KIO 1961/16 KIO 1962/16 WYROK dnia 2 listopada 2016 r.

Sygn. akt: KIO 1961/16 

       KIO 1962/16 

WYROK 

z dnia 2 listopada 2016 r. 

Krajowa Izba Odwoławcza   -   w składzie: 

Przewodniczący:      Agnieszka Trojanowska 

Protokolant:   

Adam Skowroński 

po  rozpoznaniu  na  rozprawie  w  Warszawie  w  dniu  27  października  2016  r.  odwołań 

wniesionych do Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej w dniu 14 października 2016r. przez: 

A. 

wykonawcę  Mosty  Katowice  spółka  z  ograniczoną  odpowiedzialnością  z 

siedzibą w Katowicach, ul. Rolna 12  

B. 

wykonawcę Promost Consulting T. S. spółka jawna z siedzibą w Rzeszowie, ul. 

Bohaterów 10 Sudeckiej Dywizji Piechoty 4 

w postępowaniu prowadzonym przez zamawiającego 

Gmina Miasto Rzeszów – Miejski 

Zarząd Dróg w Rzeszowie ul. Targowa 1 

przy  udziale 

wykonawcy  Promost  Consulting  T.  S.  spółka  jawna  z  siedzibą  w 

Rzeszowie,  ul.  Bohaterów  10  Sudeckiej  Dywizji  Piechoty  10  zgłaszającego  swoje 

przystąpienie w sprawie sygn. akt KIO 1961/16 po stronie zamawiającego 

orzeka: 

1a.  uwzględnia  odwołanie  wykonawcy  Mosty  Katowice  spółka  z  ograniczoną 

odpowiedzialnością  z  siedzibą  w  Katowicach,  ul.  Rolna  12  i  nakazuje 

zamawiającemu  unieważnić  czynność  unieważnienia  postępowania  o  udzielenie 

zamówienia, unieważnić czynność wykluczenia wykonawcy Mosty Katowice spółka 

z  ograniczoną  odpowiedzialnością  z  siedzibą  w  Katowicach,  ul.  Rolna  12  z 

postępowania, powtórzyć czynność badania i oceny ofert, 

1b.  uwzględnia  odwołanie  wykonawcy  Promost  Consulting  T.  S.  spółka  jawna  z 

siedzibą  w  Rzeszowie,  ul.  Bohaterów  10  Sudeckiej  Dywizji  Piechoty  4  i  nakazuje 

zamawiającemu  unieważnić  czynność  unieważnienia  postępowania  o  udzielenie 

zamówienia, 

2. Kosztami postępowania obciąża 

Gminę Miasto Rzeszów – Miejski Zarząd Dróg 

w Rzeszowie ul. Targowa 1 i  

2.1 Zalicza  na  poczet  kosztów  postępowania  odwoławczego  kwotę  30  000zł.  00  gr. 

(słownie:  trzydzieści  tysięcy  złotych  zero  groszy)  uiszczoną  przez 

wykonawcę 

Mosty  Katowice  spółka  z  ograniczoną  odpowiedzialnością  z  siedzibą  w 

Katowicach,  ul.  Rolna  12  i  wykonawcę  Promost  Consulting  T.  S.  spółka 

jawna z siedzibą w Rzeszowie, ul. Bohaterów 10 Sudeckiej Dywizji Piechoty 

4 tytułem wpisu od odwołania 

Zasądza  od 

Gminy  Miasto  Rzeszów  –  Miejski  Zarząd  Dróg  w  Rzeszowie 

ul.  Targowa  1  na  rzecz  Mosty  Katowice  spółka  z  ograniczoną 

odpowiedzialnością  z siedzibą w  Katowicach,  ul.  Rolna  12 kwotę  18 660 

zł.  00  gr  (słownie:  osiemnaście  tysięcy  sześćset  sześćdziesiąt  złotych  zero 

groszy)  tytułem  zwrotu  uiszczonego  wpisu,  kosztów  zastępstwa  prawnego  i 

dojazdów,

Zasądza  od 

Gminy  Miasto  Rzeszów  –  Miejski  Zarząd  Dróg  w  Rzeszowie 

ul. Targowa 1 na rzecz Promost Consulting T. S. spółka jawna z siedzibą 

w  Rzeszowie,  ul.  Bohaterów  10  Sudeckiej  Dywizji  Piechoty  4  kwotę  19 

104  zł.  82  gr  (słownie:  dziewiętnaście  tysięcy  sto  cztery  złote  osiemdziesiąt 

dwa  grosze)  tytułem  zwrotu  uiszczonego  wpisu,  kosztów  zastępstwa 

prawnego i dojazdów.

Stosownie  do  art.  198a  i  198b  ustawy  z  dnia  29  stycznia  2004  r.  -  Prawo  zamówień  

publicznych (t.j. Dz. U. z 2015 r., poz. 2164 ze zm. z 2016r. poz. 831, 996, 1020, 1250, 1265, 

1579) na niniejszy wyrok - w terminie 7 dni od dnia jego doręczenia - przysługuje skarga za 

pośrednictwem Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej do Sądu Okręgowego w 

Rzeszowie. 

Przewodniczący:      …………… 

Sygn. akt KIO 1961/16 

     KIO 1962/16 

Uzasadnienie 

Postępowanie o udzielenie zamówienia publicznego w trybie przetargu nieograniczonego na 

Opracowanie dokumentacji projektowej na budowę połączenia alei Rejtana z ulicą Lubelską 

z  podziałem  na  trzy  zadania  inwestycyjne:  Zadanie  1:  „Połączenie  Al.  Rejtana  z  ul. 

Ciepłowniczą  etap  II”,  Zadanie  2:  „Rozbudowa  ul.  Ciepłowniczej  z  mostem  Załęskim  od  ul. 

Maczka do skrzyżowania z projektowaną drogą do targowiska”, Zadanie 3: „Rozbudowa ul. 

Gen.  Maczka”  zostało  wszczęte  ogłoszeniem  w  Dzienniku  Urzędowym  Unii  Europejskiej  z 

dnia 29 czerwca 2016r. za numerem 2016/S 123-221076.  

W  dniu  5  października  2016r.  zamawiający  poinformował  wykonawców  o  unieważnieniu 

postępowania na podstawie art. 93 ust. 1 pkt. 4 ustawy  z dnia 29 stycznia 2004 r. - Prawo 

zamówień  publicznych (t.j. Dz. U. z 2015 r., poz. 2164 ze zm. z 2016r. poz. 831, 996, 1020 – 

dalej  ustawy)  z  uwagi  na  to,  że  oferta  Promost Consulting T.  S.  spółka jawna  z  siedzibą  w 

Rzeszowie  będąca  ofertą  z  najniższą  ceną  spośród  oferty  nieodrzuconych  przewyższa 

kwotę,  którą  zamawiający  zamierzał  przeznaczyć  na  sfinansowanie  zamówienia,  a  z  braku 

ś

rodków  pieniężnych  nie  może  on  zwiększyć  tej  kwoty  do  wysokości  ceny  zaoferowanej 

przez wykonawcę. Jednocześnie zamawiający wykluczył wykonawcę Mosty Katowice spółka 

z  ograniczoną  odpowiedzialnością  z  siedzibą  w  Katowicach,  gdyż  wykonawca  nie  wykazał 

spełniania  warunku  udziału  w  postępowaniu  dotyczącego  doświadczenia  niezbędnego  do 

realizacji  zamówienia.  Zamawiający  wskazał,  że  Mosty  Katowice  nie  wykazał  wymagania 

zawartego w pkt. 6.2.1. siwz tj. nie wykazał się  doświadczeniem  w okresie ostatnich trzech 

lat  (…),  że  należycie  wykonał  (…)  jedną  dokumentację  zabezpieczenia  osuwiska. 

Zamawiający  wskazał,  że  wykonawca,  ani  w  ofercie,  ani  w  toku  wyjaśnień  nie  wykazał,  że 

spełnia  ten  wymóg.  W  załączonym  do  oferty  formularzu  „Doświadczenie”  wykonawca 

wskazał  m.  in.  wykonanie  przez  Przedsiębiorstwo  Geologiczno-Geodezyjne  „Geoprojekt- 

Ś

ląsk” sp. z o.o. dokumentacji geologiczno-inżynierskiej dla zabezpieczenia osuwiska wzdłuż 

zbocza rzeki Bzury przy ul. Kolejowej w Sochaczewie, dołączając na dowód jego wykonania 

protokół  zdawczo-odbiorczy.  Zamawiający  tego  doświadczenia  nie  uznał  i  wezwał 

wykonawcę w trybie art. 26 ust. 3 ustawy do złożenia oświadczenia niezawierającego błędu. 

Wykonawca złożył wyjaśnienia. Zamawiający z nimi się nie zgodził. Zamawiający uważa, że 

roboty geologiczne w rejonie osuwiska nie są tożsame z jego zabezpieczeniem. Potwierdza 

to  decyzja  Starosty  Sochaczewskiego,  z  której  wynika,  że  przedmiotowe  opracowanie 

geologiczne  jest  podstawą  do  sporządzenia  karty  dokumentacyjnej  osuwiska  oraz  podjęcia 

starań na opracowanie projektu budowlanego na zabezpieczenie osuwiska. Zamawiający na 

podstawie tego dokumentu uznał, że wykonawca nie wykazał wymaganego doświadczenia. 

Brak  kompletnych  danych  niezbędnych  do  oceny  spełniania  warunków  udziału  w 

postępowaniu  nakłada  na  zamawiającego  obowiązek  wykluczenia  wykonawcy,  który  został 

wykluczony na podstawie art. 24 ust. 2 pkt. 4 ustawy w związku z art. 22 ust. 1 pkt. 2 ustawy, 

a jego oferta została odrzucona na podstawie art. 24 ust. 4 ustawy.  

Sygn. akt KIO 1961/16 

W  dniu  14  października  2016r.  drogą  elektroniczną  odwołanie  wniósł  wykonawca  Mosty 

Katowice  sp.  z  o.o.  Odwołanie  zostało  opatrzone  podpisem  cyfrowym  pełnomocnika  z  dnia 

13 października 2016r. udzielonego przez prezesa zarządu ujawnionego w odpisie  z KRS i 

upoważnionego  do  jednoosobowej  reprezentacji.  Kopia  odwołania  została  przekazana 

zamawiającemu w dniu 14 października 2016r.  

Odwołujący Mosty wniósł odwołanie od czynności i zaniechań zamawiającego: 

wykluczenia odwołującego z postępowania na podstawie art. 24 ust. 2 pkt 4 w zw. z 

art.  22  ust  1  pkt  2  ustawy,  pomimo  że  spełniał  i  wykazał  spełnianie  warunków  udziału  w 

postępowaniu; 

uznania  oferty  odwołującego,  za  odrzuconą  na  podstawie  art.  24  ust.  4  ustawy, 

pomimo  że  spełniał  i  wykazał  spełnianie  warunków  udziału  w  postępowaniu  ergo  nie 

podlegał wykluczeniu z postępowania o udzielenie zamówienia publicznego; 

zaniechania wezwania odwołującego, na podstawie art. 26 ust. 4 ustawy, do złożenia 

wyjaśnień  dotyczących  oświadczeń  oraz  dokumentów  potwierdzających  spełnianie 

warunków  udziału  w  postępowaniu,  pomimo  że  zamawiający  powziął  wątpliwość,  co  do 

wykazywania warunków przez te dokumenty oraz oświadczenia; 

unieważnienia postępowania na podstawie art. 93 ust. 1 pkt 4 ustawy, pomimo tego, 

ż

e  oferta  odwołującego,  jako  niepodlegająca  odrzuceniu,  nie  przewyższała  kwoty,  którą 

zamawiający zamierzał przeznaczyć na sfinansowanie zamówienia; 

zaniechania  wyboru  oferty  odwołującego,  na  podstawie  art.  91  ust.  1  ustawy,  która 

zgodnie  z  art.  2  pkt  5  ustawy  stanowiła  najkorzystniejszą  ofertę  i  zarazem  jedyną  spośród 

ofert niepodlegających odrzuceniu i nieuznanych za odrzucone, której cena nie przewyższała 

kwoty, którą zamawiający zamierzał przeznaczyć na sfinansowanie zamówienia. 

Odwołujący zarzucił naruszenie: 

art. 24 ust. 2 pkt 4 w.zw z art. 22 ust, 1 pkt 2 ustawy przez jego zastosowanie, a w 

konsekwencji  błędne  wykluczenie  odwołującego  z  postępowania  o  udzielenie  zamówienia 

publicznego, mimo że odwołujący w oświadczeniach i dokumentach dołączonych do oferty w 

sposób właściwy wykazał spełnianie warunków udziału w postępowaniu; 

art.  24  ust  4  ustawy  przez  jego  zastosowanie,  a  w  konsekwencji  błędne  uznanie 

oferty  odwołującego  za  odrzuconą,  mimo  że  odwołujący  wykazał  spełnianie  warunków 

udziału  w  postępowaniu  a  więc  nie  podlegał  wykluczeniu  z  postępowania  o  udzielenie 

zamówienia publicznego; 

art.  26  ust.  4  ustawy  przez  jego  niezastosowanie,  a  w  konsekwencji  zaniechanie 

wezwania odwołującego do wyjaśnień w związku ze złożonymi wraz z ofertą oświadczeniami 

i  dokumentami  wykazującymi  spełnianie  warunków  udziału  w  postępowaniu,  pomimo  że 

zamawiający powziął  wątpliwości co do prawidłowości  wykazania przez w/w oświadczenia i 

dokumenty spełniania warunków udziału w postępowaniu; 

art.  93  ust  1  pkt  4  ustawy  przez  jego  zastosowanie,  a  w  konsekwencji  błędne 

uznanie,  iż  cena  najkorzystniejszej  oferty  przekracza  kwotę,  którą  zamawiający  zamierza 

przeznaczyć  na  sfinansowanie  zamówienia,  pomimo  tego,  że  oferta  odwołującego  nie 

przewyższała  kwoty,  którą  zamawiający  zamierzał  przeznaczyć  na  sfinansowanie 

zamówienia, a oferta ta nie powinna zostać uznana za odrzuconą, bowiem sam odwołujący 

nie podlegał wykluczeniu z udziału w postępowaniu; 

art. 91 ust 1 w zw. z art 2 pkt 5 ustawy przez jego niezastosowanie; a w konsekwencji 

niedokonanie  wyboru  oferty  odwołującego,  pomimo  iż  była  ona  ofertą  najkorzystniejszą, 

niepodlegającą  uznaniu  za  odrzuconą,  nieodrzuconą,  której  cena  nie  przewyższała  kwoty, 

którą zamawiający zamierzał przeznaczyć na sfinansowanie  zamówienia, a wykonawca ten 

nie podlegał wykluczeniu. 

Wniósł o: 

uwzględnienie odwołania w całości; 

unieważnienie  czynności  unieważnienia  postępowania  o  udzielenie  zamówienia 

publicznego; 

unieważnienie  czynności  wykluczenia  odwołującego  z  postępowania  o  udzielenie 

zamówienia publicznego; 

ewentualnie wezwanie odwołującego do złożenia wyjaśnień w trybie przepisu art. 26 

ust 4 ustawy; 

nakazanie zamawiającemu ponownego dokonania czynności oceny i wyboru ofert; 

obciążenie zamawiającego kosztami postępowania.  

Odwołujący  wskazał,  że  spełnia  przesłaniu  materialnoprawne  z  art.  179.  ust.  1  ustawy 

ponieważ ma interes w uzyskaniu danego zamówienia oraz może ponieść szkodę w wyniku 

naruszenia  przez  zamawiającego  przepisów  ustawy.  W  przypadku  uwzględnienia 

niniejszego  odwołania,  istnieje  nie,  tylko  możliwość,  ale  wręcz  w  ocenie  odwołującego 

całkowita  pewność  uznania  oferty  odwołującego  za  najkorzystniejszą  w  postępowaniu  i 

zawarcia  umowy  w  sprawie  zamówienia  publicznego  (podobną  wykładnię  interesu  przyjęła 

Krajowa Izba: Odwoławcza w wyroku z: dnia 8 Iipca 2010 r., sygn. akt KIO/UZP 1338/10; a 

także  wwyroku  z  dnia  15  stycznia  2013  r.,  sygn.  akt  KIO  2933/12). Odwołujący  wskazał,  iż 

unieważnienie  czynności  wykluczenia  odwołującego  z  postępowania  o  udzielenie 

zamówienia  publicznego  oraz  unieważnienie  czynności  unieważnienia  postępowania 

spowoduje, iż w postępowaniu pozostanie tylko jedna oferta (odwołującego), której cena nie 

przewyższa budżetu zamawiającego. W związku z tym zamawiający zobligowany będzie do 

wyboru oferty odwołującego jako najkorzystniejszej, a więc zgodnie z przepisem art. 179 ust. 

1 PZP. jeżeli ma interes w uzyskaniu danego zamówienia... ”, 

Odwołującemu: zostało uniemożliwione uzyskanie zamówienia, a więc zgodnie 2 przepisem 

art.  179  ust.  1  PZP  „...może  ponieść  szkodę  w  wyniku  naruszenia  pryz  pomawiającego 

przepisów niniejsze;, ustany". 

Co  do  zarzutu  dotyczącego  wykluczenia  odwołującego  z  postępowania,  to  odwołujący 

przywołał  treść  pkt.  6.2.1.  tj.,  że  o  udzielenie  zamówienia  mogą  ubiegać  się  wykonawcy, 

którzy spełniają warunki dotyczące posiadania wiedzy i doświadczenia, poprzez wykazanie, 

ż

e  w okresie ostatnich trzech lat przed upływem terminu składania ofert należycie  wykonał, 

co najmniej dwie dokumentacje projektowe w zakresie budowy, przebudowy lub rozbudowy 

drogi  (ulicy)  klasy  G  lub  wyższej  o  minimalnej  długości  odcinka  2500  m  każda,  dwie 

dokumentacje projektowe budowy, przebudowy lub rozbudowy obiektów mostowych klasy A 

o  długości  minimum  40  m  każdy,  dwa  opracowania  związane  z  budową  lub  przebudową 

sygnalizacji  świetlnej,  jedna  dokumentacja  zabezpieczenia  osuwiska. W  załączniku  nr  4  do 

SIWZ Doświadczenie, w wykazie wykonanych usług, odwołujący na potwierdzenie warunku 

dotyczącego  jednej  dokumentacji  zabezpieczenia  osuwiska  wskazał  usługę  wykonaną  na 

rzecz  Gminy  Sochaczew  pod  nazwą  Dokumentacja  geologiczno  —  inżynierska  dla 

zabezpieczania osuwiska wzdłuż zbocza rzeki Bzury pry ul Kolejowej w Sochaczewie. 

