KIO 1529/22 WYROK dnia 24 czerwca 2022 r.

Stan prawny na dzień: 28.11.2022

Sygn. akt: KIO 1529/22 

WYROK 

z dnia 24 czerwca 2022 r. 

Krajowa Izba Odwoławcza - w składzie: 

Przewodniczący:      Katarzyna Odrzywolska  

Protokolant:   

Aldona Karpińska 

po  rozpoznaniu  na  rozprawie  w  dniu  23  czerwca  2022  r.  w  Warszawie 

odwołania 

wniesionego 

do  Prezesa  Krajowej  Izby  Odwoławczej  w  dniu  6  czerwca  2022  r.  przez 

wykonawcę: PreZero Recycling Wschód Sp. z o.o. z siedzibą w Lublinie 

w postępowaniu prowadzonym przez zamawiającego: Gminę Lublin z siedzibą w Lublinie 

przy  udziale  wykonawcy:  EKO

LAND  Sp.  z  o.o.  z  siedzibą  w  Kraśniku,  zgłaszającego 

przystąpienie do postępowania odwoławczego po stronie zamawiającego 

orzeka: 

1.  oddala 

odwołanie; 

kosztami postępowania odwoławczego obciąża odwołującego, i: 

zalicza  w  poczet  kosztów  postępowania  odwoławczego  kwotę  15  000  zł  00  gr 

(słownie:  piętnaście  tysięcy  złotych  zero  groszy)  uiszczoną  przez  odwołującego, 

tytułem wpisu od odwołania; 

zasądza od odwołującego na rzecz zamawiającego kwotę 3 600 zł 00 gr (słownie: 

trzy tysiące sześćset złotych zero groszy), stanowiącą uzasadnione koszty strony, 

poniesione 

z tytułu wynagrodzenia pełnomocnika. 


Stosownie  do  art.  579  i  580  ustawy  z  dnia  11  września  2019  r.  -  Prawo  zamówień 

publicznych  (Dz.  U.  z  2021  r.,  poz.  1129  ze  zm.)  na  niniejszy  wyrok  -  w  terminie  14  dni  

o

d  dnia  jego  doręczenia  -  przysługuje  skarga  za  pośrednictwem  Prezesa  Krajowej  Izby 

Odwoławczej do Sądu Okręgowego w Warszawie. 

Przewodniczący :  ……………………………… 


Sygn. akt: KIO 1529/22 

UZASADNIENIE 

Gmina Lublin z siedzibą w Lublinie (dalej: „zamawiający”) prowadzi, na podstawie 

przepisów  ustawy  z  dnia  11  września  2019  r.  -  Prawo  zamówień  publicznych  (Dz.  U.  

z  2021  r.,  poz.  1129  ze  zm.)  -  zwanej  dalej  "ustawa  Pzp", 

postępowanie  o  udzielenie 

zamówienia  publicznego  o  wartości  szacunkowej  powyżej  progów  unijnych  pn.  Odbieranie  

i  zagospodarowanie  odpadów  komunalnych  z  nieruchomości  zamieszkałych  położonych  

na  obszarze  miasta  Lublin  - 

VII  części:  część  6  -  sektor  VI,  numer  referencyjny:  

ZP-P-I.271.86.2021 (

dalej „postępowanie” lub „zamówienie”).  

Ogłoszenie  o  zamówieniu  zostało  opublikowane  23  listopada  2021  r.  w  Dzienniku 

Urzędowym Unii Europejskiej pod numerem 2021/S 227-597865. 

W dniu 

6 czerwca 2022 r. przez wykonawcę: PreZero Recycling Wschód Sp. z o.o. 

z siedzibą w Lublinie, do Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej, zostało wniesione odwołanie 

wobec zaniechań i czynności zamawiającego w niniejszym postępowaniu. 

Odwołujący zarzucił zamawiającemu naruszenie następujących przepisów:  

1.  art. 226 ust. 1 pkt 5 ustawy Pzp 

w związku z pkt. 4.7 specyfikacji warunków zamówienia 

(dalej  „SWZ”)  w zw.  z  art. 16 pkt 1  ustawy Pzp poprzez zaniechanie odrzucenia oferty 

EKOLAND  Sp.  z  o.o.  z  siedzibą  w  Kraśniku  (dalej  „EKOLAND”)  jako  niezgodnej  

z  warunkami  zamówienia  opisanymi  w  pkt  4.7  SWZ  oraz  pkt.  III.1.2  ogłoszenia  

o  zamówieniu,  zgodnie  z  którymi  wykonawca,  może  złożyć  oferty  na  maksymalnie  

3  części  (3  sektory)  zamówienia,  a  wykonawca  który  uzyskał  zamówienie  na  3  części  

(3 sektory) w postępowaniu ZP-P-I.271.2.2021 nie może złożyć oferty w prowadzonym 

postępowaniu,  podczas  gdy  spółka  KOM-EKO  S.A.  należąca  do  tej  samej  grupy 

kapitałowej co EKOLAND uzyskała zamówienia w 3 częściach zamówienia (cześć 1,2,5 

zamówienia)  w  postępowaniu  ZP-P-I.271.2.2021,  a  tym  samym  złożenie  oferty  przez 

EKOLAND  w  po

stępowaniu  narusza  powyższy  zakaz,  ponieważ  KOM-EKO  S.A.  

i EKOLAND z uwagi na powiązania, w tym osobowe, kapitałowe oraz wspólne interesy 

gospodarcze  powinny  być  traktowane  jako  jeden  wykonawca  -  jeden  organizm 

gospodarczy (single economic unit);  


alternatywnie 

2.  art.  226  ust.  1  pkt.  2  lit.  a  ustawy  Pzp  w  zw.  z  art.  108  ust.  1  pkt.  5  ustawy  Pzp  

w zw. z art. 16 pkt 1 ustawy Pzp w zw. z art. 4.7 SWZ poprzez zaniechanie wykluczenia 

EKOLAND  oraz  odrzucenia  jego  oferty  z  uwagi  na 

to,  że  oferty  częściowe  

w pos

tępowaniu złożyło dwóch wykonawców należących do tej samej grupy kapitałowej 

w  rozumieniu  ustawy  z  dnia  16  lutego  2007  r.  o  ochronie  konkurencji 

i  konsumentów 

(KOM EKO S.A. w części 1, 2 i 5 oraz EKOLAND w części 6), a tym samym powstało 

domniemanie,  iż  wykonawcy  zawarli  porozumienie  zakłócające  konkurencję,  którego  

to 

domniemania wykonawca EKOLAND nie obalił; 

