KIO 3298/24, KIO 3302/24 WYROK Warszawa, dnia 8 października 2024 r.

Sygn. akt: KIO 3298/24, KIO 3302/24 

WYROK 

Warszawa, dnia 8 października 2024 r. 

Krajowa Izba Odwoławcza – w składzie: 

Przewodniczący:      Monika Szymanowska 

 
Protokolant:    

Piotr Cegłowski 

 
 
po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 3 października 2024 r. odwołań wniesionych do Prezesa 

Krajowej Izby Odwoławczej: 

A. 

w  dniu 

9  września  2024  r.  przez  odwołującego  „H.  A.D.”  Sp.  z  o.o.  we  Wrocławiu 

sygn. akt: KIO 3298/24, 

B. 

w  dniu 

9  września  2024  r.  przez  odwołującego  MAXTO  Technology  Sp.  z  o.o. 

w Modlniczce sygn. akt: KIO 3302/24, 

w 

postępowaniu  prowadzonym  przez  zamawiającego  Naczelny  Sąd  Administracyjny 

przy  

udziale uczestników po stronie zamawiającego: 

− 

Softex Data S.A. w Warszawie w sprawach sygn. akt: KIO 3298/24 i KIO 3302/24, 

− 

MAXTO Technology Sp. z o.o. w Modlniczce w sprawie sygn. akt: KIO 3298/24, 

orzeka: 

Sygn. akt: KIO 3298/24 

oddala odwołanie, 

kosztami postępowania odwoławczego obciąża odwołującego „H. A.D.” Sp. z o.o. we 

Wrocławiu  i  zalicza  na  poczet  kosztów  postępowania  kwotę  19 822,00 zł 

dziewiętnaście tysięcy osiemset dwadzieścia dwa złote) stanowiącą uiszczony wpis 

od odwołania i uzasadnione koszty strony postępowania odwoławczego. 

Sygn. akt: KIO 3302/24 

częściowo uwzględnia odwołanie i nakazuje zamawiającemu: 

unieważnienie wyboru oferty najkorzystniejszej, 

powtórzenie badania i  oceny  ofert,  w tym  wezwanie  wykonawcy  Softex Data 

S.A.  w  Warszawie 

do  złożenia  wyjaśnień  treści  oferty  w  zakresie  sposobu 

i 

potwierdzenia  spełnienia  wymagań  dokumentacji  postępowania  z  rozdziału 

V 

wymagania  dla  systemu  i  urządzeń  pkt  4  lit.  f,  g,  o  OPZ  i  z  rozdziału 

IX 

współpraca systemu SKD z bramą segmentową i szlabanami pkt 3 OPZ, 

w pozostałym zakresie oddala odwołanie, 

kosztami  postępowania  odwoławczego  w  części  1/2  obciąża  zamawiającego 

Naczelny  Sąd  Administracyjny  oraz  w  części  1/2  obciąża  odwołującego  MAXTO 

Technology Sp. z o.o. w Modlniczce i: 

zalicza  na  poczet  kosztów  postępowania  kwotę  18 600,00  zł  (osiemnaście 

tysięcy  sześćset  złotych)  stanowiącą  uiszczony  wpis  od  odwołania  

i 

uzasadnione koszty strony postępowania odwoławczego, 

zasądza  od  zamawiającego  Naczelnego  Sądu  Administracyjnego  na  rzecz 

odwołującego MAXTO Technology Sp. z o.o. w Modlniczce kwotę 9 300,00 zł 

dziewięć tysięcy trzysta złotych) tytułem zwrotu części kosztów postępowania 

odwoławczego. 

Na  orzeczenie 

–  w  terminie  14  dni  od  dnia  jego  doręczenia  –  przysługuje  skarga  za 

pośrednictwem  Prezesa  Krajowej  Izby  Odwoławczej  do  Sądu  Okręgowego  w  Warszawie  - 

Sądu Zamówień Publicznych. 

Przewodniczący: 

………………………… 

Sygn. akt: KIO 3298/24, KIO 3302/24 

Uzasadnienie 

Zamawiający  –  Naczelny  Sąd  Administracyjny  ul.  Gabriela  Piotra  Boduena  3/5,  00-

011  Warszawa, 

prowadzi  postępowanie  o  udzielenie  zamówienia  publicznego  pn.: 

„Modernizacja  systemów  bezpieczeństwa  i  zabezpieczeń  technicznych  w  budynkach 

Naczelnego  Sądu  Administracyjnego”,  podzielone  na  części,  o  ogłoszeniu  o  zamówieniu 

publicznym opublikowanym w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej w dniu 1 lipca 2024 r. 

pod nr 390030-2024

, dalej zwane „postępowaniem”.  

Postępowanie  na  dostawy  o  wartości  powyżej  kwoty  określonej  w  przepisach 

wydanych  na  podstawie  art.  3  ust.  3  ustawy  z  dnia  11 

września  2019  r.  Prawo  zamówień 

publicznych  (Dz. U. z  2024  r.  poz.  1320) 

dalej  zwanej  „p.z.p.”,  jest  prowadzone  przez 

zamawiającego w trybie przetargu nieograniczonego. 

Odwołanie w sprawie o sygn. akt: KIO 3298/24: 

W  dniu 

9  września  2024  r.  2024  r.  odwołanie  wobec  czynności  i  zaniechań 

zamawiającego  w  części  I  postępowania  wniósł  wykonawca  „H.  A.D.”  Sp.  z  o.o.  ul. 

Jeleniogórska  67,  54-055  Wrocław  (dalej  zwany  „odwołującym”  lub  „odwołującym  H.”).  We 

wniesionym  środku  zaskarżenia  odwołujący  postawił  zamawiającemu  następujące  zarzuty 

naruszenia (pisownia oryginalna):  

art. 226 ust. 1 pkt 5) p.z.p. w zw. z 99 ust. 1 p.z.p. w zw. z art. 135 ust. 1 i ust. 2 p.z.p. 

i  art.  16  p.z.p.  poprzez  odrzucenie  oferty  Odwołującego  w  zakresie  części 

I 

zamówienia  –  modernizacja  systemu  kontroli  dostępu  (SKD)  z  powodu  jej 

niezgodności  z  warunkami  zamówienia  tj.  zdaniem  Zamawiającego  urządzenie 

stanowiące Kontroler typ I oraz Kontroler typ II zaoferowane przez Odwołującego nie 

jest  wyposażone  we  wbudowany  (zintegrowany)  interfejs  RS485  do  podłączenia 

czytników,  obsługujących  protokół  OSDPv2,  co  było  wymogiem  zawartym  w  opisie 

przedmiotu zamówienia podczas gdy   

a. 

Zamawiający  udzielając  odpowiedzi  na  pytanie  Wykonawcy  nr  6  dopuścił 

wykonanie  systemu  kontroli  dostępu  spełniającego  poziom/grade  3  zgodnie 

z normami  PN-EN60839-11-1  2014  i  PN-EN-60839-11-2  2015,  a  oferta 
Odwołującego  w  zakresie  integracji  interfejsu,  jest  z  tymi  wymaganiami 

zgodna;  

b. 

wniosek  Zamawiającego  jest  błędny,  albowiem  kontrolery  są  wyposażone 

w zintegrowany  (wbudowany)  port  interfejsu  RS485  (potocznie  nazywany 
przez  Zamawiającego  interfejsem  RS485)  do  podłączenia  czytników, 
obsługujących protokół OSDPv2;  

co  doprowadziło  do  naruszenia  zasad  przejrzystości  oraz  zachowania  uczciwej 
konkurencji  i  równego  traktowania  wykonawców,  a  decyzja  podjęta  przez 
Zamawiającego pozostaje nieproporcjonalna w stosunku do przedmiotu zamówienia;  

art.  239  ust.  1  i  2  p.z.p.  oraz  art.  17  ust.  1  i  2  p.z.p.  poprzez  wybór  jako  oferty 
najkorzystniejszej  oferty  wykonawcy  SOFTEX  DATA  S.A.,  która  nie  jest  ofertą 
najkorzystniejszą,  i  zaniechanie  dokonania  wyboru  oferty  Odwołującego,  która 
zgodnie z kryteriami oceny ofert powinna być uznana za ofertę najkorzystniejszą, co 
jednocześnie  prowadzi  do  naruszenia  zasady  efektywności  udzielania  zamówień 

publicznych.  

Odwołujący  wniósł  o  nakazanie  zamawiającemu:  unieważnienia  czynności  wyboru 

oferty  najkorzystniejszej,  unieważnienia  czynności  odrzucenia  oferty  odwołującego, 

powtórzenia  czynności  badania  i  oceny  ofert  w  postępowaniu  z  uwzględnieniem  oferty 

odwołującego.  Odwołujący  wniósł  także  o  dopuszczenie  i  przeprowadzenie  dowodów 

z dokumentacji  p

ostępowania,  a  także  dowodów  z  dokumentów:  Polskiej  Normy  PN-EN 

na  fakt  treści  dokumentu,  w  szczególności  sposobu  rozumienia  pojęcia 

„integracja”, karty produktu urządzenia EQU-R405 na fakt treści dokumentu, w szczególności 

parametrów urządzenia i zastosowanych rozwiązań technicznych i karty produktu urządzenia 

EQU-

R 406 na okoliczność treści, w szczególności parametrów urządzenia i zastosowanych 

rozwiązań  technicznych.  Ponadto  wniesiono  o  obciążenie  zamawiającego  kosztami 

postępowania  odwoławczego,  w  tym  o  zasądzenie  od  zamawiającego  na  rzecz 

odwołującego kosztów zastępstwa procesowego przed Krajową Izbą Odwoławczą. 

W uzasadnieniu środka zaskarżenia odwołujący wskazał co następuje. Przedmiotem 

zamówienia w zakresie części I jest modernizacja systemu kontroli dostępu funkcjonującego 

w  budynkach  Naczelnego  Sądu  Administracyjnego  przy  ul.  Gabriela  Piotra  Boduena  3/5, 

przy  ul.  Jasnej  2/4  oraz  przy  ul.  Jasnej  6  w  Warszawie.  W  zakresie tej  części  zamówienia 

oferty złożyło pięciu wykonawców: SOFTEX DATA S.A. z ceną 1 532 271,06 zł, odwołujący 

z 

ceną  1  169  000,00  zł,  Serviceline  sp.  z  o.o.  z  ceną  1  407  000,00  zł,  Maxto  Technology 

sp. z o.o. 

z ceną 2 066 400,00 zł i T4B sp. z o.o. z ceną 2 189 400,00 zł. W dniu 29 sierpnia 

2024  r.  Zamawiający  poinformował  o  dokonaniu wyboru  oferty  Wykonawcy  SOFTEX  DATA 

S.A.  jako  oferty  najkorzystniejszej  oraz  o  odrzuceniu  oferty  o

dwołującego na podstawie art. 

226  ust.  1  pkt  5  p.z.p.  Czynność  odrzucenia  oferty  odwołującego  jest  nieprawidłowa,  co 

w 

konsekwencji nieprawidłowym czyni czynność wyboru oferty najkorzystniejszej z uwagi na 

poniżej wskazane argumenty.  

System  kontroli  dostępu  (Access  Control  System  lub  SKD) to system  umożliwiający 

dostęp  lub  ograniczający  dostęp  do  budynku,  pomieszczenia  lub  innego  obszaru.  Jest  to 

elektroniczna  forma  zabezpieczenia  fizycznego,  pozwalająca  na  zarządzanie  dostępem  do 

poszczególnych drzwi, bram i obiektów w ściśle określonym czasie. System ten może mieć 

różne  parametry,  funkcjonalności  oraz  sposób  budowy.  Najważniejsze  elementy  systemu 

kontroli  dostępu,  które  mają  znaczenie  dla  rozpoznania  odwołania  to  (w  dużym 

uproszczeniu)  czytnik  kart  dostępu  umieszczony  przy  drzwiach,  kontroler  umożliwiający 

obsługę  przejść  kontrolowanych  (czyli  np.  wejść  do  pomieszczeń)  oraz  karty  zbliżeniowe, 

dzięki którym dochodzi do otwarcia drzwi, bram lub innych przejść. Na karcie zaszyfrowane 

są informacje o zakresie uprawnień, które podczas ich zbliżenia do czytnika są odczytywane, 

a  następnie  wysyłane  do  kontrolera.  Jeżeli  dana  osoba  ma  odpowiednie  uprawnienia, 

system umożliwi otwarcie drzwi. System ten może być wyposażony w różne funkcjonalności 

np.  tworzenie  grup  i  podgrup  dostępowych,  udzielanie  dostępu  według  schematów 

czasowych,  wprowadzenie  zaawansowanych  funkcji  takich  jak  „anti-passback”,  czy  funkcji 

ograniczającej  liczbę  osób  jednocześnie  przebywających  w  pomieszczeniu.  Istotnym 

elementem  systemu  jest  także  serwer,  który  m.in.  przechowuje  historię  zdarzeń,  dane 

i 

uprawnienia  osób  korzystających  z  systemu  kontroli  dostępu,  a  także  umożliwia 

monitorowanie  w  czasie  rzeczywistym  sytuacji  w  poszczególnych  stacjach.  Uogólniając, 

system  objęty  przedmiotem  zamówienia  ma  chronić  budynek  Naczelnego  Sądu 

Administracyjnego przed dostępem osób niepowołanych. Osoba, która ma zamiar wejść do 

budynku  NSA  lub  konkretnego  pomieszczenia  znajdującego  się  w  budynku,  musi  użyć 

swojego  poświadczenia,  którym  ma  być  w  przypadku  niniejszego  zamówienia,  karta 

zbliżeniowa.  Karta  komunikować  ma  się  z  czytnikiem  zamontowanym  przy  drzwiach, 

a 

czytnik  z  kontrolerem  zamontowanym  w  budynku,  aby  odczytać  informacje  o  rodzaju 

uprawnień danej osoby i w konsekwencji umożliwić bądź nie dostęp do pomieszczenia.  

