.  7  Pzp,  poprzez  zaniechanie  wezwania 

odwołującego  do  złożenia  dodatkowych  wyjaśnień  odnośnie  elementów  oferty  mających 

wpływ na wysokość ceny, w sytuacji gdy zamawiający mimo złożenia przez odwołującego 

wyjaśnień miał dalsze wątpliwości; 

naruszenia  art.  92  ust.  1  pkt  2  Pzp  w  zw.  z  art.  7  Pzp,  poprzez  przedstawienie  przez 

zamawiającego  w  decyzji  o  odrzuceniu  oferty  odwołującego  niepełnego  uzasadnienia 

faktycznego i prawnego podstaw jego decyzji; 

naruszenia  art.  7  ust.  1  Pzp,  tj.  zasady  równego  i  uczciwego  traktowania  wykonawców 

biorących  udział  w  postępowaniu  poprzez  wybór  oferty,  która  nie  stanowi  dla 

zamawiającego  oferty  najkorzystniejszej,  odmienną  ocenę  okoliczności  podnoszonych 

przez  odwołującego  i  konsorcjum  Porr  w  wyjaśnieniach  ceny,  mimo  ich  oczywistego 

podobieństwa  oraz  oparcie  rozstrzygnięcia  zamawiającego  na  jego  własnych 

domniemaniach,  w  tym  rozstrzygnięcie  wszystkich  wątpliwości  zamawiającego  na 

niekorzyść odwołującego. 

W związku z powyższym odwołujący wniósł o nakazanie zamawiającemu: 

1)  unieważnienia czynności zamawiającego polegającej na wyborze, jako najkorzystniejszej 

oferty złożonej przez konsorcjum Porr, 

2)  unieważnienia czynności zamawiającego polegającej na odrzuceniu oferty odwołującego, 

3)  a następnie dokonanie ponownego badania i oceny ofert, w tym - ewentualnie - wezwanie 

odwołującego do złożenia dodatkowych wyjaśnień w trybie art. 90 ust. 1 Pzp oraz wybór, 

jako najkorzystniejszej oferty złożonej przez odwołującego. 

Nadto odwołujący wniósł

 o przeprowadzenie dowodu z opinii biegłego z zakresu budownictwa 

morskiego i kosztorysowania, w celu zasięgnięcia opinii na okoliczność: czy cena wskazana 

w  ofercie  odwołującego  za  wykonanie  robót  budowlanych  w  ramach  projektu  pn. 


„Pogłębienie toru podejściowego i akwenów wewnętrznych Portu Gdynia - Etap I” obejmuje 

wszystkie  elementy  niezbędne  do  prawidłowego  wykonania  zamówienia  w  zakresie 

opisanym  w  Specyfikacji  Istotnych Warunków  Zamówienia,  a  w  szczególności  czy  pokrywa 

wszystkie  koszty  wykonania  robót  budowlanych  wynikających  z  dokumentacji  projektowej, 

przy  uwzględnieniu  zastosowania  odpowiednich,  tj.  zgodnych  ze  sztuką  budowlaną, 

rozwiązań technologicznych. 

Interes odwołującego. 

Odwołujący  wskazał, że w  wyniku naruszenia przez zamawiającego przywołanych  wyżej 

przepisów  Pzp  interes  odwołującego  w  uzyskaniu  zamówienia  może  doznać  uszczerbku. 

Skutkiem  zaskarżonej  czynności  zamawiającego  jest  bowiem  pozbawienie  odwołującego 

możliwości  realizacji  przedmiotowego  zamówienia  w  sytuacji,  gdy  odwołujący  złożył  ofertę 

sporządzoną  w  sposób  prawidłowy,  i  która  to  stanowi  dla  zamawiającego  „ofertę 

najkorzystniejszą” - w znaczeniu określonym przez Pzp oraz zamawiającego - spośród ofert 

niepodlegających  odrzuceniu,  w  szczególności  jest  ofertą  z  ceną  rynkową  gwarantującą 

należyte wykonanie przedmiotu zamówienia. 

Odwołujący  wskazał,  iż  w  postępowaniu  złożonych  zostało  pięć  ofert,  przy  czym 

odwołujący zaoferował wykonanie przedmiotu zamówienia za łączną cenę 65 756 114,66 zł 

(brutto),  konsorcjum  Porr  za  cenę  71 297 963,82  zł  (brutto),  a  kolejny  wykonawca  - 

konsorcjum Strabag za cenę 75 473 937,42 zł (brutto). Cena oferty odwołującego jest niższa 

o  33,7%  od  wartości  szacunkowej  zamówienia  (wartość  ustalona  bez  uwzględnienia 

zamówień  uzupełniających)  powiększonej  o  wartość  podatku  VAT.  Co  jednak  istotne,  cena 

ofertowa  odwołującego  nie  odbiegała  w  sposób  istotny  od  średniej  arytmetycznej  cen 

wszystkich złożonych ofert (różnica rzędu niespełna 18%, ani od cen dwóch kolejnych ofert, 

wskazanych  powyżej  (różnica  rzędu  8-14%).  Występowanie  tego  typu  różnic  nie  wskazuje 

na  istotne  zaniżenie  ceny  ofertowej  odwołującego  w  stosunku  do  „cen  rynkowych”.  Trudno 

też  przyjąć  za  zamawiającym,  że  istotne  odstępstwo  od  wartości  szacunkowej  zamówienia 

uprawdopodobniało  „rażąco  niska  cenę”  oferty  odwołującego,  skoro  każda  ze  złożonych  

w niniejszym postępowaniu ofert zawierała znaczna różnice do „budżetu” zamawiającego, co 

widać w szczególności na przykładzie wskazanych trzech ofert. 

Odwołujący  wskazał,  że  wynagrodzenie  wykonawcy  uzyskane  w  związku  z  realizacją 

niniejszego  zamówienia  będzie  miało,  co  do  zasady,  charakter  ryczałtu.  Charakter 

wynagrodzenia  wykonawcy  jest  w  niniejszej  sprawie  w  zasadzie  pomijany  przez 

zamawiającego,  który  skupia  się  na  analizie  wybranych  przez  siebie  pozycji  Tabeli 

Elementów  Scalonych,  nie  wskazując  przy  tym,  jak  rzekome  niedoszacowanie  tych  pozycji 

przekłada się na cenę ofertową, jako taką. 


Sąd  (wyrok  Sądu  Okręgowego  w  Poznaniu  z  19  marca  2015  r.,  sygn.  akt  X  Ga  76/15) 

trafnie  wskazuje  na  problemy  związane  z  przygotowywaniem  przez  wykonawców 

kosztorysów  ofertowych,  uznając  jednocześnie,  że  dzielenie  i  łączenie  przez  wykonawcę  

w  ramach  poszczególnych  pozycji  kosztorysowych  kosztów,  czy  uzyskanych  upustów  nie 

jest przejawem manipulowania ceną, a działaniem jak najbardziej dozwolonym i racjonalnym. 

Skoro  więc  Sąd  akceptuje taką  sytuacje,  że  przy  wynagrodzeniu  kosztorysowym  występują 

istotne  różnice  pomiędzy  sposobem  wyceny  tych  samych  pozycji  kosztorysowych  przez 

różnych  wykonawców,  będące  właśnie  wynikiem  odmiennego  grupowania  przez  nich 

kosztów,  to  tym  bardziej  sytuacja  ta  akceptowalna  jest  przy  wynagrodzeniu  ryczałtowym, 

gdzie  wykonawca dokonując kalkulacji ceny ofertowej musi dbać o rynkowy charakter ceny 

ofertowej  jako  takiej,  a  podział  kosztów  między  poszczególne  pozycje  Tabeli  Elementów 

Scalonych  ma  dla  niego  charakter  wtórny  i  -  podobnie  jak  dla  zamawiającego  -  wyłącznie 

informacyjny. 

Koszt budowy wnęki dokowej - roboty kafarowe. 

Zamawiający, w informacji o rozstrzygnięciu postępowania przyjął, że odwołujący zaniżył 

w  swojej  wycenie  koszty  wykonania  robót  kafarowych.  Zdaniem  zamawiającego  świadczy  

o  tym  fakt,  że  do  wyjaśnień  ceny  odwołujący  nie  załączył  oferty  od  podwykonawcy  -  firmy 

Aarsleff Sp. o.o., która na etapie prekwalifikacji była podmiotem udostępniającym mu wiedzę 

i  doświadczenie  celem  wykazania  spełnienia  warunku  udziału  w  postępowaniu  

i zadeklarowała swój udział w realizacji zamówienia w charakterze podwykonawcy. Zdaniem 

zamawiającego,  gdyby  odwołujący  skorzystał  z  tego  podwykonawcy,  cena  odwołującego 

musiałaby  być  wyższa,  bo  firma  Aarsleff  Sp.  o.o.  złożyła  ofertę  innemu  wykonawcy 

biorącemu udział w niniejszym postępowaniu na kwotę wyższą niż założona w wyjaśnieniach 

przez  odwołującego.  Jednocześnie  zamawiający  kwestionował  możliwość  oparcia  przez 

odwołującego  jego  wyceny  o  oferty  innych  podmiotów,  wskazując,  że  nie  mają  one 

wystarczającego doświadczenia, by móc roboty takie wycenić w sposób należyty. 

Zamawiający zakłada, że jedynym „odpowiednim” dowodem na wykazanie, że odwołujący 

prawidłowo  skalkulował  w  swojej  ofercie  koszt  wykonania  robót  kafarowych  byłaby  oferta 

otrzymana  od  podwykonawcy  -  firmy  Aarsleff  Sp.  o.o.  Założenie  to  nie  ma  oparcia  

w obowiązujących przepisów.  

Odwołujący  podniósł,  iż  kalkulacje  zostały  przygotowane  na  podstawie  analizy  cen 

rynkowych przeprowadzonej przez odwołującego. Na dowód, że analiza taka miała miejsce  

i  była  przeprowadzona  przez  odwołującego  w  sposób  rzetelny,  odwołujący  w  złożonych 

wyjaśnieniach  przedstawił  wyceny  robót  kafarowych  opisanych  dokumentacją  przetargową 

sporządzone  przez  dwóch  różnych  wykonawców  -  wykonawców  realizujących  tego  typu 

roboty  w  obszarze  działania  zamawiającego  -  tj.  wyceny  sporządzone  przez  firmę  Spelwar 

Hydrotechnika  Sp.  z  o.o.  oraz  UW  Serwice  Sp.  z  o.o.,  jak  również  przedstawił  oferty  na 


zakup  ścianek  szczelnych  (materiał)  oraz  samą  usługę  ich  pogrążenia.  Odwołujący 

dokonując wyceny, posiłkował sie także ustaleniami poczynionymi z firmą Aarsleff Sd. o.o. 

Na  etapie  składania  wyjaśnień  zamawiającemu,  odwołujący  nie  wskazał  przy  tym,  

ż

e  zamierza  rezygnować  z  udziału  firmy  Aarsleff  Sp.  o.o.  w  realizacji  zamówienia,  mimo  

iż  zmiana  taka,  co  do  zasady  byłaby  możliwa  (art.  36b  ust.  2  Pzp).  Odwołujący  wyjaśnił 

jedynie,  że  z  uwagi  na  okoliczność,  iż  negocjuje  on  ostateczny  kształt  umowy 

podwykonawczej  z  firmą  Aarsleff  Sp.  o.o.,  nie  może  załączyć  do  wyjaśnień  oferty,  czy 

umowy  zawartej  z  tym  podwykonawcą.  Stąd,  odwołujący  innymi  środkami  dowodowymi 

wykazywał  poprawność  przyjętych  przez  siebie  do  wyliczenia  ceny  ofertowej  kosztów 

wykonania  robót  kafarowych.  Wniosek  o  zaniżeniu  kosztów  zamawiający  wyciąga  z  faktu,  

iż jego zdaniem podmioty, które przekazały odwołującemu dane do kalkulacji ceny ofertowej 

nie  mają  odpowiedniego  doświadczenia  w  wykonaniu  robót katarowych  podobnych  do  tych 

objętych przedmiotem zamówienia. 

W  ocenie  odwołującego,  zamawiający  nie  jest  uprawniony  do  kwestionowania  wyceny 

dokonywanej  przez  wykonawcę  w  oparciu  o  niesprawdzone  dane  pochodzące  z  internetu.  

W  niniejszej  sprawie,  taki  zabieg  doprowadził  zamawiającego  do  błędnych  wniosków, 

bowiem  podmioty,  które  przekazały  odwołującemu  dane  do  wyceny  mają  doświadczenie  

w pogrążeniu ścianek szczelnych o długości, co najmniej 22 m. 

Odnośnie zarzutu zamawiającego, że firma Aarsleff sp. z o.o. złożyła innemu wykonawcy 

biorącemu udział w niniejszym postępowaniu ofertę na kwotę 23.187.000,00 zł (zamawiający 

w  informacji  o  odrzuceniu  oferty  odwołującego  błędnie  podaje  kwotę,  na  którą  odwołujący 

wycenił roboty kafarowe - w rzeczywistości jest to kwota 18.775.391,87 zł) wskazać należy, 

ż

e dokonywanie takich zestawień i porównań jest bezcelowe. Odwołujący przyjął - jak wynika 

z  wyjaśnień  -  inne  założenia,  inne  rozwiązania  techniczne  i  sprzętowe  czy  formalne  niż 

konkurenci,  a  co  za  tym  idzie  oferta  Aarsleff  sp.  z  o.o.  jest  nieporównywalna.  Różnice  

w wycenie dokonanej przez Aarsleff sp. z o.o. dla odwołującego i innych wykonawców mogą 

być także konsekwencją szczegółowych ustaleń przyjętych przez strony w trakcie negocjacji 

oferty  podwykonawczej,  a  dotyczących  np.  rozkładu  ryzyka,  podmiotu  dostarczającego 

materiał,  zakresu  zlecanych  robót  itp.  Wreszcie,  Aarsleff  sp.  z  o.o.  -  o  czym  zamawiający 

zdaje  się  zapominać  -  może  stosować  różne  upusty  i  rabaty  handlowe  względem  swoich 

partnerów  handlowych.  Założenie  zamawiającego,  że  skoro  dwóch  wykonawców 

zadeklarowało  korzystanie  z  tego  samego  podwykonawcy  to  muszą  oni  otrzymać  od 

podwykonawcy identyczne oferty jest więc z założenia błędne. 

Monitoring szczelności elementów konstrukcji palościanki. 

Zdaniem zamawiającego, odwołujący nie wykazał w swoich wyjaśnieniach by ujął w cenie 

ofertowej koszt monitoringu szczelności elementów konstrukcji palościanki w wysokości (wg 

oświadczenia  odwołującego)  20  000  zł,  wykonywanego  w  sposób  opisany  w  wygasłym 


patencie Hydrobudowy 4 Gdańsk (patent nr 48936 stanowiący załącznik nr 32 do wyjaśnień 

z  dnia  7.10.2016  r.).  Argument  zamawiającego  w  tym  zakresie  sprowadza  się  do 

stwierdzenia (cyt.:) „należy mieć na względzie, że monitoring będzie musiał być wykonywany 

przez  podmiot  wykonujący  roboty  kafarowe,  w  tym  zakresie  Wykonawca  bazuje  na 

podwykonawcach. Oferta żadnego z podwykonawców nie obejmuje monitoringu szczelności 

elementów konstrukcji palościanki”. Zdaniem zamawiającego, także przywołana technologia 

nie  nadaje  się  do  zastosowania  przy  wykonaniu  zamówienia.  Ostatecznym  argumentem 

zamawiającego  jest  zaś  okoliczność,  że  koszt  monitoringu  został  wyceniony  wyżej  przez 

innych wykonawców. 

Zdaniem odwołującego, argumenty zamawiającego są chybione. 

Odwołujący  wskazał,  że  opis  przedmiotu  zamówienia  nie  wskazywał  rozwiązania 

technicznego  sposobu  wykonywania  monitoringu  szczelności  elementów  konstrukcji 

palościanki  pomiędzy  rurami  a  elementami  wypełniającymi.  Decyzję  odnośnie  wyboru 

technologii zamawiający pozostawił wykonawcy robót. Wyjaśnić przy tym należy, że na rynku 

stosowanych  jest  w  tym  zakresie,  co  najmniej  kilka  metod  -  metody  mechaniczne  (np. 

zamontowanie dodatkowego elementu - nakładki, grzybka na zamek grodzicy - i połączenie 

go  z  powierzchnią  za  pomocą  kontrolnej  linki  stalowej)  oraz  urządzenia  automatyczne 

(czujniki np. firmy DIXERAN). Zamawiający odpowiedzią nr 24 do s.i.w.z. z dnia 2016-08-12 

wyłączył  zastosowanie  niektórych  z  dostępnych  na  rynku  systemów  mechanicznych  

i systemu elektronicznego typu DIXERAN. 

Odwołujący  w  ofercie  przyjął  powszechnie  znaną  technologię  mechaniczną  ciągłego 

monitoringu  połączenia  zamków  opracowaną  przez  Hydrobudowę  4  z  Gdańska  w  ramach 

patentu  nr  48936  (ochrona  patentowa  wygasła  po  25  latach  i  przedmiot  patentu  stał  się 

własnością  publiczną),  która  to  technologia  nie  została  wyłączona  przez  zamawiającego  

z możliwości zastosowania w niniejszej sprawie odpowiedzią na ww. pytanie do s.i.w.z. 

Przy  zastosowaniu  tego  rozwiązania,  koszt  monitoringu  obejmuje  koszt  dodatkowych 

materiałów (tj. stali), potrzebnych do wykonania zwiększonej ilości zamków składających się 

na  system monitoringu, koszt  zakupu  dodatkowej  linki stalowej, kosztów  „robocizny”  (cięcie 

elementów stalowych, wiercenie, mocowanie linek) i transportu tych elementów, jak również 

kosztów  pracy  nurków  (kontrola  wykonanych  połączeń).  Koszty  te  zostały  ujęte  w  cenie 

ofertowej odwołującego, co wynika wprost z wyjaśnień złożonych przez odwołującego w dniu 

24  października  2016  r.  (kalkulacja  szczegółowa  dotyczącą  robót  kafarowych  stanowiąca 

załącznik do wyjaśnień oraz opis sposobu kalkulacji kosztów ogólnych zawarty w odpowiedzi 

na  pytanie  nr  2).  Odwołujący  na  etapie  składania  wyjaśnień  wskazał,  w  jaki  sposób  

i  w  których  pozycjach  uwzględnił  np.  koszt  pracy  nurków,  wykazał  ujęcie  w  cenie  ofertowej 

kosztów  dodatkowych  materiałów  potrzebnych  do  wykonania  monitoringu,  o  których  mowa 

powyżej  itd.  Koszty  monitoringu  są rozłożone  (ujęte)  w  różnych  pozycjach  przygotowanego 


przez odwołującego kosztorysu szczegółowego. Nie sposób negować tego typu wyjaśnienia, 

zwłaszcza  w  sytuacji,  gdy  zamawiający  ani  w  s.i.w.z.,  ani  w  pytaniach  kierowanych  do 

odwołującego  na  etapie  badania  i  oceny  ofert  nie  zawarł  wymogu,  by  koszt  monitoringu 

szczelności  elementów  konstrukcji  palościanki  wykonawca  miał  przedstawić,  jako  osobną 

pożycie  rozliczeniową.  Jeśli  zamawiający  miał  jakąkolwiek  wątpliwość,  czy  kwota  20.000  zł 

przeznaczona  na  koszty  monitoringu  została  ujęta  w  cenie  ofertowej  odwołującego  

(i  ewentualnie,  w  której  pozycji),  zamawiający  miał  możliwość  zadać  w  tym  zakresie 

dodatkowe pytanie odwołującemu. 

