KIO 3667/24 WYROK Warszawa, dnia 31 października 2024 r.

Stan prawny na dzień: 14.01.2025

KIO 3667/24 

Sygn. akt: KIO 3667/24 

WYROK 

Warszawa, dnia 31 

października 2024 r. 

Krajowa Izba Odwoławcza – w składzie: 

Przewodnicząca:      Emilia Garbala 

Małgorzata Rakowska 

Ewa Sikorska 

Protokolant:          

Tomasz Skowroński 

po  rozpoznaniu  na  rozprawie  w  dniu  28 

października  2024  r.  w  Warszawie  odwołania 

wniesionego 

do  Prezesa  Krajowej  Izby  Odwoławczej  w  dniu  7  października  2024  r.  przez 

wykonawcę  „Przedsiębiorstwo  Komunikacji  Samochodowej  VOYAGER”  sp.  z  o.o.,                 

ul. Papieża Jana Pawła Il 3, 59-800 Lubań, 

w postępowaniu prowadzonym przez: Powiat Lubański, ul. Mickiewicza 2, 59-800 Lubań, 

przy udziale uczestnik

ów po stronie zamawiającego:  

• wykonawcy  Przedsiębiorstwo  Komunikacji  Samochodowej  w  Leśnej  sp.  z  o.o., 

Baworowo 16F, 59-820 

Leśna, 

• wykonawcy  K.B.  prowadzący  działalność  gospodarczą  pod  firmą  B.K.  F.H.U. 

BIELAWA, Baworowo 43A, 59-

820 Leśna, 

orzeka: 

uwzględnia  odwołanie  i  nakazuje  zamawiającemu  w  obu  częściach  zamówienia: 

unieważnienie  czynności  wyboru  najkorzystniejszej  oferty,  odrzucenie  ofert 

wykonawców  Przedsiębiorstwo  Komunikacji  Samochodowej  w  Leśnej  sp.  z  o.o.  oraz 

K.B. 

prowadzący  działalność  gospodarczą  pod  firmą  B.K.  F.H.U.  BIELAWA  na 

podstawie art. 226 ust. 1 pkt 2 lit. a) w zw. z art. 108 ust. 1 pkt 5 i art. 226 ust. 1 pkt 5 i 

pkt 7 ustawy Prawo zamówień publicznych oraz powtórzenie czynności badania i oceny 

ofert, 


KIO 3667/24 

kosztami postępowania obciąża zamawiającego, i: 

zalicza w poczet kosztów postępowania odwoławczego kwotę 15 000 zł 00 gr (słownie: 

piętnaście tysięcy złotych zero groszy) uiszczoną przez odwołującego tytułem wpisu od 

odwołania oraz

kwotę 3 600 zł 00 gr (słownie: trzy tysiące sześćset złotych zero groszy) 

tytułem wynagrodzenia pełnomocnika odwołującego, 

zasądza  od  zamawiającego  na  rzecz  odwołującego  kwotę  18  600  zł  00  gr  (słownie: 

osiemnaście  tysięcy  sześćset  złotych  zero  groszy)  tytułem  zwrotu  kosztów 

postępowania odwoławczego poniesionych przez odwołującego.  

Na  orzeczenie  - 

w  terminie  14  dni  od  dnia  jego  doręczenia  -  przysługuje  skarga  za 

pośrednictwem  Prezesa  Krajowej  Izby  Odwoławczej  do  Sądu  Okręgowego  w  Warszawie  - 

sądu zamówień publicznych. 

Przewodnicząca:      ………………………… 

………………………… 

………………………… 


KIO 3667/24 

Sygn. akt: KIO 3667/24 

                                                             UZASADNIENIE 

Zamawiający  –  Powiat  Lubański,  ul.  Mickiewicza  2,  59-800  Lubań,  prowadzi  w  trybie 

przetargu  nieograniczonego, 

postępowanie  o  udzielenie  zamówienia  publicznego  pn. 

„Świadczenie  usług  w  zakresie  publicznego  transportu  zbiorowego  na  terenie  Powiatu 

Lubańskiego”,  numer  referencyjny:  IZP.272.4.2023.  Ogłoszenie  o  zamówieniu  zostało 

opublikowane w 

Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej  w dniu 12.07.2024 r., nr 135/2024 

W  dniu  07.10.2024 

r.  do  Prezesa  Krajowej  Izby  Odwoławczej  wpłynęło  odwołanie 

wykonawcy

„Przedsiębiorstwo  Komunikacji  Samochodowej  VOYAGER”  sp.  z  o.o.,  ul. 

Papieża Jana Pawła Il 3, 59-800 Lubań

(dalej: „Odwołujący”), w którym Odwołujący zarzucił 

Zamawiającemu naruszenie:  

1)  art.  226  ust.  1  pkt  2  lit.  a)  w  zw.  z  art.  108  ust.  1  pkt  5  i  art.  16  pkt  1  i  2  ustawy  Prawo 

zamówień publicznych (t.j. Dz.U. z 2023 r. poz. 1605 ze zm.), zwanej dalej: „ustawą Pzp”,   

poprzez  zaniechanie  odrzucenia  ofert  wykonawców:  Przedsiębiorstwo  Komunikacji 

Samochodowej w Leśnej sp. z o.o. z siedzibą w Leśnej (dalej „PKS w Leśnej”) oraz K.B. 

prowadzącego działalność gospodarczą pod firmą FHU Bielawa B.K., ul. Baworowo 43A, 

820 Leśna (dalej: „FHU Bielawa”) w obu częściach zamówienia (tj. w Części 1 i Części 

2),  pomimo  że  Zamawiający  mógł  stwierdzić  na  podstawie  wiarygodnych  przesłanek,  iż 

pomiędzy  tymi  wykonawcami  doszło  do  zawarcia  porozumienia  mającego  na  celu 

zakłócenie konkurencji, w szczególności z uwagi na fakt, iż obaj ww. wykonawcy działają 

na rynku lokalnym jako „Grupa B.” oraz istnieją pomiędzy nimi na tyle ścisłe powiązania 

osobowe  i  majątkowe,  które  rodzą  uzasadnione  podejrzenie  wspólnego  działania  w 

postępowaniu,  polegającego  w  szczególności  na  złożeniu  oddzielnych  ofert  w 

postępowaniu  w  sytuacji  w  której  podmioty  te  nie  mają  uzasadnionego  interesu  w 

konkurowaniu między sobą, 

2)  art.  226  ust.  1  pkt  7  ustawy  Pzp  w  zw.  z  art.  3  ust.  1  i  art.  15  ust.  1  pkt  1  oraz  art.  15c 

ustawy  o  zwalczaniu  nieuczciwej  konkurencji  (t.j.  Dz.  U.  z  2020  r.  poz.  1913  ze  zm.), 

zwanej  dalej:  „uznk”)  w  zw.  z  art.  6  ust.  1  pkt  7  ustawy  o  ochronie  konkurencji  i 

konsumentów (Dz.U. z 2021 r. poz. 275), a także art. 101 Traktatu o funkcjonowaniu Unii 

Europejskiej  oraz  art.  16  pkt  1  i  2  ustawy  Pzp  poprzez  zaniechanie  odrzucenia  ofert 

wykonawców PKS w Leśnej oraz FHU Bielawa, pomimo iż obie oferty zostały złożone w 

warunkach czynu nieuczciwej konkurencji polegającego na zmowie przetargowej, 


KIO 3667/24 

art. 226 ust. 1 pkt 5 ustawy Pzp poprzez zaniechanie odrzucenia ofert PKS w Leśnej oraz 

FHU  Bielawa,  pomimo  iż  treść  ofert  obu  wykonawców  jest  niezgodna  z  dokumentami 

zamówienia  w  zakresie,  w  jakim  obaj  wykonawcy  oferują  realizację  zamówienia  przy 

pomocy pojazdów zeroemisyjnych niezgodnych z wymaganiami określonymi w SWZ. 

W szczególności Odwołujący podniósł, co następuje.  

„VII.  Zarzuty  dotyczące  zaniechania  odrzucenia  ofert  PKS  w  Leśnej  oraz  FHU  

Bielawa na podstawie art. 226 ust. 1 pkt 2) lit. a) w związku z art. 108 ust. 1 pkt 5 Pzp. (…)  

Skoro  złożenie  ofert  przez  podmioty  należące  do  grupy  kapitałowej  jest  zawarciem 

porozumienia,  które  ma  na  celu  zakłócenie  konkurencji,  co  wynika  wprost  z  porównania 

początkowego  i  końcowego  fragmentu  art.  108  ust.  1  pkt  5  Pzp,  to  złożenie  ofert  przez 

podmioty powiązane w podobny sposób również powinno być tak interpretowane. 

5.  Innymi  słowy,  złożenie  ofert  w  tym  samym  postępowaniu  przez  podmioty  tak  ściśle 

powiązane  i  współpracujące  ze  sobą  stanowi  wystarczająco  „wiarygodną  przesłankę”  do 

tego, że oferty te zostały złożone w porozumieniu mającym na celu zakłócenie konkurencji. 

Przy czym art. 108 ust. 1 pkt 5 PZP nie wymaga od Zamawiającego udowodnienia zawarcia 

porozumienia  mającego  na  celu  zakłócenie  konkurencji.  Zgodnie  z  treścią  tego  przepisu 

wystarczy  bowiem  oparcie  się  na  wiarygodnych  przesłankach,  że  do  zawarcia  takiego 

porozumienia doszło. 

6.  W  Postępowaniu  istnieją  poważne  i  wiarygodne  przesłanki  wskazujące  na  to,  iż 

wykonawcy PKS w Leśnej oraz FHU Bielawa zawarli ze sobą porozumienie mające na celu 

zakłócenie konkurencji. 

7. Pani A.B.

, będąca jedynym wspólnikiem i jedynym członkiem zarządu PKS w Leśnej i Pan 

K.B. 

prowadzący  działalność  gospodarczą pod nazwą FHU Bielawa  K.B.  są małżeństwem. 

Podkreślenia wymaga, iż na rynku lokalnym obaj wykonawcy działają jako „Grupa B.” co, w 

powiązaniu z przytoczonymi powyżej okolicznościami, w ocenie Odwołującego wskazuje na 

istnienie pomiędzy nimi powiązań co najmniej takich, jakie charakteryzują grupę kapitałową. 

8.  Okoliczności  wskazujące  na  bardzo  ścisłą  współpracę  wskazującą  na  prowadzenie 

wspólnej (a nie konkurencyjnej) działalności przez oboje małżonków, a co za tym idzie przez 

obu  wykonawców  tj.  PKS  w  Leśnej  oraz  FHU  Bielawa,  a  w  konsekwencji  na  zawarcie 

porozumienia mającego na celu zakłócenie konkurencji są następujące: 

a.  Pani  A.B.

,  zgodnie  z  oświadczeniem  złożonym  w  KRK,  zamieszkuje  pod  tym  samym 

adresem, pod którym Pan K.B. prowadzi działalność gospodarczą: (…) 

b. 

Oba  podmioty  prowadzą  działalność  pod  wspólnym  szyldem  „Grupa  B.”,  co  podkreślają 

na swoich stronach internetowych i w ramach tej grupy ściśle ze sobą współpracują, na co 

wskazują następujące okoliczności: 

i. 

Obaj wykonawcy posiadają infolinię o tym samym numerze. 

Dowód: linki do stron: 


KIO 3667/24 

https:// xxxxxxxxxxx.pI/busy-zgorzelec.html  

https://pkslesna.pl. 

ii. 

Na  stronie  należącej  do  męża  (FHU  Bielawa)  znajduje  się  adres  i  numer  konta  spółki 

żony (PKS w Leśnej), wraz z informacją, iż na to konto należy wpłacać opłaty za bilety 

miesięczne, 

Dowód: link do strony: 

https:// xxxxxxxxxxx.pl/przewozy-pracownicze-niemcy.html 

iii. 