Dla wykazania należytego wykonania usługi odwołujący załączył protokół zdawczo-odbiorczy 

z  dnia  20  grudnia  2013  roku  potwierdzający  wykonanie  Dokumentacji  geologiczno 

inżynierskiej  dla  zabezpieczenia  osuwiska  wzdłuż  zboczą  rzeki  Bzury  pry  ul  Kolejowej  w 

Sochaczewie. 

Jako dowód odwołujący powołał protokół zdawczo-odbiorczy z dnia 20 grudnia 2013 roku 

Tym niemniej zamawiający, opierając się na brzmieniu decyzji Starosty Sochaczewskiego z 

dnia  18  marca  2014  roku,  powziął  nieuzasadnioną  wątpliwość,  co  do  spełniania  przez  w/w 

usługę warunku udziału w postępowaniu. W decyzji tej wskazano bowiem, iż zatwierdza się 

„Dokumentację  geologiczno-  inżynierską  ustalającą  warunki  geologiczno-inżynieskie  na 

terenie  osuwiska  wzdłuż  zbocza  Bzury  przy  ul.  Kolejowej  w  Sochaczewie,  powiat 

sochaczewski, woj. Mazowieckie”. 

Jako  dowód  odwołujący  powołał  decyzję  Starosty  Sochaczewskiego  z  dnia  18  marca  2014 

roku 

Odwołujący  uważa,  że  zamawiający  błędnie  uznał,  iż  (...)  wykonanie  dokumentacji 

geologiczno-  inżynierskie  nie  potwierdziło  wymaganie  dot.  wykonania  dokumentacji 

projektowej. 

Jako  dowód  odwołujący  powołał  zawiadomienie  o  unieważnieniu  postępowania  z  dnia  5 

października 2016 roku.  

Zamawiający  w  sposób  arbitralny,  na  obecnym  etapie,  w  ocenie  odwołującego  próbuje 

uszczegóławiać warunki postawione wykonawcom w SIWZ, zaostrzając je i doprecyzowując 

w sposób, który wykracza poza granice prawidłowej wykładni. 

Oto bowiem dokonując literalnej wykładni warunku zawartego w rozdziale I pkt 6.2.1 SIWZ w 

ocenie  odwołującego  wywieść  należy,  iż  zamawiający  w  warunku  tym  dwukrotnie  użył 

sformułowania  „dokumentacja  projektowa”,  raz  zapisał  „opracowanie”  i  raz  wskazał,  że 

chodzi  o  „dokumentację”,  bez  określenia  jaka  ta  dokumentacja  ma  być.  Zamawiający  nie 

wskazał,  iż  warunkiem  udziału  w  postępowaniu  jest  wykonanie  uprzednio  dokumentacji 

projektowej  zabezpieczenia  osuwiska,  ale  dokumentacji  zabezpieczenia  osuwiska.  Gdyby 

bowiem  zamawiający  chciał,  aby  wykonawcy  legitymowali  się  wykonaniem  dokumentacji 

projektowej zabezpieczenia osuwiska, to wymóg taki wpisałby w SIWZ, podobnie jak uczynił 

to  odnośnie  budowy,  przebudowy  lub  rozbudowy  drogi  (ulicy)  klasy  G  lub  wyższej  oraz 

odnośnie budowy, przebudowy lub rozbudowy obiektów mostowych klasy A. 

Niemniej  jednak,  na  skutek  zastosowania  przez  zamawiającego  różnych  sformułowań  w 

sporządzonej specyfikacji istotnych warunków zamówienia, nie sposób na etapie oceny ofert 

dokonywać arbitralnej decyzji, że zamawiający zastosował swoisty „skrót myślowy” i de facto 

chodziło  mu  o  dokumentację  projektową,  bowiem  to  nie  na  wykonawcy  ciąży  obowiązek 

odkrycia  woli  zamawiającego,  ale  na  zamawiającym  opisanie  warunków  w  sposób  jasny  i 

przejrzysty. Powyższe precyzuje wyrok KIO z dnia 16 kwietnia 2015 roku (KIO 660/15). 

Zamawiający  nie  ma  możliwości  na  obecnym  etapie  doprecyzowywać  sformułowanego 

uprzednio  warunku,  nawet  w  sytuacji  gdy  większość:  wykonawców  mogła  odczytać  go  w 

sposób  odmienny  od  przyjętego  przez  zamawiającego.  Podobne  stanowisko  Izba  zajęła  w 

wyroku  z  dnia  16  stycznia  2015  roku  (KIO  2751/14),  w  wyroku  z  dnia  8  października  2008 

roku (KIO/UZP 1020/08)  

Na  marginesie  powyższych  rozważań  odwołujący  wskazał,  iż  interpretacja  powyższego 

postanowienia SIWZ w  sposób zbieżny z rozumieniem jego brzmienia przez odwołującego, 

została  zastosowana,  co  najmniej  przez  jednego  innego  wykonawcę  biorącego  udział  w 

postępowaniu  -  konsorcjum  MP-MOSTY  sp.  z  o.o.  i  MPRB  sp.  z  o.o.,  którzy  w 

przedmiotowym postępowaniu: załączyli tożsame referencje udostępnione im przez ten sam 

podmiot. 

Jako  dowód  odwołujący  ponownie  powołał  zawiadomienie  o  unieważnieniu  postępowania. 

Zgodnie  z  orzecznictwem  KIO,  to  zamawiający  jest  gospodarzem  prowadzonego  przez 

siebie  postępowania,  w  związku  czym,  dla  zabezpieczenia  prawidłowego  jego  przebiegu, 

zobowiązany jest do wymagania od potencjalnych wykonawców, starających są o udzielenie 

namówienia  publicznego  spełnienia  takich  warunków  udziału  w  postępowaniu,  które  będą 

adekwatne  do  tego  przedmiotu,  ale  z  zapewnieniem  konkurencyjnych  reguł  postępowania. 

Sformułowanie  odpowiednich  warunków  udziału  w  postępowaniu  wymaga  wyważenia  z 

jednej  strony  uzasadnionych  potrzeb  zamawiającego,  z  jednoczesnym  umożliwieniem 

stosunkowo szerokiej grupie wykonawców dostępu do tego zamówienia Postawiony warunek 

udziału  w  postępowaniu  w  zakresie  wiedzy  i  doświadczenia  ma  być  bowiem  miernikiem, 

wskazującym,  że  wykonawca,  który  w  swej  przyszłości  zawodowej  wykonywał  określone 

żą

dania,  zbliżone  zakresem,  charakterystyką  do  tego,  które  jest  przedmiotem  zamówienia 

wykona je w sposób prawidłowy. Nie oznacza to przy tym, że te zadania mają być tożsame, 

identyczne z przedmiotem zamówienia. Ważne jest raczej, by były one reprezentatywne do 

potwierdzenia  zdolności  wykonawcy,  do  realizacji  zamówienia,  by  obejmowały  one  te 

elementy,  które  są  istotne  z  perspektywy  ustalenia,  że  wykonawca  posiada  odpowiednie 

doświadczenie (zob. wyrok KIO z dnia 23 września 2015 toku, KIO 1988/15). 

W  związku  z  tym  to  na  zamawiającym  ciąży  obowiązek  właściwego  i  precyzyjnego 

sformułowania  SIWZ,  w  sposób  zgodny  z  jego  wymaganiami,  a  warunki  stawiane 

wykonawcom nie muszą być identyczne z przedmiotem zamówienia. 

Równie  nieuzasadniony  jest  zarzut  zamawiającego  jakoby  roboty  geologiczne  w  rejonie 

osuwiska  nie  są  tożsame  z  jego  zabezpieczeniem.  Zamawiający  w  sposób  nieuprawniony 

dokonuje  błędnej  analogii,  oto  bowiem  warunkiem  udziału  w  postępowaniu  nie  było 

zabezpieczenie osuwiska, ale wykonanie dokumentacji tegoż zabezpieczenia. 

Wykonawca  wskazał,  iż  w  przedstawionej  przez  niego  dokumentacji  dokonano  w  punkt  6,2 

Analizy Geologiczno-Inżynierskiej terenu badań oraz możliwości zabezpieczenia osuwiska, a 

w  Zeszycie  III  -  załączniku  16  sporządzono  analizę  możliwości  technicznych  i 

ekonomicznych  skutecznego  zabezpieczenia  osuwiska  zawierającą  min.  koncepcję 

zabezpieczenia  osuwiska  przy  ul.  Kolejowej  w  Sochaczewie  wraz  z  konkretnymi 

rozwiązaniami  projektowymi  stabilizacji,  np.  zastosowania  palisady  z  mikropali  wierconych, 

przypory  w  technologii  gruntu  zbrojonego,  geosiatki  etc.  Zaproponowane  rozwiązania 

projektowe  zostały  zamieszczone  również  w  formie  rysunków  technicznych  -  planu 

sytuacyjnego stabilizacji osuwiska oraz typowych przekrojów poprzecznych wykonanych jako 

stadium koncepcji technicznej. 

Jako dowód odwołujący powołał dokumentację geologiczną wraz z załącznikiem nr 16 

Z  powyższego  wynika  więc,  że  Odwołujący  wykazał  spełnianie  warunku  udziału  w 

postępowaniu  przez  przedstawienie  prawidłowej  dokumentacji  zabezpieczenia  osuwiska. 

Przedstawiona  przez  Odwołującego  usługa  jest  dokumentacją,  co  wynika  choćby  z 

rozporządzenia  Ministra  Środowiska  z  dnia  8  maja  2014  roku  w  sprawie  dokumentacji 

hydrologicznej  i  dokumentacji  geologiczno-inżynierskiej  (Dz,  U-  z  2014  toku  poz.  596),  a  w 

treści  tej  dokumentacji  pomieszczono  analizy,  plany  i  obliczenia  dotyczące  możliwości 

zabezpieczenia  osuwiska.  W  tym  stanie  rzeczy,  wszelkie  dalsze  wnioski  zamawiającego  w 

kwestii  niespełniania  warunku  udziału  w  postępowaniu  przez  Odwołującego  są 

nieuprawnione. 

Co do zarzutu odrzucenia oferty odwołującego, to w związku z faktem, iż odwołujący spełnia 

warunki udziału w postępowaniu nie podlega on wykluczeniu, a w konsekwencji jego oferta 

nie może zostać uznana za odrzuconą. 

Co  do  zarzutu  ewentualnego  zaniechania  wezwania  do  wyjaśnień,  to  odwołujący  podniósł, 

ż

e  zamawiający,  po  powzięciu  wątpliwości,  co  do  spełniania  warunków  udziału  w 

postępowaniu,  w  obliczu  odpowiedzi  odwołującego  na  wezwanie  do  uzupełnienia 

dokumentów,  winien  zwrócić  się  do  tego  wykonawcy  o  przedstawienie  mu  szczegółowych 

wyjaśnień  dotyczących  zakresu  dokumentacji  geologiczno-  inżynierskiej,  pod  kątem  jej 

treści,  w  celu  uznania  czy  dokumentacja  ta  w  rzeczywistości  dotyczyła  (zawierała  w  sobie) 

elementy odnoszące się do zabezpieczenia osuwiska. 

Nieuprawnionymi  są  wnioski  zamawiającego  o  zawartości  dokumentacji  geologiczno- 

inżynierskiej wywiedzione li tylko na podstawie jej nazwy użytej przez organ administracyjny 

zatwierdzający  dokumentację  (Starostę  Sochaczewskiego),  w  całkowitym  oderwaniu  nawet 

od  jej  nazwy  nadanej  przez  podmiot,  na  rzecz  którego  usługa  była  wykonywana.  Już 

porównanie  obu  nazw  —  wynikających  z  protokołu  odbioru  dokumentacji  oraz  decyzji 

Starosty Sochaczewskiego, wywołuje wątpliwości, których zamawiający w żaden sposób nie 

starał się wyjaśnić. 

To  na  zamawiającym  ciąży  obowiązek  wszechstronnego  badania  i  oceny  ofert  oraz  przede 

wszystkim pełnego wyjaśnienia zawartych w nich treści. Podyktowane jest to koniecznością 

przeprowadzenia  postępowania  o  udzielenie  zamówienia  w  sposób  rzetelny  (tak  również 

Krajową Izba Odwoławcza w wyroku z dnia 20 lipca 2015 roku, KIO 1464/15 oraz w wyroku z 

dnia 8 października 2015 roku, KIO 2079/15 

W  związku  z  powyższym,  odwołujący  sformułował  ewentualny  wniosek  o  nakazanie 

zamawiającemu  wezwania  odwołującego  do  złożenia  wyjaśnień  dotyczących  treści 

dołączonych  do  oferty  dokumentów  w  trybie  przewidzianym  przez  przepis  art.  26  ust.  4 

ustawy, bowiem zgodnie z uchwałą KIO z dnia 12 listopada 2015 roku (KIO/KU 59/15) jako 

naruszające art. 26 ust. 4 ustawy uznaje się zaniechanie wezwania do złożenia wyjaśnień w 

zakresie  dokumentu,  jeżeli  okoliczności  budzące  wątpliwości,  prowadzą  następnie  do 

wykluczenia wykonawcy z postępowania. 

Co  do  zarzutu  bezzasadnego  unieważnienia  postępowania,  to  zamawiający  unieważnia 

postępowanie  o  udzielenie  zamówienia,  jeśli  cena  najkorzystniejszej  oferty  lub  oferta  z 

najniższą  ceną  przewyższa  kwotę,  którą  zamawiający  zamierza  przeznaczyć  na 

sfinansowanie  zamówienia,  chyba,  że  zamawiający  może  zwiększyć  tę  kwotę  do  ceny 

najkorzystniejszej oferty. 

W  przedmiotowym  stanie  faktycznym,  w  wyniku  podjęcia  przez  zamawiającego  błędnej 

decyzji  o  wykluczeniu  odwołującego  z  postępowania  o  udzielenie  zamówienia,  w 

postępowaniu  tym  pozostały  oferty  trzech  wykonawców,  których  ceny  przewyższały  kwotę, 

którą zamawiający zamierzał przeznaczyć na sfinansowanie zamówienia. 

Tym  niemniej,  oferta  odwołującego  zawierała  cenę,  która  nie  przewyższała  kwoty,  którą 

zamawiający  zamierzał  przeznaczyć  na  sfinansowanie  zamówienia,  w  związku  z  tym 

uwzględnienie  odwołania  w  zakresie  pierwszego  zarzutu  i  unieważnienie  czynności 

zamawiającego  polegającej  na  wykluczeniu  odwołującego  z  postępowania  o  udzielenie 

zamówienia  publicznego  implikuje  konieczność  uwzględnienia  również  zarzutu  niniejszego, 

oto  bowiem  w  postępowaniu  nadal  uczestniczyć  będzie  wykonawca,  który  zaproponował  w 

ofercie  cenę  mieszczącą  się  w  budżecie  zamawiającego  przeznaczonym  na  sfinansowanie 

zamówienia,  a  więc  nieuzasadnione  byłoby  unieważnianie  postępowania  w  powołaniu  na 

przesłankę wskazaną w przepisie art. 93 ust. 1 pkt 4 ustawy. Dla wyjaśnienia powyższych - 

cena  zaoferowana  przez  odwołującego  wynosi  1  630  242,00  złotych,  z  kolei  kwota,  którą 

zamawiający  zamierza  przeznaczyć  na  sfinansowanie  zamówienia  wynosi  1  649  999,99 

złotych. 

Jako  dowód  odwołujący  powołał  informację  zamawiającego  —  zestawienie  złożonych  ofert 

dnia 16 września 2016 roku 

W  zarzucie  zaniechania  wyboru  oferty  najkorzystniejszej  odwołujący  podniósł,  że 

zamawiający  określił  kryteria  oceny  ofert,  jako  bilans  ceny  oraz  okresu  rękojmi  za  wady. 

Odwołujący  zaproponował  najdłuższy  okres  rękojmi  za  wady  oraz  drugą  najniższą  cenę. 

Oferta  wykonawcy  konsorcjum  TPF  sp.  z  0.0.  i  Getinsa-Payma  S.L.,  w  której  cena 

skalkulowana  została  najniżej  została  przez  zamawiającego  odrzucona,  w  związku  z 

powyższym  odwołujący  złożył  najkorzystniejszą  ofertę  w  postępowaniu,  niepodlegającą 

odrzuceniu i której cena nie przewyższała kwoty, którą zamawiający zamierzał przeznaczyć 

na  sfinansowanie  zamówienia,  a  wykonawca  ten  -  w  świetle  poczynionych  powyżej  uwag  - 

nie podlegał wykluczeniu. 

W  dniu  19  października  2016r.  zamawiający  poinformował  wykonawców  o  wniesieniu 

odwołania  przekazując  jego  kopię  i  wezwał  do  wzięcia  udziału  w  postępowaniu 

odwoławczym.  

W  dniu  20  października  2016r  drogą  elektroniczną  swój  udział  w  postępowaniu 

odwoławczym po stronie zamawiającego zgłosił wykonawca Promost Consulting T. S. spółka 

jawna  wskazując,  że  ma  interes  w  rozstrzygnięciu  na  korzyść  zamawiającego,  gdyż 

odwołujący  złożył  ofertę  korzystniejszą  od  niego,  którą  zamawiający  wykluczył  z 

postępowania.  Przywrócenie  tej  oferty  do  postępowania  nie  leży  w  interesie 

przystępującego,  gdyż  sam  złożył  odwołanie  na  czynność  unieważnienia  i  dąży  do 

zapewnienia  sobie  zamówienia.  Zgłoszenie  zostało  opatrzone  bezpiecznym  podpisem 

cyfrowym pełnomocnika działającego na podstawie pełnomocnictwa z dnia 13 października 

2016r.  udzielonego  przez  wspólnika  spółki  jawnej  upoważnionego  do  samodzielnej 

reprezentacji  tej  spółki,  zgodnie  z  odpisem  z  KRS.  Kopia  zgłoszenia  została  przekazana 

zamawiającemu i odwołującemu w dniu 20 października 2016r. 

