KIO 209/24 POSTANOWIENIE Warszawa, dnia 6 lutego 2024 r.

sygn. akt: KIO 209/24 

POSTANOWIENIE 

Warszawa, dnia 6 lutego 2024 r.

Krajowa Izba Odwoławcza - w składzie: 

Przewodniczący: 

Emil Kuriata 

Członkowie: 

Piotr Kozłowski 

Rafał Malinowski 

Protokolant: 

Piotr Cegłowski 

po  rozpoznaniu 

na  posiedzeniu  niejawnym  z  udziałem  stron  w  dniu  6  lutego  2024  r.  

w  Warszawie  odwołania  wniesionego  do  Prezesa  Krajowej  Izby  Odwoławczej  w  dniu  20 

stycznia  2024  r.  przez  wykonawc

ę  Błysk-Bis  sp.  z  o.o.,  ul.  Moniuszki  108;  06-200  Maków 

Mazowiecki, 

w postępowaniu prowadzonym przez Gminę Pułtusk, ul. Rynek 41; 06-100 Pułtusk, 

przy udziale uczestnika: 

Przedsiębiorstwo  Usług  Komunalnych  sp.  z  o.o.,  ul.  St.  Staszica  35,  06-100  Pułtusk, 

przystępującego do postępowania odwoławczego – po stronie zamawiającego, 

postanawia: 

odrzucić odwołanie, 

2.  kosztami  postępowania  obciąża  wykonawcę  Błysk-Bis  sp.  z  o.o.,  ul.  Moniuszki  108;  

200 Maków Mazowiecki i: 

zalicza  w  poczet  kosztów  postępowania  odwoławczego  kwotę  15 000  zł  00  gr 

(słownie: piętnaście tysięcy złotych zero groszy) uiszczoną przez wykonawcę Błysk-

Bis 

sp.  

z  o.o.,  ul.  Moniuszki  108;  06-

200  Maków  Mazowiecki,  tytułem  wpisu  od  odwołania 

oraz 

kwotę  3 600  zł  00  gr  (słownie:  trzy  tysiące  sześćset  złotych  zero  groszy) 

poniesioną  przez  zamawiającego  Gminę  Pułtusk,  ul.  Rynek  41;  06-100  Pułtusk, 

tytułem wynagrodzenia pełnomocnika, 

zasądza  od  wykonawcy  Błysk-Bis  sp.  z  o.o.,  ul.  Moniuszki  108;  06-200  Maków 

Mazowiecki na rzecz Gminy 

Pułtusk, ul. Rynek 41; 06-100 Pułtusk, kwotę 3 600 zł 00 

gr  (słownie:  trzy  tysiące  sześćset  złotych  zero  groszy),  stanowiącą  uzasadnione 

koszty  postępowania  odwoławczego  poniesione  z  tytułu

wynagrodzenia 

pełnomocnika. 

Na  orzeczenie  - 

w  terminie  14  dni  od  dnia  jego  doręczenia  -  przysługuje  skarga  za 

pośrednictwem  Prezesa  Krajowej  Izby  Odwoławczej  do  Sądu  Okręgowego  w  Warszawie  - 

S

ądu Zamówień Publicznych. 

Przewodniczący: 

……………………… 

Członkowie: 

……………………… 

………………………. 

sygn. akt: KIO 209/24 

Uzasadnienie 

Zamawiający  –  Gmina  Pułtusk,  prowadziła  postępowanie  o  udzielenie  zamówienia 

publicznego  pn.  „Odbiór  i  zagospodarowanie  odpadów  komunalnych  z  nieruchomości 

zamieszkałych oraz organizacja i prowadzenie Punktów Selektywnej Zbiórki Odpadów”.  

Przedmiotowe  postępowanie  dotyczy  zamówienia  na  usługi  o  wartości  szacunkowej 

wyższej  niż  kwoty  określone  w  przepisach  wydanych  na  podstawie  art.  3  ustawy  Pzp  (tzw. 

„progi unijne”). 

20  stycznia  2024  roku,  wykonawca 

Błysk-Bis  sp.  z  o.o.  z  siedzibą  w  Makowie 

Mazowieckim,  wniósł  odwołanie  do  Prezesa  Krajowej  Izby  Odwoławczej,  zarzucając 

zamawiającemu naruszenie art. 305 pkt 1) w związku z art. 214 ust. 1 pkt 11) oraz w związku 

z art. 214 ust. 9 ustawy Pzp. 

