KIO 198/16 WYROK dnia 29 lutego 2016 r.

Stan prawny na dzień: 24.10.2017

Sygn. akt: KIO 198/16 

WYROK 

z dnia 29 lutego 2016 r. 

Krajowa Izba Odwoławcza   -   w składzie: 

Przewodniczący:      Grzegorz Matejczuk 

Protokolant:              Agata Dziuban 

po  rozpoznaniu  na  rozprawie  w  dniu  24  i  29  lutego  2016  r.  w  Warszawie  odwołania 

wniesionego  do  Prezesa  Krajowej  Izby  Odwoławczej  w  dniu  15  lutego  2016  r.  przez 

Odwołującego – wykonawców wspólnie ubiegających się o udzielenie zamówienia: 1) 

I.K. prowadzącą działalność gospodarczą pod nazwą „Antropolis I.K.” ul. Główna 19A, 

55-220  Jelcz-Laskowice,  2)  P.W.  prowadzącego  działalność  gospodarczą  pod  nazwą 

„P.W.  Pracownia  Archeologiczno-Konserwatorska  Archeoplan”,  ul.  Do  Wilgi  20/5,  30-

419 Kraków, w postępowaniu prowadzonym przez Zamawiającego – Generalną Dyrekcję 

Dróg Krajowych i Autostrad w Bydgoszczy, ul. Fordońska 6, 85-085 Bydgoszcz, 

przy udziale: 

A.  wykonawców wspólnie ubiegających się o udzielenie zamówienia: 1) KSAR s.c. W.S., A. 

S.-S.,  ul.  Dworska  67,  32-045  Wola  Kalinowska,  2)  Pracownia  Archeologiczna  i 

Archeobotaniczna A.W., ul. Konińska 12, 62-650 Skulsk; 

B.  wykonawcy  K.B.  prowadzącego  działalność  gospodarczą  pod  nazwą  K.B.ARTEFAKT  - 

Firma Archeologiczna, ul. Rolna 63, 97-500 Radomsko; 

C.  wykonawców  wspólnie  ubiegających  się  o  udzielenie  zamówienia:  1)  A.W. prowadzący 

działalność  gospodarczą  pod  nazwą  A.W.  „TESTA”  Pracownia  Archeologiczna,  ul. 

Maksyma  Gorkiego  37  lok.  25,  92-524  Łódź,  2)  W.  B.-Z.  prowadząca  działalność 

gospodarczą  pod  nazwą  Pracownia  archeologiczna  „GRANDOR”  W.  B.-Z.,  ul. 

Jabłoniowa 17 lok. 12, 91-496 Łódź; 

- zgłaszających przystąpienie do postępowania odwoławczego po stronie Zamawiającego, 

orzeka: 

uwzględnia odwołanie i nakazuje Zamawiającemu: 


a)  unieważnienie  czynności  wyboru  ofert  najkorzystniejszych  w  części 

dotyczącej  wyboru  oferty  nr  4  złożonej  przez  wykonawców  wspólnie 

ubiegających  się  o  udzielenie  zamówienia:  1)  KSAR  s.c.  W.S.,  Anna 

Stróżewska  –  Słaboń,  ul.  Dworska  67,  32-045  Wola  Kalinowska,  2) 

Pracownia Archeologiczna i Archeobotaniczna A.W., ul. Konińska 12, 62-650 

Skulsk, 

b)  powtórzenie  czynności  badania  i  oceny  oferty  wykonawcy  wskazanego  w 

pkt.  1.1  lit.  a)  wyroku,  w  tym  wezwanie  tego  wykonawcy  do  złożenia 

wyjaśnień w trybie art. 90 ust. 1 ustawy Prawo zamówień publicznych. 

w pozostałym zakresie odwołanie oddala.  

kosztami postępowania obciąża

 Zamawiającego, i: 

zalicza  w  poczet  kosztów  postępowania  odwoławczego  kwotę 

15  000  zł  00  gr 

(słownie:  piętnaście  tysięcy  złotych  zero  groszy)  uiszczoną  przez 

Odwołującego 

tytułem wpisu od odwołania, 

zasądza  od 

Zamawiającego  na  rzecz  Odwołującego  kwotę  18  600  zł  00  gr 

(słownie:  osiemnaście  tysięcy  sześćset  złotych  zero  groszy)  stanowiącą  koszty 

postępowania  odwoławczego  poniesione  z  tytułu  wpisu  od  odwołania  oraz 

wynagrodzenia pełnomocnika. 

Stosownie  do  art.  198a  i  198b  ustawy  z  dnia  29  stycznia  2004  r.  -  Prawo  zamówień 

publicznych  (Dz.U.2015.2164  j.t.)  na  niniejszy  wyrok  -  w  terminie  7  dni  od  dnia  jego 

doręczenia  -  przysługuje  skarga  za  pośrednictwem  Prezesa  Krajowej  Izby  Odwoławczej  do 

Sądu Okręgowego w Bydgoszczy. 

Przewodniczący:      ……………………………. 

Sygn. akt: KIO 198/16 

U z a s a d n i e n i e 


Zamawiający  –  Generalna  Dyrekcja  Dróg  Krajowych  i  Autostrad  Oddział  w 

Bydgoszczy – prowadzi na podstawie ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. - Prawo zamówień 

publicznych  (Dz.U.2015.2164  j.t.)  –  dalej:  Pzp  lub  Ustawa;  postępowanie  w  celu  zawarcia 

umowy ramowej na „Wykonanie archeologicznych badań wykopaliskowych na stanowiskach 

archeologicznych  kolidujących  z  planowaną  do  budowy  drogą  ekspresową  S-5  na  odcinku 

Nowe  Marzy –  Bydgoszcz – granica województwa kujawsko-pomorskiego i  wielkopolskiego 

wraz z opracowaniem wyników badań”. W prowadzonym postępowaniu Zamawiający stosuje 

odpowiednio 

przepisy 

dotyczące 

udzielenia 

zamówienia 

trybie 

przetargu 

nieograniczonego.  

Wartość  zamówienia  przekracza  kwoty  określone  w  przepisach  wykonawczych 

wydanych na podstawie art. 11 ust. 8 ustawy Pzp. 

Ogłoszenie o zamówieniu zostało opublikowane w Dzienniku Urzędowym UE w dniu 

10 listopada 2015 r., pod nr: 2015/S 217-396260. 

W  dniu  5  lutego  2016  r.  Zamawiający  zawiadomił,  że  w  prowadzonym  w  celu 

zawarcia  umowy  ramowej  postępowaniu,  jako  najkorzystniejsze  zostały  wybrane  oferty 

następujących wykonawców: 

oferta  nr  4  złożona  przez  wykonawców  wspólnie  ubiegających  się  o  udzielenie 

zamówienia: 1) KSAR s.c. W.S., Anna Stróżewska – Słaboń, ul. Dworska 67, 32-045 

Wola  Kalinowska,  2)  Pracownia  Archeologiczna  i  Archeobotaniczna  A.W.,  ul. 

Konińska 12, 62-650 Skulsk; 

oferta  nr  1  złożona  przez  wykonawcę  K.B.  prowadzącego  działalność  gospodarczą 

pod nazwą K.B. ARTEFAKT - Firma Archeologiczna, ul. Rolna 63, 97-500 Radomsko; 

oferta  nr  2  złożona  przez  wykonawców  wspólnie  ubiegających  się  o  udzielenie 

zamówienia: 1) A.W. prowadzący działalność gospodarczą pod nazwą A.W. „TESTA” 

Pracownia  Archeologiczna,  ul.  Maksyma  Gorkiego  37  lok.  25,  92-524  Łódź,  2) 

Weronika Bujnowicz – Zgodzińska prowadząca  działalność gospodarczą pod nazwą 

Pracownia  archeologiczna  „GRANDOR”  Weronika  Bujnowicz  –  Zgodzińska,  ul. 

Jabłoniowa 17 lok. 12, 91-496 Łódź; 

oferta  nr  6  złożona  przez  wykonawców  wspólnie  ubiegających  się  o  udzielenia 

zamówienia:  1)  Fundacja  Uniwersytetu  im.  Adama  Mickiewicza  w  Poznaniu,  ul. 

Rubież  46,  61-612  Poznań,  2)  APB  THOR  Sp.  z  o.o.,  ul.  Reymonta  21,  62-200 

Gniezno.  

W  dniu  15  lutego  2016  r.  Odwołujący  –  wykonawcy  wspólnie  ubiegający  się  o 

udzielenie  zamówienia:  1) I.K. prowadząca działalność gospodarczą pod nazwą „Antropolis 


I.K.” ul. Główna 19A, 55-220 Jelcz-Laskowice, 2) P.W. prowadzący działalność gospodarczą 

pod nazwą „P.W. Pracownia Archeologiczno-Konserwatorska Archeoplan”, ul. Do Wilgi 20/5, 

30-419 Kraków – wniósł do Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej odwołanie wobec czynności 

i zaniechań Zamawiającego, zarzucając naruszenie: 

art.  7  ust.  1  ustawy  Pzp  poprzez  prowadzenie  postępowania  z  naruszeniem  zasady 

zachowania uczciwej konkurencji oraz równego traktowania wykonawców; 

art. 7 ust. 3 ustawy Pzp poprzez udzielenie zamówienia wykonawcom z naruszeniem 

przepisów ustawy Pzp; 

c) art. 7 ust. 1 w zw. z art. 89 ust. 1 pkt 4 ustawy Pzp poprzez zaniechanie odrzucenia 

ofert następujących Wykonawców: 

-   Wykonawców  wspólnie  ubiegających  się  o  udzielenie  zamówienia:  Pracownia 

Archeologiczna  i  Architektoniczna  A.W.  ul.  Konińska  12,  62  -  560  Skulsk  oraz 

KSAR s.c. W.S., A S-S. ul. Dworska 67, 32 - 045 Wola Kalinowska, zwanego dalej 

"Konsorcjum KSAR", 

-   Firma  Archeologiczna  ARTEFAKT  K.B.  ul.  Rolna  63,  97  -  500  Radomsko, 

zwanego dalej "ARTEFAKT", 

-   Wykonawców  wspólnie  ubiegających  się  o  udzielenie  zamówienia:  A.W.  "Testa" 

Pracownia  Archeologiczna  ul.  Maksyma Gorkiego  37  lok.  25,  92  -  524  Łódź  oraz 

Pracownia  Archeologiczna  "Grandor"  Weronika  Bujanowicz  -  Zgodzińska  ul. 

Jabłoniowa 17/12, 91 - 496 Łódź, zwanego dalej "Konsorcjum Testa", 

pomimo  tego,  iż  oferty  przez  nich  złożone  zawierały  rażąco  niską  cenę  w  stosunku  do 

przedmiotu zamówienia; 

art.  90  ust.  3  ustawy  Pzp  poprzez  zaniechanie  odrzucenia  ofert  Wykonawców: 

Konsorcjum  KSAR,  ARTEFAKT  oraz  Konsorcjum  Testa,  którzy  nie  złożyli 

wystarczających  wyjaśnień,  a  dodatkowo  wyjaśnienia  te  potwierdzają,  że  oferta 

zawiera rażąco niską cenę w stosunku do przedmiotu zamówienia; 

art. 91 ust. 1 ustawy Pzp przez zaniechanie czynności wyboru jako najkorzystniejszej 

oferty Odwołującego. 

Na podstawie powyższych zarzutów Odwołujący wniósł o uwzględnienie odwołania i 

nakazanie Zamawiającemu: 

unieważnienia  czynności  polegającej  na  wyborze  ofert  Wykonawców:  Konsorcjum 

KSAR, ARTEFAKT oraz Konsorcjum Testa jako ofert najkorzystniejszych, 

powtórzenia czynności oceny ofert oraz wyboru ofert najkorzystniejszych, 


odrzucenia  ofert  Wykonawców:  Konsorcjum  KSAR,  ARTEFAKT  oraz  Konsorcjum 

Testa jako zawierających rażąco niską cenę, 

wyboru  oferty  Odwołującego  jako  oferty  najkorzystniejszej  i  podpisania  z 

Odwołującym umowy ramowej. 

W  uzasadnieniu  odwołania  w  pierwszej  kolejności  Odwołujący  podniósł,  że 

Zamawiający  przygotował  wzór  formularza  cenowego  (Formularz  2.1.  stanowiący  załącznik 

do SIWZ), w którym nakazał podać stawkę netto za jednostkę normatywną dotyczącą tylko 

jednego elementu rozliczenia: "Ratownicze archeologiczne badania wykopaliskowe (badania 

terenowe łącznie z pracami ziemnymi i geodezyjnymi) wraz z opracowaniem wyników badań 

wykopaliskowych".  Dodatkowo  w  formularzu  należało  wskazać  wartość  netto  i  brutto  w 

odniesieniu do całego zadania stanowiącego przedmiot zamówienia. 

Przed  otwarciem  ofert  Zamawiający  poinformował  Wykonawców,  iż  zamierza 

przeznaczyć na sfinansowanie zamówienia kwotę w wysokości 14 038 267,76 zł brutto. 

Cena oferty Konsorcjum KSAR wyniosła 6 897 061,99 zł brutto, stawka za jednostkę 

normatywną 3,39 zł netto, 

Cena  oferty  Wykonawcy  ARTEFAKT  wyniosła  7  059  824,51  zł  brutto,  stawka  za 

jednostkę normatywną 3,47 zł netto, 

Cena  oferty  Wykonawcy  Konsorcjum  Testa  wyniosła  7  100  515,14  zł,  stawka  za 

jednostkę normatywną 3,49 zł netto, 

Jak wynika z zestawienia ofert, ceny ofert w tym postępowaniu to przedział wartości 

od 6 897 061,99 zł brutto zł do 16 255 907,17 zł brutto. 

Oferty  wyżej  wskazanych  trzech  Wykonawców,  tj.  Konsorcjum  KSAR,  ARTEFAKT 

oraz  Konsorcjum  Testa,  przekroczyły  wartość  procentową,  o  której  mowa  w  art.  90  ust  1 

ustawy  Pzp,  w  stosunku  do  średniej  arytmetycznej  cen  wszystkich  złożonych  w 

postępowaniu  ofert  dla  tego  zadania,  jak  również  próg  30  %  w  stosunku  do  podanej  przez 

Zamawiającego wartości zamówienia. 

Zamawiający  w  dniu  22  stycznia  2016  r.  w  celu  ustalenia,  czy  oferty  Wykonawców 

Konsorcjum  KSAR,  ARTEFAKT  oraz  Konsorcjum  Testa  zawierają  rażąco  niską  cenę  w 

stosunku  do  przedmiotu  zamówienia,  wezwał  wspomnianych  Wykonawców  do  złożenia  w 

trybie art: 90 Ust. 1 ustawy Pzp wyjaśnień dotyczących elementów oferty mających wpływ na 

wysokość  ceny.  Po  otrzymaniu  wyjaśnień,  Zamawiający  w  dniu  5  lutego  2016  r.  dokonał 

wyboru  ofert  Wykonawców:  Konsorcjum  KSAR,  ARTEFAKT  oraz  Konsorcjum  Testa  jako 

najkorzystniejszych. 


Odwołujący  wskazał,  iż  wybór  w/w  ofert  stoi  w  sprzeczności  z  przepisami  ustawy 

Prawo  zamówień  publicznych,  a  oferty  te  winny  podlegać  odrzuceniu.  Odwołujący  zarzucił, 

ż

e Zamawiający dopuścił się naruszenia art. 7 ust. 1 w zw. z art. 89 ust. 1 pkt 4 ustawy Pzp 

oraz  art.  90  ust.  3  ustawy  Pzp  poprzez  zaniechanie  odrzucenia  ofert  Wykonawców: 

Konsorcjum  KSAR,  ARTEFAKT  oraz  Konsorcjum  Testa,  pomimo  tego,  iż  oferty  złożone 

przez  tych  Wykonawców  zawierały  rażąco  niską  cenę  w  stosunku  do  przedmiotu 

zamówienia.  Dodatkowo,  wymienieni  wyżej  Wykonawcy  na  wezwanie  Zamawiającego  nie 

uczynili  zadość  wynikającemu  z  art.  90  ust.  2  ustawy  Pzp  obowiązkowi  wykazania,  że  ich 

oferta  nie  zawiera  rażąco  niskiej  ceny,  bowiem  złożyli  wyjaśnienia,  z  których  wynika,  iż 

oferowana  przez  Wykonawców  cena  jest  rażąco  niska  w  stosunku  do  przedmiotu 

zamówienia. 

Zgodnie  z  normą  art.  90  ust.  1  ustawy  Pzp  za  ofertę  z  rażąco  niską  ceną  można 

uznać  ofertę  z  ceną  niewiarygodną,  nierealistyczną  w  porównaniu  do  cen  rynkowych 

podobnych  zamówień.  Oznacza  to  cenę  znacząco  odbiegającą  od  cen  przyjętych, 

wskazującą  na  fakt  realizacji  zamówienia  poniżej  kosztów  wytworzenia  usługi,  dostawy, 

roboty  budowlanej.  Przyczyną  wyraźnie  niższej  ceny  od  innych  ofert  może  być  albo 

ś

wiadome  działanie  Wykonawcy  albo  nierzetelność  kalkulacji  Wykonawcy,  co  grozi 

nienależytym wykonaniem lub niewykonaniem zamówienia w przyszłości. 

W odniesieniu do oferty wykonawcy Konsorcjum KSAR: 

Odwołujący  podniósł,  że  Wykonawca  ten  w  wyjaśnieniach  złożonych  na  wezwanie 

Zamawiającego  nie  wypełnił  ciążącego  na  min  obowiązku,  o  którym  mowa  w  art.  90  ust.  2 

ustawy Pzp. 

Zgodnie z tym artykułem obowiązek wykazania, że oferta nie zawiera rażąco niskiej 

ceny,  spoczywa  na  wykonawcy.  Wraz  z  wprowadzeniem  tej  zasady  ciężar  dowodu 

jednoznacznie  przeniesiono  na  wykonawcę,  który  złożył  ofertę,  co  do  której  zachodzi 

podejrzenie, że zawiera rażąco niską cenę. 

Odwołujący  argumentował,  że  Konsorcjum  KSAR  w  złożonych  na  wezwanie 

Zamawiającego wyjaśnieniach z dnia 28 stycznia 2016 r. nie zawarł żadnej kalkulacji własnej 

oferty,  z  której  wynikałoby  na  jaką kwotę  wycenił  poszczególne  elementy  mające  wpływ  na 

obliczenie  ceny  ofertowej.  Pomimo  takiego  obowiązku,  Konsorcjum  KSAR  nie  ujawniło 

ż

adnych  kosztów,  które  winny  składać  się  na  wykonanie  zadania.  Rolą  Wykonawcy  było 

ujawnienie  wysokości  wszelkich  kosztów,  jakie  zostały  przyjęte  w  cenie  ofertowej,  a  także 

uzasadnienie dlaczego skalkulowano je w takim wymiarze. Informacji takich próżno szukać w 

złożonych  wyjaśnieniach.  Konsorcjum  KSAR  w  powoływanym  piśmie  z  dnia  28  stycznia 

2016 r. dokonało jedynie opisu przyczyn, z powodu których zaproponowana w ofercie cena 


mogła zostać oszacowana na tak korzystnym poziomie. Tymczasem brak kalkulacji nie może 

być  zastąpiony  jedynie  przez  ogólne  i  nie  poparte  żadnymi  dowodami  twierdzenia 

Wykonawcy,  jakoby  posiada  on  sprzyjające  warunki  do  zaproponowania  niezwykle 

atrakcyjnej ceny. 

Odwołujący  podkreślił,  że  zgonie  z  ugruntowaną  linią  orzecznictwa  działanie  takie 

należy  uznać  za  niespełniające  ciążącego  na  Wykonawcy  obowiązku  wykazania,  iż 

zaoferowana  cena  nie  jest  rażąco  niska.  Na  podstawie  tak  sporządzonych  wyjaśnień 

Zamawiający  bowiem  nie  jest  w  stanie  zweryfikować  rzetelności  dokonanego  przez 

Konsorcjum  KSAR  obliczenia  ceny.  Odwołujący  odwołał  się  do  wyroków  Krajowej  Izby 

Odwoławczej z dnia 18 marca 2015 r. (sygn. akt KIO 439/15); z dnia 25 lutego 2014 r. (sygn. 

akt KIO 239/14); z dnia 13 października 2014 r. (sygn. akt KIO 2031/14). 

Ponadto,  Odwołujący  odnosząc  się  szczegółowo  do  informacji  zawartej  w 

wyjaśnieniach złożonych przez Konsorcjum KSAR, wskazał, że: 

W punkcie 1 i 2 wyjaśnień Konsorcjum KSAR podnosi, iż realizuje inne zamówienie w 

związku  z  obwodnicą  Inowrocławia  i  z  tego  powodu  nie  będzie  ponosić  kosztów  zarówno 

noclegowo-bazowych, 

sprzętowych, 

jak 

również 

osobowych 

przy 

wykonywaniu 

przedmiotowego  zamówienia.  Z  tak  przekazanej  informacji  można  wysnuć  wniosek,  iż 

Wykonawca  ten  tak  duże  zamówienie,  jakim  jest  obecny  przetarg  (obejmujący  zakresem 

powierzchnię  do  badań  wielkości  2143,5  arów  oraz  przewidujący  umowę  z  Zamawiającym 

na okres 4 lat), zostanie wykonany "przy okazji" innego zamówienia, bez ponoszenia w tym 

względzie  żadnych  kosztów  pracowniczych  (zapłata  za  czas  pracy),  sprzętowych  (zużycie 

sprzętu oraz wydłużenie okresu wynajmu w razie takiej potrzeby) oraz noclegowo-bazowych 

(dłuższy  czas  przebywania  pracowników  na  bazie  z  powodu  zwiększenia  zakresu  prac). 

Wykonawca  następnie  podnosi,  iż  inwestycja  jest  w  niewielkiej  odległości  od  Inowrocławia 

zatem  z  łatwością  można  będzie  przerzucić  sprzęt  oraz  wykorzystać  posiadane  zasoby 

ludzkie  do  prac  na  S5.  Zauważyć  należy,  że  z  Inowrocławia  do  miejscowości  Nowe  Marzy 

(koniec  inwestycji  na  wschodzie)  jest  ok.  100  km  (ponad  godzina  drogi),  natomiast  do 

granicy  województw  wielkopolskiego  i  kujawsko-pomorskiego  (na  zachodnim  krańcu 

inwestycji)  ponad  50  km  (prawie  godzina  drogi),  co  w  żaden  sposób  nie  pozwoli  uniknąć 

kosztów związanych z "przerzucaniem" sprzętu oraz zasobów ludzkich. 

W  punkcie  3  swoich  wyjaśnień  Konsorcjum  KSAR  powołuje  się  na  uprzywilejowaną 

sytuację  posiadania  doświadczenia  zdobytego  w  tym  rejonie,  jak  również  dysponowania 

doświadczonymi osobami, które ze względu na długą współpracę wykonają dla niego usługi 

po  cenach  niższych  niż  rynkowe.  Jednocześnie,  poza  ogólnikowym  stwierdzeniem, 

Wykonawca  ten  nie  wyjaśnia,  w  jaki  sposób  powyższe  okoliczności  miałyby  przekładać  się 


na zaoferowaną cenę. Wykonawca ten nie załącza również żadnych dowodów na powołaną 

okoliczność.  Odwołujący  przywołał  w  tym  miejscu  wyrok  KIO  z  dnia  27  sierpnia  2014  r. 

(sygn.  akt  KIO  1680/14),  podnosząc,  iż  wymiernie  nieprzeliczalne  na  korzystniejszą  cenę 

oferty  jest:  "np.  doświadczenie  pracowników,  doświadczenie  na  rynku  lokalnym,  czy  przy 

realizacji innego odcinka właśnie tej inwestycji. Z zasady bowiem pracownicy doświadczeni, 

właśnie  ze  względu  na  swoją  wiedzę  i  doświadczenie,  oczekują  wyższego  wynagrodzenia 

niż  początkujący."  Odwołujący  wskazał  także  na  wyrok  KIO  z  dnia  7  lipca  201r., (sygn.  akt 

KIO 1287/14). 

W pkt. 4 i 5 swoich wyjaśnień Konsorcjum KSAR uzasadnia swoje oszczędności tym, 

iż  samo  wykona  część  prac  (badania  archeobotaniczne).  Należy  jednak  zauważyć,  iż  w 

piśmie Wykonawcy nie wspomniano o innych kosztownych badaniach, jak np. badania C14, 

archeozoologia,  TLC  etc.  Dodatkowo,  Konsorcjum  KSAR  nie  wspomina  również  o 

amortyzacji sprzętu do badań. 

W  pkt.  6  pisma  Wykonawca  powołuje  się  na  korzystną  sytuację  w  zakresie 

wykonywania prac ziemnych. W piśmie jednak nie  zamieszczono  wyliczeń pracochłonności 

ręcznego  odhumusowania  (które  nie  zostało  wspomniane),  jak  również  mechanicznego  - 

jedyna  informacja  to  taka,  że  Wykonawca  ten  dysponować  będzie  koparko-ładowarką  za 

kwotę  4000  zł  na  rok.,  a  drugą  koparko-ładowarkę  planuje  zakupić,  w  związku  z  czym  nie 

będzie  ponosić  kosztów  wynajmu  sprzętu.  Odwołujący  podniósł,  że  opisany  sprzęt  jest 

niewystarczający,  zbyt  mały  do  tego  typu  zadania.  Wykonawca  nie  wyjaśnia,  czy  planuje 

kupić  koparkę  nową  czy  używaną,  ale  koszt  zakupu  sprzętu  jest  znaczny.  W  piśmie  nie 

wspomniano  również  o  amortyzacji  sprzętu,  paliwie  oraz  jego  ubezpieczeniu.  Dodatkowo 

podana  cena  wynajmu  koparko  -  ładowarki  w  kwocie  4.000  zł/rok  jest  nierealistyczna, 

bowiem  daję  w  przeliczeniu  na  1  dzień  kwotę  10,96  zł,  co  stanowi  sumę  kilkadziesiąt  razy 

niższą od funkcjonujących na rynku.  

W pkt. 8 wyjaśnień Konsorcjum KSAR wspomina o posiadanym sprzęcie i pojazdach. 

W piśmie nie zwraca się jednak uwagi na fakt, iż do pracy pojazdów i sprzętu niezbędna jest 

kadra pracownicza. 

W  pkt.  9  pisma  Wykonawca,  w  celu  wykazania,  iż  zaproponował  realne  i  rynkowe 

stawki, 

powołuje 

się 

na 

inne 

postępowania 

tym 

rejonie, 

które 

były 

realizowane/zrealizowane za podobne stawki. 

W  ocenie  Odwołującego,  wyżej  powołany  argument  nie  może  być  przekonujący  z 

kilku względów. Po pierwsze, ceny oferowane w innych postępowaniach również mogą być 

rażąco niskie. Nie gwarantuje tego nawet późniejsze należyte wykonanie zamówienia (które 

mogło  zostać,  wykonane  ze  znaczną  stratą).  Po  drugie,  w  takiej  branży  jak  badania 


archeologiczne, trudno jest o naprawdę porównywalne postępowania. A udowodnienie, że są 

porównywalne  spoczywa  na  Wykonawcy,  który  się  na  nie  powołuje.  W  wyjaśnieniach 

Konsorcjum KSAR próżno jednak szukać informacji na temat porównywalności powołanych 

postępowań. Odwołujący przywołał w tym miejscu wyrok KIO z dnia 25 lipca 2014 r. (sygn. 

akt KIO 1427/14). 

Reasumując,  wystosowane  przez  Konsorcjum  KSAR,  wyjaśnienia  zawierają  jedynie 

ogólnikowe stwierdzenia nie poparte żadną kalkulacją kosztów, ani stosownymi dowodami. 

Odwołujący wskazał następnie, że zgodnie z art. 90 ust. 3 ustawy Pzp Zamawiający 

odrzuca  ofertę  wykonawcy,  który  nie  złożył  wyjaśnień  lub  jeżeli  dokonana  ocena  wyjaśnień 

wraz  z  dostarczonymi  dowodami  potwierdza,  że  oferta  zawiera  rażąco  niską  cenę  w 

stosunku do przedmiotu zamówienia. 

Z racji tego, iż wyjaśnienia Konsorcjum KSAR same w sobie nie są przekonujące, dla 

swej  wiarygodności  winny  zostać  poparte  odpowiednimi  dowodami.  Na  podobnym 

stanowisku  stoi  również  orzecznictwo,  w  szczególności  w  wyroku  KIO  z  dnia  21  sierpnia 

2013 r. (sygn. akt KIO 1904/13). 

W rezultacie należy stwierdzić, iż wyjaśnienia złożone przez Konsorcjum KSAR nie są 

wystarczające  do  tego,  by  Zamawiający  mógł  stwierdzić,  iż  oferowana  cena  jest  ceną 

rynkową  (pozwalającą  na  osiągnięcie  zysku)  oraz  daje  gwarancję  należytego  wykonania 

zamówienia  Dodatkowo,  ogólnikowość  i  nierealność  powoływanych  przez  Wykonawcę 

Konsorcjum  KSAR  okoliczności  wskazuje,  iż  oferowana  przez  tego  wykonawcę  cena  jest 

rażąco niska.  

W odniesieniu do oferty Wykonawcy ARTEFAKT: 

Odwołujący  zarzucił,  że  zaoferowana  przez  tego  Wykonawcę  cena  nie  uwzględnia 

wszystkich  kosztów  realizacji  przedmiotu  zamówienia,  wskazane  koszty  są  znacznie 

odbiegające  od  cen  rynkowych  i  niewiarygodne,  a  przyjęte  założenia  nie  uwzględniają 

specyfiki i warunków realizacji zamówienia. W rezultacie cena ofertowa jest ceną nierealną, 

nie  gwarantującą  należytego  wykonania  zamówienia,  zatem  jest  cena  rażąco  niską  w 

stosunku do przedmiotu zamówienia. 

Dodatkowo,  przedłożone  przez  Wykonawcę  ARTEFAKT  wyjaśnienia  z  racji  tego,  iż 

są nieprzekonujące, dla swej wiarygodności winny zostać poparte odpowiednimi dowodami. 

