KIO 2692/24 WYROK Warszawa, dnia 13 sierpnia 2024 r.

Sygn. akt: KIO 2692/24 

WYROK 

Warszawa, dnia 13 sierpnia 2024 r. 

Krajowa Izba Odwoławcza – w składzie: 

Przewodniczący:  

Bartosz Stankiewicz 

Protokolant:   

Tomasz Skowroński 

po rozpoznaniu na rozprawie odwołania wniesionego do Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej 

w dniu 29 lipca 2024 r. przez wykonawc

ę "PRAXIS ŁÓDŹ P. I P." spółkę jawną z siedzibą w 

Łodzi  przy  ul.  Przędzalnianej  35  (90-035  Łódź)  w  postępowaniu  prowadzonym  przez 

Jednostk

ę Wojskową nr 4727 z siedzibą w Krakowie przy ul. Tynieckiej 45 (30-901 Kraków) 

przy  udziale  uczestnika 

po  stronie  zamawiającego  –  wykonawcy  KOMAX  9  spółki  

z  ograniczoną  odpowiedzialnością  z  siedzibą  w  Olsztynie  przy  ul.  Przemysłowej  2  (10-418 

Olsztyn) 

orzeka: 

Uwzględnia  odwołanie  w  części  dotyczącej  zarzutu  podniesionego  w  pkt  I.2  petitum 

odwołania i nakazuje zamawiającemu: 

1.1. unieważnienie czynności wyboru jako najkorzystniejszej w części 1, 4 i 5 postępowania; 

odtajnienie  przedmiotowych  środków  dowodowych  złożonych  przez  KOMAX  9  spółkę  

z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w Olsztynie wraz z ofertą; 

1.3.  przeprowadzenie  ponownego  badania  i  oceny  ofert  w  ramach 

części  1,  4  i  5 

p

ostępowania. 

W pozostałym zakresie oddala odwołanie 

Kosztami  postępowania  obciąża  wykonawcę  "PRAXIS  ŁÓDŹ  P.  I  P."  spółkę  jawną  z 

siedzibą  w  Łodzi  w  części  1/2  oraz  zamawiającego  Jednostkę  Wojskową  nr  4727  

z siedzibą w Krakowie w części 1/2 i: 

zalicza na poczet kosztów postępowania odwoławczego: kwotę 7 500 zł 00 gr (słownie: 

siedem 

tysięcy pięćset złotych zero groszy) uiszczoną przez ww. wykonawcę tytułem wpisu 

od odwołania oraz kwotę 3 600 zł 00 gr (słownie: trzy tysiące sześćset złotych zero groszy) 

stanowiącą koszty ww. wykonawcy poniesione z tytułu wynagrodzenia pełnomocnika; 

zasądza od zamawiającego Jednostki Wojskowej nr 4727 z siedzibą w Krakowie na rzecz 

wykonawcy "

PRAXIS ŁÓDŹ P. I P." spółki jawnej z siedzibą w Łodzi, kwotę w wysokości 5 550 

zł  00  gr  (słownie:  pięć  tysięcy  pięćset  pięćdziesiąt  złotych  zero  groszy) stanowiącą różnicę 

pomiędzy  kosztami  postępowania  odwoławczego  poniesionymi  dotychczas  przez  ww. 

wykonawcę, a kosztami postępowania za jakie odpowiadał w świetle jego wyniku. 

Na  orzeczenie 

–  w  terminie  14  dni  od  dnia  jego  doręczenia  –  przysługuje  skarga  za 

pośrednictwem  Prezesa  Krajowej  Izby  Odwoławczej  do  Sądu  Okręgowego  w  Warszawie  – 

Sądu Zamówień Publicznych. 

Przewodniczący:      ……………………………. 

Sygn. akt: KIO 2692/24 

U z a s a d n i e n i e 

Jednostka  Wojskowa  nr  4727  z  siedzibą  w  Krakowie

zwana 

dalej  „zamawiającym” 

prowadzi postępowanie o udzielenie zamówienia publicznego na podstawie przepisów ustawy 

z dnia 11 września 2019 r. Prawo zamówień publicznych (t.j. Dz. U. z 2023 r., poz. 1605 ze 

zm.)

, zwanej dalej: „Pzp”, w trybie podstawowym bez negocjacji, pn.: Dostawa tuszy i tonerów 

do  urządzeń  drukujących  o  numerze  referencyjnym:  ZP/15/2024,  zwane  dalej  jako: 

„postępowanie”. 

Ogłoszenie o zamówieniu zostało zamieszczone w Biuletynie Zamówień Publicznych 

w dniu 26 czerwca 2024 r., pod numerem 2024/BZP 00383692/01.  

Szacunkowa  wartość  zamówienia,  którego  przedmiotem  są  dostawy,  jest  niższa  od 

kwot wskazanych w przepisach wykonawczych wydanych na podstawie art. 3 ust. 3 Pzp.  

W  dniu  29  lipca  2024  r.  wykonawca 

"PRAXIS  ŁÓDŹ  P.  I  P."  Sp.  j.  

z  siedzibą  w  Łodzi  (zwany  dalej:  „odwołującym”)  wniósł  odwołanie  wobec  następujących, 

czynności (działań i zaniechań) zamawiającego podjętych w postępowaniu, tj.:  

1) zaniechania odrzucenia oferty KOMAX 9 Sp. z o.o. 

z siedzibą w Olsztynie (zwanego dalej 

jako

:  „KOMAX”)  w  części  1,  4  i  5  postępowania  ze  względu  na  niezgodność  oferty  tego 

wykonawcy z warunkami zamówienia określonymi w dokumentach zamówienia;  

− co w efekcie stanowiło naruszenie art. 239 Pzp w związku z art. 16 Pzp w związku z art. 226 

ust. 1 pkt 5) Pzp; 

2) zaniechania 

odtajnienia przedmiotowych środków dowodowych złożonych przez KOMAX 

wraz  z  ofertą,  mimo  że  dokumenty  te  nie  zawierają  informacji  stanowiących  tajemnicę 

przedsiębiorstwa  w  rozumieniu  przepisów  ustawy  z  dnia  z  dnia  16  kwietnia  3  1993  r.  

o  zwalczaniu  nieuczciwej  konkurencji  (t.j.  Dz.U.  z  2022  r.  poz.  1233 

–  zwanej  dalej  jako: 

„uznk”), a KOMAX nie sprostała obowiązkowi wykazania spełnienia przesłanek określonych  

w art. 11 ust. 2 uznk dających podstawę do objęcia informacji tajemnicą przedsiębiorstwa, co 

unie

możliwiło odwołującemu przedstawienie zarzutów w zakresie niezgodności treści oferty 

złożonej przez KOMAX z warunkami zamówienia w odniesieniu do przedmiotowych środków 

dowodowych;  

− co w efekcie stanowiło naruszenie art. 18 ust. 1 w zw. z art. 18 ust. 3 Pzp w zw. z art. 11 ust. 

