KIO 578/21 KIO 591/21 WYROK dnia 23 marca 2021 r.

Stan prawny na dzień: 31.05.2021

Sygn. akt:  KIO 578/21 
 

KIO 591/21 

WYROK 

z dnia 23 marca 2021 r. 

Krajowa Izba Odwoławcza – w składzie: Przewodniczący: Piotr Kozłowski 

Emil Kuriata 

Anna Kuszel-Kowalczyk 

Protokolant: 

Aldona Karpińska 

po  rozpoznaniu  na  rozprawie  18  marca  2021  r. 

w  Warszawie  odwołań  wniesionych 

do Prez

esa Krajowej Izby Odwoławczej 22 lutego 2021 r. przez wykonawców: 

A. 

Swietelsky Rail Polska sp. z o.o. z siedzibą w Krakowie, Swietelsky A.G. z siedzibą 

w Linzu w Austrii wspólnie ubiegający się o udzielenie zamówienia (sygn. akt KIO 

B. 

Primost Południe sp. z o.o. z siedzibą w Będzinie (sygn. akt KIO 591/21) 

postępowaniu  pn.  Budowa  skrzyżowania  bezkolizyjnego  w  ul.  Dworcowej  w  Żorach 

wraz 

budową  przyległego  układu  drogowego  w  zamian  za  likwidację  przejazdu 

kolejowo-drogowego  kat.  a  w  km  14,114  linii  kolejowej  nr  159

w  ramach  projektu  POIIŚ 

35  pn.:  „Poprawa bezpieczeństwa  na skrzyżowaniach  linii  kolejowych  z  drogami  –  etap 

III” (nr postępowania ZP.271.2.33.2019) 

prowadzonym  przez  zamawiającego:  Gmina  Miejska Żory,  działająca również w imieniu 

i na rze

cz PKP Polskich Linii Kolejowych S.A. z siedzibą w Warszawie 

przy  udziale  wykonawców  zgłaszających  swoje  przystąpienia  do  postępowania 

odwoławczego po stronie Zamawiających: 

A. 

NDI S.A. z siedzibą w Sopocie (sygn. akt: KIO 578/21,  KIO 591/21) 

B.  Swietelsky Rail 

Polska sp. z o.o. z siedzibą w Krakowie, Swietelsky A.G. z siedzibą 

w Linzu w Austrii wspólnie ubiegający się o udzielenie zamówienia (sygn. akt KIO 

orzeka: 

Uwzględnia odwołanie w sprawie sygn. akt KIO 578/21 w taki sposób, że nakazuje 

unieważnienie  wyboru  najkorzystniejszej  oferty,  a  w  ramach  powtórzonych 

czynności  –  wezwanie  NDI  S.A.  z  siedzibą  w  Sopocie  do  wyjaśnień  dotyczących 

wyceny 

poz. 11 i 14 Rozbicia cenowego oferty („RCO”) jako istotnych elementów 


Sygn. akt:  KIO 578/21 
 

KIO 591/21 

składowych  ceny  oferty  z  uwagi  na  pkt  12.5.  Instrukcji  dla  wykonawców 

specyfikacji istotnych warunków zamówienia.  

2.  O

ddala odwołanie w sprawie sygn. akt KIO 578/21 w pozostałym zakresie. 

Kosztami  postępowania  w  sprawie  sygn.  akt  KIO  578/21  obciąża  Odwołujących 

Zamawiających po połowie i: 

1)  zalicza 

w  poczet  kosztów  postępowania  odwoławczego  kwotę  20000  zł  00  gr 

(słownie: dwadzieścia tysięcy złotych zero groszy) uiszczoną przez Odwołujących 

tytułem wpisu od odwołania, 

zasądza  od  Zamawiających  na  rzecz  Odwołujących  kwotę  9759  zł  00  gr 

(słownie:  dziewięć  tysięcy  siedemset  pięćdziesiąt  dziewięć  złotych  zero  groszy)  – 

stanowiącą  połowę  kosztów  postępowania  odwoławczego  poniesionych  przez 

Odwołujących z tytułu wpisu od odwołania, pomniejszoną o połowę uzasadnionych 

kosztów Zamawiających w postaci kosztów dojazdu na wyznaczone posiedzenie. 

Odrzuca odwołanie w sprawie sygn. akt KIO 591/21 w zakresie zarzutu z pkt 2. listy 

zarzutów. 

Oddala odwołanie w sprawie sygn. akt KIO 591/21 w pozostałym zakresie. 

Kosztami  postępowania  w  sprawie  sygn.  akt  KIO  591/21  obciąża  Odwołującego 

zalicza  w  poczet  kosztów  postępowania  odwoławczego  kwotę  20000  zł  00  gr 

(słownie: dwadzieścia tysięcy złotych zero groszy) uiszczoną przez niego tytułem wpisu 

od odwołania. 

Stosownie  do  art.  579  i  580  ustawy  z  dnia  11  września  2019  r.  –  Prawo  zamówień 

publicznych  (Dz.  U.  poz.  2019  ze  zm.)  w  zw. 

z  art.  92  ust.  2  ustawy  z  dnia  11  września 

r. Przepisy  wprowadzające ustawę ‒ Prawo zamówień publicznych (Dz. U. poz. 2020 

ze zm.) na niniejszy wyrok 

– w terminie 14 dni od dnia jego doręczenia – przysługuje skarga 

za 

pośrednictwem  Prezesa  Krajowej  Izby  Odwoławczej  do  Sądu  Okręgowego 

w Warszawie. 


Sygn. akt:  KIO 578/21 
 

KIO 591/21 

U z a s a d n i e n i e 

{KIO 578/21, KIO 591/21} 

Gmina  Miejska  Żory  {dalej:  „Zamawiający”},  działająca  również  w  imieniu  i  na  rzecz 

PKP Polskich 

Linii Kolejowych S.A. z siedzibą w Warszawie {dalej łącznie: „Zamawiający”}, 

prowadzi  na  podstawie  ustawy  z  dnia  29  stycznia  2004  r. 

–  Prawo  zamówień  publicznych 

(t.j. Dz.  U.  z  2019  r.  poz.  1843  ze  zm.)  {dalej 

również:  „ustawa  pzp”  lub  „pzp”)  w  trybie 

przetargu 

nieograniczonego  postępowanie  o  udzielenie  zamówienia  publicznego  na  roboty 

budowlane  pn. 

Budowa  skrzyżowania  bezkolizyjnego  w  ul.  Dworcowej  w  Żorach 

wraz 

budową  przyległego  układu  drogowego  w  zamian  za  likwidację  przejazdu 

kolejowo-drogowego  kat.  a  w  km  14,114  linii  kolejowej  nr  159

w  ramach  projektu  POIIŚ 

35  pn.:  „Poprawa  bezpieczeństwa  na skrzyżowaniach  linii  kolejowych  z  drogami  –  etap 

III” (nr postępowania ZP.271.2.33.2019) 

Ogłoszenie  o  tym  zamówieniu  7  października  2020  r.  zostało  opublikowane 

Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej nr 2020/S_195 pod poz. 472797. 

Wartość  przedmiotowego  zamówienia  przekracza  kwoty  określone  w  przepisach 

wydanych na podstawie art. 11 ust. 8 ustawy pzp. 

Zaznaczyć  należy,  że  z  uwagi  na  datę  wniesienia  rozpoznawanych  odwołań 

do 

postępowania  odwoławczego  w  ich  sprawie,  zgodnie  z  art.  92  ust.  2  ustawy  dnia  11 

września 2019 r. Przepisy wprowadzające ustawę – Prawo zamówień publicznych (t.j. Dz.U. 

poz.  2020  ze  zm.),  znajdują  zastosowanie  przepisy  ustawy  z  dnia  11  września  2019  r.  – 

Prawo  zamówień  publicznych  (Dz.  U.  poz.  2019  ze  zm.)  {dalej:  „nowa  ustawa  pzp” 

lub 

„npzp”}. 

12  lutego  2021 

r.  Zamawiający  zawiadomił  drogą  elektroniczną  o  wyborze  jako 

najkorzystniejszej  oferty  złożonej  przez  NDI  S.A.  z  siedzibą  w  Sopocie  {dalej:  „NDI”}  oraz 

odrzuceniu oferty złożonej przez Primost Południe sp. z o.o. z siedzibą w Będzinie. 

{KIO 578/21} 

22 lutego 2021 r. 

Swietelsky Rail Polska sp. z o.o. z siedzibą w Krakowie, Swietelsky 

A.G. z siedzibą w Linzu w Austrii, które wspólnie ubiegają się o udzielenie tego zamówienia 

{dalej:  „Konsorcjum”,  „Odwołujący”  lub  „Odwołujący  Konsorcjum”}  wniosły  w  formie 

elektronicznej do Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej odwołanie od zaniechania odrzucenia 


Sygn. akt:  KIO 578/21 
 

KIO 591/21 

oferty  NDI 

oraz  innych  czynności  lub  zaniechań  Zamawiającego  objętych  zarzutami 

odwołania. 

Odwołujący  zarzucił  Zamawiającemu  następujące naruszenia przepisów  ustawy  pzp 

{chyba że poniżej wskazano inne akty prawne}: 

1.  Art.  7  ust.  3 

–  przez  wybór  oferty  NDI  jako  najkorzystniejszej,  mimo  że  zawiera  ona 

rażąco niską cenę i w związku z tym winna być odrzucona, co stanowi naruszenie zasad 

udzielania zamówień publicznych. 

2.  Art.  89  ust.  1  pkt  4  w  zw.  z  art.  90  ust.  3 

–  przez  zaniechanie  odrzucenia  oferty  NDI, 

mimo że zawiera ona rażąco niską cenę. 

3.  Art.  90  ust.  1-3 

–  przez  zaniechanie  wezwania  NDI  do  złożenia  wyjaśnień,  mimo  że 

istotne  części  składowe  oferty  zostały  wycenione  w  sposób  wskazujący  na  przyjęcie 

rażąco  niskiej  ceny  w  stosunku  do  odpowiadającej  im  części  przedmiotu  zamówienia 

budzą  uzasadnione  wątpliwości  co  do  możliwości  realizacji  zgodnie  z  wymaganiami 

Zamawiających. 

4.  Art.  89  ust.  3 

–  przez  zaniechanie  odrzucenia  oferty,  której  złożenie  stanowi  czyn 

nieuczciwej konkurencji polegający na manipulowaniu ceną jednostkową. 

5.  Art.  89  ust.  1  pkt  2  przez  z

aniechanie  odrzucenia  oferty,  w  której  przeniesiono  koszty 

pomiędzy pozycjami RCO, co jest zakazane według pkt 12.5. lDW. 

6.  Art.  7  ust.  1  i  3 

–  przez  prowadzenie  postępowania  w  sposób  naruszający  zasadę 

uczciwej  konkurencji  i 

równego  traktowania  wykonawców  w  związku  z  powyższymi 

naruszeniami  oraz  przez  zamieszczenie  na  platformie  z

akupowej  Zamawiającego 

zawiadomienia o wyborze oferty o innej t

reści niż przekazana Konsorcjum. 

Odwołujący wniósł o uwzględnienie odwołania i nakazanie Zamawiającemu: 

1.  U

nieważnienia wyboru najkorzystniejszej oferty. 

2.  Ponownej oceny i badania ofert. 

3.  Odrzucenia oferty NDI. 

4.  Wybory oferty Konsorcjum jako najkorzystniejszej.  

W  ramach  uzasadnienia  powyższa  lista  zarzutów  została  sprecyzowana 

szczególności przez powołanie się na następujące okoliczności faktyczne i prawne. 

Okoliczności faktyczne. 

Cena  oferty  NDI  nie  odbiegała  o  30%  od  wartości  zamówienia  powiększonej 


Sygn. akt:  KIO 578/21 
 

KIO 591/21 

należny  podatek  od  towarów  i  usług,  ustalonej  przez  Zamawiającego  przed  wszczęciem 

postępowania, ani nie jest niższa o co najmniej 30 % średniej arytmetycznej cen wszystkich 

złożonych w postępowaniu ofert – stanowi 78,9% tej średniej. 

Jednakże w drugim akapicie pkt 12.5. IDW (tom I SIWZ) wprowadzono następującą 

regulację:  Każda  pozycja  RCO  powinna  zostać  wyceniona  zgodnie  z  zakresem  w  niej 

opisanym. Nie dopuszcza się wliczania kosztów wykonania jakiejkolwiek pozycji RCO w inną 

pozycję RCO. 

Zamawiający  przeprowadził  procedurę  z  art.  90  ust.  1  pzp  względem  wykonawcy 

Primost  z  uwagi  na  zaniżenie  niektórych  pozycji  RCO,  w  wyniku  której,  po  otrzymaniu 

wyjaśnień wskazujących na sprzeczność tej oferty z treścią SIWZ, odrzucił tę ofertę. 

Dotyczące poz. 11. RCO – usuwanie kolizji sieci zewnętrznych: 

W  stosunk

u  do  wyceny  wartości  zamówienia  –  ujętej  przez  Zamawiającego 

w dokumenc

ie pn. „Kosztorys szacunkowy” (przywołanym w pkt 5. protokołu postępowania) 

– dla części zamówienia określonej jako „przekładka sieci zewnętrznych” (2.624.684,63 zł), 

cena ofertowa NDI dla poz. 11. RCO (1.316.844 

zł) stanowi ok. połowy.  

Jednocześnie  wycena  poz.  11.  RCO  przez  NDI  jest  poniżej  30%  rynkowej  wyceny 

tego zakresu robót, wyrażającej się w ofertach złożonych w postępowaniu. 

Rynkowy  kos

zt  usunięcia  kolizji  istniejącymi  sieciami  wynosi  ok.  3,8  mln  zł  netto, 

w tym:  sieci  wod.-kan. 

–  ok.  2,2  mln  zł  (2,37  mln  zł  wg  oferty  Instalatorstwa  Sanitarnego 

i Gazowego  A.  M.

,  2,19  mln  zł  wg  oferty  Pro-Log,  2,35  mln  zł  wg  oferty  Inko),  sieci 

energetyczne i teletechniczne 

– ok. 1,6 mln zł (1,88 min zł wg oferty Elmontażu, 1,46 min zł 

wg wyceny na podstawie Sekocenbudu p

rzedmiarów załączonych do SIWZ) {jako dowód nr 

4  załączono  te  oferty},  do  czego  należy  doliczyć  kozty  ryzyk  (wg  kalkulacji  indywidulanej 

każdego z oferentów), koszty pośrednie (ogólne budowy, finansowe, zarządu itp.)  – zwykle 

25%, plus kwota VAT wg stawki 23%.  

Zakres  świadczenia  określony  hasłowo  w  poz.  11.  RCO  jako  „usuwanie  kolizji  sieci 

zewnętrznych”  obejmuje  szeroki  zakres  świadczeń  określonych  w  PFU  stanowiącym  opis 

przedmiotu zamówienia: 

-  zgodnie  z  pkt  4.7.4.  (str.  92  i  nast.)  PFU  wykonaw

ca  ma  rozpoznać  wszystkie  sieci 

zewnętrzne  i  przesunąć  je  w  miejsca  niekolidujące  z  planowaną  inwestycją  {w odwołaniu 

przywołano szczegółowe wymagania opisane na str. 92. PFU}; 

-  w 

odniesieniu  do  sieci  wodociągowych,  kanalizacyjnych  i  gazowych  Zamawiający 

przedstawił w załączniku nr 3 do PFU wstępne uzgodnienia z ich gestorami (łącznie 13) oraz 

zastrzegł,  że  wykonawca  ma  dokonać  weryfikacji  i  uszczegółowienia  tych  informacji 


Sygn. akt:  KIO 578/21 
 

KIO 591/21 

pozostałą infrastrukturę {w odwołaniu przywołano dla przykładu wymagania PSG S.A. jako 

gestora sieci gazowej}; 

-  zgodnie  z  pkt  6.6.  PFU  wszelkie  koszty 

opłat  wynikających  z  wydanych  warunków 

przebudowy kolizji należy uwzględnić w cenie ofertowej. 

Jak wynika z przedmiaru, stan

owiącego załącznik nr 4 do IDW (części I SIWZ) zakres 

wymaganego prz

eniesienia sieci jest znaczący, np.: 

relokacja  sieci  energetycznej  ma  dotyczyć  ponad  2  km  sieci  (kosztorys,  cz.  1.  –  mur 

zbrojony  z  włączeniem do  ul.  Dworcowej,  poz. 7.1.  i  7.2.),  ok.  1,5 km  sieci  teletechnicznej, 

w tym  1,4  km  sieci  kablowej  (pkt  8.1

.  i  8.3.),  325  m  sieci  wodociągowej  (pkt  9.1.)  i  233  m 

kanalizacji sanitarnej (pkt 10.1.);  

relokacja sieci energetycznej ma objąć ok. 1,4 km (kosztorys, cz. 2. – rondo z dojazdami, 

poz.  7.1.  i  7.2.),  sieci  teletechnicznej  ok.  800  m  (poz.  8.1.i  8.3.), 

a  sieci  wodociągowych 

i kanalizacji sanitarnej po ok. 700 m (poz. 9.1. i 10.1.); 

{jako dowód nr 5 załączono zestawienie kilometrażu sieci zewnętrznych do przebudowy wg 

przedmiaru  robót  sporządzonego  przez  Zamawiającego  oraz  wg  wyliczenia  własnego 

na podst

awie przedstawionych uzgodnień gestorów sieci}. 

W

ycena  ofertowa  przekładek  sieci  zewnętrznych  winna  pokrywać  nie  tylko  koszty 

samych  ro

bót  budowalnych,  ale  też  niezależnych  od  stron  koszty  np.:  wszelkich  opłat 

narzucanych  przez  gestorów  sieci  zewnętrznych,  w  tym  obsługi  czynności  odbiorowych, 

pozyskania  postanowie

ń,  zezwoleń,  porozumień  i  umów  oraz  innych  warunków  usuwania 

kolizji  z  infrastrukturą  techniczną  należącą  do  osób  trzecich  oraz  kosztów  ich  wykonania, 

obsługi  notarialnej,  zapłaty  za  służebności  (których  ustanowienie  może  się  okazać 

niezbędne), wykonania operatów szacunkowych niezbędnych dla ustanowienia służebności, 

wykonania  przekopów  kontrolnych  (które  ze  względu  na  obszar  inwestycji  mogą  być 

znaczące  i  nie  dają  się  na  etapie  ofertowania  precyzyjnie  skalkulować  ze  względu 

nieudostępnienie danych przez Zamawiającego w toku postępowania) – wskutek czego cena 

ofertowa musi zawierać znaczący margines na pokrycie nieprzewidzianych wydatków. 

Dotyczące poz. 14. RCO – budowy przepustu i mostu na rzece Ruda: 

Pozo

stawienie  przez  Zamawiającego  starej  nazwy  tej  pozycji  w  RCO  tj. 

„przebudowa...”,  po  udzieleniu    3.11.2020  r.  odpowiedzi  na  pytania  oferentów  do  SIWZ, 

wskazującej  na  potrzebę  zburzenia  dotychczasowego  mostu  i  budowy  nowego  mogło 

wprowadzić w błąd. 

Zamawiający  w  kosztorysie  szacunkowym  dla  części  4.  za  wykonanie  przepustu 

mostu oszacował na 3.093.700 zł netto (bez nasypu z gruntu zbrojonego), w tym most (poz. 


Sygn. akt:  KIO 578/21 
 

KIO 591/21 

6.1.) na 2.500.000 zł, przepust na 575.600 zł i przekładka sieci na 18.100 zł. 

NDI wyceni

ło tę poz. na 638.243,54 zł netto, co stanowi 51,5% średniej arytmetycznej 

wszystkich cen ofertowych.  

Przy  czym  anal

iza  porównawcza  cen  ofertowych  {dowód  nr  2}  wskazuje,  że  ceny 

oferent  dla  poz.  14  tr

zech  oferentów  wyceniało  ją  w  przedziale  cenowym  od  559,7  tys.  zł 

do 

692,0 tys. zł, zaś pozostałych pięciu oferentów w przedziale od 1.165,8 tys. zł do 2.317,3 

tys.  zł.  Można  stwierdzić,  że  pierwszy  przedział  cenowy  odpowiada  remontowi,  czy  też 

częściowej przebudowie zastanych w terenie obiektów mostowych, natomiast drugi wskazuje 

na  wycenę  dwóch  nowych  obiektów  mostowych  tj.  nieistniejącego  jeszcze  przepustu  pod 

projektowanym nasypem oraz wyburzenia i wybudowania nowego obiektu w ciągu istniejącej 

ul. Dworcowej, zgodnie ze skorygowanym wymaganiem Zamawiającego. 

Rynkowe wynagrodzenie 

za realizację przepustu (dla ilości robót wg przedmiaru robót 

stanowiącego załącznik nr 4 do IDW) powinno wynosić 614.092 zł (wg cen z II kwartału 2019 

r.,  częściowo  kalkulacji  własnej  oraz  cen  pozyskanych  na  potrzeby  przygotowania  oferty 

Konsorcjum) 

{jako dowód nr 6 załączono obliczenie ceny za przepust wg Secocenbudu}. 

Przy

jmując,  że  budowa  nowego  mostu  w  bezpośrednim  sąsiedztwie  ww.  przepustu 

pociągnie analogiczne koszty, wycena poz. 14 RCO powinna wynieść 1.228.184,16 zł (bez 

uwz

ględnienia ceny za wyburzenie obecnie istniejącego obiektu mostowego). 

Dla wskazania zasadności zarzutu rażąco niskiej ceny należy podkreślić, co wchodzi 

w zakres świadczenia, które NDl wycenił w poz. 14 RCO: 

Przepust. 