Tymczasem  do  kalkulacji  zaprezentowanej  przez  tego  Wykonawcę  nie  dołączono  żadnych 

dowodów.  Na  podobnym  stanowisku  stoi  również  orzecznictwo,  w  szczególności  w  wyroku 

KIO z dnia 21 sierpnia 2013 r. (sygn. akt KIO 1904/13). 


Odnosząc się w sposób szczegółowy do wyjaśnień Wykonawcy ARTEFAKT z dnia 28 

stycznia  2016  r.  w  zakresie  elementów  oferty  mających  wpływ  na  wysokość  zaoferowanej 

ceny, Odwołujący sformułował następujące zarzuty: 

Wykonawca  dokonał  kalkulacji  biorąc  do  wyliczeń  jedynie  wynagrodzenie  dla  8 

kierowników  badań.  Tymczasem  w  zapisach  SIWZ  Zamawiający  wymagał 

dysponowaniem  kadrą  10  -  ciu kierowników,  którzy  będą  uczestniczyć  w  wykonaniu 

zamówienia  (Rozdział  I  pkt.  7.2.  ppkt.  3)  b)  SIWZ).  W  rezultacie  przyjęcie  do 

kalkulacji  kierowników  w  liczbie  8  stanowi  niedopuszczalną  modyfikację  Zapisów 

SIWZ oraz znacznie zaniża koszt wykonania zamówienia. 

Przyjęte do kalkulacji wynagrodzenie przewidziane dla geomorfologa w kwocie 2900 

zł brutto na okres 4 lat daję sumę 725 zł na rok. Dodatkowo, Wykonawca ARTEFAKT 

podaje  (pkt.2  wyjaśnień),  iż  w  tej  cenie geomorfolog  wykona  dla  niego  opracowanie 

geomorfologiczne.  Zgodnie  z  panującymi  stawkami  na  rynku,  tak  niskie 

wynagrodzenie wiązać się może jedynie z jednokrotną wizytą na stanowisku, nie zaś 

cyklicznymi wizytami w okresie 4 lat. Wynagrodzenie w takiej wysokości należy uznać 

za nierealne, Wykonawca nie przedłożył żadnego dowodu na powyższą okoliczność. 

Przyjęte do kalkulacji wynagrodzenie przewidziane dla antropologa w kwocie 2900 zł 

brutto  na  okres  4  lat  daje  sumę  725  zł  brutto  za  rok.  Wynagrodzenie  w  takiej 

wysokości'  należy  uznać  za  nierealne,  a  to  w  szczególności  w  kontekście 

przywoływanego  przez  Wykonawcę  cmentarzyska  w  Markowicach  12  gdzie 

znaleziono  ok.  300  grobów.  Zgodnie  z  panującymi  stawkami  na  rynku,  tak  niskie 

wynagrodzenie wiązać się może jedynie z jednokrotną wizytą na stanowisku, nie zaś 

stałą obecnością w trakcie prąc na cmentarzyskach. Do tego Wykonawca przekonuje 

(pkt.2  wyjaśnień),  że  w  tej  cenie  antropolog  wykona  dla  niego  opracowanie 

szczątków  ludzkich.  Tymczasem  stawki  rynkowe  za  opracowanie  jednego  grobu 

ciałopalnego przez antropologa to koszt około 200 - 300 zł. 

Przyjęte  do  kalkulacji  wynagrodzenie  przewidziane  dla  konsultanta  badań  w  kwocie 

2000 zł brutto na okres 4 lat daje sumę 500 zł brutto za rok. Wynagrodzenie w takiej 

wysokości  należy  uznać  za  niewiarygodne,  tym  bardziej  mając  na  uwadze  fakt,  iż  

konsultant  to  osoba  posiadająca  tytuł  co  najmniej  dr  habilitowanego.  Zgodnie  z 

obowiązującymi stawkami na rynku koszt jednorazowej konsultacji to około 1000 zł. 

Zakładana  przez  Wykonawcę  ekipa  80  osób  pracujących  fizycznie  jest 

niewystarczająca  dla  realizacji  zamówienia  (Wykonawca  założył  pracę  dla  8  ekip,  z 

których każda będzie dysponować 10 - cioma pracownikami pracującymi fizycznie). 


Zgodne  z  polskimi  normami  budowlanymi  KNR  2-01,  jedna  osoba  wykonująca 

długotrwałą  fizyczną  pracę,  może  przemieścić  2-3m3  ziemi  w  ciągu  jednego  dnia  pracy. 

Tego rodzaju miernik został również zaakceptowany w wyrokach KIO, a to wyroku z dnia 13 

września 2013 r. (sygn. akt 2089/13, 2108/13) oraz wyroku z dnia 13 sierpnia 2014 r. (sygn. 

akt  1508/14,  1519/14,  1520/14,  1551/14).  Przy  założeniu  przyjętym  przez  Wykonawcę 

ARTEFAKT, iż prace będą prowadzone przez 120 dni (wliczając w to soboty i niedziele), jak 

również 

zatrudniając 

mieszkańców 

pobliskich 

miejscowości 

(a 

więc 

osoby 

niewyspecjalizowane w pracy fizycznej podczas archeologicznych badań wykopaliskowych), 

należy  uznać,  że  osoby  te  będą  w  stanie  przemieścić  nie  więcej  niż  2,5m3  ziemi  dziennie. 

Zatem  grupa  80  pracowników  fizycznych  w  ciągu  120  dni  będzie  w  stanie  przemieścić 

jedynie 24 000 m3 ziemi. Podczas gdy przykładowo, jedynie w zakresie robót związanych z 

podczyszczeniem powierzchni stanowiska oraz eksploracją średnich mas ziemi obliczonych 

na  podstawie  szacunków  modyfikatorowych  Zamawiającego  (załącznik  zawierający 

obliczenie  mas  ziemi,  którą  należy  przemieścić  w  niniejszym  postępowaniu  w  załączeniu) 

koniecznym  będzie  przemieścić  26  171,35  m3  ziemi,  nie  wliczając  w  to  bardzo 

czasochłonnego odhumusowywania ręcznego, który również jest wymagany w SIWZ. 

Wykonawcy  ARTEFAKT  należy  zarzucić  nieprawidłowe  oszacowanie  wartości 

odhumusowania, stanowiącego jeden z największych kosztów, istotnie wpływającego 

na  końcową  cenę  ofertową.  Mianowicie,  Wykonawca  ten  wycenił  Całość  obszaru 

metodą odhumusowania mechanicznego, a jedynie 100 arów (mniej niż 5% całości) 

uwzględnił  w  stawkach  za  odhumusowanie  ręczne  (które  jest  znacznie  droższe  niż 

mechaniczne).  

Tymczasem  Zamawiający  w  pkt.  IV.3)  Opisu  Przedmiotu  Zamówienia  zobowiązał 

Wykonawcę  do  prowadzenia  odhumusowania  ręcznego  na  każdym  stanowisku 

archeologicznym.  Zastosowanie  maszyn  do  eksploracji  wykopów,  w  celu  zdjęcia  nakładu 

humusu lub uzyskania przekrojów przez stratyfikacje stanowiska jest dopuszczalne, jedynie 

wtedy,  gdy  znajdzie  to  uzasadnienie  oraz  pod  warunkiem  uzyskania  zgody  od 

Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków. 

Koszt odhumusowania 1 ha mechanicznie (koparkami), a 1 ha ręcznie (przy pomocy 

łopat) to kwoty bardzo odmienne. 

Dodatkowo  przyjęcie  przez  Wykonawcę  ARTEFAKT  kosztów  za  odhumusowanie 

ręczne jedynie w stosunku do 100 arów nie znajduje uzasadnienia w  żadnym zapisie OPZ. 

Wykonawca  nie  wziął  pod  uwagę,  że  zgodnie  załącznikiem  2  do  OPZ  miał  on  obowiązek 

wyceny  ręcznego  odhumusowania  stanowisk  Święte  16,  Bożenkowo  44,  Bożenkowo  43, 

Ostrowiec 23, Ostrowiec 22, Ostrowiec 21, które maja powierzchnię 122 arów. Stanowiska te 


znajdują  się  na  obszarach  leśnych  (zrąb  leśny).  Ich  modyfikator  glebowy  -  F3  zobowiązuje 

Wykonawcę, Zgodnie z załącznikiem nr 2 do zarządzenia nr 7 Generalnego dyrektora Dróg 

Krajowych i Autostrad z dnia 23 marca 2009 r. do ręcznego odhumusowania ich powierzchni.  

Rezygnacja  z  ręcznego odhumusowania  pozostałych  powierzchni  (bez  modyfikatora 

F3)  musi  być,  zgodnie  z  pkt.  IV.3  OPZ,  poprzedzona  wydaniem  zgody  Wojewódzkiego 

Konserwatora Zabytków, zaś Zamawiający nie wspomina o tym, iż na cele kalkulacji cenowej 

dopuszczalne  jest  założenie,  iż  Wykonawca  taką  zgodę  uzyska,  a  tym  bardziej  na 

praktycznie całą powierzchnie terenu prac. 

W zakresie samego ręcznego odhumusowania (100 arów), które przyjął Wykonawca 

ARTEFAKT,  należy  dodać,  iż  jego  koszt  został  przez  tego  Wykonawcę  skalkulowany 

błędnie, nie uwzględnia on bowiem polskich norm budowlanych KNR 2-01. Przyjmuje się, (co 

zostało potwierdzone powołanymi w pkt. 5 wyrokami KIO), że jedna osoba przy długotrwałej 

pracy  jest  w  stanie  przemieścić  2-3  m3  ziemi  dziennie.  Zakładając  miąszość  warstwy 

próchniczej  na  0,3  m  łatwo  policzyć,  że  na  1  ha  ziemi  zalega  30003  ziemi,  której 

przemieszczenie  wymagać  będzie  przy  optymistycznym  założeniu  1000  roboczodni,  a  więc 

grupie 20 osób zajęłoby to 50 dni. Przy zaproponowanej przez Wykonawcę stawce 9,6 złoty 

za  godzinę  pracy  i  8  godzinnym  dniu  pracy  koszt  ręcznego  odhumusowania  powierzchni  1 

ha  wynosi  76  800  złotych  (z  podatkiem).  Tymczasem  Wykonawca  ARTEFAKT  koszt 

ręcznego odhumusowania skalkulował na poziomie 30 720 złotych (z podatkiem), co należy 

uznać za wielkość niewiarygodną. 

W zakresie rekultywacji terenu Zamawiający żądał zagęszczenia dołów po obiektach. 

Naruszanie struktur podłoża podczas wykonywania wykopów, spowoduje dodatkowe 

koszty związane z zagęszczeniem negatywów po obiektach. Wykonawca nie wycenił 

tego rodzaju prac, a był do tego zobowiązany. 

Wykonawca  w  swojej  kalkulacji  nie  zakłada  żadnych  kosztów  w  stosunku  do 

„niezbędnego”  sprzętu  do  prowadzenia  prac  (łopaty  szpadle,  szpachelki,  pędzelki, 

haczki,  niwelatory,  teodolit,  łaty  itp.).  Wydaje  się  to  błędne,  gdyż  sprzęt  się  zużywa 

czy też psuje, szczególnie sprzęt wykopowy. 

Koszt zabezpieczenia terenu policzony został jedynie w kwocie 77 zł netto łącznie na 

53 stanowisk, co daje zaledwie 1,45 zł na zabezpieczenie pojedynczego stanowiska. 

Kwota ta jest nierzeczywista, nie może bowiem obejmować takich kosztów jak koszt 

pracy niezbędnej do zabezpieczenia stanowisk, koszt doglądania stanowisk czy koszt 

palików. 

Brak  kosztu  odnoszącego  się  do  zabezpieczenia  wykopów  przed  chronionymi 

gatunkami zwierząt. 


Wykonawca  ARTEFAKT  preferuje  mało  profesjonalne  metody  umożliwiające 

wydostanie  się  zwierząt  z  wykopów  poprzez  wyprofilowanie  wykopów  i  dołów  po 

obiektach.  Niemniej  Wykonawca  ten  nie  przewiduje  żadnych  kosztów  związanych  z 

pracą,  jaką  należy  włożyć  w  wyprofilowanie  wykopów.  Dodatkowo,  Wykonawca  nie 

uwzględnia  kosztu  materiałów  (deski,  kołki,  folia  odgradzająca)  niezbędnych  do 

zabezpieczenia wykopów przed wpadaniem zwierząt. 

Brak  kosztów  odnoszących  się  do  uzyskania  niezbędnych  decyzji  na  niszczenie 

gatunków chronionych, siedlisk chronionych i siedlisk gatunków chronionych. 

Brak kosztów  odnośnie uzyskania  niezbędnych  decyzji  na  chwytanie  i  przenoszenie 

gatunków chronionych. 

Wykonawca wspomina, iż dozór stanowisk wykona samodzielnie, jednakże zdaje się 

nie  zauważać,  iż  zadanie  to  wiązać  się  musi  z  chociażby  minimalnym  kosztem 

paliwa, amortyzacji itp. Dodatkowo, należy poddać w wątpliwość realność/możliwość 

samodzielnego  wykonania  tak  znacznego  zakresu  obowiązków  przez  jedną  osobę. 

Wykonawca  wspomina  bowiem,  iż  oprócz  dozoru  wykona  również  obowiązki 

kierownika  badań,  przygotuje  dokumentację  odbiorową  i  sprawozdania  z  badań,  jak 

również opracowanie wyników badań itd. 

Podany w wyjaśnieniach koszt odwodnienia stanowisk to zaledwie 800 zł netto dla 53 

stanowisk  i  120  dni  pracy.  W  rezultacie  otrzymuje  się  zaledwie  15  złotych  na 

stanowisko  w  ciągu  4  miesięcy  zakładanych  prac.  Jest  to  bardzo  niski,  wręcz 

nierealny koszt. 

Jedyny  koszt  przygotowania  dokumentacji  odbiorowej  dla  53  stanowisk 

archeologicznych i sprawozdań końcowych to według Wykonawcy ARTEFAKT koszt 

wydruków  w  formacie  A3,  4  ryzy  papieru,  i  tusz  do  drukarki  (por.  poniżej).  Podczas 

gdy  zgodnie  z  załącznikiem  nr  3  do  Zarządzenia  nr  7  Generalnego  Dyrektora  Dróg 

Krajowych  i  Autostrad  z  dnia  23  marca  2009  r.,  sprawozdanie  winno  zawierać  takie 

elementy jak: 

4) sprawozdanie z badań zawierające dane z poniższej listy; 

a) 

nazwiska autorów sprawozdania 

b) 

tekst: 

informacje ogólne o stanowisku (dane „metrykalne” stanowiska [w tym obszar 

AZP  i  związana  z  tym  numeracja  oraz  współrzędne],  kiedy  odkryte,  dane  o 

stanowisku  przed  podjęciem  wykopalisk,  skład  zespołu  badawczego,  termin  badań

zastosowane  metody,  położenie  stanowiska,  zbadana  powierzchnia,  stratygrafia 


pionowa  i  stan  zachowania,  ilość  i  rodzaj  obiektów,  ich  chronologia,  ogólna  ilość 

materiałów ruchomych w podziale na podstawowe kategorie), 

charakterystyka  kolejnych  faz  zasiedlenia  (ilość  i  rodzaj  obiektów, 

charakterystyka najważniejszych wraz z odniesieniem do ich fotografii), 

aktualna karta stanowiska i wnioski konserwatorskie, 

c) 

tabele: 

ogólna  charakterystyka  funkcji  zbadanych  obiektów  w  rozbiciu  na  fazy 

zasiedlenia, 

charakterystyka form i rozmiarów obiektów nieruchomych, 

wykaz zawartości obiektów, 

d) 

ryciny: 

mapa  lokalizacji  stanowiska  w  skali  1:5  000  z  zaznaczonym  zasięgiem 

stanowiska i lokalizacją wykopów, 

plan  warstwicowy  stanowisku  z  zaznaczoną  siatką  wytopów  zgodnie  z 

zastosowanym podziałem (np, hektary, odcinki) i numeracją

rozplanowanie  obiektów  w  skali  1:200  (zarys  wszystkich  obiektów 

przedstawiony realistycznie), wykonany w częściach odpowiednio do zastosowanego 

podziału na hektary, odcinki, itp. 

fotografie wybranych obiektów (ilustrujące nie mniej niż 5% zarejestrowanych 

obiektów), 

rysunki i fotografie reprezentatywnych zabytków,  

a dokumentacja odbiorowa winna zawierać takie elementy jak: 

1.4. STANDARDOWA DOKUMENTACJA ODBIORU PRAC 

1) dokumentacja graficzna: 

a) 

plan  w  skali  1:1000  pokazujący  zasięg  stanowiska,  ewentualny  podział 

stanowiska  na sektory (lub  hektary  itp.),  granice powierzchni  już  odebranych  (każda 

oznaczona  rozdzielnic  z  podaniem  daty  odbioru)  om/,  aktualnie  oddawaną 

powierzchnię 

b) 

plan  w  skali  1:200  obrazujący  aktualnie  oddawaną  powierzchnię 

wykopaliskową, z oznaczonymi i ponumerowanymi (zgodnie z dokumentacją połową

obiektami w następującej konwencji: 

obiekty  bardzo  małe  (obiekty  o  średnicy  do  0,7  m)  kółko  o  średni.  3  mm 

jednolity kolor 


wg  legendy  oznaczeń  kulturowych  -  uwaga:  legenda  oznaczeń  kulturowych 

będzie  tworzona  według  upodobań  autorów  danej  dokumentacji,  ale  musi  być 

jednolita dla wszystkich odbiorów na danym stanowisku, 

obiekty  matę  (obiekty  o  średnicy  0,71  -  2,5  m  =  powierzchnia  w  przekroju 

poziomym  poniżej  5  tn  kw)  -  kółko  o  średnicy  6  nim  (jednolity  kolor  -  wg  legendy 

oznaczeń kulturowych), 

obiekty  duże  (obiekty  o  średnicy  2,51  -  5,0  tn  =  powierzchnia  w  przekroju 

poziomym  do  19,6  tn  kw)  -  realistycznie  (kreskowanie  ukośne,  kolor-  wg  legendy' 

oznaczeń kulturowych), 

obiekty  bardzo  duże  (obiekty  o  średnicy  powyżej  5,1  m  =  powierzchnia  w 

przekroju  poziomym  powyżej  20  m  kw)  -  realistycznie  (kreskowanie  poziome,  kolor 

wg legendy oznaczeń kulturowych), 

warstwa  kulturowa  -  realistycznie  (oznaczenie  zasięgu  np.  znakiem  „ip” 

którego podstawa jest skierowana do wnętrza), 

oznaczenia modyfikatorów kolorami dla poszczególnych arów, 

opis  da  planu  zawierający  dane  metrykalne  stanowiska,  datę  odbioru  oraz 

charakterystykę ilościową oddawanej powierzchni uwzględniająca efekty poprzednich 

odbiorów'  (dane  bieżące  oraz  sumaryczne  dla  całości  prac)  zgodnie  z  załączonym 

protokołem odbioru, 

c) 

dokumentacja fotograficzna (dostępna do wglądu w czasie odbioru  ), 

każdy  ar,  który  jest  przedmiotem  odbioru,  powinien  być  zilustrowany  dwiema 

fotografiami  (każda  dla  odrębnej  połowy  ara,  ze  sfotografowaną!  tabliczką 

znamionową  pozwalającą  na  jednoznaczną  lokalizację  na  planie)  przedstawiającymi 

widok stropów wszystkich obiektów przedstawianych na dokumentacji graficznej (jeśli 

obiekty  były  wyróżniane  na  kilku  poziomach  to  odpowiednio  powinna  się  zwiększyć 

liczba fotografii), 

obiekty duże i bardzo duże oraz warstwa kulturowa powinny być zilustrowane 

także fotografiami ich. przekrojów pionowych,  

Biorąc pod uwagę powyższe stwierdzić należy, że koszt przygotowania dokumentacji 

odbiorowej  i  sprawozdania  znacznie  wykracza  poza  sam  koszt  wydruków  i  tuszy. 

Wymaga  on  zaangażowania  dużej  ilości  osób  (to  przede  wszystkim  koszt  pisania 

sprawozdania,  robienia  tabel  zbiorczych,  rysowania  i  fotografii  zabytków,  robienia 

planów,  kwerendy  archiwalnej,  kart  KEZA,  itp.)  i  znacznie  większych  środków 

finansowych od skalkulowanych przez Wykonawcę 1248 złotych. 


W  zakresie  samego  tylko  wydruku  dokumentacji  odbiorowej  dla  każdego  z  53 

stanowisk  (licząc  tylko  i  wyłącznie  koszt  dwóch  odbiorów)  i  sprawozdań  z  badań, 

które  winny  być  w  ilości  4  egzemplarzy  każdy,  a  więc  w  sumie  424  egzemplarze 

dokumentacji  odbiorowej  oraz  212  egzemplarzy  sprawozdań,  należy  zauważyć,  iż 

według Wykonawcy ARTEFAKT to koszt tylko 1000 zł za wydruki w formacie A3 + 48 

zł  na  papier  do  drukarki  i  200  zł  na  tusz  do  drukarki.  Łącznie  wszystko  daje  kwotę 

1,96  zł  na  1  komplet  dokumentacji  odbiorowej  lub  sprawozdanie  (1248  :  53 

stanowiska : 12 kompletów). Powyższe kwoty przedstawiają nierealny koszt wydruku 

takiej dokumentacji, tym bardziej zważywszy na rozbudowaną zawartość jaka winna 

się w niej znaleźć. 

Wykonawca szacuje przy tym, że zużyje tylko 2000 stron papieru w formacie A4 na 

przygotowanie 636 egzemplarzy (dokumentacja odbiorowa  i sprawozdania) z badań 

na  53  stanowiskach. Wychodzi  średnio  jedynie  ok  3,15  strony  na  dokument  (2000 : 

53  stanowiska  :  12  egzemplarzy  dokumentów  odbiorowych  sprawozdania  i 

dokumentacji  odbiorowej,  protokołów).  Wyliczenia  te  pozostają  całkowicie  w 

oderwaniu od realnych potrzeb, co pozbawia je wiarygodności. 

Kosztorys zupełnie nie uwzględnia kosztu 212 płyt CD oraz kosztu nagrania na nich 

sprawozdań. 

Wykonawca przewiduje jedynie 25 000  zł netto na wykonanie konserwacji materiału 

zabytkowego (ceramika, skóry, żelazo). Jest to kwota nierealna zważywszy na fakt, iż 

będzie  on  pozyskany  z  53  stanowisk,  z  powierzchni  badawczej  2143,5  ara.  Daje  to 

zaledwie ok. 472 zł na konserwację zabytków z jednego stanowiska i ok. 11,66 zł na 

konserwację zabytków pozyskanych z jednego ara. Wyliczenia tego rodzaju znacznie 

odbiegają  od  rzeczywistości. Według  Zamawiającego,  na  konserwację  pozyskanych 

zabytków  ruchomych  (Załącznik  nr  2  do  Zarządzenia  nr  7  Generalnego  Dyrektora 

Dróg Krajowych i Autostrad z dnia 23 marca 2009 r będącego Załącznikiem nr 4 do 

OPZ)  winno  się  przeznaczać  10%  wartości  opracowania.  W  przypadku  oferty 

Wykonawcy  ARTEFAKT  -  10  %  wartości  opracowania  stanowić  będzie  kwotę  74 

750,26zł. Tymczasem Wykonawca ten przeznaczył na ten cel jedynie 3,34 %. 

Wykonawca  przewidział  zbyt  małe  środki  (100  000  zł  netto)  na  wykonanie  analiz 

specjalistycznych (C14, dendrochronologię, palinologię, archeobotaniczne, datowanie 

TL,  badania  petrograficzne,  analizy  traselogiczne  krzemieni  i  makroszczątków). 

Zgodnie z przyjętymi standardami na powyższe analizy winno się przeznaczyć kwotę 

co najmniej 100 zł na 1 ara (na podobnym stanowisku oparły się wyroki KIO: wyrok z 

dnia  13  września  2013  r.  (sygn.  akt  KIO  2089/13,  2108/13)  oraz  wyrok  z  dnia  13 


sierpnia  2014  r.  (sygn.  akt  KIO  1508/14,  1519/14,  1520/14,  1551/14).  Na  podstawie 

tak  przyjętej  stawki kwota  zarezerwowana  na  analizy  specjalistyczne  winna  wynosić 

co najmniej 214 350 zł netto. 

Brak  uwzględnienia  kosztów  mycia  i  podpisywania  materiału  zabytkowego  (a  to  co 

najmniej praca dla dwóch osób przez 13 miesięcy). 

Wykonawca nie przewiduje żadnych kosztów na wykonanie 53 opracowań stanowisk. 

Wykonawca stwierdza, że wykona badania we własnym zakresie. Założenie takie jest 

nierealne,  a  to  chociażby  ze  względu  na  obszerną  zawartość  opracowania. 

Dokument  taki  winien  zawierać  takie  elementy  jak  (za  załącznikiem  nr  3  do 

Zarządzenia nr 7 Generalnego Dyrektora Dróg Krajowych i Autostrad z dnia 23 marca 

2009 r., - załącznik nr 4 do OPZ): 

II. 

OPRACOWANIA 

II. 1. ZAKRES PRAC REALIZOWANYCH PRZEZ WYKONAWCĘ

plan  warstwicowy  stanowiska  archeologicznego  (\v  skali  I:  1000  lub 

dokładniejszy)  z  naniesioną  siatką  arową  nawiązaną  do  państwowej  sieci  osnowy 

geodezyjnej wraz z uproszczonym zobrazowaniem rozplanowania obiektów i warstw; 

graficzne  przedstawienie  rozplanowania  obiektów  i  warstw  z  obszaru  badań 

archeologicznych  z  zaznaczoną  siatką  i  oznaczeniem  ich  chronologii  w  skali  1:200 

lub dokładniejsze; 

charakterystyka geomorfologiczna; 

5) charakterystyka kulturowo-chronologiczna materiałów ruchomych; 

charakterystyka form, rozmiarów, funkcji i chronologii obiektów nieruchomych; 

wyróżnienie i charakterystyka faz zasiedlenia stanowiska; 

 w  uzasadnionych  przypadkach,  za  pisemną  zgodą  GDDKiA  wydaną  na 

wniosek wykonawcy, ekspertyzy przyrodnicze, fizykochemiczne lub historyczne, które 

będą stanowiły podstawę do uwzględnienia modyfikatora ilości ekspertyz; 

 ilustracje  (rysunki  i  fotografie  reprezentatywnych  dla  danego  stanowiska 

obiektów nieruchomych i materiałów' zabytkowych); 

archiwizacja danych w komputerowej bazie danych; 

konserwacja  i  zabezpieczenie  zbiorów  (przekazanie  zbiorów  do  muzeum  lub 

innej  jednostki  organizacyjnej  wskazanej  w  pozwoleniu  na  badania  w  formie 

wymaganej  przez  daną  jednostkę  -  m.in.  odpowiednie  kartony,  metryczki  i  karty 

katalogowe). 

Zważywszy, że Wykonawca zadeklarował realizację zamówienia w ciągu 12 miesięcy 

od  daty  podpisania  jednostkowej  umowy  na  realizacje  zamówienia,  oraz  fakt,  iż 


Wykonawca  ten  przewidział  etap  wykonania  badań  archeologicznych  (prace 

terenowe)  w  ciągu  120  dni  od  dnia  podpisania  umowy  (tj.  4  miesiące),  to  na 

wykonanie  53  opracowań  Wykonawca  będzie  miał  8  miesięcy,  a  więc  240  dni.  W 

rezultacie  Wykonawca  przewiduje,  że  na  wykonanie  jednego  opracowania  będzie 

potrzebować  ok.  4,53  dnia,  a  wlicza  się  tu  przecież  takie  czynności  jak:  digitalizacja 

danych  wykonanie  rysunków  i  fotografii  zabytków,  wybór  fotografii,  wykonanie  i 

uwzględnię  analiz,  wykonanie  analiz  chronologicznych  materiału  ruchomego  i 

nieruchomego pozyskanego w trakcie badań etc. Mając powyższe na uwadze, można 

z  pewnością  stwierdzić,  iż  jest  to  zadanie  niewykonalne  dla  jednej  osoby  czy  nawet 

niewielkiej  grupy  osób.  W  celu  wykonania  tego  zadania  zgodnie  z  wymogami 

Zamawiającego  dla  tak  dużej  powierzchni  oraz  liczby  stanowisk  niezbędnym  byłoby 

zatrudnienie kilkudziesięciu osób. 

Dodatkowo, nie bez znaczenia jest fakt, iż Wykonawca nie uwzględnia na tym etapie 

prac  żadnych  kosztów  dla  kierowników  badań  wykopaliskowych  (np.  uwzględniając  koszt 

3000  zł  za  miesiąc  pracy  z  podatkiem  x  10  osób  x  8  miesięcy  =  240  000  zł),  którzy  są, 

zgodnie  z  wydanym  imiennym  pozwoleniem,  odpowiedzialni  za  wykonanie  prac.  Obowiązki 

kierowników  badań  w  tym  względzie  szczegółowo  regulują  przepisy  prawa,  a  mianowicie 

ustawa  z  dnia  23  lipca  2003  r.  o  ochronie  zabytków  i  opiece  nad  zabytkami  oraz 

Rozporządzenie  Ministra  Kultury  z  dn.  9  czerwca  2004  r.  (Dz.  U.  Nr  150,  Poz.  1579)  w 

sprawie  prowadzenia  prac  konserwatorskich,  restauratorskich,  robót  budowlanych,  badań 

konserwatorskich  i  architektonicznych,  a  także  innych  działań  przy  zabytku  wpisanym  do 

rejestru  zabytków  oraz  badań  archeologicznych  i  poszukiwań  ukrytych  lub  porzuconych 

zabytków  ruchomych,  które  traktują  wszystkie  etapy  badania  archeologicznego  jako  jedną 

czynność  o  charakterze  naukowym.  Decyzja  administracyjna  zezwalająca  na  wykonanie 

badań  archeologicznych  zawsze  nakłada  na  kierownika  badań  wykonanie  po  etapie 

wykopaliskowym  opracowania  wyników  wykopalisk  (przykładowa  decyzja  w  załączeniu). 