Odwołujący wniósł o wydanie przez Krajową Izbę Odwoławczą wyroku, w którym Krajowa 

Izba Odwoławcza,  w  oparciu  o art.  554  ust.  3  pkt  2  lit.  b)  w związku  z art.  457 ust.  1  pkt  1) 

Ustawy Pzp, unieważni umowę nr 61/2024 z dnia 11 stycznia 2024 r. w zakresie zobowiązań 

niewykonanych,  którą  zamawiający  zawarł  z  wykonawcą  Pułtuskie  Przedsiębiorstwo  Usług 

Komunalnych  s

p.  z  o.o.,  i  którą  to  umową  udzielił  temu  wykonawcy  zamówienie  publiczne  

z  naruszeniem  Ustawy  Pzp 

–  wniosek  ten  został  ograniczony  do  unieważnienia  przez  Izbę 

umowy w zakresie zobowiązań niewykonanych, bowiem wykonawca już od 13 stycznia 2024 

r.  realizuje  podlegającą  unieważnieniu  umowę,  a  zwrot  przez  zamawiającego  spełnionych 

przez w

ykonawcę świadczeń umownych nie jest możliwy ze względu na ich charakter. 

Odwołujący  wniósł  również  o  zasądzenie  od  zamawiającego  na  rzecz  odwołującego 

kosztów postępowania odwoławczego, w tym wpisu od odwołania. 

Odwołujący  wskazał,  iż  wiadomość  o  okolicznościach  stanowiących  podstawę  do 

wniesienia odwołania,  powziął  w  dniu 12  stycznia 2024  r. W tym  dniu,  zamawiający  przesłał 

o

dwołującemu drogą mailową dokumenty postępowania o udzielenie ww. zamówienia wraz z 

umową  zawartą,  wskutek  tego  postępowania.  Odwołujący  dochował  należytej  staranności  i 

wystąpił  do  zamawiającego  z  wnioskiem  o  udostępnienie  protokołu  postępowania  wraz  z 

załącznikami  

i  innymi  dokumentami  związanymi  z  postępowaniem  w  związku  z  przewidywanym 

zakończeniem  postępowania  i  zawarciem  umowy,  o  której  zamiarze  zawarcia  zamawiający 

poinformował ogłoszeniem z dnia 24 listopada 2023 r. zamieszczonym w Biuletynie Zamówień 

Publicznych, pod numerem pozycji 00513373. 

Zamawiający  wniósł  o  odrzucenie  odwołanie,  a  w  przypadku  nie  uwzględnienia  tego 

wniosku o oddalenie odwołania w całości. 

Przystępujący  wykonawca  Przedsiębiorstwo  Usług  Komunalnych  sp.  z  o.o.  z  siedzibą  

w Pułtusku wniósł o odrzucenie odwołania w całości. 

Krajowa Izba Odwoławcza ustaliła i zważyła, co następuje: 

O

głoszenie o zamiarze zawarcia umowy w trybie zamówienia z wolnej ręki, o którym mowa 

w art. 214 ust. 1 pkt 11 Pzp, zostało opublikowane w BZP w dniu 24 listopada 2023 r. 

Tym  samym,  w 

ocenie Krajowej  Izby  Odwoławczej  należy uznać,  że  dzień  opublikowania 

przez  zamawiającego  ww.  informacji,  tj.  24  listopada  2023  r.  był  pierwszy  dniem,  w  którym 

o

dwołujący  mógł  uzyskać  wiedzę  o  tym,  że  zamawiający  zamierza  zawrzeć  umowę  

z p

rzystępującym i na jakich warunkach zamierza to uczynić, w tym – w jakim trybie zamierza 

przeprowadzić  postępowanie  i  od  tego  dnia  należało  liczyć  termin  na  skuteczne  wniesienie 

odwołania. 

Zgodnie  bowiem  z  przepisem  art.  515  ust.  3  pkt  1  ustawy  Pzp, 

odwołanie w przypadkach 

innych niż określone w ust. 1 i 2 wnosi się w terminie 10 dni od dnia, w którym powzięto lub 

przy  zachowaniu  należytej  staranności  można  było  powziąć  wiadomość  o  okolicznościach 

stanowiących podstawę jego wniesienia, w przypadku zamówień, których wartość jest równa 

albo przekracza progi unijne. 