Zgodnie z załącznikiem nr 2a do SWZ – opis przedmiotu zamówienia dla cz. I (dalej: 

„OPZ”),  przewidywany  zakres  prac  obejmuje  modernizację  systemu  kontroli  dostępu  wraz 

z 

pracami towarzyszącymi, zgodnie z projektem udostępnionym przez zamawiającego przed 

terminem  składania  ofert  w  siedzibie  zamawiającego,  w  tym:  demontaż  i  przekazanie  do 

magazynu  z

amawiającego  istniejących  urządzeń  systemu  kontroli  dostępu,  które 

z

amawiający  wskaże  jako przeznaczone  do  zachowania,  demontaż  i  utylizacja  pozostałych 

urządzeń  systemu  kontroli  dostępu  (nieprzewidzianych  przez  zamawiającego  do  dalszego 

użytkowania  lub  zachowania),  zdemontowanego  zbędnego  okablowania  i  tras  kablowych, 

b

udowa  tam  gdzie  to  niezbędne  nowego  okablowania  i  tras  kablowych,  dostawa, 

zainstalowanie,  zaprogramowanie,  uruchomienie  i  testy  nowych  urządzeń,  przywrócenie 

pomieszczeń  i  terenu  do  stanu  poprzedniego,  zintegrowanie  Systemu  SKD  z  istniejącym 

systemem dźwigów osobowych (w budynku przy ul. Jasnej 6), zintegrowanie Systemu SKD 

z 

istniejącymi  systemami  sygnalizacji  alarmu  pożarowego  we  wszystkich  budynkach  NSA, 

z

integrowanie  Systemu  SKD  z  istniejącym  systemem  „elektronicznej  listy  obecności”  we 

wszystkich  budynkach  NSA,  p

rzetestowanie  Systemu  pod  kątem  poprawności  działania, 

z

ainstalowanie  i  konfiguracja  oprogramowania  zarządzającego  Systemem  SKD  dla  obsługi 

recepcji  oraz  administratorów  Systemu,  na  stanowiskach  komputerowych  dostarczonych 

przez w

ykonawcę, zainstalowanie i konfiguracja oprogramowania wizualizacyjnego Systemu 

SKD dla ochrony oraz administratorów Systemu, na stacjach roboczych dostarczonych przez 

w

ykonawcę,  przekazanie  zamawiającemu  wszystkich  licencji,  kluczy,  haseł  do 

zainstalowanego  oprogramowania,  stacji  roboczych,  serwerów  itp.,  serwisowanie 

i 

konserwacja  Systemu  w  okresie  gwarancji,  przy  czym  przeglądy  serwisowe  powinny  się 

odbywać  nie  rzadziej  niż  raz  w  roku,  chyba,  że  producent  urządzeń  zaleca  częstsze 

przeglądy,  bezpłatna  aktualizacja  oprogramowania  zarządzającego  oraz  firmware  urządzeń 

do  najnowszych  wersji  w  całym  okresie  gwarancji,  niezwłocznie  po  pojawieniu  się  nowej 

wersji,  p

rzeszkolenie  pracowników  zamawiającego  (do  10  osób)  z  zakresu  obsługi 

i eksploatacji  nowego  Systemu  oraz  wykonanie  dokumentacji  powykonawczej,  uzgodnionej 

z 

rzeczoznawcą ds. ochrony przeciwpożarowej wraz z przekazaniem praw autorskich.  

Podkreślenia  wymaga,  że  zgodnie  z  rozdziałem  III  pkt  10  SWZ  projekt  Systemu 

Kontroli Dostępu, który udostępniany był wykonawcom na miejscu u zamawiającego, stanowi 

projekt  koncepcyjny  z

amawiającego,  na  podstawie  którego  wykonawca  zaprojektuje 

i 

wykona  System  SKD,  z  zastrzeżeniem,  iż  w  nowo  zaprojektowanym  systemie  SKD  ilości 

przejść  nie  mogą  zostać  zmodyfikowane,  natomiast  pozostałe  elementy,  w  tym  ilość 

kontrolerów  może  ulec  zmianie  względem  projektu  koncepcyjnego.  W  pkt  III  OPZ 

„Wymagania ogólne  dotyczące  prowadzenia prac”,  ppkt  6)  lit.  c)  zamawiający  zastrzegł,  że 

urządzenia  i  oprogramowanie  zarządzające,  wchodzące  w  skład  Systemu,  pod  względem 

jakościowym  powinny  spełniać  wymagania  zawarte  w  Kryteriach  Certyfikacyjnych  opartych 

o dokumenty  normatywne:  PN-EN-50130-4  Systemy  alarmowe  - 

Kompatybilność 

elektromagnetyczna;  PN-EN  60839-11-15  i  PN-EN  60839-11-

26  Systemy  kontroli  dostępu 

dla  klasy  dostępu  B  i  rozpoznania  2;  Dyrektywa  Parlamentu  Europejskiego  i  Rady  (UE) 

2022/2555  z  dnia  14  grudnia  2022  r.  w  sprawie  środków  na  rzecz  wysokiego  wspólnego 

poziomu  cyberbezpieczeństwa  na  terytorium  Unii  (dyrektywa  NIS  2);  Rozporządzenie 

Parlamentu  Europejskiego  i  Rady  (UE)  2016/679  z  dnia  27  kwietnia  2016  r.  w  sprawie 

ochrony  osób  fizycznych  w  związku  z  przetwarzaniem  danych  osobowych  i  w  sprawie 

swobodnego  przepływu  takich  danych  –  RODO,  m.in.  w  zakresie  anonimizacji  danych 

osobowych.  

Treść  SWZ  budziła  wątpliwości  wykonawców,  dlatego  na  podstawie  art.  135  ust. 

p.z.p.  zwrócili  się  oni  do  zamawiającego  z  wnioskiem  o  wyjaśnienia  treści  SWZ. 

W 

postępowaniu padło 36 pytań. Warto zwrócić uwagę na brzmienie pytania nr 6 do SWZ: 

„Nie ma norm: PN-EN 60839-11-15 i PN-EN 60839-11-26 oraz klas dostępu B i rozpoznania 

2. Jest norma PN-EN-60839-11-1 2014 i PN-EN-60839-11-

2 2015, w których są tzw poziomy 

bezpieczeństwa od 1 do 4. Wytyczne Ministerstwa Sprawiedliwości wskazują użycie systemu 

Kontroli 

Dostępu  poziomu  3,  w  związku  z  tym  prosimy  o  akceptację  dostawy  system 

spełniającego  poziom/grade  3.”  Zamawiający  odpowiedział  na  to  pytanie  następująco: 

„Zamawiający  dopuści  dostawę systemu  spełniającego  poziom/grade  3  zgodnie  z  normami 

PNEN-60839-11-1 2014 i PN-EN-60839-11-

2 2015.”.  

Odwołujący,  biorąc  pod  uwagę  całość  dokumentacji  zamówienia,  w  tym  treść 

odpowiedzi  na  pytania,  sporządził  ofertę  na  system  kontroli  bezpieczeństwa  spełniający 

wyżej  opisane  normy  (tj.  normy  PNEN-60839-11-1  2014  i  PN-EN-60839-11-2  2015.), 

dobierając  odpowiednio  jego  elementy,  sposób  montażu,  oprogramowanie  itp.  W  świetle 

ugruntowanego  orzecznictwa  Krajowej  Izby  Odwoławczej  treść  odpowiedzi  na  pytania 

wykonawców  udzielona  w  trybie  art.  135  ust.  1  i  2  ustawy  p.z.p.  stanowi  integralną  część 

SWZ. Ocena ofert wykonawców winna dokonywać się z uwzględnieniem wyjaśnień i zmian 

SWZ  dokonanych  w  ramach  udzielonych  odpowiedzi,  co  jest 

bezwzględnie  wiążące  dla 

wykonawców.  Ratio  legis  art.  135  ust.  2  ustawy  p.z.p.  polega  na  uzyskaniu  przez 

wykonawców  pewności  co  do  wymagań  zawartych  w  specyfikacji  warunków  zamówienia, 

w 

szczególności  dotyczących  opisu  przedmiotu  zamówienia  i  w  konsekwencji  umożliwieniu 

podjęcia  decyzji,  czy  są  w  stanie  ubiegać  się  o  udzielenie  zamówienia  i  złożyć  oferty 

niepodlegające odrzuceniu. Każdorazowo, jeżeli wyjaśnienia treści specyfikacji prowadzą do 

nadania  jej  zapisom  nowego  znaczenia,  mamy  do  czynienia  z  modyfikacją  (zmianą)  jej 

treści.  Odpowiedź  na  pytanie  związane  ze  specyfikacją  staje  się  częścią  SWZ  i  może 

zmieniać jej pierwotną treść. W takim przypadku zamawiający nie musi dokonywać żadnych 

dodatkowych  czynności,  ponieważ zarówno  on, jak i  wykonawcy,  są związani  treścią pytań 

i odpowiedzi.  

Pismem  z  dnia  7  sierpnia  2024  r. 

zamawiający  wezwał  odwołującego  do  złożenia 

wyjaśnień,  ponieważ  powziął  wątpliwość,  czy  oferta  odwołującego  spełnia  wymagania 

wskazane w OPZ 

– w pkt V ppkt 4) lit. a) oraz w pkt V ppkt 1 lit g)). Zamawiający wskazał 

w wezwaniu: 

„Zamawiający  określił  w  OPZ  (załącznik  nr  2a  do  SWZ)  w  rozdziale  V  punkt 

lit.  a)  następujące  wymagania:  „Wymagane  cechy  urządzeń  sterujących  (kontrolerów) 

Systemu  SKD:  a)  urządzenia  decyzyjne  (kontrolery  przejść)  powinny  być  wyposażone  we 

wbudowany  (zintegrowany)  interfejs  RS485  do  podłączenia  czytników,  obsługujących 

protokół OSDPv2. Interfejs ten powinien zapewniać stały monitoring pracy podłączonych do 

niego  czytników  z  możliwością  wykrywania  prób  sabotażu,  takich  jak:  zdjęcie  czytnika  ze 

ściany  lub  utrata  komunikacji  z  czytnikiem”.  Powyższe  wymaganie  potwierdza  również 

pos

tanowienie w rozdziale V punkt 1 lit. g) OPZ: „Identyfikacja osób i pojazdów w Systemie 

SKD: g) czytniki identyfikatorów powinny zapewniać szyfrowaną komunikację z urządzeniami 

decyzyjnymi  przejść  (kontrolerami  przejść),  wykorzystującą  protokół  OSDPv2  (Open 

Supervised Device Protocol), opierający się na komunikacji LAN”. W związku z powyższym 

z

amawiający  zwraca  się  z  prośbą  o  wyjaśnienie:  −  czy  w  ramach  zaoferowanego 

rozwiązania  system  R.  do  obsługi  OSDPv2  wymagać  będzie  zastosowania  dodatkowego 

urządzenia lub interfejsu konwertującego protokół OSDPv2 na standard transmisji R.’a, np. w 

postaci  interfejsu  MCI-3; 

−  czy  w  ramach  zaoferowanego  rozwiązania  system  R.  posiada 

wbudowany  (zintegrowany)  interfejs  RS485  do  podłączenia  czytników  obsługujących 

protokół OSDPv2 czyli bezpośrednią obsługę kontrolerów wykorzystując protokół OSDPv2.  

W odpowiedzi na powyższe, pismem z dnia 9 sierpnia 2024 r., odwołujący wyjaśnił, 

że jego oferta zawiera wszystkie niezbędne urządzenia w zakresie systemu kontroli dostępu, 

które  umożliwiają  podłączenie  czytników  obsługujących  protokół  OSDPv2.  Zaoferowane 

rozwiązanie systemu R. posiada wbudowany port komunikacyjny („interfejs”) do podłączenia 

czytników  pracujący  w  1-szej  warstwie  fizycznej  LAN  (obsługującej  warstwę  fizyczną 

interfejsu  RS485),  który  obsługuje  protokół  OSDPv2.  Zaoferowane  rozwiązanie  nie  będzie 

wymagać  dostarczenia  żadnych  dodatkowych  urządzeń  w  zakresie  SKD.  Kontroler  składa 

się z  płyt  i  obudowy, specjalizowanych kostek zaciskowych zasilacza,  akumulatora i innych 

niezbędnych  elementów.  Wszystkie  elementy  kontrolera  są  zintegrowane  ze  sobą. 

Jednocześnie  wyjaśnił,  że  rozwiązanie  zaproponowane  przez  odwołującego  spełnia 

poziom/grade  3  zgodnie  z  normami  PN-EN-60839-11-1  2014  i  PN-EN-60839-11-2  2015, 

których  zastosowanie  zamawiający  przewidział.  W  wyjaśnieniach  zwrócono  uwagę,  że 

pojęcie  „interfejs  konwertujący  protokół”  nie  jest  pojęciem  normatywnym  ani  technicznym 

z 

zakresu  telekomunikacji  i  metod  konwersji  sygnału,  a  także  że  MCI-3  jest  interfejsem 

komunikacyjnym  a  nie  interfejsem  konwertującym.  MCI-3  jest  elementem  kontrolera,  przy 

czym  sam  fakt,  że  jest  oddzielną  pozycją  handlową  w  ofercie  producenta  nie  może 

świadczyć  o  tym,  że  MCI-3  nie  jest  zintegrowane  z  kontrolerem  lub  że  jest  czymś 

„dodatkowym”. Wszystkie elementy kontrolera – w tym MCI-3 objęte są ofertą odwołującego 

i 

są zgodne z warunkami zamówienia.  

Zamawiający na podstawie art. 226 ust. 1 pkt 5 p.z.p. odrzucił ofertę  odwołującego, 

wskazując,  że  „Zamawiający  wymagał  aby  urządzenia  decyzyjne  (kontrolery  przejść)  były 

wyposażone  we  wbudowany  (zintegrowany)  interfejs  RS485  do  podłączenia  czytników, 

obsługujących protokół OSDPv2. (…) kontrolery typu I oraz typu II są urządzeniami, które nie 

spełniają  wymagania  zamawiającego,  gdyż  sam  kontroler  dla  systemu  R.  nie  posiada 

wbudowanego interfejsu RS485 do podłączenia czytników obsługujących protokół OSDPv2, 

w 

związku  z  tym  nie  ma  możliwości  bezpośredniej  obsługi  kontrolerów  wykorzystując 

protokół  OSDPv2.  Zgodnie  z  informacjami  Producenta  do  obsługi  OSDPv2  zaoferowane 

rozwiązanie  wymagać  będzie  zastosowania  dodatkowego  interfejsu  MCI-3  konwertującego 

protokół  OSDPv2  na  standard  transmisji  R.’a.  Interfejs  MCI-3  zgodnie  z  informacjami 

Producenta,  jest  dodatkową  pozycją  katalogową  możliwą  do  zakupu  i  podłączenia  do 

kontrolera, jednak nie jest elementem wbudowanym w kontroler.” Zdaniem zamawiającego, 

skoro do obsługi protokołu OSDPv2 konieczny jest Interfejs MCI-3, który stanowi dodatkowy 

element,  który  nie  jest  wbudowany  w  kontroler,  to  znaczy,  że  nie  spełnia  on  wymogu  pkt 

V ppkt 4) lit. a) OPZ.  

W  ocenie  odwołującego  twierdzenia  zamawiającego  o  braku  spełnienia  warunku 

integracji kontrolera z interfejsem RS485 (Protokołem OSDPv2) poprzez zastosowanie kilku 

płytek,  w  tym  MCI-3  w  jednej  obudowie,  co  miałoby  świadczyć  o  niespełnieniu  warunków 

zamówienia, są całkowicie chybione. Zaoferowane rozwiązanie spełnia wszelkie wymagania 

stawiane  w  OPZ.  W  pierwszej  kolejności  podnieść  należy,  że  zamawiający  w  swoich 

wywodach  całkowicie  pominął,  że  w  odpowiedzi  na  pytanie  6.  określił  warunki  wykonania 

przedmiotu  zamówienia,  jednoznacznie  dopuszczając  dostawę  systemu  spełniającego 

poziom/grade  3  zgodnie  z  normami  PN-EN-60839-11-1  2014  i  PN-EN-60839-11-2  2015. 