3.  art. 226 ust. 1 pkt 7 ustawy Pzp w zw. z art. 16 pkt. 1 ustawy Pzp w zw. z pkt. 4.7 SWZ 

poprzez  zaniechanie 

odrzucenia  oferty  EKOLAND,  której  złożenie  stanowi  czyn 

nieuczciwej  konkurencji  w  rozumieniu  ustawy  z  dnia  16  kwietnia  1993  r.  o  zwalczaniu 

nieuczciwej  konkurencji  polegający  na  próbie  obejścia  wyrażonego  w  pkt.  4.7  SWZ 

zakazu  złożenia  oferty  przez  wykonawcę,  który  uzyskał  zamówienie  w  3  częściach 

postępowania,  jako  działanie  sprzeczne  z  dobrymi  obyczajami  oraz  działanie 

utrudniające dostęp do ryku innym wykonawcom; 

ewentualnie 

4.  art.  224  ust.  1  ustawy  Pzp  w  zw.  z  art.  16  pkt  1  ustawy  Pzp  poprzez  zaniechanie 

wezwania  wykonawcy  EKOLAND 

do  złożenia  wyjaśnień,  w  tym  złożenia  dowodów  

w  zakresie  wyliczenia  ceny  lub  kosztu  i  ich 

istotnych  części  składowych  (wyjaśnienia  

w  zakresie  rażąco  niskiej  ceny),  podczas  gdy  zarówno  cena  całkowita  jak  i  ceny 

jednostkowe  zaoferowane  przez  Ekoland  za  transport  i  zagospodarowanie 

poszczególnych  frakcji  odpadów  wydają  się  rażąco  niskie  w  stosunku  do  przedmiotu 

zamówienia  i  powinny  wzbudzić  wątpliwości  zamawiającego  co  do  możliwości 

wykonania 

przedmiotu 

zamówienia 

zgodnie 

wymaganiami 

określonymi  

w dokumentach 

zamówienia;  

w  konsekwencji  wszystkich  powyższych  naruszeń  zarzucam  także  naruszenie  przez 

z

amawiającego:  

5.  art.  239  ust.  1  ustawy  Pzp 

poprzez wybór oferty EKOLAND w sytuacji, gdy oferta tego 

wykonawcy  podlega  odrzuceniu  jako  niezgodna  z  SWZ  oraz  wykonawca  ten  podlega 

wykluczeniu  z  p

ostępowania,  względnie  EKOLAND  powinien  zostać  wezwany  

do złożenia wyjaśnień w zakresie sposobu kalkulacji ceny oferty. 


Zarzucając  powyższe,  odwołujący  wniósł  o  uwzględnienie  odwołania  i  nakazanie 

zamawiającemu:  unieważnienia  czynności  wyboru  oferty  najkorzystniejszej  w  części  nr  6 

sektor  VI  postępowania  z  25  maja  2022  r.,  przeprowadzenia  ponownego  procesu  badania  

i  oceny  ofert  złożonych  w  części  nr  6  Postępowania  sektor  VI  oraz  nakazanie 

zamawiającemu  odrzucenia  oferty  EKOLAND  jako  niezgodnej  z  SWZ,  względnie 

wykluczenia EKOLAND z postępowania i odrzucenie jego oferty na podstawie art. 108 ust. 1 

pkt 5 ustawy Pzp, ewentualnie nakazanie zamawiającemu wezwania wykonawcy EKOLAND 

do złożenia wyjaśnień dotyczących sposobu kalkulacji ceny oferty z uwagi na rażąco niską 

cenę. 

Zamawiający  poinformował  wykonawców,  zgodnie  z  art.  185  ust.  1  ustawy  Pzp,  

o  wniesieniu  odwołania,  wzywając  uczestników  postępowania  do  złożenia  przystąpienia.  

W terminie 

określonym w art. 525 ust. 1 ustawy Pzp, swoje przystąpienie do postępowania 

odwoławczego  po  stronie  zamawiającego  zgłosił  wykonawca:  EKOLAND  Sp.  z  o.o.  

z siedzibą w Kraśniku (dalej „przystępujący”). 

Zamawiający, działając w oparciu o art. 521 ust. 1 ustawy Pzp, złożył do akt sprawy 

odpowiedź na odwołanie, wnosząc o jego oddalenie w całości, jako niezasadnego. 

Odwołujący  w  piśmie  procesowym,  złożonym  na  posiedzeniu  23  czerwca  2022  r., 

złożonym  do  akt  sprawy,  zaprezentował  swoje  stanowisko  odnoszące  się  do  argumentacji 

zawartej 

w piśmie zamawiającego - odpowiedzi na odwołanie. 

Przystępujący złożył do akt sprawy pismo procesowe z 23 czerwca 2022 r., w którym 

zaprezentował swoje stanowisko wobec zarzutów podnoszonych w odwołaniu. 

Krajowa  Izba  Odwoławcza,  po  przeprowadzeniu  rozprawy  w  przedmiotowej 

sprawie

,  na  podstawie  zebranego  materiału  dowodowego,  po  zapoznaniu  

się  z  dokumentacją  postępowania  o  udzielenie  zamówienia  publicznego  przekazaną 

przez  zamawiającego  w  wersji  elektronicznej,  po  zapoznaniu  się  z  odwołaniem, 

odpowiedzią  na  nie,  a  także  po  wysłuchaniu  oświadczeń,  jak  też  stanowisk  stron  

i  uczestnika  post

ępowania  odwoławczego,  złożonych  ustnie  do  protokołu  w  toku 

rozprawy ustaliła i zważyła, co następuje 

Izba 

ustaliła,  że  nie  zaszła  żadna  z  przesłanek,  o  których  stanowi  art.  528  ustawy  

Pzp, skutku

jących odrzuceniem odwołania.  

Izba  dokonała  również  badania  spełnienia  przez  odwołującego  przesłanek 

określonych  w  art.  505  ustawy  Pzp,  to  jest  kwestii  posiadania  przez  niego  legitymacji  

do  wniesienia  odwołania  uznając,  że  interes  odwołującego  we  wniesieniu  odwołania 

przejawia się w następujący sposób. Odwołujący złożył ofertę w postępowaniu i ubiega się  


o  udzielenie  zamówienia.  Wskutek  zaniechania  czynności,  do  których  zamawiający  był 

zobowiązany tj. zaniechania wykluczenia EKOLAND z postępowania i odrzucenia oferty tego 

wykonawcy, 

odwołujący  został  pozbawiony  możliwości  uzyskania  pozytywnego  dla  niego 

rozstrzygnięcia,  poprzez  wybór jego  oferty  jako najkorzystniejszej.  Powoduje  to  poniesienie 

przez odwołującego szkody w postaci utraty możliwości wykonania zamówienia i osiągnięcia 

przychodu i zysku z jego realizacji. 

Krajowa Izba Odwoławcza ustaliła i zważyła, co następuje 

Izba  uznała,  że  w  niniejszym  postępowaniu  nie  doszło  do  naruszenia  przez 

zamawiającego  przepisów  ustawy  Pzp,  które  miało  lub  mogło mieć  istotny  wpływ  na  wynik 

postępowania o udzielenie zamówienia,  a tym  samym  na  podstawie art.  554 ust.  1  ustawy 

Pzp rozpoznawane odwołanie nie zasługiwało na uwzględnienie.   

W  pierwszej  kolejności  Izba  rozpoznała  zarzuty  naruszenia  art.  226  ust.  1  pkt  5 

us

tawy Pzp w związku z pkt. 4.7 SWZ w zw. z art. 16 pkt 1 ustawy Pzp poprzez zaniechanie 

odrzucenia oferty Ekoland jako niezgodnej z warunkami zamówienia opisanymi w 4.7 SWZ 

oraz pkt 

III.1.2 ogłoszenia o zamówieniu, zgodnie z którymi wykonawca, może złożyć oferty 

na  maksymalnie  3  części  (3  sektory)  zamówienia,  a  wykonawca  który  uzyskał  zamówienie 

na  3  części  (3  sektory)  w  postępowaniu  ZP-P-I.271.2.2021  nie  może  złożyć  oferty  

w prowadzonym postępowaniu, podczas gdy spółka KOM-EKO S.A. należąca do tej samej 

gr

upy  kapitałowej  co  EKOLAND  uzyskała  zamówienia  w  3  częściach  zamówienia  (cześć 

1,2,5  zamówienia)  w  postępowaniu  ZP-P-I.271.2.2021,  a  tym  samym  złożenie  oferty  przez 

EKOLAND w postępowaniu narusza powyższy zakaz, ponieważ KOM-EKO S.A. i EKOLAND 

z  uwagi  na  p

owiązania,  w  tym  osobowe,  kapitałowe  oraz  wspólne  interesy  gospodarcze 

powinny  być  traktowane  jako  jeden  wykonawca  -  jeden  organizm  gospodarczy  (single 

economic unit) 

– uznając, że tak sformułowane zarzuty należało oddalić. 