Izba  wskazuje,  że  odwołujący  niezwłocznie  po  opublikowaniu  ogłoszenia  o  zamiarze 

zawarcia  umowy 

miał  możliwość  wystąpić  do  zamawiającego  o  wgląd  do  dokumentów 

postępowania  i  uzyskać  zarówno  wiedzę  o  tym,  jak  zamawiający  opisał  przedmiot 

zamówienia, jakie ustalił warunki udziału w postępowaniu oraz umowę, o jakiej treści umowę 

zamierza zawrzeć z przystępującym. 

Okoliczność,  iż  odwołujący  dopiero  w  grudniu  2023  r.  i  styczniu  2024  r.,  a  więc  ponad 

miesiąc  po  opublikowaniu  ww.  ogłoszenia,  zdecydował  się  wystąpić  do  zamawiającego  z 

wnioskiem  

o dokumenty postępowania, nie powoduje, że termin na wniesienie odwołania biegnie dopiero 

po uzyskaniu dokumentów, czy opublikowaniu ogłoszenia o udzieleniu zamówienia.  

Ponadto  wskazać  należy,  iż  odwołujący  na  pytanie  Izby  wyjaśnił,  iż  analogiczne 

zamówienie,  które  zakończyło  się  w  grudniu  2023  roku,  było  realizowane  przez 

przystępującego,  a  tryb  udzielenia  zamówienia  temu  wykonawcy,  w  ramach  poprzednio 

obowiązującej  umowy  był  tożsamy.  Ponadto  odwołujący  wyjaśnił,  że  nie  zwracał  się  do 

zamawiającego czy też przystępującego o udostępnienie poprzednio zawartej umowy, dlatego 

też,  zdaniem  Izby,  trudno  jest  twierdzić,  iż  odwołujący  dołożył  należytej  staranności  przy 

konstruowaniu  zarzutów  przedmiotowego  odwołania.  Skoro  bowiem  poprzednia  umowa, 

dotycząca  świadczenia  tożsamych  usług  z  tym  samym  wykonawcą  (przystępującym)  realnie 

mogła być przedmiotem analizy przez odwołującego, a odwołujący tych czynności zaniechał, 

to 

nie 

spos

ób 

wywodzić,  

iż  odwołujący  o  warunkach  zamówienia  dowiedział  się  dopiero  z  dokumentów  przekazanych 

przez zamawiającego w odpowiedzi na wnioski składane przez odwołującego w grudniu 2023 

roku  oraz  styczniu  2024  roku. 

Zaniechania  w  tym  zakresie  obciążają  zatem  odwołującego, 

albowiem  odwołujący  pozostający  w  świadomości  zakończenia  realizacji  poprzedniej  umowy 

(grudzień 2023 roku), mógł podjąć starania, aby zgromadzić odpowiedni materiał dowodowy, 

który w przypadku powtórzenia przez zamawiającego sposobu i trybu udzielenia zamówienia 

publicznego  (

aktualne  ogłoszenie  o  zamiarze  zawarcia  umowy  z  24  listopada  2023  roku) 

mogłyby stanowić podstawę do kwestionowania czynności podjętych przez zamawiającego. 

Krajowa  Izba  Odwoławcza  podziela  stanowisko  wyrażone  w  publikacji  pt.  „Jaki  jest  cel 

ogłoszenia  o  zamiarze  zawarcia  umowy?”  (https://www.wprzetargach.pl/kategorie/nowe-pzp-

komentarze/jaki-jest-cel-ogloszenia-o-zamiarze-zawarcia-umowy

),  w  którym  wskazano,  

iż  „Zgodnie  z  art.  213  ust.  2  ustawy  Pzp  zamawiający,  po  wszczęciu  postępowania,  może 

przekazać do publikacji Urzędowi Publikacji Unii Europejskiej ogłoszenie o zamiarze zawarcia 

umowy,  z  uwzględnieniem  art.  216  ust.  1  ustawy  Pzp.  Zgodnie  natomiast  z  art.  306  ust.  1 

ustawy  Pzp  zamawiający,  po  wszczęciu  postępowania,  może  zamieścić  w  Biuletynie 

Zamówień  Publicznych  ogłoszenie  o  zamiarze  zawarcia  umowy.  W  trybie  negocjacji  bez 

ogłoszenia problematyka ogłoszenia o zamiarze zawarcia umowy została uregulowana w art. 

ust. 

i art. 302 ustawy Pzp. 

