KIO 2217/22 WYROK dnia 8 w rześnia 2022 r.

Sygn. akt KIO 2217/22 

WYROK 

z dnia 8 w

rześnia 2022 r. 

Krajowa Izba Odwoławcza – w składzie: Przewodniczący: Piotr Kozłowski 

Protokolant: Mi

kołaj Kraska 

po  rozpoznaniu  na  rozprawie  6 

września  2022  r.  w  Warszawie  odwołania  wniesionego 

24 sierpnia 2022 r. do Prezesa Krajowej I

zby Odwoławczej 

przez wykonawcę: Optima Centrum sp. z o.o. sp.k. z siedzibą w Łodzi [„Odwołujący”] 

w 

postępowaniu  pn.  Demontaż  istniejącego  oświetlenia  oraz  dostawa  i  montaż  oświetlenia 

wielofunkcyjnego,  Miejskiej  Hali  Sportowej  przy  ulicy 

Kołobrzeskiej  61  w  Gdańsku  (drugie 

postępowanie) (nr ZP1/272/13/2022) 

prowadzonym  przez  zamawiającego:  Miasto  Gdańsk  –  Gdański  Ośrodek  Sportu 

z 

siedzibą w Gdańsku [„Zamawiający”] 

przy udziale wykonawcy: EKO Elektronik sp. z o

.o. z siedzibą w Gdańsku – zgłaszającego 

przyst

ąpienie do postępowania odwoławczego po stronie Zamawiającego 

orzeka: 

1.  Oddala 

odwołanie. 

1.  Kosztami post

ępowania odwoławczego obciąża Odwołującego i: 

1)   zalicza  w  poczet  tych 

kosztów  kwotę  10000  zł  00  gr  (słownie:  dziesięć  tysięcy 

złotych zero groszy) uiszczoną przez niego tytułem wpisu od odwołania, 

2)  z

asądza od Odwołującego na rzecz Zamawiającego kwotę 3600 zł 00 gr (słownie: 

trzy  tysiące  sześćset  złotych  zero  groszy)  odpowiadającą  uzasadnionym  kosztom 

ponie

sionym z tytułu wynagrodzenia pełnomocnika. 

Stosownie 

do  art.  579  i  580  ustawy  z  dnia  11  września  2019  r.  –  Prawo  zamówień 

publicznych (t.j. Dz. U. z 2022 r. poz. 1710) na niniejszy wyrok 

– w terminie 14 dni od dnia 

jego doręczenia – przysługuje skarga za pośrednictwem Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej 

do 

Sądu Okręgowego w Warszawie. 

Sygn. akt KIO 2217/22 

U z a s a d n i e n i e 

Gdański  Ośrodek  Sportu  z  siedzibą  w  Gdańsku  jako  jednostka  budżetowa  Miasta 

Gdańska {dalej: „GOS” lub „Zamawiający”} prowadzi na podstawie ustawy z dnia 11 września 

2019  r. 

–  Prawo  zamówień  publicznych  (t.j.  Dz.  U.  z  2022  r.  poz.  1710.)  {dalej  również: 

„ustawa  pzp”,  ustawa  Pzp”,  „pzp”  lub  „Pzp”)  w  trybie  podstawowym  postępowanie 

o udzielenie 

zamówienia  na  roboty  budowlane  pn.  Demontaż  istniejącego  oświetlenia 

oraz 

dostawa  i  montaż  oświetlenia  wielofunkcyjnego,  Miejskiej  Hali  Sportowej  przy  ulicy 

Kołobrzeskiej 61 w Gdańsku (drugie postępowanie) (nr ZP1/272/13/2022). 

Ogłoszenie  o  tym  zamówieniu  1  lipca  2022  r.  zostało  zamieszczone  w  Biuletynie 

Zamówień Publicznych pod nr 2022/BZP 00234352/01. 

Wartość tego zamówienia nie przekracza progów unijnych. 

19  sierpnia  2022  r.  Zam

awiający  zawiadomił  drogą  elektroniczną  o  rozstrzygnięciu 

powyższego  postępowania  –  wyborze  jako  najkorzystniejszej  oferty  złożonej  przez  EKO 

Elektronika sp. z o

.o. z siedzibą w Gdańsku {dalej również: „Elektronik” lub „Przystępujący”} 

oraz odrzuceniu wszystkich poz

ostałych złożonych ofert. 

24 sierpnia 2022 r. Optima Centrum sp. z o.o. sp.k. z sie

dzibą w Łodzi {dalej również: 

„Optima”  lub  „Odwołujący”}  wniosła  do  Prezesa  Krajowej  Izby  Odwoławczej  odwołanie 

od odrzucenia 

jej  oferty,  a  także  od  zaniechania  odrzucenia  przez  Zamawiającego  oferty 

Elektronika. 

Odwołujący zarzucił Zamawiającemu następujące naruszenia przepisów ustawy pzp: 

1.  Art.  226  ust.  1  pkt  5 

–  przez  pozbawione  podstaw  faktycznych  i  prawnych  odrzucenie 

oferty  Optimy

,  której  treść  odpowiada  warunkom  zamówienia,  gdyż  Optima  nie  była 

zobligowana 

do przedłożenia obliczeń natężenia oświetlenia. 

2.   Art.  226  ust.  1  pkt  5 

–  przez  zaniechanie  odrzucenia  oferty  Elektronika,    której  treść 

nie odpow

iada warunkom zamówienia. 

Odw

ołujący wniósł o uwzględnienie odwołania i nakazanie Zamawiającemu: 

Unieważnienia badania i oceny ofert.  

2.  U

nieważnienie odrzucenia oferty Optimy. 

Unieważnienia wyboru oferty Elektronika. 

4.  Odrzucenia oferty Elektronika.  

{ad pkt 1. 

listy zarzutów} 

O

dwołujący  sprecyzował  zarzut  dotyczący  odrzucenia  jego  oferty  w  szczególności 

przez podanie nas

tępujących okoliczności faktycznych. 

Sygn. akt KIO 2217/22 

Wyjaśnienia treści SWZ z 19 lipca 2022 r.:  

Pytanie nr 4: 

Proszę  o  potwierdzenie,  że  Zamawiający  dopuści  oprawy  o  innych  kątach  rozsyłu  światła 

pod  warunkiem  spełnienia  wymaganych  poziomów  i  równomierności  dla  zaprojektowanego 

oświetlenia.  Podane  kąty  świecenia  wraz  z  pozostałymi  parametrami  jednoznacznie 

wskazują  na  oprawy  marki  REVA  (dla  oświetlenia  podstawowego)  i  TM  TECHNOLOGIE 

(dla 

oświetlenia awaryjnego). 

Odpowiedź nr 4: 

Zamawia

jący  dopuszcza  przedstawienie  w  ofercie  innych  opraw  oświetlenia 

podstawowego i  

awaryjnego pod warunkiem przedstawienia jednocześnie z ofertą obliczeń 

potwierdzających osiągnięcie wymaganych parametrów oświetlenia. 

I

nnymi  słowy  Zamawiający  żądał  przedstawienia  obliczeń  potwierdzających 

osiągnięcie  wymaganych  parametrów  natężenia  oświetlenia  wyłącznie  dla  innych 

niż opisane  w  SWZ  opraw  dla  wykazania  ich  równoważności.  Jednakże  wbrew  temu, 

co sugeruje  pytanie,  w  ramach  u

dostępnionej  wykonawcom  dokumentacji  oprawy  zostały 

opisane  za  pomoc

ą  parametrów  technicznych,  nie  wskazano  w  niej  żadnych  nazw 

konkretnych p

roduktów. 

Optima 

zaoferowała  oprawy  wprost  spełniające  wszystkie  parametry  techniczne 

(w tym 

kąty  świecenia)  opisu  przedmiotu  zamówienia  –  dla  oświetlenia  podstawowego  są 

to de facto oprawy producenta Reva-Siled sp. z o.o. z sied

zibą w Gdańsku, dystrybuowane 

pod 

marką IHOL Industry przez IHOL J. K.. 

Tymczasem 

Zamawiający jako podstawę faktyczną odrzucenia oferty Optimy wskazał 

brak złożenia wymaganych zgodnie z treścią odpowiedzi na pytanie nr 4 obliczeń natężenia 

oświetlenia. 

{ad pkt 2. 

listy zarzutów} 

O

dwołujący  sprecyzował  pięć  odrębnych  zarzutów  dotyczących  niezgodności  oferty 

Elektronika z waru

nkami tego zamówienia. 

{zarzut 2.1) 

– brak karty katalogowej dla jednej z oferowanych opraw} 

Stosownie  do  u

dzielonej  w  ramach  wyjaśnień  treści  SWZ  z  19  lipca  2022  r. 

odpowiedzi  na  pytanie  nr  18  Zamawiaj

ący,  oprócz  już  uprzednio  wymaganego  kosztorysu 

ofertowego zawie

rającego zestawienie materiałów, zażądał także złożenia wraz z ofertą kart 

katalogowych oferowanych opraw jako 

przedmiotowych środków dowodowych. 

Ponie

waż  przedmiotowe  środki  dowodowe  służą  zweryfikowaniu  poprawności 

Sygn. akt KIO 2217/22 

merytorycznej 

złożonej oferty, zamawiający musi mieć możliwość zapoznania się z nimi już 

na etapie jej badania. 

Jednocześnie  w  tym  postępowaniu  Zamawiający  nie  tylko  nie  skorzystał 

z wynika

jącego  z  art.  107 ust.  2  pzp  uprawnienia  do  przewidzenia możliwości  uzupełnienia 

przedmiotowych  środków  dowodowych,  a  w  pkt  2.4  SWZ  wskazał  wręcz,  że  nie  będzie 

odrębnie wzywał do przedłożenia kosztorysu ofertowego lub jego uzupełnienia. 

Jak wynika z 

pliku „Karty katalogowe-parametry-obliczenia-sig.pdf”, Elektronik oferuje 

oprawy 

oświetleniowe Luxmena HBD Dragon w dwóch różnych wariantach: HBD-200A-840-

060BL 

– 36 szt. oraz HBD-200A-840-120BL – 55 szt., co potwierdził w piśmie z 10 sierpnia 

2022  r.  Jedn

ocześnie  wraz  z  ofertą  złożył  kartę  katalogową  wyłącznie  dla  tego  drugiego 

wariantu (dokument ten nigdzie nie wymienia pierwszego z 

powyższych oznaczeń). 

Odwołujący  zarzucił,  że  w  przypadku  oferty  Elektronika  dla  istotnej  części 

oferowanego  asortymentu 

nie  został  złożony  przedmiotowy  środek  dowodowy  w  postaci 

karty katalogowej, a br

ak ten nie podlega uzupełnieniu. 