Izba zarzut ten oddaliła z tego  powodu, iż wbrew twierdzeniom odwołującego zakaz 

złożenia  ofert  przez  podmioty  należące  do  jednej  grupy  kapitałowej  w  niniejszym 

postępowaniu  o  udzielenie  zamówienia  publicznego  nie  wynika  z  treści  SWZ  i  ogłoszenia  

o zamówieniu.  

W  pkt  4.7  SWZ 

zamawiający  określił  limit  dotyczący  możliwości  składania  ofert  

w postępowaniu, ale wyłącznie w odniesieniu do wykonawcy, a nie wykonawcy i podmiotów 

z  nim  powiązanych  (kapitałowo  lub  osobowo),  również  tych,  którzy  należą  do  jednej  grupy 

kapitałowej.  


Wskazać  należy  w  tym  miejscu  brzmienie  pkt  4.7  SWZ:  Wykonawca  może  złożyć 

ofertę  maksymalnie  na  3  części  zamówienia.  Przedmiotowe  ograniczenie  dotyczy  (zgodnie  

z  nazwą)  zamówienia  w  rozumieniu  7  części,  tzn.  ograniczenie  z  uwzględnieniem  całości 

zamówienia realizowanego na obszarze miasta Lublin w VII sektorach (ZP-P-I.271.2.2021), 

które to dodatkowo zostało zweryfikowane w postępowaniu przed Krajową Izbą Odwoławczą 

i  uznane  za  dopuszczalne  (wyrok  z  dnia  15  grudnia  2021  r.,  sygn.  akt  KIO  3512/21). 

Postanowienie  to  należy  czytać  literalnie,  a  więc  wprowadzone  ograniczenia  odczytywać  

w sposób ścisły.  

Oznacza  to,  że  skoro  zamawiający  ustanowił  zakaz  ubiegania  się  o  zamówienie 

wykonawcom,  to zastosowanie  znajdzie  definicja  wykonawcy  na  gruncie  przepisów  ustawy 

Pzp. Zgodnie z art. 7 pkt 30 

tejże jako wykonawcę - należy rozumieć osobę fizyczną, osobę 

prawną  albo  jednostkę  organizacyjną  nieposiadającą  osobowości  prawnej,  która  oferuje  na 

rynku  wykonanie  robót  budowlanych  lub  obiektu  budowlanego,  dostawę  produktów  lub 

świadczenie usług lub ubiega się o udzielenie zamówienia, złożyła ofertę lub zawarła umowę 

w sprawie zamówienia publicznego. 

Izba nie zgodziła się z twierdzeniem odwołującego, że jako wykonawcę należy w tym 

przypadku 

traktować  również  inny  podmiot,  należący  do  tej  samej  grupy  kapitałowej.  Nie 

sposób  bowiem  utożsamiać  całej  grupy  kapitałowej  z  jednym  wykonawcą  z  tego  powodu,  

że  każdy  z  nich  jest  odrębnym  przedsiębiorcą,  zarejestrowanym  i  prowadzącym  własną 

działalność.  Stąd  nie  sposób  twierdzić,  że  ograniczenie  ustanowione  w  SWZ  dotyczy  na 

równi wykonawcy, jak też członka danej grupy kapitałowej. Do podobnych wniosków doszła 

Krajowa Izba Odwoławcza w wyroku z 12 października 2017 r. (sygn. akt KIO 2053/17, KIO 

wskazując, że nawet w przypadku ustanowienia w treści specyfikacji ograniczeń co 

do  możliwości  ubiegania  się  o  zamówienie  wykonawców  na  dwie  różne części  -  zakaz  ten 

dotyczy  wyłącznie  wykonawców,  dopuszczając  tym  samym  sytuacje,  w  której  każdy  

z  podmiotów  z  grupy  kapitałowej  mógł  ubiegać  się  o  dwie  części  prowadzonego  przez 

z

amawiającego postępowania.  

W  konsekwencji  należy  uznać,  że  zakaz  ustanowiony  w  treści  SWZ  dotyczył 

wyłącznie  wykonawcy,    któremu  udzielone  zostało  zamówienie  na  trzy  części  w  ramach 

postępowania  prowadzonego  w  trybie  przetargu  nieograniczonego  na  odbieranie  

i zagospodarowanie odpadów komunalnych z nieruchomości zamieszkałych położonych na 

obszarze miasta Lublin - 

VII części: część 1 - sektor I; część 2 - sektor II; część 3 - sektor III; 

część 4 - sektor IV; część 5 – sektor V; część 6 - sektor VI; część 7 - sektor VII tj. odnosił się 

do  KOM-EKO  S.A.  Z 

kolei  EKOLAND,  jako  odrębny  od  niego  podmiot  mógł  wziąć  udział  


w  tym  postępowaniu jako,  że  w  świetle  przepisów  ustawy  Pzp,  należało  traktować  go  jako 

odrębnego wykonawcę. 

Tym samym ni

e zaistniała podstawa do uznania, że oferta złożona przez EKOLAND 

jest  niezgodną  z  warunkami  zamówienia,  w  konsekwencji  uznać  należało,  że  brak  jest 

podstaw do odrzucenia oferty przystępującego na podstawie art. 226 ust. 1 pkt 5 ustawy Pzp 

i odwołanie w tym zakresie oddalić. 

W zakresie zarzutu, sformułowanego jako alternatywny, polegającego na naruszeniu 

przez  zamawiającego  art.  226  ust.  1  pkt  2  lit.  a  ustawy  Pzp  w  zw.  z  art.  108  ust.  1  pkt.  5 

ustawy  Pzp  w  zw.  z  art.  16  pkt  1  ustawy  Pzp  w  zw.  z  art.  4.7  SWZ  poprzez  zaniechanie 

wykluczenia  EKOLAND  oraz  odrzucenia  jego  oferty  z  uwagi  na  to,  że  oferty  częściowe  

w  postępowaniu  złożyło  dwóch  wykonawców  należących  do  tej  samej  grupy  kapitałowej  

w rozumieniu ustawy z dnia 16 lutego 2007 r. o ochronie konkurencji 

i konsumentów (KOM 

EKO S.A. w części 1, 2 i 5 oraz EKOLAND w części 6, a tym samym powstało domniemanie, 

iż  wykonawcy  zawarli  porozumienie  zakłócające  konkurencję,  którego  to  domniemania 

wykonawca  EKOLAND  nie  obalił  -  Izba  stwierdziła,  że  zarzut  ten  nie  zasługiwał  na 

uwzględnienie. 

Bezsporna w  niniejszej sprawie jest  okoliczność,  że  Ekoland Sp.  z  o.o.,  który  złożył 

ofertę  w  postępowaniu  należy  do  tej  samej  grupy  kapitałowej,  co  wykonawca  KOM-EKO 

S.A., 

który w poprzednio prowadzonym postępowaniu, uzyskał zamówienie na maksymalną 

liczbę części.  

