KIO 793/22 WYROK 11 kwietnia 2022 roku

Sygn. akt: KIO 793/22 

WYROK 

z 11 kwietnia 2022 roku 

Krajowa Izba Odwoławcza - w składzie: 

Przewodniczący: Ernest Klauziński 

Protokolant: Klaudia Kwadrans 

po  rozpoznaniu  na  rozprawie  7  kwietnia  2022 

roku  w  Warszawie  odwołania  wniesionego  

do  Prezesa  Krajowej  Izby  Odwoławczej  21  marca  2022  roku  przez  odwołującego:  Bilfinger 

Industrial Services Polska S

p. z o.o. z siedzibą w Warszawie, w postępowaniu prowadzonym 

przez  zamawiającego:  PGNiG  TERMIKA  S.A.  z  siedzibą  w  Warszawie,  przy  udziale 

wykonawcy 

Zakłady  Remontowe  Energetyki  Katowice  S.A.  z  siedzibą  w  Katowicach 

zgłaszającego przystąpienie do postępowania odwoławczego po stronie zamawiającego 

orzeka: 

Oddala odwołanie. 

2.  Kosztami 

postępowania  obciąża  odwołującego:  Bilfinger  Industrial  Services  Polska  

S

p.  z  o.o.  z  siedzibą  w  Warszawie  i  zalicza  w  poczet  kosztów  postępowania 

odwoławczego kwotę  15  000  zł  00  gr (słownie:  piętnaście  tysięcy  złotych zero  groszy), 

uiszczoną przez odwołującego tytułem wpisu od odwołania. 

Stosownie  do  art.  579  i  580  ustawy  z  11  września  2019  r.  -  Prawo  zamówień  publicznych  

(Dz.  U.  z  2019  r.,  poz.  2019  ze  zm.)  na  niniejszy  wyrok  -  w  terminie  14  dni  od  jego 

doręczenia -  przysługuje  skarga  za  pośrednictwem  Prezesa  Krajowej  Izby Odwoławczej  do 

Sądu Okręgowego w Warszawie. 

Przewodniczący: ………............…………………..…………… 

Sygn. akt: KIO 793/22 

U z a s a d n i e n i e 

PGNiG TERMIKA S.A. 

z siedzibą w Warszawie (dalej: Zamawiający) prowadzi na podstawie 

przepisów ustawy z 11 września 2019 r. — Prawo zamówień publicznych (Dz. U. z 2021 r. 

poz.  1129  z  późn.  zm.,  dalej:  Pzp)  postępowanie  w  trybie  przetargu  nieograniczonego  

pn.:  „Świadczenie  usług  serwisowych  urządzeń  technologicznych  PGNiG  TERMIKA  S.A.  

na okres 4 lat

”, numer: 21DOZZ256, zwane dalej postępowaniem. 

Ogłoszenie  w  sprawie  zamówienia  publicznego  zostało  opublikowane  w  Dzienniku 

Urzędowym Unii Europejskiej 13 sierpnia 2021 r. pod numerem: 2021/S 156-414771. 

21  marca  2022  r.  wykonawca  Bilfinger  Industrial  Services  Polska  S

p.  z  o.o.  z  siedzibą  

w  Warszawie  (dalej: 

Odwołujący),  wniósł  odwołanie,  w  którym  zaskarżył  niezgodne  

z  prze

pisami  czynności  i  zaniechania  Zamawiającego  w  zakresie  części  1,  2  i  6 

postępowania, zarzucając mu naruszenie następujących przepisów Pzp: 

1.  art.  224  ust.  1  i  4  Pzp  w  zw.  z  art.  16  pkt  1  i  2  Pzp  przez  zaniechanie  wezwania 

wykonawcy 

Zakłady Remontowe Energetyki Katowice S.A. z siedzibą w Katowicach 

(dalej:  Przystępujący  lub  ZRE)  do  udzielenia  wyjaśnień  w  przedmiocie  sposobu 

wyliczenia  istotnego 

elementu składowego ceny w zakresie Dyspozycji Remontowej 

–  tj.  stawki  za  roboczogodzinę  (39,00  zł)  w  odniesieniu  do  następujących 

specjalności: 

−  monter, 
−  monter  z  uprawnieniami  do  obsługi  suwnic  (sterowanych  z  kabiny  lub  poziomu 

roboczego ) 

