KIO 670/22 WYROK dnia 31 marca 2022 roku

Sygn. akt: KIO 670/22 

WYROK 

z dnia 31 marca 2022 roku 

Krajowa Izba Odwoławcza - w składzie: 

Przewodniczący: 

Aleksandra Kot 

Protokolant:   

Klaudia Kwadrans 

po  rozpoznaniu  na  rozprawie  w  dniu  28  marca  2022  roku  w  Warszawie 

odwołania 

wniesionego  do 

Prezesa  Krajowej  Izby  Odwoławczej  w  dniu  10  marca  2022  roku  przez 

wykonawcę K. K. prowadzącego działalność gospodarczą pod firmą: Przedsiębiorstwo 

Remontowo 

–  Budowlane  K.  K.  (ul.  Jedności  Robotniczej  4,  05-092  Łomianki)  w 

postępowaniu prowadzonym przez zamawiającego Skarb Państwa – Jednostkę Wojskową 

Nr 3964 (ul. 11 Listopada 17/19, 00-909 Warszawa), 

przy udziale wykonawcy G. K. 

prowadzącego działalność gospodarczą pod firmą: G. K. 

P.R.B. REMBUD (ul. Gabriela Narutowicza 7, 05-120 Legionowo) 

zgłaszającego przystą-

pienie do postępowania odwoławczego po stronie zamawiającego, 

orzeka: 

Oddala odwołanie, 

Kosztami postępowania odwoławczego obciąża odwołującego – K. K. prowadzącego 

dzi

ałalność gospodarczą pod firmą: Przedsiębiorstwo Remontowo – Budowlane K. K. 

i 

zalicza w poczet kosztów postępowania odwoławczego kwotę 10 000,00 zł (słownie: 

dziesięć tysięcy złotych 00/100) uiszczoną przez odwołującego – K. K. prowadzącego 

działalność gospodarczą pod firmą: Przedsiębiorstwo Remontowo – Budowlane K. K. 

tytułem wpisu od odwołania. 

Stosownie do art. 579 ust. 1 i art. 580 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 

11 września 2019 roku Prawo 

zamówień  publicznych  (t.j.  Dz.  U.  z  2021  roku  poz.  1129  ze  zm.)  na  niniejszy  wyrok  -  w 

terminie  14  dni  od  dnia  jego  doręczenia  -  przysługuje  skarga  za  pośrednictwem  Prezesa 

Krajowej Izby Odwoławczej do Sądu Okręgowego w Warszawie. 

Przewodniczący: 

…………………………. 

 
Sygn. akt KIO 670/22 

Uzasadnienie 

Skarb  Państwa  –  Jednostka  Wojskowa  Nr  3964  z  siedzibą  w  Warszawie  (dalej: 

„Zamawiający”  oraz  „Jednostka  Wojskowa”)  prowadzi  na  podstawie  art.  275  pkt  1  ustawy 

z 

dnia 11 września 2019 roku Prawo zamówień publicznych (t.j. Dz. U. z 2021 roku poz. 1129 

ze  zm.,  dalej: 

„ustawa  Pzp”)  postępowanie  o  udzielenie  zamówienia  publicznego  w  trybie 

podstawowym  pn. 

„Wykonanie  robót  budowlanych  w  budynku  nr  3  w  kompleksie  przy  ul. 

Bystrej 1 w Warszawie

” (Sprawa nr 5/2022/Z) (dalej: Postępowanie”). 

Ogłoszenie o zamówieniu zostało zamieszczone w Biuletynie Zamówień Publicznych 

dnia 4 lutego 2022 roku pod numerem: 2022/BZP 00046665/01. 

W  dniu  7  marca 

2022  roku  Zamawiający  poinformował  wykonawców  o  wyniku 

P

ostępowania. W informacji o rozstrzygnięciu Jednostka Wojskowa przekazała wykonawcom 

ubiegającym  się  o  udzielenie  zamówienia,  że  za  najkorzystniejszą  uznała  ofertę  złożoną 

przez  G.  K. 

prowadzącego  działalność  gospodarczą  pod  firmą:  G.  K.  P.R.B.  REMBUD  z 

siedzi

bą  w  Legionowie  (dalej:  „P.R.B.  REMBUD”  oraz  „G.  K.”).  Ponadto  Zamawiający 

zawiadomił,  że  w  Postępowaniu  została  odrzucona  m.in.  oferta  wykonawcy  K.  K. 

prowadzącego  działalność  gospodarczą  pod  firmą:  Przedsiębiorstwo  Remontowo  – 

Budowlane K. K. 

z siedzibą w Łomiankach (dalej: „Odwołujący” oraz „K. K.”).  

10  marca  2022 

Odwołujący  wniósł  odwołanie  od  czynności  dokonanej  przez 

Zamawiającego polegającej na wyborze jako najkorzystniejszej oferty złożonej przez P.R.B. 

REMBUD oraz odrzuceniu oferty K. K. .  

Odwołujący wskazał, że Jednostka Wojskowa bezpodstawnie stwierdziła, iż złożenie 

przez  K.  K.  kosztorysu  uproszczonego  w  miejsce  k

osztorysu  szczegółowego  stanowiło 

podstaw

ę  do  odrzucenia  jego  oferty.  Odwołujący  powołując  się  na  pkt  8  na  stronie  2 

Specyfikacji  Warunków  Zamówienia  (dalej:  „SWZ”)  stwierdził,  że  Zamawiający  żądał 

przedstawienia  kosztorysu  o

fertowego,  bez  określenia  czy  kosztorys  ten  ma  być 

szczegółowy  czy  uproszczony.  W  ocenie  Odwołującego  obydwie  formy  kosztorysu 

ofertowego  są  właściwe  i  obowiązujące.  Zdaniem  K.  K.  w  całym  Postępowaniu  nigdzie  nie 

występuje jednoznaczne stwierdzenie w jakiej wersji ma być kosztorys ofertowy. Ponadto K. 

K. 

stwierdził,  że  na  osobne  życzenie  Zamawiającego  przekazałby  odwrotnie  kosztorys 

ofertowy  w  formie  pełnej,  który  oczywiście  nie  różniłby  się  żadną  wartością  od  kosztorysu 

ofertowego. 

Odwołujący  podniósł,  że  w  Prawie  Zamówień  Publicznych  występuje  zasada 

uzupełniania dokumentów przez składającego ofertę na wezwanie Zamawiającego. 

W 

związku z powyższym podstawowe żądanie, jakie postawił Odwołujący to:  

uwzględnienie odwołania w całości; 

nakazanie powtórzenia czynności badania i oceny ofert w Postępowaniu. 

W  dniu  24  marca 

2022  roku  do  Prezesa  Krajowej  Izby  Odwoławczej  wpłynęła 

odpowiedź na odwołanie, w której Zamawiający wniósł o oddalenie odwołania w całości jako 

oczywiście bezzasadnego. 

Zdaniem  Zamawiającego  Odwołujący  nie  przytoczył  własnej  oceny  prawnej 

podniesionych 

w  odwołaniu  okoliczności  faktycznych,  a  zatem  w  istocie  nie  sformułował 

zarzutów.  Wobec  tego  odwołanie  z  tego  jedynie  względu  winno  podlegać  oddaleniu. 

Jednostka  Wojskowa  wskazała,  że  odwołanie  nie  zawiera  bowiem  w  istocie  żadnych 

z

arzutów, które mogłyby być przedmiotem kontroli przez Krajową Izbę Odwoławczą.  

Ponadto  Zamawiający  stwierdził,  że  odwołanie  winno  podlegać  oddaleniu  albowiem 

z 

jego  treści  wynika  oczywista  bezzasadność.  W  ocenie  Jednostki  Wojskowej  bezspornymi 

są bowiem  co  najmniej dwie  okoliczności.  Po pierwsze,  Zamawiający  żądał  przedstawienia 

kosztorysu  w  określonej  formie  tj.  szczegółowej  a  nie  uproszczonej.  Po  wtóre,  K.  K.  złożył 

kosztorys  ofertowy  w  wersji  innej  aniżeli  wymagana  przez  Jednostkę  Wojskową.  Kosztorys 

Odwołującego został złożony w wersji uproszczonej – co wprost wynika z treści odwołania i 

samego formularza ofertowego.  

Zamawiający  podniósł,  że  jasno  i  konkretnie  oczekiwał  formularza  ofertowego 

zawierającego kosztorys w wersji szczegółowej, jednocześnie kosztorysowi nadając funkcję 

immanentnej części oferty, co potwierdza treść odpowiedzi na pytanie nr 5 z dnia 18 lutego 

2022 roku.  

Jednostka Wojskowa wskazała również, że Odwołujący w odwołaniu zarzucił, że nie 

został wezwany do uzupełnienia oferty, jednak - wbrew jego twierdzeniom - nie mógł zostać 

wezwany 

przez Zamawiającego do uzupełnienia złożonej oferty albowiem kosztorys stanowi 

jej  merytoryczny  element,  który  nie  podlega  uzupełnieniu.  Zamawiający  wskazał,  że 

o

kolicznością bezsporną jest, iż Odwołujący nie złożył kosztorysu w formie wymaganej przez 

Zamawiającego, a zatem Jednostka Wojskowa nie miała prawnych możliwości wezwania K. 

K. 

do  uzupełnienia  jego  oferty  w  tym  zakresie  i  to  bez  względu  na  to  czy  kosztorys 

uproszczony  opi

ewałby  na  tę  samą  kwotę,  co  kosztorys  szczegółowy  czy  też  nie. 

Zamawiający  podkreślił,  że  istotą  jego  żądania  było  przedstawienie  formularza  ofertowego 

wraz  z  kosztorysem  sporządzonym  w  określonej  formule  i  z  określonymi  pozycjami. 

Odwołujący  nie  podołał  jednak  temu  obowiązkowi  i  trudno  z  tego  względu  czynić  zarzut 

Jednostce Wojskowej.  

Zamawiający  podniósł,  że  skoro  kosztorys  nie  został  przedłożony  przez 

Odwołującego  w  wymaganej  formie  to  zaistniała  sytuacja  jakby  nie  został  on  w  ogóle 

złożony,  a  oferta  w  tym  zakresie  nie  będzie  mogła  podlegać  jakiemukolwiek  uzupełnieniu, 

albowiem  prowadziłoby  to  do  jej  zmiany,  co  –  jak  wskazała  Jednostka  Wojskowa  –  jest 

niedopuszczalne.  

Wykonawca  G.  K. 

prowadzący  działalność  gospodarczą  pod  firmą:  G.  K.  P.R.B. 

REMBUD 

z  siedzibą  w Legionowie  (dalej: „Przystępujący”)  wniósł  o oddalenie odwołania w 

całości jako oczywiście bezzasadnego.  

Izba ustaliła i zważyła, co następuje. 

Krajowa  Izba  Odwoławcza,  rozpoznając  na  rozprawie  złożone  odwołanie 

i 

uwzględniając  dokumentację  z  przedmiotowego  postępowania  o  udzielenie  zamó-

wienia  publicznego,  stanowiska  stron 

oraz  uczestnika  postępowania  odwoławczego 

złożone na piśmie i podane do protokołu rozprawy, a także złożone dowody, ustaliła, 

co następuje.  

Iz

ba  stwierdziła,  że  nie  zachodzą  przesłanki  do  odrzucenia  odwołania,  o  których 

stanowi przepis art. 528 ustawy Pzp. 

Odnosząc  się  do  wniosku  Przystępującego  o  wezwanie  Odwołującego  do 

poprawienia  i 

uzupełnienia  odwołania,  albowiem  nie  spełnia  ono  wymagań  wynikających  z 

art.  516  ust.  1  pkt  1  usta

wy  Pzp  (w  części  dotyczącej  wskazania  numeru  telefonu,  adresu 

poczty  elektronicznej),  art.  516  ust.  1  pkt  3  ustawy  Pzp  (w  części  dotyczącej  wskazania 

numeru N

IP) oraz art. 516 ust. 1 pkt 6 ustawy Pzp (w części dotyczącej wskazania numeru 

ogłoszenia), Izba uznała powyższy wniosek za zbędny. Izba ustaliła, że Odwołujący wskazał 

w 

odwołaniu numer NIP oraz dołączył do niego wydruk z Centralnej Ewidencji i Informacji o 

Działalności Gospodarczej. Odnośnie niezawarcia w odwołaniu numeru telefonu oraz adresu 

poczty elektronicznej należy wskazać, że powyższe informacje można było uzyskać z oferty 

złożonej  przez  K.  K.  w  Postępowaniu.  G.  K.  w  zgłoszonym  przystąpieniu  wskazał 

przedmiotowe  dane  Odwołującego,  a  zatem  zasadnym  jest  przyjęcie,  że  był  w  ich 

posiadaniu.  Nadto f

aktycznie w odwołaniu brak było numeru ogłoszenia zamieszczonego w 

Biuletynie  Zamówień  Publicznych,  jednak  można  było  go  pozyskać  z dokumentacji 

zamieszczonej  na  stronie  internetowej  plat

formy  zakupowej  Zamawiającego,  której  adres 

został  podany  przez  Odwołującego  w  treści  odwołania.  Mając  na  uwadze  powyższe  Izba 

przyjęła,  że  powyższe  braki  zgodnie  z  art.  518 ust.  2  ustawy  Pzp  stanowią  inne  oczywiste 

niedokładności, które nie stanowią przeszkody do nadania biegu odwołaniu i rozpoznania go 

przez Izbę. Stanowią one zatem nieistotne wady odwołania.  

Izba  stwierdziła,  że  Odwołujący  posiada  interes  w  uzyskaniu  przedmiotowego 

zamówienia,  kwalifikowanego  możliwością  poniesienia  szkody  w  wyniku  naruszenia  przez 

Zamawiającego  przepisów  ustawy,  o  których  mowa  w  art.  505  ust.  1  ustawy  Pzp,  co 

uprawniało go do złożenia odwołania. 

Podczas  rozprawy 

Odwołujący  skorygował  żądania  odwołania  i  w  konsekwencji 

wniósł o: unieważnienie czynności wyboru oferty najkorzystniejszej, unieważnienie czynności 

odrzucenia  oferty  Odwołującego,  nakazanie  Zamawiającemu  ponownego  przeprowadzenia 

czynności badania i oceny złożonych ofert oraz zasądzenie kosztów odnośnie wpisu.  

Do  niniejszego 

postępowania  odwoławczego  skuteczne  przystąpienie  po  stronie 

Zamawiającego  zgłosił  G.  K.  prowadzący  działalność  gospodarczą  pod  firmą:  G.  K.  P.R.B. 

REMBUD z siedzibą w Legionowie. 

Odwołanie  zostało  rozpoznane  w  granicach  zawartych  w  nim  zarzutów  (art.  555 

ustawy  Pzp) 

z  uwzględnieniem  zasady  kontradyktoryjności  postępowania  (art.  534  ust.  1 

ustawy Pzp). Rozpoznając przedmiotowe odwołanie Izba miała na uwadze treść akt postę-

powania (§8 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 2020 roku w sprawie 

postępowania przy rozpoznawaniu odwołań przez Krajową Izbę Odwoławczą).  

Izba ustaliła następujące okoliczności jako istotne: 

Zgodnie  z  pkt  5  ppkt  7  SWZ 

„Wszystkie  roboty  objęte  kosztorysem  ofertowym 

powinny być wykonane zgodnie z obowiązującymi normami i zasadami prac budowlanych”.  

Z  kolei  stosownie  do  treści  pkt  5  ppkt  8  SWZ  „Wynagrodzenie  Wykonawcy  za 

wykonanie 

zamówienia przyjmuje się jako ryczałtowo-ilościowe, a wysokość wynagrodzenia 

będzie  ustalona  na  podstawie  złożonego  przez  Wykonawcę  kosztorysu  ofertowego,  który 

jest integralną częścią formularza oferty”. 

Ponadto  w 

pkt  22  SWZ  Zamawiający  wskazał,  że  oferta  musi  zawierać  m.in. 

Formularz ofertowy 

– zgodnie z załącznikiem nr 1 do SWZ oraz Kosztorys ofertowy - zgodnie 

z 

załącznikiem nr 1.1 do SWZ. 

W dniu 18 lutego 2022 roku Jednostka Wojskowa 

udzielając odpowiedzi na pytanie nr 

5 o treści: „Czy Wykonawca dołącza do oferty kosztorys ofertowy w wersji uproszczonej, czy 

w  wersji  szczegółowej?”  wyraźnie  podkreśliła,  że  „Zamawiający  w  prowadzonym 

postępowaniu udostępnił Kosztorys ofertowy w formacie .pdf oraz .ath i jest on kosztorysem 

w  wersji  szczegółowej”.  Odwołujący  w  procedurze  przetargowej  złożył  kosztorys 

uproszczony, 

nieuwzględniający  wszystkich  pozycji,  które  znajdują  się  w  kosztorysie 

ofertowym udostępnionym przez Zamawiającego jako załącznik nr 1.1 do SWZ. Okoliczność 

niezłożenia przez K. K. kosztorysu szczegółowego jest bezsporna pomiędzy stronami.  

Zamawiający odrzucił ofertę K. K. na podstawie art. 226 ust. 1 pkt 5 ustawy Pzp tj. z 

uwagi na niezg

odność treści złożonej oferty z warunkami zamówienia. Jednostka Wojskowa 

wskazała, że  Odwołujący  złożył  kosztorys  uproszczony  w miejsce wymaganego  kosztorysu 

szczegółowego. 

Biorąc powyższe ustalenia pod uwagę, Izba uznała, że odwołanie nie zasługiwało na 

u

względnienie.  

W pierwszej kolejności odnosząc się do twierdzeń Zamawiającego dotyczących nie-

wskazania 

w  odwołaniu  podstawy  prawnej  zarzutów,  która  w  ocenie Odwołującego  ma  za-

stosowanie Izba 

wskazuje co następuje.  

Należy podkreślić, że zarzut składa się z podstawy prawnej i faktycznej, przy czym tę 

pierwszą  można  wywieść  z  uzasadnienia  faktycznego,  podczas  gdy  braki  w  uzasadnieniu 

faktycznym  są  nienaprawialne.  To  uzasadnienie  faktyczne  wyznacza  zakres  rozpoznania 

odwołania (por. wyrok Izby z dnia 12 czerwca 2017 roku w sprawie o sygn. akt KIO 1102/17).  

Krajowa  Izba  Odwoławcza  w  wyroku  z  dnia  17  maja  2019  roku  o  sygn.  akt  KIO 

stwierdziła,  że  „(…)  Izba  jest  uprawniona  do  orzekania  w  sytuacji,  gdy  okoliczności 

faktyczne  podniesione  w  zarzutach  odwołania,  a  także  opis  czynności  lub  zaniechania  za-

mawiającego,  wskazują na  faktyczne  naruszenie  przepisów  ustawy.  Zatem  Izba,  w ramach 

dokonywanej  subsumpcji,  jest  upoważniona  do  oceny  odwołania  w  aspekcie  przepisów 

prawnych,  które  powinny  być  zastosowane,  jako mające  oparcie  w  ustalonych  faktach,  bo-

wiem  Izba  nie  jest  związana  podstawą  prawną,  wskazaną  przed  odwołującego  (…)”.  Argu-

mentacja  ta  znajduje  odzwierciedlenie  w  orzecznictwie  Izby,  gdzie  zaz

nacza  się,  iż  „za  za-

rzuty uznaje się przedstawione przez wykonawcę okoliczności faktyczne mające świadczyć o 

naruszeniu przez zamawiającego przepisów ZamPublU. Podkreślić także należy, że Izba nie 

jest związana wskazywaną przez wykonawcę podstawą prawną zarzutów” (zob. wyrok Izby z 

dnia 30 maja 2017 roku o 

sygn. akt KIO 993/17, por. też wyroki Izby z dnia 2 sierpnia 2017 

roku o sygn. akt KIO 1488/17, z dnia 10 sierpnia 2018 roku o sygn. akt KIO 1370/18, z dnia 

26 czerwca 2018 roku o sygn. akt KIO 1075/18, z dnia 27 marca 2019 roku o sygn. akt KIO 

Zgodnie natomiast z wyrokiem Krajowej Izby 

Odwoławczej z dnia 27 marca 2019 roku 

o sygn. akt KIO 420/19 

„Krajowa Izba Odwoławcza zatem związana jest zawartymi w odwo-

łaniu zarzutami (art. 192 ust. 7 ZamPublU), ale nie jest związana przyjętą przez odwołujące-

go kwalifikacją prawną okoliczności faktycznych i prawnych wskazanych w zarzucie (…); (…) 

Okoliczności faktycznych i prawnych nie można jednak utożsamiać z podstawą prawną, czy 

kwalifikacją stanu faktycznego do przepisów prawa - art. 192 ust. 2 ZamPublU stanowi bo-

wiem, iż Izba uwzględnia odwołanie, jeżeli stwierdzi naruszenie przepisów ustawy, które mia-

ło  wpływ  lub  może  mieć  istotny  wpływ  na  wynik  postępowania  o  udzielenie  zamówienia  - 

niezależnie od tego, jak to naruszenie w oparciu o przedstawione zarzuty zostanie zakwalifi-

kowane 

(…)”. Izba wskazuje, że pomimo, iż powyższe orzeczenia zostały wydane na kanwie 

poprzednio  obowiązującej  ustawy  z  dnia  29  stycznia  2004  roku  Prawo  zamówień  publicz-

nych (t.j. Dz.U. z 2019 r. poz. 1843 ze zm.) przytoczone tezy 

wciąż pozostają aktualne. 

Przenosząc powyższe rozważania na kanwę niniejszej sprawy Izba ustaliła, że poda-

ny stan faktyczny poddaje się kwalifikacji przez pryzmat art. 226 ust. 1 pkt 5 ustawy Pzp. W 

niniejszej  sprawie 

Odwołujący  zarzucił  bowiem  Zamawiającemu  bezpodstawne  odrzucenie 

oferty K. K. z uwagi na z

łożenie wraz z ofertą kosztorysu uproszczonego w miejsce koszto-

rysu szczegółowego.  

Należy wskazać, że w myśl przepisu art. 226 ust. 1 pkt 5 ustawy Pzp „Zamawiający 

odrzuca  ofertę,  jeżeli:  (…)  5)  jej  treść  jest  niezgodna  z  warunkami  zamówienia”.  Zgodnie 

z 

poglądem  doktryny  odrzucenie  oferty  na  podstawie  przytoczonego  przepisu  może  mieć 

miejsce wyłącznie w przypadku, kiedy treść oferty, rozumianej jako oświadczenie woli wyko-

nawcy (zawartość merytoryczna oferty), nie odpowiada warunkom zamówienia opisanym lub 

określonym  w  dokumentach  zamówienia  w  odniesieniu  do  przedmiotu  zamówienia  bądź 

sposobu jego realizacji (zob. M. Jaworska 

[w:] Prawo zamówień publicznych. Komentarz red. 

Marzena  Jaworska,  Dorota  Grześkowiak-Stojek,  Julia  Jarnicka,  Agnieszka  Matusiak,  War-

szawa 2021).  

Izba podziela ugruntowane stanowisko Krajowej Iz

by Odwoławczej, zgodnie z którym 

złożenie wraz z  ofertą kosztorysu uproszczonego zamiast  szczegółowego,  stanowi  okolicz-

ność, której wystąpienie skutkować powinno odrzuceniem oferty. Na skutek złożenia koszto-

rysu  uproszczonego, 

w  którym  nie  ma  wszystkich  wymaganych  w  SWZ  informacji,  oferta 

wykonawcy  zawiera  bowiem  braki  w  zakresie  ele

mentów  merytorycznych  oferty,  służących 

m.in.  do  rozliczenia wykonanych prac, jak  również  weryfikacji  zgodności  oferty  z  SWZ.  Jak 

słusznie wskazała Krajowa Izba Odwoławcza w wyroku z dnia 14 sierpnia 2020 roku wyda-

nym  w  sprawie  oznaczonej  sygn.  akt  KIO  1737/20 

„(…)  Skoro  Zamawiający  wymagał  spo-

rządzenia i załączenia do oferty kosztorysu szczegółowego, to oznacza, że oczekiwał przed-

stawienia wraz z ofertą, a więc jako integralnej części oferty, pełnych informacji w zakresie 

zbudowania ceny ofertowej. 

(…)”.  

Przenosząc powyższe na kanwę niniejszej sprawy należy wskazać, że Zamawiający 

w 

SWZ w sposób jednoznaczny określił wymogi co do treści oferty oraz informacji, jakie mają 

być  zawarte  w  szczegółowym  kosztorysie  ofertowym,  który  Odwołujący  zobowiązany  był 

złożyć  wraz  z  formularzem  ofertowym.  Jednostka  Wojskowa  w  odpowiedzi  na  pytanie  nr  5 

udzielonej w dniu 18 lutego 2022 

roku w sposób niebudzący żadnych wątpliwości potwierdzi-

ła, że udostępniony (jako załącznik nr 1.1 do SWZ) kosztorys ofertowy stanowi kosztorys w 

wersji szczegółowej i taki kosztorys należy dołączyć do oferty. W ocenie Izby analiza doku-

mentacji  pos

tępowania  prowadzi  do  wniosku,  że  zawiera  ona  postanowienia,  które  jedno-

znacznie określają, że wraz z ofertą ma być złożony szczegółowy kosztorys ofertowy, zawie-

rający określone informacje, a zatem twierdzenia Odwołującego, iż „W całym postępowaniu 

nigdzie nie 

występuje jednoznaczne stwierdzenie w jakiej wersji ma być Kosztorys ofertowy” 

są całkowicie bezzasadne. Ponadto nie można zgodzić się ze stanowiskiem K. K., zgodnie 

z 

którym obydwie formy kosztorysu ofertowego są właściwe i obowiązujące. Zasadnym jest 

podkreślenie, że Odwołujący załączył do oferty kosztorys, który nie zawiera wszystkich  wy-

maganych przez Jednostkę Wojskową informacji w zakresie ceny. K. K. złożył bowiem kosz-

torys,  który  nie  uwzględniał  wszystkich  pozycji  znajdujących  się  w  kosztorysie  ofertowym 

udostępnionym przez Zamawiającego jako załącznik do SWZ. Izba wskazuje, że fakt nieza-

łączenia przez Odwołującego kosztorysu ofertowego sporządzonego zgodnie z załącznikiem 

nr  1.1  do  SWZ 

nie  pozwala  na  jednoznaczne  zweryfikowanie  prawidłowości  złożonego 

oświadczenia woli co do zaoferowanej ceny ofertowej i jej wszystkich elementów.  

Należy  podkreślić,  że  zarówno  treść  SWZ,  jak  i  treść  oferty  stanowią  merytoryczne 

postanowienia  oświadczeń  woli,  odpowiednio:  zamawiającego  oraz  wykonawcy.  Nieodzow-

nym elementem treści oferty jest określenie co i za ile wykonawca zobowiązuje się wykonać. 

W niniejsz

ym  Postępowaniu  Zamawiający  nadał  kosztorysowi  ofertowemu  rangę  elementu 

treści oferty. Wycenę zakresu prac opisanych w poszczególnych pozycjach kosztorysu sta-

nowi  zatem  kluczowy  element  oferty. 

Obowiązkiem  wykonawcy  było  dokonanie  wyceny 

przedmiotu  zamówienia  w  oparciu  o  opisy  pozycji  zamieszczone  przez  Zamawiającego  w 

załączonym do SWZ kosztorysie ofertowym.  

Kolejno o

dnosząc się do twierdzeń Odwołującego, zgodnie z którymi „Na osobne ży-

czenie Zamawiającego firma Przedsiębiorstwo Remontowo  - Budowlane „K." przekazała by 

odwrotnie Kosztorys ofertowy w formie pełnej, który oczywiście nie różniłby się żadną warto-

ścią  od  Kosztorysu  ofertowego.  W  Prawie  Zamówień  Publicznych  występuje  zasada 

o 

uzupełnianiu  dokumentów  przez  składającego  Ofertę  na  wezwanie  Zamawiającego  (…)” 

należy  wskazać,  że  skoro  kosztorys  bez  wątpienia  stanowi  „merytoryczną"  część  oferty  o 

dużym  znaczeniu  dla  określenia  przedmiotu  i  zakresu  oferowanego  świadczenia  oraz  jego 

ceny czy kosztu poszczególnych elementów, to w przypadku jego braku, błędów lub wad nie 

może podlegać uzupełnieniu czy to w całości, czy o informacje w nim nie zawarte (por. wyrok 

Krajowej  Izby  Odwoławczej  z  dnia  21  października  2016  roku  o  sygn.  akt:  KIO  1909/16). 

Wobec  powyższego  zasadnym  jest  uznanie,  że  w  okolicznościach  faktycznych  niniejszej 

sprawy koszt

orys ofertowy stanowiący merytoryczną treść oferty nie może podlegać uzupeł-

nieniu. 

Mając na uwadze wskazane okoliczności należy przyjąć, że Odwołujący określił spo-

sób realizacji zamówienia w sposób odmienny niż wymagał tego Zamawiający. Tym samym 

Izba uzna

ła, że Zamawiający prawidłowo stwierdził, że treść oferty złożonej przez Odwołują-

cego jest niezgodna z warunkami zamówienia i w konsekwencji odrzucił ofertę K. K. na pod-

stawie art. 226 ust. 1 pkt 5 ustawy Pzp.  

Mając na uwadze powyższe Izba nie znalazła podstaw do uwzględnienia niniejszego 

odwołania i orzekła, jak w sentencji. 

O  kosztach  postępowania odwoławczego orzeczono na  podstawie art.  574  oraz  art. 

575  ustawy  Pzp,  a  także  w  oparciu  o  przepisy  §  8  ust.  2  zd.  1  w  zw.  z  §  5  pkt  1 

rozporządzenia  Prezesa  Rady  Ministrów  z  dnia  30  grudnia  2020  roku  w  sprawie 

szczegółowych  rodzajów  kosztów  postępowania  odwoławczego,  ich  rozliczania  oraz 

wysokości i sposobu pobierania wpisu od odwołania (Dz. U. z 2020 r. poz. 2437), orzekając 

w 

tym  zakresie  o  obciążeniu  kosztami  postępowania  stronę  przegrywającą,  czyli 

Odwołującego.  

Przewod

niczący: 

………………………………