2 uznk w zw. z 239 Pzp w zw. z art. 16 Pzp;  

czynności zamawiającego polegającej na wyborze oferty złożonej przez KOMAX w części 

1,  4  i  5  p

ostępowania,  mimo,  że  oferta  tego  wykonawcy  nie  jest  najkorzystniejszą  

w p

ostępowaniu i winna podlegać odrzuceniu;  

− co w efekcie stanowiło naruszenie art. 239 Pzp w związku z art. 16 Pzp. 

W związku z powyższym odwołujący wniósł o uwzględnienie odwołania w całości oraz 

nakazanie z

amawiającemu:  

unieważnienia wyboru jako najkorzystniejszej w części 1, 4 i 5 postępowania oferty KOMAX 

z dnia 24 lipca 2024 r.;  

- przeprowadzenie ponownego badania i oceny ofert;  

odtajnienie  przedmiotowych  środków  dowodowych  złożonych  przez  KOMAX  

w p

ostępowaniu;  

odrzucenie  oferty  KOMAX  w  części  1,  4  i  5  postępowania  ze  względu  na  niezgodność  

z warunkami zamówienia;  

wyboru jako najkorzystniejszej w części 1, 4 i 5 postępowania oferty odwołującego. 

Odwołujący  wykazał,  że  jego  interes  w  uzyskaniu  zamówienia,  którego  dotyczy 

p

ostępowanie, a także interes w złożeniu odwołania polegał na tym, że na skutek wadliwych 

czynności zamawiającego, tj. wyboru jako najkorzystniejszej oferty KOMAX w postępowaniu 

oraz  zaniechanie  odrzucenia  oferty  tego  wykonawcy,  utracił  możliwości  uzyskania 

zamówienia, mimo, że jego oferta jest zgodna z warunkami zamówienia i najkorzystniejsza  

w p

ostępowaniu. Ponadto odwołujący wyjaśnił, że w następstwie ww. czynności może ponieść 

rzeczywistą  szkodę  majątkową,  polegającą  na  braku  możliwości  wyboru  jego  jako  oferty 

najkorzystniejszej,  a  w  konsekwencji  nieuzyskaniu  zamówienia.  Ponadto  stwierdził,  że 

n

ieuzyskanie zamówienia może spowodować szkodę w jego majątku. 

W  uzasadnieniu  odwołania  została  przedstawiona  argumentacja  dla  zarzutów 

dotyczących zaniechania odrzucenia oferty KOMAX, zaniechania odtajnienia przedmiotowych 

środków dowodowych oraz czynności wyboru najkorzystniejszej oferty. 

Przystąpienie  do  postępowania  odwoławczego  po  stronie  zamawiającego  zgłosił 

wykonawca  KOMAX  9  Sp.  z  o.o. 

z  siedzibą  w  Olsztynie.  Wykonawca  ten  w  piśmie 

zawierającym  zgłoszenie  przystąpienia  przedstawił  stanowisko  dla  wniosku  o  oddalenie 

odwołania.  

W dniu 8 sierpnia 

2024 r. zamawiający złożył do akt sprawy odpowiedź na odwołanie,  

w której przedstawił argumentację dla wniosku o oddalenie odwołania w całości. 

Na  podstawie  dokumentacji  przedmiotowego  postępowania,  złożonych 

dowodów  oraz  biorąc  pod  uwagę  stanowiska  stron  i  uczestnika  postępowania 

odwoławczego, Izba ustaliła i zważyła, co następuje: 

Wobec spełnienia przesłanek określonych w art. 525 Pzp, Izba stwierdziła skuteczność 

przystąpienia  zgłoszonego  przez  wykonawcę  KOMAX  9  Sp.  z  o.o.  z  siedzibą  w  Olsztynie 

(zwanego dalej jako: „przystępujący”), do udziału w postępowaniu odwoławczym po stronie 

zamawiającego.  

W związku z tym ww. wykonawca stał się uczestnikiem postępowania odwoławczego. 

Izba 

stwierdziła,  że  nie  została  wypełniona  żadna  z  przesłanek  skutkujących 

odrzuceniem 

odwołania na podstawie art. 528 Pzp i skierowała odwołanie na rozprawę. 

Izba  uznała,  że  odwołujący  posiadał  interes  w  uzyskaniu  zamówienia  oraz  mógł 

ponieść szkodę w wyniku naruszenia przez zamawiającego przepisów ustawy, czym wypełnił 

materialnoprawne  przesłanki  dopuszczalności  odwołania,  o których  mowa  w  art.  505  ust.  1 

Pzp.  

Izba zaliczyła na poczet materiału dowodowego: 

1) dokumentację przekazaną w postaci elektronicznej, zapisaną na płycie CD, przesłaną do 

akt sprawy przez zamawiającego w dniu 6 sierpnia 2024 r. w tym w szczególności: 

specyfikację warunków zamówienia (zwaną dalej jako: „SWZ”) wraz z załącznikami; 

-  ofert

ę  złożoną  w  postępowaniu  przez  przystępującego  w  tym  złożone  wraz  ofertą 

uzasadnienie 

zastrzeżenia tajemnicy przedsiębiorstwa oraz przedmiotowe środki dowodowe 

zastrzeżone jako zawierające tajemnicę przedsiębiorstwa; 

- pisma z dnia 4, 18 i 24 

lipca 2024 r. skierowane przez odwołującego do zamawiającego; 

- zawiadomienie 

o wyniku postępowania z dnia 24 lipca 2024 r.; 

2) dokumenty 

załączone do odwołania:  

- certyfikat AC141;  

- zakres certyfikacji AC141; 

przykładowe raporty odtajniane w tożsamych postępowaniach przetargowych;  

pisma  dotyczące  odtajnienia  dokumentów  zastrzeżonych  przez  przystępującego  jako 

tajemnica przedsiębiorstwa; 

uzasadnienie  zastrzeżenia  tajemnicy  przedsiębiorstwa  złożone  przez  przystępującego  

w innym postępowaniu, prowadzonym przez Urząd Marszałkowski w Warszawie; 

- decyzj

ę o odtajnieniu informacji zastrzeżonych przez przystępującego przez Sąd Rejonowy 

w Siedlcach; 

raporty z testów, które nakazał udostępnić Sąd Rejonowy w Siedlcach; 

- decyzj

ę o odtajnieniu informacji zastrzeżonych przez przystępującego przez Sąd Okręgowy 

w Jeleniej Górze; 

