KIO 973/21 WYROK dnia 10 maja 2021 r.

Stan prawny na dzień: 07.09.2021

Sygn. akt KIO 973/21  

WYROK 

z dnia 10 maja 2021 r.  

Krajowa Izba Odwoławcza – w składzie: 

Przewodniczący:   Marek Koleśnikow  

Protokolant:  

Piotr Cegłowski   

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 7 maja 2021 

r. w Warszawie odwołania wniesionego do 

Prez

esa  Krajowej  Izby  Odwoławczej  w  dniu  29  marca  2021  r.  wykonawców  wspólnie 

ubiegających się o udzielenie zamówienia [1] Newater Sp. z o.o. Sp.k. [pełnomocnik], S. W. 

prowadzącego  działalność  gospodarczą  pod  nazwą  Firma  Ogólnobudowlana  MAS-BUD  S. 

W.,  ul.  Obo

źnej  47,  52-244  Wrocław,  w  postępowaniu  prowadzonym  przez  Gminna 

Gospodarka Komunalna Dobroszyce Sp. z o.o., ul. Parkowa 14, 56-410 Dobroszyce 

przy udziale wykonawców wspólnie ubiegających się o udzielenie zamówienia [1] Miko-Tech 

Sp.  z  o.o.  [pełnomocnik],  EcoOne  Sp.  z  o.o.,  ul.  Św.  Jana  Pawła  II  11b,  43-170  Łaziska 

Górne,  zgłaszających  przystąpienie  do  postępowania  odwoławczego  po  stronie 

zamawiającego  

orzeka: 

Uwzględnia odwołanie i nakazuje dokonanie: 

unieważnienia czynności wyboru najkorzystniejszej oferty z 24.03.2021 r.;  

unieważnienia czynności odrzucenia ofert z 24.03.2021 r.;  

ponownego badania i oceny złożonych ofert oraz wyboru najkorzystniejszej oferty.  

2.   K

osztami  postępowania  obciąża  zamawiającego  Gminna  Gospodarka  Komunalna 

Dobroszyce Sp. z o.o., ul. Parkowa 14, 56-410 Dobroszyce i:  


2.1)   zalicza 

w  poczet  kosztów  postępowania  odwoławczego  kwotę  10  000  zł  00  gr 

(słownie:  dziesięć  tysięcy  złotych  zero  groszy)  uiszczoną  przez  wykonawców 

wspólnie  ubiegających  się  o  udzielenie  zamówienia  [1]  Newater  Sp.  z  o.o.  Sp.k. 

[pełnomocnik],  S.  W.  prowadzącego  działalność  gospodarczą  pod  nazwą  Firma 

Ogólnobudowlana  MAS-BUD  S.  W.,  ul.  Oboźnej  47,  52-244  Wrocław  tytułem 

wpisu od odwołania;  

zasądza  od  zamawiającego  Gminna  Gospodarka  Komunalna  Dobroszyce  Sp.  

z  o.o.,  ul.  Parkowa  14,  56-410  Dobroszyce 

kwotę  13  600  zł  00  gr  (słownie: 

trzynaście tysięcy sześćset złotych zero groszy) stanowiącą koszty postępowania 

odwoławczego  poniesione  z  tytułu  wpisu  od  odwołania  oraz  kosztów 

wynagrodzenia 

pełnomocnika.  

Stosownie  do 

art.  580 ust.1  i  2 ustawy  z  dnia 11 września 2019  r.  –  Prawo  zamówień 

publicznych  (Dz.  U.  poz.  2019  oraz  z  2020  r.  poz.  288,  875,  1492,  1517,  2275,  2320  oraz  

z  2021  r.  poz.  464

)  w  związku z  art.  92  ust.  2  ustawy  z  dnia 11 września 2019  r.  Przepisy 

wprowadzające ustawę – Prawo zamówień publicznych (Dz. U. poz. 2020 oraz z 2020 r. poz. 

1086) na niniejszy  wyrok 

– w terminie 14 dni od dnia jego doręczenia – przysługuje skarga 

za pośrednictwem Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej do Sądu Okręgowego w Warszawie.  

Przewodniczący: 

………………………………  


Sygn. akt KIO 973/21  

U z a s a d n i e n i e  

Zamawiający  Gminna  Gospodarka  Komunalna  Dobroszyce  Spółka  z  ograniczoną 

odpowiedzialnością z siedzibą w Dobroszycach wszczął postępowanie na roboty budowlane 

w  trybie  przetargu  nieograniczonego  pod  nazwą  »Modernizacja  i  rozbudowa  oczyszczalni 

ścieków w miejscowości Dobroszyce, gmina Dobroszyce” w ramach projektu: „Modernizacja i 

rozbudowa oczyszczalni ścieków w miejscowości Dobroszyce wraz z jej dociążeniem przez 

rozbudowę sieci kanalizacji sanitarnej w Dobroszycach i Nowosiedlicach«.  

19.11.2021  r. 

zamawiający  zamieścił  ogłoszenie  o  zamówieniu  w  Biuletynie  Zamówień 

Publicznych pod nrem 612909-N-2020.  

Postępowanie jest prowadzone zgodnie z przepisami ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. 

– Prawo zamówień publicznych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1843 oraz z 2020 r. poz. 1086) i – w 

zakresie środków ochrony prawnej – zgodnie z przepisami ustawy z dnia 11 września 2019 r. 

– Prawo zamówień publicznych (Dz. U. poz. 1919, z 2020 r. poz. 288, 875, 1492, 1517, 2275 

i 2320 oraz z 2021 r. poz. 464) na podstawie art. 92 ust. 2 ustawy z dnia 11 września 2019 r. 

– Przepisy wprowadzające ustawę – Prawo zamówień publicznych (Dz. U. poz. 2020 oraz z 

2020 r. poz. 1086). 

24.03.2021 r. zamawiający poinformował o:  

wyborze  najkorzystniejszej  oferty  wykonawców  wspólnie  ubiegających  się  o 

udzielenia zamówienia [1] MIKRO-TECH Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z 

siedzibą  w  Łaziskach  Górnych  [pełnomocnik]  i  [2]  ECOONE  Spółka  z  ograniczoną 

odpowiedzialnością z siedzibą w Łaziskach Górnych;  

odrzuceniu  oferty  wykonawców  wspólnie  ubiegających  się  o  udzielenie  zamówienia 

[1]  Newater  Spółka  z  ograniczoną  odpowiedzialnością  z  siedzibą  we  Wrocławiu 

[pełnomocnik]  i  [2]  S.  W.  prowadzący  działalność  gospodarczą  pod  firmą  Firma 

Ogólnobudowlana  MAS-BUD  mgr  inż.  S.  W.  –  Ścinawa,  gdyż  wykonawcy  ci  nie 

wyrazili zgody na wezwanie 

zamawiającego z 14.01.2021 r. na przedłużenie terminu 

związania ofertą, na podstawie art. 89 ust. 1 pkt 7a SPzp.  

Argumentacja 

odwołującego   

Stosownie do przepisu  art. 505 ust. 1, art. 513 pkt 1 i pkt 2 ustawy 

z dnia 11 września 

2019 r. (Dz. U. poz. 1919, z 2020 r. poz. 288,  875, 1492, 1517, 2275 i 2320 oraz z 2021 r. 

poz.  464

,  dalej  „NPzp”),  odwołujący  wniósł  odwołanie  od  decyzji  zamawiającego  z 

24.03.2021  r.