Postępowanie  to  jest  wprawdzie  odrębnym,  od  poprzednio  organizowanego  w  tym 

samym  przedmiocie,  w którym  zamawiający  udzielił  zamówienia na  sześć  części,  jednakże 

należy mieć na uwadze zakaz ustanowiony w pkt 4.7 SWZ, który wprawdzie ogranicza ilość 

części, o które może się ubiegać dany wykonawca, co nie przesądza jednak, że nie należało  

w  okolicznościach  niniejszej  sprawy  dokonać  oceny  działania  wykonawcy  EKOLAND  pod 

kątem zakłócenia konkurencji w ramach tego zamówienia. 

W  konsekwencji  zastosowanie  znajdzie  przepis  art.  108  ust.  1  pkt  5  ustawy  Pzp, 

zgodnie z którym z postępowania o udzielenie zamówienia wyklucza się wykonawcę, jeżeli 

zamawiający  może  stwierdzić,  na  podstawie  wiarygodnych  przesłanek,  że  wykonawca 

zawarł  z  innymi  wykonawcami  porozumienie  mające  na  celu  zakłócenie  konkurencji,  

w  szczególności  jeżeli  należąc  do  tej  samej  grupy  kapitałowej  w  rozumieniu  ustawy  z  dnia  

16  lutego  2007  r.  o  ochronie  konkurencji  i  konsumentów,  złożyli  odrębne  oferty,  oferty 

częściowe  lub  wnioski  o  dopuszczenie  do  udziału  w  postępowaniu,  chyba  że  wykażą,  

że przygotowali te oferty lub wnioski niezależnie od siebie.  


Tym samym, aby wykluczyć wykonawcę z postępowania na podstawie art. 108 ust. 1 

pkt  5  ustawy  Pzp,  zgodnie  z  dyspozycją  tego  przepisu,  zamawiający  musi  w  pierwszej 

kolejności  stwierdzić,  że  doszło  do  zawarcia  porozumienia,  a  ustalenia  takie  poczynić  

na  podstawie  wiarygodnych  przesłanek.  Przepis  ten  został  zmieniony  w  stosunku  

do  brzmienia  art.  24  ust.  1  pkt  20  ustawy  Pzp 

z  2004  r.  (który  wymagał  wykazania  przez 

zamawiającego  za  pomocą  stosownych  środków  dowodowych),  w  sposób  odpowiadający 

art.  57  ust.  4  pkt  4  dyrektywy  2014/24/UE,  który  pozwala  zamawiającemu  stwierdzić,  

że  doszło  do  zawarcia  porozumienia  na  podstawie  wiarygodnych  przesłanek,  w  tym 

znaczeniu,  że  wystarczające  jest  wnioskowanie  z  zachowania  wykonawców,  że  pozostają 

oni w porozumieniu i chcą wpływać na wynik postępowania. 

Wskazać  należy  ponadto,  iż  pojęcie  „porozumienia  mającego  na  celu  zakłócenie 

konkurencj

i”,  o  którym  mowa  w  art.  108  ust.  1  pkt  5  ustawy  Pzp,  należy  wykładać  przez 

pryzmat  przepisów  ustawy  z  dnia  16  lutego  2007  r.  o ochronie  konkurencji  i  konsumentów 

(Dz.  U.  z  2021  r.,  poz.  275,  dalej  jako  UOKK).  Zgodnie  z  art.  4  pkt  5  UOKK  przez 

porozumienie 

rozumie się: a) umowy zawierane między przedsiębiorcami, między związkami 

przedsiębiorców  oraz między  przedsiębiorcami  i ich związkami  albo  niektóre  postanowienia 

tych  umów,  b)  uzgodnienia  dokonane  w jakiejkolwiek  formie  przez  dwóch  lub  więcej 

przedsiębiorców lub ich związki, c) uchwały lub inne akty związków przedsiębiorców lub ich 

organów  statutowych.  Z  kolei  zgodnie  z  art.  6  ust.  1  pkt  7  UOKK  zakazane  są  m.in. 

porozumienia, których celem lub skutkiem jest wyeliminowanie, ograniczenie lub naruszenie 

w in

ny sposób konkurencji na rynku właściwym, polegające w szczególności na uzgadnianiu 

przez  przedsiębiorców  przystępujących  do  przetargu  lub  przez  tych  przedsiębiorców  

i  przedsiębiorcę  będącego  organizatorem  przetargu  warunków  składanych  ofert,  

w  szczególności  zakresu  prac  lub  ceny.  Porozumienie  mające  na  celu  zakłócenie 

konkurencji  wpisuje  się  w  porozumienie,  o  którym  mowa  w  art.  6  ust.  1  pkt  7  UOKK,  przy 

czym  w  relacji  do  przepisów  ustawy  o ochronie  konkurencji  i konsumentów  ustawa  Pzp 

ogranicza zakres po

rozumień mających na celu zakłócenie konkurencji do tzw. porozumień 

horyzontalnych, czyli uzgodnień dokonywanych przez wykonawców, a nie przez wykonawcę 

zamawiającego.  

Z

awarcie takiego porozumienia, które ma na celu zakłócenie konkurencji nie tylko jest 

sprzeczne  z 

prawem,  ale  także  z  dobrymi  obyczajami.  Ponadto  prowadzi  ono  do 

zniekształcenia  konkurencji  w  danym  postępowaniu,  naruszając  -  w  zależności  

od  okoliczności  stanu  faktycznego  -  interesy  wykonawców  ubiegających  się  o  udzielenie 

zamówienia  lub  samego  zamawiającego.  Jak  wskazał  Sąd  Okręgowy  -  Sąd  Ochrony 

Konkurencji  i 

Konsumentów w wyroku z dnia 30 grudnia 2019 r., sygn. akt XVII AmA 4/18, 


zmowy  przetargowe  mogą  przybierać  wiele  form,  jednak  zawsze  mają  na  celu  osłabienie 

konkurencji  między  potencjalnymi  wykonawcami,  co  ostatecznie  może  prowadzić  do 

zawyżenia  ceny  lub  pogorszenia  jakości.  Zmowy  przetargowe,  mogą  skutkować  stratami 

postaci  wyboru  przez  zamawiającego  oferty  mniej  korzystnej  ekonomicznie,  niż  ta  którą 

mógłby  wybrać,  gdyby  konkurencja  przy  wyłanianiu  zwycięzcy  przetargu  funkcjonowała 

prawidłowo.  

Zgodzić  się  należy  z  odwołującym,  że  dla  wykazania  zawarcia  porozumienia, 

mającego  na  celu  zakłócenie  konkurencji,  co  do  zasady  nie  jest  wymagane  dysponowanie 

bezpośrednim  dowodem  np.  w postaci  pisemnego  porozumienia  określającego  taki 

bezprawny  cel,  pozyskanie  takiego  dowodu  przeważnie  jest  bowiem  niemożliwe. 

Niedozwolone  porozumienie  nie  musi  mieć  określonej  formy,  może  być  ustne,  a  nawet 

dorozumiane. W ocenie zmów przetargowych, jako zakazanych z mocy UOKK, obowiązują 

obniżone  standardy  dowodowe,  a  wykazanie  tego  rodzaju  porozumienia  opiera  się 

przeważnie  na  dowodach  pośrednich  oraz  domniemaniach  faktycznych,  tj.  ustalenia 

pewnych faktów mogą być dokonane, jeżeli możliwe jest wyprowadzenie takiego wniosku na 

podstawie  innych  faktów.  Jak  stwierdził  Sąd  Apelacyjny  w  Warszawie  w wyroku  z  dnia  

3  lutego  2020  r.,  sygn.  akt  VII  Aga  1121/18,  f

akt  zmowy  powinien  być  oceniany  

po  rezultatach,  przesłankach  i  całokształcie  okoliczności  sprawy,  albowiem  w  przypadku 

zmowy przetargowej jej udowodnienie w oparciu o istnienie umowy regulującej zachowania 

przedsiębiorców  przystępujących  do  przetargu  będzie  praktycznie  niemożliwe.  Dlatego  też, 

w sytuacji  braku  takich 

dowodów  bezpośrednich,  fakt  zawarcia  zakazanego  porozumienia 

może  być  udowodniony  w  sposób  pośredni,  jeśli  podobieństwo  postępowania 

przedsiębiorców nie da się wyjaśnić bez założenia ich uzgodnionego zachowania. 