Zgodnie z pkt 4.7.1.14 PFU (str. 55. i 56.) w

ykonawca ma wykonać przepust w ciągu 

drogi nad rzeką Rudą, który musi spełniać określone tam minimalne parametry techniczno- 

geometryczne 

{w odwołaniu przywołano te szczegółowe wymagania}.  

W  załączniku  rys.  7  –  projektowany  przepust  przedstawiono  proponowane 

rozwiązanie konstrukcyjne przepustu. 

Cena  winna  obejmować  również  znaczący  margines  na  nieprzewidziane  wydatki, 

gdyż  brak  jest  uzgodnienia  konserwatora  zabytków  dla  budowy  przepustu  (pkt  4.7.1.14  in 

fine 

PFU), które w sposób znaczący podnoszą koszt realizacji zamówienia  

W

ykonawca  będzie  zobowiązany  dobrać  światło  przepustu  oraz  skrajnię  pionową 

zgodnie  z  wynikami  obliczeń  hydrologicznych  oraz  hydraulicznych  koryta  rzeki  Rudej  oraz 

obiektu mostowego, a następnie uzgodnić obliczenia i przyjęte rozwiązanie z Zamawiającym 

oraz  z  z

arządcą  cieku.  Dodatkowo  wykonawca  ma  też  wykonać  obliczenia  hydrauliczne, 

które należy uzgodnić z zarządcą zlewni, Wodami Polskimi.  

Na  etapie  koncepcji, 

w  oparciu  o  geometrie  sąsiednich  cieków  wodnych,  założono 


Sygn. akt:  KIO 578/21 
 

KIO 591/21 

minimalne 

światło poziome obiektu jako 6 m w osi prostopadłej do cieku, a skrajnie pionowa 

przyjęto jako 4 m, co należy zweryfikować po uzyskaniu wyników obliczeń hydrologicznych.  

Także te obowiązki oznaczają konieczność przewidzenia marginesu bezpieczeństwa 

w ramach wyceny. 

Most na rzece Ruda. 

Zgodnie z pkt 4.7.1.16. PFU (str. 59.)

, niezależnie od budowy powyżej wymienionego 

przepustu, 

Zamawiający  wymaga  także  przebudowy  mostu  w  ciągu  drogi  gminnej,  ulicy 

Dworcowej

,  nad  rzeką  Rudą,  przy  czym  w  ramach  wyjaśnień  treści  SIWZ  z  3  listopada 

2020 r., na pytanie nr 7 

Zamawiający odpowiedział, że wykonawca ma wycenić wyburzenie 

istniejącego obiektu i wykonanie nowego. 

pkt  4.7.1.16.  PFU  opisano  wymagania  dla  przebudowy  mostu  {w  odwołaniu 

przywołano szczegółowe wymagania opisane na str. 59. PFU}. 

Okoliczności prawne. 

Możliwość badania składników ceny oferty pod kątem przesłanek rażąco niskiej ceny, 

została wyeksponowana przez ustawodawcę w art. 90 ust. 1 pzp (…jeżeli zaoferowana cena 

lub koszt, lub ich istotne części składowe…), co znajduje również potwierdzenie w doktrynie, 

w której wskazuje się w szczególności, że badanie oferty może dotyczyć każdego istotnego 

jej  elementu  {

w  odwołaniu  zacytowano  stosowne  fragmenty  wypowiedzi  przedstawicieli 

doktryny}. 

Według  opinii  Urzędu  Zamówień  publicznych  {której  fragmenty  zostały  w  odwołaniu 

przytoczone}: 

istotne  części  to  takie,  które  przy  wynagrodzeniu  ryczałtowym  mają  wpływ  na całość 

wyceny przedmiotu zamówienia; 

zamawiający  może  wezwać  do  wyjaśnień  również  w  sytuacji,  gdy  jedynie  istotne  części 

składowe ceny oferty budzą jego wątpliwości, pomimo że cena całkowita nie jest niższa niż 

limit wskazany w przepisach. 

W tych okolicznościach Odwołujący zarzucił Zamawiającemu, co następuje. 

Po pierwsze, naruszenie art. 90 ust. 1 pzp 

– przez zaniechanie zbadania ceny oferty 

NDI w odniesieniu do powyżej wskazanych istotnych jej elementów, których zaniżenie istotny 

wpływ na cenę globalną, gdyż przy ich wycenie na poziomie średnich cen dla poz. 11. i 14. 

RCO, cena oferty NDI wyniosłaby 23.569.045 zł netto i zostałaby sklasyfikowana na dalszym 

miejscy, w szczególności za ofertą Konsorcjum.  

Po drugie, naruszenie art. 89 ust. 1 pkt 3 pzp w zw. z art. 3 ust. 1 uznk oraz art. 15 


Sygn. akt:  KIO 578/21 
 

KIO 591/21 

ust.  1  pkt  1  uznk,  gdyż  cena  stanowi  faktycznie  wyłączne  kryterium  oceny  ofert  w  tym 

postepowaniu,  a  działanie  NDI,  polegające  na  rażącym  zaniżeniu  wyceny  poz.  11.  i  14. 

RCO, było świadome i nakierowane na eliminację z tego postępowania innych wykonawców, 

biorąc pod uwagę, że jak wskazano w uzasadnieniu wyroku Izby z 9.04.2019 r. sygn. akt KIO 

509/19  czyn  nieuczciwej  konkurencji  stanowi  oferta,  w  której  koszty  realnie  ponoszone 

jednej  pozycji  faktycznie  przeniesione  są  do  innej  pozycji  w  ramach  składników  ceny 

stanowiących podstawę ustalenia wynagrodzenia wykonawcy. 

Po  trzecie,  gdyby  nawet  przyjąć,  że  w  powyższych  okolicznościach  nie  ziściły  się 

przesłanki  uznania cen  jednostkowych w  poz.  11.  i  14.  RCO  za przejaw  czynu  nieuczciwej 

konkurencji,  z  uwagi  na  naruszenie  reguły  określonej  w  pkt  12.5.  IDW  Zamawiający 

zaniech

ał odrzucenia oferty NDI na podstawie art. 89 ust. 1 pkt 2 pzp. 

{KIO 591/21} 

22 lutego 2021 r. 

Primost Południe sp. z o.o. z siedzibą w Będzinie {dalej: „Primost”, 

„Odwołujący” lub „Odwołujący Primost”} wniosła w formie elektronicznej do Prezesa Krajowej 

Izby  Odwoławczej  odwołanie  od  odrzucenia  jej  oferty  oraz  wyboru  oferty  NDI  jako 

najkorzystniejszej. 

Odwołujący  zarzucił  Zamawiającemu  następujące naruszenia przepisów  ustawy  pzp 

{chyba że poniżej wskazano inne akty prawne}: 

1.  Art.  90  ust.  3  oraz  art.  89  ust.  1  pkt  4 

–  przez  odrzucenie  oferty  Primostu  jako 

zawierającej  rażąco  niską  cenę  w  stosunku  do  przedmiotu  zamówieni,  podczas  gdy 

okolicznościach sprawy było to nieuzasadnione.  

2.  Art.  90  ust.  1 

–  przez  jego  błędną  interpretację  w  konsekwencji  błędnego  uznania, 

że istotna  część  składowa  ceny  oferty  złożonej  przez  Primost  zawiera  rażąco  niską 

cenę,  podczas  gdy  w  oparciu  o  zapisy  SIWZ  oraz  treść  oferty  Primostu  brak  było 

podstaw  do  uznania  poz.  4.,  5.,  6.  dokumentu  pn.  RCO  oraz  wskazanych  w  tych 

pozycjach  ce

n  za  istotne  części  składowe  ceny  mających  wpływ  na  cenę  oferty 

Primostu, a tym samym uznania tej ostatniej za rażąco niską. 

3.  Art.  89  ust.  1  pkt  2 

–  przez  błędne  przyjęcie,  że  treść  oferty  Primostu  nie  odpowiada 

treści SIWZ. 

4.  Art. 91 ust. 1 

– przez uznanie, że najkorzystniejszą ofertą według kryteriów określonych 

w  SIWZ  jest  oferta  NDI,  podczas  gdy  jako  najkorzystniejsza  powinna  zostać  wybrana 

oferta Primostu. 


Sygn. akt:  KIO 578/21 
 

KIO 591/21 

5.  Art. 7 ust. 1 i 3 

– przez nierówne traktowanie Primostu oraz dokonanie oceny jego oferty 

w  oparciu  o 

niewyartykułowane  w  treści  SIWZ  wymagania,  co  doprowadziło  do 

odrzucenia jego ofert z powołaniem sią na to, że istotne części składowe ceny ofertowej 

są  rażąco  niskie  w  stosunku  do  przedmiotu  zamówienia,  podczas  gdy  w  tych  samych 

okolicznościach pozostali wykonawcy nie zostali  nawet wezwani do złożenia wyjaśnień 

co  do  podejrzenia,  że  istotne  części  składowe  ceny  ofertowej  są  rażąco  niskie 

stosunku  do  przedmiotu  zamówienia,  co  wskazuje,  że  Zamawiający  nie  zachował 

zasad 

uczciwej  konkurencji  i  równego  traktowania  i  nie  postąpił  zgodnie  z  zasadami 

pro

porcjonalności i przejrzystości. 

Odwołujący wniósł o uwzględnienie odwołania i nakazanie Zamawiającemu: 

1.  U

nieważnienia wyboru najkorzystniejszej oferty. 

Unieważnienia odrzucenia oferty Primoistu. 

3.  Ponownego badan

ia i oceny ofert z uwzględnieniem oferty Primostu. 

W  ramach  uzasadnienia  powyższa  lista  zarzutów  została  sprecyzowana 

szczególności przez powołanie się na następujące okoliczności faktyczne i prawne. 

{ad pkt 1. listy zarzutów} 

Okoliczności faktyczne. 

Z

godnie  z  informacją  podaną  podczas  otwarcia  ofert  Zamawiający  przeznaczył 

na 

realizację tego  zamówienia 25.480,000,00  zł.  Zgodnie z rozdziałem  20.  SIWZ kryteriami 

wyboru najkorzystniejszej ofer

ty są: cena – 60% oraz okres gwarancji – 40%. 

Primost  zaoferow

ał  wykonanie  przedmiotu  zamówienia  za  22.613.783,94  zł 

(najniższa  cena  spośród  złożonych  ofert),  która  to  cena  mieści  się  powyższej  wskazanej 

kwocie  Zamawiającego,  jest  niższa  mniej  niż  o  30%  od  tej  kwoty  oraz  od  średniej 

arytmetycznej 

cen złożonych w postępowaniu ofert. 

Pismem  z  22.12.2020  r.  Zamawiający  zwrócił  się  do  Primostu  w  trybie  art.  90  pzp 

udzielenie  wyjaśnień  w  przedmiocie  rażąco  niskiej  ceny  w  poz.  od  4  do  6  RCO, 

stwierdzając,  że  pozycje  te  stanowią  szczególnie  istotny  zakres  robót.  Zamawiający 

oczekiwał  przedstawienia  przez  Primost  oszczędności  metod  wykonania  zamówienia, 

wybranych  rozwiązań  technicznych,  wyjątkowo  sprzyjających  warunków  wykonania 

zamówienia oraz dowodów potwierdzających zaistnienie takich okoliczności.  

Zamawiający de facto wezwał Primost do wskazania, jakie roboty zostały wycenione 

przez Primost w poz. od 4 do 6 RCO, z uwagi na to, że cena wskazana w tych pozycjach jest 


Sygn. akt:  KIO 578/21 
 

KIO 591/21 

niska,  a  zgodnie  z  postanowieniem  SIWZ  niedopuszczalne  było  wliczanie  kosztów 

wykonania jakiejkolwiek pozycji RCO w innej pozycji RCO. 

Pismem z 11.01.2021 r. 

Primost udzielił wyjaśnień w przedmiocie rażąco niskiej ceny, 

w  których  opisał  posiadane  przez  niego  doświadczenie  oraz  elementy,  które  pozwoliły  mu 

na 

ustalenie najniższej ceny spośród złożonych ofert, co nie znaczy, że rażąco niskiej. 

Okoliczności prawne. 

Ustawa pzp 

nie określa definicji legalnej rażąco niskiej ceny. Przyjąć można, że cena 

rażąco  niska  to  taka,  która  jest  nierealistyczna,  niewiarygodna  w  porównaniu  do  cen 

rynkowych podobnych zamówień i innych ofert złożonych w toku postępowania o udzielenie 

zamówienia publicznego. Zawsze jednak konieczne jest, aby cena oferty była rażąco niska 

stosunku do przedmiotu zamówienia, a dokładniej jego wartości rynkowej. W konsekwencji 

wartość  rynkowa  przedmiotu  zamówienia,  obejmująca  jego  pełny  zakres  i  wszystkie 

konieczne  do  jego  wykonania  nakłady  kosztowe,  ustalana  przez  porównanie  cen 

występujących  w  danej  branży  dla  określonego  asortymentu,  stanowić  będzie  punkt 

odni

esienia  dla  ceny  rażąco  niskiej  (za  uzasadnieniem  wyroku  Izby  z  3  czerwca  2020  r. 

sygn.  akt  KIO  509/20).  Jednocześnie  sam  fakt  złożenia  oferty  z  niską  ceną  nie  może  być 

utożsamiany z rażąco niską ceną (za uzasadnieniem wyroku Izby z 2 listopada 2020 r. sygn. 

akt KIO 2483/20). 

W tych okolicznościach Odwołujący zarzucił Zamawiającemu, co następuje. 

Po  pierwsze,  że  błędnie  zastosował  instytucję  wezwania  do  złożenia  wyjaśnień 

przedmiocie rażąco niskiej ceny, która dotyczy sytuacji, gdzie mamy do czynienia z rażąco 

niską  ceną,  a  nie  z  ceną  niską  (najniższą)  jako  konsekwencją  wprowadzonego  kryterium 

oceny ofert. 

Po drugie, że wyłącznie z powodu rozbicia ceny ofertowej na poszczególne elementy 

w  ramach  RCO  wyciągnął  wniosek  o  rażącym  zaniżeniu  ceny  oferty  Primostu,  wystosował 

wezwanie do złożenia wyjaśnień, które następnie ocenił jako niewystarczające, lakoniczne i 

niepoparte wystarczającymi dowodami. 

Po trzecie, że wobec braku określenia, poza ogólnym stwierdzeniem w  samej tabeli 

RCO,  co  poz  4.-

6.  faktycznie  powinny  zawierać,  przeprowadzenie  procedury  wyjaśnień 

służyło wyłącznie dopełnieniu formalności, aby możliwe było odrzucenie oferty Primostu.  

{ad pkt 2. listy zarzutów} 

Okoliczności faktyczne. 


Sygn. akt:  KIO 578/21 
 

KIO 591/21 

Zamawiający  w  treści  SIWZ  nie  określił,  w  jak  sposób  należy  wypełnić  załączony 

do SIWZ  dokument  RCO 

tzn.  co należy  uwzględnić  w  danej  jego pozycji. W szczególności 

ogólnie  opisane  w  RCO  elementy  nie  zostały  powiązane  z  opisem  przedmiotu  zamówienia 

zawartym  w  PFU  lub  przedmiarami  robót  (które  według  pkt  12.2.  IDW  miały  charakter 

pomocniczy). 

Abstrahując  od  pkt  12.6.  IDW  (z  którego  wynika,  że  w  oparciu  o  wartości  podane 

RCO  zostanie  dokonana  weryfikacja,  czy  wartość  prac  projektowych  nie  przekracza  7% 

ceny  oferty)  d

o  RCO  odnosi  się  jedynie  postanowienie  pkt  12.5.  IDW  w  następującym 

brzmieniu:  Wykonawca  mu

si  dołączyć  wypełnione  Rozbicie  ceny  ofertowej  („RCO") 

pod rygorem odrzucenia oferty. Wykonawca 

musi wycenić wszystkie pozycje. Rozbicia ceny 

ofertowej,  gdzie  zarówno  ceny  Jednostkowe  jak  i  cena  za  daną  pozycję  jest  podana 

matematycznym zaokrągleniem do dwóch miejsc po przecinku i jest różna od zera. Każda 

pozycja  RCO  powinna  zostać  wyceniona  zgodnie  z  zakresem  w  niej  opisanym.  Nie 

dopuszcza się wliczania kosztów wykonania jakiejkolwiek pozycji RCO w Inną pozycję RCO. 

Odwołujący  wywiódł,  że  zastrzeżenie  z  ostatniego  zdania  należy  uznać  za  nie  do 

zastosowania  przez  wykonawców,  którzy  mieli  de  facto  pełną  swobodę  co  do  tego,  jakie 

roboty  wycenić  w  danej  pozycji  RCO.  W  efekcie  tabela  RCO  stanowi  jedynie  dokument 

wskazujący  na  to, jak  poszczególni  wykonawcy  rozbili  cenę,  a nie co te  pozycje faktycznie 

obejmują. 

Według  Odwołującego  o  powyższym  świadczy  wycena  w  ofertach  Primostu,  NDI 

Konsorcjum  tych samych pozycji  RCO  na różnym  poziomie  w  przypadku  poz.  4,  5,  9,  11, 

{w odwołaniu zaprezentowano tabelaryczne zestawienie tych ofert dla wszystkich 17 

poz. RCO}. 

Jednocześnie  zdaniem  Odwołującego  taki  stan  rzeczy  nie  pozwala  określić,  czy 

który  element  wyceny  RCO  w  danej  ofercie  stanowi  istotny  element  jej  ceny. 

szczególności ponieważ średnia wartość arytmetyczna poz. 4.-6. z RCO NDI i Konsorcjum 

to około 5% ceny oferty Primostu, nie stanowi ona istotnego elementu tej ceny. 

W treści SIWZ nie zostało wskazane, że poz. RCO pn. „Prace w zakresie SRK (w tym 

zmiany aplikacji)” stanowi szczególnie ważny i istotny zakres przedmiotu zamówienia. 

Okoliczności prawne 

Art. 90 ust. 1 pzp odnosi się do części składowej ceny, a nie do istotnej części robót. 

Odwołujący  powołał  się  na  następujący  fragment  uzasadnienia  wyroku  Izby 

z 8.10.2019 r. sygn. akt KIO 1892/19:  Podkre

ślić należy literalną wykładnię przepisu art. 90 

ust.  1  pz

p.,  z  której  wynika,  iż  po  pierwsze,  chodzi  nie  o  jakąkolwiek  część  składową, 


Sygn. akt:  KIO 578/21 
 

KIO 591/21 

ale 

część istotną,  po wtóre,  iż  chodzi  o istotną część składową  ceny,  nie  zaś istotną część 

składową  zamówienia,  choć    –  jak  zauważa  doktryna,  w  praktyce  –  istotna  część  ceny 

będzie  stanowić  cenę  za  istotną  część  składową  zamówienia.  Innymi  słowy,  ustawodawca 

nie  widzi  zagrożenia  dla  możliwości  realizacji  przedmiotu  zamówienia  przez  wykonawcę 

zgodnie  z  wymagan

iami  zamawiającego  w  sytuacji  gdy  jakakolwiek  cześć  składowa  ceny 

wydaje się rażąco niska, ale jedynie w sytuacji, gdy istotna cześć składowa ceny wydaje się 

rażąco niska. 

W tych okolicznościach Odwołujący zarzucił Zamawiającemu, co następuje. 

Po  pierwsze,  że  wskazując  dopiero  na  etapie  badania  i  oceny  ofert,  które  pozycje 

RCO  stanowią  szczególnie  istotny  zakres  przedmiotu  zamówienia,  co  najmniej  narusza 

wymagania uczciwej konkurencji. 

Po drugie, że bezpodstawnie dokonał zestawienia wyceny poz. 4.-6. w RCO Primostu 

wyceną tych pozycji w RCO pozostałych wykonawców. 

Po trzecie, że nie miał podstaw faktycznych do przyjęcia, że poz. 4.-6. RCO stanowią 

istotną  część  składową  ceny  ofertowej  Primostu,  a  tym  bardziej,  że  przesądzają  one 

rażącym zaniżeniu ceny tej oferty. 

{ad pkt 3. listy zarzutów} 

Okoliczności faktyczne. 

Primost w wyja

śnieniach z 11 stycznia 2021 r. wielokrotnie oświadczył, że cena jego 

oferty 

uwzględnia  konieczność  wykonania  wszystkich  robót  wskazanych  w  dokumentach 

przetargowych postępowania. 

W szcze

gólności w odniesieniu do: 

-  poz.  5.  RCO 

–  wyjaśniono,  że  w  pozycji  tej  uwzględniono  koszty  robót  budowlanych 

związane m.in.  z  demontażem rogatek,  sygnalizatorów  oraz kabli  zasilających te  elementy, 

a  

także zmianę aplikacji, natomiast w poz. 7 RCO zostały ujęte prace projektowe związane 

ze zmianą aplikacji SRK; 

- poz. 4. RCO 

– nie wskazano, że nie zostanie dokonana wymiana rogatek; 

-  poz.  7.  RCO 

–  wskazano,  że  oferta  uwzględnia  koszt  ewentualnej  reprofilacji  tłucznia 

między torowiskami. 

Zamawiający  w  ramach  uzasadnienia  odrzucenia  stwierdził,  że  Primost  nie  wycenił 

wszystkich prac koniecznych do wykonania pozycji od 4 do 6. 

W szczególności w odniesieniu do: 

poz. 5. RCO 

– błędna wycena kosztów zmiany aplikacji dla SRK w innej pozycji RCO; 


Sygn. akt:  KIO 578/21 
 

KIO 591/21 

-  poz.  4.  RCO 

–  brak  możliwości  utrzymania  ciągłości  przejazdu  oraz  brak  uwzględnienia 

wymiany rogatek; 

- poz. 7. RCO 

– brak uwzględnienia kosztów reprofilacji tłucznia. 

