KIO 1185/23 POSTANOWIENIE dnia 9 maja 2023 r.

Sygn. akt KIO 1185/23 

POSTANOWIENIE 

z dnia 9 maja 2023 r. 

Krajowa Izba Odwoławcza – w składzie:   Przewodniczący: Piotr Kozłowski 

Protokolant: Aldona Karpińska 

po  rozpoznaniu  na  posiedzeniu  niejawnym  z 

udziałem  stron  postępowania  odwoławczego 

9  maja  2023  r.  w  Wars

zawie  odwołania  wniesionego  do  Prezesa  Krajowej  Izby 

Odwoławczej 27 kwietnia 2023 r. 

przez 

wykonawcę: Czyszczeniepro.pl A. P., Koszalin [„Odwołujący”] 

w 

postępowaniu  o  udzielenie  zamówienia  publicznego  pn.  Świadczenie  usług  sprzątania 

obiektów  dydaktycznych  Uczelni  przy  ul.  Śniadeckich  2  w  Koszalinie,  budynek  A,  B,  C 

w Koszalinie (8/PNOG/SZP-3/2023) 

prowadzonym  przez 

zamawiającego:  Politechnika  Koszalińska  z  siedzibą  w  Koszalinie 

„Zamawiający”]  

postanawia: 

Umarza postępowanie odwoławcze. 

2.  Nakazuje  zwrot  z 

rachunku  bankowego  Urzędu  Zamówień  Publicznych  na  rzecz 

Odwołującego  kwoty  13500  zł  00  gr  (słownie: trzynaście tysięcy  pięćset  złotych  zero 

groszy), 

stanowiącej 90% uiszczonego wpisu. 

Stosownie  do  art.  579  i  580  ustawy  z  dnia  11  wrz

eśnia  2019  r.  –  Prawo  zamówień 

publicznych (t.j. Dz. U. z 2022 r. poz. 1710 ze zm.) na niniejsze postanowienie 

– w terminie 

14  dni  od  dni

a  jego  doręczenia  –  przysługuje  skarga  za  pośrednictwem  Prezesa  Krajowej 

Izby Odwoławczej do Sądu Okręgowego w Warszawie. 

Sygn. akt KIO 1185/23 

U z a s a d n i e n i e 

Polite

chnika Koszalińska {dalej: „Zamawiający”} prowadzi na podstawie ustawy z dnia 

11 września 2019 r. – Prawo zamówień publicznych (t.j. Dz. U. z 2022 r. poz. 1710 ze zm.) 

{

dalej:  „ustawa  pzp”  lub  „pzp”}  w  trybie  przetargu  nieograniczonego  postępowanie 

o u

dzielenie  zamówienia  na  usługi  pn.  Świadczenie  usług  sprzątania  obiektów 

dydaktycznych  Uczelni  przy  ul.  Śniadeckich  2  w  Koszalinie,  budynek  A,  B,  C  w  Koszalinie 

(8/PNOG/SZP-3/2023). 

Ogłoszenie  o  tym  zamówieniu  13  lutego  2023  r.  zostało 

zamieszczone w 

Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej nr 2023/S_031 pod poz. 090430. 

18 kwietnia 2023 r. 

Zamawiający zawiadomił o wyborze jako najkorzystniejszej oferty 

złożonej  przez  Usługi  Porządkowe  R.  S.  G.  i  Spółka  sp.j.  z  siedzibą  w Koszalinie  {dalej: 

„Usługi Porządkowe”}. 

27 kwietnia 2023 r. Czyszczeniepro.pl A. P. z Koszalina {dalej: 

„Odwołujący”} wniósł 

odwołanie od zaniechania odrzucenia wybranej przez Zamawiającego oferty. 