,  doręczonej  odwołującemu  24.03.2021  r.  za  pośrednictwem  środków 

komunikacji elektronicznej, a obejmującej m.in. informacje o:  


1)   odrzuceniu oferty 

odwołującego;  

2)   wyborze  oferty  najkorzystniejszej 

wykonawców  wspólnie  ubiegających  się  o 

udzielenie  zamówienia  [1]  Miko-Tech  Sp.  z  o.o.  i  [2]  EcoOne  Sp.  z  o.o.  [dalej 

wykonawca ME].  

Odwołujący zarzucił zamawiającemu naruszenie przepisów: 

1)   art. 7 ust. 1 i ust. 3 w zw. z art. 89 ust. 1 pkt 7a ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. 

– 

Prawo zamówień publicznych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1843 oraz z 2020 r. poz. 1086) 

[dalej  SPzp] 

–  przez  przeprowadzenie  postępowania  o  udzielenie  zamówienia  w 

sposób  niezapewniający  zachowania  uczciwej  konkurencji  oraz  równego 

traktowania wykonawców, a także niezgodnie z przepisami SPzp; 

2)   art.  46  ust.  3  SPzp  przez  zaniechanie  wezwania 

odwołującego  do  ponownego 

wniesienia wadium przez wykonawcę, któremu zwrócono wadium na podstawie ust. 

,  jeżeli  w  wyniku  rozstrzygnięcia  odwołania  jego  oferta  powinna  zostać  wybrana, 

jako najkorzystniejsza;  

3)   art. 24aa w zw. z art. 26 ust. 2 SPzp 

przez zaniechanie wezwania odwołującego do 

złożenia  dokumentów  podmiotowych,  pomimo,  że  czynność  tę  powinien 

przeprowadzić, wobec bezpodstawności odrzucenia oferty odwołującego w trybie art 

89 ust 1 pkt 7a SPzp;  

4)   art. 89 ust. 1 pkt 7a SPzp przez:  

a)  

bezpodstawne  uznanie,  że  odwołujący  zobowiązany  był  do  odpowiedzi  na 

pismo 

zamawiającego, w sytuacji, gdy pismo zamawiającego z 14.01.2021 r. 

na

leży  uznać  za  niewiążące  wobec  okoliczności  wskazanych  przez 

zamawiającego  w  jego  treści,  a  obejmujących  potencjalny  brak  możliwości 

wyboru  oferty  w  terminie  związania  ofertą  wobec  tego,  że  zamawiający 

dokonał  wyboru  oferty  najkorzystniejszej  przed  upływem  tego  terminu 

związania  z  ofertą,  co  uznać  należy  za  okoliczność,  że  zamawiający  nie 

wezwał wykonawcy do przedłużenia terminu związania z ofertą,  

b)  

bezpodstawne uznanie, że odwołujący nie wyraził zgody, o której mowa w art. 

85  ust.  2  SPzp

,  na  przedłużenie  terminu  związania  ofertą,  podczas  gdy 

odwołujący taką zgodę wyraził w drodze czynności faktycznych;  

5)   art.  2  i  art.  10  dyrektywy  2004/18/WE  Parlamentu  Europejskiego  i  Rady  z  dnia  31 

marca 2004 r. w sprawie koordynacji procedur udzielania zamówień publicznych na 

roboty budowlane, dostawy i usługi w zw. z art. 7 ust. 1. w zw. z art. 89 ust. 1 pkt 7a 

SPzp 

przez  przygotowanie  i  przeprowadzenie  postępowania  o  udzielenie 

zamówienia  w  sposób  niezapewniający  zachowania  uczciwej  konkurencji  oraz 

równego traktowania wykonawców;  


6)   art.  91  ust.  1  SPzp  przez  zaniechanie  wyboru  oferty 

odwołującego  jako 

najkorzystniejszej na podstawie kryteriów oceny ofert określonych w SIWZ.  

Odwołujący wniósł o uwzględnienie odwołania i nakazanie zamawiającemu:  

unieważnienia  decyzji  z  24.03.2021  r.  o  wyborze  najkorzystniejszej  oferty 

wykonawcy ME oraz decyzji o odrzuceniu oferty 

odwołującego; 

dokonania ponownego badania i oceny ofert z uwzględnieniem oferty odwołującego, 

w  tym  przeprowadzenie  badania  spełnienia  warunków  udziału  w  postępowaniu 

przez 

odwołującego; 

3)   dokonania  wyboru 

oferty  odwołującego  jako  najkorzystniejszej,  zgodnie  z 

przepisami prawa.  

Odwołujący  wniósł  również  o  zasądzenie  na  rzecz  odwołującego  kosztów  zastępstwa 

procesowego wg dokumentów złożonych na rozprawie.  

W ocenie 

odwołującego zamawiający niesłusznie dokonał wyboru jako najkorzystniejszej 

oferty złożonej przez wykonawcę ME.  

Interes we wniesieniu odwołania 

Odwołujący  wskazał,  że  jego  interes  we  wniesieniu  odwołania  polega  na  tym,  że  w 

przypadku 

uwzględnienia  odwołania  przez  Krajową  Izbę  Odwoławczą,  a  w  konsekwencji 

nakazania 

zamawiającemu  unieważnienia  czynności  wyboru  najkorzystniejszej  oferty 

wykonawcy ME 

oraz dokonania ponownej oceny i badania złożonych ofert z uwzględnieniem 

żądań  wskazanych  w  odwołaniu,  zamawiający  będzie  zobowiązany  do  wyboru  jako 

najkorzystniejszej  oferty 

odwołującego.  Nadto  odwołujący  dąży  w  postępowaniu  do 

procedowania zgodnie z przepisami i procedurami SPzp

, które nie są przez zamawiającego 

przestrzegane.  Naruszenie  zatem 

przepisów  SPzp  przez  zamawiającego,  które 

doprowadziło do wniesienia odwołania może przełożyć się na szkodę odwołującego mającą 

charakter majątkowy, co będzie związane z nieuzyskaniem zamówienia do realizacji.  

W przypadku uwzględnienia przez zamawiającego w całości zarzutów przedstawionych 

odwołaniu  odwołujący  żąda  od  zamawiającego  dokonania  czynności  zgodnie  ze 

wskazanym powyżej żądaniem odwołania. 

Termin na wniesienie odwołania 

Odwołujący  otrzymał  zawiadomienie  o  wyborze  najkorzystniejszej  oferty  w 

przedmiotowym  postępowaniu  24.03.2021  r.  za  pośrednictwem  środków  elektronicznej 

transmisji  danych.  Zgodnie  z  brzmieniem  przepisu  art.  515  ust.  1  pkt  2 NPzp,  w  przypadku 

zamówień, których wartość jest mniejsza niż progi unijne, odwołanie wnosi się w terminie 5 

dni 

od  dnia  przekazania  informacji  o  czynności  zamawiającego  stanowiącej  podstawę  jego 

wniesienia,  jeżeli  informacja  została  przekazana  przy  użyciu  środków  komunikacji 

elektronicznej.  


Decyzja  o  wyborze  najkorzystniejszej  oferty  zapadła  24.03.2021  r.,  przy  czym  upływ 

terminu  5  dni 

przypadała  na  29.03.2021  r.  (poniedziałek),  w  konsekwencji  termin  na 

wniesienie odwołania został przez odwołującego dochowany.  