Odwołujący  wywiódł,  że  przedmiotowe  zamówienie  jest  organizowane  w  formule 

„projektuj i buduj”, co oznacza, że ostateczny kształt rozwiązań projektowych będzie zależny 

od wielu czynników, w tym uzgodnień pozyskanych w trakcie projektowania. Stąd założenia 

przyjmowane przez wykonawców przy tego typu zadaniach są obarczone pewnym ryzykiem, 

które każdy profesjonalny wykonawca kalkuluje. 

Odwołujący  stwierdził,  że  przedstawione  przez  niego  w  ramach  wyjaśnień 

przemyślenia i założenia nie oznaczają, że nie uwzględnił konieczności wykonania takich czy 

inn

ych  prac  czy  też  kosztów  ich  wykonania.  Ostatecznie  i  tak  Zamawiający  dokona 

akceptacji  dokumentacji  projektowej, 

w  której  wszystko,  co  jest  konieczne,  zostanie 

uwzględnione,  a  następnie  w  oparciu  o  tak  zatwierdzoną  dokumentację  projektową 

i pozyskane decyzje zostanie zrealizowane. 

Odwołujący  zarzucił  Zamawiającemu,  że  dokonał  wybiórczej  analizy  złożonych 

wyjaśnień w celu znalezienia wyimaginowanych niezgodności oferty Primost z treścią SIWZ.  

Po pierwsze, 

w odniesieniu do poz. 5. RCO wskazania Zamawiającego nie znajdują 

oparcia  w  SIWZ.  Ponadto  przy  wynagrodzen

iu  ryczałtowym  nie  ma  znaczenia,  czy  koszty 

wykonania tej pozycji zostały określone na niskim poziomie. 

Po  drugie,  w  odniesieniu  do  poz.  4.  RCO  całkowicie  niezrozumiałe  jest  z  czego 

Zamawiający  wyinterpretował,  że  Primost  nie  dokona  wymiany  rogatek.  Co  więcej 

Zama

wiający wskazał, w jaki sposób ma być utrzymana ciągłość przejazdu, podczas gdy nie 

sposób  doszukać  się  niezgodności  opisanego  w  wyjaśnieniach  sposobu  zapewnienia 

przejazdu z zapisami PFU. 

Po  trzecie,  w  odniesieniu  do  poz.  7.  RCO  Zamawiający  dokonał  nadinterpretacji 

wyjaśnień,  z  których  wynikało,  że  jeśli  będzie  konieczna  reprofilacja  tłucznia,  prace  te 

zostaną wykonane, jeżeli nie – ich koszt uwzględniony w tej pozycji będzie stanowił wartość 

dodaną dla Primostu. 

{ad pkt 4

. listy zarzutów} 

Okolic

zności faktyczne. 

Spośród  czerech ofert  z  najniższą ceną tylko Primost  został  wezwany  do wyjaśnień 

w zakresie poz. 4.-

6. RCO jako zaniżonych w porównaniu do ich wyceny w innych ofertach 


Sygn. akt:  KIO 578/21 
 

KIO 591/21 

Jednak  z  zestawienia  wyceny  pozycji  RCO  w  tych ofertach wskazuje,  że również  w  każdej 

z trzech kolejnych ofertach 

występują pozycje, których wycena znacząco odbiega od wyceny 

w  pozostałych  ofertach  {w  odwołaniu  zaprezentowano  tabelaryczne  zestawienie  tych 

czterech ofert w zakresie poz. 4., 9., 11. i 6.} wszystkich 17 poz. RCO}.: 

-  NDI  w  poz.  11

.  RCO  wskazało  wykonanie  usunięcia  kolizji  z  sieciami  uzbrojenia  terenu 

infrastrukturą  drogową  na  kwotę  o  około  3  mln.  zł  netto  niższą  niż  Primost  i  Konsorcjum 

Switelsky; 

Konsorcjum Switelski wyceniło wykonanie poz. 4. RCO na 19.213,70 zł, czyli na zbliżonym 

poziomie do wyceny Pimostu; 

- poz. 6

. RCO Dromosttor wycenił na 11.328,85 zł (sytuacja podobna jak w poz. 4.);  

- poz. 9. RCO NDI wskaza

ło wartość o około 2 mln zł wyższą niż pozostali oferenci, co może 

wskazywać, że umieściło w tej pozycji koszty wykonania innej pozycji RCO. 

Odwołujący  wywiódł,  że  taki  stan  rzeczy  może  być  spowodowany  tym, 

że ponieważ Zamawiający  w  istocie  nie  wskazał,  co  konkretnie  należy  uwzględnić  w  której 

pozycji, 

wykonawcy dokonali uwzględnienia w różnych pozycjach różnych robót.  

Odwołujący zarzucił Zamawiającemu, że skoro wezwał Primost do wyjaśnień w trybie 

art.  90  ust.  1  pzp,  zaniechanie  wezwania  innych  wykonawców  w  analogicznej  sytuacji 

stanowi  przejaw 

nierównego  traktowania  wykonawców,  które  spowodowało  bezzasadne 

odrzucenie oferty Primostu. 

{KIO 578/21} 

W  odpowiedzi  na  odwołanie  z  17  marca  2021  r.  Zamawiający  wniósł  o  jego 

oddalenie, w szczególności następująco odnosząc się do zawartych w nim zarzutów. 

Zamawiający  podał,  że  równocześnie  badał  w  stosunku  do  każdej  oferty,  czy  nie 

zaszły przesłanki jej odrzucenia oferty.  

Zamawiający  wyjaśnił,  że  12.02.2021  r.  wszystkim  uczestnikom  postępowania 

przekazał  to  samo  zawiadomienie  o  wyniku  postępowania,  w  tym  o  ofertach  odrzuconych, 

a na  platformie  zakupo

wej  tylko  informację  o  wyborze  najkorzystniejszej  oferty, 

wykonawcach,  którzy  złożyli  oferty,  oraz  punktacji  przyznanej  poszczególnym  ofertom, 

co jest zgodne z art. 92 ust. 2 pzp. 

Zamawiający dodał, że najpierw odrzucił ofertę Primostu, a następnie dokonał oceny 


Sygn. akt:  KIO 578/21 
 

KIO 591/21 

pozosta

łych ofert  niepodlegających odrzuceniu. Ponieważ  po  dokonaniu oceny  ofert  część, 

w

ykonawców nie przedłużyła terminu związania ofertą i ważności wadium, ich oferty zostały 

odrzucone

, o czym zawiadomił wszystkich wykonawców 12.02.2021 r.  

Reasu

mując,  Zamawiający  oświadczył,  że  zarówno  w  zawiadomieniu  o  wyniku 

postępowania,  jak  i  w  informacji  o  wyborze  najkorzystniejszej  oferty  została  zamieszczona 

ta sama ocena ofert. 

W  ocenie  Zamawiającego  odwołanie  dotyczy  pozycji  RCO,  w  których  (11.  i  14.) 

r

óżnice  cenowe  między  wybraną  ofertą  a  innymi  ofertami  były  największe,  choć  dla 

Odwołującego nie jest istotne, jakiego zakresu robót dotyczą zakwestionowane przez niego 

pozycje. 

Zamawiający po przytoczeniu brzmienia art. 90 ust. 1 pzp oświadczył, co następuje. 

Po  pierwsze,  że  według  niego  zakwestionowane  w  odwołaniu  pozycje  RCO  ani  nie 

s

tanowią dla niego istotnych części składowych ceny, ani nie budzą jego wątpliwości co do 

możliwości  wykonania  przedmiotu  zamówienia  zgodnie  z  określonymi  przez  niego  lub 

wyn

ikającymi z odrębnych przepisów wymaganiami. 

Po drugie, że nawet gdyby uznać te pozycje za obiektywnie stanowiące istotną część 

składową  oferty,  nie  zrodziłoby  to  automatycznie  u  Zamawiającego  takich  wątpliwości,  a 

zatem nie obligowałoby go to do wezwania NDI do wyjaśnień. 

Po  trzecie,  że  przy  badanu  ofert  uwzględnił  specyfikę  tego  zamówienia 

infrastrukturalnego,  prowadzonego  w  formule  „zaprojektuj  i  buduj”,  w  którym  cena  będzie 

wynik

ała tak na prawdę z dokumentacji projektowej wykonanej przez wybranego wykonawcę 

Po  czwarte,  że  ponieważ  wielokrotnie  w  PFU  oraz  w  wyjaśnieniach  dawał  wyraz 

temu,  że  oczekuje  od  wykonawców  wprowadzenia  rozwiązań,  które  będą  dla  niego 

kor

zystne  cenowo,  dzięki  temu,  że  będą  ograniczały  koszty  realizacji  zamówienia 

i eksploatacji  obiektu 

(np.  …należy  dokonać  analizy  technicznoekonomicznej  czy  budowa 

nowego  mostu  nie  będzie  bardziej  korzystna  dla  Zamawiającego…  ,  …przy  uwzględnieniu 

wszystkich  wymagań  geometrycznych  i  wytrzymałościowych  zamawiający  dopuszcza 

przyjęcie  innych  rozwiązań  konstrukcyjnych  mających  uzasadnienie  techniczne  oraz 

ekonomiczne

,  …zamawiający  dopuszcza  inne  rozwiązania  mające  uzasadnienie 

techniczne  i  ekonomiczne

…,  …przedmiotowa  przebudowa  ma  na  celu  jedynie  usunięcie 

kolizji  z  projektowanymi  w  ramach  przebudowy  pracami

…),  a  szereg  rozwiązań  w  PFU 

należało  traktować  jako  przykładowe  propozycje,  stąd  wykonawcy  mogli  zastosować  inne 

rozwiązania, dzięki którym mogli zoptymalizować koszty realizacji zamówienia, co powoduje, 

że nieadekwatne jest porównywanie wycen tych samych pozycji RCO w różnych ofertach. 


Sygn. akt:  KIO 578/21 
 

KIO 591/21 

Po  piąte,  że  ponieważ  załączone  do  odwołania  wyceny  dotyczące  poz.  11.  RCO 

opierają  się  na  przedmiarach  robót  zakładających  możliwie  największy  zakres  robót,  nie 

uwzględniają  możliwości  optymalizacji  kosztów.  Ponadto  przedmiary  obejmują  wykonanie 

nowch  sieci,  natomiast  w 

pkt  2.2.2.14  PFU  wskazano  w  pierwszej  kolejności  na 

zabezpieczenie  istniejących  sieci,  a  dokładne  określenie  zakresu  i  ilości  niezbędnych 

przebudów  sieci  infrastrukturalnych winno być  określone przez  wykonawcę w  dokumentacji 

projektowej. 

Po  szóste,  że  również  w  przypadku  wyceny  poz.  14.  RCO  wykonawca  wg 

dokumentacji  przetargowej  miał  do  dyspozycji  różne  rozwiązania  dotyczące  mostu. 

Od pocz

ątku  w  PFU  była  informacja,  że  o  ile  jest  to  uzasadnione  z  punktu  widzenia 

techniczno-ekonomicznego,  o  tyle 

należy  wycenić  nowy  obiekt,  a  nie  przebudowę. 

odpowiedziach  na  pytania  Zamawiający  uściślił,  że  ze  względu  na  stan  obiektu  należy 

wyc

enić  wykonanie  nowego  obiektu.  Jednocześnie  ponieważ  Zamawiający  nie  wskazał 

konkretnego ro

związania w zakresie budowy ani przepustu, ani nowego mostu, wykonawcy 

powinni  w  obu  przypadkach 

przyjąć  zoptymalizowane  pod  względem  kosztów  rozwiązanie. 

Odwołujący wycenił podwójnie zaproponowany przez Zamawiającego przepust według cen z 

Se

kocenbudu,  czyli  nie  miał  własnej  koncepcji  na  wykonanie  tego  zakresu  robót,  co  nie 

oznacza,  że  wybrany  wykonawca  nie  miał  prawa  zakładać  rozwiązania  tańszego  dzięki 

posiadanemu know-how. 

Zdaniem Zamawiającego niezasadne są również zarzuty naruszenia art. 89 ust. 1 pkt 

2 lub 3 pzp, gdyż Odwołujący nie wykazał, że wycena poz. 11. i 14. RCO została ustalona na 

rażąco niskim poziomie, a nie jest wynikiem uczciwej konkurencji. Ponieważ kryterium oceny 

ofert w tym postępowaniu, oprócz gwarancji, jest cena łączna, a nie ceny składowe, nie ma 

tutaj możliwości, aby mogło dojść do jakiegokolwiek manipulowania cenami w celu uzyskania 

korzystniejszej punktacji. 

Przystępujący  NDI  w  piśmie  z  17  marca  2021  r.  wniósł  oddalenie  odwołania, 

szczególności następująco odnosząc się do zawartych w nim zarzutów. 

Po pierwsze, oświadczył, że: 

wszystkie  ceny  określił  na  poziomie  realnym,  rynkowym,  uwzględniającym  potencjał  i 

indywidualne uwarunkowania NDI.  

-  wszystkie  pozycje  RCO 

wycenił  rzetelnie,  z  uwzględnieniem  wszystkich  kosztów 


Sygn. akt:  KIO 578/21 
 

KIO 591/21 

wymaganych  w 

PFU,  w  tym  robót  tymczasowych  i  prac  towarzyszących  koniecznych 

dla 

wykonania danych robót 

ceny określone w przedmiotowym postępowaniu pozwalają na osiągnięcie przez NDI zysku 

na satysfakcjonującym poziomie. 

Po drugie, po zacytowan

iu art. 90 ust. 1 pzp, stwierdził, że nie wystąpiły okoliczności 

skutkujące obligatoryjnym wezwaniem, a Odwołujący – na którym spoczywał w tym zakresie 

ciężar  dowodu  –  nie  udowodnił,  że  cena  określona  przez  NDI  jest  rażąco  niska  i  winna 

wzbudzić wątpliwości Zamawiającego. 

{u

suwanie kolizji sieci zewnętrznych} 

Po  pierwsze,  że  pkt  2.2.2.14  PFU  w  przeważającej  mierzw  wskazuje 

na 

zabezpieczenie,  a  nie  przebudowę  sieci.  Przy  czym  wymagania  techniczne  w  PFU 

wskazują na występowanie sieci poszczególnych gestorów, natomiast zakres robót i sposób 

ich  wykonania  zostaną  określone  dopiero  przy  uzgadnianiu  dokumentacji  projektowej 

na etapie  realizacji  umowy. 

Z  kolei  zgodnie  z  udzielanymi  przez  Zamawiającego 

wyjaśnieniami  przedmiary  mają  charakter  wyłącznie  pomocniczy  na  potrzeby  wyceny 

ryczałtowej. 

Po drugie, że załączone do odwołania oferty oparte są na przedmiarach otrzymanych 

od Odwołującego i dotyczą wykonania nowych odcinków sieci w pełnym zakresie. Natomiast 

NDI przyjęło inne dopuszczalne założenia. 

Po  trzecie,  że  wycena  dokonana  przez  NDI  uwzględnia  szczególne  uwarunkowania 

związane jego  z  indywidualną  pozycją,  a  także przewidzianą do zastosowana technologią  i 

opiera się na pozyskanych ofertach podwykonawców.  

{budowa przepustu i przebudowa mostu na rzece Ruda} 

Po 

pierwsze,  zacytował  brzmienie  pkt  4.7.1.14.  PFU  oraz  wyjaśnień  treści  SIWZ 

3.11.2020  r.  w  odpowiedzi  na  pytanie  nr  8  i  podsumował,  że  Zamawiający  w  odniesieniu 

do 

przepustu  wskazał  jedynie  proponowane  przykładowo  rozwiązanie,  dopuszczając 

jednocześnie inne rozwiązania konstrukcyjne.  

Po drugie, zacytował brzmienie wyjaśnień treści SIWZ z 3.11.2020 r. w odpowiedzi na 

pytania nr 19 i 74 i podsumował, że o ile dla wcześniej zakładanej przebudowy mostu były 

określone  konkretne  parametry,  o  tyle  dla  nowego  mostu  ich  nie  podano,  co  prowadzi 

do 

wniosku,  że  może  to  być  rozwiązanie  równorzędne  pod  względem  parametrów, 

jednocześnie zoptymalizowane pod względem kosztów np. w zakresie posadowienia. 


Sygn. akt:  KIO 578/21 
 

KIO 591/21 

Po trzecie, że koszty związane z rozbiórką i wyburzeniem zostały przypisane do poz. 

RCO dotyczącej robót przygotowawczych, w tym rozbiórek i wyburzeń. 

Po  czwarte,  zacytował  kolejne  postanowienia  PFU,  w  tym  pkt  4.7.1.13.,  oraz 

wyjaśnienia  treści  SIWZ  udzielone  w  odpowiedzi  na  pytania  nr  19,  21  i  74  i  posumował, 

że wycena  tej  pozycji  RCO,  jak  i  wszystkich  pozostałych,  została  dokonana  w  oparciu 

udostępnioną  dokumentację  i  wieloletnie  doświadczenie  przy  realizacji  tego  typu 

kontraktów, przy uwzględnieniu postanowienia z pkt 12.5. IDW.  

Odnośnie  zarzutu  naruszenia  art.  89  ust.  1  pkt  3  pzp  Przystępujący  podniósł, 

że Odwołujący nie udowodnił wystąpienia żadnej z przesłanek, o których mowa w art. 3 ust. 

1 uznk. 

Po  pierwsze,  że  NDI  przerzuciło  koszty  pomiędzy  poszczególnymi  poz.  RCO 

sposób, który opisano w odwołaniu. 

Po  drugie,  że  celem  takiej  manipulacji  było  uzyskanie  przewagi  nad  innymi 

wykonawcami przez 

zakłócenie rzetelnego i niezafałszowanego funkcjonowania konkurencji 

i  s

prawiedliwego współzawodnictwa. 

Po  trzecie,  że  wykonawcy  uczciwie  kalkulujący  swe  ceny  nie  mogli  realnie 

konkurować  z  podmiotem,  który  dopuszcza  się  manipulacji,  a  zatem  świadomie  i  celowo 

ogranicza dostęp do rynku. I 

Po  czwarte,  że  manipulowanie  ceną  zagraża  interesom  Zamawiającego,  który 

zmuszony jest do dokonania wyboru oferty zawierającej rażąco niska cenę. 

{KIO 591/21} 

W  odpowiedzi  na  odwołanie  z  18  marca  2021  r.  Zamawiający  wniósł  o  jego 

oddalenie, w szczególności następująco odnosząc się do zawartych w nim zarzutów. 

Po przytoczeniu brzmienia art. 90 ust. 1 pzp 

Zamawiający wskazał, co następuje. 

Po  pierwsze,  że  po  analizie  oferty  Primostu  (w  szczególności  RCO)  w  odniesieniu 

do poz.  4.-6., 

dotyczących  zakresu  szczególnie  istotnego  dla  przedsięwzięcia,  których 

wycena  (łącznie  ok.  106  tys.  zł)  znacząco  odbiegała  od  innych  ofert  (średnia  dla  łącznie 

trzech poz. 

ok. 1,6 mln zł), powziął wątpliwość; również dlatego, że ponieważ w jego ocenie 

zakresów  tych  nie  da  się  wykonać  w  takiej  cenie  (sztywno  określone  zadania  i  koszty 

dyktowane  przez  jednego  przeds

iębiorcę  uniemożliwiają  optymalizację  kosztów),  cena  ta 

bądź nie obejmuje wykonania pełnego zakresu zamówienia, bądź jest rażąco niska. 


Sygn. akt:  KIO 578/21 
 

KIO 591/21 

Po  drugie,  że  skoro  Primost  nie  zakwestionował  wezwania  do  wyjaśnienia  rażąco 

niskiej ceny, tym samym uznał jego zasadność  

Po  trzecie,  że  ponieważ  zacytowane  w  odwołaniu  postanowienie  pkt  12.5  Instrukcji 

dla Wykonawców (dalej: „IDW”)  nie było przedmiotem pytań wykonawców,  w tym odnośnie 

jego  doprecyzowania, 

należy  uznać,  że  wykonawcy  posiadali  pełną  wiedzę,  w  jaki  sposób 

należy wypełnić RCO. Nie sposób zatem przyznać racji Odwołującemu, że Zamawiający dał 

swobodę wykonawcom, które roboty należy wycenić w poszczególnych pozycjach RCO. 

Po czwarte, 

że przełożenie istotnych części składowych na cenę oferty, o czym mowa 

w  art.  90  pzp,  polega  na  tym,  że  zakładając  prawidłową  kalkulację  cenową  pozostałego 

zakresu  przedmio

tu  zamówienia,  wykonawca  nie  będzie  miał  możliwości  skompensowania 

wyceny  pozycji  wycenionych 

rażąco  nisko,  a  w  konsekwencji  cena  za  wykonanie  całości 

przedmiotu 

zamówienia jest nierealna. 

W  odniesieniu  do 

złożonych  przez  Primost  wyjaśnień  dotyczących  ceny  oferty 

Zamawiający stwierdził, co następuje. 

Po  pierwsze,  że  w  przeważającej  mierze  koncentrują  się  na  kwestionowaniu 

zasadności  samego  wezwania,  przy  braku  wyjaśnienia,  jakie  czynniki  spowodowały 

okr

eślenie takich cen. 

Po  drugie, 

że  dla  poz.  4.  i  6.  RCO  Primost  przedstawił  wprawdzie  ofertę 

podwykonawc

y,  ale  jak  wynika  z  treści  tej  oferty,  nie  obejmuje  ona  prac  dot.  SRK, 

teletechnic

znych oraz robót energetycznych, a jednocześnie nie podano, jakie są koszty tych 

pozostałych robót,  wskazując jedynie,  że część prac  dot.  SRK  ujęto  w  poz.  5.  oraz  poz.  7. 