3) dokumenty załączone do pisma zawierającego zgłoszenie przystąpienia: 

przykładowe  uzasadnienia  zastrzeżenia  tajemnicy  przedsiębiorstwa  składane  przez 

odwołującego w innych postępowaniach; 

korespondencję  prowadzoną  za  pośrednictwem  poczty  elektronicznej  pomiędzy 

przystępującym, a TUV Rheiland w dniach 15-17 grudnia 2015 r.; 

dokumenty złożone na posiedzeniu przez odwołującego: 

zawiadomienie z 22 marca 2019 r. o odrzuceniu oferty w postępowaniu prowadzonym przez 

Uniwersytet Kazimierza Wielkiego w Bydgoszczy; 

specyfikację  istotnych  warunków  zamówienia  w  postępowaniu  prowadzonym  przez  PUP  

w Radomiu; 

informację z dnia 14 lipca 2020 r. o wyborze najkorzystniejszej oferty w ww. postępowaniu; 

- wydruk ze strony internetowej www.oznaczenie-ce

.pl z dnia 9 sierpnia 2024 r. zawierający 

listę podmiotów notyfikowanych; 

-  wydruk  ze  strony  internetowej  htttps://obac.com.pl/uslugi/ocena-

zgodności-CE  z  dnia  9 

sierpnia  2024  r.  zawierający  informacje  wskazującą,  że  ośrodek  OBAC  posiada  status 

jednostki notyfikowanej; 

złożone  na  posiedzeniu  przez  przystępującego  oświadczenie  TUV  Rheinland  z  dnia  15 

listopada 2018 r.  

Izba ustaliła co następuje 

Przedmiotem  zamówienia  w  postępowaniu  była  dostawa  wraz  z  transportem, 

rozładowaniem  i  wniesieniem  do  magazynów  zamawiającego  tuszy  i  tonerów  do  urządzeń 

drukujących  z  podziałem  na  10  części,  określonych  w  załączniku  nr  4  A  –  J  do  SWZ. 

Zamawiający dopuścił składanie ofert na produkty równoważne. 

Zgodnie z treścią rozdziału III ust. 8 i 9 SWZ: 

8. W przypadku składania oferty z produktami równoważnymi (nie oryginalnymi), Wykonawca 

zobowiązany  jest  przedłożyć  na  każdą  pozycję  oferowanych  przez  siebie  produktów 

(zamienników),  wraz  ze  składaną  ofertą,  certyfikat  zgodności  technicznej  z  oryginalnymi 

produktami,  wydany  przez  niezależną  od  producenta  produktu  i  Wykonawcy  jednostkę 

posiadającą status „notyfikowanej jednostki certyfikującej/kontrolującej” na mocy ustawy z dnia 

13 kwietnia 2016 r. o systemach oceny zgodności i nadzoru rynku (Dz. U. 2022 poz. 1854  

z późn. zm.).  

9. Wykonawca może składać również zaświadczenia dotyczące wymagań wskazanych w pkt. 

III ppkt. 8 SWZ, wystawione przez podmioty mające siedzibę w innym państwie członkowskim 

Europejskiego  Obszaru  Gospodarczego.  Udowodnienie  równoważności  oferowanych 

produkt

ów/ towarów leży po stronie Wykonawcy. 

Informacja  o  przedmiotowych  środkach  dowodowych  została  przedstawiona  w  rozdziale  VI 

SWZ. Zgodnie z ust. 3 ww. rozdziału: 

Dotyczy  zaoferowanych  materiałów  równoważnych:  dodatkowe  dokumenty 

potwierdzające,  że  oferowane  produkty  spełniają  wymagania  Zamawiającego,  określone  

w  niniejszej  SWZ 

–  dla  każdej  pozycji  oferowanych  przez  Wykonawcę  równoważnych 

materiałów eksploatacyjnych:  

3.1.  Protokół  z  badań  potwierdzający  minimalną  wydajność  oferowanego  asortymentu  (dla 

części nr 1 do 9) poprzez przedstawienie zgodności z normami odpowiednio dla oferowanego 

produktu:  

a) ISO/IEC 19752 

– dla kaset z tonerem do monochromatycznych drukarek laserowych;  

b)  ISO/IEC  19798 

–  dla  kaset  z  tonerem  do  kolorowych  drukarek  laserowych  i  urządzeń 

wielofunkcyjnych;  

c) ISO/IEC 24711 

– dla kaset z tuszem do kolorowych drukarek atramentowych.  

Protokół z badania musi jednoznacznie wskazywać i potwierdzać  wydajność materiału na 

urządzeniu  wymienionym  w  zał.  nr  4  A  –  J  do  SWZ  –  „Szczegółowa  oferta  cenowa”. 

Zamawiający  nie  będzie  uznawał  dokumentów  określających  wydajność  na  urządzeniach 

innych  niż  posiadane  przez  Zamawiającego  i  wymienione  w  zał.  nr  4  A  –  J  do  SWZ  – 

„Szczegółowa oferta cenowa”  

3.2.  certyfikat  zgodności  technicznej  z  oryginalnymi  produktami,  zgodny  z  wymaganiami 

określonymi w pkt. III ppkt. 8 i 9 niniejszej SWZ.  

3.3.  kartę  charakterystyki  bezpieczeństwa  materiałów  eksploatacyjnych,  przygotowana 

zgodnie  z  wymaganiami  Dyrektywy  Unii  Europejskiej  91/155/EEC  wraz  z  aktualnie 

obowiązującymi poprawkami;  

3.4.  oświadczenie  producenta  materiału  równoważnego,  że  proces  produkcji  i  stosowanie 

wyprodukowanych przez niego materiałów eksploatacyjnych nie narusza praw patentowych 

producentów oryginalnych tonerów. 

Przystępujący złożył wraz z ofertą przedmiotowe środki dowodowe, które zastrzegł jako 

zawierające  tajemnicę  przedsiębiorstwa.  Ponadto  wraz  z  ofertą  odwołujący  złożył 

uzasadnienie  zastrzeżenia  tajemnicy  przedsiębiorstwa  dla  ww.  dokumentów.  Jak  wynikało  

z okoliczności sprawy uzasadnienie tajemnicy przedsiębiorstwa było jawne tj. przystępujący 

nie zastrzegł go jako zawierającego tajemnicę przedsiębiorstwa.  

Odwołujący w szeregu pism kierowanych do zamawiającego (pisma z 4, 18 i 24 lipca 

2024 r.) zwracał się z wnioskiem o udostępnienie mu całej korespondencji prowadzonej przez 

zamawiającego z przystępującym lub przedmiotowych środków dowodowych.  