Odwołujący zarzucił Zamawiającemu następujące naruszenia przepisów ustawy pzp: 

1.  Art. 224 ust. 6 w zw. z art. 226 ust.1 pkt 8 

– przez zaniechanie odrzucenia oferty Usług 

Porządkowych,  gdyż  złożone  przez  nie  wyjaśnienia  wraz  z  dowodami  nie  uzasadniają 

podanej w ofercie ceny, 

która jest rażąco niska. 

2.  Art.  252  ust.  1 

–  przez  wybór  oferty,  która  nie  jest  najkorzystniejsza  jako  oferta  do 

odrzucenia.  

Odwo

łujący wniósł o uwzględnienie odwołania i nakazanie Zamawiającemu: 

1.  Un

ieważnienia wyboru najkorzystniejszej oferty. 

2.  Odrz

ucenia oferty Usług Porządkowych. 

3.  Ponownego wyboru oferty najkorzystniejszej. 

8 maja 2023 

r. wpłynęło do Izby pismo Odwołującego zawierające jego oświadczenie 

o wycofaniu 

powyższego odwołania. 

W tych okolicznościach Izba zważyła, co następuje: 

Zgodnie  z  art.  520  ustawy  pzp  o

dwołujący  może  cofnąć  odwołanie  do  czasu 

zamknięcia  rozprawy  (ust.  1).  Cofnięte  odwołanie  nie  wywołuje  skutków  prawnych,  jakie 

ustawa wiąże z wniesieniem odwołania do Prezesa Izby (ust. 2). 

Odwołujący  skorzystał  z  przysługującego  mu  uprawnienia  i  skutecznie  wycofał 

Sygn. akt KIO 1185/23 

uprzednio  wniesione  odw

ołanie,  co  nastąpiło  przed  otwarciem  posiedzenia  w  tej  sprawie 

odwoławczej. 

Z  tych  względów  –  działając  na  podstawie  art.  568  pkt  1  pzp  –  Izba  umorzyła 

postępowanie odwoławcze w tej sprawie. 

O  kosztach  tego  postępowania  odwoławczego  orzeczono  stosownie  do  treści 

art. 575  

pzp  w  zw. z  § 9 ust.  1 pkt  3 lit.  a rozporządzenia  Prezesa Rady Ministrów  z  dnia 

grudnia  2020  r.  w  sprawie  szczegółowych  rodzajów  kosztów  postępowania 

odwo

ławczego,  ich  rozliczania  oraz  wysokości  i  sposobu  pobierania  wpisu  od  odwołania 

(Dz.  U. poz. 2437) {dalej: 

„rozporządzenie”} – nakazując zwrot Odwołującemu 90% procent 

uiszczonego wpisu. 

Tym  samym  Izba  nie 

znalazła  podstaw  prawnych  do  uwzględnienia  wniosku 

Zamawiającego, który wpłynął przed otwarciem posiedzenia, o zasądzenie od Odwołującego 

kosztów  poniesionych  w  związku  z  wynagrodzeniem  pełnomocnika,  który  sporządził 

odpowiedź na odwołanie, oraz kosztów dojazdu dwóch pełnomocników, którzy wyjechali już 

na wyznaczone posiedzenie 

– według załączonego zestawienia kosztów, rachunku i biletów 

kolejowych. 

Zamawiający  podniósł,  że  ponieważ  w  swojej  siedzibie  w  Koszalinie  rozpoczyna 

pracę  o  godz.  8:00,  dopiero  dziś  po  tej  godzinie  miał  możliwość  odczytania  wiadomości 

e-mai

l o wycofaniu odwołania, tj. w sytuacji, gdy nastąpiło to na skutek argumentacji zawartej 

w  odpowiedzi  na 

odwołanie,  a  pełnomocnicy  Zamawiającego,  którzy  wyjechali  o  6:50 

z Koszalina  p

ociągiem  Pendolino,  minęli  już  główne  stacje  Trójmiasta  w  drodze 

na posiedzenie  przed  I

zbą  wyznaczone  na  godz.  13.  Przy  czym  Zamawiający  nie  wskazał 

żadnego przepisu, na którym opiera swój wniosek. 

