KIO 1685/22 WYROK dnia 21 lipca 2022 r.

Sygn. akt KIO 1685/22 

WYROK 

z dnia 21 lipca 2022 r. 

Krajowa Izba Odwoławcza  -   w składzie: 

Przewodniczący: 

Marzena Teresa Ordysińska 

Irmina Pawlik 

Michał Pawłowski 

Protokolant:   

Aldona Karpińska 

po  rozpoznaniu  na rozprawie  w  dniu  18  lipca  2022  r.  w War

szawie odwołania wniesionego 

do 

Prezesa  Krajowej  Izby  Odwoławczej  w  dniu  24  czerwca  2022  r.  przez  wykonawcę 

Multiconsult  Polska  spółka  z  ograniczoną  odpowiedzialnością  w  Warszawie 

w 

postępowaniu  prowadzonym  przez  PKP  Polskie  Linie  Kolejowe  spółka  akcyjna 

w Warszawie  

orzeka: 

uwzględnia  odwołanie  i  nakazuje  PKP  Polskie  Linie  Kolejowe  spółka  akcyjna 

w Warszawie 

unieważnienie czynności unieważnienia postępowania. 

kosztami  postępowania  obciąża  PKP  Polskie  Linie  Kolejowe  spółka  akcyjna 

w Warszawie, i: 

2.1  zalicza  w 

poczet  kosztów  postępowania  odwoławczego  kwotę  15  000  zł  00  gr 

(słownie:  piętnaście  tysięcy  złotych  zero  groszy),  uiszczoną  przez  wykonawcę 

Multiconsult Polska spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w Warszawie, 

tytułem wpisu od odwołania; 

zasądza od PKP Polskie Linie Kolejowe spółka akcyjna w Warszawie na rzecz 

wykonawcy 

Multiconsult  Polska  spółka  z  ograniczoną  odpowiedzialnością 

w Warszawie 

kwotę  3  600  zł  00  gr  (słownie:  trzy  tysiące  sześćset  złotych  zero 

groszy) stanowiącą uzasadnione koszty strony poniesione z tytułu wynagrodzenia 

pełnomocnika. 

Stosownie do art. 579 ust. 1 oraz art. 580 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 

11 września 2019 r. 

Prawo  zamówień  publicznych  (t.j.  Dz.  U.  z  2021  r.  poz.  1129  ze  zm.)  na  niniejszy  wyrok  – 

w terminie  14  dni  od  dnia  jego  d

oręczenia  -  przysługuje skarga  za  pośrednictwem  Prezesa 

Krajowej Izby Odwoławczej do Sądu Okręgowego w Warszawie. 

Przewodniczący:   ………………………………………. 

………………………………………. 

………………………………………. 

Sygn. akt KIO 1685/22 

U z a s a d n i e n i e 

I.  PKP  Polskie  Lini

e  Kolejowe  spółka  akcyjna  w Warszawie  (dalej:  Zamawiający),  prowadzi 

postępowanie  o udzielenie  zamówienia  publicznego,  którego  przedmiotem  jest  „Pełnienie 

nadzoru  nad  opracowaniem  dokumentacji  projektowej  i robotami  budowlanymi  w  ramach 

projektu 

POIiŚ  5.1.-14  pn.  „Prace  na  linii  kolejowej  C-E  65  na  odc.  Chorzów  Batory  – 

Tarnowskie  Góry  –  Karsznice  –  Inowrocław  –  Bydgoszcz  –  Maksymilianowo,  dla  zadań 

inwestycyjnych:  a) LOT  C  -  Prace  na  liniach  kolejowych  nr  131,  686,  687,  704  na  odcinku 

Kalina (km 66,800) 

– Rusiec Łódzki (km 137,500), b) LOT D - Prace na liniach kolejowych nr 

131,  542,  739  na  odcinku  Rusiec  Łódzki  (km  137,500)  –  Zduńska  Wola  Karsznice  (km 

170,212)”.  

Ogłoszenie  o  zamówieniu  opublikowano  w  Dzienniku  Urzędowym  Unii  Europejskiej 

pod numerem 2018/S 023-049623 w dniu 2 lutego 2018 r.  