W  różnych  postępowaniach  o  zamówienie  publiczne  obaj  wykonawcy  tj.  FHU  Bielawa 

oraz PKS w Leśnej oświadczają, iż są właścicielami tych samych pojazdów, co oznacza, 

że    posiadają  wspólny  majątek  i  wspólnie  wykorzystują  go  do  realizacji  zamówień. 

Dotyczy  to  m.in.  następujących  pojazdów:  DLBWC60,  DLBXR81,  DLBLH62 

wykorzystywanych również w Postępowaniu (…) 

iv. 

Na stronach internetowych obu wykonawców widnieje pojazd o tych samych numerach 

rejestracyjnych: Setra-S515-HD WGM 76466 

Dowód: linki do stron: 

https://xxxxxxxxxxx.pl/wynajem-autobusu-zgorzelec.html  

https://pkslesna.nasza-flota/ 

W  postępowaniach  prowadzonych  w  okolicznych  gminach  PKS  w  Leśnej  oraz  FHU 

Bielawa  (poza  jednym  wyjątkiem,  w  którym  również  doszło  do  niedozwolonego 

porozumienia)  nigdy  nie  konkurują  ze  sobą.  Ofertę  składa  zawsze  tylko  jeden  z 

wykonawców. Dla przykładu: w przetargach organizowanych przez Gminę Leśna oferty 

składa  wyłącznie  FHU  Bielawa  K.B.,  mimo  iż  PKS  w  Leśnej  ma  również  siedzibę  w 

Leśnej  i  jest  to  jego  teren  działalności;  w  Gminie  Węgliniec  ofertę  przetargów 

przetargach składa wyłącznie PKS w Leśnej i nie konkuruje z FHU Bielawa, w Gminie 

Sulików  ofertę  w  przetargach  składa  wyłącznie  PKS  w  Leśnej  i  nie  konkuruje  z  FHU 

Bielawa.  W  pozostałych  gminach  małżonkowie  składają  oferty  na  zmianę,  również  nie 

konkurując ze sobą. 

vi. W postępowaniu prowadzonym przez Gminę Lubań, którego przedmiotem był „Przewóz 

uczniów  do  szkół  na  terenie  Gminy  Lubań  w  oparciu  o  komunikację  regularną  na 

podstawie  ulgowych  biletów  miesięcznych  w  roku  szkolnym  2024/2025”  Pan  K.B. 

podpisał i złożył dwa oświadczenia na druku firmowym PKS w Leśnej, pomimo iż w tym 

postępowaniu  ofertę  złożył  FHU  Bielawa,  a  nie  PKS  w  Leśnej.  Powyższe  potwierdza 

ścisłą  współpracę  obu  wykonawców  przy  składaniu  ofert  i  możliwość  korzystania  z 

zasobów obu firm. (…) 

c. 

Ponadto,  istnieje  szereg  okoliczności,  które  wskazują,  iż  małżonkowie  współpracowali 

również przy złożeniu ofert w przedmiotowym postępowaniu. 


KIO 3667/24 

i. 

FHU  Bielawa  (działalność  męża)  jako  adres  e-mail  do  kontaktu  wskazało  w  ofercie 

[email protected],  który,  jak  wynika  z  odpisu  z  KRS  złożonego  w  toku  postępowania 

przez  PKS  w  Leśnej,  należy  do  PKS  w  Leśnej  (spółki  żony).  Powyższe  oznacza,  iż 

wszystkie  informacje  przekazywane  przez  Zamawiającego  w  przedmiotowym 

postępowaniu  (w  tym  wezwania  do  wyjaśnień)  kierowane  do  FHU  Bielawa  trafiały  

również bezpośrednio do wiadomości PKS w Leśnej. (…) 

ii. 

Jak  wynika  z  danych  zawartych  w  plikach  stanowiących  ofertę,  obie  oferty  zostały 

sporządzone i wysłane z tego samego komputera. 

iii. 

Wyjaśnienia  rażąco  niskiej  ceny  złożone  przez  obu  wykonawców,  pomimo 

widocznego starania, aby wyglądały inaczej, zawierają bardzo podobne sformułowania i 

argumenty. 

9.  Podsumowując,  tak  ścisłe  powiązania  istniejące  pomiędzy  FHU  Bielawa    oraz  PKS  w 

Leśnej wskazują, iż małżonkowie, składając oferty w Postępowaniu, działali w porozumieniu. 

10.  Jak  wynika  z  orzecznictwa  zarówno  KIO  jak  i  Sądu  Okręgowego  w  Warszawie  do 

ziszczenia się przesłanki wykluczenia z art. 108 ust. 1 pkt 5 Pzp wystarczające jest oparcie 

się przez Zamawiającego na wiarygodnych przesłankach zaistnienia porozumienia pomiędzy 

wykonawcami. (…) 

11. Okoliczność pozostawania przez wykonawców w tej samej grupie kapitałowej nie będzie 

stanowiło  przesłanki  wykluczenia,  jeżeli  wykonawcy  wykażą,  że  przygotowali  oferty  lub 

wnioski niezależnie od siebie. Zarówno FHU Bielawa jak i PKS w Leśnej mając świadomość 

istniejących pomiędzy nimi powiązań, nie tylko oświadczyli, że nie należą do tej samej grupy 

kapitałowej,  lecz  również  nie  podjęli  nawet  próby  wykazania,  iż  przygotowali  swoje  oferty 

niezależnie od  siebie.  Przy  czym  w  przypadku  podmiotów  powiązanych,  w  przeciwieństwie 

do  Zamawiającego,  podmioty  te  zobowiązane  są  do  „wykazania”  że  przygotowały  oferty 

niezależnie  od  siebie.  Podkreślenia  wymaga,  że  o  ile  przepis  art.  108  ust.  1  pkt  5  Pzp 

stanowi,  iż  zamawiający  może  na  podstawie  wiarygodnych  przestanek  stwierdzić  zawarcie 

niedozwolonego  porozumienia  przez  wykonawców  i  wykluczyć  ich  z  postępowania,  to 

przyznane  wykonawcom  prawo  do  skutecznego  zanegowania  takiego  uprawnienia 

zamawiającego  uzależnione  jest  już  od  „wykazania”  wskazanych  w  tym  przepisie 

okoliczności.  „Wykazanie"  -  w  odróżnieniu  od  uzyskania  "wiarygodnych  informacji"  jest 

natomiast  niczym  innym,  niż  udowodnieniem  dowolnymi  środkami  dowodowymi  zajścia 

takich okoliczności (…). 

12. Podkreślenia wymaga, iż małżonkowie nie złożyli żadnych wyjaśnień. 

13.  Analiza  ofert  złożonych  przez  PKS  w  Leśnej  oraz  FHU  Bielawa  wskazuje  na  to,  iż 

wykonawcy działali z zamiarem ograniczenia konkurencji. Już samo złożenie dwóch ofert w 


KIO 3667/24 

Postępowaniu  znacząco  zwiększa  szansę  obu  wykonawców,  działających  w  porozumieniu, 

na uzyskanie zamówienia, zakłócając uczciwą konkurencję. (…) 

14. Zgodnie z ustalonymi kryteriami oceny ofert, Zamawiający oceniał m.in. 

K = koszt realizacji usługi, 

R = maksymalną wysokość rekompensaty. 

15. Przy czym cena jaką zapłaci Zamawiający za realizację zamówienia jest wskazana przez 

wykonawców  w  ofertach  wyłącznie  jako  „maksymalna  wysokość  rekompensaty”. 

Zamawiający nie będzie płacił za „koszt realizacji usługi”, który służył jedynie jako kryterium 

oceny ofert. 

16. Zamawiający zamawia wykonanie usługi autobusami w ilości:   

część 1 - 441 082 wozokilometrów i jest w stanie dopłacić rekompensatę maksymalnie po 

3,34 zł za każdy wozokilometr, czyli w sumie kwotę 1 473 213,88 zł,  

część 2 - 526 355,85 wozokilometrów i jest w stanie dopłacić rekompensatę maksymalnie 

po 3,34 zł za każdy wozokilometr, czyli w sumie kwotę 1 758 028,54 zł. 

17. PKS w Leśnej zaoferował: 

w części 1: 

• koszt  realizacji  usługi  -  4,20  zł  brutto  (3,89  zł  netto)  czyli  4,20  x  441  082  wzkm  =  1  852 

544,40 zł - parametr nie stanowiący ceny oferty; 

• maksymalną wysokość rekompensaty 1,3 zł za 1 wzkm, łącznie 573 406,60 zł - faktyczna 

cena oferty. 

w części 2: 

• koszt  wykonania  usługi  -  4,20  zł  x  526  355,85  wzkm  =  2  210  694,57  zł  -  parametr  nie 

stanowiący ceny oferty; 

• maksymalną  wysokość  rekompensaty  -  1,3  zł  x  526  355,85  wzkm  =  684  262,61zł  - 

faktyczna cena oferty;    

łączna oczekiwana rekompensata w obu częściach: 1 257 669,21 zł. 

18. FHU Bielawa zaoferował w obu częściach: 

• koszt  wytworzenia  usługi  na  poziomie  4,1  zł  brutto  (3,80  zł  netto),  parametr  nie 

stanowiący ceny oferty; 

• rekompensaty w kwocie 2,34 zł do 1 wzkm, co daje odpowiednio  
część 1 

2,34z x 441 082,00 wzkm = 1 032 131 ,88 zł - faktyczna cena oferty  

część 2 

2,34 zł x 526 355,85 wzkm = 1 231 672,69 zł - faktyczna cena oferty 

łączna oczekiwana rekompensata w obu częściach: 2 263 804,57 zł. 

19. Odwołujący zaoferował: 


KIO 3667/24 

•  koszt wytworzenia usługi na poziomie 4,97 brutto (4,60zł netto) parametr nie stanowiący 

ceny oferty; 

•  rekompensaty w kwocie: 
•  2,2 zł (część 1) i 2,8 zł (część 2) do 1 wzkm, co daje odpowiednio 
część 1 

2,2 zł x 441 082,00 wkm = 970 380,40 złotych - faktyczna cena oferty  

część 2 

2,78 zł x 526 355,85 wkm = 1 463 269,26 złotych - faktyczna cena oferty 

20. Jak wynika z powyższego zestawienia rekompensata zaoferowana przez Odwołującego i 

FHU Bielawa jest zbliżona: 

a. 

Dla części 1 zamówienia są to kwoty odpowiednio 2,20 zł (Odwołujący) oraz 2,34 zł (FHU 

Bielawa) - 

Odwołujący otrzymał mniej punktów w kryterium kosztu realizacji, dlatego jego 

oferta uplasowała się na trzeciej pozycji. 

b. 

Dla części 2 zamówienia są to kwoty odpowiednio 2,78 zł (Odwołujący) oraz 2,34 zł (FHU 

Bielawa) 

21.  Natomiast  PKS  w  Leśnej  zaoferowało  rekompensatę  w  wysokości  1,3  zł  w  obu 

częściach, co powoduje, że oferta tego wykonawcy jest o 40.91% i 54,7 % tańsza od oferty 

Odwołującego oraz o 44,44% tańsza od oferty (FHU Bielawa). 