W  odpowiedzi  na 

pisma  odwołującego,  zamawiający  udostępnił  mu  całość 

wnioskowanej dokumentacji 

za wyjątkiem przedmiotowych środków dowodowych złożonych 

przez  przystępującego  wraz  z  ofertą,  które  zostały  zastrzeżone  jako  zawierające  tajemnicę 

przedsiębiorstwa  oraz  uzasadnienia  dokonanego  zastrzeżenia  (z  akt  sprawy  wynikało,  że 

uzasadnienie nie zostało przekazane odwołującemu).  

W  dniu  24  lipca  2024  r. 

zamawiający  dokonał  wyboru  najkorzystniejszej  oferty  

w  postępowaniu  we  wszystkich  10  częściach.  Z  zawiadomienia  o  wyniku  postępowania 

wynikało,  że  oferta  przystępującego  została  wybrana  m.  in.  w  częściach  nr  1,  4  i  5 

postępowania.  Ponadto  w  tych  częściach  oferta  odwołującego  została  sklasyfikowana  na 

drugich miejscach. 

Treść przepisów dotyczących zarzutów:  

-  art.  226  ust.  1  pkt  5  Pzp 

–  Zamawiający  odrzuca  ofertę,  jeżeli  jej  treść  jest  niezgodna  

z warunkami zamówienia; 

- art. 18 ust. 1 i 3 Pzp 

– 1. Postępowanie o udzielenie zamówienia jest jawne. 

(…) 

3.  Nie  ujawnia  się  informacji  stanowiących  tajemnicę  przedsiębiorstwa  w  rozumieniu 

przepisów  ustawy  z  dnia  16  kwietnia  1993  r.  o  zwalczaniu  nieuczciwej  konkurencji  (Dz.  U.  

z 2022 r. poz. 1233), jeżeli wykonawca, wraz z przekazaniem takich informacji, zastrzegł, że 

nie mogą być one udostępniane oraz wykazał, że zastrzeżone informacje stanowią tajemnicę 

przedsiębiorstwa. Wykonawca nie może zastrzec informacji, o których mowa w art. 222 ust. 

- art. 11 ust. 2 uznk 

– Przez tajemnicę przedsiębiorstwa rozumie się informacje techniczne, 

technologiczne,  organizacyjne  przedsiębiorstwa  lub  inne  informacje  posiadające  wartość 

gospodarczą, które jako całość lub w szczególnym zestawieniu i zbiorze ich elementów nie są 

powszechn

ie znane osobom zwykle zajmującym się tym rodzajem informacji albo nie są łatwo 

dostępne dla takich osób, o ile uprawniony do korzystania z informacji lub rozporządzania nimi 

podjął, przy zachowaniu należytej staranności, działania w celu utrzymania ich w poufności.; 

- art. 239 Pzp 

– 1. Zamawiający wybiera najkorzystniejszą ofertę na podstawie kryteriów oceny 

ofert określonych w dokumentach zamówienia.  

2.  Najkorzystniejsza  oferta  to  oferta  przedstawiająca  najkorzystniejszy  stosunek  jakości  do 

ceny lub kosztu lub oferta z najniższą ceną lub kosztem.; 

-  art.  16  Pzp 

–  Zamawiający  przygotowuje  i  przeprowadza  postępowanie  o  udzielenie 

zamówienia w sposób:  

1) zapewniający zachowanie uczciwej konkurencji oraz równe traktowanie wykonawców;  

2) przejrzysty; 

3) proporcjonalny. 

Izba zważyła co następuje. 

Biorąc pod uwagę zgromadzony w sprawie materiał dowodowy oraz stanowiska stron 

i uczestnika 

postępowania odwoławczego Izba uznała, że odwołanie częściowo zasługiwało 

na uwzględnienie.  

W  odniesieniu  do  zarzutu  dotyczącego  niezgodności  oferty  przystępującego  

z  warunkami  zamówienia  skład  orzekający  w  pierwszej  kolejności  stwierdził,  że  warunkiem 

odrzucenia oferty  wykonawcy na podstawie art. 226 ust 1 pkt 5 Pzp jest wykazanie  jakiego 

konkretnie wymagania SWZ taka oferta 

nie spełnia. W tym miejscu należało zwrócić uwagę 

na 

sankcyjny  i  eliminacyjny  charakter  przesłanki  odrzucenia  oferty,  o  której  mowa  w  ww. 

przepisie. 

Okoliczność ta skutkuje tym, że brak jest podstaw do rozszerzającej interpretacji 

wymagań  SWZ  w  tym  kontekście.  Zgodnie  z  utrwalonym  i  jednolitym  orzecznictwem 

możliwość odrzucenia oferty na podstawie art. 226 ust. 1 pkt 5 Pzp ogranicza się wyłącznie 

do  przypadków  jednoznacznych  niezgodności  treści  oferty  z  warunkami  zamówienia,  co 

jednocześnie  skutkuje  zakazem  dokonywania  po  upływie  terminu  składania  ofert 

nadinterpretacji wymagań SWZ w tym opisu przedmiotu zamówienia czy też zmieniania treści 

wymagań.  Ponadto  orzecznictwo  wypracowało  jednolitą  linię  orzeczniczą  w  zakresie 

niejednoznaczności  treści  SWZ.  Zgodnie  z  tą  linią  wszelkie  niejednoznaczności  czy  też 

niejasności treści SWZ należy interpretować na korzyść wykonawcy.  

W ocenie składu orzekającego w okolicznościach przedmiotowej sprawy odnoszących się do 

zarzutu pierwszego wystąpiła niejednoznaczność treści SWZ, którą należało interpretować na 

korzyść wykonawcy, czyli w tym przypadku na korzyć przystępującego. Tym samym nie można 

było jednoznacznie stwierdzić, że oferta przystępującego była niezgodna z postanowieniami 

SWZ wskazanymi w odwołaniu, co finalnie prowadziło do oddalenia ww. zarzutu.  

Okolicznością  bezsporną  było  to,  że  w  Polsce  nie  ma  jednostki  posiadającej  statusu 

„notyfikowanej” w zakresie oceny zgodności materiałów eksploatacyjnych. Takie twierdzenie 

znalazło  się  w  odwołaniu  (pkt  I.6  i  I.12  uzasadnienia).  Zamawiający  oraz  przystępujący 

zaprezentowali podobne stanowisko, z tym jednak zastrzeżeniem, że według nich nie istnieją 

jednostki posiadające status „notyfikowanej jednostki certyfikującej/kontrolującej” w zakresie 

certyfikacji  materiałów  eksploatacyjnych  do  urządzeń  drukujących.  Warto  w  tym  miejscu 

przypomnieć,  że  wymóg  określony  w  rozdziale  III  ust.  8  SWZ  wskazywał  na  jednostkę 

posiadającą status „notyfikowanej jednostki certyfikującej/kontrolującej” na mocy ustawy z dnia 

13 kwietnia 2016 r. o systemach oceny zgodności i nadzoru rynku (Dz. U. 2022 poz. 1854  

z późn. zm.). Powyższe oznaczało, że przedmiotowy wymóg odnosił się do przepisów polskich 

i  skoro  bezsporne  było,  że  w  Polsce  nie  ma  jednostki  posiadającej  status  „notyfikowanej”  

w zakresie oceny zgodności materiałów eksploatacyjnych to należało uznać, że zamawiający 

w  SWZ  postawił  wymóg,  który  nie  miał  pokrycia  ani  w  przepisach  prawa,  ani  w  praktyce 

funkcjonowania 

rynku dostaw obejmujących przedmiot zamówienia.  