Odwołujący  podniósł,  iż  zamawiający  wskazał,  że  „Niemożliwość  wykonania 

prawidłowego  monitoringu  szczelności  w  ramach  założonych  przez  Wykonawcę  kosztów 

potwierdza  się  także  przy  porównaniu  założonych  kosztów  w  tym  zakresie  przez  innych 

Wykonawców wezwanych do złożenia wyjaśnień, w których określono ten koszt na poziomie 

142.000  zł.  Drugi  z  Wykonawców  wyjaśnił,  że  koszty  te  uwzględnił  w  koszcie  pogrążania 

pali,  który  wynosi  u  niego  12.378.805  zł  (a  koszt  przyjęty  przez  Wykonawcę  to  10.278.208 

złotych, czyli 20% mniejszy).”. 

Zdaniem  odwołującego,  wykonawcy  biorący  udział  w  niniejszym  postępowaniu  mieli 

możliwość wyboru systemu monitoringu (w zakresie określonym w s.i.w.z.), przy czym wybór 

metody monitoringu determinował koszt jego wykonania. Nadto wykonawcy koszt ten mogli 

w  różny  sposób  ująć  w  swoich  kalkulacjach  (w  kilku  pozycjach  łącznie,  w  jednej  pozycji,  

w pozycjach dot. pogrążania pali, ale i w pozycjach dot. np. kosztów ogólnych). Porównanie, 

które  prowadzi  zamawiający  jest  więc,  w  ocenie  odwołującego,  niecelowe,  a  wnioski,  jakie  

z niego wyciąga chybione. 

Koszty  prac  rozbiórkowych  Pirs  III  w  zakresie  podniesienia  i  zatopienia  skrzyń 

ż

elbetowych. 

Odwołujący  wskazał,  że  zdaniem  zamawiającego,  odwołujący  zaniżył  koszt  koszty  prac 

rozbiórkowych  Pirs  III  w  zakresie  podniesienia  i  zatopienia  skrzyń  żelbetowych,  przy  czym 

(cyt.:) „przyczyną tak niskiej kwoty są niemożliwe do dochowania założenia technologiczne, 

iż  podniesienia  i  zatopienia  skrzyni  można  dokonać  w  jeden  dzień,  podczas  gdy  z  punktu 

widzenia  zasad  techniki  i  praktyki  jest  to  niemożliwe  Nie  przewidziano  w  wycenie  

w  szczególności  bardzo  istotnego  elementu  operacji  -  pali  prowadzących  w  trakcie 

podnoszenia  (...).  Nie  przewidziano  także  wykorzystania  dużego  dźwigu  lub  kafara 

pływającego.”. 

Odnosząc  się  do  argumentacji  zamawiającego,  odwołujący  wskazał,  że  zamawiający  

w  projekcie  budowlanym  nie  określił  w  sposób  szczegółowy  technologii  wykonywania  robót 

rozbiórkowych  Pirsu  III,  w  szczególności  nie  nałożył  na  wykonawców  obowiązku 

zastosowania pali prowadzących przy podnoszeniu skrzyń. 


Zgodnie  z  odpowiedziami  na  pytania,  odwołujący  dokonał  wyboru  technologii,  w  jakiej 

wykona  prace  rozbiórkowe,  a  technologię  tą  opisał  w  sposób  szczegółowy  w  swoich 

wyjaśnieniach z dnia 7 października 2016 r., w odpowiedzi na pytanie nr 9. Koszty związane 

w  wykonaniem  robót,  o  których  mowa,  zostały  szczegółowo  pokazane  m.  in.  w  Kalkulacji 

kosztów  rozbiórki  i  przestawienia  skrzyń,  przedstawionej  przez  odwołującego  przy 

wyjaśnieniach  z  dnia  24  października  2016  r.  Założenie  zamawiającego,  że  w  każdym 

przypadku,  a  więc  niezależnie  od  wybranej  technologii,  należało  przyjąć  wykorzystanie  do 

podnoszenia skrzyń pali wprowadzających oraz  dużego dźwigu lub kafara pływającego jest 

błędne.  Odwołujący  wskazał  także,  że  przy  przyjętej  przez  niego  technologii  wykonywania 

robót,  w  tym  ich  etapowania,  podniesienie  i  zatopienie  skrzyni  można  dokonać  w  jeden 

dzień. Potwierdzają to doświadczenia odwołującego i firm z nim współpracujących z innych 

realizowanych kontraktów. 

Nadto,  odwołujący  zarzucił,  że  zamawiający  w  sposób  pobieżny  i  wybiórczy  dokonał 

analizy  szczegółowej  kalkulacji  kosztów  rozbiórki  i  przestawienia  skrzyń  przedstawionej 

przez  odwołującego  przy  wyjaśnieniach  z  dnia  24  października  2016  r.  Łączna  kwota 

wynikająca  z  tego  kosztorysu  -  1.250.421,95  zł,  w  przeliczeniu  na  1  skrzynię  daje  wartość 

rzędu 100 000 zł.  

Zamawiający, podając w informacji o odrzuceniu oferty odwołującego koszt podniesienia 

jednej skrzyni, nie uwzględnił w swoich analizach chociażby kosztu przygotowania i montażu 

burt, który odwołujący ujął w swojej kalkulacji w innych pozycjach kosztorysów. Zamawiający 

przeoczył także, że część sprzętu wymienionego w pozycjach: 

- Czerpanie o głębokości 6-9 m gruntu kat. I-II spod wody koparką na pontonie, 

- Wyrównanie dna pod skrzynie, 

- Zasyp przestrzeni między skrzynią a falochronem i w skrzyni do rzędnej -7,2 m, 

będzie  wykorzystywana  zarówno  do  czynności  opisanych  w  danych  pozycjach,  jak również 

pomocniczo przy pracach związanych z podniesieniem i opuszczeniem skrzyń. Koszty te nie 

były przez odwołującego dublowane, poprzez ujęcie ich dodatkowo w pozycjach dotyczących 

podnoszenia skrzyń.  

Uwzględniając  powyższe  przyjąć  należał,  iż  przewidziane  przez  odwołującego koszty  na 

wykonanie  zakwestionowanych  przez  zamawiającego  operacji  związanych  z  podniesieniem 

skrzyń,  w  przeliczeniu  na  jedną  skrzynię,  jest  ponad  pięciokrotnie  większy  od  wartości 

przyjętej  przez  zamawiającego  i  jest  zbliżony  do  kosztów  podanych  przez  konkurencyjnych 

wykonawców. 

Cena za przestawienie doku. 

Odwołujący  wskazał,  iż  zdaniem  zamawiającego,  cena  przyjęta  przez  odwołującego  za 

przestawienie  doku  jest  zaniżona,  bowiem  -  w  pewnym  uproszczeniu  -  w  ocenie 

zamawiającego operacji przestawienia doku nie można wykonać w 4 godziny. 


Odnosząc  się  do  tej  argumentacji  odwołujący  podniósł,  że  zamawiający  w  opisie 

przedmiotu zamówienia nie zawarł szczegółowych wytycznych odnośnie sposobu wykonania 

prac  związanych  z  „przestawieniem  doku”.  Odwołujący  dokonując  wyceny  przedmiotu 

zamówienia, musiał przyjąć własne założenia odnośnie rodzaju i ilości sprzętu niezbędnego 

do  wykonania  operacji  związanych  z  przesunięciem  doku,  bazując  w  tym  zakresie  na 

własnym  doświadczeniu  oraz  na  doświadczeniu  firm  specjalizujących  się  w  realizacji  tego 

typu robót. Założenia te są, w ocenie odwołującego, prawidłowe. 

Odwołujący założył w tym zakresie także dodatkową rezerwę kosztową, co wynika wprost 

z  zestawienia  wartości  pozycji  „Przestawienie  doku”  Tabeli  Elementów  Scalonych  z  oferty 

odwołującego  ze  szczegółową  kalkulacją  tej  pozycji  przedstawianą  przez  odwołującego  

w  wyjaśnieniach  z  dnia  7  października  2016  r.  Koszt  przesunięcia  doku  w  ofercie 

odwołującego,  to  nie  tylko,  jak  zdaje  się  sugerować  zamawiający,  ujęty  w  wyjaśnieniach 

odwołującego (w kalkulacji przedstawionej w dniu 7 października 2016 r. dla poz. II.5 TER) 

koszt  pracy  holowników.  Odwołujący  wskazywał  w  swoich  wyjaśnieniach  z  dnia  24 

października 2016 r. (odpowiedź na pytanie nr 2), że sprzęt lądowy do wyciągania jest ujęty 

łącznie w kosztach ogólnych sprzętu pływającego i pomocniczego. Koszt ten nie został więc 

przypisany do poz. II.5 Tabeli Elementów Scalonych. Koszty związane z przesunięciem doku 

zostały więc przez odwołującego oszacowane prawidłowo. 

Zapewnienie sprzętu pomocniczego i pływającego. 

Odwołujący  wskazał,  iż  zdaniem  zamawiającego,  oferta  odwołującego  nie  obejmuje 

kosztów  zapewnienia  sprzętu  pomocniczego  i  pływającego  na  cały  niezbędny  okres 

wykonywania  zamówienia,  przy  czym  wniosek  ten  zamawiający  wyciąga  przede  wszystkim  

z  analizy  oferty  firmy  Hydrobudowa  Gdańsk  S.A.  załączonej  do  wyjaśnień  odwołującego  

i przyjętego przez siebie założenia, że okres wykorzystywania tego sprzętu to 16 miesięcy. 

Nadto,  zamawiający  stwierdził  (cyt.:)  „można  założyć,  że  wycena  robót  opiera  się  na 

nieadekwatnych  ofertach,  składanych  dla  zupełnie  innych  zamówień,  realizowanych  

w  innych  warunkach  (np.  oferta  firmy  Apol  składana  na  most  w  Sobieszowie,  której  stawki 

mogą wynikać z zaangażowania tej firmy w budowę pobliskiego mostu w Ołowiance)”. 

Odnosząc  się  do  tej  argumentacji,  odwołujący  zarzucił,  że  zamawiający  swoją  decyzję  

o  odrzuceniu  oferty  odwołującego  opiera  na  spekulacjach,  własnych  domniemaniach  

i dowolnie przyjętych przez siebie  założeniach.  Co przy tym istotne, część przyjętych przez 

zamawiającego  założeń  jest  sprzeczna  z  załączoną  do  s.i.w.z.  dokumentacją.  Zgodnie 

mianowicie  z  uzgodnionym  ze  Stocznią  Marynarki  Wojennej  „Harmonogramem  realizacji 

robót  obrotnica”,  udostępnionym  przez  zamawiającego  wykonawcom  jako  element 

dokumentacji postępowania, czas realizacji robót kafarowych wynosi 6,5 miesiąca dla wnęki 

dokowej,  2  miesiące  dla  pirsów  i  1,5  miesiąca  dla  rur  dalbowych,  co  daje  łącznie  10 

miesięcy, a nie jak zakłada zamawiający 16 miesięcy. 


Nadto,  odwołujący  wskazał,  iż  zgodnie  z  wyjaśnieniami  z  dnia  2016-10-07,  zakłada 

wykonanie  większości  prac  w  ramach  wnęki  dokowej  z  lądu,  co  zgodnie  z  przekazaną 

dokumentacją  w  ramach  opisu  przedmiotu  zamówienia  jest  możliwe.  Możliwość 

zastosowania  takiego  rozwiązania  technologicznego  przy  realizacji  niniejszego  zamówienia 

nie  została  zakwestionowana  przez  zamawiającego.  Zastosowanie  takiego  rozwiązania  

w  sposób  oczywisty  zmniejsza  ilość  sprzętu  pływającego  niezbędnego  do  realizacji 

przedmiotu zamówienia. 

Uwzględnienie  powyższych  okoliczności  prowadzi  do  wniosku,  że  kwota  zabezpieczona 

przez  odwołującego  na  cele  zapewnienia  sprzętu  pływającego  i  pomocniczego  jest 

odpowiednia,  także  w  świetle  oferty  firmy  Hydrobudowa  Gdańsk  S.A.,  która  nota  bene  nie 

była przesądzająca dla ustalenia tych kosztów w ofercie odwołującego. 

Inne konieczne elementy. Koszty ogólne. 

Odwołujący wskazał, iż zdaniem zamawiającego, brak jest w wyjaśnieniach odwołującego 

kosztów  „prac  wspomagających  pogrążenie  pali  i  ścianek  szczelnych  (...)  nie  przewidziano 

także zabezpieczenia obowiązków nałożonych na wykonawcę w umowie, w tym monitoringu 

i  inwentaryzację  obiektów  na  terenie  Stoczni  Marynarki  Wojennej,  ani  ogrodzenia  akwenu 

zaporami  przeciwzalewowymi.”  Nadto,  zamawiający  podał  (cyt.:)  „zestawił  koszty,  które  nie 

zostały  przez  Wykonawcę  wycenione  w  poszczególnych  pozycjach  robót  i  zgodnie  

z wyjaśnieniami z dnia 24.10.2016 r. zostały objęte kosztami ogólnymi, przyjmując minimalne 

wartości rynkowe,  zgodnie  z  doświadczeniem  z  innych  inwestycji  o  podobnej  skali. Według 

Zamawiającego minimalna kwota kosztów ogólnych to 3 851 893,33 zł.”. 

Odwołujący  zaznaczył,  że  uwzględnił  wszystkie  koszty  wynikające  z  opisu  przedmiotu 

zamówienia.  

Okoliczność, iż odwołujący ujął w wycenie koszty „monitoringu i inwentaryzację obiektów 

na 

terenie 

Stoczni 

Marynarki 

Wojennej" 

oraz 

„ogrodzenia 

akwenu 

zaporami 

przeciwrozlewowymi” wynika wprost z wyjaśnień udzielonych pismem z dnia 24 października 

2016 r. - koszty te są podane w szczegółowym wykazie pozycji ujętych w kosztach ogólnych 

(odpowiedź na pytanie nr 2). 

Odnośnie zapór przeciwrozlewowych wskazać należy także, że fakt ujęcia kosztu zakupu 

zapór  przeciwrozleowych  w  cenie  ofertowej  potwierdza  także  jedna  z  ofert  załączonych  do 

wyjaśnień. Nadto, zamawiający wskazuje, że (cyt.: ) „zestawił koszty, które nie zostały przez 

Wykonawcę wycenione w poszczególnych pozycjach robót i zgodnie z wyjaśnieniami z dnia 

24.10.2016  r.  zostały  objęte  kosztami  ogólnymi,  przyjmując  minimalne  rynkowe  wartości, 

zgodnie  z  doświadczeniem  z  innych  inwestycji  o  podobnej  skali.  Według  Zamawiającego 

minimalna kwota kosztów ogólnych to 3 851 893,33zł.”. 

Odnosząc się do tej argumentacji zamawiającego, odwołujący wskazał, że zamawiający - 

mimo,  iż  art.  92  ust.  1  pkt  2  Pzp  zobowiązuje  go  do  podania  uzasadnienia  faktycznego  


i  prawnego  decyzji  o  odrzuceniu  oferty  wykonawcy  -  nie  wskazał,  w  jaki  sposób  ustalił 

„minimalne wartości rynkowe” i o jakich wartościach dla poszczególnych robót jest tu mowa. 

Zamawiający  nie  podaje  więc,  w  jaki  sposób  ustalił  kwotę  podaną  w  decyzji  o  odrzuceniu 

oferty  odwołującego,  nie  mówi  też  o  poziomie  rzekomego  niedoszacowania  oferty 

odwołującego  powstałym  z  tego  tytułu.  Nie  jest  także  wiadomym,  dlaczego  zamawiający 

założył,  że  ustalone  przez  niego  „wartości  rynkowe”  będą  odpowiednie  dla  realiów 

funkcjonowania  odwołującego.  Faktem  powszechnie  znanym  jest,  że  firmy  działające  na 

rynku w różny sposób optymalizują tzw. koszty ogólne - jest to element walki konkurencyjnej 

-  a  co  za  tym  idzie  poziom  kosztów  właściwych  dla  danego  wykonawcy  nie  musi  być 

właściwy  dla  jego  konkurentów.  Powyższe  uniemożliwia  odwołującemu  odniesienie  się  do 

kwoty podanej przez zamawiającego. W związku z powyższym odwołujący wskazał, że tzw. 

koszty ogólne zostały skalkulowane przez niego na odpowiednim poziomie. 

Zamawiający pismem z dnia 19 października 2016 r. (pyt. 2) zobowiązał odwołującego do 

wskazania,  jakie  pozycje  zostały  ujęte  przez  niego  w  kosztach  ogólnych.  Zamawiający  nie 

wyraził  względem  odwołującego,  jakichkolwiek  wątpliwości  odnośnie  sposobu  kalkulacji 

przez  odwołującego  tzw.  kosztów  ogólnych  -  nie  zadawał  w  tym  zakresie  dodatkowych 

pytań,  mimo  iż  wyjaśniając  inne  elementy  kalkulacji  odwołującego,  zamawiający  zadawał 

bardzo  szczegółowe  pytania.  Sposób  postępowania  zamawiającego  w  tym  zakresie 

potwierdza, że celem zamawiającego nie było rzetelne zweryfikowanie oferty odwołującego, 

a  wyłącznie  zrealizowanie  z  góry  przyjętego  założenia,  że  cena  odwołującego  musi  być 

„rażąco niska”. 

Stawka za zagospodarowanie 1 m

 odpadu niebezpiecznego. 

Odwołujący  podniósł,  iż  zamawiający  stwierdził,  że  „na  podstawie  analizy  oferty 

podwykonawcy  należy  przyjąć,  że  koszt  transportu  1  m

  odpadu  wynosić  będzie  ok.  11,60 

złotych  netto,  co  oznacza,  że  na  załadunek  odpadu,  jego  zagospodarowanie  i  uzyskanie 

pozwoleń  pozostaje  maksymalnie  ok.  2,0  złotych.”.  Odwołujący  zarzucił,  że  zamawiający 

przyjmując  założenie,  iż  stawka  za  zagospodarowanie  1  m

podana  przez  odwołującego  

w ofercie jest „niewystarczająca”, oparł je na całkowicie dowolnych ustaleniach - ustaleniach, 

które nie mają odzwierciedlenia w wyjaśnieniach wykonawcy. 

