KIO 656/21 WYROK dnia 19 kwietnia 2021 r.

Stan prawny na dzień: 21.06.2021

Sygn. akt: KIO 656/21 

WYROK 

z dnia 19 kwietnia 2021 r. 

Krajowa Izba Odwoławcza  

   w składzie: 

Przewodniczący:      Bartosz Stankiewicz 

Protokolant:    

Rafał Komoń 

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 7 kwietnia 2021 r. w Warszawie 

odwołania wniesionego 

do Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej w dniu 1 marca 2021 r. przez wykonawcę BBC Best 

Building  Consultants  Sp.  z  o.o.  Sp.  k. 

z siedzibą w Warszawie przy Alejach Jerozolimskich 

155  (02-326  Warszawa) 

w  postępowaniu  prowadzonym  przez  zamawiającego  Fabrykę 

Pe

łną  Życia  Sp.  z  o.o.  z  siedzibą  w  Dąbrowie  Górniczej  przy  ul.  Kościuszki  3/101  (41-300 

Dąbrowa Górnicza) 

przy  udziale  wykonawc

ów  wspólnie  ubiegających  się  o  udzielenie  zamówienia:  Demiurg 

Construction  Sp.  z  o.o.  Sp.  k. 

z  siedzibą  w  Poznaniu  przy  ul.  Górniczej  2/143A  (60-107 

Poznań Suwałki) oraz Home of Houses Sp. z o.o. z siedzibą w Poznaniu przy ul. Swojskiej 

21A  (60-592 

Poznań),  zgłaszających  przystąpienie  do  postępowania  odwoławczego  po 

stronie zamawiającego  

orzeka: 

Umarza postępowanie odwoławcze w części zarzutu dotyczącego naruszenia art. 24 ust. 

1 pkt 12 ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. 

Prawo zamówień publicznych (t.j. Dz. U. z 2019 r., 

poz. 1843 ze zm.) 

w zakresie odnoszącym się do przedłożenia przez wykonawcę wybranego 

w postępowaniu przetargowym informacji z Krajowego Rejestru Karnego z powodu cofnięcia 

zarzutu w przedmiotowym zakresie.  

W pozostałym  zakresie uwzględnia odwołanie  i  nakazuje  zamawiającemu  unieważnienie 

czynności  wyboru  najkorzystniejszej  oferty  w  postępowaniu  oraz  powtórzenie  czynności 

badania  i  oceny  ofert 

w  postępowaniu,  a  w  jej  ramach  wykluczenie  z  postępowania 

wykonawc

ów wspólnie ubiegających się o udzielenie zamówienia: Demiurg Construction Sp. 

z o.o. Sp. k. z siedzibą w Poznaniu oraz Home of Houses Sp. z o.o. z siedzibą w Poznaniu 

na podstawie art. 24 ust. 1 pkt 12, 16 i 17 ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. 

Prawo zamówień 

publicznych (t.j. Dz. U. z 2019 r., poz. 1843 ze zm.). 

Kosztami postępowania obciąża zamawiającego Fabrykę Pełną Życia Sp. z o.o. z siedzibą 

Dąbrowie Górniczej i: 


3.1. zalicza na 

poczet kosztów postępowania odwoławczego kwotę 15 000 zł 00 gr (słownie: 

piętnaście  tysięcy  złotych,  zero  groszy)  uiszczoną  przez  wykonawcę  BBC  Best  Building 

Consultants  Sp.  z  o.o.  Sp.  k. 

z  siedzibą  w  Warszawie  tytułem  wpisu  od  odwołania  oraz 

koszty  związane  z  wynagrodzeniem  pełnomocnika  tego  wykonawcy  w  kwocie  3 600,00  zł 

(słownie: trzy tysiące sześćset złotych, zero groszy); 

zasądza  od  zamawiającego  Fabryki  Pełnej  Życia  Sp.  z  o.o.  z  siedzibą  w  Dąbrowie 

Górniczej  na rzecz  wykonawcy  BBC  Best  Building  Consultants  Sp.  z  o.o.  Sp. k.  z  siedzibą  

w  Warszawie, 

kwotę  w wysokości  18  600  zł  00  gr  (słownie:  osiemnaście  tysięcy  sześćset 

złotych, zero groszy) stanowiącą koszty strony poniesione z tytułu wpisu od odwołania oraz 

wynagro

dzenia pełnomocnika. 

Stosownie  do  art.  579  ust.  1  i  580  ust.  1  i  2  ust

awy  z  dnia  11  września  2019  r.  Prawo 

zamówień publicznych (Dz. U. z 2019 r., poz. 2019 ze zm.) na niniejszy wyrok - w terminie 

14  dni  od  dnia  jego  doręczenia  -  przysługuje  skarga  za  pośrednictwem  Prezesa  Krajowej 

Izby Odwoławczej do Sądu Okręgowego w Warszawie. 

Przewodniczący: 

………………………… 


Sygn. akt: KIO 656/21 

U z a s a d n i e n i e 

Fabryka  Pełna  Życia  Sp.  z  o.o.  z  siedzibą  w  Dąbrowie  Górniczej,  zwana  dalej: 

„zamawiającym”,  prowadzi  postępowanie  o  udzielenie  zamówienia  publicznego,  na 

podstawie przepisów ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień publicznych (t.j. Dz. 

U. z 2019 r., poz. 1843 ze zm.) 

zwanej dalej: „Pzp” w trybie przetargu nieograniczonego pn.: 

Wykonanie  dokumentacji  projektowej  wraz  z  nadzorem  autorskim  dla  pierwszego  etapu 

realizacji inwestycji pn.: „Fabryka Pełna Życia - nowe centrum Dąbrowy Górniczej w rejonie 

ulic:  Kościuszki,  Kolejowej  i  Konopnickiej”  (oznaczone numerem:  ZP/07/2020),  zwane dalej 

„postępowaniem”.  

Ogłoszenie  o  zamówieniu  zostało  opublikowane  w  Dzienniku  Urzędowym  Unii 

Europejskiej w dniu 25 

września 2020 r., pod numerem 2020/S 187-450907.  

Szacunkowa  wartość  zamówienia,  którego  przedmiotem  są  usługi,  jest  wyższa  od 

kwot wskazanych w przepisach wykonawczych wydanych na podstawie art. 11 ust. 8 Pzp.  

W dniu 1 marca 2021 r. wykonawca BBC Best Building Consultants Sp. z o.o. Sp. k. 

siedzibą  w  Warszawie  (zwany  dalej:  „odwołującym”)  wniósł  odwołanie  wobec  czynności  i 

zaniechań zamawiającego polegających na: 

niezgodnej  z  przepisami  Pzp  czynności  wyboru  oferty  najkorzystniejszej  złożonej  przez 

konsorcjum  firm  Demiurg  Sp.  z  o.o.  Sp.k  oraz  Home  of  Houses  Sp  z  o.o.  (zwanych  dalej 

jako: „Demiurg”); 

-  zaniechaniu 

wykluczenia  z  postępowania  wykonawcy  DEMIURG,  pomimo  iż  DEMIURG 

przedstawił informacje wprowadzające w błąd zamawiającego; 

zaniechaniu  czynności,  do  której  zamawiający  jest  zobowiązany  na  podstawie  Pzp,  tj. 

zaniechania  odtajnienia  (ujawnienia)  i  udostępnienia  odwołującemu  zastrzeżonych  przez 

DEMIURG jako niejawnych: 

a)  pisma  DEMIURG  (data  nieznana)  wraz  z  załącznikami  (zwanego  dalej:  „Wyjaśnieniami 

RNC”); 

b) pisma DEMIURG w zakresie uzasadnienia objęcia tajemnicą przedsiębiorstwa (zwanego 

dalej „Uzasadnieniem Tajemnicy”); 

Pomimo,  że  informacje  zawarte  w  tych  dokumentach  nie  stanowią  tajemnicy 

przedsiębiorstwa  w  rozumieniu  przepisów  o  zwalczaniu  nieuczciwej  konkurencji,  a  ponadto 

informacje te nie zostały skutecznie zastrzeżone; 


z ostrożności procesowej - zaniechaniu czynności, do której zamawiający jest zobowiązany 

na podstawie Pzp, tj. zaniechania odrzucenia oferty DEMIURG, pomimo iż oferta ta zawiera 

rażąco  niską  cenę  w  stosunku  do  przedmiotu  zamówienia,  a  DEMIURG  nie  złożyło 

odpowiednich  wyjaśnień,  zaś  złożone  wyjaśnienia  nie  potwierdzają,  że  oferta  nie  zawiera 

rażąco niskiej ceny; 

zaniechaniu  wykluczenia  DEMIURG  z  postępowania  pomimo  niewykazania  spełniania 

przez tego wykonawcę warunku udziału w postępowaniu; 

wyborze  i  zaniechaniu  odrzucenia  oferty  DEMIURG  mimo,  iż  ta  posiadała  rażąco  niską 

cenę; 

prowadzenie postępowania w sposób naruszający zasadę uczciwej konkurencji i równego 

traktowania wykonawców.  

Odwołujący zarzucił zamawiającemu:  

niezgodną  z  przepisami  Pzp  czynność  polegającą  na  wyborze  oferty  DEMIURG  jako 

oferty najkorzystniejszej; 

naruszenie art. 24 ust 1 pkt 16 i 17 Pzp, przez zaniechanie wykluczenia z postępowania 

wykonawcy DEMIURG, pomimo iż DEMIURG przedstawił informacje wprowadzające w błąd 

zamawiającego,  mogące  mieć  istotny  wpływ  na  decyzje  podejmowane  przez 

zamawiającego; 

naruszenie art. 7 ust. 1 Pzp w związku z naruszeniem art. 8 ust. 1, ust. 2 i ust. 3 Pzp w 

związku  z  naruszeniem  art.  96  ust.  3  zdanie  drugie  Pzp,  przez  zaniechanie  odtajnienia 

(ujawnienia) i udostępnienia odwołującemu: Wyjaśnień RNC i Uzasadnienia Tajemnicy; 

z  ostrożności  procesowej  –  na  wypadek  nieuwzględnienia  zarzutu  wcześniejszego  -  

naruszenie art. 91 ust. 1 i 2 Pzp w związku z art. 89 ust. 1 pkt 4 Pzp i w związku z art. 90 ust. 

3 Pzp i w związku z art. 7 ust. 1 i 3 Pzp, przez zaniechanie odrzucenia oferty DEMIURG, 

pomimo iż oferta ta zawiera rażąco niską cenę w stosunku do przedmiotu zamówienia oraz 

poprzez  niewłaściwą  ocenę  wyjaśnień  złożonych  przez  DEMIURG  i  prowadzenie 

postępowania  w  sposób  naruszający  zasadę  uczciwej  konkurencji  i  równego  traktowania 

wykonawców; 

naruszenie art. 91 ust. 1 i 2 Pzp w związku z art. 24 ust. 1 pkt 12 Pzp i w związku z art. 7 

ust.  1  i  3  Pzp  (oraz  inne  wymienione  w  opisie),  przez  brak  spełnienia  warunku  udziału  w 

postępowaniu  w  zakresie niezbędnych osób oraz  informacji  z  Krajowego Rejestru Karnego 

oraz brak posiadania niezbędnych referencji; 

naruszenie art. 7 ust. 1 i 3 Pzp, przez prowadzenie postępowania w sposób naruszający 

zasadę uczciwej konkurencji i równego traktowania wykonawców (w związku z naruszeniem 

ww. przepisów Pzp). 


związku  z  powyższym  odwołujący  wniósł  o uwzględnienie  odwołania  i  nakazanie 

zamawiającemu:  

unieważnienia czynności oceny ofert; 

unieważnienia czynności wyboru oferty najkorzystniejszej; 

- wykluczenie z po

stępowania wykonawcy DEMIURG; 

- odrzucenia oferty DEMIURG; 

- dokonanie ponownej oceny ofert; 

wybór oferty odwołującego jako najkorzystniejszej na podstawie przyjętych w postępowaniu 

kryteriów  oceny  ofert  poprzedzony  wezwaniem  do  złożenia  oświadczeń  i  dokumentów  na 

podstawie art. 26 ust.2 Pzp; 

odtajnienia i udostępnienia informacji wskazanych w odwołaniu. 

Odwołujący  wyjaśnił,  że  ma  interes  we  wniesieniu  odwołania,  ponieważ  wyniku 

bezprawnych czynności zamawiającego wskazanych powyżej został pozbawiony możliwości 

uzyskania zamówienia. Dodał przy tym, że jego oferta jest ofertą najkorzystniejszą spośród 

ofert  niepodlegających  odrzuceniu,  złożonych  przez  wykonawców  nie  podlegających 

wykluczeniu.  Ponadto  w  wyniku  ww.  naruszeń  przepisów  Pzp  może  dojść  do  następczego 

unieważnienia postępowania, co także naraziłoby odwołującego na poniesienie szkody. 

W  uzasadnieniu  dla  zarzutu  naruszenia  art.  24  ust  1  pkt  16  i  17  Pzp,  przez 

zaniechanie  wykluczenia  z  postępowania  wykonawcy  DEMIURG,  pomimo  iż  DEMIURG 

przedstawił  informacje  wprowadzające  w  błąd  zamawiającego,  mogące  mieć  istotny  wpływ 

na  decyzje  podejmowane  przez  zamawiającego,  odwołujący  wskazał,  że  DEMIURG  w 

za

łączniku formularz 3 do SIWZ” w pozycji Projektant branży telekomunikacyjnej oświadczył, 

iż pan P.L. posiada uprawnienia budowlane do projektowania bez ograniczeń w specjalności 

instalacyjnej w zakresie instalacji i urządzeń telekomunikacyjnych.  

Jak  wyjaśnił  odwołujący,  zamawiający  w  punkcie  5  SIWZ  opisał  warunki  udziału  w 

postępowaniu.  Odpowiednio  w  punktach  5.1.3.A,  5.1.3.A.2,  5.1.3.A.3  zamawiający 

przedstawił wymagania dla projektanta branży telekomunikacyjnej. Zamawiający przedstawił 

wymaganiami  w  zakresie  projektanta  sprawdzającego  (5.1.3.A.2)  który  musiał  mieć 

uprawnienia bez ograniczeń. W punkcie 5.1.3.A. Zamawiający jasno wskazał że osoby wskazane 

przez  DEMIURG  (  w  załączniku  nr  3)  do  realizacji  zamówienia  winny  posiadać  uprawnienia  bez 

ograniczeń.  

Odwołujący  zwrócił  uwagę,  że  pan  P.L.,  zgodnie  z  oświadczeniem  Demiurg  miał  posiadać 

uprawnienia 

branży  telekomunikacyjnej  bez  ograniczeń.  Niemniej  jednak  powyższe 

oświadczenie  Demiurg  jest  nieprawdziwe  i  wprowadziło  zamawiającego  w  błąd  w  zakresie 

czynności  badania  oferty  jak  i  w  zakresie  czynności  wyboru  oferty  najkorzystniejszej. 


Zgodnie z protokołem z posiedzenia komisji przetargowej z dnia 4 lutego 2021 r. w zakresie 

badania  wykonawcy  Demiurg,  w  związku  z  wezwaniem  z  dnia  18  stycznia  2021  r.  do 

złożenia oświadczeń i dokumentów potwierdzających okoliczności, o których mowa w art.25 

ust.  1  Pzp.  Zamawiający  w  protokole  z  posiedzenia  komisji  przetargowej  wskazał 

ZGODNOŚĆ  w  zakresie  zdolności  technicznej  i  zawodowej  Potencjał  osobowy  –  Wykaz 

osób  na  podstawie  załącznika  nr  3  do  SIWZ  (Wykaz  osób  na  potwierdzenie  spełniania 

warunku  udziału  w  postępowaniu).  Zgodnie  z  załączonym  dokumentem  (Decyzja  nr  DTT-

TU/02338/02/U)  pan  P.L.  uprawniony  jest  do  „projektowania  w  specjalnościach 

instalacyjnych w telekomunikacji przewodowej wraz z infrastrukturą towarzyszącą”. Zdaniem 

odwołującego, zgodnie z ta decyzją pan P.L. nie posiada uprawnień bez ograniczeń gdyż posiada 

uprawnienia jedynie w zakresie instalacji przewodowych.  