22.  Oferta  PKS  w  Leśnej  zawiera  najniższą  cenę  (najniższą  oczekiwaną  rekompensatę) 

odbiegającą  od  pozostałych  cen  w  przetargu.  Biorąc  pod  uwagę  analizę  cen  na  lokalnym 

rynku, oferta z tak niską ceną gwarantowała de facto uzyskanie zamówienia. Jednocześnie, 

gdyby w przetargu zostały złożone tylko dwie oferty, to PKP w Leśnej mogłoby nie podpisać 

umowy lub doprowadzić do odrzucenia swojej oferty co zapewniłoby uzyskanie zamówienia 

przez  FHU  Bielawa  w  znacznie  korzystniejszej  cenie.  Złożenie  dwóch  ofert,  jednej  z  ceną 

bardzo  niską,  a  drugiej  z  ceną  rynkową,  zabezpieczało  małżeństwo  wykonawców 

działających w porozumieniu przed sytuacją, w której tańsza oferta, tj. oferta PKS w Leśnej 

zostałaby odrzucona jako oferta z rażąco niską ceną. W takiej sytuacji zamówienie dostałby 

mąż  K.B.  działający  pod  firmą  FHU  Bielawa  i  realizowałby  zamówienie  po  dużo 

korzystniejszej  cenie.  Różnica  pomiędzy  ofertami  PKS  w  Leśnej  a  FHU  Bielawa  wynosi 

bowiem sumarycznie 1 006 135,36 zł. 

23. Jednocześnie, składanie ofert przez PKS w Leśnej w tak niskiej cenie nakierowane jest 

na wyeliminowanie Odwołującego z rynku, o czym szerzej w pkt VIII Odwołania. 

VIII. Zarzuty dotyczące czynu nieuczciwej konkurencji. 

(…)  5.  W  pkt  VII  odwołania,  Odwołujący  szeroko  opisał,  okoliczności  wskazujące  na 

zawarcie  pomiędzy  małżonkami  w  Postępowaniu  niedozwolonego  porozumienia.  W  tym 

miejscu Odwołujący ponawia wszystkie okoliczności i dowody wskazane w pkt VII odwołania 

mające na celu wykazanie ścisłej współpracy pomiędzy PKS w Leśnej oraz FHU Bielawa a 


KIO 3667/24 

także wystąpienia zmowy przetargowej. 

6.  Analiza  zachowania  PKS  w  Leśnej  oraz  FHU  Bielawa  w  postępowaniach  na  lokalnym 

rynku na przestrzeni ostatnich miesięcy, w tym oferowanych cen wskazuje, iż porozumienie 

to ma na celu wykluczenie Odwołującego z rynku. 

7. Wskazują na to m.in. następujące okoliczności: 

a. 

W postępowaniach prowadzonych przez gminy, które pozostają poza zasięgiem działania 

Odwołującego,  przy  analogicznym  koszcie  wykonywania  usług,  ceny  oferowane  przez 

PKS  w  Leśnej  lub  FHU  Bielawa,  są  znacznie  wyższe  od  cen  oferowanych  w 

postępowaniach w których ofertę składa Odwołujący. 

b. 

W postępowaniach prowadzonych przez gminy, które pozostają poza zasięgiem działania 

Odwołującego PKS w Leśnej lub FHU Bielawa nie składają równocześnie ofert wzajemnie 

konkurujących, a w przypadkach gdy zamawiający dokonuje podziału zadań na części  - 

dzielą się rynkiem (przykład - przetarg Bogatynia). 

8.  Niemniej  jednak,  wszystkie  opisane  powyżej  okoliczności,  wskazują  jednoznacznie,  iż 

oferty złożone przez PKS w Leśnej oraz FHU Bielawa w obu częściach zamówienia zostały 

złożone  w  warunkach  czynu  nieuczciwej  konkurencji,  a  tym  samym  podlegają  odrzuceniu 

również na podstawie art. 226 ust. 1 pkt 7) Pzp. 

IX. Zarzuty dotyczące niezgodności ofert PKP w Leśnej oraz FHU Bielawa z treścią SWZ. 

1.  Ze  złożonych  wyjaśnień  rażąco  niskiej  ceny,  zarówno  przez  PKP  w  Leśnej  jak  i  FHU 

Bielawa  wynika,  iż  obaj  wykonawcy  zamierzają  realizować  zamówienie  niezgodnie  z 

wymaganiami określonymi przez Zamawiającego SWZ, a w konsekwencji oferty przez nich 

złożone powinny zostać odrzucone na podstawie art. 226 ust. 1 pkt 5 Pzp. 

2. W treści Załącznika nr 1 do Umowy, w pkt 2. Parametry techniczne autobusów (Tabela nr 

1): ppkt 2.2. Klasa emisji hałasu i czystości spalin* Zamawiający wskazał, iż: 

„*Zamawiający  wymaga,  aby  udział  autobusów  wykorzystujących  do  napędu  paliwa 

alternatywne,  w  całkowitej  liczbie  autobusów  objętych  niniejszym  zamówieniem  wynosił  co 

najmniej  32%,  z  zastrzeżeniem  że  połowa  tego  udziału  ma  być  osiągnięta  przez  autobusy 

zeroemisyjne

.” 

3. Na stronach od 1 do 6 Zamawiający wskazał jakie pojazdy są dopuszczone do realizacji 

usługi. Wynika z tego, że są trzy klasy pojazdów A, A1 i C, przy czym tylko klasa C dotyczy 

busów od 14 miejsc siedzących, pozostałe mają mieć minimum 25 siedzących, a łącznie ze 

stojącymi minimum 40. (…) 

5.  To  oznacza,  że  wymóg  zastosowania  taboru  zeroemisyjnego  dotyczy  wyłącznie 

autobusów w kategorii M3. Zgodnie z art. 4 ust. 1 lit. a rozporządzenia 2018/858: kategoria 

M3: pojazdy silnikowe o masie maksymalnej przekraczającej 5 ton, mające więcej niż osiem 

miejsc  siedzących  poza  miejscem  siedzącym  kierowcy  niezależnie  od  tego,  czy  w  tych 

pojazdach silnikowych mogą znajdować się miejsca dla pasażerów stojących. (…) 


KIO 3667/24 

6.  Tymczasem  zgodnie  z  kosztorysami  zawartymi  w  wyjaśnieniach  rażąco  niskiej  ceny,                    

a także dokumentacją załączoną do wyjaśnień RNC obaj wykonawcy oświadczyli, iż pojazdy 

elektryczne, którymi zamierzają realizować zamówienie, to pojazdy poniżej DMC 5t. 

a. PKS w Leśnej - wskazało iż będą to samochody MAN TGE 3.140e - o DMC 3,5t; 

b. PHU Bielewa - 

wskazało Mercedesy Sprinter - o DMC 3,5t; 

7.  Obydwa  rodzaje  pojazdów  nie  spełniają  zatem  wymagania  dostosowania  taboru  do 

wymogów ustawy o elektromobilności, co w konsekwencji oznacza niezgodność treści ofert                   

z treścią SWZ. 

8. Zgodnie z ugruntowanym orzecznictwem KIO i SO wyjaśnienia w zakresie rażąco niskiej 

ceny  oraz  wskazany  w  nich  sposób  realizacji  zamówienia,  stanowią  integralną  cześć 

złożonej oferty. (…) 

9.  Wobec  powyższego,  oferty  PKS  w  Leśnej  oraz  FHU  Bielawa,  którzy  oferują  wykonanie 

zamówienia  przy  pomocy  pojazdów  zeroemisyjnych  niespełniających  wymagań 

postawionych przez Zamawiającego w SWZ, podlegają odrzuceniu jako niezgodne z treścią 

dokumentów zamówienia na podstawie art. 226 ust. 1 pkt 5) Pzp.” 

W związku z powyższym Odwołujący wniósł o nakazanie Zamawiającemu: 

unieważnienia czynności wyboru oferty najkorzystniejszej, 

powtórzenia czynności badania i oceny ofert z uwzględnieniem zarzutów postawionych w 

odwołaniu, 

odrzucenia ofert PKS w Leśnej oraz FHU Bielawa w obu częściach zamówienia, 

4)  dokonania wyboru oferty najkorzystniejszej. 

P

rzystąpienie do postępowania odwoławczego po stronie Zamawiającego zgłosili: 

• Przedsiębiorstwo Komunikacji Samochodowej w Leśnej sp. z o.o., Baworowo 16F, 59-820 

Leśna (dalej: „Przystępujący PKS Leśna”), 

• K.B.  prowadzący  działalność  gospodarczą  pod  firmą  B.K.  F.H.U.  BIELAWA,  Baworowo 

43A, 59-

820 Leśna (dalej: „Przystępujący Bielawa”). 

Izba stwierdziła, że przystąpienia obu wykonawców zostały dokonane skutecznie. 

W  dniu  14.10.2024  r.  Z

amawiający  złożył  odpowiedź  na  odwołanie,  w  której  wniósł               

o  jego  oddalenie.  Pismem  z  dnia  14.10

.2024  r.  Odwołujący  złożył  dowody  w  sprawie. 

Ponadto 

Przystępujący  PKS  w  Leśnej  pismem  z  dnia  18.10.2024  r.,  zaś  Przystępujący 

Bielawa  pismem  z  dnia  27.10.2024  r.  przedstawili 

swoją  argumentację  wraz  z  dowodami.                

W trakcie posiedzenia Odwołujący i obaj Przystępujący złożyli kolejne dowody. 

W trakcie rozprawy Strony 

i Przystępujący podtrzymali swoje stanowiska w sprawie.  

Krajowa  Izba  Odwoławcza  rozpoznając  na  rozprawie  złożone  odwołanie                                             


KIO 3667/24 

i  uwzględniając  dokumentację  z  niniejszego  postępowania  o  udzielenie  zamówienia 

publicznego oraz  stanowiska  Stron 

i Przystępujących złożone na piśmie i podane do 

protokołu rozprawy, zważyła, co następuje.  

W pierwszej kolejności Izba ustaliła wystąpienie przesłanek z art. 505 ust. 1 ustawy 

Pzp, tj. istnienie po stronie O

dwołującego interesu w uzyskaniu zamówienia oraz możliwość 

poniesienia przez niego szkody z uwagi na kwestionowane zaniechania Z

amawiającego. 

Ponadto Izba stwierdziła, że nie została wypełniona żadna z przesłanek ustawowych 

skutkujących odrzuceniem odwołania, wynikających z art. 528 ustawy Pzp. 

ZARZUT 1 

Zgodnie z art. 108 ust. 1 pkt 5 ustawy Pzp z postępowania o udzielenie zamówienia 

wyklucza się wykonawcę: 

5)  jeżeli  zamawiający  może  stwierdzić,  na  podstawie  wiarygodnych  przesłanek,  że 

wykonawca  zawarł  z  innymi  wykonawcami  porozumienie  mające  na  celu  zakłócenie 

konkurencji,  w  szczególności  jeżeli  należąc  do  tej  samej  grupy  kapitałowej  w  rozumieniu 

ustawy  z  dnia  16  lutego  2007  r.  o  ochronie  konkurencji  i  konsumentów,  złożyli  odrębne 

oferty,  oferty  częściowe  lub  wnioski  o  dopuszczenie  do  udziału  w  postępowaniu,  chyba  że 

wykażą, że przygotowali te oferty lub wnioski niezależnie od siebie. 

Zgodnie z art. 226 ust. 1 pkt 2 lit. a) ustawy Pzp zamawiający odrzuca ofertę, jeżeli

została złożona przez wykonawcę podlegającego wykluczeniu z postępowania. 

