KIO 494/22 WYROK dnia 15 marca 2022 r.

Sygn. akt: KIO 494/22 

WYROK 

z dnia 15 marca 2022 r. 

Krajowa Izba Odwoławcza   -   w składzie: 

Przewodnicząca:    Anna Kuszel-Kowalczyk 

Protokolant:           

Adam Skowroński 

po rozpoznaniu na posiedzeniu i rozprawie w dniu 14 marca 2022 

r. w Warszawie odwołania 

wniesionego  do  Prezesa  Krajowej  Izby  Odwoławczej  w  dniu  23  lutego  2022  r.  przez 

wykonawcę ECO-ABC sp. z o.o. z siedzibą w Bełchatowie w postępowaniu prowadzonym 

przez 

Zespół Opieki Zdrowotnej w Ostrowcu Świętokrzyskim 

orzeka: 

1.  o

ddala odwołanie, 

kosztami  postępowania  obciąża  odwołującego  -  wykonawcę  ECO-ABC  sp.  z  o.o.  z 

siedzibą w Bełchatowie i zalicza w poczet kosztów postępowania odwoławczego kwotę 

500  zł  00  gr.  (słownie:  siedem  tysięcy  pięćset  złotych  zero  groszy)  uiszczoną  przez 

Odwołującego  -  ECO-ABC  sp.  z  o.o.  z  siedzibą  w  Bełchatowie  tytułem  wpisu  od 

odwołania 

Stosownie do art. 579 

ust. 1 i art. 580 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 11 września 2019 r. - Prawo 

zamówień publicznych (t.j. Dz. U. poz. 2021, poz. 1129) na niniejszy wyrok - w terminie 14 

dni  od  dnia jego  doręczenia  -  przysługuje  skarga za  pośrednictwem  Prezesa  Krajowej  Izby 

Odwoławczej do Sądu Okręgowego w Warszawie. 

Przewodnicząca:      ……………………...…….…

Sygn. akt: KIO 494/22 

U z a s a d n i e n i e 

Z

espół  Opieki  Zdrowotnej  w  Ostrowcu  Świętokrzyskim,  zwany  dalej  „Zamawiającym”, 

prowadzi postępowanie o udzielenie zamówienia w trybie podstawowym bez negocjacji, na 

podstawie przepisów z dnia 11 września 2019 r. - Prawo zamówień publicznych (t.j. Dz. U. 

poz.  2021,  poz.  1129),  zwanej  dalej  „ustawą  Pzp”  lub  „Pzp”,  którego  przedmiotem  jest 

„wywóz i unieszkodliwianie odpadów medycznych – powtórzenie, sprawa ZP/05/2022. 

Ogłoszenie  o  zamówieniu  zostało  opublikowane  w  Biuletynie  Zamówień  Publicznych  dnia 

3.02.2022 r. pod Nr 2022/BZP 00045549/01. 

Wobec czynności zamawiającego w ww. postępowaniu, w dniu 23 lutego 2022 r. do 

Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej wniósł odwołanie wykonawca ECO – ABC sp. z o.o. z 

siedzibą w Bełchatowie, zwany dalej „Odwołującym”. 

Odwołujący zarzucił zamawiającemu naruszenie: 

1)  art. 226 ust. 1 pkt 5 ustawy Pzp w zw. z art. 20 ust. 3,5,6 ustawy  z dnia 14 grudnia 

2012  r.  o  odpadach 

–  poprzez  nieuprawnione  odrzucenie  oferty  Odwołującego, 

pomimo  iż  oferta  Odwołującego  jest  zgodna  z  warunkami  zamówienia,  albowiem 

instalacja  do  unieszkodliwiania  odpadów  na  terenie  województwa  świętokrzyskiego 

nie ma wolnych mocy przerobowych i w związku  z tym Odwołujący jest uprawniony 

do unieszkodliwiania odpadów na terenie województwa łódzkiego.  

