KIO 1559/22 WYROK dnia 5 lipca 2022 roku

Stan prawny na dzień: 29.11.2022

Sygn. akt: KIO 1559/22 

WYROK 

z dnia 5 lipca 2022 roku 

Krajowa Izba Odwoławcza - w składzie: 

Przewodniczący: 

Anna Kurowska 

Protokolant:   

Łukasz Listkiewicz   

po  rozpoznaniu  na  rozprawie  w  dniu  1  lipca  2022  roku  w  Warszawie 

odwołania 

wniesionego  do  Prezesa  Krajowej  Izby  Odwoławczej  w  dniu  13  czerwca  2022  roku  przez  

W

ykonawców wspólnie ubiegających się o udzielenie zamówienia Gazomet Sp. z o.o. 

siedzibą  w  Rawiczu,  Radiatym  Sp.  z  o.o.  z  siedzibą  w  Gliwicach  w  postępowaniu 

prowadzonym  przez 

Zamawiającego  Operatora  Gazociągów  Przesyłowych  GAZ-

SYSTEM S.A. 

z siedzibą w Warszawie, 

przy udziale Wykonawcy  RMA  POLSKA  Sp.  z  o.o.  z siedzib

ą w Chojnowie zgłaszającego 

przystąpienie do postępowania odwoławczego po stronie Zamawiającego, 

orzeka: 

1.  Oddala 

odwołanie; 

2.  kosztami 

postępowania  obciąża  Odwołującego  –  Wykonawców  wspólnie 

ubiegających się o udzielenie zamówienia Gazomet Sp. z o.o. z siedzibą w Rawiczu, 

Radiatym 

Sp. z o.o. z siedzibą w Gliwicach i: 

zalicza  w  poczet  kosztów  postępowania  odwoławczego  kwotę  15  000,00  zł 

(słownie: piętnaście tysięcy złotych 00/100) uiszczoną przez Odwołującego – 

Wykonawców  wspólnie  ubiegających  się  o  udzielenie  zamówienia  Gazomet 

Sp. z o.o. z siedzibą w Rawiczu, Radiatym Sp. z o.o. z siedzibą w Gliwicach 

tytułem wpisu od odwołania; 

zasądza  od  Odwołującego  -  Wykonawców  wspólnie  ubiegających  się  o 


udzielenie  zamówienia  Gazomet  Sp.  z  o.o.  z  siedzibą  w  Rawiczu,  Radiatym 

Sp.  z  o.o.  z  siedzibą  w  Gliwicach  na  rzecz  Zamawiającego  -  Operatora 

Gazociągów Przesyłowych GAZ-SYSTEM S.A. z siedzibą w Warszawie kwotę 

600 zł 00 gr (słownie: trzy tysiące sześćset złotych zero groszy) stanowiącą 

uzasadnione koszty Strony poniesione z tytułu wynagrodzenia pełnomocnika. 

Stosownie do art. 579 ust. 1 i art. 580 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 

11 września 2019 roku Prawo 

zamówień  publicznych  (t.j.  Dz.  U.  z  2021  roku  poz.  1129  ze  zm.)  na  niniejszy  wyrok  -  w 

terminie  14  dni  od  dnia  jego  doręczenia  -  przysługuje  skarga  za  pośrednictwem  Prezesa 

Krajowej Izby Odwoławczej do Sądu Okręgowego w Warszawie. 

Przewodniczący: 

…………………………. 


 
Sygn. akt KIO 1559/22 

Uzasadnienie 

Zamawiający  –  Operator  Gazociągów  Przesyłowych GAZ-SYSTEM  S.A. –  prowadzi 

na podstawie ustawy z dnia 11 września 2019 roku Prawo zamówień publicznych (t.j. Dz. U. 

z 2021 roku poz. 1129 ze zm., dalej: 

„ustawa Pzp”) postępowanie o udzielenie zamówienia 

publicznego  w  trybie  przetargu  nieograniczonego 

mającego  za  przedmiot  Dostawę 

kompensatorów  DN  700  oraz  świadczenie  usług  serwisu  polowego  na  potrzeby  gazociągu 

Skoczow-Komorowice-

Oświęcim-Tworzeń.  

Ogłoszenie  o  zamówieniu  zostało  opublikowane  w  Dzienniku  Urzędowym  Unii 

Europejskiej w dniu 16 lutego 2022 r. pod numerem: 2022/S 033-085877. 

W dniu  3 czerwca 2022 r. 

Zamawiający poinformował wykonawców o unieważnieniu 

przedmiotowego p

ostępowania. 

