KIO 3104/24 WYROK Warszawa, dnia 8 października 2024 r.

Sygn. akt: KIO 3104/24     

WYROK  

Warszawa, dnia 8 października 2024 r.

Krajowa Izba Odwoławcza - w składzie: 

Przewodniczący: 

Marek Bienias 

         Protokolant:         Aldona Karpińska 

po rozpoznaniu na rozprawie odwołania wniesionego do Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej 

w dniu 26 sierpnia 2024 r. przez wykonawcę Mayeryn sp. z o.o. z siedzibą w Gdańsku, w 

postępowaniu prowadzonym przez Gminę Twardogóra 

orzeka: 

Oddala odwołanie. 

Kosztami  postępowania  obciąża

wykonawc

ę  Mayeryn  sp.  z  o.o.  z  siedzibą  w 

Gdańsku i 

Zalicza  w  poczet  kosztów  postępowania  odwoławczego  kwotę  7 500  zł  00  gr 

(słownie:  siedem  tysięcy  pięćset  złotych  zero  groszy)  uiszczoną  przez 

wykonawcę  Mayeryn  sp.  z  o.o.  z  siedzibą  w  Gdańsku,  tytułem  wpisu  od 

odwołania. 

Na  orzeczenie  - 

w  terminie  14  dni  od  dnia  jego  doręczenia  -  przysługuje  skarga  za 

pośrednictwem Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej do Sądu Okręgowego w Warszawie - Sądu 

Zamówień Publicznych. 

P

rzewodniczący:      …………………….……….. 

Sygn. akt: KIO 3104/24 

Uzasadnienie 

Zamawiający  –  Gmina  Twardogóra  –  prowadzi  postępowanie  o  udzielenie  zamówienia 

publicznego pn. 

„Zaprojektowanie i wdrożenie systemów VR, mappingu, iluminacji i nagłośnienia 

oraz  aplikacji  audioguide  dla 

zwiedzających  pałac  Goszcz.  Zadanie  realizowane  w  ramach 

projektu  „Restauracja  i  rewitalizacja  zabytkowego  pałacu w  Goszczu”.  Numer postępowania: 

FPiR.271.1.2024.AL. 

Ogłoszenie o zamówieniu opublikowane w Biuletynie Zamówień Publicznych w dniu 14 lutego  

2024 r. pod numerem: 2024/BZP 00106138. 

W  dniu  26  sierpnia  2024  r.  wykonawca  Mayeryn  sp.  z  o.o. 

z  siedzibą  w  Gdańsku  wniósł 

odwołanie  wobec  czynności  i  zaniechań  Zamawiającego,  zarzucając  Zamawiającemu 

dokonanie 

nieprawidłowej czynności w postaci unieważnienia postępowania z  13 sierpnia 2024 r. 

przedstawionego 

Odwołującemu 19 sierpnia 2024 r. 

W związku z powyższym, Odwołujący zarzucił Zamawiającemu naruszenie: 

- Art. 255 pkt 5 PZP 

poprzez jego nieprawidłowe zastosowanie i przyjęcie, że postępowanie 

może  być  unieważnione  z  powodu  wystąpienia  istotnej  zmiany  okoliczności  powodująca,  że 

prowadzenie postępowania lub wykonanie zamówienia nie leży w interesie publicznym, czego 

nie można  było wcześniej przewidzieć. 

Opierając się na przedstawionych zarzutach Odwołujący wnosił o nakazanie Zamawiającemu: 

-  unieważnienia  czynności unieważnienia  postępowania 

- dokonanie ponownej oceny i badania ofert, 

- dokonania wyboru oferty Mayeryn sp. z o.o. 

W wyniku wniesionego odwołania przez wykonawcę Mayeryn sp. z o.o. z siedzibą w Gdańsku, 

Zamawiający w odpowiedzi na odwołanie z dnia 6 września 2024 r. (pismo z dnia 6 września 

2024 r.) 

wnosił o oddalenie odwołania w całości. 

Stan prawny 

ustalony przez Izbę: 

Zgodnie  z 

art.  255  pkt  5  ustawy  PZP, 

Zamawiający  unieważnia  postępowanie  o  udzielenie 

zamówienia,  jeżeli  wystąpiła  istotna  zmiana  okoliczności  powodująca,  że  prowadzenie 

postępowania lub  wykonanie zamówienia nie leży  w  interesie publicznym,  czego nie można 

było wcześniej przewidzieć.