Ogłoszenie o zamiarze zawarcia umowy zawiera m. in. (…). 

Jednocześnie  zgodnie  z  art.  457  ust.  1  pkt  1  umowa  podlega  unieważnieniu,  jeżeli 

zamawiający  z  naruszeniem  ustawy  Pzp  m.  in.  udzielił  zamówienia.  Przepis  ten  dotyczy 

również  przypadku,  gdy  zamawiający  naruszeniem  ustawy  Pzp  udzielił  zamówienia  z  wolnej 

ręki. 

Zgodnie natomiast z  art.  457 ust.  2  pkt  1 ustawy  Pzp umowa nie podlega unieważnieniu, 

jeżeli w przypadku określonym w 457 ust. 1 pkt 1 ustawy Pzp, zamawiający miał uzasadnione 

podstawy, aby sądzić, że działa zgodnie z ustawą pzp, a umowa została zawarta odpowiednio 

po upływie 5 dni od dnia zamieszczenia ogłoszenia o zamiarze zawarcia umowy w Biuletynie 

Zamówień  Publicznych  albo  po  upływie  10  dni  od  dnia  publikacji  takiego  ogłoszenia  w 

Dzienniku  Urzędowym  Unii  Europejskiej.  W  opinii  „Wybrane  kwestie  dotyczące  stosowania 

ustawy  PZP  przez  publiczne  instytucje  kultury  (opracowane  na  podstawie  odpowiedzi 

skierowanej do Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego w związku z uwagami zgłaszanymi 

przez  instytucje  kultury  i  środowiska twórcze)”, Urząd  Zamówień  Publicznych zwrócił  uwagę, 

że 

„Ogłoszenie  

o  zamiarze  zawarcia  umowy  ma  na  celu  umożliwienie  wykonawcom  zdobycia  wiedzy  

o  planowanym  przez  zamawiającego  udzieleniu  zamówienia  w  trybie,  który  nie  wymaga 

uprzedniego  upublicznienia  zamiaru  przeprowadzenia  postępowania,  a  w  konsekwencji  - 

ewentualnego  kwestionowania  podstaw  do  zastosowania  takiego  trybu.  Niemniej  jednak 

ogłoszenie o zamiarze zawarcia umowy ma charakter fakultatywny i jego zamieszczenie jest 

pozostawione  decyzji  zamawiającego.  Celem  zachęcenia  zamawiających  do  poddania  się 

takiej  kontroli  wykonawców,  ustawa  Pzp  zawiera  szereg  uregulowań  sprzyjających  podjęciu 

decyzji  

o  zastosowaniu  tej  instytucji”.  Główną  korzyścią,  jaką  odnosi  zamawiający  decydując  się  na 

ogłoszenie  o  zamiarze  zawarcia  umowy  jest  uniknięcie  negatywnych  konsekwencji 

związanych  z  unieważnieniem  umowy  w  sprawie  zamówienia  publicznego.  Co  do  zasady 

bowiem,  stosownie  do  brzmienia  art.  457  ust.  1  pkt  1  ustawy  Pzp  umowa  podlega 

unieważnieniu, jeżeli zamawiający z naruszeniem ustawy Pzp zastosował tryb negocjacji bez 

ogłoszenia lub zamówienia z wolnej ręki. Znaczenie normatywne ww. przepisów jest takie, że 

umowa  

w sprawie zamówienia publicznego nie będzie podlegała unieważnieniu nawet w sytuacji, gdy 

zamawiający zastosował  jeden  z  ww.  trybów  wbrew  przesłankom  określonym  ustawą  Pzp,  o 

ile  uprzednio  zamawiający  ten  skorzystał  z  możliwości  publikacji  ogłoszenia  o  zamiarze 

zawarcia  umowy,  dochował  terminu  wstrzymania  się  z  zawarciem  umowy  i  pozostawał  

w usprawiedliwionym przekonaniu, iż jego działanie jest zgodne z prawem. 