W  dniu  1  lipca 

2022  r.  w  tymże  postępowaniu,  przez  wykonawców  wspólnie 

ubiegających się o udzielenie zamówienia Rector spółka z ograniczoną odpowiedzialnością 

w  Warszawie  i Polski  Asfalt  Prod

ukt  spółka  z ograniczoną  odpowiedzialnością  w  Ostrołęce 

(dalej: 

Odwołujący), zostało wniesione odwołanie. 

Ponieważ  postępowanie  o  udzielenie  zamówienia  zostało  przez  Zamawiającego 

wszczęte przed dniem 1 stycznia 2021 r., do postępowania, zgodnie z art. 90 ustawy z dnia 

z 

dnia 11 września 2019 r. (Dz.U. z 2019 r. poz. 2020) ‒ Przepisy wprowadzające ustawę ‒ 

P

rawo zamówień publicznych, stosuje się przepisy ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo 

zamówień  publicznych  (Dz.  U.  z 2018  r.  poz.  1986  ze  zm.;  dalej:  PZP2004).  Z  kolei  do 

postępowania odwoławczego stosuje się przepisy ustawy z dnia 11 września 2019 r. - Prawo 

zamówień publicznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1129 ze zm.; dalej:  PZP2019), stosownie art. 

92 ust. 2 ustawy z dnia 

z dnia 11 września 2019 r. (Dz.U. z 2019 r. poz. 2020). 

W 

odwołaniu Odwołujący zarzucał Zamawiającemu naruszenie przepisu art. 93 ust. 1 

pkt  7 

w  związku  z  art.  146  ust.  6  oraz  w  związku  z  art.  7  ust.  1  PZP2004  –  poprzez 

unieważnienie  postępowania,  pomimo  że  nie  jest  ono  obarczone  niemożliwą  do  usunięcia 

wadą  uniemożliwiającą  zawarcie  niepodlegającej  unieważnieniu  umowy  w  sprawie 

zamówienia publicznego, co wynika, zdaniem Odwołującego, wprost z uchwały Krajowej Izby 

Odwoławczej  z dnia  14 marca  2022  roku,  sygn.  akt  KIO/KU  11/22.  Odwołujący 

argumentował,  że  po  przeprowadzeniu  przez  Prezesa  Urzędu  Zamówień  Publicznych 

kontroli, 

w  wyniku  której  stwierdzono  naruszenia  przepisów  PZP2004,  Zamawiający  złożył 

zastrzeżenia,  w  związku  z czym  Krajowa  Izba  Odwoławcza  wydała  uchwałę  sygn.  akt 

KIO/KU  11/22.  W  uchwale  Izba  w sentencji 

potwierdziła,  że  naruszenia  w  postępowaniu 

wystąpiły,  jednak  w  uzasadnieniu  wskazano,  że  naruszenia  te  nie  mają  wpływu  na  wynik 

postępowania. Zamawiający mimo to postępowanie unieważnił.  

W  konsekwencji  tak  podniesiony

ch  zarzutów,  Odwołujący  wnosił  o  nakazanie 

Zamawiającemu unieważnienia czynności unieważnienia postępowania. 

Zamawiający  w  odpowiedzi  na  odwołanie  i  na  rozprawie  wnosił  o  oddalenie 

odwołania. 

Wyjaśniał, że w zakresie stwierdzonego w kontroli Prezesa UZP naruszenia art. 12a ust. 2 

w zw. z  art.  7  ust.  1  PZP2004 

zaleceniem  Prezesa  Urzędu  Zamówień  Publicznych  było 

unieważnienie postępowania na podstawie art. 93 ust. 1 pkt 7 PZP2004, jako obarczonego 

niemożliwą  do  usunięcia  wadą  uniemożliwiającą  zawarcie  niepodlegającej  unieważnieniu 

umowy  w  sprawie  zamówienia  publicznego.  Od  wyniku  kontroli  Zamawiający  wniósł 

zastrzeżenia, których jednak Izba nie uwzględniła, a Prezes UZP nie zmienił swoich zaleceń.  

Zamawiający  skierował  do  Prezesa  UZP  wniosek  o  rewizję  ostatecznych  wyników 

kontroli  uprzedniej  oraz  do  Krajowej  Izby  Odwoławczej  wniosek  o  sprostowanie  uchwały. 