Co  jednak  istotne,  aby  można  stwierdzić,  że  doszło  do  istnienia  zmowy,  

w  okolicznościach  danej  sprawy  należy  rozważyć  czy  takie  wiarygodne  przesłanki, 

wskazujące  na  zawarcie  takiego  porozumienia  da  się  zaobserwować  i  czy  wynikają  one 

dokumentacji  postępowania  o  udzielenie  zamówienia.  W  przeciwnym  razie,  jeśli  ocena 

okoliczności  danej  sprawy  oraz  zebrany  materiał  dowodowy  nie  wskazują  na  wyraźne 

symptomy  zmowy  przetargowej,  to  zamawiający  nie  jest  uprawniony  do  podjęcia  decyzji  

o wykluczeniu wykonawcy z postępowania w oparciu o przepis art. 108 ust. 1 pkt 5 ustawy 

Pzp. 

Izba,  oceniając  całokształt  okoliczności  przedmiotowej  sprawy  doszła  do 

przekonania, 

że  tego  rodzaju  symptomy  zmowy  przetargowej  nie  miały  miejsca 

postępowaniu o udzielenie zamówienia publicznego. 


W  pierwszej  kolejności  nie  sposób  jest  stwierdzić,  jak  to  wywodził  odwołujący,  

że  fakt  wniesienia  przez  KOM-EKO  S.A.  odwołania  w  sprawie  o  sygn.  akt  KIO  3512/21  

i  orzeczony  przez  Izbę  w  wyroku  zakaz  ubiegania  się  o  zamówienie  w  tym  postępowaniu 

wykonawców,  którzy  uzyskali  już  zamówienia  w  poprzednio  prowadzonym  postępowaniu 

wskazuje,  że  KOM-EKO  S.A.,  pragnąc  przełamać  zakaz  wynikający  z  ograniczenia 

sformułowanego w pkt 4.7 SWZ - posłużył się spółką EKOLAND.  

Zasadnie  wskazał  przystępujący  na  znaczną  rozbieżność  czasową  pomiędzy 

składaniem  ofert  w  ramach  postępowania  o  udzielenie  zamówienia  publicznego  w  ramach 

przetargu  nieograniczonego  na  odbieranie  i  zagospodarowanie  odpadów  komunalnych  

z nieruchomości zamieszkałych położonych na obszarze miasta Lublin - VII części: część 1 – 

sektor I; 

część 2 - sektor II; część 3 – sektor III; część 4 - sektor IV; część 5 – sektor V; część 

sektor VI; część 7 – sektor VII (ogłoszenie o zamówieniu opublikowane w Dz. Urz. UE z 

dnia 24 marca 2021 r. pod numerem 2021/S 058-

146845), w którym to termin składania ofert 

przypadał na dzień 9 czerwca 2021 r. Przetarg ten, z uwagi na brak ofert w zakresie części 6 

–  sektor  VI  podlegał  w  tej  części  unieważnieniu,  w  konsekwencji  wszczęto  ponowne 

postępowanie  na  odbieranie  i  zagospodarowanie  odpadów  komunalnych  z  nieruchomości 

zamieszkałych  położonych  na  obszarze  miasta  Lublin  -  część  6  -  sektor  VI.  Ogłoszenie  

o zamówieniu opublikowano 23 listopada 2021 r. w Dzienniku Urzędowym UE pod numerem 

2021/S  227-

597865.  Termin  składania  ofert  przypadał  na  dzień  27  grudnia  2021  r. 

Dodatkowo,  co  wyjaśniał  szeroko  w  swoim  piśmie  z  10  lutego  2022  r.  przystępujący,  jego 

zainteresowanie  wzięciem  udziału  w  postępowaniu  powtórzonym  wynika  z  tego,  że  nie 

uzyskał on zamówień w gminach, w których spodziewał się je pozyskać. Na te okoliczności 

przedstawiał  dowody  w  postaci  informacji  o  wyborze  oferty,  opublikowanych  przez  te 

podmioty, 

w  których  ubiegał  się  o  udzielenie  zamówienia.  Wywody  w  tym  zakresie  należy 

uznać  za  spójne,  wiarygodne  i  wskazujące,  że  fakt  udziału  w  postępowaniu  nie  wynikał  

z  zakazu  ubiegania  się  o  to  zamówienie  wykonawcom,  którzy  wcześniej  uzyskali  już 

zamówienie dla trzech części tj. KOM-EKO S.A. 

Z  kolei  odnosząc  się  do  kwestii  istniejących,  w  ocenie  odwołującego,  powiązań 

kapitałowo-osobowych,  występujących  pomiędzy  KOM-EKO  S.A.  i  EKOLAND  stwierdzić 

należy,  że  nie  występują  one  bezpośrednio,  co  wynika  ze  schematu  organizacyjnego 

prezentowanego przez odwołującego w treści złożonego odwołania. Pomiędzy nimi znajduje 

się jeszcze inna spółka z grupy - Ekoland Polska S.A.  


Co 

także  istotne,  sam  fakt  istnienia  pewnych  powiązań  pomiędzy  podmiotami 

działającymi w ramach grupy kapitałowej nie jest okolicznością nadzwyczajną, i sam w sobie 

nie  przesadza,  że  doszło  do  zawarcia  porozumienia  mającego  na  celu  zakłócenie 

konkurenc

ji.  Jak  wskazywał  w  swoich  wyjaśnieniach  przystępujący  EKOLAND  jest 

podmiotem prowadzącym autonomiczną działalność i posiada pełną swobodę podejmowania 

decyzji  w  zakresie  kontraktowania,  w  tym  niezależność  w  zakresie  podejmowania  decyzji  

o  udziale  w  postępowaniach  o  udzielenie  zamówienia  publicznego.  Dodatkowo  w  piśmie 

procesowym  z  23  czerwca  2022  r.  opisał  szeroko  jak  wygląda  sposób  ofertowania  w  jego 

spółce  i,  że  za  ten  odpowiedzialne  są  wyłącznie  osoby  w  niej  zatrudnione  (które  wymienił  

z  imienia  i  naz

wiska)  i  to  one  podpisały  ofertę  dla  zamawiającego.  Powyższe  świadczy,  

że EKOLAND swoją ofertę w postępowaniu sporządził niezależnie, a decyzje w tym zakresie 

podejmowane są samodzielnie przez spółkę.  