Wymóg określony w rozdziale III ust. 8 SWZ,  wbrew twierdzeniom odwołującego, nie mógł 

skutkować  uznaniem,  że  w  postępowaniu  nie  można  było  zaoferować  produktów 

równoważnych  (zamienników).  Powyżej  wskazane  twierdzenie  odwołującego  Izba 

potraktowała  jako  nadinterpretację  postanowień  SWZ.  W  tym  kontekście  skład  orzekający 

zwrócił  uwagę,  że  zamawiający  w  rozdziale  III  ust.  5  SWZ  jednoznacznie  i  kategorycznie 

stwierdził, że dopuszcza składanie ofert na produkty równoważne, a w ust. 7 tego samego 

rozdziału  SWZ  wyraźnie  wskazał,  że  oferowane  produkty  musiały  być  oryginalne  lub 

równoważne.  Dodatkowo  w  kilku  innych  postanowieniach  SWZ  znajdują  się  informacje 

dotyczące  produktów  równoważnych.  Ponadto  w  rozdziale  VI  SWZ  zamawiający  zakreślił 

wymagania  w  zakresie  przedmiotowych  środków  dowodowych  dotyczących  zaoferowanych 

materiałów równoważnych (ust. 3). Stąd w ocenie składu orzekającego nie mogło być żadnych 

wątpliwości,  że  zamawiający  dopuścił  możliwość  zaoferowania  produktów  równoważnych  

i wykonawcy mogli takie materiały zaoferować w postępowaniu. Mając powyższe na uwadze 

Izba  stwierdziła,  że  z  jednej  strony  zamawiający  dopuścił  możliwość  zaoferowania 

zamienników,  natomiast  z  drugiej  strony  określił  w  SWZ  postanowienie,  które  zawierało 

wymóg  niemożliwy  do  spełnienia  w  zakresie  przedłożenia  przez  wykonawcę  certyfikatu 

zgodności technicznej z oryginalnymi produktami, wydanego przez niezależną od producenta 

produktu 

i 

w

ykonawcy  jednostkę  posiadającą  status  „notyfikowanej  jednostki 

certyfikującej/kontrolującej”. Izba nie miała przy tym wątpliwości, że zaistniałą w ten sposób 

sytuację  należało  potraktować  jako  niejednoznaczność  postanowień  SWZ,  która  powinna 

zostać  interpretowana  na  korzyć  przystępującego.  Oczywiście  najlepszą  sytuacją  byłoby, 

gdyby zamawiający skorygował opisaną powyżej niejednoznaczność jeszcze przed upływem 

terminu składania ofert albo samodzielnie albo po interwencji jednego z wykonawców, który 

mógłby  zwrócić  na  to  uwagę  w  ramach  wyjaśnień  treści  SWZ.  Jednakże  taka  sytuacja  nie 

nastąpiła i w treści SWZ pojawiła się opisana powyżej niejednoznaczność. Taka sytuacja nie 

oznaczała,  że  zamawiający  miał  obowiązek  wyegzekwowania  wymogu  niemożliwego  do 

spełnienia,  bo  to  byłoby  działaniem  nieracjonalnym.  Jak  wskazano  powyżej  orzecznictwo 

wypracowało pogląd, który ma zastosowanie w takich sytuacjach.  

W  związku  z  powyższym,  tj.  mając  na  uwadze  powstałą  niejednoznaczność  SWZ  słuszna 

okazała  się  argumentacja  przystępującego  wskazująca,  że  wykonawca  mógł  interpretować 

wymagania SWZ 

jako obowiązek przedłożenia w oparciu o wymóg dowodowy dla produktów 

równoważnych  certyfikat  zgodności  technicznej  z  oryginalnymi  produktami,  wydany  przez 

niezależną od producenta produktu i  wykonawcy jednostkę posiadającą najwyższy możliwy 

do uzyskania status w zakresie oceny materiałów eksploatacyjnych do urządzeń drukujących, 

którym  jest  akredytacja.  Przystępujący  argumentował  przy  tym,  że  najwyższym  możliwym 

uznaniem  w  zakresie  oceny  materiałów  eksploatacyjnych  do  urządzeń  drukujących  jest 

właśnie  akredytacja.  Twierdzenie  to  nie  zostało  podważone,  ani  zakwestionowane  przez 

odwołującego.  Nie  było  również  żadnych  zastrzeżeń  co  do  tego,  że  przystępujący  posiada 

akredytację na zaoferowane materiały. Odwołujący wskazał, że certyfikacji i oceny zgodności 

tonerów i tuszy TUV Rheinland Polska  Sp. z o.o. dokonuje na podstawie otrzymanej przez 

PCA akredytacji AC141 

(pkt I.11 uzasadnienia odwołania).  

Na marginesie Izba 

ustaliła, że TUV Rheinland Polska Sp. z o.o. jest jednostką notyfikowaną, 

lecz nie w zakresie dokonywania oceny zgodności materiałów eksploatacyjnych do urządzeń 

drukujących. Powyżej wskazana okoliczność również nie była sporna pomiędzy stronami. Jak 

słusznie  zauważył  zamawiający  wymaganie  określone  w  rozdziale  III  ust.  8  SWZ  nie 

wskazywało,  aby  określona  jednostka  certyfikująca/kontrolująca  miała  status  notyfikowanej  

w  zakresie  dokonywania  oceny  zgodności  materiałów  eksploatacyjnych  do  urządzeń 

drukujących. Dlatego w konsekwencji zaistnienia niejednoznaczności postanowień SWZ przy 

badaniu  oferty 

przystępującego, zamawiający mógł ostatecznie uznać za wystarczające, że 

jednostka  certyfikująca  TUV  Rheinland  Polska  Sp.  z  o.o.  posiada  notyfikację  Komisji 

Europejskiej jako jednostka wyznaczona do realizacji zadań związanych w obszarach aktów 

prawnych:  dyrektywy  2016/797,  rozporządzenia  (UE)  Nr  305/2014,  dyrektywy  2014/29/UE, 

dyrektywy 2014/68/UE, dyrektywy 2014/68/UWE. 

