KIO 1845/22 WYROK dnia 1 sierpnia 2022 r.

Sygn. akt: KIO 1845/22 

WYROK 

z dnia  1 sierpnia 2022 r. 

Krajowa Izba Odwoławcza   -   w składzie: 

Przewodniczący:      Magdalena Rams 

Protokolant:   

Piotr Cegłowski   

po 

rozpoznaniu  na  rozprawie  z  udziałem  stron  w  dniu  28  lipca  2022  r.  w  Warszawie 

odwołania wniesionego do Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej w dniu 11 lipca 2022 r. przez 

wykonawcę Hensoldt Sensors GmbH, Taufkirchen,  

w 

postępowaniu prowadzonym przez Agencję Uzbrojenia, Warszawa, 

orzeka: 

Oddala odwołanie.   

Kosztami  postępowania  obciąża  wykonawcę  Hensoldt  Sensors  GmbH, 

Taufkirchen,  i zalicza w 

poczet kosztów postępowania odwoławczego kwotę 15 000 

zł 00 gr (słownie: piętnaście tysięcy złotych zero groszy) uiszczoną przez wykonawcę 

tytułem wpisu od odwołania. 

Stosownie  do  art.  579  ust.  1  i  580  ust.  1  i  2  ustawy  z  dnia  11  września  2019  r.  -  Prawo 

zamówień  publicznych  (t.j.  Dz.  U.  z 2019  r.,  poz.  2019  z  późn.  zm.)  na  niniejszy  wyrok  – 

w 

terminie 14  dni  od  dnia jego doręczenia  -  przysługuje skarga  za  pośrednictwem  Prezesa 

Krajowej Izby Odwoławczej do Sądu Okręgowego w Warszawie. 

Przewodniczący:      …………………………. 

Sygn. akt: KIO 1845/22 
 

UZASADNIENIE  

 
W  dniu  11  lipca  2022  r.  do  Prezesa  Krajowej  Izby  Odwoławczej  wpłynęło  odwołanie 

wykonawcy  Hensoldt  Sensors  GmbH 

(dalej  „Odwołujący”)  zarzucając  zamawiającemu 

Agencji Uzbrojenia (dalej „Zamawiający”) naruszenie: (1) art. 18 ust. 3 PZP w zw. z art. 11 

ust.  2  ustawy  z  dnia  16  kwietnia  1993  r.  o  zwalczaniu  nieuczciwej  konkurencji  (dalej  jako 

„UZNK”)  w  zw.  z  art.  16  PZP  poprzez  nieuzasadnione  przyjęcie,  że  zastrzeżone  przez 

Hensoldt dokumenty nie stanowią tajemnicy przedsiębiorstwa w rozumieniu przepisów UZNK 

i  rzekomo  nie  zostały  skutecznie  zastrzeżone  przez  Odwołującego  w  Postępowaniu  z  tej 

przyczyny,  iż  Odwołujący  nie  wykazał  dwóch  spośród  trzech  przesłanek  koniecznych  do 

zastrzeżenia  tych  informacji  jako  tajemnicy  przedsiębiorstwa  —  podczas  gdy  w  zaistniałej 

sytuacji  konieczne  i  zarazem  wystarczające,  a  przy  tym  zgodne  z  art.  18  ust.  3  PZP,  było 

przyjęcie, że ww. przesłanki zostały skutecznie wykazane w związku z dotychczas podjętymi 

przez  Odwołującego  czynnościami,  w  szczególności  podczas  udziału  w  innych 

postępowaniach prowadzonych przez Zamawiającego; względnie, lecz jedynie w przypadku 

nieuwzględnienia  zarzutu  z  pkt  1  powyżej,  2)  art.  223  ust.  1  w  zw.  z  art.  18  ust.  3  PZP 

poprzez  zaniechanie  wezwania Odwołującego  do udzielenia  wyjaśnień w  zakresie podstaw 

zastrzeżenia części oferty jako zawierającej tajemnicę przedsiębiorstwa — w tym w zakresie 

wartości  gospodarczej  zastrzeganych  informacji  oraz  działań  podjętych  w  celu  zachowania 

ich w poufności. 

Odwołujący  wniósł  o  uwzględnienie  odwołania  w  całości  i  nakazanie  Zamawiającemu  w 

trybie art. 554 ust. 3 pkt 1 PZP: 1

) unieważnienia czynności z dnia 30 czerwca br. odtajnienia 

części  oferty  Odwołującego,  a  tym  samym  utrzymania  w  mocy  dokonanego  przez 

Odwołującego  zastrzeżenia  tajemnicy  przedsiębiorstwa  w  odniesieniu  do  treści  informacji 

(łącznej  wielkości  kontraktu  w  ramach  poprzedniego  projektu)  zawartych  w  referencjach 

o

znaczonych  jako  „tajemnica  przedsiębiorstwa  Hensoldt”,  względnie,  lecz  jedynie  w 

przypadku  nieuwzględnienia  żądania  z  pkt  1  powyżej:  2)  wezwania  Odwołującego  do 

udzielenia  wyjaśnień  w  zakresie  podstaw  zastrzeżenia  części  oferty  jako  zawierającej 

tajemnicę przedsiębiorstwa. Ponadto Odwołujący wniósł o: dopuszczenie i przeprowadzenie 

dowodów  z  dokumentów  załączonych  do  niniejszego  odwołania  lub  przedłożonych  w  toku 

postępowania przed Izbą na okoliczności wskazane w uzasadnieniu odwołania lub w dacie 

powołania tych okoliczności w postępowaniu przed Izbą, zasądzenie od Zamawiającego na 

rzecz  Odwołującego  kosztów  postępowania  odwoławczego,  w  tym  kosztów  zastępstwa 

procesowego,  według  norm  przewidzianych  przepisami  prawa  i  zgodnie  z  fakturą 

przedstawioną na rozprawie. 

W  uzasadnieniu  podniesionych  zarzutów  Odwołujący  wskazał,  że  Zamawiający  prowadzi 

Postępowanie,  którego  przedmiotem  jest  dostawa  15  systemów  radarowej  kontroli  rejonu 

lotniska  (RKRL),  w  tym  8  w  zamówieniu  podstawowym  i  7  w  ramach  prawa  opcji,  wraz  z 

wykonaniem niezbędnej infrastruktury (w tym robót budowlanych) związanych z montażem i 

funkcjonowaniem RKRL oraz przeprowadzeniem szkoleń i dostawą niezbędnej dokumentacji 

i pakietu logistycznego.  