Stan faktyczny 

Ogłoszenie o zamówieniu ukazało się w Biuletynie Zamówień Publicznych 19.11.2020 r. 

(ogłoszenie  nr  612909-N-2020).  Wobec  tego  do  postępowania  o  udzielenie  zamówienia 

stosuje się przepisy SPzp. 

22.12.2020  r. 

miało  miejsce  otwarcie  ofert.  W  postępowaniu  złożono  5  ofert,  a  oferta 

odwołującego została sklasyfikowana przez zamawiającego na 2 miejscu.  

Termin związania ofertą w przedmiotowym postępowaniu wynosił 30 dni i liczony od dnia 

złożenia ofert upływał 20.12.2021 r. 

Decyzja o wyborze najkorzystniejszej oferty wykonawcy 

– HMK Sp. z o.o. ul. Dworcowa 

13, 43-200 Pszczyna 

zapadła 18.01.2021 r. 

Odwołujący  otrzymał  od  zamawiającego  14.01.2021  r.  pismo  z  wnioskiem  o 

przedłużenie  terminu  związania  ofertą  o  kolejne  30  dni  wraz  ze  zobowiązaniem  do 

przedłużenia wadium z uwagi na fakt, że zamawiający nie zdoła zakończyć postępowania w 

przewidzianym  terminie  do  20.01.2021  r

.  We  wskazanym  piśmie  zamawiający  nie  określił 

terminu na wniesienie oświadczenia o przedłużeniu terminu związania ofertą wraz z wadium, 

niemniej  uznać  należy,  że  ostatnim  dniem  na  dokonanie  tej  czynności  dla  jej  skuteczności 

byłby 19.01.2021 r. 

Z  treści  wzmiankowanego  pisma  zamawiającego  z  14.01.2021  r.  wynika,  że 

zamawiający  skierował  do  odwołującego  przedmiotowe  pismo  w  przeświadczeniu,  że  nie 

zdoła  wyłonić  najkorzystniejszej  oferty  w  terminie związania ofertą. Okazało się,  jednak,  że 

zamawiający 18.01.2021 r. podjął decyzję o wyborze najkorzystniejszej oferty i tym samym 

przyczyna  i  podstawa  wezwania  skierowanego  do 

odwołującego,  wobec  okoliczności 

wskazanych w piśmie zamawiającego, odpadła. 

Należy  przyznać  jednak,  że  odwołujący  był  przygotowany  do  złożenia  oświadczenia  i 

przedłużenia ważności wadium przetargowego, co planował uczynić 19.01.2021 r. Niemniej 

wobec  decyzji  z  18.01.2021  r. 

odstąpił  od  tej  czynności,  uznając  pismo z  14.01.2021  r.  za 

niewiążące, wobec podstaw do jego skierowania wskazanych przez zamawiającego w jego 

treści. 

Dowód: oświadczenie Brokera 

Następnie  25.01.2021  r.  zostało  wniesione  do  Krajowej  Izby  Odwoławczej  przez 

wykonawcę  ME  odwołanie  od  czynności  podjętych  przez  zamawiającego  tj.:  zaniechania 

wykluczenia 

z  postępowania  wykonawcy  HMK  Sp.  z  o.o.  z  siedzibą  w  Pszczynie,  ul. 

Dworcowa  13  (dalej  wykonawca  H)  i  wyboru  jego  oferty  jako  najkorzystniejszej,  pomimo 

niespełniania  przez  wykonawcę  H  warunku  udziału  w  postępowaniu,  wykonawca  ME 


sformułował  również  zarzut  wobec  zamawiającego,  że  ten  zaniechał  czynności  wkluczenia 

odwołującego  z  postępowania  i  zdaniem  wykonawcy  ME  bezpodstawnie  przyjął,  że 

odwołujący  udowodnił,  że  będzie  dysponował  niezbędnymi  zasobami  ekonomicznymi  w 

postaci wskaźników ekonomicznych udostępnionymi przez wykonawcę QENERGI Sp. z o.o. 

[dalej  wykonawca  Q) 

oraz,  że  będzie  dysponował  zasobami  ekonomicznymi  w  postaci 

środków  pieniężnych  lub  zdolności  kredytowej  udostępnionymi  przez  wykonawcę 

Przedsiębiorstwo  Handlowo-Usługowe  „LARIX”  Sp.  z  o.o.  [dalej  wykonawca  L),  a  także 

przyjęcie,  że  udostępnienie  tych  potencjałów  ekonomicznych  miało  charakter  realny  i 

gwarantuje ono 

odwołującemu dostęp do tych zasobów. 

26.01.2021  r. 

odwołujący  otrzymał  zawiadomienie  o  złożeniu  przez  wykonawcę  ME 

odwołania wraz z wezwaniem do przystąpienia do postępowania odwoławczego wywołanego 

wzmiankowanym odwołaniem od zamawiającego. 

Odwołujący  28.01.2021  r.  złożył  oświadczenie  o  przystąpieniu  do  rzeczonego 

Postępowania  odwoławczego  w  zakresie  zarzutu  zdefiniowanego  w  pkt  III  odwołania 

dotyczącego  odwołującego,  po  stronie  zamawiającego,  broniąc  swojej  oferty.  Zamawiający 

wniósł  o  oddalenie  odwołania  w  całości,  tym  samym  bronił  swoich  decyzji  podjętych  w 

postępowaniu, tj. m.in. o tym, że w sposób prawidłowy zaniechał, wykluczenia odwołującego 

z postępowania. 

18.02.2021  r. 

odbyła  się  rozprawa  przed  Krajową  Izbą  Odwoławczą  w  sprawie 

prowadzonej pod sygnaturą akt KIO 269/21 [w załączeniu]. Odwołujący w ww. sprawie wziął 

udział  jako  uczestnik  postępowania,  wobec  którego  przystąpienia  żadna  ze  stron  – 

odwołujący i zamawiający – nie wniosła opozycji. 

Na mocy wyroku KIO 

zamawiający 9.03.2021 r. działając na podstawie przepisów art. 7 

ust. 1 i ust. 3 SPzp 

unieważnił czynność wyboru oferty najkorzystniejszej w przedmiotowym 

postępowaniu  oraz  poinformował  wykonawców  o  powtórzeniu  czynności  badania  i  oceny 

ofert,  mając  na  uwadze  wyrażoną  w  art.  7  ust.  1  SPzp  zasadę  równego  traktowania 

wykonawców oraz zachowania uczciwej konkurencji. 

24.03.2021  r. 

zamawiający  dokonał  ponownego  wyboru  oferty  najkorzystniejszej  – 

wykonawca  ME

,  a  ofertę  odwołującego  odrzucił  na  mocy  art.  89  ust.  1  pkt  7a  SPzp  – 

„Zamawiający odrzuca ofertę, jeżeli  wykonawca nie wyraził  zgody, o której mowa w  art. 85 

ust. 2 SPzp 

na przedłużenie terminu związania ofertą”. 

Odwołujący jednak oczekiwał na wezwanie zamawiającego zarówno w trybie art. 26 ust. 

