KIO 3711/24 POSTANOWIENIE Warszawa, dnia 16 października 2024 r.

Sygn. akt: KIO 3711/24 

POSTANOWIENIE 

Warszawa, dnia 

16 października 2024 r. 

Krajowa Izba Odwoławcza - w składzie: 

Przewodnicz

ący:     Anna Wojciechowska 

po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym bez 

udziału stron w dniu 16 października 2024 r. 

odwołania wniesionego do Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej w dniu 7 października 2024 r. 

przez 

wykonawcę  FCC  Podhale  sp.  z  o.o.  z siedzibą  w  Nowym  Targu  w postępowaniu 

prowadzonym przez 

zamawiającego Gminę Raba Wyżna 

postanawia: 

umorzyć postępowanie odwoławcze; 

nakazuje  zwrot  z  rachunku  bankowego  Urzędu  Zamówień  Publicznych  na  rzecz 

wykonawcy FCC Podhale sp. z o.o. z 

siedzibą w Nowym Targu kwoty 15 000 zł 00 gr 

(słownie: piętnaście tysięcy złotych zero groszy) uiszczonej tytułem wpisu od odwołania. 

Na  orzeczenie  - 

w  terminie  14  dni  od  dnia  jego  doręczenia  -  przysługuje  skarga  za 

pośrednictwem  Prezesa  Krajowej  Izby  Odwoławczej  do  Sądu  Okręgowego  w  Warszawie  - 

Sądu Zamówień Publicznych. 

Przewodniczący: ……………………………..

Sygn. akt KIO 3711/24 

Uzasadnienie 

Zamawiający – Gmina Raba Wyżna - prowadzi postępowanie o udzielenie zamówienia 

publicznego  w trybie  przetargu  nieograniczonego  na  podstawie  ustawy  z dnia  11 

września 

2019 r. - 

Prawo zamówień publicznych (tekst jednolity Dz. U. 2023 r., poz. 1605 z późn. zm. – 

dalej  „ustawa  pzp”),  pn.  „Odbiór  i  zagospodarowanie  odpadów  komunalnych  od  właścicieli 

nieruchomości,  na  których  zamieszkują  mieszkańcy,  położonych  na  terenie  Gminy  Raba 

Wyżna w okresie od 01.01.2025 r. do 31.12.2025 r.”, Oznaczenie sprawy: ZP.271.16.2024. 

Ogłoszenie  o zamówieniu  opublikowane  zostało  w Dzienniku  Urzędowym  Unii  Europejskiej 

w dniu 

27 września 2024 r., Numer publikacji ogłoszenia: 583817-2024, Numer wydania Dz.U. 

OJ S 189/2024. 

W dniu 

7 października 2024 r. odwołanie wniósł wykonawca FCC Podhale sp. z o.o. 

z 

siedzibą  w  Nowym  Targu  –  dalej Odwołujący. Odwołujący  wniósł  odwołanie  wobec treści 

ogłoszenia  o  zamówieniu  i  wobec  treści  dokumentów  zamówienia,  w  szczególności 

postanowień  Specyfikacji  Warunków  Zamówienia  (dalej  jako  „SWZ”),  opisowi  przedmiotu 

zamówienia (dalej jako „OPZ”) oraz niezgodnych z wymaganiami wynikającymi z przepisów 

ustawy projektowanych 

postanowień umowy w sprawie zamówienia publicznego, co zostało 

wskazane w części wstępnej oraz w uzasadnieniu odwołania. 

Odwołujący zarzucił Zamawiającemu naruszenie: 

1. art. 99 ust. 1  ustawy pzp w zw. z art. 134 ust. 1 pkt  20 ustawy pzp w zw. z art. 8 ust. 1 

ustawy pzp w zw. z art. 5 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2023 r., 

poz. 1610 j.t. ze zm.), dalej jako „k.c.” i w zw. z art. 353(1) k.c. w zw. z art. 387 § 1 k.c. w zw. 

z  art.  16  pkt  1  i  3  ustawy  p

zp  poprzez  dokonanie  opisu  przedmiotu zamówienia  w  sposób 

kreujący obowiązek wykonawcy, który jest niemożliwy do zrealizowania. Obowiązkiem tym jest 

osiągnięcie rocznych poziomów przygotowania do ponownego użycia i recyklingu odpadów 

komunalnych wskazanych w art. 3b ust. 1 ustawy o utrzymaniu czystości i porządku w gminach 