Zgodnie  z  powołanymi  przepisami  nie  można  zlecić  opracowania  wyników  badań 

archeologowi  innemu  niż  ten,  który  wykonał  badania  wykopaliskowe  (z  wyjątkiem  sytuacji 

nadzwyczajnych  i  losowych). W powyższej  kwestii  wypowiedziała  się  również  Krajowa  Izba 

Odwoławcza w wyroku z dnia 22 czerwca 2010 r. (sygn. akt KIO/UZP 1119/10) w związku z 

odwołaniem wykonawcy w przetargu organizowanym przez GDDKiA w Lublinie. 

Podany  przez  Wykonawcę  ARTEFAKT  koszt  przygotowania  wersji  papierowej 

opracowania  (3000  zł)  w  twardej  oprawie  jest  również  nierealny.  Sam  koszt  oprawy 

212 egzemplarzy opracowań (53 stanowiska x 4 egzemplarze) to min. 2544 złote (ok. 

12-15  zł  za  pojedynczą  oprawę).  Następnie  koszt  nadruku  na  twardą  oprawę  to  ok. 


212  złotych.  Koszt  212  płyt  CD/DVD  to  ok.  212  złotych.  Do  tego  należy  doliczyć 

koszty  wydruków  wielkoformatowych  planów  stanowisk  w  liczbie  co  najmniej  212 

egzemplarzy  (każdy  to  wydatek  rzędu  kilkudziesięciu  złotych),  wydruki  opracowań 

wraz z analizami i kolorowymi fotografiami obiektów (przy czym objętość opracowania 

można śmiało szacować na średnio ok. 150 stron), a więc ok. 31 800 stron wydruków 

(150 x 212 egzemplarzy). 

W wycenie brak kosztów wymaganego zaplecza socjalnego i toalet dla pracowników. 

Wykonawca  przewiduje  jedynie  15  000  zł  na  koszty  związane  z  przyjęciem 

materiałów  zabytkowych  przez  Muzeum  Regionalne  w  Radomsku,  z  którym,  jak 

twierdzi ten Wykonawca, posiada umowę/zgodę. Z racji dużej ilości przewidywanych 

zabytków  przyjęta  przez  Wykonawcę  kwota  jest  niewiarygodna.  Dodatkowo,  na 

potwierdzenie  podanej  kwoty  Wykonawca  ARTEFAKT  nie  przedkłada  żadnego 

dowodu świadczącego o tym, iż Muzeum Regionalne w Radomsku przyjęło na siebie 

tego  rodzaju  obowiązek  za  tak  symboliczną  kwotę.  Powstaje  wątpliwość  czy  taka 

permanentna  umowa/zgodna  pomiędzy  Muzeum  a Wykonawcą  mogła  być  zawarta. 

Muzea,  dużo  większe  posiadają  często  ograniczone  możliwości  przyjęcia  zabytków. 

Odwołujący  w  trakcie  swojego  długoletniego  doświadczenia  w  zawodzie  nie  spotkał 

się  z  umową,  w  której  jednostka  muzealna  dobrowolnie  nakładałaby  na  siebie 

obowiązek bezwarunkowego, nieograniczonego ilościowo i bezterminowego przyjęcia 

zabytków  pochodzących  z  badań  jednej  firmy.  Regułą  jest,  że  muzea  wydają 

prolongatę  na  przyjęcie  zabytków  pochodzących  z  konkretnej  inwestycji  (budowa 

domu, drogi, kanalizacji etc.), która jest jasno określona np. poprzez wymienienie nr 

działki lub/i stanowiska z którego będzie pochodził materiał zabytkowy. Rzadziej jest 

to wyłącznie sama   nazwa inwestycji. Wieczysta prolongata Muzeum Regionalnego 

w  Radomsku  byłaby  ewenementem,  i  w  sposób  jednostronny  i  nadmierny 

obciążałaby Muzeum. 

Dodatkowym czynnikiem sprawiającym, iż przewidziana kwota w wysokości 15.000 zł 

jest  nierealna,  jest  okoliczność  dużego  nasilenia  zabytków  na  badanym  obszarze. 

Ż

yzne  gleby  Kujaw  spowodowały,  że  osadnictwo  prehistoryczne  i  średniowieczne 

należało  najlepiej  rozwiniętych.  Również  szlaki  handlowe,  bursztynowy  czy  ze 

Skandynawii i Dolnej Łaby nad Morze Czarne wzbogaciły mieszkańców Kujaw. Stan 

ten  ma  przełożenie  na  bogactwo  archeologiczne  tych  ziem,  które  na  terenie 

dzisiejszej  Polski  możemy  równać  jedynie  z  terenami  Małopolski.  Liczne 

dotychczasowe  badania  wykopaliskowe  przyczyniły  się  do  ugruntowania  rejonu 

Kujawskiego  jako  centrum  osadniczego,  które  promieniowało  następnie  na  obszary 


ościenne,  jak  Mazowsze  czy  dzisiejsze  woj.  warmińsko-mazurskie.  Miejscowości  z 

obszaru  Kujaw  na  których  prowadzone  były  badania  nadały  wręcz  nazwy  prądom 

(prehistorycznym) kulturowym. 

Jako  dowód  na  dużą  intensywność  występowania  zabytków  na  przedmiotowym 

terenie  Odwołujący  przedłożył  przykładową  Kartę  Ewidencji  Stanowiska  Archeologicznego 

badanego  przed  budową  autostrady  A1  przez  Kujawy.  W  trakcie  tych  badań  pozyskanych 

zostało  grubo  ponad  100  tys.  zabytków.  Zabytków,  ż  których  każdy  indywidualny  fragment 

musiał  być  umyty,  podpisany,  opisany  (a  znaczna  część  zbioru  także  narysowana  i 

sfotografowana)  jak  również  przeanalizowany  pod  kątem  przynależności  kulturowo-

chronologicznej.  Tymczasem  w  kosztorysie  Wykonawcy  ARTEFAKT  brak  kosztów  mycia, 

podpisywania zabytków. 

Odwołujący,  dla  porównania  rozmiaru  kosztów  związanych  z  przyjęciem  przez 

muzeum  tak  dużej  ilości  zabytków,  przywołał  przykład  przeprowadzonego  przez  GDDKiA 

Oddział w Krakowie przetargu na badania archeologiczne w związku z budową drogi S7. Na 

cele  powyższego  przetargu,  w  odpowiedzi  na  zapytanie  skierowane  przez  Zamawiającego, 

Muzeum  Archeologiczne  w  Krakowie  oceniło  koszt  przyjęcia  i  bezterminowego 

przechowywania zabytków archeologicznych pozyskanych z tych badań na kwotę 3 000 000 

—  4  500  000  zł.  (co  odpowiada  kosztowi  przechowywania  liczby  60  000  -  90  000  pudeł  z 

zabytkami).  Badania  te  w  zamierzeniu  obejmowały  powierzchnię  7719,5  ara.  W  rezultacie 

koszt  przyjęcia  zabytków  przez  Muzeum  Archeologiczne  w  Krakowie  (do  którego  nie 

wliczono pakowania i opisania pudeł) na tej inwestycji oszacowany został przez to Muzeum 

na kwotę 388,63 - 582,94 zł z 1 ara. 

Reasumując,  przyjmując  realny  przelicznik  kosztów,  jakie  poniesie  jednostka 

muzealna z tytułu przechowywania pudeł z zabytkami w ilości, którą należy się spodziewać z 

tak  bogatego  w  zabytki  regionu,  jakim  są  Kujawy,  na  kwotę  388,63  -  582,94  zł  z  1  ara,  w 

przedmiotowym przetargu otrzymamy łączną kwotę za przyjęcie przez Muzeum zabytków w 

wysokości  833  028,41  zł  -  1  249  531,89  zł;  (w  przeliczeniu  na  2143,5  ara,  które  stanowią 

obszar  objęty  zamówieniem).  Tymczasem  Wykonawca  ARTEFAKT  przewiduje  koszt 

przekazania materiału zabytkowego do Muzeum Regionalnego w Radomsku przebadanego 

podczas  budowy  drogi S5  przez  województwo  kujawsko  pomorskie  w  wysokości  15.000  zł, 

co w przeliczeniu na 1 ar daje sumę 7 zł z 1 ara. Jak bardzo jest to kwota nierealna może 

ś

wiadczyć fakt, iż sam koszt jednego pudełka kartonowego na zabytki archeologiczne to 2 zł. 

Przy założeniu, iż na 1 ar należy zużyć kilka takich pudełek, sam koszt pudełek przewyższy 

całą  kwotę  przeznaczoną  przez  Wykonawcę  ARTEFAKT  na  przekazanie  bezterminowe 

zabytków do Muzeum. 


Reasumując,  Odwołujący  podniósł,  że  dokonana  ocena  wyjaśnień  Wykonawcy 

ARTEFAKT  dotyczących  elementów  oferty  mających  wpływ  na  wysokość  ceny  oferty 

potwierdza,  ze  oferta  zawiera  rażąco  niska  cenę  w  stosunku  do  wartości  przedmiotu 

zamówienia.  Zaoferowana  cena  nie  uwzględnia  wszystkich  kosztów  realizacji  przedmiotu 

zamówienia,  przyjęte  dane  są  nierzeczywiste,  a  wyliczenia  zawierają  błędy.  Biorąc  pod 

uwagę  fakt,  iż  zaprezentowane  koszty  są  w  dużej  mierze  mało  przekonujące,  dla  swej 

wiarygodności  winny  zostać  poparte  odpowiednimi  dowodami,  których  próżno  szukać  w 

wyjaśnieniach tego Wykonawcy. 

W odniesieniu do oferty wykonawcy konsorcjum Testa: 

Odwołujący  zarzucił,  iż  podobnie,  jak  w  przypadku  Wykonawcy  ARTEFAKT, 

zaoferowana  przez  tego  Wykonawcę  cena  nie  uwzględnia  wszystkich  kosztów  realizacji 

przedmiotu  zamówienia,  wskazane  koszty  są  znacznie  odbiegające  od  cen  rynkowych  i 

niewiarygodne,  a  przyjęte  założenia  nie  uwzględniają  specyfiki  i  warunków  realizacji 

zamówienia.  Konsorcjum  Testa,  oprócz  oświadczenia  uzyskanego  od  podwykonawcy  w 

zakresie  robót  ziemnych,  nie  przedłożyło  żadnego  innego  dowodu  świadczącego  o 

wiarygodności swoich wyliczeń. 

Dodatkowo,  złożone  przez  tego  Wykonawcę  wyjaśnienia  są  zbyt  ogólnikowe,  w 

związku  z  czym,  na  podstawie  tak  sporządzonej  kalkulacji  Zamawiający  nie  jest  w  stanie 

zweryfikować rzetelności dokonanej przez Konsorcjum wyceny. 

Odnosząc  się  w  sposób  szczegółowy  do  wyjaśnień  Konsorcjum  Testa  z  dnia  28 

stycznia  2016  r.  w  zakresie  elementów  oferty  mających  wpływ  na  wysokość  zaoferowanej 

ceny, Odwołujący sformułował następujące zarzuty: 

Konsorcjum Testa dokonało kalkulacji biorąc do wyliczeń jedynie wynagrodzenie dla 

8  kierowników  badań.  Tymczasem  w  zapisach  SIWZ  Zamawiający  wymagał 

dysponowaniem  kadrą  10  -  ciu kierowników,  którzy  będą  uczestniczyć  w  wykonaniu 

zamówienia  (Rozdział  I  pkt.  7.2.  ppkt.  3)  b)  SIWZ).  W  rezultacie  przyjęcie  do 

kalkulacji  kierowników  w  liczbie  8  stanowi  niedozwoloną  modyfikację  zapisów  SIWZ 

oraz znacznie zaniża koszt wykonania zamówienia. Wykonawca w koszt zatrudnienia 

pracownika  wlicza  także  koszt  wykonania  dokumentacji  odbiorowej  i  sprawozdań, 

pozostawiając  bez  wyjaśnień  kwestie  kosztów  materiałów  związanych  ze 

sporządzeniem  takiej  dokumentacji.  Przykładowo  można  wymienić,  iż  wśród 

materiałów  niezbędnych  do  sporządzenia  dokumentacji  odbiorowej  i  sprawozdań 

znajdą  się  wydatki  na  wydruk  co  najmniej  636  egzemplarzy  (53  stanowiska  x  4  i 

komplety) dokumentacji odbiorowej (liczone jako 2 odbiory) oraz sprawozdań, a także 


zakup i nagranie 212 płyt ze sprawozdaniami. W kosztorysie Konsorcjum Testa brak 

pozycji związanej ze wskazanymi wyżej wydatkami. 

Konsorcjum  Testa  należy  również  zarzucić  nieprawidłowe  oszacowanie  wartości 

odhumusowania  -  jednego  z  największych  kosztów,  który  ma  istotny  wpływ  na 

końcową  cenę  ofertową.  Mianowicie,  Wykonawca  pomimo  odmiennych  zapisów 

SIWZ wycenił tylko konieczność odhumusowania mechanicznego, pomijając zupełnie 

wymóg  odhumusowania  ręcznego.  Tymczasem  Zamawiający  w  pkt.  IV.3)  Opisu 

Przedmiotu  Zamówienia  zobowiązał  Wykonawcę  do  prowadzenia  odhumusowania 

ręcznego  na  każdym  stanowisku  archeologicznym.  Zastosowanie  maszyn  do 

eksploracji wykopów, w celu zdjęcia nakładu humusu lub uzyskania przekrojów przez 

stratyfikacje  stanowiska  jest  dopuszczalne,  jedynie  wtedy,  gdy  znajdzie  to 

uzasadnienie  oraz  pod  warunkiem  uzyskania  zgody  od  Wojewódzkiego 

Konserwatora  Zabytków.  Dodatkowo,  zgodnie  z  załącznikiem  nr  2  do  OPZ 

Wykonawca miał obowiązek wyceny ręcznego odhumusowania stanowisk Święte 16, 

Bożenkowo  44,  Bożenkowo  43,  Ostrowiec  23,  Ostrowiec  22,  Ostrowiec  21,  które 

maja powierzchnię 122 arów. Stanowiska te znajdują się na obszarach leśnych (zrąb 

leśny).  Ich  modyfikator  glebowy  -  F3  zobowiązuje  Wykonawcę,  zgodnie  z 

załącznikiem  nr  2  do  Zarządzenia  nr  7  Generalnego  Dyrektora  Dróg  Krajowych  i 

Autostrad z dnia 23 marca 2009 r. do ręcznego odhumusowania ich powierzchni. 

Należy  zwrócić  uwagę  na  fakt,  iż  koszt  odhumusowania  powierzchni  stanowiska  w 

sposób  mechaniczny  (koparkami),  w  porównaniu  do  ręcznego  (przy  pomocy  łopat) 

wiąże się z bardzo odmiennymi kwotami. Przykładowo, sam Wykonawca Konsorcjum 

Testa  podaje  koszt  odhumusownia  mechanicznego  powierzchni  1  ha  (100  arów)  na 

kwotę  20  901  zł  brutto,  podczas  gdy  koszt  ręcznego  odhumusowania  1  ha  ręcznie, 

przy zaproponowanej przez tego Wykonawcę stawce 12 złotych brutto za 1 godzinę 

pracy, wyniesie kwotę 96 000 zł. 

Rezygnacja  w  kosztorysie  z  ręcznego  odhumusowania  całej  powierzchni  prac  (tj. 

całego obszaru z wyjątkiem wskazanych wyżej 122 arów zrębów leśnych) musi być, 

zgodnie  z  cytowanym  wyżej  pkt.  IV.3  OPZ,  poprzedzona  wydaniem  zgody 

Wojewódzkiego  Konserwatora  Zabytków.  Dodatkowo  Zamawiający  nie  wspomina  o 

tym,  iż  na  cele  kalkulacji  cenowej  dopuszczalne  jest  założenie,  że Wykonawca  taką 

zgodę uzyska, a tym bardziej na całą powierzchnie terenu prac. 

W  rezultacie,  koszty  odhumusowania  przedstawione  przez  Konsorcjum  Testa 

przykładowo w odniesieniu do 1 ha badań skalkulować należało następująco: 


Zgodnie z polskimi normami budowlanymi KNR  2-01, przyjmuje się, że jedna osoba 

przy długotrwałej pracy jest w stanie przemieścić 2-3 m3 ziemi dziennie. Tego rodzaju 

miernik  został  również  zaakceptowany  w  wyrokach  KIO,  a  to  wyroku  z  dnia  13 

Września  2013  r.  (sygn.  akt  KIO  2089/13,  2108/13)  oraz  wyroku  z  dnia  13  sierpnia 

2014  r.  (sygn.  akt  KIO  1508/14,  1519/14,  1520/14,  1551/14).  Zakładając  miąższość 

warstwy próchniczej na 0,3 m łatwo policzyć, że na 1 ha gruntu zalega 30003 ziemi, 

której  przemieszczenie  wymagać  będzie  przy  optymistycznym  założeniu  1000 

roboczodni,  a  więc  grupie  20  osób  zajęłoby  to  50  dni.  Przy  zaproponowanej  przez 

Wykonawcę stawce 12 złoty brutto za godzinę pracy i 8 godzinnym dniu pracy koszt 

ręcznego  odhumusowania  powierzchni  1  ha  wyniesie  96  000  złotych  brutto. 

Odhumusowanie całkowitej powierzchni badań sposobem ręcznym to koszt ok. 2 057 

760 zł brutto. 

Przyjęta  do  kalkulacji  przez  Konsorcjum Testa  ilość  osób  pracujących  fizycznie  (20) 

jest  niewystarczająca  dla  realizacji  zamówienia.  Przy  założeniu  (co  jest  zgodne  z 

polskimi normami budowlanymi KNR 2-01), że jedna osoba wykonująca długotrwałą 

fizyczną  prace,  może  przemieścić  2-3m3  ziemi  w  ciągu  jednego  dnia  pracy,  jak 

również, że Wykonawca zamierza prowadzić pracę przez 306 dni roboczych w ciągu 

13  miesięcy,  należy  przyjąć,  iż  1  osoba  będzie  w  stanie  przemieścić  nie  więcej  niż 

2,5m3  ziemi  dziennie.  Zatem  grupa  20  pracowników  fizycznych  w  ciągu  306  dni 

będzie  w  stanie  przemieścić  jedynie  15  300  m3  ziemi.  Tymczasem,  dla  porównania 

można  wspomnieć,  iż  wymagane  przez  Zamawiającego  m.in.  roboty  w  zakresie 

podczyszczenia  powierzchni  stanowiska  oraz  eksploracji  średnich  mas  ziemi 

obliczonych na podstawie szacunków modyfikatorowych Zamawiającego dają łącznie 

potrzebę przemieszczenia 26 171,35 m3 ziemi (w załączeniu Odwołujący przedkłada 

zestawienie  zawierające  obliczenie  mas  ziemi  koniecznych  do  przemieszczenia  w 

zakresie prac objętych niniejszym przetargiem). 

Konsorcjum  Testa  pomija  w  wyjaśnieniach  koszty  zagęszczenia  dziur  po  obiektach 

do stanu pierwotnego. 

Wykonawca  nie  zakłada  żadnych  kosztów  w  stosunku  do „niezbędnego”  sprzętu  do 

prowadzenia  prac  (łopaty  szpadle,  szpachelki,  pędzelki,  haczki,  niwelatory,  teodolit, 

łaty itp.). Wydatek ten nie należy traktować jako znikomy, tym bardziej, iż sprzęt ten 

często się zużywa czy też psuje (szczególnie dotyczy to sprzętu wykopowego). 

Wykonawca zaniża koszty zakwaterowania oraz transportu ludzi sprzętu i zabytków, 

które  określił  na  kwotę  104  000  zł.  Przy  zakwaterowaniu  16  osób  (co  najmniej: 

kierownicy badań i pracownicy techniczni) na okres 306 dni x 20 zł (za jeden nocleg), 


koszt zakwaterowania  wynieść może 97 920 złotych. Przy średnim dystansie 60 km 

na  dojazd  i  powrót  ze  stanowisk  i  306  dniach  roboczych  dystans  pokonany  przez 

jeden  pojazd  wyniesie  18  360  km.  Założyć  przy  tym  należy,  że  wykorzystanych 

zostanie  co  najmniej  3  pojazdy,  w  tym  jeden  duży,  który  będzie  w  stanie  przewozić 

także  zabytki  i  sprzęt.  Pojazdy  te  pokonają  w  sumie  55  080  km.  Przy  założeniu,  że 

ś

rednio pojazdy te spalą 7 litrów paliwa na 100 km i koszcie paliwa rzędu 4 zł koszt 

ten wyniesie 15 422,4 zł. 

Brak  kosztu  odnoszącego  się  do  zabezpieczenia  wykopów  przed  chronionymi 

gatunkami zwierząt. Wykonawca nie uwzględnił kosztów materiałów (deski, kołki, folia 

odgradzająca potrzebnych do zabezpieczenia wykopów przed wpadaniem zwierząt. 

Brak  kosztów  odnoszących  się  do  uzyskania  niezbędnych  decyzji  na  niszczenie 

gatunków chronionych, siedlisk chronionych i siedlisk gatunków chronionych. 

Brak kosztów  odnośnie uzyskania  niezbędnych  decyzji  na  chwytanie  i  przenoszenie 

gatunków chronionych. 

Brak kosztów dozoru stanowisk. 

Brak kosztów odwodnienia stanowisk. 

Brak kosztów materiałów dokumentacyjnych (dyski twarde, papier rysunkowy, papier 

na  karty  jednostek  stratygraficznych,  aparaty  fotograficzne,  łaty,  miary  i  przymiary 

etc.). 

Brak kosztów odnoszących się do dozoru zabytków. 

Koszty  konserwacji  zabytków  policzone  zostały  łącznie  z  pozycją  dotyczącą 

magazynowania zabytków, trudno zatem zbadać, jaką dokładnie wartość Wykonawca 

Testa przewidział na magazynowanie, a jaką na konserwację. Przyjmuje się, że koszt 

konserwacji  zabytków  winien  być  liczony  jako  40  zł  na  1  ar.  Tymczasem 

proponowana przez Konsorcjum Testa kwota nie starczy na pokrycie kosztu 40 zł za 

1 ar (przy wykorzystaniu całej kwoty wyniesie ona 37,32 zł na 1/ar), a dodatkowo do 

kwoty tej Wykonawca zaliczył jeszcze koszty na magazynowanie zabytków. 

Brak kosztów mycia i podpisywania materiału zabytkowego (a to co najmniej praca 2 

osób przez 13 miesięcy). 

Konsorcjum  Testa  w  wyjaśnieniach  stwierdza,  iż  wykona  opracowania  samodzielnie 

zastrzegając  jednocześnie,  że  bierze  pod  uwagę  ryzyko  dodatkowych  kosztów  w 

wysokości  200  000  zł  brutto.  Z  kolei  w  dalszej  treści  wyjaśnień  Wykonawca  ten 

zastrzega,  że  w  ryzyku  „dodatkowych  kosztów  w  wysokości  200  000  zł  brutto” 

uwzględnia  koszty  ewentualnych  ekspertyz  i  konsultacji  naukowych.  Konsorcjum 

Testa zarezerwowało więc koszt 3773,58 zł (z podatkiem) na ewentualne ekspertyzy i 


konsultacje naukowe na jedno stanowisko (53 stanowiska), Wydaje się również, iż w 

swoich  wyjaśnieniach  Konsorcjum Testa  sugeruje,  iż  do  powyższego kosztu  wliczyć 

należy  też  wykonanie  kwerendy  archiwalnej  niezbędnej  do  prawidłowego 

opracowania  wyników  badań,  a  którą Wykonawca  określił  jako:  „nie  mającą  wpływu 

na koszt zamówienia” (0 zł). 

W  rezultacie  powyższych  wyliczeń  można  z  całą  pewnością  stwierdzić,  iż  środki  w 

postaci „dodatkowych kosztów w wysokości 200 000 zł brutto” zostaną wykorzystane 

całkowicie,  co  więcej,  będą  niewystarczające,  gdyż  nierealnym  założeniem  jest 

wykonanie 53 opracowań stanowisk przez grupę 2 osób. Pojedyncze opracowanie to 

praca  o  średniej  objętości  około  150  stron,  która  zawiera  liczne  elementy 

szczegółowo  wskazane  w  załączniku  nr  3  do  Zarządzenia  nr  7  Generalnego 

Dyrektora  Dróg  Krajowych  i  Autostrad  z  dnia  23  marca  2009  r.,  -  załącznik  nr  4  do 

OPZ).  Elementy  te  zostały  literalnie  wymienione  w  części  odwołania  poświęconej 

zarzutom do oferty Wykonawcy ARTEFAKT. 

Zważywszy,  że  Konsorcjum  Testa  zadeklarowało  realizację  zamówienia  w  ciągu  12 

miesięcy  od  daty  podpisania  jednostkowej  umowy  na  realizacje  zamówienia,  oraz  fakt,  że 

Zamawiający  przewiduje  wykonanie  badań  w  terenie  w  czasie  30  -  120  dni  od  dnia 

podpisania  umowy  (1-4  miesiące),  to  na  wykonanie  samych  53  opracowań  Wykonawca 

będzie  miał  średnio  9,5  miesiąca,  a  więc  285  dni.  Wykonawca  przewiduje  zatem,  że  na 

wykonanie  jednego  opracowania  będzie  potrzebować  ok.  5,38  dnia,  zapominając  o  tym,  iż 

dla  wykonania  takiego  opracowania  niezbędne  są  takie  czynności  jak:  digitalizacja  danych, 

wykonanie  rysunków  i  fotografii  zabytków,  wybór  fotografii,  wykonanie  i  uwzględnię  analiz, 

wykonanie  analiz  chronologicznych  materiału  ruchomego  i  nieruchomego  pozyskanego  w 

trakcie badań etc. W rezultacie stwierdzić należy, iż jest to zadanie niewykonalne dla jednej 

osoby czy nawet niewielkiej grupy osób. Do wykonania opracowań materiałów zabytkowych 

z tak dużej powierzchni i ilości stanowisk należałoby zatem (mając na względzie wymagania 

Zamawiającego  oraz  na  zadeklarowany  przez  Wykonawcę  czas  realizacji)  zatrudnić 

kilkadziesiąt osób! 

Dodatkowo, nie bez znaczenia jest fakt, iż Wykonawca nie uwzględnia na tym etapie 

prac  żadnych  kosztów  dla  kierowników  badań  wykopaliskowych  (np.  uwzględniając  koszt 

3000 zł za; miesiąc pracy jednego kierownika z podatkiem x 10 osób x 8 miesięcy = 240 000 

zł),  którzy  są,  zgodnie  z  wydanym  imiennym  pozwoleniem,  odpowiedzialni  za  wykonanie 

prac. Obowiązki kierowników badań w tym względzie szczegółowo regulują przepisy prawa, 

a  mianowicie  ustawa  z  dnia  23  lipca  2003  r.  o  ochronie  zabytków  i  opiece  nad  zabytkami 

oraz Rozporządzenie Ministra Kultury z dn. 9 czerwca 2004 r. (Dz. U. Nr 150, Poz. 1579) w 


sprawie  prowadzenia  prac  konserwatorskich,  restauratorskich,  robót  budowlanych,  badań 

konserwatorskich  i  architektonicznych,  a  także  innych  działań  przy  zabytku  wpisanym  do 

rejestru  zabytków  oraz  badań  archeologicznych  i  poszukiwań  ukrytych  lub  porzuconych 

zabytków  ruchomych,  które  traktują  wszystkie  etapy  badania  archeologicznego  jako  jedną 

czynność  o  charakterze  naukowym.  Decyzja  administracyjna  zezwalająca  na  wykonanie 

badań  archeologicznych  zawsze  nakłada  na  kierownika  badań  wykonanie  po  etapie 

wykopaliskowym  opracowania  wyników  wykopalisk  (przykładowa  decyzja  w  załączeniu). 

Zgodnie  z  powołanymi  przepisami  nie  można  zlecić  opracowania  wyników  badań 

archeologowi  innemu  niż  ten,  który  wykonał  badania  wykopaliskowe  (z  wyjątkiem 

sytuacjinadzwyczajnych  i  losowych).  W  powyższej  kwestii  wypowiedziała  się  również 

Krajowa Izba Odwoławcza w wyroku z dnia 22 czerwca 2010 r. (sygn. akt KIO/UZP 1119/10) 

w związku. z odwołaniem wykonawcy w przetargu organizowanym przez GDDKiA w Lublinie. 

Wykonawca  pomija  jeden  z  najistotniejszych  kosztów  jakim  jest  pakowanie  i 

przekazanie  materiałów  zabytkowych  do  jednostki  muzealnej.  Koszty  te  mają  tym 

większe  znaczenie,  iż  należy  liczyć  się  z  dużym  nasileniem  zabytków  w  badanym 

obszarze. 

Ż

yzne  gleby  Kujaw  spowodowały,  że  osadnictwo  prehistoryczne  i  średniowieczne 

należało  najlepiej  rozwiniętych.  Również  szlaki  handlowe,  bursztynowy  czy  ze 

Skandynawii i Dolnej Łaby nad Morze Czarne wzbogaciły mieszkańców Kujaw. Stan 

ten  ma  przełożenie  na  bogactwo  archeologiczne  tych  ziem,  które  na  terenie 

dzisiejszej  Polski  możemy  równać  jedynie  z  terenami  Małopolski.  Liczne 

dotychczasowe  badania  wykopaliskowe  przyczyniły  się  do  ugruntowania  rejonu 

Kujawskiego  jako  centrum  osadniczego,  które  promieniowało  następnie  na  obszary 

ościenne,  jak  Mazowsze  czy  dzisiejsze  woj.  warmińsko-mazurskie.  Miejscowości  z 

obszaru  Kujaw  na  których  prowadzone  były  badania  nadały  wręcz  nazwy  prądom 

(prehistorycznym) kulturowym. 

Jako  dowód  na  dużą  intensywność  występowania  zabytków  na  przedmiotowym 

terenie 

Odwołujący 

przedłożył 

przykładową 

Kartę 

Ewidencji 

Stanowiska 

Archeologicznego  badanego  przed  budową  autostrady  Al  przez  Kujawy.  W  trakcie 

tych badań pozyskanych zostało grubo ponad 100 tys. zabytków. Zabytków, z których 

każdy indywidualny fragment musiał być umyty, podpisany, opisany (a znaczna część 

zbioru także narysowana i sfotografowana), jak również przeanalizowany pod kontem 

przynależności  kulturowo-chronologicznej.  Tymczasem  w  kosztorysie  Wykonawcy 

Konsorcjum  Testa  nie  tylko  brak  kosztów  mycia  oraz  podpisywania  zabytków,  ale 


przede wszystkim nie uwzględniono kosztów przyjęcia tych zabytków przez jednostkę 

muzealną. 

