KIO 793/21 WYROK dnia 21 kwietnia 2021 r.

Sygn. akt: KIO 793/21 

WYROK 

z dnia 21 kwietnia 2021 r. 

Krajowa Izba Odwoławcza – w składzie: 

Przewodniczący: 

Monika Szymanowska 

Protokolant:    

Piotr Cegłowski 

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 

16 kwietnia 2021 r. odwołania wniesionego do Prezesa 

K

rajowej  Izby  Odwoławczej  w  dniu  12  marca  2021  r.  przez  odwołującego  BUDIMEX  S.A. 

w Warszawie  w 

postępowaniu  prowadzonym  przez  zamawiającego  PKP  Polskie  Linie 

Kolejowe  S.A.  w  Warszawie  przy  udziale  wykonawcy 

Pomorskie  Przedsiębiorstwo 

Mechaniczno-Torowe  Sp. 

z  o.o.  w  Gdańsku  przystępującego  do  postępowania 

odwoławczego po stronie zamawiającego  

orzeka: 

umarza postępowanie odwoławcze w zakresie zarzutu naruszenia art. 26 ust. 4 p.z.p. 

w zw. z § 2 ust. 4 pkt 10 rozporządzenia Ministra Rozwoju z dnia 26 lipca w sprawie 

rodzajów  dokumentów,  jakich  może  żądać  zamawiający  od  wykonawcy 

w 

postępowaniu  o  udzielenie  zamówienia  (Dz.  U.  z  2020  poz.  1282),  alternatywnie 

naruszenia art. 26 ust. 3 p.z.p. w zw. z § 2 ust. 4 pkt 10 ww. rozporządzenia, poprzez 

zaniechanie  wezwania  wykonawcy 

Pomorskie  Przedsiębiorstwo  Mechaniczno-

Torowe  Sp.  z  o.o.  w  Gdańsku  do  złożenia  wyjaśnień  w  zakresie  czasowego 

zaangażowania  osoby  proponowanej  na  stanowisko  kierownika  budowy  (pan  P.G., 

wykaz  osób  lit.  a  poz.  1)  w  odniesieniu  do  dwóch  inwestycji,  na  których  osoba  ta 

pełniła  jednocześnie  funkcję  dyrektora/zastępcy  dyrektora  kontraktu  i  kierownika 

robót  branży  torowej/budowy,  alternatywnie  zaniechania  wezwania  wykonawcy 

Pomorskie  Przedsiębiorstwo  Mechaniczno-Torowe  Sp.  z  o.o.  w  Gdańsku  do 

wyka

zania  dysponowania  osobami  zdolnymi  do  wykonania  zamówienia  w  zakresie 

osoby  wskazanej  do  pełnienia  funkcji  kierownika  budowy  (rozdział  8  pkt  8.6.2.  lit. 

a pozycja nr 1 SIWZ, tom I IDW), 

w pozostałym zakresie oddala odwołanie, 

kosztami  postępowania  odwoławczego  w  postaci  wpisu  w  wysokości  20 000,00  zł 

(dwadzieścia tysięcy złotych) obciąża odwołującego Budimex S.A. w Warszawie. 

Stosownie  do  art. 

579 ust.  1 i  art.  580  ust.  1  i  2  ustawy  z  dnia 11  września 2019  r.  Prawo 

zamówień  publicznych  (Dz.  U.  z  2019  r.  poz.  2019  ze  zm.)  w  zw.  z  art.  92  ust.  2  ustawy 

z 

dnia  11  września  2019  r.  Przepisy  wprowadzające  ustawę  Prawo  zamówień  publicznych 

(Dz. U. 2019, poz. 2020)  na niniejszy  wyrok 

– w terminie 14 dni od dnia jego doręczenia – 

przysługuje  skarga  za  pośrednictwem  Prezesa  Krajowej  Izby  Odwoławczej  do  Sądu 

Okręgowego w Warszawie. 

Przewodniczący: 

………………………… 

U z a s a d n i e n i e 

wyroku z dnia 21 kwietnia 2021 r. w sprawie o sygn. akt: 793/21 

Zamawiający –  PKP Polskie Linie Kolejowe S.A., ul. Targowa 74, 03-734 Warszawa 

prowadzi  postępowanie  o  udzielenie  zamówienia  publicznego  pn.:  Odcinek  D  -  Roboty 

budowlane  na  linii  kolejowej  nr  229  ode.  Glincz  -  Kartuzy  realizowane  w  ramach  projektu 

„Prace  na  alternatywnym  ciągu  transportowym  Bydgoszcz  -  Trójmiasto",  o  ogłoszeniu 

o 

zamówieniu publicznym opublikowanym w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej w dniu 

9 lipca 2020 r. pod numerem 2020/S 131-321981

, dalej zwane jako „postępowanie”. 

Izba  ustaliła,  że  postępowanie  na  roboty  budowlane,  o  wartości  powyżej  kwoty 

określonej  w  przepisach  wydanych  na  podstawie  art.  11  ust.  8  ustawy  z  dnia  29  stycznia 

r.  Prawo  zamówień  publicznych  (Dz.  U.  z  2019  r.,  poz.  1843  ze  zm.)  zwanej  dalej 

„p.z.p.”, jest prowadzone przez zamawiającego w trybie przetargu nieograniczonego. 

W  dniu  12 

marca  2021  r.  odwołanie  wobec  czynności  i  zaniechań  zamawiającego 

w 

postępowaniu  wniósł  wykonawca Budimex  S.A.  ul.  Siedmiogrodzka 9,  01-204 Warszawa  

(dalej  zwany  „odwołującym”).  We  wniesionym  środku  zaskarżenia  odwołujący  postawił 

zamawiającemu następujące zarzuty naruszenia (pisownia oryginalna): 

art. 24 ust. 1 pkt 12) w zw. z art. 22 ust. 1 pkt 2) ustawy Pzp w zw. z § 2 ust. 4 pkt 

Rozporządzenia 

ws. 

dokumentów 

poprzez 

zaniechanie 

wykluczenia 

z 

postępowania  wykonawcy  PPMT,  pomimo  że  wykonawca  ten  nie  wykazał 

spełniania 

warunku 

udziału 

w 

Postępowaniu 

określonego 

w 

Części 

8.6.1 d) 

dotyczącego  wykonania  co  najmniej  1  (jednej)  Budowy  lub  Przebudowy  co 

najmniej  1  (jednego)  systemu  stacyjnych,  scentralizowanych  urządzeń  SRK 

(sterowania  ruchem  kolejowym),  na  s

tacji  liczącej  co  najmniej  10  (dziesięciu) 

zwrotnic,  a  w  konsekwencji  naruszenie  art.  24  ust.  4  ustawy  Pzp  przez  zaniechanie 

uznania za odrzuconą ofertę złożoną przez PPMT, 

art.  24  ust.  1  pkt  16)  -  17)  w  zw.  z  art.  22  ust.  1  pkt  1)  ustawy  Pzp  poprzez 

zanie

chanie  wykluczenia  PPMT  z  Postępowania,  pomimo  że  wykonawca  ten 

w 

wyniku zamierzonego działania lub rażącego niedbalstwa, a przynajmniej w wyniku 

lekkomyślności  lub  niedbalstwa  wprowadził  Zamawiającego  w  błąd  poprzez 

przedstawienie  wprowadzających  w  błąd  informacji  wskazujących  na  fakt,  że 

legitymuje  się  doświadczeniem  polegającym  na  wykonaniu  co  najmniej  1  (jednej) 

Budowy  lub  Przebudowy  co  najmniej  1  (jednego)  systemu  stacyjnych, 

scentralizowanych  urządzeń  SRK  (sterowania  ruchem  kolejowym),  na  stacji  liczącej 

co  najmniej  10  (dziesięciu)  zwrotnic,  a  zatem  podał  informacje  wprowadzające 

Zamawiającego  w  błąd  mające  (lub  mogące  mieć)  istotny  wpływ  na  decyzje 

podejmowane przez Zamawiającego w Postępowaniu, a w konsekwencji naruszenie 

art.  24  ust.  4  ustawy  Pzp  pr

zez  zaniechanie  uznania  za  odrzuconą  ofertę  złożoną 

przez PPMT, 

art. 26 ust. 4 ustawy Pzp w zw. z § 2 ust. 4 pkt 10) Rozporządzenia ws. dokumentów 

poprzez zaniechanie wezwania PPMT do złożenia wyjaśnień w zakresie czasowego 

zaangażowania  Pana  P.G.  w  odniesieniu  do  realizacji,  na  której  wskazana  osoba 

pełniła  jednocześnie  funkcję  Dyrektora  kontraktu,  jak  i  kierownika  robót  branży 

torowej  -  LCS  Skierniewice  oraz  ERTMS/ETCS  poziom  2/GSM-R  na  odcinku 

Warszawa  Zachodnia  -  Koluszki  w  km  3,900  -  104,918  linii  nr  1  i  Koluszki  - 

Łódź 

Widzew  w  km  26,400  -  7,200  linii  nr  17  oraz  funkcji  z-cy  Dyrektora  kontraktu  - 

kierownika robót branży torowej w specjalności linie, węzły i stacje kolejowe/ Dyrektor 

kontraktu  - 

kierownik  budowy  na  kontrakcie  Zarządzanie  projektem  pn.: 

„Modernizacja linii kolejowej E-65/CE-65 na odcinku Warszawa - Gdynia, obszar LCS 