Hensoldt jest wykonawcą, który złożył w Postępowaniu ważną ofertę. Do oferty Odwołujący 

załączył  referencje  pochodzące  od  swoich  wcześniejszych  kontrahentów,  jednocześnie 

zastrzegając  na  piśmie  wskazane  w  nich  wartości  zamówień  jako  tajemnicę  swojego 

przedsiębiorstwa (dalej jako „Uzasadnienie Hensoldt”).  

Odwołujący  wskazał,  że  w  dniu  30  czerwca  br.  Zamawiający  ogłosił  decyzję  o  odtajnieniu 

Tajemnicy Hensoldt z uwagi na rzekome niewykazanie przez Odwołującego, że zastrzegane 

przez niego informacje posiadają wartość gospodarczą, oraz niewykazanie podjęcia działań 

mających  na  celu  zachowanie  owych  informacji  w  poufności.  W  ocenie  Odwołującego, 

d

ziałania  Zamawiającego  nie  zostały  poprzedzone  jakimkolwiek  wezwaniem  Odwołującego 

do  wyjaśnień  złożonego  zastrzeżenia  tajemnicy  Hensoldt,  pomimo  tego,  że  w  toku 

poprzednieg

o  postępowania  nr  IU/130/XI-68/ZO/POOiB/DOS(SS/2020  Zamawiający  uznał 

analogiczne  w  zakresie  treści  i  przedmiotu  (wartości  zamówień  zawartych  w  referencjach) 

zastrzeżenia za skuteczne.  

Odnosząc  się do  bezpodstawnego  przyjęcie przez Zamawiającego,  że Tajemnica  Hensoldt 

nie posiada wartości gospodarczej w rozumieniu art. 18 ust. 3 PZP, Odwołujący wskazał w 

pierwszej  kolejności,  że  na  gruncie  prawa  polskiego  jakkolwiek  postępowanie  o  udzielenie 

zamówienia  jest  jawne,  co  obejmuje  również  jawność  dokumentów  i  informacji  składanych 

przez wykonawców, niemniej owa zasada jawności nie jest absolutna. Potrzeba ograniczenia 

tej  zasady  ujawnia  się  w  szczególnym  stopniu  w  przypadku  postępowań  objętych 

stosowaniem Dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/81/WE z dnia 13 lipca 2009 

r. (dalej jako „Dyrektywa obronna”). W prawie polskim ustawodawca nakazuje zamawiającym 

respektować  poufność  dokumentów  składanych  przez  wykonawców,  jeżeli  stanowią  one 

tajemnicę  przedsiębiorstwa  w  rozumieniu  przepisów  UZNK.  Zgodnie  z  art.  18  ust.  3  PZP 

informacje  takie  są  chronione  pod  warunkiem,  że  wykonawca:  a)  zastrzegł  wraz  z 

przekazaniem  informacji,  że  nie  mogą  być  one  udostępniane  oraz  b)  wykazał,  że 

zastrzeżone  informacje  w  istocie  stanowią  tajemnicę  przedsiębiorstwa  w  rozumieniu 

p

rzepisów  UZNK.  Odwołujący  wskazał,  że  pierwszą  z  przesłanek  uznania  informacji  za 

tajemnicę  przedsiębiorstwa  jest  posiadanie  przez  nią  wartości  gospodarczej  w  rozumieniu 

art.  11 

ust.  2  UZNK.  Przez  wartość  gospodarczą  należy  rozumieć  „pewną  wartość 

ekonomic

zną”,  przejawiającą  się  w  możliwości  zaoszczędzenia  wydatków  lub  zwiększenia 

zysków poprzez przedsiębiorcę, który wejdzie w jej posiadanie. Co szczególnie godne uwagi, 

zgodnie  z  utrwalonym  orzecznictwem  KIO  zamawiający  w  zakresie  oceny  tej  przesłanki 

powin

ni prezentować podejście liberalne, w tym sensie, że winni uznawać za wykazaną już 

„minimalną  aktualną  lub  potencjalną  wartość  gospodarczą  informacji”  .  Tak  więc  do 

przyjęcia,  że  konsekwencją  odtajnienia  danej  informacji  będzie  zakłócenie  konkurencji,  co 

n

ależy  uznać  za  jednoznaczne  z  posiadaniem  przez  nią  wartości  gospodarczej,  wystarczy 

już,  żeby  jej  ujawnienie mogło  potencjalnie  przysporzyć  korzyści  lub  zaoszczędzić  kosztów 

konkurencji,  na  co  wyraźnie  wskazywał  Odwołujący  w  Uzasadnieniu  Hensoldt.  Ponadto,  w 

ocenie  Odwołującego,  również  w  świetle  utrwalonych  poglądów  doktryny  za  informacje 

posiadające  wartość  gospodarczą  uznaje  się  „informacje  handlowe  oraz  dotyczące  sfery 

organizacji i funkcjonowania przedsiębiorstwa, obejmujące całokształt doświadczeń i wiedzy 

przydatnych  do  prowadzenia  przedsiębiorstwa,  niezwiązane  bezpośrednio  z  wytwarzaniem 

określonych 

dóbr. 

Wartość 

gospodarczą 

mają 

również 

informacje, 

których 

rozpowszechnienie  może  zagrażać  konkurencyjnej  pozycji  wykonawcy  w  określonym 

segmencie  rynku

.  Za  tajemnicę  przedsiębiorstwa  uznać  należy  także  wszelkie  inne 

informacje,  które  w  toku  konkurencji  mogą  zachwiać  jego  pozycją  na  rynku  świadczonych 

usług,  dostaw  lub  robót  budowlanych.”  Podobnie  przedstawiciele  doktryny  przyjmują,  że 

„poza  informacjami  kwalifikowanymi  jako  techniczne,  technologiczne  czy  organizacyjne 

mogą  być  zastrzegane  tajemnicą  przedsiębiorstwa  inne  informacje,  pod  warunkiem  że 

obiektywnie  posiadają  wartość  gospodarczą,  np.  dane  dotyczące  prowadzonej  działalności 

handlowej, w tym zawa

rte przez wykonawcę z innymi przedsiębiorcami lub klientami umowy 

oraz  porozumienia,  listy  klientów,  zasady  współpracy,  stanowiące  jego  plany,  strategię 

współpracy  oraz  sposób  współpracowania  podmiotu.  Informacje  posiadają  wartość 

gospodarczą, jeżeli wpływają na wartość przedsiębiorstwa w obrocie gospodarczym lub mają 

znaczenie w działalności gospodarczej osoby uprawnionej lub osoby trzeciej”. 