Odwołujący, dla porównania rozmiaru kosztów, jakie muszą zostać poniesione przez 

muzeum  na  cele  przejęcia  zabytków,  przywołał  przykład  przeprowadzonego  przez 

GDDKiA  Oddział  w  Krakowie  przetargu  na  badania  archeologiczne  w  związku  z 

budową  drogi  S7.  Na  cele  powyższego  przetargu,  w  odpowiedzi  na  zapytanie 

skierowane przez Zamawiającego, Muzeum Archeologicżne w Krakowie oceniło koszt 

przyjęcia 

bezterminowego 

przechowywania 

zabytków 

archeologicznych 

pozyskanych  z  tych  badań  na  kwotę  3  000  000  zł  -  4  500  000  zł.  (co  odpowiada 

kosztowi  przechowywania  60  000  -  90  000  pudeł  z  zabytkami).  Badania  te  w 

zamierzeniu  obejmowały  powierzchnię  7719,5  ara.  W  rezultacie  koszt  przyjęcia 

zabytków  przez  Muzeum  Archeologiczne  w  Krakowie  (do  którego  nie  wliczono 

pakowania i opisania pudeł) na tej inwestycji oszacowany został przez to Muzeum na 

kwotę 388,63 — 582,94 zł z 1 ara. 

Reasumując,  przyjmując  realny  przelicznik  kosztów,  jakie  poniesie  jednostka 

muzealna  z  tytułu  przechowywania  pudeł  z  zabytkami  w  ilości,  którą  należy  się 

spodziewać  z  tak  bogatego  w  zabytki  regionu,  jakim  są  Kujawy,  na  kwotę  388,63  - 

582,94 zł z 1 ara, w przedmiotowym przetargu otrzymamy łączną kwotę za przyjęcie 

przez  Muzeum  zabytków  w'  wysokości  833  028,41  zł  -  1  249  531,89  zł.  (w 

przeliczeniu  na  2143,5  ara,  które  stanowią  powierzchnie  objętą  zamówieniem). 

Tymczasem  Wykonawca  Konsorcjum  Testa  zupełnie  pomija  koszty  związane  z  tym 

obowiązkiem.  

Reasumując,  Odwołujący  stwierdził,  że  dokonana  ocena  wyjaśnień  Wykonawcy 

Konsorcjum Testa dotyczących elementów oferty mających wpływ na wysokość ceny oferty 

potwierdza,  ze  oferta  zawiera  rażąco  niska  cenę  w  stosunku  do  wartości  przedmiotu 

zamówienia.  Zaoferowana  cena  nie  uwzględnia  wszystkich  kosztów  realizacji  przedmiotu 

zamówienia,  przyjęte  dane  są  nierzeczywiste,  a  wyliczenia  zawierają  błędy.  Biorąc  pod 

uwagę  fakt,  iż  zaprezentowane  koszty  są  w  dużej  mierze  mało  przekonujące,  dla  swej 

wiarygodności  winny  zostać  poparte  odpowiednimi  dowodami,  których  próżno  szukać  w 

wyjaśnieniach tego Wykonawcy (z jednym wyjątkiem). 

Dodatkowo, Odwołujący stwierdził, że złożone przez tego Wykonawcę wyjaśnienia są 

zbyt  ogólnikowe  i  niewystarczające  do  tego,  by  wyczerpująco  zweryfikować  rzetelność 

dokonanej przez Konsorcjum Testa wyceny. 

W odpowiedzi Zamawiający wniósł o oddalenie odwołania w całości.  


Zamawiający  podniósł,  że  podstawowym  elementem  wskazującym  na  konieczność 

jednoznacznie  negatywnej  oceny  zarzutów  jest  wypracowana  linia  orzecznicza  dotycząca 

znaczenia  pojęcia  „rażąco  niska  cena”.  Zamawiający  przywołał  przykładowy  wyrok  KIO  z 

dnia 16 lipca 2015 r., sygn. akt KIO 1375/15. 

Argumentowano  następnie,  że  Odwołujący  formułując  zarzuty  całkowicie  pominął 

fakt, iż zaoferowane przez wszystkich trzech wykonawców stawki za jednostkę normatywną, 

służące do wyliczenia ceny ofert, wynoszące: 3,39 PLN netto (konsorcjum KSAR); 3,47 PLN 

netto (Artefakt); 3,49 PLN netto (konsorcjum Testa) – nie odbiegają od stawek oferowanych 

na rynku badań archeologicznych i nie charakteryzują się żadną z cech wymienionych w ww. 

orzeczeniu.  Podkreślono,  że  Zamawiający  będąc  podmiotem  regularnie  zlecającym 

wykonanie  badań  archeologicznych  w  związku  z  realizowaniem  liniowych  inwestycji 

drogowych, dysponuje w tym zakresie pełnymi, aktualnymi danymi. Zamawiający przedstawił 

w  formie  tabelarycznej  1  zadań  ze  wskazaniem  poziomu  stawek.  Wskazano  jednocześnie, 

ż

e  tabela  zawiera  dane  dotyczące  należycie  wykonanych  (co  najmniej  w  zakresie  badań 

terenowych)  zamówień,  porównywalnych  pod  względem  stopnia  złożoności  z  badaniami 

stanowiącymi  przedmiot  niniejszego  zamówienia.  Podkreślono,  że  średnia  stawka  za 

jednostkę normatywną  zadań wskazanych w tabeli wynosi 2,87 PLN netto.  

Zamawiający  przedstawił  następnie,  w  formie  tabelarycznej,  zadania  zlecone  przez 

pozostałe Oddziały GDDKiA w latach 2014-2015 (78 pozycji), wskazując, że średnia stawka 

za jednostkę normatywną zadań wykazanych w tabeli wynosi 3,94 PLN netto.  

Następnie,  Zamawiający  wskazał,  że  na  uwagę  zasługuje  fakt,  iż  Wykonawcą 

zadania  pn.:  „Wykonanie  archeologicznych  ratowniczych  badań  wykopaliskowych  w  ciągu 

pianowanej obwodnicy Ostródy w ciągu dk 16 (część I od km 9+800 do km 15+975 wraz z 

tymczasowym podłączeniem węzła Ostróda Południe do przebiegu istniejącej drogi krajowej 

nr DK 16 na odcinku od km 18+500 do km 19+100) wraz z opracowaniem wyników badań" 

wskazanego  w  wierszu  23  powyższej  tabeli  jest  Odwołujący.  Stawką  obowiązującą  w  tym 

zamówieniu jest 3,09 PLN netto. 

Przytoczone  dane  w  ocenie  Zamawiającego  dokładnie  określają  poziom  cen 

obowiązujący  na  krajowym  rynku  archeologicznych  ratowniczych  badań  wykopaliskowych. 

Dzięki  tej  wiedzy  możliwe  było  jednoznaczne  stwierdzenie,  że  zaoferowane  przez 

podnoszonych Wykonawców ceny cechuje walor rynkowości. 

Przeprowadzona  przez  Zamawiającego  procedura  wyjaśniająca,  do  której  był 

zobligowany  na  mocy  art.  90  ust.  1  Ustawy  Pzp,  stanowi  dodatkowe  potwierdzenie 

prawidłowości  oceny  złożonych  ofert  w  zakresie  oferowanych  cen.  Analiza  wyjaśnień 


doprowadziła  bowiem  do  uzasadnionego  wniosku,  że  ceny  te  nie  noszą  znamion  „rażąco 

niskich". 

Odnośnie sposobu dowodzenia okoliczności związanych z kalkulacją ceny dokonanej 

przez  Wykonawcę  Zamawiający  wskazał,  że  zasada  przyjęta  przez  Odwołującego,  która 

sprowadza  się  do  wręcz  automatycznego  odrzucania  wyjaśnień  niezawierających  kalkulacji 

ceny, jest błędna. Zamawiający przywołał pogląd z orzeczenia Izby, że „W szczególności w 

zależności  od  indywidualnych  okoliczności  sprawy,  zwłaszcza  w  związku  z  rodzajem 

podawanych  informacji,  będzie  można  ocenić  i  przyjąć  konieczny  sposób  i  stopień 

uwiarygodnienia  podawanych  danych.  Nie  można  więc  z  góry  przesądzić  czy  w  danym 

przypadku  konieczne  było  przedstawianie  wraz  z  wyjaśnieniami  stosownych  dowodów  czy 

też  wystarczające  było  tylko  podanie  i  powołanie  określonych  informacji.  Można  natomiast 

sformułować  jeden  generalny  postulat,  który  przy  ocenie  wyjaśnień  wykonawców  powinien 

być  bezwzględnie  egzekwowany  -  wyjaśnienia  powinny  być  konkretne,  jasne,  spójne  i 

adekwatne do danego przedmiotu zamówienia," 

Wyjaśnienia  złożone  przez  Wykonawców  spełniają  powyższe  wymogi  -  w 

szczególności ich stopień szczegółowości jest adekwatny do przedmiotu zamówienia. 

Na  uwagę  w  kwestii  rozważań  na  temat  dopuszczalnego  sposobu  dowodzenia, 

zasługuje  również  poniższe  stanowisko  zaprezentowane  w  Wyroku  Sądu  Okręgowego  w 

Krakowie  z  dnia  13  marca  2012  r.  (sygn.  XII  Ga  73/12):  „...  nie  istnieją  w  obowiązującym 

porządku  prawnym  (w  szczególności  w  regulacji  ustawy  pzp)  sztywne  kryteria,  jakie  winny 

być  spełnione,  aby  wyjaśnienia  udzielone  przez  wykonawców  na  zapytanie  zamawiającego 

uznane zostały za wystarczające. Stąd oczywistym jest, że ich ocena dokonywana będzie w 

każdym  konkretnym  przypadku  przez  zamawiającego,  a  treść  takich  wyjaśnień  musi  być 

postrzegana przez pryzmat treści zapytania." 

Wreszcie  nie  sposób  nie  wspomnieć,  iż  niebagatelne  znaczenie  w  przedmiotowym 

sporze  ma  również  pominięty  przez  Odwołującego  fakt,  iż  ceny  ofert  złożonych  przez 

podnoszonych  Wykonawców  (stanowiących  połowę  ogólnej  liczby  ofert  złożonych  w 

postępowaniu) cechuje nie tylko to, że odbiegają od wartości szacunkowej zamówienia, ale 

również  to,  że  są  do  siebie  bardzo  zbliżone  -  różnica  wartości  jest  znikoma  -  mieści  się  w 

przedziale  3  %.  Okoliczność  ta  uprawnia  do  stwierdzenia,  że  wartość  szacunkowa 

przedmiotowego  zamówienia  jest  zawyżona  w  stosunku  do  realiów  rynkowych  i  aktualnych 

cen  tego  typu  usług.  W  konsekwencji  może  to  oznaczać,  że  wartość  szacunkowa  w  tym 

konkretnym  przypadku  nie  stanowi  adekwatnego  punktu  odniesienia  do  stwierdzenia 

nierealności zaoferowanych cen. 


Odnosząc  się  do  zarzutów  sformułowanych  w  odniesieniu  do  ofert  poszczególnych 

Wykonawców, Zamawiający wskazał: 

W zakresie oferty Konsorcjum KSAR: 

Zarzuty sformułowane w stosunku do punktu 1 i 2 wyjaśnień. 

Wykonawca 

wskazał 

na 

fakt 

realizowania 

zamówienia 

pn. 

„Wykonanie 

archeologicznych  ratowniczych  badań  wykopaliskowych  na  trasie  budowy  Obwodnicy 

Inowrocławia  w  ciągu  drogi  krajowej  nr  15  i  25  wraz  z  opracowaniem  wyników  badań".  W 

związku  z  tym  dysponuje  on  zasobami  niezbędnymi  do  realizacji  przedmiotowego 

zamówienia,  zlokalizowanymi  w  względnie  niewielkiej  odległości  od  obszaru  objętego 

przedmiotowym zamówieniem. Zadaniem równolegle realizowanym są usługi objęte umową 

ramową  zawartą  w  dniu  16  czerwca  2015  r.  na  okres  4  lat  (taki  sam  okres  obowiązywania 

umowy  przewidziano  w  przedmiotowym  postępowaniu).  W  związku  z  powyższym 

uzasadnione  jest  stwierdzenie  Wykonawcy,  że  okres  realizacji  obu  umów  będzie  się 

pokrywał  „w  dużym  stopniu".  Zamawiający  pragnie  podkreślić,  że  przedstawione  fakty  nie 

wymagają  udowodnienia,  gdyż  zlecającym  i  odbiorcą  w/w  zamówienia  przywołanego  przez 

Wykonawcę jest GDDKiA Oddział w Bydgoszczy. Oczekiwanie od Wykonawcy przekazania 

informacji,  którymi  Zamawiający  dysponuje  „z  urzędu",  stanowiłoby  o  nadmiernym, 

nieuzasadnionym formalizmie. 

Powyższa okoliczność oraz wskazana w punkcie 2 lokalizacja siedziby Wykonawcy w 

sąsiedztwie  terenu  badań  objętych  przedmiotowym  zamówieniem  są  niewątpliwie  realnymi 

warunkami  działania,  dostępnymi  tylko  temu  Wykonawcy,  pozwalającymi  na  obniżenie 

kosztów  oferty.  Na  marginesie  należy  dodać,  iż  wniosek  Odwołującego  że  odległości,  o 

których  mowa  powyżej  są  na  tyle  duże,  że  „nie  pozwolą  uniknąć  kosztów  związanych  z 

„przerzucaniem  sprzętu  oraz  zasobów  ludzkich"  jest  niezrozumiały  -  w  ocenie 

Zamawiającego celem Wykonawcy nie było wykazanie uniknięcia kosztów - tylko wskazanie 

okoliczności umożliwiających ich znaczne ograniczenie. 

Zarzuty sformułowane w stosunku do punktu 3 wyjaśnień. 

Wykonawca  wskazuje  na  swoje  doświadczenie  nabyte  w  regionie  obejmującym 

obszar 

przedmiotowych  badań  archeologicznych.  Z  tego  względu  doświadczenie  to  można 

nazwać  unikalnym,  niedostępnym  dla  podmiotów  wykonujących  badania  w  innych 

lokalizacjach. Przyjmując iż Wykonawca  ma  na  myśli  co  najmniej  następujące  zadania 

wskazane  w  wierszach  4,  5  i  7  Tabeli  1,  tj.:  „Wykonanie  archeologicznych    ratowniczych  

badań  wykopaliskowych na trasie budowy Obwodnicy Inowrocławia  w ciągu drogi krajowej 

nr  15  i  25  wraz  z  opracowaniem  wyników  badań  z  podziałem  na  części./Przedmiot 


zamówienia  objęty  jest  umową  ramową/-Zadanie  l,cz.  II  -  4  stanowiska  (341  arów)", 

„Wykonanie  archeologicznych  ratowniczych  badań  wykopaliskowych  na  trasie  budowy 

Obwodnicy  Inowrocławia  w  ciągu  drogi  krajowej  nr  15  i  25  wraz  z  opracowaniem  wyników 

badań z podziałem na części./Przedmiot zamówienia objęty jest umową ramową/-Zadanie 1, 

cz.  III  -  1  stanowisko  (94  ary)",  „Wykonanie  archeologicznych  ratowniczych  badań 

wykopaliskowych  na  trasie  budowy  Obwodnicy  Inowrocławia  w  ciągu  drogi krajowej  nr  15  i 

25  wraz  z  opracowaniem  wyników  badań  z  podziałem  na  części./Przedmiot  zamówienia 

objęty  jest  umową  ramową/-Zadanie  2,cz.I  -  1  stanowisko  (50  arów)",  stwierdzić  należy,  iż 

również te fakty nie wymagają udowodnienia z powodów wskazanych w punkcie powyżej. 

W ocenie Zamawiającego błędny jest wniosek Odwołującego iż Wykonawca wskazał 

na  dysponowanie  osobami,  które  „...  ze  względu  na  długą  współpracę  wykonają  dla  niego 

usługi po cenach niższych niż rynkowe". Treść wyjaśnień nie zawiera takiego oświadczenia, 

wskazuje  natomiast  na  istnienie  przewagi  konkurencyjnej  w  postaci  możliwości 

wykorzystania  podczas  kalkulowania  kosztów  przedmiotowych  badań  wiedzy  osób,  które 

wykonywały  badania  powierzchniowe  na  terenie  objętym  przedmiotowym  zamówieniem. 

Odnosząc się do przywołanego przez Odwołującego wyroku KIO z dnia 27 sierpnia 2014 r., 

sygn. KIO 1680/14, mającego uzasadnić jego stanowisko, zauważyć należy, że (jak można 

przypuszczać) na potrzeby niniejszego odwołania, Odwołujący wypaczył sens przywołanego 

fragmentu uzasadnienia.  

Ocena wyjaśnień dokonana przez Zamawiającego nie stoi również w sprzeczności z 

przywołaną  tezą  wyroku  KIO  z  dnia  7  lipca  2014  r.  sygn.  KIO  1287/14,  gdyż  okoliczności 

wskazane  powyżej  stanowią  opisywaną  w  wyroku  optymalizację  uwzględnioną  na  etapie 

kalkulacji ceny oferty, prowadzącą do redukcji zbędnych kosztów. 

Zarzuty sformułowane w stosunku do punktu 4, 5 i 8 wyjaśnień 

Odwołujący  wskazuje  na  nieujęcie  w  wyjaśnieniach  konkretnych,  jednostkowych 

elementów  cenotwórczych.  Zgodnie  z  jednolitym  orzecznictwem,  punktem  odniesienia  dla 

zarzutu rażąco niskiej ceny jest przedmiot zamówienia a nie poszczególne ceny jednostkowe 

oferty  (w  omawianym  przypadku  -  elementy  kosztotwórcze).  Przykładowo  w  wyroku  Sądu 

Okręgowego  w  Krakowie  z  dnia  13  marca  2012  r.  sygn.  XII  Ga  73/12  wskazano,  iż  „... 

Oceniając, czy oferta nie zawiera ceny rażąco niskiej należy brać pod uwagę ceny całkowite 

oferty,  a  nie  ceny  jednostkowe.  Nawet  jeśli  pewne  części  oferty  pewna      usługa      mogłaby  

być   uznana   za   rażąco   niską,   to   nie   skutkuje   to  jedni... koniecznością odrzucenia 

oferty jako oferującej cenę rażąco niską." 

Zarzuty sformułowane w stosunku do punktu 6 wyjaśnień. 


Odwołujący  bezpodstawnie  podważa  wiarygodność  dowodu  w  postaci  pisemnego 

zobowiązania  podmiotu  trzeciego  do  wypożyczenia  Wykonawcy  koparki  w  celu  realizacji 

przedmiotowego  zamówienia.  Swoją  negatywną  ocenę  opiera  jedynie  na  subiektywnym 

odczuciu,  iż  wskazana  w  zobowiązaniu  cena  wynajmu  jest  „nierealistyczna".  Zamawiający 

nie widzi podstaw do takiego stwierdzenia. 

Zarzuty sformułowane w stosunku do punktu 9 wyjaśnień. 

Porównywalność      przywołanych      przez      Wykonawcę      zadań      z      przedmiotem   

niniejszego  postępowania  nie  wymaga  szczegółowego  postępowania  dowodowego  - 

GDDKiA  Oddział  w  Bydgoszczy  była  zlecającym  i  odbiorcą  wszystkich  wskazanych 

zamówień,  w  związku  z  czym  dysponuje  pełną  wiedzą  umożliwiającą  stwierdzenie 

porównywalności wskazanych zadań. 

W  zakresie  ofert  Wykonawców:  Firma  Archeologiczna  ARTEFAKT  K.B.  oraz 

Konsorcjum TESTA. 

Pkt 1 zarzutów. 

Zarzut,  zgodnie  z  którym  Wykonawca  dopuścił  się  „modyfikacji  zapisów  SIWZ" 

poprzez  przyjęcie  do  kalkulacji  obliczenia  kosztów  pracy  dla  8  kierowników  badań,  wobec 

wymaganych  10  jest  chybiony.  Specyfika  przedmiotowego  zamówienia,  w  szczególności 

ramowy charakter, a co za tym idzie rozłożone w czasie wykonanie poszczególnych zleceń 

daje  możliwość  (a  wręcz  wymaga)  uśrednienia kosztów  pracy  przyjętych  do  wyceny  oferty, 

opartego na wiedzy i doświadczeniu Wykonawcy. 

Pozostałe  zarzuty  sprowadzają  się  do  podważania  wiarygodności  wykazywanych 

stawek  za  poszczególne  elementy  cenotwórcze  lub  wykazania  braku  wyceny  pewnych 

elementów,  co  wobec  braku  wykazania,  iż  łączna  cena  ofertowa  została  zaniżona  w 

stosunku  do  przedmiotu  zamówienia  nie  może  mieć  znaczenia.  W  ocenie  Zamawiającego 

stopień  szczegółowości  wyjaśnień  oczekiwany  przez  Odwołującego  jest  nieadekwatny  do 

celu jakiemu one służą. 

Podsumowując stwierdzić należy, że  żadna  z cen zaoferowanych  w przedmiotowym 

postępowaniu nie wyczerpuje znamion ceny „rażąco niskiej". Jak wykazano w uzasadnieniu 

stanowiska  Zamawiającego,  ceny  te  odpowiadają  cenom  występującym  na  rynku  badań 

archeologicznych,  a  ich  poziom  zdeterminowany  jest  walką  konkurencyjną  podmiotów 

ubiegających się o udzielenie zamówienia publicznego. 

Na  podkreślenie  zasługuje  fakt,  iż  w  przedmiotowej  sprawie  wartość  szacunkowa 

zamówienia  nie  stanowi  adekwatnego  punktu  odniesienia  do  stwierdzenia  realności 

zaoferowanych  cen  -  takim  punktem  jest  poziom  cen  obowiązujących  na  rynku  badań 

archeologicznych. Jak stwierdzono w wyroku KIO z dnia 16 lipca 2015 r. sygn. KIO 1375/15, 


KIO 1391/15 „Udowodnienie przez Wykonawcę, że jego cena ofertowa nie odbiega in minus 

od realnej, rynkowej wartości zamówienia stanowiło będzie wystarczające wykazanie, że nie 

zaoferowano  ceny  rażąco  niskiej  w  stosunku  do  wartości  przedmiotu  zamówienia,  a  tym 

samym brak jest przesłanek do zastosowania dyspozycji art. 89 ust. 1 pkt 4 ustawy Pzp." 

Przystąpienie  do  postępowania  odwoławczego  po  stronie  Zamawiającego  zgłosili: 

wykonawcy  wspólnie ubiegający się o udzielenie zamówienia: 1) KSAR  s.c. W.S., A. S.-S., 

ul. Dworska 67, 32-045 Wola Kalinowska, 2) Pracownia Archeologiczna i Archeobotaniczna 

A.W.,  ul.  Konińska  12,  62-650  Skulsk  (konsorcjum  KSAR);  wykonawca  K.B.  prowadzący 

działalność gospodarczą pod nazwą K.B. ARTEFAKT - Firma Archeologiczna, ul. Rolna 63, 

97-500  Radomsko  (ARTEFAKT);  wykonawcy  wspólnie  ubiegający  się  o  udzielenie 

zamówienia:  1)  A.W.  prowadzący  działalność  gospodarczą  pod  nazwą  A.W.  „TESTA” 

Pracownia  Archeologiczna,  ul.  Maksyma  Gorkiego  37  lok.  25,  92-524  Łódź,  2)  W.  B.-Z. 

prowadząca  działalność  gospodarczą  pod  nazwą  Pracownia  archeologiczna  „GRANDOR” 

W.B.-Z., ul. Jabłoniowa 17 lok. 12, 91-496 Łódź (konsorcjum TESTA). 

Izba  stwierdziła  skuteczność  zgłoszonych  przystąpień  i  dopuściła  ww.  wykonawców 

do udziału w postępowaniu w charakterze uczestników.  

Przystępujący konsorcjum TESTA w złożonym piśmie procesowym wskazał m.in., że: 

został  wezwany  w  trybie  art.  90  ust.  1  Pzp  do  złożenia  wyjaśnień  dotyczących  elementów 

oferty  mających  wpływ  na  wysokość  ceny.  Zamawiający  prawidłowo  ocenił  złożone 

wyjaśnienia  nie  dopatrując  się  podstaw  do  odrzucenia  oferty  przystępujących  na  podstawie 

art. 89 ust. 1 pkt 4 Pzp w zw. z art. 90 ust. 3 Pzp, Składając wyjaśnienia w zakresie rażąco 

niskiej  ceny  Przystępujący  musiał  wziąć  pod  uwagę,  że  postępowanie  dotyczy  zawarcia 

umowy  ramowej,  a  Zamawiający  określił  modyfikatorami  powierzchnię  2143,5  ara  na  53 

stanowiskach.  Pozostałe  stanowiska  będą  w  trakcie  prac  ziemnych  odkrywane  i  wtedy 

dopiero  będą  określone  modyfikatory  do  nich.  Przygotowując  wyjaśnienia  wykonawca 

bazował na tych 53 stanowiskach. 

Cena  zaoferowana  przez  Przystępującego  uwzględnia  wszystkie  koszty  realizacji 

przedmiotu  zamówienia.  Uwzględnione  koszty  nie  odbiegają  od  cen  rynkowych.  Są 

wiarygodne,  zaś  przyjęte  założenia  uwzględniają  specyfikę  i  warunki  realizacji  zamówienia. 

Przystępujący  udokumentował  koszty  prac  ziemnych,  zabezpieczenia  terenu  wokół 

prowadzonych  prac  wykopaliskowych,  odhurnusowania  terenu  badań,  rekultywacji  oraz 

uporządkowania terenu badań. Na dowód tego przedłożył zobowiązanie podwykonawcy B.J., 

który  zobowiązał  się  do  wykonania  niniejszych  prac  przy  realizacji  zamówienia  za  łączną 

kwotę  448.205,85  zł  brutto.  Nie  ma  zatem  racji  Odwołujący  twierdząc,  że  Przystępujący 


udokumentował  jedynie  koszt  robót  ziemnych.  Odnosząc;  się  do  zastrzeżeń  Odwołującego 

do przeprowadzonej przez Przystępującego kalkulacji kosztów podniesiono: 

Ad 1. 

Odwołujący  wskazał,  że  Przystępujący  kalkulując  koszt  kierowników  badań  zaniżył 

kalkulację uwzględniając 8 a nie 10 osób jak wynika z postawionego przez Zamawiającego 

warunku  udziału  w  postępowaniu.  Przystępujący  dysponuje  10  wymaganymi  kierownikami 

badań,  potwierdził  to  w  sposób  wymagany  przez  Zamawiającego  dla  wykazania  spełnienia 

warunku udziału w postępowaniu w postaci posiadania wymaganego potencjału kadrowego. 

Złożona  kalkulacja  uwzględnia  8  osób,  wynika  to  jednak  z  tego,  że  w  przyjętym  przez 

Przystępujących  czasie  realizacji  zamówienia  w  sposób  ciągły  w  dni  robocze  po  8  godzin 

dziennie pracować będzie jednocześnie 8 osób. To nie będą zawsze te same osoby. Będą 

się  wymieniać  w  ramach  puli  10  wskazanych  zamawiającemu  osób.  Nie  mniej  jednak 

uśredniając  koszt  zatrudnienia  wszystkich  10  osób  -  biorąc  pod  uwagę,  że  w  zakładanym 

czasie  realizacji  zamówienia  jednocześnie  obowiązki  wykonywać  będzie  średnio  8  osób  - 

wynosić będzie tyle ile koszt zatrudnienia 8 osób. 

Przystępujący zwrócili na to uwagę składając wyjaśnienia elementów cenotwórczych. 

W  odpowiedzi  na  wezwanie  znalazł  się  następujący  zapis  „*Okres  306  dni  roboczych  i  13 

miesięcy  przyjęty  na  potrzeby  niniejszej  kalkulacji  (przy  średnim  wykonaniu  badań  na  7 

arach dziennie). Badania będą prowadzone w terminach określonych przez. Zamawiającego. 

Ilość osób uczestniczących jednocześnie w pracach będzie zależna od harmonogramu prac i 

w  miarę  potrzeb  będzie  zwiększana  lub  zmniejszana,  co  nie  wpłynie  na  koszt  całościowy 

zatrudnienia  wymaganego  personelu".  Dopuszczamy  nawet  możliwość  prowadzenia  badań 

równocześnie  na  większej  ilości  stanowisk  niż  10  (czyli  przyjętej  przez  Zamawiającego  w 

SIWZ)  oraz  dysponujemy  ku  temu  niezbędnym  personelem.  Przy  zwiększonej  ilości 

zatrudnionych  kierowników,  skróci  się  czas  niezbędny  na  wykonanie  badań,  a  więc  koszty 

nie  zmienią  się.  Reasumując  przykładowo  zatrudniając  jednocześnie  16  kierowników  i 

prowadząc  badania  na  16  stanowiskach  jednocześnie  okres  wykonania  badań  będzie 

wynosił 153 dni robocze, więc koszty badań w zakresie zatrudnienia personelu nie wzrosną. 

Mając na uwadze to, że Zamawiający jest w trakcie pozyskiwania gruntów pod badania i nie 

był  w  stanie  określić  dokładnego  terminu  ich  wykonania  na  poszczególnych  stanowiskach, 

Przystępujący  przyjął  okres  306  dni  roboczych  i  13  miesięcy  jedynie  na  potrzeby  kalkulacji 

znajdującej się w/w piśmie. 

Podsumowując  w  tym  zakresie  podniesiono,  że  skalkulowanie  kosztów  pracy  8 

kierowników  badań  przez  okres  13  miesięcy  jest  uśrednieniem  kosztów  pracy  wszystkich 

tych  osób  i  wskazuje  na  to,  że  przy  założeniu  realizacji  zadań  przez  okres  13  miesięcy 


konieczne  jest  utworzenie  8  pełnych  etatów.  W  ramach  tych  etatów  kierownicy  będą  się 

zmieniać.  Przystępujący  biorą  pod  uwagę,  że  kierowników  może  być  w  danym  momencie 

wykonywania prac więcej, ale wówczas skróci się termin wykonywania zadania, tym samym 

koszty pozostaną bez zmian. 