Gdynia", 

a  alternatywnie,  w  przypadku  braku  potwierdzenia  nie

spełniania  warunku  udziału 

w 

Postępowaniu  na  skutek  złożenia  przez  PPMT  wyjaśnień,  zarzucam  naruszenie 

art. 26 us

t. 3 ustawy Pzp w zw. z § 2 ust. 4 pkt 10) Rozporządzenia ws. dokumentów 

poprzez  zaniechanie  wezwania  PPMT  do  wykazania  przez  Wykonawcę: 

dysponowania  osobami  zdolnymi  do  wykonania  zamówienia,  w  zakresie  osoby 

wskazanej do pełnienia funkcji Kierownika Budowy, zgodnie z pkt 8.6.2 a) 1. IDW, 

art. 26 ust. 4 ustawy Pzp w zw. z § 2 ust. 4 pkt 3) Rozporządzenia ws. dokumentów 

poprzez  zaniechanie  wezwania  PPMT  do  złożenia  wyjaśnień  co  do  realności 

dysponowania  sprzętem  niezbędnym  do  realizacji  przedmiotu  niniejszego 

zamówienia,  tj.  co  najmniej  1  zestawem  o  min.  3  szt.  wagonów  do  transportu 

rozjazdów  w  blokach,  a  alternatywnie  w  przypadku  braku  potwierdzenia  spełniania 

warunku  udziału  w  Postępowaniu  na  skutek  złożenia  przez  PPMT  wyjaśnień, 

zarzucam  naruszenie  art.  26 

ust.  3  ustawy  Pzp  w  zw.  §  2  ust.  4  pkt  3) 

Rozporządzenia  ws.  dokumentów  poprzez  zaniechanie  wezwania  PPMT  do 

wykazania  spełniania  warunku  udziału  w  postępowaniu  określonego  w  Części 

b)  k)  w  zakresie  warunku  8.2.3  IDW,  tj.  „Dostępności  do  niżej  wymienionych 

narzędzi i urządzeń technicznych w celu realizacji Zamówienia: co najmniej 1 zestaw 

o min. 3 szt. wagonów do transportu rozjazdów w blokach", 

art.  26  ust.  4  ustawy  Pzp  w  zw.  z  art.  24  ust.  1  pkt  19)  ustawy  Pzp  poprzez 

zaniechanie  kompleksowego  wyja

śnienia  kwestii  wcześniejszego  zaangażowania 

Pani  E.B. 

w  przygotowanie  i  prowadzenie  niniejszego  postępowania  po  stronie 

Zamawiającego, zanim osoba ta została zatrudniona przez wykonawcę PPMT, który 

złożył  w  niniejszym  postępowaniu  ofertę  uznaną  przez  Zamawiającego  za  ofertę 

najkorzystniejszą, 

e

wentualnie,  w  przypadku  potwierdzenia  się  okoliczności  polegającej  na  podaniu 

przez  PPMT  informacji  wprowadzających  Zamawiającego  w  błąd  w  odniesieniu  do 

zaangażowania  Pani  E.B.  w  przygotowanie  przedmiotowego  Postępowania, 

zarzucam  Zamawiającemu,  iż  prowadząc  przedmiotowe  Postępowanie  naruszył 

następujące przepisy: 

art. 24 ust. 1 pkt 19) i w zw. z art. 24 ust. 1 pkt 12) ustawy Pzp poprzez zaniechanie 

dokonania czynności wykluczenia PPMT z Postępowania w wyniku potwierdzenia się 

okoliczności,  że  Pani  E.B.  była  zaangażowana  w  przygotowanie  przedmiotowego 

Postępowania  i  w  konsekwencji  zaniechania  wykluczenia  tego  wykonawcy 

z 

Postępowania, 

art.  24  ust.  1  pkt  16)  -  17)  w  zw.  z  art.  22  ust.  1  pkt  1)  ustawy  Pzp  poprzez 

zaniec

hanie  wykluczenia  PPMT  z  Postępowania,  pomimo  że  wykonawca  ten 

w 

wyniku zamierzonego działania lub rażącego niedbalstwa, a przynajmniej w wyniku 

lekkomyślności  lub  niedbalstwa  wprowadził  Zamawiającego  w  błąd  poprzez 

przedstawienie  wprowadzających  w  błąd  informacji  wskazujących  na  fakt,  że  nie 

podlega  on  wykluczenia  z  udziału  w  Postępowaniu,  a  zatem  podał  informacje 

wprowadzające  Zamawiającego  w  błąd  mające (lub mogące  mieć)  istotny  wpływ  na 

decyzje  podejmowane  przez  Zamawiającego  w  Postępowaniu,  a  w  konsekwencji 

naruszenie art. 24 ust. 4 Pzp przez zaniechanie uznania za odrzuconą ofertę złożoną 

przez PPMT. 

Ponadto, zdaniem odwołującego w konsekwencji powyższego zamawiający naruszył 

art.  7 ust.  1  i  ust.  3  p.z.p.,  poprzez  naruszenie  zasady  uczciwej  konkurencji 

i  równego 

traktowania  wykonawców  wyrażające  się  w  zaniechaniu  dokonania  prawidłowej  czynności 

badania  i 

oceny  oferty  złożonej  przez  wykonawcę  Pomorskie  Przedsiębiorstwo 

Mechaniczno-

Torowe Sp. z o.o. w Gdańsku, zwanego przez odwołującego PPMT. 

Wobec  powyższego  odwołujący  wniósł  o  nakazanie  zamawiającemu  unieważnienia 

czynności  wyboru  oferty  najkorzystniejszej  i  powtórzenia  czynności  badania  i  oceny  ofert, 

wykluczenia  PPMT  z  p

ostępowania  i  uznania  złożonej  przez  tego  wykonawcę  oferty  za 

odrzuconą,  a  w  zakresie  zarzutu  alternatywnego  wezwania  do  złożenia  wyjaśnień  i/lub 

uzupełnienia dokumentów o nakazanie tej czynności zamawiającemu. 

W  uzasadnieniu  odwołania,  z  pominięciem  zarzutu  nr  3  z  petitum  odwołania,  który 

został wycofany przez odwołującego na posiedzeniu, wskazano jak niżej. 

Wykonawca PPMT w celu wykazania spełnienia warunku z pkt 8.6.1 lit. d w wykazie 

robót  budowlanych  pod  pozycją  nr  1  wpisał  zamówienie  „Modernizacja  linii  kolejowej 

Warszawa - 

Łódź, etap II, Lot A -odcinek Warszawa Zachodnia - Miedniewice (Skierniewice)" 

- faza I -

POIiŚ 7.1 -24.1, faza II -POIiŚ 5.1 - 5. W kolumnie „przedmiot wykonywanych robót" 

wskazano 

m.in.  budowę  systemów  stacyjnych  scentralizowanych  urządzeń  SRK  na  stacji 

Grodzisk  Mazowiecki. 

Natomiast  z  wykazu  osób,  którymi  wykonawca  PPMT  będzie 

dysponował i które będą uczestniczyć w wykonaniu zamówienia, z pozycji 1 dotyczącej pana 

R.M.  wynika,  że  ta  inwestycja  była  realizowana  przez  PKP  Energetyka,  zaś  osobą  tą 

wykonawca 

PPMT  będzie  dysponował  pośrednio  -  w  ramach  udostępnienia  zasobu 

kadrowego przez Kombud S.A.  

Analizując  oświadczenia  złożone  przez  PPMT,  jak  również  załączone  dokumenty, 

o

dwołujący zwraca uwagę, że z wykazu robót budowlanych wynika, że prace na zamówieniu 

referencyjnym  samodzielnie 

realizował  wykonawca  PPMT,  co  jest  także  stanowiskiem 

prawdziwym  w  odniesieniu  do  części  prac  polegających  na  budowie  systemu  stacyjnych 

scentralizowanych  urządzeń  SRK  na  stacji  Grodzisk  Mazowiecki  z  uwagi  na  fakt,  że 

w 

kolumnie  dotyczącej  podania  nazwy  innego  podmiotu,  na  którego  zasoby  wykonawca 

powołuje się na zasadach określonych w art. 22a p.z.p. (w przypadku powoływania się na te 

zasoby,  wykonawca  PPMT  wpisał  „nie  dotyczy").  Jednocześnie,  z  protokołu  odbioru 

końcowego  inwestycji  z  dnia  12  października  2016  r.,  załączonego  na  dowód  należytego 

wykonania zamówienia wynika, że generalnym wykonawcą nie był samodzielnie wykonawca 

PPMT, ale działał w konsorcjum - wraz z PKP Energetyka S.A. i PNI Sp. z o.o. w upadłości 

układowej. Odwołujący pozyskał dokumenty (w tym umowy wraz z załącznikami) dotyczące 

realizacji 

tejże inwestycji, w tym umowę wykonawczą nr PNI - T4 -18/2011 zawartą pomiędzy 

PNI i wykonawcą PPMT w Warszawie dnia 4 marca 2011 r. Odwołujący przywołał § 1 ust. 

tejże  umowy  i  §  1  ust.  1  umowy  wykonawczej  PNI  -  T4-13/2010  z  zawartej  21  grudnia 

r.  pomiędzy  PNI  i  PKP  Energetyka  i  wskazał,  że  zarówno  w  umowie  wykonawczej 

zawartej  między  PNI  a  PPMT,  jak  i  w  umowie  wykonawczej  zawartej  między  PNI  a  PKP 

Energetyka  S.A.,  ni

e  został  wskazany  zakres  realizacji  robót  polegających  na  budowie 

systemu stacyjnych scentralizowanych urządzeń SRK na stacji Grodzisk Mazowiecki. 

