KIO 79/24 WYROK Warszawa, dnia 1 lutego 2024 r.

Sygn. akt: KIO 79/24 

WYROK 

  Warszawa, dnia 1 lutego 2024 r. 

Krajowa Izba Odwoławcza – w składzie:    

Przewodniczący:   Anna Osiecka-Baran   

Protokolant:   

Mikołaj Kraska 

po rozpoznaniu na rozprawie odwołania wniesionego do Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej 

w dniu 8 

stycznia 2024 r. przez wykonawcę Przedsiębiorstwo Budowlane IMBUD J. i J. G. 

Spółka  jawna  z  siedzibą  w  Tarnowie  w  postępowaniu  prowadzonym  przez  SIM 

Małopolska Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w Brzesku 

orzeka: 

Oddala odwołanie. 

Kosztami  postępowania  odwoławczego  obciąża  wykonawcę  Przedsiębiorstwo 

Budowlane IMBUD  J. i  J.  G. 

Spółka jawna z siedzibą w Tarnowie i zalicza w poczet 

kosztów postępowania odwoławczego kwotę 10 000 zł 00 gr (słownie: dziesięć tysięcy 

złotych  zero  groszy)  uiszczoną  przez  wykonawcę  Przedsiębiorstwo  Budowlane 

IMBUD J. i J. G. 

Spółka jawna z siedzibą w Tarnowie tytułem wpisu od odwołania. 

Na  orzeczenie  - 

w  terminie  14  dni  od  dnia  jego  doręczenia  -  przysługuje  skarga  za 

pośrednictwem Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej do Sądu Okręgowego w Warszawie - 

Sądu Zamówień Publicznych. 

Przewodniczący: 

……………………………………... 

Sygn. akt KIO 79/24 

U z a s a d n i e n i e  

SIM  Małopolska  Spółka  z  ograniczoną  odpowiedzialnością  z  siedzibą  w  Brzesku, 

dalej „Zamawiający”, prowadzi postępowanie o udzielenie zamówienia publicznego w trybie 

podstawowym  bez  negocjacji  na  Budowa  budynku  mieszkalnego  wielorodzinnego  wraz  z 

infrastrukturą  techniczną  ETAP  I  –  Budynek  „A”  na  działce  nr  968/11  w  miejscowości 

Siedliska, gmina Tuchów. Postępowanie prowadzone jest na podstawie przepisów ustawy z 

dnia 11 września 2019 r. - Prawo zamówień publicznych (Dz. U. z 2023 r. poz. 1605 ze zm.), 

dalej „ustawa Pzp”. Ogłoszenie o zamówieniu zostało zamieszczone w Biuletynie Zamówień 

Publicznych w dniu 24 listopada 2023 r. pod numerem 2023/BZP 00513451.  

W dniu 8 stycznia 2024 r. wykonawca 

Przedsiębiorstwo Budowlane IMBUD J. i J. G. 

Spółka  jawna  z  siedzibą  w  Tarnowie,  dalej  „Odwołujący”,  wniósł  odwołanie,  zarzucając 

Zamawiającemu naruszenie: 

art.  226  ust.  1  pkt  10  ustawy  Pzp 

polegające  na  jego  błędnym  zastosowaniu  jako 

podstawy  do  odrzucenia  oferty  O

dwołującego,  przez  przyjęcie,  że  Odwołujący  dokonał 

błędnego  obliczenia  ceny,  w  sytuacji  w  której  do  żadnego  błędu  w  zakresie  ustalenia  ceny 

przez O

dwołującego nie doszło, 

art. 255 pkt 3  ustawy Pzp 

polegające na jego błędnym zastosowaniu jako podstawy 

do  unieważnienia  postepowania  o  udzielenie  zamówienia  publicznego,  w  wyniku  błędnego 

przyjęcia, iż cena lub koszt najkorzystniejszej oferty lub oferta z najniższą ceną przewyższa 

kwotę, którą Zamawiający zamierza przeznaczyć na sfinansowanie zamówienia, w sytuacji, 

w  której  za  ofertę  najwyżej  w  rankingu  Zamawiający  uznał  ofertę  opiewającą  na  kwotę  15 

488 888,88 zł, mimo że za ważną należy uznać ofertę przedstawioną przez Odwołującego, a 

ta oferta zawiera kwotę niższą niż przywołana przez Zamawiającego ww. kwota, 

art.  239  ust.  1  ustawy  Pzp 

polegające  na  zaniechaniu  dokonania  weryfikacji 

złożonych ofert i odstąpieniu od wyboru najkorzystniejszej oferty, a więc oferty Odwołującego 

na  podstawie  kryteriów  oceny  ofert  określonych  w  dokumentacji  zamówienia,  w  sytuacji 

kiedy Zamawiający otrzymał prawidłowo złożoną ofertę od Odwołującego. 