Abstrahując od tego, że oznacza to niezgodne z pkt 12.5. IDW przerzucenie części kosztów 

dot.  SRK  do  innej  poz.,  nie  wiadomo,  jaka  jest  to  kwota  i  w  jaki  sp

osób  wycena  poz.  7., 

dotyczącej prac projektowych, może pozwolić na pokrycie tych kosztów, biorąc pod uwagę, 

że  wycena poz. 5. RCO w innych ofertach kształtowała się na poziomie od kilkuset tysięcy 

do  ponad  1  mln 

zł,  czyli  więcej  niż  poz.  5.  i  7.  łącznie  w  ofercie  Primostu  (nie  mówiąc 

konieczności pokrycia kosztów dokumentacji projektowej). W ocenie Zamawiającego takie 

wyjaśnienia wynikały wyłącznie z tego, że Primost nie był w stanie wykazać realności wyceny 

poz. 5. RCO. 

Po trzecie, że nielogiczne jest tłumaczenie, jakoby pracom związanym z aktualizacją 

aplikacji i wgraniem programu 

było bliżej do dokumentacji projektowej niż do poz. nazwanej 

„Prace  w  zakresie  SRK  (w  tym  zmiany  aplikacji)”,  która  nie  zawęża  ich  do  samych  robót 

budowlanych. 

Po  czwarte,  że  Zamawiający  wyjaśniał  w  toku  postępowania,  że  system  SRK  jest 


Sygn. akt:  KIO 578/21 
 

KIO 591/21 

szczególnie  wrażliwy  z  uwagi  na  konieczność  zachowania  gwarancji  udzielonej  przez 

wykonawcę tego systemu. Natomiast z wyjaśnień Primostu wynika, że de facto pominął on 

w swojej ofercie prace zwi

ązane z tym systemem. 

Po piąte, że niewykazanie realności ceny w poz. 6.  wynika z nieujęcia części robót, 

które  były  wymagane  przez  Zamawiającego.  Co  prawda  do  wyjaśnień  załączono  ofertę 

podwykonawcy,  ale  bez  zapytania  ze  strony  Primostu.  Z  uwagi  na  stanowisko  Pimostu, 

że nie  wiadomo,  jakie  prace  należało  wycenić  w  poszczególnych  pozycjach  RCO,  samo 

wskazanie  nazwy  poz.  w  RCO  nie  wyjaśnia,  jaki  zakres  prac  obejmuje  załączona  oferta 

(pewne jest tylko, że nie obejmuje ona prac dotyczących SRK, teletechniki i energetyki). 

Ponadto 

Primost jednocześnie wskazał w wyjaśnieniach, że w kosztach została ujęta 

ewentualna reprofilacja tłucznia, czego potwierdzeniem ma być oferta podwykonawcy, choć 

w pkt 4.7.2.1.1. ppkt 2 PFU prace te 

zostały określone jako obligatoryjne.  

Odnosząc  się  natomiast  do  zarzutów  związanych  z  odrzuceniem  oferty  Primostu 

z powodu n

iezgodności z SIWZ, Zamawiający podniósł, co następuje. 

Po  pierwsze,  że  choć  w  formule  „projektuj  i  buduj”  może  dojść  do  pewnej 

optymalizacji  roz

wiązań,  jednak  wykonanie  zamówienia  musi  być  zgodne  z  opisem 

przedmiotu zamówienia.  

Po drugie, że występuje niespójność pomiędzy odwołaniem, według którego w poz. 5. 

RCO uwzględniono zmianę aplikacji, a treścią załącznika nr 6 do wyjaśnień. 

Po  trzecie,  że  Primost  niezgodnie  z  SIWZ  i  błędnie  założył,  że  dzięki  przyjętej 

rozpiętości  wiaduktu  uda  mu  się  ograniczyć  prace  dot.  SRK  do  jakiegoś  bliżej 

niesprecyzowanego  minimum

.  Tymczasem  sama  likwidacja  przejazdu,  która  jest  przecież 

objęta  przedmiotem  zamówienia,  wymaga  usunięcia  zależności  niezbędnych  do  poprawnej 

pracy  stacji. 

Stąd  Zamawiający  w  pkt  4.7.27.  PFU  wskazał  na  zakres  dot.  urządzeń  SRK. 

Według  Zamawiającego  potwierdza  to,  że  wycena  poz.  5.  CO  nie  obejmuje  praktycznie 

całego zakresu prac dot. SRK, a z uwagi na jej znaczący udział w cenie, jest ona nierealna. 

Po  czwarte,  że  w  pkt  4.7.2.  PFU  zawarł  następujące  wymagania:  W  czasie  robót 

przewiduje  się  likwidację  przejazdu  kat.  A  oraz  utworzenie  tymczasowego  przejścia 

dla pieszych  kat.  E  z  zabezpieczeniem  aktywnym  tj.  poprzez 

ograniczenie  szerokości 

przejazdu  kolejowego,  z  wykorzystaniem  istniej

ących  urządzeń,  przepięciem  urządzeń 

rogatkowych  i 

wymianą  drągów  –  na  czas  budowy  wiaduktu  (w  tym  też  przeprowadzenie 

procedury SMS/MMS). 

Ponieważ  Zamawiający  postawił  powyższe  wymagania  w  zakresie  tymczasowego 

przejścia,  całkowicie  błędne  jest  stanowisko  Odwołującego,  że  są  to  jedynie  kwestie 


Sygn. akt:  KIO 578/21 
 

KIO 591/21 

techniczne,  a  nie 

wiążący  opis  przedmiotu  zamówienia,  w  związku z  czym  inne wykonanie 

tego zakresu 

nie powoduje niezgodności treści jego oferty z SIWZ. Skoro art. 89 ust. 1 pkt 2 

pzp 

odnosi  się  do  niezgodności  treści  oferty  z  SIWZ,  a  więc  do  zaoferowania  wykonania 

całego  zamówienia,  w  tym  również  rozwiązań  tymczasowych,  niezgodnie  z  wymaganiami 

opisu przedmiotu zamówienia 

Natomiast z

ałożenia wskazane w załączniku nr 6 do wyjaśnień są błędne i powodują 

niezgodność  treści  oferty  z  przywołanymi  powyżej  wymaganiami.  W  bliskiej  odległości 

od projektowanego  wiaduk

tu  jest  bramka  sieciowa,  której  nie  można  przesunąć, 

co 

determinuje konieczność  przejazdu  do  mniej  niż  połowy,  a  co  za  tym  idzie  konieczność 

wymiany  drągów.  Niemożliwe  jest  zatem  utrzymanie  połowy  przejazdów,  gdzie  dwa  drągi 

czterech byłyby zachowane. 

Po piąte, że poz. 6. RCO obejmuje cały zakres robót torowych po likwidacji przejazdu, 

natomiast, 

jak  wynika  z  wyjaśnień,  Primost  uwzględnił  w  tej  pozycji  jedynie  koszty 

ewentualnego  reprofilowania 

tłucznia  pomiędzy  torowiskami.  Tym  samym  oferta  nie 

obejmuje  pełnego  zakresu  prac  wskazanego  w  pkt  4.7.21.1.PFU,  a  więc  jest  niezgodna 

z wymaganiami Zama

wiającego. 

Odnosząc się do  zarzutu  naruszenia art.  7 ust. 1 i  3 pzp   Zamawiający  oświadczył, 

że nie  umknęły  jego  uwadze  różnice  cenowe  w  innych  pozycjach  RCO  w  poszczególnych 

ofert

ach.  Poddał  je  analizie  i  finalnie  doszedł  do  wniosku,  że  ceny  te  nie  budzą  jego 

wątpliwości, gdyż w wyniku optymalizacji rozwiązań projektowych może dojść do znacznego 

obniżenia  kosztów  niektórych  pozycji,  choć  nie  tak  znaczących  jak  w  przypadku  Primostu. 

Natomiast 

z  uwagi  na  specyfikę  prac  dot.  urządzeń  SRK  i  konieczność  współpracy 

z poprzednim  wykonawca  w  tym  zakresie, 

właśnie  te  pozycje  wzbudziły  wątpliwość 

Zamawiającego, a nie inne pozycje RCO w pozostałych ofertach. 

Przystępujący  NDI  w  piśmie  z  17  marca  2021  r.  wniósł  oddalenie  odwołania, 

szczególności następująco odnosząc się do zawartych w nim zarzutów. 

W ocenie Przystępującego oświadczenie Odwołującego, że wykorzystał standardową 

metodę  kalkulacji  ceny  oferty,  bez  nadzwyczajnych  technik  czy  okoliczności,  stanowi 

zasadzie  przyznanie,  że  nie  są  mu  dostępne  szczególne  metody  czy  okoliczności 

pozwalające na tak daleko idącą optymalizację wyceny. 

Niezależnie  od  powyższego  zdaniem  Przystępującego  Zamawiający  prawidłowo 


Sygn. akt:  KIO 578/21 
 

KIO 591/21 

o

cenił  złożone  wyjaśnienia  jako  niewystarczające,  lakoniczne  i  niepoparte  wystarczającymi 

dowodami,  gdyż  poza  podobną  do  prezentowanej  w  odwołaniu  polemiki  co  do  zasadności 

wezwania, w odniesieniu do cen z poz. 4-

6 ograniczały się one do powołania się na ogólne 

właściwości  i  potencjał,  którymi  dysponują  wszyscy  wykonawcy  składający  ofertę  w  tym 

postępowaniu.  W  szczególności  Primost  nie  wykazał,  jak  powołane  w  wyjaśnieniach 

okoliczności  (tj.  doświadczenie  własne,  jego  kadry,  w  tym  menadżerskiej,  inżynierskiej, 

letnie  doświadczenie  kosztorysanta  w  wycenie  robót,  posiadane  środki  trwałe,  w  tym, 

sprzęt,  maszyny,  pojazdy,  elementy  deskowania,  doświadczenie  w  kontraktowaniu 

podwykonawców,  dostawców  i  usługodawców,  w  tym  w  negocjowaniu  umów, 

scentralizowany  system  zakupów,  zatrudnianie  brygady  cieśli,  zbrojarzy,  a  także 

pracowników  ogólnobudowlanych  pozwalające  na  osobiste  wykonanie  większości  robót, 

potencjał  podmiotu  udostępniającego  mu  zasoby)  pozwoliły  mu  na  optymalizację  wyceny, 

tak, by w efekcie zaofer

ować tak niskie ceny w poz. 4.-6. 

W  opinii  Przystępującego  Odwołujący,  zdając  sobie  sprawę  z  tego,  że  złożone 

w

yjaśnienia  nie  są  wystarczające  dla  wykazania  realności  zakwestionowanych  przez 

Zamawiającego  cen,  podniósł,  że  było  to  konsekwencją  ogólnego  charakteru  wezwania 

Zamawiającego.  Tymczasem  Zamawiający:  wskazał  w  sposób  jasny  i  precyzyjny, 

że Wykonawca  powinien  wyjaśnić  ceny  z  poz.  4.-6.  RCO,  gdyż  zostały  one  skalkulowane 

niewiarygodnie  nisko,  powołał  się  na  wynikający  z  pkt  12.5.  IDW  zakaz  wliczania  kosztów 

wykonania  jakiejkolwiek  pozycji  RCO  w  inną  pozycję  RCO,  a  także  wskazał,  że  w  jego 

ocenie  w  cenie  z  poz.  4  RCO  (dostosowanie  przejazdu  na  potrzeby  pieszych  w  okresie 

realizacji  umowy)  nie  uda  się  pokryć  nawet  kosztów  stałych,  np.  wymiany  drągów  na 

potrzeby  przejścia  dla  pieszych,  a  rynkowy  koszt  samych  testów  i  zmian  w  aplikacjach 

sterowania ruchem kolejowy

m (SRK) również znacząco odbiega od ceny określonej w poz. 

Wreszcie 

Zamawiający w ostatnim akapicie wezwania jednoznacznie wskazał, że składając 

wyjaśnienia  Wykonawca  powinien  wykazać,  że  jego  cena  zawiera  wszystkie  elementy 

związane z należytym wykonaniem zamówienia oraz wskazać i opisać obiektywne czynniki 

mające  wpływ  na  wysokość  tej  ceny,  a  także,  że  wyjaśnienia  powinny  być  wyczerpujące, 

konkretne, zawierające stosowne dowody, ujawniające najważniejsze czynniki cenotwórcze. 

Jednocześnie Zamawiający na początku wezwania, w ślad za art. 90 ust. 1 pzp, wskazał, w 

jakim zakresie wykonawca powinien udzielić wyjaśnień oraz poprzeć je dowodami. Przy tym 

powołanie w tej części wezwania art. 90 ust. 1 pzp miało na celu wskazanie Wykonawcy na 

okoliczności, które mogą być ujęte w wyjaśnieniach wraz z przedłożonymi dowodami, tak by 

wezwanie miało nie tylko konkretny charakter, ale też wystarczająco otwarty, umożliwiający 

w

yjaśnienie  rzeczywistego  sposobu  kalkulacji  ceny,  a zarazem  wystarczającego  dla 


Sygn. akt:  KIO 578/21 
 

KIO 591/21 

wykazania jej re

alności. 

Zdaniem  Przystępującego  Zamawiający  prawidłowo  odrzucił  ofertę  Primostu 

na 

podstawie art. 89 ust 1 pkt 2 pzp, gdyż złożone wyjaśnienia obnażyły niezgodność treści 

złożonej oferty z treścią SIWZ.  

W  szczególności  Primost  oświadczył  (na  str.  7.  wyjaśnień),  że  (…)  na  podstawie 

wszystkich 

dostępnych  informacji  założono  taką  rozpiętość  wiaduktu  nad  torami,  aby 

zapewniała  widoczność  określoną  załącznikiem  do  PFU  oraz  aby  nie  było  konieczności 

przebudowy  urządzeń  SRK,  a  roboty  związane  z  tą  siecią  ograniczyć  tylko  do  minimum 

koniecznego, jak sugerował i tłumaczył Zamawiający w odpowiedziach na pytania. 

 Tymczasem jak wskazano w PFU:  

Przejazd kolejowy w km 14,114 linii nr 159 Żory – Pawłowice Śląskie jest kategorii A, 

w ramach ostatniej przebudowy wymian

ie uległy urządzenia zabezpieczenia. Na przejeździe 

wykonano  system  urządzeń  przejazdowych  typu  SPR-2  firmy  Bombardier  ZWUS  (…) 

Likwidacja  przejazdu  niesie  za  sobą  przeprojektowanie  stacyjnych  urządzeń  SRK 

dostosowanie  do  warunków  terenowych.  Dodatkowo  wszelkie  rozwiązania  projektowe 

wykonywane  prace  muszą  dążyć  do  zachowania  gwarancji  wybudowanych  urządzeń 

elementów infrastruktury na stacji Żory wybudowanych w ramach Projektu (…) [str. 19.-20.] 

W  ramach  zadania  zostaną  przebudowane  (przeprojektowane)  stacyjne  urządzenia 

sterowania  ruchem  kolejowym  (SRK)  polegające  na  wyłączeniu  urządzeń  przejazdowych 

przejazdu  kat.  A  w  km  14,114  linii  nr  159  (21,696  linii  kolejowej  nr  148)  z  uzależnień 

urządzeń  SRK.  Zakres  prac  będzie  uwzględniać  likwidację  istniejącego  przejazdu 

kolejowodrogowego w km 14,114 linii 159 (21,696 linii kolejowej nr 148) wraz ze wszystkimi 

elementami  towarzyszącymi.  Wykonawca  robót  bazując  na  stanie  istniejącym 

przedstawionym  w  dokumentacji  powykonawczej  urządzeń  SRK  opracowanej  w  ramach 

p

rojektu  POIiŚ  5.2-5  „Prace  na  liniach  kolejowych  nt  140,  148,  157,  159,  173,  689,691 

na odcinku  Chybie-

Żory-Rybnik-Nędza/Turze  zaprojektuje  i  wykona  przebudowę  urządzeń 

zmiany w urządzeniach SRK [str. 69.]. 

Przystępujący  podsumował,  że  z  zacytowanych  fragmentów  PFU  wyraźnie  wynika, 

że przebudowa  urządzeń  SRK  stanowi  jeden  z  wymogów  Zamawiającego,  od  których  nie 

odstąpił w wyjaśnieniach treści SIWZ.  

Ponadto 

zwrócił  uwagę,  że  konieczność  przebudowy  urządzeń  SRK  nie  wynika 

parametrów budowanego obiektu nad torami kolejowymi, a z likwidacji przejazdu kolejowo-

drogowego  kat.  A  w  km  14,114  linii  kolejowej  nr  159,  w  związku  z  istotą  i  celem  całego 

zamierzenia inwestycyjnego, którego przedmiotem jest budowa przejazdu bezkolizyjnego. 


Sygn. akt:  KIO 578/21 
 

KIO 591/21 

Według  Przystępującego  o  niezgodności  treści  oferty  Primostu  z  treścią  SIWZ 

świadczy  również  przyjęcie  założenia  możliwości  utrzymania  ciągłości  przejazdu  dzięki 

pozostawieniu 

dwóch  z  czterech  urządzeń  rogatkowych  bez  ingerencji  w  ich  zasilanie 

sterowanie.  Jak  trafnie  stwierdził  Zamawiający  w  informacji  o  odrzuceniu  oferty  Primostu, 

utrzymanie  tak  szerokiego  ciągu komunikacyjnego  przy  zachowaniu  bezpiecznej  odległości 

od  bramki  sieci  trakcyjnej  i  liny  nośnej  przewodów  jezdnych  jest  nierealne  lub  skróci  czas 

dostępności  tego  przejścia dla  pieszych.  Utrzymanie półrogatek tj.  zamykanie  jednej  strony 

bez  zmian  układu  sterowania  (jeden  obwód  zamyka  jednocześnie  rogatki  po  ukosie) 

i zasilania j

est niemożliwe. Dodatkowo ponieważ PFU wymaga dokonania wymiany rogatek, 

nieuwzględnienie  tego  świadczy  o  niezgodności  treści  oferty  wykonawcy  z  treścią  SIWZ, 

podobnie jak nieuwzględnienie reprofiltracji tłucznia. 

Ponieważ  odwołania  nie  zawierały  braków  formalnych,  a  wpis  od  nich  został 

uiszczony 

– podlegały rozpoznaniu przez Izbę. 

W  toku  czynności  formalnoprawnych  i  sprawdzających  Izba  nie  stwierdziła,  aby 

którekolwiek  z  odwołań  podlegało  w  całości  odrzuceniu  na  podstawie  przesłanek 

określonych w art. 528 npzp.  

{KIO 591/21} 

{rozstrzygnięcie wniosku o częściowe odrzucenie odwołania Primostu} 

Przy

stępujący NDI w swoim piśmie z 17 marca 2021 r. w pierwszej kolejności wniósł 

o  nierozpoznawanie,  z  uwagi  na  art

.  528  pkt  3  npzp,  zarzutów  naruszenia  art.  90  ust.  3, 

art. 89 ust. 1 pkt 4 oraz art. 90 ust. 1 pzp jako 

wniesionych po upływie terminu wynikającego 

z  art.  515  ust.  1  pkt  1  npzp, 

gdyż  okoliczności  faktyczne  przywołane  w  uzasadnieniu 

odwołania  powinny  zostać  wniesione  w  ramach  odwołania  od  wezwania  do  złożenia 

wyjaśnień  dotyczących  rażąco  niskiej  ceny  oferty  z  22  grudnia  2020  r.,  czyli  do  4  stycznia 

2021 r. 

Izba ustaliła następujące okoliczności jako istotne: 

Pismo Primostu 

z 11 stycznia 2021 r. w przeważającej mierze (patrz str. 2-7.) zawiera 

analogiczne 

okoliczności,  co  poniesione  dla  uzasadnienia  pkt  2.  i  częściowo  pkt  1.  listy 


Sygn. akt:  KIO 578/21 
 

KIO 591/21 

zarzutów  odwołania,  zmierzając  do  wykazania  bezzasadności  wezwania  w  sytuacji, 

gdy 

cena  oferty  nie  odbiega  znacząco  od  ubruttowionego  oszacowania  i  średniej 

arytmetycznej  cen  wszystkich  złożonych  ofert,  przedmiot  zamówienia  obejmuje 

zaprojektowanie  i 

wykonanie  robót  budowalnych  za  wynagrodzenie  ryczałtowe  wynikające 

z wyceny  wszystkich  17  poz.  RCO

,  przy  czym  każdy  wykonawca  mógł  do  danej  pozycji 

przyporządkować inny rodzaj kosztów, wreszcie (jak to podsumowano na str. 9.): Nie ulega 

wątpliwości,  iż  roboty  budowlane  w  zakresie  poz.  4-6  RCO  nie  stanowią  istotnej  części 

przedmiotu  zamówienia,  ponieważ  stanowią  (…)  około  5%  całego  zakresu  rzeczowego 

zadania!  

Przede  wszystkim  zarzut  naruszenia  art.  90  ust.  1  pzp  z  pkt  2.  listy  zarzutów 

uzasadnienia  odwołania  w  zakresie  wszystkich  okoliczności,  które  stanowią  polemikę 

treścią wezwania z 22 grudnia 2020 r., wystosowanego przez Zamawiającego w trybie tego 

przepisu,  mógł  zostać  podniesiony  w  ramach  odwołania  od  tej  czynności,  na  którego 

wniesienie  Primost  się  nie  zdecydował.  Zamiast  tego  Primost  wnioskował  jedynie 

przedłużenie terminu na złożenie wyjaśnień, na co Zamawiający przystał. 