Argumentacji odwołującego w zakresie pierwszego z podniesionych zarzutów nie potwierdziły 

również złożone przez niego dowody. Dowody oznaczone przy odwołaniu jako załączniki nr 5 

i 6 (tj.  certyfikat AC141 i zakres certyfikacji AC141

) wskazywały jedynie, że TUV Rheinland 

Polska Sp. z o.o. posiada certyfikat akredytacji 

jednostki certyfikującej wyroby i jaki jest zakres 

tej certyfikacji. 

Dowody pochodzące z innych postępowań, prowadzonych przez Uniwersytet 

Kazimierza Wielkiego w Bydgoszczy oraz PUP w Radomiu

, nie mogły potwierdzać zasadności 

stanowiska odwołującego. Fakt określonego zachowania się innych zamawiających w innych 

postępowaniach nie stanowi potwierdzenia słuszności takiej praktyki w innych postępowaniach 

szczególnie, że odwołujący nie wykazał, aby prawidłowość czynności podejmowanych w tych 

postępowaniach, na które się powoływał została potwierdzona przez Izbę lub sądy. Ostatnia 

grupa dowodów tj. wydruki ze stron internetowych, dotyczyła jednostek notyfikowanych, które 

zajmują  się  badaniem  w  zakresie  kompatybilności  elektromagnetycznej.  Tymczasem 

z

amawiający nie wymagał certyfikatu w zakresie kompatybilności elektromagnetycznej, stąd 

też przedmiotowa grupa dowodów dotyczyła kwestii niezwiązanych z meritum przedmiotowej 

sprawy. 

W związku z powyższym Izba oddaliła zarzut naruszenia art. 239 Pzp w związku z art. 16 Pzp 

w związku z art. 226 ust. 1 pkt 5) Pzp, oznaczony w petitum odwołania pkt I.1. 

Zasadny  okazał  się  drugi  spośród  wskazanych  w  odwołaniu  zarzutów.  Odnośnie 

przedmiotowego  zarzutu  należało  wskazać,  że  przystępujący  zastrzegł  jako  zawierające 

taje

mnicę przedsiębiorstwa przedmiotowe środki dowodowe złożone wraz z ofertą. Ponadto 

przystępujący  wraz  z  ofertą  złożył  uzasadnienie  dla  dokonanego  zastrzeżenia,  które  było 

jawne. Odwołujący kilkukrotnie wnosił o udostępnienie mu korespondencji z przystępującym 

lub przedmiotowych środków dowodowych. Zamawiający udostępnił odwołującemu wszystkie 

żądane przez niego dokumenty złożone przez przystępującego za wyjątkiem przedmiotowych 

środków dowodowych złożonych wraz z ofertą, które zostały zastrzeżone oraz uzasadnienia 

tego  zastrzeżenia,  które  nie  zostało  zastrzeżone.  Odwołujący  w  ramach  przedmiotowego 

zarzutu  kwestionował  zasadność  uznania  przez  zamawiającego  skuteczności  dokonanego 

przez  przystępującego  zastrzeżenia.  Warto  przy  tym  dodać,  że  odwołujący  domagał  się 

odtajnienia 

przedmiotowych  środków  dowodowych  złożonych  przez  przystępującego,  mimo 

tego, że nie zostało mu udostępnione uzasadnienie takiego zastrzeżenia, które jak wskazano 

powyżej było jawne. W praktyce tego typu lub podobnych przypadków wykonawcy wnoszący 

od

wołanie  dotyczące  tajemnicy  przedsiębiorstwa  w  pierwszej  kolejności  skupiają  się  na 

możliwości  uzyskania  uzasadnienia  zastrzeżenia,  aby  po  jego  otrzymaniu  kwestionować 

zaniechanie  odtajnienia.  Takie  działanie  jest  naturalne  i  zrozumiałe,  ponieważ  wykonawcy  

w  celu  podważenia  skuteczności  dokonanego  zastrzeżenia  chcą  poznać  powody  jego 

dokonania w kontekście przesłanek określonych w art. 11 ust. 2 uznk, które są wskazywane 

właśnie w uzasadnieniu zastrzeżenia. W okolicznościach przedmiotowej sprawy odwołujący 

zdecydował  się  pominąć  etap  uzyskania  uzasadnienia  zastrzeżenia  i  bezpośrednio 

kwestionowa

ł  skuteczność  dokonanego  zastrzeżenia  nie  znając  treści  uzasadnienia 

zastrzeżenia  złożonego  w  postępowaniu  przez  przystępującego.  Taktyka  procesowa 

odwołującego w ramach tego zarzutu okazała się jednak skuteczna, tj. odwołującemu udało 

się  wykazać,  że  zamawiający  naruszył  przepisy  Pzp  przez  nieodtajnienie  przedmiotowych 

środków  dowodowych  zastrzeżonych  przez  przystępującego.  Kluczowe  znaczenie  dla 

potwierdzenia przedmiotowego zarzutu miał dowód złożony wraz z odwołaniem, który został 

oznaczony  jako 

załącznik nr 9. Dowód ten obejmował uzasadnienie zastrzeżenia tajemnicy 

przedsiębiorstwa złożone przez przystępującego w innym postępowaniu, prowadzonym przez 

Urząd Marszałkowski w Warszawie. Uzasadnienie zawarte w tym dowodzie było w zasadzie 

identyczne 

z  uzasadnieniem  zastrzeżenia  złożonym  w  przedmiotowym  postępowaniu.  Oba 

uzasadnienia różniły się drobnym szczegółem tj. w zasadzie treścią końcowego akapitu, który 

w  uzasadnieniu  złożonym  w  tym  postępowaniu  został  rozszerzony  o  przytoczenie 

dodatkowego cytatu z uzasadnienia wyroku z dnia 19 marca 2024 r. o sygn. akt KIO 733/24. 

Pozostała  treść  obu  uzasadnień  była  identyczna.  Co  również  istotne  uzasadnienie 

zastrzeżenia  zawarte  w  załączniku  nr  9  do  odwołania  związane  z  postępowaniem 

prowadzonym przez Urząd Marszałkowski w Warszawie było przedmiotem orzeczenia Izby. 

W  wyroku  z  dnia  17  czerwca  2024  r.  o  sygn.  akt  KIO  1843/24 

Izba  uwzględniła  zarzut  

w  zakresie zaniechania 

odtajnienia przedmiotowych środków dowodowych złożonych przez 

przystępującego i nakazała zamawiającemu m. in. odtajnić przedmiotowe środki dowodowe 

złożone przez tego wykonawcę wraz z ofertą.  