Odwołujący wniósł o uwzględnienie odwołania w całości i nakazanie Zamawiającemu: 

unieważnienia  czynności  odrzucenia  oferty  Odwołującego,  unieważnienia  czynności 

unieważnienia  postępowania  o  udzielenie  zamówienia  publicznego,  wykonania  czynności 

oceny  złożonych  w  ramach  postępowania  ofert  i  wyboru  najkorzystniejszej  oferty  na 

podstawie kryteriów oceny ofert określonych w dokumentach zamówienia. 

Do  postępowania  odwoławczego  w  ustawowym  terminie  nie  przystąpił  żaden 

wykonawca. 

Zamawiający  pismem  z  dnia  25  stycznia  2024  r.  złożył  odpowiedź  na  odwołanie, 

wnosząc o oddalenie odwołania w całości.  

Uwzględniając  dokumentację  z  przedmiotowego  postępowania  o  udzielenie 

zamówienia  publicznego,  jak  również  biorąc  pod  uwagę  oświadczenia  i  stanowiska 

stron, złożone w pismach procesowych, jak też podczas rozprawy, Izba stwierdziła, iż 

odwołanie zasługuje na oddalenie. 

Izba  uwzględniła  przy  rozpoznaniu  odwołania  dokumentację  postępowania,  

w 

szczególności:  specyfikację  warunków  zamówienia,  ofertę  Odwołującego,  informację  o 

odrzuceniu  oferty  Odwołującego  oraz  o  unieważnieniu  postępowania.  Izba  wzięła  również 

pod  uwagę  stanowiska  wyrażone  w  odwołaniu,  odpowiedzi  na  odwołanie,  a także 

oświadczenia i stanowiska stron wyrażone ustnie do protokołu posiedzenia i rozprawy w dniu 

29 stycznia 2024 r.  

Izba  nie  dopuściła  i  nie  przeprowadziła  wnioskowanych  przez  Odwołującego 

dowodów  nr  11-15  z  odwołania  (kosztorys  innego  wykonawcy,  informacja  o  odrzuceniu 

oferty innego wykonawcy 

oraz dokumenty dotyczące inwestycji w Wierzchosławicach). Izba 

uznała,  że  ww.  dowody  są  nieprzydatne  dla  rozstrzygnięcia  niniejszej  sprawy.  Dotyczą 

bowiem  danych,  które  nie  są  przedmiotem  oceny  w  toku  niniejszego  postępowania 

odwoławczego. 

Uwzględniając powyższe, Izba ustaliła, co następuje. 

Przedmiotem zamówienia jest budowa budynku mieszkalnego wielorodzinnego wraz 

z  infrastrukturą  techniczną  ETAP  I  -  BUDYNEK  "A"  na  działce  nr  968/11  w  miejscowości 

Siedliska, gmina Tuchów.  

Zgodnie  z  pkt  4.1 

specyfikacji  warunków  zamówienia,  dalej  „SWZ”,  Z  uwagi  na 

etapowanie  do  formularza  ofertowego  każdy  wykonawca  zobowiązany  jest    załączyć 

kosztorys    ofertowy.  Brak  kosztorysu  ofertowego  dołączonego  do  oferty  będzie  skutkowało 

odrzuceniem oferty na podstawie niezgodności oferty z warunkami zamówienia. 

Stosownie  do  formularza  ofertowego  (Załącznik  nr  2  do  SWZ)  wykonawca  winien 

podać cenę ofertową brutto. Równocześnie oświadczał, w myśl wzoru formularza, że  Cena 

zawiera  podatek  VAT. 

Pod  ceną  ofertową  znalazła  się  uwaga  Zamawiającego  o  treści:  Z 

uwagi  na  etapowanie  do  formularza  ofertowego  każdy  wykonawca  zobowiązany  jest 

załączyć  kosztorys  ofertowy.  Brak  kosztorysu  ofertowego  dołączonego  do  oferty  będzie 

skutkowało odrzuceniem oferty na podstawie niezgodności oferty z warunkami zamówienia. 