−  monter – hydraulik instalacji olejowych, ciśnieniowych oraz parowych, 
−  monter  z  uprawnieniami  do  wykonywania  kontroli  i  odpisów  w  książkach 

dozorowych urządzeń nawęglania, wywrotnice, ładowarki, 

−  monter – spawacz, 
−  monter  lub  monter  -  spawacz  z  uprawnieniami  na  obsługę  urządzeń  transportu 

pionowego oraz mocowania i nadzoru, 

−  spawacz, 

w  sytuacji  gdy  zaoferowana  stawka  roboczogodziny  w  wymienionych  wyżej 

specjalnościach  wydawała  się  rażąco  niska  w  stosunku  do  przedmiotu  zamówienia  

i  budzi

ła  zasadnicze  wątpliwości  co  do  możliwości  wykonania  za  nią  przedmiotu 

zamówienia  w  zakresie  Dyspozycji  Remontowej  zgodnie  z  wymaganiami 

Zamawiającego; 

2.  art. 239 ust. 1 i 2 Pzp w zw. z art. 16 pkt 1 Pzp oraz 17 ust. 2 Pzp przez wadliwy oraz 

przedwczesny  wybór  oferty  najkorzystniejszej  w  zaskarżonych  częściach 

postępowania. 

Odwołujący wniósł o uwzględnienie odwołania i nakazanie Zamawiającemu: 

unieważnienia czynności oceny ofert i wyboru najkorzystniejszej oferty,  

2.  przeprowadzenia  ponownej  oceny  ofert  w  p

ostępowaniu  i  w  jej  ramach  wezwania 

wykonawcy ZRE do złożenia wyjaśnień w przedmiocie sposobu wyliczenia istotnego 

elementu  składowego  ceny  w  zakresie  Dyspozycji  Remontowej  –  tj.  stawki  

za roboczogodzinę (39,00 zł) w odniesieniu do następujących specjalności:  

−  monter,  
−  monter  z  uprawnieniami  do  obsługi  suwnic  (sterowanych  z  kabiny  lub  poziomu 

roboczego)  

−  monter – hydraulik instalacji olejowych, ciśnieniowych oraz parowych,  
−  monter  z  uprawnieniami  do  wykonywania  kontroli  i  odpisów  w  książkach 

dozorowych urządzeń nawęglania, wywrotnice, ładowarki,  

−  monter – spawacz,  
−  monter  lub  monter-spawacz  z  uprawnieniami  na  obsługę  urządzeń  transportu 

pionowego oraz mocowania i nadzoru,  

−  spawacz. 

Ponadto  Odwołujący  wniósł  o  zasądzenie  na  jego  rzecz  od  Zamawiającego  kosztów 

postępowania odwoławczego. 

W 

uzasadnieniu odwołania Odwołujący wskazał m.in.: 

Przedmiotem p

ostępowania było świadczenie usług na rzecz Zamawiającego, polegających 

na  wykonywaniu  prac  remontowych  w  obiektach  produkcyjnych  Zamawiającego:  EC 

Siekierki, EC Żerań, C Kawęczyn, EC Pruszków i C Wola. Postępowanie zostało podzielone 

na 9 części, wśród których zaskarżone części postępowania dotyczyły:  

a) 

cz.  1:  świadczenia  usług  serwisowych  w  obszarze  mechanicznym  maszynowni, 

kotłowni, odpopielania, nawęglania i biomasy w Eletrociepłowni Siekierki i Ciepłowni 

Kawęczyn;  

b) 

cz.  2:  świadczenia  usług  serwisowych  w  obszarze  mechanicznym  maszynowni, 

kotłowni,  odpopielania,  gospodarki  wodno  –  ściekowej,  podawania  paliwa  

w Elektrociepłowni Żerań, Ciepłowni Wola i Elektrociepłowni Pruszków;  

c) 

cz.  6:  świadczenia  usług  remontowych  w  obszarze  mechanicznym  instalacji 

odsiarczania  spalin  i  gospodarki  wodno 

–  ściekowej  w  Elektrociepłowni  Siekierki  

i Ciepłowni Kawęczyn.  

Zamawiający  sklasyfikował  prace  serwisowo  -  remontowe,  będące  przedmiotem 

zamówienia, jako:  

−  Dyspozycję Remontową,  
−  Prace Remontowe wykonywane w ramach Dyżuru Domowego i nadgodzinach,  
−  Prace Rozliczane Powykonawczo,  
−  Dodatkowe  Prace  Remontowe  Wykonane  w  Podstawowych  Godzinach  Pracy 

Zamawiającego,  

−  Prace warsztatowe,  
−  Dostarczanie Materiałów Remontowych oraz Części Zamiennych. 

W  ocenie  Odwołującego  wykonawca  ZRE  zaoferował  rażąco  niską  stawkę  za 

roboczogodzinę (39,00 zł) w zakresie Dyspozycji Remontowej w odniesieniu do specjalności 

wskazanych  

w petitum odwołania i ujętych w karcie „Zapotrzebowanie na pracowników”. 