Odnosząc  się  do  wątpliwości  Odwołującego  dotyczącej  braku  pozycji  związanej  z 

wydatkami na „wydruk 636 egzemplarzy dokumentacji odbiorowej oraz sprawozdań, a także 

zakup  i  nagranie  212  płyt  ze  sprawozdaniami''  podnosimy  że  nie  ma  racji  Odwołujący 

podnosząc,  że  brak  jest  takiej  pozycji  w  kosztorysie  Przystępujących.  Koszty  te  zostały 

uwzględnione w pkt 5 Odpowiedzi na wezwanie Zamawiającego do złożenia wyjaśnień dot. 

elementów  cenotwórczych.  Punkt  ten  stanowi,  że;  „  (...)  cena  zawiera  wykonanie  pełnej 

dokumentacji papierowej i fotograficznej". 

Ad 2. 

Oszacowanie  wartości  odhumusowania  zostało  przeprowadzone  w  oparciu  o 

rozpoznanie  i  kwerendę  stanowisk  przeprowadzone  po  ogłoszeniu  przedmiotowego 

przetargu.  W  oparciu  o  konsultacje  w  Urzędzie  Kujawsko-Pomorskiego  Konserwatora 

Zabytków,  Delegatura  w  Bydgoszczy  Przystępujący  uzyskali  wówczas  informację,  iż 

dopuszczalne będzie użycie sprzętu mechanicznego do odhumusowania powierzchni badań. 

Zgodnie z tym Przystępujący przyjęli obszar o powierzchni 2021,5 arów do odhumusowania 

mechanicznego, zaś obszar 122 arów do odhumusowania ręcznego. Powyższe dane zostały 

uwzględnione w kalkulacji wykonanej przez podwykonawcę - B.J., 

Ad 3. 

Odwołujący  nie  doprecyzował  nr  normy  KNR  2-01.  Podał  jedynie,  iż  wg  tej  normy 

jedna  osoba  przemieści  2-3m3  ziemi  w  ciągu  jednego  dnia  roboczego.  Według  normy 

dotyczącej niniejszego postępowania: KNR 2-01 0307-01 (kategoria 3 i II gruntów odnosząca 

się do modyfikatorów F0 i FI) jedna osoba przemieści 1 m3 ziemi z przewozem gruntu taczką 

na  odległość  10  m  w  ciągu  1,47  godziny.  Według  normy  KNR  2-01  0307-02  również 

dotyczącej niniejszego postępowania (kategoria III gruntów odnosząca się do modyfikatorów 

F2 i F3). ) jedna osoba przemieści 1 m3 ziemi z przewozem gruntu taczką na odległość 10 m 

w  ciągu  2,36  godziny.  Uwzględniając  powyższe  Przystępujący  uznali,  że  20  pracowników 

fizycznych wystarczy dla realizacji zamówienia. 

Ad 4. 

Odwołujący  wskazał,  że  Przystępujący  nie  uwzględnili  w  wyjaśnieniach  kosztów 

zagęszczenia dziur po obiektach do stanu pierwotnego. Koszt ten został uwzględniony w pkt 

2  Odpowiedzi  na  wezwanie  do  złożenia  wyjaśnień  dot.  elementów  cenotwórczych,  tj.  w 


ramach  rekultywacji  oraz  uporządkowania  terenu  baciar')  oraz  został  poparty  dowodem  w 

postaci zobowiązania Pana B.J., 

Ad 5. 

Odnosząc się do zastrzeżenia Odwołującego do braku pozycji związanej z kosztami 

niezbędnego sprzętu (łopaty, szpadle, szpachelki, pędzelki, haczki, niwelatory, teodolit, łaty 

itp.) podniesiono, że są to sprzęty wielokrotnego użytku uwzględniane w ogólnych kosztach 

działania przedsiębiorstwa, a nie tyle samej realizacji niniejszego zamówienia, podobnie jak 

np.  koszty  amortyzacji  pojazdów,  koszty  artykułów  biurowych,  obsługi  księgowej  itp. 

Przystępujący  dysponuje  wszelkim  niezbędnym  sprzętem  do  realizacji  niniejszego 

zamówienia. Nie jest konieczne nabywanie go na potrzeby realizacji niniejszego zamówienia. 

Ad 6. 

Odnosząc  się  do  podnoszonych  wątpliwości  Odwołującego  w  zakresie  zaniżenia 

kosztów zakwaterowania oraz transportu ludzi i zabytków, podniesiono, że mając na uwadze 

ceny  rynkowe  wynajmu  domów  oraz  doświadczenie  własne  Wykonawcy  określono  koszt 

najmu domu na kwotę 2500 zł za miesiąc opłat za media w wysokości 760 zł za miesiąc. Za 

okres  13  miesięcy  koszt  zakwaterowania  wynosi  42.380  zł  brutto.  Pozostałe  61.620  zł 

zostało zarezerwowane na pokrycie kosztu transportu ludzi, sprzętu i zabytków. 

Ad 7. 

Odwołujący  podniósł,  że  Przystępujący  nie  uwzględnili  w  kalkulacji  kosztów 

zabezpieczenia  wykopów  przed  chronionymi  gatunkami  zwierząt.  Wobec  powyższego 

podniesiono, że koszt ten został uwzględniony w pozycji 2 kalkulacji - zabezpieczenie terenu 

wokół prowadzonych prac wykopaliskowych oraz poparty dowodem w postaci zobowiązania 

Pana B.J.. 

Ad 8. 

Koszty uzyskania niezbędnych decyzji na niszczenie gatunków chronionych, siedlisk 

chronionych  i  siedlisk  gatunków  chronionych  został  uwzględniony  w  pkt  9  kalkulacji  z  dnia 

28.01.2016r. w ramach kosztów czynności administracyjnych. 

Ad 9. 

Koszt  uzyskania  niezbędnych  decyzji  na  chwytanie  i  przenoszenie  gatunków 

chronionych  został  uwzględniony  w  pkt  9  kalkulacji  z  dnia  28.01.2016r.  w  ramach  kosztów 

czynności administracyjnych. 

Ad 10. 


Koszty  dozoru  stanowisk  zostały  uwzględnione  w  pozycji  2  kalkulacji  - 

zabezpieczenie  terenu  wokół  prowadzonych  prac  wykopaliskowych  oraz  poparte  dowodem 

w postaci zobowiązania Pana B.J.. 

Ad 11. 

Koszty  odwodnienia  zostały  uwzględnione  w  pozycji  2  kalkulacji  -  w  ramach  prac 

ziemnych oraz poparte dowodem w postaci zobowiązania Pana B.J.. 

Ad 12. 

Odnosząc się do zastrzeżenia Odwołującego do braku pozycji związanej z kosztami 

materiałów dokumentacyjnych (dyski twarde, papier, aparaty fotograficzne itp.) podniesiono, 

ż

e  są  to  albo  sprzęty  wielokrotnego  użytku  uwzględniane  w  ogólnych  kosztach  działania 

przedsiębiorstwa, a nie tyle samej realizacji niniejszego zamówienia, podobnie jak np. koszty 

amortyzacji pojazdów, obsługi księgowej itp. Przystępujący dysponuje wszelkim niezbędnym 

sprzętem do realizacji niniejszego zamówienia. Nie jest konieczne nabywanie go na potrzeby 

realizacji niniejszego zamówienia. Koszty artykułów papierniczych również traktowane są jak 

ogólny  koszt  działania  przedsiębiorstwa,  znikomy  zresztą  (niezauważalny)  przy  realizacji 

takiego zamówienia. 

Ad 13, 14, 15 i 17. 

Przystępujący  nie  poniosą  kosztów  dozoru  zabytków.  Posiada  powierzchnię 

magazynową  objętą  stalą  ochroną  firmy  Protector.  Jest  to  niezbędny  potencjał  techniczny 

Konsorcjum.  Odnosząc  się  do  pozostałych  zastrzeżeń  Odwołującego  odnośnie  materiału 

zabytkowego podniesiono, że zgodnie z Załącznikiem nr 2 do Zarządzenia nr 7 Generalnego 

Dyrektora  Dróg  Krajowych  i  Autostrad  z  dnia  23  marca  2009  r.  „(...)  na  wykonanie  prac 

związanych z konserwacją i zabezpieczeniem zbiorów powinno być zarezerwowane do 10 % 

ś

rodków  przeznaczonych  na  opracowanie  stanowiska".  Koszty  konserwacji  zabytków 

wyceniono na kwotę 80.000 zł co stanowi 8,65 % wartości opracowali.  

Z  tytułu  magazynowania  zabytków  w  czasie  do  momentu  przekazania  ich  do 

właściwej  jednostki  muzealnej  wskazanej  przez  Kujawsko-Pomorskiego  Konserwatora 

Zabytków,  Delegatura  w  Bydgoszczy  Przystępujący  nie  ponosi  dodatkowych  kosztów  - 

posiada  powierzchnię  magazynową  objętą  stałą  ochroną  firmy  Protector.  Zgodnie  z  art.  35 

ust. 1 ustawy z dnia 23 lipca 2003 roku o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami (t.j. Dz. 

U. z 2014 r. poz. 1446 ze zm.) zabytki archeologiczne stanowią własność Skarbu Państwa i 

na  podstawie  art.  35  ust.  3  powyższej  ustawy  zostaną  bezpłatnie  przekazane  w  depozyt 

właściwej  jednostce  muzealnej  z  terenu  województwa  kujawsko-pomorskiego  wskazanej 

przez  Kujawsko-Pomorskiego  Konserwatora  Zabytków,  Delegatura  w  Bydgoszczy.  W 

związku  z  powyższym  argumentacja  odwołującego  w  tym  zakresie  wskazuje  bądź  na  jego  


niewiedzę    w    tym  zakresie  bądź  na  próbę  wprowadzenia  w  błąd  Zamawiającego  lub 

Krajowej Izby Odwoławczej. 

Ad 16. 

Kwota 200.000. zł została przewidziana przez Wykonawcę na pokrycie dodatkowych 

kosztów  przy  wykonywaniu  opracowań.  Jak  słusznie  zauważył  Odwołujący  na  jedno 

stanowisko  średnio  przypada  kwota  3773,58  zł.  Pozwala  to  na  zatrudnienie  dodatkowo  53 

osób  na  okres  1  miesiąca  do  prac  związanych  z  wykonaniem  opracowań.  Odwołujący 

odniósł się do nieobowiązujących przepisów prawnych. Przywołane rozporządzenie Ministra 

Kultury  z  dnia  9  czerwca  2004  r,  nie  obowiązuje  od  2011  r.  Ani  ustawa  ani  obecnie 

obowiązujące  rozporządzenie  Ministra  Kultury  i  Dziedzictwa  Narodowego  z  dnia  14 

października  2015  r.  w  sprawie  prowadzenia  prac  konserwatorskich,  prac  restauratorskich, 

robót budowlanych, badań konserwatorskich, badań architektonicznych i innych działań przy 

zabytku  wpisanym  do  rejestru  zabytków  oraz  badań  archeologicznych  i  poszukiwań 

zabytków  (Dz.  U.  z  2015  r.,  poz.  1789)  nie  nakładają  na  kierownika  badań  obowiązku 

wykonania  opracowania  wyników  badań,  koszt  zatrudnienia  kierowników  badań  przy 

wykonaniu opracowań nie obciąża zatem wykonawców prac. Na marginesie podniesiono, że 

kalkulacja  przedstawiona  przez  Odwołującego  sztucznie  zawyża  koszty  wykonania  badań  i 

opracowań.  Gdyby  przyjąć  założenia  Odwołującego  jego  cena  ofertowa  także  nie  pokrywa 

kosztów wykonania zadania. 

Przystępujący  zaoferował  w  niniejszym  postępowaniu  stawkę  3,49  zł  netto  za 

jednostkę  normatywną.  Tymczasem  Wykonawca  Pracowania  Archeologiczna  „Testa"  A.W. 

wykonał badania archeologiczne dla Zamawiającego za stawkę wynoszącą 2,28 zł netto za 

jednostkę  normatywną.  Jednocześnie  podkreślono,  iż  Konsorcjum  na  zlecenie 

Zamawiającego  (GDDKiA  Oddział  w  Bydgoszczy)  wykonuje  analogiczne  zamówienie 

(umowa  ramowa  na  wykonanie  badań  archeologicznych  wraz  z  opracowaniami  wyników 

badań)  za  stawkę  3,48  zł  netto.  Dowodzi  to,  iż  podana  w  przedmiotowym  przetargu  cena 

zamówienia jest ceną rynkową. 

Przystępujący podkreślił, że złożył adekwatne do specyfiki zamówienia, wyczerpujące 

wyjaśnienia  i  udowodnił  realność  zaoferowanej  ceny.  Udowodnił  także,  że  cena  jest 

wiarygodna, tzn. że z tytułu realizacji zamówienia i pozyskanego za nie wynagrodzenia, przy 

zachowaniu  należytej  staranności,  Przystępujący  nie  będą  ponosili  strat.  Podkreślenia 

wymaga  także  to,  że  cena  zaoferowana  przez  Przystępujących  nie  odbiega  od  cen  innych 

wykonawców oraz cen oferowany cli  w innych tego rodzaju postępowaniach prowadzonych 

przez GDDKiA na zbieżne zadania.  


Przystępujący ARTEFAKT w złożonym piśmie procesowym wskazał m.in., że:  

Zodnie z treścią art. 190 ust. 1 Pzp, strony i uczestnicy postępowania odwoławczego 

są  obowiązani  wskazywać  dowody  dla  stwierdzenia  faktów,  z  których  wywodzą  skutki 

prawne.  Ciężar  udowodnienia  okoliczności  przytoczonych  w  odwołaniu  spoczywa  na 

Odwołującym  (art.  6  kc).  Stawiając  w  odwołaniu  zarzuty  dotyczące  przyjęcia  w  ofercie 

Przystępującego  zaniżonych  kosztów,  niemożliwych  do  osiągnięcia  w  realiach  rynkowych. 

Odwołujący  powinien  te  zarzuty  udowodnić  i  wykazać,  jaka  jest  faktyczna  wysokość  tych 

kosztów.  Tymczasem  Odwołujący  nie  przedstawił  żadnych  dowodów,  ograniczając  się 

wyłącznie do gołosłownych twierdzeń typu: „Wynagrodzenie przedstawione w ofercie uznać 

należy  za  nierealne  (niewiarygodne)';  „Podana  kwota  jest  nierzeczywista",  „Wyliczenia 

pozostają w oderwaniu od realnych kosztów" itp.  

Przystępujący  oświadczył,  że  zastosowane  w  jego  ofercie  stawki  i  koszty  są  jak 

najbardziej  realne  i  powszechnie  stosowane  przy  świadczeniu  usług  archeologicznych  -  w 

odróżnieniu  od  stawek  i  kosztów  wskazanych  przez  odwołującego,  które  są  drastycznie 

zawyżone. 

Przystępujący  wskazał,  że  jeden  z  członków  konsorcjum  Odwołującego  (Pracownia 

Areheoiogiczno-Konserwatorska  Archeoplan  P.W.),  przystępując  pod  koniec  2014  r.  do 

przetargu  na  ^Wykonanie  archeologicznych  ratowniczych  badań  wykopaliskowych  w  ciągu 

projektowanej  drogi  ekspresowej  S7  na  odcinku  Nidzica  -Napierki  na  rozszerzonym 

stanowisku  Litwinki  III,  AZP  32-60/4,  (rejon  około  km  27  i  640  projektowanej  S7)  wraz  z 

opracowaniem wyników badań", zaoferował cenę 3,31 zł brutto za jednostkę normatywną, a 

zatem  znacznie  niższą,  od  ceny  zaoferowanej  aktualnie  przez  Przystępującego.  Należy 

podkreślić,  że  warunki  realizacji  tego  zamówienia  były  znacznie  trudniejsze  od  warunków 

przewidzianych  w  niniejszym  postępowaniu.  Pracownia  Archeologiczno-Konserwatorska 

Archeoplan  P.W.  wygrała  również  w  ubiegłym  roku  przetarg  na  „Wykonanie 

archeologicznych  ratowniczych  badań  wykopaliskowych  na  trasie  planowanej  obwodnicy 

Ostródy  w  ciągu  dk  16  (część  1  od  km  91800  do  km  151975  wraz  z  tymczasowym 

podłączeniem  węzła  Ostróda  Południe  do  przebiegu  istniejącej  drogi  krajowej  nr  OK  16  na 

odcinku od km 18 -i 500 do km 19H00) wraz z opracowaniem wyników badań" z ceną 3,09 zł 

brutto za jednostkę normatywną. 

Odnosząc  się  do  zarzutu  odwołania  dotyczącego  pominięcia  niektórych  kosztów  w 

wyjaśnieniach 

udzielonych 

Zamawiającemu, 

Przystępujący 

wskazał, 

ż

żą

danie 

Zamawiającego  o  udzielenie  wyjaśnień  dotyczących  elementów  oferty  mających  wpływ  na 

wysokość  ceny  miało  charakter  ogólny,  zaś  zakres  umowy  ramowej  przewidziany  w  SIWZ 

jest  bardzo  szeroki  zarówno  pod  względem  ilościowym,  jak  i  wartościowym.  Siłą  rzeczy 


wyjaśnienia Przystępującego musiały ograniczyć jedynie do tych elementów cenotwórczych, 

które  mają zasadnicze znaczenie dla kalkulacji ceny ofertowej. Nie sposób bowiem przy tak 

dużym zakresie usługi dokonać kalkulacji wszystkich, nawet najdrobniejszych kosztów. 

W  takim  też  kontekście  należy  interpretować  zarzuty  odwołania  dotyczące  np. 

nieuwzględniania  w  wyjaśnieniach  Przystępującego  kosztów  zakupu  212  płyt  CD 

niezbędnych  do  nagrania  sprawozdań  (wartość  tych  płyt  to  ok.  150  zł),  opłat  za  wydanie 

wymaganych  decyzji  administracyjnych  (82  zł),  kosztów  opróżnienia  toalety  itp.  Poza  tym 

Przystępujący  wskazywał  w  wyjaśnieniach,  że  część  niezbędnych  materiałów  (np.  taśmy, 

paliki  do  ogradzania  stanowisk,  łopaty,  papier  do  drukarek,  tonery)  zakupił  wcześniej,  a 

część  z  tych  kosztów  zaliczana  jest  do  bieżących,  stale  ponoszonych  kosztów  działalności 

firmy. Przede wszystkim jednak Przystępujący wykazał, że zaplanował  przy realizacji umowy 

zysk na        poziomie 2 827 998,00 zł, a zatem nawet w przypadku pominięcia niektórych 

kosztów w kalkulacji nie istnieje ryzyko realizacji umowy ze stratą. 

Przy  ocenie  treści  wyjaśnień  udzielonych  przez  Przystępującego  należy  uwzględnić 

fakt,  iż  od  2014  r.  do  dnia  dzisiejszego  Przystępujący  realizuje  na  rzecz  tego  samego 

Zamawiającego  usługi  archeologiczne  przy  innym  zamówieniu  -  budowie  obwodnicy 

Inowrocławia. Zamawiający weryfikował zatem już wcześniej potencjał techniczny i kadrowy 

Przystępującego,  posiada  wiedzę  co  do  terminowości  i  jakości  świadczonych  przez  niego 

usług  i  doskonale  orientuje  się  również  w  stosowanych  przez  Przystępującego  stawkach 

wynagrodzenia. 

Niezasadny    jest      zarzut      odwołania      dotyczący      zaniżenia      liczby      i   

wynagrodzenia 

kierowników  badań.  Przystępujący  wskazał  bowiem  w  wyjaśnieniach,  że  kierownicy  badań 

otrzymają wynagrodzenie w wysokości 100 zł za każdy przebadany pełny ar powierzchni (z 

obiektem lub warstwą) i 25 zł za ar „pusty". Do przebadania zgodnie z tabelą stanowisk jest 

2143,5  arów,  a  zatem  na  wynagrodzenie  dla  kierowników  badań  trzeba  było  przewidzieć 

maksymalnie 214 350 zł ( przy założeniu, że na 100% powierzchni przeprowadzone zostaną 

pełne  badania,  co  jest  z  resztą  mało  realne).  Powyższa  kwota  pozostanie  niezmienna,  bez 

względu  na  to,  ilu  kierowników  badań  trzeba  będzie  faktycznie  zatrudnić.  Przyjęcie 

rozliczenia  kierowników  na  podstawie  wykonanej  pracy  (a  nie  na  podstawie  miesięcznego 

wynagrodzenia) jest dopuszczalne i powszechnie praktykowane, a liczbę ekip, która będzie 

realizować  zadania,  Przystępujący  określił  mając  na  względzie  warunki  umowy  ramowej  i 

posiadane w tym zakresie doświadczenie. 

Firma Artefakt od 2005 r. współpracuje ściśle z geomorfologiem dr. hab. P.K. i nigdy 

nie  musiała  korzystać  z  usług  innych  naukowców.  Wszystkie  opracowania  jakie  Artefakt 


zamawiał  u  dr  K.  były  zawsze  kompletne  i  merytoryczne.  Wizyty  geomorfologa  w  terenie 

będą  uzależnione  od  rzeczywistych  potrzeb  jakie  ujawnią  w  trakcie  badań.  Po  zapoznaniu 

się  z  dokumentacją  postępowania  dr  P.  Kittel  zaoferował  wykonanie  usług  usługi  za 

wynagrodzeniem 2920zl brutto, na dowód czego Przystępujący przedkłada oświadczenie dr 

P. K.. Podobnie wygląda sytuacja z antropologiem. Firma Artefakt od 2005 r. współpracuje w 

tym zakresie z dr B. S.-B., u której zamawia wszystkie ekspertyzy antropologiczne. Nigdy nie 

było  zastrzeżeń  co  do  jakości  opracowań  wykonanych  przez  w/w.  W  załączeniu 

Przystępujący  przedkłada  oświadczenie  dr  B.  S.-B.,  potwierdzające  gotowość  wykonania 

usług  antropologicznych  przy  realizacji  umowy  ramowej  za  wynagrodzeniem  2920zl  brutto. 

Na  marginesie  Przystępujący  wskazuje,  że  po  badaniach,  jakie  Przystępujący  wykonał  na 

stanowisku w  Markowicach 12, gdzie odkryto cmentarzysko z ok. 300 grobami, zgłosiło się 

wielu  antropologów  zarówno  z  Poznania,  Krakowa  i  Łodzi,  którzy  oferowali  wykonanie 

opracowań  antropologicznych  z  w/w  cmentarzyska  za  darmo.  Wynikało  to  z  faktu,  iż 

naukowcy  ci  starali  się  pozyskać  różnego  rodzaju  granty  naukowe  (ministerialne  i 

europejskie), ale bez zestawu materiału kostnego nie mogli o to wystąpić. Poza tym, pomimo 

licznych badań archeologicznych, odkrycie całego cmentarzyska wciąż należy do rzadkości. 

Od 2005 r. stałym konsultantem naukowym firmy Artefakt prof. dr hab. Tadeusz. Grabarczyk, 

który zadeklarował również współpracę przy tym zadaniu za wynagrodzeniem 2000 zł brutto 

(oświadczenie w załączeniu). 

Ostateczną  decyzję  co  do  sposobu  odhumusowania  powierzchni  (ręcznego  lub 

mechanicznego)    podejmuje    wojewódzki    konserwator  zabytków.  Zgodnie  z  ustną  opinią 

konserwatora  zabytków,  którą  Przystępujący  uzyskał  na  etapie  kalkulacji  oferty,  całość 

terenu  ma  zostać  poddana  mechanicznemu  odhumusowaniu,  a  następnie  ręcznemu 

podczyszczeniu  z  pozostawionego  nakładu.  Podczyszczenie  ara  z  pozostawionego 

nadkładu, którego grubość wyniesie (zgodnie z tabelą Odwołującego) około 2,5 cm, wymaga 

przesunięcia  około  2,5m3  ziemi,  więc  jedna  osoba  będzie  w  stanie  podczyścić  jeden  ar 

dziennie.  Przy  zatrudnieniu  80  ludzi  daje  to  80  arów  powierzchni  dziennie,  a  zatem  przy 

2143,5  ara  powierzchni  przewidzianej  do  przebadania  już  po  27  dniach  cały  areał 

przeznaczony do badań zostanie wyczyszczony. Pozostałe 93 dni ze 120 dni przewidzianych 

na  badania  pracownicy  będą  mogli  zatem  poświęcić  na  eksplorację  obiektów,  która  nie 

polega  na  przemieszczeniu  mas  ziemi  tylko  na  „wykopaniu  wykopów”  w  określonych 

miejscach i złożeniu urobku tuż przy krawędzi eksplorowanego obiektu. 

W swojej ofercie Przystępujący skalkulował również koszty odhumusowania ręcznego 

na stanowiskach Pawlówek 11 i Sobiejuchy o łącznej powierzchni ok. 100 arów. Okazało się 

jednak,  że  jak  wynika  z  pisemnej  informacji  Wojewódzkiego  Konserwatora  Zabytków  (w 


załączeniu)  -  również  na  tych  stanowiskach  przewidziano  odhumusowanie  mechaniczne. 

Tym  samym  kwota  30  270,00  zł,  którą  Przystępujący  przeznaczył  na  pokrycie  kosztów 

odhumusowania  ręcznego,  zwiększy  spodziewany  zysk.  W  świetle  powyższego  wszystkie 

wyliczenia  zawarte  w  odwołaniu,  dotyczące  kosztów  odhumusowania  ręcznego,  są 

bezprzedmiotowe. 

Koszty  zagęszczenia  dołów  nie  były  wyceniane  osobno,  ponieważ  stanowią  one 

minimalny  ułamek  wszystkich  kosztów.  Przystępujący  posiada  własną  zagęszczarkę,  a 

zatem koszty zagęszczenia to w praktyce koszty paliwa do zagęszczarki (ok. 3 1 na dzień), 

w  sumie  kilkadziesiąt  złotych  Przystępujący  nie  zakłada  kupna  dodatkowych  łopat, 

pędzelków,  szpachelek  łat  itp.  ponieważ  cały  sprzęt  wymieniony  przez  Odwołującego 

Posiada na stanie z nadwyżką  

Zgodnie  z  wymogami  Zamawiającego  jednocześnie  badania  mogą  być  prowadzone 

na  najwyżej  10  stanowiskach  (tylu  przewidziano  kierowników  badań),  a  po  zakończeniu 

badań stanowiska są zasypywane. Nie ma zatem potrzeby zabezpieczenia jednocześnie 53 

stanowisk.  Zamawiający  nie  określił  sposobu  zabezpieczenia  stanowisk,  więc  uznano  że, 

wystarczającym  będzie ogrodzenie stanowisk taśmą ostrzegawczą.  Przystępujący posiada 

paliki  z  poprzednich  prac.  Stanowiska  będą  doglądane  podczas  przejazdu  do  nowych 

stanowisk. 

W  praktyce  archeologicznej  stosuje  się  kilka  metod  zabezpieczenia  przed 

wpadnięciem  zwierząt  (w  szczególności  żab)  przy  czym  najczęściej  stosuje  się 

zabezpieczenie  czoła  wykopu  (boki  są  zabezpieczone  ziemią  odkładaną  z  kolejnego 

równoległego wykopu), odpowiednio profiluje się ścianę wykopu (średnia głębokość wykopu 

wynosi  zaledwie  30  cm).  Zabezpieczenie  wykopów  przed  wpadaniem  lam  chronionych 

gatunków zwierząt ogranicza się zatem do umożliwienia swobodnego ich przemieszczania w 

wykopie  i  odpowiedniego  profilowania  ścian  w  obiektach.  Przystępujący  od  lat  z 

powodzeniem  stosuje  te  same  metody  umożlwiające  wydostanie  się  zwierząt  z  terenu 

stanowiska  (odpowiednie  wyprofilowanie  krawędzi);  nie  wymaga  to  żadnych  dodatkowych 

elementów typu deska czy folia. 

Koszt  uzyskania  decyzji  na  niszczenie  gatunków  chronionych  chwytanie  i 

przenoszenie gatunków chronionych to 82 zł 

Koszty  odwodnienia  stanowisk  podane  w  ofercie  Przystępującego  są  realne.  Nigdy 

nie zdarza się żeby jednocześnie woda zalała wszystkie stanowiska, poza tym badania będą 

prowadzone na co najwyżej 10 stanowiskach jednocześnie. 

Koszty wykonania sprawozdań i ich druku spoczywają na kierowniku badań, który w 

ramach  wynagrodzenia  ma  obowiązek  sporządzenia  sprawozdań  zgodnie  z  wymogami 


Zamawiającego.  Pomocą  służyć  mu  będą  dokumentaliści,  którzy  również  w  ramach 

wynagrodzenia mają obowiązek prowadzić inwentarze rysunków i fotografii, oraz rysowanie i 

fotografowanie zabytków. 

Kwota  1000  zł  przeznaczona  została  na  druk  planów  odbiorowych  większych  niż 

format A3; plany takie trzeba będzie zrobić na 13 stanowiskach, których wielkość przekracza 

50 arów. Koszt takiej dokumentacji nie wyniesie 1,96 zł, jak wskazuje Odwołujący, ale 77 zł. 

Resztę planów odbiorowych Przystępujący wydrukuje na swoich drukarkach w formacie A3 i 

A4. 

Kwota  25  000  zł  przeznaczona  na  koszty  konserwacji  materiałów  zabytkowych  jest 

kwota  realną  i  wystarczającą  (średnio  koszty  konserwacji  przy  tego  rodzaju  badaniach  nie 

przekraczają  15  tys.  zł).  Kwota  ta  obejmuje  koszt  zakupu  odczynników  chemicznych,  a 

konserwację  wykonywać  będzie  pracownik  Przystępującego  stale  zatrudniony  przy  tego 

rodzaju czynnościach. 

Nie  wiadomo,  w  jaki  sposób  Odwołujący  obliczył  koszty  analiz  specjalistycznych  na 

kwotę  214  350,00  zł.  Przystępujący  siale  zleca  wykonanie  tego  rodzaju  analiz  w  bieżącej 

pracy i jest pewien, że koszty te nie przekroczą wskazanej w wyjaśnieniach kwoty 100 tys. zł. 