Z dokumentów przedłożonych przez odwołującego - wyjaśnień i oferty podwykonawcy, nie 

wynika wartość podana przez zamawiającego (podwykonawca podał łączną cenę transportu 

i  zagospodarowania  odpadu).  Cena  za  zagospodarowanie  1  m

  odpadów  niebezpiecznych 

podana  przez  podwykonawcę  ma  -  z  punktu  widzenia  odwołującego  -  charakter  ceny 

ryczałtowej  (jest  niezmienna  i  obejmuje  wszelkie  koszty  wskazane  przez  podwykonawcę). 

Niemniej  jednak  odwołujący  i  tak  poddał  tą  cenę  jednostkową  ocenie  pod  kątem  jej 

rynkowego  charakteru,  posiłkując  się  swoim  własnym  doświadczeniem  odnośnie  kosztów 

załadunku i transportu odpadów w postaci ziemi (w tym zanieczyszczonej), kosztów zakupu 


drobnoustrojów  wykorzystywanych  w  procesie  przetwarzania  odpadów,  dążąc  do  ustalenia  

w oparciu o zapisy s.i.w.z. możliwego stężenia w odpadach substancji ropopochodnych, czy 

uwzględniając fakt,  iż  podwykonawca  zamierza  sprzedać  oczyszczoną  przez  siebie  ziemię, 

co  pozowało  mu  zmniejszyć  koszt  zagospodarowania  odpadów.  Analizy  te  prowadzą  do 

wniosku, że cena podana przez podwykonawcę pozwala pokryć wszystkie koszty wykonania 

zamówienia. Nawet jednak przyjmując, że na koszty zagospodarowania odpadów pozostała 

by  wartość  2  zł  na  1  m

,  stanowisko  zamawiającego  w  tym  zakresie  i  tak  budzić  musi 

uzasadnione  wątpliwości. Podkreślenia bowiem w tym miejscu wymaga, że wybierając jako 

najkorzystniejszą  ofertę  konsorcjum  Porr,  zamawiający  za  rynkową,  realną  przyjął  cenę 

zagospodarowania odpadów niebezpiecznych podaną przez tego wykonawcę, a opiewającą 

na  kwotę  1  zł  za  1m

  -  przy  czym  jest  to  koszt  wszystkich  działań  zmierzających  do 

zagospodarowania  odpadu  niebezpiecznego,  w  tym  odtransportowania  ich  z  terenu 

inwestycji.  Można  by  więc  zadać  w  tym  miejscu  pytanie,  dlaczego  cena  podana  przez 

konsorcjum Porr, ustalona przy podobnych założeniach, jak te przyjęte przez podwykonawcę 

odwołującego, jest rynkowa, natomiast cena odwołującego już nie ? 

Odwołujący wskazał, iż w sposób kompleksowy i rzetelny odniósł sie do wszystkich pytań 

zadanych  mu  przez  zamawiającego,  a  przedstawione  przez  niego  wyjaśnienia,  wraz  

z  załączonymi  dowodami,  potwierdzają,  że  cena  ofertowa  odwołującego  ma  charakter 

rynkowy, w tym uwzględnia wszystkie koszty wykonania przedmiotu zamówienia. 

Zamawiający  złożył  pisemną  odpowiedź  na  odwołanie,  w  której  wniósł  o  oddalenie 

odwołania.  Zamawiający  kategorycznie  zaprzeczył,  jakoby  „szukał  jedynie  pretekstu  do 

odrzucenia oferty”. Przyczyną odrzucenia oferty nie było także to, że odwołujący nie posiada 

odpowiedniej  wiedzy  i  doświadczenia.  Odrzucenie  oferty  odwołującego  poprzedzone  było 

niezwykle  wnikliwą  analizą  złożonych  wyjaśnień,  podjętą  przez  inspektorów  odpowiednich 

branż.  To  ta  wnikliwa  analiza  doprowadziła  do  tego,  że  zamawiający  uznał,  że  oferta 

odwołującego została skalkulowana nierzetelnie  w stopniu, który nie gwarantuje należytego 

wykonania zamówienia. 

Okoliczność,  że  wynagrodzenie  w  ramach  przedmiotowego  zamówienia  ma  charakter 

ryczałtowy  nie  zwalniał  zamawiającego  z  obowiązku  badania  jego  realności.  Zamawiający 

jest  nie  tylko  zobligowany,  ale  także  zainteresowany  tym,  aby  ustalić,  czy  w  ramach 

zaoferowanej ceny wykonawca wykona w sposób należyty przedmiot umowy. Nieprawidłowa 

kalkulacja ceny oznacza nie tylko potencjalną stratę po stronie wykonawcy, który nie będzie 

miał  uprawnienia  do  podwyższenia  ryczałtu,  lecz  przede  wszystkim  grozi  niewykonaniem  

w  oczekiwanej  jakości,  terminie.  Zamawiający  musi  zatem,  na  tym  etapie,  mieć  pewność,  

ż

e  cena  została  skalkulowana  w  sposób  rzetelny  i  daje  gwarancję  należytego  wykonania 

umowy. 


W  ocenie  zamawiającego  kwota  wynagrodzenia  została  skalkulowana  nierzetelnie  

w  kluczowych  robotach,  a  skala  niedoszacowania  i  nierzetelne  wyceny  wykluczają 

możliwość  wyboru  przedmiotowej  oferty.  Zamawiający  uwzględnił  możliwość  przerzucania 

kosztów i możliwości ujęcia w danej pozycji zagregowanych kosztów dla szerszego rodzaju 

robót.  Stąd  np.  analizując  prawidłowość  założeń  i  wyceny  sprzętu  pływającego  

i  pomocniczego,  zamawiający  zliczył  wszystkie  pozycje  przewidziane  w  tym  zakresie  przez 

odwołującego.  W  świetle  wyjaśnień  odwołującego  i  złożonych  przez  niego  dokumentów 

wynika,  że  nie  uwzględnił  w  swojej  ofercie  szeregu  czynności,  które  są  konieczne  dla 

wykonania  zamówienia  albo,  że  wycenił  wiele  pozycji  na  podstawie  niemożliwych  do 

dochowania założeń. Problemem nie jest zatem to, jakie zostały przyjęte podziały w ramach 

sporządzania kosztorysów, lecz w oparciu, o jakie założenia odwołujący wycenił ofertę. 

Koszt budowy wnęki dokowej- roboty kafarowe. 

Zamawiający  nie  wykluczył  możliwości  oparcia  wyceny  w  oparciu  o  oferty  innych 

wykonawców.  Wycena  taka  powinna  być  jednak  oparta  na  ofertach  podmiotów,  które 

posiadają odpowiednie  doświadczenie. Wycena danego zakresu robót przez podmiot, który 

nigdy danego rodzaju robót nie wykonywał i który nie może zostać dopuszczony do realizacji 

zamówienia  w  tym  zakresie,  nie  może  zostać  uznana  za  wycenę  realną  i  rzetelną. 

Zamawiający  wskazał,  że  gdy  wstawić  w  kosztorysy  odwołującego  kwoty  wynikające  ze 

złożonych  przez  niego  ofert  podwykonawców,  którzy  przynajmniej  formalnie  posiadają 

odpowiednie  doświadczenie,  to  okazuje  się,  że  zasadnicze  roboty,  stanowiące  połowę 

kontraktu,  zostały  nie  do  szacowane  w  wysokości  co  najmniej  2.521  165,44  złotych. 

Zamawiający nie stwierdził, że jedynym odpowiednim dowodem na wykazania prawidłowego 

skalkulowania oferty byłoby złożenie przez odwołującego oferty podwykonawcy Aarsleff. Nie 

można jednak tracić z pola  widzenia, że byłoby  to pożądane, skoro na doświadczeniu tego 

podmiotu odwołujący oparł się i dzięki temu uzyskał kwalifikację do zaproszenia do składania 

ofert. Porównanie jednak oferty złożonej przez Aarsleff innemu wykonawcy, która jest o 25% 

wyższa  od  kwoty  przewidzianej  przez  odwołującego,  popiera  twierdzenie,  że  kwota 

przewidziana przez Budimex nie jest kwotą realną i rynkową. Tak znacząca różnica stanowi 

także  wyjaśnienie,  dlaczego  odwołujący  nie  doszedł  do  porozumienia  z  podwykonawcą, 

który zobowiązał się wobec zamawiającego do udziału w realizacji zamówienia. Odwołujący 

powołuje  się  w  tym  zakresie  na  upusty  i  rabaty  handlowe,  które  być  może  mogą  mieć 

zastosowanie, co powoduje, że oferty skierowane przez Aarsleff do dwóch podmiotów mogą 

być  różne.  Odwołujący  zdaje  się  jednak  zapominać,  że  oferta  Aarsleff  została  złożona 

wykonawcy o dużym potencjale na rynku i podobnej pozycji do pozycji odwołującego.  

Wywody  odwołującego  są  przy  tym  niepoparte  żadnym  dowodem,  odwołujący  nie 

zaprzeczył,  aby  oferta,  którą  otrzymał  od  Aarsleff  była  niższa  niż  przywołana  przez 


zamawiającego,  w  tym  nie  wykazał,  że  oferta  Aarsleff  jest  zbliżona  do  przyjętych  przez 

odwołującego kalkulacji. 

Złożone  przez  odwołującego  dowody  na  rozeznanie  rynku  przekonują,  że  rzetelnie 

skalkulowana  cena  powinna  być  wyższa,  co  najmniej  o  2.500.000,00  złotych.  Zastrzeżenia 

zamawiającego  nie  mają  przy  tym  charakteru  podmiotowego,  lecz  wyłącznie  charakter 

przedmiotowy.  Dla  wykazania  rzetelności  oferty  nie  jest  wystarczające  automatycznie 

złożenie  oferty  przez  podwykonawcę.  Oferta  taka  podlega  ocenie  przez  zamawiającego. 

Odwołujący  oczekuje  natomiast  niejakiego  automatyzmu,  skoro  złożyłem  ofertę 

podwykonawcy  na  taką  kwotę,  to  oznacza  to,  że  kwota  ta  jest  realna  i  rynkowa.  Brak  jest 

jednak podstaw dla takiego założenia. 

Monitoring szczelności elementów konstrukcji palościanki. 

Zamawiający  stwierdził,  iż  prawdą  jest,  że  dokumentacja  projektowa  nie  określała 

szczegółowych wymogów co do wybranej technologii monitoringu, pozostawiając ten wybór 

wykonawcy.  Należy  mieć  jednak  na  uwadze,  że  wykonawca  musi  zastosować  monitoring  

w technologii adekwatnej do przedmiotu zamówienia, gwarantującej osiągnięcie koniecznych 

założeń.  Przedstawiona  przez  odwołującego  technologia  nie  gwarantuje  należytego 

monitorowania  szczelności  elementów  konstrukcji  palościanki  pogrążanej  w  warunkach 

morskich.  Metoda  ta  nie  jest  powszechnie  znana.  Są  to  gołosłowne  twierdzenia 

odwołującego,  który  nie  przywołał  żadnego  przykładu,  gdzie  technologia  ta  (opatentowana 

jako  metoda  lądowa,  w  opisie  której  wprost  wyłączono  jej  zastosowanie  morskie)  była 

stosowana  w  warunkach  morskich.  Zaskakujące  są  rozbieżności  w  twierdzeniach 

odwołującego, który w wyjaśnieniach

 twierdził, że koszt monitoringu został ujęty w kosztach 

ogólnych,  a  obecnie  twierdzi,  że  w  wycenie  robót  kafarowych  Z  dogłębnej  analizy  jednak 

kosztorysu  na  roboty  kafarowe  wynika,  że  w  robotach  tych  nie  dokonano  wyceny 

monitoringu. Wniosek ten wypływa po analizie zaprezentowanych ofertach podwykonawców 

oraz kosztach materiałowych. Gołosłowne twierdzenie odwołującego, że ujął wszelkie koszty 

w  cenie  ryczałtowej,  nie  oznacza,  że  ono  automatycznie  zwalnia  zamawiającego  

z  obowiązku  weryfikacji  prawdziwości  tego  twierdzenia.  Zamawiający  dokonał  jego  oceny  

w  świetle  złożonych  materiałów.  Wszystkie  argumenty  wskazane  w  uzasadnieniu  dla 

odrzucenia oferty odwołującego pozostają aktualne. 

Zdaniem zamawiającego, odwołujący nie wykazał, aby przyjęty przez niego monitoring był 

adekwatny do wykonania przedmiotu zamówienia. Niezasadne są twierdzenia odwołującego, 

iż  zamawiający  nie  powinien  oceniać  realności  cen  przyjętych  dla  danych  zakresów  przez 

odwołującego poprzez odniesienie ich do cen przyjętych przez innych wykonawców. 

Koszty  prac  rozbiórkowych  Pirs  III  w  zakresie  podniesienia  i  zatopienia  skrzyń 

ż

elbetowych. 


Zamawiający podniósł, iż odwołujący nie wykazał, aby przyjęte przez niego założenia były 

prawidłowe,  a  w  konsekwencji,  że  cena  została  skalkulowana  rzetelnie.  Odwołujący 

poprzestaje  na  zaprzeczaniu  stanowisku  zamawiającego,  zdając  się  zapominać,  jakie  są 

zasady  rozkładu  ciężaru  dowodu.  Zamawiający  przyznał,  że  nie  nałożył  na  wykonawców 

obowiązku zastosowania pali prowadzących przy podnoszeniu skrzyń, a wybór szczegółowej 

technologii  jest  po  stronie  wykonawcy.  Wykonawca  musi  jednak  wybrać  taką  technologię  

i  uwzględnić  koszty  takich  robót,  które  zapewnią  bezpieczne  i  należyte  wykonanie  robót  

w  warunkach  danego  zamówienia.  Nie  jest  możliwe  wykonanie  podniesienia  skrzyń  bez 

robót  towarzyszących  takich,  jak  np.  zastosowanie  pali  prowadzących,  kafara  czy  dźwigu. 

Odwołujący  nie  przedstawił  przyjętej  przez  siebie  technologii,  ani  w  ramach  wyjaśnień  ani  

w  odwołaniu.  Nie  wykazał,  aby  możliwe  było  wykonanie  robót  obejmujących  podniesienie, 

transport  i  zatopienie  skrzyń  w  jeden  dzień.  W  świetle  wiedzy  i  doświadczenia 

zamawiającego,  nie  jest  to  możliwe.  Wskazanie,  że  odwołujący  przewidział  100.000  zł  na 

jedną skrzynię jest próbą manipulacji złożonym kosztorysem szczegółowym. 

Cena za przestawienie doku. 

Zamawiający  podniósł,  że  żadne  z  przywoływanych  przez  odwołującego  pytań  nie  ma 

znaczenia dla oceny, czy założenia przyjęte przez odwołującego do wyceny są realne i czy 

gwarantują  w  związku  z  tym  pokrycie  wszystkich  kosztów  koniecznych  dla  wykonania 

zamówienia  W  szczególności  przeniesienie  światła  i  wieży  dokowej  nie  stanowią  elementu 

przestawienia  doku.  Odwołujący  nie  wykazał,  aby  przyjęte  przez  niego  założenia  są 

prawidłowe,  poprzestając  jedynie  na  postawieniu  takiego  twierdzenia.  W  ocenie 

zamawiającego  brak  jest  dodatkowej  rezerwy  kosztowej  w  tym  zakresie,  a  odwołujący  nie 

wykazał,  aby  tak  było.  Zamawiający  nie  kwestionuje,  że  sprzęt  lądowy  został  objęty  innymi 

pozycjami  kosztorysu  Zamawiający  zauważył,  że  podczas  operacji  przestawiania  doku 

konieczny  będzie  udział  wielu  jednostek  pływających,  od  samego  początku  do  jej 

zakończenia.  Zabezpieczenie  sprzętu  pływającego  wyłącznie  na  cztery  godziny  nie  jest 

wystarczając.  Zgodnie  z  informacją  uzyskaną  przez  zamawiającego  z  Kapitanatu  Portu  do 

przeniesienia doku konieczne będzie, co najmniej jeden statek- pilot oraz asysta holownicza 

składająca  się  z  2  holowników  1  pchacza  albo  z  3  holowników  plus  ewentualnie  jeszcze 

jeden  holownik  oraz  łódź  cumownicza.  Koszty  w  tym  zakresie  nie  zostały  zabezpieczone  

w ofercie. 

Zapewnienie sprzętu pływającego i pomocniczego. 

Zamawiający  wskazał,  że  odwołujący  nie  wykazał,  aby  oferta  zabezpieczała  wszystkie 

konieczne koszty w tym zakresie. W zasadzie treść odwołania potwierdza zasadność zarzutu 

zamawiającego.  Odwołujący  przyznał,  ze  koszty  sprzętu  pływającego  i  pomocniczego 

uwzględnił  dla  10,  a  nie  16  miesięcy.  Zamawiający  naniósł  na  harmonogram  załączony  do 

SIWZ informację, jaki sprzęt pływający i pomocniczy będzie konieczny, w jakim czasie - przy 


uwzględnieniu  wykonywania  części  prac  z  lądu.  Jednoznacznie  wynika  z  niego,  że  sprzęt 

pływający  i  pomocniczy  konieczny  będzie  w  zasadzie  przez  cały  okres  wykonywania 

zamówienia, zatem przez 16 miesięcy, a nie 10 przyjęte przez odwołującego. 

Inne konieczne elementy- koszty ogólne. 

Znamiennym było dla  zamawiającego to, że odwołujący koszty, których  ma świadomość 

nie  jest  w  stanie  uzasadnić,  jako  objęte  w  odpowiednich  branżach,  uwzględnił  w  kosztach 

ogólnych.  Zamawiający  nie  ustalił  minimalnych  kosztów  ogólnych  w  sposób  dowolny,  lecz  

w  oparciu  o  wyjaśnienia  odwołującego  -  pozycje  według  listy  odwołującego,  jeżeli  ich 

wysokość została wskazana przez odwołującego, to nie została uwzględniona. 

Nie jest prawdą, że uzasadnienie nie spełnia wymogów z art. 92 ustawy pzp. Odwołujący 

wiedział,  które  z  pozycji  przez  niego  wyszczególnionych  zostały  wycenione  przez 

zamawiającego i na jaką kwotę. Odwołujący nie miał żadnych przeszkód, aby wykazać, czy 

kwota  przyjęta  przez  zamawiającego  jest  zawyżona,  czy  zaniżona.  Zamawiający  dla 

zobrazowania,  że  nie  jest  możliwe,  aby  cena  ryczałtowa  pozwoliła  na  pokrycie  wszystkich 

kosztów ogólnych przygotował odpowiednie zestawienie - bazując na danych przekazanych 

przez  odwołującego,  a  w  ich  braku  na  wyjaśnieniach  innych  wykonawców,  przyjmując 

wartość najniższą. Jest ta zgodne z wyrokiem KIO - wyrok KIO 616/16 z dnia 10.05.2016 r. 