W  ocenie  odwołującego  powyższe  dowodzi,  iż  przedmiot  ten  znajdował  się 

w 

zakresie  zadań  realizowanych  przez  ówczesnego  lidera  konsorcjum,  tj.  PNI,  które 

wówczas znajdowało się w stanie upadłości układowej. Następnie zaś funkcję lidera, z uwagi 

na  upadłość  PNI,  przejęło  PPMT,  które  podzieliło  się  zakresem  robót  pozostałych  do 

wykonania  ze  współkonsorcjantem  PKP  Energetyka  S.A.  Co  istotne  prace  polegające  na 

realizacji  robót  budowy  systemu  stacyjnych  scentralizowanych  urządzeń  SRK  na  stacji 

Grodzisk  Mazowiecki  przejęła  PKP  Energetyka  S.A.,  a  nie  PPMT  -  dowód  umowa 

podwykonawcza  nr  PNI  -T4  -

6/2010  zawarta  w  Warszawie  16  lipca  2010  r.  i  oświadczenie 

Kombud  S.A.  z  12  marca  2021 

r.  o  zawarciu  w  dniu  30  września  2013  r.  porozumienia 

pomiędzy Kombud, PNI i PKP Energetyka. 

Zatem w opinii odwołującego, zarówno z umów, jak i oświadczenia wynika, że PPMT 

jako partner konsorcjum, a potem lider nie był nawet stroną pośredniczącą w realizacji robót 

SRK  na  tym  zadaniu,  czyli  nie  może  w  związku  z  tym  wykazywać  się  referencjami  w  tym 

zakresie.  Ocena  ta 

stanowi  wyraz  respektowania wyroku Trybunału Sprawiedliwości  z  dnia 

4 maja 2017 r. w sprawie o sygn. akt C-

3 87/14, którego interpretacja znalazła zastosowanie 

w licznych wyrokach Krajowej Izby Odwoławczej (np. sygn. akt KIO 2571/17, sygn. akt KIO 

905/17,  KIO  925/17,  KIO  933/17).  Skrupulatna  ocena  wiedzy  i  doświadczenia  nabytego 

przez  danego wykonawcę jest  o tyle istotna,  że jak  wskazano w  wyroku z  dnia 21  grudnia 

2017  r.  (sygn.  akt  KIO  2529/18)  dysponowanie  przez  wykonawcę  określonym  potencjałem 

ma  fundamentalne  znaczenie  z  punktu  widzenia  zapewnienia  prawidłowego  wykonania 

zamówienia.  Aby  wykonawca  dawał  rękojmię  należytej  realizacji  powierzonego  zadania, 

musi wymagany potencjał rzeczywiście - a nie tylko formalnie - posiadać. W odniesieniu do 

doświadczenia  oznacza  to,  że  musi  to  być  doświadczenie  faktycznie  przez  danego 

wykonawcę nabyte poprzez realizację określonych zadań. Przyjęcie stanowiska przeciwnego 

byłoby  tożsame  z  zezwoleniem  na  ukształtowanie  się  w  postępowaniach  o  udzielenie 

zamówienia  publicznego  szkodliwej  praktyki,  dopuszczającej  fikcję  w  wykazywaniu 

spełniania  warunków  udziału  w  postępowaniu,  dając  możliwość  uzyskania  zamówień 

pod

miotom, które nie są zdolne do ich właściwej realizacji. 

Odwołujący  dodał,  że  powoływanie  się  wykonawcy  PPMT  bezpośrednio  (bez 

korzystania  z  zasobów  podmiotów  trzecich)  na  własne  doświadczenie  w  zakresie  budowy 

systemów  stacyjnych  scentralizowanych  urządzeń  SRK  na  stacji  Grodzisk  Mazowiecki  - 

budzi  uzasadnione  wątpliwości,  w  szczególności  po  wnikliwym  zapoznaniu  się  z  treścią 

p

rotokołu odbioru końcowego tej inwestycji, jak również z wykazu, w którym PKP Energetyka 

została  wskazana  w  odniesieniu  do  pana  R.  M.  jako  podmiot,  na  rzecz  którego  usługi  były 

realizowane.  Biorąc  pod  uwagę  powyższe,  w  niniejszej  sprawie  występują  w  zakresie 

doświadczenia  zawodowego  wykonawcy  PPMT  takie  okoliczności,  które  wzbudzają 

wątpliwości  co  do  faktu,  czy  rzeczywiście  to  ten  wykonawca  wykonywał  w  ramach 

referencyjnego 

zamówienia  roboty  polegające  na  budowie  systemów  stacyjnych 

scentralizowanych urządzeń SRK, a tym samym, uzasadnione zdają się być wątpliwości, czy 

wykonawca  może  posługiwać  się  referencjami  (protokołem  odbioru)  w  zakresie  budowy 

systemów  stacyjnych  urządzeń  SRK  w  sytuacji,  gdy  w  istocie  samodzielnie  tej  części 

zamówienia nie realizował.  

Odwołujący wskazał również, że poprzez podanie przez wykonawcę PPMT informacji 

o  doświadczeniu  własnym  w  zakresie  tej  roboty  podano  nierzetelne  lub  nieprawdziwe 

informacje,  wprowadzające  zamawiającego  w  błąd.  W  konsekwencji  uzasadnione  jest 

twierdzenie,  że  złożenie  oświadczenia  sprzecznego  ze  stanem  faktycznym  stanowi  co 

najmniej  o  rażącej  lekkomyślności  PPMT,  co  jednak  należałoby  ocenić  jako  działanie 

umyślne, wypełniające znamiona w art. 24 ust. 1 pkt 16 i 17 p.z.p. W ocenie odwołującego 

doszło  do  wywarcia  nie  tylko  potencjalnego,  ale  faktycznego  wpływu  na  decyzje 

z

amawiającego  w  postępowaniu.  Wykonawca  zobowiązany  jest  do  uprzedniego 

zweryfikowania  informacji  przekazywanych  zamawiającemu,  a  przede  wszystkim  do 

dokonania  prawidłowej  i  rzetelnej  oceny  swoich  działań  w  ramach  inwestycji.  PPMT,  jako 

profesjonalny  wykonawca,  nie  sprostał  obowiązkom  spoczywającym  na  wykonawcy 

ubiegającym się o zamówienie publiczne. Ziszczenie się wszystkich przesłanek z art. 24 ust. 

1  pkt  16  i  17  p.z.p.

,  przełoży  się  jednoznacznie  na  uznanie,  że  wykonawca  ten  podlega 

wykluczeniu z p

ostępowania. 

Dalej  odwołujący  podniósł,  że  wykonawca  PPMT  potwierdził,  że  dysponuje  co 

najmniej  jednym 

zestawem  min.  3  szt.  wagonów  do  transportu  rozjazdów  w  blokach 

(warunek  zdolności  technicznej  z  rozdziału  8  pkt  8.6.2.  lit.  b  pozycja  k  SIWZ,  tom  I  IDW). 

Kiedy  na 

podstawie  analizy  dokumentacji  postępowań  historycznych,  w  których  ofertę 

składał PPMT, jak również wiedzy własnej zdobywanej podczas realizacji innych kontraktów, 

w których odwołujący miał okazję badać dokumenty składane przez PPMT, jak i pozyskiwać 

informacje  na temat  zaplecza  technicznego  tego  wykonawcy,  uzasadniony  j

est wniosek, że 

PPMT  nie  dysponuje  samodzielnie  sprzętem  tego  rodzaju.  Wniosek  taki,  poza  wiedzą 

własną odwołującego, jest również uzasadniony na podstawie analizy oferty PPMT, z której 

wynika, że spółka zajmuje się naprawami i modernizacją nawierzchni kolejowej, wynajmem 

maszyn  i  sprzętu,  naprawą  maszyn  do  robót  torowych,  podzespołów,  drobnego  sprzętu 

i 

pracami z zakresu obróbki skrawaniem, i co istotne w ofercie maszyn ciężkich do wynajmu 

PPMT  nie  posiada  wagonów  do  transportu  rozjazdów  w  blokach.  Ponadto,  w  innych 

postępowaniach  PPMT  powoływał  się  w  tym  zakresie  na  zasoby  podmiotu  trzeciego, 

a 

zatem wówczas nie dysponował własnym sprzętem. 

W  zakresie  kolejnego  zarzutu  o

dwołujący  argumentował,  że  w  treści  sekcji 

C i D, 

rozdział III formularza JEDZ, wykonawca PPMT podał, że żaden pracownik PPMT nie 

był  -  ani  bezpośrednio,  ani  pośrednio  -  zaangażowany  w  przygotowanie  przedmiotowego 

postępowania.  Jednocześnie  zamawiający,  co  wyraził  w  piśmie  do  złożenia  wyjaśnień 

w trybie  art.  26  ust.  4  p.z.p.  skierowanym  do  w

ykonawcy  17  lutego  2021  r.,  powziął 

wątpliwości dotyczące oświadczenia wykonawcy PPMT złożonego w tym zakresie, z uwagi 

na fakt, iż posiada informacje o zatrudnieniu przez niego pani E.B., która była zaangażowana 

w  przygotowanie  i  prowadzenie  niniejszego  p

ostępowania.  Osoba  ta  aktualnie  zajmuje 

w 

PPMT  stanowisko  naczelnika  działu  ofertowania.  Natomiast  według  odwołującego, 

pomiędzy  dniem  wszczęcia  przetargu,  a  złożeniem  oferty  upłynęły  trzy  tygodnie,  zaś 

zamawiający  nie  wezwał  PPMT  do  wyjaśnienia  kwestii  dat  zaangażowania  pani  E.B. 

w organizacji  z

amawiającego,  ani  wykonawcy  PPMT  i  pomimo  złożenia  przez  PPMT 

niezwykle lakonicznych wyjaśnień, uzasadnione jest powzięcie wątpliwości w zakresie daty, 

w  której  osoba  ta  zaczęła  pracę  w  PPMT,  a  także  -  na  jakim  etapie  było  postępowanie 

w 

momencie,  w  którym  osoba  ta  przestała  być  zatrudniona  u  zamawiającego.  W  treści 

wyjaśnień brakuje również informacji dotyczących zakresu obowiązków pani E.B. - zarówno 

w zakresie czynności wykonywanych u zamawiającego, jak i w PPMT, co powoduje istotne 

wątpliwości odwołującego. 