W  dniu  13  czerwca  2022  r.  wykonawcy 

wspólnie  ubiegający  się  o  uzyskanie 

zamówienia Gazomet Sp. z o.o. oraz Radiatym Sp. z o.o.  (dalej jako „Odwołujący”) wnieśli 

odwołanie od następujących czynności Zamawiającego: 

ustaleniu  wartości  zamówienia  oraz  kwoty  jaką  Zamawiający  zamierza 

przeznaczyć  na  sfinansowanie  zamówienia  w  sposób  nieuwzględniający  warunków 

rynkowych; 

unieważnieniu  postępowania  o  udzielenie  zamówienia  publicznego  pn.  „Dostawa 

kompensatorów  DN  700  oraz  świadczenie  usług  serwisu  polowego  na  potrzeby 

gazociągu  Skoczów  -  Komorowice  -  Oświęcim  -  Tworzeń”  (nr  postępowania: 

ZP/2022/01/0011/PZ) cześć nr 2; 

3.  zaniechaniu 

zwiększenia  kwoty,  jaką  Zamawiający  zamierza  przeznaczyć  na 

sfinansowanie  zamówienia  o  udzielenie  zamówienia  publicznego  pn.  „Dostawa 

kompensatorów  DN  700  oraz  świadczenie  usług  serwisu  polowego  na  potrzeby 

gazociągu  Skoczów  -  Komorowice  -  Oświęcim  —  Tworzeń”  (nr  postępowania: 

ZP/2022/01/0011/PZ) część nr 2; 

nienależytym  uzasadnieniu  decyzji  o  unieważnieniu  postępowania  o  udzielenie 

zamówienia  publicznego  pn.  „Dostawa  kompensatorów  DN  700  oraz  świadczenie 

usług serwisu polowego na potrzeby gazociągu Skoczów - Komorowice - Oświęcim - 

Tworzeń” (nr postępowania: ZP/2022/01/0011/PZ) cześć nr 2. 

Odwołujący  zarzucił  Zamawiającemu  naruszenie  następujących  przepisów  ustawy 

Pzp: 

1)  art. 36 ust. 2 ustawy Pzp 

poprzez ustalenie wartości zamówienia oraz kwoty jaką 


Zamawiający zamierza przeznaczyć na sfinansowanie zamówienia bez dokonania 

uwzględnienia  zmiany  okoliczności,  pomimo  zaistnienia  nadzwyczajnych  zmian 

na rynku związanych m. in. z wojną w Ukrainie oraz wynikającymi stąd zmianami 

cen  na  rynku  stali,  które  są  jednym  z  kluczowych  czynników  cenotwórczych  w 

przypadku  przedmiotu  zamówienia,  a  także  najwyższą  w  Polsce  od  1998  r. 

inflacją; 

2)  art.  260  ustawy  Pzp 

poprzez  brak  należytego  uzasadnienia  faktycznego  i 

pr

awnego  przez  Zamawiającego  czynności  polegającej  na  unieważnieniu 

postępowania,  w  szczególności  brak  jakiegokolwiek  uzasadnienia  tego,  że 

zamawiający  nie  może  zwiększyć  kwoty,  którą  zamierza  przeznaczyć  na 

sfinansowanie  zamówienia  w  szczególności  brak  uzasadnienia,  że  Zamawiający 

nie  posiada  środków  na  zwiększenie  tej  kwoty  i  poparcia  tego  dokumentami 

finansowymi 

Zamawiającego; 

3)  art.  255  pkt  3  ustawy  Pzp 

poprzez  unieważnienie  postępowania,  podczas  gdy 

Zamawiający  mógł  zwiększyć  kwotę,  jaką  zamierzał  przeznaczyć  na 

sfinansowanie  zamówienia,  co  przede  wszystkim  byłoby  racjonalne  z  punktu 

widzenia  celu  zamówienia  oraz  innych  prowadzonych  przez  Zamawiającego 

postępowań,  a  przede  wszystkim  interesu  społecznego,  tj.  doprowadzenia  do 

wybudowania 

gazociągu 

zwiększającego 

bezpieczeństwo 

energetyczne 

Rzeczypospolitej Polskiej; 

4)  art. 7 pkt 18 ustawy Pzp w zw. z art. 17 ust. 2 ustawy Pzp w zw. z art. 21 ust. 4 

ustawy Pzp 

oraz w zw. z Uchwałą nr 6 Rady Ministrów z dnia 11 stycznia 2022 r. 

w  sprawie  przyjęcia  Polityki  zakupowej  państwa  –  poprzez  brak  efektywności 

prowadzonego  postępowania  oraz  brak  zakończenia  postępowania  wyborem 

najkorzystniejszej oferty. 

Podstawowe  żądanie  Odwołującego  to  uwzględnienie  odwołania  i  nakazanie 

Zamawiającemu unieważnienia czynności unieważnienia postępowania.  

W  uzasadnieniu  odwołania  Odwołujący  wskazał  m.in.,  że  pismem  z  dnia  3  czerwca 

2022  r.  Zamawiający  poinformował  o  unieważnieniu  przedmiotowego  postępowania  w 

zakresie  części  nr  2.  Jako  podstawę  faktyczną  Zamawiający  podał  fakt,  że  sklasyfikowana 

na drugim miejscu oferta 

złożona przez Odwołującego zawiera cenę przewyższającą kwotę, 

którą Zamawiający może przeznaczyć na sfinansowanie zamówienia. 