Okoliczność,  że  niższa  stawka  podana  przez  innego  wykonawcę  została  uznana  przez 

zamawiającego  za  wystarczającą,  nie  ma  znaczenia  dla  oceny  realności  stawki 

odwołującego. Oba podmioty przyjęły bowiem zupełnie inną technologię zagospodarowania 

odpadu. Stawkę ocenia się zaś w świetle przyjętych założeń oraz przyjętej technologii. 

Wszystkie okoliczności, które legły u podstaw odrzucenia oferty odwołującego, były oparte 

na  wezwaniach  skierowanych  do  odwołującego  Wezwania  były  bardzo  szczegółowe,  

a  zacytowane  przez  odwołującego  wyroki  KIO  nie  są  adekwatne  do  warunków  niniejszej 

sprawy.  Brak  było  również  podstaw  do  dalszego  wzywania  odwołującego  do  składania 

wyjaśnień.  Zamawiający  wezwał  odwołującego  dwukrotnie,  wezwania  były  bardzo 

szczegółowe 

Przystępujący – konsorcjum Porr, złożył pismo procesowe (z dnia 8 grudnia 2016 roku) – 

pismo bez załączników oraz dowodów. 

Przystępujący – konsorcjum Energopol, złożył pismo procesowe (z dnia 12 grudnia 2016 

roku) – pismo bez załączników oraz dowodów. 

Odwołujący złożył dodatkowo następujące dokumenty/dowody w sprawie, tj.: 

-  dowód  nr  1  w  postaci  wykazu  umów  zawartych  przez  Budimex  z  firmą  AARSLEFF  na 

okoliczność  współpracy  z  tym  wykonawcą  oraz  lepszej  pozycji  negocjacyjnej  niż  inni 

wykonawcy w tym postępowaniu. Dowód został objęty tajemnicą przedsiębiorstwa (TP), 


-  dowód  nr  2  w  postaci  kalkulacji  cenowej  robót  kafarowych  z  uwzględnienie  ofert 

podwykonawczych BUDIMEX i firmy AARSLEFF na potwierdzenie sposobu wyceny własnej 

oferty w oparciu o oferty podwykonawców,  

- dowód nr 3 w postaci  opinii technicznej dot. metody kontroli ciągłości ścianki szczelnej 

sporządzonej przez prof. A. B. oraz pana prof. G. na okoliczność adekwatności tej metody do 

przedmiotu zamówienia, 

- dowód nr 5 w postaci tabela elementów scalonych, porównanie ofert - na okoliczność, że 

cena oferty odwołującego nie jest niższa od innych ofert – dotyczy prac rozbiórkowych pirs 

III, 

-  dowód  nr  6  w  postaci  pisma  e-mail  jednej  z  firm,  dotyczy  holowania  -  na  okoliczność 

czasu i kosztu holowania skrzyni (TP) oraz składa dowód w postaci mapki poglądowej - na 

okoliczność odległości holowania, co ma przełożenie na koszt, 

-  dowód  nr  7  w  postaci  wykorzystania  sprzętu  pływającego  –  analiza  harmonogramu 

zamawiającego  w  kontekście  wykorzystania  czasu  i  założonych  kosztów  wykorzystania 

sprzętu  pływającego  -  na  okoliczność  kosztów  wyliczonych  sprzętu  pływającego  przy 

technologii pracy z lądu, 

- dowód nr 8 w postaci oferty podwykonawcy na okoliczność cen dotyczących sprzętu do 

holowania (TP), 

-  dowód  nr  9  w  postaci  oferty  jednej  z  firm  -  na  okoliczność  kosztów  zapór  przeciw 

rozlewowych, przyjętych kosztów ogólnych do prac kafarowych (TP), 

- dowód nr 10 w postaci załącznika nr 1 raport ostateczny 25.08.2016 - dotyczącej ryzyk 

finansowych na okoliczność wysokości wyceny zabezpieczenia należytego wykonania roboty 

(TP), 

-  dowód  nr  11  w  postaci  pisma  dyrektora  GDDKiA  do  dyrektorów  oddziałów  GDDKiA  

w sprawie możliwości wykorzystania odpadów jako materiałów użytecznych do budowy dróg. 

Odwołujący  złożył  również  tabelę  -  analizę  wyliczeń  zamawiającego  w  odniesieniu  do 

oferty  odwołującego  w  kontekście  złożonych  wyjaśnień  i  cen  przyjętych  przez 

zamawiającego (3 zestawy tabel) - stanowiące tajemnicę przedsiębiorstwa. 

Zamawiający  złożył  szczegółową  kalkulację  „wnęki  dokowej”  sporządzoną  w  oparciu  

o ofertę ARSLEFF oraz drugą - tabela w oparciu o ofertę UW SERVICE. 

Izba ustaliła i zważyła, co następuje. 

Izba stwierdziła, że nie zachodzą przesłanki do odrzucenia odwołania, o których stanowi 

przepis art. 189 ust. 2 ustawy - Prawo zamówień publicznych. 

Zamawiający 

prowadzi 

postępowanie 

udzielenie 

zamówienia 

publicznego 

z  zastosowaniem  przepisów  ustawy  Prawo  zamówień  publicznych  wymaganych  przy 


procedurze,  której  wartość  szacunkowa  zamówienia  przekracza  kwoty  określone 

w przepisach wydanych na podstawie art. 11 ust. 8 ustawy Prawo zamówień publicznych. 

Krajowa  Izba  Odwoławcza  stwierdziła,  że  odwołujący  posiada  interes  w  uzyskaniu 

przedmiotowego  zamówienia,  kwalifikowanego  możliwością  poniesienia  szkody  w  wyniku 

naruszenia  przez  zamawiającego  przepisów  ustawy,  o  których  mowa  w  art.  179  ust.  1 

ustawy - Prawo zamówień publicznych, co uprawniało go do złożenia odwołania. 

Uwzględniając  dokumentację  z  przedmiotowego  postępowania  o  udzielenie  zamówienia 

publicznego,  jak  również  biorąc  pod  uwagę  oświadczenia  i  stanowiska  stron,  oraz 

uczestników  postępowania  odwoławczego,  złożone  w  pismach  procesowych,  jak  też 

podczas rozprawy Izba stwierdziła, iż odwołanie zasługuje na uwzględnienie. 

Odwołujący zarzucił zamawiającemu naruszenie art. 89 ust. 1 pkt 4 ustawy Pzp, poprzez 

odrzucenie oferty, jako zawierającej rażąco niską cenę oraz art. 89 ust. 1 pkt 4 w zw. z art. 

90 ust. 2 ustawy Pzp, poprzez błędną ocenę wyjaśnień i dowodów. 

Zdaniem  Izby,  zamawiający  badając  cenę  ofertową  danego  wykonawcy  ma  za  zadanie 

ustalić w sposób maksymalnie obiektywny, a zarazem jednoznaczny, czy cena ofertowa nosi 

znamiona ceny rażąco niskiej czy też taką ceną nie jest. W orzecznictwie, jak i w doktrynie 

wykształciły się różnego rodzaje poglądy, które prezentują odmienne stanowiska w zakresie 

możliwości  badania  elementów  cenotwórczych  kształtujących  cenę  oferty  (ostateczną  

i  całkowitą)  oraz  w  zakresie  czy  przy  ryczałtowym  charakterze  wynagrodzenia  możliwe  jest 

badanie ceny ofertowej, w dających się wyodrębnić częściach. 

Zdaniem składu orzekającego Izby, każdy przypadek należy oceniać indywidualnie. 

W  przedmiotowym  postępowaniu,  charakter  głównego  świadczenia  ma  charakter 

ryczałtowy,  a  dodatkowo  wskazać  należy,  iż  robota  obejmująca  zamówienie  ma  być 

wykonana  przez  wykonawców  w  wybranej  przez  nich  technologii  przy  uwzględnieniu 

wytycznych,  podanych  przez  zamawiającego  w  dokumentacji  postępowania  (kosztorysy, 

przedmiary, rysunki, decyzje), które jednak miały wyłącznie charakter poglądowy.  

Tym  samym,  każdy  z  wykonawców,  miał  możliwość  zastosowania  takiego  rozwiązania, 

przyjęcia  takiej  technologii,  która  zoptymalizuje  jego  działania  w  celu  pozyskania  tego 

zamówienia. 

Biorąc  powyższe  pod  uwagę,  Izba  stwierdziła,  że  wyjaśnienia  udzielone  przez 

odwołującego,  nie  mogą  stanowić  podstawy,  do  odrzucenia  jego  oferty  w  zakresie 

elementów, 

które 

podnosił 

zamawiający 

informacji 

wyborze 

oferty 

najkorzystniejszej/odrzuceniu  ofert,  albowiem  sam  sposób  realizacji  zamówienia,  na  etapie 

wykonywania  już  konkretnych  prac  będzie  podlegał  zmianom  i  modyfikacjom.  Jedyny 


element,  który  nie  będzie  mógł  być  zmieniony,  to  cena  oferty,  która  musi  obejmować 

wszystkie koszty związane z realizacją całego zamówienia podstawowego. 

W  ocenie  Krajowej  Izby  Odwoławczej  zarzuty  odwołującego  są  zasadne,  a  czynność 

zamawiającego  należało  uznać  za  wadliwą.  Przy  ryczałcie  oraz  specyficznej  technologii, 

zindywidualizowanej  dla  każdego  wykonawcy  osobno,  nie  sposób  bowiem  porównywać 

rozwiązania oferowanego przez odwołującego do rozwiązań innych wykonawców, albowiem 

każdy z nich przyjął inny sposób realizacji tego zamówienia. 

Co  do  ceny  rażąco  niskiej  za  zagospodarowanie  odpadów  niebezpiecznych,  Izba 

stwierdziła, że cena odwołującego w tym zakresie, jako cena kosztorysowa, podlega ocenie 

w  zakresie  ustalenia  czy  jest  rażąco  niska.  Izba  podtrzymuje  wcześniej  prezentowane 

stanowisko, wskazując, co następuje. 

Zamawiający  zwrócił  się  do  odwołującego  o  wyjaśnienie  tej  ceny,  na  co  odwołujący 

odpowiedział, składając obszerne wyjaśnienia wraz z dowodami. 

Zamawiający  w  informacji  o  odrzuceniu  oferty  odwołującego  stwierdził  wręcz 

jednozdaniowo,  że  cena  zagospodarowania  odpadu  niebezpiecznego  przy  przyjętej 

technologii  nie  może  być  uznana  za  wystarczającą,  pokrywającą  wszystkie  koszty.  Nadto 

wskazać należy, że zamawiający przy ocenie oferty konsorcjum Porr, bezkrytycznie odniósł 

się  do  dosyć  lakonicznego  wyjaśnienia  tego  wykonawcy,  przyjmując  je  za  wystarczające, 

gdzie cena za wykonanie tej samej czynności była znacznie niższa, albowiem wynosiła 1,23 

zł.  Już  samo  porównanie  tych  dwóch  czynności  zamawiającego  budzić  musi  wątpliwości, 

które  w  konsekwencji  musiały  doprowadzić  do  wniosku,  iż  ocena  wyjaśnień  odwołującego 

była  wadliwa,  a  uzasadnienie  odrzucenia  oferty  odwołującego  w  omawianym  zakresie, 

niewystarczające. 

Stanowisko  zamawiającego  zawarte  w  złożonej  na  rozprawie  odpowiedzi  na  odwołanie 

potwierdza,  że  odrzucenie  oferty  odwołującego  dokonane  zostało  z  naruszeniem  prawa. 

Zamawiający  bowiem  nie  dokonał,  wbrew  swoim  twierdzeniom,  rzetelnej  oceny  wyjaśnień 

odwołującego wraz z dowodami. Twierdzenia zamawiającego były ogólnikowe i gołosłowne, 

opierające się na wybiórczym porównywaniu pojedynczych cen jednostkowych wynikających 

z kosztorysu zamawiającego z cenami wynikającym z kosztorysów odwołującego złożonych 

z  wyjaśnieniami  ceny,  mimo  że  sam  zamawiający  przyznał,  że  dopuszcza  możliwość 

przerzucania kosztów i agregowania kosztów w różnych pozycjach.  

Za  wyrokiem  Krajowej  Izby  Odwoławczej  z  dnia  21  września  2016  r.,  sygn.  akt  KIO 

1656/16; KIO 1664/16 wskazać należy, że „Nieuprawnione też jest porównywanie wyjaśnień 

złożonych  przez  Odwołującego  z  innymi  wyjaśnieniami  pod  kątem  kompletności  informacji 

tam  zawartych  -  Zamawiający  na  rozprawie  zgłaszał,  że  inni  wykonamy  wezwani  do 

wyjaśnień  podali  koszt  uzyskania  zabezpieczenia  należytego  wykonania  umowy,  

a  Odwołujący  takiego  kosztu  nie  podał.  Pomijając  fakt,  że  okoliczność  ta  nie  została 


wymieniona  wśród  podstaw  faktycznych  odrzucenia  oferty,  w  ocenie  składu  orzekającego 

Zamawiający nie ma prawa kwestionować wyjaśnień z tego powodu, że nie zawarto w nich 

informacji, o które wprost nie poprosił. Jeżeli Zamawiający ma wątpliwości, w której pozycji 

kalkulacji  Odwołujący  ujął  koszt  uzyskania  zabezpieczenia  należytego  wykonania  umowy, 

powinien wezwać do dalszych wyjaśnień”. 

Zdaniem  Izby,  nieuprawnione  jest  więc  twierdzenie  zamawiającego,  że  odwołujący  nie 

uwzględnił  w  swojej  ofercie  szeregu  czynności.  Odwołujący  wyjaśniając  cenę:  posłużył  się 

przedmiarami robót zamawiającego, w których szeregu czynności także nie wymieniono (np. 

monitoring  szczelności  elementów  konstrukcji  palościanki),  uwzględnił  odpowiedzi  zgodnie  

z  oczekiwaniem  zamawiającego  w  szczególności,  że  zgodnie  z  orzecznictwem  Izby,  sam 

zamawiający  nie  wymagał  od  wykonawców  dowodów  ogólnie  „na  wszystko”  (dotyczących 

wszystkich  pozycji  kosztorysu  czy  kosztorysu  ogólnie),  tylko  na  konkretne  okoliczności, 

wprost wskazane w pismach zamawiającego. 

Izba,  podzielając  stanowisko  odwołującego  wskazuje,  iż  odnośnie  robót  kafarowych, 

odwołujący wyjaśnił wycenę tych robót zgodnie z żądaniem zamawiającego (pkt 6 wezwania 

nr  1  -  szczegółowe  wyliczenie  kosztów  i  technologii):  str.  10-12  wyjaśnień  z  dnia  7 

października 2016r. oraz w poz. 2.2 i 3.2 kosztorysu ofertowego (zał. nr 4 do wyjaśnień nr 1, 

zał.  nr  3  do  wyjaśnień  nr  2),  składając  nadto  dowody  (oferty  3  różnych  podmiotów),  które 

potwierdzają, że cena za te roboty jest wyceniona na poziomie rynkowym. Co istotne jedna  

z  firm  robót  kafarowych  Zakład  Robót  Inżynieryjnych  H.  C.  i  H.  C.  Sp.j.  ma  duże 

doświadczenie w wykonywaniu pogrążania długich ścianek z grodzic stalowych i rur (dowód: 

referencje  dla  Zakładu  Robót  Inżynieryjnych  H.  C.  i  H.  C.  Sp.j.).  Rynkowość  wyceny  robót 

kafarowych potwierdza również oferta złożona przez UW Service Sp. z o.o. (doświadczenia, 

którego zamawiający nie kwestionuje). Oferta UW Service Sp. z o.o. uwiarygodniła wycenę 

robót odwołującego. 

Zamawiający  w  piśmie  procesowym,  inaczej  niż  w  piśmie  o  odrzuceniu  oferty 

odwołującego  stwierdził,  że  oferta  podwykonawcy  Aarsleff  (na  zasoby  którego  to  podmiotu 

powołuje  się  odwołujący)  byłaby  jedynie  „pożądana”.  Jednakże  na  etapie  badania  ceny 

ofertowej, zamawiający zapytał jedynie w wezwaniu nr 2 (pyt. 1), kto będzie podwykonawcą 

w zakresie robót kafarowych i prosił o potwierdzenie, że podmiot ten będzie spełniał warunki 

udziału w postępowaniu. Odwołujący zapewnił w wyjaśnieniu nr 2, że podwykonawcą będzie 

Aarsleff Sp. z o.o.  

Na  potwierdzenie  twierdzeń  odwołującego,  w  tym  w  zakresie  wyników  z  negocjacji  

z  Aarsleff  Sp.  z  o.o.,  odwołujący  złożył  protokół  z  negocjacji.  Potwierdza  on,  iż  cena  

za  roboty  kafarowe  przedstawiona  przez  odwołującego  w  wyjaśnieniach  jest  realna  

i  rzetelna,  a  przede  wszystkim  wyższa  niż  zaoferowana  przez  Aarsleff  Sp.  z  o.o. 

odwołującemu.  Odwołujący,  na  rozprawie  wskazał,  że  jest  obecnie  największym 


zleceniodawcą  dla  Aarsleff  Sp.  z  o.o.,  dlatego  też  zasadnym  jest  twierdzenie  o  możliwości 

zróżnicowania  oferty  Aarsleff  Sp.  z  o.o.  dla  odwołującego  i  innych  wykonawców  (dowód: 

protokół z negocjacji z Aarsleff Sp. z o.o. (TP)). 

Zamawiający  w  piśmie  o  odrzuceniu  oferty  wskazał,  że  co  do  zasady  monitoring 

szczelności  wykonywany  jest  przez  wykonawcę  robót  kafarowych.  Odwołujący  wskazał,  że 

nie ma obowiązku, aby oferty wykonawcy robót kafarowych musiały zawierać odrębnie taką 

pozycję, gdyż co do zasady  wartość monitoringu jest marginalna przy robotach kafarowych 

(dowód: potwierdzenie przez Zakład Robót Inżynieryjnych H. C. i H. C. Sp.j. objęcia ofertą na 

roboty  kafarowe  monitoringu  szczelności).  Sam  zamawiający  monitoringu  szczelności  nie 

wykazuje, jako odrębnej pozycji przedmiarowej w ramach robót kafarowych. Na tej zasadzie 

w  kosztorysach  złożonych  z  wyjaśnieniami  odwołujący  też  tej  pozycji  nie  ujął  odrębnie. 

Jednakże na wezwanie nr 1 zamawiającego, odwołujący podał koszt monitoringu. 

