KIO 976/21 WYROK dnia 14 maja 2021 r.

Sygn. akt: KIO 976/21 

WYROK 

z dnia 14 maja 2021 r. 

Krajowa Izba Odwoławcza   -   w składzie: 

Przewodniczący:      Anna Kuszel-Kowalczyk 

 Protokolant:         Szymon Grzybowski 

po  rozpoznaniu  na  rozprawie  w  dniu  11  maja  2021 

roku  w  Warszawie  odwołania 

wniesionego  do  Prezesa  Krajowej  I

zby  Odwoławczej  w  dniu  29  marca  2021  r.  przez 

wykonawcę  R.  M.  prowadzący  działalność  gospodarczą  pod  firmą  Przedsiębiorstwo 

Produkcyjno-Handlowe  RADOS  R.  M. 

z  siedzibą  w  Lublinie  w  postępowaniu 

prowadzonym przez Wojskowy Instytut Medyczny w Warszawie 

przy  udziale  wykonawcy  VIK 

–  BUD  Sp.  z  o.o.  Sp.  k.  z  siedzibą w  Łasku  zgłaszającego 

przystąpienie do postępowania odwoławczego po stronie zamawiającego 

orzeka: 

u

marza  postępowanie  odwoławcze  w  części  dotyczącej  zarzutu  naruszenia  przez 

Zamawiającego  przepisu  art.  89  ust.  1  pkt  2  ustawy  Pzp  poprzez  zaniechanie 

odrzucenia oferty VIK 

– BUD Sp. z o.o. Sp. k. z siedzibą w Łasku jako oferty której 

treść nie odpowiada treści SIWZ,  

uwzględnia  odwołanie  i  nakazuje  zamawiającemu  –  Wojskowemu  Instytutowi 

Medycznemu 

w 

Warszawie 

–  unieważnienie  czynności  wyboru  oferty 

najkorzystniejszej

,  powtórzenie  czynności  badania  i  oceny  ofert  w  tym  odrzucenie 

oferty wykonawcy VIK 

– BUD Sp. z o.o. Sp. k. z siedzibą w Łasku, na podstawie art. 

89 ust. 1 pkt 6 ustawy Pzp, 

k

osztami  postępowania  odwoławczego  obciąża  VIK  –  BUD  Sp.  z  o.o.  Sp.  k.  z 

siedzibą w Łasku i  

zalicza w poczet kosztów postępowania odwoławczego kwotę 20 000 zł 00 gr 

(słownie:  dwadzieścia  tysięcy  złotych  zero  groszy)  uiszczoną  przez 

o

dwołującego  R.  M.  prowadzącego  działalność  gospodarczą  pod  firmą 

Przedsiębiorstwo  Produkcyjno-Handlowe  RADOS  R.  M.  z  siedzibą  w 

Lublinie 

tytułem wpisu od odwołania, 

zasądza  od  VIK  –  BUD  Sp.  z  o.o.  Sp.  k.  z  siedzibą  w  Łasku  na  rzecz 

odwołującego  R.  M.  prowadzącego  działalność  gospodarczą  pod  firmą 

Przedsiębiorstwo  Produkcyjno-Handlowe  RADOS  R.  M.  z  siedzibą  w 

Lublinie

,  kwotę  23  600  zł  00  gr  (słownie:  dwadzieścia  trzy  tysiące  sześćset 

złotych  zero  groszy),  stanowiącą  koszty  postępowania  odwoławczego 

poniesione z tytułu wpisu od odwołania i wynagrodzenia pełnomocnika. 

Stosownie  do  art.  579  ust.  1  i  580  ust.  1  i  2  ustawy  z  dnia  11  września  2019  r.  -  Prawo 

zamówień publicznych (Dz. U. z 2019 r. poz. 2019 ze zm.) w związku z art. 92 ust. 2 ustawy 

z 

dnia 11 września 2019 r. Przepisy wprowadzające ustawę – Prawo zamówień publicznych 

(Dz.U.  2019,  poz.  2020),  na  niniejszy  wyrok  - 

w  terminie  14  dni  od  dnia  jego  doręczenia  - 

przysługuje  skarga  za  pośrednictwem  Prezesa  Krajowej  Izby  Odwoławczej  do  Sądu 

Okręgowego w Warszawie. 

……………………………….. 

Sygn. akt: KIO 976/21 

Uzasadnienie 

Zamawiający Wojskowy Instytut Medyczny w Warszawie – prowadzi postępowanie o 

udzielenie  zamówienia  publicznego,  którego  przedmiotem  jest  „Przebudowa  pomieszczeń 

dla Centrum Wsparcia Badań Klinicznych WIM”, nr ref. P/295/2020/SEN/WIM – 134/ZP/20. 

Postępowanie  prowadzone  jest  na  podstawie  przepisów  ustawy  z  dnia  29  stycznia 

2004  roku 

– Prawo zamówień publicznych (Dz. U. z 2019 roku, poz. 1843 ze zm.), zwanej 

dalej ustawą Pzp. 

W dniu 19 marca 2021 roku wykonawca R. M. 

prowadzący działalność gospodarczą 

pod  firmą  Przedsiębiorstwo  Produkcyjno-Handlowe  RADOS  R.  M.  z  siedzibą  w  Lublinie 

(dalej:  o

dwołujący)  wniósł  odwołanie  od  czynności  zamawiającego  polegającej  na 

zaniechaniu  odrzucenia  oferty  VIK-

BUD  Sp.  z  o.o.  Sp.  k.  z  siedzibą  w  Łasku  (dalej  VIK-

BUD), a w konsekwencji dokonaniu wyboru oferty VIK-BUD niezgodnie z przepisami prawa.  

W związku z powyższym odwołujący zarzucił zamawiającemu naruszenie: 

1)  art. 89 ust. 1 pkt 6 ustawy Pzp wobec zaniechania odrzucenia oferty VIK- BUD jako 

oferty,  która  zawiera  błędy  w  obliczeniu  ceny  lub  kosztu  w  związku  z 

nieuwzględnieniem  w  cenie  zgodnej  z  obowiązującymi  przepisami  stawki  podatku 

VAT w odniesieniu do instalacji gazów medycznych, 

2)  art. 89 ust. 1 pkt 2 ustawy Pzp wobec zaniechania odrzucenia oferty VIK- BUD, jako 

oferty,  której  treść  nie  odpowiada  treści  SIWZ  w  związku  z  nieuwzględnieniem  w 

cenie  zgodnej  z  obowiązującymi  przepisami  stawki  podatku  VAT  w  odniesieniu  do 

instalacji gazów medycznych, 

3)  art. 91 ust. 1 i 2 ustawy Pzp w zw. z art. 7 ust. 3 ustawy Pzp w zw. art. 89 ust. 1 pkt 6 

ustawy  Pzp,  poprzez  wybór  niezgodnie  z  przepisami  ustawy  Pzp  jako 

najkorzystniejszej  oferty  wykonawcy  VIK- 

BUD  pomimo,  iż  oferta  tego  Wykonawcy 

zawierała błędy w obliczeniu ceny, a zatem winna zostać odrzucona, a także poprzez 

zaniechanie  wyboru  oferty  Odwołującego  jako  najkorzystniejszej  mimo,  iż  to  ona 

powinna  zostać  wybrana  zgodnie  z  przepisami  ustawy  Pzp  i  kryteriami  oceny  ofert 

zawartymi w Specyfikacji Istotnych Warunków Zamówienia. 

Odwołujący wniósł o: 

uwzględnienie odwołania, 

nakazanie Zamawiającemu: 

a) 

unieważnienie czynności wyboru oferty najkorzystniejszej; 

b) 

powtórzenie czynności badania i oceny ofert; 

c)  odrzucenie oferty Wykonawcy- VIK-BUD; 

d) 

dokonanie wyboru oferty złożonej przez Odwołującego jako najkorzystniejszej. 

oraz  zasądzenie  od  zamawiającego  na  rzecz  odwołującego  zwrotu  kosztów  postępowania 

odwoławczego, w tym kosztów zastępstwa przed Krajową Izbą Odwoławczą. 

Ewentualnie odwołujący wniósł o: 

uwzględnienie odwołania, 

nakazanie Zamawiającemu: 

a) 

unieważnienie czynności wyboru oferty najkorzystniejszej; 

b) 

powtórzenie czynności badania i oceny ofert; 

c)  odrzucenie oferty Wykonawcy- VIK-BUD; 

d)  dokonania ponownego wyboru oferty najkorzystniejszej. 

oraz o zasądzenie od zamawiającego na rzecz odwołującego zwrotu kosztów postępowania 

odwoławczego, w tym kosztów zastępstwa przed Krajową Izbą Odwoławczą 

W  uzasadnieniu  wniesionego  odwołania  odwołujący  wpierw  przedstawił  stan  faktyczny 

sprawy: 

Zamawiający  -  Wojskowy  Instytut  Medyczny  w  Warszawie  prowadzi  postępowanie  w 

trybie  przetargu  nieograniczonego,  na  zadanie  pod  nazwą  „Przebudowa  pomieszczeń  dla 

Centrum Wsparcia Badań Klinicznych W IM”. 

W  związku  z  prowadzonym  postępowaniem,  do  Zamawiającego  wpłynęło  7  ofert.  W 

dniu 20 stycznia 2021 r. Zamawiający opublikował na swojej stronie internetowej dokument 

pn. 