Jak  zwrócił  uwagę  odwołujący  na  podstawie  rozporządzenia  Ministra  Łączności  z  10 

października  1995  r.  w  sprawie  samodzielnych  funkcji  technicznych  w  budownictwie 

telekomunikacyjnym (Dz. U. Nr 120, poz. 581 ze zm.), na podstawie którego zostały wydane 

uprawnienia  pana  P.L.,  uprawnienia  budowlane  w  telekomunikacji  były  bowiem  nadawane 

bez  ograniczeń  lub  w  ograniczonym  zakresie  do  m.in.  projektowania  i  kierowania  robotami 

budowlanymi,  w  specjalnościach  wyodrębnionych  w  ramach  specjalności  instalacyjnej  w 

zakresie sieci, linii, instalacji i urządzeń telekomunikacji: 

przewodowej  wraz  z  infrastrukturą  towarzyszącą  dotyczącej  urządzeń  liniowych  i 

stacyjnych, 

radiowej, dotyczącej obiektów nadawczych radiofonii i telewizji naziemnej oraz nadawczych 

i odbiorczych obiektów radiokomunikacyjnych. 

Jednocześnie zgodnie z  art.  104 ustawy  z  dnia 7 lipca  1994  r.  –  Prawo budowlane osoby, 

które przed dniem wejścia w życie ustawy, uzyskały uprawnienia budowlane lub stwierdzenie 

posiadania przygotowania zawodowego do pełnienia samodzielnych funkcji w budownictwie, 

zachowują  uprawnienia  do  pełnienia  tych  funkcji  w  dotychczasowym  zakresie.  Zakres 

uprawnień  budowlanych  należy  odczytywać  zgodnie  z  treścią  decyzji  o  ich  nadaniu  i  w 

oparciu  o  przepisy  będące  podstawą  ich  nadania.  Z  przywołanego  przepisu  nie  wynika 

zatem  możliwość  rozszerzającej  interpretacji  zakresu  uprawnień  budowlanych  nadanych 

przez poprzednio obowiązujące przepisy, lecz konieczność oparcia się na treści dokumentu.  

Na poparcie swojej argumentacji odwołujący zacytował fragment artykułu autorstwa dr. J  S. 

(głównego  specjalisty  Krajowego  Biura  PIIB)  wskazując  jednocześnie,  iż  o  uprawnieniach 

nadanych bez ograniczeń w określonym zakresie można mówić wyłącznie wówczas, gdy w 

treści decyzji oznaczono to wprost i literalnie. 

Odwołujący stwierdził, że mając na uwadze oświadczenie DEMIURG oraz treść ww. decyzji, 

z której wynika jednoznacznie, iż pan P.L. nie posiada uprawnień: 


- w zakresie sieci, 

- w zakresie instalacji radiowych, 

bez ograniczeń, 

wskazać  należy  iż  DEMIURG  składając  oświadczenie  o  uprawnieniach  pana  P.L.  w  treści 

zawartej  w  Wykazie  osób  wprowadził  zamawiającego  w  błąd  w  zakresie  wykazania 

spełnienia  warunków  udziału  w  postępowaniu.  Jak  wynika  z  wyboru  oferty  DEMIURG  jako 

najkorzystniejszej 

–  zamawiający  uznał  powyższe  informacje  jako  wystarczające. 

Tymczasem  przedmiotowe  doświadczenie  DEMIURG  nie  spełnia  wymagań  SIWZ.  Zatem 

wprowadzenie  w  błąd  zamawiającego  spowodowało  konsekwencje  w  zakresie  czynności 

zamawiającego  w  przedmiotowym  postępowaniu.  Mając  na  względnie  nieposiadanie  przez 

pana  P.L.  uprawnień  telekomunikacyjnych  bez  ograniczeń  DEMIURG  nie  spełnia  również 

warunków udziału w postępowaniu. 

W  dalszej 

części  uzasadnienia  dla  tego  zarzutu  odwołujący  wskazał  na  przedstawienie 

informacji  niezgodnych  ze  stanem  faktycznym  w  zakresie  usługi  lp1  w  wykazie  usług 

stanowiących  załącznik  nr  4  do  SIWZ. W  tej  części  uzasadnienia  odwołujący  skupił  się  na 

przedstawieniu  bogatego  orzecznictwa 

dotyczącego  treści  art..  24  ust.  1  pkt  16  i  17  Pzp. 

Jednocześnie  odwołujący  wskazał,  że  z  uwagi  na  oczekiwanie  na  uzyskanie  wglądu  do 

informacji publicznej, zastrzegł sobie prawo do wykazania przed KIO kolejnych zastrzeżeń w 

zakresie informacji nieprawdziwych. 

W zakresie zarzutu naruszenia art. 7 ust. 1 Pzp w związku z naruszeniem art. 8 ust. 

1,  ust.  2  i  ust.  3  Pzp  w  związku  z  naruszeniem  art.  96  ust.  3  zdanie  drugie  Pzp,  przez 

zaniechanie  odtajnienia  (ujawnienia)  i  udostępnienia:  Wyjaśnień  RNC  i  Uzasadnienia 

Tajemnicy,  odwołujący  wskazał,  że  DEMIURG  nie  dokonało  skutecznego  zastrzeżenia 

informacji zawartych w swoich pismach. Tym samym także zamawiający nie mógł skutecznie 

nie udostępnić odwołującemu części swoich pismo, co miało miejsce. Podkreślić należy, że 

zasada  jawności  postępowania  jest  jedną  z  podstawowych  zasad  obowiązujących  w 

systemie  zamówień  publicznych,  a  ograniczenie  dostępu  do  informacji  związanych  z 

postępowaniem  o  udzielenie  zamówienia  może  zachodzić  wyłącznie  w  przypadkach 

określonych  w  Pzp. Wynika  to  wprost  z  przepisu  art.  8  ust.  2  Pzp.  Tym  samym  ta  właśnie 

zasada  powinna  być  przede  wszystkim  brana  pod  uwagę  przy  ocenianiu  przypadków 

zastrzegania informacji w toku postępowania. Po drugie wskazać należy, że jako tajemnica 

przedsiębiorstwa  mogą  być  zastrzeżone  informacje,  a  nie  dokumenty.  Tymczasem 

zamawiający  nie  udostępnił  właśnie  całych  dokumentów  -  tj.,  całość  Wyjaśnień  RNC,  nie 

udostępniając nawet uzasadnienia zastrzeżenia. Odwołujący nie uzyskał nawet dokumentów 

zastrzegających  wyjaśnienia  RNC  zatem  prawdopodobne  jest,  iż  te  dokumenty  nie  zostały 

zastrzeżone  przez  DEMIURG.  Już  samo  to  wskazuje,  że  DEMIURG  naruszyło  zasadę 


jawności obowiązującą dla postępowań o udzielenie zamówienia publicznego – gdyż Pzp nie 

dopu

szcza w ogóle zastrzeżenia dokumentów jako takich. Tymczasem DEMIURG zastrzegło 

właśnie dokument. Zamawiający nie przekazał uzasadnienia do objęcia tajemnicą wyjaśnień 

RNC, tym samym należy uznać, że uzasadnienia dla zastrzeżenia informacji po prostu brak. 

Po  trzecie 

–  odwołujący  wskazał,  że  zamawiający  nie  dokonał  żadnej  analizy  skuteczności 

zastrzeżenia,  a  jedynie  bezkrytycznie  przyjął  oświadczenie  o  zastrzeżeniu  złożone  przez 

DEMIURG.  Tymczasem  to  na  zamawiającym  ciąży  obowiązek  sprawdzenia  zasadności  i 

skuteczności  zastrzeżenia,  a  w  przypadku,  gdy  okaże  się,  że  wykonawca  nie  wykazał 

łącznego  spełnienia  się  przesłanek  ustawowych  legalnej  definicji  przedsiębiorstwa  – 

zamawiający jest zobowiązany uznać zastrzeżenia za nieskuteczne i przyjąć, że informacje 

z

awarte w dokumencie stanowią część jawną dokumentacji postępowania.  

Odwołujący  wyjaśnił,  że  objęcie  tajemnicą  przedsiębiorstwa  jakichkolwiek  informacji  jest 

możliwe  jedynie  w  przypadku  wykazania  przez  wykonawcę,  który  dokonuje  takiego 

zastrzeżenia,  łącznego  ziszczenia  się  przesłanek  określonych  w  przepisie  art.  11  ust.  4 

ustawy o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji, tj. wykazania, że dana informacja:  

a)  ma  charakter  techniczny,  technologiczny,  handlowy  lub  organizacyjny  przedsiębiorstwa 

lub jest inną informacją, przy czym musi posiadać wartość gospodarczą,  

b) nie została ujawniona do wiadomości publicznej,  

c) podjęto w stosunku do niej niezbędne działania w celu zachowania poufności. 

Odnośnie warunku pierwszego przyjmuje się, że informacje techniczne, technologiczne czy 

organizacyjne  muszą  mieć  wartość  gospodarczą  dla  danego  wykonawcy.  Przy  czym  w 

każdym  przypadku  konieczne  jest  zarówno  wskazanie  w  uzasadnieniu  na  konkretne 

informacje  oraz  podanie  wartości  gospodarczej.  Takich  cech  żadne  z  uzasadnień 

przedstawionych przez DEMIURG prawdopodobnie nie ma. 

Odnośnie  warunku  drugiego  (tj.  nieujawnienie  do  wiadomości  publicznej)  przyjmuje  się,  że 

informacja  „nieujawniona  do  wiadomości  publicznej”  to  informacja,  która  nie  jest  znana 

ogółowi,  innym  przedsiębiorcom.  Badając  skuteczność  zastrzeżenia  należy  zatem 

zanalizować,  czy  rzeczywiście  dane  i  informacje  wskazywane  w  pismach  przez  DEMIURG 

stanowią informacje nieujawnione, nieznane ogółowi. Jeśli poszczególne informacje zawarte 

w Wyjaśnieniach RNC są jawne – np. powołanie się na dane rynkowe, średnie stawki, itp., - 

to Wyjaśnienia RNC w tym zakresie nie mogą zostać skutecznie zastrzeżone. 

Odnośnie zaś warunku trzeciego (tj. podjęcia w stosunku do informacji niezbędnych działań 

w  celu  zachowania  poufności)  –  odwołujący  zaznaczył,  iż  podjęcie  niezbędnych  działań  w 

celu  zachowania  poufności  informacji  ma  prowadzić  do  sytuacji,  w  której  chroniona 

informacja  nie  może  dotrzeć  do  wiadomości  osób  trzecich.  Co  więcej  –  DEMIURG  ma 

obowiązek wykazać, że takie kroki podjęło – a nie jedynie złożyć deklarację, że tak jest.  


W  ocenie  odwołującego  dokonane  przez  DEMIURG  zastrzeżenie  jawności  było  i  jest 

dokonane  bez  podstawy  prawnej  i  faktycznej  (jeżeli  takie  zastrzeżenie  było)  –  to  na 

DEMIURG zgodnie z obecnym stanem prawnym ciąży obowiązek wykazania skuteczności i 

zasadności  zastrzeżenia  jawności.  Otóż  w  poprzednim  stanie  prawnym  ustawodawca  nie 

wskazywał  wyraźnie  na  obowiązek  wykazania,  że  zastrzeżone  informacje  stanowią 

tajemnicę  przedsiębiorstwa.  Jednakże  stan  prawny  uległ  zmianie  poprzez  nowelizację 

przepisu art. 8 ust. 3 Pzp.  

Zdaniem  odwołującego  DEMIURG,  przede  wszystkim  nie  sprostał  ciężarowi  dowodu  w 

zakresie  kwestii  charakteru  zastrzeganych  informacji  oraz  posiadania  przez  te  informacji 

wartości  gospodarczej.  Ten  istotny  i  niezbędny  element  uzasadnienia  został  całkowicie 

pominięty.  A  zatem  DEMIURG  nie  wykazał  de  facto  gospodarczej  wartości  zastrzeżonych 

informacji.  Zgodnie  z  poglądami  judykatury  do  skuteczności  zastrzeżenia  musi  zostać 

spełniona  taka  właśnie  przesłanka  materialna,  tzn.  aby  określone  informacje  mogły  zostać 

objęte  tajemnicą,  przedsiębiorca  musi  wykazać,  że  ujawnianie  obiektywnie  mogłoby 

negatywnie  wpłynąć  na  sytuację  przedsiębiorcy  (informacje  takie  muszą  mieć  choćby 

minimalną  wartość  gospodarczą).  Co  więcej  –  za  informacje  posiadające  wartość 

gospodarczą  dla  danego  wykonawcy  można  uznać  tylko  takie  informacje,  które  stanowią 

względnie  stały  walor  wykonawcy,  dający  się  wykorzystać  więcej  niż  raz,  a  nie  zbiór 

określonych danych,  zebranych na  potrzeby  danego postępowania i  tylko  w  związku z  tym 

postępowaniem.  Skoro  nie  została  wykazana  ta  niezbędna  przesłanka,  już  samo  to  jest 

podstawę  bezzasadności  uznania  przez  zamawiającego  skuteczności  zastrzeżenia.  Co 

więcej  –  zastrzeżone  informacje  dotyczą  właściwości  poszczególnych  specjalistów,  a  nie  – 

wykonawcy.  Zatem  same  z  siebie  nie  mogą  w  ogóle  stanowić  tajemnicy  przedsiębiorstwa 

wykonawców.  

Podsumowując  argumentację  podniesioną  w  ramach  niniejszego  zarzutu  odwołujący 

wskazał,  że  zarzut  naruszenia  przez  zamawiającego  wskazanych  przepisów  prawa  został 

wykazany. Zamawiający nie dokonał minimalnej nawet analizy skuteczności zastrzeżenia, w 

tym łącznego ziszczenia się przesłanek legalnej definicji tajemnicy przedsiębiorstwa. 

Jeśli  chodzi  o  zarzut  ewentualny  odwołujący  wyjaśnił,  że  wykonawca  Demiurg  w 

przedmiotowym  postępowaniu  złożył  ofertę  na  realizację  przedmiotu  zamówienia  w  kwocie 

brutto  1  898  659,98  zł  (słownie:  jeden  milion  osiemset  dziewięćdziesiąt  osiem  tysięcy 

sześćset  pięćdziesiąt  dziewięć  złotych  98/100  )  W  informacji  z  otwarcia  ofert  z  dnia  16 

listopada  2020  r.  zamawiający  wskazał,  że  zamierza  przeznaczyć  na  sfinansowanie 

zamówienia kwotę: 2 900 000,00 zł brutto (słownie: dwa miliony dziewięćset tysięcy złotych 

00/100 groszy). Z dokonanej analizy wynika, że Demiurg zaoferował cenę o 35% niższą od 

budżetu  zamawiającego.  W  związku  z  tym  oferta  firmy  Demiurg  spełnia  przesłanki  rażąco 


niskiej  ceny  zgodnie  z  treścią  art.  90  Pzp.  Ponadto  analizując  cenę  Demiurg  do  średniej 

wszystkich  ofert  złożonych  w  postępowaniu,  cena  ta  jest  niższa  aż  o  38,48%.  Odwołujący 

wskazał,  że  cena  Demiurg  na  takim  poziomie  jest  rażąco  niska,  a  więc wykonawca  musiał 

wyjaśnić i udowodnić  zamawiającemu, jak i innym uczestnikom postępowania, że założone 

ceny są realne rynkowo.  

W  pierwszej  kolejn

ości  odwołujący  wskazał,  że zarzut  złożenia  nieprawidłowych Wyjaśnień 

RNC  oraz  zarzut  nieprawidłowej  oceny  Wyjaśnień  RNC  przez  zamawiającego,  a  w 

konsekwencji  zarzut  zaniechania  odrzucenia  oferty  DEMIURG,  powinien  być  oceniany 

dopiero po uzyskaniu przez od

wołującego dostępu do całości pism objętych wcześniejszym, 

w szczególności Wyjaśnień RNC. W związku z powyższym przedmiotowy zarzut podnoszony 

był jedynie z ostrożności procesowej. Odwołujący wyjaśnił, że zarzut naruszenia art. 90 ust. 

1 - 3 i art. 89 ust. 

1 pkt 4 Pzp powinien brać swój początek w Wyjaśnieniach RNC (w treści 

tych  wyjaśnień).  W  przypadku,  gdy  Izba  uzna  za  zasadny  zarzut  dotyczący  zastrzeżenia 

Wyjaśnień  RNC,  odwołujący  wniósł  o  nierozpatrywanie  przedmiotowego  zarzutu  jako 

przedwczesnego,  z  wy

raźnym  wskazaniem  tej  okoliczności  w  uzasadnieniu  orzeczenia. 