Rozwiązanie  zaproponowane  przez  odwołującego  jest  zgodne  z  powołanymi  normami 

w 

zakresie  integracji,  a  więc  powinno  zostać  zaakceptowane  przez  zamawiającego.  Normy 

te nie wymagają, aby interfejs (rozumiany m.in. jako port komunikacyjny) był zamontowany 

na wspólnej (tylko jednej) płytce elektroniki wraz z procesorem kontrolera. Powołane normy 

zakładają wręcz modularyzację poszczególnych bloków  kontrolera  (czyli  zakładają istnienie 

kilku płytek elektroniki). Odpowiedź na zapytanie do treści SWZ winna być traktowana jako 

integralna część SWZ.  

Skoro  z

amawiający  wymagał,  aby  zastosowane  rozwiązanie  było  zgodne 

z 

określonymi  normami,  to  naczelnym  wyznacznikiem  dla  ofert  składanych  przez 

wykonawców powinny być te normy. Zgodnie z art. 101 ust. 1 p.z.p. przedmiot zamówienia 

opisuje  się,  z  uwzględnieniem  odrębnych  przepisów,  w  jeden  z  następujących  sposobów 

m.in.  przez:  Polskie  Normy 

przenoszących  normy  europejskie.  Normy  powstały  po  to,  aby 

skomplikowane  techniczne  systemy  były  budowane  w  oparciu  o  jednolite  zasady  dające 

gwarancje  bezpieczeństwa  i  wydajności.  Zamawiający,  odnosząc  się  do  konkretnych  norm 

ma  pewność,  że  system  będzie  działał  prawidłowo  i  zapewni  oczekiwane  funkcjonalności. 

Niekiedy zdarza się, że zamawiający w dokumentacji przetargowej odnoszą się nie tylko do 

konkretnych  norm,  ale  także  stawiają  inne  warunki,  posługując  się  nomenklaturą 

nietechniczną,  która  może  być  zrozumiana  na  wiele  sposobów.  W  niniejszej  sprawie 

z

amawiający  używa  pewnych  nazw,  które  w  nomenklaturze  normatywnej  mają  inne 

znaczenie  aniżeli  w  mowie  potocznej.  Tego  rodzaju  wymagania  stawiane  przez 

z

amawiających, jeżeli nie są jednoznaczne, powinny być interpretowane (wykładane) przez 

pryzmat  zasad  określonych  w  odpowiednich  normach.  Ewentualne  rozbieżności 

i 

niejednoznaczność  zapisów  OPZ  z  normami,  których  zastosowanie  jest  przez 

z

amawiającego wymagane, nie powinny być wykładane na niekorzyść wykonawcy. Fakt, że 

niejasności czy brak precyzji postanowień SWZ nie mogą być interpretowane na niekorzyść 

wykonawcy potwierdza bogate orzecznictwo Izby. 

Zgodnie  z  odpowiedzią  na  pytanie  nr  6  zamawiający  dopuścił  system  SKD 

spełniający  Grade  3  wg  Polskiej  Normy  PN-EN  60839-11-1  Systemy  alarmowe 

i 

elektroniczne  systemy  zabezpieczeń  Część  11-1:  Elektroniczne  systemy  kontroli  dostępu 

Wymagania  dotyczące  systemów  i  komponentów  (dalej:  „Norma”).  Norma  jest  identycznym 

tłumaczeniem  angielskiej  wersji  Normy  Europejskiej  EN  60839-11-1:2013  wraz  z  poprawką 

EN  60839-11-

1:2013/AC:2015,  stanowiącej  wprowadzenie  –  bez  żadnych  modyfikacji  – 

Normy Międzynarodowej IEC 60839-11-1:2013. Na 8-mej stronie Normy w dziale 3 „Terminy 

i 

definicje”  w  punkcie  3.3  zawarto  definicję,  zgodnie  z  którą  „centrala  kontroli  dostępu” 

i 

„kontroler”  to  jest  to  samo  urządzenie  stanowiące  część  systemu  kontroli  dostępu,  która 

komunikuje  się  z  czytnikami,  urządzeniami  ryglującymi  i  czujnikami  i  podejmuje  decyzję 

o 

przyznaniu albo odmowie dostępu przez przejście. Centrala kontroli dostępu i kontroler są 

to  więc  pojęcia  synonimiczne.  Na  19-tej  stronie  Normy  w  dziale  nr  4  „Skróty”  zawarto 

objaśnienie  skrótu  ACU,  który  oznacza  centralę  kontroli  dostępu.  Skoro  centrala  kontroli 

dostępu  i  kontroler  to  pojęcia  synonimiczne,  to  ACU  jest  skrótem  dla  kontrolera  (ACU  = 

KONTROLER). Na stronie 22 Normy w dziale 5 „Model koncepcyjny i architektura systemu” 

znajduje  się  rysunek  nr  2  przedstawiający  typową  architekturę  elektronicznego  systemu 

kontroli dostępu (SKD). SKD składa się zatem z zespołu wszystkich bloków obramowanych 

linią  ciągłą,  w  szczególności  bloku  Przetwarzania  tj.  Procesora,  Interfejsu  użytkownika, 

samoobrony (tj. antysabotażu – czujnika otwarcia obudowy i oderwania obudowy od ściany), 

Monitorowania zasilania, Interfejsu przejścia kontrolowanego, Powiadomienia, Przetwarzania 

danych identyfikacyjnych.  

Na środku przywołanego w odwołaniu schematu widać skrót ACU, odnoszący się do 

pozycji  objętych  „szarą  strefą”,  połączonych  ze  sobą  dwukierunkowymi  strzałkami  tj. 

„Przetwarzanie”,  „interfejs”,  „samoobrona”,  „Monitorowanie”,  „Zarządzanie  systemem”, 

„Interfejs 

przejścia 

kontrolowanego”, 

„Powiadamianie”, 

„Przetwarzanie 

danych 

identyfikacyjnych”.  Skoro  ACU  to  kontroler,  to  ten  fragment  przedstawia  zestaw 

poszczególnych bloków składowych kontrolera. MCI-3 zgodnie z powyższymi definicjami jest 

„przetwarzaniem  danych  identyfikacyjnych”  oraz  „powiadamianiem  (przejściem”),  ale  nie 

tylko.  Można  wskazać,  że  jest  niejako  elementem  składowym  interfejsu,  zawiera  port 

komunikacyjny do obsługi standardu RS-485 (jest jedną stroną interfejsu, kolejną jest kabel 

oraz  port  znajdujący  się  w  czytniku)  oraz  spliterem,  czyli  urządzeniem  pozwalającym 

dołączyć  dwa  czytniki  do  jednego  wejścia  kontrolera,  a  także  elementem  pamięci 

zewnętrznej użycia czytnika. MCI-3 ma więc co najmniej 3 funkcje. Interfejs MCI-3 jest zatem 

blokiem  składowym  ACU  i  według  oferty  oraz  instrukcji  Producenta,  byłby  jedną  z  płytek 

umieszczonych w obudowie wraz z innymi blokami składowymi ACU.  

W  treści  normy,  dwa  wersy  poniżej  rysunku  wskazane  jest:  „Funkcje  mogą  być 

rozproszone  i  mogą  być  zlokalizowane  w  więcej  niż  jednej  obudowie  albo  zintegrowane 

w jednej  szafie

.”  W  Normie  została  zawarta  wyraźna  i  jednoznaczna  definicja  sposobu 

zintegrowania  kontrolera  (ACU).  Norma  dopuszcza  integrację  poprzez  wspólną  szafę 

(obudowę).  Nie  ma  zatem  nakazu  integracji  poprzez  wspólną  płytkę  elektroniki  dla 

wszystkich  bloków  z  rysunku  2.  Tym  samym  w  opinii  odwołującego  nieuzasadnione  jest 

stanowisko  z

amawiającego  o  niezgodności  oferty  odwołującego  z  warunkami  zamówienia. 

Odwołujący  przywołał  poglądowy  rysunek  kontrolera  (ACU)  zamkniętego  w  obudowie 

(szafie), który jest przedmiotem jego oferty i wskazał, że warunek z pkt V ppkt 4) lit. a) OPZ 

co  do  wyposażania  kontrolera  we  wbudowany  (zintegrowany)  interfejs  RS485  do 

podłączenia  czytników,  obsługujących  protokół  OSDPv2v  został  sformułowany  w  bardzo 

ogólny  sposób.  Zamawiający  w  SWZ  nie  wyjaśnił  jakiego  stopnia  integracji  (wbudowania) 

oczekuje.  Zintegrowany  oznacza  jedynie  połączony  w  całość  lub  będący  częścią  całości 

(https://sjp.pwn.pl/slowniki/zintegrowany).  

Dalej odwołujący podkreślił, że skoro w nauce klasyfikuje się różne poziomy integracji 

urządzeń elektronicznych, a zamawiający nie określił, jakiego poziomu integracji oczekuje, to 

nie może po upływie terminu składania ofert wyciągać negatywnych konsekwencji względem 

wykonawców  za  rzekomy  brak  integracji,  w  sytuacji  gdy  w  ofercie  zastosowano  stopień 

integracji zgodny z 

Normą wskazaną przez zamawiającego. W dokumentach zamówienia nie 

było  wyraźnego  żądania  co  do  zapewnienia  integracji  zasilacza  z  kontrolerem,  kontrolera 

z 

transformatorem, kontrolera z elementami sprzęgowymi na jednej płytce drukowanej PCB. 

W  nomenklaturze  technicznej  istnieje  kilka  poziomów  integracji.  Kontroler  można 

zintegrować  na  następujące  sposoby:  1) jedna  obudowa (szafka metalowa lub  z tworzywa, 

ale metalizowana), a w niej: płyta główna kontrolera, złącza/zaciski do przewodów, zasilacz, 

moduły  wyjścia  do  czytnika/czytników,  przekaźniki,  moduły  wyjścia  do  urządzeń 

wykonawczych  (zamków  elektrycznych),  moduły  wejścia  do  urządzeń  nadzorowanych 

(czujek otwarcia drzwi, czujek użycia przycisku wyjścia ewakuacyjnego);  2) jedna obudowa 

w  sposób  na  trwałe  połączona  ze  wszystkimi  elementami  elektroniki  poprzez  np.  zalanie 

żywicą  lub  zaklejenie  na  stałe;  3)  jedna  obudowa  z  kilkoma  płytkami  elektroniki  wpiętymi 

w 

złącza  szczelinowe  wiązkami  lub  dedykowanymi  kablami  krosowymi,  co  pozwala  na 

znaczną swobodę w konfiguracji kontrolera w celu np.: uzyskania obsługi większej niż 1 para 

drzwi,  zapewnienia  pamięci  dodatkowej  zdarzeń  niezależnej  od  pamięci  na  płycie  głównej 

kontrolera, 

zapewnienia 

lub 

zmiany 

stopnia 

ochrony 

przeciwprzepięciowej, 

przeciwzakłóceniowej czy podsłuchu sygnału za pośrednictwem przewodów.  

Odwołujący dodał, że cechą wspólną powyższych poziomów integracji kontrolera jest 

jego  obudowa  metalowa  lub  z  tworzywa,  ale  metalizowana  (ekranowana)  w  celu 

ograniczenia  ingerencji  i 

podsłuchu,  zawierająca  co  najmniej  jedną  płytę  główną  kontrolera 

z 

jednym  procesorem  (czasem  są  2  procesory  dla  zapewnienia  redundancji),  oraz  pewną 

liczbę płytek elektroniki (PCB) o różnych funkcjach, zacisków do przyłączenia przewodów dla 

urządzeń  peryferyjnych  czy  magistrali  łączącej  kontrolery.  Elementy  te  –  zależnie  od 

wymaganego poziomu integracji 

– mogą być: niezintegrowane z płytą główną ani obudową, 

zintegrowane  z 

płytą  główną,  ale  niezintegrowane  z  obudową  (integracja  tylko  na  poziomie 

elektroniki) lub zintegrowane zarówno z płytą główną, jak i z obudową kontrolera (integracja 

na  poziomie  pełnym  elektroniki  z  mechaniką  –  zazwyczaj  jest  to  zalana  żywicą  obudowa 

z 

wyprowadzonymi  kablami  lub  zaciskami).  Stopień  integracji  wykorzystany  przez 

o

dwołującego opisuje punkt trzeci.  

Analizując  treść  uzasadnienia  odrzucenia  oferty,  wydaje  się,  że  oczekiwaniem 

z

amawiającego, było zastosowanie jednej płytki w obudowie. Takie oczekiwanie nie zostało 

jednak 

w  ogóle  skonkretyzowane  w  warunkach  zamówienia.  Jeżeli  faktycznie  zamawiający 

oczekiwał określonego poziomu i zakresu integracji, to powinien określić wymagania w tym 

przedmiocie  w  treści  dokumentów  zamówienia.  Co  więcej,  powinien  to  uczynić  posługując 

się językiem  specjalistycznym,  używanym  w  branży systemów  zabezpieczeń,  a  zatem  przy 

użyciu  terminów  technicznych,  w  szczególności  zaś  poprzez  zastosowanie  definicji 

wykorzystywanych  w  normach,  czyli  specyfikacjach  technicznych  przyjętych  przez  krajową, 

europejską  lub  międzynarodową  instytucję  normalizacyjną  w  celu  powtarzalnego  i  stałego 

stosowania,  której  przestrzeganie  nie  jest  obowiązkowe,  w  tym  Polską  Normę,  normę 

europejską lub normę międzynarodową.  

Według  odwołującego,  skoro  zamawiający  nie  zdefiniował  czym  jest  wbudowanie 

(integracja) lub jakiego poziomu integracji oczekuje, należało stosować definicję normatywną 

według  wskazanej  przez  zamawiającego  Normy,  tj.  normy  PN-EN  60839-11-1.  Jak  już 

zostało wyjaśnione wyżej, zgodnie z Normą, integrację (wbudowanie) należy rozumieć jako 

umieszczenie  pewnej  liczby  płytek  realizujących  funkcje  wskazanych  wyżej  bloków 

składowych  ACU  (kontrolera)  w  jednej  wspólnej  szafie  t.j.  obudowie.  Jednym  z  takich 

elementów  umieszczonych  we  wnętrzu  kontrolera  jest  właśnie  moduł  MCI-3.    Jeszcze  raz 

należy  podkreślić,  że  Norma  definiuje  kontroler  jako  zestaw  płytek  zamkniętych  w  jednej 

obudowie.  Powyższe  oznacza,  że  twierdzenia  zamawiającego  o  braku  spełnienia  warunku 

integracji kontrolera z interfejsem RS485 (Protokołem OSDPv2) poprzez zastosowanie kilku 

płytek (w tym MCI-3) w jednej obudowie, a tym samym niespełnienie warunku określonego 

w 

SWZ przez ofertę odwołującego, jest całkowicie chybione.   

W opinii odwołującego zamawiający błędnie uznał, że w rozwiązaniu proponowanym 

przez  o

dwołującego  nie  ma  możliwości  bezpośredniej  obsługi  kontrolerów  wykorzystując 

protokół OSDPv2, ponieważ MCI-3, który to umożliwia, jest dodatkowym urządzeniem. MCI-

3  chociaż  jest  osobną  pozycją  katalogową  u  danego  producenta  jest  częścią  składową 

kontrolera. Wskazać należy, że obudowa także może być osobną pozycją katalogową, mimo 

że  jest  częścią  kontrolera.  Sama  możliwość  zakupu  określonego  elementu  systemu  jako 

pojedynczego  urządzenia nie może  przesądzać o tym,  że  nie jest to  element  zintegrowany 

z 

kontrolerem.  Decydujące  znaczenie  ma  bowiem  architektura  (budowa)  całego  systemu 

SKD,  a  nie  sama  możliwość  zakupu  pojedynczych  elementów  składających  się  na  ten 

system u producenta czy dostawcy komponentów. Wyjaśnienia złożone przez odwołującego 

w  dniu  9  sierpnia  2024  r.  jednoznacznie  potwierdzają,  że  oferta  odwołującego  zapewnia 

kompletny system, spełniający wszelkie wymagania stawiane zamawiającego.  

Odwołujący  podsumował,  że  okoliczności  podane  przez  zamawiającego 

w 

uzasadnieniu  odrzucenia  oferty  nie  oznaczają  wcale,  że  oferta  nie  spełnia  warunków 

zamówienia.  Zamawiający,  konstruując  warunki  zamówienia,  nie  zawarł  bowiem  ścisłych 

wymagań  co  do  stopnia  integracji  interfejsu  z  kontrolerem  ani  co  do  sposobu,  w  jakim 

dochodzić  ma  do  obsługi  protokołu  OSDPv2.  To  oznacza,  że  na  etapie  oceny  ofert 

z

amawiający  w  sposób  nieuprawniony  egzekwuje  wymagania,  które  nie  były  znane 

wykonawcom  na  etapie  przygotowywania  ofert.  Zamawiający  odrzucił  ofertę  odwołującego 

z 

uwagi na brak spełnienia wymogów, których w OPZ czy innych dokumentach zamówienia 

nie  było,  co  stanowi  naruszenie  przepisów  ustawy.  Niezgodność  treści  oferty  z  warunkami 

zamówienia  musi  być  pewna  i  oczywista,  tym  samym  nie  może  to  być  niezgodność 

wyinterpretowana  z 

treści  niestanowiących  pełnych  danych  o  planowanym  rozwiązaniu 

projektowym. 

Odwołujący  podkreślił  również,  że  opis  przedmiotu  zamówienia  nie  może 

pozostawiać  żadnych  wątpliwości  lub  możliwości  dowolnej  jego  interpretacji.  Kluczowe  dla 

oceny  prawidłowości  postepowania  jest  precyzyjność  opisu  przedmiotu  zamówienia, 

ponieważ  on  determinuje  prawidłowe  ustalenie  przez  wykonawców  ceny.  Przedmiot 

zamówienia  winien  być  opisany  tak,  aby  wykonawcy  mieli  wiedzę  na  temat  wszystkich 

czynników  wpływających  na  sporządzenie  oferty.  Wykonawcy  nie  powinni  domyślać  się 

oczekiwań zamawiającego lub ich wyinterpretować z SWZ. Skoro zamawiający: a) wymagał, 

aby interfejs był zintegrowany, b) istnieją różne stopnie integracji, c) zamawiający nie podał 

stopnia  integracji,  to  wykonawca  nie  może  zgadywać,  czynić  hipotetycznych  założeń,  jaki 

stopień  ingerencji  będzie  zadowalający.  Wykonawca  opiera  się  wyłącznie  na  treści  SWZ, 

w 

tym  OPZ  i  zakłada,  że  wszelkie  wymagania  zamawiającego  są  skonkretyzowane 

w 

dokumentacji  w  sposób  jednoznaczny  i  zrozumiały.  Jeżeli  zamawiający  milczy  o  stopniu 

integracji  i  powołuje  się  jednocześnie  na  określone  normy  techniczne  i  określony  w  nich 

stopień bezpieczeństwa, to każde rozwiązanie zgodne z powołanymi normami należy uznać 

za zgodne z warunkami zamówienia.  

W  realiach  niniejszej  sprawy,  zdaniem 

odwołującego  dochował  on  należytej 

staranności i zastosował się do udzielonych przez zamawiającego odpowiedzi na pytania do 

treści  SWZ  oraz  pozostałych  warunków  –  zaoferował  system  spełniający  poziom/grade 

3 zgodnie z normami PN-EN-60839-11-1 2014 i PNEN-60839-11-

2 2015 również w zakresie 

stopnia ingerencji. 

Na podstawie art. 226 ust. 1 pkt 5 p.z.p. można odrzucić ofertę wyłącznie, 

gdy  zawartość  merytoryczna  oferty  nie  odpowiada  ukształtowanym  przez  zamawiającego 

i zawartym  w 

dokumentach  zamówienia  wymaganiom,  które  są  jasne  i  precyzyjne,  co 

w 

realiach niniejszej sprawy nie miało miejsca. Aby zastosować podstawę odrzucenia oferty 

z  art.  226 

ust.  1  pkt  5  p.z.p.  musi  być  możliwe  określenie,  na  czym  konkretnie  polega 

niezgodność, czyli co i w jakim zakresie w ofercie nie jest zgodne z konkretnie wskazanymi, 

skwantyfikowanymi  i  ustalonymi  jednoznacznie  postanowieniami  SWZ.  Wymaganie  z  pkt 

V 

ppkt 4) lit a) takich walorów nie posiada.  

W  szczególności,  że  wykonawcy,  którzy  złożyli  oferty  w  postępowaniu,  a  których 

oferty  nie 

została  odrzucone,  także  oferują  rozwiązania  o  innym  stopniu  integracji  aniżeli 

oczekiwany  przez  z

amawiającego  stopień  wynikający  z  uzasadnienia  odrzucenia  oferty 

o

dwołującego. Oferta Maxto Technology Sp. z o.o. zawiera kontroler KDT 2000E AES 128, 

którego  płyta  kontrolera  (sam  producent  wyróżnia  kontroler  jako  całość,  i  osobno  płytę 

kontrolera) 

zawiera  zintegrowane (wbudowane) dodatkowe płytki  umieszczone na  złączach 

pionowo, nie jest to jednak integracja poprzez zawarcie wszystkiego na stałe na jednej płytce 

jak  tego  oczekuje  od  o

dwołującego  zamawiający.  Elementy  te  mogą  być  modyfikowane 

w 

różny  sposób  („wypinane”  lub  „dokładane”).  Jedynie  wizualnie  wydaje  się  jakby  były 

integralną  częścią  płyty  głównej,  co  obrazuje  zdjęcie  umieszczone  na  stronie  internetowej 

producenta. 

W  takich  okolicznościach  działanie  zamawiającego  stanowi  naruszenie 

podstawowych  zasad  udzielania  zamówień  publicznych,  w  tym  zasady  przejrzystości, 

uczciwej konkurencji i równego traktowania wykonawców. Zapewnienie zachowania zasady 

uczciwej  konkurencji  obliguje  z

amawiającego  do  stworzenia  warunków  umożliwiających 

wykonawcom  konkurowanie  między  sobą  w  postępowaniu  o  udzielenie  zamówienia 

publicznego  na  uczciwych  zasadach.  Z  kolei  w  celu  zapewnienia  przejrzystości 

postępowania motywy, którymi kieruje się zamawiający podejmując decyzje w postępowaniu 

muszą  wynikać  z  zasad  określonych  w  dokumentach  postępowania  i  uzasadnienia  przez 

zamawiającego  tych  decyzji  w  dokumentach  postępowania  i  są  niezmienne  w  toku 

prowadzonego postępowania.  

Według  odwołującego  nieprecyzyjność  w  określeniu  warunków  zamówienia  wynika 

także  z  posługiwania  się  wyrażeniami,  które  mają  inne  znaczenie,  niż  nadaje  im 

z

amawiający. Z interpretacji treści OPZ można się jedynie domyślać, że dla zamawiającego 

interfejs  oznacza  to  samo  co  urządzenie  obsługujące  interfejs,  które  –  zgodnie  z  OPZ  – 

powinno być  wbudowane (zintegrowane)  w  kontroler.  Należy  jednak  podkreślić,  że  interfejs 

nigdy  nie  składa  się  tylko  z jednego  urządzenia.  Interfejs  to  narzędzie  do  komunikacji 

(inaczej „sprzężenie”) - w tym wypadku między czytnikiem, a kontrolerem. Interfejs składa się 

z urządzeń, które go obsługują np. dwóch portów połączonych stosownym medium (kablem). 

RS-

485  to  jeden  ze  standardów  przesyłu  danych  między  urządzeniami  przemysłowymi 

(sposób  przesyłu  danych  za  pomocą  dwu-  lub  czterożyłowego  przewodu  miedzianego 

o 

odpowiedniej  tłumienności,  impedancji  falowej  i  paśmie  przenoszenia  –  paśmie 

częstotliwościowym).  Takie  rozumienie  sformułowania  „interfejs  RS485”  przyjmują  także 

producenci, w tym producent urządzeń zaoferowanych przez  wykonawcę Softex Data S.A., 

którego oferta została wybrana jako najkorzystniejsza. Odwołujący załącza karty katalogowe 

zawierające  opis  urządzeń,  w których  zaznaczono  odpowiednie  fragmenty.  W  kontrolerze 

zawsze  znajduje  się  zatem  tylko  jeden  element  obsługujący  interfejs  –  port  komunikacyjny 

obsługujący  standard  RS-485,  następnym  drugim  elementem  jest  kabel  (medium)  i  kolejny 

trzeci  element  -  port  komunikacyjny  RS-

485  w  czytniku.  Nie  jest  możliwe  zatem  tylko  na 

podstawie treści warunku z pkt V ppkt 4) lit. a) wywiedzenie, czego oczekuje zamawiający, 

tj. 

które  urządzenia  i  w  jaki  sposób  powinny  być  ze  sobą  zintegrowane,  skoro  Interfejs  nie 

jest urządzeniem samodzielnym.  

Odwołujący  dodał,  że  zarzut  naruszenia  art.  239  ust.  1  i  2  p.z.p.  oraz  art.  17  ust. 

1 i 

ust.  2  p.z.p.  poprzez  wybór  jako  oferty  najkorzystniejszej  oferty  wykonawcy  Softex  Data 

S.A. 

jest  konsekwencją  podniesionego  i  opisanego  powyżej  zarzutu  dotyczącego 

niesłusznego odrzucenia oferty odwołującego. Zamawiający zobligowany jest wybrać ofertę 

najkorzystniejszą na podstawie kryteriów oceny ofert określonych w SWZ, z uwagi na to, co 

zostało  wykazane  powyżej,  oferta  odwołującego  nie  powinna  zostać  odrzucona  jako 

niezgodna z warunkami zamówienia. Tym samym w opinii odwołującego zamawiający winien 

unieważnić czynność wyboru oferty najkorzystniejszej z dnia 29 sierpnia 2024 r., a następnie 

powtórzyć  czynność  badania  i  oceny  ofert  z  uwzględnieniem  oferty  odwołującego,  która 

powinna 

zostać uznana za ofertę najkorzystniejszą.  

Działając  w  imieniu  i  na  rzecz  zamawiającego  odpowiedź  na  odwołanie  w  formie 

pisemnej  wniósł  pełnomocnik  strony  wskazując,  iż  zamawiający  wnosi  o  ich  oddalenie 

odwołania  w  całości,  zgodnie  z  uzasadnieniem  wskazanym  w  jego  piśmie  procesowym 

z dnia 

27 września 2024 r. 

Wobec  spełnienia  przesłanek  art.  525  ust.  1-3  p.z.p.  Izba  dopuściła  do  udziału 

w 

postępowaniu odwoławczym w sprawie sygn. akt: KIO 3298/24 wykonawców: Softex Data 

S.A. ul. Poleczki 40, 02-822 Warszawa 

(dalej zwanego jako „przystępujący Softex”) i MAXTO 

Technology Sp. z o.o. ul. Willowa 87, 32-085 Modlniczka 

(dalej zwanego jako „przystępujący 

Maxto

”),  którzy  zgłosili  przystąpienie  po  stronie  zamawiającego.  Przystępujący  przedstawili 

swoje  stanowiska  procesowe  w  formie  pisemnej 

–  pisma  z  dnia  27  września  2024  r., 

wnosząc o oddalenie odwołania, zgodnie z uzasadnieniem przez nich wskazanym. 

Odwołanie w sprawie o sygn. akt: KIO 3302/24: 

W  dniu 

9  września  2024  r.  2024  r.  odwołanie  wobec  czynności  i  zaniechań 

zamawiającego  w  części I  postępowania  wniósł wykonawca MAXTO Technology  Sp.  z  o.o. 

ul.  Willowa  87,  32-085  Modlniczka 

(dalej  zwany  „odwołującym”  lub  „odwołującym  Maxto”). 

Odwołujący postawił zamawiającemu następujące zarzuty naruszenia (pisownia oryginalna): 

art.  226  ust.  1  pkt  5  ustawy  Pzp  poprzez  zaniechanie  odrzucenia  oferty  Softex 

pomimo, że jej treść jest niezgodna z warunkami zamówienia; 

art.  128  ust.  4  ustawy  Pzp  poprzez  zaniechanie  wezwania  Softex  do  złożenia 

wyjaśnień w zakresie treści dokumentów i oświadczeń złożonych w Postępowaniu;  

223 ust. 1 ustawy Pzp poprzez zaniechanie wezwania Softex do złożenia wyjaśnień 

treści oferty i innych dokumentów i oświadczeń;  

art. 239 ust. 1 ustawy Pzp poprzez wybór oferty Softex pomimo, że nie jest to oferta 

najkorzystniejsza;  

art.  16  pkt  1  i  2  ustawy  Pzp  poprzez  prowadzenie  Postępowania  w  sposób 

niezapewniający  zachowania  uczciwej  konkurencji  oraz  równego  traktowania 

wykonawców i nieprzejrzysty.  

Wobec  powyższego  odwołujący  wniósł  o  nakazanie  zamawiającemu:  powtórzenia 

czynności  badania  i  oceny  ofert  oraz  unieważnienia  czynności  wyboru  oferty 

najkorzystniejszej,  odrzucenia  oferty  Softex  Data  S.A.  w  Warszaw

ie  (dalej  także  jako 

„Softex”). 

Uzasadniając odwołanie odwołujący wskazał co następuje. Zgodnie z rozdz. XV ust. 

1 SWZ: „[…] Oferta powinna być złożona wyłącznie za pośrednictwem Platformy, w sposób 

opisany  w  dokumentach  zamówienia,  przy  czym  składając  ofertę  Wykonawca  powinien 

dodać  następujące  dokumenty  elektroniczne:  Dokumenty  stanowiące  treść  oferty: 

wypełniony  Formularz  ofertowy,  sporządzony  z  wykorzystaniem  wzoru  stanowiącego 

załącznik  nr  1  do  SWZ;  2)  Formularz  specyfikacji  technicznej  -  sporządzony  odrębnie  dla 

każdej  części  zamówienia,  na  którą  Wykonawca  składa  ofertę,  z  wykorzystaniem  wzoru 

stanowiącego odpowiednio załącznik nr 1a do SWZ (w części I), nr 1b do SWZ (w części II), 

nr  1c  do  SWZ  (w  części  III).  Dokumenty  ww.  stanowią  treść  oferty,  a  ich  niezłożenie  wraz 

z 

ofertą będzie skutkować odrzuceniem oferty na podstawie art. 226 ust. 1 pkt 5 ustawy.  

W  rozdz.  XV  ust.  6  i  7  SWZ  z

amawiający  odpowiednio  potwierdził:  „Oferta 

z 

załącznikami musi  być  zgodna  z  ustawą  i  SWZ,  a  w  szczególności  z  opisem  przedmiotu 

zamówienia  ujętym  w  dokumentach  zamówienia”,  „Wszystkie  formularze  zawarte  w  SWZ, 

a 

w  szczególności  formularz  oferty,  Wykonawca  wypełni  ściśle  według  wskazówek 

zawartych  w  SWZ.  W  przypadku,  gdy  jakakolwiek  część  dokumentów  nie  dotyczy 

Wykonawcy  - 

wpisuje  on  „nie  dotyczy”.  Opis  przedmiotu  zamówienia  dla  części  I  zawarty 

został w pliku pn. „Załącznik nr 2a do SWZ -OPZ dla części I – SKD”, który stanowi załącznik 

Nr 2a do SWZ (dalej: „OPZ”).  

Wykonawca 

Softex w złożonym wraz z ofertą wypełnionym załączniku nr 1a do SWZ 

FORMULARZ SPECYFIKACJI TECHNICZNEJ dla części I - modernizacja systemu kontroli 

dostępu (SKD) zaoferował m.in.: 1) Oprogramowanie SKD: Producent / wersja: IFTER EQU2 

ACC Professional, 2) Kontroler typ I: Producent: IFTER, Model: EQU-K400, 3) Kontroler typ 

II:  Producent:  IFTER,  Model:  EQU-K404. 

W  ocenie  odwołującego  zaoferowany  asortyment 

nie spełnia wymagań zamawiającego, wskazanych poniżej.  

rozdz. V Wymagania dla Systemu i urządzeń. pkt 4) lit. f) OPZ, str. 13 o treści: „każdy 

kontroler przejścia powinien być wyposażony w pamięć stronicowaną, umożliwiającą 

przesyłanie  do  niego  kompletu  nowych  nastaw  dla  kontrolera  przy  jednoczesnym 

zapewnieniu  ciągłej,  niezakłóconej  pracy  kontrolowanego  przezeń  przejścia  według 

poprzednich  nastaw.  Po  odebraniu  kompletu  nowych  nastaw  z  serwera  SKD, 

kontroler  powinien  przełączyć  się  do  pracy  z  nowymi  nastawami  w  sposób 

automatyczny”.  Zgodnie  z  tym  wymaganiem  zamawiający  wymaga,  aby  kontrolery 

przejścia były wyposażone w tzw. podwójną pamięć (stronicowaną). Dzięki temu jest 

zapewniona  bezprzerwowa  praca  kontrolera  SKD,  nawet  w  przypadku  aktualizacji 

jego  konfiguracji.  Funkcjonalność  polega  na  tym,  iż  nowe  dane  dotyczące  przejścia 

(numery  kart  użytkowników,  uprawnienia  dostępu,  harmonogramy  czasowe  itd.)  są 

zapisywane  w  wydzielonej  części  pamięci  kontrolera.  Kontroler  nie  uruchomi  nowej 

konfiguracji  (działając  ciągle  z  poprzednimi  danymi),  dopóki  nowe  dane  nie  będą 

kompletne i zweryfikowane; 

rozdz.  V  Wymagania  dla  Systemu  i  urządzeń.  pkt  4)  lit.  g)  OPZ,  str.  13  o  treści: 

„każdy kontroler powinien być wyposażony w zintegrowany rozdzielacz wewnętrznej 

magistrali  transmisyjnej,  dla  połączenia  transmisyjnego  danych  pomiędzy 

kontrolerami, na minimum dwie gałęzie”. Zaoferowane przez Softex kontrolery EQU-

K400  i  EQU-

E404  nie  posiadają  zintegrowanego  rozdzielacza  magistrali,  na  co 

wskazują karty katalogowe tych urządzeń. W tym kontekście należy zauważyć:  

a) 

rozdzielacz  magistrali  pozwala  na  ominięcie  ograniczenia  standardu 

komunikacyjnego  RS485,  za  pomocą  którego  wysyłają  dane  urządzenia 

systemu SKD (czytniki i kontrolery). Ograniczenie polega na tym, iż z uwagi na 

konieczność  minimalizacji  zakłóceń  transmisji  sygnału  na  magistrali,  kolejne 

urządzenia  podłączane  do  magistrali  muszą  być  łączone  ze  sobą  szeregowo, 

jedno za drugim. Czyli topologia połączeń nie może mieć postaci np. gwiazdy. 

Inaczej  ujmując,  zgodnie  z  dokumentacją  standardu  RS485  magistrala 

komunikacyjna musi mieć zdefiniowane swoje dwa końce; 

b) 

z  uwagi  na  swoją  przydatność  dla  instalatorów,  rozdzielacze  magistrali  są 

powszechnie  stosowane  na  rynku.  Są  również  produkowane  jako  urządzenia 

zewnętrzne; 

c) 

rozdzielacz magistrali  ma niezmiernie istotne  znaczenie zarówno  w  przypadku 

układania  instalacji  dla  nowego  systemu,  ale  przede  wszystkim  w  przypadku 

ewentualnej  rozbudowy  systemu  w  przyszłości.  Brak  takiego  elementu 

komplikuje  oraz  podraża  takie  prace  z  uwagi  na  konieczność  zachowania 

struktury  magistrali  dla  standardu  RS485,  co  zostało  wyjaśnione  w  punktach 

powyżej.  Jeśli  zainstalowany  kontroler  posiada  wymagany  rozdzielacz,  to 

można od tego rozdzielacza rozbudowywać w bok magistralę teletransmisyjną 

prowadząc  jeden  przewód  do  kolejnych  urządzeń  na  odgałęzieniu.  Jeśli 

kontroler  nie  jest  wyposażony  w  rozdzielacz  magistrali,  to  od  ostatniego 

kontrolera na budowanym odgałęzieniu należy wrócić do miejsca odgałęzienia 

prowadząc  dodatkowy  przewód,  aby  zachować  strukturę  magistrali.  Długość 

tego  przewodu  jest  co  najmniej  równa  długości  ułożonego  odgałęzienia.  To 

w 

oczywisty  sposób  podraża  wykonanie instalacji.  Niebagatelne  znaczenie ma 

również  fakt,  iż  z  zalet  rozdzielacza  magistrali  można  skorzystać  także 

w 

przypadku, gdy kontroler jest zainstalowany na rozgałęzieniu magistrali. Taka 

funkcjonalność  upraszcza  wykonanie  magistrali  komunikacyjnej,  zwłaszcza 

w przypadku rozbudowy takiej instalacji;  

rozdz.  V  Wymagania  dla  Systemu  i  urządzeń.  pkt  4)  lit.  o)  OPZ,  str.  14  o  treści: 

„oprogramowanie Systemu SKD  powinno zapewniać możliwość zmiany,  prywatnych 

kluczy  szyfrujących  (AES128)  w  kontrolerach  SKD,  centralnie  z  poziomu  serwera 

Systemu  SKD.  Klucze  te  wykorzystywane  będą  do  bezpiecznej  komunikacji 

z 

czytnikami przy pomocy protokołu OSDPv2”;  

rozdz. V Wymagania dla Systemu i urządzeń. pkt 1) lit. i) tiret 4 OPZ, str. 8 o treści: 

„System  winien  obsługiwać  następujące  rodzaje  czytników:  […]  przenośne  pulpity 

ręczne  z  czytnikami  zbliżeniowymi,  przeznaczone  dla  służb  ochrony  w  celu 

weryfikacji tożsamości osób przebywających na terenie obiektu”;  

rozdz. IX Współpraca Systemu SKD z bramą segmentową i szlabanami pkt 3) OPZ, 

str.  16-

17  o  treści:  „Zasada  działania  SKD  na  wjeździe  do  garażu  przedstawia  się 

następująco:  Uprawniony  pojazd  podjeżdża  w  oznaczone  miejsce  przed  szlabanem 

„wjazdowym”.  Następuje  wykrycie  obecności  pojazdu  przez  detektor  oraz  aktywacja 

odczytu i rozpoznania jego  tablicy  rejestracyjnej przez  kamerę ANPR. W  momencie 

odnalezienia odczytanego numeru rejestracyjnego pojazdu na białej liście w pamięci 

kamery,  kamera  wysyła,  odpowiadający  tej  tablicy  kod  karty  (identyfikatora 

właściciela/użytkownika  pojazdu)  do  kontrolera  Systemu  SKD.  Kontroler  Systemu 

SKD, zależnie od uprawnień właściciela/użytkownika pojazdu, wyzwala podniesienie 

ramienia  szlabanu  „wjazdowego”  i  otwarcie  bramy  segmentowej.  W  kierunku  na 

„wyjazd”  działanie  analogiczne”.  Zamawiający  wymaga,  aby  zaoferowany  system 

SKD  obsługiwał  kamerę  z  funkcją  rozpoznawania  tablic  rejestracyjnych  (ANPR) 

poprzez kontroler SKD. Informacja z kamery o rozpoznanym numerze rejestracyjnym 

ma  trafiać  do  kontrolera,  identycznie  jak  po  odczycie  karty  identyfikacyjnej  na 

czytniku.  To  kontroler,  po  weryfikacji  zapisanych  w  ustawieniach  uprawnień,  ma 

przyznać  dostęp  i  otworzyć  szlaban  lub  odrzucić  żądanie  w  przypadku  braku 

uprawnień.  Taka  funkcjonalność  zabezpiecza  Zamawiającego  przed  brakiem 

działania  systemu  w  przypadku  awarii  serwera  SKD  (umożliwia  pracę  szlabanów 

w trybie off-line);   

rozdz.  XIII  Integracja  Systemu  SKD  z  systemem  depozytorów  kluczy  OPZ,  str. 

19 o 

treści:  

Oferowany  System  SKD  powinien  zapewniać  integrację  z  systemem 

depozytorów kluczy (gdzie baza Systemu SKD jest bazą nadrzędną).  

Integracja (między bazami: baza Systemu SKD – baza depozytorów kluczy) ma 

zapewnić  co  najmniej:  a)  automatyczny  i  ręczny  (na  żądanie)  eksport  danych 

personalnych  pracownika z  bazy  SKD  do  bazy depozytora/ów (synchronizacja 

danych  osobowych  w  bazach),  b) 

blokowaniu  w  trybie  ON  LINE  zdolności 

pobrania klucza/-y przez pracownika bez uprzedniego odnotowania przez SKD 

wejścia  pracownika  do  obszaru  kontrolowanego  (np.  na  teren  Sądu), 

c) 

blokowaniu w trybie ON LINE możliwości wyjścia pracownika przez przejście 

kontrolowane SKD bez wcześniejszego zdania klucza do depozytora, uprzednio 

z  niego  pobranego,  d)  blokowaniu  w  trybie  ON  LINE  możliwości  wyjścia 

ostatniego  pracownika  z  grupy  uprawnionych  do  danego  klucza  bez 

uprzedniego  zdania  tego  klucza  do  depozytora,  e)  obsługi  wielu  depozytorów 

w 

różnych lokalizacjach (budynkach) z uwzględnieniem powyższych opcji.  

Odwołujący  wskazał  dalej,  że  posiadane  przez  niego  informacje,  poparte 

dokumentacją techniczną zaoferowanych przez Softex kontrolerów (EQU-K400 i EQU-E404) 

i  oprogramowania  (IFTER  EQU2  ACC  Professional)  wskazują,  że  nie  spełniają  one 

wskazanych powyżej wymagań. W świetle powyższego oferta Sofetx podlega odrzuceniu na 

podstawie  art.  226  ust.  1  pkt  5  p.z.p.

,  ponieważ  w  ocenie  odwołującego  jej  treść  jest 

niezgodna z 

warunkami zamówienia. Odwołujący dodał, że z ostrożności podniósł zarzut art. 

128  ust.  4  i  art.  223  ust.  1  p.z.p. 

poprzez  zaniechanie  wezwania  do  złożenia  wyjaśnień 

w 

zakresie niespełniania wskazanych powyżej wymagań, jeśli Izba uzna odrzucenie oferty za 

przedwczesne i za zasadne uprzednie wezwanie wykonawcy 

Softex do złożenia wyjaśnień. 

Odwołujący  dodał,  że  w  konsekwencji  powyższych  zarzutów  doszło  do  naruszenia 

także  art.  239  ust.  1  p.z.p.  poprzez  wybór  oferty  Softex,  pomimo  że  nie  jest  to  oferta 

najkorzystniejsza oraz art. 16 pkt 1 i 2  p.z.p. poprzez prowadzenie p

ostępowania w sposób 

niezapewniający  zachowania  uczciwej  konkurencji  oraz  równego  traktowania  wykonawców 

i nieprzejrzysty (zarzuty wynikowe).  

Działając  w  imieniu  i  na  rzecz  zamawiającego  odpowiedź  na  odwołanie  w  formie 

pisemnej  wniósł  pełnomocnik  strony  wskazując,  iż  zamawiający  wnosi  o  ich  oddalenie 

odwołania  w  całości,  zgodnie  z  uzasadnieniem  wskazanym  w  jego  piśmie  procesowym 

z 

dnia 27 września 2024 r. 

Ponadto,  w

obec  spełnienia  przesłanek  art.  525  ust.  1-3  p.z.p.  Izba  dopuściła  do 

udziału w postępowaniu odwoławczym w sprawie sygn. akt: KIO 3302/24 wykonawcę: Softex 

Data  S.A.  ul.  Poleczki  40,  02-

822  Warszawa  (dalej  zwanego  jako  „przystępujący  Softex”), 

który zgłosił przystąpienie po stronie zamawiającego i przedstawił swoje stanowisko w formie 

pisemnej 

–  pismo  z  dnia  27  września  2024  r.,  wnosząc  o  oddalenie  odwołania,  zgodnie 

z uzasadnieniem przez niego wskazanym. 

Krajowa  Izba  Odwoławcza  –  po  przeprowadzeniu  rozprawy w  przedmiotowych 

sprawach

,  po  zapoznaniu  się  ze  stanowiskami  przedstawionymi  w  odwołaniach, 

odpowiedziach 

na  odwołania,  stanowiskiem  przystępujących,  konfrontując  je 

z 

zebranym w sprawie materiałem procesowym, w tym z dokumentacją postępowania 

o  udzielenie  zamówienia  publicznego  oraz  po  wysłuchaniu  oświadczeń  i  stanowisk 

złożonych ustnie do protokołu w toku rozprawy – ustaliła i zważyła, co następuje: 

Skład  orzekający  stwierdził,  że  połączone  do  wspólnego  rozpoznania  odwołania 

dotyczą materii określonej w art. 513 p.z.p. i podlegają rozpoznaniu zgodnie z art. 517 p.z.p. 

Izba  stwierdziła  również,  że  nie  została  wypełniona  żadna  z  przesłanek określonych  w  art. 

528  p.z.p.,  których  stwierdzenie  skutkowałoby  odrzuceniem  odwołań  i  odstąpieniem  od 

badania meritum sprawy.  

