KIO 2798/22, 2809/22 WYROK dnia 8 listopada 2022 r.

Sygn. akt: KIO 2798/22, 2809/22 

WYROK 

z dnia 8 listopada 2022 r. 

Krajowa Izba Odwoławcza - w składzie: 

Przewodniczący: 

Anna Wojciechowska 

Członkowie:   

Marek Bienias 

Anna Chudzik 

Protokolant:   

Adam 

Skowroński 

po  rozpoznaniu  na  rozprawie  w  Warszawie  w  dniu  8  listopada  2022 

r.  odwołania 

wniesionego do Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej  

w  dniu  24  października  2022  r.  przez  wykonawcę  ANTEA  POLSKA  Spółka  Akcyjna 

z 

siedzibą w Katowicach (KIO 2798/22) 

w  dniu  24  października  2022  r.  przez  wykonawcę  MGGP  S.A.  z  siedzibą  w  Tarnowie 

(KIO 2809/22) 

w 

postępowaniu 

prowadzonym 

przez 

zamawiającego 

Operatora 

Gazociągów 

Przesyłowych GAZSYSTEM S.A. z siedzibą w Warszawie 

przy  udziale  wykonawcy  ACE  sp.  z  o.o.  sp.  k. 

z  siedzibą  w  Poznaniu  zgłaszającego 

przystąpienie do postępowania odwoławczego po stronie zamawiającego w sprawie o sygn. 

akt KIO 2798/22 oraz KIO 2809/22 

przy  udziale  wykonawcy 

ANTEA  POLSKA  Spółka  Akcyjna  z siedzibą  w  Katowicach 

zgłaszającego  przystąpienie  do  postępowania  odwoławczego  po  stronie  zamawiającego 

w sprawie o sygn. akt KIO 2809/22 

przy  udziale wykonawcy 

MGGP S.A. z siedzibą w Tarnowie zgłaszającego przystąpienie 

do postępowania odwoławczego po stronie odwołującego w sprawie o sygn. akt KIO 2798/22 

orzeka: 

Umarza  postępowanie  odwoławcze  w  sprawie  KIO  2798/22  i  nakazuje  zwrot 

z 

rachunku  bankowego  Urzędu  Zamówień  Publicznych  na  rzecz  wykonawcy  ANTEA 

POLSKA  Spółka  Akcyjna  z siedzibą  w  Katowicach  kwoty  15  000  zł  00  gr  (słownie: 

piętnaście tysięcy złotych zero groszy), uiszczonej tytułem wpisu od odwołania. 

Oddala odwołanie w sprawie KIO 2809/22. 

Kosztami postępowania w sprawie KIO 2809/22 obciąża odwołującego MGGP S.A. 

z siedzibą w Tarnowie i 

z

alicza  w  poczet  kosztów  postępowania  odwoławczego  kwotę  15  000  zł  00  gr 

(słownie:  piętnaście  tysięcy  złotych  zero  groszy)  uiszczoną  przez  wykonawcę 

MGGP S.A. z siedzibą w Tarnowie tytułem wpisu od odwołania, 

zasądza  od  odwołującego  MGGP  S.A.  z  siedzibą  w  Tarnowie  na  rzecz 

zamawiającego  Operatora  Gazociągów  Przesyłowych  GAZSYSTEM  S.A. 

z 

siedzibą  w  Warszawie  kwotę  3  600  zł  00  gr  (słownie:  trzy  tysiące  sześćset 

złotych  zero  groszy)  stanowiącą  uzasadnione  koszty  strony  poniesione  tytułem 

wynagrodzenia pełnomocnika. 

Stosownie  do  art.  579  ust.  1  i  580  ust.  1  i  2 

ustawy  z  dnia  11  września  2019  r.  -  Prawo 

zamówień  publicznych  (t.  j.  Dz.  U.  z 2022  r.,  poz.  1710  z  późn.  zm.)  na  niniejszy  wyrok  – 

w terminie  14  dni  od 

dnia jego doręczenia  -  przysługuje skarga  za  pośrednictwem  Prezesa 

Krajowej Izby Odwoławczej do Sądu Okręgowego w Warszawie. 

Przewodniczący: ………………………

Członkowie:         ……………………… 

……………………… 

Sygn. akt KIO 2798/22, 2809/22 
 

Uzasadnienie 

Zamawiający  –  Operator  Gazociągów  Przesyłowych  GAZSYSTEM  S.A.  z  siedzibą 

w Warszawie-  prowadzi 

postępowanie  o udzielenie  zamówienia  publicznego  sektorowego 

w trybie  przetargu  nieograniczonego  na  podstawie  ustawy  z dnia  11 

września  2019  r.  - 

Prawo zamówień publicznych (tekst jednolity Dz. U. 2022 r., poz. 1710 z późn. zm. – dalej 

„ustawa pzp”), pn. „Opracowanie dokumentacji projektowej dla „Gazociągu DN1000 MOP 8,4 

MPa  relacji  Wronów  –  Rozwadów  –  Strachocina"  (zamówienie  podzielone  na  2  części), 

numer  postępowania:  ZP/2022/03/0036/TAR,  Część  nr  1:  Opracowanie  dokumentacji 

projektowej dla gazociągu DN1000 MOP 8,4 relacji Wronów – Rozwadów oraz Część nr 2: 

Opracowanie dokumentacji projektowej dla gazociągu DN1000 MOP 8,4 relacji Rozwadów-

Strachocina

”, nr postępowania: ZP.26. 1.1.2021.TP. Ogłoszenie o zamówieniu opublikowane 

zostało  w Dzienniku  Urzędowym  Unii  Europejskiej  w dniu  18  marca  2022  r.,  za  numerem 

2022/S 055-145007. 

KIO 2798/22 

W  dniu  24 

października  2022  r.  odwołanie  wniósł  wykonawca  ANTEA  POLSKA 

Spółka Akcyjna z siedzibą w Katowicach  – dalej Odwołujący. Odwołujący wniósł odwołanie 

wobec: 

1) dokonania 

wyboru oferty złożonej przez wykonawcę ACE jako najkorzystniejszej, 

2) badania i oceny 

złożonych ofert, 

3)  zaniechania 

odrzucenia  oferty  wykonawcy  ACE  jako  złożonej  przez  wykonawcę 

podlegającego wykluczeniu z postępowania, 

4)  zaniechania 

wykluczenia  wykonawcy  ACE,  pomimo  że  wykonawca  ACE  w  wyniku 

zamierzonego  działania  lub  rażącego  niedbalstwa  wprowadził  Zamawiającego  w  błąd  przy 

przedstawianiu informacji, że spełnia warunki udziału w postępowaniu, co mogło mieć i miało 

istotny wpływ na decyzje podejmowane przez Zamawiającego w postępowaniu, 

5)  zaniechania  odrzucenia  oferty  wykonawcy  ACE,  po

mimo  że  została  złożona  przez 

wykonawcę, który nie złożył w przewidzianym terminie podmiotowego środka dowodowego, 

potwierdzającego spełnianie warunków udziału w postępowaniu, 

6)  wezwania  wykonawcy  ACE  po  raz 

drugi  do  uzupełnienia  tego  samego  podmiotowego 

środka dowodowego celem wykazania spełniania warunków udziału w postępowaniu, 

7)  zaniechania 

odrzucenia  oferty  wykonawcy  ACE  jako  złożonej  przez  wykonawcę 

niespełniającego warunków udziału w postępowaniu, 

8) zaniechania dokonania wyboru oferty najkorzystni

ejszej spośród pozostałych ofert. 

Odwołujący zarzucił Zamawiającemu naruszenie: 

1. art. 16 pkt 1 i 2 ustawy p

zp w związku z naruszeniem art. 226 ust. 1 pkt 2 lit. a) ustawy pzp 

w związku z naruszeniem art. 109 ust. 1 pkt 8 ustawy pzp poprzez zaniechanie odrzucenia 

oferty  wykonawcy  ACE  jako  złożonej  przez  wykonawcę  podlegającego  wykluczeniu 

z p

ostępowania; 

2.  art.  16  pkt  1  i  2  ustawy  p

zp  w  związku  z  naruszeniem  art.  109  ust.  1  pkt  8  ustawy  pzp 

poprzez  zaniechani

e wykluczenia wykonawcy  ACE,  pomimo  że wykonawca ACE  w  wyniku 

zamierzonego  działania  lub  rażącego  niedbalstwa  wprowadził  Zamawiającego  w  błąd  przy 

przedstawianiu informacji, że spełnia warunki udziału w postępowaniu, co mogło mieć i miało 

istotny wpływ na decyzje podejmowane przez Zamawiającego w postępowaniu; 

3. art. 16 pkt 1 i 2 ustawy p

zp w związku z naruszeniem art. 226 ust. 1 pkt 2 lit. c) ustawy pzp 

poprzez  zaniechanie odrzucenia oferty  wykonawcy  ACE,  pomimo  że  została złożona  przez 

wykonawcę, który nie złożył w przewidzianym terminie podmiotowego środka dowodowego, 

potwierdzającego spełnianie warunków udziału w postępowaniu; 

4. art. 16 pkt 1 i 2 ustawy p

zp w związku z naruszeniem art. 128 ust. 1 ustawy pzp poprzez 

wezwanie wykonawcy ACE po raz drugi d

o uzupełnienia tego samego podmiotowego środka 

dowodowego celem wykazania spełniania warunków udziału w postępowaniu; 

5. art. 16 pkt 1 i 2 ustawy pzp w 

związku z naruszeniem art. 226 ust. 1 pkt 2 lit. b) ustawy pzp 

poprzez  zaniechanie  odrzucenia  oferty  wyk

onawcy  ACE,  pomimo,  że  została  ona  złożona 

przez wykonawcę niespełniającego warunków udziału w postępowaniu; 

6. art. 16 pkt 1 i 2 ustawy p

zp w związku z naruszeniem art. 239 ust. 1 ustawy pzp poprzez 

bezpodstawne  dokonanie  wyboru  oferty  wykonawcy  ACE,  która  to  oferta  nie  jest  ofertą 

najkorzystniejszą,  a  przez  to  nierówne  traktowanie  wykonawców,  brak  zachowania  zasady 

uczciwej konkurencji, przez co 

postępowanie straciło walor przejrzystości. 

Odwołujący w oparciu o wyżej wskazane zarzuty wniósł o uwzględnienie odwołania, 

jak 

również nakazanie Zamawiającemu: 

unieważnienia  czynności  polegającej  na  wyborze  oferty  ACE  jako  najkorzystniejszej 

w 

postępowaniu, 

2) dokonania ponownego badania i oceny ofert, 

odrzucenia  oferty  wykonawcy  ACE  jako  złożonej  przez  wykonawcę  podlegającego 

wykluczeniu z p

ostępowania, 

4)  wykluczenie  wykonawcy  ACE  z  p

ostępowania  z  przyczyn  i  na  podstawie  wskazanych 

w 

odwołaniu, 

odrzucenia  oferty  wykonawcy  ACE  jako  złożonej  przez  wykonawcę,  który  nie  złożył 

w przewidzianym terminie podmio

towego środka dowodowego, potwierdzającego spełnianie 

warunków udziału w postępowaniu, 

odrzucenia  oferty  wykonawcy  ACE  jako  złożonej  przez  wykonawcę  niespełniającego 

warunków udziału w postępowaniu, 

7) dokonania 

wyboru oferty najkorzystniejszej spośród pozostałych ofert. 

KIO 2809/22 

W dniu 24 października 2022 r. odwołanie wniósł wykonawca MGGP S.A. z siedzibą 

w Tarnowie 

– dalej Odwołujący. Odwołujący wniósł odwołanie wobec czynności  odrzucenia 

oferty Odwołującego na podstawie art. 226 ust. 1 pkt 2 lit a ustawy pzp w zw. z art. 109 ust. 1 

pkt  7  ustawy  pzp  i  wykluczenia 

Odwołującego z postępowania o udzielenie zamówienia na 

podstawie art. 109 ust. 1 pkt 7 ustawy pzp. 

Odwołujący zarzucił Zamawiającemu naruszenie: 

1.  art.  110  ust.  2  ustawy  pzp  poprzez  jego 

niezastosowanie  i  przyjęcie,  że  procedura 

samooczyszczenia 

dopuszczona  tym  przepisem  została  złożona  przez  Odwołującego  po 

terminie  przewidzianym  na  tę  czynność,  co  oznacza,  że  okoliczności  wskazane  tym 

przepisem  nie  mogą  znaleźć  zastosowania  do  Odwołującego  i  stanowić  podstawy  do 

zaniec

hania wykluczenia Odwołującego z postępowania, 

2. art. 110 ust. 3 ustawy 

pzp poprzez jego niezastosowanie, polegające na braku dokonaniu 

oceny,  czy 

procedura  samooczyszczenia  z  dnia  18  lipca  2022  r.  oraz  z  dnia  15  września 

022 r. podjęta przez Odwołującego była wystarczająca do wykazania jego rzetelności, 

3.  art.  126  ust.  3  ustawy  pzp  poprzez  jego  niezastosowanie  na  skutek  braku  wezwania 

Odwołującego  przez  Zamawiającego  do  złożenia  podmiotowych  środków  dowodowych 

aktualnych 

na  dzień  ich  złożenia,  w  sytuacji  gdy  Zamawiający  miał  wiedzę  w  zakresie 

okoliczności wskazujących na przyjęcie, że złożone uprzednio podmiotowe środki dowodowe 

nie są już aktualne, 

4. art. 253 ust. 1 pkt 2 ustawy pzp w zw. z art. 226 ust. 1 pkt 2 lit a ustawy pzp w zw. z art. 

109  ust.  1  pkt  7  ustawy  pzp  poprzez  brak  podania  w  informacji  o  odrzuceniu  oferty 

Odwołującego  uzasadnienia  faktycznego  i  prawnego  uwzględniającego  całokształt 

okoliczności faktycznych mających miejsce w trakcie postępowania o udzielenie zamówienia 

publicznego,  prze

de  wszystkim  pominięcie  okoliczności  złożenia  przez  Odwołującego 

procedury samooczyszczenia w dniu 15 września 2022 r., 

5.  art.  109  ust.  1  pkt  7  ustawy  pzp  poprzez  jego  zastosowanie  i  bezprawne  wykluczenie 

z 

postępowania  o  udzielenie  zamówienia  Odwołującego,  mimo  że  w  odniesieniu  do 

Odwołującego  winien  znaleźć  zastosowanie  wyjątek  przewidziany  w  art.  110  ust.  2  ustawy 

pzp, 

6.  art.  226  ust.  1  pkt  2  lit  a  ustawy  pzp  w  zw.  z  art.  109  ust.  1  pkt  7  ustawy  pzp  poprzez 

bezzasadne odrzucenie oferty 

Odwołującego i uznanie, że wykonawca podlega wykluczeniu 

w sytuacji, gdy nie zaistniały przesłanki uprawniające do zastosowania art. 109 ust. 1 pkt 7 

ustawy pzp z uwagi na 

powinność zastosowania art. 110 ust. 2 pzp, co oznacza, że wobec 

Odw

ołującego  nie  zachodzą  przesłanki  wykluczenia  z  postępowania  o  udzielenie 

zamówienia publicznego, z kolei decyzja Zamawiającego o odrzuceniu oferty Odwołującego i 

wykluczeniu  Odwołującego  z  postępowania  o  udzielenie  zamówienia  publicznego  została 

podjęta z naruszeniem przepisów ustawy. 

Odwołujący w oparciu o wyżej wskazane zarzuty wniósł o uwzględnienie odwołania, 

jak również nakazanie Zamawiającemu: 

unieważnienia  czynności  z  dnia  14  października  2022  r.  polegających  na  wykluczeniu 

Odwołującego  z  postępowania  o  udzielenie  zamówienia  publicznego  oraz  odrzuceniu  jego 

oferty, 

2). dokonania 

powtórnej czynności badania i oceny ofert. 

Odwołujący przedstawił stan faktyczny sprawy wskazując zdarzenia jakie poprzedziły 

złożenie  przez  Odwołującego  dokumentów  podmiotowych  w  przedmiotowym  postępowaniu 

(postępowanie nr 5): 

Dnia  6  grudnia  2018  r.  między  Odwołującym  a  Zamawiającym  zawarta  została 

umowa nr 1000032164 z na opracowanie dokumentacji pro

jektowej gazociągu DN 500 MOP 

8,4 MPa 

wraz z infrastrukturą towarzyszącą dla zadania inwestycyjnego „Budowa gazociągu 

Skoczów-  Komorowice-Oświęcim-Tworzeń  wraz  z  infrastrukturą  niezbędną  do  jego  obsługi 

na  terenie 

województw  małopolskiego  i  śląskiego,  Etap  III  Gazociąg  wysokiego  ciśnienia 

DN500 MOP 8,4 

MPa relacji Skoczów-Komorowice-Oświęcim, określana dalej jako „Umowa 

nr  1”.  Została  ona  zawarta  w  rezultacie  rozstrzygnięcia  „Postępowania  nr  1”,  w  którym 

Zamawiający przewidział fakultatywne podstawy wykluczenia wykonawców, przewidziane w 

art. 24 ust. 5 pkt 1), 2) i 8) ustawy pzp. Podstawa wykluczenia wskazana w art. 24 ust. 5 pkt 

2 ustawy 

pzp, stanowiła odpowiednik aktualnie obowiązującego art. 109 ust. 1 pkt 5 ustawy 

pzp.  Postępowanie  nr  1  nie  przewidywało  jako  podstawy  wykluczenia  art.  24  ust.  5  pkt  4 

ustawy 

pzp, który był odpowiednikiem obecnego art. 109 ust. 1 pkt 7 ustawy pzp. 

W  dniu  19  czerwca  2020  r.  Zamawiający  odstąpił  od  Umowy  nr  1  z  winy 

Odwołującego.  Jednak  od  samego  początku  skuteczność  tego  oświadczenia  była 

przedmiotem sporu między Stronami, który odnosił się do oceny zdarzeń zaszłych w trakcie 

realizacji  Umowy  nr  1  oraz 

odpowiedzialności  każdej  ze  Stron  za  okoliczności,  które 

doprowadziły  do  odstąpienia.  Prowadzone  również  były  między  Stronami,  z  różną 

intensywnością, rozmowy w sprawie ugodowego zakończenia sporu. Pierwsza tura rozmów 

zakończyła się, bez osiągnięcia porozumienia, w pierwszym kwartale 2022 r. 

W  dniu  21  kwietnia  2021  r.  Zamawiający  ogłosił  postępowanie  o  udzielenie 

zamówienia  publicznego  na  świadczenie  usługi  budowlanego  nadzoru  inwestorskiego, 

przyrodniczego  i 

zarządzania  realizacją  Inwestycji  pn.:  „Budowa  gazociągu  DN  1000 

Gustorzyn

–Wronów”  z podziałem  na  trzy  Etapy  (numer  postępowania:  ZP/2021/04/0037/Pl, 

dalej  jako 

„Postępowanie  nr  2”),  w  którym  Zamawiający  przewidział  jako  podstawę 

wykluczenia  m.in.  art.  109  ust.  1  pkt  5  ustawy 

pzp.  Podobnie  jak  miało  to  miejsce  w 

Postępowaniu nr 1, Postępowanie nr 2 nie przewidywało jako podstawy wykluczenia art. 109 

ust. 1 pkt 7 ustawy pzp. Na wezw

anie Zamawiającego Odwołujący złożył podmiotowe środki 

dowodowe  oraz 

oświadczenia,  o  którym  mowa  w  art.  125  ustawy  pzp,  tj.  JEDZ,  w  którym 

Odwołujący zaznaczył, że nie podlega wykluczeniu z postępowania zaznaczając odpowiedź 

„NIE”  w odpowiedniej  pozycji  formularza  JEDZ  (dotyczącej  przesłanki  wykluczenia  na 

podstawie art. 109 ust. 1 pkt 5 ustawy pzp). W reakcji 

na złożone dokumenty w dniu 30 lipca 

2021 r. Zamawiający przesłał Odwołującemu wezwanie, w którym wskazując na okoliczności 

związane  z  zakończeniem  przed  czasem  uprzednio  zawartej  Umowy  nr  1,  stwierdził,  że 

sytuacja 

taka  podważa  wiarygodność  Odwołującego,  a  tym  samym  spełnia  przesłankę, 

o 

której mowa w przepisie art. 109 ust. 1 pkt 5 ustawy pzp i w związku z powyższym wezwał 

Odwołującego,  w  oparciu  o  art.  128  ust.  1  ustawy  pzp,  do  poprawienia  dokumentu  JEDZ 

poprzez  ws

kazanie  odpowiedzi  „TAK”  na  pytanie  „Czy  wykonawca  jest  winien  poważnego 

wykroczenia  zawodowego?”  oraz  do  przedstawienia  przedsięwziętych  w  celu 

samooczyszczenia środków wraz z ich opisem, zgodnie z dyspozycją art. 110 ust. 2 ustawy 

pzp. 

Odwołujący,  kwestionując  konsekwentnie  skuteczność  odstąpienia  od  Umowy  nr  1, 

odpowiedział  na  wezwanie  Zamawiającego,  wskazując  na  brak  podstaw  do  modyfikacji 

JEDZ  i  skorzystania  z  procedur

y  samooczyszczenia.  Odwołujący  przedstawił  swoje 

stanowisko  oraz 

ponownie  złożył  JEDZ,  w  którym  na  pytanie:  Czy  wykonawca  jest  winien 

poważnego  wykroczenia  zawodowego?”,  podtrzymał  dotychczasową  odpowiedź, 

zaznaczając  „NIE”.  W dniu  2  września  2021  r.  Zamawiający  wykluczył  Odwołującego  z 

Postępowania nr 2 na podstawie art. 109 ust. 1 pkt 5 ustawy pzp oraz o odrzucił jego ofertę 

na  podstawie  art.  226  ust.  1  pkt 

2)  lit.  a)  pzp.  Jako  podstawę  faktyczną  swojej  decyzji 

Zamawiający wskazał okoliczności związane z realizacją Umowy nr 1, przyjmując, że przy jej 

realizacji  Odwołujący  dopuścił  się  rażącego  naruszenia  obowiązków  zawodowych, 

polegającego  na  niewykonaniu  obowiązków  umownych,  wskutek  czego  Zamawiający 

odstąpił  od  Umowy  nr  1  z  winy  Odwołującego.  Przedmiotowa  decyzja  Zamawiającego 

została  zaskarżona  odwołaniem,  zakończonym  wyrokiem  z  dnia  25  października  2021  r.  o 

sygn.  akt:  KIO  2706/21  uwzględniającym  w  całości  odwołanie  i  uchylającym  decyzję 

Zamawiającego o wykluczeniu Odwołującego z postępowania. W uzasadnieniu wyroku Izba 

orzekła  m.in.,  że  „zaistniałe  opóźnienia  w  terminie  realizacji  (…)  -  nie  były  wyłączną  winą 

Odwołującego,  a  dokładnie  Zamawiający  tego  nie  wykazał.  Niewątpliwe  bowiem 

postanowienia  opisu  przedmiotu  zamówienia  (OPZ)  dawały  Odwołującemu  podstawy  do 

odmiennych twierdzeń, co do zakresu poszczególnych etapów, Kamieni Milowych i terminów 

ich realizacji. Jednocześnie, częsty brak konsekwencji w działaniach Zamawiającego, czyni 

obraz realizacji kontraktu nie tak jednoznacznie negatywny 

dla Odwołującego, jak próbował 

to przedstawić, w ocenie Izby, nieskutecznie Zamawiający.” W podsumowaniu wyroku padło 

stwierdzenie,  że  „Izba  na  koniec  ponownie  podkreśla,  że  nie  przesądza  ostatecznie  o 

zaistniałych  okolicznościach,  które  były  podstawą  odstąpienia  od  umowy  przez 

Zamawiającego,  jej  zadaniem  jest  jedynie  ocena  czynności  Zamawiającego  w  kontekście 

wykaz

ania  przez  niego  przesłanek  z  art.  109  ust.  1  pkt  5  NPzp,  gdyż  jak  zostało  to 

przedstawione  powyżej  Zamawiający  przyczynił  się  także  w znaczny  sposób  do  fiaska 

projektu.” 

Po wydaniu przedmiotowego wyroku, w dniu 3 stycznia 2022 r. Zamawiający wszczął 

Postępowanie  nr  3  pn.  Opracowanie  dokumentacji  projektowej  wraz  z  pełnieniem  nadzoru 

autorskiego  dla  zadania  remontowego  pn.:  „Likwidacja  wypłyceń  na  odcinku 

eksploatacyjnym 

Rojęczyn-Leszno  (odboczki  Rydzyna,  Pawłowice,  Leszno)  oraz  odboczka 

Poniec", 

nr  postępowania:  ZP/2021/12/0133/POZ,  w  którym  rozszerzył  katalog  podstaw 

wykluczenia 

wykonawców o niestosowane w dotychczasowych przetargach podstawy, w tym 

m.in.  o 

podstawę  z  art.  109  ust.  1  pkt  7  ustawy  pzp.  Odwołujący  złożył  ofertę  w 

Postępowaniu  nr  3,  po  czym  nastąpiła  powtórka  scenariusza  jaki  miał  miejsce  w 

Postępowaniu  nr  2  –  na  wezwanie  Zamawiającego  pismem  z  dnia  11  kwietnia  2022  r., 

Odwołujący  złożył  dokumenty  podmiotowe  oraz  JEDZ,  w  którym  konsekwentnie  w  części 

dotyczącej  fakultatywnych  podstaw  odpowiedział:  „NIE”,  mając  umocowanie  do  takiej 

odpowiedzi  powołanym  wyżej  wyrokiem  KIO.  Do  JEDZ  dodatkowo  zostały  dołączone 

wyjaśnienia, opisujące okoliczności sporu i podstawy decyzji Odwołującego, co do sposobu 

wypełnienia  JEDZ.  Zamawiający,  w nawiązaniu  do  przedłożonego  JEDZ,  pismem  z  dnia  6 

maja  2022  r.  wezwał  Odwołującego  do  poprawienia  JEDZ  poprzez  wskazanie  odpowiedzi 

„TAK” na pytanie „Czy wykonawca znajdował się w sytuacji, w której wcześniejsza umowa w 

sprawie  zamówienia  publicznego,  wcześniejsza  umowa  z  podmiotem  zamawiającym  lub 

wcześniejsza  umowa  w  sprawie  koncesji  została  rozwiązana  przed  czasem,  lub  w  której 

nałożone  zostało  odszkodowanie  bądź  inne  porównywalne  sankcje  w  związku  z  tą 

wcześniejszą  umową?”  oraz  do  przestawienia  przedsięwziętych  w  celu  samooczyszczenia 

środków  wraz  z  ich  opisem,  zgodnie  z  dyspozycją  art.  110  ust.  2  pzp.  Odwołujący,  w 

odpowiedzi na wezwanie Zamawi

ającego, w piśmie z dnia 13 maja 2022 r. podtrzymał swoje 

stanowisko co do sposobu wypełnienia JEDZ, powołując się m.in. na argumenty zawarte w 

wyroku  KIO  z  dnia  25  października  2021  r.  o  sygn.  akt:  KIO  2706/21.  Następnie 

Zamawiający  dnia  10  czerwca  2021  r.  wykluczył  Odwołującego  z Postępowania  nr  3  na 

podstawie  art.  109  ust.  1  pkt  7  pzp  oraz  w  konsekwencji  odrzucił  ofertę  Odwołującego  na 

podstawie  art.  226  ust.  1  pkt  2)  lit.  a)  pzp.  W  wyniku  wniesionego  przez  Odwołującego 

odwołania od powyższej decyzji Zamawiającego, Krajowa Izba Odwoławcza w wyroku z dnia 

18  lipca  2022  r.  o  sygn.  KIO  1638/22  przyznała  rację  Zamawiającemu,  uznając  za 

prawidłowe wykluczenie Odwołującego z postępowania. 

W  dniu  13  kwietnia  2022  r.  Zamawiający  wszczął  Postępowanie  nr  4  pn.: 

„Opracowanie  kompletnej  dokumentacji  projektowej  oraz  pełnienie  nadzoru  autorskiego  dla 

zadania: 

Budowa gazociągu DN500; MOP 8,4MPa relacji Skoczów-Komorowice-Oświęcim w 

podziale  na 

2  części,  w  zakresie  części  2:  Opracowanie  kompletnej  dokumentacji 

projektowej  oraz 

pełnienie  nadzoru  autorskiego  dla  zadania:  „Budowa  gazociągu  DN500; 

MOP  8,4MPa  relacji 

Skoczów-Komorowice  -Oświęcim  –  Etap  IVb  –  odc.  4,0km  od  Stare 

Bielsko  do  ZZU  Wapienica 

(bez  ZZU)”,  nr  postępowania:  ZP/2022/04/0060/SWI,  a  jego 

przebieg w zakresie odniesieniu 

do składania dokumentu JEDZ miał identyczny przebieg jak 

w  Postępowaniach  nr  2  i  3.  W Postępowaniu  nr  4  Zamawiający  również  przewidział 

przesłanki wykluczenia wskazane w art. 109 ust. 1 pkt 7 ustawy pzp. Zamawiający, pismem 

z dnia 19 maja 202

2 r., a więc po wydaniu wyroku KIO z dnia 25 października 2021 r. o sygn. 

akt:  KIO  2706/21  w  Postępowaniu  nr  2,  ale  jeszcze  przed  wykluczeniem  Odwołującego  w 

Postępowaniu  nr  3,  wezwał  Odwołującego  do  przedłożenia  podmiotowych  środków 

dowodowych  oraz  dokume

ntu  JEDZ.  W  odpowiedzi  na  powyższe  wezwanie  Odwołujący, 

pismem  z  dnia  30  maja  2022  r.,  przedłożył  żądane  dokumenty,  w  tym  dokument  JEDZ,  w 

którym  w  części  poświęconej  podstawom  fakultatywnym  wykluczenia  odpowiadającym 

podstawie  z  art.  109  ust.  1  pkt  7  ustawy 

pzp  zaznaczył  „NIE”,  dołączając  jednocześnie  do 

JEDZ  wyjaśnienia  dotyczące  sporu  z Zamawiającym,  na  analogicznej  zasadzie  jak  w 

Postępowaniu  nr  2  i  3.  W  odpowiedzi  Zamawiający  pismem  z  dnia  15  czerwca  2022  r. 

wezwał  Odwołującego  do  poprawienia  JEDZ  poprzez  wskazanie  odpowiedzi  „TAK”  na 

pytanie „Czy wykonawca znajdował się w sytuacji, w której wcześniejsza umowa w sprawie 

zamówienia  publicznego,  wcześniejsza  umowa  z podmiotem  zamawiającym  lub 

wcześniejsza  umowa  w  sprawie  koncesji  została  rozwiązana  przed  czasem,  lub  w  której 

nałożone  zostało  odszkodowanie  bądź  inne  porównywalne  sankcje  w  związku  z  tą 

wcześniejszą  umową?”  oraz  do  przestawienia  przedsięwziętych  w  celu  samooczyszczenia 

środków wraz z ich opisem, zgodnie z dyspozycją art. 110 ust. 2 ustawy pzp. W odpowiedzi 

na  powyższe wezwanie,  pismem  z  dnia  22  czerwca 2022  r.,  Odwołujący  podtrzymał  swoje 

uprzednie  stan

owisko  wyjaśniając  powody  swojej  decyzji.  Wszystkie  czynności  opisane 

powyżej zostały dokonane w Postępowaniu nr 4 w dacie poprzedzającej wydanie przez KIO 

orzeczenia  z  dnia  18  lipca  2022  r.  sygn.  KIO  1638/22 

w  Postępowaniu nr  3. W  tym  czasie 

jedynym  rozst

rzygnięciem  oceniającym  spór  między  Odwołującym  a Zamawiającym  w 

związku z realizacją Umowy nr 1 było orzeczenie KIO z dnia 25 października 2021 r. o sygn. 

akt: KIO 2706/21, wydane w Postępowaniu nr 2, które przyznawało rację Odwołującemu co 

do  braku  podst

aw  wykluczenia  z  postępowania.  Co  prawda  przedmiotowe  orzeczenie 

zapadło  w  odniesieniu  do  podstawy  z  art.  109  ust.  1  pkt  5  ustawy  pzp,  jednak  mając  na 

uwadze bardzo zbliżone przesłanki wykluczenia z art. 109 ust. 1 pkt 5 oraz pkt 7 ustawy pzp, 

tożsamą  podstawę  faktyczną,  a  także  argumentację  zawartą  w uzasadnieniu 

przedmiotowego  wyroku  Izby,  odnoszącą  się  działań  Stron  podejmowanych  w  trakcie 

realizacji 

Umowy  nr  1  oraz  wskazującą  na  rodzaje  uchybień  ze  strony  Zamawiającego, 

Odwołujący  miał  pełne  podstawy  do  przyjęcia,  że  podniesione  w  wyroku  uwarunkowania 

znajdą zastosowanie także w odniesieniu do drugiej z podstaw wykluczenia, wprowadzonej 

przez Zamawiającego w Postępowaniu nr 3, po niekorzystnym dla niego wyroku wydanym w 

Postępowaniu nr 2. W uzasadnieniu wyroku KIO z dnia 25 października 2021 r. o sygn. akt: 

KIO 2706/21 Izba orzekła m.in., że „zaistniałe opóźnienia w terminie realizacji (…) - nie były 

wyłączną  winą  Odwołującego,  a  dokładnie  Zamawiający  tego  nie  wykazał.  Niewątpliwe 

bowiem  postanowienia  opi

su  przedmiotu  zamówienia  (OPZ)  dawały  Odwołującemu 

podstawy  do 

odmiennych  twierdzeń,  co  do  zakresu  poszczególnych  etapów,  Kamieni 

Milowych  i  terminów  ich  realizacji.  Jednocześnie,  częsty  brak  konsekwencji  w działaniach 

Zamawiającego,  czyni  obraz  realizacji  kontraktu  nie  tak  jednoznacznie  negatywny  dla 

Odwołującego, jak próbował to przedstawić, w ocenie Izby, nieskutecznie Zamawiający.” W 

podsumowaniu  wyroku  padło  stwierdzenie,  że  „Izba  na  koniec  ponownie  podkreśla,  że  nie 

przesądza  ostatecznie  o  zaistniałych  okolicznościach,  które  były  podstawą  odstąpienia  od 

umowy przez 

Zamawiającego, jej zadaniem jest jedynie ocena czynności Zamawiającego w 

kontekście wykazania przez niego przesłanek z art. 109 ust. 1 pkt 5 NPzp, gdyż jak zostało 

to  przedstawione 

powyżej  Zamawiający  przyczynił  się  także  w  znaczny  sposób  do  fiaska 

projektu.”  Wydanie  przez  Krajową  Izbę  Odwoławczą  wyroku  z  dnia  18  lipca  2022  r.  sygn. 

KIO  1638/22 

w  zakresie  Postępowania  nr  3  spowodowało  zmianę  sytuacji  prawnej 

Odwołującego. Odwołujący uznał, że zapadłe orzeczenie ma znaczenie szersze i w praktyce 

rzutować będzie na ocenę podstaw fakultatywnego wykluczenia na podstawie art. 109 ust. 1 

pkt 7 ustawy pzp w innych 

postępowaniach i w związku z powyższym zmienił dotychczasowe 

stanowisko i uznając, że odstąpienie od Umowy nr 1 mogło stanowić podstawę wykluczenia 

Odwołującego,  podjął  działania  w  zakresie  self-cleaningu,  a  także  dodatkowo  ponowił 

działania  celem  zawarcia  z  Zamawiającym  porozumienia  dotyczącego  kwestii  rozliczeń  i 

roszczeń cywilnoprawnych związanych z odstąpieniem od Umowy nr 1. Wobec powyższego 

Odwołujący pismem z dnia 18 lipca 2022 r. złożył korektę dokumentu JEDZ wraz procedurą 

self-cleaning. W zaktualizowanym 

JEDZ Odwołujący na pytanie: Czy wykonawca znajdował 

się  w  sytuacji,  w  której  wcześniejsza  umowa  w  sprawie  zamówienia  publicznego, 

wcześniejsza  umowa  z  podmiotem  zamawiającym  lub  wcześniejsza  umowa  w  sprawie 

koncesji  została  rozwiązana  przed  czasem,  lub  w  której  nałożone  zostało  odszkodowanie 

bądź inne porównywalne sankcje w związku z tą wcześniejszą umową? udzielił odpowiedzi: 

„TAK”  oraz  załączył  do  JEDZ  dokumenty  mające  potwierdzać  przeprowadzenie  procedury 

samooczyszczenia  (self-cleaning). 

Pismem  z  dnia  19  sierpnia  2022  r.  Zamawiający 

poinformował Odwołującego o wykluczeniu z postępowania Odwołującego na podstawie art. 

109  ust.  1  pkt  7  ustawy  pzp  oraz  o  odrzuceniu  oferty 

Odwołującego  na podstawie  art.  226 

ust. 1 pkt 2) lit. a) ustawy pzp. W uzasadnieniu decyzji 

Zamawiający wskazał, że aktualizacja 

JEDZ oraz wykazanie podjęcia środków, które miałyby potwierdzać rzetelność Odwołującego 

(samooczyszczenie)  zostały  przedłożone  przez  Odwołującego  już  po  upływie  terminu 

wyznaczonego  przez  Zamawiającego  w  wezwaniu  z  dnia  15  czerwca  2022  r.  Ponadto 

według  Zamawiającego  „podjęte  przez  Wykonawcę  czynności  i  działania  zmierzające  do 

samooczyszczenia mają wyłącznie charakter pozorny, a tym samym nie są wystarczające do 

wykazania  jego  rzetelności,  a  w  konsekwencji  uznania,  że  Wykonawca  nie  podlega 

wykluczeniu”.  Odwołujący  w  dniu  29  sierpnia  2022  r.  wniósł  odwołanie  od  przedmiotowej 

decyzji.  Wyrokiem 

z  dnia  13  września  2022  r.  (sygn.  akt:  KIO  2252/22)  Izba  oddaliła 

odwołanie.  W  uzasadnieniu  Izba  w  zakresie  zarzutów  dotyczących  braku  podstaw  do 

wykluczenia Odwołującego z postępowania na podstawie art. 109. ust. 1 pkt 7 ustawy pzp i 

odrzucenia oferty Odwołującego na podstawie art. 226 ust. 1 pkt 2 lit a) ustawy pzp uznała, 

że  „zmiana  oświadczenia  w  JEDZ  dokonana  przez  Wykonawcę  po  terminie  i  w  sposób 

modyfikujący oświadczenie uzupełnione na wezwanie Zamawiającego nie mogła być uznana 

za  zgodną  z przepisami  i  dopuszczalną  na  gruncie  przepisów  Ustawy.  (…).  Istotnym 

pozostawało natomiast ustalenie, czy modyfikacja wcześniejszych oświadczeń w JEDZ była 

dopuszczalna  w  okolicznościach,  jakie  towarzyszyły  ich  składaniu  w  toku  postępowania,  w 

szczególności po zmianie sytuacji jaka dla Wykonawcy powstała w wyniku orzeczenia KIO z 

lipca 2022 r. (…), Izba uznała, iż przepis art. 126 ust. 3 ustawy nie mógł mieć zastosowania. 

W  szczególności  należy  zauważyć,  iż  wprawdzie  w  odwołaniu  pojawia  się  argument 

związany z możliwością samodzielnego złożenia aktualnego oświadczenia przez wykonawcę 

w  oparciu  o  art.  126  ust.  3  Ustawy,  to jednak  nie ma 

w odwołaniu zarzutu braku wezwania 

przez  Zamawiającego  Wykonawcy  do  złożenia  aktualnych  podmiotowych  środków 

dowodowych.  (…).  Tym  samym  Izba  oceniając  czynność  wykluczenia  Odwołującego  z 

postępowania nie miała podstaw do formułowania ocen w odniesieniu do przebiegu badania 

i  weryfikacji  podmiotowej  Wykonawcy  i  odniosła  się  wyłącznie  do  oceny  końcowej  i 

uzasadnienia,  jakie  wskazał  Zamawiający  w decyzji  o  wykluczeniu  Odwołującego  z 

postępowania.  (….).  W  ocenie  składu  orzekającego  nie  wpływa  na  sytuację Wykonawcy  w 

postępowaniu zmiana oświadczenia JEDZ dokonana po wydaniu wyroku z dnia 18.07.2022 

r. w sprawie KIO 1638/22. Odwołujący upatruje w tej okoliczności uzasadnienia dla uznania, 

iż jego oświadczenie w JEDZ stało się nieaktualne, a tym samym dopuszczalne miałoby być 

jego  zastąpienie  nowym  oświadczeniem  w  trybie  art.  126  ust.  3  Ustawy.  W  ocenie  składu 

orzekającego  taka  podstawa  nie  zaistniała.  (…).  Ponieważ  przepisy  Ustawy  traktują 

oświadczenia, o których mowa w art. 125 ust. 1 Ustawy jako podmiotowe środki dowodowe 

(opisane w rozdziale 2 oddział 4), to nawet przyjmując odmienną ocenę prawną wyłączenia 

jakie  zostało  poczynione  w  definicji  podmiotowego  środka  dowodowego,  w  ocenie  składu 

o

rzekającego również okoliczności podniesione w odwołaniu nie uzasadniałyby stwierdzenia, 

że  oświadczenia  w  JEDZ  utraciły  w  toku  postępowania  swoją  aktualność.  Zasadniczą 

przeszkodą stanowiło bowiem stwierdzenie, że sytuacja faktyczna Wykonawcy istniejąca tak 

na  dzień  składania  pierwszego  oświadczenia  w  JEDZ,  jak  również  na  moment  jego 

utrzymania na wezwanie Zamawiającego, a następnie skorygowanego z inicjatywy samego 

Wykonawcy, nie uległa zmianie. W szczególności takiej zmiany nie determinował wyrok KIO 

z l

ipca 2022 r., który wyłącznie zawierał ocenę prawną w kontekście wypełnienia przesłanki z 

art.  109  ust.  1  pkt  7  Ustawy.  Okoliczności  dotyczące  wypowiedzenia  umowy  przez 

Zamawiającego  nie  uległy  na  skutek  tego  wyroku  zmianie,  a  sama  ocena  organu 

orzekającego  w  żaden  sposób  nie  wpływała  na  możliwość  wypełnienia  oświadczenia  w 

JEDZ 

zgodnie z instrukcją. (…). Mając powyższe na uwadze skład orzekający Izby uznał, iż 

w sytuacji, 

gdy  doszło  do  rozwiązania  umowy  z  przyczyn  leżących  po  stronie  wykonawcy, 

okoliczność  ta  uzasadniała zaznaczenie odpowiedzi  TAK,  co Odwołujący  uczynił  w  sposób 

nieskuteczny 

dopiero  po  wyroku  Izby.  Tym  samym  cała  procedura  samooczyszczenia  nie 

mogła  wywoływać  skutku  dla  oceny  podmiotowej  Wykonawcy.  W  sprawie  nie  zachodziła 

zatem  potrzeba 

szczegółowej  oceny środków  jakie  przedsięwziął  Wykonawca  i  Izba  w  tym 

zakresie  odstąpiła  od  przedstawienia  swojego  stanowiska”.  Wyrok  KIO  z  dnia  13  września 

2022  r.  o  sygnaturze  akt 

KIO  2252/22  w  dniu  10  października  2022  r.  został  zaskarżony 

prze

z  Odwołującego  do  Sądu  Okręgowego  w  Warszawie  XXIII  Wydział  Gospodarczy 

Odwoławczy i Zamówień Publicznych. Do dnia wniesienia niniejszego odwołania skarga nie 

zosta

ła rozpatrzona.  

Odnosząc się do ciągu zdarzeń, które miały miejsce w Postępowaniu nr 5 Odwołujący 

wskazał,  że  po  złożeniu  przez  Odwołującego  oferty  Zamawiający  pismem  z  dnia  20  maja 

2022 r. wezwał Odwołującego do przedłożenia aktualnych na dzień złożenia podmiotowych 

środków  dowodowych, wymienionych w  Rozdziale XII  SWZ,  oraz  złożenia oświadczenia,  o 

którym mowa w art. 125 ust. 1 ustawy pzp, w celu potwierdzenia braku podstaw wykluczenia 

oraz  spełniania  warunków  udziału w  postępowaniu. W  odpowiedzi  na  wezwanie,  pismem  z 

dnia  2 czerwca 

2022  r.,  Odwołujący  przedłożył  podmiotowe  środki  dowodowe  oraz 

oświadczenie  JEDZ.  W  złożonym  JEDZ  w  części  poświęconej  podstawom  fakultatywnym 

wykluczenia 

odpowiadającym podstawie z art. 109 ust. 1 pkt 7 pzp, w odpowiedzi na pytanie: 

„Czy  wykonawca  znajdował  się  w  sytuacji,  w  której  wcześniejsza  umowa  w  sprawie 

zamówienia  publicznego,  wcześniejsza  umowa  z  podmiotem  zamawiającym  lub 

wcześniejsza  umowa  w sprawie  koncesji  została  rozwiązana  przed  czasem,  lub  w  której 

nałożone  zostało  odszkodowanie  bądź  inne  porównywalne  sankcje  w  związku  z  tą 

wcześniejszą  umową?”  Odwołujący  zaznaczył  „NIE”.  W  dalszej  kolejności  Zamawiający 

pismem z dnia 20 czerwca 2022 r. w trybie art. 128 ust. 1 ustawy 

pzp wezwał Odwołującego 

do  poprawienia  JEDZ  po

przez  wskazanie  odpowiedzi  „TAK”  na  pytanie  „Czy  wykonawca 

znajdował się w sytuacji, w której wcześniejsza umowa w sprawie zamówienia publicznego, 

wcześniejsza  umowa  z podmiotem  zamawiającym  lub  wcześniejsza  umowa  w  sprawie 

koncesji  została  rozwiązana  przed  czasem,  lub  w  której  nałożone  zostało  odszkodowanie 

bądź  inne  porównywalne  sankcje  w  związku  z  tą  wcześniejszą  umową?”  oraz  do 

przestawienia  przedsięwziętych  w  celu  samooczyszczenia  środków  wraz  z  ich  opisem, 

zgodnie  z  dyspozycją  art.  110  ust.  2  ustawy  pzp.  W  odpowiedzi  na  powyższe  wezwanie, 

pismem  z  dnia 

28  czerwca  2022  r.,  Odwołujący  podtrzymał  swoje  uprzednie  stanowisko 

wyjaśniając  powody  swojej  decyzji.  Następnie  po  wydaniu  wyroku  z  dnia  18  lipca  2022  r. 

sygn. KIO 1638/22 (dot. Postępowania nr 3), Odwołujący w dniu 18 lipca 2022 r. przedłożył 

nowy  JEDZ  z  procedurą  self-cleaning,  analogicznie  jak  w  Postępowaniu  nr  4  i  o  tej  samej 

treści  co  w  Postępowaniu  nr  4.  Równolegle  prowadzone  przez  Strony  negocjacje 

doprowadziły  w  dniu  2  sierpnia  2022  r.  do  zawarcia  porozumienia  na  mocy,  którego 

Zamawiający i Odwołujący uregulowali wzajemne roszczenia. Odwołujący uznał skuteczność 

odstąpienia  przez  Zamawiającego  od  Umowy  nr  1,  uznał  swoją  winę  w  doprowadzeniu  do 

rozwiązania  Umowy  nr  1,  zobowiązał  się  do  zapłaty  z  tego  tytułu  kary  umownej,  a  także 

zrzekł  się  odsetek  od  należnego  Odwołującemu  wynagrodzenia.  Z  kolei  Zamawiający  w 

ramach  zwartego  porozumienia  zobowiązał  się  do  zapłaty  wynagrodzenia  za  prace 

wykonane w ramach Umowy nr 1 w wysokości wskazanej w porozumieniu. W porozumieniu 

znalazło  się  potwierdzenie  polubownego  zakończenia  wszelkich  sporów  związanych  z 

Umową  nr  1  lub  wynikających  z  Umowy  nr  1,  w  tym  końcowe  rozliczenie  wynagrodzenia 

umownego i zrzeczenie się ewentualnych dalej idących roszczeń. Dodał, że porozumienie z 

dnia  2  sierpnia  2022  r.  zostało  przez  Strony  wykonane  (doszło  do  skutecznej  kompensaty 

roszczeń). Zawarcie w dniu 2 sierpnia 2022 r. porozumienia w opinii Odwołującego stanowiło 

okoliczność  uzasadniającą  aktualizację  części  złożonych  w Postępowaniu  nr  5 

podmiotowych  środków  dowodowych,  wobec  czego  pismem  z  dnia  15 września  2022  r. 

Odwołujący ponownie złożył zaktualizowane oświadczenie JEDZ, w którym na pytanie: „Czy 

wykonawca znajdował  się  w  sytuacji,  w  której  wcześniejsza umowa w sprawie zamówienia 

publicznego, wcześniejsza umowa z podmiotem zamawiającym lub wcześniejsza umowa w 

sprawie  koncesji  została  rozwiązana  przed  czasem,  lub  w  której  nałożone  zostało 

odszkodowanie  bądź  inne  porównywalne  sankcje  w  związku  z  tą  wcześniejszą  umową? 

udzieli

ł odpowiedzi: „TAK”. W ślad za oświadczeniem JEDZ zostały złożone zaktualizowane 

dokumenty  mające  potwierdzać  przeprowadzenie  procedury  samooczyszczenia  (self-

cleaning). 

Odnośnie zarzutu 1 odwołania Odwołujący podniósł, że Zamawiający, powołując się 

na  wyrok  z  d

nia  13  września  2022  r.  (sygn.  akt:  KIO  2252/22),  zapadły  w  oparciu  o  stan 

faktyczny  dot.  Postępowania  nr  4,  stanął  na  stanowisku,  że  skoro  w  Postępowaniu  nr  5 

Zamawiający  wezwał  Odwołującego  w  trybie  art.  128  ust.  1  ustawy  pzp  do  poprawienia 

i uzup

ełnienia  oświadczenia  JEDZ  w  takim  samym  zakresie  jak  w  Postępowaniu  nr  4, 

którego dot. wyrok z dnia 13 września 2022 r. (sygn. akt: KIO 2252/22), to tezy postawione w 

ww. wyroku odnoszą się w całej rozciągłości do Postępowania nr 5. Odwołujący nie zgadza 

się ze stanowiskiem Zamawiającego jakoby tezy wyrażone w wyroku KIO dot. Postępowania 

nr 4 miały zastosowanie w pełnej rozciągłości w odniesieniu do Postępowania nr 5. Zwrócił 

uwagę, że Krajowa Izba Odwoławcza w wyroku z dnia 13 września 2022 r. (sygn. akt: KIO 

2252/22)  wcale  nie  wskazuje  maksymalnego  terminu  na  złożenie  aktualizacji  JEDZ  i 

dokonanie  samooczyszczenia.  W  wyroku  pada  jedynie  stwierdzenie,  że  zmiana 

oświadczenia JEDZ dokonana została po terminie (vide str. 8 wyroku KIO z dnia 13 września 

2022  r.,  sygn. 

akt:  KIO  2252/22).  Z  kolei  Zamawiający  w  Informacji  o  wykluczeniu  z 

postępowania  i  odrzuceniu  oferty  z  dnia  14  października  2022  r.  wywodzi  jakoby 

ostatecznym 

terminem  na poprawienie JEDZ i  dokonanie procedury  samooczyszczenia był 

termin wskazany 

przez Zamawiającego w wezwaniu z dnia 20 czerwca 2022 r. kierowanym 

do Odwołującego w trybie art. 128 ust. 1 ustawy pzp. 

Odwołujący  podniósł,  że  istnieje  cały  szereg  orzeczeń  i  poglądów  doktryny,  które 

pozostają  w  sprzeczności  z  tezami  prezentowanymi  przez  Zamawiającego  jakoby 

maksymalny  termin  na  złożenie  aktualizacji  JEDZ  i  przeprowadzenie  procedury 

samooczyszczenia  był  wskazywany  przez  Zamawiającego  i  wynikał  z  jego  wezwania.  I  tak 

zgodnie  z  poglądem  wyrażonym  przez  A.  Gawrońską-Baran  [w:]  E.  Wiktorowska,  A. 

Wiktorowski,  P.  Wójcik,  A.  Gawrońska-Baran,  Prawo  zamówień  publicznych.  Komentarz 

aktualizowany,  LEX/el.  2022,  art.  110:  „Do  przywołanego  wyroku  TS  z  14.01.2021  r.,  C-

387/19,  odwołuje  się  także  KIO  w  swoim  orzecznictwie  (KIO  2348/21).  W  rozpoznawanej 

sprawie  KIO  w  ślad  za  wyrokiem  TSUE  uznała  zarzut  co  do  bezprawności  zainicjowania 

przez  zamawiającego  procedury  self-cleaning,  poprzez  wezwanie  wykonawcy  do  złożenia 

samooczyszczenia,  za  niezasadny.  Izba  zauważyła,  że  ani  przepisy  ustawy  –  Prawo 

zamówień  publicznych,  ani  SWZ  w  przedmiotowym  postępowaniu  nie  zawierają  regulacji 

odnośnie  terminu  dokonania  przez  wykonawcę  procedury  samooczyszczenia  lub 

ograniczenia 

co  do  wszczęcia  tej  procedury  wyłącznie  z  inicjatywy  wykonawcy.”  W 

powołanym  wyroku  Trybunału  Sprawiedliwości,  Trybunał  w  sprawie  C-387/19  mającej  za 

przedmiot  wniosek  o wydanie,  na  podstawie  art.  267  TFUE,  orzeczenia  w  trybie 

prejudycjalnym, złożony przez Raad van State (radę stanu, Belgia) postanowieniem z dnia 7 

maja  2019  r.,  które  wpłynęło  do  Trybunału  w  dniu  17  maja  2019  r.,  w  postępowaniu  RTS 

infra 

BVBA, Aannemingsbedrijf Norré-Behaegel BVBA przeciwko Vlaams Gewest, orzekł, że 

„Art.  57  ust.  6  dyrektywy  2014/24  w sprawie  zamówień  publicznych,  zmienionej 

rozporządzeniem  delegowanym  2015/2170,  należy  interpretować  w  ten  sposób,  że  stoi  on 

na  przeszkodzie 

praktyce  państwa  członkowskiego,  zgodnie  z  którą  wykonawca  jest 

zobowiązany  do  przedstawienia  w  chwili  składania  wniosku  o  dopuszczenie  do  udziału  lub 

oferty z własnej inicjatywy dowodu podjęcia środków naprawczych w celu wykazania swojej 

rzetelności  pomimo  istnienia  względem  niego  fakultatywnej  podstawy  wykluczenia,  o  której 

mowa w art. 

57 ust. 4 tej dyrektywy, zmienionej rozporządzeniem delegowanym 2015/2170, 

w sytuacji gdy 

obowiązek taki nie wynika ani z mających zastosowanie przepisów krajowych, 

ani 

z dokumentów zamówienia. Natomiast art. 57 ust. 6 wspomnianej dyrektywy, zmienionej 

rozporządzeniem  delegowanym  2015/2170,  nie stoi  na  przeszkodzie takiemu  obowiązkowi, 

jeżeli  został  on  przewidziany  w  sposób  jasny,  precyzyjny  i  jednoznaczny  w  mających 

zastosowanie  przepisach  krajowych  oraz  gdy  o  jego  istnieniu  dany  wykonawca  został 

powiadomiony za pomocą dokumentów zamówienia.” Wskazał, że polskie przepisy krajowe 

nie określają jednoznacznie momentu, do kiedy procedura self-cleaning winna być złożona, 

poza  tym  termin  ten  nie  wynika  również  z dokumentów  zamówienia  w  niniejszym 

postępowaniu.  Powołał  się  na  wyrok  KIO  z  dnia  26 sierpnia  2021  r.  sygn.  KIO  2348/21. 

Powołał  się  na  publikację  zatytułowaną:  Który  moment  najlepszy  na  self-cleaning? 

https://www.traple.pl/2018/08/10/ktory-moment-najlepszy-na-selfcleaning/#_ftnref12. 

Powołał 

się  na  wyrok  KIO  z  dnia  27  sierpnia  2019  r.,  sygn.  akt  KIO  1576/19  oraz  wyrok  z  dnia  18 

stycznia  2019  r.,  sygn.  akt  XXIII  Ga  1811/18,  (LEX 

nr  2669138),  Sądu  Okręgowego  w 

Warszawie. 

W  ocenie  Odwołującego  przyjąć  należy,  że  self-cleaning  dokonany  przez 

Odwołującego  w  dniu  18  lipca  2022  r.  (w  związku  z  wydaniem  wyroku  KIO  z dnia  18  lipca 

2022  r.  o  sygn.  KIO  163

8/22),  a  następnie  w  dniu  15  września  2022  r.  (w związku  z 

podpisaniem porozumienia 

z dnia 2 sierpnia 2022 r.) został zrealizowany w terminie. 

Odwołujący  podniósł,  że  nie ma uzasadnienia dla stawiania znaku równości  między 

stanem  faktycznym 

i  prawnym  dotyczącym  Postępowania  nr  4  oraz  stanem  faktycznym 

i 

prawnym dotyczącym Postępowania nr 5. Stanowisko Izby wyartykułowane w wyroku KIO 

z 

dnia  13  września  2022  r.  (sygn.  akt:  KIO  2252/22)  nie  może  być  wprost  stosowane  do 

sytuacji  zaistniałej  w  Postępowaniu  nr  5.  Zauważył,  że  Strony  w  dniu  2  sierpnia  2022  r. 

zawarły  porozumienie  na  mocy,  którego  Zamawiający  i  Odwołujący  uregulowali  wzajemne 

roszczenia. 

Odwołujący uznał skuteczność odstąpienia przez Zamawiającego od Umowy nr 

1, uznał swoją winę w doprowadzeniu do rozwiązania Umowy nr 1, zobowiązał się do zapłaty 

z  tego  tytułu  kary  umownej,  a  także  zrzekł  się  odsetek  od  należnego  Odwołującemu 

wynagrodzenia.  Z  kolei 

Zamawiający w ramach zawartego porozumienia zobowiązał się do 

zapłaty wynagrodzenia za prace wykonane w ramach Umowy nr 1 w wysokości wskazanej w 

porozumieniu.  W 

porozumieniu  znalazło  się  potwierdzenie  polubownego  zakończenia 

wszelkich sporów związanych z Umową nr 1 lub wynikających z Umowy nr 1, w tym końcowe 

rozliczenie 

wynagrodzenia umownego i zrzeczenie się ewentualnych dalej idących roszczeń. 

Dodał, że porozumienie z dnia 2 sierpnia 2022 r. zostało przez Strony wykonane (doszło do 

skutecznej 

kompensaty  roszczeń).  Okoliczność  ta  w  ocenie  Odwołującego  uzasadniała 

aktualizację  części  złożonych  w  Postępowaniu  nr  5  podmiotowych  środków  dowodowych, 

wobec  czego  pismem  z  dnia  15 

września  2022  r.  Odwołujący  ponownie  złożył 

zaktualizowane oświadczenie JEDZ, w którym na pytanie: Czy wykonawca znajdował się w 

sytuacji,  w  której  wcześniejsza  umowa  w  sprawie  zamówienia  publicznego,  wcześniejsza 

umowa  z  podmiotem  zamaw

iającym  lub  wcześniejsza  umowa  w  sprawie  koncesji  została 

rozwiązana  przed  czasem,  lub  w  której  nałożone  zostało  odszkodowanie  bądź  inne 

porównywalne sankcje w związku z tą wcześniejszą umową? Udzielił odpowiedzi: „TAK”. W 

ślad  za  oświadczeniem  JEDZ  zostały  złożone  zaktualizowane  dokumenty  mające 

potwierdzać  przeprowadzenie  procedury  samooczyszczenia  (self-cleaning).  W  ramach 

postępowania  nr  4  Odwołujący  nie  zdążył  złożyć  aktualizacji  JEDZ  wraz  z  procedurą 

samooczyszczenia  uwzg

ledniające  okoliczności  zawarcia  porozumienia  z  dnia  2  sierpnia 

2022  r. 

Okoliczność ta nie była przedmiotem rozważań Izby zapadłych w  wyroku z dnia 13 

września  2022  r.  (sygn.  akt:  KIO  2252/22).  Odwołujący  wskazał,  że  spełnił  wymagania 

wynikające  z  przepisów  prawa,  z orzecznictwa  KIO  i  poglądów  doktryny,  albowiem 

procedurę  self-cleaning  złożył  wraz  z zaktualizowanym  dokumentem  JEDZ  (w  tym  samym 

czasie)  i  to  dobrowolnie,  w 

szczególności  bez  wezwania  ze  strony  Zamawiającego,  przed 

wykluczeniem  z 

postępowania,  niezwłocznie  po  zmianie  okoliczności  wpływających  na 

dokonanie  aktualizacji  dokumentów.  Podniósł,  że  wbrew  bowiem  temu  co  wynika  z  treści 

wykluczenia Odwołującego  z  postępowania przedłożenie skorygowanego  dokumentu JEDZ 

wraz  z 

procedurą  self-cleaning  zarówno  w  dniu  18  lipca  2022  r.,  a  następnie  w  dniu  15 

września  2022  r.,  nie  stanowiło  spóźnionej  reakcji  Odwołującego  na  wezwanie  z  dnia  20 

czerwca  2022  r., 

lecz  samodzielną  decyzję  Odwołującego,  wynikającą  w  przypadku 

aktualizacji z dnia 18 lipca 2022 r. z za

padłego wyroku KIO z dnia 18 lipca 2022 r., sygn. KIO 

1638/22, w przypadku 

aktualizacji z dnia 15 września 2022 r. z zawartego między Stronami 

porozumienia  z  dnia  2 

sierpnia  2022  r.  Odwołujący  ma  prawo  dokonać  zmiany  oceny 

swojego  dotychczasowego 

postępowania  aż  do  momentu  wykluczenia  z  postępowania. 

Odwołujący ma również prawo, a nawet obowiązek, wziąć pod uwagę wydany przez Krajową 

Izb

ę wyrok, a następnie podpisane przez Strony porozumienie, co uczynił w przedmiotowym 

Postępowaniu nr 5. 

Odnośnie zarzutu  2 odwołania Odwołujący wskazał,  że mimo dwukrotnego  złożenia 

aktualizacji  JEDZ,  w  części  poświęconej  fakultatywnym  podstawom  wykluczenia, 

odpowiadającym  podstawie  z  art.  109  ust.  1  pkt  7  ustawy  pzp,  gdzie  w  odpowiedzi  na 

pytanie: „Czy wykonawca znajdował się w sytuacji, w której wcześniejsza umowa w sprawie 

zamówienia  publicznego,  wcześniejsza  umowa  z  podmiotem  zamawiającym  lub 

wcześniejsza  umowa  w  sprawie  koncesji  została  rozwiązana  przed  czasem,  lub  w  której 

nałożone  zostało  odszkodowanie  bądź  inne  porównywalne  sankcje  w  związku  z  tą 

wcześniejszą  umową?”  Odwołujący  zaznaczył  „TAK”  oraz  przedłożył  procedurę 

samooczyszczenia, 

Zamawiający  w ogóle  nie  przystąpił  do  oceny,  czy  podjęte  przez 

Odwołującego  czynności,  w  ramach  samooczyszczenia,  są  wystarczające  do  wykazania 

jego rzetelności – zgodnie z art. 110 ust. 3 ustawy pzp. Podniósł, że zaniechanie dokonania 

oceny złożonego samooczyszczenia Zamawiający zdaje się legalizować powołując w decyzji 

o wykluczeniu Odwołującego z dnia 14 października 2022 r. wyrok KIO z dnia 13 września 

2022  r.  (sygn.  akt:  KIO  2252/22),  z 

którego  wynika,  że  „cała  procedura  samooczyszczenia 

nie mogła wywoływać skutku dla oceny podmiotowej Wykonawcy. W sprawie nie zachodziła 

zatem  potrzeba szczegółowej  oceny środków  jakie  przedsięwziął  Wykonawca  i  Izba  w  tym 

zakresie  odstąpiła  od  przedstawienia  swojego  stanowiska”.  Krajowa  Izba  Odwoławcza  w 

wyroku z dni

a 13 września 2022 r. (sygn. akt: KIO 2252/22), przyjmując, że wyrok KIO z dnia 

18  lipca  2022  r.  (sygn.  akt:  KIO  1638/22)  nie  wpływał  na  sytuację  Odwołującego,  wobec 

czego  nie  była  dopuszczana  zmiana  oświadczenia  JEDZ,  uznała,  że  złożona  procedura 

samooczy

szczania jest nieskuteczna jako złożona po termie, wobec czego Izba odstąpiła od 

merytorycznej oceny zarzutów dot. spełniania przez Odwołującego przesłanek art. 110 ust. 2 

ustawy pzp. 

Zaznaczył, że Odwołujący nie zgadza się ze stanowiskiem KIO w tym zakresie, 

dlatego też w dniu 10 października 2022 r. do Sądu Okręgowego w Warszawie XXIII Wydział 

Gospodarczy  Odwoławczy  i  Zamówień  Publicznych  została  złożona  skarga  na  orzeczenie 

KIO. Zamawiający swoją decyzję o wykluczeniu Odwołującego z Postepowania nr 5 opiera 

w 

całości  na  wyroku,  który  zapadł  w  odniesieniu  do  Postepowania  nr  4.  Podkreślił,  że 

Krajowa Izba Odwoławcza w wyroku z dnia 13 września 2022 r. (sygn. akt: KIO 2252/22) dot. 

Postępowania  nr  4  nie  odnosiła  się  do  wszystkich  okoliczności,  które  miały  miejsce  w 

ramach Postępowania nr 5 i dawały podstawę do dokonania aktualizacji JEDZ, w tym Izba w 

ogóle  nie  poruszała  kwestii  zawarcia  przez  Strony  porozumienia  z  dnia  2  sierpnia  2022  r. 

kończącego  spór  dot.  realizacji  Umowy  nr  1.  W  opinii  Odwołującego  przedłożenie 

skorygowanego  dokumentu  JEDZ  wraz  z  procedurą  self-cleaning  zarówno  w  dniu  18  lipca 

2022 r., a następnie w dniu 15 września 2022 r., nie było spóźnione, bowiem Odwołujący ma 

prawo  dokonać  zmiany  oceny  swojego  dotychczasowego  postępowania  aż  do  momentu 

wykluczenia  z 

postępowania.  Uprawnienie  Odwołującego  do  dokonania  aktualizacji  JEDZ  i 

złożenia  samooczyszczenia  oznacza  obowiązek  po  stronie  Zamawiającego  do  dokonania 

oceny,  czy  podjęte  przez  Odwołującego  czynności,  w  ramach  samooczyszczenia,  są 

wysta

rczające do wykazania jego rzetelności – zgodnie z art. 110 ust. 3 ustawy pzp, czego 

Zamawiający w przypadku Postępowania nr 5 bezprawnie zaniechał. 

Odnośnie zarzutu 3 odwołania wskazał, że powołując się na A. Gawrońska-Baran [w:] 

E. 

Wiktorowska,  A.  Wiktorowski,  P.  Wójcik,  A.  Gawrońska-Baran,  Prawo  zamówień 

publicznych.  Komentarz  aktualizowany,  LEX/el.  2022,  art.  126.: 

„Zamawiający,  wyrażając 

zamiar  skorzystani

a  z  uprawnienia  określonego  w  ust.  3,  powinien  mieć  uzasadnione 

wątpliwości  co  do  aktualności  przedłożonych  wcześniej  przez  wykonawcę  podmiotowych 

środków  dowodowych.  O  uzasadnionej  wątpliwości,  w  zależności  od  konkretnego  stanu 

faktyc

znego,  możemy  mówić  np.  wówczas,  gdy  z  informacji  medialnej  czy  informacji 

przekazanej  przez  inny

ch  wykonawców  wynika,  że  istnieje  ryzyko  udzielenia  zamówienia 

wykonawcy,  który  w  toku  postępowania  przestał  spełniać  warunki  udziału  w  postępowaniu 

lub  zaszły  wobec  niego  podstawy  wykluczenia.  Z  tego  też  tytułu  zamawiający  może  w 

każdym  czasie  wezwać  wykonawcę  do  przedłożenia  wszystkich  lub  niektórych 

podmiotowych środków dowodowych, aktualnych na dzień złożenia”. Zamawiający zaniechał 

wezwania  Odwołującego  w  trybie  art.  126  ust.  3  ustawy  pzp,  choć  okoliczności  faktyczne 

wskazywały,  a  Zamawiający  posiadał  wiedzę  w  tym  zakresie,  że  złożone  uprzednio 

dokumenty pozostają już nieaktualne. 

Podniósł, że w wyniku wydania orzeczenia KIO z dnia 18 lipca 2022 r., sygn. akt: KIO 

1638/22  i  podjętej  decyzji  Odwołującego  o  dalszym  sposobie  postępowania  dotychczas 

złożony  przez  Odwołującego dokument  JEDZ  przestał  być  aktualny.  Po drugie  wskazał, że 

podpisanie między Stronami porozumienia z dnia 2 sierpnia 2022 r. dot. Umowy nr 1 również 

implikowało  konieczność  aktualizacji  JEDZ  i  ponownego  złożenia  procedury 

samooczyszczen

ia.  W  tej  sytuacji  Zamawiający  na  podstawie  art.  126  ust.  3  pzp  winien 

wezwać  Odwołującego  do  aktualizacji  dokumentów.  Odwołujący  nie  czekając  na 

przedmiotowe 

wezwanie, z własnej inicjatywy, już w dniu wydania wyroku KIO z dnia 18 lipca 

2022  r.,  sygn.  akt: 

KIO  1638/22,  złożył  nowy  dokument  JEDZ,  aktualny  na  dzień  jego 

złożenia, wraz z procedurą self-cleaningu. Następnie po raz kolejny w dniu 15 września 2022 

r. 

Odwołujący  również  samodzielnie  złożył  zaktualizowany  JEDZ  i  ponownie  dokonał  self-

cleaningu.  Odw

ołujący  przyjął,  że  jeśli  musi  wykonać  określoną  czynność  na  wezwanie 

Zamawiającego,  to  tym  bardziej  może  to  zrobić  z  własnej  inicjatywy,  zamiast  wnosić 

odwołanie do Prezesa KIO na zaniechanie wezwania ze strony Zamawiającego podjętego w 

trybie  art.  126  ust.  3  ustawy  pzp, 

zwłaszcza  że  zawarta  w  informacji  o  wykluczeniu 

argumentacja Zamawiającego wskazuje, że Zamawiający nie brał pod uwagę zastosowania 

tego przepisu. 

Podkreślił, że pierwotny JEDZ nie zawierał błędów (w rozumieniu art. 128 ust. 

1 pzp), co pot

wierdzało ówcześnie wydane orzeczenie KIO z dnia 25 października 2021 r. o 

sygn. akt: KIO 2706/21, lecz 

na skutek wydania drugiego wyroku KIO, a następnie w wyniku 

podpisania  porozumienia  przez 

Strony  w  dniu  2  sierpnia  2022  r.,  stał  się  nieaktualny  w 

rozumieniu  art.  126  ust.  3  ustawy  pzp.  Tym  samym 

w  ocenie  Odwołującego  zachodziła 

potrzeba aktualizacji złożonych dokumentów w trybie art. 126 ust. 3 ustawy pzp. 

O

dnośnie  zarzutu  4  odwołania  podniósł,  że  w  dniu  14  października  2022  r. 

Zamawiający  poinformował  Odwołującego  o  wykluczeniu  z  postępowania  o  udzielenie 

zamówienia  i  odrzuceniu  oferty  Odwołującego.  W  zawiadomieniu  Zamawiający  skupił  się 

wyłącznie  na  fakcie  wydania  przez  Krajową  Izbę  Odwoławczą  wyroku  z  dnia  13  września 

2022 r. o sygnaturze akt: KIO 2252/22 oraz na przedstawieniu stanu faktycznego do dnia 18 

lipca 2022 r., w którym to dniu został wydany wyrok KIO z dnia 18 lipca 2022 r. o sygn. KIO 

1638/22, z kolei Odwołujący w tym samym dniu (18 lipca 2022 r.) przedłożył nowy JEDZ z 

pierwszą  procedurą  self-cleaning.  Zamawiający  w  zawiadomieniu  o  wykluczeniu  z 

postępowania i odrzuceniu oferty pominął całkowicie fakt, że w dniu 2 sierpnia 2022 r. doszło 

do  zawarcia  porozumienia  na  mocy,  którego  Zamawiający  i  Odwołujący  uregulowali 

wzajemne 

roszczenia  związane  z  realizacją  Umowy  nr  1.  Odwołujący  uznał  skuteczność 

odstąpienia  przez  Zamawiającego  od  Umowy  nr  1,  uznał  swoją  winę  w  doprowadzeniu  do 

rozwiązania  Umowy  nr  1,  zobowiązał  się  do  zapłaty  z  tego  tytułu  kary  umownej,  a  także 

zrzekł  się  odsetek  od  należnego  Odwołującemu  wynagrodzenia.  Z  kolei  Zamawiający,  w 

ramach  zawartego 

porozumienia,  zobowiązał  się  do  zapłaty  wynagrodzenia  za  prace 

wykonane w ramach Umowy 

nr 1 w wysokości wskazanej w porozumieniu. W porozumieniu 

znalazło  się  potwierdzenie  polubownego  zakończenia  wszelkich  sporów  związanych  z 

Umową  nr  1  lub  wynikających  z  Umowy  nr  1,  w  tym  końcowe  rozliczenie  wynagrodzenia 

umownego  i 

zrzeczenie  się  ewentualnych  dalej  idących  roszczeń.  W  opinii  Odwołującego 

zawarcie  porozumienia  stanowiło  okoliczność  uzasadniającą  aktualizację  części  złożonych 

w 

Postępowaniu nr 5 podmiotowych środków dowodowych, wobec czego pismem z dnia 15 

września  2022  r.  Odwołujący  ponownie  złożył  zaktualizowane  oświadczenie  JEDZ  wraz 

z 

procedurą  samooczyszczenia  (self-cleaning).  Podniósł,  że  Zamawiający  dokonując 

badania  i  oceny  oferty  Odwołującego  dokonał  uproszczenia  stanu  faktycznego  mającego 

miejsce w 

Postępowaniu nr 5 przyjmując, że okoliczności faktyczne dotyczące Postępowania 

nr  5  są  tożsame  z  okolicznościami  faktycznymi  dotyczącymi  Postępowania  nr  4,  wobec 

czego  rozstrzygnięcie  wynikające  z  wyroku  z  dnia  13  września  2022  r.  (sygn.  akt:  KIO 

2252/22)  znajd

zie  zastosowanie  również  w  przedmiotowej  sprawie.  Odwołujący  podkreślił, 

że  w  ramach  postępowania  nr  4  Odwołujący  nie  zdążył  złożyć  aktualizacji  JEDZ  wraz  z 

procedurą samooczyszczenia  uwzgledniającą  okoliczności  zawarcia  porozumienia  z  dnia  2 

sierpnia  2022 

r.  Okoliczność  zawarcia  porozumienia  z  dnia  2  sierpnia  2022  r.  nie  była  w 

ogóle  przedmiotem  rozważań  Izby  zapadłych  w  wyroku  z  dnia  13  września  2022  r.  (sygn. 

akt:  KIO  2252/22  ),  wobec  czego  Zamawiający  nie  był  uprawniony  do  pominięcia  tej 

okoliczności  przy  decyzji  dot.  wykluczenia  Odwołującego  z  postępowania i  odrzucenia jego 

oferty. 

Odnośnie  zarzutu  5  odwołania  wskazał,  że  na  skutek  bezprawnego  przyjęcia  przez 

Zamawiającego,  że  do  aktualizacji  JEDZ  w  zakresie  podstawy  wykluczenia,  o  której  mowa 

w art. 1

09 ust. 1 pkt 7 pzp, doszło po terminie, Zamawiający całkowicie odstąpił od oceny czy 

podjęte przez Odwołującego czynności (z dnia 18 lipca 2022 r. oraz z dnia 15 września 2022 

r.),  w  ramach  samooczyszczenia,  są  wystarczające  do  wykazania  jego  rzetelności. 

Zaznaczył,  że  jako  rażące  naruszenie  ze  strony  Zamawiającego  jawi  się  całkowite 

pominięcie okoliczności, że Strony w dniu 2 sierpnia 2022 r. zawarły porozumienie na mocy, 

którego  Zamawiający  i Odwołujący  uregulowali  wzajemne roszczenia  związane  z  realizację 

Umowy  nr  1. 

Porozumienie  definitywnie  zakończyło  spór  między  Zamawiającym,  a 

Odwołującym,  na  drodze  cywilnej.  Zawarcie  porozumienia  uzasadniało  aktualizację  części 

złożonych w Postępowaniu nr 5 podmiotowych środków dowodowych, wobec czego pismem 

z dnia 

15 września 2022 r. Odwołujący ponownie złożył zaktualizowane oświadczenie JEDZ, 

w którym na pytanie: Czy wykonawca znajdował się w sytuacji, w której wcześniejsza umowa 

w  sprawie  zamówienia  publicznego,  wcześniejsza  umowa  z  podmiotem  zamawiającym  lub 

wcze

śniejsza  umowa  w  sprawie  koncesji  została  rozwiązana  przed  czasem,  lub  w  której 

nałożone  zostało  odszkodowanie  bądź  inne  porównywalne  sankcje  w  związku  z  tą 

wcześniejszą  umową?  udzielił  odpowiedzi:  „TAK”.  W  ślad  za  oświadczeniem  JEDZ  zostały 

złożone  zaktualizowane  dokumenty  mające  potwierdzać  przeprowadzenie  procedury 

samooczyszczenia  (self-cleaning).  W  ramach 

postępowania  nr  4  Odwołujący  nie  zdążył 

złożyć  aktualizacji  JEDZ  wraz  z  procedurą  samooczyszczenia  uwzgledniające  okoliczności 

zawarcia  porozumienia  z  dnia  2  sierpnia  2022  r.  W 

Postępowaniu  nr  5  doszło  do  złożenia 

aktualizacji  JEDZ  wraz  z  procedurą  samooczyszczenia  Odwołujący  jeszcze  przed 

wykluczeniem  z  postępowania,  niezwłocznie  po  zmianie  okoliczności  wpływających  na 

dokonanie  aktualizacji  dokumentów,  dokonał  aktualizacji  JEDZ  i  złożył  procedurę  self-

cleaning. Odwołujący miał prawo dokonać aktualizacji, z kolei Zamawiający miał obowiązek 

ocenić  te  czynności.  Odwołujący  wskazał,  że  Zamawiający  wykluczając  Odwołującego  z 

postepowania  skupił  się  wyłącznie  na  tezach  postawionych  przez  KIO  w  wyroku  z  dnia  13 

września  2022  r.  (sygn.  akt:  KIO  2252/22)  całkowicie  pomijając  fakt,  że  Odwołujący  złożył 

kolejną  w  postępowaniu  procedurę  samooczyszczenia.  W  ocenie  Odwołującego 

przedmiotowa  decyzja  była  błędna,  albowiem  z przyczyn  wskazanych  w  niniejszym 

odwołaniu dokonane aktualizacje JEDZ wraz z przedłożeniem procedury samooczyszczenia 

nie  były  spóźnione,  wobec  czego  Zamawiający  winien  zastosować  wobec  Odwołującego 

wyjątek  przewidziany  w  art.  110  ust.  2  ustawy  pzp,  co  skutkowałoby  brakiem  decyzji  o 

wykluczeniu Odwołującego  z  Postępowania  nr  5  na  podstawie  art.  109 ust.  1  pkt  7  ustawy 

pzp. 

W  zakresie  zarzutu  6  odwołania  wskazał,  że  odrzucenie  oferty  Odwołującego  jest 

konsekwencją  bezprawnego  wykluczenia  Odwołującego  z  Postępowania  nr  5.  W  opinii 

Odwołującego  decyzja  o  wykluczeniu  była  niezasadna  z  uwagi  na  nieuwzględnienie  przez 

Zamawiającego  art.  110  ust.  2  ustawy  pzp,  a  więc  konsekwentnie  również  decyzja 

o 

odrzuceniu oferty nie powinna się ostać. 

W dniu 4 listopada 2022 r. 

Przystępujący po stronie Zamawiającego ANTEA POLSKA 

Spółka  Akcyjna  z  siedzibą  w  Katowicach  w  sprawie  o  sygn.  akt  KIO  2809/22  złożył  pismo 

procesowe  przedstawiające  argumentację  faktyczną  i  prawną  z  wnioskiem  o  oddalenie 

odwołania. 

W  dniu  7  listopada  2022  r. 

Zamawiający  złożył  odpowiedź  na  odwołanie  w  sprawie 

KIO  2798/22, 

w  której  oświadczył,  że  uwzględnia  zarzut  4  odwołania,  a  w  pozostałym 

zakresie wnosi o oddalenie odwołania. Zamawiający złożył również odpowiedź na odwołanie 

w  sprawie  KIO  2809/22 

wnosząc  o  oddalenie  odwołania.  W  złożonych  pismach  oraz  na 

rozprawie przedstawił uzasadnienie faktyczne i prawne swojego stanowiska. 

W dniu 7 listopada 2022 r. Odwołujący MGGP S.A. z siedzibą w Tarnowie w sprawie 

o 

sygn. akt KIO 2809/22 złożył pismo procesowe przedstawiające argumentację odnoszącą 

się do odpowiedzi na odwołanie oraz pisma procesowego Przystępującego ANTEA. 

Na  posiedzeniu  z  udziałem  Stron  i  Uczestników  postępowania  Odwołujący  ANTEA 

oświadczył, że podtrzymuje zarzut 1 i 2 w zakresie pani Joanny Kawuli i Joanny Kobyleckiej. 

Wycofuje zarzut 3 i 4 oraz podtrzymuje zarzuty 5 i 6 wyłącznie w zakresie ww. osób. 

Ponadto,  Zamawiający oświadczył,  że  uwzględnia  odwołanie  w  części  niewycofanej 

przez  Odwołującego.  Przystępujący  ACE  nie  zgłosił  sprzeciwu  wobec  uwzględnienia 

odwołania w części niewycofanej. 

Izba ustaliła, co następuje: 

Izba ustaliła, że odwołania czynią zadość wymogom proceduralnym zdefiniowanym w Dziale 

IX  ustawy  z  dnia  11  września  2019  r.  -  Prawo  zamówień  publicznych,  tj.  odwołania  nie 

zawiera

ją  braków  formalnych  oraz  został  uiszczony  od  nich  wpis.  Izba  ustaliła,  że  nie 

zaistniały  przesłanki  określone  w  art.  528  ustawy  pzp,  które  skutkowałyby  odrzuceniem 

któregokolwiek odwołania. 

Izba  stwierdziła,  że  Odwołujący  wykazali  przesłanki  dla  wniesienia  odwołania  określone  w 

art. 505 ust. 1 i 2 ustawy pzp, tj. posiadanie interesu w uzyskaniu danego zamówienia oraz 

możliwości  poniesienia  szkody  w  wyniku  naruszenia  przez  Zamawiającego  przepisów 

ustawy pzp.  

Do  postępowania  odwoławczego  po  stronie  Zamawiającego,  zachowując  termin  ustawowy 

oraz  wskazując  interes  w  uzyskaniu  rozstrzygnięcia  na  korzyść  Zamawiającego  zgłosili 

skuteczne 

przystąpienie: 

- w sprawie o sygn. akt KIO 2798/22: 

ACE sp. z o.o. sp. k. z siedzibą w Poznaniu 

-  w  sprawie  o  sygn.  akt  KIO  2809/22: 

ANTEA  POLSKA  Spółka  Akcyjna  z  siedzibą 

w Katowicach, 

ACE sp. z o.o. sp. k. z siedzibą w Poznaniu. 

Natomiast po stronie Odwołującego: 

- w sprawie o sygn. akt KIO 2798/22: 

MGGP S.A. z siedzibą w Tarnowie. 

Izba 

postanowiła  dopuścić  dowody  z  dokumentacji  przedmiotowego  postępowania, 

odwołania  wraz  z załącznikami,  odpowiedzi  na  odwołania  wraz  z  załącznikami,  zgłoszenia 

przystąpienia  wraz  z  załącznikami,  pisma  procesowe:  Przystępującego  ANTEA  w  sprawie 

KIO 2809/22 oraz 

Odwołującego MGGP w sprawie KIO 2809/22. 

Na 

podstawie  tych  dokumentów,  jak  również  biorąc  pod  uwagę  oświadczenia, 

stanowiska  i  dowody  złożone  przez  strony  i  uczestników  postępowania  w  trakcie 

posiedzenia i rozprawy, Krajowa Izba Odwoławcza ustaliła i zważyła: 

KIO 2798/22 

W  przedmiotowej  sprawie  Kr

ajowa  Izba  Odwoławcza  uznała,  iż  zachodzą  podstawy  do 

umorzenia  postępowania  odwoławczego  w  oparciu  o  art.  522  ust.  3  ustawy  pzp,  zgodnie 

z 

którym  „W  przypadku  uwzględnienia  przez  zamawiającego  części  zarzutów 

przedstawionych  w  odwołaniu  i wycofania  pozostałych  zarzutów  przez  odwołującego,  Izba 

może  umorzyć  postępowanie  odwoławcze  na  posiedzeniu  niejawnym  bez  obecności  stron 

oraz  uczestników  postępowania  odwoławczego,  którzy  przystąpili  do  postępowania  po 

stronie  wykonawcy,  pod  warunkiem  że  w  postępowaniu  odwoławczym  po  stronie 

zamawiającego nie przystąpił w terminie żaden wykonawca albo wykonawca, który przystąpił 

po  stronie  zamawiającego  nie  wniósł  sprzeciwu  wobec  uwzględnienia  części  zarzutów.  W 

takim  przypadku  zamawiający  wykonuje,  powtarza  lub  unieważnia  czynności  w 

postępowaniu  o udzielenie  zamówienia,  zgodnie  z  żądaniem  zawartym  w  odwołaniu  w 

zakresie  uwzględnionych  zarzutów.”  Taka  sytuacja  zaistniała  w przedmiotowym 

postępowaniu  odwoławczym.  Odwołujący  wycofał  w  części  zarzuty  a  Zamawiający 

uwzględnił  odwołanie  w   części  niewycofanej.  Natomiast  uczestnik  postępowania,  który 

przystąpił  po  stronie  Zamawiającego  do  postępowania  odwoławczego  oświadczył  na 

posiedzeniu,  że  nie  wnosi  sprzeciwu  co  do  uwzględnienia  w  części  zarzutów 

przedstawionych 

w  odwołaniu  przez  Zamawiającego,  co  wyczerpuje  dyspozycję  ww. 

przepisu  i  obliguje  Izbę  do  umorzenia  postępowania  odwoławczego.  Powyższe  powoduje 

zakończenie  postępowania  odwoławczego  bez  merytorycznego  rozpoznania  zarzutów 

odwołania. 

O kosztach postępowania odwoławczego orzeczono stosownie do jego wyniku na podstawie 

art.  557  i  575  ustawy  pzp  w  zw.  z  §  9  ust.  1  pkt  2  lit.  b  rozporządzenia  Prezesa  Rady 

Ministrów  w sprawie  szczegółowych  rodzajów  kosztów  postępowania  odwoławczego,  ich 

rozliczania oraz wysokości i sposobu pobierania wpisu od odwołania z dnia 30 grudnia 2020 

r.  (Dz.U.  z 

2020  r.,  poz.  2437)  nakazując  dokonanie  na  rzecz  Odwołującego  zwrotu  z 

rachunku Urzędu Zamówień Publicznych kwoty uiszczonej tytułem wpisu od odwołania. 

KIO 2809/22 

Odwołanie podlegało oddaleniu. 

W zakresie 

podniesionych zarzutów Izba ustaliła następujący stan faktyczny: 

Zgodnie z Rozdziałem XI SWZ: PODSTAWY WYKLUCZENIA, O KTÓRYCH MOWA W ART. 

109  USTAWY: 

„1.  Z  Postępowania  o  udzielenie  Zamówienia  Zamawiający  wykluczy 

Wykonawcę na podstawie art. 109 ust. 1 pkt 1, 4, 5, 6, 7, 8 i 9 Ustawy. Uwaga: 1) Ocena czy 

Wykonawca  nie  p

odlega  wykluczeniu  z  ww.  powodów  zostanie  dokonana  na  podstawie 

oświadczeń  zawartych  w  Jednolitym  dokumencie  (Załącznik  nr  3  do  SWZ),  sporządzonym 

i 

przesłanym  Zamawiającemu  w  postaci  dokumentu  elektronicznego,  podpisanego 

kwalifikowanym  podpisem  elektronicznym,  zgodnie  z  zasadami  opisanymi  w  Rozdziale  VIII 

SWZ powyżej.” 

Wykonawca  MGGP  na  wezwanie  Zamawiającego  z  dnia  20  maja  2022  r,  w  trybie  art.  126 

ust.  1  ustawy  pzp  w  dniu  2 czerwca  2022  r. 

złożył  dokument  JEDZ,  w  którym  na  pytanie: 

„Czy  wykonawca  znajdował  się  w  sytuacji,  w  której  wcześniejsza  umowa  w  sprawie 

zamówienia  publicznego,  wcześniejsza  umowa  z  podmiotem  zamawiającym  lub 

wcześniejsza  umowa  w sprawie  koncesji  została  rozwiązana  przed  czasem,  lub  w  której 

nałożone  zostało  odszkodowanie  bądź  inne  porównywalne  sankcje  w  związku  z  tą 

wcześniejszą  umową?  Jeżeli  tak,  proszę  podać  szczegółowe  informacje  na  ten  temat:” 

odpowiedział NIE.  

Pismem z dnia 20 czerwca 

2022 r. Zamawiający wezwał Odwołującego w trybie art. 128 ust. 

1  i  4  ustawy  pzp  do 

wyjaśnienia  i  uzupełnienia  dokumentów:  „(…)  W  dniu  03.06.2022  r. 

w 

odpowiedzi na wezwanie Zamawiającego, Wykonawca złożył JEDZ, w którym w Części III 

„Podstawy  wykluczenia”,  pkt  C:  podstawy  związane  z  niewypłacalnością,  konfliktem 

interesów  lub  wykroczeniami  zawodowymi,  na  postawione  pytanie:  Czy  wykonawca 

znajdował się w sytuacji, w której wcześniejsza umowa w sprawie zamówienia publicznego, 

wcześniejsza  umowa  z  podmiotem  zamawiającym  lub  wcześniejsza  umowa  w  sprawie 

koncesji  została  rozwiązana  przed  czasem,  lub  w  której  nałożone  zostało  odszkodowanie 

bądź  inne  porównywalne  sankcje  w  związku  z  tą  wcześniejszą  umową?  została  wskazana 

odpowiedź  „NIE”.  Dodatkowo  Wykonawca  przedłożył  z  ostrożności  wyjaśnienia,  aby  nie 

narażać  się  na  ewentualne  zarzuty  przedstawienia  informacji  wprowadzających 

Zamawiającego w błąd w zakresie okoliczności objętymi oświadczeniami zawartymi w treści 

JEDZ.  W  tym  miejscu  należy  wskazać,  iż  Zamawiający  zidentyfikował  umowy,  które  w 

okresie  ostatnich  trzech  lat  od  daty  złożenia  ww.  JEDZ  zostały  rozwiązane  przed  czasem, 

lub w których nałożone zostało odszkodowanie bądź inne porównywalne sankcje. Do takich 

umów,  w  ww.  okresie,  należy  umowa  o  nr  1000032164  dotyczącą  „Opracowania 

dokumentacji  projektowej  dla  zadania  inwestycyjn

ego  pn.:  Budowa  gazociągu  Skoczów-

Komorowice-

Oświęcim-Tworzeń  wraz  z infrastrukturą  niezbędną  do  jego obsługi  na  terenie 

województw małopolskiego i śląskiego. Etap III Gazociąg wysokiego ciśnienia DN500 MOP 

8,4  MPa  relacji  Skoczów-Komorowice-Oświęcim”.  W  efekcie  braku  Przedmiotu  Umowy, 

bardzo  niskiego  zaawansowania  prac  projektowych  oraz  licznych  wad,  a  także  bardzo 

istotne  znaczenie  strategiczne  projektu  dla  bezpieczeństwa  energetycznego  południowej 

części  kraju,  Zamawiający  w  dniu  19.06.2020  r.  odstąpił  od  umowy  z  winy  Wykonawcy. 

Mając  na  uwadze  powyższe  Zamawiający  uznaje,  że  ww.  odstąpienie  od  Umowy  spełnia 

przesłankę,  o  której  mowa  w  przepisie  art.  109  ust.  1  pkt.  7  Ustawy.  Mając  na  uwadze 

powyższe,  Zamawiający działając na  podstawie art.  128 ust.  1 Ustawy wzywa Wykonawcę 

do  poprawienia  jednolitego  dokumentu  poprzez  wskazanie  odpowiedzi  „TAK”  na  pytanie 

„Czy  wykonawca  znajdował  się  w  sytuacji,  w  której  wcześniejsza  umowa  w  sprawie 

zamówienia  publicznego,  wcześniejsza  umowa  z  podmiotem  zamawiającym  lub 

wc

ześniejsza  umowa  w  sprawie  koncesji  została  rozwiązana  przed  czasem,  lub  w  której 

nałożone  zostało  odszkodowanie  bądź  inne  porównywalne  sankcje  w związku  z  tą 

wcześniejszą  umową?”  oraz  do  przestawienia  przedsięwziętych  w  celu  samooczyszczenia 

środków  wraz  z  ich  opisem,  zgodnie  z  dyspozycją  art.  110  ust.  2  Ustawy.  (…)  Ww. 

oświadczenia i dokumenty należy dostarczyć w terminie do dnia 29 czerwca 2022 roku drogą 

elektroniczną  za  pośrednictwem  korespondencji  obsługiwanej  przez  Portal  Zakupowy 

(https://gazsystem.eb2b.com.pl/)  lub  na  adres 

–  email:  [email protected]  z 

dopiskiem: „ZP/2022/03/0036/TAR – dokumenty w odpowiedzi na wezwanie z art. 128 ust. 1 

i 4 ustawy.

” 

Pismem z dnia 28 

czerwca 2022 r. Odwołujący wskazał m.in., że wobec niego „nie zachodzą 

żadne  przesłanki  wykluczenia  określone  przez  Zamawiającego  w  SWZ  i  ogłoszeniu 

o 

zamówieniu,  stąd  złożone  przez  Wykonawcę  oświadczenie  w  formularzu  JEDZ  jest 

prawidłowe.” 

Pismem  z  dnia  1

8  lipca  2022  r.  Wykonawca  MGGP  wskazał:  „W  nawiązaniu  do  Państwa 

pisma  z  dnia  20  czerwca  2022  r.  do  złożenia  wyjaśnień  i  uzupełnienia  przedmiotowych 

środków dowodowych oraz odpowiedzi MGGP S.A. z dnia 28 czerwca 2022 r., w związku z 

wyrokiem Krajowej Izby 

Odwoławczej w sprawie sygn. akt: 1638/22 z dnia 18 lipca 2022 r. i 

wynikającą  z  niego,  a  dokonaną  przez  Krajową  Izbę  oceną  okoliczności  wykonywania 

umowy  z  dnia  6 

grudnia  2018  r.  o  numerze  1000032164  zawartej  pomiędzy  Operatorem 

Gazociągów Przesyłowych GAZ-SYSTEM S.A. a MGGP S.A. na opracowanie dokumentacji 

projektow

ej  dla  zadania  inwestycyjnego  pn.:  Budowa  gazociągu  Skoczów  –  Komorowice  – 

Oświęcim  –  Tworzeń  wraz  z  infrastrukturą  niezbędną  dla  jego  obsługi  na  terenie 

województwa małopolskiego i śląskiego. Etap III Gazociąg wysokiego ciśnienia DN500 MOP 

8,4  MPa  relacji 

Skoczów  –  Komorowice  –  Oświęcim,  niniejszym  składamy  korektę 

dokumentu  JEDZ  wraz  procedurą  self-cleanig.  Złożenie  przedmiotowych  dokumentów  nie 

stanowi  uznania  roszczeń  GAZ-SYSTEM  S.A.,  związanych  z  ewentualnym  nienależytym 

wykonywaniem  przedmiotowej  umow

y  oraz  odstąpieniem  od  umowy  przez  GAZ-SYSTEM 

S.A.  MGGP  S.A.  zastrzega  sobie  prawo  do  wniesienia  skargi  na  wyrok  Krajowej  Izby 

Odwoławczej jak również wytoczenia powództwa do sądu powszechnego. Czynności objęte 

niniejszym pismem zostają podjęte w następstwie stanu prawnego jaki tymczasowo zaistniał 

w  związku  z  wydaniem  przez  Krajową  Izbę  powołanego  wyżej  orzeczenia  i  który  to  wyrok 

wskazał na odmienną, od przyjętej przez MGGP S.A., ocenę stanu faktycznego w zakresie 

realizacji  umowy.  Z  uwagi  na  moc  wiążącą  przedmiotowego  wyroku  MGGP  S.A. 

dostosowuje  się  do  jego  treści,  zachowując  prawo  do  kwestionowania  oceny  zawartej  w 

przedmiotowym orzeczeniu. Działania opisane w procedurze self-cleaningu zostały podjęte z 

ostrożności  i  nie  oznaczają  akceptacji  zarzutów  stawianych  przez  GAZ-SYSTEM  S.A.  Ich 

zastosowanie służy eliminacji i ograniczeniu na przyszłość ewentualnych ryzyk związanych z 

projektami o podwyższonym ryzyku realizacyjnym.” 

Do  pisma  Wykonawca 

załączył  JEDZ,  gdzie  na  pytanie:  „Czy  wykonawca  znajdował  się 

w 

sytuacji, w której wcześniejsza umowa w sprawie zamówienia publicznego, wcześniejsza 

umowa  z  podmiotem  zamawiającym  lub  wcześniejsza  umowa  w  sprawie  koncesji  została 

rozwiązana  przed  czasem,  lub  w  której  nałożone  zostało  odszkodowanie  bądź  inne 

porównywalne  sankcje  w  związku  z  tą  wcześniejszą  umową?  Jeżeli  tak,  proszę  podać 

szczegółowe informacje na ten temat:” odpowiedział TAK i wskazał, że przedsięwziął środki 

w 

celu samooczyszczenia, które stanowią załącznik do JEDZ. 

Ponownie  w  dniu  15  września  2022  r.  Odwołujący  złożył  oświadczenie  JEDZ  j.  w.  oraz 

samooczyszczenie. 

W  dniu  14  października  2022  r.  Zamawiający  poinformował  Wykonawców  o  odrzuceniu 

oferty Odwołującego: „Zamawiający działając na podstawie art. 109 ust. 1 pkt 7) ustawy Pzp 

wyklucza z postępowania Wykonawcę MGGP S.A., ul. Kaczkowskiego 6, 33 – 100 Tarnów 

oraz  działając na  podstawie art.  226 ust.  1 pkt  2)  lit.  a)  ustawy  Pzp.  Zamawiający odrzuca 

jego ofertę. W treści ogłoszenia o zamówieniu oraz SWZ (rozdział XI.1 SWZ) Zamawiający 

wskazał  jako  jedną  z  podstaw  wykluczenia  z  postępowania  przepis  art.  109  ust.  1  pkt  7) 

ustawy  Pzp.  Stosownie  do  treści  tego  przepisu,  (…)  Natomiast  zgodnie  z  art.  110  ust.  2 

ustawy Pzp 

(…) W dniu 20 maja 2022 r., działając na podstawie art. 126 ust. 1 ustawy Pzp 

Zamawiający  wezwał  Wykonawcę  do  złożenia  podmiotowych  środków  dowodowych  oraz 

oświadczenia,  o którym  mowa  w  art.  125  ust.  1  ustawy  Pzp  tj.  Jednolitego  Europejskiego 

Dokumentu 

Zamówienia  („JEDZ”).  W  dniu  31  maja  2022  r.  Wykonawca  przedłożył 

podmiotowe  środki  dowodowe  oraz  JEDZ.  Zgodnie  z  dokumentem  JEDZ  w  odpowiedzi  na 

pytanie  mające  na  celu  ustalenie  czy  wykonawca  podlega  wykluczeniu  na  podstawie 

określonej w art. 109 ust. 1 pkt 7) ustawy Pzp: Czy wykonawca znajdował się w sytuacji, w 

której  wcześniejsza  umowa  w sprawie  zamówienia  publicznego,  wcześniejsza  umowa  z 

podmiotem zamawiającym lub wcześniejsza umowa w sprawie koncesji została rozwiązana 

przed 

czasem,  lub  w  której  nałożone  zostało  odszkodowanie  bądź  inne  porównywalne 

sankcje?  Wykonawca 

zaznaczył  odpowiedź  „NIE”.  Wraz  z  JEDZ  Wykonawca  przedłożył 

dodatkowe  wyjaśnienia,  w  których  oświadczył,  że  realizował  na  rzecz  Zamawiającego 

umowę  nr  1000032164  z  dnia  06.12.2018  r.  na  opracowanie  dokumentacji  projektowej 

gazociągu  DN  500  MOP  8,4  MPa  wraz  z infrastrukturą  towarzyszącą  dla  zadania 

inwestycyjnego  „Budowa  gazociągu  Skoczów-Komorowice-Oświęcim-  Tworzeń  wraz  z 

infrastrukturą  niezbędną  do  jego  obsługi  na  terenie  województw  małopolskiego  i  śląskiego, 

Etap 

III  Gazociąg  wysokiego  ciśnienia  DN500  MOP  8,4  MPa relacji  Skoczów-Komorowice-

Oświęcim” („Umowa”). Wykonawca wyjaśnił, że 25 września 2020 r. złożył Zamawiającemu 

odstąpienie od ww. Umowy, przy czym zaznaczył również, że w dniu 19 czerwca 2020 r. od 

Umowy 

odstąpił  Zamawiający.  Wykonawca  uznał  jednak,  że  wcześniejsze  odstąpienie 

Zamawiającego  od  Umowy  nie  wywołuje  skutków  prawnych,  jako  pozbawione  podstawy 

faktycznej i prawnej. 

W dniu 20 czerwca 2022 r. Zamawiający wezwał Wykonawcę w trybie 

art.  128  ust.  1  ustawy  Pzp  do  poprawienia  i 

uzupełnienia  oświadczenia  stanowiącego 

potwierdzenie,  że  Wykonawca  nie  podlega  wykluczeniu  oraz  spełnia  warunki  udziału  w 

Postępowaniu.  Przedmiotowe  oświadczenie  Wykonawca  był  zobowiązany  złożyć  w  formie 

jednolitego  dokumentu  (JE

DZ).  Powyższe  wezwanie  wynikało  z  faktu,  iż  Wykonawca,  w 

oświadczeniu JEDZ oświadczył, iż nie zachodzi wobec niego podstawa wykluczenia opisana 

w  przepisie  art.  109  ust.  1  pkt.  7)  ustawy  Pzp,  a 

jednocześnie  odniósł  się  do  umowy  nr 

która  była  zawarta  z  Zamawiającym,  wskazując,  że  do  jej  rozwiązania  nie 

doszło z przyczyn leżących po stronie Wykonawcy. Zamawiający uznał, że ww. odstąpienie 

od umowy spełnia przesłankę, o której mowa w przepisie art. 109 ust. 1 pkt. 7) ustawy Pzp, a 

w  związku  z  powyższym  wezwał  Wykonawcę  do  poprawienia  jednolitego  dokumentu 

poprzez wskazanie odpowiedzi „TAK” na pytanie „Czy wykonawca znajdował się w sytuacji, 

w  której  wcześniejsza  umowa  w  sprawie  zamówienia  publicznego,  wcześniejsza  umowa  z 

podmiotem 

zamawiającym lub wcześniejsza umowa w sprawie koncesji została rozwiązana 

przed  czasem,  lub 

w  której  nałożone  zostało  odszkodowanie  bądź  inne  porównywalne 

sankcje w związku z tą wcześniejszą umową?” oraz do przedstawienia przedsięwziętych w 

celu  samooczyszczenia  środków  wraz  z  ich  opisem,  zgodnie  z  dyspozycją  art.  110  ust.  2 

ustawy  Pzp  w  terminie  do  29  czerwca  2022  r. 

W  piśmie  z dnia  28  czerwca  2022  r. 

Wykonawca  przedstawił  odpowiedź  na  wezwanie  stwierdzając,  że  nie  zgadza  się  ze 

stanowiskiem  Zamawiającego  oraz  wskazał,  że od  samego  początku nie podzielał  poglądu 

Zamawiającego,  czemu  wielokrotnie  dawał  wyraz  z  korespondencji  kierowanej  do 

Zamawiającego. Wykonawca zaznaczył również, że w jego ocenie nie ma podstaw prawnych 

i  faktycznych  do  twierdzeń  wskazujących  na  rzekome  nienależyte  wykonanie  umowy  nr 

1000032164 przez 

Wykonawcę oraz, że: W tym zakresie stanowisko Wykonawcy nie uległo 

zmianie,  co  powoduje,  że  Wykonawca  nie  może  zastosować  się  do  wskazanego  wyżej 

żądania  Zamawiającego,  gdyż  przesłanka  wykluczenia  określona  w  art.  109  ust.  1  pkt  7) 

ustawy  Pzp nie  ma  zastosowania do  MGGP  S.A.,  a  złożone  przez Spółkę oświadczenie w 

tym  zakresie  odpowiada  prawdzie. 

Wykonawca  przedstawił  również  skrótowo  swoją  ocenę 

okoliczności  związanych  z  realizacją  umowy  nr  1000032164  oraz  stwierdził,  że  JEDZ  jest 

oświadczeniem  własnym  Wykonawcy,  którym  przekazuje  on  wiedzę  o  swojej 

sytuacji/właściwościach  Zamawiającemu.  Rzetelność  i  prawidłowość  treści  złożonego 

jed

nolitego dokumentu podlega co prawda weryfikacji Zamawiającego, lecz to Wykonawca, 

w 

oparciu o okoliczności jego dotyczące oraz posiadaną wiedzę, decyduje o treści informacji 

objętych dokumentem. Obowiązujące przepisy prawa nie dają Zamawiającemu uprawnienia 

do  żądania  od  Wykonawcy  modyfikacji  złożonego  oświadczenia  JEDZ  co  do 

zaistnie

nia/braku  przesłanek  wykluczenia  w  taki  sposób,  aby  było  ono  zgodne  z 

oczekiwaniami  czy  stanowiskiem  Zamawiającego,  szczególnie  w  sytuacji,  gdy  Wykonawca 

oświadczenie co do tych okoliczności złożył w pierwotnie przedstawionym JEDZ. Biorąc pod 

uwagę powyższe, wobec Wykonawcy nie zachodzą żadne przesłanki wykluczenia określone 

przez  Zamawiającego  w  SWZ  i  ogłoszeniu  o  zamówieniu,  stąd  złożone  przez  Wykonawcę 

o

świadczenie w formularzu JEDZ jest prawidłowe. W postępowaniu o udzielenie zamówienia 

publicznego  na: 

„Opracowanie  dokumentacji  projektowej  wraz  z  pełnieniem  nadzoru 

autorskiego dla zadania remontowego pn. Likwidacja wypłyceń na odcinku eksploatacyjnym 

Roj

ęczyn-Leszno  (odboczki  Rydzyna,  Pawłowice,  Leszno)  oraz  odboczka  Poniec” 

prowadzonego  przez  Operatora 

Gazociągów  Przesyłowych  GAZ-SYSTEM  S.A.  z  siedzibą 

w Warszawie  w 

dniu  20  czerwca  2022  r.  Wykonawca  MGGP  S.A.  z  siedzibą  w  Tarnowie, 

u. Kaczkowskiego  6,  33-100 

Tarnów  wniósł  do  Krajowej  Izby  Odwoławczej  odwołanie. 

Wykonawca  zarzucił  Zamawiającemu  m.in.  naruszenie  art.  109  ust.1  pkt  7)  ustawy  Pzp 

poprzez  jego  zastosowanie  i  bezprawne  wykluczenie 

z  postępowania  o  udzielenie 

zamówienia  Wykonawcy  z  uwagi  na  rzekome  nienależyte  wykonywanie  obowiązków 

wynikających z umowy nr 1000032164 z dnia 6 grudnia 2018 r. zawartej między MGGP S.A. 

z  siedzibą  w Tarnowie,  a  Operatorem  Gazociągów  Przesyłowych  GAZ-SYSTEM  S.A.  z 

siedzibą  w Warszawie  w  przedmiocie:  „Opracowanie  dokumentacji  projektowej  dla  zadania 

inwestycyjnego  pn.: 

Budowa  gazociągu  Skoczów-Komorowice-Oświęcim-Tworzeń  wraz 

z 

infrastrukturą niezbędną do jego obsługi na terenie województw małopolskiego i śląskiego. 

Etap  III  gazociąg  wysokiego  ciśnienia  DN500  MOP  8,4  MPa  relacji  Skoczów-Komorowice-

Oświęcim” z przyczyn leżących po stronie MGGP S.A. Krajowa Izba Odwoławcza wyrokiem 

z 

dnia 18 lipca 2022 r. o syg. akt. KIO 1638/22 odwołanie w całości oddaliła. Krajowa Izba 

Odwoławcza  uznała,  iż  wobec  Wykonawcy  MGGP  S.A.  zachodziły  przesłanki  wykluczenia 

opisane  w  art.  109  ust.  1  pkt.  7)  ustawy  Pzp  w  związku  z  długotrwałym  nienależytym 

wykonaniem umowy nr 1000032164. Tego samego dnia, w dniu 18 lipca 2022 r. Wykonawca 

z  własnej  inicjatywy  przedstawił  w  niniejszym  postępowaniu  i  toczącym  się  równolegle 

postępowaniu  o  udzielenie  zamówienia  publicznego  na  „Opracowanie  kompletnej 

dokumentacji  projektowej  oraz  pełnienie  nadzoru  autorskiego  dla  zadań:  Budowa 

gazociągów  DN500 MOP  8,4  MPa relacji  Skoczów-Komorowice-Oświęcim  w  podziale  na  2 

części  (numer  postepowania:  ZP/2022/04/0060/SWI)  „aktualizację  JEDZ”.  Wykonawca 

wyjaśnił,  że  przedkłada  skorygowany  JEDZ  oraz  procedurę  self-cleaning  w  związku  z 

wyrokiem Krajowej Izby Odwoławczej z dnia 18 lipca 2022 r. (KIO 1638/22) oraz dokonaną 

p

rzez  Izbę  ocenę  okoliczności  wykonywania  umowy  z  dnia  6  grudnia  2018  r.  o  numerze 

1000032164 zawartej 

pomiędzy Operatorem Gazociągów Przesyłowych GAZ-SYSTEM S.A. 

a  MGGP  S.A.  na  opracowanie  dokumentacji  projektowej  dla  zadania  inwestycyjnego  pn.: 

Budowa  gazociągu  Skoczów  –  Komorowice  –  Oświęcim  –  Tworzeń  wraz  z  infrastrukturą 

niezbędną  dla  jego  obsługi  na  terenie  województwa  małopolskiego  i  śląskiego.  Etap  III 

Gazociąg  wysokiego  ciśnienia  DN500  MOP  8,4  MPa  relacji  Skoczów  –  Komorowice  – 

Oświęcim.  Wykonawca  zaznaczył,  że  złożenie  dokumentów  nie  stanowi  uznania  roszczeń 

Zamawiającego  związanych  z  odstąpieniem  od  ww.  umowy,  a  działania  opisane  w 

procedurze self-

cleaningu zostały podjęte z ostrożności i nie oznaczają akceptacji zarzutów 

stawianych  przez 

Zamawiającego.  Wraz z  wyjaśnieniami  Wykonawca  przedstawił  JEDZ,  w 

który na pytanie: Czy wykonawca znajdował się w sytuacji, w której wcześniejsza umowa w 

sprawie  zamówienia  publicznego,  wcześniejsza  umowa  z  podmiotem  zamawiającym  lub 

wcześniejsza  umowa  w sprawie  koncesji  została  rozwiązana  przed  czasem,  lub  w  której 

nałożone  zostało  odszkodowanie  bądź  inne  porównywalne  sankcje  w  związku  z  tą 

wcześniejszą umową? udzielił odpowiedzi: „TAK” oraz załączył do JEDZ dokumenty mające 

potwierdzać przeprowadzenie procedury samooczyszczenia (self-cleaning). W postępowaniu 

o udzielenie zamówienia publicznego na „Opracowanie kompletnej dokumentacji projektowej 

oraz  pełnienie  nadzoru  autorskiego  dla  zadań:  Budowa  gazociągów  DN500  MOP  8,4  MPa 

relacji  Skoczów-Komorowice-Oświęcim  w  podziale  na  2  części  (numer  postepowania: 

ZP/2022/04/0060/SWI)  prowadzonego  przez  Operatora  Gazociągów  Przesyłowych  GAZ-

SYSTEM  S.A. 

z  siedzibą  w  Warszawie,  po  wykluczeniu  Wykonawcy,  w  dniu  29.08.2022 

Wykonawca MGGP S.A. 

z siedzibą w Tarnowie, ul. Kaczkowskiego 6, 33-100 Tarnów wniósł 

do Krajowej Izby Odwoławczej odwołanie. Wykonawca zarzucił Zamawiającemu naruszenie 

m.in.  art.  110  ust.  2  ustawy  Pzp  poprzez  jego 

niezastosowanie  i  przyjęcie,  że  procedura 

samooczyszczenia  została  złożona  przez  Wykonawcę  po  terminie  przewidzianym  na  tę 

czynność,  art.  110  ust.  3  Pzp  poprzez  jego  błędne  zastosowanie,  polegające  na 

niezasadnym przyjęciu, że procedura samooczyszczenia podjęta przez Wykonawcę nie jest 

wystarczająca do wykazania jego rzetelności (..). Krajowa Izba Odwoławcza wyrokiem z dnia 

września 2022 r. o syg. akt. KIO 2252/22 odwołanie w całości oddaliła. Skład orzekający 

w całości wskazał na brak możliwości przyjęcia JEDZ zmodyfikowanego przez Wykonawcę 

po terminie wskazanym 

w wezwaniu Zamawiającego do poprawienia oświadczenia w JEDZ 

na  postawie  art.  128  ust.1  ustawy 

Pzp  oraz  przedstawienia  przedsięwziętych  w  celu 

samooczyszczenia środków w trybie art. 110 ust. 2 ustawy Pzp. Krajowa Izba Odwoławcza 

zwraca  w  ww.  wyroku  na  orzeczenie  Sądu  Okręgowego  w  Lublinie  z  dnia  13.11.2020  r.  o 

sygn.  akt  IX  Ga  646/20. 

(…)  W  JEDZ  wykonawca  nie  podał  szczegółowych  informacji 

za

znaczając  odpowiedź  „NIE”,  uznając  arbitralnie,  wbrew  intencji  prawodawcy,  że  nie 

znajduje się w opisanej pytaniem sytuacji, bo w ugodzie sądowej ujęto zapis, że rozwiązanie 

umowy nastąpiło na zasadzie porozumienia stron bez winy którejkolwiek ze stron. Zdaniem 

Sądu  obowiązkiem  wykonawcy  było  wskazanie informacji  o  rozwiązanych  umowach  w  tym 

celu,  aby  zamawiający  mógł  zweryfikować  wystąpienie  przesłanki  do  wykluczenia  z 

postępowania opisanej w przepisie krajowym. Odejście od jasnego, jednoznacznego sensu 

pr

zepisu  z  naruszeniem  wskazanych  reguł  powoduje  dokonanie  wykładni  prawotwórczej, 

będącej przykładem wykładni contra legem. Z przepisów nie wynika uprawnienie wykonawcy 

do  oceny,  czy  w 

stosunku  do  niego  zaszły  okoliczności,  które  mogą  skutkować  jego 

wykluczeniem. Rubryka w JEDZ pomija 

element odpowiedzialności czy winy po którejkolwiek 

stronie umowy, a ten aspekt jest podnoszony dop

iero w kolejnej rubryce JEDZ. (…) Należy 

zwrócić uwagę, iż w niniejszym postępowaniu Zamawiający wezwał Wykonawcę MGGP S.A. 

w trybie art. 

128 ust 1 ustawy Pzp do poprawienia i uzupełnienia oświadczenia Jednolitego 

Dokumentu 

Zamówienia  (JEDZ)  w  takim  samym  zakresie,  jak  w  postępowaniu  nr 

ZP/2022/04/0060/SWI, 

w  którym  MGGP  wniósł  ww.  odwołanie.  Wobec  powyższego 

postanowienia wyroku Krajowej Izby 

Odwoławczej z dnia 13 września 2022 r. o syg. akt. KIO 

2252/22  odnoszą  się  w  takim  samym  zakresie  także  do  niniejszego  postępowania.  W 

związku  z  powyższym,  oferta  Wykonawcy  MGGP  S.A.  ul.  Kaczkowskiego,  633  –  100 

Tarnów, podlega odrzuceniu na podstawie art. 226 ust. 1 pkt 2) lit. a) ustawy Pzp w związku 

z art. 109 ust. 1 pkt 7.” 

Artykuł  109  ust.  1  pkt  7  ustawy  pzp  stanowi:  „1.  Z  postępowania  o  udzielenie  zamówienia 

zamawiający  może  wykluczyć  wykonawcę:  7)  który,  z  przyczyn  leżących  po  jego  stronie, 

w 

znacznym  stopniu  lub  zakresie  nie  wykonał  lub  nienależycie  wykonał  albo  długotrwale 

nienależycie wykonywał istotne zobowiązanie wynikające z wcześniejszej umowy w sprawie 

zamówienia  publicznego  lub  umowy  koncesji,  co  doprowadziło  do  wypowiedzenia  lub 

odstąpienia  od  umowy,  odszkodowania,  wykonania  zastępczego  lub  realizacji  uprawnień 

z 

tytułu rękojmi za wady.” 

W myśl art. 110 ustawy pzp: „1. Wykonawca może zostać wykluczony przez zamawiającego 

na  każdym  etapie  postępowania  o  udzielenie  zamówienia.  2.  Wykonawca  nie  podlega 

wykluczeniu w okolicznościach określonych w art. 108 ust. 1 pkt 1, 2 i 5 lub art. 109 ust. 1 pkt 

2‒5  i  7‒10,  jeżeli  udowodni  zamawiającemu,  że  spełnił  łącznie  następujące  przesłanki:1) 

naprawił  lub  zobowiązał  się  do  naprawienia  szkody  wyrządzonej  przestępstwem, 

wykroczeniem lub swoim nieprawidłowym postępowaniem, w tym poprzez zadośćuczynienie 

pieniężne;  2)  wyczerpująco  wyjaśnił  fakty  i  okoliczności  związane  z  przestępstwem, 

wykroczeniem  lub  swoim  nieprawidłowym  postępowaniem  oraz  spowodowanymi  przez  nie 

szkodami,  aktywnie  współpracując  odpowiednio  z  właściwymi  organami,  w  tym  organami 

ścigania, lub zamawiającym;3) podjął konkretne środki techniczne, organizacyjne i kadrowe, 

odpowiednie dla zapobiegania dalszym przestępstwom, wykroczeniom lub nieprawidłowemu 

postępowaniu,  w  szczególności:  a)  zerwał  wszelkie  powiązania  z  osobami  lub  podmiotami 

odpowiedzialn

ymi za nieprawidłowe postępowanie wykonawcy, b) zreorganizował personel, 

c)  wdrożył  system  sprawozdawczości  i  kontroli,  d)  utworzył  struktury  audytu  wewnętrznego 

do  monitorowania  przestrzegania  przepisów,  wewnętrznych  regulacji  lub  standardów,  e) 

wprowadzi

ł  wewnętrzne  regulacje  dotyczące  odpowiedzialności  i  odszkodowań  za 

nieprzestrzeganie  przepisów,  wewnętrznych  regulacji  lub  standardów.  3.  Zamawiający 

ocenia, czy podjęte przez wykonawcę czynności, o których mowa w ust. 2, są wy-starczające 

do  wykazania  je

go  rzetelności,  uwzględniając  wagę  i  szczególne  okoliczności  czynu 

wykonawcy.  Jeżeli  podjęte  przez  wykonawcę  czynności,  o  których  mowa  w  ust.  2,  nie  są 

wystarczające do wykazania jego rzetelności, zamawiający wyklucza wykonawcę.” 

Zgodnie z art. 226 ust. 1  pkt 2 lit.  a) ustawy pzp: 

„1. Zamawiający odrzuca ofertę, jeżeli: 2) 

została złożona przez wykonawcę: a) podlegającego wykluczeniu z postępowania.” 

Artykuł 253 ust. 1 pkt 2 ustawy pzp stanowi:

„1. Niezwłocznie po wyborze najkorzystniejszej 

oferty  zamawiający  informuje  równocześnie  wykonawców,  którzy  złożyli  oferty,  o:  2) 

wykonawcach, których oferty zostały odrzucone – podając uzasadnienie faktyczne i prawne.” 

Przedmiotem  sporu  w  niniejszej  sprawie  była  ocena  prawidłowości  odrzucenia  oferty 

Odwołującego  w  oparciu  o  podstawy  prawne  i  faktyczne  wskazane  przez  Zamawiającego 

w 

piśmie z dnia 14 października 2022 r., a dotyczące wykluczenia Wykonawcy w oparciu o 

art. 109 ust. 1 pkt 7 ustawy pzp. 

Odwołujący podnosił, że Zamawiający nieprawidłowo uznał 

samooczyszczenie  złożone  przez  Odwołującego  w  dniu  18  lipca  2022  r.  oraz  15  września 

2022 r. jako nieskuteczne i złożone po terminie, a także niezasadnie odstąpił od oceny tego 

samooczyszczenia.  Wskazywał  również  na  zaniechanie  wezwania  Odwołującego  w  trybie 

art.  126  ust.  3  do  aktualizacji  dokumentu  JEDZ 

oraz  podnosił  pominięcie  całokształtu 

okoliczności  faktycznych  w  uzasadnieniu  odrzucenia  oferty.  Izba  mając  na  względzie 

stanowiska  Stron  i 

Przystępujących,  a  także  ustalony  w  sprawie  stan  faktyczny,  uznała  że 

zarzuty  odwołania  nie  zasługują  na  uwzględnienie.  Izba  podziela  w  całości  argumentację 

przedstawioną  w postępowaniu  odwoławczym  przez  Zamawiającego  oraz  Przystępujących, 

a także stanowisko Izby wyrażone w wyroku KIO 2252/22. 

W  odniesieniu  do  zarzutu  1  odwołania  wskazania  wymaga,  że  Odwołujący  kwestionował 

uznanie  za  nieskuteczne  samooczyszczenia  przedstawionego  przez  Wykonawcę 

dwukrotnie: w dniu 18 lipca 2

022 r. oraz 15 września 2022 r. wskazując, że ustawa pzp nie 

reguluje kwestii terminu na dokonanie samooczyszczenia, a wykonawca może je przedłożyć 

w każdym czasie aż do czynności wykluczenia. W ocenie Izby, w okolicznościach niniejszej 

sprawy ze stanowisk

iem Odwołującego nie sposób się zgodzić. 

Na  wstępie  zaznaczyć  należy,  że  wykonawca  może  zostać  wykluczony  przez 

zamawiającego  na  każdym  etapie  postępowania  o  udzielenie  zamówienia.  Rozpatrując 

moment,  kiedy  wykonawca  powinien  wystąpić  z  procedurą  samooczyszczenia,  to  co  do 

zasady 

powinna zostać ona podjęta z inicjatywy samego wykonawcy, poprzez wskazanie w 

oświadczeniu  wstępnym,  że  znajduje  się  w  sytuacji  uzasadniającej  wykluczenie.  W 

procedurze  powyżej  progów  unijnych  informacje  o  podjęciu  działań  naprawczych  powinny 

więc  znaleźć  się  już  w oświadczeniu  JEDZ  (tak  też:  wyrok  KIO  z  dnia  9  kwietnia  2018r., 

sygn.  akt  KIO  531/18).  W 

doktrynie  podkreśla  się,  że  wykonawca  powinien  przedstawić 

zamawiającemu  informacje  o podjętych  środkach  naprawczych  na  jak  najwcześniejszym 

etapie  postępowania  o  udzielenie  zamówienia  publicznego  -  w  ofercie  wykonawcy  (M. 

Sieradzka  (red.),  Prawo  zamówień  publicznych.  Komentarz,  Warszawa  2022).  Stanowisko 

takie znajduje potwierdzenie w 

orzecznictwie sądowym. W postanowieniu Sądu Okręgowego 

w  Olsztynie  z  dnia  25  lipca 

2016  r.  (V  Ga  135/16,  niepubl.)  sąd  potwierdził,  że  podjęcie 

działań  samooczyszczających  musi  mieć  miejsce  na  etapie  przed  składaniem  ofert.  Jak 

wskazała  Izba  w  wyroku  z  dnia  14  czerwca  2018  r.,  sygn.  akt  KIO  1102/18,  późniejsze, 

następcze  w  wyniku  wezwania  Zamawiającego  czy  po  podjęciu  przez  niego  decyzji  o 

wykluczeniu  samooczyszczenie 

wykonawcy  wypaczałoby  sens  tej  instytucji.

Stanowiska 

wyrażające  odmienny  pogląd  i wskazujące,  iż  ostateczną  granicą  czasową  na 

pr

zeprowadzenie  procedury  jest  decyzja  zamawiającego  o  wykluczeniu  wykonawcy  (wyrok 

KIO  z  dnia  27  sierpnia  2019  r.,  sygn.  akt  KIO  1576/19,  o

rzeczenie  Sądu  Okręgowego  w 

Warszawie,  sygn.  akt  XXIII  Ga  1811/18

),  wyprowadzają  powyższe  tezy  z  braku  regulacji 

ustaw

owej  określającej  termin końcowy  do  przeprowadzenia  procedury  samooczyszczenia, 

a  możliwość  jej  dokonania  po  terminie  składania  ofert  determinują  wystąpieniem  nowych 

okoliczności  faktycznych  związanych  z wypełnieniem  się  przesłanki  wykluczenia. 

Zauważenia wymaga, że przepis art. 110 ust. 2 ustawy pzp znajduje zastosowanie do kilku 

podstaw  wykluczenia,  z  których  każda  wymaga  zaistnienia  skonkretyzowanych  przesłanek. 

Powyższe  przekłada  się  na  różnorodność  stanów  faktycznych,  w  których  może  mieć 

zastosowanie  procedura  self 

–  cleaningu  i  nie  jest  wykluczone,  że  wykonawca  z  uwagi  na 

wystąpienie  określonych  okoliczności  będzie  uprawniony  przedstawić  podjęcie  środków 

naprawczych również po terminie składania ofert. 

Przenosząc  powyższe  na  kanwę  niniejszej  sprawy,  w  ocenie  Izby  w  przedmiotowym 

postępowaniu  nie  zaistniały  żadne  okoliczności  w  świetle  wypełnienia  przesłanki  z  art.  109 

ust.  1  pkt  7  ustawy  pzp,  które  uzasadniałaby  i  pozwalały  Odwołującemu  na  skuteczne 

przedstawienie  procedury  samooczyszczenia  po 

upływie  terminu  na  złożenie  dokumentu 

JEDZ  oraz  podmiotowych  środków  dowodowych  w  trybie  art.  126  ust.  1  ustawy  pzp. 

Podkreślenia wymaga, że w sprawie nie było sporne, że Odwołujący znajduje się w sytuacji 

wypełniającej przesłankę wykluczenia z postępowania opisaną w art. 109 ust. 1 pkt 7 ustawy 

pzp. 

W  przedmiotowym  postępowaniu,  zgodnie  z  Rozdziałem  XII  ust.  1  Zamawiający  nie 

wymaga

ł  złożenia  wraz  z  ofertą  oświadczenia  w  postaci  Jednolitego  dokumentu.  Złożenia 

tego 

oświadczenia  Zamawiający  żądał  od  Wykonawcy,  którego  oferta  została  najwyżej 

oceniona. 

Ponadto, bezsporne było, że Odwołujący zarówno na wezwanie w trybie art. 126 

ust.  1  ustawy  pzp,  jak  i  po  umożliwieniu  przez  Zamawiającego  ponownego  złożenia 

dokumentu  JEDZ  w trybie  art.  128  ust.  1  ustawy  pzp,  dwukrotnie  na  pytanie: 

„Czy 

wykonawca  znajdował  się  w sytuacji,  w  której  wcześniejsza  umowa  w  sprawie  zamówienia 

publicznego, wcześniejsza umowa z podmiotem zamawiającym lub wcześniejsza umowa w 

sprawie 

koncesji  została  rozwiązana  przed  czasem,  lub  w  której  nałożone  zostało 

odszkodowanie  bądź  inne  porównywalne  sankcje  w  związku  z  tą  wcześniejszą  umową?” 

udzielił  odpowiedzi:  „NIE”.  W ocenie  Izby,  udzielenie  odpowiedzi  negatywnej  na  powyższe 

pytanie  oraz  ni

eprzedstawienie  samooczyszczenia  do  upływu  terminu  wskazanego  przez 

Zamawiającego  w  ponownym  wezwaniu  w  trybie  art.  128  ust.  1  ustawy  pzp  musiało 

skutkować  wykluczeniem  Wykonawcy  z  postępowania  i  uznaniem  za  nieskutecznych 

kolejnych prób aktualizowania JEDZ.  

Odwołujący  wyprowadzał  możliwość  złożenia  self-cleaningu  na  późniejszym  etapie 

postępowania z niekorzystnego dla Wykonawcy wyroku KIO z dnia 18 lipca 2022 r. o sygn. 

KIO 1638/22 oraz z okoliczności zawarcia porozumienia z dnia 2 sierpnia 2022 r. Powyższe 

okoliczności  nie  stanowią  jednak  żadnego  uzasadnienia  dla  uznania  za  skuteczne 

samooczyszczenia złożonego dnia 18 lipca 2022 r. oraz 15 września 2022 r., gdyż przesłanki 

powodujące wykluczenie na podstawie art. 109 ust. 1 pkt 7 ustawy pzp były już Wykonawcy 

znane  na  moment  składania  pierwszego  dokumentu  JEDZ  w  postępowaniu.  Jak  słusznie 

podnosił Zamawiający i Przystępujący, być może spowodowały one odmienną ocenę przez 

Odwołującego  zdarzeń  związanych  z  odstąpieniem  od  umowy  nr  1000032164  z  dnia  6 

grudnia  2018 

r.  ale  nie  zmieniały  samej  okoliczności  tego  odstąpienia,  a  tym  samym 

wypełnienia  się  przesłanki  wykluczenia.  Niewątpliwie  wyrok  KIO  z  lipca  2022  r.  stanowił 

wyłącznie  ocenę  prawną  odstąpienia  od  umowy  w  kontekście  wystąpienia  konkretnej 

podstawy  wykluczenia  i 

nie  zmienił  sytuacji  Wykonawcy  ani  okoliczności  związanych  z  tym 

odstąpieniem.  Izba  podziela  w  tym  zakresie  stanowisko  Izby  wyrażone  w  wyroku  KIO 

2252/22,  iż  „sytuacja  faktyczna  Wykonawcy  istniejąca  tak  na  dzień  składania  pierwszego 

oświadczenia  w  JEDZ,  jak  również  na  moment  jego  utrzymania  na  wezwanie 

Zama

wiającego,  a  następnie  skorygowanego  z  inicjatywy  samego  Wykonawcy,  nie  uległa 

zmianie.  W  szczególności  takiej  zmiany  nie  determinował  wyrok  KIO  z  lipca  2022  r.,  który 

wyłącznie zawierał ocenę prawną w kontekście wypełnienia przesłanki z art. 109 ust. 1 pkt 7 

Ustawy. Okoliczności dotyczące wypowiedzenia umowy przez Zamawiającego nie uległy na 

skutek  tego  wyroku  zmianie,  a 

sama  ocena  organu  orzekającego  w  żaden  sposób  nie 

wpływała na możliwość wypełnienia oświadczenia w JEDZ zgodnie z instrukcją.” Izba mając 

na względzie podobieństwo stanów faktycznych w postępowaniu odwoławczym KIO 2252/22 

oraz  w  niniejszej  sprawie,  w  całości  podziela  argumentację  przedstawioną  w  uzasadnieniu 

ww.  wyroku  i  przy

jmuje  ją  za  własną.  W  tym  kontekście,  również  przywoływana  przez 

O

dwołującego  ugoda  z  sierpnia  2022  r.  nie  uzasadniała  dokonania  zmiany  oświadczenia 

JEDZ oraz  uznania  za skuteczne samooczyszczenia złożonego  w  dniu 15  września 2022r. 

Porozumienie,  jak  słusznie  wskazywał  Zamawiający,  regulowało  wyłącznie  skutki 

wcześniejszego  odstąpienia  od  umowy,  tj.  kwestie  winy  oraz  rozliczenia  finansowe,  ale  nie 

kreowało i nie mogło zmienić zdarzeń związanych z tym odstąpieniem. 

Mając powyższe na względzie, ostatecznym terminem w okolicznościach niniejszej sprawy, 

na  skuteczne  złożenie  samooczyszczenia  i  skorygowania  dokumentu  JEDZ  był  upływ 

terminu wskazanego w wezwaniu w trybie art. 128 ust. 1 ustawy pzp. 

Zamawiający wyszedł 

niejako  naprzeciw  Wykonawcy  i 

umożliwił  zmianę  pierwotnie  złożonego  oświadczenia, 

pomimo że okoliczności związane z odstąpieniem od umowy były już Odwołującemu znane 

w  momencie 

składania  JEDZ  na  pierwsze  wezwanie  Zamawiającego.  Podkreślić  przy  tym 

należy,  że  postępowanie  o  udzielenie  zamówienia  publicznego  jest  postępowaniem 

sformalizowanym  i s

tanowi  uporządkowany  ciąg  czynności  (art.  7  pkt  18  ustawy  pzp). 

Umożliwienie  Wykonawcy  przedstawienia  samooczyszczenia  na  każdym  jego  etapie, 

pomimo świadomości Wykonawcy co do wystąpienia przesłanki wykluczenia już na moment 

składania  pierwotnego  JEDZa,  niewątpliwie  prowadziłoby  do  zaburzenia  tego  ciągu 

czynności  i  naruszenia  zasady  przejrzystości  postępowania,  a  także  zasady  równego 

traktowania wykonawców. 

Z powyższych względów na uwzględnienie nie zasługiwał również zarzut 2 odwołania braku 

dokonania  oce

ny  przez  Zamawiającego  samooczyszczenia  z  dnia  18  lipca  2022  r.  oraz  z 

dnia  15  września  2022  r.  W  ocenie  Izby,  Zamawiający  właściwie  odstąpił  od 

przeprowadzenia  tej  oceny,  gdyż  z  uwagi  na  złożenie  samooczyszczenia  na  późniejszym 

etapie postępowania, po upływie terminu określonego przez Zamawiającego w wezwaniu w 

trybie art. 128 ust. 1 ustawy pzp, self-

cleaning musiał zostać uznany za nieskuteczny.  

Odnosząc  się  natomiast  do  zarzutu  3  odwołania  wskazania  wymaga,  że  w  przedmiotowej 

sprawie art. 126 ust. 3 ustawy pzp 

nie mógł znaleźć zastosowania. 

Odwołujący podnosił w tym zakresie, że orzeczenie KIO z lipca 2022 r., jak również zawarcie 

porozumienia  w  dniu  2  sierpnia  2022  r.  spowodowało  konieczność  aktualizacji  dokumentu 

JEDZ 

i determinowało po stronie Zamawiającego wystąpienie z wezwaniem w trybie art. 126 

ust. 3 ustawy pzp. 

Twierdzenia Odwołującego nie zasługiwały na uwzględnienie. 

Dyspozycja  art.  126  ust.  3  ustawy  pzp  odnosi  się  do  podmiotowych  środków  dowodowych 

składanych  przez  wykonawcę  najwyżej  ocenionego,  które  z  jakichś  powodów  w  uznaniu 

zamawiającego w trakcie postępowania stały się nieaktualne. Dokument JEDZ w świetle art. 

125 ust. 3 ustawy pzp stanowi o

świadczenie – dowód, tymczasowo zastępujący wymagane 

przez zamaw

iającego podmiotowe środki dowodowe. Artykuł 7 pkt 17 wyraźnie wyłącza ww. 

oświadczenie  z  definicji  podmiotowych  środków  dowodowych,  a  jego  uzupełnienie  jest 

możliwe w trybie art. 128 ust. 1 ustawy pzp („1. Jeżeli wykonawca nie złożył oświadczenia, 

o 

którym mowa w art. 125 ust. 1, podmiotowych środków dowodowych (…)”). W ocenie Izby, 

sposób  skonstruowania  przepisów  wyłącza  możliwość  przedstawienia  zaktualizowanego 

dokumentu JEDZ w trybie art. 126 ust. 3 ustawy pzp. 

Niezależnie  jednak  od  powyższej  oceny,  w  przedmiotowej  sprawie  nie  zachodziły 

okoliczności,  które  determinowałyby  po  stronie  Zamawiającego  uznanie  wcześniejszych 

oświadczeń za nieaktualne. Jak już zostało podniesione, aktualizacji nie uzasadniała ocena 

prawna  odstąpienia  w  kontekście  przesłanki  wykluczenia  dokonana  w  wyroku  KIO  z  lipca 

2022  r.  ani  zawar

cie  porozumienia  z  sierpnia  2022  r.  Żadna  z  tych  okoliczności  nie 

powodowała bowiem zmiany zdarzeń związanych z odstąpieniem od umowy nr 1000032164. 

Zdarzenia te  były  Odwołującemu  znane  w  chwili  składania  pierwotnego  dokumentu  JEDZ  i 

są  istotne  w kontekście  wypełnienia  przesłanki  wykluczenia  z  art.  109  ust.  1  pkt  7  ustawy 

pzp.  Dla jej  wystąpienia  nie  jest  wymagana  ocena  odstąpienia  przez  organ  orzekający  czy 

też zawarcie przez strony ugody. Istotna jest wyłącznie okoliczność, że z przyczyn leżących 

po  stron

ie  wykonawcy  doszło  do  niewykonania  lub  nienależytego  wykonania  albo 

długotrwałego  nienależytego  wykonywania  istotnego  zobowiązania  wynikającego  z 

wcześniejszej  umowy  w sprawie  zamówienia  publicznego  lub  umowy  koncesji,  co 

doprowadziło  do  wypowiedzenia  lub  odstąpienia  od  umowy,  odszkodowania,  wykonania 

zastępczego  lub  realizacji  uprawnień  z  tytułu  rękojmi  za  wady.  O  tych  zdarzeniach 

Odwołujący  miał  wiedzę  składając  pierwsze  oświadczenie  JEDZ  i  zdarzenia  te  nie  mogły 

następnie  ulec  dezaktualizacji.  Odwołujący  dwukrotnie  podtrzymał  decyzję,  iż  nie  podlega 

wykluczeniu,  a  zmiana  oceny  własnej  Wykonawcy  wcześniejszych  zdarzeń  związanych  z 

odstąpieniem  od  umowy  nie  uzasadniała  kolejnego  wezwania  ze  strony  Zamawiającego  w 

trybie art. 126 ust. 3 ustawy pzp. 

Na  uwzgl

ędnienie  nie  zasługiwał  także  zarzut  naruszenia  art.  253  ust.  1 pkt  2 ustawy  pzp. 

Przepis  ten  ustanawia  po  stronie  zamawiającego  obowiązek  informacyjny,  przekazania 

wykonawcom  uzasadnienia 

dokonanych czynności, co stanowi wyraz zasady przejrzystości 

oraz  z

asady  jawności.  Uzasadnienie  faktyczne  i  prawne  czynności  ma  niewątpliwie  istotne 

znaczenie  dla  podjęcia  decyzji  o  ewentualnym  wniesieniu  środka  ochrony  prawnej 

i 

właściwego  sformułowania  zarzutów  oraz  wskazania  okoliczności  faktycznych 

uzasadniających ich podniesienie. 

Przenosząc powyższe na grunt niniejszej sprawy, Izba zauważa, że uzasadnienie faktyczne 

i 

prawne odrzucenia oferty Odwołującego i wykluczenia w trybie art. 109 ust. 1 pkt 7 ustawy 

pzp  w  sposób  szczegółowy  opisuje  okoliczności  faktyczne  wypełniające  przesłankę 

wkluczenia,  a  tylko  w  takim  zakresie  Zamawiający  był  zobowiązany  spełnić  obowiązek 

informacyjny. Jak już wskazano, zawarcie porozumienia z dnia 2 sierpnia  2022 r. nie miało 

żadnego  wpływu  na  wystąpienie  przesłanki  wykluczenia  w  związku  z  odstąpieniem  od 

umowy,  a  więc  pominięcie  tej  okoliczności  w  uzasadnieniu  decyzji  o  odrzuceniu  oferty 

Odwołującego  nie  mogło  stanowić  uchybienia.  Co  więcej,  jak  wynika  z  treści  odwołania, 

Odwołujący  nie  został  w  ten  sposób  pozbawiony  możliwości  właściwego  skonstruowania 

zarzutów oraz przytoczenia okoliczności uzasadniających ich podniesienie.  

Mając  powyższe  na  względzie,  nie  potwierdziły  się  również  pozostałe  zarzuty  odwołania 

o 

charakterze  wynikowym.  Zamawiający  prawidłowo  wykluczył  Odwołującego  z 

postępowania na podstawie art. 109 ust. 1 pkt 7 ustawy pzp i na podstawie art. 226 ust. 1 pkt 

2 lit. a odrzucił ofertę Wykonawcy. 

O  kosztach  postępowania  odwoławczego  w  sprawie  KIO  2809/22  orzeczono  stosownie  do 

jego wyniku na podstawie art. 575 oraz art. 57

4 ustawy pzp, a także w oparciu o przepisy § 5 

pkt 1 i 2 lit. b oraz § 8 ust. 2 pkt 1 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 

2020  r.  w sprawie  szczeg

ółowych  rodzajów  kosztów  postępowania  odwoławczego,  ich 

rozliczania oraz wysokości i sposobu pobierania wpisu od odwołania (Dz. U. z 2020 r., poz. 

2437 ze zm.) zaliczając na poczet niniejszego postępowania odwoławczego koszt wpisu od 

odwołania  uiszczony  przez  Odwołującego  oraz  zasądzając  od  Odwołującego  na  rzecz 

Zamawiającego  koszty  postępowania  odwoławczego  poniesione  z  tytułu  wynagrodzenia 

pełnomocnika  w wysokości  3  600,00  zł  na  podstawie  faktury  Vat  złożonej  przez 

Zamawiającego na rozprawie. 

Mając na względzie powyższe orzeczono jak w sentencji. 

Przewodniczący: ……………………… 

Członkowie:         ……………………… 

………………………