„Odpowiedzi na pytania i modyfikacja treści SIWZ” - znak sprawy P/295/2020/SEN/WIM-

134/ZP/20. Pytan

ie nr 1 brzmiało - „Czy do instalacji gazów medycznych można zastosować 

podatek  VAT  w  wysokości  8%”,  na  co  Zamawiający  udzielił  następującej  odpowiedzi  - 

„Zamawiający  wymaga  zastosowania  stawki  podatku  VAT  zgodnie  z  obowiązującymi 

przepisami

”. 

W  dniu  22  ma

rca  2021  r.  Zamawiający  w  ramach  zawiadomienia  o  wyborze  oferty, 

poinformował Wykonawców o wyborze najkorzystniejszej oferty złożonej przez Wykonawcę: 

VIK- 

BUD. Na drugim miejscu w rankingu ofert znalazła się oferta odwołującego. 

Odnosząc się do podniesionych zarzutów odwołujący wskazał: 

W  ocenie  Odwołującego  złożona  przez  VIK-  BUD  Sp.  z  o.o.  Sp.k.  oferta,  powinna 

zostać odrzucona ze względu na fakt, iż zawiera błędy w obliczeniu ceny lub kosztu (art. 89 

ust. 1 pkt 6 ustawy Pzp

). Dodatkowo treść tej oferty nie odpowiada treści SIWZ. 

W  pierwszej  kolejności  odwołujący  odniósł  się  do  art.  36  ustawy  Pzp,  bezpośrednio 

regulującego  materię  obligatoryjnych  informacji  zawartych  w  Specyfikacji  Istotnych 

Warunków Zamówienia. SIWZ jest najważniejszym dokumentem postępowania o udzielenie 

zamówienia publicznego. Za pomocą tego dokumentu zamawiający opisuje swoje potrzeby 

zakupowe,  określa  zasady  uczestnictwa  w  postępowaniu  oraz  podaje  inne  informacje 

dotyczące  procedury  oraz  realizacji  umowy  w  sprawie  zamówienia  publicznego.  Artykuł  36 

ustawy  Pzp 

wymienia  elementy  SIWZ,  które  muszą  się  obligatoryjnie  znaleźć  w  tym 

dokumencie

.  Niektóre  z  elementów  będą  mogły  zostać  pominięte,  jeśli  -  zgodnie  z 

przepisami regulującymi dany tryb postępowania - nie są one wymagane lub podane zostały 

w innym dokumencie. 

Odwołujący  wskazał,  iż  ustawodawca  wymaga,  aby  zamawiający  w  SIWZ  określił  opis 

sposobu przygotowania ofert. Z ustawy nie wynika, co powinno zostać uwzględnione w takim 

opisie.  W  praktyce  przyjęło  się,  że  zamawiający  powinien  wskazać  z  jakich  elementów 

powinna  składać  się  oferta  (treść  oferty,  np.  formularz  ofertowy  oraz  opisowe  części  oferty 

zawierające opis oferowanych rozwiązań, szczegółowe kalkulacje itp.) oraz jakie dokumenty 

powinny  zostać  złożone  wraz  z  ofertą.  W  tym  miejscu  najczęściej  wskazuje  się  również 

dodatkowo  wymagania  formalne  dotyczące  formy  złożenia  oferty,  a  także  formy 

dokumentów.  W  pewnym  sensie  zapisy  o  sposobie  przygotowania  oferty  stanowią 

podsumowanie oraz instrukcję przygotowania oferty. 

Ze  sposobem  przygo

towania  oferty  wiąże  się  również  wymóg  wskazania  sposobu 

obliczenia  ceny  ofertowe)

.  Jest  to  bardzo istotny element  SIWZ, gdyż  właściwe  wskazanie, 

jakie  elementy  powinny  zostać  wzięte  pod  uwagę  przy  wyliczeniu  ceny,  a  także  jak,  co  do 

zasady,  ta  cena  powinn

a  zostać  skalkulowana,  ma  znaczenie  zarówno  dla  możliwości 

późniejszego  porównania  ofert,  jak  i  dla  chociażby  zbadania,  czy  cena  nie  ma  charakteru 

rażąco niskiej ceny (zob. M Jaworska (red), Prawo zamówień publicznych. Komentarz, wyd. 

12, 2020, Legalis). 

O

dwołujący zwrócił również uwagę, że Wykonawca zgodnie z art. 38 ust. 1 ustawy Pzp 

może  zwrócić  się  do  Zamawiającego  o  wyjaśnienie  treści  specyfikacji  istotnych  warunków 

zamówienia.  Wszelkie  wątpliwości  dotyczące  zapisów  SIWZ  powinny  zostać  usunięte 

jeszcze 

przed upływem terminu składania ofert. Również wszelkie wady treści SIWZ powinny 

zostać  naprawione  w  tym  okresie.  W  przeciwnym  wypadku,  SIWZ,  nawet  jeśli  będzie 

zawierała  wady  bądź  niejasności,  będzie  musiała  być  stosowana  w  brzmieniu,  jakie 

pozostawało  aktualne  na  dzień  upływu  składania  ofert.  Wykonawcy,  kiedy  tylko  powezmą 

wątpliwość co do któregokolwiek zapisu SIWZ, mogą zwrócić się do Zamawiającego o jego 

wyjaśnienie.  Wnioskowanie  o  wyjaśnienie  treści  SIWZ,  niejednokrotnie  w  orzecznictwie 

postrzegane j

est nie tylko jako uprawnienie, ale i jako obowiązek wykonawców. Wykonawcy, 

jako  profesjonaliści,  powinni  dążyć  do  złożenia  prawidłowej  oferty.  Co  prawda  to 

obowiązkiem zamawiającego jest jednoznaczne określenie przedmiotu zamówienia, a także 

warunków  udzielenia zamówienia,  jednak również  po  stronie  wykonawców  leży  dążenie do 

ustalenia wszelkich informacji niezbędnych dla złożenia prawidłowej oferty. 

Dalej odwołujący wskazał, iż w ramach przedmiotowego zamówienia, Zamawiający nie 

określił konkretnej stawki  podatku  VAT jaką należy  zastosować w  ramach ceny  oferty  (roz. 

13  SIWZ  - 

opis  sposobu  obliczania  ceny).  Jednakże  należy  bezwzględnie  zaznaczyć,  że 

instytucja  wyjaśnienia  treści  SIWZ  sprawia,  że  od  momentu  opublikowania  dokumentu  z 

zadanymi  pytaniami  oraz  odpowiedziami,  niejasne  i  n

ieprecyzyjne  sformułowania  SIWZ, 

które  zostały  wyjaśnione  w  toku  procedury  przewidzianej  w  art.  38  ustawy  Pzp,  są 

interpretowane tak, j

ak wskazał w przedmiotowym dokumencie Zamawiający. W niniejszym 

postępowaniu,  kwestią  wymagającą  doprecyzowania  przez  Zamawiającego,  było  właśnie 

określenie  stawki  podatku  VAT  w  cenie  oferty.  W  dniu  20  stycznia  2021  r.  Zamawiający 

opublikował  na  swojej  stronie  internetowej  dokument  pn.  „  Odpowiedzi  na  pytania  i 

modyfikacja  treści  SIWZ”  -  znak  sprawy  P/295/2020/SEN/WIM-134/ZP/20.  Pytanie  nr  1 

brzmiało  -  ,,Czy  do  instalacji  gazów  medycznych  można  zastosować  podatek  VAT  w 

wysokości  8  %”  na  co  Zamawiający  udzielił  następującej  odpowiedzi  -  „Zamawiający 

wymaga zastosowania stawki podatku VAT zgodnie z obow

iązującymi przepisami”. 

Odwołujący  zauważył,  że  dostawa  wyrobu  medycznego  w  postaci  instalacji  gazów 

medycznych  spełniającej  warunki  wymagane  przepisami  ustawy  z  dnia  20  maja  2010  r.  o 

wyrobach  medycznych  wraz  z  jego  montażem  (co  wiąże  się  z  koniecznością  wykonania 

robót budowlano - montażowych jak malowanie, kucie otworów, tynkowanie itp.), jako usługi 

pomocniczej w stosunku do świadczenia głównego, jakim jest dostawa wyrobu medycznego 

- korzysta z preferencyjnej stawki podatku 8 %, zgodnie z art. 41 ust. 

2 w związku z poz. 105 

załącznika  nr  3  w  powiązaniu  z  art.  146a  pkt  2  ustawy  (zob.  BPP2/4512-441/15/WN 

interpretacja  indywidualna  wydana  przez  Dyrektora  Izby  Skarbowej  w  Katowicach).  Warto 

pamiętać,  że  z  uwagi  na  treść  art.  132  ustawy  o  wyrobach  medycznych,  wyposażenie 

wyrobów  medycznych  na  potrzeby,  m.in.  ustawy  o  VAT  należy  traktować  tak  samo  jak 

wyroby  medyczne  w  rozumieniu  ustawy  o  wyrobach  medycznych,  a  w  konsekwencji 

„wyposażenie  wyrobów  medycznych”  mieści  się  w  zakresie  poz.  105  załącznika  nr  3  do 

ustawy o VAT 

(zob. wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z 30 lipca 2020 r., sygn. akt 

I F S K   2120/19). 

Odwołujący  przywołał  wyrok  KIO  z  dnia  8  lipca  2019  r.,  sygn.  akt  KIO 

Odwołujący  zaznaczył,  że  w  stosunku  do  kosztorysu  przedmiarowego  dotyczącego 

instalacji  wewnętrznej  gazów  medycznych  dla  przebudowy  pomieszczeń  na  potrzeby 

Centrum Wsparcia Badań Klinicznych w bloku El na III piętrze, w ramach poz. 4.1, 4.2. oraz 

4.3, należało zastosować stawkę VAT w wysokości 8%. Mianowicie, zgodnie z art. 41 ust. 1 i 

ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r. poz. 