Jak stanowi pkt 20.1 

– 20.4 SWZ: 

W  ofercie  Wykonawca  zobowiązany  jest  podać  cenę  za  wykonanie  całego 

przedmiotu zamówienia w złotych polskich (PLN), z dokładnością do 1 grosza, tj. do dwóch 

miejsc po przecinku. 

W  cenie  należy  uwzględnić  wszystkie  wymagania  określone  w  niniejszej  SWZ  oraz 

wszelkie koszty, jakie poniesie Wykonawca z tytułu należytej oraz zgodnej z obowiązującymi 

przepisami  realizacji  przedmiotu  zamówienia,  a  także  wszystkie  potencjalne  ryzyka 

ekonomiczne, jakie mogą wystąpić przy realizacji przedmiotu zamówienia. 

Rozliczenia  między  Zamawiającym  a  Wykonawcą  prowadzone  będą  w  złotych 

polskich z dokładnością do dwóch miejsc po przecinku. 

Wykonawca  zobowiązany  jest  zastosować  stawkę  VAT  zgodnie  z  obowiązującymi 

przepisami ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2023r. poz. 

Zamawiający przeznaczył na realizację zamówienia kwotę 6 269 347,02 zł. 

Do  upływu  terminu  składania  ofert  oferty  złożyło  ośmiu  wykonawców,  w  tym 

Odwołujący  z  ceną  brutto  14 711 642,58  zł.  Odwołujący  załączył  kosztorysy  ofertowe.  W 

k

osztorysie  w  zakresie  instalacji  elektrycznych  zewnętrznych  dokonał  przeliczeń  z 

zastosowaniem  stawki 

podatku  VAT  w  wysokości  8%,  bowiem  podał  Kosztorys  netto  248 

869,23, VAT 19 909,54, Wartość kosztorysu brutto 268 778,77. 

W  dniu  3 stycznia  2024  r.  Zamawiający  odrzucił  ofertę  Odwołującego  na  podstawie 

art.  226  ust.  1  pkt  10  ustawy  Pzp, 

wskazując  że  Zgodnie  z  SWZ  pkt  20.4.  „Wykonawca 

zobowiązany  jest  zastosować  stawkę  VAT  zgodnie  z  obowiązującymi  przepisami  ustawy  z 

marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2023r, poz. 1570). ” Zgodnie z 

Rozporządzeniem Ministra Finansów z dnia 25 marca 2020 r. w sprawie towarów i usług, dla 

których  obniża  się  stawkę  podatku  od  towarów  i  usług,  oraz  warunków  stosowania  stawek 

obniżonych  (Dz.U.  2020.  poz.  527)  roboty  nie  związane  z  bryłą  budynku  powinny  zostać 

objęte stawką podatku VAT 23%. 

W  Kosztorysie  przedstawionym  przez  firmę  IMBUD  w  zakresie  ceny  instalacji 

elektrycznych zewnętrznych błędnie dokonano przeliczeń z zastosowaniem stawki 8%. 

Zgodnie w art. 7 pkt 1 p.z.p., ilekroć w ustawie jest mowa o cenie  - należy przez to 

rozumieć cenę w rozumieniu art. 3 ust. 1 pkt 1 i ust. 2 ustawy z 09.05.2014 r. o informowaniu 

o cenach towarów i usług (Dz. U. 2019 r. poz. 178) - i.o.c.t.u. Zgodnie z art. 3 ust. 2 i.o.c.t.u. 

W  cenie  uwz

ględnia  się  podatek  od  towarów  i  usług  oraz  podatek  akcyzowy,  jeżeli  na 

podstawie  odrębnych  przepisów  sprzedaż towaru  lub  usługi  podlega  obciążeniu  podatkiem 

od  towarów  i  usług  lub  podatkiem  akcyzowym.  Przez  cenę  rozumie  się  również  stawkę 

taryfow

ą. W związku z powyższym, błędne ustalenie stawki podatku VAT, a w konsekwencji 

błędne określenie ceny brutto jest podstawą do odrzucenia oferty wykonawcy. W sytuacji, w 

której zamawiający nie określił w specyfikacji warunków zamówienia stawki podatku VAT w 

ogóle nie może dojść do wystąpienia innej omyłki w rozumieniu art. 223 ust. 2 pkt 3 p.z.p., 

ponieważ  nie  wystąpi  wówczas  ustawowa  przesłanka  niezgodności  oferty  z  dokumentami 

zamówienia  niepowodującej  istotnych  zmian  treści.  W  tej  sytuacji  w  rachubę  wchodzi 

wyłącznie  ocena  wystąpienia  błędu  w  obliczeniu  w  ofercie  ceny;  oraz  jeżeli  jednak 

zamawiający,  opisując  w  specyfikacji  warunków  zamówienia  sposób  obliczania  ceny,  nie 

zawarł  żadnych  wskazań  dotyczących  stawki  podatku  VAT,  wówczas  oferta  zawierająca 

stawkę  niezgodną  z  obowiązującymi  przepisami  podlega  odrzuceniu  na  podstawie  art.  226 

ust.  1 

pkt  10  p.z.p.,  o  porównywalności  ofert  bowiem  można mówić  dopiero  wówczas,  gdy 

określone  w  ofertach  ceny,  mające  być  przedmiotem  porównania,  zostały  obliczone  z 

zachowaniem tych samych reguł. 

W tym samym dniu, tj. 3 stycznia 2024 r., 

Zamawiający unieważnił postępowanie na 

podstawie art. 255 pkt 3 ustawy Pzp

, podnosząc, że W postępowaniu wpłynęło osiem  ofert. 

Trzy  oferty zostały odrzucone z tego dwie zawierająca najniższą cenę. W związku z tym, że 

następna    ważna  oferta  w  rankingu  przekracza  znacznie  kwotę  jaką  zamawiający 

przeznaczył na realizację zamówienia i na chwilę obecną nie ma możliwości zwiększenia tej 

kwoty do  wartości oferty najwyżej w rankingu, tj. 15 488 888,88 zł, postępowanie unieważnia 

się. 

Uwzględniając powyższe, Izba zważyła, co następuje. 

W  pierwszej  kolejności  Izba  ustaliła,  że  nie  zaszła  żadna  z  przesłanek,  o  których 

stanowi art. 528 ustawy Pzp, skutkujących odrzuceniem odwołania. 

W  drugiej  kolejności  Izba  stwierdziła,  że  Odwołującemu  przysługiwało  prawo  do 

skorzystania  ze  środka  ochrony  prawnej,  gdyż  wypełniono  materialnoprawną  przesłankę 

interesu  w  uzyskaniu  zamówienia,  określoną  w  art.  505  ust.  1  ustawy  Pzp,  kwalifikowaną 

możliwością  poniesienia  szkody,  będącej  konsekwencją  zaskarżonych  w  odwołaniu 

czynności.  

Dalej,  Izba,  uwzględniając  zgromadzony  w  sprawie  materiał  dowodowy,  w 

szczególności  zakres  zarzutów  podniesionych  w  odwołaniu,  doszła  do  przekonania,  iż  w 

niniejszym postępowaniu nie doszło do naruszenia przez Zamawiającego przepisów ustawy, 

które  miało  wpływ  lub  może  mieć  istotny  wpływ  na  wynik  postępowania  o  udzielenie 

zamówienia,  a  tym  samym,  na  podstawie  art.  554  ust.  1  ustawy  Pzp,  rozpoznawane 

odwołanie zasługiwało na oddalenie. 

Izba  podzieliła  stanowisko  Zamawiającego,  uznając  że  odrzucenie  oferty 

Odwołującego  było prawidłowe,  stosownie  do  art.  226  ust.  1  pkt  10  ustawy  Pzp,  zgodnie  z 

którym  zamawiający  odrzuca  ofertę,  jeżeli  zawiera  błędy  w  obliczeniu  ceny  lub  kosztu.  Dla 

zastosowania  tej  podstawy  odrzucenia  oferty  konieczne  jest  stwierdzenie,  że  doszło  do 

popełnienia  przez  wykonawcę  tego  rodzaju  błędu,  który  skutkuje  tym,  iż  cena  podana  w 

ofercie  jest  ceną  nieprawidłową.  Wymaga  to  zatem  stwierdzenia,  iż  odmienność  sposobu 

obliczenia  ceny  przez  wykonawcę  skutkowałaby  tym,  iż  cena  oferty  byłaby  inna,  gdyby 

