KIO 1128/22 WYROK dnia 16 maja 2022 r.

Sygn. akt: KIO 1128/22 

WYROK 

z dnia  16 maja 2022 r. 

Krajowa Izba Odwoławcza   -   w składzie: 

Przewodniczący:      Magdalena Rams 

Protokolant:   

Aldona Karpińska      

po  rozpoznaniu  na  rozpr

awie  z  udziałem  stron  w  dniu  12    maja  2022  r.  odwołania 

wniesionego  do  Prezesa  Krajowej  Izby  O

dwoławczej  w  dniu  21  kwietnia  2022  r.  przez 

wykonawc

ę BSG Sp. z o.o., z siedzibą w Zgierzu, 

w postępowaniu prowadzonym przez Gminę Dobre Miasto,  

przy  udziale  wykonawcy  I.  S. 

prowadzącej  działalność  gospodarczą  pod  firmą 

Przedsiębiorstwo  Wielobranżowe  GRETASPORT  I.  S.,  Dąbrowa  Górnicza, 

zgłaszającego  swoje  przystąpienie  do  postępowania  odwoławczego  po  stronie 

odwołującego, 

orzeka: 

Uwzględnia  odwołanie  i  nakazuje  zamawiającemu  wprowadzenie  zmian  w 

specyfikacj

i  warunków  zamówienia  w  kryterium  oceny  ofert  „Rodzaj  oferowanej 

nawierzchni (N)” poprzez obniżenie wagi tego kryterium z 30% do 5%.  

Kosztami postępowania obciąża zamawiającego Gminę Dobre Miasto i: 

2.1 zalicza  w 

poczet  kosztów  postępowania  odwoławczego  kwotę  10  000  zł  00  gr 

(słownie: dziesięć tysięcy złotych zero groszy) uiszczoną przez wykonawcę BSG Sp. 

z o.o., 

z siedzibą w Zgierzu tytułem wpisu od odwołania; 

zasądza  od  zamawiającego  Gminy  Dobre Miasto  na rzecz  wykonawcy BSG  Sp.  z 

o.o., 

z  siedzibą  w  Zgierzu  kwotę  13  600  zł  00  gr  (słownie:  trzynaście  tysięcy 

sześćset  złotych  zero  groszy)  tytułem  zwrotu  wpisu  od  odwołania  i  kosztów 

wynagrodzenia pełnomocnika odwołującego.  

Stosownie  do  art.  579  ust.  1  i  580  ust.  1  i  2  ustawy  z  dnia  11  września  2019  r.  -  Prawo 

zamówień  publicznych  (t.j.  Dz.  U.  z 2019  r.,  poz.  2019  z  późn.  zm.)  na  niniejszy  wyrok  – 

w 

terminie 14  dni  od  dnia jego doręczenia  -  przysługuje skarga  za  pośrednictwem  Prezesa 

Krajowej Izby Odwoławczej do Sądu Okręgowego w Warszawie. 

Przewodni

czący:      …………………………. 

Sygn. akt: KIO 1128/22 

UZASADNIENIE  

W  dn

iu  25  kwietnia  2022  r.  do  Prezesa  Krajowej  Izby  Odwoławczej  wpłynęło  odwołanie 

wykonawcy 

BSG  Sp.  z  o.o.,  z  siedzibą  w  Zgierzu  (dalej  „Odwołujący”)  zarzucając 

zamawiającemu Gminie Dobre  Miasto  (dalej  „Zamawiający”)  naruszenie w  postępowaniu  o 

udzielenie  zamówienia  publicznego  pn.  „Rozbudowa  stadionu  lekkoatletycznego, 

piłkarskiego  wraz  z zagospodarowaniem  przyległego terenu  i  infrastrukturą techniczną  przy 

ul.  Olsztyńskiej  14  w  Dobrym  Mieście":  naruszenie:  (i)  art.  16  pkt  1  i  3  PZP  tj.  obowiązku 

przygotowania postępowania w sposób zapewniający zachowanie uczciwej konkurencji oraz 

równe traktowanie wykonawców oraz proporcjonalny w odniesieniu do kryteriów oceny ofert 

(„Rodzaj oferowanej nawierzchni (N)” i wagi zastosowanego kryterium na poziomie 30%; (2) 

art.  17  ust  1  oraz  2  PZP  poprzez  zastosowanie  w  postępowaniu  w  celu  wyboru  oferty 

na

jkorzystniejszej,  kryterium  o  wadze  nie  zapewniającej  najlepszej  jakości,  uzasadnionej 

charakt

erem zamówienia i nie prowadzącej do uzyskania najlepszych efektów zamówienia w 

stosunku  do  po

niesionych  nakładów;  (3)  art.  239  ust  2  PZP  przy  zastosowaniu  wagi 

k

westionowanego  kryterium  oceny  prowadzącego  do  uznania  za  najkorzystniejszą  oferty, 

która  nie  przedstawia  najkorzystniejszego  stosunku  jakości  do  ceny;  (4)  art.  239  ust  2  Pzp 

przez  nieuzasadnioną  dodatkową  punktację  na poziomie  30%  dla  nawierzchni syntetycznej 

prefabrykowanej  kauczukowej  („Rodzaj  oferowanej  nawierzchni  (N)"),  w  sytuacji  gdy 

paramet

ry  nawierzchni  bieżni  lekkoatletycznych  muszą  być  takie  same  bez  względu  na 

rodzaju materiału z jakiego są wykonane, a Izba orzeczeniem sygn. akt KIO 157/22 uznała, 

że  dopuszczalne  jest  zastosowanie  jako  kryterium  jakościowego  „rodzaj  oferowanej 

nawierzchni"  i  przyznanie  w  jego  ramach  maksymalnie  5  pkt  za  zaoferowanie  nawierzchni 

syntetycznej  prefabrykowanej  kauczukowej.  Waga  zastosowanego  w  wyniku  zmiany 

kryterium  oceny  ofert  „Rodzaj  oferowanej  nawierzchni  (N)"  ograniczyła,  a  praktycznie 

wykluczyła możliwość realnego konkurowania przez wykonawców oferowanymi produktami, 

poprzez  całkowitą  dyskryminację  nawierzchni  typu  Full  PUR  choć  nawierzchnia  ta  jest  co 

najmniej  równoważna,  a  w  wielu  parametrach  lepsza  niż  faworyzowana  nadmiernie  i  w 

nieuprawniony sposób nawierzchnia prefabrykowana kauczukowa. 

Odwołujący  wniósł  o  merytoryczne  rozpatrzenie oraz  uwzględnienie  niniejszego  odwołania, 

dopuszczenie 

i  przeprowadzenie  dowodu  z  dokumentacji  Postępowania  -  na  okoliczności 

wskazane  niniejszym  odwołaniem,  a  także  o:  zmianę  w  zakresie  kryterium  oceny  ofert  w 

SWZ  poprzez:   

w  kryterium  „Rodzaj  oferowanej  nawierzchni  (N)"  poziomu  zgodnego  z 

orzeczeniem  sygn.  akt  KIO  157/22  tj.  maksymalnie  5  %  za  zaoferowanie  nawierzchni 

syntetycznej prefabrykowanej kauczukowej. 

W  uzasadn

ieniu  podniesionych  zarzutów  Odwołujący  wskazał,  że  przedmiot  zamówienia 

obejmuje  zgodnie  z  Załącznikiem  nr  9a  do  SWZ  roboty  budowlane  polegające  na 

przebudowie  stadionu  lekkoatletycznego,  piłkarskiego  wraz  z  zagospodarowaniem 

przyległego terenu i infrastrukturą techniczną w Dobrym Mieście, w tym: 

boiska piłkarskiego o wymiarach 105,0 m x 68,0 m o nawierzchni trawiastej naturalnej 

4-torowe

j bieżni lekkoatletycznej okrężnej o długości 400.0 m. 

torowej bieżni prostej do biegów na 100.0 i 110,0 m. 

skoczni do skoku wzwyż,  

dwóch skoczni do skoku w dal i trójskoku, 

rzutni do pchnięcia kulą, 

rzutni do rzutu oszczepem, 

skoczni do skoku o tyczce 

obiektów dodatkowych, w tym boiska do siatkówki i boiska do koszykówki. 