W  sytuacji,  gdyby  z  dodatkowych  wyjaśnień,  oświadczeń  i  dokumentów 

przedstawionych przez PPMT w trakcie procedury wyjaśniającej wynikało, że zarówno okres 

zaangażowania  pani  E.B.,  jak  i  zakres  obowiązków  tej  osoby  budził  jednak  uzasadnione 

wątpliwości  dotyczące  udziału  w  przygotowaniu  i  prowadzeniu  postępowania,  to  powstaje 

rozbieżność między złożonym przez PPMT w formularzu JEDZ oświadczeniem dotyczącym 

zaangażowania  w  przygotowanie  postępowania  o  udzielenie  zamówienia.  W  konsekwencji 

uprawniony  byłby  wniosek,  że  wykonawca  podał  nierzetelne  lub  nieprawdziwe  informacje, 

wprowadzające  zamawiającego  w  błąd,  w  stanie  co  najmniej  rażącej  lekkomyślności, 

i 

doszłoby  do  wywarcia  nie  tylko  potencjalnego,  ale  faktycznego  wpływu  na  decyzje 

podejmowane przez zamawiającego w postępowaniu. 

Konsekwencją wszystkich wyżej wymienionych uchybień zamawiającego jest również 

przeprowadzenie  postępowania  z  naruszeniem  zasady  równego  traktowania  wykonawców 

oraz  uczciwej  konkurencji,  wyr

ażonej  w  art.  7  ust.  1  p.z.p.,  bowiem  tylko  prawidłowe 

stosowanie  wszystkich  przepisów  ustawy  pozwala  na  prowadzenie  postępowania 

z zachowaniem  tych  zasad. 

Co  więcej,  emanacją  respektowania  zasady  zachowania 

uczciwej  konkurencji  i  równego  traktowania  wykonawców  jest  także  skrupulatne 

weryfikowanie  spełniania  wszystkich  warunków  udziału  w  postępowaniu  przez  wykonawcę, 

któremu  udzielone  zostać  ma  zamówienie,  pamiętając,  iż  weryfikacja  ta  nie  może  być 

oderwana  od  podstawowego  celu  tego  mechanizmu,  jakim  jest  u

dzielenie  zamówienia 

wyłącznie wykonawcy dającego rękojmię należytego wykonania zamówienia. 

Działając  w  imieniu  i  na  rzecz  zamawiającego  odpowiedź  na  odwołanie  w  formie 

pisemnej 

wniósł pełnomocnik strony wskazując, iż zamawiający wnosi o oddalenie odwołania 

w całości zgodnie z uzasadnieniem wskazanym w jego stanowisku procesowym. 

Izba wskazuje, że mając na uwadze datę wniesienia odwołania do Prezesa Krajowej 

Izby  Odwoławczej  do  postępowania  odwoławczego  –  zgodnie  z  art.  92  ust.  2  ustawy  dnia 

września  2019  r.  przepisy  wprowadzające  ustawę  Prawo  zamówień  publicznych  (Dz.U. 

z 2019  poz.  2020) 

–  znajdują  zastosowanie  przepisy  ustawy  z  dnia  11  września  2019  r. 

Prawo 

zamówień publicznych (Dz. U. z 2019 r., poz. 2019 ze zm.), dalej zwanej „n.p.z.p.”. 

Skład orzekający stwierdził spełnienie przesłanek art. 525 ust. 2 i 3 n.p.z.p. i dopuścił 

do  udziału  w  postępowaniu  odwoławczym  wykonawcę  Pomorskie  Przedsiębiorstwo 

Mechaniczno-Torowe  Sp.  z  o.o.,  ul.  Sandomierska  19,  80-

051  Gdańsk  (dalej  zwanego 

„przystępującym”), zgłaszającego przystąpienie po stronie zamawiającego. 

Krajowa  Izba  Odwoławcza  –  po  przeprowadzeniu  rozprawy  w  przedmiotowej 

sprawie,  po  zapoznaniu  się  ze  stanowiskami  przedstawionymi  w  odwołaniu, 

odpowiedzi na odwołanie, stanowiskiem przystępującego, konfrontując je z zebranym 

w sprawie materiałem procesowym, w tym z dokumentacją postępowania o udzielenie 

zamówienia  publicznego  przedstawioną  przez  zamawiającego,  w  szczególności 

z 

postanowieniami 

ogłoszenia 

o 

zamówieniu, 

SIWZ, 

złożonymi 

ofertami 

i korespondencj

ą  prowadzoną  w  toku  przetargu  oraz  po  wysłuchaniu  oświadczeń 

i 

stanowisk  złożonych  ustnie  do  protokołu  w  toku  rozprawy  –  ustaliła  i  zważyła,  co 

następuje: 

Skład  orzekający  stwierdził,  że  odwołanie  dotyczy  materii  określonej  w  art.  513  pkt 

n.p.z.p.  i  podle

ga  rozpoznaniu  zgodnie  z  art.  517  n.p.z.p.  Izba  stwierdziła  również,  że  nie 

została  wypełniona  żadna  z  przesłanek  o  których  mowa  w  art.  528  n.p.z.p.,  których 

stwierdzenie  skutkowałoby  odrzuceniem  odwołania  i  odstąpieniem  od  badania  meritum 

sprawy.  W  ocenie 

składu  orzekającego  odwołujący  wykazał,  że  posiada  legitymację 

materialną do wniesienia środka zaskarżenia zgodnie z przesłankami art. 505 ust. 1 n.p.z.p. 

Ponadto,  z

godnie  z  oświadczeniem  złożonym  na  posiedzeniu,  odwołujący  dokonał 

modyfikacji  swojego stanowiska procesowego i wycofa

ł zarzut nr 3 z petitum odwołania, co 

skutkowało  umorzeniem  postępowania  odwoławczego  w  tym  zakresie  i  znalazło 

odzwierciedlenie w pkt 1 tenoru sentencji wyroku. 

Skład  rozpoznający  spór  dokonał  oceny  stanu  faktycznego  ustalonego  w  sprawie 

mając na uwadze art. 554 ust. 1 pkt 1 n.p.z.p., który stanowi, że Izba uwzględnia odwołanie, 

jeżeli stwierdzi naruszenie przepisów ustawy, które miało wpływ lub może mieć istotny wpływ 

na wynik postępowania o udzielenie zamówienia.  

Izba 

– uwzględniając zgromadzony materiał dowodowy przedłożony przez strony, po 

dokonaniu  ustaleń  poczynionych  na  podstawie  dokumentacji  postępowania,  zważając  na 

okoliczności faktyczne podniesione w odwołaniu i odpowiedzi na odwołanie – stwierdziła, że 

sformułowane  przez  odwołującego  zarzuty  nie  znajdują  potwierdzenia  w  ustalonym  stanie 

faktycznym  i  prawnym,  zatem  odwołanie  nie  posiada  uzasadnionych  podstawy  i  jako  takie 

zostało przez Krajową Izbę Odwoławczą oddalone. 

W przedmiocie zarzutu nr 1 z petitum 

odwołania – naruszenia przez zamawiającego 

art.  art.  24  ust.  1  pkt  12  w  zw.  z  art.  22  ust.  1  pkt  2  p.z.p. 

w  zw.  z  §  2  ust.  4  pkt 

rozporządzenia Ministra Rozwoju z dnia 26 lipca w sprawie rodzajów dokumentów, jakich 

może  żądać  zamawiający  od  wykonawcy  w  postępowaniu  o  udzielenie  zamówienia 

(Dz. U. z 2020  poz.  1282), 

dalej  zwanego  „rozporządzeniem  ws.  dokumentów”,  poprzez 

zaniechanie  wykluczenia 

przystępującego  z  postępowania,  pomimo  że  nie  wykazał 

spełniania  warunku  udziału  w  postępowaniu  wykonania  jednej  budowy  lub  przebudowy  co 

najmniej jednego systemu stacyjnych, scentralizowanych urządzeń SRK (sterowania ruchem 

kolejowym), na stacji liczącej co najmniej dziesięć zwrotnic – Izba wskazuje co następuje. 

Na potwierdzenie spełnienia warunku posiadania zdolności  technicznej  i  zawodowej 

(rozdział 8 pkt 8.6.1. lit. d SIWZ, tom I IDW), w zakresie legitymowania się doświadczeniem 

polegającym na wykonaniu, w okresie pięciu lat przed upływem terminu składania ofert,  co 

najmniej  jednej  budowy  lub  przebudowy  systemu  stacyjnych,  sc

entralizowanych  urządzeń 

SRK  na  stacji  liczącej  co  najmniej  dziesięć  zwrotnic,  przystępujący  wskazał  zamówienie 

dotyczące modernizacji linii kolejowej Warszawa  - Łódź, etap II, Lot A - odcinek Warszawa 

Zachodnia  -  Miedniewice  (Skierniewice)  (dalej  zwane  ja

ko  „projekt  Miedniewice”), 

realizowane  na  rzecz  obecnego  zamawiającego.  W  kolumnie  przedmiot  wykonywanych 

robót  wpisano  m.in.  budowę  systemów  stacyjnych  scentralizowanych  urządzeń  SRK  na 

stacji  Grodzisk  Mazowiecki, 

a  także  wskazano,  że  doświadczenie  to  nie  jest  zdolnością 

innego  podmiotu,  a 

doświadczeniem  własnym  przystępującego  (pozycja  nr  1  wykazu  robót 

budowalnych

, załącznik nr 6 z 19.01.2021 r. do odpowiedzi na wezwanie w trybie art. 26 ust. 