Przytoczony  wyżej  art.  108  ust.  1  pkt  5  ustawy  Pzp  stanowi  implementację  do 

polskiego  porządku  prawnego  art.  57  ust.  4  pkt  d)  dyrektywy  Parlamentu  Europejskiego  i 

Rady  2014/24/UE  w  sprawie  zamówień  publicznych,  uchylającej  dyrektywę  2004/18/WE 

(dalej  „dyrektywa  klasyczna”)  o  treści:  Instytucje  zamawiające  mogą  wykluczyć  lub  zostać 

zobowiązane  przez  państwa  członkowskie  do  wykluczenia  z  udziału  w  postępowaniu  o 

udzielenie zamówienia każdego wykonawcy  znajdującego się w którejkolwiek z  poniższych 

sytuacji:  jeżeli  instytucja  zamawiająca  może  stwierdzić,  na  podstawie  wiarygodnych 

przesłanek,  że  wykonawca  zawarł  z  innymi  wykonawcami  porozumienia  mające  na  celu 

zakłócenie  konkurencji.  Po  pierwsze  zatem,  należy  zwrócić  uwagę,  że  zarówno 

ustawodawca unijny, jak i polski posługują się niedookreślonym sformułowaniem „zakłócenia 

konkurencji”, co oznacza, że w grę mogą wchodzić różnego rodzaju niesprecyzowane w ww. 

przepisach  działania  bądź  zaniechania  wykonawców,  które  w  danym  stanie  faktycznym 

„zakłócają konkurencję”. Po drugie, niedopuszczalność takiego porozumienia ma wynikać z 

celu  jego  zawarcia,  a  nie  ze  skutku.  Tym  samym  samo  zawarcie  porozumienia,  którego 


KIO 3667/24 

celem  jest  zakłócenie  konkurencji  czyni  go  niedozwolonym,  bez  względu  na  to  czy 

ostatecznie wykonawcom uda się osiągnąć oczekiwany skutek. Po trzecie, zawarcie takiego 

porozumienia  zamawiający  może  stwierdzić  na  podstawie  „wiarygodnych  przesłanek”,  co 

oznacza że zamawiający nie musi dysponować w tym zakresie dowodami, ale może oprzeć 

swoją  ocenę  na  okolicznościach,  które  w  danym  stanie  faktycznym  wskazują  na  zawarcie 

niedozwolonego  porozumienia. 

Powyższe  jest  szczególnie  istotne  z  uwagi  na  charakter 

omawiany

ch porozumień, które z natury rzeczy są utrzymywane w poufności, dlatego wymóg 

uzyskania  „twardych”  dowodów  na  ich  zawarcie  czyniłby  przepisy  martwymi  i  w  efekcie 

ułatwiałby  wykonawcom  zakłócanie  konkurencji  zamiast  powodować  ich  wykluczanie  z 

postępowań.   

W  niniejszej  sprawie  pierwszą  z  przesłanek  wskazujących  ma  zawarcie 

niedozwolonego  porozumienia  między  Przystępującymi  jest  fakt,  że  prywatnie  są  oni 

małżeństwem. Izba zna przy tym orzeczenia, zgodnie z którymi same powiązania rodzinne 

między  wykonawcami nie świadczą o zawarciu porozumienia mającego na  celu zakłócenie 

konkurencji    i  nie  zamierza  dorobku  tego  orzecznictwa 

kwestionować.  Niemniej  jednak  w 

niniejszym  stanie  faktycznym  pozostawanie  przez  Przystępujących  w  związku  małżeńskim 

nie  jest  jedyną  przesłanką  wskazującą  na  zawarcie  przez  nich  niedozwolonego 

porozumienia

, o czym mowa będzie w dalszej części uzasadnienia.  

W tym miejscu należy natomiast odnieść się do argumentacji obojga Przystępujących 

dotyczącej  faktu,  że  w  2013  r.  zawarli  oni  umowę  ustanawiającą  w  ich  małżeństwie 

rozdzielność  majątkową.  Zdaniem  Izby  umowa  taka  nie  przesądza  o  braku  porozumienia 

mającego  na  celu  zakłócenie  konkurencji.  Należy  zauważyć,  że  rozdzielność  majątkowa 

skutkuje  powstaniem  odrębnych  majątków  męża  i  żony,  co  w  efekcie  chroni  jednego 

małżonka  przed  odpowiedzialnością  za  długi  drugiego  małżonka,  stąd  też  jest  często 

ustanawiana  w  przypadku  osób  prowadzących  działalność  gospodarczą  jako  rodzaj 

zabezpieczenia  przed  ryzykami  wynikającymi  z  tej  działalności.  Instytucja  ta  jednak  nie 

wyłącza  stosowania  art.  23  kodeksu  rodzinnego  i  opiekuńczego  (t.j.  Dz.U.  z  2023  r.  poz. 

2809  ze  zm.)

,  zgodnie  z  którym  małżonkowie

są  obowiązani  do  wspólnego  pożycia,  do 

wzajemnej  pomocy  i  wierności  oraz  do  współdziałania  dla  dobra  rodziny,  którą  przez  swój 

związek założyli. Instytucja ta nie wyłącza także stosowania przepisów o dziedziczeniu. O ile 

zatem po ustanowieniu rozdzielności majątkowej dochodzi do wyodrębnienia majątków męża 

i  żony,  o  tyle  nie  wpływa  to  na  kwestię  spadkobrania  oraz obowiązek  wzajemnej  pomocy  i 

współdziałania  na  rzecz  wspólnie  założonej  rodziny.  W  konsekwencji  rozdzielność 

majątkowa nie wyklucza całkowicie wzajemnych powiązań finansowych między małżonkami, 

choćby w zakresie prowadzenia wspólnego gospodarstwa domowego, wspierania się w razie 

potrzeby (również  finansowo) w codziennym życiu, czy  dbania o majątki odrębne, które po 


KIO 3667/24 

śmierci jednego z  małżonków podlegają dziedziczeniu na zasadach ogólnych. Tym samym 

nie  można  zgodzić  się  z  argumentacją  Przystępujących,  że  wskutek  ustanowienia 

rozdzielności majątkowej nie mają oni żadnego wspólnego interesu finansowego i nie mogło 

dojść  między  nimi  do  zawarcia  porozumienia  mającego  na  celu  zakłócenie  konkurencji  w 

postępowaniu o udzielenie zamówienia.  

Izba  stwierdziła  zatem,  że  pozostawanie  obojga  Przystępujących  w  związku 

małżeńskim  stanowi  jedną  z  przesłanek  zawarcia  niedozwolonego  porozumienia 

uwiarygodnioną dodatkowymi przesłankami, takimi jak: 

Działalność  Przystępujących  oznaczana  na  stronach  internetowych  jako  „Grupa  B.” 

stwierdzona  na  podstawie  złożonych  przez  Odwołującego  dowodów  w  postaci  zrzutów 

ekranu  ze  stron  internetowych  obu  Przystępujących.  Z  dowodów  tych  wynika,  że 

Przystępujący jako „Grupa B.” prowadzą wspólną infolinię, mają ten sam numer konta do 

wpłat za bilety miesięczne i korzystają z tego samego pojazdu (WGM 76466). Wprawdzie 

z dowodu przedstawionego przez Przystępującego PKS Leśna wynika, że Przystępujący 

Bielawa 

sprzedał swoje udziały w spółce B. sp.j., ale pomijając już nawet brak dołączenia 

dowodu  w  postaci  umowy  spółki  na  potwierdzenie  dopuszczalności  dokonania  takiej 

czynności (art. 10 § 1 i 2 kodeksu spółek handlowych), przede wszystkim uwagę zwraca 

termin, w 

którym Przystępujący Bielawa dokonał tej sprzedaży. Należy bowiem zauważyć, 

że  umowa  sprzedaży  udziałów  została  zawarta  16.08.2024  r.,  tj.  4  dni  przed  upływem 

terminu składania ofert. Tym samym Przystępujący mieli dość czasu na przygotowanie w 

porozumieniu  swoich  ofert 

(publikacja  ogłoszenia  w  dniu  12.07.2024  r.)  i  jedynie  w  celu 

uniknięcia podejrzeń o „działanie w zmowie” mogli postanowić tuż przed otwarciem ofert 

sprzeda

ć  udziały  jednego  z  nich  w  spółce  B.  sp.j.  Bez  względu  jednak  na  to,  jakie  były 

intencje Przystępującego Bielawa w zakresie sprzedaży udziałów,              z pewnością 

nie stanowiło to przeszkody w uzgodnieniu cen i warunków obu ofert zarówno w ramach 

małżeństwa, jak i w ramach innych form prowadzenia przez Przystępujących działalności 

gospodarczej (poza PKS w Leśnej sp. z o.o. i F.H.U. Bielawa jest jeszcze Aga-Travel B.A. 

i  do  niedawna  B.  sp.j.)

,  jak  też  nie  zmienia  faktu  istnienia  w  dalszym  ciągu  w  praktyce 

„Grupy  Bieleccy”,  o  czym  świadczą  strony  internetowe,  czy  logo  na  autobusach.  Na 

marginesie należy zauważyć, że na tak szybkie zbywanie udziałów zwrócił uwagę także 

UOKiK  w  przedłożonej  jako  dowód  przez  Odwołującego  decyzji  z  dnia  11.10.2017  r.,  w 

której  nałożono  m.in.  na  Przystępującego  Bielawa  karę  pieniężną  za  zawarcie 

niedozwolonego  porozumienia 

w  postępowaniu  prowadzonym  przez  Gminę  Zgorzelec 

(„Nadmienić należy, iż swoje udziały Pan K.B. zbył dopiero dzień przed otwarciem ofert w 

niniejszym postępowaniu”).  

Złożenie  przez  Przystępującego  Bielawa  w  postępowaniu  prowadzonym  przez  Gminę 


KIO 3667/24 

Lubań wykazów dotyczących niekaralności i kwalifikacji kierowców na papierze firmowym 

Przystępującego  PKS  Leśna.  Powyższe  świadczy  nie  tylko  o  współpracy 

Przystępujących,  ale  przede  wszystkim  o  bardzo  bliskich  powiązaniach  wszystkich 

prowadzonych  przez  nich  w  różnych  formach  działalności  w  zakresie  transportu,  które 

zazębiają  się  i  przenikają  w  codziennym  biznesowym  funkcjonowaniu  w  sposób 

wykraczający poza zwykłą rynkową współpracę. 

Złożenie przez Przystępującego Bielawa w postępowaniach prowadzonych przez Gminę 

Lubań,  Gminę  Bogatynia  i  Gminę  Leśna  wykazów,  w  których  wskazał  on  jako  własne 

m.in.  pojazdy  o  numerach  rejestracyjnych:  DLB  XR81,  DLB  WC60  i  DLB  LH62,  które 

zostały  także  wskazane  w  wykazie  złożonym  w  niniejszym  postępowaniu  przez 

Przystępującego  PKS  Leśna  (wszystkie  wykazy  złożone  jako  dowody  przez 

Odwołującego).  Pojazdy  te  nie  zostały  wpisane  do  złożonej  jako  dowód  przez 

Przystępującego PKS Leśna ewidencji środków trwałych za 2024 r. (brak w nim pojazdów 

o numerach VIN wskazanych w ww. dowodach rejestracyjnych)

, ale należy zauważyć, że 

ewidencja nosi datę 17.09.2024 r., natomiast ze złożonych przez Odwołującego dowodów 

w  postaci  raportów  ze  strony  www.historiapojazdu.gov.pl  wynika,  że  ostatnia  zmiana 

właściciela  w  przypadku  pojazdów  o  numerach  rejestracyjnych  DLB  LH62  i  DLB  WC60 

miała  miejsce  odpowiednio  w  dniu  12.08.2024  r.  i  31.08.2024  r.  (Odwołujący  nie  złożył 

raportu  dla  pojazdu  DLB  XR81,  za  to  złożył  dwa  raporty  dla  pojazdu  DLB  WC60).