106 ze zm.). w zw. z art. 146a pkt 2 ustawy VAT poz. 13 załącznika nr 3, instalacja gazów 

medycznych podlega opodatkowaniu stawką 8%. 

Na  kanwie  wytycznych  wyni

kających  z  krajowych  interpretacji  podatkowych,  jak  i 

orzeczeń  Trybunału  Sprawiedliwości  Unii  Europejskiej  uznaje  się,  że  dostawa  wyrobu 

medycznego  w  postaci  instalacji  gazów  medycznych  spełniających  warunki  wymagane 

przepisami  ustawy  z  dnia  20  maja  2010  r.  o  wyrobach  medycznych  (Dz.  U.  z  2020  r.  poz. 

186  ze  zm.)  wraz  z  jego  montażem  (co  wiąże  się  z  koniecznością  wykonania  robót 

budowlano  - 

montażowych,  tj.  malowanie,  kucie  otworów,  tynkowanie  itp.)  jako  usługi 

pomocniczej w stosunku do świadczenia głównego, jakim jest dostawa wyrobu medycznego 

- korzysta z preferencyjnej stawki podatku VAT - 

w wysokości 8% - zgodnie z art. 41 ust. 2 w 

zw. z poz. 13 załącznika nr 3 w powiązaniu z art. 146a pkt 2 ustawy VAT. 

Tymczasem  w  stosunku  do  instalacji  gazów  medycznych,  w  ramach  oferty  VTK-  BUD 

Sp.  z  o.o.  Sp.k.  zastosowano jednolitą stawkę podatku VAT  w  wysokości  23%,  a zatem,  o 

ocenie  Odwołującego,  w  zakresie  instalacji  gazów  medycznych-  Wykonawca  zastosował 

stawkę błędną w ramach obowiązujących przepisów prawa. 

Odwołujący  zaznaczył  ponadto,  iż  zamawiający,  badając  oferty,  ma  obowiązek  badać 

wysokości stawki VAT (tak wyrok KIO z dnia 29 czerwca 2020 r., sygn. akt KIO 733/20). Aby 

oferty  złożone  w  postępowaniu  mogły  być  porównywalne,  m.in.  ceny  ofertowe  muszą  być 

obliczo

ne  z  zastosowaniem  tych  samych  reguł,  a  w  tym  z  zastosowaniem  tych  samych 

stawek  VAT, 

które  są  istotnym  elementem  kalkulacji  ceny  oferty.  Wynika  to  z  zasady 

równego  traktowania  wykonawców  określonej  w  art.  7  ust.  1  ustawy  Pzp.  Obowiązek 

weryfikacji stawki 

VAT wynika także wprost z art. 87 ust. 2 pkt 3 ustawy Pzp i art. 89 ust. 1 

pkt  6  ustawy  Pzp. 

Odwołujący  podkreślił,  że  obowiązek  weryfikacji  zastosowanej  przez 

wykonawców stawki podatku VAT w złożonych ofertach spoczywa na zamawiającym, który 

obowiązany  jest  prowadzić  postępowanie  o  udzielenie  zamówienia  publicznego  z 

poszanowaniem  zasady  uczciwej  konkurencji  i  równego  traktowania  wykonawców.  Takie 

stanowisko  bezsprzecznie  potwierdza  treść  uchwał  Sądu  Najwyższego  z  dnia  20 

października  2011  r.,  (sygn.  akt  III  CZP  52/11  oraz  II  CZP  53/11),  zgodnie  z  którymi 

określenie  w  ofercie  ceny  brutto  z  uwzględnieniem  nieprawidłowej  stawki  podatku  od 

towarów  i  usług  stanowi  błąd  w  obliczeniu  ceny,  jeżeli  brak  jest  ustawowych  przesłanek 

wystąpienia  omyłki  (art.  89  ust.  1  pkt  6  w  związku  z  art.  87  ust.  2  pkt  3  ustawy  z  dnia  29 

stycznia  2004  r.  ustawy  Pzp).  Natomiast  na  marginesie 

odwołujący  wskazał,  że  odnośnie 

możliwości poprawienia nieprawidłowej stawki podatku w uzasadnieniu jednej z uchwał SN z 

dnia  20  października  2011  r.,  sygn.  akt  III  CZP  52/11,  wyjaśniono,  że:  ..  jedynie  wówczas 

jeśli  zamawiający  wskazał  w  SIWZ  konkretną  stawkę  podatku  VAT,  kształtującą  przecież 

takie  wysokość  określonej  w  ofercie  ceny,  to  dopiero  wtedy  może  dojść  do  ewentualnego 

wystąpienia  innej  omyłki,  polegającej  na  niezgodności  przyjętej  w  ofercie  stawki  VAT  ze 

stawką zawartą w SIWZ. Niezgodność taka uzasadniałaby obowiązek poprawienia oferty i to 

tylko wówczas, gdy omyłka polegająca na takiej niezgodności nie powoduje istotnych zmian 

w treści oferty. Taka zaś konkretna stawka nie została przez Zamawiającego wskazana. 

Dalej  odwołujący,  na  poparcie  swoich  tez,  przywołał  wyrok  KIO  z  dnia  30  kwietnia 

2013 r., sygn. akt KIO 880/13. 

O

dwołujący zaznaczył, że zgodnie z zawiadomieniem o wyniku postępowania z dnia 22 

marca  2021 r.  ocenie  podlegało 6  ofert. W każdej  z  przedmiotowych ofert,  oferent  wskazał 

prawidłową  stawkę  podatku  VAT  na  instalacje  gazów  medycznych  w  wysokości  8  %.  za 

wyjątkiem  oferty  VIK-  BUD  Sp.  z  o.o.  Sp.k.,  która  zawiera  w  sobie  jedną  stawkę  VAT  w 

wysokości  23%.  Odwołujący  zauważył,  że  Zamawiający  w  dniu  25  lutego  2021  r.  wezwał 

Odwołującego  do  złożenia  wyjaśnień  w  trybie  art.  87  ust.  1  ustawy  PZP,  w  ramach 

zastosowania preferencyjnej stawki podatku VAT w wysokości 8% w kosztorysie ofertowym 

instalacji  wewnętrznej  gazów  medycznych  dla  czynności  określonych  w  poz.  4.1,  4.2  i  4.3. 

Odwołujący  dnia  1  marca  2021  r.  złożył  przedmiotowe  wyjaśnienia,  które  zostały  przez 

Zamawiającego  zaakceptowane,  a  oferta  Odwołującego  podlegała  ocenie,  plasując  się  na 

drugim  miejscu  w  rankingu.  Oznacza  to,  że  Zamawiający  miał  pełną  świadomość,  iż  w 

stosunku do instalacji gazów medycznych stawką podatku VAT jaką należy zastosować jest 

stawka 8%, a nie 23% tak jak w ofercie VIK- BUD Sp. z o.o. Sp.k. Pomimo posiadania takiej 

wiedzy, oferta VIK- 

BUD Sp. z o.o. Sp.k. nie została- zgodnie z art 89 ust 1 pkt 6 ustawy Pzp 

- odrzucona. 

C

o  więcej,  w  powyższym  zakresie  zamawiający  również  naruszył  zasadę  równego 

traktowania wykonawców, zasadę uczciwej konkurencji oraz zasadę przejrzystości, bowiem 

w  związku z wątpliwościami dotyczącymi właściwej stawki podatku, zamawiający, w ocenie 

odwołującego, winien wystąpić również do wykonawcy VIK-BUD Sp. z o.o. Sp.k. o udzielenie 

wyjaśnień  w  zakresie  podstaw  zastosowanej  stawki  podatku  w  odniesieniu  do  instalacji 

gazów  medycznych.  Odstępstwem  od  tej  zasady  jest  jedynie    pewność  Zamawiającego 

wynikająca  z  właściwych  przepisów,  iż  stawka  VAT  zastosowana  przez  jednego  z 

Wykonawców  jest  prawidłowa.  Takiej  pewności  Zamawiający  nie  miał,  o  czym  świadczy 

chociażby wezwanie do wyjaśnień w tym zakresie odwołującego. 

Odwołujący  wskazał,  że  w  sytuacji  kiedy  w  ofertach  pojawiły  się  różne  stawki  VAT,  a 

jeden z Wykonawców przedstawił stosowne wyjaśnienia potwierdzające, że właściwą stawką 

VAT w zakres

ie instalacji gazów medycznych jest stawka 8 %, to Zamawiający nie mógł tej 

kwestii  pominąć  przy  ocenie  oferty  VIK-  BUD  Sp.  z  o.o.  Sp.k.  Odwołujący  podkreślił,  iż 

obowiązkiem  Zamawiającego,  związanym  z  wydatkowaniem  środków  publicznych  jest 

przeprowadzenie 

postępowania  z  należytą  starannością,  natomiast  działania  i  zaniechania 

podjęte przez zamawiającego nie potwierdziły tej staranności (podobnie KIO w wyroku z dnia 

9 stycznia 2018 

K

, sygn. akt KIO 2702/17). 

Zamawiający zatem, zdaniem odwołującego, nie 

prze

prowadził  rzetelnego  badania  i  oceny  ofert,  czym  naruszył  również  art.  7  ust.  1  i  3 

ustawy Pzp. 