Zamawiający  przyznał,  że  s.i.w.z.  nie  narzucała  technologii  monitoringu  szczelności.  Nie 

wiadomo jednak, na jakiej podstawie zamawiający uznał, że technologia monitoringu opisana 

w  wyjaśnieniach  przez  odwołującego  jest  nieadekwatna  do  wykonania  przedmiotu 

zamówienia.  Zamawiający  nie  odrzucił  oferty  odwołującego  z  powodu  niezgodności  treści 

oferty  z  s.i.w.z.,  gdyż  specyfikacja  istotnych  warunków  zamówienia  w  ogóle  nie  określała 

technologii monitoringu. Na etapie wyjaśniania ceny odwołujący w wyjaśnieniach nr 1 pkt. 6a 

opisał i wycenił technologię monitoringu (str. 12, dowód nr 32). Zamawiający w wezwaniu nr 

2  nie  zadał  w  tym  zakresie  żadnego  dodatkowego  pytania,  nie  zgłosił  jakichkolwiek 

wątpliwości,  a  odwołujący  w  wyjaśnieniach  nr  1  (str.  12)  i  wyjaśnieniach  nr  2  (str.  3) 

zapewnił, że dodatkowy monitoring zapewniony będzie przez nurków. Ponadto, jak to wynika 

z  informacji  o  odrzuceniu  oferty  odwołującego,  różnice  w  wycenie  monitoringu  szczelności 

nie  różnią  się  rażąco  pomiędzy  wykonawcami.  Istotne  jest  jednak  to,  iż  nie  sposób 

porównywać owych wycen, skoro każdy z wykonawców przyjmował do wyceny monitoringu 

zgodnie z s.i.w.z. inną technologię jego wykonania. 

Tak  jak  we  wcześniejszych  pozycjach,  Izba  wskazuje,  iż  zamawiający  nie  narzucił 

technologii  wykonania  zamówienia,  w  tym  przypadku  -  przestawienia  doku.  Wycena  tych 

robót  w  ofercie  odwołującego,  została  przyjęta  na  podstawie  jego  doświadczenia,  co  do 

potrzebnych wymagań sprzętowych i czasu na wykonanie tych prac.  

Odwołujący  w  wyjaśnieniach  nr  1  w  punkcie  15  wyraźnie  wyjaśnił,  iż  posiada  wiedzę,  

ż

e operacja powinna być realizowana przez 3 holowniki, jednak dla bezpieczeństwa założył 

4  (a  5  holownik  odwołujący  ma  skalkulowany  do  obsługi  budowy  w  kosztach  ogólnych). 

Ponadto  założono  czas  na  przeholowanie  doku,  przyjmując  4  godziny.  Łączna  kwota 

wyniosła 72.874,55 zł, podczas gdy w TES z dodatkową rezerwą podano kwotę 94.726,34 zł. 

Odwołujący, zgodnie z wyjaśnieniami nr 2 skalkulował w kosztach ogólnych 2 pracowników  

i podnośnik teleskopowy, co też stanowi rezerwę dla operacji przestawienia doku. 


Prawidłowość wyceny tych robót przez odwołującego potwierdza dowód pochodzących od 

zamawiającego.  Bazując  na  przedłożonym  przez  zamawiającego,  przy  piśmie  procesowym 

dowodu  -  piśmie  Kapitanatu  Portu  Gdynia,  można  stwierdzić,  że  odwołujący  prawidłowo 

przyjął  sprzęt  do  wykonania  prac  i jak  najbardziej  posiada rezerwy  przedstawione  powyżej, 

gdyż Kapitanat wymaga obligatoryjnie 3 holowników przy holowaniu doku. 

W  zakresie  zapewnienia  sprzętu  pływającego  i  pomocniczego,  Izba  wskazuje,  

ż

e wyliczenia zamawiającego nie uwzględniają założeń technologii odwołującego opisanych 

w  wyjaśnieniach  nr  1.  Zamawiający  nie  uwzględnił  realizacji  prac  z  lądu,  a  taką  właśnie 

technologię  zaproponował  i  wycenił  odwołujący.  Tym  samym  zamawiający  nie  mógł 

bazować,  przy  ocenie  wyjaśnień,  na  harmonogramie,  wg.  którego  okres  realizacji  zagraża 

terminowemu  ukończeniu  zadania  zadeklarowanego  przez  odwołującego  i  innych 

wykonawców,  a  sposób  realizacji  przewiduje  wykonanie  całości  prac  kafarowych  sprzętem 

pływającym  z  wody.  Odwołujący  w  kosztorysie  ofertowym  stanowiącym  załącznik  nr  4  do 

wyjaśnień  nr  1  oraz  w  szczegółowej  kalkulacji  robót kafarowych  stanowiącej  załącznik  nr  3 

do wyjaśnień nr 2 wykazał w odrębnych pozycjach sprzęt pływający i pomocniczy wyłącznie 

na  potrzeby  robót  rozbiórkowych  i  kafarowych  -  pozycje  2.1.3,  2.2.6,  3.1.4  i  3.2.10. 

Zamawiający nie wniósł o wyszczególnienie tego sprzętu w wezwaniach do wyjaśnień, a inni 

wykonawcy,  ceny  sprzętu  uwzględnili  w  cenach  jednostkowych,  dlatego  też  nie  sposób 

dokonać prawidłowego porównania ofert. 

Odwołujący  wskazał,  że  czas  potrzebny  na  korzystanie  ze  sprzętu  pływającego  

i pomocniczego wymienionego w ofercie wyłącznie do prac kafarowych jest zdeterminowany 

przyjętą  przez  odwołującego,  zgodnie  z  s.i.w.z.  technologią  robót  z  lądu,  co  pozwoliło 

odwołującemu  przyśpieszyć  tempo  realizacji  prac  i  skrócić  prace  z  wody  do  3  miesięcy. 

Sprzęt  do  prac  pogłębiarskich,  wykonania  umocnienia  dna,  czy  przygotowania  podłoża  

i zasypania skrzyń uwzględniony został w cenach jednostkowych kosztorysu ofertowego, do 

czego  zamawiający  nie  miał  zastrzeżeń.  Sprzęt  pływający  i  pomocniczy  wyceniony  został 

stosownie  do  pozostających  w  zgodności  z  s.i.w.z.  zamierzeń  realizacji  robót  z  lądu.  Izba 

wskazuje nadto, iż odwołujący opisał w wyjaśnieniach nr 1 pkt 14, że prace wykona w części 

z lądu, a reszta ujęta jest w ramach zryczałtowanej stawki za prace czerpalne. 

Izba wskazuje, że odwołujący wymienił w punkcie 2 wyjaśnień nr 2, zgodnie z wezwaniem 

nr  2  -  pytanie  2,  jakie  pozycje  zostały  ujęte  w  kosztach  ogólnych.  Są  to  wyłącznie  pozycje 

dotyczące  całości  inwestycji  bądź  rezerwy  założone  przez  odwołującego  (jak  monitoring 

szczelności ścianki przez nurków). 

Odnośnie  kosztów  zagospodarowania  odpadów  niebezpiecznych,  Izba  wskazuję  że 

niezrozumiale jest stanowisko zamawiającego, w sytuacji gdy odwołujący przyjął taką samą 

technologię  zagospodarowania  odpadu  (remediację) jak  wykonawca,  którego  oferta  została 

uznana za najkorzystniejszą, tj. konsorcjum Porr. Cena ofertowa odwołującego jest znacząco 


wyższa  od  ceny  konsorcjum  Porr  i  NDI:  odwołujący  -  16,80  zł  za  1  m

,  konsorcjum  Porr  - 

1,23  zł  za  1  m

,  konsorcjum  NDI  -  1,08  zł  za  1  m

.  Nie  sposób  więc  przyjąć,  że  cena 

jednostkowa odwołującego została zaniżona. 

Nie  budzi  wątpliwości,  że  ciężar  dowodzenia,  że  oferta  nie  zawiera  rażąco  niskiej  ceny. 

spoczywa przede wszystkim na wykonawcy, który taką ofertę składa. Nie oznacza to jednak, 

ż

e  zamawiający  posiada  dowolność,  oceniając  złożone  przez  wykonawcę  wyjaśnienia.  Jak 

wskazuje się w doktrynie „(...) prawo zamówień publicznych przewiduje określoną procedurę 

postępowania  w  sytuacji  stwierdzenia  stosowania  przez  wykonawcę  rażąco  niskiej  ceny. 

Odrzucenie  oferty  wykonawcy  z  powodu  stosowania  rażąco  niskiej  ceny  musi  zostać 

poprzedzone  szczegółowym  badaniem  oferty,  co  do  której  istnieje  podejrzenie,  że  zawiera 

rażąco  niską  cenę  w  stosunku  do  przedmiotu  zamówienia  publicznego.  (...)  ocena  oferty 

wykonawcy  pod  kątem  stosowania  rażąco  niskiej  ceny  nie  może  się  opierać  na 

przypuszczeniach,  które  nie  mają  żadnego  uzasadnienia.  Zamawiający  jest  bowiem 

zobligowany  uzasadnić  fakt  że  oferta  wykonawcy  zawiera  rażąco  niską  cenę,  a  w 

konsekwencji  -  możliwe  staje  się  jej  odrzucenie  na  podstawie  art.  89  ust  1  akt  4  p.z.p.  (...) 

ostateczna  ocena  w  przedmiocie  stosowania rażąco  niskiej  ceny  należy  do  zamawiającego 

(co potwierdza treść przepisu art. 90 ust. 1-3 p.z.p.). Pomimo jednak pewnej samodzielności 

zamawiającego  w  tym  przedmiocie,  decyzja  o  odrzuceniu  oferty  z  powodu  rażąco  niskiej 

ceny (art. 89 ust. 1 pkt 4 p.z.p.) musi być uzasadniona - poparta wyjaśnieniami i dowodami.” 

(Sieradzka  Małgorzata.  Wykładnia  pojęcia  rażąco  niskiej  ceny  w  świetle  orzecznictwa  

z zakresu zamówień publicznych. Glosa, 2012, nr 1, s. 82-89).  

SO  w  Olsztynie  wskazał,  że  „przedstawione  przez  wezwanego  wykonawcę  wyjaśnienia 

podlegają w myśl art. 90 ust. 3 Pzp ocenie Zamawiającego i jako takie powinny być poddane 

analizie zmierzającej do ustalenia, czy też nosi ona znamiona rażąco niskiej. Z powyższego 

wynika, że obowiązek złożenia wyjaśnień co do zarzutów rażąco niskiej ceny występujący po 

stronie  wykonawcy,  jest  skorelowany  ustawowo  z  obowiązkiem  zamawiającego  dokonania 

wnikliwej oceny złożonych wyjaśnień” (wyrok SO w Olsztynie, IX Wydz. Cyw. Odwoławczy, z 

dnia 13 marca 2015 r., sygn. akt IX Ca 39/15). 

W  ocenie  Izby,  z  tego  względu,  w  tym  postępowaniu  zamawiający  nie  udźwignął 

spoczywającego na nim ciężaru dowodu i nie uzasadnił dlaczego, jego zdaniem, cena oferty 

odwołującego posiada przymiot ceny rażąco niskiej. 

Zgodnie  z  wyrokiem  KIO  z  dnia  20  kwietnia  2016  r.  (KIO  499/16)  „przepis  art.  90  ust.  1 

p.z.p. nie zobowiązuje wykonawcy do złożenia wyjaśnień dotyczących wszystkich elementów 

ceny,  ale  wskazuje  na  konieczność  złożenia  wyjaśnień  w  zakresie  tych  elementów,  które 

mają  wpływ  na  wysokość  zaoferowanej  ceny”.  Odwołujący  udowodnił  zamawiającemu,  

ż

e zaoferowana cena nie posiada przymiotu rażąco niskiej, a przedstawione wyjaśnienia są 

należycie umotywowane i poparte odpowiednimi dowodami. W wyjaśnieniach odwołującego 


opisano  wszelkie  elementy,  które  miały  charakter  cenotwórczy  i  istotnie  wpływały  na 

końcową  cenę  oferty.  Wybiórcze  przywoływanie  przez  zamawiającego  cen  jednostkowych  

z  wyjaśnień  odwołującego,  które  nie  mają  istotnego  przełożenia  na  wysokość  ceny 

końcowej,  nie  dowodzi  rażąco  niskiego  charakteru  tej  ceny.  Procedura  z  art.  90  ust.  1  Pzp 

ma  bowiem  prowadzić  do  ustalenia,  czy  zaoferowana  cena  jest  realna,  a  w  konsekwencji, 

czy przedmiotowe zamówienie zostanie wykonane należycie. 

W  świetle  powyższego,  zamawiający  mając  wątpliwości,  co  do  użytych  technologii, 

składników ceny oferty, metody sporządzenia kosztorysu powinien był wezwać odwołującego 

do wyjaśnienia tych elementów.  

W  okolicznościach  niniejszej  sprawy  należy  więc  uznać,  że  zamawiający  zaniechał 

faktycznego  badania  wyjaśnień  odwołującego,  poprzestając  jedynie  na  formalnym  ich 

przyjęciu,  nie  podając  szczegółowego,  merytorycznego  uzasadnienia  swojego  stanowiska  

i nie odnosząc się do przedłożonych z wyjaśnieniami dowodów. 

W  związku  z  powyższym  Izba  uznała,  iż  czynność  odrzucenia  oferty  odwołującego  była 

wadliwa. 

Biorąc pod uwagę powyższe, orzeczono jak w sentencji. 

O  kosztach  postępowania  orzeczono  stosownie  do  jego  wyniku  -  na  podstawie  art.  192 

ust. 9 i 10 ustawy Pzp oraz w oparciu o przepisy § 5 ust. 3 w zw. z § 3 pkt 2 rozporządzenia 

Prezesa Rady Ministrów z dnia 15 marca 2010 r. w sprawie wysokości i sposobu pobierania 

wpisu  od  odwołania  oraz  rodzajów  kosztów  w  postępowaniu  odwoławczym  i  sposobu  ich 

rozliczania  (Dz.  U.  Nr  41  poz.  238),  uwzględniając  koszty  poniesione  przez  odwołującego 

związane z wpisem od odwołania oraz wynagrodzeniem pełnomocnika. 

KIO 2230/16 

Dnia  25  listopada  2016  roku  wykonawcy  wspólnie  ubiegający  się  o  udzielenie 

zamówienia:  Energopol-Szczecin  S.A.,  OJSC  Euro  Asian  Construction  Corporation 

„EVRASCON”,  ul.  Św.  Floriana  9/13,  70-646  Szczecin  (dalej  „Odwołujący”  lub  „konsorcjum 

Energopol”)  wnieśli  odwołanie  do  Prezesa  Krajowej  Izby  Odwoławczej  od  niezgodnych  

z  przepisami  ustawy  czynności  i  zaniechań  zamawiającego  w  postępowaniu,  polegających 

na: 

1)  zaniechaniu  czynności  odrzucenia  ofert  złożonych  przez:  konsorcjum  Budimex, 

konsorcjum Strabag, konsorcjum Porr, konsorcjum NDI, pomimo tego, że oferty te winny 

być  odrzucone  z  uwagi  na  to,  że  ich  złożenie  stanowi  czyn  nieuczciwej  konkurencji  

w  rozumieniu  przepisów  o  zwalczaniu  nieuczciwej  konkurencji,  biorąc  pod  uwagę  cenę 

zaoferowaną za zagospodarowanie odpadów niebezpiecznych; 


2)  zaniechaniu  czynności  odrzucenia  ofert  złożonych  przez:  konsorcjum  Budimex, 

konsorcjum Strabag, konsorcjum Porr, konsorcjum NDI, pomimo tego, że oferty te winny 

być  odrzucone  z  uwagi  na  to,  że  ich  treść  nie  odpowiada  treści  specyfikacji  istotnych 

warunków  zamówienia,  biorąc  pod  uwagę  cenę  zaoferowaną  za  zagospodarowanie 

odpadów  niebezpiecznych,  jak  również  wymagania  zamawiającego  w  zakresie  jej 

przygotowania; 

3)  zaniechaniu  czynności  odrzucenia  ofert  złożonych  przez:  konsorcjum  Strabag, 

konsorcjum  Porr,  pomimo  tego,  że  oferty  te  winny  być  odrzucone  z  uwagi  na  to,  

ż

e  zawierają  one  cenę  rażąco  niską  w  stosunku  do  przedmiotu  zamówienia  biorąc  pod 

uwagę cenę za zagospodarowanie odpadów niebezpiecznych; 

4)  zaniechaniu  czynności  wezwania  konsorcjum  NDI  do  złożenia  wyjaśnień  elementów 

oferty  mających  wpływ  na  wysokość  ceny  w  trybie  art.  90  ust.  1  ustawy  Pzp,  pomimo 

zaoferowania  ceny  rażąco  niskiej,  jeżeli  idzie  o  zagospodarowanie  odpadów 

niebezpiecznych, 

5)  czynności wyboru jako najkorzystniejszej oferty konsorcjum Porr, pomimo tego, że oferta 

ta podlega odrzuceniu; 

6)  zaniechaniu  czynności  wyboru,  jako  najkorzystniejszej,  oferty  złożonej  przez 

odwołującego, który jako jedyny złożył ofertę niepodlegającą odrzuceniu. 

Odwołujący zarzucił zamawiającemu naruszenie: 

1)  art.  89  ust.  1  pkt  3  ustawy  Pzp  -  poprzez  zaniechanie  odrzucenia  ofert:  konsorcjum 

Budimex, konsorcjum Strabag, konsorcjum Porr, konsorcjum NDI w sytuacji, gdy oferty te 

podlegają odrzuceniu z uwagi na to, że ich złożenie stanowi czyn nieuczciwej konkurencji 

w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 16 kwietnia 1993 r. (tekst jednolity; Dz. U. z 2003 r. 