Skład  orzekający  dokonał  oceny  stanu  faktycznego  ustalonego  w  połączonych  do 

wspólnego  rozpoznania  sprawach  mając  na  uwadze  art.  554  ust.  1  pkt  1  p.z.p.,  który 

stanowi, że Izba uwzględnia odwołanie, jeżeli stwierdzi naruszenie przepisów ustawy, które 

miało wpływ lub może mieć istotny wpływ na wynik postępowania o udzielenie zamówienia. 

Izba 

–  uwzględniając  zgromadzony  materiał  procesowy,  po  dokonaniu  ustaleń 

poczynionych  na  podstawie  dokumentacji  postępowania,  w  szczególności  w  oparciu 

o 

dokumenty  zamówienia,  złożone  oferty,  korespondencję  prowadzoną  w  toku  przetargu, 

zważając  na  okoliczności  faktyczne  podniesione  w  odwołaniach  i  przedłożony  materiał 

dowodowy 

– stwierdziła, że zarzuty  odwołania sygn. akt: KIO 3298/24  nie znajdują oparcia 

w ustalonym 

stanie faktycznym i prawnym, a zatem nie zasługuje ono na uwzględnienie, zaś 

zarzuty odwołania sygn. akt: KIO 3302/24 zostały uwzględnione częściowo.  

W zakresie 

odwołania sygn. akt: KIO 3298/24, Izba szczegółowo wskazuje jak niżej. 

Stan faktyczny nie był pomiędzy stronami sporny, treść dokumentacji postępowania została 

prawidłowo  przywołana  przez  strony  i  uczestników  postępowania,  spornym  była  natomiast 

ocena  w  zakresie  rozumienia 

poszczególnych  postanowień  SWZ,  w  tym  odpowiedzi  na 

pytania wykonawców, których udzielał zamawiający, a także dokonana przez zamawiającego 

ocena wyjaśnień treści oferty odwołującego i prawidłowość jej odrzucenia z postępowania. 

Skład  orzekający  oddalił  zarzut  nr  1  z  petitum  odwołania  –  naruszenia  przez 

zamawiającego art. 226 ust. 1 pkt 5 p.z.p. w zw. z art. 99 ust. 1 p.z.p. w zw. z art. 135 ust. 

1 i 2  p.z.p.  i  art.  16  p.z.p.  poprzez  odrzucenie  oferty  o

dwołującego,  ponieważ  mając  na 

uwadze  brzmienie  dokumentacji  postępowania,  treść  oferty  odwołującego  oraz  złożone 

przez  niego  wyjaśnienia  z  dnia  9  sierpnia  2024  r.,  w  odpowiedzi  na  wezwanie 

zamawiającego  z  dnia  7  sierpnia  2024  r.,  a  także  zgromadzony  materiał  dowodowy, 

czynność  zamawiającego  z  dnia  29  sierpnia  2024  r.  polegająca  na  odrzuceniu  oferty 

odwołującego  H.  na  podstawie  art.  226  ust.  1  pkt  5  p.z.p.  jako  oferty,  której  treść  jest 

niezgodna z 

warunkami zamówienia, jest w ocenie Izby prawidłowa. 

Zgodnie  z  informacją  z  dnia  29  sierpnia  2024  r.  zamawiający  odrzucił  ofertę 

odwołującego  H.,  ponieważ:  „Zamawiający  wymagał  aby  urządzenia  decyzyjne  (kontrolery 

przejść)  były  wyposażone  we  wbudowany  (zintegrowany)  interfejs  RS485  do  podłączenia 

czytników,  obsługujących  protokół  OSDPv2.  Zgodnie  z  katalogiem  produktów  oraz 

specyfikacją  techniczną  produktów  zamieszczonymi  na  oficjalnej  stronie  Producenta 

zaoferowane w Formularzu Specyfikacji technicznej dla części nr I kontrolery typu I oraz typu 

II  (poz.  3)  s

ą  urządzeniami,  które  nie  spełniają  wymagania  Zamawiającego,  gdyż  sam 

kontroler  dla  systemu  R. 

nie  posiada  wbudowanego  interfejsu  RS485  do  podłączenia 

czytników  obsługujących  protokół  OSDPv2,  w  związku  z  tym  nie  ma  możliwości 

bezpośredniej obsługi kontrolerów wykorzystując protokół OSDPv2. Zgodnie z informacjami 

Producenta  do  obsługi  OSDPv2  zaoferowane  rozwiązanie  wymagać  będzie  zastosowania 

dodatkowego interfejsu MCI-

3 konwertującego protokół OSDPv2 na standard transmisji R.’a, 

Interfejs  MCI-3  zgodnie  z  in

formacjami  Producenta  jest  dodatkową  pozycja  katalogową 

możliwą do zakupu i podłączenia do kontrolera, jednak nie jest elementem wbudowanym w 

kontroler”.  Z  treści  tej  wynika,  że  oferta  została  odrzucona  z  powodu  zaoferowania 

kontrolera,  który  nie  posiada  wbudowanego  interfejsu  RS485  do  podłączenia  czytników 

obsługujących  protokół  OSDPv2.  Nie  chodzi  zatem  o  to,  że  zaoferowany  kontroler  MC16-

PAC-EX-

1(4)  w  ogóle  nie  posiada  interfejsu  RS485,  co  sugerowano  w  odwołaniu,  a to,  że 

interfejs  w  tym  urządzeniu  nie  spełnia  wymagań  SWZ  –  nie  można  do  niego  podłączyć 

czytników  obsługujących  protokół  OSDPv2.  W  rozwiązaniu  zaoferowanym  przez 

odwołującego komunikacja pomiędzy kontrolerem a czytnikiem nie odbywa się bezpośrednio 

za  pomocą  protokołu  OSDPv2,  a  tym  samym  oznacza  to  niespełnienie  wymagań 

określonych w SWZ. 

Zgodnie  z  OPZ 

–  pkt  V.2  lit.  a  tiret  drugi  OPZ,  komunikacja  pomiędzy  czytnikiem 

a 

kontrolerem SKD musi odbywać się jako szyfrowana komunikacja wykorzystująca protokół 

OSDPv2, 

zaś  na  podstawie  pkt  4  lit.  a  IDW  urządzenia  decyzyjne  (kontrolery  przejść) 

powinny  być  wyposażone  we  wbudowany  (zintegrowany)  interfejs  RS485  do  podłączenia 

czytników  obsługujących  protokół  OSDPv2.  Z  treści  tej  wynika,  że  czytniki  mają  być 

podłączone do interfejsu RS485, a nie gdziekolwiek indziej, np. do urządzenia MCI-3. W ww. 

wymaganiach 

nie chodzi też o podłączenie jakichkolwiek czytników do interfejsu RS485, ale 

takich, które obsługują protokół OSDPv2. Do interfejsu RS485 w kontrolerze zaoferowanym 

przez 

odwołującego  można  podłączyć  czytniki,  ale  nie  takie,  które  obsługują  protokół 

OSDPv2,  tylko inny.  W tym celu mamy 

dodatkowe, pośredniczące urządzenie MCI-3 – aby 

zapewnić  współpracę  kontrolera  MC16-PAC-EX-1(4)  z  czytnikami  obsługującymi  protokół 

OSDPv2. 

Zgodnie z treścią karty katalogowej kontrolera MC16-PAC-EX-1(4): bezpośrednia 

obsługa 16 czytników serii MCT (interfejs RS485), obsługa do 16 czytników OSDP (protokół 

OSDP  v2)  za  pomocą  interfejsu  MCI-3  (tak  str.  2  karty  katalogowej  zaoferowanego 

kontrolera),  co  oznacza

,  że  sam  kontroler,  bez  modułu  MCI-3,  obsługuje  czytniki  poprzez 

wbudowany  interfejs  RS485,  ale  te  czytniki  nie  obsługują  protokołu  OSDPv2.  Kontroler 

posiada wbudowany interfejs RS485 do bezpośredniej obsługi czytników, obsługujących inny 

protokół niż wymagany OSDPv2. Zatem aby kontroler mógł skomunikować się z czytnikiem 

w  protokole  OSDPv2  niezbędne  jest  umieszczenie  pomiędzy  kontrolerem  dostępu 

a czytnikiem interfejsu komunikacyjnego MCI-

3, który dokona konwersji standardu transmisji 

z RACS5 na protokół OSDP. Jak wskazuje producent urządzenia: Interfejs MCI-3 umożliwia 

podłączenie  czytnika  wykorzystującego  protokół  OSDP  do  kontrolera  dostępu  serii 

MC16 

(system  RACS  5).  Interfejs  działa jako  konwerter  komunikacji  ze  standardu OSDPv2 

na  standard  transmisji  RS485  EPSO  3 (R.).  (vide  karta  katalogowa  interfejsu 

komunikacyjnego  MCI-3). 

Zatem  czynność  odrzucenia  oferty  odwołującego  H.,  która  nie 

spełnia omówionych wymagań SWZ, jest prawidłowa. Dodatkowo, zaoferowanie rozwiązania 

z 

modułem  konwertującym  oznacza  także,  że  w  pełni  bezpieczne  szyfrowanie  danych 

protokołem OSDP pomiędzy czytnikiem a kontrolerem ma być realizowane w rzeczywistości 

tylko 

pomiędzy czytnikiem a modułem MCI-3, czyli w przesyle danych do kontrolera już nie; 

t

aki  sposób  realizacji  szyfrowania  i  przesyłania  danych  jest  niegodny  z warunkami 

zamówienia.  

Dalej  Izba  zaznacza,  że  w  odwołaniu  zawarto  szereg  argumentów,  które  nie  mają 

znaczenia  dla  podstawy  odrzucenia,  w  tym  irrelewantne  dla  sposobu  spełnienia  ww. 

wymogów  są  wywody  odwołującego  dotyczące  dopuszczenia  stosowania  Polskiej  Normy 

PN-EN  60839-11-1

. Zamawiający ma prawo postawienia wyższych wymagań niż określone 

w normach, 

zaś treść rzeczonej normy należy czytać razem z OPZ i dopiero ten łączny opis 

określa  wymagania  zamawiającego  w  stosunku  do  przedmiotu  zamówienia,  co  pomija 

odwołujący.  Odwołanie  zasadza  się  na  bezpodstawnej  próbie  uczynienia  norm  jedynym 

wymaganiem,  które  musi  być  spełnione,  z  pominięciem  wymagań  z  załącznika  nr  2a  do 

SWZ.  Udzielona 

przez  zamawiającego  odpowiedź  na  pytanie  nr  6  (Nie  ma  norm:  PN-EN 

60839-11-15 i PN-EN 60839-11-

26 oraz klas dostępu B i rozpoznania 2. Jest norma PN-EN-

60839-11-1  2014  i  PN-EN-60839-11-

2 2015,  w  których są tzw  poziomy  bezpieczeństwa  od 

do  4.  Wytyczne  Ministerstwa  Sprawiedliwości  wskazują  użycie  systemu  Kontroli  Dostępu 

poziomu  3,  w  związku  z  tym  prosimy  o  akceptację  dostawy  system  spełniającego 

poziom/grade  3.”  Odpowiedź:  „Zamawiający  dopuści  dostawę  systemu  spełniającego 

poziom/grade  3  zgodnie  z  normami  PN-EN-60839-11-1  2014  i  PN-EN-60839-11-

2  2015.”) 

w 

żaden  sposób  nie zmieniła wymagań  opisanych w  punkcie V.2 lit.  a  tiret  drugi OPZ oraz 

w punkcie  4  lit.  a  IDW. 

Innymi  słowy,  odwołujący  nieprawidłowo  wywodzi,  że  skoro 

zamawiający dopuścił wykonanie systemu spełniającego poziom/grade 3 zgodnie z normami 

PN-EN-60839-11-1  2014  i  PN-EN-60839-11-

2  2015,  a normy  te  przewidują „modularyzację 

poszczególnych  bloków  kontrolera”,  to  zastosowanie  modułu  MCI-3  jest  dopuszczalne. 

Normy opisują wymagania i wytyczne na pewnym poziomie ogólności i są wskazówkami dla 

producentów  w  jaki  sposób  mają  być  wykonane  ich  urządzenia  oraz  co  muszą 

posiadać/realizować.  Norma  nie narzuca  konkretnych  rozwiązań technicznych  tylko  określa 

minimalnie wymagania, 

funkcjonalność i procedury jej testowania (tak norma PN-EN 60839-

11-1 punkt 1). 

Zamawiający ma prawo opisać swoje dodatkowe wymagania, które wychodzą 

poza wytyczne zapisane w normach, co uczynił, a czego odwołujący we właściwym terminie 

nie  za

kwestionował,  szukając  obecnie  wątpliwości/niejednoznaczności  SWZ  tam,  gdzie  jej 

obiektywnie  nie  ma. 

Niezgodność  z  wymaganiami  z  załącznika  nr  2a  do  SWZ  stanowi 

samodzielną  podstawę  do  odrzucenia  oferty,  bez  względu  na  ewentualne  spełnienie 

wymagań  powołanych  norm,  w  szczególności,  że  nie  ma  żadnych  rozbieżności  pomiędzy 

wymaganiami  norm,  a  wymaganiem,  na  podstawie  którego  odrzucono  ofertę  odwołującego 

H.

.  Fakt,  że  spełniono  wymagania  norm  nie  świadczy  sam  w  sobie  o  spełnieniu  innych 

wymagań  postawionych  przez  zamawiającego  w  SWZ.  Nie  ma  także  sporu  co  rozumienia 

pojęć  na  gruncie  przedmiotowych  norm,  tak  jak  nie  jest  przedmiotem  sporu  czy  oferta 

odwołującego H. jest zgodna z tymi normami. 

Dodatkowo  warto  zaznaczyć,  że  moduł  MCI-3  nie  jest  także  elementem  składowym 

kontrolera.  Zgodnie  z  rozdziałem  3 terminy  i  definicje,  punkt  3.3  normy  PN-EN-60839-11-1 

2014  kontroler  to  „część  systemu  kontroli  dostępu,  która  komunikuje  się  z  czytnikami, 

urządzeniami  ryglującymi  i  czujnikami,  i podejmuje  decyzję  o  przyznaniu  albo  odmowie 

dostępu przez przejście”. Definicja ta potwierdza, że kontroler to element aktywny. Dokładnie 

tak działa kontroler zaoferowany przez odwołującego, również bez zainstalowanego modułu 

MCI-3. 

Kontroler  z  modułem  i  bez  niego,  to  nie  jest  to  samo  urządzenie.  Więc  nie  można 

mówić  o  tym,  że  MCI-3  jest  wbudowane  (zintegrowane)  w  kontroler  produkowany  przez 

producenta  R.. 

Już  sam  fakt,  że  interfejs MCI-3 w  ofercie producenta jest  odrębną  pozycją 

handlową potwierdza, że jest to osobne urządzenie; także zgodnie z dokumentacją firmy R. 

moduł  MCI-3  nie  jest  integralną  częścią  kontrolera  (por.  karta  techniczna  kontrolerów, 

interfejsu 

(modułu)  oraz  instrukcja  instalacji  interfejsu).  Dlatego  też  MCI-3  występuje  jako 

odrębna  pozycja,  bo  uznanie  go  za  część  kontrolera  byłoby  niezgodne  z normami,  co 

umknęło odwołującemu. Moduł MCI-3 to dodatkowe urządzenie (co odwołujący przyznał na 

str.  15  odwołania),  którego  rola  polega  za  umożliwieniu  komunikacji  kontrolera  MC16PAC-

EX-

1(4) z czytnikami działającymi w wymaganym protokole OSDPv2. Bez niego urządzenie 

komunikuje się z czytnikami działającymi w innym protokole. Nie jest zatem też tak, że moduł 

MCI-

3  jest  elementem  zapewniającym  zgodność  z  normami.  A nawet  gdyby  był,  to  nie 

zwalnia to o

dwołującego z konieczności spełnienia wymagań określonych w punkcie V.2 lit. a 

tiret drugi OPZ i w punkcie 4 lit. a IDW.  