Dalej  odwołujący  podniósł,  że  instytucja  zamawiająca  ma  obowiązek  odrzucić  ofertę, 

jeżeli  zawiera  ona  błędy  w  obliczeniu  ceny  lub  kosztu.  Błąd  występuje  zawsze,  gdy  nie 

uwzględniono  lub  uwzględniono  w  sposób  nieprawidłowy,  w  wyliczeniu  ceny  lub  kosztu, 

wszystkich  elementów  ceno-  lub  kosztotwórczych  wynikających  z  przepisów  prawa  oraz 

cech przedmiotu zamówienia, jego zakresu lub warunków realizacji. Do popełnienia błędu w 

obliczeniu  ceny  lub  kosztu  może  dojść  poprzez  błędne  rozpoznanie  stanu  prawnego  lub 

faktycznego przez wykonawcę i przyjęcie nieprawidłowych podstaw dokonywanej kalkulacji, 

które  nie  znajdują  uzasadnienia  w  ustawie  lub  w  SIWZ.  Tylko ścisłe  podejście  do  regulacji 

związanych  z  preferencyjnymi  stawkami  podatku  od  towarów  i  usług  jest  gwarantem 

zachowania  zasad  konkurencji  na  rynku  UK 

i  w  tym  zakresie  organy  krajowe  (zarówno 

organy podatkowe, jak również sądowe i pozasądowe organy orzekające) są zobligowane do 

takiego,  tj.  ścisłego  stosowania  tych  regulacji  (wyrok  Krajowej  Izby  Odwoławczej  z  5 

października 2020 r., sygn. akt KIO 2057/20). 

Należy  również  bezwzględnie  pamiętać,  o  fundamentalnych  zasadach  zachowania 

uczciwej 

konkurencji 

oraz 

równego 

traktowania 

wykonawców, 

które 

zostały 

scharakteryzowane  w  art.  7  Pzp

.  Zgodnie  z  komentowanym  przepisem,  zamawiający 

przygotowuje  i  przeprowadza  postępowanie  o  udzielenie  zamówienia  w  sposób 

zapewniający  zachowanie  uczciwej  konkurencji  i  równe  traktowanie  wykonawców  oraz 

zgodnie z zasadami proporcjonalności i przejrzystości. Natomiast oferty, dla których w tych 

samych okolicznościach faktycznych i prawnych zastosowano różne stawki podatku VAT są 

nieporównywalne.  Stąd  ustalenie  prawidłowej  stawki  podatku  VAT  jest  istotne  dla 

zachowania  zasady  równego  traktowania  wykonawców  (zob.  wyrok  Krajowej  Izby 

Odwoławczej z dnia 6 lipca 2017 r., sygn. akt KIO 1248/17). Jedynie oferty, które zawierają 

cenę  obliczoną  zgodnie  ze  sposobem  wskazanym  w  SIWZ  mogą  być  przedmiotem 

porównania przez zamawiającego w toku czynności wyboru najkorzystniejszej oferty (tak też 

w  Wyroku  Sądu  Okręgowego  w  Nowym  Sączu  sygn.  akt  III  Ca  215/19).  Przygotowanie  i 

przeprowadzenie  postępowania  o  udzielenie  zamówienia  publicznego  zgodnie  z 

fundamentalnymi 

zasadami  PZP  (art.  7  PZP)  jest  bezwzględnym  obowiązkiem 

zamawiającego.  Wypełnieniem  tego  obowiązku,  w  przypadku  gdy  wykonawca  błędnie 

wskaże  właściwą  stawkę  podatku  VAT  w  swojej  ofercie,  będzie  odrzucenie  oferty 

zawierającej błędy w obliczeniu ceny. Zamawiający, który tego nie czyni, narusza art. 89 ust. 

1 pkt 6 ustawy Pzp 

(zob. wyrok Krajowej Izby Odwoławczej z dnia 8 lipca 2019 r., sygn. akt 

KIO 1046/19, wyrok KIO z dnia 8 lipca 2019 r., sygn. akt 1065/19), 

Odwołujący raz  jeszcze podkreślił, że konsekwencją zastosowania niewłaściwej stawki 

podatku  VAT  w  ofercie,  jest  jej  odrzucenie  na  podstawie  art.  89  ust.  1  pkt  6  ustawy  Pzp. 

Zgodnie  z  literalnym  brzmieniem  art.  89  ust.  1  pkt  6  Pzp 

zamawiający  ma  obowiązek 

odrzucenia oferty zawsze, jeżeli stwierdzi błędy w obliczeniu ceny lub kosztu. Ustawodawca 

w  żaden sposób nie dookreślił, jakie błędy skutkują odrzuceniem oferty, nie dokonał w tym 

zakresie żadnego zróżnicowania. W ocenie odwołującego, przyjąć zatem należało, że chodzi 

tutaj o każdy błąd polegający na zastosowaniu nieprawidłowej stawki VAT i to niezależnie od 

tego, czy wykonawca zastosował stawkę niższą czy też wyższą od prawidłowej (zob. wyrok 

Krajowej Izby Odwoławczej z dnia 8 lipca 2019 r., sygn. akt KIO 1046/19). 

Podsumowując  rozległe  orzecznictwo  oraz  stan  prawny,  należy  bezwzględnie 

odwołujący  wskazał,  że  zastosowanie  odmiennej,  niż  wymagana  przez  przepisy  prawa 

stawki  podatku  VAT  w  ofercie  wykonawcy 

stanowi  bezpośrednią  i  samoistną  podstawę  do 

odrzucenia  oferty  na  podstawie  art.  89  ust,  1  pkt  6  Pzp. 

W  przedmiotowym  postępowaniu, 

wykonawca - VIK- BUD Sp. z o.o. Sp.k. w ramach swojej oferty 

zastosował jednolitą stawkę 

podatku  VAT  w  wysokości  23%,  (co  wynika  to  bezpośrednio  z  kalkulacji  ceny  oferty  netto 

oraz  brutto).  Tymczasem,  jak 

wskazał  odwołujący  wyżej,  Zamawiający  wymagał  obliczenia 

ceny  brutto  z  uwzględnieniem  podatku  VAT  zgodnego  z  obowiązującymi  przepisami.  W 

przedmiotowym postępowaniu, w stosunku do instalacji wewnętrznej gazów medycznych dla 

przebudowy pomieszczeń na potrzeby Centrum Wsparcia Badań Klinicznych w bloku El na 

III piętrze (kosztorys przedmiarowy, który zgodnie z roz. 3 ust. 4 SIWZ stanowi szczegółowy 

opis  przedmiotu  zamówienia),  stosowne  było  obliczenie  ceny  z  uwzględnieniem  8%  stawki 

podatku  VAT. 

W  ocenie  odwołującego,  nie  ma  przy  tym  znaczenia  fakt,  iż  stawka 

zastosowana przez oferenta jest wyższa niż stawka preferencyjna, gdyż przepis art. 89 ust. 1 

pkt  6  dotyczy  każdego  błędu  w  obliczeniu  ceny,  bez  jakiegokolwiek  zróżnicowania.  Takie 

stanowisko potwierdza również przywołane wyżej orzecznictwo. 

Odwołujący stwierdził, iż bezsprzecznie oferta Wykonawcy - VIK- BUD Sp. z o.o. Sp.k. 

zawiera błąd w obliczeniu ceny, co kwalifikuje ją do bezwzględnego odrzucenia na podstawie 

art.  89  ust.  1  pkt  6  ustawy  Pzp.  Nie  ulega

ło  również  wątpliwości  odwołującego,  iż  oferta 

Wykonawcy  nie  odpowiada  warunkom  określonym  w  SIWZ,  nie  uwzględnia  ona  bowiem 

przewidzianego  przez  Zamawiającego  sposobu  obliczenia  ceny,  który  w  zakresie  stawki 

podatku  VAT  miał  być  zgodny  z  obowiązującymi  przepisami  prawa,  a  co  za  tym  idzie 

podlega odrzuceniu w oparciu o art. 89 ust. 1 pkt 2 ustawy Pzp. 

W  ocenie  odwołującego,  wybór  oferty  VIK-  BUD  Sp.  z  o.o.  Sp.k.  w  sposób  rażący 

naruszył  zasady  uczciwej  konkurencji  oraz  równego  traktowania  wykonawców.  Jako  oferta 

najkorzystniej

sza,  została  wybrana  oferta,  która  nie  może  być  porównywana  z  innymi 

złożonymi  w  postępowaniu  ofertami.  W  przedmiotowym  postępowaniu  wszyscy  oferenci  w 

ramach  swoich  ofert  zastosowali  8%  stawkę  podatku  VAT  w  stosunku  do  instalacji  gazów 

medycznych (wynika 

to bezpośrednio z kalkulacji ceny ofert), natomiast VIK- BUD Sp. z o.o. 

Sp.k.  jako  jedyny  z  oferentów  zastosował  jednolitą  23%  stawkę  podatku  VAT,  która  nie 

odpowiada  przepisom  prawa

,  co  za  tym  idzie  oferta  jest  całkowicie  nieporównywalna  oraz 

powinna zost

ać odrzucona. 

Odwołujący  podkreślił,  iż  wniesienie  niniejszego  odwołania  ma  na  celu  przywrócenie 

fundamentalnej  zasady  uczciwej 

konkurencji  oraz  równego traktowania  wykonawców,  które 

zostały naruszone poprzez zaniechanie odrzucenia oferty Wykonawcy - VIK-BUD Sp. z o.o. 

