KIO 2439/22, KIO 2440/22, KIO 2441/22, KIO 2442/22, KIO 2443/22, KIO 2444/22, 2445/22, 2446/22, 2447/22 WYROK dnia 10 października 2022 r.

Stan prawny na dzień: 14.02.2023

Sygn. akt:  KIO 2439/22, KIO 2440/22, KIO 2441/22, KIO 2442/22, KIO 2443/22, KIO 
2444/22, 2445/22, 2446/22, 2447/22 
 
 

WYROK 

z dnia 10 października 2022 r. 

Krajowa Izba Odwoławcza – w składzie:    

Przewodniczący: Anna Kuszel - Kowalczyk 

  Emil Kuriata 

  Anna Kurowska 

  Protokolant:         Klaudia Kwadrans 

po  rozpoznaniu  na  rozprawie 

30  września,  4  października  2022  r.  w  Warszawie  odwołań 

wniesionych do Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej 16 września 2022 r.  

przez wykonawców:  

A.  Chemeko-

System  sp.  z  o.o.  Zakład  Zagospodarowania  Odpadów  z  siedzibą 

we 

Wrocławiu [„Odwołujący I”] – sygn. akt: KIO 2439/22, KIO 2445/22, KIO 2446/22, 

KIO 2447/22 

B. 

FBSerwis Wrocław sp. z o.o. z siedzibą w Bielanach Wrocławskich [„Odwołujący II”] 

– sygn. akt KIO 2440/22  

C. 

Wrocławskie  Przedsiębiorstwo Oczyszczania ALBA  S.A.  z  siedzibą we  Wrocławiu 

[„Odwołujący III”] – sygn. akt: KIO 2441/22, KIO 2442/22, KIO 2443/22, KIO 2444/22 

w postępowaniach pn.:  

A. 

Odbiór,  zbieranie,  transport  i  zagospodarowanie  odpadów  komunalnych  pochodzących 

terenu  gminy  Wrocław  w  obrębie  Sektora  I  –  Stare  Miasto  i  Śródmieście 

(nr referencyjny 7/2022) 

– sygn. akt: KIO 2439/22, KIO 2444/22 

B. 

Odbiór,  zbieranie,  transport  i  zagospodarowanie  odpadów  komunalnych  pochodzących 

z terenu Gminy Wroc

ław w obrębie Sektora II – Krzyki (nr referencyjny 8/2022) – sygn. 

akt: KIO 2440/22, KIO 2441/22, KIO 2445/22,  

C. 

Odbiór,  zbieranie,  transport  i  zagospodarowanie  odpadów  komunalnych  pochodzących 

terenu Gminy  Wrocław  w  obrębie  Sektora  III  –  Fabryczna  (nr  referencyjny  9/2022)  – 

sygn. akt: KIO 2443/22, KIO 2446/22 

D. 

Odbiór,  zbieranie,  transport  i  zagospodarowanie  odpadów  komunalnych  pochodzących 

terenu Gminy Wrocław w obrębie Sektora IV  – Psie Pole (nr referencyjny 10/2022) – 

KIO 2442/22, KIO 2447/22 


Sygn. akt:  KIO 2439/22, KIO 2440/22, KIO 2441/22, KIO 2442/22, KIO 2443/22, KIO 
2444/22, 2445/22, 2446/22, 2447/22 
 
 

prowadzonym przez zamawiającego: Gmina Wrocław [„Zamawiający”] 

przy udziale wykonawców zgłaszających przystąpienie do postępowania odwoławczego:  

A.  Chemeko-

System  sp.  z  o.o.  Zakład  Zagospodarowania  Odpadów  z  siedzibą 

we 

Wrocławiu  –  sygn.  akt:  KIO  2440/22,  KIO  2441/22,  KIO  2442/22,  KIO  2443/22, 

KIO 2444/22, 

po stronie Odwołujących 

B. 

FBSerwis Wrocław sp. z o.o. z siedzibą w Bielanach Wrocławskich – sygn. akt KIO 

2441/22, KIO 2445/22, 

po stronie Odwołujących 

C. 

Wrocławskie Przedsiębiorstwo Oczyszczania ALBA S.A. z siedzibą we Wrocławiu – 

sygn.  akt:  KIO  2439/22,  KIO  2440/22,  KIO  2445/22,  KIO  2446/22,  KIO  2447/22,  po 

stronie Odwołujących 

D. 

ENERIS Ekologiczne Centrum Utylizacji sp. z o.o. z siedzibą w Rusku – sygn. akt: 

KIO 2439/22, KIO 2445/22, KIO 2446/22, KIO 2447/22 

– po stronie Odwołującego, oraz 

KIO 2441/22, KIO 2442/22, KIO 2443/22, KIO 2444/22 

– po stronie Zamawiającego 

orzeka: 

Umarza  postępowania odwoławcze w zakresie zarzutów wycofanych tj.  nr  1,  3 

lit. a) i nr 5 petitum odwołań Odwołującego I oraz postępowanie odwoławcze w 

zakresie 

zarzutu  uwzględnionego  przez  Zamawiającego  tj.  zarzutu  nr  1  pkt  b 

ppkt  i)  i  ii) z  odwołania Odwołującego II,  a także postępowania odwoławcze w 

zakresie  

wycofanego zarzutu nr 3 z odwołania Odwołującego III,  

Uwzględnia odwołania Odwołującego I w zakresie zarzutu nr 3 i Odwołującego 

III  w  zakresie  zarzutu  nr  13  i   

nakazuje  Zamawiającemu  zmianę  postanowień 

umowy przewidujących waloryzację wynagrodzenia wykonawcy w taki sposób 

aby  waloryzacja  następowała  po  upływie  minimum  6  miesięcy  od  zawarcia 

umowy i dalej po upływie każdego kwartału, wg wskaźnika uprawniającego do 

zmiany  wynagrodzenia  tj.  wskaźnika  cen  towarów  i  usług    konsumpcyjnych 

zgodnie z komunikatem Prezesa GUS liczonego odpowiednio do tych okresów, 

oraz podwyższenie maksymalnej łącznej wartości zmian wynagrodzenia z tytułu 

waloryzacji do wysokości +/- 8% całkowitej wartości przedmiotu umowy brutto. 

W pozostałym zakresie oddala odwołania 

Kosztami  postępowań o sygn.  akt  KIO  2439/22,  KIO  2445/22,  KIO  2446/22,  KIO 

obciąża  Zamawiającego  w  części  1/3  oraz  Odwołującego  I 

w części 2/3 i: 


Sygn. akt:  KIO 2439/22, KIO 2440/22, KIO 2441/22, KIO 2442/22, KIO 2443/22, KIO 
2444/22, 2445/22, 2446/22, 2447/22 
 
 

4.1.  zalicza  w 

poczet  kosztów  postępowania  odwoławczego  kwotę  60  0000  zł  00  gr 

(słownie: sześćdziesiąt tysięcy złotych zero groszy) stanowiącą koszty poniesione 

przez  Odwołującego  I  tytułem  wpisu  od  odwołania  i  oraz  kwotę  14 400  zł  00  gr  

(słownie:  czternaście  tysięcy  czterysta  złotych  zero  groszy)  stanowiącą  koszty 

w

ynagrodzenia  pełnomocnika  Odwołującego  I  oraz  kwotę  14 400  zł  00  gr  

(słownie:  czternaście  tysięcy  czterysta  złotych  zero  groszy)  stanowiącą  koszty 

poniesione przez Zamawiającego tytułem wynagrodzenia pełnomocnika; 

zasądza  od  Zamawiającego  na  rzecz  Odwołującego  I  kwotę  15  200  zł  00  gr 

(słownie:  piętnaście  tysięcy  dwieście  złotych  zero  groszy)  tytułem  zwrotu 

poniesionych 

kosztów. 

Kosztami postępowania o sygn. akt KIO 2440/22 obciąża Odwołującego II i: 

zalicza  w 

poczet  kosztów  postępowania  odwoławczego  kwotę  15  000  zł  00  gr 

(słownie:  piętnaście  tysięcy  złotych  zero  groszy)  stanowiącą  koszty  poniesione 

przez Odwołującego II tytułem wpisu od odwołania oraz koszty poniesione przez 

Zamawiającego  tytułem  wynagrodzenia  pełnomocnika  w  kwocie  3 600  zł  00  gr 

(słownie: trzy tysiące sześćset złotych zero groszy); 

zasądza  od  Odwołującego  II  na  rzecz  Zamawiającego  kwotę  3  600  zł  00  gr 

słownie: trzy tysiące sześćset złotych zero groszy), tytułem zwrotu poniesionych 

kosztów. 

Kosztami  postępowań o sygn.  akt  KIO  2441/22,  KIO  2442/22,  KIO  2443/22,  KIO 

obciąża  Zamawiającego  w  części  1/14  oraz  Odwołującego  III  

w części 13/14 i: 

6.1. zalicza  w 

poczet  kosztów  postępowania  odwoławczego  kwotę  60  0000  zł  00  gr 

(słownie: sześćdziesiąt tysięcy złotych zero groszy) stanowiącą koszty poniesione 

przez  Odwołującego  III  tytułem  wpisu  od  odwołania,  kwotę  14 400  zł  00  gr  

(słownie:  czternaście  tysięcy  czterysta  złotych  zero  groszy)  stanowiącą  koszty 

wynagrodzenia  pełnomocnika  Odwołującego  III,  kwotę  2  072,35  zł  (słownie:  dwa 

tysiące siedemdziesiąt dwa złote  groszy) stanowiącą uzasadnione koszty dojazdu 

i  noclegu  pełnomocnika  Odwołującego  III  oraz  kwotę  14 400  zł  00  gr    (słownie: 

czternaście  tysięcy  czterysta  złotych  zero  groszy)  stanowiącą  koszty  poniesione 

przez Zamawiającego tytułem wynagrodzenia pełnomocnika; 

zasądza od Odwołującego III na rzecz Zamawiającego kwotę 7 909 zł 00 gr (słownie: 

siedem 

tysięcy  dziewięćset  dziewięć  złotych  zero  groszy),  tytułem  zwrotu 

poniesionych kosztów. 


Sygn. akt:  KIO 2439/22, KIO 2440/22, KIO 2441/22, KIO 2442/22, KIO 2443/22, KIO 
2444/22, 2445/22, 2446/22, 2447/22 
 
 

Stosownie do art. 579 ust. 1 i art. 580 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 11 września 2019 r. - Prawo 

zamówień publicznych (t.j. Dz. U. poz. 2022, poz. 1710) na niniejszy wyrok - w terminie 14 

dni  od  dnia  jego doręczenia  -  przysługuje  skarga za  pośrednictwem  Prezesa  Krajowej Izby 

Odwoławczej do Sądu Okręgowego w Warszawie. 

Przewodniczący:      ……………………...…….… 

……………………...…….… 

……………………...…….… 


Sygn. akt:  KIO 2439/22, KIO 2440/22, KIO 2441/22, KIO 2442/22, KIO 2443/22, KIO 
2444/22, 2445/22, 2446/22, 2447/22 
 
 

U z a s a d n i e n i e 

Gmina Wrocław, w imieniu i na rzecz której działa jako jej pełnomocnik Ekosystem sp. 

z o.o. z siedzibą we Wrocławiu (dalej „Zamawiający”), prowadzi na podstawie ustawy z dnia 

11 września 2019 r. – Prawo zamówień publicznych (t.j. Dz. U. z  2022 r. poz. 1170 ze zm.) 

dalej „ustawa Pzp”) w trybie przetargu nieograniczonego równolegle cztery postępowania o 

udzielenie zamówienia na usługi pod pn.:  

Odbiór,  zbieranie,  transport  i  zagospodarowanie  odpadów  komunalnych  pochodzących 

terenu  gminy Wrocław  w  obrębie  Sektora I  –  Stare  Miasto  i  Śródmieście  (nr referencyjny 

Odbiór,  zbieranie,  transport  i  zagospodarowanie  odpadów  komunalnych  pochodzących 

terenu Gminy Wrocław w obrębie Sektora II – Krzyki (nr referencyjny 8/2022), 

Odbiór,  zbieranie,  transport  i  zagospodarowanie  odpadów  komunalnych  pochodzących 

z terenu Gmin

y Wrocław w obrębie Sektora III – Fabryczna (nr referencyjny 9/2022), 

Odbiór,  zbieranie,  transport  i  zagospodarowanie  odpadów  komunalnych  pochodzących 

terenu Gminy Wrocław w obrębie Sektora IV – Psie Pole (nr referencyjny 10/2022). 

Ogłoszenia  o  tych  zamówieniach  w  dniu  6  września  2022  r.  zostały  opublikowane 

w Dzienniku  Ur

zędowym  Unii  Europejskiej  nr  2022/S_171  odpowiednio  pod  poz.  484738, 

Wartość każdego z tych zamówień przekracza progi unijne. 

KIO 2439/22, KIO 2445/22, KIO 2446/22, KIO 2447/22 

16 września 2022 r. Chemeko-System sp. z o.o. Zakład Zagospodarowania Odpadów 

z  siedzibą  we  Wrocławiu  (dalej  „Chemeko”  lub  „Odwołujący  I”)  z  uwagi  na  fakt,  że 

postanowienia  specyfikacji  warunków  zamówienia  (dalej  „SWZ”)  i  dokumentacji 

Postępowania są analogiczne w zaskarżanym zakresie, wniósł w jednym piśmie analogiczne 

odwołania  wobec  postanowień  SWZ  w  każdym  z  powyżej  wymienionych  postępowań 

prowadzonych przez Zamawiającego. 

W  każdym  z  tych  odwołań  Odwołujący  Chemeko  zarzucił  Zamawiającemu 

następujące naruszenia przepisów:  

1)  art. 433 pkt 4 ustawy Pzp w zw. z art. 455 ust. 1 pkt 1 ustawy Pzp oraz art. 99 ust. 1 


Sygn. akt:  KIO 2439/22, KIO 2440/22, KIO 2441/22, KIO 2442/22, KIO 2443/22, KIO 
2444/22, 2445/22, 2446/22, 2447/22 
 
 

ustawy  Pzp  w  zw.  z  art.  16  pkt  1  ustawy  Pzp  oraz  art.  77  §  1  ustawy  z  dnia  23 

kwietnia 1964 r. 

– Kodeks cywilny (Dz. U. z 2022 r., poz. 1360 j.t. ze zm.), dalej jako 

„k.c.”  w  zw.  z  art.  78  §  1  k.c.  i  art.  3531  k.c.  w  zw.  z  art.  8  ust.  1  Pzp  poprzez 

zastrzeżenie  w  §  1  ust.  4  Projektu  umowy  możliwości  ograniczenia  zakresu 

zamówienia  publicznego  (i  związanego  z  tym  pomniejszenia  wynagrodzenia 

wykonawcy)  w  sposób  niejednoznaczny i  nieprecyzyjny,  który  nie może być uznany 

za postanowienie wskazujące minimalną wartość lub wielkość świadczenia stron, co 

uniemożliwia  wykonawcy  należyte  skalkulowanie  ceny  ofertowej,  a  nadto  stanowi  w 

istocie  możliwość  jednostronnej  zmiany  umowy  przez  Zamawiającego  w  sposób 

niezgodny z Pzp, a także zasadami współżycia społecznego wynikającymi z k.c.; 

2)  art.  134  ust.  1  pkt  20  ustawy  Pzp  w zw.  16  pkt 3  ustawy  Pzp  w  zw.  z  art.  3531  k.c. 

oraz art. 5 k.c. w zw. z art. 8 ust. 1 ustawy Pzp w zw. z art. 471 k.c., w zw. z art. 483 § 

1 k

.c., w zw. z art. 484 § 1 i 2 k.c. poprzez zastrzeżenie na rzecz Zamawiającego kar 

umownych  za  nieosiągnięcie  przez  wykonawcę  poziomów  recyklingu  i  odzysku  na 

poziomie zbyt wygórowanym, z pominięciem faktu, że odpowiedzialność wykonawcy 

kształtować  się  winna  stosownie  do  odpowiedzialności  tego  wykonawcy,  jaka  może 

być  mu  z  tego  tytułu  rzeczywiście  przypisana.  Z  uwagi  na  znany  Zamawiającemu 

problem słabej jakości selektywnej zbiórki odpadów komunalnych „u źródła” i zmiany 

zasad  obliczania  poziomów  recyklingu  odpadów  komunalnych  na  bardziej 

restrykcyjne (wprowadzonych rozporządzeniem Ministra Klimatu i Środowiska z dnia 

3  sierpnia  2021  r.  w  sprawie  sposobu  obliczania  poziomów  przygotowania  do 

ponownego  użycia  i  recyklingu  odpadów  komunalnych,  Dz.U.  2021  poz.  1530), 

należy uznać, że ustalenie kary umownej, jak to uczynił Zamawiający w § 15 ust. 2 

pkt 14 lit. q) oraz r) Projektu umowy (

jedyna istotna odmienność w numeracji Projektu 

umowy to § 15 ust. 2 pkt 14 lit. „q) oraz r)” w Sektorze I i III oraz § 15 ust. 2 pkt 14 lit. 

„p) oraz q)” w Sektorze II i IV – ich treść jest taka sama. Dalej w odwołaniu posłużono 

się  numeracją  z  Sektora  I  i  III.)  oraz  w  Rozdziale  XVII  pkt  7  Szczegółowych 

Warunków  Umowy  (dalej:  „SWU”)  –  Załącznika nr  1 do  SWZ, jest  nieadekwatne  do 

oko

liczności, za które wykonawca ponosi odpowiedzialność i na które ma wpływ, co 

winno być uznane za sprzeczne z zasadami współżycia społecznego. Przeniesienie 

na wykonawcę całej kary stanowi nadużycie prawa podmiotowego Zamawiającego i 

jest  rażąco  wygórowane,  z  uwagi  na  wpływ  Zamawiającego  na  poziomy  recyklingu 

przy  jednoczesnym  ograniczonym  wpływie  wykonawcy  na  osiągane  poziomy 

recyklingu i odzysku;  

3)  art. 439 ust. 1 i ust. 2 pkt 1, 3 i 4 ustawy Pzp oraz art. 8 ust. 1 ustawy Pzp w zw. z art. 

3531 k.c. oraz ar

t. 5 k.c. w poprzez ukształtowanie warunków zamówienia w sposób, 


Sygn. akt:  KIO 2439/22, KIO 2440/22, KIO 2441/22, KIO 2442/22, KIO 2443/22, KIO 
2444/22, 2445/22, 2446/22, 2447/22 
 
 

który  narusza  równowagę  stron  umowy,  nie  zapewnia  ekwiwalentności  świadczeń 

stron  umowy  i  przerzuca  na  wykonawcę  ryzyka  związane  ze  zmianą  kosztów 

wykonania przedmiotu zamówienia w ten sposób, że:  

a)  stronom  przyznane  zostało  uprawnienie  do  żądania  zmiany  wynagrodzenia 

wykonawcy  ograniczone  do  przypadku,  gdy  nastąpi  zmiana  średniorocznego 

wskaźnika  cen  towarów  i  usług  konsumpcyjnych  zgodnie  z  komunikatem  Prezesa 

GUS o wartość większą niż 1% powyżej wartości tego wskaźnika cen towarów i usług 

z dnia zawarcia umowy, gdy tymczasem poziom ten jest zbyt wysoki, aby waloryzacja 

wynagrodzenia  w  rzeczywistości  wystąpiła,  była  skuteczna  i  realnie  chroniła  strony 

przed skutkami zmian kosztów w sposób zgodny z celem klauzuli waloryzacyjnej,  

b) maksymalna zmiana wartości wynagrodzenia w wyniku dokonywanych waloryzacji 

została  ograniczona  do  4%  całkowitej  wartości  przedmiotu  umowy  brutto,  gdy 

tymczasem  (z  uwagi  na  zakładany  czas  realizacji  zamówienia  i  niestabilną  sytuację 

gospodarczą) wysoce prawdopodobne jest, że wzrost kosztów będzie na tyle wysoki, 

że  znacznie  przewyższy  zakładany  przez  Zamawiającego  próg,  a  tym  samym 

wykonawca  zostanie  pozbawiony  możliwości  zwaloryzowania  wynagrodzenia  do 

rzeczywistego 

wzrostu kosztów,  

c)  wykonawca  uprawniony  jest  do  waloryzacji  wynagrodzenia  tylko  po  upływie  12 

miesięcy od daty zawarcia umowy, natomiast, aby waloryzacja realnie spełniała swoją 

funkcję,  konieczne  jest  jej  zagwarantowanie  w  postanowieniach  umownych,  w  taki 

sposób, aby była dopuszczalna co kwartał, co powoduje, że postanowienia umowne 

zastosowane przez Zamawiającego tylko iluzorycznie realizują obowiązek wynikający 

z  art.  439  ustawy  Pzp,  zatem  są  użyte  przez  Zamawiającego  wadliwie  i  w 

rzeczywistości nie gwarantują realizacji waloryzacji wynagrodzenia wykonawcy; 

4)  art. 112 ust. 1 ustawy Pzp w zw. z art. 116 ust. 1 ustawy Pzp w zw. z art. 16 pkt 1 i 3 

ustawy 

Pzp  poprzez  określenie  warunku  udziału  w  postępowaniu  dotyczącego 

zdolności  zawodowej,  o  którym  mowa  w  rozdziale  IV  pkt  1.2.2.1.  i  1.2.2.2.  SWZ  w 

sposób nieprecyzyjny, nieproporcjonalnie do przedmiotu niniejszego zamówienia oraz 

nie umożliwiając oceny zdolności wykonawcy do należytego wykonania zamówienia; 

5)  art. 99 ust. 1 oraz ust. 4 ustawy Pzp w zw. z art. 16 pkt 1 i 3 ustawy Pzp i art. 17 ust. 1 

pkt 1 i 2 ustawy 

Pzp poprzez dokonanie opisu przedmiotu zamówienia (w Rozdziale 

VII  SWU  „Prace  interwencyjne”)  w  sposób  niejednoznaczny,  niewyczerpujący  i 

nieprecyzyjny, który narusza zasady efektywności, zachowania uczciwej konkurencji, 

proporcjonalności  oraz  równego  traktowania  wykonawców,  a  co  uniemożliwia 

wykonawcom  prawidłowe  skalkulowanie  ryzyk  kontraktowych  i  prawidłową  wycenę  i 

co zostało szerzej omówione w dalszej części niniejszego odwołania. 


Sygn. akt:  KIO 2439/22, KIO 2440/22, KIO 2441/22, KIO 2442/22, KIO 2443/22, KIO 
2444/22, 2445/22, 2446/22, 2447/22 
 
 

Odwołujący  Chemeko  wniósł  o  uwzględnienie  każdego  z  odwołań  i  nakazanie 

Zamawiającemu  dokonania  zmiany  warunków  zamówienia  w  sposób  uwzględniający 

argumentację zawartą w odwołaniach, w szczególności polegającą na dokonaniu: 

wykreślenia § 1 ust. 4 Projektu umowy;  

lub uzupełnienia § 1 ust. 4 Projektu umowy przez wskazanie minimalnej wartości lub 

wielkości świadczenia stron (w szczególności gwarantowanego przez Zamawiającego 

strumienia  odpadów,  które  będzie  odbierał  wykonawca),  a  także  jasnych, 

precyzyjn

ych i jednoznacznych postanowień umownych określających rodzaj i zakres 

zmian, warunki zmian 

– w tym przede wszystkim harmonogram wprowadzenia zmian; 

zmiany § 15 ust. 2 pkt 14 lit. q) oraz r) Projektu umowy oraz w Rozdziale XVII pkt 7 

SWU  w  taki  sposób,  by  kara  umowna  była  ustalona  w  wysokości  adekwatnej  do 

obiektywnych  możliwości  wykonawcy  zapewnienia  poziomów  przygotowania  do 

ponownego  użycia  i  recyklingu  odpadów  komunalnych,  jednak  nie  więcej  niż  50% 

kary  nałożonej  na  Zamawiającego  na  podstawie  przepisów  ucpg  za  nieuzyskanie 

przez  Zamawiającego  odpowiednich  poziomów  recyklingu  i  przygotowania  do 

ponownego użycia odpadów komunalnych, o których mowa w art. 3b ust. 1 u.c.p.g.; 

3)  zmiany  klauzuli  waloryzacyjnej  i  mechanizmu  jej  wprowadzania  tak,  aby 

urzeczywistn

iał  on  cel  takiej  klauzuli,  w  tym  zmiany  w  §  18  ust.  3  pkt  5  Projektu 

umowy,  tak  aby  uzyskał  brzmienie:  ceny  materiałów  lub  kosztów  związanych  z 

realizacją  zamówienia,  gdy  suma  miesięcznych  wskaźników  cen  towarów  i  usług 

konsumpcyjnych  (gdzie  poprzedni  mie

siąc  =  100)  zgodnie  z  komunikatem  Prezesa 

GUS za 3 ostatnie miesiące będzie różna od ± 2%.  

oraz:  

zmiany w §18 ust. 4 pkt 1 lit. e) Projektu umowy, tak aby uzyskał brzmienie:  Strona 

umowy składa pisemny wniosek o zmianę przedmiotowej umowy w zakresie płatności 

wynikających  z  faktur  obejmujących  płatności  dotyczące  usług  wykonanych  po 

upływie  minimum  3  miesięcy  od  dnia  zawarcia  umowy  w  przypadku,  gdy  wystąpiła 

zmiana  cen  materiałów  lub  kosztów  związanych  z  realizacją  zamówienia.  W 

przypadku  złożenia  wniosku  po  upływie  minimum  3  miesięcy  od  dnia  zawarcia 

umowy zastosowany będzie wzór:  

gdzie: C

jo

– cena jednostkowa z oferty (przed zmianą), 

 C

N

– cena jednostkowa po pierwszej zmianie (po upływie minimum 3 miesięcy),  


Sygn. akt:  KIO 2439/22, KIO 2440/22, KIO 2441/22, KIO 2442/22, KIO 2443/22, KIO 
2444/22, 2445/22, 2446/22, 2447/22 
 
 

W

a

–  miesięczne  wskaźniki  cen  towarów  i  usług  konsumpcyjnych  (gdzie  poprzedni 

miesiąc  =  100)  zgodnie  z  komunikatem  Prezesa  GUS  z  ostatnich  3  zakończonych 

miesięcy od dnia złożenia wniosku, wyrażone w %,  

– numer kolejnego miesiąca z okresu ostatnich 3 zakończonych miesięcy do dnia 

złożenia wniosku, gdzie a = 1, 2, 3,  

Zmiana  wynagrodzenia  możliwa  będzie  po  upływie  minimum  3  miesięcy  od  dnia 

zawarcia umowy, a jeżeli umowa została zawarta po upływie 180 dni od dnia upływu 

terminu  składania  ofert,  początkowym  terminem  ustalenia  zmiany  wynagrodzenia 

będzie dzień otwarcia ofert. Powyższa zmiana dotyczyła będzie cen jednostkowych. 

Zamawiający dopuszcza  maksymalną  wartość zmiany  wynagrodzenia do wysokości 

±  8%  całkowitej  wartości  przedmiotu  umowy  brutto.  Wniosek  powinien  zawierać 

wyczerpujące  uzasadnienie  faktyczne  i  prawne,  dokładne  wyliczenie  kwoty 

wynagrodzenia  Wykonawcy  po  zmianie  umowy  oraz  dokumenty  potwierdzające 

konieczność wprowadzenia ww. zmiany. W szczególności strona będzie zobowiązana 

wykazać związek pomiędzy wnioskowaną kwotą zmiany wynagrodzenia umownego a 

wpływem  zmiany  ceny  materiałów  lub  kosztów  związanych  z  realizacją zamówienia 

na  kalkulację  ceny  ofertowej.  Wniosek  powinien  obejmować  jedynie  te analizowane 

koszty  realizacji  zamówienia,  które  wykonawca  obowiązkowo  ponosi  w  związku  ze 

zmianą ceny materiałów lub kosztów związanych z realizacją zamówienia. 

wykreślenia  w  Części  IV  pkt  1.2.2.1  i  pkt  1.2.2.2,  tak  aby  uzyskał  brzmienie:  „O 

udzielenie zamówienia mogą ubiegać się Wykonawcy, którzy: (…) spełniają warunki 

udziału  w  postępowaniu  dotyczące:  (…)  zdolności  zawodowej.  Wykonawca  spełni 

warunek  jeżeli  wykaże,  że:  1.2.2.1.  wykonał  samodzielnie  i  bezpośrednio,  a  w 

przypadku  świadczeń  okresowych  lub  ciągłych  wykonuje  w  okresie  ostatnich  3  lat 

przed  upływem  terminu  składania  ofert,  a  jeżeli  okres  prowadzenia  działalności  jest 

krótszy  –  w  tym  okresie,  zamówienie  w  zakresie  odbioru  i  zagospodarowania 

niesegregowanych  (zmieszanych) 

odpadów  komunalnych  i  odpadów  komunalnych 

selektywnie gromadzonych (w ilości łącznie minimum: dla sektora: I - 90 000 Mg; dla 

sektora: II - 100 000 Mg; dla sektora: III - 100 000 Mg; dla sektora: IV - 75 000 Mg), w 

ramach  którego  wykonał  usługę  na  podstawie  umowy  w  sprawie  zamówienia 

publicznego,  którą  zawarł  z  gminą  zamieszkaną  przez  co  najmniej  100  000  osób 

(według  danych  Głównego  Urzędu  Statystycznego  za  rok,  w  którym  umowa  na 

zamówienie  została  zawarta),  nieprzerwanie  przez  okres  minimum  12  kolejnych 

mi

esięcy kalendarzowych”.  

zmiany  w  Rozdziale  VII  pkt  2  ppkt  1  SWU,  tak  aby  uzyskał  brzmienie:  „W  zakresie 

realizacji  usługi  Wykonawca  zobowiązany  jest  do:  1)  świadczenia  prac 


Sygn. akt:  KIO 2439/22, KIO 2440/22, KIO 2441/22, KIO 2442/22, KIO 2443/22, KIO 
2444/22, 2445/22, 2446/22, 2447/22 
 
 

interwencyjnych  polegających  na  niezwłocznym  wykonaniu  wszelkich  czynności 

związanych  z  utrzymaniem  czystości  i  porządku  na  terenie  nieruchomości  oraz 

podjęciem  zleconych  prac interwencyjnych,  w  przypadku,  gdy  występuje  zagrożenie 

bezpieczeństwa  mieszkańców  i  zagrożenie  bezpieczeństwa  ruchu  kołowego, 

drogowego lub pieszego 

– w ramach zakresu uprawnień Wykonawcy wynikającego z 

posiadanych decyzji administracyjnych”,  

oraz:  zmiany  w  Rozdziale  VII  pkt  2  ppkt  6  SWU,  tak  aby  uzyskał  brzmienie:  „6

sporządzenia  kosztorysu  powykonawczego  za  wykonanie  prac  interwencyjnych,  w 

oparciu  o  czynniki  c

enotwórcze,  przyjęte  jako  średnie  ceny  z  „Sekocenbudu”  dla 

rejonu  dolnośląskiego  z  kwartału  poprzedzającego  kwartał  wykonania  prac  wraz  z 

podaniem kosztów zagospodarowania odpadów oraz kosztu transportu odpadów do 

miejsca  zagospodarowania,  na  podstawie  którego  wykonywane  będzie  rozliczenie 

wynagrodzenia z Wykonawcą”,  

oraz: wykreślenia w Rozdziale VII pkt 2 ppkt 5 SWU.  

Opisane  powyżej  żądania  co  do  zakresu  zmian  SWZ  obejmują  także  zmiany 

dokumentacji  przetargowej  niewskazane  wprost  w  żądaniu,  ale  konieczne  do 

wprowadzenia  z  uwagi  na  zakres  żądania  Odwołującego  –  tj.  zmiany  będące 

konsekwencją żądanych zmian. 

Uzasadniając  odwołania,  odnośnie  zarzutów  rozpatrywanych  przez  Izbę,  Chemeko 

wskazało: 

Istotne okoliczności faktyczne 

1. Zamawiający prowadzi cztery postępowania o udzielenie zamówienia publicznego, których 

przedmiotem są: 

1) „Odbiór, zbieranie, transport i zagospodarowanie odpadów komunalnych pochodzących z 

terenu Gminy Wrocław w obrębie Sektora I – Stare Miasto i Śródmieście”, znak: 7/2022; 

2) „Odbiór, zbieranie, transport i zagospodarowanie odpadów komunalnych pochodzących z 

terenu Gminy Wrocław w obrębie Sektora II – Krzyki”, znak: 8/2022;  

3) „Odbiór, zbieranie, transport i zagospodarowanie odpadów komunalnych pochodzących z 

terenu Gminy W

rocław w obrębie Sektora III – Fabryczna”, znak: 9/2022;  

4) „Odbiór, zbieranie, transport i zagospodarowanie odpadów komunalnych pochodzących z 

terenu Gminy Wrocław w obrębie Sektora IV – Psie Pole”, znak: 10/2022 (dalej łącznie jako 

Postępowanie).  

2. Co istotne, zamówienie będzie realizowane od dnia zawarcia umowy do dnia 29.02.2024 r. 

3.  Opublikowane  przez  Zamawiającego  dokumenty  zamówienia  przygotowane  zostały  w 

sposób  nieprawidłowy,  nieprecyzyjny  i  uniemożliwiający  prawidłowe  skalkulowanie  i 


Sygn. akt:  KIO 2439/22, KIO 2440/22, KIO 2441/22, KIO 2442/22, KIO 2443/22, KIO 
2444/22, 2445/22, 2446/22, 2447/22 
 
 

spor

ządzenie  oferty  przez  wykonawców.  Ponadto  sposób  ukształtowania  przez 

Zamawiającego  postanowień  umownych,  przenoszący  wszelkie  możliwe  ryzyka  na 

wykonawcę  przy  jednoczesnym  braku  dostosowania  wzoru  umowy  do  niestabilnej  sytuacji 

gospodarczej,  wskazuje  doda

tkowo  na  niezgodność  działań  Zamawiającego  z  zasadami 

współżycia  społecznego  i  wpływa  zawężająco  na  konkurencję  w  Postępowaniu.  W  świetle 

powyższego  wniesienie  niniejszego  odwołania  jest  konieczne  i  w  pełni  uzasadnione.  16 

września  2022  Strona  9/51  4.  Zamawiający  prowadzi  4  postępowania  o  udzielenie 

zamówienia  w  miejsce  czterech  unieważnionych  postępowań  o  udzielenie  zamówienia 

publicznego,  gdzie  ceny  ofert  wykonawców  wykroczyły  poza  budżet  Zamawiającego. 

Obecne  Postępowanie  zawiera  zmiany,  przede  wszystkim  jest  skrócone.  Jednakże,  w 

ramach  poprzedniego  postępowania  Odwołujący  również  złożył  odwołania  wobec  treści 

ogłoszenia  o  zamówieniu  i  wobec  treści  dokumentów  zamówienia,  w  szczególności 

postanowień  Specyfikacji  Warunków  Zamówienia,  które  rozpoznała  Izba  w  postępowaniu 

odwoławczym  zakończonym  wydaniem  Wyroku  Krajowej  Izby  Odwoławczej  z  dnia  13 

czerwca  2022  r.  Sygn.  akt:  KIO  1118/22,  KIO  1119/22,  KIO  1120/22,  KIO  1121/22,  KIO 

1122/22,  KIO  1123/22,  KIO  1124/22,  KIO  1125/22.  Z  uwagi  na  fakt,  że  część 

kwestion

owanych  zapisów  pozostała  analogiczna,  a  Odwołującemu  znane  są  stanowisko 

Zamawiającego  i  ówczesnego  składu  orzekającego  Izby,  Odwołujący  odniesie  się  do 

istotnych elementów tego orzeczenia. 

[pkt. 4 -16 dot. zarzutu nr 1] 

Ad. zarzut nr 2:  

17. W § 15 ust. 2 pkt 14 lit. q) oraz r) Projektu umowy Zamawiający wskazał: „Wykonawca 

zapłaci Zamawiającemu kary umowne: (…) q) za nieosiągnięcie przez Wykonawcę poziomu, 

o  którym  mowa  w  SWU,  rozdział  XVII,  pkt  1,  ppkt  1),  w  wysokości  obliczonej  jako  iloczyn 

stawki opłaty za umieszczenie niesegregowanych (zmieszanych) odpadów komunalnych na 

składowisku,  określonej  w  przepisach  wydanych  na  podstawie  art.  290  ustawy  z  dnia  27 

kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska (tj. Dz.U. 2021 r. poz. 1973 ze zm.) i brakującej 

masy  o

dpadów  komunalnych  wyrażonej  w  Mg  wymaganej  do  osiągnięcia  poziomu 

ograniczenia  masy  odpadów  komunalnych  ulegających  biodegradacji  przekazanych  do 

składowania, o którym mowa w SWU rozdział XVII, pkt 1, ppkt 1) (obliczonej zgodnie z SWU 

rozdział XVII, pkt 8, ppkt 1), r) za nieosiągnięcie przez Wykonawcę poziomu, o którym mowa 

w  SWU,  rozdział  XVII,  pkt  1,  ppkt  2),  w  wysokości  obliczonej  jako  iloczyn  stawki  opłaty  za 

umieszczenie  16  września  2022  Strona  13/51  niesegregowanych  (zmieszanych)  odpadów 

komunalnych 

na  składowisku,  określonej  w  przepisach  wydanych  na  podstawie  art.  290 

ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska (tj. Dz.U. 2021 r. poz. 1973 ze 

zm.) i brakującej masy odpadów komunalnych wyrażonej w Mg, wymaganej do osiągnięcia 


Sygn. akt:  KIO 2439/22, KIO 2440/22, KIO 2441/22, KIO 2442/22, KIO 2443/22, KIO 
2444/22, 2445/22, 2446/22, 2447/22 
 
 

poziomu,  o 

którym  mowa  w  SWU  rozdział  XVII,  pkt  1,  ppkt  2)  (obliczonej  zgodnie  z  SWU, 

rozdział XVII, pkt 8, ppkt 2)”.  

18. W Rozdziale XVII pkt 1 SWU Zamawiający wskazał: „W zakresie poziomów ograniczania 

masy  odpadów  komunalnych  ulegających  biodegradacji  oraz  osiągania  poziomów 

przygotowania  do  ponownego  użycia  i  recyklingu  odpadów  komunalnych,  Wykonawca  ma 

obowiązek zagospodarować odebrane i zebrane odpady komunalne, w tym również odpady 

zebrane  w  Punktach  Selektywnego  Zbierania  Odpadów  Komunalnych,  w  ramach  prac 

i

nterwencyjnych,  usuwania  odpadów  zgromadzonych  w  miejscach  do  tego  celu 

nieprzeznaczonych, w sposób zapewniający osiągnięcie rocznych poziomów:  

1) ograniczenia masy odpadów komunalnych ulegających biodegradacji, przekazywanych do 

składowania  na  podstawie  art.  3c  ust.  2  ustawy  z  dnia  13  września  1996  r.  o  utrzymaniu 

czystości i porządku w gminach (Dz.U. z 2022 r. poz. 1297 ze zm.),  

2) przygotowania do ponownego użycia i recyklingu odpadów komunalnych, o którym mowa 

w art. 3b ustawy o utrzymaniu czystości i porządku w gminach, w wysokości 35% wagowo za 

rok 2023, na podstawie art. 3b ust. 3 ustawy o utrzymaniu czystości i porządku w gminach 

osiągany  w  roku  rozliczeniowym  poziom  przygotowania  do  ponownego  użycia  i  recyklingu 

odpadów komunalnych oblicza się:  

a

)  zgodnie  z  zasadami  określonymi  w  art.  3b  ustawy  o  utrzymaniu  czystości  i  porządku  w 

gminach  oraz  przepisach  wykonawczych  wydanych  na  podstawie  art.  3b  ust.  3  ustawy  o 

utrzymaniu czystości i porządku w gminach;  

b)  w  stosunku  do  masy  odpadów  tych  rodzajów  odpadów  uwzględnianych  w  obliczeniach 

poziomów zgodnie z przepisami powołanymi w lit. a, które w toku wykonywania przedmiotu 

zamówienia  Wykonawca  odebrał  od  właścicieli  nieruchomości,  zebrał  lub  zostały 

Wykonawcy przekazane przez Zamawiającego do zagospodarowania”.  

19.  W  Rozdziale  XVII  pkt  7  SWU  Zamawiający  wskazał:  „Sposób  obliczania  kar  za 

nieosiągnięcie  poziomów:  1)  ograniczenia  masy  odpadów  komunalnych  ulegających 

biodegradacji,  przekazywanych  do  składowania:  WK1  =  MK1  x  S  gdzie:  WK1  –  wysokość 

kary  w

yrażona  w  zł,  16  września  2022  Strona  14/51  S  -  stawka  opłaty  za  umieszczenie 

zmieszanych odpadów komunalnych na składowisko, określonej w przepisach wydanych na 

podstawie  art.  290  ustawy  z  dnia  27  kwietnia  2001  r.  Prawo  ochrony  środowiska  (Dz.U.  z 

2021 r.  poz.  1973  ze  zm.),  MK1 

–  brakująca  masa odpadów  komunalnych wyrażona  w  Mg 

wymagana  do  osiągnięcia  poziomu  ograniczenia  masy  odpadów  komunalnych  ulegających 

biodegradacji  przekazanych  do  składowania,  o  którym  mowa  w  pkt  1  ppkt  1),  2) 

przygotowania do ponow

nego użycia i recyklingu odpadów komunalnych:  

WK2 = MB1 x S  

gdzie:  


Sygn. akt:  KIO 2439/22, KIO 2440/22, KIO 2441/22, KIO 2442/22, KIO 2443/22, KIO 
2444/22, 2445/22, 2446/22, 2447/22 
 
 

WK2 

– wysokość kary wyrażona w zł,  

MB1 

–  brakująca  masa  odpadów  komunalnych,  wymagana  do  osiągnięcia  poziomu,  o 

którym mowa w pkt 1 ppkt 2), wyrażona w Mg,  

S  - 

stawka  opłaty  za  umieszczenie  zmieszanych  odpadów  komunalnych  na  składowisko, 

określonej w przepisach wydanych na podstawie art. 290 ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. 

Prawo ochrony środowiska (Dz.U. z 2021 r. poz. 1973 ze zm.)”.  

Kary  umowne  za  nieosiągnięcie  przez  wykonawcę  wymaganych  poziomów  recyklingu 

określone w § 15 ust. 2 pkt 14 lit. q) Projektu umowy oraz Rozdziału XVII pkt 1 ppkt 1 SWU. 

20.  Zamawiający  przewidział  nałożenie  na  wykonawcę  kar  umownych  za  nieosiągnięcie 

przez tego wykonawcę poziomu przygotowania do ponownego użycia i recyklingu odpadów 

komunalnych  w  sposób  przenoszący  całkowitą  odpowiedzialność  administracyjnoprawną 

ciążącą  na  Zamawiającym  (jako  gminie)  z  tego  tytułu  na  wykonawcę  usługi  odbioru  i 

zagospodarowania odpadów komunalnych w sytuacji, gdy w świetle okoliczności faktycznych 

i  prawnych  opisanych  w  odwołaniu  wykonawca  ma  ograniczony  wpływ  na  możliwość 

uzyskania określonych poziomów recyklingu i przygotowania do ponownego użycia odpadów 

komunalnych,  a  co  za  tym  idzie,  wykonawca  nie  może  gwarantować  pod  rygorem  kary 

umownej  osiągnięcia niezależnego od  swoich działań  skutku.  Przedmiotowe postanowienia 

SWZ sprzeciwiają się właściwości (naturze) umowy na odbiór i zagospodarowanie odpadów 

komunalnych  i  stanowią  jednocześnie  o  naruszeniu  przepisów  regulujących  karę  umowną, 

zgodnie  z  którymi  konieczność  zapłaty  kary  umownej  wiąże  się  z  ustaleniem  okoliczności 

obciążających  dłużnika  (tu:  wykonawcy).  Dla  potrzeb  niniejszego  odwołania  Odwołujący 

będzie  się  posługiwał  pojęciem  „poziomy  recyklingu  odpadów  komunalnych”  zamiast 

pojęciem  „poziomy  przygotowania  do  ponownego  użycia  i  recyklingu  odpadów 

komunalnych”,  którymi  posługują  się  właściwe  przepisy  prawa  i  SWZ,  w  szczególności  że 

przygotowanie  do  ponownego  użycia  w  praktyce  gospodarowania  odpadami  komunalnymi 

nie ma 

w ogóle zastosowania.  

21. Do obowiązków Wykonawcy należy także zgodnie z Rozdziałem III pkt 4 ppkt 3 i 4 SWU: 

kontrola  zawartości  pojemników  i  worków  co  do  zgodności  zbieranych  w  nich  odpadów  z 

Regulaminem  utrzymania  czystości  i  porządku  w  gminach,  przy  czym  jeżeli  właściciel 

nieruchomości  nie  dopełnił  obowiązku  selektywnego  zbierania  odpadów,  Wykonawca, 

odbiera  przedmiotowe  odpady  jako  zmieszane  (niesegregowane)  odpady  komunalne  oraz 

przekazuje  o  tym  stosowną  informację  Zamawiającemu  i  właścicielowi  nieruchomości  - 

znakuje pojemnik poprzez umieszczenie naklejki i pozostawia ulotkę.  

22. Zamawiający nie przewidział w niniejszym Postępowaniu edukacji ekologicznej, o której 

mowa w art. 3 ust. 2 pkt 8 u.c.p.g. 

– z czego wynika, że samodzielnie będzie realizował ten 

obowiązek,  a  Wykonawca  nie  ma  wpływu  na  poziom  edukacji  mieszkańców.  Oczywistym 


Sygn. akt:  KIO 2439/22, KIO 2440/22, KIO 2441/22, KIO 2442/22, KIO 2443/22, KIO 
2444/22, 2445/22, 2446/22, 2447/22 
 
 

przy tym jest, że edukacja mieszkańców, jej jakość, mają kluczowe znaczenie dla możliwości 

osiągnięcia wymaganych poziomów recyklingu.  

23. Sposób sformułowania wysokości kary umownej wskazuje, że Zamawiający przerzucił na 

wykonawcę całą odpowiedzialność gminy za osiągnięcie odpowiedniego poziomu recyklingu 

odpadów  komunalnych.  Przedmiotowa  kara  umowna  powiela  bowiem  w  całości  karę 

pieniężną,  jaką  może  ponieść  gmina  za  nieosiągnięcie  poziomów  recyklingu  zgodnie  z  art. 

9z i 9x ustawy o utrzymaniu czyst

ości i porządku w gminach.  

24.  Tymczasem  zgodnie  z  uzasadnieniem  do  wprowadzenia  regulacji  dot.  art.  433  ustawy 

Pzp Ustawodawca podał: „Skutkiem tego przepisu jest jasna dyrektywa dla zamawiających, 

aby postanowień umownych nie kształtować w sposób rażąco nieproporcjonalny, a co za tym 

idzie nie przerzucać  wszystkich ryzyk  realizacji zamówienia na  wykonawcę.  Wprowadzenie 

tej  zasady  nie  ma  na  celu  uniemożliwienia  zamawiającym  takiego  ukształtowania  treści 

umowy,  który  jest  uzasadniony  specyfiką,  rodzajem,  wartością,  sprawną  realizacją 

zamówienia,  a  jedynie  eliminacje  postanowień  umowy  rażąco  naruszających  interesy 

wykonawców.  Wykonawcy  mający  zastrzeżenia  do  zaproponowanych  postanowień 

umownych będą mogli je zweryfikować przez skorzystanie z odwołania w tym zakresie”.  

25. Krajowa Izba Odwoławcza w wyroku dot. poprzedniego postępowania (KIO 1118/22, KIO 

1119/22, KIO 1120/22, KIO 1121/22, KIO 1122/22, KIO 1123/22, KIO 1124/22, KIO 1125/22) 

uznała,  że:  „w  pkt  11.1.  Analizy  z  2022  r.,  dotyczącym  osiągniętych  przez  Zamawiającego 

poziomów  przygotowania  do  ponownego  użycia  i  recyklingu,  zamieszczono  następująco 

brzmiące  podsumowanie:  W  2021  roku  Gmina  Wrocław  przekroczyła  wymagany  poziom 

recyklingu  wynoszący  20%  masy  wytworzonych  odpadów  komunalnych.  Dla  porównania  w 

2020  roku  osiągnięto  poziom  recyklingu  52,16%,  przy  wymaganym  poziomie  50%,  który 

odnosił  się  jednak  do  zawartych  w  odpadach  komunalnych  podstawowych  surowców 

(papieru, metali, tworzyw sztucznych i szkła), w 2019 roku osiągnięto poziom recyklingu 51% 

(pr

zy  wymaganym  40%),  a  w  2018  roku  osiągnięto  poziom  recyklingu  35%  (przy 

wymaganym 30%), a w 2017 roku wartość tego wskaźnika wynosiła 30% (przy wymaganym 

20%).  Co  więcej  -  jak  wynika  pierwszego  tiret  na  str.  92.  z  pkt  16.  Wniosków  i  końcowych 

zaleceń  -  w  2021  r.  uzyskano  poziom  recyklingu  wynoszący  30,28%,  czyli  rezultat  o  10 

punktów  procentowych  lepszy  niż  był  wymagany  w  2021  r.  a  jednocześnie  o  5  punktów 

procentowych  lepszy  niż  jest  wymagany  w  2022  r.  Ponieważ  takie  podsumowanie  wprost 

przeczy zgłoszonej [przywołanej już powyżej] jako główna tezie dowodowej, która zmierzała 

przecież do  wykazania czegoś przeciwnego,  nie mają większego znaczenia strony Analizy, 

na które dodatkowo powołał się w swoim piśmie Odwołujący Chemeko. Oczywiście o ile fakt 

osiągania  dotychczas  przez  Wrocław  wymaganych  przepisami  poziomów  recyklingu  nie 

może  stanowić  dowodu,  że  uda  się  również  osiągnąć  poziomy  obowiązujące  w  okresie 


Sygn. akt:  KIO 2439/22, KIO 2440/22, KIO 2441/22, KIO 2442/22, KIO 2443/22, KIO 
2444/22, 2445/22, 2446/22, 2447/22 
 
 

realizacji  niniejszych  zamówień  (zwłaszcza  że  będą  one  co  roku  wzrastać  o  5  punktów 

procentowych),  o  tyl

e  tym  bardziej  urzędowa  analiza  stanu  gospodarki  odpadami  we 

Wrocławiu  w  2021  r.  nie  może  stanowić  dowodu  potwierdzającego  tezę  przeciwną  (tym 

bardziej,  że  po  zmianie  sposobu  liczenia  powrócił  trend  przekraczania  z  dużym  zapasem 

wymaganego  poziomu)”.  Odwołujący  wskazuje,  że  w  2023  r.  minimalny  poziom  recyklingu 

określono  na  35%,  a  sposób  zbierania  odpadów,  instalacje  zagospodarowujące  odpady  i 

inne czynniki  wpływające  na  poziom  odzysku  odpadów  komunalnych  pozostają bez  zmian. 

Ponadto,  dane  zbiorcze  omawiane 

przez  Izbę  odnoszą  się  do  całej  gminy,  także 

nieruchomości  niezamieszkanych,  w  których  statystycznie  prowadzona  jest  selektywna 

zbiórka  odpadów  o  wyższym  poziomie  jakości.  Rzeczywisty  wskaźnik  dla  wykonawcy 

niniejszego zamówienia będzie jeszcze niższy niż 30% - prawdopodobnie ok. 25%. Trudno 

zatem spodziewać się, że wskaźnik zostanie spełniony w 2023 r.  

26. Krajowa Izba Odwoławcza w wyroku dot. poprzedniego postępowania (KIO 1118/22, KIO 

1119/22, KIO 1120/22, KIO 1121/22, KIO 1122/22, KIO 1123/22, KIO 1124/22, KIO 1125/22) 

uznała, że: „Reasumując, nie zostało wykazane przez Odwołujących, że z uwagi na ustalone 

powyżej  uwarunkowania  faktyczne  (w  szczególności  dotyczące  skali  i  jakości  selektywnej 

zbiórki  przez  mieszkańców,  przepustowości,  technologii  i  wymagań  stosowanych  przez 

istniejące instalacje przetwarzania odpadów) i prawne (w szczególności dotyczące sposobu 

określenia  poziomów  recyklingu,  braku  uregulowania  odpowiedzialności  za  produkt  i 

systemu  kaucyjnego)  na  terenie  sektorów  objętych  niniejszymi  zamówieniami  obiektywnie 

niemożliwe jest osiągnięcie przez wykonawców wynikających z obowiązujących przepisów i 

odzwierciedlonych w warunkach umów w sprawie tych zamówień poziomów przygotowania 

do ponownego użycia i recyklingu”. Tymczasem, bieżąca realizacja przedmiotu zamówienia, 

w oparciu o opisywane tu okoliczności faktyczne i prawne prowadzi do wniosku, że poziom 

recyklingu odpadów wyniesie ok. 24-27% w każdym z sektorów – przy wymaganych 35%.  

27.  Na  wstępie  wymaga  wyjaśnienia  pojęć  „recyklingu”  i  „przygotowania  do  ponownego 

użycia”.  Zgodnie  z  ustawą  z  dnia  14  grudnia  2012  r.  o  odpadach (t.j.  Dz.U.  z  2022  r.  poz. 

–  art.  3  ust.  1:  pkt  22)  przygotowanie  do  ponownego  użycia  –  -  rozumie  się  przez  to 

odzysk  polegający  na  sprawdzeniu,  czyszczeniu  lub  naprawie,  w  ramach  którego  produkty 

lub części produktów, które wcześniej stały się odpadami, są przygotowywane do tego, aby 

mogły  być  ponownie  wykorzystywane  bez  jakichkolwiek  innych  czynności  wstępnego 

przetwarzania;  pkt  23)  recykling 

–  to  odzysk,  w  ramach  którego  odpady  są  ponownie 

przetwarzane na produkty, materiały lub substancje wykorzystywane w pierwotnym celu lub 

innych  celach;  obejmuje  to  ponowne  przetwarzanie  materiału  organicznego  (recykling 

organiczny), ale nie obejmuje odzysku energii i ponownego pr

zetwarzania na materiały, które 

mają być wykorzystane jako paliwa lub do prac ziemnych. Do tych pojęć odnosi się wymóg z 


Sygn. akt:  KIO 2439/22, KIO 2440/22, KIO 2441/22, KIO 2442/22, KIO 2443/22, KIO 
2444/22, 2445/22, 2446/22, 2447/22 
 
 

art.  3b  ust.  1  u.c.p.g.,  przerzucony  przez  gminę  (Zamawiającego)  na  wykonawcę 

odbierającego i zagospodarowującego odpady. Powstaje więc pytanie, od jakich czynników 

zależy  osiągnięcie  poziomów  recyklingu,  jak  wygląda  system  gospodarowania  odpadami 

komunalnymi?  

28.  W  ramach  przedmiotu  zamówienia  (vide  pkt  I  SWU)  wykonawca  ma  odebrać,  zebrać, 

transportować  i  zagospodarować  odpady  komunalne  o  kodach  wskazanych  w  SWZ. 

Jednakże  odbieranie  i  zagospodarowanie  odpadów  komunalnych  jest  tylko  jednym  z 

elementów  składających  na  możliwość  uzyskania  poziomów  recyklingu  (o  czym  szerzej 

poniżej).  

29.  Szacunkowe  ilości  odpadów  Zamawiający  podał  w  SWZ  –  w  Załączniku  nr  III  do 

Formularza  oferty  (w  podziale  na  wszystkie  sektory):  S1  S2  S3  S4  Zmieszane  59,57%, 

65,13%  59,07%,  65,13%;  Surowce  23,02%,  24,96%,  20,97%,  24,96%;  Bioodpady  7,79%, 

Pozostałe 9,62%, 1,40%, 8,06%, 1,40%. Wynika z niego, że odpady 

o kodzie 20 03 01 - zmieszane (niesegregowane) odpady komunalne - 

stanowią aż 59-65% 

strumienia  odpadów  objętych  przedmiotem  zamówienia.  Możliwość  uzyskania  określonych 

poziomów  recyklingu  odpadów  komunalnych  w  systemie  gospodarowania  odpadami  jest 

uzależniona  szeregu  czynników,  w  pierwszej  kolejności  jednakże  od  udziału  zmieszanych 

(niesegregowanych)  odpadów  komunalnych  w  całym  strumieniu  odpadów  objętych 

przedmiotem zamówienia.  

30. Zgodnie z art. 29a ust. 1 ustawy o odpadach po

dmiot odbierający odpady komunalne od 

właścicieli  nieruchomości  jest  obowiązany  przekazywać  niesegregowane  (zmieszane) 

odpady komunalne do instalacji komunalnej zapewniającej przetwarzanie, o którym mowa w 

art. 35 ust. 6 pkt 1, z zastrzeżeniem art. 158 ust. 4. Wykonawca nie ma więc wyboru co do 

sposobu zagospodarowania zmieszanych odpadów komunalnych.  

31.  Zgodnie  z  art.  35  ust.  6  ustawy  o  odpadach  „Instalacją  komunalną”  jest  instalacja  do 

przetwarzania  niesegregowanych  (zmieszanych)  odpadów  komunalnych  lub  pozostałości  z 

przetwarzania  tych  odpadów,  określona  na  liście,  o  której  mowa  w  art.  38b  ust.  1  pkt  1, 

spełniająca wymagania najlepszej dostępnej techniki, o której mowa w art. 207 ustawy z dnia 

27 kwietnia 2001 r. - 

Prawo ochrony środowiska, lub technologii, o której mowa w art. 143 tej 

ustawy,  zapewniająca:  1)  mechaniczno-biologiczne  przetwarzanie  niesegregowanych 

(zmieszanych)  odpadów  komunalnych  i  wydzielanie  z  niesegregowanych  (zmieszanych) 

odpadów  komunalnych  frakcji  nadających  się  w  całości  lub  w  części  do  odzysku,  lub  2) 

(uchylony)  3)  składowanie  odpadów  powstających  w  procesie  mechaniczno-biologicznego 

przetwarzania niesegregowanych (zmieszanych) odpadów komunalnych oraz pozostałości z 

sortowania odpadów komunalnych.  

32.  Instalacje  do  mechaniczno-

biologicznego  przetwarzania  zmieszanych  odpadów 


Sygn. akt:  KIO 2439/22, KIO 2440/22, KIO 2441/22, KIO 2442/22, KIO 2443/22, KIO 
2444/22, 2445/22, 2446/22, 2447/22 
 
 

komunalnych (dalej także jako „instalacje MBP”) mają zgodnie z art. 35 ust. 6 pkt 1 ustawy o 

odpadach  obowiązek  wydzielać  z  tych  odpadów  odpady  nadające  się  do  odzysku.  Przez 

„odzysk”  jednak  zgodnie  z  art.  3  ust.  1  pkt  14  ustawy  o  odpadach  rozumie  się  jakikolwiek 

proces,  którego  głównym  wynikiem  jest  to,  aby  odpady  służyły  użytecznemu  zastosowaniu 

przez  zastąpienie  innych  materiałów,  które  w  przeciwnym  przypadku  zostałyby  użyte  do 

spełnienia  danej  funkcji,  lub  w  wyniku  którego  odpady  są  przygotowywane  do  spełnienia 

takiej funkcji w danym zakładzie lub ogólnie w gospodarce. Tym samym recykling, o którym 

mowa w SWZ, jest rzecz jasna odzyskiem, ale nie odwrotnie - 

nie każdy proces odzysku (a 

ustawodawca  mówi  szeroko  o  odzysku  w  odniesieniu  do  instalacji  do  przetwarzania 

zmieszanych  odpadów  komunalnych)  jest  recyklingiem,  w  szczególności  nie  jest 

recyklingiem odzysk energii i ponowne przetwarzanie odpadów na materiały, które mają być 

wykorzystane  jako  paliwa.  Podkre

ślenia  więc  wymaga,  że  odzysk  należy  odróżnić  od 

recyklingu, do którego odnoszą się kwestionowane zapisy SWZ.  

33. W części mechanicznej instalacji MBP, która składa się z sortowni odpadów wyposażonej 

w  system  separatorów  i  sit,  przebiega  rozdział  zmieszanych  odpadów  komunalnych  na 

następujące, podstawowe strumienie odpadów:  

▪  tzw.  frakcję  nadsitową  (odpady  o  wielkości  ponad  80  mm)  –  surowce  wtórne,  paliwo 

alternatywne (o kodzie 19 12 10), balast po sortowaniu (o kodzie 19 12 12) oraz  

▪ tzw. frakcję podsitową o kodzie 19 12 12 (odpady o wielkości 0-80 mm).  

34.  W  praktyce  średnio  ok.  50%  całości  odpadów  przetwarzanych  w  instalacjach  MBP  to 

odpad  o  kodzie  19  12  12,  a  więc  odpad  nienadający  się  do  recyklingu.  W  najbardziej 

efektywnych  instalacjach  MBP  ze  zmi

eszanych  odpadów  komunalnych  można  wyciągnąć 

kilka  procent  odpadów  surowcowych  nadających  się  do  odzysku  (czyli  nie  do  recyklingu). 

Średnio  instalacje  komunalne  zdolne  są  do  wysortowania  ze  strumienia  zmieszanych 

odpadów  komunalnych  surowców  wtórnych  ok.  12-14%.  Zamawiający  takimi  danymi 

dysponuje, otrzymując sprawozdania od wykonawców obecnie realizujących usługę odbioru i 

zagospodarowania  odpadów  komunalnych  we  Wrocławiu.  Najbardziej  pełnowartościowe 

surowce do ponownego przetworzenia, które zostaną odebrane przez recyklerów, uzyskamy, 

jeśli będziemy poprawnie zbierać „u źródła” osobno papier, szkło, tworzywa sztuczne wraz z 

metalem  i  oddzielimy  je  od  odpadów  biodegradowalnych.  Szerzej  na  ten  temat  poniżej. 

Innymi  słowy,  recykling  odpadów  opiera  się  na  odpadach  z  selektywnej  zbiórki,  których 

poziom  nie  przekracza  połowy  całego  strumienia  odpadów  odbieranych  w  poszczególnych 

sektorach Wrocławia.  

35.  Reasumując,  wpływ  przetwarzania  zmieszanych  odpadów  komunalnych  na  poziomy 

recyklingu i przygotowania do pono

wnego użycia odpadów komunalnych jest marginalny. W 

konsekwencji  poziomy  recyklingu  można  osiągnąć  jedynie  z  odpadów  zbieranych 


Sygn. akt:  KIO 2439/22, KIO 2440/22, KIO 2441/22, KIO 2442/22, KIO 2443/22, KIO 
2444/22, 2445/22, 2446/22, 2447/22 
 
 

selektywnie: papier, metale, tworzywa sztuczne, szkło, bioodpady.  

36.  Wobec  powyższych  danych,  w  tym  konkretnym  zamówieniu,  osiągnięcie  wymaganych 

poziomów  recyklingu  przy  tak  słabej  jakości  zbiórki  odpadów,  przeważającym  udziale 

zmieszanych odpadów komunalnych w całym strumieniu odpadów, jest niewykonalne.  

37.  Osiągnięcie  poziomów  recyklingu  odpadów  zależy  od  wielu  aspektów 

orga

nizacyjnorynkowych,  z  których  większość  znajduje  się  poza  kontrolą  wykonawcy  usług 

odbioru i zagospodarowania odpadów komunalnych. Do najważniejszych zalicza się przede 

wszystkim:  

1) poziom selektywnej zbiórki odpadów oraz jakość selektywnie zebranych surowców, który z 

kolei  zależy  od  dostępnej  infrastruktury,  edukacji  społeczeństwa,  zachęt  ekonomicznych  i 

skutecznych mechanizmów kontroli – które wszystkie są zależne od gminy,  

2)  możliwość  znalezienia  rynków  zbytu  dla  surowców,  w  szczególności  surowców  niższej 

jakości  –  decydująca  dla  możliwości  uzyskania  wyższego  poziomu  recyklingu  jest  jakość 

odpadów „na wejściu” do instalacji, która jest niezależna od wykonawcy,  

3)  obecność  rynków  zbytu  dla  wszystkich  surowców  selektywnie  zbieranych,  w 

szczególności wymagania recyklerów, o czym szerzej poniżej.  