Wobec  powyższego  odwołujący  stwierdził,  że  niniejszy  zarzut  był  zarzutem  ewentualnym, 

podnoszonym  tylko  w  przypadku  nieuwzględnienia  zarzutu  wcześniejszego.  Odwołujący 

wyjaśnił, że nie jest w stanie podjąć pełnej polemiki z treścią Wyjaśnień RNC właśnie wobec 

bezprawnego  nieudostępnienia  treści  tych  dokumentów.  Dopiero  po  udostępnieniu  treści 

Wyjaśnień  RNC  odwołujący  może  przedstawić  pełną  argumentację.  Podkreślił,  że  żaden 

przepis Pzp nie stoi n

a przeszkodzie temu, aby w odwołaniu podnosić zarzut główny oraz – 

na wypadek jego nieuwzględnienia – zarzut ewentualny. W przypadku nieujawnienia danego 

dokumentu 

–  a  z  taką  sytuacją  mamy  do  czynienia  w  niniejszym  postępowaniu  – 

formułowanie zarzutu zaniechania jego ujawnienia oraz zarzutu ewentualnego dotyczącego 

skutków wadliwości tego dokumentu,  było właśnie działaniem racjonalnym i uzasadnionym. 

Z  jednej  strony  trudno  bowiem  wykazać  zasadność  zarzutu  sformułowanego  w  pewnej 

części  na  bazie  domysłów  czy  domniemań,  z  drugiej  strony  zaniechanie  podnoszenia 

takiego  zarzutu 

–  przy  oddaleniu  zarzutu  dotyczącego  tajemnicy  przedsiębiorstwa  – 

skutkowałoby utratą możliwości podnoszenia tego zarzutu w przyszłości.  

Dodatkowo  odwołujący  wyjaśnił,  że  rozpatrując  przedmiotowy  zarzut  należy  wziąć  pod 

uwagę  bardzo  istotną  kwestię  –  w  przedmiotowym  postępowaniu  powstało  domniemanie 

prawne  zaistnienia  rażąco  niskiej  ceny  w  ofercie  DEMIURG  –  wynika  to  z  faktu,  że 

zamawiający wystosował wezwanie do złożenia wyjaśnień w trybie art. 90 ust. 1 Pzp.  

Odnośnie zarzutu naruszenia art. 91 ust. 1 i 2 Pzp w związku z art. 24 ust. 1 pkt 12 

Pzp i w związku z art. 7 ust. 1 i 3 Pzp, przez dokonanie oceny ofert z naruszeniem przepisów 

Pzp i zaniechanie wykluczenia DEMIURG z postępowania, pomimo niewykazania spełniania 


przez  DEMIURG  warunku  udziału  w  postępowaniu,  zamawiający  stwierdził,  że  mając  na 

względzie  opisane  powyżej  nieprawdziwe  informacje  i  nieposiadanie  przez  pana  P.L. 

uprawnień telekomunikacyjnych bez ograniczeń  wykonawca DEMIURG również nie spełnia 

warunków udziału w postepowaniu.  

W dalszej kolejności odwołujący w ramach przedmiotowego zarzutu zwrócił uwagę na treść 

pkt  5.1.3.B  SIWZ.  W  tym  zakresie  odwołujący  wyjaśnił,  że  DEMIURG  w  wykazie  usług 

wskazał  w  pozycji  lp.  1  doświadczenie  w  zakresie  wykonania  dokumentacji  projektowo-

kosztorysowej dla Fundacji Sztuki Świata oraz wskazał, iż wykonał w ciągu ostatnich 10 lat 

wielobranżową  dokumentacje  Centrum  Sztuki  Filmowej.  DEMIURG  wskazał,  iż 

dokumentacja  została  wykonywana  do  dnia  30  września  2013  r.  Jednakże  już  z  samej 

referencji wynika, iż prace projektowe zakończyły się na pewno przed datą 17 czerwca 2011 

r. Nie można bowiem uzyskać referencji na wykonanie prac w przypadku, gdy prace jeszcze 

trwają.  Zdaniem  odwołującego  prace  zakończyły  się  w  terminie  dłuższym  niż  10  lat 

względem  terminu  składania  ofert  zatem  przedmiotowa  realizacja  nie  spełniała  warunków 

udziału  w  postępowaniu.  Co  więcej  przedmiotowa  informacja  stanowiła  wprowadzenie 

zamawiającego  w  błąd  a  dodatkowo  przedstawione  referencje  nie  poświadczają  należytej 

realizacji usługi, gdyż (jeśli Demiurg udzielił prawdziwych informacji co do daty zakończenia) 

to referencja z dnia 17 czerwca 2011 r. nie może stwierdzać należytej realizacji usługi, która 

zakończyła się w dniu 30 września 2013 r. Z uwagi na oczekiwanie na uzyskanie wglądu do 

informacji  publicznej  odwołujący  zastrzegł  sobie  prawo  do  wykazania  przed  KIO  kolejnych 

zastrzeżeń w zakresie usług DEMIURG w wykazie usług. 

Co  do  zarzutu  naruszenia  art.  7  ust.  1  i  3  Pzp  odwołujący  wyjaśnił,  że  biorąc  pod 

uwagę  okoliczność,  iż  zamawiający  dopuścił  się  naruszenia  przepisów  wskazanych  i 

wynikających  z  niniejszego  odwołania,  za  w  pełni  uzasadnione  należy  uznać  także 

twierdzenie  o  naruszeniu  przez  niego  przepisu  art.  7  ust.  1  Pzp.  Z

amawiający  –  poprzez 

niezastosowanie  w  sposób  prawidłowy  powołanych  przepisów  –  dopuścił  się  bowiem 

naruszenia  fundamentalnych  dla  prawa  zamówień  publicznych  zasad  uczciwej  konkurencji 

oraz  równego  traktowania  wykonawców.  Mając  na  względzie  przedstawioną  powyżej 

argumentację, podkreślenia wymaga, iż działanie zamawiającego skutkuje istotnymi wadami 

postępowania.  

Przystąpienie  do  postępowania  odwoławczego  po  stronie  zamawiającego  zgłosili 

wykonawcy 

wspólnie  ubiegający  się  o  udzielenie  zamówienia:  Demiurg  Construction  Sp.  z 

o.o. Sp. k. z siedzibą w Poznaniu oraz Home of Houses Sp. z o.o. z siedzibą w Poznaniu 

Zamawiający złożył do akt sprawy dwa pisma z dnia 11 marca 2021 r. oraz 2 kwietnia 

2021 r, które zawierały wniosek o odrzucenie odwołania.  


Zamawiający  w  ramach  przedmiotowego  wniosku  wyjaśnił,  że  w  dokumentacji 

postępowania określił sposób komunikacji pomiędzy stronami oraz wskazał na jaki adres e-

mail oraz adres platformy, w

ykonawcy mogą przesyłać dokumentację. Wyjaśnił przy tym, że 

w trakcie prowadzone

go postępowania podczas wykonywania obowiązków ustawowych (np. 

wezwanie w zakresie wyjaśnień rażąco niskiej ceny) każdorazowo w treści pism kierowanych 

stronę 

o

dwołującego 

wskazywał 

o

dwołującemu 

adresy 

e-mail: 

[email protected] 

oraz 

adres 

platformy: 

https://fabrfkapelnazycia.ezamawiajacy.pl,  na  które  zgodnie  z  zapisami  SIWZ  oraz 

o

głoszenia o zamówieniu należy kierować dokumenty. Zamawiający wskazał, że odwołujący 

podczas prowadzonego postępowania kierował korespondencję na prawidłowy adres e-mail 

oraz przez platformę, co jest w stanie udowodnić przez dowody załączone do pisma z dnia 2 

kwietnia tj. wydruki korespondencji kierowanej do z

amawiającego przez odwołującego. 

Następnie zamawiający wskazał, że termin na wniesienie odwołania, a tym samym termin na 

przekazanie zamawiającemu jego kopii, upływał w tym postępowaniu w dniu 1 marca 2021 r. 

We  wskazanym  terminie  odwołujący  nie  przekazał  zamawiającemu  kopii  odwołania  na 

wskazane w dokumentacji adresy. Zamawiający wyjaśnił, że odwołujący przesłał na adres e-

mail:  [email protected]  e-

mail,  w  którym  najprawdopodobniej  została  przesłana 

kopia  odwołania  jednakże  zamawiający  poinformował,  iż  ww.  e-mail  nie  był  wskazany  w 

dokumentacji  postępowania.  Ponadto  zamawiający  poinformował,  że  w  dniu  przestania 

przez  odwołującego  kopii  odwołania  pracownik,  do  którego  należy  wskazany  e-mail 

przebywał  na  kilkudniowym  urlopie  wypoczynkowym.  Zamawiający  podkreślił,  iż  w  świetle 

art. 111 Kodeksu pracy pracodawca ma obowiązek szanować godność i inne dobra osobiste 

pracownika.  Inne  dobra  osobiste  pracownika  to  m.in.  tajemnica  korespondencji.  Ponadto 

wskazał, że nie prowadzi monitoringu poczty pracowników, nie ma zawartych w regulaminie 

pracy informacji o monitoringu i nie wprowadzał monitoringu poczty obwieszczeniem zatem 

podczas  urlopu  pracownika  nie  miał  możliwości  zweryfikowania  poczty,  która  została 

doręczona na adres e-mail pracownika i w celu uniknięcia sytuacji braku otrzymania istotnej 

korespondencji  w  trakcie  trwania  postępowania  wprowadził  w  dokumentacji  postępowania 

adres e-

mail, do którego dostęp ma większa ilość pracowników.  

Zamawiający  podkreślił,  że  jego  ustawowym  obowiązkiem  było  wskazanie  adresu  skrzynki 

pocztowej  na  jaki  należy kierować korespondencję  i  określić  sposób  komunikacji  pomiędzy 

wykona

wcą,  a  zamawiającym.  Zatem  najważniejszą  kwestią  dla  wykonawcy  powinna  być 

dbałość  o  to,  aby  wysyłać  korespondencję  na  adres  wskazany  w  SIWZ.  Zgodnie  z  art.  61 

kodeksu  cywilnego  dla  skuteczności  oświadczenia  woli  wymaga  się,  by  oświadczenie  woli 

doszło do drugiej strony w taki sposób, aby mogła się ona zapoznać z jego treścią. W myśl 

art.  61  par.  2 kodeksu  cywilnego  oświadczenie  woli  wyrażone  w  postaci  elektronicznej  jest 


złożone innej osobie z chwilą, gdy wprowadzono je do środka komunikacji elektronicznej w 

taki  sposób,  żeby  osoba  ta  mogła  zapoznać  się  z  jego  treścią.  Zamawiający  nie  ma 

obowiązku korzystać tylko z jednego adresu e-mail, jednakże wykonawca zawsze powinien 

korespondować  na  adres  wskazany  w  dokumentacji  postępowania  —  dopiero  w  takiej 

sytuacj

i można domniemywać, że zamawiający mógł zapoznać się z treścią odwołania przed 

upływem terminu do jego wniesienia.  

Dalej  zamawiający  wyjaśnił,  że  w  żadnym  miejscu  Pzp  ani  dokumentacji  postępowania  nie 

jest  zabronione,  aby  zamawiający  korzystał  z  różnych  adresów  e-mail  i  korespondował  z 

wykonawcami,  jednakże  wprost  w  dokumentacji  postępowania  wskazano  wykonawcy 

sposoby w jaki powinien się kontaktować z zamawiającym. Ustawodawca nie wprowadził do 

ustawy obowiązku wysyłania stronom postępowania dokumentów z różnych adresów e-mail 

wprowadził  jednak  konieczność  podania  przez  zamawiającego  w  ogłoszeniu  o  zamówieniu 

oraz SIWZ, a przez wykonawcę w JEDZ oraz ofercie adresy e-mail, na które obowiązkowo 

strony  są  zobowiązane  przesyłać  dokumenty  w  danym  postępowaniu  o  udzielenie 

zamówienia publicznego, aby zostały uznane za skutecznie doręczone.  

Zamawiający stwierdził, że w dokumentacji postępowania wskazał, iż osobą kontaktową jest 

pani  S.  G.

,  jednakże  wskazał,  iż  wykonawcy  powinni  pisać  na  adres  e-mail 

zamowienia@fa

brykapelnazycia.eu, nigdzie w dokumentacji postępowania nie był wskazany 

osobisty  e-

mail  pracownika.  Gdyby  pracownik  z  jakiejś  przyczyny  nie  wrócił  do  pracy, 

zamawiający  nie  miałby  możliwości  skutecznie  zapoznać  się  z  korespondencją  do  niego 

kierowaną od wykonawcy, mającą skutek prawny w postępowaniu.  

Następnie  zamawiający  podkreślił,  że  punkcie  8.18  SIWZ  poinformował  wykonawców,  iż 

oświadczenia,  wnioski,  zawiadomienia  lub  informacje,  które  zostały  przekazane  przez 

wykonawcę  w  inny  za  pośrednictwem  Platformy  znajdującej  się  pod  adresem: 

https://fabwkapelnazycia.ezamawiajacy.pl 

lub 

na 

adres 

e-mail: 

[email protected]

, nie będą rozpatrywane. 

Zamawiający zwrócił uwagę, że Krajowa Izba Odwoławcza wymaga, by strony postępowań 

odwoławczych  składały  dokumenty  wyłącznie  za  pośrednictwem  Elektronicznej  Skrzynki 

Podawczej  Krajowej  Izby 

Odwoławczej,  udostępnionej  na  stronie  internetowej  Urzędu 

Zamówień  Publicznych  www.uzp.qov.pl.,  jak  i  bezpośrednio  ze  strony  internetowej 

epuap.qov.pl.  W  przypadku  przesłania  odwołania  na  inny  adres  niż  wskazany  przez  Izbę 

odwołanie nie byłoby rozpatrywane.  

W  konkluzji  swojego  wniosku  zamawiający  stwierdził,  że  zgodnie  z  art.  528  pkt  6  Pzp, 

obowiązującej  od  1  stycznia  2021  r.  wnioskuje  o  odrzucenie  odwołania,  ponieważ 

odwołujący  nie  przesłał  mu  kopii  odwołania  zgodnie  z  art.  514  ust.  2  tejże  ustawy. 


Zamawiający  wniósł  przy  tym  o  pokrycie  przez  odwołującego  kosztów  poniesionych  przez 

niego na podstawie dołączonych faktur. 

Wykonawca 

zgłaszający przystąpienie złożył do akt sprawy w dniu 2 kwietnia 2021 r. 

pismo procesowe zawierające wniosek o oddalenie odwołania.  

W  odniesieniu  do  zarzutu  podniesionego  w  pkt  I  uzasadnienia  odwołania  zgłaszający 

przystąpienie wskazał, że w § 4 Rozporządzenia Ministra Łączności z dnia 10 października 

1995r.  w  sprawie  samodzielnych  funkcji technicznych  w  budownictwie  telekomunikacyjnym, 

wynika  wprost,  że  uprawnienia  w  ramach  specjalności  instalacji  telekomunikacyjnych 

nadawane są w dwóch specjalizacjach i dopiero w ramach każdej z nich następuje ustalenie 

czy  mają  one  charakter  ograniczony  czy  też  nieograniczony.  Ograniczenia  zakresu 

uprawnień  wprowadza  się  w  ramach  danej  specjalizacji,  nie  zaś  specjalności  jak  błędnie 

wskazuje  odwołujący.  Uprawnienia  pana  P.L.  obejmują  zatem:  specjalność  instalacji  w 

zakresie  sieci,  linii,  instalacji  i  urządzeń  telekomunikacji  ale  w  specjalizacji:  przewodowej 

wraz z infrastrukturą towarzyszącą, dotyczącą urządzeń liniowych i stacyjnych. Taki wniosek 

wynika wprost 

z treści decyzji Prezesa Urzędu Regulacji Telekomunikacji i Poczty wydanej w 

zakresie  wynikającym  z  §  4  ust.  2  Rozporządzenia.  Poza  specjalizacją  jaką  posiada  pan 

P.L.,  można  posiadać  również  specjalizację  radiową,  która  to  specjalizacja  nie  jest 

wymagana 

przez zamawiającego z uwagi na specyfikę przedmiotu zamówienia. Wykonawca 

podkreślił, że w zakresie dokumentacji zamawianej przez zamawiającego nie ma radiostacji, 

masztów  radiowych  czy  też  innych  urządzeń  radiowych.  W  tej  sytuacji  wymaganie,  aby 

projekta

nt posiadał uprawnienia w zakresie całkowicie zbędnym dla przedmiotu zamówienia, 

nie znajduje żadnego uzasadnienia, a taki wniosek wypływa z treści odwołania. 