Reasumując,  10-dniowy  termin  na  wniesienie  odwołania  od  wezwania 

wystosowanego  przez  Zamawiającego  na  podstawie  art.  90  ust.  1  pzp  upłynął  4  stycznia 

2021 r.  

W tych okolicznościach Izba uznała wniosek Przystępującego NDI za zasadny. 

Art. 528 n

pzp zawiera enumeratywne wyliczenie przesłanek stanowiących podstawę 

odrzucenia odwołania, których zaistnienie w danej sprawie Izba zobowiązana jest wziąć pod 

uwagę  z  urzędu.  Jednocześnie  skoro  Izba  uprawniona  jest  do  odrzucenia  odwołania 

całości, tym bardziej jest uprawniona do częściowego odrzucenia odwołania.  

W  szczególności  z  art.  528  pkt  3  npzp  wynika,  że  odrzuceniu  podlega  odwołanie 

wniesione 

po upływie terminu określonego w ustawie npzp. Przy czym z art. 515 ust. 1 pkt 1 

lit.  a  npzp 

wynika,  że  odwołanie  należy  wnieść  w  terminie  10  dni  od  dnia  przesłania 

informacji  o  czynności  zamawiającego  stanowiącej  podstawę  jego  wniesienia,  jeżeli 

informac

ja została przekazana przy pomocy środków komunikacji elektronicznej. 

Skoro  wszystkie  okoliczności  związane  z  zastosowaniem  przez  Zamawiającego  art. 

90 ust. 1 pzp 

dotyczą de facto i de iure zakwestionowania wystosowanego w oparciu o ten 

przepis  wezwania,  m

ogły  i  powinny  zostać  podniesione w  terminie  10-dni  od tej  czynności, 

co  oznacza,  że  w  ich  zakresie  odwołanie  wniesione  dopiero  w  reakcji  na  zawiadomienie 

o odrzuceniu oferty Primostu podlega odrzuceniu, jak to orzeczono w pkt 4. sentencji. 


Sygn. akt:  KIO 578/21 
 

KIO 591/21 

{KIO 578/21, KIO 591/21} 

Z  uwagi  na  br

ak  podstaw  do  odrzucenia  w  całości  odwołań  lub  umorzenia 

postępowania odwoławczego w zakresie którejkolwiek ze spraw, Izba skierowała odwołania 

do  rozpoznania  na 

rozprawie,  podczas  której  wszyscy  uczestnicy  sporu  podtrzymali  swoje 

dotychczasowe stanowiska. 

Po  przeprowadzeniu  rozprawy,  uwzględniając  zgromadzony  materiał  dowodowy, 

jak 

również  biorąc  pod  uwagę  oświadczenia  i  stanowiska  wyrażone  ustnie 

na rozprawie i 

odnotowane w protokole, Izba ustaliła i zważyła, co następuje: 

Z  ar

t.  505  ust.  1  npzp  wynika,  że  legitymacja  do  wniesienia  odwołania  przysługuje 

wykonawcy,  jeżeli  ma  lub  miał  interes  w  uzyskaniu  zamówienia  oraz  poniósł  lub  może 

ponieść szkodę w wyniku naruszenia przez zamawiającego przepisów ustawy. 

W  ocenie 

Izby  Odwołujący  wykazali,  że  mają  interes  w  uzyskaniu  przedmiotowego 

zamówienia, gdyż złożyli ofertę w tym postępowaniu o udzielenie zamówienia. Jednocześnie 

każdy z nic może ponieść szkodę w związku z zarzucanymi Zamawiającemu naruszeniami 

przepisów ustawy pzp, które uniemożliwiają im uzyskanie przedmiotowego zamówienia. 

Podkreślić należy, że interes w uzyskaniu zamówienia, o którym mowa w art. 505 ust. 

1 npzp należy interpretować szeroko jako odnoszący się nie tylko do uzyskania zamówienia 

w  prowadzonym  postępowaniu  o  udzielenie  zamówienia,  ale  do  możliwości  pozyskania 

świadczenia  będącego  przedmiotem  zamówienia,  niezależnie  od  tego,  w  jakim 

postępowaniu  zostanie  ono  wykonawcy  udzielone.  Tym  samym  interes  ten  może  być 

rozumiany  jednolicie  i  niezależnie  od  okoliczności  konkretnej  sprawy,  podnoszonych 

zarzutów oraz żądania co do sposobu rozstrzygnięcia odwołania. 

Wobec tego nie ma znaczenia okoliczność, którą podniósł Zamawiający w odpowiedzi 

na  odwołanie  w  sprawie  sygn.  akt  KIO  578/21,  że  ponieważ  cena  oferty  Konsorcjum 

przewyższa  kwotę,  którą  Zamawiający  może  przeznaczyć  na  sfinansowanie  tego 

zamówienia, nie mógłby w aktualnie prowadzonym postępowaniu dokonać wyboru tej oferty, 

a zmuszony byłby do unieważnienia tego postępowania na podstawie art. 93 ust. 1 pkt 4 pzp. 

St

anowisko 

Zamawiającego 

stanowi 

przejaw 

zawężania 

interesu 

wykonawcy 

do 

postępowania o udzielenie zamówienia, w którym złożył on odwołanie, czyli stanowiska, 

które zarzucono już na tle obowiązującego poprzednio art. 179 ust. 1 pzp. 


Sygn. akt:  KIO 578/21 
 

KIO 591/21 

Takie  wąskie  postrzeganie  interesu  zaczęło  się  zmieniać  w  związku  z  wyrokiem 

Trybunału  Sprawiedliwości  Unii  Europejskiej  {dalej:  „TSUE”  lub  „Trybunał”}  z  5  kwietnia 

2016 r.  w  sprawie  C-689/13,  Puligienica  Facility  Esco  SpA  (PFE)  v.  Airgest  SpA 

(EU:C:2016:199),  w  którym  Trybunał,  rozpoznając  odwołania  wniesione  przez  dwóch 

wykonawców,  z  których  każdy  domagał  się  wykluczenia  konkurenta,  wyraził  pogląd, 

że w takiej  sytuacji  każdy  z  nich  ma  interes  w  uzyskaniu  odnośnego  zamówienia. 

Po 

pierwsze, wykluczenie jednego z oferentów może doprowadzić bowiem do tego, że drugi 

uzyska  zamówienie  bezpośrednio  w  ramach  tego  samego  postępowania.  Po  drugie,  jeśli 

miałoby  nastąpić  wykluczenie  obu  oferentów  i  wszczęcie  nowego  postępowania  w  sprawie 

udzielenia  zamówienia  publicznego,  każdy  z  oferentów  mógłby  wziąć  w  nim  udział  i  w  ten 

sposób  pośrednio  otrzymać  zamówienie.  Tym  samym  Trybunał  uznał,  że  wykonawcy  są 

uprawnieni do wnoszenia środków ochrony prawnej, nawet w sytuacji, gdy skutkiem miałoby 

być  unieważnienie  postępowania,  gdyż  wówczas  mogą  ubiegać  się  o  zamówienie 

kolejnym postępowaniu. W ślad za tym wyrokiem Izba w wyroku z 5 września 2016 r. sygn. 

akt KIO 1556/16 wywiodła, że w świetle aktualnej wykładni prounijnej w odniesieniu do art. 1 

ust.  1  i  3  dyrektywy  Rady  89/665/EWG  należy  uznać,  że  pojęcie  interesu  w  uzyskaniu 

zamówienia musi być wykładane w ten sposób, że dane zamówienie publiczne nie oznacza 

konkretnego  postępowania  o  udzielenie  zamówienia,  ale  odpowiada  definicji  zamówienia 

publicznego,  tj.  umowy  odpłatnej  zawieranej  między  zamawiającym  a  wykonawcą,  której 

przedmiotem  są  usługi,  dostawy  lub  roboty  budowlane.  Następnie  zbliżony  pogląd  wyraził 

TSUE  w  wyroku  z  11  maja  2017  r.  w  sprawie  C-131/16, Archus  sp.  z  o.o.  i  Gama  J.  L.  v. 

Polskie  Górnictwo  Naftowe  i  Gazownictwo  S.A.  (EU:C:2017:358),  w  uzasadnieniu  którego 

stwierdził,  że  w  sytuacji,  w  której  w  postępowaniu  o  udzielenie  zamówienia  publicznego 

złożono  dwie  oferty,  a  instytucja  zamawiająca  wydała  jednocześnie  dwie  decyzje, 

odpowiednio o odrzuceniu oferty  jednego z  oferentów  i  o  udzieleniu zamówienia drugiemu, 

odrzucony  oferent,  który  zaskarżył  obie  te  decyzje,  powinien  mieć  możliwość  żądania 

wykluczenia oferty wygrywającego oferenta, w związku z czym pojęcie danego zamówienia 

w  rozumieniu  art.  1  ust.  3  dyrektywy  92/13/EWG  może  dotyczyć  ewentualnego  wszczęcia 

nowego postępowania o udzielenie zamówienia.  

W  konsekwencji  w  orzecznictwie  krajowym  z  czasem  przyjęto  szerokie  ujęcie 

interesu,  oparte  odróżnianiu  postępowania  o  udzielenie  zamówienia  od  zamówienia. 

szczególności  w  uzasadnieniu  wyroku  z  28  maja  2019  r.  sygn.  akt  KIO  873/19  Izba 

stwierdziła,  że  w  świetle  prounijnej  wykładni  przepisów  dotyczących  zamówień  publicznych 

pojęcie  interesu  w  uzyskaniu  danego  zamówienia  winno  być  wykładane  w  ten  sposób,  że 

dane  zamówienie  publiczne  nie  oznacza  konkretnego  postępowania  o  udzielenie 


Sygn. akt:  KIO 578/21 
 

KIO 591/21 

zamówienia, a winno być łączone z definicją legalną zamówienia publicznego (tak też Izba w 

uzasadnieniu wyroku z 5 listopada 2018 r. sygn. akt KIO 2144/18). 

Z  uwagi  na  złożone  przez  Odwołującego  Primost  pismo  procesowe  z  17  marca 

2021 r.  oraz  wypowiedzi  na  rozprawie  konieczne 

stało  się  zaznaczenie,  że  sprawa  została 

rozpoznana  w  granicach  zarzutów  zawartych  w  odwołaniu.  Zgodnie  z  art.  555  npzp 

przepisem  Izba  nie  może  bowiem  orzekać  co  do  zarzutów,  które  nie  były  zawarte  w 

odwołaniu.  Oznacza  to,  że  niezależnie  od  wskazania  w  odwołaniu  przepisu,  którego 

naruszenie  jest  zarzucane  zamawiającemu,  Izba  jest  uprawniona  do  oceny  prawidłowości 

zachowania zamawiającego (podjętych czynności lub zaniechania czynności), jedynie przez 

pryzmat sprecyzowanych w 

odwołaniu okoliczności faktycznych i prawnych uzasadniających 

jego  wniesienie.  Mają  one  decydujące  znaczenie  dla  ustalenia  granic  kognicji  Izby  przy 

rozpoznaniu sprawy, gdyż konstytuują zarzut podlegający rozpoznaniu. 

Z powyższych względów okoliczności podniesione dopiero we wspomnianym piśmie 

procesowym  nie  mogły  i  nie  zostały  wzięte  pod  uwagę  jako  stanowiące  niedopuszczalne 

rozszerzenie zarzutów zawartych w odwołaniu. 

{KIO 578/21} 

{rozpatrzenie zarzutów z pkt 3. listy zarzutów odwołania Konsorcjum  

– zaniechanie wezwania do wyjaśnień ceny NDI} 

Izba ustaliła następujące okoliczności jako istotne: 

Kluczowe  znaczenie  ma  postanowienie 

–  wprowadzone  przez  Zamawiającego 

Instrukcji  dla  wykonawców  {dalej:  „i.d.w.},  stanowiącej  tom  I  specyfikacji  istotnych 

warunków  zamówienia  {dalej:  „s.i.w.z.”},  jako  element  obowiązującego  wykonawców 

sposobu  obliczenia  ceny  oferty 

–  z  pkt  12.5.  i.d.w.:  Wykonawca  musi  dołączyć  wypełnione 

Rozbicie ceny ofertowej („RCO") pod rygorem odrzucenia oferty. Wykonawca musi wycenić 

wszystkie  pozycje.  Rozbicia  ceny 

ofertowej,  gdzie  zarówno  ceny  jednostkowe  jak  i  cena 

za 

daną  pozycję  jest  podana  z  matematycznym  zaokrągleniem  do  dwóch  miejsc 

po 

przecinku  i  jest  różna  od  zera.  Każda  pozycja  RCO  powinna  zostać  wyceniona  zgodnie 

zakresem w niej opisanym. Nie dopuszcza się wliczania kosztów wykonania jakiejkolwiek 

pozycji RCO w i

nną pozycję RCO. 

Ponadto  z  RCO 

–  stanowiącego  tom  IV  s.i.w.z.  –  wynika:  po  pierwsze  –  podział 


Sygn. akt:  KIO 578/21 
 

KIO 591/21 

zakresu rzeczowego robót budowalnych objętych tym zamówieniem na 17 pozycji, po drugie 

–  wskazanie,  że  koszt  wykonania  pierwszych  7  zakresów  robót  [1.  Likwidacja  przejazdu 

kolejowo-drogowego  kat.  A  w  km  14,114  linii  kolejowej  nr  159  (km  21,696  linii  kolejowej  nr 

148) w ul. Dworcowej w Żorach, 2. Budowa wiaduktu oraz nasypów z murem zbrojonym bez 

względu  na  ich  położenie  tj.  również  poza  działkami  stanowiącymi  własność  PKP,  3. 

Usunięcie kolizji z infrastrukturą kolejową, 4. Dostosowanie przejazdu na potrzeby pieszych 

w  okresie  realizacji  umowy,  5.  Prace  w  zakresie  SRK  (w  tym  zmiany  aplikacji),  6.  Roboty 

torowe po likwidacji przejazdu, 7. 

Dokumentacja projektowa dla prac określonych w pkt 1-6], 

do  mak

symalnie  kwoty  10.357.723,57  zł,  będzie  pokryty  przez  PKP  PLK,  a  koszt  realizacji 

kolejnych 10 pozycji [8. 

Roboty przygotowawcze (w tym roboty rozbiórkowe, wyburzeniowe, 

zabezpieczające,  wycinka  drzew,  przygotowanie  terenu  itp.),  9.  Przebudowa  drogi  ul. 

Dworcowej  od  skrzyżowania  z  ul.  Nad  Rudą  do  wiaduktu,  10.  Przebudowa  układu 

drogowego (rondo z 

wlotami) od wiaduktu do ul. Mikołowskiej i ul. Fabrycznej, 11. Usunięcie 

kolizji z sieciami uzbrojenia terenu i infrastrukturą drogową, 12. Budowa schodów i windy, 13. 

Roboty wykończeniowe (w tym urządzenie zieleni, mała architektura, docelowa organizacja 

ruchu itp.), 14. Budowa przepustu i przebudowa mostu na rzece Ruda, 15. Koszt certyfikacji 

WE, 16. 

Dokumentacja projektowa dla prac określonych w pkt 8-15, 17. Koszty wynikające z 

zamknięć  torowych  i  ograniczenia  prędkości  ruchu  pociągów  (w  tym  ewentualny  koszt 

komunikacji zastępczej, wzajemnego honorowania biletów) oraz ewentualnie koszt realizacji 

poz.  1.-

7.  ponad  wskazaną  kwotę  będzie  sfinansowany  przez  Żory.  Ponieważ 

dla 

prawidłowego  rozliczenia  kosztów  projektu,  w  ramach  którego  realizowane  jest 

przed

miotowe  zamówienie,  istotne  znaczenie  ma,  aby  wycena  każdej  pozycji  RCO 

obejmowała wyłącznie zakres rzeczowy robót nią objęty, wprowadzono zakaz przenoszenia 

kosztów pomiędzy pozycjami. 

W  konsekwencji  wp

rowadzenia  powyższej  regulacji  wycena  każdej  pozycji  RCO 

co 

do zasady powinna być poczytywana za będącą istotną część składową ceny oferty, gdyż 

każda  z  tych  cen  musi  zostać  określona  na  takim  poziomie,  aby  co  najmniej  pokrywać 

rzeczywisty  koszt  wykonania  zakresu  prac  projektowych, 

robót  czy  innych  świadczeń 

objętych daną pozycją. Jednocześnie wprost wyłączona została możliwość powoływania się, 

w  razie  zaniżenia  wyceny  danej  pozycji  poniżej  kosztów  realizacji  ujętego  w  niej  zakresu 

rzeczowego

, na ujęcie tych kosztów w innej pozycji lub na brak zaniżenia łącznej ceny oferty 

w stosunku do kosztów realizacji całego przedmiotu zamówienia. 

Natomiast  w  toku  postępowania  odwoławczego  nie  zostały  wskazane  żadne 

postanowienia  s.i.w.z.,  które  pozwalały  na  wyprowadzenie  wniosku,  że  spośród  17. 

wyodrębnionych  pozycji  tylko  niektóre  dotyczą  istotnych  dla  powodzenia  całego 


Sygn. akt:  KIO 578/21 
 

KIO 591/21 

przedsięwzięcia zakresów prac. 

Podkreślić  należy,  że  wprowadzone  na  potrzeby  tego  przetargu  w  pkt  12.5.  i.d.w. 

szczególne  uregulowania  mają  charakter  wiążący  zarówno  dla  jego  organizatorów  (czyli 

Zamawia

jących),  jak  i  wykonawców,  którzy  zdecydowali  się  na  wzięcie  w  nim  udziału. 

Specyfikacja 

istotnych  warunków  zamówienia  stanowi  (przez  odesłanie  z  art.  14  §  1  pzp) 

w rozumieniu  art.  70

§  4  Kodeksu  cywilnego  zobowiązanie,  zgodnie  z którym  organizator 

od chw

ili udostępnienia warunków, a oferent od chwili złożenia oferty zgodnie z ogłoszeniem 

przetargu  są  obowiązani  postępować.  Ponieważ  w  zamówieniach  publicznych  warunki 

przetargu  oprócz  ogłoszenia  są  konkretyzowane  w  specyfikacji,  należy  ją  również  uznać 

za o

kreślającą warunki przetargu w rozumieniu Kodeksu cywilnego.  

Zarówno w odniesieniu do poz. 4., 5. i 6. RCO Primostu, w zakresie których Primost 

został  wezwany  do  złożenia  wyjaśnień,  jak  i  w  odniesieniu  do  poz.  11.  i  14.  RCO  NDI, 

zakresie  których  NDI  nie  było  wzywane  do  wyjaśnień,  zachodzi  sytuacja  znaczącego 

(tj. 

większego  niż  o  30%)  odbiegania  zarówno  od  ubruttowionego  oszacowania 

Zamawiającego, jak i średniej cen wszystkich złożonych ofert. 

Zestawienie  treści  odpowiedzi  na  odwołanie  i  pisma  procesowego  NDI  prowadzi 

do 

oczywistego wniosku, że skoro opis przedmiotu zamówienia dla poz. 11. RCO wymagał, 

a dla 

poz.  14.  RCO  dopuszczał  przyjęcie  przez  wykonawcę,  w  oparciu  o  własną  wiedzę 

doświadczenie  oraz  know-how,  własnej  koncepcji  realizacji  robót  lub  obiektów 

budowlanych,  Zamawiający  bez  wezwania  do  wyjaśnień  nie  mógł  obiektywnie  stwierdzić, 

czy 

i  z  jakich  rozwiązań  optymalizujących  wynika  obniżenie  ich  wyceny  przez  NDI.  Tym 

bardziej  Zamawiający  nie  mógł  antycypować,  czy  NDI  wykaże,  że  przyjęte  przez  nie 

założenia  lub  konkretne  rozwiązania  odnośnie  tych  zakresów  robót  są  zarazem  zgodne 

opisem przedmiotu zamówienia, a jednocześnie pozwalają na obniżenie kosztów.  

Wobec  tego  złożone  w  tym  zakresie  przez  Przystępującego  na  rozprawie  dowody 

Izba uznała za potwierdzenie, że: po pierwsze –  Zamawiający bez nich nie mógł prawidłowo 

zbadać oferty NDI, po drugie – można oczekiwać od NDI, aby w odniesieniu do wyceny poz. 

11. i 14. RCO przedstawiło stosowne dowody.   

Izba stwierdziła, że w tych okolicznościach zarzut odwołania jest zasadny. 

Z art. 90 ust

. 1 pzp wynika, że również w sytuacji, gdy istotne części składowe ceny 

oferty 

wydają  się  rażąco  niskie  w  stosunku  do  przedmiotu  zamówienia  i  budzą  wątpliwości 

zamawiającego  co  do  możliwości  wykonania  przedmiotu  zamówienia  zgodnie 

z wymaganiami 

określonymi przez zamawiającego lub wynikającymi z odrębnych przepisów, 


Sygn. akt:  KIO 578/21 
 

KIO 591/21 

zamawiający  zwraca  się  o  udzielenie  wyjaśnień,  w  tym  złożenie  dowodów,  dotyczących 

wyliczenia ceny. 

Możliwość badania składników ceny pod kątem przesłanek rażąco niskiej ceny, a nie 

tylko  tzw.  ceny  globalnej  została  celowo  wyeksponowana  przez  ustawodawcę,  gdyż  jak 

wskazano  w  uzasadnieniu  projektu  nowelizacji 

ustawy  pzp,  która  wprowadziła  powyższe 

brzmienie art. 90 ust. 1 pzp: (...) 

w ślad za dyrektywą klasyczną 2014/24/UE projekt ustawy 

nakłada na zamawiających obowiązek uzyskania od wykonawców wyjaśnień ofert, w których 

zaproponowana  cena  lub  koszt  będzie  wydawać  się  zamawiającemu  rażąco  niskie 

stosunku  do  odnośnych  robót,  dostaw  lub  usług.  (…)  zamawiający  będzie  mógł  żądać 

także innych, w jego ocenie istotnych (...) informacji w zakresie składowych elementów ofert.  