Wykorzystując  wszystkie  trzy  ww.  pojazdy  Przystępujący  PKS  Leśna  realizuje  obecnie 

usługę  transportową  dla  Zamawiającego  i  stanowią  one  jego  własność,  co  potwierdzają 

złożone  przez  niego  dowody  rejestracyjne.  Z  kolei  Przystępujący  Bielawa  twierdzi,  że 

wskazał  je  w  składanych  przez  siebie  wykazach  przez  pomyłkę.  Dodatkowo  zaś  obaj 

Przystępujący  zapewniają,  że  posiadają  flotę  pojazdów  wystarczającą  do  tego,  by 

samodzielnie  spełniać  warunki  udziału  w  postępowaniu,  na  dowód  czego  złożyli  ww. 

ewidencję  środków  trwałych  za  2024  r.  (Przystępujący  PKS  Leśna)  oraz  wykaz 

posiadanych  pojazdów  (Przystępujący  Bielawa).  Dodatkowo  na  posiedzeniu  Odwołujący 

złożył  wykazy  środków  transportu  przedłożonych  przez  Przystępującego  Bielawa  w 

postępowaniach  prowadzonych  przez  Gminę  Lubań  i  Gminę  Leśna  wraz  ze  zdjęciami 

pokazującymi  te  pojazdy  w  trakcie  realizacji  usług  przez  Przystępującego  PKS  Leśna, 

przy  czym  wszystkie  pojazdy 

są  opatrzone  logo:  „B.”.  Podsumowując  ten  wątek 

wzajemnych powiązań Izba stwierdziła, że świadczą one ponownie o w istocie wspólnym 

prowadzeniu działalności gospodarczych przez obu Przystępujących bez względu na to, 

który(-a) z nich formalnie działa w której formie prawnej. Choćby omyłkowe wpisywanie do 

wykazów  przez  Przystępującego  Bielawa  ww.  pojazdów  (DLB  XR81,  DLB  WC60  i  DLB 

LH62) 

jako  własnych  potwierdza  wzajemne  przenikanie  się  działalności  obu 

Przystępujących  (choć  nie  sposób  zweryfikować  na  podstawie  złożonych  dowodów,  do 


KIO 3667/24 

kogo  pojazdy  te  należały  przed  ostatnią  zmianą  właściciela).  Niemniej  jednak  to,  że 

Przystępujący z jednej strony twierdzą, że są w stanie samodzielnie spełnić warunki bez 

korzystania z potencjału drugiego podmiotu (małżonka), a z drugiej strony obaj w różnych 

postępowaniach wykazują ww. pojazdy jako własne dowodzi, że w ramach prowadzonych 

przez  nich  działalności  gospodarczych  ww.  zasoby  są  w  praktyce  traktowane  jako 

wspólne i Przystępujący nie zadają sobie trudu, żeby rozdzielić korzystanie z nich zgodnie 

z formalną przynależnością do PKS w Leśnej albo do F.H.U. Bielawa. Powyższa sytuacja 

ponownie  prowadzi  do  wniosku,  że  współpraca  między  Przystępującymi  wykracza  poza 

zwykłą współpracę podmiotów gospodarczych na rynku. 

4)  Podanie 

przez Przystępującego Bielawa w ofercie adresu do kontakt[email protected]

który jest tożsamy z adresem wpisanym w informacji z KRS Przystępującego PKS Leśna. 

Przystępujący PKS Leśna twierdzi, że adres ten został wpisany do KRS przez założyciela 

spółki  w  dniu  13.08.2013  r.,  tj.  przed  zakupieniem  udziałów  w  tej  spółce  w  dniu 

30.10.2013  r.  przez  Panią  A.B.,  która  ustanowiła  nowy  adres  [email protected].    Po 

pierwsze  zatem  należy  zauważyć,  że  nawet  jeśli  to  nie  na  wniosek  Pani  A.B.  został  w 

KRS dokonany wpis z adresem [email protected]

to sądząc po słowach użytych w tym 

adresie był to prawdopodobnie ktoś związany z działalnością F.H.U. BIELAWA

K.B., czyli 

z Przystępującym Bielawa (mężem). Po drugie, bez względu na to, od kiedy funkcjonuje 

nowy  adres  e-

mailowy  Przystępującego  PKS  Leśna

z  informacji  pełnej  KRS  spółki 

Przedsiębiorstwo  Komunikacji  Samochodowej  w  Leśnej  sp.  z  o.o.  wynika,  że  do  KRS 

został  wpisany  dopiero  w  dniu  18.10.2024  r.,  ale  nie  wiadomo,  jak  długo  trwał  proces 

dokonywania  wpisu)

,  faktem  pozostaje,  że  korespondencja  Zamawiającego  z 

Przystępującym  Bielawa  kierowana  na  adres  [email protected]  docierała  także  do 

Przystępującego  PKS  Leśna.  Powyższa  sytuacja  stanowi  kolejne  potwierdzenie,  że 

rozdzielenie  działalności  gospodarczych  obojga  Przystępujących  ma  wymiar  jedynie 

formalny, natomiast w praktyce w różnych aspektach prowadzą oni działalność wspólnie 

w  sposób,  który  nie  może  być  uznany  za  zwykłą  współpracę  niezależnie  działających 

przedsiębiorców. 

Opisane  wyżej  okoliczności  wraz  z  faktem  pozostawania  przez  Przystępujących  w 

związku  z  małżeńskim  stanowią  wiarygodne  przesłanki  zawarcia  przez  nich  porozumienia 

mającego  na  celu  zakłócenie  konkurencji.  Powyższego  nie  zmienia,  w  ocenie  Izby,  fakt 

wystawiania  sobie  nawzajem  przez  Przystępujących  faktur  za  pośredniczenie  w  sprzedaży 

biletów, za najem pojazdów, czy za usługi warsztatowe. Przystępujący prowadząc formalnie 

odrębne  działalności  gospodarcze  w  różnych  formach  prawnych  muszą  przynajmniej 

częściowo  w  jakiś  sposób  dokumentować  swoją  współpracę,  a  być  może  -  zgodnie  z 

argumentacją  Odwołującego  -  ma  to  też  na  celu  optymalizację  podatkową.  Zatem  złożone 

przez Przystępujących dowody w postaci takich faktur, zwłaszcza w świetle wyżej opisanych 


KIO 3667/24 

okoliczności,  nie  potwierdzają  prowadzenia  przez  nich  zwykłej,  normalnej  na  rynku 

współpracy  między  przedsiębiorcami,  braku  nastawienia  Przystępujących  na  osiągnięcie 

wspólnego celu finansowego i w konsekwencji nie oznaczają braku podstaw do stwierdzenia 

zawarcia  przez  nich  niedozwolonego  porozumienia. 

Na  marginesie  należy  zauważyć,  że 

dwie z tych faktur złożone przez Przystępującego PKS Leśna jako dowód 9.2. i 9.4. zostały 

wystawione  dla  AGA-TRAVEL  A.B.

,  czyli  dla  podmiotu  w  ogóle  nie  uczestniczącego  w 

niniejszym  postępowaniu  o  udzielenie  zamówienia  i  w  postępowaniu  odwoławczym.  Taka 

pomyłka w materialne dowodowym ponownie świadczy, zdaniem Izby,                o tym że 

wszystkie  działalności  gospodarcze  Przystępujących  w  różnych  formach  prawnych 

przenikają  się  wzajemnie,  są  w  praktyce  prowadzone  wspólnie,  bez  rozróżnienia  który 

podmiot, w której formie prawnej jest prowadzony przez którego z małżonków, które zasoby 

do kogo należą i które dokumenty powinny wobec tego potwierdzać określony stan prawny. 

Jednocześnie  odnosząc  się  do  dalszej  argumentacji  Przystępujących  należy  także 

zauważyć,  że  rzeczywiście  w  odpowiedzi  na  wezwanie  skierowane  w  trybie  art.  224  ust.  1 

ustawy  Pzp  obaj  Przystępujący  złożyli  wyjaśnienia  dotyczące  kalkulacji  cen  ich  ofert, 

podczas gdy w przypadku większości niedozwolonych porozumień „modus operandi” polega 

na  niezłożeniu  wyjaśnień  lub  nieuzupełnieniu  wymaganych  przez  zamawiającego 

dokumentów  przez  wykonawcę,  który  złożył  ofertę  z  niższą  ceną.  Należy  jednak  zwrócić 

uwagę,  że  takie  zachowanie  (niezłożenie  lub  nieuzupełnienie  dokumentów)  w  określonych 

okolicznościach  uchodzi  za  klasyczny  przejaw  zawarcia  tzw.  „zmowy  przetargowej”.  Zatem 

wobec  faktu  pozostawania  Przystępujących  w  związku  z  małżeńskim  i  prowadzenia  przez 

nich  tożsamej  działalności  gospodarczej  na  tym  samym  rynku  lokalnym,  ewentualne 

niezłożenie wyjaśnień  rażąco niskiej ceny przez Przystępującego PKS Leśna  zwiększałoby 

podejrzenia  dopuszczenia  się  przez  nich  niedozwolonego  porozumienia.  Przystępujący  nie 

mogli  pozwolić  sobie  na  takie  ryzyko,  zwłaszcza  wobec  faktu,  że  jak  wynika  ze  złożonego 

przez  Odwołującego  i  wspomnianego  już  wyżej  dowodu  w  postaci  decyzji  UOKiK  nr  RWR 

6/2017 z dnia 11.10.2017 r., 

na Przystępującego Bielawa (męża) oraz spółkę jawną B., której 

wspólnikiem  jest  Pani  A.B.  (żona  i  jednocześnie  jedyny  wspólnik  i  członek  zarządu 

Przystępującego  PKS  Leśna)  w  2017  r.  zostały  nałożone  kary  pieniężne  z  powodu 

naruszenia  zakazu  określonego  w  art.  6  ust.  1  pkt  7  ustawy  o  ochronie  konkurencji  i 

konsumentów,  tj.  z  powodu  zawarcia  porozumienia,  którego  celem  lub  skutkiem  było 

wyeliminowanie,  ograniczenie  lub  naruszenie  w  inny  sposób  konkurencji  na  rynku 

właściwym,  polegające  w  szczególności  na  uzgadnianiu  przez  przedsiębiorców 

przystępujących  do  przetargu  lub  przez  tych  przedsiębiorców  i  przedsiębiorcę  będącego 

organizatorem  przetargu  warunków  składanych  ofert,  w  szczególności  zakresu  prac  lub 

ceny. 

Należy założyć, że będąc już w przeszłości ukaranymi za niedozwolone porozumienie 


KIO 3667/24 

naruszające  konkurencję,  Przystępujący  starają  się  zachować  większą  ostrożność  i  nie 

podejmować działań zwiększających ryzyko ponownego stwierdzenia przez właściwe organy 

istnienia  między  nimi  takiego  porozumienia.  Dlatego  Przystępujący  PKS  Leśna  złożył 

wyjaśnienia  w  zakresie  rażąco  niskiej  ceny,  które  na  dalszym  etapie  Zamawiający  mógł 

uznać  za  niewystarczające,  co  skutkowałoby  odrzuceniem  oferty  (w  wariancie 

korzystniejszym finansowo dla Przystępujących) albo mógł uznać za wystarczające i wybrać 

ofertę  jako  najkorzystniejszą  (w  wariancie  mniej,  ale  jednak  nadal  korzystnym  dla 

Przystępujących).  Każdy  z  przedstawionych  wariantów  był  więc  dla  Przystępujących 

korzystny  z  punktu 

widzenia  ich  wspólnego  celu  finansowego,  przy  czym  wariant  z 

odrzuceniem oferty Przystępującego PKS Leśna jako zawierającej cenę rażąco niską byłby 

szczególnie  korzystny,  gdyż  nie  tylko  skutkowałby  uzyskaniem  zamówienia,  ale  w  dodatku 

skutkowałby uzyskaniem tego zamówienia za wyższą cenę.  