Niezależnie od powyższego wykonawca podniósł, że bezzasadny jest zarzut jakoby pan P.L. 

posiadał  uprawnienia  w  ograniczonym  zakresie.  Nie  ma  podstaw,  aby  przyjąć  argument 

odwołującego jakoby w odniesieniu do treści decyzji nadającej uprawnienia stosować zasadę 

domniemania  ograniczenia  posiadanych  uprawnień.  Obowiązuje  zasada  odwrotna  tj. 

ograniczenie 

uprawnień musi wynikać wprost z treści decyzji i nie można tego ograniczenia 

domniemywać.  Przywołany  przez  odwołującego  fragment  artykułu  pochodzący  z  portalu 

„Inżynier  budownictwa”  został  przekopiowany,  przy  czym  odwołujący  nie  załączył  do 

odwołania  wypowiedzi  Prezesa  Urzędu  Komunikacji  Elektronicznej,  wobec  czego  nie  ma 

możliwości  weryfikacji  czy  taki  pogląd  został  wyrażony  i  czy  rzeczywiście  Prezes  Urzędu 

Komunikacji zaprezentował stanowisko przytoczone przez odwołującego. 

Zgłaszający  przystąpienie  stwierdził,  że  pan  P.L.  pełni  samodzielne  funkcje  techniczne  w 

budownictwie w ramach posiadanych uprawnień bez ograniczeń, zarówno jako projektant jak 

i  jako  sprawdzający  na  wielu  inwestycjach  i  jego  uprawnienia  nigdy  nie  były  podważane. 

Jako przykład wskazał inwestycję rozbudowy i przebudowy budynku planetarium śląskiego w 


Chorzowie  wraz  z  zagospodarowaniem  terenu  i  infrastrukturą  techniczną,  na  którym  to 

projekcie, pan P.L. pełnił funkcję sprawdzającego, a zgodnie z 20 ust. 2 prawa budowlanego 

funkcję  taką  może  pełnić  wyłącznie  osoba,  która  posiada  uprawnienie  w  nieograniczonym 

zakresie. 

Jeżeli  więc  wskazany  powyżej  zamawiający  uznał  uprawnienia  pana  P.L.  jako 

niemające ograniczeń, to jako oczywiście zasadne należy uznać stanowisko zamawiającego, 

który nie miał żadnych przesłanek, aby zająć stanowisko odmienne. Dlatego też akceptacja 

przez zamawiającego uprawnień pana P.L. jako zgodnych z wymaganiami SIWZ jest zgodna 

z art. 20 ust. 2 prawa budowlanego oraz § 4 Rozporządzenia. 

Bezzasadny był również w ocenie zgłaszającego przystąpienie zarzut odwołującego, jakoby 

brak  pojęcia  „sieci”  w  decyzji  nadającej  uprawnienia  panu  P.L.  miał  świadczyć  o  istnieniu 

ograniczenia  niedopuszczalnego  treścią  SIWZ.  Konsorcjum  podkreśla,  że  zwrot  „sieci”  w 

odniesieniu  do  telekomunikac

ji,  jest  pojęciem  zbiorczym  dla  projektowania  linii,  instalacji  i 

urządzeń  telekomunikacyjnych,  do  których  projektowania  wskazany  projektant  ma 

uprawnienia. A zatem aby możliwe było zaprojektowanie sieci telekomunikacyjnej, konieczne 

jest  posiadanie  uprawn

ień  do  projektowania  w  zakresie  linii,  instalacji  i  urządzeń,  które 

łącznie są określane jako sieć. 

Ww.  wykonawca  podniósł  również,  że  pojęcie  „sieci”  często  mylone  jest  z  liniami 

telekomunikacyjnymi  podziemnymi,  których  definicję  zawiera  Norma  Zakładowa  nr  ZN-96 

TPSA-004,  czyli:  Linia  telekomunikacyjna  podziemna 

–  linia  zbudowana  z  kabli  z 

przewodami metalowymi lub światłowodowymi, które to kable są umieszczone bezpośrednio 

w  ziemi,  albo  w  kanalizacji  kablowej  lub  w 

rurociągach  kablowych.  Linia telekomunikacyjna 

podziemna może też przebiegać pod dnem rzek, kanałów i jezior albo też bezpośrednio na 

dnie  głębokich  zbiorników  wodnych.  Powyższa  definicja  pozostaje  również  w  zgodzie  z  tą, 

która  zawarta  jest  w  Rozporządzeniu  Ministra  Infrastruktury  w  sprawie  warunków 

technicznych,  jakim  powinny  odpowiada

ć́  telekomunikacyjne  obiekty  budowlane  i  ich 

usytuowanie z 

dnia 26 października 2005 r. (Dz.U. Nr 219, poz. 1864), gdzie w art. 3, pkt. 6, 

7 i 8 

wskazuje się:  

6)linia kablowa - 

ciąg połączonych kabli; 

7) linia kablowa nadziemna - linie kablowa umieszczona na podbudowie nadziemnej;  

8) linia kablowa podziemna - 

linie kablowa umieszczona bezpośrednio w ziemi. 

Brak jest natomiast definicji legalnej pojęcia „sieci”, co potwierdza powyższą argumentację, 

iż  nie  jest  to  niezależny,  inny  byt  w  aspekcie  technicznych  właściwości,  a  jednie  pojęcie 

zbiorcze  dla  projektowanego  zespołu  urządzeń,  linii  i  instalacji  telekomunikacyjnych. 

Podsumowując  powyższe  w  ocenie  zgłaszającego  przystąpienie  należało  przyjąć,  że 

akceptacja  zamaw

iającego  dla  pana  P.L.  jako  osoby  sprawdzającej  dokumentację 

projektową była w pełni uzasadniona. 


W  odniesieniu  do  zarzutu  opisanego  w  pkt  II  uzasadnienia  odwołania,  zgłaszający 

przystąpienie  wyjaśnił,  że  przedłożył  na  wezwanie  zamawiającego  precyzyjne  i  zarazem 

szczegółowe wyjaśnienie rażąco niskiej ceny w ramach którego wskazane zostało, iż podane 

przedstawione informacje są chronione w ramach działalności każdego członka konsorcjum i 

opatrzone  klauzulą  poufności.  Dostęp  do  tych  informacji  posiadają  jedynie  Zarząd  oraz 

osoba wyznaczona do kontaktów z zamawiającym.  

Ww.  wykonawca  podkreślił,  że  zastrzegł  informacje,  a  nie  dokumenty  jak  błędnie  twierdzi 

odwołujący.  

Jednakże do pisma z dnia 2 kwietnia 2021 r. zgłaszający przystąpienie załączył wyjaśnienia 

r

ażąco  niskiej  ceny  z  dnia  3  grudnia  2021  r.,  jakie  złożył  w  odpowiedzi  na  wezwanie 

zamawiającego.  Przedmiotowe  wyjaśnienia  bez  załączników  przekazał  za  pomocą  poczty 

elektronicznej także odwołującemu.  

Ponadto zgłaszający przystąpienie podtrzymał stanowisko, iż udzielone wyjaśnienie zawiera 

informację  o  charakterze  organizacyjnym  przedsiębiorstwa,  które  posiadają  wartość 

gospodarczą.  Są  to  informacje  o  zarobkach  pracowników,  które  są  poufne,  a  także 

informacje  handlowe,  które  inni  oferenci  w  tym  postępowaniu  (w  tym  odwołujący),  mogliby 

wykorzystać  i  w  ten  sposób  zmniejszyć  konkurencyjność  naszej  oferty  w  kolejnych 

zamówieniach  publicznych.  Wyjaśnił,  że  zarówno  z  odwołującym,  jak  i  pozostałymi 

uczestnikami  postępowania  przetargowego,  członkowie  konsorcjum  zgłaszającego 

przystąpienie  często  rywalizują  o  udzielenie  zamówień  publicznych,  w  związku  z  czym 

ujawnienie  tych  informacji  mogłoby  wpłynąć  negatywnie  na  sytuację  finansową  i 

organizacyjną  przedsiębiorstwa,  np.  poprzez  „podebranie”  pracowników/kontrahentów. 

Zgłaszający  przystąpienie  wyjaśnił,  że  zarzuty  odwołującego  jakoby  złożył  tylko  ogólne 

uzasadnienie lub w ogóle nie złożył wyjaśnienia na wezwanie zamawiającego jest oczywiście 

bezzasadne  i  nie  ma  żadnego  uzasadnienia  w  dokumentacji  zgromadzonej  przez 

zama

wiającego. 

Jeśli  chodzi  o  zarzut  wskazany  w  pkt  IV  uzasadnienia  odwołania,  zgłaszający 

przystąpienie  wskazał,  że  zarzut  ten  nie  zasługuje  na  uwzględnienie,  gdyż  termin  wydania 

referencji (17 czerwca 2011 r.) pokrywa się z terminem wykonania dokumentacji projektowej, 

a zatem mieści się z terminie 10 lat względem terminu składania ofert. Termin 30 września 

2013  r.  natomiast,  jest  terminem  zakończenia  pełnienia  nadzoru  autorskiego,  który  został 

wskazany  przez  wykonawcę  ze  względu  na  wymóg  zamawiającego,  aby  w  przypadku  co 

najmniej  jednego  ze  wskazanych  projektów,  oferent  prowadził  również  nadzór  autorski  w 

czasie  jego  realizacji.  Dodatkowo,  celem  potwierdzenia  powyższego  wymogu  zawartego  w 

SIWZ,  zgłaszający  przystąpienie  złożył  drugi  list  referencyjny  wydany  po  zakończeniu 


pełnienia  nadzoru  autorskiego,  którego  to  zamawiający  w  ramach  prowadzonego 

postępowania do okazania nie wymagał. 

Podsumowując przytoczone wyżej argumenty wraz z przytoczonymi dowodami, zgłaszający 

przystąpienie wskazał należy, że odwołanie było bezzasadne co uzasadnia wniosek o jego 

oddalenie. 

Odwołujący pismem z dnia 2 kwietnia 2021 r. złożył do akt prawy kolejne stanowisko 

pisemne wraz z dowodami. Na podstawie przedmiotowego pisma odwołujący: 

-  wskaz

ał,  że  wniosek  zamawiającego  o  odrzucenie  odwołania  jest  bezpodstawny  i  nie 

powinien być uwzględniony; 

cofnął zarzut naruszenia art. 24 ust. 1 pkt 12 Pzp w zakresie dotyczącym nieprzedłożenia 

przez przystępującego informacji z KRK; 

podtrzymał  dotychczasowe  stanowisko  przedstawione  w  odwołaniu,  w  tym  wniosek  o 

uwzględnienie odwołania w całości; 

w  pozsyłanym  zakresie  powołał  się  na  argumentację  zawartą  w  odwołaniu,  wniósł  o 

uwzględnienie  odwołania  oraz  podał  dodatkową  argumentację  na  poparcie  podniesionych 

zarzutów. 

Na podstawie dokumentacji p

rzedmiotowego postępowania, złożonych dowodów oraz 

biorąc  pod  uwagę  stanowiska  stron  i  uczestnika  postępowania  odwoławczego,  Izba 

ustaliła i zważyła, co następuje: 

Zgodnie  z  treścią  art.  92  ust.  2  ustawy  z  dnia  11  września  2019  r.  Przepisy 

wprowadzające  ustawę  -  Prawo  zamówień  publicznych  (Dz.U.  z  2019  poz.  2020),  do 

postępowań  odwoławczych  oraz  postępowań  toczących  się  wskutek  wniesienia  skargi  do 

sądu, o których mowa w ustawie uchylanej w art. 89, wszczętych po dniu 31 grudnia 2020 r., 

dotyczących postępowań o udzielenie zamówienia wszczętych przed dniem 1 stycznia 2021 

r., stosuje się przepisy ustawy, o której mowa w art. 1. Mając na uwadze powyższe, Izba do 

postępowania odwoławczego w przedmiotowej sprawie zastosowała przepisy ustawy z dnia 

11  września 2019 r.  -  Prawo zamówień  publicznych (Dz.  U.  z  2019  r.,  poz.  2019  ze zm.  ), 

zwanej dalej: „nPzp”, ponieważ  zostało ono wszczęte przez  wniesienie odwołania w dniu  1 

marca 2021 r., czyli po dniu 31 grudnia 2020 r.  

Izba  uznała,  że  odwołujący,  którego  oferta  mogłaby  zostać  wybrana  jako 

najkorzystniejsza  w  przypadku  potwierdzenia  się  zarzutów  odwołania  i  wyeliminowania 

postępowania  wybranego  wykonawcy  lub  jego  oferty,  posiadał  interes  w  uzyskaniu 

zamówienia  oraz  mógł  ponieść  szkodę  w  wyniku  naruszenia  przez  zamawiającego 


przepisów  ustawy,  czym  wypełnił  materialnoprawne  przesłanki  dopuszczalności  odwołania, 

których mowa w art. 505 ust. 1 nPzp.  

Wobec spełnienia przesłanek określonych w  art.  525  ust.  1-3  nPzp, Izba  stwierdziła 

skuteczność  zgłoszonego  przystąpienia,  po  stronie  zamawiającego,  przez  wykonawców 

wspólnie ubiegających się o udzielenie zamówienia: Demiurg Construction Sp. z o.o. Sp. k. z 

siedzibą w Poznaniu oraz Home of Houses Sp. z o.o. z siedzibą w Poznaniu (zwanych dalej 

„przystępującym”).  W  związku  z  tym  ww.  wykonawca  stał  się  uczestnikiem  postępowania 

odwoławczego. 

W związku z cofnięciem części zarzutu dotyczącego naruszenia art. 24 ust. 1 pkt 12 

Pzp  w  zakresie  odnoszącym  się  do  przedłożenia  przez  przystępujacego  informacji  z 

Krajowego  Rejestru  Kar

nego,  Izba  umorzyła  postępowanie  odwoławcze  w  przedmiotowej 

części.  

Ponadto Izba 

stwierdziła, że nie została wypełniona żadna z przesłanek skutkujących 

odrzuceniem  odwołania  na  podstawie art.  528  nPzp  i  skierowała  odwołanie  na  rozprawę  w 

zakresie  zarzutów,  które  nie  zostały  umorzone.  Tym  samym  Izba  oddaliła  wniosek 

zamawiającego o odrzucenie odwołania na podstawie art. 528 pkt 6 nPzp w zw. z art. 514 

ust. 2 nPzp. 

Zgodnie z treścią art. 528 pkt 6 nPzp Izba odrzuca odwołanie, jeżeli stwierdzi, że odwołujący 

nie przekazał zamawiającemu odpowiednio odwołania albo jego kopii, zgodnie z art. 514 ust. 

2.  Natomiast  na  podstawie  art.  514  ust.  2  nPzp

odwołujący  przekazuje  zamawiającemu 

odwołanie  wniesione  w  formie  elektronicznej  albo  w  postaci  elektronicznej  albo  kopię  tego 

odwołania,  jeżeli  zostało  ono  wniesione  w  formie  pisemnej,  przed  upływem  terminu  do 

wniesienia odwołania w taki sposób, aby mógł on zapoznać się z jego treścią przed upływem 

tego  terminu.  Na  podstawie  powyższego  przepisu  o  prawidłowości  przekazania  odwołania 

zamawiającemu nie decyduje to, czy zamawiający faktycznie zapoznał się z jego treścią, ale 

to czy miał taką możliwość. Jednocześnie art. 514 ust. 3 Pzp stanowi, iż domniemywa się, że 

zamawiający  mógł  zapoznać  się  z  treścią  odwołania  przed  upływem  terminu  do  jego 

wniesienia,  jeżeli  przekazanie  odpowiednio  odwołania  albo  jego  kopii  nastąpiło  przed 

upływem terminu do jego wniesienia przy użyciu środków komunikacji elektronicznej.  