Odwołujący  zakwestionował  słuszność  czynności  Zamawiającego  polegającej  na 

unieważnieniu postępowania w zakresie części nr 2.  


Odwołujący  wskazał,  że  Zamawiający  w  procesie  ustalania  kwoty,  jaką  zamierza 

przeznaczyć  na  sfinansowanie  zamówienia  naruszył  przepis  art.  36  ust.  2  ustawy  Pzp. 

Odwołujący wskazał, że Zamawiający w dniu 1 grudnia 2022 r. zwrócił się m.in. do podmiotu 

Radiatym  Sp.  z  o.o.  z  zapytaniem  o  szacunkowe 

koszty  dostawy  kompensatorów. 

Jednocześnie przedmiotowe postępowanie zostało wszczęte w dniu 16 lutego 2022 r.  

Następnie Odwołujący wskazał, że Zamawiający nie zastosował art. 36 ust. 2 ustawy 

Pzp.  W  ocenie  Odwołującego  Zamawiający  nie  uwzględnił  faktu,  że  po  wszczęciu 

postępowania  doszło  do  inwazji  Federacji  Rosyjskiej  na  Ukrainę.  Sytuacja  ta,  jak  podniósł 

Odwołujący,  ma  wymierny  wpływ  na  ceny  stali,  będącej  jednym  z  głównych  składników 

cenotwórczych  kompensatorów.  Ponadto  Odwołujący  wskazał,  że  Zamawiający  nie 

uwzględnił inflacji, która w Polsce jest najwyższa od 1998 r. i wpływa na wszystkie pozostałe 

składowe ceny kompensatora. 

W  dalszej  kolejności  Odwołujący  zarzucił  Zamawiającemu,  że  podał  nienależyte 

uzasadnienie  faktyczne  i  prawne 

dokonanej  przez  niego  czynności  unieważnienia 

postępowania  –  w  ocenie  Odwołującego  Zamawiający  ograniczył  się  do  lakonicznego 

stwierdzenia 

o  braku  możliwości  zwiększenia  kwoty  przeznaczonej  na  sfinansowanie 

zamówienia.  

Odwołujący wskazał, że w zakresie części nr 1 zamówienia Zamawiający zdecydował 

się  zwiększyć  kwotę  przeznaczoną  na  sfinansowanie  zamówienia  i  udzielił  zamówienia 

Wykonawcy RMA Polska sp. z o.o. 

Odwołujący podniósł, że Zamawiający dopuszcza więc możliwość zwiększenia kwoty 

przeznaczonej  na  sfinansowanie 

zamówienia,  przy  czym  nie  wyjaśnił  przyczyn  braku 

zwiększenia  kwoty  w  zakresie  części  nr  2,  przy  jednoczesnym  zwiększeniu  tej  kwoty  w 

zakresie części nr 1.  

Odwołujący  zarzucił  Zamawiającemu,  iż  nie  wskazał  okoliczności  nieposiadania 

środków na sfinansowanie przedmiotu zamówienia w wyższej kwocie. Ponadto nie wskazał, 

że  działanie  nie  jest  uzasadnione  z  punktu  widzenia  interesu  publicznego.  W  ocenie 

Odwołującego  Zamawiający  nie  odwołał  się  do  dokumentów  finansowych,  z  których 

wynikałoby,  że  nie  ma  środków,  które  mógłby  przeznaczyć  na  zwiększenie  budżetu 

przeznaczonego na sfinansowanie zadania. 

Następnie  Odwołujący  podniósł,  że  Zamawiający  unieważnił  postępowanie  w 

okolicznościach  niespełnienia  przesłanek  umożliwiających  dokonanie  tej  czynności,  przy 

czym 

w ocenie Odwołującego właściwa kontrola w tym zakresie jest utrudniona z uwagi na 

nienależyte uzasadnienie.  

Odwołujący  podniósł,  że  przedmiotowe  zamówienie  jest  nierozerwalnie  związane  z 

prowadzonym  przez  Zamawiającego  postępowaniem  mającym  za  przedmiot  „Budowę 

gazociągu  Skoczów-Komorowice-Oświęcim-Tworzeń  wraz  z  infrastrukturą  niezbędną  dla 


jego obsługi na terenie województwa małopolskiego i śląskiego. Etap II gazociąg wysokiego 

ciśnienia DN 700 MOP 8,4 MPa relacji Oświęcim-Tworzeń (m. Sławków) wraz z Systemową 

Stacją  Redukcyjno-Pomiarową  Oświęcim”.  Przedmiot  Zamówienia  ma  być  dostarczony  w 

ramach  tzw.  dostaw  inwestorskich  do  wykonawcy  realizującego  budowę ww.  gazociągu.  W 

ramach Przetargu Wykonawczego Zamawiający podał kwotę jaką zamierza przeznaczyć na 

jego sfinansowanie 

– w kwocie 235.545.000,00 zł. 