Odwołujący również szeroko poruszał kwestię integracji, czyniąc szerokie wywody na 

temat  integracji  urządzenia  MCI-3  z kontrolerem,  kiedy  przedmiotem  sporu  nie  jest  sposób 

integracji  MCI-3  z 

kontrolerem,  ale  fakt,  że  wbudowany  interfejs  RS485  nie  służy  do 

podłączenia  czytników  obsługujących  protokół  OSDPv2.  Zamawiający  wymagał  integracji 

interfejsu RS485 z kontrolerem. Kwestia integracji MCI-3 z kontrolerem nie ma znaczenia dla 

rozstrzygnięcia  sporu.  Istotne  znaczenie  dla  oceny  oferty  złożonej  przez  odwołującego  ma 

aspekt  wykorzystania  dodatkowego  elementu  zewnętrznego  MCI-3,  który  nie  jest  w  żaden 

sposób  zintegrowany/wbudowany  z  kontrolerami  MC16-PACEX-1  oraz  MC16-PAC-EX-4. 

Zamawiający  jako  zasadniczy  powód  odrzucenia  oferty  odwołującego  H.  przywołał  wymóg 

posiadania przez kontroler wbudowanego (zintegrowanego) interfejsu RS485 do podłączenia 

czytników,  obsługujących  protokół  OSDPv2.  Przy  tym  cały  wywód  na  temat  integracji,  jej 

sposobu jest bezprzedmiotowy

, odwołujący również pomija, że sam producent oferowanego 

przez niego urządzenia rozumie interfejs tak samo, jak zamawiający, a zarazem tak, jak się 

go  powszechnie  rozumie.  Odwołujący  czyni  obszerne  rozważania  na  temat  rozumienia 

interfejsu w oderwaniu od treści karty katalogowej oferowanego urządzenia. 

Ponadto,  Izba  nie  podzieliła  stanowiska  odwołującego,  że  brzmienie  SWZ  jest 

niejednoznaczne  lub  niejasne.  Czym  innym  jest  obiektywnie  niejasna  treść  SWZ,  którą 

należycie działający wykonawca mógłby rozumieć na więcej niż jeden sposób, a czym innym 

podnoszenie,  że  dokumentacja  jest  niejasna,  ponieważ  odwołujący  nie  przygotował  się 

właściwie do złożenia oferty w postępowaniu, a teraz szuka  subiektywnych wątpliwości czy 

niejasności,  które  miałyby  zostać  rozstrzygane  na  jego  korzyść.  Taka  wadliwa  treść  SWZ 

powi

nna  być  także  odpowiednio  wykazana.  Odwołujący  powinien  udowodnić,  że 

profesjonalnie działający wykonawca, w sposób obiektywnie uzasadniony, mógłby rozumieć 

wymagania  dokumentacji  postępowania  na  co  najmniej  dwa  sposoby,  a  nie  blankietowo 

zarzucać, że w sumie po odrzuceniu jego oferty SWZ wydaje mu się niejasna. Jeżeli jakieś 

wyrażenie  faktycznie  było  niejasne,  należało  zapytać  zamawiającego  o  sposób  rozumienia 

wymagania  na  etapie  przed  złożeniem  oferty,  a  nie  następczo  zarzucać  zamawiającemu 

zaniechanie dotyczące zdefiniowania pojęć i wymagań, o które nikt nie pytał. Zamawiający, 

w  sposób  obiektywnie  uzasadniony  mógł  założyć,  że  powyższe  jest  dla  profesjonalisty 

klarowne 

i  jednoznaczne,  inaczej  należycie  działający  wykonawca  poprosiłby o  wyjaśnienie 

treści  SWZ.  Nie  ma  tutaj  także  żadnych  obiektywnych  niejasności  czy  wątpliwości, 

dokumentacja  postępowania  nie  została  również  zaskarżona  we  właściwym,  zawitym 

terminie. Żaden z wykonawców nie zadał pytań w omawianym przedmiocie. 

Skład  orzekający  dalej  zauważa,  że  rozwiązanie  oferowane  przez  odwołującego  H. 

jest rozwiązaniem wiążącym się z podniesionym ryzykiem nieuprawnionego dostania się do 

systemu kontroli d

ostępu (także jako „SKD”), co poprzez pozyskanie danych z SKD mogłoby 

dać możliwość dostępu do wszystkich pomieszczeń sądu, w tym również do tych, w których 

znajdują  się  klucze  do  funkcjonującej  u  zamawiającego  infrastruktury  technicznej 

i 

informatycznej, a także do tych pomieszczeń, w których przechowywane są akta spraw. Aby 

zagwarantować  odpowiedni  bezpieczeństwo  dostępu  do  pomieszczeń  zamawiający  – 

zgodnie  z  OPZ 

–  wymagał,  aby  komunikacja  pomiędzy  czytnikiem  a kontrolerem  SKD 

odbywała się jako szyfrowana komunikacja wykorzystująca protokół OSPD. Protokół OSPD 

to  standard  dwukierunkowej  bezpiecznej  komunikacji  urządzeń  kontroli  dostępu, 

zatwierdzony 

jako 

międzynarodowy 

standard 

przez 

Międzynarodowa 

Komisję 

Elektrotechniczną w maju 2020 r. i został opublikowany m.in. jako norma europejska EN IEC 

60839-11-5-2020  Systemy  alarmowe  i 

elektroniczne  systemy  zabezpieczeń  -  Część  11-5: 

Elektroniczne  systemy  kontroli  dostępu  –  Protokół  komunikacyjny  (OSDP).  Każda  zmiana 

protokołu zapewniającego szyfrowanie komunikacji pomiędzy czytnikiem a kontrolerem SKD 

generuje  dodatkową  możliwość  włamania  się  do  systemu  i  zwiększa  możliwość  prób 

sabotażu.  Natomiast  pełna  integracja  interfejsu  OSDPv2  na  płycie  kontrolera  umożliwia 

centralne  zarządzanie  kluczami  szyfrującymi  SCBK  we  wszystkich  czytnikach  z interfejsem 

OSDPv2.  Oznacza  to 

pełną  realizację  kolejnego  wymogu  zamawiającego,  ujętego  w 

paragrafie  14.4.  „Wymagane  cechy  urządzeń  sterujących  (kontrolerów)  SKD”,  gdzie  w 

punkcie  15  wskazano 

„Oprogramowanie  systemu  SKD  powinno  zapewniać  możliwość 

zmiany, prywatnych kluczy szyfrujących (AES128) w kontrolerach SKD, centralnie z poziomu 

serwera  systemu  SKD.  Klucze  te  wykorzystywane  będą  do  bezpiecznej  komunikacji  z 

czytnikami  przy  pomocy  protokołu  OSDPv2.”.  Okresowa  zmiana  kluczy  prywatnych, 

wykorzystywanych  przez  protokół  OSDP2  do  komunikacji  z  czytnikami,  ma  swoje 

uzasadnienie w dążeniu do zachowania najwyższego poziomu bezpieczeństwa.  

Dla  profesjonalisty  działającego  na  przedmiotowym  rynku  jasnym  jest,  że  chcąc 

zapewnić  właściwe  szyfrowanie  danych  przesyłanych  w  systemie  bezpieczeństwa,  należy 

uniemożliwić jakąkolwiek ingerencję w przesyłane dane pomiędzy czytnikiem a kontrolerem, 

które  są  szyfrowane  za  pomocą  uznanego  protokołu  szyfrowania  OSDPv2.  Zaś  złożenie 

oferty,  która  przewiduje  wprowadzenie  na  drodze  komunikacji  pomiędzy  czytnikiem 

a kontrolerem dodatkowego 

urządzenia – interfejsu komunikacyjnego MCI-3, musiałaby mieć 

bezpośrednie wskazanie w SWZ. Nie da się bowiem rozsądnie poczynić założenia, że takie 

obniżające  bezpieczeństwo  rozwiązanie  byłyby  dopuszczalne.  Odwołujący,  w  miejsce 

zadania  pytania  zamawiającemu  przed  złożeniem  oferty  –  czy  dopuści  zaoferowany  przez 

niego 

dodatkowy element pośredniczący – zdecydował się na działanie nielojalne, jakim była 

próba  kwestionowania  postawionych  wymagań  dokumentacji  postępowania  post  factum. 

Działanie  takie  zostało  uznane  za  niedopuszczalne  przez  Sąd  Najwyższy  w  wyroku  z  dnia 

czerwca  2014  r.,  sygn.  akt:  IV  CSK  626/13,  gdzie  zwrócono  uwagę,  iż  w  mierniku 

starannego działania wymaganego od profesjonalisty jest upewnienie się, czy proponowane 

rozwiązanie będzie przydatne dla zamawiającego do użycia zgodnie z przeznaczeniem oraz 

czy spełni stawiane przez zamawiającego wymogi. Innymi słowy, nie można objąć ochroną 

działania  wykonawcy,  który  przed  złożeniem  oferty  nie  upewnił  się,  że  zamawiający  uzna 

jego  rozwiązanie,  wiążące  się  z  podniesionym  ryzykiem  nieuprawnionego  dostania  się  do 

SKD, 

za spełniające  wymagania SWZ,  tylko dlatego, że zamawiający  nie podkreślił,  że  nie 

można  oferować  dodatkowego  elementu  obniżającego  bezpieczeństwo.  Przeciwnie  –

w 

sytuacji,  gdyby  zamawiający  dopuszczał  spełnienie  wymagań  określonych  w  punkcie 

V.2 lit.  a  tiret  drugi  OPZ  i  w  punkcie  4  lit.  a  IDW 

za  pomocą  dodatkowego  urządzenia,  to 

musiałby bezpośrednio wskazać na tę okoliczność w SWZ.  

Izba  zaliczyła  na  poczet  materiału  dowodowego  złożone  przez  odwołującego 

oświadczenie  z  dnia  2  października  2024  r.,  niemniej  okazało  się  ono  nieprzydatne  dla 

ustalenia okoliczności istotnych dla rozstrzygnięcia. Nie powiązano go ze złożoną ofertą, nie 

przedstawiono pytań, na które odpowiadał podmiot R. Sp. z o.o. Sp. k. w Sztumie, cechuje 

się  ono  ogólnymi sformułowaniami,  nie  potwierdzając  wprost  spełnienia  wyżej  omówionych 

wymagań  SWZ.  Jak również skład  orzekający  oceniał  czynności  zamawiającego  dokonane 

w toku badania i oceny ofert, tu w szczególności odrzucenie oferty odwołującego w związku 

ze złożonymi przez niego wyjaśnieniami treści oferty z dnia 9 sierpnia 2024 r., co prawidłowo 

spowodowało  uznanie  tej  oferty  za  niezgodną  z wymaganiami  SWZ  i odrzucenie  jej  przez 

zamawiającego. W zakresie dowodu z oględzin urządzenia odwołującego, Izba wskazuje, że 

dokonane  oględziny  mogą  wskazywać  najwyżej  na  fakt,  jakie  to  jest  urządzenie  i  jak 

wygląda,  nie  będąc  dowodem  przydatnym  dla  dokonania  ustaleń  relewantnych  dla 

rozstrzygnięcia. 

Mając na uwadze powyższe, Izba oddaliła zarzut nr 1 z petitum odwołania. Nie było 

również  podstaw  do  uwzględnienia  zarzutu  nr  2  dotyczącego  naruszenia  przez 

zamawiającego  art.  239  ust.  1  i  2  p.z.p.  oraz  art.  17  ust.  1  i  2  p.z.p.,  polegającego  na 

zaniechaniu 

dokonania  wyboru  oferty  odwołującego  H.,  bowiem  oferta  ta  została  zasadnie 

odrzucona przez zamawiającego z postępowania. 

Brak  potwierdzenia  zarzutów  wskazanych  w  odwołaniu  sygn.  akt:  KIO  3298/24 

powoduje,  iż  w  przedmiotowym  stanie  faktycznym  nie  została  wypełniona  hipoteza  art. 

554 ust. 1 pkt 1 p.z.p., 

więc zostało ono przez Krajową Izbę Odwoławczą oddalone. 

W  przedmiocie 

odwołania  sygn.  akt:  KIO  3302/24,  skład  orzekający  szczegółowo 

wskazuje, 

co  następuje.  Odwołujący  postawił  zamawiającemu  zarzuty  dotyczące 

zaniechania  odrzucenia  oferty  przystępującego  Softex,  pomimo  że  jej  treść  jest  niezgodna 

z 

warunkami  zamówienia  (zarzut  nr  1,  art.  226  ust.  1  pkt  5  p.z.p.),  zamawiający  zaniechał 

wezwania  przystępującego  Softex  do  złożenia  wyjaśnień  w  zakresie  treści  dokumentów 

i 

oświadczeń  złożonych  w  postępowaniu  (zarzut  nr  2,  art.  128  ust.  4  p.z.p.),  zamawiający 

zaniechał  wezwania  przystępującego  Softex  do  złożenia  wyjaśnień  oferty  i  innych 

dokumentów  i  oświadczeń  (zarzut  nr  3,  art.  223  ust.  1  p.z.p.),  w  zakresie  sześciu 

parametrów/wymagań  SWZ,  tj.  1  -  rozdz.  V  wymagania  dla  systemu  i  urządzeń  pkt  4  lit. 

f OPZ,  2  -  rozdz.  V  wymagania  dla  systemu  i 

urządzeń  pkt  4  lit.  g  OPZ,  3  -  rozdz. 

V wymagania dla s

ystemu i urządzeń pkt 4 lit. o OPZ, 4 - rozdz. V wymagania dla systemu 

i 

urządzeń  pkt  1  lit.  i  tiret  4  OPZ,  5  -  rozdz.  IX  współpraca  systemu  SKD  z  bramą 

segmentową  i  szlabanami  pkt  3  OPZ,  6  -  rozdz.  XIII  integracja  systemu  SKD  z  systemem 

depozytorów  kluczy  OPZ.  Odwołujący  wskazał  na  rozprawie,  że  nie  popiera  zarzutów 

odwołania  dotyczących  ww.  pkt  4  i  pkt  6,  zaś  w  stosunku  do  pozostałych  czterech 

parametrów/wymagań Izba stwierdziła jak niżej. 

Na  wstępie  rozważań  należy  podkreślić,  że  skład  orzekający  zgadza  się 

z 

zamawiającym,  że  w  procesie  przed  Izbą,  który  jest  postępowaniem  kontradyktoryjnym, 

trzon  materiału  procesowego  i  podstawę  rozstrzygnięcia  stanowią  twierdzenia  i  dowody 

przedstawione przez strony. Zgodnie z art. 534 ust. 1 p.z.p. strony i uczestnicy postępowania 

odwoławczego  są  obowiązani  wskazywać  dowody  dla  stwierdzenia  faktów,  z  których 

wywodzą  skutki  prawne.  Oznacza  to  obowiązek  dostarczenia  organowi  procesowemu 

środków, przy pomocy których mógłby on przekonać się o tym, że podnoszone okoliczności 

są  prawdziwe,  zaś  z  drugiej  strony  określa,  kto  ponosi  negatywne  konsekwencje  braku 

wywiązania  się  z  nałożonego  ciężaru  dowodowego,  czyli  materialnoprawny  skutek 

nieudowodnienia istotnych okoliczności, z których wywodzone są skutki prawne, który w tym 

wypadku  oznacza  oddalenie  odwołania.  Ciężar  obalenia  prawidłowości  oferty 

przystępującego  Softex  rozłożony  jest  według  reguł  ogólnych  i  spoczywa  na  tym,  kto 

wywodzi z tego skutki procesowe 

– na odwołującym Maxto.  

Niemniej, 

zgodnie  z  art.  552  ust.  1  p.z.p.  wydając  wyrok,  Izba  bierze  za  podstawę 

stan  rzeczy  ustalony  w  toku  postępowania  odwoławczego,  co  oznacza,  że  skład 

rozpoznający  spór  orzeka  na  podstawie  całości  zgromadzonego  materiału  dowodowego, 

a 

nie wyłącznie na kanwie dowodów korzystnych dla strony, która je przedstawia. W ocenie 

składu orzekającego odwołanie w znacznej mierze zasługiwało na uwzględnienie wyłącznie 

ze  względu  na  dowód  przedłożony  z  inicjatywy  zamawiającego,  który  przedstawił 

oświadczenie producenta IFTER J. T. Wola Niemiecka 78C, 21-025 Niemce (dalej także jako 

„producent IFTER”) potwierdzające, że istnieją obiektywne wątpliwości dotyczące spełnienia 

wymagań  dokumentacji  postępowania  przez  rozwiązanie  oferowane  przez  przystępującego 

Softex

,  co  wymaga  wezwania  tego  wykonawcy  do  złożenia  wyjaśnień  treści  oferty.  (vide 

wyjaśnienia  producenta  IFTER  z  18.09.2024  r.  wraz  z  wnioskiem  zamawiającego  z 

13.09.2024 r., w trybie art. 128 ust. 5 p.z.p., o 

udzielenie wyjaśnień). 

Ze 

złożonych  przez  zamawiającego  wyjaśnień  producenta  IFTER  nie  wynika 

jednoznaczne  potwierdzenie  spełnienia  przez  zaskarżoną  ofertę  wymagań  określonych 

w rozdziale V 

wymagania dla systemu i urządzeń pkt 4 lit. f, g, o OPZ (pkt 1-3) i w rozdziale 

IX 

współpraca systemu SKD z bramą segmentową i szlabanami pkt 3 OPZ (pkt 5). Tak, jak 

trafnie  wskazano  w 

złożonej  przez  odwołującego  opinii  prywatnej,  w  wyjaśnieniach 

producenta 

nie  udzielono  konkretnych  odpowiedzi,  są  one  niejednoznaczne  i budzą  dalsze 

uzasadnione  wątpliwości.  Innymi  słowy,  przed  Izbą  doszło  do  quasi  postępowania 

wyjaśniającego  –  które  powinno  zostać  przeprowadzone  w  ramach  badania  i oceny  ofert 

w przetargu 

–  gdzie  na  wezwanie  zamawiającego  producent  nie  udzielił  klarownych 

i 

niebudzących  wątpliwości  wyjaśnień  dotyczących  spełnienia  ww.  wymagań.  Nawet 

dodatkowe uszczegółowienie tych wyjaśnień przez zamawiającego na rozprawie nie rozwiało 

w  sposób  jednoznaczny  wątpliwości  powstałych  w  wyniku  przedstawienia  oświadczenia 

producenta  IFTER  z  dnia  18  września  2024  r.,  w  szczególności,  że  jeżeli  zamawiający 

zdecydował  się  posłużyć  wyjaśnieniami  producenta,  jako  dowodem  na  potwierdzenie 

spełnienia  danego  parametru/wymagania,  to  powinno  to  być  jednoznaczne  oświadczenie 

producenta, które nie wymaga dalszego doprecyzowywania przez zamawiającego. 

Skład  orzekający  podzielił  wnioski  opinii  prywatnej  przedstawionej  przez 

odwołującego,  będącej  analizą  wyjaśnień  producenta,  która  w  ocenie  Izby  jest  wiarygodna 

i 

przekonująca.  Opinia  wskazuje  proces  myślowy  autora,  który  legł  u  podstaw  wskazanych 

w 

niej  wniosków,  a  osoba  sporządzająca  opinię  posiada  wiedzę  specjalistyczną 

w 

przedmiotowej  branży  (tak  załączniki  do  opinii  technicznej  z  02.10.2024  r.  str.  14-27). 

Oceniając treść przedłożonej opinii Izba miała także na uwadze, że częściowo  dotyczy ona 

okoliczności, które nie zostały podniesione w odwołaniu, w związku z tym nie podlegają one 

rozpoznaniu,  co  zasadnie  zauważył  zamawiający  na  rozprawie.  Aczkolwiek  nawet  bez 

posiadania  wiedzy  specjalistycznej,  zdaniem  składu  orzekającego  sama  lektura  brzmienia 

wyjaśnień  producenta  IFTER  nie  wskazuje  na  jednoznaczne  potwierdzenie  spornych 

wymagań, powodując, że istnieje obiektywna potrzeba wezwania przystępującego Softex do 

złożenia  wyjaśnień  treści  oferty.  Ponadto,  w  zakresie  pkt  2  (rozdział  V  wymagania  dla 

systemu  i 

urządzeń  pkt  4  lit.  g  OPZ)  odwołujący  przedłożył  dwa  oświadczenia:  TAKE-

SYSTEM  Sp.  z  o.o.  w  Olsztynie  i  T.  M., 

zajmujących  się  montażem  systemów 

teletechnicznych,  że  wskazane  kontrolery  przystępującego  nie  są  wyposażone 

w 

zintegrowany  rozdzielacz  wewnętrznej  magistrali  transmisyjnej  dla  połączenia 

transmisyjnego  danych  pomiędzy  kontrolerami  na  minimum  dwie  gałęzie,  które  jedynie 

dodatkowo przekonują o zasadności uwzględnionego zarzutu. 

Warto  także  podkreślić,  że  w  postępowaniu  odwoławczym  producent  IFTER 

z 

podmiotu  trzeciego,  którego  oświadczenia  mogłyby  stanowić  dowód  w  procesie,  stał  się 

reprezentantem  przystępującego  Softex  i zaczął  działać w jego  interesie jako  pełnomocnik. 

W związku z tym przymiot wiarygodności, który standardowo przypisuje się oświadczeniom 

wiedzy podmiotów niezainteresowanych rozstrzygnięciem, w przypadku tego producenta nie 

może  zostać  przyjęty.  Przyjmując  rolę  pełnomocnika  uczestnika  postępowania 

odwoławczego,  producent  stał  się  podmiotem  bezpośrednio  zainteresowanym  uzyskaniem 

konkretnego rozstrzygnięcia, zatem składane przez niego oświadczenia musza być obecnie 

traktowane nie jako oświadczenia podmiotu trzeciego, a jako oświadczenia strony, obliczone 

na  wywołania  korzystnych  dla  niej  skutków.  Składane  przez  producenta  zapewnienia  są 

mniej wiarygodne niż byłyby, gdyby zostały złożone przez podmiot trzeci, niezainteresowany 

wynikiem  sporu.  Poza  faktem,  że  powiększyło  to  wątpliwości,  jakie  wywołał  złożony  przez 

zamawiającego  dowód  w  postaci  wyjaśnień  z  dnia  18  września  2024  r.,  nawet  bez 

podważającej go opinii przedstawionej przez odwołującego, sam zaistniały stosunek poddaje 

wątpliwości,  które  wymagałyby  weryfikacji  czy  oświadczenia  producenta  IFTER  faktycznie 

pokazują obiektywny obraz rzeczywistości w zakresie spełniania zaskarżonych wymagań. 

W  świetle  powyższego  skład  orzekający  stwierdził,  że  rozpoznawane  odwołanie 

zasługuje  na  częściowe  uwzględnienie,  ponieważ  zamawiający  w  sposób  przedwczesny 

dokonał  wyboru  oferty  przystępującego  Softex,  kiedy  zgromadzony  materiał  procesowy 

przekonuje,  że  prawidłowo  działający  zamawiający  powinien  w  toku  badania  i  oceny  ofert 

wezwać  przystępującego  do  złożenia  wyjaśnień,  celem  jednoznacznego  potwierdzenia 

spełnienia omówionych wymogów SWZ, co spowodowało uwzględnienie zarzutu i nakazanie 

zamawiającemu  przeprowadzenia  postępowania  wyjaśniającego  (art.  128  ust.  4  p.z.p.), 

zgodnie z sentencją orzeczenia. Na dzień orzekania nie ma natomiast podstaw, aby dokonać 

subsumpcji ustalonego w sprawie stanu faktycznego pod art. 226 ust. 1 pkt 5 p.z.p. Zarzut nr 

1  z  petitum 

odwołania  dotyczący  odrzucenia  oferty  przystępującego  Softex,  jako  oferty 

niezgodnej  z  warunkami  zamówienia,  nie  został  przez  odwołującego  udowodniony  i  jako 

bezpodstawny został przez Izbę oddalony. 

Krótko  należy  się  także  odnieść  do  podnoszonej  przez  zamawiającego  wadliwej 

budowy odwołania. Izba stwierdziła, że pomimo, iż odwołanie jest dość lapidarne, to zawiera 

wszystkie  elementy  wymagane  normami  p.z.p.

,  określone  w  szczególności  w  art.  516 ust. 

1 pkt 7-10 p.z.p. 

W odwołaniu prawidłowo wskazano podstawę faktyczną i prawną, skupiając 

się  na  parametrze/wymaganiu,  który  zdaniem  odwołującego  nie  został  przez 

przystępującego  Softex  spełniony/wymaga  wezwania  go  do  złożenia  wyjaśnień.  Przy  tym 

zamawiający ma rację, że przedłożona przez odwołującego opinia prywatna wychodzi poza 

granice odwołania i w zakresie przekraczającym podstawę faktyczną postawionych zarzutów 

została  przez  Izbę  pominięta  przy  wyrokowaniu  (art.  555  p.z.p.).  Co  do  wniosku 

odwołującego  o  uznanie  przedmiotowej  opinii  za  spóźnioną,  skład  orzekający  wyjaśnia,  że 

ustawa p.z.p. nie zawiera prekluzji dowodowej, a dowody na poparcie swoich twierdzeń lub 

odparcie  twierdzeń  strony  przeciwnej  można  składać  do  zamknięcia  rozprawy  (art. 

535 p.z.p.)

.  Stanowisko  zamawiającego  stanowi  raczej  zasadny  wniosek  de  lege  ferenda, 

wprowadzenia  do  ustawy  ograniczenia  czasowego,  w  którym  strony  powinny  przedkładać 

materiał  dowodowy,  nie  mając  jednoznacznej  podstawy  w  obecnie  obowiązującej  ustawie. 

Ponadto  Izba 

zaliczyła na  poczet  materiału dowodowego  także  wydruki  z  linków  zawartych 

w 

odwołaniu,  przy  czym materiały te  dotyczyły  okoliczności  bezspornych,  opisujących  dane 

funkcjonalności,  więc  były  nieprzydatne  dla  ustalenia  okoliczności  relewantnych  dla 

rozstrzygnięcia. 

Krajowa Izba Odwoławcza częściowo uwzględniła odwołanie sygn. akt: KIO 3302/24, 

gdyż  wykazano,  że  w  przedmiotowym  stanie  faktycznym  została  wypełniona  hipoteza  art. 

554 ust. 1 pkt 1 p.z.p. 

– stwierdzone naruszenie przepisów ustawy może mieć istotny wpływ 

na 

wynik  postępowania  o  udzielenie  zamówienia  publicznego,  zaś  wybór  oferty 

przystępującego  Softex,  bez  wezwania  go  do  złożenia  wyjaśnień  treści  oferty,  był 

przedwczesny.  

Mając na uwadze powyższe, orzeczono jak w sentencji. 

Rozstrzygnięcie  o kosztach  postępowania  w  połączonych  do  rozpoznania  sprawach 

wydano  na  podstawie  art.  575  p.z.p.  obciążając  strony  kosztami  zgodnie  z  zasadą 

odpowiedzialności  za  wynik  postępowania  odwoławczego,  z  uwzględnieniem  brzmienia 

rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 2020 r. w sprawie szczegółowych 

rodzajów  kosztów  postępowania  odwoławczego,  ich  rozliczania  oraz  wysokości  i  sposobu 

pobierania wpisu od odwołania (Dz. U. z 2020 r. poz. 2437). 

W  sprawie  sygn.  akt:  3298/24

,  mając  na  uwadze  §  8  ust.  2  pkt  1  w  zw.  z  §  5  pkt 

1 i 2 

lit.  a,  b  i  d  ww.  rozporządzenia,  Izba  obciążyła  odwołującego  kosztami  postępowania 

odwoławczego,  na  które  złożyły  się  poniesione  przez  niego:  wpis  (15.000,00  zł),  koszty 

zastępstwa  procesowego  zgodnie  ze  złożoną  fakturą  VAT  (3.600,00  zł,  uwzględniając  limit 

wynikający z § 5 pkt 2 lit. b rozporządzenia), koszty dojazdu i noclegu zgodnie ze złożonym 

spisem kosztów wraz z załącznikami (1.171,00 zł, po zaokrągleniu do pełnych złotych) oraz 

koszty 

opłat skarbowych od złożonych pełnomocnictw (51,00 zł, dowody uiszczenia w aktach 

sprawy).  

W sprawie  sygn. akt:  KIO 3302/24

, mając na uwadze § 7 ust. 2 pkt 1 i ust. 3 w zw. 

z 

§ 5  pkt  1  i  2  lit.  b ww.  rozporządzenia,  zgodnie  z  proporcją  zarzutów  uwzględnionych 

(zarzut  zaniechania  wezwania  do  wyjaśnień,  obejmujący  dwie  podstawy  prawne)  do 

zarzutów  oddalonych  (zarzut  zaniechania  odrzucenia  oferty  przystępującego  Softex), 

pozostałe  zarzuty  (zarzuty  3-4  z  petitum  odwołania)  stanowią  bowiem  zarzuty  wynikowe, 

strony  odpowiadają  za  koszty  po  połowie.  Na  koszty  postępowania  złożył  się  uiszczony 

przez  odwołującego  wpis  (15.000,00  zł)  i  koszty  zastępstwa  procesowego  odwołującego, 

zgodnie  z 

przedłożoną fakturą VAT (3.600,00 zł).  Zgodnie z wynikiem sporu Izba zasądziła 

na  rzecz  odwołującego  od  zamawiającego  połowę  należnych  mu,  poniesionych 

uzasadnionych kosztów procesu (7.500,00 zł + 1.800,00 zł = 9.300,00 zł). 

Przewodniczący: 

…………………………