Jak  ustaliła  Izba,  odwołujący  przekazał  odwołanie  zamawiającemu  w  dniu  1  marca  2021  o 

godz. 15:39, 

przesyłając je na dwa adresy poczty elektronicznej:  

[email protected]  

[email protected]

Adres  zamowienia@fabrykapelnazycia

.pl  był  adresem  nieprawidłowym,  zawierającym 

omyłkę  w  jego  treści.  W  pkt  8.3  SIWZ  zamawiający  wskazał  adres  poczty  elektronicznej 


przeznaczony  do  kontaktów,  oznaczony  jako  [email protected].  Z  kolei 

drugi z ww. adr

esów, tj. [email protected], to adres służbowej poczty elektronicznej 

osoby  wskazanej  w  SIWZ  do  kontaktów  z  wykonawcami.  Nie  został  on  wskazany  w  treści 

SIWZ jako adres kontaktowy, niemniej jed

nak należy podkreślić, że był to adres służbowy, z 

domeną  zamawiającego,  należący  do  osoby  wyznaczonej  zgodnie  z  postanowieniami  pkt 

8.19  SIWZ  jako  właściwej  do  komunikacji  w  postępowaniu.  Izba  wzięła  pod  uwagę 

argumentację  odwołującego  w  tym  zakresie,  który  wskazywał,  że  był  to  adres,  z  którego 

zamawiający  niejednokrotnie  komunikował  się  z  odwołującym.  Dodatkowo  odwołujący 

podkreślił,  że  to  zamawiający  pierwszy  skierował  do  niego  korespondencję  związaną  z 

postępowaniem  z  przedmiotowego  adresu  tj.  [email protected].  Dotyczyło  to 

informacji o odtajnieniu pewnych elementów oferty odwołującego. Jako dowód powyższego 

twierdzenia odwołujący złożył wydruk korespondencji mailowej z dnia 24 listopada 2020 r. z 

godz.  13:37.  Zamawiający  skierował  także  z  tego  adresu  do  odwołującego  wezwanie  do 

złożenia  wyjaśnień  rażąco  niskiej  ceny  (odwołujący  złożył  na  potwierdzenie  powyższego 

wydruk korespondencji mailowej z dnia 27 listopada 2020 r. z godz. 14:58).  

W  związku  z  powyższym  Izba  ustaliła,  że  w  praktyce  adres 

[email protected]

był 

stosowany  i  używany  w  komunikacji  pomiędzy  stronami.  Ponadto  stosowanie  go  przez 

zamawiającego  nie  stanowiło  jednostkowego  przypadku  w  postępowaniu,  ale  była  to 

sytuacja zaakceptowana i praktykowana przez obie strony. 

Jak słusznie w ocenie składu orzekającego zwrócił uwagę odwołujący, zgodnie z treścią art. 

60  k.c.,  z  zastrzeżeniem  wyjątków  w  ustawie  przewidzianych,  wola  osoby  dokonującej 

czynności prawnej może być wyrażona przez każde zachowanie się tej osoby, które ujawnia 

jej  wolę  w  sposób  dostateczny,  w  tym  również  przez  ujawnienie  tej  woli  w  postaci 

elektronicznej  (oświadczenie  woli).  Przepis  ten  wyraża  zasadę  swobody  wyboru  formy 

oświadczenia.  Jeżeli  ustawa  nie  zastrzega  inaczej,  wola  podmiotu  prawa  cywilnego  może 

być  wyrażona  przez  dowolne  działanie  i  w  dowolnej  formie  (także  per  facta  concludentia). 

Jak  zwrócił  uwagę  Sąd  Najwyższy  w  wyroku  z  28  maja  1998  r.  o  sygn.  III  CKN  531/97, 

OSNC  1999,  Nr  1,  poz.  13), 

złożenie  oświadczenia  (ujawnienie)  woli  może  wprawdzie 

nastąpić  przez  jakiekolwiek  zachowanie  się  ujawniające  tę  wolę,  jednakże  w  świetle 

okoliczności  towarzyszących  musi  to  być  taki  przejaw,  który  w  sposób  dostatecznie 

zrozumiały  i  niewątpliwy  wyraża  wolę  wywołania  skutków  prawnych  objętych  treścią 

czynności prawnej.  

W  świetle  powyższego  Izba  doszła  do  przekonania,  że  zamawiający  przez  kierowanie  do 

odwołującego  (ale  także  do  innych  wykonawców  w  tym  przystępującego)  i  odbieranie 

korespondencji  związanej  z  postępowaniem  z  przedmiotowego  adresu  wyraził  –  w  sposób 

dorozumiany,  a  jednocześnie  dostatecznie  zrozumiały  i  niewątpliwy  –  wolę  rozszerzenia 


wskazanych w SIWZ środków komunikacji także na adres 

[email protected]

. Tym 

samym  Izba  uznała,  że  zamawiający  przez  swoje  czynności  (kierowanie  i  odebranie 

korespondencji),  w  istocie 

wprowadził  kolejną  możliwość  w  zakresie  sposobu  komunikacji, 

dopuszczając  –  w  sposób  dorozumiany  –  praktykę  porozumiewania  się  za  pośrednictwem 

adresu 

[email protected]

Odnosząc się do argumentu zamawiającego, wskazującego, że pracownik, na adres którego 

skierowano  odwołanie  był  w  tym  dniu  na  urlopie,  Izba  stwierdziła  i  uznała,  że  wobec 

dopu

szczenia  przez  zamawiającego  ww.  adresu  jako  właściwego  do  komunikacji, 

okoliczność,  przebywania  pracownika  na  urlopie  i  niemożności  odczytania  przez  niego 

wiadomości,  pozostaje  bez  znaczenia  dla  skuteczności  wniesienia  odwołania.  Jak  bowiem 

wynika  z  treści  art.  514  ust.  2  nPzp,  istotne  jest  wyłącznie  to,  czy  zamawiający  miał 

możliwość  zapoznania  się  z  treścią  odwołania,  a  nie  czy  się  z  nią  zapoznał.  Ponadto Izba 

wzięła  pod  uwagę  argument  odwołującego,  który  zwrócił  uwagę,  że  w  odpowiedzi  na 

wiadomość  mailową,  za  pomocą  której  przesłał  odwołanie  zamawiającemu  na  adres 

[email protected]

nie  otrzymał  żadnej  korespondencji  zwrotnej  wskazującej  na 

brak  możliwości  odbioru  tej  korespondencji  przez  adresata,  w  szczególności  nie  otrzymał 

żadnej informacji w formie tzw. autorespondera.  

W związku z powyższym Izba uznała, że zamawiający nie obalił domniemania wynikającego 

z  treści  art.  514  ust.  3  nPzp  tj.  nie  wykazał,  że  mimo  przesłania  mu  odwołania  w  terminie 

w

ynikającym  z  Pzp  na  adres 

[email protected]

,  nie  mógł  się  jednak  zapoznać  z 

jego treścią przed upływem terminu do wniesienia odwołania.  

Izba 

zaliczyła na poczet materiału dowodowego: 

1)  dokumentacj

ę przekazaną w postaci elektronicznej, zapisaną na nośniku typu pendrive, 

przesłaną  do  akt  sprawy  przez  zamawiającego  w  dniu  12  marca  2021  r.,  w  tym  w 

szczególności: 

SIWZ wraz z załącznikami; 

- ofert

ę złożoną przez przystępującego; 

- wezwanie z dnia 27 listopada 2020 r. skierowane do 

przystępującego na podstawie art. 90 

ust. 1 Pzp, w celu złożenia wyjaśnień mających wpływ na wysokość ceny; 

wyjaśnienia  z  dnia  3  grudnia  2020  r.  udzielone  przez  przystępującego  w  odpowiedzi  na 

powyższe wezwanie wraz z załącznikami;  

wykaz osób złożony przez przystępującego według wzoru stanowiącego załącznik nr 3 do 

SIWZ; 

wykaz usług złożony przez przystępującego według wzoru stanowiącego załącznik nr 4 do 

SIWZ; 

- list referencyjny z dnia 17 czerwca 2011 r. wystawiony przez 

Fundację Sztuk Świata;  


informację o wyborze najkorzystniejszej oferty w postępowaniu z dnia 18 lutego 2021 r.; 

dokumenty załączone do odwołania: 

- decyzja nr DTT-

TU/02338/02/U z dnia 18 czerwca 2002 r. dotycząca pana P.L.; 

wydruk 

ze 

strony 

internetowej 

oznaczonej 

adresem 

– 

http://www.inzynierbudownictwa.pl/biznes,prawo,artykul,uprawnienia_w_specjalnosciach_inst

alacyjnych_w_ telekomunikacji_ przewodowej_wraz_z_infrastruktura_towarzyszaca,4221; 

dokumenty załączone do pisma zamawiającego z dnia 2 kwietnia 2021 r.: 

wydruki korespondencji postepowania w której zamawiający wskazuje sposób prawidłowej 

komunikacji w postępowaniu; 

pismo z dnia 1 grudnia 2020 r. skierowane do odwołującego; 

wydruki z platformy zakupowej dedykowanej do postępowania zawierające korespondencję 

prowadzoną pomiędzy zamawiającym a odwołującym;  

- kserokopia 

wniosku urlopowego pracownika wskazanego w SIWZ do kontaktów z dnia 26 

lutego 2021 r.; 

dokumenty załączone do pisma przystępującego z dnia 2 kwietnia 2021 r.: 

-  karta 

tytułowa  projektu  Rozbudowy  i  przebudowy  budynku  planetarium  śląskiego  w 

Chorzowie wraz z zagospodarowaniem terenu; 

- norma 

zakładowa nr ZN-96 TPSA-004; 

list referencyjny z dnia 17 czerwca 2016 r. wydany przez EC1 Łódź Miasto Kultury; 

dokumenty załączone do pisma odwołującego z dnia 2 kwietnia 2021 r.: 

-  korespondencja  mailowa  prowadzona 

pomiędzy  odwołującym  a zamawiającym  w  dniu 24 

listopada 2020 r. o godz. 13:37; 

-  korespondencja  mailowa  prowadzona 

pomiędzy  odwołującym  a zamawiającym  w  dniu 27 

listopada 2020 r. o godz. 14:58; 

-  korespondencja  mailowa  prowadzona 

pomiędzy  odwołującym  a  zamawiającym  w  dniu  1 

grudnia 2020 r.; 

- korespondencja mailowa 

stron z dnia 26 lutego 2021 r. w sprawie wniosku o reasumpcję, 

do którego załączono draft odwołania; 

- zestawienie korespondencji stron kierowanej z i na adres 

[email protected]

korespondencja kierowana od zamawiającego do przystępującego w sprawie wezwania do 

wyjaśnień ceny z dnia 27 listopada 2020 r.; 

- korespondencja z dnia 24 lutego 2021 r.; 

ogłoszenie o udzieleniu zamówienia nr 340200 z 30 września 2009 r.; 

umowa nr 35/2009 z 16 września 2009 r. na nadzór; 

korespondencja mailowa z Muzeum Śląskim; 

Polska Klasyfikacja Obiektów Budowalnych; 


złożone  przez  odwołującego  na  rozprawie  fragmenty  opracowania  pt.  „Uprawnienia 

budowlane  w  latach  1928-

2011  wynikające  z  Prawa  budowalnego  i  przepisów 

wykonawczych” (strona tytułowa, str. 5 oraz str. od 209 do 222). 

Izba ustaliła co następuje 

Zgodnie  z  pkt  5.1.3.A  i  5.1

.3.A.2  SIWZ  zamawiający  określił  m.  in.  następujące 

warunki dotyczące zdolności technicznej lub zawodowej: 

Wykonawca ubiegający się o udzielenie zamówienia zobowiązany jest wykazać, że: 

5.1.3.A.  dysponuje  osobami,  które  będą  skierowane  przez  niego  do  realizacji  zamówienia 

publicznego (stanowiące Zespół projektowy). Osoby te będą odpowiedzialne za opracowanie 

dokumentacji  projektowo-

kosztorysowej  oraz  nadzór  autorski jak też  realizację obowiązków 

wynikających z przepisów prawa, w szczególności ustawy Prawo Budowlane. Zamawiający 

uzna  warunek  za  spełniony,  jeżeli  Wykonawca  wykaże,  że  dysponuje  następującymi 

osobami: 

(…) 

5.1.3.A.2.  sprawdzający/sprawdzających  posiadający/ych  odpowiednie  kwalifikacje, 

doświadczenie  oraz  uprawnienia  budowlane  do  projektowania  w  nieograniczonym  zakresie 

w odpowiednich specjalnościach (dotyczy specjalności wymienionych w art.14 ustawy Prawo 

Budowlane) oraz aktualny wpis do właściwej izby samorządu zawodowego.  

Na  potwierdzenie  powyżej  wskazanego  warunku  przystępujący  złożył  wykaz  osób 

sporządzony  na  wzorze  stanowiącym  załącznik  nr  3  do  SIWZ.  We  wzorze  stanowiącym 

załącznik  nr  3  do  SIWZ  zamawiający  nie  narzucał,  ani  nie  sugerował  treści  podanych 

informacji.  W  ostatnim  wierszu  tabeli  zamieszczonej  na  stronie  2  przedmiotowego  wykazu 

prz

ystępujący  jako  sprawdzającego  podał  pana  P.L.  W  kolumnie  dotyczącej  informacji  na 

temat 

kwalifikacji zawodowych/ uprawnień/doświadczenia ww. osoby przystępujący wskazał: 

Uprawnienia  budowlane  do  projektowania  bez  ograniczeń  w  specjalności  instalacyjnej  w 

zakresie instalacji i urządzeń telekomunikacyjnych nr DTT-TU/02338/02/U z dn. 18.06.2002 

wpis do WOIIB nr WKP/BT/0306/05; data ważności: 30.06.2021 

doświadczenie w projektowaniu: 18 lat 

zakres czynności: sprawdzenie projektu branży telekomunikacyjnej 

Do  od

wołania  załączono  kopię  decyzji  nr  DTT-TU/02338/02/U.  Treść  tej  decyzji  nie  była 

kwestionowana  i  została  przedstawiona  powyżej,  w  części  dotyczącej  prezentacji 

uzasadnienia odwołania.  

Pismem z dnia 27 listopada 2020 

r. zamawiający, działając na podstawie art. 90 ust. 

Pzp,  zwrócił  się  do  przystępujacego  z  wezwaniem  do  złożenia  wyjaśnień,  w  tym  także 


dowodów  dotyczących  poszczególnych  elementów  oferty,  mających  wpływ  na  wysokość 

ceny. 

Przystępujący  złożył  wyjaśnienia  w  odpowiedzi  na  powyższe  wezwanie,  pismem  z  dnia  3 

grudnia  2020  r.  Do  wyjaśnień  przystępujący  załączył  dowody.  Całość  wyjaśnień  wraz  z 

załącznikami,  w  tym  także  uzasadnienie  zastrzeżenia,  przystępujący  zastrzegł  jako 

zawierające  tajemnicę  przedsiębiorstwa.  Zamawiający  nie  udostępnił  odwołującemu  ww. 

wyjaśnień  oraz  załączników  w  tym  także,  części  zawierającej  uzasadnienia  zastrzeżenia. 

Jednakże do swojego pisma procesowego z dnia 2 kwietnia 2021 r. przystępujący załączył 

przedmiotowe wyjaśnienia (bez załączników) i przesłał je w całości także odwołującemu.  

Zgodnie  z  pkt  5.1.3.B  zamawiający  określił  następujące  warunki  udziału  w 

postępowaniu: 

5.1.3.B.  Zamawiający  uzna  warunek  udziału  w  postępowaniu  za  spełniony,  jeżeli 

Wykonawca wykaże  wykonanie  CO  NAJMNIEJ  3  USŁUG  w  okresie  ostatnich  10  lat  przed 

upływem  terminu  składania  ofert,  dotyczących  budynków  o  pow.  całkowitej  min.  2.500  m2 

lub kubaturze min. 10.000 m3, takich jak: 

5.1.3.B.1)  wielobranżowe  dokumentacje  projektowo-kosztorysowe,  na  podstawie  których 

zostały  zrealizowane  adaptacje  i  modernizacje  (remonty,  przebudowy,  rozbudowy) 

istniejących budynków na funkcje użyteczności publicznej, 

5.1.3.B.2) projekty wnętrz lub projekty wystaw i ekspozycji (nie dotyczy wystaw handlowych), 

na  podstawie  których  w/w.  wystawy  i  ekspozycje  zostały  zrealizowane  w  obiektach  z 

ograniczonym  dostępem  światła  dziennego  w  budynkach  użyteczności  publicznej  o 

lokalizacji w krajobrazie miejskim, 

5.1.3.B.3)  zakończone  wielobranżowe  projekty  budowlane  lub  wykonawcze  przekształceń 

budynków poprzemysłowych na funkcje użyteczności publicznej. 