Krajowa  Izba 

Odwoławcza  –  po  przeprowadzeniu  rozprawy  w  przedmiotowej 

sprawie, po zapoznaniu się ze stanowiskami przedstawionymi w odwołaniu, odpowiedzi 

na odwołanie, konfrontując je z zebranym w sprawie materiałem procesowym, w tym z 

dokumentacją postępowania o udzielenie zamówienia publicznego oraz po wysłuchaniu 

oświadczeń i stanowisk stron złożonych ustnie do protokołu w toku rozprawy – ustaliła 

i zważyła, co następuje: 

Skład  orzekający  stwierdził,  że odwołanie dotyczy  materii  określonej  w art.  513  ustawy  PZP 

i 

podlega rozpoznaniu zgodnie z art. 517 ustawy PZP. Izba stwierdziła również, że nie została 

wypełniona  żadna  z  przesłanek  określonych  w  art.  528  ustawy  PZP,  których  stwierdzenie 

skutkowałoby odrzuceniem odwołania i odstąpieniem od badania meritum sprawy. Ponadto w 

ocenie  składu  orzekającego  Odwołujący  wykazał,  że  posiada  legitymację  materialną  do 

wniesienia środka zaskarżenia zgodnie z przesłankami art. 505 ust. 1 ustawy PZP,

 tj. 

ma interes 

w  uzyskaniu  zamówienia,  a  naruszenie  przez  zamawiającego  przepisów  ustawy  PZP  może 

spowodować poniesienie przez niego szkody polegającej na nieuzyskaniu zamówienia. 

Skład orzekający dokonał oceny stanu faktycznego ustalonego w sprawie mając na uwadze art. 

554  ust.  1  pkt  1  ustawy  PZP,  który  stanowi,  że  Izba  uwzględnia  odwołanie,  jeżeli  stwierdzi 

naruszenie  przepisów  ustawy,  które  miało  wpływ  lub  może  mieć  istotny  wpływ  na  wynik 

postępowania o udzielenie zamówienia. 

Izba 

– uwzględniając zgromadzony materiał dowodowy przedłożony przez strony, po dokonaniu 

ustaleń  poczynionych  na  podstawie  dokumentacji  postępowania,  biorąc  pod  uwagę  zakres 

sprawy  zakreślony  przez  okoliczności  podniesione  w  odwołaniu  oraz  stanowiska  złożone 

pisemnie i ustnie do protokołu – stwierdziła, że sformułowany przez Odwołującego zarzut nie 

znajduje  oparcia  w  ustalonym  stanie  faktycznym  i  prawnym,  a  tym  samym  rozpoznawane 

odwołanie nie zasługuje na uwzględnienie. 

Izba zważa, że zarzut naruszenia przez Zamawiającego art. 255 pkt 5 ustawy PZP  poprzez 

jego  nieprawidłowe  zastosowanie  i  przyjęcie,  że  postępowanie  może  być  unieważnione  z 

powodu wystąpienia istotnej zmiany okoliczności powodująca, że prowadzenie postępowania 

lub wykonanie zamówienia nie leży w interesie publicznym, czego nie można  było wcześniej 

przewidzieć, jest w ocenie Izby niezasadny. 

Izba  w  pierwszej  kolejności  zważa,  iż  Zamawiający  wszczął  przedmiotowe  postępowanie  z 

uwagi  na  przyznane  dofinansowanie  z  Mechanizmu  Finansowego  Europejskiego  Obszaru 

Gospodarczego 

na 

lata 

(umowa 

o 

dofinansowanie 

nr 

76/2021/DZIAŁANIE1/MFEOG z dnia 28 stycznia 2021 r.). Z uwagi na konieczność rzeczowego 

i  finansowego  zakończenia  projektu  do  dnia  30  kwietnia  2024  r.  określił  w  SWZ  termin 

wykonania zamówienia na dzień 26 kwietnia 2024 r., przy czym co istotne, zgodnie z art. 2 ust. 