Odwołujący  wskazał  na  ryzyka  związane  z  niedostarczeniem  kompensatorów  w 

ramach dostaw inwestorskich.  

Zamawiający  pismem  z  dnia  30  czerwca  2022  r.  złożył  odpowiedź  na  odwołanie,  w 

której wniósł o oddalenie odwołania.  

Izba ustaliła i zważyła, co następuje. 

Krajowa  Izba  Odwoławcza,  rozpoznając  na  rozprawie  złożone  odwołanie 

uwzględniając  dokumentację  z  przedmiotowego  postępowania  o  udzielenie  zamó-

wienia  publicznego,  stanowiska  stron 

oraz  uczestnika  postępowania  odwoławczego 

złożone na piśmie i podane do protokołu rozprawy, a także złożone dowody, ustaliła, 

co następuje.  

Izba  stwierdziła,  że  nie  zachodzą  przesłanki  do  odrzucenia  odwołania,  o  których 

stanowi przepis art. 528 ustawy Pzp. 

Ponadto 

Izba  ustaliła  wystąpienie  przesłanek  z  art.  505  ust.  1  ustawy  Prawo  zamó-

wień  publicznych,  tj.  istnienie  po  stronie  Odwołującego  interesu  w  uzyskaniu  zamówienia 

oraz możliwość poniesienia przez niego szkody z uwagi na kwestionowaną czynność Zama-

wiającego. 

Do  niniejszego 

postępowania  odwoławczego  skuteczne  przystąpienie  po  stronie 

Zamawiającego zgłosił Wykonawca RMA Polska Sp. z o.o. z siedzibą w Chojnowie.  

Odwołanie zostało rozpoznane w granicach zawartych w nim zarzutów z uwzględnie-

niem zasady kontradykt

oryjności postępowania.  

Izba ustaliła następujące okoliczności jako istotne: 


Zgodnie  z 

protokołem  postępowania  wartość  szacunkowa  zamówienia  w  zakresie 

części  nr  2  została  ustalona  na  kwotę  24.225.000,00  zł  netto,  co  stanowi  równowartość 

kwoty 5.674.232,31 euro.  

Pismem z dnia 

15 kwietnia 2022 r. Zamawiający, działając na podstawie art.  222 ust. 

4 ustawy Pzp poinformował o kwocie, jaką zamierza przeznaczyć na realizację zamówienia: 

w  zakresi

e  części  2  zamówienia  była  to  kwota  29.796.750,00  zł  brutto  (24.225.000,00  zł 

netto).  

W piśmie z dnia 15 kwietnia 2022 r. Zamawiający zawarł informację z otwarcia ofert.  

Zestawienie  ofert  otwartych  w  dniu  15  kwietnia  2022  r.  w  przedmiotowym 

postępowaniu: 

Wykonawca 

Cena w części 1 

zamówienia 

Cena w części 2 

zamówienia 

Odwołujący 

48.077.407,29 zł 

48.077.407,29 zł 

RMA Polska Sp. z o.o. 

31.855.770,00 zł 

00 zł 

CP Trade Energia i Gaz Sp. 

z o.o. 

66.420.000,00 zł 

66.420.000,00 zł 

Pismem  z  dnia  3  czerwca  2022  r.  Zamawiający  poinformował  o  unieważnieniu 

postępowania w zakresie części nr 2. Jako podstawę prawną Zamawiający podał przepis art. 

255 pkt 3 ustawy Pzp. 

W uzasadnieniu faktycznym Zamawiający podał, co następuje.  

„W  wyznaczonym  terminie  na  składanie  ofert  w  przedmiotowym  postępowaniu,  do 

Zamawiającego w zakresie Części nr 2 wpłynęły 3 oferty złożone przez:  

1.  Konsorcjum:  1)GAZOMET  Sp.  z  o.o.,  ul.  Sarnowska  2,  63-900  Rawicz  (Lider 

Konsorcjum) 2) RADIATYM Sp. z o.o., ul. Przewozowa 20, 44-

100 Gliwice, z ceną realizacji 

zamówienia w wysokości 48 077 407,29 złotych brutto,  

2.  RMA  Polska  Sp.  z  o.o.,  ul.  Łużycka  14,  59-225  Chojnów,  z  ceną  realizacji 

zamówienia w wysokości 31 855 770,00 złotych brutto,  

3.  CP  Trade  Energia  i  Gaz  Sp.  z  o.o.,  ul.  Obrońców  Modlina  16,  30-733  Kraków  z 

ceną realizacji zamówienia 66 420 000,00 złotych brutto. 