W  dniu  26  października  2016r.  zamawiający  złożył  odpowiedź  na  odwołanie  wnosząc  o 

oddalenie  odwołania  w  całości.  Podniósł,  że  odwołanie  sprowadza  się  do  dwóch  zarzutów 

błędnego  uznania,  że  odwołujący  nie  spełnia  warunków  udziału  w  postępowaniu  oraz  że 

zamawiający  niezasadnie  zaniechał  wezwania  go  do  złożenia  wyjaśnień.  Zamawiający 

podkreślił,  że  warunki  udziału  w  postępowaniu  nie  są  celem  samym  w  sobie,  ale  służą 

wykazaniu,  ze  dany  wykonawca  jest  zdolny  do  należytego  wykonania  robót  objętych 

zamówieniem (tak KIO w wyroku KIO 1752/11, wyrok KIO z dnia 3 stycznia 2012r. sygn. akt 

KIO  2683/11).  Zamawiający  badał  wiedzę  wykonawcy,  która  jest  przydatna  do  realizacji 

przedmiotu  zamówienia.  Podkreślił,  że  ogłosił  przetarg  na  wykonanie  dokumentacji 

projektowych,  stąd  też  jako  jeden  z  warunków  udziału  w  postępowaniu  w  zakresie 

posiadanej  przez  wykonawców  wiedzy  i  doświadczenia  określił  wykonanie  dokumentacji 

projektowych,  w  tym  również  dokumentacji  zabezpieczenia  osuwiska.  W  ocenie 

zamawiającego  skoro  przetarg  był  skierowany  do  profesjonalistów,  dlatego  też  brak  słowa 

„projektowa”  w  odniesieniu  do  dokumentacji  dotyczącej  zabezpieczenia  osuwiska  nie 

powinien był wprowadzać zainteresowanych wykonawców w błąd na etapie składania ofert. 

Zamawiający  uważa,  że  profesjonalny  przedsiębiorca  nie  może  powoływać  się,  że  nie  wie, 

jakie dokumenty są potrzebne do prawidłowego wykonania dokumentacji projektowej, bo jest 

to wiedza, która powinien posiadać „z urzędu”. Zamawiający podniósł, ze mając na uwadze 

opis  przedmiotu  zamówienia  obejmującego  również  wykonanie  dokumentacji  projektowej 

zabezpieczenia  osuwiska,  wykazywane  przez  wykonawców  doświadczenie  powinno 

dotyczyć  zrealizowania  właśnie  takiej  usługi.  W  ocenie  zamawiającego  tylko  odwołujący 

błędnie  zinterpretował  intencje  zamawiającego,  gdyż  wprawdzie  konsorcjum  MP-Mosty  i 

MPRB złożyło tożsame referencje, ale nie było wzywane do uzupełnienia w trybie art. 26 ust. 

3  ustawy.  Być  może  wówczas  w  odpowiedzi  na  wezwanie  nie  zmieniłoby  ono  wykazu 

zawierającego usługi.  

Dokumentacji  geologiczno-inżynierska  sporządzana  jest  w  celu  zbadania  osuwiska,  co 

reguluje  ustawa  Prawo  Geologiczne  i  górnicze  (Dz.  U.  z  2016r.  poz.  1131)  i  odpowiednie 

akty  wykonawcze  do  tej  ustawy.  Dopiero,  gdy  osuwisko  zostanie  zbadane  i  przyczyny 

osuwania  gleby  zostaną  ustalone,  można  przystąpić  do  wyboru  metody  zabezpieczenia 

osuwiska  i  do  wykonania  dokumentacji  projektowej.  Sposób  wykonania  takiej  dokumentacji 

reguluje Prawo budowlane (Dz. U. z 2016r. poz. 290 z późna. zm.) i rozporządzenie Ministra 

Transportu,  Budownictwa  i  Gospodarki  Morskiej  z  dnia  25  kwietnia  2012r.  w  sprawie 

szczegółowego zakresu i formy projektu budowlanego (Dz. U. poz. 462 z późna. zm.) oraz w 

sprawie ustalania geotechnicznych  warunków posadawiania obiektów budowlanych (DZ. U. 

poz. 463). Na potrzeby zamówień publicznych ma też zastosowanie rozporządzenie Ministra 

Infrastruktury  z  2  września  2004r.  w  sprawie  szczegółowego  zakresu  i  formy  dokumentacji 

projektowej … (Dz. U. z 2013r. poz. 1129). Tym samym w ocenie zamawiającego nie da się 

obronić  tezy,  że  dokumentacji  geologiczno-inżynierska  przygotowana  na  podstawie  Prawa 

geologicznego  i  górniczego  jest  dokumentacją  zabezpieczenia  osuwiska  opracowaną  na 

podstawie  Prawa  budowlanego. Ta  pierwsza  jest  jedynie  wstępem  do  opracowania  drugiej. 

Aby wykonać dokumentację geologiczno-inżynierską trzeba posiadać kwalifikacje w zakresie 

geologii  (rozporządzenie  Ministra  Środowiska  z  30  marca  2016r.  w  sprawie  kwalifikacji  w 

zakresie geologii (DZ. U. poz. 425)), a żeby wykonać dokumentację projektową trzeba mieć 

uprawnienia  projektowe  wynikające  z  ustawy  Prawo  budowlane  i  zdobyte  w  sposób 

określony  przepisami  rozporządzenia  Ministra  Infrastruktury  i  Rozwoju  z  dnia  11  września 

2014r.  w  sprawie  samodzielnych  funkcji  technicznych  w  budownictwie  (Dz.  U.  poz.  1278). 

Zamawiający  uważa,  że  skoro  w  opisie  przedmiotu  zamówienia  napisał,  że  na  trasie 

planowanej  drogi  występuje  czynne  osuwisko,  to  oczywiste  jest,  że  zamawiającemu 

potrzebny  jest  wykonawca,  który  zaprojektuje  zabezpieczenie  tego  osuwiska,  a  nie  tylko 

sporządzi  dokumentację  geologiczno-inżynierską.  Jeśli  odwołujący  miał  wątpliwości,  co  do 

sposobu  rozumienia  warunku,  to  mógł  skierować  zapytania  do  treści  siwz.  Co  do 

zaniechania wezwania do wyjaśnień w trybie art. 26 ust. 4 ustawy, to zamawiający podniósł, 

ż

e instytucja z art. 26 ust. 4 ustawy ma zastosowanie, gdy istnieją wątpliwości. Zamawiający 

ich  nie  miał.  Odwołujący  wykazał  realizację  koncepcji  geologicznej  i  potwierdził,  że 

wykonana przez niego dokumentacja nie jest dokumentacją projektową, ale dokumentacją w 

szerszym  tego  słowa  znaczeniu.  Przedstawianie  na  etapie  postępowania  odwoławczego 

dodatkowych  dokumentów  jest  spóźnione,  gdyż  spełnianie  warunków  udziału  w 

postępowaniu należało wykazać w postępowaniu o udzielenie zamówienia.  

Sygn. akt KIO 1962/16 

W  dniu  14  października  2016r.  wykonawca  Promost  Consulting  T.  S.  spółka  jawna  wniósł 

drogą  elektroniczną  odwołanie.  Odwołanie  zostało  opatrzone  bezpiecznym  podpisem 

cyfrowym pełnomocnika działającego na podstawie pełnomocnictwa z dnia 13 października 

2016r.  udzielonego  przez  wspólnika  spółki  jawnej  upoważnionego  do  samodzielnej 

reprezentacji  tej  spółki,  zgodnie  z  odpisem  z  KRS.  Kopia  odwołania  została  przekazana 

zamawiającemu w dniu 14 października 2016r.  

Odwołujący wniósł odwołanie na unieważnienie przedmiotowego postępowania mimo braku 

spełnienia  ustawowych  przesłanek  niezbędnych  do  zastosowania  tej  instytucji  i  na 

podejmowanie  działań  niezgodnych  z  zasadami  prawa  zamówień  publicznych  przez 

wykorzystywanie instytucji prawnych niezgodnie z ich przeznaczeniem.  

Odwołujący zarzucił zamawiającemu: 

naruszenie  art.  93  ust.  1  pkt  4  ustawy  przez  jego  niewłaściwe  zastosowanie,  jako 

przesłanki  unieważnienia  postępowania,  tj.  unieważnienie  postępowania  z  uwagi  na 

okoliczność^  że  cena  najkorzystniejszej  oferty  -  oferty  odwołującego  -przewyższa  kwotę, 

którą  zamawiający  zamierza  przeznaczyć  na  sfinansowanie  zamówienia,  w  sytuacji,  gdy 

zamawiający może zwiększyć tę kwotę do ceny najkorzystniejszej oferty, bowiem posiada na 

ten cel odpowiednie środki zagwarantowane w swoich planach finansowych, 

naruszenie  art.  7  ustawy  przez  działania  wskazujące  na  złą  wolę  zamawiającego, 

który zaburza równowagę stron w konkurencji rynkowej przez powtórzenie unieważnionego 

postępowania,  co  w  konsekwencji  ma  doprowadzić  do  obniżenia  cen  przez  wykonawców  - 

mimo, że zamawiający dysponuje niezbędną kwotą, która nie przekracza szacowanej przez 

niego sumy, którą może uzyskać- z kwot rezerwowych, co wykazano poniżej. 

Wniósł o nakazanie zamawiającemu: 

unieważnienia 

czynności 

zamawiającego 

polegającej 

na 

unieważnieniu 

postępowania, 

dokonania wyboru jako najkorzystniejszej oferty złożonej przez odwołującego. 

Wskazał,  że  jego  interes  w  uzyskaniu  zamówienia  doznaje  uszczerbku.  Skutkiem 

zaskarżonej  czynności  zamawiającego  jest  bowiem  pozbawienie  odwołującego  -  przez 

unieważnienie postępowania - możliwości realizacji przedmiotowego zamówienia w sytuacji; 

gdy  odwołujący  złożył  ofertę  sporządzoną  w  sposób  prawidłowy  i  która  stanowi  dla 

zamawiającego  „ofertę  najkorzystniejszą”  -  w  znaczeniu  określonym  przez  ustawę  oraz 

zamawiającego - spośród ofert złożonych  w niniejszym postępowaniu, w szczególności jest 

ofertą z ceną rynkową gwarantującą należyte wykonanie przedmiotu zamówienia. 

W  uzasadnieniu  odwołujący  podniósł,  że  w  orzecznictwie  nie  ma  wątpliwości,  co  do 

interpretacji  art.  93  ust.  1  pkt.  4  ustawy.  Zgodnie  z  wyrokiem  Izby  z  dnia  22  października 

2008  r.  (KIO/UZP  1088/08)  zamawiający  nie  ma  prawa,  nie  naruszając  przepisów  ustawy, 

unieważnić  postępowania,  jeżeli  nie  wykaże,  iż  zachodzą  przesłanki  określone  we 

wskazanych  przepisach.  Ustawodawca  wyposażył  zamawiającego  w  bardzo  duże 

kompetencje  na  wypadek  ziszczenia  się  nieprzewidzianych,  istotnych,  szczegółowo 

określonych  w ustawie okoliczności. Aby skutecznie dokonać tak silnej ingerencji w  zasady 

prawa  zamówień  publicznych,  to  na  zamawiającym  spoczywa  ciężar  dowodowy  w  zakresie 

wykazania  spełnienia  odpowiednich  przesłanek.  Tymczasem;  w  niniejszym  postępowaniu. 

zamawiający  ograniczył  się  wyłącznie  do  wskazania  podstawy  prawnej,  co  w  żadnym 

wypadku nie może być ocenione jako uzasadnienie jej zastosowania. 

Sposób interpretacji wskazanego przepisu wynika także z reguł wskazanych przez Izbę m.in. 

w wyroku z dnia 12 listopada 2015. r. (KIO 2347/15): Art. 93 ust. 1 pkt 4P.z.p. podlega ścisłej 

wykładni  językowej.  Unieważnienie  postępowania  jest  wyjątkiem  od  ogólnej  reguły,  że 

postępowanie  o  udzielenie  zamówienia  publicznego  prowadzi  się  celem  wyboru 

najkorzystniejszej  oferty,  zatem  przesłanki  unieważnienia  nie  mogą  być  interpretowane 

rozszerzająco.  Zamawiający  nie  jest  bowiem  zobowiązany  do  unieważnienia  postępowania 

w  każdym  przypadku,  gdy  cena  oferty  najkorzystniejszej  przekracza  równowartość  kwoty, 

którą  planował  przeznaczyć  na  realizację  zamówienia.  Dopiero  gdy  cena  najkorzystniejszej 

oferty  lub  oferta  z  najniższa  cena,  przewyższa  kwotę,  która  zamawiający  zamierza 

przeznaczyć na sfinansowanie zamówienia, a zamawiający nie może zwiększyć tej kwoty do 

ceny najkorzystniejszej oferty, unieważnia postępowanie. 

W  Uchwale  Nr  XX/415/2015  Rady  Miasta  Rzeszowa  z  dnia  22  grudnia  2015  r.  w  sprawie 

uchwalenia  Wieloletniej  Prognozy  Finansowej  Miasta  Rzeszowa  (WPF)  przewiduje  się;  na 

str.,38  projekt  pod  nazwą:  Budowa  DW  878  od  ul,  Rejtana  w  Rzeszowie  do  DW  869  w 

Jasionce  (od  ul.  Rejtana  do  ul.  Lubelskiej,  w  tym  rozbudowa  ul.  Ciepłowniczej  z  mostem 

Załęskim  i  ul.  Gen.  Maczka).  Na  realizację  tego przedsięwzięcia  przeznaczono  łącznie  106 

655  932,00  zł.  Ponadto,  zamówienie  planowane  jest  do  współfinansowania  przez  Unię 

Europejską  ze  środków  Europejskiego  Funduszu  Rozwoju  Regionalnego  w  ramach 

Programu Operacyjnego Polska Wschodnia 2014-2020 - w WPF wskazano, że środki unijne 

stanowią kwotę 89 845 000,00 zł. 

Przy  realizacji  takiego  przedsięwzięcia  nie  sposób  uznać,  że  na  etapie  projektowania  - 

istotnego  i  niezbędnego  elementu  -  zamawiający  nic  jest  w  stanie  wygospodarować  w 

ramach  powyższych  kwot  dodatkowych  181  470,00  zł  (różnica  miedzy  wartością  oferty 

odwołującego a kwotą, którą zamawiający zamierza przeznaczyć na realizację zamówienia)- 

kwota ta stanowi zaledwie 0,17% całego przedsięwzięcia. 

W  przypadku,  kiedy  cena  najkorzystniejszej  oferty  mieści  się  w  ramach  kwoty,  na  jaką 

zamawiający szacował koszt wykonania zamówienia, albo gdy kwota ta może zostać przez 

zamawiającego  zwiększona  do  ceny  najkorzystniejszej  oferty,  wtedy  Zamawiający  ma 

możliwość i obowiązek realizacji zamówienia (zawarcia umowy). W niniejszym postępowaniu 

zamawiający  miał  możliwość  realizacji  zamówienia,  a  stan  ten  trwa  nadal.  W  ocenie 

odwołującego  przyznanie  więc  prawa  zamawiającemu  do  unieważnienia  niniejszego 

postępowania  byłoby  równoznaczne  z  tym,  że  zamawiający  uwolni  się  od  jakiejkolwiek 

odpowiedzialności  za  niewywiązanie  się  z  obowiązku  zawarcia  umowy  o  zamówienie 

publiczne.  Taki  sposób  rozumienia  przepisów  ustawy  sankcjonowałby  więc  praktykę 

zwlekania  z  zawieraniem  umów  o  zamówienie  publiczne  z  nadzieją,  że  powtórzenie 

procedury doprowadzi, do obniżenia ceny lub nie będą oni zmuszeni do zawarcia umowy z 

„niechcianym”  wykonawcą.  Instytucja  unieważnienia  postępowania  nie  może  być  jedynie 

,,wytrychem"  używanym  do  zakończenia  postępowania,  które  nie  ułożyło  się  po  myśli 

zamawiającego  (por.  Grzegorz  Mazurek,  Komentarz  praktyczny  -  Unieważnienie 

postępowania  w  praktyce  przed  i  po  nowelizacji  ustawy  Prawo  zamówień  publicznych.  Lex 

Unieważnienie  jako  ostateczny,  negatywny  skutek  postępowania  jest  działaniem 

nieproporcjonalnym do skali różnicy pomiędzy cena odwołującego a kwota przeznaczona na 

realizację zamówienia i w takiej sytuacji Izba powinna unieważnić te czynność. 

Co  do  wymuszenie  obniżenia  ceny  oferty  poniżej  poziomu  rynkowego,  to  odwołujący 

podniósł,  że  ustawa  ustanawia  określone  reguły  wiążące  wszystkie  strony.  Możliwość 

unieważnienia  postępowania  ma  charakter  wyjątkowy.  Zamawiający  przez  uruchomienie 

procedury składa zobowiązanie o określonej treści, po którym wykonawcy podejmują wysiłki 

w celu skonstruowania oferty i mają w związku z tym określone oczekiwania. Zamawiający, 

który  posiada  środki  niezbędne  do  realizacji  zamówienia,  a  traktuje  swe  kompetencje  jako 

instrument gry rynkowej, łamie zasady wynikające z ustawy. 

Zdaniem  odwołującego  wyłącznie  zamawiający  jest  odpowiedzialny  za  własny  budżet  i  po 

stronie  odwołującego  nie  istnieje  żadne  roszczenie  o  jego  zmianę,  ale  w  tej  sytuacji 

przysługuje  mu  ochrona  w  ramach  ustawy.  Po  pierwsze,  odwołujący  wskazał,  że 

zamawiający  jest  zobowiązany  do  realizacji  zadania  publicznego  będącego  przedmiotem 

niniejszego  postępowania  -  w  przyszłości  będzie  zmuszony  do  powtórzenia  postępowania. 

Cały  zabieg  ma  więc  na  celu  doprowadzenie  wykonawców  do  zaoferowania  niższej  ceny. 

Tymczasem, cena zaproponowana przez odwołującego jest najniższą możliwą stawką, a jej 

ewentualne  obniżenie  będzie  skutkowało  koniecznością  wykonania  zamówienia  poniżej 

kosztów.  Nie  można  zatem  w  ocenie  odwołującego  zaakceptować  takich  konsekwencji 

działań zamawiającego. 

Sam  zamawiający  oszacował  wartość  zamówienia  na  2  012  195,12  zł  (str.  2  ogłoszenia  o 

zamówieniu).  Zgodnie  z  zasadami  ustawy,  jest  to  wartość  netto,  uwzględniająca  wartość: 

zamówień 

uzupełniających. 

Jako 

podmiot 

publicznoprawny 

zlecający 

realizację 

przedsięwzięcia,  zamawiający  ma  ogromne  doświadczenie  i  zna  realia  rynku,  dlatego  ta 

kwota - choć nie posiada wiążącego charakteru - dowodzi zasadności zarzutów. Odwołujący 

zaoferował  wykonanie,  przedmiotu  zamówienia  za  cenę  1  831  470,00  zł  (brutto)  -  a 

wszystkie pozostałe oferty (nieodrzucone) opiewały na kwotę powyżej wartości szacunkowej. 

Zamawiający poinformował, że przeznacza na realizację zamówienia 1 650 000,00 zł — jest 

to  poziom  nierealny,  który  może  skutkować  wyłącznie,  wykonaniem  zamówienia  bez 

koniecznej  w  tych  okolicznościach  gwarancji:  wysokiego  standardu  świadczonych  usług  o 

charakterze  eksperckim  albo  doprowadzeniem  do  sytuacji  niezgodnej  z  regułami 

konkurencji, gdy wykonawcy będą zmuszeni do działania za cenę poniżej kosztów; 

Właśnie  ze  specyficznego  charakteru  przedmiotu  zamówienia  wynikają  szczególne 

okoliczności  potwierdzające  stanowisko  odwołującego.  Skoro  zamawiający  decyduje  się  na 

przedsięwzięcia,  których  realizacja  wymaga  udziału  ekspertów,  których  działanie  polega  na 

wysiłku  intelektualnym  i  którzy  ponoszą  odpowiedzialność  za  swoją  pracę,  nie  może 

oczekiwać, że osoby spełniające wymagania zgodzą się na wynagrodzenie poniżej poziomu 

stawki przyjętej w przypadku usług świadczonych przez ochroniarza czy sprzątaczkę. Oferta 

odwołującego  opiera  się  bowiem  na  wyliczeniach  dokonanych  wg  Środowiskowych  Zasad 

Wycen Prac Projektowych - 2016, opracowanych przez Izbę Projektowania Budowlanego, a 

służących  do  określania  cen  prac  projektowych  w  oparciu  o  techniczne  kryteria  trudności, 

przy  zastosowaniu  ceny  jednostki  nakładu  pracy  (j.n.p.)  w  wysokości  14  zł,  w  sytuacji  gdy 

cena  jednostki  nakładu  pracy  opublikowana  przez  Radę  Koordynacyjną  Biur  Projektowych 

na 2016 r. wynosi 19,80 zł. 

Zastosowanie  stawki  j.n.p.  w  wysokości  14  zł  pokazuje,  że  odwołujący  dokonał  rzetelnej 

wyceny  swojej  oferty,  gdyż  tak  znaczące  obniżenie  stawki  j.n.p.  było  możliwe  tylko  przy 

wykorzystaniu  bardzo  dużego  doświadczenia  w  pracach  projektowych,  jakie  posiada 

odwołujący  oraz  przy  zastosowaniu  szeroko  rozumianych  działań  optymalizacyjnych. 

Przyjęcie,  że  w  następnym  postępowaniu  znajdzie  się  wykonawca,  który  zapewni 

profesjonalne  wykonanie  usług  za  stawkę  niższą  jest  co  najmniej  wątpliwe,  co  znakomicie 

pokazuje  wskazany  wyżej  poziom  cen  ofertowych  i  szacowana  przez  zamawiającego 

wartość zamówienia. 

Zamawiający,  jako  racjonalny  podmiot  publicznoprawny,  nie  może  zakładać,  że  specjaliści 

niezbędni do realizacji zamówienia: zgodzą się na pracę za kwotę, która jest stawką rynkową 

na  rynku  usług  ochroniarskich  czy  dla  pracowników  fizycznych,  ale  nie  dla 

wykwalifikowanych pracowników, którzy muszą spełniać wysokie wymagania zamawiającego 

określone w SIWZ, m.in. dla: 

• 

projektanta branży drogowej - musi posiadać uprawnienia budowlane w specjalności 

drogowej  oraz  doświadczenie  zawodowe  (minimum  dwie  dokumentacje  projektowe  w 

zakresie  budowy;  przebudowy  lub  rozbudowy  drogi  (Ulicy)  klasy  G  lub  wyższej  o  długości 

odcinka drogi lub ulicy objętego inwestycją co najmniej 2 500 m każdy); 

• 

sprawdzającego branży drogowej - wymagania są analogiczne do powyższych; 

• 

projektanta  branży  mostowej  -  wymaga  się  uprawnień  budowlanych  w  specjalności 

mostowej  i  doświadczenia  (minimum  dwie  dokumentacje  projektowe  w  zakresie  budowy,, 

przebudowy lub rozbudowy obiektów mostowych klasy A o długości minimum 40 m każdy); 

• 

sprawdzającego branży mostowej - wymagania są analogiczne do powyższych. 

Unieważnienie  postępowania  z  tej  przyczyny,  że  zamawiający  zakładał,  iż  pracownicy 

posiadający  takie  kwalifikacje  będą  pracowali  za  wynagrodzenie  poniżej  poziomu  stawki 

rynkowej  było  niedopuszczalne,  ponieważ  takie  założenie  należy  obiektywnie  ocenić  jako 

nierealne, a zamawiający miał te świadomość od momentu wszczęcia postępowania. 

Oczywiście,  to  zamawiający  decyduje  o  sposobie  wydatkowania  własnych  środków,  ale 

skoro  uruchomił  postępowanie  zamówieniowe,  musi  liczyć  się  z  konsekwencjami. 

Zamawiający  ma  obowiązek  zorganizowania  i  przeprowadzenia  procedury  w  taki  sposób, 

aby  zagwarantować  społeczeństwu  prawidłowe  wykonywanie  zadań  publicznych  ha 

odpowiednim  poziomie,  a  przy  tym  stoi  na  straży  zachowania  reguł  ustawy,  w  tym  zasady 

uczciwej  konkurencji,  która  wyraża  się  przede  wszystkim  w  zakresie  badania  ceny  -  czyjej 

kwota  nie  jest  tak  niska,  że  nie  gwarantuje  wykonania  umowy  lub  zaburza  konkurencję. 

Pozwala to uznać, że zamawiający ma nie tylko kompetencje władcze i nadzorcze względem 

wykonawców, ale jego też obowiązują reguły sprecyzowane w ustawie. 

Unieważnienie  postępowania,  kiedy  jedyną  przesłanką  jest  chęć  powtórzenia  procedury  i 

uzyskania niższej ceny jest w tym konkretnym przypadku niedopuszczalna, ponieważ cena, 

do  której  dąży  zamawiający,  ma  charakter  rażąco  niskiej  -  nie  gwarantuje  prawidłowego 

wykonania zadania i skłania wykonawców do zachowań niekonkurencyjnych.  

Przedstawiona  argumentacja  jednoznacznie  w  ocenie  odwołującego  dowodzi,  że 

unieważnienia postępowania dokonano mimo niespełnienia przesłanek z art. 93 ust. 1 pkt 4 

ustawy,  a  unieważnienie  postępowania  niesie  za  sobą  konsekwencje  niezgodne  z  art.  7 

ustawy. Zamawiający w niewłaściwy sposób wykorzystuje swoje kompetencje - niezgodnie z 

przeznaczeniem,  jakie  określił  ustawodawca.  Choć  bowiem  zamawiający  ma  prawo  do 

dokonywania  takich  czynności  jak  unieważnienie  postępowania,  to  nie  może  tego  czynić  w 

nieuzasadnionych  wypadkach.  W  niniejszej  sprawie  zamawiający  dysponuje  niezbędną 

rezerwą  środków  finansowych.  Nie  można  dać  wiary  twierdzeniu,  jakoby  zamawiający  nie 

posiadał  środków  na  realizację  przedsięwzięcia,  skoro  przedmiotowa  kwota-to  0,17% 

przedsięwzięcia, na które zostały już zabezpieczone środki. 

W dniu 26 października 2016r. zamawiający złożył odpowiedź na odwołanie wnosząc o jego 

oddalenie. 

Zamawiający wskazał, że nie jest możliwe uwzględnienie wniesionego odwołania z uwagi na 

brak materialnoprawnej legitymacji wykonawcy.  

Zgodnie  z  brzmieniem  przepisu  art.  179  ust,  1  ustawy  środki  ochrony  prawnej  przysługują 

wykonawcy,  uczestnikowi  konkursu  łub  innemu  podmiotowi,  jeżeli  ma  lub  miał  interes  w 

uzyskaniu danego zamówienia oraz poniósł lub może ponieść szkodę w wyniku naruszenia 

przez  zamawiającego  przepisów  ustawy.  Tym  samym  legitymacja  do  wniesienia  odwołania 

przysługuje podmiotowi, który wykaże, że: 

posiada lub posiadał interes w uzyskaniu danego zamówienia oraz jednocześnie 

poniósł lub może ponieść szkodę, a poniesiona lub ewentualna szkoda jest wynikiem 

naruszenia przez zamawiającego przepisów ustawy. 

W ocenie zamawiającego, odwołujący nie posiada interesu, o którym mowa w art. 179 ust, 1 

uprawniającego  go  do  wniesienia  odwołania  i  nie  poniósł  szkody  w  wyniku  jak  twierdzi 

naruszenia  ustawy.  Interes  ten  ma  zatem  charakter  skonkretyzowany  w  odniesieniu  do 

postępowania,  w  którym  następuje  wniesienie  odwołania  (tak  KIO  w  wyroku  z  dnia  26 

kwietnia 2011 r., sygn, akt. KIO 759/11, wyroku KIO z dnia 5 sierpnia 2011 r., sygn. akt. KIO 

1557/11,  wyroku  KIO  sygn.  akt.  KIO  193/13,  wyroku  z  dnia  11  lipca  2011  r.  sygn.  akt  KIO 

1389/11). W  świetle  art.  179  ust.  1  podkreślenia  wymaga  również  fakt,  iż  szkoda  musi  być 

wynikiem  naruszenia  przepisów  ustawy  przez  zamawiającego.  Oznacza  to,  iż  wykazywana 

przez  odwołującego  szkoda  musi  pozostawać  w  adekwatnym  związku  przyczynowym  z 

uchybieniem przez zamawiającego przepisom ustawy. Przyjąć trzeba, iż szkoda (możliwość 

jej  poniesienia  bądź  jej  poniesienie)  dotyczy  sytuacji,  gdy  wskutek  naruszenia  przepisów 

ustawy  odwołujący  utracił  możliwość  wyboru  jego  oferty  jako  najkorzystniejszej  (tak  KIO  w 

wyroku sygn. akt KIO 1389/11).  

Nie  bez  znaczenia,  w  ocenie  zamawiającego,  w  tym  kontekście  pozostaje  fakt,  iż  w 

przedmiotowym  postępowaniu  zamawiający  dokonał  już  rzetelnej  analizy  stanu  prawno-

faktycznego  oraz  ostatecznie  ustalił  maksymalną  kwotę,  jaką  może  przeznaczyć  na 

realizację przedmiotowego zamówienia, uznając, iż niemożliwe jest zwiększenie ww, kwoty, 

tj.  1  649  999,99  zł  do  wartości  oferty  odwołującego,  tj.  1  831  470,00  zł.  I  tak,  obecnie 

planowana  kwota  na  sfinansowanie  zamówienia,  po  dokonanej  analizie,  jest  kwotą 

maksymalną,  jaka  realnie  może  zostać  przez  zamawiającego  wydatkowana.  Na  dowód 

powyższego zamawiający przestawił w tym miejscu Wieloletnią Prognozę Finansową Gminy 

Miasta  Rzeszów,  wskazującą  na  brak  możliwości  pozyskania  dodatkowych  funduszy  na 

przedmiotowe  zamówienie.  Jak  wynika  z WPF  (str.  40)  limit  wydatków,  jakie może  ponieść 

Gmina  z  tytułu  zrealizowania  dokumentacji  projektowej  zamyka  się  kwotą  1  600  000,00  zł, 

zaś  105  455  932,00  zł  zamawiający  może  ponieść  na  wykonanie  robót  budowlanych. 

Odwołujący, 

w 

ocenie 

zamawiającego, 

bezzasadnie 

stara 

się 

wykazać, 

ż

e 

wygospodarowanie  na  jego  rzecz  kwoty  będącej  różnicą  między  jego  ofertą  a  kwotą 

przeznaczoną na realizację zamówienia, tj. 181 470,00 zł, stanowi zaledwie 0,17% kosztów 

całego  przedsięwzięcia.  Zamawiający  uważa,  że  różnicę  tę  należy  odnieść  wyłącznie  do 

wydatków  na  dokumentację  projektową,;  a  to  już  stanowi  1.1%.  Oceny,  czy  posiada  środki 

na sfinansowanie zamówienia, dokonuje sam zamawiający. Jest to jego suwerenna decyzja 

związana z całościową sytuacją finansową Zamawiającego, o której wiedzę posiada on sam, 

nie zaś decyzja i ocena wykonawców biorących udział w postępowania. Jak podkreśla się w 

doktrynie, odwołujący, który podczas otwarcia ofert powziął wiadomość, że cena jego oferty 

jest  wyższa,  i  to  tak  znacząco,  nie  tylko  od  wartości  konkurencyjnej  oferty,  ale  przede 

wszystkim od kwoty, jaką zamawiający zamierza przeznaczyć na sfinansowanie zamówienia, 

musi  zdawać  sobie  sprawę,  że  ma  szansę  na  uzyskanie  zamówienia  tylko  pod  warunkiem, 

ż

e  zamawiający  zdecyduje  się  zmienić  wcześniejszy,  będący  wynikiem  złożonego  i 

sformalizowanego  procesu  decyzyjnego  zamiar,  determinowany  dodatkowo  zewnętrznym 

finansowaniem ze środków europejskich, wyrażony na etapie przygotowania postępowania i 

zwykle  -  w  gospodarce  finansowej  jednostek  sektora  publicznego  -  ściśle  osadzony  w 

pianach finansowych opracowanych w perspektywie długookresowej. 

Z  tychże  względów  orzeczenie  przez  Izbę  braku  interesu  odwołującego  w  skorzystaniu  ze 

ś

rodków  ochrony  prawnej  nie  będzie,  zdaniem  zamawiającego,  przedwczesne.  Wszelkie 

bowiem  kwestie  finansowe,  w  każdych  wariantach,  zostały  już  przez  zamawiającego 

przeanalizowane  i  rozważone.  Powyższe  pozwala  na  stwierdzenie,  iż  nawet  w  przypadku 

uznania  słuszności  podnoszonych  w  odwołaniu  twierdzeń  zamówienie,  przy  tak  wysokiej 

cenie  ofertowej,  nie  mogłoby  odwołującemu  zostać  udzielone.  Z  uwagi  natomiast  na 

bezwzględny charakter przesłanek określonych w art. 179 ust. 1, w ocenie zamawiającego, 

nie  jest  możliwe  uwzględnienie  wniesionego  odwołania  właśnie  z  uwagi  na  brak 

materialnoprawnej legitymacji ww. wykonawcy. 

Na  zakończenie  zamawiający  wskazał,  iż  punktem  wyjścia  dla  każdego  procesu 

interpretacyjnego  tak  przepisów  ustawy,  jak  i  treści  SIWZ,  winno  być  założenie,  że 

zamawiający  wszczyna  postępowanie  o  udzielenia  zamówienia  jedynie  w  celu  jego 

udzielenia. 

Izba ustaliła następujący stan faktyczny: 

Izba dopuściła dowody z dokumentacji postępowania tj. zlecenia przeprowadzenia procedury 

udzielenia  zamówienia  publicznego,  specyfikacji  istotnych  warunków  zamówienia,  oferty 

odwołującego  Mosty  –  Katowice,  oferty  odwołującego  Promost  Consulting,  protokołu 

postępowania  o  udzielenie  zamówienia,  wezwania  do  uzupełnienia  dokumentów  do 

odwołującego  Mosty-Katowice  i  udzielonej  odpowiedzi,  dokumentacji  geologiczno-

inżynierskiej,  wieloletniej  prognozy  finansowej  Gminy  Miasta  Rzeszów,  specyfikacji  na 

wykonanie  dokumentacji  w  ramach  zadania  pn.  „Opracowanie  dokumentacji  geologiczno-

inżynierskiej  dla  zabezpieczenia  osuwiska  wzdłuż  zbocza  rzeki  Bzury  przy  ul.  Kolejowej  w 

Sochaczewie”,  środowiskowych  zasad  wyceny  prac  projektowych  –  2016,  z  wyceny  prac 

projektowych wg SZWPP 2016, pisma Izby Projektowania Budowlanego z dnia 16 listopada 

2015r. 

Na podstawie powyższych dowodów Izba ustaliła, że 

Ze  zlecenia  przeprowadzenia  procedury  udzielenia  zamówienia  publicznego  wynika,  że 

zamawiający  ustalił  wartość  zadania  na  cenę  1 341 463,41zł.  i  przewidział  zamówienia 

uzupełniające  –  wartość  szacunkowa  wraz  z  zamówieniami  uzupełniającymi  wyniosła 

2 012 195,12zł.  Ustalenia  wartości  szacunkowej  zamawiający  dokonał  na  podstawie  8  ofert 

pozyskanych w dwóch przypadkach z informacji bieżącej na potrzeby tego postępowania, w 

6  na  podstawie  ofert  złożonych  w  innych  postępowaniach  o  podobnym  zakresie. 

Zamawiający brał pod uwagę średnią arytmetyczną  ze  wszystkich ofert na dane zadanie  w 

cenach brutto i przyjął wartość nieznacznie powyżej tej średniej.  

Zgodnie  z  pkt.  6.2.1.  siwz  o  udzielenie  zamówienia  mogą  ubiegać  się  wykonawcy,  którzy 

spełniają warunki dotyczące posiadania wiedzy i doświadczenia - opis sposobu dokonywania 

oceny spełniania tego warunku – zamawiający uzna warunek za spełniony, jeżeli wykonawca 

wykaże,  że  w  okresie  ostatnich  w  okresie  ostatnich  trzech  lat  przed  upływem  terminu 

składania  ofert,  a  jeżeli  okres  prowadzenia  działalności  jest  krótszy  -  w  tym  okresie, 

należycie wykonał : 

co najmniej dwie dokumentacje projektowe w zakresie budowy, przebudowy lub rozbudowy 

drogi (ulicy) klasy G lub wyższej o minimalnej długości odcinka 2500 m każda,  

dwie  dokumentacje  projektowe  budowy,  przebudowy  lub  rozbudowy  obiektów  mostowych 

klasy A o długości minimum 40 m każdy,  

dwa opracowania związane z budową lub przebudową sygnalizacji świetlnej,  

jedna dokumentacja zabezpieczenia osuwiska. 

Do  dokumentacji  opisującej  przedmiot  zamówienia  zamawiający  dołączył  kartę 

dokumentacyjną  osuwiska  wraz  z  opinią  o  nr  ewid.  18-63-011-JK3  z  dnia  8  października 

2010r.,  która  zawiera  charakterystykę  osuwiska  w  zboczu  doliny  Wisłoka,  w  tym  uwagi  o 

możliwości zabezpieczenia oraz dodatkowe informacje.  

W tabeli opracowań projektowych (TOP) zawarł wyszczególnienie opracowań projektowych, 

w tym dla zadania 1, 2 i 3 w poz. 4 dokumentację geologiczno-inżynierską wraz z projektem 

geotechnicznym, a dla zadania 1 w poz. 25 projekt zabezpieczenia osuwiska.  

Z wytycznych wynika, że amawiający przewidział do realizacji: 

Zadanie 1. „Połączenie Al. Rejtana z ul. Ciepłowniczą etap II”  

Przedmiotem inwestycji jest dobudowa drugiej jezdni drogi do targowiska oraz dwujezdniowe 

połączenie  do  ul.  Ciepłowniczej  z  budową  estakady  nad  linią  kolejową  Kraków  -  Medyka  i 

mostem  na  rzece  Młynówka,  wraz  z  budową  odwodnienia  i  oświetlenia  ulicznego,  oraz 

przebudowy kolidującej infrastruktury technicznej.  

Zadanie  2.  „Rozbudowa  ul.  Ciepłowniczej  z  mostem  Załęskim  od  ul.  Maczka  do 

skrzyżowania z projektowaną drogą do targowiska”  

Przedmiotem  inwestycji  jest  rozbudowa  do  dwóch  jezdni  ul.  Ciepłowniczej  na  odcinku  od 

skrzyżowania z proj. drogą do targowiska do skrzyżowania ulic Siemieńskiego i Gen. Maczka 

z przebudową mostu ma rzece Wisłok oraz przebudową odwodnienia i oświetlenia ulicznego, 

akomodacyjnej sygnalizacji świetlnej i kolidującej infrastruktury technicznej.  

Zadanie 3. Rozbudowa ul. Gen. Maczka 

Przedmiotem  inwestycji  jest  rozbudowa  ul.  Gen.  Maczka  do  dwóch  jezdni  wraz  z 

przebudową odwodnienia i oświetlenia ulicznego, akomodacyjnej sygnalizacji świetlnej oraz 

kolidującej infrastruktury technicznej. 

W dalszej części wytycznych zamawiający zawarł następujące postanowienia:  

I.  W  trakcie  realizacji  zamówienia  Wykonawca  wykonywać  będzie  wszelkie  niezbędne 

czynności konieczne do realizacji robót. Obejmować będą one;  

4. Dokumentacja geologiczno –inżynierska i hydrogeologiczna (w przypadku konieczności) - 

5 egz. i egz do uzgodnień  

25.  Projekt  zabezpieczenia  osuwiska  –  po  5  egz.  dla  Zamawiającego  +  egzemplarze 

niezbędne do uzgodnień, opinii i pozwoleń  

II. Zakres prac przewidzianych dla przedmiotowej inwestycji obejmuje:  

Zadanie 1. „Połączenie Al. Rejtana z ul. Ciepłowniczą etap II”; 

16. Zabezpieczenie linii brzegowej rzeki Wisłok 

18. Projekt zabezpieczenia osuwiska w rejonie ul. Konfederatów Barskich  

IV. Wytyczne Zamawiającego 

11.  W  ramach  dokumentacji  Wykonawca  sporządzi  opinię  geotechniczną  zgodnie  z 

obowiązującymi  regulacjami  prawnymi  a  w  przypadku  konieczności  dokumentację  badań 

podłoża  gruntowego  z  projektem  geotechnicznym,  oraz  przy  złożonych  warunkach 

gruntowych dokumentację geologiczno-inżynierską i hydrogeologiczną, oraz uzyska decyzje 

zatwierdzające dokumentacje wymagające zatwierdzenia. 

31.  Przewidzieć  ewentualność  opracowania  związanego  ze  sprawdzeniem  stateczności 

skarp  wraz  z  zabezpieczeniem  możliwych  osuwisk.  W  celu  określenia  warunków 

stateczności  skarpy  drogowej  oraz  ustalenia  rodzaju  i  zakresu  niezbędnych  zabiegów 

wzmacniających, zgodnie z obowiązującymi przepisami. 

W  dniu  otwarcia  ofert  zamawiający  podał,  że  zamierza  przeznaczyć  na  sfinansowanie 

zamówienia  kwotę  1 649 999,99zł.  Odwołujący  Mosty  Katowice  złożył  ofertę  z  ceną 

1 630 242,00zł.  i  gwarancją  5  lat,  odwołujący  Promost  Consulting  ofertę  z  ceną 

1 831 470,00zł. i gwarancją 5 lat.  

Z oferty odwołującego Mosty Katowice wynika, że: 

w poz. 1 odwołujący Mosty Katowice wykazał własną realizację na rzecz GDDKiA Oddział w 

Łodzi  polegającą  na  Budowę  drogi  ekspresowej  S-14  -  zachodniej  obwodnicy  Łodzi  na 

odcinku od DK91(DK1) w m. Słowik do węzła  „Łódź Lublinek" w ramach zadania „Zachodnia 

obwodnica Łodzi w ciągu drogi ekspresowej S14 wraz z obwodnicą Pabianic" Droga klasy S 

długości 27 km Sygnalizacja świetlna - skrzyżowanie DK 91 z ul. Łanową Faza projektowa: 

projekt budowlany, projekt wykonawczy, dokumentacja przetargowa  w okresie 07.05.2012 - 

01.12.2015r.  

w poz. 2 odwołujący Mosty Katowice wykazał realizację własną na rzecz Miejski Zarząd Dróg 

w  Bielsko-Białej  na  Opracowanie  dokumentacji  projektowej  dla  inwestycji  pn.:  „Rozbudowa 

ulicy    Cieszyńskiej  w  Bielsku -  Białej"  Droga klasy  G  długości  4 km  Sygnalizacja  świetlna  -

skrzyżowanie  ul.  Cieszyńska  i  Dzwonkowa  Faza  projektowa:  projekt  budowlany,  projekt 

wykonawczy, dokumentacja przetargowa  jako datę realizacji podano 15 marca 2016r.  

w poz. 3 odwołujący Mosty Katowice wykazał własną realizację na rzecz GDDKiA tj. Budowę 

drogi S-3 Legnica (A4) - Lubawka, od km 0+000,00 do km 69+632,05 Droga klasy S długości 

69,6 km 

Obiekty m.in.: Obiekt mostowy WS-47 w ciągu drogi ekspresowej S-3 nad rzeką Bóbr, drogą 

dojazdową D26, linią kolejową nr 299, drogą gminną i szlakiem migracji zwierząt rozpiętość 

przęseł 

LO 

40,055+4x50,073+ 

3x50,073+40,055 =659,824 m; klasa obciążeń A wg PN-85/S-10030 Obiekt mostowy WS-49 

w km 62+638,904 (jezdnia prawa S3)   62+667,740 (jezdnia lewa S3) nad szlakiem migracji 

zwierząt  rozpiętość  przęseł  LO  =  40,0+  10x50,0+40,0  =580,0  m;  klasa  obciążeń  A  wg  PN-

85/S-10030  Faza  projektowa:  projekt  budowlany,  projekt  wykonawczy,  dokumentacja 

przetargowa jako datę realizacji podano 16 grudnia 2010r. - 13 sierpnia 2013r. 

w  poz.  4  odwołujący  Mosty  Katowice  wykazał  realizację  GEOPROJEKT  ŚLĄSK  Sp.  z  o.o. 

Przedsiębiorstwo Geologiczno - Geodezyjne na rzecz Gmina Miasto Sochaczew pod nazwą 

Dokumentacja  geologiczno  -  inżynierska  dla  zabezpieczenia  osuwiska  wzdłuż  zbocza  rzeki 

Bzury przy ul. Kolejowej w Sochaczewie jako termin realizacji wskazano 20 grudnia 2016r.  

Przedmiotem  sporu  jest  poz.  4  wykazu.  Na  potwierdzenie  jej  należytego  wykonania 

odwołujący Mosty Katowice załączył do oferty decyzję Starosty Sochaczewskiego z dnia 18 

marca  2014r.  nr  RŚ.A.6541.2.2014  na  podstawie,  której  zatwierdzono  dokumentację 

geologiczno-inżynierską  ustalającą  warunki  geologiczno-inżynierskie  na  terenie  osuwiska 

wzdłuż  zbocza  Bzury  przy  ul.  Kolejowej  w  Sochaczewie,  powiat  sochaczewski,  woj. 

mazowieckie  opracowaną  przez  zespól  pod  kierunkiem  mgr  inż.  J.  B.  z  Przedsiębiorstwa 

Geologiczno-Geodezyjnego sp z o.o. „Geoprojekt Śląsk” z Katowic.  

Z  uzasadnienia  tej  decyzji  wynika,  że  w  ramach  Programu  Geozagrożenia  pracownicy 

Państwowego Instytutu Geologicznego - Państwowego Instytutu Badawczego w Warszawie 

w  dniu  13  czerwca  2013r.  sporządzili  kartę  dokumentacyjną  osuwiska  wraz  z  opinią, 

określającą,  że  granice  osuwiska  są  czytelne,  a  osuwisko  w  całości  jest  aktywne.  W 

opracowaniu  „Wstępna  ekspertyza  stateczności  zbocza  Bzury  oraz  wpływu  kolektora 

kanalizacji  sanitarnej  na  powstanie  osuwiska  przy  ul.  Kolejowej  w  Sochaczewie”  autorstwa 

prof. L. W. określono stopień zagrożenia mieszkańców i możliwe  warianty zabezpieczenia i 

stabilizacji  skarpy.  Zgodnie  z  zaleceniami  zawartymi  w  ww.  opracowaniu  podjęto  doraźne 

działanie  polegające  na  obserwacji  budynków  oraz  stworzeniu  geodezyjnego  systemu 

monitorowania  stanu  osuwiska,  co  pozwala  na  bieżąco  kontrolować  pionowe 

przemieszczanie się jego górnej części.  

Analiza  zagrożenia  przedstawiona  w  wymienionych  wyżej  opracowaniach  wskazuje,  że 

powstałe  osuwisko  jest  osuwiskiem  aktywnym,  w  fazie  wolnego  rozwoju  i  cały  czas 

przemieszcza się w kierunku rzeki, mimo że w ostatnim czasie nie występują silne opady 

deszczu.  Należy,  zatem  wnioskować,  że  przy  wysokim  stanie  rzeki  oraz  wystąpieniu 

kolejnych znacznych opadów deszczu możliwe jest zwiększenie aktywności osuwiska. W 

celu przeciwdziałanie jego dalszej aktywności należy dokonać stabilizacji i zabezpieczenia 

skarpy rzeki Bzury w tym rejonie, w miarę możliwości przed nastaniem trudnych warunków 

pogodowych na przełomie jesieni i zimy. 

Mając  na  uwadze  powyższe,  Gmina  Miasto  Sochaczew  podjęła  starania  o  uzyskanie 

dotacji  ze  środków  rezerwy  celowej  budżetu  państwa  na  przeciwdziałanie  i  usuwanie 

skutków  klęsk  żywiołowych  na  opracowanie  dokumentacji  geologiczno-inżynierskiej  oraz 

projektu  budowlanego  na  zabezpieczenie  osuwiska  i  w  dniu  12.09.2013  r,  otrzymała 

promesę  dotacji  na  dofinansowanie  realizacji  zadania  „Opracowanie  dokumentacji 

geologiczno-inżynierskiej dla zabezpieczenia osuwiska wzdłuż zbocza rzeki Bzury przy ul. 

Kolejowej  w  Sochaczewie".  Z  treści  promesy  wynika,  że  istotnym  kryterium  formalnym 

udzielenia dotacji jest przedstawienie przedmiotowej dokumentacji.  

Z dowodu tego wynika, że kartę dokumentacyjną osuwiska sporządzał inny podmiot, niż 

dokumentację geologiczno-inżynierską. 

Odwołujący  dołączył  także  protokół  zdawczo-odbiorczy  z  dnia  20  grudnia  2013r.  na 

potwierdzenie należytego wykonania zlecenia.  

W  dniu  13  września  2016r.  zamawiający  wezwał  odwołującego  Mosty  Katowice  do  w 

terminie  do  dnia  19  września  br.  do  złożenia  oświadczeń/dokumentów  potwierdzających 

spełnianie  warunku  udziału  w  postępowaniu,  tj.:  —  formularza  „Doświadczenie" 

wykazującego  wykonane,  a  w  przypadku  świadczeń  okresowych  lub  ciągłych  również 

wykonywanych,  głównych  usług,  w  okresie  ostatnich  trzech  łat  przed  upływem  terminu 

składnia ofert, a jeżeli okres prowadzenia działalności jest krótszy - w tym okresie, wraz z 

podaniem  ich  wartości,  przedmiotu,  dat  wykonania  i  podmiotów,  na  rzecz  których  usługi 

zostały  wykonane,  oraz  załączeniem  dowodów-,  czy  zostały  wykonane  łub  są 

wykonywane należycie. 

W uzasadnieniu w zakresie spornym zamawiający podał, że w jego ocenie dołączony do 

oferty  wykonawcy  formularz  „Doświadczenie"  jest  oświadczeniem  zawierającym  błąd  w 

rozumieniu  art.  26  ust.  3  ustawy,  a  polegający  na  niewykazaniu  w  nim  wykonania,  co 

najmniej  dwóch  opracowań  związanych  z  budową  łub  przebudową  sygnalizacji  świetlnej 

oraz  jednej  dokumentacji  zabezpieczenia  osuwiska,  co  jest  niezgodne  z  określonym  w 

punkcie 6.2.1. SIWZ jednym z warunków udziału w postępowaniu dotyczącym posiadania 

doświadczenia  niezbędnego  do  wykonania  zamówienia.  Odnosząc  się  do  drugiego 

zadania  zamawiający  stwierdził,  że  nie  można  go  uwzględnić  przy  ocenie  spełnienia 

warunku dotyczącego zabezpieczenia osuwiska. 

W  ocenie  zamawiającego  wykonanie  dokumentacji  geologiczno  -  inżynierskiej  nie  jest 

tożsame  z  wykonaniem  dokumentacji  projektowej.  Jak  wynika  z  treści  Rozporządzenia 

Ministra  Środowiska  z  dnia  2  grudnia  2011  r.  w  sprawie  dokumentacji  hydrologicznej  i 

dokumentacji  geologiczno  -  inżynierskiej  (Dz.  U.  Nr  291,  poz.  1714)  dokumentacja 

geologiczno  -  inżynierska  nie  zakłada  wykonania  projektu  budowlanego  będącego 

elementem  składowym  dokumentacji  projektowej,  służącej  jak  wiadomo  do  opisu 

przedmiotu zamówienia na wykonanie robót budowlanych. Potwierdza to w swojej decyzji 

z  dnia  18  marca  2014  r.  również  Starosta  Sochaczewski,  pisząc  w  uzasadnieniu  jej 

wydania,  że:  „(...)  Gmina  Miasto  Sochaczew  podjęła  starania  o  uzyskanie  dotacji  ze 

ś

rodków rezerwy celowej budżetu Państwa na przeciwdziałanie i usuwanie skutków klęsk 

ż

ywiołowych  na  opracowanie  dokumentacji  geologiczno  -  inżynierskiej  oraz  projektu 

budowlanego  na  zabezpieczenie  osuwiska  ...  "  i  odnosząc  się  do  przepisów  ww, 

rozporządzenia,  Na  marginesie  dodał,  że  zakres  i  formę  dokumentacji  projektowej 

regulują  znane  wykonawcy  przepisy  Rozporządzenia  Ministra  Infrastruktury  z  dnia  2 

września  2004  r.  w  sprawie  szczegółowego  zakresu  i  formy  dokumentacji  projektowej, 

specyfikacji  technicznych  wykonania  i  odbioru  robót  budowlanych  oraz  programu 

funkcjonalno - użytkowego (Dz. U. z 2004 r. Nr 202, poz. 2072 z późn. zm.). 

Niezależnie  od  tego  zamawiający  poinformował,  że  ani  decyzja  organu,  ani  protokół 

zdawczo - odbiorczy nie są dowodami potwierdzającymi, czy usługa została zrealizowana 

należycie. 

Zatem  na  tej  podstawie  nie  można  stwierdzić,  iż  wykonawca  zrealizował  dokumentację 

projektową na zabezpieczenie osuwiska. 

W  odpowiedzi  na  to  wezwanie  odwołujący  Mosty  Katowice  wskazał,  że  zakresie 

wykonania  dokumentacji  zabezpieczenia  osuwiska  przedstawił  m.in.  usługę  pt. 

Dokumentacja  geologiczno  -  inżynierska  dla  zabezpieczenia  osuwiska  wzdłuż  zbocza 

rzeki Bzury przy ul Kolejowej w Sochaczewie. 

Zamawiający w pkt.6.2.1 SIWZ nie sprecyzował pojęcia „dokumentacja", w szczególności 

nie określił stadium (fazy) dokumentacji, wymaganej do potwierdzenia spełnienia warunku 

wiedzy i doświadczenia. Wynika z tego jednoznacznie, iż zamawiający dopuszcza każde 

stadium  dokumentacji,  np.  dokumentację  geologiczno  -inżynierską,  koncepcję 

programową,  projekt  budowlany  etc.  Niewątpliwie  przedstawiona  przez  wykonawcę 

usługa jest dokumentacją (co wynika m.in. z przywoływanego przez zamawiającego aktu 

prawnego  -  Rozporządzenia  Ministra  Środowiska  z  dnia  23.12.2011  r.  w  sprawie 

dokumentacji  hydrologicznej  i  dokumentacji  geologiczno  -inżynierskiej),  dotyczy  również 

niewątpliwie zabezpieczenia osuwiska (vide załączone do oferty dowody potwierdzające, 

iż  wymienione  w  nim  usługi  zostały  zrealizowane  należycie  -  Decyzja  Starosty 

Sochaczewskiego  z  dnia  18.03.2014  oraz  Protokół  zdawczo  -  odbiorczy  z  dnia 

20.12.2013r.). 

Odwołujący zauważył, iż wzmiankowany Protokół zdawczo -odbiorczy z dnia 20.12.2013r. 

zawiera m.in. klauzule o treści:  

-praca wykonana została zgodnie z warunkami zlecenia 

- zamawiający nie zgłasza zastrzeżeń dotyczących jakości wykonanej roboty 

Co  zdaniem  odwołującego  w  sposób  oczywisty  potwierdza,  iż  w/w  usługa  została 

wykonana należycie. 

Z dokumentacji geologiczno - inżynierskiej ustalającej warunki geologiczna - inżynierskie na 

terenie  osuwiska  wzdłuż  zbocza  Bzury  przy  ulicy  Kolejowej  w  Sochaczewie  miasto/gmina 

Sochaczew,  powiat  Sochaczewski,  województwo  mazowieckie  dla  zadania  "Stabilizacja 

osuwiska położonego w Sochaczewie przy ul. Kolejowej" wynika, że  

Opracowanie  zawiera  rodzaj  i  zakres  wykonanych  prac  geologicznych,  w  tym  prace 

terenowe,  wiercenia  badawcze  sondowania  badawcze,  badania  geofizyczne,  kartowanie 

geologiczno - inżynierskie, prace geodezyjne, badania laboratoryjne, prace kameralne.  

Przedstawiono ogólną charakterystykę terenu badań oraz właściwości fizyczno-mechaniczne 

gruntów,  a  także  ocenę  warunków  geologiczno  inżynierskich  terenu  badań,  w  tym  analizę 

Geologiczno - Inżynierska ternu badań oraz możliwości zabezpieczenia osuwiska.  

Z pkt. 6.2. wynika, że na podstawie wizji terenowej, przeprowadzonych badań terenowych i 

kameralnych  oraz  analizy  stateczności,  w  obrębie  przedmiotowego  osuwiska  wydzielić 

można  obszar  głównych  ruchów  osuwiskowych  (obszar  uaktywniony  w  roku  2013)  oraz 

obszar  obecnie  nieaktywnej  części  osuwiska,  który  jest  zagrożony  rozwojem  dalszych 

ruchów osuwiskowych. 

Charakterystykę  osuwiska  z  podziałem  na  wydzielone  obszary  zamieszczono  poniżej, 

natomiast ich przestrzenne rozmieszczenie przedstawiono na Mapie warunków geologiczno 

-  inżynierskich  (załącznik  3).  Osuwisko  będące  przedmiotem  opracowania  powstało  w 

obrębie  skarpy  rzeki  Bzury,  Charakteryzuje  się  mało  zróżnicowanymi  strefami  aktywności  i 

rodzajami  zjawisk  geodynamicznych  tj,  zsywy  i  obrywy.  Strefa  oderwania  wystąpiła  na 

krawędzi  skarpy  (załącznik  graficzny  -  mapa  warunków  geologiczno  -  inżynierskich).  W 

obrębie uszkodzonej skarpy obserwowano wysięki wód. 

Obszar aktywnej części osuwiska to rejony uaktywnione w roku 2013, których nisza główna 

powstała  w  bliskiej  odległości  zabudowań  gospodarczych  stwarzając  zagrożenie,  ale 

mieszkańców.  Jak  wykazały  wyniki  przeprowadzonych  badań  terenowych,  laboratoryjnych 

oraz obliczenia stateczności, osuwisko tworzy się tu w związku z: 

• 

znaczną wysokością oraz nachyleniem skarpy objętej ruchami osuwiskowymi, 

• 

infiltracją wód opadowych i poroztopowych w rejonie skarpy osuwiska, 

• 

rozmywaniem  skarpy  poprzez  wody  powierzchniowe  napływającej  z  obszaru 

wysoczyzny od strony ul. Kolejowej, 

• 

wysiękami  wód  podziemnych  w  połowie  skarpy  oraz  w  rejonach  powstałych  nisz 

osuwiskowych, 

• 

zalewaniem skarpy przez wody powodziowe rzeki Bzury a co za tym idzie podcięcie 

erozyjne jej podstawy przez intensywnie przepływającą wodę. 

Główna  powierzchnia  poślizgu  rozwija  się  bezpośrednio  obrębie  skarpy  o  największym 

nachyleniu.  

W  oparciu  o  obliczenia  statyczne,  rejon  powyżej  skarpy  głównej  osuwiska  należy 

zakwalifikować, jako obszar zagrożony rozwoje dalszych ruchów osuwiskowych, szczególnie 

w przypadku wystąpienia intensywnych opadów atmosferycznych. 

Obszar  bezwzględnie  wymaga  przeprowadzenia  prac  zabezpieczających  przed  dalszym 

rozwojem obejmujących przywrócenie stateczności skarpy na całym analizowanym odcinku 

skarpy rzeki Bzury.  

Pod  względem  technicznym  istnieje  możliwość  stabilizacji  przedmiotowego  osuwiska 

poprzez zastosowanie lekkich konstrukcji oporowych, np. w postaci ażurowych konstrukcji z 

mikropali  wierconych  oraz  przypory  z  gruntu  zbrojonego.  W  pierwszej  kolejności  należy 

jednak uregulować brzeg rzeki Bzury, tak aby nie podmywała istniejącej skarpy, np. narzutu 

kamiennego.  Zabezpieczenie  konstrukcyjne  osuwiska  należałoby  dodatkowo  wspomóc 

robotami odwodnieniowymi, tzn. odcięcie wód dopływających od strony ul. Kolejowej w celu 

maksymalnego  ograniczenia  infiltracji  wód  opadowych  w  głąb  zbocza.  Analizę  możliwości 

technicznych i ekonomicznych skutecznego zabezpieczenia osuwiska, w formie rysunkowej 

oraz  tekstowej  wraz  ze  wstępną  oceną  kosztów  takiego  przedsięwzięcia  przedstawiono  na 

załączniku 16 do niniejszej dokumentacji. 

W  załączniku  tym  przedstawiono  koncepcję  zabezpieczenia  osuwiska,  przy  czym 

przedstawione  rozwiązanie  jest  rozwiązaniem  koncepcyjnym.  W  celu  wykonania 

ostatecznego  rozwiązania,  należy  dokonać  szczegółowych  analizy  stateczności  skarpy, 

dokonać  analiz  hydrogeologicznych  a  także  analizy  środowiskowej  oraz  uwzględnić 

ewentualne  warunki  narzucone  przez  administratora  rzeki  Bzura.  Może  to  wprowadzić 

ewentualne  zmiany  w  zabezpieczeniu  konstrukcyjnym  oraz  ewentualną  korektę  położenia 

konstrukcji oporowej. 

Rozwiązanie projektowe zabezpieczające analizowaną skarpę, zaleca się wykonać w dwóch 

etapach.  W  pierwszym  etapie  zaleca  się  wykonanie  ażurowej  konstrukcji  oporowej  oraz 

przypory drenażowej z gruntu zbrojonego. W drugim etapie proponuje się wykonać regulację 

rzeki Bzury oraz umocnienie powierzchniowe przy pomocy materacy gabionowych. 

W ramach opracowania przewidziano wykonanie:  

 palisady oporowej z mikropali wierconych zwieńczonych oczepem oporowym; 

odbudowa nasypu w technologii gruntu zbrojonego; 

zabezpieczenie powierzchni skarpy przy pomocy materacy gabionowych; 

opaska brzegowa z kamienia narzutowego. 

Wykonawca przedstawił rozwiązania projektowe tj palisadę z mikropali wierconych, przyporę 

w  technologii  gruntu  zbrojonego,  geosiatkę,  geowłókninę,  narzut  kamienny  mm  materaca 

grabione  przedstawiając  sposób  zaprojektowania  poszczególnych  elementów  w  tym 

obliczenia  wytrzymałościowe,  rodzaje  materiałów,  sposób  ich  ułożenia.  Opracowanie 

zawiera także szacunkowe zestawienie kosztów, obejmujące następujące koszty: 

Karczowanie drzew 1 krzewów w rejonie objętym pracami zawiązanymi z ( zabezpieczeniem 

osuwiska) 

Wykonanie palisady oporowej z mikropali wierconych w układzie | kozłowym 

Wykonanie oczepu żelbetowego zwieńczającego konstrukcję oporową 

Wykonanie przypory drenażowej w technologii gruntu zbrojonego  

Wykonanie narzutu kamiennego luzem z brzegu z wyładunkiem 1 nadwodnym   

Materace gabionowe wypełnione kamieniem hydrotechnicznym 

Humusowanie i obsianie powierzchni skarp odbudowanej skarpy   

o łącznej wartości 4 569 362zł.  

Z  Wieloletniej  Prognozy  Finansowej  stanowiącej  załącznik  o  uchwały  nr  XXVII/583/2016 

Rady Miasta Rzeszowa z dnia 14 czerwca 2016r. wynika, że: 

Połączenie  Al.  Rejtana  z  ul.  Ciepłowniczą  etap  II  zakładał  łączne  nakłady  finansowe  w 

wysokości  87 209 512,  w  tym  na  rok  2017  –  1 200 000,  na  rok  2018  –  6 300 000,  na  rok 

2019 – 39 850 000 i na rok 2020- 39 850 000zł jako limity wydatków podano 1 200 000zł.(str. 

Rozbudowa  ul.  Ciepłowniczej  z  mostem  Załęskim  od  ul.  Maczka  do  skrzyżowania  z 

projektowaną  drogą  do  targowiska  zakładał  łączne  nakłady  finansowe  w  wysokości  73 695 

000,  w  tym  na  rok  2017  –  6 150 000  w  tym  środki  UE  5 100 000zł.,  na  rok  2018  – 

6 500 000zł., w tym środki z UE – 5 525 000zł, jako limity wydatków podano 250 000zł. 

Rozbudowa ul. Gen Maczka zakładał łączne nakłady finansowe w wysokości 12 846 420zł., 

w tym na rok 2017 – 6 600 000zł. w tym środki z UE 5 525 000zł, jako limit wydatków podano 

200 000zł.  

Ze  specyfikacji  na  wykonanie  dokumentacji  w  ramach  zadania  pn.  „Opracowanie 

dokumentacji  geologiczno-inżynierskiej  dla  zabezpieczenia  osuwiska  wzdłuż  zbocza  rzeki 

Bzury  przy  ul.  Kolejowej  w  Sochaczewie”  wynika,  że  przedmiotem  zamówienia  jest 

opracowanie  dokumentacji  geologiczno-inżynierskiej  dla  zabezpieczenia  osuwiska  wzdłuż 

zbocza rzeki Bzury przy ul. Kolejowej  w Sochaczewie i  zakres zamówienia obejmuje m. in. 

przeprowadzenie  analizy,  sformułowanie  wniosków  oraz  określenie  stanowiska  odnośnie 

możliwości  technicznych  i  ekonomicznych  (wyliczenie  szacunkowych  kosztów  realizacji) 

skutecznego zabezpieczenia osuwiska.  

Ze  środowiskowych  zasad  wyceny  prac  projektowych  –  2016  nie  wynika  sposób  w  jaki 

należy  dokonywać  wycen  usługi  projektowej  dla  przedmiotowego  zadania,  gdyż  złożony 

dokument  stanowi  jedynie  wyciąg  pierwszych  stron  opracowania.  Dowód  nie  nadaje  się  do 

ustalenia okoliczności mających istotne znaczenie dla rozstrzygnięcia.  

Z wyceny prac projektowych  wg SZWPP 2016 wynika, że odwołujący Promost wyszacował 

wartość przedmiotowego zamówienia przy stawce 19,8 zł. /jmp na cenę brutto 2 563 915zł., 

przy  stawce  14zł./jmp  na  cenę  1 884 596zł.,  a  złożył  ofertę  z  ceną  1 831 470zł.  –  jednak 

poprawności przeprowadzonych obliczeń jak i przyjętych nie można zweryfikować, gdyż nie 

ma  kompletnego  dokumentu,  na  którym  odwołujący  się  oparł  tj.  środowiskowych  zasad 

wyceny prac projektowych – 2016, stąd nie można ustalić czy przyjęte przez odwołującego 

ceny  jak  i  wydajności  pochodzą  z  tego  dokumentu.  Tym  samym  dowód  nie  nadaje  się  do 

ustalenia okoliczności mających istotne znaczenie dla rozstrzygnięcia.  

Z  pisma  Izby  Projektowania  Budowlanego  z  dnia  16  listopada  2015r.wynika,  że  stawka  za 

umowną  jednostkę  nakładu  pracy  przy  wycenach  dokonywanych  w  roku  2016  została 

ustalona na 19,80zł. Dowód ten jednak bez ustalenia norm wydajnościowych nie nadaje się 

do zweryfikowania poprawności wyceny prac projektowych poczynionej przez odwołującego 

Promost. Dowód zbędny dla rozstrzygnięcia.  

Na  podstawie  powyższych  dowodów  Izba  ustaliła,  że  na  datę  szacowania  wartości 

szacunkowej zamówienia zamawiający na podstawie rozeznania rynku ustalił tę wartość na 

kwotę brutto 1 650 000zł. i na dzień 14 czerwca  2016r. – uchwała Rady Mista Rzeszowa – 

przewidział  takie  limity  w  Wieloletnim  Planie  Finansowym.  Przedłożony  materiał  dowodowy 

wskazuje,  że  zamawiający  w  poz.  1.1.2.8,  1.1.2.9,  1.1.2.10  WPF  przewidział  na  2017r. 

większe  środki  finansowe  niż  wynikające  z  przyjętych  limitów.  Przedstawiony  materiał 

dowodowy  nie  potwierdza,  że  zamawiający  podjął  się  ustalenia  istnienia  możliwości 

zwiększenia kwoty przeznaczonej na sfinansowanie zadania po dniu 26 czerwca 2016r., a w 

szczególności po dacie otwarcia ofert, żaden ze złożonych dowodów nie wskazuje także na 

to,  że  zamawiający  w  ramach  obowiązującego  go  reżimu  finansowego  nie  ma  możliwości 

zwiększenia kwoty przeznaczonej na sfinansowanie zamówienia.  

Izba  ustaliła,  że  we  wszystkich  trzech  zadaniach  będzie  wykonywana  dokumentacja 

geologiczno-inżynierska, przy czym w zadaniu 2 i 3 jedynie w razie konieczności, natomiast 

w  zadaniu  1  jest  to  wymóg  zamawiającego,  natomiast  projekt  zabezpieczenia  osuwiska 

będzie wykonany w zadaniu 1. Przy czym w tym wytyczne w tym zakresie są niespójne, gdyż 

z  jednej  strony  zamawiający  w  niniejszym  postępowaniu  ma  zamiar  zlecić  wykonanie 

projektu  zabezpieczenia  osuwiska,  a  z  drugiej  określając  zakres  prac  przewidzianych  dla 

przedmiotowej inwestycji, czyli w ramach wykonania robót budowlanych dla osuwiska nadal 

przewiduje  jedynie  projekt  zabezpieczenia  osuwiska  w  rejonie  ul.  Konfederatów  Barskich. 

Pomiędzy  stronami  nie  było  sporu,  co  do  tego,  że  pojęcie  „dokumentacja  zabezpieczenia 

osuwiska” nie posiada definicji legalnej. Zamawiający jednakże stał na stanowisku, że skoro 

rezultatem  przedmiotowego  zamówienia  ma  być  dokumentacja  projektowa  zabezpieczenia 

osuwiska  w  celu  wykonania  w  kolejnym  etapie  tego  zabezpieczenia,  to  pojęcie 

„dokumentacja zabezpieczenia osuwiska” należało rozumieć jako ”dokumentacja projektowa 

zabezpieczenia osuwiska”. W ocenie Izby zgromadzony materiał dowodowy nie pozwala na 

ustalenie  w  sposób  jednoznaczny  zakresu  pojęciowego  sformułowania  „dokumentacja 

zabezpieczenia osuwiska”, z jednej bowiem strony w każdym zadaniu występuje co najmniej 

możliwość wykonania dokumentacji geologiczno – inżynierskiej, zwłaszcza, że zamawiający 

dopuszcza  możliwość  wystąpienia  innych  osuwisk  niż  osuwisko  w  zadaniu  nr  1,  o  czym 

ś

wiadczy powołany wyżej pkt. IV.31 wytycznych, z drugiej strony w zadaniu 1 zamawiający 

zleca wykonanie projektu zabezpieczenia osuwiska (I.24 wytycznych), ale nie przekłada się 

to  na  zakres  prac  wykonawczych,  gdzie  zakres  ten  w  zadaniu  1  nadal  obejmuje  projekt 

zabezpieczenia  osuwiska  (II.18  wytycznych).  Tym  samym  w  ocenie  Izby  zgromadzony 

materiał  dowodowy  nie  pozwala  na  przyjęcie,  że  zakres  pojęciowy  opisu  przedmiotu 

zamówienia  podawał  definicję  pojęcia  „dokumentacja  zabezpieczenia  osuwiska”,  ani,  że 

ograniczał to pojęcie do pojęcia „projekt zabezpieczenia osuwiska”.  