Kategoria obiektu: VA - obiekty sportu i rekreacji. 

Zgodnie  z  SWZ  w  zakresie  lekkiej  atletyki  na  obiekcie  będzie  można  rozgrywać  zawody 

lekkoatletyczne we wszystki

ch kategoriach wiekowych rangi Mistrzostw polski oraz mityngów 

ogólnopolskich  w  wybranych  konkurencjach  o  kategorii  VA  z  certyfikowana  przez  WA 

nawierzchnią syntetyczną. umożliwiającą rozgrywanie imprez lekkoatletycznych. 

Roboty  obejmą  wykonanie  bieżni  lekkoatletycznej,  która  spełniać  ma  wymogi  WA/IAAF  i 

PZLA  w  zakresie  rozgrywania  pełnego  programu  konkurencji.  Dodatkowo  Zamawiający 

stawia warunek, aby oferowana nawierzchnia do zastosowania na przedmiotowym obiekcie 

była zainstalowana na co najmniej dwóch stadionach w warunkach klimatycznych zbliżonych 

do panujących w Polsce, posiadających certyfikat World Athletics (IAAF) Class 1 — dotyczy 

nawierzchni Full Pur. 

Przebieg postępowania 

Pierwsze postępowanie w sprawie. 

Odwołujący  wskazał,  że  aktualne  postępowanie  jest  już  drugim  postępowaniem  na 

analogiczny  przedmiot  zamówienia  —  poprzednie  postępowanie  (FR.271.3.2021)  zostało 

unieważnione,  co  należy  podkreślić również w  tamtym  postępowaniu wnoszone  były  środki 

ochrony prawnej wskazujące na istnienie szeregu naruszeń przepisów. 

W  postępowaniu  pierwszym  Zamawiający  sporządził  opis  przedmiotu  zamówienia 

dopuszczając tylko nawierzchnię poliuretanową — i w tym zakresie wyeliminował całkowicie 

możliwość  zaoferowania  innej  nawierzchni  niż  CONIPUR,  producenta  CONICA.  Wobec 

powyższych  ograniczeń  zostało  złożone  odwołanie  do  KIO  którego  żądanie  dotyczyło 

dopuszczenia  nawierzchni 

poliuretanowej  TETRAPUR  producenta  BSG.  Zamawiający 

odwołanie to uwzględnił w całości. 

Jednocześnie  Zamawiający  dokonał  modyfikacji  SWZ  i  przerzucił  sporne  parametry 

nawierzchni  do 

kryteriów  oceny  ofert,  tj.  dopuścił  pozornie  nawierzchnię  Odwołującego 

(na

wierzchnia  TETRAPUR),  jednakże  w  taki  sposób  sformułował  kryteria  oceny,  aby 

wyłącznie  nawierzchnia  CONIPUR  otrzymywała  punkty  w  ramach  kryterium.  Wobec 

powyższych zmian zostało wniesione przez BSG kolejne odwołanie do Izby. 

Zamawiający  przed  terminem  rozprawy  dokonał  czynności  otwarcia  ofert  w  tym 

postępowaniu.  Okazało  się  wtedy,  że  oferty  złożyło  3  Wykonawców  oferujących  włącznie 

nawierzchnię  CONIPUR  -  a  zatem  potwierdziły  się  w  całości  zarzuty  o  ograniczeniu 

konkurencji  przez  Zamawiającego.  Odwołujący  wskazał,  że  ostatecznie  Zamawiający 

unieważnił  to  postępowanie  z  powodu  braku  możliwości  sfinansowania  zamówienia  za 

ofero

wane  ceny.  W  konsekwencji  również  odwołanie  —  jako  bezprzedmiotowe  zostało 

wycofane. 

Przebieg aktualnego postępowania 

Odwołujący  wskazał,  że  Zamawiający  w  dniu  19  listopada  2021  roku  ponownie  ogłosił 

postępowanie  na  analogiczny  przedmiot  zamówienia,  w  którym  powielił  kwestionowane  w 

pierwszym  postępowaniu  parametry  zarówno  opisu  przedmiotu  zamówienia,  jak  i  kryteria 

oceny  ofert.  Różnicą  było  wyłącznie  to,  że  w  pierwszym  postępowaniu  istniała  możliwość 

zaoferowania  wyłącznie  nawierzchni  poliuretanowej,  zaś  w  aktualnie  toczącym  się 

postępowaniu  Zamawiający  dopuścił  nawierzchnię  kauczukową.  Mimo  teoretycznego 

poszerzenia  konkurencji  o  drugą  nawierzchnię  nadal  Zamawiający  tak  opisał  parametry 

nawierzchni  poliuretanowej,  że  mogła  je  spełnić  pierwotnie  tylko  nawierzchnia  CONIPUR. 

BSG w dniu 24 listopada 2021r. wniósł odwołanie do Izby kwestionując zarówno parametry 

opisu przedmiotu zamówienia, jak i kryteria oceny ofert Zamawiający w dniu 1 grudnia 2021 

roku  uwzględnił  to  odwołanie  w  całości  (sygn.  akt  KIO  3432/21)  wskazując,  że  dokona 

modyfikacji  SWZ  zgodnie  z  żądaniami  Odwołującego.  W  konsekwencji  uwzględnienia 

odwołania postępowanie przez Krajową Izbą Odwoławczą zostało umorzone. 

Mimo  uwzględnienia  odwołania,  Zamawiający  dokonał  modyfikacji  treści  SWZ  w  dniu  14 

stycznia  2022  roku,  w  której  nie  dokonał  jednak  zmiany  zgodnie  z  żądaniami 

uwzględnionego  odwołania.  Zamawiający  bowiem  wyłącznie  zmienił  parametry  graniczne 

nawierzchni  dopuszczając  nawierzchnię  TETRAPUR    jednocześnie  jednak  wprowadził  do 

SWZ nowe ogran

iczenia, które nie pozwalały na udział w tym postępowaniu Wykonawcom z 

nawierzchnią  TETRAPUR.  Równocześnie  Zamawiający  nie  zmodyfikował  kryteriów  oceny 

ofert, mimo iż odwołanie z listopada 2021 roku zawierało zarzuty i wnioski w tym zakresie, a 

Zamawiający czynnością z dnia 1 grudnia 2021 roku uznał to odwołanie w całości. 

Odwołujący  wskazał,  że  wobec  modyfikacji  SWZ  BSG  w  dniu  19  stycznia  2022r.  wniósł 

kolejne  odwołanie  do  Izby.  Postępowanie  to  zostało  zakończone  wyrokiem  Krajowej  Izby 

Odwoławczej  z  dnia  11  lutego  2022  roku  (sygn.  KIO  157/22),  w  którym  Izba  uwzględniła 

odwołanie  w  zakresie  opisu  przedmiotu  zamówienia  w  całości  —  tj.  dopuszczając 

nawierzchnię TETRAPUR, jako  nawierzchnię  co  najmniej tak  samo  dobrą jak  nawierzchnia 

CONIPUR.  Jednocześnie  Izba  nakazała  zmianę  lub  usunięcie  kryterium  oceny  ofert 

„parametry techniczne oferowanych nawierzchni syntetycznych". 

Pomimo, że KIO w orzeczeniu sygn. KIO 157/22 uznała, że rodzaj nawierzchni kauczukowej 

zasługuje  co  najwyżej  na  dodatkową  punktację  w  wysokości  5%,  Zamawiający  usiłował 

ominąć  to  ograniczenie  i  punktował  w  nowym  kryterium  oceny  ofert  doświadczenie 

kierownika  budowy  w  układaniu  wyłącznie  nawierzchni  kauczukowej.  Kryterium  to  było 

całkowicie  oderwane  od  oferowanej  przez  wykonawcę  technologii  —  możliwe  było  np. 

uzyskanie  punktacji  za  doświadczenie  kierownika  budowy  w  układaniu  nawierzchni 

kauczukowej oferując technologię inną tj. Full PUR. Tak sformułowane kryterium oceny ofert 

zostało  zakwestionowane  odwołaniem  przed  Izbą  przez  wykonawcę  Przedsiębiorstwo 

Wielobranżowe GRETASPORT I. S. . 

Odwołujący wskazał, ze Izba orzeczeniem Sygn. akt: KIO 739/22 z dnia 7 kwietnia 2022 r w 

całości  uwzględniła  odwołanie  i  nakazała  modyfikację  kryterium  Doświadczenie  kierownika 

poprzez powiązanie go z oferowaną przez wykonawcę technologią wykonania.  

Odwołujący  wskazał,  że  Zamawiający  czynnością  z  dnia  19.04.2022r.  nie  uwzględnił 

orzeczen

ia  Izby  ale  dokonał  kolejnej  modyfikacji  SWZ  i  zamiast  wykonać  orzeczenie 

modyfi

kację  kryterium  oceny  Doświadczenie  kierownika  w  nakazany  przez  Izbę  sposób, 

usunął to kryterium w całości, i powrócił do modyfikacji kryterium oceny Rodzaj nawierzchni. 

Pomim

o,  że  KIO  orzeczeniem  sygn.  akt  157/22  uznała,  że  nawierzchnia  kauczukowa 

zasługuje na dodatkową punktację na poziomie co najwyżej 5% w stosunku do Full PUR i w 

wyniku  kwestionowanej  aktualnym  odwołaniem  modyfikacji  Zamawiający  nadał  temu 

kryterium wagę 30%. 

W ocenie Odwołującego przebieg obydwu postępowań potwierdza, że: 

•  Zamawiający  forsuje  produkty  konkretnego  producenta  (za  pomocą  parametrów 

odcinających bądź kryteriów oceny),   uniemożliwia bądź utrudnia możliwość złożenia 

ofert  z  nawierzchnią  TETRAPUR  produkcji  Odwołującego  bez  racjonalnego 

uzasadnienia, 

•  dokonuje  kolejnych  modyfikacji  w  zakresie  pozacenowych  kryteriów  oceny  ofert  w 

sposób całkowicie oderwany od jakości, przedmiotu zamówienia a nawet przedmiotu 

oferty, 

•  mimo  kilkukrotnego  uwzględniania  odwołań  wnoszonych  do  Izby  (zarówno  w 

aktualnym  jak  i  poprzednim  postępowaniu)  czynności  te  są  całkowicie  pozorne 

bowiem  w  ich  wyniku  albo  podtrzymuje  ograniczenia  albo  wprowadza  kolejne 

ograniczenia. 

Powyższe  działania  Odwołujący  ocenia  jako  nie  dość,  że  naruszające  PZP  w  oczywisty 

sposób  (co  było  potwierdzone  orzeczeniami  KIO  bądź  samodzielnym  uwzględnianiem 

odwołań  przez  Zamawiającego)  to  dodatkowo  całkowicie  nieracjonalne  i  przedłużające 

wyłącznie  czas  trwania  postępowania  i  generujące  zbędne  koszty  ponoszone  przez 

jednostkę sektora finansów publicznych na szkodę gminy. 

Dodatkowo, jak miało to miejsce w przypadku poprzedniego unieważnionego postępowania, 

pomimo wniesienia odwołania wobec postanowień  SWZ  do  KIO  w  zawitym terminie,  przed 

wyznaczonym  termin

em  rozprawy,  Zamawiający  dokonuje  czynności  otwarcia  ofert. 

Odwołujący  wskazał,  że  spodziewa  się  że  w  taki  sam  sposób  może  zachować  się 

Zamawiający aktualnie. Na dzień dzisiejszy termin składania ofert w postępowaniu upływa w 

dniu 26.04.2022r. o godz. 10.00 

zaś termin wniesienia odwołania wobec modyfikacji  w dniu 

25.04.2022r. 

Odwołujący  uprzedzając  ewentualny  zamiar  Zamawiającego  zaniechania  zmiany  terminu 

składania  ofert  w  postępowaniu  skierował  do  Zamawiającego  w  dniu  22.04.2022r.  pismo  z 

wnioskiem  o  dok

onanie  modyfikacji  terminu  składania  ofert  w  sposób  umożliwiający 

roz

poznanie sprawy przez Izbę. Dowód — pismo z dnia 22.04.2022r. 

Zarzuty dotyczące wadliwej wagi kryterium oceny „Rodzaj oferowanej nawierzchni (N)"  

Odwołujący wskazał, ze Zamawiający modyfikacją SWZ z dnia 19.04.2022r. dokonał zmiany 

w  zakresie  wagi  kryte

rium  oceny  „Rodzaj  oferowanej  nawierzchni”  z  dotychczasowego 

ustalonego orzeczeniem KIO 5% na 30% 

Zgodnie  z  kwestionowaną  odwołaniem  zmianą  SWZ:  Ocena  ofert  w  kryterium  rodzaj 

oferowanej  nawierzchni  dokonana  zostanie  na  podstawie  informacji  podanych  przez 

Wykonawcę  w  formularzu  ofertowym.  Wykonawca  podaje  nazwę,  rodzaj  i  producenta 

oferowanej nawierzchni. 

Rozdział  Opis  kryteriów oceny ofert,  wraz  z  podaniem  wag  tych kryteriów  i  sposobu oceny 

ofert, który otrzymuje nowe brzmienie: 

1.  Przy  wyborz

e  najkorzystniejszej  oferty  zamawiający  będzie  się  kierował 

następującymi kryteriami ich znaczeniem:  

1) Cena (C) 

— waga kryterium 70%  

2) Rodzaj oferowanej nawierzchni (N) 

— waga kryterium 30% 

2.  Ocena  ofert  w  kryterium  cena  zostanie  dokonana  poprzez  zastosowanie 

następującego  wzoru:  Waga  kryterium  oceny  ofert  N  i  zasad  oceny  w  ramach 

tego  kryterium  stanowi  oczywiste  naruszenie  zasad  udzielania  zamówień 

publicznych,  w  tym  zasady  proporcjonalności  oraz  związania  z  przedmiotem 

zamówienia a także  uczciwej  konkurencji. Waga  kryterium  N  nie jest  powiązana 

faktycznie z premiowaniem jakości przedmiotu zamówienia. 

W  ocenie  Odwołującego  kwestionowana  waga  kryterium  stanowi  naruszenie  art.  17  ust  1 

oraz  2  Pzp  nie 

zapewniając  najlepszej  jakości  i  nie  prowadząc  do  uzyskania  najlepszych 

efektów  zamówienia  w  stosunku  do  poniesionych  nakładów.  Zgodnym  z  ustawą  Pzp 

wyrazem  dążenia  do  zapewnienia  należytej  jakości  przedmiotu  zamówienia  byłoby  więc 

odwołanie  się  w  kryteriach  oceny  ofert  do  określonych  właściwości  materiałów,  na  których 

Zamawiającemu  zależy  w  sposób,  który  faktycznie  przekłada  się  na  wyższą  jakość, 

użyteczność  nawierzchni.  Waga  zmodyfikowanego  kryterium  ma  charakter  całkowicie 

oderwany od parametrów jakościowych czy też użytkowych oraz trwałości nawierzchni. 

O

dwołujący  wskazał,  że  zgodnie  z  SWZ  ocena  ofert  w  kryterium  rodzaj  oferowanej 

nawierzchni  dokonana  zostanie  na  podstawie  informacji  podanych  przez  Wykonawcę  w 

formularzu  ofertowym.  Za  zaoferowanie  nawierzchni  syntetycznej  poliuretanowej  (Full  Pur) 

wykonawc

a  uzyskuje  0  punktów  zaś  za  zaoferowanie  nawierzchni  syntetycznej 

prefabrykowanej  kauczukowej 

—30  punktów.  Odwołujący  podkreślił,  że  kwestia  kryterium 

Rodzaj  oferowanej  nawierzchni  N  była  już  przedmiotem  orzeczenia  przez  KIO  w  sprawie 

sygn. akt 157/22 z od

wołania BSG. 

Pierwotnie  Zamawiający  punktował  dodatkowo  nawierzchnię  kauczukową  na  poziomie 

dodatkowych  5%.  Odwołujący  kwestionował  w  pierwszym  złożonym  odwołaniu  w  ogóle  to 

kryterium jako wadliwe. 

Od

wołujący  wskazał,  że  KIO  w  orzeczeniu  sygn.  akt  157/22  ustaliła,  że  nawierzchnia 

kauczukowa względem Full PUR może zasługiwać na dodatkową punktację co najwyżej na 

poziomie 5% i jest to zgodne z zasadą proporcjonalności. 

Odwołujący wskazał, że obowiązujące regulacje dotyczące nawierzchni sportowych zarówno 

na  poziomie  światowym  (World  Athletics  -  WA)  jak  i  krajowym  (Polski  Związek  Lekkiej 

Atletyki 

—  PZLA)  jak  o  obowiązująca  Norma  dotycząca  nawierzchni  obiektów  sportowych 

(PN-

EN  14877)  nie  różnicują  w  żaden  sposób  rodzaju  nawierzchni  Full  PUR  od 

kauczukowej.  W 

szczególności: Zarząd Polskiego Związku Lekkiej Atletyki podjął decyzję o 

przyznawaniu  organizacji  zawodów  rangi  mistrzostw  Polski  (zarówno  o  pełnym  jak  i  o 

ograniczonym programie konkurencji) gospodar

zom stadionów, na których zainstalowano na 

bieżni i rozbiegach następujące systemy nawierzchni syntetycznych: 

a) 

prefabrykowane nawierzchnie kauczukowe lub. 

b) 

nawierzchnie poliuretanowe. z pełnego poliuretanu (Full PUR) 

Uchwała wskazuje na konieczność spełniania wymogów przez nawierzchnie: 

Wszystkie  nawierzchnie  instalowane  na  stadionach  ubiegaj

ących  się  o  dopuszczenie  do 

ro

zgrywania oficjalnych zawodów. 

prefabrykowane  nawierzchnie  kauczukowe.  nawierzchnie  poliuretanowe  z  pełnego 

poliuretanu z wypełnieniem EPDM — w przypadku ubiegania się o kategorię I, II, III, IVA, VA, 

VIA i WIIA; 

nawierzchnie  Full  PUR  z  innym  wypełnieniem  niż  EPDMI  oraz  poliuretanowe  typu 

Sandwich - 

w przypadku ubiegania się o kategorię IVB, VB, VIB i VIIB 

-  nawierzchnie  poliuretanowe  typu  natryskowego  -  w  przypadku 

ubiegania  się  o  kategorię 

VB,  VIB  i  VIIB  musz

ą  spełniać  wymagania  WA  dotyczące  ich  jakości.  potwierdzone 

certyfikatem WA (Product Certificate) oraz spełniać wymagania PZLA. 

Odwołujący  wskazał,  że  Ministerstwo  Sportu  w    wytycznych  „BUDOWA  I  PRZEBUDOWA 

ZEWN

ĘTRZNYCH  OBIEKTÓW  LEKKOAȚLETYCZNYCH",  potwierdza,  że  obydwa  rodzaje 

nawierzchni  - 

Full  PUR  i  kauczukowa  są  całkowicie  równorzędne.  Publikacja  wskazuje 

ponadto,  że:  W  Ministerstwie  zidentyfikowano  przede  wszystkim  następujące 

błędy/nieścisłości dotyczące specyfikacji nawierzchni: 

•  wykazywanie  znaczącej  liczby  drugorzędnych  parametrów,  nie  mających  bliższego 

związku z funkcjonalnością produktu (zwłaszcza parametry nieujęte w podręcznikach 

World Athletics, normie, dotyczące innych sportów, etc.); 

•  dokument nie różnicuje nawierzchni Orpu Full pur i kauczukowych; 
•  dokument nie zawiera odmiennych wymagań odnośnie parametrów nawierzchni typu 

Full Pur i kauczukowych. 

Publikacja „Nawierzchnie syntetyczne". T. Majsterkiewicz. Warszawa 2014 

Dokument  zawiera  potwierdzeni

e,  że  wymagane  parametry  nawierzchni  Full  Pur  i 

prefabrykowanej  (kauczukowa)  są  takie  same  i  brak  jest  powodów  ich  różnicowania  za 

pomocą  kryteriów  oceny.  Potwierdza  także,  że  zarówno  w  przypadku  nawierzchni  Full  Pur 

jak  i  prefabrykowanej  (kauczukowa)  istn

ieją  specyficzne  dla  poszczególnych  materiałów 

wymagania  dotyczące  sposobu  wykonania  nawierzchni,  w  przypadku  każdego  z  nich  są 

odrębne specyficzne wymogi realizacyjne które mają wpływ na jakość nawierzchni. 

Opracowanie Ministerstwa Sportu wykonane przez 

Instytut Sportu badania „Ocena procesu 

starzenia  się  nawierzchni  syntetycznych  obiektów  lekkoatletycznych  po  5  latach 

użytkowania" 

Uprzedzając ewentualną argumentację Zamawiającego odnośnie rzekomej wyższej trwałości 

nawierzchni  kauczukowej  w  stosunku  do  F

ull  PUR  (stanowisko  takie  było  prezentowane  w 

trakcie  rozprawy  sygn.  KIO  157/22)  Odwołujący  wskazał,  że  najnowsze  wykonane  na 

zlecenie  Ministerstwa  Sportu  przez  Instytut  Sportu  badania  nawierzchni  „Ocena  procesu 

starzenia 

się  nawierzchni  syntetycznych  obiektów  lekkoatletycznych  po  5  latach 

użytkowania"  dowodzą  że  jest  wręcz  przeciwnie  -  tj.  nawierzchnią  kauczukowa  (Mondo) 

szybciej traci swoje właściwości i parametry. Ponadto jak wynika z dostępnych dokumentacji 

dla obiektów z nawierzchnią Mondo (kauczuk) nie jest ona nadzwyczajnie w stosunku do Full 

PUR  trwała  czy  też  odporna  mechanicznie  (wbrew  dotychczasowym  twierdzeniom 

Zamawiającego)  —  przykład  modernizacja  Stadionu  Lekkoatletycznego  AWF  w  Krakowie  - 

Wymiana nawierzchni 

bieżni stadionu lekkoatletycznego AWF. 

Odwołujący  wskazał,  że  zarówno  Dyrektywy  Wspólnotowe  (Dyrektywa  Parlamentu 

Europejskiego i Rady 2014/24/UE z dnia 26 lutego 2014 r. w sprawie zamówień publicznych, 

uchylająca  dyrektywę  2004/18/WE (Dz.  Urz.  UE L 94  z  28.3.2014  r.,  str.  65,  z  późn.  zm.  - 

dalej  jako  „Dyrektywa"  jak  i  przepisy  ustawy  PZP  wskazują  na  obligatoryjny  ścisły  związek 

kryterium oceny ofert z przedmiotem zamówienia. Zgodnie z Dyrektywą - Artykuł 67 Kryteria 

udzielenia  zamówienia  -  instytucje  zamawiające  opierają  udzielanie  zamówień  publicznych 

na ofercie najkorzystniejszej ekonomicznie. Z kolei kryteria związane z przedmiotem danego 

zamówienia  publicznego  mogą  np.  obejmować  jakość,  w  tym  wartość  techniczną, 

właściwości  estetyczne  i  funkcjonalne,  dostępność,  projektowanie  dla  wszystkich 

użytkowników,  cechy  społeczne,  środowiskowe  i  innowacyjne,  handel  i  jego  warunki. 

Odwołujący  powołał  się  na  wyrok  KIO  1611/18,  wyrok  z  dnia  28  sierpnia  2018  r.,  KIO 

1029/16, wyrok z dnia 29 czerwca 2016 r. oraz akt: KIO 3667/21 z dnia 7 stycznia 2022 r. 

W  ocenie  Odwołującego,  Zamawiający  w  sposób  oczywisty  preferuje  wykonawcę  L.  Sp.  z 

o.o. i dąży do tego, aby po raz kolejny ten właśnie wykonawca świadczył na jego rzecz usługi 

kolokacji.  Określenie  przez  Zamawiającego  kryterium  oceny  ofert,  z  którego  już  na  etapie 

publikacji  SIW

Z  wynika,  że  konkretny  wykonawca  otrzyma  maksymalną  ilość  punktów  w 

danym kryterium narusza przepisy art. 91 ust 2 ustawy Pzp w zw. z art 7 ust 1 ustawy Pzp., 

tj.  obowiązek  określenia  kryteriów  oceny  ofert  powiązanych  z  przedmiotem  zamówienia  z 

poszanowaniem zasady jawności, równego traktowania, zapewnienia uczciwej konkurencji i 

proporcjonalności.  Podkreślenia  wymaga,  że  zamawiający  nie  posiada  w  tym  zakresie 

nieograniczonej  swobody  wyboru.  Kryt

eria  oceny  ofert  nie  mogą  dyskryminować 

wykonawców,  zdolnych  do  realizacji  przedmiotu  zamówienia  oraz  muszą  zapewniać 

wykonawcom możliwość efektywnej i uczciwej konkurencji. 

Izba ustaliła co następuje: 

Izba ustaliła, że Zamawiający prowadzi postępowanie o udzielenie zamówienia publicznego 

pn.: 

„Rozbudowa  stadionu  lekkoatletycznego,  piłkarskiego    wraz  z  zagospodarowaniem 

przyległego terenu  i infrastrukturą techniczną  przy ul. Olsztyńskiej 14 w Dobrym Mieście”.  

Izba ustaliła, że przedmiotowe postępowanie jest już drugim postępowaniem na analogiczny 

prze

dmiot  zamówienia.  Izba  ustaliła,  że  poprzednie  postępowanie  (FR.271.3.2021)  zostało 

unieważnione z powodu braku możliwości sfinansowania zamówienia za oferowane ceny.  

Izba ustaliła, że Zamawiający w dniu 19 listopada 2021 roku ponownie ogłosił postępowanie 

na  analogiczny  przedmiot  zamówienia.  Zamawiający  określił  następujące  kryteria  oceny 

ofert: 

Przy  wyborze  najkorzystniejszej  oferty  zamawiający  będzie  się  kierował 

następującymi kryteriami i ich znaczeniem: 1) Cena (C) – waga kryterium 60%   

Okres gwarancji (G) 

– waga kryterium 5%   

Rodzaj oferowanej nawierzchni (N) 

– waga kryterium 5%  

Parametry  techniczne  oferowanych  nawierzchni syntetycznych  (P) 

– waga kryterium 

– 30 %  

W  pkt 

4  Zamawiający  wskazał:  Ocena  ofert  w  kryterium  rodzaj  oferowanej  nawierzchni 

dokonana  zostanie  na  podstawie  informacji  podanych  przez  Wykonawcę  w  formularzu 

ofertowym. Wykonawca podaje nazwę, rodzaj i producenta oferowanej nawierzchni.   

zaoferowanie nawierzchni syntetycznej poliuretanowej 

– 0 punktów  

zaoferowanie nawierzchni syntetycznej prefabrykowanej kauczukowej 

– 5 punktów. 

Izba  ustaliła,  że  Odwołujący  w  dniu  24  listopada  2021  r.  wniósł  odwołanie  do  Izby 

kwestionując  zarówno  parametry  opisu  przedmiotu  zamówienia,  jak  i  kryteria  oceny  ofert. 

Izba ustaliła, że Zamawiający w dniu 1 grudnia 2021 roku uwzględnił to odwołanie w całości 

(sygn.  akt  KIO  3432/21). 

W  konsekwencji  uwzględnienia  odwołania  postępowanie  przez 

Krajową Izbą Odwoławczą zostało umorzone. 

Izba ustaliła, że Zamawiający dokonał modyfikacji treści SWZ w dniu 14 stycznia 2022 roku. 

Odwołujący  w  dniu  19  stycznia  2022  r.  wniósł  kolejne  odwołanie  do  Izby.  Postępowanie  to 

zostało zakończone wyrokiem Krajowej Izby Odwoławczej z dnia 11 lutego 2022 roku (sygn. 

KIO 157/22), w którym Izba uwzględniła odwołanie w zakresie opisu przedmiotu zamówienia 

w  całości  —  tj.  dopuszczając  nawierzchnię  TETRAPUR.  Izba  oddaliła  zarzut  dotyczący 

przyjętego  parametru  oceny  ofert:  „Rodzaj  oferowanej  nawierzchni  (N)  –  waga  kryterium 

”.  

Izba  ustaliła,  że  Zamawiający  w  dniu  9  marca  2022 r.  dokonał  kolejnej  modyfikacji  SWZ  w 

zakresie kryteriów oceny ofert, wprowadzając następujące zapisy: 

Przy  wyborze  najkorzystniejszej  oferty  zamawiający  będzie  się  kierował  następującymi 

kryteriami i ich znaczeniem: 

Cena (C) 

— waga kryterium 60% 

Okres gwarancji (G) 

— waga kryterium 5 % 

Rodzaj oferowanej nawierzchni (N) 

— waga kryterium 5 % 

Doświadczenie kierownika budowy (D) — waga kryterium — 30 % 

Izba 

ustaliła, w wyniku odwołania wniesionego przez Przystępującego, wyrokiem o sygn. akt: 

KIO  739/22  z  dnia  7  kwietnia  2022  r.,  Izba 

w  całości  uwzględniła  odwołanie  i  nakazała 

modyfikację kryterium Doświadczenie kierownika poprzez powiązanie go z oferowaną przez 

wykonaw

cę technologią wykonania.  

Izba  ustaliła,  że  Zamawiający  w  dniu  19.04.2022  r.  dokonał  kolejnej  modyfikacji  SWZ  i 

usunął to kryterium w całości, i powrócił do modyfikacji kryterium oceny Rodzaj nawierzchni 

poprzez wprowadzenie zapisu: Rodzaj oferowanej nawierzchni (N) 

– waga kryterium 30%. 

Ocena  ofert  w  kryterium  rodzaj  oferowanej  nawierzchni  dokonana  zostanie  na  podstawie 

informacji podanych przez Wykonawcę w formularzu ofertowym. 

Wykonawca podaje nazwę, rodzaj i producenta oferowanej nawierzchni. 

1)  zaoferowanie  nawierzchni  syntetycznej  poliuretanowej 

—  Zamawiający  przyzna  0 

punktów; 

2)  zaoferowanie 

nawierzchni 

syntetycznej 

prefabrykowanej 

kauczukowej 

— 

Zamawiający przyzna 30 punktów. 

Izba zważyła co następuje: 

Izba  uznała  za  zasadne  zarzuty  podniesione  przez  Odwołującego,  co  skutkowało 

uwzględnieniem odwołania.  

Na wstępie wskazać  należy,  że  zgodnie z  art.  241  ustawy  Pzp, kryteria oceny ofert muszą 

być  związane  z  przedmiotem  zamówienia.  Związek  kryteriów  oceny  ofert  z  przedmiotem 

zamówienia istnieje wówczas, gdy kryteria te dotyczą robót budowlanych, dostaw lub usług, 

będących  przedmiotem  zamówienia  w  dowolnych  aspektach  oraz  w  odniesieniu  do 

dowolnych  etapów  ich  cyklu  życia,  w  tym  do  elementów  składających  się  na  proces 

produkcji,  dostarczania  lub  wprowadz

ania na rynek, nawet jeżeli elementy te nie są istotną 

cechą  przedmiotu  zamówienia.  Kryteria  oceny  ofert  nie  mogą  dotyczyć  właściwości 

wykonawcy, w szczególności jego wiarygodności ekonomicznej, technicznej lub finansowej. 

Ustawodawca  w  art.  241  ust.  2  us

tawy  Pzp  wskazał,  że  związek  kryteriów  oceny  ofert  z 

przedmiotem  zamówienia istnieje  wówczas,  gdy kryteria te  dotyczą  usług/dostaw  będących 

przedmiotem  zamówienia  w  dowolnych  aspektach,  nawet  jeżeli  elementy  te  nie  są  istotną 

cechą przedmiotu zamówienia.  

Ponadto, zgodnie z art. 242 ust. 1 ustawy Pzp na

jkorzystniejsza oferta może zostać wybrana 

na podstawie: 

1) kryteriów jakościowych oraz ceny lub kosztu; 2)  ceny lub kosztu. W ust. 2 

ustawodawca wskazał  przykładowe kryteria  jakościowe.  Katalog ten  ma charakter  otwarty  i 

przykładowy.  

Izba  podkreśla,  że  istotą  zamówień  publicznych  jest  stworzenie transparentnego,  jasnego  i 

przejrzystego  modelu  gospodarowania  środkami  publicznymi.  Zamawiający  w  ramach 

zamówień  publicznych  nie  rozporządzają  własnym  mieniem,  wedle  własnych  osobistych 

preferencji  czy  powiazań,  ale  mieniem  publicznym.  Ustawodawca  wyraźnie  wskazuje,  iż 

takie  dysponowanie  mieniem  publicznymi,  środkami  publicznymi  powinno  mieć  na  celu 

dążenie do uzyskania zamówienia reprezentującego najlepszy możliwy stosunek jakości do 

ceny  z  perspektywy  zaspokojenia  potrzeb  leżących  w  interesie  publicznym  (lokalnym). 

Konieczne  jest  przy  tym  zapewnienie,  aby  przy  zaspokajaniu  owych  potrzeb  publicznych 

zachowana była zasada wolności gospodarczej i możliwości dostępu do wykonywania zadań 

publicznych  na  niedyskryminacyjnych  warunkach  przez  przedsiębiorców  działających  na 

rynku.  

Nie  ulega  wątpliwości,  że  kryteria  pozacenowe  to  określone  parametry/właściwości 

dotyczące  przedmiotu  zamówienia.  Celem  wprowadzenia  takich  kryteriów  co  do  zasady 

winno  być  uzyskanie  przez  zamawiających  świadczenia  o  możliwie  najwyższej  jakości  za 

proporcjonalnie najniższą cenę czyli realizacja szeroko pojętej zasady efektywności zakupów 

finansowych 

ze środków publicznych. Weryfikacja kryteriów pozacenowych dotyczy zawsze 

konkretnego  postępowania  i  konkretnych  potrzeb  i  celów  zamawiającego,  jakie  zostały 

przyjęte na etapie doboru takich kryteriów i które to cele i potrzeby mają zostać zrealizowane 

w 

ramach  wdrożenia  takich  pozacenowych  kryteriów  oceny  ofert.  Przy  czym  zaznaczyć 

należy,  że  wprowadzenie  kryterium  pozacenowego  może  mieć  potencjalnie  charakter 

dyskryminujący  i  powodować ograniczenie dostępu do  zamówienia podmiotom  działającym 

na rynku. Uz

asadnieniem potencjalnie dyskryminującego pozacenowego kryterium ofert jest 

właśnie  wykazanie  przez  instytucje  publiczne  rzeczywistych  i  uzasadnionych  potrzeb  jakie 

mają  być  zrealizowane w  interesie  publicznym.  Nie  chodzi  jednakże  o  ogólne  stwierdzenie 

zam

awiającego,  iż  otrzymuje  lepszą  jakość,  bardziej  zaspokaja  swoje  potrzeby,  ale  o 

wskazanie  w  jaki  sposób  dane  kryterium  pozacenowe  przekłada  się  na  lepszy  jakościowo, 

technicznie  czy  funkcjonalnie  przedmiot  zamówienia.  Bez  identyfikacji    ulepszonej  wartości 

gospodarczej  świadczenia,  jaką  otrzyma  zamawiający  poprzez  zastosowanie  określonych 

kryteriów  pozacenowych,  ich  wprowadzenie  jest  wyłącznie  czynnością  pozorną,  a  tym 

samym  powoduje  nieuzasadnione  dyskryminowanie  wykonawców  działających  na  rynku.  

Istotne 

jest przy tym również to, aby waga danego kryterium oceny ofert dotyczącego jakości 

była  określona  w  sposób  proporcjonalny,  z  uwzględnieniem  obiektywnie  zidentyfikowanych 

korzyści  jakie  zamawiający  uzyska  poprzez  jego  wprowadzenie.  Przypisanie  wagi 

poszczególnym  kryterium  jakościowym  nie  może  w  sposób  niezasadny  i  dyskryminacyjny 

pośrednio  czy  bezpośrednio  preferować  określone  rozwiązania  techniczne  czy  określone 

produkty. 

Oznacza  to  w  praktyce  konieczność  ustalenia  właściwych  proporcji  w 

poszczególnych  kryteriach.  Nie  mogą  to  być  ustalenia  dowolne  i  nie  mogą  prowadzić  do 

sytuacji,  w  których  porównywanie  jakościowe  produkty  na  skutek  sztucznych  manipulacji 

kryteriami  w  ramach 

kryteriów  oceny  ofert,  nie  mogą  skutecznie  rywalizować  z  procesie 

ubiegania  się  zamówienia  publiczne  z  uwagi  na  niezasadne  preferencje  w  kryteriach 

jakościowych.    Tego  rodzaju  postępowanie  byłoby  równoznaczne  z  naruszeniem  zasady 

proporcjonalności oraz nieuprawnionym nierównym traktowaniem wykonawców.  

Przechodząc  zatem  do  spornego  kryterium  oceny  ofert  tj.  „Rodzaj  oferowanej  nawierzchni 

(N)”  -  30%”,  Izba  uznała,  że  Zamawiający  w  żaden  sposób  nie  wykazał  zasadności 

wprowadzenia  30%  wagi  tego  kryterium  w  ocenie  ofert

.  Innymi  słowy,  Zamawiający  nie 

uz

asadnił  w  sposób  obiektywny  i  weryfikowalny  jakie  dodatkowe  korzyści  związane  z 

jako

ścią przedmiotu zamówienia uzasadniają zastosowanie spornego kryterium na poziomie 

Dokonując  analizy  stanowiska  Zamawiającego  zawartego  w  odpowiedzi  na  odwołanie  i 

przedstawionego podczas rozprawy, Izba uznała, że poza ogólną oceną jakości nawierzchni, 

niepotwierdzoną  żadnymi  obiektywnymi  dowodami,  twierdzeniami  o  uprawnieniu 

Zamawiającego  do  określenia  kryteriów  pozacenowych  i  ich  wagi,  przywołaniu  orzeczeń 

Krajowej  Izby  Odwoławczej,  stanowisko  Zamawiającego  nie  uzasadnia  w  sposób 

wystraczający przyjętego procentowego udziału rodzaju oferowanej nawierzchni w kryteriach 

oceny ofert.  

Izba  nie  neguje  prawa  Zamawiającego  do  określenia  wagi  danego  kryterium  oceny  ofert. 

Kompetencja  ta  przysługuje  zamawiającemu.  Nie  ma  ona  jednakże  charakteru 

nieogranicz

onego  czy  dowolnego.  Zamawiający  stosując  określone  kryteria  jakościowe  ma 

obowiązek  nie  tylko  wykazać  w  razie  sporu  wpływ  zaproponowanego  kryterium  na  jakość 

zamówienia,  ale  także  uzasadniać  przypisanie  mu  określonej  wagi.  Ten  proces  weryfikacji 

czynności  zamawiającego  nie  może  być  wyłącznie  oparty  na  subiektywnych  ocenach 

burmistrza czy członków komisji przetargowej. Dobór parametrów i określenie ich wagi musi 

wynikać z obiektywnie uzasadnionych okoliczności, nie zaś subiektywnego przeświadczenia 

Zamawiaj

ącego,  że  tak  będzie  lepiej.  Ma  to  szczególne  znaczenie  w  sytuacji  przyznania 

przez  Zamawiającego  szczególnych  preferencji  określonym  rozwiązaniom  technicznym. 

Takie  preferencje  winny  być  w  sposób  obiektywnie  weryfikowalne.  Innymi  słowy, 

Zamawi

ający  ma  obowiązek  wykazać  za  pomocą  obiektywnych  dowodów  źródła  owych 

preferencji  technologicznych

,  w  jaki  konkretnie  sposób  wypływają  one  na  wyższą  jakość 

zamówienia,  niedostępną  w  innych  porównywalnych  rozwiązaniach  czy  produktach.  Takich 

okoliczności, zdaniem Izby, Zmawiający nie wykazał.  

Odnosząc  się  do  poszczególnych  argumentów  podniesionych  przez  Zamawiającego,  Izba 

wskazuje po pierwsze, że w wyroku KIO 157/22, skład orzekający uznał za dopuszczalne i 

zgodne z przepisami ustawy Pzp kryterium oceny ofert 

„Rodzaj oferowanej nawierzchni (N)” 

–  5%.  Izba  uznała,  że  Zamawiający  wykazał  zasadność  wprowadzonego  kryterium  oraz 

przyznaną  mu  wagę  na  poziomie  5%.  Przedmiotem  zaś  rozstrzygnięcia  w  przedmiotowej 

sprawie  jest  przyznanie  w/w  kryterium  wagi  30%  i  ocena  czy  Zama

wiający  uzasadnił  i 

wykazał  zasadność  tak  jednoznacznych  preferencji.  To  zagadnienie  nie  było  przedmiotem 

rozstrzygnięci w sprawie KIO 157/22 i podlega ocenie w tym postępowaniu odwoławczym.  

Po  drugie,  odnosząc  się  do  rozbudowanej  argumentacji  Zamawiającego  o  tym,  że  kryteria 

oceny  ofert  mają  służyć  wyborowi  oferty,  która  w  najlepszy  sposób  zaspokoi  interesy 

Zamawiającego,  Izba  podtrzymuje  swoją  argumentację  przedstawioną  powyżej.  Interes 

Zama

wiającego  nie  może  być  identyfikowany  z  interesem  burmistrza  czy  komisji 

przetargowej. Realizacja potrzeb publicznych służy społeczności lokalnej, a jej finansowanie 

odbywa  się  ze  środków  publicznych.  Dobór  więc  określonych  rozwiązań  technicznych  czy 

mater

iałowych winien  wynikać z  obiektywnie weryfikowanych  przesłanek, które  będą  mogły 

być  zweryfikowane  zarówno  na  etapie  składania  ofert  jak  i  etapie  eksploatacja  przedmiotu 

zamówienia.  

Po  trzecie,  odnosząc  się  do  argumentacji  Zamawiającego  dotyczącej  technologicznej 

wyższości  kauczuku  nad  pełnym  poliuretanem,  Izba  wskazuje,  że  stanowisko 

Zamawiającego  nie  zostało  poparte  żadnymi  dowodami,  potwierdzającymi  wyższość 

nawierzchni  kauczukowej.  Zamawiający  powoływał  się  podczas  rozprawy  na  wykonane 

analizy przez 

burmistrza oraz komisje przetargową, ale takie analizy nie zostały złożone do 

akt  sprawy.  Co  więcej,  Zamawiający  nie  wykazał,  aby  burmistrz  czy  członkowie  komisji 

przetargowej  posiadali  odpowiednia  wiedzę  i  doświadczenie  w  zakresie  właściwości 

specjalistycznych nawierzchni.  

Po  czwarte,  Izba  wskazuje,  że  gros  argumentacji  Zamawiającego  dotyczy  odmiennej 

technologii  wykonania  obu  nawierzchni.  J

ednakże  zdaniem  Izby  nie  ma  żadnych 

obiektywnych dowodów potwierdzających, że odmienna technologia wykonania nawierzchni 

Full  Pur  determinuje  niższą jakość tych nawierzchni  względem  nawierzchni  kauczukowych. 

Zmawiający  przywołuje  teoretyczne  ryzyka  związane  z  montażem  nawierzchni  Full  Pur, 

pomijając  przy  tym  zupełnie  okoliczność,  że  sam  Zamawiający  kontroluje  na  bieżąco 

przebieg  robót  za  pomocą  inspektorów  nadzoru  inwestorskiego,  jak  również  sama 

nawierzchnia  po  wykonaniu  jest  badana  w  trakcie  badań  podwykonawczych  przez 

niezależne  laboratorium  działające  na  zlecenie  PZLA.  Badanie  powykonawcze  i  uzyskane 

wyniki  badań  na  obiekcie  stanowią  podstawę  do  uzyskania  certyfikatu  kategorii  obiektu 

PZLA.  

Po piąte, odnosząc się do stanowiska dotyczące gwarancji jakości w przypadku nawierzchni 

kauczukowej i stwierdzenia, że inwestorzy nie muszą często kontrolować podwykonawstwa, 

gdyż  zamówiona  nawierzchnia  przyjeżdża  bezpośrednio  z  fabryki  gotowa  na  rolkach,  Izba 

wskazuje, że Zamawiający zadaje się celowo nie dostrzegać ewentualnych nieprawidłowości 

w  produkcji  nawierzchni  kauczukowych  w  fabryce,  w  sytuacji,  gdy  ta

k  wyraziście podkreśla 

ewentualne  ryzyka  związane  z  montażem  nawierzchni  Full  Pur.  Ponadto,  jak  wykazał 

Odwołujący (tak m. in. w złożonym dowodzie: T. Majsterkiewicz, „Nawierzchnie syntetyczne”, 

Warszawa 2014 s. 21-22 oraz 

Podręcznik dotyczący obiektów lekkoatletycznych (WA) World 

Athletics  „Track  and  Field  Facilities  Manual”,  2019),  montaż  nawierzchni  kauczukowej 

również  jest  skomplikowanym  procesem  wykonawczym,  w  którym  potencjalnie  może 

wystąpić  szereg  nieprawidłowości,  które  Zamawiający  pomija.  Zdaniem  Izby  ryzyka 

związane  z  nieprawidłowościami  w  trakcie  wykonania  czy  montażu  nawierzchni  będą 

minimalizowane przez bieżące monitorowanie przez odpowiedniego inspektora i późniejszy 

proces certyfikacji. Wskazane zaś przez Zamawiającego ryzyka dotyczące nawierzchni Full 

Pur 

są wyłącznie jednostronną oceną Zamawiającego, nie opartą w żadnych dowodach, przy 

j

ednoczesnym  pominięciu  ryzyk  związanych  z  nawierzchnią  kauczukową.  Izba  również 

podkreśla,  że  wykonawcy  udzielają  gwarancji  dotyczącej  jakości  przedmiotu  zamówienia. 

Jeśli  dla  Zamawiającego  tak  istotne  znacznie  mają  ewentualne  ryzyka  związane  z 

użytkowaniem  nawierzchni,  to  może  dać  temu  wyraz  premiując  właśnie  w  kryteriach 

jakościowych długość oferowanego okresu gwarancji przez wykonawców.  

Po  szóste,  twierdzenia  Zamawiającego,  iż  często  wykonawcy  mając  świadomość,  że  dany 

obiekt np. nie 

będzie badany powykonawczo, podczas instalacji poliuretanu pozwalają sobie 

na  realizację  nawierzchni  niezgodnie  z  umową,  jest  gołosłownym  stwierdzeniem,  nie 

znajdującym  żadnego  odzwierciedlenia  w  dowodach.  Jak  Izba  wskazał  powyżej,  przedmiot 

aktualnego  po

stępowania  to  obiekt  skategoryzowany  wg.  PZLA  co  oznacza,  że  warunkiem 

realizacji  zamówienia  jest  uzyskanie  kategorii  obiektu,  a  ta  zaś  jest  uzależniona  od 

wykonania  badan  powykonawczych  na  obiekcje  na  zlecenie  PZLA  przez  certyfikowane  i 

niezależne  od  wykonawcy  laboratorium  PZLA.  Dopiero  po  przeprowadzeniu  badań 

powykonawczych  i  potwierdzeniu  spełnienia  wszystkich  wymaganych  parametrów 

nawierzchni 

obiekt 

uzyska 

kategoryza

cję.  Gdyby  posługiwać  się  argumentacją 

Zamawiającego,  to  można  byłoby  stwierdzić,  że  podczas  produkcji  nawierzchni 

kauczukowych 

również może dość do szeregu uchybień, niewidocznych dla Zamawiającego, 

a jednak Zamawiający premiuje właśnie te nawierzchnie.  

Po  siódme,  odnosząc  się  do  argumentacji  Zamawiającego  dotyczącej  walorów  sportowych 

nawierzchni  kauczukowych

,  Izba  wskazuje,  że  zarówno  nawierzchnie  Full  PUR  jak  i 

kauczukowe  s

ą    przeznaczone  do  rozgrywania    analogicznych  imprez  sportowych  i  służą 

tako  nawierzchnie  dla  tej  samej 

kategorii  obiektów  lekkoatletycznych,  co  potwierdzają 

u

chwały  PZLA:  Uchwała  nr  41/2020  Zarządu  PZLA  z  dnia  15  grudnia  2020  r.  w  sprawie 

nawierzchni syntetycznych stosowanych na obiektach lekkoatletycznych 

Uchwała nr 44/2020 

Zarządu PZLA z dnia 15 grudnia 2020 r. ustalanie kategorii stadionów lekkoatletycznych. O 

tożsamych właściwościach sportowych obydwu rodzajów nawierzchni świadczą analogiczne 

wymagane  parametry  techniczno-

użytkowe.  Gdyby  obydwa  rodzaje  nawierzchni  faktycznie 

miały posiadać odmienne właściwości sportowe to niemożliwe byłoby organizowanie na nich 

takiej  samej  rangi  imprez, 

a  wyniki  jakie  uzyskiwaliby  sportowcy  na  poszczególnych 

rodzajach  nawierzchni  byłyby  nieporównywalne.  O  więcej  w  tym  zakresie,  Zamawiający 

ponownie nie przedstawił żadnych dowodów na wykazanie zasadności swojego stanowiska.  

P

o  ósme,  odnosząc  się  do  argumentów  dotyczących  charakterystyki  nawierzchni 

kauczukowej, Izba podkreśla, że Zmawiający nie wykazał wyższości jakościowej nawierzchni 

kauczukowej  nad  nawierzchnią  Full  Pur.  Obie  nawierzchnie  muszą  spełniać  określone 

wymagania co mu

si być potwierdzone przez akredytowane przez PZLA laboratorium. Okres 

certyfikacji  nawierzchni  kauczukowej  wynosi  co  prawda  12  lat  i  jest  o  2  lata  dłuższy  niż 

nawierzchni  syntetycznych  poliuretanowych,  jednakże  okoliczność  ta  sama  w  sobie  nie 

uzasadnia  przyznania  sporn

emu  kryterium  aż  30%  wagi  w  kryteriach  oceny  ofert.  Zdaniem 

Izby, 5% waga spornego kryterium, 

uznane przez Izbę za prawidłową w wyroku KIO 157/22, 

jest  uzasadniona  i  proporcjonalna. 

Izba  podkreśla,  że  Zamawiającym  nie  wykazał  w  jaki 

konkretnie 

sposób  dłuży  okres  certyfikacji  przedkłada  się  na  wyższą  jakość  nawierzchni 

kauczukowej. Z kolei 

Odwołujący zasadnie przywołał badania jakie w 2021 r. wykonywał na 

zlecenie  Ministerstwa  Sportu  i  Turystyki  I

nstytut  Sportu  Państwowy  Instytut  Badawczy  ul. 

Trylogii  2/16  01-982  Warszawa. 

Raporty  z  badań  nawierzchni  stadionów  wyposażonych  w 

nawierzchnię  prefabrykowaną,  kauczukową  MONDO  wskazują  na  szereg  odchyleń 

dotyczących  właściwości  nawierzchni  kauczukowych  jakie  zostały  zaobserwowane  po  5 

latach  ich  użytkowania  na  obiektach  sportowych.  Zdaniem  Izby,  takie  okoliczności, 

znajdujące oparcie w badaniach przeprowadzonych przez uprawnione instytucje, winny być 

szczegółowo  rozważne  przez  Zamawiającego  w  procesie  doboru  kryteriów  jakościowych    i 

określenia  ich  wagi.  Tymczasem  w  analizowanym  stanie  faktycznym,  Zamawiający 

przypisuje  wagę  30%  w  kryteriach  oceny  ofert  nawierzchniom  kauczukowym,  bez  oparcia 

swoich  decyzji  w  jakichkolwiek  obiektywnych  dokumentach  czy  analizach.    Nie  wykazuje 

również jakie konkretne parametry  nawierzchni  kauczukowej,  dotyczące  jej jakości  zostaną 

uzyskane  przez  Zamawiającego  w  trakcie  użytkowania  przedmiotu  zamówienia,  co 

determinowałoby  przypisaniu  30%  wagi  tej  nawierzchni  w  kryteriach  oceny  ofert.  Zdaniem 

Izby ani odmienny sposób produkcji czy montażu nawierzchni na obiektach sportowych ani 

rzekome  walory  sportowe  nawierzchni  kauczukowych  nie  uzasadniają  decyzji 

Zamawiającego  bowiem  nie  znajdują  one  żadnego  odzwierciedlenia  w  badaniach  czy 

analizach przeprowadzonych przez niezależne i uprawnione instytucje. 

W  końcu  odnosząc  się  do  sposobu  wyliczenia  przez  Zamawiającego  30%  udziału  rodzaju 

oferowanej nawierzchni w kryteriach oceny ofert, Izba uznała stanowiska Zamawiającego za 

błędne i niezasadne. Zdaniem Izby, jakościowe kryterium oceny ofert odnosi się do jakości 

przedmiotu  zamówienia,  w  tym  m.in.  do  parametrów  technicznych  przedmiotu  zamówienia. 

Nie  ma  żadnego  związku  pomiędzy  jakością  przedmiotu  zamówienia,  a  udziałem  wartości 

oferowan

ej  nawierzchni  w  stosunku  do  wartości  całości  przedmiotu  zamówienia.  Zresztą 

takiego  związku  nie  wykazał  sam  Zamawiający,  przywołując  wyłącznie  w  odpowiedzi  na 

odwołanie  matematyczne  wyliczenia  wartości  oferowanej  nawierzchni  w  stosunku  do 

wartości  całości  przedmiotu  zamówienia,  konstatując,  że  wartość  ta  uzasadnia  przypisanie 

wagi  30%.  Zamawiający  nie  wykazał  żadnego  związku  wartości  oferowanej  nawierzchni  z 

jakością przedmiotu zamówienia. Takiego związku nie dostrzega też Izba. Koszt wykonania 

nawierzchni 

jest  indywidualną  wyceną  każdego  wykonawcy  i  w  żaden  sposób  nie 

determinuje  on  jakości  oferowanej  nawierzchni,  w  tym  jej  właściwości  i  parametrów 

technicznych.  

Izba 

podkreśla,  że  wybór  parametrów  w  jakościowym  kryterium  oceny  ofert  musi  być 

uzasadniony uzyskaniem obiektywnie 

lepszego jakościowo świadczenia dla Zamawiającego, 

a  tym  samym  lepszemu  zaspokojenia  potrzeb  publicznych.  Tymczasem  w  analizowanym 

stanie faktycznym, Zamawiający w ramach oceny jakości preferuje w sposób jaskrowy jedną 

nawierzchnię, przywołując szereg opisów z folderów reklamowych i nie wykazując w żaden 

sposób  jakie konkretnie aspekty techniczne  lub  inne związane  z  nawierzchnią kauczukową 

są  premiowane  w  ramach  kryteriów  jakościowych,  gdyż  są  po  prostu  lepsze  względem 

nawierzchni  Full  Pur.  Ta  wyższa  jakoś  musi  być  wykazana  przez  Zamawiającego  i 

uzasadniać  przypisanie  jej  30%  wagi.  Zamawiającym  zaś,  pomimo  poprzednich  wyroków 

Izby,  w  sposób  jaskrawy  i  niezasadny  forsuje  produkt  konkretnego  producenta  za  pomocą 

kryterium  jakościowego,  uniemożliwiając  tym  samym  uczuciową  i  równą  konkurencję 

pomiędzy  wykonawcami  oferującymi  porównywalnie  jakościowe  produkty.  To  zdaniem  Izby 

uzasadniało  uwzględnienie  zarzutów  podniesionych  przez  Odwołującego  i  nakazanie 

Zamawiającemu  przypisanie  wagi  kryterium  „  Rodzaj  oferowanej  nawierzchni”  na  poziomie 

Mając na uwadze powyższe, Izba orzekła jak w sentencji.  

O kosztach postępowania odwoławczego orzeczono na podstawie art. 575 ustawy z dnia 11 

września 2019 r. – Prawo zamówień publicznych stosownie do wyniku postępowania oraz na 

podstawie § 7 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 2020 r. 

w  sprawie  szczegółowych  rodzajów  kosztów  postępowania  odwoławczego,  ich  rozliczania 

oraz wysokości i sposobu pobierania wpisu od odwołania (Dz. U. z 2020 r. poz. 2437).  

Przewodniczący:      ………………………….