Powyższy  przepis  jest  spójny z  przepisem  art.  515  ust.  3  i  4  ustawy  Pzp ustanawiającym 

terminy  do  wniesienia  odwołania.  Art.  457  ust.  2  pkt  1  ustawy  Pzp  określa  bowiem  termin 

wstrzymania  się  przez  zamawiającego  z  zawarciem  umowy  (tzw.  standstill)  i  jest  to 

odpowiednio  5  dni  dla  postępowań  o  wartości  mniejszej  niż  progi  unijne  i  10  dni  dla 

postępowań  o  wartości  równej  lub  wyższej  niż  progi  unijne,  liczonych  odpowiednio  od  dnia 

zamieszczenia  ogłoszenia  o  zamiarze  zawarcia  umowy  w  Biuletynie  Zamówień  Publicznych 

lub  opublikowania  ogłoszenia  o  zamiarze  zawarcia  umowy  w  Dzienniku  Urzędowym  Unii 

Europejskiej.  W  tym  też  terminie  wykonawcy  są  uprawnieni  do  wnoszenia  odwołań. 

Ewentualne  zasadne  kwestionowanie  w  tym  czasie  wyboru  trybu  negocjacji  bez  ogłoszenia 

lub  zamówienia  z  wolnej  ręki  -  wobec  zakazu  zawarcia  umowy  do  czasu  ogłoszenia 

orzeczenia  Krajową  Izbę  Odwoławcza  -  umożliwia  sanowanie  wadliwej  czynności 

zamawiającego  przed  zawarciem  umowy.  Na  tym  etapie  postępowania  o  udzielenie 

zamówienia  publicznego  środki  ochrony  prawnej  są  najefektywniejsze  zarówno  z  punktu 

widzenia 

wykonawcy 

dochodzącego 

swoich 

praw, 

jaki  

i  z  punktu  widzenia  zamawiającego,  który  może  „naprawić”  postępowanie  bez  negatywnych 

konsekwencji wynikających z unieważnienia umowy zawartej z naruszeniem prawa. 

W  sytuacji,  gdy  zamawiający  nie  zdecyduje  się  skorzystać  z  możliwości  opublikowania 

ogłoszenia o zamiarze zawarcia umowy uniemożliwia wykonawcom, którzy byliby ewentualnie 

zainteresowani  udziałem  w  postępowaniu,  wniesienie  odwołania  od  decyzji  o  wyborze  trybu 

niekonkurencyjnego  przed  zawarciem  umowy.  Z  tych  przyczyn  ustawa  Pzp,  uprawnia 

wykonawców  do  wnoszenia  środków  ochrony  prawnej  w  związku  z  naruszeniem  prawa 

prowadzącym  do  unieważnienia  umowy  w  sprawie  zamówienia  publicznego  w  terminach 

dłuższych niż w przypadku, gdy zamiar zawarcia umowy został ogłoszony. 

Zgodnie  z  art.  216  ust.  1  ustawy  Pzp  zamawiający  zamieszcza  w  Biuletynie  Zamówień 

Publicznych  ogłoszenie  o  zamiarze  zawarcia  umowy,  przed  udzieleniem  zamówienia  na 

podstawie art. 214 ust. 1 pkt 11-

14 ustawy Pzp, na zasadach określonych w dziale III rozdziale 

Zgodnie  natomiast  z  art.  216  ust.  2  ustawy  Pzp  zamawiający  może  zawrzeć  umowę  

w sprawie zamówienia udzielonego na podstawie art. 214 ust. 1 pkt 11-14 nie wcześniej niż po 

upływie  14  dni  od  dnia  zamieszczenia  ogłoszenia  o  zamiarze  zawarcia  umowy  w  Biuletynie 

Zamówień Publicznych”. 

W ocenie Krajowej Izby Odwoławczej zarzuty podniesione w odwołaniu są spóźnione, gdyż 

10-dniowy  termin  na  wniesienie 

odwołania  od  czynności  zamawiającego  (ogłoszenie  o 

zamiarze  zawarcia  umowy) 

upływał  4  grudnia  2023  roku.  Biorąc  pod  uwagę  ustalony  stan 

faktyczny  sprawy,  zdaniem  Izby, 

w  niniejszej  sprawie  ziściła  się  przesłanka  do  odrzucenia 

o

dwołania na podstawie przepisu art. 528 pkt 3 w zw. z art. 515 ust. 3 pkt 1 ustawy Pzp, gdyż 

o

dwołanie  zostało  wniesione  po  upływie  ustawowego  terminu  prekluzyjnego  na  jego 

wniesienie.  Termin  ten  jest  terminem  zawitym  i  nie  podlega  przywróceniu,  ani  modyfikacji. 