 Przed 

otwarciem 

ofert 

Zamaw

iający  udostępnił  na  stronie  internetowej 

prowadzonego  postępowania  informację,  iż  zamierza  przeznaczyć  na  sfinansowanie 

zamówienia  w  zakresie  Części  nr  2  kwotę:  29  796  750,00  zł  brutto.  Zgodnie  z  zapisem  w 

Rozdziale IV ust. 1 SWZ, Zamawiający wskazał, iż przedmiot zamówienia został podzielony 

na  2  Części.  Natomiast  w  Rozdziale  IV  ust.  2  SWZ,  Zamawiający  wskazał,  iż  Wykonawca 

może zgodnie z art. 91 ust 3. Ustawy uzyskać zamówienie (zostanie zawarta umowa) tylko w 


zakresie  jednej  części.  Zamawiający  mając  na  uwadze  powyższe  zapisy  w  Rozdziale  IV 

SWZ  jednocześnie  opisał  obiektywne  i  niedyskryminacyjne  zasady  dokonania  wyboru 

spośród  ważnych  ofert.  ust.  4  pkt  5)  SWZ,  na  podstawie  których  Oferta  Wykonawcy 

Konsorcjum: GAZOMET Sp. z o.o. i RADIATYM Sp. z o.o. zost

ała sklasyfikowana na drugim 

miejscu,  ale  przewyższa  kwotę,  którą  Zamawiający  może  przeznaczyć  na  sfinansowanie 

zamówienia. Jednocześnie Zamawiający informuje, iż nie może zwiększyć ww. kwoty.” 

Biorąc powyższe ustalenia pod uwagę, Izba uznała, że odwołanie nie zasługiwało na 

uwzględnienie.  

W  odniesieniu  do  zarzutu  naruszenia  przepisu  art.  255  pkt  3  ustawy  Pzp  poprzez 

unieważnienie  postępowania  w  sytuacji,  gdy  Zamawiający  mógł  zwiększyć  kwotę,  jaką  za-

mierza przeznaczyć na realizację zamówienia Izba uznała, że zarzut ten jest bezzasadny. 

Tytułem wstępu należy wskazać, że zgodnie z przepisem art. 255 pkt 3 ustawy Pzp 

zamawiający unieważnia postępowanie o udzielenie zamówienia, jeżeli cena lub koszt najko-

rzystniejszej 

oferty lub oferta z najniższą ceną przewyższa kwotę, którą zamawiający zamie-

rza  przeznaczyć  na  sfinansowanie  zamówienia,  chyba  że  zamawiający  może  zwiększyć  tę 

kwotę do ceny lub kosztu najkorzystniejszej oferty.  

Zgodnie z poglądem doktryny „(…) Udostępnienie informacji o minimalnej sumie gwa-

rantowanej, najpóźniej przed otwarciem ofert, zapobiega bezzasadnemu unieważnieniu po-

stępowania  z  powodu  rzekomego  braku  środków.  (…).  Ustawodawca  wyraźnie  dopuścił 

możliwość zwiększenia kwoty pokrycia finansowego w związku z wyborem oferty. Decyzja o 

zwiększeniu tej kwoty jest oparta na swobodnym uznaniu zamawiającego. Wyrażenie „może 

zwiększyć  tę  kwotę  do  ceny  lub  kosztu  najkorzystniejszej  oferty”  należy  interpretować  jako 

uprawnienie  zamawiającego  i  to  do  jego  decyzji  należy  kwestia  możliwości  zwiększenia 

środków finansowych na dany cel. Zatem zamawiający nie ma obowiązku poszukiwania do-

datkowych środków finansowych na sfinansowanie zamówienia ponad kwotę, którą zamierza 

przeznaczyć  na  sfinansowanie  zamówienia.  Postępowanie  unieważnia  się,  jeżeli  cena  lub 

koszt  najkorzystniejszej  oferty  przewyższa  kwotę,  jaką  zamawiający  zamierza  przeznaczyć 

na sfinansowanie zamówienia.” (Prawo zamówień publicznych. Komentarz, pod red. H. No-

waka, M. Winiarza, Warszawa 2021, s. 768.). 

Przenosząc powyższe rozważania na grunt przedmiotowej sprawy należy podkreślić, 

że możliwość zwiększenia kwoty ponad ujawnioną przez Zmawiającego kwotę, jaką zamie-

rza przeznaczyć na realizację zamówienia traktować należy jako uprawnienie Zamawiające-

go. 

Udzielenie zamówienia  publicznego  w  sytuacji,  gdy  cena  najkorzystniejszej  oferty  prze-


wyższa kwotę, jaką Zamawiający może przeznaczyć na realizację zamówienia jest możliwe, 

jeśli Zamawiający może tę kwotę zwiększyć, przy czym uprawnienie to zostało pozostawione 

decyzji Zamawiającego.   