Wykładni art. 90 ust. 1 pzp należy dokonywać zatem z uwzględnieniem art. 69 ust. 1 

dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/24/UE z dnia 26 lutego 2014 r. w sprawie 

zamówień  publicznych,  uchylającej  dyrektywę  2004/18/WE  (OJ  L  94,  28.3.2014)  {dalej: 

„dyrektywa  2014/24/UE”},  zgodnie  z którym  instytucje  zamawiające  wymagają  od 

wykonawców  wyjaśnień  dotyczących  ceny  lub kosztów  zaproponowanych  w ofercie,  jeżeli 

oferta  wydaje  się  rażąco  niska  w  stosunku  do odnośnych  robót  budowlanych,  dostaw  lub 

usług.  Zatem  z  przepisu  tego  wynika  uprawnienie  zamawiającego  do  badania  każdego 

istotnego  element

u  zobowiązania  składającego  się  na  ofertę,  w  tym  również  cen 

jednostkowych  odnoszących  się  do konkretnych  („odnośnych”)  robót,  dostaw  lub  usług  w 

ramach danego zamówienia, które składają się na cenę całkowitą oferty. 

Jak trafnie 

wskazuje się bowiem w doktrynie: Dyrektywa nie definiuje terminu „rażąco 

niskiej 

oferty”.  Należy  jednak  przyjąć,  że  odwołanie  się  do  pojęcia  „oferty”  oznacza 

konieczność  badania  wszelkich  aspektów  zobowiązania  wykonawcy  wynikających 

zaoferowanego  świadczenia.  Badanie  takie  może  dotyczyć  każdego  istotnego  elementu 

oferty  lub  kryterium 

udzielenia  zamówienia  (A.  S.  G.,  Public  Procurement  and  the  EU 

Competition Rules, s. 400; por. wyr. SPI z 21.5.2008 r. w sprawie T-495/04, Belfass SPRL v. 

Rada  Unii  Europejskiej,  Zb.  Orz.  2008,  s.  II-

00781,  pkt  92,  99).  Z  powyższych  względów 

poj

ęcie  rażąco  niskiej  oferty  powinno  być  określone  dla  każdego  zamówienia  w zależności 

od konkretnego przedmiotu, który stanowi świadczenie, o które chodzi w danym zamówieniu 

(opinia  rzecznika  generalnego  R.  J.  C. 

w  sprawach  połączonych  C-285/99  i  C-286/99, 

Legalis; wyr. TSUE z 27.11.2001 r. w sprawach połączonych C-285/99 i C-286/99, Impresa 

Lombardini SpA 

– Impresa Generale di Costruzioni v. ANAS – Ente nazionale per le strade i 

Societa  Italiana  per  Condotte  d'Acqua  SpA  (C-285/99)  i  Impresa  Ing.  Mantovani  SpA  v. 

ANAS 

– Ente nazionale per le strade et Ditta Paolo Bregoli (C-286/99), Zb. Orz. 2001, s. I-

09233). Ocena  oferty  będzie  zatem  obejmować nie tylko aspekt  ekonomiczny,  tj.  cenę,  ale 


Sygn. akt:  KIO 578/21 
 

KIO 591/21 

również  każdy  inny  element  stanowiący  świadczenie  wykonawcy,  który  może  wydawać się 

rażąco  niski.  Jak wskazano w motywie 103 preambuły  dyrektywy  2014/24/UE,  podejrzenie, 

że  oferta  jest  rażąco  tania,  może  opierać  się  na  błędnych  pod  względem  technicznym, 

ekonomicznym  lub  prawnym  założeniach  lub  praktykach  stosowanych  przez  wykonawcę, 

które  wynikają  z  treści  oferty.  Tym  samym  instytucja  zamawiająca,  oceniając,  czy  ma  do 

czynienia z rażąco tanią ofertą, powinna wziąć pod uwagę wszelkie aspekty, które powodują, 

że oferta ma charakter nierynkowy [W. Hartung, Dyrektywa 2014/24/UE w sprawie zamówień 

publicznych. Komentarz, wyd. 1, Warszawa 2015, pkt 4 komentarza do art. 69] 

Dodatkowych  wskazówek  w  zakresie  interpretacji  pojęcia  „istotności"  części 

zamówienia  dostarcza  także  opinia  Urzędu  Zamówień  Publicznych  {dalej:  „UZP”},  zgodnie 

którą  w  zakresie  istotnych  części  zamówienia  ważne  jest,  aby  przy  wynagrodzeniu 

ryczałtowym te części miały znaczenie dla całości wyceny przedmiotu zamówienia. Ponadto 

tej opinii potwierdzono również, że zamawiający może wezwać wykonawcę do wyjaśnień 

również w każdej innej sytuacji, w której wysokość ceny lub kosztu oferty, a nawet jedynie ich 

istotne  części  składowe  budzą  jego  wątpliwości,  mimo  iż  cena  całkowita  lub  koszt  nie  jest 

niższa niż szczególny ustawowy limit.  

W  ustalonym  stanie  fak

tycznym  za  nieuzasadnione  należy  uznać  stanowisko 

Zamawiającego,  który  arbitralnie  uznał,  że  wyłącznie  w  przypadku  pozycji  zaniżonych 

w RCO 

Primostu wezwie do wyjaśnień, a w przypadku pozycji zniżonych w RCO NDI już nie, 

zwłaszcza  że  Zamawiający  nie  powołał  się  na  żadne  zobiektywizowane  i  poddające  się 

weryfikacji  kryteria  dla 

dokonania  takiego  rozróżnienia.  Wręcz  przeciwnie,  Zamawiający 

powołał  się  wyłącznie  na  swoje  subiektywne  przekonanie,  pomimo  że  obiektywnie  rzecz 

biorąc  w obu  przypadkach  sytuacja  jest  analogiczna  i  powinna  wzbudzić  jego  wątpliwości 

co 

do  możliwości  wykonania  za  znacznie  niższą  cenę  zakresu  rzeczowego  objętego  daną 

pozycją zgodnie z wymaganiami opisu przedmiotu zamówienia.   

{KIO 591/21} 

{rozpatrzenie zarzutów z pkt 1. i 3. listy zarzutów odwołania Primostu 

–  odrzucenie oferty Primostu na podstawie art. 89 ust. 1 pkt 2 i 4 pzp} 

Izba ustaliła następujące okoliczności jako istotne: 

Zamawiający  zawiadomieniu  z  12  lutego  2021  r.  w  szczególności  następująco 

uzasadnił odrzucenie oferty Primostu na podstawie art. 89 ust. 1 pkt 4 w zw. z art. 90 ust. 3 


Sygn. akt:  KIO 578/21 
 

KIO 591/21 

pzp oraz zarazem na podstawie art. 89 ust. 1 pkt 2 pzp: 

(…) 

Po  przeanalizowaniu  wyjaśnień  (…)  Komisja  przetargowa  uznała,  że  (…)  są 

niewystarczające,  ogólnikowe,  lakoniczne  i  niepoparte  wystarczającymi  dowodami  a  ich 

przyjęcie w konsekwencji może doprowadzić do nienależytego Wykonania Umowy. 

W  przekazanym  wykonawcy  wezwaniu  zamawiający  w  sposób  precyzyjny  określił  żądany 

zakres  wyjaśnień  oraz  konkretne  wątpliwości  odnoszące  się  do  podejrzenia  rażąco  niskiej 

ceny.  Wyjaśnienia  dotyczące  ceny  oferty,  w  których  podano  jedynie  ogólne  stwierdzenia, 

niepoparte konkretnymi kwotami i wyliczeniami są niewystarczające dla Zamawiającego. 

Złożenie  wyjaśnień  powinno  sprowadzać  się  do  przedstawienia  merytorycznych  informacji 

przedmiotowym  zakresie,  które  pozwolą  na  dokonanie  przez  zamawiającego  oceny 

poziomu  i  realności  zaoferowanej  ceny  globalnej,  w  tym  poprzez  weryfikację  cen 

jednostkowych i kosztów wykonania zamówienia występujących po stronie Wykonawcy. 

Wykonawca,  który  składa  wyjaśnienia  w  zakresie  rażąco  niskiej  ceny  powinien  wskazać, 

co 

spowodowało  obniżenie  ceny,  jak  również  w  jakim  stopniu  wskazany  czynnik  wpłynął 

na 

jej  obniżenie.  W  wyjaśnieniach  Wykonawcy  brak  jakichkolwiek  informacji  na  temat  tego 

jak  cena  podana  przez  Wykonawcę  ukształtowała  się  na  zaoferowanym  poziomie  dzięki 

obiektywnym  okolicznością,  na  które  powołał  się  Wykonawca.  Zamawiający  utwierdził  się 

przekonaniu, że (…) globalna ceny oferty, na której zaniżenie wpłynęły ceny jednostkowe 

z  pozycji  4  do  6  RCO  nie  pozwolą  Wykonawcy  zrealizować  zamówienia  zgodnie 

dokumentacją przetargową. 

(…) 

Ponadto  należy  zwrócić  uwagę  na  następujące  kwestie  wynikające  z  powyższego 

wyjaśnienia: 

Wykonawca  błędnie  twierdzi,  że  pozycje  4-6  RCO  nie  stanowią  szczególnie  istotnego 

zakresu  robót  dla  przedmiotowej  inwestycji.  Samo  przyjęcie  do  kalkulacji  ofert  bez  oferty 

rażąco  niskiej  oferty  PRIMOST  Południe  Sp.  z  o.o.  zwiększają  ten  pułap  do  zakresu 

finansowego  rzędu  6,5-7%.  Szczególnie  istotnym  jest  tutaj  fakt,  że  zakres  robót  wpływa 

bezpośrednio  na  bezpieczeństwo  prowadzenia  ruchu  pociągów,  a  tym  samym 

bezpieczeństwo  pasażerów  i  obsługi,  zatem  nie  można  rozważać  jego  istotności 

na 

podstawie  jedynie  proporcji  zakresu  do  całości  inwestycji.  Nie  budzi  wątpliwości  fakt, 

że roboty bez tego zakresu nie będą mogły być odebrane przez Użytkownika linii — Zakład 

Linii  Kolejowych  w  Tarnowskich  Górach.  W  wyroku  z  dnia  07.07.2020  r.  (KIO  1061/2020) 

Izba  podkreśliła,  że  o  istotności  pozycji  można  mówić  także  z  punktu  widzenia  realizacji  

inwestycji, nie tylko wtedy kiedy wartość finansowa danego zakresu robót jest znacząca. 


Sygn. akt:  KIO 578/21 
 

KIO 591/21 

2.  Wykonawca  podnosi  zarzut  niejednoznacznego  opisania  pozycji  RCO,  tymczasem 

pozycja nr 5 wyraźnie wskazuje „Prace w zakresie SRK (w tym zmiany aplikacji)". 

Precyzyjność opisu pozycji potwierdza pozostałe 7 ofert, gdzie wycena prac została przyjęta 

na poziomie 1,0-

1,5 mln zł netto. Oferta PRIMOST Południe Sp. z o.o. stanowi jedynie 4,9% 

wartości wyceny przyjętej przez pozostałych oferentów. 

3.  Wykonaw

ca błędnie przyjął  zakres  zmian aplikacji jako  zakres fakultatywny i możliwy do 

pominięcia  przy  odpowiednim  doborze  technologii  robót  i  rozwiązań  projektowych  badając 

jedynie  widoczność  (konieczność  zmian  lokalizacji  semaforów).  Zakres  zmian  aplikacji 

wyni

ka bezpośrednio z likwidacji przejazdu, niezależnie od przyjętych rozwiązań technologii 

konstrukcji wiaduktu, co zostało wyraźnie wskazane w PFU i nie budziło wątpliwości innych 

oferentów. 

Cytując wyjaśnienie: 

„Mianowicie  na  podstawie  wszystkich  dostępnych  informacji  założono  taką  rozpiętość 

wiaduktu nad torami, aby zapewniała widoczność określoną załącznikiem do PFU oraz aby 

nie było konieczności przebudowy urządzeń SRK, a roboty związane z tą siecią ograniczyć 

tylko  do  minimum  koniecz

nego,  jak  sugerował  i  tłumaczył  Zamawiający  w  odpowiedziach 

na pytania

…” 

oraz odpowiadając na pytanie 19: 

Odpowiedź:  Zmawiający  wyraża  zgodę  na  niezbędną  ingerencję  w  zakresie  podtorza, 

torowiska  i  nawierzchni  kolejowej  (bez  przesunięć  w  planie  i  profilu  w  stosunku  do  stanu 

wynikającego  z  załączonej  dokumentacji  powykonawczej)  na  co  Wykonawca  udzieli 

Zamawiającemu  gwarancji.  W  zakresie  branż  w  których  wymagana  jest  ingerencja  w  cały 

podsystem 

–  np.  SRK,  aplikacja  stacji,  technologia  i  wykonawstwo  robót  powinno  być 

prowadzone 

i zapewnione w reżimie pozwalającym na utrzymanie gwarancji (...). 

Nie  budzi  wątpliwości,  że  przebudowa  urządzeń  SRK  jest  obligatoryjna  i  należy  ją 

przeprowadzić  w  reżimie  zapewniającym  zachowanie  gwarancji,  a  nie  pominąć  podczas 

realizacji  inwestycji.  W  t

ym  zakresie  należy  stwierdzić,  że  oprócz  tego,  że  przyjęcie 

rynkowych  cen  w  tej  pozycji  znacznie  przełożyłoby  się  na  ostateczną  cenę  oferty 

klasyfikację  punktową  wykonawców  to  dodatkowo  oferta  jest  niezgodna  z  treścią  SIWZ 

jakiej ustawodawca mówi w art. 89 ust. 1 pkt 2 ustawy pzp.  

(…) 

Wykonawca błędnie założył możliwość utrzymania ciągłości przejazdu poprzez utrzymanie 

dwóch z czterech urządzeń rogatkowych bez ingerencji w ich zasilanie i  sterowanie. Należy 

zauważyć,  że  utrzymanie  tak  szerokiego  ciągu  komunikacyjnego  przy  zachowaniu 

bezpiecznej  odległości  od  bramki  sieci  trakcyjnej  i  liny  nośnej  przewodów  jezdnych  jest 


Sygn. akt:  KIO 578/21 
 

KIO 591/21 

nierealne  lub  skróci  czas  dostępności  tego  przejścia  dla  użytku  pieszych.  Utrzymanie 

półrogatek  tj.  zamykanie  jednej  strony  bez  zmian  układu  sterowania  (jeden  obwód  zamyka 

jednocześnie rogatki po ukosie) bez zmian w układzie sterowania i zasilania jest niemożliwe. 

Dodatkowo  należy  mieć  na  uwadze,  że  zakres  PFU  przewiduję  wymianę,  a  nie  skrócenie 

rogatki co pozwoli na zachowanie prawidłowości działania systemu. 

W tym zakresie należy stwierdzić, że oprócz tego, że przyjęcie rynkowych cen w tej pozycji 

znacznie przełożyłoby się na ostateczną cenę oferty i klasyfikację punktową wykonawców to 

dodatkowo oferta jest niezgodna z treścią SIWZ o jakiej ustawodawca mówi w art. 89 ust. 1 

pkt 2 ustawy pzp.  

(…) 

W  odpowiedzi  na  zapytanie  ofertowe,  firma  której  nazwa  stanowi  tajemnicę 

przedsiębiorstwa wyraźnie wskazuje, że zakres wyceny nie uwzględnia kosztów robót SRK, 

teletechnicznych i energetycz

nych, wyceniając je łącznie na kwotę 95 300,00 zł netto. Biorąc 

pod  uwagę  różnicę  pomiędzy  pozycjami  RCO  od  3  do  6  na  marżę  oraz  przeprowadzenie 

prac  w  w/w  branżach  pozostaje  Wykonawcy  jedynie  10  700,00  zł  netto.  Nie  budzi 

wątpliwości, że kwota ta nie pokryje wymaganego w PFU zakresu prac. 

Interpretacja  polegająca  na  przedstawieniu  wyceny  prac  związanych  z  wymianą  aplikacji 

części  dotyczącej  dokumentacji  projektowej,  jak  wskazuje  to  w  załączniku  nr  6  do 

wyjaśnienia nie spełnia warunków przetargu mówiących jasno: „Nie dopuszcza się wliczania 

kosztów wykonania jakiejkolwiek pozycji RCO w inną pozycję RCO.” Oferent miał wyraźnie 

wskazaną  pozycję  RCO  obejmującą  zmianę  aplikacji.  Nie  można  utożsamiać  zakresu  prac 

zmiany  w  aplikacji  jedynie  lub  w  przeważającej  mierze  z  dokumentacją  projektową.  Kwota 

wskazana w pozycji 7 RCO jest adekwatna do zakresu (bez zmiany aplikacji) i plasuje się na 

podobnym  poziomie  jak  u  innych  oferentów.  Ponadto  nawet  gdyby  przychylić  się  do 

wyjaśnienia  Wykonawcy,  de  facto  sprzecznego  pomiędzy  treścią  pisma  w  której  zaznacza 

brak konieczności przebudowy urządzeń SRK a treścią  załącznika nr 6 w której wskazano, 

że zmiana aplikacji  została wyceniona w niewłaściwej pozycji RCO suma pozycji od 4 do 7 

nadal nie pozwala na wykonanie niezbędnego zakresu prac. 

(…) 

6.  Wykonawca  zaznaczył,  że  roboty  torowe  po  likwidacji  przejazdu,  w  tym  reprofilacja 

tłucznia  jest  elementem  „ewentualnym”,  tymczasem  PFU  jasno wskazuje  na  str.  66  zakres 

prac w tym zakresie: 

„Wykonawca  po  fizycznej  likwidacji  płyt  przejazdowych  zobowiązany  jest  do  odtworzenia 

istniejącej nawierzchni kolejowej poprzez oczyszczenie tłucznia, podbicie torów i rozjazdów, 

oprofilowanie  skarp,  usuniecie  fundamentów  po  istniejącej  nawierzchni  przejazdowej”.  


Sygn. akt:  KIO 578/21 
 

KIO 591/21 

Wynika z tego jasno, że Wykonawca miał wliczyć do swojej wyceny ww. zakres prac. 

W tym zakresie należy stwierdzić, że oprócz tego, że przyjęcie rynkowych cen w tej pozycji 

znacznie przełożyłoby się na ostateczną cenę oferty i klasyfikację punktową wykonawców to 

dodatkowo oferta jest niezgodn

a z treścią SIWZ o jakiej ustawodawca mówi w art. 89 ust. 1 

pkt 2 ustawy pzp. 

(…) 

Izba stwierdziła, że powyższe ustalenia Zamawiającego były prawidłowe. 

Kluczowe  znaczenie  ma  okoliczność,  że  właściwe  wyjaśnienia  nie  zawierają 

elementów  kalkulacji,  która  obrazowałaby,  w  jaki  sposób  została  wyliczona  cena  oferty 

uwzględnieniem  kosztów  niezbędnych  do  wykonania  poszczególnych  poz.  RCO,  których 

dotyczyło  wezwanie  sprecyzowane  przez  Zamawiającego  zamówienia.  Zamiast  tego 

sprowadzają  się  niemal  wyłącznie  do  powołania  się  na  posiadaną  wiedzę,  doświadczenie, 

zasoby kadrowe itp. ogólne okoliczności, bez określenia, w jaki konkretnie sposób przełożyło 

się  to  na  kalkulację  ceny  w  tych  pozycjach,  oraz  powtarzania  ogólnikowych  zapewnień, 

że cały zakres przedmiotu zamówienia został uwzględniony, bez jednoznacznego wskazania, 

co konkretnie zostało wycenione i w jaki sposób w tych trzech pozycjach. 

Tymczasem  po  zapoznaniu  się  z  treścią  RCO  i  PFU,  przy  uwzględnieniu  treści 

wyjaśnień  s.i.w.z.,  dla  profesjonalnego  wykonawcy  robót  budowlanych  (a  do  takiego 

wykonawcy  adresowane  jest  przedmiotowe  zamówienie)  nie  powinno  nastręczać  trudności 

ustalenie,  jaki  zakres  przedmiotu  zamówienia  opisanego  PFU  należy  przyporządkować  do 

zakresu  danej  pozycji  RCO.  Gdyby  było  inaczej  profesjonalny  wykonawca  działający  w 

dobrej wierze, a zatem biorący pod uwagę przywołaną powyżej regulację z pkt 12.5. i.d.w., 

mógł i powinien zwrócić się do Zamawiającego o wyjaśnienia. 

Zamiast tego Primost dopiero w odpowiedzi na wezwanie do wyjaśnienia ceny oferty 

w zakresie poz. 4-6 RCO 

skupił się na zakwestionowaniu znaczenia reguły z pkt 12.5. i.d.w. 

z  uwagi  na  brak  jego  zdaniem  korelacji  pomiędzy  opisami  pozycji  RCO  a  nazwami 

poszczególnych  zakresów  prac  opisanych  w  PFU.  Ponieważ  nie  wniósł  odwołania  od  tego 

w

ezwania,  a  analogiczną  argumentację  przeniósł  do  rozpoznawanego  odwołania,  co  –  jak 

już  powyżej  rozstrzygnięto  –  oznacza,  że  zarzut  oparty  na  takich  okolicznościach  należy 

uznać za spóźniony i podlegający odrzuceniu. 