Ponieważ  wniosek  o  sprostowanie  uchwały  został  odrzucony,  a  Prezes  UZP  nie  dokonał 

rewizji wyników kontroli, Zamawiający uznał, że zmuszony jest unieważnić postępowanie na 

podstawie  art.  93  ust.  1  pkt  7  PZP2004

,  co  ostatecznie  zrobił  w  dniu  14  czerwca  2022  r., 

przyjmując  że  postępowanie  przetargowe  obarczone  jest  niemożliwą  do  usunięcia  wadą 

uniemożliwiającą  zawarcie  niepodlegającej  unieważnieniu  umowy  w  sprawie  zamówienia 

publicznego.  

II. 

Ustaleń okoliczności, stanowiących podstawę rozstrzygnięcia, Izba dokonała na podstawie 

kopii  dokumentacji  postępowania  o  udzielenie  zamówienia  publicznego,  przekazanej  przez 

Zamawiającego  do  akt  sprawy.  Ponadto  Izba  dopuściła  dowód  z  dokumentacji  sprawy  o 

sygn. akt KIO/KU 11/22 

jako dowód z urzędu. 

Krajowa Izba Odwoławcza ustaliła co następuje: 

W 

postępowaniu o udzielnie zamówienia, prowadzonym przez Zamawiającego oferta 

Odwołującego  została  uznana  za  najkorzystniejszą  w  dniu  11  października  2021  r. 

(w konsekwencji  czego 

Odwołujący ma interes we wniesieniu odwołania, w którym podnosi 

zarzut 

kwestionujący  zasadność  unieważnienia  postępowania,  ponieważ  unieważnienie 

postępowania uniemożliwia Odwołującemu uzyskanie zamówienia). 

Prezes  Urzędu  Zamówień  Publicznych  przeprowadził  kontrolę  uprzednią 

postępowania  o udzielenie  zamówienia,  w  którym  wniesiono  niniejsze  odwołanie.  W 

informacji o wyniku kontroli uprzedniej z dnia 11 lutego 2022 r. Prezes UZP 

stwierdził m. in. 

naruszenie art. 12a ust. 2 w zw. z art. 7 ust. 1 PZP2004 (

poprzez brak przedłużenia terminu 

składania ofert w następstwie dokonania istotnej zmiany treści ogłoszenia o zamówieniu). 

W  konsekwencji  stwierdzonego  naruszenia  Prezes  Urz

ędu  Zamówień  Publicznych 

wydał  zalecenie  unieważnienia  postępowania  na  podstawie  art.  93  ust.  1  pkt  7  PZP2004, 

jako obarczonego niemożliwą do usunięcia wadą uniemożliwiającą zawarcie niepodlegającej 

unieważnieniu umowy w sprawie zamówienia publicznego. 

Nas

tępnie  Zamawiający  złożył  zastrzeżenia  do  wyników  kontroli  Prezesa  UZP,  w 

których wnosił o uchylenie zalecenia unieważnienia postępowania na podst. art. 93 ust. 1 pkt 

7 PZP2004 

argumentując, że zmiany wprowadzone przez Zamawiającego w specyfikacji nie 

ogra

niczyły dostępu do uzyskania i realizacji zamówienia przez potencjalnych wykonawców 

będących  w stanie  prawidłowo  wykonać  zamówienie,  ponieważ  polegały  na  złagodzeniu 

szeroko  rozumianych  wymogów  Zamawiającego  postawionych  w  postępowaniu.  W  swojej 

argumentac

ji  Zamawiający  przyjął,  że  złagodzenie  warunków  przetargowych  mogło 

ewentualnie  doprowadzić  do  potencjalnego  zwiększenia  konkurencji  wśród  wykonawców  i 

dopuszczenia do udziału większej liczby wykonawców. 

Prezes  UZP 

nie  uwzględnił  zastrzeżeń  Zamawiającego  i  przekazał  je  do 

zaopiniowania prz

ez Krajową Izbę Odwoławczą. 

W  dniu  14  marca  2022  r.  Krajowa  Izba  Odwoławcza  wydała  uchwałę  w  sprawie  o 

sygn.  akt  KIO/KU  11/22,  w  której  wyraziła  opinię  co  do  zastrzeżeń  Zamawiającego.  W 

sentencji u

chwały, Izba wskazała, że „zastrzeżenia zamawiającego z dnia 18 lutego 2022 r. 

do informacji o wyniku kontroli uprzedniej Prezesa Urzędu Zamówień Publicznych z dnia 11 

lutego  2022  r.  nie  zasługują  na  uwzględnienie”.  Przy  czym  w  uzasadnieniu  wskazano,  że 

„Jednocześnie  jednak  Izba  nie  podzieliła  argumentacji  Prezesa  Urzędu  co  do  wpływu  lub 

możliwości wpływu stwierdzonego naruszenia na wynik postępowania.” (strona 17 uchwały). 