Wśród  w/w.  opracowań  musi  być  co  najmniej  jedna  wielobranżowa  dokumentacja 

projektowo-

kosztorysowa  adaptacji  lub  modernizacji  obiektu  poprzemysłowego  wpisanego 

do ewidencji zabytków. 

Wśród  w/w.  opracowań  musi  być  co  najmniej  jedna  wielobranżowa  dokumentacja 

projektowo-

kosztorysowa  adaptacji  lub  modernizacji  obiektu,  którego  częścią  jest  hala 

przemysłowa o rozpiętości min. 15 m. 

Zamawiający wymaga aby w przypadku co najmniej jednego  z wykazanych jako referencje 

projektów Oferent prowadził nadzór autorski w trakcie jego realizacji. 

Uwaga!  Jeżeli  w  ramach  jednego  zamówienia  (jednej  umowy)  Wykonawca  wykonał  więcej 

niż jedno z opracowań wymienionych w p. 5.1.3.B od 5.1.3.B.1) do 5.1.3.B.3). wtedy stanowi 

to jedną usługę. 


Na  potwierdzenie  powyżej  wskazanego  warunku  przystępujący  złożył  wykaz  usług 

sporządzony  na  wzorze  stanowiącym  załącznik  nr  4  do  SIWZ.  W  pkt  1  tabeli  zawartej  w 

przedmiotowym wykazie wskazał: 

Wielobranżowa  dokumentacja  projektowo-kosztorysowa  Centrum  Sztuki  Filmowej  w 

obiektach EC1 w 

Łodzi 

Na  podstawie  dokumentacji  została  zrealizowana  przebudowa  obiektu  na  funkcje 

użyteczności publicznej 

Pełniono nadzór autorski dla robót wykonywanych na podstawie opracowanej dokumentacji 

Obiekt poprzemysłowy wpisany do rejestru zabytków 

W zakresi

e hala przemysłowa o rozpiętości powyżej 19m 

Kubatura: 109 450,00 m3 

Datę  wykonania  inwestycji  przystępujący  podał  jako  10.11.2008  -  30.09.2013.  Natomiast 

jako podmiot na rzecz, 

którego usługi zostały wykonane, wskazana została Fundacja Sztuki 

Świata Rynek Nowomiejski 28 87-100 Toruń. 

Na  potwierdzenie  należytego  wykonania  usługi  przystępujący  złożył  list  referencyjny  z  dnia 

17 czerwca 2011 r. wystawiony przez Fundację Sztuk Świata.  

W  dniu  18  lutego  2021 

r.  zamawiający  dokonał  wyboru  najkorzystniejszej  oferty  w 

postępowaniu i jako najkorzystniejsza została wybrana oferta przystępującego.  

Treść przepisów dotyczących zarzutów:  

-  art.  24  ust.  1  pkt  16  Pzp 

–  Z  postępowania  o  udzielenie  zamówienia  wyklucza  się 

wykonawcę,  który  w  wyniku  zamierzonego  działania  lub  rażącego  niedbalstwa  wprowadził 

zamawiającego  w  błąd przy  przedstawieniu informacji,  że nie podlega wykluczeniu,  spełnia 

warunki  udziału w  postępowaniu lub  obiektywne  i  niedyskryminacyjne  kryteria,  zwane dalej 

„kryteriami  selekcji”,  lub  który  zataił  te  informacje  lub  nie  jest  w  stanie  przedstawić 

wymaganych dokumentów

-  art.  24  ust.  1  pkt  17  Pzp 

–  Z  postępowania  o  udzielenie  zamówienia  wyklucza  się 

wykonawcę,  który  w  wyniku  lekkomyślności  lub  niedbalstwa  przedstawił  informacje 

wprowadzające  w  błąd  zamawiającego,  mogące  mieć  istotny  wpływ  na  decyzje 

podejmowane przez zamawiającego w postępowaniu o udzielenie zamówienia

-  art.  7  ust.  1  Pzp 

–  Zamawiający  przygotowuje i  przeprowadza postępowanie o  udzielenie 

zamówienia  w  sposób  zapewniający  zachowanie  uczciwej  konkurencji  i  równe  traktowanie 

wykonawców oraz zgodnie z zasadami proporcjonalności i przejrzystości

-  art.  7  ust.  3  Pzp 

–  Zamówienia  udziela  się  wyłącznie  wykonawcy  wybranemu  zgodnie  z 

przepisami ustawy

- art. 8 ust. 1, 2 i 3 Pzp 

– 1. Postępowanie o udzielenie zamówienia jest jawne.  


2.  Zamawiający  może  ograniczyć  dostęp  do  informacji  związanych  z  postępowaniem  o 

udzielenie zamówienia tylko w przypadkach określonych w ustawie.  

3.  Nie  ujawnia  się  informacji  stanowiących  tajemnicę  przedsiębiorstwa  w  rozumieniu 

przepisów  o  zwalczaniu  nieuczciwej  konkurencji,  jeżeli  wykonawca,  nie  później  niż  w 

terminie składania ofert lub wniosków o dopuszczenie do udziału w postępowaniu, zastrzegł, 

że  nie  mogą  być  one  udostępniane  oraz  wykazał,  iż  zastrzeżone  informacje  stanowią 

tajemnicę przedsiębiorstwa. Wykonawca nie może zastrzec informacji, o których mowa w art. 

86 ust. 4. Przepis stosuje się odpowiednio do konkursu

-  art.  96  ust.  3  Pzp 

–  Protokół  wraz  z  załącznikami  jest  jawny.  Załączniki  do  protokołu 

udostępnia  się  po  dokonaniu  wyboru  najkorzystniejszej  oferty  lub  unieważnieniu 

postępowania, z tym że oferty udostępnia się od chwili ich otwarcia, oferty wstępne od dnia 

zaproszenia  do  składania  ofert,  a  wnioski  o  dopuszczenie  do  udziału  w  postępowaniu  od 

dnia poinf

ormowania o wynikach oceny spełniania warunków udziału w postępowaniu

-  art.  91  ust.  1  Pzp 

– Zamawiający wybiera ofertę najkorzystniejszą na podstawie kryteriów 

oceny ofert określonych w specyfikacji istotnych warunków zamówienia

-  art.  91  ust.  2  Pzp 

–  Kryteriami  oceny  ofert  są  cena  lub  koszt  albo  cena  lub  koszt  i  inne 

kryteria odnoszące się do przedmiotu zamówienia, w szczególności:  

1) jakość, w tym parametry techniczne, właściwości estetyczne i funkcjonalne;  

2) aspekty społeczne, w tym integracja zawodowa i społeczna osób, o których mowa w art. 

22 ust. 2, dostępność dla osób niepełnosprawnych lub uwzględnianie potrzeb użytkowników;  

3) aspekty środowiskowe, w tym efektywność energetyczna przedmiotu zamówienia;  

4) aspekty innowacyjne;  

5)  organizacja, 

kwalifikacje  zawodowe  i  doświadczenie  osób  wyznaczonych  do  realizacji 

zamówienia, jeżeli mogą mieć znaczący wpływ na jakość wykonania zamówienia;  

6) serwis posprzedażny oraz pomoc techniczna, warunki dostawy, takie jak termin dostawy, 

sposób dostawy oraz czas dostawy lub okres realizacji

- art. 89 ust. 1 pkt 4 Pzp 

– Zamawiający odrzuca ofertę, jeżeli zawiera rażąco niską cenę lub 

koszt w stosunku do przedmiotu zamówienia 

- art. 90 ust. 3 Pzp 

– Zamawiający odrzuca ofertę wykonawcy, który nie udzielił wyjaśnień lub 

jeżeli dokonana ocena wyjaśnień wraz ze złożonymi dowodami potwierdza, że oferta zawiera 

rażąco niską cenę lub koszt w stosunku do przedmiotu zamówienia

-  art.  24  ust.  1  pkt  12  Pzp 

–  Z  postępowania  o  udzielenie  zamówienia  wyklucza  się 

wykonawcę,  który  nie wykazał  spełniania  warunków  udziału  w  postępowaniu  lub  nie  został 

zaproszony  do  negocjacji  lub  złożenia  ofert  wstępnych  albo  ofert,  lub  nie  wykazał  braku 

podstaw wykluczenia

Izba zważyła co następuje. 


Biorąc pod uwagę zgromadzony w sprawie materiał dowodowy oraz stanowiska stron 

przystępującego Izba uznała, że odwołanie zasługiwało na uwzględnienie. 

Przechodząc do pierwszego zarzutu podniesionego w uzasadnieniu odwołania, Izba 

wzi

ęła  pod  uwagę  przede  wszystkim  treść  warunku  opisaną  w  pkt  5.1.3.A.2.  SIWZ. W  tym 

punkcie 

zamawiający wskazał na uprawnienia do projektowania w nieograniczonym zakresie 

w  określonych  specjalnościach  oraz  wyraźnie  odwołał  się  do  specjalności  wymienionych  w 

art.  14  ustawy  Prawo  Budowlane.  Zgodnie  art.  14  ust.  1  pkt  4  lit.  a)  ustawy  z  dnia  7  lipca 

1994 r. Prawo budowlane (Dz. U. z 2021 r. poz. 282) uprawnienia budowlane są udzielane w 

specjalności instalacyjnej w zakresie sieci, instalacji i urządzeń telekomunikacyjnych.  

W  związku  z  powyższym,  w  ocenie  Izby,  odwołujący  miał  rację  zakładając,  że  zgodnie  z 

warunkami udziału w  postępowaniu  wykonawca  powinien  dysponować osobą, która  będzie 

pełnić  funkcję  sprawdzającego  i  która  legitymuje  się  uprawnieniami  bez  ograniczeń  w 

specjalności instalacyjnej w zakresie sieci, instalacji i urządzeń telekomunikacyjnych. 

Jak  ustaliła  Izba  przystępujący  do  pełnienia  funkcji  sprawdzającego  projektu  branży 

telekomunikacyjnej, 

w wykazie osób, wskazał pana P.L. Przystępujący zawarł w tym wykazie 

informację,  że  pan  P.L.  jest  uprawniony  do  projektowania  bez  ograniczeń  w  specjalności 

instalacyjnej  w  zakresie  instalacji  i  urządzeń  telekomunikacyjnych  oraz  że  posiada 

uprawnienia nadane decyzją DTT-TU/02338/02 z 18 czerwca 2002 r. (przedmiotowa decyzja 

została  załączona  do  odwołania  jako  dowód  w  sprawie).  Treść  samej  decyzji  nie  była 

kwestionowana zarówno przez zamawiającego jak i przystępujacego. Z decyzji wynikało, że 

pan  P.L.  posiada  uprawnienia  budowlane  w  telekomunikacji  do  projektowania  w 

specjalnościach  instalacyjnych  w  telekomunikacji  przewodowej  wraz  z  infrastrukturą 

towarzyszącą w zakresie linii, instalacji i urządzeń liniowych oraz stacyjnych. 

Porównując zakres  uprawnień  pana  P.L.  z  opisem  zawartym  w  wykazie  osób,  Izba  uznała, 

że odwołujący wykazał i udowodnił, iż przystępujący zawarł w wykazie informacje, które nie 

miały  pokrycia  w  rzeczywistości,  a  tym  samym  wprowadził  zamawiającego  w  błąd  co  do 

spełniania  warunków  udziału  w  postępowaniu.  Opisując  bowiem  zakres  uprawnień  członka 

personelu w sposób odbiegający od treści uprawnień, przystępujący doprowadził do podjęcia 

przez  zamawiającego  decyzji  o  uznaniu  tych  uprawnień  za  odpowiadające  wymaganiom 

SIWZ.  

Przedmiotowa  decyzja  została  wydana  w  2002  r.  na  podstawie  rozporządzenia  Ministra 

Łączności  z  10  października  1995  r.  w  sprawie  samodzielnych  funkcji  technicznych  w 

budownictwie  telekomunikacyjnym  (Dz.  U.  Nr  120,  poz.  581  ze  zm.).  Na  podstawie  tego 

rozporządzenia  uprawnienia  budowlane  projektowe  w  telekomunikacji  nadawane  były  bez 

ograniczeń lub w ograniczonym zakresie w specjalizacjach, o których mowa w ust. 2 (§4 ust. 


1  i 

1a).  Natomiast  ust.  2  ww.  paragrafu  ustanawiał  następujące  specjalizacje  w  ramach 

specjalności instalacyjnych w zakresie sieci, linii, instalacji i urządzeń w telekomunikacji:  

a)  przewodowej  wraz  z  infrastrukturą  towarzyszącą,  dotyczącej  urządzeń  liniowych  i 

stacyjnych;  

b)  radiowej,  dotyczącej  obiektów  nadawczych  radiofonii  i  telewizji  naziemnej  oraz 

nadawczych i odbiorczych obiektów radiokomunikacyjnych. 

Przedmiotowe rozporządzenie, na podstawie którego wydano decyzję nadającą uprawnienia 

dla  pana  P.L.,  wyraźnie  stwierdzało,  że  uprawnienia  budowlane  projektowe  w 

telekomunikacji  nadawane  były  bez  ograniczeń  lub  w  ograniczonym  zakresie  w 

specjalizacjach,  o  których  mowa  w  ust.  2.  Ponadto  jeśli  zamawiający  w  treści  warunku 

postaw

ił  wymóg  posiadania  przez  wskazaną  osobę  uprawnień  budowlanych  do 

projektowania w  nieograniczonym  zakresie w  odpowiednich specjalnościach  to  oznacza to, 

że  wymagał  uprawnień  bez  ograniczeń  w  danej  specjalności,  ponieważ  rozporządzenie 

rozróżnia  uprawnienia  bez  ograniczeń  lub  w  ograniczonym  zakresie.  Tym  samym  zwrot 

dotyczący  uprawnień  w  nieograniczonym  zakresie  mógł  oznaczać  wyłącznie  uprawnienia 

bez  ograniczeń.  Skoro  rozporządzenie  wymieniało  uprawnienia  bez  ograniczeń  lub  w 

ograniczonym  zakresie  to  Izba  u

znała,  za  słuszne  stanowisko  odwołującego,  który  cytując 

stanowisko pani J. S. 

wskazał, że przy wyjaśnianiu treści decyzji o nadaniu uprawnień należy 

uwzględniać  jej  treść.  Przy  czym  obowiązuje  tu  następująca  zasada  –  decyzja  o  nadaniu 

uprawnień budowlanych jest decyzją bez ograniczeń, jeżeli zawiera wprost taki zapis w treści 

decyzji.  Natomiast,  jeżeli  decyzja  nie  zawiera  wprost  stwierdzenia  „bez  ograniczeń”,  to 

znaczy, że jest decyzją w ograniczonym zakresie, który wynika bezpośrednio z treści decyzji. 

Po

wyższe  potwierdził  Prezes  Urzędu  Komunikacji  Elektronicznej,  który  jako  następca 

prawny  Głównego  Inspektora  Państwowej  Inspekcji  Telekomunikacyjnej  i  Pocztowej 

wskazane  stanowisko  wyraził  m.in.  w  piśmie  z  dnia  23  września  2008  r.,  znak:  DT-WST- 

), oraz potwierdził w piśmie z dnia 27 października 2010 r., znak: DT-WOT- 612-

6/10(2), w podobnej sprawie.  

W  związku  z  powyższym  opisane  w  pytaniu  uprawnienia  budowlane  upoważniające  do 

projektowania  i  kierowania  robotami  budowlanymi 

w  specjalnościach  instalacyjnych  w 

telekomunikacji  przewodowej wraz  z  infrastrukturą towarzyszącą  w  zakresie linii,  instalacji  i 

urządzeń  liniowych  są  uprawnieniami  w  zakresie  ograniczonym  w  telekomunikacji 

przewodowej.  Powyższe  potwierdza brak  wyraźnie  zapisanego wyrażenia  „bez  ograniczeń” 

oraz  dokładne  określenie  zakresu  wynikającego  z  treści  decyzji,  który  ogranicza  się 

wyłącznie  do  telekomunikacji  przewodowej  w  zakresie  linii,  instalacji  i  urządzeń  liniowych 

(bez sieci). 