Być  może  Odwołujący  korzystał  z  oficjalnych  cenników  stosowanych  wobec  podmiotów, 

które sporadycznie korzystają z tego rodzaju usług. 

Materiał  myty  jest  przez  ekipy  badawcze  w  czasie,  gdy  nie  są  prowadzone  badania 

np. zła pogoda, czy odbiory inwestorskie. Materiał nie jest podpisywany ponieważ muzea, do 

których trafiają zabytki, nanoszą na nie własne numery inwentarzowe. 

Nie  ma  potrzeby  dodatkowego  wynagradzania  kierowników  badań  za  wykonanie 

opracowań  stanowisk,  albowiem  opracowania  prowadzone  są  równolegle  z  badaniami 

terenowymi. Ze względu na to, że Zamawiający wymaga już na etapie sprawozdań pełnych 

informacji o stanowisku (ilość zbadanej powierzchni, stratygrafie pionowa i stan zachowania, 

ilość  i  rodzaj  obiektów,  ich  chronologie,  ilość  materiałów  ruchomych  w  podziale  na 

podstawowe  kategorie,  charakterystyka  kolejnych  faz  zasiedlenia,  tabele,  ryciny  zabytków, 

fotografie zabytków, piany warstwicowe itd.), to takie informację sporządzane są na bieżąco 

przez  kierownika  badań  i  dokumentalistów  w  ramach  ich  etatów  terenowych.  Również  na 

bieżąco,  na  etapie  badań  terenowych,  prowadzone  są  czynności  związane  z  digitalizacją 

rysunków i fotografii zabytków, wyborem fotografii itd. 

Kierownicy  badań  mają  w  ramach  wynagrodzenia  za  badania  terenowe  obowiązek 

oddania pełnego sprawozdania, zawierającego dane niezbędne do opracowania stanowiska, 

a  dokumentaliści  na  etapie  prac terenowych  prowadzą  już  pracę  związaną  z  dokumentacją 

zabytków,  rysowaniem  ich  i  fotografowaniem,  prowadzeniem  inwentarzy,  zestawieniem 


obiektów,  rozwarstwieniem  chronologicznym  stanowisk  itp.  Wszystkie  te  dane  są  później 

wykorzystywane do opracowań, do których w zasadzie wystarczy dodać zlecone ekspertyzy i 

analizy. 

Wbrew twierdzeniom Odwołującego, kierownicy badań nie mają prawnego obowiązku 

opracowywania  badań,  które  prowadzili.  Również  rozważania  Odwołującego  co  do  zbyt 

krótkiego  czasu  na  wykonanie  opracowań  są  bezprzedmiotowe  i  nie  mają  nic  wspólnego  z 

praktyką,  .Jak  wyżej  wspomniano,  opracowania  wykonywane  są  już  w  trakcie  badań 

terenowych, a zatem przez okres 12 a nie 8 miesięcy. 

Przystępujący  posiada  zgodę  Muzeum  Regionalnego  w  Radomsku  na  przyjęcie 

materiałów  zabytkowych  uzyskanych  w  związku  z  realizacją  umowy  ramowej  za  kwotę  15 

tys.  zł.  Odwołujący  powołuje  się  w  odwołaniu  na  głośny  w  świecie  archeologicznym,  ale 

całkowicie  odosobniony  przypadek  realizacji  zamówienia  na  badania  archeologiczne,  gdzie 

zamawiający  narzucił  w  specyfikacji  wykonawcom  obowiązek  przekazania  pozyskanych 

zabytków  wyłącznie  do  Muzeum  Archeologicznego  w  Krakowie.  W  tych  okolicznościach 

Muzeum narzuciło wykonawcom astronomiczne kwoty za przyjęcie zabytków (4,5 mln. zl). 

W  praktyce  lokalne  muzea,  w  których  przechowywane  są  zazwyczaj  zabytki 

pozyskane  w  trakcie  inwestycji  drogowych,  przyjmują  zabytki  za  niewielką  odpłatnością, 

obejmującą koszty  zakupu  pudelek  i  opisania  zabytków  lub  wręcz  za  darmo.  Również  sam 

Odwołujący  przekazał  zabytki  pozyskane  przy  budowie  obwodnicy  Ostródy  miejscowemu 

muzeum za darmo. 

Reasumując  Przystępujący  oświadcza,  że  zaproponowana  przez  niego  w  przetargu 

stawka 3,47 zł netto za jednostkę normatywną jest stawka realną, pozwalająca na wykonanie 

zamówienia z godziwym zyskiem. Przystępujący realizuje aktualnie na rzecz Zamawiającego 

podobne  badania  na  obwodnicy  Inowrocławia,  gdzie  wynagrodzenie  za  jednostkę 

normatywną wynosi 2.42 zł netto i wynagrodzenie to również pozwala na realizację zadania 

z  zyskiem. Należy przy tym zaznaczyć, że na stanowiskach zlokalizowanych na obwodnicy 

Inowrocławia  w  miejscowości  Markowice  ujawniono  szereg  wyjątkowo  skomplikowanych 

stanowisk wielokulturowych, z których jedno miało ponad 2,5 tys. obiektów (Markowice 9) a 

drugie  było  cmentarzyskiem  szkieletowym  z  ponad  300  pochówkami  (Markowicach  12). 

Pomimo  tego  badania  te  zrealizowano  bez  problemów  przy  stawce  1,05  zł  niższej,  niż  w 

przypadku przedmiotowego postępowania. 

Na rozprawie strony oraz uczestnicy podtrzymali swoje stanowiska.  


Krajowa Izba Odwoławcza ustaliła i zważyła, co następuje: 

Rozpoznając  odwołanie  Izba  w  pierwszej  kolejności  stwierdziła,  że  nie  zachodzą 

przesłanki  do  odrzucenia  odwołania,  a  Odwołujący  posiada  legitymację  do  wniesienia 

odwołania wymaganą w art. 179 ust. 1 Pzp.  

Przy  rozstrzyganiu  sprawy  Izba  kierowała  się  dyrektywami  wynikającymi  z  art.  190 

ust. 1 Pzp, zgodnie z którym strony i uczestnicy postępowania odwoławczego są obowiązani 

wskazywać dowody dla stwierdzenia faktów, z których wywodzą skutki prawne, jak również z 

art.  192  ust.  7  Pzp  w  myśl,  którego  Izba  nie  może  orzekać,  co  do  zarzutów,  które  nie  były 

zawarte w odwołaniu.  

Po 

przeprowadzeniu 

rozprawy, 

uwzględniają

zgromadzony 

materiał 

dowodowy,  jak  również  biorąc  pod  uwagę  oświadczenia  i  stanowiska  stron  oraz 

uczestników  postępowania,  Izba  uznała,  że  odwołanie  zasługuje  na  uwzględnienie  w 

części zarzutów odnoszących się do oferty wykonawcy Konsorcjum KSAR.  

W pozostałym zakresie zarzuty odwołania nie potwierdziły się.  

W  opracowanym  wzorze  formularza  cenowego  Zamawiający  wskazał  w  kolumnie 

„Ilość  jednostek  normatywnych”  –  1 654 090,70.  Pozycja  ta  została  opatrzona  adnotacją  o 

treści:  „Szacunkowa  ilość  Jednostek  Normatywnych  przyjęta  w  celu  porównania  ofert. 

Rozliczenie  nastąpi  na  podstawie  częściowych  zamówień  publicznych,  udzielanych 

sukcesywnie,  zgodnie  z  potrzebami  Zamawiającego  i  realizowanych  na  podstawie 

jednostkowych umów realizacyjnych”.  

Wykonawca  Konsorcjum  KSAR  podał  w  formularzu  cenowym  stawkę  za  jednostkę 

normatywną w wysokości 3,39 PLN netto. Cena brutto za wykonanie przedmiotu zamówienia 

– 6.897.061,99 PLN. 

Wykonawca  ARTEFAKT  podał  w  formularzu  cenowym  stawkę  za  jednostkę 

normatywną w wysokości 3,47 PLN netto. Cena brutto za wykonanie przedmiotu zamówienia 

– 7.059.824,51 PLN. 

Wykonawca  Konsorcjum  Testa  podał  w  formularzu  cenowym  stawkę  za  jednostkę 

normatywną w wysokości 3,49 PLN netto. Cena brutto za wykonanie przedmiotu zamówienia 

– 7.100.515,14 PLN.

Stawki  za  jednostkę  normatywną  z  ofert  wszystkich  trzech  Przystępujących  oscylują 

wokół  zbliżonych  wartości.  Tabelaryczne  zestawienia  zawarte  w  odpowiedzi  na  odwołanie 


wskazują,  że  powyższe  wartości  nie  odbiegają  w  rażącym  stopniu  od  poziomu  stawek 

oferowanych obecnie na rynku przy zamówieniach o podobnym przedmiocie. Przedmiotowe 

zestawienia  Izba  uznała  za  wiarygodny  materiał,  niemniej  jednak,  w  okolicznościach  tej 

sprawy,  nie  mógł  on  stanowić  przesądzającego  dowodu  dla  uznania  w  całości 

postulowanego  przez  Zamawiającego  kierunku  rozstrzygnięcia.  Sporządzone  zestawienia 

mają tutaj przede wszystkim charakter poglądowy, podobnie jak zestawienie przedstawione 

przez Odwołującego.  

Izba  uznaje  fakt,  że  Zamawiający  jest  podmiotem  mającym  bogatą  wiedzę  i 

rozeznanie,  co  do  realizacji  zamówień,  takich  jak  zamówienie  objęte  niniejszym 

postępowaniem, jak również, że ma rozeznanie, co do stawek funkcjonujących na tym rynku.  

Powyższe  nie  może  jednak  stanowić  w  tej  sprawie  koronnego  argumentu,  który 

przesądzałby, że konkretna oferta nie może być jednak obarczona wadą w postaci rażącego 

zaniżenia ceny, gdyż każdorazowo muszą być uwzględniane indywidualne i specyficzne dla 

danego  zamówienia  okoliczności,  jak  również  indywidualna  pozycja  rynkowa  danego 

oferenta.  

To,  że  na  rynku  przeważa  określony  poziom  stawek,  w  szczególności  przy 

zamówieniach  takich  jak  niniejsze,  gdzie  na  etapie  realizacji  może  zdarzyć  się  szereg 

niemożliwych wcześniej do przewidzenia okoliczności, nie przesądza jeszcze o tym, że dana 

stawka jest stawką dostępną dla każdego wykonawcy, a więc, że każdy wykonawca może za 

taką  stawkę  wykonać  zamówienie  w  sposób  należyty,  bez  zaniżenia  kosztów.  Wiedza  i 

rozeznanie,  co  do  kształtującego  się  poziomu  stawek  rynkowych,  nie  zwalniają  także 

Zamawiającego  –  w  sytuacji,  gdy  zachodzą  podstawy  i  wszczynana  jest  procedura 

wyjaśniająca uregulowana przepisem art. 90 ust. 1-3 Pzp – z obowiązku przeprowadzenia tej 

procedury  w  sposób  rzeczywisty  i  rzetelny,  jak  również  nie  zwalniają  z  obowiązku  oceny  i 

weryfikacji otrzymanych wyjaśnień z uwzględnieniem zasady, że to wezwany wykonawca ma 

obowiązek  wykazania,  że  jego  oferta  nie  zawiera  rażąco  niskiej  ceny  (co  wiąże  się  m.in.  z 

tym, że wyjaśnienia nie mogą być ogólnikowe). Innymi słowy, fakt rozeznania, co do poziomu 

stawek rynkowych – w sytuacji, gdy przeprowadzana jest procedura z art. 90 ust. 1-3 Pzp – 

nie  może  uzasadniać  odgórnego  założenia,  że  dana  oferta  nie  jest  obarczoną  wadą  w 

postaci  rażąco  niskiej  ceny  (tylko  z  uwagi  na  to,  że  wpisuje  się  w  pewien  poziom  cen),  jak 

również  niedopuszczalne  jest,  by  tego  rodzaju  odgórne  założenie  determinowało  sposób 

przeprowadzenia procedury wyjaśniającej i sposób badania i oceny otrzymanych wyjaśnień. 

To Zamawiający jest autorem szacunków, co do wartości zamówienia. Jak wynika z 

protokołu  postępowania  wartość  ta  została  ustalona  na  kwotę  11.413.225,82  PLN. 

Bezpośrednio  przed  otwarciem  ofert  Zamawiający  podał,  że  na  zamówienie  zamierza 


przeznaczyć kwotę w wysokości 14.038.267,76 PLN brutto. Należy przyjąć, że Zamawiający 

dokonał szacunków z należytą starannością. Tym bardziej, argumenty o stawkach z innych 

postępowań  (gdzie  te  szacunki  mogły  być  inne,  inny  był  areał  objęty  postępowaniami 

podanymi w zestawieniach wskazanych w odpowiedzi na odwołanie, a więc trudno mówić o 

pełnej  porównywalności  z  niniejszym  postępowaniem)  nie  mogły  mieć  przesądzającego 

znaczenia.  Przyjmując  poziom  stawek  podanych  w  przedmiotowych  zestawieniach 

szacunkowa  wartość  tego  zamówienia  byłaby  zdecydowanie  niższa.  Zamawiający  uznał 

jednak, że dla tego postępowania szacunkowa wartość powinna była zostać ustalona na ww. 

kwotę  (która  po  podzieleniu  przez  podaną  w  formularzu  cenowym  ilość  jednostek 

normatywnych  daję  stawkę  na  poziomie  wyższym,  niż  stawki  ujęte  w  zestawieniach 

przygotowanych  przez  Zamawiającego  na  potrzeby  niniejszej  sprawy).  Z  uwagi  już  na  sam 

ten  fakt  i  wyliczoną  przez  Zamawiającego  szacunkową  wartość  zamówienia,  Zamawiający 

winien  był  dokonać  wnikliwej  oceny  otrzymanych  wyjaśnień  i  przeprowadzić  procedurę 

wyjaśniającą  w  sposób  wyczerpujący  i  rzetelny,  a  nie  poprzestawać  jedynie  na  odgórnym 

przeświadczeniu, że oferta nie zawiera rażąco niskiej ceny, gdyż stawka wpisuje się w średni 

poziom cen.  

Z  powyższych  faktów  –  tj.  zbliżonego  poziomu  stawek  za  jednostkę  normatywną  w 

ofertach  Przystępujących,  oraz  poziomu  stawek  oferowanych  na  rynku  badań 

archeologicznych  –  Izba  nie  mogła  więc  wyciągać  generalnych  i  tożsamych  wniosków  w 

stosunku  do  wszystkich  Przystępujących,  lecz  konieczne  było  indywidualne  spojrzenie  i 

ocena  każdej  z  ofert,  w  szczególności  w  kontekście  złożonych  wyjaśnień.  Treść  złożonych 

wyjaśnień  miała,  w  ocenie  Izby,  kluczowe  znaczenie  dla  oceny  zarzutów  odwołania 

skierowanych wobec oferty każdego z Przystępujących.  

Mając  powyższe  na  uwadze  Izba  wskazuje,  że  względem  oferty  Przystępującego 

ARTEFAKT oraz Przystępującego Konsorcjum TESTA, zarzuty odwołania nie zasługiwały na 

uwzględnienie. Wybór tych wykonawców do kręgu podmiotów, z którymi ma zostać zawarta 

umowa  ramowa  nie  jest,  w  ocenie  Izby,  obarczony  uchybieniami,  bynajmniej  Odwołujący 

uchybień tych nie wykazał.  

Inaczej  przedstawia  się  ocena  Izby  względem  oferty  konsorcjum  KSAR.  W  tym 

zakresie  Izba  stanęła  na  stanowisku,  że  Zamawiający  dotychczas  nie  przeprowadził  w 

sposób  rzetelny  i  rzeczywisty  procedury  badania,  czy  oferta  tego  wykonawcy  nie  zawiera 

rażąco  niskiej  ceny,  nie  dokonał  oceny  wyjaśnień  tego  wykonawcy  w  sposób  należyty  -  co 

automatycznie podważa prawidłowość dotychczasowej końcowej oceny Zamawiającego, co 


do  ceny  oferty  konsorcjum  KSAR.  Można  poczynić  nawet  bardziej  krytyczną  uwagę, 

mianowicie, że Zamawiający w ogóle nie dokonał jeszcze badania oferty ww. wykonawcy w 

kontekście  rażąco  niskiej  ceny,  zaś  weryfikacja  wyjaśnień  tego  wykonawcy,  była 

powierzchowna, a może nawet pozorna.  

Każdy  oferent,  gdy  dochodzi  do  wszczęcia  procedury  z  art.  90  ust.  1  Pzp,  musi 

wykazać  zamawiającemu,  dlaczego  w  jego  konkretnej  sytuacji  zaoferowana  stawka  jest 

rzetelna i dlaczego jego cenie nie można przypisywać cechy rażącego zaniżenia.  

Jak  dotąd  wykonawca  KSAR  nie  wypełnił  tego  obowiązku,  a  Zamawiający  bez 

pogłębionej  analizy  zaakceptował  otrzymane  wyjaśnienia,  które  sam  zresztą  ocenił  na 

rozprawie, jako ogólnikowe (vide protokół z rozprawy: „Zamawiający miał podstawy by stawki 

przystępujących oceniać, jako rynkowe jeszcze  przed wszczęciem procedury wyjaśniającej, 

otrzymane  wyjaśnienia  utwierdziły  zamawiającego  w  tej  ocenie. Odnośnie  wyjaśnień  KSAR 

to  jest  tu  pewien  poziom  ogólności,  ale  jest  on wystarczający  dla  uznania,  że  cena  nie  jest 

rażąco niska”). Zamawiający nie przedstawił w toku rozprawy rzeczowych argumentów, które 

wyjaśniałyby, dlaczego pomimo tego „pewnego” poziomu ogólności, wyjaśnienia wykonawcy 

mogły  zostać  uznane  za  wystarczające.  Izba  nie  otrzymała  żadnych  konkretnych  podstaw 

uzasadniających powyższe stwierdzenie Zamawiającego.  

Należy podkreślić, że wyjaśnienia żądane od wykonawcy w trybie art. 90 ust. 1 Pzp, 

nie mogą być ogólnikowe – przeciwnie muszą być rzetelne i muszą dawać zamawiającemu 

nie  tylko  samą  możliwość  dokonania  ich  oceny,  ale  także  muszą  dawać  możliwie 

najpełniejszy obraz tego, co pozwoliło konkretnemu wykonawcy na zaoferowania takiej ceny.  

Tutaj  ocena  wyjaśnień  konsorcjum  KSAR  przebiegała,  zdaniem  Izby,  w  ten  sposób, 

ż

e  Zamawiający  dostrzegał  ich  ogólnikowość  jednak  przeszedł  na  tym  do  „porządku 

dziennego”,  gdyż  sama  stawka  za  jednostkę  normatywną  wpisywała  się  w  średni  poziom 

stawek  z  innych  postępowań.  Można  więc  uznać,  że  i  samo  wezwanie  i  samo  badanie 

otrzymanych wyjaśnień były czynnościami wykonanymi tylko pro forma.  

Izba nie może jednak nie dostrzegać faktu, że wyjaśnienia są ogólnikowe, jak również 

– przy ogólnikowości tych wyjaśnień – przyjmować w zasadzie na „słowo”, że cena nie jest 

rażąco  niska  tylko  z  tego  powodu,  że  w  innych  postępowaniach  także  oferowano  podobne 

stawki. Można by ewentualnie przypisać doniosłość takiemu spojrzeniu na sprawę, gdyby w 

postępowaniu  nie  był  uruchamiany  tryb  z  art.  90  ust.  1  Pzp.  Izba  nie  uznała  przy  tym 

argumentów  o  zawyżeniu  szacunkowej  wartości  postępowania.  W  toku  rozprawy 

Zamawiający  argumentował  przy  tym,  że  „wartość  szacunkowa  była  oszacowana 

prawidłowo,  obejmowała  łączna  wartość  zamówień  w  ramach  umowy  ramowej,  a  więc  też 

musiała    obejmować  zakres  nieprzewidywalny”  (vide:  protokół  z  rozprawy).  Ponadto,  ceny 


ofert  w  tym  postępowaniu  ulokowały  się  pod  dwóch  przeciwstawnych  stronach  (oprócz 

podanych  wcześniej  cen  ofert  Przystępujących  złożono  jeszcze  oferty  z  następującymi 

cenami: oferta nr 6 z ceną brutto – 11.596.829,90 PLN, oferta Odwołującego z ceną brutto – 

12.207.189,37 PLN, oferta nr 3 z ceną brutto – 16.255.907,17 PLN). Jeżeli przyjmie się, że 

każdy oferent chce wygrać i każdy kalkuluje swoje oferty rzetelnie, to tym bardziej taki rozsyp 

cen,  zwłaszcza  w  powiązaniu  z  szacunkami  Zamawiającego,  powinien  skłaniać 

Zamawiającego do szczegółowej weryfikacji ofert z cenami najniższymi.  

Jeżeli  więc,  także  z  uwagi  na  szacunki  Zamawiającego, musiał  zostać  zastosowany 

tryb z art. 90 ust. 1 Pzp, to nie może on przebiegać w sposób powierzchowny – gdyż może 

to  prowadzić  do  iluzoryczności  samej  instytucji  i  obowiązku  udowadniania  realności 

zaoferowanej  ceny,  jak  również  do  naruszenia  zasad  równego  traktowania  i  zapewnienia 

uczciwej  konkurencji  w  postępowaniu.  Na  rozprawie  argumentowano,  że  konieczne  jest 

dostosowanie  procesu  budowlanego  do  spraw  drugorzędnych,  zaś  przedmiot  zamówienia 

odnosi się do prac interwencyjnych (vide: protokół z rozprawy). Dla Zamawiającego, z punktu 

widzenia  inwestycji  docelowej,  przedmiot  tego  zamówienia  być  może  ma  znaczenie 

drugorzędne  i  obejmuje  prace  interwencyjne.  Izbie  jednak  trudno  przyjąć  takie  spojrzenie, 

zwłaszcza gdy weźmie się pod uwagę, że wyniki badań archeologicznych mogą mieć istotną 

wartość  historyczną,  możliwość  ich  przeprowadzenia  jest  w  zasadzie  jednorazowa  (tym 

bardziej  Zamawiający  winien  mieć  rzetelne  podstawy  do  uznania,  że  cena  oferty  nie  jest 

rażąco  niska,  a  więc,  że  i  przedmiot  zamówienia  zostanie  wykonany  w  sposób  należyty), 

gdyż  gdy  dojdzie  już  do  realizacji  inwestycji  docelowej  to  wysoce  utrudnione  byłoby 

powrócenie  do  badań  archeologicznych  na  danym  terenie.  Niezależnie  od  tego,  dla 

wykonawców  uczestniczących  w  tym  przetargu,  postępowanie  to  nie  ma  drugorzędnego, 

lecz  pierwszorzędne  znaczenie.  Zgodnie  z  art.  7  ust.  1  Pzp,  Zamawiający  ma  obowiązek 

przeprowadzenia  postępowania  w  sposób  zapewniający  zachowanie  uczciwej  konkurencji 

oraz  równe  traktowanie  wykonawców.  Obowiązkiem  Zamawiającego  jest  więc  m.in. 

przeprowadzenie  w  sposób  rzetelny  postępowania  wyjaśniającego,  jak  również  wywiązanie 

się z obowiązku badania i wnikliwej oceny otrzymanych wyjaśnień. Nie jest tu wystarczające 

ograniczenie  się  do  argumentu,  co  do  poziomu  cen  z  innych  postępowań.  Nie  jest  także 

prawidłowe  kierowanie  się  odgórnym  założeniem,  że  pomimo  otrzymania  ogólnikowych 

wyjaśnień, cena oferty nie jest rażąco niska, tylko dlatego, że wpisuje się w pewien poziom 

cen.  Odwołujący  także  sporządził  swoje  zestawienie  i  gdyby  uznawać,  że  zestawienia 

prezentujące  ceny  w  wybranych  przetargach  mają  mieć  znaczenie  przesądzające,  to  na 

podstawie  tylko  samych  tych  zestawień  można  by  przyjmować  diametralnie  odmienne 

stanowiska, co do realności stawki z oferty konsorcjum KSAR.   


Przechodząc do oceny wyjaśnień konsorcjum KSAR z dnia 28 stycznia 2016 r., Izba 

wskazuje,  że  wyjaśnienia  te  nie  zawierają  żadnych  konkretów.  Są  podane  m.in.  pewne 

ź

ródła  oszczędności,  ale  w  jakich  wielkościach  i  na  podstawie  jakich  wyliczeń,  to  już 

pozostaje w sferze domysłów.  

Przykładowo  –  wskazana  możliwość  korzystania  z  zasobów  wykorzystywanych  przy 

realizacji  innego  zamówienia  –  nie  wiadomo,  jakie  oszczędności  mają  wynikać  z  tej 

możliwości,  co  kryje  się  np.  pod  pojęciem  „w  zakresie  niezaangażowanym  w  badania  na 

obwodnicy Inowrocławia”, czy terminowa realizacja tego innego zadania pozwala w ogóle na 

nieangażowanie zasobów i przerzucenie ich do tego zadania, ilu przykładowo pracowników 

dzięki  tej możliwości  wykonawca  nie  musi  zatrudniać  dla  tego  zadania,  czy  jakiego sprzętu 

nie musi dodatkowo kalkulować.  

Inna  pozycja,  dotycząca  zatrudnienia  podwykonawców  –  skoro  jak  wskazano  w 

piśmie  wykonawca  otrzymał  bardzo  atrakcyjne  oferty  cenowe  skalkulowane  na  zasadzie 

kompensacji  zobowiązań  to  należało  podać  konkretne  kwoty  oszczędności,  a  przede 

wszystkim załączyć też te oferty cenowe, dla uwiarygodnienia swoich twierdzeń.  

Tożsamą  ocenę  należy  przypisać  wszystkich  poszczególnym  punktom  wyjaśnień 

wykonawcy. Wyjaśnienia te zawierają wyliczenie źródeł, z których wykonawca wywodzi m.in. 

oszczędności metody wykonania zamówienia, wyjątkowo sprzyjające warunki, oszczędności 

kosztów pracy czy sprzętu. Nie są to jednak informacje skonkretyzowane, ale w większości 

wypełnione są stwierdzeniami ogólnymi oraz nieostrymi i można na ich podstawie budować 

obecnie jedynie hipotezy, a nie dokonywać rzeczowych ustaleń. 

Złożony  na  rozprawie  przez  Przystępującego  KSAR  dowód  w  postaci  kalkulacji 

kosztów  archeologicznych  badań  wykopaliskowych  nie  mógł  mieć  przesądzającego 

znaczenia.  To  przede  wszystkim  na  etapie  wyjaśnień  składanych  Zamawiającemu  należy 

udowodnić,  że  cena  nie  jest  rażąco  niska.  Ponadto,  złożone  wyliczenia  nie  odnoszą  się  do 

wielu  z  pozycji  podawanych  w  treści  wyjaśnień,  chociażby  do  wskazywanych 

podwykonawców i otrzymanych od nich ofert. W konsekwencji dowód ten nie mógł zmieniać 

oceny Izby, co do ogólnikowości złożonych wcześniej wyjaśnień i nie przeprowadzenia przez 

Zamawiającego  badania  tych  wyjaśnień  w  sposób  należyty.  Nie  jest  też  rolą  Izby 

zastępowanie  Zamawiającego  i  wyręczanie  w  obowiązku  przeprowadzenia  tej  procedury  w 

sposób  kompleksowy  oraz  w  obowiązku  przeprowadzenia  badania  i  oceny  dowodów 

przedkładanych przez wykonawcę dla wykazania, że cena oferty nie jest rażąco niska.  

Wykonawca może być przekonany, że cena jego oferty nie jest rażąco niska. Jeżeli 

jednak  nie  udowodni  tego,  stosownie  do  art.  90  ust.  2  Pzp,  nie  przedstawi  w  sposób 

rzeczowy,  co  pozwoliło  mu  w  tym  postępowaniu  na  zaoferowanie  takiej  ceny,  i  nie  da  w 


konsekwencji  najpierw  zamawiającemu,  a  później  Izbie,  jeżeli  dochodzi  już  do  sporu, 

możliwości  obiektywnej  weryfikacji  rzetelności  swoich  kalkulacji  –  to  przekonanie,  co  do 

realności  ceny,  pozostanie  tylko  i  wyłącznie  własnym,  wewnętrznym  przekonaniem  tego 

wykonawcy. Reguły przeprowadzenia postępowania wyjaśniającego w trybie art. 90 Pzp są 

proste  –  wykonawca  ma  obowiązek  wykazania,  że  jego  oferta  nie  zawiera  rażąco  niskiej 

ceny.  Poprzestanie  jedynie  na  ogólnikach  nie  jest  wywiązaniem  się  z  tego  obowiązku. 

Ogólna  treść  wyjaśnień  wykonawcy  nie  powinna  być  wystarczająca  dla  Zamawiającego 

także  z  uwagi  właśnie  na  specyfikę  umowy  ramowej,  gdzie  zgodnie  z  art.  101  ust.  3  Pzp, 

oferta  składana  w  wyniku  zaproszenia,  o  którym  mowa  w  ust.  1  pkt  2,  nie  może  być  mniej 

korzystna  od  oferty  złożonej  w  postępowaniu  prowadzonym  w  celu  zawarcia  umowy 

ramowej.  Może  więc  być  bardziej  korzystna,  tym  bardziej  Zamawiający  na  tym  etapie 

powinien upewnić się, co do realności ceny danego wykonawcy.  

Izba uznała, że w zakresie zarzutów odwołania mieści się zarzut nie przeprowadzenia 

w sposób należyty procedury  wyjaśniającej z art. 90 ust. 1 Pzp,  w tym  brak szczegółowej i 

rzeczowej oceny otrzymanych wyjaśnień.  

Jednocześnie,  za  przedwczesne  Izba  uznała  żądanie  Odwołującego,  co  do  uznania 

już na tym etapie, że cena oferty konsorcjum KSAR jest rażąco niska, a tym samym żądanie 

nakazania odrzucenia oferty tego wykonawcy. Szereg założeń, które przyjął Odwołujący dla 

wykazywania  rażąco  niskiej  ceny,  jest  błędnych.  Niezależnie  od  tego,  w  ocenie  Izby, 

wykonawca  KSAR  powinien  mieć  jeszcze  możliwość  wykazania  realności  zaoferowanej 

ceny.  Dlatego  Izba  nie  nakazywała  odrzucenia  jego  oferty,  lecz  nakazała  Zamawiającemu 

ponowne wezwanie, tak by z możliwości tej wykonawca mógł skorzystać.  