Sp.k.  oraz  poprzez  czynność  wyboru  oferty  najkorzystniejszej,  podlegającej  bezsprzecznie 

odrzuceniu. 

Odwołujący dodał również, że Wykonawcy biorący udział w postępowaniu, mają prawo 

oczekiwać,  że  złożone  w  postępowaniu  oferty  zostaną  ocenione  zgodnie  z  wymaganiami 

Zamawiającego  wskazanymi  w  dokumentacji  postępowania,  z  poszanowaniem  wymogów 

stawianych  przez  powszechnie  obowiązujące  przepisy  prawa,  zaś  Zamawiający  wykona 

ciążące na nim ustawowe obowiązki, rzetelnego zbadania złożonych ofert, gwarantując tym 

samym  zabezpieczenie  interesów  uczestników  procesu  udzielania  zamówień  publicznych. 

Ponadto,  zasada  równego  traktowania  wykonawców  wskazuje  na  obowiązek  jednakowego 

traktowania  wykonawców,  bez  ulg  i  przywilejów,  zaś  zasada  zachowania  uczciwej 

konkurencji związana jest z obowiązkami, jakie ustawodawca nakłada na Zamawiającego, w 

czasie  przygotowania  i  przeprowadzenia  postępowania  o  udzielenie  zamówienia,  w  tym 

dokonania starannej oceny złożonych ofert. Zamawiający, w przedmiotowym postępowaniu, 

nie  dochował  należytej  staranności  i  nie  podołał  ciążącym  na  nim  obowiązkom,  czym 

naruszył również zasady naczelne wskazane w art. 7 ust. 1 i 3 ustawy Pzp. 

Zamawiający  w  dniu  7  maja  2021  r.  wniósł,  w  postaci  elektronicznej,  odpowiedź  na 

odwołanie w której uwzględnił  w całości odwołanie, przedstawiając stosowna argumentację 

opierającą się w głównej mierze na orzecznictwie KIO. 

Po  przeprowadzeniu 

rozprawy  Izba,  uwzględniając  dokumentację  przedmiotowego 

postępowania  o  udzielenie  zamówienia  publicznego,  w  tym  w  szczególności  treść 

specyfikacji istotnych warunków zamówienia, oferty wykonawców,  jak również biorąc 

pod  uwagę  oświadczenia  i  stanowiska  stron  zawarte  w  odwołaniu,  odpowiedzi  na 

odwołanie, piśmie procesowym a także wyrażone ustnie na rozprawie i odnotowane w 

protokole, ustaliła i zważyła, co następuje.  

Na  wstępie  należy  zaznaczyć,  iż  w  przypadku  odwołań  wniesionych  po  31  grudnia 

2020 r., a 

dotyczących postępowań o udzielenie zamówienia publicznego wszczętych przed 

dniem  1  stycznia  2021  r.,  stosowanie  do  art.  92  ust.  2  ustawy  z  dn.  11  września  2019  r. 

przepisy wprowadzające ustawę - Prawo zamówień publicznych (Dz. U. z 2019 r., poz. 2020) 

do 

postępowania odwoławczego  zastosowanie znajdują  przepisy  ustawy  z  dn.  11  września 

r. Prawo zamówień publicznych (Dz. U. z 2019 r. poz. 2019 ze zm.) zwana dalej „nową 

Pzp” lub „nPzp”. 

I

zba  stwierdziła,  że  nie  została  wypełniona  żadna  z  przesłanek  ustawowych 

skutkujących odrzuceniem odwołania, wynikających z art. 528 nPzp.  

Przystępując  do  rozpoznania  odwołania,  Izba  ustaliła  wystąpienie  przesłanek  z  art. 

505 ust. 1 n

Pzp, tj. istnienie po stronie odwołującego interesu w uzyskaniu zamówienia oraz 

możliwości  poniesienia  przez  odwołującego  szkody  w  wyniku  kwestionowanych  czynności 

zamawiającego.  

W terminie wskazanym w art. 525 ust. 1 nPzp, wykonawca VIK-BUD Sp. z o.o. Sp. k. 

z  siedzibą  w  Łasku  (zwany  dalej  VIK-BUD  lub  przystępującym)  zgłosił  przystąpienie  do 

postępowania odwoławczego po stronie zamawiającego. 

Wobec uwzględnienia przez Zamawiającego zarzutów przedstawionych w odwołaniu 

w całości, przystępujący zgodnie z art. 523 ust. 1 i 2 ustawy nPzp wniósł sprzeciw. 

Krajowa Izba Odwoławcza, działając na podstawie art. 520 ust. 1 ustawy nPzp oraz 

art.  568  pkt  1  ustawy  n

Pzp  postanowiła  umorzyć  postępowanie  odwoławcze  w  części 

dotyczącej zarzutu naruszenia przez Zamawiającego przepisu art. 89 ust. 1 pkt 2 ustawy Pzp 

przez zaniechanie odrzucenia oferty VIK 

– BUD Sp. z o.o. Sp. k. jako oferty której treść nie 

odpowiada treści SIWZ.  

Zgodnie z art. 520 ust. 1 ustawy nPzp, 

odwołujący może cofnąć odwołanie do czasu 

zamknięcia rozprawy. Stosownie do art. 568 pkt 1 ustawy nPzp, Izba umarza postępowanie 

odwoławcze, w formie postanowienia, w przypadku cofnięcia odwołania. 

Odwołujący  RADOS  oświadczeniem  złożonym  na  rozprawie,  przed  otwarciem 

rozprawy, cofnął odwołanie w zakresie ww. zarzutu. W przywołanym przepisie art. 520 ust. 1 

ustawy  n

Pzp  ustawodawca  przyznał  odwołującemu  prawo  do  cofnięcia  w  całości  środka 

ochrony prawnej. Skoro zatem wykonawca może cofnąć odwołanie w całości, to na zasadzie 

wnioskowania  a  maiori  ad  minus,  należy  uznać,  że  odwołujący  może  zrezygnować  z 

popierania  jedynie  części  odwołania.  W  orzecznictwie  Izby  nie  jest  kwestionowana 

możliwość  skutecznego  cofnięcia  odwołania  w  części.  Odwołujący  RADOS  oświadczył,  że 

nie  popiera  już  tego  zarzutu,  wobec  powyższego  postępowanie  odwoławcze  w  tej  części 

podlegało umorzeniu. Dostrzec należy, że Izba związana jest oświadczeniem odwołującego 

o  cofnięciu  części  odwołania,  czego  skutkiem  wynikającym  wprost  z  art.  568  pkt  1  ustawy 

n

Pzp  jest  obowiązek  umorzenia  przez  Izbę  postępowania  odwoławczego  w  zakresie 

wycofanych zarzutów. 

Rozstrzyganie  w  przedmiocie  zarz

utów, które okazały się niesporne jest bezcelowe. 

Jednocześnie  jednak  informacja  o  częściowym  umorzeniu  postępowania  odwoławczego 

musi znaleźć odzwierciedlenie w sentencji orzeczenia, a nie w uzasadnieniu. W art. 559 ust. 

2  n

Pzp,  określającym  w  sposób  wyczerpujący  elementy  treści  uzasadnienia  wyroku 

wydanego  przez  Izbę  nie  ma  bowiem  żadnej  wzmianki  o  możliwości  zamieszczenia  w 

uzasadnieniu wyroku jakiegokolwiek rozstrzygnięcia. 

W pozostałym zakresie, Izba stosownie do art. 523 ust. 3  ustawy nPzp, rozpoznała 

odwołanie. 

Izba ustaliła, że: 

Zamawiający  prowadzi  w  trybie  przetargu  nieograniczonego  postępowanie  o  udzielenie 

zamówienia  publicznego  pn.  „Przebudowa  pomieszczeń  dla  Centrum  Wsparcia  Badań 

Klinicznych WIM”. Ogłoszenie o zamówieniu zostało opublikowane w Dzienniku Urzędowym 

Unii Europejskiej w dniu 31 grudnia 2020 r. pod nr 2020/S 255-639356. 

Izba  ustaliła,  że  zgodnie  z  Rozdziałem  III  pkt  1  SIWZ  „Przedmiotem  zamówienia  jest 

Przebudowa  pomieszczeń  dla  Centrum  Wsparcia  Badań  Klinicznych  WIM”.  Stosownie  do 

pkt.  4  tego  rozdziału  „Szczegółowy  opis  przedmiotu  zamówienia  zawierają  projekty 

budowalno-wykonawcze 

–  załącznik  nr  9  do  SIWZ,  specyfikacje  techniczne  wykonania  i 

odbioru  robót  –  załącznik  nr  10  do  SIWZ  oraz  kosztorysy  przedmiarowe  –  szczegółowe  – 

załącznik nr 11 do SIWZ.” 

Zamawiający  zgodnie  z  pkt  17  Rozdziału  12  SIWZ  wymagał  aby  oferta  zawierała  m.in. 

Formularz ofertowy oraz kosztorysy ofertowe 

– szczegółowe wypełnione przez wykonawcę.  

Rozdział 13 Opis sposobu obliczenia ceny stanowił iż: „Cenę oferty należy podać w złotych 

polskich,  z  dokładnością  do  dwóch  miejsc  po  przecinku  z  zachowaniem  następujących 

zasad: 

wartość  netto  =  suma  kosztorysów  ofertowych  szczegółowych  tj.  suma  wszystkich 

branż występujących w zamówieniu. 

Wartość brutto = wartość netto powiększona o stawkę podatku VAT.” 