Niezależnie od kwestii złożenia wyjaśnień rażąco niskiej ceny należy także zauważyć, 

że sam fakt złożenia ofert w jednym postępowaniu przez obu mających w istocie wspólny cel 

ekonomiczny 

i  działających  razem  wykonawców,  stanowi  czynnik  zwiększający  szanse  na 

uzyskanie zamówienia i osiągnięcia wspólnej korzyści finansowej bez względu na to, którego  

z nich oferta zostanie wybrana jako najkorzystniejsza

Wszystkie  o

pisane  wyżej  okoliczności:  takie  jak:  pozostawanie  w  związku 

małżeńskim,  co  (mimo  rozdzielności  majątkowej)  wiąże  się  z  nastawieniem  na  osiągnięcie 

wspólnych  korzyści,  także  finansowych,  korzystanie  z  tego  samego  papieru  firmowego  i 

adresu e-

mail oraz z tych samych pojazdów wykazywanych przez obu Przystępujących jako 

własność,  stanowią  łącznie  wiarygodne  przesłanki  zawarcia  przez  nich  porozumienia 

mającego na celu zakłócenie konkurencji, a polegającego na ustaleniu złożenia ofert przez 

obu  Przystępujących  z  cenami  dającymi  szansę  na  uzyskanie  zamówienia,  w  tym  w 

przypadku  odrzucenia  oferty  Przystępującego  PKS  Leśna  –  z  ceną  wyższą  wskazaną  w 

ofercie Przystępującego Bielawa. W szczególności Izba stwierdziła, że sposób prowadzenia 

przez  Przystępujących  działalności  gospodarczej  wykracza  poza  zwykłą  i  znaną  na  rynku 

współpracę  przedsiębiorców.  Przede  wszystkim  współpracujący  ze  sobą,  ale  jednak 

niezależni od siebie przedsiębiorcy, nie składają oświadczeń  na  papierze firmowym innego 

wykonawcy,  nie  wskazują  jako  własność  tych  samych  zasobów  należących  do  innego 

wykonawcy i nie korzystają ze wspólnego adresu e-mail do kontaktów. Przy czym ponownie 

należy  podkreślić,  że  wszystkie  te  okoliczności  dotyczą  małżonków  prowadzących 

działalność  w  tej  samej  branży  na  tym  samym  rynku  lokalnym,  co  dodatkowo  pokazuje 

celowość  ich  współpracy  nastawionej  na  zakłócenie  konkurencji  i  stanowi  dodatkową 

przesłankę wskazującą na zawarcie niedozwolonego porozumienia. 

Raz  jeszcze  należy  podkreślić,  że  dla  wykluczenia  wykonawców  na  podstawie                  


KIO 3667/24 

art.  108  ust.  1  pkt  5  ustawy  Pzp  wystarczające  jest  stwierdzenie  wiarygodnych  przesłanek 

wskazujących  na  istnienie  między  nimi  porozumienia  mającego  na  celu  zakłócenie 

konkurencji. 

Również ze wskazanego przez Odwołującego wyroku TSUE z dnia 15.09.2022r. 

w sprawie C-416/21 wynika

: „Stwierdzenie, że powiązania między oferentami miały wpływ na 

treść złożonych przez nich w tym samym postępowaniu ofert, wystarczy bowiem do tego, by 

podmiot  zamawiający  nie  mógł  brać  tych  ofert  pod  uwagę,  ponieważ  –  jeżeli  pochodzą  od 

powiązanych  oferentów  –  oferty  muszą  zostać  złożone  w  pełni  samodzielnie  i  niezależnie” 

(pkt  61).  W

skazane  wyżej  okoliczności  i  dowody  Izba  uznała  za  wiarygodne  przesłanki 

zawarcia przez Przystępujących niedozwolonego porozumienia i stwierdziła  tym samym, że 

niewykluczenie Przystępującego PKS Leśna  i Przystępującego Bielawa z  postępowania na 

podstawie  art.  108  ust.  1  pkt  5  ustawy  Pzp  i  nieodrzucenie  ich  ofert  na  podstawie  art.  226                

ust. 1 pkt 2 lit. a) ustawy Pzp stanowiło naruszenie ww. przepisów.  

Jednocześnie Izba nie podzieliła stanowiska Odwołującego co do tego, że o zawarciu 

niedozwolonego  porozumienia  między  Przystępującymi  świadczą  podobieństwa  złożonych 

przez  nich  wyjaśnień  rażąco  niskiej  ceny  oraz  opinia  prywatna  oparta  na  analizie 

metadanych 

dotycząca sporządzenia na jednym komputerze plików dokumentów składanych 

przez Przystępujących w niniejszym postępowaniu.  

Po  pierwsze,  Izba  dokonała  analizy  wyjaśnień  rażąco  niskiej  ceny  i  nie  stwierdziła, 

aby  zawierały  one  „identyczne  bądź  prawie  tożsame  sformułowania”.  W  szczególności 

podobieństwa  wskazane  przez  Odwołującego  w  zestawieniu  złożonym  jako  dowód  na 

posiedzeniu  dotyczą  albo  krótkich  zdań,  które  z  natury  rzeczy  mogą  być  formułowane 

podobnie  przez  różnych  wykonawców  (np.  „Pomoc  publiczna  została  rozliczona  zgodnie  z 

przepisami”)  albo  podsumowań  danych  fragmentów  wyjaśnień,  co  również  sprzyja 

formułowaniu  zdań  w  podobny  sposób.  Natomiast  Odwołujący  nie  wykazał  żadnych 

podobieństw merytorycznych lub podobieństw w postaci charakterystycznych słów, zwrotów 

czy  omyłek,  które  mogłyby  świadczyć  o  przygotowaniu  tych  wyjaśnień  wspólnie  przez 

Przystępujących.  

Po  drugie,  z  opinii  sporządzonej  przez  Eksperta  Informatyki  Śledczej  (pomijając  jej 

prywatny  charakter)  nie  wynika  jednoznacznie,  że  badane  pliki  dokumentów  zostały 

przygotowane  na  jednym  komputerze. 

W  dodatku  tezy  zawarte  w  ww.  opinii  zostały 

podważone  w  opiniach  (również  prywatnych)  przedłożonych  jako  dowody  przez  oboje 

Przystępujących.  W  szczególności  w  opinii  złożonej  przez  Przystępującego  PKS  Leśna 

wskazano

, że analiza metadanych nie może być traktowana jako jedyny dowód przy ocenie 

autentyczności dokumentów, a określone podobieństwa w badanych plikach wynikają z tego, 

że  zostały  one  sporządzone  na  wzorach  przygotowanych  przez  Zamawiającego,  o  czym 

świadczy  zwłaszcza  występowanie  użytkownika  „ADMIN",  który  jest  autorem  wzorów  w 


KIO 3667/24 

oryginalnych plikach udostępnionych przez Zamawiającego, czy zapis „Lwówek Śląski, dnia" 

również  występujący  w  tych  wzorach.  W  efekcie  jak  wskazano  w  opinii  złożonej  przez 

Przystępującego  Bielawa:  „Metadane  nie  pochodzą  z  komputera,  na  którym  plik  został 

utworzony,  a  pochodzą  ze  wzoru  dokumentu,  który  został  opublikowany  przez 

zamawiającego”. 

Jednocześnie  należy  podkreślić,  że  mimo  uznania  za  niepotwierdzone  argumentów 

Odwołującego opartych na dowodach dotyczących wyjaśnień rażąco niskiej ceny i badania 

metadanych  poszczególnych  plików  dokumentów,  Izba  nie  zmienia  swojego  stanowiska  co 

do zasadności zarzutu nr 1 zawartego w odwołaniu. Pozostałe bowiem okoliczności opisane 

przez  Odwołującego  i  oparte  na  wyżej  wskazanych  złożonych  przez  niego  dowodach 

(małżeństwo, używanie tego samego papieru firmowego i adresu e-mailowego, wykazywanie 

tych  samych  pojazdów  jako  własność)  stanowią,  w  ocenie  Izby,  wiarygodne  przesłanki 

zawarcia  przez  Przystępujących  porozumienia  mającego  na  celu  zakłócenie  konkurencji. 

Natomiast 

dokonana  w  tym  miejscu  przez  Izbę  negatywna  ocena  dowodów  Odwołującego 

dotyczących wyjaśnień rażąco niskiej ceny i badania metadanych stanowi jedynie realizację 

obowiązku  wynikającego  z  art.  559  ust.  2  ustawy  Pzp,  tj.  obowiązku  wskazania  w 

uzasadnieniu  orzeczenia 

przyczyn,  dla  których  Izba  odmówiła  określonym  dowodom 

wiarygodności i mocy dowodowej.  

Również  w  trybie  art.  559  ust.  2  ustawy  Pzp  Izba  wskazuje,  że  odmówiła  mocy 

dowodowej i uznała za nie mające istotnego znaczenia dla rozstrzygnięcia sprawy (art. 531 

ustawy Pzp) 

złożone przez Przystępującego PKS Leśna: 

•  dowody  6.1.  –  6.3.  w  postaci  umów  o  pracę,  gdyż  wątek  korzystania  z  określonych 

zasobów osobowych w ogóle nie został poruszony przez Odwołującego,  

•  dowody  10.1.  –  10.3.  w  postaci  dokumentów  dotyczących  postępowania  prowadzonego 

przez  Gminę  Mirsk,  gdyż  kwestia  ew.  zaniżenia  ceny  przez  Odwołującego  w  tym 

postępowaniu również nie była przedmiotem odwołania. 

Izba  stwierdziła  ponadto,  że  w  niniejszej  sprawie  nie  zachodzi  podstawa  wezwania 

obu  Przystępujących  do  wykazania,  że  przygotowali  oni  oferty  niezależnie  od  siebie. 

Przystępujący nie należą bowiem do grupy kapitałowej w rozumieniu art. 4 pkt 14 ustawy o 

ochronie konkurencji i konsumentów (t.j. Dz.U. z 2024 r. poz. 594 ze zm.), tj. nie należą do 

grupy rozumianej jako grupa  wszystkich przedsiębiorców, którzy są kontrolowani w sposób 

bezpośredni lub pośredni przez jednego przedsiębiorcę, w tym również tego przedsiębiorcę. 

Także Przystępujący PKS Leśna podkreśla brak przynależności do takiej grupy, zarówno w 

rozumieniu art. 4 pkt 14 ww. ustawy o ochronie konkurenci i konsumentów, jak i ze względu 

na  powiązania  rodzinne  i  biznesowe  z  Przystępującym  Bielawa.  Tymczasem  zawarty                         

w  art.  108  ust.  1  pkt  5  ustawy  Pzp  zwrot:  „chyba  że  wykażą,  że  przygotowali  te  oferty  lub 


KIO 3667/24 

wnioski  niezależnie  od  siebie”  odnosi  się  właśnie  do  wykonawców  należących  do  grupy 

kapitałowej.  Na  taką  wykładnię  ww.  przepisu  wskazuje  nie  tylko  jego  treść,  ale  też 

porównanie do art. 57 ust. 4 lit. d) dyrektywy klasycznej, w którym ustawodawca unijny nie 

przewidział  możliwości  wykazywania  przez  wykonawców,  że  złożyli  oferty  niezależnie  od 

siebie.  Obowiązek  dania  wykonawcom  takiej  szansy  wynika  natomiast  z  orzecznictwa 

Trybunału  Sprawiedliwości  Unii  Europejskiej  dotyczącego  ubiegania  się  o  zamówienie 

publiczne  konkretnie  tej  grupy 

wykonawców,  między  którymi  występuje  stosunek  dominacji 

lub z których jeden wywiera na drugiego znaczny wpływ. M.in. w wyroku z dnia 19.05.2009 r. 

w  sprawie  C-538/07 

Trybunał  stwierdził:  „prawo  wspólnotowe  sprzeciwia  się  ustanowieniu 

przepisu prawa krajowego, który służąc uzasadnionym celom w postaci równego traktowania 

oferentów i przejrzystości w ramach procedur udzielania zamówień publicznych, wprowadza 

całkowity  zakaz  równoczesnego  i  konkurencyjnego  udziału  w  tym  samym  postępowaniu 

przetargowym  przedsiębiorstw,  między  którymi  istnieje  stosunek  dominacji  lub  które  są  ze 

sobą  powiązane,  bez  pozostawienia  im  możliwości  wykazania,  że  taki  stosunek  nie  miał 

wpływu  na  ich  zachowanie  w  ramach  tego  postępowania”  (por.  pkt  27  –  33  ww.  wyroku). 