Podsumowując Izba stwierdziła, że rację miał odwołujący wskazując, iż 


opis uprawnień pana P.L. zawarty w wykazie osób odbiega od treści decyzji o przyznaniu 

uprawnień;  

-  p

rzystępujący  jako  profesjonalista  miał  możliwość  i  obowiązek  zbadania,  czy  dane 

uprawnienia,  wydane  na  podstawie  przepisów  obowiązujących  uprzednio,  odpowiadały 

wymaganiom 

zamawiającego;  

treść uprawnień i ich zakres powinna być znana przystępującemu.  

Ponadto  Izba  uznała  argumentację  przystępujacego  w  konfrontacji  ze  stanowiskiem 

odwołującego  za  nieprzekonującą.  Przystępujący  oparł  ją  na  założeniu,  że  pan  P.L. 

wykonywał  funkcję  projektanta  sprawdzającego  na  innej  inwestycji  (u  innego 

zamawiającego),  a  zgodnie  z  art.  20  ust.  2  ustawy  prawo  budowlane  funkcję  taką  może 

pełnić  wyłącznie  osoba,  która  posiada  uprawnienia  w  nieograniczonym  zakresie.  Na 

potwierdzenie  tego  złożył  kartę  tytułową  projektu,  w  którym  funkcję  sprawdzającego  miał 

wykonywać  pan  P.L.  Izba  stwierdziła,  że  ta  okoliczność  nie  może  potwierdzać  słuszności 

stanowiska  przystępującego.  Przystępujący  nie  powołał  się,  ani  nie  zaprezentował 

stanowiska  organu  powołanego  do  wydawania  decyzji  dotyczącej  uprawnień  w  zakresie 

objętym warunkiem, które mogło pozwolić na uznanie, że uprawnienia bez ograniczeń mogą 

nie wynikać z treści decyzji lub w doktrynie występują znaczne rozbieżności  interpretacyjne 

w  tym  zakresie.  Ponadto  nie  uszło  uwadze  składu  orzekającego,  że  w  orzecznictwie  Izby 

można  znaleźć  przykłady  orzeczeń  odnoszących  się  do  interpretacji  treści  uprawnień  „bez 

ograniczeń” w związku z momentem wydania tych uprawnień w odniesieniu do określonych 

następnie  warunków  udziału  w  postępowaniu.  Takim  przykładem  były  uprawnienia  w 

specjalności  konstrukcyjno-budowlanej  wydane  na  podstawie  rozporządzenia  Ministra 

Gospodarki  Terenowej  i  Ochrony  Środowiska  z  dnia  20  lutego  1975  r.  w  sprawie 

samodzielnych funkcji technicznych w budownictwie (Dz. U. nr 8, poz. 46 ze zm.). Powyższe 

rozporządzenie  nie  zawierało  pojęcia  uprawnień  bez  ograniczeń,  które  następnie  było 

stosowane 

w  późniejszych rozporządzeniach  regulujących zasady  uzyskiwania uprawnień  i 

ich  rodzajów  w  ramach  wykonywania  samodzielnych  funkcji  technicznych  w  budownictwie. 

Stąd  wymaganie  od  zamawiających  uprawnień  bez  ograniczeń  powodowało  problemy 

interpretacyjne  związane  ze  spełnieniem  warunku  w  przypadku  osób  posiadających 

uprawnieni

a  wydane  na  podstawie  rozporządzenia  z  1975  r. Wątpliwości  interpretacyjne  w 

tamtych sprawach nie miały przełożenia w przedmiotowej sprawie, ponieważ uprawnienia dla 

pana  P.L.  zostały  wydane  na  podstawie  rozporządzenia  Ministra  Łączności  z  10 

października  1995  r.  w  sprawie  samodzielnych  funkcji  technicznych  w  budownictwie 

telekomunikacyjnym,  które  wyraźnie  wskazywało  pojęcia  uprawnień  bez  ograniczeń  jak  i  z 

ograniczeniami. Stąd Izba uznała, że decydujące znaczenie w tej kwestii miała treść decyzji 

o nadaniu 

uprawnień, z której nie wynikało, że pan P.L. posiada uprawnienia bez ograniczeń, 


czego  wymagał  zamawiający  i  co  samodzielnie  oświadczył  przystępujący  w  złożonym 

wykazie osób. 

Kolejnym  dowodem  złożonym  przez  przystępujacego  w  tym  zakresie  była  treść  normy 

zakładowej  nr  ZN-96  TPSA-004.  W  pierwszej  kolejności  Izba  stwierdziła,  że  przystępujący 

nie wykazał przełożenia treści tej normy na opis przedmiotu zamówienia oraz treść warunku 

udziału w postępowaniu. Po drugie przystępujący, w ocenie Izby, przez ten dowód w sposób 

bezrefleksyjny i zbyt bezpośredni przeszedł do wyjaśnienia pojęci „sieć” za pomocą definicji 

właściwej w tej normie dla linii telekomunikacyjnej podziemnej. 

W związku z tym Izba uznała dowody złożone przez przystępujacego za nieprzydatne. 

Przepis 

art. 24 ust. 1 pkt 16 Pzp zawiera w swojej treści kilka elementów, których spełnienie 

jest  wymagane  do  stwierdzenia  naruszenia  tego  przepisu.  Po  pierwsze  należy  wykazać,  iż 

wykonawca wprowadził  zamawiającego  w  błąd; po  drugie wprowadzenie  zamawiającego  w 

błąd  było  wynikiem  podania  nieprawdziwych  informacji  związanych  z  przesłankami 

wykluczenia  wykonawcy 

z postępowania, spełniania warunków udziału w postępowaniu lub 

w  wyniku  zatajenia  określonych  informacji;  po  trzecie  należy  wykazać,  że  działanie 

wykonaw

cy  było  wynikiem  zamierzonego  działania  lub  rażącego  niedbalstwa.  Podstawa 

wykluczenia  określona  w  art.  24  ust.  1  pkt  16  Pzp  może  być  zastosowana  wtedy,  gdy 

wykonawca zamierza wprowadzić zamawiającego w błąd, a więc jego działanie cechuje wina 

umyślna,  zarówno  w  zamiarze  bezpośrednim,  jak  i  ewentualnym.  Zamiar  bezpośredni 

występuje  wtedy,  gdy  wykonawca  chce  wprowadzić  zamawiającego  w  błąd,  natomiast 

zamiar  ewentualny 

wtedy,  gdy  nie  chce,  ale  przewidując  możliwość  wprowadzenia  w  błąd, 

godzi się na to. Poza tym ta podstawa wykluczenia może być zastosowana także wtedy, gdy 

działanie wykonawcy charakteryzuje rażące niedbalstwo. Nie jest to już wina umyślna, lecz 

kwalifikowana  postać  winy  nieumyślnej  zakładająca,  że  osoba  podejmująca  określone 

działania  powinna  przewidzieć  ich  skutki.  Od  zwykłej  winy  nieumyślnej  różni  się  tym,  że 

przewidzenie było tak oczywiste, iż graniczy z celowym działaniem.  

Z  kolei  ustawodawca  w  art.  24  ust.  1  pkt  17 

Pzp  wskazuje,  iż  wykluczenie  wykonawcy 

następuje  w  przypadku,  gdy  spełnione  są  następujące  przesłanki:  po  pierwsze  zostanie 

wykazane,  iż  wykonawca  przekazał  w  toku  postępowania  przetargowego  informacje 

wprowadzające zamawiającego w błąd; po drugie działanie takie było wynikiem co najmniej 

lekkomyślności  lub  niedbalstwa  wykonawcy;  po  trzecie  takie  działanie  winno  mieć  istotny 

wpływ  na  decyzje  podejmowane  przez  zamawiającego  w  postępowaniu  o  udzielenie 

zamówienia.  Podstawa  wykluczenia  określona  w  tym  przepisie  może  być  zastosowana 

wtedy, gdy działanie wykonawcy cechuje wina nieumyślna. Należy brać pod uwagę obydwie 

postaci  winy  nieumyślnej,  czyli  niedbalstwo  i  lekkomyślność.  Z  niedbalstwem  mamy  do 

czynienia  wtedy,  gdy  podejmująca  działania  osoba  nie  przewiduje  skutków  swoich  działań, 


chociaż  powinna  i  mogła  je  przewidzieć.  Natomiast  lekkomyślność  występuje  wtedy,  gdy 

dana  osoba  przewiduje  skutki  swoich  działań,  ale  bezpodstawnie  przypuszcza,  że  ich 

uniknie.  Przy  wykazaniu  wykonawcy  niedbalstwa  czyli 

niedołożenia  należytej  staranności 

przy podawaniu zamawiającemu wprowadzających w błąd informacji należy mieć na uwadze 

art.  355  §  1  k.c.,  zgodnie  z  którym  dłużnik  obowiązany  jest  do  staranności  ogólnie 

wymaganej  w  stosunkach  danego  rodzaju  (należyta  staranność).  Przypisanie  określonej 

osobie niedbalstwa jest uzasadnione tylko wtedy, gdy os

oba ta zachowała się w określonym 

miejscu i czasie w sposób odbiegający od właściwego dla niej miernika należytej staranności 

por. uzasadnienie wyroku Sądu Najwyższego z 10 marca 2004 r., sygn. akt IV CK 151/03). 

Przy  czym  wzorzec  należytej  staranności  ma  charakter  obiektywny  i  abstrakcyjny,  jest 

ustalany  niezależnie od  osobistych przymiotów  i  cech konkretnej  osoby, a jednocześnie na 

poziomie  obowiązków  dających  się  wyegzekwować  w  świetle  ogólnego  doświadczenia 

życiowego oraz konkretnych okoliczności (por. uzasadnienie wyroku Sądu Najwyższego z 23 

października  2003  r.,  sygn.  akt  V  CK  311/02).  Dodatkowo  w  stosunku  do  profesjonalistów 

miernik  ten  ulega  podwyższeniu,  gdyż  art.  355  §  2  k.c.  precyzuje,  że  należytą  staranność 

dłużnika  w  zakresie  prowadzonej  przez  niego  działalności  gospodarczej  określa  się  przy 

uwzględnieniu  zawodowego  charakteru  tej  działalności.  Za  takiego  profesjonalistę  należy 

również  uznać,  co  do  zasady,  wykonawcę  ubiegającego  się  o  udzielenie  zamówienia 

publicznego. Należyta staranność profesjonalisty nakłada na wykonawcę, który składa ofertę, 

dokumenty  i  oświadczenia  we  własnym  imieniu,  aby  upewnił  się,  czy  deklarowany  w  nich 

stan  rzeczy  odpowiada  rzeczywistości.  Podkreślić  należy,  że  pojęcie  należytej  staranności 

implikuje  element  działania,  podejmowania  pewnych  czynności,  jakich  można  się 

spodziewać od uczestnika obrotu profesjonalnego.  

W związku z powyższym Izba uznała, że w kontekście postawionego zarzutu wszystkie ww. 

wymienione  przesłanki  zastosowania  art.  24  ust.  1  pkt  16  i  17  Pzp  zostały  spełnione. 

Ponadto przystępujący nie wykazał spełnienia warunku udziału w postępowaniu określonego 

w pkt 5.1.3.A.2. SIWZ. Tym samym Izba stwierdziła, że zamawiający naruszył art. 24 ust. 1 

pkt 12, 16 i 17 Pzp.  

Potwierdził  się  także  zarzut  dotyczący  zaniechania  odtajnienia  (ujawnienia)  i 

udostępnienia: Wyjaśnień RNC i Uzasadnienia Tajemnicy.  

W  ramach  uwag  ogólnych  Izba  podkreśla,  że  od  dnia  4  września  2018  r.,  z  powodu 

transpozycji do prawa polskiego dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/943 

z  8  czerwca  2016  r.  w  sprawie  ochrony  niejawnego  know 

–  how  i  niejawnych  informacji 

handlowych  (tajemnic  przedsiębiorstwa)  przed  ich  bezprawnym  pozyskiwaniem, 

wykorzystaniem  i  ujawnianiem,  weszła  w  życie  ustawa  z  5  lipca  2018  r.  o  zmianie  ustawy 

o zw

alczaniu  nieuczciwej  konkurencji  oraz  niektórych  innych  ustaw  (Dz.U.  z  2018  r.,  poz. 


1637),  zmieniająca  uregulowania  dotyczące  tajemnicy  przedsiębiorstwa.  Tym  niemniej, 

w ocenie  Izby

,  bogaty  dorobek  zarówno  orzecznictwa,  jak  i  doktryny  nie  stracił  aktualności 

również w obecnym stanie prawnym. 

W  nawiązaniu  do  powyższego  należy  wskazać,  że  ustawodawca  nie  zdecydował  się  na 

radykalne  zmiany  co  do  uregulowania  tajemnicy  przedsiębiorstwa  –  również  aktualnie 

zastrzeżenie przez  wykonawcę określonych informacji, jako tajemnicy,  wymaga wykazania, 

że  kumulatywnie  zostały  spełnione  wszystkie  trzy  zawarte  w definicji  tajemnicy 

przedsiębiorstwa przesłanki:  

– w postaci materialnej, czyli:  

zastrzeżenie 

dotyczy 

informacji 

określonym 

charakterze, 

tj. technicznym, 

technol

ogicznym,  organizacyjnym  przedsiębiorstwa  lub  stanowiących  inne  informacje 

posiadające wartość gospodarczą;  

zastrzeżone  informacje  jako  całość,  lub  w  szczególnym  zestawieniu  i  zbiorze  ich 

elementów,  nie  są  powszechnie  znane  osobom  zwykle  zajmującym  się  tym  rodzajem 

informacji, albo nie są łatwo dostępne dla takich osób; 

– w postaci formalnej, czyli:  

3)  uprawniony  do  korzystania  z 

zastrzeżonych  informacji  lub  rozporządzania  nimi  podjął, 

przy zachowaniu należytej staranności, działania w celu utrzymania ich w poufności. 

Następnie,  przechodząc  na  kanwę  Pzp  Izba  stwierdziła,  że  zgodnie  z  wykładnią  językową 

art.  8  ust.  3  Pzp  to  po  stronie  wykonawcy, 

zastrzegającego informacje jako tajemnicę, leży 

ciężar  dowodu  w  zakresie  wykazania,  że  zastrzeżone  informacje  w  istocie  spełniają 

wszystkie  elementy  konieczne  dla  jej  uznania  za  tajemnicę  przedsiębiorcy  w  świetle 

art. 11 ust. 2 ustawy z dnia 16 kwietnia 1993 r. o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji (Dz.U. z 

2020 poz. 1913 ze zm., zwanej dalej: „z.n.k.u.”). Omawiany art. 8 ust. 3 Pzp wprost bowiem 

wskazuje  na  kim  spoczywa  ciężar  wykazania,  że  dana  informacja  jest  tajemnicą 

przedsiębiorstwa  –  podmiotem  tym  jest  wyłącznie  zastrzegający,  co  bezpośrednio 

skorelowane  jest  z  obowiązkiem  zamawiającego  w  postaci  ujawnienia  informacji  wadliwie, 

lub sprzecznie z prawem zastrzeżonych (por. uchwała Sądu Najwyższego z 21 października 

2005 r. sygn. akt III CZP 74/05). 

Przenosząc powyższe rozważania na  grunt rozpoznawanego odwołania,  Izba  uznała,  że w 

ustalonym  stanie  rzeczy  przystępujący  nie  wykazał,  aby  dane,  które  objął  tajemnicą 

przedsiębiorstwa, zasługiwały na ochronę wynikającą z art. 8 ust. 3 Pzp w zw. z art. 11 ust. 2 

z.n.k.u.  

W  pierwszej  kolejności  należy  wskazać,  że  uzasadnienie  zastrzeżenia  wyjaśnień  rażąco 

niskiej  ceny  z  dnia 

3 grudnia 2020  r.  zawierało  się w  sześciu gołosłownych i  ogólnikowych 

zdaniach, 

zawartych w dwóch ostatnich akapitach pisma. W związku z tym w żaden sposób 


nie  można  było  uznać,  że  przystępujący  wykazał  spełnienie  chociażby  jednej  z  powyżej 

wymienionych  pr

zesłanek  skutecznego  zastrzeżenia  informacji  stanowiących  tajemnicę 

przedsiębiorstwa.  