To  Zamawiający  uznał,  że  wyjaśnienia  są  wystarczające, pomimo,  że  otrzymał  tylko 

ogólne  informacje.  Pomimo  ogólności  tych  wyjaśnień  brak  było  podstaw  do  uznania,  że 

wykonawca Konsorcjum KSAR  w ogóle nie  złożył  wyjaśnień bądź,  że  wyjaśnienia już teraz 

potwierdzają rażące zaniżenie ceny.  

Zgodnie z art. 90 ust. 3 Pzp, zamawiający odrzuca ofertę wykonawcy, który nie złożył 

wyjaśnień lub jeżeli dokonana ocena wyjaśnień wraz z dostarczonymi dowodami potwierdza, 

ż

e  oferta  zawiera  rażąco  niską  cenę  w  stosunku  do  przedmiotu  zamówienia.  Za  brak 

wyjaśnień  można  uznawać  przypadek,  gdy  złożone  wyjaśnienia  są  lakoniczne,  niemniej 

jednak  dotyczy  do  sytuacji,  gdy  wyjaśnienia  wykonawcy  nie  niosą  ze  sobą  żadnej  wartości 

merytorycznej.  Tego  rodzaju  sytuacja  nie  zachodzi  w  tej  sprawie.  Podanego  w  treści 

wyjaśnień  katalogu  okoliczności,  na  które  powołał  się  wykonawca,  nie  sposób  także 

uznawać za materiał potwierdzający już w chwili obecnej rażące zaniżenie ceny. Wykonawca 

przedstawił  bowiem  pewien  zbiór  okoliczności,  których  wartości  merytorycznej  i 


wiarygodności  nie  można  a  limine  przekreślać  tylko  z  tego  względu,  że  w  ślad  za  nimi  nie 

poszły  rzeczowe  i  konkretne  wyliczenia  czy  dowody,  zwłaszcza,  że  Zamawiający  tego 

dotychczas nie żądał.  

Izba  wzięła  więc  pod  uwagę,  że  treść  wezwania  Zamawiającego  z  dnia  22  stycznia 

2016  r.,  była  ogólna,  a  dodatkowo  mogła  zostać  odczytana,  jako  wezwanie  jedynie  do 

złożenia  wyjaśnień.  Co  prawda  Zamawiający  napisał  w  treści  wezwania,  że  będzie  oceniał 

wyjaśnienia  wraz  z  dowodami  na  ich  potwierdzenie,  jednak  przy  samym  odniesieniu  się  do 

art.  90  ust.  1  Pzp,  wskazano  tylko  to,  że  Zamawiający  zwraca  się  o  udzielenie  wyjaśnień. 

Warto by Zamawiający wskazywał w wezwaniach, tak jak stanowi o tym art. 90 ust. 1 Pzp, że 

zwraca się o złożenie wyjaśnień, w tym złożenie dowodów.  

Zamawiający  nie  przewidział  tutaj  obowiązku  składania  przy  ofercie  szczegółowego 

kosztorysu, siłą rzeczy więc wezwanie to musiało mieć pewien stopień ogólności. Jednak po 

otrzymaniu tych wyjaśnień, Zamawiający zaniechał w zasadzie ich szczegółowej weryfikacji 

przyjmując z góry założenie, że cena jest rynkowa, bo w innych postępowaniach też są takie 

ceny. Tak więc po stronie Zamawiającego zaistniało w znacznym stopniu zaniechanie, co do 

obowiązku  przeprowadzenia  z  należytą  starannością  procedury  wyjaśniającej  i  skutki  tego 

nie mogą już teraz obciążać wykonawcy. To, że Zamawiający nie wywiązał się z obowiązku 

przeprowadzenia  procedury  wyjaśniającej  w  sposób  należyty  i  kompleksowy,  a  Odwołujący 

wniósł odwołanie i wypunktował to zaniechanie, nie powinno w realiach tej sprawy, szkodzić 

już  teraz  wykonawcy,  który  mógł  mieć  przeświadczenie,  że  skoro  wezwanie  było  ogólne,  a 

Zamawiający zaakceptował jego wyjaśnienia i wybrał jego ofertę do realizacji zamówienia to, 

tym  samym  wywiązał  się  z  obowiązku,  o  którym  mowa  w  art.  90  ust.  2  Pzp.  Wykonawca 

konsorcjum  KSAR  zastrzegł  przy  tym,  że  w  przypadku  konieczności  złożenia  dodatkowych 

wyjaśnień  czy  uzupełnień,  pozostaje  do  dyspozycji  Zamawiającego  (vide:  pismo  z  dnia  28 

stycznia  2016  r.).  Ponadto,  wykonawca  przedłożył  jednak  z  wyjaśnieniami  jeden  dowód  w 

postaci  zobowiązania  firmy  „Globbud”  J.K.  do  wypożyczenia  koparki  na  okres  do  5  lat  z 

możliwością  wykorzystania  tego  sprzętu  do  realizacji  przedmiotowego  zamówienia. 

Twierdzenia  Odwołującego,  że  sprzęt  ten  nie  jest  wystarczający  do  wykorzystania  w  tym 

zamówieniu,  czy  twierdzenia  o  nierealności  ceny  wypożyczenia,  Izba  uznała  za  nie 

udowodnione  i  będące  jedynie  wyrazem  subiektywnej  oceny  Odwołującego.  Zamawiający 

nie  postawił  szczegółowych  warunków  w  zakresie  potencjału  technicznego.  Nie  wskazywał 

też  jakim  sprzętem  zamówienie  ma  być  wykonywane.  To,  że  w  ocenie  Odwołującego, 

koparka  wskazana  w  dowodzie  załączony  do  wyjaśnień,  jest  za  mała,  jest  więc  tylko 

własnym  przekonaniem  Odwołującego.  Nie  tworzy  to  natomiast  żadnego  dowodu,  który 

mógłby  być  przydatny  w  kontekście  zarzutów  odwołania.  W  kwestii  nierealności  ceny 


wypożyczenia należy podobnie podkreślić, że przekonanie Odwołującego o innym poziomie 

cen, nie świadczy automatycznie, że Przystępujący nie ma możliwości uzyskania od swoich 

kontrahentów  ceny  o  wiele  niższej.  Nie  może  to  także  świadczyć  o  niewiarygodności  czy 

pozorności  zobowiązania  firmy  „Globbud”.  W  konsekwencji,  Izba  nie  uznała  wartości 

dowodowej wydruku dotyczącego cen najmu koparek. Jest to materiał prezentujący jedynie 

ceny  najmu,  jakie  wybrał  Odwołujący.  Nie  tworzy  to  natomiast  dowodu,  który  nakazywałby 

zdyskredytowanie 

zobowiązania 

złożonego 

przy 

wyjaśnieniach, 

jak 

również 

zdyskredytowanie  samej  treści  tej  części  wyjaśnień.  To,  że  takie  ceny  najmu  Odwołujący 

przedstawił,  nie  oznacza  więc,  że  wyjaśnienia  Przystępującego  w  tym  zakresie  są 

niewiarygodne,  nierealistyczne,  a  podana  cena  niemożliwa  do  uzyskania.  Warto  przy  tym 

przypomnieć,  że  w  sferze  stosunków  prywatno-prawnych  obowiązuje  zasada  swobody 

umów.  Zgodnie  z  art.  353

Kodeksu  cywilnego,  strony  zawierające  umowę  mogą  ułożyć 

stosunek  prawny  według  swego  uznania,  byleby  jego  treść  lub  cel  nie  sprzeciwiały  się 

właściwości  (naturze)  stosunku,  ustawie  ani  zasadom  współżycia  społecznego.  Zasada  ta 

znajduje  zastosowanie  m.in.  do  umów  najmu,  czy  umów  użyczenia,  które  mogą  być  nawet 

bezpłatne (art. 710 Kc).  

Pełnomocnik  Przystępującego  wskazał  na  rozprawie  właśnie  na  okoliczność  ogólnej 

treści  wezwania.  Izba  uznała  ten  argument  za  istotny,  podkreślający  w  istocie  to,  że  to  po 

stronie 

Zamawiającego 

spoczywał 

obowiązek 

przeprowadzenia 

postępowania 

wyjaśniającego  w  sposób  prawidłowy.  Skoro  zaś  w  okolicznościach  tej  sprawy  należało 

uznać, że z obowiązku tego Zamawiający nie wywiązał się, poprzestając jedynie na ogólnym 

wezwaniu,  pomimo,  że  treść  otrzymanych  wyjaśnień,  jak  również  deklaracje  wykonawcy 

powinny  skłaniać  do  dalszego,  szczegółowego  dopytania,  to  nie  powinno  to  zamykać 

Przystępującemu możliwości obrony swojej oferty.  

Jednocześnie,  Izba  wskazuje,  że  instytucja  wyjaśnień  z  art.  90  ust.  1  Pzp  nie  może 

być wykorzystywana do tego by prowadzić wyjaśnienia, aż do skutku, aż wykonawca zdoła 

usprawiedliwić swoją cenę, nie powinna też służyć umożliwieniu składania zupełnie nowych 

wyjaśnień, które nie znajdują punktu wspólnego z tym, co wykonawca podał pierwotnie. Tak 

więc Zamawiający  wezwie  wykonawcę konsorcjum KSAR ponownie do  złożenia  wyjaśnień, 

wskaże co ma zostać szczegółowo wyjaśnione i udowodnione i będzie się przy tym kierował 

zakresem,  który  wynika  z  treści  pierwotnych  wyjaśnień  przedstawionych  przez  tego 

wykonawcę.  Po  otrzymaniu  tych  wyjaśnień  Zamawiający  dokona  ponownie  oceny  tych 

wyjaśnień  i  podejmie decyzję,  czy  wykonawca  udowodnił  czy  też  nie,  że  jego  cena  nie jest 

rażąco niska.   


Reasumując, postawione w petitum odwołania zarzuty  wobec czynności  i zaniechań 

Zamawiającego dotyczące oferty wykonawcy KSAR w postaci naruszenia art. 89 ust. 1 pkt 4 

Pzp  oraz  naruszenia  art.  90  ust.  3  Pzp,  Izba  uznała  za  przedwczesne.  Jednocześnie,  Izba 

uznała,  że  w  zakresie  postawionych  zarzutów,  w  szczególności  w  zakresie  zarzutu 

naruszenia  art.  90  ust.  3  Pzp,  mieści  się  zarzut  nie  przeprowadzenia  w  sposób  należyty 

procedury  wyjaśniającej  z  art.  90  ust.  1  Pzp  oraz  zarzut  braku  rzetelnej  i  wnikliwej  oceny 

dotychczas otrzymanych wyjaśnień, a tym samym zarzut nieuzasadnionego, na chwilę oceny 

oferty,  uznania  wypełnienia  obowiązku,  o  którym  mowa  w  art.  90  ust.  2  Pzp.  Powyższe 

zarzuty Izba uznała za zasługujące na uwzględnienie. W konsekwencji powyższych uchybień 

doszło także do naruszenia art. 7 ust. 1 i 3 Pzp. Zarzut naruszenia art. 91 ust. 1 Pzp należało 

ocenić  krytycznie,  gdyż  Zamawiający  stosował  kryteria  oceny  ofert,  jakie  określił  w 

specyfikacji. To, że w ocenie Odwołującego, została wybrana oferta z rażąco niską ceną nie 

jest  równoznaczne  z  twierdzeniem,  że  Zamawiający  nie  zastosował  kryteriów,  jakie  zostały 

określone w treści specyfikacji.  

Dowody  złożone  przez  Przystępującego  KSAR  w  postaci  oferty  z  dnia  10  grudnia 

2015 r., pisma Wojewódzkiego Urzędu Ochrony Zabytków w Toruniu z dnia 22 lutego 2016 

r.,  korespondencji  z  muzeami  i  oświadczenia  o  gotowości  przyjęcia  zabytków,  referencji  i 

poświadczeń,  pisma  GDDKiA  z  14.09.2015  r.,  Izba  uznała  za  wiarygodny  materiał 

dowodowy.  

Nie mniej jednak odnosił się on przede wszystkim do zarzutu rażąco niskiej ceny, który Izba 

na tym etapie uznała za przedwczesny. Dowody te zostały złożone  w kontrze do twierdzeń 

Odwołującego,  które  to  twierdzenia  ograniczyły  się  do  wybranych  aspektów  zamówienia,  a 

nie całości. Wykonawca KSAR słusznie dowody te przedłożył, stosownie do art. 190 ust. 1a 

pkt  1  Pzp,  jednak  nie  mogło  to  zmienić  oceny  Izby,  co  do  kierunku  wydanego 

rozstrzygnięcia.  

Dowód  złożony  przez  Odwołującego  na  okoliczność  nieporównywalności  względem 

tego  zamówienia  przetargów,  na  które  powołuje  się  KSAR  w  swoich  wyjaśnieniach,  Izba 

uznała za pozbawiony istotnego znaczenia dla rozstrzygnięcia sprawy. Dowód ten nie mógł 

w  całości  zdyskredytować  treści  wyjaśnień,  ani  sam  w  sobie  nie  dawał  podstaw  do 

stosowania na tym etapie przepisu art. 90 ust. 3 Pzp, czy przepisu art. 89 ust. 1 pkt 4 Pzp, 

które to zarzuty Izba uznała przy tym za przedwczesne. Dowód w postaci zestawienia ofert 

odrzuconych przez GDDKiA, Izba uznała jedynie za materiał o charakterze poglądowym.  

Odnośnie przystępujących ARTEFAKT oraz Konsorcjum TESTA Izba uznała, że treść 

złożonych  wyjaśnień  jest  rzeczowa  i  przekonująca.  Izba  uznała  przy  tym  argumentację 


Przystępujących,  przyjmując  ją  w  konsekwencji  za  własną,  jak  również  uznała  wartość 

dowodową  dokumentów  przedstawionych  przez  tych  wykonawców,  zarówno  na  etapie 

wyjaśnień, jak i na etapie rozprawy przed Izbą. W konsekwencji Izba nie podzieliła zarzutów 

Odwołującego,  zarówno  co  do  samych  wyjaśnień,  jak  i  podjętej  na  ich  podstawie  oceny 

Zamawiającego.  

W pierwszej kolejności Izba wskazuje, że Zamawiający nie żądał złożenia przy ofercie 

szczegółowego  kosztorysu.  Nie  sposób  więc  uznawać,  że  na  etapie  składania  wyjaśnień 

wykonawca miał obowiązek wykazywać i tłumaczyć, każdą nawet najdrobniejszą pozycję czy 

element tego zamówienia. Takie „szatkowanie” tego zamówienia na pojedyncze pozycje czy 

elementy, które  w  ocenie  Odwołującego  zostały  zaniżone,  bądź  nie  zostały  skalkulowane,  i 

wywodzenie z twierdzeń o zaniżeniu którejś lub części z tych pozycji wniosków, co do ceny 

całkowitej  nie  dawało  rzeczywistego  obrazu  sprawy  i  uznanie  tej  optyki,  przyjętej  przez 

Odwołującego,  mogłoby  prowadzić  do  wniosków  nie  przystających  do  faktycznego  stanu 

sprawy. To, że pewne pozycje podniesione w treści odwołania nie zostały wcześniej podane 

w  treści  wyjaśnień  wykonawców  nie  może  oznaczać  w  tej  sprawie,  że  nie  zostały 

uwzględnione  w  cenie  oferty.  Takie  założenie  przyjął  Odwołujący,  jednak  Izba  nie  znalazła 

podstaw  do  uznania  trafności  tego  rodzaju  sposobu  argumentacji.  Zamawiający  nie  żądał 

szczegółowego  kosztorysu  na  etapie  składania  ofert,  jak  również  nie  żądał  na  etapie 

wyjaśnień  wyspecyfikowania  wyceny  wszystkich  możliwych  elementów  składających  się  na 

realizację zamówienia. Skoro tak, to nie sposób wywodzić z treści samych wyjaśnień braku 

wyceny i uwzględnienia danego elementu zamówienia.  

W nawiązaniu do powyższego, w zakresie, w którym w treści odwołania ograniczono 

się  do  ogólnikowych  stwierdzeń,  przykładowo  w  postaci:  “brak  kosztu  odnoszącego  się  do 

...”,  “Kosztorys  zupełnie  nie  uwzględnia  kosztu...”,  “Brak  uwzględnienia  kosztów...”,  “W 

wycenie brak kosztów...”, “Wykonawca nie zakłada żadnych kosztów...”, należało uznać, że 

twierdzenia  o  rażącym  zaniżeniu  ceny  ofertowej  zostały  w  dużej  mierze  uzasadnione  w 

sposób  blankietowy.  Postawienie  ogólnikowego  twierdzenia  o  nie  uwzględnieniu  danego 

kosztu,  czy  tezy  o  zaniżeniu  wyceny,  w  tej  sprawie  nie  tworzy  jeszcze  dowodu,  który 

przesądzałby,  że  wybrane  przez  Odwołującego  elementy  składowe  zamówienia  nie  zostały 

fakytcznie  wycenione,  oraz  że  ceny  ofert  nie  są cenami  rynkowymi,  a  wykonawcy  nie  są  w 

stanie tak zorganizować pracy i rozkładu kosztów, by wykonać te zadania za kwoty podane 

w formularzach ofertowych.  

Niezależnie  od  powyższego  należy  wskazać,  że  okoliczności  faktyczne  i  argumenty 

przedstawione  w  trakcie  rozprawy  w  odniesieniu  do  szeregu  pozycji,  co  do  których  w 

odwołaniu  ograniczono  się  do  arbitralnego  wniosku  o  braku  uwzględnienia  danego  kosztu, 


nie  stanowiły,  zdaniem  Izby,  potwierdzenia  zarzutów  postawionych  w  treści  odwołania. 

Koncentrowały się one głównie na fragmentarycznym i wybiórczym analizowaniu wybranych 

przez Odwołującego pozycji.   

Należy  wskazać  następnie,  że  złożone  przez  ww.  wykonawców  wyjaśnienia  są 

rzeczowe,  spójne  i  obszerne,  wskazują  nie  tylko  na  uwzględnienie  kosztów  realizacji 

zamówienia, ale także prezentują zakładany zysk.  

Zakres  rzeczowy  zamówienia  obejmuje  wykonanie  arechologicznych  badań 

wykopaliskowych:  -  na  stanowiskach  znanych  i  wskazanych  do  badań  w  decyzji  WKZ  nr 

ZAR/209/2014 z 29.08.2014 r. oraz postanowieniem WKZ nr ZAR/449/2014 z 14.10.2014 r. i 

nr  ZAR/503/2014  z  28.11.2014  r.;  -  na  stanowiskach  znanych,  które  w  wyniku  zmian 

projektowych wejdą w kolizję z inwestycją; - na potencjalnych rozszerzeniach w/w stanowisk 

w  zależności  od  decyzji  WZK;  na  potencjalnych  stanowiskach  zlokalizowanych  i 

odkrywanych przez nadzór archeologiczny nad pracami zmienymi w trakcie budowy oraz na 

ewentualnych poszerzeniach tych stanowisk w zależności od decyzji WZK. W załączniku nr 

2 do OPZ, Zamawiający podał powierzchnię 2143,50 arów.  

Wyjaśnienia  złożone  przez  ww.  wykonawców  dotyczą  sprecyzowanej  przez 

Zamawiajacego powierzchni, jak również uwzględniają możliwość potencjalnych stanowisk i 

poszerzeń. Niezależnie od tego warto zwrócić uwagę na wyrok KIO z dnia 2 czerwca 2014 r., 

sygn.  akt  KIO  985/14,  gdzie  wskazano  m.in.,  że  “Cena  oferty  także  w  postępowaniu  o 

zawarcie  umowy  ramowej  musi  być  podana  na  konkretny  przedmiot  zamówienia.  Badanie 

ceny oferty w trybie art. 90 ust. 1 p.z.p., czy nie wykazuje ona charakteru rażąco niskiej, tak 

samo powinno odnosić się do skonkretyzowanego zamówienia”. 

Wraz z wyjaśnieniami Konsorcjum Testa złożyło dowód w postaci oświadczenia P.W. 

TABOR  B.J.  o  wykonaniu,  jako  podwykonawca,  prac  ziemnych  na  podanej  przez 

Zamawiającego  powierzchni,  zabezpieczenia  terenu,  odhumusowania,  rekultywacji  i 

uporządkowania  terenu. Jednoczesnie,  w  zobowiązaniu  tym  podwykonawca  oświadczył,  że 

cena  za  1  ar  wynosi  209,1  zł  brutto  i  będzie  ona  obowiązywać  dla  całości  zadania  bez 

względu  na  ilość  arów.  Izba  nie  znalazła  podstaw  do  odmówienia  mocy  dowodowej  ww. 

dokumentowi.  

Za  chybione  Izba  uznała  twierdzenia  Odwołującego  o  dokonaniu  w  wyliczeniach 

niedopuszczalnej  modyfikacji  zapisów  SIWZ  w  związku  z  przyjęciem  do  wyliczenia 

wynagrodzenia  dla  8  kierowników  badań.  Przystępujący  wskazał,  że  skalkulował  koszty 

uśredniając  koszt  zatrudnienia  wszystkich  10  osób,  jak  również  przedstawił  w  piśmie 

procesowym  oraz  na  rozprawie  rzeczowe  argumenty  wyjaśniające  powyższą  kwestię. 

Ponadto,  w  dużej  mierze  twierdzenia  powyższe,  dotyczące  modyfikacji  treści  specyfikacji, 


referowały  do  zarzutu  niezgodności  oferty  z  treścią  SIWZ,  którego  w  odwołaniu  nie 

postawiono.  Odwołujący  w  sposób  arbitralny  przyjął,  że  uśrednienie  kosztów  pracy  ma 

zostać  ocenione,  jako  uwzględnienie  kosztów  jedynie  8  osób,  a  nie  10.  Izba  nie  podzieliła 

tego  kierunku  argumentacji.  Tożsamą  ocenę  należało  przyjąć  wobec  drugiego 

Przystępującego.  

Krytycznie  Izba  oceniła  także  twierdzenia  o  nieprawidłowym  oszacowaniu  wartości 

odhumusowania  –  jednego  z  największych  kosztów,  który  ma  istotny  wpływ  na  końcową 

cenę  oferty.  Zgodnie  z  pkt  IV  pkt  3  OPZ  –  “Zamawiający  zobowiązuje  Wykonawcę  do 

prowadzenia  odhumusowania  ręcznego  na  każdym  stanowisku  archeologicznym. 

Zastosowanie  maszyn  do  eksploracji  wykopów,  w  celu  zdjęcia  nakładu  humusu  lub 

uzyskania  przekrojów  przez  stratyfikacje  stanowiska  jest  dopuszczalne,  ale  użycie  tej 

techniki  powinno  być  uzasadnione  oraz  uzgodnione  z  Wojewódzkim  Konswerwatorem 

Zabytków”. 

W  kontekście  powyższych  wymogów  specyfikacji  Izba  za  nieuprawnione  uznała 

wywody  Odwołującego,  że  wykonawcy  winni  byli  przyjąć  do  kalkulacji  swoich  ofert 

konieczność  ręcznego  odhumusowania  całości  terenu.  Podobnie  Izba  oceniła  twierdzenia, 

ż

e  rezygnacja  w  kosztorysie  z  ręcznego  odhumusowania  całej  powierzchni  (z  wyjątkiem 

zrębów  leśnych)  musiała  być  poprzedzona  wydaniem  zgody Wojewódzkiego  Konserwatora 

Zabytków. Odwołujący podniósł tutaj, że wymóg uprzedniej zgody wynika z ww. treści SIWZ 

(konkretnie  Odwołujący  wskazał  w  odwołaniu  –  “musi  być,  zgodnie  z  cytowanym  wyżej  pkt 

IV.3,  poprzedzona  wydaniem  zgody”.  Argumentacja  ta  jest  formą  nieuprawnionej 

nadinterpretacji  treści  specyfikacji  na  potrzeby  uzyskania  korzystnego  rozstrzygnięcia.  W 

przytoczonym  powyżej  zapisie  nigdzie  nie  występuje  tego  rodzaju  zastrzeżenie,  jak 

przedstawił  to  Odwołujący.  Zamawiający  wskazał  jedynie,  że  powinno  to  być  “uzgodnione”. 

Przystępujący  podnieśli,  że  takie  uzgodnienie  miało  miejsce,  uzyskali  informację  o 

możliwości  odhumusowania  mechanicznego  jeszcze  przed  składaniem  ofert.  Odwołujący  w 

ż

aden sposób twierdzeń tych nie podważył. Nie złożył przykładowo dowodu z oświadczenia 

konserwatora,  iż  tego  rodzaju  uzgodnienia  (nawet  w  formie  ustnej)  nie  miały  miejsca. 

Zresztą,  wykonawcy  złożyli  dowody  z  pisma  Wojewódzkiego  Urzędu  Ochrony  Zabytków  w 

Toruniu  z  dnia  22  lutego  2016  r.  z  którego  wynika,  że  na  stanowiskach  archeologicznych 

kolidujących  z  planowaną  budową  drogi  ekspresowej  S-5  na  odcinku  Nowe  Marzy  – 

Bydgoszcz – granica województwa kujawsko-pomorskiego i wielkopolskiego, przewidzianych 

do 

wykonania 

archeologicznych 

badań 

wykopaliskowych, 

można 

przeprowadzić 

odhumusowanie  mechaniczne.  Izba  w  pełni  uznała  moc  dowodową  ww.  dokumentu  oraz 

jego znaczenie dla rozstrzygnięcia niniejszej sprawy.  


W  treści  specyfikacji  Zamawiający  nie  wskazał,  że  dla  kalkulacji  oferty  nie  można 

przyjąć  założenia  o  możliwości  odhumusowania  mechanicznego.  Brak  jest  tego  rodzaju 

zastrzeżeń  m.in.  w  Opisie  sposobu  obliczenia  ceny  oferty  (pkt  10  SIWZ).  Przeciwnie,  w 

ocenie  Izby,  poprzez  wprowadzenie  zdania  drugiego  w  treści  pkt  IV  ppkt  3  OPZ, 

Zamawiający jednoznacznie dał wykonawcom możliwość przyjęcia tego rodzaju założenia, o 

ile  będzie  to  uzasadnione  oraz  uzgodnione.  Gdyby  przyjąć,  że  wykonawcy  musieli 

kalkulować 

swoje 

oferty 

bez 

możliwości 

przyjęcia 

możliwości 

odhumusowania 

mechanicznego, pomimo tego, że specyfikacja przewidywała dopuszczalność tej metody , to 

skutkowałoby  to  także  ryzykiem  zawyżenia  kosztów  wykonania  zamówienia.  Wykonawcy 

musieliby  bowiem  podać  automatycznie  wyższe  stawki  za  jednostkę  normatywną, 

Zamawiajacy  musiałby  płacić  według  tych  stawek,  pomimo  że  na  etapie  realizacji 

zamówienia  koszty  ponoszone  przez  wykonawców  z  tytułu  odhumusowania  byłyby 

diamterialnie  niższe  (w  przypadku  uzgodnienia  i  skorzystania  z  tej  możliwości  dopiero  na 

etapie realizacji zamówienia). Trafnie podsumował tę kwestię Zamawiający stwierdzając, że 

“Nierealistyczne  jest  założenie  odwołującego  co  do  ręcznego  odhumusowania  całości,  to 

dopiero prowadziłoby do nierealnych stawek” (vide: protokół z rozprawy). 

Krytycznie  należało  również  ocenić  twierdzenia  Odwołującego,  iż  wynagrodzenia 

przewidzine  przez  wykonawcę  ARTEFAKT  dla  geomorfologa,  antropologa,  konsultatna 

badań  są  nierealne.  Niezależnie  od  tego,  że  Odwołujący  ograniczył  się  w  treści  odwołania 

jedynie do przedstawienia ogólnych twierdzeń i subiektywnych wniosków, to w żaden sposób 

nie  podważył  mocy  dowodowej  i  wiarygodności  dokumentów  złożonych  przez  wykonawcę, 

dla  odparcia  zarzutów  i  twierdzeń  podniesionych  w  odwołaniu.  Należy  w  tym  miejscu 

odwołać się także do argumentacji przedstawionej przy omówieniu zobowiązania złożonego 

przy  wyjaśnieniach  wykonawcy  konsrocjum  KSAR.  To,  że  określone  stawki  odbiegają  od 

ś

redniego  poziomu  cen,  nie  oznacza  automatycznie,  że  są  stawkami  nierealnymi  i  że  dany 

wykonawca, z uwagi na swoją własną i wypracowaną pozycję rynkową, w tym wypracowane 

relacje z kontrahentami, nie jest w stanie uzyskać tych niższych stawek, nawet gdy znacznie 

odbiegają one od średniej. Jest to bowiem kwestia indywidualnej pozycji i możliwości danego 

wykonawcy.  Jedynie  tytułem  dodatkowej  uwagi  warto  wskazać,  że  umowa  zlecenia  może 

być  nawet  bez  wynagrodzenia  (art  735  §  1  Kc).  Odpłatność  nie  stanowi  bowiem  istotnego 

elementu treści umowy zlecenia, która może zostać zawarta zarówno jako umowa odpłatna, 

jak i nieodpłatna (vide: Komentarz do art. 735 Kodeksu cywilnego, Katarzyna Kopaczyńska-

Pieczniak,  Lex/el).

Złożone  przez  wykonawcę  ARTEFAKT  oświadczenia  z  dnia  19  lutego 

2016 r., potwierdzają rzetelność wyliczeń zawartych w treści wyjaśnień, w tym potwierdzają 

realność przyjętej wyceny tych elementów zamówienia.   


W  tożsamy  sposób  należało  ocenić  wywody  Odwołującego  dotyczące  kosztów  za 

przyjęcie  przez  muezum  zabytków  pozyskanych  z  terenu  objętego  zamówieniem. 