wykonawca  ściśle  zastosował  się  do  sposobu  obliczenia  ceny  wskazanego  w  specyfikacji 

warunków  zamówienia.  Z  błędem  w  obliczeniu  ceny  będziemy  mieć  zatem  do  czynienia  w 

sytuacji  przyjęcia  przez  wykonawcę  niewłaściwych  danych,  wynikających  przykładowo  z 

nieprawidłowego  ustalenia  stanu  faktycznego,  czy  też  określenia  w  ofercie  nieprawidłowej 

stawki podatku VAT, jeżeli brak jest ustawowych przesłanek wystąpienia omyłki. W wypadku 

wskazania w specyfikacji warunków zamówienia stawki podatku VAT właściwej dla danego 

przedmiotu  zamówienia,  rola  zamawiającego  sprowadza  się  do  weryfikacji  złożonych  ofert 

pod tym  kątem  i  ewentualnego  rozważenia  zastosowania art.  223  ust.  2  pkt  3  ustawy  Pzp, 

jeśli zaistnieją ku temu przesłanki. Inaczej jest, gdy zamawiający stawki podatku nie wskazał 

w  treści  specyfikacji.  W  takiej  sytuacji  to  na  wykonawcach  spoczywa  obowiązek  ustalenia 

prawidłowej stawki podatku VAT, co w żadnej mierze nie oznacza, iż zamawiający zwolniony 

jest  z  obowiązku  weryfikacji  prawidłowości  zastosowanych  przez  wykonawców  stawek 

podatku  VAT  pod  kątem  zaistnienia  podstawy  odrzucenia  oferty,  o której  mowa  w  art.  226 

ust. 1 pkt 10 ustawy Pzp. 

W tym miejscu wskazać należy, iż Izba ma świadomość, że organem właściwym do 

oceny  prawidłowości  stosowania  stawek  podatku  VAT  jest  przede  wszystkim  Dyrektor 

Krajowej  Informacji  Skarbowej  uprawniony  do  wydania  interpretacji  przepisów  prawa 

podatkowego w indywidualnej sprawie zgodnie z art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. 

Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2023 r. poz. 2383 

ze zm.), która może dotyczyć zaistniałego 

stanu  faktycznego  lub  zdarzeń  przyszłych.  Niemniej  na  gruncie  przepisów  ustawy  Pzp,  w 

sytuacji braku wskazania w treści specyfikacji właściwej stawki lub stawek podatku VAT dla 

przedmiotu  zamówienia,  na  zamawiających  nałożono  obowiązek  weryfikacji  prawidłowości 

zastosowanej  przez  wykonawców  stawki  podatku  VAT,  a  błędne  jej  ustalenie  implikuje  po 

stronie zamawiającego obowiązek odrzucenia oferty z uwagi na błąd w obliczeniu ceny.  

Tym  samym  słusznie  uznał  Zamawiający,  że  oferta  Odwołującego  winna  zostać 

odrzucona  na  podstawie  art.  226  ust.  1  pkt  10  ustawy  Pzp. 

Z  przedłożonego  przez 

Odwołującego kosztorysu w zakresie wyceny instalacji elektrycznych zewnętrznych wynika, 

że  cena  została  wyliczona  w  oparciu  o  nieprawidłowy  VAT.  Odwołujący w  pozycji  Wartość 

kosztorysu  netto  wpisał  kwotę  248  869,23  zł,  w  pozycji  VAT  -  19  909,54  zł,  a  w  pozycji 

Wartość  kosztorysu  brutto  -  268  778,77.  Zastosowany  przez  Odwołującego  VAT  wynosił 

więc 8 %. Wartość wszystkich kosztorysów brutto z oferty Odwołującego po ich zsumowaniu 

daje cenę ofertową brutto, co oznacza, że cena ofertowa brutto została wyliczona w oparciu 

o nieprawidłowy VAT. 

Odwołujący  zastosował  w  zakresie  wyceny  instalacji  elektrycznych  zewnętrznych 

stawkę  VAT  w  wysokości  8%,  co  jest  stawką  nieprawidłową,  gdyż  winna  być  zastosowana 

stawka  VAT  23%

,  czego  Odwołujący  w  ogóle  nie  kwestionował.  Odwołujący  w  ogóle  nie 

odniósł  się  do  kwestii  jaka  jego  zdaniem  winna być  prawidłowa  stawka VAT,  skupiając się 

jedynie na twierdzeniu, że w sytuacji gdy Zamawiający nie żądał wyszczególnienia w ofercie 

stawki bądź kwoty podatku VAT, nie ma podstawy, aby badać jego wysokość, a tym samym 

nie  jest  Z

amawiający  uprawniony  samodzielnie  rozstrzygać,  czy  we  wskazanej  cenie 

ofertowej brutto wykonawca zastosował dobrą, bądź nie, stawkę podatku VAT. 