38.  System  gospodarowania  surowcami  wtórnymi,  w  oparciu  o  które  można  osiągnąć 

poziomy  recyklingu,  można  omówić  na  przykładzie  odpadów  szklanych  W  całym  łańcuchu 

zdarzeń  prowadzących  do  recyklingu  odpadu  udział  wykonawcy  odbierającego  i 

zagospodarowującego  odpady  jest  obiektywnie  niewielki.  Trzeba  bowiem  wyraźnie 

podkreślić, że w celu poddania odpadów recyklingowi odpady trafiają do recyklerów, którzy 

decydują  o  parametrach  jakościowych  surowców  nadających  się  do  recyklingu.  Surowce 

wtórne  odzyskane  ze  zmieszanych  odpadów  komunalnych  do  recyklingu  zasadniczo  nie 

nadają się ze względu na stopień ich zanieczyszczenia. Mało tego, jest faktem notoryjnym, 

że  skład  morfologiczny  zmieszanych  odpadów  komunalnych  jest  zmienny,  przy  czym  w 

odpadach  tych  jest  najwięcej  odpadów  organicznych  oraz  papieru,  co  determinuje 

zanieczyszczenia  odpadów  wydzielonych  do  odzysku  w  instalacji  MBP  i  w  konsekwencji 

uniemożliwia ich recykling. 

39. Istota problemu dotyczy wpływu dużego udziału zmieszanych odpadów komunalnych w 

całym  strumieniu  odpadów  na  poziomy  recyklingu,  o  czym  mowa  powyżej.  W  przypadku, 

gdyby w strumieniu odpadów znajdowała się znaczna ilość odpadów zebranych selektywnie, 

z podziałem na frakcje, wówczas odpady te zostałyby łatwiej przyjęte przez recyklera, który 

ma określone standardy jakości przyjmowanych odpadów. Co oczywiste, recykling odpadów 

wysortowanych  następczo  ze  strumienia  odpadów  zmieszanych  wiąże  się  z 

zanieczyszczeniem  odpadów  i  trudnościami  technologicznymi  –  w  przypadku  np.  papieru 

recykling  jest  wręcz  niemożliwy.  Jak  wynika  ze  standardów  jakościowych  papieru  do 


Sygn. akt:  KIO 2439/22, KIO 2440/22, KIO 2441/22, KIO 2442/22, KIO 2443/22, KIO 
2444/22, 2445/22, 2446/22, 2447/22 
 
 

recyklingu  określonych  przez  największych  recyklerów:  Stora  Enso  Poland  S.A.  i 

Schumacher Packaging Zakład Grudziądz Sp. z o.o., w ogóle nie przyjmuje się do recyklingu 

papieru pochodzącego bezpośrednio ze zmieszanych odpadów komunalnych. Papiernie nie 

przyjmują  zanieczyszczonego  najczęściej  resztkami  żywności  papieru  do  recyklingu,  a  taki 

właśnie papier znajduje się w zmieszanych odpadach komunalnych.  

40.  Taka  sytuacja  przekłada  się  na  ilość  odpadów  nadających  się  do  recyklingu  ze 

zmieszanych  odpadów  komunalnych:  są  to  szczątkowe  ilości,  nieprzekraczające 

maksymalnie  kilku  procent  całego  strumienia  zmieszanych  odpadów  „na  wejściu”. 

Odwołujący,  mając  instalację  MBP  na  wysokim  poziomie,  poddaje  recyklingowi  obecnie 

kilkanaście procent odpadów wysortowanych z odpadów zmieszanych (niesegregowanych) i 

nawet przy założeniu znaczącego wzrostu w tym zakresie nie będzie możliwym osiągnięcie 

poziomów  recyklingu  w  stopniu  oczekiwanym  przez  Zamawiającego,  w  sytuacji  gdy 

większość  strumienia odpadów  komunalnych  objętego przedmiotem  zamówienia to odpady 

zmieszane. Poziom recyklingu odpadów wydzielonych ze strumienia odpadów zmieszanych 

jest  Zamawiającemu  znany,  wynika  bowiem  ze  sprawozdań  składanych  Zamawiającemu 

przez Odwołującego i inne podmioty odbierające odpady z Wrocławia. Innymi słowy, zakłady 

recyklingu są co najwyżej zainteresowane odbiorem odpadów surowcowych pochodzących z 

przetworzenia odpadów z selektywnej zbiórki.  

41.  W  konsekwencji,  to  od  jakości  systemu  zbierania  odpadów  komunalnych  „u  źródła” 

(przede  wszystkim  u  mieszkańców)  zależy  możliwość  osiągnięcia  poziomów  recyklingu 

odpadów – im większy jest udział odpadów zebranych selektywnie, tym bardziej możliwe jest 

osiągnięcie  wymaganych  poziomów  recyklingu.  Powstaje  zatem  pytanie,  kto  ma 

kompetencje,  narzędzia  i  wpływ  na  efektywność  w  zakresie  zbierania  odpadów 

komunalnych?  

42.  Na  podstawie  art.  6c  ust.  1  u.c.p.g.  to  Zamawiający  (gmina)  jest  zobowiązany  do 

zorganizowania odbierania odpadów komunalnych od właścicieli nieruchomości, na których 

zamieszkują  mieszkańcy.  Zgodnie  z  art.  4  u.c.p.g.  to  rada  gminy  uchwala  regulamin 

utrzymania czystości i porządku na terenie gminy, który jest podstawowym aktem prawnym 

określającym  sposób  gospodarowania  odpadami  w  gminie.  Dalej  w  art.  4  u.c.p.g. 

ustawodawca wskazuje na elementy określane w regulaminie, m.in.:  

▪  wymagania  w  zakresie  selektywnego  zbierania  i  odbierania  odpadów  komunalnych 

obejmującego co najmniej: papier, metale, tworzywa sztuczne, szkło, odpady opakowaniowe 

wielomateriałowe  oraz  bioodpady  (określenie  „co  najmniej”  wskazuje,  że  gmina  ma  pełną 

swobodę w ustaleniu większej liczby frakcji podlegających selektywnej zbiórce),  

▪  wymagania  w  zakresie  selektywnego  zbierania  odpadów  komunalnych  prowadzonego 

przez  punkty  selektywnego  zbierania  odpadów  komunalnych  (PSZOK),  które  zapewniają 


Sygn. akt:  KIO 2439/22, KIO 2440/22, KIO 2441/22, KIO 2442/22, KIO 2443/22, KIO 
2444/22, 2445/22, 2446/22, 2447/22 
 
 

przyjmowanie  co  najmniej  odpadów  komunalnych:  wymienionych  powyżej,  odpadów 

niebezpiecznych,  przeterminowanych  leków  i  chemikaliów,  odpadów  niekwalifikujących  się 

do  odpadów  medycznych  powstałych  w  gospodarstwie  domowym  w  wyniku  przyjmowania 

produktów  leczniczych  w  formie  iniekcji  i  prowadzenia  monitoringu  poziomu  substancji  we 

krwi,  w  szczególności  igieł  i  strzykawek,  zużytych  baterii  i  akumulatorów,  zużytego  sprzętu 

elektrycznego  i  elektronicznego,  mebli  i  innych  odpadów  wielkogabarytowych,  zużytych 

opon, odpadów budowlanych i rozbiórkowych oraz odpadów tekstyliów i odzieży (określenie 

„co  najmniej”  wskazuje,  że  gmina  ma  pełną  swobodę  w  ustaleniu  większej  liczby  frakcji 

podlegających zbieraniu odpadów w PSZOK). Powyższe (oba punkty) potwierdza art. 4 ust. 

2a  u.c.p.g.,  zgodnie  z  którym  rada  gminy  może  w  regulaminie  wprowadzić  obowiązek 

selektywnego zbierania i odbierania odpadów komunalnych innych niż wymienione w art. 4 

ust.  2  pkt  1  lit.  a  i  b  u.c.p.g.  (tj.  na  więcej  frakcji)  oraz  określić  wymagania  w  zakresie 

selektywnego zbierania tych odpadów,  

▪  rodzaj  i  minimalną  pojemności  pojemników  lub  worków,  przeznaczonych  do  zbierania 

odpadów  komunalnych  na  terenie  nieruchomości,  warunków  rozmieszczania  tych  16 

września  2022  Strona  22/51  pojemników  i  worków  oraz  utrzymania  pojemników  w 

odpowiednim stanie 

sanitarnym, porządkowym i technicznym, przy uwzględnieniu:  

▪ średniej ilości odpadów komunalnych wytwarzanych w gospodarstwach domowych bądź w 

innych źródłach,  

▪ liczby osób korzystających z tych pojemników lub worków;  

▪  innych  wymagań  wynikających  z  wojewódzkiego  planu  gospodarki  odpadami  –  katalog 

otwarty.  

.  Zgodnie  z  art.  9u  u.c.p.g.  to  gmina  sprawuje  kontrolę  przestrzegania  i  stosowania 

przepisów  ustawy.  Na  podstawie  art.  6k  ust.  3  u.c.p.g.  to  rada  gminy  określa  stawki  opłaty 

podwyższonej  za  gospodarowanie  odpadami  komunalnymi,  jeżeli  właściciel  nieruchomości 

nie wypełnia obowiązku zbierania odpadów komunalnych w sposób selektywny, w wysokości 

nie niższej niż dwukrotna wysokość i nie wyższej niż czterokrotna wysokość stawki opłaty za 

gospodarowanie odpadami komunalnymi. Na podstawie art. 6k u.c.p.g. to rada gminy ustala 

stawki  opłat  za  gospodarowanie  odpadami  komunalnymi,  w  tym  odpadami  komunalnymi 

zbieranymi i odbieranymi w sposób selektywny. Innymi słowy, to wyłącznie w rękach gminy 

są ekonomiczne zachęty do selektywnej zbiórki odpadów, m.in. poprzez „kary finansowe” dla 

mieszkańców  za  brak  selektywnej  zbiórki  (opłata  podwyższona  za  gospodarowanie 

odpadami).  

.  Z  powyższego  wynika,  że  to  Zamawiający  (gmina)  jest  podmiotem  pierwotnie 

odpowiedzialnym za gospodarowanie odpadami na terenie gminy, tj. za zasady selektywnej 

zbiórki  odpadów  i  ich  egzekwowanie,  i  ma  w  tym  zakresie  kompetencje  prawodawcze. 


Sygn. akt:  KIO 2439/22, KIO 2440/22, KIO 2441/22, KIO 2442/22, KIO 2443/22, KIO 
2444/22, 2445/22, 2446/22, 2447/22 
 
 

Ponadto,  na  Zamawiającym  ciąży  również  odpowiedzialność  wtórna  –  związana  ze 

szczegółowym  określeniem  warunków  niniejszego  postępowania,  w  ramach  którego 

wykonaw

ca wykonuje usługę w ściśle określony przez Zamawiającego sposób. Przytoczona 

argumentacja  potwierdza  zasadność  zarzutów  Odwołującego,  ponieważ  wykonawca  ma 

jedynie ograniczony wpływ na osiągnięcie poziomów odzysku, a decydujące w tym zakresie 

narzędzia  są  w  rękach  Zamawiającego  (gminy),  m.in.  utworzenie  odpowiedniego  systemu 

gospodarowania  odpadami,  sankcje  związane  z  brakiem  selektywnej  zbiórki,  narzędzia 

ekonomiczne  (niższa  opłata  za  gospodarowanie  odpadów  dla  mieszkańców  prowadzących 

selektywną  zbiórkę  odpadów).  Powyższe  stanowisko  znajduje  wyraźne  uzasadnienie  w 

zakresie obowiązków wykonawcy wynikających z SWZ:  

▪  w  razie  stwierdzenia  przez  wykonawcę,  że  mieszkaniec  nienależycie  zbiera  odpady, 

naruszając zasady selektywnej zbiórki obowiązujące w gminie, wykonawca poprzez naklejkę 

daje mieszkańcowi ostrzeżenie i informuje o tym fakcie Zamawiającego! A następnie odbiera 

przedmiotowe odpady jako odpady zmieszane! Gdy tymczasem odpady zmieszane mają, jak 

wynika  z  powyższych  rozważań,  fatalny  wpływ  na  możliwość  osiągania  poziomów 

recyklingu, 

▪ edukacja, jaką ma przeprowadzać Zamawiający (skoro obowiązek ten nie został 

przewidziany dla Wykonawcy), pozostaje niezależna od starań Wykonawcy, który nie ma na 

nią wpływu.  Jest  to kolejny element  potwierdzający,  że to  Zamawiający,  a nie Wykonawca, 

ma  realny  wpływ  na  poziom  selektywnej  zbiórki,  a  w  konsekwencji  i  recyklingu  odpadów. 

Zamawiający  w  innych  analogicznych  postępowaniach  podkreślał,  że  wykonawca  posiada 

wpływ  na  działanie  i  efektywność  gminnego  systemu  gospodarowania  odpadami 

komunalnymi,  bo  na  mocy  ucpg  podmiot  odbierający  odpady  komunalne  obowiązany  jest 

reagować  w  przypadku  stwierdzenia  nieselektywnego  zbierania  odpadów  przez  właściciela 

nieruchomości  (art.  6ka  ust.  1).  Tak,  ale  jak  wynika  z  SWZ  owa  „reakcja”  Wykonawcy 

ogranicza  się  do  monitorowania  pojemników  i  informowania  właściciela  nieruchomości 

poprzez naklejkę. Cały aparat represyjny jest w rękach gminy, która może ukarać właściciela 

nieruchomości.  Tym  samym,  odwołując  się  do  wcześniejszych  stanowisk  Zamawiającego, 

jedynym skutecznym środkiem na poprawę jakości selektywnej zbiórki jest presja finansowa, 

leżąca po stronie Zamawiającego. Odwołujący świadczy usługę we Wrocławiu od wielu lat, 

stale  informuje  Zamawiającego  o  niewłaściwej  selektywnej  zbiórce  i  pojawia  się  w  tym 

miejscu pytanie, ile postępowań wszczął Zamawiający w takich sprawach, ile kar wymierzył 

za  niewłaściwą  selektywną  zbiórkę  wobec  właścicieli  nieruchomości,  w  szczególności  w 

zabudowie  wielorodzinnej?  Nie  polega  na  prawdzie  stanowisko  Z

amawiającego  w 

analogicznych  sprawach,  że  Odwołujący  dysponuje  znaczącym  wpływem  na  jakość  i 

efektywność  zagospodarowywania  odpadów,  albowiem  ma  prawo  kierować  odpady  do 

instalacji  oferujących  optymalne  i  adekwatne  do  potrzeb  technologie.  Takich  technologii 


Sygn. akt:  KIO 2439/22, KIO 2440/22, KIO 2441/22, KIO 2442/22, KIO 2443/22, KIO 
2444/22, 2445/22, 2446/22, 2447/22 
 
 

bowiem nie ma, instalacje MBP w Polsce mają podobne możliwości technologiczne, a to do 

nich trafia większość odpadów odbieranych we Wrocławiu. Pozostałe odpady z selektywnej 

zbiórki  poddawane  są  różnego  rodzaju  procesom  przetwarzania,  aby  jak  największy 

strumień  poddano  recyklingowi,  jednakże  to  od  wymagań  jakościowych  stawianych  przez 

recyklerów zależy, ile i jakie odpady przyjmą do recyklingu. Szerzej na ten temat poniżej.  

45. Jak zatem wykonawca może realnie wpłynąć na poprawę selektywnej zbiórki odpadów „u 

źródła”,  co  ma  decydujący  wpływ  na  poziomy  recyklingu,  jeżeli  obowiązki  (możliwości) 

wykonawcy  w  tym  zakresie  wynikające  z  SWZ  i  przepisów  prawa  ograniczone  są  do 

kierowania  mieszkańców  odpowiednich  ostrzeżeń  i  informowania  Zamawiającego?! 

Odwołującemu znana jest linia orzecznicza Izby, zgodnie z którą niewątpliwie Zamawiający 

ma  możliwość  nałożenia  na  wykonawców  wyłonionych  w  toku  procedur  o  zamówienie 

publiczne  obowiązków  dotyczących  osiągnięcia  odpowiednich  poziomów  recyclingu.  Nie 

można  jednak  zgodzić  się  z  sytuacją,  gdy  na  wykonawcę  przenosi  się  cały  zakres  tej 

odpowiedzialności.  Skład  orzekający  w  niniejszej  sprawie  powinien  zwrócić  uwagę  na 

zmiany  prawne  (zmianę  w  przepisach  prawa  -  Rozporządzenie  Ministra  Klimatu  i  16 

września  2022  Strona  24/51  Środowiska  z  dnia  3  sierpnia  2021  r.  w  sprawie  sposobu 

obliczania  poziomów  przygotowania  do  ponownego  użycia  i  recyklingu  odpadów 

komunalnych  (Dz.  U.  poz.  1530),  jak  i  organizację  systemu  gospodarowania  odpadami 

komunalnymi, gdzie to gmina jest wyposażona w narzędzia poprawiające jakość selektywnej 

zbiórki  odpadów  komunalnych  przez  mieszkańców,  która  ma  kluczowe  znacznie  dla 

osiągniętych  poziomów  odzysku).  Stąd  tak  istotne  jest  ponowne  pochylenie  się  nad 

systemowym problemem przerzucenia całego ryzyka z tym związanego na wykonawcę, jak 

w niniejszej sprawie.  

46.  Niezrozumiałe  jest  przypisywanie  Zamawiającemu  w  niektórych  orzeczeniach  Izby, 

jedynie  roli  pośredniej  w  procesie  selektywnej  zbiórki  odpadów,  ograniczania  uprawnień 

Zamawiającego  do  „wymiaru  informacyjno-edukacyjnego”.  Zdaniem  niektórych  składów 

orzekających, to  podmiot realnie wykonujący  określone zadania,  niejako "w terenie",  wśród 

mieszkańców,  może  wpływać  na  realizację  celu,  jakim  będzie  prawidłowa  segregacja 

odpadów  i  ich  odzysk.  Gmina  sama  bowiem  nie  dokonuje  odbioru  odpadów,  a  to  właśnie 

prawidłowe przeprowadzenie takich czynności odnosi się do osiągnięcia celu przedmiotowej 

umowy.  Takie  tezy,  są  w  ocenie  Odwołującego,  wyrazem  niezrozumienia  systemu.  Udział 

gminy  w  osiągnięciu  wymaganych  poziomów  recyklingu  wykracza  dalece  poza  funkcję 

„pośrednią”,  gdzie  rola  gminy  sprawdzałaby  się  wyłącznie  do  obowiązku  udzielenia 

zamówienia  publicznego  na  odbiór  i  zagospodarowanie  odpadów.  Faktem  jest,  że  to  nie 

Zamawiający  odbiera  odpady,  ale  odbiór  odpadów  to  prosta  czynność  faktyczna  (w 

uproszczeniu  zabranie  worka  spod  drzwi,  opróżnienie  pojemnika  stojącego  na 


Sygn. akt:  KIO 2439/22, KIO 2440/22, KIO 2441/22, KIO 2442/22, KIO 2443/22, KIO 
2444/22, 2445/22, 2446/22, 2447/22 
 
 

nieruchomości), przy czym, jak wynika z odwołania, recykling odpadów zależy w pierwszym 

rzędzie  od  jakości  odpadów  zebranych,  zgromadzonych  przez  mieszkańców.  Jak  ma  to 

zmienić  wykonawca?  Jego  wpływ  w  świetle  SWZ  ogranicza  się  wszakże  do  ostrzegania 

mieszkańców  „źle  sortujesz”  i  informowania  Zamawiającego  o  tym.  Jak  zatem  nawet 

najbardziej prawidłowy odbiór odpadów przez wykonawcę ma się do poziomów recyklingu? 

W żaden sposób.  

47.  Nie  można  zgodzić  się  ze  stanowiskiem,  że  samo  tylko  prawidłowe  przeprowadzenie 

odbioru  odnosi  się  do  osiągnięcia  celu  przedmiotowej  umowy  (poziomów  recyklingu).  To 

Zamawiający  określa  system  gospodarowania  odpadami  w  swojej  gminie,  który  stanowi 

system  naczyń  połączonych,  gdzie  od  Wykonawcy  niniejszego  postępowania  zależy  tylko 

niewielki  zakres  okoliczności,  od  których  zależą  osiągnięte  na  końcu  poziomy  recyklingu. 

Kluczowe  dla  efektu  końcowego  są  bowiem  kształt  systemu  gospodarowania  odpadami 

ustalony  w  zgodzie  z  obowiązującymi  przepisami  przez  Zamawiającego  oraz  jakość 

selektywnej  zbiórki  odpadów  prowadzonej  przez  mieszkańców,  na  którą  Wykonawca  ma 

znikomy wpływ.  

48.  Należy  także  wskazać,  że  nastąpiła  radykalna  zmiana  przepisów  prawa,  nie  tylko  w 

zakresie samych procentowych poziomów recyklingu za rok 2022 i kolejne lata, ale przede 

wszystkich  w  zakresie sposobu obliczania poziomów recyklingu odpadów  komunalnych. To 

czyni  także  dotychczasowe  orzecznictwo  Izby  w  kwestii  poziomów  recyklingów 

nieaktualnym.  49.  W  dniu  20  sierpnia  2021  r.  w  zostało  opublikowane  Rozporządzenie 

Ministra  Klimatu  i  Środowiska  z  dnia  3  sierpnia  2021  r.  w  sprawie  sposobu  obliczania 

poziomów przygotowania do ponownego użycia i recyklingu odpadów komunalnych (Dz. U. 

poz. 1530). Rozporządzenie w sprawie recyklingu weszło w życie w dniu 4 września 2021 r. 

Wprowadza ono nowy, niekorzystny  dla gmin (jak podkreślano w toku prac  legislacyjnych), 

sposób obliczania poziomu recyklingu w odniesieniu do wszystkich wytworzonych odpadów 

komunalnych,  a  także  określa  nowy  sposób  obliczania  masy  odpadów  komunalnych 

poddanych recyklingowi:  

▪  Zgodnie  z  §  4  ust.  3  Rozporządzenia  2021,  masę  odpadów  komunalnych  poddanych 

recyklingowi  oblicza  się  jako  masę  odpadów,  które  po  przejściu  wszystkich  niezbędnych 

czynności  sprawdzania,  sortowania  i  innych  czynności  wstępnych  mających  na  celu 

usunięcie  materiałów  i  substancji,  które  nie  są  przedmiotem  dalszego  powtórnego 

przetwarzania,  są  wprowadzane  do  procesu  recyklingu,  w  którego  wyniku  te  odpady  są 

powtórnie przetwarzane na produkty, materiały lub substancje, które nie są odpadami,  

▪ W § 5 ust. 1 wskazanego aktu podkreśla się, że masę odpadów komunalnych poddanych 

recyklingowi oblicza się w momencie wprowadzenia do procesu recyklingu,  

▪  Ustawodawca  w  §  5  ust.  2  Rozporządzenia  2021  wskazał,  że  „masę  odpadów 


Sygn. akt:  KIO 2439/22, KIO 2440/22, KIO 2441/22, KIO 2442/22, KIO 2443/22, KIO 
2444/22, 2445/22, 2446/22, 2447/22 
 
 

komunalnych  poddanych  recyklingowi  można  obliczać  na  wyjściu  z  procesu  sortowania, 

jeżeli: odpady po sortowaniu zostaną następnie poddane recyklingowi oraz masa materiałów 

lub  su

bstancji  usuwanych  w  następujących  po  sortowaniu  procesach  poprzedzających 

recykling i niepoddawanych następnie recyklingowi nie zostanie zaliczona do masy odpadów 

komunalnych zgłaszanych jako poddane recyklingowi”,  

▪  Natomiast  zgodnie z  §  7 ust.  1 „w masie odpadów  komunalnych  poddanych recyklingowi 

uwzględnia  się  masę  odpadów,  które  utraciły  status  odpadów,  pod  warunkiem  że  zostały 

przetworzone  na  produkty,  materiały  lub  substancje,  które  nie  są  odpadami,  używane  do 

celów pierwotnych lub innych celów”. Natomiast ust. 2 przytoczonego przepisu wskazuje, że 

„w masie odpadów komunalnych poddanych recyklingowi nie uwzględnia się odpadów, które 

utraciły  status  odpadów,  i  zostały  użyte  jako  paliwa  lub  inne  środki  wytwarzania  energii, 

termicznie przekształcone, użyte do wypełniania wyrobisk lub składowane”.  

50.  Reasumując:  Z  zestawienia  przedstawionych  przepisów  Rozporządzenia  w  sprawie 

recyklingu  jednoznacznie  wynika,  że masę  odpadów  komunalnych  poddanych  recyklingowi 

oblicza się dopiero po wyjściu odpadu z instalacji dedykowanej do przygotowania odpadów 

do recyklingu, przykładowo, dla zobrazowania sytuacji – w zakresie odpadów szklanych, po 

16 września 2022 Strona 26/51 wyjściu stłuczki szklanej z instalacji przygotowującej stłuczkę 

dla potrzeb hut szkła. Idąc dalej tym przykładem, tylko masa stłuczki szklanej przekazanej do 

hut szkła może być wliczana do poziomów recyklingu, bo tylko taka stłuczka jest przetapiana 

na materiały, substancje, które nie są odpadami. Dla potrzeb obliczania poziomów recyklingu 

istotne 

jest  wprowadzenie  odpadów  nie  do  jakiegokolwiek  procesu  recyklingu,  ale  do 

recyklingu, w wyniku którego odpady są powtórnie przetwarzane na produkty, materiały lub 

substancje, które nie są odpadami. Takie procesy recyklingu prowadzone są – w odniesieniu 

do 

„przykładowej” stłuczki szklanej w Polsce – w hutach szkła.  

51.  Integralną  częścią  Rozporządzenia  w  sprawie  recyklingu  w  zakresie  metod  obliczeń  i 

punktów obliczeniowych jest Decyzja wykonawcza Komisji (UE) 2019/1004 z dnia 7 czerwca 

2019 r. określająca zasady obliczania, weryfikacji i zgłaszania danych dotyczących odpadów 

zgodnie z dyrektywą Parlamentu Europejskiego i Rady 2008/98/WE oraz uchylająca decyzję 

wykonawczą Komisji C(2012) 2384 (Dz. U. UE. L. z 2019 r. Nr 163, str. 66,) zwana dalej jako 

„Decyzja 2019/1004”:  

▪ Art. 1 lit. e Decyzji 2019/1004 - wprowadza definicję legalną pojęcia „punkt obliczeniowy”: 

„punkt, w którym materiały zawarte w odpadach komunalnych są wprowadzane do procesu 

recyklingu, w ramach którego odpady są przetwarzane na produkty, materiały lub substancje, 

które nie są odpadami, lub punkt, w którym materiały odpadowe przestają być odpadami w 

wyniku działań wstępnych przed ich ponownym przetworzeniem”. W świetle tej definicji punkt 

obliczeniowy  znajduje  się  w  instalacjach  mających  na  celu  przygotowanie  odpadów  dla 


Sygn. akt:  KIO 2439/22, KIO 2440/22, KIO 2441/22, KIO 2442/22, KIO 2443/22, KIO 
2444/22, 2445/22, 2446/22, 2447/22 
 
 

finalnego recyklera (odnosząc do przykładu stłuczki szklanej - hut szkła),  

▪  Art.  3  Decyzji  2019/1004  reguluje  zasady  dotyczące  obliczania  ilości  odpadów 

komunalnych poddawanych recyklingowi. W ust. 1 prawodawca wskazuje

, że ilość odpadów 

komunalnych  poddanych  recyklingowi  to  ilość  odpadów  komunalnych  w  punkcie 

obliczeniowym.  Ilość  odpadów  komunalnych  wprowadzanych  do  procesu  recyklingu 

obejmuje materiały docelowe. Może ona obejmować materiały niedocelowe tylko w zakresie, 

w  jakim  ich  obecność  jest  dopuszczalna  w  konkretnym  procesie  recyklingu.  Szczególnie 

istotny  jest  ust.  4  omawianego przepisu,  który  wskazuje, że niezależnie od  tego,  czy  punkt 

pomiarowy odnosi się do materiału wyjściowego z zakładu, który wysyła odpady komunalne 

do recyklingu bez dalszego przetwarzania wstępnego, czy do wkładu do zakładu, w którym 

odpady  komunalne  wprowadza  się  do  procesu  recyklingu  bez  dalszego  przetwarzania 

wstępnego, ilości posortowanych odpadów komunalnych odrzuconej przez zakład recyklingu 

nie uwzględnia się w ilości odpadów komunalnych poddanych recyklingowi. Ustęp 5 również 

podkreśla,  że  jeżeli  przetwarzanie  wstępne  w  zakładzie  odbywa  się  przed  punktem 

obliczeniowym  w  tym  zakładzie,  odpadów  usuniętych  podczas  tego  przetwarzania 

wstępnego  nie  uwzględnia  się  w  ilości  odpadów  komunalnych  poddanych  recyklingowi 

zgłaszanej przez ten zakład.  

52.  Wszystko  to  znacząco  wpływa  na  fakt  obniżenia  osiągniętego  poziomu  odzysku  i 

recyklingu.  

53. Biorąc pod uwagę powyższe, w pierwszej kolejności należy wskazać, że procesy, które 

zachodzą w instalacjach, polegające na sortowaniu i doczyszczeniu otrzymanych odpadów, 

należy zakwalifikować, w rozumieniu przytoczonych przepisów, jako przetwarzanie wstępne. 

Z  całą  pewnością  należy  wskazać,  że  w  instalacjach  przetwarzających  odpady  komunalne 

objęte  przedmiotem  zamówienia  przetwarzanie  wstępne  odbywa  się  przed  punktem 

obliczeniowym,  w  związku  z  czym,  należy  uznać,  że  odpadów  usuniętych  podczas  tego 

przetwarzania  nie  uwzględnia  się  w  ilości  odpadów  komunalnych  poddanych  recyklingowi. 

Należy zatem podkreślić, odwołując się znowu do przykładu ze stłuczką szklaną, że punktem 

obliczeniowym w instalacji jest moment, w którym stłuczka szklana wychodzi z instalacji, po 

sortowaniu  i  doczyszczeniu,  i  jest  kierowana  do 

recyklingu  w  hutach  szkła.  Potwierdza  to 

również Załącznik  I  do Decyzji  2019/1004, który  wskazuje,  że  punkt  obliczeniowy  dla szkła 

obejmuje  szkło  sortowane,  niepoddane  innemu  przetwarzaniu  przed  obróbką  w  piecu 

szklarskim  lub  wykorzystaniem  do  produkcji  m

ediów  filtracyjnych,  materiałów  ściernych, 

materiałów izolacyjnych ze szkła oraz materiałów budowlanych. Podobne regulacje dotyczą 

innych frakcji odpadów objętych zamówieniem.  

54. Załącznik ten bezpośrednio wskazuje moment, w którym należy obliczać ilość odpadów 

komunalnych  poddanych  recyklingowi,  podkreślając,  że  nie  obejmuje  on  ilości 


Sygn. akt:  KIO 2439/22, KIO 2440/22, KIO 2441/22, KIO 2442/22, KIO 2443/22, KIO 
2444/22, 2445/22, 2446/22, 2447/22 
 
 

posortowanych  odpadów  komunalnych  odrzuconych  przez  zakład,  a  jedynie  te,  które  są 

kierowane  bezpośrednio  do  recyklerów  -  pieców  szklarskich  (lub  innego  wykorzystania 

zgodn

ie  z  Załącznikiem  I)  –  w  odniesieniu  do  szkła,  pieców  do  przetapiania  metali  –  w 

odniesieniu  do  metali,  do  przygotowania  masy  włóknistej  –  w  odniesieniu  do  papieru  etc. 

Innymi  słowy,  masę  odpadów  komunalnych  poddanych  recyklingowi  oblicza  się  po 

wszystkich 

procesach przygotowujących odpady do przekazania finalnego recyklera (np. do 

huty szkła, papierni, huty metali), czyli dopiero w momencie, gdy znajdują się w magazynie 

przed wysyłką do recyklera (np. huty szkła, papierni, huty metali).  

55.  Reasumując,  za  Ministerstwem  Klimatu  i  Środowiska:  „masę  odpadów  komunalnych 

poddanych  recyklingowi  oblicza  się  jako  masę  odpadów,  które  –  po  przejściu  wszystkich 

niezbędnych  operacji  sprawdzania,  sortowania  i  innych  czynności  wstępnych  mających  na 

celu  usunięcie  materiałów  odpadowych,  które  nie  są  przedmiotem  dalszego  powtórnego 

przetwarzania, oraz zapewnienie wysokiej jakości recyklingu – wprowadzane są do procesu 

recyklingu, w którego wyniku materiały odpadowe są faktycznie powtórnie przetwarzane na 

produkty, materiały lub substancje.”.  

56.  Dodatkowo,  z  całą  pewnością  należy  wskazać,  że  nowa  regulacja  zmienia  moment,  w 

którym  gminy  będą  obliczały  masę  odpadów  komunalnych  poddanych  recyklingowi, 

przenosząc go z momentu wprowadzenia odpadów do instalacji przygotowujących odpad do 

recyklingu, na moment, w którym odpad po wszystkich czynnościach w instalacjach (nie tylko 

tych dedykowanych odpadom komunalnym) będzie kierowany do recyklerów, np. hut szkła, 

papierni, hut metali, w celu wytworzenia produktu, substancji lub mat

eriałów, używanych do 

celów pierwotnych lub innych celów.  

57.  Co  więcej,  uwzględniając  procesy  w  instalacjach,  które  polegają  na  szczegółowym 

sortowaniu  i  doczyszczeniu  materiału  wejściowego  (np.  stłuczki  szklanej,  papieru,  metali), 

należy  zauważyć,  że  wszelkie  zanieczyszczenia,  które  do  tej  pory  były  uwzględniane  jako 

masa odpadów komunalnych poddanych recyklingowi, od 2022 roku nie są zaliczane do tej 

masy.  Prowadzi  to  do  wniosku,  że  masa  odpadów  komunalnych  poddanych  recyklingowi 

zmniejszy  się  o  ilość  zanieczyszczeń  odrzuconych  w  instalacji  podczas  procesów 

przetwarzania, a także o tzw. ubytki procesowe, które ze względu na wymagania jakościowe 

recyklerów  nie  mogą  zostać  przetworzone.  Odwołujący  informowany  jest  obecnie  przez 

recyklerów,  że  przewidują  również  korekty  poziomów  recyklingu,  natomiast  na  dzień 

dzisiejszy recyklerzy nie mogą oszacować jaki to będzie udział procentowy. Jest to zależne 

od  wielu  czynników,  przy  czym  już  dzisiaj  wielu  recyklerów  potwierdza  dużo  mniejszy 

recykling  w  odniesieniu  do 

przekazanych  im  odpadów  (od  kilku  do  kilkunastu  procent)  od 

dnia  wejścia  w  życie  nowych  przepisów,  powołując  się  na  ubytki  procesowe  i  inne 

zanieczyszczenia, których nie akceptują finalni recyklerzy (np. papiernie, huty szkła). Każdy 


Sygn. akt:  KIO 2439/22, KIO 2440/22, KIO 2441/22, KIO 2442/22, KIO 2443/22, KIO 
2444/22, 2445/22, 2446/22, 2447/22 
 
 

recykler zobowiązany jest indywidualnie obliczyć procent zanieczyszczeń wyliczony zgodnie 

z właściwymi przepisami. Na to Odwołujący nie ma jakiegokolwiek wpływu.  

58.  Należy  ponownie  podkreślić,  że  różnice  w  ilości  odpadów  komunalnych  poddanych 

recyklingowi będą uzależnione od jakości materiału wejściowego kierowanego do instalacji. 

Jakość  surowców  wtórnych  „na  wejściu”  będzie  wyznaczała,  jaka  masa  odpadów  zostanie 

odrzucona  w  procesach  przetwarzania  prowadzonych  przez  instalacje  i  ostatecznie,  jaka 

masa  odpadów  zostanie  przekazana  finalnym  recyklerom  przygotowującym  z  odpadów 

materiały, substancje czy produkty. Kilka przykładów: 

a)  Wymagania  recyklerów  dla  szkła  –  recyklerzy  przyjmują  odpady  opakowaniowe  szklane 

(bezbarwne, brązowe, zielone oraz mieszane), pochodzące z systemów selektywnej zbiórki 

odpadów  oraz  z  sortowni  odpadów  komunalnych,  ale  nie  przyjmują  odpadów  szklanych  o 

następujących  gatunkach:  -  szkło  zbrojone,  -  szkło  ołowiowe  (kryształowe,  TV),  -  szkło 

lustrzane,  - 

szkło  klejone  (np.  szyby  samochodowe  klejone  itp.),  -  szkło  płaskie  (np.  szyby 

okienne),  - 

szkło  pochodzące  z  zużytych  źródeł  światła,  -  szkło  żaroodporne,  -  izolatory 

energetyczne, - 

opakowania po truciznach, środkach chemicznych, środkach ochrony roślin, 

lekach oraz innych substancjach niebezpiecznych. A t

akie odpady znajdują się w odpadach 

komunalnych,  także  zbieranych  selektywnie.  Zanieczyszczenia,  które  obniżają  wartość 

użytkową  surowca  (odpadów  opakowaniowych  szklanych):  -  wtrącenia  ceramiczne 

(porcelana,  fajans  i  elementy  klinkierowe,  materiały  ogniotrwałe,  kafelki)  -  dużych  ilości 

odpadów  organicznych  (np.  nie  opróżnione  opakowania,  papier,  drewno,  tekstylia)  - 

materiały  z  tworzyw  sztucznych  (np.  worki,  folia)  Dopuszczalne  są  natomiast  takie 

zanieczyszczenia jak:  - 

kapsle oraz nakrętki żelazne, - nakrętki oraz obrączki aluminiowe, - 

etykiety papierowe.  

b)  wymagania  recyklerów  papieru:  Niedopuszczalne  zanieczyszczenia  papiernicze:  Są  to 

zanieczyszczenia  integralnie  związane  z  wyrobem  papierowym  lub  specyficzne  wyroby 

papierowe  nienadające  się  do  ponownego  przerobu  jako  surowiec  -  makulatura:  ▪  papiery 

metalizowane, 

▪ worki papierowe niezależnie od budowy i składu, ▪ gilzy papierowe i tuleje ▪ 

papiery  fotograficzne, 

▪  papiery  laminowane,  ▪  makulatura  i  tektura  ze  szpitali,  która mogła 

mieć kontakt z odpadem medycznym, ▪ makulatura wysypiskowa (makulatura, która została 

zmieszana z odpadami komunalnymi a następnie sortowana), ▪ używane poplamione worki, 

które zawierały chemikalia i środki spożywcze, ▪ papier użyty do pokrycia mebli podczas prac 

naprawczych  i  malowania, 

▪  makulatura  z  gospodarstw  domowych  zawierających  używany 

papier higieniczny (używane ręczniki kuchenne, chusteczki), ▪ papiery warstwowe z tkaniną 

(gazą),  ▪  papiery  powlekane  lakierami,  farbami  i  tworzywami  sztucznymi,  ▪  papiery  z 

okienkami  z  folii  wiskozowej  lub  papieru  pergaminowego, 

▪  papiery  nasycone  tłuszczami, 

papiery  asfaltowe,  papowe, 

▪ papiery nasycone żywicami syntetycznymi,  ▪ okładki z tektury 


Sygn. akt:  KIO 2439/22, KIO 2440/22, KIO 2441/22, KIO 2442/22, KIO 2443/22, KIO 
2444/22, 2445/22, 2446/22, 2447/22 
 
 

makulaturowej  z  płótnem  lub  folią  z  tworzyw  sztucznych,  ▪  papiery  kablowe  (wypełnione 

sadz

ą),  ▪  papiery  parafinowane,  ▪  papiery  wodotrwałe,  ▪  pergamin  sztuczny  i  papiery 

pergaminowe, 

▪  papiery  silnie  barwiące  masę,  ▪  papiery  w  których  widać  procesy  gnilne,  ▪ 

kalka  kreślarska,  kalki  barwiące  do  pisania  i  powielania,  ▪  papiery  zawierające  włókna 

syntetyczne, 

▪  papiery  o  intensywnym  zapachu,  ▪  tapety,  ▪  opakowania  po  napojach  i 

płynach, ▪ makulatura pochodząca z wysypisk (śmietnikowa) ▪ papiery z reklam ulicznych, ▪ 

etykiety  i  inne papiery  samoprzylepne, 

▪ papiery podgumowane, ▪ stare archiwa z bibliotek, 

biur  itp.  jeśli  zawierają  one  PCBs.  A  takie  odpady  znajdują  się  w  odpadach  komunalnych, 

także zbieranych selektywnie w niebieskim worku.  

59. Ostateczna  masa odpadów  komunalnych  poddanych recyklingowi  zależy więc od  wielu 

czynników  i  podmiotów  gospodarujących  odpadami  komunalnymi,  począwszy  od  „źródła” 

(mieszkańca wytwarzającego odpad) do finalnego recyklera:  

1)  Słaba  jakość  selektywnej  zbiórki  „u  źródła”  Niski  poziom  selektywnej  zbiórki  „u  źródła” 

wpływa  na  masę  odpadów,  które  w  instalacjach  przygotowujących  do  recyklingu  muszą 

zostać  odrzucone,  co  powoduje,  że  po  wejściu  w  życie  Rozporządzenia  2021  różnice  w 

masie  odpadów  komunalnych  poddanych  recyklingowi  mogą  być  znaczące  w  stosunku  do 

wcześniejszych okresów rozliczeniowych. Im bardziej zanieczyszczone odpady będą trafiały 

do  instalacji,  tym  więcej  odpadów  zostanie  odrzuconych  w  procesie  przetwarzania  jako 

niedających się do recyklingu (czyli np. do hut szkła, papierni, hut metali). Pamiętać należy, 

że  podmioty  zagospodarowujące  odpady  komunalne  przetwarzają  je  tylko  wstępnie  przed 

procesem  recyklingu,  potem  tak  posegregowane  i  doczyszczone  odpady  przekazywane  są 

kolejnym podmiotom gospoda

rującym odpadami, którzy przygotowują je do recyklingu, np. w 

odniesieniu  do  szkła  i  metali  pozbawiając  tych  odpadów  statusu  odpadów  na  zasadach 

wynikających  z  odrębnych  przepisów.  W  tym  miejscu  należy  podkreślić,  że  gminy  mają 

możliwości  wpływania  na  selektywną  zbiórkę  odpadów,  poprzez  działania  edukacyjne  w 

zakresie  prawidłowego  gospodarowania  odpadami  komunalnymi,  w  szczególności  w 

zakresie selektywnego zbierania odpadów komunalnych. Co więcej, działania edukacyjne w 

zakresie  selektywnego  zbierania  odpad

ów  komunalnych  stanowią  jedno  z  zadań  własnych 

gminy (art. 3 ust. 2 pkt 8 u.c.p.g.). W związku z tym, nie można stwierdzić, że gminy nie mają 

żadnych  instrumentów  potrzebnych  do  poprawiania  poziomu  selektywnej  zbiórki  odpadów 

dokonywanej przez swoich miesz

kańców.  

2) Bardzo wysokie wymagania jakościowe stawiane przez recyklerów, np. przez huty szkła, 

papiernie,  huty  metali. 

Wysokie  wymagania  recyklerów  stawiane  przyjmowanym  odpadom 

definiują procesy, którym muszą zostać poddane odpady. Odpady surowcowe są więc co do 

zasady  przekazywane  do  podmiotów  przygotowujących  odpady  do  recyklingu  i  dopiero 

potem  kierowane  do  finalnego  recyklera  (np.  huty  szkła,  papierni).  W  instalacjach 


Sygn. akt:  KIO 2439/22, KIO 2440/22, KIO 2441/22, KIO 2442/22, KIO 2443/22, KIO 
2444/22, 2445/22, 2446/22, 2447/22 
 
 

wykonawców ubiegających się o przedmiotowe zamówienia dochodzi jedynie do wstępnego 

przesortowania  przyjętych  odpadów.  Wszelkie  procesy  polegające  na  dodatkowym 

doczyszczeniu  i  sortowaniu  odpadów  u  kolejnych  posiadaczy  odpady  (w  kolejnych 

instalacjach zdolnych do przetworzenia odpadów w sposób oczekiwany przez recyklerów) są 

efektem  bardzo  „wyśrubowanych”  wymogów  jakościowych  recyklerów,  którzy  nie  mogą 

poddać recyklingu, czyli przerobić na produkt, materiał czy substancję nie będącą odpadem, 

odpadów  z  zanieczyszczeniami.  Tym  samym  pozyskanie  dokumentacji  potwierdzającej 

recykling  jest  niezwykle  trudne,  gdyż  ze  względu  na  złożoność  całego  procesu,  łańcuszek 

podmiotów  zaangażowanych  w  przetwarzanie  odpadów,  nie  kończy  się  wraz  z 

przekr

oczeniem  wagi  Wykonawcy  pojazdem  typu  śmieciarka.  Odebrany  odpad  z  miasta, 

deklarowany  jako  selektywny,  ba,  nawet  surowiec,  czeka  jeszcze  długa  droga  zanim  trafi 

jako  półprodukt,  z  którego  powstanie  wyrób  gotowy,  a  co  za  tym  idzie,  kiedy  Wykonawca 

otrzyma 

dokumenty  potwierdzające  recykling  i  w  jakim  zakresie.  W  zależności  od  frakcji 

odpadu  selektywnie  zebranego  z  miasta,  od  jego  stopnia  zanieczyszczenia  i  możliwości 

poddania  recyklingowi  podejmowana  jest  decyzja  o  kierunku  jego  zagospodarowania. 

Bardzo  duże  znaczenia  ma,  z  jakiej  dzielnicy  miasta  odpad  pochodzi,  czy  z  zabudowy 

wielorodzinnej, jednorodzinnej czy też z centrum miasta. Mimo iż świadomość mieszkańców 

w  zakresie  segregacji  wzrasta, 

to  odpady  te  często  zanieczyszczone  są  w  sposób 

uniemożliwiający  ich  ponowne  użycie,  np.  papier  zanieczyszczony  olejem  czy 

rozpuszczalnikiem  nie  może  być  poddany  recyklingowi,  biorąc  pod  uwagę  aktualne 

wymagania  instalacji.  Ze  względu  na  ograniczoną  liczbę  recyklerów  w  Polsce,  ich 

wymagania  ilościowo  –  jakościowe  strumienia  odpadów,  jakie  mogą  przyjąć  na  instalacje, 

początkowo  dokonywane  są  transporty  próbne  w  celu  określenia  możliwości  ich  przerobu. 

Po  transporcie  próbnym  określane  są  warunki  ich  przyjęcia  lub  odmowa  ich  przyjęcia  i  tu 

następuje  konieczność  ich  przekierowania  np.  do  instalacji  o  mniejszych  wymaganiach 

jakościowych,  ale  też  niejednokrotnie  mniej    korzystnych  warunkach  finansowych  i 

potwierdzających  recykling.  W  zależności  od  frakcji  odpadu,  od  źródła  ich  pochodzenia, 

ustalane  są  kierunki  zbytu.  Mając  na  uwadze,  iż  materiał  jest  niejednorodny  w  czasie, 

możliwe są zmiany na mniej lub bardziej wymagającą (co do jakości surowca) instalację, w 

zależności  od  dostawy.  Odpady  z  selektywnej  zbiórki  po  uzbieraniu  pełno  transportowych 

partii (na pojazdy typu ruchoma 

podłoga) trafiają do podmiotu zbierającego lub bezpośrednio 

na  instalację.  W  zależności  od  frakcji  podlegają wstępnemu  doczyszczaniu  (np.  ręcznemu) 

poprzez  pozbawienie  większych  gabarytowo  wtrąceń,  zwanych  zanieczyszczeniem,  a 

następnie  kierowane  są  na  instalację,  która  specjalizuje  się  w  wysorcie  konkretnego 

materiału, np. karton, makulatura z gazet, będą przekierowane do dwóch różnych papierni.  

60.  Biorąc  pod  uwagę  powyższe,  należy  ponownie  zaznaczyć,  że  to  wysokie  standardy 


Sygn. akt:  KIO 2439/22, KIO 2440/22, KIO 2441/22, KIO 2442/22, KIO 2443/22, KIO 
2444/22, 2445/22, 2446/22, 2447/22 
 
 

jakościowe  odpadów  surowcowych  stawiane  przez  recyklerów  (np.  huty  szkła,  papiernie, 

huty  metali)  definiują  działania,  które  muszą  zostać  podjęte  w  instalacjach  przed 

przekazaniem  odpadów  do  recyklingu.  Nie  ma  zatem  żadnych  podstaw  prawnych  ani 

faktycznych  do  przerzucania  przez  gminy, 

i  co  za  tym  idzie  Zamawiającego  w  tym 

postępowaniu,  całej  odpowiedzialności  za  osiągane  poziomy  recyklingu  odpadów 

komunalnych na podmioty jedynie zagospodarowujące odpady komunalne, w szczególności 

w  realiach  niniejszego  postępowania.  Według  wyliczeń  Odwołującego,  opierającego  się  na 

dotychczasowych  doświadczeniach  w  realizacji  usługi  i  odbioru  odpadów  komunalnych  z 

Wrocławia,  w  tym  w  zakresie  osiągania  poziomów  recyklingu,  wg  obecnie  obowiązujących 

przepisów  i  mając  na  względzie  prognozy  Zamawiającego  dotyczące  strumienia  odpadów 

objętych  przedmiotem  zamówienia,  realnie  możliwe  będzie  osiągnięcie  poziomu  recyklingu 

na poziomie ok. 24-

27% w stosunku do masy odpadów objętych przedmiotem zamówienia.  

61. Ze względu na powyższe, postanowienia § 15 ust. 2 pkt 14 lit. q) Projektu umowy oraz 

Rozdziału XVII pkt 1 ppkt 1 SWU, kolidują z art. 3b i 9z ust. 2 u.c.p.g, albowiem zmierzają do 

przeniesienia  całości  ryzyk  związanych  z  odpowiedzialnością  administracyjnoprawną 

Zamawiającego  na  wykonawcę  będącego  stroną  stosunku  cywilnoprawnego,  co  narusza 

niżej omówione zasady prawa zamówień publicznych oraz kodeksu cywilnego.  

62. Odwołujący nie koncentruje się przy tym wyłącznie na strumieniu odpadów zmieszanych, 

powyższe prognozy dotyczą możliwych do osiągnięcia poziomów recyklingu dotyczą całego 

strumienia  odpadów  komunalnych.  Nie  chodzi  więc  tylko  o  znaczącą  ilość  odpadów 

zmieszanych  w  całym  strumieniu  odpadów  oraz  relatywnie  niski  potencjał  odpadów 

nadających  się  do  recyklingu.  Odwołujący  nie  pomija  pozostałego  i  istotnego  w  tym 

względzie  strumienia  odpadów  selektywnie  zbieranych.  On  jednakże  nie  wystarczy,  w 

szczególności  w  świetle  zmienionych  uwarunkowań  prawnych  dotyczących  obliczania 

poziomów  recyklingu  z  odpadów  komunalnych.  Przedstawione  w  odwołaniu  okoliczności 

fak

tyczne i prawne wskazują na to, że nie jest możliwe osiągnięcie wymaganych poziomów 

w  odniesieniu  do  całego  strumienia  odpadów  komunalnych.  Tym  samym,  brak  podstaw  do 

przerzucania  na  wykonawcę  osiągnięcia  przez  gminę  wymaganych  prawem  poziomów 

recyklingu  p

od  rygorem  kary  umownej.  Kary  umowne  za  nieosiągnięcie  przez  wykonawcę 

wymaganych poziomów recyklingu określone w § 15 ust. 2 pkt 14 lit. r) Projektu umowy oraz 

Rozdziału XVII pkt 1 ppkt 2 SWU.  

63. Zdaniem Odwołującego, wpływ na poziomy recyklingu odpadów, uzależnione jest przede 

wszystkim  od  sposobu  zbierania  odpadów  przez  mieszkańców.  Jednak  Odwołujący  nie 

domaga się zdjęcia z siebie jakiejkolwiek odpowiedzialności z tytułu nałożonego obowiązku 

osiągnięcia  poziomów  recyklingu,  ale  wprowadzenia  do  SWZ  postanowień  regulujących 

kwestie z podziałem odpowiedzialności z tego tytułu pomiędzy Zamawiającym a wykonawca. 


Sygn. akt:  KIO 2439/22, KIO 2440/22, KIO 2441/22, KIO 2442/22, KIO 2443/22, KIO 
2444/22, 2445/22, 2446/22, 2447/22 
 
 

Na tej zasadzie wysokość kary umownej określonej § 15 ust. 2 pkt 14 lit. r) Projektu umowy 

oraz  Rozdziału  XVII  pkt  1  ppkt  2  SWU  nie  powinna  przekroczyć  maksymalnie  50%  kary 

pieniężnej za ewentualnie nieosiągnięcie poziomów recyklingu.  

64.  Z  natury  stosunku  prawnego  - 

umowy  o  świadczenie  usług,  regulowanej  przez  przepis 

art. 750 k.c., która ma łączyć wykonawcę z Zamawiającym, wynika, że wykonawca nie może 

gwarantować osiągnięcia poziomów recyklingu, jest to bowiem skutek niezależny od działań 

wykonawcy, jego świadczeń wynikających z umowy. Taki zapis SWZ narusza więc, w ocenie 

Odwołującego,  przepis  art.  353¹  k.c.  Jak  wynika  bowiem  z  powyższych  rozważań,  nie 

sposób  uzyskać  poziomów  recyklingu  przy  tak  dużej  ilości  zmieszanych  odpadów 

komunalnych, a w niniejszym postępowaniu jest ich 55,18% całego strumienia. To obrazuje, 

jak  fatalna  jest  we  Wrocławiu  selektywna  zbiórka,  a  na  jej  poprawę  wpływ  ma  przede 

wszystkim  Zamawiający.  65.  Gdyby  nawet  przyjąć,  że  zastrzeżenie  umowne  osiągnięcia 

przez wykonawcę poziomów recyklingu jest określeniem jego świadczenia, za niewykonanie 

którego  ponosi  odpowiedzialność,  nie  można  pominąć  dla  określenia  poziomu 

odpowiedzial

ności  wykonawcy  za  niewykonanie  tego  świadczenia,  opisanych  powyżej 

obowiązków  Zamawiającego  i  ram  prawnych,  w  jakich  Zamawiający  musi  się  poruszać,  w 

szczególności wyznaczanych przez Rozporządzenie w sprawie recyklingu.  

66.  Zamawiający  jako  wierzyciel  ma  obowiązek  lojalnego  współdziałania  z  wykonawcą  w 

celu  osiągnięcia  celu  umowy  –  tu:  wymaganych  poziomów  recyklingu  odpadów.  Zatem, 

Zamawiający  nie  może  scedować  całej  odpowiedzialności  za  nieosiągnięcie  tego  celu  na 

wykonawcę.  

67.  W  niniejszym  postępowaniu  kary  umowne  nie  mogą  obejmować  całej  nałożonej  na 

Zamawiającego  kary  pieniężnej  w  trybie  art.  9z u.c.p.g.,  ponieważ  to  od  współdziałania  po 

stronie  wierzyciela  (Zamawiającego)  zależą  osiągnięte  poziomy  recyklingu  odpadów  i 

rozwiązań prawnych, szeroko skomentowanych w odwołaniu, dyktatu recyklerów, na których 

ani Zamawiający ani odwołujący wpływu nie mając, nie mając też wyboru w zakresie doboru 

instalacji  zajmujących  się  recyklingiem  odpadów  komunalnych  (luka  inwestycyjna). 

Powyższe podsumowuje Izba w wyroku z dnia 6 czerwca 2018 r. KIO 980/18, KIO 983/18, 

uznając kary umowne za nadmierne: „Konstrukcja kary umownej przewidzianej art. 483 § 1 

k.c. oparta jest na ogólnych zasadach odpowiedzialności odszkodowawczej. (…) Zatem nie 

można żądać kary umownej, gdy dłużnik obalił  wynikające z art. 471 k.c. domniemanie, że 

opóźnienie w spełnieniu świadczenia jest następstwem okoliczności, za które dłużnik ponosi 

odpowiedzialność. (…) Nie znajduje również uzasadnienia poziom kar umownych, opisanych 

w  §  13  ust.  6,  9  i  10  wzoru  umowy,  gdyż  w  ocenie  Izby  ich  wysokość  jest  zbyt  wysoka  i 

nieproporcjonalna  względem,  określonego  potencjalnego  przewinienia  ze  strony 

wykonawcy”.  Z  całą  pewnością  kary  umowne  są  zbyt  wysokie  i  nieproporcjonalne  wobec 


Sygn. akt:  KIO 2439/22, KIO 2440/22, KIO 2441/22, KIO 2442/22, KIO 2443/22, KIO 
2444/22, 2445/22, 2446/22, 2447/22 
 
 

ewentualnego  nieosiągnięcia  poziomów  recyklingu,  za  które  odpowiedzialność  ponosi  też 

Zamawiający.  W  tym  miejscu  zasadnym  jest  również  przywołanie  stanowiska 

prezentowanego  przez Prezesa UZP: „Z  jednej strony  zamawiający,  uwzględniając funkcje, 

jakie  kary  umowne  mają  realizować  przy  wykonywaniu  przedsięwzięć  publicznych,  powinni 

tak  kształtować  postanowienia  umowne  dotyczące  tego  zagadnienia,  aby  odpowiednio 

zabezpieczyć interes publiczny i właściwą realizację zamówienia publicznego. Z drugiej zaś 

strony  powinność  zamawiających  do  należytego  zabezpieczenia  interesu  publicznego  nie 

może  prowadzić  do  przerzucenia  na  wykonawców  odpowiedzialności  za  zdarzenia,  które 

pozostają  poza  ich  kontrolą,  czyli  na  których  powstanie  nie  mają  oni  wpływu.  (...)  Zbyt 

represyjne  reguły  odpowiedzialności  w  karach  umownych  mogą  zniechęcać  do  składania 

ofert  i  mogą  stanowić  przyczynę  małego  zainteresowania  wykonawców  ubieganiem  się  o 

uzyskanie  zamówienia  publicznego,  co  wpływa  na  konkurencyjność  postępowań  oraz 

niekiedy  konieczność  ich  unieważnienia.  W  takim  przypadku  wykonawcy  na  etapie 

sformułowania  warunków  umownych  mają  pełne  prawo  kwestionować  czynności  podjęte 

przez  zamawiających  jako  naruszające  zasadę  proporcjonalności  udzielania  zamówień 

publicznych, a przez to niezgodne z ustawą Prawo zamówień publicznych” (Raport Urzędu 

Zamówień Publicznych, dotyczący stosowania kar umownych w zamówieniach publicznych z 

2018 r.).  

68. Za wyrokiem Izby z dnia 29 października 2018 r. KIO 2085/18: art. 471 i 473 § 1, 3531 

k.c.  umożliwiają  ustalenie  odpowiedzialności  odszkodowawczej  dłużnika  z  tytułu 

niewłaściwego  wykonania  zobowiązania.  Fakt  skorzystania  przez  zamawiającego  z 

przyznanego  mu  ustawowo  uprawnienia  kształtowania  treści  umowy  w  zakresie  kar 

umownych nie stanowi sam w sobie o nadużyciu zasady swobody umów i naruszeniu zasad 

współżycia  społecznego.  Podkreślić  należy,  że  istota  prawidłowości  zarówno  samego 

ustalenia  kary  umownej  jak  i  jej  wysokości  zawiera  się  w  kwestii,  czy  obiektywnie  rzecz 

biorąc  możliwe  jest  wykonanie  zamówienia  w  warunkach  ustalonych  i  opisanych  przez 

Zamawiającego  bez  narażenia  się  na  konieczność  zapłacenia  kary  umownej.  Jeśli  nie  jest 

możliwe wykonanie zamówienia, bądź określonej jego części za którą została ustalona kara 

umowna to należałoby stwierdzić, że tak ustalona kara umowna naruszałaby zasady prawa 

zamówień  publicznych.  Podkreślić  należy  także,  iż  podstawą  do  naliczenia  kary  umownej 

jest  sam  fakt  niewykonania  lub  nienależytego  wykonania  zobowiązania,  w  tym  także  jego 

nieterminowe  wykonanie.  W  niniejszym  postępowaniu  jest  możliwe,  że  wykonawca  z 

dochowaniem  nawet  podwyższonej  staranności  będzie  wykonywał  umowę  w  pozostałym 

zakresie,  a  mimo  to  wciąż  może  nie  osiągnąć  poziomów  recyklingu.  Poziomy  te  zależą 

bowiem  przede  wszystkim  od  odpadów  wytwarzanych  przez  mieszkańców  i  przez  nich 

grom

adzonych,  zbieranych (selektywnie czy  nieselektywnie),  przepisów  prawa dotyczących 


Sygn. akt:  KIO 2439/22, KIO 2440/22, KIO 2441/22, KIO 2442/22, KIO 2443/22, KIO 
2444/22, 2445/22, 2446/22, 2447/22 
 
 

liczenia poziomów recyklingu, wymagań recyklerów. Zatem kara umowna w takiej wysokości 

nie  może  być  powiązana  z  okolicznością  niewykonania  przez  wykonawcę  czynności 

niemożliwej w obiektywnych uwarunkowaniach niniejszego przedmiotu zamówienia.  

69.  Tym  samym,  sposób  ukształtowania  §  15  ust.  2  pkt  14  lit.  r)  Projektu  umowy  oraz 

Rozdziału  XVII  pkt  1  ppkt  2  SWU,  abstrahujący  od  pozostałych  postanowień  umowy  oraz 

reguł  odpowiedzialności  obowiązującej  na  gruncie  kodeksu  cywilnego,  skutkuje 

przekroczeniem  przez  Zamawiającego  granicy  swobody  kontraktowej,  o której  mowa  w  art. 

3531 k.c. oraz art. 5 k.c.  

70.  Sprzeczność  czynności  prawnej  (a  taką  jest  oświadczenie  Zamawiającego  stanowiące 

SWZ)  z  zasadami  współżycia  społecznego  oznacza,  że  w  świetle  reguł  powszechnie 

akceptowalnych  w  społeczeństwie,  jak  zasada  lojalności  i  uczciwości  kupieckiej,  czynność 

prawna jest negatywnie oceniana.  

71.  Z całą  pewnością  należy  uznać,  że  w  niniejszej  sprawie  Zamawiający  naruszył  zasadę 

uczciwości  kupieckiej,  będącą  jedną  z  podstawowych  zasad  współżycia  społecznego, 

bowiem  przerzuca  na  wykonawcę  całą  odpowiedzialność  za  nieosiągnięcie  wymaganych 

poziomów  recyklingu,  choć możliwości  wykonawcy  w  tym  zakresie są ograniczone, choćby 

podjął  wszelkie  możliwe  działania,  żeby  poziomy  te  osiągnąć.  Nielojalności  i  nieuczciwości 

kupieckiej Odwołujący upatruje właśnie w całkowitym przeniesieniu ryzyka na wykonawcę za 

zdarzenia, na które realny wpływ ma w znacznym zakresie sam Zamawiający.  

72.  Jak  podkreśla  się  w  orzecznictwie  (wyrok  Izby  z  dnia  28  lipca  2016  r.,  sygn.  akt:  KIO 

1277/16):  „Co  do  samych  kwestii  naruszenia  zasad  uczciwości  (czy  też  "dobrych 

obyczajów"),  należy  zwrócić  uwagę,  że  zostają  one  co  do  zasady  naruszone,  kiedy  dane 

działanie  lub  zaniechanie  powoduje  wśród  wykonawców  lub  innych  osób  obserwujących 

przebieg  procedury  udzielania  zamówienia  poczucie,  że  dane  postępowanie  czy  to 

zamawiającego,  czy  wykonawcy/wykonawców  jest  "nie  fair",  narusza  wrodzone  poczucie 

sprawiedliwości i nie powinno być dopuszczalne. Tym samym kwestie te są bardzo trudne do 

zdefiniowania, a każda definicja może być jedynie wtórna”. Z taką właśnie sytuacją mamy do 

czynienia  na  gruncie  przedmiotowej  sprawy,  gdzie  wykonawcy  zadają  sobie  pytanie, 

dlaczego  mają ponosić odpowiedzialność  za zdarzenia,  na  które mają ograniczony  wpływ? 

Takie  praktyki  uważają  za  nadużycie  pozycji  Zamawiającemu,  czemu  się  wyraźnie 

sprzeciwiają. 73. W ocenie Odwołującego, nałożenie na wykonawców obowiązku osiągnięcia 

poziomów  recyklingu  pod  rygorem  kary  umownej  w  kwocie  określonej  w  dokumentacji 

Postępowania  należy  uznać  za  zbyt  daleko  idące  i  naruszające  przepisy  obowiązującego 

prawa, poprzez rażące naruszenie równości stron stosunku cywilnoprawnego oraz znaczne 

przekroczenie zasady swobody umów, co wzmacnia jeszcze uprawnienie Zamawiającego do 

żądania  od  wykonawcy  kary  umownej  w  wysokości  sprzecznej  z  zasadami  współżycia 


Sygn. akt:  KIO 2439/22, KIO 2440/22, KIO 2441/22, KIO 2442/22, KIO 2443/22, KIO 
2444/22, 2445/22, 2446/22, 2447/22 
 
 

społecznego oraz społecznogospodarczym przeznaczeniem tej instytucji prawnej.  