Odwołujący  zaznaczył,  że  to  właśnie  stawka  roboczogodziny  miała  istotne  znaczenie  

dla  całościowej  wyceny  Prac  Remontowych  w  zakresie  Dyspozycji  Remontowej  (roczne 

wynagrodzenie  netto),  która  to  wycena  w  przypadku  Przystępującego  przedstawiała  

się następująco:  

−  w zakresie części 1: łącznie 2.795.520,00 zł /rok, 11.182.080,00 zł/4 lata, 
−  w zakresie części 2: łącznie 2.589.555,00 zł/rok, 10.358.220,00 zł/4 lata, 
−  w zakresie części 6: łącznie 486.720,00 zł/rok, 1.946.880,00 zł/4 lata. 

T

en  element  rozliczeń  z  Zamawiającym,  jako  jedyny  z  całości  elementów  podlegających 

rozliczeniu, 

będzie  miał  charakter  pewny  i  stały  przez  cały,  czteroletni  okres  realizacji 

zamówienia. Podstawą rozliczenia z Zamawiającym będą godziny świadczonej pracy przez 

Dyspozycyjny  Zespół  Roboczy  (gotowość  świadczenia  usług  remontowych)  z  wymaganą 

podstawą zatrudnienia na umowę o pracę.  

W  przypadku  oferty  Przystępującego  po  wyeliminowaniu  zakresu  związanego  z  dostawą 

materiałów  remontowych  oraz  części  zamiennych  –  zakres  związany  z  Dyspozycją 

Remontową  stanowił  względem  całej  wartości  usług  objętych  zamówienie,  odpowiednio: 

45% (cz.1), 74% (cz.2), 53% (cz.6). Z uwzględnieniem zaś zakresu związanego z dostawą 

materiałów  remontowych  oraz  części  zamiennych  –  zakres  związany  z  Dyspozycją 

Remontową  stanowił  względem  wartości  zamówienia  odpowiednio:  31%  (cz.1),  43%  (cz.2) 

oraz  31%  (cz.6).  Stawka  rbg  dla  wyceny  Dyspozycji  Remontowej 

była  zatem  istotnym 

elementem składowym ceny całkowitej.  

W ocenie Odwołującego przyjęcie przez ZRE stawki za roboczogodzinę na poziomie 39,00 zł 

pozwoliło  temu  wykonawcy  w  sposób  istotny  obniżyć  łączną  cenę  netto  w  zakresie 

Dyspozycji  Remontowej,  a  ostatecznie  uzyskać  najkorzystniejszy  bilans  cenowy  spośród 

wszystkich  złożonych  ofert  w  zaskarżonych  częściach  postępowania.  Jednak  zdaniem 

Odwołującego  stawka  ta  nosiła  znamiona  ceny  rażąco  niskiej  i  nie  mogła  być  przez 

Zamawiającego  uznana  za  prawidłową.  Stawka  ta  została  bowiem  obliczona  bez 

uwzględnienia  istotnych  wskaźników  makroekonomicznych,  obowiązujących  w  chwili 

składania  ofert  i  przewidywanych  w  okresie  realizacji  zamówienia  (wskaźnik  inflacyjny, 

wskaźnik wzrostu płac). Co więcej – zaoferowana stawka rbg w sposób istotny odbiegała od 

stawek rynkowych, stosowanych w specjalnościach wymienionych w petitum odwołania, jak 

również  w  sposób  istotny  odbiegała  ona  od  stawek  oferowanych  przez  samego  ZRE  w 

postępowaniach 

o 

udzielenie 

zamówienia 

o 

podobnym  

(a nawet identycznym) przedmiocie na przestrzeni ostatnich lat.  

W świetle ww. wątpliwości Zamawiający - przy ocenie oferty ZRE - powinien był dysponować 

szcze

gółowymi  wyjaśnieniami  co  do  tego,  jakie  założenia  (z  pełnym  uwzględnieniem 

otoczenia  makroekonomicznego  w  toku  realizacji  zamówienia)  przyjął  Przystępujący, 

kalkulując  stawkę  rbg  na  poziomie  39,00  zł.  Zaniechanie  wezwania  wykonawcy  ZRE  do 

złożenia tychże wyjaśnień stanowiło naruszenie podstawowych zasad i przepisów Pzp. 

Dla  porównania,  pozostali  wykonawcy,  którzy  złożyli  swoje  oferty  w  zaskarżonych  przez 

Odwołującego  częściach  postępowania,  zaoferowali  stawkę  roboczogodziny  w  odniesieniu  

do  wymienionych  w 

petitum  specjalności,  na  poziomie  (odpowiednio):  43,00  zł  (KONREM 

S.A.), od 49,00 zł do 51 zł (Odwołujący) oraz 65,00 – 70,00 zł (Konsorcjum ERBUD).  