1 p.z.p.). 

Na  podstawie  materiału  procesowego  Izba  ustaliła,  że  zgodnie  z  §  2  ust.  2  lit. 

h umowy  konsorcjum  z  dnia  8  grudnia  2009  r.  zawartej 

przez  trzy  spółki:  Przedsiębiorstwo 

Napraw  Infrastruktury  S.A.  w  Warszawie  (lider),  PKP  Energetyka  S.A.  w  Warszawie 

i 

przystępującego, dotyczącej realizacji projektu Miedniewice, do koordynowania  wykonania 

kontraktu, 

w  tym  robót  partnerów,  został  upoważniony  lider.  Zgodnie  z  § 1 aneksu  nr  5 do 

umowy  konsorcjum 

na  projekt  Miedniewice  nr  90/109/033/00/14200/10/I/I/  funkcję  lidera 

przejął przystępujący. 

Nie  było  spornym,  co  także  wynika  z  dowodów  złożonych  przez  strony,  że  budowę 

urządzeń  SRK  na  stacji  Grodzisk  Mazowiecki  (doświadczenie  referencyjne)  wykonywały 

Zakłady  Automatyki  KOMBUD  S.A.  w  Radomiu  (dalej  zwane  „podwykonawcą”)  –  vide 

umowa  podwykonawcza  z  dnia  16  lipca  2010  r.  nr  PNI-T4-6/2010 

–  KOMBUD,  gdzie 

w 

załączniku  nr  1,  który  stanowi  zakres  prac  zlecanych  podwykonawcy,  w  pozycji  III.9. 

wskazano  budowę  komputerowych  urządzeń  SRK  +  LCS  oraz  urządzeń  zdalnego 

sterowania na stacji Grodzisk Mazowiecki oraz porozumienie z dnia 30 

września 2013 r. do 

rzeczonej  umowy

.  Spornym  było  kto  bezpośrednio  nadzorował  i  koordynował  roboty 

podwykonawcy,  biorąc  czynny  udział  w  realizacji  tej  części  zamówienia.  Odwołujący 

podważał  zaangażowanie  przystępującego  w  tym  zakresie,  twierdząc,  że  doświadczeniem 

z 

realizacji  SRK  Grodzisk  Mazowiecki  może  posłużyć  się  jedynie  PKP  Energetyka  S.A. 

w Warszawie. 

Na podstawie dowodów złożonych przez przystępującego skład orzekający ustalił, że 

przystępujący,  działając  jako  lider  realizujący  umowę  na  projekt  Miedniewice,  upoważnił 

pana L.B. do działania w imieniu wykonawcy oraz w imieniu konsorcjum jako przedstawiciela 

we  wszystkich  sprawach  związanych  z  realizacją  kontraktu,  umocowując  go  do  m.in.  lit. 

a 

pełnomocnictwa – kierowania wykonaniem kontraktu oraz wszelkimi pracami wykonawców 

lub  podwykonawców,  monitorowania  przebiegu  realizacji  umowy  na  projektowanie  i  roboty 

budowlane,  a  w  szczególności  do  kontrolowania  zgodności  realizacji  robót  oraz 

rekomendowania usunięcia stwierdzonych wad i usterek w wykonawstwie robót, a także do 

innych  istotnych  czynności  bezpośrednio  związanych  z  nadzorem  i  koordynacją  nad 

prawidłową  realizacją  umowy  (zgodnie  z  treścią  pełnomocnictwa  z  31.03.2014  r.  lit.  a  -  g). 

Osoba  ta,  zgodnie  z  ośmioma  protokołami  potwierdzenia  wykonania  robót  z  dnia  5  marca 

2015  r.  jako  kierownik  budowy, 

współpracowała,  nadzorowała  i  weryfikowała  prace 

wykonywane  m.in.  przez  p

odwykonawcę,  w  szczególności  istotny  jest  protokół  dotyczący 

branży automatyka, gdzie pan L.B. z ramienia wykonawcy bierze udział w odbiorze budowy 

komputerowych  urządzeń  SRK  +  LCS  oraz  urządzeń  zdalnego  sterowania  (tabela 

z 

protokołu spójna z pkt III.9. umowy podwykonawczej z 16.07.2010 r.). Rzeczone protokoły 

– zgodnie z pkt 1 i pkt 4  – stanowiły  załączniki do przejściowego świadectwa płatności, na 

podstawie którego przystępujący (lidera konsorcjum) wystawiał faktury VAT, tak faktura VAT 

nr PPMT/I/030/2015 z 5 marca 2015 r. dotycząca wykonania robót budowlano-montażowych 

z m.in. branży automatyki. 

Izba  ustaliła  następnie,  że  pan  L.B.  działając  jako  przedstawiciel  przystępującego, 

w 

trakcie  realizacji  projektu  Miedniewice  udzielił  dalszego  pełnomocnictwa  panu  K.C.  do 

działania  w  imieniu  wykonawcy  w  tożsamym  zakresie,  w  którym  sam  był  upoważniony 

(pełnomocnictwo  z  31.03.2014  r.).  Zgodnie  ze  str.  1  dziennika  budowy  nr 

WIŚ.III.216/I/0/2013 pan. K.C. pełnił funkcję kierownika budowy w branży sterowania ruchem 

(SRK),  którą  wykonywał  podwykonawca,  podobnie  str.  1  dziennika  budowy  nr 

WIŚ.III.25/I/0/2014.  Osoba  ta  była  także  przedstawicielem  konsorcjum  przy  końcowym 

odbiorze  inwestycji  projektu  Miedniewice,  w  tym  w  zakresie  SRK  zrealizowanym  przez 

podwykonawcę  (część  I  pkt  15  ppkt  6  tiret  4,  w  ramach  którego  odebrano  także  branżę 

automatyka 

–  protokół  nr  LOT  A/4/2016  będący  załącznikiem  do  protokołu  odbioru 

końcowego). 

Zgromadzony  materiał  dowodowy,  w  sposób  spójny  i  logiczny  pozwala  na  przyjęcie 

wniosku,  że  działający  jako  lider  przystępujący  był  uprawniony  do  koordynowania  robót 

całego konsorcjum, a także był bezpośrednio i faktycznie zaangażowany w proces realizacji 

prac  z  branży  SRK  w  Grodzisku  Mazowieckim  w  zakresie  projektu  Miedniewice,  czyli  brał 

realny  udział  w  przedmiocie  wykonania  roboty  referencyjnej,  także  w  zakresie  prac 

wykonywanych 

przez 

podwykonawcę. 

Przystępujący 

bezpośrednio 

koordynował 

i 

nadzorował  roboty  wykonywane  w  ramach  przedmiotowej  inwestycji,  w  tym  w  branży 

automatyka,  w  ramach  której  realizowano  SRK,  potwierdza  to  także  czynny  udział  ww. 

pracowników  w  realizacji  referencyjnej  inwestycji.  Ponadto,  pełnił  on  nadzór  nad  realizacją 

umów podwykonawczych, przyjmując za nie odpowiedzialność względem zamawiającego. 

Natomiast  odwołujący  nie  zdołał  podważyć  wniosków  wynikających  z  dowodów 

złożonych  przez  przystępującego,  opierając  swoje  stanowisko  na  wybiórczym 

przedstawieniu  ok

oliczności  faktycznych,  związanych  głównie  z  realizacją  umowy  przez 

konsorcjum  w 

początkowej  jej  fazie.  Odwołujący  podnosił,  że  spornym  doświadczeniem 

może legitymować się członek konsorcjum – PKP Energetyka S.A. w Warszawie, która jego 

zdaniem  przejęła  realizację  robót  polegających  na  budowie  SRK  na  Stacji  Grodzisk 

Mazowiecki, 

co 

wywodzono 

z 

umów 

wykonawczych 

(umowa 

wykonawcza  

z 21.10.12.2010 r.  nr  PNI-T4-13/2010-ENERGETYKA,  umowa  wykonawcza  z  04.03.2011  r. 

nr  PNI-T4-18/2011-PPM-T),  a 

przystępujący  jako  partner  konsorcjum,  a  następnie  lider  nie 

był nawet stroną pośredniczącą w realizacji SRK na tym zadaniu.  

W  ocenie  składu  orzekającego  stanowisko  odwołującego  bazuje  na  wycinkowej 

prezentacji stanu faktycznego, bowiem wykonawca 

ograniczył się do przedstawienia swoich 

tez  w  oparciu  o  to  w 

jaki  sposób,  w  pierwotnej  fazie  realizacji  zamówienia,  strony  umowy 

konsorcjum  podzieliły  obowiązki  i  odpowiedzialność  w  ramach  wewnętrznych  rozliczeń, 

także z pominięciem, że lider – zgodnie z § 2 ust. 2 lit. h umowy konsorcjum z dnia 8 grudnia 

2009 r. 