{zarzut 2.2) 

– wadliwy kosztorys ofertowy i zestawienie materiałów}  

W celu potwierdzenia, że treść oferty odpowiada treści SWZ, Wykonawca składa: 

Ofertę,  która  między  innymi  zawiera  oświadczenie Wykonawcy  o  akceptacji  Wzoru Umowy 

wraz  z  kosztorysem  ofertowym,  który  stanowi  przedmiotowy  środek  dowodowy. 

(Zamawiający rekomenduje, aby Wykonawca posłużył się formularzem Oferty opracowanym 

przez Zamawiającego, który stanowi załącznik nr 1 do SWZ, który w pkt. 3 ppkt. 5 zawiera 

oświadczenie o akceptacji Wzoru Umowy)  

Uwaga:  

Zamawiający informuje, że na podstawie art. 107 ust. 2 PZP, nie przewiduje:  

a)  wezwania  do  złożenia  kosztorysu  ofertowego  –  w  przypadku  jego  niezłożenia 

wraz z 

ofertą, oraz 

b) 

wezwania do uzupełnienia kosztorysu ofertowego – w przypadku, gdy złożony kosztorys 

ofertowy jest niekompletny [brzmienie pkt 2.4 SWZ] 

Jednocześnie Zamawiający wskazał, co następuje: 

-  Wykona

wca  sporządza  kosztorys  ofertowy  (kalkulację  ceny  oferty)  na  podstawie 

Dokumentacji Technicznej 

(§ 1 pkt. 4) przy uwzględnieniu wszystkich niezbędnych kosztów 

związanych  z  realizacją  przedmiotu  umowy  wprost  lub  pośrednio  określonych  we  Wzorze 

Umowy (zał. nr 5 do SWZ). [brzmienie pkt 2 ze str. 37 SWZ] 

Zestawienie  nakładów  materiałów  musi  umożliwiać  Zamawiającemu  weryfikację  ich 

parametrów techniczno-użytkowych pod względem ich zgodności z parametrami techniczno-

użytkowymi materiałów  określonych w  Dokumentacji  Technicznej [brzmienie  pkt.  2.1  ze  str. 

Sygn. akt KIO 2217/22 

37 SWZ, w oryginale czer

woną czcionką w żółtym polu] 

W  treści  kosztorysu  ofertowego  Elektronika  [plik  „Kosztorys  ofertowy-sig.pdf”] 

wskazano  dwa  modele  opraw  Luxmeny:  HBD-200A-840-120BL  oraz  C85-HBD-200A-840-

90BL,  przy  czym  ta  druga 

nie  pokrywa  się  jednak  z  żadnym  modelem  opisanym  w  pliku 

„Karty katalogowe-parametry-obliczenia-sig.pdf”. 

W  piśmie  z  10  sierpnia  2022  r.  Elektronik  podał,  że  zamierza  dostarczyć  oprawy 

o kodzie  HBD-200A-840-060BL  i  HBD-200A-840-120BL,  jednak  zamiast  tego  pierwszego 

omyłkowo wpisał do kosztorysu inny model oprawy, tj. C85-HBD-200A-840-90BL. 

Według  Odwołującego  takie  wyjaśnienie  nie  mogło  zostać  zaakceptowane  przez 

Zama

wiającego,  gdyż  zasady  wynikające  z  ustawy  pzp  nie  dozwalają  na  zmianę 

oferowanego przedmiotu zamówienia na inny, do czego prowadziłoby poprawienie tej omyłki 

w sposób sugerowany w powyższym piśmie. 

Alternatywnie Odwołujący  zarzucił,  że  jeżeli  zaoferowana  została  oprawa  wskazana 

w kosztorysie (tj. C85-HBD-200A-840-90BL), 

należałoby odrzucić ofertę Elektronika z uwagi 

na  nie

złożenie  dla  niej  (jako  oprawy  równoważnej  do  opisanej  w  SWZ)  obliczeń  natężenia 

oświetlenia. 

{zarzut 2.3) 

– niezgodność wymiarów oferowanych opraw} 

W  ramach  opisu 

przedmiotu  zamówienia  wskazano  jako  sugerowane  następujące 

wymiary opraw (w obudowie doziemnej): 

długość – 500 mm, szerokość – 450 mm, wysokość 

– 200 mm.  

W  zakres 

opisu  przedmiotu  zamówienia  wchodzą  również  wyjaśnienia  treści  SWZ 

z poprzedniego  pos

tępowania,  które  zostało  unieważnione  przez  Zamawiającego  [plik 

„pytania i odpowiedzi do SWZ unieważnionego postępowania_13.pdf”]. 

W  odpowiedzi  na  pytanie  nr  5 

Zamawiający  określił  precyzyjnie,  jakie  są 

dopuszczone  odstępstwa  w  zakresie  wymiarów  opraw:  Wymiary  opraw  mogą  odbiegać 

od 

określonych  w  karcie  parametrów  (E.6)  ale  nie  przekraczając  max  (+20%)  podanych, 

mniejsze wartości bez ograniczeń. 

Bio

rąc pod uwagę dopuszczoną przez Zamawiającego tolerancję 20% dla wysokości 

200 mm, 

maksymalny wymiar zgodny z treścią SWZ wynosi 240 mm. 

Tymczasem z

e złożonej dla modelu oprawy HBD-200A-840-120BL wraz z ofertą karty 

katalogowej 

–  gdzie  podano:  ø280x400mm  –  wynika,  że  jej  wysokość  wynosi  400  mm, 

czyli przekracza dopuszczone wymiary o ponad 160%. 

We

dług  Odwołującego  również  w  tym  przypadku  nie  jest  dopuszczalne  przyjęcie 

tłumaczenia Elektronika o wystąpieniu w tym zakresie omyłki drukarskiej w złożonej karacie 

katalogowej. 

Sygn. akt KIO 2217/22 

{zarzut 2.4) 

– brak osłony-rastra w oferowanych oprawach}  

W  odpowiedzi  na  pytanie  nr  3  z  wyjaśnień  udzielonych  w  ramach  unieważnionego 

postępowania  Zamawiający  doprecyzował:  Oprawy  zgodnie  z  kartą  parametrów  (E.6) 

powinny 

być  wyposażone  w  osłony-rastry  dopasowane  do  wybranych  i  proponowanych 

opraw przez Wykonawcę. 

Z

e  złożonej  wraz  z  ofertą  karty  katalogowej  dla  modelu  oprawy  Luxmena  HBD 

Dragon HBD-200A-840-120BL 

wynika, że nie jest wyposażona w osłony-rastry. 

{zarzut 2.5) 

– niedozwolone przemieszczenie opraw}  

Wyjaśnienia treści SWZ z 19 lipca 2022 r.:  

Pytanie nr 23: 

Czy  Zamawiający  dopuszcza  redukcję  ilości  lub  przemieszczenie  opraw  przy  zachowaniu 

normatywnych  parametrów  oświetlenia?  Pytam  bo  nadrzędnym  celem  inwestycji  jest 

wykonanie  no

wego  oświetlenia  spełniającego  wymagania  postawione  w  dokumentacji 

przy 

jednocześnie  największej  energooszczędności,  a  istnieje  możliwość  zoptymalizowania 

projektu pod kątem poboru mocy. 

Odpowiedź nr 23: 

Zamawiający nie dopuszcza redukcji ilości ani przemieszczania opraw. 

Innymi  słowy  Zamawiający  nie  dopuścił  ani  redukcji  liczby  opraw,  ani  ich 

przemieszczenia, nawet 

przy zachowaniu normatywnych parametrów oświetlenia 

W ramach dokumentacji technicznej na str. 36 przedstawiono 

rozmieszczenie każdej 

oprawy z 

dokładnością do 1 cm [plik „E-0 opis techniczny MHS_scalony.pdf”]. 

Elektronik  w  ofercie  [plik 

„karty  katalogowe-parametry-obliczenia-sig.pdf”,  str.  29-33] 

podaje  dokładną  lokalizację  opraw,  przy  czym  każda  z  nich  została  przemieszczona 

załącznik  nr  5  do  odwołania  zawiera  tabelę,  gdzie  w  ostatniej  kolumnie  została 

przedstawiona różnica w cm – zarówno dla osi X, jak i osi Y]. 

Jako 

przystępujący  po  stronie  Zamawiającego  Elektronik  w  piśmie  z  30  sierpnia 

2022 r.  w

niósł  o  oddalenie  odwołania,  w  następujący  sposób  ustosunkowując  się 

do poszc

zególnych zarzutów. 

{ad pkt 1. 

listy zarzutów} 

Zgodnie  z  brzmieniem  zamieszczonej 

w  pliku  „pytania  i  odpowiedzi  do  SWZ 

unieważnionego  postępowania_13.pdf”  (będącego  załącznikiem  do  SWZ  obowiązującej 

w tym 

postępowaniu)  odpowiedzią  na  pytanie  nr  1:  (…)  Wybór  opraw  należy  dokonać 

Sygn. akt KIO 2217/22 

na 

podstawie kart parametrów (E.6) gdzie określono moc max. oraz temperaturę (…). 

Optima w 

zestawieniu materiałów następująco określiła typy oferowanych opraw: 

- w poz.14 

– oprawy LED/DALI (Ab-1) IHOL Cobra HB 290W DALI 840 LED OE – 55 szt. 

- w poz. 41 

– oprawy LED/DALI (Ab-2) IHOL Cobra HB 290W DALI 840 LED OS – 22 szt. 

- w poz. 48 

– oprawy LED/DALI (Ab-3) IHOL Cobra HB 230W DALI 840 LED OS – 14 szt. 

Przystępujący  porównał  dane  wynikające  z  załączonych  dla  tych  opraw  kart 

katalogowych z wymaganiami technicznymi 

określonymi w załączniku E-6 do SWZ dla opraw 

stypizowanych  w  ramach  opisu  przedmiotu  tego  z

amówienia  jako  odpowiednio Ab-1, Ab-2 

i Ab-3 

i  stwierdził,  że  pomiędzy  oprawami  zaoferowanymi  a  opisanymi  zachodzą  różnice 

w 

zakresie  parametrów:  mocy  znamionowej  (dla  Ab-1),  temperatury  barwowej  (dla  Ab-1, 

Ab-2 i Ab-3), k

ąta rozsyłu C90-C270 (dla Ab-1 i Ab-3), kąta rozsyłu C0-C180 (dla Ab-1 i Ab-3) 

i strumienia świetlnego (dla Ab-1 i Ab-3) [w piśmie zamieszczono szczegółowe tabelaryczne 

zestawienie 

różnic tych parametrów]. 