W 

dalszej  części  uzasadnienia,  Izba  rozważała  skutki  stwierdzonego  naruszenia 

i stanowisko Prezesa UZP w tej 

sprawie. Izba zauważyła, że „W odpowiedzi na zastrzeżenia 

Prezes UZP 

odnosząc się do skutków naruszenia ograniczył się do stwierdzenia, że z uwagi 

iż, po upływie terminu składania ofert, zamawiający nie jest uprawniony do konwalidowania 

zaniech

anej  czynności,  a  zatem  wada  postępowania  ma  charakter  nieodwracalny, 

zamawiający winien unieważnić przedmiotowe postępowanie na podstawie art. 93 ust. 1 pkt 

7  ustawy  Pzp. 

Jak  wynikało  z  powyższego,  organ  kontrolujący  uzasadnił  zalecenie 

u

nieważnienia postępowania na podstawie art. 93 ust. 1 pkt 7 w zw. z art. 146 ust. 6 ustawy 

Pzp  z  2004  r. 

jedynie  tym,  że  na  obecnym  etapie  postępowania  czynność  zamawiającego 

jest  już  nieodwracalna.  W  myśl  art.  93  ust.  1  pkt  7  ustawy  Pzp  z  2004  r.,  zamawiający 

unieważnia  postępowanie  o  udzielenie  zamówienia,  jeżeli  postępowanie  obarczone  jest 

niemożliwą  do  usunięcia  wadą  uniemożliwiającą  zawarcie  niepodlegającej  unieważnieniu 

umowy w sprawie zamówienia publicznego. Jak wynika z powołanego przepisu, przesłanką 

unieważnienia  postępowania  z  art.  93  ust.1  pkt  7  ustawy  Pzp  z  2004  r.  jest  nie  tylko 

niemożność usunięcia wady, ale także to, aby wada uniemożliwiała zawarcie niepodlegającej 

unieważnieniu  umowy.  Przesłanki  unieważnienia  umowy  zostały  przez  ustawodawcę 

opisane w art. 146 ust. 1 i ust. 6 ustawy Pzp z 2004 r

. Żadna z przesłanek z art. 146 ust. 1 

ustawy  Pzp  z  2004  r. 

nie  miała  miejsca  w  analizowanej  sprawie.  Zgodnie  natomiast  z  art. 

146  ust.  6  ustawy  Pzp  z  2004  r., 

umowa  może  podlegać  unieważnieniu  w  przypadku 

dokonania  przez  zamawiającego  czynności  lub  zaniechania  dokonania  czynności  z 

naruszeniem  przepisu  ustawy,  które  miało  lub  mogło  mieć  wpływ  na  wynik  postępowania” 

Zatem  Izba 

uznała,  że  skoro  nie  ziściły  się  przesłanki  prowadzące  do  unieważnienia 

przyszłej  umowy,  to  brak  podstaw  do  unieważnienia  postępowania  w  związku  ze 

stwierdzonymi naruszeniami. 

Dalej, 

„Izba  stwierdziła,  że  organ  kontrolujący  nie  wykazał  wpływu  lub  możliwości 

wpływu zarzucanego naruszenia na wynik postepowania o udzielenie zamówienia, o których 

mowa w art. 146 ust. 6 ustawy Pzp z 2004 r. 

Po  pierwsze,  w  analizowanej  sprawie  na 

uwagę  zasługiwał  kluczowy  fakt,  że  mimo 

nieprzedłużenia  terminu  składania  ofert  zamawiający  zapewnił  wykonawcom  na 

wprowadzenie zmian w ofer

tach więcej niż minimalne 15 dni, o których mowa w art. 12a ust. 