(dalej:  „poziomu  recyklingu”),  który  ustawodawca  nakłada  na  Zamawiającego,  a  który  to 

obowiązek, na podstawie postanowień § 14 ust. 2 pkt 4 wzoru umowy oraz § 4 ust. 1 pkt 5 

wzoru  umowy  Zamawiający  przenosi  na  wykonawcę,  pomimo,  że  wykonawca  nie  jest 

adresatem  normy  prawnej  określonej  w  ww.  przepisie  ustawy  (nie  posiada  uprawnień  do 

egzekwowania od mieszkańców prawidłowego segregowania odpadów) oraz z pominięciem 

faktów, zgodnie z którymi: 

a) ustawa z dnia 13 lipca 2023 r. o zmianie ustawy o gospodarce opakowaniami i odpadami 

opakowaniowymi  oraz  niektórych  innych  ustaw  (Dz.  U.  poz.  1852)  –  powoduje,  że  od 

stycznia  2025  roku  ma  zacząć  obowiązywać  system  kaucyjny  w  Polsce,  który  pozbawi 

wykonawców  przedmiotowego  zamówienia  odpadów,  które  mają  kluczowe  znaczenie 

w 

osiągnięciu  poziomu  recyklingu,  natomiast  Zamawiający  odpady  pochodzące  z  „systemu 

kaucyjnego” może wliczyć do swojego poziomu recyklingu. Wpływ wejścia w życie systemu 

kaucyjnego  na  sposób  realizacji  usługi  jest  trudny  do  przewidzenia,  a  przekłada  się  on  na 

możliwości osiągnięcia poziomów recyklingu przez Wykonawcę; 

b) 

istnieje  problem  słabej  jakości  selektywnej  zbiórki  odpadów  komunalnych  „u  źródła”  – 

największa grupa odpadów w całym strumieniu – około 50% to odpady zmieszane, z których 

możliwe jest odzyskanie ok 2-3%; 

c) 

z najnowszych uwarunkowań prawnych w zakresie rocznych poziomów przygotowania do 

ponownego  użycia  i  recyklingu  oraz  poziomów  składowania,  zmienionych  uwarunkowań 

prawnych co do metodologii wyliczenia tych poziomów, spadającego popytu na surowce, 

z  powyżej  wskazanych  powodów  Odwołujący  wskazał,  że  Zamawiający  określił  OPZ 

w 

zakresie dot. obowiązku osiągnięcia rocznych poziomów recyklingu w sposób niemożliwy 

do zrealizowania przez wykonawcę, a do tego na podstawie postanowień § 14 ust. 2 pkt 4 

wzoru  umowy  ustanowił  kary  umowne  za  niewykonanie  tego  obowiązku,  co  stanowi 

narusze

nie  zasady  zachowania  uczciwej  konkurencji,  proporcjonalności  oraz  równego 

traktowania  wykonawców,  a  także  zasady  współżycia  społecznego,  co  uniemożliwia 

wykonawcom prawidłowe skalkulowanie ryzyk kontraktowych i prawidłową wycenę oferty; 

ewentualnie (w przypadku uznania zarzutu wskazanego w pkt 1 powyżej za niezasadny): 

2. naruszenie przepisu art. 134 ust. 1 pkt 20 ustawy pzp w zw. z art. 8 ust. 1 ustawy pzp w z art. 

k.c.  oraz  art.  5  k.c.  w  zw.  z  art.  483  §  1  k.c.  poprzez  zastrzeżenie  na  rzecz 

Zamawiającego kar umownych za nieosiągnięcie przez wykonawcę tzw. poziomów recyklingu 

tj. postanowień § 14 ust. 2 pkt 4 wzoru umowy oraz § 4 ust. 1 pkt 5 wzoru umowy, w wysokości 

rażąco wysokiej, z pominięciem przez Zamawiającego, że: 

1) ustawa z dnia 13 lipca 2023 r. o zmianie ustawy o gospodarce opakowaniami i odpadami 

opakowaniowymi  oraz  niektórych  innych  ustaw  (Dz.  U.  poz.  1852)  –  powoduje,  że  od 

stycznia  2025  roku  ma  zacząć  obowiązywać  system  kaucyjny  w  Polsce,  który  pozbawi 

wykonawców  przedmiotowego  zamówienia  odpadów,  które  mają  kluczowe  znaczenie 

w 

osiągnięciu  poziomu  recyklingu,  natomiast  Zamawiający  odpady  pochodzące  z  „systemu 

kaucyjnego” może wliczyć do swojego poziomu recyklingu. Wpływ wejścia w życie systemu 

kaucyjnego  na 

sposób  realizacji  usługi  jest  trudny  do  przewidzenia,  a  przekłada  się  on  na 

możliwości osiągnięcia poziomów recyklingu przez Wykonawcę; 

istnieje  problem  słabej  jakości  selektywnej  zbiórki  odpadów  komunalnych  „u  źródła”  – 

największa grupa odpadów w całym strumieniu – około 50% to odpady zmieszane, z których 

możliwe jest odzyskanie ok 2-3%; 

z najnowszych uwarunkowań prawnych w zakresie rocznych poziomów przygotowania do 

ponownego  użycia  i  recyklingu  oraz  poziomów  składowania,  zmienionych  uwarunkowań 

prawnych co do metodologii wyliczenia tych poziomów, spadającego popytu na surowce, 

W takich okolicznościach, nałożenie na wykonawcę kary umownej w takiej wysokości jak ta, 

wskazana  w  §  14  ust.  2  pkt  4  wzoru  umowy  stanowi  nadużycie  prawa  podmiotowego 

Zamawiającego  do  kształtowania  postanowień  umownych  i  jest  sprzeczne  z  zasadami 

współżycia  społecznego  z  uwagi  na  wpływ  Zamawiającego  na  poziomy  recyklingu  przy 

jednoczesnym ograniczonym wpływie wykonawcy na osiągane poziomy recyklingu i odzysku; 

3. art. 455 ust. 1 pkt 1 ustawy pzp w zw. z art. 99 ust. 1 w zw. z art. 16 pkt 1 ustawy pzp i art. 

17  ust.  1  ustawy  p

zp  poprzez  nieprawidłowe  dokonanie  opisu  przedmiotu  zamówienia, 

w sytuacji,  gdy  na  mocy  ustawy  dnia  13  lipca  2023  r.  o  zmianie  ustawy  o  gospodarce 

opakowaniami  oraz  niektórych  innych  ustaw  (Dz.  U.  z  2023  r.,  poz.  1852,  dalej  jako: 

„nowelizacja u.g.o.”) od 1 stycznia 2025 r. wejdzie w życie tzw. system kaucyjny. Zmiany, które 

ww. 

akt  prawny  wprowadzi,  mają  kluczowe  znaczenie  dla  określenia  sposobu  organizacji 

realizacji usługi, ponieważ przekładają się bezpośrednio na wielkość przedmiotu zamówienia. 

System  kaucyjny  obejmuje  jednorazowe  butelki  z  tworzyw  sztucznych  o  pojemności  do 

litrów, szklane butelki wielokrotnego użytku do 1,5 litra oraz metalowe puszki o pojemności 

do 1 litra., trudno jest w chwili obecnej ustalić jakie konsekwencje wywoła system kaucyjny na 

realizacje przedmiotowego zamówienia, jednak, aby móc dokonać modyfikacji zmiany umowy 

w  sposób  odpowiadający  konsekwencjom  tej  ustawy,  konieczne  jest  wprowadzenie  do 

postanowień  wzoru  umowy  odpowiedniej  regulacji  dopuszczającym  zmianę  postanowień 

umowy. Brak takich postanowień powoduje naruszenie równowagi stron umowy, nie zapewnia 

ekwiwalentności  świadczeń  stron  umowy  i  przerzuca  na  wykonawcę  wszystkie  ryzyka 

związane ze zmianą warunków realizacji zamówienia, których wykonawca (składając ofertę) 

nie  jest  w  stanie  przewidzieć  –  powyższe  powoduje,  że  dokonanie  opisu  przedmiotu 

zamówienia  nastąpiło  w  sposób  niejednoznaczny,  niewyczerpujący  i  nieprecyzyjny,  który 

narusza  zasady  efektywności,  zachowania  uczciwej  konkurencji,  proporcjonalności  oraz 

równego traktowania wykonawców; 

4. art. 439 ust. 1 i 2 pkt 2, 4 ustawy pzp w zw. z art. 436 pkt 4 lit. b ustawy pzp w zw. z art. 16 

pkt 1, 3 ustawy pzp, art. 8 ust. 1 ustawy p

zp w zw. z art. 353[1] KC, art. 58 § 1 i 2 KC oraz art. 