74.  Biorąc  pod  uwagę  powyższe  rozważania,  można  stwierdzić,  że  w  omawianej  sprawie 

występują okoliczności, które  uzasadniają powołanie przez Odwołującego  w  zarzucie także 

przepisu art. 5 k.c. Jak podkreśla się w orzecznictwie, norma zawarta w przepisie art. 5 k.c. 

ma  charakter  wyjątkowy  i  może  być  stosowana  tylko  po  wykazaniu  wyjątkowych 

okoliczności,  w  sytuacji,  gdy  w  inny  sposób  nie  można  zabezpieczyć  interesu  osoby 

zagrożonej  wykonaniem  prawa  podmiotowego  przez  inną  osobę  (zob.  orzeczenie  Sądu 

Najwyższego z dnia 17 października 1969 r., III CRN 310/69, OSNCP 1970, Nr 6, poz. 115) 

oraz w tych szczególnych przypadkach, w których wykorzystywanie uprawnień wynikających 

z przepisów prawa prowadziłoby do skutku nie aprobowanego w społeczeństwie ze względu 

na  przyjętą  w  społeczeństwie  zasadę  współżycia  społecznego.  Zasady  współżycia 

społecznego  to  pojęcie  niedookreślone,  nieostre,  a  powoływanie  się  na  sprzeczność  z 

zasadami  współżycia  społecznego  powinno  wiązać  się  z  konkretnym  wykazaniem,  o  jakie 

zasady  współżycia  społecznego  w  konkretnym  wypadku  chodzi,  oraz  na  czym  polega 

sprzeczność  danego  działania z  tymi  zasadami. Zamawiający dopuszcza  się,  jak już wyżej 

wskazano, naruszenia uczciwości, sprawiedliwości kupieckiej, lojalności.  

75.  Wprowadzenie  do  wzoru  umowy  postanow

ień,  które  przenoszą  na  wykonawcę  pełną 

odpowiedzialność  na  zasadzie  kar  umownych  za  nieosiągnięcie  poziomów  recyklingu  w 

zakresie uznać też należy za działanie nieproporcjonalne, a zatem sprzeczne z art. 16 pkt 3 

Pzp.  Zamawiający  obarcza  w  ten  sposób  wykonawcę  odpowiedzialnością  za  nie  swoje 

działania lub zaniechania.  

76.  Na  tej  zasadzie  Zamawiający  winien  w  SWZ  dokonać  modyfikacji  kar  umownych  we 

wzorze  umowy  za  nieosiągnięcie  przez  wykonawcę  poziomów  recyklingu  stosownie  do 

odpowiedzialności wykonawcy, jaka może być mu z tego tytułu rzeczywiście przypisana – do 

maksymalnie połowy kwoty wynikającej z § 15 ust. 2 pkt 14 lit. r) Projektu umowy i rozdziału 

XVII  SWU,  w  szczególności  biorąc  pod  uwagę  znane  Zamawiającemu  problemy  słabej 

jakości  selektywnej  zbiórki  odpadów  komunalnych  „u  źródła”,  na  co  wykonawca  nie  ma 

jakiegokolwiek wpływu.  

77.  Dobrym  przykładem  dla Zamawiającego  niech będzie postępowanie prowadzone przez 

Miasto  Poznań  pn.  „Odbiór,  transport  i  zagospodarowanie  odpadów  z  nieruchomości 

położonych 

na 

terenie 

Miasta 

Poznania” 

źródło: 

https://platformazakupowa.pl/transakcja/559089  -  znak  ZPb-II.271.95.2021.MA,  gdzie 

Zamawiający  w  ogóle  nie  nałożył  na  wykonawców  kar  umownych  związanych  z 

nieosiągnięciem poziomów odzysku i recyklingu, co wpłynęło na niższe ceny złożonych ofert.  

Ad.  zarzut  nr  3:  Zarzut  dotyczący  tzw.  „klauzuli  waloryzacyjnej”  i  przesłanek  zmiany 


Sygn. akt:  KIO 2439/22, KIO 2440/22, KIO 2441/22, KIO 2442/22, KIO 2443/22, KIO 
2444/22, 2445/22, 2446/22, 2447/22 
 
 

umowy  

78. Zgodnie z zapisami § 18 ust. 3 pkt 5 Projektu umowy: Strony mają możliwość dokonania 

istotnych zmian postanowień zawartej umowy w zakresie zmiany wysokości wynagrodzenia 

wskazanej w § 11 ust. 1 i ust. 10, w przypadku zmiany: (…) 5) ceny materiałów lub kosztów 

związanych  z  realizacją  zamówienia,  gdy  nastąpi  zmiana  średniorocznego  wskaźnika  cen 

towarów i usług konsumpcyjnych zgodnie z  komunikatem Prezesa GUS o wartość większą 

niż  1,0%  powyżej  wartości  tego  wskaźnika  cen  towarów  i  usług  z  dnia zawarcia  umowy  (z 

tym jednak zastrzeżeniem, iż zmiana ta tj. cen materiałów lub kosztów pozostaje bez wpływu 

na  wysokość  wynagrodzenia  Wykonawcy  należnego  mu  z  tytułu  realizacji  prac 

interwencyjnych,  które  będzie  ustalane  zgodnie  z  postanowieniami  §  11  ust.  7  Umowy), 

mającej  wpływ  na  koszty  wykonania  przedmiotu  umowy  przez  Wykonawcę,  po  uprzednio 

przeprowadzonej analizie przedstawionej przez wniosku

jącą Stronę kalkulacji, jeżeli jedna ze 

Stron  umowy  zwróciła się o  wprowadzenie zmiany wynagrodzenia w  terminie do  30  dni  od 

daty  wejścia  w  życie  przepisów  (dotyczy  punktów  od  1-4)  o  zmianie  będącej  przedmiotem 

wniosku.  

79.  Zgodnie  z  zapisami  §  18  ust.  4  pkt  1  lit.  e)  Projektu  umowy:  „W  przypadku  zmian,  o 

których  mowa  w  ust.  3,  Strony  ustalają  następujący  tok  postępowania:  1)  w  przypadku 

zmiany: e) zmiany ceny materiałów lub kosztów związanych z realizacją zamówienia Strona 

umowy  składa  pisemny  wniosek  o  zmianę  przedmiotowej  umowy  w  zakresie  płatności 

wynikających  z  faktur  obejmujących  płatności  dotyczące  usług  wykonanych  po  upływie 

minimum  12  miesięcy  od  dnia  zawarcia  umowy  w  przypadku,  gdy  wystąpiła  zmiana  cen 

materiałów  lub  kosztów  związanych  z  realizacją  zamówienia,  a  suma  miesięcznych 

wskaźników cen towarów i usług konsumpcyjnych (gdzie poprzedni miesiąc = 100) zgodnie z 

komunikatem Prezesa GUS za 12 ostatnich miesięcy będzie różna od ± 3,5 %. W przypadku 

złożenia  wniosku  po  upływie  minimum  12  miesięcy  od  dnia  zawarcia  umowy  zastosowany 

będzie wzór: 

Zmiana wynagrodzenia możliwa będzie po upływie minimum 12 miesięcy od dnia zawarcia 

umowy, a jeżeli umowa została zawarta po upływie 180 dni od dnia upływu terminu składania 

ofert, początkowym  terminem  ustalenia zmiany wynagrodzenia będzie dzień  otwarcia ofert. 

Powyższa  zmiana  dotyczyła  będzie  cen  jednostkowych.  Zamawiający  dopuszcza 

maksymalną  wartość  zmiany  wynagrodzenia  do  wysokości  ±  4  %  całkowitej  wartości 

przedmiotu umowy brutto. Wniosek powinien zawie

rać wyczerpujące uzasadnienie faktyczne 

i  prawne,  dokładne  wyliczenie  kwoty  wynagrodzenia  Wykonawcy  po  zmianie  umowy  oraz 

dokumenty potwierdzające konieczność wprowadzenia ww. zmiany. W szczególności strona 


Sygn. akt:  KIO 2439/22, KIO 2440/22, KIO 2441/22, KIO 2442/22, KIO 2443/22, KIO 
2444/22, 2445/22, 2446/22, 2447/22 
 
 

będzie zobowiązana wykazać związek pomiędzy wnioskowaną kwotą zmiany wynagrodzenia 

umownego  a  wpływem  zmiany  ceny  materiałów  lub  kosztów  związanych  z  realizacją 

zamówienia  na  kalkulację  ceny  ofertowej.  Wniosek  powinien  obejmować  jedynie  te 

analizowane koszty realizacji zamówienia, które wykonawca obowiązkowo ponosi w związku 

ze zmianą ceny materiałów lub kosztów związanych z realizacją zamówienia. 80. W ocenie 

Odwołującego  narzucony  przez  Zamawiającego  poziom  zmiany  kosztów,  którego 

przekroczenie  otwiera  dopiero  stronom  możliwość  ubiegania  się  o  dokonanie  zmiany 

wynagrodzenia  wykonawcy,  narusza  równowagę  stron  umowy,  nie  zapewnia 

ekwiwalentności  świadczeń  stron  umowy  i  przenosi  na  wykonawcę  ryzyka  związane  ze 

zmianą  kosztów  wykonania  przedmiotu  zamówienia.  Poziom  ten  odnosi  się  do  zmiany 

średniorocznego  wskaźnika  cen  towarów  i  usług  konsumpcyjnych  zgodnie  z  komunikatem 

Prezesa GUS o  wartość większą niż 1,0% powyżej wartości tego wskaźnika cen towarów i 

usług z dnia zawarcia umowy – Odwołujący wskazuje, że nie jest dostępny taki wskaźnik „z 

dnia  zawarcia  um

owy”.  Prezes  GUS  publikuje  „Komunikat  w  sprawie  średniorocznego 

wskaźnika  cen  towarów  i  usług  konsumpcyjnych  ogółem”  w  styczniu  każdego  roku,  za  rok 

poprzedni. Nie jest to zatem miarodajny odnośnik co do sytuacji gospodarczej i wzrostu cen. 

Powyższe rodzi więc poważne wątpliwości, jakie są rzeczywiste intencje Zamawiającego?  

81. Ponadto, wskaźnik ten na rok 2022 nie jest jeszcze znany (na ten moment znane są tylko 

wskaźniki za rok 2021), ale można spodziewać się, że wyniesie kilkanaście procent, z uwagi 

na 

bardzo wysoką inflację. Zakładając, że wskaźnik ten wyniesie 15% dla roku 2022, to dla 

roku  2023  wskaźnik  ten  musiałby  wynosić  przynajmniej  16%,  żeby  klauzula  waloryzacyjna 

mogła zostać  uruchomiona.  Tymczasem, zapewnienia Narodowego Banku Polskiego i  jego 

cel inflacyjny to ograniczenie tego wskaźnika. Gdyby więc np. wyniósł on kilkunastu procent 

(wciąż bardzo dużo), to klauzula waloryzacyjna nie zostanie uruchomiona.  

82.  Poziom  zmiany  kosztów  jest  bowiem  zbyt  wysoki,  przez  co  w  praktyce  nie  będzie 

możliwe  skorzystanie  z  klauzuli  waloryzacyjnej  i  zrealizowanie  celu,  jakiemu  służyć  ma 

przepis  art.  439  Pzp,  co  świadczy  wręcz  o  pozornym  wypełnieniu  przez  Zamawiającego 

obow

iązku, o którym mowa w przepisie art. 439 ust. 1 Pzp.  

83. Jak przy tym podkreśla się w komentarzu do ustawy: wprowadzenie do Pzp obowiązku 

uwzględniania  klauzul  waloryzacyjnych  w  umowach  w  sprawie  zamówień  publicznych, 

których  przedmiotem  są  roboty  budowlane  lub  usługi,  zawartych  na  okres  dłuższy  niż  12 

miesi

ęcy, ma na celu przywrócenie stanu równowagi ekonomicznej między stronami umowy, 

zachwianej przez określone zdarzenia, które mogą mieć miejsce w trakcie jej realizacji. Choć 

zachwianie równowagi ekonomicznej między stronami umowę może mieć różne podłoże, to 

w  ar.  439  Pzp  ustawodawca  zdecydował  się  na  uwzględnienie  zdarzeń  wpływających  na 

konieczność zmiany wynagrodzenia. Za takie zdarzenia uznano zmianę cen materiałów lub 


Sygn. akt:  KIO 2439/22, KIO 2440/22, KIO 2441/22, KIO 2442/22, KIO 2443/22, KIO 
2444/22, 2445/22, 2446/22, 2447/22 
 
 

kosztów związanych z realizacją zamówienia oraz osiągnięcie przez te zmiany określonego 

poziomu.  Intencją  ustawodawcy  było  zatem  nałożenia  na  zamawiających  obowiązku 

wprowadzenia  do  długoterminowych  umów  (dłuższych  niż  12  miesięcy)  mechanizmów 

umownych,  które  uwzględniałyby  wpływ  czynników  zewnętrznych  (zmiana  cen  materiałów 

lub kosztów), na rentowność realizowanego zamówienia. Uwzględniając powyższe, regulacja 

art.  439  Pzp  zmierza  do  zachowania  równowagi  kontraktowej  między  zamawiającym  a 

wykonawcą,  zobowiązując  do  rozłożenia  między  stronami  ryzyk  gospodarczych  będących 

następstwem  zmian  cen  materiałów  lub  kosztów  związanych  z  realizacją  zamówienia  i 

zachodzących  w  toku  jego  realizacji.  (zob.  red.  H.  Nowak,  M.  Winiarz,  Prawo  zamówień 

publicznych.  Komentarz.  16  września  2022  Strona  40/51  Warszawa  2021).  Prawidłowo 

sformułowane  klauzule  waloryzacyjne  pozwalają  więc  na  dostosowanie  umowy  do 

zmieniającej  się  rzeczywistości  gospodarczej.  Nie  służą  one  jakiemukolwiek 

uprzywilejowaniu jednej ze stron umowy, a ich celem jest wyłącznie przywrócenie stosunku 

zobowiązaniowego do stanu pierwotnie uzgodnionego przez strony.  

84.  Klauzula,  o  której  mowa  w  art.  439  ustawy  Pzp,  ma  kluczowe  znaczenie  dla  ustalenia 

ostatecznej  wysokości  wynagrodzenia  wykonawcy  zamówienia,  zatem  jej  postanowienia 

powinny być nie tylko precyzyjne, ale też adekwatne do celu, jakiemu klauzula ma służyć. W 

tym  kontekście oznaczenie poziomu  wzrostu  kosztów,  którego  przekroczenie otwiera  drogę 

do zmiany wynagrodzenia na poziomie np. 16%, celowi takiemu nie służy i świadczy wręcz o 

zachwianiu  równowagi  stron.  Odwołujący  zwraca  przy  tym  uwagę,  że  usługi  objęte 

przedmiotem  zamówienia  należą  do  tzw.  usług  „niskomarżowych”.  W  sytuacji,  gdy 

zamawiający decyduje o tym, że wykonawca będzie uprawniony do zmiany wynagrodzenia 

dopiero  po  tym,  jak koszty  związane z  realizacją usługi  zwiększą  się o  przeszło 10%, to w 

rzeczywistości prowokuje sytuację, w której wykonawca (w dłuższej perspektywie czasowej) 

będzie  musiał  świadczyć  usługę  poniżej  rzeczywistych  kosztów,  zanim  w  ogóle  będzie 

możliwa zmiana wynagrodzenia. Nawet więc jeżeli finalnie zmiana wynagrodzenia nastąpi, to 

zbyt  późna  waloryzacja  wynagrodzenia  nie  przywróci  już  równowagi  stron  umowy  i 

rentowności całej umowy. To z kolei oznacza, że klauzula waloryzacyjna nie spełnia swojej 

funkcji,  narusza  równowagę  stron  umowy  i  nie  zapewnia  ekwiwalentności  świadczeń. 

Prawidłowo skonstruowana klauzula waloryzacyjna powinna bowiem umożliwiać stronom na 

bieżące  reagowanie  i  dostosowanie  umowy  do  zmieniającej  się  sytuacji  gospodarczej,  bez 

dodatkowego obciążania jednej ze stron.  

85. Odwołujący zwraca w tym miejscu uwagę choćby na rekordowo wysoki i wciąż rosnący 

poziom  inflacji.  Źródło:  https://www.bankier.pl/wiadomosc/Inflacja-w-Polsce-w-marcu-2022-

finalne-dane8319560.html  2022  2022  2023  2024  Inflacja  CPI  r/r  (%)  14,2  12,3  4,1  PKB  r/r 

(%) 4,7 1,4 2,2 WI

BOR 3M* (%) 5,51 6,20 6,20 Źródło: Narodowy Bank Polski - Internetowy 


Sygn. akt:  KIO 2439/22, KIO 2440/22, KIO 2441/22, KIO 2442/22, KIO 2443/22, KIO 
2444/22, 2445/22, 2446/22, 2447/22 
 
 

Serwis 

Informacyjny, 

https://www.nbp.pl/home.aspx?f=/polityka_pieniezna/dokumenty/projekcja_inflacji.html

86.  Publikowane dane  wskazują,  że  aktualnie  polska gospodarka  zmaga się z  najwyższym 

poziomem  inflacji  od  blisko  22  lat,  a  skutków  tego  zjawiska  nie  sposób  przewidzieć, 

zwłaszcza w odniesieniu do konfliktu zbrojnego na Ukrainie i sankcji nakładanych na Rosję, 

a  także  w  związku  z  możliwą  falą  zakażeń  koronawirusem.  Już  samo  ryzyko  dalszych 

wzrostów  inflacji,  połączone  z  niską  marżą  wykonawców  świadczących  usługi  odbioru 

odpadów komunalnych, wskazuje na to, że narzucony przez Zamawiającego poziom wzrostu 

kosztów  jest  zbyt  wysoki  i  nie  pozwala  na  odpowiednio  szybkie  dostosowanie  umowy  do 

nowej rzeczywistości, narażając wykonawcę na stratę. Co więcej, gdyby na rynku zaistniała 

sytuacja  kolejnego  wzrostu  infl

acji  np.  o  ponad  16%  mielibyśmy  do  czynienia  z  katastrofą 

ekonomiczną,  której  skutki  mogłyby  prowadzić  do  załamania  rynków  światowych.  Zatem 

tworzenie  tak  abstrakcyjnego  poziomu,  jak  to  uczynił  Zamawiający  w  SWZ,  powoduje,  że 

choć postanowienie umowne dot. waloryzacji jest zawarte w umowie, to jego warunki są tak 

abstrakcyjne,  że  wręcz  niemożliwe  do  spełnienia.  Oczywistym  jest  przy  tym,  że  rosnąca 

inflacja  oznacza,  wzrost  cen  produktów  np.  paliwa,  przy  czym  skala  zjawiska  jest  na  ten 

moment  nieznana.  Uwzględnienie  tego  postulatu  będzie  przy  tym  korzystne  także  dla 

Zamawiającego.  Wprowadzenie  realnej  klauzuli  waloryzacyjnej  zapobiegnie  bowiem 

sytuacjom,  w  których  wykonawcy  będą  musieli  określać  cenę  ofertową  na  poziomie 

odpowiednio wyższym tak, aby pokryć wzrosty kosztów i w ten sposób zapewnić opłacalność 

całego kontraktu.  

87.  Dodatkowo,  w  §18  ust.  4  pkt  1  lit.  e)  Projektu  umowy,  Zamawiający  ograniczył 

maksymalną wysokość zmiany wartości wynagrodzenia w wyniku dokonywanych waloryzacji 

do zaledwie ± 4% całkowitej wartości przedmiotu umowy brutto, gdy tymczasem (z uwagi na 

zakładany  czas  realizacji  zamówienia  i  niestabilną  sytuację  gospodarczą)  wysoce 

prawdopodobne  jest,  że  wzrost  kosztów  będzie  na  tyle  wysoki,  że  przewyższy  zakładany 

przez  Zamawiającego  próg  4%  wartości  przedmiotu  umowy,  a  tym  samym  wykonawca 

zostanie pozbawiony możliwości zwaloryzowania wynagrodzenia. To z kolei stanowi kolejny 

przejaw pozorności projektowanej przez Zamawiającego klauzuli waloryzacyjnej.  

88.  Odwołujący  nie  zaprzecza,  że  wprowadzenie  maksymalnej  wartości  zmian 

wynagrodzenia jest konieczne, nie tylko ze względu na brzmienie przepisów Pzp, ale także z 

uwagi  na  funkcjonowanie  Zamawiającego  w  oparciu  pewne  plany  finansowe,  jednak 

działanie  to  nie  może  być  dowolne.  Wręcz  przeciwnie,  działanie  Zamawiającego  musi 

uwzględniać  nie  tylko  jego  interes  gospodarczy,  ale  także  realizować  cel,  jakiemu  służy 

wprowadzenie  klauzul  waloryzacyjnych  do  kontraktu.  Zamawiający  w  każdym  przypadku 

powinien  więc  wziąć  pod  uwagę  znane  mu  (w  momencie  przygotowania  postępowania) 


Sygn. akt:  KIO 2439/22, KIO 2440/22, KIO 2441/22, KIO 2442/22, KIO 2443/22, KIO 
2444/22, 2445/22, 2446/22, 2447/22 
 
 

warunki rynkowe, które obecnie są bardzo niestabilne. W tych warunkach, mając na uwadze 

choćby  poziomy  inflacji,  ograniczenia  maksymalnej  wartości  zmiany  wynagrodzenia  do 

zaledwie 4%, rodzi wysokie prawdopodobieństwo, że wzrost kosztów będzie na tyle wysoki, 

że przewyższy zakładany przez Zamawiającego próg przed zakończeniem kontraktu, a tym 

samym wykonawca zostanie pozbawiony możliwości zwaloryzowania wynagrodzenia.  

89. Jak słusznie zauważyła Izba w wyroku z dnia 5 stycznia 2022 r.: Uregulowania zawarte w 

art. 439 ust. 1 i 2 ustawy pzp mają charakter bezwzględnie obowiązujący, a zatem stanowią 

ustawowe ograniczenie swobody umów zawieranych w sprawie zamówień publicznych, które 

obligatoryjnie muszą zawierać klauzule waloryzacyjne. Jednocześnie, biorąc pod uwagę, że 

za  kształtowanie  postanowień  tych  umów  odpowiedzialny  jest  zamawiający,  który  ma 

obowiązek  przestrzegać  zasady proporcjonalności,  uzasadniony  jest  wniosek,  że  do  natury 

stosunku  zobowiązaniowego  zawieranego  w  wyniku  przeprowadzenia  postępowania  o 

udzielenie  zamówienia  publicznego  należy  zachowanie  ekwiwalentności  świadczeń  na 

poziomie  zbliżonym  do  ustalonego  w  wyniku  wyboru  najkorzystniejszej  oferty.  Skoro 

prawidłowo  skonstruowana  klauzula  waloryzacyjna  powinna  służyć  równomiernemu 

rozłożeniu  ryzyka  kontraktowego  i  być  adekwatna  do  aktualnej  sytuacji  rynkowej,  należy 

uznać,  że  Zamawiający  zarówno  za  wysoko  określił  próg  zmiany  wskaźnika  inflacji 

warunkującego  uprawnienie  do  waloryzacji,  jak  i  zbyt  nisko  określił  maksymalną  granicę 

zmiany wynagrodzenia wykonawcy. (zob. wyrok Krajowej Izby Odwoławczej z dnia 5 stycznia 

2022 r., sygn. akt: KIO 3600/21).  

90.  Nie  może  także  znikać  z  pola  widzenia  w  tym  miejscu,  że  istotą  waloryzacji  jest 

dostosowanie  wysokości  wynagrodzenia  do  realnych  kosztów  wykonania  usługi  w 

przypadku, gdy wysokość kosztów ulega zmianie niezależnie od woli i działań stron umowy. 

Z  tych  powodów  nie  jest  dopuszczalne,  aby  waloryzacja  limitowana  była  poprzez 

wprowadzanie  przedziałów  czasowych  –  po  upływie  12  miesięcy  od  daty  zawarcia  umowy, 

jak  to  uregulował  Zamawiający  w  SWZ.  Utrzymanie  bowiem  takich  postanowień  jedynie 

pogłębia  pozorność  realizacji  obowiązku  ustawowego  jaki  spoczywa  na  Zamawiającym  na 

podstawie  art.  439  ustawy  Pzp.  Nie  dość,  że  wskazane  w  postanowieniach  dokumentacji 

Postępowania  wartości  procentowe  powodują  w  istocie  wyłączenie  waloryzacji 

wynagrodzenia,  to  dodatkowo  ograniczenie  przeprowadzenia  waloryzacji  w  określonych 

przedziałach  czasowych  potęguje  wadliwość  i  pozorność  czynności,  jaką  podjął  w  tym 

Postępowaniu  Zamawiający,  regulując  kwestie  dotyczące  waloryzacji  wynagrodzenia 

umownego.  

91.  Tymczasem,  w  obecnej  sytuacji  gospodarczej  i  politycznej,  konieczna  jest  pewna 

elastyczność  po  stronie  Zamawiającego  i  wprowadzenie  kwartalnych  przedziałów 

czasowych, po których przeprowadzona będzie waloryzacja.  


Sygn. akt:  KIO 2439/22, KIO 2440/22, KIO 2441/22, KIO 2442/22, KIO 2443/22, KIO 
2444/22, 2445/22, 2446/22, 2447/22 
 
 

92. W związku z tym, że projektowana przez Zamawiającego klauzula waloryzacyjna nie jest 

dostosowana do realiów kontraktu i zmieniającej się rzeczywistości gospodarczej, w ocenie 

Odwołującego  nie  odpowiada  ona  tym  samym  wymogom  art.  439  ustawy  Pzp,  jest 

sprzeczna  z  celem  tego  przepisu  i  stanowi  przejaw  uchylania  się  Zamawiającego  od 

obowiązków  określonych  w  tymże  przepisie,  a  co  najmniej  stanowi  o  pozornym  ich 

wypełnianiu.  Odwołujący  podkreśla,  że  przywołany  przepis  zobowiązuje  także 

Zamawiającego do rzeczywistej i racjonalnej partycypacji w zwiększonych kosztach realizacji 

zamówienia.  Formułowanie  postanowień  umownych,  których  celem  jest  uniknięcie  przez 

Zamawiającego  ponoszenia  ciężarów  wzrostu  kosztów,  a  co  najmniej  dążenie  do 

maksymalnego  ograniczenia  takich  sytuacji  kosztem  wykonawcy,  stanowi  nadużycie 

przysługującego  mu  prawa  do  formułowania  postanowień  umownych,  co  jest  sprzeczne  z 

zasadami  współżycia społecznego  i  stanowi  naruszenie  przepisu art.  3531  k.c.  i  5  k.c.  Jak 

zauważa się w doktrynie „w art. 353(1) k.c. chodzi o nakaz minimum takiego uregulowania 

treści  stosunku  prawnego,  które  nie  będzie  sprzeciwiało  się  przyjętemu  w  społeczeństwie 

kryterium uczciwego i lojalnego postępowania, a nie o nakaz maksymalizowania wymagań w 

celu  zabezpieczenia  interesów  gospodarczych  obu  stron.  Dodatkowo  zgodność  czynności 

prawnej  z  zasadami  współżycia  społecznego  jest  zawsze  zagadnieniem  kontekstu 

faktycznego,  czyli  okoliczności  danego  przypadku.  W  relacjach  między  przedsiębiorcami 

zasady współżycia społecznego należy rozumieć jako zasady uczciwego obrotu, rzetelnego 

postępowania,  lojalności  i  zaufania  w  stosunku  do  partnera  umowy”  (Fuchs  Bernadetta  w: 

Kodeks  cywilny.  Komentarz.  Tom  III.  Zobowiązania.  Część  ogólna,  art.  353-534,  Wolters 

Kluwer Polska, 2018).  

93.  Odwołujący  podkreśla,  że  poszanowanie  ustawowo  ustanowionej  zasady  waloryzacji 

wynagrodzeń  wykonawców  w  umowach  długoterminowych  wymaga,  by  wskaźniki  i  zasady 

aktualizacji  były  ustalane racjonalnie,  z  uwzględnieniem  interesu zarówno wykonawcy,  jak  i 

Zamawiającego  oraz  przy  uwzględnieniu  co  najmniej  znanych  i  przewidywalnych  zdarzeń 

gospodarczych,  które  już  dziś  pozwalają  na  przyjęcie  za  pewne,  że  inflacja  w  kolejnych 

miesiącach jest niemożliwa do przewidzenia.  

94.  Jak  przy  tym  podkreśla  się  w  orzecznictwie  Krajowej  Izby  Odwoławczej:  jakkolwiek 

zasada swobody umów doznaje ograniczeń na gruncie prawa zamówień publicznych, to nie 

oznacza  to,  że  zamawiający  może  nadużywać  i  wykorzystywać  swoją  pozycję  przy 

formułowaniu  postanowień  umowy.  Umowa  w  sprawie  zamówienia  publicznego,  wieńcząca 

proces udzielenia zamówienia publicznego winna uwzględniać interesy obu stron, a sposób 

formułowania  warunków  umowy  przez  zamawiającego  podlega  ocenie  w  kontekście 

nadużycia  prawa  (art.  5  k.c.),  ograniczeń  swobody  kontraktowania  (3531  k.c.)  a  wręcz 

nieważności czynności prawnej (art. 58 k.c.). (zob. wyrok Krajowej Izby Odwoławczej z dnia 


Sygn. akt:  KIO 2439/22, KIO 2440/22, KIO 2441/22, KIO 2442/22, KIO 2443/22, KIO 
2444/22, 2445/22, 2446/22, 2447/22 
 
 

27 lipca 2020 r., sygn. akt: KIO 1283/20, LEX nr 3051333).  

95. Odwołujący podnosi również, że Zamawiający ma obowiązek prowadzić postępowanie z 

zachowaniem  zasady  proporcjonalności,  efektywności  oraz  poszanowania  uczciwej 

konkurencji.  W  tym  kontekście  naruszenie  zasady  proporcjonalności  Odwołujący  wiąże  z 

przerzuceniem na wykonawcę zbyt dużego ryzyka gospodarczego wzrostu cen materiałów i 

kosztów,  co  nie  jest  akceptowane  na  gruncie  aktualnej  ustawy  Pzp  ani  k.c.  Odwołujący 

zaznacza  również,  że  bezpośrednią  konsekwencją  omawianych  naruszeń  jest  także 

naruszenie  zasady  poszanowania  uczciwej  konku

rencji  oraz  zasady  efektywności.  Należy 

podkreślić, że istotą zasady efektywności jest osiąganie najlepszych efektów za jak najniższą 

cenę,  tzw.  best  value  for  money.  Czynności  i  zaniechania  Zamawiającego,  które  skutkują 

podniesieniem  cen  przez  wykonawców  z  uwagi  na  konieczność  wycenienia  ryzyka,  z 

pewnością  naruszają  tę  zasadę.  Zamawiający,  utrudniając  wykonawcom  przygotowanie 

ofert,  w  praktyce  utrudnia  im  również  uczciwe  konkurowanie,  gdyż  przedmiotem 

konkurowania  między  wykonawcami  staje  się  sposób  wyceny  ryzyka  wzrostu  kosztów 

realizacji umowy. W świetle powyższego za zasadny uznać należy postulat Odwołującego w 

zakresie dotyczącym zmiany projektowanej przez Zamawiającego klauzuli waloryzacyjnej.  

96.  Nie  powielając  argumentacji  prawnej  zawartej  powyżej,  należy  wskazać  także  na 

nieprawidłowe  ukształtowanie  przez  Zamawiającego  warunków  zamówienia  w  zakresie 

dotyczącym przesłanek zmian umowy, który jest zapisem niekompletnym, tj. nie uwzględnia 

on  aktualnej  sytuacji  geopolitycznej  i  kluczowych  zdarzeń,  które  wpływają  na  realizację 

kontraktu, jego rentowność i ekwiwalentność świadczeń stron. W § 18 ust. 3 Projektu umowy 

Zamawiający  zamieścił  zamknięty  katalog  okoliczności,  które  będą  umożliwiały  stronom 

dokonanie  zmian  umowy.  W  orzecznictwie  sądów  powszechnych  zwraca  się  przy  tym 

uwagę, że: treść zasad współżycia społecznego nie jest zdefiniowana. Podkreśla się, że przy 

uwzględnieniu,  iż  Rzeczpospolita  Polska  jest  demokratycznym  państwem  prawnym, 

urzeczywistniającym  zasady  sprawiedliwości  społecznej  (art.  2  Konstytucji  RP  z  dnia  2 

kwietnia  1997  r.),  należy  przyjąć,  że  odwołanie  się  do  zasad  współżycia  społecznego 

oznacza odwołanie się do idei słuszności w prawie i do powszechnie uznawanych wartości w 

kulturze  naszego  społeczeństwa.  Ujmując  rzecz  ogólnie,  można  przyjąć,  że  przez  zasady 

współżycia  społecznego  należy  rozumieć  podstawowe  zasady  etycznego  i  uczciwego 

postępowania.” (zob. wyrok Sądu Apelacyjnego w Szczecinie, sygn. akt: I ACa 454/20, LEX 

nr  3189604).  Do  takich  reguł  niewątpliwie  należeć  będą  zasady  słuszności,  zasady 

uczciwego obrotu, zasady uczciwości czy zasady lojalności (zob. wyrok Sądu Apelacyjnego 

w  Krakowie  z  dnia  5  listopada  2019  r.,  sygn.  akt:  I  ACa  1106/18,  LEX  nr  3122714). 

Odwołujący  stoi  więc  na  stanowisku,  że  odmowa  wprowadzenia  realnej  i  odpowiadającej 

istniejącym  warunkom  rynkowym  klauzuli  waloryzacyjnej,  stanowić  będzie  próbę 


Sygn. akt:  KIO 2439/22, KIO 2440/22, KIO 2441/22, KIO 2442/22, KIO 2443/22, KIO 
2444/22, 2445/22, 2446/22, 2447/22 
 
 

przenoszenia  na  wykonawcę  odpowiedzialności  za  niemożność  realizacji  umowy  lub  jej 

nienależyte  wykonanie  w  warunkach  siły  wyżej,  co  jest  działaniem  moralnie  nagannym  i 

nieetycznym,  całkowicie  naruszającym  zasadę  równości  stron  postępowania,  a  w 

konsekwencji sprzecznym z zasadami współżycia społecznego.  

97. Odwołujący podnosi również, że Zamawiający ma obowiązek prowadzić postępowanie z 

zachowaniem zasady przejrzysto

ści oraz poszanowania uczciwej konkurencji. Przejrzystość 

oznacza  nie  tylko  jawność  postępowania,  ale  przede  wszystkim  powinność  ustalania 

jasnych,  zrozumiałych  zasad  postępowania,  rozumianych  jako  jednoznaczny  opis 

przedmiotu zamówienia i warunków zamówienia. Zasada przejrzystości, w kontekście treści 

postanowień  SWZ,  interpretowana  jest  jako  obowiązek  Zamawiającego  do  sformułowania 

dokumentacji  postępowania  z  uwzględnieniem  zawodowego,  profesjonalnego  charakteru 

działalności  prowadzonej  zarówno  przez  wykonawcę,  jak  i  zamawiającego.  Poszanowanie 

uczciwej konkurencji oznacza nie tylko równe traktowanie różnych wykonawców, ale również 

zapewnienie możliwości  konkurowania w  ogóle,  tj.  działanie w  taki  sposób,  by  Wykonawca 

miał  rzeczywistą  możliwość  rzetelnego  skalkulowania,  przygotowania  i  złożenia  oferty  w 

Postępowaniu  oraz  oszacowania  kosztów  realizacji  ze  świadomością  zapewnienia  ich 

pokrycia  przez  Zamawiającego  w  przypadku  niezależnych  od  wykonawcy  wzrostów 

poszczególnych istotnych kosztów realizacji umowy. 

Ad. zarzut nr 4: Warunek udziału w Postępowaniu  

98. Zamawiający w Części IV pkt 1.2.2.1. i 1.2.2.2. SWZ wskazał: „O udzielenie zamówienia 

mogą  ubiegać  się  Wykonawcy,  którzy:  (…)  spełniają  warunki  udziału  w  postępowaniu 

dotyczące: (…) zdolności zawodowej. Wykonawca spełni warunek jeżeli wykaże, że:  

1.2.2.1.  wykonał,  a  w  przypadku  świadczeń  okresowych  lub  ciągłych  wykonuje  w  okresie 

ostatnich  3  lat  przed  upływem  terminu  składania  ofert,  a  jeżeli  okres  prowadzenia 

działalności  jest  krótszy  -  w  tym  okresie,  zamówienie  lub  zamówienia,  w  ramach 

którego/których  obsługiwał  obszar  zamieszkały  przez  co  najmniej  100  000  mieszkańców 

(według danych Głównego Urzędu Statystycznego za rok, w którym umowa na zamówienie 

została  zawarta),  gdzie  odebrał  łącznie  [dla  sektora:  I  -  55  000  16  września  2022  Strona 

46/51 Mg; dla sektora: II - 60 000 Mg; dla sektora: III - 60 000 Mg; dla sektora: IV - 45 000 

Mg]  odpadów  komunalnych,  w  ciągu  przez  okres  maksymalnie  12  kolejnych  miesięcy 

kalendarzowych,  

1.2.2.2.  wykonał,  a  w  przypadku  świadczeń  okresowych  lub  ciągłych  wykonuje  w  okresie 

ostatnich  4  lat  przed  upływem  terminu  składania  ofert,  a  jeżeli  okres  prowadzenia 

działalności jest krótszy – w tym okresie zamówienie w zakresie odbioru i zagospodarowania 

niesegregowanych  (zmieszanych

)  odpadów  komunalnych  i  odpadów  komunalnych 

selektywnie gromadzonych, w ramach którego wykonał usługę dla gminy zamieszkałej przez 


Sygn. akt:  KIO 2439/22, KIO 2440/22, KIO 2441/22, KIO 2442/22, KIO 2443/22, KIO 
2444/22, 2445/22, 2446/22, 2447/22 
 
 

co  najmniej  100  000  osób  (według  danych  Głównego  Urzędu  Statystycznego  za  rok,  w 

którym  umowa  na  zamówienie  została  zawarta),  nieprzerwanie  przez  okres  minimum  12 

kolejnych miesięcy kalendarzowych”. 

99.  W  żadnym  z  powyższych  warunków  Zamawiający  nie  zastrzegł,  że  wykonawca  miał 

wykazać  się  usługą  wykonywaną  samodzielnie  i  bezpośrednio  na  rzecz  gminy,  co  ma 

kluczowe  znaczenie  dla 

zapewnienia,  by umowę  realizował  wykonawca, który  rzeczywiście 

posiada wymagane doświadczenie.  

100.  Po  pierwsze,  warunek  opisany  w  Części  IV  pkt  1.2.2.1.  SWZ  został  sformułowany  na 

tyle  nieprecyzyjnie,  że  można  uznać,  że  spełnia  go  wykonawca,  który  odebrał  jakiekolwiek 

odpady  komunalne  z  dowolnej  liczby  gmin,  od  dowolnych  odbiorców,  w  łącznym  wymiarze 

60 000 Mg w ciągu roku. Być może taki wykonawca realizował „zamówienia” od właścicieli 

nieruchomości  niezamieszkanych.  Być  może  taki  wykonawca  dwa  razy  w  tygodniu  jednym 

samochodem odbierał np. 1,5 tony odpadów i złomów metalicznych (odpady z grupy 17 04) 

lub  odpadów  z  budowy  i  remontów  (odpady  z  grupy  17  01)  od  mieszkańców.  Być  może 

podmiot  był  podwykonawcą,  który  zrealizował  drobną  część  zamówienia  polegającą  na 

odbiorze odpadów w sytuacji awarii u generalnego wykonawcy przez kilka tygodni.  

101. Po drugie, warunek opisany w Części IV pkt 1.2.2.2. SWZ został sformułowany na tyle 

nieprecyzyjnie,  że  można  uznać,  że  spełnia  go  wykonawca,  który  „wykonał  usługę”,  która 

mogła  polegać  na  czymkolwiek,  jako  podwykonawca  w  ramach  zamówienia  „w  zakresie 

odbioru i zagospodarowania niesegregowanych (zmieszanych) odpadów komunalnych”. Być 

może  taki  podwykonawca  dokonał  samego  tylko  odbioru  odpadów,  albo  samego  tylko 

zagosp

odarowania  odpadów,  jednak  Zamawiający  w  tym  zakresie  nie  określił  żadnej  ilości 

odpadów minimalnych. Co więcej, można wyobrazić sobie sytuację, że warunek ten zostanie 

uznany za spełniony w stosunku do podmiotu, który świadczył usługi np. w zakresie edukacji 

mieszkańców dla wykonawcy zamówienia. Mieści się to w „usłudze dla gminy” wchodzącej w 

zakres „zamówienia w zakresie odbioru i 16 września 2022 Strona 47/51 zagospodarowania 

niesegregowanych  (zmieszanych)  odpadów  komunalnych  i  odpadów  komunalnych 

selek

tywnie gromadzonych”.  

102.  Powyższe  pokazuje,  jak nieprecyzyjnie i  nieproporcjonalnie do  przedmiotu  niniejszego 

zamówienia  opisane  są  warunki  udziału  w  Postępowaniu  w  zakresie  zdolności  zawodowej. 

Nie pozwalają one na ocenę zdolności wykonawcy do należytego wykonania zamówienia, co 

narusza  zasadę  równego  traktowania  wykonawców,  ponieważ  wobec  obecnej  treści 

powyższych warunków, Zamawiający dopuszcza  do  udziału w  Postępowaniu wykonawców, 

którzy nie dają rękojmi jego prawidłowego zrealizowania.  

103. Zgodnie 

z art. 112 ust. 1 Pzp: Zamawiający określa warunki udziału w postępowaniu w 

sposób  proporcjonalny  do  przedmiotu  zamówienia  oraz  umożliwiający  ocenę  zdolności 


Sygn. akt:  KIO 2439/22, KIO 2440/22, KIO 2441/22, KIO 2442/22, KIO 2443/22, KIO 
2444/22, 2445/22, 2446/22, 2447/22 
 
 

wykonawcy  do  należytego  wykonania  zamówienia,  w  szczególności  wyrażając  je  jako 

minimalne  poziomy 

zdolności.  Zgodnie  z  art.  116  ust.  1  Pzp:  W  odniesieniu  do  zdolności 

technicznej  lub  zawodowej  zamawiający  może  określić  warunki  dotyczące  niezbędnego 

wykształcenia,  kwalifikacji  zawodowych,  doświadczenia,  potencjału  technicznego 

wykonawcy  lub  osób  skierowanych  przez  wykonawcę  do  realizacji  zamówienia, 

umożliwiające realizację zamówienia na odpowiednim poziomie jakości.  

104.  Jak  wskazuje  się  w  literaturze:  „Przestrzeganie  zasady  proporcjonalności  warunków 

udziału w postępowaniu oznacza, że warunki udziału opisane przez zamawiającego muszą 

być  uzasadnione  w  odniesieniu  do  rodzaju  zamówienia,  jego  przedmiotu  oraz  wymagań 

związanych  z  realizacją  zamówienia,  w  szczególności  odpowiednie  do  charakteru  (w  tym 

stopnia  złożoności),  ilości  (w  tym  zakresu)  lub  znaczenia,  a  także  przeznaczenia 

nabywanych  robót  budowlanych,  dostaw  lub  usług  (…)  Obowiązek  proporcjonalnego 

powiązania  warunków  udziału  w  postępowaniu  z  przedmiotem  zamówienia  nie  oznacza 

jednak  nakazu  dopuszczenia  do  zamówienia  wszystkich  podmiotów.  (…)  Ukształtowanie 

wymogów  na  poziomie  mogącym  skutkować  ograniczeniem  liczby  wykonawców 

dopuszczonych do postępowania należy uznać za dopuszczalne w takim zakresie, w jakim 

usprawiedliwione jest dbałością o jakość i rzetelność wykonania przedmiotu zamówienia” (H. 

Nowak (red.), M. Winiarz (red.), Prawo zamówień publicznych. Komentarz, UZP 2021).  

105.  Zgodnie  z  powyższym  warunki  udziału  w  Postępowaniu  opisane  w  Części  IV  pkt 

1.2.2.1.  i  1.2.2.2.  SWZ naruszają  art.  112  ust.  1  Pzp,  art.  116  ust.  1  Pzp oraz  art.  16  pkt  1 

Pzp,  ponieważ  są  nieproporcjonalne  do  przedmiotu  zamówienia  oraz  nie  pozwalają  na 

rzetelną, obiektywną ocenę zdolności wykonawcy do należytego wykonania zamówienia. 

KIO 2440/22 

16 września 2022 r. FBSerwis Wrocław Sp. z o.o. (dalej „FBSerwis” lub „Odwołujący 

II

”),  wniósł  odwołanie  wobec  postanowień  SWZ  w  postępowaniu  na  „Odbiór,  zbieranie, 

transport i zagospodarowanie odpadów komunalnych pochodzących z terenu gminy Wrocław 

w obrębie Sektora II – Krzyki”, prowadzonym przez Zamawiającego. 

Odwołujący II zarzucił Zamawiającemu następujące naruszenia przepisów:  

1)  art. 99 ust. 1 ustawy Pzp oraz art. 353

k.c. poprzez opisanie przedmiotu zamówienia w 


Sygn. akt:  KIO 2439/22, KIO 2440/22, KIO 2441/22, KIO 2442/22, KIO 2443/22, KIO 
2444/22, 2445/22, 2446/22, 2447/22 
 
 

sposób  niejednoznaczny  i  niewyczerpujący,  bez  uwzględnienia  wszystkich  wymogów  i 

okoliczności mogących mieć wpływ na sporządzenie oferty oraz sprzeczny z zasadami 

współżycia  społecznego  jako  obciążający  wykonawcę  trudnym  do  oszacowania 

ryzykiem, tj. przez:  

a)  wskazanie  w  Rozdziale  II  pkt  2  ppkt  1  SWU,  że  Zamawiający  przekaże 

protokolarnie  Wykonawc

y  na  okres  maksymalnie  2  miesięcy  do  obsługi  pojemniki 

przeznaczone  do  zbiórki  odpadów  komunalnych  wydzierżawione  przez 

Zamawiającego  od  poprzedniego  Wykonawcy,  bez  jednoczesnego  doprecyzowania 

sposobu,  w  jaki  owo  protokolarne  przekazanie  nastąpi,  w  szczególności  bez 

zaznaczenia,  że  przy  przekazaniu  przedstawiciele  Zamawiającego  i  Wykonawcy 

potwierdzą  fizyczną  obecność  każdego  z  przekazywanych  pojemników  na 

nieruchomościach,  co  stwarza  ryzyko,  że  protokolarne  przekazanie  pojemników 

będzie  polegało  wyłącznie  na  przekazaniu  Wykonawcy  dokumentu  (protokołu) 

określającego  przekazywane  pojemniki,  sporządzonego  wyłącznie  na  podstawie 

oświadczenia (wykazu pojemników) sporządzonego przez poprzedniego wykonawcę, 

a nie zweryfikowanego w żaden sposób i tym samym mogącego nie odzwierciedlać 

rzeczywistego  stanu  pojemników,  a  tym  samym  może  prowadzić  do  obciążenia 

Wykonawcy, z chwilą protokolarnego przekazania pojemników wydzierżawionych od 

poprzedniego  Wykonawcy,  trudnym  do  oszacowania  ryzykiem  dotyczącym 

konieczności  zwrotu  (zastąpienia  nowymi)  pojemników  w  rzeczywistości 

nieistniejących,  uszkodzonych  lub  nie  posiadających  cech  lub  parametrów 

wskazanych  w  protokole  przekazania  pojemników  przez  Zamawiającego,  bowiem 

weryfikacja  przez  Wykonawcę  stanu  technicznego  około  57  000  pojemników 

rozstawionych na nieruchomościach w obrębie Sektora II w ciągu zaledwie 14 dni jest 

fizycznie  niemożliwa  w  warunkach  racjonalnie  prowadzonej  działalności 

gospodarczej,  a  zgodnie  z  przywołanymi  zapisami  brak  zgłoszenia  zastrzeżeń  w 

odniesieniu 

do  każdego uszkodzonego  pojemnika w  tak  krótkim  terminie  wiązać się 

będzie dla Wykonawcy z ryzykiem, że Zamawiający / poprzedni Wykonawca obciążą 

Wykonawcę  kosztami  zakupu  nowych  pojemników  w  miejsce  tych,  które  zostały 

uszkodzone  w  trakcie  realizacji  usługi  odbioru  odpadów  przez  poprzedniego 

Wykonawcę,  a  które  to  uszkodzenia  nie  zostały  (nie  mogły  zostać)  wykryte  i 

zgłoszone  w  wymaganym  terminie  Zamawiającemu,  co  dodatkowo  może  prowadzić 

do  nieuzasadnionego  wzbogacenia  wykonawcy  aktualnie  realizującego  usługę 

(poprzedniego Wykonawcy), który obowiązany jest wymieniać uszkodzone pojemniki 

w  ramach  zawartej  wcześniej  umowy  (w  zamian  za  przewidziane  w  niej 

wynagrodzenie).  przy  czym  ww.  ryzyko  nie  obciąża  wykonawcy  aktualnie 


Sygn. akt:  KIO 2439/22, KIO 2440/22, KIO 2441/22, KIO 2442/22, KIO 2443/22, KIO 
2444/22, 2445/22, 2446/22, 2447/22 
 
 

realizującego usługę (poprzedniego Wykonawcy) – ten bowiem nie będzie w żadnym 

przypadku  musiał  dokonywać  żadnego  nieuzasadnionego  przysporzenia  na  własną 

rzecz 

–  co  prowadzi  do  naruszenia  zasad  równego  traktowania  wykonawców  i 

uczciwej konkurencji w Postępowaniu, 

b)  wskazanie  w  rozdziale  II 

pkt  2  ppkt  5  i  7  SWU  obowiązku  przetransportowania 

pojemników  poprzedniego  Wykonawcy  na  teren  jego  bazy,  gdzie  zostaną  one 

protokolarnie  odebrane  przez  Zamawiającego,  bez  jednoczesnego  określenia 

warunków  odbioru  pojemników  przez  Zamawiającego  lub  przez  Poprzedniego 

Wykonawcę, w szczególności zaś:  

i.   

przedziału czasowego, w którym pojemniki będą odbierane (dni tygodnia i godzin, 

w którym transporty pojemników będą przyjmowane), 

ii.     

sposobu  rozładunku,  tj.  tego,  kto  będzie  obowiązany  do  rozładunku  pojazdów, 

jakie 

zasoby Zamawiający lub poprzedni Wykonawca przeznaczy do tej czynności, 

a tym samym,  

iii.  procedury  odbioru  i  weryfikacji  stanu  technicznego  pojemników,  a  tym  samym 

przewidywanego czasu jej trwania, 

co  w  istocie  uniemożliwia  Wykonawcy  ustalenie,  jak  długo  będzie  trwał  proces 

transportowania  i  odbioru  odpadów  oraz  tego,  jakie  zasoby  i  w  jak  długim  czasie 

Wykonawca będzie zobligowany zapewnić,  

przy czym mając na uwadze znaczną liczbę pojemników do przetransportowania oraz 

ogromny  nakład  pracy,  który  będzie  związany  z  taką  operacją  (zarówno  po  stronie 

Wykonawcy,  jak  i  Zamawiającego  lub  Poprzedniego  Wykonawcy),  może  znacząco 

wpływać na koszty realizacji zamówienia, zatem brak wiedzy co do ww. okoliczności 

uniemożliwia  Wykonawcy  prawidłowe  oszacowanie  ceny  ofertowej,  przy  czym  ww. 

ryzyko  nie  będzie  obciążało  wykonawcy  aktualnie  realizującego  usługę 

(Poprzedniego  Wykonawcy) 

–  ten  bowiem  nie  będzie  zobligowany  do  wymiany 

pojemników przy rozpoczęciu realizacji zamówienia,  

c) określenie w rozdziale II pkt 2 ppkt 11 SWU, że Wykonawca jest zobowiązany do 

sukcesywnego dostarczania właścicielom nieruchomości worków przeznaczonych do 

selektywnego  gromadzenia  odpadów  komunalnych  przy  każdym  odbiorze  w  liczbie 

worków  odebranych,  począwszy  od  dnia  rozpoczęcia  realizacji  usługi,  w  liczbie 

większej  za  zgodą  Zamawiającego,  z  zastrzeżeniem,  że  Wykonawca  każdorazowo 

ma  przekazać  właścicielowi  nieruchomości  o  charakterze  jednorodzinnym 

maksymalnie  50  sztuk  worków,  a  właścicielowi  nieruchomości  o  charakterze 

wielolokalowym  maksymalnie  1000  sztuk  worków,  bez  jednoczesnego  określenia 

maksymalnej  częstotliwości  przekazywania  dodatkowych  worków  /  wyrażania  przez 


Sygn. akt:  KIO 2439/22, KIO 2440/22, KIO 2441/22, KIO 2442/22, KIO 2443/22, KIO 
2444/22, 2445/22, 2446/22, 2447/22 
 
 

Zamawiającego  zgody  na  przekazanie  dodatkowych  worków  (tj.  worków  w  liczbie 

większej  niż  liczba  odebrana),  zasad  wyrażania  takiej  zgody  czy  też  maksymalnej 

ilości  worków  co  potencjalnie  stwarza  możliwość  wymagania  od  Wykonawcy 

dostarczenia ogromnej, niesprecyzowanej  liczby dodatkowych worków  i tym  samym 

wygenerowania  niemożliwych  do  oszacowania,  a  potencjalnie  znaczących  kosztów 

związanych  z  zakupem  i  dystrybucją  worków  na  odpady  i  tym  samym  uniemożliwia 

prawidłową kalkulację ceny ofertowej;  

d)  wskazanie  w  Rozdziale  II  pkt  13  SWU,  że  Zamawiający  podczas  wykonywania 

umowy  udostępni  wykonawcy  na  czas  realizacji  usługi  nie  więcej  niż  150  sztuk 

pojemników naziemnych wyposażonych w grzybek typu F90 o danych technicznych 

opisanych w załączniku nr 28, bez jednoczesnego określenia lokalizacji, w których te 

pojemniki będą umiejscowione oraz bez dookreślenia frakcji odpadów, których będą 

one  dotyczyć,  co  biorąc  pod  uwagę,  że  pojemniki  te  wymagają  opróżniania  przy 

pomocy specjalistycznych pojazdów odbierających odpady (innych niż te służące do 

odbioru  odpadów  z  pozostałych  pojemników),  uniemożliwia  wykonawcy  ustalenie 

liczby  i  częstotliwości  kursów  związanych  z  opróżnianiem  tych  pojemników,  a  w 

konsekwencji oszacowania kosztów realizacji usługi w tym zakresie,  

2)  art. 353

 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. 

– Kodeks cywilny (Dz. U. z 2017 r. poz. 459; 

dal

ej: „k.c.”) w zw. z art. 8 ust 1 ustawy Pzp oraz w zw. z art. 207 § 1 i § 2 pkt 1 i 2 i art. 

304 § 1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy (Dz. U. z 2016 r. poz. 1666, ze 

zm.; dalej: „k.p.”) w zw. z § 6 ust. 1 pkt 2 i 3, § 7 ust. 1 pkt 1, 2, 3, 4, 7, 10, 12 i 13, § 12 

ust. 1 oraz § 13 ust. 1 - 5 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 14 

marca  2000  r.  w  sprawie  bezpieczeństwa  i  higieny  pracy  przy  ręcznych  pracach 

transportowych oraz innych pracach związanych z wysiłkiem fizycznym (Dz. U. z 2018 r. 

poz. 1139, ze zm.; dalej: „Rozporządzenie BHP Transportowe”) oraz w zw. z § 40 ust. 2 

rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 26 września 1997 r. w sprawie 

ogólnych przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy (Dz. U. z 2003 r. Nr 169 poz. 1650, 

ze zm.; dalej: „Rozporządzenie BHP Ogólne”) poprzez określenie w treści Rozdziału III 

pkt  4  ppkt  2)  SWU,  że  w  przypadku  zaistnienia  długotrwałej  sytuacji  uniemożliwiającej 

bezpośredni  dojazd  do  MGO  (np.  remont  drogi,  roboty  budowlane),  Wykonawca 

zobowiązany  jest  do  uzgodnienia  z  właścicielem  nieruchomości  innego  miejsca,  z 

którego Wykonawca będzie odbierał odpady objęte przedmiotem zamówienia zgodnie z 

zapisami umowy oraz niezwłocznego poinformowania Zamawiającego o tymczasowych 

lok

alizacjach  MGO,  przy  czym  brak  ustaleń  pomiędzy  Wykonawcą  a  właścicielem 

nieruchomości  nie  zwalnia  Wykonawcy  z  obowiązku  odbioru  odpadów  zgodnie  z 

umową, co w praktyce stanowi zobowiązanie Wykonawcy do odbioru odpadów również 


Sygn. akt:  KIO 2439/22, KIO 2440/22, KIO 2441/22, KIO 2442/22, KIO 2443/22, KIO 
2444/22, 2445/22, 2446/22, 2447/22 
 
 

w sytuacji niemożności dojazdu pojazdem w sąsiedztwo pojemników oraz koniecznością 

ręcznego (manualnego) transportowania przez pracowników pojemników z odpadami na 

znaczne  odległości,  przy  czym  spełnienie  ww.  wymogu  w  wielu  przypadkach  może  się 

okazać niemożliwe (np. w razie braku możliwości przetaczania pojemników po podłożu) 

czy  w  przypadku  udostępnianych  przez  Zmawiającego  pojemników  wyposażonych  w 

grzybek typu  F90  o danych technicznych opisanych w  załączniku nr  2 lub pojemników 

podziemnych 

–  które  nie  mogą  być  przenoszone  w  inne  miejsce,  a  w  innych  będzie 

pozostawało w sprzeczności z przepisami o bezpieczeństwie i higienie pracy, narażając 

pracowników  na  niebezpieczeństwo  dla  zdrowia  i  życia  pracowników,  co  oznacza,  iż 

Zamawiający ułożył stosunek prawny, który będzie go łączył z wykonawcą realizującym 

przedmiot  zamówienia,  w  sposób  sprzeciwiający  się  zasadom  współżycia  społecznego 

(do  których  należy  zaliczyć  oczekiwanie  od  kontrahenta  realizacji  umowy  w  sposób 

możliwy  do  wykonania  nie  zagrażający  zdrowiu  jego  pracowników)  i  obowiązującym 

przepisom prawa pracy i BHP;  

3)  art. 353

 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. 

– Kodeks cywilny (Dz. U. z 2017 r. poz. 459; 

dalej: „k.c.”) w zw. z art. 8 ust 1 ustawy Pzp poprzez ustalenie w § 15 ust. 2 pkt 3 lit. c) 

Projektu Umowy kary umownej za każdy stwierdzony przez Zamawiającego przypadek 

wprowadzenia  zmian  w  Harmonogramach,  o  których  mowa  w  SWU  bez  wymaganej 

akceptacji  Zamawiającego,  przy  jednoczesnym  określeniu  w  Rozdziale  II  pkt  4  ppkt  2 

SWU  wymogu  zapewnienia  częstotliwości  gwarantującej  niedopuszczanie  do 

wypełnienia  poszczególnych  pojemników  powyżej  80%  ich  całkowitej  pojemności  oraz 

systematycznego przeprowadzania własnej kontroli stopnia napełnienia poszczególnych 

pojemników  w  celu  niedopuszczania  do  ich  napełnienia  powyżej  80%  całkowitej 

pojemn

ości  oraz  ustanowieniu  w  §  15  ust.  2  pkt  11  lit.  o)  –  r)  Projektu  Umowy  kar  za 

stwierdzenie  przepełnienia  pojemników  (pow.  granicy  80%),  co  może  stawiać 

Wykonawcę  strony  w  sytuacji,  w  której  z  jednej  strony  powinien  on  na  bieżąco 

dostosowywać  harmonogram  odbioru  do  zapełnienia  pojemników,  drugiej  zaś  nie 

mógłby  takiego  dostosowania  dokonać  bez  akceptacji  Zamawiającego,  co  tym  samym 

oznacza, że w przypadku zagrożenia przepełnieniem pojemników Wykonawca może nie 

mieć możliwości szybkiego dostosowania Harmonogramu i tym samych zapobiegnięcia 

ich  przepełnieniu  bez  narażenia  się  na  ryzyko  obciążenia  go  karą  umowną  przy  czym 

obciążenia Wykonawcy dwoma sprzecznymi w omawianym zakresie obowiązkami oraz 

powiązanymi  karami  umownymi  z  tytułu  ich  niewykonania  nie  można  ocenić  inaczej 

aniżeli  jako  ułożenie  stosunku  prawnego  w  sposób  sprzeciwiający  się  zasadami 

współżycia  społecznego  –  te  bowiem  wymagają,  aby  stosunki  umowne  były 

kształtowane  w  sposób  możliwy  do  wykonania  i  spójny  –  tak,  aby  realizacja 


Sygn. akt:  KIO 2439/22, KIO 2440/22, KIO 2441/22, KIO 2442/22, KIO 2443/22, KIO 
2444/22, 2445/22, 2446/22, 2447/22 
 
 

poszczególnych  zobowiązań  przy  zachowaniu  należytej  staranności  nie  narażała 

zobowiązanego na odpowiedzialność za niewykonanie innych zobowiązań, co w świetle 

przywołanych postanowień umownych mogłoby mieć miejsce. 

Odwołujący II wniósł o uwzględnienie odwołania w całości oraz nakazanie Zamawiającemu: 

dodanie  w  Rozdziale  II  pkt  2  ppkt  1  SWU  po  przecinku  na  końcu  tego  fragmentu 

następującej  treści:  „przy  czym  protokolarne  przekazanie  pojemników  będzie 

polegało  na  fizycznym  potwierdzeniu  obecności  każdego  z  przekazywanych 

pojemni

ków  na  nieruchomościach  zlokalizowanych  na  terenie  Sektora  II  i  będzie 

dokonane przy udziale zarówno przedstawiciela Zamawiającego, jak i Wykonawcy”;  

2)  dokonanie zmiany w Rozdziale II pkt 2 ppkt 5 SWU poprzez doprecyzowanie w tym 

zapisie: 

a.  przedziału  czasowego  (dni  i  godzin),  w  trakcie  którego  będzie  możliwy  odbiór 

pojemników przez poprzedniego Wykonawcę,  

b.  zaangażowania  osobowego  poprzedniego  Wykonawcy  lub  Zamawiającego  w 

rozładunek pojemników,  

c. gwarantowanej minimalnej przepustowości bazy poprzedniego wykonawcy (liczby 

pojazdów  przyjmowanych  w  określonej  jednostce  czasowej,  np.  w  ciągu  każdej 

godziny), wydajności rozładunku (czasu oczekiwania na rozładunek)  

3)  dokonanie zmiany w Rozdziale II pkt 2 ppkt 11 SWU poprzez  

a. dookreślenie maksymalnej liczby dodatkowych worków, które będzie zobowiązany 

przekazać właścicielom nieruchomości w całym okresie realizacji Umowy lub  

b.  dookreślenie  maksymalnej  liczby  poleceń  dotyczących  przekazania  dodatkowych 

worków właścicielom nieruchomości lub  

c.  wskazanie,  czy

m  będzie  się  kierował  Zamawiający  udzielając  zgody  na 

przekazywanie  dodatkowych  worków  właścicielom  nieruchomości  w  sposób 

umożliwiający Wykonawcy oszacowanie, jak często taka zgoda będzie udzielana,  

nakazanie  Zamawiającemu  dokonanie  zmiany  w  Rozdziale  II  pkt  13  SWU  poprzez 

dookreślenie  lokalizacji,  w  których  mogą  być  postawione  pojemniki  udostępniane 

przez  Zamawiającego  oraz  frakcji  odpadów,  które  w  takich  pojemnikach  będą 

gromadzone,  

dokonanie  zmiany  w  Rozdziale  III  pkt  4  ppkt  2)  SWU  polegającej  na  nadaniu  mu 

następującego  brzmienia:  „2)  w  przypadku  zaistnienia  długotrwałej  sytuacji 

uniemożliwiającej bezpośredni dojazd do MGO (np. remont drogi, roboty budowlane), 

Wykonawca  zobowiązany  jest  do  uzgodnienia  z  właścicielem  nieruchomości  innego 

miejsca,  z  którego  Wykonawca  będzie  odbierał  odpady  objęte  przedmiotem 

zamówienia  zgodnie  z  zapisami  umowy  oraz  niezwłocznego  poinformowania 


Sygn. akt:  KIO 2439/22, KIO 2440/22, KIO 2441/22, KIO 2442/22, KIO 2443/22, KIO 
2444/22, 2445/22, 2446/22, 2447/22 
 
 

Zamawiającego  o  tymczasowych  lokalizacjach  MGO,  przy  czym  zawiniony  przez 

Wykonawcę  brak  ustaleń  pomiędzy  Wykonawcą  a  właścicielem  nieruchomości  nie 

zwalnia Wykonawcy z obowiązku odbioru odpadów zgodnie z umową”, 

nakazanie Zamawiającemu dokonanie zmiany projektu Umowy: a. w § 15 ust. 2 pkt 3 

lit.  c)  poprzez:  −  wykreślenie  tego  postanowienia,  względnie;  −  nadanie  temu 

postanowieniu  n

astępującego  brzmienia:  „c)  w  wysokości  5  000,00  zł  –  za  każdy 

stwierdzony 

przez 

Zamawiającego 

przypadek 

wprowadzenia 

zmian 

Harmonogramach,  o  których  mowa  w  SWU  bez  wymaganej  akceptacji 

Zamawiającego,  chyba  że  potrzeba  dokonania  takiej  zmiany  była  uzasadniona 

koniecznością  niedopuszczenia  do  przepełnienia  pojemników  przeznaczonych  do 

zbiórki odpadów komunalnych,”; ewentualnie b. wykreślenie w § 15 ust. 2 pkt 11 lit. o) 

– r) z Projektu Umowy.  

Ponadto 

Odwołujący  II  wnosił  zasądzenie  na  rzecz  Odwołującego  kosztów  postępowania 

według  norm  przepisanych,  w  tym  kosztów  zastępstwa  według  spisu  (faktury),  który 

przedłożony zostanie na rozprawie. 

Uzasadniając  odwołanie,  odnośnie  zarzutów  rozpatrywanych  przez  Izbę,  FBSerwis 

wskaza

ł: 

1.  Uzasadnienie  zarzutów  odwołania  dotyczących  wadliwego  opisania  przedmiotu 

zamówienia  Przystępując  do  uzasadnienia  podniesionych  w  Odwołaniu  zarzutów  należy 

zauważyć,  że  opisanie  przedmiotu  zamówienia  jest  jedną  z  kluczowych  czynności  w 

postępowaniu  i  jest  z  jednej  strony  uprawnieniem,  z  drugiej  zaś  obowiązkiem 

Zamawiającego.  Dokonując  opisu  musi  on  pamiętać  o  tym,  aby  w  sposób  wyczerpujący  i 

kompleksowy  przedstawić  swoje  wymagania,  a  jednocześnie  uczynić  to  z  poszanowaniem 

zasad uczciwej konkurencji. 

Doniosły charakter tej czynności wynika z tego, że dokonywany 

przez  Zamawiającego  opis  przedmiotu  zamówienia  wpływa  na  przebieg  postępowania  o 

udzielenie  zamówienia  publicznego  oraz  stanowi  o  istotnych  postanowieniach  późniejszej 

umowy. Stąd też, na Zamawiającym spoczywa obowiązek jasnego i precyzyjnego określenia 

przedmiotu zamówienia-  co  wprost  wynika  z  regulacji  zawartej  w  art.  od  99 do  103  ustawy 

Pzp

.  Jak  się  wskazuje  w  tym  zakresie  w  orzecznictwie,  „prawidłowy  opis  przedmiotu 

zamówienia jest niezbędny nie tylko dla ustalenia wartości zamówienia, a w konsekwencji do 

zastosowania właściwego trybu udzielenia zamówienia ale przede wszystkim odzwierciedla 

on  rzeczywiste  potrzeby  Zamawiającego  a  także  umożliwia  wykonawcy  obliczenie  ceny 

oferty  oraz,  zgodnie  z 

zasadą  równego  traktowania  wykonawców,  zapewnia,  że  wszyscy 

wykonawcy  rozumieją  opis  przedmiotu  zamówienia  tak  samo.”  (tak  m.in.  w  uzasadnieniu 


Sygn. akt:  KIO 2439/22, KIO 2440/22, KIO 2441/22, KIO 2442/22, KIO 2443/22, KIO 
2444/22, 2445/22, 2446/22, 2447/22 
 
 

wyroku Krajowej Izby Odwoławczej z dnia 8 listopada 2021 r. 2944/21). Z opisem przedmiotu 

zamówienia nierozerwalnie związany opisu obowiązków umownych związanych z realizacją 

zamówienia. Należy w tym zakresie wskazać na aprobowane w orzecznictwie stanowisko, w 

myśl  którego  co  do  zasady  Zamawiający  uprawniony  jest  do  kształtowania  postanowień 

umowy  w  sprawie  zamówienia  publicznego.  Przy  uwzględnieniu  zasady  swobody  umów 

wyrażonej w art. 353¹ k.c. strony zawierające umowę, co do zasady, mogą ułożyć stosunek 

prawny  według  swego  uznania,  byleby  jego  treść  lub  cel  nie  sprzeciwiał  się  właściwości 

(naturze)  stosunku,  ustaw

ie  lub  zasadom  współżycia  społecznego.  O  ile  zasada  swobody 

umów wymaga konsensusu obu stron, o tyle na gruncie zamówień publicznych doznaje ona 

trojakiego  ograniczenia:  po  pierwsze  - 

zamawiający  nie  może  swobodnie  wybrać 

kontrahenta, po drugie  - 

zamawiający określa zasady, na których umowę chce zawrzeć, po 

trzecie - 

strony nie mogą swobodnie zmienić umowy już zawartej. Drugie z tych ograniczeń 

wiąże  się  z  regulacją  art.  36  ust.  1  pkt  16  ustawy  Pzp,  zgodnie  z  którą  zamawiający 

zobowiązany  jest  zawrzeć  w  treści  SWZ  istotne  dla  stron  postanowienia,  które  zostaną 

wprowadzone  do  treści  zawieranej  umowy  w  sprawie  zamówienia  publicznego,  ogólne 

warunki umowy albo wzór umowy, jeżeli zamawiający wymaga od wykonawcy, aby zawarł z 

nim umowę w sprawie zamówienia publicznego na takich warunkach. Wynika z tego również 

uprawnienie  Zamawiającego  do  ukształtowania  postanowień  zgodnie  z  jego  potrzebami  i 

wymaganiami  związanymi  z  celem  zamówienia,  którego  zamierza  udzielić.  Można  zatem 

powiedzieć, że zamawiający ma prawo podmiotowe do jednostronnego ustalenia warunków 

umowy, które zabezpieczą jego interes w wykonaniu przedmiotu zamówienia zgodnie z jego 

uzasadnionymi potrzebami. Uprawnienie Zamawiającego do ustalenia warunków umowy nie 

ma  charakteru  absolutnego,  gdyż  Zamawiający  nie  może  swego  prawa  podmiotowego 

nadużywać. Wynika to zarówno z przywołanych powyżej ograniczeń zasady swobody umów, 

jak i z innej podstawowej zasady prawa cywilnego, wyrażonej w art. 5 kc, zgodnie z którą nie 

można  czynić  ze  swego  prawa  użytku, który  by był  sprzeczny  ze  społeczno-gospodarczym 

przeznaczeniem  tego  prawa  lub  z  zasadami  współżycia  społecznego,  a  takie  działanie  lub 

zaniechanie uprawnionego nie jest uważane za wykonywanie prawa i nie korzysta z ochrony. 

Jak  wskazał  Sąd  Najwyższy  w  wyroku  z  dnia  24  kwietnia  2014  r.  (III  CSK  178/13)  dla 

stwierdzenia  sprzeczności  danego  zachowania  z  zasadami  współżycia  społecznego 

znaczenie ma nie tylko treść, ale i zamierzony cel stron, motywy działania danej strony, które 

mogą świadczyć o braku poszanowania dla interesów partnera, naruszeniu zasad uczciwego 

obrotu  rzetelnego  postępowania,  lojalności  i  zaufaniu  w  stosunkach  kontraktowych.  W 

kontekście  powyższych  rozważań  podkreślenia  wymaga,  że  obowiązkiem  Zamawiającego 

jest  określenie  postanowień  umowy  w  sprawie  zamówienia  publicznego  tak,  aby  cel 

zamówienia publicznego tj. zaspokojenie określonych potrzeb publicznych został osiągnięty. 


Sygn. akt:  KIO 2439/22, KIO 2440/22, KIO 2441/22, KIO 2442/22, KIO 2443/22, KIO 
2444/22, 2445/22, 2446/22, 2447/22 
 
 

W  swoim  działaniu  nie  może  jednak  korzystać  z  prawa  absolutnego,  oderwanego  od 

przedmiotu zamówienia, sytuacji wykonawcy oraz ciążących na nim obowiązków jako drugiej 

strony  stosunku  zobowiązaniowego  z  wykonawcą  (por.  uzasadnienie  wyroku  Krajowej  Izby 

Odwoławczej  z  dnia  20  listopada 2015 r.  sygn.  akt  KIO  2399/15;  podobnie w  uzasadnieniu 

wyroku  Izby  z  dnia  6  czerwca  2018  r.  sygn.  akt  KIO  980/18;  KIO  983/18).  W  stanie 

faktycznym  sprawy  Zamawiający  niewątpliwie  opisał  przedmiot  zamówienia  oraz 

ukształtował  zobowiązania  umowne  wykonawcy  w  taki  sposób,  który  może  utrudniać 

uczciwą konkurencję w postępowaniu.  

1.1.  Uzasadnienie  zarzutów  dotyczących  obowiązków  w  zakresie  obowiązku  dzierżawienia 

przez pierwsze 2 miesiące pojemników od Zamawiającego  

Na  gruncie  niniejszego  Postępowania  Zamawiający  przewidział  po  stronie  wykonawcy 

realizującego  przedmiot  zamówienia  specyficzne  rozwiązanie  w  zakresie  obowiązków 

związanych z wyposażeniem nieruchomości, z których będą odbierane odpady, w pojemniki 

do  gromadzenia  tych  odpadów.  Mianowicie  w  Rozdziale  II  pkt  2  SWU  przewidział  dwa 

alternatywne rozwiązania w tym zakresie:  

•  pierwsze,  polegające  na  zapewnieniu  (w  istocie  nakazaniu)  Wykonawcy  korzystania  z 

pojemników  wydzierżawionych  przez  Zamawiającego  od  poprzedniego  Wykonawcy 

(wykonawcy  aktualnie  realizującego  usługę  stanowiącą  przedmiot  zamówienia)  i  ich 

sukcesywnej wymianie na własne w okresie pierwszych 2 miesięcy realizacji usługi (rozdział 

II pkt 2 ppkt 1 

– 10 SWU),  

• drugie, polegające na nakazaniu Wykonawcy wyposażenia nieruchomości w pojemniki do 

gromadzenia odpadów komunalnych najpóźniej do dnia rozpoczęcia realizacji usługi. Każde 

z  tych  ro

związań  dla  Wykonawcy,  który  będzie  miał  rozpocząć  wykonywanie  usługi 

stanowiącej  przedmiot  zamówienia  (innego,  aniżeli  poprzedni  Wykonawca)  wiąże  się  z 

innymi kosztami i ryzykami.  

W  szczególności  pierwsze  rozwiązanie  wymaga  od  Wykonawcy  bardzo  dużego  wysiłku 

organizacyjnego  związanego  z  inwentaryzacją  pojemników  należących  do  poprzedniego 

Wykonawcy  (wykonawcy  aktualnie  świadczącego  usługę  objętą  przedmiotem  zamówienia), 

weryfikacją ich rozmieszczenia na terenie nieruchomości objętych przedmiotem zamówienia 

oraz  stanu  technicznego,  ich  wymianą  w  trakcie  świadczenia  usługi  na  własne  oraz 

przetransportowaniem  na  teren  bazy  poprzedniego  Wykonawcy.  Nadto  wiąże  się  z  daleko 

idącym  ryzykiem  związanym  z  odpowiedzialnością  za  przekazanie  po  zakończeniu 

dzierżawy ww. pojemników w takim stanie technicznym i w takiej ilości, w jakiej wykonawca 

je  otrzymał.  W  istocie  zatem  Wykonawca  musiałby  w  takim  przypadku  przyjąć 

odpowiedzialność  za  zgodność  deklaracji  poprzedniego  Wykonawcy  i  (tego,  czy 

przekazywane  pojemniki  rzecz

ywiście  są  rozmieszczone  na  obszarze  nieruchomości 


Sygn. akt:  KIO 2439/22, KIO 2440/22, KIO 2441/22, KIO 2442/22, KIO 2443/22, KIO 
2444/22, 2445/22, 2446/22, 2447/22 
 
 

zgodnie z tym, co zostało wskazane w protokole i czy ich stan techniczny jest należyty) oraz 

z  ich  uszkodzeniem  i  utratą  w  trakcie  realizowanej  usługi  –  które  mogłoby  nastąpić  z 

przyczyn  od  Wykonawcy  nieza

leżnych  nawet  przy  dochowaniu  najwyższej  zawodowej 

staranności.  Drugie  z  prezentowanych  rozwiązań  pozbawione  zaś  jest  opisanych  powyżej 

dodatkowych kosztów i ryzyk, ale wymaga od Wykonawcy sprawnego rozstawienia własnych 

pojemników  jeszcze  przed  przystąpieniem  do  świadczenia  usługi  –  pod  rygorem  zapłaty 

wysokich  kar  umownych.  Co  istotne,  Zamawiający  nie  daje  Wykonawcy  żadnego  wyboru 

odnośnie do dzierżawienia pojemników w początkowym okresie realizacji umowy – w istocie 

zatem  każdy  wykonawca,  który  nie  posiada  obecnie  własnych  pojemników  na 

nieruchomościach  (a  więc  w  istocie  każdy  inny,  niż  wykonawca  aktualnie  świadczący  tę 

usługę  –  poprzedni  Wykonawca)  będzie  zobligowany  do  wydzierżawienia  pojemników  od 

Zamawiającego, a następnie do ich wymiany na pojemniki własne i odstawienia pojemników 

do  poprzedniego  Wykonawcy.  Obowiązki  takie  nie  będą  ciążyły  jedynie  na  wykonawcy 

aktualnie  świadczącym  usługę  (Chemeko  –  System  sp.  z  o.o.  Zakład  Zagospodarowania 

Odpadów  we  Wrocławiu)  –  ten  bowiem  nie  będzie  ani  dzierżawił  pojemników  od 

Zamawiającego,  ich  inwentaryzował  ani  tym  bardziej  wymieniał  na  własne.  Stawia  to 

poprzedniego  Wykonawcę  w  niezwykle  uprzywilejowanej  sytuacji  –  oznacza  bowiem,  że 

wykonawca ów nie będzie musiał takich samych kosztów, jak inni wykonawcy (wymiana 57 

000 pojemników jest przedsięwzięciem wymagającym zaangażowania znacznych zasobów), 

nie  będzie  ponosił  opisanych  ryzyk  związanych  z  odpowiedzialnością  za  stan  techniczny 

pojemników,  a nadto może uzyskać  istotną  korzyść  –  w  postaci nieodpłatnego  odstawienia 

jego  pojemników  przez  wykonawcę,  któremu  zostanie  udzielone  zamówienie.  O  ile  można 

zrozumieć  intencje  Zamawiającego  związane  z  wprowadzanym  obowiązkiem  dzierżawy 

pojemników  w  początkowym  okresie  realizacji  usługi  (zapewnienie  „płynnego”  rozpoczęcia 

świadczenia  usługi  przez  „nowego  wykonawcę”  oraz  uniknięcie  trudności  związanych  z  ,  o 

tyle  jednak  wprowadzając  takie  rozwiązanie  Zamawiający  winien  był  czuwać  nad  tym,  aby 

wynikające  zeń  uprzywilejowanie  poprzedniego  Wykonawcy  i  tym  samym  dyskryminacja 

p

ozostałych  wykonawców  nie  miała  charakteru  nadmiernego.  Nakładane  na  „nowych 

wykonawców”  obowiązki  powinny  być  zatem  proporcjonalne  do  celu,  który  mają  one 

osiągnąć.  Zamawiający  winien  zatem  minimalizować  wszelkie  nierówności  –  jeśli  tylko  ma 

taką możliwości oraz jeśli nie są one absolutnie niezbędne i uzasadnione jego obiektywnymi 

potrzebami.  Brak  takiego  działania  musiałby  bowiem  być  uznany  za  pozostający  w 

sprzeczności z zasadami równego traktowania i uczciwej konkurencji. W stanie faktycznym 

sprawy  Zama

wiający  ww.  zasad  nie  zachował.  Bardzo  poważne,  trudne  do  oszacowania  i 

potencjalnie  dolegliwe  finansowo  ryzyko  stanowią  dla  Wykonawców  postanowienia 

Rozdziału II pkt 2 SWU, które:  


Sygn. akt:  KIO 2439/22, KIO 2440/22, KIO 2441/22, KIO 2442/22, KIO 2443/22, KIO 
2444/22, 2445/22, 2446/22, 2447/22 
 
 

• określają w sposób ogólny obowiązki związane z protokolarnym przekazaniem pojemników 

dotychczasowego Wykonawcy i stwarzają wrażenie, jakby owo przekazanie stanowić miało 

krótkotrwałą  i  prostą  czynność  –  dokonaną  np.  w  oparciu  o  przygotowaną  przez 

Zamawiającego  wcześniej  na  podstawie  danych  od  poprzedniego  Wykonawcy, 

niezweryfi

kowanych  w  terenie,  dotyczących  pojemników  mających  się  znajdować  na 

nieruchomościach w Sektorze nadto 

• wyznaczają Wykonawcy zaledwie 14-dniowy termin na zgłoszenie zastrzeżeń co do stanu 

technicznego pojemników, a jednocześnie  

•  obciążają  Wykonawcę  odpowiedzialnością  za  utratę  lub  uszkodzenie  przekazanych 

pojemników  w  okresie  od  przekazania  ich  przez  Zamawiającego  do  przekazania 

poprzedniemu  Wykonawcy.  Takie  ukształtowanie  zapisów  SWU  w  praktyce  oznacza,  że 

Wykonawca  musiałby  przejąć  pojemniki  podpisując  przedstawiony  przez  Zamawiającego 

protokół  przekazania  (którego  w  chwili  przekazania  nie  mógłby  w  żaden  sposób 

zweryfikować  co  do  zgodności  z  rzeczywistością  –  w  szczególności  w  zakresie  tego  czy 

deklarowane pojemniki, o deklarowanych parametrach, kolora

ch, rodzajach i pojemnościach 

faktycznie znajdują się na nieruchomościach) – zaś od momentu podpisania tego protokołu 

w  praktyce  odpowiadałby  za  przekazanie  poprzedniemu  Wykonawcy  wskazanych  w 

protokole  pojemników  niezależnie  od  tego,  czy  te  pojemniki  faktycznie  zostały  mu 

przekazane do korzystania. Powyższego nie zmienia przewidziana przez Zamawiającego w 

Rozdziale  2  pkt  2  ppkt  2  SWU  możliwość  zgłoszenia  zastrzeżeń  dotyczących  stanu 

technicznego  pojemników.  Po  pierwsze  bowiem,  dotyczy  ona  literalnie  wyłącznie  stanu 

technicznego 

–  a  więc  ewentualnych  uszkodzeń  pojemników,  nie  zaś  tego,  czy  one 

faktycznie  na  nieruchomościach  się  znajdują.  Po  wtóre,  mając  na  uwadze  liczbę  takich 

pojemników  (blisko  57  000)  ich  sprawdzenie  w  terminie  przewidzianym  przez 

Zamawiaj

ącego  nie  byłoby  możliwe.  Zgłoszenie  zastrzeżeń  wiązałoby  się  z  koniecznością 

fizycznych ich oględzin – a więc dojazdu na teren poszczególnych nieruchomości, uzyskania 

dostępu  do  pojemników  (często  znajdują  się  one  na  terenie  prywatnym,  do  którego 

Wykonawc

a nie ma dostępu o ile właściciel nieruchomości nie wystawi pojemników lub nie 

wpuści  pracowników  Wykonawcy  na  swoją  nieruchomość,  co  z  jednej  strony  wymaga 

wcześniejszego  umówienia  się,  z  drugiej  często  okazuje  się  niemożliwe  np.  z  uwagi  na 

nieobecność  właściciela,  chorobę  itp.),  sprawdzenia  zgodności  z  protokołem,  dokładnego 

fizycznego  ich  obejrzenia  i  udokumentowania  uszkodzeń  lub  innych  niezgodności.  Po 

trzecie,  nie  jest  jasne,  w  jaki  sposób  będą  oceniane  zastrzeżenia  Wykonawcy  –  w 

szczególności czy i na jakich zasadach będą honorowane przez Zamawiającego. Wszystko 

to  powoduje,  że Wykonawcy  właściwie  od  początku  muszą  się  liczyć  z  tym,  że  przejmując 

protokolarnie pojemniki będą musieli zwrócić poprzedniemu Wykonawcy nie takie pojemniki, 


Sygn. akt:  KIO 2439/22, KIO 2440/22, KIO 2441/22, KIO 2442/22, KIO 2443/22, KIO 
2444/22, 2445/22, 2446/22, 2447/22 
 
 

jakie  faktycznie 

otrzymali,  lecz  takie,  jakie  zostały  ujęte  w  protokole.  Jeśli  zatem  okazałoby 

się, że przekazywanych pojemników w znacznej części brakuje, są one zepsute lub z innych 

powodów  nie  spełniają  wymagań  zamawiającego,  to  Wykonawca  musiałby  w  takim 

przypadku wska

zane pojemniki zakupić i przekazać poprzedniemu Wykonawcy – dokonując 

na  jego  rzecz  nieuzasadnionego  przysporzenia.  Przypadki  takich  niezgodności  czy 

uszkodzeń  w  pojemnikach  są  według  wiedzy  Wykonawcy  nagminne  –  co  powoduje  po 

stronie  Wykonawcy  ogromne  ryz

yko  poniesienia  ogromnej  straty  związanej  z  odkupieniem 

owych  fikcyjnych  lub  zepsutych  pojemników.  Obciążenie  Wykonawcy  ryzykiem  trudnym, 

wręcz  niemożliwym  do  skalkulowania  (Wykonawca  nie  jest  w  stanie  na  podstawie 

dokumentacji  postępowania  określić,  jaka  będzie  niezgodność  przedstawionego  mu  do 

podpisu  protokołu  ze  stanem  rzeczywistym)  musi  być  uznane  za  sprzeczne  z  zasadami 

współżycia społecznego i jako takie niemieszczące się w granicach dopuszczonych zasadą 

swobody umów. Zasady te wymagają bowiem, aby umożliwić kontrahentowi rzetelną wycenę 

oferowanego  świadczenia,  nie  zaś  aby  zmuszać  go  do  zgadywania,  jak  się  zachowa 

Zamawiający  i  jego  konkurent  w  trakcie  przekazywania  pojemników  (w  istocie:  podpisania 

protokołu  przekazania)  i  jaki  będzie  rzeczywisty  stan  przekazywanych  pojemników  chwili 

rozpoczęcia realizacji usługi. Ponadto zapisy takie naruszają zasady uczciwej konkurencji w 

postępowaniu  oraz  w  nadmiernie  uprzywilejowanej  sytuacji  stawiają  wykonawcę  aktualnie 

realizującego  usługę  –  ten  bowiem,  składając  swoją  ofertę  i  przystępując  do  realizacji 

Umowy  z  przyczyn  oczywistych  nie  ryzykuje  koniecznością  zapłaty  nieuzasadnionych 

kosztów  dotyczących  wymienianych  pojemników  –  te  bowiem  należą  tylko  i  wyłącznie  do 

niego i nie muszą być przez niego wymieniane na nowe. Mając powyższe na uwadze celowe 

jest wyeliminowanie ww. naruszeń i zakłócenia konkurencji poprzez doprowadzenie do tego, 

aby  przekazanie  pojemników  nastąpiło  w  oparciu  o  weryfikację  ich  stanu  w  terenie  przy 

udziale  przedstawiciela/i  Zamawiającego  i  Wykonawcy.  Na  takie  rozwiązanie  Zamawiający 

zgodził  się  w  prowadzonym  niedawno  odwołaniu  dotyczącym  przedmiotowej  usługi 

(unieważnionym  tuż  przed  wszczęciem  niniejszego  postępowania  z  uwagi  na  to,  że  ceny 

ofertowe  przekraczały  kwotę,  którą  Zamawiający  zamierzał  przeznaczyć  na  sfinansowanie 

zamówienia).  Niezrozumiałym  jest  dla  Wykonawcy  zatem,  dlaczego  w  niniejszym 

Postępowaniu  analogicznego  rozwiązania  Zamawiający  nie  przewidział.  Niezależnie  od 

powyższego  wskazać  należy,  że  Zamawiający  bardzo  lakonicznie  określił  zobowiązanie 

Wykonawcy  do  przetransportowania  pojemników  po  zakończeniu  dzierżawy  na  teren  bazy 

magazynowo-

transportowej  poprzedniego  wykonawcy.  W  szczególności  nie  wiadomo,  na 

jakich  zasadach  pojemniki  będą  przez  poprzedniego  Wykonawcę  odbierane  –  co  w  istocie 

powoduje,  że  Wykonawca  nie  jest  w  stanie  oszacować,  jak  długo  proces  transportowania 

pojemników  na  teren  bazy  poprzedniego  Wykonawcy  będzie  realizowany.  Liczba 


Sygn. akt:  KIO 2439/22, KIO 2440/22, KIO 2441/22, KIO 2442/22, KIO 2443/22, KIO 
2444/22, 2445/22, 2446/22, 2447/22 
 
 

pojemników, z których aktualnie korzysta poprzedni Wykonawca, sięga około 57 000 tysięcy. 

Przetransportowanie takiej liczby pojemników bezpośrednio z nieruchomości, na których są 

ustawione,  w  ocenie  Wykonawcy  wymagałoby  wykonania  około  1800  kursów  pojazdami 

transportującymi.  W  zależności  od  sposobu,  w  jaki  takie  transporty  będą  przyjmowane  (ile 

będą  oczekiwały  na  rozładunek,  jak  szybko  będzie  on  realizowany,  w  jakich  godzinach  i  w 

jakie dni będą przyjmowane przez poprzedniego Wykonawcę, czy przyjmowanie pojemników 

będzie odbywało się w jednozmianowym czy w wielozmianowym systemie pracy) konieczne 

będzie  zaangażowanie  odpowiednich  zasobów  (odpowiedniej  liczby  pracowników 

Wykonawcy, odpowiedniej liczby pojazdów transportujących) i może trwać stosunkowo dłużej 

(może wiązać się z konieczności przedłużonego najmu pojazdów, zaangażowania własnych 

pracowników  czy  też  ze  zwiększonym  kosztem  zatrudnienia  podwykonawców  lub  firm 

przewozowych).  Różnice  kosztów  ponoszonych  w  tym  zakresie,  według  wstępnych 

szacunków  Wykonawcy,  mogą  sięgać  nawet  kilkuset  tysięcy  złotych.  Mając  to  na  uwadze, 

celem  umożliwienia  Odwołującemu  oszacowania  kosztów  transportu  pojemników  na  teren 

bazy  poprzedniego  Wykonawcy,  Zamawiający  powinien  doprecyzować  ww.  zasady 

przyjmowania pojemników, w szczególności przez wskazanie: − w jakich dniach i godzinach 

pojazdy transportujące pojemniki będą przyjmowane przez poprzedniego Wykonawcę, − jaką 

liczbę pracowników poprzedni Wykonawca przeznaczy do rozładunku pojemników, − w jakim 

systemie zmianowym ww. pracownicy będą pracowali, − jaki maksymalny czas oczekiwania 

na  rozładunek  pojemników  Zamawiający  przewiduje.  Mając  na  uwadze  potrzebę  realizacji 

zasady  uczciwej  konkurencji  i  równego  traktowania  wykonawców,  Odwołujący  sygnalizuje, 

że  zaangażowanie  pracowników  poprzedniego  Wykonawcy  powinno  być  na  tyle znaczące, 

aby  zapewniony  został  możliwie  jak  najszybszy  rozładunek  pojemników  i  jak  największa 

„przepustowość”  przy  ich  odbiorze  –  tak,  aby  koszty  ponoszone  przez  wybranego  w 

Postępowaniu  wykonawcę  były  możliwie  jak  najniższe  (a  tym  samym  aby  poziom 

uprzywilejowania  poprzedniego  Wykonawcy 

w  stosunku  do  innych  wykonawców  został 

zminimalizowany).  

1.2. Uzasadnienie zarzutu dotyczącego obowiązku dostarczania dodatkowych worków  

Należy  również  zauważyć,  że  Zamawiający  w  bardzo  nieprecyzyjny  sposób  określił  w 

rozdziale  II  pkt  2  ppkt  11  SWU  obowiązek  przekazywania  właścicielom  nieruchomości 

worków  w  liczbie  przekraczającej  liczbę  worków  odebranych.  Mianowicie  wskazał,  że 

obowiązek  ten  będzie  uzależniony  od  jego  zgody  i  będzie  każdorazowo  ograniczony  do 

dostarczenia  maksymalnie  50  dodatkowych  worków  dla  właścicieli  nieruchomości 

jednorodzinnych  i  1000  sztuk  dla  właścicieli  nieruchomości  jednorodzinnych.  Jednocześnie 

jednak Zamawiający nie określił, jak często na dostawę takich dodatkowych worków będzie 

wyrażał zgodę ani od czego wyrażenie takiej zgody będzie zależało. W praktyce zatem nie 


Sygn. akt:  KIO 2439/22, KIO 2440/22, KIO 2441/22, KIO 2442/22, KIO 2443/22, KIO 
2444/22, 2445/22, 2446/22, 2447/22 
 
 

wiadomo (i brak jest w dokumentacji Postępowania jakichkolwiek podstaw do samodzielnego 

oszacowani

a tego przez Wykonawcę), jak wiele potencjalnie takich dodatkowych worków na 

odpady  Wykonawca  będzie  zobligowany  dostarczyć  w  całym  okresie  realizacji  Umowy.  Z 

wyliczeń  Wykonawcy  wynika,  że  potencjalny  wykonania  ww.  obowiązku  –  w  zależności  od 

częstotliwości jego realizacji, może sięgać nawet do kilku milionów złotych (np. czterokrotna 

dostawa wskazanych w SWU ilości dodatkowych worków wiązać się będzie dla wykonawcy 

z kosztem samych worków na poziomie około dwóch milionów złotych. Mając na uwadze, że 

to  od 

decyzji  (zgody)  Zamawiającego  będzie zależało,  czy  wykonawca będzie zobligowany 

do dostarczania właścicielom dodatkowych worków i w jakiej ilości, celem zminimalizowania 

ww. niepewności co do kosztów realizacji zamówienia w tym zakresie winien on wskazać w 

treści SWU bądź to maksymalną częstotliwość dostarczania dodatkowych worków bądź też 

maksymalną  liczbę  owych  worków  w  całym  okresie  umowy.  Nadto  Zamawiający  winien 

określić,  jakimi  zasadami  będzie  się  kierował  przy  udzielaniu  lub  odmowie  zgody  na 

dostarc

zenie  dodatkowych  worków  –  bowiem  wskazanie  ww.  zasad  pozwoli  Wykonawcy 

przynajmniej w pewnym przybliżeniu ustalić, jak bardzo kosztowna będzie dla niego dostawa 

owych  dodatkowych  worków.  Mając  na  uwadze  powyższe,  celowe  jest  nakazanie 

Zamawiającemu doprecyzowania ww. okoliczności.  

1.3.  Uzasadnienie  zarzutu  dotyczącego  obsługi  udostępnianych  przez  Zmawiającego 

pojemników  

Podobnie za nieprecyzyjne uznać należy wskazanie przez Zamawiającego w Rozdziale II pkt 

13 SWU, że w całym okresie obowiązywania umowy udostępni on wykonawcy nie więcej niż 

150  sztuk  pojemników  naziemnych  wyposażonych  w  grzybek  typu  F90  o  danych 

technicznych opisanych w załączniku nr 28. Zamawiający nie wskazał bowiem jednocześnie, 

jakie  frakcje  odpadów  będą  gromadzone  w  ww.  pojemnikach  ani  też  w  jakich  lokalizacjach 

planuje  ww.  pojemniki  ustawić  –  względnie,  czy  pozostawi  on  wybór  lokalizacji  ustawienia 

pojemników wykonawcy realizującemu usługę. Tymczasem przedmiotowe pojemniki cechują 

się  na  tyle  specyficzną  budową  i  technologią  opróżniania,  że  do  ich  obsługi  (do  odbioru 

znajdujących  się  w  nich  odpadów)  konieczne  jest  wykorzystanie  specjalistycznych, 

dedykowanych  pojazdów  odbierających  odpady.  Oznacza  to  z  jednej  strony  konieczność 

zakupienia  przez  wykonawców  takiego  dedykowanego  pojazdu,  z  drugiej  zaś  poniesienia 

kosztów  związanych  z  odbiorem  odpadów  –  tj.  jego  przejazdem  związanym  z  odbioru 

odpadów  tylko  z  tych  specyficznych  pojemników  udostępnionych  przez  Zamawiającego. 

Kluczowa  dla  określenia  ww.  kosztów  przejazdu  jest  wiedza,  w  jakich  lokalizacjach  będą 

usytuowane pojemniki i jakie frakcje odpadów będą w nich gromadzone – to bowiem będzie 

determinowało  długość  tras  pokonywanych  przez  ten  pojazd  oraz  liczbę  wykonywanych  w 

związku  z  tym  kursów  –  wpływając  tym  samym  znacząco  na  koszty  ponoszone  przez 


Sygn. akt:  KIO 2439/22, KIO 2440/22, KIO 2441/22, KIO 2442/22, KIO 2443/22, KIO 
2444/22, 2445/22, 2446/22, 2447/22 
 
 

Wykonawcę.  Mając  na  uwadze,  że  ww.  okoliczności  będą  uzależnione  od  woli 

Zamawiającego  (nie  zaś  czynników  zewnętrznych  lub  nieprzewidywalnych),  celowe  jest 

nakazanie  Zamawiającemu  doprecyzowanie  ww.  kwestii  –  pozwoli  to  bowiem  ograniczyć 

trudno

ści w kalkulacji ceny ofertowej i tym samym w bardziej precyzyjny sposób przygotować 

oferty wykonawcom.  

2.  Uzasadnienie  zarzutów  dotyczących  ukształtowania  stosunku  prawnego  w  sposób 

naruszający zasady współżycia społecznego i dobre zwyczaje  

2.1. Uzasadn

ienie zarzutu odnoszącego się do obowiązku odbioru odpadów niezależnie od 

okoliczności  Przewidziany  w  postanowieniu  rozdziału  III  pkt  4  ppkt  2)  SWU  obowiązek 

uzgodnienia  z  właścicielem  nieruchomości  innego  miejsca,  z  którego  Wykonawca  będzie 

odbierał  odpady  objęte  przedmiotem  zamówienia  –  w  przypadku  zaistnienia  długotrwałej 

sytuacji  uniemożliwiającej  bezpośredni  dojazd  do  MGO  (np.  remont  drogi,  roboty 

budowlane), w powiązaniu ze znajdującym się na końcu tego postanowienia zapisem, iż brak 

ww. ustaleń pomiędzy Wykonawcą a właścicielem nieruchomości nie zwalnia Wykonawcy z 

obowiązku  odbioru  odpadów  zgodnie  z  umową,  jest  równoznaczny  z  nakazaniem 

Wykonawcy  odbierania  odpadów  również  w  przypadku  zaistnienia  długotrwałej  sytuacji 

uniemożliwiającej dojazd do miejsca gromadzenia odpadów. Zauważyć należy, że w ramach 

świadczenia  usługi  stanowiącej  przedmiot  zamówienia  wykonawca  jest  zobligowany  do 

samodzielnego  wytaczania  (względnie  wynoszenia)  pojemników  z  nieruchomości  (w  tym  w 

szczególności  w  zabudowie  wielorodzinnej,  np.  bloki  mieszkalne,  kamienice)  z  miejsca,  w 

którym  te  pojemniki  są  zlokalizowane  (miejsca  gromadzenia  odpadów)  do  pojazdu 

odbierającego  odpady  i  odstawienia  pustych  pojemników  z  powrotem  na  to  miejsce. 

Kwestionowany  zapis  wprowadza  obowiązek  wykonywania  ww.  czynności  nawet  wówczas, 

gdy  pojemniki  na  odpady  będą  zlokalizowane  w  znacznej  odległości  od  pojazdu 

odbierającego odpady lub w miejscach trudno dostępnych, z których ich przetransportowanie 

(przeniesienie  lub  przetoczenie)  do  pojazdu  odbierającego  odpady  często  będzie 

niebezpieczne  i  pozostawać  będzie  w  sprzeczności  z  obowiązującymi  normami 

bezpieczeństwa  i  higieny  pracy.  Stosownie  bowiem  do  postanowienia  §  7  Rozporządzenia 

BHP  Transportowego,  organizując  ręczne  prace  transportowe  należy  brać  pod  uwagę 

konieczność  unikania  ręcznego  przemieszczania  przedmiotów,  gdy  m.in.:  4)  kształt  lub 

struktura przedmiotu może powodować urazy u pracownika, zwłaszcza w przypadku kolizji, 

7)  wykonanie  pracy  wymaga  pochylenia  tułowia  pracownika  o  kąt  większy  niż  45o  lub 

wykonania  czynności  przemieszczenia  w  pozycji  niestabilnej,  9)  stanowisko  pracy  lub  jego 

otoczenie  uniemożliwia  przemieszczanie  przedmiotu  na  wysokości  zapewniającej 

bezpieczeństwo  lub  przy  prawidłowej  pozycji  ciała  pracownika,  10)  powierzchnia  jest 

n

ierówna, stwarzająca zagrożenie przy poruszaniu się lub jest śliska w zetknięciu ze spodem 


Sygn. akt:  KIO 2439/22, KIO 2440/22, KIO 2441/22, KIO 2442/22, KIO 2443/22, KIO 
2444/22, 2445/22, 2446/22, 2447/22 
 
 

obuwia  pracownika,  13)  przedmiot  ogranicza  pole  widzenia  pracownika.  Nadto,  zgodnie  8 

ust.  1  Rozporządzenia  BHP  Transportowego,  przy  pracach  związanych  z  ręcznym 

prz

emieszczaniem  przedmiotów  należy  zapewnić  wystarczającą  przestrzeń,  zwłaszcza  w 

płaszczyźnie  pionowej,  umożliwiającą  zachowanie  prawidłowej  pozycji  ciała  pracownika 

podczas  pracy.  Stosownie  zaś  do  ust.  2  tego  paragrafu,  niedopuszczalne  jest  ręczne 

przemies

zczanie  przedmiotów  przez  pomieszczenia,  schody,  korytarze  albo  drzwi  zbyt 

wąskie  w  stosunku  do  rozmiarów  tych  przedmiotów,  jeżeli  stwarza  to  zagrożenia 

wypadkowe.  Natomiast  w  świetle  postanowienia  8  §  ust.  3  Rozporządzenia  BHP 

Transportowego,  niedopuszcza

lne  jest  ręczne  przemieszczanie  ładunków  na  wózkach  po 

terenie o nachyleniu większym niż 8% lub na odległość większa niż 200 m. W tym zakresie 

postanowienia  SWU  nakazujące  wykonawcy  odbieranie  odpadów  z  nieruchomości 

niezależnie  od  jakichkolwiek  przeszkód,  trudności  i  ograniczeń  (w  razie  braku  ustaleń  z 

właścicielami  nieruchomości)  mogą  prowadzić  do  nakazania  Wykonawcy  odbierania 

odpadów  nawet  wówczas,  jeśli  będzie  to  pozostawało  w  sprzeczności  z  obowiązującym 

prawem, tj. z przepisami prawa pracy i normami bhp. Zgodnie z art. 3531 k.c. (stosowanym 

odpowiednie do umów w sprawie zamówienia publicznego na mocy postanowienia art. 139 

ust. 1 ustawy PZP) strony zawierające umowę mogą ułożyć stosunek prawny według swego 

uznania,  byleby  jego  treść  lub  cel  nie  sprzeciwiały  się  właściwości  (naturze)  stosunku, 

ustawie  ani  zasadom  współżycia  społecznego.  Jak  się  wskazuje  w  doktrynie,  użyte  w 

przedmiotowym  przepisie  pojęcie  „ustawy”  dotyczy  wszelkich  przepisów  zawartych  w 

ustawie  lub  wydane  na  podstawie  wyraźnej  delegacji  ustawowej,  a  także  aktów  prawa 

miejscowego  (por.  A.  Olejniczak,  komentarz  do  art.  3531  k.c,  A.  Kidyba  (red.)  Kodeks 

cywilny. Komentarz. Tom III. Zobowiązania – część ogólna, LEX 2017, podobnie A. Rzetecka 

–  Gil,  komentarz  do  art.  3531  k.c.,  Kodeks  cywilny.  Komentarz.  Zobowiązania  –  część 

ogólna,  LEX  2017).  Wymaganie  od  wykonawcy,  aby  realizował  on  swoje  świadczenie  w 

sposób  naruszający  zasady  bhp  niewątpliwie  pozostaje  w  sprzeczności  z  normami  rangi 

ustawowej  oraz  z  przepisami  rozporządzeń  wydanych  na  podstawie  wyraźnej  delegacji 

ustawowej. Przepis art. 207 kodeksu pracy wskazuje bowiem jednoznacznie, że pracodawca 

ponosi odpowiedzialność za stan bezpieczeństwa i higieny pracy w zakładzie pracy (§ 1 zd. 

1)  i  jest  on  zobowiązany  chronić  zdrowie  i  życie  pracowników  przez  zapewnienie 

bezpiecznych  i  higienicznych  warunków  przy  odpowiednim  wykorzystaniu  osiągnięć  nauki  i 

techniki.  Ww.  obowiązek  pracodawcy  doprecyzowują  postanowienia  Rozporządzenia  BHP 

Ogólnego  wydanego  na  podstawie  delegacji  ustawowej  zapisanej  w  art.  23915  §  1  k.p. 

Zgodnie  z  §  39  ust.  1  ww.  rozporządzenia,  pracodawca  realizuje  obowiązek  zapewnienia 

pracownikom  bezpieczeństwa  i  higieny  pracy  w  szczególności  przez  zapobieganie 

zagrożeniom  związanym  z  wykonywaną  pracą,  właściwą  organizację  pracy,  stosowanie 


Sygn. akt:  KIO 2439/22, KIO 2440/22, KIO 2441/22, KIO 2442/22, KIO 2443/22, KIO 
2444/22, 2445/22, 2446/22, 2447/22 
 
 

koniecznych  środków  profilaktycznych  oraz  informowanie  i  szkolenie  pracowników. 

Stosownie  zaś  do  treści  §  40  ust.  2  Rozporządzenia  BHP  Ogólnego,  w  razie  stwierdzenia 

bezpośredniego  zagrożenia  dla  życia  lub  zdrowia  pracowników,  osoba  kierująca 

prac

ownikami jest obowiązana do niezwłocznego wstrzymania prac i podjęcia działań w celu 

usunięcia  tego  zagrożenia.  Powyższe  powoduje,  że  wykonywanie  pracy  przez  zatrudnione 

osoby  w  sposób  naruszający  przepisy  bezpieczeństwa  i  higieny  pracy  (w  tym  w 

szczególności  przywołane  we  wcześniejszej  części  niniejszego  Odwołania  przepisy 

Rozporządzenia  BHP  Transportowego)  pozostawałoby  w  sprzeczności  z  obowiązującym 

prawem 

– sprzeciwiałoby się ustawie w rozumieniu art. 353

k.c. Co więcej, wymaganie od 

wykonawcy  realizuj

ącego  zamówienie,  aby  nakazywał  swoim  pracownikom  (względnie  – 

pracownikom  zatrudnionych  przez  siebie  podwykonawców)  pracę  w  sposób  niezgodny  z 

przepisami  bhp  pozostaje  w  sprzeczności  z  zasadami  współżycia  społecznego,  godząc 

jednoznacznie  w  istotne  dobro, 

jakim  jest  zdrowie  i  życie  owych  pracowników.  Wobec 

powyższego, ukształtowanie przez Zamawiającego treści stosunku umownego wynikającego 

z  udzielenia  zamówienia  w  sposób  dopuszczający  (a  wręcz  wymuszający)  pracę  z 

naruszeniem  zasad  BHP  należy  uznać  za działanie  naruszające  przepis  art.  353

  k.c.  jako 

wykraczające  poza  granice  swobody  umów  wyznaczone  tym  przepisem.  Jednocześnie 

Odwołujący zastrzega, że rozumie potrzebę Zamawiającego związaną z zapewnieniem, aby 

odpady komunalne były odbierane z nieruchomości nawet wówczas, jeśli będą powstawały 

trudności  czy  przeszkody  związane  z  dojazdem  do  miejsc  gromadzenia  odpadów. 

Przewidziane  w  SWU  rozwiązanie  związane  z  dokonaniem  uzgodnień  z  właścicielem 

nieruchomości  jest  co  do  zasady  rozwiązaniem  zasadnym,  stanowiącym  swego  rodzaju 

kompromis  pomiędzy  bezwzględnym  obowiązkiem  odbierania  odpadów  w  każdych 

okolicznościach,  a  zwolnieniem  Wykonawcy  z  jego  realizacji  w  przypadku  trudności  w 

dojeździe  do  miejsc  gromadzenia  odpadów.  Tym  niemniej  za  nieprawidłowe  i  sprzeczne  z 

przywołanymi zasadami musi być uznane postanowienie, zgodnie z którym brak ustalenia z 

właścicielem miejsca odbioru odpadów – niezależnie od przyczyn braku takiego ustalenia – 

w  żadnym  przypadku  nie  zwalniałby  wykonawcy  z  odpowiedzialności  za  nieodebranie 

odpadów.  Możliwe  są  przecież  sytuacje,  w  której  wykonawca,  działając  w  dobrej  wierze 

będzie  próbował  dokonać  ustaleń,  lecz  z  przyczyn  niezależnych  od  niego  będzie  to 

niemożliwe  (np.  brak  kontaktu  z  właścicielem  czy  brak  jakiejkolwiek  woli  na  zmianę 

doty

chczasowego  miejsca  odbioru  odpadów).  Dlatego  też  celowe  jest  nakazanie 

Zamawiającemu  modyfikacji  postanowienia  rozdziału  III  pkt  4  ppkt  2)  SWU  w  taki  sposób, 

aby tylko w sytuacjach, gdy to z winy wykonawcy nie dojdzie do ustaleń (gdy wykonawca nie 

podejmi

e  próby  dokonania  takich  ustaleń  lub  będzie  prowadził  rozmowy  z  właścicielem  w 

niewłaściwy  sposób,  np.  bez  woli  wypracowania  odpowiedniego  rozwiązania),  utrzymana 


Sygn. akt:  KIO 2439/22, KIO 2440/22, KIO 2441/22, KIO 2442/22, KIO 2443/22, KIO 
2444/22, 2445/22, 2446/22, 2447/22 
 
 

została odpowiedzialność za niewykonanie obowiązku odbioru.  

2.2.  Uzasadnienie  zarzutu  dotycz

ącego  kolidujących  ze  sobą  obowiązków  umownych.  Za 

sprzeczne  z  zasadami  współżycia  społecznego  należy  uznać  przewidzenie  przez 

Zamawiającego  takich  obowiązków,  których  wykonanie  może  narażać  wykonawcę  na 

odpowiedzialność  za  niewykonanie  innych  obowiązków.  Tymczasem  w  taki  sposób  na 

gruncie 

niniejszego 

Postępowania 

zostały 

przewidziane 

obowiązki 

dotyczące 

niedopuszczania  do  przepełniania  pojemników  na  odpady.  Z  jednej  bowiem  strony 

Zamawiający  przewidział,  że  Wykonawca  zobowiązany  jest  dokonywać  odbioru  odpadów 

zgodnie z opracowanym przez siebie Harmonogramem, zapewniającym częstotliwość, która 

ma  gwarantować  niedopuszczenie  do  wypełnienia  poszczególnych  pojemników  powyżej 

80%  ich  całkowitej  pojemności  oraz  musi  systematycznie  przeprowadzać  własną  kontrolę 

st

opnia ich napełnienia w celu niedopuszczenia do przepełnienia (rozdział II pkt 4 ppkt 2 i 3 

SWU).  Z  drugiej  jednak  strony  SWU  zabrania  Wykonawcy  dokonywania  zmian 

Harmonogramu  bez  zgody  Zamawiającego  (postanowienie  rozdziału  III  pkt  6  ppkt  3  SWU 

nakazuje  w

prowadzanie  zmian  w  Harmonogramach  w  zakresie  m.in.  częstotliwości 

wyłącznie  po  akceptacji  Zamawiającego),  przy  czym  naruszenie  ww.  obowiązku  jest 

zagrożone wysoką karą, sięgającą 5 000 zł (§ 15 ust. 2 pkt 3 lit. c) Projektu Umowy). Takie 

ukształtowanie  obowiązków  Wykonawcy  i  zasad  odpowiedzialności  za  ich  niewykonanie  w 

istocie  może  uniemożliwiać  prawidłowe  wykonanie  umowy.  W  sytuacji  bowiem,  gdy 

prowadzone przez Wykonawcę kontrole (rozdział II pkt 4 ppkt 3 SWU) będą wskazywały na 

konieczność  zwiększenia  częstotliwości  odpadów  celem  niedopuszczenia  do  wypełnienia 

pojemników  powyżej  poziomu  80%  ich  pojemności  (rozdział  II  pkt  4  ppkt  2  SWU), 

Wykonawca  powinien,  celem  niedopuszczenia  do  takiego  wypełnienia,  niezwłocznie 

zwiększyć  częstotliwość  odbioru  –  pod  rygorem  zapłaty  wysokich  kar  umownych, 

naliczanych za każdy przepełniony pojemnik na odpady (§ 15 ust. 2 pkt 11 lit. o) – r) Projektu 

Umowy.  Jednakże  takiej  zmiany  Wykonawca  nie  będzie  mógł  dokonać,  dopóki  nie  uzyska 

zgody Zamawiającego (rozdział III pkt 6 ppkt 3 SWU) – w przeciwnym razie może zostać na 

niego  nałożona  kara  przewidziana  w  §  15  ust.  2  pkt  3  lit.  c)  Projektu  Umowy.  W  praktyce 

procedura  uzyskiwania  zgody  Zamawiającego  na  zmianę  harmonogramu  (która  może  się 

przedłużać  z  wielu  przyczyn  niezależnych  od  Wykonawcy)  czy  też  nawet  odmowa  takiej 

zgody będzie uniemożliwiała Wykonawcy odpowiednie dostosowanie częstotliwości odbioru 

odpadów  –  w  konsekwencji  narażając  go  na  zapłatę  kar  umownych  za  przepełnienie 

pojemników.  Celem  wyeliminowania  ww.  kolizji  postanowień  umownych  celowe  jest 

nakazanie  Zamawiającemu  zmiany  przywołanych  postanowień,  przy  czym  w  ocenie 

Odwołującego może to zostać zrealizowane poprzez:  

9. dokonanie zmiany projektu Umowy:  


Sygn. akt:  KIO 2439/22, KIO 2440/22, KIO 2441/22, KIO 2442/22, KIO 2443/22, KIO 
2444/22, 2445/22, 2446/22, 2447/22 
 
 

−  wykreślenie  tego  postanowienia  dotyczącego  kary  umownej  za  brak  dokonanie  zmian  w 

Harmonogramach bez zgody Zamawiającego lub  

−  nadanie temu  postanowieniu następującego  brzmienia:  „c)  w  wysokości  5  000,00  zł  –  za 

każdy  stwierdzony  przez  Zamawiającego  przypadek  wprowadzenia  zmian  w 

Harmonogramach,  o  których  mowa  w  SWU  bez  wymaganej  akceptacji  Zamawiającego, 

chyba  że  potrzeba  dokonania  takiej  zmiany  była  uzasadniona  koniecznością 

niedopuszczenia  do  przepełnienia  pojemników  przeznaczonych  do  zbiórki  odpadów 

komunalnych,”;  

a. 

wykreślenie z Projektu Umowy kar za przepełnienie pojemników na odpady (§ 15 ust. 

2 pkt 11 lit. o) 

– r) z Projektu Umowy). 

KIO 2441/22, KIO 2442/22, KIO 2443/22, KIO 2444/22 

16  września  2022  r.  Wrocławskie  Przedsiębiorstwo  Oczyszczania  ALBA  S.A.  z 

siedzibą  we  Wrocławiu  (dalej  „ALBA”  lub  „Odwołujący  III”)  wniósł  analogiczne  odwołania 

wobec postanowień SWZ w każdym z wymienionych na wstępie postępowań prowadzonych 

przez Zamawiającego. 

W  każdym  z  tych  odwołań  Odwołujący ALBA  zarzucił  Zamawiającemu  następujące 

naruszenia przepisów:  

1)  art. 433 pkt 2 i art. 431 ustawy Pzp w zw. z art. 16 pkt 1 i 3 ustawy Pzp i art. 17 ust. 1 

w zw. z art. 8 ust. 1 ustawy Pzp, w zw. z art. 58 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. 

– 

Kodeks cywilny (Dz. 

U. z 2020 r., poz. 1740 j.t. ze zm.), dalej jako „k.c.”, w zw. z art. 

3531 k.c., w zw. z art. 354 k.c. w zw. z art. 471 k.c., w zw. z art. 473 § 1 i 2 k.c. oraz w 

zw. z art. 3b i 9z ust. 2 ustawy z dnia 13.09.1996 r. o utrzymaniu czystości i porządku 

w  gmi

nach  (Dz.  U.  z  2021  r.,  poz.  888  j.t.  ze  zm.),  dalej  jako  „u.c.p.g.”,  poprzez 

zastrzeżenie  na  rzecz  Zamawiającego  kar  umownych  za  nieosiągnięcie  przez 

Wykonawcę  poziomu  przygotowania  do  ponownego  użycia  i  recyklingu  odpadów 

komunalnych  (dalej:  „poziomu  recyklingu”)  w  sytuacji,  gdy  stanowi  to  ustalenie  kary 

umownej  za  zachowanie  Wykonawcy  niezwiązane  z  prawidłowym  wykonaniem 

Umowy.  Powyższe  polega  na  tym,  że  Wykonawca  może  zrealizować  umowę 

prawidłowo,  a  mimo  to,  nie  osiągnąć  ustalonego  poziomu  recyklingu.  Ponadto 

całkowite  przerzucenie  na  Wykonawcę  odpowiedzialności  za  osiągnięcie  tzw. 

poziomu  recyklingu  w  sytuacji,  gdy  oczywistym  jest,  że  Wykonawca  nie  ma 

całościowego  wpływu  na  osiągnięcie  tego  poziomu  (m.in.  z  powodu  pominięcia 

obowiązku realizacji akcji edukacyjnej, realizowania przez Zamawiającego czynności 

mających  na  celu  osiągnięcie  tego  poziomu  niezależnie  od  Wykonawcy  a 

wynikających  z  przepisów  prawa  -  wykonawca  nie  ma  wpływu  na  działania 


Sygn. akt:  KIO 2439/22, KIO 2440/22, KIO 2441/22, KIO 2442/22, KIO 2443/22, KIO 
2444/22, 2445/22, 2446/22, 2447/22 
 
 

Zamawiającego  w  tym  zakresie,  słabej  jakości  selektywnej  zbiórki  odpadów 

komunalnych  „u  źródła”  i  zmiany  zasad  obliczania  poziomów  recyklingu  odpadów 

komunalnych wprowadzonych rozporządzeniem Ministra Klimatu i Środowiska z dnia 

3  sierpnia  2021  r.  w  sprawie  sposobu  obliczania  poziomów  przygotowania  do 

ponownego użycia i recyklingu odpadów komunalnych (Dz.U. 2021 poz. 1530)), jest 

niezgodne  z  obowiązkiem  współdziałania  Zamawiającego  z  Wykonawcą  przy 

wykonaniu  Umowy.  W  konsekwencji 

–  ponieważ  odpowiedzialność  Wykonawcy  za 

prawidłowe  zrealizowanie  przedmiotu  umowy  kształtować  się  winna  stosownie  do 

odpowiedzialności  tego  wykonawcy,  jaka  może  być  mu  z  tego  tytułu  rzeczywiście 

przypisana,  biorąc  pod  uwagę  opisany  przedmiot  zamówienia,  ustalenie  kary 

umownej,  jak  to  uczynił  Zamawiający  w  §  15  ust.  2  pkt  14  lit.  r)  [odpowiednio  dla 

sektorów  I  i  III  oraz  lit.  q  dla  sektorów  II  i  IV]  wzoru  umowy,  jest  nieadekwatne  do 

okoliczności, za które wykonawca ponosi odpowiedzialność, i co za tym idzie rażąco 

wygórowana;  

2)  art. 99 ust. 1 i ust. 4 ustawy Pzp w zw. z art. 16 ustawy Pzp, art. 8 ust. 1 ustawy Pzp 

w zw. z art. 5 k.c. art. 3531 k.c., art. 487 § 2 k.c. i art. art. 483 § 2 k.c. w zw. z art. 3b 

u.c.p.g.  poprzez  wprowadzenie  do  wzoru  umowy  oraz  szczegółowych  warunków 

umowy  zapisów  niekorzystnych  dla  wykonawców,  naruszających  przepisy 

powszechnie  obowiązującego  prawa,  zasady  współżycia  społecznego  oraz 

równowagę  stron  umowy  oraz  zakładających  nadmiernie  obciążenie  wykonawców 

ryzykiem  kontraktowym  w  zakresie  obowiązku  osiągnięcia  umownych  poziomów 

przygotowania do ponownego użycia i recyklingu odpadów komunalnych oraz wobec 

przewidywanych kar umownych za nieosiągnięcie tych poziomów w sytuacji, gdy ich 

osiągnięcie  przy  ustalonym  braku  narzędzi  po  stronie  Wykonawcy  do 

wyegzekwowania  „u  źródła”  selektywnej  zbiórki,  na  poziomie  oczekiwanym  przez 

Zamawiającego  35%  jest  wysoce  utrudnione.  Ponadto  Zamawiający  uzyskuje  z 

innych źródeł niż realizacja umowy przez Wykonawcę odpady, które może zaliczyć do 

poziomów  recyklingu  (punkty  skupu,  kompostowniki),  zatem  skoro  Zmawiający  w 

ramach  własnych  uprawnień  uzyskuje  pewien  procent  poziomu  recylingu,  to 

wymagać  powinien  od  Wykonawcy  realizacji  poziomu  w  zakresie  odpowiadającym 

pozostałym  do  sumarycznego  osiągnięcia  35  %  poziomu  recyklingu  w  2023  r.  W 

innym  wypadku  należy  uznać,  że  skoro  Zamawiający  sam  w  określonym  procencie 

np.  10  %,  jest  w  stanie  uzyskać  jakąś  część  ustalonego  do  realizacji  poziomu 

recyklingu,  to  przeniesienie  na  Wykonawcę  obowiązku  zrealizowania  poziomu  w 

wysokości  35%,  stanowi  przeniesienie  na  Wykonawcę  obowiązku  wykraczającego 

poza  p

rzepisy  ustawy  nakładające  na  gminę  obowiązek  osiągnięcia  rocznego 


Sygn. akt:  KIO 2439/22, KIO 2440/22, KIO 2441/22, KIO 2442/22, KIO 2443/22, KIO 
2444/22, 2445/22, 2446/22, 2447/22 
 
 

poziomu,  co  musi  być  uznane  za  sprzeczne  z  zasadami  współżycia  społecznego, 

bowiem  a  priori  obciąża  wykonawcę  odpowiedzialnością  za  nienależyte  wykonanie 

umowy  oraz  ryzykiem  kar  umownych,  k

tórych  podstawa  nałożenia  na  wykonawcę 

może  powstać  nawet  przy  dochowaniu  przez  niego  najwyższej  staranności,  z 

powodów  całkowicie  od  niego  niezależnych.  Jednocześnie  działanie  takie  narusza 

art.  16  p.z.p.,  gdyż  pozostaje  nieproporcjonalne  do  przedmiotu  zamówienia  oraz 

utrudnia  uczciwą  konkurencję  i  tworzy  po  stronie  wykonawców  stan  niepewności, 

który może skutkować złożeniem nieporównywalnych ofert. 

3)  art.  99  ust.  1  ust.  4,  w  zw.  z  art.  16  ustawy  Pzp i  art.  17  ust. 1  pkt  1  i  2 ustawyPzp 

poprzez  naruszenie  za

sad zachowania uczciwej konkurencji, proporcjonalności oraz 

równego  traktowania  wykonawców,  a  tym  samym  zaniechanie  przygotowania  i 

prowadzenia  postępowania  z  należytą  starannością,  w  szczególności  poprzez 

dokonanie  opisu  przedmiotu  zamówienia  w  sposób  niejednoznaczny  i 

niewyczerpujący,  nieprecyzyjny  w  zakresie  dotyczącym  możliwości  jednostronnego 

zmniejszenia  lub  zwiększenia  zakresu  przedmiotu  zamówienia  –  poprzez 

zmniejszenie  lub  zwiększenie  ilości  obsługiwanych  nieruchomości  przez 

Zamawiającego zgodnie z postanowieniami § 1 ust. 4 projektu umowy; 

4)  art. 441 ust. 1 w zw. z art. 99 ust. 1 ust. 4, w zw. z art. 16 ustawy Pzp i art. 17 ust. 1 

pkt  1  i  2  ustawy  Pzp  poprzez  naruszenie  zasad  zachowania  uczciwej  konkurencji, 

proporcjonalności oraz równego traktowania wykonawców, a tym samym zaniechanie 

przygotowania i prowadzenia postępowania z należytą starannością, w szczególności 

poprzez  dokonanie  opisu  przedmiotu  zamówienia  w  sposób  niejednoznaczny  i 

niewyczerpujący,  nieprecyzyjny  w  zakresie  dotyczącym  prawa  opcji  przewidzianego 

w  pkt  II.2.11,  zmienionym  w  dniu  9.09.2022  r.  ogłoszeniu  o  zamówieniu,  które  nie 

określają  maksymalnej  wartości  opcji  ani  okoliczności  skorzystania  z  opcji  wobec 

wskazania, że „w razie zmiany prawa, w tym miejscowego, Zamawiający będzie miał 

prawo do zmiany zakresu obsługiwanych nieruchomości”;  

5)  art.  99  ust.  1  i  ust.  4  ustawy  Pzp  oraz  art.  16  ustawy  Pzp  poprzez  dokonanie  opisu 

przedmiotu  zamówienia  w  sposób  nieadekwatny  do  przedmiotu  zamówienia  i 

stawianie  w  rozdziale  XIII  pkt  1  [odpowiednio 

dla  sektorów  I  i  III  oraz  XII  pkt  1  dla 

sektorów  II  i  IV]  SWU  wymogów,  które  nie  znajdują  uzasadnienia  w  obiektywnych 

potrzebach  Zamawiającego,  co  utrudnia  uczciwą  konkurencję  w  zakresie  wymogów 

stawianych systemowi wizyjnego monitorowania pojazdów;  

6)  art.  99  ust.  1  i  ust.  4  ustawy  Pzp  oraz  art.  16  ustawy  Pzp  poprzez  dokonanie  opisu 

przedmiotu  zamówienia  w  sposób  nieadekwatny  do  przedmiotu  zamówienia  i 

stawianie w rozdziale IX ust. 3 pkt 4 

[odpowiednio dla sektorów I i III oraz VIII ust. 3 


Sygn. akt:  KIO 2439/22, KIO 2440/22, KIO 2441/22, KIO 2442/22, KIO 2443/22, KIO 
2444/22, 2445/22, 2446/22, 2447/22 
 
 

pkt  4  dla  sektorów  II  i  IV]  SWU  wymogów,  które  nie  znajdują  uzasadnienia  w 

obiektywnych    potrzebach  Zamawiającego,  co  utrudnia  uczciwą  konkurencję  i  w 

sposób niezrozumiały ogranicza możliwość magazynowania odpadów do 3 miesięcy; 

7)  art. 99 ust. 1 ust. 4, w zw. z art. 16  ustawy Pzp i art. 17 ust. 1 pkt 1 i 2 ustawy Pzp 

poprzez naruszenie zasad zachowania uczciwej konkurencji, proporcjonalności oraz 

równego  traktowania  wykonawców,  a  tym  samym  zaniechanie  przygotowania  i 

prowadzenia  postępowania  z  należytą  starannością,  w  szczególności  poprzez 

dokonanie  opisu  przedmiotu  zamówienia  w  sposób  niejednoznaczny  i 

niewyczerpujący,  nieprecyzyjny  w  zakresie  dotyczącym  braku  podania  przez 

Zamawiającego w Rozdziale II pkt 10 [odpowiednio dla sektorów I i III oraz II pkt 10 

dla  sektorów  II  i  IV]  SWU  lokalizacji  i  terminu  podstawienia  pojemników  oraz  braku 

wskazania  odpowiedzialności  za  stan  techniczny  i  ew.  podstawienie  pojemników 

zastępczych,  co  uniemożliwia  Wykonawcy  prawidłowe  oszacowanie  ceny  oferty, 

ponadto  obsługa  tego  rodzaju  pojemników  narzuca  na  Wykonawcę  konieczność 

posiadania  od  pierwszego  dnia  realizacji  umowy,  specjalistycznego  pojazdu,  który 

jest dedykowany do opróżniania tych pojemników; 

8)  art. 99 ust. 1 ust. 4, w zw. z art. 16  ustawy  Pzp i art. 17 ust. 1 pkt 1 i 2 ustawy Pzp 

poprz

ez naruszenie zasad zachowania uczciwej konkurencji, proporcjonalności oraz 

równego  traktowania  wykonawców,  a  tym  samym  zaniechanie  przygotowania  i 

prowadzenia  postępowania  z  należytą  starannością,  w  szczególności  poprzez 

dokonanie  opisu  przedmiotu  zamówienia  w  sposób  niejednoznaczny  i 

niewyczerpujący,  nieprecyzyjny  w  zakresie  dotyczącym  braku  podania  przez 

Zamawiającego  w  Rozdziale  VII  SWU  w  jakich  sytuacjach  Zamawiający  zamierza 

zlecić prace interwencyjne, na czym te prace mają polegać; 

9)  art. 99 ust. 1 ust. 4, w zw. z art. 16  ustawy  Pzp i art. 17 ust. 1 pkt 1 i 2 ustawy  Pzp 

poprzez naruszenie zasad zachowania uczciwej konkurencji, proporcjonalności oraz 

równego  traktowania  wykonawców,  a  tym  samym  zaniechanie  przygotowania  i 

prowadzenia  postępowania  z  należytą  starannością,  w  szczególności  poprzez 

dokonanie  opisu  przedmiotu  zamówienia  w  sposób  niejednoznaczny  i 

niewyczerpujący, nieprecyzyjny w zakresie dotyczącym sposobu realizacji zawartego 

w §12 Projektu umowy obowiązku, dot. spełniania wymagań określonych w ustawie z 

dnia  11  stycznia  2018  r.  o  elektromobilności  i  paliwach  alternatywnych  (tj.  Dz.U. 

r.  poz.  1083  ze  zm.),  tj.  Zamawiający  nie  podał  jak  będzie  weryfikował 

spełnienie  obowiązku  oraz  nie  podał  w  jak  wyliczyć  stosunek  udziału  pojazdów 

spełniających  wymogi  wynikające  z  ustawy  o  elektromobilności,  w  stosunku  do 

pozostałych  pojazdów,  nie  podał  także  w  jakich  odstępach  czasu  następować  ma 


Sygn. akt:  KIO 2439/22, KIO 2440/22, KIO 2441/22, KIO 2442/22, KIO 2443/22, KIO 
2444/22, 2445/22, 2446/22, 2447/22 
 
 

weryfikacja w tym zakresie; 

10) art. 99 ust. 1 ust. 4, w zw. z art. 16 ustawy Pzp i art. 17 ust. 1 pkt 1 i 2 ustawy Pzp 

poprzez naruszenie zasad zachowania uczciwej konkurencji, proporcjonalności oraz 

równego  traktowania  wykonawców,  a  tym  samym  zaniechanie  przygotowania  i 

prowadzenia  postępowania  z  należytą  starannością,  w  szczególności  poprzez 

dokonanie 

opisu 

przedmiot

u  zamówienia  w  sposób  niejednoznaczny  i 

niewyczerpujący, nieprecyzyjny w zakresie dotyczącym opisu przedmiotu zamówienia 

dotyczącego obsługi nieruchomości niezamieszkałych - brak procedury obsługi, brak 

danych  z  deklaracji,  brak  częstotliwości  podstawienia  /odbioru  w  opisie  przedmiotu 

zamówienia); 

11) art. 99 ust. 1 ust. 4, w zw. z art. 16  ustawy  Pzp i art. 17 ust. 1 pkt 1 i 2 ustawy  Pzp 

poprzez naruszenie zasad zachowania uczciwej konkurencji, proporcjonalności oraz 

równego  traktowania  wykonawców,  a  tym  samym  zaniechanie  przygotowania  i 

prowadzenia  postępowania  z  należytą  starannością,  w  szczególności  poprzez 

dokonanie  opisu  przedmiotu  zamówienia  w  sposób  niejednoznaczny  i 

niewyczerpujący,  nieprecyzyjny  w  zakresie  dotyczącym  opisu  przedmiotu 

zamówienia,  dotyczącego  realizacji  usługi  w  zakresie  odbioru  odpadów 

wielkogabarytowych 

–  brak  w  SWZ  podania  ile  podstawień  kontenerów  i  na  jakich 

lokalizacjach  przewiduje  Zamawiający  (konieczny  harmonogram),  brak  określenia 

średniej wagi odpadów w kontenerze, jaką wykonawca powinien przyjąć w kalkulacji, 

przy  jednoczesnym  ustaleniu  nadmiernego  przydzielenia  Wykonawcy  obowiązku 

odbioru  odpadów  i  sprzątania miejsca  ustawienia kontenerów  jeszcze  3 dni  po jego 

zabraniu. Obowiązek taki spoczywa na - właścicielu nieruchomości i jako nadmierny 

warunek  realizacji  przedmiotu  zamówienia  w  stosunku  do  zapewnienia  potrzeb 

Zamawiającego  wynikających  z  prawidłowej  realizacji  przedmiotu  zamówienia 

zawarty w opisie przedmiotu zamówienia powinien zostać usunięty; 

12) art. 99 ust. 1 ust. 4, w  zw. z art. 16 ustawy Pzp i art. 17 ust. 1 pkt 1 i 2 ustawy Pzp 

poprzez naruszenie zasad zachowania uczciwej konkurencji, proporcjonalności oraz 

równego  traktowania  wykonawców,  a  tym  samym  zaniechanie  przygotowania  i 

prowadzenia  postępowania  z  należytą  starannością,  w  szczególności  poprzez 

dokonanie  opisu  przedmiotu  zamówienia  w  sposób  niejednoznaczny  i 

niewyczerpujący, nieprecyzyjny w zakresie dotyczącym opisu przedmiotu zamówienia 

dotyczącego  obowiązków  Wykonawcy  związanych  obowiązkiem  Wykonawcy  w 

zakresie 

wyposażania aptek w pojemniki na zbieranie zużytych strzykawek i igieł oraz 

braku  utworzenia  w  zestawieniu  kosztów  przez  Zamawiającego  pozycji  dla  tego 

rodzaju usługi lub wskazania innego sposobu rozliczenia; 


Sygn. akt:  KIO 2439/22, KIO 2440/22, KIO 2441/22, KIO 2442/22, KIO 2443/22, KIO 
2444/22, 2445/22, 2446/22, 2447/22 
 
 

13) art.  99  ustawy  Pzp  w  zw.  z  art.  134  ust.  1  pkt  20  ustawy  Pzp  w  zw.  z  art.  8  ust.  1 

ustawy Pzp w zw. z art. 16 pkt 1 i 3 ustawy Pzp i art. 17 ust. 1 ustawy Pzp w zw. z art. 

k.c., w zw. z art. 5 k.c. poprzez ukształtowanie warunków zamówienia w sposób, 

który  narusza  równowagę  stron  umowy,  nie  zapewnia  ekwiwalentności  świadczeń 

stron  umowy  i  przerzuca  na  wykonawcę  ryzyka  związane  ze  zmianą  kosztów 

wykonania  przedmiotu  zamówienia  w  ten  sposób,  że  waloryzacja  wynagrodzenia 

umownego zgodnie z postanowieniami § 18 ust. 4 lit e Postanowień Umowy możliwa 

j

est  po  upływie  12  miesięcy,  podczas  gdy  tempo  wzrostu  cen  materiałów,  energii  i 

usług  w  związku  z  wysoką  inflacją  jest  tak  duże,  że  waloryzacja  wynagrodzenia 

powinna  być  przeprowadzana  co  6  miesięcy  i  kolejna  po  kwartale.  Jednocześnie 

Zamawiający wprowadził 4,5 % limit kwoty o jaką można dokonać waloryzacji. Mając 

na  uwadze  aktualną  sytuację  gospodarczą  tak  ustalony  limit  nie  zapewnia  realizacji 

celu jaki ma spełniać prawidłowo ustalona klauzula waloryzacyjna; 

14)  art.  112  ust.  1  ustawy  Pzp 

poprzez  określenie  warunku  udziału  w  postępowaniu 

dotyczącego zdolności zawodowej, o którym mowa w rozdziale IV pkt 1.2.2.2. SWZ w 

sposób  uniemożliwiający  ocenę  zdolności  wykonawcy  do  należytego  wykonania 

zamówienia, w sytuacji gdy ww. zapis SWZ jest niejasny i niejednoznaczny, gdyż nie 

wynika z niego czy Zamawiający uzna, że warunek udziału jest spełniony w sytuacji, 

gdy wykonawca nie realizował usługi bezpośrednio na rzecz gminy, tj. w sytuacji gdy 

Wykonawca  był  podwykonawcą,  co  oznacza,  że  wprawdzie  realizował  usługę  w 

ram

ach umowy realizowanej na rzecz gminy, ale jego świadczenie nie było usługą dla 

gminy, ani czy Zamawiający uzna, że warunek udziału jest spełniony, w sytuacji, gdy 

Wykonawca realizował usługę odbioru i zagospodarowania odpadów komunalnych z 

terenu  nierucho

mości  niezamieszkałych  lub  z  terenu  PSZOK,  innymi  słowy 

Wykonawca nie ma pewności czy warunek udziału należy rozumieć w taki sposób, że 

zamówienie  na  odbiór  i  zagospodarowanie  odpadów  powinno  być  udzielone  przez 

gminę i obejmować 100 000 mieszkańców;  

15) art. 436 pkt 1 ustawy  Pzp i art. 99 ust. 1 i ust. 4 ustawy  Pzp w zw. z art. 16 ustawy 

Pzp oraz w zw. z art. 8 ust. 1 ustawy Pzp w zw. z art. 3531 k.c. i art. 5 k.c. poprzez 

określenie  przedmiotu  zamówienia,  co  do  terminu  realizacji  poszczególnych 

elementów  usługi,  w  szczególności  czynności  przygotowawczych,  poprzedzających 

rozpoczęcie  usług  odbioru,  zbierania,  transportu  i  zagospodarowania  odpadów 

komunalnych  z  terenu  Sektora,  w  sposób  nieproporcjonalnie  krótki  30  dni, 

nieuwzględniający  minimalnych  terminów  koniecznych  do  spełnienia  świadczenia  w 

sposób  należyty,  w  sposób  utrudniający  uczciwą  konkurencję  oraz  sprzeczny  z 

właściwością  stosunku  prawnego  i  naruszający  kontraktową  równowagę  stron,  w 


Sygn. akt:  KIO 2439/22, KIO 2440/22, KIO 2441/22, KIO 2442/22, KIO 2443/22, KIO 
2444/22, 2445/22, 2446/22, 2447/22 
 
 

szczególności  poprzez  zaniechanie  wyznaczenia  minimalnego  okresu  pomiędzy 

podpisaniem  umowy,  a  rozpoczęciem  świadczenia  usługi,  co  utrudnia  rzetelną 

kalkulację  oferty,  stwarza  ryzyko  złożenia  nieporównywalnych  ofert,  uprzywilejowuje 

wykonawców obecnie realizujących usługę na rzecz Zamawiającego;  

Odwołujący ALBA wnosił o uwzględnienie odwołania i nakazanie Zamawiającemu dokonania 

zmiany  warunków  zamówienia  w  sposób  uwzględniający  argumentację  zawartą  w 

odwołaniu, w szczególności polegającą na dokonaniu: 

zmiany  §  15  ust.  2  pkt  14  lit.  r)  [lit.  q  w  dokumentacji  dla  sektorów  II  i  IV]  Projektu 

umowy  w  taki  sposób,  by  obowiązki  Wykonawcy  w  zakresie  pkt  XVII  [pkt  XVI  w 

dokumentacji dla sektorów II i IV] SWU i co za tym idzie kara umowna była ustalona 

w  wysokości  adekwatnej  do  obiektywnych  możliwości  wykonawcy  zapewnienia 

poziomów przygotowania do ponownego użycia i recyklingu odpadów komunalnych, 

jednak nie więcej niż 50% kary nałożonej na Zamawiającego na podstawie przepisów 

u.c.p.g.  za  nieuzyskanie przez  Zamawiającego  odpowiednich poziomów  recyklingu i 

przygotowania do ponownego użycia odpadów komunalnych, o których mowa w art. 

3b ust. 1 u.c.p.g.; ewentualnie 

wykreślenia § 15 ust. 2 pkt 14 lit. r) [lit. q w dokumentacji dla sektorów II i IV] Projektu 

umowy;  

Zmiany  postanowień  Rozdziału  XVII  pkt  7  [Rozdziału  XVI  w  dokumentacji  dla 

sektorów  II  i  IV]  SWU,  w  sposób,  który  dostosuje  wskazany  tu  wzór  obliczania 

wysokości  kary  za  nieosiągnięcie  poziomu  recyklingu  do  realnego  wpływu  stron 

Umowy  na  jego  osiągnięcie,  wynikający  z  tego,  jaki  procent  realizacji  poziomu 

samodzielnie,  niezależnie  od  Wykonawcy  osiąga  gmina  –  Zamawiający  –  10  %. 

Następnie  pozostawienie  Wykonawcy  do  realizacji  poziomu  odpowiadającego  25% 

będącym  różnicą  pomiędzy  poziomem  recyklingu  35%  a  poziomem  uzyskiwanym 

przez Zamawiającego 10%, tj, np. w sposób następujący:  

WK2 = (MB1 

– 10 %) x S 

gdzie:  

a) WK2 

– wysokość kary wyrażona w zł;  

b) MB1 

– brakująca masa odpadów komunalnych,  

c) 10% samodzielnie uzyskany przez Zamawiającego poziom recyklingu;  

d)  S  - 

stawka  opłaty  za  umieszczenie  zmieszanych  odpadów  komunalnych  na 

składowisko, określonej w przepisach wydanych na podstawie art. 290 ustawy z dnia 

27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska (Dz.U. z 2021 r. poz. 1973 ze zm.). 

Zmiany postanowień § 1 ust. 4 Projektu umowy w sposób zapewniający:  

a) jednoznaczne określenie jakiego rodzaju nieruchomości Zamawiający będzie mógł 


Sygn. akt:  KIO 2439/22, KIO 2440/22, KIO 2441/22, KIO 2442/22, KIO 2443/22, KIO 
2444/22, 2445/22, 2446/22, 2447/22 
 
 

wyłączyć od świadczenia usługi, np. nieruchomości niezamieszkałe;  

b)  ustalenie  zasad  przeliczania  zmiany  wynagrodzenia  w  przypadku  wprowadzenia 

ograniczenia  zakresu  przedmiotu  umowy  na  skutek  ograniczenia  zakresu 

obsługiwanych nieruchomości;  

ewentualnie  

wykreślenia § 1 ust. 4 Projektu umowy; 

Usunięcia  niezgodnych  z  przepisami  prawa  –  w  tym  ustawy  Pzp  regulacji 

dotyczących  prawa  opcji  zawartych  w  dokumentacji  Postępowania-  §  2  ust.  3-6 

Projektu Umowy, ogłoszeniu o zamówieniu, 

ewentualnie  

zastąpienia  niezgodnych  z  przepisami  prawa  regulacji  dotyczących  prawa  opcji 

zawartych  w  dokumentacji  Postępowania  postanowieniami  zgodnymi  z  regulacją 

ustawy Pzp; 

5.  z

miany postanowień w pkt 1 rozdziału XIII SWU oraz postanowień załącznika nr 24 

[rozdziału XII SWU oraz postanowień załącznika nr 23 w dokumentacji dla sektorów II 

i  IV] 

do  SWU,  w  taki  sposób,  aby  uzyskał  brzmienie  odpowiadające  następującym 

warunkom:  Ws

zystkie  pojazdy  służące  do  odbioru  odpadów  z  MGO  powinny  być 

wyposażone w sprawny system:  

a) wideo rejestracji obrazu z możliwością przekazywania go w czasie rzeczywistym,  

b) monitoringu bazującego na systemie pozycjonowania satelitarnego, umożliwiający 

trwałe zapisywanie, przechowywanie i odczytywanie danych o położeniu i miejscach 

postojów pojazdów,  

c) czujników zapisujących dane o miejscach wyładunku odpadów. 

Dokonanie  zmiany  postanowień  rozdziału  IX  ust.  3  pkt  4  [VIII  ust.  3  pkt  4  w 

dokumentacji  dla 

sektorów  II  i  IV]  SWU  w  taki  sposób,  aby  wykreślono  z  niego 

ograniczenie magazynowania odpadów tylko do 3 miesięcy; 

Sprecyzowania postanowień Rozdziału II pkt 13 SWU w taki sposób, aby wykonawca 

mógł  ustalić  w  jakich  lokalizacjach  i  w  jakim  terminie  ma  dokonać  podstawienia 

pojemników  oraz  wskazanie  kto  ponosi  odpowiedzialność  za  stan  techniczny  i 

ewentualne podstawienie pojemników zastępczych; 

Sprecyzowania postanowień Rozdziału VII SWU w taki sposób, aby wykonawca mógł 

ustalić w jakich sytuacjach Zamawiający zamierza zlecić prace interwencyjne oraz z 

jakich nieruchomości; 

Sprecyzowania  postanowień  SWZ  w  zakresie  dotyczącym  obowiązku  Wykonawcy 

wynikającego  z  §  12  Projektu  Umowy,  w  taki  sposób  aby  wskazane  zostało  wg 

jakiego  wzoru  ustalany  będzie  stosunek  pojazdów  spełniających  wymogi  o 


Sygn. akt:  KIO 2439/22, KIO 2440/22, KIO 2441/22, KIO 2442/22, KIO 2443/22, KIO 
2444/22, 2445/22, 2446/22, 2447/22 
 
 

elektromobilności  w  odniesieniu  do  pozostałych  pojazdów,  za  pomocą  których 

Wykonawca  ma  świadczyć  usługę  i  w  jakich  odstępach  czasu  kwestia  ta  ma  być 

weryfikowana  (czy  dotyczy  to  tylko  pojazdów  zgłoszonych  podstawowych  czy 

pojazdów faktycznie odbierających odpady w danej wskazanej przez Zamawiającego 

jednostce czasu);  

Sprecyzowania postanowień SWZ w zakresie dotyczącym obowiązku Wykonawcy w 

zakresie realizacji usługi na nieruchomościach niezamieszkałych poprzez:  

a)  Ustalenie procedury obsługi  tych nieruchomości  (w jaki  sposób  będą  wykonawcy 

zg

łaszane nieruchomości do obsługi i jakie dane otrzyma wykonawca)  

b)  Ustalenia  w  jaki  sposób  będą  zgłaszane  podstawienia/  zabrania  czy  też 

częstotliwość odbioru odpadów;  

c)  Zawarcie  w  postanowieniach  SWZ  danych  z  deklaracji  dla  nieruchomości 

niezamieszkałych;  

d)  Ustalenie,  prawa  do  odmowy  przyjęcia  zlecenia  podstawienia  pojemników  do 

czasu  poprawienia  deklaracji  nieprawidłowo  wypełnionej,  tj.  takiej  gdzie  udział 

odpadów  zmieszanych  jest  niezgodny  z  regulaminem  utrzymania  czystości  i 

porządku we Wrocławiu;  

Sprecyzowania postanowień SWZ w zakresie dotyczącym obowiązku Wykonawcy w 

zakresie  realizacji  usługi  odbioru  odpadów  wielkogabarytowych,  w  taki  sposób,  aby 

Wykonawca  nie  miał  obowiązku  odbioru  odpadów  i  sprzątania  miejsca  ustawienia 

kontenerów  jeszcze  3  dni  po  ich  zabraniu  (-  jest  to  obowiązek  właściciela 

nieruchomości)  oraz  aby  każdy  Wykonawca  zainteresowany  udziałem  w 

postępowaniu mógł uzyskać informacje dotyczące:  

a)  ilości  podstawień  kontenerów  i  na  jakich  lokalizacjach  przewiduje  Zamawiający 

(konieczny harmonogram),  

b)  średniej  wagi  odpadów  w  kontenerze,  jaką  Wykonawca  powinien  przyjąć  w 

kalkulacji;  

c) Instrukcji postępowania w przypadku zgromadzenia w kontenerze odpadów innych 

niż wielkogabarytowe i sposobu rozliczenia usługi; 

12. Sprecyzowania postan

owień SWZ w zakresie dotyczącym obowiązku Wykonawcy w 

zakresie  wyposażenia  aptek  w  pojemniki  do  zbierania  zużytych  strzykawek  i  igieł 

poprzez  utworzenia  w  zestawieniu  kosztów  przez  Zamawiającego  pozycji  dla  tego 

rodzaju usługi lub wskazanie na inny sposób rozliczenia; 

Zmiany  postanowień  §  18  ust.  4  lit  e  o  kolejne  w  taki  sposób,  aby  umożliwiły 

dokonanie  waloryzacji  wynagrodzenia  po  upływie  6  miesięcy  od  daty  zawarcia 

umowy  wg  wskaźnika  uprawniającego  do  dokonania  zmiany  wynagrodzenia 


Sygn. akt:  KIO 2439/22, KIO 2440/22, KIO 2441/22, KIO 2442/22, KIO 2443/22, KIO 
2444/22, 2445/22, 2446/22, 2447/22 
 
 

wskaźnika  cen  towarów  i  usług  konsumpcyjnych  za  kwartał  do  poprzedniego 

kwartału, a nie średniorocznego wskaźnika cen towarów konsumpcyjnych i usług oraz 

aby  Zamawiający  dopuszczał  maksymalną  wartość  zmiany  wynagrodzenia  do 

wysokości ±20 % całkowitej wartości przedmiotu umowy brutto. 

Sprecyzowania  postanowień  SWZ  w  zakresie  dotyczącym  warunku  udziału  z  pkt 

1.2.2.2 rozdziału IV SWZ w taki sposób, aby jego treść nie budziła wątpliwości i była 

jednoznaczna, tj. aby uzyskał brzmienie: „wykonawca spełni warunek jeżeli wykaże, 

że wykonał, a w przypadku świadczeń okresowych lub ciągłych wykonuje w okresie 

ostatnich  4  lat  przed  upływem  terminu  składania  ofert,  a  jeżeli  okres  prowadzenia 

działalności  jest  krótszy  –  w  tym  okresie  zamówienie  w  zakresie  odbioru  i 

zagospodarowania  niesegregowa

nych  (zmieszanych)  odpadów  komunalnych  i 

odpadów  komunalnych  selektywnie  gromadzonych  na  podstawie  umowy  zawartej 

bezpośrednio  z  gminą,  w  ramach  której  obsługiwał  obszar  zamieszkały  przez  co 

najmniej 100 000 osób (według danych Głównego Urzędu Statystycznego za rok, w 

którym umowa na zamówienie została zawarta), nieprzerwanie przez okres minimum 

12 kolejnych miesięcy kalendarzowych”; 

Zmiany postanowień § 4 ust. 3 Projektu Umowy w taki sposób aby uzyskał brzmienie: 

„Strony  ustalają,  że  przedmiot  umowy  w  zakresie  określonym  w  SWU  z 

zastrzeżeniem  SWU  rozdz.  XI  pkt  2,  rozdz.  XIII  pkt  2,  rozdz.  XVI,  [rozdz.  X  pkt  2, 

rozdz. XII pkt 2, rozdz. 

XV w dokumentacji dla sektorów II i IV] świadczony będzie nie 

wcześniej  niż  od  dnia  01.01.2023  r.  i  nie  później  niż  do  dnia  31.12.2023  r.,  z 

zastrzeżeniem  ust.  4  i  ust.  5.  Zamawiający  zastrzega,  że  termin  rozpoczęcia 

świadczenia usługi rozpocznie się nie wcześniej niż 60 dni od dnia zawarcia umowy”; 

Uzasadniając odwołanie, Odwołujący ALBA wskazał: 

Wstęp  

1.  Zamawiający  prowadzi  Postępowanie  o  udzielenie  zamówienia  publicznego,  którego 

przedmiotem  jest  odbiór,  zbieranie,  transport  i  zagospodarowanie  odpadów  komunalnych 

pochodzących z terenu Gminy Wrocław w obrębie Sektora IV – Psie Pole.  

2. Zamówienie będzie realizowane od dnia zawarcia umowy do dnia 29.02.2024 r.  

3.  Przedmiotowe  Postępowanie  zostało  ogłoszone  w  wyniku  unieważnienia  w  dniu 

r.  wcześniej  ogłoszonego  postępowania  na  świadczenie  usługi  „Odbiór, 

zbieranie,  transport  i  zagospodarowan

ie  odpadów  komunalnych  pochodzących  z  terenu 

Gminy  Wrocław  w  obrębie  Sektora  IV  –  Psie  Pole”,  które  miało  trwać  od  dnia  zawarcia 

umowy  do  dnia  28.02.2026  r.  Wcześniejsze  Postępowanie  zostało  unieważnione  na 

podstawie art. 255 pkt 3 ustawy pzp, tj. z powodu 

ustalenia przez Zamawiającego, że cena 


Sygn. akt:  KIO 2439/22, KIO 2440/22, KIO 2441/22, KIO 2442/22, KIO 2443/22, KIO 
2444/22, 2445/22, 2446/22, 2447/22 
 
 

najkorzystniejszej  oferty  przekracza  kwotę  jaką  Zamawiający  zamierzał  przeznaczyć  na 

sfinansowanie przedmiotu Zamówienia.  

4. Zamawiający przygotował dokumentację Postępowania w taki sposób, który ujawnia jego 

zamiar 

zmniejszenia zakresu przedmiotu zamówienia w stosunku do wcześniej ogłoszonego 

Postępowania. Jednocześnie dokonał tego w sposób sprzeczny z przepisami ustawy pzp, co 

doprowadziło  do  uniemożliwienia  Odwołującemu  złożenia  oferty,  która  możliwa  będzie  do 

por

ównania  z  innymi  ofertami  złożonymi  w  Postępowaniu  –  postanowienia  dokumentacji 

postępowania jako nieprawidłowe, nieprecyzyjne - uniemożliwiają prawidłowe skalkulowanie 

i sporządzenie oferty przez wykonawców.  

I. AD. ZARZUT 1 (kary za nieosiągnięcie poziomów recyklingu)  

1.  Zamawiający    w  pkt  4  ppkt  8  Rozdziału  I  Załącznika  nr  1  do  SWZ  –Szczegółowych 

Warunków  Umowy  (dalej:  SWU),  określił,  że  w  ramach  realizacji  przedmiotu  zamówienia 

Wykonawca  zobowiązany  jest  do  osiągania  rocznych  poziomów  przygotowania  do 

ponownego użycia i recyklingu odpadów komunalnych. 

2.  Rozdział  XVI  SWU  (str.  39-40)  zawiera  regulacje  dotyczące  obowiązków  Wykonawcy  w 

związku z koniecznością osiągnięcia przez niego rocznych poziomów recyklingu. Treść SWU 

mająca  istotne  znaczenie  dla  rozstrzygnięcia  sprawy  w  zakresie  zarzutów  dot.  poziomów 

recyklingu: 

Pkt 1 ppkt 2 Rozdziału XVI SWU: 

„  Wykonawca  ma  obowiązek  zagospodarować  odebrane  i  zebrane  odpady  komunalne,  w 

tym  również  odpady  zebrane  w  ramach  prac  interwencyjnych,  usuwania  odpadów 

zgromadzonych  w  miejscach  do  tego  celu  nieprzeznaczonych  w  sposób  zapewniający 

osiągnięcie rocznych poziomów: (..)  

2) przygotowania do ponownego użycia i recyklingu odpadów komunalnych, o którym mowa 

w art. 3b usta

wy o utrzymaniu czystości i porządku w gminach, w wysokości 35% wagowo za 

rok 2023, na podstawie art. 3b ust. 3 ustawy o utrzymaniu czystości i porządku w gminach. 

Osiągany  w  roku  rozliczeniowym  poziom  przygotowania  do  ponownego  użycia  i  recyklingu 

odpadów komunalnych oblicza się:  

a)  zgodnie  z  zasadami  określonymi  w  art.  3b  ustawy  o  utrzymaniu  czystości  i  porządku  w 

gminach  oraz  przepisach  wykonawczych  wydanych  na  podstawie  art.  3b  ust.  3  ustawy  o 

utrzymaniu czystości i porządku w gminach;  

b)  w  stosunku  d

o  masy  odpadów  tych  rodzajów  odpadów  uwzględnianych  w  obliczeniach 

poziomów zgodnie z przepisami powołanymi w lit. a, które w toku wykonywania przedmiotu 

zamówienia  Wykonawca  odebrał  od  właścicieli  nieruchomości,  zebrał  lub  zostały 

Wykonawcy przekazane prz

ez Zamawiającego do zagospodarowania”. 

pkt 7 ppkt 2 rozdziału XVI SWU: 


Sygn. akt:  KIO 2439/22, KIO 2440/22, KIO 2441/22, KIO 2442/22, KIO 2443/22, KIO 
2444/22, 2445/22, 2446/22, 2447/22 
 
 

„Sposób obliczania kar za nieosiągnięcie poziomów: 

2) przygotowania do ponownego użycia i recyklingu odpadów komunalnych:  

WK2 = MB1 x S 

gdzie:  

• WK2 –wysokość kary wyrażona w zł, 

• MB1 –brakująca masa odpadów komunalnych, wymagana do osiągnięcia poziomu, o 

którym mowa w pkt 1 ppkt 2), wyrażona w Mg,  

•  S  -stawka  opłaty  za  umieszczenie  zmieszanych  odpadów  komunalnych  na  składowisko, 

określonej w przepisach wydanych na podstawie art. 290 ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. 

Prawo ochrony środowiska (Dz.U. z 2021 r. poz. 1973 ze zm.)”. 

3. Zgodnie z pkt 4ppkt 3 i 4 rozdziału III SWU po stronie Wykonawcy leży kontrola zawartości 

pojemników  i  worków  co  do  zgodności  zbieranych  w  nich  odpadów  z  Regulaminem 

utrzymania  czystości  i  porządku  w  gminach,  przy  czym  jeżeli  właściciel  nieruchomości  nie 

dopełnił  obowiązku  selektywnego  zbierania  odpadów,  Wykonawca  przekazuje  o  tym 

stosowną informację Zamawiającemu i właścicielowi nieruchomości, a następnie –zgodnie z 

tymi  postanowieniami  SWU  ma  obowiązek  odebrać  przedmiotowe  odpady  jako  zmieszane 

(niesegregowane) odpady komunalne. 

4.  Zamawiający  nie  umieścił  w  dokumentacji  postępowania  obowiązku  przeprowadzania 

akcji  edukacji  ekologicznej  przez  Wykonawcę,  która  to  okoliczność  ma  bezpośrednie 

przełożenie  na  kształtowanie  świadomości  społeczeństwa  o  istotnym  znaczeniu 

segregowania odpadów i w konsekwencji ma przełożenie na osiąganie poziomów recyklingu.   

5.  Ponadto  Zamawiający  ustanowił  kary  umowne  za  nieosiągnięcie  poziomu  recyklingu  w 

§15  ust.  2  pkt  14  lit  r  [q]  (str.  25)  projektu  Umowy  –załącznika  nr  A  do  SWZ,  w  sposób 

następujący:  

„r) za nieosiągnięcie przez Wykonawcę poziomu, o którym mowa w SWU, rozdział XVI, pkt 1, 

ppkt  2,  w  wysokości  obliczonej  jako  iloczyn  stawki  opłaty  za  umieszczenie 

niesegregowanych  (zmieszanych)  odpadów  komunalnych  na  składowisku,  określonej  w 

przepisach  wydanych  na  podstawie  art.  290  ustawy  z  dnia  27  kwietnia  2001  r.  Prawo 

ochrony  środowiska  (tj.  Dz.U.  2021  r.  poz.  1973  ze  zm.)  i  brakującej  masy  odpadów 

komunalnych wyrażonej w Mg, wymaganej do osiągnięcia poziomu, o którym mowa w SWU 

rozdział XVI, pkt 1, ppkt 2) (obliczonej zgodnie z SWU, rozdział XVI, pkt 7, ppkt 2)”. 

Zamawiający  w  taki  sposób  ukształtował  postanowienia  dokumentacji  Postępowania,  że 

nie  ulega  najmniejszej  wątpliwości,  że  przeniósł  na  Wykonawcę  pełną  odpowiedzialność, 

jaką  może  ponieść  Gmina  Wrocław  (Zamawiający)  za  nieosiągnięcie  poziomów  recyklingu 

zgo

dnie  z  art.  9z  ustawy  o  utrzymaniu  czystości  i  porządku  w  gminach  w  ramach  sektora, 

którego  dotyczy  przedmiot  Umowy.  Wyprzedzając  argumentację  Zamawiającego,  która 


Sygn. akt:  KIO 2439/22, KIO 2440/22, KIO 2441/22, KIO 2442/22, KIO 2443/22, KIO 
2444/22, 2445/22, 2446/22, 2447/22 
 
 

zapewne  zmierzać  będzie  do  tego,  że  kwestię  przeniesienia  na  Wykonawcę  pełnej 

odpowiedzialno

ści za nieosiągnięcie poziomów recyclingu rozważała Izba w postępowaniach 

odwoławczych  odpowiednio  w  2020  r.  i  2022  r.,  Odwołujący  podaje,  że  z  uwagi  na  istotne 

zmniejszenie  i  zmianę  opisu  przedmiotu  zamówienia  w  stosunku  do  poprzednich 

postępowań  (np.  zmniejszenie  częstotliwości  odbioru  odpadów  selektywnie  zbieranych 

utrzymywanie 

wysokiej  częstotliwości  odbioru  dla  odpadów  zmieszanych),  obciążenie 

Wykonawcy  w 

rzeczywistości  wyższą  niż  ustawowo przypisaną Gminie odpowiedzialnością 

za nieosiągnięcie poziomu recyklingu na poziomie 35% w 2023 r. jest wyrazem naruszenia 

przepisów  art.  433  ust.  2  ustawy  Pzp  w  związku  z  art.  431  ustawy  pzp,  a  osiągnięcie 

ustalonego  poziomu  doznaje  jeszcze 

większych przeszkód–ryzyko jego nie osiągniecia jest 

jeszcze  wyższe  niż  w  poprzednich  Postępowaniach.  Zgodnie  z  uzasadnieniem  do 

wprowadzenia  regulacji  dot.  art.  433  ustawy  Pzp  Ustawodawca  podał:  „Skutkiem  tego 

przepisu  jest  jasna  dyrektywa  dla  zamawiających,  aby  postanowień  umownych  nie 

kształtować w sposób rażąco nieproporcjonalny, a co za tym idzie nie przerzucać wszystkich 

ryzyk  realizacji  zamówienia  na  wykonawcę”.  Wprowadzenie  tej  zasady  nie  ma  na  celu 

uniemożliwienia zamawiającym takiego ukształtowania treści umowy, który jest uzasadniony 

specyfiką,  rodzajem,  wartością,  sprawną  realizacją  zamówienia,  a  jedynie  eliminacje 

postanowień  umowy  rażąco  naruszających  interesy  wykonawców.  Wykonawcy  mający 

zastrzeżenia  do  zaproponowanych  postanowień  umownych  będą  mogli  je  zweryfikować 

przez skorzystanie z odwołania w tym zakresie”. 

7.  O

dwołujący  wskazuje,  na  szereg  obowiązków,  które  w  celu  osiągnięcia  poziomów 

recyklingu  zrealizować  musi  gmina  –  tu  Zamawiający,  a  na  jakie  nie  ma  najmniejszego 

wpływu  Wykonawca.  Zgodnie  z  art.  6c  ust.  1  u.c.p.g.  to  Zamawiający  jest  zobowiązany  do 

zorganizo

wania odbierania odpadów komunalnych od właścicieli nieruchomości, na których 

zamieszkują mieszkańcy, następnie zgodnie z art. 4 u.c.p.g. rada gminy uchwala regulamin 

utrzymania czystości i porządku na terenie gminy, który jest podstawowym aktem prawnym 

ok

reślającym  sposób  gospodarowania  odpadami  w  gminie.  W  art.  4  u.c.p.g.  ustawodawca 

wskazuje na elementy określane w regulaminie, m.in.: d) selektywnego zbierania i odbierania 

odpadów komunalnych obejmującego co najmniej: papier, metale, tworzywa sztuczne, szkło, 

odpady  opakowaniowe  wielomateriałowe  oraz  bioodpady,  e)  selektywnego  zbierania 

odpadów  komunalnych  prowadzonego  przez  punkty  selektywnego  zbierania  odpadów 

komunalnych  w  sposób  umożliwiający  łatwy  dostęp  dla  wszystkich  mieszkańców  gminy, 

które  zapewniają  przyjmowanie  co  najmniej  odpadów  komunalnych:  wymienionych  w  lit.  a, 

odpadów  niebezpiecznych,  przeterminowanych  leków  i  chemikaliów,  odpadów 

niekwalifikujących się do odpadów medycznych, które powstały w gospodarstwie domowym 

w  wyniku  przyjmowania  pro

duktów  leczniczych w  formie  iniekcji  i  prowadzenia  monitoringu 


Sygn. akt:  KIO 2439/22, KIO 2440/22, KIO 2441/22, KIO 2442/22, KIO 2443/22, KIO 
2444/22, 2445/22, 2446/22, 2447/22 
 
 

poziomu  substancji  we  krwi,  w  szczególności  igieł  i  strzykawek,  zużytych  baterii  i 

akumulatorów,  zużytego  sprzętu  elektrycznego  i  elektronicznego,  mebli  i  innych  odpadów 

wielkogabarytowych,  zużytych  opon  oraz  odpadów  tekstyliów  i  odzieży,  a  także  odpadów 

budowlanych i rozbiórkowych z gospodarstw domowych, f) rodzaju i minimalnej pojemności 

pojemników  lub  worków,  przeznaczonych  do  zbierania  odpadów  komunalnych  na  terenie 

nieruchomości, w tym na terenach przeznaczonych do użytku publicznego oraz na drogach 

publicznych,  warunków  rozmieszczania  tych  pojemników  i  worków  oraz  utrzymania 

pojemników w odpowiednim stanie sanitarnym, porządkowym i technicznym; g) wprowadzić 

obowiązek  selektywnego  zbierania  i  odbierania  odpadów  komunalnych  innych  niż 

wymienione pod lit. a (powyżej) oraz określić wymagania w zakresie selektywnego zbierania 

tych  odpadów,  h)  średniej  ilości  odpadów  komunalnych  wytwarzanych  w  gospodarstwach 

domowych  bądź  w  innych  źródłach,  i)  liczby  osób  korzystających  z  tych  pojemników  lub 

worków;  j)  innych  wymagań wynikających  z  wojewódzkiego planu gospodarki odpadami.  k) 

Ustalenia warunków, kiedy obowiązek selektywnej zbiórki uważa się za spełniony.  

8.  To 

Zamawiający  sprawuje  kontrolę  nad  wypełnieniem  obowiązku  zbierania  odpadów 

komunalnych  w  sposób  selektywny,  ustalając  m.in.  zasady  nakładania  i  określania  opłaty 

podwyższonej w przypadku stwierdzenia naruszenia zasad selektywnej zbiórki odpadów(art. 

9u  u.c.p.g.,art.  6k  ust.  3  u.c.p.g.).  Wykonawca  w  tym  zakresie  nie  ma  najmniejszej 

przestrzeni do działania. Skoro to Zamawiający posiada opisane powyżej instrumenty, które 

mają  wpływ  na  zdyscyplinowanie  mieszkańców  do  selektywnej  zbiórki  odpadów  i 

bezpośrednio mogą przełożyć się na realizację poziomu recyklingu, to dlaczego Wykonawca 

obarczony  jest  pełną  odpowiedzialnością  za  jego  nieosiągnięcie.  Ponadto  Odwołujący 

dysponuje  pismem  z  Gminy  Wrocław,  zgodnie  z  którym  Gmina  nie  wszczęła  żadnego 

postępowania  o  nałożenie  opłaty  podwyższonej,  pomimo  dokonywania  w  tym  zakresie 

zgłoszeń  przez  wykonawców,  którzy  świadczą  usługi  tożsame  z  przedmiotem  zamówienia. 

W  ocenie  Odwołującego,  przeniesienie  na  Wykonawcę  pełnej  odpowiedzialności  za 

nieosiągnięcie  poziomów  recyklingu  odbiera  motywację  Zamawiającemu  do  podejmowania 

jakichkolwiek działań  mających  na  celu  ich osiągnięcie,  co także  potwierdza  przedstawiony 

dowód.  

9. Wykonawca ma jedynie ograniczony wpływ na osiągniecie tych poziomów, a w stosunku 

do  poprzednich  postępowań  jeszcze  mniejszy,  ponieważ  Zamawiający  usunął  z  opisu 

przedmiotu zamówienia obowiązek prowadzenia akcji edukacyjnej przez Wykonawcę. SWZ 

nie  prze

widuje  jakichkolwiek  działań  edukacyjnych,  ani  innych  działań  ze  strony 

Zamawiającego  czy  Wykonawcy,  które  miałyby  prowadzić  do  podwyższenia  poziomu 

selektywnej zbiórki odpadów.  

10.  Jedynym  obowiązkiem  Wykonawcy,  który  może  mieć  minimalne  przełożenie  na 


Sygn. akt:  KIO 2439/22, KIO 2440/22, KIO 2441/22, KIO 2442/22, KIO 2443/22, KIO 
2444/22, 2445/22, 2446/22, 2447/22 
 
 

o

siągnięcie  ustalonych  poziomów  recyklingu  jest  wskazany  wpkt  4  ppkt  3  i  4  rozdziału  III 

SWU obowiązek Wykonawcy polegający na kontroli zawartości pojemników i worków, co do 

zgodności  zbieranych  w  nich  odpadów  z  Regulaminem  utrzymania  czystości  i  porządku  w 

gminach,  przy  czym, 

jeżeli  właściciel  nieruchomości  nie  dopełnił  obowiązku  selektywnego 

zbierania  odpadów,  Wykonawca  przekazuje  o  tym  stosowną  informację  Zamawiającemu  i 

właścicielowi  nieruchomości,  a  następnie  –zgodnie  z  tymi  postanowieniami  SWU,  ma 

obow

iązek  odebrać  przedmiotowe  odpady  jako  zmieszane  (niesegregowane)  odpady 

komunalne. 

I  w  tym  miejscu  Odwołujący  podaje,  że  tak  skonstruowana  postanowienia 

powodują  zwiększenie  udział  odpadów  zmieszanych  w  całym  strumieniu  odbieranych 

odpadów, z których to wysortowanie selektywnych odpadów, mających wpływ na osiągnięcie 

poziomów recyklingu jest znikomy.  

11.  Zamawiający  dodatkowo  przyjmuje  deklaracje  od  właścicieli  nieruchomości  przekazuje 

do  realizacji  wykonawcy,  które  są  niezgodnych  z  regulaminem  utrzymania  czystości  i 

porządku  na  terenie  Wrocławia  co  w  konsekwencji  doprowadza  do  przekroczenia  udziału 

odpadów  zmieszanych  w  ogólnej  masie  odpadów  odbieranych,  a  co  za  tym  idzie  jeszcze 

większe ryzyko nieosiągnięcia poziomów recyklingu 

12. Osiągnięcie wymaganych poziomów recyklingu w przypadku, gdy ponad 50% strumienia 

odpadów  odbieranych  w  danym  Sektorze  to  odpady  zmieszane,  dla  których  poziomy 

recyklingu osiągane przez instalacje komunalne  oscylują na  poziomie  około 3%.  Kluczowy, 

jak  pokazuje  powyższy  przykład,  jest  wpływ  dużego  udziału  zmieszanych  odpadów 

komunalnych  w  całym  strumieniu  odpadów  na  poziomy  recyklingu.  Ponieważ  odpady 

zmieszane  jako  frakcja  stanowią  ponad  połowę  strumienia  odpadów,  to  możliwość 

wysortowania z odpadów zmieszanych –odpadów, które można oddać do recyklera, stanowi 

o  istocie  problemu  przy  uzyskaniu  ustalonych  poziomów  recyklingu.  Ponadto  recyklerzy 

posiadają  standardy,  które  wynikają  z  konkretnych  danych  technologicznych  i  składu 

chemicznego  danego  rodzaju  odpadu  wysortowanego.  Zatem  tylko  niewielki  procent 

strumienia odpadów zmieszanych będzie mógł mieć udział w uzyskaniu ustalonego poziomu 

recyklingu.  Często  w  trakcie  połączenia  się  odpadów  nadających  się  do  recyklingu  w 

strumieniu  odpadów  zmieszanych  dochodzi  do  ich  zanieczyszczenia  np.  papieru  czy 

tworzyw  szt. 

w  taki  sposób,  że  nie  jest  możliwy  jego  recykling,  z  tego  powodu  recyklerzy 

zainteresowani  są  odpadami  selektywnie  zbieranymi,  a  nie  wysortowanymi  z  odpadów 

zmieszanych. Zamawiający ma pełną wiedzę w zakresie powyższego, ponieważ wynika ona 

ze  sprawozdań  składanych  Zamawiającemu  przez  podmioty  odbierające  odpady  z 

Wrocławia.  Jak  powyżej  wykazano  słaba  jakość  odpadów  „u  źródła”  ma  bezpośrednie 

przełożenie  na  możliwość  uzyskania  poziomów  recyklingu,  natomiast  Wykonawca  nie 

posiada  narzędzi,  które  są  w  dyspozycji  Zamawiającego  (akcje  edukacyjne,  system 


Sygn. akt:  KIO 2439/22, KIO 2440/22, KIO 2441/22, KIO 2442/22, KIO 2443/22, KIO 
2444/22, 2445/22, 2446/22, 2447/22 
 
 

sankcyjny, tworzenie planów i regulaminów), które mogłyby zdyscyplinować mieszkańców do 

zwiększenia  udziału  odpadów  selektywnie  zbieranych  w  ogólnym  strumieniu  odpadów. 

Abstrahując  już od faktu,  iż  Zmawiający ma ustawowe uprawnienie wliczenia do  poziomów 

recyklingu  pochodzących  z  innych  źródeł  np.  z  punktów  skupu    czy  wliczenia  kompostu  z 

przydomowych  kompostowników.  Zgodnie  ze  sporządzoną  na  zlecenie  Zamawiającego 

„Analizą  stanu  gospodarki  odpadami  komunalnymi  dla  miasta  Wrocławia  za  rok  2021”  to 

właśnie  surowce  z  punktów  skupu  były  dla  Zamawiającego  czynnikiem  umożliwiającym 

osiągnięcie poziomów recyklingu w roku 2021; 

13.  W  związku  z  opublikowanym  w  dniu  20  sierpnia  2021  r.    Rozporządzeniem  Ministra 

Klimatu  i  Środowiska  z  dnia  3  sierpnia  2021  r.  w  sprawie  sposobu  obliczania  poziomów 

przygotowania do ponownego użycia i recyklingu odpadów komunalnych (Dz. U. poz. 1530), 

które  weszło  w  życie  w  dniu  4  września  2021  r.,  wprowadzono  nowy  sposób  ustalania 

poziomu  recyklingu  w  odniesieniu  do  wszystkich  wytworzonych  odpadów  komunalnych,  a 

także  określono  nowy  sposób  obliczania  masy  odpadów  komunalnych  poddanych 

recyklingowi.  Zgodnie  z  nową  regulacją  -masę  odpadów  komunalnych  poddanych 

recyklingowi oblicza 

się dopiero po wyjściu odpadu z instalacji, w której dany odpad będzie 

przygotowany do recyklingu. Masę odpadów komunalnych poddanych recyklingowi –czyli tę, 

która  wliczana  jest  do  poziomów  recyklingu,    ustala  się  wg  jego  wagi,  którą  Wykonawca 

przekaże  do  recyklera  -„masę  odpadów  komunalnych  poddanych  recyklingowi  oblicza  się 

jako  masę  odpadów,  które  –po  przejściu  wszystkich  niezbędnych  operacji  sprawdzania, 

sortowania  i  innych  czynności  wstępnych  mających  na  celu  usunięcie  materiałów 

odpadowych,  które  nie  są  przedmiotem  dalszego  powtórnego  przetwarzania,  oraz 

zapewnienie wysokiej jakości recyklingu –wprowadzane są do procesu recyklingu, w którego 

wyniku materiały odpadowe są faktycznie powtórnie przetwarzane na produkty, materiały lub 

substancje”1.Zmienia  to  o  tyle  sposób  ustalania  masy  odpadów  przekazanych  do 

ponownego  przetworzenia,  że  do  2022  r.  masą  odpadów  poddawanych  recyklingowi  była 

całkowita  masa  odpadu  przed  „doczyszczeniem”.  Ponieważ  kara  umowna  przewidziana 

przez  Zamawiającego  w  Projektowanych  postanowieniach  wzoru  umowy  dotyczy 

nieosiągnięcia przez Wykonawcę poziomu recyklingu, o którym mowa w SWU, rozdział XVI, 

pkt  1,  ppkt  2,  w  wysokości  obliczonej  jako  iloczyn  stawki  opłaty  za  umieszczenie 

niesegregowanych  (zmieszanych)  odpadów  komunalnych  na  składowisku,  określonej  w 

przepisach  wydanych  na  podstawie  art.  290  ustawy  z  dnia  27  kwietnia  2001  r.  Prawo 

ochrony  środowiska  (tj.  Dz.U.  2021  r.  poz.  1973  ze  zm.)  i  brakującej  masy  odpadów 

komunalnych wyrażonej w Mg, wymaganej do osiągnięcia poziomu, o którym mowa w SWU 

rozdział XVI, pkt 1, ppkt 2) (obliczonej zgodnie z SWU, rozdział XVI, pkt 7, ppkt 2, to ryzyko 

jej  nałożenia wzrosło na  skutek  wprowadzenia opisanych powyżej  zmian  przepisów  prawa. 


Sygn. akt:  KIO 2439/22, KIO 2440/22, KIO 2441/22, KIO 2442/22, KIO 2443/22, KIO 
2444/22, 2445/22, 2446/22, 2447/22 
 
 

Ponadto  ryzyko  to  obciąża  jedynie  Wykonawcę  pomimo,  że  nawet  w  przypadku 

prawidłowego  zrealizowania  usługi  odbioru,  zbierania,  transportu  i  zagospodarowania 

odpadów  komunalnych  pochodzących  z  terenu  Gminy  Wrocław  w  danym  sektorze, 

posiadania  najnowocześniejszych  instalacji  i  sortowni,  Wykonawca  może  nie  osiągnąć 

us

talonego  na  poziomie  35%dla2023  r.  poziomu  recyklingu,  a  skoro  tak,  to  Zamawiający 

ustanowił  karę  umowną,  która  jest  niezwiązana  z  jej  prawidłowym  wykonaniem.  Bowiem 

przedmiotem  umowy  nie  jest  osiągnięcie  poziomu  recyklingu  –a  wykonanie  usługi  odbioru, 

zbi

erania,  transportu  i  zagospodarowania  odpadów  komunalnych  pochodzących  z  terenu 

Gminy  Wrocław  w  danym  sektorze.  Ponadto  takie  ukształtowanie  stosunków  w  umowie 

pomiędzy  Zamawiającym  a  Wykonawcą  jest  sprzeczne  z  zasadą  współdziałania  przy 

wykonywaniu  Umowy 

wynikająca    z  art.  431  ustawy  pzp.  W  konsekwencji  –ponieważ 

odpowiedzialność Wykonawcy za prawidłowe zrealizowanie przedmiotu umowy kształtować 

się winna stosownie do odpowiedzialności tego wykonawcy, jaka może być mu z tego tytułu 

rzeczywiście  przypisana,  biorąc  pod  uwagę  opisany  przedmiot  zamówienia,  ustalenie  kary 

umownej,  jak  to  uczynił  Zamawiający  w  §  15  ust.  2  pkt  14  lit.  r)  wzoru  umowy,  jest 

nieadekwatna  do  okoliczności,  za  które  wykonawca  ponosi  odpowiedzialność,  i  co  za  tym 

idzie rażąco wygórowana. Ponadto postanowienia §15 ust. 2 pkt 14 lit. r) Projektu umowy są 

sprzeczne  z  art.  3b  i  9z  ust.  2  u.c.p.g,  albowiem  zmierzają  do  przeniesienia  całości  ryzyk 

związanych  z  odpowiedzialnością  administracyjnoprawną  Zamawiającego  na  wykonawcę 

będącego  stroną  stosunku  cywilnoprawnego,  co  narusza  wskazane  w  zarzucie  przepisy 

prawa. 

14. Odwołujący podkreśla, że w związku z faktem posiadania przez Zamawiającego szeregu 

opisanych powyżej narzędzi zmierzających do egzekwowania od mieszkańców selektywnej 

zbiórki  odpadów  i  odpowiednim  brakiem  takich  narzędzi  po  stronie  Wykonawcy,  konieczne 

jest  podzielenie  się  odpowiedzialnością  za  selektywną  zbiórkę  odpadów,  która  może 

doprowadzić  do  nieosiągnięcie  poziomu  recyklingu  w  2023  r.  i  prowadzi  do  nałożenia  na 

podmiot odbiera

jący odpady kary za nieosiągnięcie poziomów recyklingu.  

15. Zgodnie z art. 354 k.c. powiązanego w ramach postawionego zarzutu z art. 431 ustawy 

pzp  - 

dłużnik  powinien  wykonać  zobowiązanie  zgodnie  z  jego  treścią  i  w  sposób 

odpowiadający  jego  celowi  społeczno-gospodarczemu  oraz  zasadom  współżycia 

społecznego,  a  jeżeli  istnieją  w  tym  zakresie  ustalone  zwyczaje  -  także  w  sposób 

odpowiadający  tym  zwyczajom.  W  taki  sam  sposób  powinien  współdziałać  przy  wykonaniu 

zobowiązania  wierzyciel.  Wierzycielem  w  tym  przypadku  jest  oczywiście  Zamawiający  a 

dłużnikiem Wykonawca.  

16.  Z  przepisu  tego  wynika,  że  Zamawiający  jako  wierzyciel  zobowiązany  jest  do 

przyczynienia  się  do  wykonania  przedmiotu  zamówienia  w  stopniu  jakim  ma  wpływ  na 


Sygn. akt:  KIO 2439/22, KIO 2440/22, KIO 2441/22, KIO 2442/22, KIO 2443/22, KIO 
2444/22, 2445/22, 2446/22, 2447/22 
 
 

prawidłową  realizację  zobowiązania.  W  tym  wypadku  Zamawiający  (gmina)  przenosi  na 

Wykonawcę swój obowiązek (osiągnięcia poziomu recyklingu), jednak nie mogąc przenieść 

na  Wykonawcę  przysługujących  tylko  Zamawiającemu  narzędzi  do  wyegzekwowania 

realizacji obowiązku. Skoro zatem Wykonawca zobowiązany ma być do osiągnięcia poziomu 

recyklingu, to Zamawiający jako jedyny władny do użycia narzędzi do wyegzekwowania jego 

osiągnięcia  ponosi  odpowiedzialność  za  zrealizowanie  tego  obowiązku  w  granicach 

wynikających  z  możliwości  realnego  wpływu  na  podwyższenie  osiągnięcia  poziomu 

recyklingu  w  wyniku maksymalnego  użycia  narzędzi  przysługujących  tylko  Zamawiającemu 

do ich osiągnięcia, bowiem tylko Zamawiający ma możliwość podejmowania działań w jakie 

wyposażył  go  ustawodawca,  zmierzających  do  realizacji  ustalonych  poziomów  recyklingu. 

Jak  wskazuje  doktryna:  Przepis  art.  354  §  2  komentowanego  artykułu  odnosi  się  do 

obowiązku  współdziałania  po  stronie  wierzyciela.  Jest  to  wyraz  istoty  stosunków 

obligacyjnych, które zakładają więź między dwoma podmiotami – dłużnikiem i wierzycielem. 

Status  wierzyciela  sam  w  sobie  nie  wyłącza  obowiązku  współdziałania  z  dłużnikiem.  W 

pierwszej  kolejności  wierzycielowi  stawiany  jest  obowiązek  lojalności  w  zakresie 

współdziałania  z  drugą  stroną  stosunku  prawnego.  Wynika  z  tego,  że  wierzyciel  musi 

respektować  uzasadniony  interes  dłużnika,  a  w  szczególności  winien  powstrzymać  się  od 

działań  utrudniających  lub  uniemożliwiających  spełnienie  świadczenia  przez  dłużnika. 

Naruszenie  przez  którąkolwiek  ze  stron  zasady  współdziałania  będzie  prowadzić  do 

ograniczenia, a czasami nawet do zniesienia odpowiedzialności drugiej strony, w sytuacjach 

określonych w przepisach kodeksu cywilnego lub w umowie stron. Ocena wykonania przez 

wierzyciela obowiązku współdziałania dokonywana jest w oparciu o omówione wyżej kryteria 

określone w art. 354 § 1 k.c. (Komentarz do kc. Tom III. Zobowiązania. Część ogólna).  

17. Ustanowienie kar umownych za nieosiągnięcie poziomu recyklingu w sposób dokonany 

przez  Zamawiającego,  wobec  powyższego  stanowi  o  naruszeniu  przez  niego  swobody 

kontraktowej  z  art.  3531  k.c.,  z  jednoczesnym  naruszeniem  przepisu  art.  354  k.c.,  art.  473, 

art. 471 i art. 483 k.c.  

18.  Przenosząc  powyższe  na  grunt  przedmiotowej  sprawy  –  skoro  od  współdziałania 

Zamawiającego  z  Wykonawcą  zależy  osiągnięcie  poziomów  recyklingu,  to  pełna 

odpowiedzialność  za  ich  osiągniecie  nie  może  spoczywać  tylko  na  Wykonawcy.  Izba  w 

wyroku  z  dnia  6  czerwca  2018  r.  KIO  980/18,  KIO  983/18  ustaliła,  że:  „Konstrukcja  kary 

umownej przewidzianej art. 483 § 1 k.c. oparta jest na ogólnych zasadach odpowiedzialności 

odszkodowawczej. (…) Zatem nie można żądać kary umownej, gdy dłużnik obalił wynikające 

z  art.  471  k.c.  domniemanie,  że  opóźnienie  w  spełnieniu  świadczenia  jest  następstwem 

okoliczności,  za  które  dłużnik  ponosi  odpowiedzialność.  (…)  Nie  znajduje  również 

uzasadnienia poziom kar umownych, opisanych w § 13 ust. 6, 9 i 10 wzoru umowy, gdyż w 


Sygn. akt:  KIO 2439/22, KIO 2440/22, KIO 2441/22, KIO 2442/22, KIO 2443/22, KIO 
2444/22, 2445/22, 2446/22, 2447/22 
 
 

ocenie  Izby  ich  wysokość  jest  zbyt  wysoka  i  nieproporcjonalna  względem,  określonego 

potencjalnego  przewinienia  ze  strony  wykonawcy”.  Ewidentnie  w  omawianym  przypadku 

zachodzi  sytuacja  gdy  ustanowione  w  SWZ  kary  umowne  za  nieosiągnięcie  poziomów 

recyklingu  są  zbyt  wysokie  i  nieproporcjonalne  do  stopnia  odpowiedzialności  jaki  można 

przypisać  Wykonawcy  w  związku  z  tym,  ze  to  Zamawiający ma  w  gestii  w  zasadzie  pełnię 

narzędzi do stymulowania ich osiągniecia.  

19.  Zgodnie  ze  stanowiskiem  Prezesa  UZP:  „Z  jednej  strony  zamawiający,  uwzględniając 

funkcje,  jakie  kary  umowne  mają  realizować  przy  wykonywaniu  przedsięwzięć  publicznych, 

powinni  tak  kształtować  postanowienia  umowne  dotyczące  tego  zagadnienia,  aby 

odpowiednio zabezpieczyć interes  publiczny i  właściwą realizację zamówienia publicznego. 

Z  drugiej  zaś  strony  powinność  zamawiających  do  należytego  zabezpieczenia  interesu 

publicznego  nie  może  prowadzić  do  przerzucenia  na  wykonawców  odpowiedzialności  za 

zdarzenia, które pozostają poza ich kontrolą, czyli na których powstanie nie mają oni wpływu. 

(...)  Zbyt  represyjne  reguły  odpowiedzialności  w  karach  umownych  mogą  zniechęcać  do 

składania  ofert  i  mogą  stanowić  przyczynę  małego  zainteresowania  wykonawców 

ubieganiem  się  o  uzyskanie  zamówienia  publicznego,  co  wpływa  na  konkurencyjność 

postępowań  oraz  niekiedy  konieczność  ich  unieważnienia.  W  takim  przypadku  wykonawcy 

na  etapie  sformułowania  warunków  umownych  mają  pełne  prawo  kwestionować  czynności 

podjęte  przez  zamawiających  jako  naruszające  zasadę  proporcjonalności  udzielania 

zamówień publicznych, a przez to niezgodne z ustawą Prawo zamówień publicznych”.  

20. Jak już powyżej Odwołujący podał, nawet przy prawidłowej realizacji przedmiotu umowy i 

jednoczesnym  podjęciu  najwyższych  starań  istnieje  ryzyko  nieosiągnięcia  poziomu 

recyklingu  z  przyczyn  zaniechania  przez  Zamawiającego  czynności,  które  mają  na  celu 

zdyscyplinowanie mieszkańców, szerzenie świadomości dot. sposobu i wagi dla środowiska 

segregowania odpadów, może dojść do nieosiągnięcia poziomów recyklingu i to Wykonawca 

–  pomimo  braku  jakiegokolwiek  wpływu  na  tę  sytuację  –  wobec  obecnego  brzmienia  SWZ 

ponosi  wyłączną  odpowiedzialność  na  zasadzie  kary  umownej.  Dlatego  w  tym  miejscu 

odwołujący  przywołuje  Wyrok  Izby  z  dnia  29  października  2018  r.  KIO  2085/18,  zgodnie  z 

którym:  „art.  471  i  473  §  1,  3531  k.c.  umożliwiają  ustalenie  odpowiedzialności 

odszkodowawczej  dłużnika  z  tytułu  niewłaściwego  wykonania  zobowiązania.  Fakt 

skorzystania przez zamawiającego z przyznanego mu ustawowo uprawnienia kształtowania 

treści  umowy  w  zakresie  kar  umownych  nie  stanowi  sam  w  sobie  o  nadużyciu  zasady 

swobody  umów  i  naruszeniu  zasad  współżycia  społecznego.  Podkreślić  należy,  że  istota 

prawidłowości  zarówno  samego  ustalenia  kary  umownej  jak  i  jej  wysokości  zawiera  się  w 

kwestii,  czy  obiektywnie  rzecz  biorąc  możliwe  jest  wykonanie  zamówienia  w  warunkach 

ustalonych i opisanych przez Zamawiającego bez narażenia się na konieczność zapłacenia 


Sygn. akt:  KIO 2439/22, KIO 2440/22, KIO 2441/22, KIO 2442/22, KIO 2443/22, KIO 
2444/22, 2445/22, 2446/22, 2447/22 
 
 

kary umownej. Jeśli nie jest możliwe wykonanie zamówienia, bądź określonej jego części za 

którą została ustalona kara umowna to należałoby stwierdzić, że tak ustalona kara umowna 

naruszałaby zasady prawa zamówień publicznych. Podkreślić należy także, iż podstawą do 

naliczenia  kary  umownej  jest  sam  fakt  niewykonania  lub  nienależytego  wykonania 

zobowiązania, w tym także jego nieterminowe wykonanie.  

21.  Ustanowienie  kary  umownej  za  nieosiągnięcie  poziomu  recyklingu  stanowi  także 

naruszenie zasad 

współżycia społecznego i jest niezgodne z zasadą lojalności i uczciwości 

kupieckiej.  Skoro  Zamawiający  chce  obciążyć  Wykonawcę  pełną  odpowiedzialnością  za 

nieosiągnięcie  poziomu  recyklingu  pomimo,  że  ten  nie  ma  bezpośredniego  i  pełnego 

przełożenia  na  jego  osiągnięcie,  to  inaczej  nie  może  być  postrzegane  działanie 

Zamawiającego  jak  tylko  jako  działanie  naruszające  „normy  moralne  i  obyczajowe 

obowiązujące w stosunkach gospodarczych, które znajdują się poza ramami systemu prawa” 

–  określenie  zasad  uczciwości  kupieckiej  z  Wyroku  Sądu  Apelacyjnego  w  Krakowie  z  5 

października 2006 r., sygn. Akt: I ACa 1103/06, LEX nr 516585.  

22. Mając powyższe na uwadze potwierdza się, że Zamawiający naruszył przepisy art. 433 

pkt 2 i art. 431 ustawy Pzp w zw. z art. 16 pkt 1 i 3 ustawy Pzp i art. 17 ust. 1 w zw. z art. 8 

ust. 1 ustawy Pzp, w zw. z art. 58 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. 

– Kodeks cywilny (Dz. U. 

z 2020 r., poz. 1740 j.t. ze zm.), dalej jako „k.c.”, w zw. z art. 3531 k.c., w zw. z art. 354 k.c. w 

zw. z art. 471 k

.c., w zw. z art. 473 § 1 i 2 k.c. oraz w zw. z art. 3b i 9z ust. 2 ustawy z dnia 

13.09.1996 r. o utrzymaniu czystości i porządku w gminach (Dz. U. z 2021 r., poz. 888 j.t. ze 

zm.),  dalej  jako  „u.c.p.g.”  zatem  zarzut  jest  w  pełni  zasadny,  a  Zamawiający  powinien 

zmodyfikować  postanowienia  Umowne  dot.  kary  umownej  za  nieosiągnięcie  poziomów 

recyklingu  w  sposób,  który  będzie  proporcjonalny  do  rzeczywistej  odpowiedzialności  stron 

umowy za ilość i jakość selektywnej zbiórki odpadów.  

II. AD ZARZUT 2  

1. Odwołujący przywołując podaną w ramach uzasadnienie zarzutu 1 argumentację, aby jej 

nie  powielać  wskazuje,  że  jest  ona  aktualna  także  i  dla  uzasadnienia  zarzutu  nr  2,  z 

poniższym rozwinięciem. 

2.  Kwestia  związana  z  podziałem  odpowiedzialności  za  uzyskanie  poziomu  recyklingu  w 

2023  r.  na  poziomie  35%  może  być  też  rozwiązana  w  sposób  wynikający  z  ujęcia  tego 

zagadnienia  w  odmienny  sposób-tj.  zauważenia,  że  Zamawiający    -gmina,  niezależnie  od 

realizacji  umowy  na  wykonanie  przedmiotowego  zamówienia  uzyska  realizację  poziomu 

recyklingu  na  poziomie,  który  odwołujący  szacuje  jako  10%.  W  konsekwencji  powyższego, 

skoro Zamawiający ma tego świadomość, to oczywistym jest, że nie powinien wymagać od 

Wykonawcy realizacji 35 % poziomu, a tylko takiej wartości, która stanowi różnicę. 

III. AD ZARZUT 3  


Sygn. akt:  KIO 2439/22, KIO 2440/22, KIO 2441/22, KIO 2442/22, KIO 2443/22, KIO 
2444/22, 2445/22, 2446/22, 2447/22 
 
 

1. Zamawiający w § 1 ust. 4 Umowy zawarł następujące postanowienie:  

„W  razie  zmiany  prawa,  w  tym  prawa  miejscowego,  Zamawiający  będzie  miał  prawo  do 

zmiany  zakresu  obsługiwanych  nieruchomości.  Prawo  to  będzie  przysługiwało 

Zamawiającemu do końca obowiązywania przedmiotowej umowy. Zamawiający poinformuje 

Wykonawcę o zmianie zakresu obsługiwanych nieruchomości, poprzez złożenie pisemnego 

oświadczenia  na  adres  korespondencyjny  Wykonawcy.  Wykonawca  oświadcza,  że  w 

związku  ze  zmianą  zakresu  obsługiwanych  nieruchomości  nie  będzie  wnosił  żadnych 

roszczeń  wobec  Zamawiającego.  Zamawiający  zastrzega  sobie  możliwość  zmiany  do  30% 

ilości  obsługiwanych  nieruchomości”.  W  §11  ust  11  projektu  umowy  znajduje  się  zapis,  że: 

„Zamawiający zobowiązuje się do zlecenia prac o wartości minimum 30 % wartości umowy” 

2. Dyspozycja art. 99 ustawy pzp 

determinuje, aby opis przedmiotu zamówienia został przez 

Zamawiającego  sformułowany  w  sposób  jednoznaczny  i  wyczerpujący,  za  pomocą 

dostatecznie  dokładnych  i  zrozumiałych  określeń,  uwzględniając  wszystkie  wymagania  i 

okoliczności  mogące  mieć  wpływ  na  sporządzenie  oferty,  z  zachowaniem  zasad  uczciwej 

konkurencji. 

3. W ocenie Odwołującego, który ma przystąpić do zamówienia publicznego skonstruowanie 

postanowienia SWZ opartego na przyszłej możliwości wyłączenia lub rozszerzenia ilości nie 

ruchomości obsługiwanych z całości zamówienia, nie pozwala na prawidłowe skalkulowanie 

oferty.  Zamawiający  wskazuje,  że  w  bliżej  nieokreślonej  przyszłości  może  dojść  do  zmian 

aktów  prawa  miejscowego,  jednak  nie  podaje  jakich  nieruchomości  -jednolokalowych, 

wielolokalowych, mi

eszanych czy niezamieszkałych, wyłączenie to może dotyczyć. Należy tu 

nadmienić,  że  Zamawiający  reprezentuje  Gminę  która  to  podejmuje  rzeczone  akty  prawa 

miejscowego. 

4.  Odwołujący  podaje,  że  świadczenie  usługi  w  zależności  od  rodzaju  nieruchomości 

generuj

e  różnego    rodzaju  koszty.  W  konsekwencji  tak  ogólna  regulacja,  co  do  możliwości 

zmiany  zakresu  świadczenia  usługi  spowoduje,  że  każdy  z  Wykonawców  chcący  wziąć 

udział  w  Postępowaniu,  podczas  kalkulacji  ceny  oferty  przyjmie  inne  warianty  związane  z 

wyłączeniem  lub  rozszerzeniem  realizacji  usługi  aż o 30%w  zakresie nieruchomości(lub  do 

30  %    w  zakresie 

wartości  umowy  par  11 ust  11  projektu umowy).  Powyższe spowoduje w 

przypadku  wyłączenia  spod  realizacji  usługi  -przede  wszystkim-konieczność  wliczenia  w 

cenę oferty ryzyka związanego z utratą rentowności oraz może doprowadzić do sytuacji, w 

której Zamawiający otrzyma oferty niemożliwe do porównania –każda zostanie opracowana 

na podstawie osobnych założeń dotyczących aż 30 % nieruchomości objętych przedmiotem 

za

mówienia  w  chwili  ogłoszenia  Postępowania.  Jedni  wykonawcy  założą  zwiększenie 

zakresu przedmiotu o nowe nieruchomości i nie doszacują ceny oferty narażając i siebie na 

utratę  zysku  i  Zmawiającego  na  konieczność  zaprzestania  realizacji  kontraktu  w  obliczu 


Sygn. akt:  KIO 2439/22, KIO 2440/22, KIO 2441/22, KIO 2442/22, KIO 2443/22, KIO 
2444/22, 2445/22, 2446/22, 2447/22 
 
 

r

ażącej straty wynikającej z niedoszacowania.  

5. Nawet przy założeniu sporego zapasu ceny oferty w rzeczywistości Wykonawcy nie będą 

w stanie prawidłowo skalkulować oferty. Każde wahania w planowaniu tras odbioru odpadów 

–jakie wymusi  zmiana w  zakresie zmniejszenia  ilości  nieruchomości,  przełoży się na  pracę 

ludzi  oraz  inne  koszty  stałe,  które  Wykonawca  w  celu  złożenia  prawidłowej  oferty  musi 

skalkulować,  a  przychód  z  realizacji  kontraktu  w  takim  przypadku  ulegnie  zmniejszeniu. 

Zmiana 

ilości  nieruchomości  oddanych  do  obsługi  Wykonawcy  powoduje  konieczność 

zmiany  tras  odbioru  odpadów,  które  przy  niemożliwej  do  przewidzenia  logistyce  odbioru 

odpadów w znacznym stopniu zaburzają możliwość prawidłowej kalkulacji ceny oferty, np. w 

przypadku gdy z 

zamówienia wyłączone zostaną losowe nieruchomości na dotychczasowej 

trasie.    Sytuacja 

ta  doprowadzi  do  chaosu  oraz  może  spowodować  nieterminowy  odbiór 

odpadów. Wykonawca na nowo będzie musiał opracowywać harmonogram odbioru odpadów 

uwzględniając  na  trasie  wyłączone  nieruchomości  oraz  narażony  zostaje  na  ryzyko 

obciążenia  karami  umownymi.  Zamawiający  w  postanowieniach  SWZ  nie  przewiduje  także 

żadnego  wynagrodzenia  w  związku  z  koniecznością  pokrycia  kosztów  przeorganizowania 

pracy  w  takiej  sytuacji 

oraz  kosztów  stałych  (koszty  stałe  wynikają  z  wyposażenia  w 

samochody,  pracowników,  bazę,  umowy  z  instalacjami  na  określoną  ilość  ton  odpadów  są 

przeliczane przez wskazaną w ofercie ilość ton). Zamawiający nie przewiduje też możliwości 

ustalenia czasu na przygotowanie się Wykonawcy do nowej organizacji świadczenia usługi. 

6.  Sama  wielkość  wyłączenia  na  poziomie  30%  stanowi  o  istotnym  ograniczeniu  lub 

zwiększeniu  zakresu  realizacji  usług,  co  przekłada  się  na  konieczność  zatrudnienia  lub 

zwolnienia  pracowników,  zmniejszenia  lub  zwiększenia  parku  maszynowego,  itp.  W 

konsekwencji wykreowanie w postanowieniach SWZ uprawnienia po stronie Zamawiającego 

do  jednostronnego  rozszerzenia  lub  ograniczenia  zakresu  realizacji  usług  o  bliżej 

nieokreślone rodzaje nieruchomości stanowi nadużycie swojego prawa podmiotowego przez 

Zamawiającego przy kształtowaniu stosunku prawnego. Wobec powyższego Odwołujący stoi 

na  stanowisku,  że  ewentualna  dopuszczalna  zmiana  –przy  zastrzeżeniu  obowiązku  po 

stronie Zamawiającego określenia rodzaju nieruchomości, których ma dotyczyć nie powinna 

być większa niż 10%.  

7. Wyrażony w art. 99 ustawy Pzp obowiązek opisywania przedmiotu zamówienia w sposób 

jednoznaczny i wyczerpujący, za pomocą dostatecznie dokładnych i zrozumiałych określeń, 

uwzględniając wymagania i okoliczności mogące mieć wpływ na sporządzenie ofert, wyłącza 

możliwość  pozostawienia  tak  dużej  dowolności  w  zakresie  rozszerzania  lub  zmniejszania 

przedmiotu  zamówienia,  jakiej  dopuścił  się  Zamawiający  w  tym  Postępowaniu  w 

zacytowanych powyżej postanowieniach dokumentacji Postępowania. 

8.  W  oczywisty  sposób  powyższa  konstrukcja  ogranicza  swobodę  wykonawcy,  co  do 


Sygn. akt:  KIO 2439/22, KIO 2440/22, KIO 2441/22, KIO 2442/22, KIO 2443/22, KIO 
2444/22, 2445/22, 2446/22, 2447/22 
 
 

realizacji  umowy  i  optymalizacji  kosztów  w  sposób  nieprecyzyjny  i  niemożliwy  do 

oszacowania  w  zakresie  kosztów,  ponieważ  Zamawiający  wprowadził  obowiązek,  by 

wykonawca  posiadał  uprawnienia  do  realizacji  umowy  oraz  wliczył  w  cenę  oferty  wszelkie 

elementy kosztotwórcze, które jednak nie są określone na dzień składania ofert przez tego 

samego Zamawiającego. 

9.  Odwołujący  nie  kwestionuje  uprawnienia  Zamawiającego  do  jednostronnego  ustalenia 

warunków  dokumentacji  Postępowania,  które  zabezpieczą  jego  interes  w  wykonaniu 

przedmiotu  zamówienia  zgodnie  z  jego  uzasadnionymi  potrzebami.  Odwołujący  podkreśla 

jednak, że zgodnie z ugruntowanym orzecznictwem Krajowej Izby Odwoławczej, uprawnienie 

to nie ma charakteru absolutnego, gdyż Zamawiający nie może swego prawa podmiotowego 

nadużywać. Obowiązkiem Zamawiającego jest dokonanie opisu przedmiotu zamówienia tak, 

aby  jego  wykonanie było możliwe,  a  skutki  niewykonania nie były  niewspółmiernie dotkliwe 

dla  wykonawcy.  Zamawiający  nie  może  wykorzystywać  swojej  pozycji  i  narzucać  takich 

warunków umowy, które sprzeciwiają się zarówno naturze stosunku zobowiązaniowego jak i 

zasadom  współżycia  społecznego,  tj.  w  szczególności  zasadom  uczciwego  obrotu, 

rzetelnego  postępowania,  lojalności  i  zaufania  w  stosunku  do  partnera  umowy,  co  ma 

miejsce  w  niniejszej  sprawie,  z  tych  przyczyn  konieczna  jest  zmiana  postanowień  SWZ  w 

tym zakresie. 

10. Zgodnie z wyrokiem Izby z dnia 22 września 2020 r. w sprawie o sygnaturze KIO 2065/20 

„Zamawiający jest zobowiązany do opisania przedmiotu zamówienia w sposób jednoznaczny 

i wyczerpujący, za pomocą dostatecznie dokładnych i zrozumiałych określeń, uwzględniając 

wszystkie wymagania i okoliczności mogące mieć wpływ na sporządzenie oferty. Istota tego 

przepisu  sprowadza  się  więc  do  określenia  przez  zamawiającego  swoich  wymagań 

dotyczących przedmiotu zamówienia tak szczegółowo i tak dokładnie, aby każdy wykonawca 

był w stanie zidentyfikować czego zamawiający oczekuje. Obowiązkiem zamawiającego jest 

podjęcie  wszelkich  możliwych  środków  w  celu  wyeliminowania  elementu  niepewności 

wykonawców  co  do  przedmiotu  zamówienia  poprzez  maksymalnie  jednoznaczne  i 

wyczerpuj

ące  określenie  przedmiotu  zamówienia”.  Powyższe  rozstrzygnięcie  ma 

zastosowanie  do  przedmiotowego  postępowania,  gdzie  Zamawiający  zaniechał  takiego 

opisu przedmiotu zamówienia, które wyeliminowałby niepewność po stronie wykonawców w 

zakresie  kluczowym  do  w

yceny  kosztów  realizacji  umowy.  Wprawdzie  wyrok  zapadł  na 

gruncie  poprzednio  obowiązującej  ustawy  Pzp,  niemniej  argumentacja  w  nim  zawarta 

pozostaje aktualna i ma odniesienie do niniejszej sprawy.  

11.  W  konsekwencji  powyższego  doszło  do  sytuacji,  w  której  Zamawiający  dokonał  opisu 

przedmiotu zamówienia w sposób naruszający przepisy art. 99 ust. 1 i ust. 4 w zw. z art. 16 

Pzp  i  art.  17  ust.  1  pkt  1  i  2  Pzp,  poprzez  naruszenie  zasad  zachowania  uczciwej 


Sygn. akt:  KIO 2439/22, KIO 2440/22, KIO 2441/22, KIO 2442/22, KIO 2443/22, KIO 
2444/22, 2445/22, 2446/22, 2447/22 
 
 

konkurencji,  proporcjonalności  oraz  równego  traktowania  wykonawców,  a  tym  samym 

zaniechanie  przygotowania  i  prowadzenia  postępowania  z  należytą  starannością,  w 

szczególności poprzez dokonanie opisu przedmiotu zamówienia w sposób niejednoznaczny i 

niewyczerpujący,  bez  uwzględnienia  wszystkich  okoliczności  mających  wpływ  na 

sporządzenie oferty.  

12.  Odwołujący  podkreśla  również,  że  realizując  zasadę  przejrzystości,  Zamawiający  ma 

obowiązek  jasnego formułowania  wymogów  i  przygotowania  dokumentacji  postępowania  w 

sposób  umożliwiający  rzetelne  przygotowanie  oferty.  Sprzecznym  z  Prawem  zamówień 

publicznych  jest  określenie  przez  Zamawiającego  przedmiotu  zamówienia  w  sposób,  który 

znacząco  utrudnia  kalkulację  ceny  ofertowej.  Zasada  przejrzystości  w  kontekście  treści 

postanowień  SWZ,  interpretowana  jest  jako  obowiązek  Zamawiającego  do  sformułowania 

dokumentacji  postępowania  z  uwzględnieniem  zawodowego,  profesjonalnego  charakteru 

działalności  prowadzonej  zarówno  przez  wykonawcę,  jak  i  zamawiającego.  Oznacza  to,  że 

wykonawca  powinien  uzyskać  w  SWZ  tyle  informacji,  ile  racjonalnie  jest  potrzebne 

profesjonalnemu wykonawcy do sporządzenia konkurencyjnej oferty.  

13.  Ponadto  zasada  efektywności  wymaga,  aby  wydatkując  środki  publiczne,  Zamawiający 

był  w  stanie wykazać  ich celowość i  efektywność.  Zasadom tym  przeczy  sytuacja,  w  której 

wykonawcy  muszą  wycenić  w  ofercie  ryzyka  multiplikowane  niepotrzebnie  przez 

Zamawiającego.  

14.  Odwołujący  wskazuje  również  na  obowiązek  rzeczywistego  zastosowania  zasady 

efektywności.  Zamawiający  powinien  wziąć  pod  uwagę,  że  wskutek  niejednoznacznego  i 

niewyczerpującego  opisania  przedmiotu  zamówienia,  rzetelny  wykonawca  musi  kalkulować 

w ofercie wystąpienie dodatkowego ryzyka, co oczywiście znacząco zwiększa cenę oferty, w 

szczególności,  gdy  wykonawca  nie  ma  danych  pozwalających  na  wycenę  owego  ryzyka. 

Uwzględnienie  przedstawionych  tu  zarzutów  pozwoli  zatem  na  obniżenie  poziomu  cen  w 

składanych ofertach.  

IV. AD zarzut 4 (prawo opcji)  

1.  Zgodnie  z  postanowieniami  zmienionego  w  dniu  9.09.2022  r.  ogłoszenia  o  zamówieniu 

Zamawiający ustanowił prawo opcji w sposób następujący:  

„Zamawiający przewiduje możliwość korzystania z  prawa  opcji  polegającej  na  rozszerzeniu 

zakresu  zamówienia  w  zakresie  dotyczącym  odbioru  odpadów  wielkogabarytowych 

zbieranych w pojemnikach opisanym w SWU w Dziale IV (o ilości odpadów wskazanych w 

Załączniku  nr  III)  oraz  wydzierżawienia  pojemników  przeznaczonych  do  gromadzenia 

odpadów  komunalnych,  na  zasadach  określonych  w  SWU,  przez  okres  maksymalnie  2 

miesięcy od dnia zakończenia realizacji usługi. Zamawiający może korzystać z prawa opcji w 

przypadku posiadania środków finansowych na realizację tych zadań. Maksymalna wartość 


Sygn. akt:  KIO 2439/22, KIO 2440/22, KIO 2441/22, KIO 2442/22, KIO 2443/22, KIO 
2444/22, 2445/22, 2446/22, 2447/22 
 
 

opcji  wynika  z  ceny  wskazanej  przez  Wykonaw

cę  w  ofercie  na  usługę  objętą  opcją  i  z 

zakresu tej opcji wskazanej w Załączniku nr III. W razie zmiany prawa, w tym miejscowego, 

Zamawiający będzie miał prawo do zmiany zakresu obsługiwanych nieruchomości”.  

2. Doprecyzowany postanowieniami § 2 ust. 4-6 Projektu Umowy:  

4.  „Wykonawca każdorazowo  zostanie  poinformowany  pisemnie  lub  drogą  elektroniczną 

na adres …………………………, o skorzystaniu z prawa opcji przez Zamawiającego wraz 

z  zakresem,  na  30  dni  przed  planowanym  terminem  rozpoczęcia  usług,  przy  czym  nie 

później niż do dnia 30.11.2023 r.  

5.  Decyzja  o  realizacji  lub  rezygnacji  z  zamówienia  opcjonalnego  jest  wyłącznym 

uprawnieniem  Zamawiającego.  Zamówienie  opcjonalne  nie  stanowi  zobowiązania 

Zamawiającego  do  jego  udzielenia,  jak  również  nie  stanowi  podstawy  do  dochodzenia 

przez Wykonawcę roszczeń odszkodowawczych z tytułu niezrealizowania zamówienia.  

6. Zamawiający może korzystać z prawa opcji przez cały okres trwania umowy, realizacja 

usług  objętych  prawem  opcji  będzie  trwała  nie  dłużej  niż  do  dnia  zakończenia  realizacji 

umowy określonego zgodnie z zapisami § 4 ust. 1”.  

3. Zastrzeżenie przez Zamawiającego uprawnienia do skorzystania z prawa opcji umożliwia 

mu  rozszerzenie  zakresu  nabywanych  świadczeń  lub  obowiązków  wykonawcy  w  sposób 

jednostronny.  Z  drugiej 

strony  wymusza  na  Zamawiającym  przewidzenie  w  sposób 

szczegółowy zakresu, w jakim będzie mógł skorzystać z prawa opcji już na etapie udzielania 

zamówienia.  Udzielając  zamówienia,  zamawiający  obowiązany  jest  doprecyzować  zakres 

opcjonalny  zamówienia,  tak  samo  szczegółowo  jak  zakres  gwarantowany.  Jeżeli 

zamawiający nie jest w stanie sprostać temu wymaganiu, powinien rozważyć zastosowanie 

alternatywnych  instrumentów  uelastycznienia  zakresu  zamówienia,  które  umożliwiają 

następcze  dookreślenia  zakresu  zamówienia  –  np.  klauzul  przeglądowych  lub  udzielenia 

zamówienia  podobnego  (zob.  wyrok  KIO  z  14.10.2013  r.,  KIO  2172/13,  LEX  nr  1411346). 

Sprecyzowanie  opcjonalnego  zakresu  zamówienia  ma  umożliwić  wykonawcom 

zrekonstruowanie  oczekiwań  zamawiającego  względem  świadczeń  i  obowiązków  objętych 

prawem  opcji  i  zaoferowanie  stosownych  warunków  kontraktowych.  Zadeklarowanie  przez 

wykonawców  w  już  złożonych  ofertach  warunków,  na  jakich  następować  będzie  realizacja 

zamówienia  opcjonalnego,  jest  warunkiem  koniecznym,  aby  rozszerzenie  zakresu 

zamówienia  mogło  następować  jednostronnie,  poprzez  złożenie  oświadczenia  przez 

zamawiającego, bez konieczności przeprowadzania jakichkolwiek negocjacji.  

4. Z postanowień SWZ wynika, że prawo opcji może polegać:  

1.  na  rozszerzeniu  zakresu  za

mówienia  w  zakresie  dotyczącym  odbioru  odpadów 

wielkogabarytowych  zbieranych  w  pojemnikach  opisanym  w  SWU  w  Dziale  IV  (o  ilości 

odpadów wskazanych w Załączniku nr III) oraz  


Sygn. akt:  KIO 2439/22, KIO 2440/22, KIO 2441/22, KIO 2442/22, KIO 2443/22, KIO 
2444/22, 2445/22, 2446/22, 2447/22 
 
 

2.  na  wydzierżawienia  pojemników  przeznaczonych  do  gromadzenia  odpadów 

komunalnych

, na zasadach określonych w SWU;  

3.  oraz  w  razie  zmiany  prawa,  w  tym  miejscowego,  Zamawiający  będzie  miał  prawo  do 

zmiany zakresu obsługiwanych nieruchomości, co jak rozumie Odwołujący przełoży się na 

określenie  rodzaju  i  maksymalnej  wartości  prawa  opcji  w  sposób  niewynikający  z 

dokumentacji Postępowania;  

5.  Ponieważ  zmiana  prawa  –  w  tym  zmiana  prawa  miejscowego  nie  jest  znana  na  etapie 

ogłoszenia Postępowania, Zamawiający także nie wskazuje, jakiego rodzaju zmiany, w jakim 

zakresie mogą nastąpić, dlatego należy uznać, że pomimo posiadania przez Zamawiającego 

stosunkowo szerokiej swobody w określaniu zakresu zamówienia objętego prawem opcji, tj. 

zasadniczo  takiej  samej  jak  przy  określaniu  gwarantowanego  zakresu  zamówienia,  to 

niezbędne  jest,  aby  świadczenia  lub  obowiązki  mieszczących  się  w  tym  zakresie  zostały 

sprecyzowane  w  dokumentach  zamówienia.  Zamawiający  nie  tylko  zobowiązany  jest  do 

określenia zakresu opcjonalnego zamówienia, ale również opisania opcjonalnego przedmiotu 

zamówienia przy zachowaniu takich samych wymogów, jakie zostały ustanowione względem 

opisywania  gwarantowanej  części  zamówienia,  tj.  w  szczególności  przy  poszanowaniu 

dyrektyw  wynikających  z  art.  99  ust.  1  ustawy  pzp,  tj.  przepisu  nakazującego  opisanie 

przedmiotu  zamówienia  w  sposób  jednoznaczny  i  wyczerpujący,  za  pomocą  dostatecznie 

dokładnych  i  zrozumiałych określeń,  uwzględniając wymagania i  okoliczności mogące  mieć 

wpływ na sporządzenie oferty. Powyższe znajduje swoje potwierdzenie m.in. w wyroku KIO z 

21.12.2020  r.,  KIO  3146/20,  LE

X  nr  3118657,  w  którym  Izba  wskazała,  że  „zakres 

zamówienia  objęty  prawem  opcji  […]  powinien  być  […]  opisany  zgodnie  z  zachowaniem 

reguł  stosowanych  przy  opisie  przedmiotu  zamówienia,  w  sposób  jednoznaczny, 

wyczerpujący  i  umożliwiający  złożenie  oferty.  […]  Izba  podkreśla,  że  nie  może  być  tak,  że 

Zamawiający z pominięciem reguł udzielania zamówień, będzie dowolnie udzielał zamówień 

w  ramach  prawa  opcji.  Prawo  opcji  nie  służy  temu,  że  zamawiający  nie  korzystał  z  trybów 

podstawowych  udzielania  zamówień  publicznych  a  w  ramach  już  zawartej  umowy 

subiektywnie  modyfikował  przedmiot  zamówienia”.  I  tak  przenosząc  powyższe  na  grunt 

przedmiotowej sprawy, Zamawiający:  

1)  Nie  opisał  zasad  udzielania  zamówienia  w  trybie  prawa  opcji  dla  odpadów 

wielkogabarytowych, które są równocześnie zamówieniem podstawowym;  

2)  Ponieważ  możliwość  skorzystania  z  prawa  opcji  przewidziana  powinna  być  w 

szacunkowej  wartości  zamówienia,  to  nieprawidłowy  jest  zapis  o  uzależnieniu  udzielenia 

zamówienia w trybie opcji od środków finansowych;  

.  Ponadto  tak  skonstruowane  prawo  opcji  zawyża  wartość  oferty  poprzez  konieczność 

wliczenia  w  cenę  jednostkową  np.  wyższych  kosztów  ustanowienia  zabezpieczenia 


Sygn. akt:  KIO 2439/22, KIO 2440/22, KIO 2441/22, KIO 2442/22, KIO 2443/22, KIO 
2444/22, 2445/22, 2446/22, 2447/22 
 
 

należytego wykonania umowy.  

7.  Zgodnie  z  art.  441  ust.  1  ustawy  pzp:  "1.  Zamawiający  może  skorzystać  z  opcji,  jeżeli 

przewidział  opcję  w  ogłoszeniu  o  zamówieniu  lub  w  dokumentach  zamówienia  w  postaci 

zrozumiałych,  precyzyjnych  i  jednoznacznych  postanowień  umownych,  które  łącznie 

spełniają następujące warunki:  

1) określają rodzaj i maksymalną wartość opcji;  

2) określają okoliczności skorzystania z opcji;  

3) nie modyfikują ogólnego charakteru umowy."  

8. Niewątpliwie, wprowadzenie zmiany ogłoszenia postępowanie i wprowadzenia do regulacji 

prawa  opcji  postanowienia:  „W  razie  zmiany  prawa,  w  tym  miejscowego,  Zamawiający 

będzie  miał  prawo  do  zmiany  zakresu  obsługiwanych  nieruchomości”  to  stanowi  przejaw 

wy

korzystania w postępowaniu dominującej pozycji Zamawiającego. Dalej zaznaczyć należy, 

że skoro kwestionowane przez Odwołującego postanowienie „W razie zmiany prawa, w tym 

miejscowego,  Zamawiający  będzie  miał  prawo  do  zmiany  zakresu  obsługiwanych 

nieruchomo

ści”  może  być  różnie  odczytywane  co  do  jego  charakteru,  zakresu  i  roli  w 

postępowaniu względem świadczenia głównego i prawa opcji, to należy uznać, że doszło do 

naruszenia przez  Zamawiającego  również dyspozycji  art.  441  ustawy  pzp w  zakresie opcji. 

Niemnie

j jednak, niejednoznaczność spornego postanowienia i jego wpływ na całą regulację 

prawa opcji,  w tym  dokonanie za pomocą wprowadzenia prawa opcji  rozszerzenie zakresu 

świadczenia  powoduje,  że  na  podstawie  jego  treści  nie  sposób  stwierdzić,  że  nie  jest  to 

n

ieprawidłowo  opisana  opcja,  niezgodna  z  dyspozycją  art.  441  ustawy  pzp.  Mając  na 

względzie  powyższe  oraz  biorąc  pod  uwagę,  iż  naruszenie  art.  441  ustawy  pzp  zostało 

podniesione  w  związku  z  art.  99  ust.  1  ustawy  pzp  oraz  w  zakresie  kwestionowanego 

postanowi

enia,  nie  ulega  wątpliwości,  że  sporne  postanowienie  ma  wpływ  na  możliwość 

skalkulowania  ceny  ofertowej 

–  Wykonawcy  nie  mają  możliwości  ustalenia  z  treści 

postanowień  SWZ  w  zakresie  prawa  opcji  nie  wiedzą  w  jakim  zakresie  może  doj 

nieprawidłowe  co  do  jego  ukształtowania  i  osadzenia  w  postępowaniu  o  udzielenie 

zamówienia na przedmiot, jakim jest dzierżawa kombajnów, nie mogło się ostać, dlatego też 

Izba nakazała jego usunięcie, zgodnie z żądaniem zawartym w odwołaniu.  

9. Należy tu także zauważyć, że w przypadku skorzystania przez Zamawiającego z prawa do 

zmiany zakresu obsługiwanych nieruchomości powstanie po stronie Wykonawcy obowiązek 

zabrania  pojemników  z  danych  nieruchomości.  W  ocenie  Wykonawcy  tak  skonstruowane 

zapisy  świadczą  o  tym,  że  Zamawiający  na  dzień  ogłoszenia  specyfikacji  sam  nie  posiada 

informacji,  które  nieruchomości  zostaną  wyłączone  z  obsługi.  Stanowi  to  o  zasadności 

zarzutu  o  i  powoduje  uniemożliwienie  skalkulowania  ceny  oferty.  Zamawiający  powinien 

jasno określić nieruchomości w prawie opcji, które zamierza wyłączyć z zamówienia tak, aby 


Sygn. akt:  KIO 2439/22, KIO 2440/22, KIO 2441/22, KIO 2442/22, KIO 2443/22, KIO 
2444/22, 2445/22, 2446/22, 2447/22 
 
 

Wykonawca  był  w  stanie  skonstruować  ofertę  odpowiadającą  prawidło  będzie  można 

wycenić.  

10.  W  pozostałym  zakresie,  by  nie  powtarzać  argumentacji  przytoczonej  do  zarzutu  3, 

Wykonawca przywołuje uzasadnienie z pkt 7-14 jako właściwe i dla tego zarzutu.  

V. AD ZARZUT 5. 

1.  W  rozdziale  XIII  SWU  Zamawiający  określił  wymogi  w  zakresie  systemu  wizyjnego 

monitorowania pojazdów w sposób następujący:  

„1.  Wykonawca  wyposaży  wszystkie  pojazdy  realizujące  odbiór  odpadów  w  terminie  do  30 

dni kalendarzowych od rozpoczęcia realizacji usługi zgodnie z poniższymi wytycznymi:  

1)  pojazdy  bezpylne  oraz  myjki  w  system  monitorowania  pojazdów  bazujący  na  zapisie 

obrazu  z  4  kamer  generujących  widok  dookoła,  w  czasie  rzeczywistym,  oraz  nagrywarkę 

cyfrową  do  zapisu  materiału  wideo  z  wszystkich  kamer  zgodnie  z  załącznikiem  nr  23  – 

Wymagania dotyczące systemu wizyjnego monitorowania pojazdów:  

2)  pozostałe  pojazdy  w  system  monitorowania  pojazdów  bazujący  na  zapisie  obrazu  z  4 

kamer zam

ontowanych dookoła pojazdu (obraz przekazywany jest w czasie rzeczywistym na 

ekran  znajdujący  się  w  kabinie  kierowcy)  oraz  na  nagrywarkę cyfrową  do  zapisu  materiału 

wideo z wszystkich kamer zgodnie z załącznikiem nr 23”.  

2.  Powyższe  warunki  zostały  szczegółowo  sprecyzowane  zostały  w  załączniku  nr  23 

„wymagania dotyczące systemu wizyjnego monitorowania pojazdów”.  

3. W ocenie Odwołującego wymagania te zostały określone przez Zamawiającego w sposób 

stwarzający  nieuzasadnione  rzeczywistymi  potrzebami  Zamawiającego  bariery  w  dostępie 

do  ubiegania  się  o  zamówienie  przez  podmioty  zdolne  do  jego  należytej  realizacji. 

Uprawnienie  Zamawiającego  do  kształtowania  przedmiotu  zamówienia  zgodnie  z  jego 

potrzebami  nie  oznacza prawa do  zupełnie  dowolnego  kształtowania wymagań  SWZ, które 

mogą  prowadzić  do  obciążenia  wykonawcy  w  stopniu  wykraczającym  ponad  uzasadnione 

potrzeby  Zamawiającego.  Wymagane  przez  Zamawiającego  rozwiązania  w  zakresie 

funkcjonalności  systemu  wizyjnego  monitorowania  pojazdów  są  nieproporcjonalne  do 

zak

resu  zamówienia.  W  ocenie  Odwołującego  dokonany  przez  Zamawiającego  opis 

przedmiotu zamówienia w tym zakresie narusza zasadę konkurencyjności, gdyż wskazuje na 

jednego  dostawcę  systemu  wizyjnego  monitorowania  pojazdów  GLOBTRAK.  Nadmiernym, 

nieproporcjonaln

ym wymaganiem jest konieczność wyposażenia pojazdów bezpylnych oraz 

myjek  w  system  monitorowania  pojazdów  bazujący  na  zapisie  obrazu  z  4  kamer 

generujących  widok  pojazdu  dookoła,  który  w  znaczeniu  potocznym  odpowiada  widokowi 

bez  martwych  stref  (360  stopni

)  w  czasie  rzeczywistym.  Wymóg  ten  nie  wnosi  dla 

Zamawiającego  żadnej  korzyści  i  nie  ma  przełożenia  na  jakość  świadczenia  usługi, 

natomiast zakup i montaż kamer 360 stopni radykalnie podraża koszt całego systemu.  


Sygn. akt:  KIO 2439/22, KIO 2440/22, KIO 2441/22, KIO 2442/22, KIO 2443/22, KIO 
2444/22, 2445/22, 2446/22, 2447/22 
 
 

4. Odwołujący wnosi wobec powyższego o zmianę w zakresie opisu przedmiotu zamówienia 

w  taki  sposób,  aby  wymagania  Zamawiającego  w  zakresie  kamer  zostały  dostosowane  do 

faktycznych  i  uzasadnionych  potrzeb  Zamawiającego  i  jednocześnie  nie  powodowały 

niepotrzebnego podwyższenia kosztów realizacji usługi.  

VI. AD. ZARZUT 6 

1. Zamawiający w postanowieniach rozdziału VIII pkt 3 ust. 4 SWU przewidział ograniczenie 

możliwości  magazynowania  odpadów  tylko  przez  okres  3  miesięcy.    Wykonawcy  maja 

decyzje  na  zbieranie  odpadów  na  dłuższy  okres,  a  ilość  niektórych  odpadów  objętych 

przedmiotem  zamówienia  jest  tak  niewielka,  że  nie  jest  optymalne  przekazywanie  tych 

odpadów do często daleko oddalonych instalacji przed uzbieraniem się ilości optymalnych do 

transportu.  Ponieważ  tak  opisany  przedmiot  zamówienia  jest  nieproporcjonalny  do 

przedmiotu zamówienia i potrzeb Zamawiającego, powoduje naruszenie przepisu art. 99 ust. 

1 ustawy pzp i jako taki powinien być zmieniony.  

2.  W  pozostałym  zakresie,  by  nie  powtarzać  argumentacji  przytoczonej  do  zarzutu  3, 

Wykonawca przywo

łuje uzasadnienie z pkt 7-14 jako właściwe i dla tego zarzutu 

VII. AD ZARZUT 7 

1.  Zamawiający  w  postanowieniach  w  Rozdziale  II  pkt  13  SWU  przewidział,  że  udostępni 

Wykonawcy  wskazane  tu  pojemniki.  Jednoczenie  Zmawiający  w  ramach  opisu  przedmiotu 

zamówienia,  pominął  istotne  okoliczności,  bez  których  Wykonawca  nie  ma  pełnych 

informacji,  niezbędnych  do  prawidłowej  kalkulacji  ceny  oferty  oraz  ustalenia  zakresu 

czynności jakie ma wykonywać.  

2.  Wobec  powyższego  konieczne  i  w  pełni  zasadne  jest  zobowiązanie  Zamawiającego  do 

uzupełnienia opisu przedmiotu zamówienia w  taki  sposób, by Wykonawcy  biorący  udział  w 

Postępowaniu  mogli  uzyskać  z  dokumentacji  postępowania  informacje  niezbędne  do 

prawidłowej realizacji usługi, tj:  

a) w jakich lokalizacjach i w jakim termini

e ma dokonać podstawienia pojemników; 

b)  oraz  kto  ponosi  odpowiedzialność  za  stan  techniczny  i  ewentualne  podstawienie 

pojemników zastępczych  

3.  W  pozostałym  zakresie,  by  nie  powtarzać  argumentacji  przytoczonej  do  zarzutu  3, 

Wykonawca przywołuje uzasadnienie z pkt 7-14 jako właściwe i dla tego zarzutu 

VIII. Ad ZARZUT 8 

1.  Zamawiający  w  Rozdziale  VII  SWU  opisał  przedmiot  zamówienia  w  zakresie 

odpowiadającym  wykonaniu  prac  interwencyjnych.  Jednakże  Wykonawca  nie  jest  w  stanie 

na  podstawie  tego  opisu 

ustalić  w  jakich  sytuacjach  Zamawiający  zamierza  zlecić  prace 

interwencyjne  Wykonawcy.  Wobec  powyższego  opis  przedmiotu  zamówienia  nie  spełnia 

warunków wynikających z art. 99 ustawy pzp jest nieprecyzyjny i niepełny.  


Sygn. akt:  KIO 2439/22, KIO 2440/22, KIO 2441/22, KIO 2442/22, KIO 2443/22, KIO 
2444/22, 2445/22, 2446/22, 2447/22 
 
 

2.  W  wyroku  z  19.11.2021  r.,  KIO  3260

/21,  LEX  nr  3333221,  w  którym  Izba  stwierdziła 

„Sporządzenie  dokumentacji  przetargowej  jest  obowiązkiem  zamawiającego  i  to 

zamawiający ponosi odpowiedzialność za jej wady. Wykonawcy przed złożeniem ofert mają 

obowiązek zapoznać się z tą dokumentacją i mogą żądać wyjaśnienia jej treści, jak też mogą 

kwestionować  jej  treść  w  drodze  odwołania,  niemniej  jednak  nie  może  to  oznaczać 

przerzucenia  odpowiedzialności  za  prawidłowość  wykonania  tej  dokumentacji  na 

wykonawców”.  Z  tych tez  przyczyn,  Odwołujący  podaje,  że  konieczne  jest  doprecyzowanie 

postanowień  SWZ  odnoszących  się  do  zakresu  prac  interwencyjnych  w  taki  sposób,  aby 

Wykonawca  mógł  oszacować  składające  ofertę  w  Postępowaniu  miał  pewność  co  do 

warunków  realizacji  usługi  -  tzn.  w  jakich  sytuacjach  wjakich  sytuacjach  Zamawiający 

zamierza zlecić prace interwencyjne Wykonawcy.  

3.  W  pozostałym  zakresie,  by  nie  powtarzać  argumentacji  przytoczonej  do  zarzutu  3, 

Wykonawca przywołuje uzasadnienie z pkt 7-14 jako właściwe i dla tego zarzutu. 

IX. AD ZARZUT 9 

1. Zamawia

jący w §12 Projektu umowy zawarł następujące postanowienia: 

1.  „Wykonawca  zapewnia,  że  w  trakcie  obowiązywania  niniejszej  Umowy  będzie  spełniał 

wymagania określone w ustawie z dnia 11 stycznia 2018 r. o elektromobilności i paliwach 

alternatywnych  (tj.  Dz.U.  2022  r.  poz.  1083  ze  zm.),  w  sposób  gwarantujący  wykonanie 

obowiązków  Gminy  Wrocław  wynikających  z  powołanej  ustawy  w  zakresie  zamówienia 

objętego umową.  

2.  Wykonawca  w  terminie  do  14  dni  od  daty  zawarcia  umowy  a  także  na  każde  żądanie 

Zamawiającego  następujące  po  14  dniu  od  daty  zawarcia  umowy  przedstawi 

Zamawi

ającemu pisemne oświadczenie o wykorzystywanej  flocie pojazdów  przy  realizacji 

przedmiotu  niniejszej  umowy,  które  zawierać  będzie  informację  na  temat  łącznej  ilości 

pojazdów,  w  tym  łącznej  ilości  pojazdów  określonych  ustawą  (liczba  pojazdów 

elektrycznych  i 

liczba  pojazdów  napędzanych  gazem  ziemnym),  o  której  mowa  w  ust.  1, 

wraz  z  numerami  rejestracyjnymi  pojazdów  oraz  podstawą  dysponowania  w/w  pojazdami 

np. własność, umowa leasingu itp.  

3. Brak złożenia oświadczenia, o którym mowa w ust. 2 w terminie będzie traktowany przez 

Zamawiającego jako niespełnienie wymogu ustawy, o której mowa w ust. 1.  

4.  Przedłożenie oświadczenia,  o którym mowa powyżej  w  ust.  2  nie wyłącza  uprawnienia 

Zamawiającego  do  weryfikacji  spełnienia  w/w  wymogu  w  sposób  wybrany  przez 

Zamaw

iającego,  w  szczególności  poprzez  żądanie  okazania  pojazdów  i/lub  dokumentów 

dotyczących pojazdów użytkowanych przy wykonywaniu danego zadania”.  

2.  Jednocześnie  Zamawiający  w  §  15  ust.  2  pkt  14  lit.  aa,  ustalił  karę  umowną  za 

niespełnienie  przez  Wykonawcę  wymogów,  o  których  mowa  w  §  12  ust.  1,  za  każdy 


Sygn. akt:  KIO 2439/22, KIO 2440/22, KIO 2441/22, KIO 2442/22, KIO 2443/22, KIO 
2444/22, 2445/22, 2446/22, 2447/22 
 
 

stwierdzony przypadek w wysokości 10000 zł.  

3.  Ponieważ  Zamawiający  ma  prawo  nakładać  na  Wykonawcę  kary  umowne  w  przypadku 

niespełnienia wymogów, konieczne jest ustalenie w treści dokumentacji postępowania zasad 

określania  spełnienia  tych  wymogów,  których  brak  w  obecnym  brzmieniu  SWZ    –co 

jednocześnie  stanowi  o  naruszeniu  art.  99  ust.  1  ustawy  pzp  i  niewyczerpującym  opisie 

przedmiotu zamówienia. Wobec powyższego konieczne jest ustalenie przez Zamawiającego 

w

zoru,  za  pomocą  którego  ustalane  każdorazowo  będzie  spełnienie  lub  niespełnienie 

wymogu  określonego  w  §  12  ust.  1  Projektu  Umowy.  W  innym  wypadku  postanowienia 

dokumentacji  postępowania  nie  będą  jednoznaczne  i  wyczerpujące,  a  Wykonawca  i  sam 

Zamawiający  nie  będą  posiadać  narzędzia  do  zweryfikowania  obowiązków  Wykonawcy 

wynikających z § 12 Projektu Umowy. Dodatkowo w opisie przedmiotu zamówienia brakuje 

podania przez Zamawiającego w jakim przedziale czasu obowiązek ma być spełniony –czy 

weryfikacja nastąpi po okresie obowiązywania umowy, czy np. co kwartał.  

4.  W  pozostałym  zakresie,  by  nie  powtarzać  argumentacji  przytoczonej  do  zarzutu  3, 

Wykonawca przywołuje uzasadnienie z pkt 7-14 jako właściwe i dla tego zarzutu. 

X. AD. ZARZUT10 

1. Zamawiający w postanowieniach SWZ przewidział, że Wykonawca zrealizować ma także 

usługę na ternie nieruchomości niezamieszkałych. Jednoczenie Zmawiający w ramach opisu 

przedmiotu  zamówienia,  pominął  istotne  okoliczności,  bez  których  Wykonawca  nie  ma 

pełnych informacji, niezbędnych do prawidłowej kalkulacji ceny oferty oraz ustalenia zakresu 

czynności jakie ma wykonywać.  

2.  Wobec  powyższego  konieczne  i  w  pełni  zasadne  jest  zobowiązanie  Zamawiającego  do 

uzupełnienia opisu przedmiotu zamówienia w  taki  sposób, by Wykonawcy  biorący  udział  w 

Postępowaniu  mogli  uzyskać  z  dokumentacji  postępowania  informacje  niezbędne  do 

prawidłowej realizacji usługi, tj.:  

a) Ustalenie procedury obsługi tych nieruchomości; 

b)  Ustalenia  w  jaki  sposób  będą  zgłaszane  podstawienia/  zabrania    czy  też    częstotliwość 

odbioru odpadów;  

c)  Zawarcie  w  postanowieniach  SWZ  danych  z  deklaracji  dla  nieruchomości 

niezamieszkałych; 

d)  Ustalenie,  prawa  do  odmowy  przyjęcia  zlecenia  podstawienia  pojemników  do  czasu 

poprawienia  deklaracji  nieprawidłowo  wypełnionej,  tj.  takiej  gdzie  udział  odpadów 

zmieszanych  jest  niezgodny z regulaminem utrzymania czystości i porządku we Wrocławiu. 

3.  W  pozostałym  zakresie,  by  nie  powtarzać  argumentacji  przytoczonej  do  zarzutu  3, 

Wykonawca przywołuje uzasadnienie z pkt 7-14 jako właściwe i dla tego zarzutu. 

XI. AD ZARZUT 11 


Sygn. akt:  KIO 2439/22, KIO 2440/22, KIO 2441/22, KIO 2442/22, KIO 2443/22, KIO 
2444/22, 2445/22, 2446/22, 2447/22 
 
 

1. Zamawiający w postanowieniach SWZ przewidział, że Wykonawca zrealizować ma także 

usługę  odbioru  odpadów  wielkogabarytowych.  Jednoczenie  Zmawiający  w  ramach  opisu 

przedmiotu  zamówienia,  pominął  istotne  okoliczności,  bez  których  Wykonawca  nie  ma 

pełnych informacji, niezbędnych do prawidłowej kalkulacji ceny oferty oraz ustalenia zakresu 

czynności jakie ma wykonywać.  

2.  Wobec  powyższego  konieczne  i  w  pełni  zasadne  jest  zobowiązanie  Zamawiającego  do 

uzupełnienia opisu przedmiotu  zamówienia w  taki  sposób, by Wykonawcy  biorący  udział  w 

Postępowaniu  nie  mieli  obowiązku  odbioru  odpadów  i  sprzątania  miejsca  ustawienia 

kontenerów  jeszcze  3  dni  po  ich  zabraniu  (-  jest  to  obowiązek  właściciela  nieruchomości) 

oraz  aby  każdy  Wykonawca  zainteresowany  udziałem  w  postępowaniu  mógł  uzyskać 

informacje dotyczące:  

a) ilości podstawień kontenerów i na jakich lokalizacjach przewiduje Zamawiający (konieczny 

harmonogram), 

b) średniej wagi odpadów w kontenerze, jaką Wykonawca powinien przyjąć w kalkulacji;  

3.  W  pozostałym  zakresie,  by  nie  powtarzać  argumentacji  przytoczonej  do  zarzutu  2, 

Wykonawca przywołuje uzasadnienie z pkt 7-14 jako właściwe i dla tego zarzutu. 

XII. AD ZARZUT 12 

1. Wykonawca z praktyki wie, że w ramach realizacji usługi konieczny jest odbiór odpadów 

typy  strzykawki/igły.  Jednoczenie  Zmawiający  w  ramach  opisu  przedmiotu  zamówienia, 

pominął  istotne  okoliczności,  bez  których  Wykonawca  nie  ma  pełnych  informacji, 

niezbędnych do prawidłowej kalkulacji ceny oferty oraz ustalenia zakresu czynności jakie ma 

wykonywać. 

16. Wobec powyższego konieczne i w pełni zasadne jest zobowiązanie Zamawiającego do 

uzupełnienia opisu przedmiotu zamówienia w taki sposób, by Wykonawcy biorący udział w  

Postępowaniu  posiadali  informacje,  z  których  wynikać  będzie  jak  Wykonawca  ma 

zrealizować  obowiązek  w  zakresie  wyposażenia  aptek  w  pojemniki  do  zbierania  zużytych 

strzyka

wek  i  igieł    oraz  ustalenie  -poprzez  utworzenie  zasad  rozliczenia  realizacji  tych 

czynności  poprzez  utworzenie  zestawieniu  kosztów  przez  Zamawiającego  pozycji  dla  tego 

rodzaju usługi lub wskazanie na inny sposób rozliczenia; 

2.  Jednocześnie  Zamawiający  w  celu  ułatwienia  ewidencji  rozliczeń  powinien  utworzyć  w 

zestawieniu kosztów pozycję dla tego rodzaju odpadu. 

3.  W  pozostałym  zakresie,  by  nie  powtarzać  argumentacji  przytoczonej  do  zarzutu  3, 

Wykonawca przywołuje uzasadnienie z pkt 7-14 jako właściwe i dla tego zarzutu. 

XIII. AD ZARZUT 13 

1. Zamawiający w § 18 ust. 4 lit e i kolejne przewidział możliwość waloryzacji wynagrodzenia 

umownego  w  przypadku  zmiany  cen  materiałów  lub  kosztów  związanych  z  realizacją 


Sygn. akt:  KIO 2439/22, KIO 2440/22, KIO 2441/22, KIO 2442/22, KIO 2443/22, KIO 
2444/22, 2445/22, 2446/22, 2447/22 
 
 

zamówienia.  Następnie  Zamawiający  podał  model  waloryzacji  –wzór  oraz  zastrzegł,  że: 

”Zmiana wynagrodzenia możliwa będzie po upływie minimum 12 miesięcy od dnia zawarcia 

umowy, a jeżeli umowa została zawarta po upływie 180 dni od dnia upływu terminu składania 

ofert, początkowym  terminem  ustalenia zmiany wynagrodzenia będzie dzień  otwarcia ofert. 

Powyższa  zmiana  dotyczyła  będzie  cen  jednostkowych.  Zamawiający  dopuszcza 

maksymalną  wartość  zmiany  wynagrodzenia  do  wysokości  ±4  %  całkowitej  wartości 

przedmiotu umowy brutto” 

2.  Przedmiotowa  umowa  ob

owiązywać  ma  od  daty  jej  zawarcia  do  dnia  29,02.2024  r.  (12 

miesięcy),  wobec  powyższego  Zamawiający  nie  ma  obowiązku  wynikającego  z  art.  439 

ustawy  Pzp,  jednak,  skoro  dokonał  w  postanowieniach  umowy  w  jaki  sposób  ma  być 

waloryzowane  wynagrodzenie,  to  nie  m

ogą  być  to  postanowienia  pozorne,  niemożliwe  do 

zastosowania.  Przewidziane  przez  Zamawiającego  w  projekcie  umowy  postanowienia 

dotyczące  waloryzacji  wynagrodzenia  uzasadniają  wniosek,  że  Zamawiający  dąży  do  tego, 

by  waloryzacja  wynagrodzenia  miała  charakter  iluzoryczny  i  aby  temu  zapobiec  konieczne 

jest  dokonanie  modyfikacji  daty  od  której  możliwe  będzie  dokonanie  waloryzacji 

wynagrodzenia  umownego  w  przypadku  zmiany  cen  materiałów  lub  kosztów  związanych  z 

realizacją zamówienia.  

3.  Jak  podkreśla  Urząd  Zamówień  Publicznych  Zamówieniowe  klauzule  waloryzacyjne 

zyskują  na  znaczeniu  zwłaszcza  w  aktualnej  sytuacji  gospodarczej,  w  której  obserwujemy 

m.in.  znaczny  wzrost  cen  materiałów  i  robót  budowlanych,  braki  kadrowe  i  sprzętowe, 

wstrzymanie dostaw produktów, komponentów produktu lub materiałów, trudności w dostępie 

do  sprzętu  czy  też  w  realizacji  usług  transportowych.  Wskazane  przykładowo  czynniki 

zewnętrzne  wywierają  wpływ  na  opłacalność  realizowanego  zamówienia  i  mogą  znacząco 

ograniczać  płynność  przedsiębiorstw,  stąd  niezmiernie  istotne  dla  uczestników  rynku 

zamówień publicznych jest prawidłowe kształtowanie oraz stosowanie waloryzacji umownej. 

Klauzula  waloryzacyjna  sformułowana  w  sposób  precyzyjny,  z  poszanowaniem  interesów 

stron  kontraktu  publicznego,  pozwo

li  ochronić  interesy  finansowe  wykonawcy,  zaś 

zamawiającemu  zapewni  należytą,  terminową  i  bezpieczną  realizację  zamówienia 

publicznego 

(zob. 

https://www.uzp.gov.pl/__data/assets/pdf_file/0014/52151/KLAUZULA-

WALORYZACYJNA-WUSTAWIE-PRAWO-ZAMoWIEn-

PUBLICZNYCH.pdf).Klauzulewaloryzacyjne w obecnych  

czasach  destabilizacji  rynku,  która  nastąpiła  z  uwagi  na  konflikt  zbrojny  na  Ukrainie  oraz 

wprowadzenie sankcji na Rosję i Białoruś, mają niezwykle istotne znaczenie dla właściwego 

funkcjonowania rynku zamówień publicznych. 

4.  Wobec  dynamiki  zachodzących  zmian  zasadnym  jest  wprowadzenie  jako  wskaźnika 

uprawniającego  do  dokonania  zmiany  wynagrodzenia  wskaźnika  cen  towarów  i  usług 


Sygn. akt:  KIO 2439/22, KIO 2440/22, KIO 2441/22, KIO 2442/22, KIO 2443/22, KIO 
2444/22, 2445/22, 2446/22, 2447/22 
 
 

konsumpcyjnych za 

kwartał do poprzedniego kwartału, a nie średniorocznego wskaźnika cen 

to

warów  konsumpcyjnych  i  usług.  Jednocześnie  konieczne  jest  –w  celu  urealnienia  i 

dostosowania  wynagrodzenia  umownego  do  warunków  panujących  w  trakcie  wykonywania 

zamówienia  –wprowadzenie  zmian  w  projekcie  umowy  w  zakresie  częstotliwości 

wprowadzania  zmian  d

o  umowy.  Zasadnym  wydaje  się  wprowadzenie  możliwości  zmiany 

wynagrodzenia po upływie 6 miesięcy od dnia złożenia oferty, a kolejnych zmian po upływie 

następnych 3 miesięcy. 

5. Zamawiający dopuszcza maksymalną wartość zmiany wynagrodzenia do wysokości ±4 % 

całkowitej  wartości  przedmiotu  umowy  brutto.  Mając  na  uwadze  obecną  inflacje  i  zmianę 

surowców,  energii  ustalenie  limitu  zmiany  na  poziomie  4.5    jest  nie  daje  Wykonawcy 

możliwości realnego pokrycia wzrostu kosztów realizacji usługi –czemu w istocie służyć ma 

waloryzacja,  ewentualne  ustalenie  limitu  na  poziomie  20  %  stanowi  prawidłowe  określenie 

zakresu zmiany wysokości wynagrodzenia. 

XIV. AD ZARZUT 14 

1.  Zamawiający  w  pkt  1.2.2.2  rozdział  IV  SWZ  podał  następujący  warunek  udziału  w 

Postępowaniu w zakresie zdolności zawodowej Wykonawcy:  

„Wykonawca  spełni  warunek  jeżeli  wykaże,  że:  wykonał,  a  w  przypadku  świadczeń 

okresowych  lub  ciągłych  wykonuje  w  okresie  ostatnich  4  lat  przed  upływem  terminu 

składania  ofert,  a  jeżeli  okres  prowadzenia  działalności  jest  krótszy  –w  tym  okresie 

zamówienie  w  zakresie  odbioru  i  zagospodarowania  niesegregowanych  (zmieszanych) 

odpadów  komunalnych  i  odpadów  komunalnych  selektywnie  gromadzonych,  w  ramach 

którego wykonał usługę dla gminy Odbiór, zbieranie, transport i zagospodarowanie odpadów 

komunalnych  pochodzących  z  terenu  Gminy  Wrocław  w  obrębie  Sektora  IV  –Psie  Pole 

10/2022  5/23  zamieszkałej  przez  co  najmniej  100  000  osób  (według  danych  Głównego 

Urzędu  Statystycznego  za  rok,  w  którym  umowa  na  zamówienie  została  zawarta), 

nieprzerwa

nie przez okres minimum 12 kolejnych miesięcy kalendarzowych”. 

2.  Postanowienia  Rozdziału  IV  pkt  1.2.2.2.  SWZ  są  niejasne  i  niejednoznaczne,  gdyż  nie 

wynika z nich 

w sposób niebudzący wątpliwości wg jakich zasad ustalonych w postawionym 

warunku Wykonawca m

oże stwierdzić, że spełnia warunek udziału w postępowaniu.  

3. Wątpliwości Odwołującego budzi okoliczność, czy Zamawiający uzna warunek udziału w 

postępowaniu  za  spełniony,  jeżeli  wykonawca  będzie  legitymował  się  wyłącznie 

doświadczeniem  w  realizacji  usługi  na  rzecz  gminy  obejmującej  100000  mieszkańców,  w 

ramach umowy z 

którą dokonał odbioru i zagospodarowania odpadów komunalnych z terenu 

nieruchomości zamieszkałych, tj. bezpośrednio od mieszkańców nieruchomości, czy również 

w  sytuacji  gdy  wykonywał  usługę  odbioru  i  zagospodarowania  odpadów  komunalnych  z 

terenu innych nieruchomości, o ile usługa ta była realizowana na obszarze zamieszkiwanym 


Sygn. akt:  KIO 2439/22, KIO 2440/22, KIO 2441/22, KIO 2442/22, KIO 2443/22, KIO 
2444/22, 2445/22, 2446/22, 2447/22 
 
 

przez co najmniej 100 000 mieszkańców.  

4.  Należy  wziąć  pod  uwagę,  że  Zamawiający  nie  stawia  żadnych  wymagań  co  do  ilości 

odpadów  odebranych  i  zagospodarowanych  w  ramach  takiego  zamówienia,  ani  co  do 

wartości zrealizowanego zamówienia. W tych okolicznościach nie jest jasne, kiedy zgodnie z 

oczekiwaniami  Zamawiającego  wykonawca  będzie  legitymował  się  doświadczeniem 

pozwala

jącym  mu  na  ubieganie  się  o  udzielenie  zamówienia.  Wobec  okoliczności,  że 

warunki  udziału  w  postępowaniu  służą  weryfikacji  zdolności  wykonawcy  do  należytej 

realizacji  zamówienia,  wydaje  się,  że  warunek  będzie  spełniony  jedynie  w  sytuacji,  gdy 

wykonawca  rea

lizował  analogiczną  usługę  do  tej,  która  stanowi  przedmiot  zamówienia,  tj. 

usługę  odbioru  i  zagospodarowania  odpadów  komunalnych  bezpośrednio  od  właścicieli 

nieruchomości na terenie obszaru zamieszkałego przez co najmniej 100 000 mieszkańców, 

tj.  odbierał  odpady  od  takiej  liczby  mieszkańców,  a  usługę  realizował  bezpośrednio  na 

podstawie umowy zawartej z gminą. Wszakże to nie sam fakt logistycznego operowania na 

terenie  obszaru  zamieszkałego  przez  100  000  mieszkańców  potwierdza  zdolność 

wykonawcy  do  realizac

ji  zamówienia,  lecz  doświadczenie  w  wykonywaniu  analogicznej 

usługi.  Jednakże  wobec  braku  określenia  minimalnych  poziomów  zakresu  zrealizowanej 

usługi  oraz  niejednoznacznego  sformułowania  przedmiotowego  warunku  udziału  w 

postępowaniu,  kwestia  ta  wymaga  doprecyzowania.  Jednocześnie  nie  jest  jasne,  czy 

Zamawiający  uzna,  że  warunek  udziału  jest  spełniony,  w  sytuacji,  gdy  wykonawca  nie 

realizował  usługi  bezpośrednio  na  rzecz  gminy,  np.  w  sytuacji  gdy  wykonawca  był 

podwykonawcą wykonawcy, który zawarł umowę z gminą. W takiej sytuacji mamy bowiem do 

czynienia z sytuacją, że podmiot jako podwykonawca realizował wprawdzie usługę w ramach 

umowy  realizowanej  na  rzecz  gminy,  ale  jego  świadczenie  nie  było  usługą  dla  gminy.  Nie 

można  więc  uznać,  że  wykonawca  wykonał  usługę  dla  gminy.  Innymi  słowy  wątpliwości 

budzi,  czy  Zamawiający  uzna  warunek  udziału  w  postępowaniu  za  spełniony  wyłącznie  w 

sytuacji,  gdy  wykonawca  ubiegający  się  o  udzielenie  zamówienia  publicznego  wykaże  się 

wymaganym doświadczenie, o ile miał zawartą umowę z gminą. Wykonawcą usługi odbioru 

odpadów  komunalnych  jest  ten  podmiot,  który  sporządza  kartę  przekazania  odpadów 

komunalnych, co wynika z przepisów ustawy o odpadach. Zgodnie z art. 71 ust. 1 ustawy o 

odpadach, 

kartę przekazania odpadów komunalnych sporządza podmiot odbierający odpady 

komunalne  od  właścicieli  nieruchomości  przed  rozpoczęciem  odbierania  tych  odpadów, 

odrębnie  dla  każdego  ładunku  transportowanych  odpadów  komunalnych  danego  rodzaju 

przekazywanych  do  następnego  posiadacza  odpadów  albo  do  prowadzonych  przez  siebie 

stacji  przeładunkowej,  miejsca  zbierania  odpadów  komunalnych  lub  miejsca  przetwarzania 

odpadów komunalnych. Podwykonawca realizujący usługę na rzecz podmiotu odbierającego 

odpady  komunalne  jest  podmiotem  transportującym  odpady,  który  potwierdza  tą  kartę  w 


Sygn. akt:  KIO 2439/22, KIO 2440/22, KIO 2441/22, KIO 2442/22, KIO 2443/22, KIO 
2444/22, 2445/22, 2446/22, 2447/22 
 
 

następnych  etapach  przekazywania  odebranych  odpadów  komunalnych.  Podwykonawca, 

nie  mając  umowy  z  gminą,  nie  prowadzi  sprawozdawczości  na  rzecz  gminy,  nie  zdobywa 

więc pełnego zakresu doświadczenia wymaganego w celu należytej realizacji usługi odbioru i 

zagospodarowania  odpadów.  Sprawozdawstwo  związane  z  realizacją  usługi  odbioru  i 

zagospodarowania odpadów jest niezwykle istotnym, nieodłącznym elementem tej usługi.  

5.  Dla  oceny,  czy  podmiot  można  zakwalifikować  jako  podmiot  odbierający  odpady 

komunalne, istotne znaczenie ma także składanie sprawozdań ilościowych w systemie BDO. 

Nie jest również jasne, czy Zamawiający dopuści referencje obejmujące odpady pochodzące 

z PSZOK. Wskazać należy, że ustawa z dnia 13 września 1996 r. o utrzymaniu czystości i 

porządku  w  gminach  dokonuje  rozróżnienia  w  zakresie  odbierania  odpadów  komunalnych 

bezpośrednio  od  właścicieli  nieruchomości  oraz  z  terenu  PSZOK.  Zgodnie  z  art.  9c  ust.1 

u.c.p.g.  przedsiębiorca  odbierający  odpady  komunalne  od  właścicieli  nieruchomości  jest 

obowiązany  do  uzyskania  wpisu  do  rejestru  działalności  regulowanej  prowadzonej  przez 

wójta, burmistrza lub prezydenta miasta, , podczas gdy zgodnie z art.9c ust. 1a u.c.p.g. nie 

wymaga  uzyskania  wpisu  do  rejestru  prowadzenie  punktów  selektywnego  zbierania 

odpadów  komunalnych.  Podmiot  prowadzący  taki  punkt  jest  posiadaczem  odpadów,  w 

rozumieniu ustawy z dnia 14 grudnia 2012 r. o odpadach, prowadzącym zbieranie odpadów. 

Transport odpadów z terenu PSZOK do instalacji zagospodarowania odpadów wymaga więc 

jedynie posiadania wpisu do rejestru BDO (bazy danych o odpadach). 

XV. AD ZARZUT 15 

1. Zamawiający w § 4 ust. 3 Postanowień Umowy poda, że: „Strony ustalają, że przedmiot 

umowy w zakresie określonym w SWU z zastrzeżeniem SWU rozdz. XI pkt 2, rozdz. XIII pkt 

2, rozdz. XVI, świadczony będzie nie wcześniej niż od dnia 01.01.2023 r. i nie później niż do 

dnia  31.12.2023  r.,  z  zastrzeżeniem  ust.  4  i  ust.  5.  Zamawiający  zastrzega,  że  termin 

rozpoczęcia  świadczenia  usługi  rozpocznie  się  nie  wcześniej  niż  30  dni  od  dnia  zawarcia 

umowy”. 

2.  Wykonawca  przed  rozpoczęciem  usługi  dokonać  musi  szeregu  czynności 

przygotowawczych,  które  w  sytuacji  gdy  Wykonawca  nie  ma  zagwarantowanego 

minimalnego okresu przygotowania się do świadczenia usługi w czasie nie krótszym niż 30 

dni,  utrudnia  wycenę  oferty  i  wiąże  się  z  obciążeniem  Wykonawcy  znaczącym  ryzykiem 

kontraktowym.  

3.  Sytuacja  związana  z  jednoczesnym  zapewnieniem  Zamawiającemu  terminów  na 

realizację  czynności  np.  udostępnienia  Wykonawcy  systemu  KOSZ  lub  zatwierdzenia 

przedłożonych harmonogramów lub ich niezatwierdzenia konieczności poprawy i ponownego 

przedstawienia do akceptacji w praktyce doprowadza do sytuacji, gdy 

mając na uwadze dni 

świąteczne i weekendy (czas początku realizacji umowy przypada na przełom roku) ustalony 


Sygn. akt:  KIO 2439/22, KIO 2440/22, KIO 2441/22, KIO 2442/22, KIO 2443/22, KIO 
2444/22, 2445/22, 2446/22, 2447/22 
 
 

pierwotnie  termin  30  dni  będzie  ryzykowny  dla  Wykonawcy.  Wykonawca  musi  zatrudnić 

pracowników,  przeszkolić  ich,  skierować  na  badania.  Wykonawca  musi  zrealizować  także 

obowiązek inwentaryzacji pojemników co jest czasochłonne i w pełni uzasadnia konieczność 

wprowadzenie  postulowanej  zmiany  w  postanowieniach  dokumentacji  Postępowania. 

Dodatkowo  wykonawcy  przysługuje  30-dniowy  okres    od  dnia  zawarcia  umowy  na 

sporządzenie  Planu  Obsługi  Systemu,  który  w  ciągu  14  dni  będzie  zweryfikowany  przez 

Zamawiającego,  a  wykonawca  jest  zobligowany  do  realizacji  prac  zgodnie  z 

zaakceptowanym Planem Obsługi Systemu. 

W dniu 

28 września 2022 r . Zamawiający złożył odpowiedzi na odwołania w których: 

-  w  sprawach  o  sygn.  akt  KIO  2439/22,  2445/22,  2446/22, 

2447/22,  wnosił  o  oddalenie 

odwołań w całości; 

w sprawie o sygn. akt KIO 2440/22, uwzględnił odwołanie w zakresie zarzutu oznaczonego 

nr 1b ppkt  i. i ii.), w pozostałym zakresie wnosił o oddalenie odwołania; 

-  w  sprawach  o  sygn.  akt  KIO  2441/22,  2442/22,  2443/22,  2444/22

,  wnosił  o  oddalenie 

odwołań w całości.  

Zamawiający wnosił również o zasądzenie od  Odwołujących  na jego rzecz  zwrotu kosztów 

postępowania   

Zamawiający  w  odpowiedzi  na  odwołanie  przedstawił  stanowisko  wobec  zarzutów 

podnoszonych w odwołaniach. 

W d

niach 29 września 2022 r. oraz 4 października 2022 r. stanowisko pisemne do akt sprawy 

złożył Odwołujący Chemeko. 

W  dniu  4  października  2022  r.  Zamawiający,  złożył  do  akt  sprawy  pismo  procesowe, 

zawierające  jego  stanowisko  w  przedmiocie  pism  procesowych  złożonych  przed  rozprawą 

oraz twierdzeń i dowodów przedstawionych na rozprawie w dn. 30 września 2022 r. 

Uwzględniając  całość  dokumentacji  z  przedmiotowego  postępowania,  jak  również 

biorąc pod uwagę odpowiedzi na odwołania, dalsze pisma procesowe, oświadczenia, 

stanowiska  i  dokumenty  złożone  przez  strony  i  uczestników  postępowań,  w  tym  w 


Sygn. akt:  KIO 2439/22, KIO 2440/22, KIO 2441/22, KIO 2442/22, KIO 2443/22, KIO 
2444/22, 2445/22, 2446/22, 2447/22 
 
 

trakcie  posiedzenia  i  rozprawy  w  dniu  30  w

rześnia  i  4  października  2022  r.,  Krajowa 

Izba Odwoławcza ustaliła i zważyła, co następuje: 

Przystępując do rozpoznania odwołań, Izba ustaliła wystąpienie przesłanek z art. 505 

ust.  1  ustawy  Pzp,  tj.  istnienie  po  stronie  Odwołujących  interesu  w  uzyskaniu  zamówienia 

oraz  możliwości  poniesienia  przez  Odwołujących  szkody  w  wyniku  kwestionowanych 

czynności zamawiającego.  

Izba  stwierdziła,  że  nie  została  wypełniona  żadna  z  przesłanek  ustawowych 

skutkujących odrzuceniem odwołań, wynikających z art. 528 ustawy Pzp.  

Do  postępowania  odwoławczego,  zachowując  termin  ustawowy  oraz  wykazując 

interes  w  uzyskaniu  rozstrzygnięcia  na  rzecz  strony  do  której  zgłoszono  przystąpienie, 

zgłosili przystąpienie wykonawcy: 

-  Chemeko-

System  sp.  z  o.o.  Zakład  Zagospodarowania  Odpadów  z  siedzibą 

we 

Wrocławiu – sygn. akt: KIO 2440/22, KIO 2441/22, KIO 2442/22, KIO 2443/22, KIO 

po stronie Odwołujących 

FBSerwis  Wrocław  sp.  z  o.o.  z  siedzibą  w  Bielanach  Wrocławskich  –  sygn.  akt  KIO 

2441/22, KIO 2445/22, 

po stronie Odwołujących 

Wrocławskie  Przedsiębiorstwo  Oczyszczania  ALBA  S.A.  z  siedzibą  we  Wrocławiu  – 

sygn.  akt:  KIO  2439/22,  KIO  2440/22,  KIO  2445/22,  KIO  2446/22,  KIO  2447/22,  po 

stronie Odwołujących 

- ENERIS Ekologiczne 

Centrum Utylizacji sp. z o.o. z siedzibą w Rusku – sygn. akt: KIO 

2439/22, KIO 2445/22, KIO 2446/22, KIO 2447/22 

– po stronie Odwołującego, oraz KIO 

2441/22, KIO 2442/22, KIO 2443/22, KIO 2444/22 

– po stronie Zamawiającego.  

Izba uznała zgłoszone przystąpienia za skuteczne. 

Zamawiający oświadczeniem złożonym przed otwarciem rozprawy w odpowiedzi na 

odwołanie w sprawie KIO 2440/22, uwzględnił odwołanie w zakresie zarzutu oznaczonego nr 

1 pkt b ppkt i) i ii) petitum odwołania. Przystępujący ENERIS Ekologiczne Centrum Utylizacji 

sp.  z  o.o.  z  siedzibą  w  Rusku,  w  trakcie  posiedzenia  złożył  oświadczenie,  iż  nie  wnosi 

sprzeciwu  wobec  częściowego  uwzględnienia  odwołania  przez  Zamawiającego.  Wobec 

powyższego Krajowa Izba  Odwoławcza,  działając na  podstawie  art.  522 ust.  4 ustawy  Pzp 

oraz  art.  568  pkt  3  ustawy  Pzp  postanowiła  umorzyć  postępowanie  odwoławcze  w  części 

dotyczącej tego zarzutu.  


Sygn. akt:  KIO 2439/22, KIO 2440/22, KIO 2441/22, KIO 2442/22, KIO 2443/22, KIO 
2444/22, 2445/22, 2446/22, 2447/22 
 
 

Zgodnie  z  art.  522  ust.  4  ustawy  Pzp, 

w  przypadku  uwzględnienia  przez 

zamawiającego  części  zarzutów  przedstawionych  w  odwołaniu,  Izba  może  umorzyć 

postępowanie  odwoławcze  w  części  dotyczącej  tych  zarzutów,  pod  warunkiem  że  w 

postępowaniu  odwoławczym  po  stronie  zamawiającego  nie  przystąpił  w  terminie  żaden 

wykonawca  albo  wykonawca,  który  przystąpił  po  stronie  zamawiającego,  nie  wniósł 

sprzeciwu  wobec  uwzględnienia  tych  zarzutów.  W  takim  przypadku  Izba  rozpoznaje 

pozostałe zarzuty odwołania. Zamawiający wykonuje, powtarza lub unieważnia czynności w 

postępowaniu  o  udzielenie  zamówienia,  zgodnie  z  żądaniem  zawartym  w  odwołaniu  w 

zakresie  uwzględnionych  zarzutów.  Stosownie  do  art.  568  pkt  3  ustawy  Pzp,  Izba  umarza 

postępowanie odwoławcze, w formie postanowienia, w przypadku o którym mowa w art. 522. 

Ponadto  Krajowa  Izba  Odwoławcza,  działając  na  podstawie  art.  520  ust.  1  ustawy 

Pzp  oraz  art.  568  pkt  1  ustawy  Pzp  postanowiła  umorzyć  postępowanie  odwoławcze  w 

sprawach o sygn. akt KIO 2439/22, 2445/22, 2446/22, 2447/22 w zakresie zarzut

ów nr 1, 3 

lit. a) i nr 5 petitum odwołań, oraz w sprawach o sygn. akt. KIO 2441/22, 2442/22, 2443/22, 

w zakresie zarzutu nr 3 petitum odwołań. 

Zgodnie  z  art.  520  ust. 1  ustawy  Pzp, 

odwołujący może cofnąć odwołanie do czasu 

zamknięcia rozprawy.  Stosownie  do  art.  568  pkt  1  ustawy  Pzp,  Izba  umarza  postępowanie 

odwoławcze, w formie postanowienia, w przypadku cofnięcia odwołania. 

Odwołujący  I  i  III  na  posiedzeniu  oświadczyli,  że  cofają  własne  odwołania  w  ww. 

części.  W  przywołanym  przepisie  art.  520  ust.  1  ustawy  Pzp  ustawodawca  przyznał 

odwołującemu  prawo  do  cofnięcia  w  całości  środka  ochrony  prawnej.  Skoro  zatem 

wykonawca  może  cofnąć  odwołanie  w  całości,  to  na  zasadzie  wnioskowania  a  maiori  ad 

minus,  należy  uznać,  że  odwołujący  może  zrezygnować  z  popierania  jedynie  części 

odwołania.  W  orzecznictwie  Izby  nie  jest  kwestionowana  możliwość  skutecznego  cofnięcia 

odwołania  w  części.  Odwołujący  oświadczył,  że  nie  popiera  już  tego  zarzutu,  wobec 

powyższego postępowanie odwoławcze w tej części podlegało umorzeniu. Dostrzec należy, 

że  Izba  związana  jest  oświadczeniem  odwołującego  o  cofnięciu  części  odwołania,  czego 

skutkiem  wynikającym  wprost  z  art.  568  pkt  1  ustawy  Pzp  ustawy  Pzp  jest  obowiązek 

umorzenia przez Izbę postępowania odwoławczego w zakresie wycofanego zarzutu. 

Rozstrzyganie w  przedmiocie zarzutów,  które okazały  się niesporne jest  bezcelowe. 

Jednocześnie  jednak  informacja  o  częściowym  umorzeniu  postępowania  odwoławczego 

musi znaleźć odzwierciedlenie w sentencji orzeczenia, a nie w uzasadnieniu. W art. 559 ust. 

2 Pzp, określającym w sposób wyczerpujący elementy treści uzasadnienia wyroku wydanego 

przez  Izbę  nie  ma  bowiem  żadnej  wzmianki  o  możliwości  zamieszczenia  w  uzasadnieniu 

wyroku jakiegokolwiek rozstrzygnięcia. 


Sygn. akt:  KIO 2439/22, KIO 2440/22, KIO 2441/22, KIO 2442/22, KIO 2443/22, KIO 
2444/22, 2445/22, 2446/22, 2447/22 
 
 

W  pozostałym  zakresie,  Izba  stosownie  do  art.  522  ust.  4  ustawy  Pzp,  rozpoznała 

zarzuty 

odwołań. 

Izba  włączyła  w  poczet  materiału  dowodowego,  dokumentację  postępowania  oraz 

dowody składane w toku postępowania odwoławczego. 

Izba ustaliła i zważyła co następuje: 

W  ramach  uwag  ogólnych,  w  odniesieniu  do  wszystkich  postępowań  odwoławczych 

wskazać  należy,  iż  wydając  wyrok,  Izba  bierze  za  podstawę  stan  rzeczy  ustalony  w  toku 

postępowania  odwoławczego  (art.  552  ust.  1  ustawy  Pzp).  Powyższe  oznacza,  iż  przy 

orzekaniu Izba bierze pod uwagę stan faktyczny aktualny na chwilę zamknięcia rozprawy, w 

niniejszej  sprawie  oznacza  to,  że  Izba  wydając  wyrok  opierała  się  na  brzmieniu  SWZ 

ustalonym przez Zamawiającego na chwilę zamknięcia rozprawy. 

Kolejną kwestią wymagającą zasygnalizowania, jest zakres kognicji Izby. Stosowanie 

do  art.  555  ustawy  Pzp  „Izba  nie  może  orzekać  co  do  zarzutów,  które  nie  były  zawarte  w 

odwołaniu.”    Natomiast  przez  zarzut,  należy rozumieć  zarówno  okoliczności  faktyczne  jak  i 

prawne  podnoszone  dla  wykazania  nieprawidłowości  czynności  lub  zaniechań 

Zamawiającego.  Takie  rozumienie  zarzutu  (poparte  licznym  orzecznictwem)  skutkuje 

rozpoznaniem  go  w  granicach  zakreślonych  w  odwołaniu  zarówno  w  sferze  prawnej  jak  i 

faktycznej

.  Tak  więc  konkretyzacja  okoliczności  faktycznych  leżących  u  podstaw  zarzutu 

dopiero  na  etapie    rozprawy 

nie  może  zostać  zaaprobowana,  i  jako  taka  nie  mogła  zostać 

uwzględniona przy orzekaniu, a podnoszone okoliczności należało pominąć co miało wpływ 

na  orzeczenie. 

Izba  podziela,  pogląd  wyrażony  w  wyroku  29  kwietnia  2022  r.  w  sprawie  o 

sygn.  akt  KIO  1027/22, 

że  wykonawca  w  odwołaniu  musi  wskazać  treść  przepisu,  który 

został  przez  zamawiającego  naruszony,  a  ponadto  powinien  w  uzasadnieniu  faktycznym 

podać wszystkie okoliczności, celem potwierdzenia zasadności swoich twierdzeń. Jeśli tego 

nie zrobi, to taki błąd nie da się naprawić poprzez uzupełnienie argumentacji w tym zakresie, 

zawartej  w  piśmie  procesowym  czy  też  na  rozprawie.  Gdyby  bowiem  dopuścić  taką 

możliwość  zamawiający  nie  mógłby  przygotować  się  na  odparcie  zarzutów,  czy  też 

ewentualne  uwzględnienie  odwołania,  z  kolei  przystępujący  po  jego  stronie  wykonawcy 

zostaliby pozbawieni szansy obrony swoich praw (często ich interes w przystąpieniu polega 

na  tym,  że  bronią  zasadności  dokonania  wyboru  ich  oferty,  jako  najkorzystniejszej  w 

postępowaniu).  W  dalszej  treści  orzeczenia  Izba  wskaże  do  których  zarzutów  powyższe 

stanowisko miało zastosowanie. 


Sygn. akt:  KIO 2439/22, KIO 2440/22, KIO 2441/22, KIO 2442/22, KIO 2443/22, KIO 
2444/22, 2445/22, 2446/22, 2447/22 
 
 

KIO 2439/22, KIO 2445/22, KIO 2446/22, KIO 2447/22 

Biorąc  pod uwagę zgromadzony  w  sprawie materiał  dowodowy,  poczynione ustalenia 

faktyczne oraz orzekając w granicach zarzutów zawartych w odwołaniu, Izba stwierdziła, iż 

odwołania zasługują na częściowe uwzględnienie. 

W  ocenie  składu  orzekającego  uwzględnieniu  podlegał  zarzut  dot.  waloryzacji 

wynagrodzenia  wykonawcy  tj. zarzut  naruszenia  439    ust.  1  i  ust.  2  pkt  1,3  i  4  ustawy  Pzp 

oraz art. 8 ust. 1 Pzp w zw. z art. 353 

k.c., poprzez ukształtowanie warunków zamówienia w 

sposób,  który  narusza  równowagę stron  umowy  i  nie  zapewnia  ekwiwalentności świadczeń 

stron  umowy  i  przerzuca  na  wykonawcę  ryzyka  związane  ze  zmianą  kosztów  wykonania 

przedmiotu zamówienia w ten sposób, że:  

b) maksymalna zmiana wartości wynagrodzenia w wyniku dokonywanych waloryzacji została 

ograniczona do 4% całkowitej wartości przedmiotu umowy brutto, gdy tymczasem (z uwagi 

na  za

kładany  czas  realizacji  zamówienia  i  niestabilną  sytuację  gospodarczą)  wysoce 

prawdopodobne  jest,  że  wzrost  kosztów  będzie  na  tyle  wysoki,  że  znacznie  przewyższy 

zakładany  przez  Zamawiającego  próg,  a  tym  samym  wykonawca  zostanie  pozbawiony 

możliwości zwaloryzowania wynagrodzenia do rzeczywistego wzrostu kosztów,  

c)  wykonawca  uprawniony jest  do  waloryzacji  wynagrodzenia tylko  po  upływie  12  miesięcy 

od  daty  zawarcia  umowy,  natomiast,  aby  waloryzacja  realnie  spełniała  swoją  funkcję, 

konieczne jest jej zagwara

ntowanie w postanowieniach umownych, w taki sposób, aby była 

dopuszczalna  co  kwartał,  co  powoduje,  że  postanowienia  umowne  zastosowane  przez 

Zamawiającego  tylko  iluzorycznie  realizują  obowiązek  wynikający  z  art.  439  ustawy  Pzp, 

zatem  są  użyte  przez  Zamawiającego  wadliwie  i  w  rzeczywistości  nie  gwarantują  realizacji 

waloryzacji wynagrodzenia wykonawcy. 

Izba  ustaliła,  że  Zamawiający  w  pierwotnym  brzmieniu  SWZ  zawarł  następujące 

postanowienia  dot.  waloryzacji. 

§  18  ust.  3  pkt  5  projektu  umowy  Strony  mają  możliwość 

dokonania  istotnych  zmian  postanowień  zawartej  umowy  w  zakresie  zmiany  wysokości 

wynagrodzenia wskazanej w § 11 ust. 1 i ust. 10, w przypadku zmiany: ceny materiałów lub 

kosztów  związanych  z  realizacją  zamówienia,  gdy  nastąpi  zmiana  średniorocznego 

ws

kaźnika  cen  towarów  i  usług  konsumpcyjnych  zgodnie  z  komunikatem  Prezesa  GUS  o 

wartość  większą  niż  1,0%  powyżej  wartości  tego  wskaźnika  cen  towarów  i  usług  z  dnia 

zawarcia  umowy  (z  tym jednak  zastrzeżeniem,  iż  zmiana ta tj.  cen  materiałów  lub  kosztów 


Sygn. akt:  KIO 2439/22, KIO 2440/22, KIO 2441/22, KIO 2442/22, KIO 2443/22, KIO 
2444/22, 2445/22, 2446/22, 2447/22 
 
 

pozos

taje  bez  wpływu  na  wysokość  wynagrodzenia  Wykonawcy  należnego  mu  z  tytułu 

realizacji prac interwencyjnych, które będzie ustalane zgodnie z postanowieniami § 11 ust. 7 

Umowy).    §  18  ust.  4  pkt  1  lit.  e)  W  przypadku  zmian,  o  których  mowa  w  ust.  3,  Strony 

ust

alają następujący tok postępowania: 

1)  w  przypadku  zmiany:  zmiany  cen  materiałów  lub  kosztów  związanych  z  realizacją 

zamówienia.  Strona  umowy  składa  pisemny  wniosek  o  zmianę  przedmiotowej  umowy  w 

zakresie  płatności  wynikających  z  faktur  obejmujących  płatności  dotyczące  usług 

wykonanych  po  upływie  minimum  12  miesięcy  od  dnia  zawarcia  umowy  w  przypadku,  gdy 

wystąpiła zmiana cen materiałów lub kosztów związanych z realizacją zamówienia, a suma 

miesięcznych wskaźników cen towarów i usług konsumpcyjnych (gdzie poprzedni miesiąc = 

100) zgodnie z komunikatem Prezesa GUS za 12 ostatnich miesięcy będzie różna od ± 3,5 

W przypadku złożenia wniosku po upływie minimum 12 miesięcy od dnia zawarcia umowy 

zastosowany będzie wzór: 

gdzie: 

C

j0

cena jednostkowa z oferty (przed zmianą), 

C

N1

cena jednostkowa po pierwszej zmianie (po upływie minimum 12 miesięcy), 

Wa - 

miesięczne wskaźniki cen towarów i usług konsumpcyjnych (gdzie poprzedni miesiąc = 

100)  zgodnie  z  komunikatem  Prezesa  GUS  z  osta

tnich  12  zakończonych  miesięcy  od  dnia 

złożenia wniosku, wyrażone w %, 

a - 

numer kolejnego miesiąca z okresu ostatnich 12 zakończonych miesięcy do dnia złożenia 

wniosku, gdzie a = 1, 2, …, 12. 

Zmiana wynagrodzenia możliwa będzie po upływie minimum 12 miesięcy od dnia zawarcia 

umowy, a jeżeli umowa została zawarta po upływie 180 dni od dnia upływu terminu składania 

ofert, początkowym  terminem  ustalenia zmiany wynagrodzenia będzie dzień  otwarcia ofert. 

Powyższa zmiana dotyczyła będzie cen jednostkowych. 

Zamaw

iający  dopuszcza  maksymalną  wartość  zmiany  wynagrodzenia  do  wysokości  ±4  % 

całkowitej wartości przedmiotu umowy brutto. 

Wniosek  powinien  zawierać  wyczerpujące  uzasadnienie  faktyczne  i  prawne,  dokładne 

wyliczenie  kwoty  wynagrodzenia  Wykonawcy  po  zmianie  umowy  oraz  dokumenty 

potwierdzające  konieczność  wprowadzenia  ww.  zmiany.  W  szczególności  strona  będzie 

zobowiązana  wykazać  związek  pomiędzy  wnioskowaną  kwotą  zmiany  wynagrodzenia 

umownego  a  wpływem  zmiany  ceny  materiałów  lub  kosztów  związanych  z  realizacją 


Sygn. akt:  KIO 2439/22, KIO 2440/22, KIO 2441/22, KIO 2442/22, KIO 2443/22, KIO 
2444/22, 2445/22, 2446/22, 2447/22 
 
 

za

mówienia  na  kalkulację  ceny  ofertowej.  Wniosek  powinien  obejmować  jedynie  te 

analizowane koszty realizacji zamówienia, które wykonawca obowiązkowo ponosi w związku 

ze zmianą ceny materiałów lub kosztów związanych z realizacją zamówienia

W toku 

postępowania odwoławczego Zamawiający dokonał zmiany § 18 ust. 3 pkt 5 

projektu umowy poprzez nadanie mu brzmienia „5) ceny materiałów lub kosztów związanych 

z  realizacją  zamówienia,  gdy  nastąpi  zmiana  cen  materiałów  lub  kosztów  związanych  z 

realizacją  zamówienia,  a  suma  miesięcznych  wskaźników,  cen  towarów  i  usług 

konsumpcyjnych (gdzie poprzedni miesiąc = 100) zgodnie z komunikatem Prezesa GUS na 

12  ostatnich  miesięcy  będzie  różna  od  +/-  3,5%  od  dnia  zawarcia  umowy  (z  tym  jednak 

zastrzeżeniem,  iż  zmiana  tam  tj.  cen  materiałów  lub  kosztów  pozostaje  bez  wpływu  na 

wysokość wynagrodzenia Wykonawcy należnego mu z tytułu realizacji prac interwencyjnych, 

które będzie ustalane zgodnie z postanowieniami § 11 ust. 7 umowy),”.  

Zgodnie  z  art.  439  ust.  1  ustawy  Pzp,  um

owa,  której  przedmiotem  są  roboty 

budowlane  lub  usługi,  zawarta  na  okres  dłuższy  niż  12  miesięcy,  zawiera  postanowienia 

dotyczące  zasad  wprowadzania zmian  wysokości  wynagrodzenia  należnego wykonawcy,  w 

przypadku  zmiany  ceny  materiałów  lub  kosztów  związanych  z  realizacją  zamówienia. 

Stosownie  do  art.  439  ust.  2  ustawy  Pzp,  w  umowie  określa  się:  1)  poziom  zmiany  ceny 

materiałów  lub  kosztów,  o  których  mowa  w  ust.  1,  uprawniający  strony  umowy  do  żądania 

zmiany wynagrodzenia oraz początkowy termin ustalenia zmiany wynagrodzenia; 2)  sposób 

ustalania  zmiany  wynagrodzenia:  a)  z  użyciem  odesłania  do  wskaźnika  zmiany  ceny 

materiałów  lub  kosztów,  w  szczególności  wskaźnika  ogłaszanego  w  komunikacie  Prezesa 

Głównego  Urzędu Statystycznego  lub  b)  przez wskazanie innej  podstawy,  w  szczególności 

wykazu rodzajów materiałów lub kosztów, w przypadku których zmiana ceny uprawnia strony 

umowy  do  żądania  zmiany  wynagrodzenia;  3)  sposób  określenia  wpływu  zmiany  ceny 

materiałów lub kosztów na koszt wykonania zamówienia oraz określenie okresów, w których 

może  następować  zmiana  wynagrodzenia  wykonawcy;  4)  maksymalną  wartość  zmiany 

wynagrodzenia,  jaką  dopuszcza  zamawiający  w  efekcie  zastosowania  postanowień  o 

zasadach wprowadzania zmian wysokości wynagrodzenia. 

Izba  wskazuje,  że  klauzule  waloryzacyjne  mają  za  zadanie  dążenie  do  równowagi 

stron  stosunku  umownego  w  zamówieniach  publicznych  w  sposób  uwzględniający  zmiany 

okoliczności, mających wpływ  na  wynagrodzenie wykonawcy  w  toku  realizacji  świadczenia. 

Dostosowanie  cen  materiałów  i  kosztów  wykonania  zamówienia  do  ich  rzeczywistych 

wartości  zmniejsza  również ryzyko nienależytej  realizacji  świadczenia.  Podkreślić  należy,  iż 

wykonanie  o

bowiązku  z  art.  439  ustawy  Pzp  powinno  odbywać  się  z  uwzględnieniem 


Sygn. akt:  KIO 2439/22, KIO 2440/22, KIO 2441/22, KIO 2442/22, KIO 2443/22, KIO 
2444/22, 2445/22, 2446/22, 2447/22 
 
 

specyfiki  danego  przedmiotu  zamówienia,  ale  również  możliwości  finansowych 

zamawiającego  w  sposób  nieprowadzący  do  wypaczeniu  celu  ww.  przepisu  (tak  KIO  w 

wyroku  z  dnia  10  września  2021   r.  sygn.  akt:  KIO  2335/21).  Jednocześnie  należycie 

sformułowana klauzula waloryzacyjna sprzyja zwiększeniu konkurencyjności postępowania o 

udzielenie zamówienia publicznego. Jak wynika z treści art. 439 ust. 2 pkt 4 ustawy Pzp, w 

umowie  określa  się  m.in.  maksymalną  wartość  zmiany  wynagrodzenia,  jaką  dopuszcza 

zamawiający  w  efekcie  zastosowania  postanowień  o  zasadach  wprowadzania  zmian 

wysokości wynagrodzenia. Podkreślić należy, że przepis ma charakter ogólny stanowiąc, że 

„określa  się  maksymalną  wartość  zmiany  wynagrodzenia”  bez  wskazania,  czy  chodzi  o 

wartość „w górę”, tj. wartość o którą wynagrodzenie zostanie zwiększone, czy o wartość „w 

dół”,  tj.  wartość,  o  którą  wynagrodzenie  zostanie  zmniejszone.  Wobec  tego  wnioskować 

należy,  że  celem  przepisu  jest  określenie  limitów  „maksymalnych”  zmian  wynagrodzenia  w 

obie strony, celem zapewnienia ekwiwalentności świadczeń stron. 

Odnosząc  się  do  postawionego  w  odwołaniu  zarzutu  Izba  wskazuje,  iż  za 

uzasadnione należało uznać stanowisko Odwołującego I, który kwestionował przyjęty przez 

Zamawiającego  w  §  18  ust.  3  pkt  5  projektu  umowy  limit  waloryzacji  na  poziomie  +/-  4% 

całkowitej  wartości  przedmiotu  umowy  brutto,  w  całym  okresie  jej  obowiązywania,  żądając 

jego podniesienia do +/- 8

%, w celu zapewnienia równowagi ekonomicznej stron. W ocenie 

Izby, 

propozycję  Odwołującego  I,  co  do  poziomu  całkowitej  wartości  przedmiotu  umowy 

brutto 

należy  uznać  za  racjonalną  i  wyważoną  zwłaszcza  w  kontekście  aktualnej  sytuacji 

gospodarczej  w  kraju  i  na  świecie.  Izba  wzięła  również  pod  uwagę,  dowody  złożone  przez 

Odwołującego  I,  w  postaci  projekcji  inflacji  na  rok  2023.  W  związku  z  uksztaltowaniem 

zamówienia  przez  Zamawiającego  i  planowanym  zawarciem  umów  na  okres  niewiele 

dłuższy niż 12 miesięcy, dopuszczenie  przez Zamawiającego waloryzacji dopiero po upływie 

minimum  12  miesięcy  od  dnia  zawarcia  umowy  nosi  znamiona  pozorności  klauzuli 

waloryzacyjnej.    W  ocenie  Izby, 

treść  art.  439 ust.  1  i  ust.  2 pkt  1)  ustawy  Pzp,  nie stoi  na 

przeszkodzie, aby pierwsza waloryzacja wynagrodzenia wykonawcy była dokonywana już po 

6 miesiącach od jej zawarcia. Jak wskazano już wyżej, rolą zamawiającego jest dokonanie 

oceny  sytuacji  rynkowej  i  określenie  postanowień  projektu  umowy  z  uwzględnieniem  tej 

sytuacji.  Zdaniem  Izby,  wskazane  wyżej  okoliczności  faktyczne,  w  tym  przede  wszystkim 

rosnące  z  miesiąca  na  miesiąc  ceny,  uzasadniają  to,  by  możliwość  dokonania  zmiany 

wynagrodzenia  wykonawcy, 

następowała  już  po  upływie  minimum  6  miesięcy  od  zawarcia 

umowy  i  dalej  po  upływie  każdego  kwartału,  wg  wskaźnika  uprawniającego  do  zmiany 

wynagrodzenia tj. wskaźnika cen towarów i usług  konsumpcyjnych zgodnie z komunikatem 

Pr

ezesa  GUS  liczonego  odpowiednio  do  tych  okresów.  Dlatego  Izba  nakazała 


Sygn. akt:  KIO 2439/22, KIO 2440/22, KIO 2441/22, KIO 2442/22, KIO 2443/22, KIO 
2444/22, 2445/22, 2446/22, 2447/22 
 
 

zamawiającemu  dokonanie  stosownych  zmian  w  projektach  umów.  Jednocześnie  pomimo 

znacznej  dynamiki  zmiany  cen,  Izba  nie  znalazła  uzasadnienia  dla  przychylenia  się  do 

żądania Odwołującego I co do waloryzacji wynagrodzenia już po upływie 3 miesięcy od dnia 

zawarcia  umowy,  uznając,  iż  okres  6  miesięcy  dla  pierwszej  waloryzacji  jest  okresem 

wystarczającym dla zabezpieczenia interesów ekonomicznych stron. Nie bez znaczenia dla 

sposobu  rozstrzygnięcia  tego  zarzutu,  pozostaje  również  okoliczność,  że  również 

Odwołujący  ALBA  podnosił  zarzut  dot.  sformułowania  klauzuli  waloryzacyjnej  lecz  jego 

żądania odbiegały od żądań Odwołującego Chemeko. Izba wydając rozstrzygnięcie zarzutów 

obu  Odwołujących,    w  odniesieniu  do  tych  samych  postępowań  częściowo  uwzględniła  ich 

żądania. 

Mając na uwadze powyższe, zarzut należało uwzględnić.  

Izba nie podzieliła natomiast argumentacji Odwołującego I prezentowanej w ramach 

zarzut

u dotyczącego tzw. poziomów recyklingu.  

Izba  ustaliła,  że  zgodnie  z  Rozdziałem  III  SWZ  Opis  przedmiotu  zamówienia  „2. 

Szczegółowo  przedmiot  zamówienia  został  określony  w  Szczegółowych warunkach  umowy 

(zwanym dalej „SWU”), stanowiących załącznik nr 1 do SWZ. 

3.  Wykonawca  zobowiązany  jest  zrealizować  zamówienie  na  zasadach  i  warunkach 

opisanych w SWU oraz w projekcie umowy stanowiącym załącznik A do SWZ.  

Z Rozdziału I SWU pkt  5 ppkt 9 [dla sektora I i III, pkt 4 ppkt 8) dla sektora II i IV] wynika, iż 

W  ramach  realizacji  przedmiotu  zamówienia  Wykonawca  zobowiązany  jest  do    osiągania 

rocznych poziomów: 

a) ograniczania masy odpadów komunalnych ulegających biodegradacji przekazywanych do  

s

kładowania, 

b) 

przygotowania do ponownego użycia i recyklingu odpadów komunalnych, (…)”. 

Zgodnie  z  Rozdziałem  XVI.  SWU  pn.  Osiąganie  rocznych  poziomów  wymaganych 

przepisami prawa [

[dla sektora I i III, Rozdział XVII dla sektora II i IV] 

1.  W  zakresie  poziomów  ograniczania  masy  odpadów  komunalnych  ulegających 

biodegradacji  oraz  osiągania  poziomów,  przygotowania  do  ponownego  użycia  i  recyklingu 

odpadów  komunalnych  Wykonawca  ma  obowiązek  zagospodarować  odebrane  i  zebrane 

odpady 

komunalne,  w  tym  również  odpady  zebrane  w  ramach  prac  interwencyjnych, 

usuwania 

odpadów zgromadzonych w miejscach do tego celu nieprzeznaczonych, w sposób 

zapewniający osiągnięcie rocznych poziomów: 

1) ograniczenia masy odpadów komunalnych ulegających biodegradacji, przekazywanych do 

składowania  na  podstawie  art.  3c  ust.  2  ustawy  z  dnia  13  września  1996  r.  o  utrzymaniu 

czystości i porządku w gminach (Dz.U. z 2022 r. poz. 1297 ze zm.) 


Sygn. akt:  KIO 2439/22, KIO 2440/22, KIO 2441/22, KIO 2442/22, KIO 2443/22, KIO 
2444/22, 2445/22, 2446/22, 2447/22 
 
 

2) przygotowania do ponownego użycia i recyklingu odpadów komunalnych, o którym mowa 

w art. 3b ustawy o utrzymaniu czyst

ości i porządku w gminach, w wysokości 35% wagowo za 

rok 2023, na podstawie art. 3b ust. 3 ustawy o utrzymaniu czystości i porządku w gminach. 

Osiągany  w  roku  rozliczeniowym  poziom  przygotowania  do  ponownego  użycia  i  recyklingu 

odpadów komunalnych oblicza się: 

a)  zgodnie  z  zasadami  określonymi  w  art.  3b  ustawy  o  utrzymaniu  czystości  i  porządku  w 

gminach  oraz  przepisach  wykonawczych  wydanych  na  podstawie  art.  3b  ust.  3  ustawy  o 

utrzymaniu czystości i porządku w gminach; 

b)  w  stosunku  do  masy  odpadów  tych  rodzajów  odpadów  uwzględnianych  w  obliczeniach 

poziomów zgodnie z przepisami powołanymi w lit. a, które w toku wykonywania przedmiotu 

zamówienia  Wykonawca  odebrał  od  właścicieli  nieruchomości,  zebrał  lub  zostały 

Wykonawcy przekazane przez 

Zamawiającego do zagospodarowania. (…) 

7. Sposób obliczania kar za nieosiągnięcie poziomów: 

1) ograniczenia masy odpadów komunalnych ulegających biodegradacji, przekazywanych 

do składowania: 

WK1 = MK1 x S 

gdzie: 

WK1

– wysokość kary wyrażona w zł, 

S  -  stawka 

opłaty  za  umieszczenie  zmieszanych  odpadów  komunalnych  na  składowisko, 

określonej w przepisach wydanych na podstawie art. 290 ustawy z dnia 27 kwietnia 2001  r. 

Prawo ochrony środowiska (Dz.U. z 2021 r. poz. 1973 ze zm.), 

MK1 

–  brakująca  masa  odpadów  komunalnych  wyrażona  w  Mg  wymagana  do  osiągnięcia 

poziomu ograniczenia masy odpadów komunalnych ulegających biodegradacji przekazanych 

do składowania, o którym mowa w pkt 1 ppkt 1), 

2) przygotowania do ponownego użycia i recyklingu odpadów komunalnych 

WK2 = MB1 x S 

gdzie: 

WK2 

– wysokość kary wyrażona w zł 

MB1 

–  brakująca  masa  odpadów  komunalnych,  wymagana  do  osiągnięcia  poziomu,  o 

którym mowa w pkt 1 ppkt 2), wyrażona w Mg, 

S  - 

stawka  opłaty  za  umieszczenie  zmieszanych  odpadów  komunalnych  na  składowisko, 

określonej w przepisach wydanych na podstawie art. 290 ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. 

Prawo ochrony środowiska (Dz.U. z 2021 r. poz. 1973 ze zm.). 

Ponadto 

projekt  umowy  zawiera  §  15  Kary  umowne  w  brzmieniu:  Strony  ustalają  kary 

umowne z tytułu niewykonania lub nienależytego wykonania/wykonywania niniejszej umowy, 

z następujących tytułów i w wysokościach: ust. 2) pkt 14 lit. r. [dla sektora I i III oraz lit. q) dla 


Sygn. akt:  KIO 2439/22, KIO 2440/22, KIO 2441/22, KIO 2442/22, KIO 2443/22, KIO 
2444/22, 2445/22, 2446/22, 2447/22 
 
 

sektora II i IV, brzmienie postanowień tożsame z uwzględnieniem zmian numeracji odesłań] 

Wykonawca  zapłaci  Zamawiającemu  kary  umowne  za  nieosiągnięcie  przez  Wykonawcę 

poziomu

, o którym mowa w SWU, rozdział XVII, pkt 1, ppkt 2, w wysokości obliczonej jako 

iloczyn  stawki  opłaty  za  umieszczenie  niesegregowanych  (zmieszanych)  odpadów 

komunalnych  na  składowisku,  określonej  w  przepisach  wydanych  na  podstawie  art.  290 

ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska (tj. Dz.U. z 2021 r. poz. 1973 

ze  zm.)  i  brakującej  masy  odpadów  komunalnych  wyrażonej  w  Mg,  wymaganej  do 

osiągnięcia poziomu, o którym mowa w SWU rozdział XVII pkt 1 ppkt 2) (obliczonej zgodnie 

z SWU, rozdział XVII pkt 8, ppkt 2). 

Zgodnie  z  art.  3b  ustawy  o utrzymaniu 

czystości i  porządku  w  gminach z  dnia  13  września 

1996 r. 

(dalej „uucpg”),  [wymagane poziomy recyklingu w gminach] 

1. Gminy są obowiązane osiągnąć poziom przygotowania do ponownego użycia i recyklingu 

odpadów komunalnych w wysokości co najmniej: 

1)  20% wagowo - za rok 2021; 

2)  25% wagowo - za rok 2022; 

3)  35% wagowo - za rok 2023; 

4)  45% wagowo - za rok 2024; 

5)  55% wagowo - za rok 2025; 

(…) 

1a. Poziom przygotowania do ponownego użycia i recyklingu odpadów komunalnych oblicza 

się  jako  stosunek  masy  odpadów  komunalnych  przygotowanych  do  ponownego  użycia  i 

poddanych recyklingowi do masy wytworzonych odpadów komunalnych. 

1b.  Przy  obliczaniu  poziomu  przygotowania  do  ponownego  użycia  i  recyklingu  odpadów 

komunalnych  nie  uwzględnia  się  innych  niż  niebezpieczne  odpadów  budowlanych  i 

rozbiórkowych stanowiących odpady komunalne. 

Zgodnie  z  art.  9g  uucpg  [Wymagane  poziomy  recyklingu] 

Podmiot  odbierający  odpady 

komunalne  na  podstawie  umowy  z  właścicielem  nieruchomości  jest  obowiązany  do 

osiągnięcia w danym roku kalendarzowym w odniesieniu do masy odebranych przez siebie 

odpadów komunalnych poziomów: 

przygotowania  do  ponownego  użycia  i  recyklingu  określonych  w art.  3aa albo art.  3b 

ust.1; 

2) ograniczenia masy odpadów komunalnych ulegających biodegradacji przekazywanych do 

składowania określonych w przepisach wydanych na podstawie art. 3c ust. 2 pkt 1; 

nieprzekraczających poziomów składowania określonych w art. 3b ust. 2a. 


Sygn. akt:  KIO 2439/22, KIO 2440/22, KIO 2441/22, KIO 2442/22, KIO 2443/22, KIO 
2444/22, 2445/22, 2446/22, 2447/22 
 
 

Stosownie  do  art.  9  z  ust.  2a.  uucpg: 

Gmina,  która  nie  wykonuje  obowiązków,  o  których 

mowa  w art.  3b lub art.  3c 

podlega karze pieniężnej  obliczonej  odrębnie dla wymaganego 

poziomu: 

przygotowania odpadów komunalnych do ponownego użycia i recyklingu; 

) ograniczenia masy odpadów komunalnych ulegających biodegradacji przekazywanych do 

składowania; 

składowania. 

3. Kary pieniężne, o których mowa w: 

1)  ust. 2 i ust. 2a pkt 1 i 2 - 

oblicza się w sposób określony w art. 9x ust. 3; 

2)  ust. 2a pkt 3 - 

oblicza się w sposób określony w art. 9x ust. 4. 

Art. 9x ust. 3 uucpg 

stanowi: Karę pieniężną, o której mowa w ust. 2 pkt 1 i 2, oblicza się jako 

iloczyn  jednostkowej  stawki  opłaty  za  umieszczenie  niesegregowanych  (zmieszanych) 

odpadów komunalnych na składowisku, określonej w przepisach wydanych na podstawie art. 

290 ust. 2 ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. - 

Prawo ochrony środowiska, i brakującej masy 

odpadów komunalnych wyrażonej w Mg, wymaganej do osiągnięcia odpowiedniego poziomu 

przygotowania  do  ponownego  użycia  i  recyklingu  odpadów  komunalnych  lub  ograniczenia 

masy odpadów komunalnych ulegających biodegradacji przekazywanych do składowania. 

4. Karę pieniężną, o której mowa w ust. 2 pkt 3, oblicza się jako iloczyn jednostkowej stawki 

opłaty  za  umieszczenie  niesegregowanych  (zmieszanych)  odpadów  komunalnych  na 

składowisku, określonej w przepisach wydanych na podstawie art. 290 ust. 2 ustawy z dnia 

27  kwietnia  2001  r.  - 

Prawo  ochrony  środowiska,  i  masy  składowanych  odpadów 

komunalnych przekraczającej poziom składowania wyrażonej w Mg. 

Od  4  września  2021  r.  obowiązuje  Rozporządzenie  Ministra  Klimatu  i  Środowiska  z  dnia  3 

sierpnia  2021  r.  w  sprawie  sposobu  obliczania  poziomów  przygotowania  do  ponownego 

użycia i recyklingu odpadów komunalnych. 

Odwołujący  I  w  odwołaniu  podkreślał,  że  w  świetle  okoliczności  faktycznych  i 

prawnych  opisanych  w  odwołaniu,  wykonawca  ma  ograniczony  wpływ  na  możliwość 

uzyskania określonych poziomów recyklingu i przygotowania do ponownego użycia odpadów 

komunalnych,  a  co  za  tym  idzi

e  nie  może  gwarantować  pod  rygorem  kary  umownej 

osiągnięcia  niezależnego  od  swoich  działań  skutku.  Ponadto  Odwołujący  wskazywał,  że 

przedmiotowe  postanowienia  sprzeciwiają  się  właściwości  (naturze)  umowy  na  odbiór  i 

zagospodarowanie odpadów komunalnych i stanowią jednocześnie o naruszeniu  przepisów 

regulujących  karę  umowną,  zgodnie  z  którymi  konieczność  zapłaty  kary  wiąże  się  z 

ustaleniem  okoliczności  obciążających  dłużnika.  Odwołujący  wskazywał  również  na 

niezgodność  takiego  uregulowania  odpowiedzialności  wykonawca    z  zasadami  współżycia 


Sygn. akt:  KIO 2439/22, KIO 2440/22, KIO 2441/22, KIO 2442/22, KIO 2443/22, KIO 
2444/22, 2445/22, 2446/22, 2447/22 
 
 

społecznego.  Odwołujący  powoływał  się  także  na  szereg  okoliczności  które  w  ocenie 

Odwołującego  winny  powodować    zmianę  sposobu  ukształtowania  tej  odpowiedzialności, 

m.in.  kwestię  edukacji,  samodzielnej  zbiórki  odpadów  przez  Zamawiającego  czy  też 

uwarunkowań rynkowych związanych z recyklingiem.  

Odnośnie  tego  zarzutu,  skład  orzekający,  podziela  stanowisko  wielokrotnie  wyrażone  w 

wyrokach 

Izby,  że  biorąc  pod  uwagę  przepisy  ustawy  o utrzymaniu  czystości  i  porządku  w 

gminach

,  wskazane  powyżej,  nie  może  dziwić,  że  gmina  wykonując  zadanie  własne 

powierzone  jej  ustawą  organizując  odbieranie  i  zagospodarowanie  odpadów  komunalnych 

zleca  wykonywanie  tych  zadań  z  reguły  w  drodze  udzielenia  zamówienia  publicznego 

wyspecjalizow

anemu  podmiotowi  gospodarczemu  z  założeniem,  że  wykonawca  wypełni 

nałożone  na  gminę  i  powierzone  w  drodze  umowy  obowiązki,  którymi  sama  została  przez 

ustawodawcę obciążona. W tym kontekście uwzględnienie w  opisie przedmiotu zamówienia 

wskaźników  pochodnych  w  stosunku  do  określonych  w  ustawie  nie  stanowi  samo  w  sobie 

naruszenia  przepisu  prawa.  Można  zatem  wyprowadzić  wniosek,  że przez  sam  fakt 

prowadzenia działalności w zakresie odbioru i zagospodarowania odpadów należy liczyć się 

z  koniecznością  realizacji  obowiązku  osiągania  wymaganego  przez  ustawodawcę  poziomu 

recyklingu.  (por.  analogiczna  argumentacja  w  wyroku  Krajowej  Izby  Odwoławczej  z  28 

sierpnia 2022 r., sygn. akt: KIO 2023/22 oraz z 13 czerwca 2022 sygn. akt KIO 1118/22, KIO 

1119/22,  KIO  1120/22,  KI

O  1121/22,  KIO  1122/22,  KIO  1123/22,  KIO  1124/22,  a  także  w 

wyroku  z  25  stycznia  2022  r.  sygn.  akt  KIO  81/22  i  w  wyroku  z 

14  października  2022  r.  o 

sygn. akt KIO 2574/22). W ocenie Izby, k

westionowana kara spełnia zatem przypisywaną jej 

funkcję  odszkodowawczą  i  represyjną  i  ma  na  celu  motywowanie  wykonawców  do 

wypełnienia  obowiązków  z  zakresu  osiągania  odpowiedniego  poziomu  recyklingu,  tym 

bardziej,  iż  dotyczy  nie  globalnego  poziomu  recyklingu  lecz  odnosi  się  do  poziomu 

osiąganego  przez  wykonawcę  na  odpadach  za  których  odbiór  i  zagospodarowanie  on 

odpowiada.  Zgodnie  z  uucpg 

kwestionowany  w  odwołaniach  obowiązek  osiągnięcia  tzw. 

poziomu  recyklingu  ma  charakter  ustawowy. 

Ustawodawca  przyjął  wzrost  wskaźnika 

poziomu  recyklingu  w  kolejnych  latach. 

Obowiązek  osiągnięcia  określonego  poziomu 

recyklingu  jest,  w  ocenie  Izby,  elementem 

świadczenia  odbioru  i  należytego 

zagospodarowania  odpadów.  W  tym  kontekście,  przeniesienie  do  opisu  przedmiotu 

zamówienia, wymagania co do konieczności osiągania wskaźnika w wysokości określonej w 

uucpg  nie  stanowi  per  se  naruszenia  jakiegokolwiek  przepisu  prawa,  nie  jest  sprzeczne  z 

naturą  stosunku  prawnego  oraz  nie  narusza  zasad  współżycia  społecznego.  Zgodnie  z 

wyrokiem  SA  w  Gdańsku  w  sprawie  o  sygn.  akt  V  AGa  113/21  z  dnia  31  marca  2022  r.  

przepis  art.  5  KC  może  być  stosowany  wyjątkowo  tylko  w  takich  sytuacjach,  w  których 

wykorzystywanie  uprawnień  wynikających  z  przepisów  prawnych  prowadziłoby  do  skutku 


Sygn. akt:  KIO 2439/22, KIO 2440/22, KIO 2441/22, KIO 2442/22, KIO 2443/22, KIO 
2444/22, 2445/22, 2446/22, 2447/22 
 
 

nieaprobowanego ze względu na przyjęte w społeczeństwie reguły zachowania, wyznaczane 

przez  wartości  powszechnie  uznawane  w  społeczeństwie,  których  przestrzeganie  spotyka 

się z pozytywną oceną, jest aprobowane, zaś ich naruszanie jest traktowane jako naganne, 

spotyka  się  z  dezaprobatą.  Przepis  ten  ustanawia  zakaz

korzystania  w  określonych 

granicach  z  praw  podmiotowych.  Stanowi  tzw.  klauzulę  generalną  odsyłającą  do  zasad 

współżycia  społecznego,  której  treść  wymaga  każdorazowo  doprecyzowania  na  gruncie 

konkretnej  sprawy.  Rola  zasad  współżycia  społecznego  polega  na  synchronizowaniu 

przepisów  prawa  z  nakazami  moralności  i  obyczajów.  Stosowanie  art.  5  KC  znajduje 

uzasadnienie  w  sytuacjach,  gdy  wydane  rozstrzygnięcie,  mimo  że  zgodne  z  prawem, 

musiałoby  jednocześnie  zostać  negatywnie  ocenione  na  podstawie  norm  pozaprawnych, 

regulujących zasady moralne funkcjonujące w społeczeństwie. W tym ujęciu, Izba doszła do 

przekonania,  iż  kary  ustalone  przez  Zamawiającego  nie  naruszają  norm  współżycia 

społecznego. 

Izba stwierdziła, że nie potwierdziły się tezy Odwołujących o nałożeniu na nich 

odpowiedzialności  za  uzyskanie  wymaganego  poziomu  recyklingu  za  zasadzie  ryzyka. 

Zgodnie  z  §  15  umowy  „kary  zostały  ustalone  z  tytułu  niewykonania  lub  nienależytego 

wykonania/niewykonywania  umowy,  a  tym  samym 

odpowiedzialność  wykonawcy  jest 

odpowiedzialnością  kontraktową  za  strumień  odpadów  odebranych  i  zagospodarowanych 

przez niego 

(co podkreślano już wcześniej), a więc kary umowne są zależne od zawinienia 

wykonawcy,  i 

nie  będzie  on  ponosił  negatywnych  konsekwencji  z  tytułu  nieosiągnięcia 

poziomów recyklingu z powodów nie zależnych od niego. Ponadto Izba podziela stanowisko 

Zamawiającego  zaprezentowane  w  odpowiedzi  na  odwołanie,  w  tym  przywołane  tam 

orzecznictwo 

i  doszła  do  przekonania,  że  zasadne  jest  aby  wykonawca  ponosił 

odpowiedzialność za nieosiągnięcie wymaganych wskaźników, jeżeli z przyczyn leżących po 

jego  stronie, 

taki  wskaźnik  nie  zostanie  osiągnięty.  W  szczególności  Izba,  nie  podzieliła 

stanowiska  Odwołujących,  iż  na  poziom  recyklingu  wymaganych  od  nich  powinien  mieć 

wpływ np.  poziom recyklingu odpadów zbieranych przez Zamawiającego poza umowami z 

wykonawcami,  czy  też  wykonawcy  powinni  mieć  możliwość  zwolnienia  się  z  obowiązku 

zapłaty kary w sytuacji gdy zamawiający takiej kary ostatecznie nie poniesie. W ocenie Izby, 

wykonawca  w  świetle  postanowień  projektu  umowy  i  SWU  ma  obowiązek  dążyć  do 

wypełnienia swych obowiązków. W ocenie składu orzekającego,  Odwołujący nie wykazał, iż 

zakładany poziom recyklingu na rok 2023 w wysokości 35% nie jest możliwy do uzyskania. 

W  szczególności  za  dowód  na  tę  okoliczność  nie  mogą  być  uznane  wyliczenia  własne 

Odwołującego,  których  nie  dało  się  zweryfikować  pod  kątem  realności  przyjętych  w  nim 

wyliczeń.  Ponadto  dowód  ten  nie  został  podpisany  w  związku  z  tym  skoro  nikt  ze  strony 

odwołującego  nie  zdecydował  się  wziąć  odpowiedzialności  za  jego  treść  przez  prostą,  ale 

znaczącą czynność złożenia pod nim podpisu, to w ocenie Izby nie można było mu przypisać 


Sygn. akt:  KIO 2439/22, KIO 2440/22, KIO 2441/22, KIO 2442/22, KIO 2443/22, KIO 
2444/22, 2445/22, 2446/22, 2447/22 
 
 

żadnej  mocy  dowodowej.  Co  do  przedłożonych  jako  dowody  „Analizy  możliwości  i  barier 

zagospodarowania odpadów z tworzyw sztucznych, pochodzących z selektywnego zbierania 

odpadów  komunalnych,  a  kwestie  GOZ”,  „prezentacji  podsumowującej  główne  wnioski  ww. 

analizy”, czy też własne opracowanie Odwołującego w oparciu o ww. Analizę, a także wydruk 

z projektu Krajowego planu gospodarki odpadami 2028, czy też dokumentacja fotograficzna 

składu tzw.  „żółtego  worka”,  normy jakościowe  recyklerów,  oraz Oświadczenia recykerów  o 

tzw.  stratach,  Iz

ba  stwierdziła,  iż  dowody  te  mogą  co  najwyżej  obrazować  trudności  i 

problemy  związane  z  zagospodarowaniem  odpadów,  jednakże  w  ocenie  Izby  nie  mogą 

przesądzać o niemożliwości spełnienia zakładanego wskaźnika recyklingu w odniesieniu do 

tego  konkretnego  zamówienia.  Sam  Odwołujący  w  odwołaniu  z  jednej  strony  wskazuje,  że 

konieczna jest  poprawa poziomu  selektywnej zbiórki „u  źródła”  i  jednocześnie stwierdza,  iż 

świadomość mieszkańców w zakresie segregacji wzrasta”. Także argumentacja związana z 

niewypełnianiem  funkcji  represyjnej  przez  Zamawiającego  i  brakiem  kar  za  nienależyte 

segregowanie odpadów, traci na znaczeniu gdy z pisma przedstawionego jako dowód przez 

Odwołującego  ALBA  wynika,  iż  do  zamawiającego  w  roku  2021  r.  wpłynęły  654  protokoły 

stwierdzające  nieprawidłową  segregację  odpadów,  co  przy  skali  zamówienia  jest  wartością 

marginalną  i  pomijalną.    Również  Analiza  stanu  gospodarki  odpadami  komunalnymi  na 

terenie  gminy  Wrocław  za  rok  2021,  jako  dokument  historyczny  odnoszący  się  do  rynku 

właściwego,  w  ocenie  Izby  nie  pozwala  na  przesądzenie,  że  zakładany  poziom  nie  jest 

realny. Oczywiście Analiza ta dotyczy gminy jako całości, a nie poszczególnych sektorów w 

których  operują  wykonawcy,  niemniej  jednak  oprócz  zagrożeń  podnoszonych  przez 

Odwołującego  I,  wskazuje  również  na  pewne  tendencje.  Należy  nadmienić,  iż  Gmina 

Wrocław  w  2021  r.  zanotowała  co  do  zasady  wzrosty  efektów  selektywnego  zbierania 

odpadów w stosunku do roku 2020  (str. 30 analizy) oraz zmniejszenie strumienia odpadów 

zmieszanych

, a w 2021 r. osiągnięto poziom recyklingu w wysokości 30,28% (poziom był już 

liczony  wg.  nowych  zasad  zakreślonych  w  przywołanym  w  ustaleniach  Rozporządzeniu 

Ministra  Klimatu). 

Wobec  tych  okoliczności  nie  jest  możliwe  przesądzenie,  że  oczekiwany 

poziom nie jest poziomem realnym, tym bardziej, że Zamawiający zamierza w dalszym ciągu 

prowadzić  działania  edukacyjne,  których  znaczącą  rolę  podkreślał  Odwołujący.  O 

niezgodności  z  prawem  czy  też  niedopuszczalności  zastosowanych  przez  Zamawiającego 

kar, 

nie przesądza również, przedłożony przez Odwołującego, dowód w postaci  wyciągu z 

dokumentacji  postępowania  o  udzielenie  analogicznego  zamówienia  przez  Miasto  Poznań, 

dowód  ten  potwierdza  wyłącznie,  że  Miasto  Poznań  przyjęło  inną  metodykę  udzielania 

zamówienia. 

Jednocześnie  Izba,  ma  świadomość  znaczącej  roli  wykonawców  odbierających  i 

zagospodarowujących  odpady,  w  osiąganych  wskaźnikach,  chociażby  poprzez  możliwość 


Sygn. akt:  KIO 2439/22, KIO 2440/22, KIO 2441/22, KIO 2442/22, KIO 2443/22, KIO 
2444/22, 2445/22, 2446/22, 2447/22 
 
 

doboru recyklerów czy też wysortowywania surowców wtórnych nadających się do recyklingu 

ze  strumienia  odpadów  zmieszanych,  który  to  poziom  wysortowania  jest  różny  u  różnych 

wykonawców.  Jak  Odwołujący  I  wskazał,  on  osiągnął  kilkanaście  procent  wysortowania,  a 

Odwołujący ALBA kilka procent. 

Należy także nadmienić, że Izba zdaje sobie sprawę z trudności z jakimi boryka się branża. 

Ponadto

, za składem orzekającym w sprawie KIO o sygn. akt KIO 2574/22, wskazać należy, 

że  Izba    ma  świadomość  tego,  że  przedmiotowy  zarzut  dotyka  materii,  która  z  pewnością 

będzie wywoływać ożywioną dyskusję, szczególnie z biegiem kolejnych lat podczas, których 

poziomy recyklingu będą skokowo wzrastać (o 10% rocznie do 55% w 2025 r, a następnie o 

1%  rocznie  docelowo  do  65%).  Zagadnienie  to  wymagało  będzie,  niewątpliwie 

przemyślanych rozwiązań systemowych  będących efektem  dyskusji  prowadzonej  pomiędzy 

ustawodawcą,  a  uczestnikami  rynku,  których  Izba  powinna  być  co  najwyżej  pośrednim 

beneficjentem, a nie bezpośrednim kreatorem.  

Co do ostatniego z zarzutów z odwołania Chemeko, podlegających rozstrzygnięciu tj. 

dot. naruszenia art. 112 ust. 1 ustawy Pzp w zw. z art. 116 ust. 1 ustawy Pzp w zw. z art. 16 

pkt  1  i  3  ustawy  Pzp  poprzez  określenie  warunku  udziału  w  postępowaniu  dotyczącego 

zdolności  zawodowej,  o  którym  mowa  w  rozdziale  IV  pkt  1.2.2.1  i  1.2.2.2.  SWZ  w  sposób 

nieprecyzyjny,  nieproporcjonalnie  do  przedmiotu  zamówienia  oraz  w  sposób  nie 

umożliwiający  ocenę  zdolności  wykonawcy  do  należytego  wykonania  zamówienia,  Izba 

uznała, iż zarzut ten nie potwierdził się.  

Izba  ustaliła,  iż  zamawiający  w  rozdziale  IV  pkt.  1.2.2.1  i  1.2.2.2  SWZ  określił 

następujące  warunki  udziału  w  postępowaniu:  „1.2.2.1.  wykonał,  a  w  przypadku  świadczeń 

okresowych  lub  ciągłych  wykonuje  w  okresie  ostatnich  3  lat  przed  upływem  terminu 

składania  ofert,  a  jeżeli    okres  prowadzenia  działalności  jest  krótszy  -  w  tym  okresie, 

zamówienie lub zamówienia, w ramach którego/których obsługiwał obszar zamieszkały przez 

co najmniej 100 000 mieszkańców (według danych Głównego Urzędu Statystycznego za rok, 

w  którym  umowa  na  zamówienie  została  zawarta),  gdzie  odebrał  łącznie  [dla  sektora  I  – 

000 Mg odpadów, dla sektora II i III 60 000 Mg odpadów komunalnych a dla sektora IV – 

000  Mg  odpadów],  w  ciągu  przez  okres  maksymalnie  12  kolejnych  miesięcy 

kalendarzowych, 

wykonał,  a  w  przypadku  świadczeń  okresowych  lub  ciągłych  wykonuje  w  okresie 

ostatnich  4  lat  przed  upływem  terminu  składania  ofert,  a  jeżeli  okres  prowadzenia 

działalności jest krótszy – w tym okresie zamówienie w zakresie odbioru i zagospodarowania 

niesegr

egowanych  (zmieszanych)  odpadów  komunalnych  i  odpadów  komunalnych 

selektywnie gromadzonych, w ramach którego wykonał usługę dla gminy zamieszkałej przez 


Sygn. akt:  KIO 2439/22, KIO 2440/22, KIO 2441/22, KIO 2442/22, KIO 2443/22, KIO 
2444/22, 2445/22, 2446/22, 2447/22 
 
 

co  najmniej  100  000  osób  (według  danych  Głównego  Urzędu  Statystycznego  za  rok,  w 

którym  umowa  na  zamówienie  została  zawarta),  nieprzerwanie  przez  okres  minimum  12 

kolejnych miesięcy kalendarzowych.” 

Stosownie  do  art.  112  ust.  1  ustawy  Pzp 

Zamawiający  określa  warunki  udziału  w 

postępowaniu  w  sposób  proporcjonalny  do  przedmiotu  zamówienia  oraz  umożliwiający 

o

cenę  zdolności  wykonawcy  do  należytego  wykonania  zamówienia,  w  szczególności 

wyrażając je jako minimalne poziomy zdolności. Z kolei art. 116 ust. 1 ustawy Pzp stanowi, 

że:  W  odniesieniu  do  zdolności  technicznej  lub  zawodowej  zamawiający  może  określić 

warun

ki  dotyczące  niezbędnego  wykształcenia,  kwalifikacji  zawodowych,  doświadczenia, 

potencjału technicznego  wykonawcy  lub  osób  skierowanych przez wykonawcę do  realizacji 

zamówienia,  umożliwiające  realizację  zamówienia  na  odpowiednim  poziomie  jakości.  W 

szczególności  zamawiający  może  wymagać,  aby  wykonawcy  spełniali  wymagania 

odpowiednich  norm  zarządzania  jakością,  w  tym  w  zakresie  dostępności  dla  osób 

niepełnosprawnych,  oraz  systemów  lub  norm  zarządzania  środowiskowego,  wskazanych 

przez zamawiającego w ogłoszeniu o zamówieniu lub w dokumentach zamówienia. 

Podkreślenia  wymaga,  że  warunki  udziału  Zamawiający  winien  wyrażać  jako 

minimalne  poziomy  zdolności  co  skutkuje  tym,  iż  za  zdolnego  do  wykonania  zamówienia 

uznaje  się  wykonawcę,  który  wykaże  spełnienie  minimalnych  wielkości,  określonych  przez 

zamawiającego,  oczywiście  przy  uwzględnieniu  specyfiki  zamówienia.  Nadmienić  przy  tym 

należy, iż określenie warunków udziału w postępowaniu jest uprawnieniem Zamawiającego, 

a  nie  jego  obowiązkiem.  Celem  stawiania  przez  zamawiających  warunków  udziału  w 

postępowaniu, jest zapewnienie, aby zamówienie zostało powierzone podmiotowi dającemu 

rękojmię  jego  należytej  realizacji.    Chodzi  o  to,  aby  poprzez  wprowadzenie  nadmiernych 

wymagań,  nie  nastąpiło  wyeliminowanie  z  postępowania  wykonawców,  zdolnych  do  jego 

należytego wykonania. W ocenie Izby Odwołujący I, kreował nieprecyzyjność postawionych 

warunków  w  celu  ich  zaostrzenia,  a  tym  samym  ograniczenia  konkurencji.  Tezę  tę 

potwierdza, stanowisko Odwołującego stwierdzające, że Zamawiający dopuszcza do udziału 

w  Postępowaniu  wykonawców,  którzy  nie  dają  rękojmi  jego  prawidłowego  zrealizowania, 

której  to  tezy  Odwołujący  nie  wykazał.  Na  taki  cel  Odwołującego  I,  wskazuje  również 

sformułowane  żądanie  co  do  sposobu  rozstrzygnięcia  tego  zarzutu  tj.  żądnie  zmiany 

kwestionowanych warunków w taki sposób aby nowy warunek odnosił się do zamówienia w 

zakresie  odbioru i zagospodarowania odpadów komunalnych w znacznie większej ilości niż 

obecnie wymagana przez Zamawiającego, a potencjalny wykonawca mógł wykazać się jako 

doświadczeniem referencyjnym, wyłącznie doświadczeniem nabytym podczas wykonywania 

usługi na podstawie umowy w sprawie zamówienia publicznego, którą zawarł z gminą (…). 


Sygn. akt:  KIO 2439/22, KIO 2440/22, KIO 2441/22, KIO 2442/22, KIO 2443/22, KIO 
2444/22, 2445/22, 2446/22, 2447/22 
 
 

Rozpoznając ten zarzut, Izba za słuszną uznała argumentację Zamawiającego, który 

podkre

ślał,  iż  nie  jest  dla  niego  istotna  kwestia  formalna,  czy  dany  wykonawca  zawarł 

umowę  z  gminą  lecz  kluczowe  jest  co  było  przedmiotem  jego  doświadczenia  i  czy 

wykonawca  będzie  miał  doświadczenie  w  zakresie  „przedsięwzięcia  logistycznego”.  W 

ocenie Izby, bra

k jest podstaw do przychylenia się do zarzutu Odwołującego I, gdyż warunki 

zostały opisane w sposób związany z przedmiotem zamówienia i z poziomem doświadczenia 

uznanym  przez 

Zamawiającego za wystarczający do realizacji zamówienia. Należy również 

pamiętać, że potencjał wykonawcy Zamawiający bada również na innych płaszczyznach i to 

one jako całokształt decydują o zdolności wykonawcy do realizacji zamówienia.  

KIO 2440/22 

Biorąc  pod uwagę zgromadzony  w  sprawie materiał  dowodowy,  poczynione ustalenia 

faktyczne oraz orzekając w granicach zarzutów zawartych w odwołaniu, Izba stwierdziła, iż 

odwołanie nie  zasługuje na uwzględnienie. 

Co do  zarzutu  nr  1  odwołania tj.  dot.  naruszenia  art.  99  ust.  1  ustawy  Pzp oraz  art. 

KC  poprzez  opisanie  przedmiotu  zamówienia  w  sposób  niejednoznaczny  i 

niewyczerpujący,  bez  uwzględnienia  wszystkich  wymogów  i  okoliczności  mogących  mieć 

wpływ na sporządzenie oferty z sposób sprzeczny z zasadami współżycia społecznego jako 

obciążający wykonawcę trudnym do oszacowania ryzykiem, Izba ustaliła co następuje. 

Zgodnie  z  Rozdziałem  II  pkt  2  SWU  „W  zakresie  terminów  wyposażenia  nieruchomości 

obsługiwanych  położonych  wzdłuż  ulic  w  obrębie  Sektora  zgodnie  z  załącznikiem  nr  1  – 

Uchwała nr XXIX/655/12 Rady Miejskiej Wrocławia z dnia 5 lipca 2012 r. w sprawie podziału 

Wrocławia na sektory odbierania odpadów komunalnych (ze zm.), Wykonawca zobowiązany 

jest do: 

1)  Zamawiający  przekaże  protokolarnie  Wykonawcy  na  okres  maksymalnie  2  miesięcy  do 

obsługi  pojemniki  przeznaczone  do  zbiórki  odpadów  komunalnych  wydzierżawione  przez 

Zamawiającego  od  poprzedniego  Wykonawcy,  w  przypadku  gdy  Wykonawca  będzie 

wymieniał wszystkie pojemniki służące do obsługi nieruchomości na terenie Sektora, 


Sygn. akt:  KIO 2439/22, KIO 2440/22, KIO 2441/22, KIO 2442/22, KIO 2443/22, KIO 
2444/22, 2445/22, 2446/22, 2447/22 
 
 

2)  Wykonawca  zobowiązany  jest  do  zgłoszenia  Zamawiającemu  w  terminie  14  dni 

kalendarzowych  od  dnia  przekazania  pojemników,  zastrzeżeń  co  do  stanu  technicznego 

pojemników.  Niezgłoszenie  zastrzeżeń  w  wskazanym  terminie,  będzie  traktowane  za 

równoznaczne z brakiem zastrzeżeń. Przez zgłoszenie zastrzeżeń co do stanu technicznego 

pojemników,  Zamawiający  rozumie  udokumentowanie  zastrzeżeń  poprzez  dokumentację 

fotograficzną poszczególnych pojemników, 

3)  Wykonawca  zobowiązany  jest  do  obsługi  przekazanych  pojemników  zgodnie  z  zapisami 

SWU, 

4)  Wykonawca  dokona  wymiany  pojemników,  o  których  mowa  w  ppkt  1)  przekazanych  mu 

przez  Zamawiającego  na  pojemniki  będące  w  jego  dyspozycji  w  terminie  maksymalnie  2 

miesięcy od dnia rozpoczęcia realizacji usługi, 

5)  pojemniki,  które  zostaną  wymienione  na  pojemniki  Wykonawcy,  Wykonawca 

przetransportuje 

na 

bazę 

magazynowo-transportową 

poprzedniego 

Wykonawcy 

zlokalizowaną przy ul. Jerzmanowskiej 4-6 we Wrocławiu, 

6) Wykonawca  zobowiązany  jest  do  poinformowania Zamawiającego  drogą  elektroniczną  o 

terminie zakończenia wymiany wszystkich pojemników na 10 dni kalendarzowych przed tym 

faktem, 

7) po przetransportowaniu wszystkich pojemników Zamawiający dokona ich protokolarnego 

odbioru od Wykonawcy 

Wykonawca  w  trakcie  użytkowania  pojemników  odpowiada  za  ich  stan  techniczny.  W 

przypadku  uszkodzenia  pojemnika  dokona  jego  wymiany  na  pojemnik  o  takich  samych 

parametrach, 

9) w przypadku gdy Wykonawca nie będzie wymieniał wszystkich pojemników służących do 

obsługi  nieruchomości  na  terenie  Sektora,  Wykonawca  zobowiązany  jest  do  wyposażenia 

najpóźniej  do  dnia  rozpoczęcia  realizacji  usługi  w  pojemniki  przeznaczone  do  zbiórki 

niesegregowanych  (zmieszanych)  odpadów  komunalnych  z  wyjątkiem  sytuacji,  w  których 

właściciel  nieruchomości  posiada  swoje pojemniki  i  w  związku z tym  odmówił  wyposażenia 

nieruchomości w pojemniki Wykonawcy. 

10) w przypadku gdy Wykonawca nie będzie wymieniał wszystkich pojemników służących do 

obsługi  nieruchomości  na  terenie  Sektora,  Wykonawca  zobowiązany  jest  do  wyposażenia 

najpóźniej  do  dnia  rozpoczęcia  realizacji  usługi  w  pojemniki  i/lub  worki  przeznaczone  do 

selektywnego gromadzenia odpadów komunalnych, tj. odpadów z papieru, odpadów metali, 

odpadów  tworzyw  sztucznych,  oraz  odpadów  opakowaniowych  wielomateriałowych, 

odpadów  ze  szkła  oraz  bioodpadów  za  wyjątkiem  sytuacji,  w  których  właściciel 

nieruchomości  posiada  swoje  pojemniki/worki  i  w  związku  z  tym  odmówił  wyposażenia 

nieruchomości w pojemniki/worki Wykonawcy, 


Sygn. akt:  KIO 2439/22, KIO 2440/22, KIO 2441/22, KIO 2442/22, KIO 2443/22, KIO 
2444/22, 2445/22, 2446/22, 2447/22 
 
 

11)  Wykonawca  zobowiązany  jest  do  sukcesywnego  dostarczania  właścicielom 

nieruchomości  worków  przeznaczonych  do  selektywnego  gromadzenia  odpadów 

komunalnych 

przy  każdym  odbiorze  w  liczbie  worków  odebranych,  począwszy  od  dnia 

rozpoczęcia  realizacji  usługi  w  większej  liczbie za  zgodą  Zamawiającego, z zastrzeżeniem, 

że  Wykonawca  jednorazowo  ma  przekazać  właścicielowi  nieruchomości  o  charakterze 

jednorodzinnym maksymalnie 50 sztuk worków, a właścicielowi nieruchomości o charakterze 

wielolokalowym maksymalnie 1000 sztuk worków. 

Zam

awiający  uwzględniając  częściowo  zarzut  oświadczył,  że  zmieni  treść  ppkt  5  poprzez 

nadanie  mu  brzmienia

:  „5)  pojemniki,  które  zostaną  wymienione  na  pojemniki  Wykonawcy, 

Wykonawca  przetransportuje  na  bazę  magazynowo  –  transportową  poprzedniego 

Wykonawcy zlo

kalizowaną przy ul. Jerzmanowskiej 4-6 we Wrocławiu w dniach i godzinach 

otwarcia  bazy,  tj.  od  poniedziałku  do  piątku  w  godzinach  od  6

do  22

  oraz  w  soboty  w 

godzinach  od  6

do  14

,  z  zastrzeżeniem,  że  do  rozładunku  pojemników  na  terenie  bazy 

zobowiązany jest Wykonawca,”. 

Zgodnie  z  Rozdziałem  II  pkt  13  SWU    Zamawiający  podczas  trwania  umowy  udostępni 

Wykonawcy  na  czas  realizacji  usługi  nie  więcej  niż  150  sztuk  pojemników  naziemnych 

wyposażonych w grzybek typu F90, o danych technicznych opisanych w załączniku nr 28 – 

„Rysunek  techniczny  uchwytu  pojemnika”  i  z  mechanizmem  otwierania  opisanym  w 

załączniku nr  29  – „Europejski  patent  nr  EP  1 172  308 B1”,  usytuowanych w  Sektorze II  – 

Krzyki, zgodnie z wytycznymi: 

a) Zamawiający dokona protokolarnego przekazania do obsługi ww. pojemniki, 

b)  Wykonawca  zobowiązany  jest  do  oznakowania  pojemników  naziemnych  zgodnie  z 

Rozdziałem II, pkt 5, ppkt 2), lit. b), c), d) oraz z Rozdziałem II, pkt 5, ppkt 3), 4), 5) i 6), z 

zastrzeżeniem,  że  termin  oznakowania  pojemników  liczony  będzie  od  dnia  protokolarnego 

przekazania pojemników zgodnie z lit. a), 

c)  Wykonawca  zobowiązany  jest  do  utrzymania  pojemników  w  należytej  czystości  oraz  w 

pełnej sprawności technicznej, zgodnie z Rozdziałem II, pkt 8, ppkt 1), 2), 3), 4), 8). 

d)  Wykonawca  pojemniki,  o  których  mowa  w  pkt  13  przekaże  Zamawiającemu  w  ostatnim 

dniu  realizacji  usługi,  Protokołem  zdawczo-odbiorczym  określającym  liczbę  przekazanych 

Zamawiającemu pojemników, ich usytuowanie oraz stan techniczny. 

Stosownie  do  art.  99  ust.  1  ustawy  Pzp 

Przedmiot  zamówienia  opisuje  się  w  sposób 

jednoznaczny i w

yczerpujący, za pomocą dostatecznie dokładnych i zrozumiałych określeń, 

uwzględniając wymagania i okoliczności mogące mieć wpływ na sporządzenie oferty. 


Sygn. akt:  KIO 2439/22, KIO 2440/22, KIO 2441/22, KIO 2442/22, KIO 2443/22, KIO 
2444/22, 2445/22, 2446/22, 2447/22 
 
 

Art.  353

KC stanowi, że

Strony zawierające umowę mogą ułożyć stosunek prawny według 

swego uznania, byl

eby jego treść lub cel nie sprzeciwiały się właściwości (naturze) stosunku, 

ustawie ani zasadom współżycia społecznego. 

 W ocenie Izby, 

postanowienia SWU dotyczące procedury przekazywania pojemników 

wykonawcy  i  ich  ewentualnego  zwrotu  wykonawcy 

uprzednio  wykonującemu  umowę,  nie 

naruszają  zarzucanych  przez  Odwołującego  II  przepisów.  Procedura  ta  reguluje  sposób 

post

ępowania z pojemnikami w okresie przejściowym (2  miesiące) pomiędzy zakończeniem 

świadczenia usług przez jednego wykonawcę, a rozpoczęciem ich świadczenia przez innego 

wykonawcę. Z uwagi na przedmiot zamówienia niezwykle istotne jest zapewnienie ciągłości 

w  dostępie  mieszkańców  do  pojemników  na  odpady,  co  jest  celem  tej  procedury  i  jak 

wskazywał  Zamawiający  uniknięcie  nadmiernej  liczby  pojemników  lub  też  ich  braku.  

Zauważyć należy, iż Odwołujący z jednej strony w odwołaniu wskazuje, iż weryfikacja stanu 

technicznego  pojemników  w  terminie  14  dni  jest  fizycznie  niemożliwa,  a  jednocześnie  nie 

kwestionuje tego terminu tylko domaga się fizycznego udziału pracowników Zamawiającego 

w  procedurze  przejęcia.  Zatem  argumentacja  Odwołującego  jest  wewnętrznie  niespójna. 

Odwołujący  nie  wykazał,  iż  faktycznie  nie  jest  w  stanie  przeprowadzić  weryfikacji  stanu 

technicznego czy też fizycznej obecności pojemnika w MGO.  Ponadto należy wskazać, że 

to  w  interesie  wykonawcy 

leży  sprawne  przejęcie  sektora,  w  celu rozpoczęcia  świadczenia 

zakontraktowanych  usług.  Izba  w  zakresie  obu  zarzutów,  związanych  z  przejęciem  lub 

zwrotem  dzierżawionych  pojemników  podziela  stanowisko  Zamawiającego,  wyrażone  w 

odpowiedzi  na  odwołanie  oraz    dalszym  piśmie  procesowym.  W  szczególności  podziela 

pogląd, że Odwołujący kreuje jednostronne scenariusze nie uwzględniając własnej roli w tym 

procesie.  To  przecież  m.in.  od  wykonawcy  w  znacznym  stopniu  będzie  zależało  tempo 

wymiany  pojemników  oraz  czas  trwania  procesu  transportowania  i  odbioru  pojemników,  a 

tym samym nie potwierdza się teza Odwołującego II o tym, że niemożliwe jest ustalenie jakie 

zasoby  i w jak długim czasie będzie zobligowany zapewnić. Dokumentacja fotograficzna dot. 

powierzchni  baz  dotychczasowego  wykonawcy  oraz  Odwołującego  II  w  ocenie  Izby,  nie 

może  świadczyć  o  tym,  że  przeprowadzenie  procedury  zwrotu  nie  będzie  możliwe  czy  też 

obarczone  nadmiernymi  ryzykami,  gdyż  przedmiotowa  baza  wskazana  jest  jako  miejsce 

dostarczenia pojemników, brak jest natomiast informacji w jaki sposób i gdzie dotychczasowy 

wykonawca usług zamierza te pojemniki przechowywać.  

Izba, 

podziela  również  argumentację  Zamawiającego,  co  do  aspektu  zarzutu 

dotyczącego  niewystarczającego  określenia  maksymalnej  częstotliwości  przekazywania 

dodatkowych  worków  właścicielom  nieruchomości  (…)  tj.  wymagania  określonego  w 

rozdziale  II  pkt  2  ppkt  11 

SWU,  co  w  ocenie  Odwołującego  II  może  prowadzić  do 


Sygn. akt:  KIO 2439/22, KIO 2440/22, KIO 2441/22, KIO 2442/22, KIO 2443/22, KIO 
2444/22, 2445/22, 2446/22, 2447/22 
 
 

dostarczenia  ogromnej,  niesprecyzowanej  liczby  dodatkowych  worków  i  tym  samym 

wygenerowania  niemożliwych  do  oszacowania,  a  potencjalnie  znaczących  kosztów 

związanych  z  zakupem  i  dystrybucją  worków  na  odpady,  a  tym  samym  uniemożliwia 

prawidłową  kalkulację  ceny  ofertowej,  w  której  Zamawiający  odwoływał  się  do  treści 

Załącznika nr  3 do  SWU.  Załącznik  ten  określa  przewidywaną liczbę  pojemników  i  worków 

niezbędną  do  realizacji  zamówienia  określoną  liczbowo.  Zatem  wyrażane  przez 

Odwołującego  II  obawy,  o  ogromnej  niesprecyzowanej  liczbie  worków  na  odpady  są 

bezpodstawne.  Zamawiający  przekazał  wykonawcy  dane  niezbędne  do  wyliczenia  ceny 

oferty,  a  jak  wskazywał  Zamawiający  w  toku  postępowania  odwoławczego  w  razie 

dra

stycznego  zwiększenia  tych  ilości,  wykonawca  może  zwrócić  się  do  Zamawiającego  z 

roszczeniem z tytułu bezpodstawnego wzbogacenia.  

W  ocenie  składu  orzekającego,  nie  znalazł  potwierdzenia  również  ostatni  aspekt 

podnoszonego 

zarzutu  dotyczącego  Rozdziału  II  pkt  13  SWU  dotyczącego  nie  określenia 

przez  Zamawiającego  lokalizacji  w których  pojemniki   typu  F  90    będą umiejscowione  oraz 

bez  określenia  frakcji  odpadów,  których  będą  on  dotyczyć,  co  w  ocenie  Odwołującego  II 

uniemożliwia wykonawcy ustalenie liczby i częstotliwości kursów związanych z opróżnianiem 

tych  pojemników,  realizowanych  specjalistycznymi  pojazdami,  a  w  konsekwencji 

oszacowania  kosztów  realizacji  usługi  w  tym  zakresie.  Należy  nadmienić,  że  wykonawcy 

składając  ofertę  określają  cenę  za  odbiór,  zbieranie,  transport  i  zagospodarowanie  tony 

odpadów  określonej  frakcji,  cena  ta  jest  niezależna  od  typu  pojemnika  w  jakim  odpady  są 

zbierane

.  Zamawiający  przedstawiając  stanowisko  co  do  odwołania  wskazał,  iż  na  tym 

etapie  postępowania  nie  jest  możliwe  jednoznaczne  podanie  nieruchomości  w  których 

planowane  jest  rozmieszczenie  przedmiotowych  pojemników,  gdyż  jest  to  zależne  od  woli 

mieszkańców i zgłaszanego przez nich zapotrzebowania, natomiast naturalne jest, iż będą w 

nich  gromadzone  odpady  wszystkich  frakcji, 

a  pojemniki  będą  posadowione  w  Sektorze  II 

Krzyki. 

Zamawiający wskazywał również, że liczba i częstotliwość kursów nie jest zależna od 

lokalizacji  pojemników  lecz  od  konieczności  odbioru  odpadów  z  danego  MGO 

uwarunkowanej  ilością  wytwarzanych  na  danej  nieruchomości  odpadów,  bez  znaczenia 

pozostaje również rodzaj pojemnika. Izba przechylając się do argumentacji Zamawiającego, 

uwzględniając jego  uzasadnione potrzeby  w  tym  zakresie i jednocześnie mając  na  uwadze 

niewielką  ilość  pojemników  w  skali  całego  Sektora  II,  doszła  do  przekonania,  że  dość 

lakoniczna  regulacja  w  SWU  dot.  pojemników  typu  F  90,  nie  stoi  na  przeszkodzie 

oszacowaniu kosztów usługi świadczonej w tym zakresie. Jednocześnie nadmienić należy, iż 

wykonawcy  powołują  się  w  tym  zakresie  na  konieczność  dysponowania  specjalistycznym 

samochodem, w celu odbierania odpadów z tych pojemników, lecz brak jest w odwołaniach 

zarzutów  w  tym  przedmiocie  co  do  warunków  udziału  w  postępowaniu.  Tym  samym 


Sygn. akt:  KIO 2439/22, KIO 2440/22, KIO 2441/22, KIO 2442/22, KIO 2443/22, KIO 
2444/22, 2445/22, 2446/22, 2447/22 
 
 

wykonawcy  akceptują  przy  tego  rodzaju  opisie  przedmiotu  zamówienia  konieczność 

dysponowania drogim specjalistycznym sprzętem. 

Wobec powyższego zarzut nr 1 petitum odwołania nie potwierdził się w stosunku do żadnego 

z aspektów w nim podnoszonych. 

Izba  nie  znalazła  podstaw  do  uwzględnienia  również  kolejnego  zarzutu  dot. 

wymagania Zamawiającego określonego w Rozdziale III pkt 4 ppkt 2 SWU. 

Izba ustaliła, że zgodnie z Rozdziałem III pkt  4. SWU W zakresie przeprowadzania kontroli 

oraz informowania Zamawiającego o utrudnieniach w odbiorze odpadów: 

1)  w  przypadku  braku  możliwości  odbioru  odpadów  (brak  możliwości  bezpośredniego 

dojazdu  do  miejsca  zbiórki,  niewystawiony  pojemnik,  brak  dostępu  do  MGO,  itp.) 

Wykonawca ma obowiązek: 

a)  niezwłocznie  sporządzić  notatkę  w  systemie  monitorowania  pojazdów  i  identyfikacji 

pojemników  zgodnie  z  załącznikiem  nr  14  –  Wzory  notatek  umieszczanych  w  systemie 

monitorowania pojazdów i identyfikacji pojemników. 

b)  niez

włocznie  zrealizować usługę  odbioru  odpadów,  gdy  będzie ona możliwa,  nie  później 

jednak niż w ciągu najbliższych 3 dni kalendarzowych, 

2)  w  przypadku  zaistnienia  długotrwałej  sytuacji  uniemożliwiającej  bezpośredni  dojazd  do 

MGO (np. remont drogi, roboty bu

dowlane), Wykonawca zobowiązany jest do uzgodnienia z 

właścicielem  nieruchomości  innego miejsca,  z  którego Wykonawca  będzie odbierał  odpady 

objęte  przedmiotem  zamówienia  zgodnie  z  zapisami  umowy  oraz  niezwłocznego 

poinformowania Zamawiającego o tymczasowych lokalizacjach MGO. 

Brak ustaleń pomiędzy Wykonawcą a właścicielem nieruchomości nie zwalnia Wykonawcy 

z obowiązku odbioru odpadów zgodnie z umową,”. 

Izba, 

również  odnośnie  tego  zarzutu  podziela  argumentację  Zamawiającego  i  uznaje ją  za 

własną. Słuszne jest stanowisko Zamawiającego, że odpowiedzialność Wykonawcy z tytułu 

nienależytej  realizacji  umowy  nie  jest  odpowiedzialnością  absolutną.  W  sytuacji,  gdy  nie  z 

własnej winy nie dokona on ustalenia z właścicielem nieruchomości odbioru odpadów (np. w 

sytuacj

ach  skrajnych  gdy  kontakt  z  właścicielem  będzie  niemożliwy  lub  gdy  ten  oczekiwać 

będzie, że wykonawca będzie odbierał odpady z miejsca niedozwolonego), Wykonawca nie 

będzie  ponosił  z  tego  tytułu  odpowiedzialności.  Dodatkowo  jak  wskazał  Zamawiający  

kwestionowane  p

ostanowienie  rozdziału  III  pkt  4  ppkt  2  SWU  ma  pełnić  rolę  motywującą 

wykonawcę,  aby  dochował  on  wszelkich  starań,  aby  ustalić  z  właścicielem  nieruchomości 

nowe, zgodne z wymogami BHP miejsce odbioru odpadów. Zamawiający przywołał również 

postanowienia Regulaminu 

utrzymania czystości i porządku na terenie Wrocławia (§ 15 ust. 

—  zgodnie  z  którymi  właściciel  nieruchomości  zobowiązany  jest  do  ustawienia 


Sygn. akt:  KIO 2439/22, KIO 2440/22, KIO 2441/22, KIO 2442/22, KIO 2443/22, KIO 
2444/22, 2445/22, 2446/22, 2447/22 
 
 

pojemników lub worków z odpadami przeznaczonymi do odebrania w sposób zapewniający 

podmiotowi  odb

ierającemu  odpady  komunalne  bezpośredni  do  nich  dojazd  za  pomocą 

wyspecjalizowanego 

pojazdu o  dopuszczalnej masie całkowitej co  najmniej  26 t  oraz  łatwy 

odbiór  odpadów.  Zatem  w  tej  konkretnej  sytuacji,  odpowiedzialność  spoczywa  przede 

wszystkim  na  właścicielu  nieruchomości.  Jednakże  również  Wykonawca  nie  może  tej 

sytuacji  nadużywać  argumentując  przy  każdej  sytuacji,  że  odbiór  odpadów  był  niemożliwy. 

Taki był cel wprowadzenia tego postanowienia do rozdziału III pkt 4 ppkt 2 SWU zdanie 2. 

Słusznie  wskazuje  Zamawiający,  że  przedmiotowe  postanowienie,  wobec  treści  i  podstaw 

zarzutu, nie może być interpretowane inaczej niż przez pryzmat postanowień umowy  - § 8 

ust.  3  pkt  4  umowy  stanowi,  że  Wykonawca  zobowiązuje  się  do:  wykonywania  czynności 

objętych  przedmiotem  umowy  zgodnie  z  wymaganiami  ochrony  środowiska,  gospodarki 

odpadami,  z  zakresu  ochrony  przeciwpożarowej  oraz  bezpieczeństwa  i  higieny  pracy  - 

określonymi  w  aktualnych  przepisach  prawa,  w  sposób  nieuciążliwy  dla  środowiska  i 

okolicznych  mieszkańców,  a  nadto  w  sposób  zapewniający  bezpieczeństwo  osób  oraz 

mienia  znajdujących  się  w  pobliżu  wykonywanych  prac.  Zatem  w  każdym  wypadku  odbiór 

odpadów  powinien  dokonywać  się  każdorazowo  zgodnie  z  wymaganiami  BHP.  Jeżeli  brak 

uzgodnienia  miejsca  odbioru  odpadów  uniemożliwia  ich  odbiór  zgodnie  z  postanowienia 

BHP (wymagałoby naruszenia tych zasad), Wykonawca zwolniony jest z takiego obowiązku. 

Wobec  tak  sformułowanych  postanowień  umowy,  bezpodstawne  jest  twierdzenie 

Odwołującego  II,  iż  Zamawiający  wymaga  od  wykonawcy,  aby  realizował  on  swoje 

świadczenie w sposób naruszający zasady bhp, czy narusza art. 353

KC  oraz  inne  normy 

rangi ustawowej oraz wydane na podstawie delegacji ustawowej wskazane w odwołaniu. 

W  ocenie  składu  orzekającego,  potwierdzenia  nie  znalazł  również  ostatni  z  zarzutów  dot. 

ustalenia 

w  §  15  ust.  2  pkt  3  lit.  c)  Projektu  Umowy  kary  umownej  za  każdy  stwierdzony 

przez Zamawiającego przypadek wprowadzenia zmian w Harmonogramach, o których mowa 

w  SWU  bez  wymaganej  akceptacji  Zamawiającego,    przy  jednoczesnym  określeniu  w 

Rozdziale  II  pkt  4  ppkt  2  SWU  wymogu  zapewnienia  częstotliwości  gwarantującej 

niedopuszczanie  do  wypełnienia  poszczególnych  pojemników  powyżej  80%  ich  całkowitej 

pojemności  oraz  systematycznego  przeprowadzania  własnej  kontroli  stopnia  napełnienia 

poszczególnych  pojemników  w  celu  niedopuszczania  do  ich  napełnienia  powyżej  80% 

całkowitej pojemności oraz ustanowieniu w § 15 ust. 2 pkt 11 lit. o) – r) Projektu Umowy kar 

za stwierdzen

ie przepełnienia pojemników (pow. granicy 80%). 

Izba  ustaliła,  że  zgodnie  z  §  15  ust.  2  pkt  3  lit.  c)  projektu  umowy:  „Wykonawca  zapłaci 

Zamawiającemu  kary  umowne  w  zakresie  Harmonogramów,  o  których  mowa  w  SWU:  w 

wysokości  5  000,00  zł  –  za  każdy  stwierdzony  przez  Zamawiającego  przypadek 


Sygn. akt:  KIO 2439/22, KIO 2440/22, KIO 2441/22, KIO 2442/22, KIO 2443/22, KIO 
2444/22, 2445/22, 2446/22, 2447/22 
 
 

wprowadzania  zmian  w  Harmonogramach,  o  których  mowa  w  SWU,  bez  wymaganej 

akceptacji Zamawiającego,”. 

Zgodnie z § 15 ust. 2 pkt 11 „Wykonawca zapłaci Zamawiającemu kary umowne w zakresie 

odbioru, transportu, magazynowania, z

agospodarowania odpadów (…) 

o) w wysokości 75,00 zł - za każdorazowe stwierdzenie przez Zamawiającego przepełnienia 

wszystkich  pojemników  przeznaczonych  do  zbiórki  odpadów  komunalnych  danej  frakcji  o 

pojemności  mniejszej  niż  1,1  m3  przeznaczonych  do  zbiórki  odpadów  komunalnych 

bezpośrednio z terenów nieruchomości zamieszkałych i mieszanych, za każdy pojemnik; za 

przepełnienie  pojemnika  uważa  się  jego  wypełnienie  odpadami  powyżej  poziomu  80  % 

całkowitej  pojemności  danego  pojemnika,  p)  w  wysokości  300,00  zł  -  za  każdorazowe 

stwierdzenie  przez  Zamawiającego  przepełnienia  wszystkich  pojemników  przeznaczonych 

do  zbiórki  odpadów  komunalnych  danej  frakcji  o  pojemności  1,1  m3  i  większej  do  zbiórki 

odpadów komunalnych bezpośrednio z terenów nieruchomości zamieszkałych i mieszanych, 

za  każdy  pojemnik;  za  przepełnienie  pojemnika  uważa  się  jego  wypełnienie  odpadami 

powyżej poziomu 80 % całkowitej pojemności danego pojemnika, 

q)  w  wysokości  250,00  zł  -  za  każdorazowe  stwierdzenie  przez  Zamawiającego 

przepełnienia  wszystkich  pojemników  przeznaczonych  do  zbiórki  odpadów  komunalnych 

danej frakcji: niesegregowanych (zmieszanych) odpadów komunalnych, odpadów z tworzyw 

sztucznych,  metali  oraz  opakowań  wielomateriałowych,  odpadów  z  papieru,  odpadów  ze 

szkła  oraz  bioodpadów  bezpośrednio  z  terenów  nieruchomości  niezamieszkałych;  za 

przepełnienie  pojemnika  uważa  się  jego  wypełnienie  odpadami  powyżej  poziomu  80  % 

całkowitej pojemności danego pojemnika, 

r)  w  wysokości  200,00  zł  -  za  każdorazowe  niewykonanie  obowiązku  poinformowania 

Zam

awiającego 

o  wymianie  pojemnika  na  odpady  wielkogabarytowe  zbierane  w  pojemnikach,  w  terminie 

jednego dnia kalendarzowego od dnia wymiany pojemnika wraz z informacją dotyczącą jego 

pojemności, za każdy pojemnik, za każdy dzień następujący po upływie terminu,”. 

Zgodnie  z  Rozdziałem  III  ust.  2.  SWU  W  zakresie  częstotliwości  odbioru  odpadów 

komunalnych Wykonawca zobowiązany jest do: 

1)  odbioru  odpadów  z  miejsc  przeznaczonych  do  gromadzenia  odpadów  komunalnych 

zgodnie  z  opracowanym  przez  siebie  Harmonogramem  opróżnień  pojemników  i  odbioru 

worków przy uwzględnieniu następujących częstotliwości: 

a) niesegregowane (zmieszane) odpady komunalne 

– co najmniej jeden raz w tygodniu, 

b)  odpady  metali,  tworzyw  sztucznych 

oraz  odpady  opakowaniowe  wielomateriałowe  –  w 

przypadku nieruchomości o charakterze wielolokalowym - co najmniej raz na dwa tygodnie; 


Sygn. akt:  KIO 2439/22, KIO 2440/22, KIO 2441/22, KIO 2442/22, KIO 2443/22, KIO 
2444/22, 2445/22, 2446/22, 2447/22 
 
 

w  przypadku  nieruchomości  o  charakterze  jednorodzinnym  –  co  najmniej  raz  na  trzy 

tygodnie, 

c)  odpady  z  papieru

–  w  przypadku  nieruchomości  o  charakterze  wielolokalowym  –  co 

najmniej raz na dwa tygodnie; w przypadku nieruchomości o charakterze jednorodzinnym 

– co najmniej raz na cztery tygodnie, 

d) odpady ze szkła – co najmniej jeden raz na cztery tygodnie, 

e)  bioodpady  -  co  na

jmniej  jeden  raz  w  tygodniu,  w  tym  drzewka  bożonarodzeniowe  w 

okresie  od  stycznia  do  końca  lutego.  W  przypadku  nieruchomości  o  charakterze 

wielolokalowym  Wykonawca  w  okresie  od  15  maja  do  15  września  zobowiązany  jest  do 

odbioru bioodpadów co najmniej dwa razy w tygodniu. 

Ponadto częstotliwość odbioru odpadów komunalnych ma gwarantować niedopuszczanie do 

wypełnienia poszczególnych pojemników powyżej 80% ich całkowitej pojemności. 

Izba zważyła, że Odwołujący wywodził, że takie ukształtowanie projektu umowy i SWU może 

stawiać  Wykonawcę  w  sytuacji,  w  której  z  jednej  strony  powinien  on  na  bieżąco 

dostosowywać  harmonogram  odbioru  do  zapełnienia  pojemników,  drugiej  zaś  nie  mógłby 

takiego dostosowania dokonać bez akceptacji Zamawiającego, a co tym samym oznacza, że 

w przypadku zagrożenia przepełnieniem pojemników Wykonawca może nie mieć możliwości 

szybkiego dostosowania Harmonogramu i tym samych zapobiegnięcia ich przepełnieniu bez 

narażenia  się  na  ryzyko  obciążenia  go  karą  umowną.  Odwołujący  ocenił  obciążenie 

Wykonawcy  dwoma  sprzecznymi  w  omawianym  zakresie  obowiązkami  oraz  powiązanymi 

karami  umownymi  z  tytułu  ich  niewykonania,  jako  ułożenie  stosunku  prawnego  w  sposób 

sprzeciwiający się zasadami  współżycia społecznego  – te bowiem  wymagają,  aby  stosunki 

um

owne  były  kształtowane  w  sposób  możliwy  do  wykonania  i  spójny  –  tak,  aby  realizacja 

poszczególnych  zobowiązań  przy  zachowaniu  należytej  staranności  nie  narażała 

zobowiązanego  na  odpowiedzialność  za  niewykonanie  innych  zobowiązań,  co  w  świetle 

przywołanych postanowień umownych mogłoby mieć miejsce. 

Izba  podziela  stanowisko  Zamawiającego,  że  akcentowana  przez  Odwołującego  II 

s

przeczność postanowień umownych ma charakter pozorny. Niewątpliwie Zamawiający musi 

pozostawić sobie prawo kontroli nad zmianą harmonogramu, ponieważ udzielając akceptacji 

na  jego  zmianę,  Zamawiający  kieruje  się  w  tym  zakresie  interesem  mieszkańców, 

wyważając różne interesy. Z jednej strony konieczne jest niedoprowadzanie do przepełnienia 

pojemników,  z  drugiej  odbiór  odpadów  powinien  następować  w  sposób  jak  najmniej 

uciążliwy dla mieszkańców. Izba przychyla się do stanowiska Zamawiającego, że w sytuacji 

sporadycznego przepełnienia pojemników, Wykonawca może, a wręcz powinien odbierać je 

w  sposób  niezaplanowany  w  harmonogramie.  Harmonogram,  jak  sama  nazwa  wskazuje, 


Sygn. akt:  KIO 2439/22, KIO 2440/22, KIO 2441/22, KIO 2442/22, KIO 2443/22, KIO 
2444/22, 2445/22, 2446/22, 2447/22 
 
 

stanowi   

rozplanowanie  określonych  czynności  w  czasie  i  w  sposób  oczywisty  nie  będzie 

miał  zastosowania  do  sytuacji  nagłych  i  nadzwyczajnych.  W  ocenie  Izby,  zmiana 

Harmonogramu,  w  przypadku 

incydentalnego  przepełnia  pojemnika,  ze  względu  na 

uwarunkowania  logistyczne  (poinformowanie  mieszkańców,  ewentualne  zmiany  dla  innych 

lokalizacji) 

nawet  nie  powinna  mieć  miejsca,  a  przepełnienie  winno  być  usunięte  poprzez 

doraźny odbiór odpadów. Słusznie w tym zakresie argumentował Zamawiający, iż dopiero w 

przypadku  powtarzalności  problemu,  konieczne  będzie  podjęcie  dalszych  działań 

adekwatnych  do  zaistniałego  problemu  i  możliwości  związanych  np.  z  ustawieniem 

większego  pojemnika,  lub  dostawieniem  kolejnego,  a  dopiero  w  braku  pożądanego  skutku 

tych działań wykonawca winien wystąpić o zmianę Harmonogramu. 

Wobec  powyższego  w  ocenie  Izby  odwołanie  Odwołującego  II  podlegało  oddaleniu  w 

całości. 

KIO 2441/22, KIO 2442/22, KIO 2443/22, KIO 2444/22 

Biorąc  pod uwagę zgromadzony  w  sprawie materiał  dowodowy,  poczynione ustalenia 

faktyczne oraz orzekając w granicach zarzutów zawartych w odwołaniu, Izba stwierdziła, iż 

odwołania zasługują na częściowe uwzględnienie. 

W celu zachowania ekonomiki postępowania w zakresie zarzutu uwzględnionego dot. 

waloryzacji, a oznaczonego w odwołaniu nr 13 w petitum odwołania, a także co do zarzutów 

dot.  poziomu  recyklingu  tj.  zarzutu  nr  1  i  2  petitum  odwołania  oraz  zarzutu  dot.  warunku 

udziału w postępowaniu tj. zarzutu nr 14 z petitum odwołania, Izba odsyła do argumentacji 

przedstawionej w rozstrzygnięciu odwołań Odwołującego Chemeko, uznając ja za właściwą i 

adekwatną  również  do  ww.  zarzutów  podnoszonych  przez  Odwołującego ALBA.  Natomiast 

co  do  zarzutu  nr  7  z  petitum  odwołania  argumentacją  właściwą  jest  argumentacja 

przedstawiona w odpowiedzi na zarzut Odwołującego FBSerwis dot. pojemników typu F 90. 

Nadmienić należy, że Odwołujący III formułował analogiczne zarzuty wobec wszystkich 

4  postępowań  wskazanych  na  wstępie,  ze  względu  na  fakt,  iż  dokumentacje  tych 


Sygn. akt:  KIO 2439/22, KIO 2440/22, KIO 2441/22, KIO 2442/22, KIO 2443/22, KIO 
2444/22, 2445/22, 2446/22, 2447/22 
 
 

po

stępowań zawierają analogiczne postanowienia, jednakże sektory I i III oraz II i IV różnią 

się numeracją pewnych elementów. Dla ułatwienia, Izba w uzasadnieniu stanowiska będzie 

powoływać się na numerację właściwą dla sektora II, chociaż rozważania są adekwatne do 

wszystkich postępowań. 

Co  do  pozostałych  zarzutów  odwołania  wskazać  należy,  iż  Odwołujący  oparł  je 

zasadniczo na art. 99 ust. 1 ustawy Pzp w zw. z art. 16 ustawy Pzp i art. 17 ust. 1 pkt 1 i 2 

ustawy  Pzp  wskazując,  że  przywoływane  postanowienia  czy  to  projektu  umowy  czy 

poszczególnych SWU naruszają zasady zachowania uczciwej konkurencji, proporcjonalności 

oraz równego traktowania wykonawców, a tym samym doszło do zaniechania przygotowania 

i  prowadzenia  postępowania  z  należytą  starannością  i  dokonania  opisu  przedmiotu 

zamówienia  w  sposób  niejednoznaczny  i  niewyczerpujący,  nieprecyzyjny  lub  w  sposób 

nieadekwatny do przedmiotu 

zamówienia. W ocenie Izby, rozpoznając poszczególne zarzuty 

trudno  nie  odnieść  wrażenia,  że  wykonawca  nie  dąży  do  eliminacji  niezgodności 

postanowień szeroko rozumianej SWZ z ustawą Pzp, a de facto stara się polepszyć własną 

sytuację i ukształtować postanowienia SWZ wg formuły jemu odpowiadającej.  

ocenie  składu  orzekającego  nie  znalazł  potwierdzenia  zarzut  podniesiony  w  pkt  4 

petitum 

odwołania,  który  odnosił  się  do  prawa  opcji  dot.  odbioru  odpadów 

wielkogabarytowych.  Wobec  wykreślenia  przez  Zamawiającego  postanowienia  §  1  ust.  4 

projektu umowy rozpatrywanie tego zarzutu w tej części jest bezprzedmiotowe.  

Odpowiadając  na  zarzuty  odwołania  Zamawiający  wskazał,  że  określił  zasady  udzielania 

zamówień w trybie prawa opcji dla odpadów wielkogabarytowych -zostały one opisane w § 2 

ust. 3-

6, w szczególności: 

1) Zamawiający wskazał rodzaj oraz maksymalną wartość opcji. 

Rodzaj opcji zost

ał podany w sposób przedmiotowo-ilościowy: 

Opcja dotyczy odbioru odpadów wielkogabarytowych zbieranych w pojemnikach opisanym w 

SWU w Dziale IV (o ilości odpadów wskazanych w Załączniku nr III). 

Maksymalna wartość opcji wynika z ceny wskazanej przez Wykonawcę w ofercie na usługę 

objętą opcją i z zakresu tej opcji wskazanej w Załączniku nr III. 

W  załączniku  nr  III  do  oferty  podane  zostały  następujące  ilości  odpadów 

w

ielkogabarytowych, po zmianie zapisów SWZ pismem z dnia 28.09.2022 r.: 

Sektor I - 2 683,93 Mg, 

Sektor Il - 2 973,51 Mg, 

Sektor III - 4 806,56 Mg, 

Sektor IV - 1 524,63 Mg. 


Sygn. akt:  KIO 2439/22, KIO 2440/22, KIO 2441/22, KIO 2442/22, KIO 2443/22, KIO 
2444/22, 2445/22, 2446/22, 2447/22 
 
 

2) Zamawiający wskazał okoliczności skorzystania z opcji: 

Warunkiem  skorzystania  z  opcji  jest  posiadanie  środków  finansowych  na  realizację  tych 

zadań.  Jest  to  właściwie  najczęściej  spotykana  na  rynku  okoliczność  skorzystania  z  opcji, 

ponieważ zamawiający korzystają z tego rozwiązania właśnie wtedy, kiedy nie są w stanie z 

góry przewidzieć czy będą posiadali określone środki na realizację prawa opcji. Zamawiający 

podkreślił,  że  w  jego  ocenie  przyjęte  rozwiązanie  nie  jest  sprzeczne  z  ustawą  Pzp,  która 

stanowi, że „Przy ustaleniu wartości zamówienia uwzględnia się największy możliwy zakres 

tego zamówienia z uwzględnieniem opcji oraz wznowień". Wartość zamówienia oraz kwota, 

j

aką  zamawiający  zamierza  przeznaczyć  na  sfinansowanie zamówienia to są dwa odrębne 

wartości.  Pierwsza  dotyczy  szacunkowego  wynagrodzenia  wykonawcy,  druga  możliwości 

budżetowych Zamawiającego. 

Nadto Zamawiający przewidział tryb skorzystania z prawa opcji (w jaki sposób dojdzie do 

jej  uruchomienia):  Wykonawca  każdorazowo  zostanie  poinformowany  pisemnie  lub  drogą 

elektroniczną na adres ..

, o skorzystaniu z prawa opcji przez Zamawiającego 

wraz z zakresem, na 30 dni przed planowanym terminem rozpoczęcia usług, przy czym nie 

później niż do dnia 30.11.2023 r. 

Zatem  w  przypadku  rzeczonej  usługi,  najpierw  Wykonawca  będzie  odbierał,  zbierał, 

transportował  i  zagospodarowywał  odpady  wielkogabarytowe  w  ilości  przewidzianej  dla 

zamówienia podstawowego. Po wyczerpaniu tej kwoty, Zamawiającemu przysługuje prawo 

do  uruchomienia  opcji  (choć  Zamawiający  nie  wyklucza,  że  decyzja  o  uruchomieniu  opcji 

zostanie podjęta wcześniej, nie później jednak niż do 30.11.2023 r.). 

3) Opcja nie modyfikuje ogólnego charakteru zamówienia. 

Prze

z ogólny charakter zamówienia rozumie się te informacje, które pozwalają odróżnić to 

zamówienie  od  innych  zamówień  na  rynku  —  chodzi  zatem  o  jego  najważniejsze  cechy 

identyfikacyjne.  Tymczasem  prawem  opcji  objęte  jest  odbieranie,  zbieranie,  transport  i 

zag

ospodarowanie  odpadów  wielkogabarytowych,  które  częściowo  objęte  są  również 

zamówieniem  podstawowym.  Stąd  nie  ma  tutaj  mowy  o  zmianie  ogólnego  charakteru 

zamówienia. 

Izba zgadzając się z powyższą argumentacją i uznając ją za własną oddaliła zarzut. 

Odnośnie  zarzutu  dot.  systemu  wizyjnego  monitorowania  pojazdów,  Odwołujący  III  nie 

wykazał, iż wymagania opisane przez Zamawiającego naruszają wytyczne ustawy Pzp co do 

sposobu  opisu  przedmiotu  zamówienia.  Niewątpliwie  nie  można  traktować  jako  dowodu 

przedłożonego  przez  Odwołującego  III  wyroku  Izby  w  innej  sprawie,  wydanego  w 

okolicznościach  dla  niej  właściwych.  Postępowanie  przez  Izbą  jest  postępowaniem 

kontradyktoryjnym i Odwołujący III, formułując zarzuty winien je udowodnić lub chociażby w 

odniesieniu  do  art.  99  ustawy  Pzp 

uprawdopodobnić.  W  ocenie  Izby,  zarzutu  tego  nie 


Sygn. akt:  KIO 2439/22, KIO 2440/22, KIO 2441/22, KIO 2442/22, KIO 2443/22, KIO 
2444/22, 2445/22, 2446/22, 2447/22 
 
 

uprawdopodobniają, również przedłożone wydruki z dokumentacji postępowań. Wobec tego 

zarzut podlegał oddaleniu. 

Izba, 

nie podzieliła również stanowiska Odwołującego III, co do braku uzasadnionych 

obiektywnych potrzeb  Zamawiającego,  co do  wymogów  określonych w rozdziale VIII  ust.  3 

pkt 4 SWU w odniesieniu do okresu magazynowania odpadów do 3 miesięcy. Izba ustaliła, 

że  Zamawiający  w  rozdziale  VIII  ust.  3  pkt  4  SWU  zakreślił  następujące  zobowiązanie:  „W  

zakresie  magazynowania  odpadów  Wykonawca  zobowiązany  jest  do  magazynowania  na 

terenie  bazy  magazynowo-

transportowej  selektywnie  odebranych  odpadów  nie  dłużej  niż  3 

miesiące  lub  dłużej  wyłącznie  za  zgodą  Zamawiającego,  z  zastrzeżeniem,  że  jeżeli  termin 

określony  w  posiadanej  przez  Wykonawcę  decyzji  na  zbieranie  odpadów  jest  krótszy,  to 

Wykonawca musi stosować się do terminu określonego w przedmiotowej decyzji,”.  

Odwołujący  argumentował,  iż  jest  to  zobowiązanie  nadmierne  ingerujące  w  sferę 

przynależną  wykonawcy  i  narusza  jego  ekonomiczne  interesy.  W  szczególności,  dla 

zobrazowania  nieracjonalności  tego  wymagania  Odwołujący  III,  przedstawił  karty  bilansu 

odpadów  dla  leków  przedstawiając  minimalne  ilości  zgromadzonych  odpadów,  których 

nieuzasadnione  ekonomicznie  byłoby  przewożenie  do  instalacji  co  3  miesiące.  W  ocenie 

Izby,  postanowienie 

rozdziale  VIII  ust.  3  pkt  4  SWU,  nie  stoi  na  przeszkodzie  aby 

wykonawca mógł magazynować odpady przez okres dłuższy. Jednakże dla takiego działania 

konieczna  jest  zgoda  Zamawiającego.    Oczywiście  też  postanowienie  to,  nie  narusza 

właściwych  przepisów  prawa.  Jednocześnie  Zamawiający  argumentował,  że  uiszcza 

wynagrodzenie  za  odpad  zago

spodarowany,  tak  więc  nie  leży  w  jego  interesie  zbyt  długie 

magazynowanie  odpadów  przez  wykonawców  i  uzasadnione  jest  oczekiwanie,  aby  w  celu 

rozliczeniu  umowy  wykonawcy 

w  zakreślonym  terminie  zagospodarowywali  odebrane 

odpady

. Wobec powyższego Izba oddaliła zarzut. 

Zarówno  w  zakresie  zarzutu  dot.  prac  interwencyjnych  jak  i  elektromobilności,  w 

ocenie  Izby  argumentacja 

Odwołującego  III,  podnoszona  na  rozprawie  wykraczała  poza 

podstawy  faktyczne 

podnoszonych  zarzutów  przedstawione  w  odwołaniu.  I  tak  w  zakresie 

zasad  zlecania  prac  interwencyjnych    i  ich  zakresu  Odwołujący  III  przywoływał  oprócz 

dokumentacji  niniejszego  postępowania  dokumentację  postępowania  pn.  całoroczne 

utrzymanie  czystości  i  porządku  (…)  i  argumentował  w  sposób  z  nią  powiązany. 

Argumentacj

a  ta  jako  wykraczająca  poza  zarzut  podlegała  pominięciu.  Podobnie  rzecz  ma 

się  z  zarzutem  dot.  tzw.  elektromobilności,  dopiero  na  rozprawie,  Odwołujący  III 

skonkretyzował  swoje  wątpliwości,  przedstawiając  własne  symulacje  obrazujące  możliwe 

sposoby  liczeni

a  poziomu  elektromobilności,  wobec  tego  faktu  również  ta  argumentacja 

została pominięta. 


Sygn. akt:  KIO 2439/22, KIO 2440/22, KIO 2441/22, KIO 2442/22, KIO 2443/22, KIO 
2444/22, 2445/22, 2446/22, 2447/22 
 
 

W  ramach  przedmiotowych  zarzut

ów  Izba  w  pierwszej  kolejności  zwróciła  uwagę  na 

uzasadnienie  zawarte  w  odwołaniu.  W  uzasadnieniu  odwołania,  oprócz  zacytowania 

kwestionowanych  postanowień  projektu  umowy  oraz  zacytowania  wyroku  Izby  Odwołujący 

III, 

zawarł ogólnikowe stwierdzenia koncentrujące się na wskazaniu oczekiwań. 

Tak ogólnikowe stanowisko podane jako  uzasadnienie zarzutów,  które  w  żaden  sposób  nie 

odnosiło  się  do  konkretnych  i  osadzonych  w  realiach  rynkowych  okoliczności  dotyczących 

kwestionowanych  postanowień,  nie  mogło  w  żaden  sposób  stanowić  podstawy  do 

uwzględnienia  odwołania.  Odwołujący  III,  jak  wskazano  powyżej,  dopiero  na  rozprawie 

podnosił pewne konkretne argumenty w kontekście przedmiotowego zarzutu, jednakże Izba 

nie mogła wziąć tej argumentacji pod uwagę. Dlatego tez zarzuty te podlegały oddaleniu. 

Jednocześnie wskazać należy, że Zamawiający w ocenie Izby, zawarł w Rozdziale VII SWU 

opisał  zobowiązanie  wykonawcy  w  tym  zakresie  wraz  z  zasadami  udzielania  zleceń. 

Ponadto, w przypadku zarzutu dot. prac interwencyjnych podobnie jak i w przypadku zarzutu 

dot.  odbioru  odpadów  typu  strzykawki/igły,  argumentacja  Odwołującego  III  wynikała  z 

dotychczasowego  sposobu  realizacji  zamówienia,  a  nie  dotyczyła  postanowień  SWZ. 

Zmawiający podkreślał, że zgodnie z Rozdziałem V ust. 1 - Odpady wymagające odbierania, 

transportu i unieszkodliwiania - 

leki inne niż wymienione w 20 01 31 0 kodzie 20 01 32 oraz  

Rozdziałem  I  ust.  1  SWU,  zakres  zamówienia  nie  wymienia  i  nie  obejmuje  frakcji  igieł  i 

strzykawek. 

W  zakresie  zużytych  igieł  i  strzykawek  Rozdział  V  SWU  (ust.  8  i  n.)  stanowi 

jedynie  o  obowiązku  zakupu  pojemników  na  nie,  obowiązku  oznakowania  pojemników  i 

dostarczenia  ich  do  punktów  aptecznych.  Ponadto  Formularz  ofertowy  przewiduje  pozycję 

rozliczeniową:  Odbiór,  zbieranie,  transport  i  zagospodarowanie  przeterminowanych  leków. 

Postanowienia  SWZ  są  spójne,  jasne  i  precyzyjne  oraz  nie  nakładają  one  na  Wykonawcę 

obowiązku  odbioru,  zabrania,  transportowania  i  zagospodarowania  odpadów  w  postaci 

zużytych igieł i strzykawek. Tak więc, zarzut ten był zupełnie bezpodstawny. 

W  ocenie  Izby, 

nie  potwierdziły  się  również  zarzuty  dot.  obsługi  nieruchomości 

niezamieszkałych  oraz  odbioru  odpadów  wielkogabarytowych,  w  zakresie  którego 

Odwołujący  III  podnosił  również  nadmierne  wymagania  dot.  obowiązku  odbioru  odpadów  i 

sprzątania miejsca ustawienia kontenerów jeszcze przez 3 dni po jego zabraniu, gdy takiego 

obowiązku  Zamawiający  nie  ustanowił.  Izba  podziela  argumentację  Zamawiającego, 

odnośnie  tych  zarzutów  i  uznaje  ją  za  własną,  w  szczególności  wskazując,  że  w  zakresie 

procedury obsługi nieruchomości niezamieszkałych: 

a) 

procedura obsługi nieruchomości niezamieszkałych — jest taka sama jak nieruchomości 

zamieszkałych i najogólniej rzecz biorąc polega np. na fizycznym podstawieniu/zabraniu 

pojemnika; 

b) 

podstawienia/zabran

ia  pojemników  będą  zgłaszane  przy  pomocy  systemu  KOSZ  (SWU 


Sygn. akt:  KIO 2439/22, KIO 2440/22, KIO 2441/22, KIO 2442/22, KIO 2443/22, KIO 
2444/22, 2445/22, 2446/22, 2447/22 
 
 

Rozdział Il, pkt 10/11- w zależności od Sektora); 

c) 

dane z deklaracji objęte są tajemnicą i Zamawiający nie może ich przekazać Wykonawcy; 

na podstawie deklaracji wykonawcy przekazywane jest zgłoszenie; 

d) 

Wykonawca  nie  kontroluje,  czy  deklaracja  została  wypełniona  zgodnie  z  Regulaminem 

utrzymania  czystości  i  porządku  we  Wrocławiu.  Po  stronie  Wykonawcy  jest  obowiązek 

odbioru odpadów z nieruchomości niezamieszkałej wg zgłoszenia.  

Ponadto w toku rozprawy sam Odwołujący przyznał, iż na rynku istnieje różna praktyka co 

do  momentu  udostępniania  wykonawcom  danych  związanych  z  obsługą  nieruchomości 

niezamieszkałych, często zdarza się, że dane te są udostępniane już po zawarciu umowy co 

n

ie wpływa na kalkulację ceny oferty. 

Odnośnie  odbioru  odpadów  wielkogabarytowych,  Zamawiający  wskazał,  że  co  do  ilości 

podstawień  kontenerów,  to  częstotliwość  tych  podstawień  Wykonawcy  jest  znana  i  wynika 

ona z regulaminu utrzymania czystości i porządku na terenie Wrocławia (co najmniej 1 raz 

na dwa miesiące, a w przypadku nieruchomości zabudowanych budynkami wielolokalowymi 

co najmniej 1 raz w miesiącu - § 18 ust. 1 pkt 6 projektu umowy). Wykonawca zna również 

maksymalną ilość tych odpadów w rozbiciu na zamówienia podstawowe i opcjonalne, która 

określona jest w Załączniku nr III do Oferty. Zamawiający stwierdził również, z czym Izba się 

zgadza,  że  średnia  waga  odpadów  w  kontenerze  nie  jest  Wykonawcy  potrzebna  do 

kalkulacji  cenowej  (dla tej  potrzeby  kluczowa 

jest ilość tych odpadów). Nadto w formularzu 

ofertowym podany został strumień gabarytów.  

Kolejnym  zarzutem  podnoszonym  przez  Odwołującego  III,  był  zarzut  związany  z 

przewidywanym  przez  Zamawiającego  terminem  rozpoczęcia  świadczenia  usług, 

określonym  zdaniem  Odwołującego  III  w  sposób  nieproporcjonalnie  krótki.  Izba  ustaliła,  że 

Zamawiający w § 4 ust. 4 projektu umowy wskazał, „Strony ustalają, że przedmiot umowy w 

zakresie określonym w SWU z zastrzeżeniem SWU rozdz. X pkt 2, rozdz. XII pkt 2, rozdz. 

XV,  świadczony  będzie  nie  wcześniej  niż  od  dnia  01.01.2023  r.  i  nie  później  niż  do  dnia 

31.12.2023 r., z zastrzeżeniem ust. 4 i ust. 5. Zamawiający zastrzega, że termin rozpoczęcia 

świadczenia  usługi  rozpocznie  się  nie  wcześniej  niż  30  dni  od  dnia  zawarcia  umowy.”  Tak 

więc w ocenie Izby, termin 30 dni poprzedzony słowami „nie wcześniej niż” nie jest terminem 

ostatecznym  w  którym  wykonawca  ma  rozpocząć  świadczenia  usług.  Jednocześnie 

Zamawiający  podjął  czynności  w  postaci  przewidywanej  dzierżawy  pojemników  w  okresie 

przejściowym,  aby  wykonawcy  w  szybszym  czasie  mogli  rozpocząć  realizację  umowy. 

Jednocześnie należy zgodzić się z Zamawiającym, iż przedstawiony przez Odwołującego III, 

terminarz  obowiązków  wykonawcy  nie  dowodzi,  że  termin  ten  jest  terminem  zbyt  krótkim. 

Wykonawca może realizować poszczególne czynności w krótszych niż zakładane terminach. 


Sygn. akt:  KIO 2439/22, KIO 2440/22, KIO 2441/22, KIO 2442/22, KIO 2443/22, KIO 
2444/22, 2445/22, 2446/22, 2447/22 
 
 

Wobec  tak  ukształtowanych  postanowień  projektu  umowy  Izba  nie  znalazła  podstaw  do 

uwzględnienia zarzutu. 

Do  akt  sprawy  wpłynęły  również  pisma  procesowe  (w  dniu  7  października  2022  r. 

Odwołującego  Chemeko  oraz  w  dniu  10  października  2022  r.,  Odwołującego  ALBY),  w 

których  Odwołujący  Ci  wnosili  o  ponowne  otwarcie  rozprawy.  Zgodnie  z  art.  551  ust.  2 

ustawy  Pzp „Izba  otwiera na  nowo zamkniętą rozprawę,  jeżeli  po  jej  zamknięciu ujawniono 

okoliczności istotne dla rozstrzygnięcia odwołania.” Wobec faktu, iż złożone pisma stanowiły 

de  facto  dalszą  polemikę  ze  stanowiskiem  Zamawiającego  i  nie  ujawniono  w  nich  nowych 

ok

oliczności  istotnych  dla  rozstrzygnięcia  odwołania,  brak  było  podstaw  do  ponownego 

otwarcia rozprawy, a wnioski podlegały oddaleniu. 

O kosztach postępowań odwoławczych we wszystkich sprawach orzeczono stosownie 

do ich wyniku na podstawie art. 557 i 575 ustawy Pzp oraz 

§  5 pkt 1 i 2 lit. a i  b) w zw. z § 7 

ust.  2  pkt  1,  ust.  3  pkt  1  i  2,  ust.  6  oraz 

§8  ust.  2  pkt  1    Rozporządzenia  Prezesa  Rady 

Ministrów  w  sprawie  szczegółowych  rodzajów  kosztów  postępowania  odwoławczego,  ich 

rozliczania oraz 

wysokości i sposobu pobierania wpisu od odwołania z dnia 30 grudnia 2020 

r.  (Dz.  U.  z  2020  r.  poz.  2437)

,  obciążając  strony  postępowań  odwoławczych  kosztami, 

wskazanymi w pkt 4, 5 i 6 sentencji, stosowanie do wyniku sprawy 

oraz uwzględniając liczbę 

zarzutów uwzględnionych i oddalonych, a także koszty dotychczas poniesione.  


Sygn. akt:  KIO 2439/22, KIO 2440/22, KIO 2441/22, KIO 2442/22, KIO 2443/22, KIO 
2444/22, 2445/22, 2446/22, 2447/22 
 
 

Wobec powyższego orzeczono jak w sentencji. 

Przewodniczący:      ……………….………….… 

……………….………….… 

……………….………….…