2 pkt 1 ustawy Pzp z 2004 r. Zmiana 

ogłoszenia i SIWZ miała miejsce 20 września 2019 r., 

zaś termin składania ofert upływał 31 października 2019 r. Organ kontrolujący nie wskazał, o 

jaki czas jego zdaniem nale

żałoby wydłużyć termin składania ofert w sytuacji, gdy minimalny 

termin z art. 12a ust. 2 pkt 1 ustawy Pzp z 2004 r.

, mimo nieprzedłużenia, był zachowany. W 

braku  argumentacji  przeciwnej 

należało  uznać,  że  zdaniem  samego  Prezesa  UZP 

wysta

rczającym, dla wypełnienia dyspozycji art. 12a ust. 2 pkt 1 ustawy Pzp z 2004 r., byłoby 

przedłużenie terminu o jeden dzień.  

Po  drugie,  Prezes  UZP  nie

prawidłowo  ocenił  dalsze  okoliczności  faktyczne  tej 

sprawy.  Za  takie  specyficzne 

okoliczności  faktyczne  towarzyszące  sprawie  należało  uznać 

charakter  zmian  polegaj

ących  na  rozszerzeniu,  a  nie  na  ograniczeniu  konkurencyjności 

postępowania.  Na  uwagę  zasługiwał  także  brak  wniosków  wykonawców  o  wydłużenie 

terminu 

składania ofert, brak odwołań do Izby w tym zakresie, znaczna liczba złożonych ofert 

pochodzących od większości wykonawców, którzy wyrażali zainteresowanie postępowaniem 

prz

ed  terminem  składania  ofert,  a  także  fakt,  że  liczba  uzyskanych  ofert  nie  odbiegała  od 

średniej w analogicznych postępowaniach prowadzonych przez zamawiającego.  

Zdaniem  Izby  wszystkie  rozpatrywane 

łącznie  okoliczności  faktyczne  tej  konkretnej 

sprawy  nie  wskaz

ywały  na  to,  aby  zaistniałe  naruszenie  mogło  lub  miało  wpływ  na  wynik 

postępowania,  a  przynajmniej  Prezes  UZP  nie  sprostał  konieczności  wykazania  takiego 

ch

oćby potencjalnego wpływu. Prezes UZP w tym zakresie ograniczył się do przedstawienia 

ogólnych  i abstrakcyjnych  rozważań  o  uniemożliwieniu  udziału  w  postępowaniu 

wykonawc

ów, którzy nie spełniali pierwotnych wymogów postępowania i którzy gotowi byliby 

złożyć  ofertę,  gdyby  taki  termin  został  wydłużony.  Izba  wzięła  pod  uwagę,  że  powyższa 

argumentacja  orga

nu  kontrolującego  nie  została  uprawdopodobniona.  Izba  stwierdziła,  że 

„możliwość wpływu na wynik postępowania”, o której mowa w art. 146 ust. 6 w zw. z art. 93 

ust.  1  pkt  7  ustawy  Pzp  z 2004  r., 

nie  powinna  być  oceniana  abstrakcyjnie,  ale  z 

uwzględnieniem okoliczności faktycznych danej sprawy.  

J

ednocześnie  Izba  podkreśla,  że  organ  kontrolujący  niezasadnie  zdawał  się 

utożsamiać istotność zmiany w rozumieniu art. 12a ust. 2 ustawy Pzp z 2004 r. z wpływem 

lub 

możliwością wpływu naruszenia na wynik postępowania, o której mowa w art. 146 ust. 6 

w zw. z art. 93 ust. 1 pkt 7 ustawy Pzp z 2004 r. 

Istotność zmiany warunków zamówienia, o 

której mowa w art. 12a ust. 2 ustawy Pzp z 2004 r., stanowi jedynie przesłankę obowiązku 

pr

zedłużenia terminu składania ofert. Natomiast wpływ na wynik postępowania należy badać 

w odniesieniu 

do naruszenia takiego obowiązku. Tego wpływu lub możliwości wpływu organ 

kontrol

ujący nie zdołał uprawdopodobnić.  