W Załączniku nr 1 do SIWZ Formularz oferty zamawiający wymagał podania wartości netto 

(również słownie zł) + VAT w wysokości, wartość brutto (również słownie zł). 

Izba  ustaliła,  iż  zarówno  Specyfikacja  Techniczna  Wykonania  i  Odbioru  Robót  dla 

przebudowy pomieszcze

ń w budynku głównym szpitala w bloku E1 na III piętrze dla potrzeb 

Centrum  Wsparcia  Bada

ń  Klinicznych  jak  i  Projekt  Techniczny  dla  systemu  rurociągów 

gazów  medycznych  z  sygnalizacją  alarmową,  wskazuje  iż  wykonywana  instalacja  jest 

wyrobem  medycznym  (pkt.  2.1  STWiOR 

Materiały  wymagania  podstawowe  oraz  Projekt 

techniczny w części Opis Techniczny zawierają następujące wskazanie: 

Zgodnie  z  Rozporz

ądzenie  Parlamentu  Europejskiego  i  Rady  (UE)  2017/745  z  dnia  5 

kwietnia  2017  r.  o  wyrobach  medycznych  oraz  Rozporz

ądzeniem Ministerstwa Zdrowia Dz. 

U.  Nr  215  poz.1416  z  dnia  05.11.2010  r.  w  sprawie  Klasyfikacji  Wyrobów  Medycznych  do 

różnego przeznaczenia, instalacja gazów medycznych jest wyrobem medycznym. W związku 

z powy

ższym zespoły takie jak: 

- punkty poboru 

strefowe zespoły kontrolne 

- sygnalizatory 

musz

ą  posiadać  deklarację  zgodności  wydaną  przez  producenta,  być  oznaczone  znakiem 

CE  z  numerem  jednostki  notyfikowanej  oraz  zgłoszone  w  Urzędzie  Rejestracji  Produktów 

Le

czniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych.” 

W toku postępowania w dniu 20 stycznia 2021 r. zamawiajacy na pytanie wykoanwcy: „Czy 

dla instalacji gazów medycznych można zastosować podatek VAT w wysokości 8%” udzielił 

następującej odpowiedzi: „Zamawiający wymaga zastosowania stawki podatku VAT zgodnie 

z obowiązującymi przepisami”.  

Izba oceniła zgromadzony materiał dowodowy w następujący sposób: 

Izba oceniła, że materiał dowodowy jest wszechstronny i umożliwia wydanie rozstrzygnięcia 

w przedmiotowej sprawie.  

Izba zważyła, co następuje: 

Odwołanie zasługiwało na uwzględnienie. 

Wydając wyrok Izba uznała za istotne dla sprawy  i rozstrzygające poniższe kwestie. 

Odwołujący zarzucił zamawiającemu naruszenie następujących przepisów: 

1.  art.  89  ust.  1  pkt  6  tj. 

Zamawiający  odrzuca  ofertę,  jeżeli  zawiera  błędy  w  obliczeniu 

ceny lub kosztu; 

2.  art.  91  ust.  1  i  2  ustawy  Pzp  tj.  1. 

Zamawiający  wybiera  ofertę  najkorzystniejszą  na 

podstawie  kryteriów  oceny  ofert  określonych  w  specyfikacji  istotnych  warunków 

z

amówienia. 

Kryteriami oceny ofert są cena lub koszt albo cena lub koszt i inne kryteria odnoszące 

się do przedmiotu zamówienia, w szczególności: 

jakość, w tym parametry techniczne, właściwości estetyczne i funkcjonalne; 

aspekty społeczne, w tym integracja zawodowa i społeczna osób, o których 

mowa w art. 22 ust. 2

, dostępność dla osób niepełnosprawnych lub uwzględnianie 

potrzeb użytkowników; 

3)  aspe

kty środowiskowe, w tym efektywność energetyczna przedmiotu zamówienia; 

4)  aspekty innowacyjne; 

organizacja, kwalifikacje zawodowe i doświadczenie osób wyznaczonych do 

realizacji zamówienia, jeżeli mogą mieć znaczący wpływ na jakość wykonania 

zamówienia; 

6)  serw

is posprzedażny oraz pomoc techniczna, warunki dostawy, takie jak termin 

dostawy, sposób dostawy oraz czas dostawy lub okres realizacji; 

3. art. 7 ust. 3 ustawy Pzp tj. 

Zamówienia udziela się wyłącznie wykonawcy wybranemu 

zgodnie z przepisami ustawy; 

Zarzut 

naruszenia  przez  zamawiającego  art.  89  ust.  1  pkt  6  ustawy  Pzp  przez 

zaniechanie  odrzucenia  oferty  wykonawcy  VIK 

–  BUD    jako  oferty  która  zawiera  błędy  w 

obliczeniu  ceny  lub  kosztu  w  związku  z  nieuwzględnieniem  w  cenie  zgodnej  z 

obowiązującymi  przepisami  stawki  podatku  VAT  w  odniesieniu  do  instalacji  gazów 

medycznych

, potwierdził się. 

Przedmiotem  zamówienia  jest  przebudowa  pomieszczeń  dla  Centrum  Wsparcia  Badań 

Klinicznych  WIM. 

Zgodnie  z  postanowieniami  opisu  przedmiotu  zamówienia,  instalacja 

gazów  medycznych  stanowi  element  przedmiotu  zamówienia,  w odniesieniu  do  którego 

Zamawiający  wprost  wskazał,  iż  jest  ona  wyrobem  medycznym.  Z  tego  wynika,  że 

Zamawiający  de  facto  oczekiwał  od  wykonawców  zaoferowania  wyrobu  medycznego,  w 

przeciwnym  bowiem  razie  nie  zawar

łby  takiej  informacji  w  STWiOR  oraz  Projekcie 

Technicznym,  nie 

sformułowałby  również  w  tych  dokumentach  szczegółowych  wymogów 

dotyczących ich wykonania, a które są wymaganiami kierowanymi do wyrobów stanowiących 

wyrób  medyczny.  Nie  zaprzecza  temu  również  odpowiedź  udzielona  na  pytanie  nr  1. 

Ponadto kwestia ta nie była sprzeczna pomiędzy stronami i uczestnikiem postępowania.  

W  ocenie  Izby  nie  budzi  również  wątpliwości,  że  co  do  zasady  wyroby  medyczne  są 

opodatkowane stawką preferencyjną podatku VAT tj. stawką 8%. Istotą sporu jest natomiast 

to,  czy  w  realiach  opisanego  przedmiotu  zamówienia  oraz  innych  postanowień  SIWZ 

poprawne  podatkowo  jest  podejście  do  przedmiotu  zamówienia  jako  świadczenia 

kompleksowego 

podlegającego w całości opodatkowaniu jednolitą stawką podatku VAT. 

Izba  wskazuje,  iż  żadna  ze  stron  oraz  uczestnik  postępowania  odwoławczego  nie 

przedstawiła interpretacji indywidualnej organów podatkowych wydanej w niniejszej sprawie. 

Natomiast, o

dwołujący w treści odwołania przywołał indywidualną interpretację wydaną przez 

Dyrektora  Izby  Skarbowej  w  Katowicach  o  numerze  BPP2/4512-

441/15/WN,  w  której 

podsumowaniu  stwierdzono:  „Zatem  dostawa  wyrobu  medycznego  w  postaci  instalacji 

gazów medycznych spełniającej warunki wymagane przepisami ustawy z dnia 20 maja 2010 

r.  o  wyrobach  medycznych  wraz  z  jego  montażem  jako  usługi  pomocniczej  w  stosunku  do 

świadczenia głównego, jakim jest dostawa wyrobu medycznego – korzysta z preferencyjnej 

stawki  podatku  8%,  zgodnie  z  art.  41  ust.  2  w  związku  z  poz.  105  załącznika  nr  3  w 

powiązaniu z art. 146a pkt 2 ustawy. Natomiast świadczenie pozostałych usług remontowo-

budowlanych,  jako  świadczenie  odrębne  od  dostawy  wyrobu  medycznego,  podlega 

opodatkowaniu stawką właściwą dla tego typu robót. W przypadku, gdy przy wykonaniu ww. 

robót nie zostaną spełnione warunki do zastosowania stawki obniżonej 8% na podstawie art. 

41  ust.  12-

12c  ustawy  o  VAT,  wykonanie  tych  usług  podlega  opodatkowaniu  podstawową 

stawką podatku VAT w wysokości 23%, w myśl art. 41 ust. 1 ustawy w zw. z art. 146a pkt 1 

ustawy o VAT. 

Odnosząc  zatem  przedstawiony  stan  prawny  do  przedstawionego  zdarzenia  przyszłego 

należy stwierdzić, że Wnioskodawca powinien zastosować stawki podatku VAT właściwe dla 

wykonywanych  przez  siebie  czynności,  tj.  realizując  np.  zadanie  "...",  obejmujące  dostawę 

instalacji  gazów  medycznych  oraz  prace  tynkarskie,  malarskie,  budowlane,  każdorazowo 

dostawę wyrobu medycznego powinien opodatkowywać stawką podatku 8%, zgodnie z art. 

41  ust.  2  i  art.  146a  pkt  2  w  związku  z  poz.  105  załącznika  nr  3  do  ustawy,  natomiast 

świadczenie pozostałych usług remontowo-budowlanych, opodatkować podstawową stawką 

podatku  VAT  w  wysokości  23%  na  podstawie  art.  41  ust.  1  w  związku  z  art.  146a  pkt  1 

ustawy o VAT. 