K

westionowanie  przez  odwołującego  autonomii  i  samodzielności  EKOLAND  z  tego 

powodu

,  że  obie  spółki  korzystają  ze  wspólnej  infrastruktury  i  posiadają  wspólną 

identyfikację wizualną, co odwołujący próbował udowodnić przedstawiając zdjęcia pojazdów 

oraz siedziby spółki KOM-EKO (załączone do odwołania i składane na rozprawie) nie mogą 

być  uznane  za  przesądzające  i  decydujące  o  tym,  że  w  istocie  takiej  niezależności 

EKOLAND  nie  posiada.  Zresztą  przystępujący  również  przedstawił  na  rozprawie  dowody 

(zdjęcia)  na  których  widoczne  jest,  że  owa  identyfikacja  wizualna  w  przypadku  obu 

podmiotów  jest  różna  (różne  logo,  różne  hasła  charakterystyczne  dla  działalności  danej 

spółki).  Dodatkowo,  jak  trafnie  zauważył,  owe  wizualizacje,  występujące  razem  czy  to  na 

samochodach, 

czy  w  innych  miejscach  publicznie  dostępnych  świadczą  jedynie  o  tym,  że 

podmioty te chcą być identyfikowane jako te, które działają w ramach grupy kapitałowej, co w 

tym przypadku sporne nie jest. 

Odnosząc  się  z  kolei  do  faktu  istnienia  powiązań  o  charakterze  finansowym,  które 

odwołujący  wywodził  na  podstawie  przedłożonych  wyciągów  ze  sprawozdań  finansowych 

KOM-

EKO  S.A.,  należy  wskazać,  iż  dokumenty  te  nie  dowodzą  istnieniu  jakiejkolwiek 

zmowy.  Jak  trafnie  dostrzegł  zamawiający  fakt  udzielenia  poręczenia  świadczy  raczej  

o  mającej  miejsce  rozdzielności  księgowej  i  majątkowej  przedsiębiorców,  gdyż  bank  który 

każdorazowo  w  takich  przypadkach  analizuje  sytuację  podmiotową,  gdyby  doszedł  do 

przekonania,  że  występuje  tak  ścisłe  powiązanie  kapitałowe,  że  podmioty  te  należy  raczej 

traktować  jako  jeden  -  nie  wyraziłby  zgody  na  takiego  rodzaju  poręczenie.    Z  kolei  samo 

zestawienie  tabelaryczne,  w  którym  odwołujący  prezentuje  transakcje  z  jednostkami 

powiązanymi  dowodzi  jedynie  tego,  że  takowe  są  dokonywane  w  ramach  prowadzonej 

działalności, tj. w ramach działającej grupy kapitałowej. Tabele wskazują wyłącznie wartość 


dokonywanych  transakcji,  nie  precyzują  co  się  kryje  pod  daną  pozycją  i  jaka  transakcja  

w  ramach  danej  pozycji  miała  miejsce.  Jej  dokonanie,  samo  w  sobie  nie  może  być  w 

szczególności  uznane  jako  dowód  na  istnienie  tak  ścisłych  powiązań,  aby  można  było 

twierdzić, że spółki tworzą jeden podmiot gospodarczy (single economic unit), stąd jako takie 

są nieprzydatne dla stwierdzenia wywiedzionego z nich wniosku.  

Nie zasługuje również na uwagę formułowana przez odwołującego teza, że podmioty 

ze  wspólnej  grupy  kapitałowej  winny  być  traktowane  jako  jeden  przedsiębiorca  z  tego 

powodu,  że  jako  grupa  realizują  wspólny  cel,  i  co  do  zasady  nie  konkurują  między  sobą. 

Przywoływane  przez  odwołującego,  jakkolwiek  bogate,  orzecznictwo  TSUE  nie  ma 

zastosowania na gruncie przepisów ustawy Pzp, ale na gruncie Prawa konkurencji. Jak już 

wcześniej  zauważono  przepisy  ustawy  Pzp jasno  definiują  pojęcie „wykonawcy”.  Nie  może 

być zatem, w świetle przepisów ustawy Pzp uznana za wykonawcę grupa kapitałowa. Z kolei 

sam  zakaz  udziału  członków  tej  samej  grupy  w  postępowaniu  o  udzielenie  zamówienia 

publicznego - 

wymaga dodatkowo ziszczenia się szeregu przesłanek.  

Izba  nie  zgadza  się  także  z  twierdzeniami  odwołującego,  że  analiza  wyjaśnień, 

złożonych  zamawiającemu  przez  EKOLAND  (pisma z  10  lutego  2022  r.  i  13  maja  2022  r.) 

pozwala  uznać,  że  wykonawca  przywołał  jedynie  ogólne  okoliczności,  wskazujące  na  jego 

niezależność  i  autonomię,  nie  popierając  ich  żadnymi  dowodami.  Wyjaśnienia  te  należy 

uznać za spójne, wiarygodne, opisujące zarówno okoliczności związane z podjęciem decyzji 

o  udziela  w  postępowaniu,  jak  też  potwierdzające  w  sposób  dostateczny  fakt  istniejącej 

s

amodzielności  występowania  w  obrocie  gospodarczym,  jak  też  w  zakresie  podejmowania 

de

cyzji w obu postępowaniach, oraz w grupie kapitałowej, do której należy.  

W konsekwencji, w okolicznościach niniejszej sprawy, brak jest podstaw by twierdzić, 

że  istnieją  przesłanki  do  uznania,  że  Ekoland  Sp.  z  o.o.  oraz  KOM-EKO  S.A.  zawarły 

porozumienie  m

ające  na  celu  zakłócenie  konkurencji.  W  związku  z  tym  nie  zachodzą 

przesłanki  do  wykluczenia  wykonawcy  z  postępowania  na  podstawie  art.  108  ust.  1  pkt  5 

ustawy Pzp.   

Jedynie  na  marginesie,  Izba  stwierdza  również,  że  nie  ma  racji  odwołujący 

wskazując, że w identycznej sytuacji faktycznej i prawnej zamawiający odrzucił ofertę KOMA 

Sp.  z  o.o.  Sp.  k.  Analiza  akt  sprawy  prowadzi  w  tym  przypadku  do  całkowicie  odmiennych 

wniosków,  gdyż  w  przypadku  KOMA  Sp.  z  o.o.  Sp.  k.,  zamawiający  na  podstawie 

całokształtu  okoliczności  sprawy  doszedł  do  przekonania,  że  zachodzą  takie  przesłanki, 

które  wskazują  na  fakt  zawarcia  porozumienia  mającego  na  celu  zakłócenie  konkurencji.  

Analiza  powiązań  osobowych  i  kapitałowych  obu  spółek  doprowadziła  zamawiającego  


do  przekonania,  że  mało  prawdopodobnym  jest,  by  oferta  KOMA  Sp.  z  o.o.  Sp.  k.  została 

przygotowana bez wiedzy KOMA Sp. z o.o. 

Wskazywał na to fakt, że KOMA Sp. z o.o. jest 

komplementariuszem  w  KOMA  Sp.  z  o.o.  Sp.  k.  i  zgodnie  z  odpisem  z  KRS  tej  spółki  jest 

uprawniona  do  je

j  reprezentacji.  Oznacza  to,  że  podejmuje  decyzje  biznesowe  dotyczące 

działania  spółki  tj.  tego  wykonawcy,  który  złożył  ofertę  w  powtórzonym  postępowaniu  na 

część  6  zamówienia.  Biorąc  pod  uwagę,  że  jest  to  spółka  kapitałowa,  to  decyzje  te 

podejmuje  de  facto 

jej  zarząd,  a  zatem  dochodzi  do  sytuacji,  w  której  zarząd  KOMA  Sp.  z 

o.o.  podejmuje decyzje biznesowe zarówno  za KOMA  Sp.  z  o.o., jak też  KOMA  Sp.  z  o.o. 