Nr 153, poz. 1503 z późn. zm. dalej „UZNK" ), tj.:  

- art. 15 ust. 1 pkt 1 UZNK - poprzez utrudnianie innym przedsiębiorcom dostępu do rynku 

w  wyniku  zaoferowania  ceny  oferty  za  zagospodarowanie  odpadów  niebezpiecznych 

poniżej kosztów świadczenia tego typu usługi w celu eliminacji innych przedsiębiorców, 

ewentualnie  

- art. 3 ust 1 UZNK - poprzez niedopuszczalne kalkulowanie ceny za zagospodarowanie 

odpadów niebezpiecznych w sposób nierentowny, który odbiega od kosztów ponoszonych 

na  wykonanie  tego  rodzaju  zadania,  i  przerzucanie  tych  kosztów  do  innych  cen,  przy 

założeniu, że zbilansują się one poprzez wykonywanie innych czynności, które na pewno 

będą  wykonane,  w  stosunku  zaś  do  czynności,  które  miał  wycenić,  a  które  podlegały 

również  ocenie  w  kryterium  oceny  ofert  zaoferował  ceny  nierealne  zakładając,  że  nie 

będzie  musiał  wykonywać  w  ogóle  tych  czynności,  ewentualnie  w  niewielkim  zakresie  

w stosunku do przyjętych przez zamawiającego założeń, które to działalnie jest sprzeczne 


z  prawem  lub  dobrymi  obyczajami,  zagrażając  lub  naruszając  interes  innego 

przedsiębiorcy (w tym przypadku zamawiającego i odwołującego), 

2)  art.  89  ust  1  pkt  2  ustawy  Pzp  -

  poprzez  zaniechanie  odrzucenia  ofert:  konsorcjum 

Budimex, konsorcjum Strabag, konsorcjum Porr, konsorcjum NDI w sytuacji, gdy oferty te 

podlegają  odrzuceniu  z  uwagi  na  to,  że  ich  treść  nie  odpowiada  treści  specyfikacji 

istotnych warunków zamówienia: 

- wobec zaoferowania przez te podmioty cen nierealnych, zdecydowanie poniżej kosztów 

ś

wiadczenia  usługi  zagospodarowania  odpadów  niebezpiecznych,  co  oznacza,  

ż

e  wykonawcy  Ci  nie  zrealizują  tej  usługi  zgodnie  z  wymaganiami  zamawiającego  oraz 

przepisami bezwzględnie obowiązującego prawa w tym zakresie; 

- wobec zaoferowania przez te podmioty cen nierealnych, zdecydowanie poniżej kosztów 

ś

wiadczenia  usługi  zagospodarowania  odpadów  niebezpiecznych,  co  może  oznaczać,  

ż

e  koszty  usługi  zagospodarowania  odpadów  niebezpiecznych  zostały  przeniesione  do 

wynagrodzenia  ryczałtowego  za  wykonanie  robót  podstawowych,  co  należy  uznać  za 

czynność  niedopuszczalną  i  nieodpowiadającą  treści  specyfikacji  istotnych  warunków 

zamówienia - w świetle jasnych i precyzyjnych wymogów zamawiającego w tym zakresie, 

3)  art.  89  ust.  1  pkt  4  ustawy  Pzp  -  poprzez  zaniechanie  odrzucenia  ofert:  konsorcjum 

Strabag, konsorcjum Porr, pomimo tego, że oferty te winny być odrzucone z uwagi na to, 

ż

e  zawierają  one  cenę  rażąco  niską  w  stosunku  do  przedmiotu  zamówienia  biorąc  pod 

uwagę cenę za zagospodarowanie odpadów niebezpiecznych; 

4)  art.  90  ust  1  ustawy  Pzp  -  poprzez  zaniechanie  wezwania  konsorcjum  NDI  do  złożenia 

wyjaśnień  odnośnie  zaoferowanej  ceny  dotyczącej  zagospodarowania  odpadu 

niebezpiecznego,  w  sytuacji,  gdy  cena  nawet  nie  wydaje  się  być  rażąco  niska,  ale  jest 

ceną rażąco niską; 

5)  art.  91  ust  1  ustawy  Pzp  -  poprzez  jego  niewłaściwe  zastosowanie  i  zaniechanie  jego 

właściwego  zastosowania,  przejawiające  się  tym,  że  wybrano  ofertę  konsorcjum  Porr, 

która  to  oferta  podlega  odrzuceniu,  a  zaniechano  wyboru  oferty  konsorcjum  Energopol, 

która jako jedyna nie podlega odrzuceniu; 

6) art. 7 ust

 1 i 3 ustawy Pzp - poprzez prowadzenie postępowania w sposób niezapewniający 

zachowania  uczciwej  konkurencji  oraz  równego  traktowania  wykonawców,  jak  również 

poprzez wybór wykonawcy, którego oferta zgodnie z przepisami ustawy Pzp nie powinna 

być wybrana, i w konsekwencji nie powinno mu zostać udzielone zamówienie. 

W związku z powyższym odwołujący wniósł o: 

1)  nakazanie  zmawiającemu,  aby  unieważnił  on  czynność  wyboru,  jako  najkorzystniejszej 

oferty złożonej przez konsorcjum Porr; 


2)  nakazanie zamawiającemu, aby przeprowadził on czynność ponownego badania i ocenę 

ofert; 

3)  nakazanie zamawiającemu, aby dokonał on czynności odrzucenia ofert złożonych przez: 

konsorcjum  Strabag,  konsorcjum  Porr,  konsorcjum  NDI,  ew.  konsorcjum  Budimex  (jeżeli 

konsorcjum to będzie brało udział w ponownej ocenie i badaniu ofert), z uwagi na to, że 

złożenie  tych  ofert  stanowi  czyn  nieuczciwej  konkurencji,  ich  treść  nie  odpowiada  treści 

specyfikacji  istotnych  warunków  zamówienia,  jak  również  zawierają  one  rażąco  niską 

cenę; 

4)  ewentualnie  nakazanie  zamawiającemu,  aby  dokonał  on  czynności  odrzucenia  ofert 

złożonych przez: konsorcjum Strabag, konsorcjum Porr, konsorcjum NDI, ew. konsorcjum 

Budimex  (jeżeli  konsorcjum  to  będzie  brało  udział  w  ponownej  ocenie  i  badaniu  ofert),  

z  uwagi  na  to,  że  złożenie  tych  ofert  stanowi  czyn  nieuczciwej  konkurencji,  ich  treść  nie 

odpowiada treści specyfikacji istotnych warunków zamówienia, jak również zawierają one 

rażąco  niską  cenę,  po  uprzednim  wezwaniu  Konsorcjum  NDI  do  złożenia  wyjaśnień 

odnośnie rażąco niskiej ceny w zakresie zagospodarowania odpadów niebezpiecznych; 

5)  nakazanie  zamawiającemu  wyboru  jako  najkorzystniejszej  oferty  złożonej  przez 

odwołującego, tj. konsorcjum Energopol; 

6)  dopuszczenie  i  przeprowadzenie  dowodów  z  dokumentów  załączonych  do  niniejszego 

odwołania,  jak  również  dokumentów,  które  zostaną  przedłożone  na  rozprawie  przed 

składem orzekającym Krajowej Izby Odwoławczej, 

7)  dopuszczenie  i  przeprowadzenie  dowodu  z  opinii  biegłego  z  zakresu  gospodarki 

odpadami na okoliczność:  

-  wskazania  rodzaju  potencjalnych  substancji  niebezpiecznych,  jakie  mogą  wystąpić  

w  przypadku  odpadu  niebezpiecznego  o  kodzie  17  05  05*  przy  realizacji 

przedmiotowego zamówienia; 

-  wskazania  dostępnych  na  rynku  i  opisaniu  metod  zagospodarowania  odpadu 

niebezpiecznego  o  kodzie  17  05  05*  przy  uwzględnieniu  substancji,  jakie  mogą 

wystąpić  przy  realizacji  przedmiotowego  zamówienia,  wskazania  ewentualnych  ryzyk 

zanieczyszczenia środowiska związanych z daną metodą;  

-  wskazania  cen  rynkowych  na  zagospodarowanie  odpadu  niebezpiecznego  o  kodzie  

17 05 05* w zależności od zastosowanej metody, wskazaniu cen rynkowych transportu 

tego typu odpadu; 

- oceny czy jest możliwe zagospodarowanie odpadu niebezpiecznego o kodzie 17 05 05* 

przy  założeniu  przyjętej  przez  zamawiającego  ilości  tj.  50.000  m

  w  cenach 

zaoferowanych  w  ofertach:  konsorcjum  Budimex,  konsorcjum  Strabag,  konsorcjum 

Porr, konsorcjum NDI. 


8)  zasądzenie  kosztów  postępowania  wedle  spisu  kosztów,  który  zostanie  przedłożony  na 

rozprawie przed Krajową Izbą Odwoławczą. 

Interes odwołującego. 

Odwołujący  wskazał,  że  posiada  status  wykonawcy  w  przedmiotowym  postępowaniu, 

prowadzonym  w  trybie  przetargu  ograniczonego,  albowiem  najpierw  złożył  wniosek  

o  dopuszczenie  do  udziału  w  postępowaniu,  a  następnie  został  zaproszony  do  złożenia 

oferty  i  złożył  ofertę.  Przy  czym  jego  oferta,  jako  jedyna  nie  podlega  odrzuceniu,  albowiem  

z  przyczyn  opisanych  szczegółowo  w  niniejszym  odwołaniu  oferty  pozostałych  czterech 

konsorcjów winny zostać odrzucone. W wyniku natomiast dokonanych przez zamawiającego 

nieprawidłowych czynności oraz zaniechań, odwołujący pomimo tego, że jako jedyny złożył 

ofertę niepodlegającą odrzuceniu, to jego oferta nie została wybrana jako najkorzystniejsza. 

Tym  samym  został  on  pozbawiony  możliwości  uzyskania  zamówienia  i  w  konsekwencji 

poniesie  on  z  tego  tytułu  szkodę  chociażby  z  uwagi  na  nieuzyskanie  założonego  zysku. 

Ponadto opisane w odwołaniu nieprawidłowe czynności i zaniechania zamawiającego, mają 

niewątpliwy istotny wpływ na jego wynik. 

Odwołujący  wskazał,  iż  zamawiający  przewidział  ryzyko  wystąpienia  odpadów 

niebezpiecznych,  odpadów,  które  należy  zakwalifikować  do  odpadów  niebezpiecznych  

o  kodzie  17  05  05*,  a  zatem  odpadu,  które  stosownie  do  rozporządzenia  Ministra 

Ś

rodowiska z dnia 9 grudnia 2014 r. w sprawie katalogu odpadów (Dz. U. poz. 1923) został 

zaklasyfikowany jako - urobek z pogłębiania zawierający lub zanieczyszczony substancjami 

niebezpiecznymi. Jednocześnie poprzez dodanie obok kodu symbolu, odpad ten traktowany 

jest  jako  niebezpieczny  zgodnie  z  objaśnieniami  znajdującymi  się  w  przywołanym 

rozporządzeniu.  Zamawiający  przyjął  na  potrzeby  porównania  i  oceny  ofert  ilość  50.000  m

odpadu  niebezpiecznego  o  kodzie  17  05  05*.  Tym  samym  wykonawcy  zobligowani  byli 

przygotować  ofertę  cenową  w  zakresie  zagospodarowania  odpadu  niebezpiecznego  przy 

takim  właśnie  założeniu.  Zamawiający  w  sposób  wyraźny  wskazał,  że  na  potrzeby  tego 

właśnie  świadczenia  wykonawcy  będzie  prowadzone  odrębne  rozliczenie  wyłączone  

z  wynagrodzenia  ryczałtowego  odnoszącego  się  do  robót  podstawowych  wynikających  

z  dokumentacji  projektowej.  Tym  samym  cena  ofertowa  za  zagospodarowanie  odpadu 

niebezpiecznego jest autonomiczną i samodzielną ceną ofertową, stanowiącą jednocześnie 

treść oferty, albowiem dotyczącą istotnego elementu całego zakresu świadczeń, które winien 

spełnić  wykonawca.  Cena  za  zagospodarowanie  odpadów  była  również  brana  przez 

zamawiającego  do  ceny  łącznej,  która  została  podstawiana  do  obliczenia  punktacji  przy 

kryterium oceny ofert w postaci ceny. Nie miała ona zatem tylko i wyłącznie informacyjnego 

charakteru,  ale  wyznaczała  wysokość  świadczenia  pieniężnego  jakie  będzie  zobligowany 


wykonać zamawiający na rzecz wykonawcy za wykonanie tej usługi. Co istotne cena winna 

być  ceną  realną  za  wykonanie  tego  typu  usługi  uwzględniającą  rodzaj  niebezpiecznego 

odpadu do zagospodarowania, obowiązujące w tym zakresie przepisy prawa. Jednocześnie 

zamawiający  zakazał  w  sposób  wyraźny  umieszczenia  tej  ceny,  czy  też  jej  części 

składowych  w  cenie  ryczałtowej,  która  odnosi  się  do  wykonania  podstawowego  zakresu 

robót budowlanych do wykonania. Oczekiwał zatem wyodrębnienia tej ceny.  

Takie  działanie  zamawiającego  (potwierdza  to  sam  zamawiający  w  swoim  piśmie  z  dnia  

9  września  2016  r.)  było  podyktowane  tym,  aby  stworzyć  wykonawcom  równe  warunki 

udziału  w  postępowaniu  tj.  aby  ofertowali  oni  w  tym  zakresie  przy  założeniu  potencjalnego 

wystąpienia  odpadów  niebezpiecznych  w  ilości  właśnie  50.000  m

.  W  przypadku  bowiem 

braku odseparowania tego rozliczenia od ceny ryczałtowej za wykonanie robót budowlanych, 

każdy z wykonawców przyjmowałby inne ryzyko kontraktowe trudne do oszacowania na tym 

etapie.  Ponadto  tego  typu  zachowanie  narażałoby  zamawiającego  na  zarzut 

niegospodarności,  z  uwagi  na  to,  że  w  przypadku  braku  wystąpienia  odpadów 

niebezpiecznych, i przewidzeniu takiego ryzyka przez wykonawców w swojej ofercie cenowej 

ryczałtowej,  płaciłby  wykonawcom  cenę  ryczałtową  w  umówionej  wysokości,  pomimo  tego, 

ż

e  wykonawca  nie  wykonywałby  czynności  zagospodarowania  odpadu  niebezpiecznego  

w przypadku braku jego wystąpienia. 

Odwołujący  stwierdził,  że  obowiązkiem  wykonawców  było  przygotowanie  rzetelnej  

i  realnej  oferty  cenowej  w  zakresie  zagospodarowania  odpadów  niebezpiecznych  o  kodzie 

17  05  05*,  z  podaniem  jej  w  odrębnym  kosztorysie  od  oferty  cenowej  dotyczącej  ceny 

ryczałtowej. Wykonawcy nie mogli umieścić tej ceny, lub jej elementów składowych w cenie 

ryczałtowej  za  wykonywanie  robót  budowlanych.  Ponadto  wykonawcy  byli  zobligowani  do 

przyjęcia  założenia,  że  odpad  niebezpieczny  o  kodzie  17  05  05*  w  takiej  właśnie  ilości 

wystąpi  i  co  więcej  wobec  braku  szczegółowych  informacji  w  tym  zakresie  winni  oni 

przewidzieć,  że  mogą  wystąpić  tam  substancje  o  najcięższym  zanieczyszczeniu,  które 

należy  zagospodarować  w  instalacji  lub  urządzeniu  w  rozumieniu  ustawy  Prawo  ochrony 

ś

rodowiska. 

Zarzut naruszenia art. 89 ust. 1 pkt 3 ustawy Pzp. 

Odwołujący wskazał, że jedynie Jego cena w zakresie tego świadczenia jest ceną realną, 

które dotyczy tylko tego świadczenia i nie została w żaden sposób ukryta w cenie ryczałtowej 

za  roboty  budowlane.  Uwzględnia  ona  wszelkie  koszty  z  tym  związane,  w  tym  transport, 

opłaty,  zagospodarowanie  itp.  O  braku  jakiejkolwiek  realności  cen  za  zagospodarowanie 

odpadu, które zaoferowały cztery konsorcja (ceny od 1,08 zł do 43,20 zł za 1 m

) świadczy 

to, że z uwagi na to, że jest odpad niebezpieczny, to nie ma realnej możliwość skutecznego 

zagospodarowania tego odpadu zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa, za takie ceny 

jakie  zaoferowały  cztery  konsorcja  przy  uwzględnieniu  charakteru  przedmiotu  zamówienia 


oraz  czasu  potrzebnego  na  jego  realizację.  Ponadto  z  uwagi  na  to,  że  odpad  o  takim 

numerze  katalogowym  jest  odpadem  niebezpiecznym,  to  jego  transport  również  może  się 

odbywać tylko i wyłącznie przy użyciu specjalistycznych firm transportowych, posiadających 

przystosowane  do  tego  specjalistyczne  pojazdy  posiadające  odpowiednie  wyposażenie, 

prowadzone  przez  kierowców  posiadających  odpowiednie  przeszkolenie  o  świadectwa  -  

w oparciu o Umowę ADR czyli Europejską Umowę dotyczącą międzynarodowego przewozu 

drogowego towarów niebezpiecznych. 

Nie  można  też  tracić  z  pola  widzenia  tego,  że  z  gospodarowaniem  odpadami  wiąże  się 

ponoszenie opłaty za korzystanie ze środowiska. Zgodnie z § 1 pkt 4 rozporządzenia Rady 

Ministrów z dnia 12 października 2015 r. w sprawie opłaty za korzystanie ze środowiska (Dz. 

U.  poz.  1875  z  późn.  zm.),  rozporządzenie  określa  jednostkowe  stawki  opłat  za  m.in. 

umieszczenie  odpadów  na  składowisku.  Stosownie  zaś  do  załącznik  nr  2  do  tego 

rozporządzenia za umieszczenie odpadu niebezpiecznego o kodzie 17 05 05* opłata wynosi 

28,47  zł  za  Mg  (czyli  tonę).  Tymczasem  zamawiający  wymagał  podania  ceny  za  1  m

zagospodarowania  odpadu.  Przy  tego  typu  odpadach  przyjmuje  się  przelicznik,  że  na  1  m

odpadu wchodzi ok. 1,5 Mg odpadu. Tym samym kwotę 28,47 zł jeżeli idzie o opłatę, o której 

mowa  w  przywołanym  rozporządzeniu  należy  pomnożyć  jeszcze  przez  1,5,  Co  daje  nam 

kwotę  ok.  42,00  zł  samej  opłaty  za  korzystanie  ze  środowiska  w  przypadku  1  m

zagospodarowanego  odpadu.  Tymczasem  4  konsorcja  zaoferowały  ceny  za  1  m

zagospodarowania odpadu odpowiednio: 1,08 zł, 1,23 zł, 16,80 zł i 43,20 zł. 

Koszt transportu odpadu niebezpiecznego o kodzie 17 05 05* zgodnie z tym co pisze sam 

zamawiający w swoim piśmie z dnia 16 listopada 2016 r., o wyborze oferty najkorzystniejszej 

to  kwota  ok.  11,00  zł  (str.  6  pisma).  Według  wiedzy  odwołującego  transport  odpadu 

niebezpiecznego to kwota przekraczająca 100 zł za tonę.  

Wreszcie na cenę tę składa się przyjęcie tego odpadu na składowisko przez podmiot do 

tego  uprawniony.  Która  to  cena  kształtuje  się  na  poziomie  kilkuset  złotych  za  1  Mg. 

Odwołujący  przygotowując  swoją  ofertę  cenową  w  tym  zakresie  przeprowadził  wnikliwą 

analizę  rynku,  opierając  swoją  ofertę  o  oferty  cenowe  pochodzące  od  podmiotów 

ś

wiadczących profesjonalnie usługę gospodarowania odpadami, zdolnych i uprawnionych do 

zagospodarowania  odpadu  niebezpiecznego  o  kodzie  17  05  05*  (dowód:  oferta  cenowa 

Milex sp. z o.o. z dnia 12 września 2016 r., oferta Przedsiębiorstwa COMAL Sp. z o.o. z dnia 

12  września  2016  r.;  oferta  cenowa  Port  Service  sp.  z  o.o.  z  dnia  08  września  2016  r.  

w postaci wydruku z poczty e-mail, cennik za przyjęcie odpadów do zakładu ZGO PUKININ 

nr 140, oferta PRESSEKO Sp. z o.o. z dnia 24 listopada 2016 r.). 