Aktualne  pozostają ustalenia poczynione  powyżej  (w  związku zarzutem  zaniechania 

wezwania NDI w trybie art. 90 ust. 1), że w konsekwencji wprowadzenia regulacji z pkt 12.5. 

i.d.w. wycena każdej pozycji RCO co do zasady powinna być poczytywana za będącą istotną 

część  składową  ceny  oferty,  gdyż  każda  z  tych  cen  musi  zostać  określona  na  takim 

poziomie,  aby  co  najmniej  pokrywać  rzeczywisty  koszt  wykonania  zakresu  prac 


Sygn. akt:  KIO 578/21 
 

KIO 591/21 

projektowych,  robót  czy  innych  świadczeń  objętych  daną  pozycją.  Jednocześnie  wprost 

wyłączona  została  możliwość  powoływania  się,  w  razie  zaniżenia  wyceny  danej  pozycji 

poniżej kosztów realizacji ujętego w niej zakresu rzeczowego, na ujęcie tych kosztów w innej 

pozycji  lub  na  brak  zaniżenia  łącznej  ceny  oferty  w  stosunku  do  kosztów  realizacji  całego 

przedmiotu zamówienia. 

Ponownie p

odkreślić należy, że wprowadzone na potrzeby tego przetargu w pkt 12.5. 

i.d.w.  szczególne  uregulowania  mają  charakter  wiążący  zarówno  dla  jego  organizatorów 

(czyli Zamawiających), jak i wykonawców, którzy zdecydowali się na wzięcie w nim udziału. 

Specyfikacja  is

totnych  warunków  zamówienia  stanowi  (przez  odesłanie  z  art.  14  §  1  pzp) 

w rozumieniu  art.  70

§  4  Kodeksu  cywilnego  zobowiązanie,  zgodnie  z którym  organizator 

od 

chwili udostępnienia warunków, a oferent od chwili złożenia oferty zgodnie z ogłoszeniem 

przet

argu  są  obowiązani  postępować.  Ponieważ  w  zamówieniach  publicznych  warunki 

przetargu  oprócz  ogłoszenia  są  konkretyzowane  w  specyfikacji,  należy  ją  również  uznać 

za 

określającą warunki przetargu w rozumieniu Kodeksu cywilnego.  

W tak ustalonych okolicznościach Izba stwierdziła, że zarzuty są niezasadne. 

Zgodnie z Art. 90 ust. 1 pzp jeżeli zaoferowana cena lub koszt, lub ich istotne części 

składowe,  wydają  się  rażąco  niskie  w  stosunku  do  przedmiotu  zamówienia  i  budzą 

wątpliwości  zamawiającego  co  do  możliwości  wykonania  przedmiotu  zamówienia  zgodnie 

wymaganiami określonymi przez zamawiającego lub wynikającymi z odrębnych przepisów, 

zamawiający  zwraca  się  o  udzielenie  wyjaśnień,  w  tym  złożenie  dowodów,  dotyczących 

wyliczenia ceny lub kosztu, w szczególności w zakresie: 1) oszczędności metody wykonania 

zamówienia,  wybranych  rozwiązań  technicznych,  wyjątkowo  sprzyjających  warunków 

wykonywania  zamówienia  dostępnych  dla  wykonawcy,  oryginalności  projektu  wykonawcy, 

kosztów  pracy,  których  wartość  przyjęta  do  ustalenia  ceny  nie  może  być  niższa 

od 

minimalnego  wynagrodzenia  za  pracę  albo  minimalnej  stawki  godzinowej,  ustalonych 

na 

podstawie przepisów ustawy z dnia 10 października 2002 r. o minimalnym wynagrodzeniu 

za  pracę  (Dz.  U.  z  2018  r.  poz.  2177);  2)  pomocy  publicznej  udzielonej  na  podstawie 

odrębnych  przepisów;  3)  wynikającym  z  przepisów  prawa  pracy  i  przepisów 

zabezpieczeniu  społecznym,  obowiązujących  w  miejscu,  w  którym  realizowane  jest 

zamówienie;  4)  wynikającym  z  przepisów  prawa  ochrony  środowiska;  5)  powierzenia 

wykonania części zamówienia podwykonawcy. 

Art. 90 ust. 1a pzp stanowi, że w przypadku gdy cena całkowita oferty jest niższa o co 

najmniej  30%  od:  1)  wartości  zamówienia  powiększonej  o  należny  podatek  od  towarów 


Sygn. akt:  KIO 578/21 
 

KIO 591/21 

usług,  ustalonej  przed  wszczęciem  postępowania  zgodnie  z  art.  35  ust.  1  i  2  lub  średniej 

arytmetycznej  cen  wszystkich  złożonych  ofert,  zamawiający  zwraca  się  o  udzielenie 

wyjaśnień,  o  których  mowa  w  ust.  1,  chyba  że  rozbieżność  wynika  z  okoliczności 

oczywistych,  które  nie  wymagają  wyjaśnienia;  2)  wartości  zamówienia  powiększonej 

należny podatek od towarów i usług, zaktualizowanej z uwzględnieniem okoliczności, które 

nastąpiły  po  wszczęciu  postępowania,  w  szczególności  istotnej  zmiany  cen  rynkowych, 

zamawiający może zwrócić się o udzielenie wyjaśnień, o których mowa w ust. 1. 

Według  normy  zawartej  w  art.  90  ust.  2  pzp  obowiązek  wykazania,  że  oferta  nie 

zawiera rażąco niskiej ceny lub kosztu spoczywa na wykonawcy. 

Art. 90 ust. 3 pzp stanowi, że zamawiający odrzuca ofertę wykonawcy, który nie złożył 

wyjaśnień lub jeżeli dokonana ocena wyjaśnień wraz z dostarczonymi dowodami potwierdza, 

że oferta zawiera rażąco niską cenę lub koszt w stosunku do przedmiotu zamówienia. Z kolei 

zgodnie z  art.  89  ust.  1 pkt  4 pzp zamawiający  odrzuca  ofertę,  jeżeli  zawiera  rażąco  niską 

cenę lub koszt w stosunku do przedmiotu zamówienia. 

Ponadto na mocy art. 190 ust. 1a pkt 1 pzp {art. 537 w nowym pzp} ciężar dowodu, 

że oferta nie zawiera rażąco niskiej ceny, spoczywa na wykonawcy, który ją złożył, jeżeli jest 

stroną albo uczestnikiem postępowania odwoławczego. 

W pierwszej kolejności należy rozważyć co oznacza „rażąco niska cena”. Jak trafnie 

wskazano w  wyroku Sądu  Okręgowego  w  Katowicach  z  28 kwietnia 2008  r.  (sygn.  akt XIX 

Ga 128/08) przepisy ustawy pzp nie określają definicji pojęcia rażąco niskiej ceny. Punktem 

odniesienia  do  jej  określenia  jest  przedmiot  zamówienia  i  przyjąć  można,  że cena  rażąco 

niska  to  taka,  która  jest  nierealistyczna,  niewiarygodna  w  porównaniu  do  cen  rynkowych 

podobnych zamówień i ewentualnie innych ofert złożonych w toku postępowania o udzielenie 

zamówienia publicznego. 

Przy  braku  takiej  legalnej  definicji  „rażąco  niskiej  ceny”  orzecznictwo  sądów 

okręgowych  oraz  Krajowej  Izby  Odwoławczej,  a  wcześniej  orzecznictwo  arbitrażowe, 

wypracowało  pewne  cząstkowe  lub  opisowe  rozumienie  tego  pojęcia.  I  tak  w  wyroku  Izby 

28  marca  2013  r.  (sygn.  akt  KIO  592/13)  zauważono,  że  o  cenie  rażąco  niskiej  można 

mówić wówczas, gdy oczywiste jest, że przy zachowaniu reguł rynkowych wykonanie umowy 

przez  wykonawc

ę  byłoby  dla  niego  nieopłacalne.  Ponadto  w  wyroku  z  4  sierpnia  2011  r. 

(sygn.  akt  KIO  1562/11)  wskazano,  że  cena  rażąco  niska  w  stosunku  do  przedmiotu 

zamówienia  będzie  ceną  odbiegającą  od  jego  wartości,  a  rzeczona  różnica  nie  będzie 

uzasadniona  obiektywny

mi  względami  pozwalającymi  danemu  wykonawcy,  bez  strat 

finansowania  wykonania  zamówienia  z  innych  źródeł  niż  wynagrodzenie  umowne, 

zamówienie  to  wykonać.  W  podsumowaniu  stwierdzono,  że  cena  rażąco  niska  jest  ceną 


Sygn. akt:  KIO 578/21 
 

KIO 591/21 

nierealistyczną, nieadekwatną do zakresu i kosztów prac składających się na dany przedmiot 

zamówienia,  zakładającą  wykonanie  zamówienia  poniżej  jego  rzeczywistych  kosztów 

i w 

takim sensie nie jest ceną rynkową, tzn. generalnie niewystępującą na rynku, na którym 

ceny  wyznaczane są m.in.  poprzez  ogólną  sytuację gospodarczą panującą w  danej  branży 

jej  otoczeniu  biznesowym,  postęp  technologiczno-organizacyjny  oraz  obecność 

funkcjonowanie uczciwej konkurencji podmiotów racjonalnie na nim działających. Podobnie 

według  powszechnie  przywoływanej  w  doktrynie  i  orzecznictwie  definicji  zawartej 

uzasadnieniu wyroku Sądu Okręgowego w Katowicach z 30 stycznia 2007 r. (sygn. akt XIX 

Ga  3/07)  o  cenie  rażąco  niskiej  można  mówić  wówczas,  gdy  oczywiste  jest,  że  przy 

zachowaniu  reguł  rynkowych  wykonanie  umowy  przez  wykonawcę  byłoby  dla  niego 

nieopłacalne.  Rażąco  niska  cena  jest  to  cena  niewiarygodna,  oderwana  całkowicie 

od 

realiów  rynkowych.  Przykładem  może  być  oferowanie  towarów  poniżej  kosztów  zakupu 

lub  wytworzenia  albo  oferowanie  usług  za  symboliczną  kwotę.  Natomiast  Sąd  Okręgowy 

Krakowie w uzasadnieniu wyroku z 23 kwietnia 2009 r. (sygn. akt XII Ga 88/09) wskazał 

następujące kryteria określające cenę rażąco niską: odbieganie całkowitej ceny oferty od cen 

obowiązujących na danym rynku w taki sposób, że nie ma możliwości realizacji zamówienia 

przy  założeniu  osiągnięcia  zysku;  zaoferowanie  ceny,  której  realizacja  nie  pozwala 

na 

utrzymanie  rentowności  wykonawcy  na  tym  zadaniu;  niewiarygodność  ceny  z  powodu 

oderwania jej od realiów rynkowych. 

Ponadto  w  opinii  pr

awnej  Urzędu  Zamówień  Publicznych  dotyczącej  ceny  rażąco 

niskiej  (opublikowanej  w  serwisie  internetowym  UZP)  zbieżnie  z  powyższym  wskazano, 

m.in.,  że  ustawa  pzp  wprowadzając  możliwość  odrzucenia  oferty  przez  zamawiającego 

powodu  rażąco  niskiej  ceny,  nie  precyzuje  jednak  tego  pojęcia.  Nie  definiują  go  również 

przepisy  dyrektyw  Unii  Europejskiej  będące  u  podstaw  przedmiotowej  regulacji.  Znaczenia 

tego wyrażenia nie wyjaśnia również orzecznictwo Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości. 

Mając na względzie cel przedmiotowej regulacji wydaje się, iż za ofertę z rażąco niską ceną 

można uznać ofertę z ceną niewiarygodną, nierealistyczną w porównaniu do cen rynkowych 

podobnych  zamówień.  Oznacza  to  cenę  znacząco  odbiegającą  od  cen  przyjętych, 

wskazującą  na  fakt  realizacji  zamówienia  poniżej  kosztów  wytworzenia  usługi,  dostawy, 

roboty budowlanej. 

Pomimo  generalnej  adekwatności  powyższych  definicji,  występowanie  w  nich, 

po pierwsze 

–  nieostrych  terminów  definiujących  (takich  jak  „nierealistyczność”, 

„niewiarygodność”,  „nieadekwatność”,  „znaczne  odbieganie”  etc.),  po  drugie  –  terminów 

niewyraźnych  (takich  jak  „nieopłacalność”,  „koszt  wytworzenia”,  „rentowność  na  zadaniu”), 

powoduje,  że  mają  one  ograniczoną  przydatność  przy  rozstrzyganiu  konkretnych 


Sygn. akt:  KIO 578/21 
 

KIO 591/21 

przypadków  wystąpienia  rażąco  niskiej  ceny.  W  szczególności  powyższe  definicje  nie 

wyjaśniają,  jakiego  rodzaju  koszty  przedsiębiorstwa  ma  pokrywać  cena  ofertowa  ani  nie 

wskazują  do  jakich  wskaźników  lub  progów  rentowności  postulat  opłacalności  ceny  się 

odnosi  (np.  w  jakim  stop

niu  zaoferowana  cena  ma  wpływać  na  wynik  finansowy  całej 

jednostki  lub  jej  inne  wskaźniki  ekonomiczne,  chociażby  wskaźniki  płynności  finansowej). 

Wydaje  się,  że  co  do  zasady  rażąco  niską  będzie  cena  niepokrywająca  średniego 

jednostkowego  kosztu  zmiennego  w

ykonania,  czyli  pogarszająca  wynik  finansowy 

przedsiębiorstwa.  Zawsze  jednak  konieczne  jest,  aby  cena  oferty  była  rażąco  niska 

stosunku  do  przedmiotu  zamówienia,  a  dokładniej  –  jak  wynika  z  przywołanych  powyżej 

wypowiedzi  orzecznictwa  i  opinii  UZP 

–  jego  wartości  rynkowej.  W  konsekwencji  wartość 

rynkowa  przedmiotu  zamówienia,  obejmująca  jego  pełny  zakres  i  wszystkie  konieczne 

do 

jego  wykonania  nakłady  kosztowe,  ustalana  przez  porównanie  cen  występujących 

danej  branży  dla  określonego  asortymentu,  stanowić  będzie  punkt  odniesienia  dla  ceny 

rażąco niskiej.  

W drugiej kolejności Izba uznała za celowe rozważenie ciężaru dowodu w przypadku 

zarzutu  dotyczącego  rażąco  niskiej  ceny  w  kontekście  granic  kognicji  Izby,  a  więc  relacji 

przepisów art. 190 ust. 1 i 1a oraz art. 192 ust. 7 pzp. 

Według  art.  190  ust.  1  pzp  strony  i  uczestnicy  postępowania  odwoławczego  są 

obowiązani  wskazywać dowody dla stwierdzenia faktów, z których wywodzą skutki prawne, 

przy  czym  dowody  na  poparcie  swoich  twierdzeń  lub  odparcie  twierdzeń  strony  przeciwnej 

można przedstawiać do zamknięcia rozprawy. Jednakże zgodnie z art. 190 ust. 1a pzp ciężar 

dowodu, że oferta nie zawiera rażąco niskiej ceny, spoczywa na wykonawcy, który ją złożył, 

jeżeli jest stroną albo uczestnikiem postępowania odwoławczego (pkt 1), a jeżeli nie jest – na 

zamawiającym  (pkt  2).  Zdaniem  składu  orzekającego  Izby  powyższa  regulacja 

wprowadzająca  szczególny  rozkładu  ciężaru  dowodu  w  toku  postępowania  odwoławczego 

odniesieniu  do  rażąco  niskiej  ceny  oferty,  musi  być  odczytywana  w  powiązaniu 

poprzedzającym art. 190 ust. 1 pzp, a także z uwzględnieniem normy art. 192 ust. 7 pzp. 

Zgodnie z tym ostatnim przepisem Izba nie może orzekać co do zarzutów, które nie 

były zawarte w odwołaniu. Oznacza to, że niezależnie od  wskazania w odwołaniu przepisu, 

którego  naruszenie  jest  zarzucane  zamawiającemu,  Izba  jest  uprawniona  do  oceny 

prawidłowości zachowania zamawiającego (podjętych czynności lub zaniechania czynności), 

jedynie  przez  pryzmat  sprecyzowanych  w  odwołaniu  okoliczności  faktycznych  i  prawnych 

uzasadniających  jego  wniesienie.  Mają  one  decydujące  znaczenie  dla  ustalenia  granic 

kognicji  Izby  przy  rozpoznaniu  sprawy,  gdyż  konstytuują  zarzut  podlegający  rozpoznaniu. 

Krajowa  Izba  Odwoławcza  wielokrotnie  wypowiadała  się  w  tym  przedmiocie. 


Sygn. akt:  KIO 578/21 
 

KIO 591/21 

szczególności w wyroku z 1 grudnia 2009 r. (sygn. akt KIO/UZP 1633/09) Izba wskazała, 

że zarzut odwołania stanowi wskazanie czynności lub zaniechanej czynności zamawiającego 

(arg.  z  art.  180  ust.  1  pzp)  oraz  okoliczności  faktycznych  i  prawnych  uzasadniających jego 

wniesienie.  Trafność  takiego  stanowiska  została  potwierdzona  w  orzecznictwie  sądów 

okręgowych,  w  szczególności  w  wyroku  z  25  maja  2012  r.  (sygn.  akt  XII  Ga  92/12)  Sąd 

Okręgowy  w  Gdańsku  wywiódł,  że  Izba  nie  może  orzekać  co  do  zarzutów,  które  nie  były 

zawarte  w  odwołaniu,  przy  czym  stawianego  przez  wykonawcę  zarzutu  nie  należy 

rozpoznawać wyłącznie pod kątem wskazanego przepisu prawa, ale również jako wskazane 

okoliczności  faktyczne,  które  podważają  prawidłowość  czynności  zamawiającego  i  mają 

wpływ na sytuację wykonawcy. 

W  konsekwencji  o  ile  dowody  na  mocy  art.  190  ust.  1  pzp  odwołujący  może 

przedstawiać aż do zamknięcia rozprawy, o tyle okoliczności, z których chce wywodzić skutki 

prawne musi uprzednio zawrzeć w odwołaniu, pod rygorem ich nieuwzględnienia przez Izbę 

z  uwagi  na  art.  192  ust.  7  pzp. 

Należy  bowiem  rozgraniczyć  okoliczności  faktyczne 

konstytuujące zarzut, czyli określone twierdzenia o faktach, z których wywodzone są skutki 

prawne,  od  dowodów  na  ich  poparcie.  Wprowadzony  w  art.  190  ust.  1a  pzp  szczególny 

rozkład  ciężaru  dowodu,  nie  zmienia  tego,  że  wpierw  muszą  zaistnieć  w  postępowaniu 

odwoławczym  fakty,  z  których  wywodzone  są  skutki  prawne.  Stąd  odwołanie,  które  inicjuje 

postępowanie  odwoławcze,  zawsze  musi  zawierać  okoliczności  uzasadniające  zarzucenie 

zamawiającemu naruszenia przepisów ustawy pzp, również gdy chodzi o art. 89 ust. 1 pkt 4 

lub art. 90 ust. 3 ustawy pzp. 

Zaznaczenia  przy  tym  wymaga,  że  przy  badaniu  prawidłowości  dokonanej  przez 

Zamawiającego  oceny  wyjaśnień  za  właściwy  punkt  odniesienia należało  przyjąć wyłącznie 

treść złożonych mu wyjaśnień, gdyż pierwsze wezwanie Zamawiającego w trybie art. 90 pzp 

wszczęło procedurę, w której Primost obciążony zostały ciężarem wykazania prawidłowości 

zakwestionowanych  cen,  a  z

łożenie  wyjaśnień  niepotwierdzających  tej  okoliczności  mogło 

tylko 

skutkować  powinno  obowiązkiem  odrzucenia  oferty  przez  Zamawiającego,  bez 

stwarzania  kolejnych  możliwości  złożenia  bardziej  szczegółowych  czy  też  lepiej 

udokumentowanych wyjaśnień.  

Jak  podk

reśla  się  w  orzecznictwie  Izby,  skierowanie  powtórnego  wezwania 

do 

złożenia wyjaśnień możliwe jest tylko w szczególnie uzasadnionych przypadkach i może 

dotyczyć  wykonawcy,  który  rzetelnie  złożył  pierwsze  wyjaśnienia,  np.  gdy  w  świetle 

złożonych wcześniej wyjaśnień pojawiły się u zamawiającego nowe wątpliwości. Izba w pełni 

podziela pogląd wyrażony uprzednio m.in. w wyroku z 13 października 2014 r. sygn. akt KIO 

2025/14  oraz  w  wyroku z  28  lipca  2017  r.  sygn.  akt  1431/17,  że ponowienie wezwania nie 


Sygn. akt:  KIO 578/21 
 

KIO 591/21 

może  stanowić  próby  ratowania  oferty,  wówczas  gdy  wykonawca  składa  wyjaśnienia  zbyt 

ogólne,  niekonkretne,  nierzeczowe,  niepoparte faktami,  wykonawca  ma bowiem  obowiązek 

dołożyć  wszelkich  starań,  aby  na  pierwsze  wezwanie  zamawiającego  rzetelnie  wyjaśnić 

okoliczności, które  uzasadniają wysokość ceny  jego  oferty.  Zamawiający  nie może wzywać 

jednak  wykonawcy  kilkakrotnie  do  uszczegółowienia  i  skonkretyzowania  ogólnikowych 

twierdzeń  podanych  wcześniej,  prowadziłoby  to  bowiem  do  naruszenia  zasady  uczciwej 

konkurencji  i  równego  traktowania  wykonawców,  poprzez  sugerowanie  wykonawcy,  jakie 

wyjaśnienia powinien ostatecznie złożyć.  