Sp.  k.  Z  kolei  pod  ofertą  Koma  Sp.  z  o.o.  Sp.k.,  na  wydruku  oferty,  widniała  wizualizacja 

podpisu elektronicznego J. M., prezesa 

zarządu KOMA Sp. z o.o. Na niekorzyść Koma Sp z 

o.o.  Sp.k  działa  również  faktyczne  działanie  spółki,  która  mimo  wezwania  ze  strony 

zamawiającego  nie  podjęła  jakiejkolwiek  próby  wykazania,  że  jej  biznesowe  decyzje  są 

po

dejmowane bez uwzględniania interesów spółki KOMA Sp z o.o. tym samym, bez takich 

wyjaśnień,  mając  na  uwadze,  że  w  tym  przypadku  występowała  tożsamość  osoby 

podejmującej  decyzje  w  obu  spółkach,  takie  wyjaśnienia  były  konieczne,  aby  obalić 

domniemanie,  że  ta  tożsamość  decyzyjna  nie  pozwala  obu  podmiotom  działać  niezależnie 

od  siebie.  Ich  zaniechanie  zamawiający  zasadnie  uznał  za  wiarygodny  dowód  zaistnienia 

porozumienia, o którym mowa w art. 108 ust. 1 pkt 5 ustawy Pzp. Z pewnością jednak obu 

tych  przypadków  nie  można  traktować  jednakowo,  zarówno  z  przyczyn  braku  istnienia 

analogicznych, ścisłych powiązań osobowych w spółce KOMA i KOM-EKO, jak też z uwagi 

na okoliczność złożenia w postępowaniu obszernych i wyczerpujących wyjaśnień. 

Nie  zasługiwał  na  uwzględnienie  także  zarzut  naruszenia  przez  zamawiającego  art. 

226 ust. 1 pkt 7 ustawy Pzp w zw. z art. 16 pkt. 1 ustawy Pzp w zw. z pkt. 4.7 SWZ poprzez 

zaniechanie  odrzucenia  oferty  EKOLAND,  której  złożenie  stanowi  czyn  nieuczciwej 

konkurencji  w  rozumieniu  ustawy  z  dnia  16  kwietnia  1993  r.  o  zwalczaniu  nieuczciwej 

konkurencji  polegający  na  próbie  obejścia  wyrażonego  w  pkt.  4.7  SWZ  zakazu  złożenia 

oferty  przez  wykonawcę,  który  uzyskał  zamówienie  w  3  częściach  postępowania,  jako 

działanie sprzeczne z dobrymi obyczajami oraz działanie utrudniające dostęp do ryku innym 

wykonawcom. 

Odwołujący formułując powyższy zarzut wskazał na zakaz wynikający z pkt 4.7 SWZ 

wywodząc z niego, że udział EKOLAND w postępowaniu miał na celu obejście tego zapisu, 

co  miało  na  celu  utrudnienie  dostępu  do  rynku  innym  przedsiębiorcom.  Teza  ta  jest 

nieprawdziwa,  gdyż  jak  wcześniej  zauważył  skład  orzekający,  w  postępowaniu  nie  istniał 

zakaz  złożenia  oferty  przez  wykonawcę  należącego  do  jednej  grupy  kapitałowej  

z  wykonawcą,  który  uzyskał  wcześniej  zamówienie  w  trzech częściach  postępowania.  Tym 


samym nie sposób uznać, że EKOLAND, poprzez swój udział w przetargu, takiego czynu się 

dopuścił.  

Z kolei samo twierdzenie, odnoszące się do tego, że oferowane w postępowaniu ceny 

jednostkowe, odbiegają od cen rynkowych za zagospodarowanie odpadów, co ma charakter 

utrudnienia  dostępu  do  rynku,  którym  stanowi  art.  15  ust.  1  pkt  1  UZNK,  to  brak  jest 

jakichkolwiek dowodów w tym zakresie, a obowiązek przedłożenia dowodów na wskazywane 

okoliczności, obciążał w tym przypadku odwołującego.  

W  konsekwencji  nie  można  uznać,  że  zamawiający  dopuścił  się  naruszenia 

wskazywanych przez odwołującego przepisów, uzasadniających odrzucenie oferty Ekoland. 

Izba oddaliła także zarzut, sformułowany jako ewentualny, naruszenia art. 224 ust. 1 

ustawy  Pzp  w  zw.  z  art.  16  pkt  1  ustawy  Pzp  poprzez  zaniechanie  wezwania  wykonawcy 

EKOLAND do złożenia wyjaśnień, w tym złożenia dowodów w zakresie wyliczenia ceny lub 

kosztu  i  ich  istotnych  części  składowych  (wyjaśnienia  w  zakresie  rażąco  niskiej  ceny) 

podczas gdy zarówno cena całkowita jak i ceny jednostkowe zaoferowane przez Ekoland za 

transport  i  zagospodarowanie  poszczególnych  frakcji  odpadów  wydają  się  rażąco  niskie  w 

stosunku do przedmiotu zamówienia i powinny wzbudzić wątpliwości zamawiającego co do 

możliwości  wykonania  przedmiotu  zamówienia  zgodnie  z  wymaganiami  określonymi  w 

dokumentach zamówienia. 

Rozstrzygając ten zarzut Izba w pierwsze kolejności zwraca uwagę na treść przepisu 

art.  224  ust.  1  ustawy  Pzp,  który  stanowi,  że  zamawiający  wzywa  do  złożenia  wyjaśnień, 

jeżeli  cena  lub  koszt,  lub  ich  istotne  części  składowe  wydają  się  rażąco  niskie  w  stosunku  

do  przedmiotu  zamówienia  lub  budzą  wątpliwości  zamawiającego,  co  do  możliwości 

wykonania  przedmiotu  zamówienia,  zgodnie  z  wymaganiami  określonymi  przez 

zamawiającego  lub  wynikającymi  z  odrębnych  przepisów.  W  tym  przypadku  zamawiający 

zwraca się o udzielenie wyjaśnień, w tym złożenie dowodów, dotyczących elementów oferty 

mających wpływ na wysokość ceny.  

Należało  zatem  rozważyć  czy  w  niniejszej  sprawie  zaszły  takie  okoliczności,  które  

obligowały  zamawiającego  do  tego,  aby  skierował  on  do  wykonawców  takie  wezwanie, 

albowiem  powinny  po  jego  stronie  zaistnieć  wątpliwości  co  do  możliwości  wykonania 

zamówienia, zgodnie z wymaganiami opisanymi w dokumentach zamówienia lub wynikające 

z  innych  przepisów.  Wprawdzie  przepis  art.  224  ust.  1  ustawy  Pzp  z  jednej  strony 

zobowiązuje  zamawiającego  do  zwrócenia  się  o  wyjaśnienia  do  wykonawcy,  gdy  cena 

wydaje  się  rażąco  niska  i  budzi  wątpliwości,  co  do  możliwości  wykonania  zamówienia,  z 

drugiej zaś, ustanawiając prawo do zwrócenia się o wyjaśnienia, uzależnia ją od określonych 


podejrzeń,  których  zamawiający  winien  nabrać.  Jeśli  takie  wątpliwości  po  stronie 

zamawiającego  nie  zaktualizują  się,  to  żądanie  wyjaśnień  w  takich  przypadkach  należy 

uznać za bezpodstawne.  

W  sytuacji  zatem, 

jeśli  brak  jest  przesłanek  do  zastosowania  przez  zamawiającego 

przepisu,  który  nakłada  na  zamawiającego  obowiązek  wezwania  wykonawców  do  złożenia 

wyjaśnień w przedmiocie rażąco niskiej ceny, czynność taka jest kwestią całkowicie ocenną, 

suwerenną decyzją zamawiającego, uzależnioną od jego wiedzy i doświadczenia w zakresie 

kosztów  świadczenia  podobnych  usług  na  rynku,  jak  również  wynikającą  z  wiedzy  

i doświadczenia samego zamawiającego. 

W  okolicznościach  niniejszej  sprawy  należy  zaznaczyć,  że  zamawiający  oszacował 

wartość  zamówienia  na  kwotę  39  193  694,28  zł.,  co  wynika  z  protokołu  postępowania.  

Z  kolei  zaproponowane  w  tym  postępowaniu  ceny  ofertowe  to:  49  119  438,34  zł.  (oferta 

Pr

eZero); 28 268 200,80 zł. (oferta EKOLAND); 32 394 005,70 zł. (oferta KOMA Sp. z o.o.)  

cena  ustalona  przez  zamawiającego,  po  dokonaniu  korekty  błędów  w  ofercie.  Oferta 

EKOLAND,  co  wynika  z  kalkulacji  zamawiającego,  przedstawionej  w  piśmie  procesowym  

odpowiedzi  na  odwołanie,  jest  o  22,75%  niższa  od  średniej  arytmetycznej  wszystkich 

złożonych ofert (nie jak twierdził odwołujący od  średniej cen pozostałych wykonawców) oraz 

o 27,88% niższa od wartości zamówienia oszacowanej przez zamawiającego. Tym samym 

nie  ulega  wątpliwości,  że  brak  było  po  stronie  zamawiającego  obligatoryjnej  przesłanki  

do wzywania EKOLAND 

do składania wyjaśnień w zakresie skalkulowania ceny oferty. 

Dodatkowo, jak wyjaśnił zamawiający w swoim piśmie, niezależnie od braku istnienia 

tak

iego obowiązku po jego stronie, przeprowadził on szczegółową analizę czy zaoferowana 

przez EKOLAND 

cena nie odbiega od realiów rynkowych. W tym celu zasadnie odwołał się 

do  swojego  doświadczenia,  które  nabył  przy  okazji  poprzednio  organizowanego 

postępowania,  wskazując  jako  przykład,  że  najkorzystniejsza  oferta  cenowa,  złożona  

na  sektor  III  jest  podobna  do 

cen  zaoferowanych  przez  Ekoland    (średnia  cena  netto  

za  odbiór  i  zagospodarowanie  1  Mg  odpadów  różni  się  o  39,27  zł),  a  usługa  ta  jest  już 

realizowana 

na  rzecz  zamawiającego  od  stycznia  2022  r.  a  usługi  świadczone  w  sposób 

należyty  i  zgodny  z  zapisami  umowy.  Wbrew  temu,  co  twierdził  odwołujący  na  rozprawie 

takie  odniesienie,  jest  jak  najbardziej  uzasadnione  i  prawidłowe,  gdyż  wskazuje  na  poziom 

cen aktua

lnie realizowanych usług.  

Biorąc zatem pod uwagę ceny jednostkowe z postępowania, które aktualnie jest dla 

zamawiającego  realizowane  (szczegółowe  porównanie  znajduje  się  w  piśmie  procesowym 

zmawiającego  -  odpowiedzi  na  odwołanie)  zasadnie  uznał,  że  w  świetle  art.  224  ust.  1 


ustawy  Pzp  nie  zachodzi  podstawa  do  wezwania  EKOLAND  do  wyjaśnień,  gdyż  ani  cena 

jako  całość,  ani  też  jej  istotne  części  składowe,  nie  wydają  się  rażąco  niskie  w  stosunku  

do przedmiotu zamówienia. 

Odnosząc  się  z  kolei  do  argumentacji  odwołującego,  który  w  treści  odwołania 

wskazywał,  że  taka  wątpliwość  powinna  wynikać  z  porównania  cen  rynkowych,  w  tym 

oferowanych przez podmioty z grupy EKOLAND, jak też tych oferowanych przez pozostałe 

podmioty, które EKOLAND wskazał jako instalacje, w których zamierza zagospodarowywać 

odpady - 

Izba uznała argumenty w tym zakresie za nieudowodnione. 

Przypomnieć  należy,  że  w  świetle  wskazanej  wcześniej  regulacji  art.  224  ust.  1 

ustawy  Pzp  zamawiający  wzywa  wykonawcę  do  złożenia  wyjaśnień  w  przedmiocie  rażąco 

niskiej ceny, jeśli ta wydaje się rażąco niska i budzi wątpliwości, co do możliwości wykonania 

zamówienia. Obowiązkiem wykonawcy, składającego odwołanie, który twierdzi, że zachodzą 

okoliczności  obligujące  zamawiającego  do  skierowania  takiego  wezwania  w  danych 

okolicznościach,  jest  wykazanie,  że  zaoferowane  ceny  odbiegają  od  cen  rynkowych,  

i  to  w  taki 

sposób,  że  nie  da  się  za  te  ceny  zamówienia  wykonać.  Wprawdzie  przepisy 

ustawy Pzp ani dyrektywy unijne nie określają definicji pojęcia rażąco niskiej ceny, mimo że 

pojęcie to zostało użyte przez ustawodawcę to jednak w doktrynie i orzecznictwie wskazuje 

się, że cena rażąco niska to taka, która jest nierealistyczna, niewiarygodna w porównaniu do 

kosztu  przewidzianego  przez  samego  zamawiającego  lub  znacząco  odbiegająca  od  ofert, 

zaproponowanych przez innych wykonawców.  

Sam fakt istnienia rozbieżności w zakresie czy to cen oferowanych w ramach grupy, 

czy  te

ż  nawet  odbiegających  od  cen  oferowanych  przez  podmioty,  które  EKOLAND 

wskazuje jako instalacje - nie dow

odzi rażąco niskiej ceny jego oferty. Nie jest wystarczające 

wskazanie  i  ujęcie tych  cen  w  tabeli,  aby  skutecznie  zarzut  taki  podnieść.  Z  kolei  dowody, 

które odwołujący złożył na rozprawie (zapytania ofertowe) jedynie wskazują jakie ceny były 

oferowane inn

emu podmiotowi w roku 2021, stąd nie mogą stanowić punktu odniesienia dla 

cen oferowanych przez wykonawcę. 

Mając  na  uwadze  powyższe  Izba  uznała  powyższy  zarzut  za  niepotwierdzony.  

W  okolicznościach  niniejszej  sprawy  nie  sposób  uznać,  że  w  postępowaniu  zachodziły 

okoliczności,  które  winny  były  wzbudzić  wątpliwości  zamawiającego,  co  do  rynkowego 

charakteru  cen  zaoferowanych  przez  EKOLAND 

i  spowodować  wszczęcie  procedury 

wyjaśniającej z art. 224 ust. 1 ustawy Pzp.   

Mając na uwadze powyższe, orzeczono jak w sentencji. 


O  kosztach  postępowania  orzeczono  stosownie  do  wyniku  sprawy  na  podstawie  

art.  575  ustawy  Pzp  oraz  §  8  ust.  2  rozporządzenia  Prezesa  Rady  Ministrów  z  dnia  

30  grudnia  2020  r.  w  sprawie  szczegółowych  rodzajów  kosztów  postępowania 

odwoławczego, ich rozliczania oraz wysokości i sposobu pobierania wpisu wysokości wpisu 

od odwołania (Dz. U. z 2020 r., poz. 2437). 

Przewodniczący :  ………………………………