Na wysokość kosztów zagospodarowania odpadów niebezpiecznych o kodzie 17 05 05* 

wskazuje  również  Ministerstwo  Środowiska. W swoim  piśmie  z  dnia  7  października  2014  r. 

(DG0-070-5/40339/14/IAG)  jest  mowa  m.in.  o  tym,  że:  „Odnosząc  się  do  informacji 


zawartych  w  powyżej  powołanym  piśmie,  zgodnie  z  którymi  „koszt  zagospodarowania 

zanieczyszczonego  urobku  z  Portu  Gdynia  wraz  z  jego  dowozem  do  Szczecino  wynosi  ok. 

250 zł/m

 w cenach bieżących, co w ogólnym rozrachunku dałoby kwotę 500 mln zł” (dowód: 

pismo MŚ z dnia 7 października 2014 r. (DGO-070-5/40339/14/IAG)). 

Odwołujący  wskazał,  że  nie  jest  możliwe  wykonania  zagospodarowania  odpadu 

niebezpiecznego o kodzie 17 05 05* za ceny, jakie zaoferowały w tym zakresie: konsorcjum 

Budimex,  konsorcjum  Strabag,  konsorcjum  Porr,  konsorcjum  NDI  -  przy  wykorzystaniu 

metody bioremediacji. Na zastosowanie takiej metody mogą wskazywać wyjaśnienia złożone 

przez konsorcjum Budimex, konsorcjum Porr oraz konsorcjum Strabag. 

Abstrahując  od  pewnych  ograniczeń  faktycznych  uniemożliwiających  w  pełni 

zastosowanie  tej  metody  w  celu  skutecznego  pozbycia  się  substancji  niebezpiecznych  (np. 

metoda  ta  wymaga  długiego  okresu  czasu,  nie  eliminuje  wszystkich  substancji 

niebezpiecznych  np.  metali  ciężkich,  jest  ona  skuteczna  przy  małej  ilości  odpadu)  to  do  jej 

zastosowania  nie  wystarczy  tylko  zakup  mikroorganizmów,  które  zostaną  wykorzystane  do 

usunięcia substancji niebezpiecznych, ale również inne zdecydowanie większe koszty jak np. 

przygotowanie  specjalnego  pola  posiadającego  stosowne  zabezpieczenia,  które  będą 

chronić  przed  przedostaniem  się  chociażby  zanieczyszczonych  odcieków  z  wydobytego 

urobku.  Poza  tym,  nie  jest  możliwe  przeprowadzenie  skutecznego  zagospodarowania 

odpadu  niebezpiecznego  o  kodzie  17  05  05*  w  ilości  50.000  m

  przy  użyciu 

mikroorganizmów w takiej ilości jak pisze w swoich wyjaśnieniach konsorcjum Porr. Zgodnie 

z  wyjaśnieniami  konsorcjum  Porr  koszt  to  45.000  zł  (2 250  l  x  20  zł).  A  zatem  według 

wyjaśnień  konsorcjum  Porr  dla  skutecznego  zagospodarowania  odpadu  niebezpiecznego 

wystarczy użycie środka w ilości „0,2 szklanki” na m

. Tymczasem według opinii specjalistów 

absolutne minimum to 2,5 litra na m

, czyli przynajmniej 125 000 litrów (dowód: wyjaśnienia 

konsorcjum Porr z dnia 7 października 2016 r., pismo BIOALT Sp. z o.o. z dnia 24 listopada 

2016 r., pismo GdeLeko J. K. z dnia 24 listopada 2016 r.). 

W  kontekście  powyższych  wywodów  odnoszących  się  do  nierealnej  ceny  za 

zagospodarowanie odpadu niebezpiecznego o kodzie 17 05 05* odwołujący opowiedział się 

za stanowiskiem, że mamy  w tym przypadku do czynienia  z sytuacją, gdy cztery konsorcja 

zaoferowały  cenę  za  usługę  zagospodarowania  odpadu  niebezpiecznego  zdecydowanie 

poniżej kosztów świadczenia tej usługi, jak zostało to bowiem opisane powyżej same koszty 

związane chociażby z transportem, czy też ponoszeniem opłaty środowiskowej wielokrotnie 

przewyższają ceny zaoferowane przez 4 konsorcja, nie mówiąc już o cenie za przetworzenie 

odpadu. Biorąc zaś pod uwagę to, że oferty zostały złożone w postępowaniu prowadzonym 

w  trybie  przetargu  ograniczonego,  a  zatem  w  sytuacji  rywalizacji  pomiędzy  firmami,  przy 

uwzględnieniu  również  tego,  że  prace  tego  typu  w  naszym  kraju  są  wykonywane  nader 

rzadko,  to  działanie  takie  należy  uznać  za  działanie,  które  nakierowane  było  na  eliminację 


pozostałych  rywalizujących  o  uzyskanie  tego  zamówienia  wykonawców,  będących 

przedsiębiorcami. Tego typu zachowanie  wypełnia znamiona czynu nieuczciwej konkurencji 

opisanego  w  art.  15  ust.  1  pkt  1  UZNK,  zgodnie  z  którym  czynem  nieuczciwej  konkurencji 

jest  utrudnianie  innym  przedsiębiorcom  dostępu  do  rynku,  w  szczególności  poprzez 

sprzedaż  towarów  lub  usług  poniżej  kosztów  ich  wytworzenia  lub  świadczenia  albo  ich 

odsprzedaż poniżej kosztów zakupu w celu eliminacji innych przedsiębiorców. 

Niezależnie  od  powyższego,  z  ostrożności  procesowej  odwołujący  wskazał  na  to,  

ż

e  nawet  gdyby  hipotecznie  przyjąć,  że  konsorcjum  Budimex,  konsorcjum  Strabag, 

konsorcjum  Porr  oraz  konsorcjum  NDI  zaoferowały  ceny  zdecydowanie  poniżej  kosztów 

ś

wiadczenia  rzeczonej  usługi,  w  związku  z  tym,  że  koszty  te  zostały  przeniesione  do  ceny 

ryczałtowej  za  wykonania  robót  budowlanych,  co  mogą  pośrednio  potwierdzać  wyjaśnienia 

złożone  przez  konsorcjum  Budimex  i  konsorcjum  Porr,  a  w  przypadku  zaś  wszystkich 

czterech  konsorcjów  zaoferowana  cena  za  zagospodarowanie  odpadu  niebezpiecznego,  to 

tego  typu  działanie  należy  również  uznać  za  działanie  stanowiące  czyn  nieuczciwej 

konkurencji w rozumieniu UZNK. Zgodnie bowiem z art. 3 ust. 1 UZNK czynem nieuczciwej 

konkurencji  jest  działanie  sprzeczne  z  prawem  lub  dobrymi  obyczajami,  jeżeli  zagraża  lub 

narusza  interes  innego  przedsiębiorcy  lub  klienta.  W  opisane  w  tym  przepisie  zachowanie 

wpisuje się zachowanie polegające na manipulowaniu cenami, polegające w tym przypadku 

na  tym,  że  cztery  konsorcja  mogły  celowo  zaoferować  cenę  zagospodarowania  odpadu 

nierealną  i  zdecydowanie  poniżej  kosztów  świadczenia  tej  usługi,  po  to  by  ewentualny  ich 

koszt  został  pokryty  z  wynagrodzenia  zasadniczego  (ryczałtowego),  a  w  przypadku  zaś 

braku 

wystąpienia 

konieczności 

zagospodarowywania 

odpadu 

niebezpiecznego, 

oznaczałoby  to,  że  wykonawcy  ci  otrzymaliby  i  tak  wynagrodzenie  za  usługę,  której  nie 

ś

wiadczyli.  Zamawiający  bowiem  musiałby  im  zapłacić  wynagrodzenie  ryczałtowe,  czyli 

wynagrodzenie, które należy się w ustalonej z góry wysokości bez względu na rozmiar prac, 

w  którym  to  wynagrodzeniu  zostały  ujęte  również  ewentualne  koszty  usługi 

zagospodarowania 

odpadów. 

Przy 

braku 

konieczności 

ś

wiadczenia 

usługi 

zagospodarowania  odpadu  niebezpiecznego,  ewentualnie  świadczenia  jej  w  rozmiarze 

mniejszym, aniżeli przewidział to zamawiający, zostałby on zmuszony przez wykonawców do 

niegospodarnego działania, polegającego na wydawaniu publicznych środków pomimo braku 

ekwiwalentnego świadczenia w zamian. Taki też był cel wprowadzenia przez zamawiającego 

odrębnego kosztorysu dla tej usługi i wydzielania jako odrębnej i autonomicznej ceny usługi 

zagospodarowania  odpadów  niebezpiecznych  z  ceny  ryczałtowej  za  roboty  budowlane. 

Zamawiający  chciał  bowiem  płacić  za  faktycznie  wykonaną  usługę.  Tym  samym,  jeżeli 

rzeczywiście  koszty  te  zostały  wliczone  do  ceny  ryczałtowej  to  wobec  wyraźnego  zakazu 

zamawiającego  w  tym  zakresie,  potwierdza  to  dodatkowo  bezprawność  zachowania 

wykonawców, których oferty są kwestionowane. 


Opisane  zatem  powyżej  manipulowanie  cenami,  jeżeli  taka  byłaby  argumentacja 

zamawiającego  lub  pozostałych  czterech  konsorcjów,  których  oferty  są  kwestionowane  

w  niniejszym  odwołaniu,  przy  wyjaśnianiu  tego  dlaczego  zaoferowali  ceny  zdecydowanie 

poniżej kosztów świadczenia usługi zagospodarowania odpadów niebezpiecznych, oznacza 

naruszenie art. 3 ust 1 UZNK. 

Zarzut naruszenia art. 89 ust. 1 pkt 2 ustawy Pzp. 

Odwołujący  w  całości  podtrzymał  zaprezentowane  stanowisko  dotyczące  zaoferowania 

przez konsorcjum Budimex, konsorcjum Strabag, konsorcjum Porr, konsorcjum NDI ceny za 

zagospodarowanie  odpadów  niebezpiecznych  zdecydowanie  poniżej  kosztów  świadczenia 

tej  usługi,  jak  również  bezprawnego  działania  polegającego  na  niedopuszczalnym 

przeniesieniu  tych  kosztów  do  wynagrodzenia  ryczałtowego  za  wykonanie  robót 

budowlanych (jeżeli rzeczywiście w taki sposób zostało to uczynione). 

kontekście 

powyższego 

zachowanie 

oznaczające 

zaoferowania 

usługi 

zagospodarowania odpadu niebezpiecznego poniżej kosztów świadczenia tej usługi, należy 

również  rozpatrywać  w  kategorii  nieodpowiadania  treści  oferty  treści  s.i.w.z.  Zaoferowanie 

bowiem  usługi  zdecydowanie  poniżej  faktycznych  chociażby  kosztów  koniecznych  do 

należytego  świadczenia  tej  usługi.  Oznacza  to,  że  wykonawcy,  których  oferty  są 

kwestionowane  w  odwołaniu  zaoferowali  produkt  (usługę),  która  nie  będzie  spełniać 

oczekiwań  zamawiającego  tak  np.  co  do  sposobu  wykonania  (zgodnie  z  bezwzględnie 

obowiązującymi  przepisami  prawa),  czy  też  żądanej  ilości.  Skoro  bowiem  za  zaoferowaną 

cenę nie ma możliwości należytego wykonania usługi, to znaczy, że wykonawcy zaoferowali 

usługę,  której  wykonanie  nie  będzie  odpowiadało  postawionym  przez  zamawiającego 

wymaganiom, jak również przepisom bezwzględnie obowiązującego prawa odnoszącym się 

do  gospodarowania  odpadami,  które  również  wyznaczają  sposób  spełnienia  tego 

ś

wiadczenia. 

W  sytuacji  natomiast  gdyby  przyjąć,  że  ceny  za  zagospodarowanie  odpadu 

niebezpiecznego (wynikające z odrębnego kosztorysu w ofercie) co prawda są nierealne, ale 

faktyczne  koszty  zostały  włączone  do  wynagrodzenia  ryczałtowego,  to  takie  zachowanie 

konsorcjum  Budimex,  konsorcjum  Strabag,  konsorcjum  Porr,  konsorcjum  NDI,  również 

należy ocenić jako złożenie oferty, której treść nie odpowiada treści s.i.w.z.  

Zarzut naruszenia art. 89 ust. 1 pkt 4 ustawy Pzp. 

Odwołujący  w  całości  podtrzymuje  zaprezentowane  stanowisko  odnoszące  się  do 

nierealności  ceny  zaoferowanej  przez  konsorcjum  Budimex,  konsorcjum  Strabag, 

konsorcjum Porr, konsorcjum NDI, zaprezentowane przy omawianiu zarzutu naruszenia art. 

89 ust 1 pkt 3 ustawy Pzp. 

Odwołujący  wskazuje,  że  co  prawda,  co  do  zasady  rażąco  niska  cena  odnosi  się  do 

całości  wynagrodzenia,  niemniej  jednak  w  pewnych  przypadkach  można  zastosować 


przepisy  PZP  o  rażąco  niskiej  cenie  (w  tym  przepis  art.  89  ust.  1  pkt  4  PZP).  

W  szczególności  dotyczy  to  sytuacji,  gdy  mamy  do  czynienia  z  istotnym  elementem 

zamówienia  w  całym  jego  zakresie,  a  dodatkowo  mamy  do  czynienia  z  wynagrodzeniem 

kosztorysowym,  liczonym  obmiarowo.  Tak  jest  w  przypadku  przedmiotowego  zamówienia. 

Koszty  (realne)  wykonania  usługi  zagospodarowania  odpadu  niebezpiecznego  wynoszące 

kilkanaście milionów (przy założeniu 50.000 m

 odpadu) stanowią w całej cenie zamówienia 

dość  znaczną  część.  Przy  czym  co  istotne  te  50,000  m

  to  jest  tylko  pewne  założenie 

zamawiającego przyjęte na potrzeby oceny i porównania ofert. Nie można jednak wykluczyć 

sytuacji,  w  której  faktyczna  ilość  odpadów  niebezpiecznych  do  zagospodarowania  może  tę 

ilość  przekroczyć,  co  w  konsekwencji  będzie  oznaczało,  że  ten  koszt  w  całym  budżecie 

inwestycji  stanowić  będzie  przynajmniej  połowę  kosztu  wykonania  robót  budowlanych,  za 

które wykonawca ma otrzymać wynagrodzenie ryczałtowe. 

Zarzut naruszenia art. 90 ust. 1 ustawy Pzp. 

Odwołujący wskazał, iż opisane powyżej przypadki naruszenia art. 89 ust. 1 pkt 3 ustawy 

Pzp  oraz  art.  89  ust  1  pkt  2  ustawy  Pzp,  stanowią  autonomiczne  przesłanki  do  odrzucenia 

oferty,  niemniej  jednak,  jeżeli  ponowna  ocena  ofert  miałaby  być  dokonana  również  przez 

pryzmat  tego,  czy  nie  mamy  do  czynienia  z  ofertami  zawierającymi  rażąco  niską  cenę,  to 

konsorcjum  NDI  przed  podjęciem  decyzji  o  odrzuceniu  tej  oferty  również  na  podstawie 

przesłanki,  o  której  mowa  w  art.  89  ust.  1  pkt  4  ustawy  Pzp,  musiałoby  być  poprzedzone 

wezwaniem do złożenia wyjaśnień na podstawie art. 90 ust. 1 ustawy Pzp. 

Zarzut naruszenia art. 91 ust. 1 ustawy Pzp. 

kontekście 

powyższych 

wywodów 

wybór 

oferty 

konsorcjum 

Porr, 

jako 

najkorzystniejszej  w  sytuacji,  gdy  oferta  ta  podlega  odrzuceniu  należy  uznać  za  czynność 

naruszającą  przepis  art.  91  ust  1  ustawy  Pzp.  W  taki  sam  sposób  należy  potraktować 

zaniechanie  wyboru,  jako  najkorzystniejszej  oferty  złożonej  przez  odwołującego,  w  sytuacji 

gdy jest to jedyna oferta, która spełniła postawione przez zamawiającego wymagania, i jako 

jedyna nie podlega odrzuceniu. 

Zarzut naruszenia art. 7 ust 1 i 3 ustawy Pzp. 

Opisane  naruszenia  przez  zamawiającego  przepisów  PZP,  sprawiają  również  to,  

ż

e zostaje naruszona jedna z podstawowych zasad prowadzenia postępowania o udzielenie 

zamówienia  publicznego,  czyli  zasada  przygotowania  i  przeprowadzania  postępowania  

o  udzielenie  zamówienia  w  sposób  zachowujący  uczciwą  konkurencję  i  równe  traktowanie 

wykonawców, wyrażona w art. 7 ust 1 ustawy Pzp. Również zasada, o której mowa w art. 7 

ust. 3 ustawy Pzp zostaje naruszona poprzez takie zachowanie zamawiającego. Dokonał on 

bowiem  wyboru  jako  oferty  najkorzystniejszej  oferty  złożonej  przez  wykonawcę,  którego 

oferta winna zostać odrzucona. 


Zamawiający  złożył  pisemną  odpowiedź  na  odwołanie,  w  której  wniósł  o  oddalenie 

odwołania.  Zamawiający  podniósł,  że  wszystkie  zarzuty  odwołania  odnoszą  się  do 

zaproponowanej  przez  innych  wykonawców  stawki  za  zagospodarowanie  odpadów 

niebezpiecznych.  Odwołujący  uważa,  że  z  uwagi  na  wysokość  zaproponowanych  stawek 

mamy  do  czynienia  z  czynem  nieuczciwej  konkurencji,  rażąco  niską  ceną  oraz 

niezgodnością  z  s.i.w.z.  Mając  na  uwadze  to,  że  interes  prawny  we  wniesieniu  odwołania 

ocenia  się  w  świetle  podniesionych  zarzutów,  zamawiający  stoi  na  stanowisku,  że 

odwołujący z tego powodu nie ma w warunkach przedmiotowej sprawy interesu prawnego. 

Zdaniem zamawiającego, przytoczone przez odwołującego wyroki KIO nie są adekwatne 

w  niniejszej  sprawie.  Ponadto,  nieuzasadniony  jest  zarzut,  iż  koszty  związane  

z  zagospodarowaniem  zanieczyszczonego  urobku  nie  mogą  być  w  części  objęte  ceną 

ryczałtową.  Nie  jest  również  prawdą,  że  uwzględnienie  części  kosztów  zagospodarowania 

zanieczyszczonego urobku w cenie ryczałtowej oznacza niezgodność oferty z s.i.w.z.  