Izba  rozważyła,  z  uwzględnieniem  okoliczności  dotyczących  tej  sprawy,  zakres 

zastosowania art. 89 ust. 1 pkt 2 pzp, który stanowi, że zamawiający odrzuca ofertę, jeżeli jej 

treść nie odpowiada treści specyfikacji istotnych warunków zamówienia, z zastrzeżeniem art. 

87 ust. 2 pkt 3 pzp.  

Skład  orzekający  Izby  podziela  utrwalony  w  doktrynie  i  orzecznictwie  pogląd 

{wyrażony  również  w  orzeczeniach  przywołanych  w  odwołaniu},  że  zarówno  treść  s.i.w.z., 

jak i 

treść  oferty  stanowią  merytoryczne  postanowienia  oświadczeń  woli  odpowiednio: 

zamawiającego, który w szczególności przez opis przedmiotu zamówienia precyzuje, jakiego 

świadczenia  oczekuje  po  zawarciu  umowy  w  sprawie  zamówienia  publicznego,  oraz 

wykonawcy, który zobowiązuje się do wykonania tego świadczenia w razie wyboru złożonej 

przez  niego  oferty  jako  najkorzystniejszej.  Wobec  tego 

–  co  do  zasady  –  porównanie 

zaoferowanego przez wykonawcę świadczenia z opisem przedmiotu zamówienia, sposobem 

i  terminem  jego  realizacji  wymaganymi  przez  zamawiającego,  przesądza  o  tym,  czy  treść 

złożonej oferty odpowiada treści s.i.w.z. – jest z nią zgodna.  

Aby  zapewnić  możliwość  sprawdzenia  zgodności  treści  oferty  z  treścią  s.i.w.z., 

ustawa  pzp  z  jednej  strony  obliguje  zamawiającego,  aby  prowadził  całe  postępowanie 

udzielenie zamówienia w formie pisemnej (art. 9 ust. 1 pzp), w tym przekazał i udostępnił 

specyfikację  istotnych  warunków  zamówienia  (art.  37  ust.  2  pzp),  która  ma  zawierać 

szczególności  opis  przedmiotu  zamówienia,  określenie  terminu  wykonania  zamówienia, 

istotne warunki umowy w sprawie zamówienia publicznego oraz opis sposobu przygotowania 

ofert (art. 36 ust. 1 pkt 3, 4, 10 i 16 pzp). Z drugiej strony przep

isy zastrzegają pod rygorem 

nieważności dla oferty składanej przez wykonawcę w postępowaniu o udzielenie zamówienia 

publicznego  formę  elektroniczną  opatrzoną  kwalifikowanym  podpisem  elektronicznym 

(art. 

10a  ust.  5  pzp)  {w  poprzednim  stanie  prawnym  była  to  forma  pisemna  pod  rygorem 

nieważności}, a treść takiej oferty musi odpowiadać treści specyfikacji (art. 82 ust. 3 pzp). 

W  doktrynie  i  orzecznictwie  przyjmuje  się  również,  że  rozumienie  terminu  oferta 


Sygn. akt:  KIO 578/21 
 

KIO 591/21 

należy  opierać  na  art.  66  §  1  Kodeksu  cywilnego,  zgodnie  z  którym  jest  nią  oświadczenie 

drugiej stronie woli zawarcia umowy, jeżeli określa istotne postanowienia tej umowy. Z uwagi 

na 

odpłatny charakter zamówień publicznych, nieodzownym elementem treści oferty będzie 

zawsze  określenie  ceny  za  jaką  wykonawca  zobowiązuje  się  wykonać  zamawiane 

świadczenie.  W  pozostałym  zakresie  to  zamawiający  określa  w  s.i.w.z.  wymagany 

od 

wykonawcy  zakres  i  sposób  konkretyzacji  oświadczenia  woli,  który  będzie  podstawą 

dla 

oceny zgodności treści złożonej oferty z merytorycznymi wymaganiami opisu przedmiotu 

zamówienia.  W  szczególności  zamawiający  może  wymagać  skonkretyzowania  producenta 

oznaczenia  indywidualizującego  przedmiot  oferty  czy  oczekiwać  potwierdzenia  spełniania 

poszczególnych  wymagań  przedmiotowych,  zarówno  przez  złożenie  stosownych 

oświadczeń, jak i przez opisanie, w jaki sposób zostaną spełnione. 

Ponieważ wyjaśnienia udzielone przez wykonawcę w trybie art. 87 ust. 1 pzp dotyczą 

treści  oferty,  ocena  zgodności  jej  treści  z  treścią  s.i.w.z.  może  również  być  dokonywana 

oparciu o te wyjaśnienia. Przy czym w takim przypadku co do zasady nie wchodzi w grę 

zastosowanie  art.  87  ust.  1  pkt  3  pzp,  gdyż  wyjaśnienia  udzielone  w  celu  rozwiania 

konkretnych wątpliwości, które legły u podstaw wezwania, trudno uznać za wynik omyłki. 

N

iezależnie od charakteru niezgodności, aby zastosować podstawę odrzucenia oferty 

art.  89  ust.  1  pkt  2  pzp  musi  być  możliwe  uchwycenie,  na  czym  konkretnie  taka 

niezgodność  polega,  czyli  co  i  w  jaki  sposób  w  ofercie  nie  jest  zgodne  z  konkretnie 

wskazanymi, skwantyfikowanymi i ustalonymi jednoznacznie postanowieniami s.i.w.z. 

Reasumując, odrzuceniu podlega zatem wyłącznie oferta, której treść jest niezgodna 

z  treścią  s.i.w.z.  w  sposób  jednoznaczny,  zasadniczy  i  nieusuwalny,  gdyż  obowiązkiem 

zamawiającego  jest  poprawienie  w  złożonej  ofercie  niezgodności  z  s.i.w.z.  niemających 

istotnego  charakteru.  Jest  ono  zatem  dopuszczalne  w  takim  zakresie,  w  jakim  nie  stanowi 

naruszenia  naczelnych  zasad  prowadzenia  postępowania  z  zachowaniem  uczciwej 

konkurencji, równego traktowania wykonawców oraz przejrzystości. 

Umknęło  uwadze  Odwołującego  Primost,  że  skoro  nie  zaskarżył  wezwania 

Zamawiającego,  spoczął  na  nim  ciężar  wykazania,  że  cena  oferty  w  zakresie  jej  istotnych 

części  składowych  z  poz.  4-6  RCO  nie  jest  rażąco  niska,  czemu  w  oczywisty  sposób 

nie 

sprostał, skupiając się głównie na polemizowaniu z zasadnością wezwania.  

Ponadto  na 

podstawie  udzielonych  wyjaśnień  Zamawiający  trafnie  doszedł 

do wniosku

,  że  wbrew  ogólnym  deklaracjom  Primostu  zamierza  on  wykonywać  te  zakresy 

p

rac w sposób niezgodny z PFU. 

W  rezultacie  Zamawiający  zasadnie  odrzucił  ofertę  Primostu  zarówno  na  podstawie 


Sygn. akt:  KIO 578/21 
 

KIO 591/21 

art. 89 ust. 1 pkt 4 w zw. z art. 90 ust. 3 pzp, jak i na podstawie art. 89 ust. 1 pkt 2 pzp. 

{KIO 578/21} 

{rozpatrzenie zarzutów z pkt 1., 2.,4., 5. listy zarzutów odwołania Konsorcjum  

– zaniechanie odrzucenia oferty NDI} 

Izba ustaliła następujące okoliczności jako istotne: 

Po pierwsze, poza wszelkim sporem jest okoliczność, że NDI nie było wzywane przez 

Zamawiającego do wyjaśnień dotyczących ceny czy treści oferty, w tym w zakresie poz. 11. 

i 14. RCO. 

Po  drugie,  na  podstawie  samego  zestawienia  wyceny  tych  pozycji  przez  NDI 

pozostałymi ofertami czy oszacowaniem Zamawiającego nie sposób przesądzić, czy RCO 

NDI  zawiera  w  tych  pozycjach  ceny 

rażąco niskie w stosunku do zakresu rzeczowego nimi 

objętego,  a  tym  bardziej,  czy  NDI  przewidziało  wykonanie  tych  prac  w  sposób  niezgodny 

z opisem pr

zedmiotu zamówienia wynikającym z PFU. W szczególności w sytuacji, gdy opis 

przedmiotu  zamówienia  dla  poz.  11.  RCO  wymagał,  a  dla  poz.  14.  RCO  dopuszczał 

przyjęcie  przez  wykonawcę,  w  oparciu  o  własną  wiedzę  i  doświadczenie  oraz  know-how, 

własnej koncepcji realizacji robót lub obiektów budowlanych, bez uzyskania wyjaśnień co do 

tego, jakie rozwiązania wyceniło w tych pozycjach NDI, twierdzenia o rażącym zaniżeniu cen 

czy  niezgodności  sposobu  wykonania  obiektów  lub  robót  z  tym  opisem  należy  uznać 

za nieudowodnione. 

Po  trzecie,  załączone  do  odwołania  oferty  pozyskane  przez  Konsorcjum  nie  mogą 

zo

stać uznane za dowody wykazujące minimalny koszt wykonania zakresu prac związanych 

usunięciem  kolizji  z  sieciami  uzbrojenia  terenu  i  infrastrukturą  drogową  (objęty  poz.  11. 

RCO), gdyż zakładają one konieczność wymiany na całej długości odcinków sieci, podczas 

gdy  według  opisu  zawartego  w  PFU,  w  pkt  2.2.2.14.  Uzbrojenie  terenu,  w  odniesieniu 

do 

każdego  z  rodzajów  sieci  wskazuje  się  w  pierwszej  kolejności  na  ich  zabezpieczenie, 

przebudowę jedynie w zakresie koniecznym dla usunięcia kolizji.  

Po  czwarte,  samo  obszerne  przyto

czenie  w  uzasadnieniu  odwołania  {co  zostało 

zrelacjonowane  przez  Izbę  jedynie  w  skrócie}  postanowień  PFU  i  wyjaśnień  jego  treści 

dotyczących  zakresów  objętych  poz.  11.  i  14.  RCO  w  oczywisty  sposób  nie  udowadnia 

rażącego zaniżenia ich wyceny przez NDI, a co najwyżej wykazuje potrzebę zbadania w tym 

zakresie  oferty  NDI,  gdyż  dopiero  wiedza  o  rozwiązaniach  przewidzianych  w  ramach 


Sygn. akt:  KIO 578/21 
 

KIO 591/21 

realizacji tych zakresów może pozwolić na ocenę, czy są one zgodne z wymaganiami PFU 

czy realnie zostały wycenione. 

Po  piąte,  ponieważ  okoliczności  faktyczne  wskazane  w  odwołaniu  nie  wskazują, 

których  pozycjach  RCO  NDI  miałoby  zawyżyć  wycenę  aby  skompensować  zarzucane 

rażące  zaniżenie  wyceny  poz.  11.i  14.,  a  ponadto  wycena  tych  ostatnich  pozycji  nie  była 

odrębnie  premiowana  w  ramach  kryteriów  oceny  ofert,  nie  wiadomo,  na  czym  miałoby 

polegać przerzucanie kosztów pomiędzy pozycjami RCO w ofercie NDI. 

Po szóste, zarzut, że oferta NDI stanowi czyn nieuczciwej konkurencji sprowadza się 

de  facto 

do  przywołania  treści  art.  3  ust.  1  i  art.  15  ust  1  pkt  1  ustawy  o  zwalczaniu 

nieuczciwej  konkurencji

,  bez  choćby  próby  wykazania  spełnienia  wynikających  z  tych 

przepisów znamion opisujących ogólny czy szczególny czyn nieuczciwej konkurencji. 

Po  siódme,  nie  zostało  wykazane,  że  NDI  dokonało  wyceny  poz.  11.  czy  14.  RCO 

z naruszeniem  ustanowionego  w  pkt  12.5.  i.d.w.  sposobu  obliczania  ceny  oferty,  w  tym 

zakazu  ujmowania  kosztów  realizacji  zakresu  rzeczowego  objętego  daną  pozycją  w  innej 

pozycji. 

Odwołujący  nawet  nie  podjął  próby  wskazania,  do  których  pozycji  miałyby  zostać 

przerzucone przez NDI koszty realizacji prac objętych tymi dwiema pozycjami. 

W tak ustalonych okolicznościach Izba stwierdziła, że zarzuty są niezasadne. 

Art. 90 ust. 3 pzp stanowi, że zamawiający odrzuca ofertę wykonawcy, który nie złożył 

wyjaśnień lub jeżeli dokonana ocena wyjaśnień wraz z dostarczonymi dowodami potwierdza, 

że oferta zawiera rażąco niską cenę lub koszt w stosunku do przedmiotu zamówienia. Z kolei 

zgodnie z  art.  89  ust.  1 pkt  4 pzp zamawiający  odrzuca  ofertę,  jeżeli  zawiera  rażąco  niską 

cenę lub koszt w stosunku do przedmiotu zamówienia. 

W orzecznictwie i doktrynie nie budzi wątpliwości, że według powyższych uregulowań 

warunkiem  sine  qua  non  odrzucenia  oferty  na  podstawie  art.  89  ust.  1  pkt  4  pzp  jest 

uprzednie 

umożliwienie złożenia wykonawcy wyjaśnień i dowodów celem wykazania, że jego 

oferta nie zawiera rażąco niskiej ceny lub kosztu w stosunku do przedmiotu zamówienia. 

Stąd Odwołujący, który zresztą podniósł równolegle zarzut zaniechania wezwania NDI 

do  wyjaśnień  w  trybie  art.  90  ust.  1  pzp,  powinien  zdawać  sobie  sprawę,  że  bez 

przeprowadzenia takiej procedury nie może skutecznie domagania się, aby oferta ta została 

odrzucona jako zawierająca rażąco niską cenę. 

A

rt. 89 ust. 1 pkt 4 pzp stanowi, że zamawiający odrzuca ofertę wykonawcy, jeżeli jej 

złożenie  stanowi  czyn  nieuczciwej  konkurencji  w  rozumieniu  przepisów  o  zwalczaniu 


Sygn. akt:  KIO 578/21 
 

KIO 591/21 

nieuczciwej konkurencji. 

Zgodnie  z  art.  3  ust.  1  ustawy  z  dnia  16  kwietnia  1993  r.  o  zwalczaniu  nieuczciwej 

konkurencji (t.j. Dz. U. z 2020 r. poz. 1913

) {dalej również: „ustawa o zwalczaniu nieuczciwej 

konkurencji” lub „uznk”} czynem nieuczciwej konkurencji jest działanie sprzeczne z prawem 

lub dobrymi obyczajami, jeżeli zagraża lub narusza interes innego przedsiębiorcy lub klienta. 

Według  Art.  15  ust.  1  pkt  1  uznk  czynem  nieuczciwej  konkurencji  jest  utrudnianie 

innym 

przedsiębiorcom  dostępu  do  rynku,  w  szczególności  przez  sprzedaż  towarów 

lub u

sług  poniżej  kosztów  ich  wytworzenia  lub  świadczenia  albo  ich  odprzedaż  poniżej 

k

osztów zakupu w celu eliminacji innych przedsiębiorców. 

Ponieważ Odwołujący nie był w stanie wykazać, że oferta złożona przez NDI stanowi 

czyn  nieuczciwej  konkurencji  wypełniający  znamiona  powyżej  przywołanej  klauzuli 

generalnej  lub  stypizowanego  w  powyżej  przywołanym  przepisie  czynu  nieuczciwej 

konkurencji, zarzut naruszenia przez Zamawiającego tych przepisów oraz art. 89 ust. 1 pkt 4 

pzp należy uznać za bezzasadny. 

Art. 89 ust. 1 pkt 2 pzp stanowi, że zamawiający odrzuca ofertę wykonawcy, jeżeli jej 

treść nie odpowiada treści specyfikacji istotnych warunków zamówienia, z zastrzeżeniem art. 

87 ust. 2 pkt 3. 

Ponieważ  Odwołujący  nie  wykazał  żadnej  niezgodności  treści  oferty  NDI  z  treścią 

s.i.w.z., zarzut naruszenia powyższego przepisu jest oczywiście bezzasadny. 

{KIO 578/21, KIO 591/21} 

{rozpatrzenie zarzutów z pkt 6. listy zarzutów odwołania Konsorcjum  

i pkt 5. lis

ty zarzutów odwołania Primostu 

– nierówne traktowanie wykonawców} 

Izba ustaliła następujące okoliczności jako istotne: 

W  odniesieniu  do  sposobu  zawiadomie

nia  o  wyniku  prowadzonego  postępowania 

udzielenie zamówienia Zamawiający przedstawił stosowne  wyjaśnienia zaistniałej sytuacji 

w odpowiedzi na 

odwołanie Konsorcjum nie odniosło się do nich w toku rozprawy, a ponadto 

nie  wskazało,  w  jaki  sposób  oparte  na  tych  okolicznościach  naruszenie  art.  7  ust.  1  pzp 

zakresie  zasady  uczciwej  konkurencji  i  równego  traktowania  wykonawców  miałoby  mieć 

istotny wpływ na wynik postępowania o udzielenie tego zamówienia. 


Sygn. akt:  KIO 578/21 
 

KIO 591/21 

W pozostałym zakresie zarzut naruszenia tych zasad z art. 7 ust. 1 pzp nie opiera się 

na  odrębnych  okolicznościach  w  stosunku  do  pozostałych  podniesionych  zarzutów, 

szczególności z odwołania nie wynika, dlaczego zaniechanie wezwania NDI do wyjaśnień  

ceny  miało  by  być  jednocześni  przejawem  naruszenia  zasady  uczciwej  konkurencji  i 

równego traktowania wykonawców. 

Z  kolei  zarzut  naruszenia  art.  7  ust.  1  pzp  przez  nierówne  potraktowanie  Primostu, 

który jako jedyny spośród wykonawców został wezwany do wyjaśnień ceny oferty, opiera się 

jednocześnie  na  założeniu,  że  z  tego  powodu  zarówno  to  wezwanie,  jak  i  w  konsekwencji 

odrzucenie oferty były niezasadne. 

W tak ustalonych okolicznościach Izba stwierdziła, że zarzuty są niezasadne. 

Z art. 7 ust. 1 pzp wynika w szczególności, że nakazuje zamawiający przeprowadza 

p

ostępowanie  o  udzielenie  zamówienia  w  sposób  zapewniający  zachowanie  uczciwej 

konkurencji 

i równe traktowanie wykonawców. 

O ile są to zasady udzielania zamówień, o tyle nie oznacza to, że każde naruszenie 

innego przepisu ustawy pzp automatycznie przesądza o ich naruszeniu. 

Z tego względu wszystkie wysnute w obu odwołaniach zarzuty naruszenia tych zasad 

należało  uznać  za  bezzasadne,  bo  nieoparte  na  odrębnych  okolicznościach  oraz  bez 

wykazania wpływu na wynik postępowania o udzielenie tego zamówienia.  

Maj

ąc powyższe na uwadze, w sprawie sygn. akt KIO 578/21 Izba stwierdziła, że:  

-  narusz

enie  przez  Zamawiającego  art.  90  ust.  1  ustawy  pzp  miało  wpływ  na  wynik 

prowadzonego  przez  niego  postępowania  o  udzielenie  zamówienia,  stąd  na  podstawie  art. 

554 ust. 1 pkt 1, ust. 2 i ust. 3 pkt 1 lit. a oraz b nowej ustawy pzp orzeczono,  jak w pkt 1. 

sentencji, 

pozostałe zarzuty odwołania nie potwierdziły się, stąd orzeczono, jak w pkt 2. sentencji, 

-  wobec  tego, 

uznając  że  waga  uwzględnionego  zarzutu  jest  równa  znaczeniu  zarzutów 

uznanych za niezasadne, a zatem stosownie do takiego wyniku Odwołujący i Zamawiający 

powinni ponieść koszty postępowania odwoławczego, na które złożył się wpis od odwołania 

uiszczony przez Odwołującego oraz uzasadnione koszty Zamawiających w postaci kosztów 

dojazdu  na 

posiedzenie  przez  Izbą  (według  spisu  złożonego  do  zamknięcia  rozprawy), 

po 

połowie, stąd na podstawie art. 557 nowej ustawy pzp w zw. z § 5 pkt 1 i 2 lit. a oraz § 7 

ust.  5 

rozporządzenia  Prezesa  Rady  Ministrów  z  dnia  30  grudnia  2020  r.  w  sprawie 


Sygn. akt:  KIO 578/21 
 

KIO 591/21 

szczegółowych  rodzajów  kosztów  postępowania  odwoławczego,  ich  rozliczania  oraz 

wysokości i sposobu pobierania wpisu od odwołania (Dz. U. poz. 2437) orzeczono, jak w pkt 

3. sentencji. 

Z kolei w sprawie sygn. akt KIO 591/21 

Izba stwierdziła, że: 

-  w  zakresie  zarzutu  naruszenia  art. 

90  ust.  1  ustawy  pzp  odwołanie  podlega  odrzuceniu, 

stąd na podstawie art. 528 pkt 3 nowej ustawy pzp orzeczono, jak w pkt 4. sentencji, 

pozostałe zarzuty odwołania nie potwierdziły się, stąd orzeczono, jak w pkt 5. sentencji, 

wobec tego, ponieważ Odwołujący w całości przegrał, stosownie do tego wyniku powinien 

w całości ponieść koszty, na które złożył się uiszczony przez niego wpis, stąd na podstawie 

art.  557  nowej  ustawy  pzp  w  zw.  z 

§  5  pkt  1  i  §  8  ust.  1  zd.  1  i  ust.  2  zd.  1  powyżej 

wskazanego 

rozporządzenia orzeczono, jak w pkt 6. sentencji.