Oceniając  zatem  stanowisko  Wnioskodawcy,  z  którego  wynika,  że  wyodrębni  on  niższą 

stawkę VAT 8% dla wyrobu medycznego zamiast opodatkować całe zadanie stawką 23% w 

zależności od woli Inwestora, należy stwierdzić, że jest nieprawidłowe, bowiem zastosowanie 

stawki podatku VAT nie jest uzależnione od woli Inwestora. 

Interpretacja  dotyczy  zdarzenia  przyszłego  przedstawionego  przez  Wnioskodawcę  i  stanu 

prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.” 

W  ocenie  Izby 

przywołana  wyżej  indywidualna  interpretacja  dotyczyła  podobnego  stanu 

faktycznego  i 

umożliwiała  ustalenie  wytycznych,  które  pozwalają  na  rozróżnienie 

świadczenia złożonego, na które składają się odrębne świadczenia od świadczeń złożonych 

o  charakterze  kompleksowym. 

Skład  orzekający  Izby,  podziela  stanowisko  wyrażone  w 

wyroku  KIO  z  dnia  30  stycznia  2020 

r.  o  sygn.  akt  KIO  2410/20,  iż  „taka  sytuacja  była  już 

niejednokrotnie  przedmiotem  interpretacji  indywidualnych  na  gruncie  prawa  podatkowego, 

jak również orzecznictwa Naczelnego Sądu Administracyjnego i Krajowej Izby Odwoławczej i 

istnieje  ugruntowane  st

anowisko  organów  podatkowych  i  orzeczniczych,  z  którego  wynika, 

że dostawa i  instalacja instalacji  gazów  medycznych  zamawiana jako  element  świadczenia 

złożonego, na które składają się różne rodzajowo roboty budowlane dostawy i usługi podlega 

stawce  prefere

ncyjnej  8%  natomiast  pozostałe  prace  remontowe  podlegają  opodatkowaniu 

stawką  podstawową  23%”.  Przystępujący  w  zakresie  ustalenia  właściwej  stawki  VAT 

przypisuje rolę sprawczą zamawiającemu, co w ocenie Izby jest stanowiskiem niewłaściwym, 

gdyż  to  nie  od  uznania  zamawiającego  uzależniona  jest  klasyfikacja  zamawianego 

świadczenia  jako  kompleksowego  lub  nie.  Przystępujący,  przedstawiając  swoją 

argumentację  nie  powołał  się  na  żadną  interpretację  indywidualną  wydaną  przez  organ 

podatkowy 

potwierdzającą  słuszność  jego  twierdzeń,  nie  przedstawił  również  swego 

stanowiska  w  oparciu  o  przepisy  podatkowe  -  o

graniczył  się  w  znacznej  mierze  do  analizy 

SIWZ oraz przedstawienia wybranego orzecznictwa KIO.  

W  ocenie  Izby,  orzecznictwo  TSUE 

powołane  przez  organ  podatkowy  w  interpretacji 

indywidulanej 

przywołanej  przez  odwołującego,  wskazuje  na  jedną  całość  gospodarczą 

świadczenia,  ale  nie  w  sensie  interpretacji  indywidualnej  zamawiającego,  czy  wykonawcy, 

ale  obiektywnej.  Tym  samym,  nie  trafne  jest 

stanowisko,  że  to  cel  wskazany  czy  założony 

przez  zamawiającego  gospodarczy  czy  ekonomiczny  przesądza  o  kompleksowości 

świadczenia,  ale  ustalenie  czy  istnieje  obiektywna  potrzeba  gospodarcza  dla  każdego,  kto 

zamawiałby  takie  świadczenie,  żeby  je  zamawiać  łącznie  i  nie  może  to  być  wyłącznie  cel 

ekonomiczny, ale na tyle ścisły związek pomiędzy jednym, a drugim świadczeniem, że jedno 

bez  drugiego  pozbawione  byłoby  racjonalnego  bytu  gospodarczego.  Jako  kryterium 

odrębności często stosowane w kontekście świadczeń złożonych przyjmuje się ustalenie czy 

poszczególne  świadczenia  mogą  występować  w  obrocie  gospodarczym  niezależnie  i  czy 

mogą być wykonane przez dowolny inny podmiot. W przypadku odpowiedzi twierdzącej, nie 

wy

stępuje  świadczenie  złożone,  lecz  kilka  odrębnych  świadczeń,  które  powinny  być  dla 

celów  opodatkowania  VAT  traktowane  niezależnie  od  siebie.  Zgodnie  z  podejściem 

zaprezentowanym  przez  Trybunał  Sprawiedliwości  w  sprawie  C-392/11  Field  Fisher 

Waterhouse,  za  pomocniczą  należy  uznać  czynność,  która  nie  stanowi  dla  nabywcy  celu 

same

go  w  sobie,  lecz  jest  środkiem  do  pełnego  zrealizowania  lub  wykorzystania  usługi 

zasadniczej, a jej cel jest zdeterminowany przez czynność główną.  

W  ocenie  Izby, 

w  tym  postępowaniu  tak  ścisły  związek  pomiędzy  pracami  związanymi  z 

przebudową,  a  wymianą  instalacji  gazów  medycznych  nie  zachodzi.  Niewątpliwie 

zamawiającemu  organizacyjnie  łatwiej  jest  wymienić  razem  wszystkie  instalacje  i 

przeprowadzić  przebudowę  kompleksowo,  może  to  być  również  korzystne  także 

ekonomicznie,  ale 

zarówno  roboty  budowlane  objęte  przedmiotem  zamówienia,  jak  i 

wykonanie instalacji gazów medycznych, mogą być traktowane rozłącznie i nie wpływa to na 

charakter żadnego z tych świadczeń. 

Zatem  Izba  stwierdziła,  iż  odwołujący  prawidłowo  wykazał,  że  przystępujący  dokonał 

nieprawidłowego obliczenia ceny stosując do niej jednolitą stawkę podstawową w wysokości 

23%,  podczas,  gdy  w  odniesieniu  do  dostawy  i  instalacji  elementów  instalacji  gazów 

medycznych należało zastosować stawkę preferencyjną 8%. 

Wobec  brzmienia 

uchwały  SN  z  dnia  20  października  2011  r.  sygn.  akt  III  CZP  52/11, 

stwierdzającej,  że  określenie  ceny  brutto  z  uwzględnieniem  nieprawidłowej  stawki  podatku 

od  towarów  i  usług  stanowi  błąd  w  obliczeniu  ceny,  jeżeli  nie  ma  ustawowych  przesłanek 

wystąpienia omyłki (art. 89 ust.1 pkt 6 w zw. z art. 87 ust. 2 pkt 3 ustawy Pzp), błędne pod 

względem  merytorycznym  jest  stanowisko  przystępującego  stwierdzające,  iż  kwestia 

zastosowania podstawowej stawki podatku VAT 

nie miałaby wpływu na wynik postępowania  

i kolejność ofert w postępowaniu, gdyż w każdym przypadku oferta przystępującego byłaby 

najkorzystniejsza,  a  co  za  tym  idzie  nie  miałaby  wpływu  na  porównywalność  ofert  w  tym 

postępowaniu.  W  przedmiotowej  uchwale  Sąd  Najwyższy  podkreślił,  iż  o  porównywalności 

ofert  w  zakresie  zaproponowanej  ceny 

można  mówić  dopiero  wówczas,  gdy  określone  w 

ofertach  ceny,  mające  być  przedmiotem  porównywania,  zostały  obliczone  z  zachowaniem 

tych  samych  reguł.  W  niniejszym  postępowaniu  odwoławczym  niewątpliwie  złożone  oferty, 

ze  względu  na  zastosowanie  różnych  stawek  podatku  VAT  nie  zostały  obliczone  z 

zastosowaniem tych samych reguł. Ponadto, jak wskazał Sąd Najwyższy przyjęcie w ofercie 

nieprawidłowej  stawki  podatku  VAT  jest  równoznaczne  z  błędem  w  obliczeniu  zawartej  w 

ofercie  ceny,  polegającym  na  wadliwym  doborze  przez  wykonawcę  elementu  mającego 

niewątpliwie wpływ na obliczenie wysokości zaoferowanej ceny. Innymi słowy, posłużenie się 

przez wykonawcę choćby tylko jednym nieprawidłowo określonym elementem kalkulacji ceny 

przekłada  się  na  wystąpienie  błędu  w  obliczeniu  ceny,  bez  względu  na  skalę  lub  rozmiar 

stwierdzonego uchybienia. 