– został upoważniony przez członków do koordynowania wykonania kontraktu, w tym 

koordynowania 

robót partnerów. Zatem niezależnie od wewnętrznych podziałów, które mogą 

być  podstawą  do  roszczenia  regresowego  pomiędzy  konsorcjantami,  to dalej  lider,  którego 

funkcję  po  ogłoszeniu  upadłości  układowej  przez  Przedsiębiorstwo  Napraw  Infrastruktury 

S.A.  w  Warszawie 

przejął  przystępujący,  koordynował  i  nadzorował  całość  kontraktu. 

Natomiast  r

ealne  zaangażowanie  lidera  w  prace  SRK  na  stacji  Grodzisk  Mazowiecki 

udowodniono  niepodważonymi  przez  odwołującego  dowodami  w  postaci  protokołów,  które 

są spójne z pełnomocnictwami i dziennikami budowy. Izba także nie znalazła podstaw, aby 

odmówić wiarygodności złożonym dokumentom. W tej sytuacji – kiedy udowodniono nadzór, 

kontrolę,  weryfikację  i  kompleksową  koordynację,  aż  do  odbioru  spornych  robót,  w  tym 

w 

zakresie  działań  podwykonawcy  –  nie  było  podstaw,  aby  odmówić  przystępującemu 

możliwości legitymowania się rzeczonym doświadczeniem. Odwołujący próbował wyciągając 

także  korzystne  dla  siebie  wnioski  wskazując,  że  to  PKP  Energetyka  S.A.  w  Warszawie 

przejęła  za  zmienianego  lidera  prace  polegające  na  realizacji  robót  SRK  Grodzisk 

Mazowiecki, co pomija, że podczas realizacji umowy, to nie ten wykonawca, a przystępujący 

koordynował i nadzorował działania podwykonawcy, co wynika ze złożonych dowodów,  zaś 

odwołujący  nie  udowodnił  okoliczności  przeciwnej.  Skoro  więc  z materiału  dowodowego 

spójnie  wynika,  że  przystępujący  brał  faktyczny  i  realny  udział  w pracach  dotyczących 

wymaganego  doświadczenia  w  warunku  udziału  w  przetargu,  także  w  tych  wykonywanych 

przed podwykonawcę, to nie było podstaw do podważenia oświadczenia przystępującego o 

posiadaniu odpowiedniej zdolności zawodowej. 

Rekapitulując, w odwołaniu skupiono się na negowaniu możliwości posługiwania się 

przez lidera konsorcjum doświadczeniem rzekomo innego członka konsorcjum. Po pierwsze, 

nie  udowodniono,  aby  to  nie  przystępujący  (lider  konsorcjum),  a  PKP  Energetyka  S.A. 

w 

Warszawie była  w  sposób  czynny  zaangażowana w  realizację rzeczonych prac,  a  mając 

na uwadze zgromadzony materiał dowodowy przystępujący prawidłowo wykazał swój realny 

udział  w  realizacji  kontraktu.  Po  drugie,  przyjmując,  że  główną  część  robót  SRK  Grodzisk 

Mazowiecki  wykonał  podwykonawca,  także  należy  uznać  doświadczenie  za  prawidłowe, 

ponieważ  to  przystępujący  –  co  opisano  w  ramach  oceny  materiału  procesowego  – 

koordynował,  nadzorował  i  brał  odpowiedzialność  za  działania  podwykonawcy.  Dlatego,  że 

w 

odwołaniu  skupiono  się  na  podważaniu  doświadczenia  w  ramach  zawarcia  umowy 

konsorcjum,  a  nie  w  przedmiocie  zależności  wykonawca-podwykonawca,  co  wynika 

z 

oparcia  zarzutu  na  wyrywkowo  wskazanych  okolicznościach  faktycznych  realizacji 

kontraktu,  jedynie  krótko  dodać  wypada,  że  skład  orzekający  stoi  na  stanowisku,  iż 

w 

ustalonym  stanie  rzeczy  przystępujący  jest  uprawniony  do  posługiwania  się 

„doświadczeniem”  podwykonawcy  –  z  poczynionych  w  sprawie  ustaleń  faktycznych  wynika 

bowiem

,  że  podwykonawca  był  pod  bezpośrednim  i  czynnym  kierownictwem  wykonawcy 

przy  realizacji  zamówienia,  który  brał  faktyczny  udział  w  jego  wykonaniu.  Zatem 

n

ieudowodniony przez odwołującego zarzut nr 1 został przez skład orzekający oddalony. 

W 

konsekwencji  powyższego  Izba  oddaliła  także  zarzut  nr  2,  tj.  naruszenia  art. 

24 ust.  1  pkt  16  i  17  w  zw.  z  art.  22  ust.  1  pkt  1  p.z.p.,  poprzez  zaniechanie  wykluczenia 

przystępującego,  pomimo  że  wprowadził  zamawiającego  w  błąd  w  zakresie  legitymowania 

się  doświadczeniem  dotyczącym  wykonania  budowy  lub  przebudowy  systemu  SRK.  Skoro 

bowi

em  przystępujący  spełnia  sporny  warunek  udziału  w  przetargu,  to  a  priori  nie  mogło 

dojść  do  wprowadzenia  zamawiającego  w  błąd,  więc  również  zarzut  zaniechania 

wykluczenia  go  na  omawianej  podstawie  prawnej  podlega  oddaleniu.  Uniwersalną  obroną 

eliminującą możliwość kwalifikacji postępowania wykonawcy poprzez art. 24 ust. 1 pkt 16 lub 

17  p.z.p. 

jest  stwierdzenie,  że  podane  przez  przystępującego  w  oświadczeniu  o  spełnieniu 

warunków  udziału  w  przetargu  informacje  są  prawdziwe,  zatem  stan  błędu  po  stronie 

zamawi

ającego nie powstał i nie mógł powstać. 

W  zakresie  zarzutu 

naruszenia  przez  zamawiającego  art.  26  ust.  4  p.z.p.  w  zw. 

§ 2 ust.  4  pkt  3  rozporządzenia  ws.  dokumentów,  poprzez  zaniechanie  wezwania 

przystępującego do złożenia wyjaśnień co do realności dysponowania sprzętem niezbędnym 

do realizacji zamówienia, tj. co najmniej jednym zestawem minimum trzech sztuk wagonów 

do transportu rozjazdów w blokach (rozdział 8 pkt 8.6.2. lit.  b pozycja k SIWZ, tom I IDW), 

alternatywnie 

– w przypadku braku potwierdzenia spełniania warunku udziału w przetargu na 

skutek  złożenia  przez  przystępującego  wyjaśnień  –  naruszenie  art.  26  ust.  3  p.z.p.  w  zw. 

z 

§ 2  ust.  4  pkt  3  rozporządzenia  ws.  dokumentów,  poprzez  zaniechanie  wezwania 

przystępującego  do  wykazania spełniania warunku  dotyczącego dysponowania co najmniej 

jednym  zestawem  trzech  sztuk  wagonów  do  transportu  rozjazdów  w  blokach  (zarzut  nr 

4 z petitum 

odwołania), Izba wskazuje jak niżej. 

U

zasadnienie  omawianego  zarzutu  sprowadza  się  do  twierdzeń  odwołującego,  że 

postępowania  historyczne,  profil  działalności  przystępującego  oraz  jego  wiedza 

i 

doświadczenie powodują, że należy dopytać przystępującego o spełnienie warunku udziału 

w 

przetargu  dotyczącego  wymaganego  zaplecza  technicznego  w  postaci  dysponowania 

zestawem  minimum  trzech  sztuk 

wagonów  do  transportu  rozjazdów  w  blokach.  Przy  tym 

stanowisko  to  nie  zostało  zbyt  szczegółowo  uzasadnione,  nie  podjęto  żadnej  inicjatywy 

dowodowej  i  w  zasadzie  odwołujący  zakwestionował  ocenę  oferty  dokonaną  przez 

zamawiającego  nic  konkretnego  jej  nie  zarzucając,  ograniczając  się  do  twierdzenia,  że  – 

w 

oparciu o własne przekonanie – on zaplecze techniczne przystępującego oceniłby inaczej 

i 

zażądałby  dodatkowych  wyjaśnień.  Natomiast  przystępujący  przedłożył  umowę  z  dnia 

24 sierpnia  2020  r.  wraz  z  a

neksem  nr  1  z  dnia  3  lutego  2021  r.,  którą  zawarł  z  Vossloh 

Cogifer Polska Sp. z o.o. w 

Bydgoszczy, w przedmiocie dzierżawy zestawu składającego się 

z  trzech  sztuk  wagonów  do  transportu  rozjazdów  w  blokach,  co  jednoznacznie  potwierdza, 

że  wykonawca  dysponuje  sprzętem  wymaganym  w  warunku  posiadania  odpowiedniej 

zdolności technicznej. Izba uznała ten dowód za wiarygodny, potwierdzający niepodważone 

oświadczenie  przystępującego  o  dysponowaniu  niezbędnym  potencjałem,  spójny 

ze 

zobowiązaniem  podmiotu  trzeciego  do  oddania  do  dyspozycji  przystępującego  zasobu 

zestawu wagonów, więc nie tylko właściwie udowodniono posiadanie zaplecza technicznego, 

a 

wyprzedzająco  rozwiano  subiektywne  hipotezy  odwołującego,  który  pomimo  ciążącej  na 

nim  powinności  dowiedzenia  swoich  twierdzeń  pozostał  w  postępowaniu  całkowicie  bierny. 

Mając na uwadze powyższe, zarzut nr 4 został przez Izbę oddalony jako bezzasadny. 

Skład  orzekający  dodatkowo  zaznacza,  że  na  rozprawie  odwołujący  usiłował 

uzupełnić  odwołanie  i  nakładać  na  przystępującego  wymagania  dotyczące  wagonów,  które 

nie  wynikają  z  dokumentacji  przetargu,  co  jako  spóźnione  zostało  pominięte  przez  Izbę 

i 

tylko  ubocznie  można  zauważyć,  że  oceny  ofert  dokonuje  się  w  ramach  brzmienia 

dokumentacji postępowania, a formułowanie po otwarciu ofert dodatkowych wymagań poza 

osnowę SIWZ – pomijając już próbę zastąpienia zamawiającego w określaniu jego potrzeb – 

stanowi  raczej  spóźnioną  polemikę  z  dokumentacją,  a  nie  powód  do  bardziej  wnikliwej 

weryfikacji  oferty  konkurencji.  Przyzwolenie  na  takie 

działanie  stanowiłoby  naruszenie 

naczelnych  zasad  zamówień  publicznych  określonych  w  art.  7  ust.  1  p.z.p.,  z  których 

wyprowadzić  także  należy  zakaz  retroaktywnego  pogarszania  sytuacji  niektórych 

wykonawców,  w  szczególności  w zakresie  próby  nakładania  na  nich  warunków,  które  nie 

wynikają z brzmienia dokumentacji postępowania. 

Izba stwierdziła dalej, że zarzuty nr: 5, 6 i 7 okazały się niepotwierdzone w ustalonym 

stanie  rzeczy. 

W  zakresie  istotnym  dla  rozstrzygnięcia  skład  orzekający  ustalił,  iż 

zamawiający  przeprowadził  postępowanie  wyjaśniające  w  trybie  art.  26  ust.  4  p.z.p. 

(wezwanie  z  dnia  17.02.2021  r.)  w  przedmiocie  uczestnictwa  pani  E.B. 

–  pracownicy 

przystępującego,  która  wcześniej  pracowała  u  zamawiającego  i  była  zaangażowana 

w przygotowanie przetargu 

– w proces ubiegania się o zamówienie przez tego wykonawcę. 

Pismem  z  dnia 

19  lutego  2021  r.,  odpowiadając  na  wezwanie  jednostki  zamawiającej, 

przystępujący  potwierdził,  że  osoba  ta  nie  brała  udziału  w  ubieganiu  się  o  udzielenie 

zamówienia, w tym nie brała udziału w przygotowaniu złożonej oferty. 

Na wstępie należy zauważyć, że pomimo zarzucenia zamawiającemu naruszenia art. 

26 ust. 4 w zw. z art. 24 ust. 1 pkt 19 p.z.p. (zarzut nr 5 z petitum 

odwołania) odwołujący nie 

zdecydował się na przywołanie okoliczności faktycznych, które w jego ocenie uzasadniałyby 

spełnienie przesłanek określonych w art. 24 ust. 1 pkt 19 p.z.p., ograniczając się do zarzutu 

zaniechania  kompleksowego  wyjaśnienia  kwestii,  które  podniesiono  w  odwołaniu. 

O

dwołujący  skupił  się  na  uszczegółowieniu  informacji,  o  które  dodatkowo  zapytałby 

przystępującego,  bez  faktycznego  powiązania  odwołania  z  naruszeniem  przesłanki 

wykluczającej  z  powodu  zakłócenia  konkurencji  w  przetargu.  W  uzasadnieniu  środka 

zaskarżenia  ograniczono  się  do  spekulacji,  pomijając  obowiązek  przytoczenia  podstaw 

faktycznych,  które  można  byłoby  poddać  pod  subsumpcję  zarzucanych  zamawiającemu 

naruszeń  ustawy  p.z.p.,  zaniechano  również  przedstawienia  jakichkolwiek  środków 

dowodowych. 

Odwołujący  podnosił  jedynie  lakoniczność  wyjaśnień,  które  jego  zdaniem 

uzasadniają  konieczność  dopytania  o  daty  zmiany  pracodawcy,  a  także  brak  informacji 

dotyczących obowiązków pani E.B., zarówno w zakresie czynności wykonywanych na rzecz 

zamawiającego,  jak  i  przystępującego.  O  ile  zrozumiałym  jest,  że  przystępujący  życzyłby 

sobie  uzyskać  jak  najszersze  informacje  o  konkurencji,  to  nie  można  tracić  ze  wzroku,  że 

odpowiedź  negatywna  na  pytanie  o  związek  byłego  pracownika  zamawiającego  z  ofertą 

przystępującego,  nie  daje  obiektywnych  podstaw  do  dalszego  wyjaśniania.  Jeżeli  zaś 

odwołujący  uważa,  że  odpowiedź  na  wyjaśnienia  powinna  być  inna,  to  zgodnie  z  zasadą 

rozkładu  ciężaru  dowodowego  należało  to  wykazać,  podobnie  jak  konieczność  uzyskania 

dalszych  informacji. 

Jednakże  strona  nie  zdecydowała  się  na  wskazanie  faktów,  które 

stanowiłyby  o  naruszeniu  art.  26  ust.  4  p.z.p.,  czyli  o  konieczności  kontynuacji  wyjaśniania 

oferty przystępującego. 

P

ostępowanie  wyjaśniające  powinno  być  oparte  na  realnych  i  obiektywnych 

podstawach,  kiedy  faktycznie  wystąpią  okoliczności,  które  należy  zweryfikować.  I  dopóki 

odwołujący  nie  podważy  oceny  zamawiającego,  że  wyjaśnienia  dały  właściwy  rezultat 

w 

postaci  uzyskania  informacji,  które  są  wystarczające  do  dokonania  oceny  oferty  –  w  tym 

przypadku  do 

rozwiania  wątpliwości  o  możliwości  wystąpienia  powiązań  byłej  pracownicy 

zamawiającego  z  ofertą  przystępującego  –  to  nie  ma  podstaw,  by  kontynuować  procedurę 

wyjaśniającą.  Nie  ma  także  powodów  do  dalszego  dopytywania  wykonawcy,  kiedy 

odwołujący nie jest w stanie przedstawić jakiejkolwiek okoliczności, która mogłaby podważyć 

treść  złożonych  wyjaśnień,  czy  ich  zgodność  z  rzeczywistością.  Nie  wystarczy  przedstawić 

ogólnych  rozważań,  co  by  się  stało,  gdyby  jakieś  przypuszczenie  okazałoby  się 

prawdopodobne, a 

należy wskazać powód, który w sposób obiektywnie uzasadniony mógłby 

stanowi

ć  o  konieczności  dalszego  wyjaśniania.  Odwołujący  powinien  zatem  podać 

okoliczności  pozwalające  na  podzielenie  jego  oceny  o  konieczności  dopytania 

przystępującego  albo  wskazać  na  błąd,  który  popełnił  zamawiający  oceniając  wyjaśnienia. 

Błąd  ten  musiałby  być  zauważalny,  czyli  możliwy  do  wyjaśnienia  przez  pryzmat  zasad 

racjonalnej  oceny.  W

ówczas  możliwe  byłoby  wykazanie,  że  starannie  działający 

zamawiający  oceniłby  wyjaśnienia  przystępującego  (lub  chociażby  mógłby  je  ocenić) 

w 

sposób  odmienny,  niż  zamawiający  w  przedmiotowym  postępowaniu  o  udzielenie 

zamówienia  publicznego  –  w  tym,  że  uzasadnionym  byłoby  postulowane  wezwanie 

przystępującego  do  złożenia  dalszych  wyjaśnień  w  zakresie  dat  zatrudnienia  i  zakresu 

obowiązków  pani  E.B.  Jednakże  odwołanie  jest  w  tym  zakresie  merytorycznie  puste, 

sprowadza

jące  się  do  postulatów  kontynuacji  procedury  wyjaśniającej,  bez  udowodnienia 

zasadności  wezwania  do  dodatkowych  wyjaśnień.  Brak  w  aspekcie  przedmiotowym,  czyli 

w zakresie  koniecz

ności  wskazania  okoliczności  faktycznych,  które  są  prawnie  relewantne 

dla  wykazania  naruszenia  art.  26  ust.  4  p.z.p.  (w  zw.  z  art.  24  ust.  1  pkt  19  p.z.p.),  czyli 

faktów,  na  podstawie  których  Izba  mogłaby  przekonać  się  o  słuszności  żądań  strony, 

spowodował  następczy  brak  w przedstawieniu  środków  dowodowych.  Subiektywne 

przekonanie  o 

swoich  racjach  nie  zostało  przez  odwołującego  właściwie  uzasadnione  ani 

udowodnione, zatem zarzut nr 5 

został przez skład rozpoznający spór oddalony. 

W  istocie  strona  pominęła  ten  niezbędny  element  odwołania  i  skupiła  się  na 

hipotetyzowaniu  o  tym,  jakie  dalsze  zarzuty  (art.  24  ust.  1  pkt  19  w  zw.  z  art.  24  ust.  1  pkt 

12 p.z.p.  oraz  art.  24  ust.  1  pkt  16  i  17  w  zw.  z  art.  22  ust.  1  p.z.p.

)  mogłaby  postawić 

zamawiającemu,  o  ile  dodatkowe  wyjaśnienia  ujawniłyby  korzystne  dla  niej  okoliczności. 

W 

odwołaniu  nie  zawarto  więc  faktów,  które  można  byłoby  poddać  subsumpcji  pod 

przesłanki  eliminacyjne  wskazane  w  zarzutach  nr  6  i  nr  7  odwołania,  a  z  użyciem  trybu 

przypuszczającego  wskazano  na  normy,  które  mogłyby  zostać  naruszone,  o  ile 

z 

dodatkowych wyjaśnień wynikałoby, że okres zatrudnienia i zakres obowiązków pani E.B. 

budzi uzasadnione wątpliwości lub wprowadza zamawiającego w błąd. 