5 tiret pierwszy Umowy finansowej Nr 76/2021/DZIAŁANIE1/MFEOG, ramy czasowe projektu 

w  zakresie  finansowej  realizacji  wydatków  kwalifikowanych  określono  na  4.02.2021  r.  - 

30.04.2024 r. Jednocześnie w art. 7 ust. 1 zdanie pierwsze w/w umowy ustalono, że „Wydatki 

poniesione  przed  dniem  3  listopada  2020  r.  (Data  podpisania  przez  Min.  KIDN  decyzji  ws. 

dofinansowania  Projektu)  oraz  po  dniu  30  kwietnia  2024  r.  nie  są  kwalifikowane,  z 

zastrzeżeniem, że ostateczna końcowa data kwalifikowalności wydatków nie może przekroczyć 

30  kwietnia  2024  r.”,  co  jednoznacznie  wynika  z  dowodu  w  postaci  Aneksu  Nr  2  do  umowy 

finansowej NR 76/2021/DZIAŁANIE1/MFEOG. 

Izba  zważa,  iż  Zamawiający  wszczął  postępowanie  w  dniu  5  lutego  2024  r.,  zamieszczając 

ogłoszenie  o  zamówieniu  w  Biuletynie  Zamówień  Publicznych.  W  dniu  7  marca  2024  r. 

Zamawiający wezwał Odwołującego do złożenia wyjaśnień oferty, a następnie w dniu 14 marca 

2024  r.  wezwał  Odwołującego  do  złożenia  podmiotowych  środków  dowodowych,  przy  czym 

zarówno wyjaśnienia, jak i podmiotowe środki dowodowe Odwołujący złożył  w ostatnim dniu 

wyznaczonego terminu.  

W  dniu  21  marca  2024  r.  Zamawiający  dokonał  wyboru  oferty  Odwołującego  jako 

najkorzystniejszej, jednakże w wyniku złożenia odwołania przez wykonawcę A+V Sp. z o.o., 

Zamawiający  unieważnił  wybór  oferty  Odwołującego.  W  ramach  powtarzanych  czynności, 

Zamawiający  wezwał  Odwołującego  na  podstawie  art.  128  ust.  1  ustawy  PZP  do  złożenia 

dokumentów  potwierdzających,  że  wykazane  w  wykazie  dostaw  zadania,  zostały  wykonane 

należycie,  wskazując,  że  złożone  protokoły  odbioru  końcowego  są  podpisane  w  sposób 

nieczytelny uniemożliwiający identyfikację stron (Zamawiającego i Wykonawcę).  

Izba wskazuje, iż na podstawie dowodów wniesionych przez Zamawiającego do odpowiedzi na 

odwołanie, w tym samym dniu, tj. 28 marca 2024 r. na podstawie art. 128 ust. 5 ustawy PZP, 

Zamawiający skierował pismo do wskazanej w wykazie dostaw firmy (Kayla Consulting Sp. z 

o.o.),  która  została  przez  Odwołującego  wskazana  jako  zleceniodawca  dostaw  o  przesłanie 

umów przywołanych w złożonych protokołach odbioru (umów nr 45/2023 oraz nr 2/2024) oraz 

o  wskazanie  nazw  zamówionych  i  wdrożonych  aplikacji  audioprzewodnika  oraz  informacji, 

gdzie, kiedy i na czyje zlecenie odbyły się wystawy, o których mowa w tych umowach.  

W związku z powyższym, w dniu 2 kwietnia 2024 r. Kayla Consulting Sp. z o.o. przesłała do 

Zamawiającego  informację,  że  żądane  umowy  zawierają  informacje  poufne  i  mogą  być 

udostępnione  po  podpisaniu  umowy  o  zachowaniu  poufności  oraz  wystawieniu  przez 

Zamawiającego weksla in blanco. Jednocześnie do pisma dołączono pełnomocnictwo dla Pana 

M. B., udzielone w imieniu Kayla Consulting Sp. z o.o. przez Panią M. B. 

Następnie w dnu 3 kwietnia 2024 r. Pani M.B., w imieniu Kayla Consulting Sp. z o.o., przesłała 

Zamawiającemu  odpowiedź  podpisaną  przez  Pana  M.  B.,  w  której  wskazano  m.in.  jakie  są 

nazwy aplikacji audioprzewodnika będącego przedmiotem umów 45/2023 i nr 2/2024 oraz, że 

aplikacje  są  dostępne  dla  zwiedzających  wystawy  w  miejscu,  w  którym  te  wystawy  się 

odbywają, tj. w Gdańsku i można uzyskać do nich dostęp poprzez zeskanowanie tagu NFC. Z 

kolei  w  dniu  3  kwietnia 2024 r.  Pan M.  B.  w  imieniu Mayeren  Sp. z  o.  o.  przesłał  referencje 

wystawione tego samego dnia, tj. 3 kwietnia 2024 r. i podpisane przez Pana M. B. w imieniu 

firmy  Kayla Consulting  oraz pełnomocnictwo wystawione przez  Panią M. B.f  w  imieniu firmy 

Kayla Consulting Sp. z o.o. dla Pana M. B. do podpisania tych referencji. 

Izba  zważa,  iż  w  dniu  16 kwietnia  2024  r.  Zamawiający powiadomił  Wykonawców  biorących 

udział w niniejszym postępowaniu o odrzuceniu oferty Odwołującego oraz o wyborze oferty A+V 

Sp. z. o.o. W wyniku powyższego, Odwołujący złożył w dniu 22 kwietnia 2024 r. odwołanie na 

czynność odrzucenia oferty Odwołującego. Następnie Zamawiający w dniu 25 kwietnia 2024 r. 

uwzględnił  zarzuty  odwołania  i  dnia  następnego,  tj.  26  kwietnia  2024  r.  poinformował 

Wykonawców, że unieważnia postępowanie na podstawie art. 255 pkt 6 ustawy PZP. 

Izba zważa, iż w wyroku Krajowej Izby Odwoławczej z dnia 3 czerwca 2024 r. o sygn. akt KIO 

1559/24,  skład  orzekający  zakwestionował  decyzję  o  unieważnieniu  postępowania  przez 

Zamawiającego na podstawie art. 255 pkt 6 ustawy PZP, przy czym co istotne Krajowa Izba 

Odwoławcza nie stwierdziła, iż w przedmiotowym postępowaniu nie występuje inna podstawa  

unieważnienia postępowania.  

W konsekwencji, Zamawiający w dniu 13 sierpnia 2024 r. ponownie unieważnił postępowanie, 

wskazując jako podstawę unieważnienia postępowania art. 255 pkt 5 ustawy PZP. 

Biorąc powyższe pod uwagę, Izba doszła do przekonania, iż przedłużenie się czasu trwania 

postępowania  o  udzielenie  zamówienia  publicznego  nie  zostało  spowodowane  brakiem 

należytej  staranności  po  stronie  Zamawiającego,  ani  też  podejmowaniem  przez  niego 

czynności w zwłoce. W ocenie Izby, przedłużenie się postępowania poza okres finansowania 

projektu (tj. poza dzień 30.04.2024 r.) nastąpiło ze względu na istnienie obiektywnych przyczyn, 

w wyniku zbiegu wydarzeń zaistniałych w toku postępowania, których Zamawiający nie mógł 

przewidzieć. 

Zdaniem Izby, nie sposób więc zgodzić się ze stanowiskiem Odwołującego, iż: „Zamawiający 

nie  dołożył  należytej  staranności  przy  podejmowanych  czynnościach  oraz  że  dopuścił  się 

zbędnej  zwłoki”,  czy  też  „jego  błędy  i  zaniechania  spowodowały  praktycznie  pozbawienie 

obywateli Gminy Twardogóra oraz turystów istotnego udogodnienia w zakresie korzystania z 

zabytku - Zamku Goszcz”.  

W ocenie Izby, zdaje się nie zauważać Odwołujący, iż w przypadku oceny należytej staranności 

należy  brać  pod  uwagę  przede  wszystkim  działania  przedsiębiorcy  w  zakresie  prowadzonej 

działalności  gospodarczej,  która  musi  uwzględniać,  zgodnie  z  art.  355  §  2  k.c.,  zawodowy 

charakter  tej  działalności.  Oznacza  to,  że  od  przedsiębiorcy  wymagana  jest  szczególna 

staranność  wyrażająca  się  większą  rzetelnością,  dokładnością  w  działaniu,  itd.  Za  takiego 

profesjonalistę  należy  uznać,  co  do  zasady,  wykonawcę  ubiegającego  się  o  udzielenie 

zamówienia publicznego, w tym Odwołującego. Należyta staranność profesjonalisty nakłada na 

wykonawcę, który składa ofertę, dokumenty i oświadczenia w toku postępowania, aby upewnił 

się, czy deklarowany w nich stan rzeczy odpowiada rzeczywistości.  Innymi słowy, w realiach 

niniejszej sprawy, 

gdyby Odwołujący dołożył większej staranności (podwyższona staranność) 

przy dokonywaniu podejmowanych przez siebie czynności, nie doszłoby do sytuacji, w której 

unieważnienie  postępowania  stałoby  się  konieczne.  Tym  samym,  Izba  nie  zgadza  się  z 

Odwołującym,  iż:  „z  wielkim  nakładem  środków  i  zaangażowania  prowadził  postępowanie  w 

przedmiotowej sprawie”. 

Nadto  Izba  zważa,  iż  o  staraniach  Zamawiającego  zmierzających  do  udzielenia 

przedmiotowego  zamówienia  świadczy  także  korespondencja  prowadzona  między 

Zamawiającym  a  Ministerstwem  Kultury  i  Dziedzictwa  Narodowego,  co  potwierdza  dowód  w 

postaci  pisma  z  dnia  18  kwietnia  2024  r.  (FPiR.042.1.2021.AL)

,  z  którego  jednoznacznie 

wynika, iż przed upływem okresu finansowania projektu Zamawiający wystąpił do w/w organu 

(Operatora  Programu)  o  zmianę  daty  zakończenia  rzeczowego  projektu,  tj.  do  dnia  31  lipca 

2024 r.  Jed

nakże, Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego w ramach

aneksu nr 2 do 

Umowy  finansowej  nr  76/2021/DZIAŁANIE1/MFEOG,  określiło  ramy  czasowe  projektu, 

wskazując  poniższe  terminy:  „04.02.2021  r.-30.04.2024  r.  w  zakresie  finansowej  realizacji 

wydatków  kwalifikowalnych  w  projekcie,  zgodnie  z  Art.  7  ust.  1  umowy  finansowej  oraz 

04.02.2021 r.-31.07.2024 r. w zakresie rzeczowej realizacji projektu, zgodnie z wydaną zgodą 

Operatora Programu z dnia 23.04.2024 r. (sygn. DFE-WPI.9211.154.2020.TS).” 

Izba odniesie się jeszcze w tym miejscu do stwierdzenia Odwołującego, iż: „budżet gminy może 

podlegać  modyfikacjom  i  zmianom,  co  leży  w  szczególności  w  kompetencjach  rady  gminy. 

Zamawiający  zupełnie  pomija  te  niuanse,  nie  wskazuje  także  na  to  z  jakiego  powodu 

wydatkowanie środków w kwocie 436 tysięcy złotych mogłoby zagrozić interesowi publicznemu 

Gminy Twardogóra, której przychody w 2024 miały wynieść 97 milionów złotych.”  

W  ocenie  Izby,  Zamawiający  w  informacji  o  unieważnieniu  postępowania  z  dnia  13  sierpnia 

2024  r.  jednoznacznie  wskazał,  iż:  „Dofinansowanie  zostało  przyznane  na  poziomie  85% 

kosztów  kwalifikowanych,  natomiast  15%  stanowiły  środki  własne  Zamawiającego  (...)  W 

budżecie  projektu  było  to  główne  źródło  sfinansowania  realizacji  przedmiotowego  zadania  - 

Zamawiający  nie  dysponował  i  nie  dysponuje  środkami  własnymi  na  ten  cel,  a  ponieważ 

zamówienie  miało  służyć  podniesieniu  atrakcyjności  gminy  (a  nie  służyło  bezpośrednio 

zabezpieczeniu życia i zdrowia mieszkańców gminy) oraz było ściśle powiązane z projektem, 

w  tym  z  okresem  realizacji  projektu,  który  upłynął  przed  rozstrzygnięciem  przedmiotowego 

postępowania – nie było możliwe wygospodarowanie dodatkowych środków z budżetu gminy”. 

Powyższe potwierdza również dowód w postaci oświadczenia skarbnika Zamawiającego z dnia 

3 października 2024 r. złożony na posiedzeniu przez Zamawiającego. Co istotne, Odwołujący 

nie  złożył  żadnego  dowodu  przeciwnego,  który  świadczyłby  o  dysponowaniu  przez 

Zamawiającego środkami na realizację przedmiotowego zadania.  

Tym  samym,  Zamawiający  publikując  w  dniu  27  lutego  2024  r.  kwotę,  którą  zamierzał 

przeznaczyć  na  sfinansowanie  przedmiotowego  zamówienia,  tj.  kwotę  582  313,98    złotych 

brutto),  85%  kosztów  stanowiły  koszty  kwalifikowane  w  ramach  dofinansowania  projektu, 

natomiast  15%  stanowiły  środki  własne  Zamawiającego.    Izba,  co  do  zasady,  zgadza  się  z 

argumentacją Odwołującego, iż „Nie leży w zakresie zainteresowania Wykonawcy pochodzenie 

środków,  które  ma  przedstawić  mu  podmiot  publiczny,  jednostka  samorządu terytorialnego”, 

jednakże nie można tracić z pola widzenia, iż ze względu na obiektywny ciąg zdarzeń zaistniały 

w niniejszym postępowaniu oraz brak zgody Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego na 

przedłużenie terminu w zakresie finansowej realizacji wydatków kwalifikowalnych w projekcie, 

skutkowało tym, iż Zamawiający musiałby zapewnić finansowanie zadania  w wysokości 100% 

środków  własnych,  a  co  w  ocenie  Izby  nie  leży  w  interesie  publicznym  w  sytuacji,  gdy 

Zamawiający  nie  ma  zapewnionego  pełnego  finansowania  zadania.  Twierdzenia 

Odwołującego, iż Zamawiający „posiadać może środki własne, a także rezerwy umożliwiające 

sfinansowanie projektu”, jak również w piśmie procesowym z dnia 2 października 2024 r. (pismo 

z dnia 30 września 2024 r.), iż: „Mayeryn kwestionuje, że Zamawiający „nie ma środków” na 

realizację tego zadania” jest w ocenie Izby twierdzeniem gołosłownym niemającym pokrycia w 

materiale dowodowym. Nawet, gdyby uznać, że kwota w wysokości 494 966,88 zł (tj. kwota 

stanowiąca 85% z dotacji) znalazłaby się w budżecie w wyniku uchwały Rady Gminy (co należy 

podkreślić wcale nie jest przesądzone, jak zdaje się sugerować Odwołujący), to przekazanie na 

sfinansowanie  zamówienia  100%  środków  własnych,  spowodowałoby,  iż  przedmiotowa 

inwestycja  wywołałaby  negatywne  skutki,  w  szczególności  na  strukturę  finansową  całego 

projektu  oraz  płynność  finansową  Zamawiającego,  na  co  wskazywał  Zamawiający  w 

odpowiedzi na odwołanie, a zdaje się nie zauważać Odwołujący.  

Tym  samym,  Izba  uznała  za  wiarygodne  stwierdzenie  Zamawiającego,  iż:  „Aby 

wygospodarować  te  środki  Zamawiający  musiałby  dokonać  zmian  w  budżecie,  de  facto 

polegających na zabraniu środków przewidzianych na sfinansowanie innych potrzeb lokalnego 

samorządu, co zaburzyłoby strukturę budżetu, a w konsekwencji – ze względu na planowanie 

wydatków  w  oparciu  o  uzasadnione  potrzeby  i  ograniczoną  wielkość  możliwych  do 

rozdysponowania  zasobów  –  doprowadziłoby  do  zaburzenia  płynności  finansowej  poprzez 

konieczność ewentualnego zaciągnięcia długu”. 

Poza  tym,  należy  zwrócić  uwagę,  iż  przedmiotowe  zadanie  nie  zostało  wprowadzone  do 

budżetu,  o czym  świadczą słowa Zamawiającego: „To  zadanie  nie zostało wprowadzone do 

budżetu”.  

Nie można również tracić z pola widzenia, iż podstawowym celem projektu pn. „Restauracja i 

rewitalizacja  zabytkowego  pałacu  w  Goszczu”,  dofinansowanego  w  ramach  Działania  1 

Programu  Kultura MF EOG  2014-2021  jest zabezpieczenie trwałej  ruiny poprzez  wykonanie 

robót budowlanych obejmujących remont i zabezpieczenie konstrukcji ruiny korpusu głównego 

pałacu  w  formie  trwałej  ruiny,  konserwację  detalu  oraz  wykonanie  robót  mających  na  celu 

ograniczenie  bezpowrotnej  destrukcji  zachowanej  substancji  zabytkowej  wraz  z 

przystosowaniem obiektu do zwiedzania, jak również to, iż Zamawiający składając wniosek o 

dofinansowanie  w  ramach  programu  MF  MOG  zgodnie  z  wytycznymi  programu  „przewidział 

prócz  działań  twardych  szereg  działań  pobocznych,  wpływających  na  promocję  projektu 

(szkolenia,  eventy,  konferencje)  oraz  działania  mające  na  celu  uatrakcyjnienie  zwiedzania

wyremontowanego  obiektu.  Takim  działaniem  miało  być  między  innymi  przedmiotowe 

zamówienie. Brak zrealizowania systemów VR, mappingu, iluminacji i nagłośnienia nie wpływa 

na  osiągnięcie  zasadniczego  celu  projektu,  który  został  osiągnięty  poprzez  remont  i 

zabezpieczenie trwałej ruiny korpusu pałacu (nie wpływa na realizację celów, o których mowa 

w art. 2 ust. 3 Umowy finansowej”. 

Nadto Izba zważa, iż zgodnie z art. 44 ust. 3 pkt 1 ustawy o finansach publicznych, wydatki 

publiczne  powinny  być  dokonywane  w  sposób  celowy  i  oszczędny,  z  zachowaniem  zasad 

uzyskiwania najlepszych efektów  z  danych  nakładów,  optymalnego  doboru metod  i  środków 

służących osiągnięciu założonych celów. W ocenie Izby, w realiach niniejszej sprawy, zawarcie 

umowy  na  realizację  zamówienia  publicznego  prowadziłoby  do  niegospodarnego  i 

nieracjonalnego  wydatkowania  środków  publicznych  i  narażenia  Zamawiającego  na 

poniesienie w związku z tym szkody. 

Na  marginesie  Izba  zważa,  iż  twierdzenie  Odwołującego,  iż:  „zaskoczenie  Zamawiającego 

wynika  w  istocie  z  błędów  w  opisie  SIWZ”  nie  ma  znaczenia  dla  rozstrzygnięcia  niniejszej 

sprawy, po pierwsze dlatego, że nie jest ono przedmiotem zarzutu, a po drugie, jeśli Odwołujący 

uważał,  że  takie  błędy  w  opisie  SWZ  się  znajdują,  to  mógł  złożyć  wcześniej  stosowne 

odwołanie,  a  nie  na  obecnym  etapie postępowania je kwestionować.  Tym  samym,  w  ocenie 

Izby jest to zarzut spóźniony. 

Konkludując, Izba doszła do przekonania, iż okoliczności wskazane przez Zamawiającego dla 

uzasadnienia unieważnienia postępowania w informacji o unieważnieniu postępowania z dnia 

13  sierpnia  2024  r.  spowodowały,  że  w  niniejszym  postępowaniu 

wystąpiła  istotna  zmiana 

okoliczności powodująca, że prowadzenie postępowania lub wykonanie zamówienia nie leży w 

interesie publicznym, czego nie można było wcześniej przewidzieć.

Tym samym, zarzut naruszenia przez Zamawiającego art. 255 pkt 5 ustawy PZP, jest w ocenie 

Izby niezasadny. 

O kosztach postępowania odwoławczego orzeczono na podstawie art. 574 i 575 ustawy Prawo 

zamówień publicznych oraz § 2 ust. 1 pkt 1 

w zw. z § 8 ust. 2 pkt 1 

rozporządzenia Prezesa 

Rady  Ministrów  z dnia  30  grudnia  2020  r.  w  sprawie  szczegółowych  rodzajów  kosztów 

postępowania odwoławczego,  ich  rozliczania oraz  wysokości  i  sposobu  pobierania wpisu od 

odwołania (Dz. U. 2020 r. poz. 2437), obciążając kosztami postępowania 

Odwołującego.  

Wobec powyższego orzeczono, jak w sentencji. 

                                                                               Przewodniczący:     ………………………….