W  ocenie  Odwołującego  nie  ulega  najmniejszej  wątpliwości,  że  strategie  cenowe 

przedsiębiorcy mieszczą  się w  zakresie informacji  posiadających wartość  gospodarczą. Ich 

treść, w szczególności zawarte w nich rozwiązania w sposób bezpośredni przekładają się na 

pozycję rynkową Odwołującego, pozwalając mu na maksymalizację zysków, a ich ujawnienie 

konkurentom w sposób bezpośredni pozwoliłoby im na zmodyfikowanie własnego podejścia 

rynkowego,  co  prowadziłoby  do  wzrostu  zysków,  jak  również  pozwoliłoby  skuteczniej 

konkurować z Odwołującym, tym samym wyraźnie osłabiając jego pozycję rynkową.  

Odnosząc się do bezpodstawnego zrównania przez Zamawiającego obowiązku wykazania, o 

którym  mowa  w  art.  18  ust.  3  PZP,  z  obowiązkiem  przedstawiania  w  każdym  przypadku 

stosownych  dowodów,  Odwołujący  wskazał,  że  Zamawiający  zarzucił  Odwołującemu  w 

decyzji  o  odtajnieniu,  że  „w  celu  skutecznego  zastrzeżenia  tajemnicy  przedsiębiorstwa 

winien  przedstawić  Zamawiającemu  umotywowane  stanowisko  wraz  z  udowodnieniem 

zasadności  zastrzeżenia,  tj.  przedłożyć  dowody  na  potwierdzenie  swojego  stanowiska,  nie 

ograniczając  się  jedynie  do  samego  zastrzeżenia”.  Z  powyższego  fragmentu  nasuwa  się 

konkluzja,  że  Zamawiający  zrównał  „wykazanie”,  o  którym  mowa  w  art.  18  ust.  3  PZP,  z 

„udowodnieniem”,  co  oznacza,  że  Zamawiający  przyjął,  iż  bez  przedstawienia  przez 

Hensoldt  stosownych  dowodów  nie  sposób  uczynić  zadość  wymogom  rozpatrywanej 

przesłanki zastrzeżenia tajemnicy przedsiębiorstwa. Zdaniem Odwołującego, taką konkluzję 

należy  uznać  za  całkowicie  niezgodną  z  treścią  art.  18  ust.  3  PZP  oraz  utrwaloną  linią 

orzeczniczą KIO, która wyraźnie rozróżnia ww. pojęcia i pod żadnym pozorem nie pozwala, 

jak czyni to Zamawiający, przyjmować, że brak wskazania dowodów przez wykonawcę jest 

zawsze 

i 

bezwarunkowo 

jednoznaczny 

z 

niewykazaniem 

istnienia 

tajemnicy 

przedsiębiorstwa.  Odwołujący  powołał  się  na  orzeczenie  KIO  496/18,  KIO  1132/18,  KIO 

979/20, KIO 2781/20, KIO 2322/21. 

Odnosząc  się  do  braku  przedstawienia  dowodów,  Odwołujący  wskazał,  że  Zamawiający  w 

żaden  sposób  nie  wyjaśnia,  dlaczego  jedynie  przedstawienie  dowodów  w  tym  zakresie 

potwierdzałoby  zasadność  zastrzeżenia  tajemnicy  przedsiębiorstwa.  W  ocenie 

Odwołującego  bezwzględny  wymóg  przedstawienia  dowodów  w  celu  wykazania  spełnienia 

przesłanek  z  art.  18  ust.  3  PZP  należy  uznać  za  nadmierny  i  stanowiący  wykładnię  contra 

legem.  W  konsekwencji  należy  przyjąć,  że  w  świetle  przywołanego  orzecznictwa  za 

całkowicie  wystarczające  powinno  zostać  uznane  złożenie  przez  Hensoldt  uzasadnienie 

zastrzeżenia  tajemnicy  przedsiębiorstwa.  W  zaistniałej  bowiem  sytuacji  należy  rozpatrywać 

je  w  świetle  wszystkich  okoliczności  znanych  Zamawiającemu,  a  na  które  składa  się  ww. 

specyfika  postępowań  toczonych  w  oparciu  Dyrektywę  obronną,  a  także  dotychczasowe 

działania 

podejmowane 

przez 

Odwołującego 

w 

poprzednich 

postępowaniach 

organizowanych  przez  Zamawiającego.  Tak  więc  próba  nałożenia  na  Odwołującego 

obowiązku  składania  dalszych  dowodów  stanowi  działania  nadmierne  i  nieproporcjonalne, 

wynikające z niedostatecznie wnikliwego zbadania stanu faktycznego przez Zamawiającego. 

Odwołujący powołał się na wyrok KIO 69/20. 

W  ocenie  Odwołującego,  jeśli  Zamawiającemu  zostały  więc  przedstawione  wiarygodne  i 

spójne wyjaśnienia zawarte łącznie w Uzasadnieniu Hensoldt, to oczekiwanie jakichkolwiek 

dalszych dowodów uznać należy za nieuzasadnione w świetle wymogów z art. 18 ust. 3 PZP 

oraz  przywołanego  powyżej  orzecznictwa.  Zwłaszcza  że  Zamawiający  nie  zgłaszał  do  tej 

pory  żadnych  zastrzeżeń  ani  wątpliwości  względem  identycznego  zakresu  treściowego 

uzasadnienia  Hensoldt  w  jednym  z 

poprzednich  postępowań  prowadzonych  przez 

Zamawiającego.  

Ponadto  Odwołujący  wskazał,  że  każdorazowa  ocena  skuteczności  zastrzeżenia  tajemnicy 

przedsiębiorstwa  winna  być  przeprowadzana  przez  zamawiających  ze  szczególną  uwagą 

oraz z uwzględnieniem specyfiki danego postępowania, treści zastrzeżonych informacji, jak i 

zwyczajów  przyjętych  w  danej  branży.  Zatem  po  wnikliwym  uwzględnieniu  całokształtu 

okoliczności  faktycznych  Zamawiający  powinien  był  dojść  do  wniosku  o  skutecznym 

zastrzeżeniu  Tajemnicy  Hensoldt.  Przyczyn  błędnej  konkluzji  o  konieczności  odtajnienia 

należy się więc doszukiwać w automatyzmie podejścia Zamawiającego, który z jednej strony 

nie  wziął  pod  uwagę  specyfiki  postępowań  objętych  zakresem  Dyrektywy  obronnej,  w 

których  stosowanie  zasady  jawności  powinno  odbywać  się  ze  szczególną  ostrożnością  i 

wrażliwością  na  poufny  charakter  występujących  w  nich  danych,  w  tym  również  tajemnic 

przedsiębiorstwa.  Jak  bowiem  zauważono  już  w  preambule  Dyrektywy  obronnej:  „(20) 

Zamówienia w dziedzinach obronności i bezpieczeństwa zawierają często poufne informacje, 

które na mocy przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych obowiązujących w 

danym  państwie  członkowskim  muszą  być  ze  względów  bezpieczeństwa  chronione  przed 

dostępem  ze  strony  osób  nieupoważnionych.”  Zdaniem  Odwołującego,  w  przypadku  więc 

tajemnic przedsiębiorstwa zastrzeganych w tego typu postępowaniach zamawiający, badając 

skuteczność  zastrzeżenia  odnoszącego  się  do  informacji  dotyczących  innych  postępowań 

obronnych, powinien a priori uwzględniać ich szczególny charakter, a także okoliczność, że 

co  do  zasady  dotyczą  one  newralgicznej  infrastruktury  obronnej.    W  konsekwencji  w 

przypadku dokumentów takich jak referencje — w sposób bezpośredni odnoszących się do 

postępowań  obronnych  —  nie  istnieje  obiektywna  potrzeba  szerokiego  uzasadniania 

podjęcia szczególnych środków ostrożności w celu utrzymania ich w tajemnicy. Już bowiem 

z  samej  istoty  i  charakteru  tych  postępowań,  doskonale  znanych  Zamawiającemu  jako 

podmiotowi  działającemu  w  owym  sektorze,  wynika,  że  tego  typu  informacje  są  w  sposób 

kompleksowy  chronione  zarówno  przez  zamawiających,  jak  i  wykonawców  i  nie  jest 

potrzebne przedstawianie na to jakichkolwiek dowodów. Zdaniem Odwołującego przyznał to 

de  facto  sam  Zamawiający,  który,  jak  już  zostało  wyżej  wspomniane,  w  jednym  z 

poprzednich  postępowań  uznał  za  skuteczne  uzasadnienie  zastrzeżenia  tajemnicy 

przedsiębiorstwa  przez  Odwołującego,  które  było  podobne  zarówno  co  do  treści  jak  i 

charakteru  przedmiotu  (dotyczące  wartości  zamówień  wskazanych  w  referencjach). 

Zamawiający  w  owym  postępowaniu  przyjął  więc,  że  w  zakresie  pojęcia  „tajemnica 

przedsiębiorstwa”  w  rozumieniu  art.  1  1  ust.  2  UZNK  mieszczą  się  wartości  zamówień 

wskazane  w  referencjach  przedstawianych  przez  Odwołującego.  W  szczególności  więc 

stwierdził, że strategie cenowe Odwołującego  zasługują na ochronę z uwagi na posiadanie 

przez nie wartości gospodarczej, a także że Hensoldt podejmuje względem swoich referencji 

działania  mające  na  celu  utrzymanie  ich  w  poufności.  Dowód:  zastrzeżenia  tajemnicy 

przedsiębiorstwa  HENSOLDT  w  poprzednim  postępowaniu  prowadzonym  przez 

Zamawiającego 4.7. W świetle powyższego, na szczególnie negatywną ocenę (zarówno pod 

względem pewności stosowania prawa, jak i zgodności z PZP) zasługuje niespodziewana i 

nieuzasadniona  decyzja  Zamawiającego  o  odtajnieniu  Tajemnicy  Hensoldt.  Rozumowanie 

Zamawiającego  w  tym  zakresie  należy  uznać  za  niekonsekwentne  i  mogące  skutkować 

poniesieniem szkody przez Hensoldt.  

Odwołujący  wskazał,  że  w  świetle  argumentacji  przedstawionej  powyżej,  nie  ulega 

wątpliwości, że Tajemnica Hensoldt posiada wartość gospodarczą. Natomiast na podstawie 

tylko  dotychczasowych  działań  Odwołującego,  polegających  na  skutecznym  zastrzeganiu 

analogicznych informacji jak te składające się na Tajemnice Hensoldt w toku postępowania 

nr  IU  130/X1-

68/ZO/POOiB/DOS/SS/2020,  Zamawiający  powinien  dojść  do  konkluzji,  że 

Odwołujący podejmuje konsekwentne działania mające na celu należytą ochronę Tajemnicy 

Hensoldt  przed  ujawnieniem,  ponieważ analogiczne  typy  dokumentów w  sposób  skuteczny 

chroni przed ujawnieniem w toku innych postępowań, w tym jednym przeprowadzonym przez 

Zamawiającego.  Zdaniem  Odwołującego  przedstawione  powyżej  okoliczności  (w 

szczególności  specyfika  ochrony  informacji  niejawnych  w  zamówieniach  obronnych  oraz 

dotychczasowe  skuteczne  zastrzeganie  wartości  zamówień  objętych  referencjami  przez 

Hensoldt  przed  Zamawiającym  w  toku  poprzedniego  postepowania),  które  powinny  być 

rozpatrywane  wraz  z 

Uzasadnieniem  Hensoldt  jako  całościowe  uzasadnienie  zastrzeżenia 

Tajemnicy  Hensoldt,  winny  całkowicie  wystarczyć  Zamawiającemu  do  uznania 

przedmiotowego  zastrzeżenia  za  wystarczające,  a  tym  samym  skuteczne  w  świetle  art.  18 

ust. 3 PZP w zw. z art. 11 ust. 2 UZNK.  

Odnosząc  się  do  zarzutu  zaniechanie  wezwania  wykonawcy  do  wyjaśnienia  wątpliwości 

Zamawiającego  co  do  Uzasadnienia  Hensoldt,  Odwołujący  wskazał,  że  w  przypadku 

powzięcia przez Zamawiającego wątpliwości w kwestii kompletności Uzasadnienia Hensoldt, 

mając  na  uwadze  wrażliwość  i  specyfikę  zastrzeganych  informacji  dot.  postępowań 

obronnych, powinien był on w toku badania zastrzeżeń zwrócić się do Odwołującego w trybie 

art. 223 ust. 1 

PZP o udzielenie wyjaśnień w celu rozwiania wątpliwości odnoszących się do 

przekazanego  Uzasadnienia  Hensoldt,  z

właszcza  że  to  właśnie  Zamawiający  w 

Postępowaniu  całkowicie  zmienił  swoje  dotychczasowe  podejście  do  uznawania 

sk

uteczności  zastrzegania  wartości  zamówień  wynikających  z  referencji,  zaskakując  tym 

samym Odwołującego  i nie pozwalając mu w  żaden sposób  się do  tego  nowego podejścia 

odnieść.  

W  ocenie  Odwołującego  nie  ulega  zatem  wątpliwości,  że  w  świetle  zasad  zachowania 

uczciwej  konkurencji  oraz  równego  traktowania  wykonawców  Zamawiający,  który 

niespodziewanie  przyjął  całkowicie  odmienny  sposób  rozumienia  „wykazywania” 

skuteczności zastrzegania wartości zamówień zawartych w referencjach od prezentowanego 

przez Odwołującego oraz siebie samego w poprzednim postępowaniu, powinien był chociaż 

wysłuchać Odwołującego — w trybie art. 223 ust. 1 PZP, pozwalając mu na ustosunkowanie 

się  do  swoich  wątpliwości,  zanim  podjął  daleko  idącą  i  krzywdzącą  dla  Odwołującego 

decyzję o odtajnieniu Tajemnicy Hensoldt.  

 
 
Izba ustaliła co następuje: 
 
 
Izba ustaliła, że Zamawiający prowadzi postępowanie o udzielenie zamówienia publicznego, 

którego przedmiotem jest dostawa 15 systemów radarowej kontroli rejonu lotniska (RKRL), w 

tym  8  w  zamówieniu  podstawowym  i  7  w  ramach  prawa  opcji,  wraz  z  wykonaniem 

niezbędnej  infrastruktury  (w  tym  robót  budowlanych)  związanych  z  montażem  i 

funkcjonowaniem RKRL oraz przeprowadzeniem szkoleń i dostawą niezbędnej dokumentacji 

i  pakietu  logistycznego. 

Postępowanie jest  prowadzone  na  zasadach  określonych  w  Dziale 

VI  ustawy  z  dnia 11  września 2019  r.  Prawo zamówień  publicznych  (Dz.  U.  z  2021 r.  poz. 

1129, z późn. zm. - dalej „PZP"), w trybie przetargu ograniczonego. 

Izba  ustaliła,  że  Odwołujący  złożył  wniosek  o  dopuszczenie  do  udziału  w  Postępowaniu. 

Odwołujący złożył dokumenty, których treść zastrzegł jako tajemnica przedsiębiorstwa tj.  

„Wykaz  wykonanych  dostaw  odpowiadających  wymaganiom  zawartym  w  sekcji 

Ogłoszenia 

o 

zamówieniu 

w 

postępowaniu 

nr 

IU/208/IX- 

99/ZO/PO/DOS/Z/2021 ” sporządzony w dniu 30.05.2022 r. wraz z tłumaczeniem; 

zaświadczenie z dnia 16.11.2021 r. o wywiązaniu się z dostaw w ramach umowy nr 

5001 na dostawę ATNAVICS NAVAIR wraz z tłumaczeniem; 

list referencyjny z dnia 27.04.2022 r. wraz z tłumaczeniem; 

list referencyjny z dnia 21.02.2020 r. wraz z tłumaczeniem; 

referencje z dnia 15.04.2022 r. wraz z tłumaczeniem; 

list referencyjny firmy RAYTHON SYSTEMS LIMITED wraz z tłumaczeniem. 

Odwołujący złożył również uzasadnienie zastrzeżenia powyższych informacji.  

Izba ustaliła, że Zamawiający po dokonaniu oceny złożonego przez Odwołującego „Wniosku 

o dopuszczenie do udzi

ału w postępowaniu”, poinformował go (pismo nr AU/STlot/7646/22 z 

dnia  30  czerwca  2022  r.)  o  braku  uznania  zastrzeżenia  tajemnicy  przedsiębiorstwa  w/w 

dokumentów. 

Izba zważyła co następuje: 
 
W  ocenie  Izby  zarzuty  podniesione  przez  Odwołującego  okazały  się  niezasadne.  Izba 

wskazuje  na  wstępie,  że  podstawową  zasadą  postępowania  o  udzielenie  zamówienia 

publicznego  jest  zasada  jawność  postępowania  (art.  18  ust.  1  ustawy  Pzp).  W  związku  z 

powyższym  możliwość  objęcia  określonych  informacji  tajemnicą  przedsiębiorstwa  stanowi 

wyjątek i jako taki winien być stosowany ściśle. Zasada jawności postępowania jest naczelną 

zasadą  postępowań  o  udzielenie  zamówienia  publicznego.  Wynika  ona  z  zawartego  w  art. 

Konstytucji  prawa  każdego  obywatela  do  uzyskiwania  informacji  o  działalności  organów 

władzy publicznej, zwłaszcza w sytuacji, w której organy te dysponują środkami publicznymi. 

Ograniczenie  zasady  jawności  możliwe  jest  wyłączenie  w  ściśle  określonych  sytuacjach, 

wskazanych  przez  ustawodawcę.  Z  takim  wyjątkiem  mamy  do  czynienia  w  art.  18  ust.  3 

ustawy  Pzp.  Ustawodawca  bowiem  umożliwia  wykonawcom  zastrzeżenie  informacji 

stanowiących  tajemnicę  przedsiębiorstwa,  o  ile  wykonawca  wraz  z  przekazaniem  takich 

infor

macji,  zastrzegł,  że  nie  mogą  być  one  udostępniane  oraz  wykazał,  że  zastrzeżone 

informacje stanowią tajemnicę przedsiębiorstwa. Należy podkreślić, że warunkiem sine qua 

non  d

o  uznania  określonych  informacji  jako  tajemnica  przedsiębiorstwa  jest  w  pierwszej 

kolejności  zastrzeżenie przez  wykonawcę  takich  informacji  jako  tajemnica przedsiębiorstwa 

oraz równoczesne wykazanie przez wykonawcę, iż spełniały się ustawowe przesłanki do ich 

zastrzeżenia.  Niedochowanie  takie  trybu  ochrony  informacji  i  bez  wykazania  przez 

wykonawcę przesłanek ich zastrzeżenia, skutkuje ich ujawnieniem przez zamawiającego.  

Ustawa Pzp w zakresie tajemnicy przedsiębiorstwa odsyła do UZNK. Zgodnie z art. 11 ust. 2 

UZNK, przez tajemnicę przedsiębiorstwa rozumie się informacje techniczne, technologiczne, 

organizacyjne przedsiębiorstwa lub inne informacje posiadające wartość gospodarczą, które 

jako  całość  lub  w  szczególnym  zestawieniu  i  zbiorze  ich  elementów  nie  są  powszechnie 

znane  osobom  zwykle zajmującym  się tym rodzajem  informacji  albo  nie  są łatwo  dostępne 

dla takich osób, o ile uprawniony do korzystania z informacji lub rozporządzania nimi podjął, 

przy  zachowaniu  należytej  staranności,  działania  w  celu  utrzymania  ich  w  poufności.  W 

dotychczasowym  orzecznictwie  sądowym,  na  podstawie art.  11  ust.  2 UZNK  formułuje  się 

tezę,  że  na  tajemnicę  przedsiębiorcy  składają  się  dwa  elementy:  materialny  (informacja  o 

określonej  treści,  mająca  wartość  gospodarczą)  oraz  formalny  -  wola  utajnienia  danych 

informacji.  Tajemnicę  przedsiębiorcy  stanowią  informacje  znane  jedynie  określonemu 

kręgowi  osób  i  związane  z  prowadzoną  przez  przedsiębiorcę  działalnością,  wobec  których 

podjął on wystarczające środki ochrony w celu zachowania ich w poufności. Informacja staje 

się  "tajemnicą",  kiedy  przedsiębiorca  przejawia  wolę  zachowania  jej,  jako  niedostępnej  dla 

osób  trzecich.  Oba  te  elementy  -  przesłanki  uznania  określonej  informacji  za  tajemnicę 

przedsiębiorstwa  -  mają  charakter  obiektywny.  Stwierdzenie  ich  istnienia  nie  może  się 

opierać  wyłącznie  na  przekonaniu  samego  przedsiębiorcy,  wymaga  odwołania  się 

obiektywnych kryteriów i poddania ich analizie w okoliczności faktycznych konkretnej sprawy. 

Okoliczności  te  winny  być  wykazane  przez  wykonawcę  w  treści  uzasadnienia  składanego 

zamawiającemu uzasadniającego zastrzeżone określonych informacji.  

Należy  wskazać,  że  celem  regulacji  dotyczących  możliwości  kwalifikowania  określonych 

informacji  jako  tajemnica  przedsiębiorcy  jest  niewątpliwie  ochrona  informacji,  które  mają 

wartość  gospodarczą  -  są  istotne  z  punktu  widzenia  funkcjonowania  na  wolnym  rynku  w 

kontekście konkurencyjności względem innych podmiotów, prowadzących działalność w tym 

samym  czy  podobnym  zakresie  lub  segmencie  rynku,  bądź  -  z  innego  powodu  - 

zainteresowanych  uzyskaniem  określonych  danych w  celu ich  wykorzystania w  opozycji  do 

interesu  danego  podmiotu  gospodarczego  w  ramach  dz

iałalności  rynkowej.  Jednakże 

pojęcie  tajemnicy  przedsiębiorstwa  nie  sposób  odnosić  do  prób  utajniania  wszelkich 

informacji, które mogą mieć jakąkolwiek wartość gospodarczą dla podmiotów działających na 

rynku,  w  szczególności,  gdy  nie  są  one  użyteczne  w  grze  rynkowej  dla  podmiotów 

konkurencyjnych. Stąd właśnie w judykaturze ukształtował się jednolity pogląd, że o tym czy 

coś może stanowić prawnie chronioną tajemnicę przedsiębiorstwa przesądza nie tylko jego 

wola utajnienia danej informacji (element subiekty

wny), lecz także występowanie obiektywnie 

akceptowanych  wartości,  których  ochrona  uzasadnia  objęcie  danych  informacji  tajemnicą. 

Zatem,  należy  podkreślić  jeszcze  raz,  że  tajemnica  przedsiębiorstwa,  jak  każda  tajemnica 

ustawowo  chroniona,  ma  charakter  obiek

tywny,  nie  można  jej  subiektywizować  w  oparciu 

jedynie  o  oświadczenia  osób  reprezentujących  przedsiębiorcę,  które  to  osoby  -  z  istoty 

rzeczy  - 

nie  będą  zainteresowane  ujawnianiem  jakichkolwiek  faktów  ze  sfery  prowadzonej 

działalności  gospodarczej  podmiotu,  zwłaszcza  w  kontekście  dążenia  do  uzyskania 

zamówienia  publicznego  i  ryzykiem  weryfikacji  przez  innych  wykonawców  prawidłowości 

interpretacji  wymagań  zmawiającego  zawartych  w  SWZ,  a  w  konsekwencji  dokumentów 

złożonych  w  postępowaniu.  Gdyby  przyjąć  odmienne  założenie,  to  tajemnicą 

przedsiębiorstwa  byłoby  wszystko,  co  arbitralnie  dany  przedsiębiorca  za  nią  uzna,  także  w 

drodze  czynności  kwalifikowanych  (np.  poprzez  zamieszczenie  odpowiedniej  klauzuli).

Interpretacja  dopuszczająca  możliwość  objęcia  tajemnicą  przedsiębiorcy  informacji  na 

podstawie wyłącznie subiektywnych deklaracji przedsiębiorcy musi być uznana za wadliwą. 

Przyjęcie takiego stanowiska czyniłoby bowiem fikcyjnym wynikającą z ustawy Pzp jawność 

postępowania  przetargowego,  a  w  konsekwencji  fikcyjnym  byłoby  prawo  do  rzetelnej 

weryfikacji poprawności wydatkowania środków publicznych przez zamawiających. 

W  analizowanym  stanie  faktycznym

,  Izba  uznała,  że  wykonawca  Hensoldt  nie  wykazał  w 

uzasadnieniu  złożonym  Zamawiającemu  przesłanek  koniecznych  do  zastrzeżenia  jako 

informacji  stanowiących  tajemnicę  przedsiębiorstwa  następujących  dokumentów:  Wykazu 

wykonanych dostaw odpowiadających wymaganiom zawartym w sekcji 111.2.3 Ogłoszenia o 

zamówieniu  w  postępowaniu  nr  IU/208/IX-  99/ZO/PO/DOS/Z/2021”  sporządzonego  w  dniu 

.05.2022 r. wraz z tłumaczeniem, zaświadczenia z dnia 16.11.2021 r. o wywiązaniu się z 

dostaw  w  ramach  umowy  nr  5001  na  dostawę  ATNAVICS  NAVAIR  wraz  z  tłumaczeniem, 

listu  referencyjnego  z  dnia  27

.04.2022  r.  wraz  z  tłumaczeniem,  listu  referencyjnego  z  dnia 

.02.2020  r.  wraz  z  tłumaczeniem,  referencji  z  dnia  15.04.2022  r.  wraz  z  tłumaczeniem, 

listu referencyjnego 

firmy RAYTHON SYSTEMS LIMITED wraz z tłumaczeniem. Odwołujący, 

zdaniem Izby, w złożonym uzasadnieniu z dnia 13 czerwca 2022 r. (dalej „Uzasadnienie”) nie 

wykazał przesłanek zasadności zastrzeżenia, o których mówi ustawodawca w art. 11 ust. 2 

UZNK.  

Po  pierwsze,  Izba  wskazuje,  że  Uzasadnienie  jest  lakoniczna  i  poza  przywołaniem 

ustawowych 

przesłanek  podlegających  analizie  w  kontekście  weryfikacji  zasadności 

zastrzeżenia  informacji,  brak  w  nim  merytorycznej  argumentacji  wykonawcy  co  podstaw 

uznania,  iż  zastrzeżone  dokumenty  zasługują  na  ochronę.  Odwołujący  de  facto  nie  odnosi 

się do zastrzeżonych informacji w treści uzasadnienia, ale powołuje się na ogólną definicję 

informacji  stanowiących  tajemnicę  przedsiębiorstwa,  oświadczając,  iż  zostały  spełnione 

przesłanki do ich ochrony.  

Po drugie, z Uzasadnienia wy

nika, że za informacje stanowiącą tajemnicę przedsiębiorstwa 

wykonawca  uznaje  wyłącznie  „łączną  wartość  kontraktu  w  ramach  poprzedniego  projektu”. 

Izba  zauważa,  że  wykonawca  zastrzegł  w  całości  dokumenty  wskazane  powyżej,  nie  zaś 

kwoty kontraktu. 

Po trzec

ie, Izba wskazuje, że w Uzasadnieniu brak jest konkretyzacji ustawowych przesłanek 

ochrony 

zastrzeżonych  dokumentów.  Za  taką  konkretyzację  nie  sposób  uznać  ogólnego 

stwierdzenia  wykonawcy,  że  ujawnienie  informacji  pozwoli  na  poznanie  strategii  cenowej 

wykonawcy.  Izba 

zgadza  się  z  poglądem  Odwołującego,  że  strategia  cenowa  mieści  się  w 

zakresie  informacji  posiadających  wartość  gospodarczą,  jednak  w  niniejszej  sprawie 

Odwołujący nie dokonał zastrzeżenia jako tajemnicy przedsiębiorstwa cen, ale informacje z 

ni

mi  związane  w  całości.  Ponadto,  zdaniem  Izby  zastrzeżone  dokumenty  nie  stanowią  o 

strategii  cenowej  wykonawcy,  a  w  ich  treści  Izba  nie  odnalazła  żadnego  opis  strategii 

cenowej.  Strategia  oznacza  przyjęcie  pewnych  założeń,  polityki  wyceny  określonych 

zamówień,  przyjęcie  pewnego  sposobu  postępowania  na  danym  rynku  w  celu  zdobywania 

zamówień,  zidentyfikowanie  współczynnikach  rynkowych,  które  determinują  powodzenie 

danej  strategii,  wskazanie sposobu implementacji  strategii  w  przedsiębiorstwie wykonawcy. 

Na  próżno  szukać  opisu  takich  czynników  w  zastrzeżonych  dokumentach.  Stanowią  one 

wyłącznie  wycenę  konkretnego  zamówienia  i  ocenę  sposobu  jego  realizacji  w  kategoriach 

poprawności  i  prawidłowości.  Zdaniem  Izby,  wykonawca  w  żadne  sposób  nie  wykazał 

wartości  gospodarczej  zastrzeżonych  informacji/dokumentów.  A  tym  bardziej  nie  uzasadnił 

nawet  w  j

aki  sposób  ich  ujawnienie  przez  Zamawiającego  wpłynie  negatywnie  na  pozycję 

rynkową  wykonawcy.  Jak  Izba  wielokrotnie  wskazywała,  nie  sposób  upatrywać  wartości 

gospodarczej  w  obawie  utraty  zamówienia  przez  wykonawcę  na  skutek  weryfikacji 

odtajnionych  dokume

ntów  przez  innych  wykonawców.  Wartość  gospodarcza  ma  wymiar 

obiektywny, nie zaś subiektywny, na co wskakuje stanowisko Odwołującego.  

Po  czwarte,  Odwołujący  w  żaden  sposób  nie skonkretyzował  w  jakich  sposób  zastrzeżone 

informacje  podlegają  ochronie  w  jego  przedsiębiorstwie.  Zawarte  w  Uzasadnieniu 

jednozdaniowe  stwierdzenie,  że  „podjęto  odpowiednie  kroki  w  celu  zachowanie  ich  w 

tajemnicy” nie stanowi wykazania podjęcia takich kroków przez wykonawcę.  

Odnosząc  się  do  argumentacji  Odwołującego  dotyczącej  pojęcia  „wykazania”,  Izba 

wskazuje, że pojęcie to zastosowane przez ustawodawcę w art. 18 ust. 3 ustawy Pzp należy 

zawsze  odnosić  do  okoliczności  faktycznych  konkretnej  sprawy.  Wykazanie  oznacza 

podjęcie przez wykonawcę czynności jakich można oczekiwać od profesjonalisty w zakresie 

ochrony określonego rodzaju informacji czy ich zestawienia w przedsiębiorstwie wykonawcy. 

Jest oczywistym dla Izby, że nie wszystkie twierdzenia wykonawcy mogą być wykazane za 

pomocą    obiektywnych  dowodów.  Ale  jest  również  oczywistym  dla  Izby,  że  szereg 

okoliczności  uzasadniający  zastrzeżenie  określonych  informacji  może  być  wykazanych 

poprzez  złożenie  dowodów.  I  tak  odnosząc  się  do  okoliczności  faktycznych  sprawy, 

wykazanie,  że  zastrzeżone  przez  Odwołującego  dokumenty  stanowią  tajemnicę 

przedsiębiorstwa  winno  być  w  pierwszej  kolejności  właściwe  uzasadnione  w  piśmie  do 

Zamawiającego.  Z  Uzasadnienia  winno  jasno  i  precyzyjnie  wynikać  co  i  dlaczego  jest 

zastrzeżone  i  w  jaki  sposób  chronione  przez  wykonawcę.  Tymczasem,  Odwołujący  po 

pierws

ze zastrzega w całości sporne dokumenty. Po drugie, w Uzasadnianiu odnosi się do 

określonych  informacji  zawartych  w  zastrzeżonych  dokumentach.  Już  w  tym  zakresie 

stanowisko  wykonawcy  jest  niekonsekwentne. 

Odwołujący  w  sposób  nieprecyzyjny, 

niedokładny  identyfikuje  zakres  chronionych  informacji  i  już  ta  okoliczność  uzasadniała 

uznanie przez Zamawiającego, że wykonawca w sposób nienależyty uzasadniał zasadność 

zastrzeżonych dokumentów.  