W tym miejscu należy dostrzec, że Odwołujący swój zarzut opiera na takich okolicz-

nościach, jak brak wyjaśnienia przez Zamawiającego faktu zwiększenia kwoty, jaką zamierza 

przeznaczyć na realizację zamówienia do ceny najkorzystniejszej oferty w zakresie części nr 

zamówienia przy jednoczesnym zwiększeniu tej kwoty w zakresie części nr 1 zamówienia. 

Kolejny  argument  podnoszony  przez  Odwołującego  to  brak  wykazania  niemożności  zwięk-

szenia kwoty w zakresie części nr 2 zamówienia. 

Tymczasem  jak  wynika z  wyjaśnień  Zamawiającego  oraz  z  dokumentacji  przedmio-

towego  postępowania,  wartość,  o  jaką  Zamawiający  zwiększył  kwotę,  jaką  zamierzał  prze-

znaczyć na realizację zamówienia w zakresie części nr 1 zamówienia w odniesieniu do oferty 

złożonej  przez  Wykonawcę  RMA  Polska  Sp.  z  o.o.  to  2.059.020,00  zł.  Natomiast  kwota,  o 

jaką  Zamawiający  musiałby zwiększyć  kwotę,  jaką zamierzał  przeznaczyć  na  realizacje za-

mówienia w zakresie części nr 2 zamówienia w odniesieniu do oferty złożonej przez Odwołu-

jącego to 18.280.657,30 zł.  

Dostrzeżenia wymaga, że instytucje zamawiające dysponują środkami finansowymi w 

zakresie  doznającym  ograniczeń  wynikających  ze  sposobu  ich  finansowania,  założeń 

budżetowych itd. Mając powyższe na uwadze Izba uznała, że z faktu zwiększenia kwoty, jaką 

Zamawiający  zamierza  przeznaczyć  na  realizację  zamówienia  w  zakresie  części  nr  1 

zamówienia w odniesieniu do oferty złożonej przez Wykonawcę RMA Polska Sp. z o.o. nie 

można  wnioskować,  że  Zamawiający  miał  taką  możliwość  także  w  zakresie  części  2 

zamówienia.  Wniosek  taki  byłby  tym  bardziej  nieuprawniony,  że  udzielenie  zamówienia  w 

zakresie części nr 1 oznaczało konieczność zwiększenia kwoty przeznaczonej na realizację 

zamówienia o  2.059.020,00 zł,  natomiast  udzielenie zamówienia w  odniesieniu do  części  2 

oznaczałoby  konieczność  zwiększenia  kwoty,  jaką  Zamawiający  zamierza  przeznaczyć  na 

realizację  zamówienia  o  18.280.657,30  zł,  co  stanowi  prawie  dziewięciokrotność  kwoty 

2.059.020,00  zł.  Tym  samym  argumentacja  przedstawiona  przez  Odwołującego  w  tym 

zakresie 

nie zasługuje na uwzględnienie. 

W  ocenie  Izby 

Zamawiający  był  zatem  zobowiązany  do  unieważnienia 

przedmiotowego  postępowania  w  sytuacji,  w  której  zaistniała  przesłanka  określona  w 

przepisie  art.  255  pkt  3  ustawy  Pzp,  tzn.  cena  najkorzystniejszej  oferty 

–  oferty  złożonej 

przez  Odwołującego  –  przewyższa  kwotę,  którą  Zamawiający  zamierza  przeznaczyć  na 

sfinansowanie  zamówienia  i  nie  było  możliwości  zwiększenia  tej  kwoty.  Zamawiający  w 

okolicznościach  faktycznych  przedmiotowej  sprawy  nie  skorzystał  z  przysługującego  mu 

uprawnienia  do 

zwiększenia  kwoty,  jaką  zamierza  przeznaczyć  na  realizację  zamówienia 

wskazując,  że  nie  może  jej  zwiększyć.  W  tym  miejscu  należy  wskazać,  że  Izba  podziela 


pogląd  trafnie  wyrażony  w  wyroku  Krajowej  Izby  Odwoławczej  z  dnia  26  września  2017  r. 

(sygn.  akt  KIO  1878/17)

,  zgodnie  z  którym  określenie  w  ustawie,  że  zamawiający  „może” 

zwiększyć  kwotę  przeznaczoną  na  realizację  zamówienia  nie  odnosi  się  do  woli 

zamawiającego,  lecz  do  faktycznych  możliwości  odnoszących  się  do  dobra,  które  chce 

nabyć  udzielając  zamówienia.  Przy  czym  podkreślenia  wymaga,  że  ocena  możliwości 

zwiększenia kwoty przeznaczonej na realizację zamówienia należy do Zamawiającego.  