Zgodnie z  uchwałą  Składu Siedmiu Sędziów  Naczelnego  Sądu Administracyjnego  z 

dnia 3 czerwca 2013 r., sygn. akt I FPS 7/12, 

Obniżona stawka podatku od towarów i usług, 

o której mowa w art. 41 ust. 12 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług 

(Dz.U.  Nr  54,  poz.  535  ze  zm.,  w  brzmieniu  od  1  stycznia  2008  r.)  oraz  §  6  ust.  2 

rozporządzenia  Ministra  Finansów  z  dnia  28  listopada  2008  r.  w  sprawie  wykonania 

niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz.U. Nr 212, poz. 1336) i w § 

37  rozporządzenia  Ministra  Finansów  z  dnia  24  grudnia  2009  r.  w  sprawie  wykonania 

niektórych  przepisów  ustawy  o  podatku  od  towarów  i  usług  (Dz.U.  Nr  224,  poz.  1799)  nie 

może  mieć  zastosowania  do  robót  dotyczących  obiektów  budownictwa  mieszkaniowego 

wykonywanych poza budynkiem. 

Jak  słusznie  zauważył  Zamawiający,  nie  jest  możliwe  zignorowanie  danych 

wynikających  z  kosztorysu,  wskazujących  w  sposób  niepozostawiający  wątpliwości,  że 

Odwołujący  wyliczył  cenę  przy  zastosowaniu  nieprawidłowej  stawki  VAT.  Nie  ma  też 

żadnego  znaczenia,  czy  stawkę  podatku  VAT  podano  procentowo  czy  w  formie  wyliczonej 

kwoty.  Nie  ulega  bowiem 

wątpliwości,  że  zastosowano  stawkę  8%.  Zatem,  cena  ofertowa 

podana przez Odwołującego, wbrew jego twierdzeniom, nie zawierała należnego, ale błędny 

podatek VAT.  

Odnosząc się do twierdzeń Odwołującego, że Zamawiający mając wątpliwości co do 

treści  oferty  powinien  wezwać  wykonawcę  do  udzielenia  wyjaśnień  w  zakresie  stosowanej 

stawki  podatku  VAT

,  należy  wskazać,  że  skoro  Zamawiający  nie  miał  wątpliwości,  że 

Odwołujący zastosował stawkę podatku VAT w wysokości 8%, to nie istniały podstawy, aby 

wzywać Odwołującego do składania jakichkolwiek wyjaśnień w powyższym zakresie. 

W  związku  z  powyższym  Izba  uznała,  że  zarzut  naruszenia  art.  226  ust.  1  pkt  10 

ustawy Pzp nie potwierdził się i należało go oddalić. 

W  dalszej  kolejności Odwołujący zarzucił  Zamawiającemu  naruszenia art.  255  pkt  3 

ustawy  Pzp,  zgodnie  z  którym  zamawiający  unieważnia  postępowanie  o  udzielenie 

zamówienia,  jeżeli  cena  lub  koszt  najkorzystniejszej  oferty  lub  oferta  z  najniższą  ceną 

przewyższa kwotę, którą zamawiający zamierza przeznaczyć na sfinansowanie zamówienia, 

chyba  że  zamawiający  może  zwiększyć  tę  kwotę  do  ceny  lub  kosztu  najkorzystniejszej 

oferty.  

Izba  oddaliła  ww.  zarzut  stwierdzając,  że  decyzja  zamawiającego  o  zwiększeniu 

kwoty  środków  przeznaczonych  na  realizację  zamówienia  jest  jego  decyzją  suwerenną  i 

ewentualne  zmiany,  co  do  możliwości  zwiększenia  kwot  przeznaczonych  na  sfinansowanie 

zamówienia  są  uprawnieniem  Zamawiającego,  a  nie  jego  obowiązkiem  i  w  zależności  od 

statusu  prawnego  jednostki  zamawiającej  podlegają  decyzji  własnej  zamawiającego  lub  są 

uzależnione  od  innych  podmiotów,  w  szczególności  od  dysponentów  budżetowych 

określonego stopnia.  