5 KC poprzez sformułowanie w: 

a) 

§ 15 ust. 7-8 projektowanych postanowień umowy, klauzuli waloryzacyjnej, zgodnie z którą: 

podstawą do waloryzacji wynagrodzenia jest zmiana cen paliwa: oleju napędowego i/lub 

benzyny bezołowiowej lub kosztów związanych z realizacją zamówienia, jeżeli wartość zmiany 

cen materiałów lub kosztów wymienionych w pierwszym tirecie będzie wyższa lub niższa – 

według  ceny  paliwa:  oleju  napędowego  i/lub  benzyny  bezołowiowej  ogłoszonej  przez  PKN 

ORLEN  w  dniu  składania  wniosku  o  zmianę  wysokości  wynagrodzenia  umownego  o  co 

najmniej 30% od ceny paliwa: oleju napędowego i/lub benzyny bezołowiowej ogłoszonej przez 

PKN 

ORLEN w dniu składania oferty. Ustalenie tak wysokiego progu procentowego  - 30%, 

powoduje,  że  klauzula  waloryzacyjna  w  normalnych  realiach,  zgodnie  ze  znanymi  w  chwili 

ogłoszenia  postępowania  prognozami  gospodarczymi,  nie  będzie  mogła  być  zastosowana, 

zat

em tak ustalony poziom wskaźnika czyni postanowienia § 15 ust. 7-8 wzoru umowy klauzulą 

pozorną; 

zmiana  wynagrodzenia  na  skutek  przeprowadzenia  waloryzacji  następować  powinna  od 

czasu,  w  którym  Wykonawca  rozpoczął  ponosić  podwyższone  koszty  realizacji  usługi,  na 

skutek zaistnienia wzrostu kosztów, a nie tak jak uregulowano w § 15 ust. 7 lit. d wzoru umowy 

od następnego okresu rozliczeniowego licząc od dnia zawarcia aneksu do umowy; 

Zamawiający w taki sposób ukształtował klauzulę waloryzacyjną, że nie wynika z jej treści 

obowiązek  przeprowadzenia  waloryzacji  –  a  jedynie  jak  napisał  Zamawiający:  „dopuszcza” 

zmiany 

–  zatem  Zamawiający  w  tak  podanej  klauzuli  przewiduje  możliwość,  ewentualność 

zmiany,  podczas  gdy  z  klauzuli  waloryzacyjnej  wynikać  powinno,  że  w  sytuacji  zaistnienia 

przesłanek  do  zmiany  wynagrodzenia  –  strony  zobowiązane  są  do  odpowiedniej  zmiany 

wynagrodzenia umownego, zmiana ma charakter niejako automatyczny, bez względu na wolę 

stron; 

Pierwsza waloryzacja możliwa jest w 7 miesiącu trwania umowy; 

Maksymalny  wzrost  wynagrodzenia  na  skutek  waloryzacji  to  10%  wartości  netto 

wynagrodzenia, podczas gdy maksymalna wartość zmiany wynagrodzenia powinna wynosić 

20% wartości netto wynagrodzenia; 

b) 

§ 15 ust. 1-6 wzoru umowy - klauzuli waloryzacyjnej, zgodnie z którą: 

Zamawiający w taki sposób ukształtował klauzulę waloryzacyjną, że nie wynika z jej treści 

obowiązek przeprowadzenia waloryzacji – a jedynie „dopuszczenie” zmiany – Zamawiający 

napisał  wprost:  „jeżeli  uzna  za  uzasadnione”  –  zatem  możliwość,  ewentualność  zmiany, 

podczas gdy z klauzuli waloryzacyjnej wynikać powinno, że w sytuacji zaistnienia przesłanek 

do zmiany wynagrodzenia 

– strony zobowiązane są do odpowiedniej zmiany wynagrodzenia 

umownego; 

Zmiana wynagrodzenia na skutek przeprowadzenia waloryzacji następować ma zgodnie z § 