Ponadto,  Izba  wskazuje,  że  wykazanie  przez  wykonawcę  podjętych  środków  służących 

ochronie  zastrzeżonych  dokumentów  może  być  uprawdopodobnione  obiektywnymi 

dowodami.  W  tym  zakresie,  wykonawca  może  złożyć kopię  umów,  z  których  wynika  zakaz 

ujawnienia informacji związanych z wynagrodzeniem, może przestawić listę osób które mają 

dostęp  do  zastrzeżonych  informacji  i  ich  zobowiązania  do  ich  nieujawnienia.  Tymczasem 

Odwołujący,  nie tylko  nie  złożył  żadnych  dowodów,  ale  nawet  nie  opisał  owych  rzekomych 

kroków jakie podjął w celu ochrony zastrzeżonych informacji/dokumentów.  

Odnosząc  się  do  czynności  Zamawiającego  w  innych  postępowaniach,  Izba  podkreśla,  że 

analizie  i  ocenie  ze  strony  Izby  są  czynności  Zamawiającego  w  tym  konkretnym 

postępowaniu  oraz  wyjaśnienia  wykonawcy  złożone  Zamawiającego  w  tym  postępowaniu. 

Stosowanie  jakiegokolwiek  analogii  wymagało  do  chociażby  wykazania  podobnych 

okoliczności  faktycznych  obu  spraw,  w tym  co  do przedmiotu  zamówienia. W  przywołanym 

zaś  przez  Odwołującego  postępowaniu  już  sam  przedmiot  zamówienia  jest  inny  niż  w 

analizowanej  sprawie. 

Jak  wskazał  również  Zamawiający  w  postępowaniu  o  udzielenie 

zamówienia  publicznego  z  2020  r.  Odwołujący  zastrzegł  jedynie  wartość  brutto  dostawy. 

Powszechna  zatem  i  dostępna  jest  informacja  na  rzecz  jakich  podmiotów  Odwołujący 

zrealizował  dostawy  oraz  w  jakiej  dacie.  Wykonawca  także  przedstawił  referencje  od  tych 

podmiotów  wraz  z  tłumaczeniami,  zastrzegając  jedynie  kwoty.  Odwołujący  w  niniejszym 

postępowaniu prezentuje odmienne stanowisko twierdząc, że takie informacje (referencje) są 

kompleksowo chronione. 

Ponadto, jeśli Odwołujący uważał, że jakieś inne dokumenty który 

składał  Zamawiającemu  w  innych  postępowaniach  miały  zostać  uwzględnione  przez 

Zamawiającego  przy  ocenie  zasadności  zastrzeżenia  informacji  w  tym  postępowaniu 

przetargowym,  to  taką  okoliczność  winien  wskazać  w  treści  Uzasadnienia,  czego  w  żaden 

sposób nie uczynił.  

Izba  zauważa,  że  Zamawiający  nie  ma  obowiązku  uwzględniania  informacji  dotyczących 

postępowań obronnych a priori jako tajemnica przedsiębiorstwa. Taki sposób postępowania 

sugeruje  Odwołujący  w  treści  odwołania.  Zgodnie  z  wolą  ustawodawcy,  to  po  stronie 

wykonawcy  leży  obowiązek  spełnienia  przesłanek  określonych  w  art.  18  ust.  3  PZP,  aby 

skutecznie  zast

rzec  tajemnicę  przedsiębiorstwa.  Ustawodawca  w  żaden  sposób  nie 

różnicuje  w  tym  zakresie  postępowań  prowadzonych  w  oparciu  o  dyrektywę  obronną  czy 

klasyczną.   

Zdaniem  Izby,  niezasadny  również  uznać  należy  zarzut  naruszenia  przez  Zamawiającego 

art.  art.  223  ust.  1  w  zw

.  18  ust.  1  ustawy  Pzp.  Przywołany  przepis  prawny  uprawnia 

Zamawiającego do wzywania wykonawców do złożenia wyjaśnień dotyczących m.in. innych 

składanych dokumentów lub oświadczeń.   

Zdaniem Izby w okol

icznościach analizowanej sprawy, wezwanie Odwołującego do złożenia 

wyjaśnień  dotyczących  Uzasadnienia  wiązałoby  się  z  koniecznością  złożenia  przez 

wykonawcę nowego uzasadnienia, co Izba uważa za niedopuszczalne i naruszające zasadę 

równego traktowania wykonawców. Przepis art. 223 ust. 1 nie może służyć wykonawcom do 

sanowania uchybień i braku należytej staranności na poszczególnych etapach postępowania 

przetargowego.  Obowiązkiem  wykonawcy  wskazanym  przez  ustawodawcę  w  art.  18  ust.  3 

ustawy  Pzp  jest  wykazanie 

zasadności  zastrzeżenia  dokumentów/informacji.  Obowiązkiem 

wykonawcy  jest  w  pierwszej  kolejności  sporządzenie  wyczerpującego  uzasadnienia, 

popartego  dowodami,  a 

jeśli  takich  dowodów  wykonawca  nie  może  złożyć,  wyjaśnienia 

takich  okoliczności.  Zdaniem  Izby  Odwołujący  uchybił  pierwotnemu  obowiązkowi 

wskazanemu w art. 18 ust. 3 ustawy Pzp. Złożone przez niego Uzasadnienie nie może być 

uznane  za  wystarczające.  Jest  nie  tylko  niespójne  co  do  zakresu  informacji  objętych 

tajemnicą  przedsiębiorstwa,  ale  również  nie  zostało  poparte  żadnymi  dowodami 

potwierdzającymi  chociażby  podjęcie  kroków  służących  ochronie  zastrzeżonych  informacji. 

W konsekwencji, Izba uznała zarzut za niezasadny.  

Mając na uwadze powyższe, Izba orzekła jak w sentencji.  

O  kosztach 

postępowania  orzeczono  na  podstawie  art.  557  oraz  art.  574  ustawy  z  11 

września 2019 r. Prawo zamówień publicznych oraz w oparciu o przepisy § 5 pkt 1 oraz § 8 

ust.  2  pkt  1 

rozporządzenia  Prezesa  Rady  Ministrów  z  dnia  31  grudnia  2020  r.  w  sprawie 

szczegółowych  rodzajów  kosztów  postępowania  odwoławczego,  ich  rozliczania  oraz 

wysokości i sposobu pobierania wpisu od odwołania (Dz. U. poz. 2437).  

Przewodniczący:      ………………………….