Odwołanie wniesione po upływie ww. terminu musi zostać odrzucone na podstawie przepisu 

art. 528 pkt 3 ustawy Pzp. 

Powyższe stanowisko Krajowej Izby Odwoławczej poparte jest licznym orzecznictwem.  

W  postanowieniu  z  11  kwietnia  2023  r., 

sygn.  akt  KIO  947/23  Krajowa  Izb  Odwoławcza 

wskazała: „Podkreślenia wymaga, że termin określony w przepisie art. 515 ust. 3 pkt 1 ustawy 

Pzp  tj.  termin  na  wniesienie  odwołania  od  innych  czynności  niż  te,  o  których  zamawiający 

poinformował  wykonawcę  bądź  wobec  treści  ogłoszenia  o  zamówieniu  lub  ogłoszenia  

o konkursie czy też treści dokumentów zamówienia, liczony jest nie tylko od dnia faktycznego 

powzięcia  wiadomości  o  okolicznościach  stanowiących  podstawę  wniesienia  odwołania,  ale 

też  od  dnia,  w  którym  przy  zachowaniu  należytej  staranności  można  było  powziąć  taką 

wiadomość. W oparciu o przepis art. 355 § 2 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny 

(t.j. 

Dz. 

U.  

z 2022 r. poz. 1360 z późn. zm., dalej: "k.c."), miernik należytej staranności stosowany wobec 

wykonawcy prowadzącego działalność gospodarczą ulega podwyższeniu i określa się go przy 

uwzględnieniu zawodowego charakteru prowadzonej przez tego wykonawcę działalności. Sąd 

Okręgowy w Warszawie w wyroku z dnia 29 października 2021 r. w sprawie oznaczonej sygn. 

akt  XXIII 

Zs  109/21  stwierdził,  że:  <<(...)  Należyta  staranność  określana  przy  uwzględnieniu 

zawodowego  charakteru  prowadzonej  działalności  gospodarczej  uzasadnia  zwiększone 

oczekiwanie  co  do  umiejętności,  wiedzy,  skrupulatności  i  rzetelności,  zapobiegliwości  

i zdolności przewidywania. Obejmuje także znajomość obowiązującego prawa oraz następstw 

z  niego  wynikających  w  zakresie  prowadzonej  działalności>>.  Biorąc  pod  uwagę  powyższe  

w  przeciwieństwie  do  art.  515  ust.  1  i  2  ustawy  Pzp,  termin  na  wniesienie  odwołania  na 

zasadach  określonych  w  art.  515  ust.  3  ustawy  Pzp  liczy  się  zatem  od  daty,  od  której 

obiektywnie  - 

przy  zachowaniu  należytej  staranności  -  było  możliwe  powzięcie  informacji  o 

okolicznościach stanowiących podstawę jego wniesienia przez wykonawcę ubiegającego się o 

udzielenie zamówienia publicznego, którego co do zasady należy uznać za profesjonalistę”.  

W 

postanowieniu z 24 września 2021 r., sygn. akt KIO 2596/21 Izba orzekła, iż: „Zgodnie  

z art. 515 ust. 3 pkt 1 Pzp, odwołanie w przypadkach innych niż określone w ust. 1 i 2 wnosi 

się w terminie: 1) 10 dni od dnia, w którym powzięto lub przy zachowaniu należytej staranności 

można  było  powziąć  wiadomość  o  okolicznościach  stanowiących  podstawę  jego  wniesienia,  

w  przypadku  zamówień,  których  wartość  jest  równa  albo  przekracza  progi  unijne.  Przepis 

powyższy  ma  zastosowanie  do  sytuacji,  gdy  wykonawca  o  zaskarżonej  czynności 

zamawiającego  dowiedział  się  z  innych  okoliczności,  tj.  nie  z  informacji  przekazanej  przez 

zamawiającego.  Termin  ten  nie  jest  uzależniony  od  sposobu,  w  jakim  informacja  dotarła  do 

wykonawcy, lecz musi być liczony od momentu powzięcia informacji przez wykonawcę lub też 

od  momentu,  gdy  wykonawca  przy  zachowaniu  należytej  staranności  mógł  powziąć 

wiadomość o okolicznościach stanowiących podstawę wniesienia odwołania”. 