Izba zważyła, co następuje: 

Izba nie dopatrzyła się okoliczności skutkujących odrzuceniem któregokolwiek z odwołań na 

podstawie art. 189 ust. 2 ustawy.  

Izba  stwierdziła,  że  przystąpienie  spełnia  przesłanki  określone  w  art.  185  ust.  2  i  3  ustawy. 

Izba  postanowiła  oddalić  opozycję  Odwołującego  MOSTY  Katowice,  wskazując,  iż 

ustawodawca w art. 185 ust. 2 i 3 nie sprecyzował czy interes wykonawcy musi polegać na 

wszystkich  decyzji  strony  do  których  przystąpił.  W  szczególności  w  przypadku  zarzutów 

kierowanych względem ofert innych wykonawców niż dany wykonawca, może się okazać, że 

nie musi mieć on żadnego interesu w obronie tych wykonawców, jeśli przystępuje po stronie 

Zamawiającego.  Tym  samym  orzecznictwo  Izby  zna  przypadku,  w  których  interes 

Przystępującego  wykonawcy  dotyczył  jedynie  części  rozstrzygnięć  Zamawiającego.  Taka 

sytuacja  ma  miejsce  w  niniejszej  sprawie  i  w  ocenie  Izby  korzystnym  dla  Przystępującego 

jest  utrzymanie  w  mocy  decyzji  Zamawiającego  o  wykluczeniu  Odwołującego  MOSTY 

Katowice.  Tylko  w  taki  sposób  wykonawca  Przystępujący  może  zapewnić  sobie  możliwość 

uzyskania  zamówienia,  o  ile  jego  własnym  odwołaniem  uda  mu  się  zwalczyć  decyzję 

Zamawiającego  o  unieważnieniu  postępowania.  Przepisy  o  środkach  ochrony  prawnej 

muszą  być  bowiem  wykładane  nie  tylko  przez  pryzmat  jej  literalnego  brzmienia  przepisów, 

ale  przede  wszystkich  w  taki  sposób,  aby  zapewnić  wykonawcom  realną  ochronę  ich 

interesu. Z uzasadnienia wyroku Izby wydanego w sprawie sygn. akt KIO 2055/13 wynika, że 

Izba  wskazała,  iż  wymogiem  art.  185  ustawy  jest  przystąpienie  po  jednej  ze  stron.  Nie  ma 

natomiast  obowiązku,  na  który  wskazywał  zamawiający  popierania  wszystkich  zarzutów 

odwołania. W ocenie Izby przystępujący może ograniczyć się do popierania tych zarzutów, w 

których  ogniskuje  się  jego  interes.  Jedynym  zakazem,  jaki  ustanawia  w  takiej  sytuacji 

ustawa,  jest  zakaz  o  którym  mówił  przystępujący,  składania  oświadczeń  sprzecznych  ze 

stanowiskiem strony, do której przystąpił. 

Izba  stwierdziła,  że  obaj  odwołujący  wykazali  posiadanie  interesu  w  uzyskaniu  zamówienia 

oraz  możliwość  poniesienia  szkody  w  wyniku  ewentualnego  naruszenia  przez 

zamawiającego przepisów ustawy, co powoduje dopuszczalność odwołań w rozumieniu art. 

179  ust.  1  ustawy.  Co  do  podnoszonego  przez  zamawiającego  zarzutu  braku  interesu  w 

uzyskaniu  zamówienia  u  odwołującego  Promost  Consulting  oraz  zarzutu  braku  możliwości 

poniesienia  szkody,  to  Izba  nie  podziela  argumentacji  zamawiającego.  Przede  wszystkim 

odwołujący  Promost  Consulting  żąda  nakazania  zamawiającemu  unieważnienia  czynności 

unieważnienia  postępowania  o  udzielenie  zamówienia  publicznego,  a  więc  dąży  do 

zapewnienia  dalszego  trwania  postępowania  o  udzielenie  zamówienia,  o  które  się  ubiega. 

Ponadto  przedmiotem  zarzutu  odwołania  odwołującego  Promost  Consulting  jest  czynność 

zamawiającego  polegająca  na  unieważnieniu  postępowania  o  udzielenie  zamówienia  na 

podstawie  art.  93  ust.  1  pkt.  4  ustawy,  mimo  tego,  że  odwołujący  Promost  uważa,  że 

zamawiający  ma  możliwość  zwiększenia  tej  kwoty  do  ceny  oferty  odwołującego  Promost. 

Zamawiający  twierdzi  zaś,  że  takiej  możliwości  nie  ma  i  w  tym  upatruje  braku  możliwości 

odwołującego  Promost  uzyskania  przedmiotowego  zamówienia.  Spór  pomiędzy  stronami 

tym  samym  toczy  się  o  istnienie  możliwości  zwiększenia  kwoty  przeznaczonej  na 

sfinansowanie zamówienia, z a zatem bez wdania się w spór, co do istotny sprawy nie jest 

możliwe  ustalenie,  czy  odwołujący  Promost  ma  interes  w  uzyskaniu  zamówienia,  ani  czy 

może ponieść szkodę w związku z naruszeniem przez zamawiającego przepisów ustawy. W 

rzeczywistości  oczekiwanie  zamawiającego,  że  Izba  przy  badaniu  interesu  odwołującego 

Promost  rozstrzygnie  o  tym,  czy  zamawiający  miał  czy  też  nie  możliwość  zwiększenia 

finansowania zamówienia, jest oczekiwaniem dokonania przez Izbę swoistego przedsądu. W 

ocenie  Izby  dopóki  może  być  tak,  że  Izba  uzna,  że  obowiązkiem  zamawiającego  o  ile 

posiada takie możliwości jest zwiększenie finansowania, to nie można przyjąć, że odwołujący 

nie  ma  interesu  w  uzyskaniu  zamówienia.  Należy  zauważyć,  że  art.  179  ust.  1  ustawy 

stanowi  o  przesłankach  dopuszczalności  wniesienia  odwołania,  a  zatem  tak  istnienie 

interesu jak i możliwość poniesienia szkody muszą istnieć na moment wnoszenia odwołania. 

Jeśli  istnieją,  to  wykonawca  jest  uprawniony  do  wniesienia  odwołania,  nawet  jeśli,  któraś  z 

przesłanek  odpadnie  w  toku  rozpoznawania  sporu.  W  konsekwencji  Izba  uznała,  że 

odwołujący  Promost  na  datę  wniesienia  odwołania  wykazał  istnienie  interesu  w  uzyskaniu 

zamówienia, gdyż w wyniku pozytywnego dla siebie rozstrzygnięcia Izby będzie miał szansę 

na  uzyskanie  zamówienia.  W  ocenie  Izby  odwołujący  Promost  wykazał  także  możliwość 

poniesienia  szkody,  gdyż  jeśli  zamawiający  ma  możliwość  zwiększenia  finansowania,  to 

odwołujący  może  uzyskać  zamówienie  na  korzystnych  dla  siebie  warunkach,  a  jeśli  będzie 

musiał  ponownie  uczestniczyć  w  postępowaniu,  być  może,  aby  zapewnić  sobie  realizację 

zamówienia,  będzie  musiał  przedstawić  mniej  dla  siebie  korzystne  warunki  cenowe.  Tym 

samym  w  ocenie  Izby  występuje  w  niniejszym  przypadku  tak  szkoda  w  postaci  utraty 

możliwości  uzyskania  zamówienia,  jak  i  możliwość  poniesienia  szkody  przez  konieczność 

zaoferowania  w  przyszłości  niższej  ceny.  Z  powyższych  powodów  Izba  uznała,  że 

przesłanka  materialnoprawna  z  art.  179  ust.  1  ustawy  w  przypadku  odwołującego  Promost 

Consulting została wykazania.  

Odnosząc się do wniosku zamawiającego i odwołującego Promost Consulting o rozdzielenie 

spraw  połączonych  i  wzięcie  pod  uwagę  wpływu  wyniku  rozdzielonych  spraw  na  wynik 

postępowania  o  udzielenie  zamówienia,  to  Izba  nie  przychyla  się  do  wniosku  z 

następujących powodów: 

Przepis  art.  180  ust.  1  ustawy  zakreśla  granice  zaskarżenia  stanowiąc,  że  odwołanie 

przysługuje wyłącznie od niezgodnej z przepisami ustawy czynności zamawiającego podjętej 

w postępowaniu o udzielenie zamówienia lub zaniechania czynności, do której zamawiający 

jest zobowiązany na podstawie ustawy. Zgodnie z art. 189 ust. 1 zd. 2 ustawy Prezes Izby 

może  zarządzić  łączne  rozpoznanie  odwołań  przez  Izbę,  jeżeli  zostały  one  złożone  w  tym 

samym  postępowaniu  o  udzielenie  zamówienia  lub  dotyczą  takich  samych  czynności 

zamawiającego.  W  myśl  z  art.  191  ust.  2  ustawy  wydając  wyrok,  Izba  bierze  za  podstawę 

stan  rzeczy  ustalony  w  toku  postępowania.  Natomiast  na  podstawie  art.  192  ust.  2  ustawy 

Izba uwzględnia odwołanie, jeżeli stwierdzi naruszenie przepisów ustawy, które miało wpływ 

lub może mieć istotny wpływ na wynik postępowania o udzielenie zamówienia. Przytoczenie 

powyższych  przepisów  ma  celu  wskazanie,  że  przedmiotem  odwołania  są  wyłącznie 

czynności  i  zaniechania  zamawiającego  dokonane  w  toku  postępowania  o  udzielenie 

zamówienia  publicznego,  zatem  ustalenie  stanu  rzeczy,  o  którym  mowa  w  art.  191  ust.  1 

ustawy dotyczy ustalenia stanu faktycznego, jaki miał miejsce w postępowaniu o udzielenie 

zamówienia publicznego w dacie wystąpienia okoliczności będących podstawą wniesionego 

odwołania,  lub  zmiany  tego  stanu  faktycznego,  w  dalszym  ciągu  w  postępowaniu  o 

udzielenie  zamówienia  publicznego,  na  dzień  zamknięcia  rozprawy.  Zmiana  stanu 

faktycznego w postępowaniu o udzielenie zamówienia jest możliwa z uwagi na to, że ustawa 

nie  przewiduje  instytucji  zawieszenia  postępowania  o  udzielenie  zamówienia  do  czasu 

zakończenia  postępowania  odwoławczego  i  ustanawia  jedyny  zakaz,  jakim  jest  zakaz 

zawarcia  umowy.  Także  do  postępowania  o  udzielenie  zamówienia  publicznego  odnosi  się 

art.  192  ust.  2  ustawy,  który  nakazuje  oceniać  wpływ  naruszenia  popełnionego  przez 

zamawiającego w toku postępowania o udzielenie zamówienia na wynik tego postępowania. 

Tym samym w ocenie Izby oczekiwanie zamawiającego i odwołującego Promost Consulting, 

ż

e  Izba  weźmie  pod  uwagę  wynik  postępowania  odwoławczego  i  jego  wpływ  na  wynik 

postępowania  o  udzielenie  zamówienia  publicznego,  nie  znajduje  oparcia  w  powołanych 

powyżej  normach  prawnych.  Co  więcej  w  ocenie  Izby  mogłoby  prowadzić  do  sytuacji 

pozbawienia  strony  prawa  do  rozpoznania  jej  sprawy  indywidualnie  przez  upoważniony  do 

tego  organ,  jakim  jest  Izba.  Dodatkowo  należy  wskazać,  że  ustawodawca  nie  przewidział 

instytucji rozdzielenia spraw połączonych, ale także nie przewidział szczególnych przepisów 

dotyczących  rozpoznawania  i  wyrokowania  w  sprawach  połączonych,  stąd  w  ocenie  Izby 

przy  rozpoznawaniu  spraw  połączonych  obowiązują  te  same  zasady  wyrokowania,  jak  w 

sprawach  niepołączonych,  stąd  brak  jest  podstawy  prawnej,  aby  wynik  jednej  sprawy 

odwoławczej dotyczącej tej samej czynności, czy zaniechania zamawiającego miał wpływ na 

wynik  innego  postępowania  odwoławczego,  w  szczególności  wpływ  na  ocenę  przesłanek 

dopuszczalności odwołania (art. 179 ust. 1 ustawy) jak i przesłanki oddalenia odwołania (art. 

192 ust. 2 ustawy).  

Sygn. akt KIO 1961/16 

Zarzut  naruszenia  przez  zamawiającego  art.  24  ust.  2  pkt.  4  w  zw.  z  art.  22  ust.  1  pkt.  2 

ustawy  przez  jego  zastosowanie,  a  w  konsekwencji  błędne  wykluczenie  odwołującego  z 

postępowania o udzielenie zamówienia publicznego, mimo że odwołujący w oświadczeniach 

i  dokumentach  dołączonych  do  oferty  w  sposób  właściwy  wykazał  spełnianie  warunków 

udziału w postępowaniu 

Zarzut zasługuje na uwzględnienie. Zgodnie z art. 24 ust. 2 pkt. 4 ustawy z postępowania o 

udzielenie zamówienia wyklucza się wykonawców, którzy nie wykazali spełniania warunków 

udziału  w  postępowaniu.  Przepis  art.  22  ust.  1  pkt.  2  ustawy  stanowi,  że  o  udzielenie 

zamówienia  mogą  ubiegać  się  wykonawcy,  którzy  spełniają  warunki  dotyczące  posiadania 

wiedzy  i  doświadczenia.  W  myśl  art.  22  ust.  4  ustawy  opis  sposobu  dokonywania  oceny 

spełniania  warunków  udziału  w  postępowaniu  powinien  być  związany  z  przedmiotem 

zamówienia oraz proporcjonalny do przedmiotu zamówienia. Zgodnie z ust. 5 tegoż przepisu 

warunku oraz opis sposobu dokonywania oceny ich spełniania mają na celu zweryfikowanie 

zdolności  wykonawcy  do  należytego  wykonania  udzielanego  zamówienia.  W  postępowaniu 

w  sprawie  udzielenia  zamówienia,  którego  przedmiot  stanowią  usługi  zamawiający  może 

oceniać  zdolność  wykonawcy  do  należytego  wykonania  zamówienia  w  szczególności  w 

odniesieniu do jego rzetelności, kwalifikacji, efektywności i doświadczenia.  

Zakreślone  powyżej  ramy  prawne  należy  odnieść  do  ustalonego  przez  Izbę  stanu 

faktycznego,  zgodnie  z  którym  brak  jest  definicji  legalnej  pojęcia  „dokumentacja 

zabezpieczenia osuwiska”, brak jest takiej definicji stworzonej przez  zamawiającego w toku 

postępowania,  zamawiający  zamawia  co  najmniej  jedną  dokumentację  geologiczno-

inżynierską  w  zadaniu  1,  ale  może  być  ich  więcej  (w  razie  ”konieczności”)  i  nie  jest  pewne 

czy  celem  postępowania  jest  m.  in.  projekt  zabezpieczenia  osuwiska,  gdyż  na  etapie 

wykonawstwa także jest przewidziany projekt zabezpieczenia osuwiska. Pomiędzy stronami 

nie  jest  sporne,  że  odwołujący  Mosty  wykazał  się  doświadczeniem  z  dokumentacji 

geologiczno-inżynierskiej zabezpieczenia osuwiska. W ocenie Izby dla rozstrzygnięcia o tym 

czy  doszło  przez  zamawiającego  do  naruszenia  przepisu  art.  24  ust.  2  pkt.  4  ustawy 

kluczowe  znaczenie  ma  norma  art.  22  ust.  4  ustawy,  zgodnie  z  którą  opis  sposobu 

dokonywania oceny spełniania warunków udziału w postępowaniu powinien być związany z 

przedmiotem  zamówienia  oraz  proporcjonalny  do  przedmiotu  zamówienia.  Zdaniem  Izby 

oczywiste  jest,  że  pojęcie  „dokumentacja  zabezpieczenia  osuwiska”  jest  związane  z 

przedmiotem  zamówienia,  gdyż  zamówienie  publiczne  sprowadza  się  do  wytworzenia 

szeroko  rozumianej  dokumentacji  dotyczącej  zabezpieczenia  osuwiska  takiej  jak: 

dokumentacja  geologiczno  –  inżynierska,  jako  wstępna  czynność  zmierzająca  do  ustalenia 

warunków  geologiczno  –  inżynierskich  osuwiska,  jak  i  dokumentacja  projektowa  służąca 

przyszłemu  wykonaniu  zabezpieczenia  osuwiska.  Problemem jest  natomiast  ustalenie, jaką 

zamawiający przyjął proporcję przy ustalaniu warunku udziału w postępowaniu. Czy kierował 

się  ilością  dokumentacji,  jaką  wykonawca  ma  wytworzyć  przy  maksymalnym  zakresie 

realizacji przedmiotu zamówienia, tj. 3 dokumentacje geologiczno-inżynierskie dla każdego z 

zadań  oraz  dokumentacje  o  bliżej  nie  ustalonej  ilości  w  przypadku  powstania  nowych 

osuwisk  w  toku  wykonywania  robót,  czy  też  kierował  się  maksymalnym  efektem, jaki  może 

być  osiągnięty  w  przedmiotowym  postępowaniu  maksymalnie  1  projekt  zabezpieczenia 

osuwiska. Na podstawie siwz i jej załączników nie można ustalić tej proporcji, a tym samym 

zamawiający  nie  opisał  postawionego  warunku  udziału  w  postępowaniu  w  sposób 

jednoznaczny i nie budzący wątpliwości. W ocenie Izby, zatem dla oceny spełniania warunku 

udziału w postępowaniu należy wziąć pod uwagę najmniejszą proporcję, a więc przyjąć, że 

pod  pojęciem  „dokumentacja  zabezpieczenia  osuwiska”  zamawiający  rozumiał  każdą 

dokumentację,  która  choćby  pośrednio,  jak  dokumentacja  geologiczno-inżynierska,  służy 

zabezpieczeniu  osuwiska.  Przyjęcie  przeciwnego  toku  myślenia  prowadziłoby  do  nadania 

pojęciu  „dokumentacja  zabezpieczenia  osuwiska”  węższego  znaczenia  niż  wynikające  z 

treści  siwz,  a  to  z  kolei  godziłoby  w  zasadę  równego  traktowania  wykonawców  i  uczciwej 

konkurencji. Biorąc powyższe pod uwagę Izba uznała, że błędna jest ocena zamawiającego, 

iż  dokumentacja  geologiczno-inżynierska  nie  mieści  się  w  pojęciu  „dokumentacji 

zabezpieczenia  osuwiska”,  gdyż  nie  znajduje  to  pokrycia  w  treści  siwz.  Tym  samym 

zamawiający  popełniając  błąd  w  ocenie  treści  własnej  siwz  przez  nadanie  użytym  w  niej 

pojęciom  znaczenia  z  treści  tej  siwz  nie  wynikającego,  wadliwie  ocenił,  że  doświadczenie 

wykazane  przez  odwołującego  Mosty  nie  jest  doświadczeniem  przez  zamawiającego 

wymaganym. W konsekwencji zamawiający popełnił błąd wykluczając odwołującego Mosty z 

postępowania,  a  co  za  tym  idzie  dopuścił  się  naruszenia  art.  24  ust.2  pkt.  4  ustawy  przez 

błędne jego zastosowanie w odniesieniu do oferty odwołującego Mosty.  