2 SPzp

, jak i w następstwie w trybie art. 46 ust. 3 SPzp do złożenia wadium przetargowego, 

bo 

odwołujący  pozostawał  i  pozostaje  związany  ofertą  w  przedmiotowym  postępowaniu 

przetargowym 

– po pierwsze w związku z tym, że zamawiający nie wezwał odwołującego do 

przedłużenia terminu związania ofertą (za taki wniosek nie można uznać pisma z 14.01.2021 

r. 

z  uwagi  na  treść  pisma  i  dalsze  czynności  w  postępowaniu  dokonane  przez 


zamawiającego),  po  wtóre  zaś  w  związku  z  czynnym  udziałem  odwołującego  w 

postępowaniu odwoławczym jako przystępujący do tego postępowania oraz innych działań. 

Odwołujący  nie  podjął  działań  związanych  z  przedłużeniem  okresu  ważności  wadium  i 

terminu związania z ofertą wobec treści wezwania zamawiającego z 14.01.2021 r., uznając 

je  za  niewiążące,  wobec  wyboru  przez  zamawiającego  oferty  najkorzystniejszej  w 

podstawowym terminie związania z ofertą. 

Wskazana  interpretacja  jest  w  opinii 

odwołującego  logiczna  i  spójna,  niemniej  nawet 

gdyby  uznać  inaczej,  to  w  przypadku  jakichkolwiek  wątpliwości  interpretować  należy  na 

korzyść  wykonawcy.  O  wskazanym  przesądza  brzmienie  art.  65  Kc,  z  którego  to  przepisu 

wynika  powszechnie  uznawana  zasada,  zgodnie  z  którą  wątpliwości  przy  wykładni 

oświadczeń woli należy tłumaczyć na niekorzyść strony, która zredagowała umowę (wyr. SN 

z  21.12.2010  r.,  III  CSK  47/10

). W utrwalonym  orzecznictwie Sądu Najwyższego przyjmuje 

się  także,  że  „ryzyko  wątpliwości  wynikających  z  niejasnych  postanowień  umowy,  nie 

dających usunąć się w drodze wykładni, powinna bowiem ponieść strona, która zredagowała 

umowę” (m.in. wyr. SN z 05.03.2010 r., IV CSK 382/09, po r. także wyr. SN z 21.06.2007 r., 

IV CSK 95/07, wyr. SN z 15.09.2005 r., II CK 69/05). 

Powyższe dotyczy  nie tylko stosunków  z  udziałem konsumentów,  ale także stosunków 

pomiędzy profesjonalistami (wyr. SN z 17.06.2009 r., IV CSK 90/09). Linia orzecznicza Sądu 

Najwyższego przejęta została także w orzecznictwie sądów powszechnych, które uznają, że 

wątpliwości, co do treści umowy należy tłumaczyć na niekorzyść strony, która zredagowała 

umowę  (tu  zamawiającego).  Ryzyko  wątpliwości  wynikających  z  niejasnych  postanowień 

umowy,  niedających  usunąć  się  w  drodze  wykładni,  powinna  ponieść  strona,  która 

zredagowała  umowę  (wyr.  SA  w  Białymstoku  z  26.09.2  012  r.,  I  ACa  426/12,  wyr.  SA  w 

Katowicach  z  13.12.2010  r.,  V  ACa  389/10).  Mając  na  uwadze  przywołane  wyżej 

orzecznictwo  Sądu  Najwyższego  oraz  sądów  powszechnych  jak  też  fakt,  że  pismo  z 

14.01.2021  r. 

zredagowane  zostało  przez  zamawiającego  oznacza  to,  że  wszelkie 

wątpliwości, co do treści każdego z elementów jego treści, należy tłumaczyć na niekorzyść 

zamawiającego.  Tym  samym  uznać  należy,  że  sposób  rozumienia  określonych  pojęć 

przyjęty przez wykonawcę jest prawidłowy. 

Odwołujący  wskazał  nadto,  że  w  postępowaniu  przetargowym  dokonywał  licznych 

czynności bezpośrednio wobec zamawiającego, w tym składał wnioski o wgląd do Protokołu 

z  postępowania  oraz  dokumenty  przedłożone  przez  innych  wykonawców,  w  toku 

postępowania. 

Dowód: korespondencja Stron 

08.02.2021  r. 

odwołujący  stawił  się  u  zamawiającego  i  dokonał  czynności  wglądu  i 

sfotografowania  dokumentów  wnioskowanych  we  wniosku  z  02.02.2021  r.  W  wyniku 

dokonanych  czynności  odwołujący  uzyskał  kopię  Protokołu  z  postępowania,  w  którym  to 


zamawiający  nie  wzmiankował  o  skierowaniu  do  uczestników  postępowania  wniosków  o 

przedłużenie terminu związania ofertą. 

Dowód: oświadczenie lidera odwołującego, kopia protokołu z postępowania 

Zagadnienie prawne podlegające rozpoznaniu w sprawie 

Odwołujący  wskazuje,  że  przedmiotem  rozpoznania  jest  okoliczność  czy  pozostanie 

przez 

odwołującego  biernym  wobec  pisma  zamawiającego  z  14.01.2021  r.  (wezwanie  do 

przedłużenia  terminu  związania  ofertą  wraz  z  przedłużeniem  wadium)  stanowi  w  stanie 

faktycznym  opisanym  n

a  wstępie  przesłankę  uprawniającą  zamawiającego  do  odrzucenia 

oferty odwołującego z postępowania w trybie art. 89 ust. 1 pkt 7a SPzp. 

W  opinii 

odwołującego  odpowiedź  na  ww.  zagadnienie  musi  być  przecząca,  bowiem 

zgodnie  z  przepisem  art.  89  ust.  1  pkt  7a  SPzp 

zamawiający  odrzuca  ofertę,  jeżeli 

wykonawca nie wyraził zgody, o której mowa w art. 85 ust. 2 SPzp na przedłużenie terminu 

związania ofertą.  

Kluczowe w jest to, że odwołujący pismo z 14.01.2021 r. z wezwaniem do przedłużenia 

terminu  związania  z  ofertą  uznał  za  niewiążące,  bowiem  okoliczności  jakie  zamawiający 

wskazał  jako  kanwę  jego  skierowania  do  odwołującego  odpadły  18.01.2021  r.,  kiedy  to 

zamawiający wybrał ofertę najkorzystniejszą w podstawowym terminie związania z ofertą. W 

konsekwencji 

odwołujący uznał wezwanie za niebyłe. 

Treść  Protokołu  z  postępowania  udostępniona  odwołującemu  przez  zamawiającego 

8.02.2021  r. 

utwierdziła  odwołującego  w  jego  przekonaniu  o  właściwej  kwalifikacji  pisma 

zamawiającego z 14.01.2021 r. 

Odwołujący  był  gotowy  19.03.2021  r.  do  przedstawienia  zamawiającemu  stosownego 

pisma wraz z przedłużeniem terminu związania z ofertą oraz przedłużeniem wadium, czego 

jednak  zaniechał  wobec  dokonania  przez  zamawiającego  wyboru  oferty  najkorzystniejszej 

18.01.2021 r. 

Zgodnie z art. 85 ust. 2 SPzp wykonawca samodzielnie lub na wniosek 

zamawiającego 

może przedłużyć termin związania ofertą, z tym że zamawiający może tylko raz, co najmniej 

na 3 dni przed upływem terminu związania ofertą, zwrócić się do wykonawców o wyrażenie 

zgody  na  przedłużenie  tego  terminu  o  oznaczony  okres,  nie  dłuższy  jednak  niż  60  dni. 