Z

godnie  z  regułami  procesowymi  strona  twierdząca,  że  doszło  do  zaniechania 

wykluczenia  innego  wykonawcy  winna  wskazać  fakty,  które  stanowią  o  wypełnieniu 

przesłanek normy prawnej implikującej konieczność wykluczenia, a następnie winna te fakty 

udowodnić.  Na  podstawie  art.  534  ust.  1  n.p.z.p.  strony  i  uczestnicy  postępowania 

odwoławczego  są  obowiązani  wskazywać  dowody  dla  stwierdzenia  faktów,  z  których 

wywodzą  skutki  prawne.  Norma  ta  nakłada  na  odwołującego  obowiązek  dostarczenia 

organowi  procesowemu środków,  przy  pomocy których mógłby  on  przekonać  się  o tym,  że 

przytoczone  przez  stronę  okoliczności  są  prawdziwe,  a  z  drugiej  strony  określa,  że  to 

odwołujący poniesie negatywne konsekwencje prawne, jeżeli nie podoła  ciążącemu na nim 

ciężarowi dowodowemu  – w postaci materialnoprawnego skutku nieudowodnienia istotnych 

okoliczności,  co  w  rozpoznawanej  sprawie  oznacza  oddalenie  niewykazanych  zarzutów 

odwołania.  

Odwołanie nie zostało poparte żadnymi dowodami, nie wskazano w nim okoliczności, 

które  można  byłoby  zweryfikować  w  ramach  omawianych  zarzutów,  a  poprzestano  na 

s

tanowisku,  że  będą  one  zasadne  w  przypadku  potwierdzenia  się  okoliczności  polegającej 

na  podaniu  przez  przystępującego  informacji  wprowadzających  zamawiającego  w  błąd. 

Strona  nie  była  nawet  w  stanie  dookreślić  o  jakie  dokładnie  informacje  może  jej  chodzić, 

a 

pomimo  tego  zdecydowała  się  na  postawienie  zarzutów  naruszenia  prawa 

zamawiającemu, poprzez zaniechanie wykluczenia przystępującego z postępowania. Zatem 

skoro 

w odwołaniu nie wskazano, zaś następczo nie wykazano, w zakresie jakich informacji 

przystępujący  miałby  wprowadzić  zamawiającego  w  błąd,  czy  z  jakiego  powodu  miałoby 

nastąpić  brak  spełnienia  warunku  udziału  w  przetargu  bądź  zakłócenie  konkurencji,  które 

może  zostać  wyeliminowane  jedynie  poprzez  wykluczenie  przystępującego,  Izba  nie  miała 

podstaw d

o uwzględnienia tak postawionych zarzutów, które w zasadzie sprowadzają się do 

luźnych hipotez strony. 

Na  marginesie  można  również  dodać,  że  odwołujący  nie  zdecydował  się  na 

podważenie  stanowiska  zamawiającego  wskazanego  w  odpowiedzi  na  odwołanie,  że  była 

pracownica 

nie  miał  wpływu  na  ostateczny  kształt  dokumentacji  postępowania,  w  tym 

w 

szczególności  na  opis  przedmiotu  zamówienia,  warunki  udziału w  postepowaniu,  kryteria 

oceny  ofert  oraz  pozostałą  treść  SIWZ.  Zaś  dokumenty  postępowania,  które  w  całości 

zos

tały  upublicznione,  powstały  w  zespole  kontraktowym  na  podstawie  dokumentów 

bazowych,  zgodnie  z 

korporacyjną  polityką  zakupową  zamawiającego.  Zatem  nie  ma 

podstaw,  by  nawet 

hipotetycznie  zakładać,  że  doszłoby  do  jakiejkolwiek  przewagi 

przystępującego  nad  konkurencją.  Dla  ziszczenia  się  przesłanki  wykluczenia  na  podstawie 

art. 24 ust. 1 pkt 19 p.z.p. 

istotne jest, aby udział w przygotowaniu postępowania prowadził 

do  naruszenia  równowagi  konkurencyjnej,  skoro  więc  nie  istnieje  związek  pomiędzy 

zatrudnieniem  p

rzez  przystępującego  pani  E.B.,  a  nawet  spekulatywną  możliwością 

wystąpienia  zakłócenia  konkurencji,  nie  byłoby  podstaw  do  uwzględnienia  zarzutu 

naruszenia  art.  24  ust.  1  pkt  19  p.z.p.  U

dział  w  przygotowaniu  postępowania  nie  jest 

samoistną  i  automatyczną  przesłanką  wykluczenia  wykonawcy,  ponieważ  pomiędzy 

udziałem pani E.B., a uzyskaniem nieuprawnionej przewagi konkurencyjnej musiałby istnieć 

związek  przyczynowo-skutkowy  polegający  na  tym,  że  osoba  ta  pozwoliła  uzyskać 

wykonawcy  przewagę  w  stosunku  do  pozostałych  uczestników  postępowania,  np.  poprzez 

możliwość  przygotowania  oferty  na  lepszych  warunkach  lub  uzyskania  informacji  mających 

znaczenie dla  wykonania umowy,  które  nie wynikają z  dokumentacji  postępowania i  nie są 

możliwe do uzyskania w ramach SIWZ danego postępowania. Natomiast w ustalonym stanie 

rzeczy  domniemanie  zakłócenia  konkurencji,  powstałe  w  wyniku  udziału  w  przygotowanie 

dokumentacji  przetargu 

pracownika  zamawiającego,  który  następnie  rozpoczął  pracę 

u 

przystępującego,  zostało  obalone  zarówno  przez  jednostkę  zamawiającą,  jak  i  przez 

przystępującego, zaś odwołujący nie podjął próby wykazania okoliczności przeciwnej. 

Izba 

stwierdziła, że nie ma również podstaw do uwzględnienia zarzutu naruszenia art. 

7 ust. 1 

i 3 p.z.p. powiązanego przez odwołującego z pozostałymi zarzutami odwołania, które 

zostały przez skład orzekający oddalone. Skoro zarzucane zamawiającemu zaniechania nie 

znalazły  potwierdzenia  w  ustalonym  stanie  rzeczy,  skład  orzekający  oddalił  także  zarzut 

naruszenia zasad naczelnych p.z.p. uregulowanych w art. 7 p.z.p. jako zarzut bezpodstawny. 

Ponadto, 

złożone przez zamawiającego dwa wyciągi z dzienników budowy, fragment 

raportu z 

postępu prac kwiecień 2015 LCS Gdynia, a także złożone przez przystępującego: 

raport  o  postępie  prac  nr  2  maj  2011,  protokół  odbioru  z  30.11.2013  r.,  pismo 

z 10.03.2014 

r.,  zgłoszenie  wykonania  robót  z  14.07.2014  r.,  zawiadomienie  o  posiedzeniu 

komisji  odbioru  końcowego  z  18.03.2015  r.,  pismo  z  24.03.2015  r.,  świadectwo  przejęcia 

robót z 30.04.2015 r., protokół odbioru z 25.06.2015 r., oświadczenie o podjęciu obowiązków 

kierownika  robót  z  02.07.2015  r.,  protokół  odbioru  z  12.08.2015  r.  i  świadectwo  wykonania 

z 12.08.2016  r. 

dotyczą  zarzutu  umorzonego  i  zostały  przez  skład  orzekający  pominięte. 

Odpowiedź  zamawiającego  na  odwołanie  w  sprawie  KIO  708/20  nie  jest  w  żaden  sposób 

związana  z  rozpoznawanym  sporem,  więc  także  została  przez  Izbę  pominięta.  Natomiast 

przedłożone  dokumenty  z  przetargu  już  się  ex  lege  w  aktach  postępowania  znajdowały 

(§ 8 rozporządzenia  Prezesa  Rady  Ministrów  z  dnia  31  grudnia  2020  r.  w  sprawie 

postępowania  przy  rozpoznawaniu  odwołań  przez  Krajową  Izbę  Odwoławczą 

(Dz. U. z 2020 poz. 2453). 

Zgodnie  z  treścią  art.  554  ust.  1  pkt  1  n.p.z.p.  Izba  uwzględnia  odwołanie,  jeżeli 

stwierdzi  naruszenie  prze

pisów  ustawy, które miało wpływ  lub  może mieć  istotny  wpływ  na 

wynik  postępowania  o  udzielenie  zamówienia.  Brak  potwierdzenia  zarzutów  wskazanych 

w 

odwołaniu  powoduje,  iż  w  przedmiotowym  stanie  faktycznym  nie  została  wypełniona 

hipoteza tej normy prawnej, 

zatem odwołanie zostało oddalone. 

Mając na uwadze powyższe, orzeczono jak w sentencji. 

Rozstrzygnięcie  o  kosztach  postępowania  skład  orzekający  wydał  na  podstawie  art. 

575  n.p.z.p.  obciążając  strony  kosztami  zgodnie  z  zasadą  odpowiedzialności  za  wynik 

pos

tępowania  odwoławczego  z  uwzględnieniem  §  8  ust.  2  zd.  1  w  zw.  z  §  5  pkt 

rozporządzenia  z  dnia  30  grudnia  2020  r.  w  sprawie  szczegółowych  rodzajów  kosztów 

postępowania odwoławczego, ich rozliczania oraz wysokości i sposobu pobierania wpisu od 

odwołania  (Dz.  U.  z  2020  r.  poz.  2437).  Izba  obciążyła  odwołującego  jako  stronę 

przegrywającą  kosztami  postępowania,  na  które  złożył  się  uiszczony  przez  stronę  wpis  od 

odwołania. 

Przewodniczący: 

…………………………