Po  drugie  p

rzystępujący  nie  zdecydował  się  na  przedstawienie  zamawiającemu 

jakiegokolwiek dowodu, że podjął działania mające na celu ochronę zastrzeganych informacji 

prz

ed dostępem osób trzecich. Być może, w innych stanach faktycznych, wymóg ten mógłby 

zostać  uznany  za  spełniony,  o  ile  wykonawca  przedstawiłby  racjonalne,  logiczne  i 

wiarygodne wyjaśnienie, a całokształt okoliczności pozwalałby na uznanie, że oświadczenie 

w

ykonawcy  jest  w  tych  szczególnych  warunkach  wystarczające.  Tym  niemniej,  w 

okolicznościach  faktycznych  rozpoznawanego  sporu  oświadczenie  przystępującego,  że 

informacje przedstawione 

w wyjaśnieniach są chronione i opatrzone klauzulą poufności, było 

dalece  n

iewystarczające.  W  stanie  faktycznym  przedmiotowej  sprawy,  brak  przedstawienia 

dowodów budził poważne wątpliwości co do wiarygodności samych oświadczeń wykonawcy. 

Przystępujący, będący dysponentem i autorem środków, na które wskazywał w uzasadnieniu 

objęcia informacji tajemnicą nie powinien mieć trudności w przedstawieniu dokumentów lub 

chociażby  wyciągu  z  nich,  które  potwierdziłyby  podjęcie  tych  środków.  Poza  tym,  na  takie 

trudności wykonawca nie wskazywał przed Izbą. Skoro zatem przystępujący nie zdecydował 

się  na  przedstawienie  zamawiającemu  oraz  Izbie  jakichkolwiek  dowodów,  brak  ich 

przedstawienia  należy  interpretować  tak,  że  podjęte  przez  niego  środki  mają  charakter 

niesprecyzowany i nie są jednolicie stosowane. 

Po  trzecie  należy  wskazać,  że  podczas  trwania  postępowania  odwoławczego  przed  Izbą, 

przystępujący  wraz  pismem  z  dnia 2 kwietnia 2021  r.  przekazał  odwołującemu wyjaśnienia 

rażąco  niskiej  ceny  z  dnia  3  grudnia  2020  r.  Przy  czym  przekazał  same  wyjaśnienia  bez 

załączników.  Przedmiotową  okoliczność  Izba  potraktowała  jako  de  facto  okoliczność 

przyznania przez przystępującego, że w sposób wadliwy tj. niezgodny z treścią art. 8 ust. 3 

Pzp,  dokonał  zastrzeżenia  przedmiotowych  informacji.  Analiza  treści  tych  wyjaśnień  mogła 

tylko upewnić odwołującego o słuszności postawionego zarzutu. 

W ocenie Izby przystępujący nie wykazał, że zastrzeżone przez niego informacje mają walor 

tajemnicy  przedsiębiorstwa  oraz  podjął  działania  w  celu  zachowania  poufności  informacji. 

Zaś brak takiego wykazania, zgodnie z treścią art. 8 ust. 3 Pzp w zw. z art. 11 ust. 2 z.n.k.u., 

powoduje, że nie było podstaw, aby zastrzeżenie przystępujacego uznać za skuteczne.  

Należy  również  pamiętać,  że  ograniczenie  zasady  jawności  ze  względu  na  tajemnicę 

przedsiębiorcy ma charakter wyjątku od zasady i w związku z tym nie może być wykładane 

rozszerzająco, dlatego też, wykonawca zastrzegający poufność nie może ograniczyć się do 

ogólnego  stwierdzenia  o  istnieniu  takiej  tajemnicy,  w  tym  sformułowanego  jedynie  na 

podstawie 

własnej, subiektywnej oceny. Informacje związane z działalnością przedsiębiorcy 


niewątpliwie  stanowią  kategorie  danych,  mających  z  perspektywy  wykonawcy  charakter 

poufny, których ujawnienie mogłoby pociągać za osobą negatywne konsekwencje dla pozycji 

rynkowej przedsiębiorcy. Jednakże, tajemnica gospodarcza, jak każda tajemnica ustawowo 

chroniona,  ma  charakter  obiektywny,  nie  można  jej  subiektywizować  w  oparciu  jedynie 

oświadczenia osób reprezentujących przedsiębiorcę, które to osoby – z istoty rzeczy – nie 

będą  zainteresowane  ujawnianiem  faktów  ze  sfery  prowadzonej  działalności  gospodarczej 

podmiotu (por. wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z 14 września 2017 r. sygn. akt I 

OSK 2740/15). 

Reasumując,  Izba  stwierdziła,  że  dokumenty  zastrzeżone  przez  przystępującego  jako 

zawierające tajemnicę przedsiębiorstwa, z uwagi na niespełnienie przesłanek z art. 8 ust. 3 

Pzp,  nie  zostały  skutecznie  zastrzeżone.  Oznacza  to,  że  podlegały  one  odtajnieniu 

(szczególnie załączniki do wyjaśnień z dnia 3 grudnia 2020 r.). Izba jednakże nie nakazała 

za

mawiającemu  odtajnienia  tych  dokumentów  z  uwagi  na  fakt,  że  wskutek  rozpoznania 

innego  zarzutu,  nakazała  wykluczenie  przystępującego  z  postępowania.  Wobec  faktu 

wykluczenia tego wykonawcy, odtajnianie informacji zawartych w zastrzeżonych przez niego 

dokume

ntach, stało się niecelowe. 

Z powodu potwierdzenia się powyżej opisanego zarzutu, Izba nie rozpatrzyła zarzutu 

ewentualnego,  dotyczącego  rażąco  niskiej  ceny  w  stosunku  do  oferty  przystępującego. 

Odwołujący wyraźnie wskazał, że przedmiotowy zarzut miał charakter ewentualny i wniósł o 

jego  nierozpatrywanie  jako  zarzutu  przedwczesnego

,  jeżeli  Izba  uzna  powyżej  wskazany 

zarzut za zasadny.  

Izba uznała, iż odwołujący słusznie wskazywał, że nie był w stanie podjąć pełnej polemiki z 

treścią  wyjaśnień  rażąco  niskiej  ceny  złożonych  przez  przystępującego,  właśnie  wobec 

bezprawnego nieudostępnienia treści tego dokumentu. Dopiero po udostępnieniu treści tego 

dokumentu wraz załącznikami odwołujący może przedstawić pełną argumentację. Ponadto w 

przypadku  nieujawnienia  da

nego  dokumentu  formułowanie  zarzutu  zaniechania  jego 

ujawnienia  oraz  zarzutu  ewentualnego  dotyczącego  skutków  wadliwości  tego  dokumentu, 

było  działaniem  racjonalnym  i  uzasadnionym.  Z  jednej  strony  trudno  bowiem  wykazać 

zasadność  zarzutu  sformułowanego  na  bazie  domysłów  czy  domniemań,  z  drugiej  strony 

zaniechanie  podnoszenia  takiego  zarzutu 

–  przy  oddaleniu  zarzutu  dotyczącego  tajemnicy 

przedsiębiorstwa – skutkowałoby utratą możliwości podnoszenia tego zarzutu w przyszłości. 

Kolejna  grupa  zarzutów  dotyczyła  treści  wykazu  usług,  złożonego  przez 

przystępującego.  

Izba  rozpatrzyła  te  zarzuty  wyłącznie  w  zakresie,  wynikającym  z  treści  odwołania.  W 

odwołaniu zostały podniesione zarzuty naruszenia art. 24 ust. 1 pkt 16 i 17 Pzp oraz art. 91 

ust.  1  i  2  Pzp  w  zw.  z  art.  24  ust.  1  pkt  12  Pzp  w  zw.  art.  7  ust.  1  i  3  Pzp, 

wyłącznie  w 


zakresie usługi wskazanej w pkt 1 wykazu usług tj. wielobranżowej dokumentacji projektowo-

kosztorysowej  Centrum  Sztuki  Filmowej  w  obiektach  EC1  w  Łodzi.  Opis  naruszeń  i 

argumentacja  w  zakre

sie  dwóch  pozostałych  pozycji  wykazu  usług  tj.  dokumentacji 

projektowo-

kosztorysowej  przebudowy  i  zmiany  sposobu  użytkowania  dla  budynku  Łaźnia 

„Gwarek”  oraz  wielobranżowej  dokumentacji  projektowo-kosztorysowej  przebudowy, 

rozbudowy i zmiany sposobu użytkowania budynku magazynowego przy ul. Kościuszki 77 w 

Toruniu, zostały przedstawione dopiero w piśmie z dnia 2 kwietnia 2021 r. tj. po wniesieniu 

odwołania. Co prawda odwołujący poczynił w treści odwołania zastrzeżenie wskazujące, że z 

uwagi  na  oczekiwanie  n

a  uzyskanie  wglądu  do  informacji  publicznej,  może  wskazać  przed 

Izbą  kolejne  zastrzeżenia  w  zakresie  usług  podanych  przez  przystępującego  w  wykazie 

usług, to Izba w żaden sposób nie była związana takim zastrzeżeniem i nie mogła rozpoznać 

zarzutów, które nie zostały wskazane w odwołaniu. Zgodnie z art. 555 nPzp Izba nie może 

orzekać  co  do  zarzutów,  które  nie  były  zawarte  w  odwołaniu.  W  związku  z  tym  zarzuty 

powinny  być  postawione  już  w  treści  odwołania  i  nie  mogą  podlegać  rozszerzeniu  na 

rozprawie  lub  w  trak

cie  trwania  postępowania  odwoławczego  przed  Izbą,  w  szczególności 

przez powoływanie nowych okoliczności faktycznych uzasadniających wniesienie odwołania.  

Przechodząc do meritum zarzutu należy wskazać, że z dat wykonania usługi nr 1 wskazanej 

w wykazie usług złożonym przez przystępującego wynika, iż jej realizacja rozpoczęła się 10 

listopada  2008  r.,  a  zakończyła  30  września  2013  r.  Tymczasem  list  referencyjny  do  tej 

pozycji  wykazu  został  wystawiony  w  dniu  17  czerwca  2011  r.  W  związku  z  tym  u 

zamawiającego powinny pojawić się wątpliwości co do spełnienia warunku doświadczenia w 

związku  z  wynikającą  rozbieżnością  pomiędzy  treścią  wykazu  a  referencjami.  Tym  samym 

na  podstawie  złożonych  przez  przystępującego  dokumentów  nie  wiadomo  było,  kiedy 

zakończyła  się  usługa  projektowania,  która  zgodnie  z  warunkiem  udziału  w  postępowaniu 

powinna  się  zakończyć,  nie  później  niż  10  lat  przed  upływem  terminu  składnia  ofert, 

ponieważ ani wykaz ani referencje nie rozstrzygają tej kwestii.  

Przystępujący  w  trakcie  postępowania  odwoławczego  przed  Izbą  nie  wyjaśnił  powstałych 

wątpliwości. Co prawda przystępujący złożył dowód w postaci listu referencyjnego z dnia 17 

czerwca 2016  r., który  został  wydany  przez  EC1  Łódź  Miasto  Kultury, jednakże dowód  ten 

powodował  powstanie  dalszych  wątpliwości.  Przedmiotowy  dokument  został  wydany  przez 

inny podmiot, niż ten który wystawił list referencyjny złożony przez przystępującego w trakcie 

postępowania  przetargowego  i  dotyczył  sprawowania  nadzoru  autorskiego  nad  realizacją 

inwestycji.  Nie  wyjaśniał  przy  tym  najistotniejszej  kwestii  z  punku  widzenia  przedmiotowej 

sprawy, tj. tego kiedy została zrealizowana usługa projektowania. Wyjaśnienia złożone przez 

przystępującego w tym zakresie nie zostały poparte żadnymi dowodami.  


W związku z powyższym Izba uznała, że nie potwierdził się zarzut naruszenia art. 24 ust. 1 

pkt 12 Pzp, tj. odwołujący nie wykazał niespełnienia warunku udziału w postępowaniu przez 

przystępujacego.  Jednocześnie  powstałe  wątpliwości  nie  mogły  prowadzić  do  uznania,  że 

przystępujący wykazał spełnienie tego warunku. Tym samym Izba doszła do przekonania, że 

zamawiający  powinien  wezwać  przystępującego  do  złożenia  wyjaśnień  w  tym  zakresie  w 

trybie  art.  26  ust.  3  lub  4  Pzp. 

Co  prawda  zamawiający  wzywał  już  przystępujacego  do 

uzupełnienia  wykazu  usług  na  podstawie  art.  26  ust.  3  Pzp  w  związku  z  wątpliwościami 

dotyczącymi  ostatecznej  zawartości  tego  wykazu,  (dokładnie  liczby  stron),  niemniej 

wezwanie  dotyczące  przedmiotowego  zarzutu  dotyczyłoby  innego  zakresu  (okoliczności 

odnoszących  się  do  realizacji  usługi  wskazanej  w  pkt  1),  co  oznacza,  że  nie  zostałaby 

naruszona,  wynikająca  z  orzecznictwa Izby,  zasada jednokrotnego  wezwania na  podstawie 

art. 26 ust. 3 Pzp, co do tych samych okoliczności. Izba jednakże nie sformułowała w treści 

sentencji  orz

eczenia  nakazu  wyjaśnienia  przedmiotowej  kwestii,  ponieważ  na  skutek 

rozpoznania innego zarzutu, nakazała wykluczenie przystępującego z postępowania. Wobec 

faktu  wykluczenia  tego  wykonawcy,  wzywanie  przystępującego  do  wyjaśnień  w  zakresie 

spełnienia warunku udziału w postępowaniu, stało się niecelowe. 

Ponadto Izba uznała, że w zakresie przedmiotowej grupy zarzutów nie potwierdził się zarzut 

naruszenia art. 24 ust. 1 pkt 16 i 17 Pzp. 

Tak jak wskazano powyżej, z treści złożonych przez 

przystępujacego  dokumentów  wynikały  wątpliwości  co  do  spełnienia  warunku  udziału  w 

postępowaniu, co odwołujący słusznie podkreślał. Jednakże odwołujący nie wykazał, że jego 

stwierdzenia  podniesione  przede  wszystkim  w  treści  pisma  z  dnia  2  kwietnia  2021  r., 

rzeczywiście  nastąpiły.  Odwołujący  nie  wykazał,  że  przystępujący  wprowadził 

zamawiającego  w  błąd  w  związku  ze  spełnieniem  warunku  udziału  w  postępowaniu. 

Potwierdzenie  zastosowania  ww.  przepisów,  z  racji  doniosłości  sankcji  skutkującej 

wykluczeniem  wykonawcy  z  postępowania,  nie  może  opierać  się  na  wątpliwościach  co  do 

możliwości  ich  zaistnienia.  Odwołujący  powinien  jednoznacznie  wykazać  spełnienie 

wszystkich  przesłanek składających się na  dyspozycje art.  24  ust.  1 pkt  16  i  17  Pzp,  a nie 

opierać się na wątpliwościach.  

W  konsekwen

cji  rozpoznania  wszystkich  powyżej  opisanych  zarzutów,  Izba 

uwzględniła  także  zarzuty  naruszenia  art.  91  ust.  1  Pzp  oraz  7  ust.  1  i  3  Pzp  uznając,  że 

zamawiający  niezgodnie  z  przepisami  dokonał  wyboru  najkorzystniejszej  oferty  w 

postępowaniu.  

W  związku  z  powyższym  Izba  uznała,  że  odwołanie  podlegało  uwzględnieniu  i  na 

podstawie art. 553 zdanie pierwsze nPzp orzekła jak w sentencji. 

Biorąc  powyższe  pod  uwagę,  o  kosztach  postępowania  odwoławczego  orzeczono 

stosownie do jego wyniku, na podstawie art. 557, 574 i 575 nPzp oraz 

§ 5 pkt 1 i 2 lit. b) w 


zw. z § 7 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 2020 r. w 

sprawie szczegółowych rodzajów kosztów postępowania odwoławczego, ich rozliczania oraz 

wysokości i sposobu pobierania wpisu od odwołania z dnia 30 grudnia 2020 r. (Dz. U. z 2020 

r. poz. 2437). 

Przewodniczący: 

…………………………