Niezal

eżnie  od  powyższego  Izba  stwierdziła,  że  Prezes  Urzędu  w  odpowiedzi  na 

zastrzeżenia  nie  zdołał  wyjaśnić  dlaczego  odstąpił  w  analizowanej  sprawie  od  ocen 

prawnych  przedstawianych  przez  siebie  na  tle  analogi

cznych  stanów  faktycznych  podczas 

kontroli  uprzedni

ej  w  ramach  postępowania  o  udzielenie  zamówienia  publicznego  w  trybie 

przetargu  nieograniczoneg

o  na  „Opracowanie  dokumentacji  projektowej  wraz  z  pełnieniem 

nadzoru autorskiego w ramach projektu POIiŚ 5.1-14 pn.: „Prace na linii kolejowej C-E 65 na 

odc.  Cho

rzów  Batory  –  Tarnowskie  Góry  –  Karsznice  Inowrocław  –  Bydgoszcz  – 

Maksymilianowo”  dla  zadania  pn.  LOT  B  –  Prace  na  linii  kolejowej  131  na  odcinku  Nakło 

Śląskie  (km  29,000)  –  Kalina  (km  66,800)  oraz  na  zaprojektowanie  podstacji  trakcyjnych  i 

infrastruktury  kolejowej  na  linii  kolejowej  nr  1

31  i  144”  jak  również  w  postępowaniach 

kontrolnych, o 

których mowa w: 1) w uchwale KIO z dnia 13 kwietnia 2018 r., sygn. KIO/KD 

11/18, 2) w uchwale KIO z dnia 11 czerwca 2018 r., sygn. KIO/KD 22/18. 

Mając  na  uwadze  powyższe  Izba  stwierdziła,  że  zastrzeżenia  zamawiającego  do 

informacji  o wyniku  kontroli  nie  za

sługiwały  na  uwzględnienie.  Jednocześnie  Izba  nie 

podzieliła argumentacji Prezesa Urzędu co do wpływu lub możliwości wpływu stwierdzonego 

naruszenia 

na  wynik  postępowania  o  udzielenie  zamówienia  publicznego.”  (strony  21-24 

uchwały).  

Reasumując,  Izba  w  uzasadnieniu  uchwały  sygn.  akt  KIO/KU  11/22  potwierdziła,  że 

naruszenie  dostrze

żone  przez  Prezesa  UZP  w  toku  kontroli  faktycznie  miało  miejsce 

w 

postępowaniu  o  udzielenie  zamówienia  publicznego,  ale  dokładnie  przeanalizowała 

ewentualny wpływ stwierdzonego naruszenia na unieważnienie postępowania, i ostatecznie 

do

szła do wniosku, że takiego wpływu przedmiotowe naruszenie nie miało, popierając swoją 

konklu

zję obszerną argumentacją. 

Pismem  z  dnia  16  marca  2022  r.  Prezes  UZP 

poinformował  Zamawiającego,  że 

zgodnie  z  art.  610  ust.  4  w  zw.  z  art.  617  PZP2019 

opinia Krajowej  Izby Odwoławczej  jest 

w

iążąca  dla  Prezesa  Urzędu  Zamówień  Publicznych,  w  związku  z  czym  nie  uwzględnił 

zastrz

eżeń Zamawiającego od wyniku kontroli. 

W dniu 28 marca 2022 r. 

Zamawiający skierował do Prezesa UZP wniosek o rewizję 

ostatecznych  wyników  kontroli  uprzedniej  oraz  do  Krajowej  Izby  Odwoławczej  wniosek 

o 

sprostowanie uchwały. 

W odpowiedzi na wniosek o rewiz

ję ostatecznych wyników kontroli uprzedniej, Prezes 

UZP  przekazał  Zamawiający  postanowienie  KIO  z  dnia  11  kwietnia  2022  r.  sygn.  akt 

KIO/KU 11/22.  W  przedmiotowym  postanowieniu  Izba 

odrzuciła  wniosek  Zamawiającego 

o sp

rostowanie  uchwały,  z  uwagi  na  brak  w  przepisach  procedury  sprostowania  treści 

uchwały Krajowej Izby Odwoławczej. 

W  konsekwencji 

istniejącego  (niezmienionego  mimo  wniosku  Zamawiającego) 

zalecenia  Prezesa  UZP 

Zamawiający uznał, że zmuszony był unieważnić postępowanie na 

podstawie  art.  93  ust.  1 pkt  7  PZP2004,  co  ostatecznie  ucz

ynił w dniu 14 czerwca 2022 r., 

przyjmując,  że  postępowanie  przetargowe  obarczone  jest  niemożliwą  do  usunięcia  wadą 

uniemożliwiającą  zawarcie  niepodlegającej  unieważnieniu  umowy  w  sprawie  zamówienia 

publicznego. 