Zatem, 

Zamawiający  nie  ma  obowiązku  poszukiwania  dodatkowych  środków 

finansowych  na  sfinansowanie  zamówienia  ponad  kwotę,  którą  zamierza  przeznaczyć  na 

sfinansowanie  zamówienia.  Art.  255  pkt  3  ustawy  Pzp  dopuszcza  więc  wprost  możliwość 

unieważnienia  postępowania  przez  Zamawiającego,  po  samym  tylko  ustaleniu,  że  oferta  z 

najniższą  ceną  przewyższa  kwotę,  którą  Zamawiający  zamierza  przeznaczyć  na 

sfinansowanie  zamówienia.  Przepis  art.  255  pkt  3  ustawy  Pzp  nie  nakłada  na 

Zamawiającego  szczególnego  ciężaru  dowodowego,  w  szczególności  przedstawiania 

dowodów na okoliczność podjęcia prób pozyskania dodatkowych środków, czy dodatkowych 

źródeł  finansowania  zamówienia,  jako  warunku  skutecznego  podjęcia  decyzji  o 

unieważnieniu postępowania na tej podstawie.  

Podobn

e  stanowisko  zostało  zawarte  w  Komentarzu  do  PZP  wydanym  w  2023  r., 

pod. red. H. Nowaka, M. Winiarza (str. 778)

, gdzie wskazano, że Decyzja o zwiększeniu tej 

kwoty  jest  oparta  na  swobodnym  uznaniu 

zamawiającego.  Wyrażenie  „może  zwiększyć  tę 

kwotę  do  ceny  lub  kosztu  najkorzystniejszej  oferty”  należy  interpretować  jako  uprawnienie 

zamawiającego  i  to  do  jego  decyzji  należy  kwestia  możliwości  zwiększenia  środków 

finansowych na dany cel. Zatem zamawiający nie ma obowiązku poszukiwania dodatkowych 

środków  finansowych  na  sfinansowanie  zamówienia  ponad  kwotę,  którą  zamierza 

przeznaczyć na sfinansowanie zamówienia. 

Równocześnie  Izba  wskazuje,  że  skoro  Zamawiający  prawidłowo  odrzucił  ofertę 

Odwołującego,  to  nie  mógł  jej  uwzględnić  w  dalszym  toku  postepowaniu,  nie  mógł  więc 

naruszyć 255 pkt 3 ustawy Pzp. 

W  konsekwencji  powyższej  argumentacji  zarzut  z  odwołania  nie  zasługiwał  na 

uwzględnienie.  

Skoro więc oferta Odwołującego podlega odrzuceniu, a Zamawiający był uprawniony 

do  unieważnienia  niniejszego  postępowania,  zgodnie  z  przepisami  ustawy,  to  nie  dopuścił 

się naruszenia art. 239 ust. 1 ustawy Pzp. 

Biorąc pod uwagę powyższe, orzeczono jak w sentencji. 

O  kosztach  postępowania  odwoławczego  orzeczono  stosownie  do  wyniku  sprawy  

na podstawie art. 575 ustawy Pzp oraz w oparciu o przepisy rozporządzenia Prezesa Rady 

Ministrów  z  dnia  30  grudnia  2020  r.  w  sprawie  szczegółowych  rodzajów  kosztów 

postępowania odwoławczego, ich rozliczania oraz wysokości i sposobu pobierania wpisu od 

odwołania  

(Dz.  U.  z  2020  r.  poz.  2437),   ze 

szczególnym  uwzględnieniem  §  5  pkt  2  tego 

rozporządzenia.  Zgodnie  ze  wskazanym  przepisem  Izba  o  uzasadnionych  kosztach  stron 

postępowania odwoławczego orzeka wyłącznie na podstawie rachunków lub spisu kosztów, 

złożonych do akt sprawy. Przedłożenie zatem tylko ustnego wniosku o zasądzenie kosztów 

stosownie  do  norm  przepisanych 

nie  spełnia  tego  wymagania  i  tym  samym  Izba  nie 

uwzględniła wnioskowanych przez  Zamawiającego  kosztów  związanych z  wynagrodzeniem 

pełnomocnika. 

Przewodniczący:   ……………………………………….