Zgodnie zaś z art. 85 ust. 4 SPzp przedłużenie terminu związania ofertą jest dopuszczalne 

tylko  z  jednoczesnym  przedłużeniem  okresu  ważności  wadium  albo,  jeżeli  nie  jest  to 

możliwe,  z  wniesieniem  nowego  wadium  na  przedłużony  okres  związania  ofertą.  Jeżeli 

przedłużenie terminu związania ofertą dokonywane jest po wyborze oferty najkorzystniejszej, 

obowiązek  wniesienia  nowego  wadium  lub  jego  przedłużenia  dotyczy  jedynie  wykonawcy, 

którego oferta została wybrana jako najkorzystniejsza. 

W myśl natomiast przepisu art. 46 ust. 1 SPzp zamawiający zwraca wadium wszystkim 

wykonawcom 

niezwłocznie  po  wyborze  oferty  najkorzystniejszej  lub  unieważnieniu 


postępowania,  z  wyjątkiem  wykonawcy,  którego  oferta  została  wybrana  jako 

najkorzystniejsza, z zastrzeżeniem art. 46 ust. 1 SPzp. 

Mając na względzie czynności jakich zamawiający dokonał 18.01.2021 r., tj. dokonanie 

wyboru  oferty  najkorzystniejszej  spowodowały  odpadnięcie  obowiązku  dostarczenia  przez 

odwołującego  zamawiającemu  wadium  na  przedłużony  okres  postępowania,  co  jest 

okolicznością niewątpliwą. 

Zmawiający  w  treści  decyzji  o  odrzuceniu  oferty  tak  odwołującego,  jak  i  wykonawcy  A 

powołał się poza orzecznictwem wykazanym przez KIO w postanowieniu z 16 stycznia 2017 

r. w sprawie KIO 2155/16

, jako niespójne (uznając je za utrwalone) i pomijając tym samym w 

całości  stanowisko  TSUE  w  tej  kwestii.  Poza  orzeczeniami  przywołanymi  zamawiający 

przytacza Wyrok KIO w sprawie KIO 2880/20

, który zapadł w odmiennym stanie faktycznym. 

Istotne,  że  w  postępowaniu,  które  było  przedmiotem  analizy  KIO  zamawiający  nie  dokonał 

wyboru  oferty  najkorzystniejszej  przed  upływem  pierwotnego  terminu  związania  ofertą. 

Ponadto  wezwanie  zamawiającego,  jak  wskazuje  na  to  opis  stanu  faktycznego  dokonany 

przez KIO 

nie miało charakteru warunkowego, jak w rozpoznawanym postępowaniu. 

Konkludując  uznać  należy,  że  zamawiający  nie  zwrócił  się  do  odwołującego  w  sposób 

skuteczny  z  wnioskiem  o  przedłużenie  terminu  związania  ofertą,  tym  samym  brak 

formalnego  pisemnego  odniesienia  się  w  tej  sytuacji  przez  odwołującego  był  niemożliwy, 

zatem  nie  ma  żadnych  podstaw  do  zastosowania  dyspozycji  art  89  ust.  1  pkt  7a  SPzp,  a 

podjęte  przez  zamawiającego  działanie  wobec  ścisłej  interpretacji  tego  przepisu  należy 

uznać  z  rażące  naruszenie  SPzp.  Ponadto  nawet  gdyby  uznać,  że  wezwanie  było 

skierowane  do 

odwołującego  skutecznie,  odwołujący  nie  złożył  oświadczenia  o  tym,  że nie 

wyraża  zgodny  na  kontynuowanie  związania  ofertą.  Wziąwszy  zaś  pod  uwagę  stanowisko 

TSUE

,  jakakolwiek  rozszerzająca  interpretacja  przepisu  art.  89  ust  1  pkt  7a  SPzp,  jako 

przepisu  o  skutku  eliminacyjnym,  jest  niedopuszczalna,  tym  samym  oferta 

odwołującego, 

nawet w tym stanie rzeczy nie mogłaby podlegać odrzuceniu.  

Sytuacja,  z  którą  mamy  do  czynienia  w  rozpoznawanej  sprawie  w  sposób  jaskrawy 

świadczy  o  faworyzowaniu  i  arbitralnym  traktowaniu  przez  zamawiającego  pozostałych 

uczestników  postępowania,  w  szczególności  odwołującego.  Zamawiający  pismem  z 

14.01.2021  r. 

poinformował  odwołującego  o  tym,  że  nie  zdoła  ukończyć  w  przewidzianym 

terminie do 20.01.2021 r. 

postępowania o udzielenie zamówienia publicznego, wobec czego 

wniósł o wyrażenie przez odwołującego zgody na przedłużenie terminu związania ofertą do 

19.02.2021  r.,  w  konsekwencji  cze

go  oczekiwał  od  odwołującego  przedłużenia  okresu 

ważności  wadium  albo wniesienia nowego wadium. W międzyczasie,  zamawiający  dokonał 

jednak  wyboru  oferty  najkorzystniejszej  (wbrew  twierdzeniom  zawartym  w  piśmie  z 

14.01.2021  r

.,  że  nie  zdoła  tego  uczynić  w  przewidzianym  terminie)  18.01.2021  r.,  czyli 

nawet przed upływem wyznaczonego terminu.  


W związku z tym odwołujący, wobec wyboru oferty przez zamawiającego jeszcze przed 

upływem  terminu,  do  którego  miało  to  nastąpić,  potraktował  wniosek  o  przedłużenie 

związania  ofertą  jako  niebyły  lub  niewiążący.  W  tak  zaprezentowanym  stanie  faktycznym 

wyciąganie  przez  zamawiającego  ujemnych  konsekwencji  względem  odwołującego, 

wynikających  z  treści  art.  89  ust  1  ust.  7a  SPzp,  stanowi  o  rażącym  nadużyciu  przez 

zamawiającego prawa i jako takie nie powinno się ostać. 

Zarówno z postanowień SIWZ oraz dokumentów przetargowych nie wynika konieczność 

odrzucenia oferty wykonawcy z postępowania wskutek niespełnienia przez tego wykonawcę 

nałożonego  na  niego  obowiązku,  co  do  którego  istnieją  zasadnicze  wątpliwości,  że  zostały 

skutecznie postawione 

– wobec treści samego wezwania – zatem odrzucenie jego oferty na 

tej podstawie jest rażąco nieprawidłowe. 

Jednocześnie należy wskazać, że ustawodawca w świetle opisanych wyżej wątpliwości 

dotycz

ących oświadczenia o przedłużeniu terminu związania ofertą wyeliminował je w nowej 

ustawie  PZP

,  przesądzając  tym  samym  o  prawidłowej  w  tym  względzie  interpretacji  – 

zgodnej z stanowiskiem TSUE, bowiem przepisy nowej PZP 

istotnie doprecyzowują kwestie 

tej  m

aterii  dotyczące,  począwszy  od  jego  długości,  przez  reguły  przedłużania,  a 

skończywszy  na  regulacjach  szczególnych  dotyczących  możliwości  wyboru  oferty 

najkorzystniejszej  po  upływie  terminu  związania  ofertą.  Celem  zmian  w  tym  zakresie  –  jak 

podkreślano  w  uzasadnieniu  do  nowej  PZP  –  jest  zapewnienie  bardziej  efektywnego 

prowadzenia  postępowania  o  udzielenie  zamówienia  publicznego  –  „Od  kilku  lat 

orzecznictwo  w  sprawach  zamówień  publicznych  prezentuje  się  w  tym  zakresie  rozbieżne 

poglądy. Z jednej strony: że związanie ofertą nie jest dla dokonania jej wyboru niezbędne, a 

upływ  terminu,  w  którym  wykonawca  jest  ofertą  związany,  zwalniając  wykonawcę  z 

obowiązku zawarcia umowy, nie zwalnia jednak zamawiającego z obowiązku uwzględniania 

tej  oferty  w  procedurze  wybo

ru  oferty  najkorzystniejszej,  z  drugiej  zaś:  że  upływ  terminu 

związania ofertą powoduje upadek oferty, a więc brak jest możliwości jej wyboru. 