W  ocenie  Izby  w  przedmiotowej  sprawie  nie  może  być  mowy  o  pomyłce,  która  podlega 

poprawieniu w trybie art. 87 ust. 2 ustawy Pzp

, gdyż podstawą określenia wynagrodzenia w 

przedmiotowym  po

stępowaniu  przez  przystępującego,  było  wadliwe  przyjęcie  założenia,  że 

przedmiot  zamówienia  ma  charakter  świadczenia  kompleksowego  na  gruncie  prawa 

podatkowego. Zamawiający nie określił prawidłowej stawki podatku w  SIWZ, więc brak jest 

podstaw zastosowania art. 87 ust. 2 ustawy Pzp. Izba 

powołuje się na pogląd SN wyrażony 

ww. uchwale, iż dla oceny, że doszło do wystąpienia błędu w obliczeniu ceny w rozumieniu 

art. 89 ust. 1 pkt 6 ustawy Pzp, nie ma bezpośredniego znaczenia okoliczność, że przyjęcie 

nieprawi

dłowej  stawki  podatku  VAT  było  zachowaniem  świadomie  zamierzonym  przez 

wykonawcę  lub  nie  miało  takiego  charakteru.  Nawet  jeżeli  obliczenie  w  ofercie  wysokości 

ceny,  dokonane  z  zastosowaniem  nieprawidłowej  stawki  podatku  VAT,  a  tylko  rezultatem 

błędnej  interpretacji  przepisów  określających  stawki  tego  podatku,  to  i  tak  nie  neguje  to 

wystąpienia błędu w obliczeniu ceny. Wystąpienie tego błędu, o którym stanowi art. 89 ust. 1 

pkt  6  ustawy  Pzp,  należy  oceniać  w  kategoriach  obiektywnych,  a  więc  niezależnych  od 

z

awinienia lub motywów zachowania wykonawcy przy kształtowaniu treści oferty. Ustawowy 

obowiązek  zamawiającego  odrzucenia  oferty  zawierającej  błędy  w  obliczeniu  ceny  zakłada 

wolę  ustawodawcy  zapewnienia  stanu  porównywalności  ofert,  z  uwzględnieniem  reguł 

uc

zciwej  konkurencji  pomiędzy  wykonawcami  zabiegającymi  o  uzyskanie  zamówienia 

publicznego.  Realizację  tego  słusznego  założenia  ustawodawcy  zaburzałoby  dokonywanie 

oceny ofert, w których ceny oferowane za wykonanie tej samej usługi byłyby skalkulowane z 

uwzg

lędnieniem różnych stawek podatku VAT. 

Izba  nie  podziela  także  stanowiska  przystępującego,  że  nie  możliwe  było  zastosowanie 

dwóch  stawek  podatku  VAT  wobec  przyjętego  przez  zamawiającego  sposobu  obliczenia 

ceny. 

Rozpoznając niniejszą sprawę Izba miała na uwadze fakt, iż zamawiający nie określił 

w  dokumentacji postępowania stawki  VAT jaką należało przyjąć dla  wyliczenia ceny  oferty. 

Opis  sposobu  obliczenia  ceny  stanowił  iż:  „Cenę  oferty  należy  podać  w  złotych  polskich,  z 

dokładnością do dwóch miejsc po przecinku z zachowaniem następujących zasad: 

wartość  netto  =  suma  kosztorysów  ofertowych  szczegółowych  tj.  suma  wszystkich 

branż występujących w zamówieniu. 

Wartość brutto = wartość netto powiększona o stawkę podatku VAT.” 

Z kolei w Formularzu ofertowym Zamawiaj

ący wymagał podania kwoty naliczonego podatku 

VAT, a nie stawki i kwoty. Ponadto 

udzielona odpowiedź na pytanie nr 1 stanowiła, iż należy 

zastosować  stawkę  zgodną  z  obowiązującymi  przepisami.  Stosownie  do  dokumentacji 

przetargowej  nie  można  mieć  wątpliwości,  iż  instalacja  gazów  medycznych  jest  wyrobem 

medycznym  i  jako  taki  podlega  opodatkowaniu  8%  stawką  VAT.  Udzielone  wyjaśnienia  są 

wiążące dla wykonawców i powinny znaleźć odzwierciedlenie w składanej ofercie. W ocenie 

Izby,  sposób  obliczenia  ceny  opisany  w  SIWZ  w  korelacji  z  odpowiedzią  na  pytanie  nr  1, 

wymagał  od  wykonawców  samodzielnego  zastosowania  obowiązujących  przepisów  w 

zakresie 

określenia stawki VAT i wyliczenia ceny oferty. Tak więc, uwzględniając odpowiedź 

na  pytanie  nr  1,  zgodnie  z  którą  zamawiający  nakazał  przyjęcie  dla  instalacji  gazów 

medycznych  stawki  podatku  VAT  zgodnej  z  obowiązującymi  przepisami,  Izba  stwierdza,  iż 

wykonawcy  winni  obliczyć  cenę  oferty,  ustalając  jej  wartość  netto  jako  sumę  kosztorysów 

szczegółowych, a następnie w celu obliczenia kwoty podatku VAT wyodrębnienie z wartości 

netto 

elementów  świadczenia  objętych  stawką  23  %  i  8  %,  a  po  obliczeniu  kwoty  podatku 

VAT dla poszczególnych stawek, zsumowanie tych kwot. Tak wyliczona kwota podatku VAT 

zsumowana  z  wyliczon

ą  wartością  netto  stanowi  wartość  brutto  oferty  i  jest  zgodnie  z 

wymaganiami  zamawiającego,  wartością  netto  powiększoną  o  stawkę  podatku  VAT.  W 

ocenie  Izby,  przyjęcie  takiej  metodyki,  uwzględniającej  postanowienia  SIWZ  oraz  jej 

wyjaśnień,  nie  stoi  w  sprzeczności  z  opisem  sposobu  obliczenia  ceny  ustalonym  przez 

zamawiającego. 

Reasumując, Izba wskazuje, iż przystępujący w swym piśmie procesowym stara się 

deprecjonować  wadę  swojej  oferty,  w  szczególności  poprzez  wskazywanie  marginalnej 

wartości  instalacji  gazów  medycznych,  czy  też  podkreślanie,  iż  nawet  gdyby  przyjąć,  iż 

bezzasadnie  zastosował  stawkę  23%  dla  całego  zamówienia  to  nie  miałoby  to  wpływu  na 

kolejność  ofert  i  wynik  postępowania,  gdyż  jego  oferta  i  tak  cenowo  jest  najkorzystniejsza, 

przy czym przystępujący traci  z oczu fakt, iż jak to już zostało wyżej wskazane, posłużenie 

się przez  wykonawcę choćby tylko jednym nieprawidłowo określonym elementem kalkulacji 

ceny  przekłada  się  na  wystąpienie  błędu  w  obliczeniu  ceny,  bez  względu  na  skalę  lub 

rozmiar stwierdzonego uchybienia. 

W  związku  z  powyższym  Izba  uznała,  że  zamawiający  nie  dokonując  odrzucenia  oferty 

przystępującego naruszył art. 89 ust. 1 pkt 6 ustaw Pzp.  

Odnośnie zarzutu, naruszenia przez zamawiającego art. 91 ust. 1 i 2 ustawy Pzp w zw. 

z  art.7  ust.3  ustawy  Pzp, 

wybór  oferty  przystępującego  jako  najkorzystniejszej,  w  sytuacji, 

kiedy  podlegała  ona  odrzuceniu  na  podstawie  art.  89  ust.  1  pkt  6  ustawy  Pzp,  Izba 

stwierdziła  iż  częściowo  potwierdził  się.  Skoro  Izba  zważyła,  że  zamawiający  zaniechał 

odrzucenia  wykonawcy  wybranego  przez  niezastosowanie  wobec  jego  oferty  art.  89  ust.  1 

pkt 6 ustawy Pzp

, to konsekwencją tego była konieczność uznania, że zamawiający dopuścił 

do  wyboru  oferty,  która  podlegała  odrzuceniu,  a  taki  wybór  był  niezgodny  z  przepisami 

ustawy. T

ym samym naruszał art. 91 ust. 1 ustawy Pzp. Przywołany w tym zarzucie art. 91 

ust. 2 ustawy Pzp wymienia przykładowe kryteria oceny ofert, więc w niniejszym przypadku 

nie mogło do jego naruszenia – odwołujący nie kwestionował kryteriów przyjętych do oceny 

ofert w tym postępowaniu. Izba nie stwierdziła również naruszenia art. 7 ust. 3 ustawy Pzp 

gdyż  dotyczy  on  udzielenia  zamówienia,  rozumianego  jako  zawarcie  umowy,  a  więc 

okoliczności, które jeszcze nie wystąpiły. 

Izba wskazuje, iż przedmiotem oceny Izby były wyłącznie prace wskazane w odwołaniu 

tj.  dostawa  wyrobu  medycznego  w  postaci  instalacji  gazów  medycznych  wraz  z  jego 

montażem,  jako  usługa  pomocnicza  w  stosunku  do  świadczenia  głównego  jakim  jest 

dostawa  wyrobu  medycznego.  Jednocześnie  Izba,  stwierdza,  iż  w  kognicji  Izby  leży 

wyłącznie  ocena  stanu  faktycznego  zaistniałego  w  postępowaniu  o  udzielenie  zamówienia 

publicznego  i  nie  wywołuje  ona  skutków  prawnych  zwłaszcza  na  płaszczyźnie 

publicznoprawnej. 

Mając  na  uwadze  wszystko  powyższe  Izba  uznała,  że  odwołanie  podlega 

uwzględnieniu i na podstawie art. 553 zdanie pierwsze ustawy nPzp orzekła jak w sentencji. 

O  kosztach  postępowania  odwoławczego  orzeczono  stosownie  do  jego  wyniku  na 

podstawie art. 557 i 575 ustawy Prawo zamówień publicznych z 2019 r. oraz §  5 pkt 1 i 2 lit. 

b)  w  zw.  z  §  7  ust.  1  pkt  2  Rozporządzenia  Prezesa  Rady  Ministrów  w  sprawie 

szczegółowych  rodzajów  kosztów  postępowania  odwoławczego,  ich  rozliczania  oraz 

wysokości i sposobu pobierania wpisu od odwołania z dnia 30 grudnia 2020 r. (Dz. U. z 2020 

r. poz. 2437). 

……………………………….………