Jednocześnie Izba uznała, że Odwołujący nie wykazał okoliczności przeciwnej – tzn. 

nie dow

iódł, by Zamawiający miał możliwość zwiększenia kwoty, którą zamierza przeznaczyć 

na  realizację  zamówienia.  Argumentacja  Odwołującego  sprowadzająca  się  do  zarzutu,  że 

Zamawiający  nie  uzasadnił  zwiększenia  kwoty  przeznaczonej  na  realizację  zamówienia  w 

zakresie  części  nr  1  zamówienia  przy  jednoczesnym  braku  zwiększenia  tej  kwoty  w 

odniesieniu  do  części  nr  2  zamówienia,  stanowi  w  ocenie  Izby  próbę  przeniesienia  na 

Zamawiającego  ciężaru  dowodu,  który  na  mocy  przepisu  art.  534  ust.  1  ustawy  Pzp 

spoczywa  na  Odwołującym.  To  bowiem  Odwołujący  musi  wykazać,  że  Zamawiający 

dysponuje  środkami  finansowymi  umożliwiającymi  mu  udzielenie  kwestionowanego 

zamówienia  w  sytuacji,  gdy  Zamawiający  dokonał  unieważnienia  postępowania,  powołując 

się na niemożność zwiększenia kwoty, jaką zamierza przeznaczyć na realizację zamówienia, 

a  która  jest  niższa  od  ceny  oferty  najkorzystniejszej.  Odwołujący  w  tym  zakresie  nie 

przedstawił żadnego dowodu, ograniczając się jedynie do twierdzeń stanowiących w istocie 

postulaty 

zwiększenia kwoty i opisujących ryzyka związane z nieudzieleniem zamówienia.  

Odnosząc  się  do  zarzutu  naruszenia  art.  260  ustawy  Pzp  poprzez  brak  należytego 

uzasadnienia faktycznego i 

prawnego unieważnienia postępowania Izba uznała zarzut ten za 

niezasadny.  

Zgodnie  z  przepisem  art.  260 

ust.  1  ustawy  Pzp,  o  unieważnieniu  postępowania  o 

udzielenie  zamówienia  zamawiający  zawiadamia  równocześnie  wykonawców,  którzy  złożyli 

oferty  lub  wnioski  o 

dopuszczenie  do  udziału  w  postępowaniu  lub  zostali  zaproszeni  do 

negocjacji 

– podając uzasadnienie faktyczne i prawne. 

W  tym  miejscu  n

ależy  podkreślić,  co  zostało  wskazane  w  wyroku  Krajowej  Izby 

Odwoławczej z dnia 6 grudnia 2017 r. (sygn. akt KIO 2451/17). Izba stwierdziła, że decyzja 

Zamawiającego  w  zakresie  zwiększenia kwoty  przeznaczonej  na  realizację  zamówienia nie 

musi  być  uzewnętrzniona  w  sposób  sformalizowany.  W  ww.  wyroku  wskazano,  że 

Z

amawiający nie jest zobowiązany do poszukiwania źródeł finansowania przewyższających 

kwotę,  którą  pierwotnie  zamierzał  przeznaczyć  na  realizację  zamówienia.  Izba  za 

bezpodstawne 

uznała oczekiwanie udowadniania przez Zamawiającego, że jego możliwości 

finansowe nie pozwalają na zwiększenie tych środków. 

Przenosząc  powyższe  na  grunt  przedmiotowej  sprawy  należy  wskazać,  że 


Zamawiający  w  treści  pisma  z  dnia  3  czerwca  2022  r.  informującego  o  unieważnieniu 

postępowania w zakresie części 2 zamówienia wskazał zarówno podstawę prawną – przepis 

art.  255  pkt  3  ustawy  Pzp 

–  jak  również  odpowiadające  temu  przepisowi  uzasadnienie 

faktyczne, powołując się na ceny złożonych ofert oraz podaną przed otwarciem ofert kwotę, 

jaką  zamierza  przeznaczyć  na  realizację  zamówienia.  Zamawiający  wskazał  także,  że 

zgodnie z rozdziałem IV ust. 2 SWZ Wykonawca może zgodnie z art. 91 ust. 3 ustawy Pzp 

uzyskać  zamówienia  tylko  w  zakresie  jednej  części.  Mając  na  uwadze  powyższe  ustalenia 

Zamawiający  wskazał,  że  oferta  złożona  przez  Odwołującego,  sklasyfikowana  na  drugim 

miejscu, przewyższa kwotę, którą Zamawiający może przeznaczyć na realizację zamówienia. 

Jednocześnie Zamawiający poinformował, że nie może zwiększyć ww. kwoty.  

Izba 

uznała,  że  uzasadnienie  prawne  i  faktyczne  dokonanej  przez  Zamawiającego 

czynności  unieważnienia  postępowania  o  udzielenie  zamówienia  w  zakresie  części  nr  2, 

zawarte w piśmie z dnia 3 czerwca 2022 r., w sposób wystarczający wypełnia dyspozycję art. 

260  ust.  1  ustawy 

Pzp,  zatem  podniesiony  przez  Odwołującego  zarzut  naruszenia  ww. 

przepisu Izba uznała za niezasadny.  