Kwestie  powyższe,  uregulowano  wprost  w  nowej  PZP  w  sposób  „szczególny”,  choć 

wbrew  cywilistycznym  zasadom,  na  co 

zwracają  uwagę  przeciwnicy  wyboru  oferty 

najkorzystniejszej po upływie terminu związania ofertą. Niemniej jednak, skoro takie przepisy 

nowej  PZP 

zostały  uchwalone,  to  zamawiający  będą  mieli  podstawę  prawną  do  dokonania 

czynności  wyboru  po  upływie  terminu  związania  ofertą,  z  uwzględnieniem  wymogów 

przewidzianych w nowej PZP. 

Wprawdzie,  jako  zasadę  wpisano  w  art.  252  ust.  1  NPzp,  że  zamawiający  wybiera 

najkorzystniejszą  ofertę  w  terminie  związania  ofertą  określonym  w  dokumentach 

zamówienia, to jednocześnie przewidziano od tej zasady wyjątki. Zgodnie więc z art. 252 ust. 

2  NPzp

,  jeżeli  termin  związania  ofertą  upłynął  przed  wyborem  najkorzystniejszej  oferty, 

zamawiający wzywa wykonawcę, którego oferta otrzymała najwyższą ocenę, do wyrażenia, 


w  wyznaczonym  przez 

zamawiającego  terminie,  pisemnej  zgody  na  wybór  jego  oferty.  W 

uzasadnieniu do nowego PZP 

wskazano, że w sensie cywilistycznym wyrażenie takiej zgody 

przez  wykonawcę będzie równoznaczne ze złożeniem przez niego nowej oferty o tożsamej 

treści  jak  oferta,  którą  wykonawca  był  dotychczas  związany.  Ponadto  w  przypadku  braku 

wyrażenia zgody przez wykonawcę, zamawiający – na mocy art. 252 ust. 3 NPzp – będzie 

miał  obowiązek  zwrócenia  się  o  wyrażenie  takiej  zgody  do  kolejnego  wykonawcy,  którego 

oferta otrzymała w kolejności najwyższą ocenę, chyba że zajdą przesłanki do unieważnienia 

postępowania. Gdy kolejny wykonawca wyrazi zgodę na wybór jego oferty, zamawiający nie 

będzie  musiał  dokonywać  ponownej  oceny  ofert,  opierając  się  na  przeprowadzonej  już 

ocenie,  niemniej 

będzie  mógł  taką  ocenę  ponownie  przeprowadzić;  jeżeli  uzna  to  za 

potrzebne. 

Rozwiązanie  to  ma  pozwolić  na  unikniecie  ryzyka  unieważniania  postępowań  o 

udzielenie  zamówienia  i  umożliwić  zawieranie  umów  w  sytuacjach,  gdy  nie  było  możliwe 

dokonanie wyboru of

erty najkorzystniejszej w terminie związania ofertą. 

Mając  na  uwadze  powyższe  oraz  to,  że  odwołujący  legitymuje  się  wciąż  interesem  w 

uzyskaniu  danego  zamówienia,  bowiem  pozostaje  ofertą  związany  oraz  może  ponieść 

szkodę  w  wyniku  naruszenia  przez  zamawiającego  przepisów  SPzp,  odwołujący  wnosi  i 

wywodzi jak na wstępie. 

Odwołujący przesłał w terminie kopię odwołania zamawiającemu 29.03.2021 r. (art. 180 

ust. 5 i art. 182 ust. 1-4 Pzp).  

Zamawiający przesłał w terminie 2 dni kopię odwołania innym wykonawcom 29.03.2021 

r. (art. 185 ust. 1 in initio Pzp). 

31.03.2021  r.  wykonawca  złożył  Prezesowi  KIO  pismo  o  zgłoszeniu  przystąpienia  do 

postępowania  toczącego  się  w  wyniku  wniesienia  odwołania  po  stronie  zamawiającego 

odwołującego. Przystępujący przekazał kopie przystąpienia zamawiającemu i odwołującemu 

(art. 525 Pzp).  

Zamawiający wniósł odpowiedź na odwołanie do czasu zamknięcia rozprawy 20.04.2021 

r. (art. 186 ust. 1 Pzp). Zamawiający wniósł o oddalenie odwołania.  

Po  przeprowadzeniu  rozprawy  z  udziałem  stron,  na  podstawie  dokumentacji 

postępowania zamówieniowego przedstawionej przez zamawiającego, wyjaśnień oraz 

stanowisk  stron  zaprezentowanych  podczas  rozprawy 

–  Krajowa  Izba  Odwoławcza 

ustaliła i zważyła, co następuje:  

Izba stwierdza, że odwołanie jest zasadne.  

Mając  na  uwadze  treść  art.  92  ust.  2  ustawy  z  dnia  11  września  2019  r.  Przepisy 

wprowadzające  ustawę  –  Prawo  zamówień  publicznych  (Dz.  U.  z  2019  poz.  2020  oraz  

z  2020  r.  poz.  1086),  zgodnie  z 

którym  »Do  postępowań  odwoławczych  oraz  postępowań 

toczących się wskutek wniesienia skargi do sądu, o których mowa w ustawie uchylanej w art. 


89,  wszczętych  po  dniu  31  grudnia  2020  r.,  dotyczących  postępowań  o  udzielenie 

zamówienia wszczętych przed dniem 1 stycznia 2021 r., stosuje się przepisy ustawy, o której 

mowa w art. 1

«, Izba do postępowania odwoławczego w przedmiotowej sprawie zastosowała 

przepisy  ustawy  z  dnia  11  września  2019  r.  –  Prawo  zamówień    publicznych  (Dz.  U.  poz. 

1919,  z  2020  r.  poz.  288,  875,  1492,  1517,  2275  i  2320  oraz  z  2021  r.  poz.  464,  dalej 

„NPzp”).  

Izba 

stwierdziła, że odwołujący legitymuje się interesem we wniesieniu środka ochrony 

prawnej,  o  którym  mowa  w  art.  505  ust.  1  NPzp.  Zakres  zarzutów,  w  sytuacji  ich 

potwierdzenia  się,  wskazuje  na  pozbawienie  odwołującego  możliwości  uzyskania 

zamówienia i realizacji tego zamówienia, narażając odwołującego tym samym na poniesienie 

wymiernej szkody. 

Rozpoznając odwołanie w granicach podniesionych zarzutów Izba uznała, że zaistniały 

podstawy do jego uwzględnienia w części.   

Izba  stwierdza,  że  nie  zachodzą  przesłanki  określone  w  art.  528  NPzp,  których 

zaistnienie skutkowałoby odrzuceniem odwołania.  

Izba  postanowiła  dopuścić  jako  dowód,  dokumentację  postępowania  o  udzielenie 

zamówienia  publicznego  przekazaną  przez  zamawiającego,  potwierdzoną  za  zgodność  

z oryginałem.  