W  wyroku  z  28  stycznia  2010  r.  w  sprawie  C-406/08  Uniplex  (UK)  Ltd  v.  NHS  Business 

Service Authority, Europejski Trybunał Sprawiedliwości orzekł, że „Artykuł 1 ust. 1 dyrektywy 

89/665  w  sprawie  koordynacji  przepisów  ustawowych,  wykonawczych  i  administracyjnych 

odnoszących  się  do  stosowania  procedur  odwoławczych  w  zakresie  udzielania  zamówień 

publicznych  na  dostawy i  roboty  budowlane,  zmienionej  dyrektywą  92/50,  wymaga,  aby  bieg 

terminu  na  wniesienie  powództwa  o  stwierdzenie  naruszenia  przepisów  o  zamówieniach 

publicznych lub o odszkodowanie z tytułu naruszenia tych przepisów rozpoczynał się od dnia, 

w którym skarżący dowiedział się lub powinien był dowiedzieć się o tym naruszeniu”. 

Analogiczne  stanowisko  zaprezentował  również  Sąd  Najwyższy  w  uchwale  z  28  lutego 

2013  r.  (sygn.  akt:  III  CZP  107/12),  stając  na  stanowisku,  że  w  sytuacji  gdy  wykonawca 

uczestniczący  w  postępowaniu  o  udzielenie  zamówienia  publicznego  w  trybie  przetargu 

nieograniczonego poweźmie wiadomość o okolicznościach stanowiących podstawę wniesienia 

odwołania  przed  dniem  przesłania  mu  przez  zamawiającego  informacji  o  kwestionowanej 

czynności,  bieg  terminu  do  wniesienia  odwołania  liczy  się  według  zasad  określonych  w  art. 

182 ust. 3 ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. - 

Prawo zamówień publicznych [obecnie art. 515 

ust. 3 PZP]

. Sąd Najwyższy wskazał ponadto, że „jeżeli natomiast zamawiający przed dniem 

dowiedzenia  się  przez  wykonawcę  o  podjętych  czynnościach  lub  dniem,  w  którym  powinien 

taką  wiedzę uzyskać,  nie przesłał  wykonawcy  informacji  o  dokonanych  czynnościach, termin 

do  wniesienia  odwołania  wyznacza  art.  182  ust.  3  PZP  [obecnie  art.  515  ust.  3  PZP]. 

Późniejsze  przesłanie  informacji  przez  zamawiającego  zasadniczo  nie  prowadzi  do  otwarcia 

terminu do wniesienia odwołania określonego w art. 182 ust. 1 PZP [obecnie art. 515 ust. 1]”. 

Przywołana  judykatura  ma  zatem  znaczenie  dla  oceny  terminu  na  wniesienie  odwołania  

w przedmiotowej 

sprawie. Potwierdza bowiem jednoznacznie, że odwołanie jest spóźnione.  

Biorąc powyższe pod uwagę, Krajowa Izba Odwoławcza stwierdziła, iż odwołujący uchybił 

terminowi na skuteczne wniesienie odwołania, albowiem termin na wniesienie odwołania jest 

terminem  zawitym  i  nie  podlega  przywróceniu.  Nie  podlega  także  modyfikacji,  a  w 

szczególności nie może być przedłużony. 

Biorąc pod uwagę powyższe, orzeczono jak w sentencji. 

Orzekając  o  kosztach  postępowania  Izba  wzięła  pod  uwagę  treść  przepisu  §  8  ust.  1 

rozporządzenia  Prezesa  Rady  Ministrów  z  dnia  30  grudnia  2020  r.  w  sprawie  wysokości 

szczegółowych  rodzajów  kosztów  postępowania  odwoławczego,  ich  rozliczania  oraz 

wysokości  i  sposobu  pobierania  wpisu  od  odwołania  (Dz.  U.  2020  r.,  poz.  2437),  z  którego 

wynika,  

że w przypadku odrzucenia odwołania przez Izbę koszty ponosi odwołujący. 

Przewodniczący: 

………………………. 

Członkowie:   

………………………. 

………………………..