Izba  zważyła,  że  zgodnie  z  §  9  ust.  1  pkt  3  lit.  a  rozporządzenia  w  przypadku 

umorzenia postępowania odwoławczego przez Izbę w całości na skutek cofnięcia odwołania 

przed  otwarciem  rozprawy 

najpóźniej  w  dniu  poprzedzającym  dzień,  na  który  został 

wyznaczony  termin  rozprawy  lub  posiedzenia  z  udzia

łem  stron  lub  uczestników 

postępowania  odwoławczego  –  odwołującemu  zwraca  się  90%  wpisu;  w  takim  przypadku 

Izba orzeka o dokonaniu zwrotu odwołującemu z rachunku Urzędu kwoty uiszczonej tytułem 

wpisu 

w wysokości stanowiącej 90% jego wartości. 

Natomiast w 

zaistniałym stanie faktycznym nie znajduje zastosowania przepis § 9 ust. 

1  pkt  3  lit. 

b  rozporządzenia,  z  którego  wynika,  że  jedynie  w  przypadku  umorzenia 

postępowania  odwoławczego  przez  Izbę  w  całości  na  skutek  cofnięcia  odwołania  w  dniu, 

na 

który  został  wyznaczony  termin  rozprawy  lub  posiedzenia  z  udziałem  stron 

lub 

uczestników  postępowania odwoławczego  – odwołujący ponosi  koszty,  o  których mowa 

w  §  5  pkt  2,  czyli  między  innymi  właśnie  koszty  związane  z  dojazdem  na  wyznaczone 

Sygn. akt KIO 1185/23 

posiedzeni

e  lub  rozprawę  [lit.  a]  czy  wynagrodzenie  i  wydatki  jednego  pełnomocnika 

nieprzekraczaj

ące łącznie kwoty 3600 zł [lit. b]. 

Co  prawda 

Zamawiający  zdaje  się  nie  kwestionować,  że  odwołanie  zostało 

skutecznie wycofane w dniu wczorajszym, o czym decyduje 

wpłynięcie wspomnianego pisma 

do  Izby  (co 

rzeczywiście  nastąpiło  późnym  wieczorem),  ale  Izba  uznała  za  celowe 

przypomnienie 

wykładni przepisu § 5 pkt 3 lit. b poprzednio obowiązującego rozporządzenia 

Prezesa Rady M

inistrów z dnia 15 marca 2010 r. w sprawie wysokości i sposobu pobierania 

wpisu  od  odwołania  oraz  rodzajów  kosztów  w  postępowaniu  odwoławczym  i  sposobu 

ich rozliczania  (t.j.  Dz.  U.  z  2018  r.  poz.  972), 

zgodnie z którym zasądzenie takich kosztów 

poniesionych  p

rzez  zamawiającego  od  odwołującego  było  również  dopuszczalne 

jedynie w sytuacji, 

jeżeli  odwołanie  zostało  cofnięte  „na  mniej  niż  1  dzień  przed  dniem, 

na 

który został wyznaczony termin rozprawy lub posiedzenia z udziałem stron…”, który mógł 

–  w  przeciwieństwie  do  obecnej  regulacji  –  budzić  wątpliwości  interpretacyjne.  Ostatecznie 

w   orzecznictwie  Izby  ust

aliło  się  jednak  stanowisko,  że  przytoczone  sformułowanie,  choć 

niew

ątpliwie  niefortunne,  nie  oznacza,  że  odwołanie  musi  być  wycofane na  co  najmniej  24 

godziny  przed  terminem  posiedzenia

,  aby  odwołujący  nie  poniósł  uzasadnionych  kosztów 

zawnioskowanych przez 

zamawiającego. 