Izba  ustaliła,  że  stan  faktyczny  postępowania  o  udzielenie  zamówienia  publicznego 

(postanowienia  specyfikacji  istotnych  warunków  zamówienia  oraz  informacje  zawarte  

w ogłoszeniu o zamówieniu) nie jest sporny.  

W ocenie Izby zarzuty pierwszy 

– naruszenia art. 7 ust. 1 i ust. 3 w zw. z art. 89 ust. 1 

pkt  7a  SPzp 

–  przez  przeprowadzenie  postępowania  o  udzielenie  zamówienia  w  sposób 

niezapewniający  zachowania uczciwej  konkurencji  oraz  równego  traktowania wykonawców, 

a  także  niezgodnie  z  przepisami  SPzp,  zarzut  czwarty  –  naruszenia  art.  89  ust.  1  pkt  7a 

SPzp 

– przez [a] bezpodstawne uznanie, że odwołujący zobowiązany był do odpowiedzi na 

pismo 

zamawiającego, w  sytuacji, gdy  pismo  zamawiającego  z  14.01.2021 r.  należy  uznać 

za  niewiążące  wobec  okoliczności  wskazanych  przez  zamawiającego  w  jego  treści,  a 

obejmujących potencjalny brak możliwości wyboru oferty w terminie związania ofertą wobec 

tego, że zamawiający dokonał wyboru oferty najkorzystniejszej przed upływem tego terminu 

związania  ofertą,  co  uznać  należy  za  okoliczność,  że  zamawiający  nie  wezwał  wykonawcy 

do  przedłużenia  terminu  związania  z  ofertą  oraz  [b]  bezpodstawne  uznanie,  że  odwołujący 

nie wyraził zgody, o której mowa w  art. 85 ust. 2 SPzp, na przedłużenie terminu związania 

ofertą, podczas gdy odwołujący taką zgodę wyraził w drodze czynności faktycznych i zarzut 

piąty – naruszenia art. 2 i art. 10 dyrektywy 2004/18/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z 

dnia 31 marca 2004 r. w sprawie koordynacji procedur udzielania zamówień publicznych na 

roboty budowlane, dostawy i usługi w zw. z art. 7 ust. 1. w zw. z art. 89 ust. 1 pkt 7a SPzp – 


przez  przygotowanie  i  przeprowadzenie  postępowania  o  udzielenie  zamówienia  w  sposób 

niezapewniający zachowania uczciwej konkurencji oraz równego traktowania wykonawców – 

zasługują na uwzględnienie.  

Izba stwierdziła, że w rozpoznawanym postępowaniu zamówieniowym zamawiający – ze 

względu  na  zbliżający  się  koniec  terminu  związania  ofertą  –  zwrócił  się  14.01.2021  r.  do 

wykonawców o wyrażenie zgody do 20.01.2021 r. na przedłużenie tego terminu o oznaczony 

okres 

przed  upływem  pierwotnego  terminu  związania  ofertą,  który  upływał  20.01.2021  r. 

Zamawiający dokonał tej czynności na podstawie art. 85 ust. 2 SPzp, który to przepis brzmi 

»Wykonawca  samodzielnie  lub  na  wniosek  zamawiającego  może  przedłużyć  termin 

związania ofertą, z tym że zamawiający może tylko raz, co najmniej na 3 dni przed upływem 

terminu  związania  ofertą,  zwrócić  się  do  wykonawców  o  wyrażenie  zgody  na  przedłużenie 

tego terminu o oznaczony okres, nie dłuższy jednak niż 60 dni«.  

Zamawiający – nie czekając na upływ terminu (20.01.2021 r.) wyznaczonego w piśmie z 

14.01.2021  r.  ze  zwróceniem  się  o  przedłużenie  terminu  związania  ofertą  i  jeszcze  przed 

upływem  pierwotnego  terminu  związania  ofertą  18.01.2021  r.  –  dokonał  wyboru 

najkorzystniejszej  oferty  wykonawcy  HMK 

i  zamawiający  zwrócił  wadia  pozostałym 

wykonawcom 

zgodnie  z  art.  46  ust.  1  SPzp,  który  to  przepis  brzmi  »Zamawiający  zwraca 

wadium  wszystkim  wykonawcom  niezwłocznie  po  wyborze  oferty  najkorzystniejszej  lub 

unieważnieniu postępowania,  z  wyjątkiem  wykonawcy,  którego  oferta  została wybrana jako 

najkorzystniejsza, z za

strzeżeniem ust. 4a«.  

Tym  samym  zamawiający  zniósł  własną  czynność  z  14.01.2021  r.  zwrócenia  się  do 

wykonawców o przedłużenie terminu związania ofertą, gdyż upadła celowość tej czynności. 

Wobec tego 

odwołujący nie zareagował na zwrócenie się o przedłużenie terminu związania 

ofertą,  a  miał  do  tej  reakcji  –  czyli  do  przedłużenia  terminu  związania  ofertą  –  jeszcze  1 

dzień, gdyż termin na reakcję wykonawców zamawiający wyznaczył na 20.01.2021 r.  

Zamawiający – wobec zniesienia własnej czynności z 14.01.2021 r. – nie mógł wymagać 

aby  wykonawcy  wykonali  zniesioną  dyspozycję  i  zamawiający  tym  samym  nie  może 

wyciągać konsekwencji wobec tej zniesionej czynności.  

Następnie  25.01.2021  r.  wykonawca  M,  będący  obecnym  przystępującym,  wniósł 

odwołanie,  które  zostało  uwzględnione  przez  Krajową  Izbę  Odwoławczą  wyrokiem  z  18 

lutego  2021  r.  (sygn.  akt  KIO  269/21)  i  Izba  m.in. 

nakazała  zamawiającemu  cyt. 

»unieważnienie  czynności  wyboru  oferty  najkorzystniejszej  oraz  powtórzenie  czynności 

badania  i  oceny  ofert,  w  tym  wykluczenie  wykonawcy  H  […]  z  postępowania  na  podstawie 

art.  24  ust.  1  pkt  12  w  zw.  z  art.  22  ust.  1  pkt  2  i  ust.  1b  pkt  2  ustawy  Prawo  zamówień 

public

znych«.  

Dlatego  zamawiający  dokonał  ponownego  badania i  oceny  ofert.  Zamawiający  odrzucił 

oferty  wykonawców,  którzy  nie  zareagowali  na  zwrócenie  się  o  przedłużenie  terminu 


związania  ofertą  z  14.01.2021  r.,  mimo  że  czynność  ta  została  zniesiona  18.01.2021  r. 

wyborem  najkorzystniejszej oferty wykonawcy H, gdyż zamawiający dokonał wyboru przed 

upływem terminu na przedłużenie terminu związania ofertą wyznaczonego na 20.01.2021 r. 

Zamawiający przytoczył podstawę prawną – art. 89 ust. 1 pkt 7a SPzp, który to przepis brzmi 

»Zamawiający odrzuca ofertę, jeżeli […] wykonawca nie wyraził zgody, o której mowa w art. 