Powyższy  wniosek  o  tym,  że  Przystępujący  skalkulował  stawkę  roboczogodziny  

z  naruszeniem  wszelkich  stand

ardów  rynkowych  oraz  jej  opłacalności,  wynika  zarówno  

z  analizy  (i)  danych  dotyczących  przeciętnych  całkowitych  wynagrodzeń  miesięcznych  

w  przedsiębiorstwie  prowadzonym  przez  samego  wykonawcę  ZRE  (dane  publicznie 

dostępne zawarte w sprawozdaniu z działalności Spółki ZRE), (ii) oraz danych wynikających  

z  porównania  stawek  rbg  oferowanych  przez  wykonawcę  ZRE  w  innych  podobnych 

postępowaniach o udzielenie zamówienia na przestrzeni ostatnich lat, w tym w postępowaniu 

z 2017 r. w tym samym przedmiocie, prowad

zonym przez tego samego Zamawiającego.  

Odwołujący  wskazał,  że  na  podstawie  danych  ze  sprawozdania  z  działalności  spółki  ZRE 

Katowice za rok 2020 wynika

ło, że przeciętne całkowite wynagrodzenie miesięczne wynosiło 

ok.  5.844,00  zł.  Przy  założeniu  określonej  ilości  godzin  w  roku  2020  (2008  rbg),  oraz  przy 

założeniu maksymalnej możliwej ilości nadgodzin w roku (150 rbg) zgodnie z KP oraz przy 

założeniu,  że  wszystkie  nadgodziny  w  przedsiębiorstwie  wykonawcy  ZRE  płatne  są  100%, 

stawka  rbg,  wynikająca  z  przeciętnego  wynagrodzenia  w  2020  r.  wyniosła  30,38  zł.  

Przy  uwzględnieniu  narzutów  (wyszczególnionych  poniżej  w  tabeli),  wynikających  

z  obowiązujących  w  roku  2022  przepisów  prawa  (rok  rozpoczęcia  realizacji  zamówienia) 

oraz 

przy  uwzględnieniu  minimalnych  kosztów  pośrednich  wg  Sekocenbud  –  roboty 

ogólnobudowlane – remontowe (40%) oraz min. zysk wg Sekocenbud (5%) – stawka brutto 

rbg 

(przy zachowaniu poziomu wynagrodzenia z 2020 r.) powinna wynosić 57,11 zł, co daje 

odchylenie  od  zaoferowanej  w  niniejszym 

postępowaniu stawki brutto 39,00 zł na poziomie 

18,11 zł (tj. 46%).  

dowód:  

załącznik tabelaryczny – rys. 1 (zał. 5 do odwołania),  

sprawozdanie z działalności spółki ZRE za rok 2020 (zał. nr 6 do odwołania)  

W

yliczone  w  ten  sposób  odchylenie  od  stawki  brutto  można  by  uznać  za  prawidłowe 

wyłącznie  w  sytuacji,  kiedy  poziom  wynagrodzeń  w  spółce  ZRE  Katowice  S.A.  od  2020  r. 

pozostałby  taki  sam,  co  zdaniem  Odwołującego  było  mało  prawdopodobne,  biorąc  pod 

uwagę chociażby poziom inflacji oraz poziom wzrostu płacy minimalnej i średniej (od 2020 r. 

oraz prognozowany poziom wzrostu na przyszłość). Oznacza to, że powyższe stawki w 2022 

r. i trzech następnych będą istotnie wyższe.  

Dodatkowym czynnikiem, który niewątpliwie będzie miał wpływ na wzrost wynagrodzeń jest 

ustawowy  wzrost  płacy minimalnej, jak również ekonomiczny  wskaźnik wzrostu  przeciętych 

wynagrodzeń.  W  bieżącym  roku  minimalne  wynagrodzenie  za  pracę  zostało  podniesione  

do  kwoty  3.010,00  zł  brutto.  Łącznie  zatem  przy  minimalnym  wynagrodzeniu  za  pracę, 

całkowity koszt pracodawcy wyniesie 3.626,46 zł. Oznacza to wzrost ww. kosztów o 253,00 

zł  w  porównaniu  z  rokiem  ubiegłym  (w  roku  2021  wynagrodzenie  minimalne  wynosiło 

2.800,00 zł, a całkowity koszt zatrudnienia pracownika na pełen etat na podstawie umowy o 

pracę  

z minimalną pensją wynosił 3.373,44 zł). 