15 ust. 6 wzoru umowy, od zawarcia aneksu, podczas gdy zmiana wynagrodzenia następować 

powinna od  czasu,  w  którym  Wykonawca rozpoczął  ponosić  podwyższone  koszty  realizacji 

usługi, na skutek zaistnienia wzrostu kosztów; 

Z  tych  powodów  Zamawiający  dokonał  naruszenia  wskazanych  powyżej  przepisów 

i 

ukształtował  klauzulę  waloryzacyjną  w  sposób  uniemożliwiający  dokonanie  prawidłowej 

i 

zgodnej  z  celem  przepisów  ustawy  pzp  zmiany  wysokości  wynagrodzenia  wykonawcy 

w 

sytuacji  zmiany  cen  materiałów  lub  kosztów  związanych  z  realizacją  zamówienia 

w 

przypadku, gdy umowa w sprawie zamówienia publicznego, której przedmiotem są usługi, 

została zawarta na okres dłuższy niż 6 miesięcy. Ponadto Zamawiający ukształtował warunki 

zamówienia w sposób, który narusza równowagę stron umowy, nie zapewnia ekwiwalentności 

świadczeń  stron  umowy  i  przerzuca  na  wykonawcę  ryzyka  związane,  ze  zmianą  kosztów 

wykonania  przedmiotu  zamówienia  w  sposób  sprzeczny  z  regulacją  ustawy  pzp.  Tak 

sformułowana klauzula prowadzi do obejścia przepisów prawa i czyni klauzulę waloryzacyjną 

pozorną. 

5. art. 99 ust. 1 i ust. 4 ustawy pzp, art. 16 pkt 1) i 3) ustawy pzp, art. 17 ust. 1 i 2 ustawy pzp, 

poprzez  dokonanie  opisu  przedmiotu  zamówienia  w  sposób  niejednoznaczny, 

niewyczerpujący,  który  nie  pozwala  oszacować  kosztów  realizacji  usługi  z  uwagi  na 

umieszczenie w § 14 ust. 2 pkt 12 wzoru umowy kary umownej za „za każdy inny przypadek 

niewykonania 

lub  nienależytego  wykonania  umowy,  w  wysokości  3  000,00  zł  (słownie:  trzy 

tysiące  złotych)”,  bez  jednoczesnego  podania  jednoznacznego  i  wyczerpującego  opisu 

konkretnej sytuacji, która uprawnia Zamawiającego do nałożenia tak wysokiej kary umownej. 

W oparciu o wyżej wskazane zarzuty Odwołujący wniósł o uwzględnienie odwołania 

oraz nakazanie Zamawiającemu:  

1.  W  zakresie  zarzutu  nr  1 

–  nakazanie  Zamawiającemu  wykreślenie  kar  umownych 

ustanowionych na podstawie postanowień § 14 ust. 2 pkt 4 wzoru umowy; 

2. W zakresie zarzutu nr 2 

– nakazanie Zamawiającemu obniżenie wysokości kar umownych 

ustanowionych  na  podstawie  postanowień  §14  ust.  2  pkt  4  wzoru  umowy  do  poziomu 

maksymalnie  5%  wartości  kary  jaką  zapłacić  ewentualnie  będzie  musiał  Zamawiający 

w 

przypadku nieosiągnięcia poziomów recyklingu. 

3. W zakresie zarzutu nr 3 

– wprowadzenia do § 10 wzoru umowy postanowień określających 

zasady  wprowadzenia  zmian  do  umowy  w  związku  z  niemożliwymi  do  przewidzenia 

w 

momencie  składania  oferty  skutkami  wejścia  w  życie  systemu  kaucyjnego  od  1  stycznia 

2025  r.,  możliwość  zmiany  obejmować  musi:  ilości  odbieranych  odpadów,  harmonogramu 

odbioru  odpadów,  liczby  pojazdów  przeznaczonych  do  realizacji  zamówienia  oraz  zmiany 

wynagrodzenia wykonawcy; 

4. W zakresie zarzutu nr 4 

– wykreślenie postanowień § 15 ust. 7-8 wzoru umowy i zastąpienie 

ich brzmieniem: 

Ceny jednostkowe, określone w ofercie Wykonawcy, w następnych latach trwania Umowy, 

podlegać będą waloryzacji o wysokość wskaźnika inflacji za kwartał poprzedni (ostatni kwartał 