Odwołujący wniósł  o uwzględnienie odwołania w całości oraz nakazanie Zamawiającemu:  

unieważnienie czynności odrzucenia oferty Odwołującego;  

unieważnienie  czynności  wyboru  jako  najkorzystniejszej  oferty  złożonej  przez 

REMONDIS  Medison  Sp.  z  o.o.  i  Szpital  Specjalistyczny  Ducha  Świętego  w 

Sandomierzu;  

dokonanie ponownej oceny ofert i wybór oferty Odwołującego jako najkorzystniejszej 

w przedmiotowym postępowaniu;  

wpłaty  na  rzecz  Odwołującego  zgodnej  z  przepisanymi  normami  kwoty  stanowiącej 

uzasadnione koszty poniesione przez Odwołującego z tytułu wpisu od odwołania;  

Uzasadnienie odwołania  

Odwołujący  podał,  że  Zamawiający  prowadzi  postępowanie  o  udzielenie  zamówienia 

publicznego  wywóz  i  unieszkodliwianie  odpadów  medycznych  –  powtórzenie,  sprawa 

ZP/05/2022. 

Pismem z dnia 18 lutego 2022 roku Zamawiający poinformował o wyborze jako 

najkorzystniejszej  oferty  złożonej  przez  Konsorcjum  firm  REMONDIS  Medison  Sp.  z  o.o.  i 

Szpital  Specjalistyczny  Ducha  Świętego  w  Sandomierzu  oraz  o  odrzuceniu  oferty 

Odwołującego.  

Odnośnie nieuprawnionego odrzucenia oferty Odwołującego wskazał, że zgodnie z art. 226 

ust.  1  pkt  5  ustawy  Pz

p  Zamawiający  odrzuca  ofertę,  która  jest  niezgodna  z  warunkami 

zamówienia.  

Dalej 

Odwołujący podał, że Zamawiający w uzasadnieniu faktycznym czynności odrzucenia 

oferty  Odwołującego  wskazał,  że  oferta  Odwołującego  jest  „niezgodna  z  Rozdz.  I  ust.  2 

SWZ,  w  k

tórym  Zamawiający  zaznaczył,  że  oczekuje  od  Wykonawcy  utylizującego  odpady 

medyczne odebrane od Zamawiającego, by respektował zapisy Ustawy Ochrony Środowiska 

(Dz. U. z 2019.1396 ze zm. oraz zapisy Ustawy o odpadach (Dz. U. z 2021.779 z późn. zm. 

w szczególności tzw. zasadę bliskości.” Dalej, Zamawiający przywołał treść art. 20 ust. 2 i 3 

ustawy o odpadach oraz art. 20 ust. 6 tejże ustawy wskazując, że w przedmiotowej sprawie 

nie  zachodzi  żaden  z  wyjątków  pozwalających  na  odstępstwo  od  zasady  bliskości.  „Nie 

zachodzi  również  drugi  wyjątek  tj.  brak  instalacji  do  unieszkodliwiania  tych  odpadów  na 

obszarze  danego  województwa  lub  gdy  istniejące  instalacje  nie  mają  wolnych  mocy 

przerobowych. Tym samym zamawiający stwierdza, że nie zachodzą przesłanki określone w 

art.  20  ust.  5-

6,  a  stanowiące  o  wyjątkach  od  „zasady  bliskości.  W  związku  z  tym,  w 

niniejszym  postępowaniu  oferta  firmy  ECO  -  ABC  Sp.  z  o.o.  ul.  Przemysłowa  7,  97  -  400 

Bełchatów,  jako  nie  spełniająca  wymogów  zasady  bliskości  powinna  być  na  podstawie  art. 

226 ust. 1 pkt 5 Pzp w związku z art. 20 ust. ust.3, 5 i 6 ustawy o odpadach odrzucona.” W 

odniesieniu do powyższego Odwołujący wskazał, że wbrew twierdzeniom Zamawiającego, w 

przedmiotowym  postępowaniu  zachodzi  jeden  z  wyjątków,  o  którym  mowa  w  uzasadnieniu 

czynności odrzucenia oferty tj. na terenie województwa świętokrzyskiego brak jest instalacji, 

która posiada wolne moce przerobowe.  

Warunki zamówienia w niniejszym postępowaniu zostały ustalone przede wszystkim w SWZ. 

Faktycznie,  w  rozdzi

ale I ust. 2 SWZ, Zamawiający zaznaczył, że oczekuje od Wykonawcy 

utylizującego  odpady  medyczne  odebrane  od  Zamawiającego,  by  respektował  zapisy 

Ustawy  Ochrony  Środowiska  (Dz.  U.  z  2019.1396  ze  zm.  oraz  zapisy  Ustawy  o  odpadach 

(Dz. U. z 2021.779 z późn. zm).  

Odwołujący wskazał, że zgodnie z powołaną ustawą o odpadach zakaźne odpady medyczne 

powinny być unieszkodliwiane zgodnie z zasadami wyrażonymi w art. 20 ust. 3 i 5-6 ustawy 

o odpadach, tj. unieszkodliwianie zakaźnych odpadów medycznych powinno następować na 

obszarze  tego  samego  województwa,  na  którym  odpady  zostały  wytworzone,  względnie 

poza  obszarem  tego  województwa,  jeżeli  na  terenie  województwa  nie  ma  instalacji  lub 

istniejące instalacje nie mają wolnych mocy przerobowych.  

Dalej 

Odwołujący  wskazał,  że  będzie  unieszkodliwiał  odpady  w  Bełchatowie  tj.  w 

województwie  łódzkim.  Natomiast  Konsorcjum,  którego  oferta  została  uznana  za 

najkorzystniejszą  zamierza  unieszkodliwiać  odpady  w  województwie  świętokrzyskim.  Poza 

sporem  jest  fakt,  że  spalarnia,  w  której  Odwołujący  zamierzał  unieszkodliwiać  odpady 

medyczne  położona  jest  poza  województwem  świętokrzyskim.  Nie  oznacza  to  jednak,  że 

oferta jest niezgodna z warunkami zamówienia.  

Odwołujący  podniósł,  że  art.  20  ust.  6  ustawy  o  odpadach,  wprowadza  wyjątek  od  zakazu 

unieszkodliwiania  odpadów  na  terenie  tego  samego  województwa,  na  którym  zostały 

wytworzone i dopuszcza ich unieszkodliwianie poza terenem województwa w następujących 

sytuacjach:  

a) jeżeli odległość od miejsca wytwarzania odpadów do miejsca stosowania położonego na 

obszarze  innego  województwa  jest  mniejsza  niż  odległość  do  miejsca  stosowania 

położonego na obszarze tego samego województwa;  

b)  na  obszarze  województwa  innego  niż  to,  na  którym  zostały  wytworzone,  w  najbliżej 

położonej  instalacji,  w  przypadku  braku  instalacji  do  unieszkodliwiania  tych  odpadów  na 

obszarze  danego  województwa  lub  gdy  istniejące  instalacje  nie  mają  wolnych  mocy 

przerobowych.  

Odwołujący  stwierdził,  iż  przepisy  ustawy  o  odpadach  mają  charakter  przepisów 

bezwzględnie  obowiązujących.  Jednoznaczne  odwołanie  się  do  obowiązujących  przepisów 

prawa,  powszechnie  obowiązujących  w  naszym  kraju,  nie  wymaga  przy  tym  dodatkowego 

określania  okoliczności,  które  jednoznacznie  z  tych  przepisów  wynikają.  Zamawiający  nie 

może zaś swoją arbitralną  decyzją zmieniać reguł wg których unieszkodliwiane są zakaźne 

odpady medyczne (tak wyrok KIO z dnia 21 września 2021 r., sygn. akt KIO 2521/21).  

Odwołujący  podkreślił,  że    dopuszcza  się  unieszkodliwianie  zakaźnych  odpadów 

medycznych  poza  terenem  województwa,  na  którym  odpady  zostały  wytworzone  m.in.  w 

sytuacji,  gdy  istniejące  na  terenie  województwa  instalacje  nie  mają  wolnych  mocy 

przerobowych. 

Odwołujący  stwierdził,  iż  z  taką  sytuacją  mamy  do  czynienia  w 

przedmiotowym  postępowaniu.  Z  informacji  uzyskanej  przez  Odwołującego  z  Urzędu 

Marszałkowskiego  Województwa  Świętokrzyskiego  wynika,  że  „funkcjonująca  na  terenie 

województwa  świętokrzyskiego  spalarnia  odpadów  medycznych  i  weterynaryjnych  nie  ma 

możliwości, z uwagi na ograniczoną moc przerobową instalacji, unieszkodliwienia wszystkich 

wytwarzanych  na  terenie  województwa  zakaźnych  odpadów  medycznych.”    Na  dowód 

O

dwołujący przedstawił pismo z Urzędu Marszałkowskiego Województwa Świętokrzyskiego 

z dnia 18 stycznia 2022 r.  

Odwołujący podkreślił, że skierował do Urzędu Marszałkowskiego bezpośrednie pytanie, czy 

w  przypadku  braku  wolnych  mocy  przerobowych  instalacji  na  terenie  województwa 

świętokrzyskiego,  podmioty  mogą  przekazywać  zakaźne  odpady  medyczne  do 

unieszkodliwienia  do  innej  najbliżej  położonej  instalacji/spalarni,  znajdującej  się  na  terenie 

innego  województwa  niż  świętokrzyskie.  UM  jednoznacznie  zaś  wskazał,  że  w  takim 

przypadku dopuszcza się unieszkodliwianie odpadów poza terenem województwa.  

Odwołujący  podkreślił,  że  już  w  2019  r.  ilość  wytwarzanych  na  terenie  województwa 

świętokrzyskiego  zakaźnych  odpadów  medycznych  przewyższała  dopuszczalne  moce 

przerobowe  jedynej  w  województwie  świętokrzyskim  instalacji.  Mając  na  uwadze 

wskazywany  przez  Urząd  Marszałkowski  wzrost  ilości  zakaźnych  odpadów  medycznych, 

Odwołujący  stwierdził,  że  nie  ulega  wątpliwości,  że  moce  przerobowe  instalacji  w 

Sandomierzu są niewystarczające.  

Ponadto  O

dwołujący  stwierdził,  że  załączone  pismo  jednoznacznie  dowodzi,  że 

dopuszczalne  jest  unieszkodliwianie  odpadów  medycznych  poza  terenem  województwa 

świętokrzyskiego i Odwołujący z tej możliwości, dopuszczonej bezwzględnie obowiązującymi 

przepisami  prawa  skorzystał.  Tymczasem,  Zamawiający  nie  podjął  żadnych  czynność 

wyjaśniających  w  zakresie  możliwości  unieszkodliwiania  odpadów  poza  terenem 

województwa  świętokrzyskiego,  pomimo  iż  w  uzasadnieniu  odrzucenia  oferty  wskazuje,  że 

nie  zachodzi  żaden  z  wyjątków  uzasadniających  odstępstwo  od  zasady  bliskości.  Z 

dokumentów  postępowania  nie  wynika  jednak,  czy  Zamawiający  powziął  jakiekolwiek 

czynności związane m.in. z ustaleniem, czy spalarnia w Sandomierzu posiada wolne moce 

przerobowe. Ocena ofert została dokonana w sposób nieprawidłowy, z pominięciem ustaleń 

istotnych  dla  oceny,  czy  konieczne  jest  wyciąganie  w  stosunku  do  Odwołującego  daleko 

idących sankcji w postaci odrzucenia oferty.  

Odwołujący  podniósł,  że  w  sytuacji  braku  wolnych  mocy  przerobowych  przez  instalację  w 

Sandomierzu (co Odwołujący wykazał pismem z dnie 18 stycznia 2022 r.), unieszkodliwianie 

odpadów poza terenem województwa jest zgodne z ustawą o odpadach, a zatem zgodne z 

warunkami zamówienia.  

Podsumowując  powyższe,  Odwołujący  stwierdził,  że  warunki  zamówienia  nie  zakazywały 

złożenia  oferty  przez  wykonawcę,  który  zamierza  unieszkodliwiać  odpady  poza  terenem 

województwa.  Tym  samym,  nieprawidłowy  jest  również  wybór  oferty  Konsorcjum 

REMONDIS  Medison  Sp.  z  o.o.,  i  Szpitala  Specjalistycznego  Ducha  Świętego  w 

Sandomierzu.  Gdyby  Zamawiający  prawidłowo  ocenił  ofertę  Odwołującego,  to  oferta 

Odwołującego byłaby najkorzystniejsza w świetle przyjętych kryteriów oceny ofert, albowiem 

cena oferty jest 97.200 tysięcy niższa aniżeli cena oferty wybranej (jedynym kryterium oceny 

ofert jest cena 

– 100 %).  

Zamawiający w dniu 11 marca 2022r. złożył do akt sprawy odpowiedź na odwołanie w której 

wnosił o oddalenie odwołania. 

Uwzględniając akta sprawy, jak również biorąc pod uwagę oświadczenia,  stanowiska i 

dokumenty  złożone  przez  strony  postępowania,  w  tym  w  trakcie  posiedzenia  i 

rozprawy, Krajowa Izba Odwoławcza ustaliła i zważyła, co następuje: 

Przystępując  do  rozpoznania  odwołania,  Izba  ustaliła  wystąpienie  przesłanek  z  art. 

505  ust.  1  ustawy  Pzp,  tj.  istnienie  po  stronie  O

dwołującego  interesu  w  uzyskaniu 

zamówienia  oraz  możliwości  poniesienia  przez  Odwołującego  szkody  w  wyniku 

kwestionowanych czynności zamawiającego.  

Do postępowania odwoławczego nie zgłosił przystąpienia żaden wykonawca. 

Przywołane w odwołaniu podstawy prawne stanowią: 

-  art.  226  ust.  1  pkt  5  ustawy  Pzp  - 

Zamawiający  odrzuca  ofertę,  jeżeli:  jej  treść  jest 

niezgodna z warunkami zamówienia;  

- art. 20 ustawy z dnia 14 grudnia 2012 r. o odpadach (t.j. Dz.U. z  2021 r. poz. 779) 

1. Odpady

,  z  uwzględnieniem  hierarchii  sposobów  postępowania  z odpadami,  w  pierwszej 

kolejności poddaje się przetwarzaniu w miejscu ich powstania. 

2. Odpady

,  które  nie  mogą  być  przetworzone  w  miejscu  ich  powstania,  przekazuje  się, 

uwzględniając  hierarchię  sposobów  postępowania  z odpadami oraz  najlepszą  dostępną 

technikę, o której  mowa  w art.  207 ustawy z  dnia  27  kwietnia  2001  r.  -  Prawo  ochrony 

środowiska,  lub  technologię, o której  mowa  w art.  143 tej ustawy,  do  najbliżej  położonych 

miejsc, w których mogą być przetworzone. 

3. Zakazuje się: 

stosowania komunalnych osadów ściekowych, 

u

nieszkodliwiania 

zakaźnych odpadów medycznych 

i 

zakaźnych odpadów weterynaryjnych 

poza obszarem województwa, na którym zostały wytworzone. 

4.  Zakazuje  się  przywozu  na  obszar  województwa odpadów, o których  mowa  w  ust.  3, 

wytworzonych poza obszarem tego województwa, do celów, o których mowa w ust. 3. 

5.  Komunalne  osady  ściekowe mogą  być  stosowane  na  obszarze  województwa  innego niż 

to,  na  którym  zostały  wytworzone,  jeżeli  odległość  od  miejsca  wytwarzania  odpadów  do 

miejsca  stosowania  położonego  na  obszarze  innego  województwa  jest  mniejsza  niż 

odległość do miejsca stosowania położonego na obszarze tego samego województwa. 

6.  W  przypadku  unieszkod

liwiania  zakaźnych  odpadów  medycznych  i  zakaźnych  odpadów 

weterynaryjnych,  przepis  ust.  5  stosuje  się  odpowiednio.  Dopuszcza  się  unieszkodliwienie 

zakaźnych  odpadów  medycznych  i  zakaźnych  odpadów  weterynaryjnych  na  obszarze 

województwa innego niż to, na którym zostały wytworzone, w najbliżej położonej instalacji, w 

przypadku  braku  instalacji  do  unieszkodliwiania  tych  odpadów  na  obszarze  danego 

województwa lub gdy istniejące instalacje nie mają wolnych mocy przerobowych. 

Izba  stwierdziła,  że  nie  została  wypełniona  żadna  z  przesłanek  ustawowych 

skutkujących odrzuceniem odwołania, wynikających z art. 528 ustawy Pzp. 

Odwołanie nie zasługiwało na uwzględnienie. 

Wydając wyrok Izba uznała za istotne dla sprawy i rozstrzygające poniższe kwestie. 

Zamawiający  w  SWZ,  ustalonym  dla  niniejszego  postępowania  wśród  elementów  opisu 

Przedmiotu  zamówienia  zawarł  postanowienie  „Zamawiający  oczekuje,  że  Wykonawca 

unieszkodliwiając  odebrane  odpady  medycznych  będzie  respektował  zapisy  Ustawy  Prawo 

Ochrony Środowiska (Dz. U. z 2019.1396 ze zm.) oraz zapisy ustawy o odpadach z dnia 14 

grudnia  2012 

r.  o  odpadach  (Dz.  U.  2019.701  tj.  ze  zm.).”  W  kontekście  przedmiotu 

zamówienia,  którym  jest  „wywóz  i  unieszkodliwianie  odpadów  medycznych”,  bezspornym 

pozostawało,  że  odnośnie  oceny  oferty  znajdzie  zastosowanie  wyżej  przytoczony  art.  20 

ustawy  o  odpadach.  Odwołujący  nie  kwestionował,  że  Zamawiający  odrzucając jego  ofertę 

posiłkował się tymi przepisami, gdyż są to przepisy powszechnie obowiązujące. Odwołujący 

wywodził  natomiast,  że  Zamawiający  odrzucając  jego  ofertę  „nie  podjął  żadnych  czynności 

wyjaśniających  w  zakresie  możliwości  unieszkodliwiania  odpadów  poza  terenem 

województwa  świętokrzyskiego,  pomimo  iż  w  uzasadnieniu  odrzucenia  oferty  wskazuje,  że 

nie  zachodzi  żaden  z  wyjątków  uzasadniających  odstępstwo  od  zasady  bliskości”.  Zasadą 

wyrażoną  w  ww.  przywołanych  przepisach  ustawy  o  odpadach  jest  konieczność 

unieszkodliwiania  odpadów  medycznych  na  obszarze  województwa,  na  którym  zostały 

wytworzone.  Zgodnie  z  art.  20  ust.  6  ustawy  o  odpadach  dopuszcza  się  unieszkodliwienie 

zakaźnych  odpadów  medycznych  i  zakaźnych  odpadów  weterynaryjnych  na  obszarze 

województwa innego niż to, na którym zostały wytworzone, w najbliżej położonej instalacji, w 

przypadku  braku  instalacji  do  unieszkodliwiania  tych  odpadów  na  obszarze  danego 

województwa lub gdy istniejące instalacje nie mają wolnych mocy przerobowych. 

Izba ustaliła, że Zamawiający ma siedzibę i wytwarza odpady medyczne na obszarze 

województwa  świętokrzyskiego.  Co  nie  było  kwestionowane  przez  strony,  na  obszarze 

województwa świętokrzyskiego w Sandomierzu znajduje się instalacja do unieszkodliwiania 

odpadów  medycznych.  Odwołujący  wskazał  w  ofercie  instalację  do  unieszkodliwiania 

odpadów  medycznych  położoną  na  terenie  województwa  łódzkiego,  w  Bełchatowie. 

Odwołujący nie kwestionował, iż odległość od wskazanej instalacji w Bełchatowie od miejsca 

wytwarzania  odpadów  jest  większa  niż  odległość  do  miejsca  unieszkodliwiania  odpadów 

położnego na terenie województwa świętokrzyskiego. Odwołujący wywodził dopuszczalność 

złożenia  oferty  w  której  wskazano  jako  miejsce  unieszkodliwiania  odpadów  instalację  w 

innym  województwie  z  okoliczności,  iż  instalacja  istniejąca  na  terenie  województwa 

świętokrzyskiego nie ma wolnych mocy przerobowych.  

Zgodnie  przepisem  534  ust.  1  ustawy  Pzp 

postępowanie  odwoławcze  jest 

postępowaniem  kontradyktoryjnym  -  strony  i  uczestnicy  postępowania  odwoławczego 

obowiązani  są  wskazywać  dowody  dla  stwierdzenia  faktów,  z  których  wywodzą  skutki 

prawne. Ciężar dowodu, zgodnie z art. 6 Kodeksu Cywilnego w zw. z art. 8 ust. 1 ustawy Pzp 

spoczywa na osobie, która z danego faktu wywodzi skutki prawne. Ciężar dowodu rozumieć 

należy z jednej strony jako obarczenie strony procesu obowiązkiem przekonania sądu (w tym 

przypadku  Krajowej  Izby  Odwoławczej),  na  podstawie  wskazanych  dowodów,  o  słuszności 

swoich  twierdzeń,  a  z  drugiej  konsekwencjami  zaniechania  realizacji  tego  obowiązku,  lub 

jego  nieskuteczności,  zaś  tą  konsekwencją  jest  zazwyczaj  niekorzystny  dla  strony  wynik 

postępowania.  W ocenie Izby, to na Odwołującym jako podmiocie, który wywodził dla siebie 

z  tej  wyjątkowej  sytuacji,  korzystne  skutki  prawne,  spoczywał  obowiązek  wykazania 

Zamawiającemu  na  etapie  postępowania  o  udzielenie  zamówienia,  a  następnie  Izbie  na 

etapie 

postępowania 

odwoławczego, 

spełnienia 

przesłanek 

umożliwiających 

unieszkodliwianie odpadów medycznych poza obszarem województwa w którym zostały one 

wytworzone tj. wykazanie, że istniejąca na terenie województwa świętokrzyskiego instalacja 

nie  ma  wolnych  mocy  przerobowych.   

W  ocenie  Izby,  okoliczności  tej  Odwołujący  nie 

wykazał.  Nadmienić  należy,  iż  wykonawcy  składający  ofertę  konkurencyjną  wobec 

Odwołującego zaoferowali unieszkodliwianie odpadów w instalacji znajdującej się na terenie 

województwa  świętokrzyskiego.  Odwołujący,  brak  wolnych  mocy  przerobowych  instalacji 

wywodził  ze  złożonego  do  akt  sprawy  pisma  Urzędu  Marszałkowskiego  Województwa 

Świętokrzyskiego  Departament  Środowiska  i  Gospodarki  Odpadami,  datowanego  na  dzień 

18 s

tycznia 2022 r. o następującej treści: „Dotyczy: udostępnienia informacji o środowisku i 

jego ochronie. 

W  nawiązaniu  do  Państwa  wniosku  z  dnia  3  stycznia  2022  roku  dotyczącego 

udostępnienia informacji o środowisku i jego ochronie informuję, iż: 

Ad. 1 

Ilość wytworzonych zakaźnych odpadów medycznych: 

2019 r. -  2044,73 Mg 

2020 r. 

– brak danych 

2021 r. 

– brak danych. 

Ad. 2 

Szacuje  się,  że  masa  wytwarzanych  odpadów  medycznych  zakaźnych  będzie 

wzrastać o 1% rocznie. 

Ad. 3 

Na  terenie  województwa  świętokrzyskiego  istnieje  jedna  spalarnia  odpadów 

medycznych i weterynaryjnych w Sandomierzu, której moc przerobowa wynosi 1200 Mg/rok. 

Ad. 4 

Funkcjonująca  na  terenie  województwa  świętokrzyskiego  spalarnia  odpadów 

medycznych i weterynaryjnych nie ma możliwości, z uwagi na ograniczoną moc przerobową 

instalacji,  unieszkodliwienia  wszystkich  wytwarzanych  na  terenie  województwa  zakaźnych 

odpadów medycznych. 

Ad. 6 

Zgodnie  z  art.  20  ust.  6  ustawy  z  dnia    14  grudnia  2012  r.  o  odpadach  (t.j.  Dz.  U.  

z  2021  poz.  779  z  późn.  zm.)  dopuszcza  się  unieszkodliwienie  zakaźnych  odpadów 

medycznych i zakaźnych odpadów weterynaryjnych na obszarze województwa innego niż, to 

na którym zostały wytworzone, w najbliżej położonej instalacji, w przypadku braku instalacji 

do  unieszkodliwienia  tych  odpa

dów  na  obszarze  danego  województwa  lub  gdy  istniejące 

instalacje nie mają wolnych mocy przerobowych.„  

W ocenie Izby, z treści powyższego pisma nie wynika, iż istniejąca na terenie województwa 

świętokrzyskiego  instalacja  do  unieszkodliwiania  tych  odpadów  nie  ma  wolnych  mocy 

przerobowych  do  przyjęcia  odpadów  wytworzonych  przez  Zamawiającego  tj.  Zespół  Opieki 

Zdrowotnej w Ostrowcu Świętokrzyskim. Izba w pełni podziela ocenę tego pisma, dokonaną 

przez 

Zamawiającego  w  odpowiedzi  na  odwołanie,  gdzie  Zamawiający  stwierdza,  iż 

powyższe  pismo  „nie  podważa  prawidłowości  wyboru,  gdyż  pismo  to  de  facto  nie  zawiera 

żadnych  konkretnych  danych  dotyczących  2022  r.,  a  także  nie  przesądza  o  tym  że  nawet 

wobec  ograniczonych  mocy  przerobowych  wybrany  oferent  nie  je

st w stanie zarezerwować 

ich  odpowiedniej  ilości  na  poczet  realizacji  przedmiotowej  umowy.  Również  ogólna 

szacunkowa  ilość  produkowanych  w  danym  roku  odpadów  nie  musi  być  tożsama  z  ilością 

odpadów  jaką  wybrany  oferent  zobowiązany  jest  do  zutylizowania.  Jest  również 

prawdopodobne,  że  w  przypadku  innych  podmiotów  wytwarzających  odpady  medyczne  w 

województwie  świętokrzyskim,  zachodzi  możliwość  skorzystania  z  wyjątku  zawartego  w 

ustawie o odpadach, pozwalającego na ich utylizację w spalarni, która znajduje się w innym 

województwie  lecz  w  bliższej  odległości  niż  spalarnia  w  Sandomierzu.”    Dostrzeżenie 

wymagało  również,  że  Odwołujący  nie  przedstawił  żadnego  dowodu  na  okoliczność,  że 

podjął  próbę  pozyskania  oferty  instalacji  z  woj.  świętokrzyskiego  na  unieszkodliwianie 

odpadów medycznych pochodzących od Zamawiającego, czy też, że podmiot zarządzający 

tą instalacją omówił Odwołującemu złożenia takiej oferty ze względu na brak wolnych mocy 

przerobowych.  

Wobec powyższego Izba orzekła jak w sentencji. 

Biorąc  powyższe  pod  uwagę,  o  kosztach  postępowania  odwoławczego  orzeczono 

stosownie do wyniku postępowania - na podstawie art. 557 oraz art. 575 ustawy Pzp oraz w 

oparciu  o  przepisy  §  8  ust.  2  w  zw.  z  §  5  pkt  1  rozporządzenia  Prezesa  Rady  Ministrów  z 

dnia  30  grudnia  2020  r

.  w  sprawie  szczegółowych  rodzajów  kosztów  postępowania 

odwoławczego, ich rozliczania oraz wysokości i sposobu pobierania wpisu od odwołania (Dz. 

U. z 2020 r. poz. 2437). 

Przewodnicząca:      ……………….………….…