Odwołujący  w  oparciu  o  hipotetyczne  założenia  przyjął  za  punkt  wyjściowy,  że  na  danym 

terenie  musi  wystąpić  znaczna  ilość  zabytków  –  co  jest  materią  nieprzewidywalną.  Samo 

odwołanie  się  do  wyników  z  realizacji  zadania  dotyczącego  budowy  autostrady  A1  przez 

Kujawy,  czy  odwołanie  się  do  argumentów  natury  historycznej,  nie  tworzyło  dowodu 

przesądzającego  o  tym,  że  za  prawidłowe  mogły  zostać  uznane  wyłącznie  założenia 

prezentowane  przez  Odwołującego.  Złożony  przy  odwołaniu  dowód  w  postaci  Karty 

Ewidencyjnej  Stanowiska  Archeologicznego,  Izba  uznała  za  pozbawiony  znaczenia  dla 

rozstrzygnięcia  niniejszej  sprawy.  Jest  to  materiał  dotyczący  wybranego  stanowiska,  z 

realizacji innej inwestycji i nie jest to dowód, z którego można by wywodzić wiążące wnioski 

dla  tego  postępowania,  ani  czynić  w  oparciu  o  ten  dokument  rzeczowe  ustalenia,  które 

mogłyby potwierdzić zarzut rażącego zaniżenia ceny. 

Ponadto,  Odwołujący  –  w  oparciu  o  jeden  przykład  dotyczący  przetargu  na  budowę 

dorgi S7 i przyjętej w tym postępowaniu przez Muzeum Archeologiczne w Krakowie wycenie 

kosztów przyjęcia i bezterminowego przechowania zabytków – starał się przeforsować, jako 

coś  pewnego  i  jedynie  dopuszczalnego,  twierdzenie,  że  koszty  te  musiały  być  kalkulowane 

przez  wykonawców  na  poziomie  883.028,41  zł  –  1.249.531,89  zł.  Wywody  Odwołującego 

zmierzały więc do przeforsowania tezy, że żaden z wykonawców nie może mieć możliwości 

bezpłatnego  oddania  zabytków  do  muzeum.  Izba  uznała  stanowisko  Odwołującego  za 

całkowicie  chybione  i  nieuprawnione.  Jeden  przykład  dotyczący  ww.  muzeum  nie  tworzy 

zasady,  od  której  nie  ma  odstępstw,  ani  nie  eliminuje  po  stronie  wykonawców  możliwości 

znalezienia  muzeum  lub  innej  placówki,  która  bezpłatnie  bądź  w  zdecydowanie  niższych 

kwotach,  niż  te  podawne  przez  Odwołującego,  zgodzi  się  na  przyjęcie  zabytków  (nie 

eliminuje  więc  możliwości  przyjęcia  takiego  założenia  w  kalkulacji  swojej  oferty).  W 

konsekwencji,  Izba  uznała  za  pozbawione  znaczenia  i  mocy  dowodowej  pismo  z  dnia  19 

sierpnia 2015 r. złożone przy odwołaniu. W tożsamy sposób Izba oceniła dowód z umowy ze 

Stowarzyszeniem  Archeologów  Terenowych  “STATER”.  Dokument  ten mógł  zostać  uznany 

jedynie za dowód przedstawiający to, jakie warunki dostępne były Odwołującemu w 2010 r. 

(data  umowy)  na  określonej  inwestycji  (zabytków  pochodzących  z  działki  1/1  w 

Proszowicach).  Nie  jest  to  natomiast  żaden  dowód,  który  przesądzałby  o  tym,  że  nie  jest 

możliwe  oraz  dostępne  przekazywanie  zabytków  nieodpłatnie  lub  w  niższych,  niż 

podawnane  przez  Odwołującego  kwoty.  Ponadto,  na  złożonej  umowie  nie  widnieje  podpis 

P.W. – dokument ten tym bardziej pozostawał bezwartościowy dowodowo, mógł ewentualnie 

zostać  uznany  za  projekt  umowy,  wstępne  negocjacje,  co  do  warunków  współpracy.  W 


tożsamy  krytyczny  sposób  należało  ocenić  dowód  z  projektu  umowy  z  Muzeum 

Archeologiczno-Historycznym w Głogowie.  

Dodatkowo,  zasadność  twierdzeń  Odwołującego,  podważyły  w  całości  dowody 

złożone przez Przystępujących w postaci korespondencji z muzeami, których to dowodów i 

wniosków  z  nich  wynikających  Odwołujący  w  żaden  rzeczowy  sposób  nie  podważył.  Izba 

uznała  tym  samym  moc  dowodową  dokumentów  w  postaci  pisma  Muzeum  reagionalnego 

im.  Stanisława  Sankowskiego  w  Radomsku  z  dnia  21  sierpnia  2014  r.,  pisma  Muzeum 

Dicezjalnego w Płocku, Muzeum Archeologicznego w Krakowie z dnia 26 listopada 2015 r., 

oświadczenia  Muzeum  Techniki  Rolniczej  z  dnia  24  kwietnia  2014  r.  (trzy  ostatnie  złożone 

przez  wykonawcę  konsorcjum  KSAR,  które  to  dowody  Izba  uznała  za  istotne  także  w 

zakresie  pozostałych  Przystępujących,  gdyż  kierunek  argumentacji  wszystkich  tych 

wykonawców był zbieżny).  

Jako  gołosłowne  Izba  uznała  następnie  twierdzenia  Odwołującego  dotyczące 

zaniżenia  przez  konsorcjum  Testa  kosztów  zakwaterowania  oraz  transportu  ludzi,  sprzętu  i 

zabytków. Przystępujący przedłożył dowody obrazujące poziom kosztów za wynajem domu i 

mediów.  Izba  uznała  wartość  dowodową  przedmiotowych  dokumentów,  zaś  Odwołujący  w 

ż

aden sposób dowodu tego nie podważył.  

Odnośnie  złożonych  przez  Odwołującego  wyliczeń  (pn.  Podstawowe  (wybrane) 

założenia  oferty  i  wyjaśnienia  firmy  Artefakt  (etap  terenowy);  Podstawowe  (wybrane) 

założenia  oferty  i  wyjaśnienia  Konsorcjum  Testa/Grandor  (etap  terenowy),  Izba  nie  uznała 

tych  dokumentów  za  wiarygodne  dowody,  które  mogłyby  przesądzać  o  kierunku 

rozstrzygnięcia.  Przy  przyjęciu  czy  też  narzuceniu  pewnych  założeń  zawsze  otrzyma  się 

określony  wynik.  Dla  Izby,  w  kontekście  oceny  wartości  dowodowej  złożonych  wyliczeń, 

znaczenie ma przede wszystkim poprawność wszystkich poczynionych założeń, które legły u 

ich podstaw. W tym zakresie Izba takiej poprawności nie dostrzega.  

Ocenę tą odnosi Izba m.in. do kwestii odhumusowania, ale także do innych założeń 

przyjętych  przez  Odwołującego.  Odwołujący  wykraczał  przy  tym  poza  ramy  zarzutów,  m.in. 

argumentując,  że  kalkulacja  Przystępujących  zawiera  elementy  niezgodne  z  SIWZ  (gdzie 

Odwołujący  nie  stawiał  zarzutu  niezgodności  oferty  z  treścią  specyfikacji,  czy  zarzutu 

złożenia  nieprawdziwych  informacji,  podczas  gdy  część  argumentacji  Odwołującego 

referowała właśnie do tego rodzaju kwestii).  

Ponadto, Odwołujący w sposób wybiórczy prezentował stan faktyczny sprawy, w tym 

kwestie  dotyczące  odhumusowania.  Odwołujący  nie  udowodnił,  że  kalkulując  oferty 

wykonawcy  nie  mieli  zapewnienia  ze  strony  właściwego  urzędu,  że  taka  możliwość 

mechanicznego  będzie  na  tym  terenie  oraz,  że  sytuacja  ta  nie  mogła  zostać  uznana  za 


uzgodnienie, na które wskazał Zamawiający w treści pkt IV pkt 3 OPZ. Kwestia ta pozostaje 

także  nieaktualna,  jeżeli  weźmie  się  pod  uwagę,  że  wykonawcy  złożyli  dowody  z  pisma 

Wojewódzkiego  Urzędu  Ochrony  Zabytków  w  Toruniu  potwierdzające  możliwość 

mechanicznego  odhumusowania.  W  toku  rozprawy  Odwołujacy  wskazał,  że  “Gdyby 

konserwator  takiej  zgody  nie  wyraził  cena  stałaby  się  niewykonalna”  (vide:  protokół  z 

rozprawy). Izba orzekając bierze pod uwagę stan rzeczy ustalony w toku postępowania. Stan 

ten  wskazywał  zaś,  że  taka  zgoda  została  wyrażona,  co  również  nakazywało  uznanie,  że 

ceny ofert nie są i nie stały się niewykonalne (a więc i rażąco niskie). Sprawą Odwołującego 

jest,  że  w  strategii  budowania  swojej  ceny  założył  odhumusowanie  ręczne  całości.  Przyjęty 

model  wyceny  nie  oznacza,  że  inne  modele  kalkulacji  są  obarczone  błędami,  bądź  że  były 

niedopuszczalne  w  tym  postępowaniu.  Przeciwnie,  jak  wskazano  wcześniej,  jeżeli 

wykonawcy  –  korzystając  chociażby  z  rozeznania  lokalnego  –  podjęli  działania  dla 

uzgodnienia możliwości odhumusowania mechanicznego, takie zapewnienie otrzymali, mieli 

więc wiedzę, że metoda ta będzie w tym przypadku dopuszczalna, to kalkulując swoje oferty 

właśnie  w  oparciu  o  takie  założenie  i  strategię  działali  w  sposób  rzetelny,  także  wobec 

Zamawiającego,  który  dzięki  temu  rozeznaniu  wykonawców  i  podjętym  uzgodnieniom  nie 

został  postawiony  przed  perspektywą  ewentualnego  ponoszenia  wyższych  kosztów  na 

realizację zadania (które może być wykonywane m.in. poprzez zdecydowanie tańszą metodę 

odhumusowania  mechanicznego),  lecz  mógł  otrzymać  oferty  z  niższymi  cenami 

adekwatnymi do przedmiotu zamówienia, który w tej sprawie mógł kształtować się (z uwagi 

na  zastrzeżenie  poczynione  w  pkt  IV  pkt  3  OPZ),  jako  przedmiot  mogący  być  wykonany 

także poprzez metodę odhuumusowania mechanicznego.  

Dodatkowo, Izba wskazuje, że Odwołujący wskazał na rozprawie, że ściśle stosował 

się  do  specyfikacji  stąd  różnice  cenowe.  Na  pytanie  wskazuje,  że  przyjęcie  możliwości 

odhumusowania mechanicznego pozwoliłoby mu w tej jednej pozycji obniżyć cenę ponad 4 

mln zł” (vide: protokół z rozprawy). Należy wskazać, że ewentualne niejasności specyfikacji 

należy  wykładać  na  korzyść  wykonawców.  W  ocenie  Izby  niejasności,  co  do  możliwości 

zastosowania metody odhumusowania mechanicznego (a więc i możliwości uczynienia tego 

elementem  swojej  kalkulacji)  w  tej  sprawie  w  ogóle  nie  zachodzą.  Nawet  jednak,  gdyby 

uznać, że treść specyfikacji nie określa, formy uzgodnienia, ani momentu, kiedy mogło ono 

zostać  dokonane,  to  i  tak  –  w  myśl  powyższej  reguły  –  nie  powinno  to  szkodzić 

wykonawcom. W konsekwencji, to że pozostali wykonawcy przyjęli inną metodę kalkulacji niż 

Odwołujący,  skorzystali  z  zastrzeżenia  uczynionego  przez  Zamawiającego  w  pkt  IV  pkt  3 

OPZ, nie oznacza, że cena ich oferty jest błędnie skalkulowana, a w rezultacie rażąco niska. 

Warto  także  zauważyć,  że  Odwołujący  podnosząc  twierdzenie,  że  przyjęcie  metody 


odhumusowania mechanicznego pozwoliłoby z tego tylko tytułu obniżyć jego ofertę o ponad 

4  mln  zł,  przedstawił  jednocześnie  argument  przemawiający  za  realnością  wyceny 

Przystępujących. Obniżenie ceny Odwołującego w wysokości 12.207.189,37 PLN brutto, o te 

przykładowe  4  mln  zł,  lokowałoby  bowiem  ofertę  Odwołującego  w  pobliżu  cen 

Przystępujących.  

Mając powyższe na uwadze Izba nie podzieliła twierdzenia Odwołującego, iż „w SIWZ 

wykonawca został zobowiązany do przyjęcia odhumusowania ręcznego co do całości” (vide: 

protokół  z  rozprawy).  W  konsekwencji,  jako  błędne  i  nieuprawnione  Izba  oceniła  wszystkie 

wnioski i twierdzenia, które Odwołujący wywodził z powyższego założenia.  

Bez  znaczenia  dla  rozstrzygnięcia  sprawy  pozostawały  również  twierdzenia  o 

możliwości  cofnięcia  mechanicznego  odhumusowania.  Złożone  na  tą  okoliczność  dowody 

Izba  uznała  za  nieistotne  i  nie  mogące  przemawiać  za  zasadnością  zarzutów  i  wniosków 

zawartych  w  treści  odwołania.  Samo  teoretyczne  zagrożenie  cofnięcia  możliwości 

odhumusowania  mechanicznego  nie  może  świadczyć  o  tym,  że  ceny  Przystępujących  są 

cenami rażąco niskimi. Jak wskazał to Zamawiający, „zmiany decyzji mogą być incydentalne, 

ponadto w tym rejonie nigdy to nie miało miejsca” (vide: protokół z rozprawy). Odwołujący ani 

nie wykazał, że w tej sprawie może dojść do cofnięcia odhumusowania mechanicznego, czy 

to wobec całości terenu (co może być uznane jedynie za własną projekcję Odwołującego, a 

nie  za  bezsprzeczny  fakt  tworzący  stan  faktyczny  rozpoznawanej  sprawy),  czy  wobec 

mniejszego fragmentu, a jeżeli tak – to jakiego i jakie koszty z tego tytułu musiał by ponieść 

wykonawca. Cała argumentacja Odwołującego została tu oparta na hipotezach, złożone zaś 

dokumenty niczego istotnego dla tej sprawy nie dowodziły. Jak wskazano wcześniej, istnieje 

możliwość  cofnięcia  lub  zmiany  pozwolenia  –  wynika  to  z  samych  przepisów  prawa.  Nie 

może to jednak dla tej sprawy stanowić podstawy do wniosku (jak czyni oto Odwołujący), że 

wykonawcy  (mający  uzgodnienie  z  Wojewódzkim  Konserwatorem  Zabytków)  musieli 

kalkulować w całości odhumusowanie ręczne. Przeciwnie, teoretyczna możliwość powstania 

konieczności  odhumusowania  ręcznego  mogła  stanowić  zwykłe  ryzyko  każdego  z 

wykonawców, którego ewentualne ziszczenie pomniejszy zakładany zysk.  

Za  nieuprawnione  i  nie  przystające  do  stanu  faktycznego  sprawy,  w  tym  do  treści 

wyjaśnień  Przystępujących  Izba  uznała  także  założenia  przyjęte  w  wyliczeniach,  co  do 

niewłaściwej 

liczby 

kierowników, 

pracowników 

technicznych, 

braku 

zatrudnienia 

pracowników  przez  wyliczone  w  tabeli  miesiące,  a  w  konsekwencji  także,  co  do 

nieuwzględnienia  kosztów  zatrudnienia  przez  okres  realizacji  zamówienia  bądź  przy 

założeniu  zatrudnienia  na  cały  ten  okres  –  twierdzenia  o  zaniżeniu  wynagrodzenia 

pracowników.  Równie  krytycznie  Izba  oceniła  pozostałe  twierdzenia  zawarte  w 


poszczególnych  punktach  odwołania,  w  których  Odwołujący  prezentował  tezy  o  zaniżeniu 

poszczególnych  elementów  lub  braku  ich  wyceny,  w  tym  wywody,  co  do  niezgodności  z 

przepisami prawa (pozostające poza zakresem zarzutów odwołania).  

Zgodnie  z  pkt  6  SIWZ  umowa  ramowa  zostanie  zawarta  na  okres  4  lat  od  daty  jej 

podpisania.  Termin  na  wykonanie  archeologicznych  ratowniczych  badań  wykopaliskowych 

wraz  z  uporządkowaniem  terenu  po  badaniach  (rekultywacja)  wynosi  od  30  do  120  dni  od 

daty  podpisania  jednostkowej  umowy  realizacyjnej.  Termin  ten  będzie  każdorazowo 

dostosowany  przez  Zamawiającego  do  wskazanego  przez WKZ  zakresu/areału.  Termin  na 

przekazanie  sprawozdań  z  badań  (zgodnie  z  załącznikiem  nr  3  do  OPZ)  wynosi  21  dni  od 

zgłoszenia  zakończenia  badań  terenowych  i  gotowości  do  odbioru  na  danym  stanowisku. 

Termin na opracowanie wyników archeologicznych ratowniczych badań wykopaliskowych dla 

poszczególnych  stanowisk  wynosi  od  12  do  18  miesięcy  od  daty  podpisania  jednostkowej 

umowy  realizacyjnej  (zgodnie  z  ofertą  Wykonawcy  złożoną  w  postępowaniu  ofertowym  lub 

negocjacyjnym,  o  których  mowa  w  pkt  3.4.  SIWZ).  W  myśl  pkt  3.4.  SIWZ  częściowe 

zamówienia publiczne będą udzielane skucesywnie, zgodnie z potrzebami Zamawiającego i 

realizowane  na  podstawie  jednostkowych  umów  realizacyjnych  zawieranych  po 

każdorazowym  przeprowadzeniu  postępowania  ofertowego  (w  przypadku  zawarcia  umowy 

ramowej  z  więcej  niż  jednym  wykonawcą)  lub  niegocjacyjnego  (w  przypadku  zawarcia 

umowy  ramowej  z  jednym  Wykonawcą).  Stosownie  do  pkt  3.3.  SIWZ  umowa  ramowa 

zostanie  zawarta  z  czteroma  Wykonawcami,  chyba,  że  oferty  niepodlegające  odrzuceniu 

złoży  mniej  wykonawców.  Przystępujący  konsorcjum Testa  zaoferował  termin każdorazowo 

12  miesięcy  na  opracowanie 

wyników 

archeologicznych  ratowniczych  badańw 

wykopaliskowych  dla  poszczególnych  stanowisk,  od  daty  podpisania  jednostkowej  umowy 

realizacyjnej. Taki sam termin zaoferował wykonawca ARTEFAKT.  

Z  samej  powyższej  treści  specyfikacji  wynika,  że  realizacja  zamówienia  nie  będzie 

trwała  48  miesięcy  –  jest  to  jedynie  okres  na  jaki  zawarta  zostanie  umowa  ramowa.  Okres 

faktycznej realizacji zadań jest krótszy, co wynika chociażby z zapisów mówiących o liczeniu 

terminów  od  daty  podpisania  jednostkowych  umów  realizacyjnych,  których  podpisanie 

wymaga  wcześniej  przeprowadzenia  dodatkowego  postępowania  ofertowego.  Okres 

faktycznej realizacji zamówienia zależy też od deklaracji wykonawcy w zakresie dotyczącym 

opracowania  wyników  archeologicznych  ratowniczych  badań  wykopaliskowych,  będącym 

przy  tym  jednym  z  kryteriów  oceny  ofert.  Oprócz  tego  okresy  faktycznej  realizacji 

zamówienia zostały przewidziane, nie jako okres 4 letni, lecz w ramach “widełek”, tj. od – do. 

Z  powyższego  wynika,  że  faktyczny  okres  realizacji  zamówienia,  a  więc  i  okres,  na  który 

kalkulowane  powinny  być  koszty,  jest  determinowany  nie  samym  4  letnim  okresem 


obowiązywania  umowy  ramowej,  lecz  okresami  liczonymi  od  dnia  podpisania  jednostkowej 

umowy,  czy  od  dnia  zgłoszenia  zakończenia  badań  terenowych  i  zgłoszenia  gotowości  do 

dbioru  na  danym  stanowisku.  Dodatkowo,  również  te  okresy  nie  są  okresami  sztywnymi,  a 

rzeczywisty  czas  ich  trwania  zależny  może  być  m.in.  od  przyjętego  przez  wykonawcę 

sposobu  organizacji  pracy.  Izba  w  całości  uznała  argument  Zamawiającego,  iż  “nikt  nie 

zakłada,  że  archeolodzy  będą  na  danym  obszarze  przyszłej  budowy  drogi  aż  przez  4  lata. 

Jest  to  podstawowy  wniosek  jak  również  podstawowy  błąd  w  założeniach  przyjętych  przez 

odwołującego.  Odwołujący  nie  dostrzega  też,  że  48  m-cy  jest  to  okres  związania  umową 

ramową i  w tym okresie zamawiający może  zawrzeć umowy jednostkowe na różny okres z 

jednym,  kilkoma  lub  wszystkimi  wykonawcami,  zlecając  każdemu  z  nich  częściowe 

realizowanie zamówienia, powierzając określony zakres stanowisk w zależności od potrzeb i 

dostępu do gruntu” (vide: protokół z rozprawy). Przedstawienie w konsekwencji uśrednionych 

kosztów,  odniesionych  do  przyjętego  przez  Przystępujących  sposobu  organizacji  pracy,  nie 

może  jawić  się,  jako  błędne,  niepełne,  czy  wreszcie  potwierdzające  rażące  zaniżenie  ceny. 

Niezależnie  od  tego,  powyższe  okoliczności  jednoznacznie  nakazywały  zdyskredytowanie 

wyliczeń  przedstawionych  przez  Odwołującego,  który  oparł  je  o  własne  (a  nie 

Przystępujących) założenia, dodatkowo założenia błędne i nie przystające do specyfiki tego 

zamówienia.  

Należy wskazać, że zgodnie z art. 89 ust. 1 pkt 4 Pzp, zamawiający odrzuca ofertę, 

jeżeli  zawiera  rażąco  niską  cenę  w  stosunku  do  przedmiotu  zamówienia.  Ustawodawca 

przewidział tym samym, że dla zaistnienia rażąco niskiej ceny wyznacznikiem jest relacja tej 

ceny  do  przedmiotu  zamówienia,  a  więc  relacja  całości  ceny  do  całości  przedmiotu 

zamówienia. W  konsekwencji  przy  badaniu  rażąco  niskiej  ceny  należy  brać,  co  do  zasady, 

pod  uwagę  całość  ceny,  a  nie  opierać  się  jedynie  na  niektórych  jednostkowych  kosztach. 

Tym  samym,  choć  zaniżenie  określonych  elementów  kosztorysowych,  jako  argument  za 

twierdzeniem  o  rażąco  niskiej  cenie,  nie  powinien  być  a  limine  odrzucany,  to  jednak 

niesporne jest, że podstawą jest ocena ceny ofertowej, jako całości (vide: wyrok KIO z dnia 5 

kwietnia 2013 r., sygn. akt KIO 654/13). 

W ocenie  Izby  w  niniejszej  sprawie  nie  zostało  wykazano  zarówno  to,  że  cena  ofert 

Przystępujących,  jako  całość  w  relacji  do  przedmiotu  zamówienia,  nosi  cechy  rażącego 

zaniżenia, jak również Odwołujący nie udowodnił zaniżenia wyspecyfikowanych w odwołaniu 

pozycji, w tym nie wykazał, by zależność między wyceną zakwestionowanych pozycji, a ceną 

jako ceną za całość realizacji zamówienia, miała tak znaczący wpływ, by można było uznać, 

iż niższa wycena tych pozycji uprawnia do wywodzenia wniosków w stosunku do całej ceny 

ofertowej  –  innymi  słowy,  że  analiza  i  wnioski  odnoszone  przez  Odwołującego  do 


wyselekcjonowanych  pozycji  mogą  jednocześnie  przedstawiać  obiektywny  obraz  i  cechy 

ceny końcowej.  

Dla wykazania podstaw do zastosowania przepisu art. 90 ust. 3 Pzp lub art. 89 ust. 1 

pkt  4  Pzp,  nie  jest  więc  wystarczające  i  właściwe  poprzestanie  na  wybranych  pozycjach  i 

ograniczenie  się  do  próby  zdyskredytowania  rzetelności  wyceny  tylko  części,  a  następnie 

przenoszenie  twierdzeń,  co  do  poszczególnych  pozycji,  na  płaszczyznę  ceny  całkowitej. 

Jeżeli  Odwołujący  zdecydował  się  na  stawianie  zarzutu  rażąco  niskiej  ceny  to  winien 

udowodnić podstawy swojego zarzutu i to wobec całej ceny oferty odniesionej do przedmiotu 

zamówienia, a nie tylko wobec  wybranych pozycji. Wprowadzenie przepisu art. 190 ust. 1a 

pkt 1 Pzp nie zwalania odwołującego z obowiązku udowodnienia swoich twierdzeń. Zgodnie 

z art 180 ust. 3 Pzp, odwołanie powinno zawierać m.in. okoliczności faktyczne uzasadniające 

wniesienie  odwołania.  W  myśl  §  4  ust.  1  pkt  8  rozporządzenia  Prezesa  Rady  Ministrów  z 

dnia  22  marca  2010  r.  w  sprawie  regulaminu  postępowania  przy  rozpoznawaniu  odwołań 

(Dz.U.2014.964  j.t.)  odwołanie  zawiera  wskazanie  okoliczności  faktycznych  i  prawnych 

uzasadniających  wniesienie  odwołania  oraz  dowodów  na  poparcie  przytoczonych 

okoliczności.  Wskazane  okoliczności  faktyczne  muszą  jeszcze  znaleźć  potwierdzenie  w 

przewodzie  procesowym.  W  konsekwencji  składający  odwołanie  ma  obowiązek  wskazania 

okoliczności  faktycznych  (samo  ogólnikowe  stwierdzenie,  że  dany  koszt  nie  został 

uwzględniony,  nie  stanowi  o  wypełnieniu  tego  obowiązku),  jak  również  powinien  wskazać 

dowody na uch poparcie. Przepis art. 190 ust. 1a pkt 1 Pzp nie może być rozumiany w ten 

sposób, że odwołujący może poprzestać na samych twierdzeniach i przerzucić na uczestnika 

postępowania  cały  ciężar  dowodowy.  Ocenie  tej  Izba  dała  wyraz  m.in.  w  wyroku  z  dnia  3 

kwietnia  2015  r.,  sygn. akt  KIO  561/15, gdzie  wskazano,  że  „Art.  190  p.z.p.w  kolejnym  ust. 

1a p.z.p. wprowadza w odniesieniu do rażąco niskiej ceny oferty szczególny rozkład ciężaru 

dowodu,  co  nie  zmienia  reguły,  że  wpierw  muszą  zaistnieć  w  postępowaniu  odwoławczym 

fakty,  z  których  wywodzone  są  skutki  prawne.  Przy  czym  nie  może  się  to  sprowadzać  do 

samego  twierdzenia,  że  cena  oferty  jest  rażąco  niska,  czy  też  twierdzenia,  że  ocena 

wyjaśnień  powinna  prowadzić  do  takiej  oceny,  gdyż  należy  skonkretyzować  okoliczności 

faktyczne, które w danej sprawie pozwalają na wyprowadzenie takiego wniosku”. 

Ponadto,  dopiero  gdyby  ciąg  poszczególnych  wycen  jednostkowych  wskazywał  na 

ich  rażące  zaniżenie,  można  by  wnioskować  o  rażącym  zaniżeniu  ceny  końcowej.  Z 

pewnością  brak  było  możliwości  do  przyjęcia  tego  wniosku  w  niniejszej  sprawie,  gdzie 

Odwołujący nie tylko ograniczył się do wybranego zakresu pozycji, ale również nie wykazał, 

by  w  ramach  wszystkich  wyspecyfikowanych  pozycji  doszło  faktycznie  do  rażącego  ich 

zaniżenia.  


W  kontekście  powyższych  rozważań  także  pozostałe  dowody,  złożone  przez 

Odwołującego,  Izba  uznała  za  pozbawione  wartości  dowodowej  i  znaczenia  dla 

rozstrzygnięcia  ninieszej  sprawy.  Dotyczy  to  w  szczególności  dowodu  ze  standardów 

metodycznych,  odpowiedzi  GDDKiA  z  dnia  9  lutego  2016  r.,  sprawozdania  z  badań, 

opracowania  ze  stanowiska  (mające  charakter  demonstracyjny),  tabeli  “Zagęszczenie 

nasypów ubijakami i zagęszczarkami”, dokumentu pn. “Roboty ziemne z przewozem gruntu 

taczkami”, tabeli dotyczącej kategorii gruntu. Izba uznała jednocześnie za wiarygodny dowód 

złożony  przez  konsorcjum  TESTA  z  dokumentu  pn.  Katalog  Nakładów  Rzeczowych,  na 

okoliczność,  że  przyjęta  liczba  pracowników  oraz  przyjęte  kwoty  w  wyjaśnieniach  są 

wystarczające  do  realizacji  zamówienia.  Niezależnie  od  tego  Izba  uznała  za  przekonujące 

argumenty  dotyczące  przyjętych  założeń,  co  do  planowanego  sposobu  organizacji  pracy  i 

poziomu  oraz  okresu  zatrudnienia,  złożone  przez  Przystępujących  w  treści  wyjaśnień  oraz 

na rozprawie.  

Reasumując, w ocenie Izby zarzuty skierowane wobec oferty wykonawcy konsorcjum 

Testa oraz wykonawcy ARTEFAKT nie zasługiwały na uwzględnienie.  

Mając wszystko powyższe na uwadze orzeczono, jak w sentencji wyroku.  

O  kosztach  postępowania,  stosownie  do  wyniku,  orzeczono  na  podstawie  art.  192 

ust. 9 i 10 Pzp. W związku z uwzględnieniem odwołania Izba  zasądziła  od Zamawiającego 

na  rzecz  Odwołującego  uzasadnione  koszty  postępowania  odwoławczego  poniesione  z 

tytułu wpisu od odwołania oraz wynagrodzenia pełnomocnika (§ 5 ust. 2 pkt 1 w zw. z § 3 pkt 

1  i  2  lit.  b)  rozporządzenia  Prezesa  Rady  Ministrów  z  dnia  15  marca  2010  r.  w  sprawie 

wysokości i sposobu pobierania wpisu od odwołania oraz rodzajów kosztów w postępowaniu 

odwoławczym i sposobu ich rozliczania (Dz. U. z 2010 r., Nr 41, poz. 238). 

Przewodniczący: ……………………………….