85  ust.  2,  na  przedłużenie  terminu  związania  ofertą«.  Jednak  zamawiający  nie  wziął  pod 

uwagę,  że  dokonując  wyboru  najkorzystniejszej  oferty  18.01.2021  r.  przed  upływem 

pierwotnego  terminu  na  przedłużenie  terminu  związania  ofertą  zniósł  własną  czynność  z 

14.01.2021  r.,  gdyż  uczynił  bezcelowym  zwrócenie  się  o  przedłużenie  terminu  związania 

ofertą,  a  pierwotny  termin  związania  ofertą  –  zgodnie  z  postanowieniami  SIWZ  –  upływał 

20.01.2021 r.  

Izba  musi  stwierdzić,  że  wobec  braku  zwrócenia  się  o  przedłużenie  terminu  związania 

ofertą,  zgodnego  z  art.  85  ust.  2  SPzp,  zamawiający  nie  miał  uprawnienia  do  odrzucenia 

oferty  na  podstawie  art.  89  ust.  1  pkt  7a  SPzp  i  zama

wiający  powinien  wziąć tę  ofertę  pod 

uwagę w trakcie badania i oceny ofert.  

Z tych powodów w ocenie Izby zarzut pierwszy – naruszenia art. 7 ust. 1 i ust. 3 w zw. z 

art. 89 ust. 1 pkt 7a SPzp, zarzut czwarty 

– naruszenia art. 89 ust. 1 pkt 7a SPzp oraz zarzut 

piąty – naruszenia art. 2 i art. 10 dyrektywy 2004/18/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z 

dnia 31 marca 2004 r. w sprawie koordynacji procedur udzielania zamówień publicznych na 

roboty budowlane, dostawy i usługi w zw. z art. 7 ust. 1. w zw. z art. 89 ust. 1 pkt 7a SPzp – 

zasługują na uwzględnienie.  

W  ocenie  Izby  zarzut  drugi 

–  naruszenia  art.  46  ust.  3  SPzp  –  przez  zaniechanie 

wezwania 

odwołującego  do  ponownego  wniesienia  wadium  przez  wykonawcę,  któremu 

zwrócono wadium na podstawie ust. 1, jeżeli w wyniku rozstrzygnięcia odwołania jego oferta 

powinna zostać wybrana, jako najkorzystniejsza, zarzut trzeci – naruszenia art. 24aa w zw. z 

art.  26  ust.  2  SPzp 

–  przez  zaniechanie  wezwania  odwołującego  do  złożenia  dokumentów 

podmiotowych,  pomimo,  że  czynność  tę  powinien  przeprowadzić,  wobec  bezpodstawności 

odrzucenia  oferty 

odwołującego  w  trybie  art  89  ust  1  pkt  7a  SPzp  oraz  zarzut  szósty  – 

naruszenia  art.  91  ust.  1  SPzp 

–  przez  zaniechanie  wyboru  oferty  odwołującego  jako 

najkorzystniejszej  na  podstawie  kryte

riów  oceny  ofert  określonych  w  SIWZ  –  zasługują  na 

uwzględnienie.  

Izba  stwierdza,  że  –  ze  względu  na  wyżej  omówiony  brak  możliwości  odrzucenia  ofert 

wykonawców,  którzy  nie  wyrazili  zgody  na  przedłużenie  terminu  związania  ofertą  (poza 

przypadkiem określonym w art. 89 ust. 1 pkt 7a SPzp) – zamawiający wykonując wyrok Izby 

(sygn. akt KIO 269/21) przystępując do ponownego badania i oceny ofert powinien wystąpić 

do wykonawc

y, którego oferta powinna zostać wybrana jako najkorzystniejsza, zgodnie z art. 

46  ust.  3 

SPzp,  z  zażądaniem  ponownego  wniesienia wadium.  Przepis art.  46  ust.  3  SPzp 


brzmi  »Zamawiający  żąda  ponownego  wniesienia  wadium  przez  wykonawcę,  któremu 

zwrócono wadium na podstawie ust. 1, jeżeli w wyniku rozstrzygnięcia odwołania jego oferta 

została  wybrana  jako  najkorzystniejsza.  Wykonawca  wnosi  wadium  w  terminie  określonym 

przez zamawiającego«.  

Ponadto zamawiający – prowadzący postępowanie o wartości zamówienia mniejszej niż  

kwoty  określone  w  przepisach  wydanych  na  podstawie  art.  11  ust.  8  SPzp  w  ramach  tzw. 

procedury odwróconej zgodnie z art. 24aa SPzp – powinien wystąpić do wykonawcy, którego 

oferta  zostaje  najwyżej  oceniona  o  złożenie  w  wyznaczonym  terminie  aktualnych  na  dzień 

złożenia oświadczeń lub dokumentów potwierdzających okoliczności, o których mowa w art. 

25  ust.  1  SPzp,  co  wynika  z  art.  26  ust.  2  SPzp,  który  to  przepis  brzmi  »Jeżeli  wartość 

zamówienia jest mniejsza niż kwoty określone w przepisach wydanych na podstawie art. 11 

ust. 8, zamawiający może wezwać wykonawcę, którego oferta została najwyżej oceniona, do 

złożenia  w  wyznaczonym,  nie  krótszym  niż  5  dni,  terminie  aktualnych  na  dzień  złożenia 

oświadczeń  lub  dokumentów  potwierdzających  okoliczności,  o  których  mowa  w  art.  25  ust. 

1«.  

Wreszcie zamawiający powinien dokonać wyboru oferty najkorzystniejszej na podstawie 

kryteriów oceny ofert określonych w SIWZ, na podstawie art. 91 ust. 1 SPzp, który to przepis 

brzmi  »Zamawiający  wybiera  ofertę  najkorzystniejszą  na  podstawie  kryteriów  oceny  ofert 

określonych w specyfikacji istotnych warunków zamówienia«.  

Jednak  Izba  nie  może  nakazać  wyboru  konkretnej  oferty  odwołującego  jako 

najkorzystniej, 

co  jest  w  zarzucie  szóstym  naruszania  art.  91  ust.  1  SPzp  w  zasadzie 

żądaniem, a nie częścią zarzutu.  

Z  tych  powodów  w  ocenie  Izby  zarzut  drugi  –  naruszenia  art.  46  ust.  3  SPzp,  zarzut 

trzeci 

– naruszenia art. 24aa w zw. z art. 26 ust. 2 SPzp oraz zarzut szósty – naruszenia art. 

91 ust. 1 SPzp 

– zasługują na uwzględnienie.  

Z powyższych względów uwzględniono odwołanie jak w sentencji.  

O  kosztach  postępowania  odwoławczego  orzeczono  na  podstawie  art.  575  ustawy  

z  dnia  11  września  2019  r.  –  Prawo  zamówień  publicznych  stosownie  do  wyniku 

postępowania  oraz  na  podstawie  §  7  ust.  1  pkt  1  rozporządzenia  Prezesa  Rady  

Ministrów  w  sprawie  szczegółowych  rodzajów  kosztów  postępowania  odwoławczego,  

ich  rozliczania  oraz  wysokości  i  sposobu  pobierania  wpisu  od  odwołania  z  dnia  30  

grudnia  2020  r.  (Dz.  U.  z  2020  r.  poz.  2437) 

obciążając  kosztami  zamawiającego  

i  nakazując  zamawiającemu  dokonanie  zwrotu  odwołującemu  kwoty  15 000  zł  

tytułem  zwrotu  kosztów  wpisu,  3 600  zł  tytułem  zwrotu  kosztów  zastępstwa  

prawnego na podstawie dowodu uiszc

zenia wpisu i złożonych rachunków.  

Przewodniczący: 

………………………………