Przystępujący  podkreślił,  że  już  sama  różnica  w  temperaturze  barwowej,  tj.  4000  K 

zamiast  4200  K

,  chociaż  dopuszczona  przez  Zamawiającego  dla  opraw  równoważnych, 

zmienia rozkład światła na boisku i wymaga obliczeń sprawdzających spełnienie warunków 

SWZ.  Inna 

temperatura  barwowa  sugeruje  również  zastosowanie  innego  typu  źródeł  LED, 

co  tym bardziej uzasadnia 

wymóg przedstawienia obliczeń. 

Według  Przystępującego  załączone  do  odwołania  oświadczenie  firmy  Reva 

o zezwoleniu na dys

trybucję i brandowanie opraw znakiem IHOL może jedynie potwierdzać 

ten fakt, ale nie wskazuje ani o jakie konkretnie oprawy chodzi, ani nie stanowi potwierdzenia 

deklaracji Od

wołującego odnośnie identyczności zaoferowanych przez niego modeli opraw. 

{ad pkt 2. 

listy zarzutów} 

{ad zarzutu 2.1) 

– braku karty katalogowej dla jednej z oferowanych opraw} 

Oferowane  oprawy  Dragon 

są  produkowane  seryjnie,  więc  do  oferty  została 

dołączona otrzymana od producenta karta katalogowa dla wersji oprawy przeznczonej do hal 

sportowych, 

wspólna  dla  wszystkich  jej  wariantów,  w  której  podano  wszystkie  podstawowe 

parametry opraw. 

Ponieważ karta obejmuje serię opraw z różnymi kątami rozsyłu i w różnych 

wersjach,  informacja  o  oprawach  z  opcjo

nalnymi  kątami  rozsyłu  znajduje  się  pod  tabelką 

z parametrami w wersji podstawowej 

z kątem 120° [załącznik nr 1 do pisma – wspomniana 

karta]. 

Jednocześnie  do  oferty  dołączono  obliczenia  wykonane  przez  producenta  dla  tego 

konkretnego  obiektu  z  podaniem  szcz

egółowych  parametrów  wersji  opraw,  które  będą 

dostarczone. W celu jednoznacznego wskazania oferowanych wersji oprawy oferta zawiera 

Sygn. akt KIO 2217/22 

również  oświadczenie  wskazujące  oznaczenie  i  parametry  [załącznik  nr  2  do  pisma  – 

wspomniane oświadczenie]. 

Wykonawca  nie  ma 

wpływu  na  formę  graficzną  i  treść  karaty  katalogowej, 

czyli na 

sposób  podania  informacji  przez  producenta.  Natomiast  karty  katalogowe 

sporządzone  dla  potrzeb  tylko  tego  postepowania  (w  tym  wypadku  dla  każdej  oprawy 

oddzielnie),  nie 

miałyby  takiego  waloru  dowodowego  jak  standardowa  karta  katalogowa 

producenta. 

W  ocenie  Przystępującego  powyższe  okoliczności  faktyczne  wprost  wskazują, 

że jego oferta jest zgodna z wymaganiem określonym w SWZ.  

{ad zarzutu 2.2) 

– wadliwego kosztorysu ofertowego i zestawienia materiałów} 

Zarzut  opiera  s

ię  na  omyłce  popełnionej  przez  Elektronika  przy  przepisywaniu 

oznaczenia  oprawy  z  karty 

katalogowej  i  obliczeń  do  zestawienia  materiałów,  polegającej 

na 

zamianie  cyfry  „6”  na  „9”  (stąd  zamiast  symbolu  HBD-200A-840-060BL  widnieje 

o

myłkowo HBD-200A-840-090BL). 

Jednakże  w  świetle  pozostałych  środków  dowodowych  (wspomniane  powyżej 

oświadczenie i obliczenia) nie ma wątpliwości, że zaoferowana została oprawa o oznaczeniu 

HBD-200A-840-060BL. 

Zdaniem 

Przystępującego  zacytowane  w  odwołaniu  postanowienie  pkt  2.4  SWZ 

nie odnos

i się do takiej sytuacji. 

Przede  wszystkim 

Zamawiający  ostatecznie  dopuścił  zaoferowanie  opraw 

równoważnych  pod  warunkiem  przedstawienia  kart  katalogowych  i  obliczeń  strumienia 

światła  dla  tych  opraw.  Jednocześnie  odstąpił  od  niektórych  parametrów  zawartych 

w dokumentacji  technicznej:  pob

ór  mocy  zastąpił  wymaganiem  określonej  skuteczności 

świetlnej,  a określenie  konkretnego  strumienia  świetlnego  oprawy  na  wymaganie 

określonego  wynikowego  strumienia  światła  dla  hali  i  poszczególnych  boisk  na  podstawie 

obliczeń. 

Według  Przystępującego  w  ten  sposób  główny  ciężar  przedmiotowych  środków 

dowodowych dla opraw o

świetlenia podstawowego został przeniesiony na karty katalogowe 

i   obliczenia,  jako  dokument

ów  źródłowych,  z  których  dopiero  powstaje  zestawienie 

materiałów kosztorysu ofertowego. 

{ad zarzutu 2.3) 

– niezgodności wymiarów oferowanych opraw}  

Oferowana o

prawa ma wymiary: średnica 387 mm x wysokość 180 mm. 

Nieporozumienie  wynika  z  pomyłki  producenta  oprawy  przy  sporządzaniu  karty 

katalogowej

, w której omyłkowo podano inne wymiary niż ma oprawa w rzeczywistości. W tej 

Sygn. akt KIO 2217/22 

sprawie  Elektronik 

otrzymał  pismo  od  producenta,  w  którym  prostuje  one  swoją  pomyłkę 

i 

załącza kartę z prawidłowymi wymiarami [załącznik nr 3 do pisma – wspomniane pismo]. 

Niezależnie od powyższego według Przystępującego już zdjęcia oprawy ze złożonej 

wraz z ofer

tą karty katalogowej wykluczają, aby jej wysokość wynosiła 40 cm przy średnicy 

28 cm.  

Zdanie

m  Przystępującego  istotne  jest,  że  zaoferował  konkretne  oprawy,  które  mają 

wymiary dopuszczone w ramach opisu przedmiotu zam

ówienia SWZ, gdyż pomyłkowy zapis 

w 

karcie katalogowej nie ma wpływu na fizyczne wymiary tych opraw. Tym samym nie można 

mówić, że oferowane oprawy mają wymiary niezgodne z SWZ. 

{ad zarzutu 2.4) 

– braku osłony-rastra w oferowanych oprawach}  

W dolnej części pierwszej strony złożonej wraz z ofertą karty katalogowej znajduje się 

nast

ępujący  opis:  opcjonalna  kratka  ochronna  –  zwiększa  wytrzymałość  mechaniczną 

do IK10. Przy czym we w ramach wspomniane

go oświadczenia zawartego w złożonej ofercie 

Elektronik  wskazał  również,  że  oferuje:  IK10.  Oprawa  z  fabryczną  siatką  zabezpieczającą. 

W   tej  wersji  producen

t  oferuje  oprawę  z  fabryczną  siatką  jako  jedną  całość  testowaną 

dla parametru IK10. 

{ad zarzutu 2.5) 

– niedozwolonego przemieszczenia opraw}  

Zarzut  oparty  jest  na  b

łędnym  założeniu,  gdyż  na  str.  36  podano  jedynie  wymiary 

rastra  przyjęte  do  obliczeń,  a  nie  lokalizację  opraw.  Lokalizacja  opraw  została  natomiast 

jednoznacznie 

określona  w  pkt.  2.2.2  dokumentacji  technicznej  [plik:  „E-0  opis  techniczny 

MHS_scalony.pdf”): Oprawy należy zamontować w węzłach konstrukcji dachu wg planu rys. 

E-1.  Dodatkowo  Zamawia

jący  potwierdził  ten  sposób  ustalenia  lokalizacji  opraw 

w odpowiedzi  na  pytanie  nr  7: 

…oprawy  należy  zamontować  w  węzłach  konstrukcji  dachu. 

Z kolei  konstrukcja  dachu  [

załącznik  nr  4  do  pisma  –  stosowne  zdjęcie]  technicznie  nie 

narzuca punktu zawieszenia oprawy z dokładnością do 1 cm, a sposób zawieszenia oprawy 

jest  uzależniony  od  konstrukcji  zaczepów  oprawy  oraz  od  jej  wielkości  względem  węzła 

konstrukcji dachu, który (jak widać na tym zdjęciu) nie jest punktem, a polem. 

Ponieważ  Elektronik  zamierzał  zastosować  oprawy  równoważne,  aby  otrzymać 

rzetelne  wyniki  ob

liczeń  wykonał  (dalmierzem  laserowym  Bosch)  pomiary  obiektu  w  toku 

dopuszczonej 

przez Zamawiającego wizji lokalnej obiektu. Okazało się, że długość hali jest 

o  13 

cm mniejsza niż podana w obliczeniach projektanta (wynosi 41,89 m, a nie 42,02 m). 

S

powodowało  to,  że  po  rozmieszczeniu  w  programie  komputerowym  opraw  na  potrzeby 

obliczeń,  odległości  pomiędzy  nimi  w  stosunku  do  projektu  różnią  się  o  1  cm  pomiędzy 

oprawami,  a  całkowita  długość  o  wspomniane  13  cm  [co  zobrazowano  w  załączniku  nr  5 

Sygn. akt KIO 2217/22 

do pisma]. 

Za

mawiający  w  odpowiedzi  na  odwołanie  z  5  września  2022  r.  wniósł  o  jego 

oddalenie,  a  w  ramach  merytorycznego  ustosunkow

ania  się  do  poszczególnych  zarzutów 

zaprez

entował okoliczności faktyczne i argumentację w sposób zbieżny z Przystępującym. 

Z  uwagi  na  brak  podstaw  do  odrzucenia 

odwołania  lub  umorzenia  postępowania 

odw

oławczego,  sprawa  została  skierowana  do  rozpoznania  na  rozprawie,  podczas  której 

uczestnicy sporu pozostali przy swoich stanowiskach i argumentacji. 

Po 

przeprowadzeniu 

rozp

rawy  z  udziałem  Odwołującego,  Zamawiającego 

i 

Przystępującego,  uwzględniając  zgromadzony  materiał  dowodowy,  jak  również 

biorąc  pod  uwagę  oświadczenia  i  stanowiska  wyrażone  ustnie  na  rozprawie 

i odnotowane w 

protokole, Izba ustaliła i zważyła, co następuje: 

Z  art.  505  ust.  1 

pzp  wynika,  że  legitymacja  do  wniesienia  odwołania  przysługuje 

wykonawcy,  jeżeli  ma  lub  miał  interes  w  uzyskaniu  zamówienia  oraz  poniósł  lub  może 

ponieść szkodę w wyniku naruszenia przez zamawiającego przepisów ustawy. 

W  ocenie  Izby  Odwołujący  wykazał,  że  ma  interes  w  uzyskaniu  przedmiotowego 

zamówienia, gdyż złożył ofertę w tym postępowaniu o udzielenie zamówienia. Jednocześnie 

może  ponieść  szkodę  w  związku  z  zarzucanymi  Zamawiającemu  naruszeniami  przepisów 

ustawy  pzp

,  gdyż  odrzucenie  jego  oferty  w  połączeniu  z  zaniechaniem  odrzucenia  oferty 

P

rzystępującego uniemożliwia Odwołującemu uzyskanie przedmiotowego zamówienia, na co 

mógłby w przeciwnym razie liczyć. 

Za  celowe  Izba 

uznała  zaznaczenie,  że  niniejsza  sprawa  została  rozpoznana 

w 

granicach zarzutów zawartych w odwołaniu. Zgodnie z art. 555 ustawy pzp Izba nie może 

bowiem 

orzekać  co  do  zarzutów,  które  nie  były  zawarte  w  odwołaniu.  Oznacza  to, 

że niezależnie  od  wskazania  w  odwołaniu  przepisu,  którego  naruszenie  jest  zarzucane 

zamawiającemu, Izba jest uprawniona do oceny prawidłowości  zachowania zamawiającego 

(podjętych  czynności  lub  zaniechania  czynności),  jedynie  przez  pryzmat  sprecyzowanych 

w 

odwołaniu  okoliczności,  przede  wszystkim    faktycznych,  ale  i  prawnych.  Mają  one 

decydujące  znaczenie  dla  ustalenia  granic  kognicji  Izby  przy  rozpoznaniu  sprawy, 

gdyż konstytuują  zarzut  podlegający  rozpoznaniu.  Krajowa  Izba  Odwoławcza  wielokrotnie 

wypowiadała  się  w  tym  przedmiocie.  Przykładowo    w uzasadnieniu  wyroku  z  1  grudnia 

2009 r.  sygn.  akt  KIO/UZP  1633/09 

Izba  wskazała,  że zarzut  odwołania  stanowi  wskazanie 

Sygn. akt KIO 2217/22 

czynności  lub  zaniechanej  czynności  zamawiającego  (arg.  z  art.  180  ust.  1  popzp) 

oraz 

okoliczności faktycznych i prawnych uzasadniających jego wniesienie. Trafność takiego 

stanowiska  została  potwierdzona  w  orzecznictwie  sądów  okręgowych,  w  szczególności 

w uzasadnieniu  w  wyroku  z  25  maja  2012  r.  sygn.  akt  XII  Ga  92/12 

Sąd  Okręgowy 

w 

Gdańsku trafnie wywiódł, że Izba nie może orzekać co do zarzutów, które nie były zawarte 

w  odwołaniu,  przy  czym  stawianego  przez  wykonawcę  zarzutu  nie  należy  rozpoznawać 

wyłącznie pod kątem wskazanego przepisu prawa, ale również jako wskazane okoliczności 

faktyczne,  które  podważają  prawidłowość  czynności  zamawiającego  i  mają  wpływ 

na 

sytuację wykonawcy. 

Izba ustaliła następujące okoliczności jako istotne: 

O ile nie ma potrzeby powtarzania 

wszystkich faktów (co do treści: SWZ, w tym opisu 

przedmiotu zamówienia, dokumentów oferty Optimy i Elektronika, wyjaśnień tego ostatniego 

i 

załączonych  do  nich  dokumentów,  uzasadnienia  decyzji  o  odrzuceniu oferty  Optimy)  jako 

w znakomit

ej  większości  adekwatnie  podanych  w  odwołaniu,  odpowiedzi  na  odwołanie 

lub p

iśmie  Przystępującego  (których  treść  została  już  powyżej  zrelacjonowana),  o  tyle 

zachodzi  potrzeba  ich  nast

ępującego  uzupełnienia  (z  uwzględnieniem  dowodów 

przedstawionych na rozprawie), ewentualnie sprostowania i podsumowania. 

Po  pierwsze,  kosztorys  ofertowy  w  zakresie 

zestawienia  nakładów  materiałów, 

w 

którym – jak to wynika z postanowienia zamieszczonego in fine pkt 2.1 § III części II SWZ 

–  należało  tak  sprecyzować  oferowane  materiały,  aby  umożliwić  weryfikację  ich  zgodności 

z parametrami  techniczno-

użytkowymi  opisu  przedmiotu  zamówienia,  należy  poczytać 

za element 

oświadczenia woli  stanowiącego  (obok ceny  i  terminu  gwarancji, które należało 

podać  w  ramach  formularza  oferty)  właściwą  treść  oferty.  Skoro  miało  to  być  pierwotne 

źródło informacji o tym, co konkretnie jest oferowane, czyli przede wszystkim, jakie oprawy 

oświetlenia zasadniczego (i awaryjnego), nie ma znaczenia, że w pkt 2.4 § III części I SWZ 

[z 

uwzględnieniem tzw. pisma  nr  2  z  19  lipca  2022 r.  dotyczącego  wyjaśnień  i  zmian treści 

SWZ] 

przedmiar robót został nazwany przedmiotowym środkiem dowodowym. Taki charakter 

ma  natomiast  karta  katalogowa,  jako  doku

ment  zażądany  przez  Zamawiającego  w  celu 

potwierdzenia 

zgodności  treści  oferty  wyrażonej  w  kosztorysie  odnośnie  zastosowanych 

opraw z parametrami 

określonymi w dokumentacji technicznej SWZ. Przy czym zastrzeżenie 

przez  Zamawiającego,  że  kosztorys  ofertowy  nie  podlega  uzupełnieniu,  jak  najbardziej 

odpowiada jego naturze prawnej. 

Po drugie, 

wystarczy zamienić miejscami oznaczenia zaoferowanych opraw z lp. 2 i 4 

poz. 30  kosztorysu  ofertowego  Optimy [str.  11], czyli  do typu Ab-1  z  lp. 2 

przyporządkować 

Sygn. akt KIO 2217/22 

IHOL  Cobra  HB  230W  DALI  840  LED  OS,  a  do  typu AB-3  z  lp.  4 

przyporządkować  IHOL 

Cobra  HB  290W  DALI  840  LED  OE 

[patrz  dowód  „O1”],  czego  konsekwencją  jest  również 

analogiczna  za

miana opisów z lp. 14 i 48 zestawienia materiałów tego kosztorysu [str. 16], 

aby 

uzyskać zgodność parametrów tych opraw, wyszczególnionych w kartach katalogowych 

z  oferty,  z  tymi  opisanymi  w  ramach  dokumentacji  technicznej  zawartej  w  pliku 

„E-6 

Parametry opraw

” SWZ (po uwzględnieniu faktu, że w odpowiedzi na pytanie nr 6 w ramach 

wyj

aśnień  treści  SWZ  z  19  lipca  2022  r.  Zamawiający  dopuścił  temperaturę  barwową 

nie mn

iejszą  niż  4000  K)  –  wręcz  identyczność  w  odniesieniu  do  większości  spośród  nich 

(w 

szczególności  parametrów  optycznych,  w  tym  krzywych  rozsyłu  światła).  Odwołujący 

dowi

ódł tego dzięki zestawieniu na jednym arkuszu zeskanowanych stron z pliku E-6 i kart 

katalogowych  [patrz  dowody 

„O2-4”].  Przy  czym  takie  przyporządkowanie  oznaczeń 

oferowanych  opraw  do  ozn

aczeń  z  opisu  przedmiotu  zamówienia,  a  także  potwierdzenie 

liczby  opraw  poszczególnych  typów  wynikającej  (po  uwzględnieniu  powyższej  korekty) 

z kosztorysu  ofertowego,  znajduje  dodatkowo  potwierdzenie  w  ofercie  handlowej 

nr 

02/22/07/15  z  15  lipca  2022  r.,  jaką  Optima  otrzymała  od  IHOL  PL  z  Łodzi  na  potrzeby 

tego zamówienia [patrz dowód „O5”]. 

Po trzecie, ze 

złożonej przez Elektronika oferty wynika zaoferowanie opraw Luxmena 

HBD Dragon, w tym 55 szt. modelu o oznaczeniu HBD-200A-840-120BL oraz 36 szt. modelu 

o oznaczeniu HBD-200A-840-060BL, 

gdyż zawiera ona plik „Karty katalogowe – parametry –

obliczenia

”, gdzie taka informacja została podana na samym początku, w ramach złożonego 

specjalnie  na  potrzeby  tego  post

ępowania  oświadczenia  „Oświetlenie  podstawowe”, 

a 

następnie kilkukrotnie powtórzona w ramach „List opraw” [patrz str. 1, 15, 23, 25, 27 tego 

elektronicznego  dokumentu  w  formacie  .pdf],  co  czyni  oczywistym

,  że  widniejące 

w 

zestawieniu materiałów kosztorysu ofertowego oznaczenie HBD-200A-840-090BL zawiera 

oczywistą omyłkę pisarską (cyfra 9 zamiast cyfry 6). 

Po  czwarte,  zamieszczone  w  tym  samym  pliku  str.  114-115  katalogu  opraw  marki 

Luxmena 

dotyczą  profesjonalnych  opraw  typu  high-bay  o  mocy  100,  150  lub  200  W, 

występujących w wielu wariantach m.in. HBD-200A-840-120BL (którego oznaczenie zostało 

wprost  tu  wskazane)  czy  HBD-200A-840-060BL,. 

którego  oznaczenie  akurat  nie  zostało 

tu wprost wskazane, ale d

zięki zamieszczonej adnotacji {*120° – standardowy kąt świecenia; 

°,  60°,  90°  –  wersja  na  zamówienie},  a  także  informacjom,  o  których  była  mowa 

w poprzednim  akapicie,  oczywiste  jest

,  że  w  ramach  przyjętej  dla  tych  opraw  konwencji 

oznaczania ostatnie cyfry odnosz

ą się właśnie do kąta świecenia [porównaj str. 1-3, 15, 23, 

25, 27 tego elektronicznego dokumentu w formacie .pdf]. 

Po p

iąte, w ramach opisu przedmiotu zamówienia raster został utożsamiony z klatką 

ochronną  oprawy:  Oprawy  należy  wyposażyć  kratką,  która  pełnić  będzie  rolę  osłony 

Sygn. akt KIO 2217/22 

mechanicznej 

klosza  oprawy  przed  uderzeniami  piłką  oraz  stanowić  będzie  funkcję  rastra 

ogranicz

ającego  olśnienie  [brzmienie  czwartego  akapitu  pkt  2.2.2.  Oprawy  oświetleniowe 

„Projektu budowlano-wykonawczego oświetlenia hali sportowej” SWZ zawartego w pliku „E-0 

opis  techniczny  MHS_scalony

”,  str.  12  tego  elektronicznego  dokumentu  w  formacie  .pdf]. 

Innymi  słowy  dla  rastra  nie  zostały  określone  jakiekolwiek  parametry  techniczne  odnośnie 

ograniczania  o

lśnienia,  założono  po  prostu,  że  kratka  ochronna  będzie  w  bliżej 

niesprecyzowanym stopniu 

mitygować to niepożądane zjawisko optyczne]. 

Po 

szóste,  wspomniane  oświadczenie  „Oświetlenie  podstawowe”  zawarte  w  pliku 

„Karty  katalogowe  –  parametry-obliczenia”  obejmuje  również  informację,  że  przedmiotem 

oferty  są  oprawy  Luxmena  HBD  Dragon  w  wersji  do  hal  sportowych  z  fabryczną  siatką 

za

bezpieczającą,  która  na  wspomnianej  str.  114  katalogu  opraw  marki  Luxmena  została 

symbolicznie zwizualizowana i 

następująco opisana: opcjonalna kratka ochronna – zwiększa 

wytrzymałość mechaniczną do IK10, co odpowiada powyżej omówionemu wymaganiu opisu 

przedmio

tu zamówienia [patrz str. 1-2 tego elektronicznego dokumentu w formacie .pdf]. 

Po  s

iódme, spośród wszystkich parametrów technicznych opraw wyszczególnionych 

w  tabelach  dokumentu  pliku 

„E-6  Parametry  opraw”  SWZ  wymiary  (tj.  długość  500  mm, 

szerokość  450  mm,  wysokość  200  mm)  jako  jedyne  zostały  określone  mianem 

sugerowanych,  co  z

ostało  objaśnione  w  ramach  wyjaśnień  treści  SWZ  z  poprzedniego 

postępowania  jako  dopuszczenie  wymiarów:  większych  –  do  20%,  mniejszych  –  bez 

ograniczeń. 

Po 

ósme,  o  ile  oczywiste jest,  że  spośród  wymiarów  podanych  na  str.  115  katalogu 

opraw marki Luxmena (

średnica 240 lub 280 mm przy wysokości 320 lub 400 m) wysokość 

jest wi

ększa niż dopuszczone maksymalnie 220 mm, o tyle jednocześnie na zamieszczonych 

na  str.  114-115  tego  katalogu 

zdjęciach  opraw  HBD  Dragon  na  pierwszy  rzut  oka  widać, 

że średnica  tych  opraw  jest  co  najmniej  dwa  razy  większa  niż  jej  wysokość  z  oczkiem 

m

ontażowym  włącznie  [patrz  str.  2-3  dokumentu  z  pliku  „Karty  katalogowe  –  parametry  – 

obliczenia

”].  Ta  oczywista  wewnętrzna  sprzeczność  informacji  została  wyjaśniona 

przez producenta  opraw  jako 

omyłka,  a  ze  skorygowanej  wersji  str.  114  katalogu  wynika, 

że wszystkie warianty oprawy HBD Dragon mają te same wymiary, które wynoszą: średnica 

– 400 mm, wysokość – 180 mm, przy czym – jak wynika z wyjaśnień producenta – fabryczne 

zamontowanie  kratki  ochronnej  zw

iększa  tę  wysokość  do  nie  więcej  niż  22  cm  [patrz 

korespondencja  elektroniczna  pom

iędzy  pracownikami  Elektronika  i  Luxmeny  z  29  sierpnia 

2022  r. 

załączona  do  pisma  procesowego  Przystępującego].  O  tym  wszystkim  z  własnej 

inicjatywy  Elektronik  z 

poinformował  Zamawiającego  w  piśmie  z  10  sierpnia  2022  r., 

czyli ty

dzień po otwarciu ofert 3 sierpnia 2022 r.  

Po  dzi

ewiąte,  z  kolei  Odwołujący  nie  wykazał,  że  w  rzeczywistości  wymiary  oprawy 

Sygn. akt KIO 2217/22 

HBD  Dragon  producenta  Luxmena 

mają  wymiary  nieodpowiadające  wymaganiom  opisu 

technicznego SWZ. W szcz

ególności złożony przez Odwołującego na rozprawie wydruk str. 

116  katalogu  Luxmeny  jest  nieprzydatny  do  tego  celu

, gdyż dotyczy zupełnie innych opraw 

HBU  Ultras  2,  a  na  zamieszczonym  tam  z

djęciu  na  pierwszy  rzut  oka  widać,  że ten model 

oprawy  ma  z

upełnie  inne  proporcje  –  wysokość  jest  większa  niż  średnica  [patrz  dowód 

„O7’”]. 

Po  dzie

siąte,  postanowienia  zawarte  na  początku  drugiego  {Rozmieszczenie  opraw 

pokazano  na  planie  rys.  E-1.]  i  trzeciego  akapitu  {

Oprawy  należy  zamontować  w  węzłach 

konstrukcyjnych  dachu  wg  planu  rys.  E-1. 

Każda  oprawa,  została  opisana  symbolem 

odpowiedn

io dla parametrów Ab-1, Ab-2 i Ab-3.} pkt 2.2.2. Oprawy oświetleniowe „Projektu 

budowlano-

wykonawczego  oświetlenia  hali  sportowej”  SWZ  [plik  „E-0  opis  techniczny 

MHS_scalony

”, str. 12 tego elektronicznego dokumentu w formacie .pdf] odsyłają wyłącznie 

do rysunku E-1. Ten 

„Plan instalacji oświetlenia hali sportowej Gdańskiego Ośrodka Sportu” 

w  skali  1:100,  zgodnie  ze  swo

ją  nazwą  zawiera  plan  instalacji  elektrycznej  oświetlenia, 

wskazujący przyporządkowanie danego typu oprawy do poszczególnych węzłów konstrukcji 

dachu,  k

tórych  położenie  zostało  uwidocznione  poglądowo,  bez  określania  współrzędnych 

i 

stopnia dokładności, o czym najlepiej świadczy zamieszczona obok rysunku uwaga z pkt 5: 

Oprawy  należy  montować  w  miejscach  po  zdemontowanych  oprawach  [plik  „E-1  E 

ośw_instal_20MHS_x” w formacie .pdf]. 

Po jedenaste, w konsekwencji 

powyższego sposobu opisania rozmieszczenia opraw 

nieadekwatne  jest  twierdzenie,  jakoby  dokumentacja  techniczna  w  innym  miejscu 

określała 

w 

sposób  wiążący  i  ostateczny  z  dokładnością  do  1  cm  położenie  każdej  z  opraw, 

niezależnie  od  tego,  jakie  konkretnie  oprawy  zostały  zaoferowane  jako  Ab-1,  Ab-2  i  Ab-3. 

O ile 

„Projekt  budowlano-wykonawczy  oświetlenia  hali”  SWZ  rzeczywiście  zawiera  (nawet 

w 

dwóch  miejscach),  identyczny  rysunek  pn.  „Oświetlenie  wielofunkcyjne  –  Dali  /  Oprawy 

(plan rozmieszczenia)

”,  o  tyle  może  on  być  punktem  odniesienia  co  najwyżej  przy  ocenie 

oferty  Optimy,  a  nie  oferty  Elektronika

,  gdyż  stanowi  element  obliczeń  fotometrycznych 

przeprowadzonych dla konkretnych t

ypów opraw marki Reva. Zamieszczony pod rysunkiem 

wykaz  opraw  identyfikuje  bowiem 

użyte  na  rysunku  liczby  1,  2  i  3  (odpowiedniki  użytych 

wszędzie indziej w dokumentacji technicznej oznaczeń Ab-1, Ab-2 i Ab-3) jako oznaczające 

kolejno: ARQ Reva HB2 LED 225W 4250K oval (14 szt.), ARQ Reva HB2 LED 225W 4250K 

W  54st.  (22  szt.)  i  ARQ  Reva  HB2  LED  225W  4250K  W  54st.  (55  szt.)  [plik 

„E-0  opis 

techniczny  MHS_scalony

”,  str.  12  tego  elektronicznego  dokumentu  w  formacie  .pdf]. 

W 

odwołaniu  skrzętnie  tę  okoliczność  przemilczano,  wycinając  tak  rysunek,  aby  nie  było 

widać, do czego odnoszą się użyte na nim oznaczenia liczbowe, zwłaszcza że na potrzeby 

uargumentowania  zarzutu  bezpodstawnego  odrzucenia 

własnej  oferty  Odwołujący  uznał 

Sygn. akt KIO 2217/22 

za celowe  zaprzeczenie  f

aktowi  użycia  gdziekolwiek  w  ramach  dokumentacji  technicznej 

oznaczeń wskazujących na konkretny produkt. Tymczasem poza wszelkim sporem jest fakt, 

że przedmiotem  oferty  Elektronika  są  oprawy  równoważne  do  tych  wskazanych  pośrednio 

czy 

bezpośrednio  w  ramach  dokumentacji  technicznej.  Stąd  przedstawił  dla  tych 

równoważnych opraw – zgodnie z wymaganiem wprowadzonym na potrzeby takiej sytuacji – 

własne obliczenia fotometryczne, w tym był uprzejmy wykonać je rzetelnie z jak największą 

dokładnością,  czyli  po  przeprowadzeniu  wizji  lokalnej  z  użyciem  dalmierza  dla  ustalenia 

rzeczywistych wym

iarów obiektu, w którym oferowane oprawy mają być zainstalowane. 

Po  dwunaste

,  niezależnie  od  powyższego  poza  wszelkim  sporem  jest,  że  podane 

na wspomnianym  rysunku  wklejonym  do  o

dwołania  bez  wykazu  opraw  odcięte  na  osi  X 

i 

rzędne  na  osi  Y  wskazują  na  punkty,  podczas  gdy  należy  uznać  za  bezsporny  fakt,  jako 

niezaprzeczony 

przez  Odwołującego,  że  w  rzeczywistości  węzły  konstrukcyjne  dachu 

przedmiotowej  hali  cech

ują  się  pewnym  polem  powierzchni,  co  potwierdza  również 

dokumentac

ja  zdjęciowa  [załącznik  nr  4  do  pisma  Przystępującego],  którego  wielkości 

Zamawiający  nie  miał  potrzeby  precyzować,  biorąc  pod  uwagę,  że  ostatecznie  dokładne 

miejsce  zawieszenia  opraw  jest 

również  wypadkową  konstrukcji  jej  zaczepów  i  ich 

rozmieszczenia. 

Po trzynaste, 

w powyższym kontekście wskazywanie na wyjaśnienia treści SWZ z 19 

lipca  2022  r.  udzielone  w 

związku  z  pytaniem  nr  23  jest  bezprzedmiotowe,  gdyż  z  oferty 

Elektronika  wynika  jedynie  zastosowanie 

równoważnych  opraw,  ale  przy  zachowaniu 

projektowanego  rozmieszczenia  ich  w  91  wskazanych 

w  dokumentacji technicznej  węzłach 

konstrukcji  dachu  Miejskiej  Hali  Sportowej  przy  ul. 

Kołobrzeskiej  61  w  Gdańsku.  Z  kolei 

„przemieszenie  opraw”  nie  jest  żadnym  terminem  technicznym  o  ściśle  zdefiniowanym 

znaczeniu,  a  z  kontekstu  zadanego  pytania  (w  istocie  wniosku  o 

zmianę  w  tym  zakresie 

opisu  przedmiotu 

zamówienia) wynika, że Zamawiający nie wyraził zgody na zmianę liczby 

lub 

taką zmianę położenia opraw, że zostałyby one zamontowane do innych niż wynikające 

z rysunku E-1 wraz z opisem 

elementów konstrukcji dachu. 

Po  czternaste,  niesporne 

było  w  tej  sprawie,  że  gdyby  oferta  Optimy  nie  została 

odrzucona  i 

wraz  z  ofertą  Elektronika  podlegała  ocenie  według  przyjętych  w  tym 

postępowaniu  kryteriów  służących  wyłonieniu  najkorzystniejszej  oferty,  najwyżej  ocenioną 

okazałaby się oferta Elektronika. 

W tak ustalonych okolicznościach Izba stwierdziła, że odwołanie jest niezasadne. 

Przeprowadzenie  badania  i  oceny  ofert  w  zgodzie  z  naczelnymi  zasadami 

równego 

traktowania 

wykonawców,  przejrzystości  i  proporcjonalności,  o  których  mowa  w  art.  16  pkt 

Sygn. akt KIO 2217/22 

1-3  ustawy  pzp,  powinno  Zamawi

ającego  doprowadzić  do  wniosku,  że  zarówno  oferta 

Odwo

łującego, jak i oferta Przystępującego nie podlegają odrzuceniu. 

Art.  226  ust. 

1 pkt 5 pzp nakazuje zamawiającemu odrzucenie oferty, jeżeli jej treść 

jest 

niezgodna z warunkami zamówienia, przez które – według definicji zawartej w art. 7 pkt 

29  pzp 

–  należy  rozumieć  warunki  dotyczące  zamówienia  lub  postępowania  o  udzielenie 

zamówienia,  wynikające  w  szczególności  z  opisu  przedmiotu  zamówienia,  wymagań 

związanych  z  realizacją  zamówienia,  kryteriów  oceny  ofert,  wymagań  proceduralnych 

lub 

projektowanych  postanowień  umowy  w  sprawie  zamówienia  publicznego.  Ponieważ 

p

oprzednio obowiązująca ustawa z dnia 29 stycznia 2004 r. – Prawo zamówień publicznych 

( t.j. Dz. U. z 2019 r. poz. 1843 ze zm.) {dalej: 

„popzp”} zawierała analogiczne uregulowania, 

w 

przeważającej  mierze  zachowuje  aktualność  dorobek  doktryny  i  orzecznictwa 

wypracowany  na  tle  stosowania  art.  89  ust.  1  pkt  2  popzp.  Zgodnie  z  tym  przepisem 

zama

wiający  odrzuca  ofertę,  jeżeli  jej  treść  nie  odpowiada  treści  specyfikacji  istotnych 

warunków  zamówienia,  z  zastrzeżeniem  art.  87  ust.  2  pkt  3  popzp.  Przy  czym  ten  ostatni 

przepis 

miał niemal identyczne brzmienie jak obecnie obowiązujący art. 223 ust. 1 pkt 3 pzp. 

Różnice  sprowadzają  się  do  nieistotnych  w  okolicznościach  tej  sprawy  zmian  terminologii, 

wynikających z uczynienia obecnie punktem odniesienia dokumentów zamówienia zamiast, 

jak  poprzednio,  samej  specyfikacji 

istotnych  warunków  zamówienia  {w skrócie:  „SIWZ”}, 

która z kolei obecnie nazywana jest specyfikacją warunków zamówienia {w skrócie: „SWZ”}. 

Innymi  słowy  na  potrzeby  dalszego  wywodu  „SWZ”  i  „SIWZ”  należy  poczytać 

za synonimiczne  ok

reślenia  specyfikacji  (istotnych)  warunków  zamówienia  {inaczej 

w 

skrócie:  „specyfikacji”}  jako  zasadniczego  dokumentu  zamówienia  opracowywanego 

przez 

zamawiających na potrzeby prowadzonego postępowania. 

Z

arówno  w  obecnym,  jak  i  poprzednim  stanie  prawnym  co  do  zasady  odrzuceniu 

podlega 

oferta,  której  treść  –  rozumiana  jako  oświadczenie  woli  wykonawcy  (zawartość 

merytoryczna  oferty) 

–  nie  odpowiada  warunkom  zamówienia  w  odniesieniu  do  zakresu, 

rodzaju  lub  sposobu  realizacji  przedmiotu  z

amówienia. Innymi słowy zachodzi niezgodność 

treści oferty z warunkami zamówienia polegająca na niezgodności zobowiązania wykonawcy 

wyrażonego  w  jego  ofercie  ze  świadczeniem,  którego  zaoferowania  wymagał  zamawiający 

w 

dokumentach  zamówienia.  Stąd  zamawiający  powinien  zweryfikować,  czy  oferowane 

mu roboty  budowlane,  dostawy  lub 

usługi  odpowiadają  tym  wymaganiom  co  do  rodzaju, 

zakresu,  ilości,  jakości,  warunków  realizacji  i  innych  elementów,  jakie  uznał  za  istotne 

dla zaspokojenia  jego  potrzeb,  j

eżeli  znalazło  to  odzwierciedlenie  w  ramach  opisu 

przedmiotu zamówienia. 

Aby  zapewnić  możliwość  zweryfikowania  zgodności  treści  oferty  z  warunkami 

zamówienia,  z  jednej  strony  art.  20  ust.  1 pzp  (art.  9 ust.  1  popz)  obliguje zamawiającego, 

Sygn. akt KIO 2217/22 

aby prowadził całe postępowanie o udzielenie zamówienia w formie pisemnej, w tym art. 133 

ust.  1  pzp  nakazuje 

udostępnienie  specyfikacji  (art.  37  ust.  2  popzp),  która  ma  zawierać 

w 

szczególności  opis  przedmiotu  zamówienia,  określenie  terminu  wykonania  zamówienia, 

opis sposobu przygotowania oferty, s

posób obliczenia ceny oferty, opis kryteriów oceny ofert 

wraz  z  podaniem  wag  tych  kryteriów  i  sposobu  oceny  ofert,  projektowane  postanowienia 

umowy  w  sprawie  zamówienia  publicznego,  istotne  warunki  umowy  w  sprawie  zamówienia 

publicznego oraz opis sposobu przygotowania ofert (art. 134 ust. 1 pkt 4, 6, 14, 17, 18, 20; 

art.  36  ust.  1  pkt  3,  4,  10,  12  13  i  16  popzp).  Z  drugiej  strony  art.  63  ust.  1  pzp  zastrzega 

pod 

rygorem  nieważności  dla  oferty  składanej  przez  wykonawcę  w  postępowaniu 

o udzielen

ie  zamówienia  o  wartości  zamówienia  powyżej  progów  unijnych  formę 

elektroniczną (art. 10a ust. 5 popzp, przy czym w jeszcze dawniejszym stanie prawnym była 

to forma pisemna pod rygorem nieważności), a według art. 218 ust. 2 pzp treść takiej oferty 

musi  by

ć zgodna z wymaganiami zamawiającego określonymi w dokumentach zamówienia 

(w art. 82 ust. 3 popzp mow

a była o zgodności treści oferty z treścią specyfikacji). 

W  doktrynie  i  orzecznictwie  przyj

ęło  się  stanowisko,  że  rozumienie  terminu  oferta 

należy  opierać  na  art.  66  §  1  Kodeksu  cywilnego,  zgodnie  z  którym  jest  nią  oświadczenie 

drugiej stronie woli zawarcia umowy, jeżeli określa istotne postanowienia tej umowy. Z uwagi 

na odpłatny charakter zamówień publicznych, nieodzownym elementem treści oferty będzie 

zaws

ze  określenie  ceny  za  jaką  wykonawca  zobowiązuje  się  wykonać  zamawiane 

świadczenie.  W  pozostałym  zakresie  to  zamawiający  określa  w  specyfikacji  wymagany 

od 

wykonawcy  zakres  i  sposób  konkretyzacji  oświadczenia  woli,  który  będzie  podstawą 

dla 

oceny zgodności treści złożonej oferty z merytorycznymi wymaganiami opisu przedmiotu 

zamówienia. 

Niezależnie od charakteru niezgodności, aby zastosować podstawę odrzucenia oferty 

z  art.  226  ust.  1  pkt  5  pzp 

musi  być  możliwe  uchwycenie  na  czym  konkretnie  taka 

niezgodność  polega,  czyli  co  i  w  jaki  sposób  w  ofercie  nie  jest  zgodne  z  konkretnie 

wskazanymi,  skwantyfikowanymi  i  ustalonymi  jednoznacznie 

warunkami  zamówienia. 

Przy czym  o  ile  art.  223  ust.  1  pzp  (87  ust.  1  popzp)  upr

awnia  zamawiającego  w  toku 

badania i oceny ofert do za

żądania od wykonawców wyjaśnień dotyczących treści złożonych 

ofert,  o  tyle  zabrania  prowadzenia 

między  zamawiającym  a  wykonawcą  negocjacji 

dotyczących złożonej oferty oraz – z zastrzeżeniem ust. 2 (oraz szczególnego trybu dialogu 

konkurencyjnego) 

– dokonywanie jakiejkolwiek zmiany w jej treści. Jednocześnie z art. 223 

ust.  2  pkt  1-3  pzp  (art. 87  ust.  2  pkt  1-3  popzp)  wynika  nakaz  poprawienia 

przez zamawi

ającego w ofercie zarówno oczywistych omyłek pisarskich czy rachunkowych, 

jak i innych 

omyłek, polegających na niezgodności oferty z dokumentami zamówienia, jeżeli 

poprawienie  tych  nieoczywistych  omy

łek  nie  powoduje  istotnych  zmian  w  treści  oferty. 

Sygn. akt KIO 2217/22 

W konsekwencji nawet w

ystąpienie stanu niezgodności treści oferty z treścią specyfikacji nie 

zawsze  może  być  podstawą  odrzucenia  oferty,  gdyż  odrzuceniu  podlega  wyłącznie  oferta, 

której treść jest niezgodna z treścią specyfikacji w sposób zasadniczy i nieusuwalny. 

Warto  przypomnieć,  że  intencją  ustawodawcy  towarzyszącą  wprowadzeniu  art.  87 

ust.  2  popzp  [odpowi

ednika  obowiązującego  art.  223  ust.  2  pzp]  było  zniwelowanie 

formalizmu  występującego  na  gruncie  ustawy  popzp,  aby  umożliwić  branie  pod  uwagę 

w 

postępowaniach  o  udzielenie  zamówień  publicznych  ofert  obarczonych  nieistotnymi 

wadami,  będącymi  wynikiem  różnego  rodzaju  błędów  i  omyłek,  których  skorygowanie  nie 

prowadzi  do  istotnych  zmian  w  treści  oferty.  Wynika  to  wprost  z  uzasadnienia  do  ustawy 

z 

dnia 4 września 2008 r. o zmianie ustawy – Prawo zamówień publicznych oraz niektórych 

innych  ustaw:  W  projekcie  wpr

owadza  się  istotne  zmiany  dotyczące  sposobu  poprawiania 

oczywistych omyłek pisarskich rachunkowych (art. 87 ust. 2). Rezygnuje się z zamkniętego 

katalogu  sposobu  poprawiania  omyłek  rachunkowych,  pozostawiając  jednocześnie 

zamawiającemu uprawnienie do poprawiania oczywistych omyłek pisarskich, rachunkowych 

oraz innych omyłek polegających na niezgodności oferty ze specyfikacją istotnych warunków 

zamówienia. Proponowane rozwiązanie przyczyni się do usprawnienia procedury udzielania 

zamówienia  publicznego  oraz  do  zmniejszenia  liczby  odrzucanych  ofert  i  unieważnianych 

postępowań. Ogranicza się sytuacje, w których oferty uznane za najkorzystniejsze podlegają 

odrzuceniu  ze  względu  na  błędy  rachunkowe  w  obliczeniu  ceny,  które  nie  są  możliwe 

do 

poprawienia w myśl ustawowo określonych reguł. Jest to szczególnie istotne w kontekście 

zamówień  na  roboty  budowlane,  w  których  oferty  wykonawców,  niezwykle  obszerne 

i 

szczegółowe,  liczące  nieraz  po    kilkadziesiąt  tomów,  często  podlegają  odrzuceniu 

ze 

względu  na  drobne  błędy  w  ich  treści.  Proponowany  przepis  art.  87  ust.  2  pkt  3 

w 

szczególności  ma  na  celu  umożliwienie  poprawiania  tego  rodzaju  błędów,  które  mogą 

pojawić  się  w  trakcie  sporządzania  kosztorysu  ofertowego.  Należy  również  podkreślić, 

że proponowane rozwiązanie nie stoi na przeszkodzie temu, aby zamawiający samodzielnie 

precyzował  w  specyfikacji  istotnych  warunków  zamówienia  przykładowe  okoliczności, 

w kt

órych  będzie  dokonywał  poprawy  omyłek  w  ofertach  w  trybie  art.  87  ust.  2.  Powyższe 

prowadzi  do  przejrzystości  postępowania,  ogranicza  kazuistykę  ustawy  i  może  ograniczyć 

ewentualne spory z wykonawcami. 

W orzecznictwie Izby wielokrotnie 

podkreślono, że celem postępowania o udzielenie 

zamówienia  publicznego  nie  jest  dokonanie  wyboru  oferty  najbardziej  poprawnej  formalnie, 

lecz dokonanie wyboru o

ferty z najniższą ceną lub oferty przedstawiającej najkorzystniejszy 

bilans  ceny  i  innych  kryteriów  odnoszących  się  do  przedmiotu  namówienia  (oferty 

najkorzystniejszej ekonomicznie)  [patrz uzasadnienie wyroku Izby z 23 marca 2011 r.  sygn. 

akt  KIO  522/11]. 

Jednocześnie  czynność  poprawienia  oferty  ma  charakter  obligatoryjny 

Sygn. akt KIO 2217/22 

i 

zamawiający  nie  może  uchylić  się  od  jej  wykonania.  Zaniechanie  takiej  czynności  należy 

uznać należy za działanie sprzeczne nie tylko z prawem, ale i nieracjonalne, gdyż prowadzi 

do  niesłusznego  odrzucenia  najkorzystniejszej  oferty,  które  nie  zapewnia  wyboru  oferty 

zgodnie z zasadami uczciwej konkurencji i 

równego traktowania wykonawców. 

Omówione  powyżej  instytucje  poprawienia  omyłek  właściwe  dla  Prawa  zamówień 

publicznych 

nie  wyłączają  konieczności  dokonywania  wykładni  oświadczenia  woli,  jakim  są 

zarówno specyfikacja, jak i oferta zawarcia umowy w sprawie zamówienia publicznego, gdyż 

p

rzez  odesłanie  wynikające  z  art.  8  ust.  1  ustawy  pzp  znajduje  tu  zastosowanie  art.  65 

Kodeksu  cywilnego.  Zgodnie  z  przepisem 

art.  65  §  1  kc  oświadczenie  woli  należy  tak 

tłumaczyć,  jak  tego  wymagają  ze  względu  na  okoliczności,  w  których  złożone  zostało, 

zasady współżycia społecznego oraz ustalone zwyczaje. Natomiast według przepisu art. 65 

§  2  kc  w  umowach  należy  raczej  badać,  jaki  był  zgodny  zamiar  stron  i  cel  umowy,  aniżeli 

opierać się na jej dosłownym brzmieniu. 

Jak  to 

trafnie wywiódł  Sąd  Najwyższy  w  uzasadnieniu wyroku  z  21 czerwca 2007  r. 

sygn.  akt  IV  CSK  95/07: 

Ustalając  znaczenie  oświadczenia  woli  należy  zacząć  od  sensu 

wynikającego  z  reguł  językowych,  z  tym,  że  przede  wszystkim  należy  uwzględnić  zasady, 

zwroty  i  zwy

czaje  językowe  używane  w  środowisku,  do  którego  należą  strony,  a  dopiero 

potem  ogólne  reguły  językowe.  Trzeba  jednak  przy  tym  mieć  na  uwadze  nie  tylko 

interpretowany zwrot, ale także jego kontekst. Dlatego nie można przyjąć takiego znaczenia 

interpretowane

go  zwrotu,  który  pozostawałby  w  sprzeczności  z  pozostałymi  składnikami 

wypowiedzi.  Kłóciłoby  się  to  bowiem  z  założeniem  o  racjonalnym  działaniu  uczestników 

obrotu prawnego. Przy wykładni oświadczenia woli należy – poza kontekstem językowym – 

brać pod uwagę także okoliczności złożenia oświadczenia woli, czyli tzw. kontekst sytuacyjny 

(art.  65  §  1  kc).  Obejmuje  on  w  szczególności  przebieg  negocjacji,  dotychczasowe 

doświadczenie  stron,  ich  status  (wyrażający  się  np.  prowadzeniem  działalności 

gospodarczej).  Nie

zależnie  od  tego  z  art.  65  §  2  kc  wynika  nakaz  kierowania  się  przy 

wykładni  umowy  jej  celem.  Nie  jest  konieczne,  aby  był  to  cel  uzgodniony  przez  strony, 

wystarczy 

– przez analogię do art. 491 § 2, art. 492 i 493 kc – cel zamierzony przez jedną 

stronę,  który  jest  wiadomy  drugiej.  Należy  podzielić  pogląd,  że  także  na  gruncie  prawa 

polskiego,  i  to  nie  tylko  w  zakresie  stosunk

ów  z  udziałem  konsumentów  (art.  385  §  2  kc), 

wątpliwości  należy  tłumaczyć  na  niekorzyść  strony,  która  zredagowała  umowę.  Ryzyko 

wątpliwości  wynikających  z  niejasnych  postanowień  umowy,  nie  dających  usunąć  się 

w 

drodze wykładni, powinna bowiem ponieść strona, która zredagowała umowę. 

Z kolei z uzasadnienia wyroku Sądu Apelacyjnego w Szczecinie z 17 stycznia 2013 r. 

sygn. akt I ACa 728/12 wyn

ika, że dyrektywy wykładni oświadczenia woli z art. 65 kc, które 

nakazują  tłumaczyć  jego  treść  nie  tylko  ściśle  przez  pryzmat  jego  literalnego  brzmienia, 

Sygn. akt KIO 2217/22 

lecz 

uwzględniać także wskazane w tym przepisie argumenty pozajęzykowe. Przepis art. 65 

§  2  kc  dopuszcza  zatem  sytuację,  w  której  właściwy  sens  oświadczenia  woli  (umowy) 

ustalony  przy  zastosowaniu  wskazanych  w  nim  dyrekty

w  będzie  odbiegał  od  jasnego 

znaczenia  w  świetle  reguł  językowych.  Proces  interpretacji  może  się  zatem  zakończyć 

dopiero  wtedy,  gdy  tre

ść  oświadczenia  woli  (umowy)  jest  jasna  po  zastosowaniu  kolejnych 

reguł wykładni (vide: wyroki Sądu Najwyższego z dnia 12 marca 2010 r., II PK 281/09, LEX 

nr 602248; z dnia 17 czerwca 2009 r., IV CSK 90/09, LEX nr 512012). 

Reasumując,  wynikające  z  przepisów  art.  65  Kodeksu  cywilnego  dyrektywy 

interpretacyjne  jednoznacznie  potwierdzają  konieczność  uwzględnienia  kontekstu 

sytu

acyjnego składanego oświadczenia woli, a zatem uwzględnienia wszystkich elementów 

istotnych  dla  odkodowania  faktycznego  zamiaru  składającego  oświadczenie  woli.  Jak  to 

trafnie  uchwycono  w  uzasadnieniu  wyroku  Izby  z  10  maja  2011  r.  sygn.  akt  KIO  883/11, 

art. 65 kc daje podstawy do 

przyjęcia tzw. kombinowanej metody wykładni oświadczeń woli, 

zmierzającej do uwzględnienia w odpowiednim zakresie zarówno rzeczywistej woli podmiotu 

składającego oświadczenie woli, jak i wzbudzonego przez to oświadczenie zaufania innych 

osób.  Z  jednej  więc  strony  określone  znaczenie  przypisuje  się  woli  podmiotu  składającego 

oświadczenie,  z  drugiej  zaś  strony  dąży  się  do  ochrony  interesów  osoby,  która  działa 

w 

zaufaniu  do  ustalonego  przez  siebie  sensu  otrzymanego  oświadczenia  woli,  jeżeli  przy 

jego  interpre

tacji  dołożyła należytej  staranności. Jest  to między  innymi  efekt  spostrzeżenia, 

że osoba składająca oświadczenie woli powinna zadbać o poprawność jego sformułowania 

i odpowiada  (w  znaczeniu  ponoszenia  prawnych  konsekwencji)  za  niestaranne, 

a w konsekwencj

i  nieprecyzyjne  jego  ukształtowanie.  Powstaje  jednak  pytanie,  kiedy  sens 

oświadczenia woli nadany mu przez odbiorcę będzie można uznać za właściwy i miarodajny 

dla oceny skutków prawnych oświadczenia. Przepis art. 65 § 1 kc nakazuje uwzględniać przy 

wykładni oświadczenia woli okoliczności, w których zostało ono złożone, zasady współżycia 

społecznego oraz ustalone zwyczaje. Natomiast w umowach należy przede wszystkim badać 

zgodny zamiar stron i cel umowy, aniżeli opierać się na jej dosłownym brzmieniu. Przy czym, 

jeśli oświadczenie woli (umowa) sformułowana jest w języku, w postaci mówionej lub pisanej, 

niezbędne  jest  odwołanie  się  do  dyrektyw  wykładni  językowej,  tzn.  należy  uwzględnić 

kontekst językowy i sytuacyjny. 

Zakresem  normy  prawnej  wyn

ikającej  z  art.  226  ust.  1  pkt  5  ustawy  pzp  objęta  jest 

również sytuacja, w której pomimo zadeklarowania przez wykonawcę w ofercie, że jej treść 

odnośnie  przedmiotu  świadczenia  jest  zgodna  z  opisem  przedmiotu  zamówienia, 

nie znajduje  to  potwierdzenia  w 

zażądanych  –  na  zasadzie  art.  104  (etykiety),  art.  105 

(certyfikaty)  lub  art.  106  (inne  dokumenty)  ustawy  pzp  (przy  czym  ten  ostatni  art.  jest 

odpowiednikiem  regulacji  zawartej  w  art.  25  ust.  2  pkt  2  popzp) 

–  przez  zamawiającego 

Sygn. akt KIO 2217/22 

i 

składanych przez wykonawcę – co do zasady wraz z ofertą (o czym z kolei stanowi art. 107 

ust. 1 pzp) 

– przedmiotowych środkach dowodowych. Stąd zostały one zdefiniowane w art. 6 

pkt  20 ustawy pzp ja

ko środki służące potwierdzeniu zgodności oferowanych dostaw, usług 

lub  ro

bót  budowlanych  z  wymaganiami,  cechami  lub  kryteriami  określonymi  w  opisie 

przedmiotu zamówienia lub kryteriów oceny ofert, lub wymaganiami związanymi z realizacją 

zamówienia. 

W  szczególności  stosownie  do  art.  105  ust.  1  pzp  w  celu  potwierdzenia  zgodności 

ofero

wanych  robót  budowlanych,  dostaw  lub  usług  z  wymaganiami,  cechami  lub  kryteriami 

określonymi  w  opisie  przedmiotu  zamówienia  lub  kryteriami  oceny  ofert,  lub  wymaganiami 

związanymi  z  realizacją  zamówienia  zamawiający  może  żądać  od  wykonawców  złożenia 

certyfikatu  wydanego  przez  jed

nostkę  oceniającą  zgodność  lub  sprawozdania  z  badań 

przeprowadzonych przez tę jednostkę. Z kolei według art. 106 ust. 1 zd. 1 pzp zamawiający 

może  żądać  innych  niż  wskazane  w  art.  104  i  art.  105  przedmiotowych  środków 

dowodowych  na  p

otwierdzenie,  że  oferowane  dostawy,  usługi  lub  roboty  budowlane 

spełniają  określone  przez  zamawiającego  wymagania,  cechy  lub  kryteria,  jeżeli  są  one 

niezbędne do przeprowadzenia postępowania. 

Dokumenty  zaliczane  do  przedmiot

owych środków dowodowych należy rozpatrywać 

jako kwalif

ikowaną formę potwierdzenia zgodności oferowanego świadczenia z wymaganym 

przez  zamawia

jącego.  Innymi  słowy  zadeklarowana  przez  wykonawcę  treść  oferty  musi 

w 

takim  przypadku  dodatkowo  znaleźć  odzwierciedlenie  w  dokumentach  co  do  zasady 

poc

hodzących  od  niezależnego  od  wykonawcy  podmiotu.  W  konsekwencji  brak  takiego 

kwalifikowanego potwierdzenia 

również jest podstawą do odrzucenia oferty jako niezgodnej 

z  

warunkami  zamówienia,  co  przejawiać  się  może  w  aspekcie  zarówno  formalnym  – 

niezg

odności  z  postanowieniem  formułującym  żądanie  złożenia  takich  dokumentów, 

jak i przede  wszystkim  materialnym 

–  niewykazaniu  zgodności  oferowanego  przedmiotu 

świadczenia  z  opisem  przedmiotu  zamówienia  w  zakresie  wymagań,  cech  lub  parametrów, 

które miały znaleźć potwierdzenie w tych dokumentach. 

Rea

sumując,  konsekwencją  niezłożenia  dokumentu,  który  będzie  potwierdzał  treść 

oferty 

odnośnie przedmiotu świadczenia, jest konieczność odrzucenia na podstawie art. 226 

ust.  1  pkt  5  ustawy  pzp  oferty  jako  nieodpowiadaj

ącej  merytorycznym  warunkom 

zamówienia, z zastrzeżeniem zastosowania procedury uzupełniania z art. 107 ust. 2 ustawy 

pzp,  jeżeli  zamawiający  przewidział  to  w  dokumentach  zamówienia.  Niezależenie  od  tego 

zamaw

iający  na  podstawie  art.  107  ust.  4  ustawy  pzp  może  żądać  od  wykonawców 

wyjaśnień dotyczących przedmiotowych środków dowodowych. 

W 

okolicznościach  rozstrzyganej  sprawy  Odwołujący  nie  dostrzega  paradoksu, 

że domaga się, aby nieprawidłowe odrzucenie jego oferty jako niezgodnej z warunkami tego 

Sygn. akt KIO 2217/22 

zamówienia  zastąpić  równie  nieprawidłowym  –  a  nawet  w  jeszcze  większym  stopniu, 

gdyż miałoby dotyczyć oferty najkorzystniejszej według kryteriów oceny ofert – odrzuceniem 

oferty  Przyst

ępującego.  Tymczasem  zarówno  Odwołujący,  jak  i  Przystępujący  nie  dołożyli 

nale

żytej staranności przy sporządzaniu treści oferty, co jednak nie spowodowało, że z kolei 

przy do

łożeniu należytej staranności przez Zamawiającego przy badaniu tych ofert nie mógł 

i   nie  powinien  on  co  najmniej  zidenty

fikować  kwestie  objęte  zarzutami  odwołania  jako 

wym

agające wezwania do wyjaśnienia treści oferty. Niezależnie od tego Zamawiający winien 

–  przy  zastosowaniu  zarówno  reguł  wykładni  oświadczeń  woli  z  Kodeksu  cywilnego, 

jak i instytucji  poprawienia  oczywistych  omy

łek  pisarskich  –  na  podstawie  całokształtu 

informacji zawartych w 

złożonych dokumentach ustalić właściwą treść oświadczenia woli co 

do 

przedmiotu świadczenia. 

Różnica  pomiędzy  Odwołującym  a  Przystępującym  jest  taka,  że  ten  ostatni,  choć 

już po  otwarciu  ofert,  dostrzegł  popełnione  uchybienia  i  sam  zgłosił  je  Zamawiającemu, 

postępując  w  istocie  w  sposób  transparentny.  Natomiast  Odwołujący  –  choć  w  żadnym 

dokumencie  oferty  nie 

zawarł  informacji,  że  pomimo  odmiennej  marki  i  oznaczenia 

kodowego  de  facto  oferuje  oprawy 

w  zasadzie  tożsame  z  tymi  wprost  wskazanymi 

w dokumentacji  technicznej  SWZ 

–  nieracjonalnie  oczekiwał,  że  Zamawiający  będzie 

w stanie samodzielnie d

ojść do takiego wniosku. Tym niemniej nic nie stało na przeszkodzie, 

aby  Zamawiający  przed  podjęciem  decyzji  o  odrzuceniu  oferty  Odwołującego,  wezwał  go 

do 

wyjaśnienia  powodów  niezłożenia  obliczeń  dla  opraw,  które  prima  facie  mogły  mu  się 

wy

dawać nieznane. 

Reasumując, o ile odrzucenie oferty Odwołującego było nieprawidłowe, o tyle nie było 

również  podstaw  do  odrzucenia  oferty  Przystępującego,  więc  odwołanie  w  całości  podlega 

oddaleniu, gdyż naruszenie przez Zamawiającego art. 226 ust. 1 pkt 5 ustawy pzp nie miało 

wpływu na ustalony przez niego prawidłowo wynik prowadzonego postępowania, czyli wybór 

oferty Przystępującego jako najkorzystniejszej. 

Mając powyższe na uwadze, Izba – działając na podstawie art. 553 zd. 1 ustawy pzp 

– orzekła, jak w pkt 1. sentencji. 

Poniew

aż  Odwołujący  w  całości  przegrał  sprawę,  stosownie  do  tego  wyniku  został 

ob

ciążony kosztami postępowania odwoławczego, na które złożył się uiszczony przez niego 

wpis oraz uzasadnione koszty Zam

awiającego poniesione na wynagrodzenie pełnomocnika 

(potwierdzone  złożonym  do  zamknięcia  rozprawy  rachunkiem),  stąd  na  podstawie  art.  557 

ustawy 

pzp  w  zw.  z  §  5  pkt  1  i  2  lit.  b  oraz  §  8  ust.  2  pkt  1  przywołanego  powyżej 

rozporządzenia orzeczono, jak w pkt 2. sentencji.