2024  r.),  opublikowanego  w  Monitorze  Polskim  przez  Prezesa  GUS,  w  przypadku,  gdy 

wysokość tego wskaźnika przekroczy 2%. Stanowić to będzie różnicę pomiędzy wskaźnikiem 

inflacji za kwartał poprzedni a wartością 2%. Pierwsza waloryzacja nastąpić będzie mogła po 

upływie  pierwszych  3 miesięcy  realizacji  Umowy,  w  sytuacji,  gdy  inflacja  za  ostatni  kwartał 

2024 r. będzie wyższa o więcej niż 2% w stosunku do inflacji z I kwartału 2025 r. 

Zrewaloryzowane ceny jednostkowe obowiązywać będą od pierwszego dnia następnego 

miesiąca  po  urzędowym  ogłoszeniu wskaźnika inflacji  w Monitorze Polskim  i  wprowadzone 

zostaną aneksem do Umowy. 

Wykonawca  jest  zobowiązany  do  wystąpienia  pisemnego  o  wprowadzenie  waloryzacji. 

Zamawiający  jest  zobowiązany  do  dokonania  waloryzacji  wynagrodzenia  w  przypadku 

zaistnienia okoliczności wskazanych w uprawniających do składania wniosku o waloryzację 

wynagrodzenia umownego. 

Maksymalna wartość zmiany wynagrodzenia to 20% wysokości wynagrodzenia netto. 

Wykonawca  jest  zobowiązany  do  składania  wniosków  o  waloryzację  wynagrodzenia 

w 

okresach miesięcznych. Zamawiający po otrzymaniu wniosku analizuje go i po akceptacji 

podnosi  wartość  wynagrodzenia.  Wykonawca,  którego  wynagrodzenie  zostało  zmienione 

wskutek  zmiany  cen  materiałów  lub  kosztów  związanych  z  realizacją  umowy  wraz 

z 

wnioskiem, o którym mowa powyżej składa oświadczenie o braku udziału podwykonawców 

w realizacji niniejszej umowy. W przypadku, gdy przy realizacji niniejszej umowy będą brali 

udział podwykonawcy, Wykonawca zobowiązany będzie do dokonania zmiany wynagrodzenia 

przysługującego  podwykonawcy,  z  którym  zawarł  umowę,  w  zakresie  odpowiadającym 

zmianom  cen  materiałów  lub  kosztów  dotyczących  zobowiązania  podwykonawcy,  o  ile 

spełnione  zostaną  przesłanki,  o  których  mowa  w  art.  439  ust.  5  ustawy.  Wykonawca 

zobowiązany będzie do dokonania powyższej zmiany w terminie do 30 dni od dnia. 

Strona Umowy, która otrzyma wniosek o waloryzację wynagrodzenia zobowiązana będzie 

w  ciągu  7  dni  do  udzielenia  odpowiedzi  czy  wyraża  zgodę  na  waloryzację,  czy  wymaga 

uzupełnienia wątpliwości, brak stanowiska Strony w terminie 7 dni Strony Umowy uznają za 

wyrażenie zgody na wnioskowane warunki waloryzacji opisane we wniosku waloryzacyjnym. 

W przypadku wystąpienia wątpliwości co do zakresu wniosku waloryzacyjnego w ciągu 7 dni 

od jego otrzymania Strona Umowy zobowiązana jest do wskazania jakich informacji jeszcze 

potrzebuje, aby uwzględnić wniosek lub wskazać wątpliwości, na które druga Strona Umowy 

musi  odpowiedzieć  w  ciągu  7  dni  od  daty  otrzymania  pisma  z  tymi  informacjami.  Odmowa 

wyrażenia  zgody  na  waloryzację  wymaga  szczegółowego  uzasadnienia  faktycznego  na 

piśmie. Maksymalna wartość zmiany wynagrodzenia na skutek waloryzacji to 20% wartości 

wynagrodzenia umownego brutto. 