Zarzut naruszenia przez zamawiającego art. 24 ust 4 ustawy przez jego zastosowanie, a w 

konsekwencji  błędne  uznanie  oferty  odwołującego  za  odrzuconą,  mimo  że  odwołujący 

wykazał  spełnianie  warunków  udziału  w  postępowaniu  a  więc  nie  podlegał  wykluczeniu  z 

postępowania o udzielenie zamówienia publicznego 

Zarzut  potwierdził  się  Przepis  art.  24  ust.  4  ustawy  stanowi,  że  ofertę  wykonawcy 

wykluczonego uznaje się za odrzuconą. W sytuacji zatem, gdy Izba oceniła, że zamawiający 

wadliwie  wykluczył  odwołującego  Mosty  z  postępowania,  to  wadliwe  było  również  uznanie 

oferty  tego  wykonawcy  za  odrzuconą.  Tym  samym  zamawiający  stosując  art.  24  ust.  4 

ustawy w odniesieniu do oferty odwołującego, naruszył ten przepis.  

Zarzut naruszenia przez zamawiającego art. 26 ust. 4 ustawy przez jego niezastosowanie, a 

w konsekwencji zaniechanie wezwania odwołującego do wyjaśnień w związku ze złożonymi 

wraz z ofertą oświadczeniami i dokumentami wykazującymi spełnianie  warunków udziału  w 

postępowaniu, pomimo że zamawiający powziął wątpliwości, co do prawidłowości wykazania 

przez w/w oświadczenia i dokumenty spełniania warunków udziału w postępowaniu; 

Zarzut  został  zgłoszony  jako  ewentualny,  na  wypadek  niepotwierdzenia  się  zarzutu 

naruszenia art. 24 ust. 2 pkt. 4 ustawy. Biorąc pod uwagę, że zarzut naruszenia art. 24 ust. 2 

pkt.  4  ustawy  potwierdził  się,  to  nie  było  podstaw  do  rozpoznania  zarzutu  ewentualnego. 

Zgodnie  z  art.  26  ust.  4  ustawy  zamawiający  wzywa  także,  w  wyznaczonym  przez  siebie 

terminie,  do  złożenia  wyjaśnień  dotyczących  oświadczeń  lub  dokumentów,  o  których mowa 

w  art.  25  ust.  1  ustawy.  Przepis  art.  25  ust.  1  ustawy  stanowi,  że  w  postępowaniu  o 

udzielenie zamówienia zamawiający może żądać od wykonawców wyłącznie oświadczeń lub 

dokumentów niezbędnych do przeprowadzenia postępowania. Oświadczenia lub dokumenty 

potwierdzające spełnianie: 

1)  Warunków udziału w postępowaniu,  

2)  Przez oferowane dostawy, usługi lub roboty budowlane wymagań określonych przez 

zamawiającego 

-  zamawiający  wskazuje  w  ogłoszeniu  o  zamówieniu,  specyfikacji  istotnych  warunków 

zamówienia lub w zaproszeniu do składania ofert.  

Ponadto  w  ocenie  Izby  przedmiotem  sporu  nie  była  treść  złożonych  przez  odwołującego 

oświadczeń  czy  dokumentów,  ale  sposób  w  jaki  ten  warunek  powinien  być  odczytywany  z 

treści siwz. Tym samym zastosowanie art. 26 ust. 4 ustawy nie mogło mieć w przedmiotowej 

sprawie miejsca, gdyż dokumenty złożone przez odwołującego Mosty nie budziły wątpliwości 

zamawiającego.  

Zarzut naruszenia przez zamawiającego art. 93 ust 1 pkt 4 ustawy przez jego zastosowanie, 

a w konsekwencji błędne uznanie, iż cena najkorzystniejszej oferty przekracza kwotę, którą 

zamawiający  zamierza  przeznaczyć  na  sfinansowanie  zamówienia,  pomimo  tego,  że  oferta 

odwołującego  nie  przewyższała  kwoty,  którą  zamawiający  zamierzał  przeznaczyć  na 

sfinansowanie  zamówienia,  a  oferta  ta  nie  powinna  zostać  uznana  za  odrzuconą,  bowiem 

sam odwołujący nie podlegał wykluczeniu z udziału w postępowaniu 

Zarzut potwierdził się Norma art. 93 ust. 1 pkt. 4 ustawy stanowi, że zamawiający unieważnia 

postępowanie  o  udzielenie  zamówienia  jeżeli  cena  oferty  najkorzystniejszej  lub  oferta  z 

najniższą  ceną  przewyższa  kwotę,  którą  zamawiający  zamierza  przeznaczyć  na 

sfinansowanie  zamówienia,  chyba,  że  zamawiający  może  zwiększyć  tę  kwotę  do  ceny 

najkorzystniejszej oferty. Biorąc pod uwagę fakt, że oferta odwołującego Mosty mieściła się 

w  kwocie,  którą  zamawiający  zamierza  przeznaczyć  na  sfinansowanie  zamówienia  i 

jednocześnie  jak  wynika  z  wcześniej  poczynionych  wywodów  Izby  czynność  odrzucenia  tej 

oferty  była  wadliwa,  tak  jak  wadliwa  była  czynność  wykluczenia  odwołującego  Mosty  z 

postępowania,  to  zamawiający  nie  miał  podstaw  do  zastosowania  art.  93  ust.  1  pkt.  4 

ustawy.  

Zarzut naruszenia przez zamawiającego art. 91 ust 1 w zw. z art. 2 pkt 5 ustawy przez jego 

niezastosowanie;  a  w  konsekwencji  niedokonanie  wyboru  oferty  odwołującego,  pomimo  iż 

była  ona  ofertą  najkorzystniejszą,  niepodlegającą  uznaniu  za  odrzuconą,  nieodrzuconą, 

której  cena  nie  przewyższała  kwoty,  którą  zamawiający  zamierzał  przeznaczyć  na 

sfinansowanie zamówienia, a wykonawca ten nie podlegał wykluczeniu. 

Zarzut  zasługuje  na  uwzględnienie.  Zgodnie  z  art.  91  ust.  1  ustawy  zamawiający  wybiera 

ofertę  najkorzystniejszą  na  podstawie  kryteriów  oceny  ofert  określonych  w  specyfikacji 

istotnych  warunków  zamówienia.  W  myśl  art.  2  pkt.  5  ustawy  najkorzystniejsza  oferta  to 

oferta, która przedstawia najkorzystniejszy bilans ceny i innych kryteriów odnoszących się do 

przedmiotu zamówienia publicznego, albo oferta z najniższą ceną, a w przypadku zamówień 

publicznych w zakresie działalności twórczej lub naukowej, których przedmiotu nie można z 

góry  opisać  w  sposób  jednoznaczny  i  wyczerpujący  –  oferta,  która  przedstawia 

najkorzystniejszy bilans ceny i innych kryteriów odnoszących się do przedmiotu zamówienia 

publicznego.  W  przedmiotowym  postępowaniu  zamawiający  nie  dokonał  wyboru  oferty 

najkorzystniejszej wadliwie przyjmując, że zachodzą przesłanki z art. 93 ust. 1 pkt. 4 ustawy 

do unieważnienia postępowania. Skoro, zatem zarzut naruszenia art. 93 ust. 1 pkt. 4 ustawy 

potwierdził  się,  to  również  należało  uznać  zasadność  zarzutu  naruszenia  art.  91  ust.  1 

ustawy przez zaniechanie wyboru oferty najkorzystniejszej.  

Mając  na  uwadze  powyższe  orzeczono  jak  w  sentencji  na  podstawie  art.  192  ust.1,  2,  3 

ustawy.  

O kosztach postępowania orzeczono na podstawie art. 192 ust. 9 i 10 ustawy stosownie do 

wyniku  spraw  oraz  zgodnie  z  §  3  pkt.  1  i  2  lit.  b  i  §  5  ust.  2  pkt  1  rozporządzenia  Prezesa 

Rady Ministrów z dnia 15 marca 2010 r. w sprawie wysokości i sposobu pobierania wpisu od 

odwołania  oraz  rodzajów  kosztów  w  postępowaniu  odwoławczym  i  sposobu  ich  rozliczania 

(Dz.  U.  Nr  41,  poz.  238)  obciążając  zamawiającego  kosztami  postępowania  w  postaci 

uiszczonego  przez  odwołującego  wpisu  od  odwołania  oraz  nakazując  zamawiającemu 

dokonanie  zwrotu  na  rzecz  odwołującego  kosztów  związanych  z  wynagrodzeniem 

pełnomocnika  i  zwrotem  kosztów  dojazdu  na  rozprawę  do  wysokości  udowodnionej 

złożonym rachunkiem, przy czym w zakresie wynagrodzenia pełnomocnika z ograniczeniem 

do kwoty maksymalnej dopuszczonej cyt. rozporządzeniem.   

Sygn. akt KIO 1962/16 

Zarzut naruszenia przez zamawiającego art. 93 ust. 1 pkt 4 ustawy przez jego niewłaściwe 

zastosowanie, jako przesłanki unieważnienia postępowania, tj. unieważnienie postępowania 

z uwagi na okoliczność^ że cena najkorzystniejszej oferty - oferty odwołującego -przewyższa 

kwotę, którą  zamawiający  zamierza  przeznaczyć  na  sfinansowanie  zamówienia,  w  sytuacji, 

gdy  zamawiający  może  zwiększyć  tę  kwotę  do  ceny  najkorzystniejszej  oferty,  bowiem 

posiada na ten cel odpowiednie środki zagwarantowane w swoich planach finansowych 

Zarzut  potwierdził  się.  Norma  art.  93  ust.  1  pkt.  4  ustawy  stanowi,  że  zamawiający 

unieważnia postępowanie o udzielenie zamówienia, jeżeli cena oferty najkorzystniejszej lub 

oferta  z  najniższą  ceną  przewyższa  kwotę,  którą  zamawiający  zamierza  przeznaczyć  na 

sfinansowanie  zamówienia,  chyba,  że  zamawiający  może  zwiększyć  tę  kwotę  do  ceny 

najkorzystniejszej oferty. Przepis ten zatem przewiduje przesłankę pozytywną unieważnienia 

postępowania  tj.  zaistnienie  stanu  faktycznego,  w  którym  cena  oferty  najkorzystniejszej  lub 

oferta  z  najniższą  ceną  przewyższa  kwotę,  którą  zamawiający  zamierza  przeznaczyć  na 

sfinansowanie  zamówienia  i  przesłankę  negatywną  tj.  możliwość  zwiększenia  kwoty 

przeznaczonej  na  sfinansowanie  zamówienia  do  ceny  najkorzystniejszej  oferty.  Przesłanki 

unieważnienia  postępowania  powinny  być  wykładane  ściśle  i  zamawiający  ma  obowiązek 

podać  uzasadnienie  faktyczne  i  prawne  podjętej  decyzji  o  unieważnieniu  postępowania.  W 

przedmiotowej  sprawie  jak  wynika  z  ustaleń  stanu  faktycznego  zamawiający  wykazał 

zaistnienie wyłącznie przesłanki pozytywnej, natomiast nie wykazał, że w jego przypadku nie 

zachodzi  przesłanka  negatywna.  W  świetle  zgromadzonego  materiału  dowodowego,  w 

szczególności Wieloletniego Planu Finansowania, Izba ustaliła, że zamawiający na rok 2017 

posiada  zaplanowane  środki  finansowe  na  wszystkie  trzy  zadania  w  wysokościach 

pozwalających  mu  na  podwyższenie  kwoty,  którą  zamierza  przeznaczyć  na  sfinansowanie 

przedmiotowego  zamówienia.  Zamawiający  w  żaden  sposób  nie  wykazał,  że  przyjęte  limity 

zobowiązań  (ostatnia  kolumna  na  str.  9)  nie  mogą  być  zmieniane,  ani  że  nadwyżki 

zaplanowane na przedmiotowe zadania zostały już przesunięte w celu zaspokojenia innych 

wydatków  zamawiającego.  Izba  nie  podziela  stanowiska  zamawiającego,  że  art.  93  ust.  1 

pkt. 4 ustawy w zakresie przesłanki negatywnej należy wykładać wyłącznie jako uprawnienie 

zamawiającego,  które  nie  może  być  podstawą  jego  obowiązku.  Izba  wprawdzie  podziela 

stanowisko  zamawiającego,  że  nie  może  nakazać  mu  dokonania  przesunięć  budżetowych, 

jednak  w  niniejszej  sprawie  zamawiający  posiada  zabezpieczone  środki,  według 

Wieloletniego  Planu  Finansowego,  w  żaden  sposób  nie  wykazał,  że  nie  ma  możliwości 

prawnej i faktycznej skorzystania z tych środków na podwyższenie kwoty przeznaczonej na 

sfinansowanie przedmiotowego zamówienia, tym samym nie wykazał, że nie ma możliwości 

zwiększenia kwoty do ceny najkorzystniejszej oferty. Izba zauważa, że przedstawione przez 

zamawiającego  rozumienie  art.  93  ust.  1  pkt.  4  ustawy,  tj.  uzależnienie  czynności 

unieważnienia postępowania od arbitralnej woli zamawiającego, co do tego czy chce czy nie 

podwyższyć  finansowanie  zamówienia  prowadziłoby  do  absurdalnego  wniosku,  że  przepis 

art.  86  ust.  3  ustawy  jest  zbędny,  gdyż  nie  jest  z  nim  związany  żaden  obowiązek 

zamawiającego, jak również powodowałoby, że norma art. 93 ust. 1 pkt. 4 ustawy stałaby się 

normą  uznaniową.  W  konsekwencji  Izba  uznała,  że  skoro  zamawiający  nie  podał 

uzasadnienia  dla  braku  przesłanki  negatywnej,  jak  również  w  toku  postępowania  nie 

wykazał,  że  przesłanka  negatywna  nie  zachodzi,  tym  samym  nie  miał  podstaw  do 

zastosowania normy art. 93 ust. 1 pkt. 4 ustawy.  

Zarzut  naruszenia  przez  zamawiającego  art.  7  ustawy  przez  działania  wskazujące  na  złą 

wolę  zamawiającego,  który  zaburza  równowagę  stron  w  konkurencji  rynkowej  przez 

powtórzenie  unieważnionego  postępowania,  co  w  konsekwencji  ma  doprowadzić  do 

obniżenia  cen  przez  wykonawców  -  mimo,  że  zamawiający  dysponuje  niezbędną  kwotą, 

która  nie  przekracza  szacowanej  przez  niego  sumy,  którą  może  uzyskać-  z  kwot 

rezerwowych. 

Zarzut potwierdził się. W myśl art. 7 ust. 1 ustawy zamawiający przygotowuje i przeprowadza 

postępowanie  o  udzielenie  zamówienia  w  sposób  zapewniający  zachowanie  uczciwej 

konkurencji i równe traktowanie wykonawców. W ocenie Izby istota tego zarzutu sprowadza 

się do wadliwego rozumienia przez zamawiającego normy art. 93 ust. 1 pkt. 4 ustawy, gdyż 

zamawiający wyraźnie oświadczył na rozprawie, że nie można go zmuszać do podwyższenia 

kwoty przeznaczonej na sfinansowanie zamówienia, a zatem chciał stosować ten przepis w 

sposób  zależny  wyłącznie  od  własnej  woli,  wbrew  jego  istocie,  co  w  ocenie  Izby  narusza 

zasadę  uczciwej  konkurencji,  gdyż  może  prowadzić  do  akceptacji  sytuacji,  w  której  o 

podwyższeniu  kwoty  przeznaczonej  na  sfinansowanie  zamówienia  będzie  decydować 

sympatia  do  wykonawcy  oferującego  cenę  wyższą  do  zamiarów  zamawiającego,  a  nie 

rzeczywiste i obiektywne możliwości finansowe zamawiającego.  

Mając  na  uwadze  powyższe  orzeczono  jak  w  sentencji  na  podstawie  art.  192  ust.1,  2,  3 

ustawy.  

O kosztach postępowania orzeczono na podstawie art. 192 ust. 9 i 10 ustawy stosownie do 

wyniku  spraw  oraz  zgodnie  z  §  3  pkt.  1  i  2  lit.  b  i  §  5  ust.  2  pkt  1  rozporządzenia  Prezesa 

Rady Ministrów z dnia 15 marca 2010 r. w sprawie wysokości i sposobu pobierania wpisu od 

odwołania  oraz  rodzajów  kosztów  w  postępowaniu  odwoławczym  i  sposobu  ich  rozliczania 

(Dz.  U.  Nr  41,  poz.  238)  obciążając  zamawiającego  kosztami  postępowania  w  postaci 

uiszczonego  przez  odwołującego  wpisu  od  odwołania  oraz  nakazując  zamawiającemu 

dokonanie  zwrotu  na  rzecz  odwołującego  kosztów  związanych  z  wynagrodzeniem 

pełnomocnika  oraz  poniesionymi  kosztami  dojazdu  do  wysokości  udowodnionej  złożonym 

rachunkiem.  

Przewodniczący:      ……………