W  odniesieniu  do  zarzutu  naruszenia  art.  36  ust.  2  ustawy  Pzp  poprzez  ustalenie 

wartości  zamówienia  oraz  kwoty,  jaką  Zamawiający  zamierza  przeznaczyć  na  realizację 

zamówienia  bez  dokonania  uwzględnienia  zmiany  okoliczności  związanej  z  czynnikiem 

inflacyjnym oraz woj

ną na Ukrainie, Izba uznała, że zarzut ten jest niezasadny.  

W pierwszej kolejności Izba stwierdziła, że powyższy zarzut podnoszony jako jeden z 

argumentów  prowadzących  do  uznania,  że  Zamawiający  w  sposób  nieuprawniony  dokonał 

unieważnienia postępowania na podstawie art. 255 pkt 3 ustawy Pzp, nie został wykazany. 

Zamawiający podał kwotę, jaką zamierza przeznaczyć na realizację zamówienia i doszedł do 

słusznego  wniosku,  że  cena  najkorzystniejszej  oferty  w  zakresie  części  2  zamówienia  ją 

przewyższa.  

Jednocześnie Izba stwierdziła, że szacunkowa wartość zamówienia ani wartość kwoty, 

jaką Zamawiający zamierza przeznaczyć na realizację zamówienia nie były kwestionowane 

w toku postępowania o udzielenie zamówienia publicznego – na etapie, na którym możliwe 

jest  ich  kwestionowanie.  Zamawiający  kwotę,  jaką  zamierza  przeznaczyć  na  realizację 

zamówienia upublicznił pismem z dnia 15 kwietnia 2022 r., otwarcie ofert nastąpiło również w 

dniu  15  kwietnia  2022  r.  Tym  samym 

na  tym  etapie  Odwołujący  nie  ma  już  możliwości 

skutecznego  podnoszenia  zarzutów  mających  za  podstawę  faktyczną  błędne  ustalenie 

szacunkowej  wartości zamówienia oraz  kwoty,  jaką  Zamawiający  zamierza  przeznaczyć  na 

realizację zamówienia – zarzuty te podnoszone samodzielnie uznać należy za spóźnione. 

W odniesieniu do zarzutu naruszenia art. 7 pkt 18 ustawy Pzp w zw. z art.  17 ust. 2 

ustawy Pzp w zw. z art. 21 ust. 4 ustawy Pzp 

w zw. z uchwałą nr 6 Rady Ministrów z dnia 11 

stycznia  2022  r. 

w  sprawie  przyjęcia  Polityki  zakupowej  państwa,  Izba  uznała,  że  wobec 


braku  odrębności  tego  zarzutu  i  oparciu  go  na  tych  samych  podstawach  faktycznych,  co 

dotąd badane, podlegają one oddaleniu.  

Odnosząc  się  do  złożonego  przez  Odwołującego  dowodu  w  postaci  kopii 

postanowienia SO w Warszawie 

XXII Wydział Własności Intelektualnej, sygn. Akt XXII GWO 

23/21  Izba  uznała dowód ten  za nieprzydatny do rozstrzygnięcia  przedmiotowej  sprawy.  W 

ocenie Izby, w przypadku 

unieważnienia postępowania o udzielenie zamówienia publicznego 

z  uwagi  na  fakt,  że  cena  oferty  najkorzystniejszej  przewyższa  kwotę,  którą  Zamawiający 

zamierza  przeznaczyć  na  realizację  zamówienia,  przy  jednoczesnym  braku  możliwości 

zwiększenia  tej  kwoty,  okolicznością  pozostającą  bez  wpływu  na  wynik  postępowania  jest 

powołany przez Odwołującego fakt braku możliwości dostarczenia wymaganego przedmiotu 

zamówienia przez jednego z Wykonawców ubiegających się o uzyskanie zamówienia.  

Mając  na  uwadze  powyższe  okoliczności  Izba  stwierdziła,  że  odwołanie  nie 

zasługiwało na uwzględnienie.  

O  kosztach  postępowania odwoławczego orzeczono na  podstawie  art.  557,  art.  574 

oraz art. 575 ustawy Pzp, a także w oparciu o przepisy § 8 ust. 2 pkt 1 w zw. z § 5 pkt 1 i 2 

lit.  b) 

rozporządzenia  Prezesa  Rady  Ministrów  z  dnia  30  grudnia  2020  roku  w  sprawie 

szczegółowych  rodzajów  kosztów  postępowania  odwoławczego,  ich  rozliczania  oraz 

wysokości i sposobu pobierania wpisu od odwołania (Dz. U. z 2020 r. poz. 2437), orzekając 

w tym  zakresie  o 

obciążeniu  kosztami  postępowania  stronę  przegrywającą,  czyli 

Odwołującego. 

Wobec powyższego orzeczono, jak w sentencji. 

Przewodniczący: