KIO 1088/22 KIO 1092/22 KIO 1096/22 KIO 1098/22 KIO 1100/22 WYROK czerwca 2022 r.

Sygn. akt: KIO 1088/22 

KIO 1092/22 
KIO 1096/22 
KIO 1098/22 
KIO 1100/22 

WYROK 

z 3 czerwca 2022 r. 

Krajowa Izba Odwoławcza - w składzie: 

Przewodniczący:   Ernest Klauziński 

Małgorzata Matecka 

Marzena Teresa 

Ordysińska 

Protokolant:  

Mikołaj Kraska 

po rozpoznaniu 

posiedzeniu niejawnym z udziałem stron 26 maja 2022 r. oraz na rozprawie 

30 maja 2022 r. w Warszawie 

odwołań wniesionych do Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej 

21 kwietnia 2022 r przez: 

1.  Remondis Sp. z o.o. z 

siedzibą w Warszawie (sygn. akt KIO 1088/22), 

2.  W.  B. 

prowadzącego  działalność  gospodarczą  pod  nazwą  BYŚ  W.  B.  z  siedzibą  w 

Warszawie (sygn. akt KIO 1092/22), 

3.  M. M. 

prowadzącą działalność gospodarczą pod firmą Usługi Komunalne Błysk M. M. 

z siedzibą w Łomży (sygn. akt KIO 1096/22), 

PreZero Bałtycka Energia sp. z o.o. z siedzibą w Warszawie (sygn. akt KIO 1098/22), 

Partner Sp. z o.o. Sp.k. z siedzibą w Warszawie (sygn. akt KIO 1100/22), 

w 

postępowaniu  prowadzonym  przez  zamawiającego:  Miasto  Stołeczne  Warszawa  z 

siedzibą w Warszawie, przy udziale: 

1.  M. M. 

prowadzącej działalność gospodarczą pod firmą Usługi Komunalne Błysk M. M. 

z 

siedzibą 

w 

Łomży 

zgłaszającej 

przystąpienie  

do  postępowania  odwoławczego  o  sygn.  akt:  KIO  1088/22,  KIO  1092/22,  KIO 

1098/22 i KIO 1100/22 

po stronie odwołujących, 

2.  W.  B. 

prowadzącego  działalność  gospodarczą  pod  nazwą  BYŚ  W.  B.  z  siedzibą  w 

Warszawie 

zgłaszającego 

przystąpienie  

do  postępowania  odwoławczego  o  sygn.  akt:  KIO  1088/22,  KIO  1096/22,  KIO 

1098/22 i KIO 1100/22 po stronie 

odwołujących, 

Remondis  Sp.  z  o.o.  z  siedzibą  w  Warszawie  zgłaszającego  przystąpienie  

do postępowania o sygn. akt: KIO 1092/22, KIO 1096/22, KIO 1098/22 i KIO 1100/22  

po stronie odwołujących, 

4.  PreZero 

Bałtycka  Energia  sp.  z  o.o.  z  siedzibą  w  Warszawie  zgłaszającego 

przystąpienie do postępowania o sygn. akt: KIO 1088/22 po stronie odwołującego,  

Partner  Sp.  z  o.o.  Sp.k.  z  siedzibą  w  Warszawie  zgłaszającego  przystąpienie  

do postępowania o sygn. akt: KIO 1088/22, KIO 1092/22, KIO 1096/22 i KIO 1098/22  

po stronie odwołujących,  

6.  J. Z. 

prowadzącej działalność gospodarczą pod firmą P.P.H.U. Lekaro J. Z. z siedzibą 

w 

Woli 

Duckiej 

zgłaszającej 

przystąpienie  

do postępowania o sygn. akt: KIO 1088/22 po stronie odwołującego, 

orzeka: 

Umarza postępowanie w sprawie o sygn. akt KIO 1088/22 w zakresie zarzutu nr 1 lit. a, 

c, e i f oraz zarzutu nr 3. 

W pozostałym zakresie oddala odwołanie.  

Umarza postępowanie w sprawie o sygn. akt KIO 1092/22 w zakresie zarzutów nr 1, 2, 

4, 7 i 8

. W pozostałym zakresie oddala odwołanie. 

Umarza  postępowanie  w  sprawie  o  sygn.  akt  KIO  1096/22  w  zakresie  zarzutów 

oznaczonych literą a i d. W pozostałym zakresie oddala odwołanie.  

Umarza  postępowanie  w  sprawie  o  sygn.  akt  KIO  1098/22  w  zakresie  zarzutów 

oznaczonych  w  petitum  odwołania  numerami:  2,  3,  4  i  6  oraz  zarzutów  oznaczonych  

w  uzasadnieniu odwołania numerem  V  lit.  B,  C, E,  F, G,  H,  I,  J  oraz K. W  pozostałym 

zakresie oddala odwołanie.  

Umarza  postępowanie  w  sprawie  o  sygn.  akt  KIO  1100/22  w  zakresie  zarzutów 

oznaczonych 

w uzasadnieniu odwołania numerami I.1, I.2 i II.3. W pozostałym zakresie 

oddala 

odwołanie. 

Kosztami  postępowania  w  sprawie  o  sygn.  akt  KIO  1088/22  obciąża  odwołującego: 

Remondis Sp. z o.o. z siedzibą w Warszawie i:  

zalicza  w  poczet  kosztów  postępowania  odwoławczego  kwotę  15  000  zł  00  gr 

(słownie:  piętnaście  tysięcy  złotych  zero  groszy),  uiszczoną  przez  odwołującego  

z 

tytułu wpisu od odwołania, 

zasądza  od  odwołującego  Remondis  Sp.  z  o.o.  z  siedzibą  w  Warszawie  na  rzecz 

zamawiającego  kwotę  3 600  zł  00  gr  (słownie:  trzy  tysiące  sześćset  złotych  zero 

groszy) 

stanowiącą  koszty  postępowania  odwoławczego  poniesione  przez 

zamawiającego z tytułu wynagrodzenia pełnomocnika. 

7.  Kosz

tami postępowania w sprawie o sygn. akt KIO 1092/22 obciąża odwołującego: W. B. 

prowadzącego działalność gospodarczą pod nazwą BYŚ W. B. z siedzibą w Warszawie 

i:  

zalicza  w  poczet  kosztów  postępowania  odwoławczego  kwotę  15  000  zł  00  gr 

(słownie:  piętnaście  tysięcy  złotych  zero  groszy),  uiszczoną  przez  odwołującego  

z tytułu wpisu od odwołania, 

zasądza od odwołującego W. B. prowadzącego działalność gospodarczą pod nazwą 

BYŚ 

W. 

B. 

z 

siedzibą 

w 

Warszawie  

na rzecz zamawiającego kwotę 3 600 zł 00 gr (słownie: trzy tysiące sześćset złotych 

zero  groszy) 

stanowiącą  koszty  postępowania  odwoławczego  poniesione  przez 

zamawiającego z tytułu wynagrodzenia pełnomocnika. 

Kosztami  postępowania w  sprawie  o  sygn.  akt  KIO  1096/22  obciąża  odwołującego:  M. 

M. 

prowadzącą  działalność  gospodarczą  pod  firmą  Usługi  Komunalne  Błysk  M.  M.  z 

siedzibą w Łomży i:  

zalicza  w  poczet  kosztów  postępowania  odwoławczego  kwotę  15  000  zł  00  gr 

(s

łownie:  piętnaście  tysięcy  złotych  zero  groszy),  uiszczoną  przez  odwołującego  

z tytułu wpisu od odwołania, 

zasądza  od  odwołującego  M.  M.  prowadzącą  działalność  gospodarczą  pod  firmą 

Usługi Komunalne Błysk M. M. z siedzibą w Łomży na rzecz zamawiającego kwotę 

600 zł 00 gr (słownie: trzy tysiące sześćset złotych zero groszy) stanowiącą koszty 

postępowania  odwoławczego  poniesione  przez  zamawiającego  z  tytułu 

wynagrodzenia pełnomocnika. 

Kosztami  postępowania  w  sprawie  o  sygn.  akt  KIO  1098/22  obciąża  odwołującego: 

PreZero Bałtycka Energia sp. z o.o. z siedzibą w Warszawie i:  

zalicza  w  poczet  kosztów  postępowania  odwoławczego  kwotę  15  000  zł  00  gr 

(słownie:  piętnaście  tysięcy  złotych  zero  groszy),  uiszczoną  przez  odwołującego  

z tytułu wpisu od odwołania, 

zasądza  od  odwołującego  PreZero  Bałtycka  Energia  Sp.  z  o.o.  z  siedzibą  

w  Warszawie 

na  rzecz  zamawiającego  kwotę  3 600  zł  00  gr  (słownie:  trzy  tysiące 

sześćset  złotych  zero  groszy)  stanowiącą  koszty  postępowania  odwoławczego 

poniesione przez zamawiającego z tytułu wynagrodzenia pełnomocnika. 

Kosztami  postępowania  w  sprawie  o  sygn.  akt  KIO  1100/22  obciąża  odwołującego: 

Partner Sp. z o.o. Sp.k. z siedzibą w Warszawie i:  

zalicza  w  poczet  kosztów  postępowania  odwoławczego  kwotę  15  000  zł  00  gr 

(słownie:  piętnaście  tysięcy  złotych  zero  groszy),  uiszczoną  przez  odwołującego  

z tytułu wpisu od odwołania, 

zasądza od odwołującego Partner Sp. z o.o. Sp.k. z siedzibą w Warszawie na rzecz 

zamawiającego  kwotę  3 600  zł  00  gr  (słownie:  trzy  tysiące  sześćset  złotych  zero 

groszy) 

stanowiącą  koszty  postępowania  odwoławczego  poniesione  przez 

zamawiającego z tytułu wynagrodzenia pełnomocnika. 

Stosownie  do  art.  579  i  580  ustawy  z  11  września  2019  r.  -  Prawo  zamówień  publicznych  

(Dz.  U.  z  2019  r.,  poz.  2019  ze  zm.)  na  niniejszy  wyrok  -  w  terminie  14  dni  od  dnia  jego 

doręczenia  -  przysługuje  skarga  za  pośrednictwem  Prezesa  Krajowej  Izby  Odwoławczej  

do Sądu Okręgowego w Warszawie. 

Przewodniczący: ………............…………………..…………… 

………............…………………..…………… 

………............…………………..…………… 

Sygn. akt: KIO 1088/22 

KIO 1092/22 
KIO 1096/22 
KIO 1098/22 
KIO 1100/22 
KIO 1101/22 

U z a s a d n i e n i e 

Miasto  Stołeczne  Warszawa  z  siedzibą  w  Warszawie  (dalej:  Zamawiający)  prowadzi  

na podstawie przepisów ustawy z 11 września 2019 r. Prawo zamówień publicznych (Dz. U.  

z 2019 r., poz. 2019, dalej: Pzp) 

postępowanie o udzielenie zamówienia publicznego w trybie 

przetargu nieograniczonego pn. 

„Odbiór odpadów komunalnych z nieruchomości położonych 

w 

dzielnicach Bielany, Żoliborz, Praga-Południe, Praga-Północ, Rembertów, Wawer, Wesoła, 

Ursynów i Wilanów m.st. Warszawy (Zadania nr 1, 5, 6 i 8)”, nr postępowania: ZP/GP/271/IV-

.  Ogłoszenie  o zamówieniu  zostało  opublikowane  13  kwietnia  2022  r.  w  Dzienniku 

Urzędowym Unii Europejskiej pod numerem 2022/S 073-195721. 

KIO 1088/22 

21  kwietnia  2022  r.  wykonawca  Remondis 

Sp.  z  o.o.  z  siedzibą  w  Warszawie  (dalej: 

Odwołujący Remondis), wniósł odwołanie wobec treści ogłoszenia o zamówieniu i warunków 

zamówienia ustalonych przez Zamawiającego w postępowaniu, zarzucając mu naruszenie:  

1.  art. 99 ust. 1, 2 i 4 PZP w zw. z art. 16 Pzp w zw. z art. 353

w. zw. z art. 5 oraz art. 

§  2  Kc  w  związku  z  art.  8  ust.  1  Pzp  przez  opisanie  przedmiotu  zamówienia  

w  sposób  niejednoznaczny  i  niejasny,  a  także  nieuwzględniający  wszystkich 

wymagań  i  okoliczności  mogących  mieć  wpływ  na  sporządzenie  oferty  i 

uniemożliwiających  jej  prawidłową  wycenę,  a  także  nieproporcjonalny  i  naruszający 

uczciwą  konkurencję  oraz  prowadzący  do  nieporównywalności  ofert,  a  zarazem 

naruszający  zasady  współżycia  społecznego  i  równowagę  stron  umowy,  a  także 

nadmiernie obciążający wykonawcę w zakresie, w jakim: 

a.  w 

§ 2 ust. 5 Umowy oraz § 8 pkt 1 ppkt 4 Opisu przedmiotu zamówienia (Dalej: 

OPZ)  Wykonawca  zobowiązany  jest  spełniać  wymagania  określone  w  ustawie  

z 

11  stycznia  2018  r.  o  elektromobilności  i  paliwach  alternatywnych  (Dz.  U.  z 

2021  r.  poz.  110,  z  późn.  zm.),  w  szczególności  zobowiązany  jest  zapewnić 

udział  poszczególnych  rodzajów  pojazdów  przy  wykonywaniu  Umowy  na 

poziomie  nie  niższym  niż  określony  w  tej  ustawie,  bez  doprecyzowania,  że 

powyższe  wymaganie  ma  zostać  spełnione  na  podstawie  pojazdów  faktycznie 

real

izujących przedmiot Umowy w zakresie realizowanych tras odbioru odpadów. 

b.  w 

§  48  pkt  2  OPZ  Zamawiający  przewidział,  że  badanie  poprawności 

świadczenia usługi uwzględnia nie tylko zgodność sposobu świadczenia usługi z 

Umową  oraz  przepisami  prawa  powszechnie  obowiązującego,  w  tym 

Regulaminem,  ale 

również  aspekty  fizyczne  realizowanej  usługi  (w  tym,  czy 

usługa 

jest 

fizycznie 

możliwa  

do  zrealizowania  tak,  jak  wskazują  to  dane  przekazane  przez  wykonawcę)  

i sytuację na terenie nieruchomości (w tym, czy cechy nieruchomości umożliwiają 

realizacje  usługi  tak,  jak  wskazują  to  dane  przekazane  przez  wykonawcę)  bez 

jednoczesnego  określenia,  jakie  parametry/sposób  realizacji  usługi  uzna  

za  poprawne  w  toku  takiego  badania,  co  uniemożliwia  wykonawcy  określenie 

wymaganego 

sposobu  świadczenia  oraz  naraża  go  na  ryzyko  stwierdzenia 

u

chybień  skutkujących  brakiem  wypłaty  wynagrodzenia  lub  naliczeniem  kary 

umownej,  gdyż  zgodnie  z  §  4  ust.  7  pkt  2  b)  Umowy  wg  tych  kryteriów 

weryfikowane będzie miesięczne Sprawozdanie z Realizacji Umowy; 

c. 

w  dokumentach  zamówienia  brak  określenia  minimalnego  strumienia  odpadów 

poszczególnych  frakcji  podlegających  odbiorowi  w  każdym  z  zadań,  

co  uniemożliwia  ustalenie  minimalnego  wynagrodzenia,  jakie  wykonawca  może 

otrzymać  z  tytułu  realizacji  zamówienia,  a  tym  samym,  nie  jest  możliwe 

określenie minimalnej wartości świadczenia wbrew dyrektywie wynikającej z art. 

433 pkt 4 Pzp; 

d.  zgodnie  z 

§  6  ust.  2  pkt  1  Umowy  w  zw.  z  §  38  ust.  2  OPZ,  wynagrodzenie 

w

ykonawcy stanowić będzie iloczyn wyrażonej w Mg Masy Bezspornej oraz ceny 

ryczałtowej  brutto  za  odbiór  1  Mg  odpadów  komunalnych,  w  zależności  od 

liczonej  w  linii  prostej,  najkrótszej  odległości  od  granicy  Zadań  do  instalacji  lub 

stacji  przeładunkowych,  o  których  mowa  w  §  38  OPZ,  co  jest  sposobem 

nieadekwatnym do wyliczenia wynagrodzenia w

ykonawcy, gdyż odległości w linii 

prostej  nie  odpowiadają  faktycznym  odległościom  pokonywanym  przez  pojazdy 

przy  realizacji  Umowy  a  ujednolicenie  stawki  w  takim  przypadku  u

niemożliwia 

prawidłową wycenę oferty; 

e. 

Zamawiający  przewidział  w  §  34  ust.  9  pkt  2  OPZ  wymóg  dot.  zabezpieczeń 

systemowych  wykorzystywanych  w  trakcie  realizacji  usługi  niemożliwy  

do spełnienia w zakresie dot. przekroczenia wartości legalizacji wagi; 

f.  Zamawi

ający  nie  określił  w  sposób  jednoznaczny  ilości  i  rodzaju  pojemników 

przeznaczonych do gromadzenia poszczególnych frakcji - § 7 ust. 8 OPZ; 

2.  art. 439 ust. 1 w zw. z art. 439 ust. 2 pkt 1) i 4) Pzp w zw. z art. 353 

oraz art. 5 Kc w 

zw. z art. 8 ust. 1 Pzp  przez 

określenie warunków zamówienia w sposób naruszający 

ww.  przepisy  i  prowadzący  do  naruszenia  równowagi  stron  umowy  oraz  nie 

umożliwiający  zapewnienia  ekwiwalentności  świadczeń  stron  umowy  i  zniwelowania 

ryzyk  związanych  ze  zmianami  kosztów  wykonania  zamówienia  publicznego  w 

zakresie, w jakim: 

a.  w 

§  11  ust.  16  pkt  5  Umowy  zastrzeżono,  że  maksymalna  zmiana  wartości 

wynagrodzenia w wyniku dokonywanych waloryzacji nie może przekroczyć 10% 

cen  ryczałtowych,  o  których  mowa  w  56  ust.  2  Umowy  mimo,  że  z  uwagi  na 

aktualny poziom inflacji oraz planowany okres realizacji zamówienia wynoszący 

48  miesięcy,  jest  wysoce  prawdopodobne,  że  wzrost  kosztów  związanych  z 

wykonaniem  Zamówienia  przekroczy  zakładany  przez  Zamawiającego  próg,  co 

przy  utrzymaniu  ww.  ograniczenia, 

pozbawiałoby  wykonawcę  prawa  do 

waloryzacji umowy, co jest wprost sprzeczne z dyspozycją art. 439 ust. 1 Pzp; 

b.  w 

§  11  ust.  16  pkt  1  i  4  Umowy,  wskazano,  że  Strony  będą  uprawnione  do 

waloryzacji  wynagrodzenia  Wykonawcy  w  sytuacji,  w  której  poziom  zmiany 

kosz

tów  związanych  z  realizacją  Umowy  względem  kosztów,  odpowiednio: 

przyjętych  w  celu  ustalenia  wynagrodzenia  oraz  kosztów  przyjętych  dla  celów 

poprzedniej  waloryzacji,  przekroczy  poziom  7%,  co  stanowi  próg  zbyt  wysoki  

dla faktycznej skuteczności zastosowania waloryzacji i prowadzi do niezgodności 

z dyspozycją art. 439 ust. 1 Pzp; 

c. 

Zamawiający  nie  przewidział  możliwości  waloryzacji  (zmiany)  wynagrodzenia  

za  transport  odpadów  (ceny  ryczałtowe,  o  których  mowa  w  §  6  ust.  2  pkt  1 

Umowy) w sytuacji znac

zącej zmiany wysokości ceny paliwa; 

3.  art.  353

w.  zw.  z  art.  5  oraz  art.  487 

§  2  Kc  w  związku  z  art.  8  ust.  1  PZP  przez 

sporządzenie  wzoru  umowy  w  sposób  naruszający  zasady  współżycia  społecznego  

i  równowagę  stron  umowy,  a  także  nadmiernie  obciążający  wykonawcę  w  zakresie,  

w jakim: 

a. 

Zamawiający  przewidział  wynagrodzenie  za  pojemniki  uzależnione  od 

przekroczenia  maksymalnej  łącznej  pojemności  pojemników  (56  ust.  2  pkt  2 

Umowy)  mimo, 

że  wynagrodzenie  to  powinno  być  powiązane  wyłącznie  

z maksymalną ilością pojemników 

b.  w 

§  10  ust.  8  Umowy  określono  wysokość  kosztów  zagospodarowania,  które 

ponieść  musi  Wykonawca,  w  sposób  nadmiernie  wysoki,  nieadekwatny  oraz 

uniemożliwiający  Wykonawcy  prawidłową  wycenę  ryzyka,  a  tym  samym  - 

ustalenie ceny ofertowej; 

c.  Umowa nie zaw

iera postanowień dot. Siły Wyższej; 

d. 

Zamawiający przewidział w Umowie niewspółmiernie wysoką karę w stosunku 

do  uchybienia  (

§  8  ust.  3  pkt  44)  oraz  nie  doprecyzował  stopnia  uchybienia.

W związku ze zmianami treści SWZ oraz postanowień Wzoru umowy wprowadzonymi przez 

Zamawiającego  po  wniesieniu  odwołania,  Odwołujący  Remondis  w  toku  posiedzenia 

niejawnego z udziałem stron oświadczył, że wycofuje zarzuty nr 1 lit. a, c, e i f oraz zarzut  

nr  3

.  W  zakresie  podtrzymanych  zarzutów  Odwołujący  Remondis  wniósł  nakazanie 

Zamawiającemu następujących zmian warunków zamówienia: 

b. 

wykreślenie § 48 pkt 2 oraz 54 ust. 7 pkt 2 lit. b) OPZ lub wskazanie zamkniętego  

i konkretnego katalogu kryteriów poprawności świadczenia usługi tj. jednoznaczne 

określenie „fizycznych aspektów”; 

d. 

zmianę  6  ust.  2  pkt  1  Umowy  oraz  538  ust.  2  OPZ  przez  określenie,  

że wynagrodzenie Wykonawcy zależne będzie od najkrótszej odległości od granicy 

Zadań  do  instalacji  lub  stacji  przeładunkowych,  o  których  mowa  w  538  OPZ, 

liczonej  po  najkrótszej  trasie  rzeczywistej  (po  drogach  publicznych)  możliwej  do 

przebycia przez pojazdy o dopuszczalnej masie całkowitej powyżej 3,5 tony; 

a. 

zwiększenie  maksymalnej  zmiany  wartości  wynagrodzenia  w  wyniku 

d

okonywanych  waloryzacji,  o  której  mowa  w  §  11  ust.  16  pkt  5  Umowy,  do  30% 

cen ryczałtowych, o których mowa w § 6 ust. 2 Umowy; 

b. 

obniżenie poziomu zmiany kosztów związanych z realizacją Umowy, który zgodnie 

z 

§ 11 ust. 16 pkt 1 oraz § 11 ust. 16 pkt 4 Umowy uprawniać będzie do żądania 

zmiany wynagrodzenia Wykonawcy (waloryzacji) do 2%; 

c.  wprowadzenie  do  Umowy  mechanizmu  waloryzacji  (zmiany)  wynagrodzenia  

za  transport  odpadów  (w  zakresie  wysokości  cen  ryczałtowych,  o  których  mowa  

w 

§  6  ust.  2  pkt  1  Umowy)  zgodnie,  z  którym  w  przypadku  zmiany  ceny  paliwa  

w  postaci  oleju  napędowego  (Ekodiesel),  określonej  przez  spółkę  PKN  ORLEN 

S.A.  w  zamieszczonym  na  jej  stronie  internetowej  komunikacie  dotyczącym 

hurtowej ceny tego paliwa, a przekraczającej 10% w stosunku do ceny określonej 

w  takim  komunikacie  na  dzień  składania  ofert  każda  ze  Stron  może  wystąpić  do 

drugiej  Strony  z  wnioskiem  o  dokonanie  zmiany  wysokości  wynagrodzenia,  wraz 

ze  wskazaniem  całkowitej  kwoty,  o  jaką  wynagrodzenie  powinno  ulec  zmianie  i 

daty,  od  której  nastąpiła  bądź  nastąpi  zmiana  wysokości  kosztów  wykonania 

Umowy 

uzasadniająca 

zmianę 

wysokości 

wynagrodzenia, 

załączając 

uzasadnienie faktyczne i prawne żądanej zmiany. 

KIO 1092/22 

21 kwietnia 2022 r. wykonawca  W. B. 

prowadzący działalność gospodarczą pod firmą BYŚ 

W.  B. 

z  siedzibą  w  Warszawie  (dalej:  Odwołujący  Byś),  wniósł  odwołanie  wobec  treści 

ogłoszenia  o  zamówieniu  i  warunków  zamówienia  ustalonych  przez  Zamawiającego  w 

postępowaniu, zarzucając mu naruszenie:  

1.  art. 112 ust. 1 Pzp oraz art. 116 Pzp w zw. z art. 16 pkt 1, 2 i 3 Pzp  przez 

określenie 

warunku  udziału  w  postępowaniu  w  zakresie  zdolności  technicznej  lub  zawodowej  

w  sposób  nieproporcjonalny  do  przedmiotu  zamówienia  i  prowadzący  do  naruszenia 

zasady uczciwej konkurencji oraz równego traktowania wykonawców (pkt. 12.2.3. SWZ 

i odpowiednio III.1.3 ogłoszenia o zamówieniu), a zarazem wykraczający poza zakres 

konieczny  do 

oceny  zdolności  wykonawcy  do  należytego  wykonania  zamówienia, 

przez 

przyjęcie,  że  wykonawcy  muszą  wykazać  się  posiadaniem  wiedzy  i 

doświadczenia  

w  odbiorze  wskazanych  w  opisie  warunku  ilości  odpadów  komunalnych  w  ciągu 

jednego  roku  kalendarzowego,  w  sytu

acji  gdy  wykonawca,  który  legitymuje  się 

doświadczeniem w odbiorze odpadów w określonej ilości w okresie dłuższym niż 1 rok 

również  gwarantuje  należyte  wykonania  zamówienia,  ale  też  przyjęcie 

nieproporcjonalnych  ilości  wykazywanych  dla spełnienia warunku dla każdego  zadań, 

nie  związanych  proporcjonalnie  z  przewidywanymi  ilościami  i  w  oderwaniu  od 

przewidywanej  ilości  odpadów  odbieranych  w  każdym  z  nich  (brak  odpowiedniego 

skorelowania ilości wykazywanych dla spełnianie warunku z przewidywanymi ilościami 

rea

lizacji usług odbioru dla każdego z zadań), co jednocześnie prowadzi do naruszenia 

równego  

i uczciwego traktowania wykonawców w niniejszym postępowaniu;  

2.  art. 112 ust. 1 Pzp, art. 113-116 Pzp w zw. z art. 16 pkt 1, 2 i 3 Pzp przez zaniechanie 

wprowadzenia 

proporcjonalnych  i  niezbędnych  do  prawidłowej  oceny  zdolności 

wykonawców  do  wykonania  zamówienia  warunków  udziału  w  postępowaniu 

dotyczących posiadania:  

a) 

uprawnień do prowadzenia określonej działalności zawodowej;  

b) 

zdolności technicznej;  

3.  art. 240 ust. 1 i 2 Pzp oraz art. 241 ust. 1 i 2 w zw. z art. 99 ust. 1 Pzp przez:  

a) 

określenie  w  pkt.  26.2.  SWZ  kryterium  środowiskowego  (Kś)  o  wadze  20%,  

w  sposób,  który  nie  realizuje  celu  tego  kryterium,  pozostaje  w  sprzeczności  

z  regulacjami  ustawy  z  11  stycznia  2018 

r.  o  elektromobilności  i  paliwach 

alternatywnych  (Dz.U.  z  2021 

r.  poz.  110  ze  zm.)  i  w  sposób  niczym  nie 

uzasadniony  preferuje  grupę  wykonawców  dysponujących  nieekologicznym 

parkiem  samochodów,  a  nadto  prowadzi  do  wyboru  oferty  jedynie  pozornie 

najkorzystniejszej;  

b) 

określenie w pkt. 26.1. SWZ podkryteriów cenowych (C 40 i St) w proporcji wag 

nieodzwierciedlających  faktycznego  udziału  tych  kosztów  w  realizacji 

przedmiotu  zamówienia,  a  nadto  przy  użyciu  wzoru,  który  prowadzi  do 

wewnętrznej sprzeczności i nie oddaje nawet przyjętych wag tych podkryteriów, 

co  prowadzi  do  niczym  n

ieusprawiedliwionej  preferencji  określonej  grupy 

wykonawców  oraz  prowadzi  do  wyboru  oferty  jedynie  pozornie 

najkorzystniejszej;  

4.  art. 99 ust. 1, 2 i 4 Pzp w zw. z art. 16 Pzp w zw. z art. 3531 w zw. z art. 5 w zw. z art. 

436  oraz  art.  487 

§  2  Kc  w  związku  z  art.  8  ust.  1  Pzp  przez  opisanie  przedmiotu 

zamówienia  w  sposób  niejednoznaczny  i  niejasny,  a  także  nieuwzględniający 

wszystkich  wymagań  i  okoliczności  mogących  mieć  wpływ  na  sporządzanie  oferty, 

uniemożliwiający  jej  prawidłową  wycenę,  a  także  nieproporcjonalny  i  naruszający 

uczciwą  konkurencję  oraz  prowadzący  do  nieporównywalności  ofert,  a  zarazem 

naruszający  zasady  współżycia  społecznego  i  równowagę  stron  umowy,  a  także 

nadmiernie obciążający wykonawcę w zakresie, w jakim:  

a)  w 

§  38  pkt  2  OPZ  Zamawiający  wskazał  niewystarczające  i  niepozwalające  

na  przygotowanie  i  wycenę  oferty  informacje  na  temat  instalacji  i  stacji 

przeładunkowych  przypisanych  do  poszczególnych  zadań  z  podziałem  

na frakcje, wskazując zgodnie z § 38 pkt 3 i 4 OPZ, że informacje te uzupełni 

wyłącznie w ograniczonym zakresie i już po zawarciu umowy;  

b)  w 

§  48  pkt  2  OPZ  Zamawiający  przewidział,  że  badanie  poprawności 

świadczenia  usługi  odbywać  się  będzie  nie  tylko  w  odniesieniu  do  zgodności 

sposobu  świadczenia  usługi  z  umową  oraz  przepisami  prawa  powszechnie 

obowiązującego,  w  tym  Regulaminem,  ale  będzie  uwzględniać  również  inne 

aspekty,  bez  jednoznacznego  określenia,  jakie  parametry/sposób  realizacji 

usługi uzna za poprawne w toku takiego badania, co uniemożliwia wykonawcy 

określenie  wymaganego  sposobu  świadczenia  oraz  naraża  go  na  ryzyko 

stwierdzenia  uchybień  skutkujących  brakiem  wypłaty  wynagrodzenia  

lub  naliczaniem  kary  umownej,  gdyż zgodnie z  §  4 ust.  7 pkt  2 b)  Umowy  wg 

tych  kryteriów  weryfikowane  będzie  miesięczne  Sprawozdanie  z  Realizacji 

Umowy;  

c) 

w dokumentach zamówienia brak określenia minimalnego strumienia odpadów 

poszczególnych  frakcji  podlegających  odbiorowi  w  każdym  z  zadań,  

co uniemożliwia ustalenie minimalnego wynagrodzenia, jakie wykonawca może 

otrzymać  z  tytułu  realizacji  zamówienia,  a  tym  samym,  nie  jest  możliwe 

określenie  minimalnej  wartości  świadczenia  wbrew  dyrektywie  wynikającej  

z art. 443 pkt 4 Pzp;  

d) 

w  ppkt  23.1  części  IV  SWZ  Zamawiający  przewidział,  że  ryzyko  związane  

ze  zmianami  stawki  podatku  VAT  obciąża  Wykonawcę  i  powinno  być 

uwzględnione  w  ofercie,  natomiast  w  §  11  ust.  2  pkt  1  Umowy  zmianę stawki 

podatku  od  towarów  i  usług  (VAT)  przewidziano  jako  jedną  z  podstaw  do 

zmiany  Umowy  w  zakresie  wynagrodzenia  Wykonawcy,  tym  samym  zachodzi 

sprzeczność  wewnętrzna  w  dokumentacji  zamówienia,  która  nie  pozwala 

prawidłowo przygotować oferty;  

5.  art. 436 pkt 2 oraz art. 353

 w zw. z art. 5 oraz art. 487 

§ 2 Kc w związku z art. 8 ust. 1 

Pzp  przez 

sporządzenie  wzoru  umowy  w  sposób  naruszający  zasady  współżycia 

społecznego  i  równowagę  stron  umowy,  a  także  nadmiernie  obciążający  wykonawcę  

i  przewidujący  określenie  wynagrodzenia  wykonawcy  za  realizację  usługi  przez 

określenie  w  §  6  ust.  2  pkt  1  Umowy  w  zw.  z  §  38  ust.  2  OPZ,  wynagrodzenia 

Wykonawcy  jako  iloczyn  wyrażonej  w  Mg  Masy  Bezspornej  oraz  ceny  ryczałtowej 

brutto za odbiór 1 Mg odpadów komunalnych, w zależności od liczonej w linii prostej, 

najkrótszej  odległości  od  granicy  Zadań  do  instalacji  lub  stacji  przeładunkowych,  o 

których  mowa  w  §  38  OPZ,  co  jest  sposobem  nieadekwatnym  do  wyliczenia 

wynagrodzenia Wykonawcy, gdyż odległości w linii prostej nie odpowiadają faktycznym 

odległościom  pokonywanym  przez  pojazdy  przy  realizacji  Umowy,  a  ujednolicenie 

stawki  w  takim  przypadku  uniemożliwia  prawidłową  wycenę  oferty,  a  nadto  przy 

zastosowaniu niczym nieuzasadnionego współczynnika korygującego (L – 40), jak też 

zastosowanie 

wzoru 

sprzecznego  

z przyjętymi kryteriami oceny ofert;  

6.  art. 439 ust. 1 w zw. z art. 439 ust. 2 pkt 1) i 4) Pzp w zw. z art. 3531 oraz art. 5  Kc  

w zw. z art. 8 ust. 1 Pzp przez 

określenie warunków zamówienia w sposób naruszający 

ww.  przepisy  i  prowadzący  do  naruszenia  równowagi  stron  umowy  oraz  nie 

umożliwiający  zapewnienia  ekwiwalentności  świadczeń  stron  umowy  i  zamówienia 

publicznego w zakresie, w jakim:  

a)  w 

§  11  ust.  16  pkt  5  Umowy  zastrzeżono,  że  maksymalna  zmiana  wartości 

wynagrodzenia w wyniku dokonywanych waloryzacji nie może przekroczyć 10% 

cen  ryczałtowych,  o  których  mowa  w  §  6  ust.  2  Umowy  mimo,  że  z  uwagi  

na  aktualny  poziom  inflacji  oraz  planowany  okres  realizacji  zamówienia 

wynoszący  28-46  miesięcy,  jest  wysoce  prawdopodobne,  że  wzrost  kosztów 

związanych  z  wykonaniem  Zamówienia  przekroczy  zakładany  przez 

Zamawiającego  próg,  co  przy  utrzymaniu  ww.  ograniczenia,  pozbawiałoby 

wykonawcę  prawa  do  waloryzacji  umowy,  co  jest  wprost  sprzeczne  z 

dyspozycją art. 439 ust. 1 Pzp;  

b)  w 

§  11  ust.  16  pkt  1  i  4  Umowy,  wskazano,  że  Strony  będą  uprawnione  

do  waloryzacji  wynagrodzenia  wykonaw

cy  w  sytuacji,  w  której  poziom  zmiany 

kosztów  związanych  z  realizacją  Umowy  względem  kosztów,  odpowiednio: 

przyjętych  w  celu  ustalenia  wynagrodzenia  oraz  kosztów  przyjętych  dla  celów 

poprzedniej  waloryzacji,  przekroczy  poziom  7%,  co  stanowi  próg  zbyt  wysoki  

dla  faktycznej  skuteczności  zastosowania  waloryzacji  i  prowadzi  do 

niezgodności z dyspozycją art. 439 ust. 1 Pzp;  

7.  art. 433 pkt 3 oraz art. 353

 w zw. z art. 5 oraz art. 487 

§ 2 Kc w związku z art. 8 ust. 1 

Pzp  przez 

sporządzenie  wzoru  umowy  w  sposób  naruszający  zasady  współżycia 

społecznego  i  równowagę  stron  umowy,  a  także  nadmiernie  obciążający  wykonawcę  

i  przewidujący  odpowiedzialność  wykonawcy  również  za  okoliczności,  za  które 

wyłączną  odpowiedzialność  ponosi  Zamawiający,  w  zakresie,  w  jakim  w  §  8  ust.  2 

Umowy,  wskazano,  że  wykonawca  będzie  odpowiedzialny  wobec  osób  trzecich  za 

wszelkie  skutki  działań  lub  zaniechań  powstałe  w  związku  z  realizacją  przez 

w

ykonawcę  Umowy  i  zobowiązany  jest  do  zwolnienia  Zamawiającego  od  wszelkich 

roszczeń  osób  trzecich  związanych  z  realizacją  Umowy  przez  wykonawcę,  co 

umożliwia  również  nałożenie  odpowiedzialności  na  wykonawcę  w  sytuacji,  w  której 

wykonuje Umowę w sposób należyty i zgodnie z jej postanowieniami;  

8.  art.  353

  w  zw.  z  art.  5  oraz  art.  487 

§  2  Kc  w  związku  z  art.  8  ust.  1  Pzp  przez 

sporządzenie  wzoru  umowy  w  sposób  naruszający  zasady  współżycia  społecznego  

i  równowagę  stron  umowy,  a  także  nadmiernie  obciążający  wykonawcę  w  zakresie,  

w  jakim  w 

§ 10 ust. 8 Umowy określono wysokość kosztów zagospodarowania, które 

ponieść  musi  wykonawca,  w  sposób  nadmiernie  wysoki,  nieadekwatny  oraz 

uniemożliwiający  Wykonawcy  prawidłową  wycenę  ryzyka,  a  tym  samym  –  ustalenie 

ceny ofertowej. 

W związku ze zmianami treści SWZ oraz postanowień Wzoru umowy wprowadzonymi przez 

Zamawiającego  po  wniesieniu  odwołania,  Odwołujący  Byś  w  toku  posiedzenia  niejawnego  

z udziałem stron oświadczył, że wycofuje zarzuty nr 1, 2, 4, 7 i 8. W zakresie podtrzymanych 

zarzutów  Odwołujący  Byś  wniósł  o  nakazanie  Zamawiającemu  następujących  zmian 

warunków zamówienia: 

a) 

Nakazanie  całkowitej  rezygnacji  w  kryterium  środowiskowym  z  punktowania 

pojazdów  spełniających  normę  EURO  5  oraz  ewentualne  wprowadzenie  wyższej 

punktacji  za  wykorzystywanie  pojazdów  bezemisyjnych  określonych  ustawą  

z 11 stycznia 2018 r. o 

elektromobilności i paliwach alternatywnych (Dz. U. z 2021 r. 

poz. 110, z późn. zm.), do realizacji przedmiotu zamówienia;  

b) 

Nakazanie  ustalenia  wag  dla  podkryteriów  cenowych  odpowiednio:  C  40  –  90%  

w ramach kryterium „Cena brutto”, St – 10% w ramach kryterium „Cena brutto” oraz 

odpowiedniego dostosowania wzoru tak by odzwierciedlał te wagi, a najlepiej przez 

użycie  formuły,  w  której  porównanie  ofert  następuje  odrębnie  dla  każdego  z  pod 

kryteriów cenowych (odrębnie dla C40 z wagą 90% i odrębnie dla St z wagą 10%); 

zmianę  §  6  ust.  2  pkt  1  Umowy  oraz  §  38  ust.  2  OPZ  przez  określenie,  że 

wynagrodzenie w

ykonawcy zależne będzie od najkrótszej odległości od granicy zadań 

do 

instalacji  

lub  stacji  przeładunkowych,  o  których  mowa  w  §  38  OPZ,  liczonej  po  najkrótszej  

trasie  rzeczywistej  (po  drogach  publicznych)  możliwej  do  przebycia  przez  pojazdy  

o dopuszczalnej masie całkowitej powyżej 3,5 tony, oraz rezygnację ze współczynnika 

korygującego (L – 40) i przyjęcie, że stawka za odbiór odpadów komunalnych będzie 

stosowa

na  do  stacji  przeładunkowej  wykonawcy  (względnie  do  instalacji  znajdującej  

się  do  40  km  od  granic  zadania,  jeśli  wykonawca  nie  wiezie  odpady  bezpośrednio  

do  instalacji),  zaś  stawka  za  1  km  transportu  odpadów  będzie  stosowana  na  trasie  

od  stacji  przeładunkowej  wykonawcy  do  instalacji/stacji  przeładunkowej  podmiotu 

zagospodarowującego odpady, jeżeli instalacja/stacja podmiotu zagospodarowującego 

będą znajdowały się powyżej 40 km od granic zadania; 

a) 

zwiększenie  maksymalnej  zmiany  wartości  wynagrodzenia  w  wyniku  dokonywania 

waloryzacji, o której mowa w § 11 ust. 16 pkt 5 Umowy, do 30% cen ryczałtowych,  

o których mowa w § 5 ust. 2 Umowy;  

b) 

obniżenie  poziomu  zmiany  kosztów  związanych  z  realizacją  Umowy,  który  zgodnie  

§  11  ust.  16  pkt  1  oraz  §  11  ust.  16  pkt  4  Umowy  uprawniać  będzie  do  żądania 

zmiany wynagrodzenia wykonawcy (waloryzacji) do 2%. 

KIO 1096/22 

kwietnia 

r. 

wykonawca 

M. 

M. 

prowadząca  działalność  gospodarczą  

pod firmą Usługi Komunalne Błysk M. M. z siedzibą w Łomży

(dalej: Odwołujący Błysk), wniosła 

odwołanie wobec treści ogłoszenia o zamówieniu i warunków zamówienia ustalonych przez 

Zamawiającego w postępowaniu, zarzucając mu naruszenie:  

a)  art.  112  ust.  1  Pzp  w  zw.  z  art.  16  Pzp  przez 

określenie  warunku  udziału  

w postępowaniu odnoszącego się do posiadania doświadczenia w wykonaniu usługi 

odbioru  odpadów  komunalnych  od  właścicieli  nieruchomości  (na  skutek  przyjęcia 

bardzo  dużej  wymaganej  ilości  odpadów  oraz  zawężenia  okresu,  w  jakim 

doświadczenie  może  być  zdobyte  do  jednego  roku  kalendarzowego)  w  sposób 

nieproporcjonalny  do  przedmiotu  zamówienia  oraz  w  sposób,  który  nie  

określa  minimalnego  poziomu  zdolności  wykonawcy  do  realizacji  zamówienia,  

co  w  konsekwencji  ogranicza  konkurencję  w  Postępowaniu  w  sposób  niezgodny  

z  podstawowymi  zasadami  prowadzenia  Postępowania  i  prowadzi  do 

uprzywilejowania  wykonawców,  którzy  dotychczas  świadczyli  tego  typu  usługi  na 

rzecz Zamawiającego,  

b)  art.  240  Pzp  i  art.  241  Pzp  w  zw.  z  art.  16  Pzp  i  art.  99  Pzp  przez 

ukształtowanie 

zasad  dokonywania  oceny  ofert  w  Kryterium  „Cena  brutto”  w  sposób,  który  nie  jest 

adekwatny  do  przedmiotu,  zakresu,  charakteru  i  wartości  usług  składających  się  na 

przedmiot  zamówienia,  a  nadto  w  sposób,  który  nie  prowadzi  do  wyboru  oferty 

najkorzystniejszej,  

c)  art. 99 ust. 1, 2 i 4 Pzp w zw. z art. 16 Pzp w zw. z art. 353

 Kc w zw. z art. 5 Kc oraz 

art.  487 

§  2  Kc  w  związku  z  art.  8  ust.  1  Pzp  przez  dokonanie  opisu  przedmiotu 

zamówienia,  w  tym  przez  wprowadzenie  mechanizmu  wzajemnego  dokonywania 

rozliczeń  pomiędzy  stronami  umowy,  w  sposób,  który  nie  uwzględnia  wszystkich 

okoliczności  mogących  mieć  wpływ  na  sporządzenie  oferty,  w  szczególności  na 

skut

ek wprowadzenia sztucznego podziału na stawkę za odbiór 1 Mg odpadów dla 40 

km  

od  granic  zadania i stawkę za transport  1 Mg odpadów  oraz rozliczenia za kilometr 

świadczonej usługi transportowej liczony w linii prostej, co w konsekwencji prowadzi 

do  niepor

ównywalności  złożonych  ofert,  może  skutkować  brakiem  uzyskania  przez 

wykonawcę  wynagrodzenia  za  rzeczywiście  wykonane  usługi,  a  nadto  stanowi  

o  przerzuceniu  na  wykonawców  wszystkich  ryzyk  związanych  z  koniecznością 

transportu  odpadów  do  instalacji  lub  stacji  przeładunkowych  położonych  w  większej 

odległości  względem  granic  zadania  w  sytuacji,  gdy  wykonawcy  nie  mają  żadnego 

wpływu  na  wybór  instalacji  przewidzianych  do  zagospodarowania  odpadów  i  nie 

mogą, nawet przy dochowaniu podwyższonej staranności ustalić, do jakich instalacji 

będą  przekazywane  odpady  w  toku  realizacji  zamówienia,  co  z  kolei  świadczy  o 

naruszeniu zasady równości stron stosunku zobowiązaniowego i o sprzeczności tego 

stosunku  

z jego właściwościami i zasadami współżycia społecznego,  

d)  art.  353

  Kc  w  zw.  z  art.  483  Kc  i  w  zw.  z  art.  8  ust.  1  Pzp  oraz  art.  99  Pzp  przez 

zastrzeżenie we wzorze umowy rażąco wygórowanych kar umownych (§ 8 ust. 3 pkt 

44  W

zoru  umowy),  co  jest  sprzeczne  z  zasadami  współżycia  społecznego, 

naruszając  zasadę  równości  stron  stosunku  zobowiązaniowego,  a  same  kary 

umowne 

stają  

się w ten sposób nadmierne i nieadekwatne do stopnia zawinienia wykonawców oraz 

szkody,  jaką  Zamawiający  mógłby  potencjalnie  ponieść  z  tytułu  nienależytego 

wykonania zobowiązania. 

W związku ze zmianami treści SWZ oraz postanowień Wzoru umowy wprowadzonymi przez 

Zamawiającego po wniesieniu odwołania, Odwołujący Błysk w toku posiedzenia niejawnego  

z  udziałem  stron  oświadczył,  że  wycofuje  zarzuty  oznaczone  lit.  a  i  d.  W  zakresie 

podtrzymanych  zarzutów  Odwołujący  Błysk  wniósł  o  nakazanie  Zamawiającemu 

następujących zmian warunków zamówienia: 

b) 

zmianę  pkt  26.1.SWZ  przez  przyjęcie  samodzielnych  wag  dla  podkryterium  cena 

brutto  za  odbiór  1  Mg  odpadów  komunalnych  i  podkryterium  stawka  za  1  km 

transportu  1  Mg  odpadów  komunalnych,  z  zastrzeżeniem,  że  waga  pierwszego  ze 

wskazanych  podkryteriów  powinna  być  nie  mniejsza  niż  55%  (55  pkt  ze  100  pkt 

możliwych  

do  uzyskania  ze  wszystkich  kryteriów  oceny  ofert),  a  drugiego  nie  większa  niż  5%  

(5  pk

t  ze  100  pkt  możliwych  do  uzyskania  za  wszystkich  kryteriów  oceny  ofert),  

co  łącznie  dawałoby  kryteriom  cenowym  wagę  60%,  a  w  ślad  za  tym  wykreślenie 

zawartego  obecnie  w  pkt  26.1.1.  SWZ  wzoru na  wyliczenie sumy  stawek  ważonych  

dla wskazanych tu podkryter

iów;  

c) 

zmianę  §  6  ust.  2  Wzoru  umowy  (i  dokonanie  odpowiednich  modyfikacji  innych 

zapisów SWZ) przez przyjęcie, że cena brutto za odbiór 1 Mg odpadów komunalnych 

będzie  miała  zastosowanie  dla  odbioru  odpadów  komunalnych  i  ich  transportu  do 

stacji  przeładunkowej  wykonawcy  lub  odpowiednio  instalacji  lub  stacji 

przeładunkowych  wskazanych  w  §  38  OPZ  zlokalizowanych  do  40  km  od  granic 

zadania, 

zaś 

stawka  

za 1 km transportu 1 Mg odpadów będzie miała zastosowanie do rozliczenia kosztów 

transportu  odpadów  do  instalacji  lub  stacji  przeładunkowej  wskazanej  w  §  38  OPZ,  

z  tym  zastrzeżeniem,  że  w  obu  przypadkach  odległości  winni  być  liczone  po 

najkrótszej trasie dojazdowej dla pojazdów o ładowności powyżej 3,5 tony. 

KIO 1098/22 

21  kwietnia  2022  r.  wykonawca 

PreZero Bałtycka Energia Sp. z o.o. z siedzibą w Warszawie

(dalej:  Odwołujący  PreZero),  wniósł  odwołanie  wobec  treści  ogłoszenia  o  zamówieniu  

i  warunków  zamówienia  ustalonych  przez  Zamawiającego  w  postępowaniu,  zarzucając  mu 

naruszenie: 

1.  art. 439 ust. 1 Pzp w zw. z art. 439 ust. 2 pkt 4 Pzp w zw. z art. 134 ust. 1 pkt 20 Pzp 

w zw. z art. 353

 Kc w zw. z art. 5 Kc w zw. z art. 8 ust. 1 Pzp w zw. z art. 16 pkt 1 i 3  

i  art.  17  ust.  1  Pzp  przez 

ukształtowanie  warunków  zamówienia  w  sposób,  który 

narusza  równowagę  stron  umowy,  nie  zapewnia  ekwiwalentności  świadczeń  stron 

umowy  i  przenosi  na  wykonawcę  ryzyka  związane  ze  zmianą  kosztów  wykonania 

przedmiotu zamówienia w ten sposób, że:  

a) 

stronom  przyznane  zostało  uprawnienie  do  żądania  zmiany  wynagrodzenia 

wykonawcy ograniczone do przypadku, gdy poziom zmiany kosztów związanych  

z  realizacją  umowy,  względem  kosztów  przyjętych  w  celu  ustalenia 

wynagrodzenia Wykonawcy, przekroczy poziom 7%, gdy tymczasem poziom ten 

jest  zbyt  wysoki,  aby  skutecznie  stosować  klauzulę  waloryzacyjną  i  uchronić 

strony  przez  skutkami  zmian  kosztów  w  sposób  zgodny  z  celem  klauzuli 

waloryzacyjnej,  

b) 

maksymalna  zmiana  wartości  wynagrodzenia  w  wyniku  dokonywanych 

walory

zacji została ograniczona do 10% cen ryczałtowych, o których mowa w § 6 

ust. 2 umowy, gdy tymczasem (z uwagi na zakładany czas realizacji zamówienia  

i  niestabilną  sytuację  gospodarczą)  wysoce  prawdopodobne  jest,  że  wzrost 

kosztów będzie na tyle wysoki, że przewyższy zakładany przez Zamawiającego 

próg  10%,  a  tym  samym  wykonawca  zostanie  pozbawiony  możliwości 

zwaloryzowania wynagrodzenia;  

2.  art. 455 ust. 1 pkt 1 Pzp w zw. z art. 134 ust. 1 pkt 20 Pzp w zw. z art. 353

 Kc w zw.  

z  art.  5  Kc  w  zw.  z  art.  8  ust.  1  Pzp  w  zw.  z  art.  16  pkt  1  i  3  i  art.  17  Pzp  przez 

ukształtowanie  warunków  zamówienia  w  sposób,  który  narusza  równowagę  stron 

umowy,  nie  zapewnia  ekwiwalentności  świadczeń  stron  umowy  i  przenosi  

na  wykonawcę  ryzyka  związane  ze  zmianą  kosztów  wykonania  przedmiotu 

zamówienia w ten sposób, że nie obejmuje (jako jednej z przesłanek zmiany umowy 

wskazanych  w 

§  11  ust.  2  wzoru  umowy)  okoliczności  związanej  z  drastycznym 

wzrostem  cen  paliwa,  którego  koszt  jest  kluczowym  czynnikiem  cenotwórczym  

z punk

tu widzenia realizacji zamówienia;  

3.  art. 16 ust. 1 i 2 Pzp w zw. z art. 134 ust. 1 pkt 20 Pzp w zw. z art. 8 ust. 1 Pzp w zw. 

z  art.  5  Kc  w  zw.  z  art.  353

  Kc  przez 

ukształtowanie  warunków  zamówienia  w 

sposób,  który  narusza  równowagę  stron  umowy  i  jest  sprzeczny  z  zasadami 

współżycia  społecznego  w  zakresie,  w  jakim  nie  zostaje  wyłączona  (w  drodze 

odpowiednich postanowień umownych) odpowiedzialność stron z tytułu niewykonania  

lub  nienależytego  wykonania  umowy  w  przypadku  wystąpienia  siły  wyżej,  tj. 

zdarzeni

a  spowodowanego  czynnikami  zewnętrznymi  i  będącego  poza  kontrolą 

strony,  których  ze  względu  na  swój  wyjątkowy  charakter,  strona,  mimo  zachowania 

należytej  staranności,  nie  mogła  przewidzieć  ani  uniknąć,  w  szczególności  przez 

zachowanie  odpowiednich  środków  technicznych  lub  ekonomicznych,  dopóki 

zdarzenie  takie  i  jego  konsekwencje  nie  zostaną  przezwyciężone,  gdy  tymczasem 

aktualna sytuacja geopolityczna, w tym w szczególności wojna w Ukrainie, pokazała 

jak 

dynamicznie  

i  nieprzewidywalnie  zmieniać  mogą  się  warunki,  w  jakich  realizowane  jest 

zamówienie  publiczne,  co  może  uniemożliwić  stronie  wykonanie  lub  należyte 

wykonanie  określonych  obowiązków  z  przyczyn  od  tej  strony  niezależnych,  za  co 

strona  

ta nie powinna ponosić odpowiedzialności;  

4.  art. 16 ust. 1 i 3 Pzp w zw. z art. 134 ust. 1 pkt 20 Pzp w zw. z art. 8 ust. 1 Pzp w zw. 

z art. 5 Kc w zw. z art. 353

 Kc w zw. z art. 487 

§ 2 Kc w zw. z art. 483 § 1 Kc oraz  

w  zw.  z  art.  484 

§  1  i  2  Kc  przez  ukształtowanie  warunków  zamówienia  w  sposób, 

który  narusza  równowagę  stron  umowy  i  jest  sprzeczny  z  zasadami  współżycia 

społecznego  w  zakresie,  w  jakim  formułuje  kary  umowne  rażąco  wygórowane, 

nieproporcjonalne  

w stosunku do skali uchybienia wykonawcy lub w oderwaniu od celu, jakiemu służyć 

powinna  kara  umowna,  co  w  konsekwencji  powoduje  powstanie  po  stronie 

wykonawcy zbyt dużego ryzyka kontraktowego;  

5.  art.  99  ust.  1  oraz  ust.  4  w  zw.  z  art.  16  Pzp  i  art.  17  ust.  1  pkt  1  i  2  Pzp  przez 

dokonanie 

opisu 

przedmiotu 

zamówienia 

w 

sposób 

niejednoznaczny, 

ni

ewyczerpujący  

i  nieprecyzyjny,  który  narusza  zasady  efektywności,  zachowania  uczciwej 

konkurencji,  proporcjonalności  oraz  równego  traktowania  wykonawców,  a  co 

uniemożliwia  wykonawcom  prawidłowe  skalkulowanie  ryzyk  kontraktowych  i 

prawidłową wycenę;  

6.  art. 239 Pzp w zw. z art. 240 ust. 1 i 2 Pzp w zw. z art. 241 i art. 242 ust. 2 pkt 3 Pzp, 

w zw. z art. 16 pkt 1 Pzp, w zw. z art. 17 ust. 1 i ust. 2 Pzp przez 

ustalenie kryteriów 

oceny  ofert  w  sposób  dowolny,  niezwiązany  z  przedmiotem  zamówienia  oraz 

nieu

względniający aspektów środowiskowych.  

W związku ze zmianami treści SWZ oraz postanowień Wzoru umowy wprowadzonymi przez 

Zamawiającego  po  wniesieniu  odwołania,  Odwołujący  PreZero  w  toku  posiedzenia 

niejawnego  z  udziałem  stron  oświadczył,  że  wycofuje  zarzuty 

2,  3,  4  i  6  oraz  zarzuty 

oznaczone  

w  uzasadnieniu  odwołania  numerem  V  lit.  B,  C,  E,  F,  G,  H,  I,  J  oraz  K

.  W  zakresie 

podtrzymanych  zarzutów  Odwołujący  PreZero  wniósł  o  nakazanie  Zamawiającemu 

następujących zmian warunków zamówienia: 

A. 

obniżenie  (w  §  11  ust.  16  pkt  1  i  4  wzoru  umowy)  poziomu  zmiany  kosztów 

związanych  z  realizacją  umowy  względem  kosztów  przyjętych  w  celu  ustalenia 

wynagrodzenia  wykonawcy, 

tak  aby  strona  była  uprawniona  do  żądania  zmiany 

wynagrodzenia wykonawcy, gdy poziom ten przekroczy poziom 2%;  

B. 

podwyższenie (w § 11 ust. 16 pkt 5 wzoru umowy) poziomu maksymalnej zmiany 

wartości  wynagrodzenia  w  wyniku  dokonywanych  waloryzacji  do  30%  cen 

ryczałtowych, o których mowa w § 6 ust. 2 wzoru umowy;  

w zakresie zarzutów dotyczących Opisu przedmiotu zamówienia:  

A.  wskazanie  w 

§  10  ust.  8  wzoru  umowy,  że  koszty  zagospodarowania  odpadów 

nieobjętych  przedmiotem  Umowy  ustalone  zostaną  w  oparciu  o  rzeczywiście 

ponoszone koszty zagospodarowania odpadów, w szczególności przez odwołanie 

się do stawek wskazanych w umowach z podmiotami trzecimi,  

D.  wskazanie  w 

§  48  ust.  2  OPZ  (Załącznika  nr  1  do  wzoru  umowy),  że  badanie 

poprawności świadczenia usługi uwzględnia tylko zgodność sposobu świadczenia 

usługi  z  Umową  oraz  przepisami  prawa  powszechnie  obowiązującego,  w  tym 

Regulaminem,  wykreślając  fragment:  ale  również  aspekty  fizyczne  realizowanej 

usługi (w tym, czy usługa jest fizycznie możliwa do zrealizowania tak, jak wskazują 

to  dane  przekazane  przez  Wykonawcę)  i  sytuację  na  terenie  nieruchomości  (w 

tym,  czy  cechy  nieruchomości  umożliwiają  realizację  usługi  tak,  jak  wskazują  to 

dane przekazane przez Wykonawcę),  

L.  wskazanie w 

§ 28 ust. 6 pkt 4 OPZ, że wykonawca nie ma obowiązku zwiększania 

minimalnej częstotliwości w stosunku do odpadów zielonych i wielkogabarytowych 

ponad wartości wskazane w Regulaminie; 

KIO 1100/22 

21  kwietnia  2022  r.  wykonawca 

Partner  Sp.  z  o.o.  Sp.k.  z  siedzibą  w  Warszawie

  (dalej: 

Odwołujący  Partner),  wniósł  odwołanie  wobec  treści  ogłoszenia  o  zamówieniu  i  warunków 

zamówienia ustalonych przez Zamawiającego w postępowaniu, zarzucając mu naruszenie:  

W zakresie opisu przedmiotu zamówienia: 

art.  16  pkt  1  i  3  Pzp  tj.  obowiązku  przygotowania  postępowania  w  sposób 

zapewniający zachowanie uczciwej konkurencji oraz równe traktowanie wykonawców 

oraz  proporcjonalny  (kwestionowane  postanowienia  SWZ  przedstawione  w 

uzasadnieniu odwołania),  

2.  art. 99 ust 1 Pzp przez 

sporządzenie SWZ w zakresie opisu przedmiotu zamówienia  

w  sposób,  niewystarczająco  jednoznaczny,  precyzyjny  i  wyczerpujący  a  także 

nieuwzględniający  wszystkich  koniecznych  wymagań  i  okoliczności  mogących  mieć 

wpływ  na  sporządzenie  ofert  jak  również  uniemożliwiających  prawidłową  wycenę 

ofertową,  

3.  art. 99 ust 4 Pzp przez 

sporządzenie SWZ w zakresie opisu przedmiotu zamówienia  

w sposób utrudniający i ograniczający uczciwą konkurencję,  

w 

zakresie kryterium oceny ofert „Kryterium środowiskowe”  

art. 16 pkt 1 i 3 Pzp tj. obowiązku przygotowania w sposób zapewniający zachowanie 

uczciwej  konkurencji  oraz  równe  traktowanie  wykonawców  oraz  proporcjonalny  

w  odniesieniu  do  kryterium  oceny  ofert  jak  i  sposobu  oceny  ofert  w  ramach  tego 

kryterium,  

2.  art.  17  ust  1  oraz  2  Pzp  przez 

zastosowanie  w  postępowaniu  w  celu  wyboru  oferty 

najkorzystniejszej,  kryterium  które  w  aktualnej  postaci  nie  zapewnia  najlepszej 

jakości,  uzasadnionej  charakterem  zamówienia  i  nie  prowadzącego  do  uzyskania 

najlepszych  efektów  zamówienia  w  stosunku  do  poniesionych  nakładów  prowadząc 

do  naruszenia  art.  239  ust  2  Pzp  - 

uznania  za  najkorzystniejszą  oferty,  która  nie 

przedstawia najkorzystniejszego stosunku jakości do ceny,  

3.  art.  242  ust.  2  pkt  Pzp,  przez 

określenie  kryterium  oceny  ofert  w  sposób,  który  nie 

premiuje faktycznie produktu lepszego i nie istnieją żadne obiektywne przyczyny dla 

preferowania  przez  Zamawiającego  pojazdów  spełniających  normę  emisji  spalin 

EURO 5 i przyznawania za nie dodatkowych punktów w procesie oceny ofert, 

w 

zakresie warunków realizacji zamówienia  

1.  art.  99  ust.  1,  2  i  4  Pzp  w  zw.  z  art.  353

  w  zw.  z  art.  487 

§  2  Kc  przez  opisanie 

przedmiotu  zamówienia  w  sposób  niepełny,  nieprecyzyjny  uniemożliwiający 

prawidłową  wycenę  oraz  prowadzący  do  nieporównywalności  ofert  a  także 

stanowiący  naruszenie  zasady  współżycia  społecznego  oraz  równowagi  stron 

umowy.  

W związku ze zmianami treści SWZ oraz postanowień Wzoru umowy wprowadzonymi przez 

Zamawiającego  po  wniesieniu  odwołania,  Odwołujący  Partner  w  toku  posiedzenia 

niejawnego  

z  udziałem  stron  oświadczył,  że  wycofuje  zarzuty  I.1  i  I.2  dotyczące  okresu 

przygotowawczego  oraz  zarzut  II

.3.  Odwołujący  Partner  podtrzymał  zarzuty  III,  IV,  V  i  VI 

(oznaczenie wg numeracji zawartej w uzasadnieniu odwołania), tj.: 

III. 

Zarzut dotyczący tras w linii prostej, 

IV. 

Zarzut dotyczący kryterium środowiskowego, 

V. 

Zarzut dotyczący spełnienia wymagań ustawy o elektromobilności, 

VI. 

Zarzut dotyczący wymaganej ilości pojazdów. 

W  zakresie  podtrzymanych  zarzutów  Odwołujący  Partner  wniósł  o  nakazanie 

Zamawiającemu  zmian  warunków  zamówienia  w  sposób  szczegółowo  opisany  w 

uzasadnieniu odwołania. 

Po  przeprowadzeniu  rozprawy  Izba,  uwzględniając  dokumentację  przedmiotowego 

postępowania  o  udzielenie  zamówienia  publicznego,  w  tym  w  szczególności  

treść specyfikacji warunków zamówienia, jak również biorąc pod uwagę oświadczenia  

i  stanowiska  stron  i  prz

ystępujących  zawarte  w  odwołaniu,  odpowiedziach  

na  odwołania,  pismach  procesowych,  a  także  wyrażone  ustnie  na  rozprawie  

i odnotowane w protokole, ustaliła i zważyła, co następuje.  

I

zba  stwierdziła,  że  nie  została  wypełniona  żadna  z  przesłanek  ustawowych  skutkujących 

odrzuceniem odwołań, wynikających z art. 528 Pzp. 

Przystępując do rozpoznania odwołań, Izba ustaliła wystąpienie przesłanek z art. 505 ust. 1 

Pzp, tj. istnienie po stronie odwołujących interesu w uzyskaniu zamówienia oraz możliwości 

poniesienia  przez  nich  szkody  w  wyniku  kwestionowanych  czynności  zamawiającego.  

Tym  samym  Izba  uznała  za  niezasadne  twierdzenie  Zamawiającego,  że  Odwołujący  Błysk 

nie miał interesu do wniesienia odwołania w sprawie o sygn. akt KIO 1096/22. Okoliczności  

na  które  powołał  się  Zamawiający,  tj.  twierdzenie,  że  Odwołujący  Błysk  nie  może  ubiegać  

się  o  udzielenie  zamówienia  w  postępowaniu  m.  in.  ze  względu  na  brak  niezbędnych 

uprawnień  w  ocenie  Izby  na  obecnym  etapie  postępowania  mogą  zostać  uznane  jedynie  

za  hipotetyczne.  Ofertę  w  postępowaniu  może  złożyć  każdy  zainteresowany  podmiot,  

a  kwestią  dalszej  oceny  i  czynności  Zamawiającego  w  postępowaniu  jest  weryfikacja 

spełnienia  przez  wykonawców  warunków  udziału  w  postępowaniu  i  możliwość  udzielenia 

zamówienia  danemu  wykonawcy.  Z  tego  względu  nie  można  uznać,  że  ze  względu  

na  możliwość  zaistnienia  zdarzeń  o  charakterze  przyszłym  i  niepewnym  Odwołujący  Błysk 

nie jest legitymowany do skorzystania z wniesienia środka ochrony prawnej w postępowaniu. 

Rozpoznając  odwołanie  Izba  przeprowadziła  dowody  z  dokumentacji  postępowania,  

ze  szczeg

ólnym  uwzględnieniem  SWZ  oraz  Załącznika  nr  2  do  SWZ  (Wzoru  umowy  

z załącznikami). Ponadto Izba przeprowadziła dowód ze wszystkich dokumentów złożonych 

przez strony w toku postępowania odwoławczego. 

Izba ustaliła, co następuje: 

1. Zarzuty 

dotyczące  ceny  ryczałtowej  brutto  za  odbiór  1  Mg  odpadów  komunalnych  

zależnej  od  liczonej  w  linii  prostej,  najkrótszej  odległości  od  granicy  zadań  do 

instalacji  

lub  stacji  przeładunkowych  (Zarzut  nr  1b  odwołania  KIO  1088/22,  zarzut  nr  5 

odwołania  KIO  1092/22,  zarzut  oznaczony  lit.  c  odwołania  KIO  1096/22,  zarzut  III 

odwołania KIO 1100/22). 

Odwołujący zakwestionowali § 6 ust. 2 pkt 1 Umowy w brzmieniu: 

„Wynagrodzenie, o którym mowa w ust. 1, a w przypadku skorzystania przez Zamawiającego 

z  prawa  opcji 

–  również  w  ust.  1a,  wypłacane  będzie  Wykonawcy  za  okres  realizacji 

przedmiotu Umowy,  o którym mowa w  § 3 ust. 2 pkt  2 Umowy  i  stanowić  będzie,  za dany 

okres rozliczeniowy, sumę:  

iloczynu  wyrażonej  w  Mg  Masy  Bezspornej  oraz  ceny  ryczałtowej  brutto  za  odbiór  

1  Mg  odpadów  komunalnych,  w  zależności  od  liczonej  w  linii  prostej,  najkrótszej 

odległości od granicy Zadania do instalacji lub stacji przeładunkowych, o których mowa 

w § 38 OPZ, tj.: 

a) 

……………….  zł  za  1  Mg  (słownie  złotych:  ………………………………  00/100)  – 

dla odległości do 40 km, 

b) 

w wysokości obliczonej wg wzoru: C + (S x (L - 40)), gdzie: C jest równe stawce 

określonej  w  lit.  a,  S  jest  równe  stawce  za  1  km  transportu  1  Mg  odpadów 

wynoszącej  ….  zł  (słownie  złotych:  ……………….…  00/100),  a  L  jest  równe 

odległości  od  granicy  Zadania  do  instalacji  lub  stacji  przeładunkowej  –  dla 

odległości powyżej 40 km”. 

Odwołujący wskazali również na związek przytoczonego postanowienia Umowy z § 38 ust. 2 

OPZ,  w  którym  Zamawiający  zawarł  tabelaryczne  zestawienie  instalacji  i  stacji 

p

rzeładunkowych,  przypisanych  do  poszczególnych  zadań,  z  podziałem  na  frakcje, 

obowiązujące  na  28  marca  2022  r.,  oraz  odległość  instalacji  i  stacji  przeładunkowych 

stanowiącą podstawę do obliczenia wynagrodzenia zgodnie z § 6 Umowy. 

Odwołujący  w  uzasadnieniu  zarzutu  wskazywali  na  istotne  rozbieżności  między 

odległościami  mierzonymi  w  linii  prostej  oraz  rzeczywistymi  odległościami  instalacji  od 

granicy 

zadania  

do  instalacji  lub  stacji  przeładunkowych.  Odwołujący  podnieśli,  że  przyjęta  przez 

Zamawi

ającego metoda obliczania ceny za odbiór 1 Mg odpadów jest wadliwa w tej sposób, 

że  prowadzić  będzie  do  braku  porównywalności  cen  ofert  złożonych  w  postępowaniu. 

Spowoduje ponadto  szereg  istotnych  trudności w  prawidłowej  kalkulacji  ceny  odbioru 1 Mg 

odpadów. 

Zamawiający z kolei wskazał (czemu Odwołujący nie zaprzeczyli), że kwestionowane przez 

Odwołujących rozwiązanie obowiązuje w dotychczas realizowanych na jego rzecz umowach. 

Co  za  tym  idzie  zdaniem  Zamawiającego  nietrafne  były  argumenty  Odwołujących  

o 

trudnościach  w  ustaleniu  ceny  za  odbiór  odpadów.  Zamawiający  podkreślił  ponadto,  że 

cena  za  odbiór  1  Mg  odpadów  ma  charakter  ryczałtowy,  więc  możliwe  jest  zastosowanie 

pewnych uproszczeń w sposobie jej obliczania. 

Po  zapoznaniu  się  z  argumentacją  stron  oraz  po  przeprowadzeniu  wnioskowanych  przez 

strony  dowodów  Izba  uznała,  że  omawiany  zarzut  nie  zasługuje  na  uwzględnienie.  Izba 

oceniając  §  6  ust.  2  pkt  1  Wzoru  umowy  nie  dopatrzyła  się  przede  wszystkim  naruszenia 

przepisów  Pzp.  Co  oczywiste,  Zamawiający  jako  gospodarz  postępowania,  w  granicach 

przepisów  Pzp  uprawniony  jest  do  kształtowania  warunków  zamówienia  w  sposób  jaki 

uznaje za dogodny i pozwalający na prawidłową realizację przedmiotu zamówienia. Fakt, że 

warunki  te  mogą  być  niedogodne  dla  potencjalnych  wykonawców,  czy  też  wydawać się  im 

nieracjonalne 

nie ogranicza powyższego uprawnienia zamawiającego. 

W ocenie Izby argument Zamawiającego o ryczałtowym charakterze stawki za odbiór 1 Mg 

odpadów był zasadny. Oczywiste i niesporne między stronami było, że odległość od granicy 

zadania do wskazanych w § 38 ust. 2 OPZ instalacjami mierzona w linii prostej jest krótsza 

niż  rzeczywista  odległość  jaką  musi  pokonać  pojazd  o  masie  pow.  3,5  t  po  drogach 

publicznych. 

W  konsekwencji  wykonawcy  zainteresowani  złożeniem  ofert  w  postępowaniu 

będą 

w 

stanie  

w  odpowiedni  sposób  wkalkulować  do  swoich  cen  konieczność  zniwelowania  tej  różnicy. 

Podkreślenia  wymaga,  że  zamówienie  adresowane  jest  do  doświadczonych  podmiotów, 

zatem nie ma podstaw do przyjęcia, że warunki zamówienia określone przez Zamawiającego 

spowodują  utrudnienie  dostępu  do  udziału  w  postępowaniu  któremukolwiek  z  podmiotów 

faktycznie  zdolnych  do  wykonania  zadania. 

Ponadto  ryczałtowy  charakter  przedmiotowej 

stawki  dopuszcza  posłużenie  się  pewnymi  uproszczeniami  w  kalkulacji  ceny,  a  metoda 

przyjęta do obliczenia stawki przez Zamawiającego mieści się w dopuszczalnych granicach 

takiego  uproszczenia.  W  ocenie  Izby  nie  budzi  wątpliwości,  że  możliwe  jest  przy 

zastosowaniu metody Zamawiającego obliczenie stawki tak, by pokrywała wszystkie koszty 

wykonawcy  

i  zapewniała  właściwy  zysk.  Nie  ma  też  ryzyka  braku  porównywalności  ofert,  ponieważ 

metoda  obliczenia  i  potrzebne  do  niej  dane  znane  są  wszystkim  potencjalnie 

zainteresowanym wykonawcom. 

Odwołujący  nie  kwestionowali  twierdzenia  Zamawiającego,  że  dotychczasowa  umowa 

zakładała  taką  samą  konstrukcję,  jak  kwestionowana  w  niniejszym  postępowaniu 

odwoławczym.  Zdaniem  Izby  potwierdza  to,  że  da  się  prawidłowo  skalkulować  cenę  ofert. 

Żaden z Odwołujących nie podjął próby wykazania okoliczności przeciwnej. 

W konsekwencji Izba uznała § 6 ust. 2 pkt Wzoru umowy za niesprzeczny z przepisami Pzp  

i oddaliła ww. zarzuty odwołań. 

Zarzuty dotyczące klauzuli waloryzacyjnej (Zarzut nr 2 odwołania KIO 1088/22, zarzut 

nr 6 odwołania KIO 1092/22, zarzut nr 1 odwołania KIO 1098/22). 

Odwołujący  zakwestionowali  zgodność  z  przepisami  Pzp  następujących  postanowień  

§ 11 ust. 16 Wzoru umowy: 

„Zgodnie  z  przepisem  art.  439  ustawy  z  dnia  11  września  2019  r.  -  Prawo  zamówień 

pub

licznych,  Strony  dopuszczają  możliwość  żądania  zmiany  wynagrodzenia  Wykonawcy,  

tj.  cen  ryczałtowych,  o  których  mowa  w  §  6  ust.  2  Umowy,  w  przypadku  zmiany  kosztów 

związanych z realizacją Umowy (klauzula waloryzacyjna), na następujących warunkach: 

Strony będą uprawnione do żądania zmiany wynagrodzenia Wykonawcy (waloryzacji), 

w przypadku gdy poziom zmiany kosztów związanych z realizacją Umowy, względem 

kosztów  przyjętych  w  celu  ustalenia  wynagrodzenia  Wykonawcy,  przekroczy  poziom 

7%,  przy  czym  warun

kiem  zastosowania  klauzuli  waloryzacyjnej  jest  przedłożenie 

przez  Wykonawcę  Zamawiającemu,  przed  zawarciem  Umowy,  kalkulacji  kosztów 

związanych  z  realizacją  Umowy  przyjętych  przez  Wykonawcę  w  celu  ustalenia  jego 

wynagrodzenia; 

ewentualna druga i następne waloryzacje będą możliwe na analogicznych warunkach 

jak  w  pkt  poprzedzających,  w  przypadku  gdy  poziom  zmiany  kosztów  związanych  

z  realizacją Umowy,  względem  kosztów przyjętych dla celów  poprzedniej  waloryzacji, 

przekroczy poziom 7%; 

maksymalna zmiana wartości wynagrodzenia w wyniku dokonywanych waloryzacji nie 

może przekroczyć 10% cen ryczałtowych, o których mowa w § 6 ust. 2 Umowy”. 

Główne argumenty Odwołujących skierowane przeciwko powyższym postanowieniom Wzoru 

umowy to: 

1.  Sie

dmioprocentowy próg wzrostu kosztów jest zbyt wysoki – Odwołujący wskazywali, 

że ze względu na niską marżę w tego rodzaju zamówieniach do czasu przekroczenia 

tego progu mogą ponieść straty z tytułu realizacji zadania. 

Ograniczenie  możliwości  wzrostu  wynagrodzenia  w  wyniku  zastosowania  klauzuli 

waloryzacyjnej  do  10%  nie  uwzględnia  niestabilnej  sytuacji  gospodarczej,  

w tym wysokiego wskaźnika inflacji, wzrostu cen paliw oraz okoliczności związanych  

z agresją Rosji na Ukrainę. 

Ze  względu  na  powyższe  klauzula  waloryzacyjna  nie  pozwala  na  realizację  celu, 

jakiemu  zgodnie  z  przepisami  Pzp  ma 

służyć,  co  w  konsekwencji  dowodzi  faktu,  

że klauzula ta ma charakter pozorny. 

Zamawiający  odnosząc  się  do  stanowisk  Odwołujący  podniósł,  że  ustalając  zasady 

waloryzacji  wynagrodzenia  wykonawcy  wziął  przede  wszystkim  prognozy  inflacji 

Narodowego  Banku  Polskiego.  W  konsekwencji  Zamawiający  wskazał,  że  w  jego  ocenie 

klauzula waloryzacyjna została skonstruowana w sposób prawidłowy.  

Po  zapoznaniu  się  z  argumentacją  stron  oraz  po  przeprowadzeniu  dowodu  z  dokumentów 

złożonych  przez  strony Izba  uznała,  że zarzut  nie zasługuje  na  uwzględnienie.  Odwołujący  

w  sposób  wiarygodny  wykazali,  że  –  przy  stanie  na  dzień  wydania  wyroku  -  klauzula 

waloryzacyjna  w  kształcie  przyjętym  we  Wzorze  umowy  jest  ryzykowna  –  kwestionowane 

przez  Odwołujących  regulacje  byłyby  odpowiednie  i  wystarczające  w  czasie  stabilizacji 

gospodarczej. 

Rolą  Izby  nie  jest  jednak  ocena  stopnia  ryzyka  zastosowanych  przez 

Zamawiającego rozwiązań, tak samo jak nie jest rolą Izby ocena postanowień wzoru umowy 

pod kątem ich racjonalności. Izba ocenia czynności i zaniechania zamawiającego pod kątem 

ich zgodności z przepisami Pzp i w przypadku postanowień wzoru umowy, których dotyczył 

omawiany zarzut nie dopatrzyła się niezgodności z ustawą. Zgodnie z art. 439 ust. 1 i 2 Pzp: 

Umowa,  której  przedmiotem  są  roboty  budowlane  lub  usługi,  zawarta  na  okres 

dłuższy  niż  12  miesięcy,  zawiera  postanowienia  dotyczące  zasad  wprowadzania 

zmian  wysokości  wynagrodzenia  należnego  wykonawcy,  w  przypadku  zmiany  ceny 

materiałów lub kosztów związanych z realizacją zamówienia. 

W umowie określa się: 

poziom  zmiany  ceny  materiałów  lub  kosztów,  o  których  mowa  w  ust.  1, 

uprawniający  strony  umowy  do  żądania  zmiany  wynagrodzenia  oraz 

początkowy termin ustalenia zmiany wynagrodzenia; 

sposób ustalania zmiany wynagrodzenia: 

a) 

z użyciem odesłania do wskaźnika zmiany ceny materiałów lub kosztów,  

w  szczególności  wskaźnika  ogłaszanego  w  komunikacie  Prezesa 

Głównego Urzędu Statystycznego lub 

b) 

przez  wskazanie  innej  podstawy,  w  szczególności  wykazu  rodzajów 

materiałów  lub  kosztów,  w  przypadku  których  zmiana  ceny  uprawnia 

strony umowy do żądania zmiany wynagrodzenia; 

sposób  określenia  wpływu  zmiany  ceny  materiałów  lub  kosztów  na  koszt 

wykonania zamówienia oraz określenie okresów, w których może następować 

zmiana wynagrodzenia wykonawcy; 

maksymalną  wartość  zmiany  wynagrodzenia,  jaką  dopuszcza  zamawiający  

w  efekcie  zastosowania  postanowień  o  zasadach  wprowadzania  zmian 

wysokości wynagrodzenia. 

W  ocenie  Izby  klauzula  waloryzacyjna  wprowadzona  przez  Zamawiającego  spełnia 

powyższe  warunki,  a  Odwołujący  nie  wykazali  jej  sprzeczności  z  którymkolwiek  z 

powyższych  postanowień  art.  439 ust.  1  i  2  Pzp.  Ocena  adekwatności  klauzuli  do  obecnej 

sytuacji  rynkowej  nie  leży  w  kompetencjach  Krajowej  Izby  Odwoławczej  –  to  Zamawiający, 

jako  gospodarcza  postępowania  uprawniony  jest  do  takiej  oceny,  w  szczególności,  że  w 

razie błędnej decyzji również Zamawiający poniesie jej konsekwencje. Wykonawca, którego 

roszczenia  nie  zostaną  pokryte  w  ramach  klauzuli  waloryzacyjnej  ma  prawo  wystąpić  na 

drogę 

sądową 

i 

domagać  

się stosownego podwyższenia wynagrodzenia. 

Z powyższych przyczyn Izba uznała, że omawiany zarzut się nie potwierdził. 

3.  Zarzuty 

dotyczące kryterium środowiskowego (Zarzut nr 3a odwołania KIO 1092/22, 

zarzut IV odwołania KIO 1100/22) 

Zarzuty dotyczyły punktu 26.2 SWZ, w którym Zamawiający wskazał: 

„Kryterium środowiskowe KŚ – waga 20% – maksymalnie 20 pkt 

Wykonawca  w  ofercie  deklaruje  wysokość  poziomu,  na  jakim  zobowiązuje  się 

wykorzystywać do realizacji zamówienia pojazdy bezpylne o dopuszczalnej masie całkowitej 

przekraczającej  3,5  t,  spełniające  normę  emisji  spalin  EURO  5,  EURO  6  [zgodnie  z 

rozporządzeniem 

(WE)  

nr  715/2007  Parlamentu  Europejskiego  i  Rady  z  dnia  20  czerwca  2007  r.  w  sprawie 

homologacji  typu  pojazdów  silnikowych  w  odniesieniu  do  emisji  zanieczyszczeń 

pochodzących  z  lekkich  pojazdów  pasażerskich  i  użytkowych  (Euro  5  i  Euro  6)],  bądź 

wyższą. 

Zamawiający przyznaje punkty wykonawcom, którzy zaoferują równy bądź wyższy niż 50% 

poziom  wykorzystania  pojazdów  bezpylnych  o  dopuszczalnej  masie  całkowitej 

przekraczającej 3,5 t spełniających normę emisji spalin EURO 5, EURO 6, bądź wyższą. 

Ocena ofert dokonywana będzie według następujących zasad:  

Zamawiający  przewiduje  przyznanie  maksymalnej  liczby  punktów  w  ramach  kryterium 

środowiskowego  (PŚ  =  20),  jeżeli  Wykonawca  do  realizacji  usługi  będzie  wykorzystywał 

pojazdy bezpylne o dopus

zczalnej masie całkowitej przekraczającej 3,5 t, spełniające normę 

emisji  spalin  EURO  5,  EURO  6  bądź  wyższą  na  poziomie  100%,  tj.  gdy  będzie  realizował 

zamówienie wyłącznie przy wykorzystaniu takich pojazdów. 

Zamawiający  przewiduje  przyznanie  12  punktów  w  ramach  kryterium  środowiskowego  

(PŚ  =  12),  jeżeli  Wykonawca  do  realizacji  usługi  będzie  wykorzystywał  pojazdy  bezpylne  

o  dopuszczalnej  masie  całkowitej  przekraczającej  3,5  t,  spełniające  normę  emisji  spalin 

EURO 5, EURO 6 bądź wyższą na poziomie co najmniej 75%. 

Zamawiający  przewiduje  przyznanie  5  punktów  w  ramach  kryterium  środowiskowego  

(PŚ  =  5),  jeżeli  Wykonawca  do  realizacji  usługi  będzie  wykorzystywał  pojazdy  bezpylne  

o  dopuszczalnej  masie  całkowitej  przekraczającej  3,5  t,  spełniające  normę  emisji  spalin 

EURO 5, EURO 6 bądź wyższą na poziomie co najmniej 50%. 

Zamawiający  nie  przyzna  punktów  w  ramach  kryterium  środowiskowego  (PŚ  =  0),  jeżeli 

Wykonawca  do  realizacji  usługi  będzie  wykorzystywał  pojazdy  bezpylne  o  dopuszczalnej 

masie  całkowitej  przekraczającej  3,5  t,  spełniające  normę  emisji  spalin  EURO  5,  EURO  6 

bądź wyższą na poziomie niższym niż 50%. 

W zależności od poziomu wskazanego przez Wykonawcę oferta otrzyma następującą liczbę 

punktów: 

Poziom (%) 

Punkty (PŚ) 

>=75 

>=50 

<50 

Na etapie realizacji przedmiotu umowy Zamawiający będzie weryfikował spełnianie kryterium 

środowiskowego  w  poszczególnych  okresach  rozliczeniowych  poprzez  porównanie  liczby 

przejazdów, zrealizowanych w danym okresie rozliczeniowym, w trakcie których Wykonawca 

odbierać  będzie  odpady  komunalne  zgodnie  z  postanowieniami  umowy,  zrealizowanych 

pojazdami bezpylnymi o dopuszczalnej masie całkowitej przekraczającej 3,5 t, spełniającymi 

normę  emisji  spalin  EURO  5,  EURO  6,  bądź  wyższą,  z  liczbą  wszystkich  przejazdów 

zrealizowanych  w  tym  okresie,  w  trakcie  których  Wykonawca  odbierać  będzie  odpady 

komunalne zgodnie z postanowieniami umowy.  

Za  pojazdy  spełniające  kryterium  środowiskowe  uważa  się  również  pojazdy  bezpylne  

o  dopuszczalnej  masie  całkowitej  przekraczającej  3,5  t,  spełniające  wymagania  określone  

w ustawie z dnia 11 stycznia 2018 r. o elektromobilności i paliwach alternatywnych (Dz. U.  

z 2021 r. poz. 110, ze zm.). 

Jeżeli  Wykonawca  nie  wywiąże  się  ze  swojego  zobowiązania,  zostaną  nałożone  na  niego 

kary umowne pod warunkami wskazanymi w umowie

”. 

Istotą omawianego zarzutu było zrównanie przez Zamawiającego oceny punktowej pojazdów 

spełniających  normę  EURO  5  oraz  EURO  6.  W  ocenie  Odwołujących  było  to  sprzeczne 

zarówno  z  deklarowaną  przez  Miasto  Stołeczne  Warszawa  polityką  środowiskową, 

szczególnie w zakresie ochrony i poprawy jakości powietrza, ale też z celem jakiemu służy 

wprowadzanie do SWZ kryterium środowiskowego. Odwołujący wskazywali, że Zamawiający 

powinien zróżnicować ocenę pojazdów, w zależności od spełnianej przez nie normy EURO 

albo  odstąpić  od  punktowania  ofert  z  pojazdami  EURO  5  przy  zachowaniu  punktacji  za 

pojazdy spełniające normę EURO 6. 

W  odpowiedzi  na  zarzuty  Odwołujących  Zamawiający  wskazał  m.  in.,  że  jest  uprawniony  

do takiego uregulo

wania punktacji ofert w ramach kryterium środowiskowego. Zamawiający 

nie  zgodził  się  z  Odwołującymi,  że  winien  zróżnicować  ocenę  punktową  ofert  w  zależności  

od  normy  spełnianej  przez  pojazdy  wykonawców.  Zamawiający  podniósł  ponadto,  że 

działanie  Odwołujących  zmierza  do  zawężenia  kryterium,  a  konsekwencji  do  ograniczenia 

konkurencji w postępowaniu. 

Izba  przeprowadziła  dowody  z  dokumentów  przedstawionych  przez  strony  i  uznała,  

że  kwestionowane  przez  Odwołujących  postanowienia  SWZ  nie  stoją  w  sprzeczności  

z przepisami Pzp. Odwołujący wykazali m. in., że ten sam Zamawiający w innych, wcześniej 

prowadzonych  postępowaniach  różnicował  punktację  w  ramach  kryterium  środowisko  

w  sposób,  jakiego  oczekiwali  Odwołujący  w  obecnym  postępowaniu.  Ponadto  wykazali,  

że  Miasto  Warszawa  deklaruje  w  ramach  polityki  środowiskowej  podejmowanie  działań 

zmierzających do poprawy jakości powietrza, w tym eliminowanie z ruchu pojazdów z normą 

EURO  5  i  gorszymi  (w  określonych  okolicznościach).  Złożone  przez  Odwołujących 

dokumenty  do

wodziły  również,  że  pojazdy  spełniające  normę  EURO  5  charakteryzują 

znacznie wyższe emisje szkodliwych substancji niż pojazdy z normą EURO 6 (za wyjątkiem 

tlenków  węgla  –  poziom  emisji  jest  w  tym  przypadku  porównywalny).  Mimo  to,  Odwołujący 

nie 

wykazali,  

że  punkt  26.2  SWZ  stoi  w  sprzeczności  z  przepisami  Pzp.  Kryterium  środowiskowe 

określone  przez  Zamawiającego  realizuje  cel,  jakiemu  takie  kryterium  powinno  służyć,  tj. 

różnicuje pojazdy z normami EURO 5 i 6 oraz pojazdy niespełniające tych norm. 

Biorąc pod uwagę argumentację Odwołujących zarzuty dotyczące kryterium środowiskowego 

sprowadzały  się  do  wykazania,  że  przyjęte  przez  Zamawiającego  jest  całkowicie 

nieracjonalne.  Nie  jest  jednak 

rolą  Izby  ocena,  czy  przyjęte  przez  Zamawiającego 

rozwiązanie,  szczególnie  wobec  powszechnie  znanych  problemów  z  jakością  powietrza  w 

dużych  aglomeracjach,  ma  cokolwiek  wspólnego  ze  zdrowym  rozsądkiem.  Jak  zostało 

wspomniane  wyżej,  przy  poprzednich  zarzutach,  w  kompetencjach  Izby  nie  leży  ocena 

sensowności  

czy celowości przyjętych przez Zamawiającego rozwiązań – Izba rozstrzyga o ich zgodności 

z  przepisami Pzp.  Wobec  stwierdzenia,  że punkt  26.2 SWZ  nie jest  sprzeczny  z  Pzp, Izba 

uznała omawiany zarzut za niezasadny i oddaliła go. 

Zarzut  dotyczący  zgodności  sposobu  świadczenia  usługi  z  Umową  oraz  przepisami 

prawa  z 

uwzględnieniem  aspektów  fizycznych  realizowanej  usługi  (Zarzut  nr  1b 

odwołania  KIO  1088/22,  zarzut  nr  5d  wskazany  w  uzasadnieniu  odwołania  KIO 

Przedmiotem  zarzutu  jest  §  48  ust.  2  OPZ,  zgodnie  z  którym:  „Badanie  poprawności 

świadczenia  usługi  uwzględnia  nie  tylko  zgodność  sposobu  świadczenia  usługi  z  Umową 

oraz  przepisami  prawa  powszechnie  obowiązującego,  w  tym  Regulaminem,  ale  również 

aspekty  fizyczne  realizowanej  usługi  (w  tym,  czy  usługa  jest  fizycznie  możliwa  do 

zrealizowania  

tak,  jak  wskazują  to  dane  przekazane  przez  Wykonawcę)  i  sytuację  na  terenie 

nieruchomości  (w  tym,  czy  cechy  nieruchomości  umożliwiają  realizację  usługi  tak,  jak 

wskazują to dane przekazane przez Wykonawcę)”. 

Odwołujący  zakwestionowali  zgodność  z  prawem  powyższego  postanowienia  w  zakresie 

zakładanej przez Zamawiającego weryfikacji poprawności realizacji przedmiotu zamówienia  

z  uwzględnieniem  fizycznych  aspektów  realizowanej  usługi.  Zdaniem  Odwołujących 

weryfikacja  poprawności  świadczenia  usługi  odbywać  się  będzie  według  kryteriów,  które  

nie  zostały  wcześniej  konkretnie  określone  i  przekazane  wykonawcy.  Uniemożliwi  

to przygotowanie oferty w zakresie sposobu świadczenia usług oraz jej prawidłowej wyceny. 

O

gólnikowy  opis  kryteriów  weryfikacji  stwarza  po  stronie  wykonawcy  nieokreślone  ryzyko 

tego,  że  mimo  poprawności  świadczenia  przez  niego  usług,  podane  dane  nie  będą 

odpowiadać  kryteriom  przyjętym  przez  Zamawiającego,  i  tym  parametrom  świadczenia 

usługi, 

które  

on uzna za właściwe. 

Z

amawiający nie zgodził się z tym stanowiskiem, podniósł, że jest uprawniony do weryfikacji 

sposobu realizacji usługi przez wykonawcę, a postulowane przez Odwołujących stworzenie 

zamkniętego katalogu kryteriów według których Zamawiający będzie mógł oceniać działania 

wykonawcy jest niecelowe i nieracjonalne. 

Po zapoznaniu się ze stanowiskami i argumentacją stron Izba uznała zarzut za niezasadny. 

Zamawiający  w  sposób  oczywisty  uprawniony  jest  do  weryfikacji  faktycznego  sposobu 

realizacji umowy, również z uwzględnieniem kontroli wiarygodności danych przedstawianych 

mu  przez  wykonawcę  realizującego  zadanie.  Żądanie,  by  katalog  „czynności  kontrolnych”  

i  zakresu  takiej  kontroli  ze  strony  Z

amawiającego  został  określony  w  zamkniętym  katalogu 

jest  nieuzasadnione.  Czy

nności  zamawiającego  mają  mieścić  się  w  granicach  określonych 

przepisami prawa i nie ma podstaw oczekiwać, że Zamawiający sam sobie ustanowi w tym 

zakresie  dodatkowe  ograniczenia.  Kwestionowane  przez  O

dwołujących  postanowienia  

nie  ograniczają  możliwości  złożenia  czy  też  prawidłowego  skonstruowania  i  wyceny  oferty,  

nie  ma  również  podstaw  by  uznać  je  za  niezgodne  z  przepisami  Pzp.  Oczywistym  jest,  

że zamawiający ma prawo do weryfikacji sposobu realizacji przedmiotu zamówienia, a prawo 

to  przysługiwać  mu  będzie  nawet,  gdyby  postanowień  dotyczących  aspektów  fizycznych  

w ogóle nie było. 

Kwestia  ewentualnych  trudności  czy  nieporozumień  między  stronami  na  etapie  realizacji 

umowy 

wskazywana  w  toku  rozprawy  przez  Odwołujących  (oraz  wykazana  za  pomocą 

złożonych  dowodów)  nie  daje  podstawy  do  uznania,  że  §  48  ust.  2  OPZ  jest  sprzeczny  

z  przepisami  Pzp.  Ponadto  wskazać  należy,  że  żadne,  nawet  bardzo  szczegółowe 

postanowienia  umowy  nie 

wyeliminują możliwości  zaistnienia  takich  konfliktów, jeśli między 

stronami  nie  będzie  woli  zgodnej  współpracy  i  działania  na  rzecz  prawidłowej  realizacji 

usługi. Z tego względu przykłady nieprawidłowości w tym zakresie, szczególnie tych, za które 

O

dwołujący winili Zamawiającego nie mogą stanowić podstawy faktycznej do uwzględnienia 

zarzutu. 

Zarzuty  dotyczące  niewłaściwego  rozłożenia  wag  podkryteriów  cenowych  (Zarzut  

nr 

3b odwołania KIO 1092/22, zarzut oznaczony lit. b odwołania KIO 1096/22) 

Przedmioto

we  zarzuty  skierowane  zostały  przez  Odwołujących  przeciwko  pierwotnej  wersji 

SWZ  w  zakresie  dotyczącym  kryterium  ceny  brutto  ustalonemu  przez  Zamawiającego  

w następującym kształcie: 

„26.1.  Kryterium „Cena brutto” KC – waga 60% – maksymalnie 60 pkt 

W  danym  kryterium  oceny  ofert  Zamawiający  przyznawać  będzie  punkty 

Wykonawcom za zaoferowaną w Formularzu Oferty cenę brutto, wyrażoną jako suma 

stawek  ważonych,  obliczoną  na  podstawie  cen  jednostkowych  zaproponowanych 

przez  Wykonawcę  oraz  wag  określonych  w  Formularzu  cenowym  (wg  wzoru 

Załącznika nr 5 do SWZ). 

Ocena ofert dokonywana będzie według następującego wzoru:  

najniższa cena ofertowa brutto  

PC= -------------------------------------------------- x 60  

                 cena oferty badanej brutto  

Wykonawca w Formularzu cenowym wskaże: 

cenę  brutto  za  odbiór  1  Mg  odpadów  komunalnych  dla  odległości  do  40  km  od 

granicy Zadań do instalacji lub stacji przeładunkowych, o których mowa w § 38 OPZ, 

liczonej w linii prostej (C40); 

stawkę  za  1  km  transportu  1 Mg  odpadów  komunalnych,  dla  odległości  powyżej  40 

km od granicy Zadań do instalacji lub stacji przeładunkowych, o których mowa w § 38 

OPZ, liczonej w linii prostej (St). 

Zamawiający, dla obliczenia sumy stawek ważonych przyjmuje: 

następujące wagi poszczególnych składowych: 

a)  C40 

– 50%, 

b)  St 

– 50%; 

średnią odległość od granicy Zadań do instalacji lub stacji przeładunkowych, liczoną  

w linii prostej, wynoszącą 250 km. 

Obliczenie sumy stawek ważonych nastąpi według wzoru:  

[C40 x 0,5] + [(C40 + (St x 250 km)) x 0,5]

”. 

W pierwotnej wersji SWZ Zamawiający ustanowił następujące kryteria oceny ofert: 

1.  Cena brutto - waga 60 %, 

Kryterium środowiskowe - waga - 20 %, 

3.  Kryterium technologiczne - waga - 20 %. 

9 maja 2022 r. Zamawiający opublikował informację o zmianie SWZ, która dotyczyła m. in. 

kryteriów oceny ofert, które po zmianie zyskały następujący kształt: 

1.  Cena brutto - waga - 30 %, 

Stawka za 1 km transportu 1 Mg odpadów - waga - 30 %, 

Kryterium środowiskowe - waga - 20 %, 

4.  Kryterium technologiczne - waga - 20 %. 

W  zakresie 

objętym  przedmiotowymi  zarzutami  Zamawiający  zmienił  treść  SWZ  w  części 

dotyczącej kryteriów cenowych w następujący sposób: 

„26.1.  Kryterium  „Cena  brutto  za  odbiór  1  Mg  odpadów”  KC  –  waga  30%  –  maksymalnie  

30 pkt  

W  danym  kryterium  oceny  ofert  Zamawiający  przyznawać  będzie  punkty 

Wykonawcom  za  zaoferowaną  w  Formularzu  Oferty  cenę  brutto  za  odbiór  1  Mg 

odpadów  komunalnych  dla  odległości  do  40  km  od  granicy  Zadań  do  instalacji  lub 

stacji przeładunkowych, o których mowa w § 38 OPZ, liczonej w linii prostej (C). 

Ocena ofert dokonywana będzie według następującego wzoru:  

najniższa cena ofertowa brutto  

PC= -------------------------------------------------- x 30  

                   cena oferty badanej brutto  

Kryterium  „Stawka  za  1  km  transportu  1  Mg  odpadów”  KSt  –  waga  30%  – 

maksymalnie 30 pkt  

W  danym  kryterium  oceny  ofert  Zamawiający  przyznawać  będzie  punkty 

Wykonawcom za zaoferowaną w Formularzu Oferty stawkę za 1 km transportu 1 Mg 

odpadów  komunalnych,  dla  odległości  powyżej  40  km  od  granicy  Zadania  do 

instalacji  lub  stacji  przeładunkowych,  o  których  mowa  w  §  38  OPZ,  liczonej  w  linii 

prostej (S) 

Ocena ofert dokonywana będzie według następującego wzoru: 

najniższa cena ofertowa brutto  

PSt= -------------------------------------------------- x 30  

                 cena oferty badanej brutto 

W  konsekwencji  wprowadzonych  zmian  Zamawiający  wniósł  o  uznanie,  że  nie  istnieje  już 

substrat zaskarżenia. Odwołujący z tym twierdzeniem się nie zgodzili wskazując, że zmiany 

miały  jedynie  techniczny  charakter,  ale  zarzut  co  do  swej  istoty  pozostał  aktualny.  Izba 

podzieliła  ten  pogląd  i  uznała,  że  nie  ma  podstaw  do  umorzenia  postępowania  w  zakresie 

omawianych zarzutów na podstawie art. 568 ust. 2 Pzp. W konsekwencji zarzut został przez 

Izbę rozpoznany i oddalony jako niezasadny. 

Istotą  zarzutu  było  twierdzenie  Odwołujących,  że  błędnym  jest  przyjęcie  przez 

Zamawiającego równego podziału punktów za:  

cenę  brutto  za  odbiór  1  Mg  odpadów  komunalnych  dla  odległości  do  40  km  od 

granicy Zadań do instalacji lub stacji przeładunkowych oraz 

stawkę  za  1  km  transportu  1  Mg  odpadów  komunalnych,  dla  odległości  powyżej  40 

km od granicy Zadania do instalacji lub stacji przeładunkowych. 

Odwołujący argumentowali, że przyjęcie proporcji 50% do 50% jest błędne i będzie sprzyjało 

nadużyciom  na  etapie  wyceny  ofert.  Zamawiający  z  kolei  twierdził,  że  zróżnicowanie  wag 

tych kryteriów spowoduje możliwość wystąpienia nadużyć. 

Izba  oddaliła zarzut  uznając, że  Zamawiający  jest  uprawniony  do  skonstruowania  kryteriów 

oceny  ofert  w  postępowaniu  i  w  granicach  przepisów  Pzp  to  Zamawiający  decyduje  także  

o  punktacji  dla  każdego  z  kryteriów.  W  ocenie  Izby  Odwołujący  nie  wykazali,  że  przyjęty 

przez  Zamawiającego  podział  wag  kryteriów  cenowych  jest  sprzeczny  z  obowiązującym 

prawem.  

W konsekwencji Izba uznała w tym zakresie, że Odwołujący podnosząc przedmiotowy zarzut  

w rzeczywistości dążyli do negocjacji warunków zamówienia. 

Kwestionowane  przez  Odwołujących  kryterium  jest  jasne  i  nie  budzi  wątpliwości 

interpretacyjnych, 

w  pełni  pozwala  na  skalkulowanie  ceny  oferty,  a  w  konsekwencji  jej 

złożenie w postępowaniu. W ocenie Izby Odwołujący w rzeczywistości dążą do polepszenia 

sobie  warun

ków  składania  ofert,  ale  nie  wykazali,  by  na  skutek  przyjętego  przez 

Zamawiającego podziału wag podkryteriów mieli ponieść jakąś szkodę, choćby potencjalną. 

O

bowiązkiem wykonawców w postępowaniu jest prawidłowa wycena ofert, więc składowe tej 

wyceny  będą  podlegać  ocenie  według  przedmiotowych  kryteriów,  ale  także  w  zakresie 

możliwości  wystąpienia  rażąco  niskiej  ceny.  Z  tego  względu  zdaniem  Izby  twierdzenia 

Odwołujących  

o ryzyku 

zaniżania cen w celu manipulacji punktacją są niezasadne.  

Zarzut  dotyczący  częstotliwości  odbioru  odpadów  (Zarzut  nr  5L  z  uzasadnienia 

odwołania KIO 1098/22) 

Odwołujący  PreZero  w  uzasadnieniu  zarzutu  wskazał,  że  w  §  28  OPZ  Zamawiający  nie 

wprowadził  postanowień,  które  znalazły  się  w  analogicznej  umowie  z  2019  r.  mówiących  

o  braku  konieczności  zwiększania  minimalnej  częstotliwości  w  stosunku  do  odpadów 

zielonych  i  wielkogabaryto

wych  ponad  wartości  wskazane  w  Regulaminie  utrzymania 

czystości. 

Zgodnie z  §  28  ust.  5 OPZ  „wykonawca powinien  mieć na  względzie,  że  w  uzasadnionych 

przypadkach,  gdy  nie  jest  możliwe  zwiększenie  liczby  pojemników  w  istniejącym  MGO  

lub  utworzenie  kolejnego 

MGO,  niezbędne  jest  odbieranie  odpadów  z  częstotliwością 

większą  od  częstotliwości  minimalnej.  Za  uzasadnione  przypadki  uznaje  się  również 

rozstrzygnięcia  wydane  przez  właściwe  inspekcje,  służby  lub  straże  wobec  konkretnego 

adresata  lub  grupy  podmiotów.  Zamawiający  powiadomi  wykonawcę  o  konieczności 

odbierania 

odpadów  

ze zwiększoną częstotliwością w sposób określony w § 39 lub § 40 OPZ”. 

Odwołujący  PreZero  podniósł,  że  powyższe  postanowienie  nie  powinno  dotyczyć  odpadów 

zielonych  i  wielkogabarytowych,  które  są  odpadami  problematycznymi.  Wskazał  ponadto,  

że  kwestionowane  postanowienie  jest  bardzo  ogólnikowe  i  pozwala  na  wielokrotne 

zwiększanie  częstotliwości  odpadów,  czego  wykonawca  (wobec  braku  jednoznacznych 

regulacji  w  tym  zakresie)  nie  jest  w  stanie  należycie  wycenić,  a  co  ma  istotny  wpływ  

na ostateczną cenę oferty. 

Zamawiający nie zgodził się z argumentacją Odwołującego PreZero i wskazał, że brak jest 

uzasadnienia  dla  odstąpienia  od  powyższego  wymogu  co  do  odbioru  odpadów  zielonych  

i  wielkogabarytowych.  Zamawiający  podkreślił  przy  tym,  że  wymóg  zwiększenia 

częstotliwości  odbierania  odpadów  dotyczy  wyłącznie  przypadków  uzasadnionych,  gdy  nie 

jest  możliwe  zwiększenie  liczby  pojemników  w  istniejącym  MGO  lub  utworzenie  kolejnego 

MGO. 

Izba  oddaliła  ww.  zarzut  uznając,  że  we  wskazane  przez  Odwołującego  PreZero 

postanowienie  SWZ  nie  jest  sprzeczne  z  przepisami  Pzp. 

§  28  ust.  5  OPZ  może  być 

niedogodny dla wykonawcy, który będzie realizował umowę, ale postępowanie adresowane 

jest  do  podmiotów  profesjonalnych,  dla  których  nie  powinno  być  problemu  dokonanie 

umiejętnej oceny oraz wyceny ryzyka związanego z możliwością zwiększenia częstotliwości 

odbioru  odpadów.  Niewątpliwie  korzystniejsze  dla  wykonawców  byłoby  doszczegółowienie 

absolutnie każdego aspektu przyszłej realizacji przedmiotu zamówienia, ale trzeba wziąć pod 

uwagę, że zamówienie służy realizacji uzasadnionych potrzeb Zamawiającego. Na obecnym 

etapie  postępowania  Zamawiający  nie  jest  jednak  w  stanie  dookreślić  w  mierzalny  sposób 

zakresu realizacji niektórych elementów przedmiotu zamówienia, zwłaszcza tych, które mają 

charakter zdarzenia przyszłego i niepewnego. Zastrzeżenie w OPZ klauzuli, która w pewnym 

(niewielkim  na  tle  całego  zakresu  zadania)  stopniu  ma  umożliwić  dostosowanie  realizacji 

umowy  do  zmieniających  się  potrzeb  Zamawiającego  nie  jest  niezgodne  z  prawem.  W 

ocenie Izby zarzut oparty jest na obawie Odwołującego, że Zamawiający może w przyszłości 

nadużywać przysługujących mu  z tytułu umowy praw,  a  obawa taka  nie jest  wystarczającą 

podstawą do uznania § 28 ust. 5 OPZ za sprzeczne z przepisami Pzp. 

Zarzut  dotyczący  kosztów  zagospodarowania  odpadów  nieobjętych  przedmiotem 

umowy (Zarzut nr 

5A z uzasadnienia odwołania KIO 1098/22) 

Przedmiotem zarzutu jest § 10 ust. 8 Wzoru umowy w brzmieniu: 

„Wykonawca  zobowiązany  jest  do  pokrycia  kosztów  zagospodarowania  odpadów 

przekazanych  do  instalacji  lub  stacji  przeładunkowych  wskazanych  przez  Zamawiającego,  

w  części,  w  jakiej  przekazał  do  zagospodarowania  odpady  nieobjęte  przedmiotem  Umowy,  

tj. inne niż wskazane w § 4 ust. 2 OPZ lub odebrane poza obszarem obsługiwanego Umową 

Zadania lub z MGO niewskazanych przez Zamawiającego. W takim przypadku Zamawiający, 

po  wyznaczeniu  Masy  Bezspornej  za  dany  okres  rozliczeniowy,  określi  masę  odpadów, 

której  dotyczy  powyższe  uchybienie  i  obliczy  wysokość  kosztów  zagospodarowania 

odpadów,  

a  następnie  zawiadomi  o  tym  Wykonawcę.  Koszty  zagospodarowania  odpadów  ustalone 

zostaną  w  oparciu  o  koszty  ponoszone  przez  Zamawiającego  z  tytułu  realizacji  przez 

Miejskie  Przedsiębiorstwo  Oczyszczania  w  m.st.  Warszawie  sp.  z  o.o.  zadania  własnego  

m.st.  Warszawy  w  zakresie  zagospodarowania  odpadów  komunalnych,  które  to  koszty,  

na dzień zawarcia Umowy, ustalane są w oparciu o stawkę jednostkową brutto określającą 

koszt  zagospodarowania  1  Mg  odpadów  wskazaną  w  kalkulacji  finansowej  stanowiącej 

załącznik  do  zawartej  pomiędzy  Zamawiającym  oraz  Miejskim  Przedsiębiorstwem 

Oczyszczania w m.st. Warszawie sp. z o.o. umowy wykonawczej z dnia 12 grudnia 2017 r.  

w sprawie świadczenia usług publicznych w zakresie zagospodarowania odpadów”. 

Odwołujący  PreZero  podniósł,  że powyższe postanowienie umowne  odnosi  się do  sytuacji,  

w 

których  np.  w  wyniku  błędu  ludzkiego  pracownik  załadowałby  na  terenie  punktu 

przeładunku  odpady  pochodzące  z  innego  zadania  realizowanego  na  terenie  Warszawy,  z 

zadania  realizowanego  dla  innej  gminy  lub  podmiotu  gospodarczego  (tzw.  odpady 

komercyjne).  W  te

j  sytuacji  odpady  tego  samego  rodzaju  wyjątkowo  (omyłkowo)  mogą 

zostać 

przekazane  

do  zagospodarowania  razem  ze  strumieniem  odpadów  pochodzących  z  zadania 

realizowanego na terenie Warszawy w ramach umowy poprzez umieszczenie ich w jednym 

transporcie. Odpady te 

zostaną wówczas przejęte do zagospodarowania przez spółkę MPO. 

W  ocenie  Odwołującego  §  10  ust.  8  Wzoru  umowy  wprowadził  rodzaj  „kary  umownej”. 

Wykonawca  powinien  mieć  możliwość  skalkulowania  takiego  ryzyka  kontraktowego,  ale 

koszty zagospodarowania (a tym samym koszty „kary umownej”) zostaną ustalone w oparciu 

o  koszty  ponoszone  przez  Zamawiającego  w  oparciu  o  „stawkę  jednostkową  brutto 

określającą  koszt  zagospodarowania  1  Mg  odpadów,  wskazaną  w  kalkulacji  finansowej”, 

która to kalkulacja nie została udostępniona wykonawcom wraz z pozostałymi dokumentami 

zamówienia. 

Zamawiający  nie  zgodził  się  ze  stanowiskiem  Odwołującego  PreZero  i  wskazał,  że 

kwestionowane  postanowienie  ustala  reguły  przenoszenia  na  wykonawcę  kosztów,  z  tytułu 

przekazania przez niego odpadów nieobjętych umową, w sposób zgodny z cennikiem MPO.  

Po zapoznaniu się ze stanowiskami stron Izba  uznała,  że § 10  ust  8 Wzoru  umowy jest  w 

pełni zgodny z przepisami Pzp. Ponadto logiczne jest i w pełni uzasadnione, że Zamawiający 

zastrzegł,  że  za  oddanie  do  zagospodarowania  odpadów  niewchodzących  w  zakres 

przedmiotu  zamówienia  zapłacić  będzie  musiał  wykonawca.  Nie  ma  podstaw  do  uznania,  

że  kwestionowanym  postanowienie  to  w  rzeczywistości  kara  umowna.  Uzależnienie 

wysokości opłat od cennika MPO również jest poprawne. 

W konsekwencji zarzut został oddalony. 

8.  Zarzut 

dotyczący  spełnienia  wymagań  ustawy  o  elektromobilności  oraz  zarzut 

nieustanowienia  przez  Zamawiającego  minimalnej  ilości  pojazdów  niezbędnych  

do  prawidłowej  realizacji  przedmiotu  zamówienia  (Zarzuty  nr  V  i  VI  odwołania  

KIO 1100/22) 

Zgodnie z Częścią II OPZ: 

§ 8 Ogólne wymagania dotyczące pojazdów 

Zamawiający  wymaga,  aby  Wykonawca  stosował  pojazdy  spełniające  wymagania 

powszechnie  obowiązującego  prawa,  w  szczególności  Wykonawca  obowiązany  jest 

świadczyć usługę wykorzystując pojazdy: 

pozwalające na spełnienie wymagań określonych w ustawie z dnia 11 stycznia 

2018  r.  o  elektromobilności  i  paliwach  alternatywnych  (Dz.  U.  z  2021  r.  

poz.  110),  w  szczególności  zapewniając  udział  pojazdów  elektrycznych  

lub  napędzanych  gazem  ziemnym  we  flocie  użytkowanych  pojazdów  przy 

wykonaniu przedmiotu zamówienia na poziomie nie niższym niż określony w 

tej ustawie (12) 

(12)  Wykonawca  ma  obowiązek  informować  Zamawiającego  na  bieżąco,  

w sposób określony w pkt C.6 Załącznika nr 1 do OPZ, o wykorzystywanych 

pojazdach elektrycznych lub napędzanych gazem ziemnym. 

Zgodnie z 

§ 2 ust. 5 Wzoru umowy:  

„Przy  wykonywaniu  przedmiotu  Umowy  Wykonawca  zobowiązany  jest  spełniać  wymagania 

określone w ustawie z dnia 11 stycznia 2018 r. o elektromobilności i paliwach alternatywnych 

(Dz. U. z 2021 r. poz. 110, z późn. zm.), w szczególności zobowiązany jest zapewnić udział 

poszczególnych rodzajów pojazdów przy wykonywaniu Umowy na poziomie nie niższym niż 

określony  w  tej  ustawie.  Udział,  o  którym  mowa  w  zdaniu  poprzedzającym  będzie 

weryfikowany w oparciu o faktyczną ilość pojazdów realizujących przedmiot Umowy”. 

Zgod

nie  z  art.  68  ust  3  ustawy  z  dnia  11  stycznia  2018  r.  o  elektromobilności  i  paliwach 

alternatywnych (Dz. U. z 2021 r. poz. 110, z późn. zm.) jednostka samorządu terytorialnego, 

o  której  mowa  w  art.  35  ust.  2,  od  dnia  1  stycznia  2022  r.  wykonuje,  zleca  lub  powierza 

wykonywanie zadań publicznych, o których mowa w art. 35 ust. 2 pkt 1, podmiotom, których 

łączny udział pojazdów elektrycznych lub pojazdów napędzanych gazem ziemnym we flocie 

pojazdów  samochodowych w  rozumieniu art.  2 pkt  33  ustawy  z  dnia 20  czerwca  1997 r. – 

Prawo  o  ruchu  drogowym  używanych  przy  wykonywaniu  tego  zadania  wynosi  co  najmniej 

Odwołujący  Partner  wskazał,  że  w  OPZ  i  we  Wzorze  umowy  brak  kluczowych  z  punktu 

widzenia  realizacji  zamówienia  informacji,  w  szczególności  informacji  jakich  kategorii 

pojazdów  realizujących  zamówienie  ma  dotyczyć  wymóg,  w  szczególności  czy  wymóg 

dotyczy  wyłącznie  pojazdów  bezpylnych  o  dopuszczalnej  masie  całkowitej  przekraczającej 

t,  

czy także innych kategorii a jeśli tak to jakich. 

Odwołujący  podniósł  również,  że  w  SWZ  brak  informacji  o  wymaganej  minimalnej  ilości 

pojazdów do realizacji przedmiotu zamówienia. 

W  odpowiedzi  Zamawiający  wskazał  w  zakresie  zarzutu  dotyczącego  niespełnienia 

wymogów  ustawy  o  elektromobilności,  że  nie  ma  obowiązku  doprecyzować  wymogów 

specyfikacji 

w  stosunku  do  wymogów  tej  ustawy.  Jej  przepisy  obowiązują  wprost  i  nie  ma 

konieczności ujęcia w SWZ dodatkowych regulacji. 

W  zakresie  zarzutu  dotyczącego  minimalnej  liczby  pojazdów  Zamawiający  wskazał,  że 

celowo n

ie ustanowił wymogu w tym zakresie zostawiając to do kompetencji wykonawców. 

W  ocenie  Izby  w  obu  ocenianych  zarzutach  Odwołujący  Partner  nie  wykazał,  że  doszło  

do naruszenia przepisów Pzp. Stanowisko Zamawiającego w zakresie zarzutu dotyczącego 

ustawy  o 

elektromobilności  jest  prawidłowe.  Zamawiający  nie  ma  obowiązku  ujęcia  

w specyfikacji regulacji i postanowień, które wynikają wprost z przepisów ustawy, bądź dają 

się z nich w sposób nie budzący wątpliwości wyinterpretować. 

Zamawiający był również uprawniony do powierzenia wykonawcom decyzji w zakresie ilości 

pojazdów niezbędnych do realizacji przedmiotu zamówienia. Wykonawcy w oparciu o swoje 

doświadczenie powinni być w stanie samodzielnie zadecydować o tym ile pojazdów będzie 

niezbędnych  do  prawidłowej  realizacji  umowy,  a  w  konsekwencji  w  prawidłowy  sposób 

ustalić cenę oferty. 

Mając na uwadze powyższe Izba orzekła jak w sentencji. 

Przewodniczący: ………............…………………..…………… 

………............…………………..…………… 

………............…………………..……………