Powyżej  przedstawione  okoliczności  wskazywały,  że  przystępujący  posługuje  się  

w  postępowaniach  identycznym  uzasadnieniem  zastrzeżenia,  które  dodatkowo  w  jednym  

z wyrok

ów Izby (KIO 1843/24) zostało uznane za niewystarczające. Ponadto z okoliczności 

sprawy  można  było  wywnioskować,  że  uzasadnienie  zastrzeżenia  sporządzane  przez 

przystępującego  jest  na  tyle  powszechnie  i  niezmiennie  co  do  meritum  stosowane,  że 

odwołujący  nie  musiał  nawet  żądać  udostępnienia  takiego  uzasadnienia  złożonego  przez 

przystępującego w tym postępowaniu. Wystarczyło, że odwołujący wiedział jakie uzasadnienie 

przystępujący  stosował  w  innym  postępowaniu  i  dzięki  temu  udało  mu  się  skutecznie 

przedstawić  argumentację  dla  podniesionego  zarzutu  w  przedmiotowym  postępowaniu 

odwoławczym.  Taka  konstatacja  nie  mogła  być  korzystna  dla  przystępującego,  ponieważ 

poddawała  w  wątpliwość  spełnienie  przesłanek  skutecznego  zastrzeżenia  informacji 

zawierających tajemnice przedsiębiorstwa określonych w art. 11 ust. 2 uznk. Dodatkowo na 

niekorzyść przystępującego przemawiały okoliczności związane z wyrokiem z dnia 17 czerwca 

2024 r. o sygn. akt KIO 1843/24.  

W  zasadzie  jedyną  argumentacją  podnoszoną  przez  zamawiającego  i  przystępującego  

w ramach przedmiotowego zarzutu było odniesienie się do wyroku z dnia 19 marca 2024 r.  

o  sygn.  akt  KIO  733/24, 

w  którym  Izba  potwierdziła  zasadność  nieujawnienia  informacji 

stanowiących tajemnicę przedsiębiorstwa przystępującego. Nie można jednak było tracić pola 

widzenia  wyroku  z  dnia  17  czerwca  2024  r.  o  sygn.  akt  KIO  1843/24

, który przecież został 

wydany później niż wyrok w sprawie o sygn. akt KIO 733/24. Ponadto Izba w przedmiotowej 

sprawie 

w całej rozciągłości przyjęła stanowisko wyrażone w wyroku w sprawie o sygn. akt 

KIO 1843/24

, którego obszerne fragmenty zostały zacytowane poniżej. 

W  ocenie  Izby  KOMAX  nie  sprostał  obowiązkowi  wykazania  spełnienia  przesłanek 

zastrzeżenia  informacji  w  świetle  uznk.  Izba  podzieliła  w  zakresie  oceny  uzasadnienia 

zastrzeżenia  tajemnicy  przez  KOMAX  w  ramach  Postępowania  stanowisko  Odwołującego 

odmawiające uznania ich za wystarczające. Izba uznała, że w oświadczeniu o zastrzeżeniu 

nie  wykazano  przesłanek  uznk  a  charakter  części  informacji  nie  pozwala  w  ogóle  na  ich 

zastrzeżenie.  W ocenie Izby, KOMAX nie wykazał i uzasadnienie zastrzeżenia tajemnicy nie 

pozwala  na  stwierdzenie,  że  informacje  objęte  zastrzeżeniem  są  takiego  charakteru,  że 

powodowały lub mogły spowodować zakłócenia konkurencji, dawały przewagę wykonawcom, 

w  tym  także  by  pozwalały  na  określenie  i  przewidzenie  sposobu  ustalania  cen  lub  innych 

wskaźników  w  przyszłych  postępowaniach  lub  dały  przewagę  w  niniejszym.  W  ocenie  Izby 

treść uzasadnienia zastrzeżenia tajemnicy przedsiębiorstwa w oświadczeniu jest ogólnikowa  

i  uniwersalna,  w  tym  znaczeniu,  że  mogłaby  w  zasadzie  (poza  firmą  KOMAX)  być 

wykorzystana  w  treści  dowolnego  uzasadnienia  zastrzeżenia  tajemnicy  przedsiębiorstwa 

sporządzonego przez dowolnego innego wykonawcę w każdym postępowaniu. Uzasadnienie 

zawiera  wyłącznie  deklaracje  o  posiadaniu  przez  zastrzeżone  informacje

wartości 

gospodarczej, wpływie na zakłócenie konkurencji lub wartości handlowej, bez doprecyzowania 

na czym ona polega w świetle treści konkretnych dokumentów i zastrzeganych informacji i bez 

wykazania choćby tego, na czym miałaby polegać strata grożąca KOMAX w razie ujawnienia 

tych  informacji  czy  też  zakłócenie  konkurencji.  Same  deklaracje  czy  oświadczenia,    nie 

stanowią  „wykazania”,  o  którym  mowa  w  art.  18  ust.  3  Pzp.  Ogólnikowość  zastrzeżenia 

tajemnicy nie pozwala na ustalenie w jaki sposób ujawnienie tych danych dałoby przewagę 

konkurencji lub naruszyło konkurencyjność w Postępowaniu lub na rynku innym wykonawcom. 

Izba  uznała  również,  że  brak  jest  szczegółowego  opisu  przyjętych  procedur 

zabezpieczających przed ujawnieniem informacji poufnych u KOMAX i zabrakło tutaj elementu 

wyka

zania  zastosowania  i  wdrożenia  tychże  w  odniesieniu  do  konkretnych  zastrzeganych 

informacji  objętych  zastrzeżeniem.  Sam  fakt,  zaś,  że  podmiot,  od  którego  zastrzegane 

dokumenty  pochodzą  zastrzegł  ich  poufność  nie  jest  równoznaczny  z  ich  zastrzeżeniem   

i wdrożeniem procedur u KOMAX. Oświadczenie o zastrzeżeniu nie wskazuje i nie wykazuje 

również, że obowiązkiem zachowania tajemnicy obciążono wszystkie osoby zaangażowane  

w  przygotowanie  oferty  ani  tym  bardziej,  że  obowiązywało  także  wszystkie  osoby  mające 

dostęp  do  wszystkich  informacji,  które  zastrzeżone  zostały  przez  KOMAX.  Okoliczność 

poniesienia kosztów celem pozyskania zastrzeganych danych także nie jest równoznaczna  

z wypełnieniem przesłanek uznania ich za stanowiące tajemnicę przedsiębiorstwa. 

Biorąc  zatem  pod  uwagę  zarówno  przepisy  uznk,  Pzp  oraz  dyrektywy  klasycznej  Izba 

stwierdziła,  że  KOMAX  nie  wykazał,  że  zastrzeżone  informacje  stanowią  tajemnicę 

przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 11 ust. 2 uznk, ani, że ujawnienie tych informacji mogło 

rea

lnie  zakłócić  konkurencję  i  wpłynąć  na  warunki  prowadzenia  przez  niego  działalności 

gospodarczej.  Natomiast  nieujawnienie  tych  informacji  może  zamknąć  innym  wykonawcom 

drogę do wiedzy, która pozwolić może na ocenę składanej przez KOMAX oferty, co stanowi 

n

aruszenie art.  16  Pzp  i  przesądza  o  niezgodności  decyzji  Zamawiającego  w  tym  zakresie  

z Pzp.   