Odwołujący podkreślił, że skutków inflacji nie zniwelują wprowadzone przez Zamawiającego 

do wzoru umownego klauzule waloryzacyjne. Zgodnie bowiem z:  

−  art.  27.2.6  pkt  1:  Wysokość  cen  jednostkowych  ulegnie  waloryzacji  o  zmianę 

wskaźnika  cen  towarów  i  usług  konsumpcyjnych  ustalanego  za  poprzedni  rok 

kalendarzowy  przez  Prezesa  Głównego  Urzędu  Statystycznego  i  ogłaszanego  w 

Dzienniku Urzędowym RP „Monitor Polski” (wskaźnik),  

−  art.  27.2.6  pkt  3:  Zmiana  cen  jednostkowych  może  być  dokonana  w  przypadku,  

gdy zmiana wskaźnika nastąpi o +/- 1%,  

−  art.  27.2.6  pkt  5  Pierwsza  zmiana  cen  w  związku  z  waloryzacją  nastąpi  i  będzie 

obowiązywać  nie  wcześniej  niż  po  12  miesiącach  od  daty  wejścia  w  życie  Umowy. 

Każda  kolejna  waloryzacja  dokonywana  będzie  po  upływie  12  miesięcy  od 

poprzedniej waloryzacji,  

−  art.  27.2.6  pkt  8  Waloryzacja  dotyczyć  będzie  wyłącznie  tej  części  wynagrodzenia, 

które nie zostało jeszcze wykorzystane.  

27  września  2021  r.  Zamawiający  odpowiedzią  na  pytanie  nr  123  zmienił  art.  27.2.5  pkt  4 

wzor

u umownego w następujący sposób:  

„Zamawiający modyfikuje wzór Umowy i art. 27.2.5 pkt 4 otrzymuje brzmienie: Maksymalna 

wartość  zmiany  cen  jednostkowych  oraz  stawek  godzinowych  określonych  w  art.  12.2 

Umowy,  jaką  Zamawiający  dopuszcza  w  efekcie  zastosowania  postanowień  o  zasadach 

wprowadzania  zmian  wysokości  cen  określonych  w  art.  27.2.5  Umowy,  wynosi  80% 

Wskaźnika ale nie więcej niż 7% danej ceny w każdym roku kalendarzowym”.  

W świetle powyższego stwierdzić należało, że przy planowanej dacie wejścia w życie umowy 

(lipiec  2022  r.),  pierwsza 

waloryzacja  stawki  rbg,  będącej  podstawą  rozliczenia 

wynagrodzenia  wykonawcy  w  zakresie  Dyspozycji  Remontowej, 

będzie  mogła  nastąpić 

dopiero 

w 

lipcu  

2023  r.  i  waloryzacja  ta  będzie  limitowana  odpowiednio  do  80%  wskaźnika  ogłoszonego  

w  odpowiednim  publikatorze,  nie  więcej  jednak  niż  7%  danej  ceny  w  każdym  roku 

kalendarzowym.  Biorąc  pod  uwagę  prognozowane  wskaźniki  inflacyjne,  o  których  już 

wspomniano  (

zwł.  szczyt  dwucyfrowej  inflacji  –  maj/czerwiec  2022  r.),  wprowadzone  przez 

Zamawiającego  ograniczenia  oraz  fakt,  że  waloryzacja  nie  będzie  dotyczyć  wykonanej  już 

części  umowy  –  stwierdzić  należało  iluzoryczy  mechanizm  „waloryzacyjny”  cytowanych 

wyżej  klauzul.  Zwłaszcza  jeśli  wziąć  pod  uwagę  fakt,  że  w  okresie  między  szacowaniem 

oferty  (październik  2021  r.)  a  pierwszą  możliwą  waloryzacją  w  świetle  cytowanych  wyżej 

postanowień  umowy  (lipiec  2023  r.),  mają  wystąpić  najbardziej  odczuwalne  zmiany 

makroekonomicz

ne,  które  nie  będą  mogły  mieć  wpływu  na  wzrost  wynagrodzenia 

w

ykonawcy, czego ZRE zupełnie nie uwzględniło w swojej ofercie.  

W  konsekwencji  powyższego  zaoferowana  stawka  rbg  musi  uwzględniać  nie  tylko 

koszt wynagrodzeń pracowniczych (w szeroki tego słowa znaczeniu), ale i ryzyko inflacyjne 

oraz  wzrostu  kosztów  wynagrodzeń,  które  nie  znajdzie  swej  rekompensaty  przez 

zastosowanie klauzuli waloryzacyjnej.  

Zaoferowana  stawka  rbg  w  zakresie  Dyspozycji  Remontowej  musi

ała  uwzględniać  również 

inne czynniki  aniżeli  wyłącznie stawkę  wynagrodzenia osób,  wchodzących  w  skład  zespołu 

Dyspozycyjnego Zespołu Roboczego. Zgodnie bowiem z postanowieniami umów (dla każdej 

zaskarżonej  części)  stawka  rbg  powinna  uwzględniać  również  m.in.  koszt  wyposażenia, 

materiałów  pomocniczych,  czy  też  środków  ochrony  indywidualnej.  Tymczasem 

zastosowanie  przez  wykonawcę  ZRE  tak  niskiej  stawki  rbg  wskazywało  jednoznacznie,  że 

tych dodatkowych kosztów zaoferowana przez ZRE stawka nie obejmowało.  

7  kwietnia  2022  r. 

Zamawiający  złożył  pisemną  odpowiedź  na  odwołanie  i  wniósł  o  jego 

oddalenie. W uzasadnieniu swojego stanowiska 

Zamawiający wskazał m. in.: 

Zamawiający  tak  przygotował  SWZ,  aby  wykonawcy  obliczyli  cenę  oferty  na  podstawie 

własnych cen jednostkowych i kosztów prac, podanych przez  wykonawców w załącznikach 

jako  cenniki  usług  i  materiałów,  oraz  kosztów  roboczogodzin  dla  pracowników  kluczowych 

specjalizacji. W cenie każdej z części uwzględniono zakresy objęte Dyspozycją Remontową, 

którą  zdefiniowano  jako  „zespół  Prac  Remontowych  wykonywanych  przez  Wykonawcę, 

polegający  na  usuwaniu  Usterek  i  Awarii  oraz  na  wykonywaniu  Zespołu  Prac 

Konserwacyjnych,  Remontowych  i  Diagnostycznych  lub  wykonywaniu  Prac  warsztatowych 

(poza  warsztatem  będącym  w  dyspozycji  członków  Dyspozycyjnego  Zespołu  Roboczego)".  

W  ramach  tych  prac  wymagane 

będzie  zagwarantowanie  obecności  zespołu  pracowników  

na  terenie  zakładów  Zamawiającego  oraz  ich  pracy  w  określonych  w  umowie  godzinach. 

Wynagrodzenie pracowników tego zespołu będzie określane na podstawie podanej w ofercie 

stawki za roboczogodzinę. 

Zamawiający przygotowując postępowanie dokonał analizy stawek, za jakie realizowana jest 

umowa  na  usługi  serwisowe  w  latach  2018-2022  (obowiązująca  do  30.06.2022  roku), 

sposobu  w  jaki  jest  realizowana ta  umowa  i  stopnia  jej  wykorzystania,  oraz  przeanalizował 

stawki  

dla pracowników o specjalizacjach monterów i spawaczy w innych umowach realizowanych 

na rzecz Zamawi

ającego. Zamawiający miał również na uwadze zaobserwowany wzrost cen 

materiałów i usług na rynku. Na tej podstawie Zamawiający przyjął do szacowania wartości 

zamówienia m.in. stawkę za roboczogodzinę w przedziale od 40,00 PLN do 43,00 PLN. 

W  ofercie  Przyst

ępującego  dotyczącej  części  nr  1,  2  i  6  zamówienia  dla  pracowników  

o  specjalności  monterów  i  spawaczy,  o  których  mowa  w  zarzutach  odwołania,  podano 

stawkę godzinową 39,00 PLN. Stawka ta nie budziła zatem wątpliwości Zamawiającego jako 

podlegająca badaniu pod kątem rażąco niskiej ceny. 

Przystępujący  w  ofercie  dla  ww.  części  wskazał  stawki,  które  nie  naruszały  przepisów 

Rozporządzenia  Rady  Ministrów  z  dnia  14  września  2021  r.  w  sprawie  wysokości 

minimalnego wynagrodzenia za pracę oraz wysokości minimalnej stawki godzinowej w 2022 

r., 

które  

to określiło minimalną stawkę godzinową na poziomie 19,70 PLN. 

Fakt podania w swojej ofercie przez Odwołującego stawki za roboczogodzinę 51,00 PLN, nie 

m

ógł  być  powodem  do  uznania,  że  stawka  39,00  PLN  jest  nierealna  i  cenę  oferty 

Przystępującego należało uznać za rażąco niską, tym bardziej że stawka za roboczogodzinę 

podana  w  ofercie  innego  wykonawcy  dotyczącej  części  6  Postępowania,  tj.  Konrem  S.A.  

z siedzibą w Jastrzębiu, wynosiła 43,00 PLN, a więc również była znacząco niższa od stawki 

podanej  przez  Odwołującego,  lecz  jest  bardziej  zbliżona  od  stawki  podanej  przez 

Przystępującego i nie odbiegała od szacunków Zamawiającego.  

Zamawiający  nie  miał  również  podstaw  do  zastosowania  art.  224  ust.  2  Pzp,  który  jest 

obligatoryjny 

w każdym przypadku, w którym cena całkowita oferty spełnia wskazane w nim 

przesłanki.  Z  kolei  dyspozycja  art.  224  ust.  1  Pzp  skierowana  jest  do  zamawiającego  

i  to  zamawiający,  jako  gospodarz  postępowania,  ma  możliwość  zastosowania  procedury 

opisanej  tym 

przepisem,  jednak  wyłącznie  w  sytuacji  w  której  poweźmie  wątpliwości  co  do 

zaoferowanej ceny. 

Odwołujący  w  treści  odwołania  i  załącznikach,  powołując  się  na  własne  dane  dotyczące 

przeciętnych  wynagrodzeń  oraz  na  stawki  roboczogodzin  podane  przez  Przystępującego  

w  innych  postępowaniach,  stworzył  porównania  statystyczne,  które  miały  stanowić  dowód  

na to, że stawka za roboczogodzinę 39,00 PLN  była zbyt niska i jako taka powinna budzić 

wątpliwości  Zamawiającego.  Przedstawione  w  Załączniku  nr  5  do  odwołania  porównanie 

przygotowane  na  podstawie  danych  ze  sprawozdania  finansowego  Przystępującego  oraz 

danych  Sekoncenbudu  należało  traktować  jako  żonglowanie  danymi  na  korzyść 

argumentacji przywołanej w odwołaniu i w żadnym wypadku nie mogło stanowić dowodu na 

to, w 

jaki sposób powinna być wyliczona stawka za roboczogodzinę dla konkretnych umów w 

przedmiotowym p

ostępowaniu. 

7 kwietnia 2022 r. Przystępujący złożył pismo procesowe, w którym wniósł o oddalenie odwołania 

i w całości poparł argumentację Zamawiającego. 

Po  przeprowadzeniu  rozprawy  Izba,  uwzględniając  dokumentację  przedmiotowego 

postępowania  o  udzielenie  zamówienia  publicznego,  w  tym  w  szczególności  

treść  SWZ,  jak  również  biorąc  pod  uwagę  oświadczenia  i  stanowiska  stron  

i  Przystępującego  zawarte  w  odwołaniu  i  pismach  procesowym,  a  także  wyrażone 

ustnie na rozprawie i odnotowane w protokole, ustaliła i zważyła, co następuje.  

Izba  stwierdziła,  że  nie  została  wypełniona  żadna  z  przesłanek  ustawowych  skutkujących 

odrzuceniem odwołania, wynikających z art. 528 Pzp.  

Przystępując do rozpoznania odwołania, Izba ustaliła wystąpienie przesłanek z art. 505 ust. 

1  Pzp

,  tj.  istnienie  po  stronie  odwołującego  interesu  w  uzyskaniu  zamówienia  oraz 

możliwości  poniesienia  przez  niego  szkody  w  wyniku  kwestionowanych  czynności 

zamawiającego. 

Mając  na  uwadze  powyższe  Izba  merytorycznie  rozpoznała  złożone  odwołanie,  uznając,  

że nie zasługuje ono na uwzględnienie. 

Rozpoznając odwołanie Izba przeprowadziła dowody z:  

1.  dokumentacji 

postępowania,  ze  szczególnym  uwzględnieniem  SWZ  wraz  

z załącznikami, 

2.  oferty 

Przystępującego, 

dokumentów złożonych przez Odwołującego wraz z odwołaniem, 

dokumentów  złożonych  przez  Odwołującego  w  toku  posiedzenia  niejawnego  

z udziałem stron i w toku rozprawy. 

Izba ustaliła, co następuje: 

Zgodnie  z  protokołem  postępowania  Zamawiający  oszacował  wartość  całego  przedmiotu 

zamówienia na kwotę 128 800 000 zł, w tym: 

a) 

część 1 - 39 000 000 zł,  

b) 

część 2 - 27 000 000 zł, 

c) 

część 6 - 7 000 000 zł. 

W części 1 postępowania oferty złożyli: 

a) 

Odwołujący - cena: 47 025 794,07 zł, 

b) 

Konsorcjum Erbud Industry Centrum Sp. z o.o. i Erbud Industry Południe Sp. z o.o. - 

cena: 72 805 156,20 zł, 

c) 

Przystępujący - cena: 44 443 651,99 zł. 

W części 2 postępowania oferty złożyli: 

a) 

Odwołujący - cena: 32 970 538,19 zł, 

b) 

Konsorcjum Erbud Industry Centrum Sp. z o.o. i Erbud Industry Południe Sp. z o.o. - 

cena: 46 635 628,60 zł, 

c) 

Przystępujący - cena: 29 409 137,64 zł. 

W części 6 postępowania oferty złożyli: 

a) 

Odwołujący - cena: 8 257 899,22 zł, 

b)  Konsorcjum Erbud Industry 

Centrum Sp. z o.o. i Erbud Industry Południe Sp. z o.o. - 

cena: 10 070 251,08 zł, 

c)  Konrem S.A. - 

cena: 8 305 806,24 zł, 

d) 

Przystępujący - cena: 7 491 857,18 zł. 

Wobec faktu, że w  żadnej  z  części postępowania,  których dotyczyło odwołanie nie spełniły  

się  przesłanki  określone  w  art.  224  ust.  2  Pzp  obligujące  Zamawiającego  do  wezwania  

do wyjaśnień ceny oferty w stosunku do Przystępującego. 

11  marca  2022  r.  Zamawiający  poinformował  o  wyborze  jako  najkorzystniejszych  w 

częściach 1, 2 i 6 postępowania ofert złożonych przez Przystępującego. 

Biorąc  pod  uwagę  ustalony  w  toku  postępowania  stan  faktyczny  oraz  argumentację  stron  

i  Przystępującego  Izba  uznała,  że  niezasadne  było  oczekiwanie  Odwołującego,  

by  Zamawiający  wezwał  Przystępującego  do  wyjaśnienia  zaoferowanej  stawki  

za roboczogodzinę (39,00 zł) w odniesieniu do następujących specjalności: 

−  monter, 
−  monter  z  uprawnieniami  do  obsługi  suwnic  (sterowanych  z  kabiny  lub  poziomu 

roboczego ) 

−  monter – hydraulik instalacji olejowych, ciśnieniowych oraz parowych, 
−  monter  z  uprawnieniami  do  wykonywania  kontroli  i  odpisów  w  książkach 

dozorowych urządzeń nawęglania, wywrotnice, ładowarki, 

−  monter – spawacz, 
−  monter  lub  monter  -  spawacz  z  uprawnieniami  na  obsługę  urządzeń  transportu 

pionowego oraz mocowania i nadzoru, 

−  spawacz. 

W konsekwencji Izba uznała, że zarzuty odwołania były niezasadne. 

Między  stronami  nie  było  sporu  co  do  kwestii  zgodności  ww.  stawki  za  roboczogodzinę 

zaoferowanej przez Przystępującego z przepisami dotyczącymi stawki minimalnej za pracę. 

Podstawowym  założeniem  odwołania  było  twierdzenie,  że  zaoferowane  przez 

Przystępującego  stawka  za  roboczogodzinę  dla  ww.  specjalności  jest  stawką  zbyt  niską  

w stosunku do warunków rynkowych, a przez to ma charakter nierealny. 

Po  przeprowadzeniu  dowodów,  w  szczególności  z  dokumentów  złożonych  przez 

Odwołującego  Izba  uznała,  że  o  ile  prawdą  jest,  że  zaoferowana  przez  Przystępującego 

stawka  była  niższa  od  analogicznych  stawek  zaoferowanych  przez  konkurencyjnych 

wykonawców  to  brak  było  podstaw  do  przyznania  tym  stawkom  cech  nierealności.  Stawki 

ZRE  nie  odbiegały  jednak  w  sposób  istotny  od  stawek,  które  Zamawiający  przyjął  do 

ustalenia  wartości  szacunkowej  przedmiotu  zamówienia.  Trudno  w  tej  sytuacji  uznać,  że 

Zamawiający  miał  oczywiste  powody  wątpić  w  realny  charakter  stawek  Przystępującego. 

Odwołujący  wskazywał,  że  o  ile  wezwanie  do  wyjaśnień  ceny  oferty  na  podstawie  art.  224 

ust.  1  Pzp  jest  uprawnieniem  zamawiającego,  o  tyle  w  sytuacji,  gdy  cena  oferty  lub  jej 

istotnej 

części 

jest  

w sposób oczywisty nierealna, to uprawnienie to należy traktować jako obowiązek. W ocenie 

Izby  na  gruncie  przedmiotowego  postępowania  nie  ma  podstaw  do  uznania,  by  zaistniała 

taka  sytuacja.  Zamawiający  miał  świadomość  wysokości  stawek  za  roboczogodzinę 

zaoferowanych  przez  Przystępującego,  wiedział  też  w  jaki  sposób  wpłynęły  one  

na  ukształtowanie ceny oferty.  Stawki  te nie były  sprzeczne z  przepisami  prawa pracy  tym 

samym  Zamawiający  nie miał  powodów  wątpić  w  ich realny charakter, a co za tym  idzie  –  

w możliwość realizacji przedmiotu zamówienia za cenę zaoferowaną przez ZRE. 

Mając powyższe na uwadze, orzeczono jak w sentencji. 

Przewodniczący: ………............…………………..……………