Zatem  z  porównania  treści  art.  57  ust.  4  lit.  d)  dyrektywy  klasycznej  (dotyczącego  ogółu 

wykonawców)  i  orzecznictwa  TSUE  dotyczącego  grup  kapitałowych  wynika,  że  jedynie  w 

przypadku zakłócenia konkurencji polegającego na złożeniu odrębnych ofert (lub wniosków) 

przez  wykonawców  należących  do  tej  samej  grupy  kapitałowej  zamawiający  zobowiązany 

jest  umożliwić  im  złożenie  wyjaśnień  w  celu  wykazania,  że  przygotowali  oni  oferty  (lub 

wnioski) niezależnie od siebie. Skoro natomiast w niniejszej sprawie nie mamy do czynienia 

z  przynależnością  Przystępujących  do  jednej  grupy  kapitałowej,  to  nie  można  zarzucić 

Zamawiającemu, że nie wezwał ich do złożenia wyjaśnień w tym zakresie, jak też nie można 

mu  tego  nakazać.  Z  uwagi  na  powyższe  argumentacja  Przystępującego  PKS  Leśna 

przedstawiona  w  piśmie  z  dnia  18.10.2024  r.  i  Przystępującego  Bielawa  podniesiona  na 

rozprawie

, dotycząca braku wezwania ich do  złożenia wyjaśnień w zakresie przygotowania 

ofert niezależnie od siebie, nie jest zasadna.  

Izba nie znalazła także podstaw do skierowania pytania prejudycjalnego do Trybunału 

Sprawiedliwości  Unii  Europejskiej.  Zgodnie  z  art.  267  Traktatu  o  funkcjonowaniu  Unii 

Europejskiej  (Dz.U.  2004  Nr  90,  poz.  864  ze  zm.) 

Trybunał  jest  właściwy  do  orzekania  w 

trybie  prejudycjalnym  o  wykładni  Traktatów  oraz  o  ważności  i  wykładni  aktów  przyjętych 

przez  instytucje,  organy  lub  jednostki  organizacyjne  Unii,  a  w  przypadku  gdy  pytanie  z  tym 

związane  jest  podniesione  przed  sądem  jednego  z  Państw  Członkowskich,  sąd  ten  może, 

jeśli  uzna,  że  decyzja  w  tej  kwestii  jest  niezbędna  do  wydania  wyroku,  zwrócić  się  do 

Trybunału  z  wnioskiem  o  rozpatrzenie  tego  pytania.  W  niniejszej  sprawie  Izba  uznała,  że 

decyzja  Trybunału  nie  jest  niezbędna  do  rozpatrzenia  tej  sprawy  i  wydania  przez  Izbę 


KIO 3667/24 

wyroku, gdyż wystarczające jest w tym zakresie oparcie się na argumentacji oraz dowodach 

złożonych  przez  Strony  i  Przystępujących.  Dlatego  Izba  oddaliła  wniosek  Odwołującego  o 

skierowanie pytania prejudycjalnego do TSUE.  

ZARZUT 2 

Zgodnie z art. 226 ust. 1 pkt 7 ustawy Pzp zamawiający odrzuca ofertę, jeżeli została 

złożona w warunkach czynu nieuczciwej konkurencji w rozumieniu ustawy z dnia 16 kwietnia 

1993 r. o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji. 

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy o zwalczaniu nieuczciwej konkurenci (t.j. Dz.U. z 2022 

r.  poz.  1233  ze  zm.),  zwanej  dalej:  „uznk”,  czynem  nieuczciwej  konkurencji  jest  działanie 

sprzeczne  z  prawem  lub  dobrymi  obyczajami,  jeżeli  zagraża  lub  narusza  interes  innego 

przedsiębiorcy lub klienta. 

Zgodnie  z  art.  15c  uznk  czynem  nieuczciwej  konkurencji  jest  naruszenie  zakazu 

praktyk  ograniczających  konkurencję  w  rozumieniu  art.  6  i  art.  9  ustawy  z  dnia  16  lutego 

2007 r. o ochronie konkurencji i konsumentów (Dz.U. z 2021 r. poz. 275), a także art. 101 i 

art. 102 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej. 

Zgodnie z art. 6 ust. 1 pkt 7 ustawy o ochronie konkurencji i konsumentów (t.j. Dz.U. z 

2024 r. poz. 594 ze zm.), 

zwanej dalej: „uokik”, zakazane są porozumienia, których celem lub 

skutkiem  jest  wyeliminowanie,  ograniczenie  lub  naruszenie  w  inny  sposób  konkurencji  na 

rynku właściwym, polegające w szczególności na: 

7)  uzgadnianiu  przez  przedsiębiorców  przystępujących  do  przetargu  lub  przez  tych 

przedsiębiorców  i  przedsiębiorcę będącego  organizatorem  przetargu  warunków  składanych 

ofert, w szczególności zakresu prac lub ceny. 

Zgodnie z art. 101 ust. 1 i 2 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej:  

1.  Niezgodne  z  rynkiem  wewnętrznym  i  zakazane  są  wszelkie  porozumienia  między 

przedsiębiorstwami,  wszelkie  decyzje  związków  przedsiębiorstw  i  wszelkie  praktyki 

uzgodnione,  które  mogą  wpływać  na  handel  między  Państwami  Członkowskimi  i  których 

celem  lub  skutkiem  jest  zapobieżenie,  ograniczenie  lub  zakłócenie  konkurencji  wewnątrz 

rynku wewnętrznego, a w szczególności te, które polegają na: 

a) 

ustalaniu  w  sposób  bezpośredni  lub  pośredni  cen  zakupu  lub  sprzedaży  albo  innych 

warunków transakcji; 

b) 

ograniczaniu lub kontrolowaniu produkcji, rynków, rozwoju technicznego lub inwestycji; 

c) 

podziale rynków lub źródeł zaopatrzenia; 

d) 

stosowaniu  wobec  partnerów  handlowych  nierównych  warunków  do  świadczeń 

równoważnych i stwarzaniu im przez to niekorzystnych warunków konkurencji; 

e) 

uzależnianiu zawarcia kontraktów od przyjęcia przez partnerów zobowiązań dodatkowych, 


KIO 3667/24 

które  ze  względu  na  swój  charakter  lub  zwyczaje  handlowe  nie  mają  związku  z 

przedmiotem tych kontraktów. 

2.  Porozumienia  lub  decyzje  zakazane  na  mocy  niniejszego  artykułu  są  nieważne  z  mocy 

prawa. 

Z przytoczonych przepisów wynika, że jednym z przewidzianych przez ustawodawcę 

rodzajów  czynu  nieuczciwej  konkurencji  jest  zawarcie  porozumienia,  którego  celem  lub 

skutkiem jest 

zakłócenie konkurencji (art. 15c uznk w zw. z art. 6 ust. 1 pkt 7 uokik w zw. z 

art.  101  ust.  1  Traktatu  o  funkcjonowaniu  Unii  Europejskiej). 

Oznacza  to,  że  samo 

stwierdzenie  przez  Izbę  powyżej,  że  Przystępujący  dopuścili  się  zawarcia  takiego 

porozumienia skutkuje koniecznością stwierdzenia, że złożyli oni swoje oferty w warunkach 

czynu  nieuczciwej  konkurencji  w  rozumieniu  uznk. 

Wpisuje  się  to  także  w  ogólną  definicję 

czynu  nieuczciwej  konkurencji  zawartą  w  art.  3  ust.  1  uznk,  gdyż  zawarcie  porozumienia 

mającego  na  celu  zakłócenie  konkurencji  jest  działaniem  sprzecznym  z  prawem  i  dobrymi 

obyczajami,  a  ponadto  skoro  ma  na  celu  zakłócenie  konkurencji  –  to  zagraża  interesowi 

innego  przedsiębiorcy.  Porozumienie  takie  może  też  zagrażać  interesowi  klienta,  czyli 

zamawiającego  narażonego  na  wydatkowanie  większej  kwoty  z  budżetu  w  zależności  od 

tego,  czy  wykonawcom  pozostającym  w  porozumieniu  uda  się  osiągnąć  także  skutek  w 

postaci  wyboru  jako  najkorzystniejszej  droższej  oferty.  Tym  samym  już  samo  stwierdzenie 

przez  Izbę naruszenia art.  226  ust.  1  pkt  2 lit. a)  w  zw.  z art.  108  ust.  1  pkt  5 ustawy  Pzp 

oznacza,  że  za  zasadny  należy  uznać  także  zawarty  w  odwołaniu  zarzut  nr  2  dotyczący 

zaniechania odrzucenia ofert obu Przystępujących na podstawie art. 226 ust. 1 pkt 7 ustawy 

Pzp. 

Jednocześnie  Izba  odniesie  się  w  tym  miejscu  do  dowodu  złożonego  przez 

Odwołującego  w  postaci  zestawienia  (wraz  z  załącznikami)  postępowań  wszczynanych  w 

2023 r. i 2024 r. na terenie i poza terenem działalności Odwołującego. Odwołujący wskazał 

w  ww.  zestawieniu

,  że  w  postępowaniach  prowadzonych  przez  innych  zamawiających 

Przystępujący oferowali co do zasady niższe ceny (gdy spodziewali się oferty Odwołującego) 

i  nie  konkurowali  wtedy  ze  sobą  albo  oferowali  co  do  zasady  wyższe  ceny  (gdy 

postępowania  dotyczyły  usług  świadczonych  poza  terenem  działania  Odwołującego). 

Przystępujący  nie  zaprzeczyli  danym  zawartym  w  ww.  zestawieniu,  jedynie  Przystępujący 

PKS  Leśna  powołał  się  na  wyjątek  w  Gminie  Miejskiej  Lubań,  gdzie  obaj  Przystępujący 

złożyli oferty oraz na zaniżenie ceny przez Odwołującego w Gminie Mirsk, zaś Przystępujący 

Bielawa tłumaczył, że decyzja o tym, w którym postępowaniu złoży ofertę podyktowana jest 

nie  spodziewaną  konkurencją  ze  strony  Odwołującego,  ale  wymaganiami  danego 

zamawiającego. 