Dodatkowo Izba pominęła dowody złożone przez przystępującego w zakresie tego zarzutu, 

Dowody te zostały załączone do pisma zawierającego zgłoszenie przystąpienia i obejmowały 

kilka  przykładowych  uzasadnień  zastrzeżenia  tajemnicy  przedsiębiorstwa  składanych  przez 

odwołującego w innych postępowaniach. Przedmiotowe dowody w żaden sposób nie mogły 

potwierdzić  zasadności  zastrzeganych  przez  przystępującego  dokumentów  w  tym 

postępowaniu.  Potwierdzały  one  co  najwyżej,  że  odwołujący  też  zastrzega  dokumenty  lub 

informacje 

jako zawierające tajemnicę przedsiębiorstwa w innych postępowaniach.  

Reasumując Izba uwzględniła zarzut naruszenia art. 18 ust. 1 w zw. z art. 18 ust. 3 Pzp w zw. 

z art. 11 ust. 2 uznk w zw. z 239 Pzp w zw. z art. 16 Pzp. 

Ostatni  zarzut  podniesiony  w  odwołaniu  miał  charakter  wynikowy  w  stosunku  do 

wcześniejszych zarzutów, a przede wszystkim do zarzutu pierwszego. Przedmiotowy zarzut 

dotyczył  czynności  zamawiającego  polegającej  na  wyborze  oferty  złożonej  przez 

przystępującego w części 1, 4 i 5 postępowania, mimo, że oferta tego wykonawcy nie  była 

najkorzystniejszą w postępowaniu i winna podlegać odrzuceniu. Zarzut dotyczący odrzucenia 

oferty  przystępującego  w  częściach  1,  4  i  5  postępowania,  podniesiony  jako  pierwszy  

w odwo

łaniu, został oddalony. Tym samym przedmiotowy zarzut podzielił los zarzutu, z którym 

był ściśle związany. W konsekwencji Izba oddaliła zarzut naruszenie art. 239 Pzp w związku 

z art. 16 Pzp. 

W związku z powyższym Izba uznała, że odwołanie podlegało uwzględnieniu w części 

odnoszącej się do zarzutu podniesionego w pkt I.2 petitum odwołania i na podstawie art. 553 

zdanie pierwsze Pzp orzekła jak w sentencji. Zgodnie bowiem z treścią art. 554 ust. 2 pkt 1 

Pzp,  Izba  uwzględnia  odwołanie,  jeżeli  stwierdzi  naruszenie  przepisów  ustawy,  które  miało 

wpływ  lub  mogło  mieć  istotny  wpływ  na  wynik  postępowania  o  udzielenie  zamówienia. 

Potwierdzenie  części  zarzutów  wskazanych  w  odwołaniu  spowodowało,  że  w  stanie 

faktycznym  przedmiotowej  sprawy  została  wypełniona  hipoteza  normy  prawnej  wyrażonej  

w  ww.  przepisie,  ponieważ  zamawiający  w  sposób  naruszający  przepisy  Pzp  uznał 

skuteczność  zastrzeżenia  przez  przystępującego  przedmiotowych  środków  dowodowych 

złożonych wraz z ofertą jako zawierających tajemnicę przedsiębiorstwa W tym kontekście Izba 

uznała,  że  niezasadne  uznanie  przez  zamawiającego  skuteczności  zastrzeżenia  przez 

przystępującego  przedmiotowych  środków  dowodowych  złożonych  wraz  z  ofertą  miało  lub 

mogło mieć istotny wpływ na wynik postępowania o udzielenie zamówienia. 

Zgodnie z art. 575 Pzp 

Strony oraz uczestnik postępowania odwoławczego wnoszący 

sprzeciw ponoszą koszty postępowania odwoławczego stosownie do jego wyniku. Odwołanie 

okazało się zasadne w zakresie jednego zarzutu, natomiast w pozostałym zakresie odwołanie 

zostało  oddalone.  Przy  czym  odwołanie  de  facto  dotyczyło  dwóch  kwestii,  zaniechania 

odrzucenia oferty przystępującego jako niezgodnej z warunkami zamówienia oraz zaniechania 

odtajnienia 

przez  zamawiającego  przedmiotowych  środków  dowodowych  złożonych  wraz  

z ofertą przez przystępującego. Jedna z powyżej wskazanych kwestii znalazła potwierdzenie, 

a duga nie. 

W konsekwencji Iza podzieliła koszty w części 1/2 na rzecz odwołującego i w części 

1/2 na rzecz zamawiającego. 

Na  koszty  postępowania  odwoławczego  składały  się:  wpis  uiszczony  przez 

odwołującego  (7  500  zł)  oraz  koszty  poniesione  z  tytułu  wynagrodzenia  pełnomocnika 

odwołującego (3 600,00 zł). Łącznie suma kosztów wynosiła 11 100,00 zł. Zamawiający nie 

wykazał  poniesienia  kosztów,  a  odpowiadał  za  koszty  postępowania  odwoławczego  do 

wysokości  5  550,00  zł  (11  100,00  zł  x  1/2).  Z  kolei  odwołujący  poniósł  do  tej  pory  koszty  

w wysokości 11 100,00 zł (koszt wpisu i wynagrodzenia pełnomocnika), a odpowiadał za te 

koszty  w  kwocie  5  550,00 

zł  (11  100,00  zł  x  1/2).  Wobec  powyższego  Izba  zasądziła  od 

zamawiającego  na  rzecz  odwołującego  kwotę  5 550,00  zł  (11  100,00  zł  –  5  550,00  zł), 

stanowiącą  różnicę  pomiędzy  kosztami  poniesionymi  dotychczas  przez  odwołującego,  

a kosztami postępowania za jakie odpowiadał w świetle jego wyniku.  

Biorąc  powyższe  pod  uwagę,  o  kosztach  postępowania  odwoławczego  orzeczono 

stosownie do jego wyniku, na podstawie art. 557, 574 i 575 Pzp oraz 

§ 5 pkt 1 i pkt 2 lit. b)  

w zw. z § 7 ust. 2 pkt 1 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 2020 r.  

w  sprawie  szczegółowych  rodzajów  kosztów  postępowania  odwoławczego,  ich  rozliczania 

oraz wysokości i sposobu pobierania wpisu od odwołania z dnia 30 grudnia 2020 r. (Dz. U.  

z 2020 r. poz. 2437). 

Przewodniczący:      …………………………….