Zamawiający  wskazał,  że  nie  nałożył  w  specyfikacji  istotnych  warunków  zamówienia 

obowiązku, aby stawka jednostkowa obejmowała wszystkie koszty związane z  wydobyciem  

i zagospodarowaniem urobku stanowiącego odpad niebezpieczny. Zamawiający przewidział 

jedynie,  że  jeżeli  okaże  się,  że  urobek  będzie  stanowił  odpad  niebezpieczny,  to  jego 

zagospodarowanie  rozliczane  będzie  powykonawczo,  według  stawki  jednostkowej.  Ani  

w  treści  s.i.w.z.  ani  w  wyjaśnieniach  do  modyfikacji  s.i.w.z.  nie  sposób  odnaleźć  wymogów 

dla  zakresu  kalkulacji  stawki  jednostkowej.  Nieuprawnione  są  również  próby 

wyinterpretowania  z  wprowadzenia  elementu  kosztorysowego  do  wynagrodzenia,  zakazu 

włączenia  części  kosztów  związanych  z  urobkiem  zanieczyszczonym  do  ceny  ryczałtowej. 

Byłoby  to  ponadto  zupełnie  nieracjonalne  w  warunkach  niniejszego  zamówienia. 

Przedmiotem  zamówienia  jest  wykonanie  robót  czerpalnych,  w  tym  wydobycie  urobku  do 

określonej  rzędnej  -  wydobycie  odpowiedniej  ilości  urobku.  Stawka  jednostkowa  została 

przewidziana  dla  rozliczenia  dodatkowych  kosztów,  które  pojawią  się,  gdy  okaże  się,  

ż

e urobek ten jest zanieczyszczony i kwalifikowany, jako odpad niebezpieczny Oznacza to, 

ż

e  odpad  niebezpieczny  to  część  urobku  objętego  przedmiotem  zamówienia.  To  nie  jest 

dodatkowy  urobek,  który  podlega  dodatkowemu  wydobyciu  czy  transportowi  (przy  przyjętej 

przez wykonawców technologu zagospodarowania). Może się po prostu okazać, że urobek, 

wydobywany  w  ramach  zamówienia,  ze  względu  na  specyfikę  miejsca  prowadzenia  robót, 

będzie  zanieczyszczony.  Przyjęta  przez  wykonawców  technologia  uzasadnia  sposób

kalkulacji  stawki  jednostkowej  i  uwzględnienie  części  kosztów  w  cenie  ryczałtowej.  Stawka 

jednostkowa obejmuje wszystkie dodatkowe koszty związane z zagospodarowaniem odpadu 

niebezpiecznego.  Przyjęcie  za  odwołującym,  że  w  stawce  jednostkowej  powinny  być 

uwzględnione wszystkie koszty, w tym wydobycia urobku, badania urobku, transportu urobku 

etc.,  oznaczałoby,  że  wykonawcy  musieliby  te  koszty  wliczyć  podwójnie  -  do  ceny 


ryczałtowej  na  wypadek,  gdyby  żadna  część  urobku  nie  okazała  się  stanowić  odpadu 

niebezpiecznego oraz do stawki jednostkowej. 

Zamawiający  wskazał,  że  odwołujący  zarzucił,  iż  oferty  wykonawców  Strabag  i  Porr 

powinny  być  odrzucone  z  uwagi  na  to,  że  zawierają  one  cenę  rażąco  niską  w  stosunku  do 

przedmiotu  zamówienia  biorąc  pod  uwagę  cenę  za  zagospodarowanie  odpadów 

niebezpiecznych, a konsorcjum NDI powinno zostać wezwane do wyjaśnień w tym zakresie. 

Odwołujący nie twierdził przy tym, że z powodu przyjęcia określonych stawek jednostkowych 

łączne  ceny  ofert  są  rażąco  niskie.  Odwołujący  kwestionował  wyłącznie  jedną  stawkę 

jednostkową.  Odwołujący  zdaje  się  zapominał,  że  na  całkowite  wynagrodzenie  wykonawcy 

składać będzie się cena ryczałtowa i  wynagrodzenie za  zagospodarowanie odpadów, jeżeli 

wystąpią.  Oba  te  składniki  pokrywają  wynagrodzenie  wykonawców,  które  nie  były 

kwestionowane przez odwołującego. Z tego też powodu odwołanie nie może zostać uznane 

za skuteczne. 

Odwołujący złożył pismo procesowe (pismo z dnia 8 grudnia 2016 r. dotyczące wszystkich 

spraw odwoławczych), wraz  z:  „Opinią prof. dr hab. J. C. C.”,  „Opinią dr I. P.”, fragmentem 

opisu  robót  pogłębiarskich  we  wnęce  dokowej,  pismo  procesowe  (pismo  z  dnia  12  grudnia 

2016  roku,  bez  załączników  i  dowodów),  pismo  procesowe  (pismo  z  dnia  12  grudnia  2016 

roku) wraz z dokumentem/dowodem: „Opinią nr 2 prof. dr hab. J. C. C.” 

Zamawiający  złożył  pismo  procesowe  (pismo  z  dnia  12  grudnia  2016  roku)  wraz  

z  dokumentami/dowodami:  „Ustalenie  listy  substancji,  których  występowanie  w  osadzie 

zalegającym  dno  akwenów  portowych  jest  spodziewane”,  „Opinia  koreferująca  w  sprawie 

statusu  prawnego  urobku  z  pogłębiania”,  algorytm  postępowania  z  urobkiem  z  prac 

czerpalnych. 

Przystępujący  –  konsorcjum  Porr,  złożył  pisma  procesowe  (pisma  z  dnia  8  oraz  12 

grudnia 2016 roku), bez załączników i dowodów. 

Przystępujący  –  konsorcjum  NDI,  złożył  pismo  procesowe  (pismo  z  dnia  6 grudnia  2016 

roku)  wraz  z  dokumentami/dowodami:  oferta  podwykonawcy  z  dnia  23.08.2016  r., 

aktualizacja  oferty  podwykonawcy,  z  dnia  14.09.2016  r.,  opis  ramowej  technologii 

postępowania  z  materiałem  pochodzącym  z  robót  czerpalnych,  dokumenty  potwierdzające 

wiarygodność i doświadczenie podwykonawcy. 

Krajowa  Izba  Odwoławcza  przyjęła  w  poczet  materiału  dowodowego  pisma,  dokumenty  

i opracowania złożone przez strony i uczestników postępowania odwoławczego. 

Izba ustaliła i zważyła, co następuje. 

Izba stwierdziła, że nie zachodzą przesłanki do odrzucenia odwołania, o których stanowi 

przepis art. 189 ust. 2 ustawy - Prawo zamówień publicznych. 


Zamawiający 

prowadzi 

postępowanie 

udzielenie 

zamówienia 

publicznego 

z  zastosowaniem  przepisów  ustawy  Prawo  zamówień  publicznych  wymaganych  przy 

procedurze,  której  wartość  szacunkowa  zamówienia  przekracza  kwoty  określone 

w przepisach wydanych na podstawie art. 11 ust. 8 ustawy Prawo zamówień publicznych. 

Krajowa  Izba  Odwoławcza  stwierdziła,  że  odwołujący  posiada  interes  w  uzyskaniu 

przedmiotowego  zamówienia,  kwalifikowanego  możliwością  poniesienia  szkody  w  wyniku 

naruszenia  przez  zamawiającego  przepisów  ustawy,  o  których  mowa  w  art.  179  ust.  1 

ustawy - Prawo zamówień publicznych, co uprawniało go do złożenia odwołania. 

Uwzględniając  dokumentację  z  przedmiotowego  postępowania  o  udzielenie  zamówienia 

publicznego,  jak  również  biorąc  pod  uwagę  oświadczenia  i  stanowiska  stron,  oraz 

uczestników  postępowania  odwoławczego,  złożone  w  pismach  procesowych,  jak  też 

podczas rozprawy Izba stwierdziła, iż odwołanie zasługuje na uwzględnienie. 

W  ocenie  Izby,  jako  całkowicie  chybione  należy  uznać  prezentowane  przez 

zamawiającego  stanowisko,  że  wcale  nie  wymagał  on,  aby  koszty  zagospodarowania 

odpadu  niebezpiecznego  nie  były  przerzucane  do  wynagrodzenia  ryczałtowego  oraz,  że 

wynagrodzenie  za  zagospodarowanie  odpadu  niebezpiecznego  nie  miało  obejmować 

wszystkich  kosztów  związanych  z  tym  zagospodarowaniem.  Przeczą  temu  wyjaśnienia 

zamawiającego  i  dokonane  przez  niego  modyfikacje  specyfikacji  istotnych  warunków 

zamówienia (wskazywane w uzasadnieniu KIO 2225/16, KIO 2226/16). 

Przywołane wyjaśnienia specyfikacji istotnych warunków zamówienia oraz jej modyfikacje, 

w  sposób  dobitny  pokazują  jaka  była  intencja  zamawiającego  oraz  to,  w  jaki  sposób 

wykonawcy  mieli  przygotować  oferty  w  tym  zakresie.  Koszt  zagospodarowania  odpadu 

niebezpiecznego  nie  mógł  być  przerzucony  do  wynagrodzenia  ryczałtowego  za  roboty 

budowlane. Przy czym miał to być kompleksowy koszt zagospodarowania (i nie chodzi tutaj 

jak sugeruje zamawiający o koszt wydobycia odpadu). Zaprezentowane przez odwołującego 

stanowisko  odnosi  się  do  kwestii  zagospodarowania  odpadu  niebezpiecznego  i  czynności  

z tym związanych, a odwołujący w żadnym miejscu swojego odwołania nie wskazał, że jego 

zarzuty odnoszące się do nierealności ceny za zagospodarowanie odpadu niebezpiecznego 

odnoszą się również do tego, że nie zostały uwzględnione w tej cenie np. koszty wydobycia 

urobku  zawierającego  odpad  niebezpieczny.  Nierealność  ceny  odnosi  się  tylko  i  wyłącznie 

do czynności zagospodarowania odpadu niebezpiecznego. 

W  związku  z  tym  umieszczenie  w  cenie  ryczałtowej  kosztu  zagospodarowania  odpadu 

niebezpiecznego  w  takich  okolicznościach  wypełnia  znamiona  czynu  nieuczciwej 

konkurencji. 


Odnośnie  zarzutów  dotyczących  rażąco  niskiej  ceny,  odnoszących  się  nie  do  całego 

wynagrodzenia, ale do określonych stawek jednostkowych (a konkretnie w tym przypadku do 

wynagrodzenia  za  zagospodarowanie  odpadu  niebezpiecznego),  to  w  przypadku,  gdy  tego 

typu 

element 

wynagrodzenia 

jest 

samodzielnym 

autonomicznym 

elementem 

wynagrodzenia  (a  tak  jest  w  przypadku  ceny  za  zagospodarowanie  odpadu 

niebezpiecznego), to również może on być przedmiotem oceny oferty pod kątem wystąpienia 

rażąco niskiej ceny (vide: orzecznictwo w sprawie KIO 2226/16). 

Przyjmując  za  prawidłowe  ustalenie  treści  specyfikacji  istotnych  warunków  zamówienia, 

jak w sprawach KIO 2225/16, KIO 2226/16 oraz KIO 2229/16, oraz przyjmując wywody tam 

przedstawione  dotyczące  art.  89  ust.  1  pkt  2  oraz  art.  89  ust.  1  pkt  3  i  4  ustawy  Pzp,  Izba 

podziela stanowisko tam prezentowane, dodatkowo podnosząc, co następuje. 

W  ocenie  Izby  niezasadne  jest  stanowisko  odwołującego,  iż  żaden  z  wykonawców 

składających  swoją  ofertę,  nie  skalkulował  jej  w  sposób  prawidłowy,  tj.  nie  uwzględnił 

wszystkich  kosztów  związanych  z  zagospodarowaniem  odpadów  niebezpiecznych. 

Odmienne technologie, jakie zastosowali wykonawcy w tym postępowaniu, pozwala bowiem 

na przyjęcie odmiennej metody zagospodarowania odpadów niebezpiecznych, uzależnionej 

od  sposobu  pozyskania  tych  odpadów.  Nadto,  Izba  nie  zgadza  się  ze  stanowiskiem 

odwołującego,  że  każdy  z  wykonawców  zobowiązany  był  do  przyjęcia  najbardziej 

pesymistycznej  wersji  zdarzeń,  która  zakładałaby  najgorszy  scenariusz  związany  

z  maksymalizacją  odpadów  o  kodzie  170505*,  albowiem  zamawiający  przestawił  badania, 

których wynik był znany i aktualny dla każdego wykonawcy na chwilę składania ofert i który 

takiej wersji nie przedstawiał. Tym samym, każdy z wykonawców, szacując ryzyko powstania 

takich  odpadów,  na  własną  odpowiedzialność,  w  zgodzie  z  obowiązującymi  przepisami  

i s.i.w.z. mógł wycenić tę usługę w sposób właściwy do przyjętej technologii prac. Jednakże 

uwadze  nie  może  ujść  kwestia  związana  z  przenoszeniem  kosztów  prac  (vide:  KIO  2225, 

KIO 2226/16). 

W odniesieniu do konsorcjum Porr, Izba stwierdziła, że zamawiający nie naruszył art. 89 

ust. 1 pkt 2 ustawy Pzp (vide: KIO 2225/16). W zakresie art. 89 ust. 1 pkt 3 i 4 ustawy Pzp, 

Izba  stwierdziła,  że  oferta  wykonawcy  konsorcjum  Porr,  podlega  odrzuceniu,  gdyż  jej 

złożenie  stanowi  czyn  nieuczciwej  konkurencji  oraz  w  zakresie  ceny  za  zagospodarowanie 

odpadów niebezpiecznych zawiera rażąco niską cenę (vide: KIO 2226/16). 

W odniesieniu do konsorcjum Strabag, Izba stwierdziła, że zamawiający nie naruszył art. 

89  ust.  1  pkt  2  ustawy  Pzp  (vide:  KIO  2225/16). W  zakresie  art.  89  ust.  1  pkt  3  i  4  ustawy 

Pzp,  Izba  stwierdziła,  że  oferta  wykonawcy  konsorcjum  Strabag,  nie  podlega  odrzuceniu, 

albowiem  nie  zawiera  ceny  rażąco  niskiej  w  zakresie  zagospodarowania  odpadu 

niebezpiecznego.  Oferta  konsorcjum  Strabag,  w  zakresie  ceny  za  zagospodarowanie 

odpadu  niebezpiecznego  nie  można  również  uznać  za  stanowiącej  czyn  nieuczciwej 


konkurencji.  Nadto  odwołujący  w  odniesieniu  do  tego  wykonawcy  nie  postawił  zarzutu 

zaniechania  zastosowania  przez  zamawiającego  art.  90  ust.1  ustawy  Pzp,  a  jedynie  zarzut 

naruszenia art. 89 ust. 1 pkt 4 ustawy Pzp, a postawienie  zarzutu rażąco niskiej ceny musi 

być  poprzedzone  zastosowaniem  procedury  wyjaśniania  ceny  ofertowej,  której  w  tym 

przypadku zamawiający nie zastosował. 

W odniesieniu do konsorcjum Budimex, Izba stwierdziła, że zamawiający nie naruszył art. 

89  ust.  1  pkt  2  ustawy  Pzp  (vide:  KIO  2225/16). W  zakresie  art.  89  ust.  1  pkt  3  i  4  ustawy 

Pzp,  Izba  stwierdziła,  że  oferta  wykonawcy  konsorcjum  Budimex,  nie  zawiera  ceny  rażąco 

niskiej w  zakresie zagospodarowania odpadu niebezpiecznego. (vide: KIO 2229/16). Oferty 

Budimex,  w  zakresie  ceny  za  zagospodarowanie  odpadu  niebezpiecznego  nie  można 

również uznać za stanowiącej czyn nieuczciwej konkurencji. Konsorcjum Budimex w swoich 

wyjaśnieniach,  w  sposób  wystarczający  i  przekonywujący  wyjaśniło  i  udowodniło,  

ż

e  zagospodarowanie odpadów niebezpiecznych zostało ujęte  we  właściwej części  wyceny 

oferty,  a  oferta  podwykonawcy  oraz  zakres  czynności  związanych  z  zagospodarowaniem 

odpadów niebezpiecznych odpowiada wymaganiom zamawiającego. 

W odniesieniu do konsorcjum NDI, Izba stwierdziła, że zamawiający nie  naruszył art. 89 

ust. 1 pkt 2 ustawy Pzp (vide: KIO 2225/16). W zakresie art. 89 ust. 1 pkt 3 ustawy Pzp, Izba 

stwierdziła, że zarzut do oferty wykonawcy konsorcjum NDI, jest zasadny.  

Co  prawda  zamawiający,  nie  wzywał  tego  wykonawcy  do  składania  wyjaśnień,  co 

powinno  wykluczać  możliwość  arbitralnego  przyjęcia,  że  oferta  złożona  przez  tego 

wykonawcę  stanowi  czyn  nieuczciwej  konkurencji.  Jednakże  wyjaśnienia  i  dokumenty 

złożone  przez  tego  wykonawcę  na  etapie  postępowania  przed  Izbą,  wyraźnie  wskazują,  

iż  konsorcjum  NDI,  tak  jak  konsorcjum  Porr,  przeniosło  część  kosztów,  a  także  części 

kosztów  nie  uwzględniło  w  obszarze  zagospodarowania  odpadów  niebezpiecznych.  Takie 

działanie, z punktu widzenia uczciwości kupieckiej stanowi czyn nieuczciwej konkurencji. 

Ponadto  Izba  stwierdziła,  że  zamawiający  naruszył  przepis  art.  90  ust.  1  ustawy  Pzp, 

albowiem  nie  wezwał  konsorcjum  NDI  do  wyjaśnień  w  zakresie  ceny  ofertowej  dotyczącej 

kosztów zagospodarowania odpadów niebezpiecznych. 

Izba  nie  nakazywała  wzywania  tego  wykonawcy  do  składania  wyjaśnień,  co  do  rażąco 

niskiej  ceny,  albowiem  i  tak  oferta  konsorcjum  NDI  podlega  odrzuceniu,  jako  stanowiąca 

czyn nieuczciwej konkurencji. 

W  zakresie  zarzutów,  które  znalazły  swoje  potwierdzenie  w  stanie  faktycznym  sprawy, 

KIO podziela stanowisko prezentowane przez odwołującego. W pozostałym zakresie zarzuty 

odwołania, Izba uznała za bezzasadne. 

Biorąc pod uwagę powyższe, orzeczono jak w sentencji. 


O  kosztach  postępowania  orzeczono  stosownie  do  jego  wyniku  -  na  podstawie  art.  192 

ust. 9 i 10 ustawy Pzp oraz w oparciu o przepisy § 5 ust. 3 w zw. z § 3 pkt 2 rozporządzenia 

Prezesa Rady Ministrów z dnia 15 marca 2010 r. w sprawie wysokości i sposobu pobierania 

wpisu  od  odwołania  oraz  rodzajów  kosztów  w  postępowaniu  odwoławczym  i  sposobu  ich 

rozliczania  (Dz.  U.  Nr  41  poz.  238),  uwzględniając  koszty  poniesione  przez  odwołującego 

związane  z  wpisem  od  odwołania,  wynagrodzeniem  pełnomocnika,  kosztów  dojazdu  na 

posiedzenie oraz kosztów noclegu. 

Przewodniczący

………………………… 

Członkowie: