KIO 1918/22 WYROK dnia 11 sierpnia 2022 r.

Sygn. akt: KIO 1918/22 
 

WYROK 

z dnia 11 sierpnia 2022 r. 

Krajowa Izba Odwoławcza  -   w składzie: 

Przewodniczący: 

Izabela Niedziałek-Bujak 

Członkowie:   

A

gata Mikołajczyk 

Aneta Mlącka 

Protokolant:   

Rafał Komoń 

po  rozpoznaniu  na  rozprawie  w  dniu  8 sierpnia  2022 

r. odwołania wniesionego do Prezesa 

Krajowej  Izby  Odwoławczej  w  dniu  21  lipca  2022  r.  przez  Odwołującego  –  Europrojekt 

Gdańsk  Spółka  Akcyjna,  ul.  Nadwiślańska  55,  80-680  Gdańsk,  w  postępowaniu 

prowadzonym przez 

Zamawiającego – Generalny Dyrektor Dróg Krajowych i Autostrad, 

Oddział GDDKiA w Gdańsku, ul. Sękocin Stary, ul. Subisława 5, 80-354 Gdańsk 

przy udziale 

Wykonawcy  -   

Transprojekt  Gdański  Spółka  z  ograniczoną  odpowiedzialnością,  ul. 

Zabytkowa 2, 80-

253 Gdańsk zgłaszającego przystąpienie do postępowania odwoławczego 

po stronie Zamawiającego.  

orzeka: 

Oddala odwołanie. 

Kosztami postępowania odwoławczego obciąża Odwołującego i: 

zalicza  w  poczet  kosztów  postępowania  odwoławczego  kwotę  15.000  zł  00  gr. 

(słownie:  piętnaście  tysięcy  złotych,  zero  groszy)  uiszczoną  przez  Odwołującego 

tytułem wpisu od odwołania; 

zasądza od Odwołującego na rzecz Zamawiającego kwotę 3.600 zł 00 gr. (słownie: 

trzy  tysiące  sześćset  złotych  zero  groszy)  tytułem  zwrotu  kosztów  strony 

poniesionych w związku z wynagrodzeniem pełnomocnika Zamawiającego. 

Stosownie  do 

art.  580  ust.  1  ustawy  z  dnia  11  września  2019  r.  –  Prawo  Zamówień 

Publicznych (Dz. U. 2021 r., poz. 1129 ze zm.) na niniejszy wyrok - w terminie 14 dni od dnia 

jego doręczenia - przysługuje skarga za pośrednictwem Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej 

do 

Sądu Okręgowego w Warszawie. 

Pr

zewodniczący: 

………………………………  

Członkowie:   

……………………………… 

……………………………… 

Sygn. akt: KIO 1918/22 

U z a s a d n i e n i e 

W  postępowaniu  prowadzonym  w  trybie  podstawowym  przez  Zamawiającego  –  GDDKiA 

Oddział  w  Gdańsku  na  wykonanie    koncepcji  programowej  z  wariantowaniem  przebiegu 

trasy  wraz  z  materiałami  do  decyzji  o  środowiskowych  uwarunkowaniach  budowy  drogi 

krajowej na odc. Lubiatowo-droga ekspresowa S6 w podziale na 2 zadania (nr ref. O.GD.D-

,  ogłoszonym  w  Dzienniku  Urzędowym  Unii  Europejskiej  w  dniu  5  kwietnia 

2022  r.  pod  numerem  2022/S  067-177644,  wobec 

czynności  z  11.7.2022 r.  polegającej  na 

ocenie  ofert  i  wyborze  oferty  najkorzystniejszej  (Transprojekt 

Gdańsk  S.A.),  Wykonawca 

Europrojekt 

Gdańsk  S.A.  wniósł  w  dniu  21.7.2022  r.  odwołanie  do  Prezesa  Krajowej  Izby 

Odwoławczej (sygn. akt KIO 1918/22). 

Odwołujący zarzucił Zamawiającemu naruszenie: 

1.  art.  239  ust.  1  w  zw.  z  art.  17  ust.  2  ustawy  Pzp  poprzez 

wybór  oferty  Transprojekt 

Gdańsk  S.A.,  jako  najkorzystniejszej,  podczas  gdy  najkorzystniejszą  według  kryteriów 

ofertę złożył Odwołujący;  

2.  art.  226  ust.  1  pkt  2  lit.  a)  w  zw.  z  art.  109  ust.  1  pkt  10  i  art.  16  pkt  1  i  3  ustawy  Pzp 

poprzez 

wykluczenie  Odwołującego  z  postępowania  i  odrzucenie  jego  oferty  z  powodu 

rzekomego  złożenia  nieprawdziwych  informacji  mogących  mieć  wpływ  na  decyzje 

podejmowane przez Zamawiającego, podczas gdy: 

a) 

Odwołujący nie przedstawił informacji wprowadzających w błąd, gdyż doświadczenie 

zawodowe pana  R. K. wskazane w formularzu 

2.1 oferty jest prawidłowe i zgodne z 

rzeczywistym  zakresem  wykonanych  prac  projektowych  w  ramach  inwestycji  pn. 

„Rozbudowa drogi  wojewódzkiej  nr  224 na  odcinku  Godziszewo  –  węzeł  autostrady 

A1 

– Stanisławie”; 

b)  I

nformacja przedstawiona przez Odwołującego nie miała, ani nie mogła mieć wpływu 

na  decyzje  Zamawiającego,  gdyż  nawet  bez  zakwestionowania  przez 

Zamawiającego doświadczenia zawodowego Odwołujący spełniał warunki udziału w 

postępowaniu  oraz  kryteria  oceny  ofert,  a  jego  oferta  była  najkorzystniejsza 

niezależnie od zakwestionowanych pozycji; 

c) 

Wykluczenie  Odwołującego  byłoby  nieproporcjonalne  i  pozbawione  słuszności  w 

świetle  art.  16  pkt  1  i  3  Pzp  oraz  wykładni  dyrektywy  Parlamentu  Europejskiego  i 

Rady  nr  2014/24

/UE  z  dnia  26  lutego  2014  r.  w  sprawie  zamówień  publicznych, 

uchylającej  dyrektywę  2004/18/WE,  będącej  podstawą  dla  polskiej  ustawy  pzp  w 

zakresie art. 109 ust. 1 pkt 10 Pzp; 

Art.  223  ust.  1  Pzp  poprzez  zaniechanie  wyjaśnienia  wątpliwości  w  zakresie  oferty 

Odwołującego  pomimo  faktu,  iż  Zamawiający  jest  obowiązany  szczegółowo  wyjaśnić 

treść  oferty  wykonawcy  przed  jego  wykluczeniem  z  postępowania  i  odrzuceniem  jego 

oferty, podczas gdy żądanie do złożenia wyjaśnień z 7.6.2022 r. nie było precyzyjne i nie 

pozwo

liło  Odwołującemu  wyjaśnić  szczegółów  oferty,  a  jednocześnie  wyjaśnienia 

zawierały  omyłki  widoczne  na  pierwszy  rzut  oka,  co  uzasadniało  ponowne  wezwanie 

Odwołującego do złożenia dodatkowych wyjaśnień.  

Odwołujący  wniósł  o  uwzględnienie  odwołania  oraz  nakazanie  Zamawiającemu 

unieważnienia  czynności  wykluczenia  Odwołującego  z  postępowania  i  odrzucenia  jego 

oferty,  unieważnienia  czynności  wyboru  oferty  najkorzystniejszej,  powtórzenia  czynności 

badania 

oferty i wyboru oferty Odwołującego.  

Do  postępowania  odwoławczego  przystąpił  po  stronie  Zamawiającego  Wykonawca 

Transprojekt  Gdański  Sp.  z  o.o.  Swoje  stanowisko  Przystępujący  przedstawił  w  piśmie 

procesowym z 5.08.2022 r. 

Zamawiający złożył odpowiedź na odwołanie wnosząc o jego oddalenie w całości (pismo z 

5.08.2022 r.). 

Zamawiający  odniósł  się  do  podstawy  odrzucenia  oferty  Odwołującego  wynikającej  z 

przepisów art. 226 ust. 1 pkt 2 lit. a w zw. z art. 109 ust. 1 pkt 10 ustawy Pzp, tj. stwierdzonej 

podstawy  wykluczenia  z  postępowania  wykonawcy,  który  w  wyniku  lekkomyślności  lub 

niedbalstwa przedstawił informacje wprowadzające w błąd, co mogło mieć istotny wpływ na 

decyzje podejmowane przez zamawiającego w postępowaniu o udzielenie zamówienia. 

Z informacji i dowodów, którymi dysponuje Zamawiający wynika, że Pan R. K. brał udział w 

przedsięwzięciu  realizowanym  w  systemie  „projektuj  i  buduj”  jako  sprawdzający  branży 

drogowej (na etapie projektu budowlanego) rozbudowy drogi wojewódzkiej nr 224 na odcinku 

Godziszewo 

– węzeł autostrady A1 Stanisławie, klasy technicznej G, o długości poniżej 10 

km. 

Jego  doświadczenie  oceniane  było  w  dwóch  podkryteriach  kryterium  pozacenowego 

DP1 i DP2. Zamawiający przeprowadził czynności zmierzające do wyjaśnienia rzeczywistego 

zakresu  prac  występując  zarówno  do  wykonawcy  jak  i  inwestorów  o  przedstawienie 

dodatkowych  informacji.  Podejmując  decyzje  o  wykluczeniu  wykonawcy  i  odrzuceniu  jego 

oferty  Zamawiający  uznał  na  podstawie  dowodu  uzyskanego  od  inwestora,  iż  prace 

projektowe dotyczyły rozbudowy odcinka drogi klasy technicznej G o długości 9,4 km (pismo 

ZDW  w  Gdańsku  nr  WPI.421.153.1249.2021.AM  z  4.10.2021  r.).  Również  przyjmując 

sposób liczenia długości drogi wskazany przez Odwołującego (uwzględniający odcinki dróg 

bocznych) długość projektowanego odcinka drogi nie przekroczyła 10 km.  

Stanowisko Izby 

Do  rozpoznania 

zarzutów  w  odwołaniach  zastosowanie  znajdowały  przepisy  ustawy  z  dnia 

11  września  2019  r.  Prawo  zamówień  publicznych  (Dz.  U.  z  2021  r.,  poz.  1129  ze  zm.), 

obowiązującej  w  dacie  wszczęcia  postępowania  o  udzielenie  zamówienia,  zwana  dalej 

Ustawą. 

Odwołanie nie podlegało odrzuceniu i takich wniosków również nie formułowano w pismach 

procesowych, jak i w toku posiedzenia niejawnego przed otwarciem rozprawy.   

Odwołujący posiada interes w uzyskaniu zamówienia i może ponieść szkodę w wyniku oceny 

jego oferty i wyboru oferty konkurencyjnej, co pozbawia go szansy na uzyskanie zamówienia 

i realizację. Ponadto konsekwencje wprowadzenia zamawiającego w błąd są daleko bardziej 

dotkliwe  dla  wykonawcy  wykluczanego 

z postępowania na podstawie art. 109 ust. 1 pkt 10 

Ustawy, gdyż zgodnie z art. 111 pkt 6 Ustawy wykluczenie wykonawcy następuje na okres 

roku od zaistnienia zdarzenia 

będącego postawą wykluczenia. 

Rozpoznając  odwołania  Izba  miała  na  uwadze  stan  faktyczny  ustalony  w  oparciu  o 

dokumenta

cję  postępowania  złożoną  do  akt  sprawy,  w  tym  złożone  przedmiotowe  środki 

dowodowe.  

Zamawiający  w  swz  –  tom  I  –  Instrukcja  dla  Wykonawców  w  rozdziale  1  pkt  9.2  ppkt 

przewidział stosowanie fakultatywnych przesłanek wykluczenia z postępowania opisanych w 

pr

zepisach art. 109 ust. 1 Ustawy, w tym zastosowaną wobec Odwołującego podstawę z pkt 

10  dotyczącą  wykonawcy,  który  w  wyniku  lekkomyślności  lub  niedbalstwa  przedstawił 

informacje  wprowadzające  w  błąd,  co  mogło  mieć  istotny  wpływ  na  decyzje  podejmowane 

przez 

zamawiającego w postępowaniu o udzielenie zamówienia. 

Opis kryteriów oceny ofert zawarty został w pkt 21.1.2.1 IDW. Zamawiający określił:  

Podkryterium  1  (DP1)  IDW  - 

„Oferta  otrzyma  3  pkt  za  każdą  wykazaną  dokumentację 

projektową  (powyżej  1  dokumentacji  wymaganej  w  warunkach  udziału  w  postępowaniu): 

STEŚ-R  lub  KP  lub  PB  dla  budowy  lub  rozbudowy  drogi  lub  ulicy  klasy  min.  G  o  długości 

min.  10  km,  opracowaną w  okresie ostatnich  10 lat  przed  upływem  terminu  składania ofert 

przez 

osobę 

proponowaną 

na 

stanowisko 

projektanta 

drogowego 

na 

stanowisku/stanowiskach: 

- Projektanta Drogowego lub 

Sprawdzającego dokumentacji branży drogowej”. 

W  tym  podkryterium  Wykonawcy  mogli  uzyskać  maksymalnie  15  punktów.  W  ramach 

kryterium pozacenowego 

– zgodnie z treścią pkt 21.1.2.1 Tom I SWZ. 

Podkryterium  2  (DP2)  IDW  - 

“Oferta  otrzyma  1  pkt  za  każdą  wykazaną  dokumentację 

projektową: PB dla zrealizowanej w systemie „projektuj i buduj” budowy lub rozbudowy drogi 

lub ulicy klasy min. G o długości min. 10 km, opracowaną w okresie ostatnich 10 lat przed 

upływem  terminu  składania  ofert  przez  osobę  proponowaną  na  stanowisko  projektanta 

drogowego na stanowisku/stanowiskach: 

- Projektanta Drogowego lub 

Sprawdzającego dokumentacji branży drogowej”.  

W  ramach  tego 

podkryterium  możliwe  było  uzyskanie  maksymalnie  5  punktów.  W  ramach 

kryterium pozacenowego 

– zgodnie z treścią pkt 21.1.2.2 Tom I SWZ. 

W ofercie Odwołujący w formularzu 2.1 „Kryterium oceny ofert – Doświadczenie projektowe” 

w opisie doświadczenia osoby wyznaczonej do realizacji zamówienia – Pana R. K. wskazał 

między innymi na jego udział w przedsięwzięciu realizowanym w systemie „projektuj i buduj”, 

jako  sprawdzający  branży  drogowej  (na  etapie  projektu  budowlanego)  rozbudowy  drogi 

wojewódzkiej  nr  224  na  odcinku  Godziszewo  –  węzeł  autostrady  A1  Stanisławie,  klasy 

technicznej  G,  o  długości  10  km  (poz.  4  Podkryterium  1  oraz  poz.  4  Podkryterium  2).  W 

podkryterium  DP1  wykonawca  wskazał  łącznie  sześć  projektów,  co  pozwoliłoby  uzyskać 

maksymalną  liczbę  punktów  –  15  (3  pkt  za  każdą  wykazaną  dokumentację  projektową 

powyżej 1 dokumentacji wymaganej w warunkach udziału w postępowaniu). W podkryterium 

DP2 

wskazał 5 projektów, co pozwoliłoby uzyskać maksymalną ilość punktów – 5 (1 punkt za 

każdą wykazaną dokumentację projektową).  

Pismem z 7 cze

rwca 2022 r. Zamawiający wystąpił do wykonawcy o wyjaśnienie treści oferty 

w  trybie  art.  223  ust.  1  Ustawy. 

W  wezwaniu  wskazał  na  posiadaną  informację  dotyczącą 

projektu budowlanego rozbudowy drogi wojewódzkiej nr 224 na odcinku Godziszewo – węzeł 

autostrady  A1 

–  Stanisławie,  klasy  technicznej  G,  o  długości  ok.  9,4  km,  wskazanego  w 

formularzu  2.1  jako  obejmującego  odcinek  drogi  o  długości  10  km  (pismo  Zarządu  Dróg 

Wojewódzkich w Gdańsku z 4.10.2021 r. nr WPI.421.153.1249.2021.AM).  

Wykonawca  w  piśmie  z  14  czerwca  2022  r.  odniósł  się  do  wątpliwości  Zamawiającego 

wskazując,  iż  zadanie  „Rozbudowa  drogi  wojewódzkiej  nr  224  na  odcinku  Godziszewo  – 

węzeł autostrady A1 – Stanisławie” oprócz zaprojektowania przebudowy drogi wojewódzkiej 

nr  224, 

polegało  również  na  zaprojektowaniu  przebudowy  połączeń  drogi  wojewódzkiej  nr 

224  z  drogą  wojewódzką  nr  222  oraz  drogami  powiatowymi  nr  2714G,  2801G,  2802G, 

2808G  i  2223G,  a  także  drogami  gminnymi  nr  197165G,  197030G.  Wszystkie  te  drogi  w 

obrębie  inwestycji  planowane  były  do  realizacji  w  klasie  technicznej  G,  co  dało  łączną 

długość dróg objętych projektowaniem w ilości powyżej 10 km.  

Zamawiający  zweryfikował  te  informacje  u  inwestorów  i  na  tej  podstawie  stwierdził,  że 

wprowadzały w błąd, co do długości drogi klasy technicznej G. 

W zawiadomieniu z 11.07.2022 r. o wyborze oferty najkorzystniejszej Zamawiający wskazał, 

iż oferta Odwołującego została odrzucona na podstawie art. 226 ust. 1 pkt 2 lit. a w zw. z art. 

109 ust. 1 pkt 10 Ustawy. W uzasadnieniu tej czynności wskazał na informacje uzyskane od 

inwestora,  tj.  Zarząd  Dróg  Wojewódzkich  w  Gdańsku,  jako  odpowiedź  na  wystąpienie 

wystosowane  w  ramach  jednego  z  wcześniejszych  postępowań  dotyczące  długości 

projektowanego  odcinak  drogi,  tj.  ok  9,4  km.  Ponadto,  po  otrzymaniu  wyjaśnień  od 

wykonawcy  Zamawiający  dodatkowo  zweryfikował  informacje  u  zarządców  dróg 

powiatowych  oraz  gminnych  o  podanie  klas  technicznych  tych  dróg  wg  ich  ewidencji.  W 

świetle  zgromadzonego  materiału  dowodowego  bezspornym  dla  Zamawiającego  było,  iż 

doświadczenie  p.  R.  K.  zdobyte  przy  przedsięwzięciu  jako  sprawdzający  branży  drogowej 

(na  etapie  projektu  budowlanego)  dotyczyło  rozbudowy  drogi  wojewódzkiej  nr  224,  klasy 

technicznej G, o długości poniżej 10 km. Jako zasadniczą Zamawiający wskazał okoliczność, 

iż  inwestycja  Zarządu  Dróg  Wojewódzkich  w  Gdańsku  obejmowała  jedynie  przebudowę,  a 

nie  rozbudowę  dróg  powiatowych  i  gminnych  (na  krótkich  odcinkach  –  z  uwagi  na 

konieczność  dowiązania  nowego  układu  drogowego  do  stanu  istniejącego).  Dodatkową 

kwestią  jest  okoliczność,  iż  drogi  te  są  klas  technicznych  D,  L  i  Z,  tj.  niższych  aniżeli 

wymagana w IDW klasa techniczna G. 

Na  rozprawie  Izba  dopuściła  dowody  złożone  przez  strony  i  uczestnika  dotyczące 

projektowanej drogi wojewódzkiej 224 i na tej podstawie ustaliła istotne okoliczności mające 

znaczenie dla rozpoznawanej sprawy. 

Izba zważyła. 

Istota  sporu  sprowadzała  się  do  ustalenia,  czy  informacja  zawarta  w  formularzu  2.1  oferty 

dotycząca  doświadczenia  pana  R.  K.  wynikającego  z  wykonania  prac  projektowych  w 

ramach  inwestycj

i  pn.  „Rozbudowa  drogi  wojewódzkiej  nr  224  na  odcinku  Godziszewo  – 

węzeł  autostrady  A1  –  Stanisławie”,  a  dokładnie  potwierdzona  oświadczeniem  wykonawcy 

długość projektowanej drogi, wynosiła nie mniej niż 10 km. W przypadku uznania przez skład 

orzekający,  że  długość  ta  była  krótsza,  a  informacja  nieprawdziwa,  należało  rozstrzygnąć, 

czy  Zamawiający  prawidłowo  zastosował  przepisy  Ustawy  nakazujące  wykluczyć 

wykonawcę i odrzucić jego ofertę. 

Odnosząc się do pierwszej kwestii skład orzekający ustalił w oparciu o wyjaśnienia samego 

Odwołującego, jak i dowody przeprowadzone na rozprawie z dokumentacji projektowej drogi 

wojewódzkiej nr 224, iż podana w uzasadnieniu odrzucenia oferty długość drogi (ok 9,4 km) 

została potwierdzona przez inwestora i wynikała z przeliczenia kilometrażu projektowanego 

odcinak. Zamawiający na rozprawie i w odpowiedzi na odwołanie dokonywał tych przeliczeń 

uwzględniając  dodatkowe  okoliczności  podniesione  w  odwołaniu.  Strony  nie  były  w  sporze 

co do ustalenia, iż przyjmując kilometraż początku i końca odcinak, różnica wyniesie poniżej 

10 km. Odwołujący to przyznał, wskazując jednocześnie na przyjęty sposób liczenia długości 

drogi, dla którego należało, w jego ocenie, doliczyć odcinki dróg niższej klasy (powiatowe i 

gminne), 

na  ich  połączeniach  z  projektowanym  odcinkiem  drogi  wojewódzkiej  nr  224 

(skrzyżowania  i  ronda).  Ten  sposób  liczenia  długości  drogi  został  przez  wykonawcę 

określony  dopiero  w  odwołaniu  i  skomentowany  na  rozprawie.  Zamawiający  podejmując 

decyzję  o  odrzuceniu  oferty  dysponował  lakoniczną  informacją  od  wykonawcy  zawartą  w 

wyjaśnieniach  z  14  czerwca  2022  r.  oraz  informacjami,  zweryfikowanymi  u  inwestora  i 

zarządców dróg, co do długości drogi i klasy dróg krzyżujących się w ramach projektowanej 

rozbudowy. 

Należy  podkreślić,  iż  składając  wyjaśnienia  w  postępowaniu  wykonawca  powinien  był 

odnieść  się  do  tych  okoliczności,  które  podnosił  dopiero  w  odwołaniu,  gdyż  w  wezwaniu 

wprost  Zamawiający  oczekiwał  wykazania  długości  odcinka  projektowanej  drogi,  która 

według  informacji  uzyskanej  od  zarządcy  drogi  była  poniżej  10  km.  Zamawiający  na 

podstawie  informacji  dotyczącej  długości  odcinka  drogi  odrzucił  ofertę  wykonawcy,  a  ten  w 

odwołaniu  prezentował  szereg  nowych  argumentów,  które  w  ocenie  składu  orzekającego 

mógł  podnieść  w  wyjaśnieniach.  Ze  złożonych  wyjaśnień  Zamawiający  mógł  jedynie 

wywnioskować,  iż  dla  długości  odcinka  należy  również  uwzględnić  drogi  w  obrębie 

projektowanej inwestycji 

(bez wskazania ich długości wyliczonej przez Odwołującego dopiero 

w odwołaniu). Wykonawca ponownie zapewnił Zamawiającego, iż długość drogi przekracza 

10 km, co w odwołaniu zostało opisane wartością 10,021 km. W wyjaśnieniach wykonawca 

zawarł  informację  wprowadzającą  Zamawiającego  w  błąd,  co  do  zakresu  rzeczowego  prac 

projektowych  wskazując,  jak  tłumaczył  w  odwołaniu  omyłkowo,  iż  projekt  obejmował 

zaprojektowanie  przebudowy  połączeń  drogi  z  drogami  powiatowymi  i  gminnymi. 

Zamawiający również z uwagi na tą informację uznał, iż doświadczenie wskazanej osoby nie 

spełnia  kryterium  oceny  i  potwierdza  wprowadzenie  w  błąd  oświadczeniem  złożonym  w 

ofercie.  

Niezależnie  od  oceny  skutku  braku  precyzji  wyjaśnień  wykonawcy  na  pytanie  dotyczące 

kwestionowanej  długości  odcinka  drogi,  należało  odnieść  się  do  zasadniczej  kwestii 

dotyczącej długości projektowanego odcinka drogi, która była kluczowa dla stwierdzenia, czy 

informacja  zawarta  w  formularzu  2.1  odpowiadała  rzeczywistemu  stanowi.  Ze  stanowisk 

stron i złożonych dowodów (rysunków dotyczących projektowanej drogi wojewódzkiej nr 224) 

wynika jedna istotna kwestia sporna z

wiązana z liczeniem długości odcinka drogi. Zdaniem 

Odwołującego  nie  należy  sprowadzać  wyliczeń  do  różnicy  w  kilometrażu  początku  i  końca 

projektowanego  odcinka  drogi  wojewódzkiej  nr  224,  ale  należy  również  doliczyć  odcinki 

połączeń  dróg  powiatowych  i  gminnych,  tj.  skrzyżowań  i  rond,  projektowanych  w  klasie  G. 

Z

asadnicza  różnica  sprowadzała  się  do  wyliczenia  długości  ronda,  gdyż  Zamawiający 

uznawał za prawidłowe liczenie w osi drogi, a Odwołujący dodatkowo uwzględniał obwiednię 

ronda.  Jak  wyjaśniał  wykonawca  na  rozprawie:  na  przykładzie  ronda,  iż  strony  odmiennie 

traktują  sposób  liczenia  długości,  tj.  Odwołujący  uwzględnia  również  obwód  ronda  (tzw. 

obwiednię),  Zamawiający  natomiast  liczy  długość  w  osi  drogi.  Odwołujący  wyjaśnia,  że  dla 

obliczenia  długości  drogi  uwzględnił  długość  drogi  w  osi  dla  drogi  głównej  kategorii  G,  a 

następnie obliczył długość całego ronda po obwodzie. W przypadku skrzyżowań z drogami 

różnych  kategorii  spór  dotyczy  ustalenia,  czy  do  długości  drogi  można  zaliczyć  wyłącznie 

długość  drogi  głównej  liczonej  po  osi,  czy  również  do  tej  długości  należy  doliczyć  element 

drogi  bocznej  od  osi  drogi  głównej  do  granicy  pasa  drogowego  (jest  to  element  drogi 

bocznej,  który  mieści  się  w  projektowanym  pasie  drogowym  drogi  głównej).  W  celu 

wykazania  praw

idłowości  swojego  sposobu  liczenia  długości  drogi  Odwołujący  przedstawił 

pismo  z  1.08.2022  r.  Zarządu  Dróg  Wojewódzkich  w  Gdańsku,  w  którym  potwierdzono 

zakres  przedsięwzięcia  obejmujący,  m.in.  przebudowę  skrzyżowań  dróg  wojewódzkich  nr 

222  i  224  oraz  przebudow

ę  skrzyżowań  z  innymi  drogami.  Dla zadania rozbudowy  drogi w 

obszarze  pasów  dróg  wojewódzkich  był  wymóg  przyjęcia  klasy  G.  Ponadto,  jako 

potwierdzenie 

praktyki liczenia długości drogi, jaką przyjął dla ronda, Odwołujący odwołał się 

do  opisu  w  ewidencj

i  dróg,  w  której  uwzględnia  się  nie  tylko  długość  skrzyżowania  dróg 

liczoną w osi, ale dodatkowo długość obwiedni całego ronda. Na tą okoliczność przedstawił 

opis  przedmiotu  zamówienia  dla  zadania  dotyczącego  „Aktualizacja  ewidencji  dróg 

powiatowych  na  ter

enie (…)”,  w  tym  uwagę  dotyczącą  pomiaru  kilometrażu.  Zgodnie  z  pkt 

2.3  początek  drogi  stanowią  przecięcie  osi  krzyżujących  się  dróg  (określone  punktem 

referencyjnym). 

Długość  drogi,  która  nie  posiada  wspólnych  przebiegów  z  innymi  drogami, 

powinna być równa różnicy kilometraża końca i początku danego odcinka drogi (pkt 2.4). Do 

kilometraża  dróg  nie  wlicza  się  obwiedni  po  rondzie,  którą  należy  wliczyć  tylko  do 

kilometrażu lokalnego i dalej do powierzchni skrzyżowania (pkt 2.5).  

W  oparciu  o  przeprowadzone  do

wody  skład  orzekający  uznał,  iż  długość  projektowanego 

odcinak  drogi  wojewódzkiej  nr  224  nie  przekraczała  10  km,  a  informacja  podana  w 

formularzu  2.1  oferty  wprowadzała  Zamawiającego  w  błąd.  Izba  nie  przyjęła,  jako 

prawidłowego do obliczenia długości odcinka drogi przy rondach i skrzyżowaniach, sposobu 

wskazanego  w  odwołaniu.  Analiza  materiału  dowodowego  prowadzi  do  wniosku,  iż 

Odwołujący  do  długości  drogi  wlicza  powierzchnię  ronda,  co  faktycznie  prowadzi  do 

podwójnego  liczenia  tego  samego  obiektu  dwoma metodami,  tj.  zarówno  w  osi  jezdni  oraz 

dla  obwiedni  po  rondzie. 

Obrazując  ten  sposób  liczenia  długości  przez  Odwołującego 

P

rzystępujący wskazał, iż dla ronda długości zostały policzone trzy razy, tj. dwa promienie w 

ciągu drogi wojewódzkiej, jeden promień w ciągu drogi dojazdowej i trzeci raz dla obwiedni 

ronda.  W  ocenie  składu  orzekającego  nie  może  być  to  uznane  za  prawidłowe  liczenie 

długości  drogi,  co  potwierdza  również  dowód  powołany  przez  Odwołującego  dla 

przedstawienia  praktyki  liczenia  długości  drogi.  Zgodnie  z  pkt  2.5  obwiednia  po  rondzie 

wliczana  jest  do  powierzchni  skrzyżowania.  Nie  jest  to  równoznaczne  z  długością  drogi 

liczoną  w  osi  jezdni  na  podstawie  kilometrażu.  Mając  na  uwadze  różnice  dotyczące 

szerokości dróg projektowanych skrzyżowań z drogami powiatowymi i gminnymi, tj. mniejsze 

niż 3,5 m (3 m. pasa drogi w kierunku Marianka, w kierunku Turze), również doliczona przez 

Odwołującego długość odcinak drogi gminnej lub powiatowej (liczona w osi drogi) nie mogła 

być zaliczona, gdyż nie spełniała jednego z parametrów dla drogi klasy G.  

Ponieważ w sprawie nie budziło sporu to, że bez doliczania obwiedni rond do długości drogi 

liczonej 

w  osi,  długość  drogi  jest  krótsza  niż  10  km,  Izba  uznała,  że  Zamawiający 

prawidłowo,  podejmując  się  weryfikacji  danych  zawartych  w  ofercie,  ustalił  rzeczywistą 

długość projektowanego odcinka drogi, do czego wykonawca mógł się rzeczowo odnieść w 

odpowiedzi na wezwanie z 7 czerwca 2022 r. Podawane w odpowiedzi na odwołanie różne 

wielkości stanowiły wyłącznie reakcję na nowe argumenty wykonawcy, których wcześniej nie 

podnosił w postępowaniu, co jednak nie wpływało na stwierdzenie, że projektowany odcinek 

drogi wojewódzkiej nr 224 był długości krótszej niż 10 km. 

Przechodząc dalej do oceny znaczenia, jakie dla sytuacji wykonawcy w postępowaniu miało 

stwierdzenie  podania  nieprawdziwej  informacji,  należało  ocenić  w  sposób  indywidulany 

okoliczności,  w  jakich  doszło  do  złożenia  nieprawdziwej  informacji,  w  celu  ustalenia,  czy 

spełnione zostały przesłanki z art. 109 ust. 1 pkt 10 Ustawy. Mając na uwadze orzecznictwo 

dotyczące  stosowania  fakultatywnej  przesłanki  wykluczenia,  nie  każde  przekazanie 

informacji  niezgodnych  w  jakimkolwiek  stopniu  z  rzeczywistością  nawet  w  sposób 

nieumyślny  (np.  w  skutek  zwykłej  pomyłki)  powoduje  konieczność  wykluczenia  z 

postępowania. Ocena zachowania wykonawcy w zakresie przygotowania oferty powinna być 

dokonywana w konkretnym stanie faktycznym sprawy i zawierać konieczne ustalenia co do 

spełnienia  przez  niego  ustawowych  przesłanek  lekkomyślności  bądź  niedbalstwa.

(tak  w 

wyroku S

ądu Okręgowego w Warszawie z 8.09.2021 r., sygn. akt XXIII Zs 58/21). 

Mając  powyższe  na  względzie  skład  orzekający  uznał,  iż  wykonawca  w  pełni  świadomie 

potwierdził  informację  o  długości  odcinka  drogi,  niezgodnie  ze  stanem  rzeczywistym.  Do 

takiego  wniosku  skłania  przede  wszystkim  wiedza  wykonawcy  o  zakresie  projektowanej 

drogi  i  jej  kilometrażu,  co  musiało  być  analizowane  w  momencie  podawania  informacji 

Zamawiającemu, jak i składania wyjaśnień. Należy zauważyć, iż wykonawca powołał się na 

doświadczenie  prokurenta  spółki,  a  zatem  w  całości  ponosi  odpowiedzialność  za 

prawdziwość prezentowanych Zamawiającemu informacji. Mając na uwadze zasady liczenia 

długości dróg, dokonywanej przez pomiar kilometrażu w osi jezdni, wykonawca musiał mieć 

świadomość  tego,  że  dla  potwierdzenia  spełnienia  kryterium,  sam  kilometraż  będzie 

niewystarczający,  a  pomimo  to  potwierdził  wartość  spełniającą  kryterium  oceny  oferty. 

Podając informację o dłuższym odcinku drogi, niż jego kilometraż powinien był na wezwanie 

Zamawiającego do wyjaśnienia treści oferty, wykazać prawdziwość oświadczenia, czego nie 

uczynił. Przeciwnie, poprzestał na ogólnikowym (również błędnym) opisaniu zakresu projektu 

bez  odniesienia  do  długości  drogi  i  wyjaśnienia  okoliczności  związanych  z  pracami 

projektowymi,  które  pozwoliłyby  Zamawiającemu  zweryfikować  informacje,  jakie  pozyskał  u 

inwestora.  Co  ważne  wykonawca  miał  tą  wiedzę  otrzymując  wezwanie,  w  którego  treści 

Zamawiający wskazał wprost na informacje jakie posiada – odmienne od wskazanych przez 

wykonawcę.  Nie  jest  zatem  prawdziwe  twierdzenie,  iż  wezwanie  było  ogólnikowe  i  nie 

pozwalało wykonawcy na złożenie szerszych wyjaśnień. Wiedza techniczna Odwołującego o 

projekcie  pozwalała  na  rzeczowe  przedstawienie  argumentów,  których  nie  ujął  w 

wyjaśnieniach,  a  dopiero  w  odwołaniu.  W  ocenie  Izby  okoliczności  te  wskazują  na 

lekkomyślność  wykonawcy,  wyrażającą  się  we  wskazaniu  projektu,  którego  parametry 

budziły uzasadnione wątpliwości i nie zostały ostatecznie usunięte, gdyż rzeczywisty zakres 

pro

jektu nie pozwalał na jego wskazanie do oceny oferty. 

Należy  zauważyć,  iż  doświadczenie  wskazane  w  formularzu  2.1  służyło  ocenie  oferty  w 

kryterium pozacenowym i nie miało wpływu na spełnienie warunku udziału w postępowaniu, 

ale  na 

wynik  oceny  oferty  Odwołującego,  który  wskazał  maksymalną  ilość  projektów,  dla 

której  Zamawiający  zobowiązany  został  zapisami  swz  do  przyznania  maksymalnej  liczby 

punktów w obu podkryteriach DP1 i DP2 – łącznie 20 pkt.  

Skład  orzekający  nie  miał  wątpliwości,  że  gdyby  nie  działania  Zamawiającego  i  jego 

ostrożność w ocenie oświadczeń wykonawcy, oferta Odwołującego uzyskałaby maksymalną 

liczbę  punktów.  Zarówno  oświadczenie  złożone  w  ofercie,  jak  i  zapewnienia  wykonawcy  w 

wyjaśnieniach  były  jednoznaczne  i  miały  na  celu  utwierdzenie  Zamawiającego  w  tym,  że 

doświadczenie wskazanej osoby uzasadniało przyznanie punktów w kryterium oceny.   

Odnosząc się natomiast do oceny, czy decyzja o wykluczeniu z postępowania i odrzuceniu 

oferty  nie narusza  zasady proporcjonalności skład  orzekający  miał  na  uwadze konieczność 

uwzględnienia  przy  tej  ocenie  wprowadzonej  na  skutek  ostatniej  nowelizacji  Ustawy 

podstawy  łagodzącej  sankcje  przewidziane  dla  tego  przypadku.  Izba  miała  na  uwadze 

wytyczne, jakie w tym zakresie dał Sąd Okręgowy w Warszawie w wyroku  z 16.12.2021 r., 

sygn.  XXIII  Zs  122/21  wskazując,  iż  brzmienie  aktualne  dawnego  przepisu  art.  24  zostało 

złagodzone  (zasada  proporcjonalności),  co  w  ocenie  Sądu  dodatkowo  wskazuje,  iż 

prawidłową  była  ocena  KIO  co  do  tego,  iż  wykluczenie  wykonawcy  powinno  być 

ostatecznością,  co  pozwala  wykorzystać  mechanizm  uzupełnienia  dokumentu,  czy  też 

zastąpienia podmiotu  trzeciego innym  podmiotem.  Sąd  wyjaśnił,  iż możliwość optymalizacji 

swojej  oferty  należy  rozumieć  w  ten  sposób,  że  ustawodawca  nie  ustanawia 

odpowiedzi

alności  wykonawcy  za  istnienie  zdolności  do  realizacji  zadania  po  stronie 

podmiotu trzeciego, ale za organizację zasobów i rzeczywiste ich udostępnienie na potrzeby 

realizacji  kontraktu.  W  efekcie  sankcja  w  postaci  wykluczenia  z  udziału  w  postępowaniu 

doty

ka  wyłącznie  podmiot,  który  zadeklarował,  że  osobiście  posiada  dane  zasoby,  czyli 

podmiot  trzeci  udostępniający  potencjał.  Znajduje  to  potwierdzenie  w  wyroku  TSUE  w 

sprawie C-

210/20 z 3.06.2021 r., w którym Trybunał uznał, iż podmiot powinien móc zastąpić 

podmiot trzeci, tak jak ma możliwość podjąć  działania naprawcze w  procesie wykazywania 

własnej rzetelności. Co szczególnie istotne Trybunał uznał, że wykonawca nie powinien być 

wykluczony  z  postępowania  z  powodu  naruszenia  popełnionego  nie  bezpośrednio  przez 

niego,  lecz  przez  podmiot,  na  którego  zdolności  zamierza  on  polegać  wobec  którego  nie 

dysponuje żadnym środkiem kontroli. Podobnie w sprawie C-395/18. 

Przenosząc  powyższe  na  grunt  niniejszej  sprawy  skład  orzekający  uznał,  iż  sankcja 

wykluczenia  z  postępowania  Odwołującego  nie  narusza  zasady  proporcjonalności.  Przede 

wszystkim  nieprawdziwość  informacji  nie  miała  charakteru  błahego,  chociaż  można  byłoby 

uznać, iż różnica 21 m przy skali doświadczenia, jakie posiada wskazana osoba nie wpływa 

zasadniczo  na  o

cenę jego umiejętności i wiedzę. Znaczenie tej informacji miało inny ciężar 

gatunkowy  wynikający  z  faktu,  iż  doświadczenie  wskazanej  osoby  nie  mogło  być 

punktowane w kryterium oceny ofert, a w tym celu zostało przedstawione. Zgodnie bowiem z 

opisem  podkryt

eriów  punktowane  w  PD1  były  każde  dodatkowe  doświadczenie  ponad 

wymagane  dla  wykazania  spełnienia  warunku  udziału  w  postępowaniu.  Dla  wywołania 

efektu,  jakiego  oczekiwał  wykonawca  (uzyskania  maksymalnej  punktacji)  wystarczyło 

wskazać  inwestycję  bez  szczegółowego  opisywania,  czy  też  załączania  dowodów. 

Faktycznie ocena  oferty  opierała się na  oświadczeniu wykonawcy, co wymaga szczególnej 

dbałości o rzetelność danych. Co ważne, to wykonawca odpowiadał za rzetelność informacji 

i nie ma podstawy do poszukiwania 

odpowiedzialności u innych podmiotów. To wykonawca 

sam dopuścił się naruszenia, a tym samym nie można poszukiwać okoliczności łagodzących 

konsekwencje wprowadzenia Zamawiającego w błąd. 

Odnosząc  się  na  koniec  do  kwestii  związanej  z  brakiem  wpływu  na  wynik  oceny  skład 

orzekający  uznał,  iż  wnioski  Odwołującego  w  tym  zakresie  również  nie  były  prawidłowe. 

Przede wszystkim 

należy podkreślić, iż informacja dotycząca danej inwestycji miałaby wpływ 

na  ocenę  oferty,  gdyby  Zamawiający  zastosował  kryteria  oceny  ofert,  co  pozwoliłoby 

wykonawcy  uzyskać  maksymalną  liczbę  punktów  w  jednym  z  kryteriów.  Na  …  złożonych 

ofert  tylko  jedna  (poza  ofertą  Odwołującego)  uzyskała  maksymalną  punktację  w  tym 

kryterium,  co  wskazuje  na  znaczenie  każdej  pojedynczej  inwestycji  punktowanej  w  ofercie 

Odwołującego. Wykonawca nie przedstawił innych spełniających kryterium oceny inwestycji, 

które  mogłyby  złagodzić  wpływ  nieprawdziwej  informacji  na  wynik  oceny  oferty.  W  ocenie 

składu  orzekającego  nie  jest  również  prawidłowe  oczekiwanie,  iż  Zamawiający  podejmując 

decyzję  o  wykluczeniu  z  postępowania  i  odrzuceniu  oferty  Odwołującego  powinien 

przeanalizować,  jak  kształtowałaby  się  ranking  ofert  z  udziałem  oferty  Odwołującego,  dla 

której obniżono by punktację. Taki wniosek jest niedopuszczalny co najmniej z tej przyczyny, 

że  do  oceny  w  kryterium  Zamawiający  ma  obowiązek  przyjąć  wyłącznie  oferty 

niepodlegające odrzuceniu, co może oznaczać, iż część ofert odrzucana z innych przyczyn 

(gdyby  taka  sytuacja  miała  miejsce)  zmieniłaby  wynik  oceny  wykonawcy,  który  podlegać 

powinien  wykluczeniu  z  postępowania  z  uwagi  na  podanie  informacji  nieprawdziwej  co  do 

kryterium  oceny  ofert.  Powyższe  prowadzi  wprost  do  wniosku,  iż  takie  oczekiwanie 

naruszałoby  fundamentalną  zasadę  równego  traktowania  wykonawców  i  uczciwej 

k

onkurencji. Skoro podstawa wykluczenia z postępowania istniała już w momencie złożenia 

oferty (i nie podlegała możliwości naprawy), to należy przyjąć, iż nie może być uchylona w 

oparciu o analizy porównawcze z innymi ofertami. 

Mając  powyższe  na  uwadze  skład  orzekający  uznał,  iż  spełnione  zostały  przesłanki  z  art. 

109 ust. 1 pkt 10 Ustawy, a w konsekwencji oferta Odwołującego podlegała odrzuceniu na 

podstawie art. 226 ust. 1 pkt 2 lit. a)

. Ponieważ Izba oddaliła odwołanie w zasadniczym dla 

wyniku  rozstrzygni

ęcia  zarzucie,  również  pozostałe  zarzuty  nie  zostały  uwzględnione.  W 

szczególności,  nie było podstaw  do zakwestionowania wyniku oceny oferty  wskazanej jako 

najkorzystniejsza, co czyniło jej wybór zgodny z Ustawą i warunkami opisanymi w swz.           

O ko

sztach postępowania orzeczono stosownie do wyniku na podstawie art. § 5, § 8 ust. 2 

pkt  1 

rozporządzenia  Prezesa  Rady  Ministrów  z  dnia  31  grudnia  2020  r.  w  sprawie 

szczegółowych  rodzajów  kosztów  postępowania  odwoławczego,  ich  rozliczania  oraz 

wysokości i sposobu pobierania wpisu od odwołania (Dz. U. poz. 2437).  

Na  poczet  kosztów  postępowania  odwoławczego  zaliczony  został  wpis  w  wysokości 

15.000,00 zł. oraz koszty pełnomocnika Zamawiającego w wysokości 3.600,00 zł i obciążyła 

nimi Odwołującego 

W 

świetle powyższego orzeczono jak w sentencji. 

Przewodniczący:   ……………………………… 

Członkowie:   

………………………………. 

………………………………..