Po  pierwsze 

zatem  Izba  stwierdziła,  że  nie  wiadomo,  w  jaki  sposób  informacje 


KIO 3667/24 

zawarte  w  ww.  zestawieniu  przekładają  się  na  sytuację  w  niniejszym  postępowaniu,  gdzie 

mimo złożenia oferty przez Odwołującego swoje oferty złożyli także obaj Przystępujący, a w 

dodatku 

sam Odwołujący napisał w odwołaniu, że ceny w postaci rekompensaty są w jego 

ofercie  i  w  ofercie  Przystępującego  Bielawa  zbliżone.  O  ile  zatem  Izba  nie  kwestionuje 

danych  dotyczących  innych  postępowań  zawartych  w  ww.  zestawieniu,  o  tyle  nie  widzi 

podstaw  do  stwierdzenia  na  ich  podstawie,  że  dowodzą  one  zaistnienia  czynu  nieuczciwej 

konkurencji w obecnym postępowaniu będącym przedmiotem odwołania. Po drugie, trudno 

jest  na  podstawie  ww.  zestawienia  porównać  wszystkie  ceny  oferowane  przez 

Przystępujących  w  postępowaniach  na  terenie  i  poza  terenem  działania  Odwołującego, 

ponieważ ceny te są podane w różny sposób: raz jako wartość ogólna oferty a raz jako cena 

za 

wozokilometr. Nawet przy porównaniu kolumny z „miesięcznym przychodem na 1 pojazd 

+  kierowca  +  opiekun”  w  tabeli  dotyczącej  terenu  działania  Odwołującego,  przy  Gminie 

Siekierczyn  i  Gminie  Bogatynia  (część  III)  pojawiają  się  oferowane  przez  Przystępującego 

PKS Leśna kwoty w wysokości 17.933,92 zł i 25.994,00 zł, które są porównywalne z kwotami 

wpisanymi  do  tabeli  dotyczącej  terenu  spoza  działania  Odwołującego,  np.  17.537,50  zł  i 

17.592,00 zł (Przystępujący Bielawa w Gminie Bogatynia i Gminie Leśna), czy 25.100,00 zł 

(Przystępujący  PKS  Leśna  w  Gminie  Bogatynia  część  III).  Sposób  podania  danych  w  obu 

tabelach nie pozwala zatem na jednoznaczne potwierdzenie prawidłowości wniosków, jakie 

wyciąga  z  nich  Odwołujący.  Po  trzecie,  nie  są  znane  choćby  podstawowe  warunki  i 

wymagania zamawiających w wymienionych w ww. zestawieniu postępowaniach, zatem nie 

można stwierdzić, czy oferowanie przez Przystępujących określonych cen rzeczywiście ma 

związek  z  chęcią  wyeliminowania  Odwołującego  z  rynku.  Z  uwagi  na  powyższe  Izba  nie 

stwierdziła

w oparciu o ww. zestawienie, że Przystępujący złożyli swoje oferty w warunkach 

czynu nieuczciwej konkurencji.   

Izba  natomiast  ponownie  stwierdza,  że  obowiązek  odrzucenia  ofert  obojga 

Przystępujących na podstawie art. 226 ust. 1 pkt 7 ustawy Pzp wynika z art. 3 ust. 1 uznk 

oraz  art.  15c  uznk  w  zw.  z  art.  6  ust.  1  pkt  7  uokik  w  zw.  z  art.  101  ust.  1  Traktatu  o 

funkcjonowaniu Unii Europejskiej i jest konsekwencją uznania, że Przystępujący dopuścili się 

zawarcia porozumienia mającego na celu zakłócenie konkurencji. 

ZARZUT 3 

Zgodnie z art. 226 ust. 1 pkt 5 ustawy Pzp zamawiający odrzuca ofertę, jeżeli jej treść 

jest niezgodna z warunkami zamówienia. 

W  zał.  nr  1  do  projektu  umowy  w  pkt  2.2.  Zamawiający  wskazał:  *Zamawiający 

wymaga,  aby  udział  autobusów  wykorzystujących  do  napędu  paliwa  alternatywne,                          

w całkowitej liczbie autobusów objętych niniejszym zamówieniem wynosił co najmniej 32%,      


KIO 3667/24 

z zastrzeżeniem że połowa tego udziału ma być osiągnięta przez autobusy zeroemisyjne. 

W § 5 ust. 3 i 7 projektu umowy (zał. nr 7 do SWZ) Zamawiający wskazał: 

3. Organizator wymaga, aby zgodnie z art. 68a ust. 1 pkt 3) lit. a w związku z art. 68b pkt 3) 

lit. a) ustawy z dnia 11 stycznia 2018 r. o elektromobilności i paliwach alternatywnych (Dz.U. 

z 2023 r. poz. 875 z późn. zm.) udział autobusów zaliczanych do kategorii M3, o której mowa 

w art. 4 ust. 1 lit. a rozporządzenia 2018/858, klasy I i klasy A, o których mowa w art. 3 pkt 2 i 

3 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 661/2009 z dnia 13 lipca 2009 r. 

w  sprawie  wymagań  technicznych  w  zakresie  homologacji  typu  pojazdów  silnikowych 

dotyczących  ich  bezpieczeństwa  ogólnego,  ich  przyczep  oraz  przeznaczonych  dla  nich 

układów, części i oddzielnych zespołów technicznych (Dz. Urz. UE L 200 z 31.07.2009, str. 

1, z późn.), wykorzystujących do napędu paliwa alternatywne, w całkowitej liczbie autobusów 

używanych  do  realizacji  zamówienia  wynosił  co  najmniej  32%,  z  zastrzeżeniem  że  połowa 

tego udziału ma być osiągnięta przez autobusy zeroemisyjne. 

7. Operator powinien osiągnąć wskaźnik, o którym mowa w ust. 3, w terminie 9 miesięcy od 

dnia zawarcia Umowy. 

Odwołujący  wskazuje,  że  z  ww.  postanowień  projektu  umowy  wynika,  że  wymóg 

zastosowania taboru zeroemisyjnego dotyczy wyłącznie autobusów kategorii M3 i powołuje 

się  na  wskazany  również  przez  Zamawiającego  w  projekcie  umowy  art.  4  ust.  1  lit.  a 

rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady 2018/858

w sprawie homologacji i nadzoru 

rynku  pojazdów  silnikowych  i  ich  przyczep  oraz  układów,  komponentów  i  oddzielnych 

zespołów  technicznych  przeznaczonych  do  tych  pojazdów.  Zgodnie  z  ww.  przepisem 

kategoria  M3  to  pojazdy  silnikowe  o  masie  maksymalnej  przekraczającej  5  ton,  mające 

więcej niż osiem miejsc siedzących poza miejscem siedzącym kierowcy niezależnie od tego, 

czy w tych pojazdach silnikowych mogą znajdować się miejsca dla pasażerów stojących. 

Przystępujący złożyli wyjaśnienia rażąco niskiej ceny wraz z załącznikami, z których 

wynika, że przewidują oni używanie pojazdów m.in. marki mercedes sprinter – Przystępujący 

Bielawa oraz marki MAN TGE 

– Przystępujący PKS Leśna. Pojazdy te mają masę 3,5 tony, 

czyli niższą od masy wskazanej w ww. rozporządzeniu dla pojazdów kategorii M3. 

W odpowiedzi na odwołanie Zamawiający zauważył, że zgodnie z § 5 ust. 7 projektu 

umowy wykonawca ma osiągnąć wskaźnik dotyczący autobusów kategorii M3 w terminie 9 

miesięcy  od  dnia  zawarcia  Umowy.  Przystępujący  PKS  Leśna  podniósł  ten  sam  argument,              

a także dodał, że w wyjaśnieniach rażąco niskiej ceny przewidział „koszty zakupu pojazdów 

zeroemisyjnych oraz ich eksploatacji (w tym koszt zakupu energii elektrycznej), jak również 

przedstawił jako dowody oferty na zakup takich pojazdów”.  

Odnosząc  się  do  argumentacji  Przystępującego  PKS  Leśna  należy  zauważyć,  że 


KIO 3667/24 

koszty  zakupu  ww.  pojazdów  zostały  przez  niego  wskazane  w  postaci  dołączenia  do 

wyjaśnień  ofert  sprzedaży  takich  pojazdów  i  są  to  oferty  pojazdów  marki  MAN  TGE,  czyli 

dokładnie  tych,  którym  Odwołujący  zarzuca,  że  mają  masę  3,5  tony,  czyli  niższą  od 

wskazanej  w  rozporządzeniu  2018/858.  Jednocześnie  dowód  w  postaci  oferty  handlowej  z 

firmy Mercus, w której wpisano dla pojazdu MAN eTGE „klasa pojazdu M3” nie potwierdza 

spełnienia  wymogu  posiadania  masy  pojazdu  powyżej  5  ton,  skoro  nie  ma  w  nim  żadnej 

wzmianki  o  masie  tego  pojazdu 

i nie wiadomo, czym firma Mercus  kierowała się oceniając 

klasę pojazdu jako M3. Również przewidziane w wyjaśnieniach koszty eksploatacji pojazdów 

zeroemisyjnych  nie  dowodzą,  że  Przystępujący  PKS  Leśna  zamierza  używać  pojazdów 

kategorii M3 

o masie powyżej 5 ton. Tak więc argumentacja Przystępującego PKS Leśna w 

tym zakresie nie potwierdza zgodności jego oferty z warunkami zamówienia.  

Odnosząc  się  natomiast  do  argumentacji  Zamawiającego  (popieranej  przez  obu 

Przystępujących)  należy  zauważyć,  że  wymóg  osiągnięcia  odpowiedniego  wskaźnika 

autobusów  kategorii  M3  w  terminie  9  miesięcy  od  dnia  zawarcia  umowy  nie  oznacza,  że 

wykonawcy  nie  mają  obowiązku  uwzględnić  tego  wymogu  w  wyjaśnieniach  rażąco  niskiej 

ceny.  Wykonawcy  powinni  bowiem  w  treści  wyjaśnień  przewidzieć  używanie  odpowiednich 

pojazdów  kategorii  M3  po  upływie  ww.  9  miesięcy,  w  tym  w  zależności  od  sytuacji 

przewidzieć  np.  koszt  ich  zakupu  i  eksploatacji  w  okresie,  w  którym  będą  już  ich  używać 

zgodnie  ze  wskaźnikiem  wskazanym  w  projekcie  umowy.  Przy  czym  chodzi  o  koszty 

dotyczące  takich  pojazdów,  jakich  wymagał  Zamawiający,  a  nie  jakichkolwiek  pojazdów 

zeroemisyjnych.  Przystępujący  wskazali  natomiast  w  załącznikach  do  wyjaśnień  pojazdy 

marki  MAN  TGE  i  mercedes  sprinter,  których  masa  jest  mniejsza  niż  w  rozporządzeniu 

2018/858  (powołanym  także  przez  Zamawiającego),  co  świadczy  o  niezgodności 

oferowanego przez nich przedmiotu zamówienia z warunkami zamówienia.  

Jako  że  zgodnie  z  utrwaloną  linią  orzeczniczą  wyjaśnienia  rażąco  niskiej  ceny 

stanowią  część  oferty,  Izba  stwierdziła,  że  w  niniejszej  sprawie  oferty  Przystępujących  są 

niezgodne  z  warunkami  zamówienia  opisanymi  w  projekcie  umowy  i  podlegają  odrzuceniu 

na podstawie art. 226 ust. 1 pkt 5 ustawy Pzp. 

Izba  postanowiła  zatem  jak  w  sentencji  wyroku,  orzekając  na  podstawie  art.  552              

ust. 1, art. 553 i art. 554 ust. 1 ustawy Pzp.  

O  kosztach  postępowania  orzeczono  stosownie  do  wyniku,  na  podstawie  art.  574 

ustawy Pzp oraz 

w oparciu o § 7 ust. 1 pkt 1 w zw. z § 5 pkt 1 i pkt 2 lit. b) rozporządzenia                

w  sprawie  szczegółowych  rodzajów  kosztów  postępowania  odwoławczego,  ich  rozliczania 

oraz wysokości i sposobu pobierania wpisu od odwołania (Dz.U. z 2020 r. poz. 2437).  

Mając powyższe na uwadze, Izba orzekła, jak w sentencji. 


KIO 3667/24 

Przewodnicząca   ...………………….. 

……………………. 

…………………….