Taka  interpretacja  zost

ała  podzielona  przez  Sąd  Okręgowy  w  Warszawie,  który 

w uzasadnieniu  postanowienia  z  4  listopada  2019  r.  sygn.  akt  XXIII  Ga/19,  ws

kazał 

w 

szczególności, co następuje: (…) 

Można  oczywiście  posługiwać  się  w  różnymi  pojęciami  słowa  „dnia”,  w  zależności 

od \

sytuacji  i  traktować  dzień  jako  czas  między  wschodem  a  zachodem  słońca,  natomiast 

noc  jak

o  czas  od  zachodu  do  wschodu  słońca.  Inaczej  mówiąc,  dzień  jest  wtedy  gdy  jest 

jasno na zewnątrz, a noc gdy jest ciemno na zewnątrz.  

Można  także  posługiwać  się  terminem  „dnia  pracy”,  w  odniesieniu  do  godzin  pracy 

jaką się wykonuje. W prawie cywilnym jednak nie występują takie pojęcia jak „noc” czy też 

„dzień  pracy”,  w  odniesieniu  do  terminu  na  podjęcie  czynności  procesowej  określonej 

w dniach. 

Jest wręcz przeciwnie, określenie to utożsamia się z dobą. Jest to zrozumiałe biorąc 

pod  uwagę  jak  nieostre  są  ww.  pojęcia.  Moment  wschodu  i  zachodu  słońca  jest  każdego 

dnia roku inny. Przyjmując taką konstrukcję myślową to każdego dnia inaczej zaczynałby się 

i kończyłby dzień.  

Analogicznie  jest  z  dniem  pracy,  jedna  osoba  kończy  pracę  o  godz.  16  inna  o  tej 

g

odzinie  dopiero  dzień  pracy  zaczyna,  inna  zaś  ma  czas  pracy  określony  wyłącznie 

zakresem zadań, bez wskazania ram godzinowych (sędziowie w RP). Oczywistym więc musi 

być,  iż  „dzień”  to  dzień  kalendarzowy,  który  ma  24  godziny,  a  tym  samym  dzień  następny 

Sygn. akt KIO 1185/23 

rozp

oczyna się po północy (0:00-23.59,59). Zdaniem Skarżącego, powinien Sąd badać, czy 

została  wniesiona  przedmiotowa  skarga  po  zachodzie  słońca  czy  też  po  godzinach 

urzędowania sądu? Oczywiście jest to pytanie retoryczne. 

Mając powyższe na uwadze, jeśli ustawodawca zdecydował się (w swojej mądrości) 

na takie zredagowanie przepisu, to rozumowanie KIO jest pra

widłowe i sformułowanie „mniej 

niż dzień przed dniem” musi oznaczać dzień posiedzenia/rozprawy. 

Diametralnie  inna  sytuacja  byłaby  gdyby  wskazano  jednostkę  czasu  w  godzinach 

i 

przykładowo „mniej  niż  24  godziny  przed  dniem  posiedzenia/rozprawy”.  W takim  wypadku 

cofnięcie  odwołania  18  godzin  przed,  uzasadniałoby  zasądzenie  kosztów  zastępstwa 

prawnego  w  postępowaniu  odwoławczym.  W  obecnym  jednak  stanie  prawnym  cofnięcie 

odwołania „dzień przed” nie jest „mniej niż dzień przed”. 

Reasumując, de lege lata ustawodawca jednoznacznie przesądził, że jeżeli odwołanie 

zostanie 

wycofane  najpóźniej  poprzedniego  dnia,  nawet  o  23:59,59,  przez  co  należy 

rozumieć wpłynięcie stosownego pisma do Krajowej Izby Odwoławczej drogą elektroniczną, 

od 

odwołującego  nie  można  zasądzić  na  rzecz  zamawiającego  kosztów,  które  ten  ostatni 

faktycznie 

poniósł w toku postępowania odwoławczego. 

W  konsekwencji  uczynienie  zadość  wnioskowi  Zamawiającego  zgłoszonemu  w  tej 

sprawie b

yło prawnie niemożliwe.