5. W zakresie zarzutu nr 4 

– wykreślenie postanowień § 15 ust. 1-6 wzoru umowy i zastąpienie 

ich brzmieniem: 

Zamawiający  zobowiązany  jest  do  waloryzacji  wynagrodzenia  w  przypadku  zaistnienia 

przesłanek wskazanych w art. 436 pkt 4 lit b ustawy pzp; 

Zmiany wynagrodzenia umownego obowiązywać będą od daty wejścia w życie przepisów 

prawa powodujących wzrost kosztów realizacji umowy; 

6. W zakresie zarzutu nr 5 

– wykreślenie postanowień § 14 ust. 2 pkt 12 wzoru umowy. 

Skład  orzekający  Krajowej  Izby  Odwoławczej,  wyznaczony  do  rozpoznania 

niniejszej sprawy odwoławczej ustalił i zważył, co następuje: 

Izba 

stwierdziła, że odwołanie czyni zadość wymogom proceduralnym zdefiniowanym w Dziale 

IX ustawy z dnia 11 września 2019 r. - Prawo zamówień publicznych, tj. odwołanie nie zawiera 

braków  formalnych  oraz  został  uiszczony  od  niego  wpis.  Izba  ustaliła,  że  nie  zaistniały 

przesłanki określone w art. 528 ustawy pzp, które skutkowałyby odrzuceniem odwołania. 

Izba  stwierdziła,  że  w  terminie  wynikającym  z  art.  525  ust.  1  ustawy  pzp  do  postępowania 

odwoławczego nie zgłosił przystąpienia żaden wykonawca. 

W  dniu 

16  października  2024  r.  wpłynęła  do  Krajowej  Izby  Odwoławczej  odpowiedź  na 

odwołanie, w której Zamawiający oświadczył, że uwzględnia wniesione odwołanie w całości. 

Krajowa  Izba Odwoławcza stwierdziła,  że  pismo  uwzględniające  odwołanie zostało złożone 

prawidłowo i podpisane przez osobę umocowaną, w konsekwencji czego uznała, że odwołanie 

zostało skutecznie uwzględnione przed otwarciem rozprawy. 

Krajowa  Izba  Odwoławcza  uznała,  iż  zachodzą  podstawy  do  umorzenia  postępowania 

odwoławczego  w  oparciu  o  art.  522  ust.  1  ustawy  pzp,  zgodnie  z  którym  w  przypadku 

uwzględnienia przez zamawiającego w całości zarzutów przedstawionych w odwołaniu, Izba 

może  umorzyć  postępowanie  odwoławcze  na  posiedzeniu  niejawnym  bez  obecności  stron 

oraz uczestników postępowania odwoławczego, którzy przystąpili do postępowania po stronie 

wykonawcy, pod warunkiem że w postępowaniu odwoławczym po stronie zamawiającego nie 

przystąpił w terminie żaden wykonawca. W takim przypadku zamawiający wykonuje, powtarza 

lub  unieważnia  czynności  w  postępowaniu  o  udzielenie  zamówienia,  zgodnie  z  żądaniem 

zawartym  w  od

wołaniu.  Taka  sytuacja  zaistniała  w  przedmiotowym  postępowaniu 

odwoławczym. Zamawiający uwzględnił w całości zarzuty odwołania, natomiast po jego stronie 

nie przystąpił w terminie do postępowania odwoławczego żaden wykonawca, co wyczerpuje 

dyspozycję  ww.  przepisu  i  obliguje  Izbę  do  umorzenia  postępowania  odwoławczego. 

Powyższe  powoduje  zakończenie  postępowania  odwoławczego  bez  merytorycznego 

rozpoznania zarzutów odwołania. 

O kosztach postępowania odwoławczego Izba orzekła na postawie art. 557 i 575 ustawy z dnia 

11 września 2019 r. – Prawo zamówień publicznych oraz § 9 ust. 1 pkt 2 lit. a rozporządzenia 

Prezesa Rady Minis

trów z dnia 30 grudnia 2020 r. w sprawie szczegółowych rodzajów kosztów 

postępowania odwoławczego, ich rozliczania oraz wysokości i sposobu pobierania wpisu od 

odwołania (Dz. U. z 2020 r., poz. 2437 ze zm.), nakazując dokonanie na rzecz Odwołującego 

zwrotu  z  rachunku  Urzędu  Zamówień  Publicznych  kwoty  uiszczonej  tytułem  wpisu  od 

odwołania. 

Mając na uwadze powyższe postanowiono jak w sentencji. 

Przewodniczący:     ……………………..