Na tej pod

stawie Izba zważyła, co następuje: odwołanie należy uwzględnić.  

I

zba  uznała,  że  stwierdzenie  naruszenia  12a  ust.  2  pkt  1  PZP  2004  i  jego  wagi 

zostało opisane w uchwale KIO/KU 11/22. Izba w niniejszym składzie nie znalazła powodów, 

aby ponownie oceniać ten sam stan faktyczny i prawny.  

Dlatego  w

nioski  dowodowe  Odwołującego  na  okoliczność  istnienia  stałego  kręgu 

wykonawców  ubiegających  się  o  uzyskanie  zamówień  podobnych  do  przedmiotu 

zamówienia  (Odwołujący  dowodził,  że  stwierdzone  naruszenie  braku  przedłużenia  terminu 

do  składania  ofert  nie  ma  wpływu  na  wynik  postępowania,  niezależnie  od  tego,  że  zmiana 

specyfikacji  zwi

ększała  możliwość  udziału  w  postępowaniu),  Izba  oddaliła,  ponieważ  nie 

miały znaczenia dla rozstrzygnięcia w niniejszej sprawie. 

Izba w ninie

jszym składzie stanowisko wyrażone w uchwale sygn. akt KIO/KU 11/22 

odnośnie stwierdzonego naruszenia 12a ust. 2 pkt 1 PZP 2004 i braku jego wpływu na wynik 

postępowania  uznała  za  własne.  Izba  w  uchwale  sygn.  akt  KIO/KU  11/22  potwierdziła 

dostrzeżone  przez  Prezesa  UZP  w  toku  kontroli  naruszenia,  stąd  brzmienie  sentencji. 

W uzasadnieniu,  po  analizie  stanu  faktycznego 

Izba  uznała, że  stwierdzone naruszenia nie 

mają wpływu na wynik postępowania. 

Stąd  w  postępowaniu  o  udzielenie  zamówienia  publicznego,  w  którym  wniesiono 

rozpatrywane 

odwołanie,  nie  ziściły  się  przesłanki  do  unieważnienia  postępowania  –  skoro 

brak  wpływu  stwierdzonych  naruszeń  na  wynik  postępowania,  to  można  po  wyborze  oferty 

najkorzystniejszej 

zawrzeć  ważną  umowę.  Zatem  nie  było  podstaw,  w  ocenie  składu 

orzekającego,  do  unieważnienia  postępowania  o  udzielenie  zamówienia  publicznego,  a 

wniosek 

Odwołującego  o  nakazanie  Zamawiającemu  unieważnienia  czynności 

unieważnienia postępowania był uzasadniony. 

Izba, 

rozstrzygając odwołanie, nie brała pod uwagę dalszej korespondencji pomiędzy 

Zamawiającym  a   Prezesem  UZP,  na  którą  powoływał  się  Zamawiający  –  Krajowa  Izba 

Odwoławcza  wydaje  opinię  wyłącznie  w  zakresie  zastrzeżeń  Zamawiającego  od  wyniku 

kont

roli, nie ma podstaw do oceny innych czynności Prezesa UZP (Zamawiający wskazywał, 

że  Prezes  UZP  nie  zmienił  zaleceń,  mimo  wniosku  Zamawiającego,  a  więc  wynik  kontroli 

„pozostaje  w mocy”),  dlatego  Izba  uznała,  że  wskazywane  przez  Zamawiającego 

okoliczności  są  irrelewantne  dla  rozstrzygnięcia,  czy  unieważnienie  postępowania  było 

prawidłowe. 

Ze wz

ględu na powyższe, Izba orzekła, jak w sentencji. 

O  kosztach  postępowania  odwoławczego  orzeczono  stosownie  do  wyniku 

postępowania,  na  podstawie  art.  557  oraz  art.  575  ustawy  Prawo  zamówień  publicznych 

oraz w oparciu o przepisy roz

porządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 2020 

r.  w 

sprawie  szczegółowych  rodzajów  kosztów  postępowania  odwoławczego,  ich 

rozliczania oraz wysokości i sposobu pobierania wpisu od odwołania (Dz. U. z 2020 r. poz. 

Przewodniczący:      ………………….…… 

………………….…… 

………………….……